Citation preview
(Microsoft Word - bildiri \366zet e-kitap)Türkiye Fizyoterapistler
Dernei ve Kongre Bakan
Bilimsel Sekreterya
Düzenleme Kurulu
Prof. Dr. Baran Yosmaolu, Bakent Üniversitesi Prof. Dr. Hülya
Nilgün Gürses, Bezmiâlem Vakf Üniversitesi Prof. Dr. Necmiye Ün
Yldrm, Salk Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Serap nal, stinye
Üniversitesi Prof. Dr. Tülin Akçay Düger, Hacettepe Üniversitesi
Doç. Dr. Arzu Erden, Karadeniz Teknik Üniversitesi Doç. Dr. Esra
Doru Hüzmeli, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Doç. Dr. Naciye
Vardar Yal, Hacettepe Üniversitesi Doç. Dr. Nilay Çömük Balc,
Ondokuz Mays Üniversitesi Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay, Ankara
Yldrm Beyazt Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özlem Akkoyun Sert, KTO
Karatay Üniversitesi Dr. Fzt. Reyhan Özgöbek, T.C. Aile Çalma ve
Sosyal Hizmetler Bakanl Fzt. lknur Olça Erden, T.C. Salk Bakanl Dr.
Fzt. Ceyhun Türkmen, Çankr Karatekin Üniversitesi
Bilim Kurulu Prof. Dr. Ali Kiti, Pamukkale Üniversitesi Prof. Dr.
Arzu Genç, Dokuz Eylül Üniversitesi Prof. Dr. Arzu Razak Özdinçler,
Biruni Üniversitesi Prof. Dr. Aye Nur Tunal, Dou Akdeniz
Üniversitesi Prof. Dr. Banu Bayar, Mula Stk Koçman Üniversitesi
Prof. Dr. Baran Yosmaolu, Bakent Üniversitesi Prof. Dr. Burcu Semin
Akel, stanbul Kültür Üniversitesi Prof. Dr. Defne Kaya, Bursa Uluda
Üniversitesi Prof. Dr. Deran Oskay, Gazi Üniversitesi Prof. Dr.
Derya Özer Kaya, zmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Prof. Dr. Ekin
Akalan, stanbul Kültür Üniversitesi Prof. Dr. Fatma Karantay
Mutluay, stanbul Medipol Üniversitesi Prof. Dr. Ferdi Bakurt,
Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Ferhan Soyuer, Antalya
Bilim Üniversitesi Prof. Dr. Feryal Suba, Yeditepe Üniversitesi
Prof. Dr. Funda Demirtürk, Tokat Gaziosmanpaa Üniversitesi Prof.
Dr. Gül Yazcolu, Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Hanifegül Takran,
stanbul Aydn Üniversitesi Prof. Dr. Hasan Hallaçeli, Hatay Mustafa
Kemal Üniversitesi Prof. Dr. Hülya Arkan, Atlm Üniversitesi Prof.
Dr. Hülya Nilgün Gürses, Bezmiâlem Vakf Üniversitesi Prof. Dr. pek
Yeldan, stanbul Üniversitesi-Cerrahpaa Prof. Dr. Kezban Bayramlar,
Hasan Kalyoncu Üniversitesi
Prof. Dr. Mine Gülden Polat, Marmara Üniversitesi Prof. Dr. Mintaze
Kerem Günel, Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm,
Salk Bilimleri Üniversitesi Prof. Dr. Nevin Ergun, Sanko
Üniversitesi Prof. Dr. Nilgün Bek, Lokman Hekim Üniversitesi Prof.
Dr. Raziye Nesrin Demirta, Eskiehir Osmangazi Üniversitesi Prof.
Dr. Serap nal, stinye Üniversitesi Prof. Dr. Tülin Akçay Düger,
Hacettepe Üniversitesi Prof. Dr. Yavuz Yakut, Hasan Kalyoncu
Üniversitesi Prof. Dr. Yeim Bakar, zmir Bakrçay Üniversitesi Prof.
Dr. Zeliha Bakurt, Süleyman Demirel Üniversitesi Prof. Dr. Zeliha
Candan Algun, stanbul Medipol Üniversitesi Prof. Dr. Zuhal
Kunduraclar, Hamidiye Salk Bilimleri Fakültesi Doç. Dr. Arzu Erden,
Karadeniz Teknik Üniversitesi Doç. Dr. Burcu Talu, nönü
Üniversitesi Doç. Dr. Duygu Ilgn, Manisa Celal Bayar Üniversitesi
Doç. Dr. Eda Akba, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Doç. Dr.
Esra Doru Hüzmeli, Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Doç. Dr. Eylem
Tütün Yümin, Bolu Abant zzet Baysal Üniversitesi Doç. Dr. Ferruh
Tapnar, zmir Demokrasi Üniversitesi Doç. Dr. Gül Öznur Karabçak,
Aydn Adnan Menderes Üniversitesi Doç. Dr. Meral Sertel, Krkkale
Üniversitesi Doç. Dr. Musa Acar, Necmettin Erbakan Üniversitesi
Doç. Dr. Naciye Vardar Yal, Hacettepe Üniversitesi Doç. Dr. Nilay
Çömük Balc, Ondokuz Mays Üniversitesi Doç. Dr. Özge Çnar Medeni,
Çankr Karatekin Üniversitesi Doç. Dr. Öznur Büyükturan, Ahi Evran
Üniversitesi Doç. Dr. Serkan Bakrhan, Ege Üniversitesi Doç. Dr.
Serkan Ta, Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi Doç. Dr. Sevim
Acaröz Candan, Ordu Üniversitesi Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay,
Ankara Yldrm Beyazt Üniversitesi Doç. Dr. Tark Özmen, Karabük
Üniversitesi Doç. Dr. Yasemin Buran Çrak, stinye Üniversitesi Dr.
Ör. Üyesi Ahmet Cüneyt Akgöl, stanbul Okan Üniversitesi Dr. Ör.
Üyesi Anl Tekeolu Tosun, Fenerbahçe Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi
Asuman Saltan, Yalova Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Aydn Meriç, Lefke
Avrupa Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Aynur Ota, Sivas Cumhuriyet
Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Cevher Demirci, Balkesir Üniversitesi
Dr. Ör. Üyesi Dilber Karagözolu Cokunsu, Bahçeehir Üniversitesi Dr.
Ör. Üyesi Emel Tavuran Horata, Ayfonkarahisar Salk Bilimleri
Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Emine Ayti, stanbul Esenyurt
Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Gül Deniz Ylmaz Yelvar, stinye
Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Gülay Aras Bayram, stanbul Medipol
Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Hanife Doan, Bozok Üniversitesi Dr. Ör.
Üyesi Hülya ili, stanbul Bilgi Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi smail
Özsoy, Selçuk Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Melahat Sayan, Yüksek
htisas Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Meltem Inta Ark, Kütahya Salk
Bilimleri Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Naime Ulu, Atlm Üniversitesi
Dr. Ör. Üyesi Nuray Alaca, Acbadem Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özge
Çakr, Girne Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Özlem Akkoyun Sert, KTO
Karatay Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Seda Saka, Haliç Üniversitesi
Dr. Ör. Üyesi Sevgi Özdinç, Trakya Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi Tuçe
Kalaycolu, Kbrs Salk ve Toplum Bilimleri Üniversitesi Dr. Ör. Üyesi
Zübeyde Ercan, Frat Üniversitesi Ör. Gör. Büra Terim, Geliim
Üniversitesi
Bilimsel Program
Salon-A Salon-B
09:00-09:30 AÇILI
09.30-11.00 Panel 1: Health Strategies in Europe during Covid 19
Pandemic
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Filiz Can, Prof. Dr. Tülin Düger
Rehabilitation Strategies for WHO in the European Region in the
Context of Covid 19
Satish Mishra (Technical Manager - Disability and Rehabilitation
and Long-term Care, WHO Regional Office for Europe)
Health Strategies of World Physiotherapy- Europe Region in Covid 19
Pandemic
Esther-Mary D'Arcy (Chairman, World Physiotherapy Europe
Region)
The role of Physiotherapists in Covid 19 Pandemic in Spain
Carmen Suarez (Vice-Chairman, World Physiotherapy Europe
Region)
11.00-11.10 ARA
11.10-12.10 Panel 2: Pandemide Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Soluk
Aldrr
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Nilgün Gürses, Prof. Dr. Fatma Karantay
Mutluay
COVID-19’da Deerlendirme
COVID-19 Yaklamlar Doç. Dr. Semiramis Özylmaz
COVID-19 Pandemisine Küresel Bak
Prof. Dr. Rengin Demir
12.20-13.00 Konferanslar -
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Hülya Arkan, Prof. Dr. Sema Savc
Konferans 1: “Prone” Pozisyon Prof. Dr. Riany Sena
Konferans 2: Long COVID-19 Doç. Dr. Melda Salam
13.00-13.10 ARA
13.10-13.50 UYDU SEMPOZYUMU Oturum Bakan; Prof. Dr. Sedat Dalbayrak
stanbul Okan Üniversitesi Beyin ve Sinir Cerrahisi A. D.
Spastisitede Baklofen Pompas Tedavisi ve Nöromodülasyon
Giriimlerine Genel Bir Bak Doç. Dr. Atilla Ylmaz stanbul Okan
Üniversitesi Beyin ve Sinir Cerrahisi A. D. / Nöromodülasyon
Ünitesi
13.50-14.00 ARA
14:00-14:30 Konferanslar: Eitimde Yeni Dorular
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Prof. Dr. Yeim
Bakar
Konferans 3: Eitimde Yeni Dorular: 21. Yüzyl Becerileri Prof. Dr.
Nevzat Tarhan
14:00-15:10 Panel 6: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda
Tele-Yaam
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Mehmet Gürhan Karakaya, Doç. Dr.
Muhammed Klnç
Telerehabilitasyon nedir? Türkiye’deki Akademik ve Klinik Boyutu
Nedir?
Doç. Dr. Turhan Kahraman
Telerehabilitasyonda Analiz ve
Telerehabilitasyonda Etik Konular, Riskler ve Yaygnlatrma
Prof. Dr. Serap nal
14:30-14:40 ARA 15:10-15:20 ARA
14:40-15:40 Panel 3: Harmanlanm Örenme ve Uzaktan Eitimde
Etik
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Z. Candan Algun, Prof. Dr. Kezban
Bayramlar, Doç. Dr. eyda Toprak Çelenay
Neyi-Nasl Harmanlarz?
Harmanlanm Örenme Modelleri Doç. Dr. Filiz Kaleliolu
Uzaktan Eitimde Etik ve Telif Haklar Dr. Ör. Üyesi Eray Serdar
Yurdakul
15:20-16:20 Konferanslar: Telerehabilitasyonda Aratrma ve
Eitim
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Bilsen Sirmen, Prof. Dr. ebnem
Baydere
Konferans 4: Telerehabilitasyonda Aratrma
Prof. Dr. Feryal Suba Konferans 5: Klinik Uygulama ve Örenci
Eitiminde Telerehabilitasyonun Kullanm Doç. Dr. Yasemin Buran
Çrak
Konferans 6: nme ve Omurilik Yaralanmalarnda Ev çi Uzaktan
Kontrollü Telerehabilitasyonun Klinik Etkinlii Prof. Dr. Nuray
Yozbatran
15:40-15:50 ARA 16:20-16:30 ARA
15:50-16:50 Panel 4: Pandemi-Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon-Eitim
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. A. Aye Karaduman, Dr. Ör. Üyesi Hülya
ili Çekirdek Eitim Program ve Pandemi Prof. Dr. A. Aye
Karaduman
Çevrim çi Süreçte Beceri Kazanm Prof. Dr. Arzu Razak
Özdinçler
Örenci Bak Açs ile Acil Uzaktan Eitim Deneyimi Prof. Dr. Derya Özer
Kaya
Akademisyenlerin Pandemi Sürecinde Eitime Adaptasyonu
Dr. Ör. Üyesi ebnem Avc
16:30-17:30 Panel 7: Telerehabilitasyonda Alanlara Yönelik
Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Deniz nal nce, Prof. Dr. Zeliha Bakurt
Romatoloji ve Kas skelet Sistemi Hastalklarnda
Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Eda Tonga
Pediatride Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Esra Doru Hüzmeli Kardiyopulmonerde
Telerehabilitasyon
Doç. Dr. Neslihan Durutürk
16:50-17:00 ARA 17:30-17:40 ARA
17:00-18:00 Panel 5: Pandemide Lisans ve Lisansüstü Eitim:
Örenciler Ne stiyor?
