Shri Guru Granth Sahib-1001-1431

1000 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਉਝਾਰ ੈਤਬ ਏਕੈ ਏਕੰਕਾਰਾ ॥੪॥੪॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਨ ਮੋਹ ਅਰ ੁਲੋਭ ਿਵਕਾਰਾ ਬੀਓ ਚੀਿਤ ਨ ਘਾਿਲਓ ॥ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਗੁਣਾ ਹਿਰ ਬਣਜੇ ਲਾਿਦ ਵਖਰ ੁ ਲੈ ਚਾਿਲਓ ॥੧॥ ਸੇਵਕ ਕੀ ਓੜਿਕ ਿਨਬਹੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਜੀਵਤਸਾਿਹਬੁ ਸੇਿਵਓ ਅਪਨਾ ਚਲਤੇ ਰਾਿਖਓ ਚੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੀ ਆਿਗਆ ਕੀਨੀ ਠਾਕੁਿਰ ਿਤਸ ਤੇ ਮੁਖੁਨਹੀ ਮੋਿਰਓ ॥ ਸਹਜ ੁ ਅਨੰਦੁ ਰਿਖਓ ਿਗਰ੍ਹ ਭੀਤਿਰ ਉਿਠ ਉਆਹ ੂ ਕਉ ਦਉਿਰਓ ॥੨॥ ਆਿਗਆ ਮਿਹ ਭੂਖਸੋਈ ਕਿਰ ਸੂਖਾ ਸੋਗ ਹਰਖ ਨਹੀ ਜਾਿਨਓ ॥ ਜ ੋ ਜੋ ਹਕੁਮੁ ਭਇਓ ਸਾਿਹਬ ਕਾ ਸੋ ਮਾਥ ੈ ਲੇ ਮਾਿਨਓ ॥੩॥ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਠਾਕੁਰ ੁ ਸੇਵਕ ਕਉ ਸਵਰੇ ਹਲਤ ਪਲਾਤਾ ॥ ਧੰਨੁ ਸੇਵਕੁ ਸਫਲੁ ਓਹ ੁਆਇਆ ਿਜਿਨ ਨਾਨਕਖਸਮੁ ਪਛਾਤਾ ॥੪॥੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਖੁਿਲਆ ਕਰਮੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਭਈ ਠਾਕੁਰ ਕੀਰਤਨੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਗਾਈ ॥ਸਰ੍ਮੁ ਥਾਕਾ ਪਾਏ ਿਬਸਰ੍ਾਮਾ ਿਮਿਟ ਗਈ ਸਗਲੀ ਧਾਈ ॥੧॥ ਅਬ ਮਿੋਹ ਜੀਵਨ ਪਦਵੀ ਪਾਈ ॥ ਚੀਿਤ ਆਇਓਮਿਨ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ਸੰਤਨ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮਹੋ ੁ ਿਨਵਾਰੇ ਿਨਵਰੇ ਸਗਲਬਰੈਾਈ ॥ ਸਦ ਹਜੂਿਰ ਹਾਜਰ ੁ ਹੈ ਨਾਜਰ ੁ ਕਤਿਹ ਨ ਭਇਓ ਦੂਰਾਈ ॥੨॥ ਸੁਖ ਸੀਤਲ ਸਰਧਾ ਸਭ ਪੂਰੀ ਹੋਏਸੰਤ ਸਹਾਈ ॥ ਪਾਵਨ ਪਿਤਤ ਕੀਏ ਿਖਨ ਭੀਤਿਰ ਮਿਹਮਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੩॥ ਿਨਰਭਉ ਭਏ ਸਗਲ ਭੈ ਖਏੋਗੋਿਬਦ ਚਰਣ ਓਟਾਈ ॥ ਨਾਨਕੁ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਰੈਿਣ ਿਦਨਸੁ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੪॥੬॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ਜ ੋਸਮਰਥੁ ਸਰਬ ਗੁਣ ਨਾਇਕੁ ਿਤਸ ਕਉ ਕਬਹ ੁਨ ਗਾਵਿਸ ਰੇ ॥ ਛਿੋਡ ਜਾਇ ਿਖਨ ਭੀਤਿਰ ਤਾ ਕਉ ਉਆ ਕਉਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਧਾਵਿਸ ਰੇ ॥੧॥ ਅਪੁਨੇ ਪਰ੍ਭ ਕਉ ਿਕਉ ਨ ਸਮਾਰਿਸ ਰੇ ॥ ਬਰੈੀ ਸੰਿਗ ਰੰਗ ਰਿਸ ਰਿਚਆ ਿਤਸੁਿਸਉ ਜੀਅਰਾ ਜਾਰਿਸ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਨਾਿਮ ਸੁਿਨਐ ਜਮੁ ਛੋਡੈ ਤਾ ਕੀ ਸਰਿਣ ਨ ਪਾਵਿਸ ਰੇ ॥ ਕਾਿਢਦਇੇ ਿਸਆਲ ਬਪੁਰੇ ਕਉ ਤਾ ਕੀ ਓਟ ਿਟਕਾਵਿਸ ਰੇ ॥੨॥ ਿਜਸ ਕਾ ਜਾਸੁ ਸੁਨਤ ਭਵ ਤਰੀਐ ਤਾ ਿਸਉ ਰੰਗੁਨ ਲਾਵਿਸ ਰੇ ॥ ਥੋਰੀ ਬਾਤ ਅਲਪ ਸੁਪਨੇ ਕੀ ਬਹਿੁਰ ਬਹਿੁਰ ਅਟਕਾਵਿਸ ਰੇ ॥੩॥ ਭਇਓ ਪਰ੍ਸਾਦੁਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਠਾਕੁਰ ਸੰਤਸੰਿਗ ਪਿਤ ਪਾਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਭਰ੍ਮੁ ਛੂਟਾ ਜਉ ਪਰ੍ਭ ਭਏ ਸਹਾਈ ॥੪॥੭॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਭ ਿਬਿਧ ਜਾਨ ੈ ਿਤਸ ਤੇ ਕਹਾ ਦੁਲਾਿਰਓ ॥ ਹਸਤ ਪਾਵ ਝਰੇ ਿਖਨ ਭੀਤਿਰ

1001 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਗਿਨ ਸੰਿਗ ਲੈ ਜਾਿਰਓ ॥੧॥ ਮੂੜੇ ਤੈ ਮਨ ਤੇ ਰਾਮੁ ਿਬਸਾਿਰਓ ॥ ਲੂਣੁ ਖਾਇ ਕਰਿਹ ਹਰਾਮਖੋਰੀ ਪਖੇਤ ਨਨੈਿਬਦਾਿਰਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਸਾਧ ਰੋਗੁ ਉਪਿਜਓ ਤਨ ਭੀਤਿਰ ਟਰਤ ਨ ਕਾਹ ੂਟਾਿਰਓ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਬਸਰਤ ਮਹਾਦੁਖੁ ਪਾਇਓ ਇਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਬੀਚਾਿਰਓ ॥੨॥੮॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਰ੍ਭ ਰਾਖੇ ਚੀਿਤ ॥ ਹਿਰਗੁਣ ਗਾਵਹ ਨੀਤਾ ਨੀਤ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਊ ॥ ਆਿਦ ਮਿਧ ਅੰਿਤ ਹੈ ਸੋਊ ॥੧॥ ਸੰਤਨ ਕੀਓਟ ਆਪੇ ਆਿਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਵਿਸ ਹੈ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਆਿਪ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕਗਿਹਓ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਫਿਰ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥੯॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜੀਅ ਸੁਖਦਾਤਾ ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਿਬਸਾਿਰਓ ਅਿਗਆਨਥ ॥ ਹੋਛਾ ਮਦੁ ਚਾਿਖ ਹੋਏ ਤੁਮ ਬਾਵਰਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ॥੧॥ ਰੇ ਨਰ ਐਸੀ ਕਰਿਹ ਇਆਨਥ ॥ ਤਿਜ ਸਾਰੰਗਧਰ ਭਰ੍ਿਮ ਤੂ ਭੂਲਾ ਮਿੋਹ ਲਪਿਟਓਦਾਸੀ ਸੰਿਗ ਸਾਨਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਰਣੀਧਰ ੁ ਿਤਆਿਗ ਨੀਚ ਕੁਲ ਸੇਵਿਹ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਿਬਹਾਵਥ ॥ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਕਰਿਹ ਅਿਗਆਨੀ ਮਨਮਿੁਖ ਅੰਧ ਕਹਾਵਥ ॥੨॥ ਸਿਤ ਹੋਤਾ ਅਸਿਤ ਕਿਰ ਮਾਿਨਆ ਜ ੋ ਿਬਨਸਤਸੋ ਿਨਹਚਲੁ ਜਾਨਥ ॥ ਪਰ ਕੀ ਕਉ ਅਪਨੀ ਕਿਰ ਪਕਰੀ ਐਸੇ ਭੂਲ ਭੁਲਾਨਥ ॥੩॥ ਖਤਰ੍ੀ ਬਰ੍ਾਹਮਣ ਸੂਦਵੈਸ ਸਭ ਏਕੈ ਨਾਿਮ ਤਰਾਨਥ ॥ ਗੁਰ ੁ ਨਾਨਕੁ ਉਪਦੇਸੁ ਕਹਤੁ ਹੈ ਜੋ ਸੁਨੈ ਸੋ ਪਾਿਰ ਪਰਾਨਥ ॥੪॥੧॥੧੦॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਪਤੁ ਕਰਤਾ ਸੰਿਗ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਡਹਕਾਵਏ ਮਨੁਖਾਇ ॥ ਿਬਸਾਿਰ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਬਖੈ ਭੋਗਿਹ ਤਪਤਥਮੰ ਗਿਲ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰੇ ਨਰ ਕਾਇ ਪਰ ਿਗਰ੍ਿਹ ਜਾਇ ॥ ਕੁਚਲ ਕਠੋਰ ਕਾਿਮ ਗਰਧਭ ਤੁਮ ਨਹੀ ਸੁਿਨਓਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਕਾਰ ਪਾਥਰ ਗਲਿਹ ਬਾਧੇ ਿਨੰਦ ਪੋਟ ਿਸਰਾਇ ॥ ਮਹਾ ਸਾਗਰ ੁ ਸਮੁਦੁ ਲਘੰਨਾਪਾਿਰ ਨ ਪਰਨਾ ਜਾਇ ॥੨॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਲੋਿਭ ਮਿੋਹ ਿਬਆਿਪਓ ਨੇਤਰ੍ ਰਖੇ ਿਫਰਾਇ ॥ ਸੀਸੁ ਉਠਾਵਨ ਨ ਕਬਹੂਿਮਲਈ ਮਹਾ ਦੁਤਰ ਮਾਇ ॥੩॥ ਸੂਰ ੁਮੁਕਤਾ ਸਸੀ ਮੁਕਤਾ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੀ ਅਿਲਪਾਇ ॥ ਸੁਭਾਵਤ ਜੈਸੇ ਬਸੈੰਤਰਅਿਲਪਤ ਸਦਾ ਿਨਰਮਲਾਇ ॥੪॥ ਿਜਸੁ ਕਰਮੁ ਖੁਿਲਆ ਿਤਸੁ ਲਿਹਆ ਪੜਦਾ ਿਜਿਨ ਗੁਰ ਪਿਹ ਮੰਿਨਆ

1002 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਭਾਇ ॥ ਗੁਿਰ ਮੰਤਰ੍ੁ ਅਵਖਧੁ ਨਾਮੁ ਦੀਨਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੰਕਟ ਜੋਿਨ ਨ ਪਾਇ ॥੫॥੨॥ ਰੇ ਨਰ ਇਨ ਿਬਿਧਪਾਿਰ ਪਰਾਇ ॥ ਿਧਆਇ ਹਿਰ ਜੀਉ ਹੋਇ ਿਮਰਤਕੁ ਿਤਆਿਗ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨॥੧੧॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਾਹਿਰ ਢਢੂਨ ਤੇ ਛੂਿਟ ਪਰੇ ਗੁਿਰ ਘਰ ਹੀ ਮਾਿਹ ਿਦਖਾਇਆ ਥਾ ॥ ਅਨਭਉ ਅਚਰਜ ਰਪੂੁਪਰ੍ਭ ਪੇਿਖਆ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਛੋਿਡ ਨ ਕਤਹ ੂਜਾਇਆ ਥਾ ॥੧॥ ਮਾਨਕੁ ਪਾਇਓ ਰੇ ਪਾਇਓ ਹਿਰ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਥਾ ॥ਮਿੋਲ ਅਮੋਲੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰ ੂ ਿਦਵਾਇਆ ਥਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਦਸਟ ੁ ਅਗੋਚਰੁਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਅਕਥੁ ਕਥਾਇਆ ਥਾ ॥ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਦਸਮ ਦੁਆਿਰ ਵਿਜਓ ਤਹ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁਚਆੁਇਆ ਥਾ ॥੨॥ ਤੋਿਟ ਨਾਹੀ ਮਿਨ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਬੂਝੀ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰ ਸਮਾਇਆ ਥਾ ॥ ਚਰਣ ਚਰਣ ਚਰਣਗੁਰ ਸੇਵੇ ਅਘੜੁ ਘਿੜਓ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਥਾ ॥੩॥ ਸਹਜੇ ਆਵਾ ਸਹਜੇ ਜਾਵਾ ਸਹਜੇ ਮਨੁ ਖੇਲਾਇਆ ਥਾ ॥ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਭਰਮੁ ਗੁਿਰ ਖੋਇਆ ਤਾ ਹਿਰ ਮਹਲੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਥਾ ॥੪॥੩॥੧੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਜਸਿਹ ਸਾਿਜ ਿਨਵਾਿਜਆ ਿਤਸਿਹ ਿਸਉ ਰਚੁ ਨਾਿਹ ॥ ਆਨ ਰਤੂੀ ਆਨ ਬਈੋਐ ਫਲੁ ਨ ਫਲੂੈ ਤਾਿਹ ॥੧॥ਰੇ ਮਨ ਵਤਰ੍ ਬੀਜਣ ਨਾਉ ॥ ਬਇੋ ਖੇਤੀ ਲਾਇ ਮਨੂਆ ਭਲੋ ਸਮਉ ਸੁਆਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖੋਇ ਖਹੜਾਭਰਮੁ ਮਨ ਕਾ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਣੀ ਜਾਇ ॥ ਕਰਮੁ ਿਜਸ ਕਉ ਧੁਰਹ ੁ ਿਲਿਖਆ ਸੋਈ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥੨॥ ਭਾਉਲਾਗਾ ਗੋਿਬਦ ਿਸਉ ਘਾਲ ਪਾਈ ਥਾਇ ॥ ਖੇਿਤ ਮੇਰੈ ਜੰਿਮਆ ਿਨਖੁਿਟ ਨ ਕਬਹ ੂ ਜਾਇ ॥੩॥ ਪਾਇਆਅਮਲੋੁ ਪਦਾਰਥੋ ਛੋਿਡ ਨ ਕਤਹ ੂ ਜਾਇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਰਹੇ ਆਘਾਇ ॥੪॥੪॥੧੩॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਫਟੂੋ ਆਂਡਾ ਭਰਮ ਕਾ ਮਨਿਹ ਭਇਓ ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਕਾਟੀ ਬੇਰੀ ਪਗਹ ਤੇ ਗੁਿਰ ਕੀਨੀ ਬੰਿਦਖਲਾਸੁ ॥੧॥ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਿਹਓ ॥ ਤਪਤ ਕੜਾਹਾ ਬੁਿਝ ਗਇਆ ਗੁਿਰ ਸੀਤਲ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜਬ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਭਇਆ ਤਉ ਛੋਿਡ ਗਏ ਿਨਗਹਾਰ ॥ ਿਜਸ ਕੀ ਅਟਕ ਿਤਸ ਤੇ ਛੁਟੀ ਤਉ ਕਹਾ ਕਰ ੈਕੋਟਵਾਰ॥੨॥ ਚਕੂਾ ਭਾਰਾ ਕਰਮ ਕਾ ਹੋਏ ਿਨਹਕਰਮਾ ॥ ਸਾਗਰ ਤੇ ਕੰਢੈ ਚੜੇ ਗੁਿਰ ਕੀਨੇ ਧਰਮਾ ॥੩॥ ਸਚ ੁਥਾਨੁ ਸਚੁਬਠੈਕਾ ਸਚ ੁਸੁਆਉ ਬਣਾਇਆ ॥ ਸਚ ੁਪੂਜੰੀ ਸਚ ੁਵਖਰ ੋਨਾਨਕ ਘਿਰ ਪਾਇਆ ॥੪॥੫॥੧੪॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥

1003 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਦੇੁ ਪੁਕਾਰੈ ਮੁਖ ਤੇ ਪਡੰਤ ਕਾਮਾਮਨ ਕਾ ਮਾਠਾ ॥ ਮਨੋੀ ਹੋਇ ਬੈਠਾ ਇਕ ਤੀ ਿਹਰਦੈ ਕਲਪਨ ਗਾਠਾ ॥ ਹੋਇਉਦਾਸੀ ਿਗਰ੍ਹ ੁਤਿਜ ਚਿਲਓ ਛੁਟਕੈ ਨਾਹੀ ਨਾਠਾ ॥੧॥ ਜੀਅ ਕੀ ਕੈ ਪਿਹ ਬਾਤ ਕਹਾ ॥ ਆਿਪ ਮੁਕਤੁ ਮੋ ਕਉਪਰ੍ਭੁ ਮਲੇੇ ਐਸੋ ਕਹਾ ਲਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਪਸੀ ਕਿਰ ਕੈ ਦਹੇੀ ਸਾਧੀ ਮਨੂਆ ਦਹ ਿਦਸ ਧਾਨਾ ॥ ਬਰ੍ਹਮਚਾਿਰਬਰ੍ਹਮਚਜੁ ਕੀਨਾ ਿਹਰਦੈ ਭਇਆ ਗੁਮਾਨਾ ॥ ਸੰਿਨਆਸੀ ਹੋਇ ਕੈ ਤੀਰਿਥ ਭਰ੍ਿਮਓ ਉਸੁ ਮਿਹ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਬਗਾਨਾ ॥੨॥ਘੂਘੰਰ ਬਾਿਧ ਭਏ ਰਾਮਦਾਸਾ ਰੋਟੀਅਨ ਕੇ ਓਪਾਵਾ ॥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਕਰਮ ਖਟ ਕੀਨੇ ਬਾਹਿਰ ਭੇਖ ਿਦਖਾਵਾ ॥ ਗੀਤਨਾਦ ਮੁਿਖ ਰਾਗ ਅਲਾਪੇ ਮਿਨ ਨਹੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਗਾਵਾ ॥੩॥ ਹਰਖ ਸੋਗ ਲੋਭ ਮੋਹ ਰਹਤ ਹਿਹ ਿਨਰਮਲ ਹਿਰ ਕੇਸੰਤਾ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਧਿੂੜ ਪਾਏ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਜਾ ਦਇਆ ਕਰੇ ਭਗਵਤੰਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਿਮਿਲਆ ਤਉਤਰੀ ਮਨ ਕੀ ਿਚੰਤਾ ॥੪॥ ਮੇਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਜਾਣੈ ਮੇਰੇ ਜੀਅ ਕਾ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਬਸਿਰਗਏ ਬਕਬਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੬॥੧੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੋਿਟ ਲਾਖ ਸਰਬ ਕੋ ਰਾਜਾ ਿਜਸੁ ਿਹਰਦੈਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥ ਜਾ ਕਉ ਨਾਮੁ ਨ ਦੀਆ ਮੇਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸੇ ਮਿਰ ਜਨਮਿਹ ਗਾਵਾਰਾ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਸਿਤਗੁਰ ਹੀਪਿਤ ਰਾਖੁ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵਿਹ ਤਬ ਹੀ ਪਿਤ ਪੂਰੀ ਿਬਸਰਤ ਰਲੀਐ ਖਾਕੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਪੂ ਰਗੰ ਖੁਸੀਆਮਨ ਭਗੋਣ ਤੇ ਤੇ ਿਛਦਰ੍ ਿਵਕਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਕਿਲਆਣਾ ਸੂਖ ਸਹਜ ੁ ਇਹ ੁ ਸਾਰਾ ॥੨॥ਮਾਇਆ ਰਗੰ ਿਬਰੰਗ ਿਖਨੈ ਮਿਹ ਿਜਉ ਬਾਦਰ ਕੀ ਛਾਇਆ ॥ ਸੇ ਲਾਲ ਭਏ ਗੂੜ ੈਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਿਜਨ ਗੁਰ ਿਮਿਲਹਿਰ ਹਿਰ ਗਾਇਆ ॥੩॥ ਊਚ ਮੂਚ ਅਪਾਰ ਸੁਆਮੀ ਅਗਮ ਦਰਬਾਰਾ ॥ ਨਾਮੋ ਵਿਡਆਈ ਸੋਭਾ ਨਾਨਕਖਸਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥੪॥੭॥੧੬॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਓਅੰਕਾਿਰ ਉਤਪਾਤੀ ॥ ਕੀਆ ਿਦਨਸੁ ਸਭ ਰਾਤੀ ॥ ਵਣੁ ਿਤਰ੍ਣੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਪਾਣੀ ॥ ਚਾਿਰ ਬੇਦ ਚਾਰੇ ਖਾਣੀ ॥ਖੰਡ ਦੀਪ ਸਿਭ ਲਆੋ ॥ ਏਕ ਕਵਾਵੈ ਤੇ ਸਿਭ ਹੋਆ ॥੧॥ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ਬੂਝਹ ੁ ਰੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਸੂਝੈ ਰੇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਕੀਆ ਪਸਾਰਾ ॥ ਨਰਕ ਸਰੁਗ ਅਵਤਾਰਾ ॥ ਹਉਮੈ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥ ਮਨੁ ਿਟਕਣੁ ਨ

1004 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਵੈ ਰਾਈ ॥ ਬਾਝੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਬਾਰਾ ॥ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ਿਨਸਤਾਰਾ ॥੨॥ ਹਉ ਹਉ ਕਰਮ ਕਮਾਣੇ ॥ ਤੇ ਤੇ ਬੰਧਗਲਾਣੇ ॥ ਮੇਰੀ ਮਰੇੀ ਧਾਰੀ ॥ ਓਹਾ ਪਿੈਰ ਲੋਹਾਰੀ ॥ ਸੋ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਿਜਸ ੁ ਹੋਵੈ ਭਾਗੁ ਮਥਾਣੈ॥੩॥ ਸੋ ਿਮਿਲਆ ਿਜ ਹਿਰ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥ ਸੋ ਭੂਲਾ ਿਜ ਪਰ੍ਭੂ ਭੁਲਾਇਆ ॥ ਨਹ ਆਪਹ ੁ ਮਰੂਖੁ ਿਗਆਨੀ ॥ਿਜ ਕਰਾਵੈ ਸੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨੀ ॥ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰਾ ॥੪॥੧॥੧੭॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਹੋਨੀ ਮਿੋਹ ਲੀਏ ਤਰ੍ੈ ਗੁਨੀਆ ॥ ਲਿੋਭ ਿਵਆਪੀ ਝਠੂੀ ਦੁਨੀਆ ॥ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਿਰ ਕੈ ਸੰਚੀਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਸਗਲ ਲੇ ਛਲੀਆ ॥੧॥ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਕੰਾਰ ੁਦਇਅਲੀਆ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਗਲੇ ਪਰ੍ਿਤਪਲੀਆ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਕੈ ਸਰ੍ਮੁ ਕਿਰ ਗਾਡੀ ਗਡਹੈ ॥ ਏਕਿਹ ਸੁਪਨੈ ਦਾਮੁ ਨ ਛਡਹੈ ॥ ਰਾਜੁ ਕਮਾਇ ਕਰੀ ਿਜਿਨਥੈਲੀ ਤਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ਨ ਚੰਚਿਲ ਚਲੀਆ ॥੨॥ ਏਕਿਹ ਪਰ੍ਾਣ ਿਪਡੰ ਤੇ ਿਪਆਰੀ ॥ ਏਕ ਸੰਚੀ ਤਿਜ ਬਾਪ ਮਹਤਾਰੀ ॥ਸੁਤ ਮੀਤ ਭਰ੍ਾਤ ਤੇ ਗੁਹਜੀ ਤਾ ਕੈ ਿਨਕਿਟ ਨ ਹੋਈ ਖਲੀਆ ॥੩॥ ਹੋਇ ਅਉਧਤੂ ਬਠੈੇ ਲਾਇ ਤਾਰੀ ॥ ਜੋਗੀਜਤੀ ਪੰਿਡਤ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਿਗਰ੍ਿਹ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ਬਨ ਮਿਹ ਬਸਤੇ ਊਿਠ ਿਤਨਾ ਕੈ ਲਾਗੀ ਪਲੀਆ ॥੪॥ ਕਾਟੇਬਧੰਨ ਠਾਕੁਿਰ ਜਾ ਕੇ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਬਿਸਓ ਜੀਅ ਤਾ ਕੈ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਭਏ ਜਨ ਮੁਕਤੇ ਗਿਤ ਪਾਈ ਨਾਨਕਨਦਿਰ ਿਨਹਲੀਆ ॥੫॥੨॥੧੮॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਸਮਰਹ ੁ ਏਕੁ ਿਨਰੰਜਨ ਸੋਊ ॥ ਜਾ ਤੇ ਿਬਰਥਾ ਜਾਤ ਨਕੋਊ ॥ ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਿਹ ਿਜਿਨ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਰਆ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਦੇ ਸਾਿਜ ਸਵਾਿਰਆ ॥ ਸੋਈ ਿਬਧਾਤਾ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁਜਪੀਐ ॥ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਅਵਗੁਣ ਸਿਭ ਢਕੀਐ ॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਉਰ ਅਤੰਿਰ ਧਾਰਹ ੁ॥ ਿਬਿਖਆ ਬਨ ਤੇ ਜੀਉਉਧਾਰਹ ੁ॥ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਿਮਟਿਹ ਿਬਲਲਾਟਾ ॥ ਜਿਪ ਗੋਿਵਦ ਭਰਮੁ ਭਉ ਫਾਟਾ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਵਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕੈ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਏ ॥੧॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮਿਨ ਤਿਨ ਆਧਾਰਾ ॥ ਜੋ ਿਸਮਰੈ ਿਤਸ ਕਾ ਿਨਸਤਾਰਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਿਥਆ ਵਸਤੁ ਸਿਤ ਕਿਰ ਮਾਨੀ ॥ ਿਹਤੁ ਲਾਇਓ ਸਠ ਮੜੂ ਅਿਗਆਨੀ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭਮਦ ਮਾਤਾ ॥ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਤਾ ॥ ਅਪਨਾ ਛਿੋਡ ਪਰਾਇਐ ਰਾਤਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਨ ਤਨ ਸੰਿਗਜਾਤਾ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨ ਨ ਬੂਝੈ ਕਰਤ ਕਲੋਲਾ ॥ ਊਣੀ ਆਸ ਿਮਿਥਆ ਸਿਭ ਬਲੋਾ ॥ ਆਵਤ ਇਕੇਲਾ ਜਾਤ ਇਕੇਲਾ ॥

1005 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਮ ਤੁਮ ਸੰਿਗ ਝਠੂੇ ਸਿਭ ਬੋਲਾ ॥ ਪਾਇ ਠਗਉਰੀ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇਓ ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਰਤੁ ਨ ਜਾਇ ਿਮਟਾਇਓ॥੨॥ ਪਸੁ ਪਖੰੀ ਭੂਤ ਅਰ ੁਪਰ੍ੇਤਾ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਜੋਨੀ ਿਫਰਤ ਅਨੇਤਾ ॥ ਜਹ ਜਾਨੋ ਤਹ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥ ਥਾਨਿਬਹਨੂ ਉਿਠ ਉਿਠ ਿਫਿਰ ਧਾਵੈ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਬਾਸਨਾ ਬਹਤੁੁ ਿਬਸਥਾਰਾ ॥ ਅਹੰਮੇਵ ਮੂਠੋ ਬਚੇਾਰਾ ॥ ਅਿਨਕਦੋਖ ਅਰ ੁਬਹਤੁੁ ਸਜਾਈ ॥ ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਬਸਰਤ ਨਰਕ ਮਿਹ ਪਾਇਆ ॥ ਤਹ ਮਾਤਨ ਬਧੰੁ ਨ ਮੀਤ ਨ ਜਾਇਆ ॥ ਿਜਸ ਕਉ ਹੋਤ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਸੁਆਮੀ ॥ ਸੋ ਜਨੁ ਨਾਨਕ ਪਾਰਗਰਾਮੀ ॥੩॥ ਭਰ੍ਮਤਭਰ੍ਮਤ ਪਰ੍ਭ ਸਰਨੀ ਆਇਆ ॥ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਜਗਤ ਿਪਤ ਮਾਇਆ ॥ ਪਰ੍ਭ ਦਇਆਲ ਦੁਖ ਦਰਦ ਿਬਦਾਰਣ ॥ਿਜਸੁ ਭਾਵੈ ਿਤਸ ਹੀ ਿਨਸਤਾਰਣ ॥ ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਕਾਢਨਹਾਰਾ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਹਵੋਤ ਿਨਸਤਾਰਾ ॥ ਸਾਧ ਰਪੂਅਪਨਾ ਤਨੁ ਧਾਿਰਆ ॥ ਮਹਾ ਅਗਿਨ ਤੇ ਆਿਪ ਉਬਾਿਰਆ ॥ ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਇਸ ਤੇ ਿਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥ ਆਿਦਅੰਿਤ ਪਰ੍ਭ ਅਗਮ ਅਗਾਹੀ ॥ ਨਾਮੁ ਦੇਿਹ ਮਾਗੈ ਦਾਸੁ ਤੇਰਾ ॥ ਹਿਰ ਜੀਵਨ ਪਦੁ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭੁ ਮੇਰਾ ॥੪॥੩॥੧੯॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਤ ਕਉ ਡਹਕਾਵਹ ੁਲਗੋਾ ਮਹੋਨ ਦੀਨ ਿਕਰਪਾਈ ॥੧॥ ਐਸੀ ਜਾਿਨ ਪਾਈ ॥ ਸਰਿਣ ਸੂਰੋਗੁਰ ਦਾਤਾ ਰਾਖੈ ਆਿਪ ਵਡਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਗਤਾ ਕਾ ਆਿਗਆਕਾਰੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ ॥੨॥ਅਪਨੇ ਕਉ ਿਕਰਪਾ ਕਰੀਅਹ ੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈ ॥੩॥ ਨਾਨਕੁ ਦੀਨੁ ਨਾਮੁ ਮਾਗੈ ਦੁਤੀਆ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਈ॥੪॥੪॥੨੦॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇਾ ਠਾਕੁਰ ੁ ਅਿਤ ਭਾਰਾ ॥ ਮੋਿਹ ਸੇਵਕੁ ਬੇਚਾਰਾ ॥੧॥ ਮਹੋਨੁ ਲਾਲੁ ਮਰੇਾਪਰ੍ੀਤਮ ਮਨ ਪਰ੍ਾਨਾ ॥ ਮੋ ਕਉ ਦਹੇ ੁ ਦਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਗਲੇ ਮੈ ਦੇਖੇ ਜੋਈ ॥ ਬੀਜਉ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ॥੨॥ ਜੀਅਨ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲ ਸਮਾਹੈ ॥ ਹੈ ਹੋਸੀ ਆਹੇ ॥੩॥ ਦਇਆ ਮਿੋਹ ਕੀਜੈ ਦਵੇਾ ॥ ਨਾਨਕ ਲਾਗੋ ਸੇਵਾ॥੪॥੫॥੨੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਿਤਤ ਉਧਾਰਨ ਤਾਰਨ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਲੇ ਬਿਲ ਜਾਈਐ ॥ ਐਸਾ ਕੋਈਭੇਟੈ ਸੰਤੁ ਿਜਤੁ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਿਰ ਿਧਆਈਐ ॥੧॥ ਮੋ ਕਉ ਕੋਇ ਨ ਜਾਨਤ ਕਹੀਅਤ ਦਾਸੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥ ਏਹਾ ਓਟਆਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਰਬ ਧਾਰਨ ਪਰ੍ਿਤਪਾਰਨ ਇਕ ਿਬਨਉ ਦੀਨਾ ॥ ਤੁਮਰੀ ਿਬਿਧ ਤੁਮ ਹੀ ਜਾਨਹ ੁ ਤੁਮਜਲ ਹਮ ਮੀਨਾ ॥੨॥ ਪੂਰਨ ਿਬਸਥੀਰਨ ਸੁਆਮੀ ਆਿਹ ਆਇਓ ਪਾਛੈ ॥ ਸਗਲੋ ਭੂ ਮੰਡਲ ਖੰਡਲ ਪਰ੍ਭ

1006 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੁਮ ਹੀ ਆਛੈ ॥੩॥ ਅਟਲ ਅਖਇਓ ਦੇਵਾ ਮੋਹਨ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥ ਦਾਨੁ ਪਾਵਉ ਸੰਤਾ ਸੰਗੁ ਨਾਨਕ ਰੇਨੁਦਾਸਾਰਾ ॥੪॥੬॥੨੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਆਘਾਏ ਸੰਤਾ ॥ ਗੁਰ ਜਾਨੇ ਿਜਨ ਮਤੰਾ ॥ ਤਾ ਕੀ ਿਕਛੁਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਜਾ ਕਉ ਨਾਮ ਬਡਾਈ ॥੧॥ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲਾ ਲਾਲੋ ॥ ਅਗਹ ਅਤੋਲਾ ਨਾਮ ੋ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਵਗਤ ਿਸਉ ਮਾਿਨਆ ਮਾਨੋ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤਤੁ ਿਗਆਨੋ ॥ ਪੇਖਤ ਸਗਲ ਿਧਆਨੋ ॥ ਤਿਜਓਮਨ ਤੇ ਅਿਭਮਾਨੋ ॥੨॥ ਿਨਹਚਲੁ ਿਤਨ ਕਾ ਠਾਣਾ ॥ ਗੁਰ ਤੇ ਮਹਲੁ ਪਛਾਣਾ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਜਾਗੇ ॥ਹਿਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਲਾਗੇ ॥੩॥ ਪੂਰਨ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਅਘਾਏ ॥ ਸਹਜ ਸਮਾਿਧ ਸੁਭਾਏ ॥ ਹਿਰ ਭੰਡਾਰ ੁ ਹਾਿਥਆਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੪॥੭॥੨੩॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੬ ਦੁਪਦੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਛੋਿਡ ਸਗਲ ਿਸਆਣਪਾ ਿਮਿਲ ਸਾਧ ਿਤਆਿਗ ਗੁਮਾਨੁ ॥ ਅਵਰ ੁ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਿਮਿਥਆ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਰਾਮਵਖਾਨੁ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਰਨ ਸੁਿਣ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਿਮਟਿਹ ਅਘ ਤਰੇੇ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਵਨੁ ਬਪੁਰੋ ਜਾਮੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਦੂਖ ਦੀਨ ਨ ਭਉ ਿਬਆਪੈ ਿਮਲੈ ਸੁਖ ਿਬਸਰ੍ਾਮੁ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਨਾਨਕੁ ਬਖਾਨੈ ਹਿਰ ਭਜਨੁ ਤਤੁਿਗਆਨੁ ॥੨॥੧॥੨੪॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਸੇ ਹੋਤ ਦਖੇੇ ਖੇਹ ॥ ਪੁਤਰ੍ ਿਮਤਰ੍ ਿਬਲਾਸਬਿਨਤਾ ਤੂਟਤੇ ਏ ਨਹੇ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਨਾਮੁ ਿਨਤ ਿਨਤ ਲੇਹ ॥ ਜਲਤ ਨਾਹੀ ਅਗਿਨ ਸਾਗਰ ਸੂਖੁ ਮਿਨ ਤਿਨਦਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਰਖ ਛਾਇਆ ਜੈਸੇ ਿਬਨਸਤ ਪਵਨ ਝਲੂਤ ਮਹੇ ॥ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜੁ ਿਮਲੁ ਸਾਧਨਾਨਕ ਤੇਰ ੈ ਕਾਿਮ ਆਵਤ ਏਹ ॥੨॥੨॥੨੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪੁਰਖੁ ਪੂਰਨ ਸੁਖਹ ਦਾਤਾ ਸੰਿਗ ਬਸਤੋਨੀਤ ॥ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ਿਬਨਸੈ ਿਬਆਪਤ ਉਸਨ ਨ ਸੀਤ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਨਾਮ ਿਸਉ ਕਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ਚੇਿਤ ਮਨ ਮਿਹ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਨਧਾਨਾ ਏਹ ਿਨਰਮਲ ਰੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੋਪਾਲਗੋਿਬਦ ਜ ੋ ਜਪੈ ਿਤਸੁ ਸੀਿਧ ॥ ਨਵਲ ਨਵਤਨ ਚਤੁਰ ਸੁੰਦਰ ਮਨੁ ਨਾਨਕ ਿਤਸੁ ਸੰਿਗ ਬੀਿਧ ॥੨॥੩॥੨੬॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਲਤ ਬਸੈਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਗੁਰ ਮਤੰਰ੍ੁ ਿਰਦੈ ਿਚਤਾਿਰ ॥ ਚਰਣ ਸਰਣ ਭਜੁ ਸੰਿਗ ਸਾਧੂ

1007 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਵ ਸਾਗਰ ਉਤਰਿਹ ਪਾਿਰ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਨਾਮੁ ਿਹਰਦੈ ਧਾਿਰ ॥ ਕਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਲਾਇ ਹਿਰਿਸਉ ਅਵਰ ਸਗਲ ਿਵਸਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੀਉ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪਰ੍ਾਣ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਤੂ ਆਪਨ ਆਪੁ ਿਨਵਾਿਰ ॥ਗੋਿਵਦ ਭਜੁ ਸਿਭ ਸੁਆਰਥ ਪੂਰੇ ਨਾਨਕ ਕਬਹ ੁ ਨ ਹਾਿਰ ॥੨॥੪॥੨੭॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤਿਜ ਆਪੁਿਬਨਸੀ ਤਾਪੁ ਰੇਣ ਸਾਧ ੂ ਥੀਉ ॥ ਿਤਸਿਹ ਪਰਾਪਿਤ ਨਾਮ ੁ ਤੇਰਾ ਕਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਜਸ ੁ ਦੀਉ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਮਨਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਉ ॥ ਆਨ ਸਾਦ ਿਬਸਾਿਰ ਹੋਛੇ ਅਮਰ ੁ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਇਕ ਰਸਰਗੰ ਨਾਮਾ ਨਾਿਮ ਲਾਗੀ ਲੀਉ ॥ ਮੀਤੁ ਸਾਜਨੁ ਸਖਾ ਬੰਧਪੁ ਹਿਰ ਏਕੁ ਨਾਨਕ ਕੀਉ ॥੨॥੫॥੨੮॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲ ਮਾਤਾ ਉਦਿਰ ਰਾਖੈ ਲਗਿਨ ਦਤੇ ਨ ਸੇਕ ॥ ਸੋਈ ਸੁਆਮੀ ਈਹਾ ਰਾਖੈ ਬੂਝ ੁ ਬੁਿਧਿਬਬਕੇ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਨਾਮ ਕੀ ਕਿਰ ਟੇਕ ॥ ਿਤਸਿਹ ਬੂਝੁ ਿਜਿਨ ਤੂ ਕੀਆ ਪਰ੍ਭੁ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਏਕ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚੇਿਤ ਮਨ ਮਿਹ ਤਿਜ ਿਸਆਣਪ ਛੋਿਡ ਸਗਲੇ ਭੇਖ ॥ ਿਸਮਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸਦਾ ਨਾਨਕ ਤਰੇਕਈ ਅਨਕੇ ॥੨॥੬॥੨੯॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਨਾਮੁ ਜਾ ਕੋ ਅਨਾਥ ਕੋ ਹੈ ਨਾਥੁ ॥ ਮਹਾਭਉਜਲ ਮਾਿਹ ਤੁਲਹੋ ਜਾ ਕੋ ਿਲਿਖਓ ਮਾਥ ॥੧॥ ਡੂਬੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਘਨ ਸਾਥ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣੁ ਿਚਿਤ ਨਆਵੈ ਦੇ ਕਿਰ ਰਾਖੈ ਹਾਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਗੁਣ ਉਚਾਰਣ ਹਿਰ ਨਾਮ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਪਾਥ ॥ ਕਰਹੁਿਕਰ੍ਪਾ ਮੁਰਾਿਰ ਮਾਧਉ ਸੁਿਣ ਨਾਨਕ ਜੀਵੈ ਗਾਥ ॥੨॥੭॥੩੦॥

ਮਾਰ ੂਅੰਜੁਲੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੭ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੰਜੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਧੁਰਹ ੁਹੀ ਹਆੂ ॥ ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਕਿਰ ਪੁਤਲਾ ਕੀਆ ॥ ਸਾਹੈ ਕੈ ਫਰੁਮਾਇਅੜੈ ਜੀ ਦੇਹੀ ਿਵਿਚ ਜੀਉਆਇ ਪਇਆ ॥੧॥ ਿਜਥੈ ਅਗਿਨ ਭਖੈ ਭੜਹਾਰੇ ॥ ਊਰਧ ਮੁਖ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰੇ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਸਮਾਲੇ ਸੋਈਓਥੈ ਖਸਿਮ ਛਡਾਇ ਲਇਆ ॥੨॥ ਿਵਚਹ ੁ ਗਰਭੈ ਿਨਕਿਲ ਆਇਆ ॥ ਖਸਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਦੁਨੀ ਿਚਤੁਲਾਇਆ ॥ ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਜੋਨੀ ਰਹਣੁ ਨ ਿਕਤਹੀ ਥਾਇ ਭਇਆ ॥੩॥ ਿਮਹਰਵਾਿਨ ਰਿਖਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਿਤਸ ਕੇ ਥਾਪੇ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਿਜਿਣ ਚਿਲਆ ਨਾਨਕ ਆਇਆ ਸੋ

1008 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰਵਾਣੁ ਿਥਆ ॥੪॥੧॥੩੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਵੈਦੋ ਨ ਵਾਈ ਭੈਣੋ ਨ ਭਾਈ ਏਕੋ ਸਹਾਈ ਰਾਮੁ ਹੇ ॥੧॥ਕੀਤਾ ਿਜਸ ੋ ਹੋਵੈ ਪਾਪ ਮਲੋ ਧਵੋੈ ਸੋ ਿਸਮਰਹ ੁ ਪਰਧਾਨੁ ਹੇ ॥੨॥ ਘਿਟ ਘਟੇ ਵਾਸੀ ਸਰਬ ਿਨਵਾਸੀ ਅਸਿਥਰੁਜਾ ਕਾ ਥਾਨੁ ਹੇ ॥੩॥ ਆਵੈ ਨ ਜਾਵੈ ਸੰਗੇ ਸਮਾਵੈ ਪੂਰਨ ਜਾ ਕਾ ਕਾਮੁ ਹੇ ॥੪॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਾ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ॥ਸੰਤ ਜੀਵਿਹ ਜਿਪ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸੁ ਕੁਰਬਾਨੁ ਹੇ ॥੫॥੨॥੩੨॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਈ ॥ ਜਾ ਕਉ ਿਸਮਿਰ ਅਜਾਮਲੁਉਧਿਰਓ ਗਿਨਕਾ ਹ ੂਗਿਤ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੰਚਾਲੀ ਕਉ ਰਾਜ ਸਭਾ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੁਿਧ ਆਈ ॥ ਤਾ ਕੋਦੂਖੁ ਹਿਰਓ ਕਰਣੁਾ ਮੈ ਅਪਨੀ ਪੈਜ ਬਢਾਈ ॥੧॥ ਿਜਹ ਨਰ ਜਸੁ ਿਕਰਪਾ ਿਨਿਧ ਗਾਇਓ ਤਾ ਕਉ ਭਇਓਸਹਾਈ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਮੈ ਇਹੀ ਭਰੋਸੈ ਗਹੀ ਆਿਨ ਸਰਨਾਈ ॥੨॥੧॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੯ ॥ ਅਬ ਮੈ ਕਹਾ ਕਰਉਰੀ ਮਾਈ ॥ ਸਗਲ ਜਨਮੁ ਿਬਿਖਅਨ ਿਸਉ ਖੋਇਆ ਿਸਮਿਰਓ ਨਾਿਹ ਕਨਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਲ ਫਾਸ ਜਬਗਰ ਮਿਹ ਮੇਲੀ ਿਤਹ ਸੁਿਧ ਸਭ ਿਬਸਰਾਈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਯਾ ਸੰਕਟ ਮਿਹ ਕੋ ਅਬ ਹੋਤ ਸਹਾਈ ॥੧॥ ਜੋ ਸੰਪਿਤਅਪਨੀ ਕਿਰ ਮਾਨੀ ਿਛਨ ਮਿਹ ਭਈ ਪਰਾਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਯਹ ਸੋਚ ਰਹੀ ਮਿਨ ਹਿਰ ਜਸੁ ਕਬਹ ੂ ਨ ਗਾਈ॥੨॥੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਮਾਈ ਮੈ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ਨ ਿਤਆਿਗਓ ॥ ਮਾਇਆ ਕੇ ਮਿਦ ਜਨਮੁ ਿਸਰਾਇਓ ਰਾਮਭਜਿਨ ਨਹੀ ਲਾਿਗਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਮ ਕੋ ਡਡੰੁ ਪਿਰਓ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਤਬ ਸੋਵਤ ਤੈ ਜਾਿਗਓ ॥ ਕਹਾ ਹੋਤਅਬ ਕੈ ਪਛੁਤਾਏ ਛੂਟਤ ਨਾਿਹਨ ਭਾਿਗਓ ॥੧॥ ਇਹ ਿਚੰਤਾ ਉਪਜੀ ਘਟ ਮਿਹ ਜਬ ਗੁਰ ਚਰਨਨ ਅਨੁਰਾਿਗਓ ॥ਸੁਫਲੁ ਜਨਮੁ ਨਾਨਕ ਤਬ ਹਆੂ ਜਉ ਪਰ੍ਭ ਜਸ ਮਿਹ ਪਾਿਗਓ ॥੨॥੩॥

ਮਾਰ ੂਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਬਦੇ ਪੁਰਾਣ ਕਥੇ ਸੁਣੇ ਹਾਰੇ ਮੁਨੀ ਅਨੇਕਾ ॥ ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥ ਬਹ ੁ ਘਣਾ ਭਰ੍ਿਮ ਥਾਕੇ ਭੇਖਾ ॥ ਸਾਚੋ ਸਾਿਹਬੁਿਨਰਮਲੋ ਮਿਨ ਮਾਨ ੈ ਏਕਾ ॥੧॥ ਤੂ ਅਜਰਾਵਰ ੁ ਅਮਰ ੁ ਤੂ ਸਭ ਚਾਲਣਹਾਰੀ ॥ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਭਾਇ ਲੈ

1009 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰਹਿਰ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਪੜੀਐ ਹਿਰ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਿਮ ਉਧਾਰਾ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਿਤਹੈ ਪੂਰੈ ਸਬਿਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹੈ ਿਕਲਿਵਖ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥੨॥ ਜਲੁ ਿਬਲੋਵੈ ਜਲੁਮਥੈ ਤਤੁ ਲੋੜੈ ਅਧੰੁ ਅਿਗਆਨਾ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਦਿਧ ਮਥੀਐ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨਾ ॥ ਮਨਮਖੁ ਤਤੁ ਨਜਾਣਨੀ ਪਸੂ ਮਾਿਹ ਸਮਾਨਾ ॥੩॥ ਹਉਮੈ ਮਰੇਾ ਮਰੀ ਮਰ ੁ ਮਿਰ ਜੰਮ ੈਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਜੇ ਮਰ ੈ ਿਫਿਰਮਰੈ ਨ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਜਗਜੀਵਨੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਸਿਭ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰ ॥੪॥ ਸਚਾ ਵਖਰ ੁਨਾਮੁ ਹੈ ਸਚਾਵਾਪਾਰਾ ॥ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਿਰ ਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਿਨਤ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਾ ॥੫॥ਸਾਚੀ ਸੰਗਿਤ ਥਾਨੁ ਸਚ ੁਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥ ਸਚਾ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚ ੁਸਚ ੁਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ ॥ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸੰਤਿੋਖਆਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੬॥ ਰਸ ਭੋਗਣ ਪਾਿਤਸਾਹੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਸੰਘਾਰਾ ॥ ਮਟੋਾ ਨਾਉ ਧਰਾਈਐ ਗਿਲਅਉਗਣ ਭਾਰਾ ॥ ਮਾਣਸ ਦਾਿਤ ਨ ਹੋਵਈ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਾਰਾ ॥੭॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਤੂ ਧਣੀ ਅਿਵਗਤੁਅਪਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਦਰ ੁ ਜੋਈਐ ਮੁਕਤੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਮਲੇੁ ਨ ਚਕੂਈ ਸਾਚੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥੮॥੧॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਬਖੁ ਬਿੋਹਥਾ ਲਾਿਦਆ ਦੀਆ ਸਮੁੰਦ ਮੰਝਾਿਰ ॥ ਕੰਧੀ ਿਦਿਸ ਨ ਆਵਈ ਨਾ ਉਰਵਾਰ ੁ ਨਪਾਰ ੁ ॥ ਵਝੰੀ ਹਾਿਥ ਨ ਖੇਵਟੂ ਜਲੁ ਸਾਗਰ ੁ ਅਸਰਾਲੁ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਜਗੁ ਫਾਥਾ ਮਹਾ ਜਾਿਲ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀਉਬਰੇ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਹੈ ਬੋਿਹਥਾ ਸਬਿਦ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰ ੁ ॥ ਿਤਥੈ ਪਵਣੁ ਨਪਾਵਕੋ ਨਾ ਜਲੁ ਨਾ ਆਕਾਰ ੁ ॥ ਿਤਥੈ ਸਚਾ ਸਿਚ ਨਾਇ ਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰ ੁ ॥੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲਘੰੇ ਸੇ ਪਾਿਰਪਏ ਸਚੇ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਿਨਵਾਿਰਆ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਸਹਜ ੁ ਊਪਜੈ ਸਚੇਰਹ ੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥ ਸਪੁ ਿਪੜਾਈ ਪਾਈਐ ਿਬਖੁ ਅੰਤਿਰ ਮਿਨ ਰਸੋੁ ॥ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਪਾਈਐ ਿਕਸ ਨੋ ਦੀਜੈਦੋਸੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਗਾਰੜੁ ਜੇ ਸੁਣੇ ਮਨੰੇ ਨਾਉ ਸੰਤੋਸੁ ॥੪॥ ਮਾਗਰਮਛੁ ਫਹਾਈਐ ਕੁਡੰੀ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇ ॥ ਦੁਰਮਿਤਫਾਥਾ ਫਾਹੀਐ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਪਛਤੋਾਇ ॥ ਜੰਮਣ ਮਰਣੁ ਨ ਸੁਝਈ ਿਕਰਤੁ ਨ ਮੇਿਟਆ ਜਾਇ ॥੫॥ ਹਉਮੈ ਿਬਖੁਪਾਇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ਸਬਦ ੁ ਵਸੈ ਿਬਖੁ ਜਾਇ ॥ ਜਰਾ ਜੋਿਹ ਨ ਸਕਈ ਸਿਚ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਜੀਵਨ

1010 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮੁਕਤੁ ਸੋ ਆਖੀਐ ਿਜਸੁ ਿਵਚਹ ੁ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ॥੬॥ ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਜਗੁ ਬਾਿਧਆ ਨਾ ਬੂਝੈ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਜਮੰਣਮਰਣੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਮਨਮੁਖ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰ ੁ ॥ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ॥੭॥ ਸੂਹਟ ੁ ਿਪੰਜਿਰਪਰ੍ੇਮ ਕੈ ਬੋਲ ੈਬੋਲਣਹਾਰ ੁ॥ ਸਚ ੁਚਗੁੈ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪੀਐ ਉਡੈ ਤ ਏਕਾ ਵਾਰ ॥ ਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਖਸਮੁ ਪਛਾਣੀਐ ਕਹੁਨਾਨਕ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ॥੮॥੨॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਬਿਦ ਮਰ ੈਤਾ ਮਾਿਰ ਮਰ ੁਭਾਗੋ ਿਕਸੁ ਪਿਹ ਜਾਉ ॥ ਿਜਸ ਕੈਡਿਰ ਭੈ ਭਾਗੀਐ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਤਾ ਕੋ ਨਾਉ ॥ ਮਾਰਿਹ ਰਾਖਿਹ ਏਕੁ ਤੂ ਬੀਜਉ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਮੈ ਕੁਚੀਲੁਕਾਚਉ ਮਿਤਹੀਨ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕੋ ਕਛੁ ਨਹੀ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਪੂਰੀ ਮਿਤ ਕੀਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਵਗਿਣ ਸੁਭਰਗੁਣ ਨਹੀ ਿਬਨੁ ਗੁਣ ਿਕਉ ਘਿਰ ਜਾਉ ॥ ਸਹਿਜ ਸਬਿਦ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਿਬਨੁ ਭਾਗਾ ਧਨੁ ਨਾਿਹ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਨਾਮੁ ਨਮਿਨ ਵਸੈ ਸੇ ਬਾਧੇ ਦੂਖ ਸਹਾਿਹ ॥੨॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਸੇ ਿਕਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਸੁਖੁਨਹੀ ਗਾਡੇ ਲਾਦੇ ਛਾਰ ੁ ॥ ਿਵਛੁਿੜਆ ਮਲੇਾ ਨਹੀ ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਜਮ ਦੁਆਿਰ ॥੩॥ ਅਗੈ ਿਕਆ ਜਾਣਾ ਨਾਿਹ ਮੈਭੂਲੇ ਤੂ ਸਮਝਾਇ ॥ ਭੂਲੇ ਮਾਰਗੁ ਜੋ ਦਸੇ ਿਤਸ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨਜਾਇ ॥੪॥ ਸਾਜਨੁ ਦੇਖਾ ਤਾ ਗਿਲ ਿਮਲਾ ਸਾਚ ੁ ਪਠਾਇਓ ਲੇਖੁ ॥ ਮੁਿਖ ਿਧਮਾਣੈ ਧਨ ਖੜੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਖੀਦਖੇੁ ॥ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤੂ ਮਿਨ ਵਸਿਹ ਨਦਰੀ ਕਰਿਮ ਿਵਸੇਖੁ ॥੫॥ ਭੂਖ ਿਪਆਸੋ ਜੇ ਭਵੈ ਿਕਆ ਿਤਸੁ ਮਾਗਉ ਦੇਇ ॥ਬੀਜਉ ਸੂਝੈ ਕੋ ਨਹੀ ਮਿਨ ਤਿਨ ਪੂਰਨੁ ਦਇੇ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਆ ਿਤਿਨ ਦਿੇਖਆ ਆਿਪ ਵਡਾਈ ਦੇਇ ॥੬॥ ਨਗਰੀਨਾਇਕੁ ਨਵਤਨੋ ਬਾਲਕੁ ਲੀਲ ਅਨੂਪੁ ॥ ਨਾਿਰ ਨ ਪੁਰਖੁ ਨ ਪੰਖਣੂ ਸਾਚਉ ਚਤੁਰ ੁਸਰਪੂੁ ॥ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਥੀਐ ਤੂ ਦੀਪਕੁ ਤੂ ਧੂਪੁ ॥੭॥ ਗੀਤ ਸਾਦ ਚਾਖੇ ਸੁਣੇ ਬਾਦ ਸਾਦ ਤਿਨ ਰੋਗੁ ॥ ਸਚ ੁਭਾਵੈ ਸਾਚਉ ਚਵੈ ਛੂਟੈ ਸੋਗਿਵਜੋਗੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਹੋਗੁ ॥੮॥੩॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀਹੋਿਰ ਲਾਲਚ ਬਾਿਦ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਮੋਿਹਆ ਿਜਹਵਾ ਸਿਚ ਸਾਿਦ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਰਸੁ ਨਹੀ ਹੋਿਰ ਚਲਿਹਿਬਖੁ ਲਾਿਦ ॥੧॥ ਐਸਾ ਲਾਲਾ ਮੇਰੇ ਲਾਲ ਕੋ ਸੁਿਣ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥ ਿਜਉ ਫਰੁਮਾਵਿਹ ਿਤਉ ਚਲਾ ਸਚ ੁ ਲਾਲਿਪਆਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਲਾਲੇ ਚਾਕਰੀ ਗੋਲੇ ਿਸਿਰ ਮੀਰਾ ॥ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨੁ ਵੇਿਚਆ ਸਬਿਦ ਮਨੁ

1011 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧੀਰਾ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਸਾਬਾਿਸ ਹੈ ਕਾਟੈ ਮਨ ਪੀਰਾ ॥੨॥ ਲਾਲਾ ਗੋਲਾ ਧਣੀ ਕੋ ਿਕਆ ਕਹਉ ਵਿਡਆਈਐ ॥ਭਾਣੈ ਬਖਸੇ ਪੂਰਾ ਧਣੀ ਸਚ ੁ ਕਾਰ ਕਮਾਈਐ ॥ ਿਵਛੁਿੜਆ ਕਉ ਮੇਿਲ ਲਏ ਗੁਰ ਕਉ ਬਿਲ ਜਾਈਐ ॥੩॥ਲਾਲੇ ਗੋਲੇ ਮਿਤ ਖਰੀ ਗੁਰ ਕੀ ਮਿਤ ਨੀਕੀ ॥ ਸਾਚੀ ਸੁਰਿਤ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮਨਮੁਖ ਮਿਤ ਫੀਕੀ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਤੇਰਾਤੂ ਪਰ੍ਭੂ ਸਚ ੁਧੀਰਕ ਧੁਰ ਕੀ ॥੪॥ ਸਾਚੈ ਬਸੈਣੁ ਉਠਣਾ ਸਚ ੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਿਖਆ ॥ ਿਚਿਤ ਸਚੈ ਿਵਤੋ ਸਚਾ ਸਾਚਾਰਸੁ ਚਾਿਖਆ ॥ ਸਾਚੈ ਘਿਰ ਸਾਚੈ ਰਖੇ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਸੁਭਾਿਖਆ ॥੫॥ ਮਨਮਖੁ ਕਉ ਆਲਸੁ ਘਣੋ ਫਾਥੇ ਓਜਾੜੀ ॥ਫਾਥਾ ਚਗੁੈ ਿਨਤ ਚੋਗੜੀ ਲਿਗ ਬੰਧੁ ਿਵਗਾੜੀ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੁਕਤੁ ਹੋਇ ਸਾਚੇ ਿਨਜ ਤਾੜੀ ॥੬॥ ਅਨਹਿਤਲਾਲਾ ਬੇਿਧਆ ਪਰ੍ਭ ਹੇਿਤ ਿਪਆਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਾਚੇ ਜੀਉ ਜਿਲ ਬਲਉ ਝਠੂੇ ਵੇਕਾਰੀ ॥ ਬਾਿਦ ਕਾਰਾ ਸਿਭ ਛੋਡੀਆਸਾਚੀ ਤਰ ੁਤਾਰੀ ॥੭॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਿਤਨਾ ਠਉਰ ਨ ਠਾਉ ॥ ਲਾਲੈ ਲਾਲਚ ੁ ਿਤਆਿਗਆ ਪਾਇਆਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਤੂ ਬਖਸਿਹ ਤਾ ਮੇਿਲ ਲੈਿਹ ਨਾਨਕ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥੮॥੪॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਲਾਲ ੈ ਗਾਰਬੁਛੋਿਡਆ ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਈ ॥ ਲਾਲੈ ਖਸਮੁ ਪਛਾਿਣਆ ਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਖਸਿਮ ਿਮਿਲਐ ਸੁਖੁਪਾਇਆ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਲਾਲਾ ਗੋਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮੈ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇਹਿਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਲਾਲੇ ਨੋ ਿਸਿਰ ਕਾਰ ਹੈ ਧੁਿਰ ਖਸਿਮ ਫਰੁਮਾਈ ॥ ਲਾਲੈ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਿਣਆਸਦਾ ਰਹੈ ਰਜਾਈ ॥ ਆਪੇ ਮੀਰਾ ਬਖਿਸ ਲਏ ਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ॥੨॥ ਆਿਪ ਸਚਾ ਸਭੁ ਸਚ ੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਿਦਬੁਝਾਈ ॥ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਕਰੇ ਿਜਸ ਨੋ ਲੈਿਹ ਤੂ ਲਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸੇਵਾ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਦੂਜੈ ਭਰਿਮ ਖੁਆਈ॥੩॥ ਸੋ ਿਕਉ ਮਨਹ ੁ ਿਵਸਾਰੀਐ ਿਨਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਸਭੁ ਿਤਸ ਦਾ ਸਾਹ ੁ ਿਤਨੈ ਿਵਿਚਪਾਇਆ ॥ ਜਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੀਐ ਸੇਿਵ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥ ਲਾਲਾ ਸੋ ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਮਿਰ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁਗਵਾਏ ॥ ਬਧੰਨ ਤੂਟਿਹ ਮੁਕਿਤ ਹੋਇ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਗਿਨ ਬੁਝਾਏ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕੋ ਪਾਏ॥੫॥ ਲਾਲੇ ਿਵਿਚ ਗੁਣੁ ਿਕਛੁ ਨਹੀ ਲਾਲਾ ਅਵਗਿਣਆਰ ੁ ॥ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਬਖਸਣਹਾਰ ੁ ॥ਤਰੇਾ ਹਕੁਮੁ ਲਾਲਾ ਮਨੰੇ ਏਹ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ੁ ॥੬॥ ਗੁਰ ੁ ਸਾਗਰ ੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸਰ ੁ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ ਨਾਮੁ

1012 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਦਾਰਥੁ ਅਮਰ ੁਹੈ ਿਹਰਦੈ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਿਜਸ ਨੋ ਹਕੁਮੁ ਮਨਾਏ ॥੭॥ ਸੁਇਨਾ ਰਪੁਾਸਭ ਧਾਤੁ ਹੈ ਮਾਟੀ ਰਿਲ ਜਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਨਾਿਲ ਨ ਚਲਈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸੇਿਨਰਮਲੇ ਸਾਚੈ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥੮॥੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹਕੁਮੁ ਭਇਆ ਰਹਣਾ ਨਹੀ ਧੁਿਰ ਫਾਟੇ ਚੀਰੈ ॥ ਏਹੁਮਨੁ ਅਵਗਿਣ ਬਾਿਧਆ ਸਹ ੁਦੇਹ ਸਰੀਰੈ ॥ ਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਬਖਸਾਈਅਿਹ ਸਿਭ ਗੁਨਹ ਫਕੀਰੈ ॥੧॥ ਿਕਉ ਰਹੀਐਉਿਠ ਚਲਣਾ ਬੁਝ ੁ ਸਬਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਿਜਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿਹ ਸੋ ਿਮਲ ੈ ਧੁਿਰ ਹਕੁਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਉ ਤੂਰਾਖਿਹ ਿਤਉ ਰਹਾ ਜੋ ਦੇਿਹ ਸੁ ਖਾਉ ॥ ਿਜਉ ਤੂ ਚਲਾਵਿਹ ਿਤਉ ਚਲਾ ਮੁਿਖ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਨਾਉ ॥ ਮਰੇੇ ਠਾਕੁਰ ਹਿਥਵਿਡਆਈਆ ਮੇਲਿਹ ਮਿਨ ਚਾਉ ॥੨॥ ਕੀਤਾ ਿਕਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਿਰ ਦੇਖੈ ਸੋਈ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਆ ਸੋ ਮਿਨ ਵਸੈਮੈ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ॥ ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਸਾਚੀ ਪਿਤ ਹੋਈ ॥੩॥ ਪੰਿਡਤੁ ਪਿੜ ਨ ਪਹਚੁਈ ਬਹ ੁਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ॥ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਦੁਇ ਸਗੰਮੇ ਖੁਿਧਆ ਜਮਕਾਲਾ ॥ ਿਵਛੋੜਾ ਭਉ ਵੀਸਰੈ ਪੂਰਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥੪॥ ਿਜਨ ਕੀ ਲੇਖੈ ਪਿਤ ਪਵੈਸੇ ਪੂਰੇ ਭਾਈ ॥ ਪੂਰੇ ਪੂਰੀ ਮਿਤ ਹੈ ਸਚੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਦੇਦੇ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵਈ ਲੈ ਲੈ ਥਿਕ ਪਾਈ ॥੫॥ ਖਾਰ ਸਮੁਦਰ੍ੁਢੰਢੋਲੀਐ ਇਕੁ ਮਣੀਆ ਪਾਵੈ ॥ ਦਇੁ ਿਦਨ ਚਾਿਰ ਸੁਹਾਵਣਾ ਮਾਟੀ ਿਤਸੁ ਖਾਵੈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਸਾਗਰ ੁ ਸਿਤਸੇਵੀਐ ਦੇ ਤਿੋਟ ਨ ਆਵੈ ॥੬॥ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵਿਨ ਸੇ ਊਜਲੇ ਸਭ ਮਲੈੁ ਭਰੀਜੈ ॥ ਮਲੈਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਪਾਰਸਸੰਿਗ ਭੀਜੈ ॥ ਵੰਨੀ ਸਾਚੇ ਲਾਲ ਕੀ ਿਕਿਨ ਕੀਮਿਤ ਕੀਜੈ ॥੭॥ ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ਤੀਰਿਥ ਨਹੀ ਦਾਨੇ ॥ ਪੂਛਉਬਦੇ ਪੜੰਿਤਆ ਮਠੂੀ ਿਵਣੁ ਮਾਨੇ ॥ ਨਾਨਕ ਕੀਮਿਤ ਸੋ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ੁ ਿਗਆਨੇ ॥੮॥੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਮਨਮਖੁੁ ਲਹਿਰ ਘਰ ੁ ਤਿਜ ਿਵਗੂਚੈ ਅਵਰਾ ਕੇ ਘਰ ਹੇਰੈ ॥ ਿਗਰ੍ਹ ਧਰਮੁ ਗਵਾਏ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਨ ਭੇਟੈ ਦੁਰਮਿਤਘੂਮਨ ਘੇਰੈ ॥ ਿਦਸੰਤਰ ੁਭਵੈ ਪਾਠ ਪਿੜ ਥਾਕਾ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਹੋਇ ਵਧੇਰੈ ॥ ਕਾਚੀ ਿਪੰਡੀ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ ਉਦਰ ੁਭਰੈਜੈਸੇ ਢੋਰੈ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵੈ ਸੰਿਨਆਸੀ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਏਕ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਤਰੇੈ ਨਾਿਮ ਰਤੇਿਤਰ੍ਪਤਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘੋਲੀ ਗੇਰ ੂ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਆ ਵਸਤਰ੍ ਭੇਖ ਭੇਖਾਰੀ ॥ ਕਾਪੜ ਫਾਿਰ ਬਨਾਈ ਿਖੰਥਾਝੋਲੀ ਮਾਇਆਧਾਰੀ ॥ ਘਿਰ ਘਿਰ ਮਾਗੈ ਜਗੁ ਪਰਬਧੋੈ ਮਿਨ ਅੰਧੈ ਪਿਤ ਹਾਰੀ ॥ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਣਾ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈ

1013 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੨॥ ਅੰਤਿਰ ਅਗਿਨ ਨ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਬੂਝੈ ਬਾਹਿਰ ਪੂਅਰ ਤਾਪੈ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਿਬਨੁ ਭਗਿਤ ਨਹੋਵੀ ਿਕਉ ਕਿਰ ਚੀਨਿਸ ਆਪੈ ॥ ਿਨੰਦਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਨਰਕ ਿਨਵਾਸੀ ਅੰਤਿਰ ਆਤਮ ਜਾਪੈ ॥ ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥਭਰਿਮ ਿਵਗੂਚਿਹ ਿਕਉ ਮਲੁ ਧੋਪੈ ਪਾਪੈ ॥੩॥ ਛਾਣੀ ਖਾਕੁ ਿਬਭੂਤ ਚੜਾਈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ॥ ਅੰਤਿਰਬਾਹਿਰ ਏਕੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਾਚ ੁਕਹੇ ਤੇ ਛੋਹੈ ॥ ਪਾਠੁ ਪੜੈ ਮੁਿਖ ਝਠੂ ੋਬੋਲੈ ਿਨਗੁਰੇ ਕੀ ਮਿਤ ਓਹੈ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਜਪਈਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਿਬਨੁ ਨਾਵ ੈ ਿਕਉ ਸੋਹੈ ॥੪॥ ਮੂੰਡੁ ਮੁਡਾਇ ਜਟਾ ਿਸਖ ਬਾਧੀ ਮੋਿਨ ਰਹੈ ਅਿਭਮਾਨਾ ॥ ਮਨੂਆਡੋਲੈ ਦਹ ਿਦਸ ਧਾਵੈ ਿਬਨੁ ਰਤ ਆਤਮ ਿਗਆਨਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਛੋਿਡ ਮਹਾ ਿਬਖੁ ਪੀਵੈ ਮਾਇਆ ਕਾ ਦੇਵਾਨਾ ॥ਿਕਰਤੁ ਨ ਿਮਟਈ ਹਕੁਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਪਸੂਆ ਮਾਿਹ ਸਮਾਨਾ ॥੫॥ ਹਾਥ ਕਮਡੰਲੁ ਕਾਪੜੀਆ ਮਿਨ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਉਪਜੀਭਾਰੀ ॥ ਇਸਤਰ੍ੀ ਤਿਜ ਕਿਰ ਕਾਿਮ ਿਵਆਿਪਆ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥ ਿਸਖ ਕਰੇ ਕਿਰ ਸਬਦੁ ਨ ਚੀਨੈਲਪੰਟ ੁਹੈ ਬਾਜਾਰੀ ॥ ਅਤੰਿਰ ਿਬਖੁ ਬਾਹਿਰ ਿਨਭਰਾਤੀ ਤਾ ਜਮੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥੬॥ ਸੋ ਸੰਿਨਆਸੀ ਜੋ ਸਿਤਗੁਰਸੇਵੈ ਿਵਚਹ ੁਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ ਛਾਦਨ ਭੋਜਨ ਕੀ ਆਸ ਨ ਕਰਈ ਅਿਚੰਤੁ ਿਮਲ ੈਸੋ ਪਾਏ ॥ ਬਕੈ ਨ ਬੋਲੈ ਿਖਮਾ ਧਨੁਸੰਗਰ੍ਹੈ ਤਾਮਸੁ ਨਾਿਮ ਜਲਾਏ ॥ ਧਨੁ ਿਗਰਹੀ ਸਿੰਨਆਸੀ ਜੋਗੀ ਿਜ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥੭॥ ਆਸਿਨਰਾਸ ਰਹੈ ਸੰਿਨਆਸੀ ਏਕਸੁ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਤਾ ਸਾਿਤ ਆਵੈ ਿਨਜ ਘਿਰ ਤਾੜੀ ਲਾਏ ॥ਮਨੂਆ ਨ ਡਲੋੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਧਾਵਤੁ ਵਰਿਜ ਰਹਾਏ ॥ ਿਗਰ੍ਹ ੁਸਰੀਰ ੁ ਗੁਰਮਤੀ ਖੋਜੇ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥੮॥ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਸਰੇਸਟ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਗਗਨ ਪਤਾਲੀ ਜੰਤਾ ਜੋਿਤ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਸਿਭਸੁਖ ਮੁਕਿਤ ਨਾਮ ਧੁਿਨ ਬਾਣੀ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਨਹੀ ਛੂਟਿਸ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਤਰ ੁ ਤੂ ਤਾਰੀ॥੯॥੭॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੰਜੋਿਗ ਉਪਾਏ ਰਕਤੁ ਿਬਦੰੁ ਿਮਿਲ ਿਪੰਡੁ ਕਰੇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਗਰਭ ਉਰਿਧਿਲਵ ਲਾਗੀ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਰੇ ਦਾਿਤ ਕਰੇ ॥੧॥ ਸਸੰਾਰ ੁ ਭਵਜਲੁ ਿਕਉ ਤਰੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਪਾਈਐਅਫਿਰਓ ਭਾਰ ੁ ਅਫਾਰ ੁ ਟਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੇ ਗੁਣ ਿਵਸਿਰ ਗਏ ਅਪਰਾਧੀ ਮੈ ਬਉਰਾ ਿਕਆ ਕਰਉ ਹਰੇ ॥ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਇਆਲੁ ਸਭੈ ਿਸਿਰ ਅਿਹਿਨਿਸ ਦਾਿਤ ਸਮਾਿਰ ਕਰੇ ॥੨॥ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਿਗ ਜਨਿਮਆ

1014 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਸਵ ਸਕਤੀ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ਧਰੇ ॥ ਲਾਗੀ ਭੂਖ ਮਾਇਆ ਮਗੁ ਜੋਹੈ ਮੁਕਿਤ ਪਦਾਰਥੁ ਮਿੋਹ ਖਰ ੇ॥੩॥ ਕਰਣ ਪਲਾਵਕਰੇ ਨਹੀ ਪਾਵੈ ਇਤ ਉਤ ਢਢੂਤ ਥਾਿਕ ਪਰੇ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਅਹੰਕਾਿਰ ਿਵਆਪੇ ਕੂੜ ਕੁਟੰਬ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕਰੇ॥੪॥ ਖਾਵੈ ਭੋਗੈ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਦੇਖ ੈ ਪਿਹਿਰ ਿਦਖਾਵੈ ਕਾਲ ਘਰੇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਨ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਿਬਨੁਹਿਰ ਨਾਮ ਨ ਕਾਲੁ ਟਰੇ ॥੫॥ ਜੇਤਾ ਮਹੋ ੁ ਹਉਮੈ ਕਿਰ ਭੂਲੇ ਮੇਰੀ ਮਰੇੀ ਕਰਤੇ ਛੀਿਨ ਖਰੇ ॥ ਤਨੁ ਧਨੁ ਿਬਨਸੈਸਹਸ ੈ ਸਹਸਾ ਿਫਿਰ ਪਛੁਤਾਵੈ ਮੁਿਖ ਧੂਿਰ ਪਰੇ ॥੬॥ ਿਬਰਿਧ ਭਇਆ ਜੋਬਨੁ ਤਨੁ ਿਖਿਸਆ ਕਫ ੁ ਕੰਠੁ ਿਬਰਧੂੋਨਨੈਹ ੁ ਨੀਰ ੁ ਢਰੇ ॥ ਚਰਣ ਰਹੇ ਕਰ ਕੰਪਣ ਲਾਗੇ ਸਾਕਤ ਰਾਮੁ ਨ ਿਰਦੈ ਹਰੇ ॥੭॥ ਸੁਰਿਤ ਗਈ ਕਾਲੀ ਹੂਧਉਲੇ ਿਕਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ਰਿਖਓ ਘਰੇ ॥ ਿਬਸਰਤ ਨਾਮ ਐਸੇ ਦਖੋ ਲਾਗਿਹ ਜਮੁ ਮਾਿਰ ਸਮਾਰੇ ਨਰਿਕ ਖਰੇ ॥੮॥ਪੂਰਬ ਜਨਮ ਕੋ ਲੇਖੁ ਨ ਿਮਟਈ ਜਨਿਮ ਮਰੈ ਕਾ ਕਉ ਦਸੋੁ ਧਰੇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਬਾਿਦ ਜੀਵਣੁ ਹੋਰ ੁਮਰਣਾ ਿਬਨੁਗੁਰ ਸਬਦੈ ਜਨਮੁ ਜਰੇ ॥੯॥ ਖੁਸੀ ਖੁਆਰ ਭਏ ਰਸ ਭੋਗਣ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਿਵਕਾਰ ਕਰੇ ॥ ਨਾਮੁ ਿਬਸਾਿਰ ਲੋਿਭਮਲੂੁ ਖੋਇਓ ਿਸਿਰ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਡੰਡੁ ਪਰੇ ॥੧੦॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਜਾ ਕਉ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁਨਦਿਰ ਕਰੇ ॥ ਤੇ ਿਨਰਮਲ ਪੁਰਖ ਅਪਰਪੰਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਜਗ ਮਿਹ ਗੁਰ ਗੋਿਵਦੰ ਹਰੇ ॥੧੧॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਹੁਗੁਰ ਬਚਨ ਸਮਾਰਹ ੁ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਜਨ ਭਾਉ ਕਰੇ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਗੁਰ ੁ ਪਰਧਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਜਨ ਕੀਰੇਣੁ ਹਰੇ ॥੧੨॥੮॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਾਰ ੂ ਕਾਫੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ ੨॥ ਆਵਉ ਵੰਞਉ ਡੁੰਮਣੀ ਿਕਤੀ ਿਮਤਰ੍ ਕਰੇਉ ॥ ਸਾ ਧਨ ਢੋਈ ਨ ਲਹ ੈ ਵਾਢੀਿਕਉ ਧੀਰੇਉ ॥੧॥ ਮਡੈਾ ਮਨੁ ਰਤਾ ਆਪਨੜੇ ਿਪਰ ਨਾਿਲ ॥ ਹਉ ਘੋਿਲ ਘੁਮਾਈ ਖਨੰੀਐ ਕੀਤੀ ਿਹਕ ਭੋਰੀਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੇਈਅੜੈ ਡੋਹਾਗਣੀ ਸਾਹਰੁੜੈ ਿਕਉ ਜਾਉ ॥ ਮੈ ਗਿਲ ਅਉਗਣ ਮੁਠੜੀ ਿਬਨੁਿਪਰ ਝਿੂਰ ਮਰਾਉ ॥੨॥ ਪੇਈਅੜੈ ਿਪਰ ੁ ਸੰਮਲਾ ਸਾਹਰੁੜੈ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ॥ ਸੁਿਖ ਸਵੰਿਧ ਸੋਹਾਗਣੀ ਿਪਰ ੁ ਪਾਇਆਗੁਣਤਾਸੁ ॥੩॥ ਲਫੇ ੁ ਿਨਹਾਲੀ ਪਟ ਕੀ ਕਾਪੜੁ ਅਿੰਗ ਬਣਾਇ ॥ ਿਪਰ ੁ ਮੁਤੀ ਡੋਹਾਗਣੀ ਿਤਨ ਡੁਖੀ ਰੈਿਣ

1015 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਵਹਾਇ ॥੪॥ ਿਕਤੀ ਚਖਉ ਸਾਡੜੇ ਿਕਤੀ ਵੇਸ ਕਰਉੇ ॥ ਿਪਰ ਿਬਨੁ ਜੋਬਨੁ ਬਾਿਦ ਗਇਅਮੁ ਵਾਢੀ ਝੂਰੇਦੀਝਰੂਉੇ ॥੫॥ ਸਚੇ ਸੰਦਾ ਸਦੜਾ ਸੁਣੀਐ ਗੁਰ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਸਚੇ ਸਚਾ ਬੈਹਣਾ ਨਦਰੀ ਨਦਿਰ ਿਪਆਿਰ ॥੬॥ਿਗਆਨੀ ਅਜੰਨੁ ਸਚ ਕਾ ਡਖੇੈ ਡਖੇਣਹਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਿਨਵਾਿਰ ॥੭॥ ਤਉ ਭਾਵਿਨਤਉ ਜੇਹੀਆ ਮੂ ਜੇਹੀਆ ਿਕਤੀਆਹ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਹ ੁ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਿਤਨ ਸਚੈ ਰਤੜੀਆਹ ॥੮॥੧॥੯॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਾ ਭਣੈਾ ਭਰਜਾਈਆ ਨਾ ਸੇ ਸਸੁੜੀਆਹ ॥ ਸਚਾ ਸਾਕੁ ਨ ਤੁਟਈ ਗੁਰ ੁ ਮੇਲੇ ਸਹੀਆਹ॥੧॥ ਬਿਲਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਏਤਾ ਭਿਵ ਥਕੀ ਗੁਿਰ ਿਪਰ ੁ ਮੇਿਲਮੁ ਿਦਤਮੁਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਫਫੁੀ ਨਾਨੀ ਮਾਸੀਆ ਦੇਰ ਜੇਠਾਨੜੀਆਹ ॥ ਆਵਿਨ ਵੰਞਿਨ ਨਾ ਰਹਿਨ ਪੂਰ ਭਰੇਪਹੀਆਹ ॥੨॥ ਮਾਮ ੇ ਤੈ ਮਾਮਾਣੀਆ ਭਾਇਰ ਬਾਪ ਨ ਮਾਉ ॥ ਸਾਥ ਲਡੇ ਿਤਨ ਨਾਠੀਆ ਭੀੜ ਘਣੀਦਰੀਆਉ ॥੩॥ ਸਾਚਉ ਰਿੰਗ ਰੰਗਾਵਲੋ ਸਖੀ ਹਮਾਰੋ ਕੰਤੁ ॥ ਸਿਚ ਿਵਛੋੜਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸੋ ਸਹ ੁ ਰੰਿਗ ਰਵੰਤੁ॥੪॥ ਸਭੇ ਰਤੁੀ ਚੰਗੀਆ ਿਜਤੁ ਸਚੇ ਿਸਉ ਨੇਹ ੁ ॥ ਸਾ ਧਨ ਕੰਤੁ ਪਛਾਿਣਆ ਸੁਿਖ ਸੁਤੀ ਿਨਿਸ ਡੇਹ ੁ ॥੫॥ਪਤਿਣ ਕੂਕੇ ਪਾਤਣੀ ਵੰਞਹ ੁ ਧਰ੍ੁਿਕ ਿਵਲਾਿੜ ॥ ਪਾਿਰ ਪਵੰਦੜੇ ਿਡਠੁ ਮੈ ਸਿਤਗੁਰ ਬਿੋਹਿਥ ਚਾਿੜ ॥੬॥ ਿਹਕਨੀਲਿਦਆ ਿਹਿਕ ਲਿਦ ਗਏ ਿਹਿਕ ਭਾਰੇ ਭਰ ਨਾਿਲ ॥ ਿਜਨੀ ਸਚ ੁ ਵਣੰਿਜਆ ਸੇ ਸਚੇ ਪਰ੍ਭ ਨਾਿਲ ॥੭॥ ਨਾਹਮ ਚੰਗੇ ਆਖੀਅਹ ਬੁਰਾ ਨ ਿਦਸੈ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀਐ ਸਚੇ ਜੇਹੜਾ ਸੋਇ ॥੮॥੨॥੧੦॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਾ ਜਾਣਾ ਮੂਰਖੁ ਹੈ ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣਾ ਿਸਆਣਾ ॥ ਸਦਾ ਸਾਿਹਬ ਕੈ ਰਗੰੇ ਰਾਤਾ ਅਨਿਦਨੁਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਮੂਰਖੁ ਹਾ ਨਾਵੈ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥ ਤੂ ਕਰਤਾ ਤੂ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਤਰੇੈ ਨਾਿਮ ਤਰਾਉ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੂਰਖੁ ਿਸਆਣਾ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕ ਜਿੋਤ ਦਇੁ ਨਾਉ ॥ ਮਰੂਖਾ ਿਸਿਰ ਮਰੂਖੁ ਹੈ ਿਜ ਮਨੰੇ ਨਾਹੀ ਨਾਉ॥੨॥ ਗੁਰ ਦੁਆਰੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਮਿਨ ਵਸੈ ਤਾ ਅਿਹਿਨਿਸਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੩॥ ਰਾਜੰ ਰਗੰੰ ਰਪੂੰ ਮਾਲੰ ਜੋਬਨੁ ਤੇ ਜੂਆਰੀ ॥ ਹਕੁਮੀ ਬਾਧੇ ਪਾਸੈ ਖੇਲਿਹ ਚਉਪਿੜ ਏਕਾਸਾਰੀ ॥੪॥ ਜਿਗ ਚਤੁਰ ੁ ਿਸਆਣਾ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਣਾ ਨਾਉ ਪਿੰਡਤ ਪੜਿਹ ਗਾਵਾਰੀ ॥ ਨਾਉ ਿਵਸਾਰਿਹ

1016 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਦੇੁ ਸਮਾਲਿਹ ਿਬਖੁ ਭੂਲੇ ਲੇਖਾਰੀ ॥੫॥ ਕਲਰ ਖੇਤੀ ਤਰਵਰ ਕੰਠੇ ਬਾਗਾ ਪਿਹਰਿਹ ਕਜਲੁ ਝਰੈ ॥ ਏਹੁਸੰਸਾਰ ੁ ਿਤਸੈ ਕੀ ਕੋਠੀ ਜੋ ਪੈਸੈ ਸੋ ਗਰਿਬ ਜਰੈ ॥੬॥ ਰਯਿਤ ਰਾਜੇ ਕਹਾ ਸਬਾਏ ਦੁਹ ੁਅੰਤਿਰ ਸੋ ਜਾਸੀ ॥ ਕਹਤਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਸਚੇ ਕੀ ਪਉੜੀ ਰਹਸੀ ਅਲਖੁ ਿਨਵਾਸੀ ॥੭॥੩॥੧੧॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੫ ਅਸਟਪਦੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਜਸ ਨੋ ਪਰ੍ੇਮੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਏ ॥ ਏਹਾ ਵੇਦਨ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਅਵਰ ੁ ਿਕ ਜਾਣੈਕਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਆਪਣਾ ਿਪਆਰ ੁ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਕੀ ਸਾਰ ਸੋਈਜਾਣੈ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਦਬ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਜਾਗ ੈ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਏ ॥ ਸੋ ਜੋਗੀ ਇਹ ਜੁਗਿਤ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਬੀਚਾਰੀ ਜੀਉ ॥੨॥ ਸੰਜੋਗੀ ਧਨ ਿਪਰਮਲੇਾ ਹੋਵੈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਿਵਚਹ ੁ ਦਰੁਮਿਤ ਖੋਵੈ ॥ ਰਗੰ ਿਸਉ ਿਨਤ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ਅਪਣੇ ਕੰਤ ਿਪਆਰੀਜੀਉ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁ ਵੈਦੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਿਨਰਜੰਨੁ ਸੋਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਿਲਐ ਮਰੈਮਦੰਾ ਹੋਵ ੈ ਿਗਆਨ ਬੀਚਾਰੀ ਜੀਉ ॥੪॥ ਏਹ ੁ ਸਬਦੁ ਸਾਰ ੁ ਿਜਸ ਨੋ ਲਾਏ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੁਖਗਵਾਏ ॥ ਆਪਣ ਲੀਆ ਿਕਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਲ ਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥੫॥ ਅਗਮ ਿਨਗਮੁਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪਨੈ ਘਿਰ ਆਇਆ ॥ ਅੰਜਨ ਮਾਿਹ ਿਨਰੰਜਨੁ ਜਾਤਾ ਿਜਨ ਕਉਨਦਿਰ ਤੁਮਾਰੀ ਜੀਉ ॥੬॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਤਤੁ ਪਾਏ ॥ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਿਵਚਹ ੁ ਗਵਾਏ ॥ ਸਿਤਗੁਰਬਾਝਹ ੁ ਸਭੁ ਧੰਧੁ ਕਮਾਵੈ ਵੇਖਹ ੁ ਮਿਨ ਵੀਚਾਰੀ ਜੀਉ ॥੭॥ ਇਿਕ ਭਰ੍ਿਮ ਭੂਲੇ ਿਫਰਿਹ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥ ਇਕਨਾਗੁਰਮੁਿਖ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਬਰੈਾਗੀ ਹੋਿਰ ਭਰਿਮ ਭੁਲੇ ਗਾਵਾਰੀ ਜੀਉ ॥੮॥ ਗੁਰਮੁਿਖਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਅਗੈ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਬੂਝੈਗੁਰ ਬੀਚਾਰੀ ਜੀਉ ॥੯॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਾਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਤੂਦਵੇਿਹ ਸੋਈ ਪਾਏ ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ਜੀਉ ॥੧੦॥੧॥

1017 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਭਰ੍ਮਤੇ ਭਰ੍ਮਤੇ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਅਬ ਪਾਇਓ ॥੧॥ ਰੇ ਮੜੂੇ ਤੂ ਹੋਛੈ ਰਿਸ ਲਪਟਾਇਓ ॥ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁਸੰਿਗ ਬਸਤੁ ਹੈ ਤਰੇੈ ਿਬਿਖਆ ਿਸਉ ਉਰਝਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਬਨਜਿਨ ਆਇਓ ਕਾਲਰੁਲਾਿਦ ਚਲਾਇਓ ॥੨॥ ਿਜਹ ਘਰ ਮਿਹ ਤੁਧੁ ਰਹਨਾ ਬਸਨਾ ਸੋ ਘਰ ੁ ਚੀਿਤ ਨ ਆਇਓ ॥੩॥ ਅਟਲ ਅਖੰਡਪਰ੍ਾਣ ਸੁਖਦਾਈ ਇਕ ਿਨਮਖ ਨਹੀ ਤੁਝੁ ਗਾਇਓ ॥੪॥ ਜਹਾ ਜਾਣਾ ਸੋ ਥਾਨੁ ਿਵਸਾਿਰਓ ਇਕ ਿਨਮਖ ਨਹੀ ਮਨੁਲਾਇਓ ॥੫॥ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਿਗਰ੍ਹ ਦੇਿਖ ਸਮਗਰ੍ੀ ਇਸ ਹੀ ਮਿਹ ਉਰਝਾਇਓ ॥੬॥ ਿਜਤੁ ਕੋ ਲਾਇਓ ਿਤਤ ਹੀਲਾਗਾ ਤੈਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇਓ ॥੭॥ ਜਉ ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਤਾ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਰ੍ਹਮੁ ਿਧਆਇਓ॥੮॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਰਾਿਖ ਲੀਨ ੋ ਭਇਓ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਉਚਾਰੈਿਮਸਟ ਗੂੜਾ ਰਗੰੁ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਮਾਨ ਕੋ ਅਸਥਾਨੁ ॥ ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਸਖਾ ਬੰਧਪੁ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ਜਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ੁ ਿਜਿਨ ਉਪਾਇਓ ਸਰਿਣ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਗਹੀ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਦੀ ਪਰ੍ਭੁ ਅਰਾਧੇ ਜਮਕੰਕਰ ੁ ਿਕਛੁ ਨ ਕਹੀ॥੨॥ ਮਖੋ ਮੁਕਿਤ ਦੁਆਿਰ ਜਾ ਕੈ ਸੰਤ ਿਰਦਾ ਭਡੰਾਰ ੁ॥ ਜੀਅ ਜੁਗਿਤ ਸੁਜਾਣੁ ਸੁਆਮੀ ਸਦਾ ਰਾਖਣਹਾਰ ੁ॥੩॥ਦੂਖ ਦਰਦ ਕਲੇਸ ਿਬਨਸਿਹ ਿਜਸੁ ਬਸੈ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਿਮਰਤੁ ਨਰਕੁ ਅਸਥਾਨ ਿਬਖੜੇ ਿਬਖੁ ਨ ਪੋਹੈ ਤਾਿਹ ॥੪॥ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਨਵ ਿਨਿਧ ਜਾ ਕੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤਾ ਪਰਵਾਹ ॥ ਆਿਦ ਅੰਤ ੇ ਮਿਧ ਪੂਰਨ ਊਚ ਅਗਮ ਅਗਾਹ ॥੫॥ ਿਸਧਸਾਿਧਕ ਦੇਵ ਮੁਿਨ ਜਨ ਬਦੇ ਕਰਿਹ ਉਚਾਰ ੁ॥ ਿਸਮਿਰ ਸੁਆਮੀ ਸੁਖ ਸਹਿਜ ਭੁੰਚਿਹ ਨਹੀ ਅੰਤੁ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ॥੬॥ਅਿਨਕ ਪਰ੍ਾਛਤ ਿਮਟਿਹ ਿਖਨ ਮਿਹ ਿਰਦੈ ਜਿਪ ਭਗਵਾਨ ॥ ਪਾਵਨਾ ਤੇ ਮਹਾ ਪਾਵਨ ਕੋਿਟ ਦਾਨ ਇਸਨਾਨ॥੭॥ ਬਲ ਬੁਿਧ ਸੁਿਧ ਪਰਾਣ ਸਰਬਸੁ ਸੰਤਨਾ ਕੀ ਰਾਿਸ ॥ ਿਬਸਰ ੁਨਾਹੀ ਿਨਮਖ ਮਨ ਤੇ ਨਾਨਕ ਕੀ ਅਰਦਾਿਸ॥੮॥੨॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਸਿਤਰ੍ ਤੀਖਿਣ ਕਾਿਟ ਡਾਿਰਓ ਮਿਨ ਨ ਕੀਨੋ ਰਸੋੁ ॥ ਕਾਜੁ ਉਆ ਕੋ ਲੇ ਸਵਾਿਰਓਿਤਲੁ ਨ ਦੀਨੋ ਦੋਸੁ ॥੧॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਰਾਮ ਰਉ ਿਨਤ ਨੀਿਤ ॥ ਦਇਆਲ ਦਵੇ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗੋਿਬੰਦ ਸੁਿਨ ਸਤੰਨਾ

1018 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੀ ਰੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਰਣ ਤਲੈ ਉਗਾਿਹ ਬਿੈਸਓ ਸਰ੍ਮੁ ਨ ਰਿਹਓ ਸਰੀਿਰ ॥ ਮਹਾ ਸਾਗਰ ੁ ਨਹ ਿਵਆਪੈਿਖਨਿਹ ਉਤਿਰਓ ਤੀਿਰ ॥੨॥ ਚੰਦਨ ਅਗਰ ਕਪੂਰ ਲੇਪਨ ਿਤਸੁ ਸੰਗੇ ਨਹੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਿਬਸਟਾ ਮਤੂਰ੍ ਖੋਿਦ ਿਤਲੁਿਤਲੁ ਮਿਨ ਨ ਮਨੀ ਿਬਪਰੀਿਤ ॥੩॥ ਊਚ ਨੀਚ ਿਬਕਾਰ ਸੁਿਕਰ੍ਤ ਸੰਲਗਨ ਸਭ ਸੁਖ ਛਤਰ੍ ॥ ਿਮਤਰ੍ ਸਤਰ੍ੁ ਨ ਕਛੂਜਾਨੈ ਸਰਬ ਜੀਅ ਸਮਤ ॥੪॥ ਕਿਰ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਪਰ੍ਚੰਡ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਅਧੰਕਾਰ ਿਬਨਾਸ ॥ ਪਿਵਤਰ੍ ਅਪਿਵਤਰ੍ਹ ਿਕਰਣਲਾਗੇ ਮਿਨ ਨ ਭਇਓ ਿਬਖਾਦੁ ॥੫॥ ਸੀਤ ਮੰਦ ਸੁਗੰਧ ਚਿਲਓ ਸਰਬ ਥਾਨ ਸਮਾਨ ॥ ਜਹਾ ਸਾ ਿਕਛੁਤਹਾ ਲਾਿਗਓ ਿਤਲੁ ਨ ਸੰਕਾ ਮਾਨ ॥੬॥ ਸੁਭਾਇ ਅਭਾਇ ਜੁ ਿਨਕਿਟ ਆਵੈ ਸੀਤੁ ਤਾ ਕਾ ਜਾਇ ॥ ਆਪਪਰ ਕਾ ਕਛੁ ਨ ਜਾਣੈ ਸਦਾ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥੭॥ ਚਰਣ ਸਰਣ ਸਨਾਥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਲਾਲ ॥ਗੋਪਾਲ ਗੁਣ ਿਨਤ ਗਾਉ ਨਾਨਕ ਭਏ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾਲ ॥੮॥੩॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਚਾਦਨਾ ਚਾਦਨੁ ਆਂਗਿਨ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਅਤੰਿਰ ਚਾਦਨਾ ॥੧॥ ਆਰਾਧਨਾ ਅਰਾਧਨੁ ਨੀਕਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਅਰਾਧਨਾ ॥੨॥ ਿਤਆਗਨਾ ਿਤਆਗਨੁ ਨੀਕਾ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਿਤਆਗਨਾ ॥੩॥ ਮਾਗਨਾ ਮਾਗਨੁ ਨੀਕਾ ਹਿਰਜਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਮਾਗਨਾ ॥੪॥ ਜਾਗਨਾ ਜਾਗਨੁ ਨੀਕਾ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨ ਮਿਹ ਜਾਗਨਾ ॥੫॥ ਲਾਗਨਾ ਲਾਗਨੁ ਨੀਕਾਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਗਨਾ ॥੬॥ ਇਹ ਿਬਿਧ ਿਤਸਿਹ ਪਰਾਪਤੇ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਿਕ ਭਾਗਨਾ ॥੭॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਤਸੁਸਭੁ ਿਕਛੁ ਨੀਕਾ ਜੋ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਨਾਗਨਾ ॥੮॥੧॥੪॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਉ ਜੀ ਤੂ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਹਿਰ ਜਸੁਸਰ੍ਵਨ ਸੁਨਾਵਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਧੁ ਆਵਤ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਹਿਰ ਜਸੁ ਤੁਮ ਸੰਿਗ ਗਾਵਨਾ ॥੧॥ ਸੰਤਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ ਿਹਰਦੈ ਵਾਸੈ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਿਮਟਾਵਨਾ ॥੨॥ ਭਗਤ ਦਇਆ ਤੇ ਬੁਿਧ ਪਰਗਾਸੈ ਦੁਰਮਿਤ ਦੂਖ ਤਜਾਵਨਾ॥੩॥ ਦਰਸਨੁ ਭੇਟਤ ਹੋਤ ਪੁਨੀਤਾ ਪੁਨਰਿਪ ਗਰਿਭ ਨ ਪਾਵਨਾ ॥੪॥ ਨਉ ਿਨਿਧ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਪਾਈ ਜ ੋ ਤੁਮਰੈਮਿਨ ਭਾਵਨਾ ॥੫॥ ਸਤੰ ਿਬਨਾ ਮੈ ਥਾਉ ਨ ਕੋਈ ਅਵਰ ਨ ਸੂਝੈ ਜਾਵਨਾ ॥੬॥ ਮੋਿਹ ਿਨਰਗੁਨ ਕਉ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈਸੰਤਾ ਸੰਿਗ ਸਮਾਵਨਾ ॥੭॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਚਲਤੁ ਿਦਖਾਇਆ ਮਨ ਮਧੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਾਵਨਾ ॥੮॥੨॥੫॥

1019 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਵਨਾ ਸਫਲ ਜੀਵਨ ਸੁਿਨ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਿਪ ਸਦ ਜੀਵਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੀਵਨਾ ਿਜਤੁਮਨੁ ਆਘਾਵੈ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਪੀਵਨਾ ॥੧॥ ਖਾਵਨਾ ਿਜਤੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਸੰਤੋਿਖ ਸਦਾ ਿਤਰ੍ਪਤੀਵਨਾ ॥੨॥ਪੈਨਣਾ ਰਖੁ ਪਿਤ ਪਰਮੇਸੁਰ ਿਫਿਰ ਨਾਗੇ ਨਹੀ ਥੀਵਨਾ ॥੩॥ ਭੋਗਨਾ ਮਨ ਮਧੇ ਹਿਰ ਰਸੁ ਸੰਤਸੰਗਿਤ ਮਿਹਲੀਵਨਾ ॥੪॥ ਿਬਨੁ ਤਾਗੇ ਿਬਨੁ ਸੂਈ ਆਨੀ ਮਨੁ ਹਿਰ ਭਗਤੀ ਸੰਿਗ ਸੀਵਨਾ ॥੫॥ ਮਾਿਤਆ ਹਿਰ ਰਸ ਮਿਹਰਾਤੇ ਿਤਸੁ ਬਹਿੁੜ ਨ ਕਬਹ ੂ ਅਉਖੀਵਨਾ ॥੬॥ ਿਮਿਲਓ ਿਤਸੁ ਸਰਬ ਿਨਧਾਨਾ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰ੍ਪਾਿਲ ਿਜਸੁ ਦੀਵਨਾ॥੭॥ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਰਣ ਸੰਤ ਧਇੋ ਪੀਵਨਾ ॥੮॥੩॥੬॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੮ ਅੰਜੁਲੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਜਸੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਬਹਤੁੁ ਿਤਸੈ ਿਗਰ੍ਿਹ ਿਚੰਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਥੋਰੀ ਸੁ ਿਫਰੈ ਭਰ੍ਮਤੰਾ ॥ ਦੁਹ ੂ ਿਬਵਸਥਾ ਤੇ ਜੋ ਮਕੁਤਾ ਸੋਈਸੁਹੇਲਾ ਭਾਲੀਐ ॥੧॥ ਿਗਰ੍ਹ ਰਾਜ ਮਿਹ ਨਰਕੁ ਉਦਾਸ ਕਰਧੋਾ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਬੇਦ ਪਾਠ ਸਿਭ ਸੋਧਾ ॥ ਦਹੇੀਮਿਹ ਜੋ ਰਹੈ ਅਿਲਪਤਾ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੀ ਪੂਰਨ ਘਾਲੀਐ ॥੨॥ ਜਾਗਤ ਸੂਤਾ ਭਰਿਮ ਿਵਗੂਤਾ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਿਤਨ ਹੋਈਐ ਮੀਤਾ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਤੁਟਿਹ ਹਉ ਬਧੰਨ ਏਕੋ ਏਕੁ ਿਨਹਾਲੀਐ ॥੩॥ ਕਰਮ ਕਰੈ ਤ ਬੰਧਾ ਨਹ ਕਰੈ ਤਿਨੰਦਾ ॥ ਮਹੋ ਮਗਨ ਮਨੁ ਿਵਆਿਪਆ ਿਚੰਦਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਜਾਣੈ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਾਮੁ ਿਹਆਲੀਐ॥੪॥ ਸੰਸਾਰੈ ਮਿਹ ਸਹਸਾ ਿਬਆਪੈ ॥ ਅਕਥ ਕਥਾ ਅਗੋਚਰ ਨਹੀ ਜਾਪੈ ॥ ਿਜਸਿਹ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ਓਹੁਬਾਲਕ ਵਾਗੀ ਪਾਲੀਐ ॥੫॥ ਛੋਿਡ ਬਹੈ ਤਉ ਛੂਟੈ ਨਾਹੀ ॥ ਜਉ ਸੰਚੈ ਤਉ ਭਉ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਇਸ ਹੀ ਮਿਹਿਜਸ ਕੀ ਪਿਤ ਰਾਖੈ ਿਤਸੁ ਸਾਧ ੂ ਚਉਰ ੁ ਢਾਲੀਐ ॥੬॥ ਜ ੋ ਸੂਰਾ ਿਤਸ ਹੀ ਹੋਇ ਮਰਣਾ ॥ ਜੋ ਭਾਗੈ ਿਤਸੁ ਜੋਨੀਿਫਰਣਾ ॥ ਜ ੋ ਵਰਤਾਏ ਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨ ੈ ਬੁਿਝ ਹਕੁਮੈ ਦੁਰਮਿਤ ਜਾਲੀਐ ॥੭॥ ਿਜਤੁ ਿਜਤੁ ਲਾਵਿਹ ਿਤਤੁ ਿਤਤੁਲਗਨਾ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ਅਪਣੇ ਜਚਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪੂਰਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ਤੂ ਦੇਿਹ ਤ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੀਐ ॥੮॥੧॥੭॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਬਰਖੈ ਹੇਿਠ ਸਿਭ ਜੰਤ ਇਕਠੇ ॥ ਇਿਕ ਤਤੇ ਇਿਕ ਬਲੋਿਨ ਿਮਠੇ ॥ ਅਸਤੁ ਉਦੋਤੁ ਭਇਆਉਿਠ ਚਲੇ ਿਜਉ ਿਜਉ ਅਉਧ ਿਵਹਾਣੀਆ ॥੧॥ ਪਾਪ ਕਰੇਦੜ ਸਰਪਰ ਮੁਠੇ ॥ ਅਜਰਾਈਿਲ ਫੜੇ ਫਿੜ ਕੁਠੇ ॥

1020 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੋਜਿਕ ਪਾਏ ਿਸਰਜਣਹਾਰ ੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਬਾਣੀਆ ॥੨॥ ਸੰਿਗ ਨ ਕੋਈ ਭਈਆ ਬੇਬਾ ॥ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁਧਨੁ ਛੋਿਡ ਵਞਸੇਾ ॥ ਕਰਣ ਕਰੀਮ ਨ ਜਾਤੋ ਕਰਤਾ ਿਤਲ ਪੀੜੇ ਿਜਉ ਘਾਣੀਆ ॥੩॥ ਖੁਿਸ ਖੁਿਸ ਲੈਦਾਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ॥ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਤਰੇੈ ਨਾਿਲ ਖੁਦਾਈ ॥ ਦੁਨੀਆ ਲਿਬ ਪਇਆ ਖਾਤ ਅੰਦਿਰ ਅਗਲੀ ਗਲ ਨਜਾਣੀਆ ॥੪॥ ਜਿਮ ਜਿਮ ਮਰੈ ਮਰੈ ਿਫਿਰ ਜੰਮੈ ॥ ਬਹਤੁੁ ਸਜਾਇ ਪਇਆ ਦਿੇਸ ਲਮੰੈ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਤਾ ਿਤਸੈਨ ਜਾਣੀ ਅੰਧਾ ਤਾ ਦੁਖੁ ਸਹੈ ਪਰਾਣੀਆ ॥੫॥ ਖਾਲਕ ਥਾਵਹ ੁ ਭੁਲਾ ਮੁਠਾ ॥ ਦੁਨੀਆ ਖੇਲੁ ਬੁਰਾ ਰਠੁਤੁਠਾ ॥ ਿਸਦਕੁ ਸਬੂਰੀ ਸੰਤੁ ਨ ਿਮਿਲਓ ਵਤੈ ਆਪਣ ਭਾਣੀਆ ॥੬॥ ਮਉਲਾ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਿਭ ਆਪੇ ॥ਇਿਕ ਕਢੇ ਇਿਕ ਲਹਿਰ ਿਵਆਪੇ ॥ ਿਜਉ ਨਚਾਏ ਿਤਉ ਿਤਉ ਨਚਿਨ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਿਕਰਤ ਿਵਹਾਣੀਆ ॥੭॥ ਿਮਹਰ ਕਰੇ ਤਾ ਖਸਮੁ ਿਧਆਈ ॥ ਸੰਤਾ ਸੰਗਿਤ ਨਰਿਕ ਨ ਪਾਈ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਨਾਨਕ ਕਉਗੁਣ ਗੀਤਾ ਿਨਤ ਵਖਾਣੀਆ ॥੮॥੨॥੮॥੧੨॥੨੦॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਾਚਾ ਸਚ ੁ ਸੋਈ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਿਜਿਨ ਿਸਰਜੀ ਿਤਨ ਹੀ ਫਿੁਨ ਗੋਈ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਾਖਹ ੁ ਰਹਣਾਤੁਮ ਿਸਉ ਿਕਆ ਮੁਕਰਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਆਿਪ ਖਪਾਏ ॥ ਆਪੇ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥ ਆਪੇਵੀਚਾਰੀ ਗੁਣਕਾਰੀ ਆਪੇ ਮਾਰਿਗ ਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਆਪੇ ਬੀਨਾ ॥ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਪਤੀਨਾ ॥ਆਪੇ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬਸੈੰਤਰ ੁ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਆਪੇ ਸਿਸ ਸੂਰਾ ਪੂਰੋ ਪੂਰਾ ॥ ਆਪੇ ਿਗਆਿਨਿਧਆਿਨ ਗੁਰ ੁ ਸੂਰਾ ॥ ਕਾਲੁ ਜਾਲੁ ਜਮੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਆਪੇ ਪੁਰਖੁ ਆਪੇ ਹੀਨਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਪਾਸਾ ਆਪੇ ਸਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਿਪੜ ਬਾਧੀ ਜਗੁ ਖੇਲੈ ਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਆਪੇ ਭਵਰੁਫਲੁੁ ਫਲੁ ਤਰਵਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਜਲੁ ਥਲੁ ਸਾਗਰ ੁ ਸਰਵਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਮਛੁ ਕਛੁ ਕਰਣੀਕਰ ੁ ਤੇਰਾ ਰਪੂੁ ਨ ਲਖਣਾਜਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਆਪੇ ਿਦਨਸੁ ਆਪੇ ਹੀ ਰੈਣੀ ॥ ਆਿਪ ਪਤੀਜੈ ਗੁਰ ਕੀ ਬੈਣੀ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਅਨਾਹਿਦਅਨਿਦਨੁ ਘਿਟ ਘਿਟ ਸਬਦ ੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਆਪੇ ਰਤਨੁ ਅਨੂਪੁ ਅਮਲੋੋ ॥ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਪੂਰਾ ਤੋਲੋ ॥

1021 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪੇ ਿਕਸ ਹੀ ਕਿਸ ਬਖਸੇ ਆਪੇ ਦੇ ਲੈ ਭਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਆਪੇ ਧਨਖੁ ਆਪੇ ਸਰਬਾਣਾ ॥ ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸਰਪੂੁਿਸਆਣਾ ॥ ਕਹਤਾ ਬਕਤਾ ਸੁਣਤਾ ਸੋਈ ਆਪੇ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਪਉਣੁ ਗੁਰ ੂਪਾਣੀ ਿਪਤ ਜਾਤਾ ॥ ਉਦਰਸੰਜੋਗੀ ਧਰਤੀ ਮਾਤਾ ॥ ਰੈਿਣ ਿਦਨਸੁ ਦੁਇ ਦਾਈ ਦਾਇਆ ਜਗੁ ਖੇਲੈ ਖੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਆਪੇ ਮਛੁਲੀ ਆਪੇਜਾਲਾ ॥ ਆਪੇ ਗਊ ਆਪੇ ਰਖਵਾਲਾ ॥ ਸਰਬ ਜੀਆ ਜਿਗ ਜੋਿਤ ਤੁਮਾਰੀ ਜੈਸੀ ਪਰ੍ਿਭ ਫਰੁਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਆਪੇਜੋਗੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ॥ ਆਪੇ ਰਸੀਆ ਪਰਮ ਸੰਜੋਗੀ ॥ ਆਪੇ ਵੇਬਾਣੀ ਿਨਰੰਕਾਰੀ ਿਨਰਭਉ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ਖਾਣੀ ਬਾਣੀ ਤੁਝਿਹ ਸਮਾਣੀ ॥ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸਭ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥ ਸੇਈ ਸਾਹ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰੀ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈਹੇ ॥੧੩॥ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪੂਰਾ ॥ ਸਰਬ ਕਲਾ ਸਾਚੇ ਭਰਪੂਰਾ ॥ ਅਫਿਰਓ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁਸਦਾ ਤੂ ਨਾ ਿਤਸੁਿਤਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਕਾਲੁ ਿਬਕਾਲੁ ਭਏ ਦੇਵਾਨੇ ॥ ਸਬਦੁ ਸਹਜ ਰਸੁ ਅੰਤਿਰ ਮਾਨੇ ॥ ਆਪੇ ਮੁਕਿਤਿਤਰ੍ਪਿਤ ਵਰਦਾਤਾ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਮਿਨ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਿਪ ਿਨਰਾਲਮ ੁ ਗੁਰ ਗਮ ਿਗਆਨਾ ॥ ਜੋ ਦੀਸੈ ਤੁਝਮਾਿਹ ਸਮਾਨਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਨੀਚ ੁ ਿਭਿਖਆ ਦਿਰ ਜਾਚੈ ਮੈ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਧਉਲੁ ਅਕਾਸੰ ॥ ਆਪੇ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸੰ ॥ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੰਤੋਖੀ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ॥੧॥ ਿਜਸੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ॥ ਕੋਇ ਨ ਮਟੇੈ ਸਾਚੇ ਲੇਖੈ ॥ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈਹੇ ॥੨॥ ਪਚੰ ਚੋਰ ਚੰਚਲ ਿਚਤੁ ਚਾਲਿਹ ॥ ਪਰ ਘਰ ਜੋਹਿਹ ਘਰ ੁਨਹੀ ਭਾਲਿਹ ॥ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ੁਢਹੈ ਢਿਹਢੇਰੀ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਪਿਤ ਜਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਿਤਰ੍ਭਵਣੁ ਸੂਝੈ ॥ ਮਨਸਾ ਮਾਿਰ ਮਨੈ ਿਸਉ ਲੂਝੈ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁਸੇਵਿਹ ਸੇ ਤੁਧ ਹੀ ਜੇਹੇ ਿਨਰਭਉ ਬਾਲ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਆਪੇ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ॥ ਆਪੇ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂੀਬਾਲਾ ॥ ਜਟਾ ਿਬਕਟ ਿਬਕਰਾਲ ਸਰਪੂੀ ਰਪੂੁ ਨ ਰੇਿਖਆ ਕਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਬਦੇ ਕਤਬੇੀ ਭੇਦੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤ ਭਰ੍ਾਤਾ ॥ ਸਗਲੇ ਸੈਲ ਉਪਾਇ ਸਮਾਏ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖਣਾ ਜਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਥਾਕੀਮੀਤ ਘਨਰੇੇ ॥ ਕੋਇ ਨ ਕਾਟੈ ਅਵਗੁਣ ਮੇਰੇ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰ ਨਾਥੁ ਸਾਿਹਬੁ ਸਭਨਾ ਿਸਿਰ ਭਾਇ ਿਮਲੈ ਭਉ ਜਾਈਹੇ ॥੭॥ ਭੂਲੇ ਚਕੂੇ ਮਾਰਿਗ ਪਾਵਿਹ ॥ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇ ਤੂਹੈ ਸਮਝਾਵਿਹ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈ

1022 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਵਹ ੁਗਿਤ ਿਮਿਤ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਗੰਗਾ ਜਮਨੁਾ ਕੇਲ ਕੇਦਾਰਾ ॥ ਕਾਸੀ ਕ ਤੀ ਪੁਰੀ ਦੁਆਰਾ ॥ ਗੰਗਾ ਸਾਗਰੁਬਣੇੀ ਸੰਗਮੁ ਅਠਸਿਠ ਅਿੰਕ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਆਪੇ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਰਾਜਨੁ ਪਚੰਾ ਕਾਰੀ ॥ਤਖਿਤ ਬਹੈ ਅਦਲੀ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪੇ ਭਰਮੁ ਭੇਦੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਆਪੇ ਕਾਜੀ ਆਪੇ ਮੁਲਾ ॥ ਆਿਪ ਅਭੁਲੁਨ ਕਬਹ ੂ ਭੁਲਾ ॥ ਆਪੇ ਿਮਹਰ ਦਇਆਪਿਤ ਦਾਤਾ ਨਾ ਿਕਸੈ ਕੋ ਬਰੈਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਿਜਸੁ ਬਖਸੇ ਿਤਸੁ ਦੇਵਿਡਆਈ ॥ ਸਭਸੈ ਦਾਤਾ ਿਤਲੁ ਨ ਤਮਾਈ ॥ ਭਰਪੁਿਰ ਧਾਿਰ ਰਿਹਆ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਗੁਪਤੁ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਸਭ ਠਾਈਹੇ ॥੧੨॥ ਿਕਆ ਸਾਲਾਹੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰੈ ॥ ਸਾਚੇ ਿਸਰਜਣਹਾਰ ਮੁਰਾਰੈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਿਤਸੁ ਮੇਲੇਮਿੇਲ ਿਮਲੈ ਮੇਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦਆੁਰੈ ॥ ਊਭੇ ਸੇਵਿਹ ਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਦਿਰਦੀਸੈ ਿਬਲਲਾਦੀ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਸਾਚੀ ਕੀਰਿਤ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥ ਹੋਰ ਨ ਦੀਸੈ ਬਦੇ ਪੁਰਾਣੀ ॥ਪੂੰਜੀ ਸਾਚ ੁਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਮੈ ਧਰ ਹੋਰ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਜੁਗੁ ਜਗੁੁ ਸਾਚਾ ਹੈ ਭੀ ਹਸੋੀ ॥ ਕਉਣੁ ਨ ਮੂਆਕਉਣੁ ਨ ਮਰਸੀ ॥ ਨਾਨਕੁ ਨੀਚ ੁ ਕਹੈ ਬੇਨਤੰੀ ਦਿਰ ਦੇਖਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਿਤ ਅਨੰੀ ਬੋਲੀ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਕੀ ਕਚੀ ਚੋਲੀ ॥ ਘਿਰ ਵਰ ੁਸਹਜ ੁਨ ਜਾਣੈ ਛੋਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਪਰ ਨੀਦ ਨਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਅੰਤਿਰ ਅਗਿਨ ਜਲੈ ਭੜਕਾਰੇ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਤਕੇ ਕੁਡੰਾ ਚਾਰੇ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਿਕਉ ਸੁਖੁਪਾਈਐ ਸਾਚੇ ਹਾਿਥ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਅਹਕੰਾਰ ੁ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਸਬਿਦ ਸੰਘਾਰੇ ॥ ਿਗਆਨਖੜਗੁ ਲੈ ਮਨ ਿਸਉ ਲੂਝੈ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਮਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਿਪਤਾ ਿਬਦ ੁ ਧਾਰਾ ॥ ਮਰੂਿਤ ਸੂਰਿਤਕਿਰ ਆਪਾਰਾ ॥ ਜੋਿਤ ਦਾਿਤ ਜੇਤੀ ਸਭ ਤਰੇੀ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭ ਠਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਤੁਝ ਹੀ ਕੀਆ ਜੰਮਣ ਮਰਣਾ ॥ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਿਕਆ ਡਰਣਾ ॥ ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਿਰ ਦੇਖਿਹ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਹ ੁਜਾਈ ਹੇ ॥੫॥ਿਨਜ ਘਿਰ ਬੈਿਸ ਰਹੇ ਭਉ ਖਾਇਆ ॥ ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਠਾਿਕ ਰਹਾਇਆ ॥ ਕਮਲ ਿਬਗਾਸ ਹਰੇ ਸਰ ਸੁਭਰ ਆਤਮਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਮਰਣੁ ਿਲਖਾਇ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਆਏ ॥ ਿਕਉ ਰਹੀਐ ਚਲਣਾ ਪਰਥਾਏ ॥ ਸਚਾ ਅਮਰੁਸਚੇ ਅਮਰਾ ਪੁਿਰ ਸੋ ਸਚ ੁ ਿਮਲੈ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਆਿਪ ਉਪਾਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਿਜਿਨ ਿਸਿਰਆ

1023 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਿਨ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥ ਸਚੈ ਊਪਿਰ ਅਵਰ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਐਥੈ ਗੋਇਲੜਾ ਿਦਨ ਚਾਰੇ ॥ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਧੁੰਧੂਕਾਰੇ ॥ ਬਾਜੀ ਖੇਿਲ ਗਏ ਬਾਜੀਗਰ ਿਜਉ ਿਨਿਸ ਸੁਪਨੈ ਭਖਲਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਿਤਨ ਕਉਤਖਿਤ ਿਮਲੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਿਨਰਭਉ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਖੰਡੀ ਬਰ੍ਹਮੰਡੀ ਪਾਤਾਲੀ ਪੁਰੀਈ ਿਤਰ੍ਭਵਣਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਸਾਚੀ ਨਗਰੀ ਤਖਤੁ ਸਚਾਵਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਾ ॥ ਸਾਚੇ ਸਾਚੈ ਤਖਿਤਵਡਾਈ ਹਉਮੈ ਗਣਤ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਗਣਤ ਗਣੀਐ ਸਹਸਾ ਜੀਐ ॥ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਦੂਐ ਤੀਐ ॥ਿਨਰਮਲੁ ਏਕੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਦਾਤਾ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਿਤ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਿਵਰਲੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਤਾ ॥ ਸਾਚਾਰਿਵ ਰਿਹਆ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਓਟ ਗਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਿਨ ਤਿਨ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਜੀਭਰਸਾਇਿਣ ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੰਗੀ ਭਉ ਨ ਭਰਾਤੀ ॥ ਸਰ੍ਵਣ ਸਰ੍ਤੋ ਰਜੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਈਹੇ ॥੧੪॥ ਰਿਖ ਰਿਖ ਪੈਰ ਧਰੇ ਪਉ ਧਰਣਾ ॥ ਜਤ ਕਤ ਦੇਖਉ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾ ॥ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੇਿਹ ਤੂਹੈ ਮਿਨ ਭਾਵਿਹਤੁਝ ਹੀ ਿਸਉ ਬਿਣ ਆਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਕੋ ਬਲੇੀ ਨਾਹੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਤਾ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਨਾਨਕਨਾਿਮ ਰਤੇ ਬਰੈਾਗੀ ਿਨਜ ਘਿਰ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਿਦ ਜਗੁਾਦੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰੇ ॥ਆਿਦ ਿਨਰੰਜਨ ਖਸਮ ਹਮਾਰੇ ॥ ਸਾਚੇ ਜੋਗ ਜਗੁਿਤ ਵੀਚਾਰੀ ਸਾਚੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਕੇਤਿੜਆ ਜੁਗਧੁੰਧਕੂਾਰੈ ॥ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਿਸਰਜਣਹਾਰੈ ॥ ਸਚ ੁਨਾਮੁ ਸਚੀ ਵਿਡਆਈ ਸਾਚੈ ਤਖਿਤ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਸਤਜੁਿਗਸਤੁ ਸੰਤਖੋੁ ਸਰੀਰਾ ॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਵਰਤੈ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਸਚ ੁਪਰਖੈ ਸਾਚੈ ਹਕੁਿਮ ਚਲਾਈ ਹੇ॥੩॥ ਸਤ ਸੰਤੋਖੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਨੇ ਸੋ ਸਰੂਾ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਸਾਚ ੁ ਿਨਵਾਸਾ ਮਾਨੈ ਹਕੁਮੁਰਜਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਸਤਜੁਿਗ ਸਾਚ ੁਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਸਿਚ ਵਰਤੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥ ਮਿਨ ਮੁਿਖ ਸਾਚ ੁਭਰਮ ਭਉ ਭੰਜਨੁਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਚ ੁਸਖਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਤਰ੍ੇਤੈ ਧਰਮ ਕਲਾ ਇਕ ਚਕੂੀ ॥ ਤੀਿਨ ਚਰਣ ਇਕ ਦੁਿਬਧਾ ਸੂਕੀ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਹੋਵੈ ਸੁ ਸਾਚ ੁ ਵਖਾਣੈ ਮਨਮੁਿਖ ਪਚੈ ਅਵਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਮਨਮਿੁਖ ਕਦੇ ਨ ਦਰਗਹ ਸੀਝ ੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਿਕਉਅੰਤਰ ੁ ਰੀਝੈ ॥ ਬਾਧੇ ਆਵਿਹ ਬਾਧੇ ਜਾਵਿਹ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਦਇਆ ਦਆੁਪੁਿਰ ਅਧੀ ਹੋਈ ॥

1024 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਵਰਲਾ ਚੀਨੈ ਕੋਈ ॥ ਦੁਇ ਪਗ ਧਰਮੁ ਧਰੇ ਧਰਣੀਧਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚ ੁ ਿਤਥਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਰਾਜੇ ਧਰਮੁਕਰਿਹ ਪਰਥਾਏ ॥ ਆਸਾ ਬਧੰੇ ਦਾਨੁ ਕਰਾਏ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਥਾਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੯॥ਕਰਮ ਧਰਮ ਕਿਰ ਮੁਕਿਤ ਮਗੰਾਹੀ ॥ ਮੁਕਿਤ ਪਦਾਰਥੁ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹੀ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੈ ਮਕੁਿਤ ਨ ਹੋਈਪਰਪੰਚ ੁਕਿਰ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਛੋਡੀ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸੇ ਛੂਟੇ ਸਚ ੁਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸਭਗਿਤ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਠਾਕੁਰ ਿਸਉ ਬਿਣ ਆਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਇਿਕ ਜਪ ਤਪ ਕਿਰ ਕਿਰ ਤੀਰਥ ਨਾਵਿਹ ॥ ਿਜਉਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਵਿਹ ॥ ਹਿਠ ਿਨਗਰ੍ਿਹ ਅਪਤੀਜੁ ਨ ਭੀਜੈ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਗੁਰ ਿਕਿਨ ਪਿਤ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਿਹ ਇਕ ਕਲ ਰਾਖੀ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਿਕਨੈ ਨ ਭਾਖੀ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਵਰਤਾਰਾ ਿਬਨੁਸਿਤਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁ ਿਸਰੰਦਾ ॥ ਨਾ ਜਮ ਕਾਿਣ ਨ ਛਦੰਾ ਬੰਦਾ ॥ ਜੋ ਿਤਸੁਸੇਵੇ ਸੋ ਅਿਬਨਾਸੀ ਨਾ ਿਤਸੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਗੁਰ ਮਿਹ ਆਪੁ ਰਿਖਆ ਕਰਤਾਰੇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਕੋਿਟਅਸੰਖ ਉਧਾਰੇ ॥ ਸਰਬ ਜੀਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਿਨਰਭਉ ਮੈਲੁ ਨ ਕਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਸਗਲੇ ਜਾਚਿਹ ਗੁਰਭਡੰਾਰੀ ॥ ਆਿਪ ਿਨਰੰਜਨੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕੁ ਸਾਚ ੁ ਕਹੈ ਪਰ੍ਭ ਜਾਚੈ ਮੈ ਦੀਜੈ ਸਾਚ ੁ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਾਚੈ ਮੇਲੇ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ॥ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾ ਸਹਿਜ ਸਮਾਏ ॥ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਜੋਿਤ ਧਰੀਪਰਮੇਸਿਰ ਅਵਰ ੁਨ ਦੂਜਾ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਿਜਸ ਕੇ ਚਾਕਰ ਿਤਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥ ਸਬਿਦ ਪਤੀਜੈ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥ਭਗਤਾ ਕਾ ਗੁਣਕਾਰੀ ਕਰਤਾ ਬਖਿਸ ਲਏ ਵਿਡਆਈ ਹੇ ॥੨॥ ਦਦੇੇ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ਸਾਚੇ ॥ ਲੈ ਲੈ ਮੁਕਿਰ ਪਉਦੇਕਾਚੇ ॥ ਮਲੂੁ ਨ ਬੂਝਿਹ ਸਾਿਚ ਨ ਰੀਝਿਹ ਦੂਜੈ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਿਗ ਰਹੇ ਿਦਨ ਰਾਤੀ ॥ ਸਾਚੇਕੀ ਿਲਵ ਗੁਰਮਿਤ ਜਾਤੀ ॥ ਮਨਮੁਖ ਸੋਇ ਰਹੇ ਸੇ ਲੂਟੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਬਤੁ ਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਕੂੜੇ ਆਵੈ ਕੂੜੇ ਜਾਵੈ ॥ਕੂੜੇ ਰਾਤੀ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ॥ ਸਬਿਦ ਿਮਲੇ ਸੇ ਦਰਗਹ ਪਧੈੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੁਰਿਤ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਕੂਿੜ ਮੁਠੀ ਠਗੀਠਗਵਾੜੀ ॥ ਿਜਉ ਵਾੜੀ ਓਜਾਿੜ ਉਜਾੜੀ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਿਕਛੁ ਸਾਿਦ ਨ ਲਾਗੈ ਹਿਰ ਿਬਸਿਰਐ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ਹੇ॥੬॥ ਭੋਜਨੁ ਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਆਘਾਈ ॥ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਸਾਚੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਚੀਨ ੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ

1025 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਨਾਵਹ ੁ ਭੁਲੀ ਚੋਟਾ ਖਾਏ ॥ ਬਹਤੁੁ ਿਸਆਣਪ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਏ ॥ ਪਿਚ ਪਿਚ ਮੁਏ ਅਚੇਤ ਨਚੇਤਿਹ ਅਜਗਿਰ ਭਾਿਰ ਲਦਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਿਬਨੁ ਬਾਦ ਿਬਰੋਧਿਹ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ ਮੈ ਦੇਖਾਿਲਹ ੁ ਿਤਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਿਪ ਿਮਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਹਿਰ ਿਸਉ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ॥ਜੇ ਕੋ ਵਡਾ ਕਹਾਇ ਵਡਾਈ ਖਾਵੈ ॥ ਸਾਚੇ ਸਾਿਹਬ ਤੋਿਟ ਨ ਦਾਤੀ ਸਗਲੀ ਿਤਨਿਹ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਵਡੀਵਿਡਆਈ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਦਾਨੁ ਸਮਾਹੇ ॥ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਦੂਿਰ ਨਹੀ ਦਾਤਾ ਿਮਿਲਆ ਸਹਿਜਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਇਿਕ ਸੋਗੀ ਇਿਕ ਰੋਿਗ ਿਵਆਪੇ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ॥ ਭਗਿਤ ਭਾਉ ਗੁਰ ਕੀਮਿਤ ਪੂਰੀ ਅਨਹਿਦ ਸਬਿਦ ਲਖਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਇਿਕ ਨਾਗੇ ਭੂਖੇ ਭਵਿਹ ਭਵਾਏ ॥ ਇਿਕ ਹਠੁ ਕਿਰ ਮਰਿਹਨ ਕੀਮਿਤ ਪਾਏ ॥ ਗਿਤ ਅਿਵਗਤ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣ ੈ ਬੂਝੈ ਸਬਦ ੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਇਿਕ ਤੀਰਿਥ ਨਾਵਿਹਅੰਨੁ ਨ ਖਾਵਿਹ ॥ ਇਿਕ ਅਗਿਨ ਜਲਾਵਿਹ ਦੇਹ ਖਪਾਵਿਹ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਮਕੁਿਤ ਨ ਹੋਈ ਿਕਤੁ ਿਬਿਧਪਾਿਰ ਲੰਘਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਗੁਰਮਿਤ ਛੋਡਿਹ ਉਝਿੜ ਜਾਈ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪੈ ਅਵਾਈ ॥ ਪਿਚ ਪਿਚਬੂਡਿਹ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਿਹ ਕੂਿੜ ਕਾਲੁ ਬਰੈਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਹਕੁਮੇ ਆਵੈ ਹਕੁਮੇ ਜਾਵੈ ॥ ਬੂਝੈ ਹਕੁਮੁ ਸੋ ਸਾਿਚ ਸਮਾਵੈ ॥ਨਾਨਕ ਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਮਿਨ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁਿਬਧਾਤਾ ॥ ਿਜਿਨ ਆਪੇ ਆਿਪ ਉਪਾਇ ਪਛਾਤਾ ॥ ਆਪੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁਆਪੇ ਸੇਵਕੁ ਆਪੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੧॥ਆਪੇ ਨੇੜ ੈਨਾਹੀ ਦੂਰੇ ॥ ਬੂਝਿਹ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰੇ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਸਗੰਿਤ ਅਿਹਿਨਿਸ ਲਾਹਾ ਗੁਰ ਸੰਗਿਤ ਏਹਵਡਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਸੰਤ ਭਲੇ ਪਰ੍ਭ ਤਰੇੇ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਰਸਨ ਰਸੇਰੇ ॥ ਉਸਤਿਤ ਕਰਿਹ ਪਰਹਿਰਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਿਜਨ ਨਾਹੀ ਿਚੰਤ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਓਇ ਜਾਗਤ ਰਹਿਹ ਨ ਸੂਤੇ ਦੀਸਿਹ ॥ ਸੰਗਿਤ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਸਾਚੁਪਰੀਸਿਹ ॥ ਕਿਲਮਲ ਮਲੈੁ ਨਾਹੀ ਤੇ ਿਨਰਮਲ ਓਇ ਰਹਿਹ ਭਗਿਤ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਬੂਝਹ ੁ ਹਿਰ ਜਨਸਿਤਗੁਰ ਬਾਣੀ ॥ ਏਹ ੁ ਜੋਬਨੁ ਸਾਸ ੁਹੈ ਦਹੇ ਪੁਰਾਣੀ ॥ ਆਜੁ ਕਾਿਲ ਮਿਰ ਜਾਈਐ ਪਰ੍ਾਣੀ ਹਿਰ ਜਪੁ ਜਿਪ ਿਰਦੈਿਧਆਈ ਹੇ ॥੫॥ ਛੋਡਹ ੁਪਰ੍ਾਣੀ ਕੂੜ ਕਬਾੜਾ ॥ ਕੂੜੁ ਮਾਰੇ ਕਾਲੁ ਉਛਾਹਾੜਾ ॥ ਸਾਕਤ ਕੂਿੜ ਪਚਿਹ ਮਿਨ ਹਉਮੈ

1026 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੁਹ ੁਮਾਰਿਗ ਪਚੈ ਪਚਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਛੋਿਡਹ ੁ ਿਨੰਦਾ ਤਾਿਤ ਪਰਾਈ ॥ ਪਿੜ ਪਿੜ ਦਝਿਹ ਸਾਿਤ ਨ ਆਈ ॥ ਿਮਿਲਸਤਸੰਗਿਤ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਹ ੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਖਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਛੋਡਹ ੁ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧੁ ਬੁਿਰਆਈ ॥ ਹਉਮੈ ਧਧੰੁ ਛੋਡਹੁਲਪੰਟਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਣ ਪਰਹ ੁ ਤਾ ਉਬਰਹ ੁ ਇਉ ਤਰੀਐ ਭਵਜਲੁ ਭਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਆਗੈ ਿਬਮਲ ਨਦੀਅਗਿਨ ਿਬਖੁ ਝੇਲਾ ॥ ਿਤਥੈ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ਜੀਉ ਇਕੇਲਾ ॥ ਭੜ ਭੜ ਅਗਿਨ ਸਾਗਰ ੁਦੇ ਲਹਰੀ ਪਿੜ ਦਝਿਹਮਨਮਖੁ ਤਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਗੁਰ ਪਿਹ ਮੁਕਿਤ ਦਾਨੁ ਦੇ ਭਾਣੈ ॥ ਿਜਿਨ ਪਾਇਆ ਸੋਈ ਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ॥ ਿਜਨ ਪਾਇਆਿਤਨ ਪੂਛਹ ੁਭਾਈ ਸੁਖੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਉਰਿਝ ਮਰਿਹ ਬਕੇਾਰਾ ॥ ਜਮੁ ਿਸਿਰ ਮਾਰੇਕਰੇ ਖੁਆਰਾ ॥ ਬਾਧੇ ਮੁਕਿਤ ਨਾਹੀ ਨਰ ਿਨੰਦਕ ਡੂਬਿਹ ਿਨੰਦ ਪਰਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਬਲੋਹ ੁਸਾਚ ੁਪਛਾਣਹ ੁਅੰਦਿਰ ॥ਦੂਿਰ ਨਾਹੀ ਦੇਖਹ ੁ ਕਿਰ ਨੰਦਿਰ ॥ ਿਬਘਨੁ ਨਾਹੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਰ ੁ ਤਾਰੀ ਇਉ ਭਵਜਲੁ ਪਾਿਰ ਲਘੰਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਦਹੇੀ ਅੰਦਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਵਾਸੀ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਹੈ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਨਾ ਜੀਉ ਮਰ ੈ ਨ ਮਾਿਰਆ ਜਾਈ ਕਿਰਦਖੇੈ ਸਬਿਦ ਰਜਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਓਹ ੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹੈ ਨਾਹੀ ਅੰਿਧਆਰਾ ॥ ਓਹ ੁ ਆਪੇ ਤਖਿਤ ਬਹੈ ਸਿਚਆਰਾ ॥ਸਾਕਤ ਕੂੜੇ ਬੰਿਧ ਭਵਾਈਅਿਹ ਮਿਰ ਜਨਮਿਹ ਆਈ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਗੁਰ ਕੇ ਸੇਵਕ ਸਿਤਗੁਰ ਿਪਆਰੇ ॥ਓਇ ਬੈਸਿਹ ਤਖਿਤ ਸੁ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥ ਤਤੁ ਲਹਿਹ ਅੰਤਰਗਿਤ ਜਾਣਿਹ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਾਚ ੁ ਵਡਾਈ ਹੇ॥੧੫॥ ਆਿਪ ਤਰੈ ਜਨੁ ਿਪਤਰਾ ਤਾਰੇ ॥ ਸੰਗਿਤ ਮੁਕਿਤ ਸੁ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸ ਕਾ ਲਾਲਾ ਗੋਲਾਿਜਿਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਕੇਤੇ ਜੁਗ ਵਰਤੇ ਗੁਬਾਰੈ ॥ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਪਰ ਅਪਾਰੈ ॥ ਧੁੰਧਕੂਾਿਰ ਿਨਰਾਲਮੁ ਬਠੈਾ ਨਾ ਤਿਦ ਧੰਧੁ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧॥ ਜਗੁ ਛਤੀਹ ਿਤਨੈ ਵਰਤਾਏ ॥ਿਜਉ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾ ਿਤਵੈ ਚਲਾਏ ॥ ਿਤਸਿਹ ਸਰੀਕੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥ ਗੁਪਤੇ ਬੂਝਹੁਜੁਗ ਚਤੁਆਰੇ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਵਰਤੈ ਉਦਰ ਮਝਾਰੇ ॥ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਏਕਾ ਏਕੀ ਵਰਤੈ ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ॥੩॥ ਿਬੰਦੁ ਰਕਤੁ ਿਮਿਲ ਿਪਡੰੁ ਸਰੀਆ ॥ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਿਮਿਲ ਜੀਆ ॥ ਆਪੇ ਚੋਜ ਕਰੇ ਰੰਗ ਮਹਲੀਹੋਰ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥ ਗਰਭ ਕੁੰਡਲ ਮਿਹ ਉਰਧ ਿਧਆਨੀ ॥ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਸਾਿਸ

1027 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਿਸ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੇ ਅਤੰਿਰ ਉਦਰ ਮਝਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ਲੈ ਜਿਗ ਆਇਆ ॥ ਿਸਵ ਸਕਤੀਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥ ਏਕੁ ਿਵਸਾਰੇ ਤਾ ਿਪੜ ਹਾਰੇ ਅੰਧੁਲੈ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥ ਬਾਲਕੁ ਮਰ ੈ ਬਾਲਕ ਕੀਲੀਲਾ ॥ ਕਿਹ ਕਿਹ ਰੋਵਿਹ ਬਾਲੁ ਰੰਗੀਲਾ ॥ ਿਜਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋ ਿਤਨ ਹੀ ਲੀਆ ਭੂਲਾ ਰੋਵਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥ ਭਿਰਜੋਬਿਨ ਮਿਰ ਜਾਿਹ ਿਕ ਕੀਜ ੈ ॥ ਮਰੇਾ ਮੇਰਾ ਕਿਰ ਰੋਵੀਜੈ ॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਣ ਰੋਇ ਿਵਗੂਚਿਹ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵਣੁਸੰਸਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥ ਕਾਲੀ ਹ ੂਫਿੁਨ ਧਉਲੇ ਆਏ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਗਥੁ ਗਇਆ ਗਵਾਏ ॥ ਦੁਰਮਿਤ ਅਧੰੁਲਾ ਿਬਨਿਸਿਬਨਾਸੈ ਮੂਠੇ ਰੋਇ ਪੂਕਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥ ਆਪੁ ਵੀਚਾਿਰ ਨ ਰੋਵੈ ਕਈੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੂਲਿਹ ਸਬਿਦ ਿਮਲੈ ਿਨਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਿਬਰਿਧ ਭਇਆ ਤਨੁ ਛੀਜ ੈਦਹੇੀ ॥ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਈਅੰਿਤ ਸਨੇਹੀ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਚਲੈ ਮੁਿਹ ਕਾਲੈ ਦਰਗਹ ਝੂਠੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਨਾਮ ੁ ਿਵਸਾਿਰ ਚਲੈਕੂਿੜਆਰੋ ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਪੜੈ ਿਸਿਰ ਛਾਰੋ ॥ ਸਾਹਰੁੜੈ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਏ ਪਈੇਅੜੈ ਿਸਿਰ ਮਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥ਖਾਜੈ ਪਝੈੈ ਰਲੀ ਕਰੀਜੈ ॥ ਿਬਨੁ ਅਭ ਭਗਤੀ ਬਾਿਦ ਮਰੀਜੈ ॥ ਸਰ ਅਪਸਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਜਮੁ ਮਾਰੇ ਿਕਆਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਪਰਿਵਰਤੀ ਨਰਿਵਰਿਤ ਪਛਾਣੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਿਗ ਸਬਿਦ ਘਰ ੁ ਜਾਣੈ ॥ ਿਕਸ ਹੀ ਮੰਦਾ ਆਿਖਨ ਚਲੈ ਸਿਚ ਖਰਾ ਸਿਚਆਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਸਾਚ ਿਬਨਾ ਦਿਰ ਿਸਝੈ ਨ ਕੋਈ ॥ ਸਾਚ ਸਬਿਦ ਪੈਝੈ ਪਿਤ ਹੋਈ ॥ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਲਏ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਿਨਵਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਜਗੁਹਜੁਗੰਤਰ ਕੀ ਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਤਰ ੁ ਤਾਰੀ ਸਚ ੁ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੭॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹਿਰ ਸਾ ਮੀਤੁ ਨਾਹੀ ਮੈ ਕੋਈ ॥ ਿਜਿਨ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਸੁਰਿਤ ਸਮਈੋ ॥ ਸਰਬ ਜੀਆਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲ ਸਮਾਲੇ ਸੋ ਅਤੰਿਰ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਹੇ ॥੧॥ ਗੁਰ ੁ ਸਰਵਰ ੁ ਹਮ ਹੰਸ ਿਪਆਰੇ ॥ ਸਾਗਰ ਮਿਹ ਰਤਨਲਾਲ ਬਹ ੁ ਸਾਰੇ ॥ ਮਤੋੀ ਮਾਣਕ ਹੀਰਾ ਹਿਰ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਨਾ ਹੇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਾਹੁਅਗਾਿਧ ਿਨਰਾਲਾ ॥ ਹਿਰ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਮਿਤ ਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ਮੇਿਲ ਲਏ ਰਿੰਗਲੀਨਾ ਹੇ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁਮੁਕਿਤ ਿਕਨਹੇੀ ॥ ਓਹ ੁਆਿਦ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ॥ ਦਰਗਹ ਮੁਕਿਤ ਕਰੇ

1028 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਬਖਸੇ ਅਵਗੁਣ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦਾਤਾ ਮੁਕਿਤ ਕਰਾਏ ॥ ਸਿਭ ਰੋਗ ਗਵਾਏ ਅਿੰਮਰ੍ਤਰਸੁ ਪਾਏ ॥ ਜਮੁ ਜਾਗਾਿਤ ਨਾਹੀ ਕਰ ੁਲਾਗੈ ਿਜਸੁ ਅਗਿਨ ਬੁਝੀ ਠਰ ੁਸੀਨਾ ਹੇ ॥੫॥ ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਪਰ੍ੀਿਤ ਬਹੁਧਾਰੀ ॥ ਓਹ ੁ ਜੋਗੀ ਪੁਰਖੁ ਓਹ ਸੁੰਦਿਰ ਨਾਰੀ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਭੋਗੈ ਚਜੋ ਿਬਨੋਦੀ ਉਿਠ ਚਲਤੈ ਮਤਾ ਨ ਕੀਨਾ ਹੇ॥੬॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਇ ਰਹੇ ਪਰ੍ਭ ਛਾਜੈ ॥ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਬੈਸੰਤਰ ੁ ਗਾਜੈ ॥ ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਦੂਤ ਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਸੋਪਾਏ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੭॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਦੋਖ ਦੁਖ ਸਹੀਐ ॥ ਹਕੁਮੁ ਭਇਆ ਚਲਣਾ ਿਕਉ ਰਹੀਐ ॥ ਨਰਕਕੂਪ ਮਿਹ ਗੋਤੇ ਖਾਵੈ ਿਜਉ ਜਲ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਮੀਨਾ ਹੇ ॥੮॥ ਚਉਰਾਸੀਹ ਨਰਕ ਸਾਕਤੁ ਭੋਗਾਈਐ ॥ ਜੈਸਾ ਕੀਚੈਤੈਸੋ ਪਾਈਐ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਿਕਰਿਤ ਬਾਧਾ ਗਰ੍ਿਸ ਦੀਨਾ ਹੇ ॥੯॥ ਖਡੰੇ ਧਾਰ ਗਲੀ ਅਿਤਭੀੜੀ ॥ ਲੇਖਾ ਲੀਜੈ ਿਤਲ ਿਜਉ ਪੀੜੀ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਕਲਤਰ੍ ਸੁਤ ਬਲੇੀ ਨਾਹੀ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਰਸ ਮੁਕਿਤ ਨ ਕੀਨਾਹੇ ॥੧੦॥ ਮੀਤ ਸਖੇ ਕੇਤੇ ਜਗ ਮਾਹੀ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਪਰਮੇਸਰ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੁਕਿਤ ਪਰਾਇਿਣਅਨਿਦਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਕੂੜੁ ਛੋਿਡ ਸਾਚੇ ਕਉ ਧਾਵਹ ੁ ॥ ਜੋ ਇਛਹ ੁ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਹ ੁ ॥ ਸਾਚਵਖਰ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਿਵਰਲੇ ਲੈ ਲਾਹਾ ਸਉਦਾ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਖਰ ੁ ਲੈ ਚਲਹ ੁ ॥ ਦਰਸਨੁਪਾਵਹ ੁ ਸਹਿਜ ਮਹਲਹ ੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਖੋਿਜ ਲਹਿਹ ਜਨ ਪੂਰੇ ਇਉ ਸਮਦਰਸੀ ਚੀਨਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਪਰ੍ਭ ਬੇਅਤੰਗੁਰਮਿਤ ਕੋ ਪਾਵਿਹ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਮਨ ਕਉ ਸਮਝਾਵਿਹ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਿਤ ਸਿਤ ਕਿਰ ਮਾਨਹੁਇਉ ਆਤਮ ਰਾਮੈ ਲੀਨਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਨਾਰਦ ਸਾਰਦ ਸੇਵਕ ਤੇਰੇ ॥ ਿਤਰ੍ਭਵਿਣ ਸੇਵਕ ਵਡਹ ੁਵਡੇਰੇ ॥ ਸਭ ਤੇਰੀਕੁਦਰਿਤ ਤੂ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਦਾਤਾ ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਕਾਰਣੁ ਕੀਨਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਇਿਕ ਦਿਰ ਸੇਵਿਹ ਦਰਦੁ ਵਞਾਏ ॥ ਓਇਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਛਡਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਬੰਧਨ ਸਿਤਗੁਿਰ ਤੋੜੇ ਿਚਤੁ ਚੰਚਲੁ ਚਲਿਣ ਨ ਦੀਨਾ ਹੇ ॥੧੬॥ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਲਹ ੁ ਚੀਨਹ ੁ ਿਬਿਧ ਸਾਈ ॥ ਿਜਤੁ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਵਹ ੁ ਗਣਤ ਨ ਕਾਈ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਕਰਹ ੁ ਗੁਰ ਸੇਵਾਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਰੰਿਗ ਭੀਨਾ ਹੇ ॥੧੭॥੨॥੮॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਅਸੁਰ ਸਘਾਰਣ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥ ਘਿਟਘਿਟ ਰਮਈਆ ਰਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਨਾਲੇ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਮਲੂੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਲਖੁ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੧॥ ਗੁਰਮਿੁਖ

1029 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਧੂ ਸਰਿਣ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਿਭ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੀ ॥ ਅਗਿਨ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰ ੁਅਿਤ ਗਹਰਾ ਗੁਰ ੁਸਿਤਗੁਰੁਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥ ਮਨਮੁਖ ਅਧੰੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥ ਆਵਿਹ ਜਾਿਹ ਮਰਿਹ ਮਿਰ ਜਾਹੀ ॥ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆਲੇਖੁ ਨ ਿਮਟਈ ਜਮ ਦਿਰ ਅੰਧੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੩॥ ਇਿਕ ਆਵਿਹ ਜਾਵਿਹ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ॥ ਿਕਰਤ ਕੇਬਾਧੇ ਪਾਪ ਕਮਾਵਿਹ ॥ ਅਧੰੁਲੇ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹਕੰਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥ ਿਪਰ ਿਬਨੁ ਿਕਆ ਿਤਸੁ ਧਨਸੀਗਾਰਾ ॥ ਪਰ ਿਪਰ ਰਾਤੀ ਖਸਮੁ ਿਵਸਾਰਾ ॥ ਿਜਉ ਬੇਸੁਆ ਪੂਤ ਬਾਪੁ ਕੋ ਕਹੀਐ ਿਤਉ ਫੋਕਟ ਕਾਰ ਿਵਕਾਰਾਹੇ ॥੫॥ ਪਰ੍ੇਤ ਿਪੰਜਰ ਮਿਹ ਦੂਖ ਘਨਰੇੇ ॥ ਨਰਿਕ ਪਚਿਹ ਅਿਗਆਨ ਅੰਧੇਰੇ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਬਾਕੀ ਲੀਜੈਿਜਿਨ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥ ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਅਗਿਨ ਿਬਖੁ ਝਾਲਾ ॥ ਅਪਤੁ ਪਸੂ ਮਨਮਖੁੁ ਬਤੇਾਲਾ ॥ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਿਹ ਰੋਗੁ ਬੁਰਾ ਬੁਿਰਆਰਾ ਹੇ ॥੭॥ ਮਸਤਿਕ ਭਾਰ ੁ ਕਲਰ ਿਸਿਰ ਭਾਰਾ ॥ ਿਕਉ ਕਿਰਭਵਜਲੁ ਲੰਘਿਸ ਪਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਬਿੋਹਥੁ ਆਿਦ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਨਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਜਿਗਹੇਤੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਪਸਿਰਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਸਿਤਗੁਿਰ ਤੋੜੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਹੇ॥੯॥ ਕੂਿੜ ਮੁਠੀ ਚਾਲ ੈ ਬਹ ੁ ਰਾਹੀ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਦਾਝੈ ਪਿੜ ਪਿੜ ਭਾਹੀ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਨਾਮੁਜਪਹ ੁ ਸੁਖ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਤੁਠਾ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਸਿਭ ਦੁਖ ਮਟੇੇ ਮਾਰਿਗ ਪਾਏ ॥ ਕੰਡਾ ਪਾਇ ਨਗਡਈ ਮਲੂੇ ਿਜਸ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁਰਾਖਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਖੇਹ ੂਖੇਹ ਰਲੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਪਾਥਰ ੁਸੈਲੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਹਤੁੇਰੇ ਨਰਿਕ ਸੁਰਿਗ ਅਵਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਮਾਇਆ ਿਬਖੁ ਭੁਇਅੰਗਮ ਨਾਲੇ ॥ ਇਿਨਦੁਿਬਧਾ ਘਰ ਬਹਤੁੇ ਗਾਲੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਉਪਜੈ ਭਗਿਤ ਰਤੇ ਪਤੀਆਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਸਾਕਤਮਾਇਆ ਕਉ ਬਹ ੁ ਧਾਵਿਹ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਕਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ॥ ਿਤਰ੍ਹ ੁ ਗੁਣ ਅੰਤਿਰ ਖਪਿਹ ਖਪਾਵਿਹ ਨਾਹੀਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਕਹੀਅਿਹ ਕੂਿੜਆਰਾ ॥ ਭਉਿਕ ਮਰਿਹ ਭਉ ਭਉ ਭਉ ਹਾਰਾ ॥ਮਿਨ ਤਿਨ ਝਠੂੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਿਹ ਦੁਰਮਿਤ ਦਰਗਹ ਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਮਨੂਆ ਟਕੇੈ ॥ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇ ਸਰਿਣ ਪਰੇਕੈ ॥ ਹਿਰ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਅਮਲੋਕੁ ਦਵੇੈ ਹਿਰ ਜਸੁ ਦਰਗਹ ਿਪਆਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥

1030 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਧੂ ਸਰਣਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਨੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਪਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਿਪ ਹਿਰ ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਮਲੇੇਮਲੇਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੭॥੩॥੯॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਘਿਰ ਰਹ ੁ ਰੇ ਮਨ ਮੁਗਧ ਇਆਨੇ ॥ ਰਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਅਤੰਰਗਿਤਿਧਆਨੇ ॥ ਲਾਲਚ ਛੋਿਡ ਰਚਹ ੁਅਪਰੰਪਿਰ ਇਉ ਪਾਵਹ ੁਮੁਕਿਤ ਦਆੁਰਾ ਹੇ ॥੧॥ ਿਜਸੁ ਿਬਸਿਰਐ ਜਮੁ ਜੋਹਿਣਲਾਗੈ ॥ ਸਿਭ ਸੁਖ ਜਾਿਹ ਦੁਖਾ ਫਿੁਨ ਆਗੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜੀਅੜੇ ਏਹ ੁ ਪਰਮ ਤਤੁ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ॥੨॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਰਸੁ ਅੰਤਿਰ ਡੀਠਾ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਰਾਮ ਰਹਹ ੁ ਰਿੰਗਰਾਤੇ ਏਹ ੁਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੩॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਬਲੋਹ ੁ॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਿਹ ਇਹ ੁਰਸੁ ਟੋਲਹ ੁ॥ਗੁਰਮਿਤ ਖੋਿਜ ਲਹਹ ੁਘਰ ੁਅਪਨਾ ਬਹਿੁੜ ਨ ਗਰਭ ਮਝਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥ ਸਚ ੁਤੀਰਿਥ ਨਾਵਹ ੁਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ੁ॥ਤਤੁ ਵੀਚਾਰਹ ੁਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਵਹ ੁ॥ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਜਮੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਾਕੈ ਹਿਰ ਬਲੋਹ ੁਰਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ਹੇ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰੁਪੁਰਖੁ ਦਾਤਾ ਵਡ ਦਾਣਾ ॥ ਿਜਸੁ ਅੰਤਿਰ ਸਾਚ ੁਸੁ ਸਬਿਦ ਸਮਾਣਾ ॥ ਿਜਸ ਕਉ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮੇਿਲ ਿਮਲਾਏ ਿਤਸੁਚਕੂਾ ਜਮ ਭੈ ਭਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥ ਪਚੰ ਤਤੁ ਿਮਿਲ ਕਾਇਆ ਕੀਨੀ ॥ ਿਤਸ ਮਿਹ ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਲੈ ਚੀਨੀ ॥ ਆਤਮ ਰਾਮੁਰਾਮੁ ਹੈ ਆਤਮ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੭॥ ਸਤ ਸੰਤਿੋਖ ਰਹਹ ੁਜਨ ਭਾਈ ॥ ਿਖਮਾ ਗਹਹ ੁਸਿਤਗੁਰਸਰਣਾਈ ॥ ਆਤਮੁ ਚੀਿਨ ਪਰਾਤਮੁ ਚੀਨਹ ੁਗੁਰ ਸੰਗਿਤ ਇਹ ੁਿਨਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥ ਸਾਕਤ ਕੂੜ ਕਪਟ ਮਿਹ ਟੇਕਾ ॥ਅਿਹਿਨਿਸ ਿਨਦੰਾ ਕਰਿਹ ਅਨੇਕਾ ॥ ਿਬਨੁ ਿਸਮਰਨ ਆਵਿਹ ਫਿੁਨ ਜਾਵਿਹ ਗਰ੍ਭ ਜੋਨੀ ਨਰਕ ਮਝਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥ਸਾਕਤ ਜਮ ਕੀ ਕਾਿਣ ਨ ਚਕੂੈ ॥ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਨ ਕਬਹ ੂਮੂਕੈ ॥ ਬਾਕੀ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਲੀਜੈ ਿਸਿਰ ਅਫਿਰਓ ਭਾਰੁਅਫਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਾਕਤੁ ਕਹਹ ੁ ਕੋ ਤਿਰਆ ॥ ਹਉਮੈ ਕਰਤਾ ਭਵਜਿਲ ਪਿਰਆ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਪਾਰ ੁ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ਹਿਰ ਜਪੀਐ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਿਤ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਈ ॥ ਿਜਸ ੁ ਬਖਸੇ ਿਤਸੁਤਾਰੇ ਸੋਈ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ਮਿਨ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪਰ ਅਪਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰ ਤੇ ਭੂਲੇ ਆਵਹੁਜਾਵਹ ੁ ॥ ਜਨਿਮ ਮਰਹ ੁ ਫਿੁਨ ਪਾਪ ਕਮਾਵਹ ੁ ॥ ਸਾਕਤ ਮੜੂ ਅਚੇਤ ਨ ਚੇਤਿਹ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਤਾ ਰਾਮੁ ਪੁਕਾਰਾਹੇ ॥੧੩॥ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਬ ਜਨਮ ਕੇ ਕੀਏ ॥ ਸੋ ਜਾਣੈ ਿਜਿਨ ਦਾਤੈ ਦੀਏ ॥ ਿਕਸ ਕਉ ਦੋਸੁ ਦਿੇਹ ਤੂ ਪਰ੍ਾਣੀ

1031 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਹ ੁ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਕਰਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ॥ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਬੰਿਧ ਚਲਾਇਆ ॥ਮਰੇੀ ਮਰੇੀ ਕਰਤ ਿਕਆ ਲੇ ਚਾਲ ੇ ਿਬਖੁ ਲਾਦੇ ਛਾਰ ਿਬਕਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਹਿਰ ਕੀ ਭਗਿਤ ਕਰਹ ੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥ਅਕਥੁ ਕਥਹ ੁ ਮਨੁ ਮਨਿਹ ਸਮਾਈ ॥ ਉਿਠ ਚਲਤਾ ਠਾਿਕ ਰਖਹ ੁ ਘਿਰ ਅਪੁਨੈ ਦਖੁੁ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ਹੇ॥੧੬॥ ਹਿਰ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਓਟ ਪਰਾਤੀ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਿਲਵ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਤੀ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਮਿਤਊਤਮ ਹਿਰ ਬਖਸੇ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੭॥੪॥੧੦॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਰਿਣ ਪਰੇ ਗੁਰਦੇਵ ਤੁਮਾਰੀ ॥ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਦਇਆਲੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਤੇਰੇ ਚਜੋ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ਤੂ ਪੂਰਾ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥ ਤੂ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦਕਰਿਹ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਾ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਪੂੁ ਅਨੂਪੁ ਦਇਆਲਾ ॥ ਿਜਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਵਿਹ ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਕੀਆਕਮਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥ ਅੰਤਿਰ ਜੋਿਤ ਭਲੀ ਜਗਜੀਵਨ ॥ ਸਿਭ ਘਟ ਭੋਗੈ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਵਨ ॥ ਆਪੇ ਲੇਵੈ ਆਪੇ ਦਵੇੈਿਤਹ ੁਲੋਈ ਜਗਤ ਿਪਤ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥ ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਪਾਇਆ ॥ਦਹੇੀ ਨਗਰੀ ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਸੋ ਦਸਵਾ ਗੁਪਤੁ ਰਹਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥ ਚਾਿਰ ਨਦੀ ਅਗਨੀ ਅਸਰਾਲਾ ॥ ਕੋਈਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝੈ ਸਬਿਦ ਿਨਰਾਲਾ ॥ ਸਾਕਤ ਦਰੁਮਿਤ ਡੂਬਿਹ ਦਾਝਿਹ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਹਿਰ ਿਲਵ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥ ਅਪੁਤੇਜੁ ਵਾਇ ਿਪਰ੍ਥਮੀ ਆਕਾਸਾ ॥ ਿਤਨ ਮਿਹ ਪੰਚ ਤਤੁ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਿਦ ਰਹਿਹ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਤਿਜਮਾਇਆ ਹਉਮੈ ਭਰ੍ਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥ ਇਹ ੁਮਨੁ ਭੀਜੈ ਸਬਿਦ ਪਤੀਜੈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਕਆ ਟੇਕ ਿਟਕੀਜੈ ॥ ਅੰਤਿਰ ਚੋਰੁਮੁਹੈ ਘਰ ੁਮੰਦਰ ੁਇਿਨ ਸਾਕਿਤ ਦੂਤੁ ਨ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥ ਦੁੰਦਰ ਦੂਤ ਭੂਤ ਭੀਹਾਲੇ ॥ ਿਖੰਚਤੋਾਿਣ ਕਰਿਹ ਬੇਤਾਲੇ ॥ਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਿਬਨੁ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ਪਿਤ ਖਈੋ ਆਵਤ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥ ਕੂੜੁ ਕਲਰ ੁਤਨੁ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈਕੈਸੀ ਪਿਤ ਤੇਰੀ ॥ ਬਾਧੇ ਮੁਕਿਤ ਨਾਹੀ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਜਮਕੰਕਿਰ ਕਾਿਲ ਪਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥ ਜਮ ਦਿਰ ਬਾਧੇ ਿਮਲਿਹਸਜਾਈ ॥ ਿਤਸੁ ਅਪਰਾਧੀ ਗਿਤ ਨਹੀ ਕਾਈ ॥ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਿਬਲਲਾਵੈ ਿਜਉ ਕੁੰਡੀ ਮੀਨੁ ਪਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥ਸਾਕਤੁ ਫਾਸੀ ਪੜੈ ਇਕੇਲਾ ॥ ਜਮ ਵਿਸ ਕੀਆ ਅਧੰੁ ਦੁਹਲੇਾ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਸੂਝੈ ਆਜ ੁਕਾਿਲ ਪਿਚਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝੁ ਨ ਬੇਲੀ ਕੋਈ ॥ ਐਥੈ ਓਥੈ ਰਾਖਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ

1032 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਇਉ ਸਲਲੈ ਸਲਲ ਿਮਲਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਭੂਲੇ ਿਸਖ ਗੁਰ ੂ ਸਮਝਾਏ ॥ ਉਝਿੜ ਜਾਦੇ ਮਾਰਿਗ ਪਾਏ ॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰਸੇਿਵ ਸਦਾ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਸੰਿਗ ਸਖਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਗੁਰ ਕੀ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਿਕਆ ਪਰ੍ਾਣੀ ॥ ਬਰ੍ਹਮੈਇੰਿਦਰ੍ ਮਹੇਿਸ ਨ ਜਾਣੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਅਲਖੁ ਕਹਹ ੁ ਿਕਉ ਲਖੀਐ ਿਜਸੁ ਬਖਸ ੇ ਿਤਸਿਹ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥ਅੰਤਿਰ ਪਰ੍ੇਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਦਰਸਨੁ ॥ ਗੁਰਬਾਣੀ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸੁ ਪਰਸਨੁ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਿਨਰਮਲ ਜੋਿਤ ਸਬਾਈਘਿਟ ਦੀਪਕੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਭੋਜਨ ਿਗਆਨੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥ ਿਜਿਨ ਚਾਿਖਆ ਿਤਿਨ ਦਰਸਨੁਡੀਠਾ ॥ ਦਰਸਨੁ ਦੇਿਖ ਿਮਲੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਮਨਸਾ ਮਾਿਰ ਸਮਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਸੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥ਿਤਨ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਬਰ੍ਹਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਸੁ ਹਿਰ ਜਨ ਕੀ ਸੰਗਿਤ ਦੀਜੈ ਿਜਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁਹਿਰਪਰ੍ਭੁ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੭॥੫॥੧੧॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਾਚੇ ਸਾਿਹਬ ਿਸਰਜਣਹਾਰੇ ॥ ਿਜਿਨ ਧਰ ਚਕਰ੍ ਧਰੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ਸਾਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ ਵੇਕੀ ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥ ਦੁਇ ਪੰਦੀ ਦੁਇ ਰਾਹਚਲਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਿਵਣੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਪੜਿਹ ਮਨਮੁਖ ਪਰ ੁ ਿਬਿਧ ਨਹੀਜਾਨਾ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਹ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਨਾ ॥ ਲੈ ਕੈ ਵਢੀ ਦੇਿਨ ਉਗਾਹੀ ਦਰੁਮਿਤ ਕਾ ਗਿਲ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਪੜਿਹ ਪੁਰਾਣਾ ॥ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਿਹ ਤਤੁ ਨ ਜਾਣਾ ॥ ਿਵਣੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਸਚ ਸੂਚੇਸਚ ੁਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ ਸਭ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਆਖੈ ॥ ਆਪੇ ਦਾਨਾ ਸਚ ੁਪਰਾਖੈ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਪਰ੍ਭੁਅਪਨੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਆਖੈ ਕੇਤੀ ਬਾਣੀ ॥ ਸੁਿਣ ਕਹੀਐ ਕੋ ਅਤੰੁ ਨ ਜਾਣੀ ॥ਜਾ ਕਉ ਅਲਖੁ ਲਖਾਏ ਆਪੇ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੁਿਧ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ ਜਨਮੇ ਕਉ ਵਾਜਿਹ ਵਾਧਾਏ ॥ ਸੋਿਹਲੜੇਅਿਗਆਨੀ ਗਾਏ ॥ ਜ ੋਜਨਮੈ ਿਤਸੁ ਸਰਪਰ ਮਰਣਾ ਿਕਰਤੁ ਪਇਆ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਸੰਜੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਮੇਰੈਪਰ੍ਿਭ ਕੀਏ ॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਇ ਦੁਖਾ ਸੁਖ ਦੀਏ ॥ ਦੁਖ ਸਖੁ ਹੀ ਤੇ ਭਏ ਿਨਰਾਲੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੀਲੁ ਸਨਾਹਾ ਹੇ॥੮॥ ਨੀਕੇ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥ ਸਚ ੁ ਸਉਦਾ ਲੈ ਗੁਰ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਸਚਾ ਵਖਰ ੁ ਿਜਸੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਸਬਿਦ ਸਚੈਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਕਾਚੀ ਸਉਦੀ ਤੋਟਾ ਆਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ॥ ਪੂੰਜੀ ਸਾਬਤੁ ਰਾਿਸ ਸਲਾਮਿਤ

1033 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਚਕੂਾ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਸਭੁ ਕੋ ਬਲੋੈ ਆਪਣ ਭਾਣੈ ॥ ਮਨਮੁਖੁ ਦੂਜੈ ਬਿੋਲ ਨ ਜਾਣ ੈ॥ ਅੰਧੁਲੇ ਕੀ ਮਿਤਅੰਧਲੀ ਬਲੋੀ ਆਇ ਗਇਆ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਦੁਖ ਮਿਹ ਜਨਮੈ ਦੁਖ ਮਿਹ ਮਰਣਾ ॥ ਦੂਖੁ ਨ ਿਮਟੈ ਿਬਨੁਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥ ਦੂਖੀ ਉਪਜੈ ਦੂਖੀ ਿਬਨਸੈ ਿਕਆ ਲੈ ਆਇਆ ਿਕਆ ਲੈ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਸਚੀ ਕਰਣੀ ਗੁਰਕੀ ਿਸਰਕਾਰਾ ॥ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਨਹੀ ਜਮ ਧਾਰਾ ॥ ਡਾਲ ਛੋਿਡ ਤਤੁ ਮਲੂੁ ਪਰਾਤਾ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ਹਿਰ ਕੇ ਲੋਗ ਨਹੀ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ॥ ਨਾ ਦੁਖੁ ਦੇਖਿਹ ਪੰਿਥ ਕਰਾਰੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਪੂਜਾ ਅਵਰ ੁਨ ਦੂਜਾਕਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਓੜੁ ਨ ਕਥਨੈ ਿਸਫਿਤ ਸਜਾਈ ॥ ਿਜਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵਿਹ ਰਹਿਹ ਰਜਾਈ ॥ ਦਰਗਹ ਪੈਧੇ ਜਾਿਨਸੁਹੇਲੇ ਹਕੁਿਮ ਸਚੇ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ਗੁਣ ਕਥਿਹ ਘਨੇਰੇ ॥ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ਵਡੇ ਵਡੇਰੇ ॥ਨਾਨਕ ਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਪਿਤ ਰਾਖਹ ੁ ਤੂ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥੧੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥ਕਾਇਆ ਨਗਰ ੁ ਨਗਰ ਗੜ ਅੰਦਿਰ ॥ ਸਾਚਾ ਵਾਸਾ ਪੁਿਰ ਗਗਨੰਦਿਰ ॥ ਅਸਿਥਰ ੁ ਥਾਨੁ ਸਦਾ ਿਨਰਮਾਇਲੁਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਅਦੰਿਰ ਕੋਟ ਛਜੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥ ਆਪੇ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥ ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਜੜੇ ਜਿੜਜਾਣੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਖੋਲਾਇਦਾ ॥੨॥ ਭੀਤਿਰ ਕੋਟ ਗੁਫਾ ਘਰ ਜਾਈ ॥ ਨਉ ਘਰ ਥਾਪੇ ਹਕੁਿਮ ਰਜਾਈ ॥ ਦਸਵੈਪੁਰਖੁ ਅਲੇਖੁ ਅਪਾਰੀ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਦਾ ॥੩॥ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਇਕ ਵਾਸਾ ॥ ਆਪੇ ਕੀਤੋ ਖਲੇੁਤਮਾਸਾ ॥ ਬਲਦੀ ਜਿਲ ਿਨਵਰੈ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਆਪੇ ਜਲ ਿਨਿਧ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥ ਧਰਿਤ ਉਪਾਇ ਧਰੀ ਧਰਮ ਸਾਲਾ ॥ਉਤਪਿਤ ਪਰਲਉ ਆਿਪ ਿਨਰਾਲਾ ॥ ਪਵਣੈ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ਸਭ ਥਾਈ ਕਲਾ ਿਖੰਿਚ ਢਾਹਾਇਦਾ ॥੫॥ ਭਾਰਅਠਾਰਹ ਮਾਲਿਣ ਤੇਰੀ ॥ ਚਉਰ ੁ ਢਲੁੈ ਪਵਣੈ ਲੈ ਫੇਰੀ ॥ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜ ੁ ਦੁਇ ਦੀਪਕ ਰਾਖੇ ਸਿਸ ਘਿਰ ਸੂਰੁਸਮਾਇਦਾ ॥੬॥ ਪਖੰੀ ਪਚੰ ਉਡਿਰ ਨਹੀ ਧਾਵਿਹ ॥ ਸਫਿਲਓ ਿਬਰਖੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲੁ ਪਾਵਿਹ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਸਹਿਜ ਰਵੈ ਗੁਣ ਗਾਵ ੈ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਗੋ ਚਗੁਾਇਦਾ ॥੭॥ ਿਝਲਿਮਿਲ ਿਝਲਕੈ ਚੰਦੁ ਨ ਤਾਰਾ ॥ ਸੂਰਜ ਿਕਰਿਣਨ ਿਬਜੁਿਲ ਗੈਣਾਰਾ ॥ ਅਕਥੀ ਕਥਉ ਿਚਹਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ਮਿਨ ਭਾਇਦਾ ॥੮॥ ਪਸਰੀ ਿਕਰਿਣਜੋਿਤ ਉਿਜਆਲਾ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਦੇਖੈ ਆਿਪ ਦਇਆਲਾ ॥ ਅਨਹਦ ਰਣੁ ਝਣੁਕਾਰ ੁਸਦਾ ਧੁਿਨ ਿਨਰਭਉ ਕੈ ਘਿਰ

1034 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਵਾਇਦਾ ॥੯॥ ਅਨਹਦੁ ਵਾਜੈ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਭਾਜੈ ॥ ਸਗਲ ਿਬਆਿਪ ਰਿਹਆ ਪਰ੍ਭੁ ਛਾਜੈ ॥ ਸਭ ਤੇਰੀ ਤੂ ਗੁਰਮਿੁਖਜਾਤਾ ਦਿਰ ਸੋਹੈ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਆਿਦ ਿਨਰੰਜਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਸੋਈ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਜਾਣਾ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥ਏਕੰਕਾਰ ੁਵਸੈ ਮਿਨ ਭਾਵ ੈਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਆ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ॥ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣਾਦੂਆ ਤੀਆ ॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਸੁ ਅਪਰ ਪਰਪੰਰ ੁ ਪਰਿਖ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਸਚ ੁ ਗਿਹਰਗੰਭੀਰਾ ॥ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾ ਚੀਰਾ ॥ ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਧੁ ਜਾਚੈ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁਸਚ ੁ ਹਾਿਥ ਤੁਮਾਰੈ ॥ ਵੇਪਰਵਾਹ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰੈ ॥ ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰਪਾਲੁ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਦਾ॥੧੪॥ ਆਪੇ ਦਿੇਖ ਿਦਖਾਵੈ ਆਪੇ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥ ਆਪੇ ਜੋਿੜ ਿਵਛੋੜੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮਾਿਰਜੀਵਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਧੁ ਅਦੰਿਰ ॥ ਦੇਖਿਹ ਆਿਪ ਬੈਿਸ ਿਬਜ ਮੰਦਿਰ ॥ ਨਾਨਕੁ ਸਾਚ ੁਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀਹਿਰ ਦਰਸਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੩॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦਰਸਨੁ ਪਾਵਾ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ॥ ਭਾਇ ਭਗਿਤਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਤੂ ਭਾਵਿਹ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਰਸਨ ਰਸਾਇਦਾ ॥੧॥ ਸੋਹਿਨ ਭਗਤ ਪਰ੍ਭੂ ਦਰਬਾਰੇ ॥ਮੁਕਤੁ ਭਏ ਹਿਰ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ ॥ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਤੇਰੈ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦਾ ॥੨॥ ਈਸਰੁਬਰ੍ਹਮਾ ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ॥ ਇੰਦਰ੍ ਤਪੇ ਮੁਿਨ ਤੇਰੀ ਸੇਵਾ ॥ ਜਤੀ ਸਤੀ ਕੇਤੇ ਬਨਵਾਸੀ ਅਤੰੁ ਨ ਕੋਈ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥ਿਵਣੁ ਜਾਣਾਏ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪਣ ਭਾਣੈ ॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੀਅ ਉਪਾਏ ਭਾਣੈ ਸਾਹਲਵਾਇਦਾ ॥੪॥ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਿਨਹਚਉ ਹੋਵੈ ॥ ਮਨਮੁਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ਰੋਵੈ ॥ ਨਾਵਹ ੁ ਭੁਲਾ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥ ਿਨਰਮਲ ਕਾਇਆ ਊਜਲ ਹਸੰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨ ਅਸੰਾ ॥ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਕਿਰ ਪੀਵੈ ਬਾਹਿੁੜ ਦੂਖੁ ਨ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥ ਬਹ ੁਸਾਦਹ ੁਦੂਖੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਵੈ ॥ ਭੋਗਹ ੁਰੋਗਸੁ ਅੰਿਤ ਿਵਗੋਵੈ ॥ ਹਰਖਹ ੁ ਸੋਗੁ ਨ ਿਮਟਈ ਕਬਹ ੂ ਿਵਣੁ ਭਾਣੇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੭॥ ਿਗਆਨ ਿਵਹਣੂੀ ਭਵੈਸਬਾਈ ॥ ਸਾਚਾ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਿਨਰਭਉ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ੂ ਸਚ ੁ ਜਾਤਾ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੮॥ਅਟਲੁ ਅਡੋਲੁ ਅਤੋਲੁ ਮੁਰਾਰੇ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਢਾਹੇ ਫੇਿਰ ਉਸਾਰੇ ॥ ਰਪੂੁ ਨ ਰੇਿਖਆ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਕੀਮਿਤ ਸਬਿਦ

1035 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੇਿਦ ਪਤੀਆਇਦਾ ॥੯॥ ਹਮ ਦਾਸਨ ਕੇ ਦਾਸ ਿਪਆਰੇ ॥ ਸਾਿਧਕ ਸਾਚ ਭਲੇ ਵੀਚਾਰੇ ॥ ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈਿਜਿਣ ਜਾਸੀ ਆਪੇ ਸਾਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਪਲੈ ਸਾਚ ੁ ਸਚੇ ਸਿਚਆਰਾ ॥ ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ਸਬਦੁ ਿਪਆਰਾ ॥ਿਤਰ੍ਭਵਿਣ ਸਾਚ ੁ ਕਲਾ ਧਿਰ ਥਾਪੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਪਤੀਆਇਦਾ ॥੧੧॥ ਵਡਾ ਵਡਾ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁਸੋਝੀ ਿਕਨੈ ਨ ਹੋਈ ॥ ਸਾਿਚ ਿਮਲੈ ਸੋ ਸਾਚੇ ਭਾਏ ਨਾ ਵੀਛੁਿੜ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਧੁਰਹ ੁ ਿਵਛੁੰਨੇ ਧਾਹੀ ਰੁੰਨੇ ॥ਮਿਰ ਮਿਰ ਜਨਮਿਹ ਮੁਹਲਿਤ ਪੁਨੰੇ ॥ ਿਜਸੁ ਬਖਸੇ ਿਤਸੁ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਮੇਿਲ ਨ ਪਛੋਤਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਆਪੇਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥ ਆਪੇ ਿਤਰ੍ਪਤਾ ਆਪੇ ਮੁਕਤਾ ॥ ਆਪੇ ਮੁਕਿਤ ਦਾਨੁ ਮੁਕਤੀਸਰ ੁਮਮਤਾ ਮੋਹ ੁਚਕੁਾਇਦਾ॥੧੪॥ ਦਾਨਾ ਕੈ ਿਸਿਰ ਦਾਨੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖ ੈ ਕੀਤਾ ਅਪਣਾਕਰਣੀ ਕਾਰ ਕਰਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਸੇ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਾਚੇ ਭਾਵਿਹ ॥ ਤੁਝ ਤੇ ਉਪਜਿਹ ਤੁਝ ਮਾਿਹ ਸਮਾਵਿਹ ॥ਨਾਨਕੁ ਸਾਚ ੁ ਕਹੈ ਬੇਨਤੰੀ ਿਮਿਲ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੪॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਅਰਬਦ ਨਰਬਦਧੁੰਧਕੂਾਰਾ ॥ ਧਰਿਣ ਨ ਗਗਨਾ ਹਕੁਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਨਾ ਿਦਨੁ ਰਿੈਨ ਨ ਚੰਦੁ ਨ ਸੂਰਜੁ ਸੁੰਨ ਸਮਾਿਧ ਲਗਾਇਦਾ॥੧॥ ਖਾਣੀ ਨ ਬਾਣੀ ਪਉਣ ਨ ਪਾਣੀ ॥ ਓਪਿਤ ਖਪਿਤ ਨ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥ ਖਡੰ ਪਤਾਲ ਸਪਤ ਨਹੀ ਸਾਗਰਨਦੀ ਨ ਨੀਰ ੁ ਵਹਾਇਦਾ ॥੨॥ ਨਾ ਤਿਦ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ॥ ਦਜੋਕੁ ਿਭਸਤੁ ਨਹੀ ਖੈ ਕਾਲਾ ॥ ਨਰਕੁਸੁਰਗੁ ਨਹੀ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਨਾ ਕੋ ਆਇ ਨ ਜਾਇਦਾ ॥੩॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈਏਕੋ ਸੋਈ ॥ ਨਾਿਰ ਪੁਰਖੁ ਨਹੀ ਜਾਿਤ ਨ ਜਨਮਾ ਨਾ ਕੋ ਦਖੁੁ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥ ਨਾ ਤਿਦ ਜਤੀ ਸਤੀ ਬਨਵਾਸੀ ॥ਨਾ ਤਿਦ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਭੇਖੁ ਨ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋ ਨਾਥੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥ ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮਨਾ ਬਰ੍ਤ ਪੂਜਾ ॥ ਨਾ ਕੋ ਆਿਖ ਵਖਾਣੈ ਦੂਜਾ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਉਪਾਇ ਿਵਗਸੈ ਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥ ਨਾਸੁਿਚ ਸੰਜਮੁ ਤੁਲਸੀ ਮਾਲਾ ॥ ਗੋਪੀ ਕਾਨੁ ਨ ਗਊ ਗਆਲਾ ॥ ਤਤੰੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋ ਵੰਸੁ ਵਜਾਇਦਾ॥੭॥ ਕਰਮ ਧਰਮ ਨਹੀ ਮਾਇਆ ਮਾਖੀ ॥ ਜਾਿਤ ਜਨਮੁ ਨਹੀ ਦੀਸੈ ਆਖੀ ॥ ਮਮਤਾ ਜਾਲੁ ਕਾਲੁ ਨਹੀ ਮਾਥੈਨਾ ਕੋ ਿਕਸੈ ਿਧਆਇਦਾ ॥੮॥ ਿਨੰਦੁ ਿਬੰਦੁ ਨਹੀ ਜੀਉ ਨ ਿਜੰਦੋ ॥ ਨਾ ਤਿਦ ਗੋਰਖੁ ਨਾ ਮਾਿਛੰਦੋ ॥ ਨਾ ਤਿਦ

1036 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਕੁਲ ਓਪਿਤ ਨਾ ਕੋ ਗਣਤ ਗਣਾਇਦਾ ॥੯॥ ਵਰਨ ਭੇਖ ਨਹੀ ਬਰ੍ਹਮਣ ਖਤਰ੍ੀ ॥ ਦਉੇ ਨਦਹੇਰੁਾ ਗਊ ਗਾਇਤਰ੍ੀ ॥ ਹੋਮ ਜਗ ਨਹੀ ਤੀਰਿਥ ਨਾਵਣੁ ਨਾ ਕੋ ਪੂਜਾ ਲਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਨਾ ਕੋ ਮਲੁਾ ਨਾ ਕੋਕਾਜੀ ॥ ਨਾ ਕੋ ਸੇਖੁ ਮਸਾਇਕੁ ਹਾਜੀ ॥ ਰਈਅਿਤ ਰਾਉ ਨ ਹਉਮੈ ਦੁਨੀਆ ਨਾ ਕੋ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੧੧॥ਭਾਉ ਨ ਭਗਤੀ ਨਾ ਿਸਵ ਸਕਤੀ ॥ ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਿਬਦੰੁ ਨਹੀ ਰਕਤੀ ॥ ਆਪੇ ਸਾਹ ੁਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ਸਾਚੇ ਏਹੋਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਬਦੇ ਕਤਬੇ ਨ ਿਸੰਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤ ॥ ਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ਉਦੈ ਨਹੀ ਆਸਤ ॥ ਕਹਤਾ ਬਕਤਾ ਆਿਪਅਗੋਚਰ ੁ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਬਾਝ ੁ ਕਲਾ ਆਡਾਣੁਰਹਾਇਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਵਧਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਿਵਰਲੇ ਕਉ ਗੁਿਰ ਸਬਦੁਸੁਣਾਇਆ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਦਖੇੈ ਹਕੁਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਖੰਡ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਪਾਤਾਲ ਅਰੰਭੇ ਗੁਪਤਹ ੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਦਾ॥੧੫॥ ਤਾ ਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਿਚ ਰਤੇ ਿਬਸਮਾਦੀ ਿਬਸਮ ਭਏ ਗੁਣਗਾਇਦਾ ॥੧੬॥੩॥੧੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਿਨਰਾਲਾ ॥ ਸਾਚਾ ਥਾਨੁ ਕੀਓ ਦਇਆਲਾ ॥ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਬੰਧਨੁ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ੁ ਰਚਾਇਦਾ ॥੧॥ ਨਉ ਘਰ ਥਾਪੇ ਥਾਪਣਹਾਰੈ ॥ ਦਸਵੈ ਵਾਸਾਅਲਖ ਅਪਾਰੈ ॥ ਸਾਇਰ ਸਪਤ ਭਰੇ ਜਿਲ ਿਨਰਮਿਲ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਇਦਾ ॥੨॥ ਰਿਵ ਸਿਸ ਦੀਪਕ ਜੋਿਤਸਬਾਈ ॥ ਆਪੇ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ਵਿਡਆਈ ॥ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਚੇ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੩॥ ਗੜ ਮਿਹਹਾਟ ਪਟਣ ਵਾਪਾਰਾ ॥ ਪੂਰੈ ਤੋਿਲ ਤੋਲੈ ਵਣਜਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਰਤਨੁ ਿਵਸਾਹੇ ਲੇਵ ੈਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ਪਾਵਣਹਾਰੈ ॥ ਵੇਪਰਵਾਹ ਪੂਰੇ ਭਡੰਾਰੈ ॥ ਸਰਬ ਕਲਾ ਲੇ ਆਪੇ ਰਿਹਆ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਕਸ ੈਬੁਝਾਇਦਾ॥੫॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ॥ ਜਮ ਜੰਦਾਰ ੁ ਨ ਮਾਰੈ ਫੇਟੈ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਅੰਤਿਰ ਕਮਲੁ ਿਬਗਾਸੀ ਆਪੇਿਬਗਿਸ ਿਧਆਇਦਾ ॥੬॥ ਆਪੇ ਵਰਖੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਧਾਰਾ ॥ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ਅਪਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਪਰ੍ੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥ ਪਰ੍ੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਲਹੈ ਅਮਲੋੋ ॥ ਕਬ ਹੀ ਨ ਘਾਟਿਸ ਪੂਰਾਤੋਲੋ ॥ ਸਚੇ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਸਚੋ ਸਉਦਾ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥ ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਿਵਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥ ਪੂਰਾ ਸਿਤਗੁਰੁ

1037 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਲੈ ਿਮਲਾਏ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਇ ਸੁ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣੈ ਮਾਨੈ ਹਕੁਮੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥ ਹਕੁਮੇ ਆਇਆ ਹਕੁਿਮਸਮਾਇਆ ॥ ਹਕੁਮੇ ਦੀਸੈ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਹਕੁਮੇ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ਹਕੁਮੇ ਕਲਾ ਰਹਾਇਦਾ ॥੧੦॥ਹਕੁਮੇ ਧਰਤੀ ਧਉਲ ਿਸਿਰ ਭਾਰੰ ॥ ਹਕੁਮੇ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਗੈਣਾਰੰ ॥ ਹਕੁਮੇ ਿਸਵ ਸਕਤੀ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਹਕੁਮੇ ਖਲੇਖੇਲਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਹਕੁਮੇ ਆਡਾਣੇ ਆਗਾਸੀ ॥ ਹਕੁਮੇ ਜਲ ਥਲ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਵਾਸੀ ॥ ਹਕੁਮੇ ਸਾਸ ਿਗਰਾਸਸਦਾ ਫਿੁਨ ਹਕੁਮੇ ਦੇਿਖ ਿਦਖਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਹਕੁਿਮ ਉਪਾਏ ਦਸ ਅਉਤਾਰਾ ॥ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਅਗਣਤ ਅਪਾਰਾ ॥ਮਾਨੈ ਹਕੁਮੁ ਸੁ ਦਰਗਹ ਪਝੈੈ ਸਾਿਚ ਿਮਲਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਹਕੁਮੇ ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਦਾਰੇ ॥ ਹਕੁਮੇ ਿਸਧਸਾਿਧਕ ਵੀਚਾਰੇ ॥ ਆਿਪ ਨਾਥੁ ਨਥੀ ਸਭ ਜਾ ਕੀ ਬਖਸੇ ਮੁਕਿਤ ਕਰਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ੁ ਗੜੈ ਮਿਹਰਾਜਾ ॥ ਨੇਬ ਖਵਾਸ ਭਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ॥ ਿਮਿਥਆ ਲਭੋੁ ਨਾਹੀ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਲਿਬ ਪਾਿਪ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਨਗਰ ਮਿਹ ਕਾਰੀ ॥ ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਰਿਣ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸਹਿਜ ਿਮਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀਪਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੪॥੧੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸੁੰਨ ਕਲਾ ਅਪਰੰਪਿਰ ਧਾਰੀ ॥ ਆਿਪ ਿਨਰਾਲਮੁ ਅਪਰਅਪਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਕੁਦਰਿਤ ਕਿਰ ਕਿਰ ਦੇਖੈ ਸੁੰਨਹ ੁਸੁੰਨੁ ਉਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਸੁੰਨ ੈਤੇ ਸਾਜੇ ॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟਉਪਾਇ ਕਾਇਆ ਗੜ ਰਾਜੇ ॥ ਅਗਿਨ ਪਾਣੀ ਜੀਉ ਜੋਿਤ ਤੁਮਾਰੀ ਸੁੰਨੇ ਕਲਾ ਰਹਾਇਦਾ ॥੨॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਬਰ੍ਹਮਾਿਬਸਨੁ ਮਹਸੇੁ ਉਪਾਏ ॥ ਸੁੰਨੇ ਵਰਤੇ ਜੁਗ ਸਬਾਏ ॥ ਇਸੁ ਪਦ ਵੀਚਾਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ਿਤਸੁ ਿਮਲੀਐ ਭਰਮੁਚਕੁਾਇਦਾ ॥੩॥ ਸੁੰਨਹ ੁਸਪਤ ਸਰੋਵਰ ਥਾਪੇ ॥ ਿਜਿਨ ਸਾਜੇ ਵੀਚਾਰੇ ਆਪੇ ॥ ਿਤਤੁ ਸਤ ਸਿਰ ਮਨੂਆ ਗੁਰਮਿੁਖਨਾਵੈ ਿਫਿਰ ਬਾਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਗੈਣਾਰੇ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਜੋਿਤ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਸਾਰੇ ॥ਸੁੰਨੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਿਨਰਾਲਮੁ ਸੁੰਨੇ ਤਾੜੀ ਲਾਇਦਾ ॥੫॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਧਰਿਤ ਅਕਾਸੁ ਉਪਾਏ ॥ ਿਬਨੁ ਥਮੰਾ ਰਾਖੇਸਚ ੁਕਲ ਪਾਏ ॥ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਸਾਿਜ ਮੇਖੁਲੀ ਮਾਇਆ ਆਿਪ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਦਾ ॥੬॥ ਸੁੰਨਹ ੁਖਾਣੀ ਸੁੰਨਹ ੁਬਾਣੀ ॥ਸੁੰਨਹ ੁ ਉਪਜੀ ਸੁੰਿਨ ਸਮਾਣੀ ॥ ਉਤਭੁਜੁ ਚਲਤੁ ਕੀਆ ਿਸਿਰ ਕਰਤੈ ਿਬਸਮਾਦੁ ਸਬਿਦ ਦੇਖਾਇਦਾ ॥੭॥ਸੁੰਨਹ ੁਰਾਿਤ ਿਦਨਸੁ ਦੁਇ ਕੀਏ ॥ ਓਪਿਤ ਖਪਿਤ ਸੁਖਾ ਦੁਖ ਦੀਏ ॥ ਸੁਖ ਦਖੁ ਹੀ ਤੇ ਅਮਰ ੁਅਤੀਤਾ ਗੁਰਮੁਿਖ

1038 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਨਜ ਘਰ ੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥ ਸਾਮ ਵੇਦੁ ਿਰਗੁ ਜੁਜਰ ੁ ਅਥਰਬਣੁ ॥ ਬਰ੍ਹਮੇ ਮੁਿਖ ਮਾਇਆ ਹੈ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ॥ ਤਾ ਕੀਕੀਮਿਤ ਕਿਹ ਨ ਸਕੈ ਕੋ ਿਤਉ ਬਲੋੇ ਿਜਉ ਬਲੋਾਇਦਾ ॥੯॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਸਪਤ ਪਾਤਾਲ ਉਪਾਏ ॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਭਵਣਰਖੇ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਆਪੇ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ਅਪਰੰਪਿਰ ਸਭੁ ਤਰੇੋ ਕੀਆ ਕਮਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਰਜ ਤਮ ਸਤ ਕਲ ਤਰੇੀਛਾਇਆ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਹਉਮੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਹਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਗੁਿਣ ਚਉਥੈ ਮੁਕਿਤਕਰਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਸੁੰਨਹ ੁ ਉਪਜੇ ਦਸ ਅਵਤਾਰਾ ॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਇ ਕੀਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਗਣਗੰਧਰਬ ਸਾਜੇ ਸਿਭ ਿਲਿਖਆ ਕਰਮ ਕਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਮਝੈ ਰੋਗੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਇਹ ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀਜਾਣੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥ ਜਗੁਹ ਜੁਗੰਤਿਰ ਮੁਕਿਤ ਪਰਾਇਣ ਸੋ ਮੁਕਿਤ ਭਇਆ ਪਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਪੰਚ ਤਤੁ ਸੁੰਨਹੁਪਰਗਾਸਾ ॥ ਦੇਹ ਸਜੰੋਗੀ ਕਰਮ ਅਿਭਆਸਾ ॥ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਦੁਇ ਮਸਤਿਕ ਲੀਖੇ ਪਾਪੁ ਪੁਨੰੁ ਬੀਜਾਇਦਾ ॥੧੪॥ਊਤਮ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਖ ਿਨਰਾਲੇ ॥ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਹਿਰ ਰਿਸ ਮਤਵਾਲੇ ॥ ਿਰਿਧ ਬੁਿਧ ਿਸਿਧ ਿਗਆਨੁ ਗੁਰ ੂ ਤੇਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਇਸੁ ਮਨ ਮਾਇਆ ਕਉ ਨੇਹ ੁ ਘਨਰੇਾ ॥ ਕੋਈ ਬੂਝਹ ੁ ਿਗਆਨੀ ਕਰਹੁਿਨਬਰੇਾ ॥ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਹਉਮੈ ਸਹਸਾ ਨਰ ੁ ਲੋਭੀ ਕੂੜੁ ਕਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਸੁਨੰਸਮਾਿਧ ਸਚੇ ਘਰ ਬਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਿਨਰਮਲ ਨਾਦੁ ਸਬਦ ਧੁਿਨ ਸਚ ੁ ਰਾਮੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੭॥੫॥੧੭॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਆਇ ਨ ਜਾਈ ਪਰ੍ਭੁ ਿਕਰਪਾਲਾ ॥ ਜੀਆ ਅੰਦਿਰ ਜੁਗਿਤਸਮਾਈ ਰਿਹਓ ਿਨਰਾਲਮੁ ਰਾਇਆ ॥੧॥ ਜਗੁ ਿਤਸ ਕੀ ਛਾਇਆ ਿਜਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇਆ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਭੈਣ ਨਭਰਾਉ ਕਮਾਇਆ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਓਪਿਤ ਖਪਿਤ ਕੁਲ ਜਾਤੀ ਓਹ ੁ ਅਜਰਾਵਰ ੁ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥੨॥ ਤੂ ਅਕਾਲਪੁਰਖੁ ਨਾਹੀ ਿਸਿਰ ਕਾਲਾ ॥ ਤੂ ਪੁਰਖੁ ਅਲੇਖ ਅਗੰਮ ਿਨਰਾਲਾ ॥ ਸਤ ਸੰਤਿੋਖ ਸਬਿਦ ਅਿਤ ਸੀਤਲੁ ਸਹਜਭਾਇ ਿਲਵ ਲਾਇਆ ॥੩॥ ਤਰ੍ੈ ਵਰਤਾਇ ਚਉਥੈ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ॥ ਕਾਲ ਿਬਕਾਲ ਕੀਏ ਇਕ ਗਰ੍ਾਸਾ ॥ ਿਨਰਮਲਜੋਿਤ ਸਰਬ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਿਰ ਅਨਹਦ ਸਬਿਦ ਿਦਖਾਇਆ ॥੪॥ ਊਤਮ ਜਨ ਸੰਤ ਭਲੇ ਹਿਰ ਿਪਆਰੇ ॥ਹਿਰ ਰਸ ਮਾਤੇ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਰੇਣ ਸੰਤ ਜਨ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ॥੫॥ ਤੂ ਅੰਤਰਜਾਮੀ

1039 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜੀਅ ਸਿਭ ਤੇਰੇ ॥ ਤੂ ਦਾਤਾ ਹਮ ਸੇਵਕ ਤਰੇੇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਦੀਜੈ ਗੁਿਰ ਿਗਆਨ ਰਤਨੁ ਦੀਪਾਇਆ॥੬॥ ਪੰਚ ਤਤੁ ਿਮਿਲ ਇਹ ੁਤਨੁ ਕੀਆ ॥ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਾਏ ਸੁਖੁ ਥੀਆ ॥ ਕਰਮ ਕਰਤੂਿਤ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲੁ ਲਾਗਾਹਿਰ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਮਿਨ ਪਾਇਆ ॥੭॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਭੂਖ ਿਪਆਸ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥ ਸਰਬ ਿਨਰੰਜਨੁ ਘਿਟ ਘਿਟਜਾਿਨਆ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਿਸ ਰਾਤਾ ਕੇਵਲ ਬਰੈਾਗੀ ਗੁਰਮਿਤ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇਆ ॥੮॥ ਅਿਧਆਤਮ ਕਰਮ ਕਰੇਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ॥ ਿਨਰਮਲ ਜੋਿਤ ਿਨਰੰਤਿਰ ਜਾਤੀ ॥ ਸਬਦ ੁ ਰਸਾਲੁ ਰਸਨ ਰਿਸ ਰਸਨਾ ਬਣੇੁ ਰਸਾਲੁ ਵਜਾਇਆ॥੯॥ ਬੇਣੁ ਰਸਾਲ ਵਜਾਵੈ ਸੋਈ ॥ ਜਾ ਕੀ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਬੂਝਹ ੁ ਇਹ ਿਬਿਧ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਇਆ ॥੧੦॥ ਐਸੇ ਜਨ ਿਵਰਲੇ ਸੰਸਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿਹ ਰਹਿਹ ਿਨਰਾਰੇ ॥ਆਿਪ ਤਰਿਹ ਸਗੰਿਤ ਕੁਲ ਤਾਰਿਹ ਿਤਨ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜਿਗ ਆਇਆ ॥੧੧॥ ਘਰ ੁਦਰ ੁਮਦੰਰ ੁਜਾਣੈ ਸਈੋ ॥ਿਜਸੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥ ਕਾਇਆ ਗੜ ਮਹਲ ਮਹਲੀ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾ ਸਚ ੁ ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ॥੧੨॥ ਚਤੁਰ ਦਸ ਹਾਟ ਦੀਵੇ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ॥ ਸੇਵਕ ਪੰਚ ਨਾਹੀ ਿਬਖੁ ਚਾਖੀ ॥ ਅੰਤਿਰ ਵਸਤੁ ਅਨੂਪ ਿਨਰਮੋਲਕਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਹਿਰ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥ ਤਖਿਤ ਬਹੈ ਤਖਤੈ ਕੀ ਲਾਇਕ ॥ ਪਚੰ ਸਮਾਏ ਗੁਰਮਿਤ ਪਾਇਕ ॥ਆਿਦ ਜੁਗਾਦੀ ਹੈ ਭੀ ਹੋਸੀ ਸਹਸਾ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥੧੪॥ ਤਖਿਤ ਸਲਾਮੁ ਹੋਵੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ॥ ਇਹ ੁ ਸਾਚੁਵਡਾਈ ਗੁਰਮਿਤ ਿਲਵ ਜਾਤੀ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਤਰ ੁ ਤਾਰੀ ਹਿਰ ਅਿੰਤ ਸਖਾਈ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥੧॥੧੮॥ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹਿਰ ਧਨੁ ਸੰਚਹ ੁ ਰੇ ਜਨ ਭਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਿਵ ਰਹਹ ੁਸਰਣਾਈ ॥ ਤਸਕਰ ੁ ਚੋਰ ੁਨ ਲਾਗੈਤਾ ਕਉ ਧੁਿਨ ਉਪਜੈ ਸਬਿਦ ਜਗਾਇਆ ॥੧॥ ਤੂ ਏਕੰਕਾਰ ੁ ਿਨਰਾਲਮ ੁ ਰਾਜਾ ॥ ਤੂ ਆਿਪ ਸਵਾਰਿਹ ਜਨ ਕੇਕਾਜਾ ॥ ਅਮਰ ੁਅਡਲੋੁ ਅਪਾਰ ੁਅਮੋਲਕੁ ਹਿਰ ਅਸਿਥਰ ਥਾਿਨ ਸੁਹਾਇਆ ॥੨॥ ਦੇਹੀ ਨਗਰੀ ਊਤਮ ਥਾਨਾ ॥ਪੰਚ ਲਕੋ ਵਸਿਹ ਪਰਧਾਨਾ ॥ ਊਪਿਰ ਏਕੰਕਾਰ ੁ ਿਨਰਾਲਮੁ ਸੁੰਨ ਸਮਾਿਧ ਲਗਾਇਆ ॥੩॥ ਦਹੇੀ ਨਗਰੀ ਨਉਦਰਵਾਜੇ ॥ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਕਰਣੈਹਾਰੈ ਸਾਜੇ ॥ ਦਸਵੈ ਪੁਰਖੁ ਅਤੀਤੁ ਿਨਰਾਲਾ ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥੪॥ਪੁਰਖੁ ਅਲੇਖੁ ਸਚੇ ਦੀਵਾਨਾ ॥ ਹਕੁਿਮ ਚਲਾਏ ਸਚ ੁ ਨੀਸਾਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਖੋਿਜ ਲਹਹ ੁ ਘਰ ੁ ਅਪਨਾ ਹਿਰ

1040 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਤਮ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ॥੫॥ ਸਰਬ ਿਨਰਜੰਨ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਨਾ ॥ ਅਦਲੁ ਕਰੇ ਗੁਰ ਿਗਆਨ ਸਮਾਨਾ ॥ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੈ ਗਰਦਿਨ ਮਾਰੇ ਹਉਮੈ ਲਭੋੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥੬॥ ਸਚੈ ਥਾਿਨ ਵਸੈ ਿਨਰਕੰਾਰਾ ॥ ਆਿਪ ਪਛਾਣੈ ਸਬਦੁਵੀਚਾਰਾ ॥ ਸਚੈ ਮਹਿਲ ਿਨਵਾਸੁ ਿਨਰੰਤਿਰ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥੭॥ ਨਾ ਮਨੁ ਚਲੈ ਨ ਪਉਣੁ ਉਡਾਵੈ ॥ਜੋਗੀ ਸਬਦੁ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਵੈ ॥ ਪੰਚ ਸਬਦ ਝਣੁਕਾਰ ੁ ਿਨਰਾਲਮੁ ਪਰ੍ਿਭ ਆਪੇ ਵਾਇ ਸੁਣਾਇਆ ॥੮॥ ਭਉ ਬਰੈਾਗਾਸਹਿਜ ਸਮਾਤਾ ॥ ਹਉਮੈ ਿਤਆਗੀ ਅਨਹਿਦ ਰਾਤਾ ॥ ਅੰਜਨੁ ਸਾਿਰ ਿਨਰੰਜਨੁ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਿਨਰਜੰਨੁ ਰਾਇਆ॥੯॥ ਦੁਖ ਭੈ ਭੰਜਨੁ ਪਰ੍ਭੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਰੋਗ ਕਟੇ ਕਾਟੀ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋ ਭਉ ਭਜੰਨੁ ਗੁਿਰਿਮਿਲਐ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ॥੧੦॥ ਕਾਲੈ ਕਵਲੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਜਾਣੈ ॥ ਬੂਝੈ ਕਰਮੁ ਸੁ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਆਪੇਜਾਣੈ ਆਿਪ ਪਛਾਣੈ ਸਭੁ ਿਤਸ ਕਾ ਚਜੋ ੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧੧॥ ਆਪੇ ਸਾਹ ੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਪਰਖੇਪਰਖਣਹਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਕਿਸ ਕਸਵਟੀ ਲਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥ ਆਿਪ ਦਇਆਿਲ ਦਇਆ ਪਰ੍ਿਭਧਾਰੀ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਪੁਰਖੁ ਅਤੀਤੁ ਵਸੈ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਗੁਰ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਿਮਲਾਇਆ॥੧੩॥ ਪਰ੍ਭੁ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਗਰਬੁ ਗਵਾਏ ॥ ਦੂਜਾ ਮੇਟੈ ਏਕੁ ਿਦਖਾਏ ॥ ਆਸਾ ਮਾਿਹ ਿਨਰਾਲਮੁ ਜੋਨੀ ਅਕੁਲਿਨਰਜੰਨੁ ਗਾਇਆ ॥੧੪॥ ਹਉਮੈ ਮੇਿਟ ਸਬਿਦ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੇ ਿਗਆਨੀ ਸੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਸੁਹਿਰ ਗੁਣ ਲਾਹਾ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਚ ੁ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥੨॥੧੯॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਚ ੁ ਕਹਹ ੁ ਸਚੈ ਘਿਰਰਹਣਾ ॥ ਜੀਵਤ ਮਰਹ ੁਭਵਜਲੁ ਜਗੁ ਤਰਣਾ ॥ ਗੁਰ ੁਬੋਿਹਥੁ ਗੁਰ ੁਬੜੇੀ ਤੁਲਹਾ ਮਨ ਹਿਰ ਜਿਪ ਪਾਿਰ ਲੰਘਾਇਆ॥੧॥ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਲਭੋ ਿਬਨਾਸਨੁ ॥ ਨਉ ਦਰ ਮੁਕਤੇ ਦਸਵੈ ਆਸਨੁ ॥ ਊਪਿਰ ਪਰੈ ਪਰੈ ਅਪਰੰਪਰ ੁ ਿਜਿਨਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥ ਗੁਰਮਿਤ ਲੇਵਹ ੁ ਹਿਰ ਿਲਵ ਤਰੀਐ ॥ ਅਕਲੁ ਗਾਇ ਜਮ ਤੇ ਿਕਆ ਡਰੀਐ ॥ਜਤ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਤਤ ਤੁਮ ਹੀ ਅਵਰ ੁਨ ਦੁਤੀਆ ਗਾਇਆ ॥੩॥ ਸਚ ੁਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਚ ੁ ਹੈ ਸਰਣਾ ॥ ਸਚੁਗੁਰ ਸਬਦੁ ਿਜਤ ੈਲਿਗ ਤਰਣਾ ॥ ਅਕਥੁ ਕਥੈ ਦੇਖ ੈਅਪਰੰਪਰ ੁਫਿੁਨ ਗਰਿਭ ਨ ਜੋਨੀ ਜਾਇਆ ॥੪॥ ਸਚ ਿਬਨੁਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਿਤ ਨ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥ ਮਲੂ ਮਤੰਰ੍ੁ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਪੂਰਾ

1041 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਇਆ ॥੫॥ ਸਚ ਿਬਨੁ ਭਵਜਲੁ ਜਾਇ ਨ ਤਿਰਆ ॥ ਏਹ ੁਸਮੁੰਦੁ ਅਥਾਹ ੁਮਹਾ ਿਬਖੁ ਭਿਰਆ ॥ ਰਹੈ ਅਤੀਤੁਗੁਰਮਿਤ ਲੇ ਊਪਿਰ ਹਿਰ ਿਨਰਭਉ ਕੈ ਘਿਰ ਪਾਇਆ ॥੬॥ ਝਠੂੀ ਜਗ ਿਹਤ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਿਬਲਮ ਨ ਲਾਗੈਆਵੈ ਜਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਚਲਿਹ ਅਿਭਮਾਨੀ ਉਪਜੈ ਿਬਨਿਸ ਖਪਾਇਆ ॥੭॥ ਉਪਜਿਹ ਿਬਨਸਿਹ ਬੰਧਨਬਧੰੇ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਕੇ ਗਿਲ ਫੰਧੇ ॥ ਿਜਸੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਾਹੀ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਸੋ ਜਮ ਪੁਿਰ ਬਿੰਧ ਚਲਾਇਆ॥੮॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਮਖੋ ਮੁਕਿਤ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਕਉ ਿਧਆਈਐ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਲੇਹ ੁਤਰਹੁਭਵ ਦੁਤਰ ੁ ਮੁਕਿਤ ਭਏ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੯॥ ਗੁਰਮਿਤ ਿਕਰ੍ਸਿਨ ਗੋਵਰਧਨ ਧਾਰੇ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਸਾਇਿਰ ਪਾਹਣਤਾਰੇ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਲੇਹ ੁਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥੧੦॥ ਗੁਰਮਿਤ ਲੇਹ ੁਤਰਹ ੁਸਚੁਤਾਰੀ ॥ ਆਤਮ ਚੀਨਹ ੁ ਿਰਦੈ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਕਾਟਿਹ ਹਿਰ ਜਿਪ ਅਕੁਲ ਿਨਰੰਜਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧੧॥ਗੁਰਮਿਤ ਪੰਚ ਸਖੇ ਗੁਰ ਭਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਅਗਿਨ ਿਨਵਾਿਰ ਸਮਾਈ ॥ ਮਿਨ ਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਜਗਜੀਵਨਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਸਬਿਦ ਪਤੀਜੈ ॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨਦੰਾ ਿਕਸ ਕੀ ਕੀਜੈ ॥ਚੀਨਹ ੁ ਆਪੁ ਜਪਹ ੁ ਜਗਦੀਸਰ ੁ ਹਿਰ ਜਗੰਨਾਥੁ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥੧੩॥ ਜ ੋ ਬਰ੍ਹਮੰਿਡ ਖੰਿਡ ਸੋ ਜਾਣਹ ੁ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝਹ ੁ ਸਬਿਦ ਪਛਾਣਹ ੁ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਭੋਗੇ ਭੋਗਣਹਾਰਾ ਰਹੈ ਅਤੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥੧੪॥ ਗੁਰਮਿਤਬਲੋਹ ੁ ਹਿਰ ਜਸੁ ਸੂਚਾ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਆਖੀ ਦੇਖਹ ੁ ਊਚਾ ॥ ਸਰ੍ਵਣੀ ਨਾਮੁ ਸੁਣੈ ਹਿਰ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਰੰਿਗਰਗੰਾਇਆ ॥੧੫॥੩॥੨੦॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੧ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਪਰਹਰ ੁਪਰ ਿਨੰਦਾ ॥ ਲਬੁ ਲੋਭੁ ਤਿਜ ਹੋਹ ੁ ਿਨਿਚੰਦਾ ॥ਭਰ੍ਮ ਕਾ ਸੰਗਲੁ ਤੋਿੜ ਿਨਰਾਲਾ ਹਿਰ ਅਤੰਿਰ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਿਨਿਸ ਦਾਮਿਨ ਿਜਉ ਚਮਿਕਚੰਦਾਇਣੁ ਦੇਖੈ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਜੋਿਤ ਿਨਰੰਤਿਰ ਪੇਖੈ ॥ ਆਨੰਦ ਰਪੂੁ ਅਨੂਪੁ ਸਰਪੂਾ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਦਖੇਾਇਆ ॥੨॥ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਲਹ ੁ ਆਪੇ ਪਰ੍ਭੁ ਤਾਰੇ ॥ ਸਿਸ ਘਿਰ ਸੂਰ ੁ ਦੀਪਕੁ ਗੈਣਾਰੇ ॥ ਦਿੇਖ ਅਿਦਸਟ ੁ ਰਹਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਗੀਸਭੁ ਿਤਰ੍ਭਵਿਣ ਬਰ੍ਹਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥੩॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਪਾਏ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭਉ ਜਾਏ ॥ ਅਨਭਉ ਪਦੁ ਪਾਵੈ ਆਪੁਗਵਾਏ ॥ ਊਚੀ ਪਦਵੀ ਊਚੋ ਊਚਾ ਿਨਰਮਲ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇਆ ॥੪॥ ਅਿਦਰ੍ਸਟ ਅਗੋਚਰ ੁ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥

1042 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਿਤ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਨਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਹਿਰ ਜਸੁ ਦੀਜੈ ਹਿਰ ਜਪੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ॥੫॥ ਅਤੰਿਰ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੀਰਾ ॥ ਹਿਰ ਜਪਤੇ ਮਨੁ ਮਨ ਤੇ ਧੀਰਾ ॥ ਦੁਘਟ ਘਟ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਪਾਈਐਬਾਹਿੁੜ ਜਨਿਮ ਨ ਜਾਇਆ ॥੬॥ ਭਗਿਤ ਹੇਿਤ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਤਰਗੰਾ ॥ ਹਿਰ ਜਸੁ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਗਾ ॥ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਗੁਰ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਏ ਹਿਰ ਤਾਰੇ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥੭॥ ਿਜਿਨ ਜਪੁ ਜਿਪਓ ਸਿਤਗੁਰ ਮਿਤ ਵਾ ਕੇ ॥ਜਮਕੰਕਰ ਕਾਲੁ ਸੇਵਕ ਪਗ ਤਾ ਕੇ ॥ ਊਤਮ ਸੰਗਿਤ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਊਤਮ ਜਗੁ ਭਉਜਲੁ ਪਾਿਰ ਤਰਾਇਆ ॥੮॥ਇਹ ੁਭਵਜਲੁ ਜਗਤੁ ਸਬਿਦ ਗੁਰ ਤਰੀਐ ॥ ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਿਬਧਾ ਅੰਤਿਰ ਜਰੀਐ ॥ ਪੰਚ ਬਾਣ ਲੇ ਜਮ ਕਉ ਮਾਰੈਗਗਨਤੰਿਰ ਧਣਖੁ ਚੜਾਇਆ ॥੯॥ ਸਾਕਤ ਨਿਰ ਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ॥ ਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਿਬਨੁਆਈਐ ਜਾਈਐ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮੁਕਿਤ ਪਰਾਇਣੁ ਹਿਰ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਿਮਲਾਇਆ ॥੧੦॥ ਿਨਰਭਉਸਿਤਗੁਰ ੁ ਹੈ ਰਖਵਾਲਾ ॥ ਭਗਿਤ ਪਰਾਪਿਤ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥ ਧੁਿਨ ਅਨਦੰ ਅਨਾਹਦੁ ਵਾਜੈ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਨਰੰਜਨੁਪਾਇਆ ॥੧੧॥ ਿਨਰਭਉ ਸੋ ਿਸਿਰ ਨਾਹੀ ਲੇਖਾ ॥ ਆਿਪ ਅਲਖੇੁ ਕੁਦਰਿਤ ਹੈ ਦੇਖਾ ॥ ਆਿਪ ਅਤੀਤੁ ਅਜੋਨੀਸੰਭਉ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿਤ ਸੋ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥ ਅੰਤਰ ਕੀ ਗਿਤ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਜਾਣੈ ॥ ਸੋ ਿਨਰਭਉ ਗੁਰ ਸਬਿਦਪਛਾਣੈ ॥ ਅੰਤਰ ੁਦਿੇਖ ਿਨਰੰਤਿਰ ਬੂਝੈ ਅਨਤ ਨ ਮਨੁ ਡੋਲਾਇਆ ॥੧੩॥ ਿਨਰਭਉ ਸੋ ਅਭ ਅੰਤਿਰ ਵਿਸਆ ॥ਅਿਹਿਨਿਸ ਨਾਿਮ ਿਨਰਜੰਨ ਰਿਸਆ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਸੁ ਸੰਗਿਤ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਿਮਲਾਇਆ॥੧੪॥ ਅੰਤਿਰ ਬਾਹਿਰ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਣੈ ॥ ਰਹੈ ਅਿਲਪਤੁ ਚਲਤੇ ਘਿਰ ਆਣੈ ॥ ਊਪਿਰ ਆਿਦ ਸਰਬ ਿਤਹੁਲੋਈ ਸਚ ੁ ਨਾਨਕ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥੪॥੨੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਕੁਦਰਿਤ ਕਰਨਹੈਾਰ ਅਪਾਰਾ ॥ਕੀਤੇ ਕਾ ਨਾਹੀ ਿਕਹ ੁ ਚਾਰਾ ॥ ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਿਰਜਕੁ ਦੇ ਆਪੇ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਹਕੁਮੁ ਚਲਾਇਆ ॥੧॥ ਹਕੁਮੁਚਲਾਇ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥ ਿਕਸੁ ਨੜੇੈ ਿਕਸੁ ਆਖ ਦੂਰੇ ॥ ਗੁਪਤ ਪਰ੍ਗਟ ਹਿਰ ਘਿਟ ਘਿਟ ਦੇਖਹ ੁਵਰਤੈ ਤਾਕੁਸਬਾਇਆ ॥੨॥ ਿਜਸ ਕਉ ਮੇਲੇ ਸਰੁਿਤ ਸਮਾਏ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਏ ॥ ਆਨਦ ਰਪੂ ਅਨੂਪਅਗੋਚਰ ਗੁਰ ਿਮਿਲਐ ਭਰਮੁ ਜਾਇਆ ॥੩॥ ਮਨ ਤਨ ਧਨ ਤੇ ਨਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਅਿੰਤ ਸਖਾਈ ਚਲਣਵਾਰਾ ॥

1043 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਹੋ ਪਸਾਰ ਨਹੀ ਸੰਿਗ ਬਲੇੀ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਗੁਰ ਿਕਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥ ਿਜਸ ਕਉ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ॥ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ਗੁਰਮਿਤ ਸੂਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਸਰੇਵਹ ੁ ਿਜਿਨ ਭੂਲਾ ਮਾਰਿਗ ਪਾਇਆ ॥੫॥ਸੰਤ ਜਨ ਹਿਰ ਧਨੁ ਜਸੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥ ਜਾਿਚਕੁ ਸੇਵ ਕਰੇ ਦਿਰ ਹਿਰ ਕੈ ਹਿਰਦਰਗਹ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ॥੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਮਹਿਲ ਬੁਲਾਏ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਗਿਤ ਪਿਤ ਪਾਏ ॥ ਸਾਕਤਠਉਰ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ਜਨਮ ਮਰ ੈਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੭॥ ਸੇਵਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ਸਮੁਦੰੁ ਅਥਾਹਾ ॥ ਪਾਵਹ ੁਨਾਮੁ ਰਤਨੁਧਨੁ ਲਾਹਾ ॥ ਿਬਿਖਆ ਮਲੁ ਜਾਇ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਸਿਰ ਨਾਵਹ ੁ ਗੁਰ ਸਰ ਸੰਤਖੋੁ ਪਾਇਆ ॥੮॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਹ ੁਸਕੰਨ ਕੀਜੈ ॥ ਆਸਾ ਮਾਿਹ ਿਨਰਾਸੁ ਰਹੀਜੈ ॥ ਸੰਸਾ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸਨੁ ਸੇਵਹ ੁ ਿਫਿਰ ਬਾਹਿੁੜ ਰੋਗੁ ਨ ਲਾਇਆ ॥੯॥ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ਿਤਸੁ ਵਡੀਆਏ ॥ ਕਉਨੁ ਸੁ ਦੂਜਾ ਿਤਸੁ ਸਮਝਾਏ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰ ਮਰੂਿਤ ਏਕਾ ਵਰਤੈ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਰਭਾਇਆ ॥੧੦॥ ਵਾਚਿਹ ਪੁਸਤਕ ਵੇਦ ਪੁਰਾਨ ॥ ਇਕ ਬਿਹ ਸੁਨਿਹ ਸੁਨਾਵਿਹ ਕਾਨ ॥ ਅਜਗਰ ਕਪਟੁਕਹਹ ੁ ਿਕਉ ਖੁਲੈ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੧॥ ਕਰਿਹ ਿਬਭੂਿਤ ਲਗਾਵਿਹ ਭਸਮੈ ॥ ਅੰਤਿਰ ਕਰ੍ੋਧੁਚੰਡਾਲੁ ਸੁ ਹਉਮੈ ॥ ਪਾਖੰਡ ਕੀਨੇ ਜੋਗੁ ਨ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਅਲਖੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧੨॥ ਤੀਰਥ ਵਰਤਨਮੇ ਕਰਿਹ ਉਿਦਆਨਾ ॥ ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਕਥਿਹ ਿਗਆਨਾ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁਸਿਤਗੁਰ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇਆ ॥੧੩॥ ਿਨਉਲੀ ਕਰਮ ਭੁਇਅੰਗਮ ਭਾਠੀ ॥ ਰੇਚਕ ਕੁੰਭਕ ਪੂਰਕ ਮਨ ਹਾਠੀ ॥ਪਾਖਡੰ ਧਰਮੁ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨਹੀ ਹਿਰ ਸਉ ਗੁਰ ਸਬਦ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥੧੪॥ ਕੁਦਰਿਤ ਦੇਿਖ ਰਹੇ ਮਨੁਮਾਿਨਆ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਭੁ ਬਰ੍ਹਮ ੁ ਪਛਾਿਨਆ ॥ ਨਾਨਕ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਸਬਾਇਆ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਅਲਖੁਲਖਾਇਆ ॥੧੫॥੫॥੨੨॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਕੁਮੀ ਸਹਜੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ਅਪਣੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹਕੁਮੇਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਜਗਤੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਨਦਿਰ ਕਰੇ

1044 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋ ਪਾਏ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਆਪੇ ਮਲੇੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ॥ ਮਨਮੁਿਖਬਹਤੁੁ ਿਫਰੈ ਿਬਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ਹੇ ॥੩॥ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਿਵਚੇ ਪਾਈ ॥ ਮਨਮਖੁ ਭੂਲੇ ਪਿਤਗਵਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਰਾਚੈ ਸਾਚੈ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਗੁਰ ਤੇ ਿਗਆਨੁ ਨਾਮ ਰਤਨੁਪਾਇਆ ॥ ਮਨਸਾ ਮਾਿਰ ਮਨ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥ ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਿਭ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੫॥ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ ਿਮਿਲ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸਬਿਦ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ ਅੰਤਿਰ ਿਪਆਰ ੁਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਹਿਜ ਮਤੇਬਿਣ ਆਈ ਹੇ ॥੬॥ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣੁ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤਾ ॥ ਆਿਪ ਿਮਿਲਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਲਾਏ ਸੋਈਬੂਝੈ ਭਉ ਭਰਮੁ ਸਰੀਰਹ ੁਜਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਪੇ ਦਵੇੈ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵੈ ॥ ਜਰਾ ਜਮੁਿਤਸੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੇ ਿਸਉ ਬਿਣ ਆਈ ਹੇ ॥੮॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਗਿਨ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਜਿਲ ਜਿਲ ਖਪੈ ਬਹਤੁੁਿਵਕਾਰਾ ॥ ਮਨਮੁਖੁ ਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ਕਬਹ ੂ ਸਿਤਗੁਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਨ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥ਸਾਚੈ ਨਾਿਮ ਸਦਾ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਰਿਵਆ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਬਿਦ ਬੁਝਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਸਚਾਸਬਦੁ ਸਚੀ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲੈ ਿਕਨੈ ਪਛਾਣੀ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਬਰੈਾਗੀ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ਹੇ॥੧੧॥ ਸਬਦੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਮੈਲੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਿਨਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਏ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਅਪਣਾ ਸਦ ਹੀ ਸੇਵਿਹਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰ ਤੇ ਬੂਝੈ ਤਾ ਦਰ ੁ ਸੂਝ ੈ ॥ ਨਾਮ ਿਵਹਣੂਾ ਕਿਥ ਕਿਥ ਲੂਝੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇਕੀ ਵਿਡਆਈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੂਖ ਗਵਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਿਮਲੈ ਤਾ ਬੂਝੈ ॥ ਿਗਆਨ ਿਵਹਣੂਾ ਿਕਛੂ ਨਸੂਝੈ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਿਤ ਸਦਾ ਮਨ ਅੰਤਿਰ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਵਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਜ ੋ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਕਰਮਕਮਾਇਆ ॥ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟੈ ਧੁਿਰ ਫਰੁਮਾਇਆ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮਿਹ ਿਤਨ ਹੀ ਵਾਸਾ ਿਜਨ ਕਉ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਈਹੇ ॥੧੫॥ ਅਪਣੀ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਤਾੜੀ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀਭੀਿਖਆ ਨਾਮੁ ਦਿਰ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ ਏਕੋ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸਭ ਅਤੰਿਰ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ਹੇ ॥੧॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ

1045 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜੀਅ ਉਪਾਏ ॥ ਿਗਆਨੀ ਿਧਆਨੀ ਆਿਖ ਸੁਣਾਏ ॥ ਸਭਨਾ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਹੋਰ ਨ ਹੋਈ ਹੇ॥੨॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਅਧੰੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥ ਹਉਮੈ ਮਰੇਾ ਪਸਿਰਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਜਲਤ ਰਹੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀਗੁਰ ਿਬਨੁ ਸ ਿਤ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੩॥ ਆਪੇ ਜੋਿੜ ਿਵਛੋੜੇ ਆਪੇ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ਆਪੇ ॥ ਸਚਾ ਹਕੁਮੁ ਸਚਾਪਾਸਾਰਾ ਹੋਰਿਨ ਹਕੁਮੁ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੪॥ ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥ਅੰਤਿਰ ਸਬਦ ੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ਹੇ ॥੫॥ ਆਪੇ ਮਲੇੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਏ ॥ ਪੁਰਿਬ ਿਲਿਖਆਸੋ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਕਰੇ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਹੇ ॥੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਦਾਸੁਖੁ ਜਾਤਾ ॥ ਆਪੇ ਆਇ ਿਮਿਲਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਗਿਨ ਿਨਵਾਰੀ ਸਬਦ ੁਚੀਿਨਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੭॥ ਕਾਇਆ ਕੁਟੰਬੁ ਮਹੋ ੁਨ ਬੂਝੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਤ ਆਖੀ ਸੂਝੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੈ ਿਦਨੁਰਾਤੀ ਿਮਿਲ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੮॥ ਮਨਮਖੁ ਧਾਤੁ ਦੂਜੈ ਹੈ ਲਾਗਾ ॥ ਜਨਮਤ ਕੀ ਨ ਮਓੂ ਆਭਾਗਾ ॥ਆਵਤ ਜਾਤ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੯॥ ਕਾਇਆ ਕੁਸਧੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁਲਾਈ ॥ ਜੇ ਸਉ ਧੋਵਿਹ ਤਾ ਮੈਲੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸਬਿਦ ਧੋਪੈ ਤਾ ਹਛੀ ਹੋਵੈ ਿਫਿਰ ਮਲੈੀ ਮਿੂਲ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੦॥ਪੰਚ ਦੂਤ ਕਾਇਆ ਸੰਘਾਰਿਹ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਸਬਦ ੁਨ ਵੀਚਾਰਿਹ ॥ ਅੰਤਿਰ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਗੁਬਾਰਾ ਿਜਉਸੁਪਨੈ ਸੁਿਧ ਨ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਇਿਕ ਪਚੰਾ ਮਾਿਰ ਸਬਿਦ ਹੈ ਲਾਗੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਆਇ ਿਮਿਲਆ ਵਡਭਾਗੇ ॥ਅੰਤਿਰ ਸਾਚ ੁ ਰਵਿਹ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰ ਕੀ ਚਾਲ ਗੁਰ ੂ ਤੇ ਜਾਪੈ ॥ ਪੂਰਾ ਸੇਵਕੁਸਬਿਦ ਿਸਞਾਪੈ ॥ ਸਦਾ ਸਬਦੁ ਰਵੈ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਸਚ ੁ ਸੋਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਹਉਮੈ ਮਾਰੇ ਸਬਿਦਿਨਵਾਰੇ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਿਰ ਧਾਰੇ ॥ ਏਕਸੁ ਿਬਨੁ ਹਉ ਹੋਰ ੁ ਨ ਜਾਣਾ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੪॥ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਹਜ ੁ ਿਕਨੈ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝੈ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥ ਸਚਾ ਸੇਿਵ ਸਬਿਦ ਸਚ ਰਾਤੇਹਉਮੈ ਸਬਦ ੇ ਖਈੋ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਦੇਵਿਹ ਪਕੀ ਸਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮਸਮਾਵਿਹ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਤੇ ਪਿਤ ਹੋਈ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜਗਜੀਵਨੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥ ਗੁਰ

1046 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਏਕੋ ਅਮਰ ੁਏਕਾ ਪਿਤਸਾਹੀ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਿਸਿਰ ਕਾਰ ਬਣਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਸੋ ਜਨੁ ਿਨਰਮਲੁਿਜਿਨ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ॥ ਆਪੇ ਆਇ ਿਮਿਲਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਰਸਨਾ ਸਬਿਦ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਪਿਤਪਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਿਨਦੰਿਕ ਪਿਤ ਗਵਾਈ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਪਰਮ ਹੰਸਬਰੈਾਗੀ ਿਨਜ ਘਿਰ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਸਬਿਦ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਆਿਖ ਸੁਣਾਏ ਸੂਰਾ ॥ਕਾਇਆ ਅੰਦਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸਰ ੁ ਸਾਚਾ ਮਨੁ ਪੀਵੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਪਿੜ ਪਿੰਡਤੁ ਅਵਰਾ ਸਮਝਾਏ ॥ ਘਰਜਲਤ ੇਕੀ ਖਬਿਰ ਨ ਪਾਏ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਿੜ ਥਾਕੇ ਸ ਿਤ ਨ ਆਈ ਹੇ ॥੫॥ ਇਿਕਭਸਮ ਲਗਾਇ ਿਫਰਿਹ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈ ਹਉਮੈ ਿਕਿਨ ਮਾਰੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਜਲਤ ਰਹਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀਭਰਿਮ ਭੇਿਖ ਭਰਮਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਇਿਕ ਿਗਰ੍ਹ ਕੁਟੰਬ ਮਿਹ ਸਦਾ ਉਦਾਸੀ ॥ ਸਬਿਦ ਮਏੁ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਸਦਾ ਰਹਿਹ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਿਤ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਮਨਮਖੁੁ ਿਨੰਦਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਿਵਗੁਤਾ ॥ਅੰਤਿਰ ਲੋਭੁ ਭਉਕੈ ਿਜਸੁ ਕੁਤਾ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਿਤਸੁ ਕਦੇ ਨ ਛੋਡੈ ਅਿੰਤ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦਸਚੀ ਪਿਤ ਹੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਿਤ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਕੋ ਨਾਉ ਨ ਪਾਏ ਪਰ੍ਿਭ ਐਸੀ ਬਣਤਬਣਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਇਿਕ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਬਹਤੁੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਇਿਕ ਅਿਹਿਨਿਸ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਿਨਰਕੰਾਰੀ ॥ ਿਜਸ ਨੋਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ਸੋ ਬੂਝੈ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਕਰਿਹ ਨਹੀ ਬੂਝਿਹ ॥ ਇਿਕਮਨੂਆ ਮਾਿਰ ਮਨੈ ਿਸਉ ਲੂਝਿਹ ॥ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਇਕ ਰੰਗੀ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਆਪੇਿਸਰਜੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥ ਆਪੇ ਭਾਣੈ ਦੇਇ ਿਮਲਾਈ ॥ ਆਪੇ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਮਰੇੈ ਪਰ੍ਿਭ ਇਉਫਰੁਮਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥ ਮਨਮੁਖ ਸੇਿਵ ਨ ਜਾਣਿਨ ਕਾਚੇ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਿਰਕਿਰ ਵੇਖੈ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ॥ਸਬਿਦ ਿਮਲੇ ਸੇ ਿਵਛੁੜੇ ਨਾਹੀ ਨਦਰੀ ਸਹਿਜ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮਲੈੁ ਕਮਾਇਆ ॥ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਮਿਨ ਦੇਖਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥

1047 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜ ੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥ ਆਪਹ ੁ ਹੋਆ ਨਾ ਿਕਛੁ ਹੋਸੀ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਪਿਤਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਾਧਾ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥ਸਿਤਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਿਚ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੁ ਿਤਸੁ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਸੂਝੈ ਅਿਗਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਮਨਮੁਖਸਹਸਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਾਿਚਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਭਇਆ ਮਨੂਰਾ ॥ ਿਫਿਰ ਹੋਵੈ ਕੰਚਨੁ ਭੇਟੈ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਲਏਸੁਖੁ ਪਾਏ ਪੂਰ ੈਸਬਿਦ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥ ਦਰੁਮਿਤ ਝੂਠੀ ਬੁਰੀ ਬੁਿਰਆਿਰ ॥ ਅਉਗਿਣਆਰੀ ਅਉਗਿਣਆਿਰ ॥ਕਚੀ ਮਿਤ ਫੀਕਾ ਮੁਿਖ ਬੋਲ ੈਦੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਅਉਗਿਣਆਰੀ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥ ਮਨ ਕੀ ਜੂਠੀਜੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥ ਿਪਰ ਕਾ ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮਰੂਿਖ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਦੁਰਮਿਤ ਖੋਟੀ ਖਟੋ ੁਕਮਾਵੈ ॥ਸੀਗਾਰ ੁ ਕਰੇ ਿਪਰ ਖਸਮ ਨ ਭਾਵੈ ॥ ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਦਾ ਿਪਰ ੁ ਰਾਵੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਆਪੇਹਕੁਮੁ ਕਰੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥ ਇਕਨਾ ਬਖਿਸ ਲਏ ਧੁਿਰ ਲੇਖੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਚ ੁ ਪਾਇਆ ਆਪੇ ਮੇਿਲਿਮਲਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਮੋਹ ਰਿਸ ਲਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਲਵ ਸਾਚੀ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈ ॥ ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਆਪੇਕਿਰ ਵੇਖੈ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਇਿਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ਸਦਾ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥ ਇਿਕ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੋਰ ੁ ਕਰਣਾ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਕਾਲੁ ਮਾਿਰ ਗੁਰ ਸਬਿਦਿਨਵਾਰੇ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਿਫਰੈ ਦਵੇਾਨੀ ॥ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਦਖੁ ਮਾਿਹ ਸਮਾਨੀ ॥ ਬਹਤੁੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਨਹ ਪਾਏ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੁਖੁਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਿਕਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਜਾ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ॥ ਿਜਤੁ ਭਾਵੈ ਿਤਤੁ ਰਾਿਹ ਚਲਾਏ ॥ ਆਪੇ ਿਮਹਰਵਾਨੁਸੁਖਦਾਤਾ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥ ਆਪੇ ਸੰਜਮੁ ਆਪੇ ਜਗੁਤਾ ॥ ਆਪੇਿਨਰਮਲੁ ਿਮਹਰਵਾਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਿਜਸ ਦਾ ਹਕੁਮੁ ਨ ਮੇਿਟਆ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

1048 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਘਿਟ ਘਿਟ ਵਿਸ ਰਿਹਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥ ਇਕ ਥੈ ਗੁਪਤੁ ਪਰਗਟ ੁ ਹੈ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਜਾਈ ਹੇ॥੧੫॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਜੀਉ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥ ਅਤੰਿਰ ਨਾਮੁ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਤੂ ਦਿੇਹ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਵਡਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸਚ ੁ ਸਾਲਾਹੀ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰੈ ॥ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਿਤਸਹੀ ਕੈ ਚੀਰੈ ॥ ਸਿਭ ਘਟ ਭੋਗਵੈ ਸਦਾ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੂਖ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧॥ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਿਨ ਵਸਾਈ ॥ ਆਪੇ ਆਇ ਵਿਸਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਤੂਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਹੇ ॥੨॥ ਿਕਸੁ ਸੇਵੀ ਤੈਿਕਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵੀ ਸਬਿਦ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਦਾ ਮਿਤ ਊਤਮ ਅੰਤਿਰ ਕਮਲੁ ਪਰ੍ਗਾਸੀ ਹੇ॥੩॥ ਦੇਹੀ ਕਾਚੀ ਕਾਗਦ ਿਮਕਦਾਰਾ ॥ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਿਬਨਸੈ ਢਹਤ ਨ ਲਾਗੈ ਬਾਰਾ ॥ ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਗੁਰਮੁਿਖਬੂਝੈ ਿਜਸੁ ਅਤੰਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੪॥ ਸਚਾ ਚਉਕਾ ਸੁਰਿਤ ਕੀ ਕਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁ ਸਚ ੁਆਧਾਰਾ ॥ਸਦਾ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਪਿਵਤਰ੍ੁ ਹੈ ਪਾਵਨੁ ਿਜਤੁ ਘਿਟ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੫॥ ਹਉ ਿਤਨ ਬਿਲਹਾਰੀ ਜ ੋਸਾਚੈ ਲਾਗੇ ॥ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਅਨਿਦਨੁ ਜਾਗੇ ॥ ਸਾਚਾ ਸੂਖੁ ਸਦਾ ਿਤਨ ਅੰਤਿਰ ਰਸਨਾ ਹਿਰ ਰਿਸ ਰਾਸੀ ਹੇ ॥੬॥ ਹਿਰਨਾਮੁ ਚੇਤਾ ਅਵਰ ੁਨ ਪੂਜਾ ॥ ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਅਵਰ ੁਨ ਦੂਜਾ ॥ ਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਸਭੁ ਸਚ ੁ ਿਦਖਾਇਆ ਸਚੈ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀਹੇ ॥੭॥ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਜੋਨੀ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਆਇਆ ॥ ਆਿਪ ਭੂਲਾ ਜਾ ਖਸਿਮ ਭੁਲਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਮਲੈ ਤਾਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝੈ ਚੀਨ ੈ ਸਬਦੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ਹੇ ॥੮॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਭਰੇ ਹਮ ਅਪਰਾਧੀ ॥ ਿਕਆ ਮੁਹ ੁ ਲੈ ਬਲੋਹ ਨਾਹਮ ਗੁਣ ਨ ਸੇਵਾ ਸਾਧੀ ॥ ਡੁਬਦੇ ਪਾਥਰ ਮਿੇਲ ਲੈਹ ੁ ਤੁਮ ਆਪੇ ਸਾਚ ੁਨਾਮੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ਹੇ ॥੯॥ ਨਾ ਕੋਈ ਕਰੇਨ ਕਰਣੈ ਜੋਗਾ ॥ ਆਪੇ ਕਰਿਹ ਕਰਾਵਿਹ ਸੁ ਹੋਇਗਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਲਿੈਹ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਦ ਹੀ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ॥੧੦॥ ਇਹ ੁਤਨੁ ਧਰਤੀ ਸਬਦੁ ਬੀਿਜ ਅਪਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਸਾਚੇ ਸੇਤੀ ਵਣਜੁ ਵਾਪਾਰਾ ॥ ਸਚ ੁਧਨੁ ਜੰਿਮਆ ਤਿੋਟ ਨਆਵੈ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅਵਗਿਣਆਰੇ ਨੋ ਗੁਣੁ ਕੀਜ ੈ॥ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਲਿੈਹ ਨਾਮੁ ਦੀਜੈ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਪਿਤ ਪਾਏ ਇਕਤੁ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੨॥ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਧਨੁ ਸਮਝ ਨ ਹੋਈ ॥ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਧਨੁ ਪਾਏ ਸਦ ਹੀ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੩॥ ਅਨਲ ਵਾਉ ਭਰਿਮ

1049 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੁਲਾਈ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਸੁਿਧ ਨ ਕਾਈ ॥ ਮਨਮਖੁ ਅਧੰੇ ਿਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਗਾਸੀ ਹੇ ॥੧੪॥ਮਨਮਖੁ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਸੂਤੇ ॥ ਅਪਣਾ ਘਰ ੁਨ ਸਮਾਲਿਹ ਅੰਿਤ ਿਵਗੂਤੇ ॥ ਪਰ ਿਨਦੰਾ ਕਰਿਹ ਬਹ ੁ ਿਚੰਤਾ ਜਾਲੈਦੁਖੇ ਦਿੁਖ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਕਰਤੈ ਕਾਰ ਕਰਾਈ ॥ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮਰਤੇ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੀ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਸਦਾ ਿਥਰ ੁ ਸਾਚਾ ॥ਦੂਜੈ ਲਾਗਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਕਾਚਾ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਸਦਾ ਸਚ ੁਸਾਲਾਹੀ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਾਿਚ ਪਤੀਜੈ ਹੇ ॥੧॥ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਬਹਤੁੇਮੈ ਏਕੁ ਨ ਜਾਤਾ ॥ ਆਪੇ ਲਾਇ ਲਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਗੁਰਮਿਤ ਇਹ ੁਮਨੁ ਭੀਜੈਹੇ ॥੨॥ ਮਾਇਆ ਲਹਿਰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੀ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥ ਸਹਜੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਿਗਰਾਤਾ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੩॥ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਿਵਹਾਣੀ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਨ ਬੂਝੈ ਿਫਰੈ ਇਆਣੀ ॥ ਜਮਕਾਲੁਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਿਨਹਾਲੇ ਅਨਿਦਨੁ ਆਰਜਾ ਛੀਜੈ ਹੇ ॥੪॥ ਅਤੰਿਰ ਲੋਭੁ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ॥ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਜਮਕਾਲੁ ਨਸੂਝੈ ॥ ਐਥ ੈ ਕਮਾਣਾ ਸੁ ਅਗੈ ਆਇਆ ਅਤੰਕਾਿਲ ਿਕਆ ਕੀਜੈ ਹੇ ॥੫॥ ਜੋ ਸਿਚ ਲਾਗੇ ਿਤਨ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਮਨਮੁਿਖ ਰਇੋ ॥ ਦੁਹਾ ਿਸਿਰਆ ਕਾ ਖਸਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਗੁਣ ਮਿਹ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੬॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਸਦਾ ਜਨੁ ਸੋਹੈ ॥ ਨਾਮ ਰਸਾਇਿਣ ਇਹ ੁਮਨੁ ਮਹੋੈ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਮਲੈੁ ਪਤਗੰੁ ਨ ਲਾਗੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਿਰ ਨਾਿਮਭੀਜ ੈ ਹੇ ॥੭॥ ਸਭਨਾ ਿਵਿਚ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਈ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਸਦਾ ਸੁਖੁਪਾਇਆ ਨਾਇ ਸਾਚੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੮॥ ਿਕਲਿਬਖ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸੇਿਵਆ ਸਬਿਦਵੀਚਾਰਾ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਰਤੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੯॥ ਮਾਇਆ ਅਗਿਨ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰੇ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਨਵਾਰੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰੇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸ ਿਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਲੀਜੈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਇੰਦਰ੍ਇੰਦਰ੍ਾਸਿਣ ਬੈਠੇ ਜਮ ਕਾ ਭਉ ਪਾਵਿਹ ॥ ਜਮੁ ਨ ਛੋਡੈ ਬਹ ੁਕਰਮ ਕਮਾਵਿਹ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਟੈ ਤਾ ਮੁਕਿਤ ਪਾਈਐਹਿਰ ਹਿਰ ਰਸਨਾ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਮਨਮੁਿਖ ਅੰਤਿਰ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਭਗਿਤ ਸ ਿਤ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ਪਿਵਤਰ੍ ਪਾਵਨ ਸਦਾ ਹੈ ਬਾਣੀ ਗੁਰਮਿਤ ਅਤੰਰ ੁ ਭੀਜੈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ

1050 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਧਕ ਮੁਕਿਤ ਿਨਰਾਰੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੁ ਏਕੋ ਹੈ ਜਾਤਾ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਬੇਦ ਪੜਿਹਹਿਰ ਨਾਮੁ ਨ ਬੂਝਿਹ ॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਣ ਪਿੜ ਪਿੜ ਲੂਝਿਹ ॥ ਅਤੰਿਰ ਮੈਲੁ ਅਿਗਆਨੀ ਅਧੰਾ ਿਕਉ ਕਿਰਦੁਤਰ ੁਤਰੀਜੈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਬਦੇ ਬਾਦ ਸਿਭ ਆਿਖ ਵਖਾਣਿਹ ॥ ਨ ਅੰਤਰ ੁਭੀਜੈ ਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਹ ॥ ਪੁੰਨੁ ਪਾਪੁਸਭੁ ਬਿੇਦ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ਗੁਰਮਿੁਖ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਜੈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਅਵਰ ੁਨਕੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਰਵੀਜੈ ਹੇ ॥੧੬॥੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸਚੈ ਸਚਾ ਤਖਤੁਰਚਾਇਆ ॥ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਿਸਆ ਿਤਥੈ ਮਹੋ ੁਨ ਮਾਇਆ ॥ ਸਦ ਹੀ ਸਾਚ ੁਵਿਸਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਰਣੀਸਾਰੀ ਹੇ ॥੧॥ ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਸਚ ੁਵਾਪਾਰਾ ॥ ਨ ਿਤਥੈ ਭਰਮੁ ਨ ਦੂਜਾ ਪਸਾਰਾ ॥ ਸਚਾ ਧਨੁ ਖਿਟਆ ਕਦੇ ਤਿੋਟਨ ਆਵੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੨॥ ਸਚੈ ਲਾਏ ਸੇ ਜਨ ਲਾਗੇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਸਬਦੁ ਮਸਤਿਕ ਵਡਭਾਗੇ ॥ ਸਚੈਸਬਿਦ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੩॥ ਸਚੋ ਸਚਾ ਸਚ ੁਸਾਲਾਹੀ ॥ ਏਕੋ ਵੇਖਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ॥ਗੁਰਮਿਤ ਊਚੋ ਊਚੀ ਪਉੜੀ ਿਗਆਿਨ ਰਤਿਨ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ਹੇ ॥੪॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਸਬਿਦ ਜਲਾਇਆ ॥ਸਚ ੁ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥ ਸਚੇ ਕੀ ਸਭ ਸਚੀ ਕਰਣੀ ਹਉਮੈ ਿਤਖਾ ਿਨਵਾਰੀ ਹੇ ॥੫॥ ਮਾਇਆਮਹੋ ੁਸਭੁ ਆਪੇ ਕੀਨਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲੈ ਿਕਨ ਹੀ ਚੀਨਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸਚ ੁਕਮਾਵੈ ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀਹੇ ॥੬॥ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਜੋ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਈ ॥ ਹਉਮੈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਬਿਦ ਬੁਝਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਸਦ ਹੀ ਅੰਤਰ ੁਸੀਤਲੁਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਿਨਵਾਰੀ ਹੇ ॥੭॥ ਸਿਚ ਲਗੇ ਿਤਨ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਭਾਵੈ ॥ ਸਚੈ ਸਬਦੇ ਸਿਚ ਸੁਹਾਵੈ ॥ ਐਥੈ ਸਾਚੇ ਸੇਦਿਰ ਸਾਚੇ ਨਦਰੀ ਨਦਿਰ ਸਵਾਰੀ ਹੇ ॥੮॥ ਿਬਨੁ ਸਾਚੇ ਜੋ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਜਾਪੈ ਨਾਹੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ਹੇ ॥੯॥ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਿਜਨਾ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥ ਪੂਰਿਬਿਲਿਖਆ ਿਤਨੀ ਕਮਾਇਆ ॥ ਸਚੋ ਸੇਵਿਹ ਸਚ ੁ ਿਧਆਵਿਹ ਸਿਚ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਹੇ ॥੧੦॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਮੀਠੀਲਾਗੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸੂਖ ਸਹਜ ਸਮਾਧੀ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਰਿਤਆ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਆ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਿਪਆਰੀ ਹੇ॥੧੧॥ ਸੇ ਜਨ ਸੁਖੀਏ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸਚੇ ਲਾਏ ॥ ਆਪੇ ਭਾਣੇ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ

1051 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹੋਰ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ਖੁਆਰੀ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚਾ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਨਾ ਿਤਸ ੁਕੁਟੰਬੁ ਨਾ ਿਤਸੁ ਮਾਤਾ ॥ ਏਕੋਏਕੁ ਰਿਵਆ ਸਭ ਅੰਤਿਰ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਆਧਾਰੀ ਹੇ ॥੧੩॥ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥ ਿਕਛੁ ਨ ਚਲੈ ਧੁਿਰਖਸਿਮ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਤੇ ਸਾਚ ੁਕਮਾਵਿਹ ਸਾਚੈ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰੀ ਹੇ ॥੧੪॥ ਜਾ ਤੂ ਦੇਿਹ ਸਦਾ ਸੁਖੁਪਾਏ ॥ ਸਾਚੈ ਸਬਦੇ ਸਾਚ ੁਕਮਾਏ ॥ ਅੰਦਰ ੁਸਾਚਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚਾ ਭਗਿਤ ਭਰੇ ਭਡੰਾਰੀ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਵੇਖੈਹਕੁਿਮ ਚਲਾਏ ॥ ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਸਨਾ ਨਾਿਮ ਸਵਾਰੀਹੇ ॥੧੬॥੭॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਆਪੇ ਆਪੁ ਉਪਾਇ ਉਪਨੰਾ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤੈ ਏਕੁ ਪਰਛੰਨਾ ॥ ਸਭਨਾਸਾਰ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁ ਿਜਿਨ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥ ਿਜਿਨ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ॥ ਿਸਿਰਿਸਿਰ ਧਧੰੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ ਿਜਸੁ ਭਾਵੈ ਿਤਸੁ ਆਪੇ ਮਲੇੇ ਿਜਿਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਹੈਸੰਸਾਰਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁਬਹ ੁ ਿਚਤੈ ਿਬਕਾਰਾ ॥ ਿਥਰ ੁਸਾਚਾ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਹੀ ਿਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ॥੩॥ ਇਿਕ ਮੂਿਲ ਲਗੇ ਓਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਡਾਲੀ ਲਾਗੇ ਿਤਨੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲ ਿਤਨਜਨ ਕਉ ਲਾਗੇ ਜੋ ਬੋਲਿਹ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਬਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥ ਹਮ ਗੁਣ ਨਾਹੀ ਿਕਆ ਬੋਲਹ ਬੋਲ ॥ ਤੂ ਸਭਨਾ ਦੇਖਿਹਤੋਲਿਹ ਤੋਲ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਾਖਿਹ ਰਹਣਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੫॥ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਸਚੀ ਕਾਰੈਲਾਏ ॥ ਅਵਗਣ ਛੋਿਡ ਗੁਣ ਮਾਿਹ ਸਮਾਏ ॥ ਗੁਣ ਮਿਹ ਏਕੋ ਿਨਰਮਲੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥ ਦੂਜੀ ਦਰੁਮਿਤ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥ ਏਕਸੁ ਮਿਹ ਪਰ੍ਭੁ ਏਕੁ ਸਮਾਣਾ ਅਪਣੈ ਰੰਿਗ ਸਦਰਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥ ਕਾਇਆ ਕਮਲੁ ਹੈ ਕੁਮਲਾਣਾ ॥ ਮਨਮੁਖੁ ਸਬਦ ੁ ਨ ਬੁਝੈ ਇਆਣਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕਾਇਆਖੋਜੇ ਪਾਏ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥ ਕੋਟ ਗਹੀ ਕੇ ਪਾਪ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਸਦਾ ਹਿਰ ਜੀਉ ਰਾਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥ ਜੋ ਇਛੇਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ਿਜਉ ਰੰਗੁ ਮਜੀਠੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੯॥ ਮਨਮੁਖੁ ਿਗਆਨੁ ਕਥੇ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਆਵੈ ਠਉਰਨ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੁ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਜੁਿਗ ਜਿੁਗ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਮਨਮੁਖੁ ਕਾਰ ਕਰੇ ਸਿਭ ਦੁਖਸਬਾਏ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸਬਦ ੁ ਨਾਹੀ ਿਕਉ ਦਿਰ ਜਾਏ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਸਦ ਸੇਵੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ

1052 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧੧॥ ਜਹ ਦਖੇਾ ਤੂ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥ ਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈਐ ਸਦਾ ਸਦ ਇਹ ੁਮਨੁਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਪਿਵਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਡੂਿਬ ਮੁਏ ਿਬਨੁ ਨੀਰਾ ॥ ਆਵਿਹ ਜਾਵਿਹ ਨਾਮੁਨਹੀ ਬੂਝਿਹ ਇਕਨਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਬਦੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਿਤਿਕਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਸਹਿਜ ਰਹੈ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ੁ ਢਹੈ ਢਿਹਢੇਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਚਕੂੈ ਨਹੀ ਫੇਰੀ ॥ ਸਾਚ ੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਿਚ ਸਮਾਵੈ ਿਜਿਨ ਗੁਰਮੁਿਖ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਿਨਰੰਕਾਰੀ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਸਾਚੁਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੮॥ ਮਾਰ ੂ ਸੋਲਹੇ ੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਿਜਸ ੁ ਕਰਣਾ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾ ॥ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅਤੰਿਰ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੇ ਭਗਿਤ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਜ ੋਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸਿਹ ਸਚੇ ਿਸਉ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੨॥ ਆਪੇ ਹੀਰਾ ਰਤਨੁ ਅਮਲੋੋ ॥ ਆਪੇਨਦਰੀ ਤੋਲੇ ਤੋਲੋ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਸਰਿਣ ਤੁਮਾਰੀ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਆਿਪ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੩॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਹੋਵੈਧੁਿਰ ਤੇਰੀ ॥ ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਚਕੂੈ ਫੇਰੀ ॥ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਜਿੁਗ ਜਿੁਗ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੪॥ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਦੇਵ ਸਬਾਇਆ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਣੇ ਸੇ ਨਾਿਮ ਲਾਗੇ ਿਗਆਨ ਮਤੀ ਪਛਾਤਾਹੇ ॥੫॥ ਪਾਪ ਪੁਨੰ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਦਖੁੁ ਹੈ ਭਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਿਜਿਨ ਗੁਰਮੁਿਖਨਾਮੁ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੬॥ ਿਕਰਤੁ ਨ ਕੋਈ ਮਟੇਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਸੋ ਫਲੁਪਾਇਆ ਿਜਿਨ ਆਪੁ ਮਾਿਰ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੭॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਘਣਾਦੁਖੁ ਆਗੈ ॥ ਮਨਮਖੁ ਭਰਿਮ ਭੁਲੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਪਛੁਤਾਤਾ ਹੇ ॥੮॥ ਹਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਹਿਰ ਗੁਣਗਾਏ ॥ ਸਿਭ ਿਕਲਿਬਖ ਕਾਟੇ ਦੂਖ ਸਬਾਏ ॥ ਹਿਰ ਿਨਰਮਲੁ ਿਨਰਮਲ ਹੈ ਬਾਣੀ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਹੇ॥੯॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸੋ ਗੁਣ ਿਨਿਧ ਪਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਮਰੇਾ ਠਾਿਕ ਰਹਾਏ ॥ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਕਾ ਏਕੋ ਦਾਤਾਗੁਰਮੁਿਖ ਿਵਰਲੀ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਿਨਰਮਲੁ ਅਿਤ ਅਪਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਮਲੇੈ ਗੁਰ ਸਬਿਦ

1053 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਮਲੈਾ ਿਵਿਚ ਜੋਿਤ ਅਪਾਰਾ ॥ਗੁਰਮਿਤ ਬੂਝੈ ਕਿਰ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਸਦਾ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਰਸਨਾ ਸੇਿਵ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੜਕਾਇਆ ਅੰਦਿਰ ਬਹ ੁ ਹਟ ਬਾਜਾਰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਨਾਮੁ ਹੈ ਅਿਤ ਅਪਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਦਾ ਦਿਰ ਸੋਹੈਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਰਤਨੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥ ਕੀਮਿਤ ਕਵਣੁ ਕਰੇ ਵੇਚਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਕੈਸਬਦੇ ਤੋਿਲ ਤੋਲਾਏ ਅਤੰਿਰ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਬਹਤੁੁ ਿਬਸਥਾਰਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁਪਸਿਰਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਮਰੂਖ ਪੜਿਹ ਸਬਦ ੁ ਨ ਬੂਝਿਹ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲੈ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇਕਰਾਏ ॥ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਜਿੁਗ ਜੁਿਗ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ਹੇ ॥੧੬॥੯॥ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸੋ ਸਚ ੁ ਸੇਿਵਹ ੁ ਿਸਰਜਣਹਾਰਾ ॥ ਸਬਦੇ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਕੀਮਿਤਨਹੀ ਪਾਈ ਆਪੇ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚ ੁ ਵਰਤਾਏ ॥ ਇਿਕ ਜਨ ਸਾਚੈ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ ਸਾਚੋਸੇਵਿਹ ਸਾਚ ੁ ਕਮਾਵਿਹ ਨਾਮੇ ਸਿਚ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਧੁਿਰ ਭਗਤਾ ਮੇਲੇ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਆਪੇਲਾਏ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਇਸੁ ਜਨਮੈ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਵਣਜੁ ਕਰਿਹ ਪਰ ੁ ਆਪੁਪਛਾਣਿਹ ॥ ਏਕਸ ਿਬਨੁ ਕੋ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣਿਹ ॥ ਸਚਾ ਸਾਹ ੁਸਚੇ ਵਣਜਾਰੇ ਪੂਜੰੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ ਆਪੇਸਾਜੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਏ ॥ ਿਵਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰ ਸਬਦ ੁਬੁਝਾਏ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵਿਹ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਕਾਟੇ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਹੇ॥੫॥ ਭੰਨ ੈਘੜੇ ਸਵਾਰੇ ਸਾਜੇ ॥ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਦੂਜੈ ਜੰਤ ਪਾਜੇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਿਫਰਿਹ ਸਦਾ ਅਧੰੁ ਕਮਾਵਿਹ ਜਮ ਕਾਜੇਵੜਾ ਗਿਲ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁਿਧਆਏ ਸਾਚਾ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦੇਵੈ ਮਿੰਨ ਵਸਾਈ ॥ਿਜਨ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹਿਹ ਿਤਨ ਿਸਿਰ ਚਕੂਾ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਿਨ ਵਸਾਈ ॥ ਸਦਾ ਸਬਿਦ ਸਾਲਾਹੀ ਗੁਣਦਾਤਾ ਲੇਖਾ ਕੋਇ ਨ ਮੰਗੈ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਬਰ੍ਹਮਾਿਬਸਨੁ ਰਦੁਰ੍ੁ ਿਤਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ਅਲਖ ਅਭਵੇਾ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਨਦਿਰ ਕਰਿਹ ਤੂ ਅਪਣੀ ਗੁਰਮੁਿਖ

1054 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਲਖੁ ਲਖਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਮੰਿਨ ਵਸਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪੀ ਤੈ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈਮਹਲੁ ਪਾਇ ਗੁਣ ਗਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਸੇਵਕ ਸੇਵਿਹ ਮਿੰਨ ਹਕੁਮੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਮਨਮਖੁ ਹਕੁਮੁ ਨ ਜਾਣਿਹ ਸਾਰਾ ॥ਹਕੁਮੇ ਮੰਨੇ ਹਕੁਮੇ ਵਿਡਆਈ ਹਕੁਮੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਇਕਤੁਘਿਰ ਆਣੈ ॥ ਨਾਮੇ ਰਾਤਾ ਸਦਾ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਮਿਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਸਭ ਜਗ ਮਿਹ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਈ ॥ ਸਬਦ ੁ ਸਲਾਹਿਹ ਸੇ ਜਨ ਿਨਰਮਲ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਸਦਾਭਗਤ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਿਜਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵਿਹ ਿਤਉ ਤੂ ਰਾਖਿਹ ਗੁਰਮੁਿਖਨਾਮੁ ਿਧਆਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ॥ ਸਚੇ ਸਾਿਹਬ ਤਰੇੈ ਮਿਨ ਭਾਵਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਸਾਚ ੁ ਕਹੈਬਨੇਤੰੀ ਸਚ ੁ ਦੇਵਹ ੁ ਸਿਚ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥੧੦॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਨ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਸਾਿਚ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਰਿਵਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਸਬਿਦ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਤਾ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਏ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੰਿਨ ਵਸਾਏ ॥ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਬਦੇ ਮਿਨਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਸਬਿਦ ਜਲਾਏ ॥ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਰਹੈ ਇਕ ਰਗੰੀਨਾਹੀ ਿਕਸ ੈਨਾਿਲ ਕਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਕੋਇ ਨ ਪਾਵੈ ਪਾਰਾ ॥ ਜੋਸਬਿਦ ਰਾਤੇ ਮਹਾ ਬਰੈਾਗੀ ਸੋ ਸਚ ੁਸਬਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਕਰਤੈ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥ ਦੂਜਾ ਭਾਉਆਿਪ ਵਰਤਾਇਆ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਅਿਲਪਤੋ ਵਰਤੈ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਿਕਆ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ ਸੇ ਮਨਮੁਖ ਜੋਸਬਦੁ ਨ ਪਛਾਣਿਹ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਿਹ ॥ ਭੈ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਿਨਰਭਉ ਸਚ ੁ ਪਾਈਐ ਜਮੁ ਕਾਿਢਲਏਗਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ ਅਫਿਰਓ ਜਮੁ ਮਾਿਰਆ ਨ ਜਾਈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦ ੇ ਨਿੇੜ ਨ ਆਈ ॥ ਸਬਦ ੁ ਸੁਣੇ ਤਾਦੂਰਹ ੁਭਾਗੈ ਮਤੁ ਮਾਰੇ ਹਿਰ ਜੀਉ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਕੀ ਹੈ ਸਭ ਿਸਰਕਾਰਾ ॥ ਏਹ ੁਜਮੁ ਿਕਆ ਕਰੇਿਵਚਾਰਾ ॥ ਹਕੁਮੀ ਬੰਦਾ ਹਕੁਮੁ ਕਮਾਵੈ ਹਕੁਮੇ ਕਢਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚੈ ਕੀਆ ਅਕਾਰਾ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਸਿਰਆ ਸਭੁ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਸਚ ੁ ਬੂਝੈ ਸਬਿਦ ਸਚੈ ਸਖੁੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਤਾ

1055 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਿਮ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਰੈ ਨ ਜਨਮੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਬਿਦਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਸਬਿਦ ਸਾਲਾਹੇ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ ਏਕ ਨਾਿਮ ਜੁਗ ਚਾਿਰਉਧਾਰੇ ਸਬਦੇ ਨਾਮ ਿਵਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸ ਿਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੂਝੈ ਕਾਟੇ ਦਰੁਮਿਤ ਫਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਉਪਜੈ ਸਾਿਚ ਸਮਾਵੈ ॥ ਨਾ ਮਿਰ ਜਮੰੈਨ ਜੂਨੀ ਪਾਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਦਾ ਰਹਿਹ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਅਨਿਦਨੁ ਲੈਦੇ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਭਗਤ ਸੋਹਿਹਦਰਬਾਰੇ ॥ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਸਵਾਰੇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਿਰ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਕਰਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਦ ਹੀ ਿਨਰਮਲਿਨਰਮਲ ਗੁਣ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਗੁਣ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨੁਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਿਬਗਸੈ ਸੋ ਨਾਮੁ ਬੇਪਰਵਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥੧੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸੇਿਵਹ ੁ ਅਗਮਅਪਾਰਾ ॥ ਿਤਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਰਿਵਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਿਤਤੁ ਘਿਟ ਮਿਤ ਅਗਾਹਾਹੇ ॥੧॥ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਈ ॥ ਸਭਨਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ਕਰੇ ਜਗਜੀਵਨੁਦਦੇਾ ਿਰਜਕੁ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਿਝ ਬੁਝਾਇਆ ॥ ਹਕੁਮੇ ਹੀ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਹਕੁਮੁਮਨੰੇ ਸੋਈ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਹਕੁਮੁ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ ਸਚਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਿਤਸ ਦੈ ਸਬਿਦਿਨਸਤਰੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖ ੈਦਦੇਾ ਸਾਸ ਿਗਰਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਿਕਸਿਹ ਬੁਝਾਏ ॥ ਗੁਰਕੈ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਏ ॥ ਹਿਰ ਸਾਲਾਹਿਹ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਿਰ ਬਖਸੇ ਭਗਿਤ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰੁਸੇਵਿਹ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ॥ ਜੋ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਕਾਚਿਨ ਕਾਚੇ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁਵੇਪਰਵਾਹਾ ਭਗਿਤ ਵਛਲੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ॥੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਸਾਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥ ਗੁਣਦਾਤਾ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅੰਤਿਰ ਿਸਿਰਿਸਿਰ ਿਲਖਦਾ ਸਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਸਦਾ ਹਦੂਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਪੈ ॥ ਸਬਦੇ ਸੇਵੈ ਸੋ ਜਨੁ ਧਰ੍ਾਪੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸੇਵਿਹ ਸਚੀਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਸਚੈ ਓਮਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ ਅਿਗਆਨੀ ਅੰਧਾ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਮਨਹਿਠ ਕਰਮ ਿਫਿਰ ਜੋਨੀ

1056 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਏ ॥ ਿਬਿਖਆ ਕਾਰਿਣ ਲਬੁ ਲਭੋੁ ਕਮਾਵਿਹ ਦੁਰਮਿਤ ਕਾ ਦੋਰਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਪੂਰਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਹਿਰ ਰਿਵਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਮਿਨ ਭੀਨੈ ਭਗਿਤ ਸਲਾਹਾਹੇ ॥੧੦॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰਣੁ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਭਗਿਤ ਿਨਸਤਾਰਣੁ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾ ਸਦ ਹੀਸਾਚਾ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਸੇ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤਰੇੈ ਮਿਨ ਭਾਏ ॥ ਦਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਹ ਗੁਰ ਸਬਿਦਸੁਹਾਏ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਅਨਿਦਨੁ ਗਾਵਿਹ ਿਨਰਧਨ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵੇਸਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਿਜਨ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਵਛੋੜਿਹਨਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਸਭਨਾ ਿਸਿਰ ਤੂ ਏਕੋ ਸਾਿਹਬੁ ਸਬਦੇ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਿਬਨੁਸਬਦੈ ਤੁਧੁਨੋ ਕੋਈ ਨ ਜਾਣੀ ॥ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਕਥੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ੁਦਾਤਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁਜਿਪ ਸੰਬਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਿਸਰਜਣਹਾਰਾ ॥ ਤਰੇਾ ਿਲਿਖਆ ਕੋਇ ਨ ਮਟੇਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਨਾਮੁ ਦਵੇਿਹ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਸਾ ਗਣਤ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਭਗਤ ਸਚੇ ਤਰੇੈ ਦਰਵਾਰੇ ॥ ਸਬਦੇ ਸੇਵਿਨ ਭਾਇਿਪਆਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਨਾਮੇ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥੧੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਰੇੈ ਪਰ੍ਿਭਸਾਚੈ ਇਕੁ ਖਲੇੁ ਰਚਾਇਆ ॥ ਕੋਇ ਨ ਿਕਸ ਹੀ ਜੇਹਾ ਉਪਾਇਆ ॥ ਆਪੇ ਫਰਕੁ ਕਰੇ ਵੇਿਖ ਿਵਗਸੈ ਸਿਭ ਰਸਦਹੇੀ ਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ ਵਾਜੈ ਪਉਣੁ ਤੈ ਆਿਪ ਵਜਾਏ ॥ ਿਸਵ ਸਕਤੀ ਦੇਹੀ ਮਿਹ ਪਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਲਟੀਹੋਵੈ ਿਗਆਨ ਰਤਨੁ ਸਬਦੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਅਧੰੇਰਾ ਚਾਨਣੁ ਆਪੇ ਕੀਆ ॥ ਏਕੋ ਵਰਤੈ ਅਵਰ ੁ ਨ ਬੀਆ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਕਮਲੁ ਿਬਗਸੈ ਬੁਿਧ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ ਅਪਣੀ ਗਹਣ ਗਿਤ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ॥ ਹੋਰੁਲੋਕੁ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਆਿਖ ਵਖਾਣ ੈ ॥ ਿਗਆਨੀ ਹੋਵੈ ਸੁ ਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝੈ ਸਾਚੀ ਿਸਫਿਤ ਸਲਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ਦਹੇੀ ਅਦੰਿਰ ਵਸਤੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਕਪਟ ਖੁਲਾਵਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਹਜੇ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵੈ ਿਤਰ੍ਸਨਾਅਗਿਨ ਬੁਝਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ ਸਿਭ ਰਸ ਦੇਹੀ ਅੰਦਿਰ ਪਾਏ ॥ ਿਵਰਲੇ ਕਉ ਗੁਰ ੁ ਸਬਦੁ ਬੁਝਾਏ ॥ ਅੰਦਰ ੁ ਖੋਜੇਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹੇ ਬਾਹਿਰ ਕਾਹੇ ਜਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ ਿਵਣੁ ਚਾਖੇ ਸਾਦੁ ਿਕਸੈ ਨ ਆਇਆ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁਪੀਆਇਆ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਸੋ ਸਿਭ

1057 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਣ ਜਾਣੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਿਮ ਰਤਾ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਮਾਇਆ ਮਹੋੁਚਕੁਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਪਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ ਆਪੇ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਕੈ ਸਬਦੇ ਸੋਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦ ੁਅੰਿਮਰ੍ਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸਚਾਵਸੈ ਘਟ ਅਤੰਿਰ ਸੋ ਘਟ ੁ ਿਨਰਮਲੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਸੇਵਕ ਸੇਵਿਹ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹਿਹ ॥ ਸਦਾ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਹਿਰਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ਪਰਮਲ ਵਾਸ ੁਮਿਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਸਬਦੇ ਅਕਥੁ ਕਥੇ ਸਾਲਾਹੇ ॥ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਭ ਸਾਚੇ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ ਆਪੇ ਗੁਣਦਾਤਾ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ਸਬਦ ੈਕਾ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਮਨਮਖੁੁ ਭੂਲਾਠਉਰ ਨ ਪਾਏ ॥ ਜੋ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥ ਿਬਿਖਆ ਰਾਤੇ ਿਬਿਖਆ ਖੋਜ ੈਮਿਰ ਜਨਮੈ ਦੁਖੁ ਤਾਹਾ ਹੇ॥੧੩॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਆਿਪ ਸਾਲਾਹੇ ॥ ਤਰੇੇ ਗੁਣ ਪਰ੍ਭ ਤੁਝ ਹੀ ਮਾਹੇ ॥ ਤੂ ਆਿਪ ਸਚਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਸਚੀ ਆਪੇਅਲਖੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਕੋਇ ਨ ਪਾਏ ॥ ਲਖ ਕੋਟੀ ਜੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇਘਟ ਅੰਤਿਰ ਵਿਸਆ ਸਬਦੇ ਸਚ ੁਸਾਲਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਸੇ ਜਨ ਿਮਲੇ ਧੁਿਰ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦਸੁਹਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਿਨਤ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੩ ॥ਿਨਹਚਲੁ ਏਕੁ ਸਦਾ ਸਚ ੁ ਸੋਈ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਹੋਈ ॥ ਹਿਰ ਰਿਸ ਭੀਨੇ ਸਦਾ ਿਧਆਇਿਨ ਗੁਰਮਿਤ ਸੀਲੁਸੰਨਾਹਾ ਹੇ ॥੧॥ ਅਦੰਿਰ ਰੰਗੁ ਸਦਾ ਸਿਚਆਰਾ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਪਆਰਾ ॥ ਨਉ ਿਨਿਧ ਨਾਮੁਵਿਸਆ ਘਟ ਅਤੰਿਰ ਛੋਿਡਆ ਮਾਇਆ ਕਾ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੨॥ ਰਈਅਿਤ ਰਾਜੇ ਦਰੁਮਿਤ ਦੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰਸੇਵੇ ਏਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਏਕੁ ਿਧਆਇਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਿਨ ਿਨਹਚਲੁ ਰਾਜੁ ਿਤਨਾਹਾ ਹੇ ॥੩॥ ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਰਖੈਨ ਕੋਈ ॥ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਿਤਸੈ ਤੇ ਹੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਚਾ ਸਦਾ ਿਧਆਵਹ ੁਗਿਤ ਮੁਕਿਤ ਿਤਸੈ ਤੇ ਪਾਹਾ ਹੇ ॥੪॥ਸਚ ੁਸੰਜਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂਦੁਆਰੈ ॥ ਹਉਮੈ ਕਰ੍ੋਧੁ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸੀਲੁ ਸੰਤਖੋੁਸਭੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੫॥ ਹਉਮੈ ਮੋਹ ੁ ਉਪਜੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਸਭੁ ਜਗੁ ਿਬਨਸੈ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਵੇੇਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਸਚਾ ਜਿਗ ਲਾਹਾ ਹੇ ॥੬॥ ਸਚਾ ਅਮਰ ੁ ਸਬਿਦ ਸੁਹਾਇਆ ॥ ਪੰਚ ਸਬਦ ਿਮਿਲ

1058 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਵਾਜਾ ਵਾਇਆ ॥ ਸਦਾ ਕਾਰਜੁ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਸੁਹੇਲਾ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਕਾਰਜ ੁ ਕੇਹਾ ਹੇ ॥੭॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਹਸੈ ਿਖਨਮਿਹ ਰੋਵੈ ॥ ਦੂਜੀ ਦੁਰਮਿਤ ਕਾਰਜੁ ਨ ਹੋਵੈ ॥ ਸੰਜੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਕਰਤੈ ਿਲਿਖ ਪਾਏ ਿਕਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਹਾ ਹੇ ॥੮॥ਜੀਵਨ ਮੁਕਿਤ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥ ਹਿਰ ਿਸਉ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਏ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਹਉਮੈਰੋਗੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੯॥ ਰਸ ਕਸ ਖਾਏ ਿਪੰਡੁ ਵਧਾਏ ॥ ਭੇਖ ਕਰੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਏ ॥ ਅੰਤਿਰ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦਖੁੁਭਾਰੀ ਿਬਸਟਾ ਮਾਿਹ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਬਦੇ ਪੜਿਹ ਪਿੜ ਬਾਦੁ ਵਖਾਣਿਹ ॥ ਘਟ ਮਿਹ ਬਰ੍ਹਮੁ ਿਤਸੁ ਸਬਿਦ ਨਪਛਾਣਿਹ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਤਤੁ ਿਬਲਵੋੈ ਰਸਨਾ ਹਿਰ ਰਸੁ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਘਿਰ ਵਥੁ ਛੋਡਿਹ ਬਾਹਿਰਧਾਵਿਹ ॥ ਮਨਮਖੁ ਅਧੰੇ ਸਾਦ ੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ॥ ਅਨ ਰਸ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਫੀਕੀ ਬਲੋੇ ਹਿਰ ਰਸੁ ਮਿੂਲ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ॥੧੨॥ ਮਨਮਖੁ ਦਹੇੀ ਭਰਮੁ ਭਤਾਰੋ ॥ ਦੁਰਮਿਤ ਮਰੈ ਿਨਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰੋ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਲਾਇਆਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਤਾਹਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਕੰਚਨ ਦਹੇੀ ਸਬਦੁ ਭਤਾਰੋ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗੋ ਭੋਗੇ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਪਆਰੋ ॥ਮਹਲਾ ਅੰਦਿਰ ਗੈਰ ਮਹਲੁ ਪਾਏ ਭਾਣਾ ਬੁਿਝ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਆਗੈ ਨਹੀਿਕਸੈ ਕਾ ਚਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ਿਤਸ ਦਾ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਜੀਉ ਿਪਡੰੁ ਸਭੁ ਹੈ ਿਤਸੁਕੇਰਾ ॥ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਠਾਕੁਰ ੁਮੇਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਬਾਣੀ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਜਪੁ ਜਾਿਪ ਸਮਾਹਾ ਹੇ ॥੧੬॥੫॥੧੪॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਦ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਆਪਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਾਰਕਰੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪੂਰਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਨੂਆ ਉਲਿਟ ਪਰਾਵੈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬਾਣੀ ਨਾਦੁ ਵਜਾਵੈ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਿਚ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸਾਖੀ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਭਾਖੀ ॥ ਸਚੈ ਸਬਦੇਸਚ ੁ ਸੁਭਾਖੀ ॥ ਸਦਾ ਸਿਚ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁਸਤ ਸਿਰ ਨਾਵੈ ॥ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਿਚ ਸਮਾਵੈ ॥ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਕਮਾਵੈ ਸਦ ਹੀ ਸਚੀ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਇਦਾ ॥੪॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚ ੁਬੈਣੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਚ ੁਨਣੈੀ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਚ ੁਕਮਾਵੈ ਕਰਣੀ ॥ ਸਦ ਹੀ ਸਚ ੁਕਹੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਅਵਰਾਸਚ ੁ ਕਹਾਇਦਾ ॥੫॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਚੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਵਖਾਣੀ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਦ ਸੇਵਿਹ

1059 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਚੋ ਸਚਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੬॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਭਰਮੁ ਗਵਾਏ ॥ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਊਤਮ ਊਚੀ ਦਿਰ ਸਚੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੭॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚ ੁਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ੁ ॥ ਭਾਇ ਭਗਿਤ ਸਦਾ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਮਨੁ ਖੋਿਜਸੁਣਾਏ ॥ ਸਚੈ ਨਾਿਮ ਸਦਾ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਜ ੋ ਸਚੇ ਮਿਨ ਭਾਇਦਾ ॥੯॥ ਜਾ ਿਤਸੁਭਾਵੈ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਏ ॥ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਮੰਿਨ ਵਸਾਏ ॥ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਭਾਣੈ ਮੰਿਨਵਸਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਮਨਹਿਠ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸੋ ਛੀਜੈ ॥ ਬਹਤੁੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਨਹੀ ਭੀਜੈ ॥ ਿਬਿਖਆ ਰਾਤੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਵਿਹਦੁਖੇ ਦਿੁਖ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਸੁਖੁ ਕਮਾਏ ॥ ਮਰਣ ਜੀਵਣ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਏ ॥ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਜੋਸਮ ਕਿਰ ਜਾਣੈ ਸੋ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਰਿਹ ਸੁ ਹਿਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਦੁਪਛਾਣੁ ॥ ਮਰੈ ਨ ਜੰਮੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਮਨ ਹੀ ਮਨਿਹ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜਨੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪਾਇਆ ॥ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁ ਮੋਹ ੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਫਿਰ ਮਲੈੁ ਨ ਲਾਗੈ ਦਿਰ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਆਪੇਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ॥ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸੇਵਾ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਸਚ ੁਸੁਿਣ ਲੇਖੈ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਕਮਾਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਨਰਮਲੁ ਮਲੈੁ ਨ ਲਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਵੀਚਾਰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮਸਮਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੧੫॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਆਪੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਹਕੁਿਮ ਸਭ ਸਾਜੀ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਿਪਿਨਵਾਜੀ ॥ ਆਪੇ ਿਨਆਉ ਕਰੇ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਾਚੇ ਸਾਿਚ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧॥ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ੁ ਹੈ ਆਕਾਰਾ ॥ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁਪਸਿਰਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈਭਸਮੈ ਕੀ ਢੇਰੀ ਖੇਹ ੂ ਖੇਹ ਰਲਾਇਦਾ ॥੨॥ ਕਾਇਆ ਕੰਚਨ ਕੋਟੁਅਪਾਰਾ ॥ ਿਜਸੁ ਿਵਿਚ ਰਿਵਆ ਸਬਦੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਗਾਵੈ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਚੇ ਿਮਿਲ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ॥੩॥ ਕਾਇਆ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁ ਹਿਰ ਆਿਪ ਸਵਾਰੇ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਹਿਰ ਜੀਉ ਵਸੈ ਮੁਰਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਵਣਜਿਨ ਵਾਪਾਰੀ ਨਦਰੀ ਆਿਪ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੪॥ ਸੋ ਸੂਚਾ ਿਜ ਕਰੋਧੁ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਸਬਦ ੇ ਬੂਝੈ ਆਪੁ ਸਵਾਰੇ ॥ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੰਿਨ ਵਸਾਇਦਾ ॥੫॥ ਿਨਰਮਲ ਭਗਿਤ ਹੈ ਿਨਰਾਲੀ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਧੋਵਿਹ

1060 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਰਿੰਗ ਰਾਤਾ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਭਗਿਤ ਕਰਾਇਦਾ ॥੬॥ ਇਸੁ ਮਨ ਮਦੰਰਮਿਹ ਮਨੂਆ ਧਾਵੈ ॥ ਸੁਖੁ ਪਲਿਰ ਿਤਆਿਗ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਟੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਖੇਲੁਕਰਾਇਦਾ ॥੭॥ ਆਿਪ ਅਪਰੰਪਰ ੁ ਆਿਪ ਵੀਚਾਰੀ ॥ ਆਪੇ ਮਲੇੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰੀ ॥ ਿਕਆ ਕੋ ਕਾਰ ਕਰੇਵੇਚਾਰਾ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੮॥ ਆਪੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਲੇੇ ਪੂਰਾ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਮਹਾਬਲ ਸੂਰਾ ॥ ਆਪੇਮਲੇੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਸਚੇ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੯॥ ਘਰ ਹੀ ਅਦੰਿਰ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈਕੋਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਵਿਸਆ ਘਟ ਅਤੰਿਰ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦਾ ॥੧੦॥ ਿਦਸੰਤਰ ੁ ਭਵੈ ਅੰਤਰ ੁ ਨਹੀਭਾਲੇ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਕਬਹ ੂ ਨ ਤੂਟੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਜੰਮ ੁ ਹੋਰ ੁ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਨ ਕਮਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਿਮਿਲਆ ਸਚੁਪਾਇਆ ਸਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਕਾਮ ਕਰੋਧੁ ਸਬਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਿਹ ਸਭੁ ਦੁਖ ਕਾਪਸਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਿਹ ਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਹੈ ਬਸੈਤੰਰ ੁ ॥ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਅਤੰਿਰ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਤੇ ਜਾ ਿਤਸੈ ਪਛਾਣਿਹ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਚਕੁਾਇਦਾ ॥੧੪॥ਇਿਕ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਗਰਿਬ ਿਵਆਪੇ ॥ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਰਹੇ ਹੈ ਆਪੇ ॥ ਜਮਕਾਲੈ ਕੀ ਖਬਿਰ ਨ ਪਾਈ ਅਿੰਤਗਇਆ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਿਜਿਨ ਉਪਾਏ ਸੋ ਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦੇਵੈ ਸਬਦ ੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁਕਹੈ ਬਨੇੰਤੀ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੨॥੧੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਦਇਆਪਿਤਦਾਤਾ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਿਹ ਸੇ ਤੁਝਿਹ ਸਮਾਵਿਹ ਤੂ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਦਾ॥੧॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਿਜਉ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਵਿਹਤੂ ਆਪੇ ਮਾਰਿਗ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥ ਹੈ ਭੀ ਸਾਚਾ ਹੋਸੀ ਸੋਈ ॥ ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਸਭਨਾ ਸਾਰਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਿਰਜਕੁ ਪਹਚੁਾਇਦਾ ॥੩॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਅਲਖ ਅਪਾਰਾ ॥ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਤੇਰਾਪਰਵਾਰਾ ॥ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਹ ਆਪੇ ਗੁਰਮਤੀ ਆਿਪ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੪॥ ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਲੋਅ

1061 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਕਾਰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਵਰਤੈ ਹਕੁਮੁ ਕਰਾਰਾ ॥ ਹਕੁਮੇ ਸਾਜੇ ਹਕੁਮੇ ਢਾਹੇ ਹਕੁਮੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੫॥ਹਕੁਮੈ ਬੂਝੈ ਸੁ ਹਕੁਮੁ ਸਲਾਹੇ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ ਜੇਹੀ ਮਿਤ ਦੇਿਹ ਸੋ ਹੋਵੈ ਤੂ ਆਪੇ ਸਬਿਦ ਬੁਝਾਇਦਾ॥੬॥ ਅਨਿਦਨੁ ਆਰਜਾ ਿਛਜਦੀ ਜਾਏ ॥ ਰੈਿਣ ਿਦਨਸੁ ਦੁਇ ਸਾਖੀ ਆਏ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤੈ ਮੂੜਾ ਿਸਰਊਪਿਰ ਕਾਲੁ ਰਆੂਇਦਾ ॥੭॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗਾ ॥ ਅੰਤਿਰ ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਭਉ ਭਾਗਾ ॥ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਚ ੁ ਬਾਣੀ ਬਲੋਾਇਦਾ ॥੮॥ ਿਜਿਨ ਤੂ ਜਾਤਾ ਕਰਮ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗਗੁਰ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਜਿਤ ਪਿਤ ਸਚ ੁਸਚਾ ਸਚ ੁ ਸੋਈ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੯॥ ਮਨੁ ਕਠਰੋ ੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇਲਾਗਾ ॥ ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਿਫਰੈ ਅਭਾਗਾ ॥ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਲਖਚਉਰਾਸੀਹ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ॥ ਮਾਨਸ ਜਨਿਮ ਗੁਰ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਿਬਨੁ ਭਗਤੀ ਿਬਸਟਾ ਿਵਿਚ ਵਾਸਾ ਿਬਸਟਾਿਵਿਚ ਿਫਿਰ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ੁ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਿਵਣੁ ਕਰਮਾ ਿਕਉ ਪਾਇਆ ਜਾਏ ॥ ਆਪੇਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣੈ ॥ ਮਰੂਖੁ ਅੰਧਾ ਤਤੁ ਨਪਛਾਣੈ ॥ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ॥ਆਪੇ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਧੰਧੈ ਲਾਏ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ਵੇਖ ੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਿਪ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਤਾ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮੰਿਨਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਆਿਪ ਿਨਰਾਲਮੁ ਹੋਰ ਧਧੰੈ ਲੋਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਘਟਅੰਤਿਰ ਗੁਰਮਤੀ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੬॥੩॥੧੭॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਕੀਓ ਗੁਬਾਰਾ ॥ ਤੂ ਆਪੇਜਾਣਿਹ ਿਸਰਜਣਹਾਰਾ ॥ ਹੋਰ ਿਕਆ ਕੋ ਕਹੈ ਿਕ ਆਿਖ ਵਖਾਣੈ ਤੂ ਆਪੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਓਅਕੰਾਿਰ ਸਭਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ॥ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਤੇਰੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਆਪੇ ਵੇਕ ਕਰੇ ਸਿਭ ਸਾਚਾ ਆਪੇ ਭਿੰਨ ਘੜਾਇਦਾ॥੨॥ ਬਾਜੀਗਿਰ ਇਕ ਬਾਜੀ ਪਾਈ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਦਰੀ ਆਈ ॥ ਸਦਾ ਅਿਲਪਤੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਾਚੇ ਿਸਉਿਚਤੁ ਲਾਇਦਾ ॥੩॥ ਬਾਜਿਹ ਬਾਜੇ ਧੁਿਨ ਆਕਾਰਾ ॥ ਆਿਪ ਵਜਾਏ ਵਜਾਵਣਹਾਰਾ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪਉਣੁ ਵਹੈ

1062 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਇਕ ਰਗੰੀ ਿਮਿਲ ਪਵਣੈ ਸਭ ਵਜਾਇਦਾ ॥੪॥ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਿਨਹਚਉ ਹੋਵੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਹਉਮੈ ਖੋਵੈ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਕਸ ੈ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦਾ ॥੫॥ ਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰ ੁ ਲਾਹਾ ਨਾਹੀ ॥ ਨਾਮੁਮਿੰਨ ਵਸੈ ਨਾਮੋ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਦੁਖੁਸੰਸਾਰਾ ॥ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵਿਹ ਵਧਿਹ ਿਵਕਾਰਾ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਸੇਵਿਹ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁਪਾਇਦਾ ॥੭॥ ਆਿਪ ਕਰੇ ਤੈ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਕਸੈ ਬੁਝਾਏ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵਿਹ ਸੇ ਬਧੰਨ ਤੋੜਿਹਮੁਕਤੀ ਕੈ ਘਿਰ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥ ਗਣਤ ਗਣੈ ਸੋ ਜਲੈ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਸਹਸਾ ਮਿੂਲ ਨ ਚਕੁੈ ਿਵਕਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈਸੁ ਗਣਤ ਚਕੁਾਏ ਸਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥ ਜੇ ਸਚ ੁ ਦੇਇ ਤ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਈ ॥ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹੇ ਰਿੰਗ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥ਿਕਲਿਵਖ ਕਾਟੇ ਕਾਟਣਹਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਆ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥ਅੰਤਿਰ ਲੋਭੁ ਮਿਨ ਮੈਲੈ ਮਲੁ ਲਾਏ ॥ ਮਲੈੇ ਕਰਮ ਕਰੇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥ ਕੂੜੋ ਕੂੜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ਕੂੜੁ ਬਿੋਲ ਦੁਖੁਪਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਿਨਰਮਲ ਬਾਣੀ ਕੋ ਮੰਿਨ ਵਸਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਸਾ ਜਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਿਦਨੁਰਾਤੀ ਨਾਮੁ ਚੇਿਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਆਿਪ ਿਸਰੰਦਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਇ ਖਪਾਏ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਹੋਵੈ ਸੁ ਸਦਾ ਸਲਾਹੇ ਿਮਿਲ ਸਾਚੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੇ ਇੰਦਰ੍ੀ ਵਿਸ ਨ ਹੋਈ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰੋਿਧਜਲੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮਨੁ ਵਿਸ ਆਵੈ ਮਨ ਮਾਰੇ ਮਨਿਹ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਤੁਧੁ ਆਪੇਕੀਆ ॥ ਸਿਭ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਸਿਭ ਜੀਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ਸਦਾ ਤੂ ਗੁਰਮਤੀ ਮੰਿਨ ਵਸਾਇਦਾ॥੧੬॥੪॥੧੮॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥ ਓਸੁ ਿਤਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ਿਤਸ ਨੋ ਅਪਿੜ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਆਪੇ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਿਨਹਚਉ ਹੋਈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁਦਾਤਾ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਦਾ ॥੨॥ ਚਉਦਹਭਵਣ ਤੇਰੇ ਹਟਨਾਲ ੇ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਦਖਾਏ ਅੰਤਿਰ ਨਾਲੇ ॥ ਨਾਵੈ ਕਾ ਵਾਪਾਰੀ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਕੋ

1063 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਇਦਾ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸੇਿਵਐ ਸਹਜ ਅਨਦੰਾ ॥ ਿਹਰਦੈ ਆਇ ਵਠੁਾ ਗੋਿਵੰਦਾ ॥ ਸਹਜੇ ਭਗਿਤ ਕਰੇਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਭਗਿਤ ਕਰਾਇਦਾ ॥੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਿਵਛੁੜੇ ਿਤਨੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਮਾਰੀਅਿਹਦੁਖੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਮਥੇ ਕਾਲੇ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ਦੁਖ ਹੀ ਿਵਿਚ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਸੇਵਡਭਾਗੀ ॥ ਸਹਜ ਭਾਇ ਸਚੀ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਸਚੋ ਸਚ ੁਕਮਾਵਿਹ ਸਦ ਹੀ ਸਚੈ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੬॥ ਿਜਸ ਨੋਸਚਾ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਏ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸਾਚ ੁਭਰਮੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਸਚ ੁਸਚੈ ਕਾ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਿਜਸੁ ਦੇਵੈ ਸੋ ਸਚ ੁਪਾਇਦਾ ॥੭॥ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸੋਈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਆਿਪ ਬੁਝਾਏ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਆਪੇ ਮੇਿਲਿਮਲਾਇਦਾ ॥੮॥ ਹਉਮੈ ਕਰਿਦਆ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਆਗੈ ਮੋਹ ੁਨ ਚਕੂੈ ਮਾਇਆ ॥ ਅਗੈ ਜਮਕਾਲੁ ਲਖੇਾਲੇਵ ੈ ਿਜਉ ਿਤਲ ਘਾਣੀ ਪੀੜਾਇਦਾ ॥੯॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਤਾ ਸੇਵੇ ਕੋਈ ॥ ਜਮਕਾਲੁਿਤਸੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ਮਹਿਲ ਸਚੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਿਤਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਏ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰ ਸੇਵਾਲਾਏ ॥ ਤੇਰੈ ਹਿਥ ਹੈ ਸਭ ਵਿਡਆਈ ਿਜਸੁ ਦੇਵਿਹ ਸੋ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਅੰਦਿਰ ਪਰਗਾਸੁ ਗੁਰ ੂਤੇ ਪਾਏ ॥ ਨਾਮੁਪਦਾਰਥੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਿਗਆਨ ਰਤਨੁ ਸਦਾ ਘਿਟ ਚਾਨਣੁ ਅਿਗਆਨ ਅਧੰਰੇ ੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੧੨॥ਅਿਗਆਨੀ ਅੰਧੇ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ॥ ਿਬਨੁ ਪਾਣੀ ਡੁਿਬ ਮੂਏ ਅਭਾਗੇ ॥ ਚਲਿਦਆ ਘਰ ੁਦਰ ੁ ਨਦਿਰ ਨ ਆਵੈ ਜਮਦਿਰ ਬਾਧਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਗਆਨੀ ਿਧਆਨੀ ਪੂਛਹ ੁ ਕੋਈ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਿਤਸੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਦਿਰ ਸਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ਨੋ ਸੇਵੇ ਿਤਸੁ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ਮਮਤਾ ਕਾਿਟ ਸਿਚ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਸਦਾ ਸਚ ੁ ਵਣਜਿਹ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਮੋ ਲਾਹਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਕਰੇਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ॥ ਸਬਿਦ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦਾ॥੧੬॥੫॥੧੯॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋ ਤੁਧੁ ਕਰਣਾ ਸੋ ਕਿਰ ਪਾਇਆ ॥ ਭਾਣੇ ਿਵਿਚ ਕੋ ਿਵਰਲਾ ਆਇਆ ॥ਭਾਣਾ ਮਨੰੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਭਾਣੇ ਿਵਿਚ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ॥ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਸਚੁਕਮਾਵੈ ॥ ਭਾਣੇ ਨੋ ਲੋਚੈ ਬਹਤੁੇਰੀ ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਿਪ ਮਨਾਇਦਾ ॥੨॥ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੁ ਿਮਲੈ ਤੁਧੁ

1064 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਏ ॥ ਿਜਸੁ ਭਾਣਾ ਭਾਵੈ ਸੋ ਤੁਝਿਹ ਸਮਾਏ ॥ ਭਾਣੇ ਿਵਿਚ ਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ਭਾਣਾ ਿਕਸਿਹ ਕਰਾਇਦਾ ॥੩॥ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਏ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਏ ॥ ਤੁਧੁ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਸਭ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈਿਜਸ ਨੋ ਭਾਣਾ ਦੇਿਹ ਿਤਸੁ ਭਾਇਦਾ ॥੪॥ ਮਨਮੁਖੁ ਅਧੰੁ ਕਰੇ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਭਾਣਾ ਨ ਮੰਨੇ ਬਹਤੁੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਏ ਘਰ ੁਮਹਲੁ ਨ ਕਬਹ ੂਪਾਇਦਾ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮੇਲੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾਧੁਿਰ ਫਰੁਮਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਪਾਏ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੬॥ ਸਭ ਨਾਵਹ ੁਉਪਜੈ ਨਾਵਹ ੁਛੀਜੈ ॥ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ॥ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਿਧਆਏ ਰਿਸ ਭੀਜੈ ਰਸ ਹੀ ਤੇ ਰਸੁ ਪਾਇਦਾ ॥੭॥ ਮਹਲੈਅੰਦਿਰ ਮਹਲੁ ਕੋ ਪਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਿਚ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਸਚ ੁ ਦੇਇ ਸੋਈ ਸਚ ੁ ਪਾਏ ਸਚੇ ਸਿਚਿਮਲਾਇਦਾ ॥੮॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਮਿਨ ਤਿਨ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਸਭੁ ਰਗੋੁ ਕਮਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈਮਨੁ ਤਨੁ ਹੈ ਕੁਸਟੀ ਨਰਕੇ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੯॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਿਤਨ ਿਨਰਮਲ ਦੇਹਾ ॥ ਿਨਰਮਲ ਹੰਸਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁਨਹੇਾ ॥ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਸਭੁ ਕੋ ਵਣਜੁ ਕਰੇ ਵਾਪਾਰਾ ॥ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਤੋਟਾ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਨਾਗੋ ਆਇਆ ਨਾਗੋ ਜਾਸੀ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਾਮੁਦਇੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਵਿਸਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੋ ਨਾਮੁਿਧਆਇਦਾ ॥੧੨॥ ਨਾਵੈ ਨੋ ਲੋਚੈ ਜੇਤੀ ਸਭ ਆਈ ॥ ਨਾਉ ਿਤਨਾ ਿਮਲੈ ਧੁਿਰ ਪੁਰਿਬ ਕਮਾਈ ॥ ਿਜਨੀ ਨਾਉਪਾਇਆ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ੁ ਅਿਤ ਅਪਾਰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਬਿਹਪਰ੍ਭੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਸਚਾ ਿਨਆਉ ਸਚੋ ਵਾਪਾਰਾ ਿਨਹਚਲੁ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਅੰਤਰ ਘਰ ਬੰਕੇ ਥਾਨੁਸੁਹਾਇਆ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲੈ ਿਕਨੈ ਥਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥ ਇਤੁ ਸਾਿਥ ਿਨਬਹੈ ਸਾਲਾਹੇ ਸਚੇ ਹਿਰ ਸਚਾ ਮਿੰਨਵਸਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਮਰੇੈ ਕਰਤੈ ਇਕ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥ ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਿਵਿਚ ਸਭ ਵਥੁ ਪਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਵਣਜਿਹ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੬॥੨੦॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਕਾਇਆ ਕੰਚਨੁ ਸਬਦੁਵੀਚਾਰਾ ॥ ਿਤਥੈ ਹਿਰ ਵਸੈ ਿਜਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰਾ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਸੇਿਵਹ ੁ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਿਰ ਜੀਉ

1065 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਚੇਤਿਹ ਿਤਨ ਬਿਲਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਿਤਨ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਉ ॥ਿਤਨ ਕੀ ਧੂਿਰ ਲਾਈ ਮੁਿਖ ਮਸਤਿਕ ਸਤਸੰਗਿਤ ਬਿਹ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭਭਾਵਾ ॥ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਬਿਦ ਸੁਹਾਵਾ ॥ ਗੁਰਬਾਣੀ ਚਹ ੁ ਕੁੰਡੀ ਸੁਣੀਐ ਸਾਚੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਦਾ ॥੩॥ ਸੋਜਨੁ ਸਾਚਾ ਿਜ ਅੰਤਰ ੁਭਾਲੇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਲੇ ॥ ਿਗਆਨ ਅਜੰਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਨਦਰੀਨਦਿਰ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੪॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਇਹ ੁ ਸਰੀਰ ੁ ਪਾਇਆ ॥ ਮਾਣਸ ਜਨਿਮ ਸਬਿਦ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁਸਬਦੈ ਸਭੁ ਅਧੰ ਅੰਧੇਰਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਕਸਿਹ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੫॥ ਇਿਕ ਿਕਤੁ ਆਏ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥ ਮਨਮੁਖ ਲਾਗੇਦੂਜੈ ਭਾਏ ॥ ਏਹ ਵੇਲਾ ਿਫਿਰ ਹਾਿਥ ਨ ਆਵੈ ਪਿਗ ਿਖਿਸਐ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੬॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਿਵਤਰ੍ੁ ਸਰੀਰਾ ॥ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਵਸੈ ਸਚ ੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਵੇਖ ੈ ਸਭ ਥਾਈ ਸਚ ੁ ਸੁਿਣ ਮੰਿਨ ਵਸਾਇਦਾ ॥੭॥ ਹਉਮੈਗਣਤ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਹਰਦੈ ਰਖਹ ੁਉਰ ਧਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੇ ਿਮਿਲ ਸਾਚੇਸੁਖੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥ ਸੋ ਚੇਤੇ ਿਜਸ ੁਆਿਪ ਚੇਤਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਏ ॥ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਆਪੈਆਪੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥ ਿਜਿਨ ਮਨ ਿਵਿਚ ਵਥੁ ਪਾਈ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈਸੋਈ ਜਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਏਹ ਕਾਇਆ ਪਿਵਤੁ ਹੈ ਸਰੀਰ ੁ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚਤੇੈਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ੁ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰੰਿਗ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਕਿਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਏਹ ੁ ਸਰੀਰ ੁ ਸਭ ਮੂਲੁਹੈ ਮਾਇਆ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਨ ਚੇਤੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਚੇਤੇ ਦੁਖੁ ਪਾਇਦਾ॥੧੨॥ ਿਜ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਕਾਇਆ ਹੰਸੁ ਿਨਰਮਲੁ ਦਿਰ ਸਚੈ ਜਾਣੁ ॥ ਹਿਰ ਸੇਵੇ ਹਿਰ ਮੰਿਨਵਸਾਏ ਸੋਹੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਿਬਨੁ ਭਾਗਾ ਗੁਰ ੁਸੇਿਵਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਭੂਲੇ ਮਏੁ ਿਬਲਲਾਇ ॥ਿਜਨ ਕਉ ਨਦਿਰ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ਕੇਰੀ ਹਿਰ ਜੀਉ ਆਿਪ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਕਾਇਆ ਕੋਟ ੁ ਪਕੇ ਹਟਨਾਲੇ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਲੇਵੈ ਵਸਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਆਪੇਸਚਾ ਹੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚਾ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਕੋ ਪਾਇਦਾ

1066 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧੬॥੭॥੨੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਨਰਕੰਾਿਰ ਆਕਾਰ ੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਹਕੁਿਮ ਬਣਾਇਆ ॥ਆਪੇ ਖਲੇ ਕਰੇ ਸਿਭ ਕਰਤਾ ਸੁਿਣ ਸਾਚਾ ਮਿੰਨ ਵਸਾਇਦਾ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਮਾਈ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਪਰਸੂਿਤ ਜਮਾਇਆ ॥ਚਾਰੇ ਬੇਦ ਬਰ੍ਹਮੇ ਨੋ ਫਰੁਮਾਇਆ ॥ ਵਰੇ ਮਾਹ ਵਾਰ ਿਥਤੀ ਕਿਰ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਸੋਝੀ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾਤੇ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਾਖਹ ੁ ਉਿਰ ਧਾਰ ॥ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵਰਤੀ ਜਗ ਅੰਤਿਰ ਇਸੁ ਬਾਣੀ ਤੇ ਹਿਰ ਨਾਮੁਪਾਇਦਾ ॥੩॥ ਵੇਦੁ ਪੜੈ ਅਨਿਦਨੁ ਵਾਦ ਸਮਾਲੇ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤੈ ਬਧਾ ਜਮਕਾਲੇ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਏਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਦਾ ॥੪॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਏਕਸੁ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਿਤਰ੍ਿਬਿਧ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹ ਸਮਾਏ ॥ ਸਾਚੈਸਬਿਦ ਸਦਾ ਹੈ ਮੁਕਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਚਕੁਾਇਦਾ ॥੫॥ ਜ ੋ ਧੁਿਰ ਰਾਤੇ ਸੇ ਹਿੁਣ ਰਾਤੇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੇਮਾਤੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ਆਪੈ ਆਪੁ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੬॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਭਰਿਮ ਨ ਪਾਏ ॥ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗਾ ਦਖੁੁ ਪਾਏ ॥ ਸੂਹਾ ਰੰਗੁ ਿਦਨ ਥੋੜੇ ਹੋਵੈ ਇਸੁ ਜਾਦੇ ਿਬਲਮ ਨ ਲਾਇਦਾ ॥੭॥ ਏਹ ੁਮਨੁ ਭੈ ਭਾਇਰਗੰਾਏ ॥ ਇਤੁ ਰੰਿਗ ਸਾਚੇ ਮਾਿਹ ਸਮਾਏ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਕੋ ਇਹ ੁ ਰੰਗੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮਤੀ ਰੰਗੁ ਚੜਾਇਦਾ ॥੮॥ਮਨਮਖੁੁ ਬਹਤੁੁ ਕਰੇ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਦਰਗਹ ਕਬ ਹੀ ਨ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥ ਦੂਜੈ ਲਾਗੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਦੁਖੁਪਾਇਦਾ ॥੯॥ ਮਰੇੈ ਪਰ੍ਿਭ ਅੰਦਿਰ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਿਰ ਿਮਲੈ ਿਮਲਾਇਆ ॥ ਸਚਾ ਪਰ੍ਭੁਸਚਾ ਵਾਪਾਰਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਇਸੁ ਕਾਇਆ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥ ਮੇਰ ੈਠਾਕੁਿਰ ਇਹਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਾਇਆ ਸੋਧੈ ਆਪਿਹ ਆਪੁ ਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਕਾਇਆ ਿਵਿਚ ਤਟੋਾਕਾਇਆ ਿਵਿਚ ਲਾਹਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਖੋਜੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਵਣਿਜ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜਿਮਲਾਇਦਾ ॥੧੨॥ ਸਚਾ ਮਹਲੁ ਸਚੇ ਭੰਡਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਦਵੇੈ ਦਵੇਣਹਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਲਾਹੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਮਿਨਮਲੇੇ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਕਾਇਆ ਿਵਿਚ ਵਸਤੁ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਪੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥ਿਜਸ ਦਾ ਹਟ ੁ ਸੋਈ ਵਥੁ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਭ ਮਿਹ ਰਿਹਆਸਮਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਏ ਆਪੇ ਸਬਦ ੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੫॥

1067 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪੇ ਸਚਾ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ॥ ਸਬਦੇ ਿਵਚਹ ੁ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੮॥੨੨॥ ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੩ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਵੇਪਰਵਾਹੇ ॥ ਆਪੇ ਿਮਹਰਵਾਨ ਅਗਮ ਅਥਾਹੇ ॥ਅਪਿੜ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਿਤਸ ਨੋ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਇਆ ॥੧॥ ਤੁਧੁਨੋ ਸੇਵਿਹ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵਿਹ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇਸਿਚ ਸਮਾਵਿਹ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਣ ਰਵਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਰਸਨਾ ਹਿਰ ਰਸੁ ਭਾਇਆ ॥੨॥ ਸਬਿਦ ਮਰਿਹ ਸੇ ਮਰਣੁਸਵਾਰਿਹ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਿਹਰਦੈ ਉਰ ਧਾਰਿਹ ॥ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਲਾਗੇ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਚਕੁਾਇਆ ॥੩॥ਹਿਰ ਜੀਉ ਮਲੇੇ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸਦਾ ਹਿਰ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਇਸੁ ਜਗਮਿਹ ਲਾਹਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਕਹਾ ਮੈ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਰਾ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਆਪੇਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਣ ਮਿਹ ਗੁਣੀ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਮਹੋ ੁ ਹੈ ਪਾਸਾਰਾ ॥ ਮਨਮੁਖੁਅਿਗਆਨੀ ਅਧੰੁ ਅੰਧਾਰਾ ॥ ਧੰਧੈ ਧਾਵਤੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਦਖੁੁ ਪਾਇਆ ॥੬॥ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਮਲੈੁ ਸਬਿਦ ਜਲਾਏ ॥ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਗਆਨੁ ਰਤਨੁ ਚਾਨਣੁ ਅਿਗਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁਗਵਾਇਆ ॥੭॥ ਤਰੇੇ ਨਾਮ ਅਨੇਕ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥ ਕੀਮਿਤ ਕਉਣੁਕਰੇ ਪਰ੍ਭ ਤਰੇੀ ਤੂ ਆਪੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥੮॥ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥ ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਤੋਲਣਹਾਰਾ ॥ਆਪੇ ਤੋਲੇ ਤੋਿਲ ਤੋਲਾਏ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਿਲ ਤੋਲਾਇਆ ॥੯॥ ਸੇਵਕ ਸੇਵਿਹ ਕਰਿਹ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਤੂ ਆਪੇਮਿੇਲ ਬਹਾਲਿਹ ਪਾਿਸ ॥ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਕਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪੂਰੈ ਕਰਿਮ ਿਧਆਇਆ ॥੧੦॥ ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਿਜਸਚ ੁਕਮਾਵੈ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਜ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥ ਇਸੁ ਿਬਖੁ ਮਿਹ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਵੈ ਹਿਰ ਜੀਉਮਰੇੇ ਭਾਇਆ ॥੧੧॥ ਿਜਸ ਨੋ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਅੰਦਰ ੁ ਸੂਝੈ ॥ ਹਉਮੈ ਮਰੇਾ ਠਾਿਕ ਰਹਾਏਸਹਜੇ ਹੀ ਸਚ ੁਪਾਇਆ ॥੧੨॥ ਿਬਨੁ ਕਰਮਾ ਹੋਰ ਿਫਰੈ ਘਨਰੇੀ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮੈ ਚਕੁੈ ਨ ਫੇਰੀ ॥ ਿਬਖੁ ਕਾ ਰਾਤਾਿਬਖੁ ਕਮਾਵੈ ਸੁਖੁ ਨ ਕਬਹ ੂਪਾਇਆ ॥੧੩॥ ਬਹਤੁੇ ਭੇਖ ਕਰੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਹਉਮੈ ਿਕਨੈ ਨ ਮਾਰੀ ॥ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਤਾ ਮੁਕਿਤ ਪਾਏ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੧੪॥ ਅਿਗਆਨੁ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਇਸੁ ਤਨਿਹ ਜਲਾਏ ॥

1068 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਸ ਦੀ ਬੂਝੈ ਿਜ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਏ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਨਵਾਰੇ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਸਮਾਇਆ ॥੧੫॥ ਸਚਾਸਾਿਹਬੁ ਸਚੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਵਰਲੈ ਪਾਈ ॥ ਨਾਨਕੁ ਏਕ ਕਹੈ ਬੇਨਤੰੀ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ॥੧੬॥੧॥੨੩॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਨਦਰੀ ਭਗਤਾ ਲੈਹ ੁ ਿਮਲਾਏ ॥ ਭਗਤ ਸਲਾਹਿਨ ਸਦਾ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ਤਉ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰਿਹ ਕਰਤੇ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਆ ॥੧॥ ਪੂਰੈ ਸਬਿਦ ਭਗਿਤ ਸੁਹਾਈ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸੁਖੁਤਰੇੈ ਮਿਨ ਭਾਈ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਰਾਤਾ ਸਚੇ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥ ਹਉਮੈ ਿਵਿਚ ਸਦ ਜਲੈਸਰੀਰਾ ॥ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ॥ ਅੰਤਿਰ ਅਿਗਆਨੁ ਸਬਿਦ ਬੁਝਾਏ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥ਮਨਮਖੁੁ ਅਧੰਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਏ ॥ ਬਹ ੁ ਸੰਕਟ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਏ ॥ ਜਮ ਕਾ ਜੇਵੜਾ ਕਦੇ ਨ ਕਾਟੈ ਅੰਤੇ ਬਹ ੁ ਦੁਖੁਪਾਇਆ ॥੪॥ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਮਨੁ ਮਾਰੇਹਉਮੈ ਜਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੫॥ ਆਵਣ ਜਾਣ ੈ ਪਰਜ ਿਵਗੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਿਥਰ ੁ ਕੋਇ ਨ ਹੋਈ ॥ ਅਤੰਿਰਜੋਿਤ ਸਬਿਦ ਸੁਖੁ ਵਿਸਆ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇਆ ॥੬॥ ਪੰਚ ਦੂਤ ਿਚਤਵਿਹ ਿਵਕਾਰਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ਕਾ ਏਹੁਪਸਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਤਾ ਮੁਕਤੁ ਹੋਵੈ ਪਚੰ ਦੂਤ ਵਿਸ ਆਇਆ ॥੭॥ ਬਾਝ ੁ ਗੁਰ ੂ ਹੈ ਮਹੋ ੁ ਗੁਬਾਰਾ ॥ ਿਫਿਰਿਫਿਰ ਡੁਬੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਟੇ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥੮॥ ਸਾਚਾ ਦਰ ੁ ਸਾਚਾਦਰਵਾਰਾ ॥ ਸਚੇ ਸੇਵਿਹ ਸਬਿਦ ਿਪਆਰਾ ॥ ਸਚੀ ਧੁਿਨ ਸਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਸਚੇ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥ ਘਰੈਅੰਦਿਰ ਕੋ ਘਰ ੁਪਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਏ ॥ ਓਥੈ ਸੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਨ ਿਵਆਪੈ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ॥੧੦॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਸਟਾ ਕਾ ਵਾਸਾ ॥ ਭਉਦੇ ਿਫਰਿਹ ਬਹ ੁ ਮੋਹ ਿਪਆਸਾ ॥ ਕੁਸੰਗਿਤ ਬਹਿਹ ਸਦਾ ਦਖੁੁ ਪਾਵਿਹਦੁਖ ੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇਆ ॥੧੧॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁ ਸੰਗਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੇ ਪਾਰ ੁ ਨ ਪਾਏ ਕੋਈ ॥ ਸਹਜੇਗੁਣ ਰਵਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇਆ ॥੧੨॥ ਕਾਇਆ ਿਬਰਖੁ ਪੰਖੀ ਿਵਿਚ ਵਾਸਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਚਗੁਿਹਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਸਾ ॥ ਉਡਿਹ ਨ ਮੂਲੇ ਨ ਆਵਿਹ ਨ ਜਾਹੀ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥੧੩॥ ਕਾਇਆਸੋਧਿਹ ਸਬਦ ੁ ਵੀਚਾਰਿਹ ॥ ਮੋਹ ਠਗਉਰੀ ਭਰਮੁ ਿਨਵਾਰਿਹ ॥ ਆਪੇ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਆਪੇ ਮੇਿਲ

1069 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਲਾਇਆ ॥੧੪॥ ਸਦ ਹੀ ਨੜੇੈ ਦੂਿਰ ਨ ਜਾਣਹ ੁ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਨਜੀਿਕ ਪਛਾਣਹ ੁ॥ ਿਬਗਸੈ ਕਮਲੁ ਿਕਰਿਣਪਰਗਾਸੈ ਪਰਗਟ ੁਕਿਰ ਦਖੇਾਇਆ ॥੧੫॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਚਾ ਸੋਈ ॥ ਆਪੇ ਮਾਿਰ ਜੀਵਾਲੇ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ॥ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੬॥੨॥੨੪॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਚਾ ਆਿਪ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥ ਅਵਰ ਨ ਸੂਝਿਸ ਬੀਜੀ ਕਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚ ੁ ਵਸੈ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਸਹਜੇ ਸਿਚਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਸਭਨਾ ਸਚ ੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਿਜ ਸਮਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁਪਾਇਆ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਹੈ ਿਗਆਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਹੈ ਪੂਜਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੀ ਅਵਰੁਨ ਦੂਜਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁ ਰਤਨ ਧਨੁ ਪਾਇਆ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਭਾਈ ਹੇ ॥੩॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਜੋ ਦੂਜੈਲਾਗੇ ॥ ਆਵਿਹ ਜਾਿਹ ਭਰ੍ਿਮ ਮਰਿਹ ਅਭਾਗੇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕੀ ਿਫਿਰ ਗਿਤ ਹੋਵੈ ਿਜ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਹਿਹ ਸਰਣਾਈਹੇ ॥੪॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸਦਾ ਹ ੈ ਸਾਚੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਮਾਗਉ ਨਾਮੁ ਅਜਾਚੀ ॥ ਹੋਹ ੁ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰਹਿਰ ਜੀਉ ਰਿਖ ਲੇਵਹ ੁ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਚਆੁਇਆ ॥ ਦਸਵੈ ਦਆੁਿਰ ਪਰ੍ਗਟੁਹੋਇ ਆਇਆ ॥ ਤਹ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜਿਹ ਧੁਿਨ ਬਾਣੀ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਿਜਨ ਕਉ ਕਰਤੈਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤ ਿਵਹਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਕੋ ਸੀਝੈ ਨਾਹੀ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਿਜਸੁ ਭਾਵੈ ਿਤਸੁ ਆਪੇ ਦਇੇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਲੇਇ ॥ ਆਪੇ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਨਾਮੁ ਦੇਵੈਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੮॥ ਿਗਆਨ ਰਤਨੁ ਮਿਨ ਪਰਗਟ ੁ ਭਇਆ ॥ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਸਹਜੇ ਲਇਆ ॥ਏਹ ਵਿਡਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਸਿਤਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਬਿਲ ਜਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਪਰ੍ਗਿਟਆ ਸੂਰ ੁ ਿਨਿਸ ਿਮਿਟਆਅੰਿਧਆਰਾ ॥ ਅਿਗਆਨੁ ਿਮਿਟਆ ਗੁਰ ਰਤਿਨ ਅਪਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਗਆਨੁ ਰਤਨੁ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈਸੁਖੁ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਗਟੀ ਹੈ ਸੋਇ ॥ ਚਹ ੁ ਜੁਿਗ ਿਨਰਮਲੁ ਹਛਾ ਲੋਇ ॥ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮ ਰਤੇਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਨਾਿਮ ਰਿਹਆ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਵੈ ॥ ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਹਜੇ

1070 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋਵੈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ਸਮਾਵੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈ ਹੇ ॥੧੨॥ ਭਗਤਾ ਮੁਿਖ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਹੈ ਬਾਣੀ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਆਿਖ ਵਖਾਣੀ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਰਤ ਸਦਾ ਮਨੁ ਿਬਗਸੈ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਮਨੁ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ਹਮ ਮਰੂਖ ਅਿਗਆਨ ਿਗਆਨੁ ਿਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਸਮਝ ਪੜੀ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਹੋਹ ੁ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰ੍ਪਾਕਿਰ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਲਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਿਜਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁਜਾਤਾ ਿਤਿਨ ਏਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥ ਸਰਬੇ ਰਿਵਰਿਹਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਆਤਮੁ ਚੀਿਨ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਸੇਵਾ ਸੁਰਿਤ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਿਜਨ ਕਉ ਆਿਦਿਮਲੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਆਿਪ ਿਮਿਲਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਨਾਨਕ ਅੰਿਕਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਚੋਰ ੁ ਸਦਾ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਸਰਬੇ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਘਟਵਾਸੀ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ਦਾਤਾ ਹਿਰ ਿਤਸਿਹ ਸਰਵੇਹ ੁਪਰ੍ਾਣੀ ਹੇ ॥੧॥ ਜਾ ਕਉ ਰਾਖੈ ਹਿਰ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ॥ਤਾ ਕਉ ਕੋਇ ਨ ਸਾਕਿਸ ਮਾਰਾ ॥ ਸੋ ਐਸਾ ਹਿਰ ਸੇਵਹ ੁ ਸਤੰਹ ੁ ਜਾ ਕੀ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੇ ॥੨॥ ਜਾ ਜਾਪੈ ਿਕਛੁਿਕਥਾਊ ਨਾਹੀ ॥ ਤਾ ਕਰਤਾ ਭਰਪੂਿਰ ਸਮਾਹੀ ॥ ਸੂਕੇ ਤੇ ਫਿੁਨ ਹਿਰਆ ਕੀਤੋਨੁ ਹਿਰ ਿਧਆਵਹ ੁ ਚੋਜ ਿਵਡਾਣੀ ਹੇ॥੩॥ ਜੋ ਜੀਆ ਕੀ ਵੇਦਨ ਜਾਣੈ ॥ ਿਤਸੁ ਸਾਿਹਬ ਕੈ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣੈ ॥ ਿਤਸੁ ਆਗੈ ਜਨ ਕਿਰ ਬੇਨੰਤੀ ਜ ੋਸਰਬਸੁਖਾ ਕਾ ਦਾਣੀ ਹੇ ॥੪॥ ਜੋ ਜੀਐ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਸਉ ਿਕਛੁ ਨ ਕਹੀਐ ਅਜਾਣੈ ॥ ਮੂਰਖ ਿਸਉ ਨਹਲੂਝੁ ਪਰਾਣੀ ਹਿਰ ਜਪੀਐ ਪਦੁ ਿਨਰਬਾਣੀ ਹੇ ॥੫॥ ਨਾ ਕਿਰ ਿਚੰਤ ਿਚੰਤਾ ਹ ੈ ਕਰਤੇ ॥ ਹਿਰ ਦੇਵੈ ਜਿਲ ਥਿਲਜੰਤਾ ਸਭਤੈ ॥ ਅਿਚਤੰ ਦਾਨੁ ਦਇੇ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇਾ ਿਵਿਚ ਪਾਥਰ ਕੀਟ ਪਖਾਣੀ ਹੇ ॥੬॥ ਨਾ ਕਿਰ ਆਸ ਮੀਤ ਸੁਤਭਾਈ ॥ ਨਾ ਕਿਰ ਆਸ ਿਕਸੈ ਸਾਹ ਿਬਉਹਾਰ ਕੀ ਪਰਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਨਾਵੈ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਜਪੀਐਸਾਰੰਗਪਾਣੀ ਹੇ ॥੭॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਸਭ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਪੂਰੈ ਥਾਰੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਜਪਹ ੁ ਭਵ ਖੰਡਨੁ ਸੁਿਖ ਸਹਜੇ ਰੈਿਣ ਿਵਹਾਣੀ ਹੇ ॥੮॥ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਸੇਿਵਆ ਿਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਸਹਜੇ ਹੀਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥ ਜ ੋ ਸਰਿਣ ਪਰ ੈ ਿਤਸ ਕੀ ਪਿਤ ਰਾਖੈ ਜਾਇ ਪੂਛਹ ੁ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣੀ ਹੇ ॥੯॥ ਿਜਸੁ ਹਿਰਸੇਵਾ ਲਾਏ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲਾਗੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਭਰਮ ਭਉ ਭਾਗੈ ॥ ਿਵਚੇ ਿਗਰ੍ਹ ਸਦਾ ਰਹੈ ਉਦਾਸੀ ਿਜਉ ਕਮਲੁ

1071 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਹੈ ਿਵਿਚ ਪਾਣੀ ਹੇ ॥੧੦॥ ਿਵਿਚ ਹਉਮੈ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਏ ॥ ਜਨਿਮ ਮਰੈ ਿਫਿਰ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥ ਸੋ ਤਪੁ ਪੂਰਾਸਾਈ ਸੇਵਾ ਜੋ ਹਿਰ ਮੇਰੇ ਮਿਨ ਭਾਣੀ ਹੇ ॥੧੧॥ ਹਉ ਿਕਆ ਗੁਣ ਤਰੇੇ ਆਖਾ ਸੁਆਮੀ ॥ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਕਾਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਹਉ ਮਾਗਉ ਦਾਨੁ ਤੁਝੈ ਪਿਹ ਕਰਤੇ ਹਿਰ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ਹੇ ॥੧੨॥ ਿਕਸ ਹੀ ਜੋਰ ੁਅਹੰਕਾਰਬਲੋਣ ਕਾ ॥ ਿਕਸ ਹੀ ਜੋਰ ੁਦੀਬਾਨ ਮਾਇਆ ਕਾ ॥ ਮੈ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਟੇਕ ਧਰ ਅਵਰ ਨ ਕਾਈ ਤੂ ਕਰਤੇ ਰਾਖੁ ਮੈਿਨਮਾਣੀ ਹੇ ॥੧੩॥ ਿਨਮਾਣੇ ਮਾਣੁ ਕਰਿਹ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ॥ ਹੋਰ ਕੇਤੀ ਝਿਖ ਝਿਖ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥ ਿਜਨ ਕਾ ਪਖੁ ਕਰਿਹਤੂ ਸੁਆਮੀ ਿਤਨ ਕੀ ਊਪਿਰ ਗਲ ਤੁਧੁ ਆਣੀ ਹੇ ॥੧੪॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਜਨੀ ਸਦਾ ਿਧਆਇਆ ॥ ਿਤਨੀਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਸੇਿਵਆ ਿਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਬਨੁ ਸੇਵਾ ਪਛੋਤਾਣੀ ਹੇ॥੧੫॥ ਤੂ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤਿਹ ਹਿਰ ਜਗੰਨਾਥੁ ॥ ਸੋ ਹਿਰ ਜਪੈ ਿਜਸੁ ਗੁਰ ਮਸਤਿਕ ਹਾਥੁ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਸਰਿਣਪਇਆ ਹਿਰ ਜਾਪੀ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਦਸਾਣੀ ਹੇ ॥੧੬॥੨॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਲਾ ਉਪਾਇ ਧਰੀ ਿਜਿਨ ਧਰਣਾ ॥ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇਆ ਹਕੁਮੇ ਚਰਣਾ ॥ ਅਗਿਨ ਉਪਾਇ ਈਧਨ ਮਿਹ ਬਾਧੀ ਸੋਪਰ੍ਭੁ ਰਾਖੈ ਭਾਈ ਹੇ ॥੧॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕਉ ਿਰਜਕੁ ਸੰਬਾਹੇ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਆਪਾਹੇ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਥਾਿਪਉਥਾਪਨਹਾਰਾ ਸੋਈ ਤੇਰਾ ਸਹਾਈ ਹੇ ॥੨॥ ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਿਹ ਿਜਿਨ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲਆ ॥ ਸਾਿਸ ਗਰ੍ਾਿਸ ਹੋਇ ਸਿੰਗਸਮਾਿਲਆ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਪੀਐ ਸੋ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਵਡੀ ਿਜਸੁ ਵਿਡਆਈ ਹੇ ॥੩॥ ਸੁਲਤਾਨ ਖਾਨ ਕਰੇ ਿਖਨ ਕੀਰੇ ॥ਗਰੀਬ ਿਨਵਾਿਜ ਕਰੇ ਪਰ੍ਭੁ ਮੀਰੇ ॥ ਗਰਬ ਿਨਵਾਰਣ ਸਰਬ ਸਧਾਰਣ ਿਕਛੁ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੪॥ਸੋ ਪਿਤਵਤੰਾ ਸੋ ਧਨਵਤੰਾ ॥ ਿਜਸੁ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਹਿਰ ਭਗਵੰਤਾ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਭਾਈ ਿਜਿਨ ਇਹਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥ ਪਰ੍ਭ ਆਏ ਸਰਣਾ ਭਉ ਨਹੀ ਕਰਣਾ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਿਨਹਚਉ ਹੈ ਤਰਣਾ ॥ ਮਨ ਬਚਕਰਮ ਅਰਾਧੇ ਕਰਤਾ ਿਤਸੁ ਨਾਹੀ ਕਦੇ ਸਜਾਈ ਹੇ ॥੬॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨ ਮਨ ਤਨ ਮਿਹ ਰਿਵਆ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣਕੀ ਜੋਿਨ ਨ ਭਿਵਆ ॥ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸ ਕੀਆ ਸੁਿਖ ਡੇਰਾ ਜਾ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਰਹੇ ਆਘਾਈ ਹੇ ॥੭॥ ਮੀਤੁ ਹਮਾਰਾ ਸੋਈ

1072 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਆਮੀ ॥ ਥਾਨ ਥਨਤੰਿਰ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਿਚੰਤਾ ਗਣਤ ਿਮਟਾਈ ਹੇ ॥੮॥ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਕੋਿਟ ਲਖ ਬਾਹਾ ॥ ਹਿਰ ਜਸੁ ਕੀਰਤਨੁ ਸੰਿਗ ਧਨੁ ਤਾਹਾ ॥ ਿਗਆਨ ਖੜਗੁ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਦੀਨਾਦੂਤ ਮਾਰੇ ਕਿਰ ਧਾਈ ਹੇ ॥੯॥ ਹਿਰ ਕਾ ਜਾਪੁ ਜਪਹ ੁਜਪੁ ਜਪਨੇ ॥ ਜੀਿਤ ਆਵਹ ੁਵਸਹ ੁਘਿਰ ਅਪਨੇ ॥ ਲਖਚਉਰਾਸੀਹ ਨਰਕ ਨ ਦਖੇਹ ੁਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥ ਖੰਡ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਉਧਾਰਣਹਾਰਾ ॥ ਊਚ ਅਥਾਹਅਗੰਮ ਅਪਾਰਾ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪਨੀ ਸੋ ਜਨੁ ਿਤਸਿਹ ਿਧਆਈ ਹੇ ॥੧੧॥ ਬਧੰਨ ਤੋਿੜ ਲੀਏ ਪਰ੍ਿਭਮਲੋੇ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕੀਨੇ ਘਰ ਗੋਲੇ ॥ ਅਨਹਦ ਰਣੁ ਝਣੁਕਾਰ ੁ ਸਹਜ ਧੁਿਨ ਸਾਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥ਮਿਨ ਪਰਤੀਿਤ ਬਨੀ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੀ ॥ ਿਬਨਿਸ ਗਈ ਹਉਮੈ ਮਿਤ ਮਰੇੀ ॥ ਅੰਗੀਕਾਰ ੁਕੀਆ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪਨੈ ਜਗ ਮਿਹਸੋਭ ਸੁਹਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥ ਜ ੈ ਜੈ ਕਾਰ ੁਜਪਹ ੁਜਗਦੀਸੈ ॥ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਈ ਪਰ੍ਭ ਅਪੁਨੇ ਈਸੈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈ ਏਕਾ ਜਗਿਤ ਸਬਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਤਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਸਦਾ ਮਨੁਰਾਤਾ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਜੀਵਿਹ ਜਨ ਤੇਰੇ ਏਕੰਕਾਿਰ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੫॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਾ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਪਆਰਾ ॥ਸਭ ੈ ਉਧਾਰਣੁ ਖਸਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥ ਿਸਮਿਰ ਨਾਮੁ ਪੁਨੰੀ ਸਭ ਇਛਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੧॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੰਗੀ ਜੋਗੀ ਨਾਿਰ ਲਪਟਾਣੀ ॥ ਉਰਿਝ ਰਹੀ ਰੰਗ ਰਸ ਮਾਣੀ ॥ ਿਕਰਤ ਸੰਜੋਗੀ ਭਏ ਇਕਤਰ੍ਾ ਕਰਤੇ ਭੋਗਿਬਲਾਸਾ ਹੇ ॥੧॥ ਜ ੋ ਿਪਰ ੁਕਰੈ ਸੁ ਧਨ ਤਤੁ ਮਾਨੈ ॥ ਿਪਰ ੁਧਨਿਹ ਸੀਗਾਿਰ ਰਖ ੈਸੰਗਾਨ ੈ॥ ਿਮਿਲ ਏਕਤਰ੍ ਵਸਿਹਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਿਪਰ੍ਉ ਦੇ ਧਨਿਹ ਿਦਲਾਸਾ ਹੇ ॥੨॥ ਧਨ ਮਾਗੈ ਿਪਰ੍ਉ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਧਾਵੈ ॥ ਜ ੋਪਾਵੈ ਸੋ ਆਿਣ ਿਦਖਾਵੈ ॥ਏਕ ਵਸਤੁ ਕਉ ਪਹਿੁਚ ਨ ਸਾਕੈ ਧਨ ਰਹਤੀ ਭੂਖ ਿਪਆਸਾ ਹੇ ॥੩॥ ਧਨ ਕਰੈ ਿਬਨਉ ਦੋਊ ਕਰ ਜੋਰੈ ॥ ਿਪਰ੍ਅਪਰਦੇਿਸ ਨ ਜਾਹ ੁ ਵਸਹ ੁ ਘਿਰ ਮਰੋ ੈ ॥ ਐਸਾ ਬਣਜੁ ਕਰਹ ੁ ਿਗਰ੍ਹ ਭੀਤਿਰ ਿਜਤੁ ਉਤਰੈ ਭੂਖ ਿਪਆਸਾ ਹੇ ॥੪॥ਸਗਲੇ ਕਰਮ ਧਰਮ ਜੁਗ ਸਾਧਾ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਰਸ ਸੁਖੁ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਲਾਧਾ ॥ ਭਈ ਿਕਰ੍ਪਾ ਨਾਨਕ ਸਤਸੰਗੇ ਤਉ

1073 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧਨ ਿਪਰ ਅਨਦੰ ਉਲਾਸਾ ਹੇ ॥੫॥ ਧਨ ਅੰਧੀ ਿਪਰ ੁਚਪਲੁ ਿਸਆਨਾ ॥ ਪੰਚ ਤਤੁ ਕਾ ਰਚਨੁ ਰਚਾਨਾ ॥ ਿਜਸੁਵਖਰ ਕਉ ਤੁਮ ਆਏ ਹਹ ੁ ਸੋ ਪਾਇਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਾਸਾ ਹੇ ॥੬॥ ਧਨ ਕਹੈ ਤੂ ਵਸੁ ਮੈ ਨਾਲੇ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਸੁਖਵਾਸੀਬਾਲ ਗੁਪਾਲੇ ॥ ਤੁਝੈ ਿਬਨਾ ਹਉ ਿਕਤ ਹੀ ਨ ਲੇਖ ੈ ਵਚਨੁ ਦਿੇਹ ਛੋਿਡ ਨ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੭॥ ਿਪਿਰ ਕਿਹਆ ਹਉਹਕੁਮੀ ਬਦੰਾ ॥ ਓਹ ੁਭਾਰੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਿਜਸੁ ਕਾਿਣ ਨ ਛਦੰਾ ॥ ਿਜਚਰ ੁ ਰਾਖੈ ਿਤਚਰ ੁ ਤੁਮ ਸੰਿਗ ਰਹਣਾ ਜਾ ਸਦੇ ਤਊਿਠ ਿਸਧਾਸਾ ਹੇ ॥੮॥ ਜਉ ਿਪਰ੍ਅ ਬਚਨ ਕਹੇ ਧਨ ਸਾਚੇ ॥ ਧਨ ਕਛੂ ਨ ਸਮਝੈ ਚੰਚਿਲ ਕਾਚੇ ॥ ਬਹਿੁਰ ਬਹਿੁਰਿਪਰ ਹੀ ਸਗੰੁ ਮਾਗੈ ਓਹ ੁਬਾਤ ਜਾਨ ੈਕਿਰ ਹਾਸਾ ਹੇ ॥੯॥ ਆਈ ਆਿਗਆ ਿਪਰਹ ੁ ਬੁਲਾਇਆ ॥ ਨਾ ਧਨ ਪੁਛੀਨ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ ॥ ਊਿਠ ਿਸਧਾਇਓ ਛੂਟਿਰ ਮਾਟੀ ਦਖੇੁ ਨਾਨਕ ਿਮਥਨ ਮਹੋਾਸਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਰੇ ਮਨ ਲੋਭੀਸੁਿਣ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਿਦਨੁ ਰਾਿਤ ਸਦੇਰੇ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਪਿਚ ਮਏੂ ਸਾਕਤ ਿਨਗੁਰੇ ਗਿਲ ਜਮਫਾਸਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਮਨਮਿੁਖ ਆਵੈ ਮਨਮੁਿਖ ਜਾਵੈ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਚੋਟਾ ਖਾਵੈ ॥ ਿਜਤਨੇ ਨਰਕ ਸੇਮਨਮਿੁਖ ਭੋਗੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲੇਪੁ ਨ ਮਾਸਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸੋਇ ਿਜ ਹਿਰ ਜੀਉ ਭਾਇਆ ॥ ਿਤਸੁ ਕਉਣੁਿਮਟਾਵੈ ਿਜ ਪਰ੍ਿਭ ਪਿਹਰਾਇਆ ॥ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਕਰੇ ਆਨੰਦੀ ਿਜਸੁ ਿਸਰਪਾਉ ਪਇਆ ਗਿਲ ਖਾਸਾ ਹੇ ॥੧੩॥ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥ ਸਰਿਣ ਕੇ ਦਾਤੇ ਬਚਨ ਕੇ ਸੂਰੇ ॥ ਐਸਾ ਪਰ੍ਭੁ ਿਮਿਲਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਿਵਛੁਿੜ ਨਕਤ ਹੀ ਜਾਸਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨ ਿਕਛੁ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਭ ਠਾਈ ॥ ਨਾਨਕਸਰਿਣ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਉ ਰੇਣ ਤੇਰੇ ਜੋ ਦਾਸਾ ਹੇ ॥੧੫॥੧॥੨॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਰੈ ਅਨਦੰੁ ਅਨਦੰੀ ਮੇਰਾ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਰਨੁ ਿਸਰ ਿਸਰਿਹ ਿਨਬੇਰਾ ॥ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾ ਕੈ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਅਵਰੁਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ਹੇ ॥੧॥ ਹਰਖਵੰਤ ਆਨਤੰ ਦਇਆਲਾ ॥ ਪਰ੍ਗਿਟ ਰਿਹਓ ਪਰ੍ਭੁ ਸਰਬ ਉਜਾਲਾ ॥ ਰਪੂ ਕਰੇ ਕਿਰਵੇਖ ੈ ਿਵਗਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਆਿਪ ਪੂਜਾ ਹੇ ॥੨॥ ਆਪੇ ਕੁਦਰਿਤ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਆਪੇ ਹੀ ਸਚ ੁਕਰੇ ਪਸਾਰਾ ॥ ਆਪੇਖੇਲ ਿਖਲਾਵੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਆਪੇ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਭੀਜਾ ਹੇ ॥੩॥ ਸਾਚਾ ਤਖਤੁ ਸਚੀ ਪਾਿਤਸਾਹੀ ॥ ਸਚ ੁ ਖਜੀਨਾ

1074 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਚਾ ਸਾਹੀ ॥ ਆਪੇ ਸਚ ੁਧਾਿਰਓ ਸਭੁ ਸਾਚਾ ਸਚੇ ਸਿਚ ਵਰਤੀਜਾ ਹੇ ॥੪॥ ਸਚ ੁਤਪਾਵਸੁ ਸਚੇ ਕੇਰਾ ॥ ਸਾਚਾਥਾਨੁ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰਾ ॥ ਸਚੀ ਕੁਦਰਿਤ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚ ੁਸਾਿਹਬ ਸੁਖੁ ਕੀਜਾ ਹੇ ॥੫॥ ਏਕੋ ਆਿਪ ਤੂਹੈ ਵਡ ਰਾਜਾ ॥ਹਕੁਿਮ ਸਚੇ ਕੈ ਪੂਰੇ ਕਾਜਾ ॥ ਅੰਤਿਰ ਬਾਹਿਰ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਜਾਣੈ ਆਪੇ ਹੀ ਆਿਪ ਪਤੀਜਾ ਹੇ ॥੬॥ ਤੂ ਵਡਰਸੀਆ ਤੂ ਵਡ ਭੋਗੀ ॥ ਤੂ ਿਨਰਬਾਣੁ ਤੂਹ ੈਹੀ ਜੋਗੀ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਸਹਜ ਘਿਰ ਤਰੇੈ ਅਿਮਉ ਤੇਰੀ ਿਦਰ੍ਸਟੀਜਾ ਹੇ॥੭॥ ਤੇਰੀ ਦਾਿਤ ਤੁਝੈ ਤੇ ਹੋਵੈ ॥ ਦਿੇਹ ਦਾਨੁ ਸਭਸੈ ਜੰਤ ਲੋਐ ॥ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ਪੂਰ ਭਡੰਾਰੈ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਰਹੇ ਆਘੀਜਾਹੇ ॥੮॥ ਜਾਚਿਹ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਬਨਵਾਸੀ ॥ ਜਾਚਿਹ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥ ਇਕੁ ਦਾਤਾਰ ੁ ਸਗਲ ਹ ੈ ਜਾਿਚਕਦਿੇਹ ਦਾਨੁ ਿਸਰ੍ਸਟੀਜਾ ਹੇ ॥੯॥ ਕਰਿਹ ਭਗਿਤ ਅਰ ੁ ਰਗੰ ਅਪਾਰਾ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪਨਹਾਰਾ ॥ ਭਾਰੋਤੋਲੁ ਬੇਅੰਤ ਸੁਆਮੀ ਹਕੁਮੁ ਮਿੰਨ ਭਗਤੀਜਾ ਹੇ ॥੧੦॥ ਿਜਸੁ ਦਿੇਹ ਦਰਸੁ ਸੋਈ ਤੁਧੁ ਜਾਣੈ ॥ ਓਹ ੁ ਗੁਰ ਕੈਸਬਿਦ ਸਦਾ ਰਗੰ ਮਾਣ ੈ॥ ਚਤੁਰ ੁਸਰਪੂੁ ਿਸਆਣਾ ਸੋਈ ਜੋ ਮਿਨ ਤੇਰੈ ਭਾਵੀਜਾ ਹੇ ॥੧੧॥ ਿਜਸੁ ਚੀਿਤ ਆਵਿਹਸੋ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ ਿਜਸੁ ਚੀਿਤ ਆਵਿਹ ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਹਾ ॥ ਿਜਸੁ ਚੀਿਤ ਆਵਿਹ ਿਤਸੁ ਭਉ ਕੇਹਾ ਅਵਰ ੁਕਹਾ ਿਕਛੁਕੀਜਾ ਹੇ ॥੧੨॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਬੂਝੀ ਅਤੰਰ ੁਠੰਢਾ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਲੈ ਤੂਟਾ ਗੰਢਾ ॥ ਸੁਰਿਤ ਸਬਦੁ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਜਾਗੀਅਿਮਉ ਝੋਿਲ ਝੋਿਲ ਪੀਜਾ ਹੇ ॥੧੩॥ ਮਰੈ ਨਾਹੀ ਸਦ ਸਦ ਹੀ ਜੀਵੈ ॥ ਅਮਰ ੁ ਭਇਆ ਅਿਬਨਾਸੀ ਥੀਵੈ ॥ ਨਾਕੋ ਆਵੈ ਨਾ ਕੋ ਜਾਵੈ ਗੁਿਰ ਦੂਿਰ ਕੀਆ ਭਰਮੀਜਾ ਹੇ ॥੧੪॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪੂਰੀ ਬਾਣੀ ॥ ਪੂਰ ੈ ਲਾਗਾ ਪੂਰੇਮਾਿਹ ਸਮਾਣੀ ॥ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ਿਨਤ ਿਨਤ ਰੰਗਾ ਘਟੈ ਨਾਹੀ ਤੋਲੀਜਾ ਹੇ ॥੧੫॥ ਬਾਰਹਾ ਕੰਚਨੁ ਸੁਧੁਕਰਾਇਆ ॥ ਨਦਿਰ ਸਰਾਫ ਵੰਨੀ ਸਚੜਾਇਆ ॥ ਪਰਿਖ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ਸਰਾਫੀ ਿਫਿਰ ਨਾਹੀ ਤਾਈਜਾ ਹੇ॥੧੬॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਸੁਆਮੀ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਦਿੇਖ ਦਰਸਨੁ ਇਹ ੁਮਨੁ ਭੀਜਾ ਹੇ ॥੧੭॥੧॥੩॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ਸੋਲਹੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰ ੁਗੋਪਾਲੁ ਗੁਰ ੁਗੋਿਵਦੰਾ ॥ ਗੁਰ ੁਦਇਆਲੁ ਸਦਾ ਬਖਿਸੰਦਾ ॥ ਗੁਰ ੁਸਾਸਤ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਖਟੁ ਕਰਮਾ ਗੁਰ ੁਪਿਵਤਰ੍ੁ

1075 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਸਥਾਨਾ ਹੇ ॥੧॥ ਗੁਰ ੁ ਿਸਮਰਤ ਸਿਭ ਿਕਲਿਵਖ ਨਾਸਿਹ ॥ ਗੁਰ ੁ ਿਸਮਰਤ ਜਮ ਸੰਿਗ ਨ ਫਾਸਿਹ ॥ ਗੁਰੁਿਸਮਰਤ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ੁਕਾਟੇ ਅਪਮਾਨਾ ਹੇ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਨਰਿਕ ਨ ਜਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਧਆਏ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਏ ਗੁਰ ੁ ਕਰਦਾ ਿਨਤ ਜੀਅ ਦਾਨਾ ਹੇ ॥੩॥ ਗੁਰ ਦੁਆਰੈਹਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਸੁਣੀਐ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਿਟ ਹਿਰ ਜਸੁ ਮੁਿਖ ਭਣੀਐ ॥ ਕਿਲ ਕਲੇਸ ਿਮਟਾਏ ਸਿਤਗੁਰ ੁਹਿਰ ਦਰਗਹਦਵੇੈ ਮਾਨ ਹੇ ॥੪॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਭੂਲਾ ਮਾਰਿਗ ਸਿਤਗੁਿਰ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵਕਕਉ ਿਬਘਨੁ ਨ ਭਗਤੀ ਹਿਰ ਪੂਰ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ਿਗਆਨ ਹੇ ॥੫॥ ਗੁਿਰ ਿਦਰ੍ਸਟਾਇਆ ਸਭਨੀ ਠ ਈ ॥ ਜਿਲਥਿਲ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ਗੋਸਾਈ ॥ ਊਚ ਊਨ ਸਭ ਏਕ ਸਮਾਨ ਮਿਨ ਲਾਗਾ ਸਹਿਜ ਿਧਆਨਾ ਹੇ ॥੬॥ ਗੁਿਰਿਮਿਲਐ ਸਭ ਿਤਰ੍ਸਨ ਬੁਝਾਈ ॥ ਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਨਹ ਜੋਹੈ ਮਾਈ ॥ ਸਤੁ ਸਤੰਖੋੁ ਦੀਆ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁਪੀ ਪਾਨ ਹੇ ॥੭॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਭ ਮਾਿਹ ਸਮਾਣੀ ॥ ਆਿਪ ਸੁਣੀ ਤੈ ਆਿਪ ਵਖਾਣੀ ॥ ਿਜਿਨ ਿਜਿਨ ਜਪੀਤਈੇ ਸਿਭ ਿਨਸਤਰ੍ ਿਤਨ ਪਾਇਆ ਿਨਹਚਲ ਥਾਨ ਹੇ ॥੮॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਜਾਣੈ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇਸੁ ਆਪਣ ਭਾਣੈ ॥ ਸਾਧੂ ਧੂਿਰ ਜਾਚਿਹ ਜਨ ਤੇਰੇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ਹੇ ॥੯॥੧॥੪॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਆਿਦ ਿਨਰੰਜਨੁ ਪਰ੍ਭੁ ਿਨਰਕੰਾਰਾ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤੈ ਆਿਪ ਿਨਰਾਰਾ ॥ ਵਰਨੁ ਜਾਿਤ ਿਚਹਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ਸਭਹਕੁਮੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਇਦਾ ॥੧॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੋਿਨ ਸਬਾਈ ॥ ਮਾਣਸ ਕਉ ਪਰ੍ਿਭ ਦੀਈ ਵਿਡਆਈ ॥ਇਸੁ ਪਉੜੀ ਤੇ ਜੋ ਨਰ ੁਚਕੂੈ ਸੋ ਆਇ ਜਾਇ ਦਖੁੁ ਪਾਇਦਾ ॥੨॥ ਕੀਤਾ ਹਵੋੈ ਿਤਸੁ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਲਹੀਐ ॥ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਭੁਲਾਏ ਸੋਈ ਭੂਲੈ ਸੋ ਬੂਝੈ ਿਜਸਿਹ ਬੁਝਾਇਦਾ ॥੩॥ ਹਰਖ ਸੋਗ ਕਾਨਗਰ ੁ ਇਹ ੁ ਕੀਆ ॥ ਸੇ ਉਬਰੇ ਜੋ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਣੀਆ ॥ ਿਤਰ੍ਹਾ ਗੁਣਾ ਤੇ ਰਹੈ ਿਨਰਾਰਾ ਸੋ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸੋਭਾਪਾਇਦਾ ॥੪॥ ਅਿਨਕ ਕਰਮ ਕੀਏ ਬਹਤੁੇਰੇ ॥ ਜ ੋ ਕੀਜੈ ਸੋ ਬੰਧਨੁ ਪੈਰੇ ॥ ਕੁਰਤੁਾ ਬੀਜ ੁ ਬੀਜੇ ਨਹੀ ਜੰਮੈ ਸਭੁਲਾਹਾ ਮਲੂੁ ਗਵਾਇਦਾ ॥੫॥ ਕਲਜੁਗ ਮਿਹ ਕੀਰਤਨੁ ਪਰਧਾਨਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਪੀਐ ਲਾਇ ਿਧਆਨਾ ॥

1076 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਿਪ ਤਰੈ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਪਿਤ ਿਸਉ ਜਾਇਦਾ ॥੬॥ ਖਡੰ ਪਤਾਲ ਦੀਪ ਸਿਭ ਲੋਆ ॥ ਸਿਭਕਾਲੈ ਵਿਸ ਆਿਪ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਆ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਏਕੁ ਆਿਪ ਅਿਬਨਾਸੀ ਸੋ ਿਨਹਚਲੁ ਜੋ ਿਤਸਿਹ ਿਧਆਇਦਾ॥੭॥ ਹਿਰ ਕਾ ਸੇਵਕੁ ਸੋ ਹਿਰ ਜੇਹਾ ॥ ਭੇਦ ੁ ਨ ਜਾਣਹ ੁ ਮਾਣਸ ਦਹੇਾ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਤਰਗੰ ਉਠਿਹ ਬਹ ੁ ਭਾਤੀਿਫਿਰ ਸਲਲੈ ਸਲਲ ਸਮਾਇਦਾ ॥੮॥ ਇਕੁ ਜਾਿਚਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਦੁਆਰੈ ॥ ਜਾ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਤਾ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੈ ॥ਦਹੇ ੁ ਦਰਸੁ ਿਜਤੁ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੈ ਹਿਰ ਕੀਰਤਿਨ ਮਨੁ ਠਹਰਾਇਦਾ ॥੯॥ ਰੜੂੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਿਕਤ ੈ ਵਿਸ ਨ ਆਵੈ ॥ਹਿਰ ਸੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਿਜ ਹਿਰ ਿਕਆ ਸੰਤਾ ਭਾਵੈ ॥ ਕੀਤਾ ਲੜੋਿਨ ਸੋਈ ਕਰਾਇਿਨ ਦਿਰ ਫੇਰ ੁ ਨ ਕੋਈਪਾਇਦਾ ॥੧੦॥ ਿਜਥੈ ਅਉਘਟ ੁ ਆਇ ਬਨਤੁ ਹੈ ਪਰ੍ਾਣੀ ॥ ਿਤਥੈ ਹਿਰ ਿਧਆਈਐ ਸਾਿਰਗੰਪਾਣੀ ॥ਿਜਥੈ ਪੁਤਰ੍ੁ ਕਲਤਰ੍ੁ ਨ ਬਲੇੀ ਕੋਈ ਿਤਥੈ ਹਿਰ ਆਿਪ ਛਡਾਇਦਾ ॥੧੧॥ ਵਡਾ ਸਾਿਹਬੁ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥ਿਕਉ ਿਮਲੀਐ ਪਰ੍ਭ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ ਕਾਿਟ ਿਸਲਕ ਿਜਸੁ ਮਾਰਿਗ ਪਾਏ ਸੋ ਿਵਿਚ ਸੰਗਿਤ ਵਾਸਾ ਪਾਇਦਾ॥੧੨॥ ਹਕੁਮੁ ਬੂਝੈ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਕਹੀਐ ॥ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਦੁਇ ਸਮਸਿਰ ਸਹੀਐ ॥ ਹਉਮੈ ਜਾਇ ਤ ਏਕੋ ਬੂਝੈਸੋ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥ ਹਿਰ ਕੇ ਭਗਤ ਸਦਾ ਸੁਖਵਾਸੀ ॥ ਬਾਲ ਸੁਭਾਇ ਅਤੀਤ ਉਦਾਸੀ ॥ਅਿਨਕ ਰੰਗ ਕਰਿਹ ਬਹ ੁ ਭਾਤੀ ਿਜਉ ਿਪਤਾ ਪੂਤੁ ਲਾਡਾਇਦਾ ॥੧੪॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਕੀਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ॥ਤਾ ਿਮਲੀਐ ਜਾ ਲਏ ਿਮਲਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਭਇਆ ਿਤਨ ਜਨ ਕਉ ਿਜਨ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੁਿਲਖਾਇਦਾ ॥੧੫॥ ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣ ਕਰਣਾ ॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਇ ਧਰੀ ਸਭ ਧਰਣਾ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁਸਰਿਣ ਪਇਆ ਹਿਰ ਦੁਆਰ ੈਹਿਰ ਭਾਵੈ ਲਾਜ ਰਖਾਇਦਾ ॥੧੬॥੧॥੫॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜ ੋਦੀਸੈ ਸੋ ਏਕੋ ਤੂਹੈ ॥ ਬਾਣੀ ਤਰੇੀ ਸਰ੍ਵਿਣ ਸੁਣੀਐ ॥ ਦੂਜੀ ਅਵਰ ਨ ਜਾਪਿਸ ਕਾਈ ਸਗਲ ਤੁਮਾਰੀ ਧਾਰਣਾ॥੧॥ ਆਿਪ ਿਚਤਾਰੇ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਆਿਪ ਪਰ੍ਭੁ ਥੀਆ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਇ ਰਿਚਓਨੁਪਸਾਰਾ ਆਪੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਸਾਰਣਾ ॥੨॥ ਇਿਕ ਉਪਾਏ ਵਡ ਦਰਵਾਰੀ ॥ ਇਿਕ ਉਦਾਸੀ ਇਿਕ ਘਰ ਬਾਰੀ ॥

1077 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਇਿਕ ਭੂਖੇ ਇਿਕ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਅਘਾਏ ਸਭਸੈ ਤੇਰਾ ਪਾਰਣਾ ॥੩॥ ਆਪੇ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਾਚਾ ॥ ਓਿਤ ਪੋਿਤ ਭਗਤਨਸੰਿਗ ਰਾਚਾ ॥ ਆਪੇ ਗੁਪਤੁ ਆਪੇ ਹੈ ਪਰਗਟ ੁ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਪਸਾਰਣਾ ॥੪॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦ ਹੋਵਣਹਾਰਾ ॥ਊਚਾ ਅਗਮੁ ਅਥਾਹ ੁਅਪਾਰਾ ॥ ਊਣੇ ਭਰੇ ਭਰੇ ਭਿਰ ਊਣੇ ਏਿਹ ਚਲਤ ਸੁਆਮੀ ਕੇ ਕਾਰਣਾ ॥੫॥ ਮੁਿਖ ਸਾਲਾਹੀਸਚੇ ਸਾਹਾ ॥ ਨੈਣੀ ਪਖੇਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥ ਕਰਨੀ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਮਰੇੇ ਸਾਿਹਬ ਸਗਲ ਉਧਾਰਣਾ॥੬॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖਿਹ ਕੀਤਾ ਅਪਣਾ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸੋਈ ਹੈ ਜਪਣਾ ॥ ਅਪਣੀ ਕੁਦਰਿਤ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਨਦਰੀਨਦਿਰ ਿਨਹਾਲਣਾ ॥੭॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਜਹ ਬੈਸਿਹ ਪਰ੍ਭ ਪਾਸੇ ॥ ਅਨਦੰ ਮਗੰਲ ਹਿਰ ਚਲਤ ਤਮਾਸੇ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹਅਨਹਦ ਧੁਿਨ ਬਾਣੀ ਤਹ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਿਚਤਾਰਣਾ ॥੮॥ ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਸਭੁ ਚਲਤੁ ਤੁਮਾਰਾ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰਦਖੇੈ ਖੇਲੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ਅਪਣਾ ਕੀਆ ਪਾਲਣਾ ॥੯॥ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਜੀਵਾ ਸੋਇਤੁਮਾਰੀ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥ ਦੁਇ ਕਰ ਜੋਿੜ ਿਸਮਰਉ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਅਗਮ ਅਪਾਰਣਾ॥੧੦॥ ਤੁਧੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜੇ ਿਕਸ ੁ ਸਾਲਾਹੀ ॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਜਪੀ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ ਹਕੁਮੁ ਬੂਿਝ ਜਨ ਭਏ ਿਨਹਾਲਾ ਇਹਭਗਤਾ ਕੀ ਘਾਲਣਾ ॥੧੧॥ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਜਪੀਐ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਰਾਮ ਰੰਿਗ ਰਾਚਾ ॥ ਗੁਰਉਪਦਿੇਸ ਤੁਟਿਹ ਸਿਭ ਬਧੰਨ ਇਹ ੁ ਭਰਮੁ ਮੋਹ ੁ ਪਰਜਾਲਣਾ ॥੧੨॥ ਜਹ ਰਾਖੈ ਸੋਈ ਸੁਖ ਥਾਨਾ ॥ ਸਹਜੇ ਹੋਇਸੋਈ ਭਲ ਮਾਨਾ ॥ ਿਬਨਸੇ ਬੈਰ ਨਾਹੀ ਕੋ ਬਰੈੀ ਸਭੁ ਏਕੋ ਹੈ ਭਾਲਣਾ ॥੧੩॥ ਡਰ ਚਕੂੇ ਿਬਨਸੇ ਅੰਿਧਆਰੇ ॥ਪਰ੍ਗਟ ਭਏ ਪਰ੍ਭ ਪੁਰਖ ਿਨਰਾਰੇ ॥ ਆਪੁ ਛੋਿਡ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਿਜਸ ਕਾ ਸਾ ਿਤਸੁ ਘਾਲਣਾ ॥੧੪॥ ਐਸਾ ਕੋਵਡਭਾਗੀ ਆਇਆ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਿਜਿਨ ਖਸਮੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੈ ਸੰਿਗ ਤਰੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਸੋ ਪਰਵਾਰਸਧਾਰਣਾ ॥੧੫॥ ਇਹ ਬਖਸੀਸ ਖਸਮ ਤੇ ਪਾਵਾ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਕਰ ਜੋਿੜ ਿਧਆਵਾ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪੀ ਨਾਿਮਸਹਿਜ ਸਮਾਵਾ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਿਮਲੈ ਉਚਾਰਣਾ ॥੧੬॥੧॥੬॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੂਰਿਤ ਦਿੇਖ ਨ ਭੂਲੁਗਵਾਰਾ ॥ ਿਮਥਨ ਮਹੋਾਰਾ ਝੂਠੁ ਪਸਾਰਾ ॥ ਜਗ ਮਿਹ ਕੋਈ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਏ ਿਨਹਚਲੁ ਏਕੁ ਨਾਰਾਇਣਾ ॥੧॥ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਪਉ ਸਰਣਾਈ ॥ ਮਹੋ ੁ ਸੋਗੁ ਸਭੁ ਭਰਮੁ ਿਮਟਾਈ ॥ ਏਕੋ ਮਤੰਰ੍ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਅਉਖਧੁ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦ

1078 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗਾਇਣਾ ॥੨॥ ਿਜਸ ੁ ਨਾਮੈ ਕਉ ਤਰਸਿਹ ਬਹ ੁ ਦੇਵਾ ॥ ਸਗਲ ਭਗਤ ਜਾ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸੇਵਾ ॥ ਅਨਾਥਾ ਨਾਥੁਦੀਨ ਦੁਖ ਭਜੰਨੁ ਸ ੋਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਣਾ ॥੩॥ ਹੋਰ ੁਦਆੁਰਾ ਕੋਇ ਨ ਸੂਝੈ ॥ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਾਵੈ ਤਾ ਿਕਛੂ ਨ ਬੂਝੈ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁਸਾਹ ੁ ਭਡੰਾਰ ੁਨਾਮ ਿਜਸੁ ਇਹ ੁਰਤਨੁ ਿਤਸੈ ਤੇ ਪਾਇਣਾ ॥੪॥ ਜਾ ਕੀ ਧੂਿਰ ਕਰੇ ਪੁਨੀਤਾ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰਦਵੇ ਨ ਪਾਵਿਹ ਮੀਤਾ ॥ ਸਿਤ ਪੁਰਖੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪਰਮੇਸਰ ੁ ਿਜਸੁ ਭੇਟਤ ਪਾਿਰ ਪਰਾਇਣਾ ॥੫॥ ਪਾਰਜਾਤੁ ਲੋੜਿਹਮਨ ਿਪਆਰੇ ॥ ਕਾਮਧੇਨੁ ਸੋਹੀ ਦਰਬਾਰੇ ॥ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਸਤੰੋਖੁ ਸੇਵਾ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਨਾਮੁ ਕਮਾਇ ਰਸਾਇਣਾ ॥੬॥ ਗੁਰਕੈ ਸਬਿਦ ਮਰਿਹ ਪੰਚ ਧਾਤੂ ॥ ਭੈ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਹੋਵਿਹ ਿਨਰਮਲਾ ਤੂ ॥ ਪਾਰਸੁ ਜਬ ਭੇਟੈ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਤਾ ਪਾਰਸੁਪਰਿਸ ਿਦਖਾਇਣਾ ॥੭॥ ਕਈ ਬੈਕੁਠੰ ਨਾਹੀ ਲਵੈ ਲਾਗੇ ॥ ਮੁਕਿਤ ਬਪੁੜੀ ਭੀ ਿਗਆਨੀ ਿਤਆਗੇ ॥ ਏਕੰਕਾਰੁਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈਐ ਹਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਗੁਰ ਦਰਸਾਇਣਾ ॥੮॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰ ੁਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁਅਗੋਚਰ ੁ ਸੋਈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਿਜਸੁ ਵਡਭਾਗ ਮਥਾਇਣਾ ॥੯॥ ਗੁਰ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਬੇਦ ਨਜਾਣਿਹ ॥ ਤੁਛ ਮਾਤ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਵਖਾਣਿਹ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਅਪਰਪੰਰ ਸਿਤਗੁਰ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਮਨੁ ਸੀਤਲਾਇਣਾ॥੧੦॥ ਜਾ ਕੀ ਸੋਇ ਸੁਣੀ ਮਨੁ ਜੀਵੈ ॥ ਿਰਦੈ ਵਸੈ ਤਾ ਠੰਢਾ ਥੀਵੈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਮੁਖਹ ੁ ਅਲਾਏ ਤਾ ਸੋਭਾ ਪਾਏ ਿਤਸੁਜਮ ਕੈ ਪੰਿਥ ਨ ਪਾਇਣਾ ॥੧੧॥ ਸੰਤਨ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਪਿੜਆ ॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਣ ਧਨੁ ਆਗੈ ਧਿਰਆ ॥ ਸੇਵਾਸੁਰਿਤ ਨ ਜਾਣਾ ਕਾਈ ਤੁਮ ਕਰਹ ੁ ਦਇਆ ਿਕਰਮਾਇਣਾ ॥੧੨॥ ਿਨਰਗੁਣ ਕਉ ਸੰਿਗ ਲਹੇ ੁ ਰਲਾਏ ॥ ਕਿਰਿਕਰਪਾ ਮੋਿਹ ਟਹਲੈ ਲਾਏ ॥ ਪਖਾ ਫੇਰਉ ਪੀਸਉ ਸੰਤ ਆਗੈ ਚਰਣ ਧੋਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਣਾ ॥੧੩॥ ਬਹਤੁੁ ਦੁਆਰੇਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਆਇਆ ॥ ਤੁਮਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ ਤੁਮ ਸਰਣਾਇਆ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੰਤਹ ਸੰਿਗ ਰਾਖਹ ੁਏਹ ੁ ਨਾਮ ਦਾਨੁਦਵੇਾਇਣਾ ॥੧੪॥ ਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗੁਸਾਈ ਮਰੇੇ ॥ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਰੇ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਸਦਾ ਆਨਦੰਾਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਇਣਾ ॥੧੫॥੨॥੭॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਸਮਰੈ ਧਰਤੀ ਅਰ ੁ ਆਕਾਸਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਬਸੈਤੰਰ ਿਸਮਰਿਹ ਿਸਮਰੈ

1079 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਗਲ ਉਪਾਰਜਨਾ ॥੧॥ ਿਸਮਰਿਹ ਖੰਡ ਦੀਪ ਸਿਭ ਲੋਆ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਸਚ ੁ ਸੋਆ ॥ਿਸਮਰਿਹ ਖਾਣੀ ਿਸਮਰਿਹ ਬਾਣੀ ਿਸਮਰਿਹ ਸਗਲੇ ਹਿਰ ਜਨਾ ॥੨॥ ਿਸਮਰਿਹ ਬਰ੍ਹਮੇ ਿਬਸਨ ਮਹੇਸਾ ॥ਿਸਮਰਿਹ ਦੇਵਤੇ ਕੋਿੜ ਤਤੇੀਸਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਜਿਖਯ੍ਯ੍ ਦੈਤ ਸਿਭ ਿਸਮਰਿਹ ਅਗਨਤੁ ਨ ਜਾਈ ਜਸੁ ਗਨਾ ॥੩॥ਿਸਮਰਿਹ ਪਸੁ ਪਖੰੀ ਸਿਭ ਭੂਤਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਬਨ ਪਰਬਤ ਅਉਧੂਤਾ ॥ ਲਤਾ ਬਲੀ ਸਾਖ ਸਭ ਿਸਮਰਿਹ ਰਿਵਰਿਹਆ ਸੁਆਮੀ ਸਭ ਮਨਾ ॥੪॥ ਿਸਮਰਿਹ ਥੂਲ ਸੂਖਮ ਸਿਭ ਜੰਤਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਹਿਰ ਮੰਤਾ ॥ਗੁਪਤ ਪਰ੍ਗਟ ਿਸਮਰਿਹ ਪਰ੍ਭ ਮਰੇੇ ਸਗਲ ਭਵਨ ਕਾ ਪਰ੍ਭ ਧਨਾ ॥੫॥ ਿਸਮਰਿਹ ਨਰ ਨਾਰੀ ਆਸਰਮਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹਜਾਿਤ ਜੋਿਤ ਸਿਭ ਵਰਨਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਗੁਣੀ ਚਤੁਰ ਸਿਭ ਬੇਤੇ ਿਸਮਰਿਹ ਰੈਣੀ ਅਰ ੁ ਿਦਨਾ ॥੬॥ ਿਸਮਰਿਹਘੜੀ ਮਰੂਤ ਪਲ ਿਨਮਖਾ ॥ ਿਸਮਰੈ ਕਾਲੁ ਅਕਾਲੁ ਸੁਿਚ ਸੋਚਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਸਉਣ ਸਾਸਤਰ੍ ਸੰਜੋਗਾ ਅਲਖੁ ਨਲਖੀਐ ਇਕੁ ਿਖਨਾ ॥੭॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥ ਸਗਲ ਘਟਾ ਕੇ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਜਸੁਭਗਤੀ ਲਾਵਹ ੁ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਸੋ ਿਜਨਾ ॥੮॥ ਜਾ ਕੈ ਮਿਨ ਵਠੂਾ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪਨਾ ॥ ਪੂਰੈ ਕਰਿਮ ਗੁਰ ਕਾ ਜਪੁਜਪਨਾ ॥ ਸਰਬ ਿਨਰੰਤਿਰ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਤਾ ਬਹਿੁੜ ਨ ਜੋਨੀ ਭਰਿਮ ਰਨੁਾ ॥੯॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਜਾ ਕੈ ॥ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਭਰ੍ਮੁ ਤਾ ਕਾ ਭਾਗੈ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਨਾਮ ਰਸੁ ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਸਹਜ ਧੁਨਾ ॥੧੦॥ਸੋ ਧਨਵੰਤਾ ਿਜਿਨ ਪਰ੍ਭੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਸੋ ਪਿਤਵੰਤਾ ਿਜਿਨ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਇਆ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਜਾ ਕੈ ਮਿਨ ਵਠੂਾਸੋ ਪੂਰ ਕਰੰਮਾ ਨਾ ਿਛਨਾ ॥੧੧॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਸੁਆਮੀ ਸੋਈ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕਹੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ॥ਗੁਰ ਿਗਆਨ ਅੰਜਿਨ ਕਾਿਟਓ ਭਰ੍ਮੁ ਸਗਲਾ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈ ਏਕ ਿਬਨਾ ॥੧੨॥ ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਦਰਬਾਰਾ ॥ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾ ॥ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰ ਅਥਾਹ ਸੁਆਮੀ ਅਤੁਲੁ ਨ ਜਾਈ ਿਕਆ ਿਮਨਾ ॥੧੩॥ ਤੂਕਰਤਾ ਤਰੇਾ ਸਭੁ ਕੀਆ ॥ ਤੁਝੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ਬੀਆ ॥ ਆਿਦ ਮਿਧ ਅੰਿਤ ਪਰ੍ਭੁ ਤੂਹੈ ਸਗਲ ਪਸਾਰਾਤੁਮ ਤਨਾ ॥੧੪॥ ਜਮਦੂਤੁ ਿਤਸੁ ਿਨਕਿਟ ਨ ਆਵੈ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਵੈ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥਤਾ ਕੇ ਪੂਰਨ ਜੋ ਸਰ੍ਵਣੀ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਜਸੁ ਸੁਨਾ ॥੧੫॥ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸਭੁ ਕੋ ਤਰੇਾ ॥ ਸਾਚੇ ਸਾਿਹਬ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥

1080 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਜਨ ਊਤਮ ਜ ੋ ਭਾਵਿਹ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ ਮਨਾ ॥੧੬॥੧॥੮॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭਸਮਰਥ ਸਰਬ ਸੁਖ ਦਾਨਾ ॥ ਿਸਮਰਉ ਨਾਮੁ ਹੋਹ ੁ ਿਮਹਰਵਾਨਾ ॥ ਹਿਰ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਜੰਤ ਭੇਖਾਰੀ ਜਨੁ ਬ ਛੈਜਾਚੰਗਨਾ ॥੧॥ ਮਾਗਉ ਜਨ ਧੂਿਰ ਪਰਮ ਗਿਤ ਪਾਵਉ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮਲੈੁ ਿਮਟਾਵਉ ॥ ਦੀਰਘ ਰੋਗਿਮਟਿਹ ਹਿਰ ਅਉਖਿਧ ਹਿਰ ਿਨਰਮਿਲ ਰਾਪੈ ਮਗੰਨਾ ॥੨॥ ਸਰ੍ਵਣੀ ਸੁਣਉ ਿਬਮਲ ਜਸੁ ਸੁਆਮੀ ॥ ਏਕਾ ਓਟਤਜਉ ਿਬਖੁ ਕਾਮੀ ॥ ਿਨਿਵ ਿਨਿਵ ਪਾਇ ਲਗਉ ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਕਿਰ ਸੁਿਕਰ੍ਤੁ ਨਾਹੀ ਸੰਗਨਾ ॥੩॥ ਰਸਨਾ ਗੁਣਗਾਵੈ ਹਿਰ ਤਰੇੇ ॥ ਿਮਟਿਹ ਕਮਾਤੇ ਅਵਗੁਣ ਮਰੇੇ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਸੁਆਮੀ ਮਨੁ ਜੀਵੈ ਪਚੰ ਦੂਤ ਤਿਜਤਗੰਨਾ ॥੪॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਜਿਪ ਬੋਿਹਿਥ ਚਰੀਐ ॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਿਮਿਲ ਸਾਗਰ ੁ ਤਰੀਐ ॥ ਅਰਚਾ ਬੰਦਨਹਿਰ ਸਮਤ ਿਨਵਾਸੀ ਬਾਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਨਗੰਨਾ ॥੫॥ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੋ ਕਿਰ ਲੇਹ ੁ ਗਪਾਲਾ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਸਖਾ ਸਹਾਈ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਿਮਲੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੀ ਭੰਗਨਾ ॥੬॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਿਪ ਧਰੀਹਿਰ ਆਗੈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆ ਜਾਗੈ ॥ ਿਜਸ ਕਾ ਸਾ ਸੋਈ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕੁ ਹਿਤ ਿਤਆਗੀ ਹਉਮੈ ਹੰਤਨਾ॥੭॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਪੂਰਨ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਵਆ ਅਛਲ ਸੁਆਮੀ ॥ ਭਰਮ ਭੀਿਤ ਖਈੋ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈਏਕੁ ਰਿਵਆ ਸਰਬੰਗਨਾ ॥੮॥ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਪਰ੍ਭ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ॥ ਹਿਰ ਤਿੋਟ ਭੰਡਾਰ ਨਾਹੀ ਰਤਨਾਗਰ ॥ਅਗਹ ਅਗਾਹ ਿਕਛੁ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੂਝੈ ਿਜਸੁ ਿਕਰਪੰਗਨਾ ॥੯॥ ਛਾਤੀ ਸੀਤਲ ਮਨੁ ਤਨੁ ਠਢੰਾ ॥ਜਨਮ ਮਰਣ ਕੀ ਿਮਟਵੀ ਡੰਝਾ ॥ ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਕਾਿਢ ਲੀਏ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪੁਨੈ ਅਿਮਓ ਧਾਿਰ ਿਦਰ੍ਸਟੰਗਨਾ ॥੧੦॥ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਿਵਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ ਆਿਦ ਮਿਧ ਅੰਿਤ ਪਰ੍ਭੁ ਰਿਵਆ ਿਤਰ੍ਸਨ ਬੁਝੀਭਰਮਗੰਨਾ ॥੧੧॥ ਗੁਰ ੁ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਗੋਿਬਦੰੁ ॥ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤਾ ਗੁਰ ੁ ਸਦ ਬਖਸੰਦੁ ॥ ਗੁਰ ਜਪੁ ਜਾਿਪਜਪਤ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਿਗਆਨ ਦੀਪਕੁ ਸੰਤ ਸੰਗਨਾ ॥੧੨॥ ਜੋ ਪਖੇਾ ਸੋ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਸੁਆਮੀ ॥ ਜੋ ਸੁਨਣਾ ਸੋਪਰ੍ਭ ਕੀ ਬਾਨੀ ॥ ਜੋ ਕੀਨੋ ਸੋ ਤੁਮਿਹ ਕਰਾਇਓ ਸਰਿਣ ਸਹਾਈ ਸਤੰਹ ਤਨਾ ॥੧੩॥ ਜਾਚਕੁ ਜਾਚੈ ਤੁਮਿਹ ਅਰਾਧੈ ॥ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਪੂਰਨ ਪਰ੍ਭ ਸਾਧੈ ॥ ਏਕੋ ਦਾਨੁ ਸਰਬ ਸੁਖ ਗੁਣ ਿਨਿਧ ਆਨ ਮਗੰਨ ਿਨਹਿਕੰਚਨਾ ॥੧੪॥

1081 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਾਇਆ ਪਾਤਰ੍ੁ ਪਰ੍ਭੁ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ॥ ਲਗੀ ਲਾਿਗ ਸੰਤ ਸੰਗਾਰਾ ॥ ਿਨਰਮਲ ਸੋਇ ਬਣੀ ਹਿਰ ਬਾਣੀ ਮਨੁ ਨਾਿਮਮਜੀਠੈ ਰੰਗਨਾ ॥੧੫॥ ਸੋਲਹ ਕਲਾ ਸੰਪੂਰਨ ਫਿਲਆ ॥ ਅਨਤ ਕਲਾ ਹੋਇ ਠਾਕੁਰ ੁਚਿੜਆ ॥ ਅਨਦ ਿਬਨਦੋਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸੁਖ ਨਾਨਕ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਹਿਰ ਭੁੰਚਨਾ ॥੧੬॥੨॥੯॥

ਮਾਰ ੂਸੋਲਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤੂ ਸਾਿਹਬੁ ਹਉ ਸੇਵਕੁ ਕੀਤਾ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਸਭੁ ਤਰੇਾ ਦੀਤਾ ॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਤੂਹੈ ਹੈ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁਅਸਾੜਾ ॥੧॥ ਤੁਮਿਹ ਪਠਾਏ ਤਾ ਜਗ ਮਿਹ ਆਏ ॥ ਜ ੋਤੁਧੁ ਭਾਣਾ ਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥ ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਿਕਛੂ ਨਹੋਆ ਤਾ ਭੀ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਕਾੜਾ ॥੨॥ ਊਹਾ ਹਕੁਮੁ ਤੁਮਾਰਾ ਸੁਣੀਐ ॥ ਈਹਾ ਹਿਰ ਜਸੁ ਤਰੇਾ ਭਣੀਐ ॥ ਆਪੇਲੇਖ ਅਲਖੇੈ ਆਪੇ ਤੁਮ ਿਸਉ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਝਾੜਾ ॥੩॥ ਤੂ ਿਪਤਾ ਸਿਭ ਬਾਿਰਕ ਥਾਰੇ ॥ ਿਜਉ ਖੇਲਾਵਿਹ ਿਤਉਖੇਲਣਹਾਰੇ ॥ ਉਝੜ ਮਾਰਗੁ ਸਭੁ ਤੁਮ ਹੀ ਕੀਨਾ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਵੇਪਾੜਾ ॥੪॥ ਇਿਕ ਬੈਸਾਇ ਰਖੇ ਿਗਰ੍ਹ ਅੰਤਿਰ ॥ਇਿਕ ਪਠਾਏ ਦੇਸ ਿਦਸਤੰਿਰ ॥ ਇਕ ਹੀ ਕਉ ਘਾਸੁ ਇਕ ਹੀ ਕਉ ਰਾਜਾ ਇਨ ਮਿਹ ਕਹੀਐ ਿਕਆ ਕੂੜਾ॥੫॥ ਕਵਨ ਸੁ ਮੁਕਤੀ ਕਵਨ ਸੁ ਨਰਕਾ ॥ ਕਵਨੁ ਸੈਸਾਰੀ ਕਵਨੁ ਸੁ ਭਗਤਾ ॥ ਕਵਨ ਸੁ ਦਾਨਾ ਕਵਨੁ ਸੁ ਹੋਛਾਕਵਨ ਸੁ ਸੁਰਤਾ ਕਵਨੁ ਜੜਾ ॥੬॥ ਹਕੁਮੇ ਮੁਕਤੀ ਹਕੁਮੇ ਨਰਕਾ ॥ ਹਕੁਿਮ ਸੈਸਾਰੀ ਹਕੁਮੇ ਭਗਤਾ ॥ ਹਕੁਮੇਹੋਛਾ ਹਕੁਮੇ ਦਾਨਾ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਅਵਰ ੁਧੜਾ ॥੭॥ ਸਾਗਰ ੁਕੀਨਾ ਅਿਤ ਤੁਮ ਭਾਰਾ ॥ ਇਿਕ ਖੜੇ ਰਸਾਤਿਲ ਕਿਰਮਨਮਖੁ ਗਾਵਾਰਾ ॥ ਇਕਨਾ ਪਾਿਰ ਲੰਘਾਵਿਹ ਆਪੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਜਨ ਕਾ ਸਚ ੁ ਬੜੇਾ ॥੮॥ ਕਉਤਕੁ ਕਾਲੁ ਇਹੁਹਕੁਿਮ ਪਠਾਇਆ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਓਪਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥ ਵੇਖ ੈ ਿਵਗਸੈ ਸਿਭ ਰੰਗ ਮਾਣੇ ਰਚਨੁ ਕੀਨਾ ਇਕੁਆਖਾੜਾ ॥੯॥ ਵਡਾ ਸਾਿਹਬੁ ਵਡੀ ਨਾਈ ॥ ਵਡ ਦਾਤਾਰ ੁਵਡੀ ਿਜਸੁ ਜਾਈ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁਬੇਅਤੰ ਅਤਲੋਾ ਹੈਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਆਹਾੜਾ ॥੧੦॥ ਕੀਮਿਤ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਦੂਜਾ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਿਨਰੰਜਨ ਪੂਜਾ ॥ ਆਿਪ ਸੁ ਿਗਆਨੀਆਿਪ ਿਧਆਨੀ ਆਿਪ ਸਤਵੰਤਾ ਅਿਤ ਗਾੜਾ ॥੧੧॥ ਕੇਤਿੜਆ ਿਦਨ ਗੁਪਤੁ ਕਹਾਇਆ ॥ ਕੇਤਿੜਆ ਿਦਨਸੁੰਿਨ ਸਮਾਇਆ ॥ ਕੇਤਿੜਆ ਿਦਨ ਧੁਧੰਕੂਾਰਾ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਪਰਗਟੜਾ ॥੧੨॥ ਆਪੇ ਸਕਤੀ ਸਬਲੁ

1082 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਹਾਇਆ ॥ ਆਪੇ ਸੂਰਾ ਅਮਰ ੁ ਚਲਾਇਆ ॥ ਆਪੇ ਿਸਵ ਵਰਤਾਈਅਨੁ ਅੰਤਿਰ ਆਪੇ ਸੀਤਲੁ ਠਾਰ ੁ ਗੜਾ॥੧੩॥ ਿਜਸਿਹ ਿਨਵਾਜੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਜੇ ॥ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਿਤਸੁ ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ॥ ਿਤਸ ਹੀ ਸੁਖੁ ਿਤਸ ਹੀ ਠਕੁਰਾਈਿਤਸਿਹ ਨ ਆਵੈ ਜਮੁ ਨੇੜਾ ॥੧੪॥ ਕੀਮਿਤ ਕਾਗਦ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਬੇਅਤੰ ਗੁਸਾਈ ॥ ਆਿਦਮਿਧ ਅਿੰਤ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ਹਾਿਥ ਿਤਸੈ ਕੈ ਨੇਬੇੜਾ ॥੧੫॥ ਿਤਸਿਹ ਸਰੀਕੁ ਨਾਹੀ ਰੇ ਕੋਈ ॥ ਿਕਸ ਹੀ ਬੁਤੈ ਜਬਾਬੁਨ ਹੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਕਾ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਕਿਰ ਕਿਰ ਵੇਖ ੈ ਚੋਜ ਖੜਾ ॥੧੬॥੧॥੧੦॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਅਚਤੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਮਧੁਸੂਦਨ ਦਾਮਦੋਰ ਸੁਆਮੀ ॥ ਿਰਖੀਕੇਸ ਗੋਵਰਧਨ ਧਾਰੀ ਮੁਰਲੀਮਨਹੋਰ ਹਿਰ ਰਗੰਾ ॥੧॥ ਮਹੋਨ ਮਾਧਵ ਿਕਰ੍ਸ੍ਨ ਮੁਰਾਰੇ ॥ ਜਗਦੀਸੁਰ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅਸੁਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ ਜਗਜੀਵਨਅਿਬਨਾਸੀ ਠਾਕੁਰ ਘਟ ਘਟ ਵਾਸੀ ਹੈ ਸੰਗਾ ॥੨॥ ਧਰਣੀਧਰ ਈਸ ਨਰਿਸੰਘ ਨਾਰਾਇਣ ॥ ਦਾੜਾ ਅਗਰ੍ੇਿਪਰ੍ਥਿਮ ਧਰਾਇਣ ॥ ਬਾਵਨ ਰਪੂੁ ਕੀਆ ਤੁਧੁ ਕਰਤੇ ਸਭ ਹੀ ਸੇਤੀ ਹੈ ਚੰਗਾ ॥੩॥ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮਚੰਦ ਿਜਸੁ ਰਪੂੁ ਨਰੇਿਖਆ ॥ ਬਨਵਾਲੀ ਚਕਰ੍ਪਾਿਣ ਦਰਿਸ ਅਨੂਿਪਆ ॥ ਸਹਸ ਨੇਤਰ੍ ਮੂਰਿਤ ਹੈ ਸਹਸਾ ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸਭ ਹੈ ਮਗੰਾ॥੪॥ ਭਗਿਤ ਵਛਲੁ ਅਨਾਥਹ ਨਾਥੇ ॥ ਗੋਪੀ ਨਾਥੁ ਸਗਲ ਹੈ ਸਾਥੇ ॥ ਬਾਸੁਦਵੇ ਿਨਰੰਜਨ ਦਾਤੇ ਬਰਿਨ ਨਸਾਕਉ ਗੁਣ ਅਗੰਾ ॥੫॥ ਮੁਕੰਦ ਮਨਹੋਰ ਲਖਮੀ ਨਾਰਾਇਣ ॥ ਦਰ੍ੋਪਤੀ ਲਜਾ ਿਨਵਾਿਰ ਉਧਾਰਣ ॥ ਕਮਲਾਕੰਤਕਰਿਹ ਕੰਤੂਹਲ ਅਨਦ ਿਬਨਦੋੀ ਿਨਹਸੰਗਾ ॥੬॥ ਅਮੋਘ ਦਰਸਨ ਆਜੂਨੀ ਸੰਭਉ ॥ ਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਿਜਸੁ ਕਦੇਨਾਹੀ ਖਉ ॥ ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਿਬਗਤ ਅਗੋਚਰ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਤੁਝ ਹੀ ਹੈ ਲਗਾ ॥੭॥ ਸਰ੍ੀਰੰਗ ਬੈਕੁੰਠ ਕੇ ਵਾਸੀ ॥ਮਛੁ ਕਛੁ ਕੂਰਮੁ ਆਿਗਆ ਅਉਤਰਾਸੀ ॥ ਕੇਸਵ ਚਲਤ ਕਰਿਹ ਿਨਰਾਲੇ ਕੀਤਾ ਲੋੜਿਹ ਸੋ ਹੋਇਗਾ ॥੮॥ਿਨਰਾਹਾਰੀ ਿਨਰਵੈਰ ੁਸਮਾਇਆ ॥ ਧਾਿਰ ਖੇਲੁ ਚਤੁਰਭੁਜੁ ਕਹਾਇਆ ॥ ਸਾਵਲ ਸੁੰਦਰ ਰਪੂ ਬਣਾਵਿਹ ਬੇਣੁ ਸੁਨਤਸਭ ਮਹੋਗੈਾ ॥੯॥ ਬਨਮਾਲਾ ਿਬਭੂਖਨ ਕਮਲ ਨਨੈ ॥ ਸੁੰਦਰ ਕੁਡੰਲ ਮੁਕਟ ਬਨੈ ॥ ਸੰਖ ਚਕਰ੍ ਗਦਾ ਹੈ ਧਾਰੀਮਹਾ ਸਾਰਥੀ ਸਤਸੰਗਾ ॥੧੦॥ ਪੀਤ ਪੀਤੰਬਰ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਣੀ ॥ ਜਗੰਨਾਥੁ ਗੋਪਾਲੁ ਮੁਿਖ ਭਣੀ ॥ ਸਾਿਰੰਗਧਰਭਗਵਾਨ ਬੀਠੁਲਾ ਮੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਸਰਬਗੰਾ ॥੧੧॥ ਿਨਹਕੰਟਕੁ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਕਹੀਐ ॥ ਧਨੰਜੈ ਜਿਲ ਥਿਲ ਹੈ

1083 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਹੀਐ ॥ ਿਮਰਤ ਲਕੋ ਪਇਆਲ ਸਮੀਪਤ ਅਸਿਥਰ ਥਾਨੁ ਿਜਸ ੁਹੈ ਅਭਗਾ ॥੧੨॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਦੁਖ ਭੈ ਭਜੰਨੁ ॥ਅਹੰਕਾਰ ਿਨਵਾਰਣੁ ਹੈ ਭਵ ਖੰਡਨੁ ॥ ਭਗਤੀ ਤੋਿਖਤ ਦੀਨ ਿਕਰ੍ਪਾਲਾ ਗੁਣੇ ਨ ਿਕਤ ਹੀ ਹੈ ਿਭਗਾ ॥੧੩॥ਿਨਰਕੰਾਰ ੁ ਅਛਲ ਅਡੋਲੋ ॥ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਮਉਲੋ ॥ ਸੋ ਿਮਲੈ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ਆਪਹ ੁ ਕੋਇ ਨਪਾਵੈਗਾ ॥੧੪॥ ਆਪੇ ਗੋਪੀ ਆਪੇ ਕਾਨਾ ॥ ਆਪੇ ਗਊ ਚਰਾਵੈ ਬਾਨਾ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਵਿਹ ਆਿਪ ਖਪਾਵਿਹਤੁਧੁ ਲੇਪੁ ਨਹੀ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਰਗੰਾ ॥੧੫॥ ਏਕ ਜੀਹ ਗੁਣ ਕਵਨ ਬਖਾਨੈ ॥ ਸਹਸ ਫਨੀ ਸੇਖ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨੈ ॥ਨਵਤਨ ਨਾਮ ਜਪੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਇਕੁ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਪਰ੍ਭ ਕਿਹ ਸੰਗਾ ॥੧੬॥ ਓਟ ਗਹੀ ਜਗਤ ਿਪਤ ਸਰਣਾਇਆ ॥ਭੈ ਭਇਆਨਕ ਜਮਦੂਤ ਦੁਤਰ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥ ਹੋਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਇਛਾ ਕਿਰ ਰਾਖਹ ੁ ਸਾਧ ਸੰਤਨ ਕੈ ਸੰਿਗ ਸੰਗਾ॥੧੭॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਿਮਥਨੇਾ ॥ ਇਕੁ ਮਾਗਉ ਦਾਨੁ ਗੋਿਬਦ ਸੰਤ ਰੇਨਾ ॥ ਮਸਤਿਕ ਲਾਇ ਪਰਮ ਪਦੁਪਾਵਉ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਾਪਿਤ ਸੋ ਪਾਵੈਗਾ ॥੧੮॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੀ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥ ਿਤਨ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਲੈ ਿਰਦੈਪਰਾਤੇ ॥ ਸਗਲ ਨਾਮ ਿਨਧਾਨੁ ਿਤਨ ਪਾਇਆ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਮਿਨ ਵਾਜੰਗਾ ॥੧੯॥ ਿਕਰਤਮ ਨਾਮ ਕਥੇਤਰੇੇ ਿਜਹਬਾ ॥ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ਪਰਾ ਪੂਰਬਲਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਦੇਹ ੁ ਦਰਸੁ ਮਿਨ ਰੰਗੁਲਗਾ ॥੨੦॥ ਤਰੇੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਤੂਹੈ ਜਾਣਿਹ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਕਥਿਹ ਤੈ ਆਿਪ ਵਖਾਣਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ੁਦਾਸਨਕੋ ਕਰੀਅਹ ੁ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਦਾਸਾ ਰਾਖੁ ਸੰਗਾ ॥੨੧॥੨॥੧੧॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਲਹ ਅਗਮ ਖੁਦਾਈ ਬੰਦੇ ॥ਛੋਿਡ ਿਖਆਲ ਦਨੁੀਆ ਕੇ ਧਧੰੇ ॥ ਹੋਇ ਪੈ ਖਾਕ ਫਕੀਰ ਮੁਸਾਫਰ ੁ ਇਹ ੁ ਦਰਵੇਸੁ ਕਬਲੂੁ ਦਰਾ ॥੧॥ ਸਚੁਿਨਵਾਜ ਯਕੀਨ ਮੁਸਲਾ ॥ ਮਨਸਾ ਮਾਿਰ ਿਨਵਾਿਰਹ ੁ ਆਸਾ ॥ ਦਹੇ ਮਸੀਿਤ ਮਨੁ ਮਉਲਾਣਾ ਕਲਮ ਖੁਦਾਈਪਾਕੁ ਖਰਾ ॥੨॥ ਸਰਾ ਸਰੀਅਿਤ ਲੇ ਕੰਮਾਵਹ ੁ ॥ ਤਰੀਕਿਤ ਤਰਕ ਖੋਿਜ ਟੋਲਾਵਹ ੁ ॥ ਮਾਰਫਿਤ ਮਨੁ ਮਾਰਹੁਅਬਦਾਲਾ ਿਮਲਹ ੁ ਹਕੀਕਿਤ ਿਜਤੁ ਿਫਿਰ ਨ ਮਰਾ ॥੩॥ ਕੁਰਾਣੁ ਕਤੇਬ ਿਦਲ ਮਾਿਹ ਕਮਾਹੀ ॥ ਦਸ ਅਉਰਾਤਰਖਹ ੁਬਦ ਰਾਹੀ ॥ ਪੰਚ ਮਰਦ ਿਸਦਿਕ ਲੇ ਬਾਧਹ ੁਖੈਿਰ ਸਬੂਰੀ ਕਬੂਲ ਪਰਾ ॥੪॥ ਮਕਾ ਿਮਹਰ ਰੋਜਾ ਪੈ ਖਾਕਾ ॥ਿਭਸਤੁ ਪੀਰ ਲਫਜ ਕਮਾਇ ਅਦੰਾਜਾ ॥ ਹਰੂ ਨੂਰ ਮੁਸਕੁ ਖੁਦਾਇਆ ਬੰਦਗੀ ਅਲਹ ਆਲਾ ਹਜੁਰਾ ॥੫॥

1084 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਚ ੁ ਕਮਾਵੈ ਸੋਈ ਕਾਜੀ ॥ ਜੋ ਿਦਲੁ ਸੋਧ ੈ ਸੋਈ ਹਾਜੀ ॥ ਸੋ ਮੁਲਾ ਮਲਊਨ ਿਨਵਾਰੈ ਸੋ ਦਰਵੇਸੁ ਿਜਸੁਿਸਫਿਤ ਧਰਾ ॥੬॥ ਸਭੇ ਵਖਤ ਸਭੇ ਕਿਰ ਵੇਲਾ ॥ ਖਾਲਕੁ ਯਾਿਦ ਿਦਲ ੈ ਮਿਹ ਮਉਲਾ ॥ ਤਸਬੀ ਯਾਿਦ ਕਰਹੁਦਸ ਮਰਦਨੁ ਸੁੰਨਿਤ ਸੀਲੁ ਬਧੰਾਿਨ ਬਰਾ ॥੭॥ ਿਦਲ ਮਿਹ ਜਾਨਹ ੁ ਸਭ ਿਫਲਹਾਲਾ ॥ ਿਖਲਖਾਨਾ ਿਬਰਾਦਰਹਮ ੂ ਜੰਜਾਲਾ ॥ ਮੀਰ ਮਲਕ ਉਮਰੇ ਫਾਨਾਇਆ ਏਕ ਮੁਕਾਮ ਖੁਦਾਇ ਦਰਾ ॥੮॥ ਅਵਿਲ ਿਸਫਿਤ ਦੂਜੀਸਾਬੂਰੀ ॥ ਤੀਜੈ ਹਲੇਮੀ ਚਉਥ ੈ ਖੈਰੀ ॥ ਪੰਜਵੈ ਪਜੰੇ ਇਕਤੁ ਮੁਕਾਮ ੈ ਏਿਹ ਪਿੰਜ ਵਖਤ ਤੇਰੇ ਅਪਰਪਰਾ ॥੯॥ਸਗਲੀ ਜਾਿਨ ਕਰਹ ੁ ਮਉਦੀਫਾ ॥ ਬਦ ਅਮਲ ਛਿੋਡ ਕਰਹ ੁ ਹਿਥ ਕੂਜਾ ॥ ਖੁਦਾਇ ਏਕੁ ਬੁਿਝ ਦੇਵਹ ੁ ਬ ਗਬੁਰਗੂ ਬਰਖੁਰਦਾਰ ਖਰਾ ॥੧੦॥ ਹਕੁ ਹਲਾਲੁ ਬਖਰੋਹ ੁ ਖਾਣਾ ॥ ਿਦਲ ਦਰੀਆਉ ਧੋਵਹ ੁ ਮਲੈਾਣਾ ॥ ਪੀਰੁਪਛਾਣੈ ਿਭਸਤੀ ਸੋਈ ਅਜਰਾਈਲੁ ਨ ਦੋਜ ਠਰਾ ॥੧੧॥ ਕਾਇਆ ਿਕਰਦਾਰ ਅਉਰਤ ਯਕੀਨਾ ॥ ਰਗੰ ਤਮਾਸੇਮਾਿਣ ਹਕੀਨਾ ॥ ਨਾਪਾਕ ਪਾਕੁ ਕਿਰ ਹਦੂਿਰ ਹਦੀਸਾ ਸਾਬਤ ਸੂਰਿਤ ਦਸਤਾਰ ਿਸਰਾ ॥੧੨॥ ਮੁਸਲਮਾਣੁਮਮੋ ਿਦਿਲ ਹੋਵੈ ॥ ਅੰਤਰ ਕੀ ਮਲੁ ਿਦਲ ਤੇ ਧੋਵੈ ॥ ਦੁਨੀਆ ਰਗੰ ਨ ਆਵੈ ਨੜੇੈ ਿਜਉ ਕੁਸਮ ਪਾਟ ੁ ਿਘਉਪਾਕੁ ਹਰਾ ॥੧੩॥ ਜਾ ਕਉ ਿਮਹਰ ਿਮਹਰ ਿਮਹਰਵਾਨਾ ॥ ਸੋਈ ਮਰਦ ੁਮਰਦੁ ਮਰਦਾਨਾ ॥ ਸੋਈ ਸੇਖੁ ਮਸਾਇਕੁਹਾਜੀ ਸੋ ਬੰਦਾ ਿਜਸੁ ਨਜਿਰ ਨਰਾ ॥੧੪॥ ਕੁਦਰਿਤ ਕਾਦਰ ਕਰਣ ਕਰੀਮਾ ॥ ਿਸਫਿਤ ਮੁਹਬਿਤ ਅਥਾਹਰਹੀਮਾ ॥ ਹਕੁ ਹਕੁਮੁ ਸਚ ੁ ਖੁਦਾਇਆ ਬੁਿਝ ਨਾਨਕ ਬੰਿਦ ਖਲਾਸ ਤਰਾ ॥੧੫॥੩॥੧੨॥ ਮਾਰ ੂ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਸਭ ਊਚ ਿਬਰਾਜੇ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ਸਾਜੇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਿਣ ਗਹਤ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਿਕਛੁ ਭਉ ਨਿਵਆਪੈ ਬਾਲ ਕਾ ॥੧॥ ਗਰਭ ਅਗਿਨ ਮਿਹ ਿਜਨਿਹ ਉਬਾਿਰਆ ॥ ਰਕਤ ਿਕਰਮ ਮਿਹ ਨਹੀ ਸੰਘਾਿਰਆ ॥ਅਪਨਾ ਿਸਮਰਨੁ ਦੇ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲਆ ਓਹ ੁ ਸਗਲ ਘਟਾ ਕਾ ਮਾਲਕਾ ॥੨॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਸਰਣਾਈ ਆਇਆ ॥ਸਾਧਸੰਿਗ ਹੈ ਹਿਰ ਜਸੁ ਗਾਇਆ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਸਿਭ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰੇ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਉ ਨਹੀ ਕਾਲ ਕਾ ॥੩॥ਸਮਰਥ ਅਕਥ ਅਗਚੋਰ ਦਵੇਾ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਤਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥ ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਬਹ ੁਪਰਕਾਰੀਪਾਲਕਾ ॥੪॥ ਿਤਸਿਹ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ਿਨਧਾਨਾ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁ ਅਤੰਿਰ ਮਾਨਾ ॥ ਕਰ ੁਗਿਹ ਲੀਨੇ ਅਧੰ ਕੂਪ

1085 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੇ ਿਵਰਲੇ ਕੇਈ ਸਾਲਕਾ ॥੫॥ ਆਿਦ ਅਿੰਤ ਮਿਧ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉਿਮਿਟਆ ਸਾਧਸੰਗ ਤੇ ਦਾਿਲਦ ਨ ਕੋਈ ਘਾਲਕਾ ॥੬॥ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਗਾਉ ਗਪਾਲਾ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕੀਮਗੰਹ ੁ ਰਵਾਲਾ ॥ ਬਾਸਨ ਮੇਿਟ ਿਨਬਾਸਨ ਹੋਈਐ ਕਲਮਲ ਸਗਲੇ ਜਾਲਕਾ ॥੭॥ ਸੰਤਾ ਕੀ ਇਹ ਰੀਿਤਿਨਰਾਲੀ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਕਿਰ ਦੇਖਿਹ ਨਾਲੀ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਆਰਾਧਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਉ ਿਸਮਰਤ ਕੀਜ ੈਆਲਕਾ॥੮॥ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਿਨਮਖ ਨ ਿਵਸਰਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਮਰੇੇ ਸੁਆਮੀ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਜੀਵਿਹ ਤਰੇੇਦਾਸਾ ਬਿਨ ਜਿਲ ਪੂਰਨ ਥਾਲਕਾ ॥੯॥ ਤਤੀ ਵਾਉ ਨ ਤਾ ਕਉ ਲਾਗੈ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਅਨਿਦਨੁ ਜਾਗੈ ॥ਅਨਦ ਿਬਨੋਦ ਕਰੇ ਹਿਰ ਿਸਮਰਨੁ ਿਤਸੁ ਮਾਇਆ ਸੰਿਗ ਨ ਤਾਲਕਾ ॥੧੦॥ ਰੋਗ ਸੋਗ ਦੂਖ ਿਤਸੁ ਨਾਹੀ ॥ਸਾਧਸੰਿਗ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਗਾਹੀ ॥ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ਦੇਿਹ ਪਰ੍ਭ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸੁਿਣ ਬੇਨੰਤੀ ਖਾਲਕਾ ॥੧੧॥ ਨਾਮਰਤਨੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਿਪਆਰੇ ॥ ਰੰਿਗ ਰਤੇ ਤੇਰ ੈ ਦਾਸ ਅਪਾਰੇ ॥ ਤਰੇੈ ਰੰਿਗ ਰਤੇ ਤੁਧੁ ਜੇਹੇ ਿਵਰਲੇ ਕੇਈ ਭਾਲਕਾ॥੧੨॥ ਿਤਨ ਕੀ ਧੂਿੜ ਮ ਗੈ ਮਨੁ ਮਰੇਾ ॥ ਿਜਨ ਿਵਸਰਿਹ ਨਾਹੀ ਕਾਹ ੂ ਬਰੇਾ ॥ ਿਤਨ ਕੈ ਸੰਿਗ ਪਰਮ ਪਦੁਪਾਈ ਸਦਾ ਸੰਗੀ ਹਿਰ ਨਾਲਕਾ ॥੧੩॥ ਸਾਜਨੁ ਮੀਤੁ ਿਪਆਰਾ ਸੋਈ ॥ ਏਕੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਦੁਰਮਿਤ ਖੋਈ ॥ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰ ੁ ਤਜਾਏ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕਉ ਉਪਦਸੇੁ ਿਨਰਮਾਲਕਾ ॥੧੪॥ ਤੁਧੁ ਿਵਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋਈ ਮਰੇਾ ॥ਗੁਿਰ ਪਕੜਾਏ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਪੈਰਾ ॥ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਰੇ ਿਜਿਨ ਖੰਿਡਆ ਭਰਮੁ ਅਨਾਲਕਾ ॥੧੫॥ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਪਰ੍ਭੁ ਿਬਸਰੈ ਨਾਹੀ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਉ ਿਧਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਤਰੇੈ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇਤੂ ਸਮਰਥੁ ਵਡਾਲਕਾ ॥੧੬॥੪॥੧੩॥

ਮਾਰ ੂਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਹਰਦੈ ਿਨਤ ਧਾਰੀ ॥ ਗੁਰ ੁਪੂਰਾ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਿਪ ਧਰੀ ਸਭੁ ਆਗੈ ਜਗਮਿਹ ਨਾਮੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ॥੧॥ ਸੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਿਕਉ ਮਨਹ ੁ ਿਵਸਾਰੇ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਦੇ ਸਾਿਜ ਸਵਾਰੇ ॥ ਸਾਿਸ ਗਰਾਿਸਸਮਾਲੇ ਕਰਤਾ ਕੀਤਾ ਅਪਣਾ ਪਾਵਣਾ ॥੨॥ ਜਾ ਤੇ ਿਬਰਥਾ ਕੋਊ ਨਾਹੀ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਹਿਰ ਰਖੁ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥

1086 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਧਸੰਿਗ ਭਜੁ ਅਚਤੁ ਸੁਆਮੀ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਾ ॥੩॥ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ਅਸਟ ਦਸਾ ਿਸਿਧ ॥ ਨਾਮੁਿਨਧਾਨੁ ਸਹਜ ਸੁਖੁ ਨਉ ਿਨਿਧ ॥ ਸਰਬ ਕਿਲਆਣ ਜੇ ਮਨ ਮਿਹ ਚਾਹਿਹ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸੁਆਮੀ ਰਾਵਣਾ ॥੪॥ਸਾਸਤ ਿਸੰਿਮਰ੍ਿਤ ਬੇਦ ਵਖਾਣੀ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਤੁ ਪਰਾਣੀ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਨੰਦਾ ਪਰਹਰੀਐ ਹਿਰ ਰਸਨਾਨਾਨਕ ਗਾਵਣਾ ॥੫॥ ਿਜਸੁ ਰਪੂੁ ਨ ਰੇਿਖਆ ਕੁਲੁ ਨਹੀ ਜਾਤੀ ॥ ਪੂਰਨ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ॥ ਜੋ ਜੋ ਜਪੈਸੋਈ ਵਡਭਾਗੀ ਬਹਿੁੜ ਨ ਜੋਨੀ ਪਾਵਣਾ ॥੬॥ ਿਜਸ ਨੋ ਿਬਸਰ ੈ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਜਲਤਾ ਿਫਰੈ ਰਹੈ ਿਨਤਤਾਤਾ ॥ ਅਿਕਰਤਘਣੈ ਕਉ ਰਖ ੈ ਨ ਕੋਈ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਿਹ ਪਾਵਣਾ ॥੭॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਣ ਤਨੁ ਧਨੁ ਿਜਿਨਸਾਿਜਆ ॥ ਮਾਤ ਗਰਭ ਮਿਹ ਰਾਿਖ ਿਨਵਾਿਜਆ ॥ ਿਤਸ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਛਾਿਡ ਅਨ ਰਾਤਾ ਕਾਹ ੂ ਿਸਰੈ ਨ ਲਾਵਣਾ॥੮॥ ਧਾਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਵਸਿਹ ਸਭਨ ਕੈ ਨਰੇੇ ॥ ਹਾਿਥ ਹਮਾਰੈ ਕਛੂਐ ਨਾਹੀਿਜਸੁ ਜਣਾਇਿਹ ਿਤਸੈ ਜਣਾਵਣਾ ॥੯॥ ਜਾ ਕੈ ਮਸਤਿਕ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥ ਿਤਸ ਹੀ ਪੁਰਖ ਨ ਿਵਆਪੈਮਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਦੂਸਰ ਲਵੈ ਨ ਲਾਵਣਾ ॥੧੦॥ ਆਿਗਆ ਦੂਖ ਸੂਖ ਸਿਭ ਕੀਨੇ ॥ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਿਬਰਲੈ ਹੀ ਚੀਨੇ ॥ ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ਜਤ ਕਤ ਓਹੀ ਸਮਾਵਣਾ ॥੧੧॥ਸੋਈ ਭਗਤੁ ਸੋਈ ਵਡ ਦਾਤਾ ॥ ਸੋਈ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਬਾਲ ਸਹਾਈ ਸੋਈ ਤਰੇਾ ਜੋ ਤਰੇੈ ਮਿਨਭਾਵਣਾ ॥੧੨॥ ਿਮਰਤੁ ਦੂਖ ਸੂਖ ਿਲਿਖ ਪਾਏ ॥ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਬਧਿਹ ਘਟਿਹ ਨ ਘਟਾਏ ॥ ਸੋਈ ਹੋਇ ਿਜਕਰਤੇ ਭਾਵੈ ਕਿਹ ਕੈ ਆਪੁ ਵਞਾਵਣਾ ॥੧੩॥ ਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਸੇਈ ਕਾਢੇ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਟੂਟੇ ਗ ਢੇ ॥ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ਰਖੇ ਕਿਰ ਅਪੁਨੇ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਗੋਿਬਦੰੁ ਿਧਆਵਣਾ ॥੧੪॥ ਤੇਰੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥ਅਚਰਜ ਰਪੂੁ ਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਭਗਿਤ ਦਾਨੁ ਮੰਗੈ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਨਾਨਕ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਵਣਾ ॥੧੫॥੧॥੧੪॥੨੨॥੨੪॥੨॥੧੪॥੬੨॥

ਮਾਰ ੂਵਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੧ ॥ਿਵਣੁ ਗਾਹਕ ਗੁਣੁ ਵੇਚੀਐ ਤਉ ਗੁਣੁ ਸਹਘ ੋ ਜਾਇ ॥ ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਜੇ ਿਮਲ ੈ ਤਉ ਗੁਣੁ ਲਾਖ ਿਵਕਾਇ ॥

1087 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਣ ਤੇ ਗੁਣ ਿਮਿਲ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਿਤਗੁਰ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇ ॥ ਮਿਲ ਅਮਲੁ ਨ ਪਾਈਐ ਵਣਿਜ ਨ ਲੀਜੈ ਹਾਿਟ ॥ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਤਲੋੁ ਹੈ ਕਬਹ ੁ ਨ ਹੋਵੈ ਘਾਿਟ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਨਾਮ ਿਵਹਣੂੇ ਭਰਮਸਿਹ ਆਵਿਹ ਜਾਵਿਹ ਨੀਤ ॥ਇਿਕ ਬ ਧੇ ਇਿਕ ਢੀਿਲਆ ਇਿਕ ਸੁਖੀਏ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਮੰਿਨ ਲੈ ਸਚ ੁ ਕਰਣੀ ਸਚ ੁ ਰੀਿਤ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰ ਤੇ ਿਗਆਨੁ ਪਾਇਆ ਅਿਤ ਖੜਗੁ ਕਰਾਰਾ ॥ ਦੂਜਾ ਭਰ੍ਮੁ ਗੜੁ ਕਿਟਆ ਮਹੋ ੁਲੋਭੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਸਚ ਸੰਜਿਮ ਮਿਤ ਊਤਮਾ ਹਿਰ ਲਗਾ ਿਪਆਰਾ ॥ ਸਭੁਸਚੋ ਸਚ ੁ ਵਰਤਦਾ ਸਚ ੁ ਿਸਰਜਣਹਾਰਾ ॥੧॥ ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੩ ॥ ਕੇਦਾਰਾ ਰਾਗਾ ਿਵਿਚ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਸਬਦੇਕਰੇ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਸਤਸਗੰਿਤ ਿਸਉ ਿਮਲਦੋ ਰਹੈ ਸਚੇ ਧਰੇ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਿਵਚਹ ੁਮਲੁ ਕਟੇ ਆਪਣੀ ਕੁਲਾ ਕਾ ਕਰੇਉਧਾਰ ੁ॥ ਗੁਣਾ ਕੀ ਰਾਿਸ ਸੰਗਰ੍ਹੈ ਅਵਗਣ ਕਢੈ ਿਵਡਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਿਮਿਲਆ ਸੋ ਜਾਣੀਐ ਗੁਰ ੂਨ ਛੋਡੈ ਆਪਣਾਦੂਜੈ ਨ ਧਰੇ ਿਪਆਰ ੁ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਸਾਗਰ ੁਦੇਖਉ ਡਿਰ ਮਰਉ ਭੈ ਤਰੇੈ ਡਰ ੁਨਾਿਹ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸੰਤੋਖੀਆਨਾਨਕ ਿਬਗਸਾ ਨਾਇ ॥੨॥ ਮਃ ੪ ॥ ਚਿੜ ਬੋਿਹਥੈ ਚਾਲਸਉ ਸਾਗਰ ੁ ਲਹਰੀ ਦਇੇ ॥ ਠਾਕ ਨ ਸਚੈ ਬੋਿਹਥੈਜੇ ਗੁਰ ੁਧੀਰਕ ਦਇੇ ॥ ਿਤਤੁ ਦਿਰ ਜਾਇ ਉਤਾਰੀਆ ਗੁਰ ੁ ਿਦਸੈ ਸਾਵਧਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹਚਲੈ ਮਾਨੁ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਨਹਕੰਟਕ ਰਾਜ ੁ ਭੁਿੰਚ ਤੂ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਚ ੁ ਕਮਾਈ ॥ ਸਚੈ ਤਖਿਤ ਬੈਠਾ ਿਨਆਉਕਿਰ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਈ ॥ ਸਚਾ ਉਪਦਸੇ ੁ ਹਿਰ ਜਾਪਣਾ ਹਿਰ ਿਸਉ ਬਿਣ ਆਈ ॥ ਐਥੈ ਸੁਖਦਾਤਾਮਿਨ ਵਸੈ ਅੰਿਤ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥ ਹਿਰ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਊਪਜੀ ਗੁਿਰ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੨॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ ਭੂਲੀ ਭੂਲੀਮੈ ਿਫਰੀ ਪਾਧਰ ੁਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥ ਪੂਛਹ ੁਜਾਇ ਿਸਆਿਣਆ ਦੁਖੁ ਕਾਟੈ ਮੇਰਾ ਕੋਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸਾਚਾ ਮਿਨ ਵਸੈਸਾਜਨੁ ਉਤ ਹੀ ਠਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੀਐ ਿਸਫਤੀ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਆਪੇ ਕਰਣੀ ਕਾਰਆਿਪ ਆਪੇ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥ ਆਪੇ ਿਕਸ ਹੀ ਬਖਿਸ ਲਏ ਆਪੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਚਾਨਣੁ ਗੁਰ ਿਮਲੇ ਦੁਖਿਬਖੁ ਜਾਲੀ ਨਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਮਾਇਆ ਵੇਿਖ ਨ ਭੁਲੁ ਤੂ ਮਨਮੁਖ ਮੂਰਖਾ ॥ ਚਲਿਦਆ ਨਾਿਲ ਨ ਚਲਈਸਭੁ ਝੂਠੁ ਦਰਬੁ ਲਖਾ ॥ ਅਿਗਆਨੀ ਅਧੰੁ ਨ ਬੂਝਈ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਜਮ ਖੜਗੁ ਕਲਖਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ

1088 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਨ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਖਾ ॥ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਿਪ ਆਪੇ ਹਿਰ ਰਖਾ ॥੩॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਨਾ ਗੁਰ ੁ ਨਹੀਭੇਿਟਆ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਿਬਦੰ ॥ ਆਵਣੁ ਜਾਵਣੁ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚਕੂੈ ਿਚੰਦ ॥ ਕਾਪੜ ਿਜਵੈ ਪਛੋੜੀਐ ਘੜੀਮੁਹਤ ਘੜੀਆਲੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਸਰਹ ੁ ਨ ਚਕੁੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਢਢੂੀ ਸਜਣਾਹਉਮੈ ਬੁਰੀ ਜਗਿਤ ॥ ਨਾ ਝਰੁ ੁ ਹੀਅੜੇ ਸਚ ੁ ਚਉ ਨਾਨਕ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਪੇਬਖਿਸਓਨੁ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਣੇ ॥ ਆਪੇ ਭਗਤੀ ਲਾਇਓਨੁ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਨੀਸਾਣੇ ॥ ਸਨਮਖੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇਸਚੈ ਦਿਰ ਜਾਣੇ ॥ ਐਥ ੈਓਥ ੈ ਮੁਕਿਤ ਹ ੈ ਿਜਨ ਰਾਮ ਪਛਾਣੇ ॥ ਧੰਨੁ ਧਨੰੁ ਸੇ ਜਨ ਿਜਨ ਹਿਰ ਸੇਿਵਆ ਿਤਨ ਹਉਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥ ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੧ ॥ ਮਹਲ ਕੁਚਜੀ ਮੜਵੜੀ ਕਾਲੀ ਮਨਹ ੁ ਕਸਧੁ ॥ ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਿਨ ਤਾ ਿਪਰੁਰਵੈ ਨਾਨਕ ਅਵਗੁਣ ਮੁੰਧ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਸਾਚ ੁ ਸੀਲ ਸਚ ੁ ਸੰਜਮੀ ਸਾ ਪੂਰੀ ਪਰਵਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਅਿਹਿਨਿਸਸਦਾ ਭਲੀ ਿਪਰ ਕੈ ਹੇਿਤ ਿਪਆਿਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਿਣਆ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਕੈ ਆਪਣੀ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਿਨਰਮਲੀ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਆਇਆ ॥ਹਿਰ ਰਸੁ ਿਜਨੀ ਚਾਿਖਆ ਅਨ ਰਸ ਠਾਿਕ ਰਹਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀ ਸਦਾ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਭਏ ਿਫਿਰ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੁਖਗਵਾਇਆ ॥੫॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਿਪਰ ਖੁਸੀਏ ਧਨ ਰਾਵੀਏ ਧਨ ਉਿਰ ਨਾਮੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਧਨਆਗੈ ਖੜੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਿਰ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਧੰਨੁਸਹਾਗਣੀ ਜੋ ਭਾਵਿਹ ਵੇਪਰਵਾਹ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤਖਿਤ ਰਾਜਾ ਸੋ ਬਹੈ ਿਜ ਤਖਤੈ ਲਾਇਕ ਹੋਈ ॥ ਿਜਨੀਸਚ ੁ ਪਛਾਿਣਆ ਸਚ ੁ ਰਾਜੇ ਸੇਈ ॥ ਏਿਹ ਭੂਪਿਤ ਰਾਜੇ ਨ ਆਖੀਅਿਹ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਕੀਤਾ ਿਕਆਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜਸੁ ਜਾਦੇ ਿਬਲਮ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਸੁ ਿਨਹਚਲੁ ਹੋਈ ॥੬॥ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੩ ॥ ਸਭਨਾ ਕਾ ਿਪਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਿਪਰ ਿਬਨੁ ਖਾਲੀ ਨਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਿਜ ਸਿਤਗੁਰ ਮਾਿਹਸਮਾਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਨ ਕੇ ਅਿਧਕ ਤਰਗੰ ਿਕਉ ਦਿਰ ਸਾਿਹਬ ਛੁਟੀਐ ॥ ਜੇ ਰਾਚੈ ਸਚ ਰਿੰਗ ਗੂੜੈ ਰੰਿਗਅਪਾਰ ਕੈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਛੁਟੀਐ ਜੇ ਿਚਤੁ ਲਗੈ ਸਿਚ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ

1089 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਕਉ ਕੀਮਿਤ ਕੀਜੈ ॥ ਆਪੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪੇ ਵਰਤੀਜੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਚੁਕੀਮਿਤ ਕੀਜੈ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਕਮਲੁ ਿਬਗਾਿਸਆ ਇਵ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਠਾਿਕਆ ਸੁਿਖ ਸਹਿਜਸਵੀਜੈ ॥੭॥ ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੧ ॥ ਨਾ ਮੈਲਾ ਨਾ ਧੁਧੰਲਾ ਨਾ ਭਗਵਾ ਨਾ ਕਚ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਲਾਲੋ ਲਾਲੁ ਹੈ ਸਚੈ ਰਤਾਸਚ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਸਹਿਜ ਵਣਸਪਿਤ ਫਲੁੁ ਫਲੁ ਭਵਰ ੁ ਵਸੈ ਭੈ ਖੰਿਡ ॥ ਨਾਨਕ ਤਰਵਰ ੁ ਏਕੁ ਹੈ ਏਕੋ ਫਲੁੁਿਭਰਗੰੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਜੋ ਜਨ ਲੂਝਿਹ ਮਨੈ ਿਸਉ ਸੇ ਸੂਰੇ ਪਰਧਾਨਾ ॥ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਿਮਿਲ ਰਹੇ ਿਜਨੀ ਆਪੁਪਛਾਨਾ ॥ ਿਗਆਨੀਆ ਕਾ ਇਹ ੁ ਮਹਤੁ ਹੈ ਮਨ ਮਾਿਹ ਸਮਾਨਾ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਕਾ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਸਚ ੁ ਲਾਇਿਧਆਨਾ ॥ ਿਜਨ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜੀਿਤਆ ਜਗੁ ਿਤਨਿਹ ਿਜਤਾਨਾ ॥੮॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਜੋਗੀ ਹੋਵਾ ਜਿਗਭਵਾ ਘਿਰ ਘਿਰ ਭੀਿਖਆ ਲੇਉ ॥ ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮਗੰੀਐ ਿਕਸ ੁ ਿਕਸੁ ਉਤਰ ੁਦੇਉ ॥ ਿਭਿਖਆ ਨਾਮੁ ਸੰਤੋਖੁ ਮੜੀਸਦਾ ਸਚ ੁ ਹੈ ਨਾਿਲ ॥ ਭੇਖੀ ਹਾਥ ਨ ਲਧੀਆ ਸਭ ਬਧੀ ਜਮਕਾਿਲ ॥ ਨਾਨਕ ਗਲਾ ਝਠੂੀਆ ਸਚਾ ਨਾਮੁਸਮਾਿਲ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਤੁ ਦਿਰ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਸੋ ਦਰ ੁ ਸੇਿਵਹ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਐਸਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਲੋਿੜ ਲਹ ੁ ਿਜਸੁਜੇਵਡੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਿਤਸੁ ਸਰਣਾਈ ਛੂਟੀਐ ਲੇਖਾ ਮੰਗੈ ਨ ਕੋਇ ॥ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜੁ ਸਚਾ ਓਹੁਸਬਦੁ ਦੇਇ ॥ ਿਹਰਦੈ ਿਜਸ ਦੈ ਸਚ ੁਹੈ ਤਨੁ ਮਨੁ ਭੀ ਸਚਾ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਹਕੁਿਮ ਮੰਿਨਐ ਸਚੀ ਵਿਡਆਈਦਇੇ ॥ ਸਚੇ ਮਾਿਹ ਸਮਾਵਸੀ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸੂਰੇ ਏਿਹ ਨ ਆਖੀਅਿਹ ਅਹੰਕਾਿਰਮਰਿਹ ਦੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ॥ ਅੰਧੇ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਨੀ ਦੂਜੈ ਪਿਚ ਜਾਵਿਹ ॥ ਅਿਤ ਕਰੋਧ ਿਸਉ ਲੂਝਦੇ ਅਗੈ ਿਪਛੈ ਦੁਖੁਪਾਵਿਹ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅਹੰਕਾਰ ੁਨ ਭਾਵਈ ਵੇਦ ਕੂਿਕ ਸੁਣਾਵਿਹ ॥ ਅਹੰਕਾਿਰ ਮੁਏ ਸੇ ਿਵਗਤੀ ਗਏ ਮਿਰ ਜਨਮਿਹਿਫਿਰ ਆਵਿਹ ॥੯॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਕਾਗਉ ਹੋਇ ਨ ਊਜਲਾ ਲੋਹੇ ਨਾਵ ਨ ਪਾਰ ੁ॥ ਿਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਮੰਿਨ ਲੈਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ੁ॥ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣੈ ਊਜਲਾ ਿਸਿਰ ਕਾਸਟ ਲੋਹਾ ਪਾਿਰ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਛੋਡੈ ਭੈ ਵਸੈ ਨਾਨਕ ਕਰਣੀਸਾਰ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਾਰ ੂ ਮਾਰਣ ਜੋ ਗਏ ਮਾਿਰ ਨ ਸਕਿਹ ਗਵਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਜੇ ਇਹ ੁ ਮਾਰੀਐ ਗੁਰ ਸਬਦੀਵੀਚਾਿਰ ॥ ਏਹ ੁਮਨੁ ਮਾਿਰਆ ਨਾ ਮਰੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਕਉ ਮਨੁ ਮਾਰਸੀ ਜੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਟੈ

1090 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਦਵੋੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਈਓਨੁ ਿਵਿਚ ਸਕਿਤ ਿਸਵ ਵਾਸਾ ॥ ਸਕਤੀ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਿਫਿਰਜਨਿਮ ਿਬਨਾਸਾ ॥ ਗੁਿਰ ਸੇਿਵਐ ਸਾਿਤ ਪਾਈਐ ਜਿਪ ਸਾਸ ਿਗਰਾਸਾ ॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤ ਸੋਿਧ ਦਖੇੁ ਊਤਮ ਹਿਰਦਾਸਾ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕੋ ਿਥਰ ੁ ਨਹੀ ਨਾਮੇ ਬਿਲ ਜਾਸਾ ॥੧੦॥ ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੩ ॥ ਹੋਵਾ ਪੰਿਡਤੁ ਜੋਤਕੀਵੇਦ ਪੜਾ ਮੁਿਖ ਚਾਿਰ ॥ ਨਵ ਖਡੰ ਮਧੇ ਪੂਜੀਆ ਅਪਣੈ ਚਿਜ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਮਤੁ ਸਚਾ ਅਖਰ ੁ ਭੁਿਲ ਜਾਇ ਚਉਕੈਿਭਟੈ ਨ ਕੋਇ ॥ ਝਠੂੇ ਚਉਕੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚਾ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਕਰੇ ਆਿਪ ਆਪੇ ਨਦਿਰਕਰੇਇ ॥ ਆਪੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈਆ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਕੰਟਕੁ ਕਾਲੁ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ੁਕੰਟਕੁ ਨਸੂਝੈ ॥ ਅਫਿਰਓ ਜਗ ਮਿਹ ਵਰਤਦਾ ਪਾਪੀ ਿਸਉ ਲੂਝੈ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਭੇਦੀਐ ਹਿਰ ਜਿਪ ਹਿਰ ਬੂਝੈ ॥ ਸੋਹਿਰ ਸਰਣਾਈ ਛੁਟੀਐ ਜ ੋ ਮਨ ਿਸਉ ਜੂਝੈ ॥ ਮਿਨ ਵੀਚਾਿਰ ਹਿਰ ਜਪੁ ਕਰੇ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਸੀਝੈ ॥੧੧॥ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੧ ॥ ਹਕੁਿਮ ਰਜਾਈ ਸਾਖਤੀ ਦਰਗਹ ਸਚ ੁਕਬੂਲੁ ॥ ਸਾਿਹਬੁ ਲੇਖਾ ਮਗੰਸੀ ਦੁਨੀਆ ਦੇਿਖ ਨ ਭੂਲੁ ॥ਿਦਲ ਦਰਵਾਨੀ ਜੋ ਕਰੇ ਦਰਵੇਸੀ ਿਦਲੁ ਰਾਿਸ ॥ ਇਸਕ ਮੁਹਬਿਤ ਨਾਨਕਾ ਲੇਖਾ ਕਰਤੇ ਪਾਿਸ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ਅਲਗਉ ਜੋਇ ਮਧਕੂੜਉ ਸਾਰਗੰਪਾਿਣ ਸਬਾਇ ॥ ਹੀਰੈ ਹੀਰਾ ਬਿੇਧਆ ਨਾਨਕ ਕੰਿਠ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਮਨਮਖੁ ਕਾਲੁ ਿਵਆਪਦਾ ਮਿੋਹ ਮਾਇਆ ਲਾਗੇ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਮਾਿਰ ਪਛਾੜਸੀ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਠਾਗੇ ॥ ਿਫਿਰ ਵੇਲਾਹਿਥ ਨ ਆਵਈ ਜਮ ਕਾ ਡਡੰੁ ਲਾਗੇ ॥ ਿਤਨ ਜਮ ਡੰਡੁ ਨ ਲਗਈ ਜ ੋਹਿਰ ਿਲਵ ਜਾਗੇ ॥ ਸਭ ਤਰੇੀ ਤੁਧੁ ਛਡਾਵਣੀਸਭ ਤੁਧੈ ਲਾਗੇ ॥੧੨॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ ਸਰਬੇ ਜੋਇ ਅਗਛਮੀ ਦੂਖੁ ਘਨੇਰ ੋ ਆਿਥ ॥ ਕਾਲਰ ੁ ਲਾਦਿਸ ਸਰੁਲਾਘਣਉ ਲਾਭੁ ਨ ਪੂੰਜੀ ਸਾਿਥ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਪੂੰਜੀ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ਤੂ ਅਖੁਟਉ ਦਰਬੁ ਅਪਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਵਖਰੁਿਨਰਮਲਉ ਧਨੰੁ ਸਾਹ ੁਵਾਪਾਰ ੁ॥੨॥ ਮਃ ੧ ॥ ਪੂਰਬ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਰਾਿਣ ਲੈ ਮੋਟਉ ਠਾਕੁਰ ੁਮਾਿਣ ॥ ਮਾਥੈ ਊਭੈ ਜਮੁਮਾਰਸੀ ਨਾਨਕ ਮੇਲਣੁ ਨਾਿਮ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੇ ਿਪੰਡੁ ਸਵਾਿਰਓਨੁ ਿਵਿਚ ਨਵ ਿਨਿਧ ਨਾਮੁ ॥ ਇਿਕ ਆਪੇਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਅਨੁ ਿਤਨ ਿਨਹਫਲ ਕਾਮੁ ॥ ਇਕਨੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੁਿਝਆ ਹਿਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ॥ ਇਕਨੀ ਸੁਿਣ ਕੈਮਿੰਨਆ ਹਿਰ ਊਤਮ ਕਾਮੁ ॥ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਰਗੰੁ ਉਪਿਜਆ ਗਾਇਆ ਹਿਰ ਗੁਣ ਨਾਮੁ ॥੧੩॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥

1091 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੋਲਤਿਣ ਭੈ ਮਿਨ ਵਸੈ ਹੇਕੈ ਪਾਧਰ ਹੀਡੁ ॥ ਅਿਤ ਡਾਹਪਿਣ ਦੁਖੁ ਘਣੋ ਤੀਨੇ ਥਾਵ ਭਰੀਡੁ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਮ ਦਲੁਬਿੇਦ ਿਸ ਬਾਜਣੋ ਘਣੋ ਧੜੀਐ ਜੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ਤੂ ਬੀਜਉ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥੨॥ ਮਃ ੧ ॥ ਸਾਗਰੁਗੁਣੀ ਅਥਾਹ ੁਿਕਿਨ ਹਾਥਾਲਾ ਦੇਖੀਐ ॥ ਵਡਾ ਵਪੇਰਵਾਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁਿਮਲੈ ਤ ਪਾਿਰ ਪਵਾ ॥ ਮਝ ਭਿਰ ਦੁਖ ਬਦੁਖ ॥ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਕਸੈ ਨ ਲਥੀ ਭੁਖ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਜਨੀ ਅਦੰਰ ੁ ਭਾਿਲਆ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਸੁਹਾਵੈ ॥ਜ ੋ ਇਛਿਨ ਸੋ ਪਾਇਦੇ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਸੋ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥ਧਰਮ ਰਾਇ ਿਤਨ ਕਾ ਿਮਤੁ ਹੈ ਜਮ ਮਿਗ ਨ ਪਾਵੈ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਿਹ ਿਦਨਸੁ ਰਾਿਤ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਵੈ॥੧੪॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥ ਸੁਣੀਐ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਸੁਰਿਗ ਿਮਰਿਤ ਪਇਆਿਲ ॥ ਹਕੁਮੁ ਨ ਜਾਈ ਮਿੇਟਆ ਜੋਿਲਿਖਆ ਸੋ ਨਾਿਲ ॥ ਕਉਣੁ ਮੂਆ ਕਉਣੁ ਮਾਰਸੀ ਕਉਣੁ ਆਵੈ ਕਉਣੁ ਜਾਇ ॥ ਕਉਣੁ ਰਹਸੀ ਨਾਨਕਾ ਿਕਸ ਕੀਸੁਰਿਤ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਹਉ ਮੁਆ ਮੈ ਮਾਿਰਆ ਪਉਣੁ ਵਹੈ ਦਰੀਆਉ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਥਕੀ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਮਨੁਰਤਾ ਨਾਇ ॥ ਲੋਇਣ ਰਤੇ ਲੋਇਣੀ ਕੰਨੀ ਸੁਰਿਤ ਸਮਾਇ ॥ ਜੀਭ ਰਸਾਇਿਣ ਚਨੂੜੀ ਰਤੀ ਲਾਲ ਲਵਾਇ ॥ਅੰਦਰ ੁਮੁਸਿਕ ਝਕੋਿਲਆ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਿਹ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੋ ਨਾਿਲਚਲੈ ॥ ਏਹ ੁਅਖੁਟ ੁਕਦੇ ਨ ਿਨਖੁਟਈ ਖਾਇ ਖਰਿਚਉ ਪਲੈ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵਈ ਜਮਕੰਕਰ ਜਮਕਲੈ ॥ਸੇ ਸਾਹ ਸਚੇ ਵਣਜਾਿਰਆ ਿਜਨ ਹਿਰ ਧਨੁ ਪਲੈ ॥ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਜਾ ਆਿਪ ਹਿਰ ਘਲੈ ॥੧੫॥ਸਲਕੋੁ ਮਃ ੩ ॥ ਮਨਮਖੁ ਵਾਪਾਰੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਿਬਖੁ ਿਵਹਾਝਿਹ ਿਬਖੁ ਸੰਗਰ੍ਹਿਹ ਿਬਖ ਿਸਉ ਧਰਿਹ ਿਪਆਰ ੁ॥ਬਾਹਰਹ ੁ ਪੰਿਡਤ ਸਦਾਇਦੇ ਮਨਹ ੁ ਮਰੂਖ ਗਾਵਾਰ ॥ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਨ ਲਾਇਨੀ ਵਾਦੀ ਧਰਿਨ ਿਪਆਰ ੁ ॥ਵਾਦਾ ਕੀਆ ਕਰਿਨ ਕਹਾਣੀਆ ਕੂੜੁ ਬਿੋਲ ਕਰਿਹ ਆਹਾਰ ੁ॥ ਜਗ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਿਨਰਮਲਾ ਹੋਰ ੁਮੈਲਾਸਭੁ ਆਕਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਹੋਇ ਮੈਲੇ ਮਰਿਹ ਗਵਾਰ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਦੁਖੁ ਲਗਾ ਿਬਨੁ ਸੇਿਵਐਹਕੁਮੁ ਮੰਨੇ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥ ਆਪੇ ਦਾਤਾ ਸੁਖੈ ਦਾ ਆਪੇ ਦਇੇ ਸਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਿਤਸੈਰਜਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਜਗਤੁ ਹੈ ਿਨਰਧਨੁ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਨਾਹੀ ॥ ਦੂਜੈ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਆ

1092 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਉਮੈ ਦਖੁੁ ਪਾਹੀ ॥ ਿਬਨੁ ਕਰਮਾ ਿਕਛੂ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਬਹਤੁੁ ਲੋਚਾਹੀ ॥ ਆਵੈ ਜਾਇ ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਗੁਰ ਸਬਿਦਛੁਟਾਹੀ ॥ ਆਿਪ ਕਰੈ ਿਕਸੁ ਆਖੀਐ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥੧੬॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਸੰਤੀ ਧਨੁ ਖਿਟਆਿਜਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਪਰ੍ਭੁ ਆਇ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ਇਸੁ ਧਨ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥ਇਤੁ ਧਿਨ ਪਾਇਐ ਭੁਖ ਲਥੀ ਸੁਖੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਿਜੰਨਾ ਕਉ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨੀ ਪਾਇਆ ਆਇ ॥ਮਨਮਖੁੁ ਜਗਤੁ ਿਨਰਧਨੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਨੋ ਿਬਲਲਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਿਫਰਦਾ ਸਦਾ ਰਹੈ ਭੁਖ ਨ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥ ਸ ਿਤਨ ਕਦੇ ਆਵਈ ਨਹ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਸਦਾ ਿਚੰਤ ਿਚਤਵਦਾ ਰਹੈ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਵਣੁਸਿਤਗੁਰ ਮਿਤ ਭਵੀ ਸਿਤਗੁਰ ਨੋ ਿਮਲੈ ਤਾ ਸਬਦ ੁ ਕਮਾਇ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖ ਮਿਹ ਰਹੈ ਸਚੇ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਿਨ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ਸੋਈ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥ ਏਕੋ ਿਸਮਰਹ ੁਭਾਇਰਹ ੁ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥ਖਾਣਾ ਸਬਦੁ ਚੰਿਗਆਈਆ ਿਜਤੁ ਖਾਧ ੈ ਸਦਾ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਪੈਨਣੁ ਿਸਫਿਤ ਸਨਾਇ ਹੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਓਹੁਊਜਲਾ ਮਲੈਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥ ਸਹਜੇ ਸਚ ੁਧਨੁ ਖਿਟਆ ਥੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥ ਦਹੇੀ ਨੋ ਸਬਦੁ ਸੀਗਾਰ ੁਹੈ ਿਜਤੁਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੁਝੀਐ ਿਜਸ ਨੋ ਆਿਪ ਿਵਖਾਲੇ ਸੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਅਤੰਿਰ ਜਪੁਤਪੁ ਸੰਜਮੋ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਾਪੈ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈਐ ਹਉਮੈ ਅਿਗਆਨੁ ਗਵਾਪੈ ॥ ਅੰਦਰ ੁ ਅਿੰਮਰ੍ਿਤਭਰਪੂਰ ੁ ਹੈ ਚਾਿਖਆ ਸਾਦ ੁ ਜਾਪੈ ॥ ਿਜਨ ਚਾਿਖਆ ਸੇ ਿਨਰਭਉ ਭਏ ਸੇ ਹਿਰ ਰਿਸ ਧਰ੍ਾਪੈ ॥ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰਪੀਆਇਆ ਿਫਿਰ ਕਾਲੁ ਨ ਿਵਆਪੈ ॥੧੭॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਲੋਕੁ ਅਵਗਣਾ ਕੀ ਬੰਨੈ ਗੰਠੜੀ ਗੁਣ ਨ ਿਵਹਾਝੈਕੋਇ ॥ ਗੁਣ ਕਾ ਗਾਹਕੁ ਨਾਨਕਾ ਿਵਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਗੁਣ ਪਾਈਅਿਨ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਗੁਣ ਅਵਗੁਣ ਸਮਾਿਨ ਹਿਹ ਿਜ ਆਿਪ ਕੀਤੇ ਕਰਤਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਿਮ ਮਿੰਨਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਿਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਅਦੰਿਰ ਰਾਜਾ ਤਖਤੁ ਹੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਿਨਆਉ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਦਰ ੁਜਾਣੀਐਅੰਦਿਰ ਮਹਲੁ ਅਸਰਾਉ ॥ ਖਰੇ ਪਰਿਖ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਿਨ ਖੋਿਟਆ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥ ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ਵਰਤਦਾਸਦਾ ਸਚ ੁ ਿਨਆਉ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਕਾ ਰਸੁ ਆਇਆ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਨਾਉ ॥੧੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਹਉ ਮੈ ਕਰੀ

1093 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤ ਤੂ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਿਹ ਹਉ ਨਾਿਹ ॥ ਬੂਝਹ ੁ ਿਗਆਨੀ ਬੂਝਣਾ ਏਹ ਅਕਥ ਕਥਾ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨਪਾਈਐ ਅਲਖੁ ਵਸੈ ਸਭ ਮਾਿਹ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਜਾਣੀਐ ਜ ਸਬਦੁ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਆਪੁ ਗਇਆ ਭਰ੍ਮੁਭਉ ਗਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਜਾਿਹ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈਐ ਊਤਮ ਮਿਤ ਤਰਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋਹੰਹੰਸਾ ਜਪੁ ਜਾਪਹ ੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਿਤਸੈ ਸਮਾਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਿਜਿਨ ਪਰਿਖਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਿਰ ॥ਸੇ ਜਨ ਿਵਰਲੇ ਜਾਣੀਅਿਹ ਕਲਜੁਗ ਿਵਿਚ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਆਪੈ ਨੋ ਆਪੁ ਿਮਿਲ ਰਿਹਆ ਹਉਮੈ ਦੁਿਬਧਾ ਮਾਿਰ ॥ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਦੁਤਰ ੁ ਤਰੇ ਭਉਜਲੁ ਿਬਖਮੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਮਨਮਖੁ ਅਦੰਰ ੁ ਨ ਭਾਲਨੀ ਮੁਠੇਅਹੰਮਤੇ ॥ ਚਾਰੇ ਕੁੰਡ ਭਿਵ ਥਕੇ ਅੰਦਿਰ ਿਤਖ ਤਤੇ ॥ ਿਸਿੰਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤ ਨ ਸੋਧਨੀ ਮਨਮੁਖ ਿਵਗੁਤੇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਸਤੇ ॥ ਤਤੁ ਿਗਆਨੁ ਵੀਚਾਿਰਆ ਹਿਰ ਜਿਪ ਹਿਰ ਗਤੇ ॥੧੯॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਕਰੇ ਆਿਪ ਆਪੇ ਆਣੈ ਰਾਿਸ ॥ ਿਤਸੈ ਅਗੈ ਨਾਨਕਾ ਖਿਲਇ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਿਸ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਿਜਿਨਕੀਆ ਿਤਿਨ ਦੇਿਖਆ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸੋਇ ॥ ਿਕਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਜਾ ਘਿਰ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਸਭੇ ਥੋਕ ਿਵਸਾਿਰ ਇਕੋ ਿਮਤੁ ਕਿਰ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਿਨਹਾਲੁ ਪਾਪਾ ਦਹੈ ਹਿਰ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਚਕੁੈ ਜਨਿਮ ਨਜਾਿਹ ਮਿਰ ॥ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰ ੁ ਸੋਿਗ ਨ ਮਿੋਹ ਜਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਮਨ ਮਿਹ ਸੰਿਜ ਧਿਰ ॥੨੦॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੫ ॥ ਮਾਇਆ ਮਨਹ ੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਮ ਗੈ ਦੰਮਾ ਦੰਮ ॥ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕਰੰਮ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮਾਇਆ ਸਾਿਥ ਨ ਚਲਈ ਿਕਆ ਲਪਟਾਵਿਹ ਅੰਧ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਿਧਆਇ ਤੂ ਤੂਟਿਹਮਾਇਆ ਬੰਧ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਭਾਣੈ ਹਕੁਮੁ ਮਨਾਇਓਨੁ ਭਾਣੈ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਭਾਣੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਿੇਲਓਨੁ ਭਾਣੈਸਚ ੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਭਾਣੇ ਜੇਵਡ ਹੋਰ ਦਾਿਤ ਨਾਹੀ ਸਚ ੁਆਿਖ ਸੁਣਾਇਆ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨਸਚ ੁਕਮਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਸੁ ਸਰਣਾਗਤੀ ਿਜਿਨ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨੧॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਅਦੰਿਰਿਗਆਨੁ ਨਹੀ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਿਬਦੰ ॥ ਨਾਨਕ ਮੁਇਆ ਕਾ ਿਕਆ ਮਾਰਣਾ ਿਜ ਆਿਪ ਮਾਰੇ ਗੋਿਵੰਦ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ਮਨ ਕੀ ਪਤਰ੍ੀ ਵਾਚਣੀ ਸੁਖੀ ਹ ੂਸੁਖੁ ਸਾਰ ੁ॥ ਸੋ ਬਰ੍ਾਹਮਣੁ ਭਲਾ ਆਖੀਐ ਿਜ ਬੂਝੈ ਬਰ੍ਹਮੁ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਹਿਰ ਸਾਲਾਹੇ

1094 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਪੜੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਆਇਆ ਓਹ ੁਪਰਵਾਣੁ ਹੈ ਿਜ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰੇ ਉਧਾਰ ੁ॥ ਅਗੈ ਜਾਿਤ ਨ ਪੁਛੀਐਕਰਣੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰ ੁ॥ ਹੋਰ ੁ ਕੂੜੁ ਪੜਣਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਣਾ ਿਬਿਖਆ ਨਾਿਲ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਅੰਦਿਰ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਵਈਮਨਮਖੁ ਜਨਮੁ ਖੁਆਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਿਤ ਅਪਾਿਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੇ ਕਿਰ ਕਿਰਵੇਖਦਾ ਆਪੇ ਸਭੁ ਸਚਾ ॥ ਜੋ ਹਕੁਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਖਸਮ ਕਾ ਸੋਈ ਨਰ ੁਕਚਾ ॥ ਿਜਤੁ ਭਾਵੈ ਿਤਤੁ ਲਾਇਦਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰਸਚਾ ॥ ਸਭਨਾ ਕਾ ਸਾਿਹਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਚਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀਐ ਸਿਭ ਿਤਸ ਦੇ ਜਚਾ ॥ ਿਜਉਨਾਨਕ ਆਿਪ ਨਚਾਇਦਾ ਿਤਵ ਹੀ ਕੋ ਨਚਾ ॥੨੨॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

ਮਾਰ ੂਵਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤੂ ਚਉ ਸਜਣ ਮੈਿਡਆ ਡੇਈ ਿਸਸ ੁ ਉਤਾਿਰ ॥ ਨਣੈ ਮਿਹੰਜੇ ਤਰਸਦੇ ਕਿਦ ਪਸੀ ਦੀਦਾਰ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਨੀਹੁਮਿਹੰਜਾ ਤਊ ਨਾਿਲ ਿਬਆ ਨੇਹ ਕੂੜਾਵੇ ਡਖੇੁ ॥ ਕਪੜ ਭੋਗ ਡਰਾਵਣੇ ਿਜਚਰ ੁ ਿਪਰੀ ਨ ਡੇਖੁ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ਉਠੀ ਝਾਲੂ ਕੰਤੜੇ ਹਉ ਪਸੀ ਤਉ ਦੀਦਾਰ ੁ॥ ਕਾਜਲੁ ਹਾਰ ੁਤਮੋਲ ਰਸੁ ਿਬਨੁ ਪਸੇ ਹਿਭ ਰਸ ਛਾਰ ੁ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ਤੂ ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਸਚ ੁਸਚ ੁਸਭੁ ਧਾਿਰਆ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਕੀਤੋ ਥਾਟ ੁ ਿਸਰਿਜ ਸੰਸਾਿਰਆ ॥ ਹਿਰ ਆਿਗਆ ਹੋਏ ਬੇਦਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਵੀਚਾਿਰਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਿਬਸਥਾਿਰਆ ॥ ਨਵ ਖੰਡ ਿਪਰ੍ਥਮੀ ਸਾਿਜ ਹਿਰ ਰੰਗਸਵਾਿਰਆ ॥ ਵੇਕੀ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਅਤੰਿਰ ਕਲ ਧਾਿਰਆ ॥ ਤੇਰਾ ਅਤੰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ਸਚ ੁ ਿਸਰਜਣਹਾਿਰਆ ॥ ਤੂਜਾਣਿਹ ਸਭ ਿਬਿਧ ਆਿਪ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਨਸਤਾਿਰਆ ॥੧॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜੇ ਤੂ ਿਮਤਰ੍ੁ ਅਸਾਡੜਾ ਿਹਕ ਭਰੋੀ ਨਾਵੇਛੋਿੜ ॥ ਜੀਉ ਮਿਹਜੰਾ ਤਉ ਮਿੋਹਆ ਕਿਦ ਪਸੀ ਜਾਨੀ ਤੋਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਦੁਰਜਨ ਤੂ ਜਲੁ ਭਾਹੜੀਿਵਛੋੜੇ ਮਿਰ ਜਾਿਹ ॥ ਕੰਤਾ ਤੂ ਸਉ ਸੇਜੜੀ ਮਡੈਾ ਹਭੋ ਦੁਖੁ ਉਲਾਿਹ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਦੁਰਜਨੁ ਦੂਜਾ ਭਾਉਹੈ ਵੇਛੋੜਾ ਹਉਮੈ ਰਗੋੁ ॥ ਸਜਣੁ ਸਚਾ ਪਾਿਤਸਾਹ ੁ ਿਜਸੁ ਿਮਿਲ ਕੀਚੈ ਭੋਗੁ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੂ ਅਗਮਦਇਆਲੁ ਬੇਅੰਤੁ ਤਰੇੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹੈ ਕਉਣੁ ॥ ਤੁਧੁ ਿਸਰਿਜਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ਤੂ ਨਾਇਕੁ ਸਗਲ ਭਉਣ ॥ਤਰੇੀ ਕੁਦਰਿਤ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ਮਰੇੇ ਠਾਕੁਰ ਸਗਲ ਰਉਣ ॥ ਤੁਧੁ ਅਪਿੜ ਕੋਇ ਨ ਸਕੈ ਤੂ ਅਿਬਨਾਸੀ ਜਗ

1095 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਉਧਰਣ ॥ ਤੁਧੁ ਥਾਪੇ ਚਾਰੇ ਜੁਗ ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਗਲ ਧਰਣ ॥ ਤੁਧੁ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਕੀਆ ਤੁਧੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਗੈ ਿਤਰ੍ਣ ॥ਿਜਸੁ ਹੋਵਿਹ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਿਤਸੁ ਲਾਵਿਹ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਣ ॥ ਤੂ ਹੋਰਤੁ ਉਪਾਇ ਨ ਲਭਹੀ ਅਿਬਨਾਸੀਿਸਰ੍ਸਿਟ ਕਰਣ ॥੨॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜੇ ਤੂ ਵਤਿਹ ਅਙੰਣੇ ਹਭ ਧਰਿਤ ਸੁਹਾਵੀ ਹੋਇ ॥ ਿਹਕਸੁ ਕੰਤੈ ਬਾਹਰੀਮਡੈੀ ਵਾਤ ਨ ਪੁਛੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਹਭੇ ਟੋਲ ਸੁਹਾਵਣੇ ਸਹ ੁਬਠੈਾ ਅਙੰਣੁ ਮਿਲ ॥ ਪਹੀ ਨ ਵੰਞੈ ਿਬਰਥੜਾਜ ੋਘਿਰ ਆਵੈ ਚਿਲ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਸੇਜ ਿਵਛਾਈ ਕੰਤ ਕੂ ਕੀਆ ਹਭੁ ਸੀਗਾਰ ੁ॥ ਇਤੀ ਮਿੰਝ ਨ ਸਮਾਵਈ ਜੇਗਿਲ ਪਿਹਰਾ ਹਾਰ ੁ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੂ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮਸੇਰ ੁ ਜੋਿਨ ਨ ਆਵਹੀ ॥ ਤੂ ਹਕੁਮੀ ਸਾਜਿਹ ਿਸਰ੍ਸਿਟਸਾਿਜ ਸਮਾਵਹੀ ॥ ਤਰੇਾ ਰਪੂੁ ਨ ਜਾਈ ਲਿਖਆ ਿਕਉ ਤੁਝਿਹ ਿਧਆਵਹੀ ॥ ਤੂ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤਿਹ ਆਿਪ ਕੁਦਰਿਤਦਖੇਾਵਹੀ ॥ ਤੇਰੀ ਭਗਿਤ ਭਰੇ ਭਡੰਾਰ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵਹੀ ॥ ਏਿਹ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ਕੀਮ ਨ ਪਾਵਹੀ ॥ ਿਜਸੁਹੋਵਿਹ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਿਤਸੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਵਹੀ ॥ ਿਤਸੁ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਤਿੋਟ ਜੋ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਹੀ ॥੩॥ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜਾ ਮ ੂਪਸੀ ਹਠ ਮੈ ਿਪਰੀ ਮਿਹਜੈ ਨਾਿਲ ॥ ਹਭੇ ਡੁਖ ਉਲਾਿਹਅਮੁ ਨਾਨਕ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ॥੧॥ਮਃ ੫ ॥ ਨਾਨਕ ਬੈਠਾ ਭਖੇ ਵਾਉ ਲਮੰੇ ਸੇਵਿਹ ਦਰ ੁਖੜਾ ॥ ਿਪਰੀਏ ਤੂ ਜਾਣੁ ਮਿਹਜਾ ਸਾਉ ਜੋਈ ਸਾਈ ਮਹੁ ੁਖੜਾ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਕਆ ਗਾਲਾਇਓ ਭੂਛ ਪਰ ਵੇਿਲ ਨ ਜੋਹੇ ਕੰਤ ਤੂ ॥ ਨਾਨਕ ਫਲੁਾ ਸੰਦੀ ਵਾਿੜ ਿਖਿੜਆ ਹਭੁਸੰਸਾਰ ੁ ਿਜਉ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੁ ਸਰਪੂੁ ਤੂ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤਤੰਾ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰ ੁ ਸੇਵਕੋ ਆਪੇਪੂਜੰਤਾ ॥ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਆਿਪ ਤੂ ਆਪੇ ਸਤਵੰਤਾ ॥ ਜਤੀ ਸਤੀ ਪਰ੍ਭੁ ਿਨਰਮਲਾ ਮਰੇੇ ਹਿਰ ਭਗਵਤੰਾ ॥ ਸਭੁ ਬਰ੍ਹਮਪਸਾਰ ੁਪਸਾਿਰਓ ਆਪੇ ਖਲੇਤੰਾ ॥ ਇਹ ੁਆਵਾ ਗਵਣੁ ਰਚਾਇਓ ਕਿਰ ਚਜੋ ਦੇਖਤੰਾ ॥ ਿਤਸੁ ਬਾਹਿੁੜ ਗਰਿਭ ਨਪਾਵਹੀ ਿਜਸੁ ਦਵੇਿਹ ਗੁਰ ਮਤੰਾ ॥ ਿਜਉ ਆਿਪ ਚਲਾਵਿਹ ਿਤਉ ਚਲਦੇ ਿਕਛੁ ਵਿਸ ਨ ਜੰਤਾ ॥੪॥ ਡਖਣੇਮਃ ੫ ॥ ਕੁਰੀਏ ਕੁਰੀਏ ਵੈਿਦਆ ਤਿਲ ਗਾੜਾ ਮਹਰੇਰ ੁ ॥ ਵੇਖ ੇ ਿਛਟਿੜ ਥੀਵਦੋ ਜਾਿਮ ਿਖਸੰਦੋ ਪੇਰ ੁ ॥੧॥ਮਃ ੫ ॥ ਸਚ ੁਜਾਣੈ ਕਚ ੁਵੈਿਦਓ ਤੂ ਆਘੂ ਆਘੇ ਸਲਵੇ ॥ ਨਾਨਕ ਆਤਸੜੀ ਮੰਿਝ ਨੈਣੂ ਿਬਆ ਢਿਲ ਪਬਿਣਿਜਉ ਜੁੰਿਮਓ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਭੋਰੇ ਭੋਰੇ ਰਹੂੜੇ ਸੇਵੇਦੇ ਆਲਕੁ ॥ ਮੁਦਿਤ ਪਈ ਿਚਰਾਣੀਆ ਿਫਿਰ ਕਡੂ ਆਵੈ

1096 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਿੁਤ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੁਧੁ ਰਪੂੁ ਨ ਰੇਿਖਆ ਜਾਿਤ ਤੂ ਵਰਨਾ ਬਾਹਰਾ ॥ ਏ ਮਾਣਸ ਜਾਣਿਹ ਦੂਿਰ ਤੂ ਵਰਤਿਹਜਾਹਰਾ ॥ ਤੂ ਸਿਭ ਘਟ ਭੋਗਿਹ ਆਿਪ ਤੁਧੁ ਲੇਪੁ ਨ ਲਾਹਰਾ ॥ ਤੂ ਪੁਰਖੁ ਅਨੰਦੀ ਅਨਤੰ ਸਭ ਜੋਿਤ ਸਮਾਹਰਾ ॥ਤੂ ਸਭ ਦੇਵਾ ਮਿਹ ਦੇਵ ਿਬਧਾਤੇ ਨਰਹਰਾ ॥ ਿਕਆ ਆਰਾਧੇ ਿਜਹਵਾ ਇਕ ਤੂ ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਪਰਪਰਾ ॥ ਿਜਸੁਮਲੇਿਹ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਆਿਪ ਿਤਸ ਕੇ ਸਿਭ ਕੁਲ ਤਰਾ ॥ ਸੇਵਕ ਸਿਭ ਕਰਦੇ ਸੇਵ ਦਿਰ ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ॥੫॥ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਗਹਡੜੜਾ ਿਤਰ੍ਿਣ ਛਾਇਆ ਗਾਫਲ ਜਿਲਓਹ ੁ ਭਾਿਹ ॥ ਿਜਨਾ ਭਾਗ ਮਥਾਹੜੈ ਿਤਨ ਉਸਤਾਦਪਨਾਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਨਾਨਕ ਪੀਠਾ ਪਕਾ ਸਾਿਜਆ ਧਿਰਆ ਆਿਣ ਮਉਜੂਦੁ ॥ ਬਾਝਹ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ਆਪਣੇਬਠੈਾ ਝਾਕੁ ਦਰਦੂ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਨਾਨਕ ਭੁਸਰੀਆ ਪਕਾਈਆ ਪਾਈਆ ਥਾਲ ੈਮਾਿਹ ॥ ਿਜਨੀ ਗੁਰ ੂਮਨਾਇਆਰਿਜ ਰਿਜ ਸੇਈ ਖਾਿਹ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੁਧੁ ਜਗ ਮਿਹ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ਿਵਿਚ ਹਉਮੈ ਪਾਈਆ ॥ ਏਕੁ ਮਦੰਰੁਪੰਚ ਚੋਰ ਹਿਹ ਿਨਤ ਕਰਿਹ ਬੁਿਰਆਈਆ ॥ ਦਸ ਨਾਰੀ ਇਕੁ ਪੁਰਖੁ ਕਿਰ ਦਸੇ ਸਾਿਦ ਲਭਾਈਆ ॥ ਏਿਨਮਾਇਆ ਮਹੋਣੀ ਮਹੋੀਆ ਿਨਤ ਿਫਰਿਹ ਭਰਮਾਈਆ ॥ ਹਾਠਾ ਦਵੋੈ ਕੀਤੀਓ ਿਸਵ ਸਕਿਤ ਵਰਤਾਈਆ ॥ ਿਸਵਅਗੈ ਸਕਤੀ ਹਾਿਰਆ ਏਵੈ ਹਿਰ ਭਾਈਆ ॥ ਇਿਕ ਿਵਚਹ ੁ ਹੀ ਤੁਧੁ ਰਿਖਆ ਜੋ ਸਤਸੰਿਗ ਿਮਲਾਈਆ ॥ ਜਲਿਵਚਹ ੁ ਿਬੰਬੁ ਉਠਾਿਲਓ ਜਲ ਮਾਿਹ ਸਮਾਈਆ ॥੬॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਆਗਾਹਾ ਕੂ ਤਰ੍ਾਿਘ ਿਪਛਾ ਫੇਿਰ ਨਮੁਹਡੜਾ ॥ ਨਾਨਕ ਿਸਿਝ ਇਵੇਹਾ ਵਾਰ ਬਹਿੁੜ ਨ ਹੋਵੀ ਜਨਮੜਾ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਸਜਣੁ ਮਡੈਾ ਚਾਈਆ ਹਭਕਹੀ ਦਾ ਿਮਤੁ ॥ ਹਭੇ ਜਾਣਿਨ ਆਪਣਾ ਕਹੀ ਨ ਠਾਹੇ ਿਚਤੁ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਗੁਝੜਾ ਲਧਮੁ ਲਾਲੁ ਮਥੈ ਹੀ ਪਰਗਟੁਿਥਆ ॥ ਸੋਈ ਸੁਹਾਵਾ ਥਾਨੁ ਿਜਥੈ ਿਪਰੀਏ ਨਾਨਕ ਜੀ ਤੂ ਵਿੁਠਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਜਾ ਤੂ ਮਰੇੈ ਵਿਲ ਹੈ ਤਾ ਿਕਆਮੁਹਛੰਦਾ ॥ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਮੈਨੋ ਸਉਿਪਆ ਜਾ ਤਰੇਾ ਬੰਦਾ ॥ ਲਖਮੀ ਤਿੋਟ ਨ ਆਵਈ ਖਾਇ ਖਰਿਚ ਰਹੰਦਾ ॥ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਦੇਨੀ ਸਭ ਸੇਵ ਕਰੰਦਾ ॥ ਏਹ ਵੈਰੀ ਿਮਤਰ੍ ਸਿਭ ਕੀਿਤਆ ਨਹ ਮਗੰਿਹ ਮੰਦਾ ॥ ਲੇਖਾਕੋਇ ਨ ਪੁਛਈ ਜਾ ਹਿਰ ਬਖਸਦੰਾ ॥ ਅਨਦੰੁ ਭਇਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਮਿਲ ਗੁਰ ਗੋਿਵੰਦਾ ॥ ਸਭੇ ਕਾਜਸਵਾਿਰਐ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਵੰਦਾ ॥੭॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਡੇਖਣ ਕੂ ਮੁਸਤਾਕੁ ਮੁਖੁ ਿਕਜੇਹਾ ਤਉ ਧਣੀ ॥ ਿਫਰਦਾ

1097 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਕਤੈ ਹਾਿਲ ਜਾ ਿਡਠਮੁ ਤਾ ਮਨੁ ਧਰ੍ਾਿਪਆ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਦੁਖੀਆ ਦਰਦ ਘਣੇ ਵੇਦਨ ਜਾਣੇ ਤੂ ਧਣੀ ॥ ਜਾਣਾਲਖ ਭਵੇ ਿਪਰੀ ਿਡਖਦੰੋ ਤਾ ਜੀਵਸਾ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਢਹਦੀ ਜਾਇ ਕਰਾਿਰ ਵਹਿਣ ਵਹੰਦੇ ਮੈ ਿਡਿਠਆ ॥ ਸੇਈਰਹੇ ਅਮਾਣ ਿਜਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਿਟਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਜਸੁ ਜਨ ਤਰੇੀ ਭੁਖ ਹੈ ਿਤਸੁ ਦੁਖੁ ਨ ਿਵਆਪੈ ॥ ਿਜਿਨ ਜਿਨਗੁਰਮੁਿਖ ਬੁਿਝਆ ਸੁ ਚਹ ੁਕੁੰਡੀ ਜਾਪੈ ॥ ਜ ੋਨਰ ੁਉਸ ਕੀ ਸਰਣੀ ਪਰੈ ਿਤਸ ੁਕੰਬਿਹ ਪਾਪੈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮਲੁਉਤਰ ੈਗੁਰ ਧੜੂੀ ਨਾਪੈ ॥ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਭਾਣਾ ਮੰਿਨਆ ਿਤਸੁ ਸੋਗੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਤੂ ਸਭਨਾ ਕਾ ਿਮਤੁ ਹੈਸਿਭ ਜਾਣਿਹ ਆਪੈ ॥ ਐਸੀ ਸੋਭਾ ਜਨੈ ਕੀ ਜੇਵਡੁ ਹਿਰ ਪਰਤਾਪੈ ॥ ਸਭ ਅੰਤਿਰ ਜਨ ਵਰਤਾਇਆ ਹਿਰ ਜਨ ਤੇਜਾਪੈ ॥੮॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਿਜਨਾ ਿਪਛੈ ਹਉ ਗਈ ਸੇ ਮੈ ਿਪਛੈ ਭੀ ਰਿਵਆਸ ੁ ॥ ਿਜਨਾ ਕੀ ਮੈ ਆਸੜੀ ਿਤਨਾਮਿਹਜੀ ਆਸ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਗਲੀ ਿਗਲੀ ਰੋਡੜੀ ਭਉਦੀ ਭਿਵ ਭਿਵ ਆਇ ॥ ਜੋ ਬਠੈੇ ਸੇ ਫਾਿਥਆ ਉਬਰੇਭਾਗ ਮਥਾਇ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਡਠਾ ਹਭ ਮਝਾਿਹ ਖਾਲੀ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੀਐ ॥ ਤੈ ਸਖੀ ਭਾਗ ਮਥਾਿਹ ਿਜਨੀ ਮਰੇਾਸਜਣੁ ਰਾਿਵਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਉ ਢਾਢੀ ਦਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਦਾ ਜੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਮੇਰਾ ਿਥਰ ਥਾਵਰੀਹੋਰ ਆਵੈ ਜਾਵੈ ॥ ਸੋ ਮਗੰਾ ਦਾਨੁ ਗਸਾਈਆ ਿਜਤੁ ਭੁਖ ਲਿਹ ਜਾਵੈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਦੇਵਹ ੁਦਰਸਨੁ ਆਪਣਾ ਿਜਤੁਢਾਢੀ ਿਤਰ੍ਪਤਾਵੈ ॥ ਅਰਦਾਿਸ ਸੁਣੀ ਦਾਤਾਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਢਾਢੀ ਕਉ ਮਹਿਲ ਬੁਲਾਵੈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਦਖੇਿਦਆ ਦੁਖ ਭੁਖ ਗਈਢਾਢੀ ਕਉ ਮਗੰਣੁ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵੈ ॥ ਸਭੇ ਇਛਾ ਪੂਰੀਆ ਲਿਗ ਪਰ੍ਭ ਕੈ ਪਾਵੈ ॥ ਹਉ ਿਨਰਗੁਣੁ ਢਾਢੀ ਬਖਿਸਓਨੁਪਰ੍ਿਭ ਪੁਰਿਖ ਵੇਦਾਵੈ ॥੯॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜਾ ਛੁਟੇ ਤਾ ਖਾਕੁ ਤੂ ਸੁੰਞੀ ਕੰਤੁ ਨ ਜਾਣਹੀ ॥ ਦੁਰਜਨ ਸੇਤੀ ਨੇਹ ੁਤੂ ਕੈਗੁਿਣ ਹਿਰ ਰੰਗੁ ਮਾਣਹੀ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਸੁ ਿਬਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਣਾ ਿਵਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਿਬੰਦ ॥ ਿਤਸੁਿਸਉ ਿਕਉ ਮਨ ਰਸੂੀਐ ਿਜਸਿਹ ਹਮਾਰੀ ਿਚੰਦ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਰਤੇ ਰਿੰਗ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਿਤ ਗੁਲਾਲੁ ॥ਨਾਨਕ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਆਲੂਿਦਆ ਿਜਤੀ ਹੋਰ ੁ ਿਖਆਲੁ ॥੩॥ ਪਵੜੀ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਜਾ ਤੂ ਮਰੇਾ ਿਮਤਰ੍ੁ ਹੈ ਤਾਿਕਆ ਮੈ ਕਾੜਾ ॥ ਿਜਨੀ ਠਗੀ ਜਗੁ ਠਿਗਆ ਸੇ ਤੁਧੁ ਮਾਿਰ ਿਨਵਾੜਾ ॥ ਗੁਿਰ ਭਉਜਲੁ ਪਾਿਰ ਲੰਘਾਇਆ ਿਜਤਾਪਾਵਾੜਾ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਸਿਭ ਰਸ ਭੋਗਦਾ ਵਡਾ ਆਖਾੜਾ ॥ ਸਿਭ ਇੰਦਰ੍ੀਆ ਵਿਸ ਕਿਰ ਿਦਤੀਓ ਸਤਵੰਤਾ ਸਾੜਾ ॥

1098 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਤੁ ਲਾਈਅਿਨ ਿਤਤੈ ਲਗਦੀਆ ਨਹ ਿਖੰਜੋਤਾੜਾ ॥ ਜੋ ਇਛੀ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਦਾ ਗੁਿਰ ਅਦੰਿਰ ਵਾੜਾ ॥ ਗੁਰੁਨਾਨਕੁ ਤੁਠਾ ਭਾਇਰਹ ੁਹਿਰ ਵਸਦਾ ਨੇੜਾ ॥੧੦॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜਾ ਮੂੰ ਆਵਿਹ ਿਚਿਤ ਤੂ ਤਾ ਹਭੇ ਸੁਖ ਲਹਾਉ ॥ਨਾਨਕ ਮਨ ਹੀ ਮਿੰਝ ਰੰਗਾਵਲਾ ਿਪਰੀ ਤਿਹਜਾ ਨਾਉ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਕਪੜ ਭੋਗ ਿਵਕਾਰ ਏ ਹਭੇ ਹੀ ਛਾਰ ॥ਖਾਕੁ ਲੜੇਦਾ ਤਿੰਨ ਖੇ ਜੋ ਰਤੇ ਦੀਦਾਰ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਕਆ ਤਕਿਹ ਿਬਆ ਪਾਸ ਕਿਰ ਹੀਅੜੇ ਿਹਕੁ ਅਧਾਰ ੁ॥ਥੀਉ ਸੰਤਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਿਜਤੁ ਲਭੀ ਸੁਖ ਦਾਤਾਰ ੁ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਵਣੁ ਕਰਮਾ ਹਿਰ ਜੀਉ ਨ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰਮਨੂਆ ਨ ਲਗੈ ॥ ਧਰਮੁ ਧੀਰਾ ਕਿਲ ਅਦੰਰੇ ਇਹ ੁਪਾਪੀ ਮਿੂਲ ਨ ਤਗੈ ॥ ਅਿਹ ਕਰ ੁਕਰੇ ਸੁ ਅਿਹ ਕਰ ੁਪਾਏ ਇਕਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਨ ਲਗੈ ॥ ਚਾਰੇ ਜੁਗ ਮੈ ਸੋਿਧਆ ਿਵਣੁ ਸੰਗਿਤ ਅਹੰਕਾਰ ੁਨ ਭਗੈ ॥ ਹਉਮੈ ਮੂਿਲ ਨ ਛੁਟਈ ਿਵਣੁਸਾਧੂ ਸਤਸੰਗੈ ॥ ਿਤਚਰ ੁਥਾਹ ਨ ਪਾਵਈ ਿਜਚਰ ੁਸਾਿਹਬ ਿਸਉ ਮਨ ਭੰਗੈ ॥ ਿਜਿਨ ਜਿਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇਿਵਆ ਿਤਸੁਘਿਰ ਦੀਬਾਣੁ ਅਭਗੈ ॥ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗੈ ॥੧੧॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ਲੋੜੀਦ ੋਹਭ ਜਾਇ ਸੋ ਮੀਰਾ ਮੀਰੰਨ ਿਸਿਰ ॥ ਹਠ ਮਝੰਾਹ ੂ ਸੋ ਧਣੀ ਚਉਦੋ ਮੁਿਖ ਅਲਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮਾਿਣਕੂਮਿੋਹ ਮਾਉ ਿਡਨੰਾ ਧਣੀ ਅਪਾਿਹ ॥ ਿਹਆਉ ਮਿਹਜਾ ਠੰਢੜਾ ਮੁਖਹ ੁ ਸਚ ੁ ਅਲਾਇ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮ ੂ ਥੀਆਊਸੇਜ ਨਣੈਾ ਿਪਰੀ ਿਵਛਾਵਣਾ ॥ ਜੇ ਡੇਖੈ ਿਹਕ ਵਾਰ ਤਾ ਸੁਖ ਕੀਮਾ ਹ ੂਬਾਹਰੇ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਮਨੁ ਲੋਚੈ ਹਿਰ ਿਮਲਣਕਉ ਿਕਉ ਦਰਸਨੁ ਪਾਈਆ ॥ ਮੈ ਲਖ ਿਵੜਤੇ ਸਾਿਹਬਾ ਜੇ ਿਬੰਦ ਬਲਾਈਆ ॥ ਮੈ ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਭਾਲੀਆ ਤੁਧੁਜੇਵਡੁ ਨ ਸਾਈਆ ॥ ਮੈ ਦਿਸਹ ੁ ਮਾਰਗੁ ਸੰਤਹੋ ਿਕਉ ਪਰ੍ਭੂ ਿਮਲਾਈਆ ॥ ਮਨੁ ਅਰਿਪਹ ੁ ਹਉਮੈ ਤਜਹ ੁ ਇਤੁਪੰਿਥ ਜੁਲਾਈਆ ॥ ਿਨਤ ਸੇਿਵਹ ੁ ਸਾਿਹਬੁ ਆਪਣਾ ਸਤਸੰਿਗ ਿਮਲਾਈਆ ॥ ਸਭੇ ਆਸਾ ਪੂਰੀਆ ਗੁਰ ਮਹਿਲਬੁਲਾਈਆ ॥ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਹੋਰ ੁਨ ਸੁਝਈ ਮਰੇੇ ਿਮਤਰ੍ ਗਸਾਈਆ ॥੧੨॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਮ ੂਥੀਆਊ ਤਖਤੁ ਿਪਰੀਮਿਹੰਜੇ ਪਾਿਤਸਾਹ ॥ ਪਾਵ ਿਮਲਾਵੇ ਕੋਿਲ ਕਵਲ ਿਜਵੈ ਿਬਗਸਾਵਦੋ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਪਰੀਆ ਸੰਦੜੀ ਭੁਖ ਮ ੂਲਾਵਣਥੀ ਿਵਥਰਾ ॥ ਜਾਣੁ ਿਮਠਾਈ ਇਖ ਬੇਈ ਪੀੜੇ ਨਾ ਹਟੁੈ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਠਗਾ ਨੀਹ ੁਮਤਰ੍ਿੜ ਜਾਣੁ ਗੰਧਰ੍ਬਾ ਨਗਰੀ ॥ਸੁਖ ਘਟਾਊ ਡੂਇ ਇਸੁ ਪਧੰਾਣੂ ਘਰ ਘਣੇ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਅਕਲ ਕਲਾ ਨਹ ਪਾਈਐ ਪਰ੍ਭੁ ਅਲਖ ਅਲੇਖੰ ॥

1099 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਖਟੁ ਦਰਸਨ ਭਰ੍ਮਤੇ ਿਫਰਿਹ ਨਹ ਿਮਲੀਐ ਭੇਖੰ ॥ ਵਰਤ ਕਰਿਹ ਚੰਦਰ੍ਾਇਣਾ ਸੇ ਿਕਤ ੈ ਨ ਲੇਖੰ ॥ ਬੇਦ ਪੜਿਹਸੰਪੂਰਨਾ ਤਤੁ ਸਾਰ ਨ ਪੇਖੰ ॥ ਿਤਲਕੁ ਕਢਿਹ ਇਸਨਾਨੁ ਕਿਰ ਅਤੰਿਰ ਕਾਲੇਖੰ ॥ ਭੇਖੀ ਪਰ੍ਭੂ ਨ ਲਭਈ ਿਵਣੁ ਸਚੀਿਸਖੰ ॥ ਭੂਲਾ ਮਾਰਿਗ ਸੋ ਪਵੈ ਿਜਸ ੁ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੰ ॥ ਿਤਿਨ ਜਨਮੁ ਸਵਾਿਰਆ ਆਪਣਾ ਿਜਿਨ ਗੁਰ ੁਅਖੀਦਖੇੰ ॥੧੩॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਸੋ ਿਨਵਾਹ ੂਗਿਡ ਜੋ ਚਲਾਊ ਨ ਥੀਐ ॥ ਕਾਰ ਕੂੜਾਵੀ ਛਿਡ ਸੰਮਲੁ ਸਚ ੁਧਣੀ ॥੧॥ਮਃ ੫ ॥ ਹਭ ਸਮਾਣੀ ਜੋਿਤ ਿਜਉ ਜਲ ਘਟਾਊ ਚੰਦਰ੍ਮਾ ॥ ਪਰਗਟ ੁ ਥੀਆ ਆਿਪ ਨਾਨਕ ਮਸਤਿਕ ਿਲਿਖਆ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮੁਖ ਸੁਹਾਵੇ ਨਾਮੁ ਚਉ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਦਰਗਹ ਮਨੰੀਅਿਹ ਿਮਲੀ ਿਨਥਾਵੇਥਾਉ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਬਾਹਰ ਭੇਿਖ ਨ ਪਾਈਐ ਪਰ੍ਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਇਕਸੁ ਹਿਰ ਜੀਉ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਿਫਰੈਿਨਕਾਮੀ ॥ ਮਨੁ ਰਤਾ ਕੁਟੰਬ ਿਸਉ ਿਨਤ ਗਰਿਬ ਿਫਰਾਮੀ ॥ ਿਫਰਿਹ ਗੁਮਾਨੀ ਜਗ ਮਿਹ ਿਕਆ ਗਰਬਿਹ ਦਾਮੀ ॥ਚਲਿਦਆ ਨਾਿਲ ਨ ਚਲਈ ਿਖਨ ਜਾਇ ਿਬਲਾਮੀ ॥ ਿਬਚਰਦੇ ਿਫਰਿਹ ਸੰਸਾਰ ਮਿਹ ਹਿਰ ਜੀ ਹਕੁਾਮੀ ॥ਕਰਮੁ ਖੁਲਾ ਗੁਰ ੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ਸੁਆਮੀ ॥ ਜ ੋ ਜਨੁ ਹਿਰ ਕਾ ਸੇਵਕੋ ਹਿਰ ਿਤਸ ਕੀ ਕਾਮੀ ॥੧੪॥ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਮੁਖਹ ੁ ਅਲਾਏ ਹਭ ਮਰਣੁ ਪਛਾਣਦੰੋ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨਾ ਖਾਕੁ ਿਜਨਾ ਯਕੀਨਾ ਿਹਕ ਿਸਉ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਜਾਣੁ ਵਸੰਦੋ ਮੰਿਝ ਪਛਾਣੂ ਕੋ ਹੇਕੜੋ ॥ ਤੈ ਤਿਨ ਪੜਦਾ ਨਾਿਹ ਨਾਨਕ ਜੈ ਗੁਰ ੁ ਭੇਿਟਆ ॥੨॥ਮਃ ੫ ॥ ਮਤੜੀ ਕ ਢਕੁ ਆਹ ਪਾਵ ਧੋਵੰਦੋ ਪੀਵਸਾ ॥ ਮੂ ਤਿਨ ਪਰ੍ੇਮੁ ਅਥਾਹ ਪਸਣ ਕੂ ਸਚਾ ਧਣੀ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ਿਨਰਭਉ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਨਾਿਲ ਮਾਇਆ ਰਚਾ ॥ ਆਵੈ ਜਾਇ ਭਵਾਈਐ ਬਹ ੁ ਜੋਨੀ ਨਚਾ ॥ ਬਚਨੁ ਕਰੇ ਤੈਿਖਸਿਕ ਜਾਇ ਬਲੋੇ ਸਭੁ ਕਚਾ ॥ ਅੰਦਰਹ ੁ ਥੋਥਾ ਕੂਿੜਆਰ ੁ ਕੂੜੀ ਸਭ ਖਚਾ ॥ ਵੈਰ ੁ ਕਰੇ ਿਨਰਵੈਰ ਨਾਿਲ ਝੂਠੇਲਾਲਚਾ ॥ ਮਾਿਰਆ ਸਚੈ ਪਾਿਤਸਾਿਹ ਵੇਿਖ ਧੁਿਰ ਕਰਮਚਾ ॥ ਜਮਦੂਤੀ ਹੈ ਹੇਿਰਆ ਦਖੁ ਹੀ ਮਿਹ ਪਚਾ ॥ ਹੋਆਤਪਾਵਸੁ ਧਰਮ ਕਾ ਨਾਨਕ ਦਿਰ ਸਚਾ ॥੧੫॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਪਰਭਾਤੇ ਪਰ੍ਭ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਿਧਆਇ ॥ਜਨਮ ਮਰਣ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਦਹੇ ਅੰਧਾਰੀ ਅਧੰੁ ਸੁੰਞੀ ਨਾਮ ਿਵਹਣੂੀਆ ॥ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਜਨੰਮੁ ਜੈ ਘਿਟ ਵਠੁਾ ਸਚ ੁਧਣੀ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਲੋਇਣ ਲਈੋ ਿਡਠ ਿਪਆਸ ਨ ਬੁਝੈ ਮੂ ਘਣੀ ॥

1100 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਨਕ ਸੇ ਅਖੜੀਆ ਿਬਅੰਿਨ ਿਜਨੀ ਿਡਸੰਦ ੋ ਮਾ ਿਪਰੀ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਜਿਨ ਜਿਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇਿਵਆ ਿਤਿਨਸਿਭ ਸੁਖ ਪਾਈ ॥ ਓਹ ੁਆਿਪ ਤਿਰਆ ਕੁਟੰਬ ਿਸਉ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਈ ॥ ਓਿਨ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਧਨੁ ਸੰਿਚਆ ਸਭਿਤਖਾ ਬੁਝਾਈ ॥ ਓਿਨ ਛਡੇ ਲਾਲਚ ਦੁਨੀ ਕੇ ਅੰਤਿਰ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਓਸੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਘਿਰ ਅਨਦੰੁ ਹੈ ਹਿਰ ਸਖਾਸਹਾਈ ॥ ਓਿਨ ਵੈਰੀ ਿਮਤਰ੍ ਸਮ ਕੀਿਤਆ ਸਭ ਨਾਿਲ ਸੁਭਾਈ ॥ ਹੋਆ ਓਹੀ ਅਲੁ ਜਗ ਮਿਹ ਗੁਰ ਿਗਆਨੁਜਪਾਈ ॥ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਿਸਉ ਬਿਣ ਆਈ ॥੧੬॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਸਚ ੁਸੁਹਾਵਾ ਕਾਢੀਐ ਕੂੜੈਕੂੜੀ ਸੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਵਰਲੇ ਜਾਣੀਅਿਹ ਿਜਨ ਸਚ ੁ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਸਜਣ ਮਖੁੁ ਅਨੂਪੁ ਅਠੇ ਪਹਰਿਨਹਾਲਸਾ ॥ ਸੁਤੜੀ ਸੋ ਸਹ ੁ ਿਡਠੁ ਤੈ ਸੁਪਨੇ ਹਉ ਖੰਨੀਐ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਸਜਣ ਸਚ ੁ ਪਰਿਖ ਮੁਿਖ ਅਲਾਵਣੁਥੋਥਰਾ ॥ ਮਨੰ ਮਝਾਹ ੂ ਲਿਖ ਤੁਧਹ ੁ ਦੂਿਰ ਨ ਸੁ ਿਪਰੀ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਧਰਿਤ ਆਕਾਸ ੁ ਪਾਤਾਲੁ ਹੈ ਚਦੰੁ ਸੂਰੁਿਬਨਾਸੀ ॥ ਬਾਿਦਸਾਹ ਸਾਹ ਉਮਰਾਵ ਖਾਨ ਢਾਿਹ ਡਰੇੇ ਜਾਸੀ ॥ ਰਗੰ ਤੁਗੰ ਗਰੀਬ ਮਸਤ ਸਭੁ ਲਕੋੁ ਿਸਧਾਸੀ ॥ਕਾਜੀ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕਾ ਸਭੇ ਉਿਠ ਜਾਸੀ ॥ ਪੀਰ ਪੈਕਾਬਰ ਅਉਲੀਏ ਕੋ ਿਥਰ ੁਨ ਰਹਾਸੀ ॥ ਰੋਜਾ ਬਾਗ ਿਨਵਾਜਕਤੇਬ ਿਵਣੁ ਬੁਝੇ ਸਭ ਜਾਸੀ ॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਦੇਨੀ ਸਭ ਆਵੈ ਜਾਸੀ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਸਚ ੁਖੁਦਾਇ ਏਕੁ ਖੁਦਾਇਬਦੰਾ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥੧੭॥ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਿਡਠੀ ਹਭ ਢੰਢੋਿਲ ਿਹਕਸੁ ਬਾਝੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਆਉ ਸਜਣ ਤੂ ਮੁਿਖਲਗੁ ਮਰੇਾ ਤਨੁ ਮਨੁ ਠੰਢਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਆਸਕੁ ਆਸਾ ਬਾਹਰਾ ਮ ੂ ਮਿਨ ਵਡੀ ਆਸ ॥ ਆਸ ਿਨਰਾਸਾਿਹਕੁ ਤੂ ਹਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਗਈਆਸ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਵਛੋੜਾ ਸੁਣੇ ਡੁਖੁ ਿਵਣੁ ਿਡਠੇ ਮਿਰਓਿਦ ॥ ਬਾਝੁਿਪਆਰੇ ਆਪਣੇ ਿਬਰਹੀ ਨਾ ਧੀਰਿੋਦ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤਟ ਤੀਰਥ ਦੇਵ ਦੇਵਾਿਲਆ ਕੇਦਾਰ ੁਮਥੁਰਾ ਕਾਸੀ ॥ ਕੋਿਟਤਤੇੀਸਾ ਦਵੇਤੇ ਸਣੁ ਇੰਦਰ੍ੈ ਜਾਸੀ ॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਬਦੇ ਚਾਿਰ ਖਟ ੁਦਰਸ ਸਮਾਸੀ ॥ ਪੋਥੀ ਪੰਿਡਤ ਗੀਤ ਕਿਵਤਕਵਤੇ ਭੀ ਜਾਸੀ ॥ ਜਤੀ ਸਤੀ ਸਿੰਨਆਸੀਆ ਸਿਭ ਕਾਲ ੈ ਵਾਸੀ ॥ ਮੁਿਨ ਜੋਗੀ ਿਦਗੰਬਰਾ ਜਮੈ ਸਣੁ ਜਾਸੀ ॥ਜ ੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਿਵਣਸਣਾ ਸਭ ਿਬਨਿਸ ਿਬਨਾਸੀ ॥ ਿਥਰ ੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮਸੇਰੋ ਸੇਵਕੁ ਿਥਰ ੁ ਹੋਸੀ ॥੧੮॥ ਸਲੋਕਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਸੈ ਨੰਗੇ ਨਹ ਨਗੰ ਭੁਖੇ ਲਖ ਨ ਭੁਿਖਆ ॥ ਡੁਖੇ ਕੋਿੜ ਨ ਡੁਖ ਨਾਨਕ ਿਪਰੀ ਿਪਖੰਦੋ ਸੁਭ ਿਦਸਿਟ

1101 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਸੁਖ ਸਮਹੂਾ ਭੋਗ ਭੂਿਮ ਸਬਾਈ ਕੋ ਧਣੀ ॥ ਨਾਨਕ ਹਭੋ ਰੋਗੁ ਿਮਰਤਕ ਨਾਮ ਿਵਹਿੂਣਆ ॥੨॥ਮਃ ੫ ॥ ਿਹਕਸ ਕੂੰ ਤੂ ਆਿਹ ਪਛਾਣੂ ਭੀ ਿਹਕੁ ਕਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਆਸੜੀ ਿਨਬਾਿਹ ਮਾਨੁਖ ਪਰਥਾਈ ਲਜੀਵਦੋ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਏਕੁ ਨਰਾਇਣੋ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਾਧਾ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤਹਿਰ ਲਾਧਾ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਕੀਰਤਨੁ ਗੁਣ ਗੋਿਬੰਦ ਗੁਰਮਿੁਖ ਗਾਵਾਧਾ ॥ ਸਚ ੁ ਧਰਮੁ ਤਪੁ ਿਨਹਚਲੋ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨਅਰਾਧਾ ॥ ਦਇਆ ਧਰਮੁ ਤਪੁ ਿਨਹਚਲੋ ਿਜਸੁ ਕਰਿਮ ਿਲਖਾਧਾ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੁ ਿਲਿਖਆ ਸੋ ਟਲੈਨ ਟਲਾਧਾ ॥ ਿਨਹਚਲ ਸਗੰਿਤ ਸਾਧ ਜਨ ਬਚਨ ਿਨਹਚਲੁ ਗੁਰ ਸਾਧਾ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨਸਦਾ ਸਦਾ ਆਰਾਧਾ ॥੧੯॥ ਸਲਕੋ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਜ ੋ ਡੁਬੰਦੋ ਆਿਪ ਸੋ ਤਰਾਏ ਿਕਨ ਖੇ ॥ ਤਾਰੇਦੜ ੋਭੀ ਤਾਿਰਨਾਨਕ ਿਪਰ ਿਸਉ ਰਿਤਆ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਜਥ ੈ ਕੋਇ ਕਥਿੰਨ ਨਾਉ ਸੁਣੰਦੋ ਮਾ ਿਪਰੀ ॥ ਮੂੰ ਜੁਲਾਊਂ ਤਿਥਨਾਨਕ ਿਪਰੀ ਪਸੰਦੋ ਹਿਰਓ ਥੀਓਿਸ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮਰੇੀ ਮੇਰੀ ਿਕਆ ਕਰਿਹ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਸਨੇਹ ॥ ਨਾਨਕਨਾਮ ਿਵਹਣੂੀਆ ਿਨਮਣੁੀਆਦੀ ਦੇਹ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨੈਨੀ ਦੇਖਉ ਗੁਰ ਦਰਸਨੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਥਾ ॥ ਪਰੈੀਮਾਰਿਗ ਗੁਰ ਚਲਦਾ ਪਖਾ ਫੇਰੀ ਹਥਾ ॥ ਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਿਰਦੈ ਿਧਆਇਦਾ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਜਪੰਥਾ ॥ ਮੈ ਛਿਡਆਸਗਲ ਅਪਾਇਣੋ ਭਰਵਾਸੈ ਗੁਰ ਸਮਰਥਾ ॥ ਗੁਿਰ ਬਖਿਸਆ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਸਭੋ ਦਖੁੁ ਲਥਾ ॥ ਭੋਗਹੁ ਭੁਚੰਹੁਭਾਈਹੋ ਪਲੈ ਨਾਮੁ ਅਗਥਾ ॥ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਿਦੜੁ ਸਦਾ ਕਰਹ ੁਗੁਰ ਕਥਾ ॥ ਸਹਜੁ ਭਇਆ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆਜਮ ਕਾ ਭਉ ਲਥਾ ॥੨੦॥ ਸਲਕੋ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ ਲਗੜੀਆ ਿਪਰੀਅਿੰਨ ਪੇਖਦੰੀਆ ਨਾ ਿਤਪੀਆ ॥ ਹਭਮਝਾਹ ੂਸੋ ਧਣੀ ਿਬਆ ਨ ਿਡਠੋ ਕੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਕਥੜੀਆ ਸਤੰਾਹ ਤੇ ਸੁਖਾਊ ਪੰਧੀਆ ॥ ਨਾਨਕ ਲਧੜੀਆਿਤੰਨਾਹ ਿਜਨਾ ਭਾਗੁ ਮਥਾਹੜੈ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਡੂੰਗਿਰ ਜਲਾ ਥਲਾ ਭੂਿਮ ਬਨਾ ਫਲ ਕੰਦਰਾ ॥ ਪਾਤਾਲਾ ਆਕਾਸਪੂਰਨੁ ਹਭ ਘਟਾ ॥ ਨਾਨਕ ਪੇਿਖ ਜੀਓ ਇਕਤੁ ਸੂਿਤ ਪਰੋਤੀਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਜੀ ਮਾਤਾ ਹਿਰ ਜੀ ਿਪਤਾਹਿਰ ਜੀਉ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕ ॥ ਹਿਰ ਜੀ ਮੇਰੀ ਸਾਰ ਕਰੇ ਹਮ ਹਿਰ ਕੇ ਬਾਲਕ ॥ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਿਖਲਾਇਦਾ ਨਹੀਕਰਦਾ ਆਲਕ ॥ ਅਉਗਣੁ ਕੋ ਨ ਿਚਤਾਰਦਾ ਗਲ ਸੇਤੀ ਲਾਇਕ ॥ ਮੁਿਹ ਮੰਗ ਸੋਈ ਦਵੇਦਾ ਹਿਰ ਿਪਤਾ

1102 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਖਦਾਇਕ ॥ ਿਗਆਨੁ ਰਾਿਸ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਸਉਿਪਓਨੁ ਇਸ ੁਸਉਦੇ ਲਾਇਕ ॥ ਸਾਝੀ ਗੁਰ ਨਾਿਲ ਬਹਾਿਲਆ ਸਰਬਸੁਖ ਪਾਇਕ ॥ ਮੈ ਨਾਲਹ ੁ ਕਦੇ ਨ ਿਵਛੁੜੈ ਹਿਰ ਿਪਤਾ ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਲਾਇਕ ॥੨੧॥ ਸਲਕੋ ਡਖਣੇ ਮਃ ੫ ॥ਨਾਨਕ ਕਚਿੜਆ ਿਸਉ ਤੋਿੜ ਢਿੂਢ ਸਜਣ ਸੰਤ ਪਿਕਆ ॥ ਓਇ ਜੀਵੰਦੇ ਿਵਛੁੜਿਹ ਓਇ ਮਇੁਆ ਨ ਜਾਹੀ ਛੋਿੜ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਨਾਨਕ ਿਬਜੁਲੀਆ ਚਮਕੰਿਨ ਘੁਰਿਨ ਘਟਾ ਅਿਤ ਕਾਲੀਆ ॥ ਬਰਸਿਨ ਮਘੇ ਅਪਾਰ ਨਾਨਕਸੰਗਿਮ ਿਪਰੀ ਸੁਹੰਦੀਆ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਜਲ ਥਲ ਨੀਿਰ ਭਰੇ ਸੀਤਲ ਪਵਣ ਝੁਲਾਰਦੇ ॥ ਸੇਜੜੀਆ ਸੋਇਨੰ ਹੀਰੇਲਾਲ ਜੜਦੰੀਆ ॥ ਸੁਭਰ ਕਪੜ ਭੋਗ ਨਾਨਕ ਿਪਰੀ ਿਵਹਣੂੀ ਤਤੀਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤ ੈ ਜੋ ਕੀਆਸੋਈ ਹੈ ਕਰਣਾ ॥ ਜੇ ਸਉ ਧਾਵਿਹ ਪਰ੍ਾਣੀਆ ਪਾਵਿਹ ਧੁਿਰ ਲਹਣਾ ॥ ਿਬਨੁ ਕਰਮਾ ਿਕਛੂ ਨ ਲਭਈ ਜੇ ਿਫਰਿਹ ਸਭਧਰਣਾ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਭਉ ਗੋਿਵਦੰ ਕਾ ਭੈ ਡਰ ੁਦੂਿਰ ਕਰਣਾ ॥ ਭੈ ਤੇ ਬਰੈਾਗੁ ਊਪਜੈ ਹਿਰ ਖੋਜਤ ਿਫਰਣਾ ॥ ਖੋਜਤਖੋਜਤ ਸਹਜੁ ਉਪਿਜਆ ਿਫਿਰ ਜਨਿਮ ਨ ਮਰਣਾ ॥ ਿਹਆਇ ਕਮਾਇ ਿਧਆਇਆ ਪਾਇਆ ਸਾਧ ਸਰਣਾ ॥ਬਿੋਹਥੁ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ਗੁਰ ੁ ਿਜਸੁ ਹਿਰ ਚੜਾਏ ਿਤਸੁ ਭਉਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੨੨॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੫ ॥ ਪਿਹਲਾ ਮਰਣੁਕਬੂਿਲ ਜੀਵਣ ਕੀ ਛਿਡ ਆਸ ॥ ਹੋਹ ੁਸਭਨਾ ਕੀ ਰੇਣੁਕਾ ਤਉ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਪਾਿਸ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਮੁਆ ਜੀਵੰਦਾਪੇਖੁ ਜੀਵੰਦੇ ਮਿਰ ਜਾਿਨ ॥ ਿਜਨਾ ਮੁਹਬਿਤ ਇਕ ਿਸਉ ਤੇ ਮਾਣਸ ਪਰਧਾਨ ॥੨॥ ਮਃ ੫ ॥ ਿਜਸੁ ਮਿਨ ਵਸੈਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਨਕਿਟ ਨ ਆਵੈ ਪੀਰ ॥ ਭੁਖ ਿਤਖ ਿਤਸੁ ਨ ਿਵਆਪਈ ਜਮੁ ਨਹੀ ਆਵੈ ਨੀਰ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਕੀਮਿਤਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈਐ ਸਚ ੁਸਾਹ ਅਡਲੋ ੈ॥ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਿਗਆਨੀ ਿਧਆਨੀਆ ਕਉਣੁ ਤੁਧੁਨੋ ਤੋਲੈ ॥ ਭੰਨਣ ਘੜਣਸਮਰਥੁ ਹੈ ਓਪਿਤ ਸਭ ਪਰਲੈ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਘਿਟ ਘਿਟ ਸਭ ਬਲੋੈ ॥ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਸਭਸੈ ਿਕਆਮਾਣਸੁ ਡੋਲੈ ॥ ਗਿਹਰ ਗਭੀਰ ੁਅਥਾਹ ੁ ਤੂ ਗੁਣ ਿਗਆਨ ਅਮੋਲੈ ॥ ਸੋਈ ਕੰਮੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕੀਆ ਧੁਿਰ ਮਉਲ ੈ॥ਤੁਧਹ ੁਬਾਹਿਰ ਿਕਛੁ ਨਹੀ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣ ਬੋਲੈ ॥੨੩॥੧॥੨॥

ਰਾਗੁ ਮਾਰ ੂਬਾਣੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਡੀਆ ਕਵਨ ਕੁਮਿਤ ਤੁਮ ਲਾਗੇ ॥ ਬੂਡਹਗੁੇ ਪਰਵਾਰ ਸਕਲ ਿਸਉ ਰਾਮੁ ਨ ਜਪਹ ੁਅਭਾਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੇਦ

1103 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪੁਰਾਨ ਪੜੇ ਕਾ ਿਕਆ ਗੁਨੁ ਖਰ ਚਦੰਨ ਜਸ ਭਾਰਾ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਗਿਤ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਕੈਸੇ ਉਤਰਿਸ ਪਾਰਾ॥੧॥ ਜੀਅ ਬਧਹ ੁਸੁ ਧਰਮੁ ਕਿਰ ਥਾਪਹ ੁਅਧਰਮੁ ਕਹਹ ੁਕਤ ਭਾਈ ॥ ਆਪਸ ਕਉ ਮੁਿਨਵਰ ਕਿਰ ਥਾਪਹ ੁਕਾਕਉ ਕਹਹ ੁ ਕਸਾਈ ॥੨॥ ਮਨ ਕੇ ਅੰਧੇ ਆਿਪ ਨ ਬੂਝਹ ੁ ਕਾਿਹ ਬੁਝਾਵਹ ੁ ਭਾਈ ॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਨ ਿਬਿਦਆਬਚੇਹ ੁ ਜਨਮੁ ਅਿਬਰਥਾ ਜਾਈ ॥੩॥ ਨਾਰਦ ਬਚਨ ਿਬਆਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਸੁਕ ਕਉ ਪੂਛਹ ੁਜਾਈ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰਰਾਮੈ ਰਿਮ ਛੂਟਹ ੁਨਾਿਹ ਤ ਬੂਡੇ ਭਾਈ ॥੪॥੧॥ ਬਨਿਹ ਬਸੇ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ਜਉ ਲਉ ਮਨਹ ੁਨ ਤਜਿਹ ਿਬਕਾਰ ॥ਿਜਹ ਘਰ ੁ ਬਨੁ ਸਮਸਿਰ ਕੀਆ ਤੇ ਪੂਰੇ ਸੰਸਾਰ ॥੧॥ ਸਾਰ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਰਾਮਾ ॥ ਰਿੰਗ ਰਵਹ ੁ ਆਤਮੈ ਰਾਮ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਟਾ ਭਸਮ ਲਪੇਨ ਕੀਆ ਕਹਾ ਗੁਫਾ ਮਿਹ ਬਾਸੁ ॥ ਮਨੁ ਜੀਤੇ ਜਗੁ ਜੀਿਤਆ ਜ ਤੇ ਿਬਿਖਆ ਤੇਹੋਇ ਉਦਾਸੁ ॥੨॥ ਅੰਜਨੁ ਦੇਇ ਸਭੈ ਕੋਈ ਟਕੁੁ ਚਾਹਨ ਮਾਿਹ ਿਬਡਾਨੁ ॥ ਿਗਆਨ ਅੰਜਨੁ ਿਜਹ ਪਾਇਆ ਤੇਲੋਇਨ ਪਰਵਾਨੁ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਅਬ ਜਾਿਨਆ ਗੁਿਰ ਿਗਆਨੁ ਦੀਆ ਸਮਝਾਇ ॥ ਅਤੰਰਗਿਤ ਹਿਰ ਭੇਿਟਆਅਬ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਕਤਹ ੂਨ ਜਾਇ ॥੪॥੨॥ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਜਾ ਕਉ ਫਰੁੀ ਤਬ ਕਾਹ ੂ ਿਸਉ ਿਕਆ ਕਾਜ ॥ ਤੇਰੇ ਕਹਨੇਕੀ ਗਿਤ ਿਕਆ ਕਹਉ ਮੈ ਬੋਲਤ ਹੀ ਬਡ ਲਾਜ ॥੧॥ ਰਾਮੁ ਿਜਹ ਪਾਇਆ ਰਾਮ ॥ ਤੇ ਭਵਿਹ ਨ ਬਾਰੈ ਬਾਰ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਝੂਠਾ ਜਗੁ ਡਹਕੈ ਘਨਾ ਿਦਨ ਦੁਇ ਬਰਤਨ ਕੀ ਆਸ ॥ ਰਾਮ ਉਦਕੁ ਿਜਹ ਜਨ ਪੀਆ ਿਤਿਹ ਬਹਿੁਰ ਨਭਈ ਿਪਆਸ ॥੨॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਿਜਹ ਬੂਿਝਆ ਆਸਾ ਤੇ ਭਇਆ ਿਨਰਾਸੁ ॥ ਸਭੁ ਸਚ ੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਜਉਆਤਮ ਭਇਆ ਉਦਾਸੁ ॥੩॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁ ਚਾਿਖਆ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਹਰ ਤਾਿਰ ॥ ਕਹ ੁ ਕਬੀਰ ਕੰਚਨੁ ਭਇਆਭਰ੍ਮੁ ਗਇਆ ਸਮੁਦਰ੍ੈ ਪਾਿਰ ॥੪॥੩॥ ਉਦਕ ਸਮੁੰਦ ਸਲਲ ਕੀ ਸਾਿਖਆ ਨਦੀ ਤਰਗੰ ਸਮਾਵਿਹਗੇ ॥ ਸੁੰਨਿਹਸੁੰਨੁ ਿਮਿਲਆ ਸਮਦਰਸੀ ਪਵਨ ਰਪੂ ਹੋਇ ਜਾਵਿਹਗੇ ॥੧॥ ਬਹਿੁਰ ਹਮ ਕਾਹੇ ਆਵਿਹਗੇ ॥ ਆਵਨ ਜਾਨਾ ਹਕੁਮੁਿਤਸੈ ਕਾ ਹਕੁਮੈ ਬੁਿਝ ਸਮਾਵਿਹਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਚਕੂੈ ਪੰਚ ਧਾਤੁ ਕੀ ਰਚਨਾ ਐਸੇ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਵਿਹਗੇ ॥ਦਰਸਨੁ ਛੋਿਡ ਭਏ ਸਮਦਰਸੀ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਿਹਗੇ ॥੨॥ ਿਜਤ ਹਮ ਲਾਏ ਿਤਤ ਹੀ ਲਾਗੇ ਤੈਸੇ ਕਰਮਕਮਾਵਿਹਗੇ ॥ ਹਿਰ ਜੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਜਉ ਅਪਨੀ ਤੌ ਗੁਰ ਕੇ ਸਬਿਦ ਸਮਾਵਿਹਗੇ ॥੩॥ ਜੀਵਤ ਮਰਹ ੁ ਮਰਹੁ

1104 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਫਿੁਨ ਜੀਵਹ ੁ ਪੁਨਰਿਪ ਜਨਮੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਕਹ ੁ ਕਬੀਰ ਜੋ ਨਾਿਮ ਸਮਾਨੇ ਸੁੰਨ ਰਿਹਆ ਿਲਵ ਸੋਈ ॥੪॥੪॥ ਜਉਤੁਮ ਮੋ ਕਉ ਦੂਿਰ ਕਰਤ ਹਉ ਤਉ ਤੁਮ ਮੁਕਿਤ ਬਤਾਵਹ ੁ॥ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੋਇ ਰਿਹਓ ਸਗਲ ਮਿਹ ਅਬ ਕੈਸੇਭਰਮਾਵਹ ੁ ॥੧॥ ਰਾਮ ਮੋ ਕਉ ਤਾਿਰ ਕਹ ਲੈ ਜਈ ਹੈ ॥ ਸੋਧਉ ਮੁਕਿਤ ਕਹਾ ਦੇਉ ਕੈਸੀ ਕਿਰ ਪਰ੍ਸਾਦੁ ਮਿੋਹਪਾਈ ਹੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਾਰਨ ਤਰਨੁ ਤਬੈ ਲਗੁ ਕਹੀਐ ਜਬ ਲਗੁ ਤਤੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਅਬ ਤਉ ਿਬਮਲ ਭਏਘਟ ਹੀ ਮਿਹ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥੨॥੫॥ ਿਜਿਨ ਗੜ ਕੋਟ ਕੀਏ ਕੰਚਨ ਕੇ ਛੋਿਡ ਗਇਆ ਸੋ ਰਾਵਨੁ॥੧॥ ਕਾਹੇ ਕੀਜਤੁ ਹੈ ਮਿਨ ਭਾਵਨੁ ॥ ਜਬ ਜਮੁ ਆਇ ਕੇਸ ਤੇ ਪਕਰੈ ਤਹ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਛਡਾਵਨ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਲੁ ਅਕਾਲੁ ਖਸਮ ਕਾ ਕੀਨਾ ਇਹ ੁਪਰਪੰਚ ੁਬਧਾਵਨੁ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਤੇ ਅਤੰੇ ਮੁਕਤੇ ਿਜਨ ਿਹਰਦੈਰਾਮ ਰਸਾਇਨੁ ॥੨॥੬॥ ਦਹੇੀ ਗਾਵਾ ਜੀਉ ਧਰ ਮਹਤਉ ਬਸਿਹ ਪਚੰ ਿਕਰਸਾਨਾ ॥ ਨਨੈੂ ਨਕਟੂ ਸਰ੍ਵਨੂ ਰਸਪਿਤਇੰਦਰ੍ੀ ਕਿਹਆ ਨ ਮਾਨਾ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਅਬ ਨ ਬਸਉ ਇਹ ਗਾਉ ॥ ਘਰੀ ਘਰੀ ਕਾ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਕਾਇਥੁ ਚੇਤੂਨਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਬ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਬਾਕੀ ਿਨਕਸੀ ਭਾਰੀ ॥ ਪੰਚ ਿਕਰ੍ਸਾਨਵਾ ਭਾਿਗ ਗਏ ਲੈਬਾਿਧਓ ਜੀਉ ਦਰਬਾਰੀ ॥੨॥ ਕਹੈ ਕਬੀਰ ੁ ਸੁਨਹ ੁ ਰੇ ਸੰਤਹ ੁ ਖੇਤ ਹੀ ਕਰਹ ੁ ਿਨਬੇਰਾ ॥ ਅਬ ਕੀ ਬਾਰ ਬਖਿਸਬਦੰੇ ਕਉ ਬਹਿੁਰ ਨ ਭਉਜਿਲ ਫੇਰਾ ॥੩॥੭॥

ਰਾਗੁ ਮਾਰ ੂਬਾਣੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਨਭਉ ਿਕਨੈ ਨ ਦੇਿਖਆ ਬੈਰਾਗੀਅੜ ੇ ॥ ਿਬਨੁ ਭੈ ਅਨਭਉ ਹੋਇ ਵਣਾਹੰਬੈ ॥੧॥ ਸਹ ੁ ਹਦੂਿਰ ਦੇਖੈ ਤ ਭਉਪਵੈ ਬਰੈਾਗੀਅੜੇ ॥ ਹਕੁਮੈ ਬੂਝੈ ਤ ਿਨਰਭਉ ਹਇੋ ਵਣਾਹੰਬੈ ॥੨॥ ਹਿਰ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਕੀਜਈ ਬੈਰਾਗੀਅੜੇ ॥ ਪਾਖੰਿਡਰਤਾ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਵਣਾਹਬੰੈ ॥੩॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਪਾਸ ੁ ਨ ਛੋਡਈ ਬੈਰਾਗੀਅੜੇ ॥ ਮਮਤਾ ਜਾਿਲਆ ਿਪਡੰੁ ਵਣਾਹਬੰੈ॥੪॥ ਿਚੰਤਾ ਜਾਿਲ ਤਨੁ ਜਾਿਲਆ ਬਰੈਾਗੀਅੜੇ ॥ ਜੇ ਮਨੁ ਿਮਰਤਕੁ ਹੋਇ ਵਣਾਹੰਬੈ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਬਨੁਬਰੈਾਗੁ ਨ ਹੋਵਈ ਬੈਰਾਗੀਅੜੇ ॥ ਜੇ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ਵਣਾਹੰਬੈ ॥੬॥ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਬਰੈਾਗੀਅੜੇ ॥ਸਹਜੇ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ਵਣਾਹਬੰੈ ॥੭॥ ਕਹ ੁ ਕਬੀਰ ਇਕ ਬਨੇਤੀ ਬਰੈਾਗੀਅੜੇ ॥ ਮੋ ਕਉ ਭਉਜਲੁ ਪਾਿਰ

1105 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਉਤਾਿਰ ਵਣਾਹੰਬੈ ॥੮॥੧॥੮॥ ਰਾਜਨ ਕਉਨੁ ਤੁਮਾਰੈ ਆਵੈ ॥ ਐਸੋ ਭਾਉ ਿਬਦਰ ਕੋ ਦਿੇਖਓ ਓਹ ੁਗਰੀਬੁ ਮਿੋਹਭਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਸਤੀ ਦਿੇਖ ਭਰਮ ਤੇ ਭੂਲਾ ਸਰ੍ੀ ਭਗਵਾਨੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਤੁਮਰੋ ਦੂਧੁ ਿਬਦਰ ਕੋ ਪਾਨੋਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਕਿਰ ਮੈ ਮਾਿਨਆ ॥੧॥ ਖੀਰ ਸਮਾਿਨ ਸਾਗੁ ਮੈ ਪਾਇਆ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਰੈਿਨ ਿਬਹਾਨੀ ॥ ਕਬੀਰ ਕੋਠਾਕੁਰ ੁ ਅਨਦ ਿਬਨੋਦੀ ਜਾਿਤ ਨ ਕਾਹ ੂ ਕੀ ਮਾਨੀ ॥੨॥੯॥ ਸਲੋਕ ਕਬੀਰ ॥ ਗਗਨ ਦਮਾਮਾ ਬਾਿਜਓ ਪਿਰਓਨੀਸਾਨੈ ਘਾਉ ॥ ਖੇਤੁ ਜ ੁ ਮ ਿਡਓ ਸੂਰਮਾ ਅਬ ਜੂਝਨ ਕੋ ਦਾਉ ॥੧॥ ਸਰੂਾ ਸੋ ਪਿਹਚਾਨੀਐ ਜ ੁ ਲਰ ੈ ਦੀਨ ਕੇਹੇਤ ॥ ਪੁਰਜਾ ਪੁਰਜਾ ਕਿਟ ਮਰੈ ਕਬਹ ੂਨ ਛਾਡੈ ਖੇਤੁ ॥੨॥੨॥

ਕਬੀਰ ਕਾ ਸਬਦ ੁਰਾਗੁ ਮਾਰ ੂਬਾਣੀ ਨਾਮਦਉੇ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਚਾਿਰ ਮੁਕਿਤ ਚਾਰੈ ਿਸਿਧ ਿਮਿਲ ਕੈ ਦੂਲਹ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਿਨ ਪਿਰਓ ॥ ਮੁਕਿਤ ਭਇਓ ਚਉਹੂੰ ਜੁਗ ਜਾਿਨਓਜਸੁ ਕੀਰਿਤ ਮਾਥੈ ਛਤਰ੍ੁ ਧਿਰਓ ॥੧॥ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਜਪਤ ਕੋ ਕੋ ਨ ਤਿਰਓ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸ ਸਾਧ ਕੀਸੰਗਿਤ ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਿਰਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਖੰ ਚਕਰ੍ ਮਾਲਾ ਿਤਲਕੁ ਿਬਰਾਿਜਤ ਦੇਿਖਪਰ੍ਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਿਰਓ ॥ ਿਨਰਭਉ ਭਏ ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਿਜਤ ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਿਹਿਰਓ ॥੨॥ ਅੰਬਰੀਕਕਉ ਦੀਓ ਅਭੈ ਪਦੁ ਰਾਜੁ ਭਭੀਖਨ ਅਿਧਕ ਕਿਰਓ ॥ ਨਉ ਿਨਿਧ ਠਾਕੁਿਰ ਦਈ ਸੁਦਾਮੈ ਧਰ੍ੂਅ ਅਟਲੁ ਅਜਹੂਨ ਟਿਰਓ ॥੩॥ ਭਗਤ ਹੇਿਤ ਮਾਿਰਓ ਹਰਨਾਖਸੁ ਨਰਿਸੰਘ ਰਪੂ ਹਇੋ ਦੇਹ ਧਿਰਓ ॥ ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਭਗਿਤਬਿਸ ਕੇਸਵ ਅਜਹੂੰ ਬਿਲ ਕੇ ਦਆੁਰ ਖਰੋ ॥੪॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥ ਦੀਨੁ ਿਬਸਾਿਰਓ ਰੇ ਿਦਵਾਨੇ ਦੀਨੁਿਬਸਾਿਰਓ ਰੇ ॥ ਪੇਟ ੁ ਭਿਰਓ ਪਸੂਆ ਿਜਉ ਸੋਇਓ ਮਨੁਖੁ ਜਨਮੁ ਹੈ ਹਾਿਰਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤਕਬਹ ੂ ਨਹੀ ਕੀਨੀ ਰਿਚਓ ਧਧੰੈ ਝੂਠ ॥ ਸੁਆਨ ਸੂਕਰ ਬਾਇਸ ਿਜਵੈ ਭਟਕਤੁ ਚਾਿਲਓ ਊਿਠ ॥੧॥ ਆਪਸਕਉ ਦੀਰਘੁ ਕਿਰ ਜਾਨੈ ਅਉਰਨ ਕਉ ਲਗ ਮਾਤ ॥ ਮਨਸਾ ਬਾਚਾ ਕਰਮਨਾ ਮੈ ਦੇਖੇ ਦੋਜਕ ਜਾਤ ॥੨॥ਕਾਮੀ ਕਰ੍ੋਧੀ ਚਾਤੁਰੀ ਬਾਜੀਗਰ ਬਕੇਾਮ ॥ ਿਨੰਦਾ ਕਰਤੇ ਜਨਮੁ ਿਸਰਾਨੋ ਕਬਹ ੂ ਨ ਿਸਮਿਰਓ ਰਾਮੁ ॥੩॥ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਚੇਤੈ ਨਹੀ ਮੂਰਖੁ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰ ੁ ॥ ਰਾਮੁ ਨਾਮੁ ਜਾਿਨਓ ਨਹੀ ਕੈਸੇ ਉਤਰਿਸ ਪਾਿਰ ॥੪॥੧॥

1106 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਮਾਰ ੂਬਾਣੀ ਜੈਦੇਉ ਜੀਉ ਕੀ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਚੰਦ ਸਤ ਭੇਿਦਆ ਨਾਦ ਸਤ ਪੂਿਰਆ ਸੂਰ ਸਤ ਖੋੜਸਾ ਦਤੁ ਕੀਆ ॥ ਅਬਲ ਬਲੁਤੋਿੜਆ ਅਚਲ ਚਲੁ ਥਿਪਆ ਅਘੜੁ ਘਿੜਆ ਤਹਾ ਅਿਪਉ ਪੀਆ ॥੧॥ ਮਨ ਆਿਦ ਗੁਣ ਆਿਦ ਵਖਾਿਣਆ ॥ਤਰੇੀ ਦੁਿਬਧਾ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਸੰਮਾਿਨਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਰਿਧ ਕਉ ਅਰਿਧਆ ਸਰਿਧ ਕਉ ਸਰਿਧਆ ਸਲਲ ਕਉਸਲਿਲ ਸੰਮਾਿਨ ਆਇਆ ॥ ਬਦਿਤ ਜੈਦਉੇ ਜੈਦਵੇ ਕਉ ਰੰਿਮਆ ਬਰ੍ਹਮੁ ਿਨਰਬਾਣੁ ਿਲਵ ਲੀਣੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥੧॥ਕਬੀਰ ੁ॥ ਮਾਰ ੂ॥ ਰਾਮੁ ਿਸਮਰ ੁਪਛੁਤਾਿਹਗਾ ਮਨ ॥ ਪਾਪੀ ਜੀਅਰਾ ਲਭੋੁ ਕਰਤੁ ਹੈ ਆਜੁ ਕਾਿਲ ਉਿਠ ਜਾਿਹਗਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਲਾਲਚ ਲਾਗੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਮਾਇਆ ਭਰਮ ਭੁਲਾਿਹਗਾ ॥ ਧਨ ਜੋਬਨ ਕਾ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੈਕਾਗਦ ਿਜਉ ਗਿਲ ਜਾਿਹਗਾ ॥੧॥ ਜਉ ਜਮੁ ਆਇ ਕੇਸ ਗਿਹ ਪਟਕੈ ਤਾ ਿਦਨ ਿਕਛੁ ਨ ਬਸਾਿਹਗਾ ॥ ਿਸਮਰਨੁਭਜਨੁ ਦਇਆ ਨਹੀ ਕੀਨੀ ਤਉ ਮੁਿਖ ਚੋਟਾ ਖਾਿਹਗਾ ॥੨॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਬ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਿਕਆ ਮੁਖੁ ਲੈ ਕੈਜਾਿਹਗਾ ॥ ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ੁਸੁਨਹ ੁਰੇ ਸੰਤਹ ੁਸਾਧਸੰਗਿਤ ਤਿਰ ਜ ਿਹਗਾ ॥੩॥੧॥

ਰਾਗੁ ਮਾਰ ੂਬਾਣੀ ਰਿਵਦਾਸ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਐਸੀ ਲਾਲ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਕਉਨੁ ਕਰੈ ॥ ਗਰੀਬ ਿਨਵਾਜੁ ਗੁਸਈਆ ਮੇਰਾ ਮਾਥੈ ਛਤਰ੍ੁ ਧਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜਾ ਕੀ ਛੋਿਤ ਜਗਤ ਕਉ ਲਾਗੈ ਤਾ ਪਰ ਤੁਹੀ ਢਰੈ ॥ ਨੀਚਹ ਊਚ ਕਰੈ ਮੇਰਾ ਗੋਿਬਦੰੁ ਕਾਹ ੂ ਤੇ ਨ ਡਰੈ ॥੧॥ਨਾਮਦਵੇ ਕਬੀਰ ੁ ਿਤਲੋਚਨੁ ਸਧਨਾ ਸੈਨੁ ਤਰੈ ॥ ਕਿਹ ਰਿਵਦਾਸੁ ਸੁਨਹ ੁ ਰੇ ਸੰਤਹ ੁ ਹਿਰ ਜੀਉ ਤੇ ਸਭੈ ਸਰੈ॥੨॥੧॥ ਮਾਰ ੂ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸੁਿਰਤਰ ੁ ਿਚੰਤਾਮਿਨ ਕਾਮਧੇਨ ਬਿਸ ਜਾ ਕੇ ਰੇ ॥ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ਅਸਟਮਹਾ ਿਸਿਧ ਨਵ ਿਨਿਧ ਕਰ ਤਲ ਤਾ ਕੈ ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨ ਜਪਿਸ ਰਸਨਾ ॥ ਅਵਰ ਸਭ ਛਾਿਡਬਚਨ ਰਚਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਨਾ ਿਖਆਨ ਪੁਰਾਨ ਬੇਦ ਿਬਿਧ ਚਉਤੀਸ ਅਛਰ ਮਾਹੀ ॥ ਿਬਆਸਬੀਚਾਿਰ ਕਿਹਓ ਪਰਮਾਰਥੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸਿਰ ਨਾਹੀ ॥੨॥ ਸਹਜ ਸਮਾਿਧ ਉਪਾਿਧ ਰਹਤ ਹੋਇ ਬਡੇ ਭਾਿਗਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਕਿਹ ਰਿਵਦਾਸ ਉਦਾਸ ਦਾਸ ਮਿਤ ਜਨਮ ਮਰਨ ਭੈ ਭਾਗੀ ॥੩॥੨॥੧੫॥

1107 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੁਖਾਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੧ ਬਾਰਹ ਮਾਹਾ

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤੂ ਸੁਿਣ ਿਕਰਤ ਕਰੰਮਾ ਪੁਰਿਬ ਕਮਾਇਆ ॥ ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਸੁਖ ਸਹਮੰਾ ਦਿੇਹ ਸੁ ਤੂ ਭਲਾ ॥ ਹਿਰ ਰਚਨਾਤਰੇੀ ਿਕਆ ਗਿਤ ਮਰੇੀ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਾ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਬਾਝੁ ਦੁਹਲੇੀ ਕੋਇ ਨ ਬੇਲੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁਪੀਵ ॥ ਰਚਨਾ ਰਾਿਚ ਰਹੇ ਿਨਰਕੰਾਰੀ ਪਰ੍ਭ ਮਿਨ ਕਰਮ ਸੁਕਰਮਾ ॥ ਨਾਨਕ ਪਥੰੁ ਿਨਹਾਲੇ ਸਾ ਧਨ ਤੂ ਸੁਿਣਆਤਮ ਰਾਮਾ ॥੧॥ ਬਾਬੀਹਾ ਿਪਰ੍ਉ ਬਲੋੇ ਕੋਿਕਲ ਬਾਣੀਆ ॥ ਸਾ ਧਨ ਸਿਭ ਰਸ ਚੋਲੈ ਅੰਿਕ ਸਮਾਣੀਆ ॥ਹਿਰ ਅੰਿਕ ਸਮਾਣੀ ਜਾ ਪਰ੍ਭ ਭਾਣੀ ਸਾ ਸੋਹਾਗਿਣ ਨਾਰੇ ॥ ਨਵ ਘਰ ਥਾਿਪ ਮਹਲ ਘਰ ੁ ਊਚਉ ਿਨਜ ਘਿਰਵਾਸੁ ਮੁਰਾਰੇ ॥ ਸਭ ਤਰੇੀ ਤੂ ਮੇਰਾ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਰਿੰਗ ਰਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਚਵੈ ਬਬੀਹਾਕੋਿਕਲ ਸਬਿਦ ਸੁਹਾਵੈ ॥੨॥ ਤੂ ਸੁਿਣ ਹਿਰ ਰਸ ਿਭੰਨੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਆਪਣੇ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਰਵਤ ਰਵੰਨੇ ਘੜੀਨ ਬੀਸਰ ੈ ॥ ਿਕਉ ਘੜੀ ਿਬਸਾਰੀ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਹਉ ਜੀਵਾ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥ ਨਾ ਕੋਈ ਮਰੇਾ ਹਉ ਿਕਸੁ ਕੇਰਾਹਿਰ ਿਬਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਏ ॥ ਓਟ ਗਹੀ ਹਿਰ ਚਰਣ ਿਨਵਾਸੇ ਭਏ ਪਿਵਤਰ੍ ਸਰੀਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਿਦਰ੍ਸਿਟਦੀਰਘ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਧੀਰਾ ॥੩॥ ਬਰਸੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਧਾਰ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਵਣੀ ॥ ਸਾਜਨ ਿਮਲੇਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ਹਿਰ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਬਣੀ ॥ ਹਿਰ ਮੰਦਿਰ ਆਵੈ ਜਾ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਧਨ ਊਭੀ ਗੁਣ ਸਾਰੀ ॥ ਘਿਰਘਿਰ ਕੰਤੁ ਰਵੈ ਸੋਹਾਗਿਣ ਹਉ ਿਕਉ ਕੰਿਤ ਿਵਸਾਰੀ ॥ ਉਨਿਵ ਘਨ ਛਾਏ ਬਰਸੁ ਸੁਭਾਏ ਮਿਨ ਤਿਨ ਪਰ੍ੇਮੁਸੁਖਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਵਰਸੈ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਘਿਰ ਆਵੈ ॥੪॥ ਚੇਤੁ ਬਸੰਤੁ ਭਲਾ ਭਵਰ

1108 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਹਾਵੜੇ ॥ ਬਨ ਫਲੂੇ ਮਝੰ ਬਾਿਰ ਮੈ ਿਪਰ ੁਘਿਰ ਬਾਹੜੁੈ ॥ ਿਪਰ ੁਘਿਰ ਨਹੀ ਆਵੈ ਧਨ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਿਬਰਿਹਿਬਰੋਧ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥ ਕੋਿਕਲ ਅੰਿਬ ਸੁਹਾਵੀ ਬਲੋੈ ਿਕਉ ਦੁਖੁ ਅੰਿਕ ਸਹੀਜੈ ॥ ਭਵਰ ੁ ਭਵੰਤਾ ਫਲੂੀ ਡਾਲੀ ਿਕਉਜੀਵਾ ਮਰ ੁਮਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਚੇਿਤ ਸਹਿਜ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਜੇ ਹਿਰ ਵਰ ੁਘਿਰ ਧਨ ਪਾਏ ॥੫॥ ਵੈਸਾਖੁ ਭਲਾ ਸਾਖਾ ਵੇਸਕਰੇ ॥ ਧਨ ਦਖੇੈ ਹਿਰ ਦਆੁਿਰ ਆਵਹ ੁਦਇਆ ਕਰੇ ॥ ਘਿਰ ਆਉ ਿਪਆਰੇ ਦੁਤਰ ਤਾਰੇ ਤੁਧੁ ਿਬਨੁ ਅਢ ੁ ਨਮਲੋੋ ॥ ਕੀਮਿਤ ਕਉਣ ਕਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵ ਦੇਿਖ ਿਦਖਾਵੈ ਢੋਲੋ ॥ ਦੂਿਰ ਨ ਜਾਨਾ ਅੰਤਿਰ ਮਾਨਾ ਹਿਰ ਕਾ ਮਹਲੁਪਛਾਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਵੈਸਾਖੀਂ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਵੈ ਸੁਰਿਤ ਸਬਿਦ ਮਨੁ ਮਾਨਾ ॥੬॥ ਮਾਹ ੁ ਜੇਠੁ ਭਲਾ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਕਉਿਬਸਰੈ ॥ ਥਲ ਤਾਪਿਹ ਸਰ ਭਾਰ ਸਾ ਧਨ ਿਬਨਉ ਕਰੈ ॥ ਧਨ ਿਬਨਉ ਕਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੀ ਪਰ੍ਭਭਾਵਾ ॥ ਸਾਚੈ ਮਹਿਲ ਰਹੈ ਬੈਰਾਗੀ ਆਵਣ ਦੇਿਹ ਤ ਆਵਾ ॥ ਿਨਮਾਣੀ ਿਨਤਾਣੀ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਪਾਵੈ ਸੁਖਮਹਲੀ ॥ ਨਾਨਕ ਜੇਿਠ ਜਾਣੈ ਿਤਸੁ ਜੈਸੀ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈ ਗੁਣ ਗਿਹਲੀ ॥੭॥ ਆਸਾੜੁ ਭਲਾ ਸੂਰਜੁ ਗਗਿਨਤਪੈ ॥ ਧਰਤੀ ਦੂਖ ਸਹੈ ਸੋਖੈ ਅਗਿਨ ਭਖੈ ॥ ਅਗਿਨ ਰਸੁ ਸੋਖ ੈਮਰੀਐ ਧੋਖੈ ਭੀ ਸੋ ਿਕਰਤੁ ਨ ਹਾਰੇ ॥ ਰਥੁ ਿਫਰੈਛਾਇਆ ਧਨ ਤਾਕੈ ਟੀਡੁ ਲਵੈ ਮੰਿਝ ਬਾਰੇ ॥ ਅਵਗਣ ਬਾਿਧ ਚਲੀ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ਸੁਖੁ ਿਤਸੁ ਸਾਚ ੁ ਸਮਾਲੇ ॥ਨਾਨਕ ਿਜਸ ਨੋ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਮਰਣੁ ਜੀਵਣੁ ਪਰ੍ਭ ਨਾਲੇ ॥੮॥ ਸਾਵਿਣ ਸਰਸ ਮਨਾ ਘਣ ਵਰਸਿਹ ਰਿੁਤਆਏ ॥ ਮੈ ਮਿਨ ਤਿਨ ਸਹ ੁਭਾਵੈ ਿਪਰ ਪਰਦੇਿਸ ਿਸਧਾਏ ॥ ਿਪਰ ੁਘਿਰ ਨਹੀ ਆਵੈ ਮਰੀਐ ਹਾਵੈ ਦਾਮਿਨ ਚਮਿਕਡਰਾਏ ॥ ਸੇਜ ਇਕੇਲੀ ਖਰੀ ਦੁਹਲੇੀ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਮਾਏ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਨੀਦ ਭੂਖ ਕਹ ੁ ਕੈਸੀ ਕਾਪੜੁਤਿਨ ਨ ਸੁਖਾਵਏ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾ ਸੋਹਾਗਿਣ ਕੰਤੀ ਿਪਰ ਕੈ ਅਿੰਕ ਸਮਾਵਏ ॥੯॥ ਭਾਦਉ ਭਰਿਮ ਭੁਲੀ ਭਿਰਜੋਬਿਨ ਪਛੁਤਾਣੀ ॥ ਜਲ ਥਲ ਨੀਿਰ ਭਰੇ ਬਰਸ ਰਤੁੇ ਰਗੰੁ ਮਾਣੀ ॥ ਬਰਸੈ ਿਨਿਸ ਕਾਲੀ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਬਾਲੀਦਾਦਰ ਮਰੋ ਲਵੰਤੇ ॥ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਚਵੈ ਬਬੀਹਾ ਬੋਲੇ ਭੁਇਅਗੰਮ ਿਫਰਿਹ ਡਸੰਤੇ ॥ ਮਛਰ ਡੰਗ ਸਾਇਰ ਭਰਸੁਭਰ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥ ਨਾਨਕ ਪੂਿਛ ਚਲਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜਹ ਪਰ੍ਭੁ ਤਹ ਹੀ ਜਾਈਐ ॥੧੦॥ਅਸੁਿਨ ਆਉ ਿਪਰਾ ਸਾ ਧਨ ਝਿੂਰ ਮੁਈ ॥ ਤਾ ਿਮਲੀਐ ਪਰ੍ਭ ਮੇਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਈ ॥ ਝੂਿਠ ਿਵਗੁਤੀ ਤਾ ਿਪਰ ਮੁਤੀ

1109 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੁਕਹ ਕਾਹ ਿਸ ਫਲੁੇ ॥ ਆਗੈ ਘਾਮ ਿਪਛੈ ਰਿੁਤ ਜਾਡਾ ਦਿੇਖ ਚਲਤ ਮਨੁ ਡਲੋੇ ॥ ਦਹ ਿਦਿਸ ਸਾਖ ਹਰੀ ਹਰੀਆਵਲਸਹਿਜ ਪਕੈ ਸੋ ਮੀਠਾ ॥ ਨਾਨਕ ਅਸੁਿਨ ਿਮਲਹ ੁ ਿਪਆਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ਭਏ ਬਸੀਠਾ ॥੧੧॥ ਕਤਿਕ ਿਕਰਤੁ ਪਇਆਜ ੋਪਰ੍ਭ ਭਾਇਆ ॥ ਦੀਪਕੁ ਸਹਿਜ ਬਲੈ ਤਿਤ ਜਲਾਇਆ ॥ ਦੀਪਕ ਰਸ ਤੇਲੋ ਧਨ ਿਪਰ ਮਲੇੋ ਧਨ ਓਮਾਹੈ ਸਰਸੀ ॥ਅਵਗਣ ਮਾਰੀ ਮਰੈ ਨ ਸੀਝੈ ਗੁਿਣ ਮਾਰੀ ਤਾ ਮਰਸੀ ॥ ਨਾਮੁ ਭਗਿਤ ਦੇ ਿਨਜ ਘਿਰ ਬਠੈੇ ਅਜਹ ੁਿਤਨਾੜੀ ਆਸਾ ॥ਨਾਨਕ ਿਮਲਹ ੁਕਪਟ ਦਰ ਖੋਲਹ ੁਏਕ ਘੜੀ ਖਟ ੁਮਾਸਾ ॥੧੨॥ ਮੰਘਰ ਮਾਹ ੁਭਲਾ ਹਿਰ ਗੁਣ ਅੰਿਕ ਸਮਾਵਏ ॥ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮੈ ਿਪਰ ੁ ਿਨਹਚਲੁ ਭਾਵਏ ॥ ਿਨਹਚਲੁ ਚਤੁਰ ੁਸੁਜਾਣੁ ਿਬਧਾਤਾ ਚੰਚਲੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਗੁਣ ਅੰਿਕ ਸਮਾਣੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਣੇ ਤਾ ਭਾਇਆ ॥ ਗੀਤ ਨਾਦ ਕਿਵਤ ਕਵੇ ਸੁਿਣ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਦੁਖੁਭਾਗੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਨਾਹ ਿਪਆਰੀ ਅਭ ਭਗਤੀ ਿਪਰ ਆਗੈ ॥੧੩॥ ਪੋਿਖ ਤੁਖਾਰ ੁ ਪੜੈ ਵਣੁ ਿਤਰ੍ਣੁ ਰਸੁਸੋਖ ੈ ॥ ਆਵਤ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਿਨ ਤਿਨ ਵਸਿਹ ਮੁਖੇ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰੰਗੁਮਾਣੀ ॥ ਅਡੰਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਘਿਟ ਘਿਟ ਜੋਿਤ ਸਮਾਣੀ ॥ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹ ੁ ਦਇਆਪਿਤ ਦਾਤੇ ਗਿਤਪਾਵਉ ਮਿਤ ਦੇਹੋ ॥ ਨਾਨਕ ਰੰਿਗ ਰਵੈ ਰਿਸ ਰਸੀਆ ਹਿਰ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸਨੇਹੋ ॥੧੪॥ ਮਾਿਘ ਪੁਨੀਤ ਭਈਤੀਰਥੁ ਅਤੰਿਰ ਜਾਿਨਆ ॥ ਸਾਜਨ ਸਹਿਜ ਿਮਲੇ ਗੁਣ ਗਿਹ ਅੰਿਕ ਸਮਾਿਨਆ ॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਗੁਣ ਅੰਕੇ ਸੁਿਣ ਪਰ੍ਭਬਕੰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ਸਿਰ ਨਾਵਾ ॥ ਗੰਗ ਜਮਨੁ ਤਹ ਬਣੇੀ ਸੰਗਮ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਵਾ ॥ ਪੁਨੰ ਦਾਨ ਪੂਜਾ ਪਰਮੇਸੁਰਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਮਾਿਘ ਮਹਾ ਰਸੁ ਹਿਰ ਜਿਪ ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥ ਨਾਤਾ ॥੧੫॥ ਫਲਗੁਿਨ ਮਿਨਰਹਸੀ ਪਰ੍ੇਮੁ ਸੁਭਾਇਆ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਮਨ ਮਹੋ ੁਚਕੁਾਇਆ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਇਆਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਘਿਰ ਆਓ ॥ ਬਹਤੁੇ ਵੇਸ ਕਰੀ ਿਪਰ ਬਾਝਹ ੁਮਹਲੀ ਲਹਾ ਨ ਥਾਓ ॥ ਹਾਰ ਡੋਰ ਰਸ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰਿਪਿਰ ਲੋੜੀ ਸੀਗਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਮੇਿਲ ਲਈ ਗੁਿਰ ਅਪਣੈ ਘਿਰ ਵਰ ੁਪਾਇਆ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥ ਬੇ ਦਸ ਮਾਹ ਰਤੁੀਿਥਤੀ ਵਾਰ ਭਲੇ ॥ ਘੜੀ ਮਰੂਤ ਪਲ ਸਾਚੇ ਆਏ ਸਹਿਜ ਿਮਲੇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲੇ ਿਪਆਰੇ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ਕਰਤਾ ਸਭਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ॥ ਿਜਿਨ ਸੀਗਾਰੀ ਿਤਸਿਹ ਿਪਆਰੀ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਰਗੰੁ ਮਾਣੈ ॥ ਘਿਰ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਜਾ ਿਪਿਰ ਰਾਵੀ

1110 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਸਤਿਕ ਭਾਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਅਿਹਿਨਿਸ ਰਾਵੈ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਹਿਰ ਵਰ ੁ ਿਥਰ ੁ ਸੋਹਾਗੋ ॥੧੭॥੧॥ ਤੁਖਾਰੀਮਹਲਾ ੧ ॥ ਪਿਹਲੈ ਪਹਰੈ ਨਣੈ ਸਲਨੋੜੀਏ ਰੈਿਣ ਅੰਿਧਆਰੀ ਰਾਮ ॥ ਵਖਰ ੁਰਾਖੁ ਮੁਈਏ ਆਵੈ ਵਾਰੀ ਰਾਮ ॥ਵਾਰੀ ਆਵੈ ਕਵਣੁ ਜਗਾਵੈ ਸੂਤੀ ਜਮ ਰਸੁ ਚਸੂਏ ॥ ਰੈਿਣ ਅਧੰਰੇੀ ਿਕਆ ਪਿਤ ਤੇਰੀ ਚਰੋ ੁ ਪੜੈ ਘਰ ੁਮੂਸਏ ॥ਰਾਖਣਹਾਰਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ਸੁਿਣ ਬਨੇਤੰੀ ਮਰੇੀਆ ॥ ਨਾਨਕ ਮਰੂਖੁ ਕਬਿਹ ਨ ਚੇਤੈ ਿਕਆ ਸੂਝੈ ਰੈਿਣ ਅੰਧੇਰੀਆ॥੧॥ ਦੂਜਾ ਪਹਰ ੁਭਇਆ ਜਾਗੁ ਅਚੇਤੀ ਰਾਮ ॥ ਵਖਰ ੁਰਾਖੁ ਮੁਈਏ ਖਾਜੈ ਖੇਤੀ ਰਾਮ ॥ ਰਾਖਹ ੁਖੇਤੀ ਹਿਰ ਗੁਰਹੇਤੀ ਜਾਗਤ ਚਰੋ ੁਨ ਲਾਗੈ ॥ ਜਮ ਮਿਗ ਨ ਜਾਵਹ ੁਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵਹ ੁਜਮ ਕਾ ਡਰ ੁਭਉ ਭਾਗੈ ॥ ਰਿਵ ਸਿਸ ਦੀਪਕਗੁਰਮਿਤ ਦੁਆਰੈ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਮੁਿਖ ਿਧਆਵਏ ॥ ਨਾਨਕ ਮੂਰਖੁ ਅਜਹ ੁ ਨ ਚੇਤੈ ਿਕਵ ਦੂਜੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਏ ॥੨॥ਤੀਜਾ ਪਹਰ ੁ ਭਇਆ ਨੀਦ ਿਵਆਪੀ ਰਾਮ ॥ ਮਾਇਆ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਦੂਿਖ ਸੰਤਾਪੀ ਰਾਮ ॥ ਮਾਇਆ ਸੁਤ ਦਾਰਾਜਗਤ ਿਪਆਰਾ ਚੋਗ ਚਗੁੈ ਿਨਤ ਫਾਸੈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮਿਤ ਕਾਲੁ ਨ ਗਰ੍ਾਸੈ ॥ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁਕਾਲੁ ਨਹੀ ਛੋਡੈ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਸੰਤਾਪੀ ॥ ਨਾਨਕ ਤੀਜੈ ਿਤਰ੍ਿਬਿਧ ਲੋਕਾ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਿਵਆਪੀ ॥੩॥ ਚਉਥਾਪਹਰ ੁਭਇਆ ਦਉਤੁ ਿਬਹਾਗੈ ਰਾਮ ॥ ਿਤਨ ਘਰ ੁਰਾਿਖਅੜਾ ਜ ਅਨਿਦਨੁ ਜਾਗੈ ਰਾਮ ॥ ਗੁਰ ਪੂਿਛ ਜਾਗੇ ਨਾਿਮਲਾਗੇ ਿਤਨਾ ਰਿੈਣ ਸੁਹੇਲੀਆ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਕਮਾਵਿਹ ਜਨਿਮ ਨ ਆਵਿਹ ਿਤਨਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਬੇਲੀਆ ॥ ਕਰਕੰਿਪ ਚਰਣ ਸਰੀਰ ੁਕੰਪੈ ਨਣੈ ਅਧੰੁਲੇ ਤਨੁ ਭਸਮ ਸੇ ॥ ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਜੁਗ ਚਾਰੇ ਿਬਨੁ ਨਾਮ ਹਿਰ ਕੇ ਮਿਨ ਵਸੇ॥੪॥ ਖੂਲੀ ਗਿੰਠ ਉਠੋ ਿਲਿਖਆ ਆਇਆ ਰਾਮ ॥ ਰਸ ਕਸ ਸੁਖ ਠਾਕੇ ਬੰਿਧ ਚਲਾਇਆ ਰਾਮ ॥ ਬੰਿਧਚਲਾਇਆ ਜਾ ਪਰ੍ਭ ਭਾਇਆ ਨਾ ਦੀਸੈ ਨਾ ਸੁਣੀਐ ॥ ਆਪਣ ਵਾਰੀ ਸਭਸੈ ਆਵੈ ਪਕੀ ਖੇਤੀ ਲੁਣੀਐ ॥ ਘੜੀਚਸੇ ਕਾ ਲੇਖਾ ਲੀਜ ੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸਹ ੁ ਜੀਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸੁਿਰ ਨਰ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਏ ਿਤਿਨ ਪਰ੍ਿਭ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ॥੫॥੨॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਤਾਰਾ ਚਿੜਆ ਲਮੰਾ ਿਕਉ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲਆ ਰਾਮ ॥ ਸੇਵਕ ਪੂਰ ਕਰੰਮਾਸਿਤਗੁਿਰ ਸਬਿਦ ਿਦਖਾਿਲਆ ਰਾਮ ॥ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਦਖਾਿਲਆ ਸਚ ੁਸਮਾਿਲਆ ਅਿਹਿਨਿਸ ਦੇਿਖ ਬੀਚਾਿਰਆ ॥ਧਾਵਤ ਪੰਚ ਰਹੇ ਘਰ ੁਜਾਿਣਆ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਬਖੁ ਮਾਿਰਆ ॥ ਅੰਤਿਰ ਜੋਿਤ ਭਈ ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਚੀਨੇ ਰਾਮ ਕਰੰਮਾ ॥

1111 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਪਤੀਣੇ ਤਾਰਾ ਚਿੜਆ ਲਮੰਾ ॥੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਿਗ ਰਹੇ ਚਕੂੀ ਅਿਭਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥ ਅਨਿਦਨੁਭੋਰ ੁ ਭਇਆ ਸਾਿਚ ਸਮਾਨੀ ਰਾਮ ॥ ਸਾਿਚ ਸਮਾਨੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਿਨ ਭਾਨੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਬਤੁ ਜਾਗੇ ॥ ਸਾਚ ੁ ਨਾਮੁਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਗੁਿਰ ਦੀਆ ਹਿਰ ਚਰਨੀ ਿਲਵ ਲਾਗੇ ॥ ਪਰ੍ਗਟੀ ਜੋਿਤ ਜੋਿਤ ਮਿਹ ਜਾਤਾ ਮਨਮਿੁਖ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਣੀ ॥ਨਾਨਕ ਭੋਰ ੁਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਜਾਗਤ ਰੈਿਣ ਿਵਹਾਣੀ ॥੨॥ ਅਉਗਣ ਵੀਸਿਰਆ ਗੁਣੀ ਘਰ ੁਕੀਆ ਰਾਮ ॥ਏਕੋ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਅਵਰ ੁ ਨ ਬੀਆ ਰਾਮ ॥ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸੋਈ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥ਿਜਿਨ ਜਲ ਥਲ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਘਟ ੁ ਘਟੁ ਥਾਿਪਆ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਿਨਆ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥ ਅਪਾਰਾਿਤਰ੍ਿਬਿਧ ਮੇਿਟ ਸਮਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਅਵਗਣ ਗੁਣਹ ਸਮਾਣੇ ਐਸੀ ਗੁਰਮਿਤ ਪਾਈ ॥੩॥ ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਚਕੂਾਭੋਲਾ ਰਾਮ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਿਮਲੇ ਸਾਚਾ ਚੋਲਾ ਰਾਮ ॥ ਹਉਮੈ ਗੁਿਰ ਖਈੋ ਪਰਗਟ ੁਹੋਈ ਚਕੂੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੈ ॥ ਜੋਤੀਅੰਦਿਰ ਜੋਿਤ ਸਮਾਣੀ ਆਪੁ ਪਛਾਤਾ ਆਪ ੈ॥ ਪੇਈਅੜੈ ਘਿਰ ਸਬਿਦ ਪਤੀਣੀ ਸਾਹਰੁੜੈ ਿਪਰ ਭਾਣੀ ॥ ਨਾਨਕਸਿਤਗੁਿਰ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਈ ਚਕੂੀ ਕਾਿਣ ਲੋਕਾਣੀ ॥੪॥੩॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਭੋਲਾਵੜੈ ਭੁਲੀ ਭੁਿਲ ਭੁਿਲਪਛੋਤਾਣੀ ॥ ਿਪਿਰ ਛੋਿਡਅੜੀ ਸੁਤੀ ਿਪਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੀ ॥ ਿਪਿਰ ਛੋਡੀ ਸੁਤੀ ਅਵਗਿਣ ਮੁਤੀ ਿਤਸੁ ਧਨਿਵਧਣ ਰਾਤੇ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਅਹਕੰਾਿਰ ਿਵਗੁਤੀ ਹਉਮੈ ਲਗੀ ਤਾਤੇ ॥ ਉਡਿਰ ਹੰਸੁ ਚਿਲਆ ਫਰੁਮਾਇਆ ਭਸਮੈਭਸਮ ਸਮਾਣੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਵਹਣੂੀ ਭੁਿਲ ਭੁਿਲ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥੧॥ ਸੁਿਣ ਨਾਹ ਿਪਆਰੇ ਇਕ ਬਨੇਤੰੀਮਰੇੀ ॥ ਤੂ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਿਸਅੜਾ ਹਉ ਰਿੁਲ ਭਸਮੈ ਢੇਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਅਪਨੇ ਨਾਹੈ ਕੋਇ ਨ ਚਾਹੈ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ਿਕਆਕੀਜ ੈ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਰਸਨ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸੰਿਗ ਨ ਸਾਥੀ ਆਵੈ ਜਾਇਘਨੇਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਲਾਹਾ ਲੈ ਘਿਰ ਜਾਈਐ ਸਾਚੀ ਸਚ ੁ ਮਿਤ ਤਰੇੀ ॥੨॥ ਸਾਜਨ ਦਿੇਸ ਿਵਦੇਸੀਅੜੇ ਸਾਨੇਹੜੇਦਦੇੀ ॥ ਸਾਿਰ ਸਮਾਲੇ ਿਤਨ ਸਜਣਾ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ॥ ਮੁੰਧ ਨੈਣ ਭਰੇਦੀ ਗੁਣ ਸਾਰੇਦੀ ਿਕਉ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲਾਿਪਆਰੇ ॥ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਨ ਜਾਣਉ ਿਵਖੜਾ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ਿਪਰ ੁ ਪਾਰੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਦੀ ਿਮਲ ੈ ਿਵਛੁੰਨੀ ਤਨੁਮਨੁ ਆਗੈ ਰਾਖੈ ॥ ਨਾਨਕ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਿਬਰਖੁ ਮਹਾ ਰਸ ਫਿਲਆ ਿਮਿਲ ਪਰ੍ੀਤਮ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ॥੩॥ ਮਹਿਲ

1112 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੁਲਾਇੜੀਏ ਿਬਲਮੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਤੜੀਏ ਸਹਿਜ ਿਮਲੀਜੈ ॥ ਸੁਿਖ ਸਹਿਜ ਿਮਲੀਜੈ ਰੋਸੁ ਨ ਕੀਜੈਗਰਬੁ ਿਨਵਾਿਰ ਸਮਾਣੀ ॥ ਸਾਚੈ ਰਾਤੀ ਿਮਲੈ ਿਮਲਾਈ ਮਨਮੁਿਖ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥ ਜਬ ਨਾਚੀ ਤਬ ਘੂਘਟ ੁ ਕੈਸਾਮਟਕੁੀ ਫੋਿੜ ਿਨਰਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਆਪੈ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੪॥੪॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਮਰੇੇ ਲਾਲ ਰਗੰੀਲੇ ਹਮ ਲਾਲਨ ਕੇ ਲਾਲੇ ॥ ਗੁਿਰ ਅਲਖੁ ਲਖਾਇਆ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੂਜਾ ਭਾਲੇ ॥ ਗੁਿਰ ਅਲਖੁਲਖਾਇਆ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਇਆ ਜਾ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ਸਹਿਜ ਿਮਲੇਬਨਵਾਰੀ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰਿਹ ਤੂ ਤਾਰਿਹ ਤਰੀਐ ਸਚ ੁਦੇਵਹ ੁਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਾ ॥੧॥ ਭਿਰਪੁਿਰ ਧਾਿਰ ਰਹੇ ਅਿਤ ਿਪਆਰੇ ॥ ਸਬਦੇ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਗੁਰ ਰਿੂਪ ਮਰੁਾਰੇ ॥ਗੁਰ ਰਪੂ ਮੁਰਾਰੇ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਾਰੇ ਤਾ ਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਰਗੰੀ ਿਜਨਸੀ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ਿਨਤ ਦਵੇੈ ਚੜੈਸਵਾਇਆ ॥ ਅਪਰੰਪਰ ੁ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੇ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਹੀਰਾ ਹੀਰੈ ਬਿੇਧਆ ਗੁਣ ਕੈ ਹਾਿਰਪਰੋਵੈ ॥੨॥ ਗੁਣ ਗੁਣਿਹ ਸਮਾਣੇ ਮਸਤਿਕ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੋ ॥ ਸਚ ੁ ਸਾਿਚ ਸਮਾਇਆ ਚਕੂਾ ਆਵਣ ਜਾਣੋ ॥ਸਚ ੁਸਾਿਚ ਪਛਾਤਾ ਸਾਚੈ ਰਾਤਾ ਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਮਿਨ ਭਾਵੈ ॥ ਸਾਚੇ ਊਪਿਰ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈ ਸਾਚੇ ਸਾਿਚ ਸਮਾਵੈ ॥ਮਹੋਿਨ ਮਿੋਹ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮਰੇਾ ਬੰਧਨ ਖੋਿਲ ਿਨਰਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਸਮਾਣੀ ਜਾ ਿਮਿਲਆ ਅਿਤ ਿਪਆਰੇ॥੩॥ ਸਚ ਘਰ ੁਖੋਿਜ ਲਹੇ ਸਾਚਾ ਗੁਰ ਥਾਨੋ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਨਹ ਪਾਈਐ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੋ ॥ ਦੇਵੈ ਸਚ ੁਦਾਨੋ ਸੋਪਰਵਾਨੋ ਸਦ ਦਾਤਾ ਵਡ ਦਾਣਾ ॥ ਅਮਰ ੁ ਅਜੋਨੀ ਅਸਿਥਰ ੁ ਜਾਪੈ ਸਾਚਾ ਮਹਲੁ ਿਚਰਾਣਾ ॥ ਦੋਿਤ ਉਚਾਪਿਤਲੇਖੁ ਨ ਿਲਖੀਐ ਪਰ੍ਗਟੀ ਜੋਿਤ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਚਾ ਸਾਚੈ ਰਾਚਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥੪॥੫॥ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਤੂ ਸਮਝੁ ਅਚੇਤ ਇਆਿਣਆ ਰਾਮ ॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਛਿਡ ਅਵਗਣਗੁਣੀ ਸਮਾਿਣਆ ਰਾਮ ॥ ਬਹ ੁਸਾਦ ਲੁਭਾਣੇ ਿਕਰਤ ਕਮਾਣੇ ਿਵਛੁਿੜਆ ਨਹੀ ਮੇਲਾ ॥ ਿਕਉ ਦੁਤਰ ੁਤਰੀਐ ਜਮਡਿਰ ਮਰੀਐ ਜਮ ਕਾ ਪੰਥੁ ਦੁਹਲੇਾ ॥ ਮਿਨ ਰਾਮੁ ਨਹੀ ਜਾਤਾ ਸਾਝ ਪਰ੍ਭਾਤਾ ਅਵਘਿਟ ਰਧੁਾ ਿਕਆ ਕਰੇ ॥ ਬੰਧਿਨਬਾਿਧਆ ਇਨ ਿਬਿਧ ਛੂਟੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇਵੈ ਨਰਹਰੇ ॥੧॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਤੂ ਛੋਿਡ ਆਲ ਜੰਜਾਲਾ ਰਾਮ ॥ ਏ ਮਨ

1113 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿੇਰਆ ਹਿਰ ਸੇਵਹ ੁ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਾਲਾ ਰਾਮ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਿਰ ਏਕੰਕਾਰ ੁ ਸਾਚਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਿਜੰਿਨ ਉਪਾਇਆ ॥ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਅਗਿਨ ਬਾਧੇ ਗੁਿਰ ਖੇਲੁ ਜਗਿਤ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਆਚਾਿਰ ਤੂ ਵੀਚਾਿਰ ਆਪੇ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸੰਜਮਜਪ ਤਪੋ ॥ ਸਖਾ ਸੈਨੁ ਿਪਆਰ ੁ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਕਾ ਜਪੁ ਜਪੋ ॥੨॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਤੂ ਿਥਰ ੁ ਰਹ ੁ ਚੋਟ ਨਖਾਵਹੀ ਰਾਮ ॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਹਿਜ ਸਮਾਵਹੀ ਰਾਮ ॥ ਗੁਣ ਗਾਇ ਰਾਮ ਰਸਾਇ ਰਸੀਅਿਹਗੁਰ ਿਗਆਨ ਅਜੰਨੁ ਸਾਰਹੇ ॥ ਤਰ੍ੈ ਲੋਕ ਦੀਪਕੁ ਸਬਿਦ ਚਾਨਣੁ ਪਚੰ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰਹੇ ॥ ਭੈ ਕਾਿਟ ਿਨਰਭਉ ਤਰਿਹਦੁਤਰ ੁ ਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਕਾਰਜ ਸਾਰਏ ॥ ਰਪੂੁ ਰੰਗੁ ਿਪਆਰ ੁ ਹਿਰ ਿਸਉ ਹਿਰ ਆਿਪ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰਏ ॥੩॥ ਏਮਨ ਮਿੇਰਆ ਤੂ ਿਕਆ ਲੈ ਆਇਆ ਿਕਆ ਲੈ ਜਾਇਸੀ ਰਾਮ ॥ ਏ ਮਨ ਮਿੇਰਆ ਤਾ ਛੁਟਸੀ ਜਾ ਭਰਮੁਚਕੁਾਇਸੀ ਰਾਮ ॥ ਧਨੁ ਸੰਿਚ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮ ਵਖਰ ੁ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਭਾਉ ਪਛਾਣਹੇ ॥ ਮਲੈੁ ਪਰਹਿਰ ਸਬਿਦਿਨਰਮਲੁ ਮਹਲੁ ਘਰ ੁ ਸਚ ੁ ਜਾਣਹੇ ॥ ਪਿਤ ਨਾਮੁ ਪਾਵਿਹ ਘਿਰ ਿਸਧਾਵਿਹ ਝੋਿਲ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਪੀ ਰਸੋ ॥ ਹਿਰਨਾਮੁ ਿਧਆਈਐ ਸਬਿਦ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਿਗ ਜਪੀਐ ਹਿਰ ਜਸੋ ॥੪॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਿਬਨੁ ਪਉੜੀਆਮਦੰਿਰ ਿਕਉ ਚੜੈ ਰਾਮ ॥ ਏ ਮਨ ਮੇਿਰਆ ਿਬਨੁ ਬੜੇੀ ਪਾਿਰ ਨ ਅੰਬੜੈ ਰਾਮ ॥ ਪਾਿਰ ਸਾਜਨੁ ਅਪਾਰ ੁ ਪਰ੍ੀਤਮੁਗੁਰ ਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਲਘੰਾਵਏ ॥ ਿਮਿਲ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕਰਿਹ ਰਲੀਆ ਿਫਿਰ ਨ ਪਛੋਤਾਵਏ ॥ ਕਿਰ ਦਇਆਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਸਾਚਾ ਹਿਰ ਨਾਮ ਸੰਗਿਤ ਪਾਵਓ ॥ ਨਾਨਕੁ ਪਇਅੰਪੈ ਸੁਣਹ ੁ ਪਰ੍ੀਤਮ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਮਨੁਸਮਝਾਵਓ ॥੫॥੬॥

ਤੁਖਾਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅੰਤਿਰ ਿਪਰੀ ਿਪਆਰ ੁ ਿਕਉ ਿਪਰ ਿਬਨੁ ਜੀਵੀਐ ਰਾਮ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਦਰਸੁ ਨ ਹੋਇ ਿਕਉ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵੀਐ ਰਾਮ ॥ਿਕਉ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵੀਐ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਜੀਵੀਐ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਕਰੇ ਿਦਨੁਰਾਤੀ ਿਪਰ ਿਬਨੁ ਿਪਆਸ ਨ ਜਾਏ ॥ ਅਪਣੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁ ਹਿਰ ਿਪਆਰੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਦ ਸਾਿਰਆ ॥ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਿਮਿਲਆ ਮੈ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਹਉ ਸਿਤਗੁਰ ਿਵਟਹ ੁਵਾਿਰਆ ॥੧॥ ਜਬ ਦੇਖ ਿਪਰ ੁ ਿਪਆਰਾ ਹਿਰ ਗੁਣ

1114 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਿਸ ਰਵਾ ਰਾਮ ॥ ਮਰੇੈ ਅੰਤਿਰ ਹੋਇ ਿਵਗਾਸੁ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਸਚ ੁ ਿਨਤ ਚਵਾ ਰਾਮ ॥ ਿਪਰ੍ਉ ਚਵਾ ਿਪਆਰੇ ਸਬਿਦਿਨਸਤਾਰੇ ਿਬਨੁ ਦੇਖ ੇ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਨ ਆਵਏ ॥ ਸਬਿਦ ਸੀਗਾਰ ੁ ਹੋਵੈ ਿਨਤ ਕਾਮਿਣ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਏ ॥ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਮਗੰਤ ਜਨ ਦੀਜੈ ਮੈ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਦੇਹ ੁ ਿਮਲਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਰ ੁ ਗੋਪਾਲੁ ਿਧਆਈ ਹਮ ਸਿਤਗੁਰਿਵਟਹ ੁ ਘੁਮਾਏ ॥੨॥ ਹਮ ਪਾਥਰ ਗੁਰ ੁਨਾਵ ਿਬਖੁ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰੀਐ ਰਾਮ ॥ ਗੁਰ ਦਵੇਹ ੁਸਬਦ ੁਸੁਭਾਇ ਮੈ ਮੂੜਿਨਸਤਾਰੀਐ ਰਾਮ ॥ ਹਮ ਮੜੂ ਮੁਗਧ ਿਕਛੁ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈ ਤੂ ਅਗੰਮੁ ਵਡ ਜਾਿਣਆ ॥ ਤੂ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁਦਇਆ ਕਿਰ ਮੇਲਿਹ ਹਮ ਿਨਰਗੁਣੀ ਿਨਮਾਿਣਆ ॥ ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਪਾਪ ਕਿਰ ਭਰਮੇ ਹਿੁਣ ਤਉ ਸਰਣਾਗਿਤਆਏ ॥ ਦਇਆ ਕਰਹ ੁਰਿਖ ਲੇਵਹ ੁਹਿਰ ਜੀਉ ਹਮ ਲਾਗਹ ਸਿਤਗੁਰ ਪਾਏ ॥੩॥ ਗੁਰ ਪਾਰਸ ਹਮ ਲੋਹ ਿਮਿਲਕੰਚਨੁ ਹੋਇਆ ਰਾਮ ॥ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ਕਾਇਆ ਗੜੁ ਸਿੋਹਆ ਰਾਮ ॥ ਕਾਇਆ ਗੜੁ ਸੋਿਹਆ ਮੇਰੈ ਪਰ੍ਿਭਮਿੋਹਆ ਿਕਉ ਸਾਿਸ ਿਗਰਾਿਸ ਿਵਸਾਰੀਐ ॥ ਅਿਦਰ੍ਸਟ ੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਪਕਿੜਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਉ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈਬਿਲਹਾਰੀਐ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਆਗੈ ਸੀਸੁ ਭੇਟ ਦੇਉ ਜੇ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਚੇ ਭਾਵੈ ॥ ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰਹ ੁਪਰ੍ਭ ਦਾਤੇ ਨਾਨਕਅੰਿਕ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥੧॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਾਿਧ ਅਪਰਪੰਰ ਅਪਰਪਰਾ ॥ ਜ ੋ ਤੁਮਿਧਆਵਿਹ ਜਗਦੀਸ ਤੇ ਜਨ ਭਉ ਿਬਖਮੁ ਤਰਾ ॥ ਿਬਖਮ ਭਉ ਿਤਨ ਤਿਰਆ ਸੁਹੇਲਾ ਿਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਿਧਆਇਆ ॥ ਗੁਰ ਵਾਿਕ ਸਿਤਗੁਰ ਜੋ ਭਾਇ ਚਲੇ ਿਤਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਿਪ ਿਮਲਾਇਆ ॥ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਿਲ ਜੋਿਤਸਮਾਣੀ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਧਰਣੀਧਰਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਾਿਧ ਅਪਰੰਪਰ ਅਪਰਪਰਾ ॥੧॥ ਤੁਮ ਸੁਆਮੀਅਗਮ ਅਥਾਹ ਤੂ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ॥ ਤੂ ਅਲਖ ਅਭਉੇ ਅਗੰਮੁ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਿਨ ਲਿਹਆ ॥ ਧਨੁਧੰਨੁ ਤੇ ਜਨ ਪੁਰਖ ਪੂਰੇ ਿਜਨ ਗੁਰ ਸੰਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਗੁਣ ਰਵੇ ॥ ਿਬਬੇਕ ਬੁਿਧ ਬੀਚਾਿਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਗੁਰ ਸਬਿਦਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਹਿਰ ਿਨਤ ਚਵੇ ॥ ਜਾ ਬਹਿਹ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਬੋਲਿਹ ਜਾ ਖੜੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਿਹਆ ॥ਤੁਮ ਸੁਆਮੀ ਅਗਮ ਅਥਾਹ ਤੂ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ॥੨॥ ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਿਹ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ਿਜਨ ਸੇਿਵਆਗੁਰਮਿਤ ਹਰੇ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਕੋਿਟ ਸਿਭ ਪਾਪ ਿਖਨੁ ਪਰਹਿਰ ਹਿਰ ਦੂਿਰ ਕਰੇ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਪਾਪ ਦੋਖ ਸਿਭ ਿਬਨਸੇ ਿਜਨ

1115 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿਨ ਿਚਿਤ ਇਕੁ ਅਰਾਿਧਆ ॥ ਿਤਨ ਕਾ ਜਨਮੁ ਸਫਿਲਓ ਸਭੁ ਕੀਆ ਕਰਤੈ ਿਜਨ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚ ੁਭਾਿਖਆ ॥ਤੇ ਧੰਨੁ ਜਨ ਵਡ ਪੁਰਖ ਪੂਰੇ ਜੋ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਜਿਪ ਭਉ ਿਬਖਮੁ ਤਰੇ ॥ ਸੇਵਕ ਜਨ ਸੇਵਿਹ ਤੇ ਪਰਵਾਣੁ ਿਜਨਸੇਿਵਆ ਗੁਰਮਿਤ ਹਰੇ ॥੩॥ ਤੂ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ਹਿਰ ਆਿਪ ਿਜਉ ਤੂ ਚਲਾਵਿਹ ਿਪਆਰੇ ਹਉ ਿਤਵੈ ਚਲਾ ॥ ਹਮਰੈਹਾਿਥ ਿਕਛੁ ਨਾਿਹ ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਿਹ ਤਾ ਹਉ ਆਇ ਿਮਲਾ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਤੂ ਹਿਰ ਮਲੇਿਹ ਸੁਆਮੀ ਸਭੁ ਿਤਨ ਕਾਲੇਖਾ ਛੁਟਿਕ ਗਇਆ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਗਣਤ ਨ ਕਿਰਅਹ ੁਕੋ ਭਾਈ ਜੋ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਹਿਰ ਮਿੇਲ ਲਇਆ ॥ ਨਾਨਕਦਇਆਲੁ ਹੋਆ ਿਤਨ ਊਪਿਰ ਿਜਨ ਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਿਨਆ ਭਲਾ ॥ ਤੂ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ਹਿਰ ਆਿਪ ਿਜਉ ਤੂਚਲਾਵਿਹ ਿਪਆਰੇ ਹਉ ਿਤਵੈ ਚਲਾ ॥੪॥੨॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਤੂ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਦੀਸੁ ਸਭ ਕਰਤਾਿਸਰ੍ਸਿਟ ਨਾਥੁ ॥ ਿਤਨ ਤੂ ਿਧਆਇਆ ਮਰੇਾ ਰਾਮੁ ਿਜਨ ਕੈ ਧੁਿਰ ਲੇਖੁ ਮਾਥੁ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਧੁਿਰ ਹਿਰ ਿਲਿਖਆਸੁਆਮੀ ਿਤਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਰਾਿਧਆ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਪਾਪ ਇਕ ਿਨਮਖ ਸਿਭ ਲਾਥੇ ਿਜਨ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਹਿਰਜਾਿਪਆ ॥ ਧਨੁ ਧਨੰੁ ਤੇ ਜਨ ਿਜਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਿਪਆ ਿਤਨ ਦੇਖੇ ਹਉ ਭਇਆ ਸਨਾਥੁ ॥ ਤੂ ਜਗਜੀਵਨੁਜਗਦੀਸੁ ਸਭ ਕਰਤਾ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਨਾਥੁ ॥੧॥ ਤੂ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਭਰਪੂਿਰ ਸਭ ਊਪਿਰ ਸਾਚ ੁ ਧਣੀ ॥ ਿਜਨਜਿਪਆ ਹਿਰ ਮਿਨ ਚੀਿਤ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਿਪ ਮੁਕਤੁ ਘਣੀ ॥ ਿਜਨ ਜਿਪਆ ਹਿਰ ਤੇ ਮੁਕਤ ਪਰ੍ਾਣੀ ਿਤਨ ਕੇ ਊਜਲਮੁਖ ਹਿਰ ਦੁਆਿਰ ॥ ਓਇ ਹਲਿਤ ਪਲਿਤ ਜਨ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ਹਿਰ ਰਾਿਖ ਲੀਏ ਰਖਨਹਾਿਰ ॥ ਹਿਰ ਸੰਤਸੰਗਿਤਜਨ ਸੁਣਹ ੁਭਾਈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਸੇਵਾ ਸਫਲ ਬਣੀ ॥ ਤੂ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਭਰਪੂਿਰ ਸਭ ਊਪਿਰ ਸਾਚ ੁਧਣੀ॥੨॥ ਤੂ ਥਾਨ ਥਨੰਤਿਰ ਹਿਰ ਏਕੁ ਹਿਰ ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਿਵਆ ॥ ਵਿਣ ਿਤਰ੍ਿਣ ਿਤਰ੍ਭਵਿਣ ਸਭ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਮੁਿਖ ਹਿਰਹਿਰ ਨਾਮੁ ਚਿਵਆ ॥ ਸਿਭ ਚਵਿਹ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਕਰਤੇ ਅਸੰਖ ਅਗਣਤ ਹਿਰ ਿਧਆਵਏ ॥ ਸੋ ਧਨੰੁ ਧਨੁ ਹਿਰਸੰਤੁ ਸਾਧੂ ਜੋ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਕਰਤੇ ਭਾਵਏ ॥ ਸੋ ਸਫਲੁ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹ ੁਕਰਤੇ ਿਜਸੁ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦ ਚਿਵਆ ॥ਤੂ ਥਾਨ ਥਨਤੰਿਰ ਹਿਰ ਏਕੁ ਹਿਰ ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਿਵਆ ॥੩॥ ਤੇਰੀ ਭਗਿਤ ਭਡੰਾਰ ਅਸੰਖ ਿਜਸੁ ਤੂ ਦੇਵਿਹ ਮੇਰੇਸੁਆਮੀ ਿਤਸੁ ਿਮਲਿਹ ॥ ਿਜਸ ਕੈ ਮਸਤਿਕ ਗੁਰ ਹਾਥੁ ਿਤਸੁ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਿਟਕਿਹ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਿਹਰਦੈ

1116 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਟਕਿਹ ਿਤਸ ਕੈ ਿਜਸੁ ਅੰਤਿਰ ਭਉ ਭਾਵਨੀ ਹੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਭੈ ਿਕਨੈ ਨ ਪਰ੍ੇਮੁ ਪਾਇਆ ਿਬਨੁ ਭੈ ਪਾਿਰ ਨ ਉਤਿਰਆਕੋਈ ॥ ਭਉ ਭਾਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨਾਨਕ ਿਤਸਿਹ ਲਾਗੈ ਿਜਸੁ ਤੂ ਆਪਣੀ ਿਕਰਪਾ ਕਰਿਹ ॥ ਤੇਰੀ ਭਗਿਤ ਭੰਡਾਰ ਅਸੰਖਿਜਸੁ ਤੂ ਦੇਵਿਹ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਿਤਸੁ ਿਮਲਿਹ ॥੪॥੩॥ ਤੁਖਾਰੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ੁ ਗੁਰਸਿਤਗੁਰ ਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥ ਦੁਰਮਿਤ ਮਲੈੁ ਹਰੀ ਅਿਗਆਨੁ ਅਧੰਰੇ ੁਗਇਆ ॥ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਾਇਆ ਅਿਗਆਨੁਗਵਾਇਆ ਅੰਤਿਰ ਜੋਿਤ ਪਰ੍ਗਾਸੀ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖ ਿਖਨ ਮਿਹ ਿਬਨਸੇ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਪਰ੍ਭੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ਹਿਰ ਆਿਪ ਕਰਤੈ ਪੁਰਬੁ ਕੀਆ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਕੁਲਖਿੇਤ ਨਾਵਿਣ ਗਇਆ ॥ ਨਾਵਣੁ ਪੁਰਬੁ ਅਭੀਚ ੁ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰਦਰਸੁ ਭਇਆ ॥੧॥ ਮਾਰਿਗ ਪੰਿਥ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰਿਗ ਿਸਖਾ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਬਣੀ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁਿਨਮਖ ਿਵਖਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਬਣੀ ਪਰ੍ਭ ਕੇਰੀ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਵੇਖਿਣ ਆਇਆ ॥ ਿਜਨ ਦਰਸੁ ਸਿਤਗੁਰਗੁਰ ੂ ਕੀਆ ਿਤਨ ਆਿਪ ਹਿਰ ਮਲੇਾਇਆ ॥ ਤੀਰਥ ਉਦਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਕੀਆ ਸਭ ਲੋਕ ਉਧਰਣ ਅਰਥਾ ॥ਮਾਰਿਗ ਪੰਿਥ ਚਲੇ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰਿਗ ਿਸਖਾ ॥੨॥ ਪਰ੍ਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖਿੇਤ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹੋਆ ॥ਖਬਿਰ ਭਈ ਸੰਸਾਿਰ ਆਏ ਤਰ੍ੈ ਲੋਆ ॥ ਦੇਖਿਣ ਆਏ ਤੀਿਨ ਲੋਕ ਸੁਿਰ ਨਰ ਮੁਿਨ ਜਨ ਸਿਭ ਆਇਆ ॥ ਿਜਨਪਰਿਸਆ ਗੁਰ ੁਸਿਤਗੁਰ ੂ ਪੂਰਾ ਿਤਨ ਕੇ ਿਕਲਿਵਖ ਨਾਸ ਗਵਾਇਆ ॥ ਜੋਗੀ ਿਦਗੰਬਰ ਸੰਿਨਆਸੀ ਖਟ ੁਦਰਸਨਕਿਰ ਗਏ ਗੋਸਿਟ ਢੋਆ ॥ ਪਰ੍ਥਮ ਆਏ ਕੁਲਖਿੇਤ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਬੁ ਹਆੋ ॥੩॥ ਦੁਤੀਆ ਜਮੁਨ ਗਏਗੁਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥ ਜਾਗਾਤੀ ਿਮਲੇ ਦੇ ਭੇਟ ਗੁਰ ਿਪਛੈ ਲਘੰਾਇ ਦੀਆ ॥ ਸਭ ਛੁਟੀਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਪਛੈ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਮਾਰਿਗ ਜੋ ਪਿੰਥ ਚਾਲ ੇ ਿਤਨ ਜਮੁਜਾਗਾਤੀ ਨੇਿੜ ਨ ਆਇਆ ॥ ਸਭ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੂ ਜਗਤੁ ਬੋਲੈ ਗੁਰ ਕੈ ਨਾਇ ਲਇਐ ਸਿਭ ਛੁਟਿਕ ਗਇਆ ॥ਦੁਤੀਆ ਜਮਨੁ ਗਏ ਗੁਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪਨੁ ਕੀਆ ॥੪॥ ਿਤਰ੍ਤੀਆ ਆਏ ਸੁਰਸਰੀ ਤਹ ਕਉਤਕੁ ਚਲਤੁਭਇਆ ॥ ਸਭ ਮਹੋੀ ਦੇਿਖ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਸੰਤ ਿਕਨ ੈ ਆਢ ੁ ਨ ਦਾਮੁ ਲਇਆ ॥ ਆਢ ੁ ਦਾਮੁ ਿਕਛੁਪਇਆ ਨ ਬਲੋਕ ਜਾਗਾਤੀਆ ਮੋਹਣ ਮੁੰਦਿਣ ਪਈ ॥ ਭਾਈ ਹਮ ਕਰਹ ਿਕਆ ਿਕਸੁ ਪਾਿਸ ਮ ਗਹ ਸਭ

1117 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਾਿਗ ਸਿਤਗੁਰ ਿਪਛੈ ਪਈ ॥ ਜਾਗਾਤੀਆ ਉਪਾਵ ਿਸਆਣਪ ਕਿਰ ਵੀਚਾਰ ੁ ਿਡਠਾ ਭਿੰਨ ਬਲੋਕਾ ਸਿਭ ਉਿਠਗਇਆ ॥ ਿਤਰ੍ਤੀਆ ਆਏ ਸੁਰਸਰੀ ਤਹ ਕਉਤਕੁ ਚਲਤੁ ਭਇਆ ॥੫॥ ਿਮਿਲ ਆਏ ਨਗਰ ਮਹਾ ਜਨਾ ਗੁਰਸਿਤਗੁਰ ਓਟ ਗਹੀ ॥ ਗੁਰ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁਗੋਿਵਦੁ ਪੁਿਛ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਕੀਤਾ ਸਹੀ ॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਸਭਨੀ ਸਹੀਕੀਤਾ ਸੁਿਕ ਪਰ੍ਿਹਲਾਿਦ ਸਰ੍ੀਰਾਿਮ ਕਿਰ ਗੁਰ ਗੋਿਵਦੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਦੇਹੀ ਨਗਿਰ ਕੋਿਟ ਪੰਚ ਚੋਰ ਵਟਵਾਰੇਿਤਨ ਕਾ ਥਾਉ ਥੇਹ ੁਗਵਾਇਆ ॥ ਕੀਰਤਨ ਪੁਰਾਣ ਿਨਤ ਪੁੰਨ ਹੋਵਿਹ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਨਾਨਿਕ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਲਹੀ ॥ਿਮਿਲ ਆਏ ਨਗਰ ਮਹਾ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਓਟ ਗਹੀ ॥੬॥੪॥੧੦॥

ਤੁਖਾਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਘੋਿਲ ਘੁਮਾਈ ਲਾਲਨਾ ਗੁਿਰ ਮਨੁ ਦੀਨਾ ॥ ਸੁਿਣ ਸਬਦੁ ਤੁਮਾਰਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਿਜਉਜਲ ਮੀਨਾ ਲਾਗਾ ਰਗੰੁ ਮੁਰਾਰਾ ॥ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ਠਾਕੁਰ ਤਰੇਾ ਮਹਲੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਸਗਲ ਗੁਣਾ ਕੇ ਦਾਤੇਸੁਆਮੀ ਿਬਨਉ ਸੁਨਹ ੁ ਇਕ ਦੀਨਾ ॥ ਦਹੇ ੁ ਦਰਸੁ ਨਾਨਕ ਬਿਲਹਾਰੀ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲ ਬਿਲ ਕੀਨਾ ॥੧॥ ਇਹੁਤਨੁ ਮਨੁ ਤੇਰਾ ਸਿਭ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥ ਖੰਨੀਐ ਵੰਞਾ ਦਰਸਨ ਤੇਰੇ ॥ ਦਰਸਨ ਤਰੇੇ ਸੁਿਣ ਪਰ੍ਭ ਮਰੇੇ ਿਨਮਖ ਿਦਰ੍ਸਿਟਪੇਿਖ ਜੀਵਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਸੁਨੀਜੈ ਤਰੇਾ ਿਕਰਪਾ ਕਰਿਹ ਤ ਪੀਵਾ ॥ ਆਸ ਿਪਆਸੀ ਿਪਰ ਕੈ ਤਾਈ ਿਜਉਚਾਿਤਰ੍ਕੁ ਬੂੰਦੇਰੇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਹਾਰੀ ਦਹੇ ੁ ਦਰਸੁ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ॥੨॥ ਤੂ ਸਾਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਸਾਹੁਅਿਮਤਾ ॥ ਤੂ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਪਆਰਾ ਪਰ੍ਾਨ ਿਹਤ ਿਚਤਾ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਤਾ ਸਗਲ ਰੰਗ ਬਿਨ ਆਏ ॥ਸੋਈ ਕਰਮੁ ਕਮਾਵੈ ਪਰ੍ਾਣੀ ਜੇਹਾ ਤੂ ਫਰੁਮਾਏ ॥ ਜਾ ਕਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸੁਿਰ ਿਤਿਨ ਸਾਧਸਿੰਗ ਮਨੁ ਿਜਤਾ ॥ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਹਾਰੀ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਤਉ ਿਦਤਾ ॥੩॥ ਿਨਰਗੁਣੁ ਰਾਿਖ ਲੀਆ ਸੰਤਨ ਕਾ ਸਦਕਾ ॥ਸਿਤਗੁਿਰ ਢਾਿਕ ਲੀਆ ਮਿੋਹ ਪਾਪੀ ਪੜਦਾ ॥ ਢਾਕਨਹਾਰੇ ਪਰ੍ਭੂ ਹਮਾਰੇ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਿਬਗਤ ਸੁਆਮੀ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਿਬਧਾਤੇ ॥ ਉਸਤਿਤ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਤੁਮਾਰੀ ਕਉਣੁ ਕਹੈ ਤੂਕਦ ਕਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਤਾ ਕੈ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਮਲੈ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਿਨਮਕਾ ॥੪॥੧॥੧੧॥

1118 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਰੇੇ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਨਤ ਗਾਵੀਐ ਰੇ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁਨ ਜਾਈ ਹਿਰ ਲਿਖਆ ਗੁਰ ੁਪੂਰਾ ਿਮਲੈ ਲਖਾਵੀਐ ਰੇ ॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸੁ ਆਪੇ ਿਕਰਪਾ ਕਰੇ ਮਰੇਾ ਸੁਆਮੀ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਵੀਐ ਰੇ ॥ ਸਭੁ ਕੋ ਭਗਿਤਕਰੇ ਹਿਰ ਕੇਰੀ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਵੀਐ ਰੇ ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਹਿਰ ਪਿਹ ਹਿਰ ਦਵੇੈ ਤਾ ਨਾਮੁਿਧਆਵੀਐ ਰੇ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਾਮੁ ਦਇੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਿਤਸੁ ਲੇਖਾ ਸਭੁ ਛਡਾਵੀਐ ਰੇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿਹਸੇ ਧੰਨੁ ਜਨ ਕਹੀਅਿਹ ਿਤਨ ਮਸਤਿਕ ਭਾਗੁ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਵੀਐ ਰੇ ॥ ਿਤਨ ਦੇਖੇ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਿਬਗਸੈ ਿਜਉਸੁਤੁ ਿਮਿਲ ਮਾਤ ਗਿਲ ਲਾਵੀਐ ਰੇ ॥੩॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਹਿਰ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਮੋ ਕਉ ਦੇਹ ੁ ਮਤੀ ਿਜਤੁਹਿਰ ਪਾਵੀਐ ਰੇ ॥ ਿਜਉ ਬਛੁਰਾ ਦਿੇਖ ਗਊ ਸੁਖੁ ਮਾਨੈ ਿਤਉ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗਿਲ ਲਾਵੀਐ ਰੇ ॥੪॥੧॥

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਰੇੇ ਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਗੁਨ ਕਹ ੁਰੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਕੇ ਚਰਨ ਧਇੋ ਧੋਇ ਪੂਜਹ ੁਇਨ ਿਬਿਧ ਮੇਰਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਲਹ ੁਰੇ ॥ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮਹੋ ੁਅਿਭਮਾਨੁ ਿਬਖੈ ਰਸ ਇਨ ਸੰਗਿਤ ਤੇ ਤੂ ਰਹ ੁਰੇ ॥ ਿਮਿਲ ਸਤਸੰਗਿਤ ਕੀਜੈ ਹਿਰਗੋਸਿਟ ਸਾਧੂ ਿਸਉ ਗੋਸਿਟ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸਾਇਣੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਹਿਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਾਮ ਰਮਹ ੁ ਰੇ ॥੧॥

1119 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅੰਤਰ ਕਾ ਅਿਭਮਾਨੁ ਜੋਰ ੁ ਤੂ ਿਕਛੁ ਿਕਛੁ ਿਕਛੁ ਜਾਨਤਾ ਇਹ ੁਦੂਿਰ ਕਰਹ ੁਆਪਨ ਗਹ ੁਰੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉਹਿਰ ਦਇਆਲ ਹੋਹ ੁਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਸੰਤਨ ਕੀ ਧੂਿਰ ਕਿਰ ਹਰੇ ॥੨॥੧॥੨॥

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਾਈ ਸੰਤਸੰਿਗ ਜਾਗੀ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਰੰਗ ਦਖੇੈ ਜਪਤੀ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਰਸਨ ਿਪਆਸ ਲੋਚਨਤਾਰ ਲਾਗੀ ॥ ਿਬਸਰੀ ਿਤਆਸ ਿਬਡਾਨੀ ॥੧॥ ਅਬ ਗੁਰ ੁ ਪਾਇਓ ਹੈ ਸਹਜ ਸੁਖਦਾਇਕ ਦਰਸਨੁਪੇਖਤ ਮਨੁ ਲਪਟਾਨੀ ॥ ਦਿੇਖ ਦਮਦੋਰ ਰਹਸੁ ਮਿਨ ਉਪਿਜਓ ਨਾਨਕ ਿਪਰ੍ਅ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਬਾਨੀ ॥੨॥੧॥

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਦੀਨ ਿਬਨਉ ਸੁਨੁ ਦਇਆਲ ॥ ਪੰਚ ਦਾਸ ਤੀਿਨ ਦੋਖੀ ਏਕ ਮਨੁ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ॥ ਰਾਖੁ ਹੋ ਿਕਰਪਾਲ ॥ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਕ ਜਤਨ ਗਵਨੁ ਕਰਉ ॥ ਖਟੁ ਕਰਮ ਜਗੁਿਤ ਿਧਆਨੁ ਧਰਉ ॥ ਉਪਾਵ ਸਗਲ ਕਿਰਹਾਿਰਓ ਨਹ ਨਹ ਹਟੁਿਹ ਿਬਕਰਾਲ ॥੧॥ ਸਰਿਣ ਬੰਦਨ ਕਰਣੁਾ ਪਤੇ ॥ ਭਵ ਹਰਣ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰਹਰੇ ॥ ਏਕ ਤੂਹੀ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥ ਪਰ੍ਭ ਚਰਨ ਨਾਨਕ ਆਸਰੋ ॥ ਉਧਰੇ ਭਰ੍ਮ ਮਹੋ ਸਾਗਰ ॥ ਲਿਗਸੰਤਨਾ ਪਗ ਪਾਲ ॥੨॥੧॥੨॥

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਰਨੀ ਆਇਓ ਨਾਥ ਿਨਧਾਨ ॥ ਨਾਮ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਗੀ ਮਨ ਭੀਤਿਰ ਮਾਗਨ ਕਉ ਹਿਰ ਦਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੁਖਦਾਈ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਰਾਖਹ ੁ ਮਾਨ ॥ ਦਹੇ ੁ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਗੁਨ ਰਸਨਬਖਾਨ ॥੧॥ ਗੋਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੋਿਬਦ ਦਮੋਦਰ ਿਨਰਮਲ ਕਥਾ ਿਗਆਨ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਿਰ ਕੈ ਰੰਿਗਰਾਗਹ ੁ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਿੰਗ ਿਧਆਨ ॥੨॥੧॥੩॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕੋ ਮਿਨ ਚਾਉ ॥ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਸਤਸਿੰਗ ਿਮਲਾਵਹ ੁ ਤੁਮ ਦਵੇਹ ੁ ਅਪਨੋ ਨਾਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰਉ ਸੇਵਾ ਸਤ ਪੁਰਖ ਿਪਆਰੇ

1120 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਤ ਸੁਨੀਐ ਤਤ ਮਿਨ ਰਹਸਾਉ ॥ ਵਾਰੀ ਫੇਰੀ ਸਦਾ ਘੁਮਾਈ ਕਵਨੁ ਅਨੂਪੁ ਤੇਰ ੋ ਠਾਉ ॥੧॥ ਸਰਬਪਰ੍ਿਤਪਾਲਿਹ ਸਗਲ ਸਮਾਲਿਹ ਸਗਿਲਆ ਤੇਰੀ ਛਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭ ਪੁਰਖ ਿਬਧਾਤੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਤੁਝਿਹਿਦਖਾਉ ॥੨॥੨॥੪॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਕੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਆਰੀ ॥ ਮਗਨ ਮਨੈ ਮਿਹ ਿਚਤਵਉ ਆਸਾਨਨੈਹ ੁਤਾਰ ਤੁਹਾਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਓਇ ਿਦਨ ਪਹਰ ਮੂਰਤ ਪਲ ਕਸੈੇ ਓਇ ਪਲ ਘਰੀ ਿਕਹਾਰੀ ॥ ਖੂਲੇ ਕਪਟਧਪਟ ਬੁਿਝ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜੀਵਉ ਪੇਿਖ ਦਰਸਾਰੀ ॥੧॥ ਕਉਨੁ ਸੁ ਜਤਨੁ ਉਪਾਉ ਿਕਨੇਹਾ ਸੇਵਾ ਕਉਨ ਬੀਚਾਰੀ ॥ਮਾਨੁ ਅਿਭਮਾਨੁ ਮੋਹ ੁ ਤਿਜ ਨਾਨਕ ਸੰਤਹ ਸੰਿਗ ਉਧਾਰੀ ॥੨॥੩॥੫॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰਗੁਨ ਗਾਵਹ ੁ॥ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਗੋਪਾਲ ਗਿੋਬਦੇ ਅਪਨਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵਹ ੁ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਿਢ ਲੀਏ ਪਰ੍ਭ ਆਨ ਿਬਖੈਤੇ ਸਾਧਸੰਿਗ ਮਨੁ ਲਾਵਹ ੁ ॥ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਮੋਹ ੁ ਕਿਟਓ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਅਪਨਾ ਦਰਸੁ ਿਦਖਾਵਹ ੁ॥੧॥ ਸਭ ਕੀ ਰੇਨਹੋਇ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਅਹਬੰੁਿਧ ਤਜਾਵਹ ੁ ॥ ਅਪਨੀ ਭਗਿਤ ਦਿੇਹ ਦਇਆਲਾ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪਾਵਹੁ॥੨॥੪॥੬॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਜਾਤ ॥ ਤਿਜ ਗੋਪਾਲ ਆਨ ਰੰਿਗ ਰਾਚਤਿਮਿਥਆ ਪਿਹਰਤ ਖਾਤ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਨੁ ਜੋਬਨੁ ਸੰਪ ੈ ਸੁਖ ਭਗਵੈ ਸਿੰਗ ਨ ਿਨਬਹਤ ਮਾਤ ॥ ਿਮਰ੍ਗ ਿਤਰ੍ਸਨਾਦਿੇਖ ਰਿਚਓ ਬਾਵਰ ਦਰ੍ੁਮ ਛਾਇਆ ਰੰਿਗ ਰਾਤ ॥੧॥ ਮਾਨ ਮਹੋ ਮਹਾ ਮਦ ਮੋਹਤ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਕੈ ਖਾਤ ॥ ਕਰੁਗਿਹ ਲੇਹ ੁ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਕਉ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਹੋਇ ਸਹਾਤ ॥੨॥੫॥੭॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਕੋਇ ਨਚਾਲਿਸ ਸਾਥ ॥ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਕਰਣੁਾਪਿਤ ਸੁਆਮੀ ਅਨਾਥਾ ਕੇ ਨਾਥ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਤ ਸੰਪਿਤ ਿਬਿਖਆਰਸ ਭਗਵਤ ਨਹ ਿਨਬਹਤ ਜਮ ਕੈ ਪਾਥ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਗਾਉ ਗੁਨ ਗੋਿਬਦੰ ਉਧਰ ੁ ਸਾਗਰ ਕੇ ਖਾਤ ॥੧॥ਸਰਿਨ ਸਮਰਥ ਅਕਥ ਅਗੋਚਰ ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਦਖੁ ਲਾਥ ॥ ਨਾਨਕ ਦੀਨ ਧਿੂਰ ਜਨ ਬ ਛਤ ਿਮਲੈ ਿਲਖਤਧੁਿਰ ਮਾਥ ॥੨॥੬॥੮॥

ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਬਸਰਤ ਨਾਿਹ ਮਨ ਤੇ ਹਰੀ ॥ ਅਬ ਇਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮਹਾ ਪਰ੍ਬਲ ਭਈ ਆਨ ਿਬਖੈ ਜਰੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੂਦੰ ਕਹਾ

1121 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਆਿਗ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਮੀਨ ਰਹਤ ਨ ਘਰੀ ॥ ਗੁਨ ਗੋਪਾਲ ਉਚਾਰ ੁ ਰਸਨਾ ਟੇਵ ਏਹ ਪਰੀ ॥੧॥ ਮਹਾ ਨਾਦਕੁਰੰਕ ਮੋਿਹਓ ਬੇਿਧ ਤੀਖਨ ਸਰੀ ॥ ਪਰ੍ਭ ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਸਾਲ ਨਾਨਕ ਗਾਿਠ ਬਾਿਧ ਧਰੀ ॥੨॥੧॥੯॥ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਬਸਤ ਿਰਦ ਮਿਹ ਖਰੋ ॥ ਭਰਮ ਭੀਿਤ ਿਨਵਾਿਰ ਠਾਕੁਰ ਗਿਹ ਲੇਹ ੁਅਪਨੀ ਓਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਧਕ ਗਰਤ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਕਿਰ ਦਇਆ ਚਾਰਹ ੁਧਰੋ ॥ ਸਤੰਸਿੰਗ ਹਿਰ ਚਰਨ ਬੋਿਹਥ ਉਧਰਤੇਲੈ ਮੋਰ ॥੧॥ ਗਰਭ ਕੁਟੰ ਮਿਹ ਿਜਨਿਹ ਧਾਿਰਓ ਨਹੀ ਿਬਖੈ ਬਨ ਮਿਹ ਹੋਰ ॥ ਹਿਰ ਸਕਤ ਸਰਨ ਸਮਰਥ ਨਾਨਕਆਨ ਨਹੀ ਿਨਹੋਰ ॥੨॥੨॥੧੦॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਰਾਮ ਬਖਾਨੁ ॥ ਗੁਨ ਗਪਾਲ ਉਚਾਰੁਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਭਏ ਕਲਮਲ ਹਾਨ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਆਿਗ ਚਲਨਾ ਸਗਲ ਸੰਪਤ ਕਾਲੁ ਿਸਰ ਪਿਰ ਜਾਨੁ ॥ ਿਮਥਨਮਹੋ ਦੁਰੰਤ ਆਸਾ ਝੂਠੁ ਸਰਪਰ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਸਿਤ ਪੁਰਖ ਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਿਰਦੈ ਧਾਰਹ ੁ ਿਧਆਨੁ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁਲਾਭੁ ਨਾਨਕ ਬਸਤੁ ਇਹ ਪਰਵਾਨੁ ॥੨॥੩॥੧੧॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੋ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਕਿਲਕਲੇਸ ਨ ਕਛੁ ਿਬਆਪ ੈ ਸੰਤਸੰਿਗ ਿਬਉਹਾਰ ੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਆਿਪ ਰਾਿਖਓ ਨਹ ਉਪਜਤਉਬਕੇਾਰ ੁ ॥ ਿਜਸੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ਿਸਮਰੈ ਿਤਸੁ ਦਹਤ ਨਹ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥੧॥ ਸੁਖ ਮਗੰਲ ਆਨੰਦ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭਚਰਨ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਸਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਨਾਗਤੀ ਤੇਰੇ ਸਤੰਨਾ ਕੀ ਛਾਰ ੁ ॥੨॥੪॥੧੨॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਧਰ੍ਗੁ ਸਰ੍ਤੋ ॥ ਜੀਵਨ ਰਪੂ ਿਬਸਾਿਰ ਜੀਵਿਹ ਿਤਹ ਕਤ ਜੀਵਨ ਹੋਤ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਾਤ ਪੀਤਅਨੇਕ ਿਬੰਜਨ ਜੈਸੇ ਭਾਰ ਬਾਹਕ ਖੋਤ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਮਹਾ ਸਰ੍ਮੁ ਪਾਇਆ ਜੈਸੇ ਿਬਰਖ ਜੰਤੀ ਜੋਤ ॥੧॥ ਤਿਜਗਪਾਲ ਿਜ ਆਨ ਲਾਗੇ ਸੇ ਬਹ ੁ ਪਰ੍ਕਾਰੀ ਰੋਤ ॥ ਕਰ ਜੋਿਰ ਨਾਨਕ ਦਾਨੁ ਮਾਗੈ ਹਿਰ ਰਖਉ ਕੰਿਠ ਪਰਤੋ॥੨॥੫॥੧੩॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੰਤਹ ਧੂਿਰ ਲੇ ਮੁਿਖ ਮਲੀ ॥ ਗੁਣਾ ਅਚਤੁ ਸਦਾ ਪੂਰਨ ਨਹਦੋਖ ਿਬਆਪਿਹ ਕਲੀ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਕਾਰਜ ਸਰਬ ਪੂਰਨ ਈਤ ਊਤ ਨ ਹਲੀ ॥ ਪਰ੍ਭ ਏਕਅਿਨਕ ਸਰਬਤ ਪੂਰਨ ਿਬਖੈ ਅਗਿਨ ਨ ਜਲੀ ॥੧॥ ਗਿਹ ਭੁਜਾ ਲੀਨੋ ਦਾਸੁ ਅਪਨੋ ਜੋਿਤ ਜੋਤੀ ਰਲੀ ॥ਪਰ੍ਭ ਚਰਨ ਸਰਨ ਅਨਾਥੁ ਆਇਓ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਚਲੀ ॥੨॥੬॥੧੪॥ ਕੇਦਾਰਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥

1122 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਨ ਰਚੁੈ ॥ ਕੋਿਟ ਸ ਿਤ ਅਨਦੰ ਪੂਰਨ ਜਲਤ ਛਾਤੀ ਬੁਝੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤ ਮਾਰਿਗ ਚਲਤਪਰ੍ਾਨੀ ਪਿਤਤ ਉਧਰੇ ਮੁਚੈ ॥ ਰੇਨੁ ਜਨ ਕੀ ਲਗੀ ਮਸਤਿਕ ਅਿਨਕ ਤੀਰਥ ਸੁਚੈ ॥੧॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਧਆਨਭੀਤਿਰ ਘਿਟ ਘਟਿਹ ਸੁਆਮੀ ਸੁਝੈ ॥ ਸਰਿਨ ਦਵੇ ਅਪਾਰ ਨਾਨਕ ਬਹਿੁਰ ਜਮੁ ਨਹੀ ਲੁਝੈ ॥੨॥੭॥੧੫॥

ਕੇਦਾਰਾ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਮਲੁ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਪਆਿਰਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ਸਰਬਤਰ੍ ਮੈ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਮਾਰਗੁ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਹਿਰਕੀਆ ਸੰਤਨ ਸੰਿਗ ਜਾਤਾ ॥ ਸੰਤਨ ਸੰਿਗ ਜਾਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ਘਿਟ ਘਿਟ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲਆ ॥ ਜੋ ਸਰਨੀਆਵੈ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਵੈ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਭੰਨੈ ਘਾਿਲਆ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਿਨਿਧ ਗਾਏ ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਪਰ੍ੇਮ ਮਹਾ ਰਸ ਮਾਤਾ ॥ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾਈ ਤੂ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਜਨ ਬਿੇਧਆ ਸੇ ਆਨ ਕਤਜਾਹੀ ॥ ਮੀਨੁ ਿਬਛੋਹਾ ਨਾ ਸਹੈ ਜਲ ਿਬਨੁ ਮਿਰ ਪਾਹੀ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਰਹੀਐ ਦੂਖ ਿਕਿਨ ਸਹੀਐ ਚਾਿਤਰ੍ਕਬੂੰਦ ਿਪਆਿਸਆ ॥ ਕਬ ਰੈਿਨ ਿਬਹਾਵੈ ਚਕਵੀ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸੂਰਜ ਿਕਰਿਣ ਪਰ੍ਗਾਿਸਆ ॥ ਹਿਰ ਦਰਿਸ ਮਨੁਲਾਗਾ ਿਦਨਸੁ ਸਭਾਗਾ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਹੀ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੈ ਬੇਨੰਤੀ ਕਤ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਪਰ੍ਾਣ ਿਟਕਾਹੀ॥੨॥ ਸਾਸ ਿਬਨਾ ਿਜਉ ਦਹੇਰੁੀ ਕਤ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ॥ ਦਰਸ ਿਬਹਨੂਾ ਸਾਧ ਜਨੁ ਿਖਨੁ ਿਟਕਣੁ ਨ ਆਵੈ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁਜ ੋ ਰਹਣਾ ਨਰਕੁ ਸੋ ਸਹਣਾ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਬੇਿਧਆ ॥ ਹਿਰ ਰਿਸਕ ਬਰੈਾਗੀ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਕਤਹੁਨ ਜਾਇ ਿਨਖੇਿਧਆ ॥ ਹਿਰ ਿਸਉ ਜਾਇ ਿਮਲਣਾ ਸਾਧਸਿੰਗ ਰਹਣਾ ਸੋ ਸੁਖੁ ਅਿੰਕ ਨ ਮਾਵੈ ॥ ਹੋਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲਨਾਨਕ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਚਰਨਹ ਸੰਿਗ ਸਮਾਵੈ ॥੩॥ ਖੋਜਤ ਖਜੋਤ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲੇ ਹਿਰ ਕਰਣੁਾ ਧਾਰੇ ॥ਿਨਰਗੁਣੁ ਨੀਚ ੁਅਨਾਥੁ ਮੈ ਨਹੀ ਦਖੋ ਬੀਚਾਰੇ ॥ ਨਹੀ ਦੋਖ ਬੀਚਾਰੇ ਪੂਰਨ ਸੁਖ ਸਾਰੇ ਪਾਵਨ ਿਬਰਦੁ ਬਖਾਿਨਆ ॥ਭਗਿਤ ਵਛਲੁ ਸੁਿਨ ਅੰਚਲ ਗਿਹਆ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਰ ਸਮਾਿਨਆ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਪਾਇਆ ਸਹਜਸੁਭਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖ ਹਾਰੇ ॥ ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਲੀਨੇ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਉਿਰ ਹਾਰੇ ॥੪॥੧॥

1123 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਕੇਦਾਰਾ ਬਾਣੀ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਉਸਤਿਤ ਿਨਦੰਾ ਦਊੋ ਿਬਬਰਿਜਤ ਤਜਹ ੁ ਮਾਨੁ ਅਿਭਮਾਨਾ ॥ ਲੋਹਾ ਕੰਚਨੁ ਸਮ ਕਿਰ ਜਾਨਿਹ ਤੇ ਮਰੂਿਤਭਗਵਾਨਾ ॥੧॥ ਤਰੇਾ ਜਨੁ ਏਕੁ ਆਧੁ ਕੋਈ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹ ੁ ਿਬਬਰਿਜਤ ਹਿਰ ਪਦੁ ਚੀਨੈ ਸੋਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਰਜ ਗੁਣ ਤਮ ਗੁਣ ਸਤ ਗੁਣ ਕਹੀਐ ਇਹ ਤਰੇੀ ਸਭ ਮਾਇਆ ॥ ਚਉਥੇ ਪਦ ਕਉ ਜੋ ਨਰ ੁਚੀਨੈਿਤਨ ਹੀ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥ ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨੇਮ ਸੁਿਚ ਸੰਜਮ ਸਦਾ ਰਹੈ ਿਨਹਕਾਮਾ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਰੁਮਾਇਆ ਭਰ੍ਮੁ ਚਕੂਾ ਿਚਤਵਤ ਆਤਮ ਰਾਮਾ ॥੩॥ ਿਜਹ ਮਦੰਿਰ ਦੀਪਕੁ ਪਰਗਾਿਸਆ ਅੰਧਕਾਰ ੁ ਤਹ ਨਾਸਾ ॥ਿਨਰਭਉ ਪੂਿਰ ਰਹੇ ਭਰ੍ਮੁ ਭਾਗਾ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਜਨ ਦਾਸਾ ॥੪॥੧॥ ਿਕਨਹੀ ਬਨਿਜਆ ਕ ਸੀ ਤ ਬਾ ਿਕਨਹੀਲਉਗ ਸੁਪਾਰੀ ॥ ਸੰਤਹ ੁਬਨਿਜਆ ਨਾਮੁ ਗੋਿਬਦ ਕਾ ਐਸੀ ਖੇਪ ਹਮਾਰੀ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਿਬਆਪਾਰੀ ॥ਹੀਰਾ ਹਾਿਥ ਚਿੜਆ ਿਨਰਮੋਲਕੁ ਛੂਿਟ ਗਈ ਸੰਸਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਚੇ ਲਾਏ ਤਉ ਸਚ ਲਾਗੇ ਸਾਚੇਕੇ ਿਬਉਹਾਰੀ ॥ ਸਾਚੀ ਬਸਤੁ ਕੇ ਭਾਰ ਚਲਾਏ ਪਹਚੁੇ ਜਾਇ ਭੰਡਾਰੀ ॥੨॥ ਆਪਿਹ ਰਤਨ ਜਵਾਹਰ ਮਾਿਨਕਆਪੈ ਹੈ ਪਾਸਾਰੀ ॥ ਆਪੈ ਦਹ ਿਦਸ ਆਪ ਚਲਾਵੈ ਿਨਹਚਲੁ ਹੈ ਿਬਆਪਾਰੀ ॥੩॥ ਮਨੁ ਕਿਰ ਬੈਲੁ ਸੁਰਿਤਕਿਰ ਪੈਡਾ ਿਗਆਨ ਗੋਿਨ ਭਿਰ ਡਾਰੀ ॥ ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ੁ ਸੁਨਹ ੁ ਰੇ ਸੰਤਹ ੁ ਿਨਬਹੀ ਖੇਪ ਹਮਾਰੀ ॥੪॥੨॥ਰੀ ਕਲਵਾਿਰ ਗਵਾਿਰ ਮਢੂ ਮਿਤ ਉਲਟੋ ਪਵਨੁ ਿਫਰਾਵਉ ॥ ਮਨੁ ਮਤਵਾਰ ਮੇਰ ਸਰ ਭਾਠੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਧਾਰਚਆੁਵਉ ॥੧॥ ਬਲੋਹ ੁ ਭਈਆ ਰਾਮ ਕੀ ਦੁਹਾਈ ॥ ਪੀਵਹ ੁ ਸਤੰ ਸਦਾ ਮਿਤ ਦੁਰਲਭ ਸਹਜੇ ਿਪਆਸ ਬੁਝਾਈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭੈ ਿਬਿਚ ਭਾਉ ਭਾਇ ਕੋਊ ਬੂਝਿਹ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪਾਵੈ ਭਾਈ ॥ ਜੇਤੇ ਘਟ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਸਭ ਹੀ ਮਿਹਭਾਵੈ ਿਤਸਿਹ ਪੀਆਈ ॥੨॥ ਨਗਰੀ ਏਕੈ ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਧਾਵਤੁ ਬਰਿਜ ਰਹਾਈ ॥ ਿਤਰ੍ਕੁਟੀ ਛੂਟੈ ਦਸਵਾ ਦਰੁਖੂਲੈ ਤਾ ਮਨੁ ਖੀਵਾ ਭਾਈ ॥੩॥ ਅਭੈ ਪਦ ਪੂਿਰ ਤਾਪ ਤਹ ਨਾਸੇ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਉਬਟ ਚਲੰਤੇ ਇਹੁਮਦੁ ਪਾਇਆ ਜੈਸੇ ਖੋਂਦ ਖੁਮਾਰੀ ॥੪॥੩॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਕੇ ਲੀਨੇ ਗਿਤ ਨਹੀ ਏਕੈ ਜਾਨੀ ॥ ਫਟੂੀ ਆਖੈ

1124 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਬੂਿਡ ਮਏੂ ਿਬਨੁ ਪਾਨੀ ॥੧॥ ਚਲਤ ਕਤ ਟੇਢੇ ਟੇਢੇ ਟੇਢੇ ॥ ਅਸਿਤ ਚਰਮ ਿਬਸਟਾ ਕੇ ਮੂੰਦੇਦੁਰਗੰਧ ਹੀ ਕੇ ਬੇਢੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮ ਨ ਜਪਹ ੁ ਕਵਨ ਭਰ੍ਮ ਭੂਲੇ ਤੁਮ ਤੇ ਕਾਲੁ ਨ ਦੂਰੇ ॥ ਅਿਨਕਜਤਨ ਕਿਰ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਰਾਖਹ ੁ ਰਹੈ ਅਵਸਥਾ ਪੂਰੇ ॥੨॥ ਆਪਨ ਕੀਆ ਕਛੂ ਨ ਹੋਵੈ ਿਕਆ ਕੋ ਕਰੈਪਰਾਨੀ ॥ ਜਾ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਬਖਾਨੀ ॥੩॥ ਬਲੂਆ ਕੇ ਘਰਆੂ ਮਿਹ ਬਸਤੇਫਲੁਵਤ ਦੇਹ ਅਇਆਨੇ ॥ ਕਹ ੁ ਕਬੀਰ ਿਜਹ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਬੂਡੇ ਬਹਤੁੁ ਿਸਆਨੇ ॥੪॥੪॥ ਟੇਢੀਪਾਗ ਟੇਢੇ ਚਲੇ ਲਾਗੇ ਬੀਰੇ ਖਾਨ ॥ ਭਾਉ ਭਗਿਤ ਿਸਉ ਕਾਜ ੁ ਨ ਕਛੂਐ ਮਰੇੋ ਕਾਮੁ ਦੀਵਾਨ ॥੧॥ਰਾਮੁ ਿਬਸਾਿਰਓ ਹੈ ਅਿਭਮਾਿਨ ॥ ਕਿਨਕ ਕਾਮਨੀ ਮਹਾ ਸੁੰਦਰੀ ਪੇਿਖ ਪੇਿਖ ਸਚ ੁ ਮਾਿਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਲਾਲਚ ਝਠੂ ਿਬਕਾਰ ਮਹਾ ਮਦ ਇਹ ਿਬਿਧ ਅਉਧ ਿਬਹਾਿਨ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਅਤੰ ਕੀ ਬੇਰ ਆਇਲਾਗੋ ਕਾਲੁ ਿਨਦਾਿਨ ॥੨॥੫॥ ਚਾਿਰ ਿਦਨ ਅਪਨੀ ਨਉਬਿਤ ਚਲੇ ਬਜਾਇ ॥ ਇਤਨਕੁ ਖਟੀਆਗਠੀਆ ਮਟੀਆ ਸਿੰਗ ਨ ਕਛੁ ਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਦਹਰੀ ਬਠੈੀ ਿਮਹਰੀ ਰੋਵੈ ਦੁਆਰ ੈ ਲਉਸੰਿਗ ਮਾਇ ॥ ਮਰਹਟ ਲਿਗ ਸਭੁ ਲੋਗੁ ਕੁਟੰਬੁ ਿਮਿਲ ਹਸੰੁ ਇਕੇਲਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਵੈ ਸੁਤ ਵੈ ਿਬਤ ਵੈ ਪੁਰਪਾਟਨ ਬਹਿੁਰ ਨ ਦੇਖੈ ਆਇ ॥ ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ੁ ਰਾਮੁ ਕੀ ਨ ਿਸਮਰਹ ੁ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥੁ ਜਾਇ ॥੨॥੬॥

ਰਾਗੁ ਕੇਦਾਰਾ ਬਾਣੀ ਰਿਵਦਾਸ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਖਟੁ ਕਰਮ ਕੁਲ ਸੰਜੁਗਤੁ ਹੈ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਿਹਰਦੈ ਨਾਿਹ ॥ ਚਰਨਾਰਿਬਦੰ ਨ ਕਥਾ ਭਾਵੈ ਸੁਪਚ ਤੁਿਲ ਸਮਾਿਨ॥੧॥ ਰੇ ਿਚਤ ਚੇਿਤ ਚੇਤ ਅਚੇਤ ॥ ਕਾਹ ੇਨ ਬਾਲਮੀਕਿਹ ਦੇਖ ॥ ਿਕਸੁ ਜਾਿਤ ਤੇ ਿਕਹ ਪਦਿਹ ਅਮਿਰਓ ਰਾਮਭਗਿਤ ਿਬਸੇਖ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਆਨ ਸਤਰ੍ੁ ਅਜਾਤੁ ਸਭ ਤੇ ਿਕਰ੍ਸ੍ਨ ਲਾਵੈ ਹੇਤੁ ॥ ਲਗੋੁ ਬਪੁਰਾ ਿਕਆ ਸਰਾਹੈਤੀਿਨ ਲੋਕ ਪਰ੍ਵਸੇ ॥੨॥ ਅਜਾਮਲੁ ਿਪੰਗੁਲਾ ਲੁਭਤੁ ਕੁੰਚਰ ੁ ਗਏ ਹਿਰ ਕੈ ਪਾਿਸ ॥ ਐਸੇ ਦੁਰਮਿਤ ਿਨਸਤਰੇਤੂ ਿਕਉ ਨ ਤਰਿਹ ਰਿਵਦਾਸ ॥੩॥੧॥

1125 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧ ਚਉਪਦੇ

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਿਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥ ਤੂ ਕਿਰ ਕਿਰ ਦੇਖਿਹ ਜਾਣਿਹ ਸੋਇ ॥੧॥ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ਿਕਛੁ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਅਹੈ ਸਭ ਤਰੇੀ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਤਰੇੈ ਪਾਿਸ ॥ ਿਕਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈਅਰਦਾਿਸ ॥੨॥ ਆਖਣੁ ਸੁਨਣਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਜਾਣਿਹ ਸਰਬ ਿਵਡਾਣੀ ॥੩॥ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਜਾਣੈਆਿਪ ॥ ਨਾਨਕ ਦੇਖ ੈਥਾਿਪ ਉਥਾਿਪ ॥੪॥੧॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੨॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਤਰੇ ਮੁਿਨ ਕੇਤੇ ਇਦੰਰ੍ਾਿਦਕ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦ ਤਰੇ ॥ ਸਨਕ ਸਨੰਦਨਤਪਸੀ ਜਨ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਿਰ ਪਰੇ ॥੧॥ ਭਵਜਲੁ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਿਕਉ ਤਰੀਐ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਜਗੁਰੋਿਗ ਿਬਆਿਪਆ ਦੁਿਬਧਾ ਡੁਿਬ ਡੁਿਬ ਮਰੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਦਵੇਾ ਗੁਰ ੁ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਿਤਰ੍ਭਵਣਸੋਝੀ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥ ਆਪੇ ਦਾਿਤ ਕਰੀ ਗੁਿਰ ਦਾਤੈ ਪਾਇਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ॥੨॥ ਮਨੁ ਰਾਜਾ ਮਨੁ ਮਨਤੇ ਮਾਿਨਆ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹ ਸਮਾਈ ॥ ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਿਬਨਿਸ ਿਬਓਗੀ ਮਨੁ ਸਮਝੈ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੩॥ਗੁਰ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਿਰਆ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰਆ ਤੇ ਿਵਰਲੇ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਿਹਬੁ ਭਿਰਪੁਿਰ ਲੀਣਾ ਸਾਚਸਬਿਦ ਿਨਸਤਾਰਾ ॥੪॥੧॥੨॥ ਭਰੈਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਨੈੀ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਨਹੀ ਤਨੁ ਹੀਨਾ ਜਿਰ ਜੀਿਤਆਿਸਿਰ ਕਾਲ ੋ ॥ ਰਪੂੁ ਰਗੰੁ ਰਹਸੁ ਨਹੀ ਸਾਚਾ ਿਕਉ ਛੋਡੈ ਜਮ ਜਾਲ ੋ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਣੀ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਨਮੁ ਗਇਓ ॥

1126 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਚ ਸਬਦ ਿਬਨੁ ਕਬਹ ੁ ਨ ਛੂਟਿਸ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਭਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਨ ਮਿਹ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਹਉ ਮਮਤਾਕਿਠਨ ਪੀਰ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰਾਮ ਜਪਹ ੁ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਇਨ ਿਬਿਧ ਤਰ ੁ ਤੂ ਤਾਰੀ ॥੨॥ ਬਹਰੇ ਕਰਨਅਕਿਲ ਭਈ ਹੋਛੀ ਸਬਦ ਸਹਜ ੁਨਹੀ ਬੂਿਝਆ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਮਨਮਿੁਖ ਹਾਿਰਆ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਅੰਧੁ ਨ ਸੂਿਝਆ॥੩॥ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ਆਸ ਿਨਰਾਸਾ ਸਹਜ ਿਧਆਿਨ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਛੂਟਿਸ ਰਾਮ ਨਾਿਮਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੩॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਭੂੰਡੀ ਚਾਲ ਚਰਣ ਕਰ ਿਖਸਰੇ ਤੁਚਾ ਦਹੇ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥ ਨਤੇਰ੍ੀਧੁੰਿਧ ਕਰਨ ਭਏ ਬਹਰੇ ਮਨਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਨੀ ॥੧॥ ਅੰਧੁਲੇ ਿਕਆ ਪਾਇਆ ਜਿਗ ਆਇ ॥ ਰਾਮੁ ਿਰਦੈ ਨਹੀਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਲੇ ਮਲੂੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਹਵਾ ਰੰਿਗ ਨਹੀ ਹਿਰ ਰਾਤੀ ਜਬ ਬਲੋੈ ਤਬ ਫੀਕੇ ॥ ਸੰਤਜਨਾ ਕੀ ਿਨਦੰਾ ਿਵਆਪਿਸ ਪਸੂ ਭਏ ਕਦੇ ਹੋਿਹ ਨ ਨੀਕੇ ॥੨॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਕਾ ਰਸੁ ਿਵਰਲੀ ਪਾਇਆ ਸਿਤਗੁਰਮਿੇਲ ਿਮਲਾਏ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਸਬਦ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਏ ॥੩॥ ਅਨ ਕੋ ਦਰ ੁਘਰ ੁਕਬਹੂਨ ਜਾਨਿਸ ਏਕੋ ਦਰ ੁ ਸਿਚਆਰਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਿਵਚਾਰਾ ॥੪॥੩॥੪॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਗਲੀ ਰੈਿਣ ਸੋਵਤ ਗਿਲ ਫਾਹੀ ਿਦਨਸੁ ਜੰਜਾਿਲ ਗਵਾਇਆ ॥ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨਹੀਪਰ੍ਭੁ ਜਾਿਨਆ ਿਜਿਨ ਇਹ ੁ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਿਕਉ ਛੂਟਿਸ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥ ਿਕਆ ਲੇ ਆਵਿਸਿਕਆ ਲੇ ਜਾਵਿਸ ਰਾਮ ਜਪਹ ੁ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਂਧਉ ਕਵਲੁ ਮਨਮੁਖ ਮਿਤ ਹੋਛੀ ਮਿਨ ਅੰਧੈਿਸਿਰ ਧਧੰਾ ॥ ਕਾਲੁ ਿਬਕਾਲੁ ਸਦਾ ਿਸਿਰ ਤੇਰੈ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਗਿਲ ਫੰਧਾ ॥੨॥ ਡਗਰੀ ਚਾਲ ਨੇਤਰ੍ ਫਿੁਨ ਅਧੰੁਲੇਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਨਹੀ ਭਾਈ ॥ ਸਾਸਤਰ੍ ਬੇਦ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਹੈ ਮਾਇਆ ਅੰਧੁਲਉ ਧਧੰੁ ਕਮਾਈ ॥੩॥ ਖੋਇਓ ਮੂਲੁਲਾਭੁ ਕਹ ਪਾਵਿਸ ਦੁਰਮਿਤ ਿਗਆਨ ਿਵਹਣੂੇ ॥ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਿਰ ਰਾਮ ਰਸੁ ਚਾਿਖਆ ਨਾਨਕ ਸਾਿਚ ਪਤੀਣੇ॥੪॥੪॥੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸੰਿਗ ਰਹੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਰਾਮੁ ਰਸਿਨ ਰਿੰਗ ਰਾਤਾ ॥ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣਿਸਸਬਦੁ ਪਛਾਣਿਸ ਅਤੰਿਰ ਜਾਿਣ ਪਛਾਤਾ ॥੧॥ ਸੋ ਜਨੁ ਐਸਾ ਮੈ ਮਿਨ ਭਾਵੈ ॥ ਆਪੁ ਮਾਿਰ ਅਪਰੰਪਿਰ ਰਾਤਾਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਤਿਰ ਬਾਹਿਰ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਆਿਦ ਪੁਰਖੁ ਆਦੇਸੋ ॥ ਘਟ ਘਟ

1127 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅੰਤਿਰ ਸਰਬ ਿਨਰੰਤਿਰ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸਚ ੁ ਵੇਸੋ ॥੨॥ ਸਾਿਚ ਰਤੇ ਸਚ ੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਿਜਹਵਾ ਿਮਿਥਆ ਮਲੈੁ ਨਰਾਈ ॥ ਿਨਰਮਲ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਚਾਿਖਆ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਪਿਤ ਪਾਈ ॥੩॥ ਗੁਣੀ ਗੁਣੀ ਿਮਿਲ ਲਾਹਾਪਾਵਿਸ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਵਡਾਈ ॥ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਿਮਟਿਹ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਖਾਈ ॥੪॥੫॥੬॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਰਬ ਧਨੁ ਧਾਰਣੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ॥ ਅਮਰ ਪਦਾਰਥ ਤੇ ਿਕਰਤਾਰਥ ਸਹਜਿਧਆਿਨ ਿਲਵ ਲਾਈਐ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਭਗਿਤ ਿਚਤੁ ਲਾਈਐ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਿਹਰਦੈ ਸਹਜਸੇਤੀ ਘਿਰ ਜਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਰਮੁ ਭੇਦ ੁ ਭਉ ਕਬਹ ੁ ਨ ਛੂਟਿਸ ਆਵਤ ਜਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰਨਾਮ ਕੋ ਮੁਕਿਤ ਨ ਪਾਵਿਸ ਡੂਿਬ ਮੁਏ ਿਬਨੁ ਪਾਨੀ ॥੨॥ ਧੰਧਾ ਕਰਤ ਸਗਲੀ ਪਿਤ ਖੋਵਿਸ ਭਰਮੁ ਨ ਿਮਟਿਸਗਵਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਮੁਕਿਤ ਨਹੀ ਕਬ ਹੀ ਅਧੰੁਲੇ ਧੰਧੁ ਪਸਾਰਾ ॥੩॥ ਅਕੁਲ ਿਨਰੰਜਨ ਿਸਉ ਮਨੁਮਾਿਨਆ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਆੂ ॥ ਅੰਤਿਰ ਬਾਹਿਰ ਏਕੋ ਜਾਿਨਆ ਨਾਨਕ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੂਆ ॥੪॥੬॥੭॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਗਨ ਹੋਮ ਪੁੰਨ ਤਪ ਪੂਜਾ ਦੇਹ ਦੁਖੀ ਿਨਤ ਦੂਖ ਸਹੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਮਕੁਿਤ ਨ ਪਾਵਿਸਮੁਕਿਤ ਨਾਿਮ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲਹ ੈ ॥੧॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਬਰਥੇ ਜਿਗ ਜਨਮਾ ॥ ਿਬਖੁ ਖਾਵੈ ਿਬਖੁ ਬਲੋੀ ਬੋਲੈ ਿਬਨੁਨਾਵੈ ਿਨਹਫਲੁ ਮਿਰ ਭਰ੍ਮਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੁਸਤਕ ਪਾਠ ਿਬਆਕਰਣ ਵਖਾਣੈ ਸੰਿਧਆ ਕਰਮ ਿਤਕਾਲ ਕਰੈ ॥ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਮੁਕਿਤ ਕਹਾ ਪਰ੍ਾਣੀ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਉਰਿਝ ਮਰੈ ॥੨॥ ਡਡੰ ਕਮਡੰਲ ਿਸਖਾ ਸੂਤੁ ਧੋਤੀਤੀਰਿਥ ਗਵਨੁ ਅਿਤ ਭਰ੍ਮਨੁ ਕਰੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਸ ਿਤ ਨ ਆਵੈ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸੁ ਪਾਿਰ ਪਰੈ ॥੩॥ਜਟਾ ਮੁਕਟ ੁਤਿਨ ਭਸਮ ਲਗਾਈ ਬਸਤਰ੍ ਛੋਿਡ ਤਿਨ ਨਗਨੁ ਭਇਆ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਨ ਆਵੈ ਿਕਰਤਕੈ ਬ ਧੈ ਭੇਖੁ ਭਇਆ ॥੪॥ ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਜਤਰ੍ ਕਤਰ੍ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦਰਾਿਖ ਲੇ ਜਨ ਕਉ ਹਿਰ ਰਸੁ ਨਾਨਕ ਝੋਿਲ ਪੀਆ ॥੫॥੭॥੮॥

ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਾਿਤ ਕਾ ਗਰਬੁ ਨ ਕਰੀਅਹ ੁ ਕੋਈ ॥ ਬਰ੍ਹਮੁ ਿਬੰਦੇ ਸੋ ਬਰ੍ਾਹਮਣੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਜਾਿਤ ਕਾ ਗਰਬੁ ਨ ਕਿਰ ਮੂਰਖ

1128 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗਵਾਰਾ ॥ ਇਸੁ ਗਰਬ ਤੇ ਚਲਿਹ ਬਹਤੁੁ ਿਵਕਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਾਰੇ ਵਰਨ ਆਖੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਬਰ੍ਹਮ ੁ ਿਬੰਦਤੇ ਸਭ ਓਪਿਤ ਹੋਈ ॥੨॥ ਮਾਟੀ ਏਕ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਭ ਡੇ ਘੜੈ ਕੁਮਾਰਾ ॥੩॥ ਪੰਚ ਤਤੁਿਮਿਲ ਦੇਹੀ ਕਾ ਆਕਾਰਾ ॥ ਘਿਟ ਵਿਧ ਕੋ ਕਰੈ ਬੀਚਾਰਾ ॥੪॥ ਕਹਤੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ੁ ਜੀਉ ਕਰਮ ਬਧੰੁ ਹਈੋ ॥ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥੫॥੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋਗੀ ਿਗਰ੍ਹੀ ਪਿੰਡਤ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਏ ਸੂਤੇਅਪਣ ੈ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਮਿਦ ਮਾਤਾ ਰਿਹਆ ਸੋਇ ॥ ਜਾਗਤੁ ਰਹੈ ਨ ਮੂਸੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋਜਾਗੈ ਿਜਸੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ॥ ਪੰਚ ਦੂਤ ਓਹ ੁ ਵਸਗਿਤ ਕਰੈ ॥੨॥ ਸੋ ਜਾਗੈ ਜੋ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੈ ॥ ਆਿਪ ਮਰੈਅਵਰਾ ਨਹ ਮਾਰੈ ॥੩॥ ਸੋ ਜਾਗੈ ਜੋ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥ ਪਰਿਕਰਿਤ ਛੋਡ ੈਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥੪॥ ਚਹ ੁਵਰਨਾ ਿਵਿਚ ਜਾਗੈਕੋਇ ॥ ਜਮੈ ਕਾਲ ੈ ਤੇ ਛੂਟੈ ਸੋਇ ॥੫॥ ਕਹਤ ਨਾਨਕ ਜਨੁ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥ ਿਗਆਨ ਅੰਜਨੁ ਜਾ ਕੀ ਨੇਤਰ੍ੀ ਹੋਇ॥੬॥੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜਾ ਕਉ ਰਾਖੈ ਅਪਣੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਸਾਚੇ ਲਾਗੈ ਸਾਚਾ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰੇ ਜਨਕੈ ਿਸਉ ਕਰਹ ੁ ਪੁਕਾਰਾ ॥ ਹਕੁਮੇ ਹੋਆ ਹਕੁਮੇ ਵਰਤਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਹ ੁ ਆਕਾਰ ੁ ਤਰੇਾ ਹੈ ਧਾਰਾ ॥ ਿਖਨਮਿਹ ਿਬਨਸੈ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਬਾਰਾ ॥੨॥ ਕਿਰ ਪਰ੍ਸਾਦੁ ਇਕੁ ਖੇਲੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਪਰਮ ਪਦੁਪਾਇਆ ॥੩॥ ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਮਾਿਰ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਇ ॥ ਐਸਾ ਬੂਝਹ ੁ ਭਰਿਮ ਨ ਭੂਲਹ ੁ ਕੋਇ ॥੪॥੩॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮੈ ਕਾਮਿਣ ਮਰੇਾ ਕੰਤੁ ਕਰਤਾਰ ੁ ॥ ਜੇਹਾ ਕਰਾਏ ਤਹੇਾ ਕਰੀ ਸੀਗਾਰ ੁ ॥੧॥ ਜ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਤਕਰੇ ਭੋਗੁ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਾਚੇ ਸਾਿਹਬ ਜੋਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨੰਦਾ ਕਰੇ ਿਕਆ ਕੋਈ ॥ ਜ ਆਪੇਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ॥੨॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਪਰਮ ਕਸਾਈ ॥ ਿਮਲਉਗੀ ਦਇਆਲ ਪਚੰ ਸਬਦ ਵਜਾਈ ॥੩॥ਭਨਿਤ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਿਕਆ ਕੋਇ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਆਿਪ ਿਮਲਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸੋ ਮੁਿਨਿਜ ਮਨ ਕੀ ਦੁਿਬਧਾ ਮਾਰੇ ॥ ਦੁਿਬਧਾ ਮਾਿਰ ਬਰ੍ਹਮੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੧॥ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਕੋਈ ਖਜੋਹ ੁ ਭਾਈ ॥ ਮਨੁਖੋਜਤ ਨਾਮੁ ਨਉ ਿਨਿਧ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਲੂੁ ਮੋਹ ੁ ਕਿਰ ਕਰਤੈ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਮਮਤਾ ਲਾਇਭਰਿਮ ਭਲਾਇਆ ॥੨॥ ਇਸੁ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਿਪੰਡ ਪਰਾਣਾ ॥ ਮਨ ਕੈ ਵੀਚਾਿਰ ਹਕੁਮੁ ਬੁਿਝ ਸਮਾਣਾ ॥੩॥

1129 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਗੁਰ ੁ ਿਕਰਪਾ ਕਰੈ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਜਾਗੈ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਦੁਿਬਧਾ ਮਰੈ ॥੪॥ ਮਨ ਕਾ ਸੁਭਾਉ ਸਦਾਬਰੈਾਗੀ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਵਸੈ ਅਤੀਤੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥੫॥ ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਜ ੋ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥ ਆਿਦ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰੰਜਨਦਉੇ ॥੬॥੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਗਤ ਿਨਸਤਾਰਾ ॥ ਭਵਜਲੁ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥੧॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥ ਸਦ ਹੀ ਿਨਬਹੈ ਤੇਰੈ ਨਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਹ ਮਨਮੁਖਗਾਵਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਕੈਸੇ ਪਾਵਿਹ ਪਾਰਾ ॥੨॥ ਆਪੇ ਦਾਿਤ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰ ੁ ॥ ਦਵੇਣਹਾਰੇ ਕਉ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥੩॥ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੪॥੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਨਾਮੇ ਉਧਰੇਸਿਭ ਿਜਤਨੇ ਲੋਅ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਜਨਾ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅਪਣੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇਇ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਮੁਵਿਡਆਈ ਦੇਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਜਨ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਆਿਪ ਉਧਰੇ ਸਿਭ ਕੁਲ ਉਧਾਰਣਹਾਰੁ॥੨॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਪੁਿਰ ਜਾਿਹ ॥ ਅਉਖੇ ਹੋਵਿਹ ਚੋਟਾ ਖਾਿਹ ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਦੇਵੈ ਸੋਇ ॥ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੪॥੭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੋਿਵੰਦ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸਨਕਾਿਦਕ ਉਧਾਰੇ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮਸਬਿਦ ਬੀਚਾਰੇ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅਪਣੀ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੇ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਅੰਤਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਭਗਿਤ ਸਾਚੀ ਹੋਇ ॥ ਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਮਲੇਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਸੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥੩॥ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਵੇਖਣਹਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਰਖਹ ੁ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥੪॥੮॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਕਲਜੁਗ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰ ਧਾਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮਾਥ ੈ ਪਾਵੈ ਛਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁਦੁਲਭੁ ਹੈ ਭਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਨ ਭਾਲਿਹ ਸੋਇ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇਪਰ੍ਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮਨੰਿਹ ਸੇ ਜਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੁ ॥੩॥ ਸੋ ਸੇਵਹੁਜ ੋ ਕਲ ਰਿਹਆ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਪਆਿਰ ॥੪॥੯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਕਲਜੁਗ ਮਿਹ ਬਹੁਕਰਮ ਕਮਾਿਹ ॥ ਨਾ ਰਿੁਤ ਨ ਕਰਮ ਥਾਇ ਪਾਿਹ ॥੧॥ ਕਲਜੁਗ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਚਾਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਖੋਿਜ ਘਰੈ ਮਿਹ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ

1130 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੨॥ ਿਗਆਨ ਅੰਜਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਹੋਇ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਿਤਹ ੁ ਲੋਇ ॥੩॥ ਕਿਲਜੁਗ ਮਿਹਹਿਰ ਜੀਉ ਏਕੁ ਹੋਰ ਰਿੁਤ ਨ ਕਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਹਰਦੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਲਹੇ ੁਜਮਾਈ ॥੪॥੧੦॥

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੨੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਦੁਿਬਧਾ ਮਨਮਖੁ ਰੋਿਗ ਿਵਆਪੇ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਲਿਹ ਅਿਧਕਾਈ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹਠਉਰ ਨ ਪਾਵਿਹ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਦਹੇ ੁ ਬੁਝਾਈ ॥ ਹਉਮੈ ਰੋਗੀ ਜਗਤੁਉਪਾਇਆ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸੰਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਪੜਿਹ ਮੁਿਨ ਕੇਤੇ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈ ਸੁਰਿਤਨ ਪਾਈ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਸਭੇ ਰੋਿਗ ਿਵਆਪੇ ਮਮਤਾ ਸੁਰਿਤ ਗਵਾਈ ॥੨॥ ਇਿਕ ਆਪੇ ਕਾਿਢ ਲਏ ਪਰ੍ਿਭ ਆਪੇ ਗੁਰਸੇਵਾ ਪਰ੍ਿਭ ਲਾਏ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੋ ਪਾਇਆ ਸੁਖੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਆਏ ॥੩॥ ਚਉਥੀ ਪਦਵੀ ਗੁਰਮਿੁਖਵਰਤਿਹ ਿਤਨ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਇਆ ॥ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕੀਨੀ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥ਏਕਸੁ ਕੀ ਿਸਿਰ ਕਾਰ ਏਕ ਿਜਿਨ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਰਦੁਰ੍ੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਿਨਹਚਲੁ ਸਾਚਾ ਏਕੋ ਨਾ ਓਹ ੁਮਰੈਨ ਜਾਇਆ ॥੫॥੧॥੧੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਦੁਿਬਧਾ ਸਦਾ ਹੈ ਰੋਗੀ ਰੋਗੀ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਬੂਝਿਹ ਰੋਗੁ ਗਵਾਵਿਹ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮਲੇਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਸ ਨੋਦਇੇ ਵਿਡਆਈ ਜ ੋ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਮਤਾ ਕਾਿਲ ਸਿਭ ਰੋਿਗ ਿਵਆਪੇ ਿਤਨ ਜਮ ਕੀਹੈ ਿਸਿਰ ਕਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰ੍ਾਣੀ ਜਮੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ਿਜਨ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਰਾ ॥੨॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਕਾਨਾਮੁ ਨ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਗ ਮਿਹ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਕਦੇ ਨ ਕੀਨੀ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਪੂਰੇ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥ ਜੋ ਇਛਿਹ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਵਿਹ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ॥੪॥੨॥੧੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਦੁਖ ਿਵਿਚ ਜੰਮੈ ਦੁਿਖ ਮਰੈ ਦੁਖ ਿਵਿਚ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਿਵਿਚਕਦੇ ਨ ਿਨਕਲੈ ਿਬਸਟਾ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਿਧਰ੍ਗੁ ਿਧਰ੍ਗੁ ਮਨਮਿੁਖ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਨ ਕੀਨੀ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦ ੁ ਸਿਭ ਰਗੋ ਗਵਾਏ ਿਜਸ ਨੋ ਹਿਰ ਜੀਉ

1131 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਲਾਏ ॥ ਨਾਮੇ ਨਾਿਮ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਿਜਸ ਨੋ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ਤਾ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚ ੁ ਕਰਣੀਸੁਖ ਸਾਰ ੁ॥ ਸੇ ਜਨ ਿਨਰਮਲ ਜੋ ਹਿਰ ਲਾਗੇ ਹਿਰ ਨਾਮੇ ਧਰਿਹ ਿਪਆਰ ੁ॥੩॥ ਿਤਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਿਮਲੈ ਤ ਮਸਤਿਕਲਾਈ ਿਜਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਿਧਆਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕੀ ਰੇਣੁ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਪਾਈਐ ਿਜਨੀ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁਲਾਇਆ ॥੪॥੩॥੧੩॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਿਜਨ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸੋਈ ॥ਸਾਚੀ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਤ ਤਿਨ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥ ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰਸੇਵੇ ਭਗਿਤ ਨ ਪਾਈਐ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਿਮਲੈ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮਲੂੁ ਗਵਾਵਿਹ ਲਾਭੁ ਮਾਗਿਹਲਾਹਾ ਲਾਭੁ ਿਕਦੂ ਹੋਈ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਸਦਾ ਹੈ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਤ ਖੋਈ ॥੨॥ ਬਹਲੇ ਭੇਖ ਭਵਿਹ ਿਦਨੁਰਾਤੀ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਪਿੜ ਪਿੜ ਲੂਝਿਹ ਬਾਦ ੁ ਵਖਾਣਿਹ ਿਮਿਲ ਮਾਇਆ ਸੁਰਿਤ ਗਵਾਈ ॥੩॥ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਪਰਮ ਗਿਤ ਪਾਵਿਹ ਨਾਿਮ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਜਨਾ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਦਿਰ ਸਾਚੈਪਿਤ ਪਾਈ ॥੪॥੪॥੧੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਨਮਖੁ ਆਸਾ ਨਹੀ ਉਤਰੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥ ਉਦਰੁਨੈ ਸਾਣੁ ਨ ਭਰੀਐ ਕਬਹ ੂ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਗਿਨ ਪਚਾਏ ॥੧॥ ਸਦਾ ਅਨਦੰੁ ਰਾਮ ਰਿਸ ਰਾਤੇ ॥ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਦੁਿਬਧਾਮਿਨ ਭਾਗੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪੀ ਿਤਰ੍ਪਤਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੇ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਿਜਿਨ ਸਾਜੀ ਿਸਿਰਿਸਿਰ ਧਧੰੈ ਲਾਏ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਕੀਆ ਿਜਿਨ ਆਪੇ ਆਪੇ ਦੂਜੈ ਲਾਏ ॥੨॥ ਿਤਸ ਨੋ ਿਕਹ ੁ ਕਹੀਐ ਜੇ ਦੂਜਾਹੋਵੈ ਸਿਭ ਤੁਧੈ ਮਾਿਹ ਸਮਾਏ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਗਆਨੁ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਏ ॥੩॥ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾਸਦ ਹੀ ਸਾਚਾ ਸਾਚਾ ਸਭੁ ਆਕਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਿਨਸਤਾਰਾ ॥੪॥੫॥੧੫॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਕਿਲ ਮਿਹ ਪਰ੍ੇਤ ਿਜਨੀ ਰਾਮੁ ਨ ਪਛਾਤਾ ਸਤਜੁਿਗ ਪਰਮ ਹੰਸ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਦਆੁਪੁਿਰਤਰ੍ੇਤੈ ਮਾਣਸ ਵਰਤਿਹ ਿਵਰਲੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰੀ ॥੧॥ ਕਿਲ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਵਿਡਆਈ ॥ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਗੁਰਮੁਿਖਏਕੋ ਜਾਤਾ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਕਿਤ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਲਖੈ ਜਨੁ ਸਾਚਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਿੰਨਵਸਾਈ ॥ ਆਿਪ ਤਰੇ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰੇ ਿਜਨੀ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੨॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਹੈ ਗੁਣ ਕਾ

1132 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦਾਤਾ ਅਵਗਣ ਸਬਿਦ ਜਲਾਏ ॥ ਿਜਨ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸੇ ਜਨ ਸੋਹੇ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥੩॥ ਘਰ ੁ ਦਰੁਮਹਲੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਦਖਾਇਆ ਰੰਗ ਿਸਉ ਰਲੀਆ ਮਾਣੈ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਹੈ ਸੁ ਭਲਾ ਕਿਰ ਮਾਨ ੈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਵਖਾਣੈ ॥੪॥੬॥੧੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹ ਸਮਾਇ ਲੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇਸੋਝੀ ਪਵੈ ਿਫਿਰ ਮਰੈ ਨ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥ ਮਨ ਮੇਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆਸਭ ਇਛ ਪੁਜਾਵਣਹਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਏਕੋ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਪਰ੍ਗਟ ੁਹੋਆ ਮੇਰਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਿਰ ਏਕੁ ਹੈ ਹੋਰ ਥੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਿਹ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਜਨੀ ਨ ਸੇਿਵਆ ਦਾਤਾ ਸੇ ਅੰਿਤ ਗਏ ਪਛੁਤਾਿਹ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਫਿਰਦੁਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਧਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਈ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥੧੭॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੩ ॥ ਬਾਝੁ ਗੁਰ ੂਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਭੂਲਾ ਚੋਟਾ ਖਾਈ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮੈ ਸਦਾ ਦਖੁੁ ਪਾਏ ਦਰ ਕੀ ਖਬਿਰਨ ਪਾਈ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਸਦਾ ਰਹਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾ ॥ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਸਦ ਲਾਗਾ ਗੁਰ ਸਬਦੇਭਵਜਲੁ ਤਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭੇਖ ਕਰੈ ਬਹਤੁੁ ਿਚਤੁ ਡਲੋੈ ਅੰਤਿਰ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰ ੁ ॥ ਅਤੰਿਰ ਿਤਸਾਭੂਖ ਅਿਤ ਬਹਤੁੀ ਭਉਕਤ ਿਫਰੈ ਦਰ ਬਾਰ ੁ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਮਰਿਹ ਿਫਿਰ ਜੀਵਿਹ ਿਤਨ ਕਉ ਮੁਕਿਤਦੁਆਿਰ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸ ਿਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥੩॥ ਿਜਉ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਵੈਕਰਣਾ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੇ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਵਿਡਆਈ ॥੪॥੮॥੧੮॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਖੁਆਇਆ ਦਖੁੁ ਖਟੇ ਦੁਖ ਖਾਇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਲਭੋ ਹਲਕੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀਿਬਨੁ ਿਬਬੇਕ ਭਰਮਾਇ ॥੧॥ ਮਨਮਿੁਖ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵਣੁ ਸੈਸਾਿਰ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਪਨੈ ਨਹੀ ਚੇਿਤਆ ਹਿਰ ਿਸਉਕਦੇ ਨ ਲਾਗੈ ਿਪਆਰ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਸੂਆ ਕਰਮ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੋ ਹੋਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈਤ ਉਲਟੀ ਹੋਵੈ ਖੋਿਜ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸਦ ਵਿਸਆ ਪਾਇਆ ਗੁਣੀ ਿਨਧਾਨੁ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਚਕੂਾ ਮਨ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਮਾਰਿਗ ਪਾਏ ॥

1133 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਸਮਾਏ ॥੪॥੯॥੧੯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮੇਰੀ ਪਟੀਆਿਲਖਹ ੁ ਹਿਰ ਗੋਿਵੰਦ ਗੋਪਾਲਾ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਾਥੇ ਜਮ ਜਾਲਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਕਰੇ ਮੇਰੀ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਾ ॥ ਹਿਰਸੁਖਦਾਤਾ ਮੇਰੈ ਨਾਲਾ ॥੧॥ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦੁ ਹਿਰ ਉਚਰੈ ॥ ਸਾਸਨਾ ਤੇ ਬਾਲਕੁ ਗਮੁ ਨ ਕਰੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਤਾ ਉਪਦਸੇੈ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦ ਿਪਆਰੇ ॥ ਪੁਤਰ੍ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਛੋਡਹ ੁ ਜੀਉ ਲਹੇ ੁ ਉਬਾਰੇ ॥ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦੁ ਕਹੈਸੁਨਹ ੁ ਮਰੇੀ ਮਾਇ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡਾ ਗੁਿਰ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥੨॥ ਸੰਡਾ ਮਰਕਾ ਸਿਭ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥ਪਰ੍ਿਹਲਾਦੁ ਆਿਪ ਿਵਗਿੜਆ ਸਿਭ ਚਾਟੜੇ ਿਵਗਾੜੇ ॥ ਦੁਸਟ ਸਭਾ ਮਿਹ ਮੰਤਰ੍ੁ ਪਕਾਇਆ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਕਾ ਰਾਖਾਹੋਇ ਰਘੁਰਾਇਆ ॥੩॥ ਹਾਿਥ ਖੜਗੁ ਕਿਰ ਧਾਇਆ ਅਿਤ ਅਹੰਕਾਿਰ ॥ ਹਿਰ ਤੇਰਾ ਕਹਾ ਤੁਝੁ ਲਏ ਉਬਾਿਰ ॥ਿਖਨ ਮਿਹ ਭੈਆਨ ਰਪੂੁ ਿਨਕਿਸਆ ਥਮੰ ਉਪਾਿੜ ॥ ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਿਬਦਾਿਰਆ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਲੀਆ ਉਬਾਿਰ॥੪॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੇ ਹਿਰ ਜੀਉ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਜਨ ਕੇ ਇਕੀਹ ਕੁਲ ਉਧਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਹਉਮੈ ਿਬਖੁ ਮਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਸੰਤ ਿਨਸਤਾਰੇ ॥੫॥੧੦॥੨੦॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਆਪੇ ਦੈਤ ਲਾਇਿਦਤੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਉ ਆਪੇ ਰਾਖਾ ਸੋਈ ॥ ਜੋ ਤਰੇੀ ਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਿਤਨ ਮਿਨ ਦਖੁੁ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗਭਗਤਾ ਕੀ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥ ਦੈਤ ਪੁਤਰ੍ੁ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਗਾਇਤਰ੍ੀ ਤਰਪਣੁ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਣੈ ਸਬਦੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇਆ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਿਦਨ ਰਾਤੀ ਦੁਿਬਧਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥ ਸਦਾ ਿਨਰਮਲ ਹੈ ਜ ੋਸਿਚ ਰਾਤੇਸਚ ੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਸੋਈ ॥੨॥ ਮੂਰਖ ਦਿੁਬਧਾ ਪੜਿਹ ਮਲੂੁ ਨ ਪਛਾਣਿਹ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਿਨੰਦਾ ਕਰਿਹ ਦੁਸਟ ੁ ਦੈਤੁ ਿਚੜਾਇਆ ॥੩॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਦਿੁਬਧਾ ਨ ਪੜੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਨ ਛੋਡੈਡਰੈ ਨ ਿਕਸ ੈ ਦਾ ਡਰਾਇਆ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਾ ਹਿਰ ਜੀਉ ਰਾਖਾ ਦੈਤੈ ਕਾਲੁ ਨੇੜਾ ਆਇਆ ॥੪॥ ਆਪਣੀਪੈਜ ਆਪੇ ਰਾਖੈ ਭਗਤ ਦੇਇ ਵਿਡਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਰਣਾਖਸੁ ਨਖੀ ਿਬਦਾਿਰਆ ਅੰਧੈ ਦਰ ਕੀ ਖਬਿਰ ਨਪਾਈ ॥੫॥੧੧॥੨੧॥

ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਸੰਤ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਿਗ

1134 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਲਾਇਣੁ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਭਜੁ ਸੁਰਿਤ ਸਮਾਇਣੁ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਿਰ ਭਜੁ ਨਾਮੁ ਨਰਾਇਣੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਭਵਜਲੁ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਤਰਾਇਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਗਿਤ ਸਾਧ ਮੇਿਲ ਹਿਰਗਾਇਣੁ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਲੇ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ॥੨॥ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਿਗਆਨ ਸਿਰ ਨਾਇਣੁ ॥ ਸਿਭ ਿਕਲਿਵਖਪਾਪ ਗਏ ਗਾਵਾਇਣੁ ॥੩॥ ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਧਰਾਇਣੁ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਿੇਲ ਤੇਰਾ ਦਾਸ ਦਸਾਇਣੁ॥੪॥੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਬਿੋਲ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਫਲ ਸਾ ਘਰੀ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸ ਸਿਭ ਦੁਖ ਪਰਹਰੀ ॥੧॥ਮਰੇੇ ਮਨ ਹਿਰ ਭਜੁ ਨਾਮੁ ਨਰਹਰੀ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਮਲੇਹ ੁ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਸਤਸਗੰਿਤ ਸੰਿਗ ਿਸੰਧੁ ਭਉ ਤਰੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਜਗਜੀਵਨੁ ਿਧਆਇ ਮਿਨ ਹਿਰ ਿਸਮਰੀ ॥ ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਤੇਰੇ ਪਾਪ ਪਰਹਰੀ ॥੨॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਾਧਧੂਿਰ ਮੁਿਖ ਪਰੀ ॥ ਇਸਨਾਨੁ ਕੀਓ ਅਠਸਿਠ ਸੁਰਸਰੀ ॥੩॥ ਹਮ ਮੂਰਖ ਕਉ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਰੀ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁਤਾਿਰਓ ਤਾਰਣ ਹਰੀ ॥੪॥੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਸੁਿਕਰ੍ਤੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ੁ ਜਪਮਾਲੀ ॥ ਿਹਰਦੈ ਫੇਿਰ ਚਲੈ ਤੁਧੁਨਾਲੀ ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਬਨਵਾਲੀ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਮੇਲਹ ੁ ਸਤਸੰਗਿਤ ਤੂਿਟ ਗਈ ਮਾਇਆਜਮ ਜਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇਵਾ ਘਾਲ ਿਜਿਨ ਘਾਲੀ ॥ ਿਤਸੁ ਘੜੀਐ ਸਬਦੁ ਸਚੀ ਟਕਸਾਲੀ ॥੨॥ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਗੁਿਰ ਅਗਮ ਿਦਖਾਲੀ ॥ ਿਵਿਚ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ਲਧਾ ਹਿਰ ਭਾਲੀ ॥੩॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕਹਿਰ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਾਰਹ ੁ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਲੀ ॥੪॥੩॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਸਿਭ ਘਟ ਤੇਰੇਤੂ ਸਭਨਾ ਮਾਿਹ ॥ ਤੁਝ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਕੋਈ ਨਾਿਹ ॥੧॥ ਹਿਰ ਸੁਖਦਾਤਾ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਪੁ ॥ ਹਉ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹੀਤੂ ਮਰੇਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਬਾਪੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਇ ॥ ਸਭ ਤੇਰੈ ਵਿਸ ਦੂਜਾ ਅਵਰ ੁਨਕੋਇ ॥੨॥ ਿਜਸ ਕਉ ਤੁਮ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਭਾਵੈ ॥ ਿਤਸ ਕੈ ਨੇੜੈ ਕੋਇ ਨ ਜਾਵੈ ॥੩॥ ਤੂ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲਸਭ ਤੈ ਭਰਪੂਿਰ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਿਪ ਹਾਜਰਾ ਹਜੂਿਰ ॥੪॥੪॥

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਕਾ ਸੰਤੁ ਹਿਰ ਕੀ ਹਿਰ ਮਰੂਿਤ ਿਜਸ ੁ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥ ਮਸਤਿਕ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਿਜਸੁ ਿਲਿਖਆ

1135 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋ ਗੁਰਮਿਤ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਰ ॥੧॥ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਪੀਐ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਦਹੇੀ ਨਗਿਰ ਤਸਕਰ ਪੰਚ ਧਾਤੂਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਕਾਢੇ ਮਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਕਾ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਿਤਨ ਕਾਰਜ ਹਿਰ ਆਿਪਸਵਾਿਰ ॥ ਿਤਨ ਚਕੂੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲਕੋਨ ਕੀ ਹਿਰ ਅੰਗੀਕਾਰ ੁ ਕੀਆ ਕਰਤਾਿਰ ॥੨॥ ਮਤਾ ਮਸੂਰਿਤ ਤ ਿਕਛੁਕੀਜ ੈਜੇ ਿਕਛੁ ਹੋਵੈ ਹਿਰ ਬਾਹਿਰ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਭਲ ਹੋਸੀ ਹਿਰ ਿਧਆਵਹ ੁਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥੩॥ਹਿਰ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਓਹ ੁ ਪੂਿਛ ਨ ਿਕਸੈ ਕਰੇ ਬੀਚਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸਦਾ ਿਧਆਈਐ ਿਜਿਨਮਿੇਲਆ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥੪॥੧॥੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਤੇ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਮੇਲਹ ੁ ਸੁਆਮੀ ਿਜਨਜਿਪਆ ਗਿਤ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ॥ ਿਤਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਿਖ ਮਨੁ ਿਬਗਸੈ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਿਤਨ ਕਉ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥੧॥ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਜਿਪ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਜਗਤ ਿਪਤ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸ ਕੀਜੈ ਪਿਨਹਾਰੀ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਨ ਮਿਤ ਊਤਮ ਿਤਨ ਪਿਤ ਊਤਮ ਿਜਨ ਿਹਰਦੈ ਵਿਸਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਲਾਇਹਿਰ ਸੁਆਮੀ ਿਤਨ ਿਸਮਰਤ ਗਿਤ ਹੋਇ ਹਮਾਰੀ ॥੨॥ ਿਜਨ ਐਸਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਾਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਹਿਰਦਰਗਹ ਕਾਢੇ ਮਾਰੀ ॥ ਤੇ ਨਰ ਿਨੰਦਕ ਸੋਭ ਨ ਪਾਵਿਹ ਿਤਨ ਨਕ ਕਾਟੇ ਿਸਰਜਨਹਾਰੀ ॥੩॥ ਹਿਰ ਆਿਪਬੁਲਾਵੈ ਆਪੇ ਬੋਲ ੈ ਹਿਰ ਆਿਪ ਿਨਰੰਜਨੁ ਿਨਰਕੰਾਰ ੁ ਿਨਰਾਹਾਰੀ ॥ ਹਿਰ ਿਜਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿਹ ਸੋ ਤੁਧੁ ਿਮਲਸੀ ਜਨਨਾਨਕ ਿਕਆ ਏਿਹ ਜੰਤ ਿਵਚਾਰੀ ॥੪॥੨॥੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਾਈ ਹਿਰ ਤਰੇੀ ਿਜਤੁ ਹਿਰਕੀਰਿਤ ਹਿਰ ਸੁਨਣੇ ॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸੁਿਣਆ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਿਤਨ ਹਮ ਸਰ੍ਵੇਹ ਿਨਤ ਚਰਣੇ ॥੧॥ ਜਗਜੀਵਨੁਹਿਰ ਿਧਆਇ ਤਰਣੇ ॥ ਅਨੇਕ ਅਸੰਖ ਨਾਮ ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਨ ਜਾਹੀ ਿਜਹਵਾ ਇਤੁ ਗਨਣੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਿਸਖਹਿਰ ਬਲੋਹ ੁਹਿਰ ਗਾਵਹ ੁਲੇ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਜਪਣੇ ॥ ਜ ੋਉਪਦੇਸੁ ਸੁਣੇ ਗੁਰ ਕੇਰਾ ਸੋ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਹਿਰ ਸੁਖ ਘਣੇ॥੨॥ ਧੰਨੁ ਸੁ ਵੰਸੁ ਧੰਨੁ ਸੁ ਿਪਤਾ ਧੰਨੁ ਸੁ ਮਾਤਾ ਿਜਿਨ ਜਨ ਜਣੇ ॥ ਿਜਨ ਸਾਿਸ ਿਗਰਾਿਸ ਿਧਆਇਆ ਮੇਰਾਹਿਰ ਹਿਰ ਸ ੇ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਹਿਰ ਜਨ ਬਣੇ ॥੩॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਗਮ ਨਾਮ ਹਿਰ ਤੇਰੇ ਿਵਿਚ ਭਗਤਾ ਹਿਰਧਰਣੇ ॥ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਪਾਇਆ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਾਿਰ ਪਵਣੇ ॥੪॥੩॥੭॥

1136 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਗਲੀ ਥੀਿਤ ਪਾਿਸ ਡਾਿਰ ਰਾਖੀ ॥ ਅਸਟਮ ਥੀਿਤ ਗੋਿਵੰਦ ਜਨਮਾ ਸੀ ॥੧॥ ਭਰਿਮ ਭੂਲੇ ਨਰ ਕਰਤਕਚਰਾਇਣ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਤੇ ਰਹਤ ਨਾਰਾਇਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਪੰਜੀਰ ੁ ਖਵਾਇਓ ਚੋਰ ॥ ਓਹ ੁ ਜਨਿਮਨ ਮਰ ੈ ਰੇ ਸਾਕਤ ਢੋਰ ॥੨॥ ਸਗਲ ਪਰਾਧ ਦਿੇਹ ਲੋਰੋਨੀ ॥ ਸੋ ਮੁਖੁ ਜਲਉ ਿਜਤੁ ਕਹਿਹ ਠਾਕੁਰ ੁ ਜੋਨੀ ॥੩॥ਜਨਿਮ ਨ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕਾ ਪਰ੍ਭੁ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥੪॥੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਊਠਤ ਸੁਖੀਆ ਬਠੈਤ ਸੁਖੀਆ ॥ ਭਉ ਨਹੀ ਲਾਗੈ ਜ ਐਸੇ ਬੁਝੀਆ ॥੧॥ ਰਾਖਾ ਏਕੁ ਹਮਾਰਾ ਸੁਆਮੀ ॥ਸਗਲ ਘਟਾ ਕਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋਇ ਅਿਚੰਤਾ ਜਾਿਗ ਅਿਚੰਤਾ ॥ ਜਹਾ ਕਹ ਪਰ੍ਭੁ ਤੂੰਵਰਤਤੰਾ ॥੨॥ ਘਿਰ ਸੁਿਖ ਵਿਸਆ ਬਾਹਿਰ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਮਤੰਰ੍ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ॥੩॥੨॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਵਰਤ ਨ ਰਹਉ ਨ ਮਹ ਰਮਦਾਨਾ ॥ ਿਤਸੁ ਸੇਵੀ ਜੋ ਰਖੈ ਿਨਦਾਨਾ ॥੧॥ ਏਕੁ ਗੁਸਾਈ ਅਲਹੁਮਰੇਾ ॥ ਿਹਦੰੂ ਤੁਰਕ ਦੁਹ ਨੇਬੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਉ ਨ ਤੀਰਥ ਪੂਜਾ ॥ ਏਕੋ ਸੇਵੀ ਅਵਰ ੁਨ ਦੂਜਾ॥੨॥ ਪੂਜਾ ਕਰਉ ਨ ਿਨਵਾਜ ਗੁਜਾਰਉ ॥ ਏਕ ਿਨਰੰਕਾਰ ਲੇ ਿਰਦੈ ਨਮਸਕਾਰਉ ॥੩॥ ਨਾ ਹਮ ਿਹੰਦੂ ਨਮੁਸਲਮਾਨ ॥ ਅਲਹ ਰਾਮ ਕੇ ਿਪੰਡੁ ਪਰਾਨ ॥੪॥ ਕਹ ੁ ਕਬੀਰ ਇਹ ੁ ਕੀਆ ਵਖਾਨਾ ॥ ਗੁਰ ਪੀਰ ਿਮਿਲ ਖੁਿਦਖਸਮੁ ਪਛਾਨਾ ॥੫॥੩॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦਸ ਿਮਰਗੀ ਸਹਜੇ ਬੰਿਧ ਆਨੀ ॥ ਪ ਚ ਿਮਰਗ ਬੇਧੇ ਿਸਵ ਕੀਬਾਨੀ ॥੧॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਲੇ ਚਿੜਓ ਿਸਕਾਰ ॥ ਿਮਰ੍ਗ ਪਕਰੇ ਿਬਨੁ ਘੋਰ ਹਥੀਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਖੇਰਿਬਰਿਤ ਬਾਹਿਰ ਆਇਓ ਧਾਇ ॥ ਅਹੇਰਾ ਪਾਇਓ ਘਰ ਕੈ ਗ ਇ ॥੨॥ ਿਮਰ੍ਗ ਪਕਰੇ ਘਿਰ ਆਣੇ ਹਾਿਟ ॥ਚਖੁ ਚਖੁ ਲੇ ਗਏ ਬ ਢੇ ਬਾਿਟ ॥੩॥ ਏਹ ੁ ਅਹੇਰਾ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਕੈ ਘਿਰ ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ॥੪॥੪॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੇ ਸਉ ਲੋਿਚ ਲੋਿਚ ਖਾਵਾਇਆ ॥ ਸਾਕਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਚੀਿਤ ਨ ਆਇਆ ॥੧॥ ਸੰਤ ਜਨਾਕੀ ਲੇਹ ੁ ਮਤੇ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਪਾਵਹ ੁ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਥਰ ਕਉ ਬਹ ੁ ਨੀਰ ੁ ਪਵਾਇਆ ॥ ਨਹ

1137 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੀਗੈ ਅਿਧਕ ਸੂਕਾਇਆ ॥੨॥ ਖਟੁ ਸਾਸਤਰ੍ ਮਰੂਖੈ ਸੁਨਾਇਆ ॥ ਜੈਸੇ ਦਹ ਿਦਸ ਪਵਨੁ ਝੁਲਾਇਆ ॥੩॥ਿਬਨੁ ਕਣ ਖਲਹਾਨੁ ਜੈਸੇ ਗਾਹਨ ਪਾਇਆ ॥ ਿਤਉ ਸਾਕਤ ਤੇ ਕੋ ਨ ਬਰਾਸਾਇਆ ॥੪॥ ਿਤਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਿਜਤੁਕੋ ਲਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਿਭ ਬਣਤ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਣ ਿਜਿਨ ਰਿਚਓਸਰੀਰ ॥ ਿਜਨਿਹ ਉਪਾਏ ਿਤਸ ਕਉ ਪੀਰ ॥੧॥ ਗੁਰ ੁ ਗੋਿਬਦੰੁ ਜੀਅ ਕੈ ਕਾਮ ॥ ਹਲਿਤ ਪਲਿਤ ਜਾ ਕੀ ਸਦਛਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਆਰਾਧਨ ਿਨਰਮਲ ਰੀਿਤ ॥ ਸਾਧਸਿੰਗ ਿਬਨਸੀ ਿਬਪਰੀਿਤ ॥੨॥ ਮੀਤ ਹੀਤਧਨੁ ਨਹ ਪਾਰਣਾ ॥ ਧੰਿਨ ਧਿੰਨ ਮੇਰੇ ਨਾਰਾਇਣਾ ॥੩॥ ਨਾਨਕੁ ਬਲੋੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ॥ ਏਕ ਿਬਨਾ ਦੂਜਾ ਨਹੀਜਾਣੀ ॥੪॥੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਗੈ ਦਯੁ ਪਾਛੈ ਨਾਰਾਇਣ ॥ ਮਿਧ ਭਾਿਗ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸਾਇਣ ॥੧॥ਪਰ੍ਭੂ ਹਮਾਰੈ ਸਾਸਤਰ੍ ਸਉਣ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਿਗਰ੍ਹ ਭਉਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਕਰਨ ਸੁਿਣ ਜੀਵੇ ॥ਪਰ੍ਭੁ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਅਮਰ ਿਥਰ ੁ ਥੀਵੇ ॥੨॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਵਜੇ ਦਰਬਾਰੇ॥੩॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਿਭ ਲੀਏ ਿਮਲਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਸਰਣਾਗਿਤ ਆਏ ॥੪॥੭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੋਿਟਮਨਰੋਥ ਆਵਿਹ ਹਾਥ ॥ ਜਮ ਮਾਰਗ ਕੈ ਸੰਗੀ ਪ ਥ ॥੧॥ ਗੰਗਾ ਜਲੁ ਗੁਰ ਗੋਿਬਦੰ ਨਾਮ ॥ ਜੋ ਿਸਮਰੈ ਿਤਸਕੀ ਗਿਤ ਹੋਵੈ ਪੀਵਤ ਬਹਿੁੜ ਨ ਜੋਿਨ ਭਰ੍ਮਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੂਜਾ ਜਾਪ ਤਾਪ ਇਸਨਾਨ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮਭਏ ਿਨਹਕਾਮ ॥੨॥ ਰਾਜ ਮਾਲ ਸਾਦਨ ਦਰਬਾਰ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮ ਪੂਰਨ ਆਚਾਰ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸਇਹ ੁ ਕੀਆ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਨਾਮ ਿਮਿਥਆ ਸਭ ਛਾਰ ੁ ॥੪॥੮॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਲੇਪੁ ਨ ਲਾਗੋਿਤਲ ਕਾ ਮਿੂਲ ॥ ਦੁਸਟ ੁਬਰ੍ਾਹਮਣੁ ਮੂਆ ਹੋਇ ਕੈ ਸੂਲ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜਨ ਰਾਖੇ ਪਾਰਬਰ੍ਹਿਮ ਆਿਪ ॥ ਪਾਪੀ ਮਆੂਗੁਰ ਪਰਤਾਿਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਪਣਾ ਖਸਮੁ ਜਿਨ ਆਿਪ ਿਧਆਇਆ ॥ ਇਆਣਾ ਪਾਪੀ ਓਹ ੁ ਆਿਪਪਚਾਇਆ ॥੨॥ ਪਰ੍ਭ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਕਾ ਰਖਵਾਲਾ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਾ ਮਾਥਾ ਈਹ ਊਹਾ ਕਾਲਾ॥੩॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੀ ਪਰਮੇਸਿਰ ਸੁਣੀ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਮਲੇਛੁ ਪਾਪੀ ਪਿਚਆ ਭਇਆ ਿਨਰਾਸ ੁ ॥੪॥੯॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਖੂਬੁ ਖੂਬੁ ਖੂਬੁ ਖੂਬੁ ਖੂਬੁ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥ ਝਠੂੁ ਝਠੂੁ ਝੂਠੁ ਝਠੂੁ ਦਨੁੀ ਗੁਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਗਜ

1138 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤਰੇੇ ਬਦੰੇ ਦੀਦਾਰ ੁਅਪਾਰ ੁ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਭ ਦੁਨੀਆ ਛਾਰ ੁ॥੧॥ ਅਚਰਜੁ ਤੇਰੀ ਕੁਦਰਿਤ ਤੇਰੇ ਕਦਮ ਸਲਾਹ ॥ਗਨੀਵ ਤੇਰੀ ਿਸਫਿਤ ਸਚੇ ਪਾਿਤਸਾਹ ॥੨॥ ਨੀਧਿਰਆ ਧਰ ਪਨਹ ਖੁਦਾਇ ॥ ਗਰੀਬ ਿਨਵਾਜੁ ਿਦਨੁ ਰੈਿਣਿਧਆਇ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਖੁਿਦ ਖਸਮ ਿਮਹਰਵਾਨ ॥ ਅਲਹ ੁ ਨ ਿਵਸਰੈ ਿਦਲ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ॥੪॥੧੦॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਚ ਪਦਾਰਥੁ ਗੁਰਮੁਿਖ ਲਹਹ ੁ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਭਾਣਾ ਸਿਤ ਕਿਰ ਸਹਹ ੁ ॥੧॥ ਜੀਵਤ ਜੀਵਤਜੀਵਤ ਰਹਹ ੁ ॥ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ਿਨਤ ਉਿਠ ਪੀਵਹ ੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਸਨਾ ਕਹਹ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਿਲਜੁਗ ਮਿਹ ਇਕ ਨਾਿਮ ਉਧਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕੁ ਬਲੋੈ ਬਰ੍ਹਮ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥੨॥੧੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਿਤਗੁਰੁਸੇਿਵ ਸਰਬ ਫਲ ਪਾਏ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮੈਲੁ ਿਮਟਾਏ ॥੧॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੋ ਨਾਉ ॥ ਪੂਰਿਬ ਕਰਮਿਲਖੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਹੋਵੈ ਉਧਾਰ ੁ ॥ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ਪਰ੍ਭ ਕੈ ਦੁਆਰ ॥੨॥ ਸਰਬਕਿਲਆਣ ਚਰਣ ਪਰ੍ਭ ਸੇਵਾ ॥ ਧੂਿਰ ਬਾਛਿਹ ਸਿਭ ਸੁਿਰ ਨਰ ਦੇਵਾ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਨਾਮ ਿਨਧਾਨੁ ॥ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਿਪ ਉਧਿਰਆ ਸਗਲ ਜਹਾਨੁ ॥੪॥੧੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਕਉ ਕੰਿਠ ਲਗਾਵੈ ॥ਿਨੰਦਕ ਕਉ ਅਗਿਨ ਮਿਹ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਪਾਪੀ ਤੇ ਰਾਖੇ ਨਾਰਾਇਣ ॥ ਪਾਪੀ ਕੀ ਗਿਤ ਕਤਹ ੂ ਨਾਹੀ ਪਾਪੀਪਿਚਆ ਆਪ ਕਮਾਇਣ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਾਸ ਰਾਮ ਜੀਉ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕੀ ਹਈੋ ਿਬਪਰੀਿਤ ॥੨॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਿਮ ਅਪਣਾ ਿਬਰਦੁ ਪਰ੍ਗਟਾਇਆ ॥ ਦਖੋੀ ਅਪਣਾ ਕੀਤਾ ਪਾਇਆ ॥੩॥ ਆਇ ਨ ਜਾਈ ਰਿਹਆਸਮਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਹਿਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੧੩॥

ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਰ੍ੀਧਰ ਮਹੋਨ ਸਗਲ ਉਪਾਵਨ ਿਨਰੰਕਾਰ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਐਸਾ ਪਰ੍ਭੁ ਛੋਿਡ ਕਰਿਹ ਅਨ ਸੇਵਾ ਕਵਨ ਿਬਿਖਆਰਸ ਮਾਤਾ ॥੧॥ ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ਤੂ ਗੋਿਵਦ ਭਾਜੁ ॥ ਅਵਰ ਉਪਾਵ ਸਗਲ ਮੈ ਦਖੇੇ ਜੋ ਿਚਤਵੀਐ ਿਤਤੁ ਿਬਗਰਿਸਕਾਜ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਠਾਕੁਰ ੁ ਛੋਿਡ ਦਾਸੀ ਕਉ ਿਸਮਰਿਹ ਮਨਮਖੁ ਅਧੰ ਅਿਗਆਨਾ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਭਗਿਤਕਰਿਹ ਿਤਨ ਿਨੰਦਿਹ ਿਨਗੁਰੇ ਪਸੂ ਸਮਾਨਾ ॥੨॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਸਾਕਤ ਕਹਤੇ ਮੇਰਾ ॥

1139 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਹੰਬੁਿਧ ਦੁਰਮਿਤ ਹੈ ਮਲੈੀ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭਵਜਿਲ ਫੇਰਾ ॥੩॥ ਹੋਮ ਜਗ ਜਪ ਤਪ ਸਿਭ ਸੰਜਮ ਤਿਟ ਤੀਰਿਥਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥ ਿਮਿਟਆ ਆਪੁ ਪਏ ਸਰਣਾਈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਨਕ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ॥੪॥੧॥੧੪॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਨ ਮਿਹ ਪੇਿਖਓ ਿਤਰ੍ਣ ਮਿਹ ਪੇਿਖਓ ਿਗਰ੍ਿਹ ਪੇਿਖਓ ਉਦਾਸਾਏ ॥ ਦਡੰਧਾਰ ਜਟਧਾਰੈ ਪਿੇਖਓਵਰਤ ਨੇਮ ਤੀਰਥਾਏ ॥੧॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਪਿੇਖਓ ਮਨ ਮਾਏਂ ॥ ਊਭ ਪਇਆਲ ਸਰਬ ਮਿਹ ਪੂਰਨ ਰਿਸ ਮਗੰਲਗੁਣ ਗਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋਗ ਭੇਖ ਸੰਿਨਆਸੈ ਪੇਿਖਓ ਜਿਤ ਜੰਗਮ ਕਾਪੜਾਏ ॥ ਤਪੀ ਤਪੀਸੁਰ ਮੁਿਨ ਮਿਹਪੇਿਖਓ ਨਟ ਨਾਿਟਕ ਿਨਰਤਾਏ ॥੨॥ ਚਹ ੁ ਮਿਹ ਪੇਿਖਓ ਖਟ ਮਿਹ ਪਿੇਖਓ ਦਸ ਅਸਟੀ ਿਸਿੰਮਰ੍ਤਾਏ ॥ ਸਭਿਮਿਲ ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਖਾਨਿਹ ਤਉ ਿਕਸ ਤੇ ਕਹਉ ਦਰੁਾਏ ॥੩॥ ਅਗਹ ਅਗਹ ਬਅੇੰਤ ਸੁਆਮੀ ਨਹ ਕੀਮ ਕੀਮਕੀਮਾਏ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕੈ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਈਐ ਿਜਹ ਘਿਟ ਪਰਗਟੀਆਏ ॥੪॥੨॥੧੫॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਨਕਿਟ ਬੁਝੈ ਸੋ ਬੁਰਾ ਿਕਉ ਕਰੈ ॥ ਿਬਖੁ ਸੰਚੈ ਿਨਤ ਡਰਤਾ ਿਫਰੈ ॥ ਹੈ ਿਨਕਟੇ ਅਰ ੁਭੇਦੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਭ ਮਹੋੀ ਮਾਇਆ ॥੧॥ ਨੇੜੈ ਨੇੜੈ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਭੇਦੁ ਿਵਰਲਾ ਕੋ ਲਹੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਕਿਟ ਨ ਦਖੇੈ ਪਰ ਿਗਰ੍ਿਹ ਜਾਇ ॥ ਦਰਬੁ ਿਹਰੈ ਿਮਿਥਆ ਕਿਰ ਖਾਇ ॥ ਪਈ ਠਗਉਰੀ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਨਜਾਿਨਆ ॥ ਬਾਝੁ ਗੁਰ ੂ ਹੈ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਿਨਆ ॥੨॥ ਿਨਕਿਟ ਨ ਜਾਨੈ ਬੋਲੈ ਕੂੜੁ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਮਠੂਾ ਹੈ ਮੜੂੁ ॥ਅੰਤਿਰ ਵਸਤੁ ਿਦਸੰਤਿਰ ਜਾਇ ॥ ਬਾਝ ੁ ਗੁਰ ੂ ਹੈ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇ ॥੩॥ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕ ਕਰਮੁ ਿਲਿਖਆਿਲਲਾਟ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਖੁਲੇ ਕਪਾਟ ॥ ਅਤੰਿਰ ਬਾਹਿਰ ਿਨਕਟੇ ਸੋਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਵੈ ਨ ਜਾਵੈ ਕੋਇ॥੪॥੩॥੧੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਜਸ ੁ ਤੂ ਰਾਖਿਹ ਿਤਸੁ ਕਉਨੁ ਮਾਰੈ ॥ ਸਭ ਤੁਝ ਹੀ ਅੰਤਿਰ ਸਗਲ ਸਸੰਾਰੈ ॥ਕੋਿਟ ਉਪਾਵ ਿਚਤਵਤ ਹੈ ਪਰ੍ਾਣੀ ॥ ਸੋ ਹਵੋੈ ਿਜ ਕਰੈ ਚੋਜ ਿਵਡਾਣੀ ॥੧॥ ਰਾਖਹ ੁ ਰਾਖਹ ੁ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥ ਤੇਰੀਸਰਿਣ ਤੇਰੈ ਦਰਵਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਿਨ ਸੇਿਵਆ ਿਨਰਭਉ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਿਤਿਨ ਭਉ ਦੂਿਰ ਕੀਆ ਏਕੁਪਰਾਤਾ ॥ ਜ ੋ ਤੂ ਕਰਿਹ ਸੋਈ ਫਿੁਨ ਹੋਇ ॥ ਮਾਰੈ ਨ ਰਾਖੈ ਦੂਜਾ ਕੋਇ ॥੨॥ ਿਕਆ ਤੂ ਸੋਚਿਹ ਮਾਣਸ ਬਾਿਣ ॥ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥ ਏਕ ਟੇਕ ਏਕੋ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਸਭ ਿਕਛੁ ਜਾਣੈ ਿਸਰਜਣਹਾਰ ੁ ॥੩॥ ਿਜਸੁ ਊਪਿਰ

1140 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰ ੁ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੇ ਸਿਭ ਕਾਜ ਸਵਾਿਰ ॥ ਿਤਸ ਕਾ ਰਾਖਾ ਏਕੋ ਸੋਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਪਿੜ ਨਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥੪॥੪॥੧੭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਹੋਵੈ ਬਾਹਿਰ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਿਵਸਰੈ ਨਰਹਿਰ ॥ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਦੂਜਾ ਭਾਏ ॥ ਿਕਆ ਕੜੀਐ ਜ ਰਿਹਆ ਸਮਾਏ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਕੜੇ ਕਿੜ ਪਿਚਆ ॥ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਖਿਪਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਦੂਜਾ ਕਰਤਾ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇਅਿਨਆਇ ਕੋ ਮਰਤਾ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਿਕਛੁ ਜਾਣੈ ਨਾਹੀ ॥ ਿਕਆ ਕੜੀਐ ਜ ਭਰਪੂਿਰ ਸਮਾਹੀ ॥੨॥ ਤਉਕੜੀਐ ਜੇ ਿਕਛੁ ਹੋਇ ਿਧਙਾਣੈ ॥ ਤਉ ਕੜੀਐ ਜੇ ਭੂਿਲ ਰਞੰਾਣੈ ॥ ਗੁਿਰ ਕਿਹਆ ਜੋ ਹੋਇ ਸਭੁ ਪਰ੍ਭ ਤੇ ॥ ਤਬਕਾੜਾ ਛੋਿਡ ਅਿਚੰਤ ਹਮ ਸੋਤੇ ॥੩॥ ਪਰ੍ਭ ਤੂਹੈ ਠਾਕੁਰ ੁ ਸਭੁ ਕੋ ਤਰੇਾ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਕਰਿਹ ਿਨਬੇਰਾ ॥ਦੁਤੀਆ ਨਾਸਿਤ ਇਕੁ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥ ਰਾਖਹ ੁ ਪੈਜ ਨਾਨਕ ਸਰਣਾਇ ॥੪॥੫॥੧੮॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਬਨੁ ਬਾਜੇ ਕੈਸ ੋ ਿਨਰਿਤਕਾਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਕੰਠ ੈ ਕੈਸੇ ਗਾਵਨਹਾਰੀ ॥ ਜੀਲ ਿਬਨਾ ਕੈਸੇ ਬਜੈ ਰਬਾਬ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾਿਬਰਥੇ ਸਿਭ ਕਾਜ ॥੧॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕਹਹ ੁ ਕੋ ਤਿਰਆ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈਸੇ ਪਾਿਰ ਪਿਰਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਬਨੁ ਿਜਹਵਾ ਕਹਾ ਕੋ ਬਕਤਾ ॥ ਿਬਨੁ ਸਰ੍ਵਨਾ ਕਹਾ ਕੋ ਸੁਨਤਾ ॥ ਿਬਨੁ ਨੇਤਰ੍ਾ ਕਹਾ ਕੋ ਪੇਖੈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਨਰੁਕਹੀ ਨ ਲਖੇੈ ॥੨॥ ਿਬਨੁ ਿਬਿਦਆ ਕਹਾ ਕੋਈ ਪਿੰਡਤ ॥ ਿਬਨੁ ਅਮਰ ੈ ਕੈਸ ੇ ਰਾਜ ਮਿੰਡਤ ॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਕਹਾਮਨੁ ਠਹਰਾਨਾ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥੩॥ ਿਬਨੁ ਬੈਰਾਗ ਕਹਾ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਿਬਨੁ ਹਉ ਿਤਆਿਗਕਹਾ ਕੋਊ ਿਤਆਗੀ ॥ ਿਬਨੁ ਬਿਸ ਪੰਚ ਕਹਾ ਮਨ ਚਰੂੇ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਦ ਸਦ ਹੀ ਝੂਰੇ ॥੪॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਦੀਿਖਆ ਕੈਸੇ ਿਗਆਨੁ ॥ ਿਬਨੁ ਪੇਖੇ ਕਹ ੁਕੈਸ ੋ ਿਧਆਨੁ ॥ ਿਬਨੁ ਭੈ ਕਥਨੀ ਸਰਬ ਿਬਕਾਰ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਦਰਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥੫॥੬॥੧੯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਮਾਨੁਖ ਕਉ ਦੀਨਾ ॥ ਕਾਮ ਰੋਿਗ ਮਗੈਲੁ ਬਿਸਲੀਨਾ ॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਰੋਿਗ ਪਿਚ ਮੁਏ ਪਤਗੰਾ ॥ ਨਾਦ ਰੋਿਗ ਖਿਪ ਗਏ ਕੁਰਗੰਾ ॥੧॥ ਜੋ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਸੋ ਰੋਗੀ ॥ ਰੋਗਰਿਹਤ ਮੇਰਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਜੋਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਹਵਾ ਰੋਿਗ ਮੀਨੁ ਗਰ੍ਿਸਆਨੋ ॥ ਬਾਸਨ ਰੋਿਗ ਭਵਰ ੁ ਿਬਨਸਾਨੋ ॥ਹੇਤ ਰੋਗ ਕਾ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਿਤਰ੍ਿਬਿਧ ਰੋਗ ਮਿਹ ਬਧੇ ਿਬਕਾਰਾ ॥੨॥ ਰੋਗੇ ਮਰਤਾ ਰੋਗੇ ਜਨਮੈ ॥ ਰੋਗੇ

1141 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਜੋਨੀ ਭਰਮੈ ॥ ਰੋਗ ਬੰਧ ਰਹਨੁ ਰਤੀ ਨ ਪਾਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਰੋਗੁ ਕਤਿਹ ਨ ਜਾਵੈ ॥੩॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਿਮ ਿਜਸੁ ਕੀਨੀ ਦਇਆ ॥ ਬਾਹ ਪਕਿੜ ਰੋਗਹ ੁਕਿਢ ਲਇਆ ॥ ਤੂਟੇ ਬਧੰਨ ਸਾਧਸੰਗੁ ਪਾਇਆ ॥ ਕਹੁਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਰੋਗੁ ਿਮਟਾਇਆ ॥੪॥੭॥੨੦॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈਤ ਸਿਭ ਦਖੁ ਭਜੰ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਰਧਾ ਪੂਰੀ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਕਬਿਹ ਨ ਝੂਰੀ ॥੧॥ ਅਤੰਿਰ ਰਾਮ ਰਾਇਪਰ੍ਗਟੇ ਆਇ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਦੀਓ ਰਗੰੁ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਰਬ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤਪੂਰੇ ਕਾਜਾ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਰਿੰਗ ਗੁਲਾਲ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਦਾ ਿਨਹਾਲ ॥੨॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਦਧਨਵੰਤਾ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਦ ਿਨਭਰੰਤਾ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਿਭ ਰੰਗ ਮਾਣੇ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਚਕੂੀ ਕਾਣੇ॥੩॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸਹਜ ਘਰ ੁਪਾਇਆ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਤ ਸੁੰਿਨ ਸਮਾਇਆ ॥ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਸਦ ਕੀਰਤਨੁਕਰਤਾ ॥ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਨਾਨਕ ਭਗਵੰਤਾ ॥੪॥੮॥੨੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਾਪੁ ਹਮਾਰਾ ਸਦ ਚਰੰਜੀਵੀ ॥ਭਾਈ ਹਮਾਰੇ ਸਦ ਹੀ ਜੀਵੀ ॥ ਮੀਤ ਹਮਾਰੇ ਸਦਾ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਕੁਟੰਬੁ ਹਮਾਰਾ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸੀ ॥੧॥ ਹਮਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਤ ਸਭਿਹ ਸੁਹੇਲੇ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਿਪਤਾ ਸੰਿਗ ਮੇਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਦੰਰ ਮੇਰੇ ਸਭ ਤੇ ਊਚੇ ॥ ਦਸੇਮਰੇੇ ਬੇਅੰਤ ਅਪੂਛੇ ॥ ਰਾਜੁ ਹਮਾਰਾ ਸਦ ਹੀ ਿਨਹਚਲੁ ॥ ਮਾਲੁ ਹਮਾਰਾ ਅਖੂਟ ੁਅਬੇਚਲੁ ॥੨॥ ਸੋਭਾ ਮੇਰੀ ਸਭਜੁਗ ਅਤੰਿਰ ॥ ਬਾਜ ਹਮਾਰੀ ਥਾਨ ਥਨੰਤਿਰ ॥ ਕੀਰਿਤ ਹਮਰੀ ਘਿਰ ਘਿਰ ਹੋਈ ॥ ਭਗਿਤ ਹਮਾਰੀ ਸਭਨੀ ਲੋਈ॥੩॥ ਿਪਤਾ ਹਮਾਰੇ ਪਰ੍ਗਟੇ ਮਾਝ ॥ ਿਪਤਾ ਪੂਤ ਰਿਲ ਕੀਨੀ ਸ ਝ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜਉ ਿਪਤਾ ਪਤੀਨੇ ॥ ਿਪਤਾਪੂਤ ਏਕੈ ਰੰਿਗ ਲੀਨੇ ॥੪॥੯॥੨੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਨਰਵੈਰ ਪੁਰਖ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਭ ਦਾਤੇ ॥ ਹਮ ਅਪਰਾਧੀਤੁਮ ਬਖਸਾਤੇ ॥ ਿਜਸੁ ਪਾਪੀ ਕਉ ਿਮਲੈ ਨ ਢਈੋ ॥ ਸਰਿਣ ਆਵੈ ਤ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਸਿਤਗੁਰ ੂ ਮਨਾਇ ॥ ਸਭ ਫਲ ਪਾਏ ਗੁਰ ੂ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਸਿਤਗੁਰ ਆਦਸੇੁ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁਤਰੇਾ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਦਸੇੁ ॥ ਚਕੂਾ ਪੜਦਾ ਤ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥ ਖਸਮੁ ਤੂਹੈ ਸਭਨਾ ਕੇ ਰਾਇਆ ॥੨॥ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾਸੂਕੇ ਕਾਸਟ ਹਿਰਆ ॥ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾ ਤ ਥਲ ਿਸਿਰ ਸਿਰਆ ॥ ਿਤਸੁ ਭਾਣਾ ਤ ਸਿਭ ਫਲ ਪਾਏ ॥ ਿਚੰਤ ਗਈ

1142 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਲਿਗ ਸਿਤਗੁਰ ਪਾਏ ॥੩॥ ਹਰਾਮਖੋਰ ਿਨਰਗੁਣ ਕਉ ਤੂਠਾ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਮਿਨ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਵਠੂਾ ॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਗੁਰ ਭਏ ਦਇਆਲਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦੇਿਖ ਭਏ ਿਨਹਾਲਾ ॥੪॥੧੦॥੨੩॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਰੇਾ ਬੇਮੁਹਤਾਜੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਮੇਰੇ ਸਚਾ ਸਾਜ ੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਰੇਾ ਸਭਸ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਰਾਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥੧॥ ਗੁਰ ਜੈਸਾ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੇਵ ॥ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕ ਭਾਗੁ ਸੁ ਲਾਗਾ ਸੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰੁਮਰੇਾ ਸਰਬ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਰਾ ਮਾਿਰ ਜੀਵਾਲੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਮਰੇੇ ਕੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਭਈ ਹੈਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਰਾ ਤਾਣੁ ਿਨਤਾਣੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਰਾ ਘਿਰ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਹਉ ਸਦਬਿਲ ਜਾਇਆ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ੁਮਾਰਗੁ ਿਜਿਨ ਕਿਰ ਿਦਖਲਾਇਆ ॥੩॥ ਿਜਿਨ ਗੁਰ ੁਸੇਿਵਆ ਿਤਸੁ ਭਉ ਨ ਿਬਆਪੈ ॥ਿਜਿਨ ਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵਆ ਿਤਸੁ ਦਖੁੁ ਨ ਸੰਤਾਪੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋਧ ੇ ਿਸੰਿਮਰ੍ਿਤ ਬੇਦ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਗੁਰ ਨਾਹੀ ਭੇਦ॥੪॥੧੧॥੨੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਮਨੁ ਪਰਗਟ ੁ ਭਇਆ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਪਾਪੁ ਤਨ ਤੇ ਗਇਆ ॥ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਸਗਲ ਪੁਰਬਾਇਆ ॥ ਨਾਮੁ ਲਤੈ ਅਠਸਿਠ ਮਜਨਾਇਆ ॥੧॥ ਤੀਰਥੁ ਹਮਰਾ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ॥ਗੁਿਰ ਉਪਦਿੇਸਆ ਤਤੁ ਿਗਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਦੁਖੁ ਦੂਿਰ ਪਰਾਨਾ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਅਿਤ ਮੂੜਸੁਿਗਆਨਾ ॥ ਨਾਮੁ ਲਤੈ ਪਰਗਿਟ ਉਜੀਆਰਾ ॥ ਨਾਮੁ ਲਤੈ ਛੁਟੇ ਜੰਜਾਰਾ ॥੨॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਜਮੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ॥ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਪਰ੍ਭੁ ਕਹੈ ਸਾਬਾਿਸ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੀ ਸਾਚੀ ਰਾਿਸ ॥੩॥ ਗੁਿਰਉਪਦਸੇੁ ਕਿਹਓ ਇਹ ੁ ਸਾਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਮਨ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਉਧਰੇ ਨਾਮ ਪੁਨਹਚਾਰ ॥ ਅਵਿਰਕਰਮ ਲੋਕਹ ਪਤੀਆਰ ॥੪॥੧੨॥੨੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਮਸਕਾਰ ਤਾ ਕਉ ਲਖ ਬਾਰ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁਦੀਜੈ ਤਾ ਕਉ ਵਾਿਰ ॥ ਿਸਮਰਿਨ ਤਾ ਕੈ ਿਮਟਿਹ ਸੰਤਾਪ ॥ ਹੋਇ ਅਨਦੰੁ ਨ ਿਵਆਪਿਹ ਤਾਪ ॥੧॥ ਐਸੋ ਹੀਰਾਿਨਰਮਲ ਨਾਮ ॥ ਜਾਸੁ ਜਪਤ ਪੂਰਨ ਸਿਭ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੀ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਦੁਖ ਡੇਰਾ ਢਹੈ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤਨਾਮੁ ਸੀਤਲੁ ਮਿਨ ਗਹੈ ॥ ਅਿਨਕ ਭਗਤ ਜਾ ਕੇ ਚਰਨ ਪੂਜਾਰੀ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨਹਾਰੀ ॥੨॥ ਿਖਨਮਿਹ ਊਣੇ ਸੁਭਰ ਭਿਰਆ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਸੂਕੇ ਕੀਨੇ ਹਿਰਆ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਿਨਥਾਵੇ ਕਉ ਦੀਨੋ ਥਾਨੁ ॥ ਿਖਨ

1143 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿਹ ਿਨਮਾਣੇ ਕਉ ਦੀਨੋ ਮਾਨੁ ॥੩॥ ਸਭ ਮਿਹ ਏਕੁ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਰਾ ॥ ਸੋ ਜਾਪੈ ਿਜਸ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ॥ਹਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਤਾ ਕੋ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਦਇਆਰ ੁ ॥੪॥੧੩॥੨੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਮਿੋਹ ਦੁਹਾਗਿਨ ਆਿਪ ਸੀਗਾਰੀ ॥ ਰਪੂ ਰਗੰ ਦੇ ਨਾਿਮ ਸਵਾਰੀ ॥ ਿਮਿਟਓ ਦਖੁੁ ਅਰ ੁ ਸਗਲ ਸੰਤਾਪ ॥ ਗੁਰਹੋਏ ਮੇਰੇ ਮਾਈ ਬਾਪ ॥੧॥ ਸਖੀ ਸਹੇਰੀ ਮਰੇੈ ਗਰ੍ਸਿਤ ਅਨਦੰ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਭੇਟੇ ਮਿੋਹ ਕੰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਤਪਿਤ ਬੁਝੀ ਪੂਰਨ ਸਭ ਆਸਾ ॥ ਿਮਟੇ ਅਧੰੇਰ ਭਏ ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਅਚਰਜ ਿਬਸਮਾਦ ॥ ਗੁਰੁਪੂਰਾ ਪੂਰਾ ਪਰਸਾਦ ॥੨॥ ਜਾ ਕਉ ਪਰ੍ਗਟ ਭਏ ਗੋਪਾਲ ॥ ਤਾ ਕੈ ਦਰਸਿਨ ਸਦਾ ਿਨਹਾਲ ॥ ਸਰਬ ਗੁਣਾ ਤਾ ਕੈਬਹਤੁੁ ਿਨਧਾਨ ॥ ਜਾ ਕਉ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਓ ਨਾਮੁ ॥੩॥ ਜਾ ਕਉ ਭੇਿਟਓ ਠਾਕੁਰ ੁ ਅਪਨਾ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪਨਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜੋ ਜਨ ਪਰ੍ਭ ਭਾਏ ॥ ਤਾ ਕੀ ਰੇਨੁ ਿਬਰਲਾ ਕੋ ਪਾਏ ॥੪॥੧੪॥੨੭॥ ਭੈਰਉਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਚਤਵਤ ਪਾਪ ਨ ਆਲਕੁ ਆਵੈ ॥ ਬਸੇੁਆ ਭਜਤ ਿਕਛੁ ਨਹ ਸਰਮਾਵੈ ॥ ਸਾਰੋ ਿਦਨਸੁ ਮਜੂਰੀ ਕਰੈ ॥ਹਿਰ ਿਸਮਰਨ ਕੀ ਵੇਲਾ ਬਜਰ ਿਸਿਰ ਪਰੈ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਲਿਗ ਭੂਲੋ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇਆਭੁਲਾਵਣਹਾਰੈ ਰਾਿਚ ਰਿਹਆ ਿਬਰਥਾ ਿਬਉਹਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੇਖਤ ਮਾਇਆ ਰੰਗ ਿਬਹਾਇ ॥ ਗੜਬੜਕਰੈ ਕਉਡੀ ਰਗੰੁ ਲਾਇ ॥ ਅੰਧ ਿਬਉਹਾਰ ਬਧੰ ਮਨੁ ਧਾਵੈ ॥ ਕਰਣੈਹਾਰ ੁਨ ਜੀਅ ਮਿਹ ਆਵੈ ॥੨॥ ਕਰਤ ਕਰਤਇਵ ਹੀ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਨ ਕਾਰਜ ਮਾਇਆ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਲੋਿਭ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ॥ ਤੜਿਫ ਮਆੂ ਿਜਉਜਲ ਿਬਨੁ ਮੀਨਾ ॥੩॥ ਿਜਸ ਕੇ ਰਾਖੇ ਹੋਏ ਹਿਰ ਆਿਪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਜਪੁ ਜਾਿਪ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਹਿਰਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧੫॥੨੮॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਪਣੀ ਦਇਆਕਰੇ ਸੋ ਪਾਏ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਿਹਰਦੇ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਵਖਜਾਿਹ ॥੧॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜੀਅ ਕੋ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਜਪਹ ੁ ਿਨਤ ਭਾਈ ਤਾਿਰ ਲਏ ਸਾਗਰ ਸੰਸਾਰੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਲਿਖਆ ਹਿਰ ਏਹ ੁ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਸੇ ਜਨ ਦਰਗਹ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ ॥ ਸੂਖ ਸਹਜਆਨੰਦ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਆਗੈ ਿਮਲੈ ਿਨਥਾਵੇ ਥਾਉ ॥੨॥ ਜੁਗਹ ਜਗੁੰਤਿਰ ਇਹ ੁ ਤਤੁ ਸਾਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਣੁ

1144 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਿਜਸੁ ਲਿੜ ਲਾਇ ਲਏ ਸੋ ਲਾਗੈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆ ਜਾਗੈ ॥੩॥ ਤੇਰੇ ਭਗਤ ਭਗਤਨਕਾ ਆਿਪ ॥ ਅਪਣੀ ਮਿਹਮਾ ਆਪੇ ਜਾਿਪ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਤੇਰੈ ਹਾਿਥ ॥ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭ ਸਦ ਹੀ ਸਾਿਥ॥੪॥੧੬॥੨੯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਨਾਮ ੁ ਹਮਾਰੈ ਆਵੈ ਕਾਮੀ ॥ ਰੋਿਮ ਰੋਿਮਰਿਵਆ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਰੈ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥੧॥ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਮਰੇੈ ਭੰਡਾਰ ॥ ਅਗਮ ਅਮਲੋਾ ਅਪਰ ਅਪਾਰ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰ ੈ ਿਨਹਚਲ ਧਨੀ ॥ ਨਾਮ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਸਭ ਮਿਹ ਬਨੀ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਪੂਰਾ ਸਾਹ ੁ ॥ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ੁ ॥੨॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਭੋਜਨ ਭਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਮਨ ਕਾ ਸੁਆਉ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਿਵਸਰੈਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਅਨਹਦ ਪੂਰੇ ਨਾਦ ॥੩॥ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਨਾਮੁ ਨਉ ਿਨਿਧ ਪਾਈ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇਨਾਮ ਿਸਉ ਬਿਨ ਆਈ ॥ ਧਨਵੰਤੇ ਸੇਈ ਪਰਧਾਨ ॥ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੈ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨ ॥੪॥੧੭॥੩੦॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੂ ਮਰੇਾ ਿਪਤਾ ਤੂਹੈ ਮੇਰਾ ਮਾਤਾ ॥ ਤੂ ਮਰੇੇ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤਾ ॥ ਤੂ ਮਰੇਾ ਠਾਕੁਰ ੁ ਹਉਦਾਸੁ ਤੇਰਾ ॥ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁਨਹੀ ਕੋ ਮੇਰਾ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਰਹ ੁਪਰ੍ਭ ਦਾਿਤ ॥ ਤੁਮਰੀ ਉਸਤਿਤ ਕਰਉਿਦਨ ਰਾਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਤੇਰੇ ਜੰਤ ਤੂ ਬਜਾਵਨਹਾਰਾ ॥ ਹਮ ਤੇਰੇ ਿਭਖਾਰੀ ਦਾਨੁ ਦਿੇਹ ਦਾਤਾਰਾ ॥ ਤਉਪਰਸਾਿਦ ਰੰਗ ਰਸ ਮਾਣੇ ॥ ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਿਰ ਤੁਮਿਹ ਸਮਾਣੇ ॥੨॥ ਤੁਮਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥ ਸਾਧਸਿੰਗਤੁਮਰੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਤੁਮਰੀ ਦਇਆ ਤੇ ਹਇੋ ਦਰਦ ਿਬਨਾਸੁ ॥ ਤੁਮਰੀ ਮਇਆ ਤੇ ਕਮਲ ਿਬਗਾਸੁ ॥੩॥ ਹਉਬਿਲਹਾਿਰ ਜਾਉ ਗੁਰਦਵੇ ॥ ਸਫਲ ਦਰਸਨੁ ਜਾ ਕੀ ਿਨਰਮਲ ਸੇਵ ॥ ਦਇਆ ਕਰਹ ੁਠਾਕੁਰ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ॥ ਗੁਣਗਾਵੈ ਨਾਨਕੁ ਿਨਤ ਤਰੇੇ ॥੪॥੧੮॥੩੧॥ ਭਰੈਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਭ ਤੇ ਊਚ ਜਾ ਕਾ ਦਰਬਾਰ ੁ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾਤਾ ਕਉ ਜੋਹਾਰ ੁ॥ ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਜਾ ਕਾ ਥਾਨ ॥ ਕੋਿਟ ਅਘਾ ਿਮਟਿਹ ਹਿਰ ਨਾਮ ॥੧॥ ਿਤਸੁ ਸਰਣਾਈ ਸਦਾ ਸੁਖੁਹੋਇ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਜਾ ਕਉ ਮੇਲੈ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੇ ਕਰਤਬ ਲਖੇ ਨ ਜਾਿਹ ॥ ਜਾ ਕਾ ਭਰਵਾਸਾ ਸਭਘਟ ਮਾਿਹ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ਭਇਆ ਸਾਧੂ ਕੈ ਸੰਿਗ ॥ ਭਗਤ ਅਰਾਧਿਹ ਅਨਿਦਨੁ ਰੰਿਗ ॥੨॥ ਦੇਦੇ ਤੋਿਟ ਨਹੀ ਭੰਡਾਰ ॥ਿਖਨ ਮਿਹ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪਨਹਾਰ ॥ ਜਾ ਕਾ ਹਕੁਮੁ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥ ਿਸਿਰ ਪਾਿਤਸਾਹਾ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥ ਿਜਸ

1145 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੀ ਓਟ ਿਤਸੈ ਕੀ ਆਸਾ ॥ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਹਮਰਾ ਿਤਸ ਹੀ ਪਾਸਾ ॥ ਰਾਿਖ ਲੀਨੋ ਸਭੁ ਜਨ ਕਾ ਪੜਦਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸਕੀ ਉਸਤਿਤ ਕਰਦਾ ॥੪॥੧੯॥੩੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰੋਵਨਹਾਰੀ ਰਜੋੁ ਬਨਾਇਆ ॥ ਬਲਨ ਬਰਤਨ ਕਉਸਨਬੰਧੁ ਿਚਿਤ ਆਇਆ ॥ ਬੂਿਝ ਬਰੈਾਗੁ ਕਰੇ ਜੇ ਕੋਇ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਿਫਿਰ ਸੋਗੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਿਬਿਖਆ ਕਾਸਭੁ ਧੰਧੁ ਪਸਾਰ ੁ॥ ਿਵਰਲੈ ਕੀਨੋ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਰ੍ਿਬਿਧ ਮਾਇਆ ਰਹੀ ਿਬਆਿਪ ॥ ਜੋ ਲਪਟਾਨੋਿਤਸੁ ਦੂਖ ਸੰਤਾਪ ॥ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਿਬਨੁ ਨਾਮ ਿਧਆਏ ॥ ਨਾਮ ਿਨਧਾਨੁ ਬਡਭਾਗੀ ਪਾਏ ॥੨॥ ਸ ਗੀ ਿਸਉ ਜੋਮਨੁ ਰੀਝਾਵੈ ॥ ਸਾਿਗ ਉਤਾਿਰਐ ਿਫਿਰ ਪਛੁਤਾਵੈ ॥ ਮੇਘ ਕੀ ਛਾਇਆ ਜੈਸੇ ਬਰਤਨਹਾਰ ॥ ਤਸੈੋ ਪਰਪਚੰ ੁਮੋਹਿਬਕਾਰ ॥੩॥ ਏਕ ਵਸਤੁ ਜੇ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥ ਪੂਰਨ ਕਾਜੁ ਤਾਹੀ ਕਾ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਿਜਿਨ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ॥ਨਾਨਕ ਆਇਆ ਸੋ ਪਰਵਾਨੁ ॥੪॥੨੦॥੩੩॥ ਭਰੈਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੰਤ ਕੀ ਿਨੰਦਾ ਜੋਨੀ ਭਵਨਾ ॥ ਸੰਤ ਕੀਿਨੰਦਾ ਰੋਗੀ ਕਰਨਾ ॥ ਸੰਤ ਕੀ ਿਨਦੰਾ ਦੂਖ ਸਹਾਮ ॥ ਡਾਨੁ ਦੈਤ ਿਨੰਦਕ ਕਉ ਜਾਮ ॥੧॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਕਰਿਹ ਜੋਬਾਦੁ ॥ ਿਤਨ ਿਨਦੰਕ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਸਾਦੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਗਤ ਕੀ ਿਨਦੰਾ ਕੰਧੁ ਛੇਦਾਵੈ ॥ ਭਗਤ ਕੀ ਿਨੰਦਾਨਰਕੁ ਭੁੰਚਾਵੈ ॥ ਭਗਤ ਕੀ ਿਨੰਦਾ ਗਰਭ ਮਿਹ ਗਲੈ ॥ ਭਗਤ ਕੀ ਿਨੰਦਾ ਰਾਜ ਤੇ ਟਲੈ ॥੨॥ ਿਨਦੰਕ ਕੀ ਗਿਤਕਤਹ ੂਨਾਿਹ ॥ ਆਿਪ ਬੀਿਜ ਆਪੇ ਹੀ ਖਾਿਹ ॥ ਚਰੋ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਤੇ ਬੁਰਾ ॥ ਅਣਹੋਦਾ ਭਾਰ ੁ ਿਨੰਦਿਕ ਿਸਿਰ ਧਰਾ॥੩॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੇ ਭਗਤ ਿਨਰਵੈਰ ॥ ਸੋ ਿਨਸਤਰੈ ਜੋ ਪੂਜੈ ਪੈਰ ॥ ਆਿਦ ਪੁਰਿਖ ਿਨੰਦਕੁ ਭੋਲਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕਿਕਰਤੁ ਨ ਜਾਇ ਿਮਟਾਇਆ ॥੪॥੨੧॥੩੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਬਦੇ ਅਰ ੁ ਨਾਦ ॥ ਨਾਮੁਹਮਾਰ ੈ ਪੂਰੇ ਕਾਜ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਪੂਜਾ ਦਵੇ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ॥੧॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਿਦਰ੍ਿੜਓ ਹਿਰਨਾਮੁ ॥ ਸਭ ਤੇ ਊਤਮੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਮਜਨ ਇਸਨਾਨੁ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਪੂਰਨਦਾਨੁ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਤੇ ਸਗਲ ਪਵੀਤ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਮੀਤ ॥੨॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਸਉਣ ਸੰਜੋਗ ॥ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਸੁਭੋਗ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਸਗਲ ਆਚਾਰ ॥ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੈ ਿਨਰਮਲ ਿਬਉਹਾਰ ॥੩॥ ਜਾ ਕੈਮਿਨ ਵਿਸਆ ਪਰ੍ਭੁ ਏਕੁ ॥ ਸਗਲ ਜਨਾ ਕੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਟੇਕ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਸਾਧਸਿੰਗ

1146 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਸੁ ਦਵੇੈ ਨਾਉ ॥੪॥੨੨॥੩੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਨਰਧਨ ਕਉ ਤੁਮ ਦੇਵਹ ੁ ਧਨਾ ॥ ਅਿਨਕ ਪਾਪ ਜਾਿਹਿਨਰਮਲ ਮਨਾ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥ ਭਗਤ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਦੇਵਹ ੁ ਨਾਮ ॥੧॥ ਸਫਲ ਸੇਵਾ ਗੋਪਾਲਰਾਇ ॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਤੇ ਿਬਰਥਾ ਕੋਇ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰੋਗੀ ਕਾ ਪਰ੍ਭ ਖਡੰਹ ੁ ਰੋਗੁ ॥ਦੁਖੀਏ ਕਾ ਿਮਟਾਵਹ ੁਪਰ੍ਭ ਸੋਗੁ ॥ ਿਨਥਾਵੇ ਕਉ ਤੁਮ ਥਾਿਨ ਬੈਠਾਵਹ ੁ॥ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਕਉ ਭਗਤੀ ਲਾਵਹ ੁ॥੨॥ਿਨਮਾਣੇ ਕਉ ਪਰ੍ਭ ਦੇਤੋ ਮਾਨੁ ॥ ਮੂੜ ਮੁਗਧੁ ਹੋਇ ਚਤੁਰ ਸੁਿਗਆਨੁ ॥ ਸਗਲ ਭਇਆਨ ਕਾ ਭਉ ਨਸੈ ॥ ਜਨਅਪਨੇ ਕੈ ਹਿਰ ਮਿਨ ਬਸੈ ॥੩॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰ੍ਭ ਸੂਖ ਿਨਧਾਨ ॥ ਤਤੁ ਿਗਆਨੁ ਹਿਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਨਾਮ ॥ ਕਿਰਿਕਰਪਾ ਸੰਤ ਟਹਲੈ ਲਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਸਮਾਏ ॥੪॥੨੩॥੩੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੰਤ ਮਡੰਲ ਮਿਹਹਿਰ ਮਿਨ ਵਸੈ ॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਦੁਰਤੁ ਸਭੁ ਨਸੈ ॥ ਸੰਤ ਮਡੰਲ ਮਿਹ ਿਨਰਮਲ ਰੀਿਤ ॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਹੋਇ ਏਕਪਰੀਿਤ ॥੧॥ ਸੰਤ ਮਡੰਲੁ ਤਹਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੇਵਲ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਿਹਜਨਮ ਮਰਣੁ ਰਹੈ ॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਜਮੁ ਿਕਛੂ ਨ ਕਹੈ ॥ ਸਤੰਸੰਿਗ ਹੋਇ ਿਨਰਮਲ ਬਾਣੀ ॥ ਸਤੰ ਮਡੰਲ ਮਿਹਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੨॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਕਾ ਿਨਹਚਲ ਆਸਨੁ ॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਪਾਪ ਿਬਨਾਸਨੁ ॥ ਸੰਤ ਮਡੰਲ ਮਿਹਿਨਰਮਲ ਕਥਾ ॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਹਉਮੈ ਦੁਖ ਨਸਾ ॥੩॥ ਸਤੰ ਮੰਡਲ ਕਾ ਨਹੀ ਿਬਨਾਸੁ ॥ ਸੰਤ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਹਿਰਗੁਣਤਾਸੁ ॥ ਸੰਤ ਮਡੰਲ ਠਾਕੁਰ ਿਬਸਰ੍ਾਮੁ ॥ ਨਾਨਕ ਓਿਤ ਪੋਿਤ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥੨੪॥੩੭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਰੋਗੁ ਕਵਨੁ ਜ ਰਾਖੈ ਆਿਪ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਹੋਇ ਨ ਦੂਖੁ ਸੰਤਾਪੁ ॥ ਿਜਸੁ ਊਪਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਿਕਰਪਾ ਕਰੈ ॥ ਿਤਸੁ ਊਪਰਤੇ ਕਾਲੁ ਪਰਹਰੈ ॥੧॥ ਸਦਾ ਸਖਾਈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਿਜਸੁ ਚੀਿਤ ਆਵੈ ਿਤਸੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਵੈ ਿਨਕਿਟ ਨਆਵੈ ਤਾ ਕੈ ਜਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਇਹ ੁ ਨ ਸੋ ਤਬ ਿਕਨਿਹ ਉਪਾਇਆ ॥ ਕਵਨ ਮਲੂ ਤੇ ਿਕਆਪਰ੍ਗਟਾਇਆ ॥ ਆਪਿਹ ਮਾਿਰ ਆਿਪ ਜੀਵਾਲੈ ॥ ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਕਉ ਸਦਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲੈ ॥੨॥ ਸਭ ਿਕਛੁ ਜਾਣਹੁਿਤਸ ਕੈ ਹਾਥ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇੋ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥ ॥ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਤਾ ਕਾ ਹੈ ਨਾਉ ॥ ਸੁਖ ਪਾਵਿਹ ਿਤਸ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ॥੩॥ ਸੁਿਣ ਸੁਆਮੀ ਸੰਤਨ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਨ ਧਨੁ ਤੁਮਰੈ ਪਾਿਸ ॥ ਇਹ ੁਜਗੁ ਤਰੇਾ ਸਭ ਤੁਝਿਹ ਿਧਆਏ ॥

1147 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੪॥੨੫॥੩੮॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਰਹਾ ਕਿਲ ਮਾਿਹ ॥ ਤੇਰੀਟੇਕ ਤੇਰੇ ਗੁਣ ਗਾਿਹ ॥ ਤਰੇੀ ਟੇਕ ਨ ਪੋਹੈ ਕਾਲੁ ॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਿਬਨਸੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥ ਦੀਨ ਦੁਨੀਆ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ॥ਸਭ ਮਿਹ ਰਿਵਆ ਸਾਿਹਬੁ ਏਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰੇੀ ਟੇਕ ਕਰਉ ਆਨੰਦ ॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਜਪਉ ਗੁਰ ਮਤੰ ॥ ਤੇਰੀਟੇਕ ਤਰੀਐ ਭਉ ਸਾਗਰ ੁ॥ ਰਾਖਣਹਾਰ ੁਪੂਰਾ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ੁ॥੨॥ ਤਰੇੀ ਟੇਕ ਨਾਹੀ ਭਉ ਕੋਇ ॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਾਚਾਸੋਇ ॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਮਿਨ ਤਾਣੁ ॥ ਈਹ ਊਹ ਤੂ ਦੀਬਾਣੁ ॥੩॥ ਤੇਰੀ ਟੇਕ ਤੇਰਾ ਭਰਵਾਸਾ ॥ ਸਗਲਿਧਆਵਿਹ ਪਰ੍ਭ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥ ਜਿਪ ਜਿਪ ਅਨਦੁ ਕਰਿਹ ਤਰੇੇ ਦਾਸਾ ॥ ਿਸਮਿਰ ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਗੁਣਤਾਸਾ॥੪॥੨੬॥੩੯॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਥਮੇ ਛੋਡੀ ਪਰਾਈ ਿਨੰਦਾ ॥ ਉਤਿਰ ਗਈ ਸਭ ਮਨ ਕੀ ਿਚਦੰਾ ॥ ਲੋਭੁਮਹੋ ੁ ਸਭੁ ਕੀਨੋ ਦੂਿਰ ॥ ਪਰਮ ਬਸੈਨੋ ਪਰ੍ਭ ਪੇਿਖ ਹਜੂਿਰ ॥੧॥ ਐਸੋ ਿਤਆਗੀ ਿਵਰਲਾ ਕੋਇ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਜਪੈ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਹਬੰੁਿਧ ਕਾ ਛੋਿਡਆ ਸੰਗੁ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਕਾ ਉਤਿਰਆ ਰੰਗੁ ॥ ਨਾਮ ਿਧਆਏਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ॥ ਸਾਧ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ਿਨਸਤਰੇ ॥੨॥ ਬਰੈੀ ਮੀਤ ਹੋਏ ਸੰਮਾਨ ॥ ਸਰਬ ਮਿਹ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨ ॥ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਆਿਗਆ ਮਾਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ॥੩॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਜਸੁ ਰਾਖੈਆਿਪ ॥ ਸੋਈ ਭਗਤੁ ਜਪੈ ਨਾਮ ਜਾਪ ॥ ਮਿਨ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਗੁਰ ਤੇ ਮਿਤ ਲਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਪੂਰੀ ਪਈ॥੪॥੨੭॥੪੦॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਬਹਤੁੈ ਧਿਨ ਖਾਟੇ ॥ ਸੁਖੁ ਨਾਹੀ ਪੇਖੇ ਿਨਰਿਤ ਨਾਟੇ ॥ ਸੁਖੁਨਾਹੀ ਬਹ ੁ ਦੇਸ ਕਮਾਏ ॥ ਸਰਬ ਸਖੁਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੧॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨੰਦ ਲਹਹ ੁ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਕਹਹ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਧੰਨ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤ ਬਿਨਤਾ ॥ ਬਧੰਨਕਰਮ ਧਰਮ ਹਉ ਕਰਤਾ ॥ ਬਧੰਨ ਕਾਟਨਹਾਰ ੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ॥ ਤਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਿਨਜ ਘਿਰ ਬਸੈ ॥੨॥ ਸਿਭਜਾਿਚਕ ਪਰ੍ਭ ਦਵੇਨਹਾਰ ॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨ ਬਅੇੰਤ ਅਪਾਰ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਕਰੇ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪਨਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਿਤਨੈ ਜਿਨ ਜਪਨਾ ॥੩॥ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਆਗੈ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪੁਰਖ ਗੁਣਤਾਿਸ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਤੁਮਰੀਸਰਣਾਈ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਖਹ ੁ ਗੁਸਾਈ ॥੪॥੨੮॥੪੧॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਿਤਆਿਗਓ

1148 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਿਪਓ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਉ ॥ ਿਬਸਰੀ ਿਚੰਤ ਨਾਿਮ ਰੰਗੁ ਲਾਗਾ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੋਇਆਜਾਗਾ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰੋਗ ਦੋਖਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਨਾਮ ਅਉਖਧੁ ਮਨ ਭੀਤਿਰ ਸਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਭੇਟਤ ਮਿਨ ਭਇਆ ਅਨਦੰ ॥ ਸਰਬ ਿਨਧਾਨਨਾਮ ਭਗਵੰਤ ॥੨॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਕੀ ਿਮਟੀ ਜਮ ਤਰ੍ਾਸ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਊਂਧ ਕਮਲ ਿਬਗਾਸ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਤਿਨਹਚਲੁ ਿਬਸਰ੍ਾਮ ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਸਗਲੇ ਕਾਮ ॥੩॥ ਦੁਲਭ ਦੇਹ ਆਈ ਪਰਵਾਨੁ ॥ ਸਫਲ ਹੋਈ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰਨਾਮੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਕਰੀ ॥ ਸਾਿਸ ਿਗਰਾਿਸ ਜਪਉ ਹਿਰ ਹਰੀ ॥੪॥੨੯॥੪੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ਜਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤਾ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਸਗਲਾ ਦਖੁੁ ਜਾਇ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖਵਸਿਹ ਮਿਨ ਆਇ ॥੧॥ ਿਸਮਿਰ ਮਨਾ ਤੂ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥ ਹਲਿਤ ਪਲਿਤ ਤੁਮਰੀ ਗਿਤ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਪੁਰਖ ਿਨਰਜੰਨ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਦਵੇੈ ਆਹਾਰ ॥ ਕੋਿਟ ਖਤੇ ਿਖਨ ਬਖਸਨਹਾਰ ॥ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਸਦਾਿਨਸਤਾਰ ॥੨॥ ਸਾਚਾ ਧਨੁ ਸਾਚੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਿਨਹਚਲ ਮਿਤ ਪਾਈ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਜਸੁਰਾਖਨਹਾਰਾ ॥ ਤਾ ਕਾ ਸਗਲ ਿਮਟੈ ਅੰਿਧਆਰਾ ॥੩॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਿਸਉ ਲਾਗੋ ਿਧਆਨ ॥ ਪੂਰਨ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓਿਨਰਬਾਨ ॥ ਭਰ੍ਮ ਭਉ ਮੇਿਟ ਿਮਲੇ ਗੋਪਾਲ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥੪॥੩੦॥੪੩॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਮਿਨ ਹਇੋ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ ਿਮਟਿਹ ਕਲੇਸ ਸੁਖ ਸਹਿਜ ਿਨਵਾਸੁ ॥ ਿਤਸਿਹਪਰਾਪਿਤ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਭੁ ਦੇਇ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਪਾਏ ਸੇਵ ॥੧॥ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੋ ਨਾਉ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਮਰੇੇਮਨ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੨॥ ਿਬਨਸੇ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਹਕੰਾਰ ॥ ਤੂਟੇ ਮਾਇਆ ਮਹੋਿਪਆਰ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਟੇਕ ਰਹੈ ਿਦਨੁ ਰਾਿਤ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਕਰੇ ਿਜਸੁ ਦਾਿਤ ॥੩॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥ਸਗਲ ਘਟਾ ਕੇ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਇ॥੪॥੩੧॥੪੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਲਾਜ ਮਰੈ ਜੋ ਨਾਮੁ ਨ ਲਵੇੈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਹਨੂ ਸੁਖੀ ਿਕਉ ਸੋਵੈ ॥ ਹਿਰ

1149 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਸਮਰਨੁ ਛਾਿਡ ਪਰਮ ਗਿਤ ਚਾਹੈ ॥ ਮਲੂ ਿਬਨਾ ਸਾਖਾ ਕਤ ਆਹੈ ॥੧॥ ਗੁਰ ੁ ਗੋਿਵੰਦੁ ਮਰੇੇ ਮਨ ਿਧਆਇ ॥ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮਲੈੁ ਉਤਾਰੈ ਬਧੰਨ ਕਾਿਟ ਹਿਰ ਸਿੰਗ ਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੀਰਿਥ ਨਾਇ ਕਹਾ ਸੁਿਚਸੈਲੁ ॥ ਮਨ ਕਉ ਿਵਆਪੈ ਹਉਮੈ ਮਲੈੁ ॥ ਕੋਿਟ ਕਰਮ ਬਧੰਨ ਕਾ ਮਲੂੁ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਭਜਨ ਿਬਨੁ ਿਬਰਥਾ ਪੂਲੁ ॥੨॥ਿਬਨੁ ਖਾਏ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਭੂਖ ॥ ਰੋਗੁ ਜਾਇ ਤ ਉਤਰਿਹ ਦੂਖ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਮਿੋਹ ਿਬਆਿਪਆ ॥ ਿਜਿਨ ਪਰ੍ਿਭਕੀਨਾ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਨਹੀ ਜਾਿਪਆ ॥੩॥ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਾਧ ਧੰਨੁ ਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਕੀਰਤਨੁ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਧਨੁਹਿਰ ਭਗਿਤ ਧਨੁ ਕਰਣੈਹਾਰ ॥ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਪੁਰਖ ਅਪਾਰ ॥੪॥੩੨॥੪੫॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਹੋਏ ਭਉ ਗਏ ॥ ਨਾਮ ਿਨਰੰਜਨ ਮਨ ਮਿਹ ਲਏ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਿਕਰਪਾਲ ॥ ਿਬਨਿਸ ਗਏਸਗਲੇ ਜੰਜਾਲ ॥੧॥ ਸੂਖ ਸਹਜ ਆਨਦੰ ਘਨੇ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਮਟੇ ਭੈ ਭਰਮਾ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਸਨ ਭਨੇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਸਉ ਲਾਗੋ ਹੇਤੁ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਿਬਨਿਸਓ ਮਹਾ ਪਰੇਤੁ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਹਿਰ ਹਿਰਜਪੁ ਜਾਿਪ ॥ ਰਾਖਨਹਾਰ ਗੋਿਵਦ ਗੁਰ ਆਿਪ ॥੨॥ ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕਉ ਸਦਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਰੈ ॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੇ ਸਾਸਿਨਹਾਰੈ ॥ ਮਾਨਸ ਕੀ ਕਹ ੁ ਕੇਤਕ ਬਾਤ ॥ ਜਮ ਤੇ ਰਾਖੈ ਦੇ ਕਿਰ ਹਾਥ ॥੩॥ ਿਨਰਮਲ ਸੋਭਾ ਿਨਰਮਲ ਰੀਿਤ ॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਆਇਆ ਮਿਨ ਚੀਿਤ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਿਰ ਦੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ॥੪॥੩੩॥੪੬॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਗੁਰ ੁ ਮਰੇਾ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਣ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨੇਰਾ ॥ਭੈ ਭਜੰਨ ਅਿਬਨਾਸੀ ਰਾਇ ॥ ਦਰਸਿਨ ਦਿੇਖਐ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾ ॥ ਬਿਲਬਿਲ ਜਾਈ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਣਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ਿਮਲੇ ਗੁਰਦਵੇ ॥ ਸਿਭ ਫਲਦਾਤਾ ਿਨਰਮਲ ਸੇਵ ॥ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਲੀਨੇ ਅਪੁਨੇ ਦਾਸ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਰਦ ਦੀਓ ਿਨਵਾਸ ॥੨॥ ਸਦਾ ਅਨਦੰੁ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਸੋਗੁ ॥ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਨਹ ਿਬਆਪੈ ਰੋਗੁ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਕਰਣੈਹਾਰ ੁ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਗੁਰ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥੩॥ਿਨਰਮਲ ਸੋਭਾ ਅਚਰਜ ਬਾਣੀ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪੂਰਨ ਮਿਨ ਭਾਣੀ ॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਰਿਵਆ ਸੋਇ ॥ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਪਰ੍ਭ ਤੇ ਹੋਇ ॥੪॥੩੪॥੪੭॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਰਾਮ ਰਿੰਗ ਚਰਣੇ ॥

1150 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਰਬ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਕਰਣੇ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਗਾਵਤ ਭਗਵੰਤੁ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਨ ੋ ਪੂਰਾ ਮਤੰੁ ॥੧॥ ਸੋ ਵਡਭਾਗੀਿਜਸੁ ਨਾਿਮ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਿਤਸ ਕੈ ਸੰਿਗ ਤਰ ੈਸੰਸਾਰ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋਈ ਿਗਆਨੀ ਿਜ ਿਸਮਰੈ ਏਕ ॥ ਸੋ ਧਨਵੰਤਾਿਜਸੁ ਬੁਿਧ ਿਬਬੇਕ ॥ ਸੋ ਕੁਲਵੰਤਾ ਿਜ ਿਸਮਰੈ ਸੁਆਮੀ ॥ ਸੋ ਪਿਤਵੰਤਾ ਿਜ ਆਪੁ ਪਛਾਨੀ ॥੨॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਣ ਗਪਾਲ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਿਧਆਇਆ ॥ ਤੂਟੇ ਬੰਧਨ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਚਰਣ ਿਰਦਮਾਿਹ ਿਨਵਾਸਾ ॥੩॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੇ ਪੂਰਨ ਕਰਮਾ ॥ ਸੋ ਜਨੁ ਆਇਆ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥ ਆਿਪ ਪਿਵਤੁਪਾਵਨ ਸਿਭ ਕੀਨੇ ॥ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ਰਸਨਾ ਚੀਨੇ ॥੪॥੩੫॥੪੮॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਿਕਛੁਿਬਘਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥ ਨਾਮੁ ਸੁਣਤ ਜਮੁ ਦੂਰਹ ੁਭਾਗੈ ॥ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਸਭ ਦੂਖਹ ਨਾਸੁ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹਿਰ ਚਰਣਿਨਵਾਸੁ ॥੧॥ ਿਨਰਿਬਘਨ ਭਗਿਤ ਭਜ ੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਿਕਛੁ ਚਾਖੁ ਨ ਜੋਹੈ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਦੈਤ ਦਉੇ ਨ ਪੋਹੈ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਮਹੋ ੁਮਾਨੁ ਨ ਬਧੈ ॥ ਹਿਰਿਸਮਰਤ ਗਰਭ ਜੋਿਨ ਨ ਰਧੁੈ ॥੨॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਨ ਕੀ ਸਗਲੀ ਬੇਲਾ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਨੁ ਬਹ ੁ ਮਾਿਹ ਇਕੇਲਾ ॥ਜਾਿਤ ਅਜਾਿਤ ਜਪੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥ ਜੋ ਜਾਪੈ ਿਤਸ ਕੀ ਗਿਤ ਹੋਇ ॥੩॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਸਾਧਸਿੰਗ ॥ ਹਿਰਕੇ ਨਾਮ ਕਾ ਪੂਰਨ ਰੰਗੁ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਹਿਰ ਦੇਹ ੁ ਿਚਤਾਿਰ ॥੪॥੩੬॥੪੯॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਪੇ ਸਾਸਤੁ ਆਪੇ ਬਦੇੁ ॥ ਆਪੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਜਾਣੈ ਭੇਦੁ ॥ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂ ਜਾ ਕੀ ਸਭ ਵਥੁ ॥ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਪੂਰਨ ਸਮਰਥੁ ॥੧॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਓਟ ਗਹਹ ੁਮਨ ਮੇਰੇ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਰਾਧਹ ੁਦਸੁਮਨਦੂਖੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੇ ਵਣੁ ਿਤਰ੍ਣੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਸਾਰ ੁ॥ ਜਾ ਕੈ ਸੂਿਤ ਪਰਇੋਆ ਸੰਸਾਰ ੁ॥ ਆਪੇਿਸਵ ਸਕਤੀ ਸੰਜੋਗੀ ॥ ਆਿਪ ਿਨਰਬਾਣੀ ਆਪੇ ਭੋਗੀ ॥੨॥ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉ ਤਤ ਤਤ ਸੋਇ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਸਾਗਰ ੁ ਤਰੀਐ ਨਾਮ ਕੈ ਰੰਿਗ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਨਾਨਕੁ ਸਾਧਸੰਿਗ ॥੩॥ ਮੁਕਿਤ ਭੁਗਿਤਜੁਗਿਤ ਵਿਸ ਜਾ ਕੈ ॥ ਊਣਾ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਜਨ ਤਾ ਕੈ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਜਸੁ ਹੋਇ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਈੇਜਨ ਧਨੰ ॥੪॥੩੭॥੫੦॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਭਗਤਾ ਮਿਨ ਆਨਦੰੁ ਗੋਿਬੰਦ ॥ ਅਸਿਥਿਤ ਭਏ ਿਬਨਸੀ

1151 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਭ ਿਚੰਦ ॥ ਭੈ ਭਰ੍ਮ ਿਬਨਿਸ ਗਏ ਿਖਨ ਮਾਿਹ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਆਇ ॥੧॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਸੰਤਸਦਾ ਸਹਾਇ ॥ ਘਿਰ ਬਾਹਿਰ ਨਾਲੇ ਪਰਮਸੇਰ ੁ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਪੂਰਨ ਸਭ ਠਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਨੁ ਮਾਲੁਜੋਬਨੁ ਜੁਗਿਤ ਗੋਪਾਲ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਣ ਿਨਤ ਸੁਖ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ॥ ਅਪਨੇ ਦਾਸ ਕਉ ਦੇ ਰਾਖੈ ਹਾਥ ॥ ਿਨਮਖ ਨਛੋਡੈ ਸਦ ਹੀ ਸਾਥ ॥੨॥ ਹਿਰ ਸਾ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਸਾਿਰ ਸਮਾਲੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤਬਧੰੁ ਨਰਾਇਣੁ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਭਗਤ ਗੁਣ ਗਾਇਣੁ ॥੩॥ ਿਤਸ ਕੀ ਧਰ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਮਿਨ ਜੋਰ ੁ ॥ ਏਕ ਿਬਨਾਦੂਜਾ ਨਹੀ ਹੋਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਕੈ ਮਿਨ ਇਹ ੁ ਪੁਰਖਾਰਥੁ ॥ ਪਰ੍ਭੂ ਹਮਾਰਾ ਸਾਰੇ ਸੁਆਰਥੁ ॥੪॥੩੮॥੫੧॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਭੈ ਕਉ ਭਉ ਪਿੜਆ ਿਸਮਰਤ ਹਿਰ ਨਾਮ ॥ ਸਗਲ ਿਬਆਿਧ ਿਮਟੀ ਿਤਰ੍ਹ ੁ ਗੁਣ ਕੀ ਦਾਸਕੇ ਹੋਏ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਲਕੋ ਸਦਾ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਿਤਨ ਕਉ ਿਮਿਲਆ ਪੂਰਨ ਧਾਮ ॥ਜਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਬ ਛੈ ਿਦਨ ਰਾਤੀ ਹੋਇ ਪੁਨੀਤ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਾਮ ॥੧॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਮਦ ਿਨੰਦਾਸਾਧਸੰਿਗ ਿਮਿਟਆ ਅਿਭਮਾਨ ॥ ਐਸੇ ਸੰਤ ਭੇਟਿਹ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੩੯॥੫੨॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪੰਚ ਮਜਮੀ ਜੋ ਪਚੰਨ ਰਾਖੈ ॥ ਿਮਿਥਆ ਰਸਨਾ ਿਨਤ ਉਿਠ ਭਾਖੈ ॥ ਚਕਰ੍ ਬਣਾਇਕਰੈ ਪਾਖਡੰ ॥ ਝਿੁਰ ਝਿੁਰ ਪਚੈ ਜੈਸੇ ਿਤਰ੍ਅ ਰੰਡ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਭ ਝਠੂੁ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇਮੁਕਿਤ ਨ ਪਾਈਐ ਸਾਚੀ ਦਰਗਿਹ ਸਾਕਤ ਮਠੂੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋਈ ਕੁਚੀਲੁ ਕੁਦਰਿਤ ਨਹੀ ਜਾਨੈ ॥ਲੀਿਪਐ ਥਾਇ ਨ ਸੁਿਚ ਹਿਰ ਮਾਨੈ ॥ ਅੰਤਰ ੁ ਮਲੈਾ ਬਾਹਰ ੁ ਿਨਤ ਧੋਵੈ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਿਹ ਅਪਨੀ ਪਿਤ ਖੋਵੈ॥੨॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਣ ਕਰੈ ਉਪਾਉ ॥ ਕਬਿਹ ਨ ਘਾਲ ੈ ਸੀਧਾ ਪਾਉ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਆ ਿਤਸੁ ਚੀਿਤ ਨਆਣੈ ॥ ਕੂੜੀ ਕੂੜੀ ਮੁਖਹ ੁ ਵਖਾਣੈ ॥੩॥ ਿਜਸ ਨੋ ਕਰਮੁ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰ ੁ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਹੋਇ ਿਤਸੁ ਿਬਉਹਾਰ ੁ ॥ਹਿਰ ਨਾਮ ਭਗਿਤ ਿਸਉ ਲਾਗਾ ਰਗੰੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਤਸੁ ਜਨ ਨਹੀ ਭੰਗੁ ॥੪॥੪੦॥੫੩॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਉ ਿਫਟਕੇ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਿਨਦੰਕ ਕਾ ਝਠੂਾ ਿਬਉਹਾਰ ੁ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਾ ਮਲੈਾਆਚਾਰ ੁ ॥ ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਰਾਖਨਹਾਰ ੁ ॥੧॥ ਿਨਦੰਕੁ ਮੁਆ ਿਨਦੰਕ ਕੈ ਨਾਿਲ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰਮੇਸਿਰ

1152 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਨ ਰਾਖੇ ਿਨਦੰਕ ਕੈ ਿਸਿਰ ਕੜਿਕਓ ਕਾਲੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਾ ਕਿਹਆ ਕੋਇ ਨ ਮਾਨੈ ॥ ਿਨਦੰਕਝਠੂੁ ਬਿੋਲ ਪਛੁਤਾਨੇ ॥ ਹਾਥ ਪਛੋਰਿਹ ਿਸਰ ੁ ਧਰਿਨ ਲਗਾਿਹ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਉ ਦਈ ਛੋਡੈ ਨਾਿਹ ॥੨॥ ਹਿਰਕਾ ਦਾਸੁ ਿਕਛੁ ਬੁਰਾ ਨ ਮਾਗੈ ॥ ਿਨੰਦਕ ਕਉ ਲਾਗ ੈ ਦੁਖ ਸ ਗੈ ॥ ਬਗੁਲੇ ਿਜਉ ਰਿਹਆ ਪੰਖ ਪਸਾਿਰ ॥ਮੁਖ ਤੇ ਬੋਿਲਆ ਤ ਕਿਢਆ ਬੀਚਾਿਰ ॥੩॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਕਰਤਾ ਸੋਇ ॥ ਹਿਰ ਜਨੁ ਕਰੈ ਸੁ ਿਨਹਚਲੁਹੋਇ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਦਾਸੁ ਸਾਚਾ ਦਰਬਾਿਰ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਹਆ ਤਤੁ ਬੀਚਾਿਰ ॥੪॥੪੧॥੫੪॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦਇੁ ਕਰ ਜੋਿਰ ਕਰਉ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਧਨੁ ਿਤਸ ਕੀ ਰਾਿਸ ॥ ਸੋਈ ਮਰੇਾਸੁਆਮੀ ਕਰਨਹੈਾਰ ੁ ॥ ਕੋਿਟ ਬਾਰ ਜਾਈ ਬਿਲਹਾਰ ॥੧॥ ਸਾਧੂ ਧੂਿਰ ਪੁਨੀਤ ਕਰੀ ॥ ਮਨ ਕੇ ਿਬਕਾਰਿਮਟਿਹ ਪਰ੍ਭ ਿਸਮਰਤ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮੈਲੁ ਹਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਗਰ੍ਹ ਮਿਹ ਸਗਲ ਿਨਧਾਨ ॥ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨਹਾਰ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਭਗਤਨ ਆਧਾਰ ॥੨॥ ਘਟਘਟ ਅੰਤਿਰ ਸਗਲ ਪਰ੍ਗਾਸ ॥ ਜਿਪ ਜਿਪ ਜੀਵਿਹ ਭਗਤ ਗੁਣਤਾਸ ॥ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਿਬਰਥੀ ਜਾਇ ॥ ਮਨਤਨ ਅੰਤਿਰ ਏਕੁ ਿਧਆਇ ॥੩॥ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਦਇਆ ਸੰਤੋਖੁ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਇਹ ੁ ਥੋਕੁ ॥ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਲੀਜੈ ਲਿੜ ਲਾਇ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਨਾਨਕ ਿਨਤ ਿਧਆਇ ॥੪॥੪੨॥੫੫॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਸੁਨੀ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਕਾਰਜੁ ਆਇਆ ਸਗਲਾ ਰਾਿਸ ॥ ਮਨ ਤਨਅੰਤਿਰ ਪਰ੍ਭੂ ਿਧਆਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਡਰ ੁ ਸਗਲ ਚਕੁਾਇਆ ॥੧॥ ਸਭ ਤੇ ਵਡ ਸਮਰਥ ਗੁਰਦਵੇ ॥ਸਿਭ ਸੁਖ ਪਾਈ ਿਤਸ ਕੀ ਸੇਵ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਹੋਇ ॥ ਿਤਸ ਕਾ ਅਮਰ ੁ ਨ ਮੇਟੈਕੋਇ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਅਨੂਪੁ ॥ ਸਫਲ ਮੂਰਿਤ ਗੁਰ ੁ ਿਤਸ ਕਾ ਰਪੂੁ ॥੨॥ ਜਾ ਕੈ ਅਤੰਿਰ ਬਸੈਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਜੋ ਜੋ ਪਖੇੈ ਸੁ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੁ ॥ ਬੀਸ ਿਬਸੁਏ ਜਾ ਕੈ ਮਿਨ ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੈ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕਾਿਨਵਾਸੁ ॥੩॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਕਰੀ ਨਮਸਕਾਰ ॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਸਦ ਜਾਉ ਬਿਲਹਾਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰਕੇ ਚਰਨ ਧੋਇ ਧੋਇ ਪੀਵਾ ॥ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਜਿਪ ਜਿਪ ਸਦ ਜੀਵਾ ॥੪॥੪੩॥੫੬॥

1153 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਪੜਤਾਲ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਰਿਤਪਾਲ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਕਵਨ ਗੁਨ ਗਨੀ ॥ ਅਿਨਕ ਰੰਗ ਬਹ ੁ ਤਰੰਗ ਸਰਬ ਕੋ ਧਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਅਿਨਕ ਿਗਆਨ ਅਿਨਕ ਿਧਆਨ ਅਿਨਕ ਜਾਪ ਜਾਪ ਤਾਪ ॥ ਅਿਨਕ ਗੁਿਨਤ ਧੁਿਨਤ ਲਿਲਤ ਅਿਨਕ ਧਾਰਮੁਨੀ ॥੧॥ ਅਿਨਕ ਨਾਦ ਅਿਨਕ ਬਾਜ ਿਨਮਖ ਿਨਮਖ ਅਿਨਕ ਸਾਦ ਅਿਨਕ ਦੋਖ ਅਿਨਕ ਰਗੋ ਿਮਟਿਹ ਜਸਸੁਨੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇਵ ਅਪਾਰ ਦੇਵ ਤਟਹ ਖਟਹ ਬਰਤ ਪੂਜਾ ਗਵਨ ਭਵਨ ਜਾਤਰ੍ ਕਰਨ ਸਗਲ ਫਲ ਪੁਨੀ॥੨॥੧॥੫੭॥੮॥੨੧॥੭॥੫੭॥੯੩॥

ਭੈਰਉ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਆਤਮ ਮਿਹ ਰਾਮੁ ਰਾਮ ਮਿਹ ਆਤਮੁ ਚੀਨਿਸ ਗੁਰ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਪਛਾਣੀ ਦੁਖ ਕਾਟੈਹਉ ਮਾਰਾ ॥੧॥ ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਰੋਗ ਬੁਰੇ ॥ ਜਹ ਦਖੇ ਤਹ ਏਕਾ ਬੇਦਨ ਆਪੇ ਬਖਸੈ ਸਬਿਦ ਧੁਰੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੇ ਪਰਖੇ ਪਰਖਣਹਾਰ ੈ ਬਹਿੁਰ ਸੂਲਾਕੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਨਦਿਰ ਭਈ ਗੁਿਰ ਮੇਲੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਣਾਸਚ ੁ ਸੋਈ ॥੨॥ ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਬਸੈੰਤਰ ੁ ਰੋਗੀ ਰਗੋੀ ਧਰਿਤ ਸਭੋਗੀ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਮਾਇਆ ਦੇਹ ਿਸ ਰੋਗੀਰੋਗੀ ਕੁਟੰਬ ਸੰਜੋਗੀ ॥੩॥ ਰੋਗੀ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਸਰਦੁਰ੍ਾ ਰੋਗੀ ਸਗਲ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਪਦੁ ਚੀਿਨ ਭਏ ਸੇਮੁਕਤੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੪॥ ਰੋਗੀ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਸਨਦੀਆ ਖਡੰ ਪਤਾਲ ਿਸ ਰੋਿਗ ਭਰੇ ॥ ਹਿਰ ਕੇਲੋਕ ਿਸ ਸਾਿਚ ਸੁਹੇਲੇ ਸਰਬੀ ਥਾਈ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ॥੫॥ ਰੋਗੀ ਖਟ ਦਰਸਨ ਭੇਖਧਾਰੀ ਨਾਨਾ ਹਠੀ ਅਨੇਕਾ ॥ਬਦੇ ਕਤੇਬ ਕਰਿਹ ਕਹ ਬਪੁਰੇ ਨਹ ਬੂਝਿਹ ਇਕ ਏਕਾ ॥੬॥ ਿਮਠ ਰਸੁ ਖਾਇ ਸੁ ਰੋਿਗ ਭਰੀਜੈ ਕੰਦ ਮੂਿਲ ਸੁਖੁਨਾਹੀ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਚਲਿਹ ਅਨ ਮਾਰਿਗ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਪਛੁਤਾਹੀ ॥੭॥ ਤੀਰਿਥ ਭਰਮੈ ਰੋਗੁ ਨ ਛੂਟਿਸਪਿੜਆ ਬਾਦੁ ਿਬਬਾਦੁ ਭਇਆ ॥ ਦਿੁਬਧਾ ਰੋਗੁ ਸੁ ਅਿਧਕ ਵਡੇਰਾ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮੁਹਤਾਜੁ ਭਇਆ ॥੮॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਚਾ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹੈ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਿਤਸੁ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਨ ਅਨਿਦਨੁ ਿਨਰਮਲ

1154 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਨ ਕਉ ਕਰਿਮ ਨੀਸਾਣੁ ਪਇਆ ॥੯॥੧॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਿਤਿਨ ਕਰਤੈ ਇਕੁ ਚਲਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਅਨਹਦ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਭੂਲੇ ਗੁਰਮੁਿਖਬੁਝਾਇਆ ॥ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤਾ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ॥੧॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦ ੁ ਮੇਰੈ ਅੰਤਿਰ ਿਧਆਨੁ ॥ ਹਉ ਕਬਹ ੁ ਨਛੋਡਉ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਪੜਣ ਪਠਾਇਆ ॥ ਲੈ ਪਾਟੀ ਪਾਧੇ ਕੈ ਆਇਆ ॥ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਨਹ ਪੜਉ ਅਚਾਰ ॥ ਮਰੇੀ ਪਟੀਆ ਿਲਿਖ ਦੇਹ ੁ ਗੋਿਬਦੰ ਮੁਰਾਿਰ ॥੨॥ ਪੁਤਰ੍ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦ ਿਸਉਕਿਹਆ ਮਾਇ ॥ ਪਰਿਵਰਿਤ ਨ ਪੜਹ ੁ ਰਹੀ ਸਮਝਾਇ ॥ ਿਨਰਭਉ ਦਾਤਾ ਹਿਰ ਜੀਉ ਮੇਰੈ ਨਾਿਲ ॥ ਜੇ ਹਿਰਛੋਡਉ ਤਉ ਕੁਿਲ ਲਾਗੈ ਗਾਿਲ ॥੩॥ ਪਰ੍ਹਲਾਿਦ ਸਿਭ ਚਾਟੜੇ ਿਵਗਾਰੇ ॥ ਹਮਾਰਾ ਕਿਹਆ ਨ ਸੁਣੈ ਆਪਣੇਕਾਰਜ ਸਵਾਰੇ ॥ ਸਭ ਨਗਰੀ ਮਿਹ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਈ ॥ ਦੁਸਟ ਸਭਾ ਕਾ ਿਕਛੁ ਨ ਵਸਾਈ ॥੪॥ ਸੰਡੈ ਮਰਕੈਕੀਈ ਪੂਕਾਰ ॥ ਸਭੇ ਦੈਤ ਰਹੇ ਝਖ ਮਾਿਰ ॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਪਿਤ ਰਾਖੈ ਸੋਈ ॥ ਕੀਤੇ ਕੈ ਕਿਹਐ ਿਕਆ ਹੋਈ॥੫॥ ਿਕਰਤ ਸੰਜੋਗੀ ਦਿੈਤ ਰਾਜ ੁ ਚਲਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਨ ਬੂਝੈ ਿਤਿਨ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇਆ ॥ ਪੁਤਰ੍ ਪਰ੍ਹਲਾਦਿਸਉ ਵਾਦੁ ਰਚਾਇਆ ॥ ਅੰਧਾ ਨ ਬੂਝੈ ਕਾਲੁ ਨੇੜੈ ਆਇਆ ॥੬॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਕੋਠੇ ਿਵਿਚ ਰਾਿਖਆ ਬਾਿਰ ਦੀਆਤਾਲਾ ॥ ਿਨਰਭਉ ਬਾਲਕੁ ਮਿੂਲ ਨ ਡਰਈ ਮਰੇੈ ਅੰਤਿਰ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥ ਕੀਤਾ ਹਵੋੈ ਸਰੀਕੀ ਕਰੈ ਅਨਹੋਦਾਨਾਉ ਧਰਾਇਆ ॥ ਜੋ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਸ ਆਇ ਪਹਤੁਾ ਜਨ ਿਸਉ ਵਾਦੁ ਰਚਾਇਆ ॥੭॥ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਹਲਾਦਿਸਉ ਗੁਰਜ ਉਠਾਈ ॥ ਕਹ ਤੁਮਾਰਾ ਜਗਦੀਸ ਗੁਸਾਈ ॥ ਜਗਜੀਵਨੁ ਦਾਤਾ ਅੰਿਤ ਸਖਾਈ ॥ ਜਹ ਦਖੇਾ ਤਹਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥੮॥ ਥਮੰ ਉਪਾਿੜ ਹਿਰ ਆਪੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਅਹੰਕਾਰੀ ਦੈਤੁ ਮਾਿਰ ਪਚਾਇਆ ॥ ਭਗਤਾ ਮਿਨਆਨੰਦੁ ਵਜੀ ਵਧਾਈ ॥ ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕਉ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥੯॥ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣਾ ਮਹੋ ੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਆਵਣੁਜਾਣਾ ਕਰਤੈ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਕੈ ਕਾਰਿਜ ਹਿਰ ਆਪੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਭਗਤਾ ਕਾ ਬੋਲੁ ਆਗੈਆਇਆ ॥੧੦॥ ਦਵੇ ਕੁਲੀ ਲਿਖਮੀ ਕਉ ਕਰਿਹ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥ ਮਾਤਾ ਨਰਿਸੰਘ ਕਾ ਰਪੂੁ ਿਨਵਾਰ ੁ ॥ ਲਿਖਮੀ

1155 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਉ ਕਰੈ ਨ ਸਾਕੈ ਜਾਇ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਜਨੁ ਚਰਣੀ ਲਾਗਾ ਆਇ ॥੧੧॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ॥ਰਾਜ ੁ ਮਾਲੁ ਝੂਠੀ ਸਭ ਮਾਇਆ ॥ ਲੋਭੀ ਨਰ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਦਰਗਹ ਿਮਲੈ ਸਜਾਇ॥੧੨॥ ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਭੁ ਕੋ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਿਜਨੀ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥ ਭਗਤਾ ਕਾਅੰਗੀਕਾਰ ੁ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ॥ ਕਰਤੈ ਅਪਣਾ ਰਪੂੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥੧੩॥੧॥੨॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾਤੇ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਿਤਰ੍ਸਨ ਬੁਝਾਈ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਹਰ੍ਦੈ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹ ਸਮਾਈ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁ ਮੇਰੇ ਿਪਆਰੇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਦੀਨ ਜਨੁ ਮ ਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਉਧਾਰੇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕਉ ਜਮੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਾਕੈ ਰਤੀ ਅੰਚ ਦੂਖ ਨ ਲਾਈ ॥ ਆਿਪ ਤਰਿਹ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਤਾਰਿਹਜ ੋਤਰੇੀ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥ ਭਗਤਾ ਕੀ ਪਜੈ ਰਖਿਹ ਤੂ ਆਪੇ ਏਹ ਤੇਰੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਵਖਦੁਖ ਕਾਟਿਹ ਦੁਿਬਧਾ ਰਤੀ ਨ ਰਾਈ ॥੩॥ ਹਮ ਮੜੂ ਮੁਗਧ ਿਕਛੁ ਬੂਝਿਹ ਨਾਹੀ ਤੂ ਆਪੇ ਦਿੇਹ ਬੁਝਾਈ ॥ ਜੋਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ਅਵਰ ੁਨ ਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥੪॥ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਤੁਧੁ ਧਧੰੈ ਲਾਇਆ ਭੂੰਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੂਐ ਹਾਿਰਆ ਸਬਦੈ ਸੁਰਿਤ ਨ ਪਾਈ ॥੫॥ ਮਨਮਿੁਖ ਮਰਿਹ ਿਤਨ ਿਕਛੂ ਨ ਸੂਝੈ ਦੁਰਮਿਤਅਿਗਆਨ ਅੰਧਾਰਾ ॥ ਭਵਜਲੁ ਪਾਿਰ ਨ ਪਾਵਿਹ ਕਬ ਹੀ ਡੂਿਬ ਮੁਏ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਿਸਿਰ ਭਾਰਾ ॥੬॥ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦਰਤੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਪਛਾਤੀ ਸਾਿਚ ਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥੭॥ ਤੂੰਆਿਪ ਿਨਰਮਲੁ ਤੇਰੇ ਜਨ ਹੈ ਿਨਰਮਲ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਨ ਕੈ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੈ ਰਾਮ ਨਾਮੁਉਿਰ ਧਾਰੇ ॥੮॥੨॥੩॥

ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋਈ ਵਡ ਰਾਜਾ ॥ ਿਜਸ ੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਪੂਰੇ ਕਾਜਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਿਨ ਕੋਿਟ ਧਨਪਾਏ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਜਨਮੁ ਿਬਰਥਾ ਜਾਏ ॥੧॥ ਿਤਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ਿਜਸੁ ਹਿਰ ਧਨੁ ਰਾਿਸ ॥ ਸੋ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜਸੁਗੁਰ ਮਸਤਿਕ ਹਾਥੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਕੋਟ ਕਈ ਸੈਨਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਸਹਜ

1156 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਖੈਨਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਸੀਤਲੁ ਹਆੂ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵਣੁ ਮੂਆ ॥੨॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋਜੀਵਨ ਮੁਕਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਸਭ ਹੀ ਜੁਗਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਿਨ ਨਉ ਿਨਿਧ ਪਾਈ ॥ ਨਾਮਿਬਨਾ ਭਰ੍ਿਮ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥੩॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਸਦ ਹੀ ਲਾਹਾ ॥ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਵਡ ਪਰਵਾਰਾ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਮਨਮਖੁ ਗਾਵਾਰਾ ॥੪॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਿਨਹਚਲਆਸਨੁ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਤਖਿਤ ਿਨਵਾਸਨੁ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਸਾਚਾ ਸਾਹ ੁ ॥ ਨਾਮਹੀਣ ਨਾਹੀਪਿਤ ਵੇਸਾਹ ੁ ॥੫॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਸਭ ਮਿਹ ਜਾਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਿਬਧਾਤਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁਿਰਦੈ ਸੋ ਸਭ ਤੇ ਊਚਾ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਭਰ੍ਿਮ ਜੋਨੀ ਮੂਚਾ ॥੬॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਪਰ੍ਗਿਟ ਪਹਾਰਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁਿਰਦੈ ਿਤਸੁ ਿਮਿਟਆ ਅੰਧਾਰਾ ॥ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਸੋ ਪੁਰਖੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਿਫਿਰ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥੭॥ਿਤਿਨ ਨਾਮੁ ਪਾਇਆ ਿਜਸੁ ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਮਿਹ ਲਖੇ ਗਪਾਲ ॥ ਆਵਣ ਜਾਣ ਰਹੇ ਸੁਖੁਪਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਤਤੈ ਤਤੁ ਿਮਲਾਇਆ ॥੮॥੧॥੪॥ ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੋਿਟ ਿਬਸਨ ਕੀਨੇ ਅਵਤਾਰ ॥ਕੋਿਟ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਜਾ ਕੇ ਧਰ੍ਮਸਾਲ ॥ ਕੋਿਟ ਮਹੇਸ ਉਪਾਇ ਸਮਾਏ ॥ ਕੋਿਟ ਬਰ੍ਹਮੇ ਜਗੁ ਸਾਜਣ ਲਾਏ ॥੧॥ ਐਸੋਧਣੀ ਗੁਿਵੰਦੁ ਹਮਾਰਾ ॥ ਬਰਿਨ ਨ ਸਾਕਉ ਗੁਣ ਿਬਸਥਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੋਿਟ ਮਾਇਆ ਜਾ ਕੈ ਸੇਵਕਾਇ ॥ਕੋਿਟ ਜੀਅ ਜਾ ਕੀ ਿਸਹਜਾਇ ॥ ਕੋਿਟ ਉਪਾਰਜਨਾ ਤੇਰੈ ਅੰਿਗ ॥ ਕੋਿਟ ਭਗਤ ਬਸਤ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ॥੨॥ ਕੋਿਟਛਤਰ੍ਪਿਤ ਕਰਤ ਨਮਸਕਾਰ ॥ ਕੋਿਟ ਇੰਦਰ੍ ਠਾਢੇ ਹੈ ਦੁਆਰ ॥ ਕੋਿਟ ਬਕੈੁੰਠ ਜਾ ਕੀ ਿਦਰ੍ਸਟੀ ਮਾਿਹ ॥ ਕੋਿਟ ਨਾਮਜਾ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਨਾਿਹ ॥੩॥ ਕੋਿਟ ਪੂਰੀਅਤ ਹੈ ਜਾ ਕੈ ਨਾਦ ॥ ਕੋਿਟ ਅਖਾਰੇ ਚਿਲਤ ਿਬਸਮਾਦ ॥ ਕੋਿਟ ਸਕਿਤਿਸਵ ਆਿਗਆਕਾਰ ॥ ਕੋਿਟ ਜੀਅ ਦੇਵੈ ਆਧਾਰ ॥੪॥ ਕੋਿਟ ਤੀਰਥ ਜਾ ਕੇ ਚਰਨ ਮਝਾਰ ॥ ਕੋਿਟ ਪਿਵਤਰ੍ਜਪਤ ਨਾਮ ਚਾਰ ॥ ਕੋਿਟ ਪੂਜਾਰੀ ਕਰਤੇ ਪੂਜਾ ॥ ਕੋਿਟ ਿਬਸਥਾਰਨੁ ਅਵਰ ੁਨ ਦੂਜਾ ॥੫॥ ਕੋਿਟ ਮਿਹਮਾ ਜਾ ਕੀਿਨਰਮਲ ਹਸੰ ॥ ਕੋਿਟ ਉਸਤਿਤ ਜਾ ਕੀ ਕਰਤ ਬਰ੍ਹਮੰਸ ॥ ਕੋਿਟ ਪਰਲਉ ਓਪਿਤ ਿਨਮਖ ਮਾਿਹ ॥ ਕੋਿਟ ਗੁਣਾਤਰੇੇ ਗਣੇ ਨ ਜਾਿਹ ॥੬॥ ਕੋਿਟ ਿਗਆਨੀ ਕਥਿਹ ਿਗਆਨੁ ॥ ਕੋਿਟ ਿਧਆਨੀ ਧਰਤ ਿਧਆਨੁ ॥ ਕੋਿਟ ਤਪੀਸਰ

1157 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤਪ ਹੀ ਕਰਤੇ ॥ ਕੋਿਟ ਮੁਨੀਸਰ ਮਿਨ ਮਿਹ ਰਹਤੇ ॥੭॥ ਅਿਵਗਤ ਨਾਥੁ ਅਗੋਚਰ ਸੁਆਮੀ ॥ ਪੂਿਰ ਰਿਹਆਘਟ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਜਤ ਕਤ ਦੇਖਉ ਤੇਰਾ ਵਾਸਾ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਿਰ ਕੀਓ ਪਰ੍ਗਾਸਾ ॥੮॥੨॥੫॥ਭੈਰਉ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਮੋ ਕਉ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥ ਅਮਲੋ ਰਤਨੁ ਹਿਰ ਦੀਨੋ ਨਾਮ ੁ ॥ ਸਹਜ ਿਬਨੋਦ ਚੋਜਆਨੰਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਕਉ ਪਰ੍ਭੁ ਿਮਿਲਓ ਅਿਚੰਤਾ ॥੧॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਕੀਰਿਤ ਹਿਰ ਸਾਚੀ ॥ ਬਹਿੁਰ ਬਹਿੁਰ ਿਤਸੁਸੰਿਗ ਮਨੁ ਰਾਚੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈ ਭੋਜਨ ਭਾਉ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈ ਲੀਚੈ ਨਾਉ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈਸਬਿਦ ਉਧਾਰ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥੨॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰ ੈਕਾਰਜ ਪੂਰੇ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈ ਲਥੇ ਿਵਸੂਰੇ ॥ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੈ ਬੈਰੀ ਮੀਤਾ ॥ ਅਿਚੰਤੋ ਹੀ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਵਿਸ ਕੀਤਾ ॥੩॥ ਅਿਚਤੰ ਪਰ੍ਭੂ ਹਮ ਕੀਆ ਿਦਲਾਸਾ ॥ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੀ ਪੂਰਨ ਆਸਾ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾ ਕਉ ਸਗਲ ਿਸਧ ਤੁ ॥ ਅਿਚੰਤੁ ਹਮ ਕਉ ਗੁਿਰ ਦੀਨੋ ਮਤੰੁ ॥੪॥ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੇ ਿਬਨਸੇ ਬੈਰ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰੇ ਿਮਟੇ ਅੰਧੇਰ ॥ ਅਿਚੰਤੋ ਹੀ ਮਿਨ ਕੀਰਤਨੁ ਮੀਠਾ ॥ ਅਿਚੰਤੋ ਹੀਪਰ੍ਭੁ ਘਿਟ ਘਿਟ ਡੀਠਾ ॥੫॥ ਅਿਚੰਤ ਿਮਿਟਓ ਹੈ ਸਗਲੋ ਭਰਮਾ ॥ ਅਿਚਤੰ ਵਿਸਓ ਮਿਨ ਸੁਖ ਿਬਸਰ੍ਾਮਾ ॥ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰ ੈਅਨਹਤ ਵਾਜੈ ॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰ ੈਗੋਿਬਦੰੁ ਗਾਜੈ ॥੬॥ ਅਿਚੰਤ ਹਮਾਰ ੈਮਨੁ ਪਤੀਆਨਾ ॥ ਿਨਹਚਲਧਨੀ ਅਿਚਤੰੁ ਪਛਾਨਾ ॥ ਅਿਚੰਤੋ ਉਪਿਜਓ ਸਗਲ ਿਬਬੇਕਾ ॥ ਅਿਚੰਤ ਚਰੀ ਹਿਥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਟੇਕਾ ॥੭॥ਅਿਚੰਤ ਪਰ੍ਭੂ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਲੇਖੁ ॥ ਅਿਚਤੰ ਿਮਿਲਓ ਪਰ੍ਭੁ ਠਾਕੁਰ ੁਏਕੁ ॥ ਿਚੰਤ ਅਿਚਤੰਾ ਸਗਲੀ ਗਈ ॥ ਪਰ੍ਭਨਾਨਕ ਨਾਨਕ ਨਾਨਕ ਮਈ ॥੮॥੩॥੬॥

ਭੈਰਉ ਬਾਣੀ ਭਗਤਾ ਕੀ ॥ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਇਹ ੁ ਧਨੁ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਉ ॥ ਗ ਿਠ ਨ ਬਾਧਉ ਬੇਿਚ ਨ ਖਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਉ ਮੇਰੇ ਖੇਤੀ ਨਾਉ ਮੇਰੇਬਾਰੀ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰਉ ਜਨੁ ਸਰਿਨ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥ ਨਾਉ ਮੇਰੇ ਮਾਇਆ ਨਾਉ ਮੇਰੇ ਪੂੰਜੀ ॥ ਤੁਮਿਹ ਛੋਿਡ ਜਾਨਉਨਹੀ ਦੂਜੀ ॥੨॥ ਨਾਉ ਮਰੇੇ ਬਿੰਧਪ ਨਾਉ ਮਰੇੇ ਭਾਈ ॥ ਨਾਉ ਮਰੇੇ ਸੰਿਗ ਅੰਿਤ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥ ਮਾਇਆਮਿਹ ਿਜਸੁ ਰਖੈ ਉਦਾਸੁ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਹਉ ਤਾ ਕੋ ਦਾਸੁ ॥੪॥੧॥ ਨ ਗੇ ਆਵਨੁ ਨ ਗੇ ਜਾਨਾ ॥ ਕੋਇ ਨ ਰਿਹਹੈ

1158 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਜਾ ਰਾਨਾ ॥੧॥ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਨਉ ਿਨਿਧ ਮੇਰ ੈ ॥ ਸੰਪੈ ਹੇਤੁ ਕਲਤੁ ਧਨੁ ਤਰੇੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਵਤ ਸੰਗਨ ਜਾਤ ਸੰਗਾਤੀ ॥ ਕਹਾ ਭਇਓ ਦਿਰ ਬ ਧੇ ਹਾਥੀ ॥੨॥ ਲਕੰਾ ਗਢ ੁ ਸੋਨੇ ਕਾ ਭਇਆ ॥ ਮਰੂਖੁ ਰਾਵਨੁ ਿਕਆਲੇ ਗਇਆ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਿਕਛੁ ਗੁਨੁ ਬੀਚਾਿਰ ॥ ਚਲੇ ਜੁਆਰੀ ਦਇੁ ਹਥ ਝਾਿਰ ॥੪॥੨॥ ਮੈਲਾਬਰ੍ਹਮਾ ਮਲੈਾ ਇੰਦੁ ॥ ਰਿਵ ਮੈਲਾ ਮਲੈਾ ਹੈ ਚੰਦੁ ॥੧॥ ਮਲੈਾ ਮਲਤਾ ਇਹ ੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਇਕੁ ਹਿਰ ਿਨਰਮਲੁ ਜਾਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਲੈੇ ਬਰ੍ਹਮੰਡਾਇ ਕੈ ਈਸ ॥ ਮੈਲੇ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਿਦਨ ਤੀਸ ॥੨॥ ਮੈਲਾਮਤੋੀ ਮੈਲਾ ਹੀਰ ੁ ॥ ਮਲੈਾ ਪਉਨੁ ਪਾਵਕੁ ਅਰ ੁ ਨੀਰ ੁ ॥੩॥ ਮਲੈੇ ਿਸਵ ਸੰਕਰਾ ਮਹਸੇ ॥ ਮੈਲੇ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕਅਰ ੁ ਭੇਖ ॥੪॥ ਮਲੈੇ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਜਟਾ ਸਹੇਿਤ ॥ ਮੈਲੀ ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਸਮੇਿਤ ॥੫॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਤੇ ਜਨਪਰਵਾਨ ॥ ਿਨਰਮਲ ਤੇ ਜੋ ਰਾਮਿਹ ਜਾਨ ॥੬॥੩॥ ਮਨੁ ਕਿਰ ਮਕਾ ਿਕਬਲਾ ਕਿਰ ਦੇਹੀ ॥ ਬਲੋਨਹਾਰ ੁ ਪਰਮਗੁਰ ੁ ਏਹੀ ॥੧॥ ਕਹ ੁ ਰੇ ਮੁਲ ਬ ਗ ਿਨਵਾਜ ॥ ਏਕ ਮਸੀਿਤ ਦਸੈ ਦਰਵਾਜ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਿਸਿਮਿਲਤਾਮਸੁ ਭਰਮੁ ਕਦੂਰੀ ॥ ਭਾਿਖ ਲੇ ਪਚੰੈ ਹੋਇ ਸਬੂਰੀ ॥੨॥ ਿਹੰਦੂ ਤੁਰਕ ਕਾ ਸਾਿਹਬੁ ਏਕ ॥ ਕਹ ਕਰੈ ਮੁਲਕਹ ਕਰੈ ਸੇਖ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਹਉ ਭਇਆ ਿਦਵਾਨਾ ॥ ਮੁਿਸ ਮੁਿਸ ਮਨੂਆ ਸਹਿਜ ਸਮਾਨਾ ॥੪॥੪॥ਗੰਗਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ਸਿਲਤਾ ਿਬਗਰੀ ॥ ਸੋ ਸਿਲਤਾ ਗੰਗਾ ਹੋਇ ਿਨਬਰੀ ॥੧॥ ਿਬਗਿਰਓ ਕਬੀਰਾ ਰਾਮ ਦਹੁਾਈ ॥ਸਾਚ ੁ ਭਇਓ ਅਨ ਕਤਿਹ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚੰਦਨ ਕੈ ਸੰਿਗ ਤਰਵਰ ੁ ਿਬਗਿਰਓ ॥ ਸੋ ਤਰਵਰੁ ਚੰਦਨੁਹੋਇ ਿਨਬਿਰਓ ॥੨॥ ਪਾਰਸ ਕੈ ਸੰਿਗ ਤ ਬਾ ਿਬਗਿਰਓ ॥ ਸੋ ਤ ਬਾ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਿਨਬਿਰਓ ॥੩॥ ਸੰਤਨਸੰਿਗ ਕਬੀਰਾ ਿਬਗਿਰਓ ॥ ਸੋ ਕਬੀਰ ੁਰਾਮੈ ਹੋਇ ਿਨਬਿਰਓ ॥੪॥੫॥ ਮਾਥੇ ਿਤਲਕੁ ਹਿਥ ਮਾਲਾ ਬਾਨ ॥ ਲਗੋਨਰਾਮੁ ਿਖਲਉਨਾ ਜਾਨ ॥੧॥ ਜਉ ਹਉ ਬਉਰਾ ਤਉ ਰਾਮ ਤੋਰਾ ॥ ਲੋਗੁ ਮਰਮੁ ਕਹ ਜਾਨ ੈਮੋਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਤੋਰਉ ਨ ਪਾਤੀ ਪੂਜਉ ਨ ਦੇਵਾ ॥ ਰਾਮ ਭਗਿਤ ਿਬਨੁ ਿਨਹਫਲ ਸੇਵਾ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਜਉ ਸਦਾ ਸਦਾਮਨਾਵਉ ॥ ਐਸੀ ਸੇਵ ਦਰਗਹ ਸੁਖੁ ਪਾਵਉ ॥੩॥ ਲੋਗੁ ਕਹੈ ਕਬੀਰ ੁ ਬਉਰਾਨਾ ॥ ਕਬੀਰ ਕਾ ਮਰਮੁ ਰਾਮਪਿਹਚਾਨ ॥੪॥੬॥ ਉਲਿਟ ਜਾਿਤ ਕੁਲ ਦੋਊ ਿਬਸਾਰੀ ॥ ਸੁੰਨ ਸਹਜ ਮਿਹ ਬੁਨਤ ਹਮਾਰੀ ॥੧॥ ਹਮਰਾ ਝਗਰਾ

1159 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਹਾ ਨ ਕੋਊ ॥ ਪੰਿਡਤ ਮੁਲ ਛਾਡੇ ਦੋਊ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੁਿਨ ਬੁਿਨ ਆਪ ਆਪੁ ਪਿਹਰਾਵਉ ॥ ਜਹ ਨਹੀ ਆਪੁਤਹਾ ਹੋਇ ਗਾਵਉ ॥੨॥ ਪੰਿਡਤ ਮੁਲ ਜੋ ਿਲਿਖ ਦੀਆ ॥ ਛਾਿਡ ਚਲੇ ਹਮ ਕਛੂ ਨ ਲੀਆ ॥੩॥ ਿਰਦੈਇਖਲਾਸੁ ਿਨਰਿਖ ਲੇ ਮੀਰਾ ॥ ਆਪੁ ਖਿੋਜ ਖਿੋਜ ਿਮਲੇ ਕਬੀਰਾ ॥੪॥੭॥ ਿਨਰਧਨ ਆਦਰ ੁਕੋਈ ਨ ਦੇਇ ॥ ਲਾਖਜਤਨ ਕਰੈ ਓਹ ੁ ਿਚਿਤ ਨ ਧਰੇਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਉ ਿਨਰਧਨੁ ਸਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥ ਆਗੇ ਬਠੈਾ ਪੀਿਠ ਿਫਰਾਇ॥੧॥ ਜਉ ਸਰਧਨੁ ਿਨਰਧਨ ਕੈ ਜਾਇ ॥ ਦੀਆ ਆਦਰ ੁਲੀਆ ਬੁਲਾਇ ॥੨॥ ਿਨਰਧਨੁ ਸਰਧਨੁ ਦੋਨਉ ਭਾਈ ॥ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਕਲਾ ਨ ਮੇਟੀ ਜਾਈ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਿਨਰਧਨੁ ਹੈ ਸੋਈ ॥ ਜਾ ਕੇ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੮॥ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਭਗਿਤ ਕਮਾਈ ॥ ਤਬ ਇਹ ਮਾਨਸ ਦਹੇੀ ਪਾਈ ॥ ਇਸ ਦਹੇੀ ਕਉ ਿਸਮਰਿਹ ਦਵੇ ॥ ਸੋ ਦੇਹੀ ਭਜੁਹਿਰ ਕੀ ਸੇਵ ॥੧॥ ਭਜਹ ੁਗਿਬੰਦ ਭੂਿਲ ਮਤ ਜਾਹ ੁ॥ ਮਾਨਸ ਜਨਮ ਕਾ ਏਹੀ ਲਾਹ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਲਗੁਜਰਾ ਰੋਗੁ ਨਹੀ ਆਇਆ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਕਾਿਲ ਗਰ੍ਸੀ ਨਹੀ ਕਾਇਆ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਿਬਕਲ ਭਈ ਨਹੀ ਬਾਨੀ ॥ਭਿਜ ਲੇਿਹ ਰੇ ਮਨ ਸਾਿਰਗਪਾਨੀ ॥੨॥ ਅਬ ਨ ਭਜਿਸ ਭਜਿਸ ਕਬ ਭਾਈ ॥ ਆਵੈ ਅਤੰੁ ਨ ਭਿਜਆ ਜਾਈ ॥ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਰਿਹ ਸੋਈ ਅਬ ਸਾਰ ੁ॥ ਿਫਿਰ ਪਛੁਤਾਹ ੁਨ ਪਾਵਹ ੁਪਾਰ ੁ॥੩॥ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜੋ ਲਾਇਆ ਸੇਵ ॥ ਿਤਨ ਹੀਪਾਏ ਿਨਰੰਜਨ ਦਵੇ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਤਾ ਕੇ ਖੁਲੇ ਕਪਾਟ ॥ ਬਹਿੁਰ ਨ ਆਵੈ ਜੋਨੀ ਬਾਟ ॥੪॥ ਇਹੀ ਤਰੇਾ ਅਉਸਰੁਇਹ ਤਰੇੀ ਬਾਰ ॥ ਘਟ ਭੀਤਿਰ ਤੂ ਦੇਖੁ ਿਬਚਾਿਰ ॥ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ੁਜੀਿਤ ਕੈ ਹਾਿਰ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਕਿਹਓ ਪੁਕਾਿਰਪੁਕਾਿਰ ॥੫॥੧॥੯॥ ਿਸਵ ਕੀ ਪੁਰੀ ਬਸੈ ਬੁਿਧ ਸਾਰ ੁ ॥ ਤਹ ਤੁਮ ਿਮਿਲ ਕੈ ਕਰਹ ੁ ਿਬਚਾਰ ੁ ॥ ਈਤ ਊਤ ਕੀਸੋਝੀ ਪਰ ੈ॥ ਕਉਨੁ ਕਰਮ ਮੇਰਾ ਕਿਰ ਕਿਰ ਮਰੈ ॥੧॥ ਿਨਜ ਪਦ ਊਪਿਰ ਲਾਗੋ ਿਧਆਨੁ ॥ ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਮਰੋਾਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਲੂ ਦੁਆਰੈ ਬੰਿਧਆ ਬਧੰੁ ॥ ਰਿਵ ਊਪਿਰ ਗਿਹ ਰਾਿਖਆ ਚੰਦੁ ॥ ਪਛਮ ਦੁਆਰੈਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ॥ ਮੇਰ ਡਡੰ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਬਸੈ ॥੨॥ ਪਸਚਮ ਦੁਆਰੇ ਕੀ ਿਸਲ ਓੜ ॥ ਿਤਹ ਿਸਲ ਊਪਿਰ ਿਖੜਕੀਅਉਰ ॥ ਿਖੜਕੀ ਊਪਿਰ ਦਸਵਾ ਦਆੁਰ ੁ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰ ੁ ॥੩॥੨॥੧੦॥ ਸੋ ਮੁਲਜੋ ਮਨ ਿਸਉ ਲਰੈ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸ ਕਾਲ ਿਸਉ ਜੁਰੈ ॥ ਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕਾ ਮਰਦੈ ਮਾਨੁ ॥ ਿਤਸੁ ਮੁਲਾ ਕਉ

1160 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਦਾ ਸਲਾਮੁ ॥੧॥ ਹੈ ਹਜੂਿਰ ਕਤ ਦੂਿਰ ਬਤਾਵਹ ੁ ॥ ਦੁੰਦਰ ਬਾਧਹ ੁ ਸੁੰਦਰ ਪਾਵਹ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਜੀ ਸੋਜ ੁਕਾਇਆ ਬੀਚਾਰੈ ॥ ਕਾਇਆ ਕੀ ਅਗਿਨ ਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਜਾਰ ੈ॥ ਸੁਪਨੈ ਿਬੰਦੁ ਨ ਦੇਈ ਝਰਨਾ ॥ ਿਤਸੁ ਕਾਜੀ ਕਉਜਰਾ ਨ ਮਰਨਾ ॥੨॥ ਸੋ ਸੁਰਤਾਨੁ ਜ ੁ ਦੁਇ ਸਰ ਤਾਨੈ ॥ ਬਾਹਿਰ ਜਾਤਾ ਭੀਤਿਰ ਆਨੈ ॥ ਗਗਨ ਮਡੰਲ ਮਿਹਲਸਕਰ ੁ ਕਰੈ ॥ ਸੋ ਸੁਰਤਾਨੁ ਛਤਰ੍ੁ ਿਸਿਰ ਧਰੈ ॥੩॥ ਜੋਗੀ ਗੋਰਖੁ ਗੋਰਖੁ ਕਰੈ ॥ ਿਹੰਦੂ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਾ ਏਕੁ ਖੁਦਾਇ ॥ ਕਬੀਰ ਕਾ ਸੁਆਮੀ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥੪॥੩॥੧੧॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੋ ਪਾਥਰਕਉ ਕਹਤੇ ਦੇਵ ॥ ਤਾ ਕੀ ਿਬਰਥਾ ਹੋਵੈ ਸੇਵ ॥ ਜ ੋ ਪਾਥਰ ਕੀ ਪ ਈ ਪਾਇ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਘਾਲ ਅਜ ਈ ਜਾਇ॥੧॥ ਠਾਕੁਰ ੁਹਮਰਾ ਸਦ ਬੋਲੰਤਾ ॥ ਸਰਬ ਜੀਆ ਕਉ ਪਰ੍ਭੁ ਦਾਨੁ ਦੇਤਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਤੰਿਰ ਦੇਉ ਨ ਜਾਨੈਅੰਧੁ ॥ ਭਰ੍ਮ ਕਾ ਮੋਿਹਆ ਪਾਵੈ ਫਧੰੁ ॥ ਨ ਪਾਥਰ ੁ ਬਲੋੈ ਨਾ ਿਕਛੁ ਦੇਇ ॥ ਫੋਕਟ ਕਰਮ ਿਨਹਫਲ ਹੈ ਸੇਵ ॥੨॥ਜੇ ਿਮਰਤਕ ਕਉ ਚੰਦਨੁ ਚੜਾਵੈ ॥ ਉਸ ਤੇ ਕਹਹ ੁਕਵਨ ਫਲ ਪਾਵ ੈ॥ ਜੇ ਿਮਰਤਕ ਕਉ ਿਬਸਟਾ ਮਾਿਹ ਰਲੁਾਈ ॥ਤ ਿਮਰਤਕ ਕਾ ਿਕਆ ਘਿਟ ਜਾਈ ॥੩॥ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਹਉ ਕਹਉ ਪੁਕਾਿਰ ॥ ਸਮਿਝ ਦਖੇੁ ਸਾਕਤ ਗਾਵਾਰ ॥ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਹਤੁੁ ਘਰ ਗਾਲੇ ॥ ਰਾਮ ਭਗਤ ਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖਾਲ ੇ ॥੪॥੪॥੧੨॥ ਜਲ ਮਿਹ ਮੀਨ ਮਾਇਆ ਕੇਬਧੇੇ ॥ ਦੀਪਕ ਪਤਗੰ ਮਾਇਆ ਕੇ ਛੇਦੇ ॥ ਕਾਮ ਮਾਇਆ ਕੁਚੰਰ ਕਉ ਿਬਆਪ ੈ ॥ ਭੁਇਅੰਗਮ ਿਭਰ੍ੰਗ ਮਾਇਆਮਿਹ ਖਾਪੇ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਐਸੀ ਮੋਹਨੀ ਭਾਈ ॥ ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਤੇਤੇ ਡਹਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੰਖੀ ਿਮਰ੍ਗਮਾਇਆ ਮਿਹ ਰਾਤੇ ॥ ਸਾਕਰ ਮਾਖੀ ਅਿਧਕ ਸੰਤਾਪੇ ॥ ਤੁਰੇ ਉਸਟ ਮਾਇਆ ਮਿਹ ਭੇਲਾ ॥ ਿਸਧ ਚਉਰਾਸੀਹਮਾਇਆ ਮਿਹ ਖੇਲਾ ॥੨॥ ਿਛਅ ਜਤੀ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬਦੰਾ ॥ ਨਵੈ ਨਾਥ ਸੂਰਜ ਅਰ ੁ ਚੰਦਾ ॥ ਤਪੇ ਰਖੀਸਰਮਾਇਆ ਮਿਹ ਸੂਤਾ ॥ ਮਾਇਆ ਮਿਹ ਕਾਲੁ ਅਰ ੁ ਪਚੰ ਦੂਤਾ ॥੩॥ ਸੁਆਨ ਿਸਆਲ ਮਾਇਆ ਮਿਹ ਰਾਤਾ ॥ਬਤੰਰ ਚੀਤੇ ਅਰ ੁ ਿਸਘੰਾਤਾ ॥ ਮ ਜਾਰ ਗਾਡਰ ਅਰ ੁ ਲੂਬਰਾ ॥ ਿਬਰਖ ਮਲੂ ਮਾਇਆ ਮਿਹ ਪਰਾ ॥੪॥ਮਾਇਆ ਅਤੰਿਰ ਭੀਨ ੇਦਵੇ ॥ ਸਾਗਰ ਇੰਦਰ੍ਾ ਅਰ ੁਧਰਤੇਵ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਿਜਸੁ ਉਦਰ ੁ ਿਤਸੁ ਮਾਇਆ ॥ ਤਬਛੂਟੇ ਜਬ ਸਾਧੂ ਪਾਇਆ ॥੫॥੫॥੧੩॥ ਜਬ ਲਗੁ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰੈ ॥ ਤਬ ਲਗੁ ਕਾਜੁ ਏਕੁ ਨਹੀ ਸਰੈ ॥ ਜਬ

1161 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੇੀ ਮੇਰੀ ਿਮਿਟ ਜਾਇ ॥ ਤਬ ਪਰ੍ਭ ਕਾਜ ੁ ਸਵਾਰਿਹ ਆਇ ॥੧॥ ਐਸਾ ਿਗਆਨੁ ਿਬਚਾਰ ੁ ਮਨਾ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਨਿਸਮਰਹ ੁ ਦੁਖ ਭਜੰਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਿਸੰਘੁ ਰਹੈ ਬਨ ਮਾਿਹ ॥ ਤਬ ਲਗੁ ਬਨੁ ਫਲੂੈ ਹੀ ਨਾਿਹ ॥ਜਬ ਹੀ ਿਸਆਰ ੁ ਿਸੰਘ ਕਉ ਖਾਇ ॥ ਫਿੂਲ ਰਹੀ ਸਗਲੀ ਬਨਰਾਇ ॥੨॥ ਜੀਤ ੋ ਬੂਡੈ ਹਾਰੋ ਿਤਰੈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀਪਾਿਰ ਉਤਰੈ ॥ ਦਾਸੁ ਕਬੀਰ ੁ ਕਹੈ ਸਮਝਾਇ ॥ ਕੇਵਲ ਰਾਮ ਰਹਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੩॥੬॥੧੪॥ ਸਤਿਰ ਸੈਇਸਲਾਰ ਹੈ ਜਾ ਕੇ ॥ ਸਵਾ ਲਾਖੁ ਪੈਕਾਬਰ ਤਾ ਕੇ ॥ ਸੇਖ ਜੁ ਕਹੀਅਿਹ ਕੋਿਟ ਅਠਾਸੀ ॥ ਛਪਨ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੇਖੇਲ ਖਾਸੀ ॥੧॥ ਮੋ ਗਰੀਬ ਕੀ ਕੋ ਗੁਜਰਾਵੈ ॥ ਮਜਲਿਸ ਦੂਿਰ ਮਹਲੁ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਤੇੀਸ ਕਰੋੜੀ ਹੈਖੇਲ ਖਾਨਾ ॥ ਚਉਰਾਸੀ ਲਖ ਿਫਰੈ ਿਦਵਾਨ ॥ ਬਾਬਾ ਆਦਮ ਕਉ ਿਕਛੁ ਨਦਿਰ ਿਦਖਾਈ ॥ ਉਿਨ ਭੀ ਿਭਸਿਤਘਨੇਰੀ ਪਾਈ ॥੨॥ ਿਦਲ ਖਲਹਲੁ ਜਾ ਕੈ ਜਰਦ ਰ ੂਬਾਨੀ ॥ ਛਿੋਡ ਕਤੇਬ ਕਰੈ ਸੈਤਾਨੀ ॥ ਦਨੁੀਆ ਦੋਸੁ ਰੋਸੁ ਹੈਲੋਈ ॥ ਅਪਨਾ ਕੀਆ ਪਾਵੈ ਸੋਈ ॥੩॥ ਤੁਮ ਦਾਤੇ ਹਮ ਸਦਾ ਿਭਖਾਰੀ ॥ ਦੇਉ ਜਬਾਬੁ ਹੋਇ ਬਜਗਾਰੀ ॥ ਦਾਸੁਕਬੀਰ ੁਤਰੇੀ ਪਨਹ ਸਮਾਨ ॥ ਿਭਸਤੁ ਨਜੀਿਕ ਰਾਖੁ ਰਹਮਾਨਾ ॥੪॥੭॥੧੫॥ ਸਭੁ ਕੋਈ ਚਲਨ ਕਹਤ ਹੈ ਊਹ ॥ਨਾ ਜਾਨਉ ਬਕੈੁਠੰੁ ਹੈ ਕਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪ ਆਪ ਕਾ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨ ॥ ਬਾਤਨ ਹੀ ਬੈਕੁੰਠੁ ਬਖਾਨ ॥੧॥ਜਬ ਲਗੁ ਮਨ ਬਕੈੁੰਠ ਕੀ ਆਸ ॥ ਤਬ ਲਗੁ ਨਾਹੀ ਚਰਨ ਿਨਵਾਸ ॥੨॥ ਖਾਈ ਕੋਟ ੁਨ ਪਰਲ ਪਗਾਰਾ ॥ ਨਾਜਾਨਉ ਬਕੈੁੰਠ ਦਆੁਰਾ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਮੀਰ ਅਬ ਕਹੀਐ ਕਾਿਹ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਬੈਕੁਠੰੈ ਆਿਹ ॥੪॥੮॥੧੬॥ਿਕਉ ਲੀਜੈ ਗਢ ੁਬੰਕਾ ਭਾਈ ॥ ਦੋਵਰ ਕੋਟ ਅਰ ੁਤਵੇਰ ਖਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪ ਚ ਪਚੀਸ ਮਹੋ ਮਦ ਮਤਸਰਆਡੀ ਪਰਬਲ ਮਾਇਆ ॥ ਜਨ ਗਰੀਬ ਕੋ ਜੋਰ ੁਨ ਪਹਚੁੈ ਕਹਾ ਕਰਉ ਰਘੁਰਾਇਆ ॥੧॥ ਕਾਮੁ ਿਕਵਾਰੀ ਦੁਖੁਸੁਖੁ ਦਰਵਾਨੀ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦਰਵਾਜਾ ॥ ਕਰ੍ੋਧੁ ਪਰ੍ਧਾਨੁ ਮਹਾ ਬਡ ਦੁੰਦਰ ਤਹ ਮਨੁ ਮਾਵਾਸੀ ਰਾਜਾ ॥੨॥ ਸਾਦਸਨਾਹ ਟੋਪੁ ਮਮਤਾ ਕੋ ਕੁਬੁਿਧ ਕਮਾਨ ਚਢਾਈ ॥ ਿਤਸਨਾ ਤੀਰ ਰਹੇ ਘਟ ਭੀਤਿਰ ਇਉ ਗਢ ੁ ਲੀਓ ਨ ਜਾਈ॥੩॥ ਪਰ੍ੇਮ ਪਲੀਤਾ ਸੁਰਿਤ ਹਵਾਈ ਗੋਲਾ ਿਗਆਨੁ ਚਲਾਇਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮ ਅਗਿਨ ਸਹਜੇ ਪਰਜਾਲੀ ਏਕਿਹ ਚੋਟਿਸਝਾਇਆ ॥੪॥ ਸਤੁ ਸੰਤਖੋੁ ਲੈ ਲਰਨੇ ਲਾਗਾ ਤੋਰੇ ਦੁਇ ਦਰਵਾਜਾ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਅਰ ੁ ਗੁਰ ਕੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ

1162 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਕਿਰਓ ਗਢ ਕੋ ਰਾਜਾ ॥੫॥ ਭਗਵਤ ਭੀਿਰ ਸਕਿਤ ਿਸਮਰਨ ਕੀ ਕਟੀ ਕਾਲ ਭੈ ਫਾਸੀ ॥ ਦਾਸੁ ਕਮੀਰੁਚਿੜਓ ਗੜ ਊਪਿਰ ਰਾਜੁ ਲੀਓ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥੬॥੯॥੧੭॥ ਗੰਗ ਗੁਸਾਇਿਨ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰ ॥ ਜੰਜੀਰ ਬ ਿਧਕਿਰ ਖਰੇ ਕਬੀਰ ॥੧॥ ਮਨੁ ਨ ਿਡਗੈ ਤਨੁ ਕਾਹੇ ਕਉ ਡਰਾਇ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਚਤੁ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥ਗੰਗਾ ਕੀ ਲਹਿਰ ਮੇਰੀ ਟੁਟੀ ਜੰਜੀਰ ॥ ਿਮਰ੍ਗਛਾਲਾ ਪਰ ਬਠੈੇ ਕਬੀਰ ॥੨॥ ਕਿਹ ਕੰਬੀਰ ਕੋਊ ਸਗੰ ਨ ਸਾਥ ॥ਜਲ ਥਲ ਰਾਖਨ ਹੈ ਰਘੁਨਾਥ ॥੩॥੧੦॥੧੮॥

ਭੈਰਉ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਗਮ ਦਰ੍ੁਗਮ ਗਿੜ ਰਿਚਓ ਬਾਸ ॥ ਜਾ ਮਿਹ ਜੋਿਤ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥ ਿਬਜੁਲੀ ਚਮਕੈ ਹਇੋ ਅਨੰਦੁ ॥ ਿਜਹਪਉੜੇ ਪਰ੍ਭ ਬਾਲ ਗੋਿਬੰਦ ॥੧॥ ਇਹ ੁ ਜੀਉ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਲਵ ਲਾਗੈ ॥ ਜਰਾ ਮਰਨੁ ਛੂਟੈ ਭਰ੍ਮੁ ਭਾਗੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਅਬਰਨ ਬਰਨ ਿਸਉ ਮਨ ਹੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਹਉਮੈ ਗਾਵਿਨ ਗਾਵਿਹ ਗੀਤ ॥ ਅਨਹਦ ਸਬਦ ਹੋਤ ਝੁਨਕਾਰ ॥ਿਜਹ ਪਉੜੇ ਪਰ੍ਭ ਸਰ੍ੀ ਗੋਪਾਲ ॥੨॥ ਖੰਡਲ ਮੰਡਲ ਮਡੰਲ ਮਡੰਾ ॥ ਿਤਰ੍ਅ ਅਸਥਾਨ ਤੀਿਨ ਿਤਰ੍ਅ ਖਡੰਾ ॥ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁਰਿਹਆ ਅਭ ਅੰਤ ॥ ਪਾਰ ੁਨ ਪਾਵੈ ਕੋ ਧਰਨੀਧਰ ਮਤੰ ॥੩॥ ਕਦਲੀ ਪੁਹਪ ਧੂਪ ਪਰਗਾਸ ॥ਰਜ ਪੰਕਜ ਮਿਹ ਲੀਓ ਿਨਵਾਸ ॥ ਦੁਆਦਸ ਦਲ ਅਭ ਅਤੰਿਰ ਮਤੰ ॥ ਜਹ ਪਉੜੇ ਸਰ੍ੀ ਕਮਲਾ ਕੰਤ ॥੪॥ਅਰਧ ਉਰਧ ਮੁਿਖ ਲਾਗੋ ਕਾਸੁ ॥ ਸੁੰਨ ਮੰਡਲ ਮਿਹ ਕਿਰ ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਊਹ ਸੂਰਜ ਨਾਹੀ ਚੰਦ ॥ ਆਿਦ ਿਨਰੰਜਨੁਕਰੈ ਅਨਦੰ ॥੫॥ ਸੋ ਬਰ੍ਹਮੰਿਡ ਿਪਿੰਡ ਸੋ ਜਾਨੁ ॥ ਮਾਨ ਸਰੋਵਿਰ ਕਿਰ ਇਸਨਾਨੁ ॥ ਸੋਹੰ ਸੋ ਜਾ ਕਉ ਹੈ ਜਾਪ ॥ਜਾ ਕਉ ਿਲਪਤ ਨ ਹੋਇ ਪੁੰਨ ਅਰ ੁਪਾਪ ॥੬॥ ਅਬਰਨ ਬਰਨ ਘਾਮ ਨਹੀ ਛਾਮ ॥ ਅਵਰ ਨ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਕੀਸਾਮ ॥ ਟਾਰੀ ਨ ਟਰੈ ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ॥ ਸੁੰਨ ਸਹਜ ਮਿਹ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥੭॥ ਮਨ ਮਧੇ ਜਾਨੈ ਜੇ ਕੋਇ ॥ਜ ੋ ਬੋਲੈ ਸੋ ਆਪੈ ਹੋਇ ॥ ਜੋਿਤ ਮਿੰਤਰ੍ ਮਿਨ ਅਸਿਥਰ ੁ ਕਰੈ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਸੋ ਪਰ੍ਾਨੀ ਤਰੈ ॥੮॥੧॥ ਕੋਿਟ ਸੂਰਜਾ ਕੈ ਪਰਗਾਸ ॥ ਕੋਿਟ ਮਹਾਦੇਵ ਅਰ ੁ ਕਿਬਲਾਸ ॥ ਦੁਰਗਾ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੈ ਮਰਦਨੁ ਕਰੈ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਕੋਿਟ ਬੇਦਉਚਰੈ ॥੧॥ ਜਉ ਜਾਚਉ ਤਉ ਕੇਵਲ ਰਾਮ ॥ ਆਨ ਦੇਵ ਿਸਉ ਨਾਹੀ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੋਿਟ ਚੰਦਰ੍ਮੇ

1163 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਿਹ ਚਰਾਕ ॥ ਸੁਰ ਤੇਤੀਸਉ ਜੇਵਿਹ ਪਾਕ ॥ ਨਵ ਗਰ੍ਹ ਕੋਿਟ ਠਾਢੇ ਦਰਬਾਰ ॥ ਧਰਮ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੈ ਪਰ੍ਿਤਹਾਰ॥੨॥ ਪਵਨ ਕੋਿਟ ਚਉਬਾਰੇ ਿਫਰਿਹ ॥ ਬਾਸਕ ਕੋਿਟ ਸੇਜ ਿਬਸਥਰਿਹ ॥ ਸਮੁੰਦ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੇ ਪਾਨੀਹਾਰ ॥ਰੋਮਾਵਿਲ ਕੋਿਟ ਅਠਾਰਹ ਭਾਰ ॥੩॥ ਕੋਿਟ ਕਮੇਰ ਭਰਿਹ ਭੰਡਾਰ ॥ ਕੋਿਟਕ ਲਿਖਮੀ ਕਰੈ ਸੀਗਾਰ ॥ ਕੋਿਟਕਪਾਪ ਪੁੰਨ ਬਹ ੁ ਿਹਰਿਹ ॥ ਇੰਦਰ੍ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੇ ਸੇਵਾ ਕਰਿਹ ॥੪॥ ਛਪਨ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੈ ਪਰ੍ਿਤਹਾਰ ॥ ਨਗਰੀ ਨਗਰੀਿਖਅਤ ਅਪਾਰ ॥ ਲਟ ਛੂਟੀ ਵਰਤੈ ਿਬਕਰਾਲ ॥ ਕੋਿਟ ਕਲਾ ਖੇਲੈ ਗੋਪਾਲ ॥੫॥ ਕੋਿਟ ਜਗ ਜਾ ਕੈ ਦਰਬਾਰ ॥ਗੰਧਰ੍ਬ ਕੋਿਟ ਕਰਿਹ ਜੈਕਾਰ ॥ ਿਬਿਦਆ ਕੋਿਟ ਸਭੈ ਗੁਨ ਕਹੈ ॥ ਤਊ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਲਹੈ ॥੬॥ ਬਾਵਨਕੋਿਟ ਜਾ ਕੈ ਰੋਮਾਵਲੀ ॥ ਰਾਵਨ ਸੈਨਾ ਜਹ ਤੇ ਛਲੀ ॥ ਸਹਸ ਕੋਿਟ ਬਹ ੁਕਹਤ ਪੁਰਾਨ ॥ ਦਰੁਜੋਧਨ ਕਾ ਮਿਥਆਮਾਨੁ ॥੭॥ ਕੰਦਰ੍ਪ ਕੋਿਟ ਜਾ ਕੈ ਲਵੈ ਨ ਧਰਿਹ ॥ ਅਤੰਰ ਅੰਤਿਰ ਮਨਸਾ ਹਰਿਹ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਸੁਿਨਸਾਿਰਗਪਾਨ ॥ ਦਿੇਹ ਅਭੈ ਪਦੁ ਮ ਗਉ ਦਾਨ ॥੮॥੨॥੧੮॥੨੦॥

ਭੈਰਉ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਕੀ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰੇ ਿਜਹਬਾ ਕਰਉ ਸਤ ਖੰਡ ॥ ਜਾਿਮ ਨ ਉਚਰਿਸ ਸਰ੍ੀ ਗੋਿਬਦੰ ॥੧॥ ਰੰਗੀ ਲੇ ਿਜਹਬਾ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਇ ॥ ਸੁਰੰਗਰਗੰੀਲੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਿਥਆ ਿਜਹਬਾ ਅਵਰੇਂ ਕਾਮ ॥ ਿਨਰਬਾਣ ਪਦੁ ਇਕੁ ਹਿਰ ਕੋਨਾਮੁ ॥੨॥ ਅਸੰਖ ਕੋਿਟ ਅਨ ਪੂਜਾ ਕਰੀ ॥ ਏਕ ਨ ਪੂਜਿਸ ਨਾਮੈ ਹਰੀ ॥੩॥ ਪਰ੍ਣਵੈ ਨਾਮਦਉੇ ਇਹ ੁਕਰਣਾ ॥ਅਨਤੰ ਰਪੂ ਤਰੇੇ ਨਾਰਾਇਣਾ ॥੪॥੧॥ ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਦਾਰਾ ਪਰਹਰੀ ॥ ਤਾ ਕੈ ਿਨਕਿਟ ਬਸੈ ਨਰਹਰੀ ॥੧॥ ਜੋਨ ਭਜੰਤੇ ਨਾਰਾਇਣਾ ॥ ਿਤਨ ਕਾ ਮੈ ਨ ਕਰਉ ਦਰਸਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਭੀਤਿਰ ਹੈ ਅਤੰਰਾ ॥ ਜੈਸੇਪਸੁ ਤੈਸੇ ਓਇ ਨਰਾ ॥੨॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਮਦਉੇ ਨਾਕਿਹ ਿਬਨਾ ॥ ਨਾ ਸੋਹੈ ਬਤੀਸ ਲਖਨਾ ॥੩॥੨॥ ਦੂਧੁਕਟੋਰੈ ਗਡਵੈ ਪਾਨੀ ॥ ਕਪਲ ਗਾਇ ਨਾਮੈ ਦੁਿਹ ਆਨੀ ॥੧॥ ਦੂਧੁ ਪੀਉ ਗੋਿਬਦੰੇ ਰਾਇ ॥ ਦੂਧੁ ਪੀਉ ਮੇਰੋਮਨੁ ਪਤੀਆਇ ॥ ਨਾਹੀ ਤ ਘਰ ਕੋ ਬਾਪੁ ਿਰਸਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਇਨ ਕਟੋਰੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਭਰੀ ॥ ਲੈ ਨਾਮੈ ਹਿਰਆਗੈ ਧਰੀ ॥੨॥ ਏਕੁ ਭਗਤੁ ਮੇਰੇ ਿਹਰਦੇ ਬਸੈ ॥ ਨਾਮੇ ਦਿੇਖ ਨਰਾਇਨੁ ਹਸੈ ॥੩॥ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇ ਭਗਤੁ

1164 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਘਿਰ ਗਇਆ ॥ ਨਾਮੇ ਹਿਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਭਇਆ ॥੪॥੩॥ ਮੈ ਬਉਰੀ ਮਰੇਾ ਰਾਮੁ ਭਤਾਰ ੁ॥ ਰਿਚ ਰਿਚ ਤਾ ਕਉ ਕਰਉਿਸਗੰਾਰ ੁ ॥੧॥ ਭਲੇ ਿਨੰਦਉ ਭਲੇ ਿਨੰਦਉ ਭਲੇ ਿਨੰਦਉ ਲੋਗੁ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਾਮ ਿਪਆਰੇ ਜੋਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਬਾਦੁ ਿਬਬਾਦ ੁਕਾਹ ੂ ਿਸਉ ਨ ਕੀਜ ੈ॥ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਰਸਾਇਨੁ ਪੀਜੈ ॥੨॥ ਅਬ ਜੀਅ ਜਾਿਨ ਐਸੀ ਬਿਨ ਆਈ ॥ਿਮਲਉ ਗੁਪਾਲ ਨੀਸਾਨੁ ਬਜਾਈ ॥੩॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨੰਦਾ ਕਰੈ ਨਰ ੁ ਕੋਈ ॥ ਨਾਮੇ ਸਰ੍ੀਰੰਗੁ ਭੇਟਲ ਸੋਈ॥੪॥੪॥ ਕਬਹ ੂ ਖੀਿਰ ਖਾਡ ਘੀਉ ਨ ਭਾਵੈ ॥ ਕਬਹ ੂ ਘਰ ਘਰ ਟੂਕ ਮਗਾਵੈ ॥ ਕਬਹ ੂ ਕੂਰਨੁ ਚਨੇ ਿਬਨਾਵੈ॥੧॥ ਿਜਉ ਰਾਮੁ ਰਾਖੈ ਿਤਉ ਰਹੀਐ ਰੇ ਭਾਈ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਿਕਛੁ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਬਹ ੂ ਤੁਰੇ ਤੁਰਗੰ ਨਚਾਵੈ ॥ ਕਬਹ ੂਪਾਇ ਪਨਹੀਓ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨॥ ਕਬਹ ੂ ਖਾਟ ਸੁਪੇਦੀ ਸੁਵਾਵੈ ॥ ਕਬਹ ੂ ਭੂਿਮਪੈਆਰ ੁਨ ਪਾਵੈ ॥੩॥ ਭਨਿਤ ਨਾਮਦੇਉ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਿਨਸਤਾਰ ੈ ॥ ਿਜਹ ਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਿਤਹ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੈ ॥੪॥੫॥ਹਸਤ ਖੇਲਤ ਤਰੇੇ ਦੇਹਰੁੇ ਆਇਆ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰਤ ਨਾਮਾ ਪਕਿਰ ਉਠਾਇਆ ॥੧॥ ਹੀਨੜੀ ਜਾਿਤ ਮੇਰੀਜਾਿਦਮ ਰਾਇਆ ॥ ਛੀਪੇ ਕੇ ਜਨਿਮ ਕਾਹੇ ਕਉ ਆਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਲੈ ਕਮਲੀ ਚਿਲਓ ਪਲਟਾਇ ॥ਦਹੇਰੁੈ ਪਾਛੈ ਬੈਠਾ ਜਾਇ ॥੨॥ ਿਜਉ ਿਜਉ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ॥ ਭਗਤ ਜਨ ਕਉ ਦਹੇਰੁਾ ਿਫਰੈ ॥੩॥੬॥

ਭੈਰਉ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀਉ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜੈਸੀ ਭੂਖੇ ਪਰ੍ੀਿਤ ਅਨਾਜ ॥ ਿਤਰ੍ਖਾਵੰਤ ਜਲ ਸੇਤੀ ਕਾਜ ॥ ਜੈਸੀ ਮੜੂ ਕੁਟੰਬ ਪਰਾਇਣ ॥ ਐਸੀ ਨਾਮੇ ਪਰ੍ੀਿਤਨਰਾਇਣ ॥੧॥ ਨਾਮੇ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨਾਰਾਇਣ ਲਾਗੀ ॥ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ਭਇਓ ਬਰੈਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੀਪਰ ਪੁਰਖਾ ਰਤ ਨਾਰੀ ॥ ਲੋਭੀ ਨਰ ੁਧਨ ਕਾ ਿਹਤਕਾਰੀ ॥ ਕਾਮੀ ਪੁਰਖ ਕਾਮਨੀ ਿਪਆਰੀ ॥ ਐਸੀ ਨਾਮੇ ਪਰ੍ੀਿਤਮੁਰਾਰੀ ॥੨॥ ਸਾਈ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਜ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਦੁਿਬਧਾ ਜਾਏ ॥ ਕਬਹ ੁ ਨ ਤੂਟਿਸ ਰਿਹਆਸਮਾਇ ॥ ਨਾਮੇ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ਸਿਚ ਨਾਇ ॥੩॥ ਜੈਸੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਬਾਿਰਕ ਅਰ ੁ ਮਾਤਾ ॥ ਐਸਾ ਹਿਰ ਸੇਤੀਮਨੁ ਰਾਤਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵੈ ਨਾਮਦਉੇ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਗੋਿਬਦੁ ਬਸੈ ਹਮਾਰੈ ਚੀਿਤ ॥੪॥੧॥੭॥ ਘਰ ਕੀ ਨਾਿਰ

1165 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਆਗੈ ਅਧੰਾ ॥ ਪਰ ਨਾਰੀ ਿਸਉ ਘਾਲ ੈ ਧਧੰਾ ॥ ਜੈਸੇ ਿਸਬੰਲੁ ਦਿੇਖ ਸੂਆ ਿਬਗਸਾਨਾ ॥ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਮੂਆਲਪਟਾਨਾ ॥੧॥ ਪਾਪੀ ਕਾ ਘਰ ੁ ਅਗਨੇ ਮਾਿਹ ॥ ਜਲਤ ਰਹੈ ਿਮਟਵੈ ਕਬ ਨਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੀਭਗਿਤ ਨ ਦੇਖੈ ਜਾਇ ॥ ਮਾਰਗੁ ਛਿੋਡ ਅਮਾਰਿਗ ਪਾਇ ॥ ਮਲੂਹ ੁ ਭੂਲਾ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਡਾਿਰ ਲਾਿਦਿਬਖੁ ਖਾਇ ॥੨॥ ਿਜਉ ਬੇਸਾ ਕੇ ਪਰੈ ਅਖਾਰਾ ॥ ਕਾਪਰ ੁਪਿਹਿਰ ਕਰਿਹ ਸੀਗਾਰਾ ॥ ਪੂਰੇ ਤਾਲ ਿਨਹਾਲੇ ਸਾਸ ॥ਵਾ ਕੇ ਗਲੇ ਜਮ ਕਾ ਹੈ ਫਾਸ ॥੩॥ ਜਾ ਕੇ ਮਸਤਿਕ ਿਲਿਖਓ ਕਰਮਾ ॥ ਸੋ ਭਿਜ ਪਿਰ ਹੈ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਇਹ ੁ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਸੰਤਹ ੁ ਉਤਰਹ ੁ ਪਾਿਰ ॥੪॥੨॥੮॥ ਸੰਡਾ ਮਰਕਾ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ॥ਪੜੈ ਨਹੀ ਹਮ ਹੀ ਪਿਚ ਹਾਰੇ ॥ ਰਾਮੁ ਕਹੈ ਕਰ ਤਾਲ ਬਜਾਵੈ ਚਟੀਆ ਸਭੈ ਿਬਗਾਰੇ ॥੧॥ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਜਿਪਬੋਕਰੈ ॥ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਜੀ ਕੋ ਿਸਮਰਨੁ ਧਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਸੁਧਾ ਬਿਸ ਕੀਨੀ ਸਭ ਰਾਜੇ ਿਬਨਤੀ ਕਰੈ ਪਟਰਾਨੀ ॥ਪੂਤੁ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦੁ ਕਿਹਆ ਨਹੀ ਮਾਨੈ ਿਤਿਨ ਤਉ ਅਉਰ ੈ ਠਾਨੀ ॥੨॥ ਦਸੁਟ ਸਭਾ ਿਮਿਲ ਮੰਤਰ ਉਪਾਇਆਕਰਸਹ ਅਉਧ ਘਨੇਰੀ ॥ ਿਗਿਰ ਤਰ ਜਲ ਜਆੁਲਾ ਭੈ ਰਾਿਖਓ ਰਾਜਾ ਰਾਿਮ ਮਾਇਆ ਫੇਰੀ ॥੩॥ ਕਾਿਢ ਖੜਗੁਕਾਲੁ ਭੈ ਕੋਿਪਓ ਮੋਿਹ ਬਤਾਉ ਜੁ ਤੁਿਹ ਰਾਖੈ ॥ ਪੀਤ ਪੀਤ ਬਰ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਣੀ ਥੰਭ ਮਾਿਹ ਹਿਰ ਭਾਖੈ ॥੪॥ਹਰਨਾਖਸੁ ਿਜਿਨ ਨਖਹ ਿਬਦਾਿਰਓ ਸੁਿਰ ਨਰ ਕੀਏ ਸਨਾਥਾ ॥ ਕਿਹ ਨਾਮਦੇਉ ਹਮ ਨਰਹਿਰ ਿਧਆਵਹ ਰਾਮੁਅਭੈ ਪਦ ਦਾਤਾ ॥੫॥੩॥੯॥ ਸੁਲਤਾਨੁ ਪੂਛੈ ਸੁਨੁ ਬੇ ਨਾਮਾ ॥ ਦਖੇਉ ਰਾਮ ਤੁਮਾਰੇ ਕਾਮਾ ॥੧॥ ਨਾਮਾਸੁਲਤਾਨੇ ਬਾਿਧਲਾ ॥ ਦਖੇਉ ਤਰੇਾ ਹਿਰ ਬੀਠੁਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਸਿਮਿਲ ਗਊ ਦੇਹ ੁ ਜੀਵਾਇ ॥ ਨਾਤਰੁਗਰਦਿਨ ਮਾਰਉ ਠ ਇ ॥੨॥ ਬਾਿਦਸਾਹ ਐਸੀ ਿਕਉ ਹੋਇ ॥ ਿਬਸਿਮਿਲ ਕੀਆ ਨ ਜੀਵੈ ਕੋਇ ॥੩॥ ਮਰੇਾਕੀਆ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇ ॥ ਕਿਰ ਹੈ ਰਾਮੁ ਹਇੋ ਹੈ ਸੋਇ ॥੪॥ ਬਾਿਦਸਾਹ ੁ ਚਿੜਓ ਅਹੰਕਾਿਰ ॥ ਗਜ ਹਸਤੀ ਦੀਨੋਚਮਕਾਿਰ ॥੫॥ ਰਦੁਨੁ ਕਰੈ ਨਾਮੇ ਕੀ ਮਾਇ ॥ ਛੋਿਡ ਰਾਮੁ ਕੀ ਨ ਭਜਿਹ ਖੁਦਾਇ ॥੬॥ ਨ ਹਉ ਤੇਰਾ ਪੂੰਗੜਾਨ ਤੂ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥ ਿਪੰਡੁ ਪੜੈ ਤਉ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੭॥ ਕਰੈ ਗਿਜੰਦੁ ਸੁੰਡ ਕੀ ਚੋਟ ॥ ਨਾਮਾ ਉਬਰ ੈਹਿਰ ਕੀਓਟ ॥੮॥ ਕਾਜੀ ਮੁਲ ਕਰਿਹ ਸਲਾਮੁ ॥ ਇਿਨ ਿਹੰਦੂ ਮੇਰਾ ਮਿਲਆ ਮਾਨੁ ॥੯॥ ਬਾਿਦਸਾਹ ਬਨੇਤੀ ਸੁਨਹੇ ੁ ॥

1166 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਮੇ ਸਰ ਭਿਰ ਸੋਨਾ ਲੇਹ ੁ ॥੧੦॥ ਮਾਲੁ ਲੇਉ ਤਉ ਦੋਜਿਕ ਪਰਉ ॥ ਦੀਨੁ ਛੋਿਡ ਦੁਨੀਆ ਕਉ ਭਰਉ ॥੧੧॥ਪਾਵਹ ੁਬੇੜੀ ਹਾਥਹ ੁਤਾਲ ॥ ਨਾਮਾ ਗਾਵੈ ਗੁਨ ਗੋਪਾਲ ॥੧੨॥ ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਜਉ ਉਲਟੀ ਬਹੈ ॥ ਤਉ ਨਾਮਾ ਹਿਰਕਰਤਾ ਰਹੈ ॥੧੩॥ ਸਾਤ ਘੜੀ ਜਬ ਬੀਤੀ ਸੁਣੀ ॥ ਅਜਹ ੁਨ ਆਇਓ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਣੀ ॥੧੪॥ ਪਾਖਤੰਣ ਬਾਜਬਜਾਇਲਾ ॥ ਗਰੜੁ ਚੜੇ ਗੋਿਬਦੰ ਆਇਲਾ ॥੧੫॥ ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਪਿਰ ਕੀ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ॥ ਗਰੜੁ ਚੜੇ ਆਏਗੋਪਾਲ ॥੧੬॥ ਕਹਿਹ ਤ ਧਰਿਣ ਇਕੋਡੀ ਕਰਉ ॥ ਕਹਿਹ ਤ ਲੇ ਕਿਰ ਊਪਿਰ ਧਰਉ ॥੧੭॥ ਕਹਿਹ ਤ ਮਈੁਗਊ ਦੇਉ ਜੀਆਇ ॥ ਸਭੁ ਕੋਈ ਦੇਖ ੈ ਪਤੀਆਇ ॥੧੮॥ ਨਾਮਾ ਪਰ੍ਣਵੈ ਸੇਲ ਮਸੇਲ ॥ ਗਊ ਦੁਹਾਈ ਬਛਰਾਮਿੇਲ ॥੧੯॥ ਦੂਧਿਹ ਦੁਿਹ ਜਬ ਮਟਕੁੀ ਭਰੀ ॥ ਲੇ ਬਾਿਦਸਾਹ ਕੇ ਆਗੇ ਧਰੀ ॥੨੦॥ ਬਾਿਦਸਾਹ ੁ ਮਹਲ ਮਿਹਜਾਇ ॥ ਅਉਘਟ ਕੀ ਘਟ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੨੧॥ ਕਾਜੀ ਮੁਲ ਿਬਨਤੀ ਫਰੁਮਾਇ ॥ ਬਖਸੀ ਿਹਦੰੂ ਮੈ ਤਰੇੀ ਗਾਇ ॥੨੨॥ ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਸੁਨਹ ੁ ਬਾਿਦਸਾਹ ॥ ਇਹ ੁ ਿਕਛੁ ਪਤੀਆ ਮੁਝੈ ਿਦਖਾਇ ॥੨੩॥ ਇਸ ਪਤੀਆ ਕਾ ਇਹੈਪਰਵਾਨੁ ॥ ਸਾਿਚ ਸੀਿਲ ਚਾਲਹ ੁ ਸੁਿਲਤਾਨ ॥੨੪॥ ਨਾਮਦੇਉ ਸਭ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥ ਿਮਿਲ ਿਹੰਦੂ ਸਭ ਨਾਮੇਪਿਹ ਜਾਿਹ ॥੨੫॥ ਜਉ ਅਬ ਕੀ ਬਾਰ ਨ ਜੀਵੈ ਗਾਇ ॥ ਤ ਨਾਮਦੇਵ ਕਾ ਪਤੀਆ ਜਾਇ ॥੨੬॥ ਨਾਮੇ ਕੀਕੀਰਿਤ ਰਹੀ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਭਗਤ ਜਨ ਲੇ ਉਧਿਰਆ ਪਾਿਰ ॥੨੭॥ ਸਗਲ ਕਲੇਸ ਿਨਦੰਕ ਭਇਆ ਖੇਦ ੁ॥ ਨਾਮੇਨਾਰਾਇਨ ਨਾਹੀ ਭੇਦ ੁ ॥੨੮॥੧॥੧੦॥ ਘਰ ੁ ੨॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਿਮਲੈ ਮੁਰਾਿਰ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਉਤਰੈਪਾਿਰ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਬੈਕੁੰਠ ਤਰੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਜੀਵਤ ਮਰ ੈ ॥੧॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤਗੁਰਦਵੇ ॥ ਝਠੂੁ ਝਠੂੁ ਝਠੂੁ ਝਠੂੁ ਆਨ ਸਭ ਸੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਵੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉਨ ਦਹ ਿਦਸ ਧਾਵੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਪੰਚ ਤੇ ਦੂਿਰ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਨ ਮਿਰਬੋ ਝਿੂਰ ॥੨॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਨੀ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਦਹੇ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਨਾਮੁ ਜਿਪਲੇਿਹ ॥੩॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਭਵਨ ਤਰ੍ੈ ਸੂਝੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਊਚ ਪਦ ਬੂਝੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਸੀਸੁ ਅਕਾਿਸ ॥ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਸਾਬਾਿਸ ॥੪॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਸਦਾ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਪਰ ਿਨੰਦਾ ਿਤਆਗੀ ॥

1167 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਏਕ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਿਲਲਾਟਿਹ ਲੇਖ ॥੫॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਕੰਧੁ ਨਹੀ ਿਹਰੈ ॥ ਜਉਗੁਰਦਉੇ ਦਹੇਰੁਾ ਿਫਰੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਛਾਪਿਰ ਛਾਈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਿਸਹਜ ਿਨਕਸਾਈ ॥੬॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉਤ ਅਠਸਿਠ ਨਾਇਆ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤਿਨ ਚਕਰ੍ ਲਗਾਇਆ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਦੁਆਦਸ ਸੇਵਾ ॥ ਜਉਗੁਰਦਉੇ ਸਭੈ ਿਬਖੁ ਮੇਵਾ ॥੭॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਤ ਸੰਸਾ ਟੂਟੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਜਮ ਤੇ ਛੂਟੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉਤ ਭਉਜਲ ਤਰੈ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇ ਤ ਜਨਿਮ ਨ ਮਰੈ ॥੮॥ ਜਉ ਗੁਰਦੇਉ ਅਠਦਸ ਿਬਉਹਾਰ ॥ ਜਉ ਗੁਰਦਉੇਅਠਾਰਹ ਭਾਰ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਦੇਉ ਅਵਰ ਨਹੀ ਜਾਈ ॥ ਨਾਮਦੇਉ ਗੁਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੯॥੧॥੨॥੧੧॥

ਭੈਰਉ ਬਾਣੀ ਰਿਵਦਾਸ ਜੀਉ ਕੀ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਬਨੁ ਦੇਖ ੇਉਪਜੈ ਨਹੀ ਆਸਾ ॥ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਹੋਇ ਿਬਨਾਸਾ ॥ ਬਰਨ ਸਿਹਤ ਜੋ ਜਾਪੈ ਨਾਮੁ ॥ ਸੋ ਜੋਗੀ ਕੇਵਲਿਨਹਕਾਮੁ ॥੧॥ ਪਰਚੈ ਰਾਮੁ ਰਵੈ ਜਉ ਕੋਈ ॥ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸੈ ਦੁਿਬਧਾ ਨ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋ ਮੁਿਨ ਮਨਕੀ ਦਿੁਬਧਾ ਖਾਇ ॥ ਿਬਨੁ ਦੁਆਰੇ ਤਰ੍ੈ ਲੋਕ ਸਮਾਇ ॥ ਮਨ ਕਾ ਸੁਭਾਉ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਰੈ ॥ ਕਰਤਾ ਹੋਇ ਸੁ ਅਨਭੈਰਹੈ ॥੨॥ ਫਲ ਕਾਰਨ ਫਲੂੀ ਬਨਰਾਇ ॥ ਫਲੁ ਲਾਗਾ ਤਬ ਫਲੂੁ ਿਬਲਾਇ ॥ ਿਗਆਨੈ ਕਾਰਨ ਕਰਮਅਿਭਆਸੁ ॥ ਿਗਆਨੁ ਭਇਆ ਤਹ ਕਰਮਹ ਨਾਸੁ ॥੩॥ ਿਘਰ੍ਤ ਕਾਰਨ ਦਿਧ ਮਥੈ ਸਇਆਨ ॥ ਜੀਵਤ ਮੁਕਤਸਦਾ ਿਨਰਬਾਨ ॥ ਕਿਹ ਰਿਵਦਾਸ ਪਰਮ ਬਰੈਾਗ ॥ ਿਰਦੈ ਰਾਮੁ ਕੀ ਨ ਜਪਿਸ ਅਭਾਗ ॥੪॥੧॥ ਨਾਮਦਵੇ ॥ਆਉ ਕਲਦੰਰ ਕੇਸਵਾ ॥ ਕਿਰ ਅਬਦਾਲੀ ਭੇਸਵਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਿਨ ਆਕਾਸ ਕੁਲਹ ਿਸਿਰ ਕੀਨੀ ਕਉਸੈਸਪਤ ਪਯਾਲਾ ॥ ਚਮਰ ਪੋਸ ਕਾ ਮੰਦਰ ੁ ਤੇਰਾ ਇਹ ਿਬਿਧ ਬਨੇ ਗੁਪਾਲਾ ॥੧॥ ਛਪਨ ਕੋਿਟ ਕਾ ਪੇਹਨੁ ਤੇਰਾਸੋਲਹ ਸਹਸ ਇਜਾਰਾ ॥ ਭਾਰ ਅਠਾਰਹ ਮੁਦਗਰ ੁ ਤੇਰਾ ਸਹਨਕ ਸਭ ਸੰਸਾਰਾ ॥੨॥ ਦਹੇੀ ਮਹਿਜਿਦ ਮਨੁਮਉਲਾਨਾ ਸਹਜ ਿਨਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ॥ ਬੀਬੀ ਕਉਲਾ ਸਉ ਕਾਇਨੁ ਤੇਰਾ ਿਨਰੰਕਾਰ ਆਕਾਰੈ ॥੩॥ ਭਗਿਤ ਕਰਤਮਰੇੇ ਤਾਲ ਿਛਨਾਏ ਿਕਹ ਪਿਹ ਕਰਉ ਪੁਕਾਰਾ ॥ ਨਾਮੇ ਕਾ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਿਫਰੇ ਸਗਲ ਬਦੇੇਸਵਾ ॥੪॥੧॥

1168 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧ ਚਉਪਦੇ ਦੁਤੁਕੇ

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਮਾਹਾ ਮਾਹ ਮੁਮਾਰਖੀ ਚਿੜਆ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ॥ ਪਰਫੜੁ ਿਚਤ ਸਮਾਿਲ ਸੋਇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੋਿਬੰਦੁ ॥੧॥ਭੋਿਲਆ ਹਉਮੈ ਸੁਰਿਤ ਿਵਸਾਿਰ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਬੀਚਾਿਰ ਮਨ ਗੁਣ ਿਵਿਚ ਗੁਣੁ ਲੈ ਸਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਰਮ ਪੇਡੁ ਸਾਖਾ ਹਰੀ ਧਰਮੁ ਫਲੁੁ ਫਲੁ ਿਗਆਨੁ ॥ ਪਤ ਪਰਾਪਿਤ ਛਾਵ ਘਣੀ ਚਕੂਾ ਮਨ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥੨॥ਅਖੀ ਕੁਦਰਿਤ ਕੰਨੀ ਬਾਣੀ ਮੁਿਖ ਆਖਣੁ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ॥ ਪਿਤ ਕਾ ਧਨੁ ਪੂਰਾ ਹੋਆ ਲਾਗਾ ਸਹਿਜ ਿਧਆਨੁ॥੩॥ ਮਾਹਾ ਰਤੁੀ ਆਵਣਾ ਵੇਖਹ ੁ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਰੇ ਨ ਸੂਕਹੀ ਿਜ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰਹੇ ਸਮਾਇ॥੪॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ਬਸੰਤੁ ॥ ਰਿੁਤ ਆਈਲੇ ਸਰਸ ਬਸੰਤ ਮਾਿਹ ॥ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਰਵਿਹ ਿਸ ਤੇਰੈ ਚਾਇ ॥ਿਕਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਵਉ ਲਗਉ ਪਾਇ ॥੧॥ ਤਰੇਾ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾ ਕਹਉ ਰਾਇ ॥ ਜਗਜੀਵਨ ਜੁਗਿਤ ਨਿਮਲੈ ਕਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰੇੀ ਮੂਰਿਤ ਏਕਾ ਬਹਤੁੁ ਰਪੂ ॥ ਿਕਸੁ ਪੂਜ ਚੜਾਵਉ ਦਉੇ ਧਪੂ ॥ ਤੇਰਾ ਅਤੰੁਨ ਪਾਇਆ ਕਹਾ ਪਾਇ ॥ ਤਰੇਾ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾ ਕਹਉ ਰਾਇ ॥੨॥ ਤੇਰੇ ਸਿਠ ਸੰਬਤ ਸਿਭ ਤੀਰਥਾ ॥ਤਰੇਾ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਪਰਮੇਸਰਾ ॥ ਤੇਰੀ ਗਿਤ ਅਿਵਗਿਤ ਨਹੀ ਜਾਣੀਐ ॥ ਅਣਜਾਣਤ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥੩॥ਨਾਨਕੁ ਵੇਚਾਰਾ ਿਕਆ ਕਹੈ ॥ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਸਲਾਹੇ ਏਕਸੈ ॥ ਿਸਰ ੁ ਨਾਨਕ ਲੋਕਾ ਪਾਵ ਹੈ ॥ ਬਿਲਹਾਰੀ ਜਾਉਜੇਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਵ ਹੈ ॥੪॥੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸੁਇਨੇ ਕਾ ਚਉਕਾ ਕੰਚਨ ਕੁਆਰ ॥ ਰਪੁੇ ਕੀਆ ਕਾਰਾਬਹਤੁੁ ਿਬਸਥਾਰ ੁ ॥ ਗੰਗਾ ਕਾ ਉਦਕੁ ਕਰੰਤੇ ਕੀ ਆਿਗ ॥ ਗਰੜੁਾ ਖਾਣਾ ਦਧੁ ਿਸਉ ਗਾਿਡ ॥੧॥ ਰੇ ਮਨ

1169 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਲੇਖੈ ਕਬਹ ੂਨ ਪਾਇ ॥ ਜਾਿਮ ਨ ਭੀਜ ੈਸਾਚ ਨਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਸ ਅਠ ਲੀਖੇ ਹੋਵਿਹ ਪਾਿਸ ॥ ਚਾਰੇ ਬਦੇਮੁਖਾਗਰ ਪਾਿਠ ॥ ਪੁਰਬੀ ਨਾਵੈ ਵਰਨ ਕੀ ਦਾਿਤ ॥ ਵਰਤ ਨਮੇ ਕਰੇ ਿਦਨ ਰਾਿਤ ॥੨॥ ਕਾਜੀ ਮੁਲ ਹੋਵਿਹਸੇਖ ॥ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਭਗਵੇ ਭੇਖ ॥ ਕੋ ਿਗਰਹੀ ਕਰਮਾ ਕੀ ਸਿੰਧ ॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਸਭ ਖੜੀਅਿਸ ਬਿੰਧ ॥੩॥ ਜੇਤੇ ਜੀਅਿਲਖੀ ਿਸਿਰ ਕਾਰ ॥ ਕਰਣੀ ਉਪਿਰ ਹੋਵਿਗ ਸਾਰ ॥ ਹਕੁਮੁ ਕਰਿਹ ਮਰੂਖ ਗਾਵਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਕੇ ਿਸਫਿਤਭਡੰਾਰ ॥੪॥੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਤੀਜਾ ॥ ਬਸਤਰ੍ ਉਤਾਿਰ ਿਦਗੰਬਰ ੁਹੋਗੁ ॥ ਜਟਾਧਾਿਰ ਿਕਆ ਕਮਾਵੈ ਜੋਗੁ ॥ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਨਹੀ ਦਸਵੈ ਦੁਆਰ ॥ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਆਵੈ ਮੜੂਾ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੧॥ ਏਕੁ ਿਧਆਵਹ ੁ ਮੂੜ ਮਨਾ ॥ਪਾਿਰ ਉਤਿਰ ਜਾਿਹ ਇਕ ਿਖਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਸਤਰ੍ ਕਰਿਹ ਵਿਖਆਣ ॥ ਨਾਦੀ ਬਦੇੀ ਪੜਿਹਪੁਰਾਣ ॥ ਪਾਖਡੰ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਮਿਨ ਕਪਟ ੁਕਮਾਿਹ ॥ ਿਤਨ ਕੈ ਰਮਈਆ ਨੇਿੜ ਨਾਿਹ ॥੨॥ ਜੇ ਕੋ ਐਸਾ ਸੰਜਮੀ ਹੋਇ ॥ਿਕਰ੍ਆ ਿਵਸੇਖ ਪੂਜਾ ਕਰੇਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਲੋਭੁ ਮਨੁ ਿਬਿਖਆ ਮਾਿਹ ॥ ਓਇ ਿਨਰਜੰਨੁ ਕੈਸੇ ਪਾਿਹ ॥੩॥ ਕੀਤਾਹੋਆ ਕਰੇ ਿਕਆ ਹੋਇ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਆਿਪ ਚਲਾਏ ਸੋਇ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਤ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਹਕੁਮੈ ਬੂਝੈ ਤ ਸਾਚਾਪਾਏ ॥੪॥ ਿਜਸੁ ਜੀਉ ਅਤੰਰ ੁਮਲੈਾ ਹੋਇ ॥ ਤੀਰਥ ਭਵੈ ਿਦਸਤੰਰ ਲੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਮਲੀਐ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰਗ ॥ਤਉ ਭਵਜਲ ਕੇ ਤੂਟਿਸ ਬਧੰ ॥੫॥੪॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇਰੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ॥ ਮੈ ਅਵਰ ੁ ਨਦੀਸੈ ਸਰਬ ਤੋਹ ॥ ਤੂ ਸੁਿਰ ਨਾਥਾ ਦੇਵਾ ਦਵੇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸੇਵ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਸੁੰਦਰ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰਲਾਲ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਨ ਗਾਏ ਤੂ ਅਪਰੰਪਰ ੁ ਸਰਬ ਪਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਸਾਧ ਨ ਪਾਈਐਹਿਰ ਕਾ ਸੰਗੁ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮਲੈ ਮਲੀਨ ਅੰਗੁ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਨਾਮ ਨ ਸੁਧੁ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹੇ ਸਾਚੁਸੋਇ ॥੨॥ ਜਾ ਕਉ ਤੂ ਰਾਖਿਹ ਰਖਨਹਾਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂਿਮਲਾਵਿਹ ਕਰਿਹ ਸਾਰ ॥ ਿਬਖੁ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਪਰਹਰਾਇ ॥ਸਿਭ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸੇ ਰਾਮ ਰਾਇ ॥੩॥ ਊਤਮ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਹਿਰ ਗੁਨ ਸਰੀਰ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਪਰ੍ਗਟੇ ਰਾਮ ਨਾਮਹੀਰ ॥ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਨਾਿਮ ਤਿਜ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਰ ੁਗੁਰ ਿਮਲਾਉ ॥੪॥੫॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਮਰੇੀ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਸੁਨਹ ੁ ਭਾਇ ॥ ਮਰੇਾ ਿਪਰ ੁ ਰੀਸਾਲੂ ਸੰਿਗ ਸਾਇ ॥ ਓਹ ੁ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਕਹਹ ੁ ਕਾਇ ॥

1170 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਿਰ ਸੰਿਗ ਿਦਖਾਇਓ ਰਾਮ ਰਾਇ ॥੧॥ ਿਮਲੁ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਹਿਰ ਗੁਨ ਬਨੇ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਸੰਿਗ ਖੇਲਿਹ ਵਰਕਾਮਿਨ ਗੁਰਮੁਿਖ ਖੋਜਤ ਮਨ ਮਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮਖੁੀ ਦੁਹਾਗਿਣ ਨਾਿਹ ਭੇਉ ॥ ਓਹ ੁ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਾਵੈਸਰਬ ਪਰ੍ੇਉ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਥਰ ੁ ਚੀਨੈ ਸੰਿਗ ਦੇਉ ॥ ਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ਜਪੁ ਜਪੇਉ ॥੨॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭਗਿਤਨ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸੰਤ ਨ ਸੰਗੁ ਦੇਇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਅਧੰੁਲੇ ਧੰਧੁ ਰੋਇ ॥ ਮਨੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਨਰਮਲੁ ਮਲੁਸਬਿਦ ਖੋਇ ॥੩॥ ਗੁਿਰ ਮਨੁ ਮਾਿਰਓ ਕਿਰ ਸਜੰਗੋੁ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਰਾਵੇ ਭਗਿਤ ਜੋਗੁ ॥ ਗੁਰ ਸੰਤ ਸਭਾ ਦੁਖੁ ਿਮਟੈਰੋਗੁ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਵਰ ੁ ਸਹਜ ਜੋਗੁ ॥੪॥੬॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਪੇ ਕੁਦਰਿਤ ਕਰੇ ਸਾਿਜ ॥ ਸਚੁਆਿਪ ਿਨਬੇੜੇ ਰਾਜੁ ਰਾਿਜ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਊਤਮ ਸੰਿਗ ਸਾਿਥ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਰਸਾਇਣੁ ਸਹਿਜ ਆਿਥ ॥੧॥ ਮਤਿਬਸਰਿਸ ਰੇ ਮਨ ਰਾਮ ਬਿੋਲ ॥ ਅਪਰਪੰਰ ੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਆਿਪ ਤੁਲਾਏ ਅਤੁਲੁ ਤਿੋਲ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਚਰਨ ਸਰਵੇਿਹ ਗੁਰਿਸਖ ਤਰੋ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵ ਤਰੇ ਤਿਜ ਮੇਰ ਤੋਰ ॥ ਨਰ ਿਨਦੰਕ ਲੋਭੀਮਿਨ ਕਠਰੋ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵ ਨ ਭਾਈ ਿਸ ਚਰੋ ਚਰੋ ॥੨॥ ਗੁਰ ੁ ਤੁਠਾ ਬਖਸੇ ਭਗਿਤ ਭਾਉ ॥ ਗੁਿਰ ਤੁਠੈ ਪਾਈਐਹਿਰ ਮਹਿਲ ਠਾਉ ॥ ਪਰਹਿਰ ਿਨਦੰਾ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਜਾਗੁ ॥ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਸੁਹਾਵੀ ਕਰਿਮ ਭਾਗੁ ॥੩॥ ਗੁਰ ੁਮੇਿਲਿਮਲਾਵੈ ਕਰੇ ਦਾਿਤ ॥ ਗੁਰਿਸਖ ਿਪਆਰੇ ਿਦਨਸੁ ਰਾਿਤ ॥ ਫਲੁ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਗੁਰ ੁ ਤੁਿਸ ਦੇਇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕਪਾਵਿਹ ਿਵਰਲੇ ਕੇਇ ॥੪॥੭॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਇਕ ਤੁਕਾ ॥ ਸਾਿਹਬ ਭਾਵੈ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥ ਜੀਵਤੁਮਰੈ ਸਿਭ ਕੁਲ ਉਧਰੈ ॥੧॥ ਤੇਰੀ ਭਗਿਤ ਨ ਛੋਡਉ ਿਕਆ ਕੋ ਹਸੈ ॥ ਸਾਚ ੁ ਨਾਮੁ ਮਰੇੈ ਿਹਰਦੈ ਵਸੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੇ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਪਰ੍ਾਣੀ ਗਲਤੁ ਰਹੈ ॥ ਤੈਸੇ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਵਤ ਰਹੈ ॥੨॥ ਮੈ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧਊਪਿਰ ਕਰਹ ੁ ਦਇਆ ॥ ਤਉ ਸਰਣਾਗਿਤ ਰਹਉ ਪਇਆ ॥੩॥ ਕਹਤੁ ਨਾਨਕੁ ਸਸੰਾਰ ਕੇ ਿਨਹਫਲ ਕਾਮਾ ॥ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਕੋ ਪਾਵੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮਾ ॥੪॥੮॥

ਮਹਲਾ ੧ ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਾਲ ਗਰ੍ਾਮ ਿਬਪ ਪੂਿਜ ਮਨਾਵਹ ੁ ਸੁਿਕਰ੍ਤੁ ਤੁਲਸੀ ਮਾਲਾ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਬੜੇਾ ਬ ਧਹ ੁ ਦਇਆ ਕਰਹੁ

1171 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦਇਆਲਾ ॥੧॥ ਕਾਹੇ ਕਲਰਾ ਿਸੰਚਹ ੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹ ੁ ॥ ਕਾਚੀ ਢਹਿਗ ਿਦਵਾਲ ਕਾਹੇ ਗਚ ੁ ਲਾਵਹ ੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਕਰ ਹਿਰਹਟ ਮਾਲ ਿਟੰਡ ਪਰਵੋਹ ੁ ਿਤਸੁ ਭੀਤਿਰ ਮਨੁ ਜੋਵਹ ੁ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਿਸੰਚਹ ੁ ਭਰਹ ੁ ਿਕਆਰੇ ਤਉਮਾਲੀ ਕੇ ਹੋਵਹ ੁ॥੨॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਦੁਇ ਕਰਹ ੁਬਸੋਲੇ ਗੋਡਹ ੁਧਰਤੀ ਭਾਈ ॥ ਿਜਉ ਗੋਡਹ ੁ ਿਤਉ ਤੁਮ ਸੁਖ ਪਾਵਹੁਿਕਰਤੁ ਨ ਮੇਿਟਆ ਜਾਈ ॥੩॥ ਬਗੁਲੇ ਤੇ ਫਿੁਨ ਹੰਸੁਲਾ ਹੋਵੈ ਜੇ ਤੂ ਕਰਿਹ ਦਇਆਲਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕੁਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾ ਦਇਆ ਕਰਹ ੁ ਦਇਆਲਾ ॥੪॥੧॥੯॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ਿਹੰਡੋਲ ॥ ਸਾਹਰੁੜੀ ਵਥੁ ਸਭੁ ਿਕਛੁਸਾਝੀ ਪੇਵਕੜੈ ਧਨ ਵਖੇ ॥ ਆਿਪ ਕੁਚਜੀ ਦਸੋੁ ਨ ਦੇਊ ਜਾਣਾ ਨਾਹੀ ਰਖੇ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਸਾਿਹਬਾ ਹਉ ਆਪੇ ਭਰਿਮਭੁਲਾਣੀ ॥ ਅਖਰ ਿਲਖੇ ਸੇਈ ਗਾਵਾ ਅਵਰ ਨ ਜਾਣਾ ਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਢ ਕਸੀਦਾ ਪਿਹਰਿਹ ਚੋਲੀ ਤਤੁਮ ਜਾਣਹ ੁਨਾਰੀ ॥ ਜੇ ਘਰ ੁਰਾਖਿਹ ਬੁਰਾ ਨ ਚਾਖਿਹ ਹੋਵਿਹ ਕੰਤ ਿਪਆਰੀ ॥੨॥ ਜੇ ਤੂੰ ਪਿੜਆ ਪੰਿਡਤੁ ਬੀਨਾਦੁਇ ਅਖਰ ਦੁਇ ਨਾਵਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕੁ ਏਕੁ ਲੰਘਾਏ ਜੇ ਕਿਰ ਸਿਚ ਸਮਾਵ ॥੩॥੨॥੧੦॥ ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲਮਹਲਾ ੧ ॥ ਰਾਜਾ ਬਾਲਕੁ ਨਗਰੀ ਕਾਚੀ ਦੁਸਟਾ ਨਾਿਲ ਿਪਆਰੋ ॥ ਦੁਇ ਮਾਈ ਦਇੁ ਬਾਪਾ ਪੜੀਅਿਹ ਪਿੰਡਤਕਰਹ ੁ ਬੀਚਾਰ ੋ ॥੧॥ ਸੁਆਮੀ ਪਿੰਡਤਾ ਤੁਮ ਦਹੇ ੁ ਮਤੀ ॥ ਿਕਨ ਿਬਿਧ ਪਾਵਉ ਪਰ੍ਾਨਪਤੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਭੀਤਿਰ ਅਗਿਨ ਬਨਾਸਪਿਤ ਮਉਲੀ ਸਾਗਰ ੁਪੰਡੈ ਪਾਇਆ ॥ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦਇੁ ਘਰ ਹੀ ਭੀਤਿਰ ਐਸਾ ਿਗਆਨੁਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥ ਰਾਮ ਰਵੰਤਾ ਜਾਣੀਐ ਇਕ ਮਾਈ ਭੋਗੁ ਕਰਇੇ ॥ ਤਾ ਕੇ ਲਖਣ ਜਾਣੀਅਿਹ ਿਖਮਾ ਧਨੁਸੰਗਰ੍ਹੇਇ ॥੩॥ ਕਿਹਆ ਸੁਣਿਹ ਨ ਖਾਇਆ ਮਾਨਿਹ ਿਤਨਾ ਹੀ ਸੇਤੀ ਵਾਸਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾਿਖਨੁ ਤੋਲਾ ਿਖਨੁ ਮਾਸਾ ॥੪॥੩॥੧੧॥ ਬਸਤੰੁ ਿਹੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਾਚਾ ਸਾਹ ੁ ਗੁਰ ੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਿਰ ਮਲੇੇ ਭੁਖਗਵਾਏ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੧॥ ਮਤ ਭੂਲਿਹ ਰੇ ਮਨ ਚੇਿਤ ਹਰੀ ॥ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮੁਕਿਤ ਨਾਹੀ ਤਰ੍ੈ ਲਈੋ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਹਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਭਗਤੀ ਨਹੀ ਸਿਤਗੁਰੁਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਭਾਗਾ ਨਹੀ ਭਗਿਤ ਹਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਭਾਗਾ ਸਤਸੰਗੁ ਨ ਪਾਈਐ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹਰੀ॥੨॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਗੁਪਤੁ ਉਪਾਏ ਵੇਖ ੈ ਪਰਗਟ ੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਤੰ ਜਨਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਰਿਹ ਸੁ ਹਿਰ ਰੰਿਗ ਭੀਨੇ

1172 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਜਲੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਮਨਾ ॥੩॥ ਿਜਨ ਕਉ ਤਖਿਤ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥ ਪਾਰਸੁਭੇਿਟ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਰ ਸੰਿਗ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੧ ਦੁਤੁਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਾਹਾ ਰਤੁੀ ਮਿਹ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥ ਿਜਤੁ ਹਿਰਆ ਸਭੁ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ॥ ਿਕਆ ਹਉ ਆਖਾ ਿਕਰਮ ਜੰਤੁ ॥ ਤਰੇਾ ਿਕਨੈ ਨਪਾਇਆ ਆਿਦ ਅੰਤੁ ॥੧॥ ਤੈ ਸਾਿਹਬ ਕੀ ਕਰਿਹ ਸੇਵ ॥ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਵਿਹ ਆਤਮ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸਾਚ ੁ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਪਰ੍ਾਣੀਦੁਤਰ ੁਤਰੈ ॥੨॥ ਿਬਖੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਕਰਤਾਿਰ ਉਪਾਏ ॥ ਸੰਸਾਰ ਿਬਰਖ ਕਉ ਦੁਇ ਫਲ ਲਾਏ ॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇਕਰਾਏ ॥ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵ ੈ ਿਤਸੈ ਖਵਾਏ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥ਿਬਿਖਆ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨਿਹ ਕਰੇਇ ॥ ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਿਪ ਕਰੇਇ ॥੪॥੧॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਰਾਤੇ ਸਾਿਚਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਨਹਾਲਾ ॥ ਦਇਆ ਕਰਹ ੁਪਰ੍ਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁਨਹੀ ਮੈ ਕੋਇ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈਿਤਉ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥੧॥ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਮੇਰੈ ਮਿਨ ਭਾਏ ॥ ਰਿਹ ਨ ਸਕਉ ਦਰਸਨ ਦੇਖ ੇ ਿਬਨੁ ਸਹਿਜ ਿਮਲਉ ਗੁਰੁਮਿੇਲ ਿਮਲਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਲੋਭੀ ਲੋਿਭ ਲੁਭਾਨਾ ॥ ਰਾਮ ਿਬਸਾਿਰ ਬਹਿੁਰ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥ ਿਬਛੁਰਤਿਮਲਾਇ ਗੁਰ ਸੇਵ ਰ ਗੇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਸਤਿਕ ਵਡਭਾਗੇ ॥੨॥ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕੀ ਇਹ ਦਹੇ ਸਰੀਰਾ ॥ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਿਠਨ ਤਿਨ ਪੀਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾਰ ੂ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਿਰ ਰੋਗੁਗਵਾਇਆ ॥੩॥ ਚਾਿਰ ਨਦੀਆ ਅਗਨੀ ਤਿਨ ਚਾਰੇ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲੇ ਅਹੰਕਾਰੇ ॥ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਵਡਭਾਗੀਤਾਰੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਉਿਰ ਹਿਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਹਿਰ ਸੇਵੇ ਸੋ ਹਿਰ ਕਾ ਲਗੋੁ ॥ ਸਾਚੁਸਹਜ ੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮੁਏ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਭੀ ਮਿਰ ਜਾਿਹ ॥੧॥ਸੇ ਜਨ ਜੀਵੇ ਿਜਨ ਹਿਰ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਸਾਚ ੁ ਸਮਾਲਿਹ ਸਾਿਚ ਸਮਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਨ ਸੇਵਿਹ ਤੇ ਹਿਰਤੇ ਦੂਿਰ ॥ ਿਦਸੰਤਰ ੁ ਭਵਿਹ ਿਸਿਰ ਪਾਵਿਹ ਧੂਿਰ ॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਜਨ ਲੀਏ ਲਾਇ ॥ ਿਤਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਿਤਲੁ

1173 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨ ਤਮਾਇ ॥੨॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਚਕੂੈ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਿਰ ॥ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥੩॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੀ ਕਰੇ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਦ ਸਮਾਲ ॥ ਦਿਰਸਾਚੈ ਪਿਤ ਿਸਉ ਘਿਰ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਵਡਾਈ ਪਾਇ ॥੪॥੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਅੰਤਿਰ ਪੂਜਾਮਨ ਤੇ ਹੋਇ ॥ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਅਉਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥ ਦੂਜੈ ਲੋਕੀ ਬਹਤੁੁ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਮਨੈੋ ਏਕੁ ਿਦਖਾਇਆ॥੧॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਮਉਿਲਆ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਮਉਿਲਆ ਗਾਇ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਪੂਛਹ ੁਤੁਮ ਕਰਹ ੁਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਤ ਪਰ੍ਭ ਸਾਚੇ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਆਪੁ ਛੋਿਡ ਹੋਿਹ ਦਾਸਤ ਭਾਇ ॥ ਤਉ ਜਗਜੀਵਨੁਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥੨॥ ਭਗਿਤ ਕਰੇ ਸਦ ਵੇਖੈ ਹਜੂਿਰ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸਦ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥ ਇਸੁ ਭਗਤੀ ਕਾਕੋਈ ਜਾਣੈ ਭੇਉ ॥ ਸਭੁ ਮੇਰਾ ਪਰ੍ਭੁ ਆਤਮ ਦਉੇ ॥੩॥ ਆਪੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮੇਿਲ ਿਮਲਾਏ ॥ ਜਗਜੀਵਨ ਿਸਉ ਆਿਪਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥੪॥੪॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ਭਗਿਤ ਵਛਲੁ ਹਿਰ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰੇ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਖਇੋ ॥ਤਦ ਹੀ ਸਾਿਚ ਿਮਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਭਗਤ ਸੋਹਿਹ ਸਦਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਦਆੁਿਰ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਿਤ ਸਾਚੈ ਪਰ੍ੇਮ ਿਪਆਿਰ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਿਵਚਹ ੁਹਉਮੈ ਖਇੋ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਆਿਪ ਵਸੈਮਿਨ ਆਇ ॥ ਸਦਾ ਸ ਿਤ ਸੁਿਖ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇ ॥੨॥ ਸਾਿਚ ਰਤੇ ਿਤਨ ਸਦ ਬਸੰਤ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਰਿਵਗੁਣ ਗੁਿਵਦੰ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸੂਕਾ ਸੰਸਾਰ ੁ॥ ਅਗਿਨ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਲੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥੩॥ ਸੋਈ ਕਰੇ ਿਜ ਹਿਰ ਜੀਉ ਭਾਵੈ ॥ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਸਰੀਿਰ ਭਾਣੈ ਿਚਤੁ ਲਾਵੈ ॥ ਅਪਣਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸੇਵੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ॥੪॥੫॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਸਬਿਦ ਜਲਾਏ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਏ ॥ ਸਫਿਲਓ ੁਿਬਰਖੁ ਹਿਰ ਕੈ ਦੁਆਿਰ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਿਪਆਿਰ ॥੧॥ ਏ ਮਨ ਹਿਰਆ ਸਹਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਸਚ ਫਲੁਲਾਗੈ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੇ ਨੜੇੈ ਆਪੇ ਦੂਿਰ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੇਖੈ ਸਦ ਹਜੂਿਰ ॥ ਛਾਵ ਘਣੀਫਲੂੀ ਬਨਰਾਇ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਬਗਸੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥ ਅਨਿਦਨੁ ਕੀਰਤਨੁ ਕਰਿਹ ਿਦਨ ਰਾਿਤ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ

1174 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗਵਾਈ ਿਵਚਹ ੁ ਜੂਿਠ ਭਰ ਿਤ ॥ ਪਰਪੰਚ ਵੇਿਖ ਰਿਹਆ ਿਵਸਮਾਦੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਾਈਐ ਨਾਮ ਪਰ੍ਸਾਦੁ ॥੩॥ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਸਿਭ ਰਸ ਭੋਗ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪਰ ੁਹੋਗ ॥ ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਿਤਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਮਲੀਐਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥੪॥੬॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਸਚ ੁਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥ ਏਕੋ ਚੇਤੈ ਿਫਿਰ ਜੋਿਨ ਨ ਆਵੈ ॥ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਆਇਆ ॥ ਸਾਿਚ ਨਾਿਮ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਕਾਰ ਕਰਹੁਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸੇਵਹ ੁ ਿਵਚਹ ੁਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੀ ਹੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥ ਗੁਰ ਕੈਸਬਿਦ ਜਗ ਮਾਿਹ ਸਮਾਣੀ ॥ ਚਹ ੁ ਜੁਗ ਪਸਰੀ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤਾ ਜਨੁ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਇ ॥੨॥ ਇਿਕਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਾਚੈ ਭਾਇ ॥ ਸਾਚ ੁ ਿਧਆਇਿਨ ਦਿੇਖ ਹਜੂਿਰ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀਪਗ ਪੰਕਜ ਧੂਿਰ ॥੩॥ ਏਕੋ ਕਰਤਾ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮੇਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥ ਿਜਿਨ ਸਚ ੁ ਸੇਿਵਆਿਤਿਨ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥੭॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਜਨਦਿੇਖ ਹਜੂਿਰ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਪਗ ਪੰਕਜ ਧੂਿਰ ॥ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਸਦ ਰਹਿਹ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆਬੁਝਾਇ ॥੧॥ ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਿਵਰਲਾ ਕੋਈ ਹੋਇ ॥ ਊਤਮ ਪਦਵੀ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਕੋ ਸੇਵਹੁਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਿਜਤੁ ਸੇਿਵਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾ ਓਹ ੁ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਸੇਵੀਿਕਉ ਮਾਇ ॥੨॥ ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਿਜਨੀ ਸਾਚ ੁ ਪਛਾਿਣਆ ॥ ਆਪੁ ਮਾਿਰ ਸਹਜੇ ਨਾਿਮ ਸਮਾਿਣਆ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਨਰਮਲ ਸਚ ੁ ਸੋਇ ॥੩॥ ਿਜਿਨ ਿਗਆਨੁ ਕੀਆ ਿਤਸੁ ਹਿਰ ਤੂ ਜਾਣੁ ॥ਸਾਚ ਸਬਿਦ ਪਰ੍ਭੁ ਏਕੁ ਿਸਞਾਣੁ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਾਖੈ ਤ ਸੁਿਧ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਚ ੁ ਸੋਇ ॥੪॥੮॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਕੁਲ ਕਾ ਕਰਿਹ ਉਧਾਰ ੁ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਨਾਮ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਮਨਮਖੁ ਭੂਲੇਕਾਹੇ ਆਏ ॥ ਨਾਮਹ ੁ ਭੂਲ ੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੧॥ ਜੀਵਤ ਮਰ ੈ ਮਿਰ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਾਚੁਉਰ ਧਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚ ੁ ਭੋਜਨੁ ਪਿਵਤੁ ਸਰੀਰਾ ॥ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਸਦ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰਾ ॥ਜੰਮੈ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਾਿਚ ਸਮਾਇ ॥੨॥ ਸਾਚਾ ਸੇਵਹ ੁ ਸਾਚ ੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ

1175 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਦਿਰ ਨੀਸਾਣੈ ॥ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਸਚ ੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥ ਆਿਪ ਅਭੁਲੁ ਸਚਾਸਚ ੁ ਸੋਇ ॥ ਹੋਿਰ ਸਿਭ ਭੂਲਿਹ ਦੂਜੈ ਪਿਤ ਖਇੋ ॥ ਸਾਚਾ ਸੇਵਹ ੁ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਾਿਚ ਸਮਾਣੀ॥੪॥੯॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਬਨੁ ਕਰਮਾ ਸਭ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਈ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਬਹਤੁੁ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥ਮਨਮਖੁ ਅਧੰੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਈ ॥ ਿਬਸਟਾ ਕਾ ਕੀੜਾ ਿਬਸਟਾ ਮਾਿਹ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਹਕੁਮੁ ਮਨੰੇ ਸੋ ਜਨੁਪਰਵਾਣੁ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਨਾਿਮ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਿਚ ਰਤੇ ਿਜਨਾ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਕਾਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਏ ਸੋਇ ॥੨॥ ਏਕੁਨਾਮੁ ਤਾਰੇ ਸਸੰਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਮੈ ਮੁਕਿਤ ਿਕਨ ੈਨ ਪਾਈ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਮੁਪਲੈ ਪਾਈ ॥੩॥ ਸੋ ਬੂਝੈ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਬੁਝਾਏ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ॥ ਿਜਨ ਇਕੁ ਜਾਤਾ ਸੇ ਜਨਪਰਵਾਣੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਦਿਰ ਨੀਸਾਣੁ ॥੪॥੧੦॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਏ ॥ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਏ ॥ ਿਨਹਚਲ ਮਿਤ ਸਦਾ ਮਨ ਧੀਰ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵ ੈ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥ਨਾਮਹ ੁ ਭੂਲੇ ਮਰਿਹ ਿਬਖੁ ਖਾਇ ॥ ਿਬਰ੍ਥਾ ਜਨਮੁ ਿਫਿਰ ਆਵਿਹ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਹ ੁ ਭੇਖ ਕਰਿਹ ਮਿਨਸ ਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥ ਬਹ ੁ ਅਿਭਮਾਿਨ ਅਪਣੀ ਪਿਤ ਖਇੋ ॥ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜਨ ਸਬਦੁ ਪਛਾਿਣਆ ॥ ਬਾਹਿਰਜਾਦਾ ਘਰ ਮਿਹ ਆਿਣਆ ॥੨॥ ਘਰ ਮਿਹ ਵਸਤੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਾ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਖੋਜਿਹ ਸਬਿਦ ਬੀਚਾਰਾ ॥ਨਾਮੁ ਨਵ ਿਨਿਧ ਪਾਈ ਘਰ ਹੀ ਮਾਿਹ ॥ ਸਦਾ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਸਿਚ ਸਮਾਿਹ ॥੩॥ ਆਿਪ ਕਰੇ ਿਕਛੁ ਕਰਣੁ ਨਜਾਇ ॥ ਆਪੇ ਭਾਵੈ ਲਏ ਿਮਲਾਇ ॥ ਿਤਸ ਤੇ ਨੇੜੈ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥੪॥੧੧॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਚੇਿਤ ਸੁਭਾਇ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਿਸ ਰਹੈ ਅਘਾਇ ॥ ਕੋਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪਜਿਲ ਜਾਿਹ ॥ ਜੀਵਤ ਮਰਿਹ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਿਹ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੀ ਦਾਿਤ ਹਿਰ ਜੀਉ ਜਾਣੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਇਹ ੁ ਮਨੁ ਮਉਿਲਆ ਹਿਰ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਗਵੈ ਵੇਿਸ ਭਰ੍ਿਮ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥ ਬਹੁਸੰਜਿਮ ਸ ਿਤ ਨ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਹਿਰ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥੨॥ ਕਿਲ ਮਿਹ

1176 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਮੈ ਹਉਮੈਜਿਲ ਜਾਈ ॥੩॥ ਵਡਭਾਗੀ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਛੂਟੈ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਦੁਖੁ ਸਾਰਾ ॥ ਿਹਰਦੈ ਵਿਸਆ ਸੁ ਬਾਹਿਰਪਾਸਾਰਾ ॥ ਨਾਨਕ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਉਪਾਵਣਹਾਰਾ ॥੪॥੧੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਇਕ ਤੁਕੇ ॥ ਤੇਰਾ ਕੀਆ ਿਕਰਮਜੰਤੁ ॥ ਦਿੇਹ ਤ ਜਾਪੀ ਆਿਦ ਮੰਤੁ ॥੧॥ ਗੁਣ ਆਿਖ ਵੀਚਾਰੀ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥ ਹਿਰ ਜਿਪ ਹਿਰ ਕੈ ਲਗਉ ਪਾਇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਲਾਗੇ ਨਾਮ ਸੁਆਿਦ ॥ ਕਾਹੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵਹ ੁ ਵੈਿਰ ਵਾਿਦ ॥੨॥ ਗੁਿਰ ਿਕਰਪਾਕੀਨੀ ਚਕੂਾ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਸਹਜ ਭਾਇ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥੩॥ ਊਤਮੁ ਊਚਾ ਸਬਦ ਕਾਮੁ ॥ ਨਾਨਕੁ ਵਖਾਣੈਸਾਚ ੁ ਨਾਮੁ ॥੪॥੧॥੧੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਬਨਸਪਿਤ ਮਉਲੀ ਚਿੜਆ ਬਸੰਤੁ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਮਉਿਲਆਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸੰਿਗ ॥੧॥ ਤੁਮ ਸਾਚ ੁ ਿਧਆਵਹ ੁ ਮੁਗਧ ਮਨਾ ॥ ਤ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹ ੁ ਮੇਰੇ ਮਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਤੁਮਿਨ ਮਉਿਲਐ ਭਇਆ ਅਨਦੰੁ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਗੋਿਬੰਦ ॥੨॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਸਭੁ ਆਿਖ ਵਖਾਣੈ ॥ਹਕੁਮੁ ਬੂਝੈ ਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੩॥ ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਹਉਮੈ ਕਹੈ ਨ ਕੋਇ ॥ ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਸਭੁ ਸਾਿਹਬ ਤੇ ਹੋਇ॥੪॥੨॥੧੪॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਸਿਭ ਜੁਗ ਤੇਰੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਟੈ ਮਿਤ ਬੁਿਧ ਹੋਏ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉਆਪੇ ਲੈਹ ੁ ਿਮਲਾਇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਚ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਿਨ ਬਸੰਤੁ ਹਰੇ ਸਿਭ ਲੋਇ ॥ਫਲਿਹ ਫਲੁੀਅਿਹ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ੁਵੀਚਾਰੇ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਾਖ ੈਉਰ ਧਾਰੇ ॥੩॥ਮਿਨ ਬਸੰਤੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਿਬਰਖੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸੋਇ ॥੪॥੩॥੧੫॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਤਨ ਬਸਤੰੁ ਜੋ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਕਰਾਇ ॥੧॥ ਇਸੁ ਮਨਕਉ ਬਸਤੰ ਕੀ ਲਗੈ ਨ ਸੋਇ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਜਿਲਆ ਦੂਜੈ ਦਇੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਧੰਧੈ ਬ ਧਾ ਕਰਮਕਮਾਇ ॥ ਮਾਇਆ ਮਠੂਾ ਸਦਾ ਿਬਲਲਾਇ ॥੨॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਛੂਟੈ ਜ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ॥ ਜਮਕਾਲ ਕੀ ਿਫਿਰਆਵੈ ਨ ਫੇਟੈ ॥੩॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਛੂਟਾ ਗੁਿਰ ਲੀਆ ਛਡਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਸਬਿਦ ਜਲਾਇ॥੪॥੪॥੧੬॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਬਸੰਤੁ ਚਿੜਆ ਫਲੂੀ ਬਨਰਾਇ ॥ ਏਿਹ ਜੀਅ ਜੰਤ ਫਲੂਿਹ ਹਿਰ ਿਚਤੁ ਲਾਇ

1177 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧਇੋ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ॥ ਇਹ ੁ ਜਗੁ ਹਿਰਆ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਏ ॥੨॥ ਫਲ ਫਲੂਲਾਗੇ ਜ ਆਪੇ ਲਾਏ ॥ ਮੂਿਲ ਲਗੈ ਤ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਏ ॥੩॥ ਆਿਪ ਬਸੰਤੁ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਵਾੜੀ ॥ ਨਾਨਕਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਭਗਿਤ ਿਨਰਾਲੀ ॥੪॥੫॥੧੭॥

ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਿਵਟਹ ੁ ਵਾਿਰਆ ਭਾਈ ਗੁਰ ਸਬਦ ਿਵਟਹ ੁ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਸਾਲਾਹੀ ਸਦ ਅਪਣਾ ਭਾਈਗੁਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਤਰੇਾ ਹਿਰਆ ਹਵੋੈ ਇਕੁ ਹਿਰਨਾਮਾ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਭਾਈ ਹਿਰ ਰਸੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਆਇ ॥ ਿਵਚਹ ੁ ਹਉਮੈਦੁਖੁ ਉਿਠ ਗਇਆ ਭਾਈ ਸੁਖੁ ਵਠੁਾ ਮਿਨ ਆਇ ॥੨॥ ਧੁਿਰ ਆਪੇ ਿਜਨਾ ਨੋ ਬਖਿਸਓਨੁ ਭਾਈ ਸਬਦੇਲਇਅਨੁ ਿਮਲਾਇ ॥ ਧੂਿੜ ਿਤਨਾ ਕੀ ਅਘੁਲੀਐ ਭਾਈ ਸਤਸਗੰਿਤ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇ ॥੩॥ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ਕਰੇਆਿਪ ਭਾਈ ਿਜਿਨ ਹਿਰਆ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਸਦ ਵਸੈ ਭਾਈ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਵਾਹਇੋ ॥੪॥੧॥੧੮॥੧੨॥੧੮॥੩੦॥

ਰਾਗੁ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧ ਇਕ ਤੁਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਜਉ ਪਸਰੀ ਸੂਰਜ ਿਕਰਿਣ ਜੋਿਤ ॥ ਿਤਉ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਮਈਆ ਓਿਤ ਪੋਿਤ ॥੧॥ ਏਕੋ ਹਿਰ ਰਿਵਆ ਸਰ੍ਬਥਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਿਮਲੀਐ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਅੰਤਿਰ ਏਕੋ ਹਿਰ ਸੋਇ ॥ ਗੁਿਰਿਮਿਲਐ ਇਕੁ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਹੋਇ ॥੨॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥ ਸਾਕਤ ਨਰ ਲੋਭੀ ਜਾਣਿਹ ਦੂਿਰ ॥੩॥ ਏਕੋਏਕੁ ਵਰਤੈ ਹਿਰ ਲਇੋ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਏਕ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪॥੧॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰੈਿਣ ਿਦਨਸੁ ਦੁਇਸਦੇ ਪਏ ॥ ਮਨ ਹਿਰ ਿਸਮਰਹ ੁ ਅੰਿਤ ਸਦਾ ਰਿਖ ਲਏ ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਚੇਿਤ ਸਦਾ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥ ਸਭੁ ਆਲਸੁਦੂਖ ਭੰਿਜ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਿਤ ਗਾਵਹ ੁ ਗੁਣ ਪਰ੍ਭ ਕੇਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮੁਖ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਹਉਮੈ ਮੁਏ ॥

1178 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਾਿਲ ਦੈਿਤ ਸੰਘਾਰੇ ਜਮ ਪੁਿਰ ਗਏ ॥੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਗੇ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਦੁਖਭਾਗੇ ॥੩॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥ ਗੁਰ ੁ ਨਾਨਕੁ ਤੁਠਾ ਿਮਿਲਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥੪॥੨॥

ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਾਮ ਨਾਮ ੁ ਰਤਨ ਕਠੋੜੀ ਗੜ ਮਦੰਿਰ ਏਕ ਲੁਕਾਨੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਖੋਜੀਐ ਿਮਿਲ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਸਮਾਨੀ॥੧॥ ਮਾਧੋ ਸਾਧੂ ਜਨ ਦੇਹ ੁ ਿਮਲਾਇ ॥ ਦਖੇਤ ਦਰਸੁ ਪਾਪ ਸਿਭ ਨਾਸਿਹ ਪਿਵਤਰ੍ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਪੰਚ ਚੋਰ ਿਮਿਲ ਲਾਗੇ ਨਗਰੀਆ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਿਹਿਰਆ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਖੋਜ ਪਰੇ ਤਬ ਪਕਰੇਧਨੁ ਸਾਬਤੁ ਰਾਿਸ ਉਬਿਰਆ ॥੨॥ ਪਾਖਡੰ ਭਰਮ ਉਪਾਵ ਕਿਰ ਥਾਕੇ ਿਰਦ ਅਤੰਿਰ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥ਸਾਧੂ ਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖਪਿਤ ਪਾਇਆ ਅਿਗਆਨ ਅੰਧੇਰ ੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥ ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਦੀਸ ਗੁਸਾਈ ਕਿਰਿਕਰਪਾ ਸਾਧੁ ਿਮਲਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸ ਿਤ ਹੋਵੈ ਮਨ ਅੰਤਿਰ ਿਨਤ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੪॥੧॥੩॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੪ ਿਹਡੰਲੋ ॥ ਤੁਮ ਵਡ ਪੁਰਖ ਵਡ ਅਗਮ ਗੁਸਾਈ ਹਮ ਕੀਰੇ ਿਕਰਮ ਤੁਮਨਛੇ ॥ ਹਿਰ ਦੀਨਦਇਆਲ ਕਰਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਣ ਹਮ ਬਨਛੇ ॥੧॥ ਗੋਿਬਦੰ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮੇਿਲ ਕਿਰਿਕਰ੍ਪਛੇ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਵਖ ਮਲੁ ਭਿਰਆ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਕਿਰ ਪਰ੍ਭ ਹਨਛੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਮਰਾਜਨੁ ਜਾਿਤ ਅਿਵਜਾਤਾ ਹਿਰ ਜਿਪਓ ਪਿਤਤ ਪਵੀਛੇ ॥ ਹਿਰ ਕੀਓ ਸਗਲ ਭਵਨ ਤੇ ਊਪਿਰ ਹਿਰ ਸੋਭਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭਿਦਨਛੇ ॥੨॥ ਜਾਿਤ ਅਜਾਿਤ ਕੋਈ ਪਰ੍ਭ ਿਧਆਵੈ ਸਿਭ ਪੂਰੇ ਮਾਨਸ ਿਤਨਛੇ ॥ ਸੇ ਧਿੰਨ ਵਡੇ ਵਡ ਪੂਰੇ ਹਿਰ ਜਨਿਜਨ ਹਿਰ ਧਾਿਰਓ ਹਿਰ ਉਰਛੇ ॥੩॥ ਹਮ ਢੀਂਢੇ ਢੀਮ ਬਹਤੁੁ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ਹਿਰ ਧਾਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲਛੇ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਤੂਠੇ ਹਮ ਕੀਏ ਪਿਤਤ ਪਵੀਛੇ ॥੪॥੨॥੪॥ ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡਲੋ ਮਹਲਾ ੪ ॥ਮਰੇਾ ਇਕੁ ਿਖਨੁ ਮਨੂਆ ਰਿਹ ਨ ਸਕੈ ਿਨਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮ ਰਿਸ ਗੀਧੇ ॥ ਿਜਉ ਬਾਿਰਕੁ ਰਸਿਕ ਪਿਰਓ ਥਿਨਮਾਤਾ ਥਿਨ ਕਾਢੇ ਿਬਲਲ ਿਬਲੀਧੇ ॥੧॥ ਗੋਿਬੰਦ ਜੀਉ ਮੇਰੇ ਮਨ ਤਨ ਨਾਮ ਹਿਰ ਬੀਧੇ ॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰੁ

1179 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਿਤਗੁਰ ੁਪਾਇਆ ਿਵਿਚ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ਹਿਰ ਸੀਧੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਨ ਕੇ ਸਾਸ ਸਾਸ ਹੈ ਜੇਤੇ ਹਿਰ ਿਬਰਿਹਪਰ੍ਭੂ ਹਿਰ ਬੀਧੇ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਕਮਲ ਪਰ੍ੀਿਤ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ਿਬਨੁ ਜਲ ਦੇਖੇ ਸੁਕਲੀਧੇ ॥੨॥ ਜਨ ਜਿਪਓ ਨਾਮੁਿਨਰਜੰਨੁ ਨਰਹਿਰ ਉਪਦੇਿਸ ਗੁਰ ੂਹਿਰ ਪਰ੍ੀਧੇ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਿਨਕਸੀ ਹਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਿਤ ਹਿਰ ਜਿਲਨੀਧੇ ॥੩॥ ਹਮਰੇ ਕਰਮ ਨ ਿਬਚਰਹ ੁ ਠਾਕੁਰ ਤੁਮ ਪੈਜ ਰਖਹ ੁ ਅਪਨੀਧੇ ॥ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਸੁਿਣ ਿਬਨਉ ਬੇਨਤੀਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਿਣ ਪਵੀਧੇ ॥੪॥੩॥੫॥ ਬਸਤੰੁ ਿਹਡੰੋਲ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਨੁ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਭਰਿਮ ਭਰਿਮ ਬਹੁਧਾਵੈ ਿਤਲੁ ਘਿਰ ਨਹੀ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ॥ ਗੁਿਰ ਅੰਕਸੁ ਸਬਦੁ ਦਾਰ ੂ ਿਸਿਰ ਧਾਿਰਓ ਘਿਰ ਮਦੰਿਰ ਆਿਣਵਸਾਈਐ ॥੧॥ ਗੋਿਬਦੰ ਜੀਉ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮੇਿਲ ਹਿਰ ਿਧਆਈਐ ॥ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਹਿਰ ਸਹਿਜ ਸਮਾਿਧ ਲਗਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘਿਰ ਰਤਨ ਲਾਲ ਬਹ ੁ ਮਾਣਕ ਲਾਦੇ ਮਨੁ ਭਰ੍ਿਮਆ ਲਿਹਨ ਸਕਾਈਐ ॥ ਿਜਉ ਓਡਾ ਕੂਪੁ ਗੁਹਜ ਿਖਨ ਕਾਢੈ ਿਤਉ ਸਿਤਗੁਿਰ ਵਸਤੁ ਲਹਾਈਐ ॥੨॥ ਿਜਨ ਐਸਾਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਾਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੇ ਿਧਰ੍ਗੁ ਿਧਰ੍ਗੁ ਨਰ ਜੀਵਾਈਐ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪੁੰਿਨ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ਕਉਡੀਬਦਲੈ ਜਾਈਐ ॥੩॥ ਮਧੁਸੂਦਨ ਹਿਰ ਧਾਿਰ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਈਐ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕਿਨਰਬਾਣ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥੪॥੪॥੬॥ ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਆਵਣਜਾਣੁ ਭਇਆ ਦੁਖੁ ਿਬਿਖਆ ਦੇਹ ਮਨਮਖੁ ਸੁੰਞੀ ਸੁੰਞ ੁ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਨਹੀ ਚੇਿਤਆ ਜਿਮ ਪਕਰੇ ਕਾਿਲਸਲੁਞੰ ੁ ॥੧॥ ਗੋਿਬੰਦ ਜੀਉ ਿਬਖੁ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੁੰਞ ੁ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਗੁਰ ਕੀ ਹਿਰ ਿਪਆਰੀ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤਹਿਰ ਰਸੁ ਭੁੰਞ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਾਧ ਦਇਆ ਕਿਰ ਮੇਲਹ ੁ ਸਰਣਾਗਿਤ ਸਾਧੂ ਪੰਞ ੁ ॥ ਹਮ ਡੁਬਦੇਪਾਥਰ ਕਾਿਢ ਲੇਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਦਖੁ ਭੰਞ ੁ ॥੨॥ ਹਿਰ ਉਸਤਿਤ ਧਾਰਹ ੁ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਸੁਆਮੀਸਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਬੁਿਧ ਲਞੰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੈ ਹਮ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਨੀ ਹਮ ਹਿਰ ਿਵਟਹ ੁ ਘੁਿਮ ਵੰਞ ੁ ॥੩॥ਜਨ ਕੇ ਪੂਿਰ ਮਨਰੋਥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦਵੇਹ ੁ ਹਿਰ ਲੰਞ ੁ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਤਿਨ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਹੈਗੁਿਰ ਮੰਤਰ੍ੁ ਦੀਓ ਹਿਰ ਭਞੰ ੁ॥੪॥੫॥੭॥੧੨॥੧੮॥੭॥੩੭॥

1180 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧ ਦੁਤੁਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰ ੁਸੇਵਉ ਕਿਰ ਨਮਸਕਾਰ ॥ ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਮੰਗਲਚਾਰ ॥ ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਮਹਾ ਅਨਦੰ ॥ ਿਚੰਤ ਲਥੀ ਭੇਟੇ ਗੋਿਬੰਦ॥੧॥ ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਿਗਰ੍ਿਹ ਬਸੰਤ ॥ ਗੁਨ ਗਾਏ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮ ਬਅੇੰਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਜੁ ਹਮਾਰੈ ਬਨੇ ਫਾਗ ॥ਪਰ੍ਭ ਸਗੰੀ ਿਮਿਲ ਖੇਲਨ ਲਾਗ ॥ ਹੋਲੀ ਕੀਨੀ ਸੰਤ ਸੇਵ ॥ ਰੰਗੁ ਲਾਗਾ ਅਿਤ ਲਾਲ ਦਵੇ ॥੨॥ ਮਨੁ ਤਨੁਮਉਿਲਓ ਅਿਤ ਅਨੂਪ ॥ ਸੂਕੈ ਨਾਹੀ ਛਾਵ ਧਪੂ ॥ ਸਗਲੀ ਰਤੂੀ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਸਦ ਬਸੰਤ ਗੁਰ ਿਮਲੇ ਦੇਵ॥੩॥ ਿਬਰਖੁ ਜਿਮਓ ਹੈ ਪਾਰਜਾਤ ॥ ਫਲੂ ਲਗੇ ਫਲ ਰਤਨ ਭ ਿਤ ॥ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਅਘਾਨੇ ਹਿਰ ਗੁਣਹ ਗਾਇ ॥ ਜਨਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੪॥੧॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਟਵਾਣੀ ਧਨ ਮਾਲ ਹਾਟ ੁਕੀਤੁ ॥ ਜੂਆਰੀ ਜੂਏਮਾਿਹ ਚੀਤੁ ॥ ਅਮਲੀ ਜੀਵੈ ਅਮਲੁ ਖਾਇ ॥ ਿਤਉ ਹਿਰ ਜਨੁ ਜੀਵੈ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਅਪਨੈ ਰੰਿਗ ਸਭੁ ਕੋ ਰਚੈ ॥ਿਜਤੁ ਪਰ੍ਿਭ ਲਾਇਆ ਿਤਤੁ ਿਤਤੁ ਲਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੇਘ ਸਮੈ ਮਰੋ ਿਨਰਿਤਕਾਰ ॥ ਚੰਦ ਦਿੇਖ ਿਬਗਸਿਹਕਉਲਾਰ ॥ ਮਾਤਾ ਬਾਿਰਕ ਦੇਿਖ ਅਨੰਦ ॥ ਿਤਉ ਹਿਰ ਜਨ ਜੀਵਿਹ ਜਿਪ ਗੋਿਬੰਦ ॥੨॥ ਿਸਘੰ ਰਚੁੈ ਸਦ ਭੋਜਨੁਮਾਸ ॥ ਰਣੁ ਦੇਿਖ ਸੂਰੇ ਿਚਤ ਉਲਾਸ ॥ ਿਕਰਪਨ ਕਉ ਅਿਤ ਧਨ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਕਉ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਧਾਰੁ॥੩॥ ਸਰਬ ਰੰਗ ਇਕ ਰੰਗ ਮਾਿਹ ॥ ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਸੁਖ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਇ ॥ ਿਤਸਿਹ ਪਰਾਪਿਤ ਇਹ ੁ ਿਨਧਾਨੁ ॥ਨਾਨਕ ਗੁਰੁ ਿਜਸ ੁਕਰੇ ਦਾਨੁ ॥੪॥੨॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਤਸੁ ਬਸਤੰੁ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਭੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ॥ ਿਤਸੁ ਬਸੰਤੁ ਿਜਸੁਗੁਰ ੁ ਦਇਆਲੁ ॥ ਮਗੰਲੁ ਿਤਸ ਕੈ ਿਜਸ ੁ ਏਕੁ ਕਾਮੁ ॥ ਿਤਸੁ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ਿਜਸੁ ਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਿਗਰ੍ਿਹ ਤਾ ਕੇਬਸੰਤੁ ਗਨੀ ॥ ਜਾ ਕੈ ਕੀਰਤਨੁ ਹਿਰ ਧੁਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਮਉਿਲ ਮਨਾ ॥ ਿਗਆਨੁ ਕਮਾਈਐਪੂਿਛ ਜਨ ॥ ਸੋ ਤਪਸੀ ਿਜਸੁ ਸਾਧਸੰਗੁ ॥ ਸਦ ਿਧਆਨੀ ਿਜਸੁ ਗੁਰਿਹ ਰਗੰੁ ॥੨॥ ਸੇ ਿਨਰਭਉ ਿਜਨ ਭਉਪਇਆ ॥ ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਿਜਸੁ ਭਰ੍ਮੁ ਗਇਆ ॥ ਸੋ ਇਕ ਤੀ ਿਜਸੁ ਿਰਦਾ ਥਾਇ ॥ ਸੋਈ ਿਨਹਚਲੁ ਸਾਚ ਠਾਇ ॥੩॥ਏਕਾ ਖੋਜੈ ਏਕ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਦਰਸਨ ਪਰਸਨ ਹੀਤ ਚੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਰਗੰ ਰੰਗਾ ਸਹਿਜ ਮਾਣੁ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਿਤਸੁ ਜਨ

1181 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੪॥੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਣ ਤੁਮ ਿਪੰਡ ਦੀਨ ॥ ਮੁਗਧ ਸੁੰਦਰ ਧਾਿਰ ਜੋਿਤ ਕੀਨ ॥ ਸਿਭਜਾਿਚਕ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮ ਦਇਆਲ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹੋਵਤ ਿਨਹਾਲ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਜੋਗ ॥ ਹਉ ਪਾਵਉਤੁਮ ਤੇ ਸਗਲ ਥੋਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹੋਵਤ ਉਧਾਰ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖ ਸਹਜ ਸਾਰ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤਪਿਤ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਿਬਘਨੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥੨॥ ਜਾ ਕਾਰਿਣ ਇਹ ਦੁਲਭ ਦੇਹ ॥ ਸੋ ਬਲੋੁ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ਭੂਦਿੇਹ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਮਿਹ ਇਹ ੁ ਿਬਸਰ੍ਾਮੁ ॥ ਸਦਾ ਿਰਦੈ ਜਪੀ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥੩॥ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋਇ ਨਾਿਹ ॥ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਖੇਲੁ ਤੁਝ ਮਿਹ ਸਮਾਿਹ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਾਿਖ ਲੇ ॥ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ੁ ਿਮਲੇ ॥੪॥੪॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਪਰ੍ੀਤਮ ਮਰੇੈ ਸੰਿਗ ਰਾਇ ॥ ਿਜਸਿਹ ਦੇਿਖ ਹਉ ਜੀਵਾ ਮਾਇ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਸਮਰਿਨ ਦੁਖੁ ਨਹੋਇ ॥ ਕਿਰ ਦਇਆ ਿਮਲਾਵਹ ੁ ਿਤਸਿਹ ਮਿੋਹ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰ ਮਨ ॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਨ ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਧਨ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕਉ ਖਜੋਿਹ ਸੁਿਰ ਨਰ ਦਵੇ ॥ ਮੁਿਨ ਜਨ ਸੇਖ ਨ ਲਹਿਹ ਭੇਵ ॥ ਜਾ ਕੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਕਹੀ ਨਜਾਇ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥ ਜਾ ਕੇ ਭਗਤ ਆਨਦੰ ਮੈ ॥ ਜਾ ਕੇ ਭਗਤ ਕਉ ਨਾਹੀ ਖੈ ॥ਜਾ ਕੇ ਭਗਤ ਕਉ ਨਾਹੀ ਭੈ ॥ ਜਾ ਕੇ ਭਗਤ ਕਉ ਸਦਾ ਜੈ ॥੩॥ ਕਉਨ ਉਪਮਾ ਤੇਰੀ ਕਹੀ ਜਾਇ ॥ ਸੁਖਦਾਤਾਪਰ੍ਭੁ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਦਾਨੁ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਮਿੋਹ ਦਹੇ ੁ ਨਾਮੁ ॥੪॥੫॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਮਿਲ ਪਾਣੀ ਿਜਉ ਹਰੇ ਬੂਟ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਿਤਉ ਹਉਮੈ ਛੂਟ ॥ ਜੈਸੀ ਦਾਸੇ ਧੀਰ ਮੀਰ ॥ ਤੈਸੇ ਉਧਾਰਨਗੁਰਹ ਪੀਰ ॥੧॥ ਤੁਮ ਦਾਤੇ ਪਰ੍ਭ ਦੇਨਹਾਰ ॥ ਿਨਮਖ ਿਨਮਖ ਿਤਸੁ ਨਮਸਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸਿਹਪਰਾਪਿਤ ਸਾਧਸੰਗੁ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਲਾਗਾ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਰਗੰੁ ॥ ਤੇ ਬੰਧਨ ਤੇ ਭਏ ਮੁਕਿਤ ॥ ਭਗਤ ਅਰਾਧਿਹ ਜੋਗਜੁਗਿਤ ॥੨॥ ਨਤੇਰ੍ ਸੰਤੋਖੇ ਦਰਸੁ ਪਿੇਖ ॥ ਰਸਨਾ ਗਾਏ ਗੁਣ ਅਨੇਕ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਬੂਝੀ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਮਨੁਆਘਾਨਾ ਹਿਰ ਰਸਿਹ ਸੁਆਿਦ ॥੩॥ ਸੇਵਕੁ ਲਾਗੋ ਚਰਣ ਸੇਵ ॥ ਆਿਦ ਪੁਰਖ ਅਪਰੰਪਰ ਦੇਵ ॥ ਸਗਲਉਧਾਰਣ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥ ਨਾਨਕ ਪਾਇਓ ਇਹ ੁ ਿਨਧਾਨੁ ॥੪॥੬॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੁਮ ਬਡ ਦਾਤੇ ਦੇ ਰਹੇ ॥ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਣ ਮਿਹ ਰਿਵ ਰਹੇ ॥ ਦੀਨੇ ਸਗਲੇ ਭੋਜਨ ਖਾਨ ॥ ਮਿੋਹ ਿਨਰਗੁਨ ਇਕੁ ਗੁਨੁ ਨ ਜਾਨ ॥੧॥ ਹਉ ਕਛੂ

1182 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨ ਜਾਨਉ ਤਰੇੀ ਸਾਰ ॥ ਤੂ ਕਿਰ ਗਿਤ ਮਰੇੀ ਪਰ੍ਭ ਦਇਆਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾਪ ਨ ਤਾਪ ਨ ਕਰਮ ਕੀਿਤ ॥ਆਵੈ ਨਾਹੀ ਕਛੂ ਰੀਿਤ ॥ ਮਨ ਮਿਹ ਰਾਖਉ ਆਸ ਏਕ ॥ ਨਾਮ ਤੇਰੇ ਕੀ ਤਰਉ ਟੇਕ ॥੨॥ ਸਰਬ ਕਲਾ ਪਰ੍ਭਤੁਮ ਪਰ੍ਬੀਨ ॥ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ਜਲਿਹ ਮੀਨ ॥ ਅਗਮ ਅਗਮ ਊਚਹ ਤੇ ਊਚ ॥ ਹਮ ਥੋਰੇ ਤੁਮ ਬਹਤੁ ਮਚੂ ॥੩॥ਿਜਨ ਤੂ ਿਧਆਇਆ ਸੇ ਗਨੀ ॥ ਿਜਨ ਤੂ ਪਾਇਆ ਸੇ ਧਨੀ ॥ ਿਜਿਨ ਤੂ ਸੇਿਵਆ ਸੁਖੀ ਸੇ ॥ ਸੰਤ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕਪਰੇ ॥੪॥੭॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਤਸੁ ਤੂ ਸੇਿਵ ਿਜਿਨ ਤੂ ਕੀਆ ॥ ਿਤਸੁ ਅਰਾਿਧ ਿਜਿਨ ਜੀਉ ਦੀਆ ॥ਿਤਸ ਕਾ ਚਾਕਰ ੁ ਹੋਿਹ ਿਫਿਰ ਡਾਨੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਕਿਰ ਪੋਤਦਾਰੀ ਿਫਿਰ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਏਵਡਭਾਗ ਹੋਿਹ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਾਣੀ ॥ ਸੋ ਪਾਏ ਇਹ ੁਪਦੁ ਿਨਰਬਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੂਜੀ ਸੇਵਾ ਜੀਵਨੁ ਿਬਰਥਾ ॥ ਕਛੂ ਨਹੋਈ ਹੈ ਪੂਰਨ ਅਰਥਾ ॥ ਮਾਣਸ ਸੇਵਾ ਖਰੀ ਦੁਹਲੇੀ ॥ ਸਾਧ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਦਾ ਸੁਹੇਲੀ ॥੨॥ ਜੇ ਲੜੋਿਹ ਸਦਾ ਸੁਖੁਭਾਈ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿਤ ਗੁਰਿਹ ਬਤਾਈ ॥ ਊਹਾ ਜਪੀਐ ਕੇਵਲ ਨਾਮ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿਤ ਪਾਰਗਰਾਮ ॥੩॥ ਸਗਲਤਤ ਮਿਹ ਤਤੁ ਿਗਆਨੁ ॥ ਸਰਬ ਿਧਆਨ ਮਿਹ ਏਕੁ ਿਧਆਨੁ ॥ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨ ਮਿਹ ਊਤਮ ਧੁਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਿਮਿਲ ਗਾਇ ਗੁਨਾ ॥੪॥੮॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਜਸੁ ਬੋਲਤ ਮੁਖੁ ਪਿਵਤੁ ਹੋਇ ॥ ਿਜਸ ੁ ਿਸਮਰਤ ਿਨਰਮਲ ਹੈਸੋਇ ॥ ਿਜਸੁ ਅਰਾਧੇ ਜਮੁ ਿਕਛੁ ਨ ਕਹੈ ॥ ਿਜਸ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਲਹੈ ॥੧॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਬਿੋਲ ਰਾਮ ਰਾਮ ॥ਿਤਆਗਹ ੁਮਨ ਕੇ ਸਗਲ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸ ਕੇ ਧਾਰੇ ਧਰਿਣ ਅਕਾਸੁ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਿਜਸ ਕਾ ਹੈ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਪਿਤਤ ਪੁਨੀਤ ਹੋਇ ॥ ਅਤੰ ਕਾਿਲ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਨ ਰੋਇ ॥੨॥ ਸਗਲ ਧਰਮ ਮਿਹ ਊਤਮਧਰਮ ॥ ਕਰਮ ਕਰਤੂਿਤ ਕੈ ਊਪਿਰ ਕਰਮ ॥ ਿਜਸ ਕਉ ਚਾਹਿਹ ਸੁਿਰ ਨਰ ਦੇਵ ॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਕੀ ਲਗਹ ੁਸਵੇ॥੩॥ ਆਿਦ ਪੁਰਿਖ ਿਜਸ ੁ ਕੀਆ ਦਾਨੁ ॥ ਿਤਸ ਕਉ ਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਕਹੀ ਨਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੪॥੯॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਿਰ ਲਾਗੀ ਿਪਆਸ ॥ਗੁਿਰ ਦਇਆਿਲ ਪੂਰੀ ਮੇਰੀ ਆਸ ॥ ਿਕਲਿਵਖ ਕਾਟੇ ਸਾਧਸੰਿਗ ॥ ਨਾਮੁ ਜਿਪਓ ਹਿਰ ਨਾਮ ਰਿੰਗ ॥੧॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਬਸੰਤੁ ਬਨਾ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਹਰਦੈ ਉਿਰ ਧਾਰੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਿਰ ਜਸੁ ਸੁਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

1183 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਮਰਥ ਸੁਆਮੀ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ॥ ਮਿੋਹ ਅਨਾਥ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੀ ਸਰਣ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਤੇਰੇ ਆਧਾਿਰ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾਪਰ੍ਭ ਲੇਿਹ ਿਨਸਤਾਿਰ ॥੨॥ ਭਵ ਖਡੰਨ ਦੁਖ ਨਾਸ ਦਵੇ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰ ਮੁਿਨ ਜਨ ਤਾ ਕੀ ਸੇਵ ॥ ਧਰਿਣ ਅਕਾਸੁਜਾ ਕੀ ਕਲਾ ਮਾਿਹ ॥ ਤੇਰਾ ਦੀਆ ਸਿਭ ਜੰਤ ਖਾਿਹ ॥੩॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਪਰ੍ਭ ਦਇਆਲ ॥ ਅਪਣੇ ਦਾਸ ਕਉਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਮੋਿਹ ਦਹੇ ੁਦਾਨੁ ॥ ਜਿਪ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਤੇਰੋ ਨਾਮੁ ॥੪॥੧੦॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਰਾਮ ਰਿੰਗ ਸਭ ਗਏ ਪਾਪ ॥ ਰਾਮ ਜਪਤ ਕਛੁ ਨਹੀ ਸੰਤਾਪ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਜਪਤ ਸਿਭ ਿਮਟੇ ਅੰਧੇਰ ॥ ਹਿਰਿਸਮਰਤ ਕਛੁ ਨਾਿਹ ਫੇਰ ॥੧॥ ਬਸੰਤੁ ਹਮਾਰੈ ਰਾਮ ਰੰਗੁ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਿਸਉ ਸਦਾ ਸੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੰਤ ਜਨੀ ਕੀਆ ਉਪਦਸੇੁ ॥ ਜਹ ਗੋਿਬੰਦ ਭਗਤੁ ਸੋ ਧੰਿਨ ਦੇਸੁ ॥ ਹਿਰ ਭਗਿਤਹੀਨ ਉਿਦਆਨ ਥਾਨੁ ॥ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪਛਾਨੁ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨ ਰਸ ਭੋਗ ਰਗੰੁ ॥ ਮਨ ਪਾਪ ਕਰਤ ਤੂ ਸਦਾ ਸੰਗੁ ॥ਿਨਕਿਟ ਪੇਖੁ ਪਰ੍ਭੁ ਕਰਣਹਾਰ ॥ ਈਤ ਊਤ ਪਰ੍ਭ ਕਾਰਜ ਸਾਰ ॥੩॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਸਉ ਲਗੋ ਿਧਆਨੁ ॥ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥ ਤੇਿਰਆ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬਾਛਉ ਧੂਿਰ ॥ ਜਿਪ ਨਾਨਕ ਸੁਆਮੀ ਸਦ ਹਜੂਿਰ॥੪॥੧੧॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਚ ੁ ਪਰਮਸੇਰ ੁ ਿਨਤ ਨਵਾ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਿਨਤ ਚਵਾ ॥ ਪਰ੍ਭ ਰਖਵਾਲੇਮਾਈ ਬਾਪ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਸਮਰਿਣ ਨਹੀ ਸੰਤਾਪ ॥੧॥ ਖਸਮੁ ਿਧਆਈ ਇਕ ਮਿਨ ਇਕ ਭਾਇ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀਸਦਾ ਸਰਣਾਈ ਸਾਚੈ ਸਾਿਹਿਬ ਰਿਖਆ ਕੰਿਠ ਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਪਣੇ ਜਨ ਪਰ੍ਿਭ ਆਿਪ ਰਖੇ ॥ ਦਸੁਟਦੂਤ ਸਿਭ ਭਰ੍ਿਮ ਥਕੇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਾਚੇ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥ ਦੁਖੁ ਦੇਸ ਿਦਸੰਤਿਰ ਰਹੇ ਧਾਇ ॥੨॥ ਿਕਰਤੁ ਓਨਾ ਕਾਿਮਟਿਸ ਨਾਿਹ ॥ ਓਇ ਅਪਣਾ ਬੀਿਜਆ ਆਿਪ ਖਾਿਹ ॥ ਜਨ ਕਾ ਰਖਵਾਲਾ ਆਿਪ ਸੋਇ ॥ ਜਨ ਕਉ ਪਹਿੁਚ ਨਸਕਿਸ ਕੋਇ ॥੩॥ ਪਰ੍ਿਭ ਦਾਸ ਰਖੇ ਕਿਰ ਜਤਨੁ ਆਿਪ ॥ ਅਖੰਡ ਪੂਰਨ ਜਾ ਕੋ ਪਰ੍ਤਾਪੁ ॥ ਗੁਣ ਗੋਿਬੰਦ ਿਨਤਰਸਨ ਗਾਇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਜੀਵੈ ਹਿਰ ਚਰਣ ਿਧਆਇ ॥੪॥੧੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਚਰਣ ਸਰੇਵਤ ਦੁਖੁਗਇਆ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਿਮ ਪਰ੍ਿਭ ਕਰੀ ਮਇਆ ॥ ਸਰਬ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨ ਕਾਮ ॥ ਜਿਪ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਰਾਮ ਨਾਮ॥੧॥ ਸਾ ਰਿੁਤ ਸੁਹਾਵੀ ਿਜਤੁ ਹਿਰ ਿਚਿਤ ਆਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਦੀਸੈ ਿਬਲਲ ਤੀ ਸਾਕਤੁ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਆਵੈ

1184 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਿਜਨ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਰਾਿਸ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਨਾਿਸ ॥ ਭੈ ਿਬਨਸੇ ਿਨਰਭੈਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਨਾਨਿਕ ਖਸਮੁ ਿਧਆਇਆ ॥੨॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਓ ਿਨਵਾਸ ॥ ਹਿਰ ਜਿਪਜਿਪ ਹੋਈ ਪੂਰਨ ਆਸ ॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਨਾਨਿਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਿਹਆ॥੩॥ ਅਸਟ ਿਸਿਧ ਨਵ ਿਨਿਧ ਏਹ ॥ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਿਜਸੁ ਨਾਮੁ ਦਹੇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਜਿਪ ਜਿਪ ਜੀਵਿਹ ਤੇਰੇ ਦਾਸ ॥ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਨਾਨਕ ਕਮਲ ਪਰ੍ਗਾਸ ॥੪॥੧੩॥

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧ ਇਕ ਤੁਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਗਲ ਇਛਾ ਜਿਪ ਪੁੰਨੀਆ ॥ ਪਰ੍ਿਭ ਮਲੇੇ ਿਚਰੀ ਿਵਛੁੰਿਨਆ ॥੧॥ ਤੁਮ ਰਵਹ ੁ ਗੋਿਬੰਦੈ ਰਵਣ ਜੋਗੁ ॥ ਿਜਤੁਰਿਵਐ ਸੁਖ ਸਹਜ ਭੋਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲਆ ॥ ਅਪਣਾ ਦਾਸੁ ਆਿਪ ਸਮਾਿਲਆ॥੨॥ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਰਿਸ ਬਨੀ ॥ ਆਇ ਿਮਲੇ ਪਰ੍ਭ ਸੁਖ ਧਨੀ ॥੩॥ ਮੇਰਾ ਗੁਣੁ ਅਵਗਣੁ ਨ ਬੀਚਾਿਰਆ ॥ਪਰ੍ਭ ਨਾਨਕ ਚਰਣ ਪੂਜਾਿਰਆ ॥੪॥੧॥੧੪॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਕਲਿਬਖ ਿਬਨਸੇ ਗਾਇ ਗੁਨਾ ॥ ਅਨਿਦਨਉਪਜੀ ਸਹਜ ਧੁਨਾ ॥੧॥ ਮਨੁ ਮਉਿਲਓ ਹਿਰ ਚਰਨ ਸੰਿਗ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਸਾਧੂ ਜਨ ਭੇਟੇ ਿਨਤ ਰਾਤੌ ਹਿਰਨਾਮ ਰੰਿਗ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਗਟੇ ਗਪਾਲ ॥ ਲਿੜ ਲਾਇ ਉਧਾਰੇ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ॥੨॥ ਇਹੁਮਨੁ ਹੋਆ ਸਾਧ ਧੂਿਰ ॥ ਿਨਤ ਦਖੇੈ ਸੁਆਮੀ ਹਜੂਿਰ ॥੩॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਗਈ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾਭਈ ॥੪॥੨॥੧੫॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰੋਗ ਿਮਟਾਏ ਪਰ੍ਭੂ ਆਿਪ ॥ ਬਾਲਕ ਰਾਖੇ ਅਪਨੇ ਕਰ ਥਾਿਪ ॥੧॥ਸ ਿਤ ਸਹਜ ਿਗਰ੍ਿਹ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸਰਣੀ ਆਏ ਕਿਲਆਣ ਰਪੂ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਤੰੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪ ਕਟੇ ਪਰ੍ਿਭ ਆਿਪ ॥ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਿਨਤ ਿਨਤ ਜਾਿਪ ॥੨॥ ਜ ੋਜਨੁ ਤੇਰਾ ਜਪੇ ਨਾਉ ॥ਸਿਭ ਫਲ ਪਾਏ ਿਨਹਚਲ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਭਲੀ ਰੀਿਤ ॥ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪਦੇ ਨੀਤ ਨੀਿਤ॥੪॥੩॥੧੬॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਕੁਮੁ ਕਿਰ ਕੀਨੇ ਿਨਹਾਲ ॥ ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕਉ ਭਇਆ ਦਇਆਲੁ॥੧॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਸਭੁ ਪੂਰਾ ਕੀਆ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਿਰਦ ਮਿਹ ਦੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਮਰੇਾ

1185 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਛੁ ਨ ਬੀਚਾਿਰਓ ॥ ਬਾਹ ਪਕਿਰ ਭਵਜਲੁ ਿਨਸਤਾਿਰਓ ॥੨॥ ਪਰ੍ਿਭ ਕਾਿਟ ਮਲੈੁ ਿਨਰਮਲ ਕਰੇ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇਕੀ ਸਰਣੀ ਪਰੇ ॥੩॥ ਆਿਪ ਕਰਿਹ ਆਿਪ ਕਰਣੈਹਾਰੇ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਨਾਨਕ ਉਧਾਰੇ ॥੪॥੪॥੧੭॥

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਦਖੇੁ ਫਲੂ ਫਲੂ ਫਲੂੇ ॥ ਅਹੰ ਿਤਆਿਗ ਿਤਆਗੇ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਾਗੇ ॥ ਤੁਮ ਿਮਲਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਸਭਾਗੇ ॥ ਹਿਰਚੇਿਤ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਘਨ ਬਾਸੁ ਕੂਲੇ ॥ ਇਿਕ ਰਹੇ ਸੂਿਕ ਕਠੂਲੇ ॥ ਬਸੰਤ ਰਿੁਤ ਆਈ ॥ ਪਰਫਲੂਤਾਰਹੇ ॥੧॥ ਅਬ ਕਲੂ ਆਇਓ ਰੇ ॥ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਬਵੋਹ ੁ ਬੋਵਹ ੁ ॥ ਅਨ ਰਿੂਤ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ॥ ਮਤੁ ਭਰਿਮਭੂਲਹ ੁ ਭੂਲਹ ੁ ॥ ਗੁਰ ਿਮਲੇ ਹਿਰ ਪਾਏ ॥ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕ ਹੈ ਲਖੇਾ ॥ ਮਨ ਰਿੁਤ ਨਾਮ ਰੇ ॥ ਗੁਨ ਕਹੇ ਨਾਨਕਹਿਰ ਹਰੇ ਹਿਰ ਹਰੇ ॥੨॥੧੮॥

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ਿਹੰਡਲੋ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹੋਇ ਇਕਤਰ੍ ਿਮਲਹ ੁਮੇਰੇ ਭਾਈ ਦੁਿਬਧਾ ਦੂਿਰ ਕਰਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੈ ਕੇ ਹੋਵਹ ੁ ਜੋੜੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬਸੈਹੁਸਫਾ ਿਵਛਾਇ ॥੧॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਪਾਸਾ ਢਾਲਹ ੁ ਬੀਰ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਨਹਲਾਗੈ ਪੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰਮ ਧਰਮ ਤੁਮ ਚਉਪਿੜ ਸਾਜਹ ੁਸਤੁ ਕਰਹ ੁ ਤੁਮ ਸਾਰੀ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹੁਜੀਤਹ ੁ ਐਸੀ ਖੇਲ ਹਿਰ ਿਪਆਰੀ ॥੨॥ ਉਿਠ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰਹ ੁ ਪਰਭਾਤੇ ਸੋਏ ਹਿਰ ਆਰਾਧੇ ॥ ਿਬਖੜੇ ਦਾਉਲਘੰਾਵੈ ਮਰੇਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੁਖ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਘਿਰ ਜਾਤ ੇ ॥੩॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਖੇਲੈ ਆਪੇ ਦੇਖੈ ਹਿਰ ਆਪੇ ਰਚਨੁਰਚਾਇਆ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜੋ ਨਰ ੁ ਖੇਲੈ ਸੋ ਿਜਿਣ ਬਾਜੀ ਘਿਰ ਆਇਆ ॥੪॥੧॥੧੯॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਿਹੰਡੋਲ ॥ ਤਰੇੀ ਕੁਦਰਿਤ ਤੂਹੈ ਜਾਣਿਹ ਅਉਰ ੁਨ ਦੂਜਾ ਜਾਣ ੈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਿਹ ਮਰੇੇਿਪਆਰੇ ਸੋਈ ਤੁਝੈ ਪਛਾਣੈ ॥੧॥ ਤੇਿਰਆ ਭਗਤਾ ਕਉ ਬਿਲਹਾਰਾ ॥ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰਾ ਰੰਗ ਤੇਰੇਆਪਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰੇੀ ਸੇਵਾ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਵੈ ਅਉਰ ੁਨ ਦੂਜਾ ਕਰਤਾ ॥ ਭਗਤੁ ਤੇਰਾ ਸੋਈ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਿਜਸ ਨੋ

1186 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੂ ਰੰਗੁ ਧਰਤਾ ॥੨॥ ਤੂ ਵਡ ਦਾਤਾ ਤੂ ਵਡ ਦਾਨਾ ਅਉਰ ੁ ਨਹੀ ਕੋ ਦਜੂਾ ॥ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰਾ ਹਉਿਕਆ ਜਾਣਾ ਤਰੇੀ ਪੂਜਾ ॥੩॥ ਤਰੇਾ ਮਹਲੁ ਅਗੋਚਰ ੁਮਰੇੇ ਿਪਆਰੇ ਿਬਖਮੁ ਤੇਰਾ ਹੈ ਭਾਣਾ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਢਿਹਪਇਆ ਦੁਆਰੈ ਰਿਖ ਲੇਵਹ ੁ ਮੁਗਧ ਅਜਾਣਾ ॥੪॥੨॥੨੦॥ ਬਸਤੰੁ ਿਹੰਡੋਲ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਲੂੁ ਨ ਬੂਝੈ ਆਪੁਨ ਸੂਝ ੈ ਭਰਿਮ ਿਬਆਪੀ ਅਹੰ ਮਨੀ ॥੧॥ ਿਪਤਾ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰ੍ਭ ਧਨੀ ॥ ਮੋਿਹ ਿਨਸਤਾਰਹ ੁ ਿਨਰਗੁਨੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਓਪਿਤ ਪਰਲਉ ਪਰ੍ਭ ਤੇ ਹੋਵੈ ਇਹ ਬੀਚਾਰੀ ਹਿਰ ਜਨੀ ॥੨॥ ਨਾਮ ਪਰ੍ਭੂ ਕੇ ਜੋ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਕਿਲ ਮਿਹਸੁਖੀਏ ਸੇ ਗਨੀ ॥੩॥ ਅਵਰ ੁਉਪਾਉ ਨ ਕੋਈ ਸੂਝੈ ਨਾਨਕ ਤਰੀਐ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ॥੪॥੩॥੨੧॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਰਾਗੁ ਬਸਤੰੁ ਿਹੰਡਲੋ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਸਾਧੋ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਿਮਿਥਆ ਜਾਨਉ ॥ ਯਾ ਭੀਤਿਰਜ ੋ ਰਾਮੁ ਬਸਤੁ ਹੈ ਸਾਚੋ ਤਾਿਹ ਪਛਾਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁ ਜਗੁ ਹੈ ਸੰਪਿਤ ਸੁਪਨੇ ਕੀ ਦੇਿਖ ਕਹਾ ਐਡਾਨੋ ॥ਸੰਿਗ ਿਤਹਾਰੈ ਕਛੂ ਨ ਚਾਲ ੈਤਾਿਹ ਕਹਾ ਲਪਟਾਨੋ ॥੧॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨਦੰਾ ਦੋਊ ਪਰਹਿਰ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਉਿਰ ਆਨੋ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਭ ਹੀ ਮੈ ਪੂਰਨ ਏਕ ਪੁਰਖ ਭਗਵਾਨੋ ॥੨॥੧॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਪਾਪੀ ਹੀਐ ਮੈ ਕਾਮੁ ਬਸਾਇ ॥ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਯਾ ਤੇ ਗਿਹਓ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਅਰ ੁਸੰਿਨਆਸ ॥ ਸਭ ਹੀ ਪਿਰ ਡਾਰੀ ਇਹਫਾਸ ॥੧॥ ਿਜਿਹ ਿਜਿਹ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਰ ॥ ਤੇ ਭਵ ਸਾਗਰ ਉਤਰੇ ਪਾਿਰ ॥੨॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਕੀ ਸਰਨਾਇ ॥ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਰਹ ੈ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੩॥੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਮਾਈ ਮੈ ਧਨੁ ਪਾਇਓ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਮਨੁ ਮੇਰੋ ਧਾਵਨਤੇ ਛੂਿਟਓ ਕਿਰ ਬਠੈ ੋਿਬਸਰਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਤਨ ਤੇ ਭਾਗੀ ਉਪਿਜਓ ਿਨਰਮਲ ਿਗਆਨੁ ॥ ਲੋਭਮਹੋ ਏਹ ਪਰਿਸ ਨ ਸਾਕੈ ਗਹੀ ਭਗਿਤ ਭਗਵਾਨ ॥੧॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਸੰਸਾ ਚਕੂਾ ਰਤਨੁ ਨਾਮੁ ਜਬ ਪਾਇਆ ॥ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਕਲ ਿਬਨਾਸੀ ਮਨ ਤੇ ਿਨਜ ਸੁਖ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥ ਜਾ ਕਉ ਹੋਤ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰਪਾ ਿਨਿਧਸੋ ਗੋਿਬਦੰ ਗੁਨ ਗਾਵ ੈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ਿਬਿਧ ਕੀ ਸੰਪੈ ਕੋਊ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਵੈ ॥੩॥੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੯ ॥ਮਨ ਕਹਾ ਿਬਸਾਿਰਓ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ॥ ਤਨੁ ਿਬਨਸੈ ਜਮ ਿਸਉ ਪਰੈ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁਜਗੁ ਧੂਏ ਕਾ ਪਹਾਰ ॥

1187 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੈ ਸਾਚਾ ਮਾਿਨਆ ਿਕਹ ਿਬਚਾਿਰ ॥੧॥ ਧਨੁ ਦਾਰਾ ਸੰਪਿਤ ਗਰ੍ੇਹ ॥ ਕਛੁ ਸੰਿਗ ਨ ਚਾਲੈ ਸਮਝ ਲੇਹ ॥੨॥ਇਕ ਭਗਿਤ ਨਾਰਾਇਨ ਹੋਇ ਸੰਿਗ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਭਜੁ ਿਤਹ ਏਕ ਰਿੰਗ ॥੩॥੪॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਕਹਾਭੂਿਲਓ ਰੇ ਝਠੂੇ ਲੋਭ ਲਾਗ ॥ ਕਛੁ ਿਬਗਿਰਓ ਨਾਿਹਨ ਅਜਹ ੁ ਜਾਗ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਮ ਸੁਪਨੈ ਕੈ ਇਹ ੁ ਜਗੁਜਾਨੁ ॥ ਿਬਨਸੈ ਿਛਨ ਮੈ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਸੰਿਗ ਤੇਰੈ ਹਿਰ ਬਸਤ ਨੀਤ ॥ ਿਨਸ ਬਾਸੁਰ ਭਜੁ ਤਾਿਹ ਮੀਤ ॥੨॥ਬਾਰ ਅਤੰ ਕੀ ਹੋਇ ਸਹਾਇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਗੁਨ ਤਾ ਕੇ ਗਾਇ ॥੩॥੫॥

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੧ ਦੁਤੁਕੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਗੁ ਕਊਆ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਚੀਿਤ ॥ ਨਾਮੁ ਿਬਸਾਿਰ ਿਗਰ ੈਦਖੇੁ ਭੀਿਤ ॥ ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਚੀਿਤ ਅਨੀਿਤ ॥ ਜਗ ਿਸਉਤੂਟੀ ਝੂਠ ਪਰੀਿਤ ॥੧॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਬਖੁ ਬਜਰ ੁਭਾਰ ੁ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕਸੈੇ ਗੁਨ ਚਾਰ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘਰ ੁਬਾਲੂਕਾ ਘੂਮਨ ਘੇਿਰ ॥ ਬਰਖਿਸ ਬਾਣੀ ਬੁਦਬੁਦਾ ਹੇਿਰ ॥ ਮਾਤਰ੍ ਬੂਦੰ ਤੇ ਧਿਰ ਚਕੁ ਫੇਿਰ ॥ ਸਰਬ ਜੋਿਤ ਨਾਮੈ ਕੀ ਚੇਿਰ॥੨॥ ਸਰਬ ਉਪਾਇ ਗੁਰ ੂ ਿਸਿਰ ਮਰੋ ੁ ॥ ਭਗਿਤ ਕਰਉ ਪਗ ਲਾਗਉ ਤੋਰ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤੋ ਚਾਹਉ ਤੁਝ ਓਰ ੁ ॥ਨਾਮੁ ਦੁਰਾਇ ਚਲੈ ਸੋ ਚੋਰ ੁ॥੩॥ ਪਿਤ ਖੋਈ ਿਬਖੁ ਅਚੰਿਲ ਪਾਇ ॥ ਸਾਚ ਨਾਿਮ ਰਤੋ ਪਿਤ ਿਸਉ ਘਿਰ ਜਾਇ ॥ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕੀਨਿਸ ਪਰ੍ਭੁ ਰਜਾਇ ॥ ਭੈ ਮਾਨੈ ਿਨਰਭਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੪॥ ਕਾਮਿਨ ਚਾਹੈ ਸੁੰਦਿਰ ਭੋਗੁ ॥ ਪਾਨ ਫਲੂਮੀਠੇ ਰਸ ਰੋਗ ॥ ਖੀਲ ੈ ਿਬਗਸੈ ਤੇਤੋ ਸੋਗ ॥ ਪਰ੍ਭ ਸਰਣਾਗਿਤ ਕੀਨਿਸ ਹੋਗ ॥੫॥ ਕਾਪੜੁ ਪਿਹਰਿਸ ਅਿਧਕੁਸੀਗਾਰ ੁ ॥ ਮਾਟੀ ਫਲੂੀ ਰਪੂੁ ਿਬਕਾਰ ੁ ॥ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਬ ਧੋ ਬਾਰ ੁ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸੂਨਾ ਘਰ ੁ ਬਾਰ ੁ ॥੬॥ਗਾਛਹ ੁ ਪੁਤਰ੍ੀ ਰਾਜ ਕੁਆਿਰ ॥ ਨਾਮੁ ਭਣਹ ੁਸਚ ੁਦੋਤੁ ਸਵਾਿਰ ॥ ਿਪਰ੍ਉ ਸੇਵਹ ੁਪਰ੍ਭ ਪਰ੍ੇਮ ਅਧਾਿਰ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀਿਬਖੁ ਿਤਆਸ ਿਨਵਾਿਰ ॥੭॥ ਮਹੋਿਨ ਮਿੋਹ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੋਿਹ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਪਛਾਨਾ ਤੋਿਹ ॥ ਨਾਨਕਠਾਢੇ ਚਾਹਿਹ ਪਰ੍ਭੂ ਦੁਆਿਰ ॥ ਤੇਰੇ ਨਾਿਮ ਸੰਤਖੋੇ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥੮॥੧॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਨੁ ਭੂਲਉਭਰਮਿਸ ਆਇ ਜਾਇ ॥ ਅਿਤ ਲੁਬਧ ਲੁਭਾਨਉ ਿਬਖਮ ਮਾਇ ॥ ਨਹ ਅਸਿਥਰ ੁ ਦੀਸੈ ਏਕ ਭਾਇ ॥ ਿਜਉਮੀਨ ਕੁੰਡਲੀਆ ਕੰਿਠ ਪਾਇ ॥੧॥ ਮਨੁ ਭੂਲਉ ਸਮਝਿਸ ਸਾਚ ਨਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ਸਹਜ ਭਾਇ

1188 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੁ ਭੂਲਉ ਭਰਮਿਸ ਭਵਰ ਤਾਰ ॥ ਿਬਲ ਿਬਰਥੇ ਚਾਹੈ ਬਹ ੁ ਿਬਕਾਰ ॥ ਮਗੈਲ ਿਜਉ ਫਾਸਿਸਕਾਮਹਾਰ ॥ ਕਿੜ ਬੰਧਿਨ ਬਾਿਧਓ ਸੀਸ ਮਾਰ ॥੨॥ ਮਨੁ ਮੁਗਧੌ ਦਾਦਰ ੁ ਭਗਿਤਹੀਨੁ ॥ ਦਿਰ ਭਰ੍ਸਟ ਸਰਾਪੀਨਾਮ ਬੀਨੁ ॥ ਤਾ ਕੈ ਜਾਿਤ ਨ ਪਾਤੀ ਨਾਮ ਲੀਨ ॥ ਸਿਭ ਦੂਖ ਸਖਾਈ ਗੁਣਹ ਬੀਨ ॥੩॥ ਮਨੁ ਚਲੈ ਨ ਜਾਈਠਾਿਕ ਰਾਖੁ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਰਸ ਰਾਤੇ ਪਿਤ ਨ ਸਾਖੁ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਆਿਪ ਰਾਖੁ ॥ ਧਿਰ ਧਾਰਣ ਦੇਖੈ ਜਾਣੈਆਿਪ ॥੪॥ ਆਿਪ ਭੁਲਾਏ ਿਕਸੁ ਕਹਉ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ੁ ਮਲੇੇ ਿਬਰਥਾ ਕਹਉ ਮਾਇ ॥ ਅਵਗਣ ਛੋਡਉ ਗੁਣਕਮਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਰਾਤਾ ਸਿਚ ਸਮਾਇ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਿਲਐ ਮਿਤ ਊਤਮ ਹੋਇ ॥ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁਹਉਮੈ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥ ਸਦਾ ਮੁਕਤੁ ਬੰਿਧ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ਅਉਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥੬॥ ਮਨੁ ਹਿਰ ਕੈਭਾਣੈ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਏਕੋ ਿਕਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਸਭੁ ਹਕੁਮੋ ਵਰਤੈ ਹਕੁਿਮ ਸਮਾਇ ॥ ਦੂਖ ਸੂਖ ਸਭਿਤਸੁ ਰਜਾਇ ॥੭॥ ਤੂ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੂਲੌ ਕਦੇ ਨਾਿਹ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਏ ਮਿਤ ਅਗਾਿਹ ॥ ਤੂ ਮੋਟਉ ਠਾਕੁਰੁਸਬਦ ਮਾਿਹ ॥ ਮਨੁ ਨਾਨਕ ਮਾਿਨਆ ਸਚ ੁ ਸਲਾਿਹ ॥੮॥੨॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦਰਸਨ ਕੀ ਿਪਆਸ ਿਜਸੁਨਰ ਹੋਇ ॥ ਏਕਤੁ ਰਾਚੈ ਪਰਹਿਰ ਦੋਇ ॥ ਦੂਿਰ ਦਰਦੁ ਮਿਥ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਖਾਇ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਏਕ ਸਮਾਇ ॥੧॥ਤਰੇੇ ਦਰਸਨ ਕਉ ਕੇਤੀ ਿਬਲਲਾਇ ॥ ਿਵਰਲਾ ਕੋ ਚੀਨਿਸ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੇਦ ਵਖਾਿਣਕਹਿਹ ਇਕੁ ਕਹੀਐ ॥ ਓਹ ੁਬੇਅੰਤੁ ਅੰਤੁ ਿਕਿਨ ਲਹੀਐ ॥ ਏਕੋ ਕਰਤਾ ਿਜਿਨ ਜਗੁ ਕੀਆ ॥ ਬਾਝੁ ਕਲਾ ਧਿਰਗਗਨੁ ਧਰੀਆ ॥੨॥ ਏਕੋ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਧੁਿਨ ਬਾਣੀ ॥ ਏਕੁ ਿਨਰਾਲਮੁ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਏਕੋ ਸਬਦੁਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥੩॥ ਏਕੋ ਧਰਮੁ ਿਦਰ੍ੜੈ ਸਚ ੁਕੋਈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਪੂਰਾ ਜੁਿਗ ਜਿੁਗ ਸੋਈ ॥ਅਨਹਿਦ ਰਾਤਾ ਏਕ ਿਲਵ ਤਾਰ ॥ ਓਹ ੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਾਵੈ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ॥੪॥ ਏਕੋ ਤਖਤੁ ਏਕੋ ਪਾਿਤਸਾਹ ੁ ॥ਸਰਬੀ ਥਾਈ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁ ॥ ਿਤਸ ਕਾ ਕੀਆ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਸਾਰ ੁ ॥ ਓਹ ੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਏਕੰਕਾਰ ੁ ॥੫॥ ਏਕਾਮਰੂਿਤ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ॥ ਿਤਥੈ ਿਨਬੜੈ ਸਾਚ ੁ ਿਨਆਉ ॥ ਸਾਚੀ ਕਰਣੀ ਪਿਤ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈਮਾਣੁ ॥੬॥ ਏਕਾ ਭਗਿਤ ਏਕੋ ਹੈ ਭਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਭੈ ਭਗਤੀ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥ ਗੁਰ ਤੇ ਸਮਿਝ ਰਹੈ ਿਮਹਮਾਣੁ ॥

1189 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਰਿਸ ਰਾਤਾ ਜਨੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥੭॥ ਇਤ ਉਤ ਦੇਖਉ ਸਹਜੇ ਰਾਵਉ ॥ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਠਾਕੁਰ ਿਕਸੈ ਨ ਭਾਵਉ ॥ਨਾਨਕ ਹਉਮੈ ਸਬਿਦ ਜਲਾਇਆ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸਾਚਾ ਦਰਸੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥੮॥੩॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਚੰਚਲੁਚੀਤੁ ਨ ਪਾਵੈ ਪਾਰਾ ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਨ ਲਾਗੈ ਬਾਰਾ ॥ ਦੂਖੁ ਘਣੋ ਮਰੀਐ ਕਰਤਾਰਾ ॥ ਿਬਨੁ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕੋ ਕਰੈ ਨਸਾਰਾ ॥੧॥ ਸਭ ਊਤਮ ਿਕਸੁ ਆਖਉ ਹੀਨਾ ॥ ਹਿਰ ਭਗਤੀ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਪਤੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਉਖਧਕਿਰ ਥਾਕੀ ਬਹਤੁੇਰੇ ॥ ਿਕਉ ਦੁਖੁ ਚਕੂੈ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਮਰੇੇ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਗਤੀ ਦੂਖ ਘਣੇਰੇ ॥ ਦੁਖ ਸੁਖ ਦਾਤੇ ਠਾਕੁਰਮਰੇੇ ॥੨॥ ਰੋਗੁ ਵਡੋ ਿਕਉ ਬ ਧਉ ਧੀਰਾ ॥ ਰੋਗੁ ਬੁਝੈ ਸੋ ਕਾਟੈ ਪੀਰਾ ॥ ਮੈ ਅਵਗਣ ਮਨ ਮਾਿਹ ਸਰੀਰਾ ॥ਢਢੂਤ ਖਜੋਤ ਗੁਿਰ ਮੇਲੇ ਬੀਰਾ ॥੩॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਦਾਰ ੂਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਿਜਉ ਤੂ ਰਾਖਿਹ ਿਤਵੈ ਰਹਾਉ ॥ ਜਗੁਰੋਗੀ ਕਹ ਦੇਿਖ ਿਦਖਾਉ ॥ ਹਿਰ ਿਨਰਮਾਇਲੁ ਿਨਰਮਲੁ ਨਾਉ ॥੪॥ ਘਰ ਮਿਹ ਘਰ ੁ ਜੋ ਦੇਿਖ ਿਦਖਾਵੈ ॥ ਗੁਰਮਹਲੀ ਸੋ ਮਹਿਲ ਬੁਲਾਵੈ ॥ ਮਨ ਮਿਹ ਮਨੂਆ ਿਚਤ ਮਿਹ ਚੀਤਾ ॥ ਐਸੇ ਹਿਰ ਕੇ ਲਗੋ ਅਤੀਤਾ ॥੫॥ ਹਰਖਸੋਗ ਤੇ ਰਹਿਹ ਿਨਰਾਸਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਚਾਿਖ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸਾ ॥ ਆਪੁ ਪਛਾਿਣ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਗਾ ॥ ਜਨਮੁਜੀਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਦੁਖੁ ਭਾਗਾ ॥੬॥ ਗੁਿਰ ਦੀਆ ਸਚ ੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵਉ ॥ ਸਹਿਜ ਮਰਉ ਜੀਵਤ ਹੀ ਜੀਵਉ ॥ਅਪਣੋ ਕਿਰ ਰਾਖਹ ੁ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ॥ ਤੁਮਰੋ ਹੋਇ ਸੁ ਤੁਝਿਹ ਸਮਾਵੈ ॥੭॥ ਭੋਗੀ ਕਉ ਦੁਖੁ ਰੋਗ ਿਵਆਪੈ ॥ ਘਿਟਘਿਟ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਪੈ ॥ ਸੁਖ ਦਖੁ ਹੀ ਤੇ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਅਤੀਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮੁ ਰਵੈ ਿਹਤ ਚੀਤਾ॥੮॥੪॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ਇਕ ਤੁਕੀਆ ॥ ਮਤੁ ਭਸਮ ਅੰਧੂਲੇ ਗਰਿਬ ਜਾਿਹ ॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਨਾਗੇ ਜੋਗੁਨਾਿਹ ॥੧॥ ਮੜੂੇ ਕਾਹੇ ਿਬਸਾਿਰਓ ਤੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ॥ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਤੇਰੈ ਆਵੈ ਕਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਪੂਿਛ ਤੁਮ ਕਰਹ ੁ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਸਾਿਰਗਪਾਿਣ ॥੨॥ ਿਕਆ ਹਉ ਆਖਾ ਜ ਕਛੂ ਨਾਿਹ ॥ਜਾਿਤ ਪਿਤ ਸਭ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ॥੩॥ ਕਾਹੇ ਮਾਲੁ ਦਰਬੁ ਦਿੇਖ ਗਰਿਬ ਜਾਿਹ ॥ ਚਲਤੀ ਬਾਰ ਤੇਰੋ ਕਛੂ ਨਾਿਹ ॥੪॥ਪੰਚ ਮਾਿਰ ਿਚਤੁ ਰਖਹ ੁ ਥਾਇ ॥ ਜੋਗ ਜੁਗਿਤ ਕੀ ਇਹੈ ਪ ਇ ॥੫॥ ਹਉਮੈ ਪਖੈੜੁ ਤੇਰੇ ਮਨੈ ਮਾਿਹ ॥ ਹਿਰਨ ਚੇਤਿਹ ਮੜੂੇ ਮੁਕਿਤ ਜਾਿਹ ॥੬॥ ਮਤ ਹਿਰ ਿਵਸਿਰਐ ਜਮ ਵਿਸ ਪਾਿਹ ॥ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਮੂੜੇ ਚੋਟ ਖਾਿਹ ॥੭॥

1190 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਸਬਦ ੁਬੀਚਾਰਿਹ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥ ਸਾਚ ਜੋਗੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਆਇ ॥੮॥ ਿਜਿਨ ਜੀਉ ਿਪਡੰੁ ਿਦਤਾ ਿਤਸੁ ਚੇਤਿਹਨਾਿਹ ॥ ਮੜੀ ਮਸਾਣੀ ਮੜੂੇ ਜੋਗੁ ਨਾਿਹ ॥੯॥ ਗੁਣ ਨਾਨਕੁ ਬਲੋੈ ਭਲੀ ਬਾਿਣ ॥ ਤੁਮ ਹੋਹ ੁ ਸੁਜਾਖੇ ਲਹੇੁਪਛਾਿਣ ॥੧੦॥੫॥ ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦੁਿਬਧਾ ਦੁਰਮਿਤ ਅਧੁਲੀ ਕਾਰ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਭਰਮੈ ਮਿਝ ਗੁਬਾਰ॥੧॥ ਮਨੁ ਅੰਧੁਲਾ ਅੰਧੁਲੀ ਮਿਤ ਲਾਗੈ ॥ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਿਬਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਭਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮੁਿਖਅੰਧੁਲੇ ਗੁਰਮਿਤ ਨ ਭਾਈ ॥ ਪਸੂ ਭਏ ਅਿਭਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੨॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਜੰਤ ਉਪਾਏ ॥ ਮਰੇੇਠਾਕੁਰ ਭਾਣੇ ਿਸਰਿਜ ਸਮਾਏ ॥੩॥ ਸਗਲੀ ਭੂਲੈ ਨਹੀ ਸਬਦੁ ਅਚਾਰ ੁ ॥ ਸੋ ਸਮਝੈ ਿਜਸੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤਾਰੁ॥੪॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਾਕਰ ਠਾਕੁਰ ਭਾਣੇ ॥ ਬਖਿਸ ਲੀਏ ਨਾਹੀ ਜਮ ਕਾਣੇ ॥੫॥ ਿਜਨ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਏਕੋ ਭਾਇਆ ॥ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥੬॥ ਬੇਮਹੁਤਾਜ ੁ ਬੇਅਤੰੁ ਅਪਾਰਾ ॥ ਸਿਚ ਪਤੀਜੈ ਕਰਣੈਹਾਰਾ ॥੭॥ ਨਾਨਕਭੂਲੇ ਗੁਰ ੁ ਸਮਝਾਵੈ ॥ ਏਕੁ ਿਦਖਾਵੈ ਸਾਿਚ ਿਟਕਾਵੈ ॥੮॥੬॥ ਬਸਤੰੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਪੇ ਭਵਰਾ ਫਲੂ ਬੇਿਲ ॥ਆਪੇ ਸੰਗਿਤ ਮੀਤ ਮੇਿਲ ॥੧॥ ਐਸੀ ਭਵਰਾ ਬਾਸੁ ਲੇ ॥ ਤਰਵਰ ਫਲੂੇ ਬਨ ਹਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੇਕਵਲਾ ਕੰਤੁ ਆਿਪ ॥ ਆਪੇ ਰਾਵੇ ਸਬਿਦ ਥਾਿਪ ॥੨॥ ਆਪੇ ਬਛਰ ੂ ਗਊ ਖੀਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਮੰਦਰ ੁ ਥਮੰ ਸਰੀਰੁ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰਣੀ ਕਰਣਹਾਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਿਰ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥੪॥ ਤੂ ਕਿਰ ਕਿਰ ਦੇਖਿਹ ਕਰਣਹਾਰ ੁ ॥ਜੋਿਤ ਜੀਅ ਅਸਖੰ ਦੇਇ ਅਧਾਰ ੁ॥੫॥ ਤੂ ਸਰ ੁਸਾਗਰ ੁ ਗੁਣ ਗਹੀਰ ੁ ॥ ਤੂ ਅਕੁਲ ਿਨਰਜੰਨੁ ਪਰਮ ਹੀਰ ੁ ॥੬॥ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਣ ਜੋਗੁ ॥ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਰਾਜਨ ਸੁਖੀ ਲੋਗੁ ॥੭॥ ਨਾਨਕ ਧਰ੍ਾਪੇ ਹਿਰ ਨਾਮ ਸੁਆਿਦ ॥ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਗੁਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਜਨਮੁ ਬਾਿਦ ॥੮॥੭॥

ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਨਉ ਸਤ ਚਉਦਹ ਤੀਿਨ ਚਾਿਰ ਕਿਰ ਮਹਲਿਤ ਚਾਿਰ ਬਹਾਲੀ ॥ ਚਾਰੇ ਦੀਵੇ ਚਹ ੁਹਿਥ ਦੀਏ ਏਕਾ ਏਕਾ ਵਾਰੀ॥੧॥ ਿਮਹਰਵਾਨ ਮਧੁਸੂਦਨ ਮਾਧੌ ਐਸੀ ਸਕਿਤ ਤੁਮਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘਿਰ ਘਿਰ ਲਸਕਰ ੁ ਪਾਵਕੁਤਰੇਾ ਧਰਮੁ ਕਰੇ ਿਸਕਦਾਰੀ ॥ ਧਰਤੀ ਦੇਗ ਿਮਲ ੈ ਇਕ ਵੇਰਾ ਭਾਗੁ ਤਰੇਾ ਭੰਡਾਰੀ ॥੨॥ ਨਾ ਸਾਬਰੂ ੁ ਹੋਵੈ ਿਫਿਰ

1191 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਗੰੈ ਨਾਰਦੁ ਕਰੇ ਖੁਆਰੀ ॥ ਲਬੁ ਅਧੇਰਾ ਬਦੰੀਖਾਨਾ ਅਉਗਣ ਪੈਿਰ ਲੁਹਾਰੀ ॥੩॥ ਪੂੰਜੀ ਮਾਰ ਪਵੈ ਿਨਤਮੁਦਗਰ ਪਾਪੁ ਕਰੇ ਕਟਵਾਰੀ ॥ ਭਾਵੈ ਚੰਗਾ ਭਾਵੈ ਮਦੰਾ ਜੈਸੀ ਨਦਿਰ ਤੁਮਾਰੀ ॥੪॥ ਆਿਦ ਪੁਰਖ ਕਉ ਅਲਹੁਕਹੀਐ ਸੇਖ ਆਈ ਵਾਰੀ ॥ ਦਵੇਲ ਦੇਵਿਤਆ ਕਰ ੁ ਲਾਗਾ ਐਸੀ ਕੀਰਿਤ ਚਾਲੀ ॥੫॥ ਕੂਜਾ ਬ ਗ ਿਨਵਾਜਮੁਸਲਾ ਨੀਲ ਰਪੂ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਘਿਰ ਘਿਰ ਮੀਆ ਸਭਨ ਜੀਆਂ ਬਲੋੀ ਅਵਰ ਤੁਮਾਰੀ ॥੬॥ ਜੇ ਤੂ ਮੀਰਮਹੀਪਿਤ ਸਾਿਹਬੁ ਕੁਦਰਿਤ ਕਉਣ ਹਮਾਰੀ ॥ ਚਾਰੇ ਕੁੰਟ ਸਲਾਮੁ ਕਰਿਹਗੇ ਘਿਰ ਘਿਰ ਿਸਫਿਤ ਤੁਮਾਰੀ ॥੭॥ਤੀਰਥ ਿਸੰਿਮਰ੍ਿਤ ਪੁਨੰ ਦਾਨ ਿਕਛੁ ਲਾਹਾ ਿਮਲੈ ਿਦਹਾੜੀ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਮੇਕਾ ਘੜੀਸਮਾਲੀ ॥੮॥੧॥੮॥

ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲੁ ਘਰ ੁ੨ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕ ਇਆ ਨਗਿਰ ਇਕੁ ਬਾਲਕੁ ਵਿਸਆ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਿਥਰ ੁ ਨ ਰਹਾਈ ॥ ਅਿਨਕ ਉਪਾਵ ਜਤਨ ਕਿਰ ਥਾਕੇਬਾਰੰ ਬਾਰ ਭਰਮਾਈ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਬਾਲਕੁ ਇਕਤੁ ਘਿਰ ਆਣੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਭਜੁਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁ ਿਮਰਤਕੁ ਮੜਾ ਸਰੀਰ ੁ ਹੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਿਜਤੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਵਿਸਆ ॥ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਗੁਿਰ ਉਦਕੁ ਚਆੁਇਆ ਿਫਿਰ ਹਿਰਆ ਹੋਆ ਰਿਸਆ ॥੨॥ ਮੈ ਿਨਰਖਤ ਿਨਰਖਤ ਸਰੀਰ ੁ ਸਭੁਖੋਿਜਆ ਇਕੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਚਲਤੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਬਾਹਰ ੁ ਖਿੋਜ ਮੁਏ ਸਿਭ ਸਾਕਤ ਹਿਰ ਗੁਰਮਤੀ ਘਿਰ ਪਾਇਆ॥੩॥ ਦੀਨਾ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਭਏ ਹੈ ਿਜਉ ਿਕਰ੍ਸਨੁ ਿਬਦਰ ਘਿਰ ਆਇਆ ॥ ਿਮਿਲਓ ਸੁਦਾਮਾ ਭਾਵਨੀ ਧਾਿਰਸਭੁ ਿਕਛੁ ਆਗੈ ਦਾਲਦੁ ਭੰਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥੪॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਪੈਜ ਵਡਰੇੀ ਮਰੇੇ ਠਾਕੁਿਰ ਆਿਪ ਰਖਾਈ ॥ਜੇ ਸਿਭ ਸਾਕਤ ਕਰਿਹ ਬਖੀਲੀ ਇਕ ਰਤੀ ਿਤਲੁ ਨ ਘਟਾਈ ॥੫॥ ਜਨ ਕੀ ਉਸਤਿਤ ਹੈ ਰਾਮ ਨਾਮਾਦਹ ਿਦਿਸ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥ ਿਨੰਦਕੁ ਸਾਕਤੁ ਖਿਵ ਨ ਸਕੈ ਿਤਲੁ ਅਪਣੈ ਘਿਰ ਲੂਕੀ ਲਾਈ ॥੬॥ ਜਨ ਕਉ ਜਨੁਿਮਿਲ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ਗੁਣ ਮਿਹ ਗੁਣ ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਮਰੇੇ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਜਨ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਪਆਰੇ ਜੋ ਹੋਵਿਹ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾ॥੭॥ ਆਪੇ ਜਲੁ ਅਪਰਪੰਰ ੁ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਹਿਜ ਿਮਲਾਏ ਿਜਉ ਜਲੁ

1192 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਲਿਹ ਸਮਾਵੈ ॥੮॥੧॥੯॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧ ਦੁਤੁਕੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਸੁਿਣ ਸਾਖੀ ਮਨ ਜਿਪ ਿਪਆਰ ॥ ਅਜਾਮਲੁ ਉਧਿਰਆ ਕਿਹ ਏਕ ਬਾਰ ॥ ਬਾਲਮੀਕੈ ਹੋਆ ਸਾਧਸੰਗੁ ॥ ਧਰ੍ੂ ਕਉਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਿਨਸੰਗ ॥੧॥ ਤੇਿਰਆ ਸੰਤਾ ਜਾਚਉ ਚਰਨ ਰੇਨ ॥ ਲੇ ਮਸਤਿਕ ਲਾਵਉ ਕਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਦੇਨ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਗਿਨਕਾ ਉਧਰੀ ਹਿਰ ਕਹੈ ਤੋਤ ॥ ਗਜਇੰਦਰ੍ ਿਧਆਇਓ ਹਿਰ ਕੀਓ ਮਖੋ ॥ ਿਬਪਰ੍ ਸੁਦਾਮੇ ਦਾਲਦੁ ਭੰਜ ॥ਰੇ ਮਨ ਤੂ ਭੀ ਭਜੁ ਗੋਿਬਦੰ ॥੨॥ ਬਿਧਕੁ ਉਧਾਿਰਓ ਖਿਮ ਪਰ੍ਹਾਰ ॥ ਕੁਿਬਜਾ ਉਧਰੀ ਅੰਗੁਸਟ ਧਾਰ ॥ ਿਬਦਰੁਉਧਾਿਰਓ ਦਾਸਤ ਭਾਇ ॥ ਰੇ ਮਨ ਤੂ ਭੀ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੩॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਰਖੀ ਹਿਰ ਪੈਜ ਆਪ ॥ ਬਸਤਰ੍ ਛੀਨਤਦਰ੍ੋਪਤੀ ਰਖੀ ਲਾਜ ॥ ਿਜਿਨ ਿਜਿਨ ਸੇਿਵਆ ਅਤੰ ਬਾਰ ॥ ਰੇ ਮਨ ਸੇਿਵ ਤੂ ਪਰਿਹ ਪਾਰ ॥੪॥ ਧਨੰੈ ਸੇਿਵਆਬਾਲ ਬੁਿਧ ॥ ਿਤਰ੍ਲੋਚਨ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਭਈ ਿਸਿਧ ॥ ਬਣੇੀ ਕਉ ਗੁਿਰ ਕੀਓ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ ਰੇ ਮਨ ਤੂ ਭੀ ਹੋਿਹ ਦਾਸੁ॥੫॥ ਜੈਦਵੇ ਿਤਆਿਗਓ ਅਹੰਮੇਵ ॥ ਨਾਈ ਉਧਿਰਓ ਸੈਨੁ ਸੇਵ ॥ ਮਨੁ ਡੀਿਗ ਨ ਡੋਲੈ ਕਹੂੰ ਜਾਇ ॥ ਮਨ ਤੂ ਭੀਤਰਸਿਹ ਸਰਿਣ ਪਾਇ ॥੬॥ ਿਜਹ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਠਾਕੁਿਰ ਕੀਓ ਆਿਪ ॥ ਸੇ ਤੈਂ ਲੀਨ ੇ ਭਗਤ ਰਾਿਖ ॥ ਿਤਨ ਕਾਗੁਣੁ ਅਵਗਣੁ ਨ ਬੀਚਾਿਰਓ ਕੋਇ ॥ ਇਹ ਿਬਿਧ ਦੇਿਖ ਮਨੁ ਲਗਾ ਸੇਵ ॥੭॥ ਕਬੀਿਰ ਿਧਆਇਓ ਏਕ ਰੰਗ ॥ਨਾਮਦਵੇ ਹਿਰ ਜੀਉ ਬਸਿਹ ਸੰਿਗ ॥ ਰਿਵਦਾਸ ਿਧਆਏ ਪਰ੍ਭ ਅਨੂਪ ॥ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਗੋਿਵੰਦ ਰਪੂ ॥੮॥੧॥ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਿਨਕ ਜਨਮ ਭਰ੍ਮੇ ਜੋਿਨ ਮਾਿਹ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਨ ਿਬਨੁ ਨਰਿਕ ਪਾਿਹ ॥ ਭਗਿਤ ਿਬਹਨੂਾਖੰਡ ਖੰਡ ॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਜਮੁ ਦੇਤ ਡੰਡ ॥੧॥ ਗੋਿਬੰਦ ਭਜਹ ੁ ਮਰੇੇ ਸਦਾ ਮੀਤ ॥ ਸਾਚ ਸਬਦ ਕਿਰ ਸਦਾ ਪਰ੍ੀਿਤ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਤੰਖੋੁ ਨ ਆਵਤ ਕਹੂ ੰਕਾਜ ॥ ਧੂੰਮ ਬਾਦਰ ਸਿਭ ਮਾਇਆ ਸਾਜ ॥ ਪਾਪ ਕਰਤੰੌ ਨਹ ਸੰਗਾਇ ॥ਿਬਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੨॥ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ਬਧੇ ਿਬਕਾਰ ॥ ਮੋਹ ਲੋਭ ਡੂਬੌ ਸੰਸਾਰ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਮਨੁਵਿਸ ਕੀਆ ॥ ਸੁਪਨੈ ਨਾਮੁ ਨ ਹਿਰ ਲੀਆ ॥੩॥ ਕਬ ਹੀ ਰਾਜਾ ਕਬ ਮੰਗਨਹਾਰ ੁ ॥ ਦੂਖ ਸੂਖ ਬਾਧੌ ਸੰਸਾਰ ॥ਮਨ ਉਧਰਣ ਕਾ ਸਾਜੁ ਨਾਿਹ ॥ ਪਾਪ ਬੰਧਨ ਿਨਤ ਪਉਤ ਜਾਿਹ ॥੪॥ ਈਠ ਮੀਤ ਕੋਊ ਸਖਾ ਨਾਿਹ ॥ ਆਿਪ

1193 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੀਿਜ ਆਪੇ ਹੀ ਖ ਿਹ ॥ ਜਾ ਕੈ ਕੀਨੈ ਹੋਤ ਿਬਕਾਰ ॥ ਸੇ ਛਿੋਡ ਚਿਲਆ ਿਖਨ ਮਿਹ ਗਵਾਰ ॥੫॥ ਮਾਇਆਮਿੋਹ ਬਹ ੁਭਰਿਮਆ ॥ ਿਕਰਤ ਰੇਖ ਕਿਰ ਕਰਿਮਆ ॥ ਕਰਣੈਹਾਰ ੁਅਿਲਪਤੁ ਆਿਪ ॥ ਨਹੀ ਲੇਪੁ ਪਰ੍ਭ ਪੁੰਨ ਪਾਿਪ॥੬॥ ਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁ ਗੋਿਬੰਦ ਦਇਆਲ ॥ ਤੇਰੀ ਸਰਿਣ ਪੂਰਨ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ॥ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਠਾਉ ॥ ਕਿਰਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਭ ਦੇਹ ੁਨਾਉ ॥੭॥ ਤੂ ਕਰਤਾ ਤੂ ਕਰਣਹਾਰ ੁ॥ ਤੂ ਊਚਾ ਤੂ ਬਹ ੁਅਪਾਰ ੁ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਲਿੜ ਲੇਹੁਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਣਾਇ ॥੮॥੨॥

ਬਸੰਤ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲੁ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਕੈ ਹੋਹ ੁਹਿਰਆ ਭਾਈ ॥ ਕਰਿਮ ਿਲਖੰਤੈ ਪਾਈਐ ਇਹ ਰਿੁਤ ਸੁਹਾਈ ॥ ਵਣੁ ਿਤਰ੍ਣੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣੁਮਉਿਲਆ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲੁ ਪਾਈ ॥ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਲਥੀ ਸਭ ਛਾਈ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਸਮਰ ੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਿਫਿਰਬਹਿੁੜ ਨ ਧਾਈ ॥੧॥ ਪਜੰੇ ਬਧੇ ਮਹਾਬਲੀ ਕਿਰ ਸਚਾ ਢੋਆ ॥ ਆਪਣੇ ਚਰਣ ਜਪਾਇਅਨੁ ਿਵਿਚ ਦਯੁ ਖੜੋਆ ॥ਰੋਗ ਸੋਗ ਸਿਭ ਿਮਿਟ ਗਏ ਿਨਤ ਨਵਾ ਿਨਰੋਆ ॥ ਿਦਨੁ ਰੈਿਣ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦਾ ਿਫਿਰ ਪਾਇ ਨ ਮੋਆ ॥ਿਜਸ ਤੇ ਉਪਿਜਆ ਨਾਨਕਾ ਸੋਈ ਿਫਿਰ ਹੋਆ ॥੨॥ ਿਕਥਹ ੁ ਉਪਜੈ ਕਹ ਰਹੈ ਕਹ ਮਾਿਹ ਸਮਾਵੈ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤਸਿਭ ਖਸਮ ਕੇ ਕਉਣੁ ਕੀਮਿਤ ਪਾਵੈ ॥ ਕਹਿਨ ਿਧਆਇਿਨ ਸੁਣਿਨ ਿਨਤ ਸੇ ਭਗਤ ਸੁਹਾਵੈ ॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁਸਾਿਹਬੋ ਦੂਸਰ ੁਲਵੈ ਨ ਲਾਵੈ ॥ ਸਚ ੁਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਉਪਦਿੇਸਆ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਾਵੈ ॥੩॥੧॥

ਬਸੰਤੁ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕੀ ॥ ਕਬੀਰ ਜੀ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਉਲੀ ਧਰਤੀ ਮਉਿਲਆ ਅਕਾਸੁ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਮਉਿਲਆ ਆਤਮ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥੧॥ ਰਾਜਾ ਰਾਮੁ ਮਉਿਲਆਅਨਤ ਭਾਇ ॥ ਜਹ ਦਖੇਉ ਤਹ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਤੀਆ ਮਉਲੇ ਚਾਿਰ ਬਦੇ ॥ ਿਸਿੰਮਰ੍ਿਤਮਉਲੀ ਿਸਉ ਕਤਬੇ ॥੨॥ ਸੰਕਰ ੁ ਮਉਿਲਓ ਜੋਗ ਿਧਆਨ ॥ ਕਬੀਰ ਕੋ ਸੁਆਮੀ ਸਭ ਸਮਾਨ ॥੩॥੧॥ ਪਿੰਡਤਜਨ ਮਾਤੇ ਪਿੜ ਪੁਰਾਨ ॥ ਜੋਗੀ ਮਾਤੇ ਜੋਗ ਿਧਆਨ ॥ ਸੰਿਨਆਸੀ ਮਾਤੇ ਅਹੰਮੇਵ ॥ ਤਪਸੀ ਮਾਤੇ ਤਪ ਕੈ ਭੇਵ॥੧॥ ਸਭ ਮਦ ਮਾਤੇ ਕੋਊ ਨ ਜਾਗ ॥ ਸੰਗ ਹੀ ਚਰੋ ਘਰ ੁਮੁਸਨ ਲਾਗ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾਗੈ ਸੁਕਦੇਉ ਅਰ ੁਅਕੂਰ ੁ॥

1194 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਣਵੰਤੁ ਜਾਗੈ ਧਿਰ ਲੰਕੂਰ ੁ॥ ਸੰਕਰ ੁਜਾਗੈ ਚਰਨ ਸੇਵ ॥ ਕਿਲ ਜਾਗੇ ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਵ ॥੨॥ ਜਾਗਤ ਸੋਵਤ ਬਹੁਪਰ੍ਕਾਰ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਗੈ ਸੋਈ ਸਾਰ ੁ ॥ ਇਸੁ ਦੇਹੀ ਕੇ ਅਿਧਕ ਕਾਮ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਭਿਜ ਰਾਮ ਨਾਮ ॥੩॥੨॥ਜੋਇ ਖਸਮੁ ਹੈ ਜਾਇਆ ॥ ਪੂਿਤ ਬਾਪੁ ਖਲੇਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁ ਸਰ੍ਵਣਾ ਖੀਰ ੁ ਿਪਲਾਇਆ ॥੧॥ ਦਖੇਹ ੁਲਗੋਾ ਕਿਲ ਕੋਭਾਉ ॥ ਸੁਿਤ ਮੁਕਲਾਈ ਅਪਨੀ ਮਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਗਾ ਿਬਨੁ ਹਰੁੀਆ ਮਾਰਤਾ ॥ ਬਦਨੈ ਿਬਨੁ ਿਖਰ ਿਖਰਹਾਸਤਾ ॥ ਿਨਦਰ੍ਾ ਿਬਨੁ ਨਰ ੁਪੈ ਸੋਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਬਾਸਨ ਖੀਰ ੁ ਿਬਲਵੋੈ ॥੨॥ ਿਬਨੁ ਅਸਥਨ ਗਊ ਲਵੇਰੀ ॥ ਪੈਡੇ ਿਬਨੁਬਾਟ ਘਨੇਰੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਟ ਨ ਪਾਈ ॥ ਕਹ ੁਕਬੀਰ ਸਮਝਾਈ ॥੩॥੩॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਪਠਾਏ ਪੜਨ ਸਾਲ ॥ਸੰਿਗ ਸਖਾ ਬਹ ੁ ਲੀਏ ਬਾਲ ॥ ਮੋ ਕਉ ਕਹਾ ਪੜਾਵਿਸ ਆਲ ਜਾਲ ॥ ਮਰੇੀ ਪਟੀਆ ਿਲਿਖ ਦਹੇ ੁ ਸਰ੍ੀ ਗਪਾਲ॥੧॥ ਨਹੀ ਛੋਡਉ ਰੇ ਬਾਬਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ॥ ਮਰੇੋ ਅਉਰ ਪੜਨ ਿਸਉ ਨਹੀ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਡੈ ਮਰਕੈਕਿਹਓ ਜਾਇ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਬੁਲਾਏ ਬਿੇਗ ਧਾਇ ॥ ਤੂ ਰਾਮ ਕਹਨ ਕੀ ਛੋਡੁ ਬਾਿਨ ॥ ਤੁਝ ੁਤੁਰਤੁ ਛਡਾਊ ਮੇਰ ੋਕਿਹਓਮਾਿਨ ॥੨॥ ਮੋ ਕਉ ਕਹਾ ਸਤਾਵਹ ੁ ਬਾਰ ਬਾਰ ॥ ਪਰ੍ਿਭ ਜਲ ਥਲ ਿਗਿਰ ਕੀਏ ਪਹਾਰ ॥ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ਨ ਛਡੋਉਗੁਰਿਹ ਗਾਿਰ ॥ ਮੋ ਕਉ ਘਾਿਲ ਜਾਿਰ ਭਾਵੈ ਮਾਿਰ ਡਾਿਰ ॥੩॥ ਕਾਿਢ ਖੜਗੁ ਕੋਿਪਓ ਿਰਸਾਇ ॥ ਤੁਝ ਰਾਖਨਹਾਰੋਮਿੋਹ ਬਤਾਇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਥਭੰ ਤੇ ਿਨਕਸੇ ਕੈ ਿਬਸਥਾਰ ॥ ਹਰਨਾਖਸੁ ਛੇਿਦਓ ਨਖ ਿਬਦਾਰ ॥੪॥ ਓਇ ਪਰਮ ਪੁਰਖਦਵੇਾਿਧ ਦੇਵ ॥ ਭਗਿਤ ਹੇਿਤ ਨਰਿਸੰਘ ਭੇਵ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਕੋ ਲਖੈ ਨ ਪਾਰ ॥ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਉਧਾਰੇ ਅਿਨਕ ਬਾਰ॥੫॥੪॥ ਇਸੁ ਤਨ ਮਨ ਮਧੇ ਮਦਨ ਚਰੋ ॥ ਿਜਿਨ ਿਗਆਨ ਰਤਨੁ ਿਹਿਰ ਲੀਨ ਮਰੋ ॥ ਮੈ ਅਨਾਥੁ ਪਰ੍ਭ ਕਹਉਕਾਿਹ ॥ ਕੋ ਕੋ ਨ ਿਬਗੂਤੋ ਮੈ ਕੋ ਆਿਹ ॥੧॥ ਮਾਧਉ ਦਾਰਨੁ ਦੁਖੁ ਸਿਹਓ ਨ ਜਾਇ ॥ ਮਰੇੋ ਚਪਲ ਬੁਿਧ ਿਸਉ ਕਹਾਬਸਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਨਕ ਸਨੰਦਨ ਿਸਵ ਸੁਕਾਿਦ ॥ ਨਾਿਭ ਕਮਲ ਜਾਨੇ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦ ॥ ਕਿਬ ਜਨ ਜੋਗੀਜਟਾਧਾਿਰ ॥ ਸਭ ਆਪਨ ਅਉਸਰ ਚਲੇ ਸਾਿਰ ॥੨॥ ਤੂ ਅਥਾਹ ੁਮਿੋਹ ਥਾਹ ਨਾਿਹ ॥ ਪਰ੍ਭ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਦੁਖੁ ਕਹਉਕਾਿਹ ॥ ਮੋਰੋ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਆਿਥ ਧੀਰ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਗੁਨ ਰਉ ਕਬੀਰ ॥੩॥੫॥ ਨਾਇਕੁ ਏਕੁ ਬਨਜਾਰੇਪਾਚ ॥ ਬਰਧ ਪਚੀਸਕ ਸਗੰੁ ਕਾਚ ॥ ਨਉ ਬਹੀਆਂ ਦਸ ਗੋਿਨ ਆਿਹ ॥ ਕਸਿਨ ਬਹਤਿਰ ਲਾਗੀ ਤਾਿਹ ॥੧॥ ਮਿੋਹ

1195 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਐਸੇ ਬਨਜ ਿਸਉ ਨਹੀਨ ਕਾਜ ੁ ॥ ਿਜਹ ਘਟੈ ਮਲੂੁ ਿਨਤ ਬਢੈ ਿਬਆਜੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਤ ਸੂਤ ਿਮਿਲ ਬਨਜੁਕੀਨ ॥ ਕਰਮ ਭਾਵਨੀ ਸੰਗ ਲੀਨ ॥ ਤੀਿਨ ਜਗਾਤੀ ਕਰਤ ਰਾਿਰ ॥ ਚਲੋ ਬਨਜਾਰਾ ਹਾਥ ਝਾਿਰ ॥੨॥ ਪੂਜੰੀਿਹਰਾਨੀ ਬਨਜੁ ਟੂਟ ॥ ਦਹ ਿਦਸ ਟ ਡੋ ਗਇਓ ਫਿੂਟ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਮਨ ਸਰਸੀ ਕਾਜ ॥ ਸਹਜ ਸਮਾਨੋ ਤਭਰਮ ਭਾਜ ॥੩॥੬॥

ਬਸੰਤੁ ਿਹੰਡੋਲੁ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਮਾਤਾ ਜੂਠੀ ਿਪਤਾ ਭੀ ਜੂਠਾ ਜੂਠੇ ਹੀ ਫਲ ਲਾਗੇ ॥ਆਵਿਹ ਜੂਠੇ ਜਾਿਹ ਭੀ ਜੂਠੇ ਜੂਠੇ ਮਰਿਹ ਅਭਾਗੇ ॥੧॥ ਕਹ ੁਪਿੰਡਤ ਸੂਚਾ ਕਵਨੁ ਠਾਉ ॥ ਜਹ ਬਿੈਸ ਹਉ ਭੋਜਨੁਖਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਹਬਾ ਜੂਠੀ ਬਲੋਤ ਜੂਠਾ ਕਰਨ ਨੇਤਰ੍ ਸਿਭ ਜੂਠੇ ॥ ਇੰਦਰ੍ੀ ਕੀ ਜੂਿਠ ਉਤਰਿਸ ਨਾਹੀਬਰ੍ਹਮ ਅਗਿਨ ਕੇ ਲੂਠੇ ॥੨॥ ਅਗਿਨ ਭੀ ਜੂਠੀ ਪਾਨੀ ਜੂਠਾ ਜੂਠੀ ਬਿੈਸ ਪਕਾਇਆ ॥ ਜੂਠੀ ਕਰਛੀ ਪਰੋਸਨਲਾਗਾ ਜੂਠੇ ਹੀ ਬਿੈਠ ਖਾਇਆ ॥੩॥ ਗੋਬਰ ੁ ਜੂਠਾ ਚਉਕਾ ਜੂਠਾ ਜੂਠੀ ਦੀਨੀ ਕਾਰਾ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਤਈੇ ਨਰਸੂਚੇ ਸਾਚੀ ਪਰੀ ਿਬਚਾਰਾ ॥੪॥੧॥੭॥ਰਾਮਾਨੰਦ ਜੀ ਘਰ ੁ ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਕਤ ਜਾਈਐ ਰੇ ਘਰ ਲਾਗੋ ਰਗੰੁ ॥ ਮੇਰਾਿਚਤੁ ਨ ਚਲੈ ਮਨੁ ਭਇਓ ਪੰਗੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਕ ਿਦਵਸ ਮਨ ਭਈ ਉਮੰਗ ॥ ਘਿਸ ਚੰਦਨ ਚੋਆ ਬਹ ੁਸੁਗੰਧ ॥ਪੂਜਨ ਚਾਲੀ ਬਰ੍ਹਮ ਠਾਇ ॥ ਸੋ ਬਰ੍ਹਮੁ ਬਤਾਇਓ ਗੁਰ ਮਨ ਹੀ ਮਾਿਹ ॥੧॥ ਜਹਾ ਜਾਈਐ ਤਹ ਜਲ ਪਖਾਨ ॥ਤੂ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਹੈ ਸਭ ਸਮਾਨ ॥ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਭ ਦਖੇੇ ਜੋਇ ॥ ਊਹ ਤਉ ਜਾਈਐ ਜਉ ਈਹ ਨ ਹੋਇ ॥੨॥ਸਿਤਗੁਰ ਮੈ ਬਿਲਹਾਰੀ ਤੋਰ ॥ ਿਜਿਨ ਸਕਲ ਿਬਕਲ ਭਰ੍ਮ ਕਾਟੇ ਮਰੋ ॥ ਰਾਮਾਨਦੰ ਸੁਆਮੀ ਰਮਤ ਬਰ੍ਹਮ ॥ ਗੁਰਕਾ ਸਬਦੁ ਕਾਟੈ ਕੋਿਟ ਕਰਮ ॥੩॥੧॥ਬਸੰਤੁ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਸਾਿਹਬੁ ਸੰਕਟਵੈ ਸੇਵਕੁ ਭਜੈ ॥ ਿਚਰੰਕਾਲ ਨ ਜੀਵੈਦੋਊ ਕੁਲ ਲਜੈ ॥੧॥ ਤੇਰੀ ਭਗਿਤ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਵੈ ਲਗੋੁ ਹਸੈ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮੇਰੇ ਹੀਅਰੇ ਬਸੈਂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜੈਸੇ ਅਪਨੇ ਧਨਿਹ ਪਰ੍ਾਨੀ ਮਰਨੁ ਮ ਡੈ ॥ ਤੈਸੇ ਸੰਤ ਜਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨ ਛਾਡੈਂ ॥੨॥ ਗੰਗਾ ਗਇਆ ਗੋਦਾਵਰੀ

1196 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੰਸਾਰ ਕੇ ਕਾਮਾ ॥ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਹੋਇ ਤ ਸੇਵਕੁ ਨਾਮਾ ॥੩॥੧॥ ਲੋਭ ਲਹਿਰ ਅਿਤ ਨੀਝਰ ਬਾਜੈ ॥ਕਾਇਆ ਡੂਬੈ ਕੇਸਵਾ ॥੧॥ ਸੰਸਾਰ ੁ ਸਮੁਦੰੇ ਤਾਿਰ ਗਿਬੰਦੇ ॥ ਤਾਿਰ ਲੈ ਬਾਪ ਬੀਠੁਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਲਬੜੇਾ ਹਉ ਖੇਿਵ ਨ ਸਾਕਉ ॥ ਤਰੇਾ ਪਾਰ ੁਨ ਪਾਇਆ ਬੀਠੁਲਾ ॥੨॥ ਹੋਹ ੁਦਇਆਲੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮੇਿਲ ਤੂ ਮੋ ਕਉ ॥ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੇ ਕੇਸਵਾ ॥੩॥ ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਹਉ ਤਿਰ ਭੀ ਨ ਜਾਨਉ ॥ ਮੋ ਕਉ ਬਾਹ ਦਿੇਹ ਬਾਹ ਦੇਿਹ ਬੀਠੁਲਾ ॥੪॥੨॥ ਸਹਜ ਅਵਿਲ ਧਿੂੜ ਮਣੀ ਗਾਡੀ ਚਾਲਤੀ ॥ ਪੀਛੈ ਿਤਨਕਾ ਲੈ ਕਿਰ ਹ ਕਤੀ ॥੧॥ ਜੈਸੇ ਪਨਕਤ ਥਰ੍ੂਿਟਿਟਹ ਕਤੀ ॥ ਸਿਰ ਧੋਵਨ ਚਾਲੀ ਲਾਡੁਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧੋਬੀ ਧੋਵੈ ਿਬਰਹ ਿਬਰਾਤਾ ॥ ਹਿਰ ਚਰਨ ਮੇਰਾ ਮਨੁਰਾਤਾ ॥੨॥ ਭਣਿਤ ਨਾਮਦੇਉ ਰਿਮ ਰਿਹਆ ॥ ਅਪਨੇ ਭਗਤ ਪਰ ਕਿਰ ਦਇਆ ॥੩॥੩॥

ਬਸੰਤੁ ਬਾਣੀ ਰਿਵਦਾਸ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤੁਝਿਹ ਸੁਝਤੰਾ ਕਛੂ ਨਾਿਹ ॥ ਪਿਹਰਾਵਾ ਦਖੇੇ ਊਿਭ ਜਾਿਹ ॥ ਗਰਬਵਤੀ ਕਾ ਨਾਹੀ ਠਾਉ ॥ ਤਰੇੀ ਗਰਦਿਨ ਊਪਿਰਲਵੈ ਕਾਉ ॥੧॥ ਤੂ ਕ ਇ ਗਰਬਿਹ ਬਾਵਲੀ ॥ ਜੈਸੇ ਭਾਦਉ ਖੂੰਬਰਾਜੁ ਤੂ ਿਤਸ ਤੇ ਖਰੀ ਉਤਾਵਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜੈਸੇ ਕੁਰਕੰ ਨਹੀ ਪਾਇਓ ਭੇਦੁ ॥ ਤਿਨ ਸੁਗੰਧ ਢਢੂੈ ਪਰ੍ਦਸੇੁ ॥ ਅਪ ਤਨ ਕਾ ਜ ੋ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਿਤਸੁ ਨਹੀਜਮਕੰਕਰ ੁਕਰੇ ਖੁਆਰ ੁ॥੨॥ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਕਾ ਕਰਿਹ ਅਹਕੰਾਰ ੁ॥ ਠਾਕੁਰ ੁਲਖੇਾ ਮਗਨਹਾਰ ੁ॥ ਫੇੜੇ ਕਾ ਦੁਖੁ ਸਹੈਜੀਉ ॥ ਪਾਛੇ ਿਕਸਿਹ ਪੁਕਾਰਿਹ ਪੀਉ ਪੀਉ ॥੩॥ ਸਾਧੂ ਕੀ ਜਉ ਲਿੇਹ ਓਟ ॥ ਤਰੇੇ ਿਮਟਿਹ ਪਾਪ ਸਭ ਕੋਿਟ ਕੋਿਟ ॥ਕਿਹ ਰਿਵਦਾਸ ਜ ਜਪੈ ਨਾਮੁ ॥ ਿਤਸੁ ਜਾਿਤ ਨ ਜਨਮੁ ਨ ਜੋਿਨ ਕਾਮੁ ॥੪॥੧॥

ਬਸੰਤੁ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੁਰਹ ਕੀ ਜੈਸੀ ਤਰੇੀ ਚਾਲ ॥ ਤੇਰੀ ਪੂਛੰਟ ਊਪਿਰ ਝਮਕ ਬਾਲ ॥੧॥ ਇਸ ਘਰ ਮਿਹ ਹੈ ਸੁ ਤੂ ਢੂਿੰਢ ਖਾਿਹ ॥ਅਉਰ ਿਕਸ ਹੀ ਕੇ ਤੂ ਮਿਤ ਹੀ ਜਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਾਕੀ ਚਾਟਿਹ ਚਨੂੁ ਖਾਿਹ ॥ ਚਾਕੀ ਕਾ ਚੀਥਰਾ ਕਹਲੈ ਜਾਿਹ ॥੨॥ ਛੀਕੇ ਪਰ ਤੇਰੀ ਬਹਤੁੁ ਡੀਿਠ ॥ ਮਤੁ ਲਕਰੀ ਸੋਟਾ ਤਰੇੀ ਪਰੈ ਪੀਿਠ ॥੩॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰਭੋਗ ਭਲੇ ਕੀਨ ॥ ਮਿਤ ਕੋਊ ਮਾਰੈ ਈਂਟ ਢੇਮ ॥੪॥੧॥

1197 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਸਾਰਗ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਅਪੁਨੇ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਹਉ ਚੇਰੀ ॥ ਚਰਨ ਗਹੇ ਜਗਜੀਵਨ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਿਨਬੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੂਰਨਪਰਮ ਜੋਿਤ ਪਰਮੇਸਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਾਨ ਹਮਾਰੇ ॥ ਮਹੋਨ ਮੋਿਹ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੇਰਾ ਸਮਝਿਸ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੧॥ਮਨਮਖੁ ਹੀਨ ਹਛੋੀ ਮਿਤ ਝਠੂੀ ਮਿਨ ਤਿਨ ਪੀਰ ਸਰੀਰੇ ॥ ਜਬ ਕੀ ਰਾਮ ਰੰਗੀਲੈ ਰਾਤੀ ਰਾਮ ਜਪਤ ਮਨ ਧੀਰੇ॥੨॥ ਹਉਮੈ ਛੋਿਡ ਭਈ ਬੈਰਾਗਿਨ ਤਬ ਸਾਚੀ ਸੁਰਿਤ ਸਮਾਨੀ ॥ ਅਕੁਲ ਿਨਰਜੰਨ ਿਸਉ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆਿਬਸਰੀ ਲਾਜ ਲਕਾਨੀ ॥੩॥ ਭੂਰ ਭਿਵਖ ਨਾਹੀ ਤੁਮ ਜੈਸੇ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਰਤੀਸੋਹਾਗਿਨ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਭਤਾਰਾ ॥੪॥੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਰਹੀਐ ਦੁਖੁ ਿਬਆਪੈ ॥ਿਜਹਵਾ ਸਾਦੁ ਨ ਫੀਕੀ ਰਸ ਿਬਨੁ ਿਬਨੁ ਪਰ੍ਭ ਕਾਲੁ ਸੰਤਾਪੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਲਗੁ ਦਰਸੁ ਨ ਪਰਸੈ ਪਰ੍ੀਤਮਤਬ ਲਗੁ ਭੂਖ ਿਪਆਸੀ ॥ ਦਰਸਨੁ ਦਖੇਤ ਹੀ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਜਲ ਰਿਸ ਕਮਲ ਿਬਗਾਸੀ ॥੧॥ ਊਨਿਵਘਨਹਰ ੁਗਰਜੈ ਬਰਸੈ ਕੋਿਕਲ ਮੋਰ ਬਰੈਾਗੈ ॥ ਤਰਵਰ ਿਬਰਖ ਿਬਹਗੰ ਭੁਇਅੰਗਮ ਘਿਰ ਿਪਰ ੁਧਨ ਸੋਹਾਗੈ ॥੨॥ਕੁਿਚਲ ਕੁਰਿੂਪ ਕੁਨਾਿਰ ਕੁਲਖਨੀ ਿਪਰ ਕਾ ਸਹਜੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਹਿਰ ਰਸ ਰੰਿਗ ਰਸਨ ਨਹੀ ਿਤਰ੍ਪਤੀ ਦੁਰਮਿਤਦੂਖ ਸਮਾਿਨਆ ॥੩॥ ਆਇ ਨ ਜਾਵੈ ਨਾ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈ ਨਾ ਦੁਖ ਦਰਦ ੁ ਸਰੀਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਤੇ ਸਹਜ ਸੁਹੇਲੀਪਰ੍ਭ ਦੇਖਤ ਹੀ ਮਨੁ ਧੀਰੇ ॥੪॥੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦੂਿਰ ਨਾਹੀ ਮੇਰ ੋ ਪਰ੍ਭੁ ਿਪਆਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਿਨ

1198 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੇੋ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਹਿਰ ਪਾਏ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਨ ਿਬਿਧ ਹਿਰ ਿਮਲੀਐ ਵਰ ਕਾਮਿਨ ਧਨਸੋਹਾਗੁ ਿਪਆਰੀ ॥ ਜਾਿਤ ਬਰਨ ਕੁਲ ਸਹਸਾ ਚਕੂਾ ਗੁਰਮਿਤ ਸਬਿਦ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥ ਿਜਸੁ ਮਨੁ ਮਾਨੈਅਿਭਮਾਨੁ ਨ ਤਾ ਕਉ ਿਹੰਸਾ ਲੋਭੁ ਿਵਸਾਰੇ ॥ ਸਹਿਜ ਰਵੈ ਵਰ ੁ ਕਾਮਿਣ ਿਪਰ ਕੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰੰਿਗ ਸਵਾਰੇ ॥੨॥ਜਾਰਉ ਐਸੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕੁਟੰਬ ਸਨਬੰਧੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰੀ ॥ ਿਜਸੁ ਅਤੰਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਰਾਮ ਰਸੁ ਨਾਹੀ ਦੁਿਬਧਾਕਰਮ ਿਬਕਾਰੀ ॥੩॥ ਅੰਤਿਰ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਿਹਤ ਕੌ ਦੁਰੈ ਨ ਲਾਲ ਿਪਆਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁਅਮਲੋਕੁ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਅੰਤਿਰ ਧਾਰੀ ॥੪॥੩॥

ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਮ ਧੂਿਰ ॥ ਿਮਿਲ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੰਤੁ ਿਮਲੈ ਸ ਿਤ ਪਾਈਐ ਿਕਲਿਵਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਸਿਭ ਦੂਿਰ ॥ ਆਤਮ ਜੋਿਤ ਭਈ ਪਰਫਿੂਲਤਪੁਰਖੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਦੇਿਖਆ ਹਜੂਿਰ ॥੧॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਾਈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਗ ਨਾਏ ਧੂਿਰ ॥੨॥ ਦਰੁਮਿਤ ਿਬਕਾਰ ਮਲੀਨ ਮਿਤ ਹੋਛੀਿਹਰਦਾ ਕੁਸਧੁੁ ਲਾਗਾ ਮਹੋ ਕੂਰ ੁ॥ ਿਬਨੁ ਕਰਮਾ ਿਕਉ ਸੰਗਿਤ ਪਾਈਐ ਹਉਮੈ ਿਬਆਿਪ ਰਿਹਆ ਮਨੁ ਝੂਿਰ ॥੩॥ਹੋਹ ੁ ਦਇਆਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਹਿਰ ਜੀ ਮਾਗਉ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਗ ਧਿੂਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਤੁ ਿਮਲੈ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਜਨੁਹਿਰ ਭੇਿਟਆ ਰਾਮੁ ਹਜੂਿਰ ॥੪॥੧॥ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੋਿਬਦੰ ਚਰਨਨ ਕਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥ ਭਵਜਲੁਜਗਤੁ ਨ ਜਾਈ ਤਰਣਾ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਹਰਦੈ ਪਰ੍ਤੀਿਤ ਬਨੀ ਪਰ੍ਭ ਕੇਰੀ ਸੇਵਾਸੁਰਿਤ ਬੀਚਾਰੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਿਹਰਦੈ ਸਰਬ ਕਲਾ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥੧॥ ਪਰ੍ਭੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁਰਿਵਆ ਸਰ੍ਬ ਠਾਈ ਮਿਨ ਤਿਨ ਅਲਖ ਅਪਾਰੀ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾਲ ਭਏ ਤਬ ਪਾਇਆ ਿਹਰਦੈ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੀ॥੨॥ ਅੰਤਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਰਬ ਧਰਣੀਧਰ ਸਾਕਤ ਕਉ ਦੂਿਰ ਭਇਆ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਲਤ ਨ ਕਬਹੂਬੂਝਿਹ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੩॥ ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਵਿਹ ਗੁਿਰ ਿਕੰਚਤ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਨ

1199 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਉ ਨਦਿਰ ਭਈ ਹ ੈ ਿਤਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੪॥੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਦੇਹੁਿਪਆਰੇ ॥ ਿਜਨ ਊਪਿਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਿਤਨ ਕੇ ਕਾਜ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ੋਜਨ ਦੀਨ ਭਏ ਗੁਰਆਗੈ ਿਤਨ ਕੇ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਗੁਰ ਆਗੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਵਾਰੇ ॥੧॥ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਰਸਨਾ ਰਸੁ ਗਾਵਿਹ ਰਸੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਚੀਿਨਆ ਓਇ ਪਾਵਿਹਮਖੋ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਚਲਾ ਮਿਤ ਿਜਸ ੁਿਦਰ੍ੜਤਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥ ਿਤਸੁ ਆਗੈ ਜੀਉ ਦੇਵਉਅਪੁਨਾ ਹਉ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਬਿਲਹਾਰੇ ॥੩॥ ਮਨਮਖੁ ਭਰ੍ਿਮ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਾਗੇ ਅਤੰਿਰ ਅਿਗਆਨ ਗੁਬਾਰੇ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁਦਾਤਾ ਨਦਿਰ ਨ ਆਵੈ ਨਾ ਉਰਵਾਿਰ ਨ ਪਾਰੇ ॥੪॥ ਸਰਬੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਵਆ ਸੁਆਮੀ ਸਰਬ ਕਲਾਕਲ ਧਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸੁ ਕਹਤ ਹੈ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਲੇਹ ੁਉਬਾਰੇ ॥੫॥੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੋਿਬਦਕੀ ਐਸੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਰੇ ਸੁ ਸਿਤ ਕਿਰ ਮਾਨਹ ੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਰਹਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਗੋਿਬਦ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗੀ ਅਿਤ ਮੀਠੀ ਅਵਰ ਿਵਸਿਰ ਸਭ ਜਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਜਬ ਗੁਣ ਗਾਇ ਤਬ ਹੀ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤੈ ਸ ਿਤ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾਲਭਏ ਤਬ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥੨॥ ਮਿਤ ਪਰ੍ਗਾਸ ਭਈ ਹਿਰ ਿਧਆਇਆ ਿਗਆਿਨ ਤਿਤ ਿਲਵਲਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਜੋਿਤ ਪਰ੍ਗਟੀ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਹਿਰ ਸਹਿਜ ਸਮਾਿਧ ਲਗਾਇ ॥੩॥ ਿਹਰਦੈ ਕਪਟ ੁ ਿਨਤ ਕਪਟੁਕਮਾਵਿਹ ਮੁਖਹ ੁਹਿਰ ਹਿਰ ਸੁਣਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਲੋਭੁ ਮਹਾ ਗੁਬਾਰਾ ਤੁਹ ਕੂਟੈ ਦਖੁ ਖਾਇ ॥੪॥ ਜਬ ਸੁਪਰ੍ਸਨੰ ਭਏਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਰਚਾ ਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਿਨਰਜੰਨੁ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥੫॥੪॥ ਸਾਰਗਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਮਨੁ ਮਾਨੀ ॥ ਮਰੇੈ ਹੀਅਰੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਈ ਮਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਥਾਸੁਖਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹੋਵਹ ੁ ਜਨ ਊਪਿਰ ਜਨ ਦੇਵਹ ੁ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਿਮਿਲਹਿਰ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਮਿਨ ਤਿਨ ਮੀਠ ਲਗਾਨੀ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੈ ਰੰਿਗ ਰਤੇ ਬੈਰਾਗੀ ਿਜਨ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁਪਛਾਨੀ ॥ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਿਮਿਲਆ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਚਕੂੀ ਆਵਣ ਜਾਨੀ ॥੨॥ ਨਣੈੀ ਿਬਰਹ ੁ ਦਖੇਾ ਪਰ੍ਭ

1200 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਆਮੀ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨੀ ॥ ਸਰ੍ਵਣੀ ਕੀਰਤਨੁ ਸੁਨਉ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਾਨੀ ॥੩॥ਪੰਚ ਜਨਾ ਗੁਿਰ ਵਸਗਿਤ ਆਣੇ ਤਉ ਉਨਮਿਨ ਨਾਿਮ ਲਗਾਨੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ਹਿਰਰਾਮੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਨੀ ॥੪॥੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਪੜ ਸਾਰ ੁ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਥਰੁਨਹੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ੁ ਿਨਹਫਲ ਸਭੁ ਿਬਸਥਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਕਆ ਲੀਜੈ ਿਕਆ ਤਜੀਐ ਬਉਰੇ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋਛਾਰ ੁ ॥ ਿਜਸੁ ਿਬਿਖਆ ਕਉ ਤੁਮ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰ ਜਾਨਹ ੁ ਸਾ ਛਾਿਡ ਜਾਹ ੁ ਿਸਿਰ ਭਾਰ ੁ ॥੧॥ ਿਤਲੁ ਿਤਲੁ ਪਲੁਪਲੁ ਅਉਧ ਫਿੁਨ ਘਾਟੈ ਬੂਿਝ ਨ ਸਕੈ ਗਵਾਰ ੁ ॥ ਸੋ ਿਕਛੁ ਕਰੈ ਿਜ ਸਾਿਥ ਨ ਚਾਲੈ ਇਹ ੁ ਸਾਕਤ ਕਾ ਆਚਾਰੁ॥੨॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ਿਮਲੁ ਬਉਰੇ ਤਉ ਪਾਵਿਹ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਸਤਸੰਗ ਸੁਖੁ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਆਜਾਇ ਪੂਛਹ ੁ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥੩॥ ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਸਭੈ ਕੋਊ ਚਾਲ ੈ ਝੂਠੁ ਛੋਿਡ ਜਾਇ ਪਾਸਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਤੰਸਦਾ ਿਥਰ ੁਿਨਹਚਲੁ ਿਜਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰ ੁ॥੪॥੬॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੩ ਦਪੁਦਾ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਾਹੇ ਪੂਤ ਝਗਰਤ ਹਉ ਸੰਿਗ ਬਾਪ ॥ ਿਜਨ ਕੇ ਜਣੇ ਬਡੀਰੇ ਤੁਮ ਹਉ ਿਤਨ ਿਸਉ ਝਗਰਤ ਪਾਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਜਸੁ ਧਨ ਕਾ ਤੁਮ ਗਰਬੁ ਕਰਤ ਹਉ ਸੋ ਧਨੁ ਿਕਸਿਹ ਨ ਆਪ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹ ਛੋਿਡ ਜਾਇ ਿਬਿਖਆ ਰਸੁ ਤਉਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਪ ॥੧॥ ਜ ੋ ਤੁਮਰੇ ਪਰ੍ਭ ਹੋਤੇ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਿਤਨ ਕੇ ਜਾਪਹ ੁਜਾਪ ॥ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰਤ ਨਾਨਕ ਜਨਤੁਮ ਕਉ ਜਉ ਸੁਨਹ ੁਤਉ ਜਾਇ ਸੰਤਾਪ ॥੨॥੧॥੭॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੫ ਦੁਪਦੇ ਪੜਤਾਲ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਿਪ ਮਨ ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਦੀਸਰੋ ਜਗਜੀਵਨੋ ਮਨਮੋਹਨ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਗੀ ਮੈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਟੇਕ ਸਭ ਿਦਨਸੁਸਭ ਰਾਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਿਨਕ ਅਿਨਕ ਅਿਨਕ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਸੁਕ ਨਾਰਦ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕ ਤਵਗੁਨ ਸੁਆਮੀ ਗਿਨਨ ਨ ਜਾਿਤ ॥ ਤੂ ਹਿਰ ਬੇਅੰਤੁ ਤੂ ਹਿਰ ਬੇਅੰਤੁ ਤੂ ਹਿਰ ਸੁਆਮੀ ਤੂ ਆਪੇ ਹੀ ਜਾਨਿਹ ਆਪਨੀਭ ਿਤ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੈ ਿਨਕਿਟ ਿਨਕਿਟ ਹਿਰ ਿਨਕਟ ਹੀ ਬਸਤੇ ਤੇ ਹਿਰ ਕੇ ਜਨ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਭਗਾਤ ॥ ਤੇ ਹਿਰ ਕੇ

1201 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਨ ਹਿਰ ਿਸਉ ਰਿਲ ਿਮਲੇ ਜੈਸੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਲਲੈ ਸਲਲ ਿਮਲਾਿਤ ॥੨॥੧॥੮॥ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪਮਨ ਨਰਹਰੇ ਨਰਹਰ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਸਗਲ ਦੇਵ ਦਵੇਾ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਮੋਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਜਤੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਗੁਨ ਗਾਵਤੇ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵਤੇ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵਤੇ ਿਤਤੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਵਾਜੇ ਪੰਚ ਸਬਦ ਵਡ ਭਾਗਮਥੋਰਾ ॥ ਿਤਨ ਜਨ ਕੇ ਸਿਭ ਪਾਪ ਗਏ ਸਿਭ ਦੋਖ ਗਏ ਸਿਭ ਰੋਗ ਗਏ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮੋਹ ੁਅਿਭਮਾਨੁ ਗਏ ਿਤਨਜਨ ਕੇ ਹਿਰ ਮਾਿਰ ਕਢੇ ਪੰਚ ਚੋਰਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਰਾਮ ਬੋਲਹ ੁ ਹਿਰ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਕੇ ਜਨ ਸਾਧ ੂ ਜਗਦੀਸੁ ਜਪਹੁਮਿਨ ਬਚਿਨ ਕਰਿਮ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਰਾਧੂ ਹਿਰ ਕੇ ਜਨ ਸਾਧੂ ॥ ਹਿਰ ਰਾਮ ਬਿੋਲ ਹਿਰ ਰਾਮ ਬੋਿਲ ਸਿਭ ਪਾਪਗਵਾਧੂ ॥ ਿਨਤ ਿਨਤ ਜਾਗਰਣੁ ਕਰਹ ੁ ਸਦਾ ਸਦਾ ਆਨੰਦੁ ਜਿਪ ਜਗਦੀਸਰਾ ॥ ਮਨ ਇਛੇ ਫਲ ਪਾਵਹ ੁ ਸਭੈਫਲ ਪਾਵਹ ੁ ਧਰਮੁ ਅਰਥੁ ਕਾਮ ਮੋਖੁ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਮਲੇ ਹਿਰ ਭਗਤ ਤੋਰਾ ॥੨॥੨॥੯॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਮਾਧੋ ਮਧੁਸੂਦਨੋ ਹਿਰ ਸਰ੍ੀਰੰਗੋ ਪਰਮੇਸਰੋ ਸਿਤ ਪਰਮੇਸਰੋ ਪਰ੍ਭੁ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਸਭਦੂਖਨ ਕੋ ਹੰਤਾ ਸਭ ਸੂਖਨ ਕੋ ਦਾਤਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਗੁਨ ਗਾਓ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਘਿਟ ਘਟੇ ਘਿਟ ਬਸਤਾ ਹਿਰਜਿਲ ਥਲੇ ਹਿਰ ਬਸਤਾ ਹਿਰ ਥਾਨ ਥਾਨੰਤਿਰ ਬਸਤਾ ਮੈ ਹਿਰ ਦੇਖਨ ਕੋ ਚਾਓ ੁ ॥ ਕੋਈ ਆਵੈ ਸੰਤੋ ਹਿਰ ਕਾ ਜਨੁਸੰਤੋ ਮੇਰਾ ਪਰ੍ੀਤਮ ਜਨੁ ਸੰਤੋ ਮੋਿਹ ਮਾਰਗੁ ਿਦਖਲਾਵੈ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੇ ਹਉ ਮਿਲ ਮਿਲ ਧੋਵਾ ਪਾਓ ੁ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜਨਕਉ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਸਰਧਾ ਤੇ ਿਮਿਲਆ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ॥ ਮੇਰੈ ਮਿਨ ਤਿਨ ਆਨੰਦ ਭਏ ਮੈਦਿੇਖਆ ਹਿਰ ਰਾਓ ੁ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਿਕਰਪਾ ਭਈ ਹਿਰ ਕੀ ਿਕਰਪਾ ਭਈ ਜਗਦੀਸੁਰ ਿਕਰਪਾ ਭਈ ॥ ਮੈਅਨਿਦਨੋ ਸਦ ਸਦ ਸਦਾ ਹਿਰ ਜਿਪਆ ਹਿਰ ਨਾਓ ੁ ॥੨॥੩॥੧੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਿਨਰਭਉ ॥ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਦਾ ਸਿਤ ॥ ਿਨਰਵੈਰ ੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ॥ ਆਜੂਨੀ ਸੰਭਉ ॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਅਨਿਦਨ ਿਧਆਇ ਿਨਰਕੰਾਰੁਿਨਰਾਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਦਰਸਨ ਕਉ ਹਿਰ ਦਰਸਨ ਕਉ ਕੋਿਟ ਕੋਿਟ ਤੇਤੀਸ ਿਸਧ ਜਤੀ ਜੋਗੀ ਤਟਤੀਰਥ ਪਰਭਵਨ ਕਰਤ ਰਹਤ ਿਨਰਾਹਾਰੀ ॥ ਿਤਨ ਜਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਪਈ ਿਜਨ ਕਉ ਿਕਰਪਾਲ ਹੋਵਤੁਬਨਵਾਰੀ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੇ ਹੋ ਸਤੰ ਭਲੇ ਤੇ ਊਤਮ ਭਗਤ ਭਲੇ ਜੋ ਭਾਵਤ ਹਿਰ ਰਾਮ ਮੁਰਾਰੀ ॥ ਿਜਨ ਕਾ ਅਗੰੁ ਕਰੈ

1202 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੇਾ ਸੁਆਮੀ ਿਤਨ ਕੀ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪੈਜ ਸਵਾਰੀ ॥੨॥੪॥੧੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ਪੜਤਾਲ ॥ ਜਿਪ ਮਨਗੋਿਵੰਦੁ ਹਿਰ ਗੋਿਵੰਦੁ ਗੁਣੀ ਿਨਧਾਨੁ ਸਭ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਕਾ ਪਰ੍ਭੋ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਿਰ ਬੋਿਲ ਹਿਰ ਪੁਰਖੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ਸੋ ਪੀਐ ਿਜਸੁ ਰਾਮੁ ਿਪਆਸੀ ॥ ਹਿਰ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆਕਿਰ ਮੇਲ ੈ ਿਜਸੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂਸੋ ਜਨੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਚਖਾਸੀ ॥੧॥ ਜੋ ਜਨ ਸੇਵਿਹ ਸਦ ਸਦਾ ਮਰੇਾ ਹਿਰਹਰੇ ਿਤਨ ਕਾ ਸਭੁ ਦੂਖੁ ਭਰਮੁ ਭਉ ਜਾਸੀ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਲਏ ਤ ਜੀਵੈ ਿਜਉ ਚਾਿਤਰ੍ਕੁ ਜਿਲ ਪੀਐ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੀ॥੨॥੫॥੧੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਿਸਰੀ ਰਾਮੁ ॥ ਰਾਮ ਰਮਤ ਰਾਮੁ ॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਰਾਮੁ ॥ ਬਲੋਹ ੁਭਈਆਸਦ ਰਾਮ ਰਾਮੁ ਰਾਮੁ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸਰਬਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਆਪੇ ਸਭੁ ਕਰਤਾ ਰਾਮੁ ਆਪੇ ਆਿਪਆਿਪ ਸਭਤੁ ਜਗੇ ॥ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਮਰੇਾ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਇ ਸੋ ਜਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਲਵ ਲਾਗੇ ॥੧॥ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀ ਉਪਮਾ ਦਖੇਹ ੁਹਿਰ ਸੰਤਹ ੁਜੋ ਭਗਤ ਜਨ ਕੀ ਪਿਤ ਰਾਖੈ ਿਵਿਚ ਕਿਲਜੁਗ ਅਗੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਾਅੰਗੁ ਕੀਆ ਮੇਰ ੈਰਾਮ ਰਾਇ ਦੁਸਮਨ ਦੂਖ ਗਏ ਸਿਭ ਭਗੇ ॥੨॥੬॥੧੩॥

ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਿਤਗੁਰ ਮਰੂਿਤ ਕਉ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥ ਅੰਤਿਰ ਿਪਆਸ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਿਜਉ ਜਲ ਕੀ ਸਫਲ ਦਰਸਨੁ ਕਿਦ ਪ ਉ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਾਥਾ ਕੋ ਨਾਥੁ ਸਰਬ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕੁ ਭਗਿਤ ਵਛਲੁ ਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਜਾ ਕਉ ਕੋਇ ਨ ਰਾਖੈ ਪਰ੍ਾਣੀ ਿਤਸੁਤੂ ਦੇਿਹ ਅਸਰਾਉ ॥੧॥ ਿਨਧਿਰਆ ਧਰ ਿਨਗਿਤਆ ਗਿਤ ਿਨਥਾਿਵਆ ਤੂ ਥਾਉ ॥ ਦਹ ਿਦਸ ਜ ਉ ਤਹ ਤੂਸੰਗੇ ਤਰੇੀ ਕੀਰਿਤ ਕਰਮ ਕਮਾਉ ॥੨॥ ਏਕਸੁ ਤੇ ਲਾਖ ਲਾਖ ਤੇ ਏਕਾ ਤਰੇੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਕਿਹ ਨ ਸਕਾਉ ॥ਤੂ ਬੇਅੰਤੁ ਤਰੇੀ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈਐ ਸਭੁ ਤੇਰੋ ਖੇਲੁ ਿਦਖਾਉ ॥੩॥ ਸਾਧਨ ਕਾ ਸਗੰੁ ਸਾਧ ਿਸਉ ਗੋਸਿਟ ਹਿਰਸਾਧਨ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਉ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਇਆ ਹੈ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਦੇਹ ੁ ਦਰਸੁ ਮਿਨ ਚਾਉ ॥੪॥੧॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਨ ॥ ਕਰਤ ਬੁਰਾਈ ਮਾਨੁਖ ਤੇ ਛਪਾਈ ਸਾਖੀ ਭੂਤ ਪਵਾਨ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੈਸਨੌ ਨਾਮੁ ਕਰਤ ਖਟ ਕਰਮਾ ਅੰਤਿਰ ਲੋਭ ਜੂਠਾਨ ॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਕੀ ਿਨੰਦਾ ਕਰਤੇ ਡੂਬੇ ਸਭ

1203 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਿਗਆਨ ॥੧॥ ਕਰਿਹ ਸੋਮ ਪਾਕੁ ਿਹਰਿਹ ਪਰ ਦਰਬਾ ਅਤੰਿਰ ਝਠੂ ਗੁਮਾਨ ॥ ਸਾਸਤਰ੍ ਬੇਦ ਕੀ ਿਬਿਧ ਨਹੀਜਾਣਿਹ ਿਬਆਪੇ ਮਨ ਕੈ ਮਾਨ ॥੨॥ ਸੰਿਧਆ ਕਾਲ ਕਰਿਹ ਸਿਭ ਵਰਤਾ ਿਜਉ ਸਫਰੀ ਦੰਫਾਨ ॥ ਪਰ੍ਭੂ ਭੁਲਾਏਊਝਿੜ ਪਾਏ ਿਨਹਫਲ ਸਿਭ ਕਰਮਾਨ ॥੩॥ ਸੋ ਿਗਆਨੀ ਸੋ ਬੈਸਨੌ ਪਿੜਆ ਿਜਸੁ ਕਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਭਗਵਾਨ ॥ ਓ ੁਿਨਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਉਧਿਰਆ ਸਗਲ ਿਬਸਾਨ ॥੪॥ ਿਕਆ ਹਮ ਕਥਹ ਿਕਛੁ ਕਿਥ ਨਹੀਜਾਣਹ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਬਲਾਨ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕੀ ਧੂਿਰ ਇਕ ਮ ਗਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਇਓ ਸਰਾਨ ॥੫॥੨॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮਰੋੋ ਨਾਚਨੋ ਰਹੋ ॥ ਲਾਲੁ ਰਗੀਲਾ ਸਹਜੇ ਪਾਇਓ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਿਨ ਲਹੋ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਕੁਆਰ ਕੰਿਨਆ ਜੈਸੇ ਸੰਿਗ ਸਹੇਰੀ ਿਪਰ੍ਅ ਬਚਨ ਉਪਹਾਸ ਕਹੋ ॥ ਜਉ ਸੁਿਰਜਨੁ ਿਗਰ੍ਹ ਭੀਤਿਰ ਆਇਓਤਬ ਮੁਖੁ ਕਾਿਜ ਲਜੋ ॥੧॥ ਿਜਉ ਕਿਨਕੋ ਕੋਠਾਰੀ ਚਿੜਓ ਕਬਰ ੋਹੋਤ ਿਫਰੋ ॥ ਜਬ ਤੇ ਸੁਧ ਭਏ ਹੈ ਬਾਰਿਹ ਤਬ ਤੇਥਾਨ ਿਥਰੋ ॥੨॥ ਜਉ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਤਊ ਲਉ ਬਿਜਓ ਮਰੂਤ ਘਰੀ ਪਲੋ ॥ ਬਜਾਵਨਹਾਰ ੋ ਊਿਠ ਿਸਧਾਿਰਓ ਤਬਿਫਿਰ ਬਾਜੁ ਨ ਭਇਓ ॥੩॥ ਜੈਸੇ ਕੁਭੰ ਉਦਕ ਪੂਿਰ ਆਿਨਓ ਤਬ ਓ ੁਹ ੁ ਿਭੰਨ ਿਦਰ੍ਸਟੋ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਕੁਭੰੁ ਜਲੈਮਿਹ ਡਾਿਰਓ ਅਭੰੈ ਅੰਭ ਿਮਲੋ ॥੪॥੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਪੂਛੇ ਿਕਆ ਕਹਾ ॥ ਲੈਨੋ ਨਾਮੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਰਸੁਨੀਕੋ ਬਾਵਰ ਿਬਖੁ ਿਸਉ ਗਿਹ ਰਹਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਿਚਰੰਕਾਲ ਪਾਇਓ ਜਾਤਉ ਕਉਡੀ ਬਦਲਹਾ ॥ਕਾਥੂਰੀ ਕੋ ਗਾਹਕੁ ਆਇਓ ਲਾਿਦਓ ਕਾਲਰ ਿਬਰਖ ਿਜਵਹਾ ॥੧॥ ਆਇਓ ਲਾਭੁ ਲਾਭਨ ਕੈ ਤਾਈ ਮੋਹਿਨਠਾਗਉਰੀ ਿਸਉ ਉਲਿਝ ਪਹਾ ॥ ਕਾਚ ਬਾਦਰੈ ਲਾਲੁ ਖੋਈ ਹੈ ਿਫਿਰ ਇਹ ੁ ਅਉਸਰ ੁ ਕਿਦ ਲਹਾ ॥੨॥ ਸਗਲਪਰਾਧ ਏਕੁ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਠਾਕੁਰ ੁਛੋਡਹ ਦਾਿਸ ਭਜਹਾ ॥ ਆਈ ਮਸਿਟ ਜੜਵਤ ਕੀ ਿਨਆਈ ਿਜਉ ਤਸਕਰ ੁਦਿਰਸ ਿਨਹਾ ॥੩॥ ਆਨ ਉਪਾਉ ਨ ਕੋਊ ਸੂਝੈ ਹਿਰ ਦਾਸਾ ਸਰਣੀ ਪਿਰ ਰਹਾ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਛੁਟੀਐਜਉ ਸਗਲੇ ਅਉਗਨ ਮਿੇਟ ਧਰਹਾ ॥੪॥੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਧੀਿਰ ਰਹੀ ਿਪਰ੍ਅ ਬਹਤੁੁ ਿਬਰਾਿਗਓ ॥ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਆਨੂਪ ਰਗੰ ਰੇ ਿਤਨ ਿਸਉ ਰਚੁੈ ਨ ਲਾਿਗਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਿਪਰ੍ਅ ਿਪਰ੍ਅ ਮੁਿਖਟੇਰਉ ਨੀਦ ਪਲਕ ਨਹੀ ਜਾਿਗਓ ॥ ਹਾਰ ਕਜਰ ਬਸਤਰ੍ ਅਿਨਕ ਸੀਗਾਰ ਰੇ ਿਬਨੁ ਿਪਰ ਸਭੈ ਿਬਖੁ ਲਾਿਗਓ

1204 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਪੂਛਉ ਪੂਛਉ ਦੀਨ ਭ ਿਤ ਕਿਰ ਕੋਊ ਕਹੈ ਿਪਰ੍ਅ ਦਸੇ ਿਗਓ ॥ ਹੀਂਓ ੁਦੇਂਉ ਸਭੁ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਪਉ ਸੀਸੁਚਰਣ ਪਿਰ ਰਾਿਖਓ ॥੨॥ ਚਰਣ ਬੰਦਨਾ ਅਮੋਲ ਦਾਸਰੋ ਦੇਂਉ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਅਰਦਾਿਗਓ ॥ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਮਿੋਹ ਪਰ੍ਭੂ ਿਮਲਾਵਹ ੁ ਿਨਮਖ ਦਰਸੁ ਪੇਖਾਿਗਓ ॥੩॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਭਈ ਤਬ ਭੀਤਿਰ ਆਇਓ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਅਨਿਦਨੁਸੀਤਲਾਿਗਓ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਰਿਸ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ਸਬਦ ੁ ਅਨਾਹਦੁ ਬਾਿਜਓ ॥੪॥੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਮਾਈ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਹਿਰ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਾਧਾ ॥ ਬਚਨੁ ਗੁਰ ੂ ਜ ੋ ਪੂਰੈ ਕਿਹਓ ਮੈ ਛੀਿਕ ਗ ਠਰੀ ਬਾਧਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਨਿਖਅਤਰ੍ ਿਬਨਾਸੀ ਰਿਵ ਸਸੀਅਰ ਬਨੇਾਧਾ ॥ ਿਗਿਰ ਬਸੁਧਾ ਜਲ ਪਵਨਜਾਇਗੋ ਇਿਕ ਸਾਧ ਬਚਨ ਅਟਲਾਧਾ ॥੧॥ ਅੰਡ ਿਬਨਾਸੀ ਜੇਰ ਿਬਨਾਸੀ ਉਤਭੁਜ ਸੇਤ ਿਬਨਾਧਾ ॥ ਚਾਿਰਿਬਨਾਸੀ ਖਟਿਹ ਿਬਨਾਸੀ ਇਿਕ ਸਾਧ ਬਚਨ ਿਨਹਚਲਾਧਾ ॥੨॥ ਰਾਜ ਿਬਨਾਸੀ ਤਾਮ ਿਬਨਾਸੀ ਸਾਤਕੁ ਭੀਬਨੇਾਧਾ ॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟਮਾਨ ਹੈ ਸਗਲ ਿਬਨਾਸੀ ਇਿਕ ਸਾਧ ਬਚਨ ਆਗਾਧਾ ॥੩॥ ਆਪੇ ਆਿਪ ਆਪ ਹੀਆਪੇ ਸਭੁ ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਿਦਖਾਧਾ ॥ ਪਾਇਓ ਨ ਜਾਈ ਕਹੀ ਭ ਿਤ ਰੇ ਪਰ੍ਭੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਲਾਧਾ ॥੪॥੬॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੇਰੈ ਮਿਨ ਬਾਿਸਬੋ ਗੁਰ ਗੋਿਬਦੰ ॥ ਜਹ ਿਸਮਰਨੁ ਭਇਓ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ਤਹ ਨਗਰ ਸੁਖਆਨੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਹ ਬੀਸਰੈ ਠਾਕੁਰ ੁ ਿਪਆਰੋ ਤਹ ਦੂਖ ਸਭ ਆਪਦ ॥ ਜਹ ਗੁਨ ਗਾਇ ਆਨੰਦਮਗੰਲ ਰਪੂ ਤਹ ਸਦਾ ਸੁਖ ਸੰਪਦ ॥੧॥ ਜਹਾ ਸਰ੍ਵਨ ਹਿਰ ਕਥਾ ਨ ਸੁਨੀਐ ਤਹ ਮਹਾ ਭਇਆਨਉਿਦਆਨਦ ॥ ਜਹ ਕੀਰਤਨੁ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਰਸੁ ਤਹ ਸਘਨ ਬਾਸ ਫਲ ਨਦ ॥੨॥ ਿਬਨੁ ਿਸਮਰਨ ਕੋਿਟ ਬਰਖਜੀਵੈ ਸਗਲੀ ਅਉਧ ਿਬਰ੍ਥਾਨਦ ॥ ਏਕ ਿਨਮਖ ਗੋਿਬੰਦ ਭਜਨੁ ਕਿਰ ਤਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜੀਵਾਨਦ ॥੩॥ ਸਰਿਨਸਰਿਨ ਸਰਿਨ ਪਰ੍ਭ ਪਾਵਉ ਦੀਜੈ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਿਕਰਪਾਨਦ ॥ ਨਾਨਕ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਹੈ ਸਰਬ ਮੈ ਸਗਲ ਗੁਣਾਿਬਿਧ ਜ ਨਦ ॥੪॥੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੋਿਹ ਰਾਮ ਭਰੋਸਉ ਪਾਏ ॥ ਜੋ ਜੋ ਸਰਿਣ ਪਿਰਓਕਰਣੁਾਿਨਿਧ ਤੇ ਤੇ ਭਵਿਹ ਤਰਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਿਖ ਸੋਇਓ ਅਰ ੁਸਹਿਜ ਸਮਾਇਓ ਸਹਸਾ ਗੁਰਿਹ ਗਵਾਏ ॥ਜ ੋ ਚਾਹਤ ਸੋਈ ਹਿਰ ਕੀਓ ਮਨ ਬ ਛਤ ਫਲ ਪਾਏ ॥੧॥ ਿਹਰਦੈ ਜਪਉ ਨਤੇਰ੍ ਿਧਆਨੁ ਲਾਵਉ ਸਰ੍ਵਨੀ

1205 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਥਾ ਸੁਨਾਏ ॥ ਚਰਣੀ ਚਲਉ ਮਾਰਿਗ ਠਾਕੁਰ ਕੈ ਰਸਨਾ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੨॥ ਦਿੇਖਓ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਸਰਬ ਮੰਗਲਰਪੂ ਉਲਟੀ ਸੰਤ ਕਰਾਏ ॥ ਪਾਇਓ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਛੋਿਡ ਨ ਕਤਹ ੂਜਾਏ ॥੩॥ ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਕਉਨਬਡਾਈ ਿਕਆ ਗੁਨ ਕਹਉ ਰੀਝਾਏ ॥ ਹੋਤ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦੀਨ ਦਇਆ ਪਰ੍ਭ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਏ ॥੪॥੮॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਓ ੁਇ ਸੁਖ ਕਾ ਿਸਉ ਬਰਿਨ ਸੁਨਾਵਤ ॥ ਅਨਦ ਿਬਨੋਦ ਪੇਿਖ ਪਰ੍ਭ ਦਰਸਨ ਮਿਨ ਮੰਗਲਗੁਨ ਗਾਵਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਸਮ ਭਈ ਪਿੇਖ ਿਬਸਮਾਦੀ ਪੂਿਰ ਰਹੇ ਿਕਰਪਾਵਤ ॥ ਪੀਓ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁਅਮਲੋਕ ਿਜਉ ਚਾਿਖ ਗੂੰਗਾ ਮੁਸਕਾਵਤ ॥੧॥ ਜੈਸੇ ਪਵਨੁ ਬਧੰ ਕਿਰ ਰਾਿਖਓ ਬੂਝ ਨ ਆਵਤ ਜਾਵਤ ॥ ਜਾ ਕਉਿਰਦੈ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਭਇਓ ਹਿਰ ਉਆ ਕੀ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ਕਹਾਵਤ ॥੨॥ ਆਨ ਉਪਾਵ ਜੇਤੇ ਿਕਛੁ ਕਹੀਅਿਹ ਤਤੇੇਸੀਖੇ ਪਾਵਤ ॥ ਅਿਚੰਤ ਲਾਲੁ ਿਗਰ੍ਹ ਭੀਤਿਰ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਅਗਮ ਜੈਸੇ ਪਰਖਾਵਤ ॥੩॥ ਿਨਰਗੁਣ ਿਨਰੰਕਾਰਅਿਬਨਾਸੀ ਅਤੁਲੋ ਤੁਿਲਓ ਨ ਜਾਵਤ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਅਜਰ ੁ ਿਜਿਨ ਜਿਰਆ ਿਤਸ ਹੀ ਕਉ ਬਿਨ ਆਵਤ॥੪॥੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਬਖਈ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਇਵ ਹੀ ਗੁਦਾਰੈ ॥ ਗੋਿਬੰਦੁ ਨ ਭਜੈ ਅਹਬੰੁਿਧ ਮਾਤਾ ਜਨਮੁਜੂਐ ਿਜਉ ਹਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਾ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਿਤਸ ਿਸਉ ਪਰ ਿਨਦੰਾ ਿਹਤਕਾਰੈ ॥ ਛਾਪਰ ੁ ਬ ਿਧਸਵਾਰੈ ਿਤਰ੍ਣ ਕੋ ਦੁਆਰੈ ਪਾਵਕੁ ਜਾਰੈ ॥੧॥ ਕਾਲਰ ਪਟੋ ਉਠਾਵੈ ਮੂਡੰਿਹ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਮਨ ਤੇ ਡਾਰੈ ॥ ਓਢੈ ਬਸਤਰ੍ਕਾਜਰ ਮਿਹ ਪਿਰਆ ਬਹਿੁਰ ਬਹਿੁਰ ਿਫਿਰ ਝਾਰੈ ॥੨॥ ਕਾਟੈ ਪੇਡੁ ਡਾਲ ਪਿਰ ਠਾਢੌ ਖਾਇ ਖਾਇ ਮੁਸਕਾਰੈ ॥ਿਗਿਰਓ ਜਾਇ ਰਸਾਤਿਲ ਪਿਰਓ ਿਛਟੀ ਿਛਟੀ ਿਸਰ ਭਾਰੈ ॥੩॥ ਿਨਰਵੈਰੈ ਸੰਿਗ ਵੈਰ ੁ ਰਚਾਏ ਪਹਿੁਚ ਨ ਸਕੈਗਵਾਰ ੈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਕਾ ਰਾਖਾ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਨਰੰਕਾਰੈ ॥੪॥੧੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਵਿਰ ਸਿਭਭੂਲੇ ਭਰ੍ਮਤ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਏਕੁ ਸੁਧਾਖਰ ੁਜਾ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਵਿਸਆ ਿਤਿਨ ਬੇਦਿਹ ਤਤੁ ਪਛਾਿਨਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਪਰਿਵਰਿਤ ਮਾਰਗੁ ਜੇਤਾ ਿਕਛੁ ਹੋਈਐ ਤੇਤਾ ਲੋਗ ਪਚਾਰਾ ॥ ਜਉ ਲਉ ਿਰਦੈ ਨਹੀ ਪਰਗਾਸਾ ਤਉ ਲਉ ਅਧੰਅੰਧਾਰਾ ॥੧॥ ਜੈਸੇ ਧਰਤੀ ਸਾਧੈ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਿਬਨੁ ਬੀਜੈ ਨਹੀ ਜ ਮੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ਹੈ ਤੁਟੈਨਾਹੀ ਅਿਭਮਾਨੈ ॥੨॥ ਨੀਰ ੁ ਿਬਲੋਵੈ ਅਿਤ ਸਰ੍ਮੁ ਪਾਵੈ ਨੈਨੂ ਕਸੈੇ ਰੀਸੈ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਕਾਹ ੂ ਿਮਲਤ

1206 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਹੀ ਜਗਦੀਸੈ ॥੩॥ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਇਹੈ ਬੀਚਾਿਰਓ ਸਰਬ ਸਖੁਾ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਤਸੁ ਭਇਓ ਪਰਾਪਿਤਜਾ ਕੈ ਲੇਖੁ ਮਥਾਮਾ ॥੪॥੧੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਕਹੀਐ ॥ ਸਗਲ ਪਦਾਰਥ ਸਰਬਸੂਖ ਿਸਿਧ ਮਨ ਬ ਛਤ ਫਲ ਲਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਵਹ ੁਸੰਤ ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ਿਸਮਰਹ ਪਰ੍ਭੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ਅਨਾਥਹ ਨਾਥੁ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭਜੰਨ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਘਟ ਵਾਸੀ ॥੧॥ ਗਾਵਤ ਸੁਨਤ ਸੁਨਾਵਤ ਸਰਧਾ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਵਡਭਾਗੇ ॥ ਕਿਲ ਕਲੇਸ ਿਮਟੇ ਸਿਭ ਤਨ ਤੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਲਵ ਜਾਗੇ ॥੨॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਝਠੂੁ ਤਿਜ ਿਨੰਦਾ ਹਿਰਿਸਮਰਿਨ ਬੰਧਨ ਤੂਟੇ ॥ ਮੋਹ ਮਗਨ ਅਹੰ ਅਧੰ ਮਮਤਾ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਛੂਟੇ ॥੩॥ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਸੁਆਮੀਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਜਨੁ ਤਰੇਾ ॥ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰਬ ਮਿਹ ਠਾਕੁਰ ੁਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਨੇਰਾ ॥੪॥੧੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਬਿਲਹਾਰੀ ਗੁਰਦਵੇ ਚਰਨ ॥ ਜਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਧਆਈਐ ਉਪਦੇਸੁ ਹਮਾਰੀ ਗਿਤ ਕਰਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਦੂਖ ਰਗੋ ਭੈ ਸਗਲ ਿਬਨਾਸੇ ਜੋ ਆਵੈ ਹਿਰ ਸੰਤ ਸਰਨ ॥ ਆਿਪ ਜਪੈ ਅਵਰਹ ਨਾਮੁ ਜਪਾਵੈ ਵਡ ਸਮਰਥ ਤਾਰਨਤਰਨ ॥੧॥ ਜਾ ਕੋ ਮੰਤਰ੍ੁ ਉਤਾਰੈ ਸਹਸਾ ਊਣੇ ਕਉ ਸੁਭਰ ਭਰਨ ॥ ਹਿਰ ਦਾਸਨ ਕੀ ਆਿਗਆ ਮਾਨਤ ਤੇ ਨਾਹੀਫਿੁਨ ਗਰਭ ਪਰਨ ॥੨॥ ਭਗਤਨ ਕੀ ਟਹਲ ਕਮਾਵਤ ਗਾਵਤ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਤਾ ਕੇ ਜਨਮ ਮਰਨ ॥ ਜਾ ਕਉ ਭਇਓਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਬੀਠੁਲਾ ਿਤਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਜਰ ਜਰਨ ॥੩॥ ਹਿਰ ਰਸਿਹ ਅਘਾਨੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਨਾਹੀ ਜਾਤਬਰਨ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਨਾਨਕ ਸੰਤੋਖੇ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਭੂ ਜਿਪ ਜਿਪ ਉਧਰਨ ॥੪॥੧੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗਾਇਓਰੀ ਮੈ ਗੁਣ ਿਨਿਧ ਮਗੰਲ ਗਾਇਓ ॥ ਭਲੇ ਸੰਜੋਗ ਭਲੇ ਿਦਨ ਅਉਸਰ ਜਉ ਗੋਪਾਲੁ ਰੀਝਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੰਤਹ ਚਰਨ ਮੋਰਲੋ ਮਾਥਾ ॥ ਹਮਰੇ ਮਸਤਿਕ ਸੰਤ ਧਰੇ ਹਾਥਾ ॥੧॥ ਸਾਧਹ ਮਤੰਰ੍ੁ ਮੋਰਲੋ ਮਨੂਆ ॥ ਤਾ ਤੇ ਗਤੁਹੋਏ ਤਰ੍ੈ ਗੁਨੀਆ ॥੨॥ ਭਗਤਹ ਦਰਸੁ ਦਿੇਖ ਨੈਨ ਰੰਗਾ ॥ ਲੋਭ ਮੋਹ ਤੂਟੇ ਭਰ੍ਮ ਸੰਗਾ ॥੩॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕਸੁਖ ਸਹਜ ਅਨਦੰਾ ॥ ਖੋਿਲ ਭੀਿਤ ਿਮਲੇ ਪਰਮਾਨੰਦਾ ॥੪॥੧੪॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕੈਸੇ ਕਹਉ ਮਿੋਹ ਜੀਅ ਬੇਦਨਾਈ ॥ ਦਰਸਨ ਿਪਆਸ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮਨਹੋਰ ਮਨੁ ਨ ਰਹੈ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਉਮਕਾਈ

1207 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਚਤਵਿਨ ਿਚਤਵਉ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਬਰੈਾਗੀ ਕਿਦ ਪਾਵਉ ਹਿਰ ਦਰਸਾਈ ॥ ਜਤਨ ਕਰਉ ਇਹੁਮਨੁ ਨਹੀ ਧੀਰੈ ਕੋਊ ਹੈ ਰੇ ਸੰਤੁ ਿਮਲਾਈ ॥੧॥ ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਪੁਨੰ ਸਿਭ ਹੋਮਉ ਿਤਸੁ ਅਰਪਉ ਸਿਭ ਸੁਖਜ ਈ ॥ ਏਕ ਿਨਮਖ ਿਪਰ੍ਅ ਦਰਸੁ ਿਦਖਾਵੈ ਿਤਸੁ ਸੰਤਨ ਕੈ ਬਿਲ ਜ ਈ ॥੨॥ ਕਰਉ ਿਨਹੋਰਾ ਬਹਤੁੁ ਬਨੇਤੀਸੇਵਉ ਿਦਨੁ ਰਨੈਾਈ ॥ ਮਾਨੁ ਅਿਭਮਾਨੁ ਹਉ ਸਗਲ ਿਤਆਗਉ ਜੋ ਿਪਰ੍ਅ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੩॥ ਦਿੇਖ ਚਿਰਤਰ੍ਭਈ ਹਉ ਿਬਸਮਿਨ ਗੁਿਰ ਸਿਤਗੁਿਰ ਪੁਰਿਖ ਿਮਲਾਈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਰਗੰ ਦਇਆਲ ਮਿੋਹ ਿਗਰ੍ਹ ਮਿਹ ਪਾਇਆ ਜਨਨਾਨਕ ਤਪਿਤ ਬੁਝਾਈ ॥੪॥੧॥੧੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰੇ ਮੜੂੇ ਤੂ ਿਕਉ ਿਸਮਰਤ ਅਬ ਨਾਹੀ ॥ ਨਰਕਘੋਰ ਮਿਹ ਉਰਧ ਤਪੁ ਕਰਤਾ ਿਨਮਖ ਿਨਮਖ ਗੁਣ ਗ ਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਕ ਜਨਮ ਭਰ੍ਮਤੌ ਹੀ ਆਇਓਮਾਨਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲਭਾਹੀ ॥ ਗਰਭ ਜੋਿਨ ਛੋਿਡ ਜਉ ਿਨਕਿਸਓ ਤਉ ਲਾਗੋ ਅਨ ਠ ਹੀ ॥੧॥ ਕਰਿਹ ਬੁਰਾਈਠਗਾਈ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਿਨਹਫਲ ਕਰਮ ਕਮਾਹੀ ॥ ਕਣੁ ਨਾਹੀ ਤੁਹ ਗਾਹਣ ਲਾਗੇ ਧਾਇ ਧਾਇ ਦੁਖ ਪ ਹੀ ॥੨॥ਿਮਿਥਆ ਸੰਿਗ ਕੂਿੜ ਲਪਟਾਇਓ ਉਰਿਝ ਪਿਰਓ ਕੁਸਮ ਹੀ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਬ ਪਕਰਿਸ ਬਵਰੇ ਤਉ ਕਾਲ ਮੁਖਾਉਿਠ ਜਾਹੀ ॥੩॥ ਸੋ ਿਮਿਲਆ ਜੋ ਪਰ੍ਭੂ ਿਮਲਾਇਆ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੁ ਿਲਖ ਹੀ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਜਨਬਿਲਹਾਰੀ ਜੋ ਅਿਲਪ ਰਹੇ ਮਨ ਮ ਹੀ ॥੪॥੨॥੧੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਕਉ ਜੀਵਨੁ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਬਨੁ ਮਾਈ ॥ਜਾ ਕੇ ਿਬਛੁਰਤ ਹੋਤ ਿਮਰਤਕਾ ਿਗਰ੍ਹ ਮਿਹ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੀਅ ਹੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਕੋ ਦਾਤਾ ਜਾ ਕੈਸੰਿਗ ਸੁਹਾਈ ॥ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਸੰਤਹ ੁ ਮੋਿਹ ਅਪੁਨੀ ਪਰ੍ਭ ਮਗੰਲ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੧॥ ਚਰਨ ਸੰਤਨ ਕੇ ਮਾਥੇਮਰੇੇ ਊਪਿਰ ਨਨੈਹ ੁ ਧੂਿਰ ਬ ਛਾਈ ॥ ਿਜਹ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਿਮਲੀਐ ਪਰ੍ਭ ਨਾਨਕ ਬਿਲ ਬਿਲ ਤਾ ਕੈ ਹਉ ਜਾਈ॥੨॥੩॥੧੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਉਆ ਅਉਸਰ ਕੈ ਹਉ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਅਪਨਾ ਪਰ੍ਭੁ ਿਸਮਰਨੁਵਡਭਾਗੀ ਹਿਰ ਪ ਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਭਲੋ ਕਬੀਰ ੁ ਦਾਸੁ ਦਾਸਨ ਕੋ ਊਤਮੁ ਸੈਨੁ ਜਨੁ ਨਾਈ ॥ ਊਚ ਤੇ ਊਚਨਾਮਦਉੇ ਸਮਦਰਸੀ ਰਿਵਦਾਸ ਠਾਕੁਰ ਬਿਣ ਆਈ ॥੧॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸਾਧਨ ਕਾ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਸਤੰਰੇਨਾਈ ॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਤਾਿਪ ਭਰਮ ਸਿਭ ਨਾਸੇ ਨਾਨਕ ਿਮਲੇ ਗੁਸਾਈ ॥੨॥੪॥੧੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨਰੋਥ

1208 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪੂਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ਆਿਪ ॥ ਸਗਲ ਪਦਾਰਥ ਿਸਮਰਿਨ ਜਾ ਕੈ ਆਠ ਪਹਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਾਿਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤਨਾਮੁ ਸੁਆਮੀ ਤਰੇਾ ਜੋ ਪੀਵੈ ਿਤਸ ਹੀ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਬਖ ਨਾਸਿਹ ਆਗੈ ਦਰਗਹ ਹੋਇਖਲਾਸ ॥੧॥ ਸਰਿਨ ਤੁਮਾਰੀ ਆਇਓ ਕਰਤੇ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪੂਰਨ ਅਿਬਨਾਸ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇਰੇ ਚਰਨਿਧਆਵਉ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਤਿਨ ਦਰਸ ਿਪਆਸ ॥੨॥੫॥੧੯॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਨ ਕਹਾ ਲੁਭਾਈਐ ਆਨ ਕਉ ॥ ਈਤ ਊਤ ਪਰ੍ਭੁ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ਜੀਅ ਸੰਿਗ ਤੇਰੇ ਕਾਮ ਕਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮਨਹੋਰ ਇਹ ੈ ਅਘਾਵਨ ਪ ਨ ਕਉ ॥ ਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਹੈ ਸਾਧ ਸੰਤਨ ਕੀ ਠਾਹਰਨੀਕੀ ਿਧਆਨ ਕਉ ॥੧॥ ਬਾਣੀ ਮਤੰਰ੍ੁ ਮਹਾ ਪੁਰਖਨ ਕੀ ਮਨਿਹ ਉਤਾਰਨ ਮ ਨ ਕਉ ॥ ਖੋਿਜ ਲਿਹਓ ਨਾਨਕ ਸੁਖਥਾਨ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਿਬਸਰ੍ਾਮ ਕਉ ॥੨॥੧॥੨੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨ ਸਦਾ ਮੰਗਲ ਗੋਿਬਦੰ ਗਾਇ ॥ ਰੋਗਸੋਗ ਤੇਰੇ ਿਮਟਿਹ ਸਗਲ ਅਘ ਿਨਮਖ ਹੀਐ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਛੋਿਡ ਿਸਆਨਪ ਬਹੁਚਤੁਰਾਈ ਸਾਧੂ ਸਰਣੀ ਜਾਇ ਪਾਇ ॥ ਜਉ ਹੋਇ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਜਮ ਤੇ ਹਵੋੈ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧॥ ਏਕਸਿਬਨੁ ਨਾਹੀ ਕੋ ਦੂਜਾ ਆਨ ਨ ਬੀਓ ਲਵੈ ਲਾਇ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਭਾਈ ਨਾਨਕ ਕੋ ਸੁਖਦਾਤਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਾਨ ਸਾਇ॥੨॥੨॥੨੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਸਗਲ ਉਧਾਰੇ ਸੰਗ ਕੇ ॥ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਪਿਵਤਰ੍ ਮਨ ਜਨਮ ਜਨਮਕੇ ਦਖੁ ਹਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਰਿਗ ਚਲੇ ਿਤਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਜਨ ਿਸਉ ਗੋਸਿਟ ਸੇ ਤਰ ੇ ॥ ਬੂਡਤ ਘੋਰਅੰਧ ਕੂਪ ਮਿਹ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਪਾਿਰ ਪਰੇ ॥੧॥ ਿਜਨ ਕੇ ਭਾਗ ਬਡੇ ਹੈ ਭਾਈ ਿਤਨ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਮੁਖ ਜਰੁੇ ॥ ਿਤਨ ਕੀਧੂਿਰ ਬ ਛੈ ਿਨਤ ਨਾਨਕੁ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇਾ ਿਕਰਪਾ ਕਰੇ ॥੨॥੩॥੨੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮਿਧਆਂਏ ॥ ਏਕ ਪਲਕ ਸੁਖ ਸਾਧ ਸਮਾਗਮ ਕੋਿਟ ਬਕੈੁਠੰਹ ਪ ਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਲਭ ਦੇਹ ਜਿਪ ਹੋਤ ਪੁਨੀਤਾਜਮ ਕੀ ਤਰ੍ਾਸ ਿਨਵਾਰੈ ॥ ਮਹਾ ਪਿਤਤ ਕੇ ਪਾਿਤਕ ਉਤਰਿਹ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਉਿਰ ਧਾਰੈ ॥੧॥ ਜੋ ਜੋ ਸੁਨੈ ਰਾਮ ਜਸੁਿਨਰਮਲ ਤਾ ਕਾ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਾਸਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਮਨ ਤਨ ਹੋਇ ਿਬਗਾਸਾ

1209 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੨॥੪॥੨੩॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ ਘਰ ੁ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਮਹੋਨ ਘਿਰ ਆਵਹ ੁ ਕਰਉ ਜੋਦਰੀਆ ॥ ਮਾਨੁ ਕਰਉ ਅਿਭਮਾਨੈ ਬਲੋਉ ਭੂਲ ਚਕੂ ਤੇਰੀ ਿਪਰ੍ਅ ਿਚਰੀਆ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਕਿਟ ਸੁਨਉ ਅਰ ੁ ਪਖੇਉ ਨਾਹੀ ਭਰਿਮ ਭਰਿਮ ਦੁਖ ਭਰੀਆ ॥ ਹੋਇ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗੁਰ ਲਾਿਹਪਾਰਦੋ ਿਮਲਉ ਲਾਲ ਮਨੁ ਹਰੀਆ ॥੧॥ ਏਕ ਿਨਮਖ ਜੇ ਿਬਸਰੈ ਸੁਆਮੀ ਜਾਨਉ ਕੋਿਟ ਿਦਨਸ ਲਖ ਬਰੀਆ ॥ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕੀ ਭੀਰ ਜਉ ਪਾਈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਿਮਰੀਆ ॥੨॥੧॥੨੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬਿਕਆ ਸੋਚਉ ਸੋਚ ਿਬਸਾਰੀ ॥ ਕਰਣਾ ਸਾ ਸੋਈ ਕਿਰ ਰਿਹਆ ਦੇਿਹ ਨਾਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਹ ੁ ਿਦਸਫਿੂਲ ਰਹੀ ਿਬਿਖਆ ਿਬਖੁ ਗੁਰ ਮਤੰਰ੍ੁ ਮਿੂਖ ਗਰੜੁਾਰੀ ॥ ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਿਖਓ ਕਿਰ ਅਪੁਨਾ ਿਜਉ ਜਲ ਕਮਲਾਅਿਲਪਾਰੀ ॥੧॥ ਹਉ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਮੈ ਿਕਆ ਹੋਸਾ ਸਭ ਤੁਮ ਹੀ ਕਲ ਧਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਭਾਿਗ ਪਿਰਓ ਹਿਰ ਪਾਛੈਰਾਖੁ ਸੰਤ ਸਦਕਾਰੀ ॥੨॥੨॥੨੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੋਿਹ ਸਰਬ ਉਪਾਵ ਿਬਰਕਾਤੇ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣਸਮਰਥ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਏਕਸੁ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਖੇੇ ਨਾਨਾ ਰਪੂ ਬਹ ੁਰੰਗਾ ਅਨ ਨਾਹੀ ਤੁਮ ਭ ਤੇ ॥ਦੇਂ ਿਹ ਅਧਾਰ ੁ ਸਰਬ ਕਉ ਠਾਕੁਰ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥੧॥ ਭਰ੍ਮਤੌ ਭਰ੍ਮਤੌ ਹਾਿਰ ਜਉ ਪਿਰਓ ਤਉ ਗੁਰਿਮਿਲ ਚਰਨ ਪਰਾਤੇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਸਰਬ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਇਹ ਸੂਿਖ ਿਬਹਾਨੀ ਰਾਤੇ ॥੨॥੩॥੨੬॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੋਿਹ ਲਬਿਧਓ ਹੈ ਹਿਰ ਟੇਕਾ ॥ ਗੁਰ ਦਇਆਲ ਭਏ ਸੁਖਦਾਈ ਅਧੰੁਲੈ ਮਾਿਣਕੁ ਦੇਖਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਟੇ ਅਿਗਆਨ ਿਤਮਰ ਿਨਰਮਲੀਆ ਬੁਿਧ ਿਬਗਾਸ ਿਬਬੇਕਾ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਤਰਗੰ ਫੇਨੁ ਜਲਹੋਈ ਹੈ ਸੇਵਕ ਠਾਕੁਰ ਭਏ ਏਕਾ ॥੧॥ ਜਹ ਤੇ ਉਿਠਓ ਤਹ ਹੀ ਆਇਓ ਸਭ ਹੀ ਏਕੈ ਏਕਾ ॥ ਨਾਨਕ ਿਦਰ੍ਸਿਟਆਇਓ ਸਰ੍ਬ ਠਾਈ ਪਰ੍ਾਣਪਤੀ ਹਿਰ ਸਮਕਾ ॥੨॥੪॥੨੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਏਕੈ ਹੀ ਿਪਰ੍ਅ ਮ ਗੈ ॥ਪੇਿਖ ਆਇਓ ਸਰਬ ਥਾਨ ਦੇਸ ਿਪਰ੍ਅ ਰਮੋ ਨ ਸਮਸਿਰ ਲਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੈ ਨੀਰੇ ਅਿਨਕ ਭੋਜਨ ਬਹੁਿਬੰਜਨ ਿਤਨ ਿਸਉ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਨ ਕਰੈ ਰਚੁ ਗੈ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਾਹੈ ਿਪਰ੍ਅ ਿਪਰ੍ਅ ਮੁਿਖ ਟੇਰੈ ਿਜਉ ਅਿਲ ਕਮਲਾ ਲੋਭ ਗੈ

1210 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨ ਮਨਮਹੋਨ ਲਾਲਨ ਸੁਖਦਾਈ ਸਰਬ ਗੈ ॥ ਗੁਿਰ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਪਾਿਹ ਪਠਾਇਓ ਿਮਲਹੁਸਖਾ ਗਿਲ ਲਾਗੈ ॥੨॥੫॥੨੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੋਰ ੋ ਠਾਕੁਰ ਿਸਉ ਮਨੁ ਮਾਨ ॥ ਸਾਧ ਿਕਰ੍ਪਾਲਦਇਆਲ ਭਏ ਹੈ ਇਹ ੁ ਛੇਿਦਓ ਦੁਸਟ ੁ ਿਬਗਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਮ ਹੀ ਸੁੰਦਰ ਤੁਮਿਹ ਿਸਆਨੇ ਤੁਮ ਹੀਸੁਘਰ ਸੁਜਾਨਾ ॥ ਸਗਲ ਜੋਗ ਅਰ ੁ ਿਗਆਨ ਿਧਆਨ ਇਕ ਿਨਮਖ ਨ ਕੀਮਿਤ ਜਾਨ ॥੧॥ ਤੁਮ ਹੀ ਨਾਇਕਤੁਮਿਹ ਛਤਰ੍ਪਿਤ ਤੁਮ ਪੂਿਰ ਰਹੇ ਭਗਵਾਨਾ ॥ ਪਾਵਉ ਦਾਨੁ ਸੰਤ ਸੇਵਾ ਹਿਰ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੬॥੨੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇੈ ਮਿਨ ਚੀਿਤ ਆਏ ਿਪਰ੍ਅ ਰਗੰਾ ॥ ਿਬਸਿਰਓ ਧੰਧੁ ਬਧੰੁ ਮਾਇਆ ਕੋਰਜਿਨ ਸਬਾਈ ਜੰਗਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਸੇਵਉ ਹਿਰ ਿਰਦੈ ਬਸਾਵਉ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਸਤਸੰਗਾ ॥ ਐਸੋਿਮਿਲਓ ਮਨਹੋਰ ੁ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਸੁਖ ਪਾਏ ਮੁਖ ਮੰਗਾ ॥੧॥ ਿਪਰ੍ਉ ਅਪਨਾ ਗੁਿਰ ਬਿਸ ਕਿਰ ਦੀਨਾ ਭੋਗਉ ਭੋਗਿਨਸੰਗਾ ॥ ਿਨਰਭਉ ਭਏ ਨਾਨਕ ਭਉ ਿਮਿਟਆ ਹਿਰ ਪਾਇਓ ਪਾਠਗੰਾ ॥੨॥੭॥੩੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਹਿਰ ਜੀਉ ਕੇ ਦਰਸਨ ਕਉ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥ ਬਚਨ ਨਾਦ ਮੇਰੇ ਸਰ੍ਵਨਹ ੁ ਪੂਰੇ ਦੇਹਾ ਿਪਰ੍ਅ ਅੰਿਕ ਸਮਾਨੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਛੂਟਿਰ ਤੇ ਗੁਿਰ ਕੀਈ ਸਹਾਗਿਨ ਹਿਰ ਪਾਇਓ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਨੀ ॥ ਿਜਹ ਘਰ ਮਿਹ ਬੈਸਨੁ ਨਹੀ ਪਾਵਤਸੋ ਥਾਨੁ ਿਮਿਲਓ ਬਾਸਾਨੀ ॥੧॥ ਉਨ ਕੈ ਬਿਸ ਆਇਓ ਭਗਿਤ ਬਛਲੁ ਿਜਿਨ ਰਾਖੀ ਆਨ ਸੰਤਾਨੀ ॥ ਕਹੁਨਾਨਕ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਸਭ ਚਕੂੀ ਕਾਿਣ ਲਕਾਨੀ ॥੨॥੮॥੩੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੇਰੋਪੰਚਾ ਤੇ ਸੰਗੁ ਤੂਟਾ ॥ ਦਰਸਨੁ ਦੇਿਖ ਭਏ ਮਿਨ ਆਨਦ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਛੂਟਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਖਮ ਥਾਨਬਹਤੁ ਬਹ ੁਧਰੀਆ ਅਿਨਕ ਰਾਖ ਸੂਰਟੂਾ ॥ ਿਬਖਮ ਗਾਰ ਕਰ ੁਪਹਚੁੈ ਨਾਹੀ ਸੰਤ ਸਾਨਥ ਭਏ ਲੂਟਾ ॥੧॥ ਬਹਤੁੁਖਜਾਨੇ ਮੇਰੈ ਪਾਲੈ ਪਿਰਆ ਅਮਲੋ ਲਾਲ ਆਖੂਟਾ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ਤਉ ਮਨ ਮਿਹ ਹਿਰਰਸੁ ਘੂਟਾ ॥੨॥੯॥੩੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮੇਰ ੋ ਠਾਕੁਰ ਿਸਉ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਦਾਨੁ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈਦੀਆ ਉਰਝਾਇਓ ਿਜਉ ਜਲ ਮੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਮਦ ਮਤਸਰ ਇਹ ਅਰਿਪ ਸਗਲਦਾਨੁ ਕੀਨਾ ॥ ਮੰਤਰ੍ ਿਦਰ੍ੜਾਇ ਹਿਰ ਅਉਖਧੁ ਗੁਿਰ ਦੀਓ ਤਉ ਿਮਿਲਓ ਸਗਲ ਪਰ੍ਬੀਨਾ ॥੧॥ ਿਗਰ੍ਹ ੁ ਤੇਰਾ ਤੂ

1211 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਠਾਕੁਰ ੁਮੇਰਾ ਗੁਿਰ ਹਉ ਖੋਈ ਪਰ੍ਭੁ ਦੀਨਾ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਮੈ ਸਹਜ ਘਰ ੁਪਾਇਆ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਭੰਡਾਰ ਖਜੀਨਾ॥੨॥੧੦॥੩੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੋਹਨ ਸਿਭ ਜੀਅ ਤੇਰੇ ਤੂ ਤਾਰਿਹ ॥ ਛੁਟਿਹ ਸੰਘਾਰ ਿਨਮਖ ਿਕਰਪਾ ਤੇਕੋਿਟ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਉਧਾਰਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰਿਹ ਅਰਦਾਿਸ ਬਹਤੁੁ ਬਨੇੰਤੀ ਿਨਮਖ ਿਨਮਖ ਸਾਮਾਰਿਹ ॥ ਹੋਹੁਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਹਾਥ ਦੇਇ ਿਨਸਤਾਰਿਹ ॥੧॥ ਿਕਆ ਏ ਭੂਪਿਤ ਬਪੁਰੇ ਕਹੀਅਿਹ ਕਹ ੁ ਏ ਿਕਸ ਨੋਮਾਰਿਹ ॥ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਸੁਖਦਾਤੇ ਸਭੁ ਨਾਨਕ ਜਗਤੁ ਤੁਮਾਰਿਹ ॥੨॥੧੧॥੩੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਅਬ ਮਿੋਹ ਧਨੁ ਪਾਇਓ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ॥ ਭਏ ਅਿਚਤੰ ਿਤਰ੍ਸਨ ਸਭ ਬੁਝੀ ਹੈ ਇਹ ੁ ਿਲਿਖਓ ਲੇਖੁ ਮਥਾਮਾ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਭਇਓ ਬਰੈਾਗੀ ਿਫਿਰ ਆਇਓ ਦੇਹ ਿਗਰਾਮਾ ॥ ਗੁਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾਿਲ ਸਉਦਾ ਇਹ ੁ ਜੋਿਰਓਹਿਥ ਚਿਰਓ ਲਾਲੁ ਅਗਾਮਾ ॥੧॥ ਆਨ ਬਾਪਾਰ ਬਨਜ ਜੋ ਕਰੀਅਿਹ ਤੇਤੇ ਦੂਖ ਸਹਾਮਾ ॥ ਗੋਿਬਦ ਭਜਨ ਕੇਿਨਰਭੈ ਵਾਪਾਰੀ ਹਿਰ ਰਾਿਸ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ॥੨॥੧੨॥੩੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੇਰੈ ਮਿਨ ਿਮਸਟਲਗੇ ਿਪਰ੍ਅ ਬਲੋਾ ॥ ਗੁਿਰ ਬਾਹ ਪਕਿਰ ਪਰ੍ਭ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ਸਦ ਦਇਆਲੁ ਹਿਰ ਢੋਲਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਭ ਤੂਠਾਕੁਰ ੁ ਸਰਬ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕੁ ਮਿੋਹ ਕਲਤਰ੍ ਸਿਹਤ ਸਿਭ ਗੋਲਾ ॥ ਮਾਣੁ ਤਾਣੁ ਸਭੁ ਤੂਹੈ ਤੂਹੈ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਤਰੇਾ ਮੈਓਲਾ ॥੧॥ ਜੇ ਤਖਿਤ ਬਸੈਾਲਿਹ ਤਉ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ ਘਾਸੁ ਬਢਾਵਿਹ ਕੇਤਕ ਬਲੋਾ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭਪੁਰਖ ਿਬਧਾਤੇ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਅਗਹ ਅਤੋਲਾ ॥੨॥੧੩॥੩੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਕਹਤ ਗੁਣਸੋਹੰ ॥ ਏਕ ਿਨਮਖ ਓਪਾਇ ਸਮਾਵੈ ਦੇਿਖ ਚਿਰਤ ਮਨ ਮੋਹੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸ ੁ ਸੁਿਣਐ ਮਿਨ ਹੋਇ ਰਹਸੁਅਿਤ ਿਰਦੈ ਮਾਨ ਦੁਖ ਜੋਹੰ ॥ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਦਖੁੁ ਦੂਿਰ ਪਰਾਇਓ ਬਿਣ ਆਈ ਪਰ੍ਭ ਤਹੋੰ ॥੧॥ ਿਕਲਿਵਖ ਗਏਮਨ ਿਨਰਮਲ ਹੋਈ ਹ ੈ ਗੁਿਰ ਕਾਢੇ ਮਾਇਆ ਦਰ੍ਹੋੰ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੋਹੰ॥੨॥੧੪॥੩੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਨੈਹ ੁ ਦੇਿਖਓ ਚਲਤੁ ਤਮਾਸਾ ॥ ਸਭ ਹ ੂ ਦੂਿਰ ਸਭ ਹ ੂ ਤੇ ਨੇਰੈ ਅਗਮਅਗਮ ਘਟ ਵਾਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਭੂਲੁ ਨ ਭੂਲੈ ਿਲਿਖਓ ਨ ਚਲਾਵੈ ਮਤਾ ਨ ਕਰੈ ਪਚਾਸਾ ॥ ਿਖਨ ਮਿਹਸਾਿਜ ਸਵਾਿਰ ਿਬਨਾਹੈ ਭਗਿਤ ਵਛਲ ਗੁਣਤਾਸਾ ॥੧॥ ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਿਹ ਦੀਪਕੁ ਬਿਲਓ ਗੁਿਰ ਿਰਦ ੈ ਕੀਓ

1212 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਦਰਸੁ ਪੇਿਖ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਭ ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸਾ ॥੨॥੧੫॥੩੮॥ ਸਾਰਗਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਰਨਹ ਗੋਿਬੰਦ ਮਾਰਗੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥ ਆਨ ਮਾਰਗ ਜੇਤਾ ਿਕਛੁ ਧਾਈਐ ਤੇਤੋ ਹੀ ਦੁਖੁ ਹਾਵਾ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਨਤੇਰ੍ ਪੁਨੀਤ ਭਏ ਦਰਸੁ ਪੇਖੇ ਹਸਤ ਪੁਨੀਤ ਟਹਲਾਵਾ ॥ ਿਰਦਾ ਪੁਨੀਤ ਿਰਦੈ ਹਿਰ ਬਿਸਓ ਮਸਤਪੁਨੀਤ ਸੰਤ ਧੂਰਾਵਾ ॥੧॥ ਸਰਬ ਿਨਧਾਨ ਨਾਿਮ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕੈ ਿਜਸੁ ਕਰਿਮ ਿਲਿਖਆ ਿਤਿਨ ਪਾਵਾ ॥ ਜਨਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਭੇਿਟਓ ਸੁਿਖ ਸਹਜੇ ਅਨਦ ਿਬਹਾਵਾ ॥੨॥੧੬॥੩੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਧਆਇਓਅੰਿਤ ਬਾਰ ਨਾਮੁ ਸਖਾ ॥ ਜਹ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤ ਭਾਈ ਨ ਪਹਚੁੈ ਤਹਾ ਤਹਾ ਤੂ ਰਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਧੰ ਕੂਪਿਗਰ੍ਹ ਮਿਹ ਿਤਿਨ ਿਸਮਿਰਓ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੁ ਿਲਖਾ ॥ ਖੂਲੇ ਬੰਧਨ ਮੁਕਿਤ ਗੁਿਰ ਕੀਨੀ ਸਭ ਤੂਹੈ ਤੁਹੀਿਦਖਾ ॥੧॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਪੀਆ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਿਤਆ ਆਘਾਏ ਰਸਨ ਚਖਾ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਖ ਸਹਜੁ ਮੈ ਪਾਇਆਗੁਿਰ ਲਾਹੀ ਸਗਲ ਿਤਖਾ ॥੨॥੧੭॥੪੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਐਸੇ ਪਰ੍ਭੂ ਿਧਆਇਆ ॥ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਦਇਆਲੁ ਦਖੁ ਭੰਜਨੁ ਲਗੈ ਨ ਤਾਤੀ ਬਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੇਤੇ ਸਾਸ ਸਾਸ ਹਮਲੇਤ ੇ ਤੇਤੇ ਹੀ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥ ਿਨਮਖ ਨ ਿਬਛੁਰੈ ਘਰੀ ਨ ਿਬਸਰ ੈ ਸਦ ਸੰਗੇ ਜਤ ਜਾਇਆ ॥੧॥ ਹਉਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਗੁਰ ਦਰਸਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਕਾਹ ੂ ਪਰਵਾਹਾਜਉ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ੁ ਮੈ ਪਾਇਆ ॥੨॥੧੮॥੪੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੇਰ ੈ ਮਿਨ ਸਬਦ ੁ ਲਗੋ ਗੁਰ ਮੀਠਾ ॥ਖੁਿਲਓ ਕਰਮੁ ਭਇਓ ਪਰਗਾਸਾ ਘਿਟ ਘਿਟ ਹਿਰ ਹਿਰ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਆਜੋਨੀਸੰਭਉ ਸਰਬ ਥਾਨ ਘਟ ਬੀਠਾ ॥ ਭਇਓ ਪਰਾਪਿਤ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮਾ ਬਿਲ ਬਿਲ ਪਰ੍ਭ ਚਰਣੀਠਾ ॥੧॥ਸਤਸੰਗਿਤ ਕੀ ਰੇਣੁ ਮੁਿਖ ਲਾਗੀ ਕੀਏ ਸਗਲ ਤੀਰਥ ਮਜਨੀਠਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਰੰਿਗ ਚਲੂਲ ਭਏ ਹੈ ਹਿਰਰਗੰੁ ਨ ਲਹ ੈ ਮਜੀਠਾ ॥੨॥੧੯॥੪੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਗੁਿਰ ਸਾਥੇ ॥ ਿਨਮਖਬਚਨੁ ਪਰ੍ਭ ਹੀਅਰੈ ਬਿਸਓ ਸਗਲ ਭੂਖ ਮੇਰੀ ਲਾਥੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨ ਗੁਣ ਨਾਇਕ ਠਾਕੁਰਸੁਖ ਸਮੂਹ ਸਭ ਨਾਥੇ ॥ ਏਕ ਆਸ ਮਿੋਹ ਤੇਰੀ ਸੁਆਮੀ ਅਉਰ ਦੁਤੀਆ ਆਸ ਿਬਰਾਥੇ ॥੧॥ ਨਣੈ

1213 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੇ ਦੇਿਖ ਦਰਸਾਵਾ ਗੁਿਰ ਕਰ ਧਾਰੇ ਮੇਰ ੈਮਾਥੇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਮੈ ਅਤੁਲ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਭੈਲਾਥੇ ॥੨॥੨੦॥੪੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰੇ ਮੜੂੇ ਆਨ ਕਾਹੇ ਕਤ ਜਾਈ ॥ ਸੰਿਗ ਮਨੋਹਰ ੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਹੈ ਰੇਭੂਿਲ ਭੂਿਲ ਿਬਖੁ ਖਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਭ ਸੁੰਦਰ ਚਤੁਰ ਅਨੂਪ ਿਬਧਾਤੇ ਿਤਸ ਿਸਉ ਰਚੁ ਨਹੀ ਰਾਈ ॥ ਮਹੋਿਨਿਸਉ ਬਾਵਰ ਮਨੁ ਮੋਿਹਓ ਝੂਿਠ ਠਗਉਰੀ ਪਾਈ ॥੧॥ ਭਇਓ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਦੁਖ ਹਰਤਾ ਸੰਤਨ ਿਸਉਬਿਨ ਆਈ ॥ ਸਗਲ ਿਨਧਾਨ ਘਰੈ ਮਿਹ ਪਾਏ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਜੋਿਤ ਸਮਾਈ ॥੨॥੨੧॥੪੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਓਅੰ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਚੀਿਤ ਪਿਹਲਰੀਆ ॥ ਜ ੋ ਤਉ ਬਚਨੁ ਦੀਓ ਮਰੇੇ ਸਿਤਗੁਰ ਤਉ ਮੈ ਸਾਜ ਸੀਗਰੀਆ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਭੂਲਹ ਤੁਮ ਸਦਾ ਅਭੂਲਾ ਹਮ ਪਿਤਤ ਤੁਮ ਪਿਤਤ ਉਧਰੀਆ ॥ ਹਮ ਨੀਚ ਿਬਰਖ ਤੁਮ ਮਲੈਾਗਰਲਾਜ ਸੰਿਗ ਸੰਿਗ ਬਸਰੀਆ ॥੧॥ ਤੁਮ ਗੰਭੀਰ ਧੀਰ ਉਪਕਾਰੀ ਹਮ ਿਕਆ ਬਪੁਰੇ ਜੰਤਰੀਆ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰ੍ਪਾਲਨਾਨਕ ਹਿਰ ਮੇਿਲਓ ਤਉ ਮੇਰੀ ਸੂਿਖ ਸੇਜਰੀਆ ॥੨॥੨੨॥੪੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨ ਓਇ ਿਦਨਸਧੰਿਨ ਪਰਵਾਨ ॥ ਸਫਲ ਤੇ ਘਰੀ ਸੰਜੋਗ ਸੁਹਾਵੇ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰਿਗ ਿਗਆਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧੰਿਨ ਸੁਭਾਗ ਧੰਿਨਸੋਹਾਗਾ ਧਿੰਨ ਦੇਤ ਿਜਿਨ ਮਾਨ ॥ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਤੁਮਰਾ ਸਭੁ ਿਗਰ੍ਹ ੁ ਧਨੁ ਤੁਮਰਾ ਹੀਂਉ ਕੀਓ ਕੁਰਬਾਨ ॥੧॥ਕੋਿਟ ਲਾਖ ਰਾਜ ਸੁਖ ਪਾਏ ਇਕ ਿਨਮਖ ਪੇਿਖ ਿਦਰ੍ਸਟਾਨ ॥ ਜਉ ਕਹਹ ੁਮੁਖਹ ੁਸੇਵਕ ਇਹ ਬਸੈੀਐ ਸੁਖ ਨਾਨਕਅੰਤੁ ਨ ਜਾਨ ॥੨॥੨੩॥੪੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਮਰੋੋ ਸਹਸਾ ਦੂਖੁ ਗਇਆ ॥ ਅਉਰ ਉਪਾਵਸਗਲ ਿਤਆਿਗ ਛੋਡੇ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਣ ਪਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਰਬ ਿਸਿਧ ਕਾਰਜ ਸਿਭ ਸਵਰੇ ਅਹੰ ਰੋਗਸਗਲ ਹੀ ਖਇਆ ॥ ਕੋਿਟ ਪਰਾਧ ਿਖਨ ਮਿਹ ਖਉ ਭਈ ਹੈ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਿਹਆ ॥੧॥ ਪੰਚ ਦਾਸਗੁਿਰ ਵਸਗਿਤ ਕੀਨੇ ਮਨ ਿਨਹਚਲ ਿਨਰਭਇਆ ॥ ਆਇ ਨ ਜਾਵੈ ਨ ਕਤ ਹੀ ਡੋਲੈ ਿਥਰ ੁ ਨਾਨਕ ਰਾਜਇਆ॥੨॥੨੪॥੪੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਮੇਰੋ ਇਤ ਉਤ ਸਦਾ ਸਹਾਈ ॥ ਮਨਮਹੋਨੁ ਮਰੇੇ ਜੀਅ ਕੋ ਿਪਆਰੋਕਵਨ ਕਹਾ ਗੁਨ ਗਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖੇਿਲ ਿਖਲਾਇ ਲਾਡ ਲਾਡਾਵੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਅਨਦਾਈ ॥ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲੈਬਾਿਰਕ ਕੀ ਿਨਆਈ ਜੈਸੇ ਮਾਤ ਿਪਤਾਈ ॥੧॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਿਨਮਖ ਨਹੀ ਰਿਹ ਸਕੀਐ ਿਬਸਿਰ ਨ ਕਬਹੂ

