Despedida gabo

O Arco de Triunfo, París

DESPÍDESE UN XENIO

Iluminación de Notre Dame

Gabriel García Márquez (GABO retirouse da vida pública por razóns de saúde: cáncro linfático. Agora, parece, que é cada

vez máis grave.

A Ponte Artes ao amencer

Enviou unha carta de despedida aos seus amigos, e grazas a internet está sendo difundida.

A Concièrgerie ao cambio

Recoméndovos a súa lectura, porque é verdadeiramente conmovedor este corto texto escrito por un dos latinoamericanos

máis brillantes dos últimos tempos. Di así:

Praza da Concordia

“Se por un instante Deus se esquecese de que son unha marioneta de trapo e me regalase un anaco de vida,

aproveitaría ese tempo o máis que pudese.

Praza da Concordia ao amencer

Posiblemente non diría todo o que penso, pero en definitiva pensaría todo o que digo.

París desde o Louvre

Daría valor ás cousas, non polo que valen, senón polo que significan.

Fachada do Quai de Borbón & e a súa reflexión

Durmiría pouco, soñaría máis, entendo que por cada minuto que pechamos os ollos, perdemos

sesenta segundos de luz.

Fonte Medicinal,Xardín de Luxemburgo

Andaría cando os demais se deteñen, espertaría cando os demais durmen.

.

París en lúa crecente

Se Deus me obsequiase un anaco de vida, vestiría sinxelo, tiraríame de fociños ao sol, deixando descuberto,

non soamente o meu corpo, senón a miña alma

Os pasos do Foro de Halles

Aos homes probaríalles o enganados que están ao pensar que deixan de namorarse cando envellecen, sen saber que

envellecen cando deixan de namorarse.

O Hotel de Ville Paris

A un neno daríalle ás, pero deixaría que el só aprendese a voar.

Peirao, Branco e Negro

Aos vellos ensinaríalles que a morte non chega coa vellez, senón co esquecemento.

O Instituto de Francia

Tantas cousas aprendín de vostedes, os hombres…., Aprendín que todo o mundo quere vivir na cima da

montaña, sen saber que a verdadeira felicidad está na forma de subir a escarpada.

O Instituto de Francia & a Ponte Nova

Aprendín que cando un neniño acabado de nacer aperta coa súa manciña, por primeira vez, o dedo

de seu pai, teno atrapado para sempre.

O amencer desde a Ponte de Artes

Aprendín que un home só ten dereito a mirar a outro cara a abaixo, cando ten que axudalo a

levantarse.

Brazo do Seine desde a Illa Saint Louis

Trata de dicir sempre o que sintes e fai sempre o que pensas no máis profundo do teu corazón.

Durminte

Se soubese que hoxe fose a última vez que te vou ver durmir, abrazaríate fortemente e rezaría ao Señor para

poder ser o gardián da túa alma.

Fachada da rúa de Rivoli Tuileries desde o xardín

Se soubese que estes son os últimos minutos que te vexo, diríache: “Quérote” e non asumiría,

tontamente, que xa o sabes.

Montmartre

Sempre hai un mañá e a vida dános sempre outra oportunidade para facer as cousas ben, pero por se me

engano e hoxe é todo o que nos queda, gustaríame dicirche canto te quero, que nunca te esquecerei.

Iluminación da rúa Saint Eustache & Verrerie

O mañá non lle está asegurado a ninguén, mozo ou vello. Hoxe pode ser a última vez que vexas os que amas. Por iso non esperes máis, faino hoxe, xa que se mañá nunca chega, seguramente lamentarás o día que non tomaches tempo para

un sorriso, unha aperta, un bico e que estiveches moi ocupado para concederlles un último desexo.

A Illa de Cité desde o porto da Keriad-da-Cidade

Mantén os que amas cerca de ti, dilles ao oído o moito que os necesitas, quéreos e trátaos ben, toma tempo para dicirlles, “síntoo”, “perdóame”, “por favor” , “grazas”

e todas as palabras de amor que coñeces.

Notre Dame de París desde a Ponte de Archevéché

Ninguén te recordará polos teus nobres pensamentos secretos. Pide ao Señor a forza e

sabedoría para expresalos.

Brazo do Seine desde a Illa Saint Louis

Finalmente, demostra aos teus amigos e seres queridos canto te importan.

Gabriel García Márquez

Panorámica de París e Defense

UNHA FORMA DE IDENTIFICARNOS CON GABO É ENVIANDO ISTO A QUEN MÁIS QUEIRAS

Apoios da Torre Eiffel

Se non o fas hoxe, mañá será igual que onte

París baixo a chuvia

E se non o fas nunca, tal vez tampouco importe moito, pero eles terán perdido a oportunidade de ler este fermoso texto

A Conciergerie e o lugar de Châtelet

Por iso penso que o momento de mandalo é este

A Ponte Alexandre III

Para ti con moito Cariño e Amor

Peirao do arrepentimento de Bourbon

Espero e deseo que a ti e aos amigos a quen llo mandes, lles guste e lles produza a satisfacción que

me produciu a min.