ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑΣ

Ιστορική εξέλιξη ενδυμασίας

Ερευνητική Εργασία

Αρχαία Εποχή

Πέπλος Ο μάλλινος πέπλος, γυναικείο ένδυμα,

διαμορφώνονταν μέσα από ένα ορθογώνιο ύφασμα .

Το ύφασμα διπλωνόταν στο ένα τρίτο περίπου

του ύψους του μία φορά προς τα έξω.

Έτσι σχημάτιζε έναν υφασμάτινο όγκο,

το απόπτυγμα, που έπεφτε προς τα έξω στην πλάτη και το στήθος

Χιτώνας Διακρίνονται δύο είδη του αρχαίου χιτώνα:

Ο φαρδύς, ήταν ραμμένος στην επάνω παρυφή,

αφήνοντας ανοίγματα για το κεφάλι και τους βραχίονες . Ο στενός χιτώνας απ' την άλλη ήταν εντελώς κλειστός

στην επάνω πλευρά, ενώ τα ανοίγματα για τους βραχίονες βρίσκονταν στο επάνω μέρος των πλαϊνών πλευρών.

Ιμάτιο Το ιμάτιο ήταν ένδυμα στην αρχαία Ελλάδα. Το φορούσαν συνήθως επάνω από το χιτώνα. Ήταν από βαρύ ύφασμα, και είχε την ίδια χρήση με

το σημερινό παλτό. Όταν το φορούσαν χωρίς χιτώνα ονομάζονταν

«αχιτών». Συνέχισε να φοριέται και στο Βυζάντιο, και συχνά

συναντάτε σε εικόνες και αγιογραφίες

Χλαμύδα

Η χλαμύδα ήταν αποκλειστικά ανδρικό ρούχο. Συνήθως ήταν πιο κοντή από το ιμάτιο.

Το ύφασμα διπλωνόταν μία φορά καθέτως και στερεωνόταν στο δεξιό ώμο ώστε να καλύπτεται ο αριστερός βραχίονας,με το δεξιό τελείως ακάλυπτο.

Η χλαμύδα ήταν περισσότερο ένδυμα των εφήβων, των ταξιδιωτών και των στρατιωτών.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ

Χιτώνας

Ο κοντός χιτώνας με κοντά μανίκια, απεικονίζεται συχνά στην τέχνη ως ένδυμα των παιδιών και των αγροτών.

Μυλωτή Ρούχο φτιαγμένο από δέρμα προβάτου το οποίο φορούσαν οι βoσκoί.

Μερικά άλλα ενδύματα

• Καβάδια

• Τζιτζάκια

• Δεβητησία

• Ταμπάρια

• Γρανάτζες

• Λαπατσάς

Μερικά από αυτά ήταν πολύ βαριά και

σωληνωτά ή συρματένια.

Πρόκειται για ενδύματα ενισχυμένα εσωτερικά με σύρμα, για να στέκουν

τεντωμένα.

Η καταγωγή αυτών των ενδυμάτων δεν ήταν ελληνική και αντικατέστησε κατά κύριο

λόγω τα εξωτερικά ενδύματα.