1214 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਾਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਮਿਲ ਸੰਤਸੰਗਿਤ ਤੇ ਮਗਨ ਭਏ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੨॥੨੫॥੪੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਅਪਨਾ ਮੀਤੁ ਸੁਆਮੀ ਗਾਈਐ ॥ ਆਸ ਨ ਅਵਰ ਕਾਹ ੂ ਕੀ ਕੀਜੈ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪਰ੍ਭੁ ਿਧਆਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੂਖ ਮੰਗਲ ਕਿਲਆਣ ਿਜਸਿਹ ਘਿਰ ਿਤਸ ਹੀ ਸਰਣੀ ਪਾਈਐ ॥ ਿਤਸਿਹ ਿਤਆਿਗ ਮਾਨੁਖੁ ਜੇ ਸੇਵਹ ੁ ਤਉਲਾਜ ਲੋਨੁ ਹੋਇ ਜਾਈਐ ॥੧॥ ਏਕ ਓਟ ਪਕਰੀ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਗੁਰ ਿਮਿਲ ਮਿਤ ਬੁਿਧ ਪਾਈਐ ॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭੁ ਿਮਿਲਆ ਸਗਲ ਚਕੁੀ ਮੁਹਤਾਈਐ ॥੨॥੨੬॥੪੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਓਟ ਸਤਾਣੀਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਮਰੇ ੈ॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਨ ਿਲਆਵਉ ਅਵਰ ਕਾਹ ੂਕਉ ਮਾਿਣ ਮਹਿਤ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਗੀਕਾਰੁਕੀਓ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪੁਨੈ ਕਾਿਢ ਲੀਆ ਿਬਖੁ ਘੇਰੈ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਅਉਖਧੁ ਮੁਿਖ ਦੀਨੋ ਜਾਇ ਪਇਆ ਗੁਰ ਪੈਰੈ॥੧॥ ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਕਹਉ ਏਕ ਮੁਖ ਿਨਰਗੁਣ ਕੇ ਦਾਤਰੇੈ ॥ ਕਾਿਟ ਿਸਲਕ ਜਉ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨੋ ਨਾਨਕ ਸੂਖਘਨੇਰ ੈ ॥੨॥੨੭॥੫੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਸਮਰਤ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸੀ ॥ ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਜੀਅਸੁਖਦਾਤਾ ਹੋਈ ਸਗਲ ਖਲਾਸੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਊ ਸੂਝ ੈ ਪਰ੍ਭ ਿਬਨੁ ਕਹ ੁ ਕੋ ਿਕਸ ੁ ਪਿਹ ਜਾਸੀ ॥ਿਜਉ ਜਾਣਹ ੁ ਿਤਉ ਰਾਖਹ ੁ ਠਾਕੁਰ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਤੁਮ ਹੀ ਪਾਸੀ ॥੧॥ ਹਾਥ ਦੇਇ ਰਾਖੇ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪੁਨੇ ਸਦਜੀਵਨ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਅਨਦ ੁ ਭਇਆ ਹੈ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥੨॥੨੮॥੫੧॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇੋ ਮਨੁ ਜਤ ਕਤ ਤੁਝਿਹ ਸਮਾਰੈ ॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਦੀਨ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਿਜਉ ਜਾਨਿਹਿਤਉ ਪਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਬ ਭੁਖੌ ਤਬ ਭੋਜਨੁ ਮ ਗੈ ਅਘਾਏ ਸੂਖ ਸਘਾਰ ੈ ॥ ਤਬ ਅਰੋਗ ਜਬ ਤੁਮ ਸਿੰਗਬਸਤੌ ਛੁਟਕਤ ਹੋਇ ਰਵਾਰੈ ॥੧॥ ਕਵਨ ਬਸੇਰੋ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੋ ਥਾਿਪਉ ਥਾਪਨਹਾਰੈ ॥ ਨਾਮੁ ਨ ਿਬਸਰੈਤਬ ਜੀਵਨੁ ਪਾਈਐ ਿਬਨਤੀ ਨਾਨਕ ਇਹ ਸਾਰੈ ॥੨॥੨੯॥੫੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨ ਤੇ ਭੈ ਭਉਦੂਿਰ ਪਰਾਇਓ ॥ ਲਾਲ ਦਇਆਲ ਗੁਲਾਲ ਲਾਿਡਲੇ ਸਹਿਜ ਸਹਿਜ ਗੁਨ ਗਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਬਚਨਾਿਤ ਕਮਾਤ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ ਬਹਿੁਰ ਨ ਕਤਹ ੂ ਧਾਇਓ ॥ ਰਹਤ ਉਪਾਿਧ ਸਮਾਿਧ ਸੁਖ ਆਸਨ ਭਗਿਤ ਵਛਲੁਿਗਰ੍ਿਹ ਪਾਇਓ ॥੧॥ ਨਾਦ ਿਬਨੋਦ ਕੋਡ ਆਨੰਦਾ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਓ ॥ ਕਰਨਾ ਆਿਪ ਕਰਾਵਨ ਆਪੇ

1215 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਆਿਪ ਆਪਾਇਓ ॥੨॥੩੦॥੫੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਮਨਿਹ ਆਧਾਰ ੋ ॥ ਿਜਨਦੀਆ ਿਤਸ ਕੈ ਕੁਰਬਾਨੈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਨਮਸਕਾਰ ੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੂਝੀ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਹਿਜ ਸੁਹੇਲਾ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਬਖੁਜਾਰ ੋ ॥ ਆਇ ਨ ਜਾਇ ਬਸੈ ਇਹ ਠਾਹਰ ਜਹ ਆਸਨੁ ਿਨਰਕੰਾਰੋ ॥੧॥ ਏਕੈ ਪਰਗਟ ੁ ਏਕੈ ਗੁਪਤਾ ਏਕੈਧੁੰਧਕੂਾਰੋ ॥ ਆਿਦ ਮਿਧ ਅੰਿਤ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸਾਚ ੁ ਬੀਚਾਰੋ ॥੨॥੩੧॥੫੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਬਨੁ ਪਰ੍ਭ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ਘਰੀ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਤਾਹ ੂ ਕੈ ਪੂਰਨ ਜਾ ਕੈ ਸੁਖੁ ਹੈ ਹਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਗੰਲ ਰਪੂਪਰ੍ਾਨ ਜੀਵਨ ਧਨ ਿਸਮਰਤ ਅਨਦ ਘਨਾ ॥ ਵਡ ਸਮਰਥੁ ਸਦਾ ਸਦ ਸੰਗੇ ਗੁਨ ਰਸਨਾ ਕਵਨ ਭਨਾ ॥੧॥ਥਾਨ ਪਿਵਤਰ੍ਾ ਮਾਨ ਪਿਵਤਰ੍ਾ ਪਿਵਤਰ੍ ਸੁਨਨ ਕਹਨਹਾਰੇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਤੇ ਭਵਨ ਪਿਵਤਰ੍ਾ ਜਾ ਮਿਹ ਸੰਤ ਤੁਮਾਰੇ॥੨॥੩੨॥੫੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਸਨਾ ਜਪਤੀ ਤੂਹੀ ਤੂਹੀ ॥ ਮਾਤ ਗਰਭ ਤੁਮ ਹੀ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕ ਿਮਰ੍ਤਮਡੰਲ ਇਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਮਿਹ ਿਪਤਾ ਤੁਮ ਹੀ ਫਿੁਨ ਮਾਤਾ ਤੁਮਿਹ ਮੀਤ ਿਹਤ ਭਰ੍ਾਤਾ ॥ ਤੁਮ ਪਰਵਾਰਤੁਮਿਹ ਆਧਾਰਾ ਤੁਮਿਹ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨਦਾਤਾ ॥੧॥ ਤੁਮਿਹ ਖਜੀਨਾ ਤੁਮਿਹ ਜਰੀਨਾ ਤੁਮ ਹੀ ਮਾਿਣਕ ਲਾਲਾ ॥ਤੁਮਿਹ ਪਾਰਜਾਤ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਏ ਤਉ ਨਾਨਕ ਭਏ ਿਨਹਾਲਾ ॥੨॥੩੩॥੫੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਾਹ ੂ ਕਾਹੂਅਪੁਨੋ ਹੀ ਿਚਿਤ ਆਵੈ ॥ ਜ ੋ ਕਾਹ ੂ ਕੋ ਚੇਰੋ ਹੋਵਤ ਠਾਕੁਰ ਹੀ ਪਿਹ ਜਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਪਨੇ ਪਿਹ ਦੂਖਅਪਨੇ ਪਿਹ ਸੂਖਾ ਅਪੁਨੇ ਹੀ ਪਿਹ ਿਬਰਥਾ ॥ ਅਪੁਨੇ ਪਿਹ ਮਾਨੁ ਅਪੁਨੇ ਪਿਹ ਤਾਨਾ ਅਪਨੇ ਹੀ ਪਿਹ ਅਰਥਾ॥੧॥ ਿਕਨ ਹੀ ਰਾਜ ਜੋਬਨੁ ਧਨ ਿਮਲਖਾ ਿਕਨ ਹੀ ਬਾਪ ਮਹਤਾਰੀ ॥ ਸਰਬ ਥੋਕ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਾਏ ਪੂਰਨ ਆਸਹਮਾਰੀ ॥੨॥੩੪॥੫੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਝਠੂੋ ਮਾਇਆ ਕੋ ਮਦ ਮਾਨੁ ॥ ਧਰ੍ਹ ਮੋਹ ਦੂਿਰ ਕਿਰ ਬਪੁਰੇ ਸਿੰਗਗੋਪਾਲਿਹ ਜਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਿਥਆ ਰਾਜ ਜੋਬਨ ਅਰ ੁਉਮਰੇ ਮੀਰ ਮਲਕ ਅਰ ੁਖਾਨ ॥ ਿਮਿਥਆ ਕਾਪਰਸੁਗੰਧ ਚਤੁਰਾਈ ਿਮਿਥਆ ਭੋਜਨ ਪਾਨ ॥੧॥ ਦੀਨ ਬਧੰਰੋ ਦਾਸ ਦਾਸਰੋ ਸੰਤਹ ਕੀ ਸਾਰਾਨ ॥ ਮ ਗਿਨ ਮ ਗਉਹੋਇ ਅਿਚੰਤਾ ਿਮਲੁ ਨਾਨਕ ਕੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਾਨ ॥੨॥੩੫॥੫੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਪੁਨੀ ਇਤਨੀ ਕਛੂ ਨਸਾਰੀ ॥ ਅਿਨਕ ਕਾਜ ਅਿਨਕ ਧਾਵਰਤਾ ਉਰਿਝਓ ਆਨ ਜੰਜਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਦਉਸ ਚਾਿਰ ਕੇ ਦੀਸਿਹ

1216 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੰਗੀ ਊਹ ਨਾਹੀ ਜਹ ਭਾਰੀ ॥ ਿਤਨ ਿਸਉ ਰਾਿਚ ਮਾਿਚ ਿਹਤੁ ਲਾਇਓ ਜੋ ਕਾਿਮ ਨਹੀ ਗਾਵਾਰੀ ॥੧॥ਹਉ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਮੇਰਾ ਨਾ ਹਮਰੋ ਬਸੁ ਚਾਰੀ ॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭ ਸਤੰਨ ਸੰਿਗਉਧਾਰੀ ॥੨॥੩੬॥੫੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੋਹਨੀ ਮੋਹਤ ਰਹੈ ਨ ਹੋਰੀ ॥ ਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਸਗਲ ਕੀਿਪਆਰੀ ਤੁਟੈ ਨ ਕਾਹ ੂਤੋਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਟੁ ਸਾਸਤਰ੍ ਉਚਰਤ ਰਸਨਾਗਰ ਤੀਰਥ ਗਵਨ ਨ ਥੋਰੀ ॥ ਪੂਜਾਚਕਰ੍ ਬਰਤ ਨੇਮ ਤਪੀਆ ਊਹਾ ਗੈਿਲ ਨ ਛੋਰੀ ॥੧॥ ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਿਹ ਪਿਤਤ ਹੋਤ ਜਗੁ ਸੰਤਹ ੁਕਰਹ ੁਪਰਮ ਗਿਤਮਰੋੀ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਨਾਨਕੁ ਭਇਓ ਮੁਕਤਾ ਦਰਸਨੁ ਪਖੇਤ ਭੋਰੀ ॥੨॥੩੭॥੬੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਹਾਕਰਿਹ ਰੇ ਖਾਿਟ ਖਾਟਲੁੀ ॥ ਪਵਿਨ ਅਫਾਰ ਤੋਰ ਚਾਮਰੋ ਅਿਤ ਜਜਰੀ ਤੇਰੀ ਰੇ ਮਾਟਲੁੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਹੀਤੇ ਹਿਰਓ ਊਹਾ ਲੇ ਧਿਰਓ ਜੈਸੇ ਬਾਸਾ ਮਾਸ ਦਤੇ ਝਾਟਲੁੀ ॥ ਦੇਵਨਹਾਰ ੁ ਿਬਸਾਿਰਓ ਅਧੰੁਲੇ ਿਜਉ ਸਫਰੀਉਦਰ ੁ ਭਰੈ ਬਿਹ ਹਾਟਲੁੀ ॥੧॥ ਸਾਦ ਿਬਕਾਰ ਿਬਕਾਰ ਝਠੂ ਰਸ ਜਹ ਜਾਨੋ ਤਹ ਭੀਰ ਬਾਟਲੁੀ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕਸਮਝੁ ਰੇ ਇਆਨ ੇ ਆਜ ੁ ਕਾਿਲ ਖੁਲੈ ਤਰੇੀ ਗ ਠੁਲੀ ॥੨॥੩੮॥੬੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਜੀਉਸੰਿਗ ਤੁਹਾਰੈ ਜਾਿਨਓ ॥ ਕੋਿਟ ਜੋਧ ਉਆ ਕੀ ਬਾਤ ਨ ਪੁਛੀਐ ਤ ਦਰਗਹ ਭੀ ਮਾਿਨਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਵਨ ਮਲੂੁ ਪਰ੍ਾਨੀ ਕਾ ਕਹੀਐ ਕਵਨ ਰਪੂੁ ਿਦਰ੍ਸਟਾਿਨਓ ॥ ਜੋਿਤ ਪਰ੍ਗਾਸ ਭਈ ਮਾਟੀ ਸੰਿਗ ਦੁਲਭ ਦੇਹਬਖਾਿਨਓ ॥੧॥ ਤੁਮ ਤੇ ਸੇਵ ਤੁਮ ਤੇ ਜਪ ਤਾਪਾ ਤੁਮ ਤੇ ਤਤੁ ਪਛਾਿਨਓ ॥ ਕਰ ੁਮਸਤਿਕ ਧਿਰ ਕਟੀ ਜੇਵਰੀਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਿਨਓ ॥੨॥੩੯॥੬੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਦੀਓ ਸੇਵਕ ਕਉ ਨਾਮ ॥ ਮਾਨਸੁਕਾ ਕੋ ਬਪੁਰੋ ਭਾਈ ਜਾ ਕੋ ਰਾਖਾ ਰਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਿਪ ਮਹਾ ਜਨੁ ਆਪੇ ਪਚੰਾ ਆਿਪ ਸੇਵਕ ਕੈ ਕਾਮ ॥ਆਪੇ ਸਗਲੇ ਦੂਤ ਿਬਦਾਰੇ ਠਾਕੁਰ ਅਤੰਰਜਾਮ ॥੧॥ ਆਪੇ ਪਿਤ ਰਾਖੀ ਸੇਵਕ ਕੀ ਆਿਪ ਕੀਓ ਬੰਧਾਨ ॥ਆਿਦ ਜਗੁਾਿਦ ਸੇਵਕ ਕੀ ਰਾਖੈ ਨਾਨਕ ਕੋ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਨ ॥੨॥੪੦॥੬੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੂ ਮੇਰੇਮੀਤ ਸਖਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਾਨ ॥ ਮਨੁ ਧਨੁ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਸਭੁ ਤੁਮਰਾ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਸੀਤੋ ਤੁਮਰੈ ਧਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਤੁਮ ਹੀ ਦੀਏ ਅਿਨਕ ਪਰ੍ਕਾਰਾ ਤੁਮ ਹੀ ਦੀਏ ਮਾਨ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੁਮ ਹੀ ਪਿਤ ਰਾਖਹ ੁਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਨ ॥੧॥

1217 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਨ ਸੰਤਨ ਜਾਿਨਆ ਤੂ ਠਾਕੁਰ ਤੇ ਆਏ ਪਰਵਾਨ ॥ ਜਨ ਕਾ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਕੈਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੪੧॥੬੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਰਹ ੁ ਗਿਤ ਦਇਆਲ ਸੰਤਹ ੁ ਮੋਰੀ ॥ ਤੁਮ ਸਮਰਥ ਕਾਰਨਕਰਨਾ ਤੂਟੀ ਤੁਮ ਹੀ ਜੋਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਬਖਈ ਤੁਮ ਤਾਰੇ ਸੁਮਿਤ ਸੰਿਗ ਤੁਮਾਰੈ ਪਾਈ ॥ਅਿਨਕ ਜੋਿਨ ਭਰ੍ਮਤੇ ਪਰ੍ਭ ਿਬਸਰਤ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਹਿਰ ਗਾਈ ॥੧॥ ਜੋ ਜੋ ਸੰਿਗ ਿਮਲੇ ਸਾਧੂ ਕੈ ਤੇ ਤੇ ਪਿਤਤਪੁਨੀਤਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੇ ਵਡਭਾਗਾ ਿਤਿਨ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਤਾ ॥੨॥੪੨॥੬੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਠਾਕੁਰ ਿਬਨਤੀ ਕਰਨ ਜਨੁ ਆਇਓ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਸਹਜ ਰਸ ਸੁਨਤ ਤੁਹਾਰੋ ਨਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨ ਸੂਖ ਕੇ ਸਾਗਰ ਜਸੁ ਸਭ ਮਿਹ ਜਾ ਕੋ ਛਾਇਓ ॥ ਸਤੰਸਿੰਗ ਰੰਗ ਤੁਮ ਕੀਏ ਅਪਨਾ ਆਪੁਿਦਰ੍ਸਟਾਇਓ ॥੧॥ ਨਨੈਹ ੁ ਸੰਿਗ ਸਤੰਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਰਨ ਝਾਰੀ ਕੇਸਾਇਓ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਦਰਸਨੁ ਸੰਤਨ ਕਾਸੁਖੁ ਨਾਨਕ ਇਹ ੁ ਪਾਇਓ ॥੨॥੪੩॥੬੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਾ ਕੀ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਸਜਨੁਸੁਿਰਦਾ ਸੁਹੇਲਾ ਸਹਜੇ ਸੋ ਕਹੀਐ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਿਹਤ ਿਬਕਾਰ ਅਲਪ ਮਾਇਆ ਤੇ ਅਹੰਬੁਿਧਿਬਖੁ ਿਤਆਗੀ ॥ ਦਰਸ ਿਪਆਸ ਆਸ ਏਕਿਹ ਕੀ ਟੇਕ ਹੀਐਂ ਿਪਰ੍ਅ ਪਾਗੀ ॥੧॥ ਅਿਚੰਤ ਸੋਇ ਜਾਗਨੁਉਿਠ ਬੈਸਨੁ ਅਿਚੰਤ ਹਸਤ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਜਿਨ ਜਗਤੁ ਠਗਾਨਾ ਸੁ ਮਾਇਆ ਹਿਰ ਜਨ ਠਾਗੀ॥੨॥੪੪॥੬੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਜਨ ਊਪਿਰ ਕੋ ਨ ਪੁਕਾਰੈ ॥ ਪੂਕਾਰਨ ਕਉ ਜ ੋ ਉਦਮੁ ਕਰਤਾਗੁਰ ੁ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਤਾ ਕਉ ਮਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਰਵੈਰੈ ਸੰਿਗ ਵੈਰ ੁ ਰਚਾਵੈ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਓਹ ੁ ਹਾਰੈ ॥ ਆਿਦਜੁਗਾਿਦ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਵਿਡਆਈ ਜਨ ਕੀ ਪੈਜ ਸਵਾਰੈ ॥੧॥ ਿਨਰਭਉ ਭਏ ਸਗਲ ਭਉ ਿਮਿਟਆ ਚਰਨ ਕਮਲਆਧਾਰੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਬਚਿਨ ਜਿਪਓ ਨਾਉ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਗਟ ਭਇਓ ਸੰਸਾਰੈ ॥੨॥੪੫॥੬੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਛੋਿਡਆ ਸਗਲਾ ਆਪੁ ॥ ਿਜਉ ਜਾਨਹ ੁ ਿਤਉ ਰਖਹ ੁ ਗੁਸਾਈ ਪੇਿਖ ਜੀਵ ਪਰਤਾਪੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਿਤ ਿਬਨਿਸਓ ਸਗਲ ਸੰਤਾਪੁ ॥ ਿਮਤਰ੍ ਸਤਰ੍ ਪੇਿਖ ਸਮਤੁ ਬੀਚਾਿਰਓ ਸਗਲ ਸੰਭਾਖਨਜਾਪੁ ॥੧॥ ਤਪਿਤ ਬੁਝੀ ਸੀਤਲ ਆਘਾਨੇ ਸੁਿਨ ਅਨਹਦ ਿਬਸਮ ਭਏ ਿਬਸਮਾਦ ॥ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਨਾਨਕ

1218 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਪੂਰਨ ਪੂਰੇ ਨਾਦ ॥੨॥੪੬॥੬੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇੈ ਗੁਿਰ ਮੋਰੋ ਸਹਸਾ ਉਤਾਿਰਆ ॥ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕੈ ਜਾਈਐ ਬਿਲਹਾਰੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਉ ਵਾਿਰਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਜਿਪਓ ਿਦਨੁਰਾਤੀ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਮਿਨ ਧਾਿਰਆ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਧੂਿਰ ਕਰਉ ਿਨਤ ਮਜਨੁ ਿਕਲਿਵਖ ਮਲੈੁ ਉਤਾਿਰਆ ॥੧॥ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਕਰਉ ਿਨਤ ਸੇਵਾ ਗੁਰ ੁ ਅਪਨਾ ਨਮਸਕਾਿਰਆ ॥ ਸਰਬ ਫਲਾ ਦੀਨੇ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰਿਨਸਤਾਿਰਆ ॥੨॥੪੭॥੭੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਾਨ ਗਿਤ ਪਾਵੈ ॥ ਿਮਟਿਹ ਕਲੇਸਤਰ੍ਾਸ ਸਭ ਨਾਸੈ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਹਤੁ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਿਨ ਆਰਾਧੇ ਰਸਨਾ ਹਿਰਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥ ਤਿਜ ਅਿਭਮਾਨੁ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਨੰਦਾ ਬਾਸੁਦਵੇ ਰੰਗੁ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਦਾਮੋਦਰ ਦਇਆਲ ਆਰਾਧਹੁਗੋਿਬੰਦ ਕਰਤ ਸਹਾਵੈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸਭ ਕੀ ਹੋਇ ਰੇਨਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਦਰਿਸ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥੪੮॥੭੧॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਪੁਨੇ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਬਿਲਹਾਰੈ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ਪਰ੍ਤਾਪੁ ਕੀਓ ਨਾਮ ਕੋ ਰਾਖੇ ਰਾਖਨਹਾਰੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਰਭਉ ਕੀਏ ਸੇਵਕ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਸਗਲੇ ਦਖੂ ਿਬਦਾਰ ੈ ॥ ਆਨ ਉਪਾਵ ਿਤਆਿਗ ਜਨ ਸਗਲੇਚਰਨ ਕਮਲ ਿਰਦ ਧਾਰੈ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰ ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਪਰ੍ਭ ਏਕੈ ਏਕੰਕਾਰੈ ॥ ਸਭ ਤੇ ਊਚ ਠਾਕੁਰੁਨਾਨਕ ਕਾ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਮਸਕਾਰੈ ॥੨॥੪੯॥੭੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਹ ੈ ਕੋ ਕਹਾ ਬਤਾਵਹ ੁ ॥ਸੁਖ ਸਮਹੂ ਕਰਣੁਾ ਮੈ ਕਰਤਾ ਿਤਸੁ ਪਰ੍ਭ ਸਦਾ ਿਧਆਵਹ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਸੂਿਤ ਪਰੋਏ ਜੰਤਾ ਿਤਸੁਪਰ੍ਭ ਕਾ ਜਸੁ ਗਾਵਹ ੁ ॥ ਿਸਮਿਰ ਠਾਕੁਰ ੁ ਿਜਿਨ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਦੀਨਾ ਆਨ ਕਹਾ ਪਿਹ ਜਾਵਹ ੁ ॥੧॥ ਸਫਲਸੇਵਾ ਸੁਆਮੀ ਮੇਰੇ ਕੀ ਮਨ ਬ ਛਤ ਫਲ ਪਾਵਹ ੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਲਾਭੁ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਾਲਹ ੁ ਸੁਖ ਸੇਤੀ ਘਿਰਜਾਵਹ ੁ ॥੨॥੫੦॥੭੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਠਾਕੁਰ ਤੁਮ ਸਰਣਾਈ ਆਇਆ ॥ ਉਤਿਰ ਗਇਓ ਮੇਰੇ ਮਨਕਾ ਸੰਸਾ ਜਬ ਤੇ ਦਰਸਨੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਬੋਲਤ ਮੇਰੀ ਿਬਰਥਾ ਜਾਨੀ ਅਪਨਾ ਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥ਦੁਖ ਨਾਠੇ ਸੁਖ ਸਹਿਜ ਸਮਾਏ ਅਨਦ ਅਨਦ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥੧॥ ਬਾਹ ਪਕਿਰ ਕਿਢ ਲੀਨੇ ਅਪੁਨੇ ਿਗਰ੍ਹਅੰਧ ਕੂਪ ਤੇ ਮਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਬਧੰਨ ਕਾਟੇ ਿਬਛੁਰਤ ਆਿਨ ਿਮਲਾਇਆ ॥੨॥੫੧॥੭੪॥

1219 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਗਿਤ ਠ ਢੀ ॥ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਧੂ ਜਨ ਖਜੋਤ ਖਜੋਤ ਕਾਢੀ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਵ ਿਬਰੰਚ ਅਰ ੁ ਇੰਦਰ੍ ਲੋਕ ਤਾ ਮਿਹ ਜਲਤ ੌ ਿਫਿਰਆ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਸੁਆਮੀ ਭਏਸੀਤਲ ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਭਰ੍ਮੁ ਿਹਿਰਆ ॥੧॥ ਜ ੋ ਜੋ ਤਿਰਓ ਪੁਰਾਤਨੁ ਨਵਤਨੁ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਹਿਰ ਦਵੇਾ ॥ ਨਾਨਕਕੀ ਬੇਨੰਤੀ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਿਮਲੈ ਸੰਤ ਜਨ ਸੇਵਾ ॥੨॥੫੨॥੭੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਜਹਵੇ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਗੁਣ ਹਿਰਗਾਉ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਬਿੋਲ ਕਥਾ ਸੁਿਨ ਹਿਰ ਕੀ ਉਚਰਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਕੋ ਨਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਤਨ ਧਨੁਸੰਚਹ ੁ ਮਿਨ ਤਿਨ ਲਾਵਹ ੁ ਭਾਉ ॥ ਆਨ ਿਬਭੂਤ ਿਮਿਥਆ ਕਿਰ ਮਾਨਹ ੁ ਸਾਚਾ ਇਹੈ ਸੁਆਉ ॥੧॥ ਜੀਅਪਰ੍ਾਨ ਮੁਕਿਤ ਕੋ ਦਾਤਾ ਏਕਸ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਉ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ਦੇਤ ਸਗਲ ਅਿਪਆਉ॥੨॥੫੩॥੭੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹੋਤੀ ਨਹੀ ਕਵਨ ਕਛੁ ਕਰਣੀ ॥ ਇਹੈ ਓਟ ਪਾਈ ਿਮਿਲ ਸੰਤਹ ਗੋਪਾਲਏਕ ਕੀ ਸਰਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੰਚ ਦਖੋ ਿਛਦਰ੍ ਇਆ ਤਨ ਮਿਹ ਿਬਖੈ ਿਬਆਿਧ ਕੀ ਕਰਣੀ ॥ ਆਸ ਅਪਾਰਿਦਨਸ ਗਿਣ ਰਾਖੇ ਗਰ੍ਸਤ ਜਾਤ ਬਲੁ ਜਰਣੀ ॥੧॥ ਅਨਾਥਹ ਨਾਥ ਦਇਆਲ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਸਰਬ ਦੋਖ ਭੈਹਰਣੀ ॥ ਮਿਨ ਬ ਛਤ ਿਚਤਵਤ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਪੇਿਖ ਜੀਵਾ ਪਰ੍ਭ ਚਰਣੀ ॥੨॥੫੪॥੭੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਫੀਕੇ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਸਾਦ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਕੀਰਤਨੁ ਹਿਰ ਗਾਈਐ ਅਿਹਿਨਿਸ ਪੂਰਨ ਨਾਦ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਮਰਤ ਸ ਿਤ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਿਮਿਟ ਜਾਿਹ ਸਗਲ ਿਬਖਾਦ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਲਾਭੁ ਸਾਧਸੰਿਗਪਾਈਐ ਘਿਰ ਲੈ ਆਵਹ ੁ ਲਾਿਦ ॥੧॥ ਸਭ ਤੇ ਊਚ ਊਚ ਤੇ ਊਚੋ ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਮਰਜਾਦ ॥ ਬਰਿਨ ਨ ਸਾਕਉਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾ ਪਿੇਖ ਰਹੇ ਿਬਸਮਾਦ ॥੨॥੫੫॥੭੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਇਓ ਸੁਨਨ ਪੜਨ ਕਉਬਾਣੀ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਲਗਿਹ ਅਨ ਲਾਲਿਚ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਪਰਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਮਝੁ ਅਚੇਤ ਚੇਿਤਮਨ ਮਰੇੇ ਕਥੀ ਸਤੰਨ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਲਾਭੁ ਲਹੈ ੁ ਹਿਰ ਿਰਦੈ ਅਰਾਧਹ ੁ ਛੁਟਕੈ ਆਵਣ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਉਦਮੁਸਕਿਤ ਿਸਆਣਪ ਤੁਮਰੀ ਦਿੇਹ ਤ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥ ਸੇਈ ਭਗਤ ਭਗਿਤ ਸੇ ਲਾਗੇ ਨਾਨਕ ਜੋ ਪਰ੍ਭ ਭਾਣੀ॥੨॥੫੬॥੭੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਧਨਵਤੰ ਨਾਮ ਕੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥ ਸ ਝੀ ਕਰਹ ੁ ਨਾਮ ਧਨੁ ਖਾਟਹ ੁ ਗੁਰ ਕਾ

1220 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਛੋਡਹ ੁ ਕਪਟ ੁ ਹੋਇ ਿਨਰਵੈਰਾ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸੰਿਗ ਿਨਹਾਰੇ ॥ ਸਚ ੁ ਧਨੁ ਵਣਜਹ ੁ ਸਚੁਧਨੁ ਸੰਚਹ ੁ ਕਬਹ ੂ ਨ ਆਵਹ ੁ ਹਾਰੇ ॥੧॥ ਖਾਤ ਖਰਚਤ ਿਕਛੁ ਿਨਖੁਟਤ ਨਾਹੀ ਅਗਨਤ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੇ ॥ ਕਹੁਨਾਨਕ ਸੋਭਾ ਸੰਿਗ ਜਾਵਹ ੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੈ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥੫੭॥੮੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਜੀ ਮਿੋਹ ਕਵਨੁਅਨਾਥੁ ਿਬਚਾਰਾ ॥ ਕਵਨ ਮੂਲ ਤੇ ਮਾਨੁਖੁ ਕਿਰਆ ਇਹ ੁ ਪਰਤਾਪੁ ਤੁਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਣ ਸਰਬਕੇ ਦਾਤੇ ਗੁਣ ਕਹੇ ਨ ਜਾਿਹ ਅਪਾਰਾ ॥ ਸਭ ਕੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸਰ੍ਬ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕ ਸਰਬ ਘਟ ਆਧਾਰਾ ॥੧॥ ਕੋਇ ਨਜਾਣੈ ਤੁਮਰੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਆਪਿਹ ਏਕ ਪਸਾਰਾ ॥ ਸਾਧ ਨਾਵ ਬਠੈਾਵਹ ੁ ਨਾਨਕ ਭਵ ਸਾਗਰ ੁ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ॥੨॥੫੮॥੮੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਵੈ ਰਾਮ ਸਰਿਣ ਵਡਭਾਗੀ ॥ ਏਕਸ ਿਬਨੁ ਿਕਛੁ ਹੋਰ ੁ ਨ ਜਾਣੈਅਵਿਰ ਉਪਾਵ ਿਤਆਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨ ਬਚ ਕਰ੍ਮ ਆਰਾਧੈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸਾਧਸੰਿਗ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ਅਨਦ ਿਬਨੋਦ ਅਕਥ ਕਥਾ ਰਸੁ ਸਾਚੈ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਜੋ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨੋ ਤਾ ਕੀ ਊਤਮਬਾਣੀ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਨਾਨਕ ਿਨਸਤਰੀਐ ਜੋ ਰਾਤੇ ਪਰ੍ਭ ਿਨਰਬਾਣੀ ॥੨॥੫੯॥੮੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਾ ਤੇਸਾਧੂ ਸਰਿਣ ਗਹੀ ॥ ਸ ਿਤ ਸਹਜੁ ਮਿਨ ਭਇਓ ਪਰ੍ਗਾਸਾ ਿਬਰਥਾ ਕਛੁ ਨ ਰਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹੋਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲਨਾਮੁ ਦੇਹ ੁ ਅਪੁਨਾ ਿਬਨਤੀ ਏਹ ਕਹੀ ॥ ਆਨ ਿਬਉਹਾਰ ਿਬਸਰੇ ਪਰ੍ਭ ਿਸਮਰਤ ਪਾਇਓ ਲਾਭੁ ਸਹੀ ॥੧॥ਜਹ ਤੇ ਉਪਿਜਓ ਤਹੀ ਸਮਾਨੋ ਸਾਈ ਬਸਤੁ ਅਹੀ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਭਰਮੁ ਗੁਿਰ ਖਇੋਓ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਸਮਹੀ॥੨॥੬੦॥੮੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਸਨਾ ਰਾਮ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਉ ॥ ਆਨ ਸੁਆਦ ਿਬਸਾਿਰ ਸਗਲੇ ਭਲੋਨਾਮ ਸੁਆਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਬਸਾਇ ਿਹਰਦੈ ਏਕ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤਹੋਿਹ ਿਨਰਮਲੁ ਬਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਆਉ ॥੧॥ ਜੀਉ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰ ੁ ਤੇਰਾ ਤੂ ਿਨਥਾਵੇ ਥਾਉ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸਸਮਾਿਲ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥੨॥੬੧॥੮੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬੈਕੁੰਠ ਗੋਿਬੰਦਚਰਨ ਿਨਤ ਿਧਆਉ ॥ ਮੁਕਿਤ ਪਦਾਰਥੁ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿਤ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਤਮਕਥਾ ਸੁਣੀਜੈ ਸਰ੍ਵਣੀ ਮਇਆ ਕਰਹ ੁ ਭਗਵਾਨ ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਦਊੋ ਪਖ ਪੂਰਨ ਪਾਈਐ ਸਖੁ ਿਬਸਰ੍ਾਮ ॥੧॥

1221 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋਧਤ ਸੋਧਤ ਤਤੁ ਬੀਚਾਿਰਓ ਭਗਿਤ ਸਰੇਸਟ ਪੂਰੀ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਇਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ਸਗਲ ਿਬਿਧਊਰੀ ॥੨॥੬੨॥੮੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਚੇ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥ ਦਰਸਨੁ ਦੇਿਖ ਸਗਲ ਦੁਖ ਨਾਸਿਹਚਰਨ ਕਮਲ ਬਿਲਹਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਸਿਤ ਸਾਧ ਜਨ ਿਨਹਚਲੁ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਉ ॥ ਭਗਿਤਭਾਵਨੀ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੀ ਅਿਬਨਾਸੀ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥੧॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਪਾਈਐ ਸਗਲ ਘਟਾਆਧਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਵਾਹ ੁਵਾਹ ੁਕਹ ੁਤਾ ਕਉ ਜਾ ਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਰ ੁ॥੨॥੬੩॥੮੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਕੇਚਰਨ ਬਸੇ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਠਾਕੁਰ ੁ ਸਭ ਥਾਈ ਿਨਕਿਟ ਬਸੈ ਸਭ ਨੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੰਧਨ ਤੋਿਰਰਾਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ਸੰਤਸੰਿਗ ਬਿਨ ਆਈ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਭਇਓ ਪੁਨੀਤਾ ਇਛਾ ਸਗਲ ਪੁਜਾਈ ॥੧॥ਜਾ ਕਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਸੋ ਹਿਰ ਕਾ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਗੋਿਬੰਦ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਦ ਬਿਲਜਾਵੈ ॥੨॥੬੪॥੮੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਵਨੁ ਤਉ ਗਨੀਐ ਹਿਰ ਪੇਖਾ ॥ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਪਰ੍ੀਤਮ ਮਨਮਹੋਨਫੋਿਰ ਭਰਮ ਕੀ ਰੇਖਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਿਕਛੁ ਸ ਿਤ ਨ ਉਪਜਤ ਿਬਨੁ ਿਬਸਾਸ ਿਕਆ ਸੇਖ ॥ ਪਰ੍ਭੂਿਤਆਿਗ ਆਨ ਜੋ ਚਾਹਤ ਤਾ ਕੈ ਮੁਿਖ ਲਾਗੈ ਕਾਲੇਖਾ ॥੧॥ ਜਾ ਕੈ ਰਾਿਸ ਸਰਬ ਸੁਖ ਸੁਆਮੀ ਆਨ ਨ ਮਾਨਤਭੇਖਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਮਗਨ ਮਨੁ ਮੋਿਹਓ ਪੂਰਨ ਅਰਥ ਿਬਸੇਖਾ ॥੨॥੬੫॥੮੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਸਮਰਨ ਰਾਮ ਕੋ ਇਕੁ ਨਾਮ ॥ ਕਲਮਲ ਦਗਧ ਹੋਿਹ ਿਖਨ ਅੰਤਿਰ ਕੋਿਟ ਦਾਨ ਇਸਨਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਆਨ ਜੰਜਾਰ ਿਬਰ੍ਥਾ ਸਰ੍ਮੁ ਘਾਲਤ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਫੋਕਟ ਿਗਆਨ ॥ ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਕਟ ਤੇ ਛੂਟੈ ਜਗਦੀਸ ਭਜਨਸੁਖ ਿਧਆਨ ॥੧॥ ਤਰੇੀ ਸਰਿਨ ਪੂਰਨ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਦੇਵਹ ੁਦਾਨ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭਜੀਵੈ ਿਬਨਿਸ ਜਾਇ ਅਿਭਮਾਨ ॥੨॥੬੬॥੮੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਧੂਰਤੁ ਸੋਈ ਿਜ ਧੁਰ ਕਉ ਲਾਗੈ ॥ ਸੋਈਧੁਰੰਧਰ ੁ ਸੋਈ ਬਸੁੰਧਰ ੁ ਹਿਰ ਏਕ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸ ਪਾਗੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਲਬੰਚ ਕਰੈ ਨ ਜਾਨੈ ਲਾਭੈ ਸੋ ਧੂਰਤੁਨਹੀ ਮੜੂਾ ॥ ਸੁਆਰਥੁ ਿਤਆਿਗ ਅਸਾਰਿਥ ਰਿਚਓ ਨਹ ਿਸਮਰੈ ਪਰ੍ਭੁ ਰੜੂਾ ॥੧॥ ਸੋਈ ਚਤੁਰ ੁ ਿਸਆਣਾਪੰਿਡਤੁ ਸੋ ਸੂਰਾ ਸੋ ਦਾਨ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਿਪਓ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰਵਾਨਾ ॥੨॥੬੭॥੯੦॥

1222 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਜੀਵਿਨ ॥ ਿਬਖੈ ਰਸ ਭੋਗ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁਪੀਵਿਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਚਿਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਰਤਨਾ ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਿਰ ਸੀਵਿਨ ॥ ਹਿਰ ਰਗੰ ਰ ਗ ਭਏਮਨ ਲਾਲਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸ ਖੀਵਿਨ ॥੧॥ ਿਜਉ ਮੀਨਾ ਜਲ ਿਸਉ ਉਰਝਾਨੋ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੰਿਗ ਲੀਵਿਨ ॥ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਕੀ ਿਨਆਈ ਹਿਰ ਬੂਦੰ ਪਾਨ ਸੁਖ ਥੀਵਿਨ ॥੨॥੬੮॥੯੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮਹੀਨ ਬਤੇਾਲ ॥ ਜੇਤਾ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਤੇਤਾ ਸਿਭ ਬੰਧਨ ਜੰਜਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਪਰ੍ਭ ਸੇਵਕਰਤ ਅਨ ਸੇਵਾ ਿਬਰਥਾ ਕਾਟੈ ਕਾਲ ॥ ਜਬ ਜਮੁ ਆਇ ਸੰਘਾਰੈ ਪਰ੍ਾਨੀ ਤਬ ਤੁਮਰੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲ ॥੧॥ ਰਾਿਖਲੇਹ ੁ ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਿਕਰਪਾਲ ॥ ਸੁਖ ਿਨਧਾਨ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇਾ ਸਾਧਸੰਿਗ ਧਨ ਮਾਲ॥੨॥੬੯॥੯੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਰਾਮ ਕੋ ਿਬਉਹਾਰ ੁ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਗੁਨ ਗਾਵਨ ਗੀਧੇਪੋਹਤ ਨਹ ਸੰਸਾਰ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਰ੍ਵਣੀ ਕੀਰਤਨੁ ਿਸਮਰਨੁ ਸੁਆਮੀ ਇਹ ੁਸਾਧ ਕੋ ਆਚਾਰ ੁ॥ ਚਰਨ ਕਮਲਅਸਿਥਿਤ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਪੂਜਾ ਪਰ੍ਾਨ ਕੋ ਆਧਾਰ ੁ ॥੧॥ ਪਰ੍ਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸੁਨਹ ੁ ਬੇਨੰਤੀ ਿਕਰਪਾ ਅਪਨੀਧਾਰ ੁ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਉਚਰਉ ਿਨਤ ਰਸਨਾ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰ ੁ ॥੨॥੭੦॥੯੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮਹੀਨ ਮਿਤ ਥੋਰੀ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਿਹ ਿਸਰੀਧਰ ਠਾਕੁਰ ਿਮਲਤ ਅੰਧ ਦੁਖ ਘੋਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਲਾਗੀ ਅਿਨਕ ਭੇਖ ਬਹ ੁ ਜੋਰੀ ॥ ਤੂਟਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਤਾ ਕਉ ਿਜਉ ਗਾਗਿਰਜਲ ਫੋਰੀ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਭਗਿਤ ਰਸੁ ਦੀਜੈ ਮਨੁ ਖਿਚਤ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸ ਖੋਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾਈਪਰ੍ਭ ਿਬਨੁ ਆਨ ਨ ਹੋਰੀ ॥੨॥੭੧॥੯੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਚਤਵਉ ਵਾ ਅਉਸਰ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ਹੋਇ ਇਕਤਰ੍ ਿਮਲਹ ੁ ਸੰਤ ਸਾਜਨ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦੰ ਿਨਤ ਗਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਜਨ ਜੇਤੇ ਕਾਮਕਰੀਅਿਹ ਤੇਤੇ ਿਬਰਥੇ ਜ ਿਹ ॥ ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦ ਮਿਨ ਮੀਠੋ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਸਰ ਨਾਿਹ ॥੧॥ ਜਪ ਤਪਸੰਜਮ ਕਰਮ ਸੁਖ ਸਾਧਨ ਤੁਿਲ ਨ ਕਛੂਐ ਲਾਿਹ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਬਿੇਧਓ ਚਰਨਹ ਸੰਿਗਸਮਾਿਹ ॥੨॥੭੨॥੯੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸੰਗੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਆਗੈ ਕੁਸਲ ਪਾਛੈ ਖੇਮ

1223 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੂਖਾ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਸੁਆਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸਖਾ ਹਿਰ ਮੇਰੈ ਗੁਨ ਗਪਾਲ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ਿਬਸਿਰ ਨ ਜਾਈ ਿਨਮਖ ਿਹਰਦੈ ਤੇ ਪੂਰ ੈ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਇਆ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਰਾਖੇ ਦਾਸ ਅਪਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤਵਿਸ ਜਾ ਕੈ ॥ ਏਕਾ ਿਲਵ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸਰੁ ਭਉ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ॥੨॥੭੩॥੯੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਜਾ ਕੈ ਰਾਮ ਕੋ ਬਲੁ ਹੋਇ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨ ਤਾਹ ੂਕੇ ਦੂਖੁ ਨ ਿਬਆਪੈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ੋਜਨੁ ਭਗਤੁਦਾਸੁ ਿਨਜੁ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਸੁਿਣ ਜੀਵ ਿਤਸੁ ਸੋਇ ॥ ਉਦਮੁ ਕਰਉ ਦਰਸਨੁ ਪੇਖਨ ਕੌ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੧॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਿਨਹਾਰਉ ਦੂਸਰ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਦਾਨੁ ਦੇਿਹ ਨਾਨਕ ਅਪਨੇ ਕਉ ਚਰਨ ਜੀਵ ਸੰਤ ਧੋਇ॥੨॥੭੪॥੯੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਵਤੁ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਗੋਪਾਲ ਬੀਠੁਲੇ ਿਬਸਿਰ ਨਕਬ ਹੀ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸਭੁ ਤੁਮਰਾ ਸੁਆਮੀ ਆਨ ਨ ਦੂਜੀ ਜਾਇ ॥ ਿਜਉ ਤੂ ਰਾਖਿਹਿਤਵ ਹੀ ਰਹਣਾ ਤੁਮਰਾ ਪੈਨੈ ਖਾਇ ॥੧॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕੈ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਈ ਬਹਿੁੜ ਨ ਜਨਮਾ ਧਾਇ ॥ ਨਾਨਕਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਇ ॥੨॥੭੫॥੯੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨ ਰੇ ਨਾਮ ਕੋ ਸੁਖਸਾਰ ॥ ਆਨ ਕਾਮ ਿਬਕਾਰ ਮਾਇਆ ਸਗਲ ਦੀਸਿਹ ਛਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਗਰ੍ਿਹ ਅੰਧ ਕੂਪ ਪਿਤਤ ਪਰ੍ਾਣੀਨਰਕ ਘੋਰ ਗੁਬਾਰ ॥ ਅਿਨਕ ਜੋਨੀ ਭਰ੍ਮਤ ਹਾਿਰਓ ਭਰ੍ਮਤ ਬਾਰੰ ਬਾਰ ॥੧॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਭਗਿਤ ਬਛਲ ਦੀਨਿਕਰਪਾ ਧਾਰ ॥ ਕਰ ਜੋਿੜ ਨਾਨਕੁ ਦਾਨੁ ਮ ਗੈ ਸਾਧਸੰਿਗ ਉਧਾਰ ॥੨॥੭੬॥੯੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਬਰਾਿਜਤ ਰਾਮ ਕੋ ਪਰਤਾਪ ॥ ਆਿਧ ਿਬਆਿਧ ਉਪਾਿਧ ਸਭ ਨਾਸੀ ਿਬਨਸੇ ਤੀਨੈ ਤਾਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਬੁਝੀ ਪੂਰਨ ਸਭ ਆਸਾ ਚਕੂੇ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਅਚਤੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ਮਨ ਤਨ ਆਤਮ ਧਰ੍ਾਪ॥੧॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਮਦ ਮਤਸਰ ਸਾਧੂ ਕੈ ਸੰਿਗ ਖਾਪ ॥ ਭਗਿਤ ਵਛਲ ਭੈ ਕਾਟਨਹਾਰੇ ਨਾਨਕ ਕੇ ਮਾਈ ਬਾਪ॥੨॥੭੭॥੧੦੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਤੁਰ ੁ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਸੰਸਾਰ ॥ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਨ ਹੋਵਤ ਕੂਕਰੀ ਆਸਾ ਇਤੁਲਾਗੋ ਿਬਿਖਆ ਛਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਇ ਠਗਉਰੀ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇਓ ਜਨਮਤ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁਿਨਮਖ ਨ ਿਸਮਿਰਓ ਜਮਕੰਕਰ ਕਰਤ ਖੁਆਰ ॥੧॥ ਹੋਹ ੁਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਤਿੇਰਆ ਸੰਤਹ ਕੀ ਰਾਵਾਰ ॥

1224 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਦਰਸੁ ਪਰ੍ਭ ਜਾਚੈ ਮਨ ਤਨ ਕੋ ਆਧਾਰ ॥੨॥੭੮॥੧੦੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਲੈਾ ਹਿਰ ਕੇਨਾਮ ਿਬਨੁ ਜੀਉ ॥ ਿਤਿਨ ਪਰ੍ਿਭ ਸਾਚੈ ਆਿਪ ਭੁਲਾਇਆ ਿਬਖ ੈ ਠਗਉਰੀ ਪੀਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੋਿਟ ਜਨਮਭਰ੍ਮਤੌ ਬਹ ੁਭ ਤੀ ਿਥਿਤ ਨਹੀ ਕਤਹ ੂਪਾਈ ॥ ਪੂਰਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸਹਿਜ ਨ ਭੇਿਟਆ ਸਾਕਤੁ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਾਿਖਲੇਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਸੰਿਮਰ੍ਥ ਦਾਤੇ ਤੁਮ ਪਰ੍ਭ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਭਵਜਲੁ ਉਤਿਰਓ ਪਾਰ॥੨॥੭੯॥੧੦੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਮਣ ਕਉ ਰਾਮ ਕੇ ਗੁਣ ਬਾਦ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਧਆਈਐ ਪਰਮੇਸਰੁਅੰਿਮਰ੍ਤ ਜਾ ਕੇ ਸੁਆਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਮਰਤ ਏਕੁ ਅਚਤੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ਿਬਨਸੇ ਮਾਇਆ ਮਾਦ ॥ ਸਹਜਅਨਦ ਅਨਹਦ ਧੁਿਨ ਬਾਣੀ ਬਹਿੁਰ ਨ ਭਏ ਿਬਖਾਦ ॥੧॥ ਸਨਕਾਿਦਕ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕ ਗਾਵਤ ਗਾਵਤਸੁਕ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦ ॥ ਪੀਵਤ ਅਿਮਉ ਮਨੋਹਰ ਹਿਰ ਰਸੁ ਜਿਪ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਬਸਮਾਦ ॥੨॥੮੦॥੧੦੩॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੀਨੇ ਪਾਪ ਕੇ ਬਹ ੁਕੋਟ ॥ ਿਦਨਸੁ ਰੈਨੀ ਥਕਤ ਨਾਹੀ ਕਤਿਹ ਨਾਹੀ ਛੋਟ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਮਹਾ ਬਜਰ ਿਬਖ ਿਬਆਧੀ ਿਸਿਰ ਉਠਾਈ ਪੋਟ ॥ ਉਘਿਰ ਗਈਆਂ ਿਖਨਿਹ ਭੀਤਿਰ ਜਮਿਹ ਗਰ੍ਾਸੇ ਝੋਟ॥੧॥ ਪਸੁ ਪਰਤੇ ਉਸਟ ਗਰਧਭ ਅਿਨਕ ਜੋਨੀ ਲੇਟ ॥ ਭਜੁ ਸਾਧਸੰਿਗ ਗੋਿਬਦੰ ਨਾਨਕ ਕਛੁ ਨ ਲਾਗੈ ਫੇਟ॥੨॥੮੧॥੧੦੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਧੰੇ ਖਾਵਿਹ ਿਬਸੂ ਕੇ ਗਟਾਕ ॥ ਨਨੈ ਸਰ੍ਵਨ ਸਰੀਰ ੁ ਸਭੁ ਹਿੁਟਓ ਸਾਸੁਗਇਓ ਤਤ ਘਾਟ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਾਥ ਰਞਾਿਣ ਉਦਰ ੁ ਲੇ ਪੋਖਿਹ ਮਾਇਆ ਗਈਆ ਹਾਿਟ ॥ ਿਕਲਿਬਖਕਰਤ ਕਰਤ ਪਛੁਤਾਵਿਹ ਕਬਹ ੁ ਨ ਸਾਕਿਹ ਛ ਿਟ ॥੧॥ ਿਨਦੰਕੁ ਜਮਦੂਤੀ ਆਇ ਸੰਘਾਿਰਓ ਦਵੇਿਹ ਮੂਡੰਉਪਿਰ ਮਟਾਕ ॥ ਨਾਨਕ ਆਪਨ ਕਟਾਰੀ ਆਪਸ ਕਉ ਲਾਈ ਮਨੁ ਅਪਨਾ ਕੀਨੋ ਫਾਟ ॥੨॥੮੨॥੧੦੫॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਟੂਟੀ ਿਨੰਦਕ ਕੀ ਅਧ ਬੀਚ ॥ ਜਨ ਕਾ ਰਾਖਾ ਆਿਪ ਸੁਆਮੀ ਬਮੇੁਖ ਕਉ ਆਇ ਪਹਚੂੀਮੀਚ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਉਸ ਕਾ ਕਿਹਆ ਕੋਇ ਨ ਸੁਣਈ ਕਹੀ ਨ ਬਸੈਣੁ ਪਾਵੈ ॥ ਈਹ ਦੁਖੁ ਆਗੈ ਨਰਕੁਭੁੰਚੈ ਬਹ ੁ ਜੋਨੀ ਭਰਮਾਵੈ ॥੧॥ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਭਇਆ ਖੰਡੀ ਬਰ੍ਹਮੰਡੀ ਕੀਤਾ ਅਪਣਾ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਰਿਣਿਨਰਭਉ ਕਰਤੇ ਕੀ ਅਨਦ ਮਗੰਲ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥੨॥੮੩॥੧੦੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਚਲਤ

1225 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਹ ੁਪਰਕਾਿਰ ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਤ ਨ ਕਤਹ ੁਬਾਤਿਹ ਅਿੰਤ ਪਰਤੀ ਹਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸ ਿਤ ਸੂਖ ਨ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈਇਹੈ ਇਸੁ ਿਬਉਹਾਿਰ ॥ ਆਪ ਪਰ ਕਾ ਕਛੁ ਨ ਜਾਨੈ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧਿਹ ਜਾਿਰ ॥੧॥ ਸਸੰਾਰ ਸਾਗਰ ੁਦਿੁਖ ਿਬਆਿਪਓਦਾਸ ਲੇਵਹ ੁ ਤਾਿਰ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਰਣਾਇ ਨਾਨਕ ਸਦ ਸਦਾ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥੨॥੮੪॥੧੦੭॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰੇ ਪਾਪੀ ਤੈ ਕਵਨ ਕੀ ਮਿਤ ਲੀਨ ॥ ਿਨਮਖ ਘਰੀ ਨ ਿਸਮਿਰ ਸੁਆਮੀ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਿਜਿਨਦੀਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਾਤ ਪੀਵਤ ਸਵੰਤ ਸੁਖੀਆ ਨਾਮੁ ਿਸਮਰਤ ਖੀਨ ॥ ਗਰਭ ਉਦਰ ਿਬਲਲਾਟ ਕਰਤਾਤਹ ਹੋਵਤ ਦੀਨ ॥੧॥ ਮਹਾ ਮਾਦ ਿਬਕਾਰ ਬਾਧਾ ਅਿਨਕ ਜੋਿਨ ਭਰ੍ਮੀਨ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਿਬਸਰੇ ਕਵਨ ਦੁਖਗਨੀਅਿਹ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪਦ ਚੀਨ ॥੨॥੮੫॥੧੦੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਚਰਨਹ ਓਟ ਗਹੀ ॥ਦਰਸਨੁ ਪੇਿਖ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਿੋਹਓ ਦੁਰਮਿਤ ਜਾਤ ਬਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਗਹ ਅਗਾਿਧ ਊਚ ਅਿਬਨਾਸੀਕੀਮਿਤ ਜਾਤ ਨ ਕਹੀ ॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਪੇਿਖ ਪਿੇਖ ਮਨੁ ਿਬਗਿਸਓ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰ੍ਬ ਮਹੀ ॥੧॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲਪਰ੍ੀਤਮ ਮਨਮਹੋਨ ਿਮਿਲ ਸਾਧਹ ਕੀਨੋ ਸਹੀ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਜੀਵਤ ਹਿਰ ਨਾਨਕ ਜਮ ਕੀ ਭੀਰ ਨ ਫਹੀ॥੨॥੮੬॥੧੦੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਮਨੁ ਮਰੇੋ ਮਤਵਾਰੋ ॥ ਪੇਿਖ ਦਇਆਲ ਅਨਦ ਸੁਖ ਪੂਰਨਹਿਰ ਰਿਸ ਰਿਪਓ ਖੁਮਾਰੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਨਰਮਲ ਭਏ ਊਜਲ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਬਹਿੁਰ ਨ ਹੋਵਤ ਕਾਰੋ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲਿਸਉ ਡਰੋੀ ਰਾਚੀ ਭੇਿਟਓ ਪੁਰਖੁ ਅਪਾਰੋ ॥੧॥ ਕਰ ੁਗਿਹ ਲੀਨੇ ਸਰਬਸੁ ਦੀਨੇ ਦੀਪਕ ਭਇਓ ਉਜਾਰੋ ॥ ਨਾਨਕਨਾਿਮ ਰਿਸਕ ਬੈਰਾਗੀ ਕੁਲਹ ਸਮੂਹ ਤਾਰੋ ॥੨॥੮੭॥੧੧੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਆਨ ਿਸਮਿਰਮਿਰ ਜ ਿਹ ॥ ਿਤਆਿਗ ਗੋਿਬਦੁ ਜੀਅਨ ਕੋ ਦਾਤਾ ਮਾਇਆ ਸੰਿਗ ਲਪਟਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮੁ ਿਬਸਾਿਰਚਲਿਹ ਅਨ ਮਾਰਿਗ ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਿਹ ਪਾਿਹ ॥ ਅਿਨਕ ਸਜ ਈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਗਰਭ ੈਗਰਿਭ ਭਰ੍ਮਾਿਹ ॥੧॥ਸੇ ਧਨਵੰਤੇ ਸੇ ਪਿਤਵੰਤੇ ਹਿਰ ਕੀ ਸਰਿਣ ਸਮਾਿਹ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਨਾਨਕ ਜਗੁ ਜੀਿਤਓ ਬਹਿੁਰ ਨ ਆਵਿਹਜ ਿਹ ॥੨॥੮੮॥੧੧੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕਾਟੀ ਕੁਿਟਲਤਾ ਕੁਠਾਿਰ ॥ ਭਰ੍ਮ ਬਨ ਦਹਨ ਭਏ ਿਖਨਭੀਤਿਰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਹਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਨੰਦਾ ਪਰਹਰੀਆ ਕਾਢੇ ਸਾਧੂ ਕੈ ਸੰਿਗ ਮਾਿਰ ॥

1226 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜੀਿਤਆ ਬਹਿੁਰ ਨ ਜੂਐ ਹਾਿਰ ॥੧॥ ਆਠ ਪਹਰ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ਪੂਰਨਸਬਿਦ ਬੀਚਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸੁ ਜਨੁ ਤਰੇਾ ਪੁਨਹ ਪੁਨਹ ਨਮਸਕਾਿਰ ॥੨॥੮੯॥੧੧੨॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪੋਥੀ ਪਰਮੇਸਰ ਕਾ ਥਾਨੁ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਗਾਵਿਹ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦੰ ਪੂਰਨ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਸਗਲ ਮੁਿਨ ਲਚੋਿਹ ਿਬਰਲੇ ਲਾਗੈ ਿਧਆਨੁ ॥ ਿਜਸਿਹ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਹੋਇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀਪੂਰਨ ਤਾ ਕੋ ਕਾਮੁ ॥੧॥ ਜਾ ਕੈ ਿਰਦੈ ਵਸੈ ਭੈ ਭੰਜਨੁ ਿਤਸੁ ਜਾਨੈ ਸਗਲ ਜਹਾਨੁ ॥ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਿਬਸਰ ੁਨਹੀ ਮਰੇੇਕਰਤੇ ਇਹ ੁ ਨਾਨਕੁ ਮ ਗੈ ਦਾਨੁ ॥੨॥੯੦॥੧੧੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਵਠੂਾ ਸਰਬ ਥਾਈ ਮੇਹ ੁ ॥ ਅਨਦਮਗੰਲ ਗਾਉ ਹਿਰ ਜਸੁ ਪੂਰਨ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਨੇਹ ੁ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਾਿਰ ਕੁੰਟ ਦਹ ਿਦਿਸ ਜਲ ਿਨਿਧ ਊਨ ਥਾਉ ਨਕੇਹ ੁ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਗੋਿਬਦੰ ਪੂਰਨ ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਸਭ ਦੇਹ ੁ॥੧॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਹਿਰ ਸਿਤ ਸੁਆਮੀ ਸਿਤ ਸਾਧਸਗੰੇਹ ੁ॥ਸਿਤ ਤੇ ਜਨ ਿਜਨ ਪਰਤੀਿਤ ਉਪਜੀ ਨਾਨਕ ਨਹ ਭਰਮੇਹ ੁ ॥੨॥੯੧॥੧੧੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਗੋਿਬਦ ਜੀਉ ਤੂ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰ ॥ ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸਹਾਈ ਤੁਮ ਹੀ ਤੂ ਮੇਰੋ ਪਰਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰੁਮਸਤਿਕ ਧਾਿਰਓ ਮੇਰ ੈ ਮਾਥੈ ਸਾਧਸੰਿਗ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥ ਤੁਮਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇ ਸਭ ਫਲ ਪਾਏ ਰਸਿਕ ਰਾਮ ਨਾਮਿਧਆਏ ॥੧॥ ਅਿਬਚਲ ਨੀਵ ਧਰਾਈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਕਬਹ ੂ ਡੋਲਤ ਨਾਹੀ ॥ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਜਬ ਭਏ ਦਇਆਰਾਸਰਬ ਸੁਖਾ ਿਨਿਧ ਪ ਹੀ ॥੨॥੯੨॥੧੧੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਨਬਹੀ ਨਾਮ ਕੀ ਸਚ ੁ ਖੇਪ ॥ ਲਾਭੁ ਹਿਰਗੁਣ ਗਾਇ ਿਨਿਧ ਧਨੁ ਿਬਖੈ ਮਾਿਹ ਅਲੇਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਗਲ ਸੰਤਖੋੇ ਆਪਨਾ ਪਰ੍ਭੁ ਿਧਆਇ ॥ਰਤਨ ਜਨਮੁ ਅਪਾਰ ਜੀਿਤਓ ਬਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਪਾਇ ॥੧॥ ਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੋਿਬਦ ਭਇਆਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ॥ ਹਿਰ ਚਰਨ ਰਾਿਸ ਨਾਨਕ ਪਾਈ ਲਗਾ ਪਰ੍ਭ ਿਸਉ ਰਗੰੁ ॥੨॥੯੩॥੧੧੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਮਾਈ ਰੀ ਪੇਿਖ ਰਹੀ ਿਬਸਮਾਦ ॥ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮੋਿਹਓ ਅਚਰਜ ਤਾ ਕੇ ਸਾਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਤਿਪਤਾ ਬਧੰਪ ਹੈ ਸੋਈ ਮਿਨ ਹਿਰ ਕੋ ਅਿਹਲਾਦ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਗਾਏ ਗੁਨ ਗੋਿਬਦੰ ਿਬਨਿਸਓ ਸਭੁ ਪਰਮਾਦ॥੧॥ ਡੋਰੀ ਲਪਿਟ ਰਹੀ ਚਰਨਹ ਸੰਿਗ ਭਰ੍ਮ ਭੈ ਸਗਲੇ ਖਾਦ ॥ ਏਕੁ ਅਧਾਰ ੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕੀਆ ਬਹਿੁਰ ਨ

1227 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜੋਿਨ ਭਰ੍ਮਾਦ ॥੨॥੯੪॥੧੧੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਮਾਤੀ ਚਰਣ ਸਮਹੂ ॥ ਏਕਸੁ ਿਬਨੁ ਹਉ ਆਨਨ ਜਾਨਉ ਦਤੁੀਆ ਭਾਉ ਸਭ ਲੂਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਆਿਗ ਗਪਾਲ ਅਵਰ ਜ ੋਕਰਣਾ ਤੇ ਿਬਿਖਆ ਕੇ ਖੂਹ ॥ਦਰਸ ਿਪਆਸ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਮਿੋਹਓ ਕਾਢੀ ਨਰਕ ਤੇ ਧੂਹ ॥੧॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਿਮਿਲਓ ਸੁਖਦਾਤਾ ਿਬਨਸੀਹਉਮੈ ਹਹੂ ॥ ਰਾਮ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਮਉਿਲਓ ਮਨੁ ਤਨੁ ਜੂਹ ॥੨॥੯੫॥੧੧੮॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਬਨਸੇ ਕਾਚ ਕੇ ਿਬਉਹਾਰ ॥ ਰਾਮ ਭਜੁ ਿਮਿਲ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਇਹੈ ਜਗ ਮਿਹ ਸਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਈਤ ਊਤ ਨਡੋਿਲ ਕਤਹ ੂ ਨਾਮੁ ਿਹਰਦੈ ਧਾਿਰ ॥ ਗੁਰ ਚਰਨ ਬੋਿਹਥ ਿਮਿਲਓ ਭਾਗੀ ਉਤਿਰਓ ਸੰਸਾਰ ॥੧॥ ਜਿਲ ਥਿਲਮਹੀਅਿਲ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰਬ ਨਾਥ ਅਪਾਰ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪੀਉ ਨਾਨਕ ਆਨ ਰਸ ਸਿਭ ਖਾਰ॥੨॥੯੬॥੧੧੯॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤਾ ਤੇ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇ ॥ ਮਹਾ ਿਬਕਾਰ ਮੋਹ ਮਦ ਮਾਤੌ ਿਸਮਰਤਨਾਿਹ ਹਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਜਪਤੇ ਨਾਰਾਇਣ ਿਤਨ ਕੇ ਦੋਖ ਜਰੇ ॥ ਸਫਲ ਦੇਹ ਧਿੰਨ ਓਇ ਜਨਮੇਪਰ੍ਭ ਕੈ ਸੰਿਗ ਰਲੇ ॥੧॥ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ਅਸਟ ਦਸਾ ਿਸਿਧ ਸਭ ਊਪਿਰ ਸਾਧ ਭਲੇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਧੂਿਰਜਨ ਬ ਛੈ ਉਧਰਿਹ ਲਾਿਗ ਪਲੇ ॥੨॥੯੭॥੧੨੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਜਨ ਕ ਖੀ ॥ਮਿਨ ਤਿਨ ਬਚਿਨ ਏਹੀ ਸੁਖੁ ਚਾਹਤ ਪਰ੍ਭ ਦਰਸੁ ਦੇਖਿਹ ਕਬ ਆਖੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੂ ਬੇਅਤੰੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮਸੁਆਮੀ ਗਿਤ ਤੇਰੀ ਜਾਇ ਨ ਲਾਖੀ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮਨੁ ਬੇਿਧਆ ਕਿਰ ਸਰਬਸੁ ਅਤੰਿਰ ਰਾਖੀ ॥੧॥ਬਦੇ ਪੁਰਾਨ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਸਾਧੂ ਜਨ ਇਹ ਬਾਣੀ ਰਸਨਾ ਭਾਖੀ ॥ ਜਿਪ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਿਨਸਤਰੀਐ ਹੋਰ ੁਦੁਤੀਆਿਬਰਥੀ ਸਾਖੀ ॥੨॥੯੮॥੧੨੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਖੀ ਰਾਮ ਕੀ ਤੂ ਮਾਖੀ ॥ ਜਹ ਦੁਰਗੰਧ ਤਹਾ ਤੂਬਸੈਿਹ ਮਹਾ ਿਬਿਖਆ ਮਦ ਚਾਖੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਕਤਿਹ ਅਸਥਾਿਨ ਤੂ ਿਟਕਨੁ ਨ ਪਾਵਿਹ ਇਹ ਿਬਿਧ ਦੇਖੀਆਖੀ ॥ ਸੰਤਾ ਿਬਨੁ ਤੈ ਕੋਇ ਨ ਛਾਿਡਆ ਸੰਤ ਪਰੇ ਗੋਿਬਦ ਕੀ ਪਾਖੀ ॥੧॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਗਲੇ ਤੈ ਮੋਹੇ ਿਬਨੁਸੰਤਾ ਿਕਨੈ ਨ ਲਾਖੀ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਹਿਰ ਕੀਰਤਿਨ ਰਾਤਾ ਸਬਦੁ ਸੁਰਿਤ ਸਚ ੁ ਸਾਖੀ ॥੨॥੯੯॥੧੨੨॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਕਾਟੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪਤ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਏ ਬੀਚੇ ਗਰ੍ਸਤ ਉਦਾਸ

1228 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਲੀਨੇ ਕਿਰ ਅਪੁਨੇ ਉਪਜੀ ਦਰਸ ਿਪਆਸ ॥ ਸੰਤਸੰਿਗ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਏਿਬਨਸੀ ਦੁਤੀਆ ਆਸ ॥੧॥ ਮਹਾ ਉਿਦਆਨ ਅਟਵੀ ਤੇ ਕਾਢੇ ਮਾਰਗੁ ਸੰਤ ਕਿਹਓ ॥ ਦਖੇਤ ਦਰਸੁ ਪਾਪ ਸਿਭਨਾਸੇ ਹਿਰ ਨਾਨਕ ਰਤਨੁ ਲਿਹਓ ॥੨॥੧੦੦॥੧੨੩॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਰੀ ਅਿਰਓ ਪਰ੍ੇਮ ਕੀ ਖਿੋਰ ॥ਦਰਸਨ ਰਿੁਚਤ ਿਪਆਸ ਮਿਨ ਸੁੰਦਰ ਸਕਤ ਨ ਕੋਈ ਤੋਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਮਾਨ ਪਿਤ ਿਪਤ ਸੁਤ ਬਧੰਪਹਿਰ ਸਰਬਸੁ ਧਨ ਮਰੋ ॥ ਿਧਰ੍ਗੁ ਸਰੀਰ ੁਅਸਤ ਿਬਸਟਾ ਿਕਰ੍ਮ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਜਾਨਤ ਹੋਰ ॥੧॥ ਭਇਓ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦੀਨਦੁਖ ਭਜੰਨੁ ਪਰਾ ਪੂਰਬਲਾ ਜੋਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸਰਿਣ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਸਾਗਰ ਿਬਨਿਸਓ ਆਨ ਿਨਹੋਰ ॥੨॥੧੦੧॥੧੨੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨੀਕੀ ਰਾਮ ਕੀ ਧੁਿਨ ਸੋਇ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਅਨੂਪ ਸੁਆਮੀ ਜਪਤ ਸਾਧੂ ਹੋਇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਚਤਵਤਾ ਗੋਪਾਲ ਦਰਸਨ ਕਲਮਲਾ ਕਢ ੁ ਧੋਇ ॥ ਜਨਮ ਮਰਨ ਿਬਕਾਰ ਅੰਕੁਰ ਹਿਰ ਕਾਿਟਛਾਡੇ ਖੋਇ ॥੧॥ ਪਰਾ ਪੂਰਿਬ ਿਜਸਿਹ ਿਲਿਖਆ ਿਬਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥ ਰਵਣ ਗੁਣ ਗੋਪਾਲ ਕਰਤੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁਜੋਇ ॥੨॥੧੦੨॥੧੨੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਕੀ ਮਿਤ ਸਾਰ ॥ ਹਿਰ ਿਬਸਾਿਰ ਜ ੁ ਆਨ ਰਾਚਿਹਿਮਥਨ ਸਭ ਿਬਸਥਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਮ ਭਜੁ ਸੁਆਮੀ ਪਾਪ ਹੋਵਤ ਖਾਰ ॥ ਚਰਨਾਰਿਬੰਦ ਬਸਾਇਿਹਰਦੈ ਬਹਿੁਰ ਜਨਮ ਨ ਮਾਰ ॥੧॥ ਕਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ਰਾਿਖ ਲੀਨੇ ਏਕ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ॥ ਿਦਨ ਰੈਿਨ ਿਸਮਰਤ ਸਦਾਨਾਨਕ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਿਰ ॥੨॥੧੦੩॥੧੨੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਨੀ ਤੂੰ ਰਾਮ ਕੈ ਦਿਰ ਮਾਨੀ ॥ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਏ ਿਬਨਸੀ ਸਭ ਅਿਭਮਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਾਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁਅਪੁਨੀ ਕਿਰ ਲੀਨੀਗੁਰਮੁਿਖ ਪੂਰ ਿਗਆਨੀ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਆਨਦੰ ਘਨਰੇੇ ਠਾਕੁਰ ਦਰਸ ਿਧਆਨੀ ॥੧॥ ਿਨਕਿਟ ਵਰਤਿਨ ਸਾ ਸਦਾਸੁਹਾਗਿਨ ਦਹ ਿਦਸ ਸਾਈ ਜਾਨੀ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਰਗੰ ਰਿੰਗ ਰਤੀ ਨਾਰਾਇਨ ਨਾਨਕ ਿਤਸੁ ਕੁਰਬਾਨੀ ॥੨॥੧੦੪॥੧੨੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੁਅ ਚਰਨ ਆਸਰੋ ਈਸ ॥ ਤੁਮਿਹ ਪਛਾਨੂ ਸਾਕੁ ਤੁਮਿਹ ਸੰਿਗ ਰਾਖਨਹਾਰ ਤੁਮੈਜਗਦੀਸ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੂ ਹਮਰੋ ਹਮ ਤੁਮਰੇ ਕਹੀਐ ਇਤ ਉਤ ਤੁਮ ਹੀ ਰਾਖੇ ॥ ਤੂ ਬਅੇੰਤੁ ਅਪਰਪੰਰ ੁਸੁਆਮੀਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਕੋਈ ਲਾਖੈ ॥੧॥ ਿਬਨੁ ਬਕਨੇ ਿਬਨੁ ਕਹਨ ਕਹਾਵਨ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ਜਾਨੈ ॥ ਜਾ ਕਉ ਮੇਿਲ ਲਏ

1229 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰ੍ਭੁ ਨਾਨਕੁ ਸੇ ਜਨ ਦਰਗਹ ਮਾਨੇ ॥੨॥੧੦੫॥੧੨੮॥ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਹਿਰ ਭਿਜ ਆਨ ਕਰਮ ਿਬਕਾਰ ॥ ਮਾਨ ਮੋਹ ੁ ਨ ਬੁਝਤ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਕਾਲ ਗਰ੍ਸ ਸੰਸਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਾਤਪੀਵਤ ਹਸਤ ਸੋਵਤ ਅਉਧ ਿਬਤੀ ਅਸਾਰ ॥ ਨਰਕ ਉਦਿਰ ਭਰ੍ਮਤੰ ਜਲਤੋ ਜਮਿਹ ਕੀਨੀ ਸਾਰ ॥੧॥ ਪਰ ਦਰ੍ੋਹਕਰਤ ਿਬਕਾਰ ਿਨੰਦਾ ਪਾਪ ਰਤ ਕਰ ਝਾਰ ॥ ਿਬਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨਾਹੀ ਤਮ ਮਹੋ ਮਹ ਅਧੰਾਰ ॥੨॥ ਿਬਖੁਠਗਉਰੀ ਖਾਇ ਮਠੂੋ ਿਚਿਤ ਨ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਗੁਪਤ ਹੋਇ ਰਿਹਓ ਿਨਆਰੋ ਮਾਤੰਗ ਮਿਤ ਅਹੰਕਾਰ॥੩॥ ਕਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਪਰ੍ਭ ਸਤੰ ਰਾਖੇ ਚਰਨ ਕਮਲ ਅਧਾਰ ॥ ਕਰ ਜੋਿਰ ਨਾਨਕੁ ਸਰਿਨ ਆਇਓ ਗਪਾਲ ਪੁਰਖਅਪਾਰ ॥੪॥੧॥੧੨੯॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੬ ਪੜਤਾਲ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੁਭ ਬਚਨ ਬਿੋਲ ਗੁਨ ਅਮੋਲ ॥ ਿਕੰਕਰੀ ਿਬਕਾਰ ॥ ਦੇਖੁ ਰੀ ਬੀਚਾਰ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਿਧਆਇ ਮਹਲੁ ਪਾਇ ॥ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਰਗੰ ਕਰਤੀ ਮਹਾ ਕੇਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਪਨ ਰੀ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਿਮਥਨੀ ਿਬਸਥਾਰ ੁ ॥ ਸਖੀ ਕਾਇਮਿੋਹ ਮਿੋਹਲੀ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਰਦ ੈ ਮੇਲ ॥੧॥ ਸਰਬ ਰੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਸਦਾ ਰੀ ਦਇਆਰ ੁ ॥ ਕ ਏਂਆਨ ਆਨ ਰਚੁੀਐ ॥ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਸੰਿਗ ਖਚੀਐ ॥ ਜਉ ਸਾਧਸੰਗ ਪਾਏ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਧਆਏ ॥ ਅਬ ਰਹੇਜਮਿਹ ਮੇਲ ॥੨॥੧॥੧੩੦॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੰਚਨਾ ਬਹ ੁ ਦਤ ਕਰਾ ॥ ਭੂਿਮ ਦਾਨੁ ਅਰਿਪ ਧਰਾ ॥ਮਨ ਅਿਨਕ ਸੋਚ ਪਿਵਤਰ੍ ਕਰਤ ॥ ਨਾਹੀ ਰੇ ਨਾਮ ਤੁਿਲ ਮਨ ਚਰਨ ਕਮਲ ਲਾਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਾਿਰ ਬੇਦਿਜਹਵ ਭਨੇ ॥ ਦਸ ਅਸਟ ਖਸਟ ਸਰ੍ਵਨ ਸੁਨੇ ॥ ਨਹੀ ਤੁਿਲ ਗੋਿਬਦ ਨਾਮ ਧੁਨੇ ॥ ਮਨ ਚਰਨ ਕਮਲ ਲਾਗੇ॥੧॥ ਬਰਤ ਸੰਿਧ ਸੋਚ ਚਾਰ ॥ ਿਕਰ੍ਆ ਕੁੰਿਟ ਿਨਰਾਹਾਰ ॥ ਅਪਰਸ ਕਰਤ ਪਾਕਸਾਰ ॥ ਿਨਵਲੀ ਕਰਮ ਬਹੁਿਬਸਥਾਰ ॥ ਧੂਪ ਦੀਪ ਕਰਤੇ ਹਿਰ ਨਾਮ ਤੁਿਲ ਨ ਲਾਗੇ ॥ ਰਾਮ ਦਇਆਰ ਸੁਿਨ ਦੀਨ ਬੇਨਤੀ ॥ ਦਹੇ ੁ ਦਰਸੁਨਨੈ ਪੇਖਉ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਿਮਸਟ ਲਾਗੇ ॥੨॥੨॥੧੩੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ

1230 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਾਿਪ ਰਮਤ ਰਾਮ ਸਹਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤਨ ਕੈ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਿਤਆਗੇ ਗੁਰ ਗੋਪਾਲਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਲਬਿਧ ਅਪਨੀ ਪਾਈ ॥੧॥ ਿਬਨਸੇ ਭਰ੍ਮ ਮਹੋ ਅੰਧ ਟੂਟੇ ਮਾਇਆ ਕੇ ਬਧੰ ਪੂਰਨ ਸਰਬਤਰ੍ ਠਾਕੁਰਨਹ ਕੋਊ ਬੈਰਾਈ ॥ ਸੁਆਮੀ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਭਏ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੋਖ ਗਏ ਸੰਤਨ ਕੈ ਚਰਨ ਲਾਿਗ ਨਾਨਕ ਗੁਨ ਗਾਈ॥੨॥੩॥੧੩੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਿਰ ਮੁਖਹ ੁ ਬਿੋਲ ਹਿਰ ਹਰੇ ਮਿਨ ਧਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਰ੍ਵਨਸੁਨਨ ਭਗਿਤ ਕਰਨ ਅਿਨਕ ਪਾਿਤਕ ਪੁਨਹਚਰਨ ॥ ਸਰਨ ਪਰਨ ਸਾਧੂ ਆਨ ਬਾਿਨ ਿਬਸਾਰੇ ॥੧॥ ਹਿਰਚਰਨ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨੀਤ ਨੀਿਤ ਪਾਵਨਾ ਮਿਹ ਮਹਾ ਪੁਨੀਤ ॥ ਸੇਵਕ ਭੈ ਦੂਿਰ ਕਰਨ ਕਿਲਮਲ ਦੋਖ ਜਾਰੇ ॥ ਕਹਤਮੁਕਤ ਸੁਨਤ ਮੁਕਤ ਰਹਤ ਜਨਮ ਰਹਤੇ ॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਸਾਰ ਭੂਤ ਨਾਨਕ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੇ ॥੨॥੪॥੧੩੩॥ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨਾਮ ਭਗਿਤ ਮਾਗੁ ਸੰਤ ਿਤਆਿਗ ਸਗਲ ਕਾਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਇ ਹਿਰਿਧਆਇ ਗੁਨ ਗਿਬੰਦ ਸਦਾ ਗਾਇ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਕੀ ਰੇਨ ਬ ਛੁ ਦੈਨਹਾਰ ਸੁਆਮੀ ॥੧॥ ਸਰਬ ਕੁਸਲ ਸੁਖਿਬਸਰ੍ਾਮ ਆਨਦਾ ਆਨੰਦ ਨਾਮ ਜਮ ਕੀ ਕਛੁ ਨਾਿਹ ਤਰ੍ਾਸ ਿਸਮਿਰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਏਕ ਸਰਨ ਗੋਿਬਦੰ ਚਰਨਸੰਸਾਰ ਸਗਲ ਤਾਪ ਹਰਨ ॥ ਨਾਵ ਰਪੂ ਸਾਧਸੰਗ ਨਾਨਕ ਪਾਰਗਰਾਮੀ ॥੨॥੫॥੧੩੪॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਗੁਨ ਲਾਲ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਦੇਖੇ ॥ ਪਚੰਾ ਤੇ ਏਕੁ ਛੂਟਾ ਜਉ ਸਾਧਸੰਿਗ ਪਗ ਰਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਦਰ੍ਸਟਉ ਕਛੁ ਸੰਿਗਨ ਜਾਇ ਮਾਨੁ ਿਤਆਿਗ ਮਹੋਾ ॥ ਏਕੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਇ ਿਮਿਲ ਸਾਧਸੰਿਗ ਸੋਹਾ ॥੧॥ ਪਾਇਓ ਹੈ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨੁਸਗਲ ਆਸ ਪੂਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਅਨਦੰ ਭਏ ਗੁਿਰ ਿਬਖਮ ਗਾਰ ਤਰੋੀ ॥੨॥੬॥੧੩੫॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਮਿਨ ਿਬਰਾਗੈਗੀ ॥ ਖੋਜਤੀ ਦਰਸਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਤਨ ਸੇਿਵ ਕੈ ਿਪਰ੍ਉ ਹੀਅਰੈ ਿਧਆਇਓ ॥ ਆਨੰਦਰਪੂੀ ਪਿੇਖ ਕੈ ਹਉ ਮਹਲੁ ਪਾਵਉਗੀ ॥੧॥ ਕਾਮ ਕਰੀ ਸਭ ਿਤਆਿਗ ਕੈ ਹਉ ਸਰਿਣ ਪਰਉਗੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸੁਆਮੀਗਿਰ ਿਮਲੇ ਹਉ ਗੁਰ ਮਨਾਵਉਗੀ ॥੨॥੭॥੧੩੬॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਐਸੀ ਹੋਇ ਪਰੀ ॥ ਜਾਨਤੇ ਦਇਆਰ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਤਰ ਿਪਤਰ ਿਤਆਿਗ ਕੈ ਮਨੁ ਸੰਤਨ ਪਾਿਹ ਬਚੇਾਇਓ ॥ ਜਾਿਤ ਜਨਮ ਕੁਲ ਖੋਈਐ ਹਉ ਗਾਵਉਹਿਰ ਹਰੀ ॥੧॥ ਲੋਕ ਕੁਟੰਬ ਤੇ ਟੂਟੀਐ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਿਤ ਿਕਰਿਤ ਕਰੀ ॥ ਗੁਿਰ ਮੋ ਕਉ ਉਪਦੇਿਸਆ ਨਾਨਕ

1231 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੇਿਵ ਏਕ ਹਰੀ ॥੨॥੮॥੧੩੭॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਲਾਲ ਲਾਲ ਮਹੋਨ ਗੋਪਾਲ ਤੂ ॥ ਕੀਟ ਹਸਿਤਪਾਖਾਣ ਜੰਤ ਸਰਬ ਮੈ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ਤੂ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਹ ਦੂਿਰ ਪੂਿਰ ਹਜੂਿਰ ਸੰਗੇ ॥ ਸੁੰਦਰ ਰਸਾਲ ਤੂ ॥੧॥ਨਹ ਬਰਨ ਬਰਨ ਨਹ ਕੁਲਹ ਕੁਲ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰਪਾਲ ਤੂ ॥੨॥੯॥੧੩੮॥ ਸਾਰਗ ਮਃ ੫ ॥ ਕਰਤਕੇਲ ਿਬਖ ੈ ਮਲੇ ਚਦੰਰ੍ ਸੂਰ ਮੋਹੇ ॥ ਉਪਜਤਾ ਿਬਕਾਰ ਦੁੰਦਰ ਨਉਪਰੀ ਝੁਨਤੰਕਾਰ ਸੁੰਦਰ ਅਿਨਗ ਭਾਉ ਕਰਤਿਫਰਤ ਿਬਨੁ ਗੋਪਾਲ ਧੋਹੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੀਿਨ ਭਉਨੇ ਲਪਟਾਇ ਰਹੀ ਕਾਚ ਕਰਿਮ ਨ ਜਾਤ ਸਹੀ ਉਨਮਤ ਅਧੰਧੰਧ ਰਿਚਤ ਜੈਸੇ ਮਹਾ ਸਾਗਰ ਹੋਹੇ ॥੧॥ ਉਧਰੇ ਹਿਰ ਸੰਤ ਦਾਸ ਕਾਿਟ ਦੀਨੀ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨਨਾਮੁ ਜਾ ਕੋ ਿਸਮਿਰ ਨਾਨਕ ਓਹੇ ॥੨॥੧੦॥੧੩੯॥੩॥੧੩॥੧੫੫॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਰਾਗੁ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਤੇਰ ੋ ਕੋ ਨ ਸਹਾਈ ॥ ਕ ਕੀ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤਬਿਨਤਾ ਕੋ ਕਾਹ ੂ ਕੋ ਭਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਨੁ ਧਰਨੀ ਅਰ ੁਸੰਪਿਤ ਸਗਰੀ ਜ ੋਮਾਿਨਓ ਅਪਨਾਈ ॥ ਤਨ ਛੂਟੈਕਛੁ ਸੰਿਗ ਨ ਚਾਲੈ ਕਹਾ ਤਾਿਹ ਲਪਟਾਈ ॥੧॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਸਦਾ ਦੁਖ ਭੰਜਨ ਤਾ ਿਸਉ ਰਿੁਚ ਨ ਬਢਾਈ ॥ਨਾਨਕ ਕਹਤ ਜਗਤ ਸਭ ਿਮਿਥਆ ਿਜਉ ਸੁਪਨਾ ਰੈਨਾਈ ॥੨॥੧॥ ਸਾਰਗੰ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਕਹਾ ਮਨਿਬਿਖਆ ਿਸਉ ਲਪਟਾਹੀ ॥ ਯਾ ਜਗ ਮਿਹ ਕੋਊ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਵ ੈਇਿਕ ਆਵਿਹ ਇਿਕ ਜਾਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕ ਕੋਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪਿਤ ਕ ਕੀ ਕਾ ਿਸਉ ਨੇਹ ੁ ਲਗਾਹੀ ॥ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸੋ ਸਗਲ ਿਬਨਾਸੈ ਿਜਉ ਬਾਦਰ ਕੀ ਛਾਹੀ ॥੧॥ਤਿਜ ਅਿਭਮਾਨੁ ਸਰਿਣ ਸੰਤਨ ਗਹ ੁਮੁਕਿਤ ਹੋਿਹ ਿਛਨ ਮਾਹੀ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਭਗਵਤੰ ਭਜਨ ਿਬਨੁ ਸੁਖੁ ਸੁਪਨੈਭੀ ਨਾਹੀ ॥੨॥੨॥ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਕਹਾ ਨਰ ਅਪਨੋ ਜਨਮੁ ਗਵਾਵੈ ॥ ਮਾਇਆ ਮਿਦ ਿਬਿਖਆ ਰਿਸਰਿਚਓ ਰਾਮ ਸਰਿਨ ਨਹੀ ਆਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਹ ੁਸੰਸਾਰ ੁਸਗਲ ਹੈ ਸੁਪਨੋ ਦਿੇਖ ਕਹਾ ਲੋਭਾਵੈ ॥ ਜ ੋਉਪਜੈਸੋ ਸਗਲ ਿਬਨਾਸੈ ਰਹਨੁ ਨ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਿਮਿਥਆ ਤਨੁ ਸਾਚੋ ਕਿਰ ਮਾਿਨਓ ਇਹ ਿਬਿਧ ਆਪੁ ਬੰਧਾਵੈ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋਊ ਜਨੁ ਮੁਕਤਾ ਰਾਮ ਭਜਨ ਿਚਤੁ ਲਾਵੈ ॥੨॥੩॥ ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਮਨ ਕਿਰ ਕਬਹ ੂਨ ਹਿਰ

1232 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਨ ਗਾਇਓ ॥ ਿਬਿਖਆਸਕਤ ਰਿਹਓ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਕੀਨੋ ਅਪਨੋ ਭਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁਸੁਿਨਓ ਨਿਹ ਕਾਨਿਨ ਪਰ ਦਾਰਾ ਲਪਟਾਇਓ ॥ ਪਰ ਿਨੰਦਾ ਕਾਰਿਨ ਬਹ ੁ ਧਾਵਤ ਸਮਿਝਓ ਨਹ ਸਮਝਾਇਓ॥੧॥ ਕਹਾ ਕਹਉ ਮੈ ਅਪੁਨੀ ਕਰਨੀ ਿਜਹ ਿਬਿਧ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਓ ॥ ਕਿਹ ਨਾਨਕ ਸਭ ਅਉਗਨ ਮੋ ਮਿਹਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਸਰਨਾਇਓ ॥੨॥੪॥੩॥੧੩॥੧੩੯॥੪॥੧੫੯॥

ਰਾਗੁ ਸਾਰਗ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਜੀਵਾ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥ ਜੈ ਜਗਦੀਸ ਤੇਰਾ ਜਸੁ ਜਾਚਉ ਮੈ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਿਪਆਸ ਿਪਆਸੀ ਕਾਮਿਨ ਦਖੇਉ ਰੈਿਨ ਸਬਾਈ ॥ ਸਰ੍ੀਧਰ ਨਾਥ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਨੈਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥੧॥ ਗਣਤ ਸਰੀਿਰ ਪੀਰ ਹੈ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਪ ਈ ॥ ਹੋਹ ੁ ਦਇਆਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰਹਿਰ ਜੀਉ ਹਿਰ ਿਸਉ ਰਹ ਸਮਾਈ ॥੨॥ ਐਸੀ ਰਵਤ ਰਵਹ ੁ ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ॥ ਿਬਸਮਭਏ ਗੁਣ ਗਾਇ ਮਨਹੋਰ ਿਨਰਭਉ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈ ॥੩॥ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਧੁਿਨ ਿਨਹਚਲ ਘਟੈ ਨ ਕੀਮਿਤਪਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਕੋਈ ਿਨਰਧਨੁ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੪॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਾਨ ਭਏ ਸੁਿਨ ਸਜਨੀ ਦੂਤ ਮੁਏਿਬਖੁ ਖਾਈ ॥ ਜਬ ਕੀ ਉਪਜੀ ਤਬ ਕੀ ਤੈਸੀ ਰੰਗੁਲ ਭਈ ਮਿਨ ਭਾਈ ॥੫॥ ਸਹਜ ਸਮਾਿਧ ਸਦਾ ਿਲਵ ਹਿਰਿਸਉ ਜੀਵ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਰਤਾ ਬੈਰਾਗੀ ਿਨਜ ਘਿਰ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੬॥ ਸੁਧ ਰਸ ਨਾਮੁਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਿਨਜ ਘਿਰ ਤਤੁ ਗੁਸ ਈਂ ॥ ਤਹ ਹੀ ਮਨੁ ਜਹ ਹੀ ਤੈ ਰਾਿਖਆ ਐਸੀ ਗੁਰਮਿਤ ਪਾਈ ॥੭॥ ਸਨਕਸਨਾਿਦ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦ ਇੰਦਰ੍ਾਿਦਕ ਭਗਿਤ ਰਤੇ ਬਿਨ ਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਘਰੀ ਨ ਜੀਵ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁਵਡਾਈ ॥੮॥੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਿਕਉ ਧੀਰੈ ਮਨੁ ਮਰੇਾ ॥ ਕੋਿਟ ਕਲਪ ਕੇ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸਨਸਾਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇ ਿਨਬੇਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਨਵਾਿਰ ਜਲੇ ਹਉ ਮਮਤਾ ਪਰ੍ੇਮੁ ਸਦਾ ਨਉ ਰੰਗੀ ॥ ਅਨਭਉਿਬਸਿਰ ਗਏ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਿਚਆ ਹਿਰ ਿਨਰਮਾਇਲੁ ਸੰਗੀ ॥੧॥ ਚੰਚਲ ਮਿਤ ਿਤਆਿਗ ਭਉ ਭਜੰਨੁ ਪਾਇਆਏਕ ਸਬਿਦ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਾਿਖ ਿਤਰ੍ਖਾ ਿਨਵਾਰੀ ਹਿਰ ਮੇਿਲ ਲਏ ਬਡਭਾਗੀ ॥੨॥ ਅਭਰਤ

1233 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਸਿੰਚ ਭਏ ਸੁਭਰ ਸਰ ਗੁਰਮਿਤ ਸਾਚ ੁ ਿਨਹਾਲਾ ॥ ਮਨ ਰਿਤ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਿਨਹਕੇਵਲ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਦਇਆਲਾ॥੩॥ ਮਹੋਿਨ ਮੋਿਹ ਲੀਆ ਮਨੁ ਮੋਰਾ ਬਡ ੈ ਭਾਗ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਸਾਚ ੁ ਬੀਚਾਿਰ ਿਕਲਿਵਖ ਦੁਖ ਕਾਟੇ ਮਨੁਿਨਰਮਲੁ ਅਨਰਾਗੀ ॥੪॥ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰ ਸਾਗਰ ਰਤਨਾਗਰ ਅਵਰ ਨਹੀ ਅਨ ਪੂਜਾ ॥ ਸਬਦ ੁਬੀਚਾਿਰ ਭਰਮਭਉ ਭਜੰਨੁ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਿਨਆ ਦੂਜਾ ॥੫॥ ਮਨੂਆ ਮਾਿਰ ਿਨਰਮਲ ਪਦੁ ਚੀਿਨਆ ਹਿਰ ਰਸ ਰਤੇ ਅਿਧਕਾਈ ॥ਏਕਸ ਿਬਨੁ ਮੈ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਨ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥੬॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁਅਨਾਥੁ ਅਜੋਨੀ ਗੁਰਮਿਤ ਏਕੋਜਾਿਨਆ ॥ ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਨਾਹੀ ਿਚਤੁ ਡੋਲੈ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥੭॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅਕਥਉ ਕਥੀਐ ਕਹਉਕਹਾਵੈ ਸੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਹਮਾਰੇ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਿਨਆ ਕੋਈ ॥੮॥੨॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਵਡਾਈ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣਾ ਕੋਈ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਮੁਕਿਤ ਗਿਤ ਪਾਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸਬਿਦ ਭਉ ਭੰਜਨੁ ਜਮਕਾਲ ਿਨਖਜੰਨੁ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਹਿਰ ਸੁਖਦਾਤਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਤਾਸਹਜੇ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਭਗਤ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਹਿਰ ਨਾਮ ਿਨਰਜੰਨੁ ਪੈਨਣੁ ਭਗਿਤ ਬਡਾਈ ॥ ਿਨਜ ਘਿਰਵਾਸਾ ਸਦਾ ਹਿਰ ਸੇਵਿਨ ਹਿਰ ਦਿਰ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥ ਮਨਮਖੁ ਬੁਿਧ ਕਾਚੀ ਮਨੂਆ ਡਲੋੈ ਅਕਥੁ ਨ ਕਥੈਕਹਾਨੀ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਿਨਹਚਲੁ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸਾਚੀ ਬਾਨੀ ॥੩॥ ਮਨ ਕੇ ਤਰਗੰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਰੇਰਸਨਾ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਿਲ ਰਹੀਐ ਸਦ ਅਪੁਨੇ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੪॥ ਮਨੁਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਤਾ ਮੁਕਤੋ ਹੋਵੈ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ॥ ਹਿਰ ਸਰ ੁ ਸਾਗਰ ੁ ਸਦਾ ਜਲੁ ਿਨਰਮਲੁ ਨਾਵੈ ਸਹਿਜਸੁਭਾਈ ॥੫॥ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ਸਦਾ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਮਾਰੀ ॥ ਅੰਤਿਰ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਹਿਰ ਰਿਵਆਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥੬॥ ਸੇਵਕ ਸੇਿਵ ਰਹੇ ਸਿਚ ਰਾਤੇ ਜੋ ਤੇਰੈ ਮਿਨ ਭਾਣੇ ॥ ਦੁਿਬਧਾ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈਜਿਗ ਝੂਠੀ ਗੁਣ ਅਵਗਣ ਨ ਪਛਾਣੇ ॥੭॥ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਲਏ ਅਕਥੁ ਕਥੀਐ ਸਚ ੁਸਬਦੁ ਸਚ ੁਬਾਣੀ ॥ ਨਾਨਕਸਾਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਣੇ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀ ॥੮॥੧॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਿਤ

1234 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮੀਠਾ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਵਖ ਭਉ ਭਜੰਨ ਗੁਰਮੁਿਖ ਏਕੋ ਡੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੋਿਟ ਕੋਟੰਤਰ ਕੇ ਪਾਪਿਬਨਾਸਨ ਹਿਰ ਸਾਚਾ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਸੂਝੈ ਦੂਜਾ ਸਿਤਗੁਿਰ ਏਕੁ ਬੁਝਾਇਆ ॥੧॥ਪਰ੍ੇਮ ਪਦਾਰਥੁ ਿਜਨ ਘਿਟ ਵਿਸਆ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਸੇ ਰੰਿਗ ਚਲੂਲੇ ਰਾਤੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਈ॥੨॥ ਰਸਨਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ਰਿਸ ਰਾਤੀ ਲਾਲ ਭਈ ਰੰਗੁ ਲਾਈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਜਾਿਣਆ ਮਨੁਿਤਰ੍ਪਿਤਆ ਸ ਿਤ ਆਈ ॥੩॥ ਪੰਿਡਤ ਪਿੜ ਪਿੜ ਮੋਨੀ ਸਿਭ ਥਾਕੇ ਭਰ੍ਿਮ ਭੇਖ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦਿਨਰਜੰਨੁ ਪਾਇਆ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰੀ ॥੪॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਿਨਵਾਿਰ ਸਿਚ ਰਾਤੇ ਸਾਚ ਸਬਦੁ ਮਿਨਭਾਇਆ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਿਜਿਨ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਸਹਜਧੁਿਨ ਉਪਜੈ ਮਿਨ ਸਾਚੈ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਨਾਮੁ ਿਨਰਜੰਨੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਿੰਨ ਵਸਾਈ ॥੬॥ ਏਕਸਮਿਹ ਸਭੁ ਜਗਤੋ ਵਰਤੈ ਿਵਰਲਾ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਤਾ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਸੂਝੈ ਅਨਿਦਨੁ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥੭॥ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਬੂਝੈ ਹੋਰ ੁ ਕਹਣਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬਰੈਾਗੀ ਏਕਸਬਿਦ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੮॥੨॥ ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਹਿਰ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਹਿਰ ਨਦਿਰ ਕਰੇਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਵਰਲੈ ਜਾਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰ ੁ ਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਪਛਾਿਨਆ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਕਰਮ ਕਰਿਹ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈ ਬਉਰਾਿਨਆ ॥੧॥ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਨਾਵੈ ਸੋਈਜਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਫਿਰ ਮੈਲਾ ਮਿੂਲ ਨ ਹੋਈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹੈ ਮਲੈਾ ਦੂਜੈ ਭਰਿਮ ਪਿਤ ਖੋਈ ॥੨॥ਿਕਆ ਿਦਰ੍ੜ ਿਕਆ ਸੰਗਰ੍ਿਹ ਿਤਆਗੀ ਮੈ ਤਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥ ਹੋਿਹ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਹਿਰ ਜੀਉ ਨਾਮੋਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥੩॥ ਸਚਾ ਸਚ ੁ ਦਾਤਾ ਕਰਮ ਿਬਧਾਤਾ ਿਜਸੁ ਭਾਵੈ ਿਤਸੁ ਨਾਇ ਲਾਏ ॥ ਗੁਰ ੂ ਦੁਆਰੈ ਸੋਈ ਬੂਝੈਿਜਸ ਨੋ ਆਿਪ ਬੁਝਾਏ ॥੪॥ ਦਿੇਖ ਿਬਸਮਾਦੁ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਚੇਤੇ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਸੰਸਾਰਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇਸੋਈ ਬੂਝੈ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰਾ ॥੫॥ ਿਜਨ ਦਰ ੁ ਸੂਝੈ ਸੇ ਕਦੇ ਨ ਿਵਗਾੜਿਹ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਸਚ ੁਸੰਜਮੁਕਰਣੀ ਿਕਰਿਤ ਕਮਾਵਿਹ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਰਹਾਈ ॥੬॥ ਸੇ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਸਾਚ ੁ ਕਮਾਵਿਹ ਿਜਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚੁ

1235 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਧਾਰਾ ॥ ਮਨਮਖੁ ਦੂਜੈ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਏ ਨਾ ਬੂਝਿਹ ਵੀਚਾਰਾ ॥੭॥ ਆਪੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਆਪੇ ਕਿਰ ਕਿਰਵੇਖ ੈ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਥਾਇ ਪਏ ਹੈ ਿਜਨ ਕੀ ਪਿਤ ਪਾਵੈ ਲੇਖ ੈ॥੮॥੩॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਸਾਈ ਪਰਤਾਪੁ ਤੁਹਾਰ ੋ ਡੀਠਾ ॥ ਕਰਨ ਕਰਾਵਨ ਉਪਾਇ ਸਮਾਵਨ ਸਗਲ ਛਤਰ੍ਪਿਤ ਬੀਠਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਰਾਣਾ ਰਾਉ ਰਾਜ ਭਏ ਰੰਕਾ ਉਿਨ ਝਠੂੇ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਓ ॥ ਹਮਰਾ ਰਾਜਨੁ ਸਦਾ ਸਲਾਮਿਤ ਤਾ ਕੋ ਸਗਲ ਘਟਾਜਸੁ ਗਾਇਓ ॥੧॥ ਉਪਮਾ ਸੁਨਹ ੁਰਾਜਨ ਕੀ ਸੰਤਹ ੁਕਹਤ ਜੇਤ ਪਾਹਚੂਾ ॥ ਬਸੇੁਮਾਰ ਵਡ ਸਾਹ ਦਾਤਾਰਾ ਊਚੇਹੀ ਤੇ ਊਚਾ ॥੨॥ ਪਵਿਨ ਪਰੋਇਓ ਸਗਲ ਅਕਾਰਾ ਪਾਵਕ ਕਾਸਟ ਸੰਗੇ ॥ ਨੀਰ ੁ ਧਰਿਣ ਕਿਰ ਰਾਖੇ ਏਕਤਕੋਇ ਨ ਿਕਸ ਹੀ ਸੰਗੇ ॥੩॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਕਥਾ ਰਾਜਨ ਕੀ ਚਾਲੈ ਘਿਰ ਘਿਰ ਤੁਝਿਹ ਉਮਾਹਾ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤਸਿਭ ਪਾਛੈ ਕਿਰਆ ਪਰ੍ਥਮੇ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਹਾ ॥੪॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰਣਾ ਸੁ ਆਪੇ ਕਰਣਾ ਮਸਲਿਤ ਕਾਹ ੂ ਦੀਨੀ ॥ਅਿਨਕ ਜਤਨ ਕਿਰ ਕਰਹ ਿਦਖਾਏ ਸਾਚੀ ਸਾਖੀ ਚੀਨੀ ॥੫॥ ਹਿਰ ਭਗਤਾ ਕਿਰ ਰਾਖੇ ਅਪਨੇ ਦੀਨੀ ਨਾਮੁਵਡਾਈ ॥ ਿਜਿਨ ਿਜਿਨ ਕਰੀ ਅਵਿਗਆ ਜਨ ਕੀ ਤੇ ਤੈਂ ਦੀਏ ਰੜੁਾਈ ॥੬॥ ਮੁਕਿਤ ਭਏ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕਿਰਿਤਨ ਕੇ ਅਵਗਨ ਸਿਭ ਪਰਹਿਰਆ ॥ ਿਤਨ ਕਉ ਦੇਿਖ ਭਏ ਿਕਰਪਾਲਾ ਿਤਨ ਭਵ ਸਾਗਰ ੁਤਿਰਆ ॥੭॥ ਹਮਨਾਨੇ ਨੀਚ ਤੁਮੇ ਬਡ ਸਾਿਹਬ ਕੁਦਰਿਤ ਕਉਣ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਦਰਸ ਦੇਖੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਅਧਾਰਾ ॥੮॥੧॥

ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰ ੁ੬ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਗਮ ਅਗਾਿਧ ਸੁਨਹ ੁ ਜਨ ਕਥਾ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੀ ਅਚਰਜ ਸਭਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਿਤਗੁਰਨਮਸਕਾਰ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ਅਪਾਰ ॥ ਮਨ ਭੀਤਿਰ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਿਗਆਨ ਅੰਜਨੁ ਅਿਗਆਨਿਬਨਾਸੁ ॥੧॥ ਿਮਿਤ ਨਾਹੀ ਜਾ ਕਾ ਿਬਸਥਾਰ ੁ ॥ ਸੋਭਾ ਤਾ ਕੀ ਅਪਰ ਅਪਾਰ ॥ ਅਿਨਕ ਰਗੰ ਜਾ ਕੇ ਗਨੇ ਨਜਾਿਹ ॥ ਸੋਗ ਹਰਖ ਦੁਹਹ ੂ ਮਿਹ ਨਾਿਹ ॥੨॥ ਅਿਨਕ ਬਰ੍ਹਮੇ ਜਾ ਕੇ ਬਦੇ ਧੁਿਨ ਕਰਿਹ ॥ ਅਿਨਕ ਮਹਸੇ ਬੈਿਸ

1236 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਧਆਨੁ ਧਰਿਹ ॥ ਅਿਨਕ ਪੁਰਖ ਅੰਸਾ ਅਵਤਾਰ ॥ ਅਿਨਕ ਇੰਦਰ੍ ਊਭੇ ਦਰਬਾਰ ॥੩॥ ਅਿਨਕ ਪਵਨ ਪਾਵਕਅਰ ੁਨੀਰ ॥ ਅਿਨਕ ਰਤਨ ਸਾਗਰ ਦਿਧ ਖੀਰ ॥ ਅਿਨਕ ਸੂਰ ਸਸੀਅਰ ਨਿਖਆਿਤ ॥ ਅਿਨਕ ਦਵੇੀ ਦਵੇਾ ਬਹੁਭ ਿਤ ॥੪॥ ਅਿਨਕ ਬਸੁਧਾ ਅਿਨਕ ਕਾਮਧਨੇ ॥ ਅਿਨਕ ਪਾਰਜਾਤ ਅਿਨਕ ਮੁਿਖ ਬਨੇ ॥ ਅਿਨਕ ਅਕਾਸਅਿਨਕ ਪਾਤਾਲ ॥ ਅਿਨਕ ਮੁਖੀ ਜਪੀਐ ਗੋਪਾਲ ॥੫॥ ਅਿਨਕ ਸਾਸਤਰ੍ ਿਸਿਮਰ੍ਿਤ ਪੁਰਾਨ ॥ ਅਿਨਕ ਜਗੁਿਤਹੋਵਤ ਬਿਖਆਨ ॥ ਅਿਨਕ ਸਰੋਤੇ ਸੁਨਿਹ ਿਨਧਾਨ ॥ ਸਰਬ ਜੀਅ ਪੂਰਨ ਭਗਵਾਨ ॥੬॥ ਅਿਨਕ ਧਰਮਅਿਨਕ ਕੁਮੇਰ ॥ ਅਿਨਕ ਬਰਨ ਅਿਨਕ ਕਿਨਕ ਸੁਮੇਰ ॥ ਅਿਨਕ ਸੇਖ ਨਵਤਨ ਨਾਮੁ ਲੇਿਹ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕਾਅੰਤੁ ਨ ਤਿੇਹ ॥੭॥ ਅਿਨਕ ਪੁਰੀਆ ਅਿਨਕ ਤਹ ਖੰਡ ॥ ਅਿਨਕ ਰਪੂ ਰੰਗ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ॥ ਅਿਨਕ ਬਨਾ ਅਿਨਕਫਲ ਮਲੂ ॥ ਆਪਿਹ ਸੂਖਮ ਆਪਿਹ ਅਸਥੂਲ ॥੮॥ ਅਿਨਕ ਜੁਗਾਿਦ ਿਦਨਸ ਅਰ ੁ ਰਾਿਤ ॥ ਅਿਨਕ ਪਰਲਉਅਿਨਕ ਉਤਪਾਿਤ ॥ ਅਿਨਕ ਜੀਅ ਜਾ ਕੇ ਿਗਰ੍ਹ ਮਾਿਹ ॥ ਰਮਤ ਰਾਮ ਪੂਰਨ ਸਰ੍ਬ ਠ ਇ ॥੯॥ ਅਿਨਕ ਮਾਇਆਜਾ ਕੀ ਲਖੀ ਨ ਜਾਇ ॥ ਅਿਨਕ ਕਲਾ ਖੇਲ ੈਹਿਰ ਰਾਇ ॥ ਅਿਨਕ ਧੁਿਨਤ ਲਿਲਤ ਸੰਗੀਤ ॥ ਅਿਨਕ ਗੁਪਤਪਰ੍ਗਟੇ ਤਹ ਚੀਤ ॥੧੦॥ ਸਭ ਤੇ ਊਚ ਭਗਤ ਜਾ ਕੈ ਸੰਿਗ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਗੁਨ ਗਾਵਿਹ ਰੰਿਗ ॥ ਅਿਨਕਅਨਾਹਦ ਆਨਦੰ ਝਨੁਕਾਰ ॥ ਉਆ ਰਸ ਕਾ ਕਛੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰ ॥੧੧॥ ਸਿਤ ਪੁਰਖੁ ਸਿਤ ਅਸਥਾਨੁ ॥ ਊਚ ਤੇਊਚ ਿਨਰਮਲ ਿਨਰਬਾਨੁ ॥ ਅਪੁਨਾ ਕੀਆ ਜਾਨਿਹ ਆਿਪ ॥ ਆਪੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਹਓ ਿਬਆਿਪ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨਨਾਨਕ ਦਇਆਲ ॥ ਿਜਿਨ ਜਿਪਆ ਨਾਨਕ ਤੇ ਭਏ ਿਨਹਾਲ ॥੧੨॥੧॥੨॥੨॥੩॥੭॥

ਸਾਰਗ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਭ ਦਖੇੀਐ ਅਨਭ ੈਕਾ ਦਾਤਾ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਰਨ ਹੈ ਅਿਲਪਾਤਾ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਰਨੁ ਕਿਰ ਿਬਸਥੀਰਨੁ ਜਲਤਰੰਗ ਿਜਉ ਰਚਨੁ ਕੀਆ ॥ ਹਿਭ ਰਸ ਮਾਣੇ ਭਗੋ ਘਟਾਣੇ ਆਨ ਨ ਬੀਆ ਕੋ ਥੀਆ ॥ ਹਿਰ ਰੰਗੀ ਇਕ ਰੰਗੀਠਾਕੁਰ ੁ ਸੰਤਸੰਿਗ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਤਾ ॥ ਨਾਨਕ ਦਰਿਸ ਲੀਨਾ ਿਜਉ ਜਲ ਮੀਨਾ ਸਭ ਦੇਖੀਐ ਅਨਭੈ ਕਾ ਦਾਤਾ ॥੧॥ਕਉਨ ਉਪਮਾ ਦਉੇ ਕਵਨ ਬਡਾਈ ॥ ਪੂਰਨ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰ੍ਬ ਠਾਈ ॥ ਪੂਰਨ ਮਨਮਹੋਨ ਘਟ ਘਟ ਸੋਹਨ

1237 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਬ ਿਖਚੰੈ ਤਬ ਛਾਈ ॥ ਿਕਉ ਨ ਅਰਾਧਹ ੁ ਿਮਿਲ ਕਿਰ ਸਾਧਹ ੁ ਘਰੀ ਮੁਹਤਕ ਬਲੇਾ ਆਈ ॥ ਅਰਥੁ ਦਰਬੁਸਭੁ ਜੋ ਿਕਛੁ ਦੀਸੈ ਸੰਿਗ ਨ ਕਛਹ ੂ ਜਾਈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਰਾਧਹ ੁ ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਦੇਉ ਕਵਨਬਡਾਈ ॥੨॥ ਪੂਛਉ ਸੰਤ ਮੇਰੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਕੈਸਾ ॥ ਹੀਉ ਅਰਾਪਉਂ ਦਹੇ ੁ ਸਦੇਸਾ ॥ ਦਹੇ ੁ ਸਦੇਸਾ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਕੈਸਾਕਹ ਮਹੋਨ ਪਰਵੇਸਾ ॥ ਅੰਗ ਅੰਗ ਸੁਖਦਾਈ ਪੂਰਨ ਬਰ੍ਹਮਾਈ ਥਾਨ ਥਾਨੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥ ਬਧੰਨ ਤੇ ਮਕੁਤਾ ਘਿਟਘਿਟ ਜੁਗਤਾ ਕਿਹ ਨ ਸਕਉ ਹਿਰ ਜੈਸਾ ॥ ਦਿੇਖ ਚਿਰਤ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਮਿੋਹਓ ਪੂਛੈ ਦੀਨੁ ਮੇਰੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਕੈਸਾ॥੩॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪੁਨੇ ਪਿਹ ਆਇਆ ॥ ਧੰਿਨ ਸੁ ਿਰਦਾ ਿਜਹ ਚਰਨ ਬਸਾਇਆ ॥ ਚਰਨ ਬਸਾਇਆ ਸੰਤਸੰਗਾਇਆ ਅਿਗਆਨ ਅਧੰੇਰ ੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਭਇਆ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਿਰਦੈ ਉਲਾਸੁ ਪਰ੍ਭੁ ਲੋੜੀਦਾ ਪਾਇਆ ॥ ਦੁਖੁਨਾਠਾ ਸੁਖੁ ਘਰ ਮਿਹ ਵਠੂਾ ਮਹਾ ਅਨੰਦ ਸਹਜਾਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮੈ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪੁਨੇਪਿਹ ਆਇਆ ॥੪॥੧॥

ਸਾਰੰਗ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਰਾਇ ਮਹਮੇ ਹਸਨੇ ਕੀ ਧੁਿਨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਗੁਰ ੁ ਕੁੰਜੀ ਪਾਹ ੂ ਿਨਵਲੁ ਮਨੁ ਕੋਠਾ ਤਨੁ ਛਿਤ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਮਨ ਕਾ ਤਾਕੁ ਨਉਘੜੈ ਅਵਰ ਨ ਕੁੰਜੀ ਹਿਥ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨ ਭੀਜ ੈਰਾਗੀ ਨਾਦੀ ਬਿੇਦ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਸੁਰਤੀ ਿਗਆਨੀ ਜੋਿਗ ॥ਨ ਭੀਜੈ ਸੋਗੀ ਕੀਤੈ ਰੋਿਜ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਰਪੂੀ ਮਾਲੀ ਰਿੰਗ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਤੀਰਿਥ ਭਿਵਐ ਨੰਿਗ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਦਾਤੀ ਕੀਤੈ ਪੁੰਿਨ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਬਾਹਿਰ ਬਿੈਠਆ ਸੁੰਿਨ ॥ ਨ ਭੀਜੈ ਭੇਿੜ ਮਰਿਹ ਿਭਿੜ ਸੂਰ ॥ ਨ ਭੀਜ ੈ ਕੇਤੇ ਹੋਵਿਹ ਧੂੜ ॥ਲੇਖਾ ਿਲਖੀਐ ਮਨ ਕੈ ਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਭੀਜੈ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਵ ਿਛਅ ਖਟ ਕਾ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ਿਨਿਸ ਿਦਨ ਉਚਰੈ ਭਾਰ ਅਠਾਰ ॥ ਿਤਿਨ ਭੀ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਇਆ ਤੋਿਹ ॥ ਨਾਮ ਿਬਹਣੂ ਮਕੁਿਤ ਿਕਉ ਹੋਇ ॥ਨਾਿਭ ਵਸਤ ਬਰ੍ਹਮੈ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਿਣਆ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਛਾਿਣਆ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੇ ਆਿਪਿਨਰਜੰਨਾ ਿਜਿਨ ਆਪੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਆਪੇ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਆਿਪਿਸਰਿਜਅਨੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਵਧਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਿਜਨ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚ ੁ ਵਰਤਦਾ

1238 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਭ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥੧॥ ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਨਾਨਕਾ ਆਪੇ ਰਖੈ ਵੇਕ ॥ ਮਦੰਾ ਿਕਸ ਨੋਆਖੀਐ ਜ ਸਭਨਾ ਸਾਿਹਬੁ ਏਕੁ ॥ ਸਭਨਾ ਸਾਿਹਬੁ ਏਕੁ ਹੈ ਵੇਖੈ ਧਧੰੈ ਲਾਇ ॥ ਿਕਸੈ ਥੋੜਾ ਿਕਸੈ ਅਗਲਾਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਿਹ ॥ ਆਵਿਹ ਨੰਗੇ ਜਾਿਹ ਨੰਗੇ ਿਵਚੇ ਕਰਿਹ ਿਵਥਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਮੁ ਨ ਜਾਣੀਐ ਅਗੈ ਕਾਈਕਾਰ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਜਨਿਸ ਥਾਿਪ ਜੀਆਂ ਕਉ ਭੇਜ ੈ ਿਜਨਿਸ ਥਾਿਪ ਲੈ ਜਾਵੈ ॥ ਆਪੇ ਥਾਿਪ ਉਥਾਪੈ ਆਪੇਏਤੇ ਵੇਸ ਕਰਾਵੈ ॥ ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਿਫਰਿਹ ਅਉਧੂਤੀ ਆਪੇ ਿਭਿਖਆ ਪਾਵੈ ॥ ਲੇਖੈ ਬਲੋਣੁ ਲਖੇੈ ਚਲਣੁ ਕਾਇਤੁ ਕੀਚਿਹਦਾਵੇ ॥ ਮਲੂੁ ਮਿਤ ਪਰਵਾਣਾ ਏਹੋ ਨਾਨਕੁ ਆਿਖ ਸੁਣਾਏ ॥ ਕਰਣੀ ਉਪਿਰ ਹੋਇ ਤਪਾਵਸੁ ਜੇ ਕੋ ਕਹੈ ਕਹਾਏ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਚਲਤੁ ਰਚਾਇਓਨੁ ਗੁਣ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸਦ ਉਚਰੈ ਹਿਰ ਮੰਿਨਵਸਾਇਆ ॥ ਸਕਿਤ ਗਈ ਭਰ੍ਮੁ ਕਿਟਆ ਿਸਵ ਜੋਿਤ ਜਗਾਇਆ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਪਤੋੈ ਪੁਨੰੁ ਹੈ ਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁਿਮਲਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਿਮਿਲ ਰਹੇ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥ ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਸਾਹ ਚਲੇਵਣਜਾਿਰਆ ਿਲਿਖਆ ਦੇਵੈ ਨਾਿਲ ॥ ਿਲਖੇ ਉਪਿਰ ਹਕੁਮੁ ਹੋਇ ਲਈਐ ਵਸਤੁ ਸਮਾਿਲ ॥ ਵਸਤੁ ਲਈਵਣਜਾਰਈ ਵਖਰ ੁਬਧਾ ਪਾਇ ॥ ਕੇਈ ਲਾਹਾ ਲੈ ਚਲੇ ਇਿਕ ਚਲੇ ਮਲੂੁ ਗਵਾਇ ॥ ਥੋੜਾ ਿਕਨੈ ਨ ਮਿੰਗਓ ਿਕਸੁਕਹੀਐ ਸਾਬਾਿਸ ॥ ਨਦਿਰ ਿਤਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਿਜ ਸਾਬਤੁ ਲਾਏ ਰਾਿਸ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜੁਿੜ ਜੁਿੜਿਵਛੁੜੇ ਿਵਛੁਿੜ ਜੁੜੇ ॥ ਜੀਿਵ ਜੀਿਵ ਮੁਏ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ॥ ਕੇਿਤਆ ਕੇ ਬਾਪ ਕੇਿਤਆ ਕੇ ਬਟੇੇ ਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ ਹਏੂ ॥ਆਗੈ ਪਾਛੈ ਗਣਤ ਨ ਆਵੈ ਿਕਆ ਜਾਤੀ ਿਕਆ ਹਿੁਣ ਹਏੂ ॥ ਸਭੁ ਕਰਣਾ ਿਕਰਤੁ ਕਿਰ ਿਲਖੀਐ ਕਿਰ ਕਿਰਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰੇ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਮਰੀਐ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਰੀਐ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਮਨਮਿੁਖਦੂਜਾ ਭਰਮੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਲਭੋਾਇਆ ॥ ਕੂੜੁ ਕਪਟ ੁਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੋ ਆਲਾਇਆ ॥ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ੁ ਮਹੋ ੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁਸਬਾਇਆ ॥ ਜਮ ਦਿਰ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਿਹ ਭਰਮਿਹ ਭਰਮਾਇਆ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਹਿਰਭਾਇਆ ॥੩॥ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਿਜਨ ਵਿਡਆਈ ਤਰੇੇ ਨਾਮ ਕੀ ਤੇ ਰਤੇ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁਏਕੁ ਹੈ ਦੂਜਾ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਨਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਮਨੈ ਮਾਿਹ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ॥ ਿਤਨੀ ਪੀਤਾ ਰਗੰ ਿਸਉ

1239 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਨ ਕਉ ਿਲਿਖਆ ਆਿਦ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਕੀਤਾ ਿਕਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰੇ ਸੋਇ ਸਾਲਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਏਕੀਬਾਹਰਾ ਦੂਜਾ ਦਾਤਾ ਨਾਿਹ ॥ ਕਰਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜਿਨ ਕੀਤਾ ਆਕਾਰ ੁ ॥ ਦਾਤਾ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜ ਸਭਸੈਦੇ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਆਿਪ ਸਦੀਵ ਹੈ ਪੂਰਾ ਿਜਸੁ ਭੰਡਾਰ ੁ ॥ ਵਡਾ ਕਿਰ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਸੇਿਵਐ ਸੁਖੁ ਪਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਉਚਰ ਪਿਤ ਿਸਉ ਘਿਰ ਜ ਈ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਬਾਣੀ ਨਾਮੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਵਸਾਈ ॥ ਮਿਤ ਪੰਖੇਰ ੂ ਵਿਸ ਹੋਇ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਧਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਆਿਪਦਇਆਲੁ ਹੋਇ ਨਾਮੇ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੪॥ ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਿਤਸੁ ਿਸਉ ਕੈਸਾ ਬਲੋਣਾ ਿਜ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥ਚੀਰੀ ਜਾ ਕੀ ਨਾ ਿਫਰੈ ਸਾਿਹਬੁ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਚੀਰੀ ਿਜਸ ਕੀ ਚਲਣਾ ਮੀਰ ਮਲਕ ਸਲਾਰ ॥ ਜ ੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈਨਾਨਕਾ ਸਾਈ ਭਲੀ ਕਾਰ ॥ ਿਜਨਾ ਚੀਰੀ ਚਲਣਾ ਹਿਥ ਿਤਨਾ ਿਕਛੁ ਨਾਿਹ ॥ ਸਾਿਹਬ ਕਾ ਫਰੁਮਾਣੁ ਹੋਇ ਉਠੀਕਰਲੈ ਪਾਿਹ ॥ ਜੇਹਾ ਚੀਰੀ ਿਲਿਖਆ ਤੇਹਾ ਹਕੁਮੁ ਕਮਾਿਹ ॥ ਘਲੇ ਆਵਿਹ ਨਾਨਕਾ ਸਦੇ ਉਠੀ ਜਾਿਹ ॥੧॥ਮਹਲਾ ੨ ॥ ਿਸਫਿਤ ਿਜਨਾ ਕਉ ਬਖਸੀਐ ਸੇਈ ਪੋਤੇਦਾਰ ॥ ਕੁਜੰੀ ਿਜਨ ਕਉ ਿਦਤੀਆ ਿਤਨਾ ਿਮਲੇ ਭਡੰਾਰ ॥ਜਹ ਭੰਡਾਰੀ ਹ ੂ ਗੁਣ ਿਨਕਲਿਹ ਤੇ ਕੀਅਿਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਨਦਿਰ ਿਤਨਾ ਕਉ ਨਾਨਕਾ ਨਾਮੁ ਿਜਨਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰਜੰਨੁ ਿਨਰਮਲਾ ਸੁਿਣਐ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਮੰਿਨ ਵਸਾਈਐ ਬੂਝੈ ਜਨੁ ਕੋਈ ॥ਬਹਿਦਆ ਉਠਿਦਆ ਨ ਿਵਸਰੈ ਸਾਚਾ ਸਚ ੁ ਸੋਈ ॥ ਭਗਤਾ ਕਉ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਨਾਨਕਮਿਨ ਤਿਨ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਸੋਈ ॥੫॥ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਤੁਲੀਅਿਹ ਤੋਲ ਜੇ ਜੀਉਿਪਛੈ ਪਾਈਐ ॥ ਇਕਸੁ ਨ ਪੁਜਿਹ ਬੋਲ ਜੇ ਪੂਰੇ ਪੂਰਾ ਕਿਰ ਿਮਲੈ ॥ ਵਡਾ ਆਖਣੁ ਭਾਰਾ ਤੋਲੁ ॥ ਹੋਰ ਹਉਲੀ ਮਤੀਹਉਲੇ ਬੋਲ ॥ ਧਰਤੀ ਪਾਣੀ ਪਰਬਤ ਭਾਰ ੁ॥ ਿਕਉ ਕੰਡੈ ਤੋਲੈ ਸੁਿਨਆਰ ੁ॥ ਤੋਲਾ ਮਾਸਾ ਰਤਕ ਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕਪੁਿਛਆ ਦਇੇ ਪੁਜਾਇ ॥ ਮੂਰਖ ਅੰਿਧਆ ਅਧੰੀ ਧਾਤੁ ॥ ਕਿਹ ਕਿਹ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਿਨ ਆਪੁ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਆਖਿਣ ਅਉਖਾ ਸੁਨਿਣ ਅਉਖਾ ਆਿਖ ਨ ਜਾਪੀ ਆਿਖ ॥ ਇਿਕ ਆਿਖ ਆਖਿਹ ਸਬਦੁ ਭਾਖਿਹ ਅਰਧ ਉਰਧਿਦਨੁ ਰਾਿਤ ॥ ਜੇ ਿਕਹ ੁਹੋਇ ਤ ਿਕਹ ੁ ਿਦਸੈ ਜਾਪੈ ਰਪੂੁ ਨ ਜਾਿਤ ॥ ਸਿਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਘਟ ਅਉਘਟ ਘਟ

1240 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਥਾਿਪ ॥ ਆਖਿਣ ਅਉਖਾ ਨਾਨਕਾ ਆਿਖ ਨ ਜਾਪੈ ਆਿਖ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਨਾਮੇਸ ਿਤ ਆਈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤੀਐ ਸਭ ਦੁਖ ਗਵਾਈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਨਾਉ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇਵਿਡਆਈ ॥ ਨਾਮੇ ਹੀ ਸਭ ਜਾਿਤ ਪਿਤ ਨਾਮੇ ਗਿਤ ਪਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈਐ ਨਾਨਕ ਿਲਵ ਲਾਈ॥੬॥ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਰਾਗੀ ਜੂਿਠ ਨ ਵੇਦੀ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਚੰਦ ਸੂਰਜ ਕੀ ਭੇਦੀ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਅੰਨੀਜੂਿਠ ਨ ਨਾਈ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਮੀਹ ੁਵਿਰਐ ਸਭ ਥਾਈ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਧਰਤੀ ਜੂਿਠ ਨ ਪਾਣੀ ॥ ਜੂਿਠ ਨ ਪਉਣੈ ਮਾਿਹਸਮਾਣੀ ॥ ਨਾਨਕ ਿਨਗੁਿਰਆ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਮੁਿਹ ਫੇਿਰਐ ਮੁਹ ੁ ਜੂਠਾ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਾਨਕਚਲੁੀਆ ਸੁਚੀਆ ਜੇ ਭਿਰ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥ ਸੁਰਤੇ ਚਲੁੀ ਿਗਆਨ ਕੀ ਜੋਗੀ ਕਾ ਜਤੁ ਹੋਇ ॥ ਬਰ੍ਹਮਣ ਚਲੁੀ ਸਤੰਖੋਕੀ ਿਗਰਹੀ ਕਾ ਸਤੁ ਦਾਨੁ ॥ ਰਾਜੇ ਚਲੁੀ ਿਨਆਵ ਕੀ ਪਿੜਆ ਸਚ ੁ ਿਧਆਨੁ ॥ ਪਾਣੀ ਿਚਤੁ ਨ ਧੋਪਈ ਮੁਿਖਪੀਤੈ ਿਤਖ ਜਾਇ ॥ ਪਾਣੀ ਿਪਤਾ ਜਗਤ ਕਾ ਿਫਿਰ ਪਾਣੀ ਸਭੁ ਖਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਸਭ ਿਸਿਧਹੈ ਿਰਿਧ ਿਪਛੈ ਆਵੈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਨਉ ਿਨਿਧ ਿਮਲੈ ਮਨ ਿਚੰਿਦਆ ਪਾਵੈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਸੰਤੋਖੁ ਹੋਇ ਕਵਲਾਚਰਨ ਿਧਆਵੈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਵੈ॥੭॥ ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦੁਖ ਿਵਿਚ ਜੰਮਣੁ ਦਿੁਖ ਮਰਣੁ ਦੁਿਖ ਵਰਤਣੁ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਦੁਖੁ ਦੁਖੁ ਅਗੈ ਆਖੀਐਪਿੜ ਪਿੜ ਕਰਿਹ ਪੁਕਾਰ ॥ ਦੁਖ ਕੀਆ ਪੰਡਾ ਖੁਲੀਆ ਸੁਖੁ ਨ ਿਨਕਿਲਓ ਕੋਇ ॥ ਦੁਖ ਿਵਿਚ ਜੀਉ ਜਲਾਇਆਦੁਖੀਆ ਚਿਲਆ ਰੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਸਫਤੀ ਰਿਤਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਦੁਖ ਕੀਆ ਅਗੀ ਮਾਰੀਅਿਹ ਭੀਦੁਖੁ ਦਾਰ ੂਹੋਇ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਭਸੁ ਰਗੰੁ ਭਸੂ ਹ ੂਭਸੁ ਖੇਹ ॥ ਭਸੋ ਭਸੁ ਕਮਾਵਣੀ ਭੀ ਭਸੁਭਰੀਐ ਦਹੇ ॥ ਜਾ ਜੀਉ ਿਵਚਹ ੁ ਕਢੀਐ ਭਸੂ ਭਿਰਆ ਜਾਇ ॥ ਅਗੈ ਲੇਖੈ ਮਿੰਗਐ ਹੋਰ ਦਸੂਣੀ ਪਾਇ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਸੁਿਚ ਸੰਜਮੋ ਜਮੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਘਿਟ ਚਾਨਣਾ ਆਨੇਰ ੁ ਗਵਾਵੈ ॥ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਆਪੁ ਬੁਝੀਐ ਲਾਹਾ ਨਾਉ ਪਾਵੈ ॥ ਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਪਾਪ ਕਟੀਅਿਹ ਿਨਰਮਲ ਸਚ ੁਪਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕਨਾਇ ਸੁਿਣਐ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਨਾਉ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਧਆਵੈ ॥੮॥ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਘਿਰ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸਭਾ ਨਾਿਲ ॥

1241 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪੂਜ ਕਰੇ ਰਖੈ ਨਾਵਾਿਲ ॥ ਕੁੰਗੂ ਚੰਨਣੁ ਫਲੁ ਚੜਾਏ ॥ ਪੈਰੀ ਪੈ ਪੈ ਬਹਤੁੁ ਮਨਾਏ ॥ ਮਾਣੂਆ ਮੰਿਗ ਮੰਿਗ ਪੈਨੈਖਾਇ ॥ ਅੰਧੀ ਕੰਮੀ ਅੰਧ ਸਜਾਇ ॥ ਭੁਿਖਆ ਦੇਇ ਨ ਮਰਿਦਆ ਰਖੈ ॥ ਅੰਧਾ ਝਗੜਾ ਅਧੰੀ ਸਥੈ ॥੧॥ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਭੇ ਸੁਰਤੀ ਜੋਗ ਸਿਭ ਸਭੇ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ॥ ਸਭੇ ਕਰਣੇ ਤਪ ਸਿਭ ਸਭੇ ਗੀਤ ਿਗਆਨ ॥ ਸਭੇ ਬੁਧੀਸੁਿਧ ਸਿਭ ਸਿਭ ਤੀਰਥ ਸਿਭ ਥਾਨ ॥ ਸਿਭ ਪਾਿਤਸਾਹੀਆ ਅਮਰ ਸਿਭ ਸਿਭ ਖੁਸੀਆ ਸਿਭ ਖਾਨ ॥ ਸਭੇ ਮਾਣਸਦਵੇ ਸਿਭ ਸਭੇ ਜੋਗ ਿਧਆਨ ॥ ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਿਭ ਸਭੇ ਜੀਅ ਜਹਾਨ ॥ ਹਕੁਿਮ ਚਲਾਏ ਆਪਣੈ ਕਰਮੀ ਵਹੈਕਲਾਮ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਿਚ ਨਾਇ ਸਚ ੁਸਭਾ ਦੀਬਾਨੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਗਿਤਹੋਈ ॥ ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਪਿਤ ਪਾਈਐ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਸੋਈ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘੀਐ ਿਫਿਰ ਿਬਘਨੁ ਨਹੋਈ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਪੰਥੁ ਪਰਗਟਾ ਨਾਮੇ ਸਭ ਲੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਨਾਉ ਮਨੰੀਐ ਿਜਨ ਦੇਵੈਸੋਈ ॥੯॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਪੁਰੀਆ ਖਡੰਾ ਿਸਿਰ ਕਰੇ ਇਕ ਪੈਿਰ ਿਧਆਏ ॥ ਪਉਣੁ ਮਾਿਰ ਮਿਨ ਜਪੁ ਕਰੇ ਿਸਰੁਮੁੰਡੀ ਤਲੈ ਦੇਇ ॥ ਿਕਸੁ ਉਪਿਰ ਓਹ ੁਿਟਕ ਿਟਕੈ ਿਕਸ ਨੋ ਜੋਰ ੁਕਰੇਇ ॥ ਿਕਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਿਕਸ ਨੋ ਕਰਤਾਦਇੇ ॥ ਹਕੁਿਮ ਰਹਾਏ ਆਪਣ ੈਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣੇਇ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਹੈ ਹੈ ਆਖ ਕੋਿਟ ਕੋਿਟ ਕੋਟੀ ਹ ੂਕੋਿਟ ਕੋਿਟ ॥ਆਖੂੰ ਆਖ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕਹਿਣ ਨ ਆਵੈ ਤੋਿਟ ॥ ਨਾ ਹਉ ਥਕ ਨ ਠਾਕੀਆ ਏਵਡ ਰਖਿਹ ਜੋਿਤ ॥ ਨਾਨਕਚਿਸਅਹ ੁਚਖੁ ਿਬੰਦ ਉਪਿਰ ਆਖਣੁ ਦੋਸੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਕੁਲੁ ਉਧਰੈ ਸਭੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਬਾਇਆ ॥ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਸੰਗਿਤ ਉਧਰੈ ਿਜਨ ਿਰਦੈ ਵਸਾਇਆ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਸੁਿਣ ਉਧਰੇ ਿਜਨ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ॥ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਦੁਖ ਭੁਖ ਗਈ ਿਜਨ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਤਨੀ ਸਾਲਾਿਹਆ ਿਜਨ ਗੁਰੂਿਮਲਾਇਆ ॥੧੦॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਸਭੇ ਰਾਤੀ ਸਿਭ ਿਦਹ ਸਿਭ ਿਥਤੀ ਸਿਭ ਵਾਰ ॥ ਸਭੇ ਰਤੁੀ ਮਾਹ ਸਿਭ ਸਿਭਧਰਤੀ ਸਿਭ ਭਾਰ ॥ ਸਭੇ ਪਾਣੀ ਪਉਣ ਸਿਭ ਸਿਭ ਅਗਨੀ ਪਾਤਾਲ ॥ ਸਭੇ ਪੁਰੀਆ ਖੰਡ ਸਿਭ ਸਿਭ ਲੋਅ ਲੋਅਆਕਾਰ ॥ ਹਕੁਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਕਿਹ ਨ ਸਕੀਜੈ ਕਾਰ ॥ ਆਖਿਹ ਥਕਿਹ ਆਿਖ ਆਿਖ ਕਿਰ ਿਸਫਤੀ ਵੀਚਾਰ ॥ਿਤਰ੍ਣੁ ਨ ਪਾਇਓ ਬਪੁੜੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਗਵਾਰ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਅਖੀ ਪਰਣੈ ਜੇ ਿਫਰ ਦੇਖ ਸਭੁ ਆਕਾਰ ੁ॥ ਪੁਛਾ

1242 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਗਆਨੀ ਪੰਿਡਤ ਪੁਛਾ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ॥ ਪੁਛਾ ਦੇਵ ਮਾਣਸ ਜੋਧ ਕਰਿਹ ਅਵਤਾਰ ॥ ਿਸਧ ਸਮਾਧੀ ਸਿਭ ਸੁਣੀਜਾਇ ਦੇਖ ਦਰਬਾਰ ੁ॥ ਅਗੈ ਸਚਾ ਸਿਚ ਨਾਇ ਿਨਰਭਉ ਭੈ ਿਵਣੁ ਸਾਰ ੁ॥ ਹੋਰ ਕਚੀ ਮਤੀ ਕਚ ੁ ਿਪਚ ੁਅੰਿਧਆਅੰਧੁ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਮੀ ਬਦੰਗੀ ਨਦਿਰ ਲੰਘਾਏ ਪਾਿਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਦੁਰਮਿਤ ਗਈਮਿਤ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥ ਨਾਉ ਮੰਿਨਐ ਹਉਮੈ ਗਈ ਸਿਭ ਰੋਗ ਗਵਾਇਆ ॥ ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈਸਹਜੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਸ ਿਤ ਊਪਜੈ ਹਿਰ ਮਿੰਨ ਵਸਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਿਖਹਿਰ ਿਧਆਇਆ ॥੧੧॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਹੋਰੁ ਸਰੀਕੁ ਹੋਵੈ ਕੋਈ ਤੇਰਾ ਿਤਸੁ ਅਗੈ ਤੁਧੁ ਆਖ ॥ ਤੁਧੁ ਅਗੈ ਤੁਧੈਸਾਲਾਹੀ ਮੈ ਅਧੰੇ ਨਾਉ ਸੁਜਾਖਾ ॥ ਜੇਤਾ ਆਖਣੁ ਸਾਹੀ ਸਬਦੀ ਭਾਿਖਆ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਬਹਤੁਾ ਏਹੋਆਖਣੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਿਡਆਈ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਜ ਨ ਿਸਆ ਿਕਆ ਚਾਕਰੀ ਜ ਜੰਮ ੇ ਿਕਆ ਕਾਰ ॥ ਸਿਭ ਕਾਰਣਕਰਤਾ ਕਰੇ ਦੇਖੈ ਵਾਰ ੋਵਾਰ ॥ ਜੇ ਚਪੁੈ ਜੇ ਮੰਿਗਐ ਦਾਿਤ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰ ੁ॥ ਇਕੁ ਦਾਤਾ ਸਿਭ ਮਗੰਤੇ ਿਫਿਰ ਦਖੇਿਹਆਕਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਏਵੈ ਜਾਣੀਐ ਜੀਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰ ੁ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਸੁਰਿਤ ਊਪਜੈ ਨਾਮੇ ਮਿਤ ਹੋਈ ॥ਨਾਇ ਮਿੰਨਐ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਨਾਮੇ ਸੁਿਖ ਸੋਈ ॥ ਨਾਇ ਮੰਿਨਐ ਭਰ੍ਮੁ ਕਟੀਐ ਿਫਿਰ ਦੁਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਨਾਇਮਿੰਨਐ ਸਾਲਾਹੀਐ ਪਾਪ ਮਿਤ ਧੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਿਜਨ ਦੇਵੈ ਸੋਈ ॥੧੨॥ ਸਲੋਕਮਃ ੧ ॥ ਸਾਸਤਰ੍ ਬੇਦ ਪੁਰਾਣ ਪੜੰਤਾ ॥ ਪੂਕਾਰੰਤਾ ਅਜਾਣੰਤਾ ॥ ਜ ਬੂਝੈ ਤ ਸੂਝੈ ਸੋਈ ॥ ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਕੂਕ ਨਹੋਈ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਜ ਹਉ ਤੇਰਾ ਤ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਮੇਰਾ ਹਉ ਨਾਹੀ ਤੂ ਹੋਵਿਹ ॥ ਆਪੇ ਸਕਤਾ ਆਪੇ ਸੁਰਤਾਸਕਤੀ ਜਗਤੁ ਪਰਵੋਿਹ ॥ ਆਪੇ ਭੇਜੇ ਆਪੇ ਸਦੇ ਰਚਨਾ ਰਿਚ ਰਿਚ ਵੇਖੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਚੀ ਨ ਈ ਸਚ ੁਪਵੈਧੁਿਰ ਲੇਖੈ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨ ਅਲਖੁ ਹੈ ਿਕਉ ਲਿਖਆ ਜਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰਜੰਨ ਨਾਿਲ ਹੈ ਿਕਉਪਾਈਐ ਭਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰਜੰਨ ਵਰਤਦਾ ਰਿਵਆ ਸਭ ਠ ਈ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਈਐ ਿਹਰਦੈ ਦੇਇ ਿਦਖਾਈ ॥ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਗੁਰ ਿਮਲੀਐ ਭਾਈ ॥੧੩॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਕਿਲ ਹੋਈ ਕੁਤੇ ਮੁਹੀ ਖਾਜੁ ਹੋਆਮੁਰਦਾਰ ੁ॥ ਕੂੜੁ ਬੋਿਲ ਬਿੋਲ ਭਉਕਣਾ ਚਕੂਾ ਧਰਮੁ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਿਜਨ ਜੀਵੰਿਦਆ ਪਿਤ ਨਹੀ ਮੁਇਆ ਮਦੰੀ ਸੋਇ ॥

1243 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਲਿਖਆ ਹੋਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਰਨੰਾ ਹੋਈਆ ਬਧੋੀਆ ਪੁਰਸ ਹੋਏ ਸਈਆਦ ॥ਸੀਲੁ ਸੰਜਮੁ ਸੁਚ ਭੰਨੀ ਖਾਣਾ ਖਾਜ ੁਅਹਾਜੁ ॥ ਸਰਮੁ ਗਇਆ ਘਿਰ ਆਪਣੈ ਪਿਤ ਉਿਠ ਚਲੀ ਨਾਿਲ ॥ ਨਾਨਕਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਅਉਰ ੁਨ ਸਚਾ ਭਾਿਲ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਬਾਹਿਰ ਭਸਮ ਲਪੇਨ ਕਰੇ ਅੰਤਿਰ ਗੁਬਾਰੀ ॥ ਿਖੰਥਾ ਝੋਲੀਬਹ ੁਭੇਖ ਕਰੇ ਦੁਰਮਿਤ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥ ਸਾਿਹਬ ਸਬਦੁ ਨ ਊਚਰੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਸਾਰੀ ॥ ਅੰਤਿਰ ਲਾਲਚ ੁਭਰਮੁ ਹੈਭਰਮੈ ਗਾਵਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਈ ਜੂਐ ਬਾਜੀ ਹਾਰੀ ॥੧੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਲਖ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਹੋਵੈਲਖ ਜੀਵਣੁ ਿਕਆ ਖੁਸੀਆ ਿਕਆ ਚਾਉ ॥ ਿਵਛੁਿੜਆ ਿਵਸੁ ਹੋਇ ਿਵਛੋੜਾ ਏਕ ਘੜੀ ਮਿਹ ਜਾਇ ॥ ਜੇ ਸਉਵਿਰਆ ਿਮਠਾ ਖਾਜੈ ਭੀ ਿਫਿਰ ਕਉੜਾ ਖਾਇ ॥ ਿਮਠਾ ਖਾਧਾ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵੈ ਕਉੜਤਣੁ ਧਾਇ ਜਾਇ ॥ ਿਮਠਾਕਉੜਾ ਦੋਵੈ ਰੋਗ ॥ ਨਾਨਕ ਅੰਿਤ ਿਵਗੁਤੇ ਭੋਗ ॥ ਝਿਖ ਝਿਖ ਝਖਣਾ ਝਗੜਾ ਝਾਖ ॥ ਝਿਖ ਝਿਖ ਜਾਿਹ ਝਖਿਹਿਤਨ ਪਾਿਸ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਕਾਪੜੁ ਕਾਠੁ ਰੰਗਾਇਆ ਰ ਿਗ ॥ ਘਰ ਗਚ ਕੀਤੇ ਬਾਗੇ ਬਾਗ ॥ ਸਾਦ ਸਹਜ ਕਿਰਮਨੁ ਖਲੇਾਇਆ ॥ ਤੈ ਸਹ ਪਾਸਹ ੁਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥ ਿਮਠਾ ਕਿਰ ਕੈ ਕਉੜਾ ਖਾਇਆ ॥ ਿਤਿਨ ਕਉੜੈ ਤਿਨਰੋਗੁ ਜਮਾਇਆ ॥ ਜੇ ਿਫਿਰ ਿਮਠਾ ਪੜੇੈ ਪਾਇ ॥ ਤਉ ਕਉੜਤਣੁ ਚਕੂਿਸ ਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਵੈ ਸੋਇ ॥ਿਜਸ ਨੋ ਪਰ੍ਾਪਿਤ ਿਲਿਖਆ ਹੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਮੈਲੁ ਕਪਟ ੁ ਹੈ ਬਾਹਰ ੁ ਧੋਵਾਇਆ ॥ ਕੂੜੁਕਪਟ ੁ ਕਮਾਵਦੇ ਕੂੜੁ ਪਰਗਟੀ ਆਇਆ ॥ ਅੰਦਿਰ ਹੋਇ ਸੁ ਿਨਕਲੈ ਨਹ ਛਪੈ ਛਪਾਇਆ ॥ ਕੂੜ ੈ ਲਾਲਿਚਲਿਗਆ ਿਫਿਰ ਜੂਨੀ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਬੀਜੈ ਸੋ ਖਾਵਣਾ ਕਰਤੈ ਿਲਿਖ ਪਾਇਆ ॥੧੫॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੨ ॥ਕਥਾ ਕਹਾਣੀ ਬਦੇੀ ਆਣੀ ਪਾਪੁ ਪੁਨੰੁ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਦੇ ਦੇ ਲੈਣਾ ਲੈ ਲੈ ਦੇਣਾ ਨਰਿਕ ਸੁਰਿਗ ਅਵਤਾਰ ॥ ਉਤਮਮਿਧਮ ਜਾਤੀਂ ਿਜਨਸੀ ਭਰਿਮ ਭਵੈ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਵਖਾਣੀ ਿਗਆਨ ਿਧਆਨ ਿਵਿਚ ਆਈ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਖੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਤੀ ਸੁਰਤੀ ਕਰਿਮ ਿਧਆਈ ॥ ਹਕੁਮੁ ਸਾਿਜ ਹਕੁਮੈ ਿਵਿਚ ਰਖੈ ਹਕੁਮੈ ਅਦੰਿਰ ਵੇਖੈ ॥ਨਾਨਕ ਅਗਹ ੁਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤ ਕੋ ਿਲਖੀਐ ਲੇਖੈ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਬਦੇੁ ਪੁਕਾਰੇ ਪੁਨੰੁ ਪਾਪੁ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਕਾ ਬੀਉ ॥ਜ ੋਬੀਜੈ ਸੋ ਉਗਵੈ ਖ ਦਾ ਜਾਣੈ ਜੀਉ ॥ ਿਗਆਨੁ ਸਲਾਹੇ ਵਡਾ ਕਿਰ ਸਚੋ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥ ਸਚ ੁਬੀਜੈ ਸਚ ੁਉਗਵੈ

1244 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਥਾਉ ॥ ਬਦੇੁ ਵਪਾਰੀ ਿਗਆਨੁ ਰਾਿਸ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਸੀ ਬਾਹਰਾ ਲਿਦ ਨਚਿਲਆ ਕੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਨੰਮੁ ਿਬਰਖੁ ਬਹ ੁ ਸੰਚੀਐ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥ ਿਬਸੀਅਰ ੁ ਮੰਿਤਰ੍ ਿਵਸਾਹੀਐਬਹ ੁ ਦੂਧੁ ਪੀਆਇਆ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਅਿਭਨੰੁ ਨ ਿਭਜਈ ਪਥਰ ੁ ਨਾਵਾਇਆ ॥ ਿਬਖੁ ਮਿਹ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਿਸੰਚੀਐ ਿਬਖੁਕਾ ਫਲੁ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਗਿਤ ਮੇਿਲ ਹਿਰ ਸਭ ਿਬਖੁ ਲਿਹ ਜਾਇਆ ॥੧੬॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਮਰਿਣ ਨਮਰੂਤੁ ਪੁਿਛਆ ਪੁਛੀ ਿਥਿਤ ਨ ਵਾਰ ੁ ॥ ਇਕਨੀ ਲਿਦਆ ਇਿਕ ਲਿਦ ਚਲੇ ਇਕਨੀ ਬਧੇ ਭਾਰ ॥ ਇਕਨਾ ਹੋਈਸਾਖਤੀ ਇਕਨਾ ਹੋਈ ਸਾਰ ॥ ਲਸਕਰ ਸਣੈ ਦਮਾਿਮਆ ਛੁਟੇ ਬਕੰ ਦੁਆਰ ॥ ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਛਾਰ ੁਕੀ ਭੀ ਿਫਿਰਹੋਈ ਛਾਰ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਢੇਰੀ ਢਿਹ ਪਈ ਿਮਟੀ ਸੰਦਾ ਕੋਟ ੁ॥ ਭੀਤਿਰ ਚੋਰ ੁਬਹਾਿਲਆ ਖੋਟ ੁ ਵੇ ਜੀਆਖੋਟ ੁ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਿਜਨ ਅੰਦਿਰ ਿਨੰਦਾ ਦੁਸਟ ੁਹੈ ਨਕ ਵਢੇ ਨਕ ਵਢਾਇਆ ॥ ਮਹਾ ਕਰਪੂ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਕਾਲੇਮੁਹ ਮਾਇਆ ॥ ਭਲਕੇ ਉਿਠ ਿਨਤ ਪਰ ਦਰਬੁ ਿਹਰਿਹ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਚਰੁਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਤਨ ਕੀ ਸੰਗਿਤ ਮਤਕਰਹ ੁ ਰਿਖ ਲੇਹ ੁ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਪਇਐ ਿਕਰਿਤ ਕਮਾਵਦੇ ਮਨਮਿੁਖ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੧੭॥ ਸਲੋਕਮਃ ੪ ॥ ਸਭੁ ਕੋਈ ਹੈ ਖਸਮ ਕਾ ਖਸਮਹ ੁਸਭੁ ਕੋ ਹੋਇ ॥ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣੈ ਖਸਮ ਕਾ ਤਾ ਸਚ ੁਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਆਪੁ ਪਛਾਣੀਐ ਬੁਰਾ ਨ ਦੀਸੈ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈਐ ਸਿਹਲਾ ਆਇਆ ਸੋਇ ॥੧॥ਮਃ ੪ ॥ ਸਭਨਾ ਦਾਤਾ ਆਿਪ ਹੈ ਆਪੇ ਮਲੇਣਹਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਸਬਿਦ ਿਮਲੇ ਨ ਿਵਛੁੜਿਹ ਿਜਨਾ ਸੇਿਵਆ ਹਿਰਦਾਤਾਰ ੁ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਹਰਦੈ ਸ ਿਤ ਹੈ ਨਾਉ ਉਗਿਵ ਆਇਆ ॥ ਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸੰਜਮ ਕਰੇ ਮੇਰੇਪਰ੍ਭ ਭਾਇਆ ॥ ਿਹਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹਿਰ ਸੇਵਦੇ ਸੋਹਿਹ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਜੀਉ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾ ਗੁਰਮਿੁਖਤਰਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮੇਿਲਅਨੁ ਹਿਰ ਦਿਰ ਸੋਹਾਇਆ ॥੧੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਧਨਵੰਤਾ ਇਵ ਹੀਕਹੈ ਅਵਰੀ ਧਨ ਕਉ ਜਾਉ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਨਰਧਨੁ ਿਤਤੁ ਿਦਿਨ ਿਜਤੁ ਿਦਿਨ ਿਵਸਰੈ ਨਾਉ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਸੂਰਜੁ ਚੜੈਿਵਜੋਿਗ ਸਭਸ ੈਘਟੈ ਆਰਜਾ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਰਤਾ ਭੋਿਗ ਕੋਈ ਹਾਰੈ ਕੋ ਿਜਣੈ ॥ ਸਭੁ ਕੋ ਭਿਰਆ ਫਿੂਕ ਆਖਿਣ ਕਹਿਣਨ ਥੰਮੀਐ ॥ ਨਾਨਕ ਵੇਖੈ ਆਿਪ ਫਕੂ ਕਢਾਏ ਢਿਹ ਪਵੈ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਿਜਥਹ ੁਹਿਰ

1245 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਘਿਟ ਚਾਨਣਾ ਆਨੇਰ ੁਗਵਾਇਆ ॥ ਲੋਹਾ ਪਾਰਿਸ ਭੇਟੀਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਇ ਆਇਆ ॥ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਿਮਿਲ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਪਤੋੈ ਪੁੰਨੁ ਹੈ ਿਤਨੀ ਦਰਸਨੁਪਾਇਆ ॥੧੯॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਿਧਰ੍ਗੁ ਿਤਨਾ ਕਾ ਜੀਿਵਆ ਿਜ ਿਲਿਖ ਿਲਿਖ ਵੇਚਿਹ ਨਾਉ ॥ ਖੇਤੀ ਿਜਨ ਕੀਉਜੜੈ ਖਲਵਾੜੇ ਿਕਆ ਥਾਉ ॥ ਸਚੈ ਸਰਮੈ ਬਾਹਰੇ ਅਗੈ ਲਹਿਹ ਨ ਦਾਿਦ ॥ ਅਕਿਲ ਏਹ ਨ ਆਖੀਐ ਅਕਿਲਗਵਾਈਐ ਬਾਿਦ ॥ ਅਕਲੀ ਸਾਿਹਬੁ ਸੇਵੀਐ ਅਕਲੀ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥ ਅਕਲੀ ਪਿੜ ਕੈ ਬੁਝੀਐ ਅਕਲੀ ਕੀਚੈਦਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕੁ ਆਖ ੈਰਾਹ ੁਏਹ ੁਹੋਿਰ ਗਲ ਸੈਤਾਨੁ ॥੧॥ ਮਃ ੨ ॥ ਜੈਸਾ ਕਰੈ ਕਹਾਵੈ ਤੈਸਾ ਐਸੀ ਬਨੀ ਜਰਰੂਿਤ ॥ਹੋਵਿਹ ਿਲੰਙ ਿਝੰਙ ਨਹ ਹੋਵਿਹ ਐਸੀ ਕਹੀਐ ਸੂਰਿਤ ॥ ਜ ੋਓਸੁ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਤ ਨਾਨਕ ਕਹੀਐ ਮਰੂਿਤ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਿਬਰਖੁ ਹੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਿਸ ਫਿਲਆ ॥ ਿਜਸ ੁ ਪਰਾਪਿਤ ਸ ੋ ਲਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀਿਮਿਲਆ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਰਿਲਆ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਕਈ ਘਿਟ ਚਾਨਣੁ ਬਿਲਆ ॥ਨਾਨਕ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਇਅਨੁ ਿਫਿਰ ਗਰਿਭ ਨ ਗਿਲਆ ॥੨੦॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਸਚ ੁ ਵਰਤੁ ਸੰਤਖੋੁ ਤੀਰਥੁਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ॥ ਦਇਆ ਦੇਵਤਾ ਿਖਮਾ ਜਪਮਾਲੀ ਤੇ ਮਾਣਸ ਪਰਧਾਨ ॥ ਜੁਗਿਤ ਧੋਤੀ ਸੁਰਿਤਚਉਕਾ ਿਤਲਕੁ ਕਰਣੀ ਹੋਇ ॥ ਭਾਉ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਿਵਰਲਾ ਤ ਕੋਈ ਕੋਇ ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਨਉਮੀ ਨਮੇੁ ਸਚੁਜੇ ਕਰੈ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਉਚਰੈ ॥ ਦਸਮੀ ਦਸੇ ਦੁਆਰ ਜੇ ਠਾਕੈ ਏਕਾਦਸੀ ਏਕੁ ਕਿਰ ਜਾਣੈ ॥ ਦੁਆਦਸੀ ਪਚੰਵਸਗਿਤ ਕਿਰ ਰਾਖ ੈਤਉ ਨਾਨਕ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥ ਐਸਾ ਵਰਤੁ ਰਹੀਜੈ ਪਾਡੇ ਹੋਰ ਬਹਤੁੁ ਿਸਖ ਿਕਆ ਦੀਜੈ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਭੂਪਿਤ ਰਾਜੇ ਰੰਗ ਰਾਇ ਸੰਚਿਹ ਿਬਖੁ ਮਾਇਆ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਦੇ ਪਰ ਦਰਬੁ ਚਰੁਾਇਆ ॥ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਨ ਿਵਸਹਿਹ ਬਹ ੁਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਇਆ ॥ ਵੇਖਿਦਆ ਹੀ ਮਾਇਆ ਧੁਿਹ ਗਈ ਪਛੁਤਿਹ ਪਛੁਤਾਇਆ ॥ਜਮ ਦਿਰ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਿਹ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਾਇਆ ॥੨੧॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਿਗਆਨ ਿਵਹਣੂਾ ਗਾਵੈ ਗੀਤ ॥ ਭੁਖੇਮੁਲ ਘਰੇ ਮਸੀਿਤ ॥ ਮਖਟੂ ਹੋਇ ਕੈ ਕੰਨ ਪੜਾਏ ॥ ਫਕਰ ੁਕਰੇ ਹੋਰ ੁਜਾਿਤ ਗਵਾਏ ॥ ਗੁਰ ੁਪੀਰ ੁਸਦਾਏ ਮੰਗਣਜਾਇ ॥ ਤਾ ਕੈ ਮਿੂਲ ਨ ਲਗੀਐ ਪਾਇ ॥ ਘਾਿਲ ਖਾਇ ਿਕਛੁ ਹਥਹ ੁਦੇਇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਹ ੁਪਛਾਣਿਹ ਸੇਇ ॥੧॥

1246 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਃ ੧ ॥ ਮਨਹ ੁ ਿਜ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਿਹਆ ਿਬਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ॥ ਮਿਨ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਿਲ ਿਦਸਿਨ ਖਰੇ ਕਰਪੂ ॥ਇਿਕ ਕਿਹ ਜਾਣਿਹ ਕਿਹਆ ਬੁਝਿਹ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰਪੂ ॥ ਇਕਨਾ ਨਾਦ ਨ ਬੇਦ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸ ਕਸ ਨਜਾਣਿੰਤ ॥ ਇਕਨਾ ਸੁਿਧ ਨ ਬੁਿਧ ਨ ਅਕਿਲ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹਿੰਤ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਨਰ ਅਸਿਲ ਖਰ ਿਜਿਬਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰਿੰਤ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਭ ਪਿਵਤੁ ਹੈ ਧਨੁ ਸਪੰੈ ਮਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਅਰਿਥ ਜੋ ਖਰਚਦੇਦੇਂਦੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਜੋ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦੇ ਿਤਨ ਤੋਿਟ ਨ ਆਇਆ ॥ ਗੁਰਮੁਖ ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਮਾਇਆਸੁਿਟ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਹੋਰ ੁ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵਈ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥੨੨॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵਿਨ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਿਜਨਾ ਏਕ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਿਗਰਹ ਕੁਟੰਬ ਮਿਹ ਸਹਿਜ ਸਮਾਧੀ ॥ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚੇ ਬਰੈਾਗੀ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਗਣਤੈ ਸੇਵ ਨ ਹੋਵਈ ਕੀਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥ ਸਬਦੈ ਸਾਦੁਨ ਆਇਓ ਸਿਚ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਪਆਰਾ ਨ ਲਗਈ ਮਨਹਿਠ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਜੇ ਇਕ ਿਵਖ ਅਗਾਹਾਭਰੇ ਤ ਦਸ ਿਵਖ ਿਪਛਾਹਾ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲਿਹ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ ਆਪੁ ਗਵਾਇਸਿਤਗੁਰ ੂ ਨੋ ਿਮਲੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਾਇਦੇ ਕੋ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਈ ॥ ਗੜ ਮਦੰਰ ਗਚ ਗੀਰੀਆ ਿਕਛੁ ਸਾਿਥ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸੋਇਨ ਸਾਖਿਤਪਉਣ ਵੇਗ ਿਧਰ੍ਗੁ ਿਧਰ੍ਗੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਛਤੀਹ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਪਰਕਾਰ ਕਰਿਹ ਬਹ ੁ ਮੈਲੁ ਵਧਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਦੇਵੈਿਤਸਿਹ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਨਮੁਿਖ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥੨੩॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਪਿੜ ਪਿੜ ਪਿੰਡਤ ਮਨੀ ਥਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਭਿਵਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਉ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਿਨ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ॥ ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਸੇਵਿਹਮਾਇਆ ਕੈ ਿਬਉਹਾਰੀ ॥ ਅੰਦਿਰ ਕਪਟ ੁਉਦਰ ੁਭਰਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪਾਠ ਪੜਿਹ ਗਾਵਾਰੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁਪਾਏ ਿਜਨ ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁਮਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਪੜਣਾ ਗੁਨਣਾ ਇਕੁ ਨਾਉ ਹੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਨ ਗੇਆਵਣਾ ਨ ਗੇ ਜਾਣਾ ਹਿਰ ਹਕੁਮੁ ਪਾਇਆ ਿਕਆ ਕੀਜ ੈ॥ ਿਜਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋਈ ਲੈ ਜਾਇਗਾ ਰੋਸੁ ਿਕਸੈ ਿਸਉਕੀਜ ੈ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਹਜੇ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਿਹਹ ੁਰਸਨਾ ਰਾਮੁ

1247 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਵੀਜੈ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗਿੜ ਕਾਇਆ ਸੀਗਾਰ ਬਹ ੁ ਭ ਿਤ ਬਣਾਈ ॥ ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਕਤੀਿਫਆ ਪਿਹਰਿਹ ਧਰਮਾਈ ॥ ਲਾਲ ਸੁਪੇਦ ਦੁਲੀਿਚਆ ਬਹ ੁ ਸਭਾ ਬਣਾਈ ॥ ਦੁਖੁ ਖਾਣਾ ਦੁਖੁ ਭੋਗਣਾ ਗਰਬੈ ਗਰਬਾਈ ॥ ਨਾਨਕਨਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਅਿੰਤ ਲਏ ਛਡਾਈ ॥੨੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਸਹਜੇ ਸੁਿਖ ਸੁਤੀ ਸਬਿਦ ਸਮਾਇ ॥ ਆਪੇ ਪਰ੍ਿਭਮਿੇਲ ਲਈ ਗਿਲ ਲਾਇ ॥ ਦੁਿਬਧਾ ਚਕੂੀ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਸੇ ਕੰਿਠ ਲਾਏਿਜ ਭਿੰਨ ਘੜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਿਰ ਿਮਲੇ ਸੇ ਹਿੁਣ ਆਿਣ ਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆਿਕਆ ਜਪੁ ਜਾਪਿਹ ਹੋਿਰ ॥ ਿਬਸਟਾ ਅੰਦਿਰ ਕੀਟ ਸੇ ਮੁਠੇ ਧੰਧੈ ਚੋਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਝੂਠੇ ਲਾਲਚ ਹੋਿਰ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਮ ੁਸਲਾਹਿਨ ਨਾਮੁ ਮਿੰਨ ਅਸਿਥਰ ੁਜਿਗ ਸੋਈ ॥ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਚਤਵੈ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥ਰੋਿਮ ਰੋਿਮ ਹਿਰ ਉਚਰੈ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਹਿਰ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਨਮੁ ਸਕਾਰਥਾ ਿਨਰਮਲੁ ਮਲੁ ਖਈੋ ॥ ਨਾਨਕਜੀਵਦਾ ਪੁਰਖੁ ਿਧਆਇਆ ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਹੋਈ ॥੨੫॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਬਹ ੁ ਕਰਮਕਮਾਵਿਹ ਹੋਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਜਮ ਪੁਿਰ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਿਹ ਿਜਉ ਸੰਨੀ ਉਪਿਰ ਚੋਰ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਧਰਿਤ ਸੁਹਾਵੜੀਆਕਾਸੁ ਸੁਹੰਦਾ ਜਪਿੰਦਆ ਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਿਵਹਿੂਣਆ ਿਤਨ ਤਨ ਖਾਵਿਹ ਕਾਉ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਨ ਭਾਉ ਕਿਰ ਿਨਜ ਮਹਲੀ ਵਾਸਾ ॥ ਓਇ ਬਾਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਆਵਨੀ ਿਫਿਰ ਹੋਿਹ ਨ ਿਬਨਾਸਾ ॥ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਰਿੰਗ ਰਿਵ ਰਹੇ ਸਭ ਸਾਸ ਿਗਰਾਸਾ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਰਗੰੁ ਕਦੇ ਨ ਉਤਰ ੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਓਇਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਕੈ ਮੇਿਲਅਨੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪਾਸਾ ॥੨੬॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਿਜਚਰ ੁਇਹ ੁਮਨੁ ਲਹਰੀ ਿਵਿਚ ਹੈ ਹਉਮੈਬਹਤੁੁ ਅਹੰਕਾਰ ੁ॥ ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਵਈ ਨਾਿਮ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਸੇਵਾ ਥਾਇ ਨ ਪਵਈ ਿਤਸ ਕੀ ਖਿਪ ਖਿਪਹੋਇ ਖੁਆਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਜੋ ਿਸਰ ੁ ਧਰੇ ਉਤਾਿਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮਿੰਨ ਲਏ ਸਬਦੁਰਖੈ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਸੋ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜ ੋ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮਿੇਲ ਲਏ ਆਪਤੁਗਵਾਵੈ ॥ ਿਮਿਲਆ ਕਦੇ ਨ ਵੀਛੁੜੈ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਿਜਸੁ ਆਿਪਬੁਝਾਵੈ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਭੁ ਕੋ ਲਖੇੇ ਿਵਿਚ ਹੈ ਮਨਮਖੁੁ ਅਹਕੰਾਰੀ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਕਦੇ ਨ ਚੇਤਈ ਜਮਕਾਲੁ

1248 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਸਿਰ ਮਾਰੀ ॥ ਪਾਪ ਿਬਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਿਭ ਲਦੇ ਬਹ ੁ ਭਾਰੀ ॥ ਮਾਰਗੁ ਿਬਖਮੁ ਡਰਾਵਣਾ ਿਕਉ ਤਰੀਐ ਤਾਰੀ ॥ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸੇ ਉਬਰ ੇ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਉਧਾਰੀ ॥੨੭॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਿਵਣੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸੁਖੁ ਨਹੀ ਮਿਰਜੰਮਿਹ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ ਮਹੋ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਅਨੁ ਬਹ ੁ ਦਜੂੈ ਭਾਇ ਿਵਕਾਰ ॥ ਇਿਕ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਬਰੇ ਿਤਸੁਜਨ ਕਉ ਕਰਿਹ ਸਿਭ ਨਮਸਕਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਤੂ ਅੰਤਿਰ ਿਜਤੁ ਪਾਵਿਹ ਮਖੋ ਦੁਆਰ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਾਇਆ ਮਿੋਹ ਿਵਸਾਿਰਆ ਸਚ ੁ ਮਰਣਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਧਧੰਾ ਕਰਿਤਆ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ਅੰਦਿਰਦੁਖੁ ਸਹਾਮੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਜਨ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਕਰਾਮੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਲੇਖਾਪੜੀਐ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਫਿਰ ਲੇਖੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਪੁਿਛ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ਹਿਰ ਦਿਰ ਸਦ ਢੋਈ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਿਮਲੈ ਦੇ ਭਟੇਸੇਵਕੁ ਿਨਤ ਹੋਈ ॥ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਪਿਤ ਪਰਗਟ ੁ ਲੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਅਨਹਦ ਧੁਨੀ ਦਿਰ ਵਜਦੇਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਸੋਈ ॥੨੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਕਿਹਆ ਜੇ ਕਰੇ ਸੁਖੀ ਹ ੂਸੁਖੁ ਸਾਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਕਰਣੀ ਭਉਕਟੀਐ ਨਾਨਕ ਪਾਵਿਹ ਪਾਰ ੁ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਸਚ ੁਪੁਰਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਨਾਮੁ ਨ ਮੈਲਾ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜ ੇਚਲੈਬਹਿੁੜ ਨ ਆਵਣੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਿਵਸਾਿਰਐ ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਦੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਮਗੰਤ ਜਨੁ ਜਾਚੈਦਾਨੁ ਹਿਰ ਦੇਹ ੁ ਸੁਭਾਇ ॥ ਹਿਰ ਦਰਸਨ ਕੀ ਿਪਆਸ ਹੈ ਦਰਸਿਨ ਿਤਰ੍ਪਤਾਇ ॥ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਊਿਬਨੁ ਦੇਖ ੇ ਮਰ ਮਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਨਾਿਲ ਿਦਖਾਿਲਆ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸਭ ਥਾਇ ॥ ਸੁਿਤਆ ਆਿਪ ਉਠਾਿਲਦਇੇ ਨਾਨਕ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੨੯॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਮਨਮਖੁ ਬੋਿਲ ਨ ਜਾਣਨੀ ਓਨਾ ਅੰਦਿਰ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁਅਹੰਕਾਰ ੁ॥ ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਸਦਾ ਿਚਤਵਿਹ ਿਬਕਾਰ ॥ ਦਰਗਹ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਓਥੈ ਹੋਿਹ ਕੂਿੜਆਰ ॥ਆਪੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈਅਨੁ ਆਿਪ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਸਭੁ ਵਰਤੈ ਆਿਪ ਸਿਚਆਰ ੁ॥੧॥ਮਃ ੩ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਤਨੀ ਅਰਾਿਧਆ ਿਜਨ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤਨ ਕਉਿਜਨ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਸ ਕਰੇ ਸਭੁ ਲੋਕੁ ਬਹ ੁਜੀਵਣੁ ਜਾਿਣਆ ॥ ਿਨਤ ਜੀਵਣ ਕਉਿਚਤੁ ਗੜ ਮੰਡਪ ਸਵਾਿਰਆ ॥ ਵਲਵੰਚ ਕਿਰ ਉਪਾਵ ਮਾਇਆ ਿਹਿਰ ਆਿਣਆ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਿਨਹਾਲੇ ਸਾਸ

1249 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਵ ਘਟੈ ਬਤੇਾਿਲਆ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੇ ਹਿਰ ਗੁਰ ਰਖਵਾਿਲਆ ॥੩੦॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ਪਿੜ ਪਿੜ ਪੰਿਡਤ ਵਾਦੁ ਵਖਾਣਦੇ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੁਆਇ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਮਨ ਮਰੂਖ ਿਮਲੈਸਜਾਇ ॥ ਿਜਿਨ ਕੀਤੇ ਿਤਸੈ ਨ ਸੇਵਨੀ ਦੇਦਾ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥ ਜਮ ਕਾ ਫਾਹਾ ਗਲਹ ੁ ਨ ਕਟੀਐ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰਆਵਿਹ ਜਾਇ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਿਤਨ ਆਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਦੇਨਾਨਕ ਸਿਚ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਸਚ ੁ ਵਣਜਿਹ ਸਚ ੁ ਸੇਵਦੇ ਿਜ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪੈਰੀ ਪਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਕੈਭਾਣੈ ਜੇ ਚਲਿਹ ਸਹਜੇ ਸਿਚ ਸਮਾਿਹ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਸਾ ਿਵਿਚ ਅਿਤ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਮਨਮੁਿਖ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਭਏ ਿਨਰਾਸ ਪਰਮ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਿਵਚੇ ਿਗਰਹ ਉਦਾਸ ਅਿਲਪਤ ਿਲਵ ਲਾਇਆ ॥ ਓਨਾ ਸੋਗੁਿਵਜੋਗੁ ਨ ਿਵਆਪਈ ਹਿਰ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਸਦਾ ਰਿਵ ਰਹੇ ਧੁਿਰ ਲਏ ਿਮਲਾਇਆ ॥੩੧॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਪਰਾਈ ਅਮਾਣ ਿਕਉ ਰਖੀਐ ਿਦਤੀ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਥੈ ਿਟਕੈ ਹੋਰ ਥੈ ਪਰਗਟੁਨ ਹੋਇ ॥ ਅੰਨੇ ਵਿਸ ਮਾਣਕੁ ਪਇਆ ਘਿਰ ਘਿਰ ਵੇਚਣ ਜਾਇ ॥ ਓਨਾ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਅਢ ੁਨ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥ਜੇ ਆਿਪ ਪਰਖ ਨ ਆਵਈ ਤ ਪਾਰਖੀਆ ਥਾਵਹ ੁਲਇਓ ੁ ਪਰਖਾਇ ॥ ਜੇ ਓਸੁ ਨਾਿਲ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ਤ ਵਥੁ ਲਹੈਨਉ ਿਨਿਧ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥ ਘਿਰ ਹੋਦੈ ਧਿਨ ਜਗੁ ਭੁਖਾ ਮੁਆ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸੋਝੀ ਨ ਹੋਇ ॥ ਸਬਦੁ ਸੀਤਲੁ ਮਿਨਤਿਨ ਵਸੈ ਿਤਥੈ ਸੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਆਿਪ ਗਰਬੁ ਕਰੇ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਿਬਨੁਬੂਝੇ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਿਫਿਰ ਿਫਿਰ ਆਵੈ ਜਾਏ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਿਨ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਤਮੁਸਰਸੇ ਸਜਣ ਸੰਤ ਿਪਆਰੇ ॥ ਜ ੋ ਧੁਿਰ ਿਮਲੇ ਨ ਿਵਛੁੜਿਹ ਕਬਹ ੂ ਿਜ ਆਿਪ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰੇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਸਬਦੁਰਿਵਆ ਗੁਰ ੁਪਾਇਆ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰੇ ॥ ਹਿਰ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹੀ ਅਤੰਿਰ ਰਖ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥ ਮਨਮੁਖੁਿਤਨ ਕੀ ਬਖੀਲੀ ਿਕ ਕਰੇ ਿਜ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਵਾਰੇ ॥ ਓਨਾ ਦੀ ਆਿਪ ਪਿਤ ਰਖਸੀ ਮੇਰਾ ਿਪਆਰਾ ਸਰਣਾਗਿਤਪਏ ਗੁਰ ਦੁਆਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੇ ਸੁਹੇਲੇ ਭਏ ਮੁਖ ਊਜਲ ਦਰਬਾਰੇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਸਤਰੀ ਪੁਰਖੈ ਬਹੁਪਰ੍ੀਿਤ ਿਮਿਲ ਮਹੋ ੁ ਵਧਾਇਆ ॥ ਪੁਤਰ੍ੁ ਕਲਤਰ੍ੁ ਿਨਤ ਵੇਖ ੈ ਿਵਗਸੈ ਮਿੋਹ ਮਾਇਆ ॥ ਦਿੇਸ ਪਰਦੇਿਸ ਧਨੁ ਚੋਰਾਇ

1250 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਿਣ ਮੁਿਹ ਪਾਇਆ ॥ ਅੰਿਤ ਹੋਵੈ ਵੈਰ ਿਵਰਧੋੁ ਕੋ ਸਕੈ ਨ ਛਡਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਿਧਰ੍ਗੁ ਮਹੋ ੁ ਿਜਤੁਲਿਗ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩੨॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਿਜਤੁ ਖਾਧੈ ਸਭ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾਮਿੂਲ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਜ ਹੋਰ ੁਖਾਣਾ ਿਤਤੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਿਨ ਧਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਸਕਸ ਸਬਦੁ ਸਲਾਹਣਾ ਆਪੇ ਲਏ ਿਮਲਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਜੀਆ ਅੰਦਿਰ ਜੀਉ ਸਬਦੁ ਹੈ ਿਜਤੁ ਸਹ ਮਲੇਾਵਾਹੋਇ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਜਿਗ ਆਨੇਰ ੁਹੈ ਸਬਦੇ ਪਰਗਟ ੁਹੋਇ ॥ ਪੰਿਡਤ ਮੋਨੀ ਪਿੜ ਪਿੜ ਥਕੇ ਭੇਖ ਥਕੇ ਤਨੁ ਧੋਇ ॥ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਿਕਨ ੈ ਨ ਪਾਇਓ ਦੁਖੀਏ ਚਲੇ ਰਇੋ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਪਾਈਐ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਇਸਤਰ੍ੀ ਪੁਰਖੈ ਅਿਤ ਨਹੇ ੁ ਬਿਹ ਮਦੰੁ ਪਕਾਇਆ ॥ ਿਦਸਦਾ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਚਲਸੀ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ਭ ਭਾਇਆ ॥ਿਕਉ ਰਹੀਐ ਿਥਰ ੁਜਿਗ ਕੋ ਕਢਹ ੁਉਪਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਿਥਰ ੁਕੰਧੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਬਖਿਸਿਮਲਾਇਅਨੁ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥੩੩॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਿਵਸਾਿਰਆ ਗੁਰ ਕਾ ਭਉ ਹੇਤੁਅਪਾਰ ੁ ॥ ਲੋਿਭ ਲਹਿਰ ਸੁਿਧ ਮਿਤ ਗਈ ਸਿਚ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਜਨਾ ਸਬਦੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਦਰਗਹਮਖੋ ਦਆੁਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਮੇਿਲ ਲਏ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਸੁ ਿਬਨੁ ਘੜੀ ਨਜੀਵਣਾ ਿਵਸਰੇ ਸਰੈ ਨ ਿਬਦੰ ॥ ਿਤਸੁ ਿਸਉ ਿਕਉ ਮਨ ਰਸੂੀਐ ਿਜਸਿਹ ਹਮਾਰੀ ਿਚੰਦ ॥੨॥ ਮਃ ੪ ॥ ਸਾਵਣੁਆਇਆ ਿਝਮਿਝਮਾ ਹਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਦੁਖ ਭੁਖ ਕਾੜਾ ਸਭੁ ਚਕੁਾਇਸੀ ਮੀਹ ੁ ਵਠੁਾ ਛਹਬਰਲਾਇ ॥ ਸਭ ਧਰਿਤ ਭਈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਅੰਨੁ ਜੰਿਮਆ ਬਹੋਲ ਲਾਇ ॥ ਹਿਰ ਅਿਚੰਤੁ ਬੁਲਾਵੈ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਹਿਰਆਪੇ ਪਾਵੈ ਥਾਇ ॥ ਹਿਰ ਿਤਸਿਹ ਿਧਆਵਹ ੁਸਤੰ ਜਨਹ ੁਜ ੁਅੰਤੇ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਭਗਿਤ ਅਨੰਦੁਹੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਅਰਾਿਧਆ ਿਤਨਾ ਦੁਖ ਭੁਖ ਲਿਹ ਜਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁਿਤਰ੍ਪਤੈ ਗਾਇ ਗੁਣ ਹਿਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹ ੁਸੁਭਾਇ ॥੩॥ ਪਉੜੀ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਦਾਿਤ ਿਨਤ ਦੇਵੈ ਚੜੈ ਸਵਾਈਆ ॥ਤੁਿਸ ਦੇਵੈ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਨ ਛਪੈ ਛਪਾਈਆ ॥ ਿਹਰਦੈ ਕਵਲੁ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਉਨਮਿਨ ਿਲਵ ਲਾਈਆ ॥ ਜੇ ਕੋਕਰੇ ਉਸ ਦੀ ਰੀਸ ਿਸਿਰ ਛਾਈ ਪਾਈਆ ॥ ਨਾਨਕ ਅਪਿੜ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਪੂਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਵਿਡਆਈਆ

1251 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੩੪॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਅਮਰ ੁ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁ ਹੈ ਿਤਸੁ ਨਾਿਲ ਿਸਆਣਪ ਨ ਚਲਈ ਨ ਹਜੁਿਤ ਕਰਣੀ ਜਾਇ ॥ਆਪੁ ਛੋਿਡ ਸਰਣਾਇ ਪਵੈ ਮੰਿਨ ਲਏ ਰਜਾਇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਮ ਡਡੰੁ ਨ ਲਗਈ ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕਸੇਵਕੁ ਸੋਈ ਆਖੀਐ ਿਜ ਸਿਚ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਦਾਿਤ ਜੋਿਤ ਸਭ ਸੂਰਿਤ ਤੇਰੀ ॥ ਬਹਤੁੁਿਸਆਣਪ ਹਉਮੈ ਮਰੇੀ ॥ ਬਹ ੁਕਰਮ ਕਮਾਵਿਹ ਲਿੋਭ ਮਿੋਹ ਿਵਆਪੇ ਹਉਮੈ ਕਦੇ ਨ ਚਕੂੈ ਫੇਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਆਿਪਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ਗਲ ਚੰਗੇਰੀ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ਮਃ ੫ ॥ ਸਚ ੁ ਖਾਣਾ ਸਚ ੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁਅਧਾਰ ੁ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰ ੈ ਮਲੇਾਇਆ ਪਰ੍ਭੁ ਦਵੇਣਹਾਰ ੁ ॥ ਭਾਗੁ ਪੂਰਾ ਿਤਨ ਜਾਿਗਆ ਜਿਪਆ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁ ॥ ਸਾਧੂਸੰਗਿਤ ਲਿਗਆ ਤਿਰਆ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਿਸਫਿਤ ਸਲਾਹ ਕਿਰ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥੩੫॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥ਸਭੇ ਜੀਅ ਸਮਾਿਲ ਅਪਣੀ ਿਮਹਰ ਕਰ ੁ ॥ ਅੰਨੁ ਪਾਣੀ ਮੁਚ ੁ ਉਪਾਇ ਦੁਖ ਦਾਲਦੁ ਭਿੰਨ ਤਰ ੁ ॥ ਅਰਦਾਿਸਸੁਣੀ ਦਾਤਾਿਰ ਹੋਈ ਿਸਸਿਟ ਠਰ ੁ॥ ਲੇਵਹ ੁ ਕੰਿਠ ਲਗਾਇ ਅਪਦਾ ਸਭ ਹਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਪਰ੍ਭ ਕਾਸਫਲੁ ਘਰ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਵਠੁੇ ਮਘੇ ਸੁਹਾਵਣੇ ਹਕੁਮੁ ਕੀਤਾ ਕਰਤਾਿਰ ॥ ਿਰਜਕੁ ਉਪਾਇਓਨੁ ਅਗਲਾ ਠ ਿਢਪਈ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇਆ ਿਸਮਰਤ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਭ ਆਪਣੀ ਸਚੇਿਸਰਜਣਹਾਰ ॥ ਕੀਤਾ ਲੋੜਿਹ ਸੋ ਕਰਿਹ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਵਡਾ ਆਿਪ ਅਗੰਮੁ ਹੈਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੇਿਖ ਿਵਗਿਸਆ ਅਤੰਿਰ ਸ ਿਤ ਆਈ ॥ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇਹੈ ਭਾਈ ॥ ਆਿਪ ਨਾਥੁ ਸਭ ਨਥੀਅਨੁ ਸਭ ਹਕੁਿਮ ਚਲਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਕਰੇ ਸਭ ਚਲੈ ਰਜਾਈ॥੩੬॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

ਰਾਗੁ ਸਾਰੰਗ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕੀ ॥ ਕਬੀਰ ਜੀ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਹਾ ਨਰ ਗਰਬਿਸ ਥੋਰੀ ਬਾਤ ॥ ਮਨ ਦਸ ਨਾਜੁ ਟਕਾ ਚਾਿਰ ਗ ਠੀ ਐਂਡ ੌ ਟੇਢੌ ਜਾਤੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਹਤੁੁਪਰ੍ਤਾਪੁ ਗ ਉ ਸਉ ਪਾਏ ਦਇੁ ਲਖ ਟਕਾ ਬਰਾਤ ॥ ਿਦਵਸ ਚਾਿਰ ਕੀ ਕਰਹ ੁਸਾਿਹਬੀ ਜੈਸੇ ਬਨ ਹਰ ਪਾਤ ॥੧॥ਨਾ ਕੋਊ ਲੈ ਆਇਓ ਇਹ ੁਧਨੁ ਨਾ ਕੋਊ ਲੈ ਜਾਤੁ ॥ ਰਾਵਨ ਹੂ ੰ ਤੇ ਅਿਧਕ ਛਤਰ੍ਪਿਤ ਿਖਨ ਮਿਹ ਗਏ ਿਬਲਾਤ

1252 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਸਦਾ ਿਥਰ ੁ ਪੂਜਹ ੁ ਜੋ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪਾਤ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਤ ਹੈ ਗੋਿਬਦੁ ਤੇ ਸਤਸੰਿਗਿਮਲਾਤ ॥੩॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਬਿਨਤਾ ਸੁਤ ਸੰਪਿਤ ਅੰਿਤ ਨ ਚਲਤ ਸੰਗਾਤ ॥ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ੁ ਰਾਮ ਭਜੁ ਬਉਰੇਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਜਾਤ ॥੪॥੧॥ ਰਾਜਾਸਰ੍ਮ ਿਮਿਤ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ਤੇਰੀ ॥ ਤਰੇੇ ਸੰਤਨ ਕੀ ਹਉ ਚੇਰੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਹਸਤੋ ਜਾਇ ਸੁ ਰੋਵਤੁ ਆਵੈ ਰੋਵਤੁ ਜਾਇ ਸੁ ਹਸੈ ॥ ਬਸਤ ੋਹੋਇ ਹੋਇ ਸ ਊਜਰ ੁਊਜਰ ੁ ਹੋਇ ਸੁ ਬਸੈ॥੧॥ ਜਲ ਤੇ ਥਲ ਕਿਰ ਥਲ ਤੇ ਕੂਆ ਕੂਪ ਤੇ ਮੇਰ ੁਕਰਾਵੈ ॥ ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਕਾਿਸ ਚਢਾਵੈ ਚਢੇ ਅਕਾਿਸ ਿਗਰਾਵੈ॥੨॥ ਭੇਖਾਰੀ ਤੇ ਰਾਜ ੁ ਕਰਾਵੈ ਰਾਜਾ ਤੇ ਭੇਖਾਰੀ ॥ ਖਲ ਮੂਰਖ ਤੇ ਪਿੰਡਤੁ ਕਿਰਬੋ ਪਿੰਡਤ ਤੇ ਮੁਗਧਾਰੀ ॥੩॥ਨਾਰੀ ਤੇ ਜੋ ਪੁਰਖੁ ਕਰਾਵੈ ਪੁਰਖਨ ਤੇ ਜ ੋਨਾਰੀ ॥ ਕਹ ੁਕਬੀਰ ਸਾਧ ੂਕੋ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਤਸੁ ਮਰੂਿਤ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥੪॥੨॥

ਸਾਰੰਗ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀ ਕੀ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਾਏਂ ਰੇ ਮਨ ਿਬਿਖਆ ਬਨ ਜਾਇ ॥ ਭੂਲੌ ਰੇ ਠਗਮਰੂੀ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੇ ਮੀਨੁ ਪਾਨੀ ਮਿਹ ਰਹੈ ॥ਕਾਲ ਜਾਲ ਕੀ ਸੁਿਧ ਨਹੀ ਲਹੈ ॥ ਿਜਹਬਾ ਸੁਆਦੀ ਲੀਿਲਤ ਲੋਹ ॥ ਐਸੇ ਕਿਨਕ ਕਾਮਨੀ ਬਾਿਧਓ ਮਹੋ ॥੧॥ਿਜਉ ਮਧੁ ਮਾਖੀ ਸੰਚੈ ਅਪਾਰ ॥ ਮਧੁ ਲੀਨੋ ਮੁਿਖ ਦੀਨੀ ਛਾਰ ੁ॥ ਗਊ ਬਾਛ ਕਉ ਸੰਚੈ ਖੀਰ ੁ॥ ਗਲਾ ਬ ਿਧ ਦੁਿਹਲੇਇ ਅਹੀਰ ੁ ॥੨॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਨ ਸਰ੍ਮੁ ਅਿਤ ਕਰੈ ॥ ਸੋ ਮਾਇਆ ਲੈ ਗਾਡੈ ਧਰੈ ॥ ਅਿਤ ਸੰਚੈ ਸਮਝੈ ਨਹੀਮੜੂ ॥ ਧਨੁ ਧਰਤੀ ਤਨੁ ਹੋਇ ਗਇਓ ਧੂਿੜ ॥੩॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਿਤ ਜਰੈ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਕਬਹ ੂ ਨਹੀਕਰੈ ॥ ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਤਾ ਚੀ ਆਿਣ ॥ ਿਨਰਭੈ ਹੋਇ ਭਜੀਐ ਭਗਵਾਨ ॥੪॥੧॥ ਬਦਹ ੁਕੀ ਨ ਹੋਡ ਮਾਧਉ ਮੋਿਸਉ ॥ ਠਾਕੁਰ ਤੇ ਜਨੁ ਜਨ ਤੇ ਠਾਕੁਰ ੁਖਲੇੁ ਪਿਰਓ ਹੈ ਤੋ ਿਸਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪਨ ਦੇਉ ਦੇਹਰੁਾ ਆਪਨਆਪ ਲਗਾਵੈ ਪੂਜਾ ॥ ਜਲ ਤੇ ਤਰੰਗ ਤਰਗੰ ਤੇ ਹੈ ਜਲੁ ਕਹਨ ਸੁਨਨ ਕਉ ਦੂਜਾ ॥੧॥ ਆਪਿਹ ਗਾਵੈ ਆਪਿਹਨਾਚੈ ਆਿਪ ਬਜਾਵੈ ਤੂਰਾ ॥ ਕਹਤ ਨਾਮਦਉੇ ਤੂੰ ਮੇਰੋ ਠਾਕੁਰ ੁ ਜਨੁ ਊਰਾ ਤੂ ਪੂਰਾ ॥੨॥੨॥ ਦਾਸ ਅਿਨੰਨ ਮੇਰੋਿਨਜ ਰਪੂ ॥ ਦਰਸਨ ਿਨਮਖ ਤਾਪ ਤਰ੍ਈ ਮੋਚਨ ਪਰਸਤ ਮੁਕਿਤ ਕਰਤ ਿਗਰ੍ਹ ਕੂਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਰੇੀ ਬ ਧੀ

1253 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਗਤੁ ਛਡਾਵੈ ਬ ਧੈ ਭਗਤੁ ਨ ਛੂਟੈ ਮੋਿਹ ॥ ਏਕ ਸਮੈ ਮੋ ਕਉ ਗਿਹ ਬ ਧੈ ਤਉ ਫਿੁਨ ਮੋ ਪੈ ਜਬਾਬੁ ਨ ਹੋਇ॥੧॥ ਮੈ ਗੁਨ ਬੰਧ ਸਗਲ ਕੀ ਜੀਵਿਨ ਮੇਰੀ ਜੀਵਿਨ ਮਰੇੇ ਦਾਸ ॥ ਨਾਮਦੇਵ ਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਐਸੀ ਤੈਸੋ ਤਾ ਕੈਪਰ੍ੇਮ ਪਰ੍ਗਾਸ ॥੨॥੩॥

ਸਾਰੰਗ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤੈ ਨਰ ਿਕਆ ਪੁਰਾਨੁ ਸੁਿਨ ਕੀਨਾ ॥ ਅਨਪਾਵਨੀ ਭਗਿਤ ਨਹੀ ਉਪਜੀ ਭੂਖ ੈ ਦਾਨੁ ਨ ਦੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਾਮੁ ਨ ਿਬਸਿਰਓ ਕਰ੍ੋਧੁ ਨ ਿਬਸਿਰਓ ਲੋਭੁ ਨ ਛੂਿਟਓ ਦਵੇਾ ॥ ਪਰ ਿਨੰਦਾ ਮੁਖ ਤੇ ਨਹੀ ਛੂਟੀ ਿਨਫਲ ਭਈ ਸਭਸੇਵਾ ॥੧॥ ਬਾਟ ਪਾਿਰ ਘਰ ੁ ਮਿੂਸ ਿਬਰਾਨੋ ਪੇਟ ੁ ਭਰੈ ਅਪਰ੍ਾਧੀ ॥ ਿਜਿਹ ਪਰਲਕੋ ਜਾਇ ਅਪਕੀਰਿਤ ਸੋਈਅਿਬਿਦਆ ਸਾਧੀ ॥੨॥ ਿਹਸੰਾ ਤਉ ਮਨ ਤੇ ਨਹੀ ਛੂਟੀ ਜੀਅ ਦਇਆ ਨਹੀ ਪਾਲੀ ॥ ਪਰਮਾਨੰਦ ਸਾਧਸੰਗਿਤਿਮਿਲ ਕਥਾ ਪੁਨੀਤ ਨ ਚਾਲੀ ॥੩॥੧॥੬॥ਛਾਿਡ ਮਨ ਹਿਰ ਿਬਮੁਖਨ ਕੋ ਸੰਗੁ ॥

ਸਾਰੰਗ ਮਹਲਾ ੫ ਸੂਰਦਾਸ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਗ ਬਸੇ ਹਿਰ ਲੋਕ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਿਪ ਸਰਬਸੁ ਸਭੁ ਅਰਿਪਓ ਅਨਦ ਸਹਜ ਧੁਿਨ ਝੋਕ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਦਰਸਨੁ ਪਿੇਖ ਭਏ ਿਨਰਿਬਖਈ ਪਾਏ ਹੈ ਸਗਲੇ ਥੋਕ ॥ ਆਨ ਬਸਤੁ ਿਸਉ ਕਾਜ ੁ ਨ ਕਛੂਐ ਸੁੰਦਰਬਦਨ ਅਲੋਕ ॥੧॥ ਿਸਆਮ ਸੁੰਦਰ ਤਿਜ ਆਨ ਜ ੁ ਚਾਹਤ ਿਜਉ ਕੁਸਟੀ ਤਿਨ ਜੋਕ ॥ ਸੂਰਦਾਸ ਮਨੁ ਪਰ੍ਿਭਹਿਥ ਲੀਨੋ ਦੀਨੋ ਇਹ ੁਪਰਲੋਕ ॥੨॥੧॥੮॥ਸਾਰੰਗ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਕਉਨੁ ਸਹਾਈ ਮਨ ਕਾ ॥ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਭਾਈ ਸੁਤ ਬਿਨਤਾ ਿਹਤੁ ਲਾਗੋ ਸਭ ਫਨ ਕਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਗੇ ਕਉ ਿਕਛੁ ਤੁਲਹਾ ਬ ਧਹੁਿਕਆ ਭਰਵਾਸਾ ਧਨ ਕਾ ॥ ਕਹਾ ਿਬਸਾਸਾ ਇਸ ਭ ਡੇ ਕਾ ਇਤਨਕੁ ਲਾਗੈ ਠਨਕਾ ॥੧॥ ਸਗਲ ਧਰਮ ਪੁਨੰ ਫਲਪਾਵਹ ੁਧਿੂਰ ਬ ਛਹ ੁਸਭ ਜਨ ਕਾ ॥ ਕਹੈ ਕਬੀਰ ੁਸੁਨਹ ੁਰੇ ਸੰਤਹ ੁਇਹ ੁਮਨੁ ਉਡਨ ਪੰਖਰੇ ੂਬਨ ਕਾ ॥੨॥੧॥੯॥

1254 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੧

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਹਸਣਾ ਸਉਣਾ ਿਵਸਿਰ ਗਇਆ ਹੈ ਮਰਣਾ ॥ ਖਸਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਖੁਆਰੀ ਕੀਨੀ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵਣੁ ਨਹੀਰਹਣਾ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਣੀ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਹ ੁ ॥ ਅਪਨੀ ਪਿਤ ਸੇਤੀ ਘਿਰ ਜਾਵਹ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਧਨੋ ਸੇਵਿਹਤੁਝੁ ਿਕਆ ਦਵੇਿਹ ਮ ਗਿਹ ਲੇਵਿਹ ਰਹਿਹ ਨਹੀ ॥ ਤੂ ਦਾਤਾ ਜੀਆ ਸਭਨਾ ਕਾ ਜੀਆ ਅਦੰਿਰ ਜੀਉ ਤੁਹੀ ॥੨॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਧਆਵਿਹ ਿਸ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪਾਵਿਹ ਸੇਈ ਸੂਚੇ ਹੋਹੀ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਰੇ ਪਰ੍ਾਣੀ ਮੈਲੇ ਹਛੇ ਹੋਹੀ॥੩॥ ਜੇਹੀ ਰਿੁਤ ਕਾਇਆ ਸੁਖੁ ਤਹੇਾ ਤਹੇੋ ਜੇਹੀ ਦੇਹੀ ॥ ਨਾਨਕ ਰਿੁਤ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਈ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਰਿੁਤ ਕੇਹੀ॥੪॥੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਕਰਉ ਿਬਨਉ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਹਿਰ ਵਰ ੁਆਿਣ ਿਮਲਾਵੈ ॥ ਸੁਿਣ ਘਨ ਘੋਰਸੀਤਲੁ ਮਨੁ ਮਰੋਾ ਲਾਲ ਰਤੀ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੧॥ ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬੂੰਦ ਸੁਹਾਨੀ ਹੀਅਰੈਗੁਿਰ ਮਹੋੀ ਮਨੁ ਹਿਰ ਰਿਸ ਲੀਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਹਿਜ ਸੁਖੀ ਵਰ ਕਾਮਿਣ ਿਪਆਰੀ ਿਜਸੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨੁਮਾਿਨਆ ॥ ਹਿਰ ਵਿਰ ਨਾਿਰ ਭਈ ਸੋਹਾਗਿਣ ਮਿਨ ਤਿਨ ਪਰ੍ੇਮੁ ਸੁਖਾਿਨਆ ॥੨॥ ਅਵਗਣ ਿਤਆਿਗ ਭਈਬਰੈਾਗਿਨ ਅਸਿਥਰ ੁਵਰ ੁਸੋਹਾਗੁ ਹਰੀ ॥ ਸੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਿਤਸੁ ਕਦੇ ਨ ਿਵਆਪੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪਣੀ ਿਕਰਪਾ ਕਰੀ॥੩॥ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨਹੀ ਮਨੁ ਿਨਹਚਲੁ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਓਟ ਗਹੀ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਗੁਰਮਿੁਖ ਧਨੁਸੋਹਾਗਿਣ ਸਚ ੁ ਸਹੀ ॥੪॥੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸਾਚੀ ਸੁਰਿਤ ਨਾਿਮ ਨਹੀ ਿਤਰ੍ਪਤੇ ਹਉਮੈ ਕਰਤ

1255 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗਵਾਇਆ ॥ ਪਰ ਧਨ ਪਰ ਨਾਰੀ ਰਤੁ ਿਨੰਦਾ ਿਬਖੁ ਖਾਈ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਸਬਦ ੁਚੀਿਨ ਭੈ ਕਪਟ ਨ ਛੂਟੇ ਮਿਨਮੁਿਖ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ॥ ਅਜਗਿਰ ਭਾਿਰ ਲਦੇ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ਮਿਰ ਜਨਮੇ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥੧॥ ਮਿਨ ਭਾਵੈਸਬਦੁ ਸੁਹਾਇਆ ॥ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਜੋਿਨ ਭੇਖ ਬਹ ੁ ਕੀਨੇ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਸਚ ੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੀਰਿਥ ਤੇਜੁਿਨਵਾਿਰ ਨ ਨਾਤੇ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥ ਰਤਨ ਪਦਾਰਥੁ ਪਰਹਿਰ ਿਤਆਿਗਆ ਜਤ ਕੋ ਤਤ ਹੀ ਆਇਆ ॥ਿਬਸਟਾ ਕੀਟ ਭਏ ਉਤ ਹੀ ਤੇ ਉਤ ਹੀ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥ ਅਿਧਕ ਸੁਆਦ ਰੋਗ ਅਿਧਕਾਈ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਸਹਜ ੁਨਪਾਇਆ ॥੨॥ ਸੇਵਾ ਸੁਰਿਤ ਰਹਿਸ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਗਆਨੁ ਬੀਚਾਰਾ ॥ ਖਜੋੀ ਉਪਜੈ ਬਾਦੀ ਿਬਨਸੈ ਹਉਬਿਲ ਬਿਲ ਗੁਰ ਕਰਤਾਰਾ ॥ ਹਮ ਨੀਚ ਹਤੇ ਹੀਣਮਿਤ ਝੂਠੇ ਤੂ ਸਬਿਦ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥ ਆਤਮ ਚੀਿਨ ਤਹਾ ਤੂਤਾਰਣ ਸਚ ੁਤਾਰੇ ਤਾਰਣਹਾਰਾ ॥੩॥ ਬਿੈਸ ਸੁਥਾਿਨ ਕਹ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਿਕਆ ਿਕਆ ਕਥਉ ਅਪਾਰਾ ॥ ਅਲਖੁ ਨਲਖੀਐ ਅਗਮੁ ਅਜੋਨੀ ਤੂੰ ਨਾਥ ਨਾਥਣਹਾਰਾ ॥ ਿਕਸੁ ਪਿਹ ਦਿੇਖ ਕਹਉ ਤੂ ਕੈਸਾ ਸਿਭ ਜਾਚਕ ਤੂ ਦਾਤਾਰਾ ॥ਭਗਿਤਹੀਣੁ ਨਾਨਕੁ ਦਿਰ ਦੇਖਹ ੁ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਉਿਰ ਧਾਰਾ ॥੪॥੩॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਜਿਨ ਧਨਿਪਰ ਕਾ ਸਾਦੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ਸਾ ਿਬਲਖ ਬਦਨ ਕੁਮਲਾਨੀ ॥ ਭਈ ਿਨਰਾਸੀ ਕਰਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭਰਿਮਭੁਲਾਨੀ ॥੧॥ ਬਰਸੁ ਘਨਾ ਮੇਰਾ ਿਪਰ ੁ ਘਿਰ ਆਇਆ ॥ ਬਿਲ ਜਾਵ ਗੁਰ ਅਪਨੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁਆਿਣ ਿਮਲਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਉਤਨ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸਦਾ ਠਾਕੁਰ ਿਸਉ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਸੁਹਾਵੀ ॥ ਮੁਕਿਤਭਏ ਗੁਿਰ ਦਰਸੁ ਿਦਖਾਇਆ ਜੁਿਗ ਜਿੁਗ ਭਗਿਤ ਸੁਭਾਵੀ ॥੨॥ ਹਮ ਥਾਰੇ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਜਗੁ ਤੁਮਰਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹਉਤਰੇਾ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਿਨਰਜੰਨੁ ਪਾਇਆ ਬਹਿੁਰ ਨ ਭਵਜਿਲ ਫੇਰਾ ॥੩॥ ਅਪੁਨੇ ਿਪਰ ਹਿਰ ਦੇਿਖਿਵਗਾਸੀ ਤਉ ਧਨ ਸਾਚ ੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥ ਅਕੁਲ ਿਨਰੰਜਨ ਿਸਉ ਸਿਚ ਸਾਚੀ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰ ੋ ॥੪॥ ਮੁਕਿਤਭਈ ਬੰਧਨ ਗੁਿਰ ਖੋਲੇ ਸਬਿਦ ਸੁਰਿਤ ਪਿਤ ਪਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਈ॥੫॥੪॥ ਮਹਲਾ ੧ ਮਲਾਰ ॥ ਪਰ ਦਾਰਾ ਪਰ ਧਨੁ ਪਰ ਲੋਭਾ ਹਉਮੈ ਿਬਖੈ ਿਬਕਾਰ ॥ ਦਸੁਟ ਭਾਉ ਤਿਜ ਿਨੰਦਪਰਾਈ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਚੰਡਾਰ ॥੧॥ ਮਹਲ ਮਿਹ ਬੈਠ ੇ ਅਗਮ ਅਪਾਰ ॥ ਭੀਤਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਵੈ ਿਜਸੁ

1256 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਤਨੁ ਆਚਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਖੁ ਸੁਖ ਦੋਊ ਸਮ ਕਿਰ ਜਾਨੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ॥ ਸੁਿਧਬੁਿਧ ਸੁਰਿਤ ਨਾਿਮ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਿਤ ਗੁਰ ਿਪਆਰ ॥੨॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਲਾਹਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤਗੁਰ ੁ ਦਾਤਾ ਦਵੇਣਹਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਸਖ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰ ੁ ॥੩॥ ਕਾਇਆਮਹਲੁ ਮਦੰਰ ੁ ਘਰ ੁ ਹਿਰ ਕਾ ਿਤਸੁ ਮਿਹ ਰਾਖੀ ਜੋਿਤ ਅਪਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਹਿਲ ਬੁਲਾਈਐ ਹਿਰਮਲੇੇ ਮਲੇਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਜਾਣੈ ਜਾਿਤ ॥ ਕਾਇਆਂ ਅਗਿਨ ਕਰੇ ਿਨਭਰ ਿਤ ॥ ਜੰਮਿਹ ਜੀਅ ਜਾਣੈ ਜੇ ਥਾਉ ॥ ਸੁਰਤਾ ਪਿੰਡਤੁਤਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥੧॥ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦੰ ਨ ਜਾਣੀਅਿਹ ਮਾਇ ॥ ਅਣਡੀਠਾ ਿਕਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਿਕਆ ਕਿਰਆਿਖ ਵਖਾਣੀਐ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਪਿਰ ਦਿਰ ਅਸਮਾਿਨ ਪਇਆਿਲ ॥ ਿਕਉ ਕਿਰ ਕਹੀਐ ਦਹੇੁਵੀਚਾਿਰ ॥ ਿਬਨੁ ਿਜਹਵਾ ਜੋ ਜਪੈ ਿਹਆਇ ॥ ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਕੈਸਾ ਨਾਉ ॥੨॥ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਰਹੈ ਿਨਭਰ ਿਤ ॥ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਿਜਸੁ ਦਾਿਤ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਅੰਤਿਰ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਿਜ ਸਿਚ ਸਮਾਇ ॥੩॥ ਜਾਿਤਕੁਲੀਨੁ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਹੋਇ ॥ ਤਾ ਕਾ ਕਹਣਾ ਕਹਹ ੁ ਨ ਕਇੋ ॥ ਿਵਿਚ ਸਨਾਤੀ ਸੇਵਕੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਪਣੀਆਪਿਹਰੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧॥੬॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦੁਖੁ ਵੇਛੋੜਾ ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਭੂਖ ॥ ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਸਕਤਵਾਰ ਜਮਦੂਤ ॥ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਿਨ ਧਾਇ ॥ ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰ ੂ ਲਾਇ ॥੧॥ ਵੈਦ ਨ ਭਲੋੇ ਦਾਰ ੂ ਲਾਇ ॥ ਦਰਦੁ ਹੋਵੈਦੁਖੁ ਰਹੈ ਸਰੀਰ ॥ ਐਸਾ ਦਾਰ ੂਲਗੈ ਨ ਬੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਸਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਕੀਏ ਰਸ ਭੋਗ ॥ ਤ ਤਿਨ ਉਿਠਖਲੋਏ ਰੋਗ ॥ ਮਨ ਅਧੰੇ ਕਉ ਿਮਲੈ ਸਜਾਇ ॥ ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰ ੂਲਾਇ ॥੨॥ ਚੰਦਨ ਕਾ ਫਲੁ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ॥ਮਾਣਸ ਕਾ ਫਲੁ ਘਟ ਮਿਹ ਸਾਸੁ ॥ ਸਾਿਸ ਗਇਐ ਕਾਇਆ ਢਿਲ ਪਾਇ ॥ ਤਾ ਕੈ ਪਾਛੈ ਕੋਇ ਨ ਖਾਇ ॥੩॥ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਿਨਰਮਲ ਹੰਸੁ ॥ ਿਜਸੁ ਮਿਹ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨ ਅੰਸੁ ॥ ਦੂਖ ਰੋਗ ਸਿਭ ਗਇਆ ਗਵਾਇ ॥ਨਾਨਕ ਛੂਟਿਸ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੪॥੨॥੭॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਦੁਖ ਮਹਰੁਾ ਮਾਰਣ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਿਸਲਾ

1257 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੰਤੋਖ ਪੀਸਣੁ ਹਿਥ ਦਾਨੁ ॥ ਿਨਤ ਿਨਤ ਲਹੇ ੁ ਨ ਛੀਜੈ ਦੇਹ ॥ ਅੰਤ ਕਾਿਲ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਠੇਹ ॥੧॥ ਐਸਾ ਦਾਰੂਖਾਿਹ ਗਵਾਰ ॥ ਿਜਤੁ ਖਾਧੈ ਤੇਰੇ ਜਾਿਹ ਿਵਕਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਜੋਬਨੁ ਸਭੁ ਛ ਵ ॥ ਰਿਥ ਿਫਰੰਦੈਦੀਸਿਹ ਥਾਵ ॥ ਦੇਹ ਨ ਨਾਉ ਨ ਹੋਵੈ ਜਾਿਤ ॥ ਓਥੈ ਿਦਹ ੁ ਐਥੈ ਸਭ ਰਾਿਤ ॥੨॥ ਸਾਦ ਕਿਰ ਸਮਧ ਿਤਰ੍ਸਨਾਿਘਉ ਤੇਲੁ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਅਗਨੀ ਿਸਉ ਮੇਲੁ ॥ ਹੋਮ ਜਗ ਅਰ ੁਪਾਠ ਪੁਰਾਣ ॥ ਜ ੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣ ॥੩॥ਤਪੁ ਕਾਗਦੁ ਤੇਰਾ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਨੁ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਲਿਖਆ ਏਹ ੁ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਿਦਸਿਹ ਘਿਰ ਜਾਇ ॥ਨਾਨਕ ਜਨਨੀ ਧਨੰੀ ਮਾਇ ॥੪॥੩॥੮॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਬਾਗੇ ਕਾਪੜ ਬਲੋੈ ਬਣੈ ॥ ਲਮੰਾ ਨਕੁ ਕਾਲੇਤਰੇੇ ਨੈਣ ॥ ਕਬਹੂੰ ਸਾਿਹਬੁ ਦੇਿਖਆ ਭੈਣ ॥੧॥ ਊਡ ਊਿਡ ਚੜ ਅਸਮਾਿਨ ॥ ਸਾਿਹਬ ਸੰਿਮਰ੍ਥ ਤੇਰੈ ਤਾਿਣ ॥ਜਿਲ ਥਿਲ ਡੂਗੰਿਰ ਦਖੇ ਤੀਰ ॥ ਥਾਨ ਥਨੰਤਿਰ ਸਾਿਹਬੁ ਬੀਰ ॥੨॥ ਿਜਿਨ ਤਨੁ ਸਾਿਜ ਦੀਏ ਨਾਿਲ ਖੰਭ ॥ਅਿਤ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਉਡਣ ੈ ਕੀ ਡਝੰ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਤ ਬਧੰ ਧੀਰ ॥ ਿਜਉ ਵੇਖਾਲੇ ਿਤਉ ਵੇਖ ਬੀਰ ॥੩॥ ਨ ਇਹੁਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਨ ਜਾਿਹਗੇ ਖੰਭ ॥ ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਕਾ ਸਨਬਧੰ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਜਪੀਐ ਕਿਰ ਗੁਰੁਪੀਰ ੁ॥ ਸਿਚ ਸਮਾਵੈ ਏਹ ੁਸਰੀਰ ੁ॥੪॥੪॥੯॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਨਰਕੰਾਰ ੁ ਆਕਾਰ ੁ ਹੈ ਆਪੇ ਆਪੇ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਏ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਿਜਤੁ ਭਾਵੈ ਿਤਤੁ ਲਾਏ ॥ਸੇਵਕ ਕਉ ਏਹਾ ਵਿਡਆਈ ਜਾ ਕਉ ਹਕੁਮੁ ਮਨਾਏ ॥੧॥ ਆਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇਲਹੀਐ ॥ ਏਹਾ ਸਕਿਤ ਿਸਵੈ ਘਿਰ ਆਵੈ ਜੀਵਿਦਆ ਮਿਰ ਰਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਵੇਦ ਪੜੈ ਪਿੜ ਵਾਦੁਵਖਾਣੈ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹਸੇਾ ॥ ਏਹ ਿਤਰ੍ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਿਜਿਨ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਜਨਮ ਮਰਣ ਕਾ ਸਹਸਾ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਚਕੂੈ ਮਨਹ ੁਅੰਦੇਸਾ ॥੨॥ ਹਮ ਦੀਨ ਮਰੂਖ ਅਵੀਚਾਰੀ ਤੁਮ ਿਚੰਤਾ ਕਰਹ ੁਹਮਾਰੀ ॥ਹੋਹ ੁ ਦਇਆਲ ਕਿਰ ਦਾਸੁ ਦਾਸਾ ਕਾ ਸੇਵਾ ਕਰੀ ਤੁਮਾਰੀ ॥ ਏਕੁ ਿਨਧਾਨੁ ਦੇਿਹ ਤੂ ਅਪਣਾ ਅਿਹਿਨਿਸ ਨਾਮੁਵਖਾਣੀ ॥੩॥ ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹ ੁ ਕੋਈ ਐਸਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰਾ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਊਪਿਰ ਫੇਨੁ

1258 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੁਦਬੁਦਾ ਤੈਸਾ ਇਹ ੁ ਸਸੰਾਰਾ ॥ ਿਜਸ ਤੇ ਹੋਆ ਿਤਸਿਹ ਸਮਾਣਾ ਚਿੂਕ ਗਇਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥੪॥੧॥ ਮਲਾਰਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਜਨੀ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਿਣਆ ਸੇ ਮਲੇੇ ਹਉਮੈ ਸਬਿਦ ਜਲਾਇ ॥ ਸਚੀ ਭਗਿਤ ਕਰਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਸਿਚਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਸਦਾ ਸਚ ੁਹਿਰ ਵੇਖਦੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸੁਭਾਇ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਹਕੁਮੁ ਮੰਿਨ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਪਰ੍ਭਭਾਣਾ ਅਪਣਾ ਭਾਵਦਾ ਿਜਸੁ ਬਖਸੇ ਿਤਸੁ ਿਬਘਨੁ ਨ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਨਾ ਹਿਰਭਗਿਤ ਨ ਭਾਇ ॥ ਗਿਤ ਮੁਕਿਤ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਿਹ ॥ ਸਾਿਹਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਪਇਐ ਿਕਰਿਤਿਫਰਾਿਹ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਿਟਐ ਮਨੁ ਮਿਰ ਰਹੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾਿਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ ਚਉਥੈ ਪਿਦ ਵਾਸਾ ਹੋਇਆ ਸਚੈ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੩॥ ਮਰੇਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਹੈਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਸਬਦੇ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਤੂ ਹਿਰ ਹਿਰਦਿਰ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥੪॥੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕੋਈ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥ ਗੁਰਿਬਨੁ ਦਾਤਾ ਕੋਈ ਨਾਹੀ ਬਖਸੇ ਨਦਿਰ ਕਰਇੇ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲਐ ਸ ਿਤ ਊਪਜੈ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਲਏਇ ॥੧॥ਮਰੇੇ ਮਨ ਹਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਿਮਲੈ ਨਾਉ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਨਾਮੇ ਸਦਾ ਸਮਾਇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮਖੁ ਸਦਾ ਿਵਛੁੜੇ ਿਫਰਿਹ ਕੋਇ ਨ ਿਕਸ ਹੀ ਨਾਿਲ ॥ ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਿਸਿਰ ਮਾਰੇ ਜਮਕਾਿਲ ॥ਗੁਰਮਿਤ ਸਤਸੰਗਿਤ ਨ ਿਵਛੁੜਿਹ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥੨॥ ਸਭਨਾ ਕਰਤਾ ਏਕੁ ਤੂ ਿਨਤ ਕਿਰ ਦੇਖਿਹਵੀਚਾਰ ੁ॥ ਇਿਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਆਿਪ ਿਮਲਾਇਆ ਬਖਸ ੇਭਗਿਤ ਭੰਡਾਰ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਜਾਣਦਾ ਿਕਸ ੁਆਗੈਕਰੀ ਪੂਕਾਰ ॥੩॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹੈ ਨਦਰੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਉਚਰੈ ਗੁਰ ਕੈਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥੪॥੩॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰ ੁ ਸਾਲਾਹੀਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਪਰ੍ਭੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਸੋਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਵਡੀ ਵਿਡਆਈ ਹੋਈ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਿਨਤ ਸਾਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਰਦੈ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਤਿਜ ਕੂੜੁਕੁਟੰਬੁ ਹਉਮੈ ਿਬਖੁ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਚਲਣੁ ਿਰਦੈ ਸਮਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦਾਤਾ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਾ ਹੋਰ ੁ ਦਾਤਾ

1259 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੋਈ ਨਾਹੀ ॥ ਜੀਅ ਦਾਨੁ ਦੇਇ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੇ ਸਚੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਹੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਰਿਵਆ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਸਹਿਜਸਮਾਿਧ ਲਗਾਹੀ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਦੀ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਭੇਿਦਆ ਿਹਰਦੈ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਅਲਖੁ ਨਜਾਈ ਲਿਖਆ ਗੁਰਮੁਿਖ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਆਪੇ ਦਇਆ ਕਰੇ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਪੀਐ ਸਾਿਰੰਗਪਾਣੀ ॥੩॥ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਬਹਿੁੜ ਨ ਹੋਵੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਹਿਜ ਿਧਆਇਆ ॥ ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਿਮਿਲਆ ਸੁਆਮੀ ਮਨ ਹੀਮਨੰੁ ਸਮਾਇਆ ॥ ਸਾਚੇ ਹੀ ਸਚ ੁ ਸਾਿਚ ਪਤੀਜੈ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥੪॥ ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਸੁਆਮੀਦੂਜਾ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ॥ ਏਕ ਨਾਮੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਹੈ ਮੀਠਾ ਜਿਗ ਿਨਰਮਲ ਸਚ ੁਸੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਭੂ ਤੇ ਪਾਈਐਿਜਨ ਕਉ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਹੋਈ ॥੫॥੪॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਨਾਮੇ ਸਿਭ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁਵੀਚਾਿਰ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਸਦ ਮਿੰਨ ਵਸਾਇਆ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਿਜਸਿਹ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈਿਜਸ ਨੋ ਆਪੇ ਲਏ ਿਮਲਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਬਾਣੀ ਸਬਦੇ ਗ ਵੈ ਸਾਿਚ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੧॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਿਖਨੁਿਖਨੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਿਤ ਸਬਦ ਸੁਖੁ ਅਤੰਿਰ ਸਦਾ ਿਨਬਹੈ ਤੇਰ ੈ ਨਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮੁਖਪਾਖਡੰੁ ਕਦੇ ਨ ਚਕੂੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਿਬਿਖਆ ਮਿਨ ਰਾਤੇ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥ ਇਹਵੇਲਾ ਿਫਿਰ ਹਿਥ ਨ ਆਵੈ ਅਨਿਦਨੁ ਸਦਾ ਪਛੁਤਾਏ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜਨਮੈ ਕਦੇ ਨ ਬੂਝੈ ਿਵਸਟਾ ਮਾਿਹ ਸਮਾਏ॥੨॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸੇ ਉਧਰੇ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਜੀਵਨ ਮੁਕਿਤ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ਹਿਰਰਾਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਨਰਮਲ ਮਿਤ ਊਤਮ ਊਤਮ ਬਾਣੀ ਹੋਈ ॥ ਏਕੋ ਪੁਰਖੁ ਏਕੁ ਪਰ੍ਭੁਜਾਤਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਈ ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪੇ ਆਪੇ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਰ ਕੀਬਾਣੀ ਸੇਵਾ ਸੁਰਿਤ ਸਮੇਇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਵਿਸਆ ਅਲਖ ਅਭੇਵਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਇ ਲਖਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਸੁ ਭਾਵੈਿਤਸੁ ਆਪੇ ਦਵੇੈ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਇ ॥੪॥੫॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਦਤੁੁਕੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਪਾਵੈ ਘਰ ੁਦਰ ੁਮਹਲੁਸੁ ਥਾਨੁ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਚਕੂੈ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥੧॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਲਲਾਿਟ ਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁਸਦਾ ਸਦਾ ਿਧਆਵਿਹ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨ ਕੀ ਿਬਿਧ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਜਾਣੈ

1260 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਨਿਦਨੁ ਲਾਗੈ ਸਦ ਹਿਰ ਿਸਉ ਿਧਆਨੁ ॥ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਸਦਾ ਬਰੈਾਗੀ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਸਾਚੀ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ॥੨॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਖੇਲੈ ਹਕੁਮ ਕਾ ਬਾਧਾ ਇਕ ਿਖਨ ਮਿਹ ਦਹ ਿਦਸ ਿਫਿਰ ਆਵੈ ॥ ਜ ਆਪੇ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਹਿਰਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾ ਤ ਇਹ ੁਮਨੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਤਕਾਲ ਵਿਸ ਆਵੈ ॥੩॥ ਇਸੁ ਮਨ ਕੀ ਿਬਿਧ ਮਨ ਹ ੂਜਾਣੈ ਬੂਝੈ ਸਬਿਦਵੀਚਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਭਵ ਸਾਗਰ ੁ ਿਜਤੁ ਪਾਵਿਹ ਪਾਿਰ ॥੪॥੬॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਪਰ੍ਾਣ ਸਿਭ ਿਤਸ ਕੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਏਕਸੁ ਿਬਨੁ ਮੈ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣਾ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਨਾਿਮ ਰਹਉ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਅਿਦਸਟ ੁਅਗੋਚਰ ੁਅਪਰੰਪਰ ੁਕਰਤਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਹਿਰਿਧਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਭੀਜੈ ਏਕ ਿਲਵ ਲਾਗੈ ਸਹਜੇ ਰਹੇ ਸਮਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਭਾਗੈਏਕ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੨॥ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਚ ੁ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ਗਿਤ ਮਿਤ ਤਬ ਹੀ ਪਾਈ ॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਿਕਸਿਹਬੁਝਾਏ ਿਤਿਨ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੩॥ ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੋ ਸੋਈ ਇਹ ਗੁਰਮਿਤ ਬੁਿਧ ਪਾਈ ॥ ਮਨੁਤਨੁ ਪਰ੍ਾਨ ਧਰੀ ਿਤਸੁ ਆਗੈ ਨਾਨਕ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੪॥੭॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਚਾ ਦੂਖਿਨਵਾਰਣੁ ਸਬਦ ੇਪਾਇਆ ਜਾਈ ॥ ਭਗਤੀ ਰਾਤੇ ਸਦ ਬਰੈਾਗੀ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਪਿਤ ਪਾਈ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਮਨ ਿਸਉਰਹਉ ਸਮਾਈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਅਿਤਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਗੁਰਮਿਤ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥ ਸਚ ੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਹਿਰ ਸੇਤੀ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥੨॥ਆਪੇ ਸਬਦੁ ਸਚ ੁਸਾਖੀ ਆਪੇ ਿਜਨ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਈ ॥ ਦਹੇੀ ਕਾਚੀ ਪਉਣੁ ਵਜਾਏ ਗੁਰਮਿੁਖ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਪਾਈ॥੩॥ ਆਪੇ ਸਾਜੇ ਸਭ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ਸੋ ਸਚ ੁ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕੋਈ ਿਕਛੁ ਨਾਹੀ ਨਾਮੇਦਇੇ ਵਡਾਈ ॥੪॥੮॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਹਉਮੈ ਿਬਖੁ ਮਨੁ ਮਿੋਹਆ ਲਿਦਆ ਅਜਗਰ ਭਾਰੀ ॥ ਗਰੜੁੁਸਬਦੁ ਮੁਿਖ ਪਾਇਆ ਹਉਮੈ ਿਬਖੁ ਹਿਰ ਮਾਰੀ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਹਉਮੈ ਮਹੋ ੁ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥ ਇਹ ੁ ਭਵਜਲੁ ਜਗਤੁਨ ਜਾਈ ਤਰਣਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤਰ ੁ ਹਿਰ ਤਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਪਸਾਰਾ ਸਭ ਵਰਤੈਆਕਾਰੀ ॥ ਤੁਰੀਆ ਗੁਣੁ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰੀ ॥੨॥ ਚੰਦਨ ਗੰਧ ਸੁਗੰਧ ਹੈ ਬਹੁ

1261 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਾਸਨਾ ਬਹਕਾਿਰ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਕਰਣੀ ਊਤਮ ਹੈ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਜਿਗ ਿਬਸਥਾਿਰ ॥੩॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਠਾਕੁਰਮਰੇੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਿਨ ਜਿਪਆ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥੪॥੯॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਿਗਰਹੀ ਿਕ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥ ਿਕ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਅਵਰਨੁ ਸਦਾ ਅਿਵਨਾਸੀ ॥ ਿਕ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਚੰਚਲੁਿਕ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਮਤਾ ਿਕਥਹ ੁ ਲਾਗੀ ॥੧॥ ਪੰਿਡਤ ਇਸੁ ਮਨ ਕਾ ਕਰਹ ੁ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ਅਵਰ ੁ ਿਕ ਬਹਤੁਾ ਪੜਿਹ ਉਠਾਵਿਹ ਭਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਕਰਤੈ ਲਾਈ ॥ ਏਹ ੁ ਹਕੁਮੁ ਕਿਰਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹ ੁ ਭਾਈ ॥ ਸਦਾ ਰਹਹ ੁ ਹਿਰ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥ ਸੋ ਪੰਿਡਤੁ ਜੋ ਿਤਹਗੁਣਾ ਕੀ ਪਡੰ ਉਤਾਰੈ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਓਹ ੁਦੀਿਖਆ ਲੇਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਆਗੈਸੀਸੁ ਧਰੇਇ ॥ ਸਦਾ ਅਲਗੁ ਰਹੈ ਿਨਰਬਾਣੁ ॥ ਸੋ ਪੰਿਡਤੁ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥੩॥ ਸਭਨ ਮਿਹ ਏਕੋ ਏਕੁਵਖਾਣੈ ॥ ਜ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਤ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥ ਜਾ ਕਉ ਬਖਸੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥ ਐਥੈ ਓਥੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥ ਕਹਤਨਾਨਕੁ ਕਵਨ ਿਬਿਧ ਕਰੇ ਿਕਆ ਕੋਇ ॥ ਸੋਈ ਮੁਕਿਤ ਜਾ ਕਉ ਿਕਰਪਾ ਹੋਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਇ ॥ਸਾਸਤਰ੍ ਬਦੇ ਕੀ ਿਫਿਰ ਕੂਕ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧॥੧੦॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਜੋਿਨ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਾਈ ॥ਜਮਕਾਲੁ ਮਾਰੇ ਿਨਤ ਪਿਤ ਗਵਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਜਮ ਕੀ ਕਾਿਣ ਚਕੁਾਈ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਿਮਿਲਆ ਮਹਲੁਘਰ ੁ ਪਾਈ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਣੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮ ੁ ਿਧਆਇ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਦੁਿਬਧਾ ਖੋਇਆ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਅੰਤਿਰ ਭਗਿਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਉਿਰ ਧਾਰ ੁ ॥ ਭਵਜਲੁਸਬਿਦ ਲਘੰਾਵਣਹਾਰ ੁ ॥ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਿਦਸੈ ਸਿਚਆਰ ੁ ॥੨॥ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁਗੁਰ ਭਰਿਮ ਭੂਲੇ ਬਹ ੁ ਮਾਇਆ ॥ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਬਹ ੁ ਮਹੋ ੁ ਵਧਾਇਆ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨਮੁਿਖ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਪੀਐ ਸਚ ੁ ਲਾਹਾ ॥ ਹਾਜਰ ੁ ਹਜੂਿਰ ਹਿਰ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥

1262 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਿਮ ਸਮਾਹਾ ॥੪॥੨॥੧੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੀਵਤ ਮੁਕਤ ਗੁਰਮਤੀ ਲਾਗੇ ॥ਹਿਰ ਕੀ ਭਗਿਤ ਅਨਿਦਨੁ ਸਦ ਜਾਗੇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥ ਹਉ ਿਤਨ ਜਨ ਕੇ ਸਦ ਲਾਗਉਪਾਇ ॥੧॥ ਹਉ ਜੀਵ ਸਦਾ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਮੁਕਿਤਗਿਤ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਅਿਗਆਨੁ ਗੁਬਾਰ ੁ ॥ ਮਨਮੁਖ ਮੋਹੇ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥ ਅਨਿਦਨੁਧੰਧਾ ਕਰਤ ਿਵਹਾਇ ॥ ਮਿਰ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਿਮਲੈ ਸਜਾਇ ॥੨॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਕੂੜੈਲਾਲਿਚ ਨਾ ਲਪਟਾਈ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਹੋਵੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਵੈ ਰਸਨ ਰਸਾਇ ॥੩॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇਿਕਸਿਹ ਬੁਝਾਈ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇ ਵਿਡਆਈ ॥ ਜੋ ਧੁਿਰ ਿਮਿਲਆ ਸੁ ਿਵਛੁਿੜ ਨ ਜਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰਨਾਿਮ ਸਮਾਈ ॥੪॥੩॥੧੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਹੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਲਹੈ ॥ਬਧੰਨ ਤੜੋੇ ਮੁਕਿਤ ਘਿਰ ਰਹੈ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਅਸਿਥਰ ੁ ਘਿਰ ਬਹੈ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਾਹੇ ਰੋਸੁ ਕਰੀਜੈ ॥ ਲਾਹਾਕਲਜੁਿਗ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿਤ ਅਨਿਦਨੁ ਿਹਰਦੈ ਰਵੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਿਬਲਲਾਇ ॥ਿਬਨੁ ਿਪਰ ਦੇਖੇ ਨੀਦ ਨ ਪਾਇ ॥ ਇਹ ੁ ਵੇਛੜੋਾ ਸਿਹਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਿਮਲ ੈ ਸੁਭਾਇ ॥੨॥ਨਾਮਹੀਣੁ ਿਬਨਸੈ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਿਲਆ ਭੂਖ ਨ ਜਾਇ ॥ ਿਵਣੁ ਭਾਗਾ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਥਾਕਾ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੩॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਬੇਦ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਿਬਿਖਆ ਮਲੈੁ ਿਬਿਖਆ ਵਾਪਾਰ ੁ ॥ਮਿਰ ਜਨਮਿਹ ਿਫਿਰ ਹੋਿਹ ਖੁਆਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤੁਰੀਆ ਗੁਣੁ ਉਿਰ ਧਾਰ ੁ ॥੪॥ ਗੁਰ ੁ ਮਾਨੈ ਮਾਨ ੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥ ਚਹ ੁ ਜੁਿਗ ਸੋਭਾ ਿਨਰਮਲ ਜਨੁ ਸੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਵਰਲਾ ਕੋਇ॥੫॥੪॥੧੩॥੯॥੧੩॥੨੨॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧ ਚਉਪਦੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇਓ ਿਹਰਦੈ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਦੂਖ ਿਵਸਾਰੀ ॥ ਸਭ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਬਧੰਨ ਤੂਟੇ ਹਿਰਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ॥੧॥ ਨਨੈੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਲਾਗੀ ਤਾਰੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦੇਿਖ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਿਬਗਿਸਓ ਜਨੁ

1263 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਭੇਿਟਓ ਬਨਵਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਿਨ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਮੇਰਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਤਸ ਕੈ ਕੁਿਲ ਲਾਗੀਗਾਰੀ ॥ ਹਿਰ ਿਤਸ ਕੈ ਕੁਿਲ ਪਰਸੂਿਤ ਨ ਕਰੀਅਹ ੁ ਿਤਸੁ ਿਬਧਵਾ ਕਿਰ ਮਹਤਾਰੀ ॥੨॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਿਨਿਮਲਾਵਹ ੁ ਗੁਰ ੁ ਸਾਧੂ ਿਜਸੁ ਅਿਹਿਨਿਸ ਹਿਰ ਉਿਰ ਧਾਰੀ ॥ ਗੁਿਰ ਡੀਠੈ ਗੁਰ ਕਾ ਿਸਖੁ ਿਬਗਸੈ ਿਜਉ ਬਾਿਰਕੁਦਿੇਖ ਮਹਤਾਰੀ ॥੩॥ ਧਨ ਿਪਰ ਕਾ ਇਕ ਹੀ ਸੰਿਗ ਵਾਸਾ ਿਵਿਚ ਹਉਮੈ ਭੀਿਤ ਕਰਾਰੀ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਹਉਮੈ ਭੀਿਤਤੋਰੀ ਜਨ ਨਾਨਕ ਿਮਲੇ ਬਨਵਾਰੀ ॥੪॥੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੰਗਾ ਜਮੁਨਾ ਗੋਦਾਵਰੀ ਸਰਸਤੁੀ ਤੇ ਕਰਿਹਉਦਮੁ ਧੂਿਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥ ਿਕਲਿਵਖ ਮੈਲੁ ਭਰੇ ਪਰੇ ਹਮਰੈ ਿਵਿਚ ਹਮਰੀ ਮਲੈੁ ਸਾਧੂ ਕੀ ਧੂਿਰ ਗਵਾਈ॥੧॥ ਤੀਰਿਥ ਅਠਸਿਠ ਮਜਨੁ ਨਾਈ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਕੀ ਧਿੂਰ ਪਰੀ ਉਿਡ ਨੇਤਰ੍ੀ ਸਭ ਦਰੁਮਿਤ ਮਲੈੁ ਗਵਾਈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾਹਰਨਵੀ ਤਪੈ ਭਾਗੀਰਿਥ ਆਣੀ ਕੇਦਾਰ ੁ ਥਾਿਪਓ ਮਹਸਾਈ ॥ ਕ ਸੀ ਿਕਰ੍ਸਨੁ ਚਰਾਵਤਗਾਊ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਜਨ ਸੋਭਾ ਪਾਈ ॥੨॥ ਿਜਤਨੇ ਤੀਰਥ ਦਵੇੀ ਥਾਪੇ ਸਿਭ ਿਤਤਨੇ ਲੋਚਿਹ ਧਿੂਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥ਹਿਰ ਕਾ ਸੰਤੁ ਿਮਲ ੈ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਲੈ ਿਤਸ ਕੀ ਧੂਿਰ ਮੁਿਖ ਲਾਈ ॥੩॥ ਿਜਤਨੀ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਤੁਮਰੀ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀਸਭ ਿਤਤਨੀ ਲੋਚੈ ਧਿੂਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਤਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਿਲਲਾਿਟ ਹੋਵੈ ਿਜਸੁ ਿਲਿਖਆ ਿਤਸੁ ਸਾਧੂ ਧੂਿਰ ਦੇ ਹਿਰ ਪਾਿਰਲਘੰਾਈ ॥੪॥੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਿਰ ਮੀਠ ਲਗਾਨਾ ਿਜਸੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੈ ॥ਿਤਸ ਕੀ ਭੂਖ ਦੂਖ ਸਿਭ ਉਤਰੈ ਜੋ ਹਿਰ ਗੁਣ ਹਿਰ ਉਚਰੈ ॥੧॥ ਜਿਪ ਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਨਸਤਰ ੈ॥ ਗੁਰ ਕੇਬਚਨ ਕਰਨ ਸੁਿਨ ਿਧਆਵੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ੁ ਪਾਿਰ ਪਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੇ ਹਮ ਹਾਿਟ ਿਬਹਾਝੇ ਿਜਸੁਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੈ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਕਉ ਿਮਿਲਆਂ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਸਭ ਦੁਰਮਿਤ ਮਲੈੁ ਹਰੈ ॥੨॥ ਹਿਰ ਜਨ ਕਉਹਿਰ ਭੂਖ ਲਗਾਨੀ ਜਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤੈ ਜਾ ਹਿਰ ਗੁਨ ਿਬਚਰੈ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਜਨੁ ਹਿਰ ਜਲ ਕਾ ਮੀਨਾ ਹਿਰ ਿਬਸਰਤ ਫਿੂਟਮਰੈ ॥੩॥ ਿਜਿਨ ਏਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਈ ਸੋ ਜਾਨੈ ਕੈ ਜਾਨੈ ਿਜਸੁ ਮਿਨ ਧਰ ੈ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਿਰ ਦਿੇਖ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸਭਤਨ ਕੀ ਭੂਖ ਟਰੈ ॥੪॥੩॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਿਜਤਨੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਨੇ ਿਤਤਨੇ ਿਸਿਰ ਕਾਰ ਿਲਖਾਵੈ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਕਉ ਹਿਰ ਦੀਨ ਵਡਾਈ ਹਿਰ ਜਨੁ ਹਿਰ ਕਾਰੈ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਵੈ ॥

1264 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਬੋਲਹ ੁ ਗੁਰ ਕੇ ਿਸਖ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਹਿਰ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁ ਤਰਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ੋ ਗੁਰ ਕਉ ਜਨੁ ਪੂਜੇ ਸਵੇੇਸੋ ਜਨੁ ਮਰੇੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਜਹ ੁ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਆਿਪ ਤਰਾਵੈ ॥੨॥ ਭਰਿਮ ਭੂਲੇਅਿਗਆਨੀ ਅਧੰੁਲੇ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮ ਫਲੂ ਤੋਰਾਵੈ ॥ ਿਨਰਜੀਉ ਪੂਜਿਹ ਮੜਾ ਸਰਵੇਿਹ ਸਭ ਿਬਰਥੀ ਘਾਲ ਗਵਾਵੈ॥੩॥ ਬਰ੍ਹਮੁ ਿਬੰਦੇ ਸੋ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਕਹੀਐ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਥਾ ਸੁਣਾਵੈ ॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਛਾਦਨ ਭਜੋਨ ਪਾਟਪਟੰਬਰ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਸਿਤ ਕਿਰ ਮੁਿਖ ਸੰਚਹ ੁ ਿਤਸੁ ਪੁਨੰ ਕੀ ਿਫਿਰ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ॥੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦੇਉ ਪਰਤਿਖਹਿਰ ਮਰੂਿਤ ਜੋ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਚਨ ਸੁਣਾਵੈ ॥ ਨਾਨਕ ਭਾਗ ਭਲੇ ਿਤਸੁ ਜਨ ਕੇ ਜੋ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਵੈ ॥੫॥੪॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਹੀਅਰੈ ਬਿਸਓ ਮੇਰਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਤੇ ਸੰਤ ਭਲੇ ਭਲ ਭ ਿਤ ॥ ਿਤਨ ਦੇਖੇ ਮਰੇਾ ਮਨੁਿਬਗਸੈ ਹਉ ਿਤਨ ਕੈ ਸਦ ਬਿਲ ਜ ਤ ॥੧॥ ਿਗਆਨੀ ਹਿਰ ਬਲੋਹ ੁ ਿਦਨੁ ਰਾਿਤ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੂਖ ਸਭਉਤਰੀ ਜ ੋ ਗੁਰਮਿਤ ਰਾਮ ਰਸੁ ਖ ਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਦਾਸ ਸਾਧ ਸਖਾ ਜਨ ਿਜਨ ਿਮਿਲਆ ਲਿਹਜਾਇ ਭਰ ਿਤ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਦਧੁ ਿਭੰਨ ਿਭੰਨ ਕਾਢੈ ਚਿੁਣ ਹੰਸੁਲਾ ਿਤਉ ਦੇਹੀ ਤੇ ਚਿੁਣ ਕਾਢੈ ਸਾਧੂ ਹਉਮੈ ਤਾਿਤ॥੨॥ ਿਜਨ ਕੈ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਤੇ ਕਪਟੀ ਨਰ ਿਨਤ ਕਪਟ ੁਕਮ ਿਤ ॥ ਿਤਨ ਕਉ ਿਕਆ ਕੋਈ ਦੇਇਖਵਾਲੈ ਓਇ ਆਿਪ ਬੀਿਜ ਆਪੇ ਹੀ ਖ ਿਤ ॥੩॥ ਹਿਰ ਕਾ ਿਚਹਨੁ ਸੋਈ ਹਿਰ ਜਨ ਕਾ ਹਿਰ ਆਪੇ ਜਨ ਮਿਹਆਪੁ ਰਖ ਿਤ ॥ ਧਨੁ ਧਨੰੁ ਗੁਰ ੂ ਨਾਨਕੁ ਸਮਦਰਸੀ ਿਜਿਨ ਿਨੰਦਾ ਉਸਤਿਤ ਤਰੀ ਤਰ ਿਤ ॥੪॥੫॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਊਤਮੁ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਜਿਪ ਲਇਆ ॥ ਸਤਸਗੰਿਤ ਸਾਧਪਾਈ ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਿਗ ਸਾਧੂ ਪਾਿਰ ਪਇਆ ॥੧॥ ਮਰੇੈ ਮਿਨ ਅਨਿਦਨੁ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦਨਾਮੁ ਹਿਰ ਜਿਪਆ ਮੇਰੇ ਮਨ ਕਾ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਗਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਗਾਇਆ ਿਜਨ ਹਿਰਜਿਪਆ ਿਤਨ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਮਲੇਹ ੁ ਕਿਰ ਮਇਆ ॥ ਿਤਨ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਿਖ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁਗਇਆ ॥੨॥ ਜੋ ਅਨਿਦਨੁ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਿਹ ਸਭੁ ਜਨਮੁ ਿਤਨਾ ਕਾ ਸਫਲੁ ਭਇਆ ॥ ਓਇ ਆਿਪਤਰੇ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਸਭ ਤਾਰੀ ਸਭੁ ਕੁਲੁ ਭੀ ਪਾਿਰ ਪਇਆ ॥੩॥ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਉਪਾਇਆ ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੁਧੁ

1265 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪੇ ਵਿਸ ਕਿਰ ਲਇਆ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ਿਬਖੁ ਡੁਬਦਾ ਕਾਿਢ ਲਇਆ ॥੪॥੬॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਨਹੀ ਪੀਆ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੂਖ ਨ ਜਾਈ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮੜੂ ਜਲਤਅਹੰਕਾਰੀ ਹਉਮੈ ਿਵਿਚ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਦੁਿਖ ਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਈ ॥ਿਜਸ ਤੇ ਉਪਜੇ ਿਤਸਿਹ ਨ ਚੇਤਿਹ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵਣੁ ਿਧਰ੍ਗੁ ਖਾਈ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਣੀ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈ ॥ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ੁ ਮੇਲੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮਖੁ ਜਨਮੁ ਭਇਆ ਹੈਿਬਰਥਾ ਆਵਤ ਜਾਤ ਲਜਾਈ ॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਡੂਬੇ ਅਿਭਮਾਨੀ ਹਉਮੈ ਿਵਿਚ ਜਿਲ ਜਾਈ ॥ ਿਤਨ ਿਸਿਧ ਨਬੁਿਧ ਭਈ ਮਿਤ ਮਿਧਮ ਲੋਭ ਲਹਿਰ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥ ਗੁਰ ਿਬਹਨੂ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ਜਮ ਪਕਰੇ ਿਬਲਲਾਈ॥੨॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਵਿਸਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰਰਸਨਾ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥ ਸਦਾ ਅਨੰਿਦ ਰਹੈ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਏਕ ਸਬਿਦ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁਸਹਜੇ ਪਾਇਆ ਇਹ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਵਿਡਆਈ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸਿਤਗੁਰਕਉ ਸਦ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਿਪ ਰਖਉ ਸਭੁ ਆਗੈ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ॥ ਅਪਣੀ ਿਕਰ੍ਪਾਕਰਹ ੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਆਪੇ ਲਹੈ ੁ ਿਮਲਾਈ ॥ ਹਮ ਲਹੋ ਗੁਰ ਨਾਵ ਬੋਿਹਥਾ ਨਾਨਕ ਪਾਿਰ ਲੰਘਾਈ ॥੪॥੭॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਪੜਤਾਲ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਬੋਲਤ ਸਰ੍ੀਰਾਮ ਨਾਮਾ ਿਮਿਲ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਤਰੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਧਨੁ ਬਨਜਹ ੁ ਹਿਰ ਧਨੁਸੰਚਹ ੁ ਿਜਸ ੁ ਲਾਗਤ ਹੈ ਨਹੀ ਚੋਰ ॥੧॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਮਰੋ ਬਲੋਤ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਸੁਿਨ ਘਿਨਹਰ ਕੀ ਘੋਰ ॥੨॥ਜ ੋ ਬੋਲਤ ਹੈ ਿਮਰ੍ਗ ਮੀਨ ਪੰਖੇਰ ੂ ਸੁ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਜਾਪਤ ਹੈ ਨਹੀ ਹੋਰ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਜਨ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਗਾਈਛੂਿਟ ਗਇਓ ਜਮ ਕਾ ਸਭ ਸੋਰ ॥੪॥੧॥੮॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਬਿੋਲ ਬੋਿਲ ਖੋਜਤੇ ਬਡਭਾਗੀ ॥ਹਿਰ ਕਾ ਪੰਥੁ ਕੋਊ ਬਤਾਵੈ ਹਉ ਤਾ ਕੈ ਪਾਇ ਲਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਹਮਾਰੋ ਮੀਤੁ ਸਖਾਈ ਹਮ ਹਿਰ ਿਸਉ

1266 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਗੀ ॥ ਹਿਰ ਹਮ ਗਾਵਿਹ ਹਿਰ ਹਮ ਬਲੋਿਹ ਅਉਰ ੁ ਦੁਤੀਆ ਪਰ੍ੀਿਤ ਹਮ ਿਤਆਗੀ ॥੧॥ ਮਨਮਹੋਨਮਰੋੋ ਪਰ੍ੀਤਮ ਰਾਮੁ ਹਿਰ ਪਰਮਾਨਦੰੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥ ਹਿਰ ਦਖੇੇ ਜੀਵਤ ਹੈ ਨਾਨਕੁ ਇਕ ਿਨਮਖ ਪਲੋ ਮੁਿਖ ਲਾਗੀ॥੨॥੨॥੯॥੯॥੧੩॥੯॥੩੧॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਕਆ ਤੂ ਸੋਚਿਹ ਿਕਆ ਤੂ ਿਚਤਵਿਹ ਿਕਆ ਤੂੰ ਕਰਿਹ ਉਪਾਏ ॥ ਤਾ ਕਉ ਕਹਹ ੁਪਰਵਾਹ ਕਾਹ ੂਕੀ ਿਜਹ ਗੋਪਾਲਸਹਾਏ ॥੧॥ ਬਰਸੈ ਮੇਘੁ ਸਖੀ ਘਿਰ ਪਾਹਨੁ ਆਏ ॥ ਮਿੋਹ ਦੀਨ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਠਾਕੁਰ ਨਵ ਿਨਿਧ ਨਾਿਮ ਸਮਾਏ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਕ ਪਰ੍ਕਾਰ ਭੋਜਨ ਬਹ ੁ ਕੀਏ ਬਹ ੁ ਿਬੰਜਨ ਿਮਸਟਾਏ ॥ ਕਰੀ ਪਾਕਸਾਲ ਸੋਚ ਪਿਵਤਰ੍ਾਹਿੁਣ ਲਾਵਹ ੁ ਭੋਗੁ ਹਿਰ ਰਾਏ ॥੨॥ ਦੁਸਟ ਿਬਦਾਰੇ ਸਾਜਨ ਰਹਸੇ ਇਿਹ ਮੰਿਦਰ ਘਰ ਅਪਨਾਏ ॥ ਜਉ ਿਗਰ੍ਿਹਲਾਲੁ ਰਗੰੀਓ ਆਇਆ ਤਉ ਮੈ ਸਿਭ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥੩॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਓਟ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖੁ ਿਲਖਾਏ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੰਤੁ ਰਗੰੀਲਾ ਪਾਇਆ ਿਫਿਰ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਏ ॥੪॥੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਖੀਰ ਅਧਾਿਰਬਾਿਰਕੁ ਜਬ ਹਤੋਾ ਿਬਨੁ ਖੀਰੈ ਰਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸਾਿਰ ਸਮਾਿਲ ਮਾਤਾ ਮੁਿਖ ਨੀਰੈ ਤਬ ਓਹ ੁ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਅਘਾਈ॥੧॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਿਪਤਾ ਪਰ੍ਭੁ ਦਾਤਾ ॥ ਭੂਲਿਹ ਬਾਿਰਕ ਅਿਨਕ ਲਖ ਬਰੀਆ ਅਨ ਠਉਰ ਨਾਹੀ ਜਹ ਜਾਤਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚੰਚਲ ਮਿਤ ਬਾਿਰਕ ਬਪੁਰੇ ਕੀ ਸਰਪ ਅਗਿਨ ਕਰ ਮੇਲ ੈ ॥ ਮਾਤਾ ਿਪਤਾ ਕੰਿਠ ਲਾਇ ਰਾਖੈਅਨਦ ਸਹਿਜ ਤਬ ਖਲੇੈ ॥੨॥ ਿਜਸ ਕਾ ਿਪਤਾ ਤੂ ਹੈ ਮਰੇੇ ਸੁਆਮੀ ਿਤਸੁ ਬਾਿਰਕ ਭੂਖ ਕੈਸੀ ॥ ਨਵ ਿਨਿਧਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਤੇਰ ੈ ਮਿਨ ਬ ਛੈ ਸੋ ਲੈਸੀ ॥੩॥ ਿਪਤਾ ਿਕਰ੍ਪਾਿਲ ਆਿਗਆ ਇਹ ਦੀਨੀ ਬਾਿਰਕੁਮੁਿਖ ਮ ਗੈ ਸੋ ਦਨੇਾ ॥ ਨਾਨਕ ਬਾਿਰਕੁ ਦਰਸੁ ਪਰ੍ਭ ਚਾਹੈ ਮਿੋਹ ਿਹਰ੍ਦੈ ਬਸਿਹ ਿਨਤ ਚਰਨਾ ॥੪॥੨॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਗਲ ਿਬਧੀ ਜੁਿਰ ਆਹਰ ੁ ਕਿਰਆ ਤਿਜਓ ਸਗਲ ਅੰਦੇਸਾ ॥ ਕਾਰਜੁ ਸਗਲ ਅਰੰਿਭਓਘਰ ਕਾ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਭਾਰੋਸਾ ॥੧॥ ਸੁਨੀਐ ਬਾਜ ੈਬਾਜ ਸੁਹਾਵੀ ॥ ਭੋਰ ੁਭਇਆ ਮੈ ਿਪਰ੍ਅ ਮੁਖ ਪੇਖੇ ਿਗਰ੍ਿਹ ਮਗੰਲਸੁਹਲਾਵੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੂਆ ਲਾਇ ਸਵਾਰੇ ਥਾਨ ਪੂਛਉ ਸੰਤਾ ਜਾਏ ॥ ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਮੈ ਪਾਹਨੁ

1267 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਿਲਓ ਭਗਿਤ ਕਰਉ ਿਨਿਵ ਪਾਏ ॥੨॥ ਜਬ ਿਪਰ੍ਅ ਆਇ ਬਸੇ ਿਗਰ੍ਿਹ ਆਸਿਨ ਤਬ ਹਮ ਮਗੰਲੁਗਾਇਆ ॥ ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਮੇਰੇ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ਪਰ੍ਭੁ ਪੂਰਾ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਇਆ ॥੩॥ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਭਏ ਅਨੰਦਾਗੁਿਰ ਕਾਰਜ ਹਮਰੇ ਪੂਰੇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਵਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਸੁਖਦਾਤਾ ਛੋਿਡ ਨ ਜਾਈ ਦੂਰੇ ॥੪॥੩॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਾਜ ਤੇ ਕੀਟ ਕੀਟ ਤੇ ਸੁਰਪਿਤ ਕਿਰ ਦੋਖ ਜਠਰ ਕਉ ਭਰਤੇ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਛੋਿਡ ਆਨਕਉ ਪੂਜਿਹ ਆਤਮ ਘਾਤੀ ਹਰਤੇ ॥੧॥ ਹਿਰ ਿਬਸਰਤ ਤੇ ਦੁਿਖ ਦੁਿਖ ਮਰਤੇ ॥ ਅਿਨਕ ਬਾਰ ਭਰ੍ਮਿਹਬਹ ੁ ਜੋਨੀ ਟੇਕ ਨ ਕਾਹ ੂ ਧਰਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਆਿਗ ਸੁਆਮੀ ਆਨ ਕਉ ਿਚਤਵਤ ਮੜੂ ਮੁਗਧ ਖਲਖਰ ਤੇ ॥ ਕਾਗਰ ਨਾਵ ਲਘੰਿਹ ਕਤ ਸਾਗਰ ੁ ਿਬਰ੍ਥਾ ਕਥਤ ਹਮ ਤਰਤੇ ॥੨॥ ਿਸਵ ਿਬਰੰਿਚ ਅਸੁਰ ਸੁਰ ਜੇਤੇਕਾਲ ਅਗਿਨ ਮਿਹ ਜਰਤੇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਰਿਨ ਚਰਨ ਕਮਲਨ ਕੀ ਤੁਮ ਨ ਡਾਰਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਕਰਤੇ ॥੩॥੪॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਦੁਪਦੇ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਓਇ ਬੈਰਾਗੀ ਿਤਆਗੀ ॥ ਹਉ ਇਕੁ ਿਖਨੁ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਰਿਹ ਨ ਸਕਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਹਮਾਰੀ ਲਾਗੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਉਨ ਕੈ ਸੰਿਗ ਮਿੋਹ ਪਰ੍ਭੁ ਿਚਿਤ ਆਵੈ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਮੋਿਹ ਜਾਗੀ ॥ ਸੁਿਨ ਉਪਦੇਸੁ ਭਏ ਮਨ ਿਨਰਮਲਗੁਨ ਗਾਏ ਰੰਿਗ ਰ ਗੀ ॥੧॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਦਇੇ ਕੀਏ ਸੰਤ ਮੀਤਾ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਭਏ ਬਡਭਾਗੀ ॥ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਬਰਿਨ ਨ ਸਾਕਉ ਰੇਨੁ ਨਾਨਕ ਜਨ ਪਾਗੀ ॥੨॥੧॥੫॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਮਿੋਹ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਦੇਹੁਿਮਲਾਈ ॥ ਸਗਲ ਸਹੇਲੀ ਸੁਖ ਭਿਰ ਸੂਤੀ ਿਜਹ ਘਿਰ ਲਾਲੁ ਬਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਿੋਹ ਅਵਗਨ ਪਰ੍ਭੁਸਦਾ ਦਇਆਲਾ ਮੋਿਹ ਿਨਰਗੁਿਨ ਿਕਆ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਕਰਉ ਬਰਾਬਿਰ ਜੋ ਿਪਰ੍ਅ ਸੰਿਗ ਰਾਤੀ ਇਹ ਹਉਮੈ ਕੀਢੀਠਾਈ ॥੧॥ ਭਈ ਿਨਮਾਣੀ ਸਰਿਨ ਇਕ ਤਾਕੀ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਖ ਸੁਖਦਾਈ ॥ ਏਕ ਿਨਮਖ ਮਿਹ ਮੇਰਾਸਭੁ ਦਖੁੁ ਕਾਿਟਆ ਨਾਨਕ ਸੁਿਖ ਰੈਿਨ ਿਬਹਾਈ ॥੨॥੨॥੬॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਰਸੁ ਮਘੇ ਜੀ ਿਤਲੁਿਬਲਮੁ ਨ ਲਾਉ ॥ ਬਰਸੁ ਿਪਆਰੇ ਮਨਿਹ ਸਧਾਰੇ ਹੋਇ ਅਨਦੁ ਸਦਾ ਮਿਨ ਚਾਉ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਤਰੇੀ

1268 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧਰ ਸੁਆਮੀਆ ਮੇਰੇ ਤੂ ਿਕਉ ਮਨਹ ੁ ਿਬਸਾਰੇ ॥ ਇਸਤਰ੍ੀ ਰਪੂ ਚੇਰੀ ਕੀ ਿਨਆਈ ਸੋਭ ਨਹੀ ਿਬਨੁ ਭਰਤਾਰੇ॥੧॥ ਿਬਨਉ ਸੁਿਨਓ ਜਬ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੈ ਬਿੇਗ ਆਇਓ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੋ ਬਿਨਓ ਸੁਹਾਗੋ ਪਿਤਸੋਭਾ ਭਲੇ ਅਚਾਰੇ ॥੨॥੩॥੭॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਸਾਚਾ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਦੂਖ ਦਰਦ ਿਬਨਸੈਭਵ ਸਾਗਰ ੁ ਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਿਤ ਿਰਦੈ ਬਸਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਸਮਨ ਹਤੇ ਦੋਖੀ ਸਿਭ ਿਵਆਪੇ ਹਿਰ ਸਰਣਾਈਆਇਆ ॥ ਰਾਖਨਹਾਰੈ ਹਾਥ ਦੇ ਰਾਿਖਓ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਕਲਿਵਖ ਸਿਭ ਕਾਟੇਨਾਮੁ ਿਨਰਮਲੁ ਮਿਨ ਦੀਆ ॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨੁ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਬਾਹਿੁੜ ਦੂਖ ਨ ਥੀਆ ॥੨॥੪॥੮॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਾਨ ਿਪਆਰੇ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਅਪਨੋ ਨਾਮੁ ਦੀਜੈ ਦਇਆਲ ਅਨੁਗਰ੍ਹੁਧਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਮਰਉ ਚਰਨ ਤੁਹਾਰੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਰਦੈ ਤੁਹਾਰੀ ਆਸਾ ॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਪਿਹ ਕਰਉ ਬੇਨਤੀਮਿਨ ਦਰਸਨ ਕੀ ਿਪਆਸਾ ॥੧॥ ਿਬਛੁਰਤ ਮਰਨੁ ਜੀਵਨੁ ਹਿਰ ਿਮਲਤੇ ਜਨ ਕਉ ਦਰਸਨੁ ਦੀਜੈ ॥ ਨਾਮਅਧਾਰ ੁ ਜੀਵਨ ਧਨੁ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਿਕਰਪਾ ਕੀਜੈ ॥੨॥੫॥੯॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਬ ਅਪਨੇ ਪਰ੍ੀਤਮਿਸਉ ਬਿਨ ਆਈ ॥ ਰਾਜਾ ਰਾਮੁ ਰਮਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਓ ਬਰਸੁ ਮੇਘ ਸੁਖਦਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਕੁ ਪਲੁ ਿਬਸਰਤਨਹੀ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ੁਨਾਮੁ ਨਵੈ ਿਨਿਧ ਪਾਈ ॥ ਉਦੌਤੁ ਭਇਓ ਪੂਰਨ ਭਾਵੀ ਕੋ ਭੇਟੇ ਸੰਤ ਸਹਾਈ ॥੧॥ ਸੁਖ ਉਪਜੇਦੁਖ ਸਗਲ ਿਬਨਾਸੇ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਤਿਰਓ ਸੰਸਾਰ ੁਕਿਠਨ ਭੈ ਸਾਗਰ ੁਹਿਰ ਨਾਨਕ ਚਰਨ ਿਧਆਈ॥੨॥੬॥੧੦॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਘਿਨਹਰ ਬਰਿਸ ਸਗਲ ਜਗੁ ਛਾਇਆ ॥ ਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ਭ ਮਰੇੇਅਨਦ ਮੰਗਲ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਟੇ ਕਲਸੇ ਿਤਰ੍ਸਨ ਸਭ ਬੂਝੀ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਮਿਨ ਿਧਆਇਆ ॥ਸਾਧਸੰਿਗ ਜਨਮ ਮਰਨ ਿਨਵਾਰੇ ਬਹਿੁਰ ਨ ਕਤਹ ੂ ਧਾਇਆ ॥੧॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਾਿਮ ਿਨਰਜੰਿਨ ਰਾਤਉਚਰਨ ਕਮਲ ਿਲਵ ਲਾਇਆ ॥ ਅੰਗੀਕਾਰ ੁ ਕੀਓ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪਨੈ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਣਾਇਆ ॥੨॥੭॥੧੧॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਬਛੁਰਤ ਿਕਉ ਜੀਵੇ ਓਇ ਜੀਵਨ ॥ ਿਚਤਿਹ ਉਲਾਸ ਆਸ ਿਮਲਬੇ ਕੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਸਪੀਵਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਪਆਸ ਤੁਮਾਰੀ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਤਨ ਕਉ ਅੰਤਰ ੁਨਾਹੀ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਬਸਰੈ ਮੇਰੋ

1269 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮੁ ਿਪਆਰਾ ਸੇ ਮਏੂ ਮਿਰ ਜ ਹੀਂ ॥੧॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਜਗਦੀਸੁਰ ਪਖੇਤ ਸਦਾ ਹਜੂਰੇ ॥ ਨਾਨਕਰਿਵ ਰਿਹਓ ਸਭ ਅੰਤਿਰ ਸਰਬ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਰੇ ॥੨॥੮॥੧੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੈ ਭਜਿਨ ਕਉਨਕਉਨ ਨ ਤਾਰੇ ॥ ਖਗ ਤਨ ਮੀਨ ਤਨ ਿਮਰ੍ਗ ਤਨ ਬਰਾਹ ਤਨ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਉਧਾਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੇਵ ਕੁਲਦੈਤ ਕੁਲ ਜਖਯ੍ਯ੍ ਿਕੰਨਰ ਨਰ ਸਾਗਰ ਉਤਰੇ ਪਾਰੇ ॥ ਜੋ ਜੋ ਭਜਨੁ ਕਰੈ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਤਾ ਕੇ ਦੂਖ ਿਬਦਾਰੇ ॥੧॥ ਕਾਮਕਰੋਧ ਮਹਾ ਿਬਿਖਆ ਰਸ ਇਨ ਤੇ ਭਏ ਿਨਰਾਰੇ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਜਪਿਹ ਕਰਣੁਾ ਮੈ ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੇ॥੨॥੯॥੧੩॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਜੁ ਮੈ ਬੈਿਸਓ ਹਿਰ ਹਾਟ ॥ ਨਾਮੁ ਰਾਿਸ ਸਾਝੀ ਕਿਰ ਜਨ ਿਸਉ ਜ ਉ ਨਜਮ ਕੈ ਘਾਟ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧਾਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਿਮ ਰਾਖੇ ਭਰ੍ਮ ਕੇ ਖੁਲੇ ਕਪਾਟ ॥ ਬਸੇਮੁਾਰ ਸਾਹ ੁ ਪਰ੍ਭੁਪਾਇਆ ਲਾਹਾ ਚਰਨ ਿਨਿਧ ਖਾਟ ॥੧॥ ਸਰਿਨ ਗਹੀ ਅਚਤੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ਿਕਲਿਬਖ ਕਾਢੇ ਹੈ ਛ ਿਟ ॥ ਕਿਲਕਲੇਸ ਿਮਟੇ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਬਹਿੁਰ ਨ ਜੋਨੀ ਮਾਟ ॥੨॥੧੦॥੧੪॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਮਾਇਆਮਹੋ ਿਹਰਾਨੋ ॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਕੋਊ ਿਬਰਲਾ ਸੇਵਕੁ ਪੂਰਨ ਭਗਤੁ ਿਚਰਾਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਤ ਉਤ ਡੋਿਲ ਡੋਿਲਸਰ੍ਮੁ ਪਾਇਓ ਤਨੁ ਧਨੁ ਹੋਤ ਿਬਰਾਨੋ ॥ ਲਗੋ ਦੁਰਾਇ ਕਰਤ ਠਿਗਆਈ ਹੋਤੌ ਸੰਿਗ ਨ ਜਾਨੋ ॥੧॥ ਿਮਰ੍ਗਪੰਖੀ ਮੀਨ ਦੀਨ ਨੀਚ ਇਹ ਸੰਕਟ ਿਫਿਰ ਆਨੋ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਪਾਹਨ ਪਰ੍ਭ ਤਾਰਹ ੁ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਸੁਖ ਮਾਨੋ॥੨॥੧੧॥੧੫॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦੁਸਟ ਮੁਏ ਿਬਖੁ ਖਾਈ ਰੀ ਮਾਈ ॥ ਿਜਸ ਕੇ ਜੀਅ ਿਤਨ ਹੀ ਰਿਖ ਲੀਨੇਮਰੇੇ ਪਰ੍ਭ ਕਉ ਿਕਰਪਾ ਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਭ ਮਿਹ ਵਰਤੈ ਤ ਭਉ ਕੈਸਾ ਭਾਈ ॥ ਸੰਿਗਸਹਾਈ ਛੋਿਡ ਨ ਜਾਈ ਪਰ੍ਭੁ ਦੀਸੈ ਸਭਨੀ ਠਾਈ ॥੧॥ ਅਨਾਥਾ ਨਾਥੁ ਦੀਨ ਦਖੁ ਭੰਜਨ ਆਿਪ ਲੀਏ ਲਿੜਲਾਈ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਓਟ ਜੀਵਿਹ ਦਾਸ ਤੇਰੇ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥੧੨॥੧੬॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਕੇ ਚਰਨ ਰਵੀਜੈ ॥ ਦਰਸ ਿਪਆਸ ਮੇਰੋ ਮਨੁ ਮੋਿਹਓ ਹਿਰ ਪੰਖ ਲਗਾਇ ਿਮਲੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਖੋਜਤ ਖੋਜਤ ਮਾਰਗੁ ਪਾਇਓ ਸਾਧੂ ਸੇਵ ਕਰੀਜੈ ॥ ਧਾਿਰ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਸੁਆਮੀ ਮਰੇੇ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੧॥ਤਰ੍ਾਿਹ ਤਰ੍ਾਿਹ ਕਿਰ ਸਰਨੀ ਆਏ ਜਲਤਉ ਿਕਰਪਾ ਕੀਜੈ ॥ ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਲੇਹ ੁ ਦਾਸ ਅਪੁਨੇ ਕਉ ਨਾਨਕ ਅਪੁਨੋ

1270 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੀਜ ੈ ॥੨॥੧੩॥੧੭॥ ਮਲਾਰ ਮਃ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੋ ਭਗਿਤ ਬਛਲੁ ਿਬਰਦਾਇਓ ॥ ਿਨਦੰਕ ਮਾਿਰ ਚਰਨ ਤਲ ਦੀਨੇਅਪੁਨੋ ਜਸੁ ਵਰਤਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ੁ ਕੀਨੋ ਸਭ ਜਗ ਮਿਹ ਦਇਆ ਜੀਅਨ ਮਿਹ ਪਾਇਓ ॥ਕੰਿਠ ਲਾਇ ਅਪੁਨੋ ਦਾਸੁ ਰਾਿਖਓ ਤਾਤੀ ਵਾਉ ਨ ਲਾਇਓ ॥੧॥ ਅੰਗੀਕਾਰ ੁ ਕੀਓ ਮਰੇੇ ਸੁਆਮੀ ਭਰ੍ਮੁਭਉ ਮੇਿਟ ਸੁਖਾਇਓ ॥ ਮਹਾ ਅਨਦੰ ਕਰਹ ੁ ਦਾਸ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਨਕ ਿਬਸਾਸੁ ਮਿਨ ਆਇਓ ॥੨॥੧੪॥੧੮॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਦੀਸੈ ਬਰ੍ਹਮ ਪਸਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣੀਆਂ ਿਬਸਥਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਦ ਬਦੇ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਪੂਰੇ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ੁ ॥੧॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਵਿਸਓਸਾਿਸ ਿਗਰਾਿਸ ਅਪਣਾ ਖਸਮੁ ਿਧਆਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਿਵਟਹ ੁ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣਅਨਿਦਨੁ ਿਨਤ ਗਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਧੂਿੜ ਕਰਉ ਇਸਨਾਨੁ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥੨॥ ਗੁਰ ੁ ਬਿੋਹਥੁਭਵਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰ ੁ॥ ਗੁਿਰ ਭੇਿਟਐ ਨ ਹੋਇ ਜੋਿਨ ਅਉਤਾਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਸੋ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥ ਜਾ ਕਉ ਕਰਿਮਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰ ਆਏ ॥੩॥ ਗੁਰ ੁ ਮੇਰੀ ਜੀਵਿਨ ਗੁਰ ੁ ਆਧਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰ ੁ ਮੇਰੀ ਵਰਤਿਣ ਗੁਰ ੁ ਪਰਵਾਰ ੁ ॥ਗੁਰ ੁ ਮਰੇਾ ਖਸਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਜਾ ਕੀ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥੪॥੧॥੧੯॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਿਹਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਿਭ ਆਿਪ ਿਮਲਾਏ ॥ ਅਪਨੇ ਸੇਵਕ ਕਉਲਏ ਪਰ੍ਭੁ ਲਾਇ ॥ ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪੂਰਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ॥ ਤੁਮਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇਤੂੰ ਿਚਿਤ ਆਵਿਹ ਆਠ ਪਹਰ ਤਰੇੈ ਰੰਿਗ ਰਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗਾਵਣੁ ਸੁਨਣੁ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ਭਾਣਾ ॥ ਹਕੁਮੁ ਬੂਝੈਸੋ ਸਾਿਚ ਸਮਾਣਾ ॥ ਜਿਪ ਜਿਪ ਜੀਵਿਹ ਤੇਰਾ ਨ ਉ ॥ ਤੁਝ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥੨॥ ਦੁਖ ਸੁਖ ਕਰਤੇਹਕੁਮੁ ਰਜਾਇ ॥ ਭਾਣੈ ਬਖਸ ਭਾਣੈ ਦੇਇ ਸਜਾਇ ॥ ਦੁਹ ਿਸਿਰਆਂ ਕਾ ਕਰਤਾ ਆਿਪ ॥ ਕੁਰਬਾਣੁ ਜ ਈ ਤੇਰੇਪਰਤਾਪ ॥੩॥ ਤੇਰੀ ਕੀਮਿਤ ਤੂਹੈ ਜਾਣਿਹ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਬੂਝਿਹ ਸੁਿਣ ਆਿਪ ਵਖਾਣਿਹ ॥ ਸੇਈ ਭਗਤ ਜੋ ਤੁਧੁ

1271 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਾਣੇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥੨॥੨੦॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਹੋਆ ਦਇਆਲੁ ॥ਮਘੇੁ ਵਰਸੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਧਾਰ ॥ ਸਗਲੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਿਤਰ੍ਪਤਾਸੇ ॥ ਕਾਰਜ ਆਏ ਪੂਰੇ ਰਾਸੇ ॥੧॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਮਨਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਸੇਵਾ ਪਾਇਆ ਐਥੈ ਓਥੈ ਿਨਬਹੈ ਨਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਖੁ ਭਨੰਾ ਭੈ ਭੰਜਨਹਾਰ ॥ਆਪਿਣਆ ਜੀਆ ਕੀ ਕੀਤੀ ਸਾਰ ॥ ਰਾਖਨਹਾਰ ਸਦਾ ਿਮਹਰਵਾਨ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਾਈਐ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥ਕਾਲੁ ਗਵਾਇਆ ਕਰਤੈ ਆਿਪ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਮਨ ਿਤਸ ਨੋ ਜਾਿਪ ॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਧਾਿਰ ਰਾਖੇ ਸਿਭ ਜੰਤ ॥ ਗੁਣਗਾਵਹ ੁ ਿਨਤ ਿਨਤ ਭਗਵੰਤ ॥੩॥ ਏਕੋ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਆਪ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਭਗਤ ਜਾਣਿਹ ਪਰਤਾਪ ॥ ਨਾਵੈ ਕੀਪੈਜ ਰਖਦਾ ਆਇਆ ॥ ਨਾਨਕੁ ਬੋਲੈ ਿਤਸ ਕਾ ਬੋਲਾਇਆ ॥੪॥੩॥੨੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰਸਰਣਾਈ ਸਗਲ ਿਨਧਾਨ ॥ ਸਾਚੀ ਦਰਗਿਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥ ਭਰ੍ਮੁ ਭਉ ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਸਭੁ ਜਾਇ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗਸਦ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੧॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਸਾਲਾਿਹ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਜਪਹ ੁ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਮਨ ਿਚੰਦੇਫਲ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰ ੁਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਸੋਇ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣਦੂਖ ਤੇ ਰਾਖੈ ॥ ਮਾਇਆ ਿਬਖੁ ਿਫਿਰ ਬਹਿੁੜ ਨ ਚਾਖੈ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਕਥਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ੁਪਰਮੇਸਰੁਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥ ਸਚ ੁ ਸੰਜਮੁ ਕਰਣੀ ਸਭੁ ਸਾਚੀ ॥ ਸੋ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਜ ੋ ਗੁਰ ਸੰਿਗ ਰਾਚੀ ॥੩॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾਪਾਈਐ ਵਡ ਭਾਿਗ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮਨ ਤੇ ਿਤਆਿਗ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰ ਚਰਣ ਿਨਵਾਿਸ ॥ ਨਾਨਕ ਕੀਪਰ੍ਭ ਸਚ ੁਅਰਦਾਿਸ ॥੪॥੪॥੨੨॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ਪੜਤਾਲ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰ ਮਨਾਿਰ ਿਪਰ੍ਅ ਦਇਆਰ ਿਸਉ ਰੰਗੁ ਕੀਆ ॥ ਕੀਨੋ ਰੀ ਸਗਲ ਸੀਗਾਰ ॥ ਤਿਜਓ ਰੀ ਸਗਲ ਿਬਕਾਰ ॥ਧਾਵਤੋ ਅਸਿਥਰ ੁ ਥੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਐਸੇ ਰੇ ਮਨ ਪਾਇ ਕੈ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਕੈ ਕਿਰ ਸਾਧਨ ਿਸਉ ਸੰਗੁ ॥ਬਾਜੇ ਬਜਿਹ ਿਮਰ੍ਦੰਗ ਅਨਾਹਦ ਕੋਿਕਲ ਰੀ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਬਲੋੈ ਮਧੁਰ ਬੈਨ ਅਿਤ ਸੁਹੀਆ ॥੧॥ ਐਸੀ ਤਰੇੇਦਰਸਨ ਕੀ ਸੋਭ ਅਿਤ ਅਪਾਰ ਿਪਰ੍ਅ ਅਮਘੋ ਤੈਸੇ ਹੀ ਸੰਿਗ ਸੰਤ ਬਨੇ ॥ ਭਵ ਉਤਾਰ ਨਾਮ ਭਨੇ ॥ ਰਮ ਰਾਮ

1272 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮ ਮਾਲ ॥ ਮਿਨ ਫੇਰਤੇ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਸੰਗੀਆ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਿਪਰ੍ਉ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਥੀਆ ॥੨॥੧॥੨੩॥ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਨੁ ਘਨੈ ਭਰ੍ਮੈ ਬਨੈ ॥ ਉਮਿਕ ਤਰਿਸ ਚਾਲੈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲਬੇ ਕੀ ਚਾਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਤਰ੍ੈ ਗੁਨ ਮਾਈ ਮੋਿਹ ਆਈ ਕਹੰਉ ਬੇਦਨ ਕਾਿਹ ॥੧॥ ਆਨ ਉਪਾਵ ਸਗਰ ਕੀਏ ਨਿਹ ਦੂਖ ਸਾਕਿਹ ਲਾਿਹ ॥ਭਜੁ ਸਰਿਨ ਸਾਧੂ ਨਾਨਕਾ ਿਮਲੁ ਗੁਨ ਗੋਿਬਦੰਿਹ ਗਾਿਹ ॥੨॥੨॥੨੪॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਕੀ ਸੋਭਸੁਹਾਵਨੀ ਨੀਕੀ ॥ ਹਾਹਾ ਹਹੂ ੂ ਗੰਧਰ੍ਬ ਅਪਸਰਾ ਅਨੰਦ ਮੰਗਲ ਰਸ ਗਾਵਨੀ ਨੀਕੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਧੁਿਨਤਲਿਲਤ ਗੁਨਗਯ੍ਯ੍ ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਰਪੂ ਿਦਖਾਵਨੀ ਨੀਕੀ ॥੧॥ ਿਗਿਰ ਤਰ ਥਲ ਜਲ ਭਵਨਭਰਪੁਿਰ ਘਿਟ ਘਿਟ ਲਾਲਨ ਛਾਵਨੀ ਨੀਕੀ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਰਾਮਈਆ ਰਸੁ ਪਾਇਓ ਨਾਨਕ ਜਾ ਕੈ ਭਾਵਨੀਨੀਕੀ ॥੨॥੩॥੨੫॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਆਰੇ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਧਾਰੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਦਰਸੁ ਸਫਿਲਓ ਦਰਸੁ ਪੇਿਖਓ ਗਏ ਿਕਲਿਬਖ ਗਏ ॥ ਮਨ ਿਨਰਮਲ ਉਜੀਆਰੇ ॥੧॥ ਿਬਸਮਿਬਸਮੈ ਿਬਸਮ ਭਈ ॥ ਅਘ ਕੋਿਟ ਹਰਤੇ ਨਾਮ ਲਈ ॥ ਗੁਰ ਚਰਨ ਮਸਤਕੁ ਡਾਿਰ ਪਹੀ ॥ ਪਰ੍ਭ ਏਕ ਤੂਹੰੀ ਏਕਤੁਹੀ ॥ ਭਗਤ ਟੇਕ ਤੁਹਾਰੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਿਨ ਦੁਆਰੇ ॥੨॥੪॥੨੬॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬਰਸੁ ਸਰਸੁਆਿਗਆ ॥ ਹੋਿਹ ਆਨੰਦ ਸਗਲ ਭਾਗ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤ ਸੰਗੇ ਮਨੁ ਪਰਫੜੈ ਿਮਿਲ ਮੇਘ ਧਰ ਸੁਹਾਗ ॥੧॥ਘਨਘੋਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਮੋਰ ॥ ਿਚਤੁ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਬੂੰਦ ਓਰ ॥ ਐਸੋ ਹਿਰ ਸਗੰੇ ਮਨ ਮਹੋ ॥ ਿਤਆਿਗ ਮਾਇਆ ਧੋਹ ॥ ਿਮਿਲਸੰਤ ਨਾਨਕ ਜਾਿਗਆ ॥੨॥੫॥੨੭॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਨ ਗਪਾਲ ਗਾਉ ਨੀਤ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਾਿਰਚੀਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਛੋਿਡ ਮਾਨੁ ਤਿਜ ਗੁਮਾਨੁ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂਆ ਕੈ ਸੰਿਗ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਿਰ ਏਕ ਰੰਿਗ ਿਮਿਟ ਜ ਿਹਦੋਖ ਮੀਤ ॥੧॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥ ਿਬਨਿਸ ਗਏ ਿਬਖੈ ਜੰਜਾਲ ॥ ਸਾਧ ਜਨ ਕੈ ਚਰਨ ਲਾਿਗ ॥ਨਾਨਕ ਗਾਵੈ ਗੋਿਬੰਦ ਨੀਤ ॥੨॥੬॥੨੮॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਘਨੁ ਗਰਜਤ ਗੋਿਬੰਦ ਰਪੂ ॥ ਗੁਨ ਗਾਵਤਸੁਖ ਚੈਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਚਰਨ ਸਰਨ ਤਰਨ ਸਾਗਰ ਧੁਿਨ ਅਨਹਤਾ ਰਸ ਬੈਨ ॥੧॥ ਪਿਥਕ ਿਪਆਸਿਚਤ ਸਰੋਵਰ ਆਤਮ ਜਲੁ ਲੈਨ ॥ ਹਿਰ ਦਰਸ ਪਰ੍ੇਮ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਭ ਦਨੈ ॥੨॥੭॥੨੯॥

1273 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹੇ ਗੋਿਬਦੰ ਹੇ ਗੋਪਾਲ ਹੇ ਦਇਆਲ ਲਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਖੇਦੀਨ ਦਰਦ ਿਨਵਾਰ ॥੧॥ ਹੇ ਸਮਰ੍ਥ ਅਗਮ ਪੂਰਨ ਮੋਿਹ ਮਇਆ ਧਾਿਰ ॥੨॥ ਅੰਧ ਕੂਪ ਮਹਾ ਭਇਆਨਨਾਨਕ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰ ॥੩॥੮॥੩੦॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਚਕਵੀ ਨਨੈ ਨੀਦ ਨਿਹ ਚਾਹੈ ਿਬਨੁ ਿਪਰ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ॥ ਸੂਰ ੁ ਚਰੈ ਿਪਰ੍ਉ ਦੇਖੈ ਨੈਨੀ ਿਨਿਵ ਿਨਿਵ ਲਾਗੈਪ ਈ ॥੧॥ ਿਪਰ ਭਾਵੈ ਪਰ੍ੇਮੁ ਸਖਾਈ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਘੜੀ ਨਹੀ ਜਿਗ ਜੀਵਾ ਐਸੀ ਿਪਆਸ ਿਤਸਾਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸਰਵਿਰ ਕਮਲੁ ਿਕਰਿਣ ਆਕਾਸੀ ਿਬਗਸੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਈ ॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰ੍ੀਿਤ ਬਨੀ ਅਭ ਐਸੀ ਜੋਤੀਜੋਿਤ ਿਮਲਾਈ ॥੨॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕੁ ਜਲ ਿਬਨੁ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਟੇਰੈ ਿਬਲਪ ਕਰੈ ਿਬਲਲਾਈ ॥ ਘਨਹਰ ਘੋਰ ਦਸੌਿਦਿਸ ਬਰਸੈ ਿਬਨੁ ਜਲ ਿਪਆਸ ਨ ਜਾਈ ॥੩॥ ਮੀਨ ਿਨਵਾਸ ਉਪਜੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖ ਦੁਖ ਪੁਰਿਬ ਕਮਾਈ ॥ਿਖਨੁ ਿਤਲੁ ਰਿਹ ਨ ਸਕੈ ਪਲੁ ਜਲ ਿਬਨੁ ਮਰਨੁ ਜੀਵਨੁ ਿਤਸੁ ਤ ਈ ॥੪॥ ਧਨ ਵ ਢੀ ਿਪਰ ੁ ਦੇਸ ਿਨਵਾਸੀਸਚੇ ਗੁਰ ਪਿਹ ਸਬਦ ੁ ਪਠਾਈ ॥ ਗੁਣ ਸੰਗਰ੍ਿਹ ਪਰ੍ਭੁ ਿਰਦ ੈ ਿਨਵਾਸੀ ਭਗਿਤ ਰਤੀ ਹਰਖਾਈ ॥੫॥ ਿਪਰ੍ਉਿਪਰ੍ਉ ਕਰੈ ਸਭੈ ਹੈ ਜੇਤੀ ਗੁਰ ਭਾਵੈ ਿਪਰ੍ਉ ਪਾਈ ॥ ਿਪਰ੍ਉ ਨਾਲੇ ਸਦ ਹੀ ਸਿਚ ਸੰਗੇ ਨਦਰੀ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਈ॥੬॥ ਸਭ ਮਿਹ ਜੀਉ ਜੀਉ ਹੈ ਸੋਈ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਘਰ ਹੀ ਪਰਗਾਿਸਆਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈ ॥੭॥ ਅਪਨਾ ਕਾਜੁ ਸਵਾਰਹ ੁ ਆਪੇ ਸੁਖਦਾਤੇ ਗੋਸ ਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਘਰ ਹੀਿਪਰ ੁ ਪਾਇਆ ਤਉ ਨਾਨਕ ਤਪਿਤ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਾਗਤੁ ਜਾਿਗ ਰਹੈ ਗੁਰ ਸੇਵਾਿਬਨੁ ਹਿਰ ਮੈ ਕੋ ਨਾਹੀ ॥ ਅਿਨਕ ਜਤਨ ਕਿਰ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਵੈ ਆਚ ੁ ਕਾਚ ੁ ਢਿਰ ਪ ਹੀ ॥੧॥ ਇਸੁ ਤਨ ਧਨਕਾ ਕਹਹ ੁ ਗਰਬੁ ਕੈਸਾ ॥ ਿਬਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈ ਬਵਰੇ ਹਉਮੈ ਗਰਿਬ ਖਪੈ ਜਗੁ ਐਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜ ੈ ਜਗਦੀਸ ਪਰ੍ਭੂ ਰਖਵਾਰੇ ਰਾਖੈ ਪਰਖੈ ਸੋਈ ॥ ਜੇਤੀ ਹ ੈ ਤਤੇੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਤੁਮ ਸਿਰ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥੨॥ਜੀਅ ਉਪਾਇ ਜੁਗਿਤ ਵਿਸ ਕੀਨੀ ਆਪੇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਅਜੰਨੁ ॥ ਅਮਰ ੁ ਅਨਾਥ ਸਰਬ ਿਸਿਰ ਮੋਰਾ ਕਾਲ ਿਬਕਾਲ

1274 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਰਮ ਭੈ ਖੰਜਨੁ ॥੩॥ ਕਾਗਦ ਕੋਟ ੁ ਇਹ ੁ ਜਗੁ ਹੈ ਬਪੁਰੋ ਰਗੰਿਨ ਿਚਹਨ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਨਾਨੀ ਸੀ ਬੂੰਦਪਵਨੁ ਪਿਤ ਖੋਵੈ ਜਨਿਮ ਮਰੈ ਿਖਨੁ ਤਾਈ ॥੪॥ ਨਦੀ ਉਪਕੰਿਠ ਜੈਸੇ ਘਰ ੁ ਤਰਵਰ ੁ ਸਰਪਿਨ ਘਰ ੁ ਘਰਮਾਹੀ ॥ ਉਲਟੀ ਨਦੀ ਕਹ ਘਰ ੁ ਤਰਵਰ ੁ ਸਰਪਿਨ ਡਸੈ ਦੂਜਾ ਮਨ ਮ ਹੀ ॥੫॥ ਗਾਰੜੁ ਗੁਰ ਿਗਆਨੁਿਧਆਨੁ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਿਬਿਖਆ ਗੁਰਮਿਤ ਜਾਰੀ ॥ ਮਨ ਤਨ ਹੇਂਵ ਭਏ ਸਚ ੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਕੀ ਭਗਿਤਿਨਰਾਰੀ ॥੬॥ ਜੇਤੀ ਹੈ ਤੇਤੀ ਤੁਧੁ ਜਾਚੈ ਤੂ ਸਰਬ ਜੀਆਂ ਦਇਆਲਾ ॥ ਤੁਮਰੀ ਸਰਿਣ ਪਰੇ ਪਿਤ ਰਾਖਹੁਸਾਚ ੁ ਿਮਲੈ ਗੋਪਾਲਾ ॥੭॥ ਬਾਧੀ ਧਿੰਧ ਅੰਧ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ਬਿਧਕ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਲੈ ਤ ਸੂਝਿਸਬੂਝਿਸ ਸਚ ਮਿਨ ਿਗਆਨੁ ਸਮਾਵੈ ॥੮॥ ਿਨਰਗੁਣ ਦੇਹ ਸਾਚ ਿਬਨੁ ਕਾਚੀ ਮੈ ਪੂਛਉ ਗੁਰ ੁ ਅਪਨਾ ॥ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਪਰ੍ਭੂ ਿਦਖਾਵੈ ਿਬਨੁ ਸਾਚੇ ਜਗੁ ਸੁਪਨਾ ॥੯॥੨॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਮੀਨਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ਸਾਿਰੰਗ ਸਬਿਦ ਸੁਹਾਈ ॥੧॥ ਰੈਿਨ ਬਬੀਹਾ ਬਿੋਲਓ ਮੇਰੀ ਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਪਰ੍ਅ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਉਲਟੈ ਕਬਹ ੂ ਜ ੋ ਤੈ ਭਾਵੈ ਸਾਈ ॥੨॥ ਨੀਦ ਗਈ ਹਉਮੈ ਤਿਨ ਥਾਕੀ ਸਚ ਮਿਤਿਰਦੈ ਸਮਾਈ ॥੩॥ ਰਖੂੀ ਿਬਰਖੀ ਊਡਉ ਭੂਖਾ ਪੀਵਾ ਨਾਮੁ ਸੁਭਾਈ ॥੪॥ ਲਚੋਨ ਤਾਰ ਲਲਤਾਿਬਲਲਾਤੀ ਦਰਸਨ ਿਪਆਸ ਰਜਾਈ ॥੫॥ ਿਪਰ੍ਅ ਿਬਨੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ਕਰੀ ਤਤੇਾ ਤਨੁ ਤਾਪੈ ਕਾਪਰ ੁ ਅੰਿਗਨ ਸੁਹਾਈ ॥੬॥ ਅਪਨੇ ਿਪਆਰੇ ਿਬਨੁ ਇਕੁ ਿਖਨੁ ਰਿਹ ਨ ਸਕਂਉ ਿਬਨ ਿਮਲੇ ਨੀਦ ਨ ਪਾਈ ॥੭॥ਿਪਰ ੁ ਨਜੀਿਕ ਨ ਬੂਝੈ ਬਪੁੜੀ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਿਦਖਾਈ ॥੮॥ ਸਹਿਜ ਿਮਿਲਆ ਤਬ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਬਿਦ ਬੁਝਾਈ ॥੯॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤੁਝ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਕੀਮਿਤ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੦॥੩॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਖਲੀ ਊਂਡੀ ਜਲੁ ਭਰ ਨਾਿਲ ॥ ਡੂਗਰ ੁ ਊਚਉ ਗੜੁ ਪਾਤਾਿਲ ॥ ਸਾਗਰ ੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਰ ਸਬਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥ਮਾਰਗੁ ਮੁਕਤਾ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ॥੧॥ ਮੈ ਅਧੰੁਲੇ ਨਾਵੈ ਕੀ ਜੋਿਤ ॥ ਨਾਮ ਅਧਾਿਰ ਚਲਾ ਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਭੇਿਤ ॥੧॥

1275 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਦੀ ਪਾਧਰ ੁ ਜਾਿਣ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਤਕੀਐ ਸਾਚੈ ਤਾਿਣ ॥ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲਿਸ ਰੜੂੀ ਬਾਿਣ ॥ਥੈਂ ਭਾਵੈ ਦਰ ੁ ਲਹਿਸ ਿਪਰਾਿਣ ॥੨॥ ਊਡ ਬਸੈਾ ਏਕ ਿਲਵ ਤਾਰ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਨਾਮ ਆਧਾਰ ॥ ਨਾ ਜਲੁਡੂੰਗਰ ੁ ਨ ਊਚੀ ਧਾਰ ॥ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਤਹ ਮਗੁ ਨ ਚਾਲਣਹਾਰ ॥੩॥ ਿਜਤੁ ਘਿਰ ਵਸਿਹ ਤੂਹੈ ਿਬਿਧਜਾਣਿਹ ਬੀਜਉ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਝਹ ੁਸਮਝ ਨ ਹੋਵੀ ਸਭੁ ਜਗੁ ਦਿਬਆ ਛਾਪੈ ॥ ਕਰਣ ਪਲਾਵਕਰੈ ਿਬਲਲਾਤਉ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਨਾਮੁ ਨ ਜਾਪੈ ॥ ਪਲ ਪੰਕਜ ਮਿਹ ਨਾਮੁ ਛਡਾਏ ਜੇ ਗੁਰ ਸਬਦ ੁ ਿਸਞਾਪੈ ॥੪॥ਇਿਕ ਮਰੂਖ ਅਧੰੇ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥ ਇਿਕ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਭੈ ਨਾਮ ਅਧਾਰ ॥ ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਮੀਠੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਧਾਰ ॥ਿਜਿਨ ਪੀਤੀ ਿਤਸੁ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ॥੫॥ ਨਾਮੁ ਭੈ ਭਾਇ ਿਰਦੈ ਵਸਾਹੀ ਗੁਰ ਕਰਣੀ ਸਚ ੁ ਬਾਣੀ ॥ ਇੰਦੁ ਵਰਸੈਧਰਿਤ ਸੁਹਾਵੀ ਘਿਟ ਘਿਟ ਜੋਿਤ ਸਮਾਣੀ ॥ ਕਾਲਿਰ ਬੀਜਿਸ ਦੁਰਮਿਤ ਐਸੀ ਿਨਗੁਰੇ ਕੀ ਨੀਸਾਣੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰਬਾਝਹ ੁਘੋਰ ਅੰਧਾਰਾ ਡੂਿਬ ਮੁਏ ਿਬਨੁ ਪਾਣੀ ॥੬॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕੀਨ ੋ ਸੁ ਪਰ੍ਭੂ ਰਜਾਇ ॥ ਜ ੋ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾਨ ਜਾਇ ॥ ਹਕੁਮੇ ਬਾਧਾ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਏਕ ਸਬਿਦ ਰਾਚੈ ਸਿਚ ਸਮਾਇ ॥੭॥ ਚਹ ੁ ਿਦਿਸ ਹਕੁਮੁ ਵਰਤੈਪਰ੍ਭ ਤੇਰਾ ਚਹ ੁ ਿਦਿਸ ਨਾਮ ਪਤਾਲੰ ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਸਬਦੁ ਵਰਤੈ ਪਰ੍ਭ ਸਾਚਾ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈ ਬੈਆਲੰ ॥ ਜ ਮਣੁਮਰਣਾ ਦੀਸੈ ਿਸਿਰ ਊਭੌ ਖੁਿਧਆ ਿਨਦਰ੍ਾ ਕਾਲੰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਮਿਨ ਭਾਵੈ ਸਾਚੀ ਨਦਿਰ ਰਸਾਲੰ॥੮॥੧॥੪॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਰਣ ਮੁਕਿਤ ਗਿਤ ਸਾਰ ਨ ਜਾਨੈ ॥ ਕੰਠੇ ਬੈਠੀ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਪਛਾਨੈ ॥੧॥ਤੂ ਕੈਸੇ ਆਿੜ ਫਾਥੀ ਜਾਿਲ ॥ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਚਿਹ ਿਰਦੈ ਸਮਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਕ ਜੀਅ ਕੈ ਜੀਆ ਖਾਹੀ ॥ਜਿਲ ਤਰਤੀ ਬੂਡੀ ਜਲ ਮਾਹੀ ॥੨॥ ਸਰਬ ਜੀਅ ਕੀਏ ਪਰ੍ਤਪਾਨੀ ॥ ਜਬ ਪਕੜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਛੁਤਾਨੀ ॥੩॥ਜਬ ਗਿਲ ਫਾਸ ਪੜੀ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ॥ ਊਿਡ ਨ ਸਾਕੈ ਪੰਖ ਪਸਾਰੀ ॥੪॥ ਰਿਸ ਚਗੂਿਹ ਮਨਮਿੁਖ ਗਾਵਾਿਰ ॥ਫਾਥੀ ਛੂਟਿਹ ਗੁਣ ਿਗਆਨ ਬੀਚਾਿਰ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਤੂਟੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥ ਿਹਰਦੈ ਸਾਚਾ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੁ॥੬॥ ਗੁਰਮਿਤ ਸਾਚੀ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥੭॥ ਸੇ ਦਖੁ ਆਗੈ ਿਜ ਭੋਗਿਬਲਾਸੇ ॥ ਨਾਨਕ ਮੁਕਿਤ ਨਹੀ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸਾਚੇ ॥੮॥੨॥੫॥

1276 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀਆ ਘਰ ੁ੧॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਈਐ ਿਵਣੁ ਕਰਮੈ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਐ ਕੰਚਨੁ ਹੋਈਐ ਜਹਿਰ ਕੀ ਹੋਇ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਸਾਚਾ ਹਿਰਿਸਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਿਗਆਨੁ ਊਪਜੈ ਤ ਇਹ ਸੰਸਾ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਹਿਰਬੁਝੀਐ ਗਰਭ ਜੋਨੀ ਨਹ ਪਾਇ ॥੨॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ਮਿਰ ਜੀਵੈ ਸਬਦੁ ਕਮਾਇ ॥ ਮੁਕਿਤ ਦੁਆਰਾਸੋਈ ਪਾਏ ਿਜ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥੩॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਸਵ ਘਿਰ ਜੰਮੈ ਿਵਚਹ ੁ ਸਕਿਤ ਗਵਾਇ ॥ ਅਚਰੁਚਰੈ ਿਬਬੇਕ ਬੁਿਧ ਪਾਏ ਪੁਰਖੈ ਪੁਰਖੁ ਿਮਲਾਇ ॥੪॥ ਧਾਤੁਰ ਬਾਜੀ ਸੰਸਾਰ ੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਲੈ ਮਲੂੁ ਗਵਾਇ ॥ਲਾਹਾ ਹਿਰ ਸਤਸੰਗਿਤ ਪਾਈਐ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਵਣੁ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਮਿਨ ਵੇਖਹ ੁ ਿਰਦੈਬੀਚਾਿਰ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਗੁਰ ੁ ਪਾਇਆ ਭਵਜਲੁ ਉਤਰੇ ਪਾਿਰ ॥੬॥ ਹਿਰ ਨਾਮ ਹਿਰ ਟੇਕ ਹੈ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਅਧਾਰ ੁ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁ ਗੁਰ ੁ ਮੇਲਹ ੁ ਹਿਰ ਜੀਉ ਪਾਵਉ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ੁ ॥੭॥ ਮਸਤਿਕ ਿਲਲਾਿਟ ਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰਠਾਕੁਿਰ ਮੇਟਣਾ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਨ ਪੂਰਨ ਹੋਏ ਿਜਨ ਹਿਰ ਭਾਣਾ ਭਾਇ ॥੮॥੧॥ ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥ਬਦੇ ਬਾਣੀ ਜਗੁ ਵਰਤਦਾ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਡਡੰੁ ਸਹੈ ਮਿਰ ਜਨਮੈ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰਭੇਟੇ ਮੁਕਿਤ ਹੋਇ ਪਾਏ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ ॥੧॥ ਮਨ ਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਮਾਇ ॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਉਪਾਈ ਹਿਰ ਆਪੇ ਦੇਇ ਅਧਾਰ ੁ ॥ਹਿਰ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਕੀਆ ਹਿਰ ਿਸਉ ਲਾਗਾ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਿਟਆ ਸਭੁਜਨਮੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰ ੁ ॥੨॥ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਬਾਣੀ ਸਿਤ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਕਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸਾਲਾਹੀਐਿਤਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਮੇਿਲ ਲਏ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੩॥ ਸਾਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਮਾਹਰੋਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਿਦਖਾਇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਵਰਸੈ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਸਿਚ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਇ ਸਦਾ

1277 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਰੀਆਵਲੀ ਿਫਿਰ ਸੁਕੈ ਨਾ ਕੁਮਲਾਇ ॥੪॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਓ ਮਿਨ ਵੇਖਹ ੁ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਈਐ ਭੇਟੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇਆ ਿਬਨੁ ਭਾਗਾ ਹਿਰ ਧਨੁਨ ਪਾਇ ॥੫॥ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਸਭਾ ਧਾਤੁ ਹੈ ਪਿੜ ਪਿੜ ਕਰਿਹ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਮੁਕਿਤ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵਈ ਨਹ ੁ ਪਾਇਿਨਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬੰਧਨ ਨ ਤੁਟਹੀ ਨਾਿਮ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥੬॥ ਪਿੜ ਪਿੜ ਪੰਿਡਤ ਮੋਨੀ ਥਕੇਬਦੇ ਕਾ ਅਿਭਆਸੁ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵਈ ਨਹ ਿਨਜ ਘਿਰ ਹੋਵੈ ਵਾਸੁ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਿਸਰਹ ੁਨ ਉਤਰੈਅੰਤਿਰ ਕਪਟ ਿਵਣਾਸੁ ॥੭॥ ਹਿਰ ਨਾਵੈ ਨੋ ਸਭੁ ਕੋ ਪਰਤਾਪਦਾ ਿਵਣੁ ਭਾਗ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇਗੁਰ ੁ ਭੇਟੀਐ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਿਤ ਊਪਜੈ ਹਿਰ ਿਸਉ ਰਹ ਸਮਾਇ ॥੮॥੨॥

ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਅਸਟਪਦੀ ਘਰ ੁ੨॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰੈ ਲਾਏ ॥ ਦੁਖੁ ਪਲਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਸਾਏ ॥ ਸਾਚੀ ਗਿਤ ਸਾਚੈ ਿਚਤੁ ਲਾਏ ॥ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਸਬਿਦ ਸੁਣਾਏ ॥੧॥ ਮਨ ਮਰੇੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸੇਿਵ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਹਿਰ ਧਨੁ ਪਾਈਐਅਨਿਦਨੁ ਲਾਗੈ ਸਹਿਜ ਿਧਆਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਨੁ ਿਪਰ ਕਾਮਿਣ ਕਰੇ ਸੀਗਾਰ ੁ ॥ ਦੁਹਚਾਰਣੀ ਕਹੀਐਿਨਤ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ੁ ॥ ਮਨਮਖੁ ਕਾ ਇਹ ੁ ਬਾਿਦ ਆਚਾਰ ੁ ॥ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਿਦਰ੍ੜਾਵਿਹ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ॥੨॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਕਾਮਿਣ ਬਿਣਆ ਸੀਗਾਰ ੁ ॥ ਸਬਦੇ ਿਪਰ ੁ ਰਾਿਖਆ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਏਕੁ ਪਛਾਣੈ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ॥ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਕਹੀਐ ਨਾਿਰ ॥੩॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਦਾਤੇ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਮਨਮਖੁ ਲਿੋਭ ਦੂਜੈ ਲਭੋਾਇਆ ॥ ਐਸੇਿਗਆਨੀ ਬੂਝਹ ੁ ਕੋਇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥੪॥ ਕਿਹ ਕਿਹ ਕਹਣੁ ਕਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਿਬਨੁਮਨ ਮਏੂ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥ ਿਗਆਨ ਮਤੀ ਕਮਲ ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਿਤਤੁ ਘਿਟ ਨਾਮੈ ਨਾਿਮ ਿਨਵਾਸੁ ॥੫॥ ਹਉਮੈਭਗਿਤ ਕਰੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਨਾ ਮਨੁ ਭੀਜੈ ਨਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਕਿਹ ਕਿਹ ਕਹਣੁ ਆਪੁ ਜਾਣਾਏ ॥ ਿਬਰਥੀ ਭਗਿਤਸਭੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਏ ॥੬॥ ਸੇ ਭਗਤ ਸਿਤਗੁਰ ਮਿਨ ਭਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਿਮ ਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਸਦ ਹੀ

1278 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਮੁ ਵੇਖਿਹ ਹਜੂਿਰ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਰਿਹਆ ਭਰਪੂਿਰ ॥੭॥ ਆਪੇ ਬਖਸੇ ਦੇਇ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁਵਡਾ ਸਸੰਾਿਰ ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਏਹ ੁ ਰੋਗੁ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਚੇ ਸਾਿਚ ਸਮਾਇ ॥੮॥੧॥੩॥੫॥੮॥

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਰ੍ੀਤਮ ਪਰੇ੍ਮ ਭਗਿਤ ਕੇ ਦਾਤੇ ॥ ਅਪਨੇ ਜਨ ਸੰਿਗ ਰਾਤੇ ॥ ਜਨ ਸਿੰਗ ਰਾਤੇ ਿਦਨਸੁ ਰਾਤੇ ਇਕ ਿਨਮਖ ਮਨਹ ੁਨਵੀਸਰੈ ॥ ਗੋਪਾਲ ਗੁਣ ਿਨਿਧ ਸਦਾ ਸੰਗੇ ਸਰਬ ਗੁਣ ਜਗਦੀਸਰੈ ॥ ਮਨੁ ਮੋਿਹ ਲੀਨਾ ਚਰਨ ਸੰਗੇ ਨਾਮ ਰਿਸਜਨ ਮਾਤੇ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਸਦਹੂੰ ਿਕਨੈ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਜਾਤੇ ॥੧॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਤੇਰੀ ਗਿਤ ਅਗਮ ਅਪਾਰੇ ॥ਮਹਾ ਪਿਤਤ ਤੁਮ ਤਾਰੇ ॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਭਗਿਤ ਵਛਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਸਧੰੁ ਸੁਆਮੀਆ ॥ ਸਤੰਸੰਗੇ ਭਜ ੁ ਿਨਸੰਗੇ ਰਂਉਸਦਾ ਅਤੰਰਜਾਮੀਆ ॥ ਕੋਿਟ ਜਨਮ ਭਰ੍ਮਤੰ ਜੋਨੀ ਤੇ ਨਾਮ ਿਸਮਰਤ ਤਾਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਦਰਸ ਿਪਆਸ ਹਿਰ ਜੀਉਆਿਪ ਲੇਹ ੁਸਮਾਰੇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਲੀਨਾ ॥ ਪਰ੍ਭ ਜਲ ਜਨ ਤਰੇੇ ਮੀਨਾ ॥ ਜਲ ਮੀਨ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉਏਕ ਤੂਹੈ ਿਭਨੰ ਆਨ ਨ ਜਾਨੀਐ ॥ ਗਿਹ ਭੁਜਾ ਲੇਵਹ ੁ ਨਾਮੁ ਦੇਵਹ ੁ ਤਉ ਪਰ੍ਸਾਦੀ ਮਾਨੀਐ ॥ ਭਜੁ ਸਾਧਸੰਗੇਏਕ ਰੰਗੇ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗੋਿਬਦ ਦੀਨਾ ॥ ਅਨਾਥ ਨੀਚ ਸਰਣਾਇ ਨਾਨਕ ਕਿਰ ਮਇਆ ਅਪੁਨਾ ਕੀਨਾ ॥੩॥ਆਪਸ ਕਉ ਆਪੁ ਿਮਲਾਇਆ ॥ ਭਰ੍ਮ ਭਜੰਨ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ ਆਚਰਜ ਸੁਆਮੀ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਿਮਲੇ ਗੁਣਿਨਿਧ ਿਪਆਿਰਆ ॥ ਮਹਾ ਮੰਗਲ ਸੂਖ ਉਪਜੇ ਗੋਿਬਦੰ ਗੁਣ ਿਨਤ ਸਾਿਰਆ ॥ ਿਮਿਲ ਸੰਿਗ ਸੋਹੇ ਦਿੇਖ ਮਹੋੇਪੁਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਪਾਇਆ ॥ ਿਬਨਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਸਰਿਨ ਿਤਨ ਕੀ ਿਜਨੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇਆ ॥੪॥੧॥

ਵਾਰ ਮਲਾਰ ਕੀ ਮਹਲਾ ੧ ਰਾਣੇ ਕੈਲਾਸ ਤਥਾ ਮਾਲਦੇ ਕੀ ਧੁਿਨ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ਿਜਉ ਵਠੁੈ ਧਰਿਣ ਸੀਗਾਰ ੁ ॥ ਸਭ ਿਦਸੈ ਹਰੀਆਵਲੀ ਸਰਭਰੇ ਸੁਭਰ ਤਾਲ ॥ ਅੰਦਰ ੁ ਰਚੈ ਸਚ ਰੰਿਗ ਿਜਉ ਮਜੰੀਠੈ ਲਾਲੁ ॥ ਕਮਲੁ ਿਵਗਸੈ ਸਚ ੁ ਮਿਨ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ

1279 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਨਹਾਲੁ ॥ ਮਨਮਖੁ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਵੇਖਹ ੁਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ॥ ਫਾਹੀ ਫਾਥ ੇ ਿਮਰਗ ਿਜਉ ਿਸਿਰ ਦੀਸੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥ਖੁਿਧਆ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਿਨਦੰਾ ਬੁਰੀ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਵਕਰਾਲੁ ॥ ਏਨੀ ਅਖੀ ਨਦਿਰ ਨ ਆਵਈ ਿਜਚਰ ੁ ਸਬਿਦ ਨ ਕਰੇਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ਚਕੂੈ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥ ਮੂਲੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵਐ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਬਿੋਹਥੁ ॥ ਨਾਨਕਲਗੀ ਤਤੁ ਲੈ ਤੂੰ ਸਚਾ ਮਿਨ ਸਚ ੁ॥੧॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਹੇਕੋ ਪਾਧਰ ੁਹੇਕੁ ਦਰ ੁ ਗੁਰ ਪਉੜੀ ਿਨਜ ਥਾਨੁ ॥ ਰੜੂਉਠਾਕੁਰ ੁ ਨਾਨਕਾ ਸਿਭ ਸੁਖ ਸਾਚਉ ਨਾਮੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੀਨੈ ਆਪੁ ਸਾਿਜ ਆਪੁ ਪਛਾਿਣਆ ॥ ਅਬੰਰੁਧਰਿਤ ਿਵਛਿੋੜ ਚੰਦੋਆ ਤਾਿਣਆ ॥ ਿਵਣੁ ਥੰਮਾ ਗਗਨੁ ਰਹਾਇ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਿਣਆ ॥ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਉਪਾਇਜੋਿਤ ਸਮਾਿਣਆ ॥ ਕੀਏ ਰਾਿਤ ਿਦਨੰਤੁ ਚਜੋ ਿਵਡਾਿਣਆ ॥ ਤੀਰਥ ਧਰਮ ਵੀਚਾਰ ਨਾਵਣ ਪੁਰਬਾਿਣਆ ॥ਤੁਧੁ ਸਿਰ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ਿਕ ਆਿਖ ਵਖਾਿਣਆ ॥ ਸਚੈ ਤਖਿਤ ਿਨਵਾਸੁ ਹੋਰ ਆਵਣ ਜਾਿਣਆ ॥੧॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਵਿਣ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹ ੁਓਮਾਹਾ ਹੋਇ ॥ ਨਾਗ ਿਮਰਗ ਮਛੀਆਂ ਰਸੀਆਂ ਘਿਰ ਧਨੁ ਹੋਇ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਵਿਣ ਜੇ ਵਸੈ ਚਹ ੁ ਵੇਛੜੋਾ ਹੋਇ ॥ ਗਾਈ ਪੁਤਾ ਿਨਰਧਨਾ ਪੰਥੀ ਚਾਕਰ ੁ ਹੋਇ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਤੂ ਸਚਾ ਸਿਚਆਰ ੁ ਿਜਿਨ ਸਚ ੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥ ਬਠੈਾ ਤਾੜੀ ਲਾਇ ਕਵਲੁ ਛਪਾਇਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮੈ ਵਡਾਕਹਾਇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਬਾਪੁ ਨ ਮਾਇ ਿਕਿਨ ਤੂ ਜਾਇਆ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਰਪੂੁ ਨ ਰੇਖ ਵਰਨਸਬਾਇਆ ॥ ਨਾ ਿਤਸੁ ਭੁਖ ਿਪਆਸ ਰਜਾ ਧਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਮਿਹ ਆਪੁ ਸਮਇੋ ਸਬਦੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥ ਸਚੇ ਹੀਪਤੀਆਇ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਵੈਦੁ ਬੁਲਾਇਆ ਵੈਦਗੀ ਪਕਿੜ ਢੰਢੋਲੇ ਬ ਹ ॥ ਭੋਲਾਵੈਦੁ ਨ ਜਾਣਈ ਕਰਕ ਕਲੇਜੇ ਮਾਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੨ ॥ ਵੈਦਾ ਵੈਦੁ ਸੁਵੈਦੁ ਤੂ ਪਿਹਲ ਰੋਗੁ ਪਛਾਣੁ ॥ ਐਸਾ ਦਾਰੂਲੋਿੜ ਲਹ ੁ ਿਜਤੁ ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਿਣ ॥ ਿਜਤੁ ਦਾਰ ੂ ਰੋਗ ਉਿਠਅਿਹ ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਆਇ ॥ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਿਹਆਪਣਾ ਤ ਨਾਨਕ ਵੈਦੁ ਸਦਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਦੇਵ ਉਪਾਇਆ ॥ ਬਰ੍ਹਮੇ ਿਦਤੇ ਬੇਦਪੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥ ਦਸ ਅਵਤਾਰੀ ਰਾਮੁ ਰਾਜਾ ਆਇਆ ॥ ਦੈਤਾ ਮਾਰੇ ਧਾਇ ਹਕੁਿਮ ਸਬਾਇਆ ॥ ਈਸ ਮਹਸੇੁਰੁਸੇਵ ਿਤਨੀ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਸਚੀ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇ ਤਖਤੁ ਰਚਾਇਆ ॥ ਦੁਨੀਆ ਧਧੰੈ ਲਾਇ ਆਪੁ ਛਪਾਇਆ ॥

1280 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧਰਮੁ ਕਰਾਏ ਕਰਮ ਧੁਰਹ ੁਫਰੁਮਾਇਆ ॥੩॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥ ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਕੰਤੈ ਿਚਿਤ ਕਰੇਹ ੁ॥ਨਾਨਕ ਝਿੂਰ ਮਰਿਹ ਦੋਹਾਗਣੀ ਿਜਨ ਅਵਰੀ ਲਾਗਾ ਨੇਹ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੨ ॥ ਸਾਵਣੁ ਆਇਆ ਹੇ ਸਖੀ ਜਲਹਰੁਬਰਸਨਹਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸੁਿਖ ਸਵਨੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਿਜਨ ਸਹ ਨਾਿਲ ਿਪਆਰ ੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੇ ਿਛੰਝ ਪਵਾਇਮਲਾਖਾੜਾ ਰਿਚਆ ॥ ਲਥੇ ਭੜਥੂ ਪਾਇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮਿਚਆ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮਾਰੇ ਪਛਾਿੜ ਮਰੂਖ ਕਿਚਆ ॥ ਆਿਪਿਭੜੈ ਮਾਰੇ ਆਿਪ ਆਿਪ ਕਾਰਜ ੁਰਿਚਆ ॥ ਸਭਨਾ ਖਸਮੁ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਣੀਐ ॥ ਹਕੁਮੀ ਿਲਖੈ ਿਸਿਰ ਲੇਖੁਿਵਣੁ ਕਲਮ ਮਸਵਾਣੀਐ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਮਲੇਾਪੁ ਿਜਥੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਸਦਾ ਵਖਾਣੀਐ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਸਬਦੁਸਲਾਿਹ ਸਚ ੁ ਪਛਾਣੀਐ ॥੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਊਂਨਿਵ ਊਂਨਿਵ ਆਇਆ ਅਵਿਰ ਕਰੇਂਦਾ ਵੰਨ ॥ ਿਕਆਜਾਣਾ ਿਤਸੁ ਸਾਹ ਿਸਉ ਕੇਵ ਰਹਸੀ ਰੰਗੁ ॥ ਰਗੰੁ ਰਿਹਆ ਿਤਨ ਕਾਮਣੀ ਿਜਨ ਮਿਨ ਭਉ ਭਾਉ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕਭੈ ਭਾਇ ਬਾਹਰੀ ਿਤਨ ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਊਂਨਿਵ ਊਂਨਿਵ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਨੀਰ ੁ ਿਨਪੰਗੁ ॥ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਿਤਨ ਕਾਮਣੀ ਿਜਨ ਕੰਤੈ ਿਸਉ ਮਿਨ ਭੰਗੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਦਵੋੈ ਤਰਫਾ ਉਪਾਇ ਇਕੁਵਰਿਤਆ ॥ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਵਰਤਾਇ ਅੰਦਿਰ ਵਾਦੁ ਘਿਤਆ ॥ ਪਰਿਵਰਿਤ ਿਨਰਿਵਰਿਤ ਹਾਠਾ ਦਵੋੈ ਿਵਿਚਧਰਮੁ ਿਫਰੈ ਰੈਬਾਿਰਆ ॥ ਮਨਮਖੁ ਕਚੇ ਕੂਿੜਆਰ ਿਤਨੀ ਿਨਹਚਉ ਦਰਗਹ ਹਾਿਰਆ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਸਬਿਦਸੂਰ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਜਨੀ ਮਾਿਰਆ ॥ ਸਚੈ ਅੰਦਿਰ ਮਹਿਲ ਸਬਿਦ ਸਵਾਿਰਆ ॥ ਸੇ ਭਗਤ ਤੁਧੁ ਭਾਵਦੇ ਸਚੈਨਾਇ ਿਪਆਿਰਆ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਨ ਆਪਣਾ ਿਤਨਾ ਿਵਟਹ ੁ ਹਉ ਵਾਿਰਆ ॥੫॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਊਂਨਿਵਊਂਨਿਵ ਆਇਆ ਵਰਸੈ ਲਾਇ ਝੜੀ ॥ ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਕੰਤ ਕੈ ਸੁ ਮਾਣੇ ਸਦਾ ਰਲੀ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਕਆਉਿਠ ਉਿਠ ਦਖੇਹ ੁਬਪੁੜੇਂ ਇਸੁ ਮਘੇੈ ਹਿਥ ਿਕਛੁ ਨਾਿਹ ॥ ਿਜਿਨ ਏਹ ੁਮੇਘੁ ਪਠਾਇਆ ਿਤਸੁ ਰਾਖਹ ੁਮਨ ਮ ਿਹ ॥ਿਤਸ ਨੋ ਮਿੰਨ ਵਸਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਸਭ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇਇ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸੋ ਹਿਰ ਸਦਾ ਸਰੇਵੀਐ ਿਜਸੁ ਕਰਤ ਨ ਲਾਗੈ ਵਾਰ ॥ ਆਡਾਣੇ ਆਕਾਸ ਕਿਰ ਿਖਨ ਮਿਹ ਢਾਿਹਉਸਾਰਣਹਾਰ ॥ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਕੁਦਰਿਤ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ॥ ਮਨਮਖੁ ਅਗੈ ਲੇਖਾ ਮਗੰੀਐ ਬਹਤੁੀ ਹੋਵੈ

1281 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਾਰ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਿਤ ਿਸਉ ਲੇਖਾ ਿਨਬੜੈ ਬਖਸੇ ਿਸਫਿਤ ਭੰਡਾਰ ॥ ਓਥ ੈਹਥੁ ਨ ਅਪੜੈ ਕੂਕ ਨ ਸੁਣੀਐ ਪੁਕਾਰ ॥ਓਥੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁਬਲੇੀ ਹੋਵੈ ਕਿਢ ਲਏ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਨੋ ਹੋਰ ਸੇਵਾ ਨਹੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਸਿਰ ਕਰਤਾਰ ॥੬॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਿਜਸ ਨੋ ਤੂ ਪੂਕਾਰਦਾ ਿਤਸ ਨੋ ਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਅਪਣੀ ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਕੈ ਵਸਸੀ ਵਣੁਿਤਰ੍ਣੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥ ਬਹਿਦਆ ਉਠਿਦਆ ਿਨਤ ਿਧਆਈਐਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਸਦ ਹੀ ਵਰਸਦਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦਵੇੈ ਹਿਰ ਸੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ਕਲਮਿਲ ਹੋਈ ਮੇਦਨੀ ਅਰਦਾਿਸ ਕਰੇ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਸਚੈ ਸੁਿਣਆ ਕਨੰੁ ਦੇ ਧੀਰਕ ਦਵੇੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ਇੰਦਰ੍ੈ ਨੋ ਫਰੁਮਾਇਆ ਵਠੁਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥ ਅਨੁ ਧਨੁ ਉਪਜੈ ਬਹ ੁਘਣਾ ਕੀਮਿਤ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਤੂ ਸਭਨਾ ਜੀਆ ਦਦੇਾ ਿਰਜਕੁ ਸੰਬਾਿਹ ॥ ਿਜਤੁ ਖਾਧੈ ਸੁਖੁ ਊਪਜੈ ਿਫਿਰ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਚਾ ਸਚ ੁ ਤੂ ਸਚੇ ਲੈਿਹ ਿਮਲਾਇ ॥ ਦੂਜੈ ਦੂਜੀ ਤਰਫ ਹੈ ਕੂਿੜ ਿਮਲੈ ਨ ਿਮਿਲਆਜਾਇ ॥ ਆਪੇ ਜੋਿੜ ਿਵਛੋਿੜਐ ਆਪੇ ਕੁਦਰਿਤ ਦਇੇ ਿਦਖਾਇ ॥ ਮਹੋ ੁ ਸੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਹੈ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆਕਮਾਇ ॥ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤਨ ਕਉ ਜੋ ਹਿਰ ਚਰਣੀ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਮਿਹ ਕਮਲੁ ਅਿਲਪਤੁਹੈ ਐਸੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥ ਸੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਿਜਨ ਿਵਚਹ ੁਆਪੁ ਗਵਾਇ ॥ ਿਤਨ ਸੋਗੁ ਿਵਜੋਗੁ ਕਦੇ ਨਹੀਜ ੋ ਹਿਰ ਕੈ ਅੰਿਕ ਸਮਾਇ ॥੭॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜਸੁ ਵਿਸ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਹੋਇ ॥ ਿਤਸੈਸਰੇਿਵਹ ੁ ਪਰ੍ਾਣੀਹੋ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਤ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ਸਹਸਾ ਮਿੂਲ ਨ ਹੋਵਈ ਸਭ ਿਚੰਤਾ ਿਵਚਹ ੁ ਜਾਇ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਹੋਇ ਸੁ ਸਹਜੇ ਹੋਇ ਕਹਣਾ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ਸਚਾ ਸਾਿਹਬੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਤ ਮਿਨ ਿਚੰਿਦਆ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਕਾ ਆਿਖਆ ਆਿਪ ਸੁਣੇ ਿਜ ਲਇਅਨੁਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਸਦਾ ਵਰਸਦਾ ਬੂਝਿਨ ਬੂਝਣਹਾਰ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਜਨੀ ਬੁਿਝਆ ਹਿਰਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਰਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਹਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵਿਹ ਸਦਾ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਹਉਮੈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਮਾਿਰ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਵਰਸੈ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਿਰ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥੨॥

1282 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਉੜੀ ॥ ਅਤੁਲੁ ਿਕਉ ਤੋਲੀਐ ਿਵਣੁ ਤਲੋੇ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਰੀਐ ਗੁਣ ਮਿਹ ਰਹੈਸਮਾਇ ॥ ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਆਿਪ ਤੋਲਸੀ ਆਪੇ ਿਮਲੈ ਿਮਲਾਇ ॥ ਿਤਸ ਕੀ ਕੀਮਿਤ ਨਾ ਪਵੈ ਕਹਣਾ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਿਜਿਨ ਸਚੀ ਬੂਝ ਿਦਤੀ ਬੁਝਾਇ ॥ ਜਗਤੁ ਮੁਸੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਲੁਟੀਐ ਮਨਮੁਖ ਬੂਝਨ ਪਾਇ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਨਾਿਲ ਨ ਚਲਸੀ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਜਾਗੇ ਿਤਨੀ ਘਰ ੁਰਿਖਆ ਦੂਤਾ ਕਾਿਕਛੁ ਨ ਵਸਾਇ ॥੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਨਾ ਿਬਲਲਾਇ ਨਾ ਤਰਸਾਇ ਏਹ ੁ ਮਨੁ ਖਸਮ ਕਾ ਹਕੁਮੁਮਿੰਨ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਿਮ ਮਿੰਨਐ ਿਤਖ ਉਤਰ ੈ ਚੜੈ ਚਵਗਿਲ ਵਨੰੁ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਜਲ ਮਿਹ ਤੇਰਾਵਾਸੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਮਾਿਹ ਿਫਰਾਿਹ ॥ ਜਲ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਹੀ ਤ ਤੂੰ ਕੂਕਣ ਪਾਿਹ ॥ ਜਲ ਥਲ ਚਹ ੁ ਿਦਿਸਵਰਸਦਾ ਖਾਲੀ ਕੋ ਥਾਉ ਨਾਿਹ ॥ ਏਤੈ ਜਿਲ ਵਰਸਦੈ ਿਤਖ ਮਰਿਹ ਭਾਗ ਿਤਨਾ ਕੇ ਨਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖਿਤਨ ਸੋਝੀ ਪਈ ਿਜਨ ਵਿਸਆ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਨਾਥ ਜਤੀ ਿਸਧ ਪੀਰ ਿਕਨੈ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਤੁਝੈ ਸਮਾਇਆ ॥ ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਬਾਰ ੁ ਿਤਸ ਹੀ ਭਾਇਆ ॥ ਜਲਾ ਿਬਬੰੁ ਅਸਰਾਲੁਿਤਨੈ ਵਰਤਾਇਆ ॥ ਨੀਲੁ ਅਨੀਲੁ ਅਗਮੰੁ ਸਰਜੀਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਅਗਿਨ ਉਪਾਈ ਵਾਦੁ ਭੁਖ ਿਤਹਾਇਆ ॥ਦੁਨੀਆ ਕੈ ਿਸਿਰ ਕਾਲੁ ਦੂਜਾ ਭਾਇਆ ॥ ਰਖੈ ਰਖਣਹਾਰ ੁ ਿਜਿਨ ਸਬਦ ੁ ਬਝੁਾਇਆ ॥੯॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ਇਹ ੁਜਲੁ ਸਭ ਤੈ ਵਰਸਦਾ ਵਰਸੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥ ਸੇ ਿਬਰਖਾ ਹਰੀਆਵਲੇ ਜ ੋ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕਨਦਰੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਏਨਾ ਜੰਤਾ ਕਾ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਭਨੰੀ ਰੈਿਣ ਚਮਿਕਆ ਵਠੁਾ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥ਿਜਤੁ ਵਠੁੈ ਅਨੁ ਧਨੁ ਬਹਤੁੁ ਊਪਜੈ ਜ ਸਹ ੁਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥ ਿਜਤੁ ਖਾਧੈ ਮਨੁ ਿਤਰ੍ਪਤੀਐ ਜੀਆਂ ਜਗੁਿਤ ਸਮਾਇ ॥ਇਹ ੁ ਧਨੁ ਕਰਤੇ ਕਾ ਖੇਲੁ ਹੈ ਕਦੇ ਆਵੈ ਕਦੇ ਜਾਇ ॥ ਿਗਆਨੀਆ ਕਾ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਸਦ ਹੀ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥ਨਾਨਕ ਿਜਨ ਕਉ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਤ ਇਹ ੁ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਿਪ ਹਉਕੈ ਿਸਉ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥ ਆਪੇ ਲੇਖਾ ਮੰਗਸੀ ਆਿਪ ਕਰਾਏ ਕਾਰ ॥ ਜ ੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਹਕੁਮੁ ਕਰੇ ਗਾਵਾਰ ੁ॥ਆਿਪ ਛਡਾਏ ਛੁਟੀਐ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰ ੁ॥ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਸੁਣੇ ਆਿਪ ਸਭਸੈ ਦੇ ਆਧਾਰ ੁ॥ ਸਭ ਮਿਹ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ

1283 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਆਪੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਲਗੈ ਸਿਚ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਆਪੇਦਵੇਣਹਾਰ ੁ ॥੧੦॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਏਹ ੁ ਜਗਤੁ ਹੈ ਮਤ ਕੋ ਭਰਿਮ ਭੁਲਾਇ ॥ ਇਹ ੁ ਬਾਬੀਂਹਾ ਪਸੂ ਹੈਇਸ ਨੋ ਬੂਝਣੁ ਨਾਿਹ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਹੈ ਿਜਤੁ ਪੀਤੈ ਿਤਖ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਜਨ ਪੀਆ ਿਤਨਬਹਿੁੜ ਨ ਲਾਗੀ ਆਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਮਲਾਰ ੁ ਸੀਤਲ ਰਾਗੁ ਹੈ ਹਿਰ ਿਧਆਇਐ ਸ ਿਤ ਹੋਇ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉਅਪਣੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਤ ਵਰਤੈ ਸਭ ਲੋਇ ॥ ਵਠੁੈ ਜੀਆ ਜੁਗਿਤ ਹੋਇ ਧਰਣੀ ਨੋ ਸੀਗਾਰ ੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਇਹੁਜਗਤੁ ਸਭੁ ਜਲੁ ਹੈ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਸੋ ਜਨੁ ਮੁਕਤੁ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁਇਕੋ ਤੂ ਧਣੀ ॥ ਤੂ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਦੂਜੇ ਿਕਸੁ ਗਣੀ ॥ ਮਾਣਸ ਕੂੜਾ ਗਰਬੁਸਚੀ ਤੁਧੁ ਮਣੀ ॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਰਚਾਇ ਉਪਾਈ ਮੇਦਨੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਆਇਆ ਿਤਸੁ ਗਣੀ ॥ਜੇ ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁ ਜਾਇ ਤ ਕੇਹੀ ਗਣਤ ਗਣੀ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮਿੋਹ ਗੁਬਾਿਰ ਿਜਉ ਭੁਲਾ ਮਿੰਝ ਵਣੀ ॥ ਕਟੇ ਪਾਪਅਸੰਖ ਨਾਵੈ ਇਕ ਕਣੀ ॥੧੧॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਖਸਮੈ ਕਾ ਮਹਲੁ ਨ ਜਾਣਹੀ ਮਹਲੁ ਦੇਿਖ ਅਰਦਾਿਸਪਾਇ ॥ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਬਹਤੁਾ ਬੋਲਿਹ ਬਿੋਲਆ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥ ਖਸਮੁ ਵਡਾ ਦਾਤਾਰ ੁਹੈ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਫਲ ਪਾਇ ॥ਬਾਬੀਹਾ ਿਕਆ ਬਪੁੜਾ ਜਗਤੈ ਕੀ ਿਤਖ ਜਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਿਭਨੰੀ ਰਿੈਣ ਬੋਿਲਆ ਸਹਜੇ ਸਿਚਸੁਭਾਇ ॥ ਇਹ ੁ ਜਲੁ ਮੇਰਾ ਜੀਉ ਹੈ ਜਲ ਿਬਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁਗਵਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਸੁ ਿਬਨੁ ਚਸਾ ਨ ਜੀਵਦੀ ਸੋ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਿਮਲਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਖਡੰ ਪਤਾਲ ਅਸਖੰਮੈ ਗਣਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਤੂ ਕਰਤਾ ਗੋਿਵੰਦੁ ਤੁਧੁ ਿਸਰਜੀ ਤੁਧੈ ਗੋਈ ॥ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਦੇਨੀ ਤੁਝ ਹੀ ਤੇ ਹੋਈ ॥ਇਿਕ ਰਾਜੇ ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਿਹ ਕਹਾਵਿਹ ਕੋਈ ॥ ਇਿਕ ਸਾਹ ਸਦਾਵਿਹ ਸੰਿਚ ਧਨੁ ਦੂਜੈ ਪਿਤ ਖੋਈ ॥ ਇਿਕਦਾਤੇ ਇਕ ਮਗੰਤੇ ਸਭਨਾ ਿਸਿਰ ਸੋਈ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਬਾਜਾਰੀਆ ਭੀਹਾਵਿਲ ਹੋਈ ॥ ਕੂੜ ਿਨਖੁਟੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥੧੨॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਗੁਣਵੰਤੀ ਮਹਲੁ ਪਾਇਆ ਅਉਗਣਵੰਤੀ ਦੂਿਰ ॥ ਅੰਤਿਰ ਤੇਰੈਹਿਰ ਵਸੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਦਾ ਹਜੂਿਰ ॥ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਨਦਰੀ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਲ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਹਜੇ

1284 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਲੇ ਸਬਿਦ ਗੁਰ ੂਕੈ ਘਾਲ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਬਨੇਤੀ ਕਰੇ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਦਹੇ ੁਜੀਅ ਦਾਨ ॥ ਜਲ ਿਬਨੁਿਪਆਸ ਨ ਊਤਰੈ ਛੁਟਿਕ ਜ ਿਹ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਾਨ ॥ ਤੂ ਸੁਖਦਾਤਾ ਬੇਅਤੰੁ ਹੈ ਗੁਣਦਾਤਾ ਨਧੇਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖਬਖਿਸ ਲਏ ਅਿੰਤ ਬੇਲੀ ਹੋਇ ਭਗਵਾਨੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕ ੈਗੁਣ ਅਉਗਣ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰ ੁ॥ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ਹੈ ਨਾਿਮ ਨ ਧਰੇ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਗੁਣ ਛੋਿਡ ਅਉਗਣ ਕਮਾਵਦੇ ਦਰਗਹ ਹਿੋਹ ਖੁਆਰ ੁ ॥ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਿਤਨੀ ਹਾਿਰਆ ਿਕਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਮਨੁ ਮਾਿਰਆ ਅਿਹਿਨਿਸ ਨਾਿਮ ਿਪਆਿਰ ॥ਿਜਨੀ ਪੁਰਖੀ ਉਿਰ ਧਾਿਰਆ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ੁ ॥ ਤੂ ਗੁਣਦਾਤਾ ਿਨਧਾਨੁ ਹਿਹ ਅਸੀ ਅਵਗਿਣਆਰ ॥ਿਜਸੁ ਬਖਸੇ ਸੋ ਪਾਇਸੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥੧੩॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੫ ॥ ਰਾਿਤ ਨ ਿਵਹਾਵੀ ਸਾਕਤ ਿਜਨਾਿਵਸਰੈ ਨਾਉ ॥ ਰਾਤੀ ਿਦਨਸ ਸੁਹੇਲੀਆ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗ ਉ ॥੧॥ ਮਃ ੫ ॥ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕਾਹਭੇ ਮਣੀ ਮਥਿੰਨ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਪਰ੍ਿਭ ਭਾਿਣਆ ਸਚੈ ਦਿਰ ਸੋਹੰਿਨ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਚਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਸਚੁਸਮਾਿਲਆ ॥ ਅਿੰਤ ਖਲੋਆ ਆਇ ਿਜ ਸਿਤਗੁਰ ਅਗੈ ਘਾਿਲਆ ॥ ਪੋਿਹ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ਸਚਾ ਰਖਵਾਿਲਆ ॥ਗੁਰ ਸਾਖੀ ਜੋਿਤ ਜਗਾਇ ਦੀਵਾ ਬਾਿਲਆ ॥ ਮਨਮੁਖ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂਿੜਆਰ ਿਫਰਿਹ ਬਤੇਾਿਲਆ ॥ ਪਸੂਮਾਣਸ ਚੰਿਮ ਪਲੇਟੇ ਅੰਦਰਹ ੁ ਕਾਿਲਆ ॥ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚ ੁ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਿਨਹਾਿਲਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁਹੈ ਪੂਰੈ ਗੁਿਰ ਦੇਖਾਿਲਆ ॥੧੪॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹ ੈ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਿਣਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ਮਘੇੁ ਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਿਰ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥ ਬਾਬੀਹੇ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਰਿਹ ਗਈ ਸੁਖੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨਆਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜ ਦੇਂਦਾ ਸਭਨ ਜੀਆ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਤੂ ਨਜਾਣਹੀ ਿਕਆ ਤੁਧੁ ਿਵਿਚ ਿਤਖਾ ਹੈ ਿਕਤੁ ਪੀਤੈ ਿਤਖ ਜਾਇ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਭਰੰਿਮਆ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਜਲੁ ਪਲੈ ਨਪਾਇ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਸੁਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਜਲੁ ਪਾਇਆਸਹਜੇ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਿਕ ਵਣ ਖੰਿਡ ਬਸੈਿਹ ਜਾਇ ਸਦੁ ਨ ਦੇਵਹੀ ॥ ਇਿਕ ਪਾਲਾਕਕਰ ੁ ਭੰਿਨ ਸੀਤਲੁ ਜਲੁ ਹੇਂਵਹੀ ॥ ਇਿਕ ਭਸਮ ਚੜਾਵਿਹ ਅੰਿਗ ਮਲੈੁ ਨ ਧੋਵਹੀ ॥ ਇਿਕ ਜਟਾ ਿਬਕਟ

1285 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਬਕਰਾਲ ਕੁਲੁ ਘਰ ੁ ਖੋਵਹੀ ॥ ਇਿਕ ਨਗਨ ਿਫਰਿਹ ਿਦਨੁ ਰਾਿਤ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵਹੀ ॥ ਇਿਕ ਅਗਿਨ ਜਲਾਵਿਹਅੰਗੁ ਆਪੁ ਿਵਗੋਵਹੀ ॥ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰ ੁ ਿਕਆ ਕਿਹ ਰੋਵਹੀ ॥ ਸੋਹਿਨ ਖਸਮ ਦੁਆਿਰ ਿਜ ਸਿਤਗੁਰੁਸੇਵਹੀ ॥੧੫॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਵੇਲੈ ਬੋਿਲਆ ਤ ਦਿਰ ਸੁਣੀ ਪੁਕਾਰ ॥ ਮਘੇੈ ਨੋ ਫਰੁਮਾਨੁਹੋਆ ਵਰਸਹ ੁ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥ ਹਉ ਿਤਨ ਕੈ ਬਿਲਹਾਰਣ ੈ ਿਜਨੀ ਸਚ ੁਰਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਸਭਹਰੀਆਵਲੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਬਾਬੀਹਾ ਇਵ ਤਰੇੀ ਿਤਖਾ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਕਰਿਹਪੁਕਾਰ ॥ ਨਦਰੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪਾਈਐ ਨਦਰੀ ਉਪਜੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਸਾਿਹਬੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਿਵਚਹ ੁਜਾਿਹ ਿਵਕਾਰ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਿਕ ਜੈਨੀ ਉਝੜ ਪਾਇ ਧੁਰਹ ੁ ਖੁਆਇਆ ॥ ਿਤਨ ਮੁਿਖ ਨਾਹੀ ਨਾਮੁ ਨ ਤੀਰਿਥ ਨਾਇਆ ॥ਹਥੀ ਿਸਰ ਖਹੋਾਇ ਨ ਭਦੁ ਕਰਾਇਆ ॥ ਕੁਿਚਲ ਰਹਿਹ ਿਦਨ ਰਾਿਤ ਸਬਦ ੁਨ ਭਾਇਆ ॥ ਿਤਨ ਜਾਿਤ ਨ ਪਿਤਨ ਕਰਮੁ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਮਿਨ ਜੂਠੈ ਵੇਜਾਿਤ ਜੂਠਾ ਖਾਇਆ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਆਚਾਰ ੁਨ ਿਕਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਓਅੰਕਾਿਰ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥੧੬॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥ ਸਾਵਿਣ ਸਰਸੀ ਕਾਮਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਿਰ ॥ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸੁਹਾਗਣੀ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਿਤ ਅਪਾਿਰ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਸਾਵਿਣ ਦਝੈ ਗੁਣ ਬਾਹਰੀ ਿਜਸੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇਿਪਆਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਿਪਰ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ਖੁਆਰ ੁ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਭੇਉ ਹਿਠ ਨਪਤੀਜਈ ॥ ਇਿਕ ਗਾਵਿਹ ਰਾਗ ਪਰੀਆ ਰਾਿਗ ਨ ਭੀਜਈ ॥ ਇਿਕ ਨਿਚ ਨਿਚ ਪੂਰਿਹ ਤਾਲ ਭਗਿਤ ਨ ਕੀਜਈ ॥ਇਿਕ ਅੰਨੁ ਨ ਖਾਿਹ ਮਰੂਖ ਿਤਨਾ ਿਕਆ ਕੀਜਈ ॥ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਹੋਈ ਬਹਤੁੁ ਿਕਵੈ ਨ ਧੀਜਈ ॥ ਕਰਮ ਵਧਿਹ ਕੈਲੋਅ ਖਿਪ ਮਰੀਜਈ ॥ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਸੰਸਾਿਰ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਜਈ ॥ ਹਿਰ ਭਗਤੀ ਅਸਨੇਿਹ ਗੁਰਮੁਿਖ ਘੀਜਈ॥੧੭॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੩ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਲਾਰ ਰਾਗੁ ਜੋ ਕਰਿਹ ਿਤਨ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਏਕੁਪਛਾਿਣਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਚਾ ਸਚ ੁਮਿਨ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥ ਅਦੰਿਰ ਸਚੀ ਭਗਿਤ ਹੈ ਸਹਜੇ ਹੀਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਕਿਲਜੁਗ ਮਿਹ ਘੋਰ ਅੰਧਾਰ ੁ ਹੈ ਮਨਮੁਖ ਰਾਹ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਿਜਨ ਗੁਰਮਿੁਖਪਰਗਟ ੁ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਇੰਦੁ ਵਰਸੈ ਕਿਰ ਦਇਆ ਲੋਕ ਮਿਨ ਉਪਜੈ ਚਾਉ ॥ ਿਜਸ ਕੈ ਹਕੁਿਮ ਇੰਦੁ

1286 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਵਰਸਦਾ ਿਤਸ ਕੈ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੈ ਜ ਉ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲੀਐ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਰਤੇਜਨ ਿਨਰਮਲੇ ਸਹਜੇ ਸਿਚ ਸਮਾਉ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਪੂਰਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥ ਪੂਰੈ ਕਰਿਮ ਿਧਆਇਪੂਰਾ ਸਬਦੁ ਮੰਿਨ ਵਸਾਇਆ ॥ ਪੂਰੈ ਿਗਆਿਨ ਿਧਆਿਨ ਮਲੈੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥ ਹਿਰ ਸਿਰ ਤੀਰਿਥ ਜਾਿਣ ਮਨੂਆਨਾਇਆ ॥ ਸਬਿਦ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਿਰ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥ ਦਿਰ ਸਚੈ ਸਿਚਆਰ ੁ ਸਚਾ ਆਇਆ ॥ ਪੁਿਛ ਨਸਕੈ ਕੋਇ ਜ ਖਸਮੈ ਭਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚ ੁ ਸਲਾਿਹ ਿਲਿਖਆ ਪਾਇਆ ॥੧੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਕੁਲਹਦੇਂਦੇ ਬਾਵਲੇ ਲੈਂਦੇ ਵਡੇ ਿਨਲਜ ॥ ਚਹੂਾ ਖਡ ਨ ਮਾਵਈ ਿਤਕਿਲ ਬੰਨੈ ਛਜ ॥ ਦਿੇਨ ਦਆੁਈ ਸੇ ਮਰਿਹ ਿਜਨਕਉ ਦੇਿਨ ਿਸ ਜਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਮੁ ਨ ਜਾਪਈ ਿਕਥੈ ਜਾਇ ਸਮਾਿਹ ॥ ਫਸਿਲ ਅਹਾੜੀ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਸਾਵਣੀ ਸਚੁਨਾਉ ॥ ਮੈ ਮਹਦੂਦੁ ਿਲਖਾਇਆ ਖਸਮੈ ਕੈ ਦਿਰ ਜਾਇ ॥ ਦੁਨੀਆ ਕੇ ਦਰ ਕੇਤੜੇ ਕੇਤੇ ਆਵਿਹ ਜ ਿਹ ॥ ਕਤੇੇਮਗੰਿਹ ਮਗੰਤੇ ਕੇਤੇ ਮਿੰਗ ਮੰਿਗ ਜਾਿਹ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਸਉ ਮਣੁ ਹਸਤੀ ਿਘਉ ਗੁੜੁ ਖਾਵੈ ਪੰਿਜ ਸੈ ਦਾਣਾ ਖਾਇ ॥ਡਕੈ ਫਕੂੈ ਖੇਹ ਉਡਾਵੈ ਸਾਿਹ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥ ਅਧੰੀ ਫਿੂਕ ਮੁਈ ਦੇਵਾਨੀ ॥ ਖਸਿਮ ਿਮਟੀ ਿਫਿਰ ਭਾਨੀ ॥ਅਧੁ ਗੁਲਾ ਿਚੜੀ ਕਾ ਚਗੁਣੁ ਗੈਿਣ ਚੜੀ ਿਬਲਲਾਇ ॥ ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹਾ ਚਗੰੀ ਿਜ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥ਸਕਤਾ ਸੀਹ ੁ ਮਾਰੇ ਸੈ ਿਮਿਰਆ ਸਭ ਿਪਛੈ ਪੈ ਖਾਇ ॥ ਹੋਇ ਸਤਾਣਾ ਘੁਰੈ ਨ ਮਾਵੈ ਸਾਿਹ ਗਇਐ ਪਛੁਤਾਇ ॥ਅੰਧਾ ਿਕਸ ਨੋ ਬੁਿਕ ਸੁਣਾਵੈ ॥ ਖਸਮੈ ਮੂਿਲ ਨ ਭਾਵੈ ॥ ਅਕ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕਰੇ ਅਕ ਿਤਡਾ ਅਕ ਡਾਲੀ ਬਿਹ ਖਾਇ ॥ਖਸਮੈ ਭਾਵੈ ਓਹੋ ਚੰਗਾ ਿਜ ਕਰੇ ਖੁਦਾਇ ਖੁਦਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਚਾਿਰ ਿਦਹਾੜੇ ਸੁਿਖ ਕੀਤੈ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥ਗਲਾ ਵਾਲੇ ਹੈਿਨ ਘਣੇਰੇ ਛਿਡ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥ ਮਖੀ ਿਮਠੈ ਮਰਣਾ ॥ ਿਜਨ ਤੂ ਰਖਿਹ ਿਤਨ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ਿਤਨਭਉ ਸਾਗਰ ੁਤਰਣਾ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਤੂ ਧਣੀ ਸਚਾ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ੁ॥ ਤੂ ਦਾਤਾ ਸਿਭ ਮਗੰਤੇਇਕੋ ਦੇਵਣਹਾਰ ੁ ॥ ਿਜਨੀ ਸੇਿਵਆ ਿਤਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਇਕਨਾ ਨੋ ਤੁਧੁ ਏਵੈ ਭਾਵਦਾਮਾਇਆ ਨਾਿਲ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹੀਐ ਅਤੰਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਿਵਣੁ ਪਰ੍ੀਤੀ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਵਈਿਵਣੁ ਸਿਤਗੁਰ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਤੂ ਪਰ੍ਭੁ ਸਿਭ ਤੁਧੁ ਸੇਵਦੇ ਇਕ ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥ ਦਿੇਹ ਦਾਨੁ ਸੰਤੋਖੀਆ

1287 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਆਧਾਰ ੁ ॥੧੯॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਰਾਤੀ ਕਾਲੁ ਘਟੈ ਿਦਿਨ ਕਾਲੁ ॥ ਿਛਜੈ ਕਾਇਆ ਹੋਇਪਰਾਲੁ ॥ ਵਰਤਿਣ ਵਰਿਤਆ ਸਰਬ ਜੰਜਾਲੁ ॥ ਭੁਿਲਆ ਚਿੁਕ ਗਇਆ ਤਪ ਤਾਲੁ ॥ ਅੰਧਾ ਝਿਖ ਝਿਖ ਪਇਆਝੇਿਰ ॥ ਿਪਛੈ ਰੋਵਿਹ ਿਲਆਵਿਹ ਫੇਿਰ ॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਿਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ॥ ਮਇੋਆ ਰੋਂ ਿਹ ਰੋਂਦੇ ਮਿਰ ਜ ਹੀ ॥ਨਾਨਕ ਖਸਮੈ ਏਵੈ ਭਾਵੈ ॥ ਸੇਈ ਮੁਏ ਿਜਨ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵੈ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਮੁਆ ਿਪਆਰ ੁਪਰ੍ੀਿਤ ਮੁਈ ਮੁਆ ਵੈਰੁਵਾਦੀ ॥ ਵਨੰੁ ਗਇਆ ਰਪੂੁ ਿਵਣਿਸਆ ਦੁਖੀ ਦੇਹ ਰਲੁੀ ॥ ਿਕਥਹ ੁਆਇਆ ਕਹ ਗਇਆ ਿਕਹ ੁ ਨ ਸੀਓ ਿਕਹੁਸੀ ॥ ਮਿਨ ਮੁਿਖ ਗਲਾ ਗੋਈਆ ਕੀਤਾ ਚਾਉ ਰਲੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਸਰ ਖੁਰ ਪਿਤ ਪਾਟੀ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਅਤੰੇ ਹੋਇ ਸਖਾਈ ॥ ਬਾਝ ੁਗੁਰ ੂਜਗਤੁ ਬਉਰਾਨਾ ਨਾਵ ੈਸਾਰ ਨ ਪਾਈ ॥ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵਿਹ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ਿਜਨ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਈ ॥ ਸੋ ਸਾਿਹਬੁ ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਤੇਹਾ ਿਜਸੁ ਭਾਣਾ ਮਿੰਨ ਵਸਾਈ ॥ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਹ ੁ ਿਕਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ॥ ਿਬਿਖਆ ਕਦੇ ਹੀ ਰਜੈ ਨਾਹੀ ਮੂਰਖ ਭੁਖ ਨਜਾਈ ॥ ਦੂਜੈ ਸਭੁ ਕੋ ਲਿਗ ਿਵਗੁਤਾ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਿਜਸ ਨੋ ਿਕਰਪਾਕਰੇ ਰਜਾਈ ॥੨੦॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਸਰਮੁ ਧਰਮੁ ਦੁਇ ਨਾਨਕਾ ਜੇ ਧਨੁ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥ ਸੋ ਧਨੁ ਿਮਤਰ੍ੁ ਨ ਕ ਢੀਐਿਜਤੁ ਿਸਿਰ ਚੋਟ ਖਾਇ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਪਲੈ ਧਨੁ ਵਸੈ ਿਤਨ ਕਾ ਨਾਉ ਫਕੀਰ ॥ ਿਜਨ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਤੂ ਵਸਿਹ ਤੇ ਨਰਗੁਣੀ ਗਹੀਰ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਦੁਖੀ ਦਨੁੀ ਸਹੇੜੀਐ ਜਾਇ ਤ ਲਗਿਹ ਦੁਖ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਿਕਸ ੈ ਨਲਥੀ ਭੁਖ ॥ ਰਪੂੀ ਭੁਖ ਨ ਉਤਰੈ ਜ ਦੇਖ ਤ ਭੁਖ ॥ ਜੇਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਤੇਤੇ ਲਗਿਹ ਦੁਖ ॥੨॥ ਮਃ ੧ ॥ ਅੰਧੀਕੰਮੀ ਅੰਧੁ ਮਨੁ ਮਿਨ ਅੰਧੈ ਤਨੁ ਅਧੰੁ ॥ ਿਚਕਿੜ ਲਾਇਐ ਿਕਆ ਥੀਐ ਜ ਤੁਟੈ ਪਥਰ ਬੰਧੁ ॥ ਬਧੰੁ ਤੁਟਾ ਬੇੜੀਨਹੀ ਨਾ ਤੁਲਹਾ ਨਾ ਹਾਥ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਿਵਣੁ ਕੇਤੇ ਡੁਬ ੇ ਸਾਥ ॥੩॥ ਮਃ ੧ ॥ ਲਖ ਮਣ ਸੁਇਨਾ ਲਖਮਣ ਰਪੁਾ ਲਖ ਸਾਹਾ ਿਸਿਰ ਸਾਹ ॥ ਲਖ ਲਸਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖੀ ਘੋੜੀ ਪਾਿਤਸਾਹ ॥ ਿਜਥੈ ਸਾਇਰੁਲਘੰਣਾ ਅਗਿਨ ਪਾਣੀ ਅਸਗਾਹ ॥ ਕੰਧੀ ਿਦਿਸ ਨ ਆਵਈ ਧਾਹੀ ਪਵੈ ਕਹਾਹ ॥ ਨਾਨਕ ਓਥੈ ਜਾਣੀਅਿਹ ਸਾਹਕੇਈ ਪਾਿਤਸਾਹ ॥੪॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਕਨਾ ਗਲੀਂ ਜੰਜੀਰ ਬੰਿਦ ਰਬਾਣੀਐ ॥ ਬਧੇ ਛੁਟਿਹ ਸਿਚ ਸਚ ੁਪਛਾਣੀਐ ॥

1288 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਲਿਖਆ ਪਲੈ ਪਾਇ ਸੋ ਸਚ ੁਜਾਣੀਐ ॥ ਹਕੁਮੀ ਹੋਇ ਿਨਬੜੇੁ ਗਇਆ ਜਾਣੀਐ ॥ ਭਉਜਲ ਤਾਰਣਹਾਰ ੁਸਬਿਦਪਛਾਣੀਐ ॥ ਚੋਰ ਜਾਰ ਜੂਆਰ ਪੀੜੇ ਘਾਣੀਐ ॥ ਿਨੰਦਕ ਲਾਇਤਬਾਰ ਿਮਲੇ ਹੜਵਾਣੀਐ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਿਚਸਮਾਇ ਸੁ ਦਰਗਹ ਜਾਣੀਐ ॥੨੧॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥ ਨਾਉ ਫਕੀਰੈ ਪਾਿਤਸਾਹ ੁਮੂਰਖ ਪਿੰਡਤੁ ਨਾਉ ॥ ਅਧੰੇ ਕਾਨਾਉ ਪਾਰਖੂ ਏਵੈ ਕਰੇ ਗੁਆਉ ॥ ਇਲਿਤ ਕਾ ਨਾਉ ਚਉਧਰੀ ਕੂੜੀ ਪੂਰੇ ਥਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਣੀਐਕਿਲ ਕਾ ਏਹ ੁ ਿਨਆਉ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਹਰਣ ਬਾਜ ਤੈ ਿਸਕਦਾਰ ਏਨਾ ਪਿੜਆ ਨਾਉ ॥ ਫ ਧੀ ਲਗੀ ਜਾਿਤਫਹਾਇਿਨ ਅਗੈ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥ ਸੋ ਪਿੜਆ ਸੋ ਪੰਿਡਤੁ ਬੀਨਾ ਿਜਨੀ ਕਮਾਣਾ ਨਾਉ ॥ ਪਿਹਲੋ ਦੇ ਜੜ ਅੰਦਿਰਜੰਮੈ ਤਾ ਉਪਿਰ ਹੋਵੈ ਛ ਉ ॥ ਰਾਜੇ ਸੀਹ ਮੁਕਦਮ ਕੁਤੇ ॥ ਜਾਇ ਜਗਾਇਿਨ ਬੈਠੇ ਸੁਤੇ ॥ ਚਾਕਰ ਨਹਦਾ ਪਾਇਿਨਘਾਉ ॥ ਰਤੁ ਿਪਤੁ ਕੁਿਤਹੋ ਚਿਟ ਜਾਹ ੁ ॥ ਿਜਥੈ ਜੀਆਂ ਹੋਸੀ ਸਾਰ ॥ ਨਕੀ ਵਢੀ ਲਾਇਤਬਾਰ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਆਿਪ ਉਪਾਏ ਮਦੇਨੀ ਆਪੇ ਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥ ਭੈ ਿਬਨੁ ਭਰਮੁ ਨ ਕਟੀਐ ਨਾਿਮ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇਭਉ ਊਪਜੈ ਪਾਈਐ ਮੋਖ ਦੁਆਰ ॥ ਭੈ ਤੇ ਸਹਜੁ ਪਾਈਐ ਿਮਿਲ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਅਪਾਰ ॥ ਭੈ ਤੇ ਭੈਜਲੁ ਲਘੰੀਐਗੁਰਮਤੀ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਭੈ ਤੇ ਿਨਰਭਉ ਪਾਈਐ ਿਜਸ ਦਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ॥ ਮਨਮਖੁ ਭੈ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀਿਤਰ੍ਸਨਾ ਜਲਤੇ ਕਰਿਹ ਪੁਕਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਹੀ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਉਿਰ ਧਾਰ ॥੨੨॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ਰਪੂੈ ਕਾਮ ੈ ਦਸੋਤੀ ਭੁਖੈ ਸਾਦੈ ਗੰਢ ੁ ॥ ਲਬੈ ਮਾਲੈ ਘੁਿਲ ਿਮਿਲ ਿਮਚਿਲ ਊਂਘੈ ਸਉਿੜ ਪਲੰਘੁ ॥ ਭੰਉਕੈ ਕੋਪੁਖੁਆਰ ੁ ਹੋਇ ਫਕੜੁ ਿਪਟੇ ਅਧੰੁ ॥ ਚਪੁੈ ਚੰਗਾ ਨਾਨਕਾ ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਮੁਿਹ ਗੰਧੁ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਰਾਜੁ ਮਾਲੁ ਰਪੂੁਜਾਿਤ ਜੋਬਨੁ ਪਜੰੇ ਠਗ ॥ ਏਨੀ ਠਗੀਂ ਜਗੁ ਠਿਗਆ ਿਕਨੈ ਨ ਰਖੀ ਲਜ ॥ ਏਨਾ ਠਗਿਨ ਠਗ ਸੇ ਿਜ ਗੁਰ ਕੀਪੈਰੀ ਪਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਮਾ ਬਾਹਰੇ ਹੋਿਰ ਕੇਤੇ ਮੁਠੇ ਜਾਿਹ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਪਿੜਆ ਲੇਖੇਦਾਰ ੁਲੇਖਾ ਮਗੰੀਐ ॥ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਕੂਿੜਆਰ ੁ ਅਉਖਾ ਤੰਗੀਐ ॥ ਅਉਘਟ ਰਧੁੇ ਰਾਹ ਗਲੀਆਂ ਰੋਕੀਆਂ ॥ ਸਚਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁਸਬਿਦ ਸੰਤੋਖੀਆਂ ॥ ਗਿਹਰ ਗਭੀਰ ਅਥਾਹ ੁ ਹਾਥ ਨ ਲਭਈ ॥ ਮੁਹੇ ਮੁਿਹ ਚੋਟਾ ਖਾਹ ੁ ਿਵਣੁ ਗੁਰ ਕੋਇ ਨਛੁਟਸੀ ॥ ਪਿਤ ਸੇਤੀ ਘਿਰ ਜਾਹ ੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੀਐ ॥ ਹਕੁਮੀ ਸਾਹ ਿਗਰਾਹ ਦੇਂਦਾ ਜਾਣੀਐ ॥੨੩॥

1289 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਪਉਣੈ ਪਾਣੀ ਅਗਨੀ ਜੀਉ ਿਤਨ ਿਕਆ ਖੁਸੀਆ ਿਕਆ ਪੀੜ ॥ ਧਰਤੀ ਪਾਤਾਲੀ ਆਕਾਸੀਇਿਕ ਦਿਰ ਰਹਿਨ ਵਜੀਰ ॥ ਇਕਨਾ ਵਡੀ ਆਰਜਾ ਇਿਕ ਮਿਰ ਹੋਿਹ ਜਹੀਰ ॥ ਇਿਕ ਦੇ ਖਾਿਹ ਿਨਖੁਟੈ ਨਾਹੀਇਿਕ ਸਦਾ ਿਫਰਿਹ ਫਕੀਰ ॥ ਹਕੁਮੀ ਸਾਜੇ ਹਕੁਮੀ ਢਾਹੇ ਏਕ ਚਸੇ ਮਿਹ ਲਖ ॥ ਸਭੁ ਕੋ ਨਥੈ ਨਿਥਆ ਬਖਸ ੇਤੋੜੇਨਥ ॥ ਵਰਨਾ ਿਚਹਨਾ ਬਾਹਰਾ ਲੇਖੇ ਬਾਝ ੁ ਅਲਖੁ ॥ ਿਕਉ ਕਥੀਐ ਿਕਉ ਆਖੀਐ ਜਾਪੈ ਸਚੋ ਸਚ ੁ ॥ ਕਰਣਾਕਥਨਾ ਕਾਰ ਸਭ ਨਾਨਕ ਆਿਪ ਅਕਥੁ ॥ ਅਕਥ ਕੀ ਕਥਾ ਸੁਣੇਇ ॥ ਿਰਿਧ ਬੁਿਧ ਿਸਿਧ ਿਗਆਨੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਅਜਰ ੁਜਰੈ ਤ ਨਉ ਕੁਲ ਬੰਧੁ ॥ ਪੂਜੈ ਪਰ੍ਾਣ ਹੋਵੈ ਿਥਰ ੁਕੰਧੁ ॥ ਕਹ ਤੇ ਆਇਆ ਕਹ ਏਹ ੁਜਾਣੁ ॥ਜੀਵਤ ਮਰਤ ਰਹੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਹਕੁਮੈ ਬੂਝੈ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥ ਇਹ ੁ ਪਰਸਾਦੁ ਗੁਰ ੂ ਤੇ ਜਾਣੈ ॥ ਹੋਂਦਾ ਫੜੀਅਗੁਨਾਨਕ ਜਾਣੁ ॥ ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਜੂਨੀ ਪਾਣੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਪੜੀਐ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹ ਹੋਿਰ ਬੁਧੀ ਿਮਿਥਆ ॥ਿਬਨੁ ਸਚੇ ਵਾਪਾਰ ਜਨਮੁ ਿਬਰਿਥਆ ॥ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ ਨ ਿਕਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥ ਸਭੁ ਜਗੁ ਗਰਿਬ ਗੁਬਾਰੁਿਤਨ ਸਚ ੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥ ਚਲੇ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰ ਤਾਵਿਣ ਤਿਤਆ ॥ ਬਲਦੀ ਅੰਦਿਰ ਤੇਲੁ ਦੁਿਬਧਾ ਘਿਤਆ ॥ਆਇਆ ਉਠੀ ਖੇਲੁ ਿਫਰੈ ਉਵਿਤਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੈ ਮਲੇੁ ਸਚੈ ਰਿਤਆ ॥੨੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਪਿਹਲਮਾਸਹ ੁ ਿਨੰਿਮਆ ਮਾਸੈ ਅਦੰਿਰ ਵਾਸੁ ॥ ਜੀਉ ਪਾਇ ਮਾਸੁ ਮੁਿਹ ਿਮਿਲਆ ਹਡੁ ਚੰਮੁ ਤਨੁ ਮਾਸੁ ॥ ਮਾਸਹੁਬਾਹਿਰ ਕਿਢਆ ਮੰਮਾ ਮਾਸੁ ਿਗਰਾਸੁ ॥ ਮੁਹ ੁ ਮਾਸੈ ਕਾ ਜੀਭ ਮਾਸੈ ਕੀ ਮਾਸੈ ਅੰਦਿਰ ਸਾਸੁ ॥ ਵਡਾ ਹੋਆਵੀਆਿਹਆ ਘਿਰ ਲੈ ਆਇਆ ਮਾਸੁ ॥ ਮਾਸਹ ੁਹੀ ਮਾਸੁ ਊਪਜੈ ਮਾਸਹ ੁਸਭੋ ਸਾਕੁ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਹਕੁਮੁਬੁਝੀਐ ਤ ਕੋ ਆਵੈ ਰਾਿਸ ॥ ਆਿਪ ਛੁਟੇ ਨਹ ਛੂਟੀਐ ਨਾਨਕ ਬਚਿਨ ਿਬਣਾਸੁ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਮਾਸੁ ਮਾਸੁ ਕਿਰਮਰੂਖੁ ਝਗੜੇ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ॥ ਕਉਣੁ ਮਾਸੁ ਕਉਣੁ ਸਾਗੁ ਕਹਾਵੈ ਿਕਸੁ ਮਿਹ ਪਾਪ ਸਮਾਣੇ ॥ਗੈਂਡਾ ਮਾਿਰ ਹੋਮ ਜਗ ਕੀਏ ਦਵੇਿਤਆ ਕੀ ਬਾਣੇ ॥ ਮਾਸੁ ਛਿੋਡ ਬਿੈਸ ਨਕੁ ਪਕੜਿਹ ਰਾਤੀ ਮਾਣਸ ਖਾਣੇ ॥ ਫੜੁਕਿਰ ਲੋਕ ਨੋ ਿਦਖਲਾਵਿਹ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਨਹੀ ਸੂਝੈ ॥ ਨਾਨਕ ਅਧੰੇ ਿਸਉ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ਕਹੈ ਨ ਕਿਹਆਬੂਝੈ ॥ ਅੰਧਾ ਸੋਇ ਿਜ ਅਧੰੁ ਕਮਾਵੈ ਿਤਸੁ ਿਰਦੈ ਿਸ ਲੋਚਨ ਨਾਹੀ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਕੀ ਰਕਤੁ ਿਨਪੰਨੇ ਮਛੀ ਮਾਸੁ ਨ

1290 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਖ ਹੀ ॥ ਇਸਤਰ੍ੀ ਪੁਰਖੈ ਜ ਿਨਿਸ ਮੇਲਾ ਓਥੈ ਮੰਧੁ ਕਮਾਹੀ ॥ ਮਾਸਹ ੁ ਿਨੰਮੇ ਮਾਸਹ ੁ ਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸ ੈ ਕੇ ਭ ਡੇ ॥ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰ ੁਕਹਾਵੈ ਪ ਡੇ ॥ ਬਾਹਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਮੰਦਾ ਸੁਆਮੀ ਘਰ ਕਾ ਮਾਸੁ ਚੰਗੇਰਾ ॥ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਮਾਸਹ ੁ ਹੋਏ ਜੀਇ ਲਇਆ ਵਾਸੇਰਾ ॥ ਅਭਖੁ ਭਖਿਹ ਭਖੁ ਤਿਜ ਛੋਡਿਹ ਅਧੰੁ ਗੁਰ ੂ ਿਜਨ ਕੇਰਾ ॥ਮਾਸਹ ੁ ਿਨੰਮੇ ਮਾਸਹ ੁਜੰਮੇ ਹਮ ਮਾਸੈ ਕੇ ਭ ਡੇ ॥ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਚਤੁਰ ੁਕਹਾਵੈ ਪ ਡੇ ॥ ਮਾਸੁਪੁਰਾਣੀ ਮਾਸੁ ਕਤਬੇੀ ਚਹ ੁ ਜੁਿਗ ਮਾਸੁ ਕਮਾਣਾ ॥ ਜਿਜ ਕਾਿਜ ਵੀਆਿਹ ਸੁਹਾਵੈ ਓਥ ੈ ਮਾਸੁ ਸਮਾਣਾ ॥ ਇਸਤਰ੍ੀਪੁਰਖ ਿਨਪਜਿਹ ਮਾਸਹ ੁਪਾਿਤਸਾਹ ਸੁਲਤਾਨ ॥ ਜੇ ਓਇ ਿਦਸਿਹ ਨਰਿਕ ਜ ਦੇ ਤ ਉਨ ਕਾ ਦਾਨੁ ਨ ਲੈਣਾ ॥ਦੇਂਦਾ ਨਰਿਕ ਸੁਰਿਗ ਲੈਦੇ ਦਖੇਹ ੁਏਹ ੁ ਿਧਙਾਣਾ ॥ ਆਿਪ ਨ ਬੂਝੈ ਲੋਕ ਬੁਝਾਏ ਪ ਡੇ ਖਰਾ ਿਸਆਣਾ ॥ ਪ ਡੇ ਤੂਜਾਣੈ ਹੀ ਨਾਹੀ ਿਕਥਹ ੁਮਾਸੁ ਉਪੰਨਾ ॥ ਤੋਇਅਹ ੁਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹ ਤੋਇਅਹ ੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣੁ ਗੰਨਾ ॥ ਤਆੋ ਆਖੈਹਉ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਹਛਾ ਤਐੋ ਬਹਤੁੁ ਿਬਕਾਰਾ ॥ ਏਤੇ ਰਸ ਛੋਿਡ ਹੋਵੈ ਸੰਿਨਆਸੀ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਿਵਚਾਰਾ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਹਉ ਿਕਆ ਆਖਾ ਇਕ ਜੀਭ ਤੇਰਾ ਅੰਤੁ ਨ ਿਕਨ ਹੀ ਪਾਇਆ ॥ ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ਸੇ ਤੁਝ ਹੀਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥ ਇਿਕ ਭਗਵਾ ਵੇਸੁ ਕਿਰ ਭਰਮਦੇ ਿਵਣੁ ਸਿਤਗੁਰ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਦਸੇ ਿਦਸੰਤਰ ਭਿਵਥਕੇ ਤੁਧੁ ਅੰਦਿਰ ਆਪੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦ ੁ ਰਤਨੰੁ ਹੈ ਕਿਰ ਚਾਨਣੁ ਆਿਪ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਆਪਣਾਆਪੁ ਪਛਾਿਣਆ ਗੁਰਮਤੀ ਸਿਚ ਸਮਾਇਆ ॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਬਜਾਰੀਆ ਬਾਜਾਰ ੁ ਿਜਨੀ ਰਚਾਇਆ ॥ ਇਕੁਿਥਰ ੁ ਸਚਾ ਸਾਲਾਹਣਾ ਿਜਨ ਮਿਨ ਸਚਾ ਭਾਇਆ ॥੨੫॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਰਮ ਿਬਰਖੁ ਫਲਅੰਿਮਰ੍ਤ ਫਲ ਿਵਸੁ ॥ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਿਜਸੁ ਖਵਾਲੇ ਿਤਸੁ ॥੧॥ ਮਃ ੨ ॥ ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਕੀਆਂਵਿਡਆਈਆਂ ਅਗੀ ਸੇਤੀ ਜਾਿਲ ॥ ਏਨੀ ਜਲੀਈਂ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਇਕ ਨ ਚਲੀਆ ਨਾਿਲ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ਿਸਿਰ ਿਸਿਰ ਹੋਇ ਿਨਬੜੇੁ ਹਕੁਿਮ ਚਲਾਇਆ ॥ ਤੇਰ ੈ ਹਿਥ ਿਨਬੇੜੁ ਤੂਹੈ ਮਿਨ ਭਾਇਆ ॥ ਕਾਲੁ ਚਲਾਏ ਬਿੰਨਕੋਇ ਨ ਰਖਸੀ ॥ ਜਰ ੁਜਰਵਾਣਾ ਕੰਿਨ ਚਿੜਆ ਨਚਸੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਬੋਿਹਥੁ ਬੇੜੁ ਸਚਾ ਰਖਸੀ ॥ ਅਗਿਨ ਭਖੈਭੜਹਾੜੁ ਅਨਿਦਨੁ ਭਖਸੀ ॥ ਫਾਥਾ ਚਗੁੈ ਚਗੋ ਹਕੁਮੀ ਛੁਟਸੀ ॥ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਕੂੜੁ ਿਨਖੁਟਸੀ ॥੨੬॥

1291 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਲਕੋ ਮਃ ੧ ॥ ਘਰ ਮਿਹ ਘਰ ੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥ ਪਚੰ ਸਬਦ ਧੁਿਨਕਾਰ ਧੁਿਨ ਤਹਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਦੀਪ ਲਅੋ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥ ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਿਜੰਤਰ੍ ਤਹ ਸਾਿਚ ਤਖਿਤਸੁਲਤਾਨੁ ॥ ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਿਰ ਰਾਗੁ ਸੁਿਨ ਸੁੰਿਨ ਮੰਡਿਲ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਿਹਸਮਾਇ ॥ ਉਲਿਟ ਕਮਲੁ ਅੰਿਮਰ੍ਿਤ ਭਿਰਆ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਕਤਹ ੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਿਦਜੁਗਾਿਦ ਸਮਾਇ ॥ ਸਿਭ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਿਮਲੇ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ॥ ਸਬਦੁ ਖਿੋਜ ਇਹ ੁਘਰ ੁਲਹੈ ਨਾਨਕੁਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਿਚਿਲਿਮਿਲ ਿਬਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥ ਕਾਲੂਿਬ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥ ਏਕੁ ਚੀਜ ੁ ਮੁਝੈ ਦਿੇਹ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਿਹਕਮਿਤ ਖੁਦਾਇਆ ॥ ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥ ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨਮਸਤਾਨਾ ਿਨਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥ ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਿਣਆ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜਾਿਣਆ ॥ ਲਥੇ ਸਿਭ ਿਵਕਾਰ ਸਬਿਦਨੀਸਾਿਣਆ ॥ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਉਧਾਰ ੁ ਭਏ ਿਨਕਾਿਣਆ ॥ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਦਾਤਾਰ ੁ ਸਿਭ ਰੰਗ ਮਾਿਣਆ ॥ਪਰਗਟ ੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਿਰ ਿਮਹਰ ਛਾਵਾਿਣਆ ॥ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਿਣਆ ॥ ਨਾਨਕ ਲਏਿਮਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਿਣਆ ॥੨੭॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥ ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭ ਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥ ਧਨੁਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਿਜਿਨ ਨਾਮੁ ਿਲਖਾਇਆ ਸਚ ੁ ॥੧॥ ਮਃ ੧ ॥ ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਿਪ ਉਪਿਰ ਲੇਖੁ ਿਭ ਤੂੰ ॥ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਰਤਦਾ ਆਿਪ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥ਤੁਧੁ ਿਬਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਤਰੇੀ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ॥ ਤੂ ਅਲਖਅਗੋਚਰ ੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿਤ ਿਦਖਾਈ ॥ ਅੰਤਿਰ ਅਿਗਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਿਗਆਿਨ ਗਵਾਈ ॥ਿਜਸੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਿਹ ਿਤਸੁ ਮਿੇਲ ਲਿੈਹ ਸੋ ਨਾਮੁ ਿਧਆਈ ॥ ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਿਵਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥ਿਜਤੁ ਤੂ ਲਾਇਿਹ ਸਿਚਆ ਿਤਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ

1292 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਮਲਾਰ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀਉ ਕੀ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੇਵੀਲੇ ਗੋਪਾਲ ਰਾਇ ਅਕੁਲ ਿਨਰੰਜਨ ॥ ਭਗਿਤ ਦਾਨੁ ਦੀਜੈ ਜਾਚਿਹ ਸੰਤ ਜਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ਚੈ ਘਿਰਿਦਗ ਿਦਸੈ ਸਰਾਇਚਾ ਬਕੈੁੰਠ ਭਵਨ ਿਚਤਰ੍ਸਾਲਾ ਸਪਤ ਲੋਕ ਸਾਮਾਿਨ ਪੂਰੀਅਲੇ ॥ ਜ ਚੈ ਘਿਰ ਲਿਛਮੀ ਕੁਆਰੀਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਦੀਵੜੇ ਕਉਤਕੁ ਕਾਲੁ ਬਪੁੜਾ ਕੋਟਵਾਲੁ ਸੁ ਕਰਾ ਿਸਰੀ ॥ ਸੁ ਐਸਾ ਰਾਜਾ ਸਰ੍ੀ ਨਰਹਰੀ ॥੧॥ ਜ ਚੈਘਿਰ ਕੁਲਾਲੁ ਬਰ੍ਹਮਾ ਚਤੁਰ ਮੁਖੁ ਡ ਵੜਾ ਿਜਿਨ ਿਬਸ ਸੰਸਾਰ ੁਰਾਚੀਲੇ ॥ ਜ ਕੈ ਘਿਰ ਈਸਰ ੁਬਾਵਲਾ ਜਗਤ ਗੁਰੂਤਤ ਸਾਰਖਾ ਿਗਆਨੁ ਭਾਖੀਲੇ ॥ ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਜ ਚੈ ਡ ਗੀਆ ਦਆੁਰ ੈ ਿਚਤਰ੍ ਗੁਪਤੁ ਲੇਖੀਆ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇਪਰਲੁੀ ਪਰ੍ਿਤਹਾਰ ੁ॥ ਸ ਐਸਾ ਰਾਜਾ ਸਰ੍ੀ ਗੋਪਾਲੁ ॥੨॥ ਜ ਚੈ ਘਿਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਿਰਖੀ ਬਪੁੜੇ ਢਾਢੀਆ ਗਾਵੰਤਆਛੈ ॥ ਸਰਬ ਸਾਸਤਰ੍ ਬਹ ੁਰਪੂੀਆ ਅਨਗਰਆੂ ਆਖਾੜਾ ਮਡੰਲੀਕ ਬੋਲ ਬਲੋਿਹ ਕਾਛੇ ॥ ਚਉਰ ਢਲੂ ਜ ਚੈ ਹੈਪਵਣੁ ॥ ਚੇਰੀ ਸਕਿਤ ਜੀਿਤ ਲੇ ਭਵਣੁ ॥ ਅੰਡ ਟੂਕ ਜਾ ਚੈ ਭਸਮਤੀ ॥ ਸ ਐਸਾ ਰਾਜਾ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਪਤੀ ॥੩॥ ਜ ਚੈਘਿਰ ਕੂਰਮਾ ਪਾਲੁ ਸਹਸਰ੍ ਫਨੀ ਬਾਸਕੁ ਸੇਜ ਵਾਲੂਆ ॥ ਅਠਾਰਹ ਭਾਰ ਬਨਾਸਪਤੀ ਮਾਲਣੀ ਿਛਨਵੈ ਕਰੋੜੀਮਘੇ ਮਾਲਾ ਪਾਣੀਹਾਰੀਆ ॥ ਨਖ ਪਰ੍ਸੇਵ ਜਾ ਚੈ ਸੁਰਸਰੀ ॥ ਸਪਤ ਸਮੁੰਦ ਜ ਚੈ ਘੜਥਲੀ ॥ ਏਤੇ ਜੀਅ ਜ ਚੈਵਰਤਣੀ ॥ ਸ ਐਸਾ ਰਾਜਾ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਧਣੀ ॥੪॥ ਜ ਚੈ ਘਿਰ ਿਨਕਟ ਵਰਤੀ ਅਰਜਨੁ ਧਰ੍ੂ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਅਬੰਰੀਕੁਨਾਰਦ ੁਨੇਜੈ ਿਸਧ ਬੁਧ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਬਾਨਵੈ ਹੇਲਾ ॥ ਏਤੇ ਜੀਅ ਜ ਚੈ ਹਿਹ ਘਰੀ ॥ ਸਰਬ ਿਬਆਿਪਕ ਅੰਤਰਹਰੀ ॥ ਪਰ੍ਣਵੈ ਨਾਮਦੇਉ ਤ ਚੀ ਆਿਣ ॥ ਸਗਲ ਭਗਤ ਜਾ ਚੈ ਨੀਸਾਿਣ ॥੫॥੧॥ ਮਲਾਰ ॥ ਮੋ ਕਉ ਤੂੰਨ ਿਬਸਾਿਰ ਤੂ ਨ ਿਬਸਾਿਰ ॥ ਤੂ ਨ ਿਬਸਾਰੇ ਰਾਮਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਲਾਵੰਤੀ ਇਹ ੁ ਭਰ੍ਮੁ ਜੋ ਹੈ ਮੁਝਊਪਿਰ ਸਭ ਕੋਿਪਲਾ ॥ ਸੂਦੁ ਸੂਦੁ ਕਿਰ ਮਾਿਰ ਉਠਾਇਓ ਕਹਾ ਕਰਉ ਬਾਪ ਬੀਠੁਲਾ ॥੧॥ ਮਏੂ ਹਏੂ ਜਉਮੁਕਿਤ ਦੇਹਗੁੇ ਮਕੁਿਤ ਨ ਜਾਨ ੈ ਕੋਇਲਾ ॥ ਏ ਪੰਡੀਆ ਮੋ ਕਉ ਢੇਢ ਕਹਤ ਤਰੇੀ ਪੈਜ ਿਪਛਉੰਡੀ ਹੋਇਲਾ॥੨॥ ਤੂ ਜੁ ਦਇਆਲੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈਂ ਅਿਤਭੁਜ ਭਇਓ ਅਪਾਰਲਾ ॥ ਫੇਿਰ ਦੀਆ ਦੇਹਰੁਾ ਨਾਮੇ

1293 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਉ ਪੰਡੀਅਨ ਕਉ ਿਪਛਵਾਰਲਾ ॥੩॥੨॥ਮਲਾਰ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਰਿਵਦਾਸ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਨਾਗਰ ਜਨ ਮੇਰੀ ਜਾਿਤ ਿਬਿਖਆਤ ਚੰਮਾਰੰ ॥ ਿਰਦੈ ਰਾਮ ਗੋਿਬੰਦ ਗੁਨ ਸਾਰੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਰਸਰੀ ਸਲਲਿਕਰ੍ਤ ਬਾਰਨੁੀ ਰੇ ਸੰਤ ਜਨ ਕਰਤ ਨਹੀ ਪਾਨੰ ॥ ਸੁਰਾ ਅਪਿਵਤਰ੍ ਨਤ ਅਵਰ ਜਲ ਰੇ ਸੁਰਸਰੀ ਿਮਲਤ ਨਿਹ ਹੋਇਆਨੰ ॥੧॥ ਤਰ ਤਾਿਰ ਅਪਿਵਤਰ੍ ਕਿਰ ਮਾਨੀਐ ਰੇ ਜੈਸੇ ਕਾਗਰਾ ਕਰਤ ਬੀਚਾਰੰ ॥ ਭਗਿਤ ਭਾਗਉਤੁ ਿਲਖੀਐਿਤਹ ਊਪਰੇ ਪੂਜੀਐ ਕਿਰ ਨਮਸਕਾਰੰ ॥੨॥ ਮਰੇੀ ਜਾਿਤ ਕੁਟ ਬ ਢਲਾ ਢੋਰ ਢੋਵੰਤਾ ਿਨਤਿਹ ਬਾਨਾਰਸੀ ਆਸਪਾਸਾ ॥ ਅਬ ਿਬਪਰ੍ ਪਰਧਾਨ ਿਤਿਹ ਕਰਿਹ ਡੰਡਉਿਤ ਤੇਰੇ ਨਾਮ ਸਰਣਾਇ ਰਿਵਦਾਸੁ ਦਾਸਾ ॥੩॥੧॥ਮਲਾਰ ॥ ਹਿਰ ਜਪਤ ਤਊੇ ਜਨਾ ਪਦਮ ਕਵਲਾਸ ਪਿਤ ਤਾਸ ਸਮ ਤੁਿਲ ਨਹੀ ਆਨ ਕੋਊ ॥ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਅਨੇਕਹੋਇ ਿਬਸਥਿਰਓ ਆਨ ਰੇ ਆਨ ਭਰਪੂਿਰ ਸੋਊ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਭਾਗਵਤੁ ਲੇਖੀਐ ਅਵਰ ੁ ਨਹੀ ਪਖੇੀਐਤਾਸ ਕੀ ਜਾਿਤ ਆਛੋਪ ਛੀਪਾ ॥ ਿਬਆਸ ਮਿਹ ਲੇਖੀਐ ਸਨਕ ਮਿਹ ਪੇਖੀਐ ਨਾਮ ਕੀ ਨਾਮਨਾ ਸਪਤ ਦੀਪਾ॥੧॥ ਜਾ ਕੈ ਈਿਦ ਬਕਰੀਿਦ ਕੁਲ ਗਊ ਰੇ ਬਧੁ ਕਰਿਹ ਮਾਨੀਅਿਹ ਸੇਖ ਸਹੀਦ ਪੀਰਾ ॥ ਜਾ ਕੈ ਬਾਪ ਵੈਸੀਕਰੀ ਪੂਤ ਐਸੀ ਸਰੀ ਿਤਹ ੂ ਰੇ ਲੋਕ ਪਰਿਸਧ ਕਬੀਰਾ ॥੨॥ ਜਾ ਕੇ ਕੁਟੰਬ ਕੇ ਢੇਢ ਸਭ ਢੋਰ ਢੋਵੰਤ ਿਫਰਿਹਅਜਹ ੁ ਬੰਨਾਰਸੀ ਆਸ ਪਾਸਾ ॥ ਆਚਾਰ ਸਿਹਤ ਿਬਪਰ੍ ਕਰਿਹ ਡਡੰਉਿਤ ਿਤਨ ਤਨੈ ਰਿਵਦਾਸ ਦਾਸਾਨ ਦਾਸਾ॥੩॥੨॥

ਮਲਾਰ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਮਲਤ ਿਪਆਰੋ ਪਰ੍ਾਨ ਨਾਥੁ ਕਵਨ ਭਗਿਤ ਤੇ ॥ ਸਾਧਸਗੰਿਤ ਪਾਈ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੈਲੇ ਕਪਰੇਕਹਾ ਲਉ ਧੋਵਉ ॥ ਆਵੈਗੀ ਨੀਦ ਕਹਾ ਲਗੁ ਸੋਵਉ ॥੧॥ ਜੋਈ ਜੋਈ ਜੋਿਰਓ ਸੋਈ ਸੋਈ ਫਾਿਟਓ ॥ਝਠੂੈ ਬਨਿਜ ਉਿਠ ਹੀ ਗਈ ਹਾਿਟਓ ॥੨॥ ਕਹ ੁ ਰਿਵਦਾਸ ਭਇਓ ਜਬ ਲਖੇੋ ॥ ਜੋਈ ਜੋਈ ਕੀਨੋਸੋਈ ਸੋਈ ਦੇਿਖਓ ॥੩॥੧॥੩॥

1294 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਕਾਨੜਾ ਚਉਪਦੇ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਸਾਧ ਜਨ ਿਮਿਲ ਹਿਰਆ ॥ ਹਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਸਾਧ ਜਨ ਕਉ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਪਾਿਰਉਤਿਰਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁਪਰ੍ਭ ਅਪਨੀ ਹਮ ਸਾਧ ਜਨ ਪਗ ਪਿਰਆ ॥ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸਾਧਿਜਨ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਿਨਆ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਪਿਤਤ ਉਧਿਰਆ ॥੧॥ ਮਨੂਆ ਚਲੈ ਚਲੈ ਬਹ ੁ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂਵਸਗਿਤ ਕਿਰਆ ॥ ਿਜਉਂ ਜਲ ਤਤੰੁ ਪਸਾਿਰਓ ਬਧਿਕ ਗਰ੍ਿਸ ਮੀਨਾ ਵਸਗਿਤ ਖਿਰਆ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤਸੰਤ ਭਲ ਨੀਕੇ ਿਮਿਲ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਲੁ ਲਹੀਆ ॥ ਹਉਮੈ ਦਰੁਤੁ ਗਇਆ ਸਭੁ ਨੀਕਿਰ ਿਜਉ ਸਾਬੁਿਨ ਕਾਪਰੁਕਿਰਆ ॥੩॥ ਮਸਤਿਕ ਿਲਲਾਿਟ ਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰ ਠਾਕੁਿਰ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਨ ਉਰ ਧਿਰਆ ॥ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁਦੂਖ ਭੰਜ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮ ਉਧਿਰਆ ॥੪॥੧॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਸੰਤ ਜਨਾਪਗ ਰੇਨ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਥਾ ਸੁਨੀ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਮਨੁ ਕੋਰਾ ਹਿਰ ਰਿੰਗ ਭੇਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਅਿਚਤਅਚੇਤ ਨ ਜਾਨਿਹ ਗਿਤ ਿਮਿਤ ਗੁਿਰ ਕੀਏ ਸੁਿਚਤ ਿਚਤੇਨ ॥ ਪਰ੍ਿਭ ਦੀਨ ਦਇਆਿਲ ਕੀਓ ਅੰਗੀਿਕਰ੍ਤੁ ਮਿਨਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪੇਨ ॥੧॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਿਮਲਿਹ ਮਨ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕਿਟ ਦੇਵਉ ਹੀਅਰਾ ਤਨੇ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸਤੰਿਮਲੇ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ਹਮ ਕੀਏ ਪਿਤਤ ਪਵੇਨ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਜਨ ਊਤਮ ਜਿਗ ਕਹੀਅਿਹ ਿਜਨ ਿਮਿਲਆ

1295 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਥਰ ਸੇਨ ॥ ਜਨ ਕੀ ਮਿਹਮਾ ਬਰਿਨ ਨ ਸਾਕਉ ਓਇ ਊਤਮ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕੇਨ ॥੩॥ ਤੁਮ ਹਿਰ ਸਾਹ ਵਡੇ ਪਰ੍ਭਸੁਆਮੀ ਹਮ ਵਣਜਾਰੇ ਰਾਿਸ ਦੇਨ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਦਇਆ ਪਰ੍ਭ ਧਾਰਹ ੁ ਲਿਦ ਵਾਖਰ ੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਲੇਨ॥੪॥੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਪਰਗਾਸ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਿਮਿਲ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਨੀ ਿਵਚੇਿਗਰਹ ਉਦਾਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਜਿਪਓ ਨਾਮੁ ਨਰਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੀ ਿਕਰਪਾਸ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਮਨੁ ਿਬਗਿਸਆ ਉਦਮ ਭਏ ਿਮਲਨ ਕੀ ਆਸ ॥੧॥ ਹਮ ਹਿਰ ਸੁਆਮੀ ਪਰ੍ੀਿਤਲਗਾਈ ਿਜਤਨੇ ਸਾਸ ਲੀਏ ਹਮ ਗਰ੍ਾਸ ॥ ਿਕਲਿਬਖ ਦਹਨ ਭਏ ਿਖਨ ਅੰਤਿਰ ਤੂਿਟ ਗਏ ਮਾਇਆ ਕੇ ਫਾਸ॥੨॥ ਿਕਆ ਹਮ ਿਕਰਮ ਿਕਆ ਕਰਮ ਕਮਾਵਿਹ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧ ਰਖੇ ਪਰ੍ਭ ਤਾਸ ॥ ਅਵਗਨੀਆਰੇ ਪਾਥਰ ਭਾਰੇਸਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਤਰੇ ਤਰਾਸ ॥੩॥ ਜੇਤੀ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸਿਰ ਤੇ ਸਿਭ ਊਚ ਹਮ ਨੀਚ ਿਬਿਖਆਸ ॥ਹਮਰੇ ਅਵਗੁਨ ਸੰਿਗ ਗੁਰ ਮਟੇੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਮੇਿਲ ਲੀਏ ਪਰ੍ਭ ਪਾਸ ॥੪॥੩॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮੇਰੈ ਮਿਨਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪਓ ਗੁਰ ਵਾਕ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੀ ਜਗਦੀਸਿਰ ਦੁਰਮਿਤ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗਇਓ ਸਭ ਝਾਕ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਨਾ ਰਪੂ ਰੰਗ ਹਿਰ ਕੇਰੇ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਾਮੁ ਰਿਵਓ ਗੁਪਲਾਕ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਿਮਲੇ ਹਿਰਪਰ੍ਗਟੇ ਉਘਿਰ ਗਏ ਿਬਿਖਆ ਕੇ ਤਾਕ ॥੧॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਬਹਤੁੁ ਬਹ ੁ ਸੋਭਾ ਿਜਨ ਉਿਰ ਧਾਿਰਓ ਹਿਰ ਰਿਸਕਰਸਾਕ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਿਮਲੇ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ਜੈਸੇ ਗਊ ਦਿੇਖ ਬਛਰਾਕ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸਤੰ ਜਨਾ ਮਿਹ ਹਿਰ ਹਿਰਤੇ ਜਨ ਊਤਮ ਜਨਕ ਜਨਾਕ ॥ ਿਤਨ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਬਾਸੁ ਬਸਾਨੀ ਛੂਿਟ ਗਈ ਮੁਸਕੀ ਮੁਸਕਾਕ ॥੩॥ ਤੁਮਰੇਜਨ ਤੁਮ ਹੀ ਪਰ੍ਭ ਕੀਏ ਹਿਰ ਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਆਪਨ ਅਪਨਾਕ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਸਖਾ ਹਿਰ ਭਾਈ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਬੰਧਪਹਿਰ ਸਾਕ ॥੪॥੪॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਚੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਵਸਤੁਮਾਇਆ ਗਿੜ ਵੇੜੀ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਲੀਓ ਗੜੁ ਜੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਮਿਥਆ ਭਰਿਮ ਭਰਿਮ ਬਹ ੁ ਭਰ੍ਿਮਆਲੁਬਧੋ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਮੋਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਜੈਸੇ ਤਰਵਰ ਕੀ ਤੁਛ ਛਾਇਆ ਿਖਨ ਮਿਹ ਿਬਨਿਸ ਜਾਇ ਦੇਹ ਭੀਿਤ ॥੧॥ਹਮਰੇ ਪਰ੍ਾਨ ਪਰ੍ੀਤਮ ਜਨ ਊਤਮ ਿਜਨ ਿਮਿਲਆ ਮਿਨ ਹੋਇ ਪਰ੍ਤੀਿਤ ॥ ਪਰਚੈ ਰਾਮੁ ਰਿਵਆ ਘਟ ਅੰਤਿਰ

1296 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਸਿਥਰ ੁ ਰਾਮੁ ਰਿਵਆ ਰੰਿਗ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਸੰਤ ਸੰਤ ਜਨ ਨੀਕੇ ਿਜਨ ਿਮਿਲਆਂ ਮਨੁ ਰੰਿਗ ਰਗੰੀਿਤ ॥ਹਿਰ ਰਗੰੁ ਲਹੈ ਨ ਉਤਰੈ ਕਬਹ ੂ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਾਇ ਿਮਲੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥੩॥ ਹਮ ਬਹ ੁ ਪਾਪ ਕੀਏ ਅਪਰਾਧੀਗੁਿਰ ਕਾਟੇ ਕਿਟਤ ਕਟੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮੁਿਖ ਅਉਖਧੁ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਿਤਤ ਪੁਨੀਿਤ ॥੪॥੫॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਗੰਨਾਥ ॥ ਘੂਮਨ ਘੇਰ ਪਰੇ ਿਬਖੁ ਿਬਿਖਆ ਸਿਤਗੁਰ ਕਾਿਢ ਲੀਏਦੇ ਹਾਥ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਆਮੀ ਅਭੈ ਿਨਰਜੰਨ ਨਰਹਿਰ ਤੁਮ ਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਹਮ ਪਾਪੀ ਪਾਥ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਬਿਖਆਲੋਿਭ ਲੁਭਤੇ ਕਾਸਟ ਲੋਹ ਤਰੇ ਸੰਿਗ ਸਾਥ ॥੧॥ ਤੁਮ ਵਡ ਪੁਰਖ ਬਡ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਹਮ ਢਿੂਢ ਰਹੇ ਪਾਈਨਹੀ ਹਾਥ ॥ ਤੂ ਪਰੈ ਪਰੈ ਅਪਰਪੰਰ ੁ ਸੁਆਮੀ ਤੂ ਆਪਨ ਜਾਨਿਹ ਆਿਪ ਜਗਨੰਾਥ ॥੨॥ ਅਿਦਰ੍ਸਟ ੁ ਅਗੋਚਰਨਾਮੁ ਿਧਆਏ ਸਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਪਾਥ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕਥਾ ਸੁਨੀ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਿਪਓਅਕਥ ਕਥ ਕਾਥ ॥੩॥ ਹਮਰੇ ਪਰ੍ਭ ਜਗਦੀਸ ਗੁਸਾਈ ਹਮ ਰਾਿਖ ਲਹੇ ੁ ਜਗਨੰਾਥ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਦਾਸਦਾਸਨ ਕੋ ਪਰ੍ਭ ਕਰਹ ੁਿਕਰ੍ਪਾ ਰਾਖਹ ੁਜਨ ਸਾਥ ॥੪॥੬॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ਪੜਤਾਲ ਘਰ ੁ੫॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਨ ਜਾਪਹ ੁਰਾਮ ਗੁਪਾਲ ॥ ਹਿਰ ਰਤਨ ਜਵੇਹਰ ਲਾਲ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਘਿੜ ਟਕਸਾਲ ॥ ਹਿਰ ਹੋ ਹੋ ਿਕਰਪਾਲ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਮਰੇ ਗੁਨ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ਏਕ ਜੀਹ ਿਕਆ ਕਥ ੈ ਿਬਚਾਰੀ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਲਾਲ ॥ਤੁਮਰੀ ਜੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਹੀ ਜਾਨਿਹ ਹਉ ਹਿਰ ਜਿਪ ਭਈ ਿਨਹਾਲ ਿਨਹਾਲ ਿਨਹਾਲ ॥੧॥ ਹਮਰੇ ਹਿਰਪਰ੍ਾਨ ਸਖਾ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਮੀਤਾ ਮਰੇੇ ਮਿਨ ਤਿਨ ਜੀਹ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਮਾਲ ॥ ਜਾ ਕੋ ਭਾਗੁ ਿਤਿਨਲੀਓ ਰੀ ਸੁਹਾਗੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਰੇ ਗੁਨ ਗਾਵ ੈ ਗੁਰਮਿਤ ਹਉ ਬਿਲ ਬਲੇ ਹਉ ਬਿਲ ਬਲੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰਜਿਪ ਭਈ ਿਨਹਾਲ ਿਨਹਾਲ ਿਨਹਾਲ ॥੨॥੧॥੭॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਵਹ ੁ ਜਗਦੀਸ ॥ਏਕਾ ਜੀਹ ਕੀਚੈ ਲਖ ਬੀਸ ॥ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸਬਿਦ ਜਪੀਸ ॥ ਹਿਰ ਹੋ ਹੋ ਿਕਰਪੀਸ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਸਆੁਮੀ ਹਮ ਲਾਇ ਹਿਰ ਸੇਵਾ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਪੇ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਪੇ ਜਪੁ ਜਾਪਉ ਜਗਦੀਸ ॥ ਤੁਮਰੇ

1297 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਨ ਰਾਮੁ ਜਪਿਹ ਤੇ ਊਤਮ ਿਤਨ ਕਉ ਹਉ ਘੁਿਮ ਘੁਮੇ ਘੁਿਮ ਘੁਿਮ ਜੀਸ ॥੧॥ ਹਿਰ ਤੁਮ ਵਡ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡਊਚੇ ਸੋ ਕਰਿਹ ਿਜ ਤੁਧੁ ਭਾਵੀਸ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਆ ਗੁਰਮਤੀ ਧਨੁ ਧਨੰੁ ਧਨੁ ਧਨੰੁ ਧਨੰੁ ਗੁਰ ੂਸਾਬੀਸ॥੨॥੨॥੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਭਜੁ ਰਾਮ ੋ ਮਿਨ ਰਾਮ ॥ ਿਜਸੁ ਰਪੂ ਨ ਰੇਖ ਵਡਾਮ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਿਮਲੁ ਭਜੁਰਾਮ ॥ ਬਡ ਹੋ ਹੋ ਭਾਗ ਮਥਾਮ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਤੁ ਿਗਰ੍ਿਹ ਮਦੰਿਰ ਹਿਰ ਹੋਤੁ ਜਾਸੁ ਿਤਤੁ ਘਿਰ ਆਨਦੋ ਆਨੰਦੁਭਜੁ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵਹ ੁਹਿਰ ਪਰ੍ੀਤਮ ਉਪਦੇਿਸ ਗੁਰ ੂਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰਾ ਸੁਖੁ ਹੋਤੁ ਹਿਰ ਹਰੇਹਿਰ ਹਰੇ ਹਰੇ ਭਜੁ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ॥੧॥ ਸਭ ਿਸਸਿਟ ਧਾਰ ਹਿਰ ਤੁਮ ਿਕਰਪਾਲ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਰਾਮ ਰਾਮਰਾਮ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੋ ਸਰਣਾਗਤੀ ਦਹੇ ੁ ਗੁਰਮਤੀ ਭਜੁ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ॥੨॥੩॥੯॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ਸਿਤਗੁਰ ਚਾਟਉ ਪਗ ਚਾਟ ॥ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਪਾਧਰ ਬਾਟ ॥ ਭਜੁ ਹਿਰ ਰਸੁ ਰਸ ਹਿਰ ਗਾਟ ॥ ਹਿਰ ਹੋ ਹੋ ਿਲਖੇਿਲਲਾਟ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਖਟ ਕਰਮ ਿਕਿਰਆ ਕਿਰ ਬਹ ੁਬਹ ੁ ਿਬਸਥਾਰ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਜੋਗੀਆ ਕਿਰ ਜਟ ਜਟਾਜਟ ਜਾਟ ॥ ਕਿਰ ਭੇਖ ਨ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਬਰ੍ਹਮ ਜੋਗੁ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਤੀ ਉਪਦਿੇਸ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ਸੰਤ ਜਨਾਖੋਿਲ ਖੋਿਲ ਕਪਾਟ ॥੧॥ ਤੂ ਅਪਰੰਪਰ ੁਸੁਆਮੀ ਅਿਤ ਅਗਾਹ ੁ ਤੂ ਭਰਪੁਿਰ ਰਿਹਆ ਜਲ ਥਲੇ ਹਿਰ ਇਕੁ ਇਕੋਇਕ ਏਕੈ ਹਿਰ ਥਾਟ ॥ ਤੂ ਜਾਣਿਹ ਸਭ ਿਬਿਧ ਬੂਝਿਹ ਆਪੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭ ਘਿਟ ਘਟੇ ਘਿਟ ਘਟੇ ਘਿਟਹਿਰ ਘਾਟ ॥੨॥੪॥੧੦॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪ ਮਨ ਗੋਿਬਦ ਮਾਧੋ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਗਮ ਅਗਾਧੋ ॥ ਮਿਤਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਲਾਧੋ ॥ ਧੁਿਰ ਹੋ ਹੋ ਿਲਖੇ ਿਲਲਾਧੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਖੁ ਮਾਇਆ ਸੰਿਚ ਬਹ ੁ ਿਚਤੈ ਿਬਕਾਰਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਭਜੁ ਸੰਤ ਸੰਤ ਸੰਗਤੀ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁਸਾਧ ੋ॥ ਿਜਉ ਛੁਿਹ ਪਾਰਸ ਮਨੂਰ ਭਏ ਕੰਚਨਿਤਉ ਪਿਤਤ ਜਨ ਿਮਿਲ ਸੰਗਤੀ ਸੁਧ ਹੋਵਤ ਗੁਰਮਤੀ ਸੁਧ ਹਾਧੋ ॥੧॥ ਿਜਉ ਕਾਸਟ ਸੰਿਗ ਲੋਹਾ ਬਹ ੁ ਤਰਤਾਿਤਉ ਪਾਪੀ ਸੰਿਗ ਤਰੇ ਸਾਧ ਸਾਧ ਸੰਗਤੀ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ੂਗੁਰ ਸਾਧੋ ॥ ਚਾਿਰ ਬਰਨ ਚਾਿਰ ਆਸਰ੍ਮ ਹੈ ਕੋਈ ਿਮਲੈਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਸੋ ਆਿਪ ਤਰੈ ਕੁਲ ਸਗਲ ਤਰਾਧੋ ॥੨॥੫॥੧੧॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਜਸੁ ਗਾਵਹੁਭਗਵਾਨ ॥ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਪਾਪ ਲਹਾਨ ॥ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਸੁਿਨ ਜਸੁ ਕਾਨ ॥ ਹਿਰ ਹ ੋਹੋ ਿਕਰਪਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

1298 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤਰੇੇ ਜਨ ਿਧਆਵਿਹ ਇਕ ਮਿਨ ਇਕ ਿਚਿਤ ਤੇ ਸਾਧੂ ਸੁਖ ਪਾਵਿਹ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨ ॥ ਉਸਤਿਤਕਰਿਹ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੀਆ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਜਨਾ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ੂਭਗਵਾਨ ॥੧॥ ਿਜਨ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਤੂ ਸੁਆਮੀ ਤੇ ਸੁਖਫਲ ਪਾਵਿਹ ਤੇ ਤਰੇ ਭਵ ਿਸਧੰੁ ਤੇ ਭਗਤ ਹਿਰ ਜਾਨ ॥ ਿਤਨ ਸੇਵਾ ਹਮ ਲਾਇ ਹਰੇ ਹਮ ਲਾਇ ਹਰੇ ਜਨ ਨਾਨਕਕੇ ਹਿਰ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਤੂ ਭਗਵਾਨ ॥੨॥੬॥੧੨॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗਾਈਐ ਗੁਣ ਗੋਪਾਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ॥ ਦੁਖ ਿਬਦਾਰਨ ਸੁਖਦਾਤੇ ਸਿਤਗੁਰ ਜਾ ਕਉ ਭੇਟਤ ਹੋਇ ਸਗਲ ਿਸਿਧ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਮਨਿਹ ਸਾਧਾਰੈ ॥ ਕੋਿਟ ਪਰਾਧੀ ਿਖਨ ਮਿਹ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਜਾ ਕਉ ਚੀਿਤ ਆਵੈਗੁਰ ੁ ਅਪਨਾ ॥ ਤਾ ਕਉ ਦੂਖੁ ਨਹੀ ਿਤਲੁ ਸੁਪਨਾ ॥੨॥ ਜਾ ਕਉ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਅਪਨਾ ਰਾਖੈ ॥ ਸੋ ਜਨੁ ਹਿਰ ਰਸੁਰਸਨਾ ਚਾਖੈ ॥੩॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਕੀਨੀ ਮਇਆ ॥ ਹਲਿਤ ਪਲਿਤ ਮਖੁ ਊਜਲ ਭਇਆ ॥੪॥੧॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਰਾਧਉ ਤੁਝਿਹ ਸੁਆਮੀ ਅਪਨੇ ॥ ਊਠਤ ਬੈਠਤ ਸੋਵਤ ਜਾਗਤ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸਹਿਰ ਜਪਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਾ ਕੈ ਿਹਰਦੈ ਬਿਸਓ ਨਾਮੁ ॥ ਜਾ ਕਉ ਸੁਆਮੀ ਕੀਨੋ ਦਾਨੁ ॥੧॥ ਤਾ ਕੈ ਿਹਰਦੈਆਈ ਸ ਿਤ ॥ ਠਾਕੁਰ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਬਚਨ ਿਤ ॥੨॥ ਸਰਬ ਕਲਾ ਸੋਈ ਪਰਬੀਨ ॥ ਨਾਮ ਮੰਤਰ੍ੁ ਜਾ ਕਉ ਗੁਿਰ ਦੀਨ॥੩॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੈ ਬਿਲ ਜਾਉ ॥ ਕਿਲਜੁਗ ਮਿਹ ਪਾਇਆ ਿਜਿਨ ਨਾਉ ॥੪॥੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਕੀਰਿਤ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਗਾਉ ਮੇਰੀ ਰਸਨ ॥ ਅਿਨਕ ਬਾਰ ਕਿਰ ਬੰਦਨ ਸਤੰਨ ਊਹ ਚਰਨ ਗੋਿਬੰਦ ਜੀ ਕੇ ਬਸਨਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਕਿਰ ਦੁਆਰ ੁ ਨ ਪਾਵਉ ॥ ਹੋਇ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਵਉ ॥੧॥ ਕੋਿਟਕਰਮ ਕਿਰ ਦੇਹ ਨ ਸੋਧਾ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਮਿਹ ਮਨੁ ਪਰਬੋਧਾ ॥੨॥ ਿਤਰ੍ਸਨ ਨ ਬੂਝੀ ਬਹ ੁਰੰਗ ਮਾਇਆ ॥ ਨਾਮੁਲੈਤ ਸਰਬ ਸੁਖ ਪਾਇਆ ॥੩॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਜਬ ਭਏ ਦਇਆਲ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਤਉ ਛੂਟੇ ਜੰਜਾਲ ॥੪॥੩॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਐਸੀ ਮ ਗੁ ਗੋਿਬਦ ਤੇ ॥ ਟਹਲ ਸਤੰਨ ਕੀ ਸੰਗੁ ਸਾਧੂ ਕਾ ਹਿਰ ਨਾਮ ਜਿਪ ਪਰਮ ਗਤੇ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪੂਜਾ ਚਰਨਾ ਠਾਕੁਰ ਸਰਨਾ ॥ ਸੋਈ ਕੁਸਲੁ ਜ ੁ ਪਰ੍ਭ ਜੀਉ ਕਰਨਾ ॥੧॥ ਸਫਲ ਹੋਤ ਇਹ

1299 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੁਰਲਭ ਦਹੇੀ ॥ ਜਾ ਕਉ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮਇਆ ਕਰੇਹੀ ॥੨॥ ਅਿਗਆਨ ਭਰਮੁ ਿਬਨਸੈ ਦੁਖ ਡੇਰਾ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਹਰ੍ਦੈਬਸਿਹ ਗੁਰ ਪੈਰਾ ॥੩॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਰੰਿਗ ਪਰ੍ਭੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਤਿਨ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੪॥੪॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਭਗਿਤ ਭਗਤਨ ਹੂੰ ਬਿਨ ਆਈ ॥ ਤਨ ਮਨ ਗਲਤ ਭਏ ਠਾਕੁਰ ਿਸਉ ਆਪਨ ਲੀਏਿਮਲਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗਾਵਨਹਾਰੀ ਗਾਵੈ ਗੀਤ ॥ ਤੇ ਉਧਰੇ ਬਸੇ ਿਜਹ ਚੀਤ ॥੧॥ ਪੇਖੇ ਿਬਜੰਨਪਰੋਸਨਹਾਰ ੈ॥ ਿਜਹ ਭੋਜਨੁ ਕੀਨੋ ਤੇ ਿਤਰ੍ਪਤਾਰੈ ॥੨॥ ਅਿਨਕ ਸ ਗ ਕਾਛੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥ ਜੈਸੋ ਸਾ ਤੈਸੋ ਿਦਰ੍ਸਟਾਰੀ॥੩॥ ਕਹਨ ਕਹਾਵਨ ਸਗਲ ਜੰਜਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਚ ੁ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ॥੪॥੫॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਤਰੇੋ ਜਨੁ ਹਿਰ ਜਸੁ ਸੁਨਤ ਉਮਾਿਹਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਿਹ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਪਿੇਖ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸੋਭਾ ਜਤ ਕਤ ਪੇਖਉਆਿਹਓ ॥੧॥ ਸਭ ਤੇ ਪਰ ੈ ਪਰੈ ਤੇ ਊਚਾ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰ ਅਥਾਿਹਓ ॥੨॥ ਓਿਤ ਪੋਿਤ ਿਮਿਲਓ ਭਗਤਨ ਕਉਜਨ ਿਸਉ ਪਰਦਾ ਲਾਿਹਓ ॥੩॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਸਹਜ ਸਮਾਿਧ ਸਮਾਿਹਓ ॥੪॥੬॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੰਤਨ ਪਿਹ ਆਿਪ ਉਧਾਰਨ ਆਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਰਸਨ ਭੇਟਤ ਹੋਤ ਪੁਨੀਤਾ ਹਿਰਹਿਰ ਮੰਤਰ੍ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਓ ॥੧॥ ਕਾਟੇ ਰੋਗ ਭਏ ਮਨ ਿਨਰਮਲ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਉਖਧੁ ਖਾਇਓ ॥੨॥ ਅਸਿਥਤ ਭਏਬਸੇ ਸੁਖ ਥਾਨਾ ਬਹਿੁਰ ਨ ਕਤਹ ੂ ਧਾਇਓ ॥੩॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਤਰੇ ਕੁਲ ਲੋਗਾ ਨਾਨਕ ਿਲਪਤ ਨ ਮਾਇਓ॥੪॥੭॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਬਸਿਰ ਗਈ ਸਭ ਤਾਿਤ ਪਰਾਈ ॥ ਜਬ ਤੇ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਮੋਿਹ ਪਾਈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾ ਕੋ ਬਰੈੀ ਨਹੀ ਿਬਗਾਨਾ ਸਗਲ ਸੰਿਗ ਹਮ ਕਉ ਬਿਨ ਆਈ ॥੧॥ ਜ ੋ ਪਰ੍ਭ ਕੀਨੋ ਸੋ ਭਲਮਾਿਨਓ ਏਹ ਸੁਮਿਤ ਸਾਧੂ ਤੇ ਪਾਈ ॥੨॥ ਸਭ ਮਿਹ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਪਰ੍ਭੁ ਏਕੈ ਪਿੇਖ ਪੇਿਖ ਨਾਨਕ ਿਬਗਸਾਈ॥੩॥੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਠਾਕੁਰ ਜੀਉ ਤੁਹਾਰੋ ਪਰਨਾ ॥ ਮਾਨੁ ਮਹਤੁ ਤੁਮਾਰੈ ਊਪਿਰ ਤੁਮਰੀ ਓਟਤੁਮਾਰੀ ਸਰਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੁਮਰੀ ਆਸ ਭਰਸੋਾ ਤੁਮਰਾ ਤੁਮਰਾ ਨਾਮੁ ਿਰਦੈ ਲੈ ਧਰਨਾ ॥ ਤੁਮਰੋ ਬਲੁਤੁਮ ਸੰਿਗ ਸੁਹੇਲੇ ਜੋ ਜੋ ਕਹਹ ੁ ਸੋਈ ਸੋਈ ਕਰਨਾ ॥੧॥ ਤੁਮਰੀ ਦਇਆ ਮਇਆ ਸੁਖੁ ਪਾਵਉ ਹੋਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲਤ ਭਉਜਲੁ ਤਰਨਾ ॥ ਅਭੈ ਦਾਨੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਪਾਇਓ ਿਸਰ ੁ ਡਾਿਰਓ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਚਰਨਾ ॥੨॥੯॥

1300 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਧ ਸਰਿਨ ਚਰਨ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ ॥ ਸੁਪਨ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਪੇਖੀ ਸੁਪਨਾ ਨਾਮ ਮੰਤਰ੍ੁਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਹ ਿਤਰ੍ਪਤਾਨੋ ਰਾਜ ਜੋਬਿਨ ਧਿਨ ਬਹਿੁਰ ਬਹਿੁਰ ਿਫਿਰ ਧਾਇਆ ॥ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਸਭ ਬੁਝੀ ਹੈ ਸ ਿਤ ਪਾਈ ਗੁਨ ਗਾਇਆ ॥੧॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇ ਪਸੂ ਕੀ ਿਨਆਈ ਭਰ੍ਿਮਮਿੋਹ ਿਬਆਿਪਓ ਮਾਇਆ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਜਮ ਜੇਵਰੀ ਕਾਟੀ ਨਾਨਕ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥੨॥੧੦॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਚਰਨ ਿਹਰਦੈ ਗਾਇ ॥ ਸੀਤਲਾ ਸੁਖ ਸ ਿਤ ਮੂਰਿਤ ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਿਨਤਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਗਲ ਆਸ ਹੋਤ ਪੂਰਨ ਕੋਿਟ ਜਨਮ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਅਨੇਕਿਕਿਰਆ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਸਮਾਇ ॥ ਤਾਪ ਸਤੰਾਪ ਿਮਟੇ ਨਾਨਕ ਬਾਹਿੁੜ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੨॥੧੧॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਥੀਐ ਸੰਤਸੰਿਗ ਪਰ੍ਭ ਿਗਆਨੁ ॥ ਪੂਰਨ ਪਰਮ ਜੋਿਤ ਪਰਮੇਸਰੁ ਿਸਮਰਤ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਆਵਤ ਜਾਤ ਰਹੇ ਸਰ੍ਮ ਨਾਸੇ ਿਸਮਰਤ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ॥ ਪਿਤਤ ਪੁਨੀਤ ਹੋਿਹ ਿਖਨ ਭੀਤਿਰ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕੈ ਰੰਿਗ॥੧॥ ਜੋ ਜੋ ਕਥੈ ਸੁਨੈ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨੁ ਤਾ ਕੀ ਦੁਰਮਿਤ ਨਾਸ ॥ ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪਾਵੈ ਨਾਨਕ ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ॥੨॥੧॥੧੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਿਨਿਧ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮ ॥ ਸੰਿਗ ਸਹਾਈ ਜੀਅ ਕੈ ਕਾਮ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤ ਰੇਨੁ ਿਨਿਤ ਮਜਨੁ ਕਰੈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਕਲਿਬਖ ਹਰੈ ॥੧॥ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਊਚੀ ਬਾਨੀ ॥ਿਸਮਿਰ ਿਸਮਿਰ ਤਰੇ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਾਨੀ ॥੨॥੨॥੧੩॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਹਰੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥ ਮਾਨਤਨੁ ਧਨੁ ਪਰ੍ਾਨ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਿਸਮਰਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਈਤ ਊਤ ਕਹਾ ਲਭਾਵਿਹ ਏਕ ਿਸਉ ਮਨੁ ਲਾਇ॥੧॥ ਮਹਾ ਪਿਵਤਰ੍ ਸੰਤ ਆਸਨੁ ਿਮਿਲ ਸੰਿਗ ਗੋਿਬਦੁ ਿਧਆਇ ॥੨॥ ਸਗਲ ਿਤਆਿਗ ਸਰਿਨ ਆਇਓਨਾਨਕ ਲੇਹ ੁ ਿਮਲਾਇ ॥੩॥੩॥੧੪॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪੇਿਖ ਪਿੇਖ ਿਬਗਸਾਉ ਸਾਜਨ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪਨਾਇਕ ਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਨਦਾ ਸੁਖ ਸਹਜ ਮੂਰਿਤ ਿਤਸੁ ਆਨ ਨਾਹੀ ਭ ਿਤ ॥੧॥ ਿਸਮਰਤ ਇਕ ਬਾਰ

1301 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਮਿਟ ਕੋਿਟ ਕਸਮਲ ਜ ਿਤ ॥੨॥ ਗੁਣ ਰਮੰਤ ਦੂਖ ਨਾਸਿਹ ਿਰਦ ਭਇਅਤੰ ਸ ਿਤ ॥੩॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤਾਰਸੁ ਪੀਉ ਰਸਨਾ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਰੰਿਗ ਰਾਤ ॥੪॥੪॥੧੫॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਜਨਾ ਸੰਤ ਆਉ ਮਰੇੈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਨਦਾ ਗੁਨ ਗਾਇ ਮਗੰਲ ਕਸਮਲਾ ਿਮਿਟ ਜਾਿਹ ਪਰਰੇੈ ॥੧॥ ਸੰਤ ਚਰਨ ਧਰਉ ਮਾਥੈਚ ਦਨਾ ਿਗਰ੍ਿਹ ਹੋਇ ਅੰਧੇਰੈ ॥੨॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਕਮਲੁ ਿਬਗਸੈ ਗੋਿਬਦੰ ਭਜਉ ਪੇਿਖ ਨੇਰ ੈ ॥੩॥ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰ੍ਪਾ ਤੇਸੰਤ ਪਾਏ ਵਾਿਰ ਵਾਿਰ ਨਾਨਕ ਉਹ ਬਰੇੈ ॥੪॥੫॥੧੬॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਰਨ ਸਰਨ ਗੋਪਾਲ ਤਰੇੀ ॥ਮਹੋ ਮਾਨ ਧੋਹ ਭਰਮ ਰਾਿਖ ਲੀਜੈ ਕਾਿਟ ਬੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੂਡਤ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ॥ ਉਧਰੇ ਹਿਰ ਿਸਮਿਰਰਤਨਾਗਰ ॥੧॥ ਸੀਤਲਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਤੇਰਾ ॥ ਪੂਰਨੋ ਠਾਕੁਰ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇਾ ॥੨॥ ਦੀਨ ਦਰਦ ਿਨਵਾਿਰ ਤਾਰਨ ॥ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਪਿਤਤ ਉਧਾਰਨ ॥੩॥ ਕੋਿਟ ਜਨਮ ਦੂਖ ਕਿਰ ਪਾਇਓ ॥ ਸੁਖੀ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਨਾਮੁਿਦਰ੍ੜਾਇਓ ॥੪॥੬॥੧੭॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਧਿਨ ਉਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਚਰਨ ਸੰਿਗ ਲਾਗੀ ॥ ਕੋਿਟ ਜਾਪ ਤਾਪ ਸੁਖਪਾਏ ਆਇ ਿਮਲੇ ਪੂਰਨ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਿੋਹ ਅਨਾਥੁ ਦਾਸੁ ਜਨੁ ਤੇਰਾ ਅਵਰ ਓਟ ਸਗਲੀ ਮੋਿਹਿਤਆਗੀ ॥ ਭੋਰ ਭਰਮ ਕਾਟੇ ਪਰ੍ਭ ਿਸਮਰਤ ਿਗਆਨ ਅੰਜਨ ਿਮਿਲ ਸੋਵਤ ਜਾਗੀ ॥੧॥ ਤੂ ਅਥਾਹ ੁ ਅਿਤ ਬਡੋਸੁਆਮੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਸੰਧੁ ਪੂਰਨ ਰਤਨਾਗੀ ॥ ਨਾਨਕੁ ਜਾਚਕੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਮ ਗੈ ਮਸਤਕੁ ਆਿਨ ਧਿਰਓ ਪਰ੍ਭਪਾਗੀ ॥੨॥੭॥੧੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੁਿਚਲ ਕਠੋਰ ਕਪਟ ਕਾਮੀ ॥ ਿਜਉ ਜਾਨਿਹ ਿਤਉ ਤਾਿਰ ਸੁਆਮੀ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤੂ ਸਮਰਥੁ ਸਰਿਨ ਜੋਗੁ ਤੂ ਰਾਖਿਹ ਅਪਨੀ ਕਲ ਧਾਿਰ ॥੧॥ ਜਾਪ ਤਾਪ ਨੇਮ ਸੁਿਚ ਸੰਜਮਨਾਹੀ ਇਨ ਿਬਧੇ ਛੁਟਕਾਰ ॥ ਗਰਤ ਘੋਰ ਅੰਧ ਤੇ ਕਾਢਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਨਾਨਕ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਰ ॥੨॥੮॥੧੯॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਨਾਰਾਇਨ ਨਰਪਿਤ ਨਮਸਕਾਰੈ ॥ ਐਸੇ ਗੁਰ ਕਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਈਐ ਆਿਪ ਮਕੁਤੁ ਮਿੋਹ ਤਾਰੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਕਵਨ ਕਵਨ ਕਵਨ ਗੁਨ ਕਹੀਐ ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਕਛੁ ਪਾਰੈ ॥ ਲਾਖ ਲਾਖ ਲਾਖ ਕਈ ਕੋਰੈ ਕੋ ਹੈ ਐਸੋ

1302 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੀਚਾਰੈ ॥੧॥ ਿਬਸਮ ਿਬਸਮ ਿਬਸਮ ਹੀ ਭਈ ਹੈ ਲਾਲ ਗੁਲਾਲ ਰੰਗਾਰੈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਰਸੁ ਆਈ ਹੈਿਜਉ ਚਾਿਖ ਗੂੰਗਾ ਮੁਸਕਾਰੈ ॥੨॥੧॥੨੦॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਨ ਜਾਨੀ ਸੰਤਨ ਪਰ੍ਭ ਿਬਨੁ ਆਨ ॥ ਊਚਨੀਚ ਸਭ ਪੇਿਖ ਸਮਾਨੋ ਮੁਿਖ ਬਕਨੋ ਮਿਨ ਮਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਿਰ ਰਹੇ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਭੈ ਭਜੰਨਮਰੇੇ ਪਰ੍ਾਨ ॥ ਮਨਿਹ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਭਇਓ ਭਰ੍ਮੁ ਨਾਿਸਓ ਮੰਤਰ੍ੁ ਦੀਓ ਗੁਰ ਕਾਨ ॥੧॥ ਕਰਤ ਰਹੇ ਕਰ੍ਤਗਯ੍ਯ੍ ਕਰਣੁਾ ਮੈਅੰਤਰਜਾਮੀ ਿਗਯ੍ਯ੍ਨ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਨਾਨਕ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ਮ ਗਨ ਕਉ ਹਿਰ ਦਾਨ ॥੨॥੨॥੨੧॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਹਨ ਕਹਾਵਨ ਕਉ ਕਈ ਕੇਤੈ ॥ ਐਸੋ ਜਨੁ ਿਬਰਲ ੋਹੈ ਸੇਵਕੁ ਜ ੋਤਤ ਜੋਗ ਕਉ ਬਤੇੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਦੁਖੁ ਨਾਹੀ ਸਭੁ ਸੁਖੁ ਹੀ ਹੈ ਰੇ ਏਕੈ ਏਕੀ ਨਤੇੈ ॥ ਬੁਰਾ ਨਹੀ ਸਭੁ ਭਲਾ ਹੀ ਹੈ ਰੇ ਹਾਰ ਨਹੀ ਸਭ ਜੇਤੈ॥੧॥ ਸੋਗੁ ਨਾਹੀ ਸਦਾ ਹਰਖੀ ਹੈ ਰੇ ਛੋਿਡ ਨਾਹੀ ਿਕਛੁ ਲੇਤੈ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਜਨੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹੈ ਕਤ ਆਵੈਕਤ ਰਮਤੈ ॥੨॥੩॥੨੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹੀਏ ਕੋ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਬਸਿਰ ਨ ਜਾਇ ॥ ਤਨ ਮਨ ਗਲਤ ਭਏਿਤਹ ਸੰਗੇ ਮੋਹਨੀ ਮੋਿਹ ਰਹੀ ਮਰੋੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ੈ ਜੈ ਪਿਹ ਕਹਉ ਿਬਰ੍ਥਾ ਹਉ ਅਪੁਨੀ ਤੇਊ ਤੇਊਗਹੇ ਰਹੇ ਅਟਕਾਇ ॥ ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਕੀ ਏਕੈ ਜਾਲੀ ਤਾ ਕੀ ਗੰਿਠ ਨਹੀ ਛੋਰਾਇ ॥੧॥ ਿਫਰਤ ਿਫਰਤ ਨਾਨਕਦਾਸੁ ਆਇਓ ਸੰਤਨ ਹੀ ਸਰਨਾਇ ॥ ਕਾਟੇ ਅਿਗਆਨ ਭਰਮ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਲੀਓ ਕੰਿਠ ਲਗਾਇ ॥੨॥੪॥੨੩॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਆਨਦ ਰੰਗ ਿਬਨੋਦ ਹਮਾਰੈ ॥ ਨਾਮੋ ਗਾਵਨੁ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਨੁ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੇ ਪਰ੍ਾਨਅਧਾਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮ ੋ ਿਗਆਨੁ ਨਾਮੁ ਇਸਨਾਨਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹਮਾਰੇ ਕਾਰਜ ਸਵਾਰੈ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੋ ਸੋਭਾਨਾਮੁ ਬਡਾਈ ਭਉਜਲੁ ਿਬਖਮੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਤਾਰੈ ॥੧॥ ਅਗਮ ਪਦਾਰਥ ਲਾਲ ਅਮਲੋਾ ਭਇਓ ਪਰਾਪਿਤਗੁਰ ਚਰਨਾਰੈ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਭ ਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲਾ ਮਗਨ ਭਏ ਹੀਅਰੈ ਦਰਸਾਰੈ ॥੨॥੫॥੨੪॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸੁਆਮੀ ਨਰੇੋ ॥ ਪਖੇਤ ਸੁਨਤ ਸਭਨ ਕੈ ਸੰਗੇ ਥੋਰੈ ਕਾਜ ਬੁਰ ੋ ਕਹ ਫੇਰੋ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਜੇਤੋ ਲਪਟਾਇਓ ਕਛੂ ਨਹੀ ਨਾਹੀ ਕਛੁ ਤੇਰੋ ॥ ਆਗੈ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਆਵਤ ਸਭਪਰਗਟ ਈਹਾ ਮਿੋਹਓ ਭਰਮ ਅੰਧੇਰੋ ॥੧॥ ਅਟਿਕਓ ਸੁਤ ਬਿਨਤਾ ਸੰਗ ਮਾਇਆ ਦੇਵਨਹਾਰ ੁ ਦਾਤਾਰੁ

1303 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਬਸੇਰ ੋ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ਭਾਰਸੋਉ ਬੰਧਨ ਕਾਟਨਹਾਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਮਰੇੋ ॥੨॥੬॥੨੫॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਿਬਖੈ ਦਲੁ ਸੰਤਿਨ ਤੁਮਰੈ ਗਾਿਹਓ ॥ ਤੁਮਰੀ ਟੇਕ ਭਰੋਸਾ ਠਾਕੁਰ ਸਰਿਨ ਤੁਮਾਰੀ ਆਿਹਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਮਹਾ ਪਰਾਛਤ ਦਰਸਨੁ ਭੇਿਟ ਿਮਟਾਿਹਓ ॥ ਭਇਓ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ਅਨਦ ਉਜੀਆਰਾ ਸਹਿਜ ਸਮਾਿਧਸਮਾਿਹਓ ॥੧॥ ਕਉਨੁ ਕਹੈ ਤੁਮ ਤੇ ਕਛੁ ਨਾਹੀ ਤੁਮ ਸਮਰਥ ਅਥਾਿਹਓ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨ ਰੰਗ ਰਪੂ ਰਸਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਲੈ ਲਾਿਹਓ ॥੨॥੭॥੨੬॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਬੂਡਤ ਪਰ੍ਾਨੀ ਹਿਰ ਜਿਪ ਧੀਰੈ ॥ ਿਬਨਸੈਮਹੋ ੁ ਭਰਮੁ ਦੁਖੁ ਪੀਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਸਮਰਉ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨਾ ॥ ਜਤ ਕਤ ਪਖੇਉ ਤੁਮਰੀਸਰਨਾ ॥੧॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਇਆ ॥ ਗੁਰ ਭੇਟਤ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੨॥੮॥੨੭॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਮਨਿਹ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ॥ ਸਾਧ ਜਨਾ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਜਸੁ ਗਾਈਐ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਭ ਿਰਦੈ ਬਸਰੇੋ ॥ ਚਰਨ ਸੰਤਨ ਕੈ ਮਾਥਾ ਮੇਰ ੋ ॥੧॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਕਉ ਿਸਮਰਹੁਮਨ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਸੁ ਸੁਨ ॥੨॥੯॥੨੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਪਰ੍ੀਿਤ ਚਰਨ ਪਰ੍ਭਪਰਸਨ ॥ ਰਸਨਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਜੋਿਨ ਿਤਰ੍ਪਤਾਨੀ ਅਖੀਅਨ ਕਉ ਸੰਤਖੋੁ ਪਰ੍ਭ ਦਰਸਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਰਨਿਨਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਜਸੁ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕਲਮਲ ਦੋਖ ਸਗਲ ਮਲ ਹਰਸਨ ॥ ਪਾਵਨ ਧਾਵਨ ਸੁਆਮੀ ਸੁਖ ਪੰਥਾ ਅਗੰਸੰਗ ਕਾਇਆ ਸੰਤ ਸਰਸਨ ॥੧॥ ਸਰਿਨ ਗਹੀ ਪੂਰਨ ਅਿਬਨਾਸੀ ਆਨ ਉਪਾਵ ਥਿਕਤ ਨਹੀ ਕਰਸਨ ॥ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਲੀਏ ਨਾਨਕ ਜਨ ਅਪਨੇ ਅੰਧ ਘੋਰ ਸਾਗਰ ਨਹੀ ਮਰਸਨ ॥੨॥੧੦॥੨੯॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਕੁਹਕਤ ਕਪਟ ਖਪਟ ਖਲ ਗਰਜਤ ਮਰਜਤ ਮੀਚ ੁ ਅਿਨਕ ਬਰੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਹੰ ਮਤ ਅਨ ਰਤਕੁਿਮਤ ਿਹਤ ਪਰ੍ੀਤਮ ਪੇਖਤ ਭਰ੍ਮਤ ਲਾਖ ਗਰੀਆ ॥੧॥ ਅਿਨਤ ਿਬਉਹਾਰ ਅਚਾਰ ਿਬਿਧ ਹੀਨਤ ਮਮ ਮਦਮਾਤ ਕੋਪ ਜਰੀਆ ॥ ਕਰਣੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗਪਾਲ ਦੀਨ ਬੰਧੁ ਨਾਨਕ ਉਧਰ ੁ ਸਰਿਨ ਪਰੀਆ ॥੨॥੧੧॥੩੦॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਮਾਨ ਦਾਤਾ ॥ ਹਿਰ ਿਬਸਰਤੇ ਹੀ ਹਾਿਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੋਿਬਦੰਿਤਆਿਗ ਆਨ ਲਾਗਿਹ ਅੰਿਮਰ੍ਤੋ ਡਾਿਰ ਭੂਿਮ ਪਾਗਿਹ ॥ ਿਬਖੈ ਰਸ ਿਸਉ ਆਸਕਤ ਮੜੂੇ ਕਾਹੇ ਸੁਖ ਮਾਿਨ

1304 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਕਾਿਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਲਿੋਭ ਿਬਆਿਪਓ ਜਨਮ ਹੀ ਕੀ ਖਾਿਨ ॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਸਰਿਨ ਆਇਓ ਉਧਰ ੁ ਨਾਨਕਜਾਿਨ ॥੨॥੧੨॥੩੧॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਿਵਲੋਕਉ ਰਾਮ ਕੋ ਮੁਖਾਰਿਬੰਦ ॥ ਖਜੋਤ ਖੋਜਤ ਰਤਨੁਪਾਇਓ ਿਬਸਰੀ ਸਭ ਿਚੰਦ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਰਦੈ ਧਾਿਰ ॥ ਉਤਿਰਆ ਦੁਖੁ ਮੰਦ ॥੧॥ ਰਾਜ ਧਨੁਪਰਵਾਰ ੁ ਮੇਰ ੈ ਸਰਬਸੋ ਗੋਿਬੰਦ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਮ ਲਾਭੁ ਪਾਇਓ ਨਾਨਕ ਿਫਿਰ ਨ ਮਰਦੰ ॥੨॥੧੩॥੩੨॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਰ੍ਭ ਪੂਜਹੋ ਨਾਮੁ ਅਰਾਿਧ ॥ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਨੀ ਲਾਿਗ ॥ ਹਿਰ ਪਾਵਹ ੁਮਨੁ ਅਗਾਿਧ ॥ ਜਗੁ ਜੀਤੋ ਹੋ ਹੋ ਗੁਰਿਕਰਪਾਿਧ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਿਨਕ ਪੂਜਾ ਮੈ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਖੋਜੀ ਸਾ ਪੂਜਾ ਿਜ ਹਿਰ ਭਾਵਾਿਸ ॥ ਮਾਟੀ ਕੀ ਇਹਪੁਤਰੀ ਜੋਰੀ ਿਕਆ ਏਹ ਕਰਮ ਕਮਾਿਸ ॥ ਪਰ੍ਭ ਬਾਹ ਪਕਿਰ ਿਜਸੁ ਮਾਰਿਗ ਪਾਵਹ ੁ ਸੋ ਤੁਧੁ ਜੰਤ ਿਮਲਾਿਸ ॥੧॥ਅਵਰ ਓਟ ਮੈ ਕੋਇ ਨ ਸੂਝੈ ਇਕ ਹਿਰ ਕੀ ਓਟ ਮੈ ਆਸ ॥ ਿਕਆ ਦੀਨੁ ਕਰੇ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਜਉ ਸਭ ਘਿਟ ਪਰ੍ਭੂਿਨਵਾਸ ॥ ਪਰ੍ਭ ਚਰਨਨ ਕੀ ਮਿਨ ਿਪਆਸ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਾਸੁ ਕਹੀਅਤੁ ਹੈ ਤੁਮਰਾ ਹਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਸਦਬਿਲ ਜਾਸ ॥੨॥੧॥੩੩॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੬ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਗਤ ਉਧਾਰਨ ਨਾਮ ਿਪਰ੍ਅ ਤੇਰੈ ॥ ਨਵ ਿਨਿਧ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹਿਰ ਕੇਰੈ ॥ ਹਿਰ ਰੰਗ ਰਗੰ ਰਗੰ ਅਨੂਪਰੇੈ ॥ ਕਾਹੇਰੇ ਮਨ ਮਿੋਹ ਮਗਨੇਰੈ ॥ ਨਨੈਹ ੁ ਦੇਖੁ ਸਾਧ ਦਰਸਰੇੈ ॥ ਸੋ ਪਾਵੈ ਿਜਸੁ ਿਲਖਤੁ ਿਲਲੇਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਵੇਉਸਾਧ ਸੰਤ ਚਰਨਰੇੈ ॥ ਬ ਛਉ ਧੂਿਰ ਪਿਵਤਰ੍ ਕਰੇਰੈ ॥ ਅਠਸਿਠ ਮਜਨੁ ਮਲੈੁ ਕਟੇਰੈ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਿਧਆਵਹੁਮੁਖੁ ਨਹੀ ਮੋਰੈ ॥ ਿਕਛੁ ਸੰਿਗ ਨ ਚਾਲੈ ਲਾਖ ਕਰਰੋੈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਜੀ ਕੋ ਨਾਮੁ ਅਿੰਤ ਪੁਕਰਰੋੈ ॥੧॥ ਮਨਸਾ ਮਾਿਨਏਕ ਿਨਰੰਕੇਰੈ ॥ ਸਗਲ ਿਤਆਗਹ ੁ ਭਾਉ ਦੂਜੇਰੈ ॥ ਕਵਨ ਕਹ ਹਉ ਗੁਨ ਿਪਰ੍ਅ ਤੇਰੈ ॥ ਬਰਿਨ ਨ ਸਾਕਉਏਕ ਟਲੁਰੇੈ ॥ ਦਰਸਨ ਿਪਆਸ ਬਹਤੁੁ ਮਿਨ ਮੇਰੈ ॥ ਿਮਲੁ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜਗਤ ਗੁਰ ਕੇਰੈ ॥੨॥੧॥੩੪॥

1305 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਐਸੀ ਕਉਨ ਿਬਧੇ ਦਰਸਨ ਪਰਸਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਸ ਿਪਆਸ ਸਫਲ ਮਰੂਿਤਉਮਿਗ ਹੀਉ ਤਰਸਨਾ ॥੧॥ ਦੀਨ ਲੀਨ ਿਪਆਸ ਮੀਨ ਸੰਤਨਾ ਹਿਰ ਸੰਤਨਾ ॥ ਹਿਰ ਸੰਤਨਾ ਕੀ ਰੇਨ ॥ਹੀਉ ਅਰਿਪ ਦੇਨ ॥ ਪਰ੍ਭ ਭਏ ਹੈ ਿਕਰਪੇਨ ॥ ਮਾਨੁ ਮੋਹ ੁ ਿਤਆਿਗ ਛੋਿਡਓ ਤਉ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜੀਉ ਭੇਟਨਾ॥੨॥੨॥੩੫॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਰਗੰਾ ਰੰਗ ਰਗੰਨ ਕੇ ਰਗੰਾ ॥ ਕੀਟ ਹਸਤ ਪੂਰਨ ਸਭ ਸੰਗਾ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਬਰਤ ਨਮੇ ਤੀਰਥ ਸਿਹਤ ਗੰਗਾ ॥ ਜਲੁ ਹੇਵਤ ਭੂਖ ਅਰ ੁ ਨੰਗਾ ॥ ਪੂਜਾਚਾਰ ਕਰਤ ਮਲੇੰਗਾ ॥ਚਕਰ੍ ਕਰਮ ਿਤਲਕ ਖਾਟੰਗਾ ॥ ਦਰਸਨੁ ਭੇਟੇ ਿਬਨੁ ਸਤਸੰਗਾ ॥੧॥ ਹਿਠ ਿਨਗਰ੍ਿਹ ਅਿਤ ਰਹਤ ਿਬਟੰਗਾ ॥ਹਉ ਰੋਗੁ ਿਬਆਪੈ ਚਕੁੈ ਨ ਭੰਗਾ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਿਤ ਿਤਰ੍ਸਨ ਜਰੰਗਾ ॥ ਸੋ ਮੁਕਤੁ ਨਾਨਕ ਿਜਸ ੁ ਸਿਤਗੁਰੁਚੰਗਾ ॥੨॥੩॥੩੬॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੭ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਤਖ ਬੂਿਝ ਗਈ ਗਈ ਿਮਿਲ ਸਾਧ ਜਨਾ ॥ ਪੰਚ ਭਾਗੇ ਚੋਰ ਸਹਜੇ ਸੁਖਨੈੋ ਹਰੇ ਗੁਨ ਗਾਵਤੀ ਗਾਵਤੀ ਗਾਵਤੀਦਰਸ ਿਪਆਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੀ ਕਰੀ ਪਰ੍ਭ ਮੋ ਿਸਉ ਮੋ ਿਸਉ ਐਸੀ ਹਉ ਕੈਸੇ ਕਰਉ ॥ ਹੀਉ ਤੁਮਾਰੇ ਬਿਲਬਲੇ ਬਿਲ ਬਲੇ ਬਿਲ ਗਈ ॥੧॥ ਪਿਹਲੇ ਪੈ ਸੰਤ ਪਾਇ ਿਧਆਇ ਿਧਆਇ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਥਾਨੁ ਤਰੇੋਕੇਹਰੋ ਿਜਤੁ ਜੰਤਨ ਕਿਰ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਅਿਨਕ ਦਾਸ ਕੀਰਿਤ ਕਰਿਹ ਤੁਹਾਰੀ ॥ ਸੋਈ ਿਮਿਲਓ ਜੋ ਭਾਵਤੋਜਨ ਨਾਨਕ ਠਾਕੁਰ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥ ਏਕ ਤੂਹੀ ਤੂਹੀ ਤੂਹੀ ॥੨॥੧॥੩੭॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੮ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਤਆਗੀਐ ਗੁਮਾਨੁ ਮਾਨੁ ਪੇਖਤਾ ਦਇਆਲ ਲਾਲ ਹ ਹ ਮਨ ਚਰਨ ਰੇਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਸੰਤ ਮਤੰਗੁਪਾਲ ਿਗਆਨ ਿਧਆਨ ॥੧॥ ਿਹਰਦੈ ਗੋਿਬਦੰ ਗਾਇ ਚਰਨ ਕਮਲ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਇ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਮਹੋਨਾ ॥ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦਇਆ ਮਇਆ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕੁ ਮਾਗੈ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁ ॥ ਤਿਜ ਮਹੋ ੁ ਭਰਮੁ ਸਗਲ ਅਿਭਮਾਨੁ॥੨॥੧॥੩੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕਹਨ ਮਲਨ ਦਹਨ ਲਹਨ ਗੁਰ ਿਮਲੇ ਆਨ ਨਹੀ ਉਪਾਉ

1306 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਟਨ ਖਟਨ ਜਟਨ ਹੋਮਨ ਨਾਹੀ ਡਡੰਧਾਰ ਸੁਆਉ ॥੧॥ ਜਤਨ ਭ ਤਨ ਤਪਨ ਭਰ੍ਮਨ ਅਿਨਕਕਥਨ ਕਥਤੇ ਨਹੀ ਥਾਹ ਪਾਈ ਠਾਉ ॥ ਸੋਿਧ ਸਗਰ ਸੋਧਨਾ ਸੁਖੁ ਨਾਨਕਾ ਭਜੁ ਨਾਉ ॥੨॥੨॥੩੯॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੯ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਿਤਤ ਪਾਵਨੁ ਭਗਿਤ ਬਛਲੁ ਭੈ ਹਰਨ ਤਾਰਨ ਤਰਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨੈਨ ਿਤਪਤੇ ਦਰਸੁ ਪੇਿਖ ਜਸੁ ਤੋਿਖਸੁਨਤ ਕਰਨ ॥੧॥ ਪਰ੍ਾਨ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਦਾਤੇ ਦੀਨ ਗੋਿਬਦ ਸਰਨ ॥ ਆਸ ਪੂਰਨ ਦੁਖ ਿਬਨਾਸਨ ਗਹੀ ਓਟਨਾਨਕ ਹਿਰ ਚਰਨ ॥੨॥੧॥੪੦॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਰਨ ਸਰਨ ਦਇਆਲ ਠਾਕੁਰ ਆਨ ਨਾਹੀਜਾਇ ॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਿਬਰਦੁ ਸੁਆਮੀ ਉਧਰਤੇ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੈਸਾਰ ਗਾਰ ਿਬਕਾਰ ਸਾਗਰਪਿਤਤ ਮੋਹ ਮਾਨ ਅਧੰ ॥ ਿਬਕਲ ਮਾਇਆ ਸੰਿਗ ਧੰਧ ॥ ਕਰ ੁਗਹੇ ਪਰ੍ਭ ਆਿਪ ਕਾਢਹ ੁਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਗੋਿਬਦੰ ਰਾਇ॥੧॥ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਸਨਾਥ ਸੰਤਨ ਕੋਿਟ ਪਾਪ ਿਬਨਾਸ ॥ ਮਿਨ ਦਰਸਨੈ ਕੀ ਿਪਆਸ ॥ ਪਰ੍ਭ ਪੂਰਨ ਗੁਨਤਾਸ ॥ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਦਇਆਲ ਗੁਪਾਲ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਰਸਨਾ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੨॥੨॥੪੧॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਵਾਿਰਵਾਰਉ ਅਿਨਕ ਡਾਰਉ ॥ ਸੁਖੁ ਿਪਰ੍ਅ ਸੁਹਾਗ ਪਲਕ ਰਾਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਨਕ ਮਦੰਰ ਪਾਟ ਸੇਜ ਸਖੀ ਮਿੋਹਨਾਿਹ ਇਨ ਿਸਉ ਤਾਤ ॥੧॥ ਮੁਕਤ ਲਾਲ ਅਿਨਕ ਭੋਗ ਿਬਨੁ ਨਾਮ ਨਾਨਕ ਹਾਤ ॥ ਰਖੂੋ ਭੋਜਨੁ ਭੂਿਮ ਸੈਨਸਖੀ ਿਪਰ੍ਅ ਸੰਿਗ ਸੂਿਖ ਿਬਹਾਤ ॥੨॥੩॥੪੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਅਹੰ ਤੋਰੋ ਮੁਖੁ ਜੋਰੋ ॥ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤਮਨੁ ਲੋਰੋ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਪਆਰੋ ਮਰੋੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਗਰ੍ਿਹ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਆਗਿਨ ਚੈਨਾ ਤੋਰੋ ਰੀ ਤੋਰੋ ਪਚੰਦੂਤਨ ਿਸਉ ਸੰਗੁ ਤੋਰ ੋ ॥੧॥ ਆਇ ਨ ਜਾਇ ਬਸੇ ਿਨਜ ਆਸਿਨ ਊਂਧ ਕਮਲ ਿਬਗਸਰੋੋ ॥ ਛੁਟਕੀ ਹਉਮੈਸੋਰ ੋ ॥ ਗਾਇਓ ਰੀ ਗਾਇਓ ਪਰ੍ਭ ਨਾਨਕ ਗੁਨੀ ਗਹੇਰੋ ॥੨॥੪॥੪੩॥ ਕਾਨੜਾ ਮਃ ੫ ਘਰ ੁ ੯॥ ਤ ਤੇਜਾਿਪ ਮਨਾ ਹਿਰ ਜਾਿਪ ॥ ਜੋ ਸੰਤ ਬਦੇ ਕਹਤ ਪੰਥੁ ਗਾਖਰੋ ਮਹੋ ਮਗਨ ਅਹੰ ਤਾਪ ॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋ ਰਾਤੇ ਮਾਤੇ ਸੰਿਗਬਪੁਰੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਸੰਤਾਪ ॥੧॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੋਊ ਜਨੁ ਉਧਰੈ ਿਜਸਿਹ ਉਧਾਰਹ ੁ ਆਪ ॥ ਿਬਨਿਸ ਜਾਇ

1307 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਹੋ ਭੈ ਭਰਮਾ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਪਰ੍ਤਾਪ ॥੨॥੫॥੪੪॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧੦ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਐਸੋ ਦਾਨੁ ਦੇਹ ੁਜੀ ਸੰਤਹ ੁਜਾਤ ਜੀਉ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥ ਮਾਨ ਮੋਹੀ ਪਚੰ ਦੋਹੀ ਉਰਿਝ ਿਨਕਿਟ ਬਿਸਓ ਤਾਕੀ ਸਰਿਨਸਾਧੂਆ ਦੂਤ ਸੰਗੁ ਿਨਵਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੋਿਟ ਜਨਮ ਜੋਿਨ ਭਰ੍ਿਮਓ ਹਾਿਰ ਪਿਰਓ ਦੁਆਿਰ ॥੧॥ ਿਕਰਪਾਗੋਿਬੰਦ ਭਈ ਿਮਿਲਓ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰ ੁ ॥ ਦੁਲਭ ਜਨਮੁ ਸਫਲੁ ਨਾਨਕ ਭਵ ਉਤਾਿਰ ਪਾਿਰ ॥੨॥੧॥੪੫॥

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਹਜ ਸੁਭਾਏ ਆਪਨ ਆਏ ॥ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੌ ਕਛੂ ਿਦਖਾਏ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਿਮਿਲਓ ਸੁਖ ਬਾਲੇ ਭੋਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਸੰਜੋਿਗ ਿਮਲਾਏ ਸਾਧ ਸੰਗਾਏ ॥ ਕਤਹ ੂ ਨ ਜਾਏ ਘਰਿਹ ਬਸਾਏ ॥ ਗੁਨ ਿਨਧਾਨੁ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਇਹ ਚੋਲੈ॥੧॥ ਚਰਨ ਲੁਭਾਏ ਆਨ ਤਜਾਏ ॥ ਥਾਨ ਥਨਾਏ ਸਰਬ ਸਮਾਏ ॥ ਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਨਾਨਕੁ ਗੁਨ ਬਲੋੈ॥੨॥੧॥੪੬॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੋਿਬਦੰ ਠਾਕੁਰ ਿਮਲਨ ਦਰੁਾਈ ॥ ਪਰਿਮਿਤ ਰਪੂੁ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰਰਿਹਓ ਸਰਬ ਸਮਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਹਿਨ ਭਵਿਨ ਨਾਹੀ ਪਾਇਓ ਪਾਇਓ ਅਿਨਕ ਉਕਿਤ ਚਤੁਰਾਈ॥੧॥ ਜਤਨ ਜਤਨ ਅਿਨਕ ਉਪਾਵ ਰੇ ਤਉ ਿਮਿਲਓ ਜਉ ਿਕਰਪਾਈ ॥ ਪਰ੍ਭੂ ਦਇਆਰ ਿਕਰ੍ਪਾਰਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਤੰ ਰੇਨਾਈ ॥੨॥੨॥੪੭॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਾਈ ਿਸਮਰਤ ਰਾਮ ਰਾਮਰਾਮ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਬਨਾ ਨਾਹੀ ਹੋਰ ੁ॥ ਿਚਤਵਉ ਚਰਨਾਰਿਬੰਦ ਸਾਸਨ ਿਨਿਸ ਭੋਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਲਾਇ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕੀਨਆਪਨ ਤੂਟਤ ਨਹੀ ਜੋਰ ੁ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਮਨੁ ਧਨੁ ਸਰਬਸ ਹਿਰ ਗੁਨ ਿਨਧੇ ਸੁਖ ਮਰੋ ॥੧॥ ਈਤ ਊਤ ਰਾਮ ਪੂਰਨੁਿਨਰਖਤ ਿਰਦ ਖੋਿਰ ॥ ਸੰਤ ਸਰਨ ਤਰਨ ਨਾਨਕ ਿਬਨਿਸਓ ਦੁਖੁ ਘੋਰ ॥੨॥੩॥੪੮॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਜਨ ਕੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸੰਗੇ ਅਸਨਹੇ ੁ ॥ ਸਾਜਨੋ ਤੂ ਮੀਤੁ ਮੇਰਾ ਿਗਰ੍ਿਹ ਤਰੇੈ ਸਭੁ ਕੇਹ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਨੁ ਮ ਗਉਤਾਨੁ ਮ ਗਉ ਧਨੁ ਲਖਮੀ ਸੁਤ ਦੇਹ ॥੧॥ ਮੁਕਿਤ ਜੁਗਿਤ ਭੁਗਿਤ ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨਦੰ ਪਰਮ ਿਨਧਾਨ ॥

1308 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਿਤ ਿਨਹਾਲ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਨ ॥੨॥੪॥੪੯॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਰਤਕਰਤ ਚਰਚ ਚਰਚ ਚਰਚਰੀ ॥ ਜੋਗ ਿਧਆਨ ਭੇਖ ਿਗਆਨ ਿਫਰਤ ਿਫਰਤ ਧਰਤ ਧਰਤ ਧਰਚਰੀ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਅਹੰ ਅਹੰ ਅਹੈ ਅਵਰ ਮੜੂ ਮੂੜ ਮੂੜ ਬਵਰਈ ॥ ਜਿਤ ਜਾਤ ਜਾਤ ਜਾਤ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਦਾਕਾਲ ਹਈ ॥੧॥ ਮਾਨੁ ਮਾਨੁ ਮਾਨੁ ਿਤਆਿਗ ਿਮਰਤੁ ਿਮਰਤੁ ਿਨਕਿਟ ਿਨਕਿਟ ਸਦਾ ਹਈ ॥ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਰੇਭਾਜ ੁ ਕਹਤੁ ਨਾਨਕੁ ਸੁਨਹ ੁ ਰੇ ਮੜੂ ਿਬਨੁ ਭਜਨ ਭਜਨ ਭਜਨ ਅਿਹਲਾ ਜਨਮੁ ਗਈ ॥੨॥੫॥੫੦॥੧੨॥੬੨॥

ਕਾਨੜਾ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੁਖੁ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਿਜਉ ਿਜਉ ਜਪੈ ਿਤਵੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਭਗਤ ਜਨ ਕੀ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਲਚੋਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਅਨ ਰਸ ਸਾਦ ਗਏ ਸਭ ਨੀਕਿਰ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈਿਕਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮੀਠਾ ਲਾਗਾ ਗੁਰ ੁ ਮੀਠੇ ਬਚਨ ਕਢਾਵੈਗੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਣੀਪੁਰਖੁ ਪੁਰਖੋਤਮ ਬਾਣੀ ਿਸਉ ਿਚਤੁ ਲਾਵਗੈੋ ॥੨॥ ਗੁਰਬਾਣੀ ਸੁਨਤ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਦਰ੍ਿਵਆ ਮਨੁ ਭੀਨਾ ਿਨਜ ਘਿਰਆਵੈਗੋ ॥ ਤਹ ਅਨਹਤ ਧੁਨੀ ਬਾਜਿਹ ਿਨਤ ਬਾਜੇ ਨੀਝਰ ਧਾਰ ਚਆੁਵੈਗੋ ॥੩॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਇਕੁ ਿਤਲ ਿਤਲਗਾਵੈ ਮਨੁ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਿਮ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਮੁ ਸੁਣੈ ਨਾਮੋ ਮਿਨ ਭਾਵੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਿਤਰ੍ਪਤਾਵੈਗੋ ॥੪॥ ਕਿਨਕਕਿਨਕ ਪਿਹਰੇ ਬਹ ੁ ਕੰਗਨਾ ਕਾਪਰ ੁ ਭ ਿਤ ਬਨਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਸਿਭ ਫੀਕ ਿਫਕਾਨੇ ਜਨਿਮ ਮਰ ੈ ਿਫਿਰਆਵੈਗੋ ॥੫॥ ਮਾਇਆ ਪਟਲ ਪਟਲ ਹੈ ਭਾਰੀ ਘਰ ੁ ਘੂਮਿਨ ਘੇਿਰ ਘੁਲਾਵੈਗੋ ॥ ਪਾਪ ਿਬਕਾਰ ਮਨੂਰ ਸਿਭਭਾਰੇ ਿਬਖੁ ਦੁਤਰ ੁ ਤਿਰਓ ਨ ਜਾਵੈਗੋ ॥੬॥ ਭਉ ਬਰੈਾਗੁ ਭਇਆ ਹੈ ਬੋਿਹਥੁ ਗੁਰ ੁ ਖੇਵਟ ੁ ਸਬਿਦ ਤਰਾਵੈਗੋ ॥ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਭੇਟੀਐ ਹਿਰ ਰਾਮੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੭॥ ਅਿਗਆਿਨ ਲਾਇ ਸਵਾਿਲਆ ਗੁਰ ਿਗਆਨੈਲਾਇ ਜਗਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਭਾਣੈ ਆਪਣੈ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਵੈ ਚਲਾਵੈਗੋ ॥੮॥੧॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਜਿਪਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਤਰਾਵੈਗੋ ॥ ਜ ੋ ਜੋ ਜਪੈ ਸੋਈ ਗਿਤ ਪਾਵੈ ਿਜਉ ਧਰ੍ੂ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦੁ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

1309 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਹਿਰ ਜੀਉ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਨਾਿਮ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਵਹ ੁ ਿਮਿਲਸਿਤਗੁਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥੧॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਮਲੁ ਲਿਹ ਜਾਵਗੈੋ ॥ਿਜਉ ਲੋਹਾ ਤਿਰਓ ਸੰਿਗ ਕਾਸਟ ਲਿਗ ਸਬਿਦ ਗੁਰ ੂ ਹਿਰ ਪਾਵੈਗੋ ॥੨॥ ਸੰਗਿਤ ਸੰਤ ਿਮਲਹ ੁ ਸਤਸੰਗਿਤਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਰਸੁ ਆਵੈਗੋ ॥ ਿਬਨੁ ਸਗੰਿਤ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਿਭਮਾਨੀ ਕਿਢ ਪਾਣੀ ਚੀਕੜੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥੩॥ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੇ ਹਿਰ ਰਖਵਾਰੇ ਜਨ ਹਿਰ ਰਸੁ ਮੀਠ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਨਾਮੁ ਦਇੇ ਵਿਡਆਈ ਸਿਤਗੁਰਉਪਦਿੇਸ ਸਮਾਵਗੈੋ ॥੪॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਦਾ ਿਨਿਵ ਰਹੀਐ ਜਨ ਿਨਵਿਹ ਤਾ ਫਲ ਗੁਨ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਜੋਿਨੰਦਾ ਦੁਸਟ ਕਰਿਹ ਭਗਤਾ ਕੀ ਹਰਨਾਖਸ ਿਜਉ ਪਿਚ ਜਾਵਗੈੋ ॥੫॥ ਬਰ੍ਹਮ ਕਮਲ ਪੁਤੁ ਮੀਨ ਿਬਆਸਾਤਪੁ ਤਾਪਨ ਪੂਜ ਕਰਾਵੈਗੋ ॥ ਜ ੋ ਜੋ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਸੋ ਪੂਜਹ ੁ ਭਰਮਨ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਵਗੈੋ ॥੬॥ ਜਾਤ ਨਜਾਿਤਦਿੇਖ ਮਤ ਭਰਮਹ ੁ ਸੁਕ ਜਨਕ ਪਗੀਂ ਲਿਗ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਜੂਠਨ ਜੂਿਠ ਪਈ ਿਸਰ ਊਪਿਰ ਿਖਨੁ ਮਨੂਆ ਿਤਲੁਨ ਡੁਲਾਵੈਗੋ ॥੭॥ ਜਨਕ ਜਨਕ ਬਠੈੇ ਿਸੰਘਾਸਿਨ ਨਉ ਮੁਨੀ ਧੂਿਰ ਲੈ ਲਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾਕਿਰ ਠਾਕੁਰ ਮੈ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸ ਕਰਾਵੈਗੋ ॥੮॥੨॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਨੁ ਗੁਰਮਿਤ ਰਿਸ ਗੁਨ ਗਾਵਗੈੋ ॥ਿਜਹਵਾ ਏਕ ਹੋਇ ਲਖ ਕੋਟੀ ਲਖ ਕੋਟੀ ਕੋਿਟ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਹਸ ਫਨੀ ਜਿਪਓ ਸੇਖਨਾਗੈਹਿਰ ਜਪਿਤਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਤੂ ਅਥਾਹ ੁਅਿਤ ਅਗਮੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਮਨੁ ਠਹਰਾਵਗੈੋ ॥੧॥ਿਜਨ ਤੂ ਜਿਪਓ ਤੇਈ ਜਨ ਨੀਕੇ ਹਿਰ ਜਪਿਤਅਹ ੁ ਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਿਬਦਰ ਦਾਸੀ ਸੁਤੁ ਛੋਕ ਛੋਹਰਾਿਕਰ੍ਸਨੁ ਅੰਿਕ ਗਿਲ ਲਾਵਗੈੋ ॥੨॥ ਜਲ ਤੇ ਓਪਿਤ ਭਈ ਹੈ ਕਾਸਟ ਕਾਸਟ ਅਿੰਗ ਤਰਾਵੈਗੋ ॥ ਰਾਮ ਜਨਾਹਿਰ ਆਿਪ ਸਵਾਰੇ ਅਪਨਾ ਿਬਰਦੁ ਰਖਾਵਗੈੋ ॥੩॥ ਹਮ ਪਾਥਰ ਲੋਹ ਲੋਹ ਬਡ ਪਾਥਰ ਗੁਰ ਸੰਗਿਤ ਨਾਵਤਰਾਵੈਗੋ ॥ ਿਜਉ ਸਤਸੰਗਿਤ ਤਿਰਓ ਜੁਲਾਹੋ ਸਤੰ ਜਨਾ ਮਿਨ ਭਾਵੈਗੋ ॥੪॥ ਖਰੇ ਖਰੋਏ ਬੈਠਤ ਊਠਤਮਾਰਿਗ ਪਿੰਥ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਨ ਬਚਨ ਹੈ ਸਿਤਗੁਰ ਪਾਧਰ ੁ ਮੁਕਿਤ ਜਨਾਵੈਗੋ ॥੫॥ ਸਾਸਿਨਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਬਲੁ ਪਾਈ ਹੈ ਿਨਹਸਾਸਿਨ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਉਮੈ ਬੂਝੈ ਤੌ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਿਮ

1310 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਮਾਵਗੈੋ ॥੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦਾਤਾ ਜੀਅ ਜੀਅਨ ਕੋ ਭਾਗਹੀਨ ਨਹੀ ਭਾਵੈਗੋ ॥ ਿਫਿਰ ਏਹ ਵੇਲਾ ਹਾਿਥ ਨਆਵੈ ਪਰਤਾਪੈ ਪਛੁਤਾਵੈਗੋ ॥੭॥ ਜੇ ਕੋ ਭਲਾ ਲੋੜ ੈ ਭਲ ਅਪਨਾ ਗੁਰ ਆਗੈ ਢਿਹ ਢਿਹ ਪਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕਦਇਆ ਦਇਆ ਕਿਰ ਠਾਕੁਰ ਮੈ ਸਿਤਗੁਰ ਭਸਮ ਲਗਾਵਗੈੋ ॥੮॥੩॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਨੁ ਹਿਰਰਿੰਗ ਰਾਤਾ ਗਾਵੈਗੋ ॥ ਭੈ ਭੈ ਤਰ੍ਾਸ ਭਏ ਹੈ ਿਨਰਮਲ ਗੁਰਮਿਤ ਲਾਿਗ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਰੰਿਗਰਾਤਾ ਸਦ ਬਰੈਾਗੀ ਹਿਰ ਿਨਕਿਟ ਿਤਨਾ ਘਿਰ ਆਵੈਗੋ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਪੰਕ ਿਮਲੈ ਤ ਜੀਵਾ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਆਿਪਿਦਵਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਦੁਿਬਧਾ ਲਿੋਭ ਲਗੇ ਹੈ ਪਰ੍ਾਣੀ ਮਿਨ ਕੋਰ ੈ ਰੰਗੁ ਨ ਆਵੈਗੋ ॥ ਿਫਿਰ ਉਲਿਟਓ ਜਨਮੁ ਹੋਵੈਗੁਰ ਬਚਨੀ ਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਿਮਲੈ ਰਗੰੁ ਲਾਵੈਗੋ ॥੨॥ ਇੰਦਰ੍ੀ ਦਸੇ ਦਸੇ ਫਿੁਨ ਧਾਵਤ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣੀਆ ਿਖਨੁ ਨਿਟਕਾਵੈਗੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰਚੈ ਵਸਗਿਤ ਆਵੈ ਮੋਖ ਮੁਕਿਤ ਸੋ ਪਾਵਗੈੋ ॥੩॥ ਓਅੰਕਾਿਰ ਏਕੋ ਰਿਵ ਰਿਹਆਸਭੁ ਏਕਸ ਮਾਿਹ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥ ਏਕੋ ਰਪੂੁ ਏਕੋ ਬਹ ੁ ਰਗੰੀ ਸਭੁ ਏਕਤੁ ਬਚਿਨ ਚਲਾਵੈਗੋ ॥੪॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਏਕੋਏਕੁ ਪਛਾਤਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹੋਇ ਲਖਾਵੈਗੋ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜਾਇ ਿਮਲੈ ਿਨਜ ਮਹਲੀ ਅਨਹਦ ਸਬਦੁ ਬਜਾਵੈਗੋ॥੫॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭ ਿਸਸਿਟ ਉਪਾਈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈਗੋ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਕੋ ਮਹਲੁ ਨ ਪਾਵੈ ਆਇਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥੬॥ ਅਨੇਕ ਜਨਮ ਿਵਛੁੜੇ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਗੁਰ ੂ ਿਮਲਾਵੈਗੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰਿਮਲਤ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਮਿਤ ਮਲੀਨ ਿਬਗਸਾਵੈਗੋ ॥੭॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁ ਜਗਜੀਵਨ ਮੈਸਰਧਾ ਨਾਿਮ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੂ ਹੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਰਿਨ ਿਮਲਾਵੈਗੋ ॥੮॥੪॥ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਨ ਗੁਰਮਿਤ ਚਾਲ ਚਲਾਵੈਗ ੋ॥ ਿਜਉ ਮਗੈਲੁ ਮਸਤੁ ਦੀਜੈ ਤਿਲ ਕੁਡੰੇ ਗੁਰ ਅੰਕਸੁ ਸਬਦੁਿਦਰ੍ੜਾਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਲਤੌ ਚਲੈ ਚਲੈ ਦਹ ਦਹ ਿਦਿਸ ਗੁਰ ੁ ਰਾਖੈ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਵੈਗੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰੁਸਬਦੁ ਦੇਇ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਮੁਿਖ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਨਾਮੁ ਚਆੁਵੈਗੋ ॥੧॥ ਿਬਸੀਅਰ ਿਬਸੂ ਭਰੇ ਹੈ ਪੂਰਨ ਗੁਰੁਗਰੜੁ ਸਬਦ ੁ ਮੁਿਖ ਪਾਵੈਗੋ ॥ ਮਾਇਆ ਭੁਇਅੰਗ ਿਤਸੁ ਨੇਿੜ ਨ ਆਵੈ ਿਬਖੁ ਝਾਿਰ ਝਾਿਰ ਿਲਵ ਲਾਵੈਗੋ॥੨॥ ਸੁਆਨੁ ਲੋਭੁ ਨਗਰ ਮਿਹ ਸਬਲਾ ਗੁਰ ੁ ਿਖਨ ਮਿਹ ਮਾਿਰ ਕਢਾਵੈਗੋ ॥ ਸਤੁ ਸੰਤਖੋੁ ਧਰਮੁ ਆਿਨ ਰਾਖੇ

1311 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਿਰ ਨਗਰੀ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਵੈਗੋ ॥੩॥ ਪੰਕਜ ਮੋਹ ਿਨਘਰਤੁ ਹੈ ਪਰ੍ਾਨੀ ਗੁਰ ੁ ਿਨਘਰਤ ਕਾਿਢ ਕਢਾਵੈਗੋ ॥ਤਰ੍ਾਿਹ ਤਰ੍ਾਿਹ ਸਰਿਨ ਜਨ ਆਏ ਗੁਰ ੁ ਹਾਥੀ ਦੇ ਿਨਕਲਾਵਗੈੋ ॥੪॥ ਸਪੁਨੰਤਰ ੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ਸਭੁ ਬਾਜੀ ਸਭੁ ਬਾਜੀਖੇਲੁ ਿਖਲਾਵੈਗੋ ॥ ਲਾਹਾ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮਿਤ ਲੈ ਚਾਲਹ ੁ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਪਧੈਾ ਜਾਵੈਗੋ ॥੫॥ ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈਹਉਮੈ ਪਾਪ ਕੋਇਲੇ ਆਿਨ ਜਮਾਵੈਗੋ ॥ ਆਇਆ ਕਾਲੁ ਦੁਖਦਾਈ ਹੋਏ ਜ ੋ ਬੀਜੇ ਸੋ ਖਵਲਾਵੈਗੋ ॥੬॥ ਸਤੰਹੁਰਾਮ ਨਾਮੁ ਧਨੁ ਸੰਚਹ ੁ ਲੈ ਖਰਚ ੁ ਚਲੇ ਪਿਤ ਪਾਵੈਗੋ ॥ ਖਾਇ ਖਰਿਚ ਦਵੇਿਹ ਬਹਤੁੇਰਾ ਹਿਰ ਦੇਦੇ ਤੋਿਟ ਨਆਵੈਗੋ ॥੭॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਧਨੁ ਹੈ ਿਰਦ ਅਤੰਿਰ ਧਨੁ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਪਾਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਦਇਆ ਦਇਆਕਿਰ ਦੀਨੀ ਦਖੁੁ ਦਾਲਦੁ ਭੰਿਜ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੮॥੫॥ ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਨ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ਲੋਹਾ ਿਹਰਨੁ ਹੋਵੈ ਸੰਿਗ ਪਾਰਸ ਗੁਨੁ ਪਾਰਸ ਕੋ ਹੋਇ ਆਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਹਾ ਪੁਰਖੁ ਹੈਪਾਰਸੁ ਜੋ ਲਾਗੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਿਜਉ ਗੁਰ ਉਪਦਿੇਸ ਤਰੇ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦਾ ਗੁਰ ੁ ਸੇਵਕ ਪੈਜ ਰਖਾਵੈਗੋ ॥੧॥ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਨੁ ਬਚਨੁ ਹੈ ਨੀਕੋ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪਾਵਗੈੋ ॥ ਿਜਉ ਅਬੰਰੀਿਕ ਅਮਰਾ ਪਦ ਪਾਏ ਸਿਤਗੁਰਮੁਖ ਬਚਨ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਨ ਸਰਿਨ ਮਿਨ ਭਾਈ ਸੁਧਾ ਸੁਧਾ ਕਿਰ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਦਇਆਲਦੀਨ ਭਏ ਹੈ ਸਿਤਗੁਰ ਹਿਰ ਮਾਰਗੁ ਪੰਥੁ ਿਦਖਾਵੈਗੋ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਨ ਪਏ ਸੇ ਥਾਪੇ ਿਤਨ ਰਾਖਨ ਕਉਪਰ੍ਭੁ ਆਵੈਗੋ ॥ ਜੇ ਕੋ ਸਰ ੁ ਸੰਧੈ ਜਨ ਊਪਿਰ ਿਫਿਰ ਉਲਟੋ ਿਤਸੈ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥੪॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰਸਰ ੁ ਸੇਵਿਹ ਿਤਨ ਦਰਗਹ ਮਾਨੁ ਿਦਵਾਵੈਗੋ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਿਧਆਵਿਹ ਹਿਰ ਗਿਲ ਿਮਿਲਮਿੇਲ ਿਮਲਾਵੈਗੋ ॥੫॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਦ ੁ ਬੇਦੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਪੂੁਹਿਰ ਰਪੂੋ ਹੋਵੈ ਹਿਰ ਜਨ ਕਉ ਪੂਜ ਕਰਾਵੈਗੋ ॥੬॥ ਸਾਕਤ ਨਰ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਨਹੀ ਕੀਆ ਤੇ ਬਮੇਖੁ ਹਿਰਭਰਮਾਵੈਗੋ ॥ ਲੋਭ ਲਹਿਰ ਸੁਆਨ ਕੀ ਸੰਗਿਤ ਿਬਖੁ ਮਾਇਆ ਕਰੰਿਗ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥੭॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁਸਭ ਜਗ ਕਾ ਤਾਰਕੁ ਲਿਗ ਸੰਗਿਤ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈਗੋ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਖੁ ਰਾਖੁ ਪਰ੍ਭ ਮੇਰੇ ਸਤਸੰਗਿਤਰਾਿਖ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੮॥੬॥ ਛਕਾ ੧ ॥

1312 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਾਨੜਾ ਛਤੰ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੇ ਉਧਰੇ ਿਜਨ ਰਾਮ ਿਧਆਏ ॥ ਜਤਨ ਮਾਇਆ ਕੇ ਕਾਿਮ ਨ ਆਏ ॥ ਰਾਮ ਿਧਆਏ ਸਿਭ ਫਲ ਪਾਏ ਧਿਨਧੰਿਨ ਤੇ ਬਡਭਾਗੀਆ ॥ ਸਤਸੰਿਗ ਜਾਗੇ ਨਾਿਮ ਲਾਗੇ ਏਕ ਿਸਉ ਿਲਵ ਲਾਗੀਆ ॥ ਤਿਜ ਮਾਨ ਮਹੋ ਿਬਕਾਰਸਾਧੂ ਲਿਗ ਤਰਉ ਿਤਨ ਕੈ ਪਾਏ ॥ ਿਬਨਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਸਰਿਣ ਸੁਆਮੀ ਬਡਭਾਿਗ ਦਰਸਨੁ ਪਾਏ ॥੧॥ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਿਨਤ ਭਜਹ ਨਾਰਾਇਣ ॥ ਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਸੁਆਮੀ ਗੁਣ ਗਾਇਣ ॥ ਗੁਣ ਗਾਇ ਜੀਵਹ ਹਿਰਅਿਮਉ ਪੀਵਹ ਜਨਮ ਮਰਣਾ ਭਾਗਏ ॥ ਸਤਸੰਿਗ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਿਧਆਈਐ ਬਹਿੁੜ ਦੂਖੁ ਨ ਲਾਗਏ ॥ ਕਿਰਦਇਆ ਦਾਤੇ ਪੁਰਖ ਿਬਧਾਤੇ ਸਤੰ ਸੇਵ ਕਮਾਇਣ ॥ ਿਬਨਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਜਨ ਧੂਿਰ ਬ ਛਿਹ ਹਿਰ ਦਰਿਸਸਹਿਜ ਸਮਾਇਣ ॥੨॥ ਸਗਲੇ ਜੰਤ ਭਜਹ ੁ ਗੋਪਾਲੈ ॥ ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਪੂਰਨ ਘਾਲੈ ॥ ਿਨਤ ਭਜਹ ੁ ਸੁਆਮੀਅੰਤਰਜਾਮੀ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਸਬਾਇਆ ॥ ਗੋਿਬਦੁ ਗਾਈਐ ਿਨਤ ਿਧਆਈਐ ਪਰਵਾਣੁ ਸੋਈ ਆਇਆ ॥ਜਪ ਤਾਪ ਸੰਜਮ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਨਰੰਜਨ ਗੋਿਬੰਦ ਧਨੁ ਸੰਿਗ ਚਾਲੈ ॥ ਿਬਨਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਕਿਰ ਦਇਆ ਦੀਜੈਹਿਰ ਰਤਨੁ ਬਾਧਉ ਪਾਲੈ ॥੩॥ ਮਗੰਲਚਾਰ ਚਜੋ ਆਨਦੰਾ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਿਮਲੇ ਪਰਮਾਨਦੰਾ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲੇਸੁਆਮੀ ਸੁਖਹਗਾਮੀ ਇਛ ਮਨ ਕੀ ਪੁੰਨੀਆ ॥ ਬਜੀ ਬਧਾਈ ਸਹਜੇ ਸਮਾਈ ਬਹਿੁੜ ਦੂਿਖ ਨ ਰੁੰਨੀਆ ॥ਲੇ ਕੰਿਠ ਲਾਏ ਸੁਖ ਿਦਖਾਏ ਿਬਕਾਰ ਿਬਨਸੇ ਮਦੰਾ ॥ ਿਬਨਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਿਮਲੇ ਸੁਆਮੀ ਪੁਰਖ ਪਰਮਾਨਦੰਾ॥੪॥੧॥

ਕਾਨੜੇ ਕੀ ਵਾਰ ਮਹਲਾ ੪ ਮਸੂੇ ਕੀ ਵਾਰ ਕੀ ਧੁਨੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੪ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹਿਰ ਗੁਰਮਿਤ ਰਖੁ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਦਾਸਨ ਦਾਸਾ ਹੋਇ ਰਹ ੁ ਹਉਮੈਿਬਿਖਆ ਮਾਿਰ ॥ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਿਤਆ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਿਰ ॥ ਧਨੁ ਧਨੁ ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕਾ ਿਜਨਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਰਸੁ ਸਾਿਰ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਗੋਿਵੰਦੁ ਗੋਿਵਦੁ ਗੋਿਵਦੁ ਹਿਰ ਗੋਿਵਦੁ ਗੁਣੀ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਗੋਿਵਦੁ

1313 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੋਿਵਦੁ ਗੁਰਮਿਤ ਿਧਆਈਐ ਤ ਦਰਗਹ ਪਾਈਐ ਮਾਨੁ ॥ ਗੋਿਵਦੁ ਗੋਿਵਦੁ ਗੋਿਵਦੁ ਜਿਪ ਮੁਖੁ ਊਜਲਾਪਰਧਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੁ ਗੋਿਵੰਦੁ ਹਿਰ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਨਾਮੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੂੰ ਆਪੇ ਹੀ ਿਸਧਸਾਿਧਕੋ ਤੂ ਆਪੇ ਹੀ ਜੁਗ ਜੋਗੀਆ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਹੀ ਰਸ ਰਸੀਅੜਾ ਤੂ ਆਪੇ ਹੀ ਭੋਗ ਭੋਗੀਆ ॥ ਤੂ ਆਪੇ ਆਿਪਵਰਤਦਾ ਤੂ ਆਪੇ ਕਰਿਹ ਸੁ ਹੋਗੀਆ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਿਤਗੁਰ ਧਨੰੁ ਧਨ ਧੰਨ ਧਨੰ ਧਨੋ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲ ਹਿਰਬੁਲਗ ਬੁਲੋਗੀਆ ॥ ਸਿਭ ਕਹਹ ੁ ਮੁਖਹ ੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ਹਿਰ ਬਲੋਤ ਸਿਭ ਪਾਪ ਲਹੋਗੀਆ॥੧॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਾਵੈ ਕੋਇ ॥ ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਨਾਸ ੁ ਹੋਇਦੁਰਮਿਤ ਕਢੈ ਧੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਅਨਿਦਨੁ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਿਜਨ ਕਉ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਹੋਇ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰਆਪੇ ਆਿਪ ਦਇਆਲੁ ਹਿਰ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਰਤਦਾ ਹਿਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥ਜ ੋ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਜ ੋ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥ ਕੀਮਿਤ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਬੇਅਤੰੁ ਪਰ੍ਭੂ ਹਿਰ ਸੋਇ ॥ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਸਾਲਾਿਹਆ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਸਭ ਜੋਿਤ ਤਰੇੀ ਜਗਜੀਵਨਾਤੂ ਘਿਟ ਘਿਟ ਹਿਰ ਰੰਗ ਰੰਗਨਾ ॥ ਸਿਭ ਿਧਆਵਿਹ ਤੁਧੁ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ੀਤਮਾ ਤੂ ਸਿਤ ਸਿਤ ਪੁਰਖ ਿਨਰੰਜਨਾ ॥ ਇਕੁਦਾਤਾ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਿਭਖਾਰੀਆ ਹਿਰ ਜਾਚਿਹ ਸਭ ਮਗੰ ਮੰਗਨਾ ॥ ਸੇਵਕੁ ਠਾਕੁਰ ੁਸਭੁ ਤੂਹੈ ਤੂਹੈ ਗੁਰਮਤੀ ਹਿਰਚੰਗ ਚੰਗਨਾ ॥ ਸਿਭ ਕਹਹ ੁ ਮੁਖਹ ੁ ਿਰਖੀਕੇਸੁ ਹਰੇ ਿਰਖੀਕੇਸੁ ਹਰੇ ਿਜਤੁ ਪਾਵਿਹ ਸਭ ਫਲ ਫਲਨਾ ॥੨॥ਸਲਕੋ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਮਨ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ ॥ ਜੋ ਇਛਿਹ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀਗੁਰ ਸਬਦੀ ਲਗੈ ਿਧਆਨੁ ॥ ਿਕਲਿਵਖ ਪਾਪ ਸਿਭ ਕਟੀਅਿਹ ਹਉਮੈ ਚਕੁੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਮਲੁਿਵਗਿਸਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਬਰ੍ਹਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ਪਰ੍ਭ ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਪ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥੧॥ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਪਿਵਤੁ ਹੈ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨ ਮਿਨਵਿਸਆ ਆਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਿਤਨ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਿਹ ਜਾਇ ॥ ਆਪਣੈ ਭਾਣ ੈ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਇਓਜਨ ਵੇਖਹ ੁ ਮਿਨ ਪਤੀਆਇ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨ ਦਾਸੁ ਹੈ ਜੋ ਸਿਤਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥

1314 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤੂੰ ਥਾਨ ਥਨਤੰਿਰ ਭਰਪੂਰ ੁ ਹਿਹ ਕਰਤੇ ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ॥ ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਿਸਸਿਟ ਸਭ ਸਾਜੀ ਬਹੁਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਭ ਿਤ ਉਪਾਵਣੀ ॥ ਸਭ ਤੇਰੀ ਜੋਿਤ ਜੋਤੀ ਿਵਿਚ ਵਰਤਿਹ ਗੁਰਮਤੀ ਤੁਧੈ ਲਾਵਣੀ ॥ ਿਜਨ ਹੋਿਹਦਇਆਲੁ ਿਤਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਲਿਹ ਮੁਿਖ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਸਮਝਾਵਣੀ ॥ ਸਿਭ ਬਲੋਹ ੁ ਰਾਮ ਰਮੋ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮ ਰਮੋਿਜਤੁ ਦਾਲਦੁ ਦਖੁ ਭੁਖ ਸਭ ਲਿਹ ਜਾਵਣੀ ॥੩॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਨਾਮ ਰਸੁ ਹਿਰਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਿਵਿਚ ਸਗੰਿਤ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਵਰਤਦਾ ਬੁਝਹ ੁ ਸਬਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਮਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਿਧਆਇਆ ਿਬਖੁ ਹਉਮੈ ਕਢੀ ਮਾਿਰ ॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਿਤਨ ਜੂਐ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਹਾਿਰ ॥ ਗੁਿਰਤੁਠੈ ਹਿਰ ਚੇਤਾਇਆ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਿਤਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਿਰ ॥੧॥ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਉਤਮੁ ਨਾਮੁ ਹੈ ਿਵਿਚ ਕਿਲਜੁਗ ਕਰਣੀ ਸਾਰ ੁ॥ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਕੀਰਿਤ ਪਾਈਐ ਹਿਰਨਾਮਾ ਹਿਰ ਉਿਰ ਹਾਰ ੁ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜਨ ਹਿਰ ਿਧਆਇਆ ਿਤਨ ਸਉਿਪਆ ਹਿਰ ਭਡੰਾਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਜਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਿਨਤ ਹਉਮੈ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ੁ ॥ ਜਿਲ ਹਸਤੀ ਮਿਲ ਨਾਵਾਲੀਐ ਿਸਿਰ ਭੀ ਿਫਿਰ ਪਾਵੈ ਛਾਰ ੁ ॥ਹਿਰ ਮੇਲਹ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਦਇਆ ਕਿਰ ਮਿਨ ਵਸੈ ਏਕੰਕਾਰ ੁ ॥ ਿਜਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੁਿਣ ਹਿਰ ਮੰਿਨਆ ਜਨ ਨਾਨਕਿਤਨ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਵਖਰ ੁ ਹੈ ਊਤਮੁ ਹਿਰ ਨਾਇਕੁ ਪੁਰਖੁ ਹਮਾਰਾ ॥ ਹਿਰ ਖੇਲੁ ਕੀਆਹਿਰ ਆਪੇ ਵਰਤੈ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਕੀਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥ ਸਭ ਜੋਿਤ ਤਰੇੀ ਜੋਤੀ ਿਵਿਚ ਕਰਤ ੇਸਭੁ ਸਚ ੁਤੇਰਾ ਪਾਸਾਰਾ ॥ਸਿਭ ਿਧਆਵਿਹ ਤੁਧੁ ਸਫਲ ਸੇ ਗਾਵਿਹ ਗੁਰਮਤੀ ਹਿਰ ਿਨਰੰਕਾਰਾ ॥ ਸਿਭ ਚਵਹ ੁ ਮਖੁਹ ੁ ਜਗੰਨਾਥੁਜਗੰਨਾਥੁ ਜਗਜੀਵਨੋ ਿਜਤੁ ਭਵਜਲ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਾ ॥੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਹਮਰੀ ਿਜਹਬਾ ਏਕ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਕੇਗੁਣ ਅਗਮ ਅਥਾਹ ॥ ਹਮ ਿਕਉ ਕਿਰ ਜਪਹ ਇਆਿਣਆ ਹਿਰ ਤੁਮ ਵਡ ਅਗਮ ਅਗਾਹ ॥ ਹਿਰ ਦੇਹ ੁ ਪਰ੍ਭੂਮਿਤ ਊਤਮਾ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਪਿਗ ਪਾਹ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਮੇਿਲ ਪਰ੍ਭ ਹਮ ਪਾਪੀ ਸੰਿਗ ਤਰਾਹ ॥ ਜਨਨਾਨਕ ਕਉ ਹਿਰ ਬਖਿਸ ਲੈਹ ੁ ਹਿਰ ਤੁਠੈ ਮੇਿਲ ਿਮਲਾਹ ॥ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਸੁਿਣ ਬਨੇਤੀ ਹਮ ਪਾਪੀ ਿਕਰਮਤਰਾਹ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਕਰਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾ ਜਗਜੀਵਨਾ ਗੁਰ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਿੇਲ ਦਇਆਲੁ ॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਹਿਰ

1315 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹਮ ਭਾਈਆ ਹਿਰ ਹਆੋ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾਲੁ ॥ ਸਭ ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਿਵਸਰੀ ਮਿਨ ਚਕੂਾ ਆਲ ਜੰਜਾਲੁ ॥ ਗੁਿਰ ਤੁਠੈਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ਹਮ ਕੀਏ ਸਬਿਦ ਿਨਹਾਲੁ ॥ ਜਨ ਨਾਨਿਕ ਅਤੁਟ ੁਧਨੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਧਨੁ ਮਾਲੁ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਤੁਮ ਵਡ ਵਡੇ ਵਡੇ ਵਡ ਊਚੇ ਸਭ ਊਪਿਰ ਵਡੇ ਵਡੌਨਾ ॥ ਜ ੋ ਿਧਆਵਿਹ ਹਿਰ ਅਪਰੰਪਰੁਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਧਆਇ ਹਰੇ ਤੇ ਹੋਨਾ ॥ ਜੋ ਗਾਵਿਹ ਸੁਣਿਹ ਤਰੇਾ ਜਸੁ ਸੁਆਮੀ ਿਤਨ ਕਾਟੇ ਪਾਪ ਕਟੋਨਾ ॥ ਤੁਮਜੈਸੇ ਹਿਰ ਪੁਰਖ ਜਾਨੇ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਮੁਿਖ ਵਡ ਵਡ ਭਾਗ ਵਡੋਨਾ ॥ ਸਿਭ ਿਧਆਵਹ ੁਆਿਦ ਸਤੇ ਜੁਗਾਿਦ ਸਤੇਪਰਤਿਖ ਸਤੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਤੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਦਸੋਨਾ ॥੫॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਹਮਰੇ ਹਿਰ ਜਗਜੀਵਨਾ ਹਿਰਜਿਪਓ ਹਿਰ ਗੁਰ ਮਤੰ ॥ ਹਿਰ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁਅਗਮੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਮਿਲਆ ਆਇ ਅਿਚੰਤ ॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਘਿਟਘਿਟ ਵਰਤਦਾ ਹਿਰ ਆਪੇ ਆਿਪ ਿਬਅੰਤ ॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਸਭ ਰਸ ਭੋਗਦਾ ਹਿਰ ਆਪੇ ਕਵਲਾ ਕੰਤ ॥ ਹਿਰ ਆਪੇਿਭਿਖਆ ਪਾਇਦਾ ਸਭ ਿਸਸਿਟ ਉਪਾਈ ਜੀਅ ਜੰਤ ॥ ਹਿਰ ਦਵੇਹ ੁਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਮ ਗਿਹ ਹਿਰ ਜਨਸੰਤ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭ ਆਇ ਿਮਲੁ ਹਮ ਗਾਵਹ ਹਿਰ ਗੁਣ ਛੰਤ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸਜਣੁ ਨਾਮੁਹਿਰ ਮੈ ਮਿਨ ਤਿਨ ਨਾਮੁ ਸਰੀਿਰ ॥ ਸਿਭ ਆਸਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪੂਰੀਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੁਿਣ ਹਿਰ ਧੀਰ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਊਤਮੁ ਹਿਰਆ ਨਾਮੁ ਹੈ ਹਿਰ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਜੰਨੁ ਮਉਲਾ ॥ ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਦਨਸੁ ਰਾਿਤਿਤਨ ਸੇਵੇ ਚਰਨ ਿਨਤ ਕਉਲਾ ॥ ਿਨਤ ਸਾਿਰ ਸਮਾਲੇ ਸਭ ਜੀਅ ਜੰਤ ਹਿਰ ਵਸੈ ਿਨਕਿਟ ਸਭ ਜਉਲਾ ॥ ਸੋ ਬੂਝੈਿਜਸੁ ਆਿਪ ਬੁਝਾਇਸੀ ਿਜਸੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਪਰ੍ਭੁ ਸਉਲਾ ॥ ਸਿਭ ਗਾਵਹ ੁ ਗੁਣ ਗੋਿਵੰਦ ਹਰੇ ਗੋਿਵੰਦ ਹਰੇਗੋਿਵੰਦ ਹਰੇ ਗੁਣ ਗਾਵਤ ਗੁਣੀ ਸਮਉਲਾ ॥੬॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਸੁਿਤਆ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਚੇਿਤ ਮਿਨ ਹਿਰ ਸਹਿਜਸਮਾਿਧ ਸਮਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਚਾਉ ਮਿਨ ਗੁਰ ੁ ਤੁਠਾ ਮੇਲੇ ਮਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਇਕਸੁਸੇਤੀ ਿਪਰਹੜੀ ਹਿਰ ਇਕੋ ਮੇਰੈ ਿਚਿਤ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਅਧਾਰ ੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਇਕਸ ਤੇ ਗਿਤ ਪਿਤ ॥੨॥ਪਉੜੀ ॥ ਪੰਚੇ ਸਬਦ ਵਜੇ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਵਡਭਾਗੀ ਅਨਹਦੁ ਵਿਜਆ ॥ ਆਨਦ ਮਲੂੁ ਰਾਮੁ ਸਭੁ ਦਿੇਖਆਗੁਰ ਸਬਦੀ ਗੋਿਵਦੁ ਗਿਜਆ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਵੇਸੁ ਹਿਰ ਏਕੋ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਭਿਜਆ ॥ ਹਿਰ

1316 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦਵੇਹ ੁਦਾਨੁ ਦਇਆਲ ਪਰ੍ਭ ਜਨ ਰਾਖਹ ੁਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਲਿਜਆ ॥ ਸਿਭ ਧੰਨੁ ਕਹਹ ੁ ਗੁਰ ੁਸਿਤਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁਸਿਤਗੁਰੂਿਜਤੁ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਪੜਦਾ ਕਿਜਆ ॥੭॥ ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥ ਭਗਿਤ ਸਰੋਵਰ ੁ ਉਛਲੈ ਸੁਭਰ ਭਰੇ ਵਹਿੰਨ ॥ ਿਜਨਾਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੰਿਨਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਡ ਭਾਗ ਲਹੰਿਨ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮ ਅਸੰਖ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਨਕਥਨੁ ਨ ਜਾਿਹ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਅਗਮੁ ਅਗਾਿਧ ਹਿਰ ਜਨ ਿਕਤੁ ਿਬਿਧ ਿਮਲਿਹ ਿਮਲਾਿਹ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਸੁ ਜਪਤਜਪੰਤ ਜਨ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਅਗਮ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਮਿੇਲ ਲੈਹ ੁ ਲਿੜ ਲਾਇ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਿਰ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ੁ ਅਗਮੁ ਹਿਰ ਿਕਉ ਕਿਰ ਹਿਰ ਦਰਸਨੁ ਿਪਖਾ ॥ ਿਕਛੁ ਵਖਰ ੁ ਹੋਇ ਸੁਵਰਨੀਐ ਿਤਸੁ ਰਪੂੁ ਨ ਿਰਖਾ ॥ ਿਜਸ ੁ ਬੁਝਾਏ ਆਿਪ ਬੁਝਾਇ ਦਇੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਿਦਖਾ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਿਤਗੁਰਚਟਸਾਲ ਹੈ ਿਜਤੁ ਹਿਰ ਗੁਣ ਿਸਖਾ ॥ ਧਨੁ ਧਨੰੁ ਸੁ ਰਸਨਾ ਧੰਨੁ ਕਰ ਧਨੰੁ ਸੁ ਪਾਧਾ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲ ਹਿਰਲੇਖਾ ਿਲਖਾ ॥੮॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹੈ ਹਿਰ ਜਪੀਐ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁਪਿਵਤੁ ਹੈ ਹਿਰ ਜਪਤ ਸੁਨਤ ਦਖੁੁ ਜਾਇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਤਨੀ ਆਰਾਿਧਆ ਿਜਨ ਮਸਤਿਕ ਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰ ਪਾਇ ॥ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਜਨ ਪੈਨਾਈਅਿਨ ਿਜਨ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਆਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤੇ ਮਖੁ ਉਜਲੇ ਿਜਨ ਹਿਰਸੁਿਣਆ ਮਿਨ ਭਾਇ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ ਿਜਨ ਧੁਿਰਮਸਤਿਕ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਆਇ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਹੋਇਆ ਸ ਿਤ ਵਸੀ ਮਿਨ ਆਇ ॥ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਚਉਿਦਆ ਸਭੁ ਦਾਲਦੁ ਦੁਖੁ ਲਿਹ ਜਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਹਉ ਵਾਿਰਆ ਿਤਨ ਕਉ ਸਦਾਸਦਾ ਿਜਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁਮੇਰਾ ਿਪਆਰਾ ਦੇਿਖਆ ॥ ਿਤਨ ਕਉ ਿਮਿਲਆ ਮਰੇਾ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਜਨ ਕਉ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕਲੇਿਖਆ ॥ ਹਿਰ ਅਗਮੁ ਿਧਆਇਆ ਗੁਰਮਤੀ ਿਤਸੁ ਰਪੂੁ ਨਹੀ ਪਰ੍ਭ ਰੇਿਖਆ ॥ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਿਧਆਇਆ ਿਜਨਾਅਗਮੁ ਹਿਰ ਤੇ ਠਾਕੁਰ ਸੇਵਕ ਰਿਲ ਏਿਕਆ ॥ ਸਿਭ ਕਹਹ ੁ ਮੁਖਹ ੁ ਨਰ ਨਰਹਰੇ ਨਰ ਨਰਹਰੇ ਨਰ ਨਰਹਰੇਹਿਰ ਲਾਹਾ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਿਵਸੇਿਖਆ ॥੯॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਮੁ ਰਿਵ ਰਹੇ ਰਮੁ ਰਾਮੋ ਰਾਮੁ ਰਮੀਿਤ ॥ਘਿਟ ਘਿਟ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਹੈ ਪਰ੍ਿਭ ਖੇਲੁ ਕੀਓ ਰਿੰਗ ਰੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਿਨਕਿਟ ਵਸੈ ਜਗਜੀਵਨਾ ਪਰਗਾਸੁ ਕੀਓ

1317 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਮੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਿਤਨ ਿਮਲੇ ਿਜਨ ਿਲਿਖਆ ਧੁਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਿਧਆਇਆ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਜਿਪਓ ਮਿਨ ਚੀਿਤ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸਜਣੁ ਲੋਿੜ ਲਹ ੁਭਾਿਗ ਵਸੈ ਵਡਭਾਿਗ ॥ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਦੇਖਾਿਲਆ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਿਗ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਧਨੁ ਧਨੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਫਲ ਘੜੀ ਿਜਤੁ ਹਿਰਸੇਵਾ ਮਿਨ ਭਾਣੀ ॥ ਹਿਰ ਕਥਾ ਸੁਣਾਵਹ ੁਮਰੇੇ ਗੁਰਿਸਖਹ ੁਮੇਰੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਅਕਥ ਕਹਾਣੀ ॥ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ਿਕਉਦਖੇੀਐ ਮੇਰਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੀ ॥ ਹਿਰ ਮੇਿਲ ਿਦਖਾਏ ਆਿਪ ਹਿਰ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਨਾਿਮ ਸਮਾਣੀ ॥ ਿਤਨਿਵਟਹ ੁ ਨਾਨਕੁ ਵਾਿਰਆ ਜੋ ਜਪਦੇ ਹਿਰ ਿਨਰਬਾਣੀ ॥੧੦॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਰਤੇ ਲੋਇਣਾ ਿਗਆਨਅੰਜਨੁ ਗੁਰ ੁ ਦਇੇ ॥ ਮੈ ਪਰ੍ਭੁ ਸਜਣੁ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਹਿਜ ਿਮਲੇਇ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਅੰਤਿਰਸ ਿਤ ਹੈ ਮਿਨ ਤਿਨ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਮੁ ਿਚਤਵੈ ਨਾਮੋ ਪੜੈ ਨਾਿਮ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਨਾਮ ੁਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐਿਚੰਤਾ ਗਈ ਿਬਲਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਿਤਆ ਨਾਮੋਪਲੈ ਪਾਇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਵਸਗਿਤ ਕੀਤਾ ॥ ਇਿਕ ਮਨਮੁਖ ਕਿਰਹਾਰਾਇਅਨੁ ਇਕਨਾ ਮੇਿਲ ਗੁਰ ੂ ਿਤਨਾ ਜੀਤਾ ॥ ਹਿਰ ਊਤਮੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਸਭਾਗੈ ਲੀਤਾ ॥ਦੁਖੁ ਦਾਲਦੁ ਸਭੋ ਲਿਹ ਗਇਆ ਜ ਨਾਉ ਗੁਰ ੂ ਹਿਰ ਦੀਤਾ ॥ ਸਿਭ ਸੇਵਹ ੁ ਮਹੋਨੋ ਮਨਮੋਹਨੋ ਜਗਮੋਹਨੋ ਿਜਿਨਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਸਭੋ ਵਿਸ ਕੀਤਾ ॥੧੧॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ ਮਨ ਅਤੰਿਰ ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਰ੍ਿਮ ਭੂਲੇ ਮਨਮੁਖਦੁਰਜਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਵਞਾਇ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਨਾ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਤਾਿਮ ਸਗਾਰਵਾ ਜਦਖੇਾ ਹਿਰ ਨੈਣੇ ॥ ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਮੈ ਿਮਲੈ ਹਉ ਜੀਵਾ ਸਦੁ ਸੁਣੇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਜਗੰਨਾਥ ਜਗਦੀਸਰ ਕਰਤੇਅਪਰੰਪਰ ਪੁਰਖੁ ਅਤਲੋੁ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਹ ੁ ਮੇਰੇ ਗੁਰਿਸਖਹ ੁ ਹਿਰ ਊਤਮੁ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਮਲੋੁ ॥ ਿਜਨਿਧਆਇਆ ਿਹਰਦੈ ਿਦਨਸੁ ਰਾਿਤ ਤੇ ਿਮਲੇ ਨਹੀ ਹਿਰ ਰੋਲੁ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਸੰਗਿਤ ਿਮਲੈ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਰਾਬਲੋੁ ॥ ਸਿਭ ਿਧਆਵਹ ੁ ਨਰ ਨਾਰਾਇਣੋ ਨਾਰਾਇਣੋ ਿਜਤੁ ਚਕੂਾ ਜਮ ਝਗੜੁ ਝਗੋਲੁ ॥੧੨॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੪ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਚਉਿਦਆ ਸਰ ੁ ਸੰਿਧਆ ਗਾਵਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਨ ਹਿਰ ਿਲਵ ਉਬਰੇ ਿਜਨ ਸੰਿਧਆ

1318 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਸੁ ਿਫਿਰ ਮਾਰ ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ ਅਖੀ ਪਰ੍ੇਿਮ ਕਸਾਈਆ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਪਖੰਿਨ ॥ ਜੇ ਕਿਰ ਦੂਜਾ ਦੇਖਦੇ ਜਨਨਾਨਕ ਕਿਢ ਿਦਚੰਿਨ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਪੂਰਨੋ ਅਪਰੰਪਰ ੁਸੋਈ ॥ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਦਾਜ ੋ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਈ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸੁਤ ਭਰ੍ਾਤ ਮੀਤ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਨਹੀ ਕੋਈ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਅੰਤਿਰ ਰਿਵ ਰਿਹਆਜਿਪਅਹ ੁਜਨ ਕੋਈ ॥ ਸਗਲ ਜਪਹ ੁਗੋਪਾਲ ਗੁਨ ਪਰਗਟ ੁਸਭ ਲੋਈ ॥੧੩॥ ਸਲਕੋ ਮਃ ੪ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਮਲੇਿਸ ਸਜਣਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਪਾਇਆ ਰਗੰੁ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਤੂ ਲੁਿਡ ਲੁਿਡ ਦਰਗਿਹ ਵੰਞ ੁ॥੧॥ ਮਃ ੪ ॥ਹਿਰ ਤੂਹੈ ਦਾਤਾ ਸਭਸ ਦਾ ਸਿਭ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥ ਸਿਭ ਤੁਧੈ ਨੋ ਆਰਾਧਦੇ ਦਾਨੁ ਦੇਿਹ ਿਪਆਰੇ ॥ ਹਿਰ ਦਾਤੈਦਾਤਾਿਰ ਹਥੁ ਕਿਢਆ ਮੀਹ ੁ ਵਠੁਾ ਸੈਸਾਰੇ ॥ ਅੰਨੁ ਜੰਿਮਆ ਖੇਤੀ ਭਾਉ ਕਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਮਾਰੇ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁਮਗੰੈ ਦਾਨੁ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰੇ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਇਛਾ ਮਨ ਕੀ ਪੂਰੀਐ ਜਪੀਐ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ੁ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਚਰਨਅਰਾਧੀਅਿਹ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਰਤਨਾਗਰ ੁ॥ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਉਧਾਰ ੁ ਹੋਇ ਫਾਟੈ ਜਮ ਕਾਗਰ ੁ॥ ਜਨਮ ਪਦਾਰਥੁਜੀਤੀਐ ਜਿਪ ਹਿਰ ਬੈਰਾਗਰ ੁ॥ ਸਿਭ ਪਵਹ ੁਸਰਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ੂਕੀ ਿਬਨਸੈ ਦੁਖ ਦਾਗਰ ੁ॥੧੪॥ ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥ਹਉ ਢੂੰਢੇਂਦੀ ਸਜਣਾ ਸਜਣੁ ਮੈਡੈ ਨਾਿਲ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਗੁਰਮਿੁਖ ਦੇਿਹ ਿਦਖਾਿਲ ॥੧॥ਮਃ ੪ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਾਈ ਿਤਿਨ ਸਚੈ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਰਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਹਿਰਰਿਸ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥੨॥ ਪਉੜੀ ॥ ਕੋਈ ਗਾਵੈ ਕੋ ਸੁਣੈ ਕੋ ਉਚਿਰ ਸੁਨਾਵੈ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਮਨਿਚੰਿਦਆ ਪਾਵੈ ॥ ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਮਟੇੀਐ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥ ਆਿਪ ਤਰਿਹ ਸੰਗੀ ਤਰਾਿਹ ਸਭ ਕੁਟੰਬੁ ਤਰਾਵੈ ॥ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸੁ ਬਿਲਹਾਰਣੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਭਾਵੈ ॥੧੫॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥

ਰਾਗੁ ਕਾਨੜਾ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀਉ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਐਸੋ ਰਾਮ ਰਾਇ ਅਤੰਰਜਾਮੀ ॥ ਜੈਸੇ ਦਰਪਨ ਮਾਿਹ ਬਦਨ ਪਰਵਾਨੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਸੈ ਘਟਾ ਘਟਲੀਪ ਨ ਛੀਪੈ ॥ ਬੰਧਨ ਮੁਕਤਾ ਜਾਤੁ ਨ ਦੀਸੈ ॥੧॥ ਪਾਨੀ ਮਾਿਹ ਦੇਖੁ ਮਖੁੁ ਜੈਸਾ ॥ ਨਾਮੇ ਕੋ ਸੁਆਮੀਬੀਠਲੁ ਐਸਾ ॥੨॥੧॥

1319 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਗੁ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪

੧ਓ ਸਿਤਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵਰੈੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੈ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਪਰ੍ਿਤਪਾਰੇ ਤੁਮਰੇ ਤੂ ਬਡ ਪੁਰਖੁ ਿਪਤਾ ਮਰੇਾ ਮਾਇਆ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਅਸੰਖ ਅਗਮ ਹਿਹ ਅਗਮ ਅਗਮ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ ਗੁਣੀ ਿਗਆਨੀ ਸੁਰਿਤ ਬਹ ੁਕੀਨੀਇਕੁ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਕੀਮਿਤ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਗੋਿਬਦ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦ ਸਦ ਗਾਵਿਹ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ਤੂ ਅਿਮਿਤ ਅਤਲੋੁ ਅਪਰੰਪਰ ਸੁਆਮੀ ਬਹ ੁ ਜਪੀਐ ਥਾਹ ਨ ਪਾਇਆ ॥੨॥ ਉਸਤਿਤ ਕਰਿਹ ਤੁਮਰੀ ਜਨਮਾਧੌ ਗੁਨ ਗਾਵਿਹ ਹਿਰ ਰਾਇਆ ॥ ਤੁਮ ਜਲ ਿਨਿਧ ਹਮ ਮੀਨੇ ਤੁਮਰੇ ਤੇਰਾ ਅਤੰੁ ਨ ਕਤਹ ੂ ਪਾਇਆ ॥੩॥ਜਨ ਕਉ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਹ ੁਮਧਸੂਦਨ ਹਿਰ ਦੇਵਹ ੁਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥ ਮੈ ਮਰੂਖ ਅੰਧੁਲੇ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਹੈ ਜਨ ਨਾਨਕਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਇਆ ॥੪॥੧॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਿਰ ਜਨੁ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਹਿਸਆ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਗਿਤਬਨੀ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕ ਪਰ੍ਿਭ ਿਲਿਖਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਕੇ ਪਗ ਿਸਮਰਉ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਮਿਨਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਬਿਸਆ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਜਿਗ ਸਾਰੀ ਘਿਸ ਚੰਦਨੁ ਜਸੁ ਘਿਸਆ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜਨਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਈ ਸਿਭ ਸਾਕਤ ਖੋਿਜ ਪਇਆ ॥ ਿਜਉ ਿਕਰਤ ਸੰਜੋਿਗ ਚਿਲਓ ਨਰ ਿਨਦੰਕੁ ਪਗੁਨਾਗਿਨ ਛੁਿਹ ਜਿਲਆ ॥੨॥ ਜਨ ਕੇ ਤੁਮ ਹਿਰ ਰਾਖੇ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮ ਜੁਿਗ ਜੁਿਗ ਜਨ ਰਿਖਆ ॥ ਕਹਾ ਭਇਆਦੈਿਤ ਕਰੀ ਬਖੀਲੀ ਸਭ ਕਿਰ ਕਿਰ ਝਿਰ ਪਿਰਆ ॥੩॥ ਜੇਤੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਏ ਸਿਭ ਕਾਲੈ ਮੁਿਖ ਗਰ੍ਿਸਆ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਰਾਖੇ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਿਨ ਪਇਆ ॥੪॥੨॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥

1320 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੇੇ ਮਨ ਜਪੁ ਜਿਪ ਜਗੰਨਾਥੇ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਓ ਸਿਭ ਿਕਲਿਬਖ ਦੁਖ ਲਾਥੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਰਸਨਾ ਏਕ ਜਸੁ ਗਾਇ ਨ ਸਾਕੈ ਬਹ ੁਕੀਜੈ ਬਹ ੁਰਸੁਨਥੇ ॥ ਬਾਰ ਬਾਰ ਿਖਨੁ ਪਲ ਸਿਭ ਗਾਵਿਹ ਗੁਨਕਿਹ ਨ ਸਕਿਹ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮਨਥੇ ॥੧॥ ਹਮ ਬਹ ੁ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗੀ ਪਰ੍ਭ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਲੋਚਹ ਪਰ੍ਭੁ ਿਦਖਨਥੇ ॥ ਤੁਮਬਡ ਦਾਤੇ ਜੀਅ ਜੀਅਨ ਕੇ ਤੁਮ ਜਾਨਹ ੁਹਮ ਿਬਰਥੇ ॥੨॥ ਕੋਈ ਮਾਰਗੁ ਪਥੰੁ ਬਤਾਵੈ ਪਰ੍ਭ ਕਾ ਕਹ ੁ ਿਤਨ ਕਉਿਕਆ ਿਦਨਥੇ ॥ ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪਉ ਅਰਿਪ ਅਰਾਪਉ ਕੋਈ ਮੇਲੈ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲਥੇ ॥੩॥ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਨ ਬਹਤੁਬਹਤੁ ਬਹ ੁ ਸੋਭਾ ਹਮ ਤੁਛ ਕਿਰ ਕਿਰ ਬਰਨਥੇ ॥ ਹਮਰੀ ਮਿਤ ਵਸਗਿਤ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮਰੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭਸਮਰਥੇ ॥੪॥੩॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਿਪ ਹਿਰ ਗੁਨ ਅਕਥ ਸੁਨਥਈ ॥ ਧਰਮੁ ਅਰਥੁ ਸਭੁਕਾਮੁ ਮੋਖੁ ਹੈ ਜਨ ਪੀਛੈ ਲਿਗ ਿਫਰਥਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੋ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵੈ ਹਿਰ ਜਨੁ ਿਜਸੁ ਬਡਭਾਗਮਥਈ ॥ ਜਹ ਦਰਗਿਹ ਪਰ੍ਭੁ ਲੇਖਾ ਮਾਗੈ ਤਹ ਛੁਟੈ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਥਈ ॥੧॥ ਹਮਰੇ ਦਖੋ ਬਹ ੁਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮਲੈੁ ਲਗਥਈ ॥ ਗੁਿਰ ਧਾਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਹਿਰ ਜਿਲ ਨਾਵਾਏ ਸਭ ਿਕਲਿਬਖ ਪਾਪ ਗਥਈ ॥੨॥ ਜਨ ਕੈਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਭਜਥਈ ॥ ਜਹ ਅੰਤੀ ਅਉਸਰ ੁ ਆਇ ਬਨਤੁ ਹ ੈ ਤਹ ਰਾਖੈਨਾਮੁ ਸਾਥਈ ॥੩॥ ਜਨ ਤਰੇਾ ਜਸੁ ਗਾਵਿਹ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਜਿਪਓ ਜਗੰਨਥਈ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੇ ਪਰ੍ਭਰਾਖੇ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਪਾਥਰ ਰਖੁ ਬੁਡਥਈ ॥੪॥੪॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਹਮਰੀ ਿਚਤਵਨੀ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਜਾਨੈ ॥ਅਉਰ ੁ ਕੋਈ ਿਨੰਦ ਕਰੈ ਹਿਰ ਜਨ ਕੀ ਪਰ੍ਭੁ ਤਾ ਕਾ ਕਿਹਆ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਮਾਨੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਉਰਸਭ ਿਤਆਿਗ ਸੇਵਾ ਕਿਰ ਅਚਤੁ ਜ ੋਸਭ ਤੇ ਊਚ ਠਾਕੁਰ ੁਭਗਵਾਨੈ ॥ ਹਿਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਕਾਲੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਾਕੈ ਚਰਨੀਆਇ ਪਵੈ ਹਿਰ ਜਾਨੈ ॥੧॥ ਜਾ ਕਉ ਰਾਿਖ ਲਇੇ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਕਉ ਸੁਮਿਤ ਦਇੇ ਪੈ ਕਾਨ ੈ ॥ ਤਾ ਕਉਕੋਈ ਅਪਿਰ ਨ ਸਾਕੈ ਜਾ ਕੀ ਭਗਿਤ ਮੇਰਾ ਪਰ੍ਭੁ ਮਾਨੈ ॥੨॥ ਹਿਰ ਕੇ ਚਜੋ ਿਵਡਾਨ ਦੇਖੁ ਜਨ ਜ ੋਖੋਟਾ ਖਰਾ ਇਕਿਨਮਖ ਪਛਾਨੈ ॥ ਤਾ ਤੇ ਜਨ ਕਉ ਅਨਦੁ ਭਇਆ ਹੈ ਿਰਦ ਸੁਧ ਿਮਲੇ ਖੋਟੇ ਪਛੁਤਾਨੈ ॥੩॥ ਤੁਮ ਹਿਰ ਦਾਤੇਸਮਰਥ ਸੁਆਮੀ ਇਕੁ ਮਾਗਉ ਤੁਝ ਪਾਸਹ ੁਹਿਰ ਦਾਨੈ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਦੀਜੈ ਸਦ ਬਸਿਹ

1321 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਰਦੈ ਮੋਿਹ ਹਿਰ ਚਰਾਨੈ ॥੪॥੫॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀਜ ੈ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨ ਹਮ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਵਹਗੇ ॥ਹਉ ਤੁਮਰੀ ਕਰਉ ਿਨਤ ਆਸ ਪਰ੍ਭ ਮੋਿਹ ਕਬ ਗਿਲ ਲਾਵਿਹਗੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਮੁਗਧ ਇਆਨਿਪਤਾ ਸਮਝਾਵਿਹਗੇ ॥ ਸੁਤੁ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਭੂਿਲ ਿਬਗਾਿਰ ਜਗਤ ਿਪਤ ਭਾਵਿਹਗੇ ॥੧॥ ਜੋ ਹਿਰ ਸੁਆਮੀ ਤੁਮਦਹੇ ੁ ਸੋਈ ਹਮ ਪਾਵਹਗੇ ॥ ਮੋਿਹ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਠਉਰ ਿਜਸੁ ਪਿਹ ਹਮ ਜਾਵਹਗੇ ॥੨॥ ਜੋ ਹਿਰ ਭਾਵਿਹਭਗਤ ਿਤਨਾ ਹਿਰ ਭਾਵਿਹਗੇ ॥ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ਜੋਿਤ ਰਿਲ ਜਾਵਹਗੇ ॥੩॥ ਹਿਰ ਆਪੇ ਹੋਇਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਆਿਪ ਿਲਵ ਲਾਵਿਹਗੇ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਸਰਿਨ ਦੁਆਿਰ ਹਿਰ ਲਾਜ ਰਖਾਵਿਹਗੇ ॥੪॥੬॥ ਛਕਾ ੧ ॥

ਕਿਲਆਨੁ ਭੋਪਾਲੀ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰਮੇਸੁਰ ੁ ਸੁਆਮੀ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣੁ ਨਾਰਾਇਣੇ ॥ ਸਗਲ ਭਗਤ ਜਾਚਿਹ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਭਵ ਿਨਿਧਤਰਣ ਹਿਰ ਿਚੰਤਾਮਣੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਜਗਦੀਸ ਦਮਦੋਰ ਹਿਰ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਗੋਿਬੰਦੇ ॥ਤੇ ਿਨਰਭਉ ਿਜਨ ਸਰ੍ੀਰਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ਗੁਰਮਿਤ ਮੁਰਾਿਰ ਹਿਰ ਮੁਕੰਦੇ ॥੧॥ ਜਗਦੀਸੁਰ ਚਰਨ ਸਰਨਜ ੋ ਆਏ ਤੇ ਜਨ ਭਵ ਿਨਿਧ ਪਾਿਰ ਪਰੇ ॥ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੀ ਪੈਜ ਹਿਰ ਰਾਖੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਆਿਪ ਹਿਰਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ॥੨॥੧॥੭॥

ਰਾਗੁ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਮਾਰ ੈ ਏਹ ਿਕਰਪਾ ਕੀਜੈ ॥ ਅਿਲ ਮਕਰਦੰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਸਉ ਮਨੁ ਫੇਿਰ ਫੇਿਰ ਰੀਝੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਨਜਲਾ ਿਸਉ ਕਾਜ ੁ ਨ ਕਛੂਐ ਹਿਰ ਬੂੰਦ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਕਉ ਦੀਜੈ ॥੧॥ ਿਬਨੁ ਿਮਲਬੇ ਨਾਹੀ ਸੰਤਖੋਾ ਪੇਿਖ ਦਰਸਨੁਨਾਨਕੁ ਜੀਜੈ ॥੨॥੧॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਜਾਿਚਕੁ ਨਾਮੁ ਜਾਚੈ ਜਾਚੈ ॥ ਸਰਬ ਧਾਰ ਸਰਬ ਕੇ ਨਾਇਕ ਸੁਖਸਮਹੂ ਕੇ ਦਾਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕੇਤੀ ਕੇਤੀ ਮ ਗਿਨ ਮਾਗੈ ਭਾਵਨੀਆ ਸੋ ਪਾਈਐ ॥੧॥ ਸਫਲ ਸਫਲ ਸਫਲਦਰਸੁ ਰੇ ਪਰਿਸ ਪਰਿਸ ਗੁਨ ਗਾਈਐ ॥ ਨਾਨਕ ਤਤ ਤਤ ਿਸਉ ਿਮਲੀਐ ਹੀਰੈ ਹੀਰ ੁ ਿਬਧਾਈਐ ॥੨॥੨॥

1322 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮੇਰੇ ਲਾਲਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ॥ ਸਦ ਨਵਤਨ ਮਨ ਰੰਗੀ ਸੋਭਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਰ੍ਹਮ ਮਹਸੇਿਸਧ ਮੁਿਨ ਇੰਦਰ੍ਾ ਭਗਿਤ ਦਾਨੁ ਜਸੁ ਮਗੰੀ ॥੧॥ ਜੋਗ ਿਗਆਨ ਿਧਆਨ ਸੇਖਨਾਗੈ ਸਗਲ ਜਪਿਹ ਤਰੰਗੀ ॥ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੰਤਨ ਬਿਲਹਾਰੈ ਜੋ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਸਦ ਸੰਗੀ ॥੨॥੩॥

ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤਰੇੈ ਮਾਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਮਾਿਨ ॥ ਨਨੈ ਬੈਨ ਸਰ੍ਵਨ ਸੁਨੀਐ ਅਗੰ ਅੰਗੇ ਸੁਖ ਪਰ੍ਾਿਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਤ ਉਤਦਹ ਿਦਿਸ ਰਿਵਓ ਮਰੇ ਿਤਨਿਹ ਸਮਾਿਨ ॥੧॥ ਜਤ ਕਤਾ ਤਤ ਪੇਖੀਐ ਹਿਰ ਪੁਰਖ ਪਿਤ ਪਰਧਾਨ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗਭਰ੍ਮ ਭੈ ਿਮਟੇ ਕਥੇ ਨਾਨਕ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨ ॥੨॥੧॥੪॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਨ ਨਾਦ ਧੁਿਨ ਅਨੰਦ ਬਦੇ ॥ਕਥਤ ਸੁਨਤ ਮੁਿਨ ਜਨਾ ਿਮਿਲ ਸੰਤ ਮੰਡਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਗਆਨ ਿਧਆਨ ਮਾਨ ਦਾਨ ਮਨ ਰਿਸਕਰਸਨ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਤਹ ਪਾਪ ਖੰਡਲੀ ॥੧॥ ਜੋਗ ਜੁਗਿਤ ਿਗਆਨ ਭੁਗਿਤ ਸੁਰਿਤ ਸਬਦ ਤਤ ਬੇਤੇ ਜਪੁ ਤਪੁਅਖੰਡਲੀ ॥ ਓਿਤ ਪੋਿਤ ਿਮਿਲ ਜੋਿਤ ਨਾਨਕ ਕਛੂ ਦੁਖੁ ਨ ਡਡੰਲੀ ॥੨॥੨॥੫॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਕਉਨੁ ਿਬਿਧ ਤਾ ਕੀ ਕਹਾ ਕਰਉ ॥ ਧਰਤ ਿਧਆਨੁ ਿਗਆਨੁ ਸਸਤਰ੍ਿਗਆ ਅਜਰ ਪਦੁ ਕੈਸੇ ਜਰਉ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਸਨ ਮਹੇਸ ਿਸਧ ਮੁਿਨ ਇੰਦਰ੍ਾ ਕੈ ਦਿਰ ਸਰਿਨ ਪਰਉ ॥੧॥ ਕਾਹ ੂਪਿਹ ਰਾਜੁ ਕਾਹ ੂਪਿਹ ਸੁਰਗਾ ਕੋਿਟਮਧੇ ਮੁਕਿਤ ਕਹਉ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪਾਈਐ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਗਹਉ ॥੨॥੩॥੬॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਪਰ੍ਾਨਪਿਤ ਦਇਆਲ ਪੁਰਖ ਪਰ੍ਭ ਸਖੇ ॥ ਗਰਭ ਜੋਿਨ ਕਿਲ ਕਾਲ ਜਾਲ ਦੁਖ ਿਬਨਾਸਨੁ ਹਿਰ ਰਖੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਮ ਧਾਰੀ ਸਰਿਨ ਤੇਰੀ ॥ ਪਰ੍ਭ ਦਇਆਲ ਟੇਕ ਮੇਰੀ ॥੧॥ ਅਨਾਥ ਦੀਨ ਆਸਵੰਤ ॥ ਨਾਮੁ ਸੁਆਮੀਮਨਿਹ ਮਤੰ ॥੨॥ ਤੁਝ ਿਬਨਾ ਪਰ੍ਭ ਿਕਛੂ ਨ ਜਾਨੂ ॥ ਸਰਬ ਜੁਗ ਮਿਹ ਤੁਮ ਪਛਾਨੂ ॥੩॥ ਹਿਰ ਮਿਨ ਬਸੇਿਨਿਸ ਬਾਸਰੋ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਨਾਨਕ ਆਸਰੋ ॥੪॥੪॥੭॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਜਾਪੀਐ ਭਗਵਾਨ ॥ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਭਏ ਸਦਾ ਸੂਖ ਕਿਲਆਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਰਬ ਕਾਰਜ ਿਸਿਧ ਭਏ ਗਾਇ ਗੁਨ ਗੁਪਾਲ ॥ਿਮਿਲ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਪਰ੍ਭੂ ਿਸਮਰੇ ਨਾਿਠਆ ਦੁਖ ਕਾਲ ॥੧॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਭ ਮੇਿਰਆ ਕਰਉ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ

1323 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੇਵ ॥ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਰਣਾਗਤੀ ਹਿਰ ਪੁਰਖ ਪੂਰਨ ਦੇਵ ॥੨॥੫॥੮॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਮਰੇਾਅੰਤਰਜਾਮੀ ਜਾਣੁ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸਰ ਿਨਹਚਲੁ ਸਚ ੁਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਿਬਨੁਆਨ ਨ ਕੋਈ ਸਮਰਥੁ ਤੇਰੀ ਆਸ ਤਰੇਾ ਮਿਨ ਤਾਣੁ ॥ ਸਰਬ ਘਟਾ ਕੇ ਦਾਤੇ ਸੁਆਮੀ ਦੇਿਹ ਸੁ ਪਿਹਰਣੁ ਖਾਣੁ॥੧॥ ਸੁਰਿਤ ਮਿਤ ਚਤੁਰਾਈ ਸੋਭਾ ਰਪੂੁ ਰਗੰੁ ਧਨੁ ਮਾਣੁ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਆਨੰਦ ਨਾਨਕ ਜਿਪ ਰਾਮ ਨਾਮੁਕਿਲਆਣੁ ॥੨॥੬॥੯॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਹਿਰ ਚਰਨ ਸਰਨ ਕਿਲਆਨ ਕਰਨ ॥ ਪਰ੍ਭ ਨਾਮੁ ਪਿਤਤਪਾਵਨੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਜਿਪ ਿਨਸੰਗ ਜਮਕਾਲੁ ਿਤਸੁ ਨ ਖਾਵਨੋ ॥੧॥ ਮੁਕਿਤ ਜੁਗਿਤ ਅਿਨਕਸੂਖ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਲਵੈ ਨ ਲਾਵਨੋ ॥ ਪਰ੍ਭ ਦਰਸ ਲੁਬਧ ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਬਹਿੁੜ ਜੋਿਨ ਨ ਧਾਵਨੋ ॥੨॥੭॥੧੦॥

ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੋ ਸੁਿਨ ਮਨੁ ਭੀਜ ੈ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰਮਿਤ ਸਹਜੇ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਕਾਸਟ ਮਿਹ ਿਜਉ ਹੈ ਬਸੈੰਤਰ ੁਮਿਥ ਸੰਜਿਮ ਕਾਿਢ ਕਢੀਜੈ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹੈ ਜੋਿਤ ਸਬਾਈ ਤਤੁ ਗੁਰਮਿਤ ਕਾਿਢਲਈਜੈ ॥੧॥ ਨਉ ਦਰਵਾਜ ਨਵੇ ਦਰ ਫੀਕੇ ਰਸੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਦਸਵੇ ਚਈੁਜੈ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਿਪਆਰੇਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੨॥ ਕਾਇਆ ਨਗਰ ੁ ਨਗਰ ੁ ਹੈ ਨੀਕੋ ਿਵਿਚ ਸਉਦਾ ਹਿਰ ਰਸੁ ਕੀਜ ੈ ॥ ਰਤਨਲਾਲ ਅਮੋਲ ਅਮੋਲਕ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਾ ਲੀਜੈ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਅਗਮੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਠਾਕੁਰ ੁ ਭਿਰ ਸਾਗਰ ਭਗਿਤਕਰੀਜੈ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਦੀਨ ਹਮ ਸਾਿਰੰਗ ਇਕ ਬੂੰਦ ਨਾਮੁ ਮੁਿਖ ਦੀਜੈ ॥੪॥ ਲਾਲਨੁ ਲਾਲੁ ਲਾਲੁ ਹੈਰਗੰਨੁ ਮਨੁ ਰੰਗਨ ਕਉ ਗੁਰ ਦੀਜੈ ॥ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਿੰਗ ਰਾਤੇ ਰਸ ਰਿਸਕ ਗਟਕ ਿਨਤ ਪੀਜੈ ॥੫॥ ਬਸੁਧਾਸਪਤ ਦੀਪ ਹੈ ਸਾਗਰ ਕਿਢ ਕੰਚਨੁ ਕਾਿਢ ਧਰੀਜੈ ॥ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਜਨ ਇਨਹ ੁ ਨ ਬਾਛਿਹ ਹਿਰ ਮਾਗਿਹਹਿਰ ਰਸੁ ਦੀਜੈ ॥੬॥ ਸਾਕਤ ਨਰ ਪਰ੍ਾਨੀ ਸਦ ਭੂਖੇ ਿਨਤ ਭੂਖਨ ਭੂਖ ਕਰੀਜੈ ॥ ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਧਾਵਿਹ ਪਰ੍ੀਿਤਮਾਇਆ ਲਖ ਕੋਸਨ ਕਉ ਿਬਿਥ ਦੀਜੈ ॥੭॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਨ ਊਤਮ ਿਕਆ ਉਪਮਾ ਿਤਨ ਦੀਜੈ ॥

1324 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮ ਨਾਮ ਤੁਿਲ ਅਉਰ ੁ ਨ ਉਪਮਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥੧॥ ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰਾਮ ਗੁਰੁਪਾਰਸੁ ਪਰਸੁ ਕਰੀਜੈ ॥ ਹਮ ਿਨਰਗੁਣੀ ਮਨੂਰ ਅਿਤ ਫੀਕੇ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ਪਾਰਸੁ ਕੀਜ ੈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਰਗਮੁਕਿਤ ਬੈਕੁੰਠ ਸਿਭ ਬ ਛਿਹ ਿਨਿਤ ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੀਜੈ ॥ ਹਿਰ ਦਰਸਨ ਕੇ ਜਨ ਮੁਕਿਤ ਨ ਮ ਗਿਹ ਿਮਿਲਦਰਸਨ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਮਨੁ ਧੀਜੈ ॥੧॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਸਬਲੁ ਹੈ ਭਾਰੀ ਮੋਹ ੁ ਕਾਲਖ ਦਾਗ ਲਗੀਜੈ ॥ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰ ਕੇਜਨ ਅਿਲਪਤ ਹੈ ਮੁਕਤੇ ਿਜਉ ਮੁਰਗਾਈ ਪੰਕੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥੨॥ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ਭੁਇਅਗੰਮ ਵੇੜੀ ਿਕਵ ਿਮਲੀਐਚੰਦਨੁ ਲੀਜੈ ॥ ਕਾਿਢ ਖੜਗੁ ਗੁਰ ਿਗਆਨੁ ਕਰਾਰਾ ਿਬਖੁ ਛੇਿਦ ਛੇਿਦ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੩॥ ਆਿਨ ਆਿਨ ਸਮਧਾਬਹ ੁ ਕੀਨੀ ਪਲੁ ਬੈਸੰਤਰ ਭਸਮ ਕਰੀਜੈ ॥ ਮਹਾ ਉਗਰ੍ ਪਾਪ ਸਾਕਤ ਨਰ ਕੀਨੇ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਲੂਕੀ ਦੀਜੈ ॥੪॥ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਸਾਧ ਜਨ ਨੀਕੇ ਿਜਨ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਧਰੀਜੈ ॥ ਪਰਸ ਿਨਪਰਸੁ ਭਏ ਸਾਧੂ ਜਨ ਜਨੁ ਹਿਰ ਭਗਵਾਨੁਿਦਖੀਜੈ ॥੫॥ ਸਾਕਤ ਸੂਤੁ ਬਹ ੁ ਗੁਰਝੀ ਭਿਰਆ ਿਕਉ ਕਿਰ ਤਾਨੁ ਤਨੀਜੈ ॥ ਤਤੰੁ ਸੂਤੁ ਿਕਛੁ ਿਨਕਸੈ ਨਾਹੀਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੈ ॥੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਹੈ ਨੀਕੀ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥ ਅੰਤਿਰ ਰਤਨਜਵੇਹਰ ਮਾਣਕ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਲੀਜੈ ॥੭॥ ਮਰੇਾ ਠਾਕੁਰ ੁ ਵਡਾ ਵਡਾ ਹੈ ਸੁਆਮੀ ਹਮ ਿਕਉ ਕਿਰ ਿਮਲਹਿਮਲੀਜੈ ॥ ਨਾਨਕ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਏ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਜਨ ਕਉ ਪੂਰਨੁ ਦੀਜੈ ॥੮॥੨॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੋ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥ ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਸਾਧ ਜਨ ਨੀਕੇ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਹਿਰ ਰੰਗੁ ਕੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹ ੈ ਜੇਤਾ ਮਨੁ ਡੋਲਤ ਡੋਲ ਕਰੀਜੈ ॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਸਾਧੁ ਿਮਲਾਵਹ ੁ ਜਗੁ ਥੰਮਨਕਉ ਥੰਮੁ ਦੀਜੈ ॥੧॥ ਬਸੁਧਾ ਤਲੈ ਤਲੈ ਸਭ ਊਪਿਰ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਰਲੁੀਜੈ ॥ ਅਿਤ ਊਤਮ ਅਿਤ ਊਤਮਹੋਵਹ ੁ ਸਭ ਿਸਸਿਟ ਚਰਨ ਤਲ ਦੀਜੈ ॥੨॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜੋਿਤ ਭਲੀ ਿਸਵ ਨੀਕੀ ਆਿਨ ਪਾਨੀ ਸਕਿਤ ਭਰੀਜੈ ॥ਮਨੈਦੰਤ ਿਨਕਸੇ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਾਰ ੁ ਚਿਬ ਚਿਬ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੩॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਅਨੁਗਰ੍ਹ ੁ ਬਹ ੁ ਕੀਆ ਗੁਰਸਾਧੂ ਪੁਰਖ ਿਮਲੀਜੈ ॥ ਗੁਨ ਰਾਮ ਨਾਮ ਿਬਸਥੀਰਨ ਕੀਏ ਹਿਰ ਸਗਲ ਭਵਨ ਜਸੁ ਦੀਜੈ ॥੪॥ ਸਾਧੂ ਸਾਧਸਾਧ ਮਿਨ ਪਰ੍ੀਤਮ ਿਬਨੁ ਦੇਖੇ ਰਿਹ ਨ ਸਕੀਜੈ ॥ ਿਜਉ ਜਲ ਮੀਨ ਜਲੰ ਜਲ ਪਰ੍ੀਿਤ ਹੈ ਿਖਨੁ ਜਲ ਿਬਨੁ ਫਿੂਟ

1325 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੀਜੈ ॥੫॥ ਮਹਾ ਅਭਾਗ ਅਭਾਗ ਹੈ ਿਜਨ ਕੇ ਿਤਨ ਸਾਧੂ ਧੂਿਰ ਨ ਪੀਜੈ ॥ ਿਤਨਾ ਿਤਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲਤਨਹੀ ਬੂਝਿਹ ਡਡੰੁ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕਾ ਦੀਜੈ ॥੬॥ ਸਿਭ ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਜਗਯ੍ਯ੍ ਪੁਨੰ ਕੀਏ ਿਹਵੈ ਗਾਿਲ ਗਾਿਲ ਤਨੁਛੀਜ ੈ ॥ ਅਤੁਲਾ ਤੋਲੁ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿਤ ਕੋ ਪੁਜੈ ਨ ਤੋਲ ਤੁਲੀਜੈ ॥੭॥ ਤਵ ਗੁਨ ਬਰ੍ਹਮ ਬਰ੍ਹਮ ਤੂਜਾਨਿਹ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਰਿਨ ਪਰੀਜੈ ॥ ਤੂ ਜਲ ਿਨਿਧ ਮੀਨ ਹਮ ਤਰੇੇ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਸੰਿਗ ਰਖੀਜੈ ॥੮॥੩॥ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰਾਮਾ ਰਮ ਰਾਮੋ ਪੂਜ ਕਰੀਜੈ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਅਰਿਪ ਧਰਉ ਸਭੁ ਆਗੈ ਰਸੁ ਗੁਰਮਿਤਿਗਆਨੁ ਿਦਰ੍ੜੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਰ੍ਹਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਸਾਖ ਤਰੋਵਰ ਿਨਤ ਚਿੁਨ ਚਿੁਨ ਪੂਜ ਕਰੀਜੈ ॥ ਆਤਮ ਦੇਉਦਉੇ ਹ ੈ ਆਤਮੁ ਰਿਸ ਲਾਗੈ ਪੂਜ ਕਰੀਜੈ ॥੧॥ ਿਬਬੇਕ ਬੁਿਧ ਸਭ ਜਗ ਮਿਹ ਿਨਰਮਲ ਿਬਚਿਰ ਿਬਚਿਰ ਰਸੁਪੀਜੈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਸਿਤਗੁਰ ਕਉ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਦੀਜੈ ॥੨॥ ਿਨਰਮੋਲਕੁ ਅਿਤ ਹੀਰੋ ਨੀਕੋਹੀਰੈ ਹੀਰ ੁ ਿਬਧੀਜੈ ॥ ਮਨੁ ਮਤੋੀ ਸਾਲੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਿਜਤੁ ਹੀਰਾ ਪਰਿਖ ਲਈਜੈ ॥੩॥ ਸੰਗਿਤ ਸੰਤ ਸੰਿਗਲਿਗ ਊਚੇ ਿਜਉ ਪੀਪ ਪਲਾਸ ਖਾਇ ਲੀਜੈ ॥ ਸਭ ਨਰ ਮਿਹ ਪਰ੍ਾਨੀ ਊਤਮੁ ਹੋਵੈ ਰਾਮ ਨਾਮੈ ਬਾਸ ੁ ਬਸੀਜੈ ॥੪॥ਿਨਰਮਲ ਿਨਰਮਲ ਕਰਮ ਬਹ ੁ ਕੀਨੇ ਿਨਤ ਸਾਖਾ ਹਰੀ ਜੜੀਜੈ ॥ ਧਰਮੁ ਫਲੁੁ ਫਲੁ ਗੁਿਰ ਿਗਆਨੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆਬਹਕਾਰ ਬਾਸੁ ਜਿਗ ਦੀਜੈ ॥੫॥ ਏਕ ਜੋਿਤ ਏਕੋ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸਭ ਬਰ੍ਹਮ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਇਕੁ ਕੀਜੈ ॥ ਆਤਮ ਰਾਮੁਸਭ ਏਕੈ ਹੈ ਪਸਰੇ ਸਭ ਚਰਨ ਤਲੇ ਿਸਰ ੁ ਦੀਜੈ ॥੬॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਨਕਟੇ ਨਰ ਦੇਖਹ ੁ ਿਤਨ ਘਿਸ ਘਿਸਨਾਕ ਵਢੀਜੈ ॥ ਸਾਕਤ ਨਰ ਅਹੰਕਾਰੀ ਕਹੀਅਿਹ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜੀਵੀਜੈ ॥੭॥ ਜਬ ਲਗੁ ਸਾਸੁ ਸਾਸੁਮਨ ਅਤੰਿਰ ਤਤੁ ਬੇਗਲ ਸਰਿਨ ਪਰੀਜੈ ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਧਾਰਹ ੁ ਮੈ ਸਾਧ ੂ ਚਰਨ ਪਖੀਜੈ ॥੮॥੪॥ਕਿਲਆਨ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰਾਮਾ ਮੈ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਧੁਵੀਜੈ ॥ ਿਕਲਿਬਖ ਦਹਨ ਹੋਿਹ ਿਖਨ ਅੰਤਿਰ ਮੇਰੇ ਠਾਕੁਰਿਕਰਪਾ ਕੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਗੰਤ ਜਨ ਦੀਨ ਖਰੇ ਦਿਰ ਠਾਢੇ ਅਿਤ ਤਰਸਨ ਕਉ ਦਾਨੁ ਦੀਜੈ ॥ ਤਰ੍ਾਿਹਤਰ੍ਾਿਹ ਸਰਿਨ ਪਰ੍ਭ ਆਏ ਮੋ ਕਉ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜੀਜੈ ॥੧॥ ਕਾਮ ਕਰਧੋੁ ਨਗਰ ਮਿਹ ਸਬਲਾ ਿਨਤ ਉਿਠਉਿਠ ਜੂਝੁ ਕਰੀਜੈ ॥ ਅੰਗੀਕਾਰ ੁ ਕਰਹ ੁ ਰਿਖ ਲੇਵਹ ੁ ਗੁਰ ਪੂਰਾ ਕਾਿਢ ਕਢੀਜੈ ॥੨॥ ਅੰਤਿਰ ਅਗਿਨ ਸਬਲ

1326 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਿਤ ਿਬਿਖਆ ਿਹਵ ਸੀਤਲੁ ਸਬਦ ੁ ਗੁਰ ਦੀਜੈ ॥ ਤਿਨ ਮਿਨ ਸ ਿਤ ਹੋਇ ਅਿਧਕਾਈ ਰੋਗੁ ਕਾਟੈ ਸੂਿਖਸਵੀਜੈ ॥੩॥ ਿਜਉ ਸੂਰਜੁ ਿਕਰਿਣ ਰਿਵਆ ਸਰਬ ਠਾਈ ਸਭ ਘਿਟ ਘਿਟ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥ ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਿਮਲੇਰਸੁ ਪਾਵੈ ਤਤੁ ਿਨਜ ਘਿਰ ਬਿੈਠਆ ਪੀਜੈ ॥੪॥ ਜਨ ਕਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗੀ ਗੁਰ ਸੇਤੀ ਿਜਉ ਚਕਵੀ ਦਿੇਖ ਸੂਰੀਜੈ ॥ਿਨਰਖਤ ਿਨਰਖਤ ਰੈਿਨ ਸਭ ਿਨਰਖੀ ਮੁਖੁ ਕਾਢੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਜੈ ॥੫॥ ਸਾਕਤ ਸੁਆਨ ਕਹੀਅਿਹ ਬਹ ੁ ਲੋਭੀਬਹ ੁ ਦੁਰਮਿਤ ਮੈਲੁ ਭਰੀਜੈ ॥ ਆਪਨ ਸੁਆਇ ਕਰਿਹ ਬਹ ੁ ਬਾਤਾ ਿਤਨਾ ਕਾ ਿਵਸਾਹ ੁ ਿਕਆ ਕੀਜੈ ॥੬॥ਸਾਧੂ ਸਾਧ ਸਰਿਨ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਿਜਤੁ ਹਿਰ ਰਸੁ ਕਾਿਢ ਕਢੀਜੈ ॥ ਪਰਉਪਕਾਰ ਬੋਲਿਹ ਬਹ ੁ ਗੁਣੀਆ ਮੁਿਖਸੰਤ ਭਗਤ ਹਿਰ ਦੀਜੈ ॥੭॥ ਤੂ ਅਗਮ ਦਇਆਲ ਦਇਆ ਪਿਤ ਦਾਤਾ ਸਭ ਦਇਆ ਧਾਿਰ ਰਿਖ ਲੀਜੈ ॥ਸਰਬ ਜੀਅ ਜਗਜੀਵਨੁ ਏਕੋ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ਕਰੀਜੈ ॥੮॥੫॥ ਕਿਲਆਨੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਰਾਮਾ ਹਮਦਾਸਨ ਦਾਸ ਕਰੀਜੈ ॥ ਜਬ ਲਿਗ ਸਾਸੁ ਹੋਇ ਮਨ ਅਤੰਿਰ ਸਾਧ ੂ ਧੂਿਰ ਿਪਵੀਜ ੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਕੰਰੁਨਾਰਦ ੁ ਸੇਖਨਾਗ ਮੁਿਨ ਧੂਿਰ ਸਾਧੂ ਕੀ ਲੋਚੀਜੈ ॥ ਭਵਨ ਭਵਨ ਪਿਵਤੁ ਹੋਿਹ ਸਿਭ ਜਹ ਸਾਧੂ ਚਰਨ ਧਰੀਜੈ॥੧॥ ਤਿਜ ਲਾਜ ਅਹਕੰਾਰ ੁ ਸਭੁ ਤਜੀਐ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਰਹੀਜੈ ॥ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਕਾਿਨ ਚਕੁਾਵੈ ਿਬਖੁਡੁਬਦਾ ਕਾਿਢ ਕਢੀਜੈ ॥੨॥ ਭਰਿਮ ਸੂਕੇ ਬਹ ੁਉਿਭ ਸੁਕ ਕਹੀਅਿਹ ਿਮਿਲ ਸਾਧੂ ਸੰਿਗ ਹਰੀਜੈ ॥ ਤਾ ਤੇ ਿਬਲਮੁਪਲੁ ਿਢਲ ਨ ਕੀਜੈ ਜਾਇ ਸਾਧੂ ਚਰਿਨ ਲਗੀਜੈ ॥੩॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕੀਰਤਨ ਰਤਨ ਵਥੁ ਹਿਰ ਸਾਧੂ ਪਾਿਸਰਖੀਜੈ ॥ ਜ ੋ ਬਚਨੁ ਗੁਰ ਸਿਤ ਸਿਤ ਕਿਰ ਮਾਨੈ ਿਤਸੁ ਆਗੈ ਕਾਿਢ ਧਰੀਜੈ ॥੪॥ ਸੰਤਹ ੁ ਸੁਨਹ ੁ ਸੁਨਹ ੁ ਜਨਭਾਈ ਗੁਿਰ ਕਾਢੀ ਬਾਹ ਕੁਕੀਜੈ ॥ ਜੇ ਆਤਮ ਕਉ ਸੁਖੁ ਸੁਖੁ ਿਨਤ ਲੋੜਹ ੁ ਤ ਸਿਤਗੁਰ ਸਰਿਨ ਪਵੀਜੈ ॥੫॥ਜੇ ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਇ ਅਿਤ ਨੀਕਾ ਤ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜੀਜੈ ॥ ਸਭੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਿਬਖਮੁ ਜਗੁ ਤਰੀਐਸਹਜੇ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੬॥ ਮਾਇਆ ਮਾਇਆ ਕੇ ਜੋ ਅਿਧਕਾਈ ਿਵਿਚ ਮਾਇਆ ਪਚੈ ਪਚੀਜੈ ॥ਅਿਗਆਨੁ ਅੰਧੇਰ ੁ ਮਹਾ ਪੰਥੁ ਿਬਖੜਾ ਅਹਕੰਾਿਰ ਭਾਿਰ ਲਿਦ ਲੀਜੈ ॥੭॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਰਮ ਰਮੁ ਰਮ ਰਮਰਾਮੈ ਤੇ ਗਿਤ ਕੀਜੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਿਮਲੈ ਤਾ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਰਾਮ ਨਾਮੈ ਰਲੈ ਿਮਲੀਜੈ ॥੮॥੬॥ ਛਕਾ ੧ ॥

1327 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਰਾਗੁ ਪਰਭਾਤੀ ਿਬਭਾਸ ਮਹਲਾ ੧ ਚਉਪਦੇ ਘਰ ੁ੧॥

ਨਾਇ ਤੇਰੈ ਤਰਣਾ ਨਾਇ ਪਿਤ ਪੂਜ ॥ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਗਹਣਾ ਮਿਤ ਮਕਸੂਦੁ ॥ ਨਾਇ ਤਰੇੈ ਨਾਉ ਮੰਨੇ ਸਭ ਕੋਇ ॥ਿਵਣੁ ਨਾਵੈ ਪਿਤ ਕਬਹ ੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਅਵਰ ਿਸਆਣਪ ਸਗਲੀ ਪਾਜੁ ॥ ਜੈ ਬਖਸੇ ਤੈ ਪੂਰਾ ਕਾਜ ੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਤਾਣੁ ਨਾਉ ਦੀਬਾਣੁ ॥ ਨਾਉ ਤਰੇਾ ਲਸਕਰ ੁ ਨਾਉ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥ ਨਾਇ ਤੇਰੈ ਮਾਣੁ ਮਹਤਪਰਵਾਣੁ ॥ ਤੇਰੀ ਨਦਰੀ ਕਰਿਮ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥ ਨਾਇ ਤਰੇੈ ਸਹਜੁ ਨਾਇ ਸਾਲਾਹ ॥ ਨਾਉ ਤੇਰਾ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁਿਬਖੁ ਉਿਠ ਜਾਇ ॥ ਨਾਇ ਤੇਰ ੈਸਿਭ ਸੁਖ ਵਸਿਹ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਬਾਧੀ ਜਮ ਪੁਿਰ ਜਾਇ ॥੩॥ ਨਾਰੀਬਰੇੀ ਘਰ ਦਰ ਦੇਸ ॥ ਮਨ ਕੀਆ ਖੁਸੀਆ ਕੀਚਿਹ ਵੇਸ ॥ ਜ ਸਦੇ ਤ ਿਢਲ ਨ ਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕੂੜੁ ਕੂੜੋਹੋਇ ਜਾਇ ॥੪॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਤਰੇਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਕਰਮੁ ਚਾਨਣੁ ਸੁਰਿਤ ਿਤਥੈ ਲੋਇ ॥ ਅਧੰੇਰੁਅੰਧੀ ਵਾਪਰੈ ਸਗਲ ਲੀਜੈ ਖੋਇ ॥੧॥ ਇਹ ੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ਸਗਲ ਿਬਕਾਰ ੁ ॥ ਤਰੇਾ ਨਾਮੁ ਦਾਰ ੂ ਅਵਰ ੁ ਨਾਸਿਤਕਰਣਹਾਰ ੁ ਅਪਾਰ ੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀਆ ਏਕ ਭਾਰ ਹਵੋਿਹ ਲਾਖ ਕਰਿੋੜ ॥ ਤਰੇੇ ਲਾਲ ਕੀਮਿਤ

1328 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤਾ ਪਵੈ ਜ ਿਸਰੈ ਹੋਵਿਹ ਹੋਿਰ ॥੨॥ ਦੂਖਾ ਤੇ ਸੁਖ ਊਪਜਿਹ ਸੂਖੀ ਹੋਵਿਹ ਦੂਖ ॥ ਿਜਤੁ ਮੁਿਖ ਤੂ ਸਾਲਾਹੀਅਿਹਿਤਤੁ ਮੁਿਖ ਕੈਸੀ ਭੂਖ ॥੩॥ ਨਾਨਕ ਮੂਰਖੁ ਏਕੁ ਤੂ ਅਵਰ ੁਭਲਾ ਸੈਸਾਰ ੁ ॥ ਿਜਤੁ ਤਿਨ ਨਾਮੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੇ ਤਨਹੋਿਹ ਖੁਆਰ ॥੪॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜ ੈਕਾਰਿਣ ਬੇਦ ਬਰ੍ਹਮੈ ਉਚਰੇ ਸੰਕਿਰ ਛੋਡੀ ਮਾਇਆ ॥ ਜੈ ਕਾਰਿਣਿਸਧ ਭਏ ਉਦਾਸੀ ਦੇਵੀ ਮਰਮੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਮਿਨ ਸਾਚਾ ਮੁਿਖ ਸਾਚਾ ਕਹੀਐ ਤਰੀਐ ਸਾਚਾ ਹੋਈ ॥ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇੜ ੈ ਹਿਰ ਮਿਤ ਪਾਵੈ ਕੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਗਿਨ ਿਬੰਬ ਪਵਣੈ ਕੀ ਬਾਣੀ ਤੀਿਨਨਾਮ ਕੇ ਦਾਸਾ ॥ ਤੇ ਤਸਕਰ ਜ ੋਨਾਮੁ ਨ ਲੇਵਿਹ ਵਾਸਿਹ ਕੋਟ ਪੰਚਾਸਾ ॥੨॥ ਜੇ ਕੋ ਏਕ ਕਰੈ ਚੰਿਗਆਈ ਮਿਨਿਚਿਤ ਬਹਤੁੁ ਬਫਾਵ ੈ ॥ ਏਤੇ ਗੁਣ ਏਤੀਆ ਚੰਿਗਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਵੈ ॥੩॥ ਤੁਧੁ ਸਾਲਾਹਿਨ ਿਤਨ ਧਨੁਪਲੈ ਨਾਨਕ ਕਾ ਧਨੁ ਸੋਈ ॥ ਜੇ ਕੋ ਜੀਉ ਕਹੈ ਓਨਾ ਕਉ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਈ ॥੪॥੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਜਾ ਕੈ ਰਪੂੁ ਨਾਹੀ ਜਾਿਤ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਮੁਖੁ ਮਾਸਾ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਲੇ ਿਨਰਜੰਨੁ ਪਾਇਆ ਤੇਰੈ ਨਾਿਮ ਹੈਿਨਵਾਸਾ ॥੧॥ ਅਉਧੂ ਸਹਜੇ ਤਤੁ ਬੀਚਾਿਰ ॥ ਜਾ ਤੇ ਿਫਿਰ ਨ ਆਵਹ ੁ ਸੈਸਾਿਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਾ ਕੈ ਕਰਮੁਨਾਹੀ ਧਰਮੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਸੁਿਚ ਮਾਲਾ ॥ ਿਸਵ ਜੋਿਤ ਕੰਨਹ ੁ ਬੁਿਧ ਪਾਈ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਰਖਵਾਲਾ ॥੨॥ ਜਾ ਕੈਬਰਤੁ ਨਾਹੀ ਨੇਮੁ ਨਾਹੀ ਨਾਹੀ ਬਕਬਾਈ ॥ ਗਿਤ ਅਵਗਿਤ ਕੀ ਿਚਤੰ ਨਾਹੀ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਫਰੁਮਾਈ ॥੩॥ ਜਾ ਕੈਆਸ ਨਾਹੀ ਿਨਰਾਸ ਨਾਹੀ ਿਚਿਤ ਸੁਰਿਤ ਸਮਝਾਈ ॥ ਤਤੰ ਕਉ ਪਰਮ ਤਤੰੁ ਿਮਿਲਆ ਨਾਨਕਾ ਬੁਿਧ ਪਾਈ॥੪॥੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਤਾ ਕਾ ਕਿਹਆ ਦਿਰ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਿਬਖੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਦੁਇ ਸਮ ਕਿਰ ਜਾਣੁ॥੧॥ ਿਕਆ ਕਹੀਐ ਸਰਬੇ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ॥ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਗਟੀਜੋਿਤ ਚਕੂਾ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ॥੨॥ ਕਿਲ ਮਿਹ ਆਇਆ ਸੋ ਜਨੁ ਜਾਣੁ ॥ ਸਾਚੀਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥ ਕਹਣਾ ਸੁਨਣਾ ਅਕਥ ਘਿਰ ਜਾਇ ॥ ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਨਾਨਕ ਜਿਲ ਜਾਇ ॥੪॥੫॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਨੀਰ ੁ ਿਗਆਿਨ ਮਨ ਮਜਨੁ ਅਠਸਿਠ ਤੀਰਥ ਸੰਿਗ ਗਹੇ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਿਸਜਵਾਹਰ ਮਾਣਕ ਸੇਵੇ ਿਸਖੁ ਸ ਖੋਿਜ ਲਹੈ ॥੧॥ ਗੁਰ ਸਮਾਿਨ ਤੀਰਥੁ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥ ਸਰ ੁਸੰਤੋਖੁ ਤਾਸੁ ਗੁਰ ੁਹੋਇ

1329 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਦਰੀਆਉ ਸਦਾ ਜਲੁ ਿਨਰਮਲੁ ਿਮਿਲਆ ਦੁਰਮਿਤ ਮਲੈੁ ਹਰੈ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਪਾਇਐ ਪੂਰਾਨਾਵਣੁ ਪਸੂ ਪਰੇਤਹ ੁਦੇਵ ਕਰੈ ॥੨॥ ਰਤਾ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਤਲ ਹੀਅਲੁ ਸੋ ਗੁਰ ੁਪਰਮਲੁ ਕਹੀਐ ॥ ਜਾ ਕੀ ਵਾਸੁਬਨਾਸਪਿਤ ਸਉਰੈ ਤਾਸੁ ਚਰਣ ਿਲਵ ਰਹੀਐ ॥੩॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਜੀਅ ਪਰ੍ਾਨ ਉਪਜਿਹ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਸਵ ਘਿਰਜਾਈਐ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਨਕ ਸਿਚ ਸਮਾਈਐ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਨਜ ਪਦੁ ਪਾਈਐ ॥੪॥੬॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਿਵਿਦਆ ਵੀਚਾਰੈ ਪਿੜ ਪਿੜ ਪਾਵੈ ਮਾਨੁ ॥ ਆਪਾ ਮਧੇ ਆਪੁ ਪਰਗਾਿਸਆ ਪਾਇਆ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁਨਾਮੁ ॥੧॥ ਕਰਤਾ ਤੂ ਮੇਰਾ ਜਜਮਾਨੁ ॥ ਇਕ ਦਿਖਣਾ ਹਉ ਤੈ ਪਿਹ ਮਾਗਉ ਦੇਿਹ ਆਪਣਾ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਪੰਚ ਤਸਕਰ ਧਾਵਤ ਰਾਖੇ ਚਕੂਾ ਮਿਨ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਿਦਸਿਟ ਿਬਕਾਰੀ ਦਰੁਮਿਤ ਭਾਗੀ ਐਸਾ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੁ॥੨॥ ਜਤੁ ਸਤੁ ਚਾਵਲ ਦਇਆ ਕਣਕ ਕਿਰ ਪਰ੍ਾਪਿਤ ਪਾਤੀ ਧਾਨੁ ॥ ਦੂਧੁ ਕਰਮੁ ਸੰਤਖੋੁ ਘੀਉ ਕਿਰ ਐਸਾਮ ਗਉ ਦਾਨੁ ॥੩॥ ਿਖਮਾ ਧੀਰਜੁ ਕਿਰ ਗਊ ਲਵੇਰੀ ਸਹਜੇ ਬਛਰਾ ਖੀਰ ੁ ਪੀਐ ॥ ਿਸਫਿਤ ਸਰਮ ਕਾ ਕਪੜਾਮ ਗਉ ਹਿਰ ਗੁਣ ਨਾਨਕ ਰਵਤੁ ਰਹੈ ॥੪॥੭॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਵਤੁ ਿਕਨੈ ਨ ਰਾਿਖਆ ਜਾਵਤੁ ਿਕਉਰਾਿਖਆ ਜਾਇ ॥ ਿਜਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਪਰ ੁਜਾਣੈ ਜ ਉਸ ਹੀ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਤੂਹੈ ਹੈ ਵਾਹ ੁਤੇਰੀ ਰਜਾਇ ॥ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਕਰਿਹ ਸੋਈ ਪਰ ੁ ਹੋਇਬਾ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕਰਣਾ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੈਸੇ ਹਰਹਟ ਕੀ ਮਾਲਾ ਿਟਡੰਲਗਤ ਹੈ ਇਕ ਸਖਨੀ ਹੋਰ ਫੇਰ ਭਰੀਅਤ ਹੈ ॥ ਤੈਸੋ ਹੀ ਇਹ ੁ ਖੇਲੁ ਖਸਮ ਕਾ ਿਜਉ ਉਸ ਕੀ ਵਿਡਆਈ ॥੨॥ਸੁਰਤੀ ਕੈ ਮਾਰਿਗ ਚਿਲ ਕੈ ਉਲਟੀ ਨਦਿਰ ਪਰ੍ਗਾਸੀ ॥ ਮਿਨ ਵੀਚਾਿਰ ਦੇਖੁ ਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੀ ਕਉਨੁ ਿਗਰਹੀਕਉਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥੩॥ ਿਜਸ ਕੀ ਆਸਾ ਿਤਸ ਹੀ ਸਉਿਪ ਕੈ ਏਹ ੁਰਿਹਆ ਿਨਰਬਾਣੁ ॥ ਿਜਸ ਤੇ ਹੋਆ ਸੋਈ ਕਿਰਮਾਿਨਆ ਨਾਨਕ ਿਗਰਹੀ ਉਦਾਸੀ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥੪॥੮॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਦਸਿਟ ਿਬਕਾਰੀ ਬੰਧਿਨਬ ਧੈ ਹਉ ਿਤਸ ਕੈ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਕੀ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣੈ ਭੂਲਾ ਿਫਰੈ ਅਜਾਈ ॥੧॥ ਬਲੋਹ ੁ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁਕਰਤਾਰ ॥ ਫਿੁਨ ਬਹਿੁੜ ਨ ਆਵਣ ਵਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਚਾ ਤੇ ਫਿੁਨ ਨੀਚ ੁਕਰਤੁ ਹੈ ਨੀਚ ਕਰੈ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥ਿਜਨੀ ਜਾਣੁ ਸੁਜਾਿਣਆ ਜਿਗ ਤੇ ਪੂਰੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥੨॥ ਤਾ ਕਉ ਸਮਝਾਵਣ ਜਾਈਐ ਜੇ ਕੋ ਭੂਲਾ ਹੋਈ ॥

1330 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰੇ ਸਭ ਕਰਤਾ ਐਸਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੩॥ ਨਾਉ ਪਰ੍ਭਾਤੈ ਸਬਿਦ ਿਧਆਈਐ ਛੋਡਹ ੁ ਦੁਨੀ ਪਰੀਤਾ ॥ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕ ਦਾਸਿਨ ਦਾਸਾ ਜਿਗ ਹਾਿਰਆ ਿਤਿਨ ਜੀਤਾ ॥੪॥੯॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਨੁ ਮਾਇਆਮਨੁ ਧਾਇਆ ਮਨੁ ਪਖੰੀ ਆਕਾਿਸ ॥ ਤਸਕਰ ਸਬਿਦ ਿਨਵਾਿਰਆ ਨਗਰ ੁ ਵਠੁਾ ਸਾਬਾਿਸ ॥ ਜਾ ਤੂ ਰਾਖਿਹਰਾਿਖ ਲੈਿਹ ਸਾਬਤੁ ਹੋਵੈ ਰਾਿਸ ॥੧॥ ਐਸਾ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਿਨਿਧ ਮੇਰੈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਦੇਿਹ ਲਗਉ ਪਿਗ ਤਰੇੈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੁ ਜੋਗੀ ਮਨੁ ਭੋਗੀਆ ਮਨੁ ਮਰੂਖੁ ਗਾਵਾਰ ੁ ॥ ਮਨੁ ਦਾਤਾ ਮਨੁ ਮਗੰਤਾ ਮਨ ਿਸਿਰ ਗੁਰੁਕਰਤਾਰ ੁ ॥ ਪੰਚ ਮਾਿਰ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਐਸਾ ਬਰ੍ਹਮੁ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥੨॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਏਕੁ ਵਖਾਣੀਐ ਕਹਉ ਨਦਿੇਖਆ ਜਾਇ ॥ ਖੋਟੋ ਪੂਠੋ ਰਾਲੀਐ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਪਿਤ ਜਾਇ ॥ ਜਾ ਤੂ ਮੇਲਿਹ ਤਾ ਿਮਿਲ ਰਹ ਜ ਤਰੇੀ ਹੋਇਰਜਾਇ ॥੩॥ ਜਾਿਤ ਜਨਮੁ ਨਹ ਪੂਛੀਐ ਸਚ ਘਰ ੁਲੇਹ ੁਬਤਾਇ ॥ ਸਾ ਜਾਿਤ ਸਾ ਪਿਤ ਹੈ ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੁਖੁ ਕਾਟੀਐ ਨਾਨਕ ਛੂਟਿਸ ਨਾਇ ॥੪॥੧੦॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਜਾਗਤੁ ਿਬਗਸੈ ਮੂਠੋਅੰਧਾ ॥ ਗਿਲ ਫਾਹੀ ਿਸਿਰ ਮਾਰੇ ਧਧੰਾ ॥ ਆਸਾ ਆਵੈ ਮਨਸਾ ਜਾਇ ॥ ਉਰਝੀ ਤਾਣੀ ਿਕਛੁ ਨ ਬਸਾਇ ॥੧॥ਜਾਗਿਸ ਜੀਵਣ ਜਾਗਣਹਾਰਾ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਭੰਡਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਿਹਓ ਨ ਬੂਝੈ ਅਧੰੁ ਨ ਸੂਝੈਭੋਂਡੀ ਕਾਰ ਕਮਾਈ ॥ ਆਪੇ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਰ੍ੇਮ ਪਰਮੇਸੁਰ ੁ ਕਰਮੀ ਿਮਲੈ ਵਡਾਈ ॥੨॥ ਿਦਨੁ ਿਦਨੁ ਆਵੈ ਿਤਲੁਿਤਲੁ ਛੀਜੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਘਟਾਈ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੋ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵੈ ਜਬ ਲਗ ਦੂਜੀ ਰਾਈ ॥੩॥ ਅਿਹਿਨਿਸਜੀਆ ਦੇਿਖ ਸਮਾਲੈ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਪੁਰਿਬ ਕਮਾਈ ॥ ਕਰਮਹੀਣੁ ਸਚ ੁ ਭੀਿਖਆ ਮ ਗੈ ਨਾਨਕ ਿਮਲੈ ਵਡਾਈ॥੪॥੧੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਸਿਟ ਕਰਉ ਮੂਰਖੁ ਜਿਗ ਕਹੀਆ ॥ ਅਿਧਕ ਬਕਉ ਤਰੇੀ ਿਲਵ ਰਹੀਆ ॥ਭੂਲ ਚਕੂ ਤੇਰੈ ਦਰਬਾਿਰ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਕੈਸੇ ਆਚਾਰ ॥੧॥ ਐਸੇ ਝੂਿਠ ਮੁਠੇ ਸਸੰਾਰਾ ॥ ਿਨਦੰਕੁ ਿਨਦੰੈ ਮੁਝੈਿਪਆਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਸੁ ਿਨੰਦਿਹ ਸੋਈ ਿਬਿਧ ਜਾਣ ੈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦੇ ਦਿਰ ਨੀਸਾਣੈ ॥ ਕਾਰਣ ਨਾਮੁਅੰਤਰਗਿਤ ਜਾਣੈ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਸੋਈ ਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ॥੨॥ ਮੈ ਮੈਲੌ ਊਜਲੁ ਸਚ ੁ ਸੋਇ ॥ ਊਤਮੁਆਿਖ ਨ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਖੂਿਲ ਮਹਾ ਿਬਖੁ ਖਾਇ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਇ ਸੁ ਰਾਚੈ ਨਾਇ ॥੩॥ ਅਧੰੌ ਬੋਲੌ

1331 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰ ੁ ॥ ਹੀਣੌ ਨੀਚ ੁ ਬੁਰੌ ਬੁਿਰਆਰ ੁ ॥ ਨੀਧਨ ਕੌ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਇਹ ੁਧਨੁ ਸਾਰ ੁ ਹੋਰ ੁ ਿਬਿਖਆਛਾਰ ੁ ॥੪॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨੰਦਾ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਜ ੋ ਦੇਵੈ ਿਤਸ ਕਉ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥ ਤੂ ਬਖਸਿਹ ਜਾਿਤ ਪਿਤ ਹੋਇ ॥ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਕਹਾਵੈ ਸੋਇ ॥੫॥੧੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਖਾਇਆ ਮਲੈੁ ਵਧਾਇਆ ਪੈਧੈ ਘਰ ਕੀ ਹਾਿਣ ॥ਬਿਕ ਬਿਕ ਵਾਦੁ ਚਲਾਇਆ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਬਖੁ ਜਾਿਣ ॥੧॥ ਬਾਬਾ ਐਸਾ ਿਬਖਮ ਜਾਿਲ ਮਨੁ ਵਾਿਸਆ ॥ਿਬਬਲੁ ਝਾਿਗ ਸਹਿਜ ਪਰਗਾਿਸਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਬਖੁ ਖਾਣਾ ਿਬਖੁ ਬਲੋਣਾ ਿਬਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ਜਮ ਦਿਰ ਬਾਧੇ ਮਾਰੀਅਿਹ ਛੂਟਿਸ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੨॥ ਿਜਵ ਆਇਆ ਿਤਵ ਜਾਇਸੀ ਕੀਆ ਿਲਿਖ ਲੈ ਜਾਇ ॥ਮਨਮਿੁਖ ਮਲੂੁ ਗਵਾਇਆ ਦਰਗਹ ਿਮਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥ ਜਗੁ ਖਟੋੌ ਸਚ ੁ ਿਨਰਮਲੌ ਗੁਰ ਸਬਦੀਂ ਵੀਚਾਿਰ ॥ਤੇ ਨਰ ਿਵਰਲੇ ਜਾਣੀਅਿਹ ਿਜਨ ਅੰਤਿਰ ਿਗਆਨੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥੪॥ ਅਜਰ ੁਜਰੈ ਨੀਝਰ ੁਝਰੈ ਅਮਰ ਅਨੰਦ ਸਰਪੂ ॥ਨਾਨਕੁ ਜਲ ਕੌ ਮੀਨੁ ਸੈ ਥੇ ਭਾਵੈ ਰਾਖਹ ੁ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥੫॥੧੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਗੀਤ ਨਾਦ ਹਰਖਚਤੁਰਾਈ ॥ ਰਹਸ ਰਗੰ ਫਰੁਮਾਇਿਸ ਕਾਈ ॥ ਪੈਨਣੁ ਖਾਣਾ ਚੀਿਤ ਨ ਪਾਈ ॥ ਸਾਚ ੁਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਨਾਿਮ ਵਸਾਈ॥੧॥ ਿਕਆ ਜਾਨ ਿਕਆ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਤਿਨ ਿਕਛੁ ਨ ਸੁਖਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋਗ ਿਬਨੋਦਸਾਦ ਆਨਦੰਾ ॥ ਮਿਤ ਸਤ ਭਾਇ ਭਗਿਤ ਗੋਿਬਦੰਾ ॥ ਕੀਰਿਤ ਕਰਮ ਕਾਰ ਿਨਜ ਸੰਦਾ ॥ ਅਤੰਿਰ ਰਵਤੌ ਰਾਜਰਿਵੰਦਾ ॥੨॥ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਰ੍ੇਿਮ ਉਰ ਧਾਰੀ ॥ ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਪੀਉ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਦਾਨੁਬਰ੍ਤਕਾਰੀ ॥ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਤਰਗੰ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥ ਅਕਥੌ ਕਥਉ ਿਕਆ ਮੈ ਜੋਰ ੁ॥ ਭਗਿਤ ਕਰੀ ਕਰਾਇਿਹ ਮਰੋ ॥ਅੰਤਿਰ ਵਸੈ ਚਕੂੈ ਮੈ ਮੋਰ ॥ ਿਕਸੁ ਸੇਵੀ ਦੂਜਾ ਨਹੀ ਹੋਰ ੁ ॥੪॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ॥ ਐਸਾਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਅਤੰਿਰ ਡੀਠਾ ॥ ਿਜਿਨ ਚਾਿਖਆ ਪੂਰਾ ਪਦੁ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਧਰ੍ਾਿਪਓ ਤਿਨ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੫॥੧੪॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਅੰਤਿਰ ਦੇਿਖ ਸਬਿਦ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਅਵਰ ੁ ਨ ਰ ਗਨਹਾਰਾ ॥ ਅਿਹਿਨਿਸ ਜੀਆ ਦੇਿਖਸਮਾਲੇ ਿਤਸ ਹੀ ਕੀ ਸਰਕਾਰਾ ॥੧॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਰ ਿਗ ਘਣੌ ਅਿਤ ਰੜੂੌ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲੁ ਪਰ੍ੀਤਮ ਮਨਮਹੋਨੁਅਿਤ ਰਸ ਲਾਲ ਸਗੂੜੌ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਊਪਿਰ ਕੂਪੁ ਗਗਨ ਪਿਨਹਾਰੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਪੀਵਣਹਾਰਾ ॥ ਿਜਸ ਕੀ

1332 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਚਨਾ ਸੋ ਿਬਿਧ ਜਾਣੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਗਆਨੁ ਵੀਚਾਰਾ ॥੨॥ ਪਸਰੀ ਿਕਰਿਣ ਰਿਸ ਕਮਲ ਿਬਗਾਸੇ ਸਿਸ ਘਿਰਸੂਰ ੁ ਸਮਾਇਆ ॥ ਕਾਲੁ ਿਬਧੁੰਿਸ ਮਨਸਾ ਮਿਨ ਮਾਰੀ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥ ਅਿਤ ਰਿਸ ਰਿੰਗਚਲੂਲੈ ਰਾਤੀ ਦੂਜਾ ਰੰਗੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਰਸਿਨ ਰਸਾਏ ਰਾਤੇ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥੪॥੧੫॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਬਾਰਹ ਮਿਹ ਰਾਵਲ ਖਿਪ ਜਾਵਿਹ ਚਹ ੁ ਿਛਅ ਮਿਹ ਸੰਿਨਆਸੀ ॥ ਜੋਗੀ ਕਾਪੜੀਆਿਸਰਖੂਥੇ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਗਿਲ ਫਾਸੀ ॥੧॥ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਪੂਰੇ ਬਰੈਾਗੀ ॥ ਅਉਹਿਠ ਹਸਤ ਮਿਹ ਭੀਿਖਆ ਜਾਚੀ ਏਕਭਾਇ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬਰ੍ਹਮਣ ਵਾਦੁ ਪੜਿਹ ਕਿਰ ਿਕਿਰਆ ਕਰਣੀ ਕਰਮ ਕਰਾਏ ॥ ਿਬਨੁ ਬੂਝੇਿਕਛੁ ਸੂਝੈ ਨਾਹੀ ਮਨਮੁਖੁ ਿਵਛੁਿੜ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥੨॥ ਸਬਿਦ ਿਮਲੇ ਸੇ ਸੂਚਾਚਾਰੀ ਸਾਚੀ ਦਰਗਹ ਮਾਨੇ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਿਮ ਰਤਿਨ ਿਲਵ ਲਾਗੇ ਜੁਿਗ ਜਿੁਗ ਸਾਿਚ ਸਮਾਨੇ ॥੩॥ ਸਗਲੇ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਿਚ ਸੰਜਮਜਪ ਤਪ ਤੀਰਥ ਸਬਿਦ ਵਸੇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਲੈ ਿਮਲਾਇਆ ਦੂਖ ਪਰਾਛਤ ਕਾਲ ਨਸੇ ॥੪॥੧੬॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਸੰਤਾ ਕੀ ਰੇਣੁ ਸਾਧ ਜਨ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਤਰ ੁਤਾਰੀ ॥ ਕਹਾ ਕਰੈ ਬਪੁਰਾ ਜਮੁ ਡਰਪੈਗੁਰਮੁਿਖ ਿਰਦ ੈ ਮੁਰਾਰੀ ॥੧॥ ਜਿਲ ਜਾਉ ਜੀਵਨੁ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ॥ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਾਪੁ ਜਪਉ ਜਪਮਾਲੀ ਗੁਰਮਿੁਖਆਵੈ ਸਾਦੁ ਮਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸ ਸਾਚ ੁਸੁਖੁ ਜਾ ਕਉ ਿਕਆ ਿਤਸੁ ਉਪਮਾ ਕਹੀਐ ॥ ਲਾਲ ਜਵੇਹਰਰਤਨ ਪਦਾਰਥ ਖੋਜਤ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲਹੀਐ ॥੨॥ ਚੀਨੈ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਧਨੁ ਸਾਚੌ ਏਕ ਸਬਿਦ ਿਲਵ ਲਾਵੈ ॥ਿਨਰਾਲੰਬੁ ਿਨਰਹਾਰ ੁ ਿਨਹਕੇਵਲੁ ਿਨਰਭਉ ਤਾੜੀ ਲਾਵੈ ॥੩॥ ਸਾਇਰ ਸਪਤ ਭਰੇ ਜਲ ਿਨਰਮਿਲ ਉਲਟੀਨਾਵ ਤਰਾਵੈ ॥ ਬਾਹਿਰ ਜਾਤੌ ਠਾਿਕ ਰਹਾਵੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਹਿਜ ਸਮਾਵੈ ॥੪॥ ਸੋ ਿਗਰਹੀ ਸੋ ਦਾਸੁ ਉਦਾਸੀਿਜਿਨ ਗੁਰਮਿੁਖ ਆਪੁ ਪਛਾਿਨਆ ॥ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਅਵਰ ੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ਸਾਚ ਸਬਿਦ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥੫॥੧੭॥

ਰਾਗੁ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ਚਉਪਦੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਵਰਲਾ ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਸਬਦ ੇ ਰਿਹਆ ਸਮਾਈ ॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ਸਾਿਚ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਈ

1333 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਮਨੁ ਅਸਿਥਰ ੁ ਹੋਵੈ ਅਨਿਦਨੁ ਹਿਰ ਰਿਸ ਰਿਹਆਅਘਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਭਗਿਤ ਕਰਹ ੁ ਿਦਨੁ ਰਾਤੀ ਇਸੁ ਜੁਗ ਕਾ ਲਾਹਾ ਭਾਈ ॥ ਸਦਾ ਜਨਿਨਰਮਲ ਮੈਲੁ ਨ ਲਾਗੈ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਿਚਤੁ ਲਾਈ ॥੨॥ ਸੁਖੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਿਦਖਾਇਆ ਨਾਿਮ ਵਡੀਵਿਡਆਈ ॥ ਅਖੁਟ ਭੰਡਾਰ ਭਰੇ ਕਦੇ ਤੋਿਟ ਨ ਆਵੈ ਸਦਾ ਹਿਰ ਸੇਵਹ ੁ ਭਾਈ ॥੩॥ ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਿਜਸ ਨੋਦਵੇੈ ਿਤਸੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਸਦਾ ਤੂ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਿਦਖਾਈ ॥੪॥੧॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਿਨਰਗੁਣੀਆਰੇ ਕਉ ਬਖਿਸ ਲੈ ਸੁਆਮੀ ਆਪੇ ਲੈਹ ੁ ਿਮਲਾਈ ॥ ਤੂ ਿਬਅੰਤੁ ਤਰੇਾ ਅਤੰੁ ਨਪਾਇਆ ਸਬਦੇ ਦੇਹ ੁ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਤੁਧੁ ਿਵਟਹ ੁਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਅਰਪੀ ਤੁਧੁ ਆਗੈ ਰਾਖਉਸਦਾ ਰਹ ਸਰਣਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪਣੇ ਭਾਣੇ ਿਵਿਚ ਸਦਾ ਰਖੁ ਸੁਆਮੀ ਹਿਰ ਨਾਮੋ ਦਿੇਹ ਵਿਡਆਈ ॥ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਭਾਣਾ ਜਾਪੈ ਅਨਿਦਨੁ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈ ॥੨॥ ਤੇਰੈ ਭਾਣੈ ਭਗਿਤ ਜੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਆਪੇ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਈ ॥ਤਰੇੈ ਭਾਣੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਗੁਿਰ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਗਿਨ ਬੁਝਾਈ ॥੩॥ ਜ ੋ ਤੂ ਕਰਿਹ ਸੁ ਹੋਵੈ ਕਰਤੇ ਅਵਰ ੁ ਨਕਰਣਾ ਜਾਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦਾਤਾ ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ॥੪॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਸਾਲਾਿਹਆ ਿਜੰਨਾ ਿਤਨ ਸਲਾਿਹ ਹਿਰ ਜਾਤਾ ॥ ਿਵਚਹ ੁਭਰਮੁ ਗਇਆ ਹੈ ਦੂਜਾ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦਪਛਾਤਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਤੂ ਮੇਰਾ ਇਕੁ ਸੋਈ ॥ ਤੁਧੁ ਜਪੀ ਤੁਧੈ ਸਾਲਾਹੀ ਗਿਤ ਮਿਤ ਤੁਝ ਤੇ ਹੋਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਾਲਾਹਿਨ ਸੇ ਸਾਦੁ ਪਾਇਿਨ ਮੀਠਾ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਸਾਰ ੁ॥ ਸਦਾ ਮੀਠਾ ਕਦੇ ਨ ਫੀਕਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀਵੀਚਾਰ ੁ ॥੨॥ ਿਜਿਨ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ਿਤਸੁ ਿਵਟਹ ੁ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਸਬਿਦ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾਿਵਚਹ ੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਰਾ ਸਦਾ ਹੈ ਦਾਤਾ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈਵਿਡਆਈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚ ੁ ਪਾਏ ॥੪॥੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਜੋ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਤਨ ਤੂਰਾਖਨ ਜੋਗੁ ॥ ਤੁਧੁ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਅਵਰ ੁਨ ਸੂਝੈ ਨਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥੧॥ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਦਾ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ॥ ਿਜਉਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਾਖਹ ੁ ਮੇਰੇ ਸੁਆਮੀ ਏਹ ਤਰੇੀ ਵਿਡਆਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜੋ ਤਰੇੀ ਸਰਣਾਈ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਤਨ ਕੀ

1334 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਿਹ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ॥ ਆਿਪ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਰਾਖਹ ੁ ਹਿਰ ਜੀਉ ਪੋਿਹ ਨ ਸਕੈ ਜਮਕਾਲੁ ॥੨॥ ਤੇਰੀ ਸਰਣਾਈ ਸਚੀਹਿਰ ਜੀਉ ਨਾ ਓਹ ਘਟੈ ਨ ਜਾਇ ॥ ਜੋ ਹਿਰ ਛੋਿਡ ਦਜੂੈ ਭਾਇ ਲਾਗੈ ਓਹ ੁ ਜੰਮੈ ਤੈ ਮਿਰ ਜਾਇ ॥੩॥ ਜੋ ਤਰੇੀਸਰਣਾਈ ਹਿਰ ਜੀਉ ਿਤਨਾ ਦੂਖ ਭੂਖ ਿਕਛੁ ਨਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਸਦਾ ਤੂ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਮਾਿਹ॥੪॥੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਦਾ ਿਧਆਵਹ ੁ ਜਬ ਲਗੁ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਆ ਚਕੂਾ ਮਿਨ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਿਤਸੁ ਪਰ੍ਾਨੀ ਕੇਰਾ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਨ ॥੧॥ਮਰੇੇ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਿਸਖ ਸੁਣੀਜੈ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਹਜੇ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮੂਲੁਪਛਾਣਿਨ ਿਤਨ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸਾ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਿਸਆ ਹਉਮੈ ਦੁਰਮਿਤਖੋਈ ॥ ਸਭਨਾ ਮਿਹ ਏਕੋ ਸਚ ੁ ਵਰਤੈ ਿਵਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਈ ॥੨॥ ਗੁਰਮਤੀ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਹਆੋ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਤਤੁਵਖਾਨੈ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਦਾ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਿਵਿਚ ਮਨ ਹੀ ਮਨੁ ਮਾਨੈ ॥ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਿਵਟਹੁਿਜਤੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥ ਮਾਨਸ ਜਨਿਮ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਨ ਸੇਿਵਆ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਨਦਿਰਕਰੇ ਤ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੇਲੇ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਵਿਡਆਈ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਿਧਆਇਆ॥੪॥੫॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਆਪੇ ਭ ਿਤ ਬਣਾਏ ਬਹ ੁ ਰੰਗੀ ਿਸਸਿਟ ਉਪਾਇ ਪਰ੍ਿਭ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ॥ ਕਿਰ ਕਿਰਵੇਖ ੈ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਸਰਬ ਜੀਆ ਨੋ ਿਰਜਕੁ ਦੀਆ ॥੧॥ ਕਲੀ ਕਾਲ ਮਿਹ ਰਿਵਆ ਰਾਮੁ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪੂਿਰਰਿਹਆ ਪਰ੍ਭੁ ਏਕੋ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰਗਟ ੁਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਪਤਾ ਨਾਮੁ ਵਰਤੈ ਿਵਿਚ ਕਲਜੁਿਗ ਘਿਟਘਿਟ ਹਿਰ ਭਰਪੂਿਰ ਰਿਹਆ ॥ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਿਤਨਾ ਿਹਰਦੈ ਪਰ੍ਗਿਟਆ ਜੋ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਭਿਜ ਪਇਆ ॥੨॥ਇੰਦਰ੍ੀ ਪੰਚ ਪਚੰੇ ਵਿਸ ਆਣੈ ਿਖਮਾ ਸੰਤੋਖੁ ਗੁਰਮਿਤ ਪਾਵੈ ॥ ਸੋ ਧਨੁ ਧਨੁ ਹਿਰ ਜਨੁ ਵਡ ਪੂਰਾ ਜੋ ਭੈ ਬੈਰਾਿਗਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥੩॥ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਹ ੁਫੇਰੇ ਜੇ ਕੋਈ ਗੁਰ ਕਾ ਕਿਹਆ ਨ ਿਚਿਤ ਧਰ ੈ॥ ਕਿਰ ਆਚਾਰ ਬਹ ੁਸੰਪਉਸੰਚੈ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਨਰਿਕ ਪਰੈ ॥੪॥ ਏਕੋ ਸਬਦੁ ਏਕੋ ਪਰ੍ਭੁ ਵਰਤੈ ਸਭ ਏਕਸੁ ਤੇ ਉਤਪਿਤ ਚਲੈ ॥ ਨਾਨਕਗੁਰਮੁਿਖ ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਏ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਾਇ ਰਲੈ ॥੫॥੬॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਮਰੇੇ ਮਨ ਗੁਰ ੁ ਅਪਣਾ

1335 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਲਾਿਹ ॥ ਪੂਰਾ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਮੁਿਖ ਮਸਤਿਕ ਸਦਾ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਿਹ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁਹਿਰ ਦੇਇ ॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਕੋਈ ਿਵਰਲਾ ਲੇਇ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਅਪਣੀ ਨਦਿਰ ਕਰੇਇ ॥੧॥ ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਣ ਮਨ ਮਾਿਹਵਸਾਇ ॥ ਦੁਖੁ ਅਨੇਰਾ ਅੰਦਰਹ ੁ ਜਾਇ ॥ ਆਪੇ ਸਾਚਾ ਲਏ ਿਮਲਾਇ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਿਸਉ ਲਾਇਿਪਆਰ ੁ ॥ ਐਥੈ ਓਥੈ ਏਹ ੁ ਅਧਾਰ ੁ ॥ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ੁ ॥੩॥ ਸਚਾ ਮਨਾਏ ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ॥ ਸੋਈਭਗਤੁ ਸੁਘੜੁ ਸਜਾਣਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸ ਕੈ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਾ ॥੪॥੭॥੧੭॥੭॥੨੪॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ਿਬਭਾਸ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਗੁਨ ਗਾਵਹ ਗੁਰਮਿਤ ਿਲਵ ਉਨਮਿਨ ਨਾਿਮ ਲਗਾਨ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਰਸੁ ਪੀਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਮਨਾਮ ਿਵਟਹ ੁ ਕੁਰਬਾਨ ॥੧॥ ਹਮਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਿਰ ਪਰ੍ਾਨ ॥ ਹਿਰ ਊਤਮੁ ਿਰਦ ਅਤੰਿਰ ਭਾਇਓ ਗੁਿਰ ਮਤੰੁਦੀਓ ਹਿਰ ਕਾਨ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਵਹ ੁ ਸੰਤ ਿਮਲਹ ੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਖਾਨ ॥ ਿਕਤੁਿਬਿਧ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪੁਨਾ ਮੋ ਕਉ ਕਰਹ ੁ ਉਪਦਸੇੁ ਹਿਰ ਦਾਨ ॥੨॥ ਸਤਸਗੰਿਤ ਮਿਹ ਹਿਰ ਹਿਰਵਿਸਆ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਗੁਨ ਜਾਨ ॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਸਤਸਗੰਿਤ ਪਾਈ ਗੁਰ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਰਿਸ ਭਗਵਾਨ॥੩॥ ਗੁਨ ਗਾਵਹ ਪਰ੍ਭ ਅਗਮ ਠਾਕੁਰ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ਰਹੇ ਹੈਰਾਨ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਿਖਨ ਦਾਨ ॥੪॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਉਗਵੈ ਸੂਰ ੁ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਿਰ ਬੋਲਿਹ ਸਭ ਰੈਿਨਸਮਾਲਿਹ ਹਿਰ ਗਾਲ ॥ ਹਮਰੈ ਪਰ੍ਿਭ ਹਮ ਲੋਚ ਲਗਾਈ ਹਮ ਕਰਹ ਪਰ੍ਭੂ ਹਿਰ ਭਾਲ ॥੧॥ ਮਰੇਾ ਮਨੁ ਸਾਧੂਧੂਿਰ ਰਵਾਲ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਓ ਗੁਿਰ ਮੀਠਾ ਗੁਰ ਪਗ ਝਾਰਹ ਹਮ ਬਾਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸਾਕਤਕਉ ਿਦਨੁ ਰੈਿਨ ਅੰਧਾਰੀ ਮੋਿਹ ਫਾਥ ੇ ਮਾਇਆ ਜਾਲ ॥ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਿਰਦੈ ਨ ਵਿਸਓ ਿਰਿਨ ਬਾਧੇ ਬਹੁਿਬਿਧ ਬਾਲ ॥੨॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਮਿਤ ਬੁਿਧ ਪਾਈ ਹਉ ਛੂਟੇ ਮਮਤਾ ਜਾਲ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਮੀਠਲਗਾਨਾ ਗੁਿਰ ਕੀਏ ਸਬਿਦ ਿਨਹਾਲ ॥੩॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਗੁਰ ਅਗਮ ਗੁਸਾਈ ਗੁਰ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲ ॥ਿਬਖੁ ਭਉਜਲ ਡੁਬਦੇ ਕਾਿਢ ਲੇਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਬਾਲ ਗੁਪਾਲ ॥੪॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਇਕੁ

1336 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਖਨੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ਗੁਨ ਗਾਏ ਰਸਕ ਰਸੀਕ ॥ ਗਾਵਤ ਸੁਨਤ ਦੋਊ ਭਏ ਮੁਕਤੇ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮਿੁਖਿਖਨੁ ਹਿਰ ਪੀਕ ॥੧॥ ਮਰੇੈ ਮਿਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਟੀਕ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਸੀਤਲ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਹਿਰਹਿਰ ਨਾਮੁ ਪੀਆ ਰਸੁ ਝੀਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਨੀ ਿਤਨਾ ਮਸਤਿਕ ਊਜਲ ਟੀਕ ॥ਹਿਰ ਜਨ ਸੋਭਾ ਸਭ ਜਗ ਊਪਿਰ ਿਜਉ ਿਵਿਚ ਉਡਵਾ ਸਿਸ ਕੀਕ ॥੨॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਵਿਸਓ ਿਤਨਸਿਭ ਕਾਰਜ ਫੀਕ ॥ ਜੈਸੇ ਸੀਗਾਰ ੁ ਕਰੈ ਦੇਹ ਮਾਨੁਖ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਨਕਟੇ ਨਕ ਕੀਕ ॥੩॥ ਘਿਟ ਘਿਟਰਮਈਆ ਰਮਤ ਰਾਮ ਰਾਇ ਸਭ ਵਰਤੈ ਸਭ ਮਿਹ ਈਕ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀ ਗੁਰ ਬਚਨਿਧਆਇਓ ਘਰੀ ਮੀਕ ॥੪॥੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਅਗਮ ਦਇਆਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਪਰ੍ਿਭ ਧਾਰੀ ਮੁਿਖ ਹਿਰ ਹਿਰਨਾਮੁ ਹਮ ਕਹੇ ॥ ਪਿਤਤ ਪਾਵਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਓ ਸਿਭ ਿਕਲਿਬਖ ਪਾਪ ਲਹੇ ॥੧॥ ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁਰਿਵ ਰਹੇ ॥ ਦੀਨ ਦਇਆਲੁ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਗਾਇਓ ਗੁਰਮਿਤ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਲਹੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਇਆਨਗਿਰ ਨਗਿਰ ਹਿਰ ਬਿਸਓ ਮਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸਹੇ ॥ ਸਰੀਿਰ ਸਰੋਵਿਰ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਘਿਰਮਦੰਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਲਹੇ ॥੨॥ ਜੋ ਨਰ ਭਰਿਮ ਭਰਿਮ ਉਿਦਆਨੇ ਤੇ ਸਾਕਤ ਮੂੜ ਮੁਹੇ ॥ ਿਜਉ ਿਮਰ੍ਗ ਨਾਿਭ ਬਸੈਬਾਸੁ ਬਸਨਾ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮਓ ਝਾਰ ਗਹੇ ॥੩॥ ਤੁਮ ਵਡ ਅਗਮ ਅਗਾਿਧ ਬੋਿਧ ਪਰ੍ਭ ਮਿਤ ਦੇਵਹ ੁਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਲਹੇ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਉ ਗੁਿਰ ਹਾਥੁ ਿਸਿਰ ਧਿਰਓ ਹਿਰ ਰਾਮ ਨਾਿਮ ਰਿਵ ਰਹੇ ॥੪॥੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ਮਿਨ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਿਪਓ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਵਡਫਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਬਚਨ ਸੁਖਾਨ ੇ ਹੀਅਰੈ ਹਿਰਧਾਰੀ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਿਕਰ੍ਪਫਾ ॥੧॥ ਮੇਰੇ ਮਨ ਭਜੁ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹਿਰ ਿਨਮਖਫਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਦਾਨੁ ਦੀਓ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈਹਿਰ ਨਾਮਾ ਮਿਨ ਤਿਨ ਬਸਫਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਇਆ ਨਗਿਰ ਵਿਸਓ ਘਿਰ ਮਦੰਿਰ ਜਿਪ ਸੋਭਾ ਗੁਰਮਿੁਖਕਰਪਫਾ ॥ ਹਲਿਤ ਪਲਿਤ ਜਨ ਭਏ ਸੁਹੇਲ ੇ ਮੁਖ ਊਜਲ ਗੁਰਮਿੁਖ ਤਰਫਾ ॥੨॥ ਅਨਭਉ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰਿਲਵ ਲਾਗੀ ਹਿਰ ਉਰ ਧਾਿਰਓ ਗੁਿਰ ਿਨਮਖਫਾ ॥ ਕੋਿਟ ਕੋਿਟ ਕੇ ਦੋਖ ਸਭ ਜਨ ਕੇ ਹਿਰ ਦੂਿਰ ਕੀਏ ਇਕਪਲਫਾ ॥੩॥ ਤੁਮਰੇ ਜਨ ਤੁਮ ਹੀ ਤੇ ਜਾਨੇ ਪਰ੍ਭ ਜਾਿਨਓ ਜਨ ਤੇ ਮੁਖਫਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਆਪੁ ਧਿਰਓ ਹਿਰ ਜਨ

1337 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿਹ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਇਕਫਾ ॥੪॥੫॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਓ ਹਿਰਹਿਰ ਹਮ ਮੁਏ ਜੀਵੇ ਹਿਰ ਜਿਪਭਾ ॥ ਧਨੁ ਧੰਨੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਿਬਖੁ ਡੁਬਦੇ ਬਾਹ ਦਇੇ ਕਿਢਭਾ॥੧॥ ਜਿਪ ਮਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਅਰਧ ਭਾ ॥ ਉਪਜੰਿਪ ਉਪਾਇ ਨ ਪਾਈਐ ਕਤਹ ੂ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਲਾਭਾ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਰਾਮ ਰਸਾਇਣੁ ਰਸੁ ਪੀਆ ਗੁਰਮਿਤ ਰਸਭਾ ॥ ਲੋਹ ਮਨੂਰ ਕੰਚਨੁ ਿਮਿਲਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਉਰ ਧਾਿਰਓ ਗੁਿਰ ਹਿਰਭਾ ॥੨॥ ਹਉਮੈ ਿਬਿਖਆ ਿਨਤ ਲੋਿਭ ਲੁਭਾਨੇ ਪੁਤ ਕਲਤ ਮੋਿਹ ਲੁਿਭਭਾ ॥ਿਤਨ ਪਗ ਸੰਤ ਨ ਸੇਵੇ ਕਬਹ ੂ ਤੇ ਮਨਮਖੁ ਭੂਭੰਰ ਭਰਭਾ ॥੩॥ ਤੁਮਰੇ ਗੁਨ ਤੁਮ ਹੀ ਪਰ੍ਭ ਜਾਨਹ ੁ ਹਮ ਪਰੇਹਾਿਰ ਤੁਮ ਸਰਨਭਾ ॥ ਿਜਉ ਜਾਨਹ ੁ ਿਤਉ ਰਾਖਹ ੁ ਸੁਆਮੀ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸੁ ਤੁਮਨਭਾ ॥੪॥੬॥ ਛਕਾ ੧ ॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਿਬਭਾਸ ਪੜਤਾਲ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਜਿਪ ਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨ ॥ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨ ॥ ਿਜਿਨ ਜਿਪਆ ਤੇ ਪਾਿਰ ਪਰਾਨ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਿਨ ਮਨ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਕਿਰ ਿਧਆਨੁ ॥ ਸੁਿਨ ਮਨ ਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਅਠਸਿਠ ਮਜਾਨੁ ॥ ਸੁਿਨ ਮਨਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ ॥੧॥ ਜਿਪ ਮਨ ਪਰਮੇਸਰੁ ੁ ਪਰਧਾਨੁ ॥ ਿਖਨ ਖੋਵੈ ਪਾਪ ਕੋਟਾਨ ॥ ਿਮਲੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰਭਗਵਾਨ ॥੨॥੧॥੭॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ਿਬਭਾਸ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਨੁ ਹਿਰ ਕੀਆ ਤਨੁ ਸਭੁ ਸਾਿਜਆ ॥ ਪਚੰ ਤਤ ਰਿਚ ਜੋਿਤ ਿਨਵਾਿਜਆ ॥ ਿਸਹਜਾ ਧਰਿਤ ਬਰਤਨ ਕਉ ਪਾਨੀ ॥ਿਨਮਖ ਨ ਿਵਸਾਰਹ ੁ ਸੇਵਹ ੁ ਸਾਿਰਗਪਾਨੀ ॥੧॥ ਮਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਹੋਇ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥ ਹਰਖ ਸੋਗ ਤੇਰਹਿਹ ਿਨਰਾਰਾ ਤ ਤੂ ਪਾਵਿਹ ਪਰ੍ਾਨਪਤੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਕਾਪੜ ਭੋਗ ਰਸ ਅਿਨਕ ਭੁਚੰਾਏ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾਕੁਟੰਬ ਸਗਲ ਬਨਾਏ ॥ ਿਰਜਕੁ ਸਮਾਹੇ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮੀਤ ॥ ਸੋ ਹਿਰ ਸੇਵਹ ੁ ਨੀਤਾ ਨੀਤ ॥੨॥ ਤਹਾ ਸਖਾਈਜਹ ਕੋਇ ਨ ਹੋਵੈ ॥ ਕੋਿਟ ਅਪਰ੍ਾਧ ਇਕ ਿਖਨ ਮਿਹ ਧੋਵੈ ॥ ਦਾਿਤ ਕਰੈ ਨਹੀ ਪਛਤਾਵੈ ॥ ਏਕਾ ਬਖਸ ਿਫਿਰ

1338 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਹਿੁਰ ਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੩॥ ਿਕਰਤ ਸੰਜੋਗੀ ਪਾਇਆ ਭਾਿਲ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਮਿਹ ਬਸੇ ਗੁਪਾਲ ॥ ਗੁਰ ਿਮਿਲਆਏ ਤੁਮਰੈ ਦੁਆਰ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕ ਦਰਸਨੁ ਦੇਹ ੁ ਮੁਰਾਿਰ ॥੪॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸੇਵਾਜਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਮਟੇ ਿਤਸੁ ਲੋਭਾ ॥ ਨਾਮੁ ਤਰੇਾ ਜਨ ਕੈ ਭੰਡਾਿਰ ॥ ਗੁਨ ਗਾਵਿਹ ਪਰ੍ਭ ਦਰਸ ਿਪਆਿਰ॥੧॥ ਤੁਮਰੀ ਭਗਿਤ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮਿਹ ਜਨਾਈ ॥ ਕਾਿਟ ਜੇਵਰੀ ਜਨ ਲੀਏ ਛਡਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜ ੋ ਜਨੁ ਰਾਤਾਪਰ੍ਭ ਕੈ ਰੰਿਗ ॥ ਿਤਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਪਰ੍ਭ ਕੈ ਸੰਿਗ ॥ ਿਜਸੁ ਰਸੁ ਆਇਆ ਸੋਈ ਜਾਨੈ ॥ ਪਿੇਖ ਪੇਿਖ ਮਨ ਮਿਹਹੈਰਾਨੈ ॥੨॥ ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸਭ ਤੇ ਊਤਮੁ ਸੋਇ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਹਰ੍ਦੈ ਵਿਸਆ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਇ ॥ ਸੋਈ ਿਨਹਚਲੁ ਆਵੈ ਨਜਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਪਰ੍ਭ ਕੇ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੩॥ ਤਾ ਕਉ ਕਰਹ ੁ ਸਗਲ ਨਮਸਕਾਰ ੁ ॥ ਜਾ ਕੈ ਮਿਨ ਪੂਰਨੁਿਨਰਕੰਾਰ ੁ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਮੋਿਹ ਠਾਕੁਰ ਦੇਵਾ ॥ ਨਾਨਕੁ ਉਧਰ ੈ ਜਨ ਕੀ ਸੇਵਾ ॥੪॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਮਿਨ ਹੋਇ ਅਨਦੰ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਿਸਮਰਉ ਭਗਵੰਤ ॥ ਜਾ ਕੈ ਿਸਮਰਿਨ ਕਲਮਲ ਜਾਿਹ ॥ ਿਤਸੁਗੁਰ ਕੀ ਹਮ ਚਰਨੀ ਪਾਿਹ ॥੧॥ ਸੁਮਿਤ ਦੇਵਹ ੁ ਸੰਤ ਿਪਆਰੇ ॥ ਿਸਮਰਉ ਨਾਮੁ ਮਿੋਹ ਿਨਸਤਾਰੇ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਿਨ ਗੁਿਰ ਕਿਹਆ ਮਾਰਗੁ ਸੀਧਾ ॥ ਸਗਲ ਿਤਆਿਗ ਨਾਿਮ ਹਿਰ ਗੀਧਾ ॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਦਾਬਿਲ ਜਾਈਐ ॥ ਹਿਰ ਿਸਮਰਨੁ ਿਜਸ ੁ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈਐ ॥੨॥ ਬੂਡਤ ਪਰ੍ਾਨੀ ਿਜਿਨ ਗੁਰਿਹ ਤਰਾਇਆ ॥ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਮਹੋੈ ਨਹੀ ਮਾਇਆ ॥ ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਿਜਿਨ ਗੁਰਿਹ ਸਵਾਿਰਆ ॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਊਪਿਰ ਸਦਾਹਉ ਵਾਿਰਆ ॥੩॥ ਮਹਾ ਮੁਗਧ ਤੇ ਕੀਆ ਿਗਆਨੀ ॥ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਕੀ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਨਾਨਕਗੁਰਦਵੇ ॥ ਵਡੈ ਭਾਿਗ ਪਾਈਐ ਹਿਰ ਸੇਵ ॥੪॥੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਗਲੇ ਦੂਖ ਿਮਟੇ ਸਖੁ ਦੀਏ ਅਪਨਾਨਾਮੁ ਜਪਾਇਆ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪਨੀ ਸੇਵਾ ਲਾਏ ਸਗਲਾ ਦੁਰਤੁ ਿਮਟਾਇਆ ॥੧॥ ਹਮ ਬਾਿਰਕ ਸਰਿਨਪਰ੍ਭ ਦਇਆਲ ॥ ਅਵਗਣ ਕਾਿਟ ਕੀਏ ਪਰ੍ਿਭ ਅਪੁਨੇ ਰਾਿਖ ਲੀਏ ਮਰੇੈ ਗੁਰ ਗੋਪਾਿਲ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਾਪਪਾਪ ਿਬਨਸੇ ਿਖਨ ਭੀਤਿਰ ਭਏ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਗੁਸਾਈ ॥ ਸਾਿਸ ਸਾਿਸ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਅਰਾਧੀ ਅਪੁਨੇ ਸਿਤਗੁਰਕੈ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥੨॥ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰ ੁ ਿਬਅਤੰੁ ਸੁਆਮੀ ਤਾ ਕਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਈਐ ॥ ਲਾਹਾ ਖਾਿਟ ਹੋਈਐ

1339 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧਨਵੰਤਾ ਅਪੁਨਾ ਪਰ੍ਭੂ ਿਧਆਈਐ ॥੩॥ ਆਠ ਪਹਰ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਧਆਈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਗੁਨ ਗਾਇਆ ॥ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਮੇਰੇ ਪੂਰੇ ਮਨਰੋਥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਗੁਰ ੁ ਪਾਇਆ ॥੪॥੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁਿਕਲਿਬਖ ਸਿਭ ਨਾਸੇ ॥ ਸਚ ੁਨਾਮੁ ਗੁਿਰ ਦੀਨੀ ਰਾਸੇ ॥ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾਵੰਤੇ ॥ ਸੇਵਕ ਸੇਿਵ ਸਦਾ ਸੋਹੰਤੇ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁ ਮੇਰੇ ਭਾਈ ॥ ਸਗਲੇ ਰੋਗ ਦੋਖ ਸਿਭ ਿਬਨਸਿਹ ਅਿਗਆਨੁ ਅਧੰਰੇਾ ਮਨ ਤੇ ਜਾਈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਨਮ ਮਰਨ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਮੀਤ ॥ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਸਉ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਕੋਿਟ ਜਨਮ ਕੇ ਗਏਕਲੇਸ ॥ ਜੋ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲ ਹੋਸ ॥੨॥ ਿਤਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਸਦ ਬਿਲ ਜਾਈ ॥ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਹਿਰ ਨਾਮੁਿਧਆਈ ॥ ਐਸਾ ਗੁਰ ੁ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ॥ ਿਜਸੁ ਿਮਲਤੇ ਰਾਮ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥੩॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮਸੁਆਮੀ ॥ ਸਗਲ ਘਟਾ ਕੇ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਆਠ ਪਹਰ ਅਪੁਨੀ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਸਰਨਾਇ॥੪॥੫॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਅਪੁਨੇ ਪਰ੍ਿਭ ਕੀਏ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਜਪਨ ਕਉ ਦੀਏ ॥ ਆਠਪਹਰ ਗੁਨ ਗਾਇ ਗੁਿਬੰਦ ॥ ਭੈ ਿਬਨਸੇ ਉਤਰੀ ਸਭ ਿਚੰਦ ॥੧॥ ਉਬਰੇ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਨੀ ਲਾਿਗ ॥ ਜੋ ਗੁਰੁਕਹੈ ਸੋਈ ਭਲ ਮੀਠਾ ਮਨ ਕੀ ਮਿਤ ਿਤਆਿਗ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਿਨ ਤਿਨ ਵਿਸਆ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥ ਕਿਲਕਲੇਸ ਿਕਛੁ ਿਬਘਨੁ ਨ ਹੋਈ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭੁ ਜੀਅ ਕੈ ਸੰਿਗ ॥ ਉਤਰੀ ਮੈਲੁ ਨਾਮ ਕੈ ਰਿੰਗ ॥੨॥ ਚਰਨ ਕਮਲਿਸਉ ਲਾਗੋ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਿਬਨਸੇ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਹੰਕਾਰ ॥ ਪਰ੍ਭ ਿਮਲਨ ਕਾ ਮਾਰਗੁ ਜਾਨ ॥ ਭਾਇ ਭਗਿਤ ਹਿਰਿਸਉ ਮਨੁ ਮਾਨ ॥੩॥ ਸੁਿਣ ਸਜਣ ਸੰਤ ਮੀਤ ਸੁਹੇਲੇ ॥ ਨਾਮੁ ਰਤਨੁ ਹਿਰ ਅਗਹ ਅਤੋਲੇ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਪਰ੍ਭੁਗੁਣ ਿਨਿਧ ਗਾਈਐ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗੀ ਪਾਈਐ ॥੪॥੬॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਸੇਈਸਚ ੁ ਸਾਹਾ ॥ ਹਿਰ ਕੀ ਦਰਗਹ ਨਾਮੁ ਿਵਸਾਹਾ ॥੧॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮ ੁ ਜਪਹ ੁ ਮਨ ਮੀਤ ॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐਵਡਭਾਗੀ ਿਨਰਮਲ ਪੂਰਨ ਰੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਇਆ ਲਾਭੁ ਵਜੀ ਵਾਧਾਈ ॥ ਸੰਤ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਹਿਰ ਕੇਗੁਨ ਗਾਈ ॥੨॥ ਸਫਲ ਜਨਮੁ ਜੀਵਨ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਿਰ ਰੰਗੁ ਮਾਣੁ ॥੩॥ ਿਬਨਸੇ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧਅਹੰਕਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਉਤਰਿਹ ਪਾਿਰ ॥੪॥੭॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪੂਰੀ ਤਾ ਕੀ ਕਲਾ ॥

1340 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਦਾ ਸਦ ਅਟਲਾ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਿਜਸੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ॥ ਦੂਖੁ ਦਰਦੁ ਸਭੁ ਤਾ ਕਾ ਨਸੈ ॥੧॥ਹਿਰ ਰਿੰਗ ਰਾਤਾ ਮਨੁ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥ ਮੁਕਤ ਸਾਧੂ ਧੂਰੀ ਨਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਉਤਰੇਪਾਿਰ ॥ ਭਉ ਭਰਮੁ ਿਬਨਸੇ ਿਬਕਾਰ ॥ ਮਨ ਤਨ ਅੰਤਿਰ ਬਸੇ ਗੁਰ ਚਰਨਾ ॥ ਿਨਰਭੈ ਸਾਧ ਪਰੇ ਹਿਰ ਸਰਨਾ॥੨॥ ਅਨਦ ਸਹਜ ਰਸ ਸੂਖ ਘਨਰੇੇ ॥ ਦੁਸਮਨੁ ਦੂਖੁ ਨ ਆਵੈ ਨੇਰੇ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰ ੈਅਪੁਨੇ ਕਿਰ ਰਾਖੇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁਜਪਤ ਿਕਲਿਬਖ ਸਿਭ ਲਾਥੇ ॥੩॥ ਸੰਤ ਸਾਜਨ ਿਸਖ ਭਏ ਸੁਹੇਲੇ ॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਪਰ੍ਭ ਿਸਉ ਲੈ ਮੇਲੇ ॥ ਜਨਮਮਰਨ ਦਖੁ ਫਾਹਾ ਕਾਿਟਆ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਪੜਦਾ ਢਾਿਕਆ ॥੪॥੮॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰਪੂਰੈ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ॥ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਕਿਲਆਣ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਕਾਰਜੁ ਸਗਲਾ ਰਾਿਸ ਥੀਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਚਰਨ ਕਮਲ ਗੁਰ ਕੇ ਮਿਨ ਵਠੂੇ ॥ ਦੂਖ ਦਰਦ ਭਰ੍ਮ ਿਬਨਸੇ ਝੂਠੇ ॥੧॥ ਿਨਤ ਉਿਠ ਗਾਵਹ ੁ ਪਰ੍ਭ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥ਆਠ ਪਹਰ ਹਿਰ ਿਸਮਰਹ ੁ ਪਰ੍ਾਣੀ ॥੨॥ ਘਿਰ ਬਾਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸਭਨੀ ਥਾਈ ॥ ਸੰਿਗ ਸਹਾਈ ਜਹ ਹਉ ਜਾਈ॥੩॥ ਦਇੁ ਕਰ ਜੋਿੜ ਕਰੀ ਅਰਦਾਿਸ ॥ ਸਦਾ ਜਪੇ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੪॥੯॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਪਰ੍ਭੁ ਸੁਘੜ ਸੁਜਾਣੁ ॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ਵਡਭਾਗੀ ਦਰਸਨ ਕਉ ਜਾਈਐ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਿਕਲਿਬਖ ਮੇਟੇ ਸਬਿਦ ਸੰਤਖੋੁ ॥ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਨ ਹੋਆ ਜੋਗੁ ॥ ਸਾਧਸੰਿਗ ਹੋਆ ਪਰਗਾਸੁ ॥ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨ ਮਾਿਹ ਿਨਵਾਸੁ ॥੧॥ ਿਜਿਨ ਕੀਆ ਿਤਿਨ ਲੀਆ ਰਾਿਖ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਪੂਰਾ ਅਨਾਥ ਕਾ ਨਾਥੁ ॥ਿਜਸਿਹ ਿਨਵਾਜੇ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥ ਪੂਰਨ ਕਰਮ ਤਾ ਕੇ ਆਚਾਰ ॥੨॥ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਿਨਤ ਿਨਤ ਿਨਤ ਨਵੇ ॥ ਲਖਚਉਰਾਸੀਹ ਜੋਿਨ ਨ ਭਵੇ ॥ ਈਹ ਊਹ ਚਰਣ ਪੂਜਾਰੇ ॥ ਮੁਖੁ ਊਜਲੁ ਸਾਚੇ ਦਰਬਾਰੇ ॥੩॥ ਿਜਸੁ ਮਸਤਿਕਗੁਿਰ ਧਿਰਆ ਹਾਥੁ ॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਕੋ ਿਵਰਲਾ ਦਾਸੁ ॥ ਜਿਲ ਥਿਲ ਮਹੀਅਿਲ ਪੇਖੈ ਭਰਪੂਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਉਧਰਿਸਿਤਸੁ ਜਨ ਕੀ ਧੂਿਰ ॥੪॥੧੦॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕੁਰਬਾਣੁ ਜਾਈ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਅਪਨੇ ॥ ਿਜਸੁ ਪਰ੍ਸਾਿਦਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪੁ ਜਪਨੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ਸੁਣਤ ਿਨਹਾਲ ॥ ਿਬਨਿਸ ਗਏ ਿਬਿਖਆ ਜੰਜਾਲ॥੧॥ ਸਾਚ ਸਬਦ ਿਸਉ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਅਪੁਨਾ ਆਇਆ ਚੀਿਤ ॥੨॥ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਹੋਆ

1341 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰਗਾਸੁ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਕੀਨਾ ਿਰਦੈ ਿਨਵਾਸੁ ॥੩॥ ਗੁਰ ਸਮਰਥ ਸਦਾ ਦਇਆਲ ॥ ਹਿਰ ਜਿਪ ਜਿਪਨਾਨਕ ਭਏ ਿਨਹਾਲ ॥੪॥੧੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਤ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਭਏ ਿਕਰਪਾਲਾ ਅਪਣਾ ਨਾਮੁ ਆਿਪ ਜਪਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੰਤਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲਭਇਆ ਪਰ੍ਗਾਸ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪਤ ਪੂਰਨ ਭਈ ਆਸ ॥੧॥ ਸਰਬ ਕਿਲਆਣ ਸੂਖ ਮਿਨ ਵਠੂੇ ॥ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਏ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਤੂਠੇ ॥੨॥੧੨॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ਘਰ ੁ੨ ਿਬਭਾਸ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੂਜਾ ਠਾਉ ॥ ਨਾਹੀ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਨਾਉ ॥ ਸਰਬ ਿਸਿਧ ਕਿਲਆਨ ॥ ਪੂਰਨ ਹੋਿਹ ਸਗਲ ਕਾਮ ॥੧॥ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਜਪੀਐ ਨੀਤ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਹੰਕਾਰ ੁ ਿਬਨਸੈ ਲਗੈ ਏਕੈ ਪਰ੍ੀਿਤ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਨਾਿਮ ਲਾਗੈਦੂਖੁ ਭਾਗੈ ਸਰਿਨ ਪਾਲਨ ਜੋਗੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ਜਮੁ ਨ ਤੇਟੈ ਿਜਸੁ ਧੁਿਰ ਹੋਵੈ ਸੰਜੋਗੁ ॥੨॥ ਰਿੈਨ ਿਦਨਸੁਿਧਆਇ ਹਿਰ ਹਿਰ ਤਜਹ ੁ ਮਨ ਕੇ ਭਰਮ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਿਮਲੈ ਿਜਸਿਹ ਪੂਰਨ ਕਰਮ ॥੩॥ ਜਨਮ ਜਨਮਿਬਖਾਦ ਿਬਨਸੇ ਰਾਿਖ ਲੀਨੇ ਆਿਪ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਮੀਤ ਭਾਈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਾਿਪ ॥੪॥੧॥੧੩॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ਿਬਭਾਸ ਪੜਤਾਲ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਜਾਪ ॥ ਕਿਲ ਕਲੇਸ ਲੋਭ ਮੋਹ ਿਬਨਿਸ ਜਾਇ ਅਹੰ ਤਾਪ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਆਪੁਿਤਆਿਗ ਸੰਤ ਚਰਨ ਲਾਿਗ ਮਨੁ ਪਿਵਤੁ ਜਾਿਹ ਪਾਪ ॥੧॥ ਨਾਨਕੁ ਬਾਿਰਕੁ ਕਛੂ ਨ ਜਾਨੈ ਰਾਖਨ ਕਉਪਰ੍ਭੁ ਮਾਈ ਬਾਪ ॥੨॥੧॥੧੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਰਿਨ ਟੇਕ ॥ ਊਚ ਮਚੂ ਬੇਅੰਤੁਠਾਕੁਰ ੁ ਸਰਬ ਊਪਿਰ ਤੁਹੀ ਏਕ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰ ਦਖੁ ਿਬਦਾਰ ਦੈਨਹਾਰ ਬੁਿਧ ਿਬਬਕੇ ॥੧॥ਨਮਸਕਾਰ ਰਖਨਹਾਰ ਮਿਨ ਅਰਾਿਧ ਪਰ੍ਭੂ ਮਕੇ ॥ ਸੰਤ ਰੇਨੁ ਕਰਉ ਮਜਨੁ ਨਾਨਕ ਪਾਵੈ ਸੁਖ ਅਨਕੇ॥੨॥੨॥੧੫॥

1342 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਅਸਟਪਦੀਆ ਮਹਲਾ ੧ ਿਬਭਾਸ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਦੁਿਬਧਾ ਬਉਰੀ ਮਨੁ ਬਉਰਾਇਆ ॥ ਝੂਠੈ ਲਾਲਿਚ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ਲਪਿਟ ਰਹੀ ਫਿੁਨ ਬੰਧੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ਸਿਤਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਆ ॥੧॥ ਨਾ ਮਨੁ ਮਰੈ ਨ ਮਾਇਆ ਮਰ ੈ ॥ ਿਜਿਨ ਿਕਛੁ ਕੀਆ ਸੋਈ ਜਾਣੈਸਬਦੁ ਵੀਚਾਿਰ ਭਉ ਸਾਗਰ ੁ ਤਰੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਇਆ ਸੰਿਚ ਰਾਜੇ ਅਹਕੰਾਰੀ ॥ ਮਾਇਆ ਸਾਿਥ ਨ ਚਲੈਿਪਆਰੀ ॥ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਹੈ ਬਹ ੁ ਰੰਗੀ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵ ੈ ਕੋ ਸਾਿਥ ਨ ਸੰਗੀ ॥੨॥ ਿਜਉ ਮਨੁ ਦੇਖਿਹ ਪਰ ਮਨੁਤੈਸਾ ॥ ਜੈਸੀ ਮਨਸਾ ਤੈਸੀ ਦਸਾ ॥ ਜੈਸਾ ਕਰਮੁ ਤੈਸੀ ਿਲਵ ਲਾਵੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੂਿਛ ਸਹਜ ਘਰ ੁ ਪਾਵੈ ॥੩॥ਰਾਿਗ ਨਾਿਦ ਮਨੁ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਕਪਟ ੁਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਭੇਟੈ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥ ਸਚੈ ਨਾਿਮ ਰਹੈਿਲਵ ਲਾਇ ॥੪॥ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਚ ੁ ਕਮਾਵੈ ॥ ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥ ਿਨਜ ਘਿਰ ਵਾਸੁ ਅਮਰ ਪਦੁਪਾਵੈ ॥ ਤਾ ਦਿਰ ਸਾਚੈ ਸੋਭਾ ਪਾਵੈ ॥੫॥ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਿਬਨੁ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਅਨੇਕ ਜਤਨ ਕਰੈ ਜੇ ਕੋਈ ॥ ਹਉਮੈਮਰੇਾ ਸਬਦੇ ਖੋਈ ॥ ਿਨਰਮਲ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਸੋਈ ॥੬॥ ਇਸੁ ਜਗ ਮਿਹ ਸਬਦੁ ਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰ ੁ ॥ ਿਬਨੁਸਬਦੈ ਹੋਰ ੁਮਹੋ ੁ ਗੁਬਾਰ ੁ॥ ਸਬਦ ੇਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਸਬਦੇ ਗਿਤ ਮਿਤ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ॥੭॥ ਅਵਰ ੁਨਾਹੀਕਿਰ ਦੇਖਣਹਾਰੋ ॥ ਸਾਚਾ ਆਿਪ ਅਨੂਪੁ ਅਪਾਰੋ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮ ਊਤਮ ਗਿਤ ਹੋਈ ॥ ਨਾਨਕ ਖਿੋਜ ਲਹੈ ਜਨੁ ਕੋਈ॥੮॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਸਗਲ ਜਗੁ ਛਾਇਆ ॥ ਕਾਮਿਣ ਦਿੇਖ ਕਾਿਮ ਲੋਭਾਇਆ ॥ਸੁਤ ਕੰਚਨ ਿਸਉ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਆ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਅਪਨਾ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ਪਰਾਇਆ ॥੧॥ ਐਸਾ ਜਾਪੁ ਜਪਉਜਪਮਾਲੀ ॥ ਦੁਖ ਸੁਖ ਪਰਹਿਰ ਭਗਿਤ ਿਨਰਾਲੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨ ਤਰੇਾ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਸਾਚਸਬਿਦ ਤੁਝ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ ॥ ਆਵਾ ਗਉਣੁ ਤੁਧੁ ਆਿਪ ਰਚਾਇਆ ॥ ਸੇਈ ਭਗਤ ਿਜਨ ਸਿਚ ਿਚਤੁ ਲਾਇਆ॥੨॥ ਿਗਆਨੁ ਿਧਆਨੁ ਨਰਹਿਰ ਿਨਰਬਾਣੀ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਟੇ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੀ ॥ ਸਗਲ ਸਰੋਵਰ ਜੋਿਤਸਮਾਣੀ ॥ ਆਨਦ ਰਪੂ ਿਵਟਹ ੁਕੁਰਬਾਣੀ ॥੩॥ ਭਾਉ ਭਗਿਤ ਗੁਰਮਤੀ ਪਾਏ ॥ ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁਸਬਿਦ ਜਲਾਏ ॥

1343 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧਾਵਤੁ ਰਾਖੈ ਠਾਿਕ ਰਹਾਏ ॥ ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ॥੪॥ ਿਬਸਮ ਿਬਨਦੋ ਰਹੇ ਪਰਮਾਦੀ ॥ ਗੁਰਮਿਤਮਾਿਨਆ ਏਕ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ॥ ਦਿੇਖ ਿਨਵਾਿਰਆ ਜਲ ਮਿਹ ਆਗੀ ॥ ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਵਡਭਾਗੀ ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਰੁਸੇਵੇ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਏ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਜਾਗੈ ਸਿਚ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ਅਵਰ ੁਨ ਕੋਇ ॥ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸੇਵੇ ਿਨਰਮਲੁਹੋਇ ॥੬॥ ਸੇਵਾ ਸੁਰਿਤ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ॥ ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੁ ਜਾ ਸਬਦ ੁਸੁਣਾਏ ॥ਸਚੀ ਰਹਤ ਸਚਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥੭॥ ਸੁਖਦਾਤਾ ਦੁਖੁ ਮੇਟਣਹਾਰਾ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਸੂਝਿਸ ਬੀਜੀ ਕਾਰਾ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁਧਨੁ ਹਿਰ ਆਗੈ ਰਾਿਖਆ ॥ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਮਹਾ ਰਸੁ ਚਾਿਖਆ ॥੮॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਿਨਵਲੀ ਕਰਮਭੁਅੰਗਮ ਭਾਠੀ ਰੇਚਕ ਪੂਰਕ ਕੁੰਭ ਕਰੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਿਕਛੁ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ਭਰਮੇ ਭੂਲਾ ਬੂਿਡ ਮਰੈ ॥ ਅੰਧਾਭਿਰਆ ਭਿਰ ਭਿਰ ਧੋਵੈ ਅੰਤਰ ਕੀ ਮਲੁ ਕਦੇ ਨ ਲਹੈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਫੋਕਟ ਸਿਭ ਕਰਮਾ ਿਜਉ ਬਾਜੀਗਰ ੁਭਰਿਮਭੁਲੈ ॥੧॥ ਖਟੁ ਕਰਮ ਨਾਮੁ ਿਨਰਜੰਨੁ ਸੋਈ ॥ ਤੂ ਗੁਣ ਸਾਗਰ ੁ ਅਵਗੁਣ ਮਹੋੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਇਆ ਧੰਧਾਧਾਵਣੀ ਦਰੁਮਿਤ ਕਾਰ ਿਬਕਾਰ ॥ ਮੂਰਖੁ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦਾ ਬੂਿਝ ਨ ਸਕੈ ਕਾਰ ॥ ਮਨਸਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਣੀਮਨਮਖੁ ਬਲੋ ਖੁਆਰ ॥ ਮਜਨੁ ਝੂਠਾ ਚੰਡਾਲ ਕਾ ਫੋਕਟ ਚਾਰ ਸੀਂਗਾਰ ॥੨॥ ਝਠੂੀ ਮਨ ਕੀ ਮਿਤ ਹੈ ਕਰਣੀਬਾਿਦ ਿਬਬਾਦ ੁ॥ ਝਠੂੇ ਿਵਿਚ ਅਹਕੰਰਣੁ ਹੈ ਖਸਮ ਨ ਪਾਵੈ ਸਾਦੁ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰ ੁਕਮਾਵਣਾ ਿਫਕਾ ਆਵੈ ਸਾਦੁ ॥ਦੁਸਟੀ ਸਭਾ ਿਵਗੁਚੀਐ ਿਬਖੁ ਵਾਤੀ ਜੀਵਣ ਬਾਿਦ ॥੩॥ ਏ ਭਰ੍ਿਮ ਭੂਲੇ ਮਰਹ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਿੇਵਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਮੁਕਿਤ ਿਕਨੈ ਨ ਪਾਈ ॥ ਆਵਿਹ ਜ ਿਹ ਮਰਿਹ ਮਿਰ ਜਾਈ ॥੪॥ ਏਹੁਸਰੀਰ ੁਹੈ ਤਰ੍ੈ ਗੁਣ ਧਾਤੁ ॥ ਇਸ ਨੋ ਿਵਆਪੈ ਸੋਗ ਸੰਤਾਪੁ ॥ ਸੋ ਸੇਵਹ ੁ ਿਜਸੁ ਮਾਈ ਨ ਬਾਪੁ ॥ ਿਵਚਹ ੁਚਕੂੈ ਿਤਸਨਾਅਰ ੁ ਆਪੁ ॥੫॥ ਜਹ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਤਹ ਸੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਭੇਟੇ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਿਹਰਦੈ ਸਚ ੁ ਏਹਕਰਣੀ ਸਾਰ ੁ॥ ਹੋਰ ੁਸਭੁ ਪਾਖੰਡੁ ਪੂਜ ਖੁਆਰ ੁ॥੬॥ ਦੁਿਬਧਾ ਚਕੂੈ ਤ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥ ਘਿਰ ਬਾਹਿਰ ਏਕੋ ਕਿਰਜਾਣੁ ॥ ਏਹਾ ਮਿਤ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰ ੁ ॥ ਿਵਿਚ ਦੁਿਬਧਾ ਮਾਥੈ ਪਵੈ ਛਾਰ ੁ ॥੭॥ ਕਰਣੀ ਕੀਰਿਤ ਗੁਰਮਿਤ ਸਾਰ ੁ ॥ਸੰਤ ਸਭਾ ਗੁਣ ਿਗਆਨੁ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਮਨੁ ਮਾਰੇ ਜੀਵਤ ਮਿਰ ਜਾਣੁ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਨਦਿਰ ਪਛਾਣੁ ॥੮॥੩॥

1344 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ਦਖਣੀ ॥ ਗੋਤਮੁ ਤਪਾ ਅਿਹਿਲਆ ਇਸਤਰ੍ੀ ਿਤਸੁ ਦੇਿਖ ਇਦੰਰ੍ੁ ਲੁਭਾਇਆ ॥ ਸਹਸ ਸਰੀਰਿਚਹਨ ਭਗ ਹਏੂ ਤਾ ਮਿਨ ਪਛੋਤਾਇਆ ॥੧॥ ਕੋਈ ਜਾਿਣ ਨ ਭੂਲੈ ਭਾਈ ॥ ਸੋ ਭੂਲੈ ਿਜਸੁ ਆਿਪ ਭੁਲਾਏ ਬੂਝੈਿਜਸੈ ਬੁਝਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਤਿਨ ਹਰੀ ਚੰਿਦ ਿਪਰ੍ਥਮੀ ਪਿਤ ਰਾਜੈ ਕਾਗਿਦ ਕੀਮ ਨ ਪਾਈ ॥ ਅਉਗਣੁ ਜਾਣੈ ਤਪੁੰਨ ਕਰੇ ਿਕਉ ਿਕਉ ਨਖੇਾਿਸ ਿਬਕਾਈ ॥੨॥ ਕਰਉ ਅਢਾਈ ਧਰਤੀ ਮ ਗੀ ਬਾਵਨ ਰਿੂਪ ਬਹਾਨੈ ॥ ਿਕਉਪਇਆਿਲ ਜਾਇ ਿਕਉ ਛਲੀਐ ਜੇ ਬਿਲ ਰਪੂੁ ਪਛਾਨੈ ॥੩॥ ਰਾਜਾ ਜਨਮੇਜਾ ਦੇ ਮਤੀ ਬਰਿਜ ਿਬਆਿਸਪੜਾਇਆ ॥ ਿਤਿਨ ਕਿਰ ਜਗ ਅਠਾਰਹ ਘਾਏ ਿਕਰਤੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥ ਗਣਤ ਨ ਗਣੀ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਣਾਬਲੋੀ ਭਾਇ ਸੁਭਾਈ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਵਰਤੈ ਤੁਧੈ ਸਲਾਹੀ ਸਭ ਤੇਰੀ ਵਿਡਆਈ ॥੫॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਅਿਲਪਤੁ ਲੇਪੁ ਕਦੇਨ ਲਾਗੈ ਸਦਾ ਰਹੈ ਸਰਣਾਈ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਮੁਗਧੁ ਆਗੈ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਦੁਿਖ ਲਾਗੈ ਪਛੁਤਾਈ ॥੬॥ ਆਪੇ ਕਰੇਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਿਜਿਨ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਚੀਐ ॥ ਹਿਰ ਅਿਭਮਾਨੁ ਨ ਜਾਈ ਜੀਅਹ ੁਅਿਭਮਾਨੇ ਪੈ ਪਚੀਐ ॥੭॥ ਭੁਲਣਿਵਿਚ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕੋਈ ਕਰਤਾ ਆਿਪ ਨ ਭੁਲੈ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਚ ਨਾਿਮ ਿਨਸਤਾਰਾ ਕੋ ਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਅਘੁਲੈ॥੮॥੪॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਆਖਣਾ ਸੁਨਣਾ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰ ੁ॥ ਧੰਧਾ ਛੁਟਿਕ ਗਇਆ ਵੇਕਾਰ ੁ॥ ਿਜਉ ਮਨਮਿੁਖਦੂਜੈ ਪਿਤ ਖੋਈ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥੧॥ ਸੁਿਣ ਮਨ ਅੰਧੇ ਮਰੂਖ ਗਵਾਰ ॥ ਆਵਤ ਜਾਤ ਲਾਜਨਹੀ ਲਾਗੈ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਬੂਡੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਸੁ ਮਨ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਿਬਨਾਸੁ ॥ ਧੁਿਰ ਹਕੁਮੁਿਲਿਖਆ ਤ ਕਹੀਐ ਕਾਸੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਵਰਲਾ ਚੀਨੈ ਕੋਈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਹਨੂਾ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥੨॥ ਭਰ੍ਿਮ ਭਰ੍ਿਮਡੋਲੈ ਲਖ ਚਉਰਾਸੀ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝੇ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸੀ ॥ ਇਹ ੁਮਨੂਆ ਿਖਨੁ ਿਖਨੁ ਊਿਭ ਪਇਆਿਲ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖਛੂਟੈ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥੩॥ ਆਪੇ ਸਦੇ ਿਢਲ ਨ ਹੋਇ ॥ ਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਸਿਹਲਾ ਜੀਵੈ ਸੋਇ ॥ ਿਬਨੁ ਗੁਰਸੋਝੀ ਿਕਸੈ ਨ ਹੋਇ ॥ ਆਪੇ ਕਰੈ ਕਰਾਵੈ ਸੋਇ ॥੪॥ ਝਗੜੁ ਚਕੁਾਵੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ॥ ਪੂਰਾ ਸਿਤਗੁਰੁਸਹਿਜ ਸਮਾਵੈ ॥ ਇਹ ੁਮਨੁ ਡੋਲਤ ਤਉ ਠਹਰਾਵੈ ॥ ਸਚ ੁਕਰਣੀ ਕਿਰ ਕਾਰ ਕਮਾਵੈ ॥੫॥ ਅੰਤਿਰ ਜੂਠਾ ਿਕਉਸੁਿਚ ਹੋਇ ॥ ਸਬਦੀ ਧੋਵੈ ਿਵਰਲਾ ਕੋਇ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕੋਈ ਸਚ ੁ ਕਮਾਵੈ ॥ ਆਵਣੁ ਜਾਣਾ ਠਾਿਕ ਰਹਾਵੈ

1345 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੬॥ ਭਉ ਖਾਣਾ ਪੀਣਾ ਸੁਖੁ ਸਾਰ ੁ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਸੰਗਿਤ ਪਾਵੈ ਪਾਰ ੁ॥ ਸਚ ੁਬਲੋੈ ਬੋਲਾਵੈ ਿਪਆਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁਕਰਣੀ ਹੈ ਸਾਰ ੁ॥੭॥ ਹਿਰ ਜਸੁ ਕਰਮੁ ਧਰਮੁ ਪਿਤ ਪੂਜਾ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਗਨੀ ਮਿਹ ਭੂਜੰਾ ॥ ਹਿਰ ਰਸੁ ਚਾਿਖਆਤਉ ਮਨੁ ਭੀਜਾ ॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਨਕੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੂਜਾ ॥੮॥੫॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਿਪ ਅੰਤਿਰਪੂਜਾ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦ ੁ ਵੀਚਾਿਰ ਅਵਰ ੁ ਨਹੀ ਦੂਜਾ ॥੧॥ ਏਕੋ ਰਿਵ ਰਿਹਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥ ਅਵਰ ੁ ਨ ਦੀਸੈ ਿਕਸੁਪੂਜ ਚੜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਆਗੈ ਜੀਅੜਾ ਤੁਝ ਪਾਿਸ ॥ ਿਜਉ ਭਾਵੈ ਿਤਉ ਰਖਹ ੁ ਅਰਦਾਿਸ ॥੨॥ਸਚ ੁ ਿਜਹਵਾ ਹਿਰ ਰਸਨ ਰਸਾਈ ॥ ਗੁਰਮਿਤ ਛੂਟਿਸ ਪਰ੍ਭ ਸਰਣਾਈ ॥੩॥ ਕਰਮ ਧਰਮ ਪਰ੍ਿਭ ਮੇਰੈ ਕੀਏ ॥ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਿਸਿਰ ਕਰਮ ਕੀਏ ॥੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਵਿਸ ਚਾਿਰ ਪਦਾਰਥ ॥ ਤੀਿਨ ਸਮਾਏ ਏਕ ਿਕਰ੍ਤਾਰਥ॥੫॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਏ ਮੁਕਿਤ ਿਧਆਨ ॥ ਹਿਰ ਪਦੁ ਚੀਿਨ ਭਏ ਪਰਧਾਨਾ ॥੬॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਗੁਿਰ ਬੂਝਬੁਝਾਈ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਿਨਵਾਜੇ ਿਕਿਨ ਕੀਮਿਤ ਪਾਈ ॥੭॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਬੂਝ ਬੁਝਾਈ ॥ ਨਾਮ ਿਬਨਾ ਗਿਤ ਿਕਨੈਨ ਪਾਈ ॥੮॥੬॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਇਿਕ ਧੁਿਰ ਬਖਿਸ ਲਏ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਸਚੀ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥ ਹਿਰ ਰਗੰਰਾਤੇ ਸਦਾ ਰੰਗੁ ਸਾਚਾ ਦੁਖ ਿਬਸਰੇ ਪਿਤ ਪਾਈ ॥੧॥ ਝਠੂੀ ਦਰੁਮਿਤ ਕੀ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਿਬਨਸਤ ਬਾਰ ਨ ਲਾਗੈਕਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਨਮੁਖ ਕਉ ਦਖੁੁ ਦਰਦੁ ਿਵਆਪਿਸ ਮਨਮੁਿਖ ਦੁਖੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰਮੁਿਖਜਾਤਾ ਮੇਿਲ ਲਏ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥ ਮਨਮਖੁ ਤੇ ਅਭ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਵਿਸ ਹਉਮੈ ਪਚਿਹ ਿਦਵਾਨੇ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੂਆਿਖਨੁ ਊਿਭ ਪਇਆਲੀ ਜਬ ਲਿਗ ਸਬਦ ਨ ਜਾਨੇ ॥੩॥ ਭੂਖ ਿਪਆਸਾ ਜਗੁ ਭਇਆ ਿਤਪਿਤ ਨਹੀ ਿਬਨੁਸਿਤਗੁਰ ਪਾਏ ॥ ਸਹਜੈ ਸਹਜੁ ਿਮਲੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਦਰਗਹ ਪੈਧਾ ਜਾਏ ॥੪॥ ਦਰਗਹ ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਇਕੁ ਆਪੇਿਨਰਮਲ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ॥ ਆਪੇ ਸੁਰਤਾ ਸਚ ੁਵੀਚਾਰਿਸ ਆਪੇ ਬੂਝੈ ਪਦੁ ਿਨਰਬਾਣੀ ॥੫॥ ਜਲੁ ਤਰਗੰ ਅਗਨੀਪਵਨੈ ਫਿੁਨ ਤਰ੍ੈ ਿਮਿਲ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਐਸਾ ਬਲੁ ਛਲੁ ਿਤਨ ਕਉ ਦੀਆ ਹਕੁਮੀ ਠਾਿਕ ਰਹਾਇਆ ॥੬॥ਐਸੇ ਜਨ ਿਵਰਲੇ ਜਗ ਅਦੰਿਰ ਪਰਿਖ ਖਜਾਨੈ ਪਾਇਆ ॥ ਜਾਿਤ ਵਰਨ ਤੇ ਭਏ ਅਤੀਤਾ ਮਮਤਾ ਲੋਭੁ ਚਕੁਾਇਆ॥੭॥ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਤੀਰਥ ਸੇ ਿਨਰਮਲ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਨ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੈ

1346 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਜਨਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥੮॥੭॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ਿਬਭਾਸ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵੇਖੁ ਤੂ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁ ਤੇਰੈ ਨਾਿਲ ॥ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁ ਸਬਦ ੇ ਖੋਜੀਐ ਹਿਰ ਨਾਮੋ ਲੇਹ ੁ ਸਮਾਿਲ ॥੧॥ਮਨ ਮਰੇੇ ਸਬਿਦ ਰਪੈ ਰੰਗੁ ਹੋਇ ॥ ਸਚੀ ਭਗਿਤ ਸਚਾ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁਪਰ੍ਗਟੀ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰੁਏਹ ੁ ਸਰੀਰ ੁ ਹੈ ਿਗਆਿਨ ਰਤਿਨ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮਲੂੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਮਾਣਿਸ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁ ਨ ਹੋਇ॥੨॥ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁ ਹਿਰ ਜੀਉ ਸਾਿਜਆ ਰਿਖਆ ਹਕੁਿਮ ਸਵਾਿਰ ॥ ਧੁਿਰ ਲਖੇੁ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨਮੇਟਣਹਾਰ ੁ ॥੩॥ ਸਬਦੁ ਚੀਿਨ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਚੈ ਨਾਇ ਿਪਆਰ ॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰ ੁ ਸਬਦੇ ਸੋਹਣਾ ਕੰਚਨੁ ਕੋਟੁਅਪਾਰ ॥੪॥ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁਏਹੁ ਜਗਤੁ ਹੈ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਘੋਰੰਧਾਰ ॥ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਕਿਰ ਪੂਜਦੇ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧ ਗਵਾਰ॥੫॥ ਿਜਥ ੈਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਿਤਥੈ ਦਹੇ ਜਾਿਤ ਨ ਜਾਇ ॥ ਸਾਿਚ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਦਖੁੀਏ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥੬॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰਮਿਹ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾ ਬੂਝਿਹ ਮੁਗਧ ਗਵਾਰ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਚੀਿਨਆ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ॥੭॥ ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਤੇ ਜਾਤੀ ਿਜ ਸਬਿਦ ਰਤੇ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥ ਪਿਵਤੁ ਪਾਵਨ ਸੇ ਜਨ ਿਨਰਮਲ ਹਿਰ ਕੈਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥੮॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰ ੁ ਹਿਰ ਕਾ ਹਾਟ ੁ ਹੈ ਰਿਖਆ ਸਬਿਦ ਸਵਾਿਰ ॥ ਿਤਸੁ ਿਵਿਚ ਸਉਦਾ ਏਕੁਨਾਮੁ ਗੁਰਮੁਿਖ ਲਿੈਨ ਸਵਾਿਰ ॥੯॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰ ਮਿਹ ਮਨੁ ਲਹੋਟ ੁ ਹੈ ਮਿੋਹਆ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥ ਪਾਰਿਸ ਭੇਿਟਐਕੰਚਨੁ ਭਇਆ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥੧੦॥ ਹਿਰ ਮੰਦਰ ਮਿਹ ਹਿਰ ਵਸੈ ਸਰਬ ਿਨਰੰਤਿਰ ਸੋਇ ॥ ਨਾਨਕਗੁਰਮੁਿਖ ਵਣਜੀਐ ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹੋਇ ॥੧੧॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਭੈ ਭਾਇ ਜਾਗੇ ਸੇ ਜਨ ਜਾਗਰ੍ਣ ਕਰਿਹਹਉਮੈ ਮਲੈੁ ਉਤਾਿਰ ॥ ਸਦਾ ਜਾਗਿਹ ਘਰ ੁ ਅਪਣਾ ਰਾਖਿਹ ਪਚੰ ਤਸਕਰ ਕਾਢਿਹ ਮਾਿਰ ॥੧॥ ਮਨ ਮੇਰੇਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਿਜਤੁ ਮਾਰਿਗ ਹਿਰ ਪਾਈਐ ਮਨ ਸੇਈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖਸਹਜ ਧੁਿਨ ਊਪਜੈ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਿਵਚਹ ੁ ਜਾਇ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥੨॥ਗੁਰਮਤੀ ਮੁਖ ਸੋਹਣੇ ਹਿਰ ਰਾਿਖਆ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਐਥੈ ਓਥੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਜਿਪ ਹਿਰ ਹਿਰ ਉਤਰੇ ਪਾਿਰ

1347 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੩॥ ਹਉਮੈ ਿਵਿਚ ਜਾਗਰ੍ਣੁ ਨ ਹੋਵਈ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਨ ਪਵਈ ਥਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਦਿਰ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹਿਹ ਭਾਇਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥੪॥ ਿਧਰ੍ਗੁ ਖਾਣਾ ਿਧਰ੍ਗੁ ਪੈਨਣਾ ਿਜਨਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਿਬਸਟਾ ਕੇ ਕੀੜੇ ਿਬਸਟਾਰਾਤੇ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਹੋਿਹ ਖੁਆਰ ੁ॥੫॥ ਿਜਨ ਕਉ ਸਿਤਗੁਰ ੁਭੇਿਟਆ ਿਤਨਾ ਿਵਟਹ ੁਬਿਲ ਜਾਉ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਸੰਗਿਤਿਮਿਲ ਰਹ ਸਚੇ ਸਿਚ ਸਮਾਉ ॥੬॥ ਪੂਰੈ ਭਾਿਗ ਗੁਰ ੁਪਾਈਐ ਉਪਾਇ ਿਕਤ ੈਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇਸਹਜ ੁ ਊਪਜੈ ਹਉਮ ੈ ਸਬਿਦ ਜਲਾਇ ॥੭॥ ਹਿਰ ਸਰਣਾਈ ਭਜੁ ਮਨ ਮਰੇੇ ਸਭ ਿਕਛੁ ਕਰਣ ੈ ਜੋਗੁ ॥ ਨਾਨਕਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕਰੈ ਸੁ ਹੋਗੁ ॥੮॥੨॥੭॥੨॥੯॥

ਿਬਭਾਸ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ਅਸਟਪਦੀਆ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਭਾਈ ਸੁਤੁ ਬਿਨਤਾ ॥ ਚਗੂਿਹ ਚੋਗ ਅਨੰਦ ਿਸਉ ਜੁਗਤਾ ॥ ਉਰਿਝ ਪਿਰਓ ਮਨ ਮੀਠ ਮਹਾਰਾ ॥ਗੁਨ ਗਾਹਕ ਮਰੇੇ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰਾ ॥੧॥ ਏਕੁ ਹਮਾਰਾ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਧਰ ਏਕਾ ਮੈ ਿਟਕ ਏਕਸੁ ਕੀ ਿਸਿਰ ਸਾਹਾਵਡ ਪੁਰਖੁ ਸੁਆਮੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਛਲ ਨਾਗਿਨ ਿਸਉ ਮਰੇੀ ਟੂਟਿਨ ਹੋਈ ॥ ਗੁਿਰ ਕਿਹਆ ਇਹ ਝਠੂੀ ਧੋਹੀ ॥ਮੁਿਖ ਮੀਠੀ ਖਾਈ ਕਉਰਾਇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਿਮ ਮਨੁ ਰਿਹਆ ਅਘਾਇ ॥੨॥ ਲੋਭ ਮਹੋ ਿਸਉ ਗਈ ਿਵਖੋਿਟ ॥ਗੁਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾਿਲ ਮੋਿਹ ਕੀਨੀ ਛੋਿਟ ॥ ਇਹ ਠਗਵਾਰੀ ਬਹਤੁੁ ਘਰ ਗਾਲੇ ॥ ਹਮ ਗੁਿਰ ਰਾਿਖ ਲੀਏ ਿਕਰਪਾਲੇ॥੩॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਿਸਉ ਠਾਟ ੁਨ ਬਿਨਆ ॥ ਗੁਰ ਉਪਦੇਸੁ ਮਿੋਹ ਕਾਨੀ ਸੁਿਨਆ ॥ ਜਹ ਦੇਖਉ ਤਹ ਮਹਾ ਚੰਡਾਲ ॥ਰਾਿਖ ਲੀਏ ਅਪੁਨੈ ਗੁਿਰ ਗੋਪਾਲ ॥੪॥ ਦਸ ਨਾਰੀ ਮੈ ਕਰੀ ਦੁਹਾਗਿਨ ॥ ਗੁਿਰ ਕਿਹਆ ਏਹ ਰਸਿਹਿਬਖਾਗਿਨ ॥ ਇਨ ਸਨਬਧੰੀ ਰਸਾਤਿਲ ਜਾਇ ॥ ਹਮ ਗੁਿਰ ਰਾਖੇ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੫॥ ਅਹੰਮੇਵ ਿਸਉਮਸਲਿਤ ਛੋਡੀ ॥ ਗੁਿਰ ਕਿਹਆ ਇਹ ੁਮੂਰਖੁ ਹੋਡੀ ॥ ਇਹ ੁਨੀਘਰ ੁਘਰ ੁਕਹੀ ਨ ਪਾਏ ॥ ਹਮ ਗੁਿਰ ਰਾਿਖ ਲੀਏਿਲਵ ਲਾਏ ॥੬॥ ਇਨ ਲੋਗਨ ਿਸਉ ਹਮ ਭਏ ਬੈਰਾਈ ॥ ਏਕ ਿਗਰ੍ਹ ਮਿਹ ਦੁਇ ਨ ਖਟ ਈ ॥ ਆਏ ਪਰ੍ਭ ਪਿਹਅੰਚਿਰ ਲਾਿਗ ॥ ਕਰਹ ੁਤਪਾਵਸੁ ਪਰ੍ਭ ਸਰਬਾਿਗ ॥੭॥ ਪਰ੍ਭ ਹਿਸ ਬਲੋੇ ਕੀਏ ਿਨਆਂਏਂ ॥ ਸਗਲ ਦੂਤ ਮਰੇੀ ਸੇਵਾਲਾਏ ॥ ਤੂੰ ਠਾਕੁਰ ੁ ਇਹ ੁ ਿਗਰ੍ਹ ੁ ਸਭੁ ਤੇਰਾ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਗੁਿਰ ਕੀਆ ਿਨਬੇਰਾ ॥੮॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥

1348 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਨ ਮਿਹ ਕਰ੍ੋਧੁ ਮਹਾ ਅਹਕੰਾਰਾ ॥ ਪੂਜਾ ਕਰਿਹ ਬਹਤੁੁ ਿਬਸਥਾਰਾ ॥ ਕਿਰ ਇਸਨਾਨੁ ਤਿਨ ਚਕਰ੍ ਬਣਾਏ ॥ ਅੰਤਰਕੀ ਮਲੁ ਕਬ ਹੀ ਨ ਜਾਏ ॥੧॥ ਇਤੁ ਸੰਜਿਮ ਪਰ੍ਭੁ ਿਕਨ ਹੀ ਨ ਪਾਇਆ ॥ ਭਗਉਤੀ ਮੁਦਰ੍ਾ ਮਨੁ ਮੋਿਹਆਮਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਾਪ ਕਰਿਹ ਪੰਚ ਕੇ ਬਿਸ ਰੇ ॥ ਤੀਰਿਥ ਨਾਇ ਕਹਿਹ ਸਿਭ ਉਤਰੇ ॥ ਬਹਿੁਰਕਮਾਵਿਹ ਹੋਇ ਿਨਸੰਕ ॥ ਜਮ ਪੁਿਰ ਬ ਿਧ ਖਰੇ ਕਾਲਕੰ ॥੨॥ ਘੂਘਰ ਬਾਿਧ ਬਜਾਵਿਹ ਤਾਲਾ ॥ ਅੰਤਿਰ ਕਪਟੁਿਫਰਿਹ ਬੇਤਾਲਾ ॥ ਵਰਮੀ ਮਾਰੀ ਸਾਪੁ ਨ ਮਆੂ ॥ ਪਰ੍ਭੁ ਸਭ ਿਕਛੁ ਜਾਨੈ ਿਜਿਨ ਤੂ ਕੀਆ ॥੩॥ ਪੂੰਅਰ ਤਾਪ ਗੇਰੀਕੇ ਬਸਤਰ੍ਾ ॥ ਅਪਦਾ ਕਾ ਮਾਿਰਆ ਿਗਰ੍ਹ ਤੇ ਨਸਤਾ ॥ ਦੇਸੁ ਛੋਿਡ ਪਰਦੇਸਿਹ ਧਾਇਆ ॥ ਪੰਚ ਚੰਡਾਲ ਨਾਲੇ ਲੈਆਇਆ ॥੪॥ ਕਾਨ ਫਰਾਇ ਿਹਰਾਏ ਟੂਕਾ ॥ ਘਿਰ ਘਿਰ ਮ ਗੈ ਿਤਰ੍ਪਤਾਵਨ ਤੇ ਚਕੂਾ ॥ ਬਿਨਤਾ ਛੋਿਡ ਬਦਨਦਿਰ ਪਰ ਨਾਰੀ ॥ ਵੇਿਸ ਨ ਪਾਈਐ ਮਹਾ ਦੁਿਖਆਰੀ ॥੫॥ ਬੋਲ ੈ ਨਾਹੀ ਹੋਇ ਬਠੈਾ ਮਨੋੀ ॥ ਅੰਤਿਰ ਕਲਪਭਵਾਈਐ ਜੋਨੀ ॥ ਅਨੰ ਤੇ ਰਹਤਾ ਦੁਖੁ ਦੇਹੀ ਸਹਤਾ ॥ ਹਕੁਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਿਵਆਿਪਆ ਮਮਤਾ ॥੬॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰਿਕਨੈ ਨ ਪਾਈ ਪਰਮ ਗਤੇ ॥ ਪੂਛਹ ੁਸਗਲ ਬੇਦ ਿਸੰਿਮਰ੍ਤੇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਜਾਈ ॥ ਿਜਉ ਬਾਲੂ ਘਰ ਠਉਰਨ ਠਾਈ ॥੭॥ ਿਜਸ ਨੋ ਭਏ ਗਿਬੰਦ ਦਇਆਲਾ ॥ ਗੁਰ ਕਾ ਬਚਨੁ ਿਤਿਨ ਬਾਿਧਓ ਪਾਲਾ ॥ ਕੋਿਟ ਮਧੇ ਕੋਈਸੰਤੁ ਿਦਖਾਇਆ ॥ ਨਾਨਕੁ ਿਤਨ ਕੈ ਸਿੰਗ ਤਰਾਇਆ ॥੮॥ ਜੇ ਹੋਵੈ ਭਾਗੁ ਤਾ ਦਰਸਨੁ ਪਾਈਐ ॥ ਆਿਪ ਤਰੈਸਭੁ ਕੁਟੰਬੁ ਤਰਾਈਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਾਮੁ ਿਕਲਿਬਖ ਸਿਭ ਕਾਟੇ ॥ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੇ ਕਾਗਰ ਫਾਟੇ ॥ ਸਾਧਸੰਗਿਤ ਿਮਿਲ ਹਿਰ ਰਸੁ ਪਾਇਆ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਿਰਦ ਮਾਿਹ ਸਮਾਇਆ॥੧॥ ਰਾਮ ਰਮਤ ਹਿਰ ਹਿਰ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥ ਤਰੇੇ ਦਾਸ ਚਰਨ ਸਰਨਾਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਚਕੂਾ ਗਉਣੁਿਮਿਟਆ ਅਿੰਧਆਰ ੁ ॥ ਗੁਿਰ ਿਦਖਲਾਇਆ ਮੁਕਿਤ ਦੁਆਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਦ ਰਾਤਾ ॥ ਪਰ੍ਭੂਜਨਾਇਆ ਤਬ ਹੀ ਜਾਤਾ ॥੨॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਅੰਤਿਰ ਰਿਵਆ ਸੋਇ ॥ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਬੀਜੋ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਬਰੈ ਿਬਰੋਧਛੇਦੇ ਭੈ ਭਰਮ ॥ ਪਰ੍ਿਭ ਪੁੰਿਨ ਆਤਮੈ ਕੀਨੇ ਧਰਮਾ ॥੩॥ ਮਹਾ ਤਰਗੰ ਤੇ ਕ ਢੈ ਲਾਗਾ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕਾ ਟੂਟਾਗ ਢਾ ॥ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲਆ ॥ ਅਪੁਨੈ ਠਾਕੁਿਰ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲਆ ॥੪॥ ਮੰਗਲ ਸੂਖ

1349 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਿਲਆਣ ਿਤਥਾਈਂ ॥ ਜਹ ਸੇਵਕ ਗੋਪਾਲ ਗੁਸਾਈ ॥ ਪਰ੍ਭ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਭਏ ਗੋਪਾਲ ॥ ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਿਮਟੇਿਬਤਾਲ ॥੫॥ ਹੋਮ ਜਗ ਉਰਧ ਤਪ ਪੂਜਾ ॥ ਕੋਿਟ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨੁ ਕਰੀਜਾ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਨਮਖ ਿਰਦੈਧਾਰੇ ॥ ਗੋਿਬਦੰ ਜਪਤ ਸਿਭ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ॥੬॥ ਊਚੇ ਤੇ ਊਚਾ ਪਰ੍ਭ ਥਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਲਾਵਿਹ ਸਹਿਜਿਧਆਨੁ ॥ ਦਾਸ ਦਾਸਨ ਕੀ ਬ ਛਉ ਧੂਿਰ ॥ ਸਰਬ ਕਲਾ ਪਰ੍ੀਤਮ ਭਰਪੂਿਰ ॥੭॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਹਿਰ ਪਰ੍ੀਤਮੁਨਰੇਾ ॥ ਮੀਤ ਸਾਜਨ ਭਰਵਾਸਾ ਤਰੇਾ ॥ ਕਰ ੁ ਗਿਹ ਲੀਨੇ ਅਪੁਨੇ ਦਾਸ ॥ ਜਿਪ ਜੀਵੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਣਤਾਸ॥੮॥੩॥੨॥੭॥੧੨॥

ਿਬਭਾਸ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਰਨ ਜੀਵਨ ਕੀ ਸੰਕਾ ਨਾਸੀ ॥ ਆਪਨ ਰਿੰਗ ਸਹਜ ਪਰਗਾਸੀ ॥੧॥ ਪਰ੍ਗਟੀ ਜੋਿਤ ਿਮਿਟਆ ਅੰਿਧਆਰਾ ॥ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਪਾਇਆ ਕਰਤ ਬੀਚਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਜਹ ਅਨੰਦੁ ਦਖੁੁ ਦੂਿਰ ਪਇਆਨਾ ॥ ਮਨੁ ਮਾਨਕੁ ਿਲਵਤਤੁ ਲੁਕਾਨਾ ॥੨॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਹੋਆ ਸੁ ਤਰੇਾ ਭਾਣਾ ॥ ਜੋ ਇਵ ਬੂਝੈ ਸੁ ਸਹਿਜ ਸਮਾਣਾ ॥੩॥ ਕਹਤੁ ਕਬੀਰੁਿਕਲਿਬਖ ਗਏ ਖੀਣਾ ॥ ਮਨੁ ਭਇਆ ਜਗਜੀਵਨ ਲੀਣਾ ॥੪॥੧॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ ਅਲਹ ੁ ਏਕੁ ਮਸੀਿਤ ਬਸਤੁ ਹੈਅਵਰ ੁ ਮੁਲਖੁ ਿਕਸੁ ਕੇਰਾ ॥ ਿਹਦੰੂ ਮਰੂਿਤ ਨਾਮ ਿਨਵਾਸੀ ਦੁਹ ਮਿਹ ਤਤੁ ਨ ਹੇਰਾ ॥੧॥ ਅਲਹ ਰਾਮ ਜੀਵਉਤਰੇੇ ਨਾਈ ॥ ਤੂ ਕਿਰ ਿਮਹਰਾਮਿਤ ਸਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਦਖਨ ਦੇਿਸ ਹਰੀ ਕਾ ਬਾਸਾ ਪਿਛਿਮ ਅਲਹ ਮੁਕਾਮਾ ॥ਿਦਲ ਮਿਹ ਖੋਿਜ ਿਦਲੈ ਿਦਿਲ ਖੋਜਹ ੁ ਏਹੀ ਠਉਰ ਮੁਕਾਮਾ ॥੨॥ ਬਰ੍ਹਮਨ ਿਗਆਸ ਕਰਿਹ ਚਉਬੀਸਾ ਕਾਜੀਮਹ ਰਮਜਾਨਾ ॥ ਿਗਆਰਹ ਮਾਸ ਪਾਸ ਕੈ ਰਾਖੇ ਏਕੈ ਮਾਿਹ ਿਨਧਾਨਾ ॥੩॥ ਕਹਾ ਉਡੀਸੇ ਮਜਨੁ ਕੀਆ ਿਕਆਮਸੀਿਤ ਿਸਰ ੁ ਨ ਏਂ ॥ ਿਦਲ ਮਿਹ ਕਪਟ ੁ ਿਨਵਾਜ ਗੁਜਾਰੈ ਿਕਆ ਹਜ ਕਾਬ ੈ ਜ ਏਂ ॥੪॥ ਏਤੇ ਅਉਰਤ ਮਰਦਾਸਾਜੇ ਏ ਸਭ ਰਪੂ ਤੁਮਾਰੇ ॥ ਕਬੀਰ ੁ ਪੂੰਗਰਾ ਰਾਮ ਅਲਹ ਕਾ ਸਭ ਗੁਰ ਪੀਰ ਹਮਾਰੇ ॥੫॥ ਕਹਤੁ ਕਬੀਰ ੁ ਸੁਨਹੁਨਰ ਨਰਵੈ ਪਰਹ ੁਏਕ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥ ਕੇਵਲ ਨਾਮੁ ਜਪਹ ੁਰੇ ਪਰ੍ਾਨੀ ਤਬ ਹੀ ਿਨਹਚੈ ਤਰਨਾ ॥੬॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ਅਵਿਲ ਅਲਹ ਨੂਰ ੁਉਪਾਇਆ ਕੁਦਰਿਤ ਕੇ ਸਭ ਬਦੰੇ ॥ ਏਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਭੁ ਜਗੁ ਉਪਿਜਆ ਕਉਨ ਭਲੇ ਕੋ ਮੰਦੇ

1350 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੧॥ ਲਗੋਾ ਭਰਿਮ ਨ ਭੂਲਹ ੁ ਭਾਈ ॥ ਖਾਿਲਕੁ ਖਲਕ ਖਲਕ ਮਿਹ ਖਾਿਲਕੁ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰ੍ਬ ਠ ਈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਟੀ ਏਕ ਅਨੇਕ ਭ ਿਤ ਕਿਰ ਸਾਜੀ ਸਾਜਨਹਾਰੈ ॥ ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਮਾਟੀ ਕੇ ਭ ਡੇ ਨਾ ਕਛੁ ਪੋਚ ਕੁਭੰਾਰੈ॥੨॥ ਸਭ ਮਿਹ ਸਚਾ ਏਕੋ ਸੋਈ ਿਤਸ ਕਾ ਕੀਆ ਸਭੁ ਕਛੁ ਹੋਈ ॥ ਹਕੁਮੁ ਪਛਾਨੈ ਸੁ ਏਕੋ ਜਾਨੈ ਬੰਦਾ ਕਹੀਐਸੋਈ ॥੩॥ ਅਲਹ ੁ ਅਲਖੁ ਨ ਜਾਈ ਲਿਖਆ ਗੁਿਰ ਗੁੜੁ ਦੀਨਾ ਮੀਠਾ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਸੰਕਾ ਨਾਸੀ ਸਰਬਿਨਰਜੰਨੁ ਡੀਠਾ ॥੪॥੩॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ ਬਦੇ ਕਤੇਬ ਕਹਹ ੁ ਮਤ ਝਠੂੇ ਝੂਠਾ ਜ ੋ ਨ ਿਬਚਾਰ ੈ ॥ ਜਉ ਸਭ ਮਿਹ ਏਕੁਖੁਦਾਇ ਕਹਤ ਹਉ ਤਉ ਿਕਉ ਮੁਰਗੀ ਮਾਰ ੈ ॥੧॥ ਮੁਲ ਕਹਹ ੁ ਿਨਆਉ ਖੁਦਾਈ ॥ ਤੇਰੇ ਮਨ ਕਾ ਭਰਮੁ ਨਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਪਕਿਰ ਜੀਉ ਆਿਨਆ ਦਹੇ ਿਬਨਾਸੀ ਮਾਟੀ ਕਉ ਿਬਸਿਮਿਲ ਕੀਆ ॥ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂਅਨਾਹਤ ਲਾਗੀ ਕਹ ੁ ਹਲਾਲੁ ਿਕਆ ਕੀਆ ॥੨॥ ਿਕਆ ਉਜੂ ਪਾਕੁ ਕੀਆ ਮੁਹ ੁ ਧਇੋਆ ਿਕਆ ਮਸੀਿਤ ਿਸਰੁਲਾਇਆ ॥ ਜਉ ਿਦਲ ਮਿਹ ਕਪਟ ੁ ਿਨਵਾਜ ਗੁਜਾਰਹ ੁ ਿਕਆ ਹਜ ਕਾਬੈ ਜਾਇਆ ॥੩॥ ਤੂੰ ਨਾਪਾਕੁ ਪਾਕੁ ਨਹੀਸੂਿਝਆ ਿਤਸ ਕਾ ਮਰਮੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰ ਿਭਸਿਤ ਤੇ ਚਕੂਾ ਦੋਜਕ ਿਸਉ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ॥੪॥੪॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ ਸੁੰਨ ਸੰਿਧਆ ਤੇਰੀ ਦੇਵ ਦੇਵਾਕਰ ਅਧਪਿਤ ਆਿਦ ਸਮਾਈ ॥ ਿਸਧ ਸਮਾਿਧ ਅੰਤੁ ਨਹੀ ਪਾਇਆਲਾਿਗ ਰਹੇ ਸਰਨਾਈ ॥੧॥ ਲੇਹ ੁ ਆਰਤੀ ਹੋ ਪੁਰਖ ਿਨਰੰਜਨ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਜਹ ੁ ਭਾਈ ॥ ਠਾਢਾ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਨਗਮਬੀਚਾਰੈ ਅਲਖੁ ਨ ਲਿਖਆ ਜਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਤਤੁ ਤੇਲੁ ਨਾਮੁ ਕੀਆ ਬਾਤੀ ਦੀਪਕੁ ਦੇਹ ਉਜਯ੍ਯ੍ਾਰਾ ॥ ਜੋਿਤਲਾਇ ਜਗਦੀਸ ਜਗਾਇਆ ਬੂਝੈ ਬੂਝਨਹਾਰਾ ॥੨॥ ਪਚੰੇ ਸਬਦ ਅਨਾਹਦ ਬਾਜੇ ਸੰਗੇ ਸਾਿਰੰਗਪਾਨੀ ॥ ਕਬੀਰਦਾਸ ਤੇਰੀ ਆਰਤੀ ਕੀਨੀ ਿਨਰੰਕਾਰ ਿਨਰਬਾਨੀ ॥੩॥੫॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਬਾਣੀ ਭਗਤ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਮਨ ਕੀ ਿਬਰਥਾ ਮਨੁ ਹੀ ਜਾਨੈ ਕੈ ਬੂਝਲ ਆਗੈ ਕਹੀਐ ॥ ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਰਾਮੁ ਰਵ ਈ ਮੈ ਡਰ ੁਕੈਸੇ ਚਹੀਐ ॥੧॥ਬਧੇੀਅਲੇ ਗੋਪਾਲ ਗਸਾਈ ॥ ਮਰੇਾ ਪਰ੍ਭੁ ਰਿਵਆ ਸਰਬੇ ਠਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਨੈ ਹਾਟ ੁ ਮਾਨੈ ਪਾਟੁਮਾਨੈ ਹੈ ਪਾਸਾਰੀ ॥ ਮਾਨੈ ਬਾਸੈ ਨਾਨਾ ਭੇਦੀ ਭਰਮਤੁ ਹੈ ਸੰਸਾਰੀ ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਏਹ ੁ ਮਨੁ ਰਾਤਾ

1351 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੁਿਬਧਾ ਸਹਿਜ ਸਮਾਣੀ ॥ ਸਭੋ ਹਕੁਮੁ ਹਕੁਮੁ ਹੈ ਆਪੇ ਿਨਰਭਉ ਸਮਤੁ ਬੀਚਾਰੀ ॥੩॥ ਜ ੋ ਜਨ ਜਾਿਨ ਭਜਿਹਪੁਰਖੋਤਮੁ ਤਾ ਚੀ ਅਿਬਗਤੁ ਬਾਣੀ ॥ ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਪਾਇਆ ਿਹਰਦੈ ਅਲਖ ਿਬਡਾਣੀ ॥੪॥੧॥ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਜਗੁਾਿਦ ਜੁਗੋ ਜਗੁੁ ਤਾ ਕਾ ਅਤੰੁ ਨ ਜਾਿਨਆ ॥ ਸਰਬ ਿਨਰਤੰਿਰ ਰਾਮੁ ਰਿਹਆਰਿਵ ਐਸਾ ਰਪੂੁ ਬਖਾਿਨਆ ॥੧॥ ਗੋਿਬਦੁ ਗਾਜੈ ਸਬਦੁ ਬਾਜੈ ॥ ਆਨਦ ਰਪੂੀ ਮਰੇੋ ਰਾਮਈਆ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਬਾਵਨ ਬੀਖੂ ਬਾਨੈ ਬੀਖੇ ਬਾਸੁ ਤੇ ਸੁਖ ਲਾਿਗਲਾ ॥ ਸਰਬੇ ਆਿਦ ਪਰਮਲਾਿਦ ਕਾਸਟ ਚੰਦਨੁ ਭੈਇਲਾ॥੨॥ ਤੁਮ ਚੇ ਪਾਰਸੁ ਹਮ ਚੇ ਲੋਹਾ ਸੰਗੇ ਕੰਚਨੁ ਭੈਇਲਾ ॥ ਤੂ ਦਇਆਲੁ ਰਤਨੁ ਲਾਲੁ ਨਾਮਾ ਸਾਿਚ ਸਮਾਇਲਾ॥੩॥੨॥ ਪਰ੍ਭਾਤੀ ॥ ਅਕੁਲ ਪੁਰਖ ਇਕੁ ਚਿਲਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਅਤੰਿਰ ਬਰ੍ਹਮੁ ਲੁਕਾਇਆ ॥੧॥ਜੀਅ ਕੀ ਜੋਿਤ ਨ ਜਾਨੈ ਕੋਈ ॥ ਤੈ ਮੈ ਕੀਆ ਸੁ ਮਾਲੂਮੁ ਹੋਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਿਜਉ ਪਰ੍ਗਾਿਸਆ ਮਾਟੀਕੁਭੰੇਉ ॥ ਆਪ ਹੀ ਕਰਤਾ ਬੀਠੁਲੁ ਦੇਉ ॥੨॥ ਜੀਅ ਕਾ ਬੰਧਨੁ ਕਰਮੁ ਿਬਆਪੈ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕੀਆ ਸੁ ਆਪੈਆਪੈ ॥੩॥ ਪਰ੍ਣਵਿਤ ਨਾਮਦੇਉ ਇਹ ੁ ਜੀਉ ਿਚਤਵੈ ਸੁ ਲਹੈ ॥ ਅਮਰ ੁ ਹੋਇ ਸਦ ਆਕੁਲ ਰਹੈ ॥੪॥੩॥

ਪਰ੍ਭਾਤੀ ਭਗਤ ਬੇਣੀ ਜੀ ਕੀ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਤਿਨ ਚੰਦਨੁ ਮਸਤਿਕ ਪਾਤੀ ॥ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਕਰ ਤਲ ਕਾਤੀ ॥ ਠਗ ਿਦਸਿਟ ਬਗਾ ਿਲਵ ਲਾਗਾ ॥ ਦਿੇਖਬਸੈਨੋ ਪਰ੍ਾਨ ਮੁਖ ਭਾਗਾ ॥੧॥ ਕਿਲ ਭਗਵਤ ਬੰਦ ਿਚਰ ਮੰ ॥ ਕਰ੍ੂਰ ਿਦਸਿਟ ਰਤਾ ਿਨਿਸ ਬਾਦੰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ਿਨਤਪਰ੍ਿਤ ਇਸਨਾਨੁ ਸਰੀਰੰ ॥ ਦਇੁ ਧੋਤੀ ਕਰਮ ਮੁਿਖ ਖੀਰੰ ॥ ਿਰਦੈ ਛੁਰੀ ਸੰਿਧਆਨੀ ॥ ਪਰ ਦਰਬੁ ਿਹਰਨ ਕੀਬਾਨੀ ॥੨॥ ਿਸਲ ਪੂਜਿਸ ਚਕਰ੍ ਗਣਸੇੰ ॥ ਿਨਿਸ ਜਾਗਿਸ ਭਗਿਤ ਪਰ੍ਵੇਸੰ ॥ ਪਗ ਨਾਚਿਸ ਿਚਤੁ ਅਕਰਮੰ ॥ਏ ਲਪੰਟ ਨਾਚ ਅਧਰਮੰ ॥੩॥ ਿਮਰ੍ਗ ਆਸਣੁ ਤੁਲਸੀ ਮਾਲਾ ॥ ਕਰ ਊਜਲ ਿਤਲਕੁ ਕਪਾਲਾ ॥ ਿਰਦੈ ਕੂੜੁਕੰਿਠ ਰਦੁਰ੍ਾਖੰ ॥ ਰੇ ਲਪੰਟ ਿਕਰ੍ਸਨੁ ਅਭਾਖੰ ॥੪॥ ਿਜਿਨ ਆਤਮ ਤਤੁ ਨ ਚੀਿਨਆ ॥ ਸਭ ਫੋਕਟ ਧਰਮਅਬੀਿਨਆ ॥ ਕਹ ੁਬੇਣੀ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਧਆਵੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੫॥੧॥

1352 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਰਾਗੁ ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥ਰਾਮੁ ਿਸਮਿਰ ਰਾਮੁ ਿਸਮਿਰ ਇਹੈ ਤੇਰੈ ਕਾਿਜ ਹ ੈ॥ ਮਾਇਆ ਕੋ ਸਗੰੁ ਿਤਆਗੁ ਪਰ੍ਭ ਜੂ ਕੀ ਸਰਿਨ ਲਾਗੁ ॥ ਜਗਤਸੁਖ ਮਾਨੁ ਿਮਿਥਆ ਝਠੂੋ ਸਭ ਸਾਜ ੁਹ ੈ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਸੁਪਨੇ ਿਜਉ ਧਨੁ ਪਛਾਨੁ ਕਾਹੇ ਪਿਰ ਕਰਤ ਮਾਨੁ ॥ ਬਾਰੂਕੀ ਭੀਿਤ ਜੈਸੇ ਬਸੁਧਾ ਕੋ ਰਾਜੁ ਹੈ ॥੧॥ ਨਾਨਕੁ ਜਨੁ ਕਹਤੁ ਬਾਤ ਿਬਨਿਸ ਜੈਹੈ ਤੇਰ ੋਗਾਤੁ ॥ ਿਛਨੁ ਿਛਨੁ ਕਿਰਗਇਓ ਕਾਲੁ ਤੈਸੇ ਜਾਤੁ ਆਜੁ ਹੈ ॥੨॥੧॥ ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਰਾਮੁ ਭਜੁ ਜਨਮੁ ਿਸਰਾਤੁ ਹੈ ॥ਕਹਉ ਕਹਾ ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਮਝਤ ਨਹ ਿਕਉ ਗਵਾਰ ॥ ਿਬਨਸਤ ਨਹ ਲਗੈ ਬਾਰ ਓਰੇ ਸਮ ਗਾਤੁ ਹੈ ॥੧॥ਰਹਾਉ ॥ ਸਗਲ ਭਰਮ ਡਾਿਰ ਦੇਿਹ ਗੋਿਬੰਦ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੇਿਹ ॥ ਅੰਿਤ ਬਾਰ ਸੰਿਗ ਤੇਰੈ ਇਹੈ ਏਕੁ ਜਾਤੁ ਹੈ ॥੧॥ਿਬਿਖਆ ਿਬਖੁ ਿਜਉ ਿਬਸਾਿਰ ਪਰ੍ਭ ਕੌ ਜਸੁ ਹੀਏ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਿਹ ਪੁਕਾਿਰ ਅਉਸਰ ੁ ਿਬਹਾਤੁ ਹੈ ॥੨॥੨॥ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਰੇ ਮਨ ਕਉਨ ਗਿਤ ਹੋਇ ਹੈ ਤੇਰੀ ॥ ਇਹ ਜਗ ਮਿਹ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸੋ ਤਉ ਨਹੀ ਸੁਿਨਓਕਾਿਨ ॥ ਿਬਿਖਅਨ ਿਸਉ ਅਿਤ ਲੁਭਾਿਨ ਮਿਤ ਨਾਿਹਨ ਫੇਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਮਾਨਸ ਕੋ ਜਨਮੁ ਲੀਨੁ ਿਸਮਰਨੁਨਹ ਿਨਮਖ ਕੀਨੁ ॥ ਦਾਰਾ ਸੁਖ ਭਇਓ ਦੀਨੁ ਪਗਹ ੁ ਪਰੀ ਬਰੇੀ ॥੧॥ ਨਾਨਕ ਜਨ ਕਿਹ ਪੁਕਾਿਰ ਸੁਪਨੈ ਿਜਉਜਗ ਪਸਾਰ ੁ ॥ ਿਸਮਰਤ ਨਹ ਿਕਉ ਮੁਰਾਿਰ ਮਾਇਆ ਜਾ ਕੀ ਚੇਰੀ ॥੨॥੩॥ ਜੈਜਾਵੰਤੀ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਬੀਤ ਜੈਹੈਬੀਤ ਜੈਹੈ ਜਨਮੁ ਅਕਾਜੁ ਰੇ ॥ ਿਨਿਸ ਿਦਨੁ ਸੁਿਨ ਕੈ ਪੁਰਾਨ ਸਮਝਤ ਨਹ ਰੇ ਅਜਾਨ ॥ ਕਾਲੁ ਤਉ ਪਹਿੂਚਓ

1353 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਿਨ ਕਹਾ ਜੈਹੈ ਭਾਿਜ ਰੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਸਿਥਰ ੁ ਜੋ ਮਾਿਨਓ ਦਹੇ ਸੋ ਤਉ ਤਰੇਉ ਹੋਇ ਹੈ ਖੇਹ ॥ ਿਕਉ ਨਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੇਿਹ ਮੂਰਖ ਿਨਲਾਜ ਰੇ ॥੧॥ ਰਾਮ ਭਗਿਤ ਹੀਏ ਆਿਨ ਛਾਿਡ ਦੇ ਤੈ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਜਨਇਹ ਬਖਾਿਨ ਜਗ ਮਿਹ ਿਬਰਾਜੁ ਰੇ ॥੨॥੪॥

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮੂਰਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਸਲਕੋ ਸਹਸਿਕਰ੍ਤੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਪਿੜ ਪੁਸ੍ਤਕ ਸਿੰਧਆ ਬਾਦੰ ॥ ਿਸਲ ਪੂਜਿਸ ਬਗੁਲ ਸਮਾਧੰ ॥ ਮੁਿਖ ਝਠੂੁ ਿਬਭੂਖਨ ਸਾਰੰ ॥ ਤਰ੍ੈਪਾਲ ਿਤਹਾਲਿਬਚਾਰੰ ॥ ਗਿਲ ਮਾਲਾ ਿਤਲਕ ਿਲਲਾਟੰ ॥ ਦੁਇ ਧੋਤੀ ਬਸਤਰ੍ ਕਪਾਟੰ ॥ ਜ ੋ ਜਾਨਿਸ ਬਰ੍ਹਮੰ ਕਰਮੰ ॥ ਸਭਫੋਕਟ ਿਨਸਚੈ ਕਰਮੰ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਿਨਸਚੌ ਿਧਯ੍ਯ੍ਵ ੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਟ ਨ ਪਾਵੈ ॥੧॥ ਿਨਹਫਲੰ ਤਸਯ੍ਯ੍ਜਨਮਸਯ੍ਯ੍ ਜਾਵਦ ਬਰ੍ਹਮ ਨ ਿਬੰਦਤੇ ॥ ਸਾਗਰੰ ਸੰਸਾਰਸਯ੍ਯ੍ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਤਰਿਹ ਕੇ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁਹੈ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਬੀਚਾਿਰ ॥ ਕਾਰਣੁ ਕਰਤੇ ਵਿਸ ਹੈ ਿਜਿਨ ਕਲ ਰਖੀ ਧਾਿਰ ॥੨॥ ਜੋਗ ਸਬਦੰ ਿਗਆਨਸਬਦੰ ਬੇਦ ਸਬਦੰ ਤ ਬਰ੍ਾਹਮਣਹ ॥ ਖਯ੍ਯ੍ਤਰ੍ੀ ਸਬਦੰ ਸੂਰ ਸਬਦੰ ਸੂਦਰ੍ ਸਬਦੰ ਪਰਾ ਿਕਰ੍ਤਹ ॥ ਸਰਬ ਸਬਦ ੰਤ ਏਕਸਬਦੰ ਜੇ ਕੋ ਜਾਨਿਸ ਭੇਉ ॥ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੋ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਿਨਰਜੰਨ ਦੇਉ ॥੩॥ ਏਕ ਿਕਰ੍ਸ੍ਨ ਤ ਸਰਬ ਦੇਵਾ ਦੇਵ ਦਵੇਾਤ ਆਤਮਹ ॥ ਆਤਮੰ ਸਰ੍ੀ ਬਾਸਦੇਵਸਯ੍ਯ੍ ਜੇ ਕੋਈ ਜਾਨਿਸ ਭੇਵ ॥ ਨਾਨਕ ਤਾ ਕੋ ਦਾਸੁ ਹੈ ਸੋਈ ਿਨਰੰਜਨ ਦੇਵ ॥੪॥

ਸਲਕੋ ਸਹਸਿਕਰ੍ਤੀ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮੂਰਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਕਤੰਚ ਮਾਤਾ ਕਤੰਚ ਿਪਤਾ ਕਤਚੰ ਬਿਨਤਾ ਿਬਨੋਦ ਸੁਤਹ ॥ ਕਤੰਚ ਭਰ੍ਾਤ ਮੀਤ ਿਹਤ ਬੰਧਵ ਕਤਚੰ ਮਹੋਕੁਟੰਬਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥ ਕਤਚੰ ਚਪਲ ਮਹੋਨੀ ਰਪੂੰ ਪੇਖਤੰੇ ਿਤਆਗੰ ਕਰੋਿਤ ॥ ਰਹਤੰ ਸੰਗ ਭਗਵਾਨ ਿਸਮਰਣ ਨਾਨਕ ਲਬਧਯ੍ਯ੍ੰ

1354 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਚਤੁ ਤਨਹ ॥੧॥ ਿਧਰ੍ਗੰਤ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਸਨੇਹੰ ਿਧਰ੍ਗ ਸਨੇਹੰ ਭਰ੍ਾਤ ਬ ਧਵਹ ॥ ਿਧਰ੍ਗ ਸ੍ਨੇਹੰ ਬਿਨਤਾ ਿਬਲਾਸ ਸੁਤਹ ॥ਿਧਰ੍ਗ ਸ੍ਨੇਹੰ ਿਗਰ੍ਹਾਰਥ ਕਹ ॥ ਸਾਧਸੰਗ ਸ੍ਨੇਹ ਸਿਤਯ੍ਯ੍ੰ ਸੁਖਯੰ ਬਸੰਿਤ ਨਾਨਕਹ ॥੨॥ ਿਮਥਯ੍ਯ੍ੰਤ ਦੇਹੰ ਖੀਣਤੰ ਬਲਨੰ ॥ਬਰਧਿੰਤ ਜਰਆੂ ਿਹਤਯ੍ਯ੍ਤ ਮਾਇਆ ॥ ਅਤਯ੍ਯ੍ੰਤ ਆਸਾ ਆਿਥਤਯ੍ਯ੍ ਭਵਨੰ ॥ ਗਨਤੰ ਸਾਸਾ ਭਯੈਾਨ ਧਰਮੰ ॥ ਪਤਿੰਤ ਮਹੋਕੂਪ ਦੁਰਲਭਯ੍ਯ੍ ਦੇਹੰ ਤਤ ਆਸਰ੍ਯੰ ਨਾਨਕ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਗੋਿਬਦੰ ਗੋਿਬੰਦ ਗੋਪਾਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ॥੩॥ ਕਾਚ ਕੋਟੰ ਰਚੰਿਤ ਤੋਯੰਲੇਪਨੰ ਰਕਤ ਚਰਮਣਹ ॥ ਨਵੰਤ ਦੁਆਰੰ ਭੀਤ ਰਿਹਤੰ ਬਾਇ ਰਪੂੰ ਅਸਥੰਭਨਹ ॥ ਗੋਿਬਦੰ ਨਾਮੰ ਨਹ ਿਸਮਰਿੰਤਅਿਗਆਨੀ ਜਾਨੰਿਤ ਅਸਿਥਰੰ ॥ ਦੁਰਲਭ ਦੇਹ ਉਧਰਤੰ ਸਾਧ ਸਰਣ ਨਾਨਕ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇਜਪੰਿਤ ॥੪॥ ਸੁਭੰਤ ਤੁਯੰ ਅਚਤੁ ਗੁਣਗਯ੍ਯ੍ੰ ਪੂਰਨੰ ਬਹਲੁੋ ਿਕਰ੍ਪਾਲਾ ॥ ਗੰਭੀਰੰ ਊਚੈ ਸਰਬਿਗ ਅਪਾਰਾ ॥ ਿਭਰ੍ਿਤਆਿਪਰ੍ਅੰ ਿਬਸਰ੍ਾਮ ਚਰਣੰ ॥ ਅਨਾਥ ਨਾਥੇ ਨਾਨਕ ਸਰਣੰ ॥੫॥ ਿਮਰ੍ਗੀ ਪਖੇੰਤ ਬਿਧਕ ਪਰ੍ਹਾਰੇਣ ਲਖਯ੍ਯ੍ ਆਵਧਹ ॥ਅਹੋ ਜਸਯ੍ਯ੍ ਰਖੇਣ ਗੋਪਾਲਹ ਨਾਨਕ ਰੋਮ ਨ ਛੇਦਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੬॥ ਬਹ ੁ ਜਤਨ ਕਰਤਾ ਬਲਵੰਤ ਕਾਰੀ ਸੇਵੰਤ ਸੂਰਾਚਤੁਰ ਿਦਸਹ ॥ ਿਬਖਮ ਥਾਨ ਬਸੰਤ ਊਚਹ ਨਹ ਿਸਮਰੰਤ ਮਰਣੰ ਕਦ ਚਹ ॥ ਹੋਵੰਿਤ ਆਿਗਆ ਭਗਵਾਨਪੁਰਖਹ ਨਾਨਕ ਕੀਟੀ ਸਾਸ ਅਕਰਖਤੇ ॥੭॥ ਸਬਦੰ ਰਤੰ ਿਹਤੰ ਮਇਆ ਕੀਰਤੰ ਕਲੀ ਕਰਮ ਿਕਰ੍ਤੁਆ ॥ਿਮਟੰਿਤ ਤਤਰ੍ਾਗਤ ਭਰਮ ਮਹੋੰ ॥ ਭਗਵਾਨ ਰਮਣੰ ਸਰਬਤਰ੍ ਥਾਿਨਯ੍ਯ੍ੰ ॥ ਿਦਰ੍ਸਟ ਤੁਯੰ ਅਮੋਘ ਦਰਸਨੰ ਬਸਤੰ ਸਾਧਰਸਨਾ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ਨਾਨਕ ਿਪਰ੍ਅੰ ਜਾਪੁ ਜਪਨਾ ॥੮॥ ਘਟੰਤ ਰਪੂੰ ਘਟੰਤ ਦੀਪੰ ਘਟੰਤ ਰਿਵਸਸੀਅਰ ਨਖਯ੍ਯ੍ਤਰ੍ ਗਗਨੰ ॥ ਘਟੰਤ ਬਸੁਧਾ ਿਗਿਰ ਤਰ ਿਸਖਡੰੰ ॥ ਘਟੰਤ ਲਲਨਾ ਸੁਤ ਭਰ੍ਾਤ ਹੀਤੰ ॥ ਘਟੰਤਕਿਨਕ ਮਾਿਨਕ ਮਾਇਆ ਸਰਪੂੰ ॥ ਨਹ ਘਟੰਤ ਕੇਵਲ ਗੋਪਾਲ ਅਚਤੁ ॥ ਅਸਿਥਰੰ ਨਾਨਕ ਸਾਧ ਜਨ ॥੯॥ਨਹ ਿਬਲਬੰ ਧਰਮੰ ਿਬਲੰਬ ਪਾਪੰ ॥ ਿਦਰ੍ੜਤੰ ਨਾਮੰ ਤਜੰਤ ਲੋਭੰ ॥ ਸਰਿਣ ਸੰਤੰ ਿਕਲਿਬਖ ਨਾਸੰ ਪਰ੍ਾਪਤੰ ਧਰਮਲਿਖਯ੍ਯ੍ਣ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਹ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨ ਮਾਧਵਹ ॥੧੦॥ ਿਮਰਤ ਮਹੋੰ ਅਲਪ ਬੁਧਯ੍ਯ੍ੰ ਰਚੰਿਤ ਬਿਨਤਾ ਿਬਨਦੋ ਸਾਹੰ ॥ਜੌਬਨ ਬਿਹਕਰ੍ਮ ਕਿਨਕ ਕੁੰਡਲਹ ॥ ਬਿਚਤਰ੍ ਮਿੰਦਰ ਸੋਭੰਿਤ ਬਸਤਰ੍ਾ ਇਤਯ੍ਯ੍ੰਤ ਮਾਇਆ ਬਯ੍ਯ੍ਾਿਪਤੰ ॥ ਹੇ ਅਚਤੁਸਰਿਣ ਸੰਤ ਨਾਨਕ ਭੋ ਭਗਵਾਨਏ ਨਮਹ ॥੧੧॥ ਜਨਮੰ ਤ ਮਰਣੰ ਹਰਖੰ ਤ ਸੋਗੰ ਭੋਗੰ ਤ ਰੋਗੰ ॥ ਊਚੰ ਤ ਨੀਚੰ

1355 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨਾਨਾ ਸੁ ਮਚੂੰ ॥ ਰਾਜੰ ਤ ਮਾਨੰ ਅਿਭਮਾਨੰ ਤ ਹੀਨੰ ॥ ਪਰ੍ਿਵਰਿਤ ਮਾਰਗੰ ਵਰਤਿੰਤ ਿਬਨਾਸਨੰ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਭਜਨਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਅਸਿਥਰੰ ਨਾਨਕ ਭਗਵੰਤ ਭਜਨਾਸਨੰ ॥੧੨॥ ਿਕਰਪੰਤ ਹਰੀਅੰ ਮਿਤ ਤਤੁ ਿਗਆਨੰ ॥ਿਬਗਸੀਿਧਯ੍ਯ੍ ਬੁਧਾ ਕੁਸਲ ਥਾਨੰ ॥ ਬਿਸਯ੍ਯ੍ੰਤ ਿਰਿਖਅੰ ਿਤਆਿਗ ਮਾਨੰ ॥ ਸੀਤਲਤੰ ਿਰਦਯੰ ਿਦਰ੍ੜੁ ਸੰਤ ਿਗਆਨੰ ॥ਰਹਤੰ ਜਨਮੰ ਹਿਰ ਦਰਸ ਲੀਣਾ ॥ ਬਾਜੰਤ ਨਾਨਕ ਸਬਦ ਬੀਣ ॥੧੩॥ ਕਹੰਤ ਬੇਦਾ ਗੁਣਤੰ ਗੁਨੀਆ ਸੁਣਤੰਬਾਲਾ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਪਰ੍ਕਾਰਾ ॥ ਿਦਰ੍ੜਤੰ ਸੁਿਬਿਦਆ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰ੍ਪਾਲਾ ॥ ਨਾਮ ਦਾਨੁ ਜਾਚੰਤ ਨਾਨਕ ਦੈਨਹਾਰਗੁਰ ਗੋਪਾਲਾ ॥੧੪॥ ਨਹ ਿਚੰਤਾ ਮਾਤ ਿਪਤ ਭਰ੍ਾਤਹ ਨਹ ਿਚੰਤਾ ਕਛੁ ਲੋਕ ਕਹ ॥ ਨਹ ਿਚੰਤਾ ਬਿਨਤਾ ਸੁਤਮੀਤਹ ਪਰ੍ਿਵਰਿਤ ਮਾਇਆ ਸਨਬਧੰਨਹ ॥ ਦਇਆਲ ਏਕ ਭਗਵਾਨ ਪੁਰਖਹ ਨਾਨਕ ਸਰਬ ਜੀਅ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਕਹ॥੧੫॥ ਅਿਨਤਯ੍ਯ੍ ਿਵਤੰ ਅਿਨਤਯ੍ਯ੍ ਿਚਤੰ ਅਿਨਤਯ੍ਯ੍ ਆਸਾ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਪਰ੍ਕਾਰੰ ॥ ਅਿਨਤਯ੍ਯ੍ ਹੇਤੰ ਅਹੰ ਬੰਧੰ ਭਰਮ ਮਾਇਆਮਲਨੰ ਿਬਕਾਰੰ ॥ ਿਫਰੰਤ ਜੋਿਨ ਅਨੇਕ ਜਠਰਾਗਿਨ ਨਹ ਿਸਮਰੰਤ ਮਲੀਣ ਬੁਧਯ੍ਯ੍ੰ ॥ ਹੇ ਗੋਿਬੰਦ ਕਰਤ ਮਇਆਨਾਨਕ ਪਿਤਤ ਉਧਾਰਣ ਸਾਧ ਸੰਗਮਹ ॥੧੬॥ ਿਗਰੰਤ ਿਗਿਰ ਪਿਤਤ ਪਾਤਾਲੰ ਜਲੰਤ ਦੇਦੀਪਯ੍ਯ੍ ਬੈਸ ਤਰਹ ॥ਬਹੰਿਤ ਅਗਾਹ ਤੋਯੰ ਤਰਗੰੰ ਦੁਖਤੰ ਗਰ੍ਹ ਿਚੰਤਾ ਜਨਮੰ ਤ ਮਰਣਹ ॥ ਅਿਨਕ ਸਾਧਨੰ ਨ ਿਸਧਯ੍ਯ੍ਤੇ ਨਾਨਕ ਅਸਥੰਭੰਅਸਥਭੰੰ ਅਸਥੰਭੰ ਸਬਦ ਸਾਧ ਸਜਨਹ ॥੧੭॥ ਘੋਰ ਦੁਖਯ੍ਯ੍ ਅਿਨਕ ਹਤਯ੍ਯ੍ ਜਨਮ ਦਾਿਰਦਰ੍ੰ ਮਹਾ ਿਬਖਯ੍ਯ੍ਾਦੰ ॥ਿਮਟੰਤ ਸਗਲ ਿਸਮਰਤੰ ਹਿਰ ਨਾਮ ਨਾਨਕ ਜੈਸੇ ਪਾਵਕ ਕਾਸਟ ਭਸਮੰ ਕਰੋਿਤ ॥੧੮॥ ਅੰਧਕਾਰ ਿਸਮਰਤਪਰ੍ਕਾਸੰ ਗੁਣ ਰਮਤੰ ਅਘ ਖਡੰਨਹ ॥ ਿਰਦ ਬਸੰਿਤ ਭੈ ਭੀਤ ਦੂਤਹ ਕਰਮ ਕਰਤ ਮਹਾ ਿਨਰਮਲਹ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣਰਹਤੰ ਸਰ੍ੋਤਾ ਸੁਖ ਸਮਹੂ ਅਮੋਘ ਦਰਸਨਹ ॥ ਸਰਿਣ ਜੋਗੰ ਸਤੰ ਿਪਰ੍ਅ ਨਾਨਕ ਸੋ ਭਗਵਾਨ ਖੇਮੰ ਕਰੋਿਤ ॥੧੯॥ਪਾਛੰ ਕਰੋਿਤ ਅਗਰ੍ਣੀਵਹ ਿਨਰਾਸੰ ਆਸ ਪੂਰਨਹ ॥ ਿਨਰਧਨ ਭਯੰ ਧਨਵੰਤਹ ਰੋਗੀਅੰ ਰੋਗ ਖੰਡਨਹ ॥ ਭਗਤਯ੍ਯ੍ਭਗਿਤ ਦਾਨੰ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਣ ਕੀਰਤਨਹ ॥ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪੁਰਖ ਦਾਤਾਰਹ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਿਕੰ ਨ ਲਭਯ੍ਯ੍ਤੇ॥੨੦॥ ਅਧਰੰ ਧਰੰ ਧਾਰਣਹ ਿਨਰਧਨੰ ਧਨ ਨਾਮ ਨਰਹਰਹ ॥ ਅਨਾਥ ਨਾਥ ਗੋਿਬੰਦਹ ਬਲਹੀਣ ਬਲ ਕੇਸਵਹ ॥ਸਰਬ ਭੂਤ ਦਯਾਲ ਅਚਤੁ ਦੀਨ ਬ ਧਵ ਦਾਮੋਦਰਹ ॥ ਸਰਬਗਯ੍ਯ੍ ਪੂਰਨ ਪੁਰਖ ਭਗਵਾਨਹ ਭਗਿਤ ਵਛਲ

1356 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਣੁਾ ਮਯਹ ॥ ਘਿਟ ਘਿਟ ਬਸਤੰ ਬਾਸੁਦੇਵਹ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰਮੇਸੁਰਹ ॥ ਜਾਚੰਿਤ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਪਰ੍ਸਾਦੰ ਨਹਿਬਸਰਿੰਤ ਨਹ ਿਬਸਰਿੰਤ ਨਾਰਾਇਣਹ ॥੨੧॥ ਨਹ ਸਮਰਥੰ ਨਹ ਸੇਵਕੰ ਨਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਰਮ ਪੁਰਖੋਤਮੰ ॥ਤਵ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਿਸਮਰਤੇ ਨਾਮੰ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਹਿਰ ਹਿਰ ਗੁਰੰ ॥੨੨॥ ਭਰਣ ਪੋਖਣ ਕਰੰਤ ਜੀਆ ਿਬਸਰ੍ਾਮਛਾਦਨ ਦੇਵੰਤ ਦਾਨੰ ॥ ਿਸਰ੍ਜੰਤ ਰਤਨ ਜਨਮ ਚਤੁਰ ਚੇਤਨਹ ॥ ਵਰਤਿੰਤ ਸੁਖ ਆਨਦੰ ਪਰ੍ਸਾਦਹ ॥ ਿਸਮਰਤੰਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ॥ ਅਿਨਤਯ੍ਯ੍ ਰਚਨਾ ਿਨਰਮੋਹ ਤੇ ॥੨੩॥ ਦਾਨੰ ਪਰਾ ਪੂਰਬੇਣ ਭੁੰਚੰਤੇ ਮਹੀਪਤੇ ॥ ਿਬਪਰੀਤਬੁਧਯ੍ਯ੍ੰ ਮਾਰਤ ਲਕੋਹ ਨਾਨਕ ਿਚਰਕੰਾਲ ਦਖੁ ਭੋਗਤੇ ॥੨੪॥ ਿਬਰ੍ਥਾ ਅਨੁਗਰ੍ਹੰ ਗੋਿਬਦੰਹ ਜਸਯ੍ਯ੍ ਿਸਮਰਣ ਿਰਦੰਤਰਹ ॥ਆਰਗੋਯ੍ਯ੍ ਮਹਾ ਰੋਗਯ੍ਯ੍ ਿਬਿਸਿਮਰ੍ਤੇ ਕਰਣੁਾ ਮਯਹ ॥੨੫॥ ਰਮਣੰ ਕੇਵਲੰ ਕੀਰਤਨੰ ਸੁਧਰਮੰ ਦੇਹ ਧਾਰਣਹ ॥ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਨਾਰਾਇਣ ਨਾਨਕ ਪੀਵਤੰ ਸੰਤ ਨ ਿਤਰ੍ਪਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੨੬॥ ਸਹਣ ਸੀਲ ਸਤੰੰ ਸਮ ਿਮਤਰ੍ਸਯ੍ਯ੍ ਦਰੁਜਨਹ ॥ਨਾਨਕ ਭੋਜਨ ਅਿਨਕ ਪਰ੍ਕਾਰੇਣ ਿਨੰਦਕ ਆਵਧ ਹੋਇ ਉਪਿਤਸਟਤੇ ॥੨੭॥ ਿਤਰਸਕਾਰ ਨਹ ਭਵੰਿਤ ਨਹਭਵੰਿਤ ਮਾਨ ਭਗੰਨਹ ॥ ਸੋਭਾ ਹੀਨ ਨਹ ਭਵੰਿਤ ਨਹ ਪੋਹੰਿਤ ਸੰਸਾਰ ਦਖੁਨਹ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਨਾਮ ਜਪਿੰਤ ਿਮਿਲਸਾਧ ਸੰਗਹ ਨਾਨਕ ਸੇ ਪਰ੍ਾਣੀ ਸੁਖ ਬਾਸਨਹ ॥੨੮॥ ਸੈਨਾ ਸਾਧ ਸਮਹੂ ਸੂਰ ਅਿਜਤੰ ਸੰਨਾਹੰ ਤਿਨ ਿਨਮੰਰ੍ਤਾਹ ॥ਆਵਧਹ ਗੁਣ ਗੋਿਬਦੰ ਰਮਣੰ ਓਟ ਗੁਰ ਸਬਦ ਕਰ ਚਰਮਣਹ ॥ ਆਰੜੂਤੇ ਅਸ ਰਥ ਨਾਗਹ ਬੁਝਤੰੇ ਪਰ੍ਭਮਾਰਗਹ ॥ ਿਬਚਰਤੇ ਿਨਰਭਯੰ ਸਤਰ੍ੁ ਸੈਨਾ ਧਾਯੰਤੇ ਗਪਾਲ ਕੀਰਤਨਹ ॥ ਿਜਤਤੇ ਿਬਸ ਸੰਸਾਰਹ ਨਾਨਕ ਵਸਯ੍ਯ੍ੰਕਰੋਿਤ ਪਚੰ ਤਸਕਰਹ ॥੨੯॥ ਿਮਰ੍ਗ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਗੰਧਰਬ ਨਗਰੰ ਦਰ੍ੁਮ ਛਾਯਾ ਰਿਚ ਦਰੁਮਿਤਹ ॥ ਤਤਹ ਕੁਟੰਬਮਹੋ ਿਮਥਯ੍ਯ੍ਾ ਿਸਮਰਿੰਤ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਰਾਮ ਨਾਮਹ ॥੩੦॥ ਨਚ ਿਬਿਦਆ ਿਨਧਾਨ ਿਨਗਮੰ ਨਚ ਗੁਣਗਯ੍ਯ੍ ਨਾਮਕੀਰਤਨਹ ॥ ਨਚ ਰਾਗ ਰਤਨ ਕੰਠੰ ਨਹ ਚੰਚਲ ਚਤੁਰ ਚਾਤੁਰਹ ॥ ਭਾਗ ਉਿਦਮ ਲਬਧਯ੍ਯ੍ੰ ਮਾਇਆ ਨਾਨਕਸਾਧਸੰਿਗ ਖਲ ਪਿੰਡਤਹ ॥੩੧॥ ਕੰਠ ਰਮਣੀਯ ਰਾਮ ਰਾਮ ਮਾਲਾ ਹਸਤ ਊਚ ਪਰ੍ੇਮ ਧਾਰਣੀ ॥ ਜੀਹ ਭਿਣ ਜੋਉਤਮ ਸਲਕੋ ਉਧਰਣੰ ਨਨੈ ਨਦੰਨੀ ॥੩੨॥ ਗੁਰ ਮੰਤਰ੍ ਹੀਣਸਯ੍ਯ੍ ਜ ੋ ਪਰ੍ਾਣੀ ਿਧਰ੍ਗੰਤ ਜਨਮ ਭਰ੍ਸਟਣਹ ॥ ਕੂਕਰਹਸੂਕਰਹ ਗਰਧਭਹ ਕਾਕਹ ਸਰਪਨਹ ਤੁਿਲ ਖਲਹ ॥੩੩॥ ਚਰਣਾਰਿਬਦੰ ਭਜਨ ੰ ਿਰਦਯੰ ਨਾਮ ਧਾਰਣਹ ॥

1357 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੀਰਤਨੰ ਸਾਧਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਨਹ ਿਦਰ੍ਸਟੰਿਤ ਜਮਦੂਤਨਹ ॥੩੪॥ ਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਧਨੰ ਰਪੂੰ ਨਚ ਦਰੁਲਭੰ ਸਰਗਰਾਜਨਹ ॥ ਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਭਜੋਨੰ ਿਬੰਜਨੰ ਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਸਛ ਅਬੰਰਹ ॥ ਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਸੁਤ ਿਮਤਰ੍ ਭਰ੍ਾਤ ਬ ਧਵਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਬਿਨਤਾ ਿਬਲਾਸਹ ॥ ਨਚ ਦੁਰਲਭੰ ਿਬਿਦਆ ਪਰ੍ਬੀਣੰ ਨਚ ਦਰੁਲਭੰ ਚਤੁਰ ਚੰਚਲਹ ॥ ਦਰੁਲਭੰਏਕ ਭਗਵਾਨ ਨਾਮਹ ਨਾਨਕ ਲਬਿਧਯ੍ਯ੍ੰ ਸਾਧਸੰਿਗ ਿਕਰ੍ਪਾ ਪਰ੍ਭੰ ॥੩੫॥ ਜਤ ਕਤਹ ਤਤਹ ਿਦਰ੍ਸਟੰ ਸਰਗ ਮਰਤਪਯਾਲ ਲਕੋਹ ॥ ਸਰਬਤਰ੍ ਰਮਣੰ ਗੋਿਬੰਦਹ ਨਾਨਕ ਲੇਪ ਛੇਪ ਨ ਿਲਪਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੩੬॥ ਿਬਖਯਾ ਭਯਿੰਤ ਅੰਿਮਰ੍ਤੰਦਰ੍ੁਸਟ ਸਖਾ ਸਜਨਹ ॥ ਦੁਖੰ ਭਯੰਿਤ ਸੁਖਯ੍ਯ੍ੰ ਭੈ ਭੀਤ ੰਤ ਿਨਰਭਯਹ ॥ ਥਾਨ ਿਬਹਨੂ ਿਬਸਰ੍ਾਮ ਨਾਮੰ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾਲਹਿਰ ਹਿਰ ਗੁਰਹ ॥੩੭॥ ਸਰਬ ਸੀਲ ਮਮੰ ਸੀਲੰ ਸਰਬ ਪਾਵਨ ਮਮ ਪਾਵਨਹ ॥ ਸਰਬ ਕਰਤਬ ਮਮੰ ਕਰਤਾਨਾਨਕ ਲੇਪ ਛੇਪ ਨ ਿਲਪਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੩੮॥ ਨਹ ਸੀਤਲੰ ਚੰਦਰ੍ ਦੇਵਹ ਨਹ ਸੀਤਲੰ ਬਾਵਨ ਚੰਦਨਹ ॥ ਨਹ ਸੀਤਲੰਸੀਤ ਰਤੁਣੇ ਨਾਨਕ ਸੀਤਲੰ ਸਾਧ ਸਜਨਹ ॥੩੯॥ ਮਤੰਰ੍ੰ ਰਾਮ ਰਾਮ ਨਾਮੰ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੰ ਸਰਬਤਰ੍ ਪੂਰਨਹ ॥ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੰ ਸਮਦੁਖ ਸੁਖ ੰਜੁਗਿਤ ਿਨਰਮਲ ਿਨਰਵੈਰਣਹ ॥ ਦਯਾਲੰ ਸਰਬਤਰ੍ ਜੀਆ ਪੰਚ ਦੋਖ ਿਬਵਰਿਜਤਹ ॥ ਭੋਜਨੰ ਗੋਪਾਲਕੀਰਤਨੰ ਅਲਪ ਮਾਯਾ ਜਲ ਕਮਲ ਰਹਤਹ ॥ ਉਪਦਸੇੰ ਸਮ ਿਮਤਰ੍ ਸਤਰ੍ਹ ਭਗਵੰਤ ਭਗਿਤ ਭਾਵਨੀ ॥ ਪਰ ਿਨੰਦਾਨਹ ਸਰ੍ੋਿਤ ਸਰ੍ਵਣੰ ਆਪੁ ਿਤਯ੍ਯ੍ਿਗ ਸਗਲ ਰੇਣੁਕਹ ॥ ਖਟ ਲਖਯ੍ਯ੍ਣ ਪੂਰਨੰ ਪੁਰਖਹ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਸਾਧ ਸਜਨਹ॥੪੦॥ ਅਜਾ ਭੋਗੰਤ ਕੰਦ ਮਲੂੰ ਬਸਤੰੇ ਸਮੀਿਪ ਕੇਹਰਹ ॥ ਤਤਰ੍ ਗਤੇ ਸੰਸਾਰਹ ਨਾਨਕ ਸੋਗ ਹਰਖੰ ਿਬਆਪਤੇ॥੪੧॥ ਛਲੰ ਿਛਦਰ੍ ਕੋਿਟ ਿਬਘਨੰ ਅਪਰਾਧੰ ਿਕਲਿਬਖ ਮਲੰ ॥ ਭਰਮ ਮੋਹੰ ਮਾਨ ਅਪਮਾਨੰ ਮਦੰ ਮਾਯਾ ਿਬਆਿਪਤੰ ॥ਿਮਰ੍ਤਯ੍ਯ੍ੁ ਜਨਮ ਭਰ੍ਮਿੰਤ ਨਰਕਹ ਅਿਨਕ ਉਪਾਵੰ ਨ ਿਸਧਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥ ਿਨਰਮਲੰ ਸਾਧ ਸੰਗਹ ਜਪੰਿਤ ਨਾਨਕ ਗੋਪਾਲਨਾਮੰ ॥ ਰਮੰਿਤ ਗੁਣ ਗੋਿਬੰਦ ਿਨਤ ਪਰ੍ਤਹ ॥੪੨॥ ਤਰਣ ਸਰਣ ਸੁਆਮੀ ਰਮਣ ਸੀਲ ਪਰਮਸੇੁਰਹ ॥ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥਹ ਦਾਨੁ ਦੇਤ ਪਰ੍ਭੁ ਪੂਰਨਹ ॥ ਿਨਰਾਸ ਆਸ ਕਰਣੰ ਸਗਲ ਅਰਥ ਆਲਯਹ ॥ ਗੁਣਿਨਧਾਨ ਿਸਮਰੰਿਤ ਨਾਨਕ ਸਗਲ ਜਾਚੰਤ ਜਾਿਚਕਹ ॥੪੩॥ ਦੁਰਗਮ ਸਥਾਨ ਸੁਗਮੰ ਮਹਾ ਦੂਖ ਸਰਬ ਸੂਖਣਹ ॥ਦੁਰਬਚਨ ਭੇਦ ਭਰਮੰ ਸਾਕਤ ਿਪਸਨੰ ਤ ਸੁਰਜਨਹ ॥ ਅਸਿਥਤੰ ਸੋਗ ਹਰਖੰ ਭੈ ਖੀਣੰ ਤ ਿਨਰਭਵਹ ॥

1358 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭੈ ਅਟਵੀਅੰ ਮਹਾ ਨਗਰ ਬਾਸੰ ਧਰਮ ਲਖਯ੍ਯ੍ਣ ਪਰ੍ਭ ਮਇਆ ॥ ਸਾਧ ਸੰਗਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਮਣੰ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕਹਿਰ ਹਿਰ ਦਯਾਲ ਚਰਣੰ ॥੪੪॥ ਹੇ ਅਿਜਤ ਸੂਰ ਸੰਗਰ੍ਾਮੰ ਅਿਤ ਬਲਨਾ ਬਹ ੁਮਰਦਨਹ ॥ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਦੇਵਮਾਨੁਖਯ੍ਯ੍ੰ ਪਸੁ ਪਖੰੀ ਿਬਮੋਹਨਹ ॥ ਹਿਰ ਕਰਣਹਾਰੰ ਨਮਸਕਾਰੰ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਜਗਦੀਸਰਹ ॥੪੫॥ ਹੇ ਕਾਮੰਨਰਕ ਿਬਸਰ੍ਾਮੰ ਬਹ ੁਜੋਨੀ ਭਰ੍ਮਾਵਣਹ ॥ ਿਚਤ ਹਰਣੰ ਤਰ੍ੈ ਲੋਕ ਗੰਮਯ੍ਯ੍ ਜਪ ਤਪ ਸੀਲ ਿਬਦਾਰਣਹ ॥ ਅਲਪ ਸੁਖਅਿਵਤ ਚੰਚਲ ਊਚ ਨੀਚ ਸਮਾਵਣਹ ॥ ਤਵ ਭੈ ਿਬਮੁੰਿਚਤ ਸਾਧ ਸੰਗਮ ਓਟ ਨਾਨਕ ਨਾਰਾਇਣਹ ॥੪੬॥ਹੇ ਕਿਲ ਮਲੂ ਕਰ੍ੋਧੰ ਕਦਚੰ ਕਰਣੁਾ ਨ ਉਪਰਜਤੇ ॥ ਿਬਖਯੰਤ ਜੀਵੰ ਵਸਯ੍ਯ੍ੰ ਕਰੋਿਤ ਿਨਰਤਯ੍ਯ੍ੰ ਕਰੋਿਤ ਜਥਾ ਮਰਕਟਹ ॥ਅਿਨਕ ਸਾਸਨ ਤਾੜਿੰਤ ਜਮਦੂਤਹ ਤਵ ਸਗੰੇ ਅਧਮੰ ਨਰਹ ॥ ਦੀਨ ਦੁਖ ਭਜੰਨ ਦਯਾਲ ਪਰ੍ਭੁ ਨਾਨਕ ਸਰਬਜੀਅ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਕਰੋਿਤ ॥੪੭॥ ਹੇ ਲੋਭਾ ਲਪੰਟ ਸੰਗ ਿਸਰਮੋਰਹ ਅਿਨਕ ਲਹਰੀ ਕਲਲੋਤੇ ॥ ਧਾਵੰਤ ਜੀਆ ਬਹੁਪਰ੍ਕਾਰੰ ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਬਹ ੁ ਡੋਲਤੇ ॥ ਨਚ ਿਮਤਰ੍ੰ ਨਚ ਇਸਟੰ ਨਚ ਬਾਧਵ ਨਚ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਤਵ ਲਜਯਾ ॥ਅਕਰਣੰ ਕਰੋਿਤ ਅਖਾਿਦਯ੍ਯ੍ ਖਾਦਯ੍ਯ੍ੰ ਅਸਾਜਯ੍ਯ੍ੰ ਸਾਿਜ ਸਮਜਯਾ ॥ ਤਰ੍ਾਿਹ ਤਰ੍ਾਿਹ ਸਰਿਣ ਸੁਆਮੀ ਿਬਗਯ੍ਯ੍ਾਿਪ੍ਤ ਨਾਨਕ ਹਿਰਨਰਹਰਹ ॥੪੮॥ ਹੇ ਜਨਮ ਮਰਣ ਮੂਲੰ ਅਹੰਕਾਰੰ ਪਾਪਾਤਮਾ ॥ ਿਮਤਰ੍ੰ ਤਜੰਿਤ ਸਤਰ੍ੰ ਿਦਰ੍ੜਿੰਤ ਅਿਨਕ ਮਾਯਾਿਬਸ੍ਤੀਰਨਹ ॥ ਆਵੰਤ ਜਾਵੰਤ ਥਕੰਤ ਜੀਆ ਦੁਖ ਸੁਖ ਬਹ ੁ ਭੋਗਣਹ ॥ ਭਰ੍ਮ ਭਯਾਨ ਉਿਦਆਨ ਰਮਣੰ ਮਹਾਿਬਕਟ ਅਸਾਧ ਰੋਗਣਹ ॥ ਬਦੈਯ੍ਯ੍ੰ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ਪਰਮੇਸਰ ਆਰਾਿਧ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ॥੪੯॥ ਹੇ ਪਰ੍ਾਣ ਨਾਥਗੋਿਬੰਦਹ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਧਾਨ ਜਗਦ ਗੁਰੋ ॥ ਹੇ ਸੰਸਾਰ ਤਾਪ ਹਰਣਹ ਕਰਣੁਾ ਮੈ ਸਭ ਦੁਖ ਹਰੋ ॥ ਹੇ ਸਰਿਣ ਜੋਗਦਯਾਲਹ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਮਯਾ ਕਰੋ ॥ ਸਰੀਰ ਸਸਥ ਖੀਣ ਸਮਏ ਿਸਮਰਿੰਤ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਦਾਮੋਦਰ ਮਾਧਵਹ॥੫੦॥ ਚਰਣ ਕਮਲ ਸਰਣੰ ਰਮਣੰ ਗੋਪਾਲ ਕੀਰਤਨਹ ॥ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਤਰਣੰ ਨਾਨਕ ਮਹਾ ਸਾਗਰ ਭੈ ਦਤੁਰਹ॥੫੧॥ ਿਸਰ ਮਸ੍ਤਕ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੰ ਹਸ੍ਤ ਕਾਯਾ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਪਰਮੇਸਰਹ ॥ ਆਤਮ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਗੋਪਾਲ ਸੁਆਮੀ ਧਨਚਰਣ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਜਗਦੀਸਰਹ ॥ ਸਰਬ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਗੁਰ ਦਯਾਲਹ ਭੈ ਦੂਖ ਿਬਨਾਸਨਹ ॥ ਭਗਿਤ ਵਛਲ ਅਨਾਥ ਨਾਥੇਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਪੁਰਖ ਅਚਤੁਹ ॥੫੨॥ ਜੇਨ ਕਲਾ ਧਾਿਰਓ ਆਕਾਸੰ ਬੈਸੰਤਰੰ ਕਾਸਟ ਬੇਸਟੰ ॥ ਜੇਨ ਕਲਾ

1359 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਿਸ ਸੂਰ ਨਖਯ੍ਯ੍ਤਰ੍ ਜੋਿਤਯ੍ਯ੍ੰ ਸਾਸੰ ਸਰੀਰ ਧਾਰਣੰ ॥ ਜੇਨ ਕਲਾ ਮਾਤ ਗਰਭ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲੰ ਨਹ ਛੇਦਤੰ ਜਠਰ ਰੋਗਣਹ ॥ਤਨੇ ਕਲਾ ਅਸਥੰਭੰ ਸਰਵੋਰੰ ਨਾਨਕ ਨਹ ਿਛਜੰਿਤ ਤਰੰਗ ਤਯੋਣਹ ॥੫੩॥ ਗੁਸ ਈ ਗਿਰਸ੍ਟ ਰਪੂੇਣ ਿਸਮਰਣੰਸਰਬਤਰ੍ ਜੀਵਣਹ ॥ ਲਬਧਯ੍ਯ੍ੰ ਸੰਤ ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਸਛ ਮਾਰਗ ਹਿਰ ਭਗਤਣਹ ॥੫੪॥ ਮਸਕੰ ਭਗਨਤੰ ਸੈਲੰਕਰਦਮੰ ਤਰਤੰ ਪਪੀਲਕਹ ॥ ਸਾਗਰੰ ਲਘੰੰਿਤ ਿਪਗੰੰ ਤਮ ਪਰਗਾਸ ਅੰਧਕਹ ॥ ਸਾਧ ਸੰਗੇਿਣ ਿਸਮਰੰਿਤ ਗੋਿਬੰਦਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹਿਰ ਹਰੇ ॥੫੫॥ ਿਤਲਕ ਹੀਣੰ ਜਥਾ ਿਬਪਰ੍ਾ ਅਮਰ ਹੀਣੰ ਜਥਾ ਰਾਜਨਹ ॥ ਆਵਧ ਹੀਣੰਜਥਾ ਸੂਰਾ ਨਾਨਕ ਧਰਮ ਹੀਣੰ ਤਥਾ ਬੈਸ੍ਨਵਹ ॥੫੬॥ ਨ ਸੰਖੰ ਨ ਚਕਰ੍ੰ ਨ ਗਦਾ ਨ ਿਸਆਮੰ ॥ ਅਸ੍ਚਰਜ ਰਪੂੰਰਹਤੰ ਜਨਮੰ ॥ ਨੇਤ ਨੇਤ ਕਥੰਿਤ ਬੇਦਾ ॥ ਊਚ ਮਚੂ ਅਪਾਰ ਗੋਿਬਦੰਹ ॥ ਬਸਿੰਤ ਸਾਧ ਿਰਦਯੰ ਅਚਤੁ ਬੁਝੰਿਤਨਾਨਕ ਬਡਭਾਗੀਅਹ ॥੫੭॥ ਉਿਦਆਨ ਬਸਨੰ ਸੰਸਾਰੰ ਸਨਬੰਧੀ ਸਾਨ ਿਸਆਲ ਖਰਹ ॥ ਿਬਖਮ ਸਥਾਨਮਨ ਮਹੋ ਮਿਦਰੰ ਮਹ ਅਸਾਧ ਪੰਚ ਤਸਕਰਹ ॥ ਹੀਤ ਮੋਹ ਭੈ ਭਰਮ ਭਰ੍ਮਣੰ ਅਹੰ ਫ ਸ ਤੀਖਯ੍ਯ੍ਣ ਕਿਠਨਹ ॥ਪਾਵਕ ਤੋਅ ਅਸਾਧ ਘੋਰੰ ਅਗਮ ਤੀਰ ਨਹ ਲਘੰਨਹ ॥ ਭਜੁ ਸਾਧਸੰਿਗ ਗਪਾਲ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਚਰਣ ਸਰਣਉਧਰਣ ਿਕਰ੍ਪਾ ॥੫੮॥ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰਤੰ ਗੋਿਬੰਦ ਗੋਪਾਲਹ ਸਗਲਯ੍ਯ੍ੰ ਰੋਗ ਖੰਡਣਹ ॥ ਸਾਧ ਸੰਗੇਿਣ ਗੁਣ ਰਮਤਨਾਨਕ ਸਰਿਣ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰਹ ॥੫੯॥ ਿਸਆਮਲੰ ਮਧੁਰ ਮਾਨੁਖਯ੍ਯ੍ੰ ਿਰਦਯੰ ਭੂਿਮ ਵੈਰਣਹ ॥ ਿਨਵੰਿਤ ਹੋਵੰਿਤਿਮਿਥਆ ਚੇਤਨੰ ਸੰਤ ਸਜਨਹ ॥੬੦॥ ਅਚੇਤ ਮੜੂਾ ਨ ਜਾਣੰਤ ਘਟੰਤ ਸਾਸਾ ਿਨਤ ਪਰ੍ਤੇ ॥ ਿਛਜੰਤ ਮਹਾ ਸੁੰਦਰੀਕ ਇਆ ਕਾਲ ਕੰਿਨਆ ਗਰ੍ਾਸਤੇ ॥ ਰਚੰਿਤ ਪੁਰਖਹ ਕੁਟੰਬ ਲੀਲਾ ਅਿਨਤ ਆਸਾ ਿਬਿਖਆ ਿਬਨਦੋ ॥ ਭਰ੍ਮਿੰਤਭਰ੍ਮਿੰਤ ਬਹ ੁ ਜਨਮ ਹਾਿਰਓ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਕਰਣੁਾ ਮਯਹ ॥੬੧॥ ਹੇ ਿਜਹਬੇ ਹੇ ਰਸਗੇ ਮਧੁਰ ਿਪਰ੍ਅ ਤੁਯੰ ॥ਸਤ ਹਤੰ ਪਰਮ ਬਾਦੰ ਅਵਰਤ ਏਥਹ ਸੁਧ ਅਛਰਣਹ ॥ ਗੋਿਬਦੰ ਦਾਮੋਦਰ ਮਾਧਵੇ ॥੬੨॥ ਗਰਬਿੰਤ ਨਾਰੀ ਮਦਨੋਮਤੰ ॥ ਬਲਵੰਤ ਬਲਾਤ ਕਾਰਣਹ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਨਹ ਭਜੰਤ ਿਤਰ੍ਣ ਸਮਾਿਨ ਿਧਰ੍ਗੁ ਜਨਮਨਹ ॥ ਹੇ ਪਪੀਲਕਾਗਰ੍ਸਟੇ ਗੋਿਬਦੰ ਿਸਮਰਣ ਤੁਯੰ ਧਨੇ ॥ ਨਾਨਕ ਅਿਨਕ ਬਾਰ ਨਮੋ ਨਮਹ ॥੬੩॥ ਿਤਰ੍ਣੰ ਤ ਮੇਰੰ ਸਹਕੰ ਤ ਹਰੀਅੰ ॥ਬੂਡੰ ਤ ਤਰੀਅੰ ਊਣੰ ਤ ਭਰੀਅੰ ॥ ਅੰਧਕਾਰ ਕੋਿਟ ਸੂਰ ਉਜਾਰੰ ॥ ਿਬਨਵਿੰਤ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਰ ਦਯਾਰੰ ॥੬੪॥

1360 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਰ੍ਹਮਣਹ ਸੰਿਗ ਉਧਰਣੰ ਬਰ੍ਹਮ ਕਰਮ ਿਜ ਪੂਰਣਹ ॥ ਆਤਮ ਰਤੰ ਸੰਸਾਰ ਗਹੰ ਤੇ ਨਰ ਨਾਨਕ ਿਨਹਫਲਹ॥੬੫॥ ਪਰ ਦਰਬ ਿਹਰਣੰ ਬਹ ੁ ਿਵਘਨ ਕਰਣੰ ਉਚਰਣੰ ਸਰਬ ਜੀਅ ਕਹ ॥ ਲਉ ਲਈ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਅਿਤਪਿਤਮਨ ਮਾਏ ਕਰਮ ਕਰਤ ਿਸ ਸੂਕਰਹ ॥੬੬॥ ਮਤੇ ਸਮੇਵ ਚਰਣੰ ਉਧਰਣੰ ਭੈ ਦੁਤਰਹ ॥ ਅਨਕੇ ਪਾਿਤਕ ਹਰਣੰਨਾਨਕ ਸਾਧ ਸੰਗਮ ਨ ਸੰਸਯਹ ॥੬੭॥੪॥

ਮਹਲਾ ੫ ਗਾਥਾ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਰਪੂਰ ਪੁਹਪ ਸੁਗੰਧਾ ਪਰਸ ਮਾਨੁਖਯ੍ਯ੍ ਦੇਹੰ ਮਲੀਣੰ ॥ ਮਜਾ ਰਿੁਧਰ ਦਰ੍ੁਗੰਧਾ ਨਾਨਕ ਅਿਥ ਗਰਬਣੇ ਅਗਯ੍ਯ੍ਾਨਣੋ॥੧॥ ਪਰਮਾਣੋ ਪਰਜੰਤ ਆਕਾਸਹ ਦੀਪ ਲਅੋ ਿਸਖਡੰਣਹ ॥ ਗਛੇਣ ਨਣੈ ਭਾਰੇਣ ਨਾਨਕ ਿਬਨਾ ਸਾਧੂ ਨਿਸਧਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੨॥ ਜਾਣੋ ਸਿਤ ਹੋਵੰਤੋ ਮਰਣੋ ਿਦਰ੍ਸਟੇਣ ਿਮਿਥਆ ॥ ਕੀਰਿਤ ਸਾਿਥ ਚਲੰਥੋ ਭਣਿੰਤ ਨਾਨਕ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ॥੩॥ ਮਾਯਾ ਿਚਤ ਭਰਮੇਣ ਇਸਟ ਿਮਤਰ੍ੇਖੁ ਬ ਧਵਹ ॥ ਲਬਧਯ੍ਯ੍ੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਅਸਥਾਨੰ ਗੋਪਾਲਭਜਣੰ ॥੪॥ ਮੈਲਾਗਰ ਸੰਗੇਣ ਿਨਮੰੁ ਿਬਰਖ ਿਸ ਚੰਦਨਹ ॥ ਿਨਕਿਟ ਬਸੰਤੋ ਬ ਸੋ ਨਾਨਕ ਅਹੰ ਬੁਿਧ ਨ ਬੋਹਤੇ॥੫॥ ਗਾਥਾ ਗੁੰਫ ਗੋਪਾਲ ਕਥੰ ਮਥੰ ਮਾਨ ਮਰਦਨਹ ॥ ਹਤੰ ਪੰਚ ਸਤਰ੍ੇਣ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਬਾਣੇ ਪਰ੍ਹਾਰਣਹ ॥੬॥ਬਚਨ ਸਾਧ ਸੁਖ ਪੰਥਾ ਲਹੰਥਾ ਬਡ ਕਰਮਣਹ ॥ ਰਹਤੰਾ ਜਨਮ ਮਰਣੇਨ ਰਮਣੰ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨਹ ॥੭॥ਪਤਰ੍ ਭੁਿਰਜੇਣ ਝੜੀਯੰ ਨਹ ਜੜੀਅੰ ਪੇਡ ਸੰਪਤਾ ॥ ਨਾਮ ਿਬਹਣੂ ਿਬਖਮਤਾ ਨਾਨਕ ਬਹੰਿਤ ਜੋਿਨ ਬਾਸਰੋ ਰੈਣੀ॥੮॥ ਭਾਵਨੀ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਲਭਤੰੰ ਬਡ ਭਾਗਣਹ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮ ਗੁਣ ਰਮਣੰ ਨਾਨਕ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਨਹਿਬਆਪਣਹ ॥੯॥ ਗਾਥਾ ਗੂੜ ਅਪਾਰੰ ਸਮਝਣੰ ਿਬਰਲਾ ਜਨਹ ॥ ਸੰਸਾਰ ਕਾਮ ਤਜਣੰ ਨਾਨਕ ਗੋਿਬੰਦ ਰਮਣੰਸਾਧ ਸੰਗਮਹ ॥੧੦॥ ਸੁਮਤੰਰ੍ ਸਾਧ ਬਚਨਾ ਕੋਿਟ ਦੋਖ ਿਬਨਾਸਨਹ ॥ ਹਿਰ ਚਰਣ ਕਮਲ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੰ ਨਾਨਕ ਕੁਲਸਮਹੂ ਉਧਾਰਣਹ ॥੧੧॥ ਸੁੰਦਰ ਮੰਦਰ ਸੈਣਹ ਜੇਣ ਮਧਯ੍ਯ੍ ਹਿਰ ਕੀਰਤਨਹ ॥ ਮੁਕਤੇ ਰਮਣ ਗੋਿਬੰਦਹ ਨਾਨਕਲਬਧਯ੍ਯ੍ੰ ਬਡ ਭਾਗਣਹ ॥੧੨॥ ਹਿਰ ਲਬਧੋ ਿਮਤਰ੍ ਸੁਿਮਤੋ ॥ ਿਬਦਾਰਣ ਕਦੇ ਨ ਿਚਤੋ ॥ ਜਾ ਕਾ ਅਸਥਲੁਤੋਲੁ ਅਿਮਤੋ ॥ ਸਈ ਨਾਨਕ ਸਖਾ ਜੀਅ ਸੰਿਗ ਿਕਤੋ ॥੧੩॥ ਅਪਜਸੰ ਿਮਟੰਤ ਸਤ ਪੁਤਰ੍ਹ ॥ ਿਸਮਰਤਬਯ੍ਯ੍ ਿਰਦੈ

1361 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਮਤੰਰ੍ਣਹ ॥ ਪਰ੍ੀਤਮ ਭਗਵਾਨ ਅਚਤੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤਾਰਣਹ ॥੧੪॥ ਮਰਣੰ ਿਬਸਰਣੰ ਗੋਿਬੰਦਹ ॥ਜੀਵਣੰ ਹਿਰ ਨਾਮ ਧਯ੍ਯ੍ਾਵਣਹ ॥ ਲਭਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਪੂਰਿਬ ਿਲਖਣਹ ॥੧੫॥ ਦਸਨ ਿਬਹਨੂ ਭੁਯਗੰੰਮਤੰਰ੍ੰ ਗਾਰੜੁੀ ਿਨਵਾਰੰ ॥ ਬਯ੍ਯ੍ਾਿਧ ਉਪਾੜਣ ਸੰਤੰ ॥ ਨਾਨਕ ਲਬਧ ਕਰਮਣਹ ॥੧੬॥ ਜਥ ਕਥ ਰਮਣੰ ਸਰਣੰਸਰਬਤਰ੍ ਜੀਅਣਹ॥ ਤਥ ਲਗਣੰ ਪਰ੍ੇਮ ਨਾਨਕ॥ ਪਰਸਾਦੰ ਗੁਰ ਦਰਸਨਹ ॥੧੭॥ ਚਰਣਾਰਿਬੰਦ ਮਨ ਿਬਧਯ੍ਯ੍ੰ ॥ ਿਸਧਯ੍ਯ੍ੰਸਰਬ ਕੁਸਲਣਹ ॥ ਗਾਥਾ ਗਾਵੰਿਤ ਨਾਨਕ ਭਬਯ੍ਯ੍ੰ ਪਰਾ ਪੂਰਬਣਹ ॥੧੮॥ ਸੁਭ ਬਚਨ ਰਮਣੰ ਗਵਣੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣਉਧਰਣਹ ॥ ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰੰ ਨਾਨਕ ਪੁਨਰਿਪ ਜਨਮ ਨ ਲਭਯ੍ਯ੍ਤੇ ॥੧੯॥ ਬਦੇ ਪੁਰਾਣ ਸਾਸਤਰ੍ ਬੀਚਾਰੰ ॥ ਏਕੰਕਾਰਨਾਮ ਉਰ ਧਾਰੰ ॥ ਕੁਲਹ ਸਮੂਹ ਸਗਲ ਉਧਾਰੰ ॥ ਬਡਭਾਗੀ ਨਾਨਕ ਕੋ ਤਾਰੰ ॥੨੦॥ ਿਸਮਰਣੰ ਗੋਿਬਦੰ ਨਾਮੰਉਧਰਣੰ ਕੁਲ ਸਮੂਹਣਹ ॥ ਲਬਿਧਅੰ ਸਾਧ ਸੰਗੇਣ ਨਾਨਕ ਵਡਭਾਗੀ ਭੇਟੰਿਤ ਦਰਸਨਹ ॥੨੧॥ ਸਰਬ ਦੋਖਪਰੰਿਤਆਗੀ ਸਰਬ ਧਰਮ ਿਦਰ੍ੜਤੰਣਃ ॥ ਲਬਧੇਿਣ ਸਾਧ ਸੰਗੇਿਣ ਨਾਨਕ ਮਸਤਿਕ ਿਲਖਯ੍ਯ੍ਣਃ ॥੨੨॥ ਹਯੋੋ ਹੈਹੋਵੰਤੋ ਹਰਣ ਭਰਣ ਸੰਪੂਰਣਃ ॥ ਸਾਧੂ ਸਤਮ ਜਾਣੋ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕਾਰਣੰ ॥੨੩॥ ਸੁਖੇਣ ਬੈਣ ਰਤਨੰ ਰਚਨੰਕਸੁੰਭ ਰਗੰਣਃ ॥ ਰੋਗ ਸੋਗ ਿਬਓਗੰ ਨਾਨਕ ਸੁਖੁ ਨ ਸੁਪਨਹ ॥੨੪॥

ਫਨੁਹੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਹਾਿਥ ਕਲਮੰ ਅਗੰਮ ਮਸਤਿਕ ਲੇਖਾਵਤੀ ॥ ਉਰਿਝ ਰਿਹਓ ਸਭ ਸੰਿਗ ਅਨੂਪ ਰਪੂਾਵਤੀ ॥ ਉਸਤਿਤ ਕਹਨੁ ਨਜਾਇ ਮੁਖਹ ੁ ਤੁਹਾਰੀਆ ॥ ਮੋਹੀ ਦੇਿਖ ਦਰਸੁ ਨਾਨਕ ਬਿਲਹਾਰੀਆ ॥੧॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਮਿਹ ਬੈਿਸ ਿਕ ਕੀਰਿਤਮੈ ਕਹ ॥ ਅਰਪੀ ਸਭੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ਏਹ ੁ ਜੀਉ ਸਭੁ ਿਦਵਾ ॥ ਆਸ ਿਪਆਸੀ ਸੇਜ ਸੁ ਕੰਿਤ ਿਵਛਾਈਐ ॥ ਹਿਰਹਮਸਤਿਕ ਹੋਵੈ ਭਾਗੁ ਤ ਸਾਜਨੁ ਪਾਈਐ ॥੨॥ ਸਖੀ ਕਾਜਲ ਹਾਰ ਤਬੰੋਲ ਸਭੈ ਿਕਛੁ ਸਾਿਜਆ ॥ ਸੋਲਹ ਕੀਏਸੀਗਾਰ ਿਕ ਅੰਜਨੁ ਪਾਿਜਆ ॥ ਜੇ ਘਿਰ ਆਵੈ ਕੰਤੁ ਤ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਪਾਈਐ ॥ ਹਿਰਹ ਕੰਤੈ ਬਾਝੁ ਸੀਗਾਰ ੁਸਭੁਿਬਰਥਾ ਜਾਈਐ ॥੩॥ ਿਜਸੁ ਘਿਰ ਵਿਸਆ ਕੰਤੁ ਸਾ ਵਡਭਾਗਣੇ ॥ ਿਤਸੁ ਬਿਣਆ ਹਭੁ ਸੀਗਾਰ ੁ ਸਾਈਸੋਹਾਗਣੇ ॥ ਹਉ ਸੁਤੀ ਹੋਇ ਅਿਚੰਤ ਮਿਨ ਆਸ ਪੁਰਾਈਆ ॥ ਹਿਰਹ ਜਾ ਘਿਰ ਆਇਆ ਕੰਤੁ ਤ ਸਭੁ ਿਕਛੁ

1362 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਈਆ ॥੪॥ ਆਸਾ ਇਤੀ ਆਸ ਿਕ ਆਸ ਪੁਰਾਈਐ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਭਏ ਦਇਆਲ ਤ ਪੂਰਾ ਪਾਈਐ ॥ ਮੈਤਿਨ ਅਵਗਣ ਬਹਤੁੁ ਿਕ ਅਵਗਣ ਛਾਇਆ ॥ ਹਿਰਹ ਸਿਤਗੁਰ ਭਏ ਦਇਆਲ ਤ ਮਨੁ ਠਹਰਾਇਆ ॥੫॥ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਬੇਅਤੰੁ ਬੇਅੰਤੁ ਿਧਆਇਆ ॥ ਦੁਤਰ ੁਇਹ ੁਸੰਸਾਰ ੁਸਿਤਗੁਰ ੂਤਰਾਇਆ ॥ ਿਮਿਟਆ ਆਵਾ ਗਉਣੁਜ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥ ਹਿਰਹ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥੬॥ ਮੇਰੈ ਹਾਿਥ ਪਦਮੁ ਆਗਿਨਸੁਖ ਬਾਸਨਾ ॥ ਸਖੀ ਮੋਰੈ ਕੰਿਠ ਰਤੰਨੁ ਪੇਿਖ ਦੁਖੁ ਨਾਸਨਾ ॥ ਬਾਸਉ ਸੰਿਗ ਗੁਪਾਲ ਸਗਲ ਸੁਖ ਰਾਿਸ ਹਿਰ ॥ਹਿਰਹ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਨਵ ਿਨਿਧ ਬਸਿਹ ਿਜਸੁ ਸਦਾ ਕਿਰ ॥੭॥ ਪਰ ਿਤਰ੍ਅ ਰਾਵਿਣ ਜਾਿਹ ਸੇਈ ਤਾ ਲਾਜੀਅਿਹ ॥ਿਨਤਪਰ੍ਿਤ ਿਹਰਿਹ ਪਰ ਦਰਬੁ ਿਛਦਰ੍ ਕਤ ਢਾਕੀਅਿਹ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਰਮਤ ਪਿਵਤਰ੍ ਸਗਲ ਕੁਲ ਤਾਰਈ ॥ਹਿਰਹ ਸੁਨਤੇ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਬੀਚਾਰਈ ॥੮॥ ਊਪਿਰ ਬਨੈ ਅਕਾਸੁ ਤਲੈ ਧਰ ਸੋਹਤੀ ॥ ਦਹ ਿਦਸਚਮਕੈ ਬੀਜੁਿਲ ਮੁਖ ਕਉ ਜੋਹਤੀ ॥ ਖਜੋਤ ਿਫਰਉ ਿਬਦੇਿਸ ਪੀਉ ਕਤ ਪਾਈਐ ॥ ਹਿਰਹ ਜੇ ਮਸਤਿਕ ਹੋਵੈਭਾਗੁ ਤ ਦਰਿਸ ਸਮਾਈਐ ॥੯॥ ਿਡਠੇ ਸਭੇ ਥਾਵ ਨਹੀ ਤੁਧੁ ਜੇਿਹਆ ॥ ਬਧਹੋ ੁ ਪੁਰਿਖ ਿਬਧਾਤੈ ਤ ਤੂ ਸੋਿਹਆ ॥ਵਸਦੀ ਸਘਨ ਅਪਾਰ ਅਨੂਪ ਰਾਮਦਾਸ ਪੁਰ ॥ ਹਿਰਹ ਨਾਨਕ ਕਸਮਲ ਜਾਿਹ ਨਾਇਐ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ॥੧੦॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਿਚਤ ਸੁਿਚਤ ਸੁ ਸਾਜਨੁ ਚਾਹੀਐ ॥ ਿਜਸੁ ਸੰਿਗ ਲਾਗੇ ਪਰ੍ਾਣ ਿਤਸੈ ਕਉ ਆਹੀਐ ॥ ਬਨੁ ਬਨੁਿਫਰਤ ਉਦਾਸ ਬੂੰਦ ਜਲ ਕਾਰਣੇ ॥ ਹਿਰਹ ਿਤਉ ਹਿਰ ਜਨੁ ਮ ਗੈ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਬਿਲਹਾਰਣੇ ॥੧੧॥ ਿਮਤਕਾ ਿਚਤੁ ਅਨੂਪੁ ਮਰਮੰੁ ਨ ਜਾਨੀਐ ॥ ਗਾਹਕ ਗੁਨੀ ਅਪਾਰ ਸੁ ਤਤੁ ਪਛਾਨੀਐ ॥ ਿਚਤਿਹ ਿਚਤੁ ਸਮਾਇ ਤਹੋਵੈ ਰਗੰੁ ਘਨਾ ॥ ਹਿਰਹ ਚੰਚਲ ਚਰੋਿਹ ਮਾਿਰ ਤ ਪਾਵਿਹ ਸਚ ੁ ਧਨਾ ॥੧੨॥ ਸੁਪਨੈ ਊਭੀ ਭਈ ਗਿਹਓ ਕੀਨ ਅੰਚਲਾ ॥ ਸੁੰਦਰ ਪੁਰਖ ਿਬਰਾਿਜਤ ਪੇਿਖ ਮਨੁ ਬੰਚਲਾ ॥ ਖੋਜਉ ਤਾ ਕੇ ਚਰਣ ਕਹਹ ੁਕਤ ਪਾਈਐ ॥ ਹਿਰਹਸੋਈ ਜਤੰਨੁ ਬਤਾਇ ਸਖੀ ਿਪਰ੍ਉ ਪਾਈਐ ॥੧੩॥ ਨੈਣ ਨ ਦੇਖਿਹ ਸਾਧ ਿਸ ਨਣੈ ਿਬਹਾਿਲਆ ॥ ਕਰਨ ਨਸੁਨਹੀ ਨਾਦੁ ਕਰਨ ਮੁੰਿਦ ਘਾਿਲਆ ॥ ਰਸਨਾ ਜਪੈ ਨ ਨਾਮੁ ਿਤਲੁ ਿਤਲੁ ਕਿਰ ਕਟੀਐ ॥ ਹਿਰਹ ਜਬ ਿਬਸਰੈਗੋਿਬਦ ਰਾਇ ਿਦਨੋ ਿਦਨੁ ਘਟੀਐ ॥੧੪॥ ਪਕੰਜ ਫਾਥੇ ਪੰਕ ਮਹਾ ਮਦ ਗੁੰਿਫਆ ॥ ਅੰਗ ਸੰਗ ਉਰਝਾਇ

1363 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਬਸਰਤੇ ਸੁੰਿਫਆ ॥ ਹੈ ਕੋਊ ਐਸਾ ਮੀਤੁ ਿਜ ਤੋਰੈ ਿਬਖਮ ਗ ਿਠ ॥ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਸਰ੍ੀਧਰ ਨਾਥੁ ਿਜ ਟੂਟੇ ਲੇਇਸ ਿਠ ॥੧੫॥ ਧਾਵਉ ਦਸਾ ਅਨਕੇ ਪਰ੍ਮੇ ਪਰ੍ਭ ਕਾਰਣੇ ॥ ਪੰਚ ਸਤਾਵਿਹ ਦੂਤ ਕਵਨ ਿਬਿਧ ਮਾਰਣੇ ॥ ਤੀਖਣਬਾਣ ਚਲਾਇ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਭ ਧਯ੍ਯ੍ਾਈਐ ॥ ਹਿਰਹ ਮਹ ਿਬਖਾਦੀ ਘਾਤ ਪੂਰਨ ਗੁਰ ੁ ਪਾਈਐ ॥੧੬॥ ਸਿਤਗੁਰਕੀਨੀ ਦਾਿਤ ਮਿੂਲ ਨ ਿਨਖੁਟਈ ॥ ਖਾਵਹ ੁ ਭੁੰਚਹ ੁ ਸਿਭ ਗੁਰਮਿੁਖ ਛੁਟਈ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਦਤਾਤੁਿਸ ਹਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਸਦਾ ਅਰਾਿਧ ਕਦੇ ਨ ਜ ਿਹ ਮਿਰ ॥੧੭॥ ਿਜਥੈ ਜਾਏ ਭਗਤੁ ਸੁ ਥਾਨੁ ਸੁਹਾਵਣਾ ॥ ਸਗਲੇਹੋਏ ਸੁਖ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਣਾ ॥ ਜੀਅ ਕਰਿਨ ਜੈਕਾਰ ੁ ਿਨਦੰਕ ਮੁਏ ਪਿਚ ॥ ਸਾਜਨ ਮਿਨ ਆਨੰਦੁ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁਜਿਪ ॥੧੮॥ ਪਾਵਨ ਪਿਤਤ ਪੁਨੀਤ ਕਤਹ ਨਹੀ ਸੇਵੀਐ ॥ ਝਠੂੈ ਰਿੰਗ ਖੁਆਰ ੁ ਕਹ ਲਗੁ ਖਵੇੀਐ ॥ਹਿਰਚੰਦਉਰੀ ਪੇਿਖ ਕਾਹੇ ਸੁਖੁ ਮਾਿਨਆ ॥ ਹਿਰਹ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤੰਨ ਿਜ ਦਰਗਿਹ ਜਾਿਨਆ ॥੧੯॥ਕੀਨੇ ਕਰਮ ਅਨੇਕ ਗਵਾਰ ਿਬਕਾਰ ਘਨ ॥ ਮਹਾ ਦਰ੍ੁਗੰਧਤ ਵਾਸੁ ਸਠ ਕਾ ਛਾਰ ੁਤਨ ॥ ਿਫਰਤਉ ਗਰਬ ਗੁਬਾਿਰਮਰਣੁ ਨਹ ਜਾਨਈ ॥ ਹਿਰਹ ਹਿਰਚੰਦਉਰੀ ਪੇਿਖ ਕਾਹੇ ਸਚ ੁ ਮਾਨਈ ॥੨੦॥ ਿਜਸ ਕੀ ਪੂਜੈ ਅਉਧਿਤਸੈ ਕਉਣੁ ਰਾਖਈ ॥ ਬਦੈਕ ਅਿਨਕ ਉਪਾਵ ਕਹ ਲਉ ਭਾਖਈ ॥ ਏਕੋ ਚੇਿਤ ਗਵਾਰ ਕਾਿਜ ਤੇਰ ੈਆਵਈ ॥ਹਿਰਹ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਤਨੁ ਛਾਰ ੁ ਿਬਰ੍ਥਾ ਸਭੁ ਜਾਵਈ ॥੨੧॥ ਅਉਖਧੁ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰ ੁ ਅਮੋਲਕੁ ਪੀਜਈ ॥ਿਮਿਲ ਿਮਿਲ ਖਾਵਿਹ ਸੰਤ ਸਗਲ ਕਉ ਦੀਜਈ ॥ ਿਜਸੈ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ਿਤਸ ੈ ਹੀ ਪਾਵਣੇ ॥ ਹਿਰਹ ਹਉਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤੰਨ ਿਜ ਹਿਰ ਰਗੰੁ ਰਾਵਣੇ ॥੨੨॥ ਵਦੈਾ ਸਦੰਾ ਸੰਗੁ ਇਕਠਾ ਹੋਇਆ ॥ ਅਉਖਦ ਆਏਰਾਿਸ ਿਵਿਚ ਆਿਪ ਖਲੋਇਆ ॥ ਜੋ ਜੋ ਓਨਾ ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਹੋਇ ਪਸਿਰਆ ॥ ਹਿਰਹ ਦੂਖ ਰੋਗ ਸਿਭ ਪਾਪਤਨ ਤੇ ਿਖਸਿਰਆ ॥੨੩॥

ਚਉਬੋਲੇ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੰਮਨ ਜਉ ਇਸ ਪਰ੍ੇਮ ਕੀ ਦਮ ਿਕਯ੍ਯ੍ਹ ੁ ਹੋਤੀ ਸਾਟ ॥ ਰਾਵਨ ਹਤੁੇ ਸੁ ਰਕੰ ਨਿਹ ਿਜਿਨ ਿਸਰ ਦੀਨੇ ਕਾਿਟ ॥੧॥ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਰ੍ੇਮ ਤਨੁ ਖਿਚ ਰਿਹਆ ਬੀਚ ੁ ਨ ਰਾਈ ਹੋਤ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਮਨੁ ਬਿੇਧਓ ਬੂਝਨੁ ਸੁਰਿਤ ਸੰਜਗੋ ॥੨॥

1364 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਾਗਰ ਮੇਰ ਉਿਦਆਨ ਬਨ ਨਵ ਖੰਡ ਬਸੁਧਾ ਭਰਮ ॥ ਮਸੂਨ ਪਰੇ੍ਮ ਿਪਰਮੰ ਕੈ ਗਨਉ ਏਕ ਕਿਰ ਕਰਮ ॥੩॥ਮਸੂਨ ਮਸਕਰ ਪਰ੍ੇਮ ਕੀ ਰਹੀ ਜੁ ਅੰਬਰ ੁਛਾਇ ॥ ਬੀਧੇ ਬ ਧੇ ਕਮਲ ਮਿਹ ਭਵਰ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥੪॥ ਜਪ ਤਪਸੰਜਮ ਹਰਖ ਸੁਖ ਮਾਨ ਮਹਤ ਅਰ ੁਗਰਬ ॥ ਮਸੂਨ ਿਨਮਖਕ ਪਰ੍ੇਮ ਪਿਰ ਵਾਿਰ ਵਾਿਰ ਦੇਂਉ ਸਰਬ ॥੫॥ ਮਸੂਨਮਰਮੁ ਨ ਜਾਨਈ ਮਰਤ ਿਹਰਤ ਸੰਸਾਰ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਿਪਰੰਮ ਨ ਬਿੇਧਓ ਉਰਿਝਓ ਿਮਥ ਿਬਉਹਾਰ ॥੬॥ ਘਬੁ ਦਬੁਜਬ ਜਾਰੀਐ ਿਬਛੁਰਤ ਪਰ੍ੇਮ ਿਬਹਾਲ ॥ ਮਸੂਨ ਤਬ ਹੀ ਮਸੂੀਐ ਿਬਸਰਤ ਪੁਰਖ ਦਇਆਲ ॥੭॥ ਜਾ ਕੋ ਪਰ੍ੇਮਸੁਆਉ ਹੈ ਚਰਨ ਿਚਤਵ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਿਬਰਹੀ ਬਰ੍ਹਮ ਕੇ ਆਨ ਨ ਕਤਹ ੂਜਾਿਹ ॥੮॥ ਲਖ ਘਾਟੀਂ ਊਂਚੌਘਨੋ ਚੰਚਲ ਚੀਤ ਿਬਹਾਲ ॥ ਨੀਚ ਕੀਚ ਿਨਿਮਰ੍ਤ ਘਨੀ ਕਰਨੀ ਕਮਲ ਜਮਾਲ ॥੯॥ ਕਮਲ ਨਨੈ ਅੰਜਨ ਿਸਆਮਚੰਦਰ੍ ਬਦਨ ਿਚਤ ਚਾਰ ॥ ਮਸੂਨ ਮਗਨ ਮਰਮੰ ਿਸਉ ਖਡੰ ਖੰਡ ਕਿਰ ਹਾਰ ॥੧੦॥ ਮਗਨੁ ਭਇਓ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ੇਮ ਿਸਉਸੂਧ ਨ ਿਸਮਰਤ ਅੰਗ ॥ ਪਰ੍ਗਿਟ ਭਇਓ ਸਭ ਲੋਅ ਮਿਹ ਨਾਨਕ ਅਧਮ ਪਤਗੰ ॥੧੧॥

ਸਲਕੋ ਭਗਤ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਿਸਮਰਨੀ ਰਸਨਾ ਊਪਿਰ ਰਾਮੁ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਦੀ ਸਗਲ ਭਗਤ ਤਾ ਕੋ ਸੁਖੁ ਿਬਸਰ੍ਾਮੁ ॥੧॥ਕਬੀਰ ਮੇਰੀ ਜਾਿਤ ਕਉ ਸਭੁ ਕੋ ਹਸਨੇਹਾਰ ੁ ॥ ਬਿਲਹਾਰੀ ਇਸ ਜਾਿਤ ਕਉ ਿਜਹ ਜਿਪਓ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ੁ ॥੨॥ਕਬੀਰ ਡਗਮਗ ਿਕਆ ਕਰਿਹ ਕਹਾ ਡੁਲਾਵਿਹ ਜੀਉ ॥ ਸਰਬ ਸੂਖ ਕੋ ਨਾਇਕੋ ਰਾਮ ਨਾਮ ਰਸੁ ਪੀਉ ॥੩॥ਕਬੀਰ ਕੰਚਨ ਕੇ ਕੁਡੰਲ ਬਨੇ ਊਪਿਰ ਲਾਲ ਜੜਾਉ ॥ ਦੀਸਿਹ ਦਾਧੇ ਕਾਨ ਿਜਉ ਿਜਨ ਮਿਨ ਨਾਹੀ ਨਾਉ ॥੪॥ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਏਕੁ ਆਧੁ ਜੋ ਜੀਵਤ ਿਮਰਤਕੁ ਹੋਇ ॥ ਿਨਰਭੈ ਹੋਇ ਕੈ ਗੁਨ ਰਵੈ ਜਤ ਪਖੇਉ ਤਤ ਸੋਇ ॥੫॥ ਕਬੀਰਜਾ ਿਦਨ ਹਉ ਮਆੂ ਪਾਛੈ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥ ਮਿੋਹ ਿਮਿਲਓ ਪਰ੍ਭੁ ਆਪਨਾ ਸੰਗੀ ਭਜਿਹ ਗਿਬੰਦੁ ॥੬॥ ਕਬੀਰ ਸਭਤੇ ਹਮ ਬੁਰੇ ਹਮ ਤਿਜ ਭਲੋ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਿਜਿਨ ਐਸਾ ਕਿਰ ਬੂਿਝਆ ਮੀਤੁ ਹਮਾਰਾ ਸੋਇ ॥੭॥ ਕਬੀਰ ਆਈ ਮੁਝਿਹਪਿਹ ਅਿਨਕ ਕਰੇ ਕਿਰ ਭੇਸ ॥ ਹਮ ਰਾਖੇ ਗੁਰ ਆਪਨੇ ਉਿਨ ਕੀਨੋ ਆਦੇਸੁ ॥੮॥ ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਮਾਰੀਐ ਿਜਹਮਐੂ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਭਲੋ ਭਲੋ ਸਭੁ ਕੋ ਕਹੈ ਬੁਰੋ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥੯॥ ਕਬੀਰ ਰਾਤੀ ਹੋਵਿਹ ਕਾਰੀਆ ਕਾਰੇ ਊਭੇ ਜੰਤ ॥

1365 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਲੈ ਫਾਹੇ ਉਿਠ ਧਾਵਤੇ ਿਸ ਜਾਿਨ ਮਾਰੇ ਭਗਵੰਤ ॥੧੦॥ ਕਬੀਰ ਚਦੰਨ ਕਾ ਿਬਰਵਾ ਭਲਾ ਬੇਿੜਓ ਢਾਕ ਪਲਾਸ ॥ਓਇ ਭੀ ਚੰਦਨੁ ਹੋਇ ਰਹੇ ਬਸੇ ਜ ੁ ਚੰਦਨ ਪਾਿਸ ॥੧੧॥ ਕਬੀਰ ਬ ਸੁ ਬਡਾਈ ਬੂਿਡਆ ਇਉ ਮਤ ਡੂਬਹੁਕੋਇ ॥ ਚੰਦਨ ਕੈ ਿਨਕਟੇ ਬਸੈ ਬ ਸੁ ਸੁਗੰਧੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧੨॥ ਕਬੀਰ ਦੀਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੁਨੀ ਿਸਉ ਦੁਨੀ ਨ ਚਾਲੀਸਾਿਥ ॥ ਪਾਇ ਕੁਹਾੜਾ ਮਾਿਰਆ ਗਾਫਿਲ ਅਪੁਨੈ ਹਾਿਥ ॥੧੩॥ ਕਬੀਰ ਜਹ ਜਹ ਹਉ ਿਫਿਰਓ ਕਉਤਕ ਠਾਓਠਾਇ ॥ ਇਕ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਬਾਹਰਾ ਊਜਰ ੁ ਮੇਰੈ ਭ ਇ ॥੧੪॥ ਕਬੀਰ ਸੰਤਨ ਕੀ ਝੁੰਗੀਆ ਭਲੀ ਭਿਠ ਕੁਸਤੀਗਾਉ ॥ ਆਿਗ ਲਗਉ ਿਤਹ ਧਉਲਹਰ ਿਜਹ ਨਾਹੀ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਉ ॥੧੫॥ ਕਬੀਰ ਸੰਤ ਮੂਏ ਿਕਆ ਰੋਈਐਜ ੋ ਅਪੁਨੇ ਿਗਰ੍ਿਹ ਜਾਇ ॥ ਰੋਵਹ ੁ ਸਾਕਤ ਬਾਪੁਰੇ ਜ ੁ ਹਾਟੈ ਹਾਟ ਿਬਕਾਇ ॥੧੬॥ ਕਬੀਰ ਸਾਕਤੁ ਐਸਾ ਹੈ ਜੈਸੀਲਸਨ ਕੀ ਖਾਿਨ ॥ ਕੋਨੇ ਬਠੈੇ ਖਾਈਐ ਪਰਗਟ ਹੋਇ ਿਨਦਾਿਨ ॥੧੭॥ ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡਲੋਨੀ ਪਵਨੁਝਕੋਲਨਹਾਰ ੁ ॥ ਸੰਤਹ ੁ ਮਾਖਨੁ ਖਾਇਆ ਛਾਿਛ ਪੀਐ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥੧੮॥ ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨੀ ਪਵਨੁ ਵਹੈਿਹਵ ਧਾਰ ॥ ਿਜਿਨ ਿਬਲਇੋਆ ਿਤਿਨ ਖਾਇਆ ਅਵਰ ਿਬਲੋਵਨਹਾਰ ॥੧੯॥ ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਚੋਰਟੀ ਮੁਿਸਮੁਿਸ ਲਾਵੈ ਹਾਿਟ ॥ ਏਕੁ ਕਬੀਰਾ ਨਾ ਮੁਸੈ ਿਜਿਨ ਕੀਨੀ ਬਾਰਹ ਬਾਟ ॥੨੦॥ ਕਬੀਰ ਸੂਖੁ ਨ ਏਂਹ ਜਿੁਗ ਕਰਿਹਜ ੁ ਬਹਤੁੈ ਮੀਤ ॥ ਜ ੋ ਿਚਤੁ ਰਾਖਿਹ ਏਕ ਿਸਉ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ਨੀਤ ॥੨੧॥ ਕਬੀਰ ਿਜਸੁ ਮਰਨੇ ਤੇ ਜਗੁ ਡਰੈਮਰੇੇ ਮਿਨ ਆਨਦੰੁ ॥ ਮਰਨੇ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨਦੰੁ ॥੨੨॥ ਰਾਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਕਬੀਰਾ ਗ ਿਠਨ ਖੋਲ ॥ ਨਹੀ ਪਟਣੁ ਨਹੀ ਪਾਰਖੂ ਨਹੀ ਗਾਹਕੁ ਨਹੀ ਮਲੋੁ ॥੨੩॥ ਕਬੀਰ ਤਾ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕਿਰ ਜਾ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁਰਾਮੁ ॥ ਪੰਿਡਤ ਰਾਜੇ ਭੂਪਤੀ ਆਵਿਹ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੨੪॥ ਕਬੀਰ ਪਰ੍ੀਿਤ ਇਕ ਿਸਉ ਕੀਏ ਆਨ ਦਿੁਬਧਾ ਜਾਇ ॥ਭਾਵੈ ਲ ਬੇ ਕੇਸ ਕਰ ੁ ਭਾਵੈ ਘਰਿਰ ਮੁਡਾਇ ॥੨੫॥ ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਕਾਜਲ ਕੀ ਕੋਠਰੀ ਅਧੰ ਪਰੇ ਿਤਸ ਮਾਿਹ ॥ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤਨ ਕਉ ਪਿੈਸ ਜ ੁਨੀਕਿਸ ਜਾਿਹ ॥੨੬॥ ਕਬੀਰ ਇਹ ੁਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਸਕਹ ੁਤ ਲੇਹ ੁਬਹੋਿਰ ॥ਨ ਗੇ ਪਾਵਹ ੁਤੇ ਗਏ ਿਜਨ ਕੇ ਲਾਖ ਕਰੋਿਰ ॥੨੭॥ ਕਬੀਰ ਇਹ ੁਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਕਵਨੈ ਮਾਰਿਗ ਲਾਇ ॥ ਕੈ ਸੰਗਿਤਕਿਰ ਸਾਧ ਕੀ ਕੈ ਹਿਰ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੨੮॥ ਕਬੀਰ ਮਰਤਾ ਮਰਤਾ ਜਗੁ ਮਆੂ ਮਿਰ ਭੀ ਨ ਜਾਿਨਆ ਕੋਇ ॥

1366 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਐਸੇ ਮਰਨੇ ਜੋ ਮਰੈ ਬਹਿੁਰ ਨ ਮਰਨਾ ਹੋਇ ॥੨੯॥ ਕਬੀਰ ਮਾਨਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲਭੰੁ ਹੈ ਹੋਇ ਨ ਬਾਰੈ ਬਾਰ ॥ ਿਜਉਬਨ ਫਲ ਪਾਕੇ ਭੁਇ ਿਗਰਿਹ ਬਹਿੁਰ ਨ ਲਾਗਿਹ ਡਾਰ ॥੩੦॥ ਕਬੀਰਾ ਤੁਹੀ ਕਬੀਰ ੁ ਤੂ ਤਰੇੋ ਨਾਉ ਕਬੀਰ ੁ ॥ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਤਬ ਪਾਈਐ ਜਉ ਪਿਹਲੇ ਤਜਿਹ ਸਰੀਰ ੁ॥੩੧॥ ਕਬੀਰ ਝਖੰੁ ਨ ਝੰਖੀਐ ਤੁਮਰੋ ਕਿਹਓ ਨ ਹੋਇ ॥ਕਰਮ ਕਰੀਮ ਜੁ ਕਿਰ ਰਹੇ ਮੇਿਟ ਨ ਸਾਕੈ ਕੋਇ ॥੩੨॥ ਕਬੀਰ ਕਸਉਟੀ ਰਾਮ ਕੀ ਝੂਠਾ ਿਟਕੈ ਨ ਕੋਇ ॥ਰਾਮ ਕਸਉਟੀ ਸੋ ਸਹੈ ਜੋ ਮਿਰ ਜੀਵਾ ਹੋਇ ॥੩੩॥ ਕਬੀਰ ਊਜਲ ਪਿਹਰਿਹ ਕਾਪਰੇ ਪਾਨ ਸੁਪਾਰੀ ਖਾਿਹ ॥ਏਕਸ ਹਿਰ ਕੇ ਨਾਮ ਿਬਨੁ ਬਾਧੇ ਜਮ ਪੁਿਰ ਜ ਿਹ ॥੩੪॥ ਕਬੀਰ ਬੜੇਾ ਜਰਜਰਾ ਫਟੂੇ ਛੇਂਕ ਹਜਾਰ ॥ ਹਰਏੂਹਰਏੂ ਿਤਿਰ ਗਏ ਡੂਬੇ ਿਜਨ ਿਸਰ ਭਾਰ ॥੩੫॥ ਕਬੀਰ ਹਾਡ ਜਰੇ ਿਜਉ ਲਾਕਰੀ ਕੇਸ ਜਰੇ ਿਜਉ ਘਾਸੁ ॥ ਇਹੁਜਗੁ ਜਰਤਾ ਦਿੇਖ ਕੈ ਭਇਓ ਕਬੀਰ ੁ ਉਦਾਸੁ ॥੩੬॥ ਕਬੀਰ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਚਾਮ ਲਪੇਟੇ ਹਾਡ ॥ ਹੈਵਰਊਪਿਰ ਛਤਰ੍ ਤਰ ਤੇ ਫਿੁਨ ਧਰਨੀ ਗਾਡ ॥੩੭॥ ਕਬੀਰ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਊਚਾ ਦਿੇਖ ਅਵਾਸ ੁ॥ ਆਜੁ ਕਾਿਲਭੁਇ ਲੇਟਣਾ ਊਪਿਰ ਜਾਮ ੈ ਘਾਸ ੁ ॥੩੮॥ ਕਬੀਰ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਰੰਕੁ ਨ ਹਸੀਐ ਕੋਇ ॥ ਅਜਹ ੁ ਸੁ ਨਾਉਸਮੁੰਦਰ੍ ਮਿਹ ਿਕਆ ਜਾਨਉ ਿਕਆ ਹੋਇ ॥੩੯॥ ਕਬੀਰ ਗਰਬੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਦੇਹੀ ਦੇਿਖ ਸੁਰੰਗ ॥ ਆਜੁ ਕਾਿਲਤਿਜ ਜਾਹਗੁੇ ਿਜਉ ਕ ਚਰੁੀ ਭੁਯੰਗ ॥੪੦॥ ਕਬੀਰ ਲੂਟਨਾ ਹੈ ਤ ਲੂਿਟ ਲੈ ਰਾਮ ਨਾਮ ਹੈ ਲੂਿਟ ॥ ਿਫਿਰ ਪਾਛੈਪਛੁਤਾਹਗੁੇ ਪਰ੍ਾਨ ਜਾਿਹੰਗੇ ਛੂਿਟ ॥੪੧॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਕੋਈ ਨ ਜਨਿਮਓ ਅਪਨੈ ਘਿਰ ਲਾਵੈ ਆਿਗ ॥ ਪ ਚਉਲਿਰਕਾ ਜਾਿਰ ਕੈ ਰਹੈ ਰਾਮ ਿਲਵ ਲਾਿਗ ॥੪੨॥ ਕੋ ਹੈ ਲਿਰਕਾ ਬਚੇਈ ਲਿਰਕੀ ਬਚੇੈ ਕੋਇ ॥ ਸਾਝਾ ਕਰੈਕਬੀਰ ਿਸਉ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਬਨਜੁ ਕਰੇਇ ॥੪੩॥ ਕਬੀਰ ਇਹ ਚੇਤਾਵਨੀ ਮਤ ਸਹਸਾ ਰਿਹ ਜਾਇ ॥ ਪਾਛੈ ਭਗੋਜ ੁਭੋਗਵੇ ਿਤਨ ਕੋ ਗੁੜੁ ਲੈ ਖਾਿਹ ॥੪੪॥ ਕਬੀਰ ਮੈ ਜਾਿਨਓ ਪਿੜਬੋ ਭਲੋ ਪਿੜਬੇ ਿਸਉ ਭਲ ਜੋਗੁ ॥ ਭਗਿਤ ਨਛਾਡਉ ਰਾਮ ਕੀ ਭਾਵੈ ਿਨੰਦਉ ਲਗੋੁ ॥੪੫॥ ਕਬੀਰ ਲੋਗੁ ਿਕ ਿਨੰਦੈ ਬਪੁੜਾ ਿਜਹ ਮਿਨ ਨਾਹੀ ਿਗਆਨੁ ॥ ਰਾਮਕਬੀਰਾ ਰਿਵ ਰਹੇ ਅਵਰ ਤਜੇ ਸਭ ਕਾਮ ॥੪੬॥ ਕਬੀਰ ਪਰਦੇਸੀ ਕੈ ਘਾਘਰੈ ਚਹ ੁ ਿਦਿਸ ਲਾਗੀ ਆਿਗ ॥ ਿਖਥੰਾਜਿਲ ਕੋਇਲਾ ਭਈ ਤਾਗੇ ਆਂਚ ਨ ਲਾਗ ॥੪੭॥ ਕਬੀਰ ਿਖਥੰਾ ਜਿਲ ਕੋਇਲਾ ਭਈ ਖਾਪਰ ੁਫਟੂ ਮਫਟੂ ॥ ਜੋਗੀ

1367 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਪੁੜਾ ਖੇਿਲਓ ਆਸਿਨ ਰਹੀ ਿਬਭੂਿਤ ॥੪੮॥ ਕਬੀਰ ਥੋਰੈ ਜਿਲ ਮਾਛੁਲੀ ਝੀਵਿਰ ਮਿੇਲਓ ਜਾਲੁ ॥ ਇਹਟੋਘਨੈ ਨ ਛੂਟਸਿਹ ਿਫਿਰ ਕਿਰ ਸਮੁਦੰੁ ਸਮਾਿਲ ॥੪੯॥ ਕਬੀਰ ਸਮੁਦੰੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਜਉ ਅਿਤ ਖਾਰ ੋ ਹੋਇ ॥ਪੋਖਿਰ ਪੋਖਿਰ ਢਢੂਤੇ ਭਲੋ ਨ ਕਿਹਹੈ ਕੋਇ ॥੫੦॥ ਕਬੀਰ ਿਨਗੁਸ ਏਂ ਬਿਹ ਗਏ ਥ ਘੀ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਦੀਨਗਰੀਬੀ ਆਪੁਨੀ ਕਰਤ ੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੫੧॥ ਕਬੀਰ ਬਸੈਨਉ ਕੀ ਕੂਕਿਰ ਭਲੀ ਸਾਕਤ ਕੀ ਬੁਰੀ ਮਾਇ ॥ਓਹ ਿਨਤ ਸੁਨੈ ਹਿਰ ਨਾਮ ਜਸੁ ਉਹ ਪਾਪ ਿਬਸਾਹਨ ਜਾਇ ॥੫੨॥ ਕਬੀਰ ਹਰਨਾ ਦੂਬਲਾ ਇਹ ੁ ਹਰੀਆਰਾਤਾਲੁ ॥ ਲਾਖ ਅਹੇਰੀ ਏਕੁ ਜੀਉ ਕੇਤਾ ਬੰਚਉ ਕਾਲੁ ॥੫੩॥ ਕਬੀਰ ਗੰਗਾ ਤੀਰ ਜ ੁਘਰ ੁਕਰਿਹ ਪੀਵਿਹ ਿਨਰਮਲਨੀਰ ੁ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਨ ਮੁਕਿਤ ਹੋਇ ਇਉ ਕਿਹ ਰਮੇ ਕਬੀਰ ॥੫੪॥ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਿਨਰਮਲੁ ਭਇਆ ਜੈਸਾਗੰਗਾ ਨੀਰ ੁ॥ ਪਾਛੈ ਲਾਗੋ ਹਿਰ ਿਫਰੈ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਕਬੀਰ ॥੫੫॥ ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਅਰੀ ਚੂੰਨ ਊਜਲ ਭਾਇ ॥ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਤਉ ਿਮਲੈ ਦੋਨਉ ਬਰਨ ਗਵਾਇ ॥੫੬॥ ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਰਤਨੁ ਹਰੈ ਚਨੂ ਿਚਹਨੁ ਨ ਰਹਾਇ ॥ਬਿਲਹਾਰੀ ਇਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਕਉ ਿਜਹ ਜਾਿਤ ਬਰਨੁ ਕੁਲੁ ਜਾਇ ॥੫੭॥ ਕਬੀਰ ਮੁਕਿਤ ਦਆੁਰਾ ਸੰਕੁਰਾ ਰਾਈਦਸਏਂ ਭਾਇ ॥ ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਿਹਓ ਿਨਕਸੋ ਿਕਉ ਕੈ ਜਾਇ ॥੫੮॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਜੇ ਿਮਲੈਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥ ਮੁਕਿਤ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੫੯॥ ਕਬੀਰ ਨਾ ਮਿਹ ਛਾਿਨ ਨ ਛਾਪਰੀਨਾ ਮਿਹ ਘਰ ੁਨਹੀ ਗਾਉ ॥ ਮਤ ਹਿਰ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹ ੈਮੇਰੇ ਜਾਿਤ ਨ ਨਾਉ ॥੬੦॥ ਕਬੀਰ ਮੁਿਹ ਮਰਨੇ ਕਾ ਚਾਉਹੈ ਮਰਉ ਤ ਹਿਰ ਕੈ ਦੁਆਰ ॥ ਮਤ ਹਿਰ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਪਰਾ ਹਮਾਰ ੈਬਾਰ ॥੬੧॥ ਕਬੀਰ ਨਾ ਹਮ ਕੀਆ ਨਕਰਿਹਗੇ ਨਾ ਕਿਰ ਸਕੈ ਸਰੀਰ ੁ ॥ ਿਕਆ ਜਾਨਉ ਿਕਛੁ ਹਿਰ ਕੀਆ ਭਇਓ ਕਬੀਰ ੁ ਕਬੀਰ ੁ ॥੬੨॥ ਕਬੀਰਸੁਪਨੈ ਹ ੂਬਰੜਾਇ ਕੈ ਿਜਹ ਮੁਿਖ ਿਨਕਸੈ ਰਾਮੁ ॥ ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਕੀ ਪਾਨਹੀ ਮੇਰੇ ਤਨ ਕੋ ਚਾਮੁ ॥੬੩॥ ਕਬੀਰ ਮਾਟੀਕੇ ਹਮ ਪੂਤਰੇ ਮਾਨਸੁ ਰਾਿਖਓ ੁ ਨਾਉ ॥ ਚਾਿਰ ਿਦਵਸ ਕੇ ਪਾਹਨੁੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂੰਧਿਹ ਠਾਉ ॥੬੪॥ ਕਬੀਰ ਮਿਹਦੀਕਿਰ ਘਾਿਲਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥ ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛੀਐ ਕਬਹ ੁਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੬੫॥ ਕਬੀਰ ਿਜਹਦਿਰ ਆਵਤ ਜਾਿਤਅਹ ੁਹਟਕੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਸੋ ਦਰ ੁਕੈਸੇ ਛੋਡੀਐ ਜੋ ਦਰ ੁਐਸਾ ਹੋਇ ॥੬੬॥ ਕਬੀਰ ਡੂਬਾ ਥਾ

1368 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪੈ ਉਬਿਰਓ ਗੁਨ ਕੀ ਲਹਿਰ ਝਬਿਕ ॥ ਜਬ ਦੇਿਖਓ ਬੜੇਾ ਜਰਜਰਾ ਤਬ ਉਤਿਰ ਪਿਰਓ ਹਉ ਫਰਿਕ ॥੬੭॥ਕਬੀਰ ਪਾਪੀ ਭਗਿਤ ਨ ਭਾਵਈ ਹਿਰ ਪੂਜਾ ਨ ਸੁਹਾਇ ॥ ਮਾਖੀ ਚੰਦਨੁ ਪਰਹਰੈ ਜਹ ਿਬਗੰਧ ਤਹ ਜਾਇ ॥੬੮॥ਕਬੀਰ ਬਦੈੁ ਮੂਆ ਰੋਗੀ ਮਆੂ ਮਆੂ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਏਕੁ ਕਬੀਰਾ ਨਾ ਮੂਆ ਿਜਹ ਨਾਹੀ ਰੋਵਨਹਾਰ ੁ ॥੬੯॥ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਿਧਆਇਓ ਮਟੋੀ ਲਾਗੀ ਖਿੋਰ ॥ ਕਾਇਆ ਹ ਡੀ ਕਾਠ ਕੀ ਨਾ ਓਹ ਚਰੈ ਬਹੋਿਰ ॥੭੦॥ ਕਬੀਰਐਸੀ ਹੋਇ ਪਰੀ ਮਨ ਕੋ ਭਾਵਤੁ ਕੀਨੁ ॥ ਮਰਨੇ ਤੇ ਿਕਆ ਡਰਪਨਾ ਜਬ ਹਾਿਥ ਿਸਧਉਰਾ ਲੀਨ ॥੭੧॥ ਕਬੀਰਰਸ ਕੋ ਗ ਡੋ ਚਸੂੀਐ ਗੁਨ ਕਉ ਮਰੀਐ ਰੋਇ ॥ ਅਵਗੁਨੀਆਰੇ ਮਾਨਸੈ ਭਲੋ ਨ ਕਿਹਹੈ ਕੋਇ ॥੭੨॥ ਕਬੀਰਗਾਗਿਰ ਜਲ ਭਰੀ ਆਜੁ ਕਾਿਲ ਜੈਹੈ ਫਿੂਟ ॥ ਗੁਰ ੁ ਜ ੁ ਨ ਚੇਤਿਹ ਆਪਨੋ ਅਧ ਮਾਿਝ ਲੀਜਿਹਗੇ ਲੂਿਟ ॥੭੩॥ਕਬੀਰ ਕੂਕਰ ੁਰਾਮ ਕੋ ਮੁਤੀਆ ਮੇਰੋ ਨਾਉ ॥ ਗਲੇ ਹਮਾਰੇ ਜੇਵਰੀ ਜਹ ਿਖੰਚੈ ਤਹ ਜਾਉ ॥੭੪॥ ਕਬੀਰ ਜਪਨੀਕਾਠ ਕੀ ਿਕਆ ਿਦਖਲਾਵਿਹ ਲੋਇ ॥ ਿਹਰਦੈ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹੀ ਇਹ ਜਪਨੀ ਿਕਆ ਹੋਇ ॥੭੫॥ ਕਬੀਰ ਿਬਰਹੁਭੁਯੰਗਮੁ ਮਿਨ ਬਸੈ ਮਤੰੁ ਨ ਮਾਨੈ ਕੋਇ ॥ ਰਾਮ ਿਬਓਗੀ ਨਾ ਜੀਐ ਜੀਐ ਤ ਬਉਰਾ ਹੋਇ ॥੭੬॥ ਕਬੀਰ ਪਾਰਸਚੰਦਨੈ ਿਤਨ ਹੈ ਏਕ ਸੁਗੰਧ ॥ ਿਤਹ ਿਮਿਲ ਤਊੇ ਊਤਮ ਭਏ ਲੋਹ ਕਾਠ ਿਨਰਗੰਧ ॥੭੭॥ ਕਬੀਰ ਜਮ ਕਾ ਠੇਂਗਾਬੁਰਾ ਹੈ ਓਹ ੁ ਨਹੀ ਸਿਹਆ ਜਾਇ ॥ ਏਕੁ ਜ ੁ ਸਾਧੂ ਮਿਹ ਿਮਿਲਓ ਿਤਿਨ ਲੀਆ ਅੰਚਿਲ ਲਾਇ ॥੭੮॥ ਕਬੀਰਬਦੈੁ ਕਹੈ ਹਉ ਹੀ ਭਲਾ ਦਾਰ ੂ ਮੇਰ ੈ ਵਿਸ ॥ ਇਹ ਤਉ ਬਸਤੁ ਗੁਪਾਲ ਕੀ ਜਬ ਭਾਵੈ ਲਇੇ ਖਿਸ ॥੭੯॥ਕਬੀਰ ਨਉਬਿਤ ਆਪਨੀ ਿਦਨ ਦਸ ਲੇਹ ੁਬਜਾਇ ॥ ਨਦੀ ਨਾਵ ਸੰਜੋਗ ਿਜਉ ਬਹਿੁਰ ਨ ਿਮਲਹੈ ਆਇ ॥੮੦॥ਕਬੀਰ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦਿਹ ਮਸੁ ਕਰਉ ਕਲਮ ਕਰਉ ਬਨਰਾਇ ॥ ਬਸੁਧਾ ਕਾਗਦੁ ਜਉ ਕਰਉ ਹਿਰ ਜਸੁ ਿਲਖਨੁ ਨਜਾਇ ॥੮੧॥ ਕਬੀਰ ਜਾਿਤ ਜੁਲਾਹਾ ਿਕਆ ਕਰੈ ਿਹਰਦੈ ਬਸੇ ਗੁਪਾਲ ॥ ਕਬੀਰ ਰਮਈਆ ਕੰਿਠ ਿਮਲੁ ਚਕੂਿਹਸਰਬ ਜੰਜਾਲ ॥੮੨॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਕੋ ਨਹੀ ਮਦੰਰ ੁ ਦਇੇ ਜਰਾਇ ॥ ਪ ਚਉ ਲਿਰਕੇ ਮਾਿਰ ਕੈ ਰਹੈ ਰਾਮ ਿਲਉਲਾਇ ॥੮੩॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਕੋ ਨਹੀ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਦੇਵੈ ਫਿੂਕ ॥ ਅੰਧਾ ਲੋਗੁ ਨ ਜਾਨਈ ਰਿਹਓ ਕਬੀਰਾ ਕੂਿਕ॥੮੪॥ ਕਬੀਰ ਸਤੀ ਪੁਕਾਰੈ ਿਚਹ ਚੜੀ ਸੁਨੁ ਹੋ ਬੀਰ ਮਸਾਨ ॥ ਲੋਗੁ ਸਬਾਇਆ ਚਿਲ ਗਇਓ ਹਮ ਤੁਮ ਕਾਮੁ

1369 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਨਦਾਨ ॥੮੫॥ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਪੰਖੀ ਭਇਓ ਉਿਡ ਉਿਡ ਦਹ ਿਦਸ ਜਾਇ ॥ ਜ ੋ ਜੈਸੀ ਸੰਗਿਤ ਿਮਲੈ ਸੋ ਤੈਸੋ ਫਲੁਖਾਇ ॥੮੬॥ ਕਬੀਰ ਜਾ ਕਉ ਖੋਜਤੇ ਪਾਇਓ ਸੋਈ ਠਉਰ ੁ॥ ਸੋਈ ਿਫਿਰ ਕੈ ਤੂ ਭਇਆ ਜਾ ਕਉ ਕਹਤਾ ਅਉਰੁ॥੮੭॥ ਕਬੀਰ ਮਾਰੀ ਮਰਉ ਕੁਸੰਗ ਕੀ ਕੇਲੇ ਿਨਕਿਟ ਜੁ ਬਿੇਰ ॥ ਉਹ ਝੂਲ ੈਉਹ ਚੀਰੀਐ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਹੇਿਰ॥੮੮॥ ਕਬੀਰ ਭਾਰ ਪਰਾਈ ਿਸਿਰ ਚਰੈ ਚਿਲਓ ਚਾਹੈ ਬਾਟ ॥ ਅਪਨੇ ਭਾਰਿਹ ਨਾ ਡਰੈ ਆਗੈ ਅਉਘਟ ਘਾਟ॥੮੯॥ ਕਬੀਰ ਬਨ ਕੀ ਦਾਧੀ ਲਾਕਰੀ ਠਾਢੀ ਕਰੈ ਪੁਕਾਰ ॥ ਮਿਤ ਬਿਸ ਪਰਉ ਲੁਹਾਰ ਕੇ ਜਾਰੈ ਦੂਜੀ ਬਾਰ॥੯੦॥ ਕਬੀਰ ਏਕ ਮਰਤੰੇ ਦੁਇ ਮਏੂ ਦੋਇ ਮਰਤੰਹ ਚਾਿਰ ॥ ਚਾਿਰ ਮਰਤੰਹ ਛਹ ਮੂਏ ਚਾਿਰ ਪੁਰਖ ਦੁਇ ਨਾਿਰ॥੯੧॥ ਕਬੀਰ ਦਿੇਖ ਦੇਿਖ ਜਗੁ ਢੂੰਿਢਆ ਕਹੂੰ ਨ ਪਾਇਆ ਠਉਰ ੁ ॥ ਿਜਿਨ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਕਹਾਭੁਲਾਨੇ ਅਉਰ ॥੯੨॥ ਕਬੀਰ ਸੰਗਿਤ ਕਰੀਐ ਸਾਧ ਕੀ ਅਿੰਤ ਕਰੈ ਿਨਰਬਾਹ ੁ॥ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਜਾਤੇ ਹੋਇ ਿਬਨਾਹ ੁ॥੯੩॥ ਕਬੀਰ ਜਗ ਮਿਹ ਚੇਿਤਓ ਜਾਿਨ ਕੈ ਜਗ ਮਿਹ ਰਿਹਓ ਸਮਾਇ ॥ ਿਜਨ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁਨ ਚੇਿਤਓ ਬਾਦਿਹ ਜਨਮੇਂ ਆਇ ॥੯੪॥ ਕਬੀਰ ਆਸਾ ਕਰੀਐ ਰਾਮ ਕੀ ਅਵਰੈ ਆਸ ਿਨਰਾਸ ॥ ਨਰਿਕਪਰਿਹ ਤੇ ਮਾਨਈ ਜੋ ਹਿਰ ਨਾਮ ਉਦਾਸ ॥੯੫॥ ਕਬੀਰ ਿਸਖ ਸਾਖਾ ਬਹਤੁੇ ਕੀਏ ਕੇਸੋ ਕੀਓ ਨ ਮੀਤੁ ॥ ਚਾਲੇਥੇ ਹਿਰ ਿਮਲਨ ਕਉ ਬੀਚੈ ਅਟਿਕਓ ਚੀਤੁ ॥੯੬॥ ਕਬੀਰ ਕਾਰਨੁ ਬਪੁਰਾ ਿਕਆ ਕਰੈ ਜਉ ਰਾਮੁ ਨ ਕਰੈ ਸਹਾਇ ॥ਿਜਹ ਿਜਹ ਡਾਲੀ ਪਗੁ ਧਰਉ ਸੋਈ ਮੁਿਰ ਮੁਿਰ ਜਾਇ ॥੯੭॥ ਕਬੀਰ ਅਵਰਹ ਕਉ ਉਪਦੇਸਤੇ ਮਖੁ ਮੈ ਪਿਰ ਹੈਰੇਤੁ ॥ ਰਾਿਸ ਿਬਰਾਨੀ ਰਾਖਤੇ ਖਾਯਾ ਘਰ ਕਾ ਖੇਤੁ ॥੯੮॥ ਕਬੀਰ ਸਾਧ ੂਕੀ ਸੰਗਿਤ ਰਹਉ ਜਉ ਕੀ ਭੂਸੀ ਖਾਉ ॥ਹੋਨਹਾਰ ੁ ਸੋ ਹੋਇਹੈ ਸਾਕਤ ਸੰਿਗ ਨ ਜਾਉ ॥੯੯॥ ਕਬੀਰ ਸਗੰਿਤ ਸਾਧ ਕੀ ਿਦਨ ਿਦਨ ਦੂਨਾ ਹੇਤੁ ॥ ਸਾਕਤਕਾਰੀ ਕ ਬਰੀ ਧੋਏ ਹੋਇ ਨ ਸੇਤੁ ॥੧੦੦॥ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਮੂੰਿਡਆ ਨਹੀ ਕਸੇ ਮੁੰਡਾਏ ਕ ਇ ॥ ਜੋ ਿਕਛੁ ਕੀਆਸੋ ਮਨ ਕੀਆ ਮੂੰਡਾ ਮੂਡੰੁ ਅਜ ਇ ॥੧੦੧॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਤਨੁ ਧਨੁ ਜਾਇ ਤ ਜਾਉ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲਿਚਤੁ ਬੇਿਧਆ ਰਾਮਿਹ ਨਾਿਮ ਸਮਾਉ ॥੧੦੨॥ ਕਬੀਰ ਜੋ ਹਮ ਜੰਤੁ ਬਜਾਵਤੇ ਟੂਿਟ ਗਈਂ ਸਭ ਤਾਰ ॥ ਜੰਤੁਿਬਚਾਰਾ ਿਕਆ ਕਰੈ ਚਲੇ ਬਜਾਵਨਹਾਰ ॥੧੦੩॥ ਕਬੀਰ ਮਾਇ ਮੂੰਡਉ ਿਤਹ ਗੁਰ ੂਕੀ ਜਾ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥

1370 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪ ਡੁਬੇ ਚਹ ੁਬੇਦ ਮਿਹ ਚੇਲੇ ਦੀਏ ਬਹਾਇ ॥੧੦੪॥ ਕਬੀਰ ਜੇਤੇ ਪਾਪ ਕੀਏ ਰਾਖੇ ਤਲੈ ਦਰੁਾਇ ॥ ਪਰਗਟਭਏ ਿਨਦਾਨ ਸਭ ਜਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧੦੫॥ ਕਬੀਰ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁ ਛਾਿਡ ਕੈ ਪਾਿਲਓ ਬਹਤੁੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥ਧੰਧਾ ਕਰਤਾ ਰਿਹ ਗਇਆ ਭਾਈ ਰਿਹਆ ਨ ਬੰਧੁ ॥੧੦੬॥ ਕਬੀਰ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁ ਛਾਿਡ ਕੈ ਰਾਿਤ ਜਗਾਵਨਜਾਇ ॥ ਸਰਪਿਨ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਜਾਏ ਅਪੁਨੇ ਖਾਇ ॥੧੦੭॥ ਕਬੀਰ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁ ਛਾਿਡ ਕੈ ਅਹੋਈਰਾਖੈ ਨਾਿਰ ॥ ਗਦਹੀ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਭਾਰ ੁ ਸਹੈ ਮਨ ਚਾਿਰ ॥੧੦੮॥ ਕਬੀਰ ਚਤੁਰਾਈ ਅਿਤ ਘਨੀ ਹਿਰਜਿਪ ਿਹਰਦੈ ਮਾਿਹ ॥ ਸੂਰੀ ਊਪਿਰ ਖੇਲਨਾ ਿਗਰੈ ਤ ਠਾਹਰ ਨਾਿਹ ॥੧੦੯॥ ਕਬੀਰ ਸਈ ਮਖੁੁ ਧਿੰਨ ਹੈ ਜਾਮੁਿਖ ਕਹੀਐ ਰਾਮੁ ॥ ਦੇਹੀ ਿਕਸ ਕੀ ਬਾਪੁਰੀ ਪਿਵਤਰ੍ੁ ਹੋਇਗੋ ਗਰ੍ਾਮੁ ॥੧੧੦॥ ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਕੁਲ ਭਲੀ ਜਾ ਕੁਲਹਿਰ ਕੋ ਦਾਸੁ ॥ ਿਜਹ ਕੁਲ ਦਾਸੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਕੁਲ ਢਾਕੁ ਪਲਾਸੁ ॥੧੧੧॥ ਕਬੀਰ ਹੈ ਗਇ ਬਾਹਨ ਸਘਨਘਨ ਲਾਖ ਧਜਾ ਫਹਰਾਿਹ ॥ ਇਆ ਸੁਖ ਤੇ ਿਭਖਯ੍ਯ੍ਾ ਭਲੀ ਜਉ ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਿਦਨ ਜਾਿਹ ॥੧੧੨॥ ਕਬੀਰ ਸਭੁਜਗੁ ਹਉ ਿਫਿਰਓ ਮ ਦਲੁ ਕੰਧ ਚਢਾਇ ॥ ਕੋਈ ਕਾਹ ੂ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭ ਦੇਖੀ ਠਿੋਕ ਬਜਾਇ ॥੧੧੩॥ ਮਾਰਿਗ ਮੋਤੀਬੀਥਰੇ ਅੰਧਾ ਿਨਕਿਸਓ ਆਇ ॥ ਜੋਿਤ ਿਬਨਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਜਗਤੁ ਉਲਘੰੇ ਜਾਇ ॥੧੧੪॥ ਬੂਡਾ ਬੰਸ ੁ ਕਬੀਰਕਾ ਉਪਿਜਓ ਪੂਤੁ ਕਮਾਲੁ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁ ਛਾਿਡ ਕੈ ਘਿਰ ਲੇ ਆਯਾ ਮਾਲੁ ॥੧੧੫॥ ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕਉਿਮਲਨੇ ਜਾਈਐ ਸਾਿਥ ਨ ਲੀਜੈ ਕੋਇ ॥ ਪਾਛੈ ਪਾਉ ਨ ਦੀਜੀਐ ਆਗੈ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧੧੬॥ ਕਬੀਰ ਜਗੁਬਾਿਧਓ ਿਜਹ ਜੇਵਰੀ ਿਤਹ ਮਤ ਬੰਧਹ ੁ ਕਬੀਰ ॥ ਜੈਹਿਹ ਆਟਾ ਲੋਨ ਿਜਉ ਸੋਨ ਸਮਾਿਨ ਸਰੀਰ ੁ ॥੧੧੭॥ਕਬੀਰ ਹੰਸੁ ਉਿਡਓ ਤਨੁ ਗਾਿਡਓ ਸੋਝਾਈ ਸੈਨਾਹ ॥ ਅਜਹ ੂ ਜੀਉ ਨ ਛੋਡਈ ਰੰਕਾਈ ਨੈਨਾਹ ॥੧੧੮॥ ਕਬੀਰਨਨੈ ਿਨਹਾਰਉ ਤੁਝ ਕਉ ਸਰ੍ਵਨ ਸੁਨਉ ਤੁਅ ਨਾਉ ॥ ਬਨੈ ਉਚਰਉ ਤੁਅ ਨਾਮ ਜੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਿਰਦ ਠਾਉ॥੧੧੯॥ ਕਬੀਰ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਤੇ ਮੈ ਰਿਹਓ ਸਿਤਗੁਰ ਕੇ ਪਰਸਾਿਦ ॥ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਮਿਹ ਰਹਉਅੰਿਤ ਅਰ ੁ ਆਿਦ ॥੧੨੦॥ ਕਬੀਰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਕੋ ਕਿਹ ਕੈਸੇ ਉਨਮਾਨ ॥ ਕਿਹਬੇ ਕਉ ਸੋਭਾਨਹੀ ਦਖੇਾ ਹੀ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧੨੧॥ ਕਬੀਰ ਦੇਿਖ ਕੈ ਿਕਹ ਕਹਉ ਕਹੇ ਨ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥ ਹਿਰ ਜੈਸਾ ਤੈਸਾ ਉਹੀ

1371 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਹਉ ਹਰਿਖ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੨੨॥ ਕਬੀਰ ਚਗੁੈ ਿਚਤਾਰੈ ਭੀ ਚਗੁੈ ਚਿੁਗ ਚਿੁਗ ਿਚਤਾਰੇ ॥ ਜੈਸੇ ਬਚਰਿਹ ਕੂੰਜਮਨ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਰੇ ॥੧੨੩॥ ਕਬੀਰ ਅਬੰਰ ਘਨਹਰ ੁ ਛਾਇਆ ਬਰਿਖ ਭਰੇ ਸਰ ਤਾਲ ॥ ਚਾਿਤਰ੍ਕ ਿਜਉਤਰਸਤ ਰਹੈ ਿਤਨ ਕੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੨੪॥ ਕਬੀਰ ਚਕਈ ਜਉ ਿਨਿਸ ਬੀਛੁਰ ੈਆਇ ਿਮਲੈ ਪਰਭਾਿਤ ॥ ਜੋਨਰ ਿਬਛੁਰੇ ਰਾਮ ਿਸਉ ਨਾ ਿਦਨ ਿਮਲੇ ਨ ਰਾਿਤ ॥੧੨੫॥ ਕਬੀਰ ਰਨੈਾਇਰ ਿਬਛਿੋਰਆ ਰਹ ੁ ਰੇ ਸੰਖ ਮਝੂਿਰ ॥ਦਵੇਲ ਦੇਵਲ ਧਾਹੜੀ ਦੇਸਿਹ ਉਗਵਤ ਸੂਰ ॥੧੨੬॥ ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਿਕਆ ਕਰਿਹ ਜਾਗੁ ਰੋਇ ਭੈ ਦੁਖ ॥ਜਾ ਕਾ ਬਾਸਾ ਗੋਰ ਮਿਹ ਸੋ ਿਕਉ ਸੋਵੈ ਸੁਖ ॥੧੨੭॥ ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਿਕਆ ਕਰਿਹ ਉਿਠ ਿਕ ਨ ਜਪਿਹ ਮੁਰਾਿਰ ॥ਇਕ ਿਦਨ ਸੋਵਨੁ ਹੋਇਗੋ ਲ ਬੇ ਗੋਡ ਪਸਾਿਰ ॥੧੨੮॥ ਕਬੀਰ ਸੂਤਾ ਿਕਆ ਕਰਿਹ ਬੈਠਾ ਰਹ ੁ ਅਰ ੁ ਜਾਗੁ ॥ਜਾ ਕੇ ਸੰਗ ਤੇ ਬੀਛੁਰਾ ਤਾ ਹੀ ਕੇ ਸੰਿਗ ਲਾਗੁ ॥੧੨੯॥ ਕਬੀਰ ਸੰਤ ਕੀ ਗੈਲ ਨ ਛੋਡੀਐ ਮਾਰਿਗ ਲਾਗਾਜਾਉ ॥ ਪੇਖਤ ਹੀ ਪੁੰਨੀਤ ਹੋਇ ਭੇਟਤ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥੧੩੦॥ ਕਬੀਰ ਸਾਕਤ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਜੀਐ ਦੂਰਿਹ ਜਾਈਐਭਾਿਗ ॥ ਬਾਸਨੁ ਕਾਰੋ ਪਰਸੀਐ ਤਉ ਕਛੁ ਲਾਗੈ ਦਾਗੁ ॥੧੩੧॥ ਕਬੀਰਾ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਜਰਾ ਪਹੂੰਿਚਓ ਆਇ ॥ਲਾਗੀ ਮੰਿਦਰ ਦੁਆਰ ਤੇ ਅਬ ਿਕਆ ਕਾਿਢਆ ਜਾਇ ॥੧੩੨॥ ਕਬੀਰ ਕਾਰਨੁ ਸੋ ਭਇਓ ਜ ੋਕੀਨੋ ਕਰਤਾਿਰ ॥ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਦੂਸਰ ੁ ਕੋ ਨਹੀ ਏਕੈ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ੁ ॥੧੩੩॥ ਕਬੀਰ ਫਲ ਲਾਗੇ ਫਲਿਨ ਪਾਕਿਨ ਲਾਗੇ ਆਂਬ ॥ਜਾਇ ਪਹਚੂਿਹ ਖਸਮ ਕਉ ਜਉ ਬੀਿਚ ਨ ਖਾਹੀ ਕ ਬ ॥੧੩੪॥ ਕਬੀਰ ਠਾਕੁਰ ੁ ਪੂਜਿਹ ਮਿੋਲ ਲੇ ਮਨਹਿਠਤੀਰਥ ਜਾਿਹ ॥ ਦੇਖਾ ਦਖੇੀ ਸ ਗੁ ਧਿਰ ਭੂਲੇ ਭਟਕਾ ਖਾਿਹ ॥੧੩੫॥ ਕਬੀਰ ਪਾਹਨੁ ਪਰਮਸੇੁਰ ੁ ਕੀਆ ਪੂਜੈ ਸਭੁਸੰਸਾਰ ੁ॥ ਇਸ ਭਰਵਾਸੇ ਜੋ ਰਹੇ ਬੂਡੇ ਕਾਲੀ ਧਾਰ ॥੧੩੬॥ ਕਬੀਰ ਕਾਗਦ ਕੀ ਓਬਰੀ ਮਸੁ ਕੇ ਕਰਮ ਕਪਾਟ ॥ਪਾਹਨ ਬੋਰੀ ਿਪਰਥਮੀ ਪੰਿਡਤ ਪਾੜੀ ਬਾਟ ॥੧੩੭॥ ਕਬੀਰ ਕਾਿਲ ਕਰਤੰਾ ਅਬਿਹ ਕਰ ੁ ਅਬ ਕਰਤਾ ਸੁਇਤਾਲ ॥ ਪਾਛੈ ਕਛੂ ਨ ਹੋਇਗਾ ਜਉ ਿਸਰ ਪਿਰ ਆਵੈ ਕਾਲੁ ॥੧੩੮॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਜੰਤੁ ਇਕੁ ਦਿੇਖਆ ਜੈਸੀਧੋਈ ਲਾਖ ॥ ਦੀਸੈ ਚੰਚਲੁ ਬਹ ੁ ਗੁਨਾ ਮਿਤ ਹੀਨਾ ਨਾਪਾਕ ॥੧੩੯॥ ਕਬੀਰ ਮਰੇੀ ਬੁਿਧ ਕਉ ਜਮੁ ਨ ਕਰੈਿਤਸਕਾਰ ॥ ਿਜਿਨ ਇਹ ੁ ਜਮਆੂ ਿਸਰਿਜਆ ਸੁ ਜਿਪਆ ਪਰਿਵਦਗਾਰ ॥੧੪੦॥ ਕਬੀਰ ੁ ਕਸਤੂਰੀ ਭਇਆ

1372 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਵਰ ਭਏ ਸਭ ਦਾਸ ॥ ਿਜਉ ਿਜਉ ਭਗਿਤ ਕਬੀਰ ਕੀ ਿਤਉ ਿਤਉ ਰਾਮ ਿਨਵਾਸ ॥੧੪੧॥ ਕਬੀਰ ਗਹਗਿਚਪਿਰਓ ਕੁਟੰਬ ਕੈ ਕ ਠੈ ਰਿਹ ਗਇਓ ਰਾਮੁ ॥ ਆਇ ਪਰੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੇ ਬੀਚਿਹ ਧੂਮਾ ਧਾਮ ॥੧੪੨॥ ਕਬੀਰਸਾਕਤ ਤੇ ਸੂਕਰ ਭਲਾ ਰਾਖੈ ਆਛਾ ਗਾਉ ॥ ਉਹ ੁ ਸਾਕਤੁ ਬਪੁਰਾ ਮਿਰ ਗਇਆ ਕੋਇ ਨ ਲੈਹੈ ਨਾਉ ॥੧੪੩॥ਕਬੀਰ ਕਉਡੀ ਕਉਡੀ ਜੋਿਰ ਕੈ ਜੋਰੇ ਲਾਖ ਕਰੋਿਰ ॥ ਚਲਤੀ ਬਾਰ ਨ ਕਛੁ ਿਮਿਲਓ ਲਈ ਲਗੰੋਟੀ ਤਿੋਰ ॥੧੪੪॥ਕਬੀਰ ਬੈਸਨੋ ਹਆੂ ਤ ਿਕਆ ਭਇਆ ਮਾਲਾ ਮੇਲੀਂ ਚਾਿਰ ॥ ਬਾਹਿਰ ਕੰਚਨੁ ਬਾਰਹਾ ਭੀਤਿਰ ਭਰੀ ਭੰਗਾਰ॥੧੪੫॥ ਕਬੀਰ ਰੋੜਾ ਹੋਇ ਰਹ ੁ ਬਾਟ ਕਾ ਤਿਜ ਮਨ ਕਾ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਐਸਾ ਕੋਈ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਤਾਿਹ ਿਮਲੈਭਗਵਾਨੁ ॥੧੪੬॥ ਕਬੀਰ ਰੜੋਾ ਹਆੂ ਤ ਿਕਆ ਭਇਆ ਪੰਥੀ ਕਉ ਦੁਖੁ ਦਇੇ ॥ ਐਸਾ ਤੇਰਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਿਜਉਧਰਨੀ ਮਿਹ ਖੇਹ ॥੧੪੭॥ ਕਬੀਰ ਖੇਹ ਹਈੂ ਤਉ ਿਕਆ ਭਇਆ ਜਉ ਉਿਡ ਲਾਗੈ ਅੰਗ ॥ ਹਿਰ ਜਨੁ ਐਸਾਚਾਹੀਐ ਿਜਉ ਪਾਨੀ ਸਰਬਗੰ ॥੧੪੮॥ ਕਬੀਰ ਪਾਨੀ ਹਆੂ ਤ ਿਕਆ ਭਇਆ ਸੀਰਾ ਤਾਤਾ ਹੋਇ ॥ ਹਿਰ ਜਨੁਐਸਾ ਚਾਹੀਐ ਜੈਸਾ ਹਿਰ ਹੀ ਹੋਇ ॥੧੪੯॥ ਊਚ ਭਵਨ ਕਨਕਾਮਨੀ ਿਸਖਿਰ ਧਜਾ ਫਹਰਾਇ ॥ ਤਾ ਤੇ ਭਲੀਮਧਕੂਰੀ ਸੰਤਸੰਿਗ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੫੦॥ ਕਬੀਰ ਪਾਟਨ ਤੇ ਊਜਰ ੁਭਲਾ ਰਾਮ ਭਗਤ ਿਜਹ ਠਾਇ ॥ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀਬਾਹਰਾ ਜਮ ਪੁਰ ੁਮਰੇੇ ਭ ਇ ॥੧੫੧॥ ਕਬੀਰ ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਕੇ ਅਤੰਰੇ ਸਹਜ ਸੁੰਨ ਕੇ ਘਾਟ ॥ ਤਹਾ ਕਬੀਰੈ ਮਟੁਕੀਆ ਖਜੋਤ ਮੁਿਨ ਜਨ ਬਾਟ ॥੧੫੨॥ ਕਬੀਰ ਜੈਸੀ ਉਪਜੀ ਪੇਡ ਤੇ ਜਉ ਤਸੈੀ ਿਨਬਹੈ ਓਿੜ ॥ ਹੀਰਾ ਿਕਸ ਕਾਬਾਪੁਰਾ ਪੁਜਿਹ ਨ ਰਤਨ ਕਰੋਿੜ ॥੧੫੩॥ ਕਬੀਰਾ ਏਕੁ ਅਚੰਭਉ ਦੇਿਖਓ ਹੀਰਾ ਹਾਟ ਿਬਕਾਇ ॥ ਬਨਜਨਹਾਰੇਬਾਹਰਾ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਇ ॥੧੫੪॥ ਕਬੀਰਾ ਜਹਾ ਿਗਆਨੁ ਤਹ ਧਰਮੁ ਹੈ ਜਹਾ ਝੂਠੁ ਤਹ ਪਾਪੁ ॥ ਜਹਾ ਲੋਭੁਤਹ ਕਾਲੁ ਹੈ ਜਹਾ ਿਖਮਾ ਤਹ ਆਿਪ ॥੧੫੫॥ ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਤਜੀ ਤ ਿਕਆ ਭਇਆ ਜਉ ਮਾਨੁ ਤਿਜਆਨਹੀ ਜਾਇ ॥ ਮਾਨ ਮੁਨੀ ਮੁਿਨਵਰ ਗਲੇ ਮਾਨੁ ਸਭੈ ਕਉ ਖਾਇ ॥੧੫੬॥ ਕਬੀਰ ਸਾਚਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੈ ਿਮਿਲਆਸਬਦੁ ਜ ੁ ਬਾਿਹਆ ਏਕੁ ॥ ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਿਮਿਲ ਗਇਆ ਪਿਰਆ ਕਲੇਜੇ ਛੇਕੁ ॥੧੫੭॥ ਕਬੀਰ ਸਾਚਾਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਕਆ ਕਰੈ ਜਉ ਿਸਖਾ ਮਿਹ ਚਕੂ ॥ ਅੰਧੇ ਏਕ ਨ ਲਾਗਈ ਿਜਉ ਬ ਸੁ ਬਜਾਈਐ ਫਕੂ ॥੧੫੮॥ ਕਬੀਰ

1373 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹੈ ਗੈ ਬਾਹਨ ਸਘਨ ਘਨ ਛਤਰ੍ਪਤੀ ਕੀ ਨਾਿਰ ॥ ਤਾਸੁ ਪਟੰਤਰ ਨਾ ਪੁਜੈ ਹਿਰ ਜਨ ਕੀ ਪਿਨਹਾਿਰ ॥੧੫੯॥ਕਬੀਰ ਿਨਰ੍ਪ ਨਾਰੀ ਿਕਉ ਿਨਦੰੀਐ ਿਕਉ ਹਿਰ ਚੇਰੀ ਕਉ ਮਾਨੁ ॥ ਓਹ ਮ ਗ ਸਵਾਰੈ ਿਬਖੈ ਕਉ ਓਹ ਿਸਮਰੈ ਹਿਰਨਾਮੁ ॥੧੬੦॥ ਕਬੀਰ ਥੂਨੀ ਪਾਈ ਿਥਿਤ ਭਈ ਸਿਤਗੁਰ ਬਧੰੀ ਧੀਰ ॥ ਕਬੀਰ ਹੀਰਾ ਬਨਿਜਆ ਮਾਨ ਸਰੋਵਰਤੀਰ ॥੧੬੧॥ ਕਬੀਰ ਹਿਰ ਹੀਰਾ ਜਨ ਜਉਹਰੀ ਲੇ ਕੈ ਮ ਡੈ ਹਾਟ ॥ ਜਬ ਹੀ ਪਾਈਅਿਹ ਪਾਰਖੂ ਤਬ ਹੀਰਨ ਕੀਸਾਟ ॥੧੬੨॥ ਕਬੀਰ ਕਾਮ ਪਰੇ ਹਿਰ ਿਸਮਰੀਐ ਐਸਾ ਿਸਮਰਹ ੁ ਿਨਤ ॥ ਅਮਰਾ ਪੁਰ ਬਾਸਾ ਕਰਹ ੁ ਹਿਰਗਇਆ ਬਹੋਰੈ ਿਬਤ ॥੧੬੩॥ ਕਬੀਰ ਸੇਵਾ ਕਉ ਦੁਇ ਭਲੇ ਏਕੁ ਸੰਤੁ ਇਕੁ ਰਾਮੁ ॥ ਰਾਮੁ ਜ ੁਦਾਤਾ ਮੁਕਿਤ ਕੋਸੰਤੁ ਜਪਾਵੈ ਨਾਮੁ ॥੧੬੪॥ ਕਬੀਰ ਿਜਹ ਮਾਰਿਗ ਪੰਿਡਤ ਗਏ ਪਾਛੈ ਪਰੀ ਬਹੀਰ ॥ ਇਕ ਅਵਘਟ ਘਾਟੀ ਰਾਮਕੀ ਿਤਹ ਚਿੜ ਰਿਹਓ ਕਬੀਰ ॥੧੬੫॥ ਕਬੀਰ ਦਨੁੀਆ ਕੇ ਦੋਖੇ ਮੂਆ ਚਾਲਤ ਕੁਲ ਕੀ ਕਾਿਨ ॥ ਤਬ ਕੁਲੁਿਕਸ ਕਾ ਲਾਜਸੀ ਜਬ ਲੇ ਧਰਿਹ ਮਸਾਿਨ ॥੧੬੬॥ ਕਬੀਰ ਡੂਬਿਹਗੋ ਰੇ ਬਾਪੁਰੇ ਬਹ ੁ ਲੋਗਨ ਕੀ ਕਾਿਨ ॥ਪਾਰੋਸੀ ਕੇ ਜੋ ਹਆੂ ਤੂ ਅਪਨੇ ਭੀ ਜਾਨੁ ॥੧੬੭॥ ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਮਧਕੂਰੀ ਨਾਨਾ ਿਬਿਧ ਕੋ ਨਾਜੁ ॥ ਦਾਵਾ ਕਾਹ ੂ ਕੋਨਹੀ ਬਡਾ ਦਸੇੁ ਬਡ ਰਾਜੁ ॥੧੬੮॥ ਕਬੀਰ ਦਾਵੈ ਦਾਝਨੁ ਹੋਤੁ ਹੈ ਿਨਰਦਾਵੈ ਰਹੈ ਿਨਸੰਕ ॥ ਜ ੋ ਜਨੁ ਿਨਰਦਾਵੈਰਹੈ ਸੋ ਗਨੈ ਇੰਦਰ੍ ਸੋ ਰਕੰ ॥੧੬੯॥ ਕਬੀਰ ਪਾਿਲ ਸਮੁਹਾ ਸਰਵਰ ੁਭਰਾ ਪੀ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ਨੀਰ ੁ॥ ਭਾਗ ਬਡੇ ਤੈਪਾਇਓ ਤੂੰ ਭਿਰ ਭਿਰ ਪੀਉ ਕਬੀਰ ॥੧੭੦॥ ਕਬੀਰ ਪਰਭਾਤੇ ਤਾਰੇ ਿਖਸਿਹ ਿਤਉ ਇਹ ੁ ਿਖਸੈ ਸਰੀਰ ੁ॥ ਏ ਦਇੁਅਖਰ ਨਾ ਿਖਸਿਹ ਸੋ ਗਿਹ ਰਿਹਓ ਕਬੀਰ ੁ॥੧੭੧॥ ਕਬੀਰ ਕੋਠੀ ਕਾਠ ਕੀ ਦਹ ਿਦਿਸ ਲਾਗੀ ਆਿਗ ॥ ਪੰਿਡਤਪੰਿਡਤ ਜਿਲ ਮੂਏ ਮੂਰਖ ਉਬਰੇ ਭਾਿਗ ॥੧੭੨॥ ਕਬੀਰ ਸੰਸਾ ਦੂਿਰ ਕਰ ੁਕਾਗਦ ਦੇਹ ਿਬਹਾਇ ॥ ਬਾਵਨ ਅਖਰਸੋਿਧ ਕੈ ਹਿਰ ਚਰਨੀ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥੧੭੩॥ ਕਬੀਰ ਸੰਤੁ ਨ ਛਾਡੈ ਸੰਤਈ ਜਉ ਕੋਿਟਕ ਿਮਲਿਹ ਅਸੰਤ ॥ਮਿਲਆਗਰ ੁ ਭੁਯੰਗਮ ਬਿੇਢਓ ਤ ਸੀਤਲਤਾ ਨ ਤਜੰਤ ॥੧੭੪॥ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਸੀਤਲੁ ਭਇਆ ਪਾਇਆਬਰ੍ਹਮ ਿਗਆਨੁ ॥ ਿਜਿਨ ਜਆੁਲਾ ਜਗੁ ਜਾਿਰਆ ਸੁ ਜਨ ਕੇ ਉਦਕ ਸਮਾਿਨ ॥੧੭੫॥ ਕਬੀਰ ਸਾਰੀ ਿਸਰਜਨਹਾਰਕੀ ਜਾਨੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥ ਕੈ ਜਾਨੈ ਆਪਨ ਧਨੀ ਕੈ ਦਾਸੁ ਦੀਵਾਨੀ ਹੋਇ ॥੧੭੬॥ ਕਬੀਰ ਭਲੀ ਭਈ ਜੋ ਭਉ

1374 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਿਰਆ ਿਦਸਾ ਗਈ ਸਭ ਭੂਿਲ ॥ ਓਰਾ ਗਿਰ ਪਾਨੀ ਭਇਆ ਜਾਇ ਿਮਿਲਓ ਢਿਲ ਕੂਿਲ ॥੧੭੭॥ ਕਬੀਰਾ ਧੂਿਰਸਕੇਿਲ ਕੈ ਪੁਰੀਆ ਬ ਧੀ ਦਹੇ ॥ ਿਦਵਸ ਚਾਿਰ ਕੋ ਪੇਖਨਾ ਅੰਿਤ ਖੇਹ ਕੀ ਖੇਹ ॥੧੭੮॥ ਕਬੀਰ ਸੂਰਜ ਚ ਦ ਕੈਉਦੈ ਭਈ ਸਭ ਦਹੇ ॥ ਗੁਰ ਗੋਿਬਦੰ ਕੇ ਿਬਨੁ ਿਮਲੇ ਪਲਿਟ ਭਈ ਸਭ ਖੇਹ ॥੧੭੯॥ ਜਹ ਅਨਭਉ ਤਹ ਭੈ ਨਹੀਜਹ ਭਉ ਤਹ ਹਿਰ ਨਾਿਹ ॥ ਕਿਹਓ ਕਬੀਰ ਿਬਚਾਿਰ ਕੈ ਸੰਤ ਸੁਨਹ ੁ ਮਨ ਮਾਿਹ ॥੧੮੦॥ ਕਬੀਰ ਿਜਨਹ ੁ ਿਕਛੂਜਾਿਨਆ ਨਹੀ ਿਤਨ ਸੁਖ ਨੀਦ ਿਬਹਾਇ ॥ ਹਮਹ ੁ ਜ ੁ ਬੂਝਾ ਬੂਝਨਾ ਪੂਰੀ ਪਰੀ ਬਲਾਇ ॥੧੮੧॥ ਕਬੀਰ ਮਾਰੇਬਹਤੁੁ ਪੁਕਾਿਰਆ ਪੀਰ ਪੁਕਾਰ ੈ ਅਉਰ ॥ ਲਾਗੀ ਚੋਟ ਮਰਮੰ ਕੀ ਰਿਹਓ ਕਬੀਰਾ ਠਉਰ ॥੧੮੨॥ ਕਬੀਰਚੋਟ ਸੁਹੇਲੀ ਸੇਲ ਕੀ ਲਾਗਤ ਲੇਇ ਉਸਾਸ ॥ ਚਟੋ ਸਹਾਰੈ ਸਬਦ ਕੀ ਤਾਸੁ ਗੁਰ ੂ ਮੈ ਦਾਸ ॥੧੮੩॥ ਕਬੀਰਮੁਲ ਮੁਨਾਰੇ ਿਕਆ ਚਢਿਹ ਸ ਈ ਨ ਬਹਰਾ ਹੋਇ ॥ ਜਾ ਕਾਰਿਨ ਤੂੰ ਬ ਗ ਦਿੇਹ ਿਦਲ ਹੀ ਭੀਤਿਰ ਜੋਇ॥੧੮੪॥ ਸੇਖ ਸਬੂਰੀ ਬਾਹਰਾ ਿਕਆ ਹਜ ਕਾਬ ੇ ਜਾਇ ॥ ਕਬੀਰ ਜਾ ਕੀ ਿਦਲ ਸਾਬਿਤ ਨਹੀ ਤਾ ਕਉ ਕਹਖੁਦਾਇ ॥੧੮੫॥ ਕਬੀਰ ਅਲਹ ਕੀ ਕਿਰ ਬੰਦਗੀ ਿਜਹ ਿਸਮਰਤ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥ ਿਦਲ ਮਿਹ ਸ ਈ ਪਰਗਟੈਬੁਝੈ ਬਲੰਤੀ ਨ ਇ ॥੧੮੬॥ ਕਬੀਰ ਜੋਰੀ ਕੀਏ ਜੁਲਮੁ ਹੈ ਕਹਤਾ ਨਾਉ ਹਲਾਲੁ ॥ ਦਫਤਿਰ ਲੇਖਾ ਮ ਗੀਐਤਬ ਹੋਇਗੋ ਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੮੭॥ ਕਬੀਰ ਖੂਬੁ ਖਾਨਾ ਖੀਚਰੀ ਜਾ ਮਿਹ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਲੋਨੁ ॥ ਹੇਰਾ ਰੋਟੀ ਕਾਰਨੇਗਲਾ ਕਟਾਵੈ ਕਉਨੁ ॥੧੮੮॥ ਕਬੀਰ ਗੁਰ ੁ ਲਾਗਾ ਤਬ ਜਾਨੀਐ ਿਮਟੈ ਮੋਹ ੁ ਤਨ ਤਾਪ ॥ ਹਰਖ ਸੋਗ ਦਾਝੈਨਹੀ ਤਬ ਹਿਰ ਆਪਿਹ ਆਿਪ ॥੧੮੯॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਕਹਨ ਮਿਹ ਭੇਦ ੁ ਹੈ ਤਾ ਮਿਹ ਏਕੁ ਿਬਚਾਰ ੁ॥ ਸੋਈ ਰਾਮੁਸਭੈ ਕਹਿਹ ਸੋਈ ਕਉਤਕਹਾਰ ॥੧੯੦॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮੈ ਰਾਮ ਕਹ ੁ ਕਿਹਬੇ ਮਾਿਹ ਿਬਬਕੇ ॥ ਏਕੁ ਅਨੇਕਿਹ ਿਮਿਲਗਇਆ ਏਕ ਸਮਾਨਾ ਏਕ ॥੧੯੧॥ ਕਬੀਰ ਜਾ ਘਰ ਸਾਧ ਨ ਸੇਵੀਅਿਹ ਹਿਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨਾਿਹ ॥ ਤੇ ਘਰਮਰਹਟ ਸਾਰਖੇ ਭੂਤ ਬਸਿਹ ਿਤਨ ਮਾਿਹ ॥੧੯੨॥ ਕਬੀਰ ਗੂੰਗਾ ਹਆੂ ਬਾਵਰਾ ਬਹਰਾ ਹਆੂ ਕਾਨ ॥ ਪਾਵਹੁਤੇ ਿਪੰਗੁਲ ਭਇਆ ਮਾਿਰਆ ਸਿਤਗੁਰ ਬਾਨ ॥੧੯੩॥ ਕਬੀਰ ਸਿਤਗੁਰ ਸੂਰਮੇ ਬਾਿਹਆ ਬਾਨੁ ਜ ੁ ਏਕੁ ॥ਲਾਗਤ ਹੀ ਭੁਇ ਿਗਿਰ ਪਿਰਆ ਪਰਾ ਕਰੇਜੇ ਛੇਕੁ ॥੧੯੪॥ ਕਬੀਰ ਿਨਰਮਲ ਬੂੰਦ ਅਕਾਸ ਕੀ ਪਿਰ ਗਈ ਭੂਿਮ

1375 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਬਕਾਰ ॥ ਿਬਨੁ ਸੰਗਿਤ ਇਉ ਮ ਨਈ ਹੋਇ ਗਈ ਭਠ ਛਾਰ ॥੧੯੫॥ ਕਬੀਰ ਿਨਰਮਲ ਬੂੰਦ ਅਕਾਸ ਕੀਲੀਨੀ ਭੂਿਮ ਿਮਲਾਇ ॥ ਅਿਨਕ ਿਸਆਨੇ ਪਿਚ ਗਏ ਨਾ ਿਨਰਵਾਰੀ ਜਾਇ ॥੧੯੬॥ ਕਬੀਰ ਹਜ ਕਾਬੇ ਹਉਜਾਇ ਥਾ ਆਗੈ ਿਮਿਲਆ ਖੁਦਾਇ ॥ ਸ ਈ ਮੁਝ ਿਸਉ ਲਿਰ ਪਿਰਆ ਤੁਝੈ ਿਕਿਨ ਫਰੁਮਾਈ ਗਾਇ ॥੧੯੭॥ਕਬੀਰ ਹਜ ਕਾਬ ੈ ਹੋਇ ਹੋਇ ਗਇਆ ਕੇਤੀ ਬਾਰ ਕਬੀਰ ॥ ਸ ਈ ਮੁਝ ਮਿਹ ਿਕਆ ਖਤਾ ਮੁਖਹ ੁ ਨ ਬੋਲ ੈ ਪੀਰ॥੧੯੮॥ ਕਬੀਰ ਜੀਅ ਜੁ ਮਾਰਿਹ ਜੋਰ ੁ ਕਿਰ ਕਹਤੇ ਹਿਹ ਜੁ ਹਲਾਲੁ ॥ ਦਫਤਰ ੁ ਦਈ ਜਬ ਕਾਿਢ ਹੈ ਹਇੋਗਾਕਉਨੁ ਹਵਾਲੁ ॥੧੯੯॥ ਕਬੀਰ ਜੋਰ ੁਕੀਆ ਸੋ ਜੁਲਮੁ ਹੈ ਲੇਇ ਜਬਾਬੁ ਖੁਦਾਇ ॥ ਦਫਤਿਰ ਲਖੇਾ ਨੀਕਸੈ ਮਾਰਮੁਹੈ ਮੁਿਹ ਖਾਇ ॥੨੦੦॥ ਕਬੀਰ ਲੇਖਾ ਦੇਨਾ ਸੁਹੇਲਾ ਜਉ ਿਦਲ ਸੂਚੀ ਹੋਇ ॥ ਉਸੁ ਸਾਚੇ ਦੀਬਾਨ ਮਿਹਪਲਾ ਨ ਪਕਰੈ ਕੋਇ ॥੨੦੧॥ ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਅਰ ੁ ਆਕਾਸ ਮਿਹ ਦੁਇ ਤੂੰ ਬਰੀ ਅਬਧ ॥ ਖਟ ਦਰਸਨ ਸੰਸੇਪਰੇ ਅਰ ੁਚਉਰਾਸੀਹ ਿਸਧ ॥੨੦੨॥ ਕਬੀਰ ਮੇਰਾ ਮੁਝ ਮਿਹ ਿਕਛੁ ਨਹੀ ਜ ੋ ਿਕਛੁ ਹੈ ਸੋ ਤਰੇਾ ॥ ਤੇਰਾ ਤੁਝ ਕਉਸਉਪਤੇ ਿਕਆ ਲਾਗੈ ਮੇਰਾ ॥੨੦੩॥ ਕਬੀਰ ਤੂੰ ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਤੂ ਹਆੂ ਮੁਝ ਮਿਹ ਰਹਾ ਨ ਹੂੰ ॥ ਜਬ ਆਪਾ ਪਰ ਕਾਿਮਿਟ ਗਇਆ ਜਤ ਦੇਖਉ ਤਤ ਤੂ ॥੨੦੪॥ ਕਬੀਰ ਿਬਕਾਰਹ ਿਚਤਵਤੇ ਝੂਠੇ ਕਰਤੇ ਆਸ ॥ ਮਨਰੋਥੁ ਕੋਇ ਨਪੂਿਰਓ ਚਾਲੇ ਊਿਠ ਿਨਰਾਸ ॥੨੦੫॥ ਕਬੀਰ ਹਿਰ ਕਾ ਿਸਮਰਨੁ ਜੋ ਕਰੈ ਸੋ ਸੁਖੀਆ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਇਤ ਉਤ ਕਤਿਹਨ ਡੋਲਈ ਿਜਸ ਰਾਖੈ ਿਸਰਜਨਹਾਰ ॥੨੦੬॥ ਕਬੀਰ ਘਾਣੀ ਪੀੜਤੇ ਸਿਤਗੁਰ ਲੀਏ ਛਡਾਇ ॥ ਪਰਾ ਪੂਰਬਲੀਭਾਵਨੀ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਈ ਆਇ ॥੨੦੭॥ ਕਬੀਰ ਟਾਲੈ ਟੋਲੈ ਿਦਨੁ ਗਇਆ ਿਬਆਜ ੁ ਬਢੰਤਉ ਜਾਇ ॥ ਨਾ ਹਿਰਭਿਜਓ ਨ ਖਤੁ ਫਿਟਓ ਕਾਲੁ ਪਹੂਚੰੋ ਆਇ ॥੨੦੮॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਬੀਰ ਕੂਕਰ ੁ ਭਉਕਨਾ ਕਰੰਗ ਿਪਛੈ ਉਿਠਧਾਇ ॥ ਕਰਮੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਇਆ ਿਜਿਨ ਹਉ ਲੀਆ ਛਡਾਇ ॥੨੦੯॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਕਬੀਰ ਧਰਤੀ ਸਾਧਕੀ ਤਸਕਰ ਬੈਸਿਹ ਗਾਿਹ ॥ ਧਰਤੀ ਭਾਿਰ ਨ ਿਬਆਪਈ ਉਨ ਕਉ ਲਾਹ ੂ ਲਾਿਹ ॥੨੧੦॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਕਬੀਰ ਚਾਵਲ ਕਾਰਨੇ ਤੁਖ ਕਉ ਮੁਹਲੀ ਲਾਇ ॥ ਸੰਿਗ ਕੁਸੰਗੀ ਬੈਸਤੇ ਤਬ ਪੂਛੈ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੨੧੧॥ ਨਾਮਾਮਾਇਆ ਮੋਿਹਆ ਕਹੈ ਿਤਲੋਚਨੁ ਮੀਤ ॥ ਕਾਹੇ ਛੀਪਹ ੁ ਛਾਇਲੈ ਰਾਮ ਨ ਲਾਵਹ ੁ ਚੀਤੁ ॥੨੧੨॥ ਨਾਮਾ ਕਹੈ

1376 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਲੋਚਨਾ ਮੁਖ ਤੇ ਰਾਮੁ ਸੰਮਾਿਲ ॥ ਹਾਥ ਪਾਉ ਕਿਰ ਕਾਮੁ ਸਭੁ ਚੀਤੁ ਿਨਰਜੰਨ ਨਾਿਲ ॥੨੧੩॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਕਬੀਰਾ ਹਮਰਾ ਕੋ ਨਹੀ ਹਮ ਿਕਸ ਹ ੂ ਕੇ ਨਾਿਹ ॥ ਿਜਿਨ ਇਹ ੁ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇਆ ਿਤਸ ਹੀ ਮਾਿਹ ਸਮਾਿਹ॥੨੧੪॥ ਕਬੀਰ ਕੀਚਿੜ ਆਟਾ ਿਗਿਰ ਪਿਰਆ ਿਕਛੂ ਨ ਆਇਓ ਹਾਥ ॥ ਪੀਸਤ ਪੀਸਤ ਚਾਿਬਆ ਸੋਈਿਨਬਿਹਆ ਸਾਥ ॥੨੧੫॥ ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਜਾਨੈ ਸਭ ਬਾਤ ਜਾਨਤ ਹੀ ਅਉਗਨੁ ਕਰੈ ॥ ਕਾਹੇ ਕੀ ਕੁਸਲਾਤ ਹਾਿਥਦੀਪੁ ਕੂਏ ਪਰ ੈ ॥੨੧੬॥ ਕਬੀਰ ਲਾਗੀ ਪਰ੍ੀਿਤ ਸੁਜਾਨ ਿਸਉ ਬਰਜੈ ਲਗੋੁ ਅਜਾਨੁ ॥ ਤਾ ਿਸਉ ਟੂਟੀ ਿਕਉ ਬਨੈਜਾ ਕੇ ਜੀਅ ਪਰਾਨ ॥੨੧੭॥ ਕਬੀਰ ਕੋਠੇ ਮਡੰਪ ਹੇਤੁ ਕਿਰ ਕਾਹੇ ਮਰਹ ੁ ਸਵਾਿਰ ॥ ਕਾਰਜੁ ਸਾਢੇ ਤੀਿਨ ਹਥਘਨੀ ਤ ਪਉਨੇ ਚਾਿਰ ॥੨੧੮॥ ਕਬੀਰ ਜੋ ਮੈ ਿਚਤਵਉ ਨਾ ਕਰੈ ਿਕਆ ਮੇਰੇ ਿਚਤਵੇ ਹੋਇ ॥ ਅਪਨਾ ਿਚਤਿਵਆਹਿਰ ਕਰੈ ਜੋ ਮੇਰੇ ਿਚਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥੨੧੯॥ ਮਃ ੩ ॥ ਿਚੰਤਾ ਿਭ ਆਿਪ ਕਰਾਇਸੀ ਅਿਚੰਤੁ ਿਭ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਿਜ ਸਭਨਾ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥੨੨੦॥ ਮਃ ੫ ॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਿਫਿਰਆ ਲਾਲਚਮਾਿਹ ॥ ਪਾਪ ਕਰੰਤਾ ਮਿਰ ਗਇਆ ਅਉਧ ਪੁਨੀ ਿਖਨ ਮਾਿਹ ॥੨੨੧॥ ਕਬੀਰ ਕਾਇਆ ਕਾਚੀ ਕਾਰਵੀ ਕੇਵਲਕਾਚੀ ਧਾਤੁ ॥ ਸਾਬਤੁ ਰਖਿਹ ਤ ਰਾਮ ਭਜੁ ਨਾਿਹ ਤ ਿਬਨਠੀ ਬਾਤ ॥੨੨੨॥ ਕਬੀਰ ਕੇਸੋ ਕੇਸੋ ਕੂਕੀਐ ਨ ਸੋਈਐਅਸਾਰ ॥ ਰਾਿਤ ਿਦਵਸ ਕੇ ਕੂਕਨੇ ਕਬਹ ੂ ਕੇ ਸੁਨੈ ਪੁਕਾਰ ॥੨੨੩॥ ਕਬੀਰ ਕਾਇਆ ਕਜਲੀ ਬਨੁ ਭਇਆ ਮਨੁਕੁਚੰਰ ੁਮਯ ਮੰਤੁ ॥ ਅੰਕਸੁ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਰਤਨੁ ਹੈ ਖੇਵਟ ੁ ਿਬਰਲਾ ਸੰਤੁ ॥੨੨੪॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਰਤਨੁ ਮਖੁੁ ਕੋਥਰੀ ਪਾਰਖਆਗੈ ਖੋਿਲ ॥ ਕੋਈ ਆਇ ਿਮਲੈਗੋ ਗਾਹਕੀ ਲਗੇੋ ਮਹਗੇ ਮਿੋਲ ॥੨੨੫॥ ਕਬੀਰ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਜਾਿਨਓ ਨਹੀਪਾਿਲਓ ਕਟਕੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥ ਧੰਧੇ ਹੀ ਮਿਹ ਮਿਰ ਗਇਓ ਬਾਹਿਰ ਭਈ ਨ ਬੰਬ ॥੨੨੬॥ ਕਬੀਰ ਆਖੀ ਕੇਰੇ ਮਾਟਕੁੇਪਲੁ ਪਲੁ ਗਈ ਿਬਹਾਇ ॥ ਮਨੁ ਜੰਜਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਜਮ ਦੀਆ ਦਮਾਮਾ ਆਇ ॥੨੨੭॥ ਕਬੀਰ ਤਰਵਰ ਰਪੂੀਰਾਮੁ ਹੈ ਫਲ ਰਪੂੀ ਬਰੈਾਗੁ ॥ ਛਾਇਆ ਰਪੂੀ ਸਾਧੁ ਹੈ ਿਜਿਨ ਤਿਜਆ ਬਾਦੁ ਿਬਬਾਦੁ ॥੨੨੮॥ ਕਬੀਰ ਐਸਾਬੀਜ ੁ ਬਇੋ ਬਾਰਹ ਮਾਸ ਫਲਤੰ ॥ ਸੀਤਲ ਛਾਇਆ ਗਿਹਰ ਫਲ ਪੰਖੀ ਕੇਲ ਕਰੰਤ ॥੨੨੯॥ ਕਬੀਰ ਦਾਤਾਤਰਵਰ ੁ ਦਯਾ ਫਲੁ ਉਪਕਾਰੀ ਜੀਵੰਤ ॥ ਪਖੰੀ ਚਲੇ ਿਦਸਾਵਰੀ ਿਬਰਖਾ ਸੁਫਲ ਫਲੰਤ ॥੨੩੦॥ ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ

1377 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੰਗੁ ਪਰਾਪਤੀ ਿਲਿਖਆ ਹੋਇ ਿਲਲਾਟ ॥ ਮੁਕਿਤ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਈਐ ਠਾਕ ਨ ਅਵਘਟ ਘਾਟ ॥੨੩੧॥ਕਬੀਰ ਏਕ ਘੜੀ ਆਧੀ ਘਰੀ ਆਧੀ ਹੂੰ ਤੇ ਆਧ ॥ ਭਗਤਨ ਸੇਤੀ ਗੋਸਟੇ ਜੋ ਕੀਨੇ ਸੋ ਲਾਭ ॥੨੩੨॥ ਕਬੀਰਭ ਗ ਮਾਛੁਲੀ ਸੁਰਾ ਪਾਿਨ ਜੋ ਜ ੋ ਪਰ੍ਾਨੀ ਖ ਿਹ ॥ ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਨਮੇ ਕੀਏ ਤੇ ਸਭੈ ਰਸਾਤਿਲ ਜ ਿਹ ॥੨੩੩॥ਨੀਚੇ ਲਇੋਨ ਕਿਰ ਰਹਉ ਲੇ ਸਾਜਨ ਘਟ ਮਾਿਹ ॥ ਸਭ ਰਸ ਖਲੇਉ ਪੀਅ ਸਉ ਿਕਸੀ ਲਖਾਵਉ ਨਾਿਹ ॥੨੩੪॥ਆਠ ਜਾਮ ਚਉਸਿਠ ਘਰੀ ਤੁਅ ਿਨਰਖਤ ਰਹੈ ਜੀਉ ॥ ਨੀਚੇ ਲੋਇਨ ਿਕਉ ਕਰਉ ਸਭ ਘਟ ਦੇਖਉ ਪੀਉ॥੨੩੫॥ ਸੁਨੁ ਸਖੀ ਪੀਅ ਮਿਹ ਜੀਉ ਬਸੈ ਜੀਅ ਮਿਹ ਬਸੈ ਿਕ ਪੀਉ ॥ ਜੀਉ ਪੀਉ ਬੂਝਉ ਨਹੀ ਘਟ ਮਿਹਜੀਉ ਿਕ ਪੀਉ ॥੨੩੬॥ ਕਬੀਰ ਬਾਮਨੁ ਗੁਰ ੂਹੈ ਜਗਤ ਕਾ ਭਗਤਨ ਕਾ ਗੁਰ ੁਨਾਿਹ ॥ ਅਰਿਝ ਉਰਿਝ ਕੈ ਪਿਚਮਆੂ ਚਾਰਉ ਬਦੇਹ ੁ ਮਾਿਹ ॥੨੩੭॥ ਹਿਰ ਹੈ ਖ ਡੁ ਰੇਤੁ ਮਿਹ ਿਬਖਰੀ ਹਾਥੀ ਚਨੁੀ ਨ ਜਾਇ ॥ ਕਿਹ ਕਬੀਰਗੁਿਰ ਭਲੀ ਬੁਝਾਈ ਕੀਟੀ ਹੋਇ ਕੈ ਖਾਇ ॥੨੩੮॥ ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਿਹ ਸਾਧ ਿਪਰਮੰ ਕੀ ਸੀਸ ੁਕਾਿਟ ਕਿਰ ਗੋਇ ॥ਖੇਲਤ ਖੇਲਤ ਹਾਲ ਕਿਰ ਜੋ ਿਕਛੁ ਹੋਇ ਤ ਹੋਇ ॥੨੩੯॥ ਕਬੀਰ ਜਉ ਤੁਿਹ ਸਾਧ ਿਪਰੰਮ ਕੀ ਪਾਕੇ ਸੇਤੀਖੇਲੁ ॥ ਕਾਚੀ ਸਰਸਉਂ ਪੇਿਲ ਕੈ ਨਾ ਖਿਲ ਭਈ ਨ ਤੇਲੁ ॥੨੪੦॥ ਢੂੰਢਤ ਡੋਲਿਹ ਅੰਧ ਗਿਤ ਅਰ ੁਚੀਨਤ ਨਾਹੀਸੰਤ ॥ ਕਿਹ ਨਾਮਾ ਿਕਉ ਪਾਈਐ ਿਬਨੁ ਭਗਤਹ ੁ ਭਗਵੰਤੁ ॥੨੪੧॥ ਹਿਰ ਸੋ ਹੀਰਾ ਛਾਿਡ ਕੈ ਕਰਿਹ ਆਨ ਕੀਆਸ ॥ ਤੇ ਨਰ ਦੋਜਕ ਜਾਿਹਗੇ ਸਿਤ ਭਾਖੈ ਰਿਵਦਾਸ ॥੨੪੨॥ ਕਬੀਰ ਜਉ ਿਗਰ੍ਹ ੁ ਕਰਿਹ ਤ ਧਰਮੁ ਕਰੁਨਾਹੀ ਤ ਕਰ ੁਬੈਰਾਗੁ ॥ ਬਰੈਾਗੀ ਬਧੰਨੁ ਕਰੈ ਤਾ ਕ ੋਬਡੋ ਅਭਾਗੁ ॥੨੪੩॥

ਸਲਕੋ ਸੇਖ ਫਰੀਦ ਕੇ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਜਤੁ ਿਦਹਾੜੈ ਧਨ ਵਰੀ ਸਾਹੇ ਲਏ ਿਲਖਾਇ ॥ ਮਲਕੁ ਿਜ ਕੰਨੀ ਸੁਣੀਦਾ ਮੁਹ ੁਦਖੇਾਲੇ ਆਇ ॥ ਿਜੰਦੁ ਿਨਮਾਣੀਕਢੀਐ ਹਡਾ ਕੂ ਕੜਕਾਇ ॥ ਸਾਹੇ ਿਲਖੇ ਨ ਚਲਨੀ ਿਜੰਦੂ ਕੂੰ ਸਮਝਾਇ ॥ ਿਜੰਦੁ ਵਹਟੁੀ ਮਰਣੁ ਵਰ ੁ ਲੈ ਜਾਸੀਪਰਣਾਇ ॥ ਆਪਣ ਹਥੀ ਜੋਿਲ ਕੈ ਕੈ ਗਿਲ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥ ਵਾਲਹ ੁ ਿਨਕੀ ਪੁਰਸਲਾਤ ਕੰਨੀ ਨ ਸੁਣੀ ਆਇ ॥ਫਰੀਦਾ ਿਕੜੀ ਪਵੰਦੀਈ ਖੜਾ ਨ ਆਪੁ ਮੁਹਾਇ ॥੧॥ ਫਰੀਦਾ ਦਰ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚਲ ਦੁਨੀਆਂ ਭਿਤ ॥

1378 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਿੰਨ ਉਠਾਈ ਪਟੋਲੀ ਿਕਥੈ ਵੰਞਾ ਘਿਤ ॥੨॥ ਿਕਝੁ ਨ ਬੁਝੈ ਿਕਝ ੁ ਨ ਸੁਝ ੈ ਦੁਨੀਆ ਗੁਝੀ ਭਾਿਹ ॥ ਸ ਈਂ ਮੇਰੈਚੰਗਾ ਕੀਤਾ ਨਾਹੀ ਤ ਹੰ ਭੀ ਦਝ ਆਿਹ ॥੩॥ ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਜਾਣਾ ਿਤਲ ਥੋੜੜੇ ਸੰਮਿਲ ਬੁਕੁ ਭਰੀ ॥ ਜੇ ਜਾਣਾਸਹ ੁ ਨਢੰੜਾ ਤ ਥੋੜਾ ਮਾਣੁ ਕਰੀ ॥੪॥ ਜੇ ਜਾਣਾ ਲੜੁ ਿਛਜਣਾ ਪੀਡੀ ਪਾਈਂ ਗੰਿਢ ॥ ਤੈ ਜੇਵਡੁ ਮੈ ਨਾਿਹ ਕੋਸਭੁ ਜਗੁ ਿਡਠਾ ਹੰਿਢ ॥੫॥ ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਤੂ ਅਕਿਲ ਲਤੀਫ ੁ ਕਾਲ ੇ ਿਲਖੁ ਨ ਲੇਖ ॥ ਆਪਨੜੇ ਿਗਰੀਵਾਨਮਿਹ ਿਸਰ ੁ ਨੀਵ ਕਿਰ ਦੇਖੁ ॥੬॥ ਫਰੀਦਾ ਜੋ ਤੈ ਮਾਰਿਨ ਮੁਕੀਆਂ ਿਤਨਾ ਨ ਮਾਰੇ ਘੁੰਿਮ ॥ ਆਪਨੜੈ ਘਿਰਜਾਈਐ ਪੈਰ ਿਤਨਾ ਦੇ ਚੁੰਿਮ ॥੭॥ ਫਰੀਦਾ ਜ ਤਉ ਖਟਣ ਵੇਲ ਤ ਤੂ ਰਤਾ ਦੁਨੀ ਿਸਉ ॥ ਮਰਗ ਸਵਾਈ ਨੀਿਹਜ ਭਿਰਆ ਤ ਲਿਦਆ ॥੮॥ ਦਖੇੁ ਫਰੀਦਾ ਜ ੁਥੀਆ ਦਾੜੀ ਹੋਈ ਭੂਰ ॥ ਅਗਹ ੁਨੇੜਾ ਆਇਆ ਿਪਛਾ ਰਿਹਆਦੂਿਰ ॥੯॥ ਦੇਖੁ ਫਰੀਦਾ ਿਜ ਥੀਆ ਸਕਰ ਹੋਈ ਿਵਸੁ ॥ ਸ ਈ ਬਾਝਹ ੁ ਆਪਣੇ ਵੇਦਣ ਕਹੀਐ ਿਕਸੁ ॥੧੦॥ਫਰੀਦਾ ਅਖੀ ਦੇਿਖ ਪਤੀਣੀਆਂ ਸੁਿਣ ਸੁਿਣ ਰੀਣੇ ਕੰਨ ॥ ਸਾਖ ਪਕੰਦੀ ਆਈਆ ਹੋਰ ਕਰੇਂਦੀ ਵੰਨ ॥੧੧॥ਫਰੀਦਾ ਕਾਲੀ ਿਜਨੀ ਨ ਰਾਿਵਆ ਧਉਲੀ ਰਾਵੈ ਕੋਇ ॥ ਕਿਰ ਸ ਈ ਿਸਉ ਿਪਰਹੜੀ ਰੰਗੁ ਨਵੇਲਾ ਹਇੋ ॥੧੨॥ਮਃ ੩ ॥ ਫਰੀਦਾ ਕਾਲੀ ਧਉਲੀ ਸਾਿਹਬੁ ਸਦਾ ਹੈ ਜੇ ਕੋ ਿਚਿਤ ਕਰੇ ॥ ਆਪਣਾ ਲਾਇਆ ਿਪਰਮੁ ਨ ਲਗਈ ਜੇਲੋਚੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਏਹ ੁ ਿਪਰਮੁ ਿਪਆਲਾ ਖਸਮ ਕਾ ਜ ੈਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੧੩॥ ਫਰੀਦਾ ਿਜਨ ਲੋਇਣ ਜਗੁ ਮਿੋਹਆਸੇ ਲੋਇਣ ਮੈ ਿਡਠੁ ॥ ਕਜਲ ਰੇਖ ਨ ਸਹਿਦਆ ਸੇ ਪੰਖੀ ਸੂਇ ਬਿਹਠੁ ॥੧੪॥ ਫਰੀਦਾ ਕੂਕੇਿਦਆ ਚ ਗੇਿਦਆਮਤੀ ਦੇਿਦਆ ਿਨਤ ॥ ਜੋ ਸੈਤਾਿਨ ਵਞੰਾਇਆ ਸੇ ਿਕਤ ਫੇਰਿਹ ਿਚਤ ॥੧੫॥ ਫਰੀਦਾ ਥੀਉ ਪਵਾਹੀ ਦਭੁ ॥ ਜੇਸ ਈ ਲੋੜਿਹ ਸਭੁ ॥ ਇਕੁ ਿਛਜਿਹ ਿਬਆ ਲਤਾੜੀਅਿਹ ॥ ਤ ਸਾਈ ਦੈ ਦਿਰ ਵਾੜੀਅਿਹ ॥੧੬॥ ਫਰੀਦਾਖਾਕੁ ਨ ਿਨੰਦੀਐ ਖਾਕੂ ਜੇਡੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਜੀਵਿਦਆ ਪੈਰਾ ਤਲੈ ਮੁਇਆ ਉਪਿਰ ਹੋਇ ॥੧੭॥ ਫਰੀਦਾ ਜਾ ਲਬੁਤਾ ਨੇਹ ੁ ਿਕਆ ਲਬੁ ਤ ਕੂੜਾ ਨਹੇ ੁ॥ ਿਕਚਰ ੁਝਿਤ ਲਘਾਈਐ ਛਪਿਰ ਤੁਟੈ ਮੇਹ ੁ॥੧੮॥ ਫਰੀਦਾ ਜੰਗਲੁ ਜੰਗਲੁਿਕਆ ਭਵਿਹ ਵਿਣ ਕੰਡਾ ਮੋੜੇਿਹ ॥ ਵਸੀ ਰਬੁ ਿਹਆਲੀਐ ਜੰਗਲੁ ਿਕਆ ਢਢੂਿੇਹ ॥੧੯॥ ਫਰੀਦਾ ਇਨੀ ਿਨਕੀਜੰਘੀਐ ਥਲ ਡੂਗੰਰ ਭਿਵਓਿਮ ॥ ਅਜੁ ਫਰੀਦੈ ਕੂਜੜਾ ਸੈ ਕੋਹ ਥੀਓਿਮ ॥੨੦॥ ਫਰੀਦਾ ਰਾਤੀ ਵਡੀਆਂ

1379 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਧੁਿਖ ਧੁਿਖ ਉਠਿਨ ਪਾਸ ॥ ਿਧਗੁ ਿਤਨਾ ਦਾ ਜੀਿਵਆ ਿਜਨਾ ਿਵਡਾਣੀ ਆਸ ॥੨੧॥ ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਮੈ ਹੋਦਾ ਵਾਿਰਆਿਮਤਾ ਆਇਿੜਆਂ ॥ ਹੇੜਾ ਜਲੈ ਮਜੀਠ ਿਜਉ ਉਪਿਰ ਅੰਗਾਰਾ ॥੨੨॥ ਫਰੀਦਾ ਲੜੋੈ ਦਾਖ ਿਬਜਉਰੀਆਂ ਿਕਕਿਰਬੀਜੈ ਜਟ ੁ ॥ ਹਢੰੈ ਉਂਨ ਕਤਾਇਦਾ ਪੈਧਾ ਲੋੜੈ ਪਟ ੁ ॥੨੩॥ ਫਰੀਦਾ ਗਲੀਏ ਿਚਕੜੁ ਦੂਿਰ ਘਰ ੁ ਨਾਿਲ ਿਪਆਰੇਨਹੇ ੁ॥ ਚਲਾ ਤ ਿਭਜੈ ਕੰਬਲੀ ਰਹ ਤ ਤੁਟੈ ਨੇਹ ੁ॥੨੪॥ ਿਭਜਉ ਿਸਜਉ ਕੰਬਲੀ ਅਲਹ ਵਰਸਉ ਮੇਹ ੁ॥ ਜਾਇਿਮਲਾ ਿਤਨਾ ਸਜਣਾ ਤੁਟਉ ਨਾਹੀ ਨਹੇ ੁ ॥੨੫॥ ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਭੋਲਾਵਾ ਪਗ ਦਾ ਮਤੁ ਮਲੈੀ ਹੋਇ ਜਾਇ ॥ ਗਿਹਲਾਰਹੂ ੁਨ ਜਾਣਈ ਿਸਰ ੁਭੀ ਿਮਟੀ ਖਾਇ ॥੨੬॥ ਫਰੀਦਾ ਸਕਰ ਖਡੰੁ ਿਨਵਾਤ ਗੁੜੁ ਮਾਿਖਓ ੁ ਮ ਝਾ ਦੁਧੁ ॥ ਸਭੇ ਵਸਤੂਿਮਠੀਆਂ ਰਬ ਨ ਪੁਜਿਨ ਤੁਧੁ ॥੨੭॥ ਫਰੀਦਾ ਰੋਟੀ ਮੇਰੀ ਕਾਠ ਕੀ ਲਾਵਣੁ ਮੇਰੀ ਭੁਖ ॥ ਿਜਨਾ ਖਾਧੀ ਚੋਪੜੀਘਣੇ ਸਹਿਨਗੇ ਦੁਖ ॥੨੮॥ ਰਖੁੀ ਸਖੁੀ ਖਾਇ ਕੈ ਠਢੰਾ ਪਾਣੀ ਪੀਉ ॥ ਫਰੀਦਾ ਦਿੇਖ ਪਰਾਈ ਚੋਪੜੀ ਨਾ ਤਰਸਾਏਜੀਉ ॥੨੯॥ ਅਜੁ ਨ ਸੁਤੀ ਕੰਤ ਿਸਉ ਅਗੰੁ ਮੁੜੇ ਮੁਿੜ ਜਾਇ ॥ ਜਾਇ ਪੁਛਹ ੁ ਡਹੋਾਗਣੀ ਤੁਮ ਿਕਉ ਰੈਿਣਿਵਹਾਇ ॥੩੦॥ ਸਾਹਰੁੈ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਪੇਈਐ ਨਾਹੀ ਥਾਉ ॥ ਿਪਰ ੁ ਵਾਤੜੀ ਨ ਪੁਛਈ ਧਨ ਸੋਹਾਗਿਣ ਨਾਉ॥੩੧॥ ਸਾਹਰੁੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਸੋ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜ ੁਭਾਵੈ ਬੇਪਰਵਾਹ ॥੩੨॥ ਨਾਤੀਧੋਤੀ ਸਬੰਹੀ ਸੁਤੀ ਆਇ ਨਿਚੰਦੁ ॥ ਫਰੀਦਾ ਰਹੀ ਸੁ ਬੜੇੀ ਿਹੰਙੁ ਦੀ ਗਈ ਕਥੂਰੀ ਗੰਧੁ ॥੩੩॥ ਜੋਬਨ ਜ ਦੇ ਨਾਡਰ ਜੇ ਸਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਜਾਇ ॥ ਫਰੀਦਾ ਿਕਤੀ ਜੋਬਨ ਪਰ੍ੀਿਤ ਿਬਨੁ ਸੁਿਕ ਗਏ ਕੁਮਲਾਇ ॥੩੪॥ ਫਰੀਦਾ ਿਚੰਤਖਟੋਲਾ ਵਾਣੁ ਦੁਖੁ ਿਬਰਿਹ ਿਵਛਾਵਣ ਲੇਫ ੁ॥ ਏਹ ੁਹਮਾਰਾ ਜੀਵਣਾ ਤੂ ਸਾਿਹਬ ਸਚੇ ਵੇਖੁ ॥੩੫॥ ਿਬਰਹਾ ਿਬਰਹਾਆਖੀਐ ਿਬਰਹਾ ਤੂ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥ ਫਰੀਦਾ ਿਜਤੁ ਤਿਨ ਿਬਰਹ ੁਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਤਨੁ ਜਾਣੁ ਮਸਾਨੁ ॥੩੬॥ ਫਰੀਦਾ ਏਿਵਸੁ ਗੰਦਲਾ ਧਰੀਆਂ ਖਡੰੁ ਿਲਵਾਿੜ ॥ ਇਿਕ ਰਾਹੇਦੇ ਰਿਹ ਗਏ ਇਿਕ ਰਾਧੀ ਗਏ ਉਜਾਿੜ ॥੩੭॥ ਫਰੀਦਾਚਾਿਰ ਗਵਾਇਆ ਹੰਿਢ ਕੈ ਚਾਿਰ ਗਵਾਇਆ ਸੰਿਮ ॥ ਲੇਖਾ ਰਬੁ ਮਗੰੇਸੀਆ ਤੂ ਆਂਹੋ ਕੇਰੇ ਕੰਿਮ ॥੩੮॥ ਫਰੀਦਾਦਿਰ ਦਰਵਾਜੈ ਜਾਇ ਕੈ ਿਕਉ ਿਡਠੋ ਘੜੀਆਲੁ ॥ ਏਹ ੁ ਿਨਦੋਸ ਮਾਰੀਐ ਹਮ ਦਸੋ ਦਾ ਿਕਆ ਹਾਲੁ ॥੩੯॥ਘੜੀਏ ਘੜੀਏ ਮਾਰੀਐ ਪਹਰੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥ ਸੋ ਹੇੜਾ ਘੜੀਆਲ ਿਜਉ ਡੁਖੀ ਰੈਿਣ ਿਵਹਾਇ ॥੪੦॥

1380 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੁਢਾ ਹੋਆ ਸੇਖ ਫਰੀਦੁ ਕੰਬਿਣ ਲਗੀ ਦਹੇ ॥ ਜੇ ਸਉ ਵਿਰਆ ਜੀਵਣਾ ਭੀ ਤਨੁ ਹਸੋੀ ਖੇਹ ॥੪੧॥ ਫਰੀਦਾ ਬਾਿਰਪਰਾਇਐ ਬੈਸਣਾ ਸ ਈ ਮੁਝੈ ਨ ਦੇਿਹ ॥ ਜੇ ਤੂ ਏਵੈ ਰਖਸੀ ਜੀਉ ਸਰੀਰਹ ੁ ਲੇਿਹ ॥੪੨॥ ਕੰਿਧ ਕੁਹਾੜਾ ਿਸਿਰਘੜਾ ਵਿਣ ਕੈ ਸਰ ੁਲੋਹਾਰ ੁ॥ ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਲੋੜੀ ਸਹ ੁਆਪਣਾ ਤੂ ਲੋੜਿਹ ਅੰਿਗਆਰ ॥੪੩॥ ਫਰੀਦਾ ਇਕਨਾਆਟਾ ਅਗਲਾ ਇਕਨਾ ਨਾਹੀ ਲਣੋੁ ॥ ਅਗੈ ਗਏ ਿਸੰਞਾਪਸਿਨ ਚਟੋ ਖਾਸੀ ਕਉਣੁ ॥੪੪॥ ਪਾਿਸ ਦਮਾਮੇ ਛਤੁਿਸਿਰ ਭੇਰੀ ਸਡੋ ਰਡ ॥ ਜਾਇ ਸਤੁੇ ਜੀਰਾਣ ਮਿਹ ਥੀਏ ਅਤੀਮਾ ਗਡ ॥੪੫॥ ਫਰੀਦਾ ਕੋਠ ੇ ਮਡੰਪ ਮਾੜੀਆਉਸਾਰੇਦੇ ਭੀ ਗਏ ॥ ਕੂੜਾ ਸਉਦਾ ਕਿਰ ਗਏ ਗੋਰੀ ਆਇ ਪਏ ॥੪੬॥ ਫਰੀਦਾ ਿਖੰਥਿੜ ਮੇਖਾ ਅਗਲੀਆਿਜੰਦੁ ਨ ਕਾਈ ਮਖੇ ॥ ਵਾਰੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਚਲੇ ਮਸਾਇਕ ਸੇਖ ॥੪੭॥ ਫਰੀਦਾ ਦੁਹ ੁ ਦੀਵੀ ਬਲੰਿਦਆਮਲਕੁ ਬਿਹਠਾ ਆਇ ॥ ਗੜੁ ਲੀਤਾ ਘਟ ੁ ਲੁਿਟਆ ਦੀਵੜੇ ਗਇਆ ਬੁਝਾਇ ॥੪੮॥ ਫਰੀਦਾ ਵੇਖੁ ਕਪਾਹੈ ਿਜਥੀਆ ਿਜ ਿਸਿਰ ਥੀਆ ਿਤਲਾਹ ॥ ਕਮਾਦੈ ਅਰ ੁ ਕਾਗਦੈ ਕੁੰਨੇ ਕੋਇਿਲਆਹ ॥ ਮਦੰੇ ਅਮਲ ਕਰਿੇਦਆ ਏਹਸਜਾਇ ਿਤਨਾਹ ॥੪੯॥ ਫਰੀਦਾ ਕੰਿਨ ਮੁਸਲਾ ਸੂਫ ੁ ਗਿਲ ਿਦਿਲ ਕਾਤੀ ਗੁੜੁ ਵਾਿਤ ॥ ਬਾਹਿਰ ਿਦਸੈ ਚਾਨਣਾਿਦਿਲ ਅੰਿਧਆਰੀ ਰਾਿਤ ॥੫੦॥ ਫਰੀਦਾ ਰਤੀ ਰਤੁ ਨ ਿਨਕਲੈ ਜੇ ਤਨੁ ਚੀਰੈ ਕੋਇ ॥ ਜੋ ਤਨ ਰਤੇ ਰਬ ਿਸਉ ਿਤਨਤਿਨ ਰਤੁ ਨ ਹਇੋ ॥੫੧॥ ਮਃ ੩ ॥ ਇਹ ੁਤਨੁ ਸਭੋ ਰਤੁ ਹੈ ਰਤੁ ਿਬਨੁ ਤਨੰੁ ਨ ਹੋਇ ॥ ਜੋ ਸਹ ਰਤੇ ਆਪਣੇ ਿਤਤੁਤਿਨ ਲੋਭੁ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥ ਭੈ ਪਇਐ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ਹੋਇ ਲੋਭੁ ਰਤੁ ਿਵਚਹ ੁਜਾਇ ॥ ਿਜਉ ਬਸੈੰਤਿਰ ਧਾਤੁ ਸੁਧੁ ਹੋਇਿਤਉ ਹਿਰ ਕਾ ਭਉ ਦੁਰਮਿਤ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਿਜ ਰਤੇ ਹਿਰ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥੫੨॥ ਫਰੀਦਾਸੋਈ ਸਰਵਰ ੁਢਿੂਢ ਲਹ ੁ ਿਜਥਹ ੁਲਭੀ ਵਥੁ ॥ ਛਪਿੜ ਢਢੂੈ ਿਕਆ ਹੋਵੈ ਿਚਕਿੜ ਡੁਬੈ ਹਥੁ ॥੫੩॥ ਫਰੀਦਾ ਨੰਢੀਕੰਤੁ ਨ ਰਾਿਵਓ ਵਡੀ ਥੀ ਮੁਈਆਸੁ ॥ ਧਨ ਕੂਕੇਂਦੀ ਗੋਰ ਮੇਂ ਤੈ ਸਹ ਨਾ ਿਮਲੀਆਸੁ ॥੫੪॥ ਫਰੀਦਾ ਿਸਰੁਪਿਲਆ ਦਾੜੀ ਪਲੀ ਮੁਛ ਭੀ ਪਲੀਆਂ ॥ ਰੇ ਮਨ ਗਿਹਲੇ ਬਾਵਲ ੇ ਮਾਣਿਹ ਿਕਆ ਰਲੀਆਂ ॥੫੫॥ ਫਰੀਦਾਕੋਠੇ ਧੁਕਣੁ ਕੇਤੜਾ ਿਪਰ ਨੀਦੜੀ ਿਨਵਾਿਰ ॥ ਜੋ ਿਦਹ ਲਧੇ ਗਾਣਵੇ ਗਏ ਿਵਲਾਿੜ ਿਵਲਾਿੜ ॥੫੬॥ ਫਰੀਦਾਕੋਠੇ ਮੰਡਪ ਮਾੜੀਆ ਏਤੁ ਨ ਲਾਏ ਿਚਤੁ ॥ ਿਮਟੀ ਪਈ ਅਤੋਲਵੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਸੀ ਿਮਤੁ ॥੫੭॥ ਫਰੀਦਾ ਮੰਡਪ

1381 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਾਲੁ ਨ ਲਾਇ ਮਰਗ ਸਤਾਣੀ ਿਚਿਤ ਧਿਰ ॥ ਸਾਈ ਜਾਇ ਸਮਾਿਲ ਿਜਥੈ ਹੀ ਤਉ ਵਞੰਣਾ ॥੫੮॥ ਫਰੀਦਾਿਜਨੀ ਕੰਮੀ ਨਾਿਹ ਗੁਣ ਤੇ ਕੰਮੜੇ ਿਵਸਾਿਰ ॥ ਮਤੁ ਸਰਿਮਦੰਾ ਥੀਵਹੀ ਸ ਈ ਦੈ ਦਰਬਾਿਰ ॥੫੯॥ ਫਰੀਦਾਸਾਿਹਬ ਦੀ ਕਿਰ ਚਾਕਰੀ ਿਦਲ ਦੀ ਲਾਿਹ ਭਰ ਿਦ ॥ ਦਰਵੇਸ ਨੋ ਲੜੋੀਐ ਰਖੁ ਦੀ ਜੀਰ ਿਦ ॥੬੦॥ ਫਰੀਦਾਕਾਲੇ ਮੈਡੇ ਕਪੜੇ ਕਾਲਾ ਮੈਡਾ ਵੇਸੁ ॥ ਗੁਨਹੀ ਭਿਰਆ ਮੈ ਿਫਰਾ ਲੋਕੁ ਕਹੈ ਦਰਵੇਸੁ ॥੬੧॥ ਤਤੀ ਤੋਇ ਨ ਪਲਵੈਜੇ ਜਿਲ ਟੁਬੀ ਦੇਇ ॥ ਫਰੀਦਾ ਜੋ ਡੋਹਾਗਿਣ ਰਬ ਦੀ ਝੂਰੇਦੀ ਝੂਰੇਇ ॥੬੨॥ ਜ ਕੁਆਰੀ ਤਾ ਚਾਉ ਵੀਵਾਹੀ ਤਮਾਮਲੇ ॥ ਫਰੀਦਾ ਏਹੋ ਪਛੋਤਾਉ ਵਿਤ ਕੁਆਰੀ ਨ ਥੀਐ ॥੬੩॥ ਕਲਰ ਕੇਰੀ ਛਪੜੀ ਆਇ ਉਲਥ ੇਹੰਝ ॥ ਿਚੰਜੂਬੜੋਿਨ ਨਾ ਪੀਵਿਹ ਉਡਣ ਸੰਦੀ ਡੰਝ ॥੬੪॥ ਹੰਸੁ ਉਡਿਰ ਕੋਧਰ੍ੈ ਪਇਆ ਲੋਕੁ ਿਵਡਾਰਿਣ ਜਾਇ ॥ ਗਿਹਲਾ ਲੋਕੁਨ ਜਾਣਦਾ ਹਸੰੁ ਨ ਕੋਧਰ੍ਾ ਖਾਇ ॥੬੫॥ ਚਿਲ ਚਿਲ ਗਈਆਂ ਪੰਖੀਆਂ ਿਜਨੀ ਵਸਾਏ ਤਲ ॥ ਫਰੀਦਾ ਸਰ ੁਭਿਰਆਭੀ ਚਲਸੀ ਥਕੇ ਕਵਲ ਇਕਲ ॥੬੬॥ ਫਰੀਦਾ ਇਟ ਿਸਰਾਣੇ ਭੁਇ ਸਵਣੁ ਕੀੜਾ ਲਿੜਓ ਮਾਿਸ ॥ ਕੇਤਿੜਆਜੁਗ ਵਾਪਰੇ ਇਕਤੁ ਪਇਆ ਪਾਿਸ ॥੬੭॥ ਫਰੀਦਾ ਭੰਨੀ ਘੜੀ ਸਵੰਨਵੀ ਟਟੁੀ ਨਾਗਰ ਲਜੁ ॥ ਅਜਰਾਈਲੁਫਰੇਸਤਾ ਕੈ ਘਿਰ ਨਾਠੀ ਅਜੁ ॥੬੮॥ ਫਰੀਦਾ ਭਨੰੀ ਘੜੀ ਸਵੰਨਵੀ ਟੂਟੀ ਨਾਗਰ ਲਜੁ ॥ ਜ ੋਸਜਣ ਭੁਇ ਭਾਰੁਥੇ ਸੇ ਿਕਉ ਆਵਿਹ ਅਜੁ ॥੬੯॥ ਫਰੀਦਾ ਬੇ ਿਨਵਾਜਾ ਕੁਿਤਆ ਏਹ ਨ ਭਲੀ ਰੀਿਤ ॥ ਕਬਹੀ ਚਿਲ ਨ ਆਇਆਪੰਜੇ ਵਖਤ ਮਸੀਿਤ ॥੭੦॥ ਉਠੁ ਫਰੀਦਾ ਉਜੂ ਸਾਿਜ ਸੁਬਹ ਿਨਵਾਜ ਗੁਜਾਿਰ ॥ ਜ ੋ ਿਸਰ ੁਸ ਈ ਨਾ ਿਨਵੈ ਸੋ ਿਸਰੁਕਿਪ ਉਤਾਿਰ ॥੭੧॥ ਜ ੋ ਿਸਰੁ ਸਾਈ ਨਾ ਿਨਵੈ ਸੋ ਿਸਰ ੁਕੀਜੈ ਕ ਇ ॥ ਕੁਨੰੇ ਹੇਿਠ ਜਲਾਈਐ ਬਾਲਣ ਸੰਦੈ ਥਾਇ॥੭੨॥ ਫਰੀਦਾ ਿਕਥੈ ਤੈਡੇ ਮਾਿਪਆ ਿਜਨੀ ਤੂ ਜਿਣਓਿਹ ॥ ਤੈ ਪਾਸਹ ੁ ਓਇ ਲਿਦ ਗਏ ਤੂੰ ਅਜੈ ਨ ਪਤੀਣੋਿਹ॥੭੩॥ ਫਰੀਦਾ ਮਨੁ ਮੈਦਾਨੁ ਕਿਰ ਟੋਏ ਿਟਬੇ ਲਾਿਹ ॥ ਅਗੈ ਮਿੂਲ ਨ ਆਵਸੀ ਦੋਜਕ ਸੰਦੀ ਭਾਿਹ ॥੭੪॥ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਖਾਲਕੁ ਖਲਕ ਮਿਹ ਖਲਕ ਵਸੈ ਰਬ ਮਾਿਹ ॥ ਮਦੰਾ ਿਕਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜ ਿਤਸੁ ਿਬਨੁ ਕੋਈਨਾਿਹ ॥੭੫॥ ਫਰੀਦਾ ਿਜ ਿਦਿਹ ਨਾਲਾ ਕਿਪਆ ਜੇ ਗਲੁ ਕਪਿਹ ਚਖੁ ॥ ਪਵਿਨ ਨ ਇਤੀ ਮਾਮਲੇ ਸਹ ਨ ਇਤੀਦੁਖ ॥੭੬॥ ਚਬਣ ਚਲਣ ਰਤੰਨ ਸੇ ਸੁਣੀਅਰ ਬਿਹ ਗਏ ॥ ਹੇੜੇ ਮੁਤੀ ਧਾਹ ਸੇ ਜਾਨੀ ਚਿਲ ਗਏ ॥੭੭॥ ਫਰੀਦਾ

1382 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬੁਰੇ ਦਾ ਭਲਾ ਕਿਰ ਗੁਸਾ ਮਿਨ ਨ ਹਢਾਇ ॥ ਦੇਹੀ ਰੋਗੁ ਨ ਲਗਈ ਪਲੈ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਪਾਇ ॥੭੮॥ ਫਰੀਦਾ ਪੰਖਪਰਾਹਣੁੀ ਦੁਨੀ ਸੁਹਾਵਾ ਬਾਗੁ ॥ ਨਉਬਿਤ ਵਜੀ ਸੁਬਹ ਿਸਉ ਚਲਣ ਕਾ ਕਿਰ ਸਾਜ ੁ॥੭੯॥ ਫਰੀਦਾ ਰਾਿਤ ਕਥੂਰੀਵਡੰੀਐ ਸੁਿਤਆ ਿਮਲੈ ਨ ਭਾਉ ॥ ਿਜੰਨਾ ਨਣੈ ਨੀਦਰ੍ਾਵਲੇ ਿਤੰਨਾ ਿਮਲਣੁ ਕੁਆਉ ॥੮੦॥ ਫਰੀਦਾ ਮੈ ਜਾਿਨਆਦੁਖੁ ਮੁਝ ਕੂ ਦਖੁੁ ਸਬਾਇਐ ਜਿਗ ॥ ਊਚੇ ਚਿੜ ਕੈ ਦੇਿਖਆ ਤ ਘਿਰ ਘਿਰ ਏਹਾ ਅਿਗ ॥੮੧॥ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਫਰੀਦਾ ਭੂਿਮ ਰਗੰਾਵਲੀ ਮੰਿਝ ਿਵਸੂਲਾ ਬਾਗ ॥ ਜੋ ਜਨ ਪੀਿਰ ਿਨਵਾਿਜਆ ਿਤੰਨਾ ਅੰਚ ਨ ਲਾਗ ॥੮੨॥ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਉਮਰ ਸੁਹਾਵੜੀ ਸੰਿਗ ਸੁਵੰਨੜੀ ਦੇਹ ॥ ਿਵਰਲੇ ਕੇਈ ਪਾਈਅਿਨ ਿਜੰਨਾ ਿਪਆਰੇ ਨੇਹ ॥੮੩॥ਕੰਧੀ ਵਹਣ ਨ ਢਾਿਹ ਤਉ ਭੀ ਲੇਖਾ ਦੇਵਣਾ ॥ ਿਜਧਿਰ ਰਬ ਰਜਾਇ ਵਹਣੁ ਿਤਦਾਊ ਗੰਉ ਕਰੇ ॥੮੪॥ ਫਰੀਦਾਡੁਖਾ ਸੇਤੀ ਿਦਹ ੁ ਗਇਆ ਸੂਲ ਸੇਤੀ ਰਾਿਤ ॥ ਖੜਾ ਪੁਕਾਰੇ ਪਾਤਣੀ ਬੇੜਾ ਕਪਰ ਵਾਿਤ ॥੮੫॥ ਲਮੰੀ ਲੰਮੀਨਦੀ ਵਹੈ ਕੰਧੀ ਕੇਰੈ ਹੇਿਤ ॥ ਬੜੇੇ ਨੋ ਕਪਰ ੁ ਿਕਆ ਕਰੇ ਜੇ ਪਾਤਣ ਰਹੈ ਸੁਚੇਿਤ ॥੮੬॥ ਫਰੀਦਾ ਗਲੀ ਸੁ ਸਜਣਵੀਹ ਇਕੁ ਢੂਢੰਦੇੀ ਨ ਲਹ ॥ ਧੁਖ ਿਜਉ ਮ ਲੀਹ ਕਾਰਿਣ ਿਤੰਨਾ ਮਾ ਿਪਰੀ ॥੮੭॥ ਫਰੀਦਾ ਇਹ ੁਤਨੁ ਭਉਕਣਾਿਨਤ ਿਨਤ ਦਖੁੀਐ ਕਉਣੁ ॥ ਕੰਨੀ ਬੁਜੇ ਦੇ ਰਹ ਿਕਤੀ ਵਗੈ ਪਉਣੁ ॥੮੮॥ ਫਰੀਦਾ ਰਬ ਖਜੂਰੀ ਪਕੀਆਂਮਾਿਖਅ ਨਈ ਵਹੰਿਨ ॥ ਜ ੋ ਜੋ ਵੰਞੈਂ ਡੀਹੜਾ ਸੋ ਉਮਰ ਹਥ ਪਵੰਿਨ ॥੮੯॥ ਫਰੀਦਾ ਤਨੁ ਸੁਕਾ ਿਪਜੰਰ ੁ ਥੀਆਤਲੀਆਂ ਖੂੰਡਿਹ ਕਾਗ ॥ ਅਜੈ ਸੁ ਰਬੁ ਨ ਬਾਹਿੁੜਓ ਦੇਖੁ ਬੰਦੇ ਕੇ ਭਾਗ ॥੯੦॥ ਕਾਗਾ ਕਰਗੰ ਢੰਢੋਿਲਆ ਸਗਲਾਖਾਇਆ ਮਾਸੁ ॥ ਏ ਦਇੁ ਨੈਨਾ ਮਿਤ ਛੁਹਉ ਿਪਰ ਦੇਖਨ ਕੀ ਆਸ ॥੯੧॥ ਕਾਗਾ ਚੂਿੰਡ ਨ ਿਪੰਜਰਾ ਬਸੈ ਤ ਉਡਿਰਜਾਿਹ ॥ ਿਜਤੁ ਿਪੰਜਰੈ ਮੇਰਾ ਸਹ ੁਵਸੈ ਮਾਸੁ ਨ ਿਤਦੂ ਖਾਿਹ ॥੯੨॥ ਫਰੀਦਾ ਗੋਰ ਿਨਮਾਣੀ ਸਡੁ ਕਰੇ ਿਨਘਿਰਆਘਿਰ ਆਉ ॥ ਸਰਪਰ ਮੈਥੈ ਆਵਣਾ ਮਰਣਹ ੁਨਾ ਡਿਰਆਹ ੁ॥੯੩॥ ਏਨੀ ਲੋਇਣੀ ਦਖੇਿਦਆ ਕੇਤੀ ਚਿਲ ਗਈ ॥ਫਰੀਦਾ ਲੋਕ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਮੈ ਆਪਣੀ ਪਈ ॥੯੪॥ ਆਪੁ ਸਵਾਰਿਹ ਮੈ ਿਮਲਿਹ ਮੈ ਿਮਿਲਆ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ਫਰੀਦਾ ਜੇ ਤੂ ਮੇਰਾ ਹੋਇ ਰਹਿਹ ਸਭੁ ਜਗੁ ਤੇਰਾ ਹੋਇ ॥੯੫॥ ਕੰਧੀ ਉਤੈ ਰਖੁੜਾ ਿਕਚਰਕੁ ਬੰਨੈ ਧੀਰ ੁ ॥ਫਰੀਦਾ ਕਚੈ ਭ ਡੈ ਰਖੀਐ ਿਕਚਰ ੁ ਤਾਈ ਨੀਰ ੁ ॥੯੬॥ ਫਰੀਦਾ ਮਹਲ ਿਨਸਖਣ ਰਿਹ ਗਏ ਵਾਸਾ ਆਇਆ

1383 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਤਿਲ ॥ ਗੋਰ ਸੇ ਿਨਮਾਣੀਆ ਬਹਸਿਨ ਰਹੂ ਮਿਲ ॥ ਆਖੀਂ ਸੇਖਾ ਬਦੰਗੀ ਚਲਣੁ ਅਜੁ ਿਕ ਕਿਲ ॥੯੭॥ਫਰੀਦਾ ਮਉਤੈ ਦਾ ਬਨੰਾ ਏਵੈ ਿਦਸੈ ਿਜਉ ਦਰੀਆਵੈ ਢਾਹਾ ॥ ਅਗੈ ਦੋਜਕੁ ਤਿਪਆ ਸੁਣੀਐ ਹਲੂ ਪਵੈ ਕਾਹਾਹਾ ॥ਇਕਨਾ ਨੋ ਸਭ ਸੋਝੀ ਆਈ ਇਿਕ ਿਫਰਦੇ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥ ਅਮਲ ਿਜ ਕੀਿਤਆ ਦਨੁੀ ਿਵਿਚ ਸੇ ਦਰਗਹ ਓਗਾਹਾ॥੯੮॥ ਫਰੀਦਾ ਦਰੀਆਵੈ ਕੰਨੈ ਬਗੁਲਾ ਬੈਠਾ ਕੇਲ ਕਰੇ ॥ ਕੇਲ ਕਰਦੇੇ ਹੰਝ ਨੋ ਅਿਚੰਤੇ ਬਾਜ ਪਏ ॥ ਬਾਜ ਪਏਿਤਸੁ ਰਬ ਦੇ ਕੇਲ ਿਵਸਰੀਆਂ ॥ ਜ ੋ ਮਿਨ ਿਚਿਤ ਨ ਚੇਤੇ ਸਿਨ ਸੋ ਗਾਲੀ ਰਬ ਕੀਆਂ ॥੯੯॥ ਸਾਢੇ ਤਰ੍ੈ ਮਣਦਹੇਰੁੀ ਚਲੈ ਪਾਣੀ ਅੰਿਨ ॥ ਆਇਓ ਬਦੰਾ ਦੁਨੀ ਿਵਿਚ ਵਿਤ ਆਸੂਣੀ ਬੰਿਨ ॥ ਮਲਕਲ ਮਉਤ ਜ ਆਵਸੀਸਭ ਦਰਵਾਜੇ ਭਿੰਨ ॥ ਿਤਨਾ ਿਪਆਿਰਆ ਭਾਈਆਂ ਅਗੈ ਿਦਤਾ ਬੰਿਨ ॥ ਵੇਖਹ ੁਬਦੰਾ ਚਿਲਆ ਚਹ ੁਜਿਣਆ ਦੈਕੰਿਨ ॥ ਫਰੀਦਾ ਅਮਲ ਿਜ ਕੀਤ ੇ ਦੁਨੀ ਿਵਿਚ ਦਰਗਹ ਆਏ ਕੰਿਮ ॥੧੦੦॥ ਫਰੀਦਾ ਹਉ ਬਿਲਹਾਰੀ ਿਤਨਪੰਖੀਆ ਜੰਗਿਲ ਿਜੰਨਾ ਵਾਸੁ ॥ ਕਕਰ ੁ ਚਗੁਿਨ ਥਿਲ ਵਸਿਨ ਰਬ ਨ ਛੋਡਿਨ ਪਾਸੁ ॥੧੦੧॥ ਫਰੀਦਾ ਰਿੁਤਿਫਰੀ ਵਣੁ ਕੰਿਬਆ ਪਤ ਝੜੇ ਝਿੜ ਪਾਿਹ ॥ ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਢੂਢੰੀਆਂ ਰਹਣੁ ਿਕਥਾਊ ਨਾਿਹ ॥੧੦੨॥ ਫਰੀਦਾ ਪਾਿੜਪਟੋਲਾ ਧਜ ਕਰੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਿਹਰੇਉ ॥ ਿਜਨੀ ਵੇਸੀ ਸਹ ੁ ਿਮਲੈ ਸੇਈ ਵੇਸ ਕਰੇਉ ॥੧੦੩॥ ਮਃ ੩ ॥ ਕਾਇਪਟੋਲਾ ਪਾੜਤੀ ਕੰਬਲੜੀ ਪਿਹਰੇਇ ॥ ਨਾਨਕ ਘਰ ਹੀ ਬਿੈਠਆ ਸਹ ੁ ਿਮਲੈ ਜੇ ਨੀਅਿਤ ਰਾਿਸ ਕਰੇਇ ॥੧੦੪॥ਮਃ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਗਰਬੁ ਿਜਨਾ ਵਿਡਆਈਆ ਧਿਨ ਜੋਬਿਨ ਆਗਾਹ ॥ ਖਾਲੀ ਚਲੇ ਧਣੀ ਿਸਉ ਿਟਬੇ ਿਜਉਮੀਹਾਹ ੁ ॥੧੦੫॥ ਫਰੀਦਾ ਿਤਨਾ ਮੁਖ ਡਰਾਵਣੇ ਿਜਨਾ ਿਵਸਾਿਰਓਨੁ ਨਾਉ ॥ ਐਥੈ ਦੁਖ ਘਣੇਿਰਆ ਅਗੈ ਠਉਰਨ ਠਾਉ ॥੧੦੬॥ ਫਰੀਦਾ ਿਪਛਲ ਰਾਿਤ ਨ ਜਾਿਗਓਿਹ ਜੀਵਦੜੋ ਮੁਇਓਿਹ ॥ ਜੇ ਤੈ ਰਬੁ ਿਵਸਾਿਰਆ ਤ ਰਿਬਨ ਿਵਸਿਰਓਿਹ ॥੧੦੭॥ ਮਃ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਕੰਤੁ ਰੰਗਾਵਲਾ ਵਡਾ ਵੇਮਹੁਤਾਜੁ ॥ ਅਲਹ ਸੇਤੀ ਰਿਤਆ ਏਹੁਸਚਾਵ ਸਾਜੁ ॥੧੦੮॥ ਮਃ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਦਖੁੁ ਸੁਖੁ ਇਕੁ ਕਿਰ ਿਦਲ ਤੇ ਲਾਿਹ ਿਵਕਾਰ ੁ॥ ਅਲਹ ਭਾਵੈ ਸੋ ਭਲਾਤ ਲਭੀ ਦਰਬਾਰ ੁ ॥੧੦੯॥ ਮਃ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਦੁਨੀ ਵਜਾਈ ਵਜਦੀ ਤੂੰ ਭੀ ਵਜਿਹ ਨਾਿਲ ॥ ਸੋਈ ਜੀਉ ਨਵਜਦਾ ਿਜਸ ੁਅਲਹ ੁਕਰਦਾ ਸਾਰ ॥੧੧੦॥ ਮਃ ੫ ॥ ਫਰੀਦਾ ਿਦਲੁ ਰਤਾ ਇਸੁ ਦਨੁੀ ਿਸਉ ਦੁਨੀ ਨ ਿਕਤ ੈਕੰਿਮ ॥

1384 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਸਲ ਫਕੀਰ ਗਾਖੜੀ ਸੁ ਪਾਈਐ ਪੂਰ ਕਰੰਿਮ ॥੧੧੧॥ ਪਿਹਲੈ ਪਹਰੈ ਫਲੁੜਾ ਫਲੁ ਭੀ ਪਛਾ ਰਾਿਤ ॥ਜ ੋ ਜਾਗੰਿਨ ਲਹੰਿਨ ਸੇ ਸਾਈ ਕੰਨੋ ਦਾਿਤ ॥੧੧੨॥ ਦਾਤੀ ਸਾਿਹਬ ਸੰਦੀਆ ਿਕਆ ਚਲੈ ਿਤਸੁ ਨਾਿਲ ॥ ਇਿਕਜਾਗੰਦੇ ਨਾ ਲਹਿਨ ਇਕਨਾ ਸੁਿਤਆ ਦੇਇ ਉਠਾਿਲ ॥੧੧੩॥ ਢਢੂੇਦੀਏ ਸੁਹਾਗ ਕੂ ਤਉ ਤਿਨ ਕਾਈ ਕੋਰ ॥ਿਜਨਾ ਨਾਉ ਸੁਹਾਗਣੀ ਿਤਨਾ ਝਾਕ ਨ ਹੋਰ ॥੧੧੪॥ ਸਬਰ ਮਝੰ ਕਮਾਣ ਏ ਸਬਰ ੁ ਕਾ ਨੀਹਣੋ ॥ ਸਬਰ ਸੰਦਾਬਾਣੁ ਖਾਲਕੁ ਖਤਾ ਨ ਕਰੀ ॥੧੧੫॥ ਸਬਰ ਅਦੰਿਰ ਸਾਬਰੀ ਤਨੁ ਏਵੈ ਜਾਲੇਿਨ ॥ ਹੋਿਨ ਨਜੀਿਕ ਖੁਦਾਇ ਦੈ ਭੇਤੁਨ ਿਕਸੈ ਦੇਿਨ ॥੧੧੬॥ ਸਬਰ ੁ ਏਹ ੁ ਸੁਆਉ ਜੇ ਤੂੰ ਬੰਦਾ ਿਦੜੁ ਕਰਿਹ ॥ ਵਿਧ ਥੀਵਿਹ ਦਰੀਆਉ ਟਿੁਟ ਨਥੀਵਿਹ ਵਾਹੜਾ ॥੧੧੭॥ ਫਰੀਦਾ ਦਰਵੇਸੀ ਗਾਖੜੀ ਚੋਪੜੀ ਪਰੀਿਤ ॥ ਇਕਿਨ ਿਕਨੈ ਚਾਲੀਐ ਦਰਵੇਸਾਵੀਰੀਿਤ ॥੧੧੮॥ ਤਨੁ ਤਪੈ ਤਨੂਰ ਿਜਉ ਬਾਲਣੁ ਹਡ ਬਲੰਿਨ ॥ ਪੈਰੀ ਥਕ ਿਸਿਰ ਜੁਲ ਜੇ ਮੂੰ ਿਪਰੀ ਿਮਲੰਿਨ॥੧੧੯॥ ਤਨੁ ਨ ਤਪਾਇ ਤਨੂਰ ਿਜਉ ਬਾਲਣੁ ਹਡ ਨ ਬਾਿਲ ॥ ਿਸਿਰ ਪੈਰੀ ਿਕਆ ਫੇਿੜਆ ਅਦੰਿਰ ਿਪਰੀਿਨਹਾਿਲ ॥੧੨੦॥ ਹਉ ਢਢੂਦੇੀ ਸਜਣਾ ਸਜਣੁ ਮਡੈੇ ਨਾਿਲ ॥ ਨਾਨਕ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਗੁਰਮੁਿਖ ਦੇਇਿਦਖਾਿਲ ॥੧੨੧॥ ਹਸੰਾ ਦੇਿਖ ਤਰਿੰਦਆ ਬਗਾ ਆਇਆ ਚਾਉ ॥ ਡੁਿਬ ਮੁਏ ਬਗ ਬਪੁੜੇ ਿਸਰ ੁ ਤਿਲ ਉਪਿਰਪਾਉ ॥੧੨੨॥ ਮੈ ਜਾਿਣਆ ਵਡ ਹੰਸੁ ਹੈ ਤ ਮੈ ਕੀਤਾ ਸੰਗੁ ॥ ਜੇ ਜਾਣਾ ਬਗੁ ਬਪੁੜਾ ਜਨਿਮ ਨ ਭੇੜੀ ਅੰਗੁ॥੧੨੩॥ ਿਕਆ ਹੰਸੁ ਿਕਆ ਬਗੁਲਾ ਜਾ ਕਉ ਨਦਿਰ ਧਰੇ ॥ ਜੇ ਿਤਸੁ ਭਾਵੈ ਨਾਨਕਾ ਕਾਗਹ ੁਹੰਸੁ ਕਰੇ ॥੧੨੪॥ਸਰਵਰ ਪੰਖੀ ਹੇਕੜੋ ਫਾਹੀਵਾਲ ਪਚਾਸ ॥ ਇਹ ੁ ਤਨੁ ਲਹਰੀ ਗਡੁ ਿਥਆ ਸਚੇ ਤਰੇੀ ਆਸ ॥੧੨੫॥ ਕਵਣੁ ਸੁਅਖਰ ੁਕਵਣੁ ਗੁਣੁ ਕਵਣੁ ਸੁ ਮਣੀਆ ਮੰਤੁ ॥ ਕਵਣੁ ਸੁ ਵੇਸੋ ਹਉ ਕਰੀ ਿਜਤੁ ਵਿਸ ਆਵੈ ਕੰਤੁ ॥੧੨੬॥ ਿਨਵਣੁਸੁ ਅਖਰ ੁਖਵਣੁ ਗੁਣੁ ਿਜਹਬਾ ਮਣੀਆ ਮਤੰੁ ॥ ਏ ਤਰ੍ੈ ਭੈਣੇ ਵੇਸ ਕਿਰ ਤ ਵਿਸ ਆਵੀ ਕੰਤੁ ॥੧੨੭॥ ਮਿਤ ਹੋਦੀਹੋਇ ਇਆਣਾ ॥ ਤਾਣ ਹੋਦੇ ਹੋਇ ਿਨਤਾਣਾ ॥ ਅਣਹੋਦੇ ਆਪੁ ਵੰਡਾਏ ॥ ਕੋ ਐਸਾ ਭਗਤੁ ਸਦਾਏ ॥੧੨੮॥ ਇਕੁਿਫਕਾ ਨ ਗਾਲਾਇ ਸਭਨਾ ਮੈ ਸਚਾ ਧਣੀ ॥ ਿਹਆਉ ਨ ਕੈਹੀ ਠਾਿਹ ਮਾਣਕ ਸਭ ਅਮੋਲਵੇ ॥੧੨੯॥ ਸਭਨਾਮਨ ਮਾਿਣਕ ਠਾਹਣੁ ਮਿੂਲ ਮਚ ਗਵਾ ॥ ਜੇ ਤਉ ਿਪਰੀਆ ਦੀ ਿਸਕ ਿਹਆਉ ਨ ਠਾਹੇ ਕਹੀ ਦਾ ॥੧੩੦॥

1385 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮਰੂਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਸਵਯ ੇਸਰ੍ੀ ਮੁਖਬਾਕਯ੍ਯ੍ ਮਹਲਾ ੫ ॥

ਆਿਦ ਪੁਰਖ ਕਰਤਾਰ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਭ ਆਪੇ ॥ ਸਰਬ ਰਿਹਓ ਭਰਪੂਿਰ ਸਗਲ ਘਟ ਰਿਹਓ ਿਬਆਪੇ ॥ਬਯ੍ਯ੍ਾਪਤੁ ਦਖੇੀਐ ਜਗਿਤ ਜਾਨੈ ਕਉਨੁ ਤੇਰੀ ਗਿਤ ਸਰਬ ਕੀ ਰਖਯ੍ਯ੍ਾ ਕਰੈ ਆਪੇ ਹਿਰ ਪਿਤ ॥ ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਿਬਗਤਆਪੇ ਆਿਪ ਉਤਪਿਤ ॥ ਏਕੈ ਤੂਹੀ ਏਕੈ ਅਨ ਨਾਹੀ ਤੁਮ ਭਿਤ ॥ ਹਿਰ ਅੰਤੁ ਨਾਹੀ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ ਕਉਨੁ ਹੈਕਰੈ ਬੀਚਾਰ ੁ ਜਗਤ ਿਪਤਾ ਹੈ ਸਰ੍ਬ ਪਰ੍ਾਨ ਕੋ ਅਧਾਰ ੁ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਿਰ ਤੁਿਲ ਬਰ੍ਹਮ ਸਮਸਿਰ ਏਕਜੀਹ ਿਕਆ ਬਖਾਨੈ ॥ ਹ ਿਕ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਸਦ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥੧॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਪਰ੍ਵਾਹ ਸਿਰ ਅਤੁਲਭਡੰਾਰ ਭਿਰ ਪਰੈ ਹੀ ਤੇ ਪਰ ੈਅਪਰ ਅਪਾਰ ਪਿਰ ॥ ਆਪੁਨੋ ਭਾਵਨੁ ਕਿਰ ਮਿੰਤਰ੍ ਨ ਦੂਸਰੋ ਧਿਰ ਓਪਿਤ ਪਰਲੌਏਕੈ ਿਨਮਖ ਤੁ ਘਿਰ ॥ ਆਨ ਨਾਹੀ ਸਮਸਿਰ ਉਜੀਆਰੋ ਿਨਰਮਿਰ ਕੋਿਟ ਪਰਾਛਤ ਜਾਿਹ ਨਾਮ ਲੀਏ ਹਿਰਹਿਰ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਿਰ ਤੁਿਲ ਬਰ੍ਹਮ ਸਮਸਿਰ ਏਕ ਜੀਹ ਿਕਆ ਬਖਾਨੈ ॥ ਹ ਿਕ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲਬਿਲ ਸਦ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥੨॥ ਸਗਲ ਭਵਨ ਧਾਰੇ ਏਕ ਥੇਂ ਕੀਏ ਿਬਸਥਾਰੇ ਪੂਿਰ ਰਿਹਓ ਸਰ੍ਬ ਮਿਹ ਆਿਪਹੈ ਿਨਰਾਰੇ ॥ ਹਿਰ ਗੁਨ ਨਾਹੀ ਅਤੰ ਪਾਰੇ ਜੀਅ ਜੰਤ ਸਿਭ ਥਾਰੇ ਸਗਲ ਕੋ ਦਾਤਾ ਏਕੈ ਅਲਖ ਮੁਰਾਰੇ ॥

1386 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਪ ਹੀ ਧਾਰਨ ਧਾਰੇ ਕੁਦਰਿਤ ਹੈ ਦੇਖਾਰੇ ਬਰਨੁ ਿਚਹਨੁ ਨਾਹੀ ਮੁਖ ਨ ਮਸਾਰੇ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਿਰਤੁਿਲ ਬਰ੍ਹਮ ਸਮਸਿਰ ਏਕ ਜੀਹ ਿਕਆ ਬਖਾਨੈ ॥ ਹ ਿਕ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਸਦ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥੩॥ਸਰਬ ਗੁਣ ਿਨਧਾਨੰ ਕੀਮਿਤ ਨ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੰ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੰ ਊਚੇ ਤੇ ਊਚੌ ਜਾਨੀਜੈ ਪਰ੍ਭ ਤੇਰੋ ਥਾਨੰ ॥ ਮਨੁ ਧਨੁ ਤੇਰੋ ਪਰ੍ਾਨੰ ਏਕੈਸੂਿਤ ਹੈ ਜਹਾਨੰ ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਦਉੇ ਬਡੇ ਤੇ ਬਡਾਨੰ ॥ ਜਾਨੈ ਕਉਨੁ ਤੇਰੋ ਭੇਉ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਦੇਉ ਅਕਲ ਕਲਾਹੈ ਪਰ੍ਭ ਸਰਬ ਕੋ ਧਾਨੰ ॥ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਭਗਤੁ ਦਿਰ ਤੁਿਲ ਬਰ੍ਹਮ ਸਮਸਿਰ ਏਕ ਜੀਹ ਿਕਆ ਬਖਾਨੈ ॥ ਹ ਿਕਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਬਿਲ ਸਦ ਬਿਲਹਾਿਰ ॥੪॥ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁ ਆਕਾਰ ਅਛਲ ਪੂਰਨ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਹਰਖਵੰਤਆਨੰਤ ਰਪੂ ਿਨਰਮਲ ਿਬਗਾਸੀ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਬੇਅਤੰ ਅੰਤੁ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਨਹੀ ਪਾਸੀ ॥ ਜਾ ਕਉ ਹੋਂ ਿਹ ਿਕਰ੍ਪਾਲਸੁ ਜਨੁ ਪਰ੍ਭ ਤੁਮਿਹ ਿਮਲਾਸੀ ॥ ਧਿੰਨ ਧੰਿਨ ਤੇ ਧੰਿਨ ਜਨ ਿਜਹ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਭਯਉ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰ ੁਨਾਨਕੁਿਜਨ ਪਰਿਸਅਉ ਿਸ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਹ ਥੇ ਰਿਹਓ ॥੫॥ ਸਿਤ ਸਿਤ ਹਿਰ ਸਿਤ ਸਿਤ ਸਤੇ ਸਿਤ ਭਣੀਐ ॥ ਦੂਸਰਆਨ ਨ ਅਵਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਪਊਰਾਤਨੁ ਸੁਣੀਐ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ਲੈਤ ਮਿਨ ਸਭ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥ ਜੇਹ ਰਸਨਚਾਿਖਓ ਤਹੇ ਜਨ ਿਤਰ੍ਪਿਤ ਅਘਾਏ ॥ ਿਜਹ ਠਾਕੁਰ ੁ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਭਯ ਸਤਸੰਗਿਤ ਿਤਹ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰੁਨਾਨਕੁ ਿਜਨ ਪਰਿਸਓ ਿਤਨ ਸਭ ਕੁਲ ਕੀਓ ਉਧਾਰ ੁ ॥੬॥ ਸਚ ੁ ਸਭਾ ਦੀਬਾਣੁ ਸਚ ੁ ਸਚੇ ਪਿਹ ਧਿਰਓ ॥ ਸਚੈਤਖਿਤ ਿਨਵਾਸੁ ਸਚ ੁ ਤਪਾਵਸੁ ਕਿਰਓ ॥ ਸਿਚ ਿਸਰਿਜਯ੍ਯ੍ਉ ਸੰਸਾਰ ੁ ਆਿਪ ਆਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਉ ॥ ਰਤਨ ਨਾਮੁਅਪਾਰ ੁਕੀਮ ਨਹ ੁਪਵੈ ਅਮੁਲਉ ॥ ਿਜਹ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ਹੋਯਉ ਗਿਬੰਦੁ ਸਰਬ ਸੁਖ ਿਤਨਹ ੂਪਾਏ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰ ੁਨਾਨਕੁਿਜਨ ਪਰਿਸਓ ਤੇ ਬਹਿੁੜ ਿਫਿਰ ਜੋਿਨ ਨ ਆਏ ॥੭॥ ਕਵਨੁ ਜੋਗੁ ਕਉਨੁ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਕਵਨ ਿਬਿਧ ਉਸ੍ਤਿਤਕਰੀਐ ॥ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਤੇਤੀਸ ਕੋਿਰ ਿਤਰ ੁ ਕੀਮ ਨ ਪਰੀਐ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕ ਸਨਕਾਿਦ ਸੇਖ ਗੁਣ ਅਤੰੁ ਨਪਾਏ ॥ ਅਗਹ ੁ ਗਿਹਓ ਨਹੀ ਜਾਇ ਪੂਿਰ ਸਰ੍ਬ ਰਿਹਓ ਸਮਾਏ ॥ ਿਜਹ ਕਾਟੀ ਿਸਲਕ ਦਯਾਲ ਪਰ੍ਿਭ ਸੇਇ ਜਨਲਗੇ ਭਗਤੇ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰ ੁ ਨਾਨਕੁ ਿਜਨ ਪਰਿਸਓ ਤੇ ਇਤ ਉਤ ਸਦਾ ਮੁਕਤੇ ॥੮॥ ਪਰ੍ਭ ਦਾਤਉ ਦਾਤਾਰਪਿਰਯ੍ਯ੍ਉ ਜਾਚਕੁ ਇਕੁ ਸਰਨਾ ॥ ਿਮਲੈ ਦਾਨੁ ਸੰਤ ਰੇਨ ਜੇਹ ਲਿਗ ਭਉਜਲੁ ਤਰਨਾ ॥ ਿਬਨਿਤ ਕਰਉ ਅਰਦਾਿਸ

1387 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੁਨਹ ੁਜੇ ਠਾਕੁਰ ਭਾਵੈ ॥ ਦਹੇ ੁਦਰਸੁ ਮਿਨ ਚਾਉ ਭਗਿਤ ਇਹ ੁਮਨੁ ਠਹਰਾਵੈ ॥ ਬਿਲਓ ਚਰਾਗੁ ਅਧੰਯ੍ਯ੍ਾਰ ਮਿਹ ਸਭਕਿਲ ਉਧਰੀ ਇਕ ਨਾਮ ਧਰਮ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਸਗਲ ਹਿਰ ਭਵਨ ਮਿਹ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ੁ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮ ॥੯॥

ਸਵਯ ੇਸਰ੍ੀ ਮੁਖਬਾਕਯ੍ਯ੍ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਕਾਚੀ ਦਹੇ ਮੋਹ ਫਿੁਨ ਬ ਧੀ ਸਠ ਕਠਰੋ ਕੁਚੀਲ ਕੁਿਗਆਨੀ ॥ ਧਾਵਤ ਭਰ੍ਮਤ ਰਹਨੁ ਨਹੀ ਪਾਵਤ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮਕੀ ਗਿਤ ਨਹੀ ਜਾਨੀ ॥ ਜੋਬਨ ਰਪੂ ਮਾਇਆ ਮਦ ਮਾਤਾ ਿਬਚਰਤ ਿਬਕਲ ਬਡ ੌ ਅਿਭਮਾਨੀ ॥ ਪਰ ਧਨਪਰ ਅਪਵਾਦ ਨਾਿਰ ਿਨੰਦਾ ਯਹ ਮੀਠੀ ਜੀਅ ਮਾਿਹ ਿਹਤਾਨੀ ॥ ਬਲਬੰਚ ਛਿਪ ਕਰਤ ਉਪਾਵਾ ਪੇਖਤ ਸੁਨਤ ਪਰ੍ਭਅੰਤਰਜਾਮੀ ॥ ਸੀਲ ਧਰਮ ਦਯਾ ਸੁਚ ਨਾਿਸ੍ਤ ਆਇਓ ਸਰਿਨ ਜੀਅ ਕੇ ਦਾਨੀ ॥ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਸਮਰਥਿਸਰੀਧਰ ਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਨਾਨਕ ਕੇ ਸੁਆਮੀ ॥੧॥ ਕੀਰਿਤ ਕਰਨ ਸਰਨ ਮਨਮੋਹਨ ਜਹੋਨ ਪਾਪ ਿਬਦਾਰਨ ਕਉ ॥ਹਿਰ ਤਾਰਨ ਤਰਨ ਸਮਰਥ ਸਭੈ ਿਬਿਧ ਕੁਲਹ ਸਮੂਹ ਉਧਾਰਨ ਸਉ ॥ ਿਚਤ ਚੇਿਤ ਅਚੇਤ ਜਾਿਨ ਸਤਸੰਗਿਤਭਰਮ ਅੰਧੇਰ ਮਿੋਹਓ ਕਤ ਧਂਉ ॥ ਮਰੂਤ ਘਰੀ ਚਸਾ ਪਲੁ ਿਸਮਰਨ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਰਸਨਾ ਸੰਿਗ ਲਉ ॥ ਹੋਛਉ ਕਾਜੁਅਲਪ ਸੁਖ ਬਧੰਨ ਕੋਿਟ ਜਨੰਮ ਕਹਾ ਦੁਖ ਭਂਉ ॥ ਿਸਖਯ੍ਯ੍ਾ ਸੰਤ ਨਾਮੁ ਭਜੁ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਰਿੰਗ ਆਤਮ ਿਸਉ ਰਂਉ॥੨॥ ਰੰਚਕ ਰੇਤ ਖੇਤ ਤਿਨ ਿਨਰਿਮਤ ਦੁਰਲਭ ਦੇਹ ਸਵਾਿਰ ਧਰੀ ॥ ਖਾਨ ਪਾਨ ਸੋਧੇ ਸੁਖ ਭੁਚੰਤ ਸੰਕਟ ਕਾਿਟਿਬਪਿਤ ਹਰੀ ॥ ਮਾਤ ਿਪਤਾ ਭਾਈ ਅਰ ੁਬੰਧਪ ਬੂਝਨ ਕੀ ਸਭ ਸੂਝ ਪਰੀ ॥ ਬਰਧਮਾਨ ਹੋਵਤ ਿਦਨ ਪਰ੍ਿਤ ਿਨਤਆਵਤ ਿਨਕਿਟ ਿਬਖੰਮ ਜਰੀ ॥ ਰੇ ਗੁਨ ਹੀਨ ਦੀਨ ਮਾਇਆ ਿਕਰ੍ਮ ਿਸਮਿਰ ਸੁਆਮੀ ਏਕ ਘਰੀ ॥ ਕਰ ੁ ਗਿਹਲੇਹ ੁ ਿਕਰ੍ਪਾਲ ਿਕਰ੍ਪਾ ਿਨਿਧ ਨਾਨਕ ਕਾਿਟ ਭਰੰਮ ਭਰੀ ॥੩॥ ਰੇ ਮਨ ਮਸੂ ਿਬਲਾ ਮਿਹ ਗਰਬਤ ਕਰਤਬ ਕਰਤਮਹ ਮੁਘਨ ॥ ਸੰਪਤ ਦਲੋ ਝੋਲ ਸਿੰਗ ਝਲੂਤ ਮਾਇਆ ਮਗਨ ਭਰ੍ਮਤ ਘੁਘਨਾ ॥ ਸੁਤ ਬਿਨਤਾ ਸਾਜਨ ਸੁਖਬਧੰਪ ਤਾ ਿਸਉ ਮਹੋ ੁਬਿਢਓ ਸੁ ਘਨਾ ॥ ਬਇੋਓ ਬੀਜੁ ਅਹੰ ਮਮ ਅੰਕੁਰ ੁਬੀਤਤ ਅਉਧ ਕਰਤ ਅਘਨ ॥ ਿਮਰਤੁਮਜੰਾਰ ਪਸਾਿਰ ਮੁਖੁ ਿਨਰਖਤ ਭੁਚੰਤ ਭੁਗਿਤ ਭੂਖ ਭੁਖਨਾ ॥ ਿਸਮਿਰ ਗੁਪਾਲ ਦਇਆਲ ਸਤਸੰਗਿਤ ਨਾਨਕ

1388 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਗੁ ਜਾਨਤ ਸੁਪਨਾ ॥੪॥ ਦਹੇ ਨ ਗੇਹ ਨ ਨੇਹ ਨ ਨੀਤਾ ਮਾਇਆ ਮਤ ਕਹਾ ਲਉ ਗਾਰਹ ੁ॥ ਛਤਰ੍ ਨ ਪਤਰ੍ ਨਚਉਰ ਨ ਚਾਵਰ ਬਹਤੀ ਜਾਤ ਿਰਦੈ ਨ ਿਬਚਾਰਹ ੁ॥ ਰਥ ਨ ਅਸ ਨ ਗਜ ਿਸੰਘਾਸਨ ਿਛਨ ਮਿਹ ਿਤਆਗਤ ਨ ਗਿਸਧਾਰਹ ੁ॥ ਸੂਰ ਨ ਬੀਰ ਨ ਮੀਰ ਨ ਖਾਨਮ ਸੰਿਗ ਨ ਕੋਊ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਿਨਹਾਰਹ ੁ॥ ਕੋਟ ਨ ਓਟ ਨ ਕੋਸ ਨ ਛੋਟਾਕਰਤ ਿਬਕਾਰ ਦਊੋ ਕਰ ਝਾਰਹ ੁ ॥ ਿਮਤਰ੍ ਨ ਪੁਤਰ੍ ਕਲਤਰ੍ ਸਾਜਨ ਸਖ ਉਲਟਤ ਜਾਤ ਿਬਰਖ ਕੀ ਛ ਰਹ ੁ ॥ਦੀਨ ਦਯਾਲ ਪੁਰਖ ਪਰ੍ਭ ਪੂਰਨ ਿਛਨ ਿਛਨ ਿਸਮਰਹ ੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰਹ ੁ ॥ ਸਰ੍ੀਪਿਤ ਨਾਥ ਸਰਿਣ ਨਾਨਕ ਜਨਹੇ ਭਗਵਤੰ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਿਰ ਤਾਰਹ ੁ॥੫॥ ਪਰ੍ਾਨ ਮਾਨ ਦਾਨ ਮਗ ਜੋਹਨ ਹੀਤੁ ਚੀਤੁ ਦੇ ਲੇ ਲੇ ਪਾਰੀ ॥ ਸਾਜਨ ਸੈਨਮੀਤ ਸੁਤ ਭਾਈ ਤਾਹ ੂਤੇ ਲੇ ਰਖੀ ਿਨਰਾਰੀ ॥ ਧਾਵਨ ਪਾਵਨ ਕੂਰ ਕਮਾਵਨ ਇਹ ਿਬਿਧ ਕਰਤ ਅਉਧ ਤਨ ਜਾਰੀ ॥ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਜੰਮ ਸੁਚ ਨੇਮਾ ਚਚੰਲ ਸੰਿਗ ਸਗਲ ਿਬਿਧ ਹਾਰੀ ॥ ਪਸੁ ਪੰਖੀ ਿਬਰਖ ਅਸਥਾਵਰ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧਜੋਿਨ ਭਰ੍ਿਮਓ ਅਿਤ ਭਾਰੀ ॥ ਿਖਨੁ ਪਲੁ ਚਸਾ ਨਾਮੁ ਨਹੀ ਿਸਮਿਰਓ ਦੀਨਾ ਨਾਥ ਪਰ੍ਾਨਪਿਤ ਸਾਰੀ ॥ ਖਾਨ ਪਾਨਮੀਠ ਰਸ ਭੋਜਨ ਅੰਤ ਕੀ ਬਾਰ ਹੋਤ ਕਤ ਖਾਰੀ ॥ ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਚਰਨ ਸੰਿਗ ਉਧਰੇ ਹੋਿਰ ਮਾਇਆ ਮਗਨ ਚਲੇਸਿਭ ਡਾਰੀ ॥੬॥ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕ ਿਸਵ ਛੰਦ ਮੁਨੀਸੁਰ ਰਸਿਕ ਰਸਿਕ ਠਾਕੁਰ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ॥ ਇੰਦਰ੍ ਮੁਿਨਦੰਰ੍ਖੋਜਤੇ ਗੋਰਖ ਧਰਿਣ ਗਗਨ ਆਵਤ ਫਿੁਨ ਧਾਵਤ ॥ ਿਸਧ ਮਨੁਖਯ੍ਯ੍ ਦੇਵ ਅਰ ੁਦਾਨਵ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਤਾ ਕੋ ਮਰਮੁ ਨਪਾਵਤ ॥ ਿਪਰ੍ਅ ਪਰ੍ਭ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸ ਭਗਤੀ ਹਿਰ ਜਨ ਤਾ ਕੈ ਦਰਿਸ ਸਮਾਵਤ ॥ ਿਤਸਿਹ ਿਤਆਿਗ ਆਨ ਕਉਜਾਚਿਹ ਮੁਖ ਦਤੰ ਰਸਨ ਸਗਲ ਘਿਸ ਜਾਵਤ ॥ ਰੇ ਮਨ ਮੂੜ ਿਸਮਿਰ ਸੁਖਦਾਤਾ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਤੁਝਿਹਸਮਝਾਵਤ ॥੭॥ ਮਾਇਆ ਰੰਗ ਿਬਰੰਗ ਕਰਤ ਭਰ੍ਮ ਮਹੋ ਕੈ ਕੂਿਪ ਗੁਬਾਿਰ ਪਿਰਓ ਹੈ ॥ ਏਤਾ ਗਬੁ ਅਕਾਿਸ ਨਮਾਵਤ ਿਬਸਟਾ ਅਸ੍ਤ ਿਕਰ੍ਿਮ ਉਦਰ ੁਭਿਰਓ ਹੈ ॥ ਦਹ ਿਦਸ ਧਾਇ ਮਹਾ ਿਬਿਖਆ ਕਉ ਪਰ ਧਨ ਛੀਿਨ ਅਿਗਆਨਹਿਰਓ ਹੈ ॥ ਜੋਬਨ ਬੀਿਤ ਜਰਾ ਰੋਿਗ ਗਰ੍ਿਸਓ ਜਮਦੂਤਨ ਡਨੰੁ ਿਮਰਤੁ ਮਿਰਓ ਹੈ ॥ ਅਿਨਕ ਜੋਿਨ ਸੰਕਟ ਨਰਕਭੁੰਚਤ ਸਾਸਨ ਦੂਖ ਗਰਿਤ ਗਿਰਓ ਹੈ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਉਧਰਿਹ ਸੇ ਨਾਨਕ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਸੰਤੁ ਆਿਪ ਕਿਰਓਹ ੈ ॥੮॥ ਗੁਣ ਸਮੂਹ ਫਲ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥ ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਹਮਾਰੀ ॥ ਅਉਖਧ ਮਤੰਰ੍ ਤਤੰਰ੍ ਪਰ ਦੁਖ ਹਰ

1389 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਰਬ ਰੋਗ ਖਡੰਣ ਗੁਣਕਾਰੀ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਮਦ ਮਤਸਰ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਿਬਨਿਸ ਜਾਿਹ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਉਚਾਰੀ ॥ਇਸਨਾਨ ਦਾਨ ਤਾਪਨ ਸੁਿਚ ਿਕਿਰਆ ਚਰਣ ਕਮਲ ਿਹਰਦੈ ਪਰ੍ਭ ਧਾਰੀ ॥ ਸਾਜਨ ਮੀਤ ਸਖਾ ਹਿਰ ਬੰਧਪਜੀਅ ਧਾਨ ਪਰ੍ਭ ਪਰ੍ਾਨ ਅਧਾਰੀ ॥ ਓਟ ਗਹੀ ਸੁਆਮੀ ਸਮਰਥਹ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਬਿਲਹਾਰੀ ॥੯॥ ਆਵਧਕਿਟਓ ਨ ਜਾਤ ਪਰ੍ਮੇ ਰਸ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸੰਿਗ ॥ ਦਾਵਿਨ ਬਿੰਧਓ ਨ ਜਾਤ ਿਬਧੇ ਮਨ ਦਰਸ ਮਿਗ ॥ ਪਾਵਕਜਿਰਓ ਨ ਜਾਤ ਰਿਹਓ ਜਨ ਧੂਿਰ ਲਿਗ ॥ ਨੀਰ ੁ ਨ ਸਾਕਿਸ ਬਿੋਰ ਚਲਿਹ ਹਿਰ ਪੰਿਥ ਪਿਗ ॥ ਨਾਨਕ ਰੋਗਦੋਖ ਅਘ ਮੋਹ ਿਛਦੇ ਹਿਰ ਨਾਮ ਖਿਗ ॥੧॥੧੦॥ ਉਦਮੁ ਕਿਰ ਲਾਗੇ ਬਹ ੁ ਭਾਤੀ ਿਬਚਰਿਹ ਅਿਨਕ ਸਾਸਤਰ੍ਬਹ ੁਖਟੂਆ ॥ ਭਸਮ ਲਗਾਇ ਤੀਰਥ ਬਹ ੁਭਰ੍ਮਤੇ ਸੂਖਮ ਦਹੇ ਬੰਧਿਹ ਬਹ ੁਜਟੂਆ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਜਨ ਸਗਲਦੁਖ ਪਾਵਤ ਿਜਉ ਪਰ੍ੇਮ ਬਢਾਇ ਸੂਤ ਕੇ ਹਟੂਆ ॥ ਪੂਜਾ ਚਕਰ੍ ਕਰਤ ਸੋਮਪਾਕਾ ਅਿਨਕ ਭ ਿਤ ਥਾਟਿਹ ਕਿਰਥਟੂਆ ॥੨॥੧੧॥੨੦॥

ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਪਿਹਲੇ ਕੇ ੧ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਇਕ ਮਿਨ ਪੁਰਖੁ ਿਧਆਇ ਬਰਦਾਤਾ ॥ ਸੰਤ ਸਹਾਰ ੁ ਸਦਾ ਿਬਿਖਆਤਾ ॥ ਤਾਸੁ ਚਰਨ ਲੇ ਿਰਦੈ ਬਸਾਵਉ ॥ਤਉ ਪਰਮ ਗੁਰ ੂ ਨਾਨਕ ਗੁਨ ਗਾਵਉ ॥੧॥ ਗਾਵਉ ਗੁਨ ਪਰਮ ਗੁਰ ੂ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ਦੁਰਤ ਿਨਵਾਰਣਸਬਦ ਸਰੇ ॥ ਗਾਵਿਹ ਗੰਭੀਰ ਧੀਰ ਮਿਤ ਸਾਗਰ ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਿਧਆਨੁ ਧਰੇ ॥ ਗਾਵਿਹ ਇਦੰਰ੍ਾਿਦ ਭਗਤਪਰ੍ਿਹਲਾਿਦਕ ਆਤਮ ਰਸੁ ਿਜਿਨ ਜਾਿਣਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਿਜਿਨ ਮਾਿਣਓ॥੨॥ ਗਾਵਿਹ ਜਨਕਾਿਦ ਜਗੁਿਤ ਜੋਗੇਸੁਰ ਹਿਰ ਰਸ ਪੂਰਨ ਸਰਬ ਕਲਾ ॥ ਗਾਵਿਹ ਸਨਕਾਿਦ ਸਾਧਿਸਧਾਿਦਕ ਮੁਿਨ ਜਨ ਗਾਵਿਹ ਅਛਲ ਛਲਾ ॥ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਧੋਮੁ ਅਟਲ ਮਡੰਲਵੈ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਰਸੁਜਾਿਣਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਿਜਿਨ ਮਾਿਣਓ ॥੩॥ ਗਾਵਿਹ ਕਿਪਲਾਿਦਆਿਦ ਜੋਗੇਸਰੁ ਅਪਰਪੰਰ ਅਵਤਾਰ ਵਰੋ ॥ ਗਾਵੈ ਜਮਦਗਿਨ ਪਰਸਰਾਮੇਸੁਰ ਕਰ ਕੁਠਾਰ ੁ ਰਘੁ ਤਜੇੁਹਿਰਓ ॥ ਉਧੌ ਅਕਰ੍ੂਰ ੁ ਿਬਦਰ ੁ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸਰਬਾਤਮੁ ਿਜਿਨ ਜਾਿਣਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ

1390 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਿਜਿਨ ਮਾਿਣਓ ॥੪॥ ਗਾਵਿਹ ਗੁਣ ਬਰਨ ਚਾਿਰ ਖਟ ਦਰਸਨ ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕਿਸਮਰਿੰਥ ਗੁਨਾ ॥ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਸੇਸੁ ਸਹਸ ਿਜਹਬਾ ਰਸ ਆਿਦ ਅੰਿਤ ਿਲਵ ਲਾਿਗ ਧੁਨਾ ॥ ਗਾਵੈ ਗੁਣਮਹਾਦਉੇ ਬਰੈਾਗੀ ਿਜਿਨ ਿਧਆਨ ਿਨਰੰਤਿਰ ਜਾਿਣਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਗਾਵਉ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਰਾਜੁਜੋਗੁ ਿਜਿਨ ਮਾਿਣਓ ॥੫॥ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਮਾਿਣਓ ਬਿਸਓ ਿਨਰਵੈਰ ੁ ਿਰਦੰਤਿਰ ॥ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਸਗਲ ਉਧਰੀਨਾਿਮ ਲੇ ਤਿਰਓ ਿਨਰਤੰਿਰ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਸਨਕਾਿਦ ਆਿਦ ਜਨਕਾਿਦ ਜਗੁਹ ਲਿਗ ॥ ਧੰਿਨ ਧੰਿਨਗੁਰ ੁ ਧਿੰਨ ਜਨਮੁ ਸਕਯਥੁ ਭਲੌ ਜਿਗ ॥ ਪਾਤਾਲ ਪੁਰੀ ਜੈਕਾਰ ਧੁਿਨ ਕਿਬ ਜਨ ਕਲ ਵਖਾਿਣਓ ॥ ਹਿਰਨਾਮ ਰਿਸਕ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਤੈ ਮਾਿਣਓ ॥੬॥ ਸਤਜੁਿਗ ਤੈ ਮਾਿਣਓ ਛਿਲਓ ਬਿਲ ਬਾਵਨਭਾਇਓ ॥ ਤਰ੍ੇਤੈ ਤੈ ਮਾਿਣਓ ਰਾਮੁ ਰਘੁਵੰਸੁ ਕਹਾਇਓ ॥ ਦੁਆਪੁਿਰ ਿਕਰ੍ਸਨ ਮੁਰਾਿਰ ਕੰਸੁ ਿਕਰਤਾਰਥੁ ਕੀਓ ॥ਉਗਰ੍ਸੈਣ ਕਉ ਰਾਜ ੁ ਅਭੈ ਭਗਤਹ ਜਨ ਦੀਓ ॥ ਕਿਲਜੁਿਗ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ੁ ਅੰਗਦੁ ਅਮਰ ੁ ਕਹਾਇਓ ॥ਸਰ੍ੀ ਗੁਰ ੂ ਰਾਜੁ ਅਿਬਚਲੁ ਅਟਲੁ ਆਿਦ ਪੁਰਿਖ ਫਰੁਮਾਇਓ ॥੭॥ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਰਿਵਦਾਸੁ ਭਗਤੁ ਜੈਦੇਵਿਤਰ੍ਲੋਚਨ ॥ ਨਾਮਾ ਭਗਤੁ ਕਬੀਰ ੁ ਸਦਾ ਗਾਵਿਹ ਸਮ ਲੋਚਨ ॥ ਭਗਤੁ ਬਿੇਣ ਗੁਣ ਰਵੈ ਸਹਿਜ ਆਤਮ ਰੰਗੁਮਾਣੈ ॥ ਜੋਗ ਿਧਆਿਨ ਗੁਰ ਿਗਆਿਨ ਿਬਨਾ ਪਰ੍ਭ ਅਵਰ ੁਨ ਜਾਣੈ ॥ ਸੁਖਦੇਉ ਪਰੀਖਯ੍ਯ੍ਤੁ ਗੁਣ ਰਵੈ ਗੋਤਮ ਿਰਿਖਜਸੁ ਗਾਇਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਿਨਤ ਨਵਤਨੁ ਜਿਗ ਛਾਇਓ ॥੮॥ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹਪਾਯਾਿਲ ਭਗਤ ਨਾਗਾਿਦ ਭੁਯਗੰਮ ॥ ਮਹਾਦੇਉ ਗੁਣ ਰਵੈ ਸਦਾ ਜੋਗੀ ਜਿਤ ਜੰਗਮ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਮੁਿਨ ਬਯ੍ਯ੍ਾਸੁਿਜਿਨ ਬੇਦ ਬਯ੍ਯ੍ਾਕਰਣ ਬੀਚਾਿਰਅ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਿਜਿਨ ਹਕੁਿਮ ਸਭ ਿਸਰ੍ਸਿਟ ਸਵਾਰੀਅ ॥ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਖਡੰਪੂਰਨ ਬਰ੍ਹਮੁ ਗੁਣ ਿਨਰਗੁਣ ਸਮ ਜਾਿਣਓ ॥ ਜਪੁ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਹਜੁ ਜੋਗੁ ਿਜਿਨ ਮਾਿਣਓ ॥੯॥ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਨਵ ਨਾਥ ਧਿੰਨ ਗੁਰ ੁਸਾਿਚ ਸਮਾਇਓ ॥ ਮ ਧਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਜੇਨ ਚਕਰ੍ਵੈ ਕਹਾਇਓ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵੈਬਿਲ ਰਾਉ ਸਪਤ ਪਾਤਾਿਲ ਬਸੰਤੌ ॥ ਭਰਥਿਰ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਸਦਾ ਗੁਰ ਸੰਿਗ ਰਹੰਤੌ ॥ ਦੂਰਬਾ ਪਰਰੂਉਅੰਗਰੈ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਜਸੁ ਗਾਇਓ ॥ ਕਿਬ ਕਲ ਸੁਜਸੁ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਘਿਟ ਘਿਟ ਸਹਿਜ ਸਮਾਇਓ ॥੧੦॥

1391 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਦੂਜੇ ਕੇ ੨ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਧੰਨੁ ਕਰਤਾ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾਰ ੁਕਰਣ ਸਮਰਥੋ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂਧੰਨੁ ਨਾਨਕੁ ਮਸਤਿਕ ਤੁਮ ਧਿਰਓ ਿਜਿਨਹਥੋ ॥ ਤ ਧਿਰਓ ਮਸਤਿਕ ਹਥੁ ਸਹਿਜ ਅਿਮਉ ਵਠੁਉ ਛਿਜ ਸੁਿਰ ਨਰ ਗਣ ਮੁਿਨ ਬੋਿਹਯ ਅਗਾਿਜ ॥ ਮਾਿਰਓਕੰਟਕੁ ਕਾਲੁ ਗਰਿਜ ਧਾਵਤੁ ਲੀਓ ਬਰਿਜ ਪਚੰ ਭੂਤ ਏਕ ਘਿਰ ਰਾਿਖ ਲੇ ਸਮਿਜ ॥ ਜਗੁ ਜੀਤਉ ਗੁਰ ਦੁਆਿਰਖੇਲਿਹ ਸਮਤ ਸਾਿਰ ਰਥੁ ਉਨਮਿਨ ਿਲਵ ਰਾਿਖ ਿਨਰੰਕਾਿਰ ॥ ਕਹ ੁ ਕੀਰਿਤ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰਲਹਣਾ ਜਗਤਰ੍ ਗੁਰ ੁ ਪਰਿਸ ਮੁਰਾਿਰ ॥੧॥ ਜਾ ਕੀ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਧਾਰ ਕਾਲੁਖ ਖਿਨ ਉਤਾਰ ਿਤਮਰ ਅਗਯ੍ਯ੍ਾਨਜਾਿਹ ਦਰਸ ਦੁਆਰ ॥ ਓਇ ਜ ੁਸੇਵਿਹ ਸਬਦੁ ਸਾਰ ੁਗਾਖੜੀ ਿਬਖਮ ਕਾਰ ਤੇ ਨਰ ਭਵ ਉਤਾਿਰ ਕੀਏ ਿਨਰਭਾਰ ॥ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਹਜ ਸਾਿਰ ਜਾਗੀਲੇ ਗੁਰ ਬੀਚਾਿਰ ਿਨੰਮਰੀ ਭੂਤ ਸਦੀਵ ਪਰਮ ਿਪਆਿਰ ॥ ਕਹ ੁ ਕੀਰਿਤਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤਰ੍ ਗੁਰ ੁ ਪਰਿਸ ਮੁਰਾਿਰ ॥੨॥ ਤੈ ਤਉ ਿਦਰ੍ਿੜਓ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁਿਬਮਲ ਜਾਸੁ ਿਬਥਾਰ ੁਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਸੁਜਨ ਜੀਆ ਕੋ ਅਧਾਰ ੁ॥ ਤੂ ਤਾ ਜਿਨਕ ਰਾਜਾ ਅਉਤਾਰ ੁਸਬਦ ੁ ਸੰਸਾਿਰਸਾਰ ੁ ਰਹਿਹ ਜਗਤਰ੍ ਜਲ ਪਦਮ ਬੀਚਾਰ ॥ ਕਿਲਪ ਤਰ ੁ ਰੋਗ ਿਬਦਾਰ ੁ ਸੰਸਾਰ ਤਾਪ ਿਨਵਾਰ ੁ ਆਤਮਾ ਿਤਰ੍ਿਬਿਧਤਰੇੈ ਏਕ ਿਲਵ ਤਾਰ ॥ ਕਹ ੁਕੀਰਿਤ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰ ਲਹਣਾ ਜਗਤਰ੍ ਗੁਰ ੁਪਰਿਸ ਮਰੁਾਿਰ ॥੩॥ਤੈ ਤਾ ਹਦਰਿਥ ਪਾਇਓ ਮਾਨੁ ਸੇਿਵਆ ਗੁਰ ੁ ਪਰਵਾਨੁ ਸਾਿਧ ਅਜਗਰ ੁ ਿਜਿਨ ਕੀਆ ਉਨਮਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰਦਰਸ ਸਮਾਨ ਆਤਮਾ ਵੰਤਿਗਆਨ ਜਾਣੀਅ ਅਕਲ ਗਿਤ ਗੁਰ ਪਰਵਾਨ ॥ ਜਾ ਕੀ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਅਚਲ ਠਾਣਿਬਮਲ ਬੁਿਧ ਸੁਥਾਨ ਪਿਹਿਰ ਸੀਲ ਸਨਾਹ ੁ ਸਕਿਤ ਿਬਦਾਿਰ ॥ ਕਹ ੁ ਕੀਰਿਤ ਕਲ ਸਹਾਰ ਸਪਤ ਦੀਪ ਮਝਾਰਲਹਣਾ ਜਗਤਰ੍ ਗੁਰ ੁਪਰਿਸ ਮੁਰਾਿਰ ॥੪॥ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਧਰਤ ਤਮ ਹਰਨ ਦਹਨ ਅਘ ਪਾਪ ਪਰ੍ਨਾਸਨ ॥ ਸਬਦ ਸੂਰਬਲਵੰਤ ਕਾਮ ਅਰ ੁ ਕਰ੍ੋਧ ਿਬਨਾਸਨ ॥ ਲੋਭ ਮੋਹ ਵਿਸ ਕਰਣ ਸਰਣ ਜਾਿਚਕ ਪਰ੍ਿਤਪਾਲਣ ॥ ਆਤਮ ਰਤਸੰਗਰ੍ਹਣ ਕਹਣ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਕਲ ਢਾਲਣ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂਕਲ ਸਿਤਗੁਰ ਿਤਲਕੁ ਸਿਤ ਲਾਗੈ ਸੋ ਪੈ ਤਰੈ ॥ ਗੁਰ ੁਜਗਤ

1392 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਫਰਣਸੀਹ ਅਗੰਰਉ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਲਹਣਾ ਕਰੈ ॥੫॥ ਸਦਾ ਅਕਲ ਿਲਵ ਰਹੈ ਕਰਨ ਿਸਉ ਇਛਾ ਚਾਰਹ ॥ਦਰ੍ੁਮ ਸਪੂਰ ਿਜਉ ਿਨਵੈ ਖਵੈ ਕਸੁ ਿਬਮਲ ਬੀਚਾਰਹ ॥ ਇਹੈ ਤਤੁ ਜਾਿਣਓ ਸਰਬ ਗਿਤ ਅਲਖੁ ਿਬਡਾਣੀ ॥ਸਹਜ ਭਾਇ ਸੰਿਚਓ ਿਕਰਿਣ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਕਲ ਬਾਣੀ ॥ ਗੁਰ ਗਿਮ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ਤੈ ਪਾਇਓ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਗਰ੍ਾਹਿਜ ਲਯੌ ॥ਹਿਰ ਪਰਿਸਓ ਕਲੁ ਸਮੁਲਵੈ ਜਨ ਦਰਸਨੁ ਲਹਣੇ ਭਯੌ ॥੬॥ ਮਿਨ ਿਬਸਾਸੁ ਪਾਇਓ ਗਹਿਰ ਗਹ ੁ ਹਦਰਿਥਦੀਓ ॥ ਗਰਲ ਨਾਸੁ ਤਿਨ ਨਠਯੋ ਅਿਮਉ ਅੰਤਰਗਿਤ ਪੀਓ ॥ ਿਰਿਦ ਿਬਗਾਸੁ ਜਾਿਗਓ ਅਲਿਖ ਕਲ ਧਰੀਜੁਗੰਤਿਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਹਜ ਸਮਾਿਧ ਰਿਵਓ ਸਾਮਾਿਨ ਿਨਰਤੰਿਰ ॥ ਉਦਾਰਉ ਿਚਤ ਦਾਿਰਦ ਹਰਨ ਿਪਖਿੰਤਹਕਲਮਲ ਤਰ੍ਸਨ ॥ ਸਦ ਰਿੰਗ ਸਹਿਜ ਕਲੁ ਉਚਰੈ ਜਸੁ ਜੰਪਉ ਲਹਣੇ ਰਸਨ ॥੭॥ ਨਾਮੁ ਅਵਖਧੁ ਨਾਮੁਆਧਾਰ ੁਅਰ ੁਨਾਮੁ ਸਮਾਿਧ ਸੁਖੁ ਸਦਾ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੁ ਸੋਹੈ ॥ ਰਿੰਗ ਰਤੌ ਨਾਮ ਿਸਉ ਕਲ ਨਾਮੁ ਸੁਿਰ ਨਰਹ ਬੋਹੈ ॥ਨਾਮ ਪਰਸੁ ਿਜਿਨ ਪਾਇਓ ਸਤੁ ਪਰ੍ਗਿਟਓ ਰਿਵ ਲੋਇ ॥ ਦਰਸਿਨ ਪਰਿਸਐ ਗੁਰ ੂ ਕੈ ਅਠਸਿਠ ਮਜਨੁ ਹੋਇ॥੮॥ ਸਚ ੁ ਤੀਰਥੁ ਸਚ ੁ ਇਸਨਾਨੁ ਅਰ ੁ ਭੋਜਨੁ ਭਾਉ ਸਚ ੁ ਸਦਾ ਸਚ ੁ ਭਾਖੰਤੁ ਸੋਹੈ ॥ ਸਚ ੁ ਪਾਇਓ ਗੁਰ ਸਬਿਦਸਚ ੁਨਾਮੁ ਸੰਗਤੀ ਬੋਹੈ ॥ ਿਜਸੁ ਸਚ ੁ ਸੰਜਮੁ ਵਰਤੁ ਸਚ ੁਕਿਬ ਜਨ ਕਲ ਵਖਾਣੁ ॥ ਦਰਸਿਨ ਪਰਿਸਐ ਗੁਰ ੂ ਕੈਸਚ ੁਜਨਮੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥੯॥ ਅਿਮਅ ਿਦਰ੍ਸਿਟ ਸੁਭ ਕਰੈ ਹਰੈ ਅਘ ਪਾਪ ਸਕਲ ਮਲ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਅਰ ੁਲਭੋ ਮੋਹਵਿਸ ਕਰੈ ਸਭੈ ਬਲ ॥ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਦੁਖੁ ਸੰਸਾਰਹ ਖਵੋੈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਨਵ ਿਨਿਧ ਦਰੀਆਉ ਜਨਮ ਹਮਕਾਲਖ ਧਵੋੈ ॥ ਸੁ ਕਹ ੁ ਟਲ ਗੁਰ ੁ ਸੇਵੀਐ ਅਿਹਿਨਿਸ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਦਰਸਿਨ ਪਰਿਸਐ ਗੁਰ ੂ ਕੈ ਜਨਮਮਰਣ ਦਖੁੁ ਜਾਇ ॥੧੦॥

ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਤੀਜੇ ਕੇ ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਿਸਵਿਰ ਸਾਚਾ ਜਾ ਕਾ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਸੰਸਾਰੇ ॥ ਿਜਿਨ ਭਗਤ ਭਵਜਲ ਤਾਰੇ ਿਸਮਰਹ ੁ ਸੋਈ ਨਾਮੁਪਰਧਾਨੁ ॥ ਿਤਤੁ ਨਾਿਮ ਰਿਸਕੁ ਨਾਨਕੁ ਲਹਣਾ ਥਿਪਓ ਜੇਨ ਸਰ੍ਬ ਿਸਧੀ ॥ ਕਿਵ ਜਨ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਸਬੁਧੀ ਕੀਰਿਤਜਨ ਅਮਰਦਾਸ ਿਬਸ੍ਤਰੀਯਾ ॥ ਕੀਰਿਤ ਰਿਵ ਿਕਰਿਣ ਪਰ੍ਗਿਟ ਸੰਸਾਰਹ ਸਾਖ ਤਰੋਵਰ ਮਵਲਸਰਾ ॥ ਉਤਿਰ

1393 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦਿਖਣਿਹ ਪੁਿਬ ਅਰ ੁਪਸ੍ਚਿਮ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ੁਜਪੰਿਥ ਨਰਾ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਰਸਿਨ ਗੁਰਮੁਿਖ ਬਰਦਾਯਉ ਉਲਿਟ ਗੰਗਪਸ੍ਚਿਮ ਧਰੀਆ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫਿੁਰਆ ॥੧॥ ਿਸਮਰਿਹ ਸੋਈਨਾਮੁ ਜਖਯ੍ਯ੍ ਅਰ ੁ ਿਕੰਨਰ ਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਸਮਾਿਧ ਹਰਾ ॥ ਿਸਮਰਿਹ ਨਖਯ੍ਯ੍ਤਰ੍ ਅਵਰ ਧਰ੍ੂ ਮਡੰਲ ਨਾਰਦਾਿਦ ਪਰ੍ਹਲਾਿਦਵਰਾ ॥ ਸਸੀਅਰ ੁਅਰ ੁਸੂਰ ੁਨਾਮੁ ਉਲਾਸਿਹ ਸੈਲ ਲਅੋ ਿਜਿਨ ਉਧਿਰਆ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫਿੁਰਆ ॥੨॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਿਸਵਿਰ ਨਵ ਨਾਥ ਿਨਰੰਜਨੁ ਿਸਵ ਸਨਕਾਿਦ ਸਮੁਧਿਰਆ ॥ਚਵਰਾਸੀਹ ਿਸਧ ਬੁਧ ਿਜਤੁ ਰਾਤੇ ਅਬੰਰੀਕ ਭਵਜਲੁ ਤਿਰਆ ॥ ਉਧਉ ਅਕਰ੍ੂਰ ੁ ਿਤਲਚੋਨੁ ਨਾਮਾ ਕਿਲ ਕਬੀਰਿਕਲਿਵਖ ਹਿਰਆ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫਿੁਰਆ ॥੩॥ ਿਤਤੁਨਾਿਮ ਲਾਿਗ ਤਤੇੀਸ ਿਧਆਵਿਹ ਜਤੀ ਤਪੀਸੁਰ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਿਸਮਿਰ ਗੰਗੇਵ ਿਪਤਾਮਹ ਚਰਣਿਚਤ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਰਿਸਆ ॥ ਿਤਤੁ ਨਾਿਮ ਗੁਰ ੂ ਗੰਭੀਰ ਗਰਅੂ ਮਿਤ ਸਤ ਕਿਰ ਸੰਗਿਤ ਉਧਰੀਆ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁਅਛਲੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਰ ਕਉ ਫਿੁਰਆ ॥੪॥ ਨਾਮ ਿਕਿਤ ਸੰਸਾਿਰ ਿਕਰਿਣ ਰਿਵ ਸੁਰਤਰਸਾਖਹ ॥ ਉਤਿਰ ਦਿਖਿਣ ਪੁਿਬ ਦਿੇਸ ਪਸ੍ਚਿਮ ਜਸੁ ਭਾਖਹ ॥ ਜਨਮੁ ਤ ਇਹ ੁ ਸਕਯਥੁ ਿਜਤੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਿਰਦੈਿਨਵਾਸੈ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰ ਗਣ ਗੰਧਰਬ ਿਛਅ ਦਰਸਨ ਆਸਾਸੈ ॥ ਭਲਉ ਪਰ੍ਿਸਧੁ ਤੇਜੋ ਤਨੌ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਜੋਿੜ ਕਰ ਧਯ੍ਯ੍ਾਇਅਓ ॥ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਭਗਤ ਭਵਜਲ ਹਰਣੁ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਤੈ ਪਾਇਓ ॥੫॥ ਨਾਮੁ ਿਧਆਵਿਹ ਦੇਵ ਤਤੇੀਸ ਅਰੁਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਨਰ ਨਾਿਮ ਖਡੰ ਬਰ੍ਹਮੰਡ ਧਾਰੇ ॥ ਜਹ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਧਓ ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਸਮ ਕਿਰ ਸਹਾਰੇ ॥ ਨਾਮੁਿਸਰੋਮਿਣ ਸਰਬ ਮੈ ਭਗਤ ਰਹੇ ਿਲਵ ਧਾਿਰ ॥ ਸੋਈ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਅਮਰ ਗੁਰ ਤੁਿਸ ਦੀਓ ਕਰਤਾਿਰ ॥੬॥ਸਿਤ ਸੂਰਉ ਸੀਿਲ ਬਲਵੰਤੁ ਸਤ ਭਾਇ ਸੰਗਿਤ ਸਘਨ ਗਰਅੂ ਮਿਤ ਿਨਰਵੈਿਰ ਲੀਣਾ ॥ ਿਜਸੁ ਧੀਰਜੁ ਧੁਿਰਧਵਲੁ ਧੁਜਾ ਸੇਿਤ ਬਕੈੁੰਠ ਬੀਣਾ ॥ ਪਰਸਿਹ ਸਤੰ ਿਪਆਰ ੁ ਿਜਹ ਕਰਤਾਰਹ ਸੰਜੋਗੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸੇਿਵ ਸੁਖੁਪਾਇਓ ਅਮਿਰ ਗੁਿਰ ਕੀਤਉ ਜੋਗੁ ॥੭॥ ਨਾਮੁ ਨਾਵਣੁ ਨਾਮੁ ਰਸ ਖਾਣੁ ਅਰ ੁਭੋਜਨੁ ਨਾਮ ਰਸੁ ਸਦਾ ਚਾਯ ਮੁਿਖਿਮਸ੍ਟ ਬਾਣੀ ॥ ਧਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵਓ ਿਜਸ ੁ ਪਸਾਇ ਗਿਤ ਅਗਮ ਜਾਣੀ ॥ ਕੁਲ ਸੰਬੂਹ ਸਮੁਧਰੇ ਪਾਯਉ ਨਾਮ

1394 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਨਵਾਸੁ ॥ ਸਕਯਥੁ ਜਨਮੁ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਗੁਰ ੁ ਪਰਿਸਯ੍ਯ੍ਉ ਅਮਰ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥੮॥ ਬਾਿਰਜੁ ਕਿਰ ਦਾਿਹਣੈ ਿਸਿਧ ਸਨਮੁਖਮੁਖੁ ਜੋਵੈ ॥ ਿਰਿਧ ਬਸੈ ਬ ਵ ਿਗ ਜੁ ਤੀਿਨ ਲਕੋ ਤਰ ਮਹੋੈ ॥ ਿਰਦੈ ਬਸੈ ਅਕਹੀਉ ਸੋਇ ਰਸੁ ਿਤਨ ਹੀ ਜਾਤਉ ॥ਮੁਖਹ ੁ ਭਗਿਤ ਉਚਰੈ ਅਮਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਇਤੁ ਰਿੰਗ ਰਾਤਉ ॥ ਮਸਤਿਕ ਨੀਸਾਣੁ ਸਚਉ ਕਰਮੁ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਜੋਿੜ ਕਰਧਯ੍ਯ੍ਾਇਅਉ ॥ ਪਰਿਸਅਉ ਗੁਰ ੂ ਸਿਤਗੁਰ ਿਤਲਕੁ ਸਰਬ ਇਛ ਿਤਿਨ ਪਾਇਅਉ ॥੯॥ ਚਰਣ ਤ ਪਰ ਸਕਯਥਚਰਣ ਗੁਰ ਅਮਰ ਪਵਿਲ ਰਯ ॥ ਹਥ ਤ ਪਰ ਸਕਯਥ ਹਥ ਲਗਿਹ ਗੁਰ ਅਮਰ ਪਯ ॥ ਜੀਹ ਤ ਪਰ ਸਕਯਥਜੀਹ ਗੁਰ ਅਮਰ ੁਭਿਣਜੈ ॥ ਨਣੈ ਤ ਪਰ ਸਕਯਥ ਨਯਿਣ ਗੁਰ ੁਅਮਰ ੁਿਪਿਖਜੈ ॥ ਸਰ੍ਵਣ ਤ ਪਰ ਸਕਯਥ ਸਰ੍ਵਿਣਗੁਰ ੁਅਮਰ ੁਸੁਿਣਜੈ ॥ ਸਕਯਥੁ ਸੁ ਹੀਉ ਿਜਤੁ ਹੀਅ ਬਸੈ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸੁ ਿਨਜ ਜਗਤ ਿਪਤ ॥ ਸਕਯਥੁ ਸੁ ਿਸਰੁਜਾਲਪੁ ਭਣੈ ਜੁ ਿਸਰ ੁ ਿਨਵੈ ਗੁਰ ਅਮਰ ਿਨਤ ॥੧॥੧੦॥ ਿਤ ਨਰ ਦੁਖ ਨਹ ਭੁਖ ਿਤ ਨਰ ਿਨਧਨ ਨਹ ੁਕਹੀਅਿਹ ॥ਿਤ ਨਰ ਸੋਕੁ ਨਹ ੁ ਹਐੂ ਿਤ ਨਰ ਸੇ ਅੰਤੁ ਨ ਲਹੀਅਿਹ ॥ ਿਤ ਨਰ ਸੇਵ ਨਹ ੁ ਕਰਿਹ ਿਤ ਨਰ ਸਯ ਸਹਸਸਮਪਿਹ ॥ ਿਤ ਨਰ ਦੁਲੀਚੈ ਬਹਿਹ ਿਤ ਨਰ ਉਥਿਪ ਿਬਥਪਿਹ ॥ ਸੁਖ ਲਹਿਹ ਿਤ ਨਰ ਸੰਸਾਰ ਮਿਹ ਅਭੈ ਪਟੁਿਰਪ ਮਿਧ ਿਤਹ ॥ ਸਕਯਥ ਿਤ ਨਰ ਜਾਲਪੁ ਭਣੈ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸੁ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਿਜਹ ॥੨॥੧੧॥ ਤੈ ਪਿਢਅਉ ਇਕੁਮਿਨ ਧਿਰਅਉ ਇਕੁ ਕਿਰ ਇਕੁ ਪਛਾਿਣਓ ॥ ਨਯਿਣ ਬਯਿਣ ਮੁਿਹ ਇਕੁ ਇਕੁ ਦੁਹ ੁ ਠ ਇ ਨ ਜਾਿਣਓ ॥ਸੁਪਿਨ ਇਕੁ ਪਰਤਿਖ ਇਕੁ ਇਕਸ ਮਿਹ ਲੀਣਉ ॥ ਤੀਸ ਇਕੁ ਅਰ ੁ ਪਿੰਜ ਿਸਧੁ ਪਤੈੀਸ ਨ ਖੀਣਉ ॥ ਇਕਹੁਿਜ ਲਾਖੁ ਲਖਹ ੁਅਲਖੁ ਹੈ ਇਕੁ ਇਕੁ ਕਿਰ ਵਰਿਨਅਉ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਜਾਲਪੁ ਭਣੈ ਤੂ ਇਕੁ ਲੋੜਿਹ ਇਕੁਮਿੰਨਅਉ ॥੩॥੧੨॥ ਿਜ ਮਿਤ ਗਹੀ ਜੈਦੇਿਵ ਿਜ ਮਿਤ ਨਾਮੈ ਸਮੰਾਣੀ ॥ ਿਜ ਮਿਤ ਿਤਰ੍ਲੋਚਨ ਿਚਿਤ ਭਗਤਕੰਬੀਰਿਹ ਜਾਣੀ ॥ ਰਕੁਮ ਗਦ ਕਰਤੂਿਤ ਰਾਮੁ ਜੰਪਹ ੁ ਿਨਤ ਭਾਈ ॥ ਅੰਮਰੀਿਕ ਪਰ੍ਹਲਾਿਦ ਸਰਿਣ ਗੋਿਬਦੰਗਿਤ ਪਾਈ ॥ ਤੈ ਲੋਭੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਤਰ੍ਸਨਾ ਤਜੀ ਸੁ ਮਿਤ ਜਲਯ੍ਯ੍ ਜਾਣੀ ਜੁਗਿਤ ॥ ਗੁਰ ੁਅਮਰਦਾਸੁ ਿਨਜ ਭਗਤੁ ਹੈ ਦਿੇਖਦਰਸੁ ਪਾਵਉ ਮੁਕਿਤ ॥੪॥੧੩॥ ਗੁਰ ੁ ਅਮਰਦਾਸੁ ਪਰਸੀਐ ਪੁਹਿਮ ਪਾਿਤਕ ਿਬਨਾਸਿਹ ॥ ਗੁਰ ੁ ਅਮਰਦਾਸੁਪਰਸੀਐ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਆਸਾਸਿਹ ॥ ਗੁਰ ੁ ਅਮਰਦਾਸੁ ਪਰਸੀਐ ਿਧਆਨੁ ਲਹੀਐ ਪਉ ਮਿੁਕਿਹ ॥ ਗੁਰੁ

1395 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਮਰਦਾਸੁ ਪਰਸੀਐ ਅਭਉ ਲਭ ੈ ਗਉ ਚਿੁਕਿਹ ॥ ਇਕੁ ਿਬੰਿਨ ਦੁਗਣ ਜ ੁ ਤਉ ਰਹੈ ਜਾ ਸੁਮਿੰਤਰ੍ ਮਾਨਵਿਹਲਿਹ ॥ ਜਾਲਪਾ ਪਦਾਰਥ ਇਤੜੇ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਿਸ ਿਡਠੈ ਿਮਲਿਹ ॥੫॥੧੪॥ ਸਚ ੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾਰ ੁ ਸੁ ਿਦਰ੍ੜੁਨਾਨਿਕ ਸੰਗਰ੍ਿਹਅਉ ॥ ਤਾ ਤੇ ਅੰਗਦੁ ਲਹਣਾ ਪਰ੍ਗਿਟ ਤਾਸੁ ਚਰਣਹ ਿਲਵ ਰਿਹਅਉ ॥ ਿਤਤੁ ਕੁਿਲ ਗੁਰਅਮਰਦਾਸੁ ਆਸਾ ਿਨਵਾਸੁ ਤਾਸੁ ਗੁਣ ਕਵਣ ਵਖਾਣਉ ॥ ਜ ੋਗੁਣ ਅਲਖ ਅਗੰਮ ਿਤਨਹ ਗੁਣ ਅੰਤੁ ਨ ਜਾਣਉ ॥ਬਿੋਹਥਉ ਿਬਧਾਤੈ ਿਨਰਮਯੌ ਸਭ ਸੰਗਿਤ ਕੁਲ ਉਧਰਣ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕੀਰਤੁ ਕਹੈ ਤਰ੍ਾਿਹ ਤਰ੍ਾਿਹ ਤੁਅ ਪਾਸਰਣ ॥੧॥੧੫॥ ਆਿਪ ਨਰਾਇਣੁ ਕਲਾ ਧਾਿਰ ਜਗ ਮਿਹ ਪਰਵਿਰਯਉ ॥ ਿਨਰਕੰਾਿਰ ਆਕਾਰ ੁ ਜੋਿਤ ਜਗਮਡੰਿਲ ਕਿਰਯਉ ॥ ਜਹ ਕਹ ਤਹ ਭਰਪੂਰ ੁ ਸਬਦੁ ਦੀਪਿਕ ਦੀਪਾਯਉ ॥ ਿਜਹ ਿਸਖਹ ਸੰਗਰ੍ਿਹਓ ਤਤੁ ਹਿਰਚਰਣ ਿਮਲਾਯਉ ॥ ਨਾਨਕ ਕੁਿਲ ਿਨੰਮਲੁ ਅਵਤਿਰਯ੍ਯ੍ਉ ਅੰਗਦ ਲਹਣੇ ਸੰਿਗ ਹਅੁ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਤਾਰਣਤਰਣ ਜਨਮ ਜਨਮ ਪਾ ਸਰਿਣ ਤੁਅ ॥੨॥੧੬॥ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਤੁ ਸੰਤਖੋੁ ਿਪਿਖ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ਿਸਖਹ ॥ ਸਰਿਣਪਰਿਹ ਤੇ ਉਬਰਿਹ ਛੋਿਡ ਜਮ ਪੁਰ ਕੀ ਿਲਖਹ ॥ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਭਰਪੂਰ ੁ ਿਰਦੈ ਉਚਰੈ ਕਰਤਾਰੈ ॥ ਗੁਰ ੁਗਉਹਰੁਦਰੀਆਉ ਪਲਕ ਡੁਬੰਤਯ੍ਯ੍ਹ ਤਾਰੈ ॥ ਨਾਨਕ ਕੁਿਲ ਿਨੰਮਲੁ ਅਵਤਿਰਯ੍ਯ੍ਉ ਗੁਣ ਕਰਤਾਰੈ ਉਚਰੈ ॥ ਗੁਰ ੁਅਮਰਦਾਸੁਿਜਨ ਸੇਿਵਅਉ ਿਤਨ ਦੁਖੁ ਦਿਰਦਰ੍ੁ ਪਰਹਿਰ ਪਰ ੈ ॥੩॥੧੭॥ ਿਚਿਤ ਿਚਤਵਉ ਅਰਦਾਿਸ ਕਹਉ ਪਰ ੁ ਕਿਹ ਿਭਨ ਸਕਉ ॥ ਸਰਬ ਿਚੰਤ ਤੁਝ ੁਪਾਿਸ ਸਾਧਸਗੰਿਤ ਹਉ ਤਕਉ ॥ ਤਰੇੈ ਹਕੁਿਮ ਪਵੈ ਨੀਸਾਣੁ ਤਉ ਕਰਉ ਸਾਿਹਬਕੀ ਸੇਵਾ ॥ ਜਬ ਗੁਰ ੁਦਖੇੈ ਸੁਭ ਿਦਸਿਟ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਮੁਿਖ ਮਵੇਾ ॥ ਅਗਮ ਅਲਖ ਕਾਰਣ ਪੁਰਖ ਜੋ ਫਰੁਮਾਵਿਹਸੋ ਕਹਉ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕਾਰਣ ਕਰਣ ਿਜਵ ਤੂ ਰਖਿਹ ਿਤਵ ਰਹਉ ॥੪॥੧੮॥ ਿਭਖੇ ਕੇ ॥ ਗੁਰੁਿਗਆਨੁ ਅਰ ੁ ਿਧਆਨੁ ਤਤ ਿਸਉ ਤਤੁ ਿਮਲਾਵੈ ॥ ਸਿਚ ਸਚ ੁਜਾਣੀਐ ਇਕ ਿਚਤਿਹ ਿਲਵ ਲਾਵੈ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧਵਿਸ ਕਰੈ ਪਵਣੁ ਉਡੰਤ ਨ ਧਾਵੈ ॥ ਿਨਰਕੰਾਰ ਕੈ ਵਸੈ ਦਿੇਸ ਹਕੁਮੁ ਬੁਿਝ ਬੀਚਾਰ ੁਪਾਵੈ ॥ ਕਿਲ ਮਾਿਹ ਰਪੂੁ ਕਰਤਾਪੁਰਖੁ ਸੋ ਜਾਣੈ ਿਜਿਨ ਿਕਛੁ ਕੀਅਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਯ੍ਯ੍ਉ ਸੋਇ ਿਭਖਾ ਕਹੈ ਸਹਜ ਰੰਿਗ ਦਰਸਨੁ ਦੀਅਉ ॥੧॥੧੯॥ਰਿਹਓ ਸੰਤ ਹਉ ਟੋਿਲ ਸਾਧ ਬਹਤੁੇਰੇ ਿਡਠੇ ॥ ਸੰਿਨਆਸੀ ਤਪਸੀਅਹ ਮੁਖਹ ੁਏ ਪੰਿਡਤ ਿਮਠੇ ॥ ਬਰਸੁ ਏਕੁ ਹਉ

1396 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਫਿਰਓ ਿਕਨੈ ਨਹ ੁਪਰਚਉ ਲਾਯਉ ॥ ਕਹਿਤਅਹ ਕਹਤੀ ਸੁਣੀ ਰਹਤ ਕੋ ਖੁਸੀ ਨ ਆਯਉ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਛੋਿਡਦੂਜੈ ਲਗੇ ਿਤਨ ਕੇ ਗੁਣ ਹਉ ਿਕਆ ਕਹਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਦਿਯ ਿਮਲਾਯਉ ਿਭਿਖਆ ਿਜਵ ਤੂ ਰਖਿਹ ਿਤਵ ਰਹਉ॥੨॥੨੦॥ ਪਿਹਿਰ ਸਮਾਿਧ ਸਨਾਹ ੁ ਿਗਆਿਨ ਹੈ ਆਸਿਣ ਚਿੜਅਉ ॥ ਧਰ੍ੰਮ ਧਨਖੁ ਕਰ ਗਿਹਓ ਭਗਤ ਸੀਲਹਸਿਰ ਲਿੜਅਉ ॥ ਭੈ ਿਨਰਭਉ ਹਿਰ ਅਟਲੁ ਮਿਨ ਸਬਿਦ ਗੁਰ ਨਜੇਾ ਗਿਡਓ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਲੋਭ ਮਹੋ ਅਪਤੁਪੰਚ ਦੂਤ ਿਬਖਿੰਡਓ ॥ ਭਲਉ ਭੂਹਾਲੁ ਤਜੇੋ ਤਨਾ ਿਨਰ੍ਪਿਤ ਨਾਥੁ ਨਾਨਕ ਬਿਰ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਸਚ ੁ ਸਲਯ੍ਯ੍ਭਿਣ ਤੈ ਦਲੁ ਿਜਤਉ ਇਵ ਜੁਧੁ ਕਿਰ ॥੧॥੨੧॥ ਘਨਹਰ ਬੂੰਦ ਬਸਅੁ ਰੋਮਾਵਿਲ ਕੁਸਮ ਬਸਤੰ ਗਨੰਤਨ ਆਵੈ ॥ ਰਿਵ ਸਿਸ ਿਕਰਿਣ ਉਦਰ ੁ ਸਾਗਰ ਕ ੋ ਗੰਗ ਤਰਗੰ ਅੰਤੁ ਕੋ ਪਾਵੈ ॥ ਰਦੁਰ੍ ਿਧਆਨ ਿਗਆਨਸਿਤਗੁਰ ਕੇ ਕਿਬ ਜਨ ਭਲਯ੍ਯ੍ ਉਨਹ ਜ ਗਾਵੈ ॥ ਭਲੇ ਅਮਰਦਾਸ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ਤਰੇੀ ਉਪਮਾ ਤੋਿਹ ਬਿਨ ਆਵੈ॥੧॥੨੨॥

ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਚਉਥੇ ਕੇ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਇਕ ਮਿਨ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰੰਜਨੁ ਿਧਆਵਉ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਹਿਰ ਗੁਣ ਸਦ ਗਾਵਉ ॥ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਮਿਨ ਹੋਇਿਬਗਾਸਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਪੂਿਰ ਜਨਹ ਕੀ ਆਸਾ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਯਉ ॥ ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਿਬਗਤੁਿਧਆਯਉ ॥ ਿਤਸੁ ਭੇਟੇ ਦਾਿਰਦਰ੍ੁ ਨ ਚੰਪੈ ॥ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਸਹਾਰ ੁ ਤਾਸੁ ਗੁਣ ਜੰਪੈ ॥ ਜੰਪਉ ਗੁਣ ਿਬਮਲ ਸੁਜਨ ਜਨਕੇਰੇ ਅਿਮਅ ਨਾਮੁ ਜਾ ਕਉ ਫਿੁਰਆ ॥ ਇਿਨ ਸਤਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਸਬਦ ਰਸੁ ਪਾਯਾ ਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨ ਉਿਰ ਧਿਰਆ ॥ਹਿਰ ਨਾਮ ਰਿਸਕੁ ਗਿੋਬੰਦ ਗੁਣ ਗਾਹਕੁ ਚਾਹਕੁ ਤਤ ਸਮਤ ਸਰੇ ॥ ਕਿਵ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਠਕੁਰ ਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੧॥ ਛੁਟਤ ਪਰਵਾਹ ਅਿਮਅ ਅਮਰਾ ਪਦ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸਰੋਵਰ ਸਦ ਭਿਰਆ ॥ ਤੇਪੀਵਿਹ ਸੰਤ ਕਰਿਹ ਮਿਨ ਮਜਨੁ ਪੁਬ ਿਜਨਹ ੁ ਸੇਵਾ ਕਰੀਆ ॥ ਿਤਨ ਭਉ ਿਨਵਾਿਰ ਅਨਭੈ ਪਦੁ ਦੀਨਾ ਸਬਦਮਾਤਰ੍ ਤੇ ਉਧਰ ਧਰੇ ॥ ਕਿਵ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਠਕੁਰ ਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੨॥ ਸਤਗੁਰ ਮਿਤਗੂੜ ਿਬਮਲ ਸਤਸੰਗਿਤ ਆਤਮੁ ਰੰਿਗ ਚਲੂਲੁ ਭਯਾ ॥ ਜਾਗਯ੍ਯ੍ਾ ਮਨੁ ਕਵਲੁ ਸਹਿਜ ਪਰਕਾਸਯ੍ਯ੍ਾ ਅਭੈ ਿਨਰੰਜਨੁ

1397 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਘਰਿਹ ਲਹਾ ॥ ਸਤਗੁਿਰ ਦਯਾਿਲ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਯਾ ਿਤਸੁ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਵਿਸ ਪਚੰ ਕਰੇ ॥ ਕਿਵ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਠਕੁਰਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੩॥ ਅਨਭਉ ਉਨਮਾਿਨ ਅਕਲ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਪਾਰਸੁ ਭੇਿਟਆਸਹਜ ਘਰੇ ॥ ਸਤਗੁਰ ਪਰਸਾਿਦ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਯਾ ਭਗਿਤ ਭਾਇ ਭਡੰਾਰ ਭਰੇ ॥ ਮਿੇਟਆ ਜਨਮ ਤੁ ਮਰਣ ਭਉਭਾਗਾ ਿਚਤੁ ਲਾਗਾ ਸੰਤਖੋ ਸਰੇ ॥ ਕਿਵ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਠਕੁਰ ਹਰਦਾਸ ਤਨੇ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਰ ਅਭਰ ਭਰੇ ॥੪॥ ਅਭਰਭਰੇ ਪਾਯਉ ਅਪਾਰ ੁ ਿਰਦ ਅੰਤਿਰ ਧਾਿਰਓ ॥ ਦੁਖ ਭੰਜਨੁ ਆਤਮ ਪਰ੍ਬਧੋੁ ਮਿਨ ਤਤੁ ਬੀਚਾਿਰਓ ॥ ਸਦਾ ਚਾਇਹਿਰ ਭਾਇ ਪਰ੍ੇਮ ਰਸੁ ਆਪੇ ਜਾਣਇ ॥ ਸਤਗੁਰ ਕੈ ਪਰਸਾਿਦ ਸਹਜ ਸੇਤੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣਇ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ਸਾਿਦਅੰਗਦ ਸੁਮਿਤ ਗੁਿਰ ਅਮਿਰ ਅਮਰ ੁਵਰਤਾਇਓ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈਂ ਅਟਲ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਓ ॥੫॥ਸੰਤੋਖ ਸਰੋਵਿਰ ਬਸੈ ਅਿਮਅ ਰਸੁ ਰਸਨ ਪਰ੍ਕਾਸੈ ॥ ਿਮਲਤ ਸ ਿਤ ਉਪਜੈ ਦੁਰਤੁ ਦੂਰੰਤਿਰ ਨਾਸੈ ॥ ਸੁਖ ਸਾਗਰੁਪਾਇਅਉ ਿਦੰਤੁ ਹਿਰ ਮਿਗ ਨ ਹਟੁੈ ॥ ਸੰਜਮੁ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸੀਲ ਸੰਨਾਹ ੁ ਮਫਟੁੈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ਿਬਧ ਨੈਿਸਿਰਉ ਜਿਗ ਜਸ ਤੂਰ ੁ ਬਜਾਇਅਉ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਅਭੈ ਅਮਰ ਪਦੁ ਪਾਇਅਉ ॥੬॥ ਜਗੁਿਜਤਉ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਮਾਿਣ ਮਿਨ ਏਕੁ ਿਧਆਯਉ ॥ ਧਿਨ ਧਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸੁ ਿਜਿਨ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਯਉ ॥ਨਵ ਿਨਿਧ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਤਾ ਕੀ ਦਾਸੀ ॥ ਸਹਜ ਸਰਵੋਰ ੁ ਿਮਿਲਓ ਪੁਰਖੁ ਭੇਿਟਓ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ਆਿਦ ਲੇ ਭਗਤ ਿਜਤੁ ਲਿਗ ਤਰੇ ਸੋ ਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਇਅਉ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਮ ਪਦਾਰਥੁਪਾਇਅਉ ॥੭॥ ਪਰ੍ੇਮ ਭਗਿਤ ਪਰਵਾਹ ਪਰ੍ੀਿਤ ਪੁਬਲੀ ਨ ਹਟੁਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਦੁ ਅਥਾਹ ੁ ਅਿਮਅ ਧਾਰਾਰਸੁ ਗੁਟਇ ॥ ਮਿਤ ਮਾਤਾ ਸੰਤੋਖੁ ਿਪਤਾ ਸਿਰ ਸਹਜ ਸਮਾਯਉ ॥ ਆਜੋਨੀ ਸੰਭਿਵਅਉ ਜਗਤੁ ਗੁਰ ਬਚਿਨਤਰਾਯਉ ॥ ਅਿਬਗਤ ਅਗੋਚਰ ੁਅਪਰਪਰ ੁਮਿਨ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵਸਾਇਅਉ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਜਗਤਉਧਾਰਣੁ ਪਾਇਅਉ ॥੮॥ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣੁ ਨਵ ਿਨਧਾਨੁ ਭਗਤਹ ਭਵ ਤਾਰਣੁ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬੂੰਦ ਹਿਰ ਨਾਮੁਿਬਸ ੁ ਕੀ ਿਬਖੈ ਿਨਵਾਰਣੁ ॥ ਸਹਜ ਤਰੋਵਰ ਫਿਲਓ ਿਗਆਨ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਫਲ ਲਾਗੇ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਪਾਈਅਿਹਧੰਿਨ ਤੇ ਜਨ ਬਡਭਾਗੇ ॥ ਤੇ ਮੁਕਤੇ ਭਏ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਿਦ ਮਿਨ ਗੁਰ ਪਰਚਾ ਪਾਇਅਉ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ

1398 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਸਬਦ ਨੀਸਾਨੁ ਬਜਾਇਅਉ ॥੯॥ ਸੇਜ ਸਧਾ ਸਹਜ ੁ ਛਾਵਾਣੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਰਾਇਚਉ ਸਦਾ ਸੀਲਸੰਨਾਹ ੁ ਸੋਹੈ ॥ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਸਮਾਚਿਰਓ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਸੰਗਾਿਦ ਬਹੋੈ ॥ ਅਜੋਨੀਉ ਭਲਯ੍ਯ੍ੁ ਅਮਲੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਿੰਗਿਨਵਾਸੁ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੁਅ ਸਹਜ ਸਰਵੋਿਰ ਬਾਸੁ ॥੧੦॥ ਗੁਰ ੁ ਿਜਨ ਕਉ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰਿਰਦੈ ਿਨਵਾਸੈ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਗੁਰ ੁ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਦੁਰਤੁ ਦੂਰੰਤਿਰ ਨਾਸੈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਿਜਨ ਕਉ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਮਾਨੁ ਅਿਭਮਾਨੁਿਨਵਾਰੈ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਗੁਰ ੁ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੁ ਸਬਿਦ ਲਿਗ ਭਵਜਲੁ ਤਾਰੈ ॥ ਪਰਚਉ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ਗੁਰ ਪਾਇਅਉ ਿਤਨਸਕਯਥਉ ਜਨਮੁ ਜਿਗ ॥ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰ ੂ ਸਰਿਣ ਭਜੁ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਕਿਬ ਭੁਗਿਤ ਮੁਕਿਤ ਸਭ ਗੁਰ ੂ ਲਿਗ ॥੧੧॥ ਸਿਤਗੁਿਰਖੇਮਾ ਤਾਿਣਆ ਜਗੁ ਜੂਥ ਸਮਾਣੇ ॥ ਅਨਭਉ ਨੇਜਾ ਨਾਮੁ ਟੇਕ ਿਜਤੁ ਭਗਤ ਅਘਾਣੇ ॥ ਗੁਰ ੁ ਨਾਨਕੁ ਅੰਗਦੁਅਮਰ ੁ ਭਗਤ ਹਿਰ ਸੰਿਗ ਸਮਾਣੇ ॥ ਇਹ ੁ ਰਾਜ ਜਗੋ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤੁਮ ਹ ੂ ਰਸੁ ਜਾਣੇ ॥੧੨॥ ਜਨਕੁ ਸੋਇਿਜਿਨ ਜਾਿਣਆ ਉਨਮਿਨ ਰਥੁ ਧਿਰਆ ॥ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਸਮਾਚਰੇ ਅਭਰਾ ਸਰ ੁਭਿਰਆ ॥ ਅਕਥ ਕਥਾ ਅਮਰਾ ਪੁਰੀਿਜਸੁ ਦੇਇ ਸੁ ਪਾਵੈ ॥ ਇਹ ੁਜਨਕ ਰਾਜੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤੁਝ ਹੀ ਬਿਣ ਆਵੈ ॥੧੩॥ ਸਿਤਗੁਰ ਨਾਮੁ ਏਕ ਿਲਵਮਿਨ ਜਪੈ ਿਦਰ੍ੜ ਿਤਨ ਜਨ ਦੁਖ ਪਾਪੁ ਕਹ ੁਕਤ ਹੋਵੈ ਜੀਉ ॥ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ਿਖਨ ਮਾਤਰ੍ ਜਾ ਕਉ ਿਦਰ੍ਿਸ੍ਟ ਧਾਰੈਸਬਦੁ ਿਰਦ ਬੀਚਾਰੈ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਖੋਵੈ ਜੀਉ ॥ ਜੀਅਨ ਸਭਨ ਦਾਤਾ ਅਗਮ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨ ਿਬਖਯ੍ਯ੍ਾਤਾ ਅਿਹਿਨਿਸ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨਧਾਵੈ ਪਲਕ ਨ ਸੋਵੈ ਜੀਉ ॥ ਜਾ ਕਉ ਦੇਖਤ ਦਿਰਦਰ੍ੁ ਜਾਵੈ ਨਾਮੁ ਸੋ ਿਨਧਾਨੁ ਪਾਵੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਗਯ੍ਯ੍ਾਿਨ ਦਰੁਮਿਤਮਲੈੁ ਧਵੋੈ ਜੀਉ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਨਾਮੁ ਏਕ ਿਲਵ ਮਿਨ ਜਪੈ ਿਦਰ੍ੜੁ ਿਤਨ ਜਨ ਦੁਖ ਪਾਪ ਕਹ ੁਕਤ ਹੋਵੈ ਜੀਉ ॥੧॥ਧਰਮ ਕਰਮ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਈ ਹੈ ॥ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵਾ ਿਸਧ ਸਾਧ ਮੁਿਨ ਜਨ ਸੁਿਰ ਨਰ ਜਾਚਿਹ ਸਬਦ ਸਾਰੁਏਕ ਿਲਵ ਲਾਈ ਹੈ ॥ ਫਿੁਨ ਜਾਨੈ ਕੋ ਤਰੇਾ ਅਪਾਰ ੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਕੰਾਰ ੁ ਅਕਥ ਕਥਨਹਾਰ ੁ ਤੁਝਿਹ ਬੁਝਾਈਹੈ ॥ ਭਰਮ ਭੂਲੇ ਸੰਸਾਰ ਛੁਟਹ ੁ ਜੂਨੀ ਸੰਘਾਰ ਜਮ ਕੋ ਨ ਡੰਡ ਕਾਲ ਗੁਰਮਿਤ ਧਯ੍ਯ੍ਾਈ ਹੈ ॥ ਮਨ ਪਰ੍ਾਣੀ ਮੁਗਧਬੀਚਾਰ ੁ ਅਿਹਿਨਿਸ ਜਪੁ ਧਰਮ ਕਰਮ ਪੂਰੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪਾਈ ਹੈ ॥੨॥ ਹਉ ਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਉ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਚੇਨਾਮ ਪਰ ॥ ਕਵਨ ਉਪਮਾ ਦਉੇ ਕਵਨ ਸੇਵਾ ਸਰੇਉ ਏਕ ਮੁਖ ਰਸਨਾ ਰਸਹ ੁ ਜੁਗ ਜੋਿਰ ਕਰ ॥ ਫਿੁਨ ਮਨ ਬਚ

1399 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰ੍ਮ ਜਾਨੁ ਅਨਤ ਦੂਜਾ ਨ ਮਾਨੁ ਨਾਮੁ ਸੋ ਅਪਾਰ ੁਸਾਰ ੁਦੀਨੋ ਗੁਿਰ ਿਰਦ ਧਰ ॥ ਨਲਯ੍ਯ੍ ਕਿਵ ਪਾਰਸ ਪਰਸ ਕਚਕੰਚਨਾ ਹਇੁ ਚੰਦਨਾ ਸੁਬਾਸੁ ਜਾਸੁ ਿਸਮਰਤ ਅਨ ਤਰ ॥ ਜਾ ਕੇ ਦਖੇਤ ਦੁਆਰੇ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਹੀ ਿਨਵਾਰੇ ਜੀ ਹਉਬਿਲ ਬਿਲ ਜਾਉ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਚੇ ਨਾਮ ਪਰ ॥੩॥ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਤਖਤੁ ਦੀਅਨੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ॥ ਪਰ੍ਥਮੇ ਨਾਨਕਚੰਦੁ ਜਗਤ ਭਯੋ ਆਨੰਦੁ ਤਾਰਿਨ ਮਨੁਖਯ੍ਯ੍ ਜਨ ਕੀਅਉ ਪਰ੍ਗਾਸ ॥ ਗੁਰ ਅੰਗਦ ਦੀਅਉ ਿਨਧਾਨੁ ਅਕਥ ਕਥਾਿਗਆਨੁ ਪੰਚ ਭੂਤ ਬਿਸ ਕੀਨੇ ਜਮਤ ਨ ਤਰ੍ਾਸ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰ ੁਗੁਰ ੂਸਰ੍ੀ ਸਿਤ ਕਿਲਜੁਿਗ ਰਾਖੀ ਪਿਤ ਅਘਨ ਦੇਖਤਗਤੁ ਚਰਨ ਕਵਲ ਜਾਸ ॥ ਸਭ ਿਬਿਧ ਮਾਿਨਯ੍ਯ੍ਉ ਮਨੁ ਤਬ ਹੀ ਭਯਉ ਪਰ੍ਸਨੰੁ ਰਾਜੁ ਜੋਗੁ ਤਖਤੁ ਦੀਅਨੁ ਗੁਰਰਾਮਦਾਸ ॥੪॥ ਰਡ ॥ ਿਜਸਿਹ ਧਾਿਰਯ੍ਯ੍ਉ ਧਰਿਤ ਅਰ ੁ ਿਵਉਮੁ ਅਰ ੁਪਵਣੁ ਤੇ ਨੀਰ ਸਰ ਅਵਰ ਅਨਲ ਅਨਾਿਦਕੀਅਉ ॥ ਸਿਸ ਿਰਿਖ ਿਨਿਸ ਸੂਰ ਿਦਿਨ ਸੈਲ ਤਰਅੂ ਫਲ ਫਲੁ ਦੀਅਉ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰ ਸਪਤ ਸਮੁਦਰ੍ ਿਕਅਧਾਿਰਓ ਿਤਰ੍ਭਵਣ ਜਾਸ ੁ ॥ ਸੋਈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਸਿਤ ਪਾਇਓ ਗੁਰ ਅਮਰ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥੧॥੫॥ ਕਚਹੁਕੰਚਨੁ ਭਇਅਉ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਸਰ੍ਵਣਿਹ ਸੁਿਣਓ ॥ ਿਬਖੁ ਤੇ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਹਯੁਉ ਨਾਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ਮੁਿਖ ਭਿਣਅਉ ॥ਲੋਹਉ ਹੋਯਉ ਲਾਲੁ ਨਦਿਰ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਜਿਦ ਧਾਰੈ ॥ ਪਾਹਣ ਮਾਣਕ ਕਰੈ ਿਗਆਨੁ ਗੁਰ ਕਿਹਅਉ ਬੀਚਾਰੈ ॥ਕਾਠਹ ੁ ਸਰ੍ੀਖੰਡ ਸਿਤਗੁਿਰ ਕੀਅਉ ਦੁਖ ਦਿਰਦਰ੍ ਿਤਨ ਕੇ ਗਇਅ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਚਰਨ ਿਜਨ ਪਰਿਸਆ ਸੇ ਪਸੁਪਰੇਤ ਸੁਿਰ ਨਰ ਭਇਅ ॥੨॥੬॥ ਜਾਿਮ ਗੁਰ ੂ ਹੋਇ ਵਿਲ ਧਨਿਹ ਿਕਆ ਗਾਰਵ ੁ ਿਦਜਇ ॥ ਜਾਿਮ ਗੁਰੂਹੋਇ ਵਿਲ ਲਖ ਬਾਹੇ ਿਕਆ ਿਕਜਇ ॥ ਜਾਿਮ ਗੁਰ ੂ ਹੋਇ ਵਿਲ ਿਗਆਨ ਅਰ ੁ ਿਧਆਨ ਅਨਨ ਪਿਰ ॥ ਜਾਿਮਗੁਰ ੂਹੋਇ ਵਿਲ ਸਬਦੁ ਸਾਖੀ ਸੁ ਸਚਹ ਘਿਰ ॥ ਜੋ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੂਅਿਹਿਨਿਸ ਜਪੈ ਦਾਸੁ ਭਟ ੁਬੇਨਿਤ ਕਹੈ ॥ ਜੋ ਗੁਰੂਨਾਮੁ ਿਰਦ ਮਿਹ ਧਰੈ ਸੋ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਹ ਥੇ ਰਹੈ ॥੩॥੭॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਘੋਰ ੁਅੰਧਾਰ ੁਗੁਰ ੂ ਿਬਨੁ ਸਮਝ ਨ ਆਵੈ ॥ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਸੁਰਿਤ ਨ ਿਸਿਧ ਗੁਰ ੂ ਿਬਨੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਪਾਵੈ ॥ ਗੁਰ ੁ ਕਰ ੁ ਸਚ ੁ ਬੀਚਾਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਕਰ ੁ ਰੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥ਗੁਰ ੁਕਰ ੁਸਬਦ ਸਪੁਨੰ ਅਘਨ ਕਟਿਹ ਸਭ ਤੇਰੇ ॥ ਗੁਰ ੁਨਯਿਣ ਬਯਿਣ ਗੁਰ ੁਗੁਰ ੁਕਰਹ ੁਗੁਰ ੂਸਿਤ ਕਿਵ ਨਲਯ੍ਯ੍ਕਿਹ ॥ ਿਜਿਨ ਗੁਰ ੂ ਨ ਦਿੇਖਅਉ ਨਹ ੁ ਕੀਅਉ ਤੇ ਅਕਯਥ ਸਸੰਾਰ ਮਿਹ ॥੪॥੮॥ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਕਰ ੁ ਮਨ

1400 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਰੇੇ ॥ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ਸਮਰ੍ਥੁ ਕਿਲਜੁਿਗ ਸੁਨਤ ਸਮਾਿਧ ਸਬਦ ਿਜਸੁ ਕੇਰੇ ॥ ਫਿੁਨ ਦੁਖਿਨ ਨਾਸੁ ਸੁਖਦਾਯਕੁਸੂਰਉ ਜੋ ਧਰਤ ਿਧਆਨੁ ਬਸਤ ਿਤਹ ਨੇਰੇ ॥ ਪੂਰਉ ਪੁਰਖੁ ਿਰਦੈ ਹਿਰ ਿਸਮਰਤ ਮੁਖੁ ਦਖੇਤ ਅਘ ਜਾਿਹ ਪਰਰੇੇ ॥ਜਉ ਹਿਰ ਬੁਿਧ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਚਾਹਤ ਗੁਰ ੂਗੁਰ ੂਗੁਰ ੁਕਰ ੁਮਨ ਮਰੇੇ ॥੫॥੯॥ ਗੁਰ ੂ ਮੁਖੁ ਦੇਿਖ ਗਰ ੂਸੁਖੁ ਪਾਯਉ ॥ਹਤੁੀ ਜ ੁ ਿਪਆਸ ਿਪਊਸ ਿਪਵੰਨ ਕੀ ਬੰਛਤ ਿਸਿਧ ਕਉ ਿਬਿਧ ਿਮਲਾਯਉ ॥ ਪੂਰਨ ਭੋ ਮਨ ਠਉਰ ਬਸੋ ਰਸਬਾਸਨ ਿਸਉ ਜ ੁਦਹੰ ਿਦਿਸ ਧਾਯਉ ॥ ਗੋਿਬੰਦ ਵਾਲੁ ਗੋਿਬੰਦ ਪੁਰੀ ਸਮ ਜਲਯ੍ਯ੍ਨ ਤੀਿਰ ਿਬਪਾਸ ਬਨਾਯਉ ॥ ਗਯਉਦੁਖੁ ਦੂਿਰ ਬਰਖਨ ਕੋ ਸੁ ਗੁਰ ੂ ਮੁਖੁ ਦਿੇਖ ਗਰ ੂ ਸੁਖੁ ਪਾਯਉ ॥੬॥੧੦॥ ਸਮਰਥ ਗੁਰ ੂ ਿਸਿਰ ਹਥੁ ਧਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਗੁਿਰਕੀਨੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੀਅਉ ਿਜਸੁ ਦੇਿਖ ਚਰਨੰ ਅਘੰਨ ਹਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਿਨਿਸ ਬਾਸਰੁ ਏਕ ਸਮਾਨ ਿਧਆਨ ਸੁਨਾਮ ਸੁਨ ੇਸੁਤੁ ਭਾਨ ਡਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਭਿਨ ਦਾਸ ਸੁ ਆਸ ਜਗਤਰ੍ ਗੁਰ ੂਕੀ ਪਾਰਸੁ ਭੇਿਟ ਪਰਸੁ ਕਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਰਾਮਦਾਸੁ ਗੁਰੂਹਿਰ ਸਿਤ ਕੀਯਉ ਸਮਰਥ ਗੁਰ ੂ ਿਸਿਰ ਹਥੁ ਧਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥੭॥੧੧॥ ਅਬ ਰਾਖਹ ੁ ਦਾਸ ਭਾਟ ਕੀ ਲਾਜ ॥ ਜੈਸੀਰਾਖੀ ਲਾਜ ਭਗਤ ਪਰ੍ਿਹਲਾਦ ਕੀ ਹਰਨਾਖਸ ਫਾਰੇ ਕਰ ਆਜ ॥ ਫਿੁਨ ਦਰ੍ੋਪਤੀ ਲਾਜ ਰਖੀ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਜੀ ਛੀਨਤਬਸਤਰ੍ ਦੀਨ ਬਹ ੁਸਾਜ ॥ ਸੋਦਾਮਾ ਅਪਦਾ ਤੇ ਰਾਿਖਆ ਗਿਨਕਾ ਪੜਤ ਪੂਰੇ ਿਤਹ ਕਾਜ ॥ ਸਰ੍ੀ ਸਿਤਗੁਰ ਸੁਪਰ੍ਸਨੰਕਲਜੁਗ ਹੋਇ ਰਾਖਹ ੁ ਦਾਸ ਭਾਟ ਕੀ ਲਾਜ ॥੮॥੧੨॥ ਝੋਲਨਾ ॥ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਜਪੁ ਪਰ੍ਾਨੀਅਹ ੁ ॥ਸਬਦੁ ਹਿਰ ਹਿਰ ਜਪੈ ਨਾਮੁ ਨਵ ਿਨਿਧ ਅਪੈ ਰਸਿਨ ਅਿਹਿਨਿਸ ਰਸੈ ਸਿਤ ਕਿਰ ਜਾਨੀਅਹ ੁ॥ ਫਿੁਨ ਪਰ੍ੇਮ ਰੰਗਪਾਈਐ ਗੁਰਮਖੁਿਹ ਿਧਆਈਐ ਅਨੰ ਮਾਰਗ ਤਜਹ ੁਭਜਹ ੁਹਿਰ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੀਅਹ ੁ॥ ਬਚਨ ਗੁਰ ਿਰਿਦ ਧਰਹ ੁਪਚੰ ਭੂਬਿਸ ਕਰਹ ੁਜਨਮੁ ਕੁਲ ਉਧਰਹ ੁਦਾਿਰ ਹਿਰ ਮਾਨੀਅਹ ੁ॥ ਜਉ ਤ ਸਭ ਸੁਖ ਇਤ ਉਤ ਤੁਮ ਬੰਛਵਹ ੁਗੁਰ ੂ ਗੁਰੁਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਜਪੁ ਪਰ੍ਾਨੀਅਹ ੁ ॥੧॥੧੩॥ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਜਿਪ ਸਿਤ ਕਿਰ ॥ ਅਗਮ ਗੁਨਜਾਨੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹਿਰ ਮਿਨ ਧਰਹ ੁ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਅਿਹਿਨਿਸ ਕਰਹ ੁ ਬਚਨ ਗੁਰ ਿਰਦੈ ਧਿਰ ॥ ਫਿੁਨ ਗੁਰ ੂ ਜਲ ਿਬਮਲਅਥਾਹ ਮਜਨੁ ਕਰਹ ੁ ਸੰਤ ਗੁਰਿਸਖ ਤਰਹ ੁ ਨਾਮ ਸਚ ਰਗੰ ਸਿਰ ॥ ਸਦਾ ਿਨਰਵੈਰ ੁ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁ ਿਨਰਭਉ ਜਪੈਪਰ੍ੇਮ ਗੁਰ ਸਬਦ ਰਿਸ ਕਰਤ ਿਦਰ੍ੜੁ ਭਗਿਤ ਹਿਰ ॥ ਮੁਗਧ ਮਨ ਭਰ੍ਮੁ ਤਜਹ ੁਨਾਮੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਭਜਹ ੁਗੁਰ ੂਗੁਰ ੁਗੁਰੂ

1401 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂਜਪੁ ਸਿਤ ਕਿਰ ॥੨॥੧੪॥ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁਕਰਹ ੁ ਗੁਰ ੂਹਿਰ ਪਾਈਐ ॥ ਉਦਿਧ ਗੁਰ ੁ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰਬਅੇੰਤੁ ਹਿਰ ਨਾਮ ਨਗ ਹੀਰ ਮਿਣ ਿਮਲਤ ਿਲਵ ਲਾਈਐ ॥ ਫਿੁਨ ਗੁਰ ੂ ਪਰਮਲ ਸਰਸ ਕਰਤ ਕੰਚਨੁ ਪਰਸਮਲੈੁ ਦੁਰਮਿਤ ਿਹਰਤ ਸਬਿਦ ਗੁਰ ੁਧਯ੍ਯ੍ਾਈਐ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਪਰਵਾਹ ਛੁਟਕੰਤ ਸਦ ਦਾਿਰ ਿਜਸੁ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨ ਗੁਰ ਿਬਮਲ ਸਰਸੰਤ ਿਸਖ ਨਾਈਐ ॥ ਨਾਮੁ ਿਨਰਬਾਣੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹਿਰ ਉਿਰ ਧਰਹ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਕਰਹ ੁ ਗੁਰ ੂ ਹਿਰ ਪਾਈਐ॥੩॥੧੫॥ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਜਪੁ ਮਨੰ ਰੇ ॥ ਜਾ ਕੀ ਸੇਵ ਿਸਵ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਸੁਰ ਅਸੁਰ ਗਣ ਤਰਿਹਤਤੇੀਸ ਗੁਰ ਬਚਨ ਸੁਿਣ ਕੰਨ ਰੇ ॥ ਫਿੁਨ ਤਰਿਹ ਤੇ ਸੰਤ ਿਹਤ ਭਗਤ ਗੁਰ ੁਗੁਰ ੁਕਰਿਹ ਤਿਰਓ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਗੁਰਿਮਲਤ ਮੁਿਨ ਜੰਨ ਰੇ ॥ ਤਰਿਹ ਨਾਰਦਾਿਦ ਸਨਕਾਿਦ ਹਿਰ ਗੁਰਮਖੁਿਹ ਤਰਿਹ ਇਕ ਨਾਮ ਲਿਗ ਤਜਹ ੁ ਰਸਅੰਨ ਰੇ ॥ ਦਾਸੁ ਬੇਨਿਤ ਕਹੈ ਨਾਮੁ ਗੁਰਮਿੁਖ ਲਹ ੈ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਜਪੁ ਮੰਨ ਰੇ ॥੪॥੧੬॥੨੯॥ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਸਾਿਹਬੁ ਸਭ ਊਪਿਰ ॥ ਕਰੀ ਿਕਰ੍ਪਾ ਸਤਜੁਿਗ ਿਜਿਨ ਧਰ੍ੂ ਪਿਰ ॥ ਸਰ੍ੀ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਭਗਤ ਉਧਰੀਅੰ ॥ਹਸ੍ਤ ਕਮਲ ਮਾਥੇ ਪਰ ਧਰੀਅੰ ॥ ਅਲਖ ਰਪੂ ਜੀਅ ਲਖਯ੍ਯ੍ਾ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਸਗਲ ਸਰਣਾਈ ॥ ਗੁਰ ਕੇਬਚਨ ਸਿਤ ਜੀਅ ਧਾਰਹ ੁ ॥ ਮਾਣਸ ਜਨਮੁ ਦੇਹ ਿਨਸ੍ਤਾਰਹ ੁ ॥ ਗੁਰ ੁ ਜਹਾਜ ੁ ਖੇਵਟ ੁ ਗੁਰ ੂ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਤਿਰਆ ਨਕੋਇ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਈਐ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਇ ॥ ਗੁਰ ੁਨਾਨਕੁ ਿਨਕਿਟ ਬਸੈ ਬਨਵਾਰੀ ॥ ਿਤਿਨਲਹਣਾ ਥਾਿਪ ਜੋਿਤ ਜਿਗ ਧਾਰੀ ॥ ਲਹਣ ੈ ਪੰਥੁ ਧਰਮ ਕਾ ਕੀਆ ॥ ਅਮਰਦਾਸ ਭਲੇ ਕਉ ਦੀਆ ॥ ਿਤਿਨਸਰ੍ੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਸੋਢੀ ਿਥਰ ੁਥਪਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਖੈ ਿਨਿਧ ਅਪਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਅਪਯ੍ਯ੍ਉ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਅਖੈ ਿਨਿਧ ਚਹ ੁਜੁਿਗਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਿਰ ਫਲੁ ਲਹੀਅੰ ॥ ਬੰਦਿਹ ਜ ੋਚਰਣ ਸਰਿਣ ਸੁਖੁ ਪਾਵਿਹ ਪਰਮਾਨਦੰ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਹੀਅੰ ॥ ਪਰਤਿਖਦਹੇ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਸੁਆਮੀ ਆਿਦ ਰਿੂਪ ਪੋਖਣ ਭਰਣੰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਅਲਖ ਗਿਤ ਜਾ ਕੀ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮਦਾਸੁਤਾਰਣ ਤਰਣੰ ॥੧॥ ਿਜਹ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਬਚਨ ਬਾਣੀ ਸਾਧ ੂ ਜਨ ਜਪਿਹ ਕਿਰ ਿਬਿਚਿਤ ਚਾਓ ॥ ਆਨਦੰੁ ਿਨਤਮਗੰਲੁ ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਸਫਲੁ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਸੰਸਾਿਰ ਸਫਲੁ ਗੰਗਾ ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਪਰਸਨ ਪਰਮ ਪਿਵਤਰ੍ ਗਤੇ ॥ਜੀਤਿਹ ਜਮ ਲੋਕੁ ਪਿਤਤ ਜੇ ਪਰ੍ਾਣੀ ਹਿਰ ਜਨ ਿਸਵ ਗੁਰ ਗਯ੍ਯ੍ਾਿਨ ਰਤੇ ॥ ਰਘੁਬੰਿਸ ਿਤਲਕੁ ਸੁੰਦਰ ੁਦਸਰਥ ਘਿਰ

1402 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮੁਿਨ ਬਛੰਿਹ ਜਾ ਕੀ ਸਰਣੰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਅਲਖ ਗਿਤ ਜਾ ਕੀ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਤਾਰਣ ਤਰਣੰ ॥੨॥ ਸੰਸਾਰੁਅਗਮ ਸਾਗਰ ੁ ਤੁਲਹਾ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਗੁਰ ੂਮੁਿਖ ਪਾਯਾ ॥ ਜਿਗ ਜਨਮ ਮਰਣੁ ਭਗਾ ਇਹ ਆਈ ਹੀਐ ਪਰਤੀਿਤ ॥ਪਰਤੀਿਤ ਹੀਐ ਆਈ ਿਜਨ ਜਨ ਕੈ ਿਤਨ ਕਉ ਪਦਵੀ ਉਚ ਭਈ ॥ ਤਿਜ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁਲੋਭੁ ਅਰ ੁਲਾਲਚ ੁਕਾਮਕਰ੍ੋਧ ਕੀ ਿਬਰ੍ਥਾ ਗਈ ॥ ਅਵਲਕੋਯ੍ਯ੍ਾ ਬਰ੍ਹਮੁ ਭਰਮੁ ਸਭੁ ਛੁਟਕਯ੍ਯ੍ਾ ਿਦਬਯ੍ਯ੍ ਿਦਰ੍ਿਸ੍ਟ ਕਾਰਣ ਕਰਣੰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁਸੇਿਵਅਲਖ ਗਿਤ ਜਾ ਕੀ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਤਾਰਣ ਤਰਣੰ ॥੩॥ ਪਰਤਾਪੁ ਸਦਾ ਗੁਰ ਕਾ ਘਿਟ ਘਿਟ ਪਰਗਾਸੁ ਭਯਾਜਸੁ ਜਨ ਕੈ ॥ ਇਿਕ ਪੜਿਹ ਸੁਣਿਹ ਗਾਵਿਹ ਪਰਭਾਿਤਿਹ ਕਰਿਹ ਇਸ੍ਨਾਨੁ ॥ ਇਸ੍ਨਾਨੁ ਕਰਿਹ ਪਰਭਾਿਤਸੁਧ ਮਿਨ ਗੁਰ ਪੂਜਾ ਿਬਿਧ ਸਿਹਤ ਕਰੰ ॥ ਕੰਚਨੁ ਤਨੁ ਹੋਇ ਪਰਿਸ ਪਾਰਸ ਕਉ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂੀ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਧਰੰ ॥ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗੰਨਾਥੁ ਜਲ ਥਲ ਮਿਹ ਰਿਹਆ ਪੂਿਰ ਬਹ ੁ ਿਬਿਧ ਬਰਨੰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਅਲਖ ਗਿਤਜਾ ਕੀ ਸਰ੍ੀ ਰਾਮਦਾਸੁ ਤਾਰਣ ਤਰਣੰ ॥੪॥ ਿਜਨਹ ੁਬਾਤ ਿਨਸ੍ਚਲ ਧਰ੍ੂਅ ਜਾਨੀ ਤੇਈ ਜੀਵ ਕਾਲ ਤੇ ਬਚਾ ॥ ਿਤਨਤਿਰਓ ਸਮੁਦਰ੍ੁ ਰਦੁਰ੍ੁ ਿਖਨ ਇਕ ਮਿਹ ਜਲਹਰ ਿਬਬੰ ਜੁਗਿਤ ਜਗੁ ਰਚਾ ॥ ਕੁਡੰਲਨੀ ਸੁਰਝੀ ਸਤਸੰਗਿਤਪਰਮਾਨੰਦ ਗੁਰ ੂ ਮੁਿਖ ਮਚਾ ॥ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਸਾਿਹਬੁ ਸਭ ਊਪਿਰ ਮਨ ਬਚ ਕਰ੍ੰਮ ਸੇਵੀਐ ਸਚਾ ॥੫॥ ਵਾਿਹਗੁਰੂਵਾਿਹਗੁਰ ੂਵਾਿਹਗੁਰ ੂਵਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਕਵਲ ਨੈਨ ਮਧੁਰ ਬੈਨ ਕੋਿਟ ਸੈਨ ਸੰਗ ਸੋਭ ਕਹਤ ਮਾ ਜਸੋਦ ਿਜਸਿਹ ਦਹੀਭਾਤੁ ਖਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਦਿੇਖ ਰਪੂੁ ਅਿਤ ਅਨੂਪੁ ਮਹੋ ਮਹਾ ਮਗ ਭਈ ਿਕੰਕਨੀ ਸਬਦ ਝਨਤਕਾਰ ਖਲੇੁ ਪਾਿਹ ਜੀਉ ॥ਕਾਲ ਕਲਮ ਹਕੁਮੁ ਹਾਿਥ ਕਹਹ ੁਕਉਨੁ ਮਿੇਟ ਸਕੈ ਈਸੁ ਬਮੰਯ੍ਯ੍ੁ ਗਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਧਰਤ ਹੀਐ ਚਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਸਿਤ ਸਾਚੁਸਰ੍ੀ ਿਨਵਾਸੁ ਆਿਦ ਪੁਰਖੁ ਸਦਾ ਤੁਹੀ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹ ਜੀਉ ॥੧॥੬॥ ਰਾਮ ਨਾਮਪਰਮ ਧਾਮ ਸੁਧ ਬੁਧ ਿਨਰੀਕਾਰ ਬਸੇੁਮਾਰ ਸਰਬਰ ਕਉ ਕਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਸੁਥਰ ਿਚਤ ਭਗਤ ਿਹਤ ਭੇਖੁ ਧਿਰਓਹਰਨਾਖਸੁ ਹਿਰਓ ਨਖ ਿਬਦਾਿਰ ਜੀਉ ॥ ਸੰਖ ਚਕਰ੍ ਗਦਾ ਪਦਮ ਆਿਪ ਆਪੁ ਕੀਓ ਛਦਮ ਅਪਰੰਪਰ ਪਾਰਬਰ੍ਹਮਲਖ ੈ ਕਉਨੁ ਤਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਸਿਤ ਸਾਚ ੁ ਸਰ੍ੀ ਿਨਵਾਸੁ ਆਿਦ ਪੁਰਖੁ ਸਦਾ ਤੁਹੀ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰੂਵਾਿਹ ਜੀਉ ॥੨॥੭॥ ਪੀਤ ਬਸਨ ਕੁੰਦ ਦਸਨ ਿਪਰ੍ਆ ਸਿਹਤ ਕੰਠ ਮਾਲ ਮੁਕਟ ੁ ਸੀਿਸ ਮਰੋ ਪੰਖ ਚਾਿਹ ਜੀਉ ॥

1403 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਵੇਜੀਰ ਬਡੇ ਧੀਰ ਧਰਮ ਅੰਗ ਅਲਖ ਅਗਮ ਖੇਲੁ ਕੀਆ ਆਪਣੈ ਉਛਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਅਕਥ ਕਥਾ ਕਥੀ ਨ ਜਾਇਤੀਿਨ ਲੋਕ ਰਿਹਆ ਸਮਾਇ ਸੁਤਹ ਿਸਧ ਰਪੂੁ ਧਿਰਓ ਸਾਹਨ ਕੈ ਸਾਿਹ ਜੀਉ ॥ ਸਿਤ ਸਾਚ ੁ ਸਰ੍ੀ ਿਨਵਾਸੁ ਆਿਦਪੁਰਖੁ ਸਦਾ ਤੁਹੀ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਵਾਿਹ ਜੀਉ ॥੩॥੮॥ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸਿਤਗੁਰੁਗੁਿਬੰਦ ਜੀਉ ॥ ਬਿਲਿਹ ਛਲਨ ਸਬਲ ਮਲਨ ਭਿਗ੍ਤ ਫਲਨ ਕਾਨ ਕੁਅਰ ਿਨਹਕਲਕੰ ਬਜੀ ਡੰਕ ਚੜ ਦਲਰਿਵੰਦ ਜੀਉ ॥ ਰਾਮ ਰਵਣ ਦਰੁਤ ਦਵਣ ਸਕਲ ਭਵਣ ਕੁਸਲ ਕਰਣ ਸਰਬ ਭੂਤ ਆਿਪ ਹੀ ਦੇਵਾਿਧ ਦੇਵਸਹਸ ਮੁਖ ਫਿਨੰਦ ਜੀਉ ॥ ਜਰਮ ਕਰਮ ਮਛ ਕਛ ਹਅੁ ਬਰਾਹ ਜਮਨੁਾ ਕੈ ਕੂਿਲ ਖੇਲੁ ਖੇਿਲਓ ਿਜਿਨ ਿਗੰਦਜੀਉ ॥ ਨਾਮੁ ਸਾਰ ੁ ਹੀਏ ਧਾਰ ੁ ਤਜੁ ਿਬਕਾਰ ੁ ਮਨ ਗਯੰਦ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਸਿਤਗੁਰ ਗੁਿਬੰਦ ਜੀਉ॥੪॥੯॥ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਸਿਤ ਜੀਉ ॥ ਗੁਰ ਕਿਹਆ ਮਾਨੁ ਿਨਜ ਿਨਧਾਨੁ ਸਚ ੁ ਜਾਨੁਮਤੰਰ੍ੁ ਇਹੈ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਹੋਇ ਕਲਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਲਹਿਹ ਪਰਮ ਗਿਤ ਜੀਉ ॥ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਲੋਭੁ ਮਹੋ ੁ ਜਣ ਜਣ ਿਸਉਛਾਡੁ ਧੋਹ ੁ ਹਉਮੈ ਕਾ ਫੰਧੁ ਕਾਟ ੁ ਸਾਧਸਿੰਗ ਰਿਤ ਜੀਉ ॥ ਦਹੇ ਗੇਹ ੁ ਿਤਰ੍ਅ ਸਨੇਹ ੁ ਿਚਤ ਿਬਲਾਸੁਜਗਤ ਏਹ ੁ ਚਰਨ ਕਮਲ ਸਦਾ ਸੇਉ ਿਦਰ੍ੜਤਾ ਕਰ ੁ ਮਿਤ ਜੀਉ ॥ ਨਾਮੁ ਸਾਰ ੁ ਹੀਏ ਧਾਰ ੁ ਤਜੁ ਿਬਕਾਰ ੁ ਮਨਗਯਦੰ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੂ ਸਿਤ ਜੀਉ ॥੫॥੧੦॥ ਸੇਵਕ ਕੈ ਭਰਪੂਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵਾਹਗੁਰੂਤਰੇਾ ਸਭੁ ਸਦਕਾ ॥ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁ ਪਰ੍ਭੁ ਸਦਾ ਸਲਾਮਿਤ ਕਿਹ ਨ ਸਕੈ ਕੋਊ ਤੂ ਕਦ ਕਾ ॥ ਬਰ੍ਹਮਾ ਿਬਸਨੁ ਿਸਰੇਤੈ ਅਗਨਤ ਿਤਨ ਕਉ ਮਹੋ ੁਭਯਾ ਮਨ ਮਦ ਕਾ ॥ ਚਵਰਾਸੀਹ ਲਖ ਜੋਿਨ ਉਪਾਈ ਿਰਜਕੁ ਦੀਆ ਸਭ ਹ ੂਕਉਤਦ ਕਾ ॥ ਸੇਵਕ ਕੈ ਭਰਪੂਰ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਵਾਹਗੁਰ ੂ ਤੇਰਾ ਸਭੁ ਸਦਕਾ ॥੧॥੧੧॥ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਕਾ ਬਡਾਤਮਾਸਾ ॥ ਆਪੇ ਹਸੈ ਆਿਪ ਹੀ ਿਚਤਵੈ ਆਪੇ ਚੰਦੁ ਸੂਰ ੁ ਪਰਗਾਸਾ ॥ ਆਪੇ ਜਲੁ ਆਪੇ ਥਲੁ ਥੰਮਨੁ ਆਪੇਕੀਆ ਘਿਟ ਘਿਟ ਬਾਸਾ ॥ ਆਪੇ ਨਰ ੁ ਆਪੇ ਫਿੁਨ ਨਾਰੀ ਆਪੇ ਸਾਿਰ ਆਪ ਹੀ ਪਾਸਾ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਗੰਿਤਸਭੈ ਿਬਚਾਰਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਕਾ ਬਡਾ ਤਮਾਸਾ ॥੨॥੧੨॥ ਕੀਆ ਖੇਲੁ ਬਡ ਮੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਵਾਿਹਗੁਰ ੂ ਤਰੇੀਸਭ ਰਚਨਾ ॥ ਤੂ ਜਿਲ ਥਿਲ ਗਗਿਨ ਪਯਾਿਲ ਪੂਿਰ ਰਹਯ੍ਯ੍ਾ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਤੇ ਮੀਠ ੇ ਜਾ ਕੇ ਬਚਨਾ ॥ ਮਾਨਿਹ

1404 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਬਰ੍ਹਮਾਿਦਕ ਰਦੁਰ੍ਾਿਦਕ ਕਾਲ ਕਾ ਕਾਲੁ ਿਨਰੰਜਨ ਜਚਨਾ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ਪਾਈਐ ਪਰਮਾਰਥੁ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸੇਤੀਮਨੁ ਖਚਨਾ ॥ ਕੀਆ ਖੇਲੁ ਬਡ ਮੇਲੁ ਤਮਾਸਾ ਵਾਹਗੁਰ ੂ ਤੇਰੀ ਸਭ ਰਚਨਾ ॥੩॥੧੩॥੪੨॥ ਅਗਮੁ ਅਨਤੰੁਅਨਾਿਦ ਆਿਦ ਿਜਸੁ ਕੋਇ ਨ ਜਾਣੈ ॥ ਿਸਵ ਿਬਰੰਿਚ ਧਿਰ ਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਿਨਤਿਹ ਿਜਸੁ ਬੇਦ ੁ ਬਖਾਣੈ ॥ ਿਨਰੰਕਾਰੁਿਨਰਵੈਰ ੁ ਅਵਰ ੁ ਨਹੀ ਦੂਸਰ ਕੋਈ ॥ ਭਜੰਨ ਗੜਣ ਸਮਥੁ ਤਰਣ ਤਾਰਣ ਪਰ੍ਭੁ ਸੋਈ ॥ ਨਾਨਾ ਪਰ੍ਕਾਰ ਿਜਿਨਜਗੁ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮਥੁਰਾ ਰਸਨਾ ਰਸੈ ॥ ਸਰ੍ੀ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਿਚਤਹ ਬਸੈ ॥੧॥ ਗੁਰੂਸਮਰਥੁ ਗਿਹ ਕਰੀਆ ਧਰ੍ੁਵ ਬੁਿਧ ਸੁਮਿਤ ਸਮਾਰਨ ਕਉ ॥ ਫਿੁਨ ਧਰ੍ੰਮ ਧੁਜਾ ਫਹਰਿੰਤ ਸਦਾ ਅਘ ਪੁਜੰ ਤਰੰਗਿਨਵਾਰਨ ਕਉ ॥ ਮਥੁਰਾ ਜਨ ਜਾਿਨ ਕਹੀ ਜੀਅ ਸਾਚ ੁ ਸੁ ਅਉਰ ਕਛੂ ਨ ਿਬਚਾਰਨ ਕਉ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮੁਬਿੋਹਥੁ ਬਡੌ ਕਿਲ ਮੈ ਭਵ ਸਾਗਰ ਪਾਿਰ ਉਤਾਰਨ ਕਉ ॥੨॥ ਸੰਤਤ ਹੀ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸੰਗ ਸੁਰੰਗ ਰਤੇਜਸੁ ਗਾਵਤ ਹੈ ॥ ਧਰ੍ਮ ਪਥੰੁ ਧਿਰਓ ਧਰਨੀਧਰ ਆਿਪ ਰਹੇ ਿਲਵ ਧਾਿਰ ਨ ਧਾਵਤ ਹੈ ॥ ਮਥੁਰਾ ਭਿਨ ਭਾਗਭਲੇ ਉਨ ਕੇ ਮਨ ਇਛਤ ਹੀ ਫਲ ਪਾਵਤ ਹੈ ॥ ਰਿਵ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋ ਿਤਨ ਤਰ੍ਾਸੁ ਕਹਾ ਜ ੁ ਚਰੰਨ ਗੁਰ ੂ ਿਚਤੁਲਾਵਤ ਹੈ ॥੩॥ ਿਨਰਮਲ ਨਾਮੁ ਸੁਧਾ ਪਰਪੂਰਨ ਸਬਦ ਤਰਗੰ ਪਰ੍ਗਿਟਤ ਿਦਨ ਆਗਰ ੁ ॥ ਗਿਹਰ ਗੰਭੀਰੁਅਥਾਹ ਅਿਤ ਬਡ ਸੁਭਰ ੁਸਦਾ ਸਭ ਿਬਿਧ ਰਤਨਾਗਰ ੁ॥ ਸੰਤ ਮਰਾਲ ਕਰਿਹ ਕੰਤੂਹਲ ਿਤਨ ਜਮ ਤਰ੍ਾਸ ਿਮਿਟਓਦੁਖ ਕਾਗਰ ੁ ॥ ਕਲਜੁਗ ਦਰੁਤ ਦੂਿਰ ਕਰਬ ੇ ਕਉ ਦਰਸਨੁ ਗੁਰ ੂ ਸਗਲ ਸੁਖ ਸਾਗਰ ੁ ॥੪॥ ਜਾ ਕਉ ਮੁਿਨਧਯ੍ਯ੍ਾਨੁ ਧਰੈ ਿਫਰਤ ਸਗਲ ਜਗੁ ਕਬਹ ੁ ਕ ਕੋਊ ਪਾਵੈ ਆਤਮ ਪਰ੍ਗਾਸ ਕਉ ॥ ਬੇਦ ਬਾਣੀ ਸਿਹਤ ਿਬਰੰਿਚ ਜਸੁਗਾਵੈ ਜਾ ਕੋ ਿਸਵ ਮੁਿਨ ਗਿਹ ਨ ਤਜਾਤ ਕਿਬਲਾਸ ਕੰਉ ॥ ਜਾ ਕੌ ਜੋਗੀ ਜਤੀ ਿਸਧ ਸਾਿਧਕ ਅਨੇਕ ਤਪਜਟਾ ਜੂਟ ਭੇਖ ਕੀਏ ਿਫਰਤ ਉਦਾਸ ਕਉ ॥ ਸੁ ਿਤਿਨ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸੁਖ ਭਾਇ ਿਕਰ੍ਪਾ ਧਾਰੀ ਜੀਅ ਨਾਮ ਕੀਬਡਾਈ ਦਈ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਉ ॥੫॥ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਧਆਨ ਅਤੰਰਗਿਤ ਤੇਜ ਪੁੰਜ ਿਤਹ ੁ ਲੋਗ ਪਰ੍ਗਾਸੇ ॥ਦਖੇਤ ਦਰਸੁ ਭਟਿਕ ਭਰ੍ਮੁ ਭਜਤ ਦੁਖ ਪਰਹਿਰ ਸੁਖ ਸਹਜ ਿਬਗਾਸੇ ॥ ਸੇਵਕ ਿਸਖ ਸਦਾ ਅਿਤ ਲੁਿਭਤਅਿਲ ਸਮਹੂ ਿਜਉ ਕੁਸਮ ਸੁਬਾਸੇ ॥ ਿਬਦਯ੍ਯ੍ਮਾਨ ਗੁਿਰ ਆਿਪ ਥਪਯ੍ਯ੍ਉ ਿਥਰ ੁ ਸਾਚਉ ਤਖਤੁ ਗੁਰ ੂ ਰਾਮਦਾਸੈ

1405 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੬॥ ਤਾਰਯ੍ਯ੍ਉ ਸੰਸਾਰ ੁ ਮਾਯਾ ਮਦ ਮੋਿਹਤ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਦੀਅਉ ਸਮਰਥੁ ॥ ਫਿੁਨ ਕੀਰਿਤਵਤੰ ਸਦਾ ਸੁਖਸੰਪਿਤ ਿਰਿਧ ਅਰ ੁ ਿਸਿਧ ਨ ਛੋਡਇ ਸਥੁ ॥ ਦਾਿਨ ਬਡੌ ਅਿਤਵੰਤੁ ਮਹਾਬਿਲ ਸੇਵਿਕ ਦਾਿਸ ਕਿਹਓ ਇਹ ੁਤਥੁ ॥ਤਾਿਹ ਕਹਾ ਪਰਵਾਹ ਕਾਹ ੂ ਕੀ ਜਾ ਕੈ ਬਸੀਿਸ ਧਿਰਓ ਗੁਿਰ ਹਥੁ ॥੭॥੪੯॥ ਤੀਿਨ ਭਵਨ ਭਰਪੂਿਰ ਰਿਹਓਸੋਈ ॥ ਅਪਨ ਸਰਸੁ ਕੀਅਉ ਨ ਜਗਤ ਕੋਈ ॥ ਆਪੁਨ ਆਪੁ ਆਪ ਹੀ ਉਪਾਯਉ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰ ਅਸੁਰ ਅਤੰੁਨਹੀ ਪਾਯਉ ॥ ਪਾਯਉ ਨਹੀ ਅਤੰੁ ਸੁਰੇ ਅਸੁਰਹ ਨਰ ਗਣ ਗਧੰਰ੍ਬ ਖੋਜੰਤ ਿਫਰੇ ॥ ਅਿਬਨਾਸੀ ਅਚਲੁ ਅਜੋਨੀਸੰਭਉ ਪੁਰਖਤੋਮੁ ਅਪਾਰ ਪਰੇ ॥ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਸਦਾ ਸੋਈ ਸਰਬ ਜੀਅ ਮਿਨ ਧਯ੍ਯ੍ਾਇਯਉ ॥ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰਰਾਮਦਾਸ ਜਯੋ ਜਯ ਜਗ ਮਿਹ ਤੈ ਹਿਰ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਯਉ ॥੧॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਨਾਨਿਕ ਭਗਿਤ ਕਰੀ ਇਕਮਿਨ ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਗੋਿਬਦੰ ਦੀਅਉ ॥ ਅੰਗਿਦ ਅਨਤੰ ਮੂਰਿਤ ਿਨਜ ਧਾਰੀ ਅਗਮ ਗਯ੍ਯ੍ਾਿਨ ਰਿਸ ਰਸਯ੍ਯ੍ਉ ਹੀਅਉ ॥ਗੁਿਰ ਅਮਰਦਾਿਸ ਕਰਤਾਰ ੁ ਕੀਅਉ ਵਿਸ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਕਿਰ ਧਯ੍ਯ੍ਾਇਯਉ ॥ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਜਯੋ ਜਯ ਜਗਮਿਹ ਤੈ ਹਿਰ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਯਉ ॥੨॥ ਨਾਰਦੁ ਧਰ੍ੂ ਪਰ੍ਹਲਾਦੁ ਸੁਦਾਮਾ ਪੁਬ ਭਗਤ ਹਿਰ ਕੇ ਜ ੁ ਗਣੰ ॥ਅੰਬਰੀਕੁ ਜਯਦੇਵ ਿਤਰ੍ਲੋਚਨੁ ਨਾਮਾ ਅਵਰ ੁ ਕਬੀਰ ੁ ਭਣੰ ॥ ਿਤਨ ਕੌ ਅਵਤਾਰ ੁ ਭਯਉ ਕਿਲ ਿਭੰਤਿਰ ਜਸੁਜਗਤਰ੍ ਪਿਰ ਛਾਇਯਉ ॥ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਜਯੋ ਜਯ ਜਗ ਮਿਹ ਤੈ ਹਿਰ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਯਉ ॥੩॥ ਮਨਸਾਕਿਰ ਿਸਮਰੰਤ ਤੁਝੈ ਨਰ ਕਾਮੁ ਕਰ੍ੋਧੁ ਿਮਿਟਅਉ ਜ ੁ ਿਤਣੰ ॥ ਬਾਚਾ ਕਿਰ ਿਸਮਰੰਤ ਤੁਝੈ ਿਤਨ ਦੁਖੁ ਦਿਰਦਰ੍ੁਿਮਟਯਉ ਜ ੁ ਿਖਣੰ ॥ ਕਰਮ ਕਿਰ ਤੁਅ ਦਰਸ ਪਰਸ ਪਾਰਸ ਸਰ ਬਲਯ੍ਯ੍ ਭਟ ਜਸੁ ਗਾਇਯਉ ॥ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰਰਾਮਦਾਸ ਜਯੋ ਜਯ ਜਗ ਮਿਹ ਤੈ ਹਿਰ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਯਉ ॥੪॥ ਿਜਹ ਸਿਤਗੁਰ ਿਸਮਰਤੰ ਨਯਨ ਕੇਿਤਮਰ ਿਮਟਿਹ ਿਖਨੁ ॥ ਿਜਹ ਸਿਤਗੁਰ ਿਸਮਰੰਿਥ ਿਰਦੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਨੋ ਿਦਨੁ ॥ ਿਜਹ ਸਿਤਗੁਰ ਿਸਮਰੰਿਥਜੀਅ ਕੀ ਤਪਿਤ ਿਮਟਾਵੈ ॥ ਿਜਹ ਸਿਤਗੁਰ ਿਸਮਰੰਿਥ ਿਰਿਧ ਿਸਿਧ ਨਵ ਿਨਿਧ ਪਾਵੈ ॥ ਸੋਈ ਰਾਮਦਾਸੁ ਗੁਰੁਬਲਯ੍ਯ੍ ਭਿਣ ਿਮਿਲ ਸੰਗਿਤ ਧੰਿਨ ਧੰਿਨ ਕਰਹ ੁ ॥ ਿਜਹ ਸਿਤਗੁਰ ਲਿਗ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਈਐ ਸੋ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਸਮਰਹੁਨਰਹ ੁ ॥੫॥੫੪॥ ਿਜਿਨ ਸਬਦ ੁ ਕਮਾਇ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਇਓ ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਨ ਛੋਿਡਓ ਪਾਸੁ ॥ ਤਾ ਤੇ ਗਉਹਰੁ

1406 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਗਯ੍ਯ੍ਾਨ ਪਰ੍ਗਟ ੁ ਉਜੀਆਰਉ ਦੁਖ ਦਿਰਦਰ੍ ਅੰਧਯ੍ਯ੍ਾਰ ਕੋ ਨਾਸੁ ॥ ਕਿਵ ਕੀਰਤ ਜ ੋ ਸੰਤ ਚਰਨ ਮੁਿੜ ਲਾਗਿਹ ਿਤਨਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਜਮ ਕੋ ਨਹੀ ਤਰ੍ਾਸੁ ॥ ਿਜਵ ਅੰਗਦੁ ਅੰਿਗ ਸੰਿਗ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਿਤਵ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕੈ ਗੁਰੁਰਾਮਦਾਸੁ ॥੧॥ ਿਜਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਯਉ ਿਨਿਸ ਬਾਸੁਰ ਹਿਰ ਚਰਨ ਿਨਵਾਸੁ ॥ ਤਾ ਤੇ ਸੰਗਿਤਸਘਨ ਭਾਇ ਭਉ ਮਾਨਿਹ ਤੁਮ ਮਲੀਆਗਰ ਪਰ੍ਗਟ ਸੁਬਾਸੁ ॥ ਧਰ੍ੂ ਪਰ੍ਹਲਾਦ ਕਬੀਰ ਿਤਲੋਚਨ ਨਾਮੁ ਲੈਤਉਪਜਯ੍ਯ੍ੋ ਜ ੁ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ ਿਜਹ ਿਪਖਤ ਅਿਤ ਹੋਇ ਰਹਸੁ ਮਿਨ ਸੋਈ ਸੰਤ ਸਹਾਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਰਾਮਦਾਸੁ ॥੨॥ ਨਾਨਿਕਨਾਮੁ ਿਨਰੰਜਨ ਜਾਨਯ੍ਯ੍ਉ ਕੀਨੀ ਭਗਿਤ ਪਰ੍ੇਮ ਿਲਵ ਲਾਈ ॥ ਤਾ ਤੇ ਅਗੰਦੁ ਅੰਗ ਸੰਿਗ ਭਯੋ ਸਾਇਰ ੁ ਿਤਿਨਸਬਦ ਸੁਰਿਤ ਕੀ ਨੀਵ ਰਖਾਈ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਸ ਕੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਇਕ ਜੀਹ ਕਛੁ ਕਹੀ ਨ ਜਾਈ ॥ ਸੋਢੀਿਸਰ੍ਿਸ੍ਟ ਸਕਲ ਤਾਰਣ ਕਉ ਅਬ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਕਉ ਿਮਲੀ ਬਡਾਈ ॥੩॥ ਹਮ ਅਵਗੁਿਣ ਭਰੇ ਏਕੁ ਗੁਣੁਨਾਹੀ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਛਾਿਡ ਿਬਖੈ ਿਬਖੁ ਖਾਈ ॥ ਮਾਯਾ ਮਹੋ ਭਰਮ ਪੈ ਭੂਲੇ ਸੁਤ ਦਾਰਾ ਿਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਲਗਾਈ ॥ ਇਕੁਉਤਮ ਪੰਥੁ ਸੁਿਨਓ ਗੁਰ ਸੰਗਿਤ ਿਤਹ ਿਮਲੰਤ ਜਮ ਤਰ੍ਾਸ ਿਮਟਾਈ ॥ ਇਕ ਅਰਦਾਿਸ ਭਾਟ ਕੀਰਿਤ ਕੀ ਗੁਰਰਾਮਦਾਸ ਰਾਖਹ ੁ ਸਰਣਾਈ ॥੪॥੫੮॥ ਮਹੋ ੁ ਮਿਲ ਿਬਵਿਸ ਕੀਅਉ ਕਾਮੁ ਗਿਹ ਕੇਸ ਪਛਾੜਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਕਰ੍ੋਧੁਖੰਿਡ ਪਰਚੰਿਡ ਲੋਭੁ ਅਪਮਾਨ ਿਸਉ ਝਾੜਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਜਨਮੁ ਕਾਲੁ ਕਰ ਜੋਿੜ ਹਕੁਮੁ ਜ ੋ ਹੋਇ ਸੁ ਮੰਨੈ ॥ ਭਵ ਸਾਗਰੁਬਿੰਧਅਉ ਿਸਖ ਤਾਰੇ ਸੁਪਰ੍ਸੰਨੈ ॥ ਿਸਿਰ ਆਤਪਤੁ ਸਚੌ ਤਖਤੁ ਜੋਗ ਭੋਗ ਸੰਜਤੁੁ ਬਿਲ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਸਚੁਸਲਯ੍ਯ੍ ਭਿਣ ਤੂ ਅਟਲੁ ਰਾਿਜ ਅਭਗੁ ਦਿਲ ॥੧॥ ਤੂ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਚਹ ੁ ਜੁਗੀ ਆਿਪ ਆਪੇ ਪਰਮੇਸਰ ੁ ॥ ਸੁਿਰ ਨਰਸਾਿਧਕ ਿਸਧ ਿਸਖ ਸੇਵੰਤ ਧੁਰਹ ਧੁਰ ੁ ॥ ਆਿਦ ਜੁਗਾਿਦ ਅਨਾਿਦ ਕਲਾ ਧਾਰੀ ਿਤਰ੍ਹ ੁ ਲੋਅਹ ॥ ਅਗਮ ਿਨਗਮਉਧਰਣ ਜਰਾ ਜੰਿਮਿਹ ਆਰੋਅਹ ॥ ਗੁਰ ਅਮਰਦਾਿਸ ਿਥਰ ੁਥਿਪਅਉ ਪਰਗਾਮੀ ਤਾਰਣ ਤਰਣ ॥ ਅਘ ਅਤੰਕਬਦੈ ਨ ਸਲਯ੍ਯ੍ ਕਿਵ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤਰੇੀ ਸਰਣ ॥੨॥੬੦॥

ਸਵਈਏ ਮਹਲੇ ਪਜੰਵੇ ਕੇ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਿਸਮਰੰ ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਅਚਲੁ ਅਿਬਨਾਸੀ ॥ ਿਜਸੁ ਿਸਮਰਤ ਦਰੁਮਿਤ ਮਲੁ ਨਾਸੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਚਰਣ ਕਵਲ

1407 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਰਿਦ ਧਾਰੰ ॥ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਗੁਣ ਸਹਿਜ ਿਬਚਾਰੰ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਘਿਰ ਕੀਅਉ ਪਰ੍ਗਾਸਾ ॥ ਸਗਲ ਮਨਰੋਥਪੂਰੀ ਆਸਾ ॥ ਤੈ ਜਨਮਤ ਗੁਰਮਿਤ ਬਰ੍ਹਮੁ ਪਛਾਿਣਓ ॥ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਜੋਿੜ ਕਰ ਸੁਜਸੁ ਵਖਾਿਣਓ ॥ ਭਗਿਤ ਜੋਗ ਕੌਜੈਤਵਾਰ ੁਹਿਰ ਜਨਕੁ ਉਪਾਯਉ ॥ ਸਬਦ ੁਗੁਰ ੂਪਰਕਾਿਸਓ ਹਿਰ ਰਸਨ ਬਸਾਯਉ ॥ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਅਗੰਦ ਅਮਰਲਾਿਗ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਯਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਅਰਜੁਨੁ ਘਿਰ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਭਗਤ ਉਤਿਰ ਆਯਉ ॥੧॥ ਬਡਭਾਗੀਉਨਮਾਿਨਅਉ ਿਰਿਦ ਸਬਦ ੁ ਬਸਾਯਉ ॥ ਮਨੁ ਮਾਣਕੁ ਸੰਤੋਿਖਅਉ ਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦਰ੍ੜਾਯਉ ॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰੁਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦਰਸਾਯਉ ॥ ਗੁਰ ੁ ਅਰਜਨੁੁ ਘਿਰ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਅਨਭਉ ਠਹਰਾਯਉ ॥੨॥ ਜਨਕਰਾਜ ੁ ਬਰਤਾਇਆ ਸਤਜੁਗੁ ਆਲੀਣਾ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੇ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਅਪਤੀਜੁ ਪਤੀਣਾ ॥ ਗੁਰ ੁ ਨਾਨਕੁ ਸਚੁਨੀਵ ਸਾਿਜ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰਿਗ ਲੀਣਾ ॥ ਗੁਰ ੁਅਰਜੁਨੁ ਘਿਰ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਅਪਰਪੰਰ ੁ ਬੀਣਾ ॥੩॥ ਖੇਲੁ ਗੂੜਉਕੀਅਉ ਹਿਰ ਰਾਇ ਸੰਤੋਿਖ ਸਮਾਚਿਰਯ੍ਯ੍ਓ ਿਬਮਲ ਬੁਿਧ ਸਿਤਗੁਿਰ ਸਮਾਣਉ ॥ ਆਜੋਨੀ ਸੰਭਿਵਅਉ ਸਜੁਸੁ ਕਲਯ੍ਯ੍ਕਵੀਅਿਣ ਬਖਾਿਣਅਉ ॥ ਗੁਿਰ ਨਾਨਿਕ ਅਗੰਦੁ ਵਰਯ੍ਯ੍ਉ ਗੁਿਰ ਅਗੰਿਦ ਅਮਰ ਿਨਧਾਨੁ ॥ ਗੁਿਰ ਰਾਮਦਾਸਅਰਜੁਨੁ ਵਰਯ੍ਯ੍ਉ ਪਾਰਸੁ ਪਰਸੁ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ॥੪॥ ਸਦ ਜੀਵਣੁ ਅਰਜੁਨੁ ਅਮਲੋੁ ਆਜੋਨੀ ਸਭੰਉ ॥ ਭਯ ਭਜੰਨੁਪਰ ਦੁਖ ਿਨਵਾਰ ੁ ਅਪਾਰ ੁ ਅਨੰਭਉ ॥ ਅਗਹ ਗਹਣੁ ਭਰ੍ਮੁ ਭਰ੍ ਿਤ ਦਹਣੁ ਸੀਤਲੁ ਸੁਖ ਦਾਤਉ ॥ ਆਸੰਭਉਉਦਿਵਅਉ ਪੁਰਖੁ ਪੂਰਨ ਿਬਧਾਤਉ ॥ ਨਾਨਕ ਆਿਦ ਅਗੰਦ ਅਮਰ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਿਦ ਸਮਾਇਅਉ ॥ ਧਨੁ ਧੰਨੁਗੁਰ ੂ ਰਾਮਦਾਸ ਗੁਰ ੁ ਿਜਿਨ ਪਾਰਸੁ ਪਰਿਸ ਿਮਲਾਇਅਉ ॥੫॥ ਜ ੈ ਜੈ ਕਾਰ ੁ ਜਾਸ ੁ ਜਗ ਅੰਦਿਰ ਮੰਦਿਰ ਭਾਗੁਜੁਗਿਤ ਿਸਵ ਰਹਤਾ ॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਯਉ ਬਡ ਭਾਗੀ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਮੇਦਿਨ ਭਰ ੁਸਹਤਾ ॥ ਭਯ ਭੰਜਨੁ ਪਰ ਪੀਰਿਨਵਾਰਨੁ ਕਲਯ੍ਯ੍ ਸਹਾਰ ੁਤਿੋਹ ਜਸੁ ਬਕਤਾ ॥ ਕੁਿਲ ਸੋਢੀ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤਨੁ ਧਰਮ ਧੁਜਾ ਅਰਜੁਨੁ ਹਿਰ ਭਗਤਾ॥੬॥ ਧਰ੍ੰਮ ਧੀਰ ੁ ਗੁਰਮਿਤ ਗਭੀਰ ੁ ਪਰ ਦੁਖ ਿਬਸਾਰਣੁ ॥ ਸਬਦ ਸਾਰ ੁ ਹਿਰ ਸਮ ਉਦਾਰ ੁ ਅਹੰਮੇਵ ਿਨਵਾਰਣੁ ॥ਮਹਾ ਦਾਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ਿਗਆਿਨ ਮਿਨ ਚਾਉ ਨ ਹਟੁੈ ॥ ਸਿਤਵੰਤੁ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਮੰਤਰ੍ੁ ਨਵ ਿਨਿਧ ਨ ਿਨਖੁਟੈ ॥ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਤਨੁ ਸਰਬ ਮੈ ਸਹਿਜ ਚੰਦੋਆ ਤਾਿਣਅਉ ॥ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਰਾਜ ਜੋਗ ਰਸੁ

1408 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਜਾਿਣਅਉ ॥੭॥ ਭੈ ਿਨਰਭਉ ਮਾਿਣਅਉ ਲਾਖ ਮਿਹ ਅਲਖੁ ਲਖਾਯਉ ॥ ਅਗਮੁ ਅਗੋਚਰ ਗਿਤ ਗਭੀਰੁਸਿਤਗੁਿਰ ਪਰਚਾਯਉ ॥ ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਪਰਵਾਣੁ ਰਾਜ ਮਿਹ ਜੋਗੁ ਕਮਾਯਉ ॥ ਧੰਿਨ ਧੰਿਨ ਗੁਰ ੁਧਿੰਨ ਅਭਰ ਸਰਸੁਭਰ ਭਰਾਯਉ ॥ ਗੁਰ ਗਮ ਪਰ੍ਮਾਿਣ ਅਜਰ ੁ ਜਿਰਓ ਸਿਰ ਸੰਤਖੋ ਸਮਾਇਯਉ ॥ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈਸਹਿਜ ਜੋਗੁ ਿਨਜੁ ਪਾਇਯਉ ॥੮॥ ਅਿਮਉ ਰਸਨਾ ਬਦਿਨ ਬਰ ਦਾਿਤ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਗੁਰ ਸੂਰ ਸਬਿਦਹਉਮੈ ਿਨਵਾਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਪੰਚਾਹਰ ੁ ਿਨਦਿਲਅਉ ਸੁੰਨ ਸਹਿਜ ਿਨਜ ਘਿਰ ਸਹਾਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਲਾਿਗ ਜਗਉਧਰਯ੍ਯ੍ਉ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਰਦੈ ਬਸਾਇਅਉ ॥ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਕਲਯ੍ਯ੍ੁਚਰੈ ਤੈ ਜਨਕਹ ਕਲਸੁ ਦੀਪਾਇਅਉ ॥੯॥ਸੋਰਠੇ ॥ ਗੁਰ ੁ ਅਰਜੁਨੁ ਪੁਰਖੁ ਪਰ੍ਮਾਣੁ ਪਾਰਥਉ ਚਾਲੈ ਨਹੀ ॥ ਨੇਜਾ ਨਾਮ ਨੀਸਾਣੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਬਿਦਸਵਾਿਰਅਉ ॥੧॥ ਭਵਜਲੁ ਸਾਇਰ ੁ ਸੇਤੁ ਨਾਮੁ ਹਰੀ ਕਾ ਬੋਿਹਥਾ ॥ ਤੁਅ ਸਿਤਗੁਰ ਸੰ ਹੇਤੁ ਨਾਿਮ ਲਾਿਗਜਗੁ ਉਧਰਯ੍ਯ੍ਉ ॥੨॥ ਜਗਤ ਉਧਾਰਣੁ ਨਾਮੁ ਸਿਤਗੁਰ ਤੁਠੈ ਪਾਇਅਉ ॥ ਅਬ ਨਾਿਹ ਅਵਰ ਸਿਰ ਕਾਮੁਬਾਰੰਤਿਰ ਪੂਰੀ ਪੜੀ ॥੩॥੧੨॥ ਜੋਿਤ ਰਿੂਪ ਹਿਰ ਆਿਪ ਗੁਰ ੂ ਨਾਨਕੁ ਕਹਾਯਉ ॥ ਤਾ ਤੇ ਅਗੰਦੁ ਭਯਉਤਤ ਿਸਉ ਤਤੁ ਿਮਲਾਯਉ ॥ ਅੰਗਿਦ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ਅਮਰ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਥਰ ੁ ਕੀਅਉ ॥ ਅਮਰਦਾਿਸ ਅਮਰਤੁਛਤਰ੍ੁ ਗੁਰ ਰਾਮਿਹ ਦੀਅਉ ॥ ਗੁਰ ਰਾਮਦਾਸ ਦਰਸਨੁ ਪਰਿਸ ਕਿਹ ਮਥੁਰਾ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਬਯਣ ॥ ਮਰੂਿਤ ਪੰਚਪਰ੍ਮਾਣ ਪੁਰਖੁ ਗੁਰ ੁ ਅਰਜੁਨੁ ਿਪਖਹ ੁ ਨਯਣ ॥੧॥ ਸਿਤ ਰਪੂੁ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਸਤੁ ਸਤੰੋਖੁ ਧਿਰਓ ਉਿਰ ॥ ਆਿਦਪੁਰਿਖ ਪਰਤਿਖ ਿਲਖਯ੍ਯ੍ਉ ਅਛਰ ੁ ਮਸਤਿਕ ਧੁਿਰ ॥ ਪਰ੍ਗਟ ਜੋਿਤ ਜਗਮਗੈ ਤਜੇ ੁ ਭੂਅ ਮੰਡਿਲ ਛਾਯਉ ॥ਪਾਰਸੁ ਪਰਿਸ ਪਰਸੁ ਪਰਿਸ ਗੁਿਰ ਗੁਰ ੂ ਕਹਾਯਉ ॥ ਭਿਨ ਮਥੁਰਾ ਮੂਰਿਤ ਸਦਾ ਿਥਰ ੁ ਲਾਇ ਿਚਤੁ ਸਨਮੁਖਰਹਹ ੁ ॥ ਕਲਜੁਿਗ ਜਹਾਜੁ ਅਰਜੁਨੁ ਗੁਰ ੂ ਸਗਲ ਿਸਰ੍ਿਸ੍ਟ ਲਿਗ ਿਬਤਰਹ ੁ ॥੨॥ ਿਤਹ ਜਨ ਜਾਚਹ ੁ ਜਗਤਰ੍ ਪਰਜਾਨੀਅਤੁ ਬਾਸੁਰ ਰਯਿਨ ਬਾਸੁ ਜਾ ਕੋ ਿਹਤੁ ਨਾਮ ਿਸਉ ॥ ਪਰਮ ਅਤੀਤੁ ਪਰਮੇਸੁਰ ਕੈ ਰਿੰਗ ਰੰਗਯ੍ਯ੍ੌਬਾਸਨਾ ਤੇ ਬਾਹਿਰ ਪੈ ਦੇਖੀਅਤੁ ਧਾਮ ਿਸਉ ॥ ਅਪਰ ਪਰਪੰਰ ਪੁਰਖ ਿਸਉ ਪਰ੍ੇਮੁ ਲਾਗਯ੍ਯ੍ੌ ਿਬਨੁ ਭਗਵੰਤ ਰਸੁਨਾਹੀ ਅਉਰੈ ਕਾਮ ਿਸਉ ॥ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸਰ੍ਬ ਮਯ ਅਰਜੁਨ ਗੁਰ ੁ ਭਗਿਤ ਕੈ ਹੇਿਤ ਪਾਇ ਰਿਹਓ ਿਮਿਲ

1409 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਾਮ ਿਸਉ ॥੩॥ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਤ ਦੇਵ ਸਬੈ ਮੁਿਨ ਇੰਦਰ੍ ਮਹਾ ਿਸਵ ਜੋਗ ਕਰੀ ॥ ਫਿੁਨ ਬਦੇ ਿਬਰੰਿਚਿਬਚਾਿਰ ਰਿਹਓ ਹਿਰ ਜਾਪੁ ਨ ਛਾਿਡਯ੍ਯ੍ਉ ਏਕ ਘਰੀ ॥ ਮਥੁਰਾ ਜਨ ਕੋ ਪਰ੍ਭੁ ਦੀਨ ਦਯਾਲੁ ਹੈ ਸੰਗਿਤ ਿਸਰ੍ਿਸ੍ਟਿਨਹਾਲੁ ਕਰੀ ॥ ਰਾਮਦਾਿਸ ਗੁਰ ੂ ਜਗ ਤਾਰਨ ਕਉ ਗੁਰ ਜੋਿਤ ਅਰਜਨੁ ਮਾਿਹ ਧਰੀ ॥੪॥ ਜਗ ਅਉਰੁਨ ਯਾਿਹ ਮਹਾ ਤਮ ਮੈ ਅਵਤਾਰ ੁ ਉਜਾਗਰ ੁ ਆਿਨ ਕੀਅਉ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋਿਟਕ ਦੂਿਰ ਗਏ ਮਥੁਰਾਿਜਨ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਪੀਅਉ ॥ ਇਹ ਪਧਿਤ ਤੇ ਮਤ ਚਕੂਿਹ ਰੇ ਮਨ ਭੇਦ ੁ ਿਬਭੇਦ ੁ ਨ ਜਾਨ ਬੀਅਉ ॥ਪਰਤਿਛ ਿਰਦੈ ਗੁਰ ਅਰਜਨੁ ਕੈ ਹਿਰ ਪੂਰਨ ਬਰ੍ਹਿਮ ਿਨਵਾਸੁ ਲੀਅਉ ॥੫॥ ਜਬ ਲਉ ਨਹੀ ਭਾਗ ਿਲਲਾਰਉਦੈ ਤਬ ਲਉ ਭਰ੍ਮਤੇ ਿਫਰਤੇ ਬਹ ੁ ਧਾਯਉ ॥ ਕਿਲ ਘੋਰ ਸਮੁਦਰ੍ ਮੈ ਬੂਡਤ ਥੇ ਕਬਹ ੂ ਿਮਿਟ ਹੈ ਨਹੀ ਰੇਪਛੁਤਾਯਉ ॥ ਤਤੁ ਿਬਚਾਰ ੁਯਹੈ ਮਥੁਰਾ ਜਗ ਤਾਰਨ ਕਉ ਅਵਤਾਰ ੁਬਨਾਯਉ ॥ ਜਪਯ੍ਯ੍ਉ ਿਜਨ ਅਰਜੁਨ ਦੇਵਗੁਰ ੂ ਿਫਿਰ ਸੰਕਟ ਜੋਿਨ ਗਰਭ ਨ ਆਯਉ ॥੬॥ ਕਿਲ ਸਮੁਦਰ੍ ਭਏ ਰਪੂ ਪਰ੍ਗਿਟ ਹਿਰ ਨਾਮ ਉਧਾਰਨੁ ॥ਬਸਿਹ ਸੰਤ ਿਜਸੁ ਿਰਦੈ ਦੁਖ ਦਾਿਰਦਰ੍ ਿਨਵਾਰਨੁ ॥ ਿਨਰਮਲ ਭੇਖ ਅਪਾਰ ਤਾਸੁ ਿਬਨੁ ਅਵਰ ੁ ਨ ਕੋਈ ॥ ਮਨਬਚ ਿਜਿਨ ਜਾਿਣਅਉ ਭਯਉ ਿਤਹ ਸਮਸਿਰ ਸੋਈ ॥ ਧਰਿਨ ਗਗਨ ਨਵ ਖਡੰ ਮਿਹ ਜੋਿਤ ਸਰਪੂੀ ਰਿਹਓ ਭਿਰ ॥ਭਿਨ ਮਥੁਰਾ ਕਛੁ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਗੁਰ ੁ ਅਰਜੁਨੁ ਪਰਤਖਯ੍ਯ੍ ਹਿਰ ॥੭॥੧੯॥ ਅਜੈ ਗੰਗ ਜਲੁ ਅਟਲੁ ਿਸਖਸੰਗਿਤ ਸਭ ਨਾਵੈ ॥ ਿਨਤ ਪੁਰਾਣ ਬਾਚੀਅਿਹ ਬੇਦ ਬਰ੍ਹਮਾ ਮੁਿਖ ਗਾਵੈ ॥ ਅਜੈ ਚਵਰ ੁ ਿਸਿਰ ਢਲੁੈ ਨਾਮੁਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਮੁਿਖ ਲੀਅਉ ॥ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਿਸਿਰ ਛਤਰ੍ੁ ਆਿਪ ਪਰਮਸੇਿਰ ਦੀਅਉ ॥ ਿਮਿਲ ਨਾਨਕ ਅੰਗਦਅਮਰ ਗੁਰ ਗੁਰ ੁਰਾਮਦਾਸੁ ਹਿਰ ਪਿਹ ਗਯਉ ॥ ਹਿਰਬਸੰ ਜਗਿਤ ਜਸੁ ਸੰਚਰਯ੍ਯ੍ਉ ਸੁ ਕਵਣੁ ਕਹੈ ਸਰ੍ੀ ਗੁਰ ੁ ਮੁਯਉ॥੧॥ ਦਵੇ ਪੁਰੀ ਮਿਹ ਗਯਉ ਆਿਪ ਪਰਮੇਸਰ ਭਾਯਉ ॥ ਹਿਰ ਿਸੰਘਾਸਣੁ ਦੀਅਉ ਿਸਰੀ ਗੁਰ ੁ ਤਹਬਠੈਾਯਉ ॥ ਰਹਸੁ ਕੀਅਉ ਸੁਰ ਦੇਵ ਤੋਿਹ ਜਸੁ ਜਯ ਜਯ ਜੰਪਿਹ ॥ ਅਸੁਰ ਗਏ ਤੇ ਭਾਿਗ ਪਾਪ ਿਤਨ ਭੀਤਿਰਕੰਪਿਹ ॥ ਕਾਟੇ ਸੁ ਪਾਪ ਿਤਨ ਨਰਹ ੁ ਕੇ ਗੁਰ ੁ ਰਾਮਦਾਸੁ ਿਜਨ ਪਾਇਯਉ ॥ ਛਤਰ੍ੁ ਿਸੰਘਾਸਨੁ ਿਪਰਥਮੀ ਗੁਰਅਰਜੁਨ ਕਉ ਦੇ ਆਇਅਉ ॥੨॥੨੧॥੯॥੧੧॥੧੦॥੧੦॥੨੨॥੬੦॥੧੪੩॥

1410 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

੧ਓ ਸਿਤ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਭਉ ਿਨਰਵੈਰੁਅਕਾਲ ਮੂਰਿਤ ਅਜੂਨੀ ਸੈਭੰ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥

ਸਲਕੋ ਵਾਰ ਤੇ ਵਧੀਕ ॥ ਮਹਲਾ ੧ ॥ਉਤਗੰੀ ਪੈਓਹਰੀ ਗਿਹਰੀ ਗੰਭੀਰੀ ॥ ਸਸੁਿੜ ਸੁਹੀਆ ਿਕਵ ਕਰੀ ਿਨਵਣੁ ਨ ਜਾਇ ਥਣੀ ॥ ਗਚ ੁ ਿਜ ਲਗਾਿਗੜਵੜੀ ਸਖੀਏ ਧਉਲਹਰੀ ॥ ਸੇ ਭੀ ਢਹਦੇ ਿਡਠੁ ਮੈ ਮੁੰਧ ਨ ਗਰਬੁ ਥਣੀ ॥੧॥ ਸੁਿਣ ਮੁੰਧੇ ਹਰਣਾਖੀਏਗੂੜਾ ਵੈਣੁ ਅਪਾਰ ੁ॥ ਪਿਹਲਾ ਵਸਤੁ ਿਸਞਾਿਣ ਕੈ ਤ ਕੀਚੈ ਵਾਪਾਰ ੁ॥ ਦੋਹੀ ਿਦਚੈ ਦੁਰਜਨਾ ਿਮਤਰ੍ ਕੂੰ ਜੈਕਾਰ ੁ॥ਿਜਤੁ ਦੋਹੀ ਸਜਣ ਿਮਲਿਨ ਲਹ ੁ ਮੁੰਧੇ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਸਜਣਾ ਐਸਾ ਹਸਣੁ ਸਾਰ ