Η ΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ Η Θάλασσα στην...

ΤΕΡΝΕΡ-ΑΤΜΟΠΛΟΙΟ- ΣΕ-ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ

«Εγώ είμαι ο τόπος σου,ίσως να μην είμαι κανείςαλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις» (Γ. Σεφέρης-«Επί σκηνής» Δ΄)

Η ΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΗ Θάλασσα στην τέχνηΗ Θάλασσα στην τέχνη

Σύνθεση υλικού:Σύνθεση υλικού: ΣΜΥΡΝΙΩΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Τ.Ε. 4ΣΜΥΡΝΙΩΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ Τ.Ε. 4οο Δ.ΣΧ.ΔΑΦΝΗΣ Δ.ΣΧ.ΔΑΦΝΗΣ

Σπύρος Βασιλείου

ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα στοὸ νο στηὸ ν ψυχηὸ καιὸ στιὸς φλέβες μας θάλασσα.ῦΕ δαμε ταὸ πλο α ναὸ φέρνουν τιὸς μυθικεὸς χ ρες δ στηὸ ν ξανθηὸ μμουδιαὸἴ ῖ ῶ ἐ ῶ ἀ

που ργοπορο ν ο βραδινοιὸ δοιπόροιὅ ἀ ῦ ἱ ὁ ……(Γιάννη Ρίτσου «Το εμβατήριο του ωκεανού», απόσπασμα).

Θεόδ. Στάμος

ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσαστοὸ νο στηὸ ν ψυχηὸ καιὸ στιὸς φλέβες μας θάλασσα.ῦΕ δαμε ταὸ πλο α ναὸ φέρνουν τιὸς μυθικεὸς χ ρεςἴ ῖ ῶδ στηὸ ν ξανθηὸ μμουδιαὸἐ ῶ ἀπου ργοπορο ν ο βραδινοιὸ δοιπόροι.ὅ ἀ ῦ ἱ ὁ

Ντύσαμε τιὸς παιδικεὸς γάπες μαςἀμεὸ νωπαὸ φύκια.Προσφέραμε στουὸ ς θεουὸ ς τ ς κρογιαλι ςῆ ἀ ᾶστρακα στιλπναὸ καιὸ βότσαλα.ὄ

Χρώματα πρωϊναὸ διαλυμένα στοὸ νεροὸπυρκαϊεὸς δειλιν ν στουὸ ς μους τ ν γλάρωνῶ ὤ ῶκατάρτια πουὸ δείχνουν τοὸ πειροἄ

νοιχταὸ κατώφλια στοὸ β μα τ ς νύχταςἀ ῆ ῆκαιὸ πάνω π’ τοὸν πνο τ ς πέτραςἀ ὕ ῆμετέωρο κατάφωτο σίγαστοἀτοὸ τραγούδι τ ς θάλασσαςῆναὸ μπαίνει π’ ταὸ μικραὸ παράθυραἀναὸ σχεδιάζει κήπους λάμψεις καιὸ νειραὄσταὸ νωπαὸ τζάμια καιὸ σταὸ κοιμισμένα μέτωπα.(Γιάννη Ρίτσου «Το εμβατήριο του ωκεανού», απόσπασμα).

Κώστας Τσόκλης

Φεγγάρι εδώ φεγγάρι εκείΑίνιγμα διαβασμένο από τη θάλασσαΓια το δικό σου το χατίριΟ κήπος έμπαινε στη θάλασσαβαθύ γαρίφαλο ακρωτήρι. Οδυσσέας Ελύτης, «Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα»

Γιάννης Σταύρου

Στη θάλασσα……..Μέσα μου σάλευε η ψυχή για μακρινά ταξίδια κι ονειρευόμουνα λαμπρές, μεγάλες πολιτείες όπου θα ζούσα μια ζωή φανταχτερή, παρόμοια μ’ εκείνη που σε ξενικές εδιάβαζα ιστορίες.Τώρα, από κείνον τον καιρό έχουν περάσει χρόνια, τα βήματά μου έσυρα σε πλήθος ξένους τόπουςκαι γνώρισα όλες τις ζωές και όλους τους ανθρώπους και, κουρασμένος, έρχομαι σήμερα να ξεχάσω της ταραγμένης μου ζωής τη μάταιη ιστορία μες τη δική σου, ω Θάλασσα, μεγάλη ανησυχία!ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ

Παναγιώτης Τέτσης

(Οδυσσέας Ελύτης, «Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα»)

Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα Βαθύ γαρίφαλο ακρωτήριΤο χέρι σου έφευγε με το νερό Να στρώσει νυφικό το πέλαγοςΤο χέρι σου άνοιγε τον ουρανό. Άγγελοι μ’ έντεκα σπαθιάΠλέανε πλάι στο όνομά σου Σκίζοντας τ’ ανθισμένα κύματαΚάτω μπατέρναν τα λευκά πανιά Σ’ απανωτές σπιλιάδες γρέγου.

