Β2 - Βγαίνοντας από το σχολείο

Τμήμα Β2Τμήμα Β2

Βγαίνοντας από Βγαίνοντας από το σχολείο…το σχολείο…

Συνάντησα το τραμ

Καθόμουνα και είδα έξω από το παράθυρο

τον ήλιο να μου χαμογελάει

Και όπως τον παρατηρούσα τον είδα να παίζει με τις ακτίνες του και τα σύννεφα

Ξαφνικά άρχισε να βρέχει και βγήκε το ουράνιο τόξο

Δίπλα μου στάθηκε ένας παππούς Ρυτιδιασμένος από το χρόνο και όμορφος σαν τον ήλιοΣτα μάτια του φαινόταν όλη η ζωή του

Βγήκα από το τραμΕίδα όλο τον κόσμοΜια κάθετη πολύχρωμη απέραντη σκάλα με πήγαινε παντού

Ανέβηκα το σκαλοπάτι του βουνούΕίδα στην όχθη του γκρεμού την αξία της ζωής

Περπάτησα άλλα τρία σκαλιά και είδα ένα λιβάδι κατακόκκινοΜα πού θέλω να πάω;

Θέλω να πάω σε μια θάλασσαΝα είναι βράδυ και να έχει αναμμένη φωτιάΚαι απέχει μόνο είκοσι σκαλοπάτια…Και μια ωραία παρέα να περάσουμε καλά

Και όταν μπήκα στο νερό παρατήρησα τον άλλο κόσμο Ένα κόσμο γεμάτο ομορφιά και χρώματα Πολύχρωμα αστέρια να κυκλοφορούν πάνω στον ουρανό

Καθώς έβλεπα τα αστέρια βρέθηκα στο διάστημαΣτο φεγγάρι περπάτησα

Τελικά είδα τη γη από ψηλάΑνέβηκα άλλο ένα σκαλοπάτι

Και βρέθηκα ξανά στο κατακόκκινο λιβάδιΈκανα μπάνιο στις παπαρούνες γεμάτος όλο χαράΜύριζα το άρωμα της παπαρούνας

Και ένιωθα σαν ο κόσμος να μου ανήκειΟ κόσμος που ανήκει σε κάθε άνθρωπο της γηςΚαι μπορώ να τον κάνω ό,τι θέλω

Αλλά τι σημασία έχει όταν είμαι μόνος μου;Η μοναξιά με τρώει και είναι παράξενο γιατί…Ενώ μπορώ να έχω όλα αυτά είμαι περιορισμένος σε αυτό το δωμάτιο

Ενώ η σκάλα η φανταστική με πάει όπου θέλωΑφού όλα αυτά τα έκαναΘα τα ξαναέκανα πάλι από την αρχήΚι ας ήταν λάθος θα τα ξαναέκαναΚι όσο κι αν μου κόστισε δε σκέφτομαι την τιμήΠαρά μόνο να χαρώ με αυτά που κάνω

Μακάρι η θάλασσα να ήταν στον ουρανό γεμάτη τριαντάφυλλαΚαι η γη γεμάτη αστέριαΚανένας να μην ήταν δυστυχισμένοςΗ ευτυχία να περιπλανιέται και να χτυπά την πόρτα σε κάθε σπίτι

Να μου ανοίξει την πόρταΝα βρούμε αυτά που δεν είχαμε βρει τα ατέλειωτα καράβιαΣτη θάλασσα να κολυμπάνε Και να ρωτάμε το γιατί

Ανέβηκα ένα σκαλοπάτι και είδα ένα παλάτι Μπήκα μέσα και βρήκα την πραγματικότηταΜε τους φίλους μου στον ουρανό να πετάμε στον ήλιο κοντά να πάμε

Όσο έχω φαντασίαΣύνορα δε θα υπάρχουν σ’ αυτή την πολιτεία.