Oturum Bakanlar: Uzm. Fzt. Çalar Soylu, Stj. Fzt. layda Sözeri
Lisans Nasl, Nasl Olmal? Dilan çen
Lisansüstü Eitim Nasl, Nasl Olmal? Uzm. Fzt. Gülsena Utku
17:40-19:00
Bildiri Sunumlar Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Sevim Acaröz Candan,
Doç. Dr. Serkan Bakrhan
Sözel Bildiriler S015-S016-S017-S018-S019-S020-S021-
S022-S023-S024-S025-S026-S027-S028- S029-S030-S031
*dier bildiriler kongre yayn platformu bildiriler bölümünde sunum
vdeosu eklinde yer alacaktr.
18:00-19:00 Bildiri Sunumlar Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Meral
Sertel, Doç. Dr. Eylem Tütün Yümin
*Sözel Bildiriler S001-S002-S004-S005-S006-S007-
S008-S010-S011-S012-S013-S014
9 Mays 2021, Pazar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Seyit Çtaker, Doç. Dr. Ferruh
Tapnar
Menisküs Cerrahileri Sonrasnda Prof. Dr. Hayri Baran Yosmaolu
Plantar Fasiit’te Prof. Dr. Nilgün Bek
Priformis Sendromu’nda Doç. Dr. Gürsoy Cokun
Rotator Klf Cerrahileri Sonrasnda Prof. Dr. rem Düzgün
09:00-9:40 Konferanslar: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novasyon
ve Yapay Zeka
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Fatma Uygur, Prof. Dr. Serap nal
Konferans 10: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif Çözümler
Prof. Dr. Ela Tarakç
Konferans 11: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Yapay Zeka Prof. Dr.
Erhan Akdoan
10:00-10:10 ARA 09:40-9:50 ARA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. pek Yeldan, Prof. Dr. Arzu Genç
Nörorehabilitasyonda Motor Örenme Prensipleri Doç. Dr. Burcu Ersöz
Hüseyinsinolu
Yutma Bozukluklar Doç. Dr. Numan Demir
Nörolojik Hastalklarda Elektroterapi Uygulamalar Doç. Dr. Özlem
Yürük
09:50-10:45 Panel 16: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif
Çalmalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Ekin Akalan, Dr. Ör. Üyesi Zehra
Karahan
Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Yazlmlar Doç. Dr. Aye Betül
Oktay
Parkinson Hastalnn Rehabilitasyonunda Oyunlatrma Dr. Ör. Üyesi
Farzin Hajebrahimi
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda novatif Deerlendirme Doç. Dr. Burcu
Talu
11:10-11:20 ARA 10:45-10:55 ARA
11:20-13:00 Panel 10: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Özel Konular
ve Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Doç. Dr. Alis Kostanolu, Dr. Ör. Üyesi R.Tuba
Klç
Onkoplastik Meme Cerrahileri Sonrasnda Lenfödem Fizyoterapisi Prof.
Dr. lke Keser
Kadnlarda Ar Aktif Mesane Sendromunda Fizyoterapi ve
10:55-11:50 Panel 17: Kantlar ve Duygular? Sonuç Patent Olabilir
mi?
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Zafer Erden, Prof. Dr. Öznur Tunca
Ylmaz
novatif Yaklamlarda Kantlar Neler Söylüyor? Prof. Dr. Nilüfer
Çetili Korkmaz
Robot Destekli Rehabilitasyon Sistemleri
Kas skelet Sistemi Problemlerinde Osteopatik Yaklamlar Dr. Ör.
Üyesi Ömer Osman Pala
Graston Teknii Dr. Ör. Üyesi Serkan Usgu
Obstrüktif Uyku Apne Problemlerinde Fizyoterapi ve Rehabiltasyon
Dr. Ör. Üyesi Gülhan Ylmaz Gökmen
Ba Arsnda Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Fzt. Özge Kayalar
Dülger
Kullanmnda Hastalarn Duygu Durumu Nasl Deerlendirilir? Prof. Dr.
Duygun Erol Barkana
Salkta Patent Nasl Alnr? Doç. Dr. Kadir Gök
11:50-12:00 ARA
12:00-13:00 Panel 18: Multidisipliner Robotik Rehabilitasyon
Uygulamalar
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Yavuz Yakut, Prof. Dr. Mine Gülden
Polat
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Robotik Sistemler Dr. Ör. Üyesi
Mehmet Emin Aktan
Özdengelemeli D skelet Robot Co-Ex: Tasarm ve Uygulama Dr. Ör.
Üyesi Barkan Uurlu
Pasif Bilek ve Ön Kol Rehabilitasyonu için Robot Destekli D skelet
Tasarm Dr. Ör. Üyesi Mehmet Erkan Kütük
Propriyosepsiyonda Tekno-Rehabilitasyon Dr. Fzt. Onur Aydodu
Klinikten Robotik Rehabilitasyon Deneyimleri Uzm. Fzt. Onur
Ulukuz
13.00-14.00 ÖLE ARASI 13.00-14.00 ÖLE ARASI
14:00-14:40 Panel 11: Koruyucu Rehabilitasyon Uygulamalarnn Kapsam
ve Gelecei
Nihal iman imek ve Tülin Güntel ONURUNA Oturum Bakanlar: Prof. Dr.
Nesrin Demirta, Sevil Serin
Biyopsikososyal Model le Toplum Temelli Yaklamlar Prof. Dr. Uur
Cavlak
Koruyucu Fizyoterapi ve Rehabilitasyon 2030 Hedefleri Dr. Fzt.
Reyhan Özgöbek
FZTEM-Fizyoterapi Egzersiz Danma Merkezleri ve Koruyucu Yaklamlar
Uzm. Fzt. Ahmet Burak Sezgin
14:00-14:40 Konferanslar: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda Doru
Sosyal Medya Kullanm
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Tülin Akçay Düger, Prof. Dr. Defne
Kaya
Konferans 12: Reklam Kurulu Daire Bakanl: Sosyal Medya Reklamlarnda
Etik ve Cezai lemler Bakan V. Erdem Biçer
Konferans 13: Yeni Medya ile Deien Tüketici Davranlar ve
Fizyoterapistler için Sosyal Medyada Hizmet Pazarlama Doç. Dr.
Yasin Bulduklu
14:40-14:50 ARA 14:40-14:50 ARA
Cenan Yumakolu Çalar ve Aysel Turgal ONURUNA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Mehtap Malkoç, Dr. Banu Ekinci
Salkl Hayat Merkezleri’nde Ne Kadar Yol Kat Edildi? Uzm. Fzt. Deniz
Alkan Doç. Dr. Naciye Vardar Yal
Sosyal Hizmet Merkezlerinde Fizyoterapi Hizmetleri Fzt. Dilek
Çamursoy Prof. Dr. Songül Atasavun Uysal
14:50-15:40 Panel 19: Pandeminin Fizyoterapistlere
Getirdikleri
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Zuhal Kunduraclar, Prof. Dr. Funda
Demirtürk
MEB Bal letilen Özel Eitim Merkezi letmesinde Karlalan Sorunlar
Fzt. Nüket Tanac Akçay
Salk Bakanl ve Üniversite Hastanelerinde Çalan Fizyoterapistlerin
COVID-19 Pandemisinde Karlat Sorunlar Uzm. Fzt. Erkan Alp
COVID-19 Pandemisinde Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Departmanlarnn
Çalma Standartlar Nasl Olmal? Fzt. Nezahat Akn
Kronik Bir Sorun: Salk Bakanlnda Döner Sermaye ve Ek Ödeme Uzm.
Fzt. Hanifi Erol
15:40-15:50 ARA 15:40-15:50 ARA
Adem Haciolu ve Gülten Mert ANISINA
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Necmiye Ün Yldrm, Selçuk Çebi
Türkiye Olimpik Hazrlk Merkezlerinde Fizyoterapist Olmak Prof. Dr.
Volga Bayrakç Tunay Fzt. aziye Yldrm Dündar
Paralimpik Sporcularda Klasifikasyon ve Fizyoterapi Uygulamalar
Doç. Dr. Aynur Demirel Prof. Dr. Nevin Ergun
15:50-16:40 Panel 20: Fizyoterapi ve Rehabilitasyonda
Giriimcilik
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. nci Yüksel, Fzt. Caner Tan
Fizyoterapist stihdamnda Sorunlar ve Çözüm Önerileri Dr. Ör. Üyesi
Özlem Akkoyun Sert
Sorun Cevaplayalm (Nasl yer açalm? Yal Bakm Merkezi, Salkl Yaam
Merkezi) Fzt. Eda Krmzgül Fzt. Sadk Yldz Fzt. Halil Muku
Giriimcilik ve Devlet Destekleri Dr. Ör. Üyesi Mahmut Yaran
Kaplca letmeciliinde Fizyoterapistin Rolü Fzt. Sinem Melike
Koca
16:40-16:50 ARA 16:40-16:50 ARA
Panel 21: Cinsel Salk
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Handan Tüzün, Murat Aar
Çocuk Fizyoterapi ve Rehabilitasyonunda ICF Prof. Dr. Mintaze Kerem
Günel Uzm. Fzt. Ayegül Akgül Kocabal
Okul Fizyoterapistlii: Evde Kalan Okullu Çocuklarda Koruyucu
Fizyoterapi Yaklamlar Fzt. Ebru Özker Dr. Ör. Üyesi Filiz Çileda
Özdemir
Çocuk Bakm- Koruma Hizmetlerinde Fizyoterapi Hizmetleri: Çocuk
Evlerinde Fizyoterapist Ne Yapar? Fzt. Hülya Sözlü Doç. Dr. Nilay
Çömük Balc
16:50-17:40 Oturum Bakanlar: Prof.Dr. lkim Çtak Karakaya, Prof. Dr.
Yeim Bakar
Cinsel Salkta Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Fzt. Yasemin
rkilata
Aile Danmanlnda Cinsel salk Uzm. Psikolog, Kemal Özcan
Cinsel Salk-Hekim Bak Açsyla Dr. Cem Keçe, Psikoterapist
18:00-18:10 ARA 17:30-17:40 ARA
Mehmet Kaplan, Funda Alacaolu ve Betül Özdemir ANISINA
Oturum Bakan: Prof. Dr. Hülya Arkan, Dr. Fzt. Reyhan Özgöbek
Toplum Ruh Sal Merkezleri: Mental Salkta Fizyoterapi Fzt. Özden
Gökçek Dr. Ör. Üyesi Hamiyet Yüce
Kadn Snma Evleri: Kadn Çocuk stismar ve Beden Farkndal Doç. Dr.
Arzu Erden
17:40-19:00 Panel 22: Sedanter Davran Pandemisi: Gizli Tehdit
Oturum Bakanlar: Prof. Dr. Nuray Krd, Prof. Dr. Umut Baki
Tugay
COVID-19 Pandemisi ve Fiziksel naktivite ve Beslenme Doç. Dr.
Naciye Vardar Yal Doç. Dr. Nevra Koç, Dyt.
Yal ve Genç Bak Açs ile Karantina Dönemi Doç. Dr. Selda Baar Uzm.
Fzt. Ata Tekin
Psiko-Sosyal Dayankllk enel Karaman, Psk. lknur Erden, Fzt.,
Sos.