Κώστας Πανιάρας

-

Κώστας Βάρναλης, [Να σ’ αγναντεύω θάλασσα]Να σ’ αγναντεύω, θάλασσα,να μη χορταίνω απ’ το βουνό ψηλάστρωτή και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνωαπ’ τα μαλάματά σου τα πολλά.Να ναι χινοπωριάτικον απομεσήμερο,όντας μετ’ άξαφνη νεροποντήχυμάει μες απ’ τα σύννεφα θαμπωτικά γελώνταςήλιος χωρίς μαντύ.

Νίκος Αλεξίου, κύματα

Βασίλης Σοφιανόπουλος

Αντώνης Καστρινάκης

Αιμίλιος Προσαλέντης, ταξιδεύοντας στο σεληνόφωτο

…Να ναι χινοπωριάτικον απομεσήμερο,όντας μετ’ άξαφνη νεροποντή χυμάει μες απ’ τα σύννεφα

θαμπωτικά γελώντας ήλιος χωρίς μαντύ…. Κώστας Βάρναλης, [Να σ’ αγναντεύω θάλασσα]

Τέτσης

Γιάννης Σπυρόπουλος

Τα φορτηγά καράβια συλλογίζομαιπου γέρασαν και τώρα, λαβωμένα, χωρίς ούτε μια βάρδια στο κατάστρωμα, σαπίζουν στ’ ακρολίμανα δεμέναΤα φορτηγά καράβια ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ

Ήταν ένα μικρό καράβι,που ήταν αταξίδευτοΟεοε, οεοε….

Γιάννης Κόττης

Γ. Γουναρόπουλος, θάλασσα

-Φ. Γκ. Λόρκα, «Η μπαλάντα του νερού της θάλασσας»Η θάλασσα χαμογελάει στα μάκρηδόντια τ’ αφρού ουράνια χείλη-Τι πουλάς ω κόρη θλιμμένημε τα στήθη σου γυμνά ;-Καλέ κύρη , το νερό πουλάωτων θαλασσών-Τι φέρνεις μελαχρινούλαμε το αίμα σου αντάμα ;-Φέρνω, καλέ κύρη , το νερότων θαλασσών-Τούτα τ’ αλμυρά δάκρυαπούθε βγαίνουν μητέρα ;-Κλαίω καλέ κύρη το νερότων θαλασσώνΚαρδιά , κι αυτή η πίκρα η μεγάληπούθε αναβλύζει ;-Πολύ πικρό είναι το νερότων θαλασσών!Η θάλασσαχαμογελάει στα μάκρηδόντια του αφρούουράνια χείλη

Κ. Π. Καβάφης, «Φωνή απ’ την Θάλασσα»Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —φωνή που μπαίνει

μες στην καρδιά μας και την συγκινεί και την ευφραίνει.Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει, τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,

ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.

Αντώνης Μαλλιαράκης

Hokusai Katsushika, Thirty-six Views of Mount Fuji, 1823-1830

«Θάλασσα πλατιά»Κύματα πουλιάστα ταξίδια σας που πάτετα αλαργινά την κρυφή μου λύπη πάρτεκι απο `κει μακριάνα μου φέρετε κι εμένα τη χαρά Στίχοι: Γιώργος Ρούσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Paul Klee-ΤΡΙΚΙΜΙΣΜΕΝΑ ΝΕΡΑ

Νικηφόρος Βρεττάκος, «Άπλωνα, θάλασσα»Άπλωνα, θάλασσα, τα χέρια παντού, Ζητώντας απ’ όλα βοήθεια κι αγάπη.Όλα μου έδωσαν. Κ’ εκτός από τον ομιλούντα σου φλοίσβο και τονρυακίζοντα ουρανό, η ψυχή μου πήρε απ’ όλα, θησαύρισεπράγματα. Κ’ έγινε ομοίωση, σώμα μικρό του παντός. Η φωνή τουφωνή μου, φως μου το φως του. Η ψυχή μου, ο κόσμος που γίνεταιλόγος. Η ψυχή μου, ο λόγος που γίνεται κόσμος.

Albert Edelfelt ΑΓΟΡΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Ω Θάλασσα! σαν ήμουνα παιδί, εξεκινούσααπ’ το μικρό μου το χωριό κι ερχόμουνα σε σένακι από ‘να βράχο κοίταζα, ρεμβαστικά, για ώρεςτα κύματά σου κάτω μου να σκάζουν αφρισμέναΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ.

ΟΜΑΔΑ ΣΤ ΟΜΑΔΑ Γ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ Γ,ΣΤ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: «ΗΤΕΧΝΗ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ» ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΝΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΕΙΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΕΧΝΗΣ