View
221
Download
0
Category
Preview:
DESCRIPTION
We verkennen de laatste twee ria’s in Spanje en laten wat reparaties uitvoeren aan de ZsaZsa. We liggen in de haven in Vigo en maken gebruik van de faciliteiten van de grote stad: we gaan naar de kapper, de dokter en kopen het een en ander bij de Mediamarkt.
Citation preview
31-8-2011 Pagina 1
Van een losgeslagen
anker tot een prachtig
mooi baaitje
Khklhlkj kjhn hj jkl ;j;l
DDee llaaaattssttee wweeeekk iinn
SSppaannjjee
31-8-2011 Pagina 2
We verkennen de laatste twee ria’s in Spanje
en laten wat reparaties uitvoeren aan de
ZsaZsa. We liggen in de haven in Vigo en
maken gebruik van de faciliteiten van de
grote stad: we gaan naar de kapper, de
dokter en kopen het een en ander bij de
Mediamarkt.
Combarro
Combarro werd door velen genoemd als de
´must-see´. We ankeren aan het einde van
de middag vlak voor de nagelnieuwe haven.
Er ligt bijna niets meer in de ijskast, dus het is
zaak eerst een supermercado te vinden,
gelukkig is er op loopafstand van de haven
een prachtige Froiz. We kopen wat lekkers
voor het maken van kindervriendelijke Paella
(Paella zonder inktvisjes en mosselen). Nadat
de kids naar bed zijn gaan Melanie en ik nog
even met de laptop en de Ipad naar de
hippe club in de haven om wat te internetten
en iets te drinken. We laten een portofoontje
achter bij de kids voor het geval er iets
gebeurt zodat ze ons altijd kunnen oproepen.
Na een half uurtje vindt Lotte het wel
genoeg; “de boot staat in brand, jullie
moeten terugkomen, de boot staat in
brand!” Het internetten lukte toch niet dus
maar snel terug naar de boot. Wel hebben
we het wachtwoord van de wifi en hiermee
kunnen we lekker internetten aan boord.
31-8-2011 Pagina 3
HieOm wifi signalen op te vangen hebben He
Deze gebouwtjes zien we overal in Galicie en
in Cambarro staan er tientallen maar we
weten nog steeds niet precies wat het zijn.
We denken dat hier vroeger de vis in werd
gedroogd. Lotte houdt het op een familiegraf
want er staan vaak kruizen op het dak
31-8-2011 Pagina 4
Om te kunnen internetten en mailen hebben
we een mega versterkte wifi antenne.
Hiermee kunnen we vaak tientallen wifi
signalen opvangen, maar die zijn bijna altijd
beveiligd. Dus is het scoren van een
wachtwoord van groot belang.
De volgende ochtend is Melanie weer juf,
hebben de kids school en probeer ik de site
te updaten. Op de boot krijg ik geen
betrouwbare wifi verbinding, ik wandel het
hele dorp door op zoek naar een cafeetje
met wifi, maar dit wil allemaal niet lukken.
Na school verkennen we het stadje, het is
een soort openlucht museum, een volledig
gerestaureerd vissersstadje. Onontdekt is het
er zeker niet. Er
lopen duizenden
toeristen en alle
winkeltjes
verkopen
dezelfde
toeristische
snuisterijen.
We kopen nog
even in het groot
in bij de Froiz en
lopen met twee
winkelwagentjes
naar de haven
terug waar alles met Kiki, het bijbootje, naar
de boot wordt getransporteerd.
Kiki afgeladen met boodschappen
31-8-2011 Pagina 5
Isla Cies
Onze volgende stop zijn de Isla Cies, een
paar mooie eilandjes met witte strandjes.
Puck heeft de laatste twee dagen moeite
met in slaap komen daarom gaan we die
avond na het eten een flinke wandeling
maken. We trekken onze wandelschoenen
aan en gaan op weg naar de top van de
berg. We wandelen via een soort hippie-
camping, de kinderen vinden dat maar
helemaal niks en snappen werkelijk niet de lol
van zo op vakantie gaan, piepkleine tentjes
en een campinggaststelletje op de grond.
De wandeling van ruim 2 uur is fantatisch en
de kids vallen als een blok in slaap.
De volgende dag gaan we naar Vigo, het
lijkt een ruimwindse tochtje, dus de spi ligt op
het voordek. We vertrekken en de spi staat
na 5 minuten. Na 10 minuten hebben
Melanie en ik de grootste ruzie. Het waait
natuurlijk weer iets harder dan gedacht, we
moeten net wat scherper dan gehoopt en er
komen net een paar tripperbootjes in de
buurt van onze boot, een regenbuitje geeft
nog wat meer wind. Allemaal ingredienten
voor een lekkere knallende ruzie. De spi gaat
er af en de rest van de middag doen we niet
meer gezellig met elkaar. De lol van de
spinnaker wordt niet door ons beiden
gedeeld, jammer want het kan zo leuk zijn.
31-8-2011 Pagina 7
In Vigo liggen we in de Real Club Nautico de Vigo. Er
zou een zwembad zijn, maar dat wordt net nu
gerepareerd en is dus gesloten, jammer want de
kindjes hadden zich er wel op verheugd, maar de
teleurstelling wordt op een volwassen manier
verwerkt. De mevrouw van de jachthaven is de
vriendelijkste mevrouw die er bestaat en helpt ons
met alles wat denkbaar is.
31-8-2011 Pagina 8
We hebben een wachtlijst aan dingen die we
in Vigo moeten regelen:
• De boot moet uit het water
• Het Raymarine kompas moet worden
gerepareerd
• Melanie wil nog even naar de arts voor
een extra controle van haar gezicht
• De nieuwe zeilen moeten worden
opgestuurd vanuit Nederland
• We moeten allemaal naar de kapper
• En nog het een en ander.
Naast de haven is een groot winkelcentrum
met een Mediamarkt. Dat is even volop
genieten. De kindjes internetten, staan op de
trilplaat en spelen met de Wii, George koopt
wat kabeltjes en Melanie koopt alvast een
cadeautje voor George zijn verjaardag over
twee maanden.
De volgende
ochtend gaat
George naar de
kapper en dan niet
naar zo´n kapper met
ROC meisjes die een
half uur lang niets-
zeggende praatjes
aan het houden zijn
en waar je een keuze
moet maken uit drie
soorten shampoo.
De Spaanse kapper
31-8-2011 Pagina 9
Nee, hier een echte kapper waar uit de radio
de Spaanse variant van Fado-muziek schalt.
De kapper met een scheermes en schaar je
haren knipt en als toetje een flinke dosis
haarwater door je haar sprenkelt.
´s Middags gaat de boot uit het water. Het
ankerincident heeft slechts minimale schade
aangericht. Een beetje antifouling is
verdwenen maar voor de rest is er niets bij-
zonders. We drinken nog een kopje koffie bij
de Zeezot aan
boord. Rutger en
Riet weten nog
steeds niet wat hun
plan is; gaan we nu
wel of niet de
Atlantische oceaan
over. Ik denk dat ze
uiteindelijk wel
gaan, maar ze
weten het zelf nog
niet.
Daarna gaat
Melanie naar het
ziekenhuis voor een laatste check van haar
hoofd. Ze heeft soms nog best wat pijn, ook al
heeft dokter Luc gezegd dat dat normaal is.
Maar in Vigo zijn dokters, dus toch nog snel
een second-opinion. Het duurt natuurlijk weer
uren en ze moet nog een keertje terugkomen
voor een afspraak met de specialist. George
gaat met Puck en Lotte naar de kapper, het
Beetje antifouling eraf
is alle schade na ons
losgeslagen anker
31-8-2011 Pagina 10
duurt een eeuwigheid maar het resultaat is er
ook naar. We borrelen wat in de salon van de
club. Het gebouw valt bijna uit elkaar van
ouderdom en het is zeker niet meer wat het
geweest is. Maar wel leuk om te zien. Lotte
skypt wat met Xem en Puck skypt met Bente,
Maud en Sabine. ´s Avonds eten we in de
stad, de tapa´s zijn redelijk maar het wordt
niet echt druk, we zijn de hele avond het
enige tafeltje.
Tijd om weer te verkassen, al moeten we nog
wel terug naar Vigo om de zeilen op te
halen, de Raymarine monteur moet zijn werk
nog doen en Melanie moet terug naar het
ziekenhuis. We zeilen 12 mijl naar Bayonna en
laten het anker vallen in het baaitje dat we
nog kennen van onze vorige reis. We
verkennen het stadje en kunnen er weinig
meer van herrineren. ´s Avonds gaan we pas
laat terug naar het stadje om te eten. Niet
eerder dan half tien zitten
we aan tafel en bestellen
de Jamon Ibérico, de
pepertjes, tortilla´s en
andere lekkere bordjes
met tapas. Het is een
supergezellige avond en
pas rond twaalf uur gaan
we in het pikdonker terug
naar de boot.
De hammetjes-slager van Bayonna
31-8-2011 Pagina 12
In Bayonna gaan de dagen zoals ze gaan.
De kindjes krijgen les, George knutselt wat
aan de boot. We proberen de was te doen
maar voor 30 euro per wasmachine gaan we
met vier volle tasssen weer
terug naar de boot want dat
wordt te gortig. We doen het
later wel in Porto of Lissabon.
Na een paar dagen hebben
we het wel weer gezien in
Bayonna en we moeten
zoiezo terug naar Vigo. ’s
Morgens voor het krieken van
de dag en nognet voordat de
regen uitbreekt vertrekken we uit Bayonna.
Met regen en 25 knopen wind gaan we op
de fok naar Vigo. Hier moeten we de nieuwe
zeilen gaan oppikken die door Nic Bol zijn
opgestuurd uit Nederland. De oude North
zeilen hebben op de golf van Biskaje het
einde van hun levensduur bereikt.
Delaminatie op tal van plekken, jammer we
hadden eigenlijk gehoopt hier een jaar nog
mee te kunnen zeilen maar goed dat we
nieuwe zeilen hebben laten maken voordat
we uit Nederland vertrokken. De kinderen
krijgen in de club van de Real Club Nautica
Vigo schoolles, er is ruimte genoeg en ze
vinden het zelf wel leuk ieder hun eigen
tafeltje te hebben.
Het kantoortje van Juf Mel (let op de printer)
31-8-2011 Pagina 13
In de haven ligt het cruiseschip ´The World´.
Dit cruiseschip heeft 165 woningen-
appartementen die in eigendom zijn van
particulieren die een fiscaal vriendelijke
manier zoeken om hun leven invulling te
geven. Dit cruiseschip vaart de hele wereld
over van Antartica, Zuid Amerika, de Med en
nu zijn ze dus een paar dagen in de
Atlantische oceaan. Het zal wel een paar
centen kosten zo´n flatje.
The World
Recommended