19:00-19:30 KAPANI
[S001] Otizmli bireylerde postüral kontrol, denge ve ince motor
becerilerinin incelenmesi Ünzile Tunç1, Yldz Erdoanolu2, Zeynep
Bahadr Ace3 1Kardelen Özel Eitim Kurumu, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon, stanbul 2Antalya Bilim Üniversitesi, Salk Bilimleri
Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Antalya 3Atlas
Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Ergoterapi Bölümü, stanbul
Amaç: Bu çalma otizm spektrum bozukluu tanl bireylerde oturmada
postüral kontrol, denge ve ince motor becerilerinin incelenmesi ve
aralarndaki ilikinin belirlenmesi amacyla yapld. Gereç-Yöntem:
Çalmaya, 5-17 ya aralnda 20 otizm spektrum bozukluu olan birey ve
benzer ya aralnda 20 salkl gönüllü birey dahil edildi. Katlmclarn
demografik bilgileri kaydedildikten sonra, oturmada postüral
kontrol deerlendirmesi; Oturmada Postüral Kontrol Ölçei (SPCM) ile,
denge deerlendirmesi Bruininks-Oseretsky Motor Yeterlilik Testi
(BOMYT) ksa formu denge alt testi ile, denge tahtasnda tek ayak
üzerinde durma ve topuk-parmak duruu ile, ince motor beceri ise
Jebsen Taylor el fonksiyon testi ve 9 delikli peg testi ile
deerlendirildi. Deerlendirmeler sa ve sol ekstremiteler için ayr
ayr yapld. Sonuçlar: OSB’li çocuklar ve salkl kontrol grubu arasnda
postüral kontrol, denge ve ince motor beceri deerleri arasnda
anlaml fark bulundu (p<0,05). OSB’li çocuklarn postüral kontrol,
denge ve ince motor becerilerde daha düük seviyede olduklar
görüldü. OSB’li çocuklarn postüral kontrol, denge ve ince motor
becerileri arasnda anlaml iliki bulunmad (p>0,05). Tartma: Çalma
sonucunda otizm spektrum bozukluu olan bireylerin postüral kontrol,
denge ve ince motor becerilerinde yatlarna göre kayplar olduu
görüldü. Çalmada incelenen parametrelerin günlük yaam aktiviteleri
ve yaam kalitesini etkileyebilecei düünüldüünde, bu sonuçlarn otizm
spektrum bozukluu olan bireylerde mevcut fizyoterapi ve
rehabilitasyon yaklamlarna yol gösterici olaca düünüldü. Anahtar
Kelimeler: denge, ince motor beceri, otizm spektrum bozukluu,
postüral kontrol
Examination of postural control, balance and fine motor motor
skills in individuals in autism spectrum disorder Ünzile Tunç1,
Yldz Erdoanolu2, Zeynep Bahadr Ace3 1Kardelen Special Education
Institution, Physiotherapy and Rehabilitation, stanbul 2Antalya Blm
University, Faculty of Health Sciences, Physiotherapy and
Rehabilitation Department, Antalya 3Atlas University, Faculty of
Health Sciences, Occupatonal Therapy, stanbul Purpose: The purpose
of this study was to evaluate postural control, balance and fine
motor skills among individuals with autism spectrum disorder and to
determine the relationship between them. Materials-Methods: The
study included 20 autistic spectrum disorders diagnosed in the 5-17
age range and 20 healthy volunteers in the same age range. After
the demographic data of the participants were recorded, postural
control assessment; postural control (SPCM), balance assessment
Bruinks-Oseretsky Motor Proficiency Test (BOMYT), short form
balance test, standing on one foot on the balance board and
heel-finger posture, and fine motor skill test, Jebsen Taylor hand
function test and 9-hole peg test were used. The evaluations were
performed separately for the left and right extremities. Results: A
significant difference was found in postural control, balance and
fine motor skill values between individuals with ASD and control
group (p<0,05). Individuals with ASD were found to be a lower
level in postural control, balance and fine motor skills. No
significant relationship was found between postural control,
balance and fine motor skills of individuals with ASD (p>0,05).
Discussion: As a result of this study, it was seen that children
with ASD were more ineffective in postural control, balance and
fine motor skills than their peers. In the present study, it was
thought that the parameters examined could affect daily life
activities and quality of life, These results would guide the
current approaches to physiotherapy and rehabilitation in
individuals with autism spectrum. Keywords: balance, fine motor
skills, autism spectrum disorder, postural control
12
[S002]
Osteoartrit hastalarnda egzersizin miRNA ekspresyonlar üzerine
etkisinin incelenmesi Fulya Senem Karaahmetolu1, Zeynep Betül
Özcan2, Halime Hanm Pençe2, Meltem Vural3, Emine Il Üstün3, Alev
Kural4, Sibel Kura2, Bekir Erdoan2 1Salk Bilimleri Üniversitesi
Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon
Anabilimdal, stanbul 2Salk Bilimleri Üniversitesi Tp Fakültesi,
Tbbi Biyokimya Anabilimdal, stanbul 3SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk
EAH, Fiziksel Tp ve Rehabilitasyon Klinii, stanbul 4SBÜ Bakrköy Dr.
Sadi Konuk EAH, Biyokimya Klinii, stanbul Amaç: Diz osteoartrit
(OA) tanl olgularda egzersizin mikroRNA (miRNA) ekspresyonlar
üzerine etkisinin incelenmesidir. Gereç-Yöntem: Diz OA tanl,
Kellgren Lawrence (K/L) evrelemesine göre grade 2/3 olan, 38-75 ya
aras 30 hasta birey egzersiz grubuna ve 30 salkl birey kontrol
grubuna dahil edildi. Egzersiz grubuna 8 hafta süresince; haftada 2
gün klinik, 1 gün ev program eklinde egzersiz program uyguland.
Egzersiz tedavisinin banda ve sonunda olgularn; 1 adet EDTA’ l tüpe
5-10 cc periferal kan örnekleri alnd. Ardndan Numeric Rating Scale
(NRS) ile ar, Western Ontario and McMaster Universities
Osteoarthritis Index (WOMAC) ile fonksiyonel durum, Beck Depresyon
Ölçei (BDÖ) ile depresyon düzeyi, Short Form-36 (SF-36) ile yaam
kalitesi deerlendirildi. miRNA-146a, miRNA-155, miRNA-221-3p,
miRNA-145 gen ekspresyonlar real-time PZR (Polimeraz Zincir
Reaksiyonu) yöntemiyle belirlendi. Sonuçlar: Diz OA'l hastalarda
egzersiz tedavisi sonras BDI, SF-36, NRS ve WOMAC ölçeklerinde
anlaml fark bulundu (p=0,000 BDE için, p=0,022 SF-36 için, p=0,001
NRS için, p=0,000 WOMAC için). Tedaviden önce ve sonra miRNA- 146a,
miRNA-145, miRNA-155 ve miRNA-221-3p ekspresyon seviyelerinde
anlaml bir fark yoktu (p=0,87 miRNA-145 için, p=0,61 miRNA-146a
için, p=0,84 miRNA-155 için, p=0,99 miRNA-221-3p için). Tartma: Diz
OA tanl hastalarda egzersiz tedavisi hastalarda ary, fiziksel
fonksiyonu, yaam kalitesini ve depresyon durumunu iyi yönde
etkilemektedir. Egzersiz tedavisinin, miRNA ekspresyonu üzerinde
etkinliine dair daha kapsaml bilimsel aratrmalara ihtiyaç vardr.
Anahtar Kelimeler: Osteoartrit, egzersiz, mikroRNA
Investigation of the effect of exercise on miRNA expressions in
osteoarthritis patients Fulya Senem Karaahmetolu1, Zeynep Betül
Özcan2, Halime Hanm Pençe2, Meltem Vural3, Emine Il Üstün3, Alev
Kural4, Sibel Kura2, Bekir Erdoan2 1Health Sciences University
Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and
Rehabilitation, Istanbul 2Health Sciences University Faculty of
Medicine, Department of Medical Biochemistry, Istanbul 382 / 5000
Çeviri sonuçlar SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk EAH, Physical Medicine
and Rehabilitation Clinic, Istanbul 4SBÜ Bakrköy Dr. Sadi Konuk
EAH, Biochemistry Clinic, Istanbul Purpose: The aim of this study
is to investigate the effect of exercise on microRNA expression
levels in knee OA. Materials-Methods: The patients between the ages
of 38-75 years with a diagnosis of knee OA according to Kellgren-
Lawrence staging were divided into two groups as study group and
control group. The study group was administered a clinical program
2 days a week and at home program 1 day a week for 8 weeks. At the
beginning and end of the treatment; 5-10 cc peripheral blood
samples were taken into 1 blood tube with EDTA. Pain was measured
with Numeric Rating Scale (NRS), functional status with Western
Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index (WOMAC),
depression level with Beck Depression Scale (BDI), quality of life
with Short Form- 36 (SF-36). Gene expression of miRNA-146a,
miRNA-155, miRNA-221-3p, miRNA-145 was determined by real-time PZR
method. Results: A significant difference was found in BDI, SF-36,
NRS and WOMAC scales after exercise therapy in patients with knee
OA (p= 0,000 for BDI, p= 0,022 for SF-36, p= 0,001 for NRS, p=0,000
for WOMAC). There was no significant difference in the expression
levels of miRNA-146a, miRNA-145, miRNA-155 and miRNA-221-3p before
and after treatment (p=0,87 for miRNA-145, p=0,61 for miRNA-146a,
p=0,84 for miRNA-155, p=0,99 for miRNA-221-3p). Discussion:
Exercise therapy affects pain, physical function, quality of life
and depression in patients with knee OA. More extensive scientific
research is needed on the effectiveness of exercise therapy on
miRNA expression. Keywords: Osteoarthritis, exercise,
microRNA
13
[S003] Total Diz Artroplastisi Cerrahisinin Proinflamatuar Sitokin
Seviyesi, Ar iddeti, Fonksiyonel Durum, Eklem Pozisyon Hissi ve
Radyografik Bulgular Üzerindeki Etkisi Arzu Erden1, Murat
Emirzeolu1, Kübra Canl2, Serap Özer Yaman3, brahim Peken4, Osman
Aynac5, Süleyman Caner Karahan3 1Karadeniz Teknik Üniversitesi,
Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü,
Trabzon 2Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon
Fakültesi, Ankara 3Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tp Fakültesi,
Biyokimya Ana Bilim Dal, Trabzon 4Akdamadeni Devlet Hastanesi,
Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü, Yozgat 5Karadeniz Teknik
Üniversitesi, Tp Fakültesi, Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dal,
Trabzon Amaç: Bu çalmann amac, total diz artroplastisi(TDA)
ameliyatnn proinflamatuar sitokin seviyesi, ar iddeti, fonksiyonel
durum, diz eklem pozisyon hissi, valjite açs ve kötü dizilim
üzerindeki etkisini incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalmaya TDA geçiren
29 ileri evre diz osteoartrit(EDO) hastas (kadn/erkek:24/5) ile 22
erken evre diz osteoartrit(EEDO) hastas (kadn/erkek:13/9) dahil
edildi. Proinflamatuar sitokinlerden IL1 β, IL 6 ve TNF α serum
seviyeleri ölçüldü. Ar iddeti Görsel Analog Skalas(GAS) ile,
fonksiyonel durum Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri
Osteoartrit ndeksi(WOMAC) ile deerlendirildi. Valjite açs, kötü
dizilim direkt grafi üzerinden ölçüldü. Diz eklemi pozisyon hissi
35, 55 ve 70 derecelerde saptand. Sonuçlar: Postoperatif 6. haftada
IL-6, ar iddeti, WOMAC skoru, valjite açs, kötü dizilim ve diz
eklem pozisyon hissinde preoperatif döneme göre anlaml iyilemeler
bulundu (pIL6:0,002;pGAS:<0,001;
pWOMAC:<0,001;pvaljite:<0,001;pkötüdizilim:<0,001;peklem
pozisyon hissi:0.02). EDO grubundaki hastalar EEDO grubundaki
hastalara kyasla postoperatif 6. haftada daha düük ar iddeti ve
kötü dizilime sahip iken TNF α ve IL1 β seviyeleri daha yüksekti
(p<0,001). IL6, WOMAC skoru, valjite açs, diz eklem pozisyon
hissi EEDO grubundaki hastalarla benzerdi(p>0,05). Tartma:
Fonksiyonel durumu, IL6'y, radyolojik deiiklikleri ve eklem
pozisyon hissini iyiletirmede TDA etkin bir tedavi yöntemidir. TNF
α ve IL1 β’nn uzun dönem izlemi ile ilgili çalmalara ihtiyaç vardr.
