View
12
Download
0
Category
Preview:
Citation preview
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 1
Laboratorium 3
VMware Workstation
Na laboratorium nr 3 będziemy poznawali środowisko VMware
Workstation, które służy do wirtualizacji jako Hypervisor typu 2 (hosted). Typ
drugi Hypervisor'a oznacza, że musi on korzystać z warstwy systemu
operacyjnego, na którym jest zainstalowany, aby móc korzystać z zasobów
sprzętowych. W naszej sali laboratoryjnej VMware Workstation 10 został
zainstalowany na systemach Windows 7.
Rozwiązanie VMware Workstation, różni się nieco od niekomercyjnych
produktów i posiada kilka ciekawych funkcjonalności, których nie ma na
rynku niekomercyjnym. W celu porównania możliwości VMware Workstation
i przykładu niekomercyjnego środowiska będziemy od czasu do czasu
korzystali z instalacji Virtual Box'a, która również jest zainstalowana na
systemach Windows 7.
Niniejsze laboratorium będzie rozliczone na podstawie sprawozdania, w
którym należy odpowiedzieć na pytania związane z VMware Workstation. W
celu potwierdzenia wykonanych czynności proszę poinformować
prowadzącego za każdym razem, gdy w tej instrukcji znajdą Państwo
polecenie w stylu Wypełnij raport, aby sprawdził czy rzeczywiście wszystko
przebiega poprawnie. Jeśli nie chcą Państwo marnować czasu, bądź nie chcą
Państwo męczyć prowadzącego ;-) proszę w odpowiednich miejscach w
raporcie wkleić screen, na którym będzie można zobaczyć wykonaną
poprawnie konfigurację/czynność.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 2
1. Wprowadzenie
Oto startowy widok programu VMware Workstation 10 (Rys.1):
Rys. 1. Ekran startowy VMware Workstation 10.
Na rysunku nr 1 zaznaczono pięć obszarów, które są warte uwagi.
Numerem jeden został oznaczona lista/biblioteka dostępnych maszyn
wirtualnych. Tutaj będą ukazywały się kolejne dodawane maszyny. Po liście
można poruszać się (wykonywać polecenia na rzecz konkretnych maszyn
wirtualnych) za pomocą prawego przycisku myszy, który otwiera menu spod,
którego mamy dostępne następujące funkcje (Rys. 2):
1
2
3
4
5
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 3
Rys. 2. Kontekstowe menu maszyn wirtualnych.
Spośród funkcji dostępnych w tym menu kontekstowym najważniejsze
to funkcje pod przyciskiem Power. Pozwalają one na uruchamianie,
restartowanie i wyłączanie maszyn wirtualnych. Funkcje te można
dodatkowo znaleźć w menu oznaczonym na rysunku nr 2 pomarańczowym
kwadratem z cyfrą 1. Proszę zwrócić uwagę, że po zaznaczeniu maszyny
wirtualnej w bibliotece, po prawej stronie zmienił się widok, który będzie
teraz pokazywał zasoby wirtualne, którymi dysponuje zaznaczona maszyna.
Widok ten, zwany workspace'm jest oznaczony na rysunku 1 numerem 2.
Przy górnej krawędzi workspace'u będzie można zauważyć zakładki, które
reprezentować będą otwarte maszyny wirtualne. Numerem 3 zaznaczony
został pasek menu, który udostępnia wszelkie funkcje zaimplementowane w
programie. Z poziomu tego menu, możemy dodatkowo skonfigurować sobie
widok umieszczając u dołu ekranu pasek o nazwie Thumbnail, na którego
miejsce zostało oznaczone numerem 4 na rysunku 1. Można to zrobić
wchodząc w View -> Customize -> Thumbnail Bar. Aby ustawić to co ma się
pokazywać w tym pasku należy wybrać View -> Customize -> Thumbnail Bar
Options. Domyślnie jest to podgląd otwartych maszyn wirtualnych. Na
koniec z numerem 5 należy wspomnieć szybkie odnośniki ekranu
startowego, za pomocą których możemy np. utworzyć maszynę wirtualną.
1
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 4
2. Tworzenie maszyn wirtualnych
W celu utworzenia nowej maszyny wirtualnej należy prawym
przyciskiem myszy wybrać puste pole w bibliotece, a następnie wybrać New
Virtual Machine... (Rys. 3):
Rys. 3. Tworzenie nowej maszyny wirtualnej.
Po wybraniu powyższego polecenia proszę wybrać zaawansowaną
metodę wstępnej konfiguracji i kliknąć Next (Rys. 4):
Rys. 4. Zaawansowanej opcje podczas tworzenia maszyny wirtualnej.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 5
Po przejściu przez następny (mówiący o kompatybilności) oczywisty
ekran należy wybrać opcję instalacji systemu z obrazu (Rys. 5):
Rys. 5. Instalacja maszyny wirtualnej z obrazu.
Aby utworzyć maszynę wirtualną należy dysponować dowolnym
obrazem instalacji systemu operacyjnego. Proponuję Ubuntu, ale decyzję
zostawiam Państwu. Jeśli wybierzemy system, którego Workstation nie
będzie potrafił rozpoznać (Rys. 6) poprosi nas o zaznaczenie właściwego
systemu.
Rys. 6. Potrzeba wskazania właściwego systemu do instalacji.
W przypadku pokazanym w tej instrukcji był to system Fedora, więc
należy wybrać (Rys. 7):
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 6
Rys. 7. Wybór systemu operacyjnego.
Po wybraniu odpowiedniego systemu (bądź nie jeśli Workstation sam
sobie z tym poradził) przechodzimy dalej, gdzie musimy nadać nazwę
maszyny, wybrać ilość procesorów i rdzeni (proszę wybrać 1 procesor i 1
rdzeń), ilość pamięci RAM (proszę wybrać 1024 MB RAM), ustawić jak
chcemy korzystać z sieci oraz podać kilka informacji odnośnie dysku. Jeśli
chodzi o dysk pozostawiamy wszędzie ustawienia domyślne, natomiast w
przypadku sieci proszę wybrać mostek sieciowy (Rys. 8):
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 7
Rys. 8. Wybór mostka sieciowego.
Po utworzeniu maszyny wirtualnej należy ją uruchomić i zainstalować
system. Po instalacji systemu na maszynie wirtualnej proszę Wypełnić
raport (sekcja 1) i umieścić w nim odpowiednie screeny, bądź poinformować
prowadzącego.
3. Mechanizm Hot Add.
VMware Workstation w przeciwieństwie do części niekomercyjnych
rozwiązań ma mechanizm pozwalający na dodawanie zasobów wirtualnych
podczas pracy maszyny wirtualnej. W VMware Workstation możemy
zapewnić jej dodatkowe rdzenie, bądź procesory oraz pamięć RAM bez
konieczności jej wyłączania oraz restartowania. Aby sprawdzić jak działa ten
mechanizm najlepiej będzie, gdy na maszynie wirtualnej uruchomimy jakąś
ciągłą czynność. Proponuję wykorzystać udostępniane strumienie wideo, np.
Youtube, ale każdy z Państwa może przetestować mechanizm Hot Add po
swojemu. Jeżeli zdecydujemy się na Youtube, niezbędne będzie
doinstalowanie przeglądarki, jeśli nie ma jej domyślnie na systemie gościu,
oraz odpowiednich wtyczek.
Po uruchomieniu strumienia wideo (bądź innej ciągłej czynności,
najlepiej takiej, która korzysta z dostępu do Internetu) proszę wybrać okno
ustawień maszyny wirtualnej (prawym przyciskiem myszy na maszynie w
bibliotece oraz przycisk Settings). W oknie ustawień pod zakładkami Memory
oraz Processors, w trakcie odtwarzania materiału filmowego proszę dodać pół
Gigabajta pamięci RAM oraz jeden dodatkowy rdzeń lub procesor (Rys. 9):
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 8
Rys. 9. Działanie mechanizmu Hot Add.
Proszę sprawdzić, czy za pomocą niekomercyjnego rozwiązania
VirtualBox również można dynamicznie powiększać wirtualne zasoby maszyn
wirtualnych.
Wypełnij raport (sekcja 2).
4. Podłączanie urządzeń USB oraz foldery współdzielone.
W celu wygodnego korzystania z maszyn wirtualnych niezbędne są
pewne udogodnienia, które umożliwiają intuicyjne współdziałanie systemów
gości oraz systemu gospodarza. Takim udogodnieniem, spotykanym już
praktycznie we wszystkich rozwiązaniach wirtualizacyjnych jest mechanizm
przechwytywania kursora, za pomocą którego w prosty sposób można
zmieniać "focus" między maszyną wirtualną a systemem operacyjnym
gospodarza. W momencie, gdy na maszynie gościu dostępny jest interfejs
graficzny Hypervisor w sposób przezroczysty dla użytkownika określa, w
którym systemie aktualnie znajduje się "focus" kursora. Gdy jednak interfejs
graficzny nie jest jeszcze uruchomiony kliknięcie na maszynę wirtualną (np.
podczas uruchamiania się systemu gościa) spowoduje całkowite
przechwycenie kursora i "focus'u". Aby przywrócić kursor do gospodarza
należy wcisnąć kombinację klawiszy Crtl i Alt.
Innym ważnym udogodnieniem, o którym będzie mowa w tej części jest
mechanizm przekazywania plików między systemami gospodarza i gościa.
Można to zrobić na kilka sposobów.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 9
Pierwszym sposobem jest podłączenie zewnętrznej pamięci USB. Aby
zamontować pamięć w systemie gościu automatycznie należy po prostu
umieścić ją w gnieździe USB, dopilnowując, aby podczas umieszczania
"focus" był ustawiony na systemie gościu. Przy płynnym i przezroczystym
przechodzeniu kontroli między systemem gościa i gospodarza łatwo można
się pomylić i wówczas pamięć zewnętrzna (czy inne urządzenie USB) nie
zostanie automatycznie zamontowana. Gdy tak się stanie należy zamontować
urządzenie manualnie. Robi się to poprzez wybranie menu kontekstowego
maszyny wirtualnej prawym przyciskiem myszy w bibliotece, następnie
wybranie pola Removable Devices, wybranie nazwy urządzenia i polecenia
Connect (Rys. 10):
Rys. 10. Montowanie urządzenia w systemie gościu.
Czasami zawartość zamontowanej pamięci może się automatycznie nie
otworzyć (zależy od systemu). W przedstawionym przykładzie korzystamy z
Ubuntu jako systemu gościa, więc po zamontowaniu folder z pamięcią
powinien pojawić się w /media/<usb_name>.
Drugim sposobem na przekazywanie plików między systemem gościem
a systemem gospodarza są foldery współdzielone. Mechanizm ten
wykorzystuje się głównie wówczas, gdy niezbędna jest komunikacja i
przekazywanie plików między aplikacjami pracującymi na obu systemach
jednocześnie.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 10
W celu utworzenia folderu współdzielonego należy otworzyć menu
kontekstowe maszyny wirtualnej w bibliotece oraz wybrać Settings.
Następnie w zakładce Options wybrać Shared Folders i zaznaczyć Always
Enabled (jeśli chcemy, aby współdzielenie plików odbywało się przez cały
czas) lub też Enable until next... (jeśli chcemy udostępniać folder do
następnego restartu maszyny wirtualnej). Po tej operacji wybieramy Przycisk
Add w celu wybrania konkretnego folderu (Rys. 11):
Rys. 11. Dodawanie folderów współdzielonych.
Po tej operacji folder współdzielony powinien być dostępny w systemie
gościu. Jeżeli chodzi o przykładowe Ubuntu, foldery współdzielone domyślnie
pojawiają się w katalogu /mnt/hgfs/<name_of_shared_folder>.
Trzecim i najczęściej wykorzystywanym (najprawdopodobniej ze
względu na wygodę) sposobem na wymianę plików między systemem
gospodarza a systemem gościa jest wykorzystanie mechanizmu Drag and
Drop, dzięki któremu można przeciągać pliki z systemu gościa na system
gospodarza i odwrotnie. Mechanizm ten umożliwia również stosowanie
kontekstowych poleceń menu typu Kopiuj, Wklej oraz skrótów tych poleceń.
Aby wyłączyć powyższy mechanizm, w celu zapobiegnięcia przypadkowym
operacjom kopiowania, należy skorzystać z pola Guest Isolation, które
znajduje się w zakładce Options w ustawieniach maszyny wirtualnej
(Settings).
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 11
Proszę sprawdzić czy niekomercyjne rozwiązania posiadają podobne
mechanizmy ułatwiające wymianę plików na przykładzie VirtualBox'a. Po
przeprowadzeniu testów Wypełnij raport (sekcja 3).
5. Tworzenie i używanie Snapshot'ów
Snapshot'y to najlepszy sposób na ochronę maszyn wirtualnych przed
niechcianymi wydarzeniami związanymi z modyfikacją systemu. Gdy taka
sytuacja nastąpi (np. po błędnie przeprowadzonej aktualizacji systemu),
dobrze jest mieć świeżą migawkę (Snapshot) systemu. Snapshot'y zapisują
cały stan maszyny wirtualnej, czyli: stan dysku, procesora i pamięci. Do
zaawansowanego tworzenia i zarządzania migawkami służy Snapshot
Manager. Można go uruchomić z menu znajdującego się pod głównym
paskiem menu (Rys. 12):
Rys. 12. Snapshot Manager.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 12
Oprócz standardowych opcji związanych z tworzeniem (Take
Snapshot...), usuwaniem (Delete) i przywracaniem (Go To) migawek
użytkownik ma do dyspozycji interesujący mechanizm AutoProtect..., za
pomocą którego może ustawić automatyczne pobieranie migawek według
określonego planu. Należy jednak pamiętać, że migawki nie służą do
tworzenia backup'ów systemu a jedynie do możliwości cofnięcia zmian
wprowadzonych w systemie.
Proszę utworzyć jedną migawkę systemu gościa oraz ustawić
automatyczne tworzenie migawek co pół godziny. Po upływie tego czasu
należy Wypełnić raport (sekcja 4) i/lub poinformować prowadzącego
(oczywiście realizując dalsze instrukcje nie czekając bezowocnie na
automatyczne utworzenie migawki).
6. Obsługa formatu OVF.
VMware Workstation obsługuje format OVF (z ang. Open Virtualization
Format), za pomocą którego można eksportować i importować maszyny
wirtualne zapisane w tym formacie. Aby sprawdzić jak ten system działa,
proszę wyeksportować maszynę wirtualną XP z VirtualBox'a, a następnie
otworzyć ją w VMware Workstation. Aby otworzyć plik OVF należy kliknąć
prawym przyciskiem myszy na puste pole biblioteki, a następnie wybrać
opcje Open... (Rys. 14).
Rys. 14. Otwieranie maszyn wirtualnych.
Wypełnij raport (sekcja 5) i/lub poinformuj prowadzącego.
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 13
7. Używanie zdalnej kontroli przy pomocy VCN.
VMware Workstation umożliwia zdalną kontrolę maszyn wirtualnych
przy użyciu systemu VNC (z ang. Virtual Network Computing). Mechanizm ten
można uaktywnić poprzez zaznaczenie odpowiednich pól w zakładce VNC
Connections w menu Options w ustawieniach Settings maszyny wirtualnej
(Rys. 13).
Rys. 13. Modyfikacja ustawień VNC Connections.
Podczas aktywacji połączeń VNC może pojawić się komunikat zapory
systemowej o nowej komunikacji po sieci. W takim przypadku należy
poinformować prowadzącego, aby mógł wpisać hasło na koncie admin,
zezwalając na taki rodzaj połączeń. Po aktywowaniu możliwości połączeń
VNC, należy wybrać port, po którym maszyna będzie się komunikowała
(można pozostawić domyślny), a także ustawić hasło do konsoli VNC. W celu
sprawdzenia połączenia VNC, należy skorzystać z jednego z darmowych
programów do obsługi tego typu połączeń (polecam UltraVNC). Ponieważ nie
mamy możliwości instalowania aplikacji na systemie gospodarzu, program
do kontroli VNC należy zainstalować na maszynie wirtualnej oraz upewnić
się, że obie maszyny (z zainstalowanym programem do kontroli VNC oraz
maszyną do kontrolowania) są podłączone do tej samej sieci, a więc mają
Sieciowe Środowiska Rozproszone i Wirtualizacja VMware Workstation
autor: Rafał Jachowicz (rjachowicz@kis.p.lodz.pl) 14
ustawienia połączenia mostkowego i dostały adres z tej samej puli adresów
IP.
Po poprawnym połączeniu należy Wypełnić raport (sekcja 6) i/lub
poinformować prowadzącego.
Recommended