Anahtar Kelimeler: Diz, osteoartrit, sitokinler,
propriyosepsiyon
Effect of Total Knee Arthroplasty Surgery on Proinflammatory
Cytokine Level, Pain Intensity, Functional Status, Joint Position
Sense and Radiographic Findings Arzu Erden1, Murat Emirzeolu1,
Kübra Canl2, Serap Özer Yaman3, brahim Peken4, Osman Aynac5,
Süleyman Caner Karahan3 1Karadeniz Technical University, Faculty of
Health Science, Department of Physiotherapy and Rehabilitation,
Trabzon 2Hacettepe University, Faculty of Physical Therapy and
Rehabilitation, Ankara 3Karadeniz Technical University, Faculty of
Medicine, Division of Biochemistry, Trabzon 4Akdamadeni State
Hospital, Division of Ortopaedia and Traumatology, Yozgat
5Karadeniz Technical University, Faculty of Medicine, Division of
Ortopaedia and Traumatology Purpose: The aim of this study was to
examine the effect of total knee arthroplasty(TKA) surgery on
proinflammatory cytokine level, pain intensity, functional status,
knee joint position sense, valgity angle and malalignment.
Materials-Methods: Twenty-nine late stage knee osteoarthritis(LSKO)
patients (female/male:24/5) and 22 early stage knee
osteoarthritis(ESKO) patients (female/male:13/9) who underwent TKA
were included in the study. Serum levels of IL1 β, IL 6 and TNF α
proinflammatory cytokines were measured. Pain intensity was
evaluated with Visual Analogue Scale (VAS), functional status was
evaluated with Western Ontario and McMaster Universities
Osteoarthritis Index (WOMAC). Valgity angle and malalignment were
measured on direct radiography. Knee joint position sense at 35, 55
and 70 degrees was measured. Results: Improvements were found in
IL-6, pain intensity, WOMAC score, valgity angle, malalignment, and
knee joint position sense at postoperative 6th week compared to the
preoperative period
(pIL6:0.002;pVAS:<0.001;pWOMAC:<0.001;pvalgity:<0.001;
pmalalingement:<0.001; pjoint position sense:0.02). Patients in
the LSKO group had lower pain intensity and malalingement at
postoperative 6th week compared to patients in the ESKO group,
while TNF α and IL1 β levels were higher (p<0.0001). IL6, WOMAC
score, valgity angle, knee joint position sense were similar to
ESKO (p>0.05). Discussion: TKA is an effective treatment method
to improve IL6, functional status, radiological changes and joint
position sense. Studies on long-term follow-up of TNF α and IL1 β
are needed. Keywords: Knee, osteoarthritis, cytokines,
proprioception
14
[S004]
Multipl Skleroz Tanl Bireylerde Kombine Frenkel Koordinasyon
Egzersizi ve Aerobik Egzersiz Programnn Serum risin Hormon Düzeyine
Etkileri Furkan Bilek1, Nilüfer Çetili Korkmaz2, Zübeyde Ercan1
1Frat Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Elaz 2Pamukkale Üniversitesi Fizik Tedavi ve
Rehabilitasyon Yüksekokulu, Denizli Amaç: Relapsing-Remitting
Multipl Skleroz (RRMS) tanl bireylerde Frenkel Koordinasyon
Egzersizi (FKE) ile kombine uygulanan aerobik egzersiz (AE)’in
serum irisin hormon düzeyi üzerine etkisinin incelenmesidir.
Gereç-Yöntem: Çalmaya Geniletilmi Engellilik Durum Ölçei 1 ile 2.5
arasnda olan 11 RRMS tanl birey dâhil edildi. Maksimum aerobik
kapasiteyi (VO2maks) belirlemek amacyla artml egzersiz testi
kullanld. Serum irisin hormon düzeyleri enzime bal baklk deneyi
yöntemiyle deerlendirildi. Katlmclar toplam 18 seans fizyoterapi ve
rehabilitasyon programna katld. Katlmclara, fonksiyonel durumlarna
uygun 4-5 tekrarl 4 farkl FKE’in yan sra bisiklet ergometresi ile
VO2maks’n %50-60’nda AE program 50–60 dakika uyguland. Sonuçlar:
Katlmclarn ortalama ya 27.36±4.57 yld. Katlmclarn çalma öncesi
19.83±1.61 ng/ml olan irisin hormon düzeylerinin çalma sonras
22.23±3.68 ng/ml’ye artt saptand (p=0.021).. VO2maks düzeylerinin
egzersiz öncesi 20.11±2.98 mL/kg/dk iken egzersiz sonras anlaml
düzeyde artarak 23.51±1.98 mL/kg/dk’ya ulat kaydedildi (p=0.005).
Tartma: Bulgularmz dorultusunda FKE-AE programmzn, RRMS’li
bireylerde semptomlar artrmadan kardiyovasküler ve serum irisin
hormon düzeyini gelitirmede güvenli ve etkili bir egzersiz
protokolü olduu sonucuna varlmtr. Egzersiz protokollerinin
kardiyovasküler sistem üzerine olan olumlu etkileri VO2maks’n yan
sra serum irisin hormon düzeyi ile de objektif olarak
gösterilebilir. Anahtar Kelimeler: risin, Frenkel Koordinasyon
Egzersizi, aerobik egzersiz, Multipl Skleroz
Effects of Combined Frenkel Coordination Exercise and Aerobic
Exercise Program on Serum Irisin Hormone Level in Individuals with
Multiple Sclerosis Furkan Bilek1, Nilüfer Çetili Korkmaz2, Zübeyde
Ercan1 1Frat University Faculty of Health Sciences, Department of
Physiotherapy and Rehabilitation, Elazig/Turkey 2Pamukkale
University School of Physical Therapy and Rehabilitation,
Denizli/Turkey Purpose: The purpose of our study was the
investigation of the effects of aerobic exercise (AE) combined with
Frenkel Coordination Exercise (FCE) on a serum iris hormone level
in individuals diagnosed with Relapsing-Remitting Multiple
Sclerosis (RRMS). Materials-Methods: Eleven RRMS individuals with
an Expanded Disability Status Scale between 1 and 2.5 were included
in the study. The incremental exercise test was used to determine
the maximum aerobic capacity (VO2max). Serum irisin hormone levels
were evaluated using enzyme-linked immunosorbent assay method.
Participants attended 18 sessions of physiotherapy and
rehabilitation program. In addition to 4 different FCEs with 4-5
repetitions suitable for their functional status, the AE program
was applied for 50-60% of the VO2max with a bicycle ergometer for
50-60 minutes. Results: The average age of the participants were
27.36±4.57 years. It was found that the hormone levels of irisin,
which was 19.83±1.61 ng/ml before the study, increased to
22.23±3.68 ng/ml after the study (p=0.021). While VO2max levels
were 20.11±2.98 mL/kg/min before exercise, it was recorded that it
increased significantly after exercise and reached 23.51±1.98
mL/kg/min (p=0.005). Discussion: In line with our findings, it was
concluded that our FCE-AE program is a safe and effective exercise
protocol in improving cardiovascular and serum irisin hormone
levels without increasing symptoms in RRMS individuals. The
positive effects of exercise protocols on the cardiovascular system
can be objectively demonstrated by serum irisin hormone level as
well as VO2max. Keywords: Irisin, Frenkel Coordination Exercise,
aerobic exercise, Multiple Sclerosis
15
[S005]
Yeni Tanl Hipertiroidi Hastalarnn Egzersiz Kapasitesi Solunum Kas
Kuvveti Yorgunluk ve Dispne Alglarnn Salkl Bireylerle Karlatrlmas
Fidan Ylmaz1, Meral Bonak Güçlü2, Afruz Babayeva3, lhan Yetkin3
1Krehir Ahi Evran Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon
Yüksekokulu, Krehir 2Gazi Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi,
Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 3Gazi Üniversitesi, Tp
Fakültesi, ç Hastalklar Anabilim Dal, Endokrinoloji ve Metabolizma
Hastalklar Bilim Dal, Ankara Amaç: Tiroid hormon fazlal sonucu
oluan kas mitokondriyal enerji metabolizmasndaki bozukluklar
solunum kas kuvveti ve egzersiz toleransnda azalma, dispne ve
yorgunluun artmasna neden olabilmektedir. Literatürde bu
parametrelerin etkilenimine dair bilgi yetersizdir. Bu çalmann amac
hipertiroidi hastalarnn egzersiz kapasitesi, solunum kas kuvveti,
dispne ve yorgunluk algsnn salllarla karlatrlmasdr. Gereç-Yöntem:
Enine kesitsel çalmadr. Oniki hasta (6 TMNG, 6 Graves, 36,5±12,9
yl, 7K/5E) ve 12 salkl kontrol (32,4±11,9 yl, 8K/4E) dahil edildi
ve karlatrld. Egzersiz kapasitesi (6-dakika yürüme testi (6-DYT)),
solunum kas kuvveti (maksimum inspiratuar basnç (MP) ve maksimum
ekspiratuar basnç (MEP)) (az basnç ölçüm cihaz), yorgunluk
(Yorgunluk iddet Ölçei (YÖ)), dispne alglamas (Modifiye Medical
Research Council (MMRC) dispne ölçei) ile deerlendirildi. Sonuçlar:
Hipertiroidi hastalarnn 6-DYT mesafesi (p=0,013), MP (p=0,032), %MP
(p=0,013), MEP (p=0,015), %MEP (p=0,004) deerleri salkllardan
istatistiksel anlaml olarak daha az, MMRC dispne ölçei (p=0,001) ve
YÖ puanlar (p=0,049) ise yüksekti. Hastalarn 6’snn (%50) MP'i ve
6-DYT mesafesi, 5’inin (%41,6) MEP’i beklenenin %80’inden az,
hastalarn 4’ü (%33,3) iddetli yorgun ve 4’ünde (%33,3) günlük yaam
aktiviteleri srasnda nefes darl vard. Tartma: Yeni tanlanm
hipertiroidi hastalarnda fonksiyonel egzersiz kapasitesi,
inspiratuar ve ekspiratuar kas kuvveti azalm, dispne ve yorgunluk
algs ise artmtr. Bu hastalarn takibinde solunum kas kuvveti,
egzersiz kapasitesi, dispne ve yorgunluk algs deerlendirilmelidir.
Hastalar pulmoner rehabilitasyon programlarna yönlendirilmelidir.
Anahtar Kelimeler: Dispne, Hipertiroidi, Solunum Kaslar, Yürüme
Testi
Comparison of Exercise Capacity Respiratory Muscle Strength Fatigue
and Dyspnea Perceptions in Newly Diagnosed Hyperthyroid Patients
with Healthy Individuals Fidan Ylmaz1, Meral Bonak Güçlü2, Afruz
Babayeva3, lhan Yetkin3 1Krsehir Ahi Evran University, School of
Physical Therapy and Rehabilitation, Krsehir 2Gazi University,
Faculty of Health Sciences, Department of Physiotherapy and
Rehabilitation, Ankara 3Gazi University, Faculty of Medicine,
Department of Internal Diseases, Department of Endocrinology and
Metabolic Diseases, Ankara Purpose: Thyroid hormone excess causes
change in muscle mitochondrial energy metabolism which may lead
decrease in respiratory muscle strength and exercise tolerance and
increase in dyspnea and fatigue perception. Information how
aforementioned parameters are affected, is limited in literature.
The aim of this study was to compare the exercise capacity,
respiratory muscle strength, dyspnea and fatigue perception in
patients with hyperthyroid and healthy controls. Materials-Methods:
A cross-sectional study. Twelve patients with hyperthyroid (6 MNG,
6 Graves, 36,5±3,74 years, 7F/5M) and 12 healthy controls
(32,4±3,44 years, 8F/4M) were included and compared. Exercise
capacity (6-minute walking test (6-MWT)), respiratory muscle
strength (maximum inspiratory pressure (MIP) and maximum expiratory
pressure (MEP)) (mouth pressure measuring device), fatigue (Fatigue
Severity Scale (FSS)) and dyspnea perception (Modified Medical
Research Council (MMRC) dyspnea scale) were evaluated. Results: In
hyperthyroid patients, 6-MWT distance (p=0.013), MIP (p=0.032),
MIP% (p=0.013), MEP (p=0.015), MEP% (p=0.004) values were
statistically lower, MMRC dyspnea scale (p=0.001) and FSS scores
(p=0.049) were higher compared with healthy controls. Six (50%) of
patients had MIP and 6-MWT distance, 5 (41.6%) had MEP less than
80% predicted, 4 patients (33.3%) were severely fatigued and 4
patients (33.3%) had dyspnea during activities of daily living.
Discussion: Functional exercise capacity, inspiratory and
expiratory muscle strength are impaired, dyspnea and fatigue
perception are increased in newly diagnosed hyperthyroid patients.
Respiratory muscle strength and exercise capacity, fatigue and
dyspnea should be evaluated during the follow up. Patients should
be directed to pulmonary rehabilitation programs. Keywords:
Dyspnea, Hyperthyroidism, Respiratory Muscles, Walk Test
16
[S006]
Farkl titreim seviyelerinde uygulanan foam rollern esneklik üzerine
etkisi Gürkan Günaydn Aydn Adnan Menderes Üniversitesi Salk
Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, Aydn
Amaç: Fiziksel uygunluk parametreleri arasnda bulunan esnekliin
gelitirilmesi için birden fazla teknik uygulanmaktadr. Bu
tekniklerden biri de titreimli foam rolling uygulamalardr.
Titreimli foam rollerin farkl frekans özellikleri olmasna ramen bu
farkllklarn esneklik üzerine etkileri bilinmemektedir. Bu sebeple
bu çalmann amac farkl titreim seviyelerinin esneklik üzerine
etkisinin belirlenmesidir. Gereç-Yöntem: Çalmaya 20 katlmc dâhil
edilmitir. Bu katlmclardan 1. gruba 32 Hz, 2. gruba ise 62 Hz
frekansta titreimli foam rolling uygulanmtr. Uygulama öncesi ve
sonras hamstring kas esneklik seviyeleri deerlendirilmitir.
Sonuçlar: Yaplan analizler sonucunda 32 Hz (p=0,002) ve 62 Hz
(p=0,001) frekanslarnda uygulanan foam rollerin esneklii arttrd
görülmütür. Ancak uygulama öncesi (p=0.648) ve uygulama sonras
gruplar aras esneklik deerlerinde (p=0,524) herhangi bir fark
bulunamamtr. Tartma: Bu çalma sonucunda her iki frekansn da
esnekliin artrlmasnda etkili olduu ancak frekans artlarnn esneklik
farkll oluturmad görülmektedir. Anahtar Kelimeler: esneklik,
titreim
The effect of foam roller applied at different vibration levels on
flexibility Gürkan Günaydn Aydn Adnan Menderes University Faculty
of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation,
Aydn Purpose: More than one technique is applied to improve
flexibility which is among the physical fitness parameters. One of
these techniques is vibrating foam rolling applications. Although
vibrating foam rollers have different frequency levels, the effects
of these differences on flexibility are unknown. For this reason,
the purpose of this study is to determine the effect of different
vibration levels on flexibility. Materials-Methods: Twenty
participants were included in the study. From these participants,
vibrating foam rolling was applied at a frequency of 32 Hz to the
first group and 62 Hz to the second group. Hamstring muscle
flexibility levels were evaluated before and after practice.
Results: As a result of the analysis, it was seen that foam roller
applied at 32 Hz (p = 0.002) and 62 Hz (p = 0.001) frequencies
increased flexibility. However, there was no difference between the
groups in pre (p = 0.648) and post- application (p = 0.524).
Discussion: As a result of this study, it was found that both
frequencies are effective in increasing flexibility, but frequency
increases did not create a difference in flexibility levels.
Keywords: flexibility, vibration
17
[S007]
KOAH ve Bronektazi Hastalarnda Kardiyovasküler Hastalk Farkndal ve
Fiziksel Aktivite Düzeyinin Karlatrlmas Dilara Saklca1, Naciye
Vardar Yal1, Melda Salam1, Lütfi Çöplü2 1Hacettepe Üniversitesi,
Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Fakültesi, Ankara, Türkiye
2Hacettepe Üniversitesi, Tp Fakültesi, Göüs Hastalklar Anabilim
Dal, Ankara, Türkiye Amaç: KOAH ve bronektazi pek çok komorbidite
ile ilikilidir. Bu nedenle hastalarn kardiyovasküler
hastalklar(KVH) hakknda bilgi sahibi olmalar önemlidir. Çalmann
amac farkl obstrüktif akcier hastalklarnda kardiyovasküler hastalk
farkndal ve fiziksel aktivite düzeyinin aratrlmasyd. Yöntem:
Çalmaya 14 KOAH (66±5,16 yl; 9E,5K), 14 bronektazi (56,79±5,52 yl;
6E,8K), 14 salkl (58,71±6,92 yl; 7E,7K) birey dahil edildi. Kiilere
Kardiyovasküler Hastalklar Risk Faktörleri Bilgi Düzeyi (KARRF-BD)
Ölçei, Charlson Komorbidite ndeksi (CKI) ve Uluslararas Fiziksel
Aktivite Ölçei (IPAQ-SF) uyguland. Sonuçlar: Çalmaya dahil edilen
bireylerinin BMI, KARRF-BD skorlar, fiziksel aktivite düzeyleri
arasnda fark yoktu (p>0,05). Salkl grubun orta iddette fiziksel
aktivite düzeyi KOAH ve bronektazi grubundan anlaml olarak yüksekti
(p<0,05). KOAH grubunun yürüme ve oturma süreleri bronektazi
grubu ile benzerdi (p>0,05) ve salkl gruptan anlaml olarak
farklyd (p<0,05). KARRF-BD ölçeinde egzersiz hakkndaki bilgiyi
sorgulayan 15. (Düzenli egzersiz kalp hastal riskini azaltr),
16.(Sadece spor salonunda yaplan egzersizle risk azalr) ve 17.(Yava
yürümek ve gezmek de egzersiz saylr) maddeler analiz edildiinde;
15-16 maddelerinin doru cevap says tüm gruplar için benzerdi
(p>0,05). 17. madde doru cevap says KOAH ve salkl grupta
benzerken bronektazili grupta istatistiksel olarak düüktü
(p<0,05). Tartma: Komorbitelerine ramen, obstrüktif hasta
gruplarnn KVH ile farkndalnn genel popülasyonla benzer olmas, bu
hastalarnn farkndalk konusunda bilgilendirilmeye ihtiyac olduklarn
göstermektedir. Bronektazilerde egzersiz iddeti hakknda yanl
bilginin daha yaygn olduu görüldü. KOAH grubunda yürüme süresinin
daha az, oturma süresinin daha uzun olmasnn sebebi; KOAH'n fiziksel
kapasiteyi snrlad ve mevsimsel olarak aktif olmay engelledii
düünülmektedir. Komorbiteleri fazla olan obstrüktif hasta grubunda
hasta eitimi ile kardiyovasküler hastalk farkndalnn arttrlmas ve
doru egzersiz parametrelerinin öretilmesi önemlidir. Anahtar
Kelimeler: Kronik Obstrüktif, Bronektazi, Egzersiz, Kardiyak
Rehabilitasyon
Comparison of Cardiovascular Disease Awareness and Physical
Activity Level in COPD and Bronchiectasis Patients Dilara Saklca1,
Naciye Vardar Yal1, Melda Salam1, Lütfi Çöplü2 1Faculty of Physical
Therapy and Rehabilitation, Hacettepe University, Ankara, Turkey
2Department of Chest Diseases, Faculty of Medicine, Hacettepe
University, Ankara, Turkey Purpose: COPD and bronchiectasis are
associated with many comorbidities. Therefore, patients need to
have information about cardiovascular diseases (CVD). The study
aimed to investigate cardiovascular disease awareness and physical
activity level in different obstructive pulmonary diseases.
Materials-Methods: The study included 14 COPD (66 ± 5.16 years; 9M,
5F), 14 bronchiectases (56.79 ± 5.52 years; 6M, 8F), 14 healthy
(58.71 ± 6.92 years; 7M, 7F) individuals were included.
Cardiovascular Disease Risk Factors Knowledge Level (CARRF-KL)
Scale, Charlson Comorbidity Index (CCI), and International Physical
Activity Scale (IPAQ-SF) were applied to the subjects. Results:
There was no difference between the BMI, CARRF-KL scores, and
IPAQ-SF scores of the individuals included in the study
(p>0.05). The moderate physical activity level of the healthy
group was significantly higher than the COPD and bronchiectasis
group (p<0.05). The walking and sitting times of the COPD group
were similar to the bronchiectasis group (p>0.05) and were
significantly different from the healthy group (p<0.05).
Discussion: Despite their comorbidities, the fact that the
awareness of obstructive patient groups with CVD is similar to the
general population indicates that these patients need to be
informed about awareness. The reason for the shorter walking time
and longer sitting time in the COPD group; COPD is thought to limit
physical capacity and prevent seasonally active activity. It is
important to increase awareness of the cardiovascular disease with
patient education and to teach the correct exercise parameters in
the obstructive patient group with more comorbidities. Keywords:
Chronic Obstructive, Bronchiectasis, Exercise, Cardiac
Rehabilitation
18
[S008]
Preterm çocuklarda küvözde kal süreleri ile duyu profilleri
arasndaki ilikinin incelenmesi Rabia Eraslan1, Pelin Atalan1,
Bülent Elbasan2, Kvlcm Gücüyener3 1Gazi Üniversitesi,Salk Bilimleri
Enstitüsü, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal, Ankara 2Gazi
Üniversitesi,Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 3Gazi Üniversitesi,Tp Fakültesi,
Çocuk Sal ve Hastalklar Anabilim Dal, Ankara Amaç: Bu çalmann amac
preterm çocuklarn küvözde kal süreleri ve duyu profilleri arasndaki
ilikiyi incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalmaya 2-5 ya aras 32 preterm
çocuk dahil edildi. Çocuklarn duyusal özellikleri Dunn Duyu Profili
kullanlarak deerlendirildi. Küvözde kal süreleri epikriz raporlar
incelenerek kaydedildi. Veriler SPPS 21.0 paket program kullanlarak
analiz edildi. Verilerin normal dalma uygun olduu Kolmogorov
Smirnov testi ile belirlendi (p>0.05). Küvezde kal süresi ve
duyu profili alt skorlar (zayf kayt, duyu aray, duyusal hassasiyet,
duyusal kaçnma) arasndaki iliki Pearson korelasyon analizi ile
incelendi. Sonuçlar: Çocuklarn (16 E,16 K) ya ortalamas 39,6 ay
iken, gestasyonel ya ortalamalar 31,5 ay olarak bulundu. Çocuklarda
küvözde kal süresi, duyu aray ile orta (p=<0.05, r=-0.591),
duyusal kaçnma ile düük-orta (p<0.05, r=- 0.354), duyusal
hassasiyet ile orta (p<0.05, r=-0.607) düzeyde negatif yönde
anlaml iliki gösterirken, zayf kayt alt skoru ile anlaml bir iliki
göstermedi (p>0.05). Tartma: Yenidoan youn bakm ortam, kritik
beyin geliimi döneminde iitsel, görsel ve taktil uyarma uzun süreli
ve ar maruz kalma ile potansiyel olarak duyusal modülasyonda
zorluklara yol açan bir ortamdr. Preterm çocuklarda okul öncesi
dönemde duyu profilleri küvözde kal süreleri ile anlaml iliki
göstermektedir. Preterm çocuklarn duyusal geliimlerinin takip
edilmesi özellikle okul öncesi dönemde önem tamaktadr. Anahtar
Kelimeler: çocuk, duyu profili, duyusal geliim, preterm
Examination of the relationship between length of stay in incubator
and sensory profiles in preterm children Rabia Eraslan1, Pelin
Atalan1, Bülent Elbasan2, Kvlcm Gücüyener3 1Gazi University,
Institute of Health Sciences, Department of Physiotherapy and
Rehabilitation, Ankara 2Gazi University, Faculty of Health
Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara
3Gazi University, Faculty of Medicine, Department of Child Health
and Diseases, Ankara Purpose: The aim of this study is to examine
the relationship between the length of stay in the incubator and
sensory profiles of preterm children. Materials-Methods: Thirty-two
preterm children aged 2-5 years were included in the study. Sensory
characteristics of children were evaluated using Dunn Sensory
Profile. The length of stay in the incubator was recorded by
examining the epicrisis reports.Data were analyzed using SPPS 21.0
package program. It was determined by Kolmogorov Smirnov test that
the data were suitable for normal distribution (p> 0.05).The
relationship between the length of stay in the incubator and
sensory profile sub-scores (low registration, sensation seeking,
sensory sensitivity, sensation avoiding) was analyzed using Pearson
correlation analysis Results: The mean age of children (16 M, 16 F)
was 39.6 months, while the mean gestational age was 31.5 months.
The duration of stay in the incubator in children was moderate with
sensation seeking (p =<0.05, r =-0.591), low-medium with sensory
sensitivity (p<0.05,r =-0.354), moderate with sensation avoiding
(p <0.05, r =-0.607), while it did not show a significant
correlation with low registration sub-score (p> 0.05).
Discussion: The neonatal intensive care environment is an
environment that potentially leads to difficulties in sensory
modulation with prolonged and overexposure to auditory, visual and
tactile stimulation during the critical brain development period.
The sensory profiles in pre-school period in preterm children show
significant relationship with the length of stay in the incubator.
Monitoring the sensory development of preterm children is
especially important in the preschool period. Keywords: child,
sensory profile, sensory development, preterm
19
[S010]
Konjenital Kalp Hastal Olan ve Olmayan Down Sendromlu Çocuklarda
Kardiyopulmoner Parametreler, Motor Geliim ve Kas Kuvvetinin
ncelenmesi Tuba anl1, Melda Salam2, Naciye Vardar Yal2, lker
Erturul3, Hayrettin Hakan Aykan3, Tevfik Karagöz3 1Atlm
Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Ankara 2Hacettepe Üniversitesi, Fizyoterapi
ve Rehabilitasyon Fakültesi, Ankara 3Hacettepe Üniversitesi,Tp
Fakültesi, Çocuk Kardiyolojisi Bilim Dal, Ankara Amaç: Konjenital
kalp hastalklar Down Sendromlu bireylerde sk görülen problemlerdir.
Bu çalmann amac konjenital kalp hastal olan ve olmayan Down
sendromlularda, kaba motor geliim ve el kavrama kuvvetini
karlatrmakt. Gereç-Yöntem: Çalmaya 17 Down sendromlu birey dahil
edildi. Bu bireylerden konjenital kalp hastal olan 9 (ya ortalamas
32,22±9,87 ay) ve olmayan 8 kii (ya ortalamas 32,12±13,33 ay) idi.
Motor geliim GMFM-88 ölçeiyle, el kavrama kuvveti Ampül Dinamometre
ile ölçüldü. Bireylerin ekokardiografi raporlarndan alnan Ejeksiyon
fraksiyon deerleri kaydedildi. Ayrca Wang solunum skoru, brakial
nabz, kan basnc ve oksijen saturasyonlar ölçüldü. Gruplar aras fark
Mann-Whitney U testi ile karlatrld. Sonuçlar: Ya ve cinsiyet
açsndan gruplar arasnda istatistiksel olarak anlaml fark yoktu
(p>0.05). Konjenital kalp hastal olan (%59,15±16,89) ve olmayan
(%81,17±17) grupta GMFM-88 skorlar karlatrldnda anlaml fark bulundu
(p=0.03). Gruplar arasnda el kavrama kuvveti, Wang solunum skoru,
Ejeksiyon fraksiyon deerleri karlatrldnda anlaml fark bulunamad
(p>0.05). Tartma: Down sendromlu hastalarda konjenital kalp
hastalnn varl, kaba motor geliimin gecikmesine neden olan bir
faktördür. Konjenital kalp hastal olan Down sendromlu hastalarda
bireyselletirilmi rehabilitasyon programlarnn uygulanmas anlaml
katklar salayabilir. Anahtar Kelimeler: Doumsal kalp kusurlar, Down
sendromu, Motor beceriler
Investigation of Cardiopulmonary Parameters, Motor Development and
Muscle Strength in Children with Down Syndrome with and without
Congenital Heart Disease Tuba anl1, Melda Salam2, Naciye Vardar
Yal2, lker Erturul3, Hayrettin Hakan Aykan3, Tevfik Karagöz3 1Atlm
University,Faculty of Health Sciences,Department of Physiotherapy
and Rehabilitation, Ankara 2Hacettepe University, Faculty of
Physiotherapy and Rehabilitation, Ankara 3Hacettepe University,
Faculty of Medicine, Department of Pediatric Cardiology, Ankara
Purpose: Congenital heart diseases are common problems in Down
Syndrome. The aim of this study was to compare gross motor
development and hand grip strength in Down syndrome patients with
and without congenital heart disease. Materials-Methods: 17
individuals with Down syndrome were included in the study. Of these
individuals, 9 patients with congenital heart disease (mean age
32.22±9.87 months) and 8 patients without congenital heart disease
(mean age 32.12±13.33 months). The motor development was measured
with the GMFM-88 scale, the hand grip strength was measured with
the Bulb Dynamometer. Ejection fraction values obtained from the
echocardiography reports of the individuals were recorded. In
addition, Wang respiratory score, brachial pulse, blood pressure
and oxygen saturations were measured. The difference between groups
was compared using the Mann Whitney U test. Results: There was no
statistically significant difference between the groups in terms of
age and gender (p> 0.05). When the GMFM-88 scores were compared
in the group with congenital heart disease (%59.15±16.89) and
without (%81.17±17), a significant difference was found (p = 0.03).
When the hand grip strength, Wang respiratory score and ejection
fraction values were compared between the groups, no significant
difference was found(p> 0.05). Discussion: The presence of
congenital heart disease in patients with Down syndrome is a factor
that causes a delay in gross motor development. Implementation of
individualized rehabilitation programs in patient with Down
syndrome with congenital heart disease can provide significant
contributions. Keywords: Congenital Heart Defects, Down Syndrome,
Motor Skills
20
[S011]
Kronik Bel Arl Hastalarda Alt Ekstremite Kemiksel Diziliminin
Postüral Kontrol ve Fiziksel Performans ile likisi Berna Yalçn1,
Yldz Erdoanolu2 1Bakent Üniversitesi stanbul Salk Uygulama ve
Aratrma Merkezi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Bölümü, stanbul
2Antalya Bilim Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi
ve Rehabilitasyon Bölümü, Antalya Amaç: Bu çalma, kronik bel arl
(KBA) hastalarda alt ekstremite kemiksel dizilimi ile postüral
kontrol ve fiziksel performans arasndaki ilikinin incelenmesi
amacyla yapld Gereç-Yöntem: Çalmaya, 18-65 ya aras KBA’l 60 hasta
dahil edildi. Hastalarn kemiksel dizilimleri mekanik
lateraldistalfemoral aç (mLDFA), medial proksimaltibial aç (mPTA),
mekanik tibiofemoral aç (mTFA), eklem çizgisi yaknsama açs (JLCA),
anatomik tibiofibular aç (aTFA), anatomik mekanik aç (AMA),
anatomik lateraldistalfemoral aç (aLDFA) ve Q açlar ile, ar
iddetleri Numerik Ar Skalas, statik dengeleri Tek Ayak Denge Testi,
dinamik dengeleri Yldz Denge Testi ve fiziksel performanslar
Fiziksel Performans Test Bataryas ile deerlendirildi. Sonuçlar:
Hastalarn AMA, JLCA ve aLDFA salkl bireylere göre anlaml olarak
artt bulundu. Hastalarn dominant alt ekstremite aTFA ile dinamik
dengeleri medial (p=0.03, r=-0.27), anteromedial (p=0.02, r=0.30),
posterolateral (p=0.04, r=-0.27) yönleri arasnda negatif orta
kuvvetli ve Q açs ile anteromedial (p=0.03, r=0.26) yönleri arasnda
pozitif orta kuvvetli iliki bulundu. AMA ve Q açlar ile fiziksel
performans testleri arasnda ise negatif orta kuvvetli iliki bulundu
(p<0.05). Tartma: Bu çalmadaki KBA’l hastalarn alt ekstremite
kemiksel dizilimlerinde AMA, JLCA ve aLDFA’daki açsal sapmalar
salkl bireylerin ayn parametrelerine göre anlaml bulundu ancak AMA,
JLCA ve aLDFA’daki açsal deiimler postüral kontrol ve fiziksel
performansla ilikili deildi. Hastalarn aTFA ve Q açlar ile postüral
kontrollerinin, AMA ve Q açlar ile fiziksel performanslarnn ilikili
olduu görüldü. KBA’l hastalarda alt ekstremite kemiksel dizilim
dengesinin deiebilecei, postüral kontrolün ve fiziksel performansn
etkilenebilecei düüncesiyle, ilerleyen dönem rehabilitasyon
programlarna postüral kontrolü ve fiziksel performans gelitirecek
eitimler eklenebilir. Anahtar Kelimeler: bel ars, postüral kontrol,
fiziksel performans
The Relationship Between Lower Extremity Alignment, Postural
Balance and Physical Performance in Chronic Low Back Pain Berna
Yalçn1, Yldz Erdoanolu2 1Bakent University Istanbul Health Practice
and Research Center, Department of Physiotherapy and
Rehabilitation, Istanbul, Turkey 2Antalya Bilim University, Faculty
of Health Sciences, Department of Physiotherapy and Rehabilitation,
Antalya, Turkey Purpose: This study was conducted to examine the
relationship between lower extremity alignment, postural control
and physical performance in patients with chronic low back pain
(CLBP). Materials-Methods: 60 patients with CLBP between the ages
of 18-65 were included in the study. Lower extremity alignment of
the patients: mechaniclateraldistalfemoral angle (mLDFA),
medialproximaltibial angle (mPTA), mechanicaltibiofemoral angle
(mTFA), joint line convergence angle (JLCA), anatomicaltibiofibular
angle (aTFA), anatomicalmechanical angle (AMA),
anatomicallateraldistalfemoral angle (aLDFA), Q angle, pain
intensity was evaluated using Numeric Pain Scale, static balance
One-Foot Balance Test, dynamic balance Star Balance Test and
physical performances with Physical Performance Test Battery.
Results: Patients’ AMA, JLCA and aLDFA increased significantly as
compared to healthy individuals. There was a negative medium
strength relationship between the medialv(p=0.03, r=-0.27),
(p=0.02, r=0.30), posterolateral (p=0.04, r=-0.27) aspects of the
aTFA and dynamic balance of the patients, and a positive medium
strength relationship between the Q angle p=0.03, r=0.26) and the
anteromedial aspects. A negative moderate-strong correlation was
found between the AMA and Q angles and physical performance tests
(p<0.05). Discussion: The changes in AMA, JLCA and aLDFA of the
patients with CLBP in this study were found to be significant
according to the same parameters of healthy individuals. The aTFA
and Q angles of the patients were associated with their postural
control, AMA and Q angles and their physical performance.
Considering that lower extremity alignment balance may change and
postural control and physical performance may be affected,
trainings to improve postural control and physical performance can
be added to future rehabilitation programs. Keywords: low back
pain, postural balance, physical performance
21
[S012]
Alzheimer Hastal Tanl Bireylerde Ev Temelli Telerehabilitasyon:
Randomize Kontrollü Çalma Kübra Nur Menengiç1, pek Yeldan2, Nilgün
Çnar3, Türker ahiner4 1Dou Üniversitesi, Meslek Yüksekokulu, Terapi
ve Rehabilitasyon Bölümü, Fizyoterapi Program, stanbul; stanbul
Üniversitesi-Cerrahpaa, Lisansüstü Eitim Enstitüsü, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Anabilim Dal, stanbul 2stanbul
Üniversitesi-Cerrahpaa, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü,Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim Dal,
stanbul 3Maltepe Üniversitesi Tp Fakültesi, Nöroloji Anabilim Dal,
stanbul 4Memorial ili Hastanesi, stanbul Amaç: Çalmamzn amac,
telerehabilitasyon araclyla uygulanan ev temelli gerçek zamanl
gözetimli çift görevli egzersiz tedavisinin Alzheimer hastal (AH)
tanl bireylerde etkinliinin incelenmesiydi. Gereç-Yöntem:
Erken-orta evre 20 AH tanl birey randomize olarak
telerehabilitasyon (TG) ve kontrol grubu (KG) olmak üzere iki gruba
ayrld. Olgularn sosyodemografik ve klinik bilgileri kaydedildi.
Kognitif fonksiyon “Mini-Mental Test”le, fonksiyonel mobilite
“Zamanl Kalk ve Yürü Testi”yle, fonksiyonel bamszlk “Fonksiyonel
Bamszlk Ölçei (FBÖ)”yle, depresyon düzeyi “Geriatrik Depresyon
Ölçei-Ksa Form (GDÖ)”la, anksiyete düzeyi “Beck Anksiyete Ölçei
(BAÖ)”yle, bakm yükü “Zarit Bakm Verme Yükü Ölçei (ZBYÖ)”yle ve
bakm verenin iyilik hâli “Warwick Edinburgh yilik Hâli Ölçei
(WEHÖ)”yle deerlendirildi. Fiziksel egzersizlere kognitif
görevlerin eklendii 6 haftalk egzersiz protokolü, Zoom program
araclyla fizyoterapist gözetiminde uyguland. Seans süresi, skl ve
kognitif görevlerin zorluu kademeli olarak ayarland. KG herhangi
bir tedavi almad. Olgular tedavinin banda ve sonunda
deerlendirildi. statistiksel analiz SPSS 22.0'da yapld. Sonuç
ölçütlerinin ortalama deerlerindeki deiim hesapland, gruplar aras
farkn analizinde Mann Whitney-U Testi kullanld. Sonuçlar: Tedavi
sonunda gruplar aras karlatrmada FBÖ, BAÖ, GDÖ ve WEHÖ sonuçlarnda
TG lehine anlaml fark vard (p<0,05). Tedavi öncesi sonras
deiimin gruplar aras analizinde, TG’de ZBYÖ haricindeki tüm sonuç
ölçütlerinde KG’ye göre anlaml gelime olduu saptand (p<0,05).
Tartma: Video-konferans sistemiyle çevrim içi uygulanan egzersiz
tedavisinin, fonksiyonel bamszl, bakm verenin iyilik hâlini artran,
depresyon ve anksiyete düzeyini azaltan etkin bir yöntem olduu
gösterilmitir. Erken-orta evre AH tanl bireylerde uzaktan yürütülen
egzersiz tedavisiyle global kognitif fonksiyonda, fonksiyonel
mobilitede ve fonksiyonel bamszlkta anlaml gelime salanabilir.
Telerehabilitasyon güvenli ve uygulanabilir bir seçenek olarak, AH
tanl bireylere egzersiz tedavisini ulatrmak için kullanlabilir.
Anahtar Kelimeler: Alzheimer tipi demans (ATD), egzersiz,
kognisyon, teletp
Home-Based Telerehabilitation for People with Alzheimer Disease: A
Randomized Controlled Study Kübra Nur Menengiç1, pek Yeldan2,
Nilgün Çnar3, Türker ahiner4 1Dou University, Advanced Vocational
School, Division of Therapy and Rehabilitation, Physiotherapy
Program, Istanbul; Istanbul University-Cerrahpasa, Institute of
Graduate Studies, Department of Physiotherapy and Rehabilitation,
Istanbul 2Istanbul University-Cerrahpasa, Faculty of Health
Science, Division of Physiotherapy and Rehabilitation, Department
of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 3Maltepe University
Faculty of Medicine, Department of Neurology, Istanbul 4Memorial
Sisli Hospital, Istanbul Purpose: The aim of our study was to
examine the effectiveness of home-based real-time supervised
dual-task supervised exercise treatment via telerehabilitation in
individuals with Alzheimer's disease (AD). Materials-Methods:
Early-middle staged 20 AD patients were randomly divided into two
groups as telerehabilitation (TG) and control group (CG). Cognitive
function were assessed with“Mini-Mental State Examination”,
functional mobility with“Timed Up and Go Test”, functional
independence with“Functional Independence Measure (FIM)”,
depression and anxiety levels with“Geriatric Depression Scale-Short
Form (GDS)” and “Beck Anxiety Scale (BAS)”, caregiver burden
with“Zarit Care Burden Scale (ZBS)” and caregiver's well-being
with“Warwick Edinburgh Well-Being Scale (WEWBS)”. The 6-week
motor-cognitive dual-task exercise training was performed online
and under the supervision of physiotherapist via Zoom program.
Session duration, frequency and difficulty of cognitive tasks were
adjusted gradually. CG didn’t receive any treatment. Subjects were
assessed before and after the treatment. Results: At the end of the
treatment, there was a significant difference in favor of TG in the
results of FIM, BAS, GDS and WEIWBS between the groups (p
<0.05). Comparison of the mean change, there was a significant
improvement in favor of TG in all outcome measures except ZBS (p
<0.05). Discussion: Supervised exercise treatment via
telerehabilitation has been found to be an effective method that
increases functional independence and caregiver’s well-being, and
decreases depression, anxiety levels. Remotely delivered exercise
treatment in AD may provide significant improvement in cognitive
function and functional mobility. Telerehabilitation can be used as
a safe and viable option to deliver exercise therapy to individuals
with AD. Keywords: Alzheimer-type dementia (ATD), exercise,
cognition, telemedicine
22
[S013] Non-kistik bronektazili çocuklarda statik ve dinamik
dengenin belirleyicileri Hikmet Uçgun1, Hülya Nilgün Gürses2, Erkan
Çakr3 1Bezmialem Vakf Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi,
Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü, stanbul; Bezmialem Vakf
Üniversitesi Salk Bilimleri Enstitüsü, Kardiyopulmoner Fizyoterapi
ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dal, stanbul 2Bezmialem Vakf
Üniversitesi Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü, stanbul 3Bezmialem Vakf Üniversitesi Tp
Fakültesi, Çocuk Sal ve Hastalklar Ana Bilim Dal, Çocuk Göüs
Hastalklar Bilim Dal, stanbul Amaç: Kronik solunum sistemi
hastalklarnda dengenin etkilenmesinde olas mekanizmalar periferik
ve solunum kaslarnn kuvvetsizlii, hiperinflasyon ve artm solunum i
yükü olarak belirtilmi ancak aratrmalarn büyük çounluu KOAH’l
hastalar üzerine younlamtr. Çalmamzn amac, non-kistik bronektazili
çocuklarda solunum fonksiyonu, periferik ve solunum kas kuvveti ve
fonksiyonel kapasitenin statik ve dinamik denge üzerine etkisini
aratrmaktr. Gereç-Yöntem: Non-kistik bronektazili 39 çocuk
(12,74±3,22 yl) çalmaya alnd. Solunum fonksiyon testi (SFT),
maksimum inspiratuar (MIP) ve ekspiratuar (MEP) basnç, M.
quadriceps kas kuvveti (QKK), 6 dakika yürüme testi (6DYT)
ölçümleri yapld. Statik denge postural stabilite testi genel
indeksi (PST) ile; dinamik denge stabilite limitleri testi ortalama
skoru (SLT) ile deerlendirildi. Bamsz belirleyicilerin tespit
edilebilmesi adna tek deikenli dorusal regresyon analizi ile her
bir deikenin statik ve dinamik denge üzerine etkisi incelendi.
Sonuçlar: PST ile MIP (r=0,417) ve MEP (r=0,574); SLT ile MIP
(r=0,328), MEP (r=0,402), QKK (r=0,526) ve 6DYT (r=0,413) arasnda
anlaml iliki bulundu. Statik dengenin MEP; dinamik dengenin QKK ile
en kuvvetli ilikiye sahip olduu saptand (p<0,001). SFT
parametrelerinin dengeyle ilikisi yoktu (p>0,05). Tartma: SFT
parametrelerinin denge üzerinde etkisiz olmas; hastalarda erken
yalarda solunum fonksiyonunun korunmas ve iddetli hiperinflasyonun
olmamas ile ilikilendirilebilir. Literatürde salkllarda ve kronik
solunum sistemi hastalarnda abdominal kas kuvvetinin dengeyle
yakndan ilikili olduunun belirtilmesi; solunum kas kuvvetlerini
statik ve dinamik dengeyle ilikili bulmamz destekler niteliktedir.
Çalmamzda QKK ve 6DYT’nin dinamik dengenin önemli birer bamsz
belirleyicisi olduunun bulunmas; QKK’nin fonksiyonel kapasite
üzerindeki etkisi de göz önüne alndnda, periferik kas kuvvetinin
dinamik dengeyi salamadaki önemini göstermektedir. Anahtar
Kelimeler: Non-kistik Bronektazi, Statik Denge, Dinamik Denge
Determinants of static and dynamic balance in children with
non-cystic bronchiectasis Hikmet Uçgun1, Hülya Nilgün Gürses2,
Erkan Çakr3 1Bezmialem Vakif University Faculty of Health Sciences,
Department of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul; Bezmialem
Vakif University Institute of Health Sciences, Department of
Cardiopulmonary Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul
2Bezmialem Vakif University Faculty of Health Sciences, Department
of Physiotherapy and Rehabilitation, Istanbul 3Bezmialem Vakif
University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Health and
Diseases, Division of Pediatric Chest Diseases, Istanbul Purpose:
Possible mechanisms for affecting the balance in chronic
respiratory diseases have been stated as weakness of peripheral and
respiratory muscles,hyperinflation and increased respiratory
workload,but most of the studies have focused on patients with
COPD. The aim of our study is to investigate the effect of
respiratory function,peripheral and respiratory muscle strength and
functional capacity on static and dynamic balance in children with
non-cystic bronchiectasis. Materials-Methods: Thirty-nine
children(12.74±3.22 years) with non-cystic bronchiectasis were
included in the study.Pulmonary function test(PFT),maximum
inspiratory(MIP) and expiratory(MEP) pressure,M.quadriceps muscle
strength(QMS),6-minute-walk-test(6MWT) were measured.Static and
dynamic balance were evaluated with postural stability test general
index(PST) and stability limits test mean
score(SLT),respectively.To determine the independent determinants
of static and dynamic balance,the effect of each variable was
analyzed with univariate-regression-analysis. Results: A
significant relationship was found between PST with MIP(r=0,417)
and MEP(r=0,574);SLT with MIP(r=0,328),MEP(r=0,402), QMS(r=0,526)
and 6MWT(r=0,413).It was determined that static balance with MEP
and dynamic balance and QMS had strongest
relationship(p<0,001).PFT parameters weren't related to static
and dynamic balance(p>0,05). Discussion: Preservation of
respiratory function and absence of severe hyperinflation in
patients at early ages;it can be related to ineffectiveness of PFT
parameters on balance.In the literature,it's stated that abdominal
muscle strength is closely related with balance in healthy and
patients with chronic respiratory diseases;and that supports us to
find respiratory muscle strength related to balance.Finding in our
study that QMS and 6MWT are important independent determinants of
dynamic balance;considering the effect of QMS on functional
capacity,it shows the importance of peripheral muscle strength in
control of dynamic balance. Keywords: Non-cystic Bronchiectasis,
Static Balance, Dynamic Balance
23
[S014] Temel Beden Farkndalk Terapisinin gebe kadnlarda farkndalk,
stres ve anksiyete üzerindeki etkileri Hamiyet Yüce1, Gülhan Ylmaz
Gökmen1, Burçin Akçay1, ule Keçeliolu1, Emre Merter Mart2 1Bandrma
Onyedi Eylül Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizyoterapi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Bandrma- Balkesir 2Bandrma Devlet Hastanesi,
Bandrma-Balkesir Amaç: Bu kontrollü çalmann amac, Temel Beden
Farkndalk Terapisi’nin gebelik srasnda yaanan farkndalk, stres ve
anksiyete üzerindeki etkilerini aratrmakt. Gereç-Yöntem: Bu çalma,
ön test ve son test kontrol gruplu yar deneysel bir çalma olarak
yürütüldü. Tüm gebe kadnlar (n = 28) rutin gebelik eitimi ald.
Deney grubu (n = 15) ayrca alt hafta boyunca Temel Beden Farkndalk
Terapisi ald. Gebe kadnlarn farkndalklar Bilinçli Farkndalk Ölçei
ile, stresleri Alglanan Stres Ölçei ve Prenatal Distres Ölçei
(Revize Versiyonu) ile, anksiyete düzeyleri Durumluk-Sürekli Kayg
Envanteri ile deerlendirildi. Sonuçlar: Deney grubunun sonuç
ölçümleri müdahale öncesi ve sonras karlatrldnda, Prenatal Distres
Ölçei (p = 0.035) ve Sürekli Kayg Envanteri (p = 0.034)
parametrelerinde istatistiksel olarak anlaml bir düü gözlendi.
Bununla birlikte, Alglanan Stres Ölçei, Durumluk Kayg Envanteri ve
Bilinçli Farkndalk Ölçei’nde istatistiksel olarak anlaml
deiiklikler yoktu (p>0.05). Kontrol grubunda grup içi
deerlendirme parametrelerinde istatistiksel olarak anlaml
farkllklar yoktu (p> 0.05). Deney ve kontrol gruplar arasnda da
istatistiksel olarak anlaml farkllklar yoktu (p> 0.05). Tartma:
Temel Beden Farkndalk Terapisi otonomik sinir sistemini düzenlemesi
ve denge hattnda stabilite salayarak ar kas gerginliini önlemesi
ile gebe kadnlarda prenatal distres ve genel anksiyete düzeylerini
azaltm olabilir. Dolaysyla gebe kadnlarda prenatal distres ve
anksiyeteyi azaltmak için rutin gebelik eitimi ve egzersiz
programlarna ek bir farmakolojik olmayan tedavi yöntemi olarak
uygulanabilir. Anahtar Kelimeler: Anksiyete, Distres, Farkndalk,
Gebelik
Effects of Basic Body Awareness Therapy on awareness, stress and
anxiety in pregnant women Hamiyet Yüce1, Gülhan Ylmaz Gökmen1,
Burçin Akçay1, ule Keçeliolu1, Emre Merter Mart2 1Bandrma Onyedi
Eylül University, Faculty of Health Sciences, Department of
Physiotherapy and Rehabilitation, Bandrma-Balkesir 2Bandrma State
Hospital, Bandrma-Balkesir Purpose: The purpose of this controlled
trial was to investigate the effects of Basic Body Awareness
Therapy on awareness, stress, and anxiety experienced during
pregnancy. Materials-Methods: This study was conducted as a
pre-test and post-test quasi-experimental study with a control
group. All pregnant women (n=28) received routine pregnancy
training. The experimental group (n=15) also received Basic Body
Awareness Therapy for six weeks. The awareness of pregnant women
was evaluated with the Mindful Attention Awareness Scale, their
stresses with the Perceived Stress Scale and the Prenatal Distress
Scale (Revised Version), and their anxiety levels with the
State-Trait Anxiety Inventory. Results: When the outcome
measurements of the experimental group were compared pre and
post-intervention, a statistically significant decrease was
observed in Prenatal Distress Scale (p = 0.035) and Trait Anxiety
Inventory (p = 0.034) parameters. However, there were no
statistically significant changes in Perceived Stress Scale, State
Anxiety Inventory and Mindful Attention Awareness Scale
(p>0.05). There were no statistically significant differences in
the within-group assessment parameters in the control group
(p>0.05). There were also no statistically significant
differences between the experimental and control groups
(p>0.05). Discussion: Basic Body Awareness Therapy may have
reduced prenatal distress and general anxiety levels in pregnant
women by regulating the autonomic nervous system and preventing
excessive muscle tension by providing stability in the balance
line. Therefore, it can be applied as a non-pharmacological
treatment method in addition to routine pregnancy training and
exercise programs to reduce prenatal distress and anxiety in
pregnant women. Keywords: Anxiety, Awareness, Distress,
Pregnancy
24
[S015]
Telerehabilitasyon Temelli Kalistenik Egzersizlerin Yal
Yetikinlerde Fiziksel Performans, Depresyon ve Düme Riskine Etkisi
Fatih Tekin1, Nilüfer Çetili Korkmaz1, Furkan Bilek2 1Pamukkale
Üniversitesi, Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu, Denizli
2Frat Üniversitesi, Salk Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Elaz Amaç: Bu çalmann amac, COVID19
pandemisi sürecinde inaktif olan yal yetikinlerde
telerehabilitasyon yoluyla yaplan kalistenik egzersiz programnn
fiziksel performans, depresyon ve düme riski üzerine etkisini
aratrmaktr. Gereç-Yöntem: 65 ya ve üstü bireyler çalmaya dahil
edildi. Katlmclar kalistenik egzersiz grubu ve kontrol grubuna
randomize edilerek Geriatrik Depresyon Ölçei (GDÖ), Modifiye Düme
Etki Ölçei (MDEÖ) ve Ksa Fiziksel Performans Bataryas (KFPB) ile
deerlendirildi. Egzersiz grubuna 6 farkl kalistenik egzersiz
videolu gösterim ile verildi ve bu program haftada 5 gün 4 hafta
boyunca uygulamalar istendi. Kontrol grubunda herhangi bir
rehabilitasyon yaklam uygulanmad. Sonuçlar: Her iki gruba ellier
katlmc (Erkek: 67,11±3,22 yl, Kadn: 67,34±3,09 yl) dahil edildi.
Kalistenik Egzersiz grubunun ortalama GDÖ skorundaki azalma
anlamlyken (p<0,05), kontrol grubundaki azalma anlamszd
(p>0,05). Egzersiz grubunun ortalama MDEÖ skoru, KFPB-Denge
Testi, KFPB-Sandalye Testi ve KFPB toplam puanndaki art, tedavi
öncesine göre anlamlyken (p<0,05), kontrol grubundaki art
anlamszd (p>0,05). KFPB-Yürüme Testi skorundaki art ise her iki
grup için de anlamszd (p>0,05). Tartma: Kalistenik egzersizlerin
yal yetikinlerde depresyonu ve düme korkusunu azaltt, ayaa kalkma
ve denge becerilerini arttrd ve telerehabilitasyonda
kullanlabilecek olan güvenli ve etkili bir rehabilitasyon yaklam
olduu sonucuna varlmtr. Pandemi sürecinde inaktif olan yal
yetikinlerin genel salk düzeyleri, dengeleri ve düme korkularnn yan
sra yürüme becerileri ile ilgili gelimeler salayabilmek için
telerehabilitasyon temelli uygulanan farkl rehabilitasyon
yaklamlarnn ve uzun dönem etkilerinin incelenmesi gerekmektedir.
Anahtar Kelimeler: Fiziksel Performans, Kalistenik Egzersiz,
Telerehabilitasyon, Yal Yetikin
Effect of Telerehabilitation-Based Calisthenic Exercises on
Physical Performance, Depression and Fall Risk in Elderly Adults
Fatih Tekin1, Nilüfer Çetili Korkmaz1, Furkan Bilek2 1Pamukkale
University, School of Physical Therapy and Rehabilitation, Denizli
2Frat University, Faculty of Health Sciences, Department of
Physical Therapy and Rehabilitation, Elaz Objective: Aim of this
study was to investigate effect of calisthenic exercise (CE)
program performed through telerehabilitation on physical
performance, depression and fall risk in inactive elderly adults
during COVID-19 pandemia period. Materials-Methods: Individuals
aged 65 and over were included in the study. Participants were
randomized to CE and control group, and evaluated with Geriatric
Depression Scale (GDS), Modified Falls Efficacy Scale (MFES) and
Short Physical Performance Battery(SPPB). Six different calisthenic
exercises were given to CE group with video recordings and were
asked to apply this program for 5 days/week for 4 weeks. No
rehabilitation approach was applied in the control group. Results:
Fifty participants (Male: 67.11±3.22 years, Female: 67.34±3.09
years) were included in each groups. While decrease in mean GDS
score of CE was significant(p<0.05), decrease in control group
was insignificant (p>0.05). Increase in mean MPSS score,
SPPB-Balance Test, SPPB-Chair Test and SPPB total score of CE group
was significant compared to before treatment (p<0.05), while
increase in control group was insignificant(p>0.05). Increase in
SPPB- Walking Test score was insignificant for both groups
(p>0.05). Discussion: It was concluded that calisthenic
exercises reduce depression and fear of falling, increase standing
and balance skills in elderly adults, and are a safe and effective
rehabilitation approach that can be used in telerehabilitation. It
is necessary to examine different rehabilitation approaches and
their long-term effects applied in telerehabilitation in order to
improveme general health level, balance and fear of falling as well
as walking skills of inactive elderly adults during pandemic
process. Keywords: Calisthenic Exercise, Elderly Adults, Physical
Performance, Telerehabilitation
25
[S016]
Multipl Skleroz Hastalarnda Standart Egzersiz ve Sanal Gerçeklik
Temelli Egzersiz Uygulamasnn Oluturduu Akut Kognitif ve Bedensel
Yorgunluun ncelenmesi: Olgu Serisi Merve Sevik Dönderici1, Muhammed
Klnç2 1Acbadem Üniversitesi, Salk Hizmetleri Meslek Yüksekokulu,
Fizyoterapi Program, stanbul 2Hacettepe Üniversitesi, Fizik Tedavi
ve Rehabilitasyon Fakültesi, Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Anabilim
Dal, Ankara Bu çalmann amac Multipl Skleroz (MS) rehabilitasyonunda
önemli bir yer tutan standart egzersiz eitimi ve sanal gerçeklik
temelli egzersiz eitimi uygulamasnn oluturduu akut fiziksel ve
kognitif yorgunluun incelenmesidir. Bu amaçla MS tans alm üç kadn
hasta incelenmitir. Birer hafta aralklarla standart egzersiz eitimi
ve sanal gerçeklik temelli egzersiz eitimi uygulanan hastalarn
egzersizler srasnda harcadklar toplam ve aktif enerji miktarlar
SenseWear aktivite monitörü ile, egzersizin oluturduu subjektif
akut yorgunluk Visüel Analog Skalas (VAS) ile deerlendirilmitir.
Egzersizler sonras oluan akut kognitif yorgunluu deerlendirmek
amaçl ise Symbol Digit Modalities Test (SDMT) ve Paced Auditory
Serial Addition Test 3”(PASAT) kognitif test bataryalar kullanlmtr.
Yaplan deerlendirmeler sonucunda sanal gerçeklik temelli egzersiz
eitimi srasnda olgularn aktif harcadklar enerji miktarnn daha fazla
olduu, fakat aktif harcanan enerji miktar ile hasta tarafndan
belirtilen subjektif yorgunluk miktar arasnda pozitif yönlü bir
iliki olmad görülmütür. Bunun sebebinin sanal gerçeklik
uygulamalarnn elenceli doasndan kaynaklanyor olabilecei
düülmektedir. Ayrca kognitif yorgunluun deerlendirildii PASAT
deerleri, standart egzersiz tedavisi ile karlatrldnda her üç olguda
da sanal gerçeklik temelli egzersiz eitiminde daha düük bulunmutur.
Düük PASAT skorlar azalm kognitif fonksiyonla ilikilidir. Sonuç
olarak sanal gerçeklik temelli egzersiz tedavisinde aktif harcanan
enerji miktar ve oluan akut kognitif yorgunluk daha fazla iken, bu
tedavi çeidinde hasta tarafndan alglanan subjektif yorgunluun Olgu
1 ve Olgu 3 için daha düük olduu görülmütür. Anahtar Kelimeler:
Multipl Skleroz, Sanal Gerçeklik, Yorgunluk
Investigation of Acute Cognitive and Physical Fatigue Caused by
Standard Exercise and Virtual Reality Based Exercise Therapy in
Multiple Sclerosis Patients: Case Series Merve Sevik Dönderici1,
Muhammed Klnç2 1Department of Physiotherapy, Vocational School of
Health Services, Acibadem University, Istanbul, Turkey 2Department
of Physical Therapy and Rehabilitation, Faculty of Physical Therapy
and Rehabilitation, Hacettepe University, Ankara, Turkey The aim of
this study is investigate acute physical and cognitive fatigue
caused by standard and virtual reality based exercise training,
which has an important place in multiple sclerosis (MS)
rehabilitation. For this purpose, three female patients diagnosed
as MS were examined. SenseWear activity monitor was used to
evaluate the total and active energy expenditured by the patients
and Visual Analog Scale (VAS) was used to evaluate the subjective
acute fatigue using standard and virtual reality-based exercise
training at one week intervals. In order to evaluate the acute
cognitive fatigue a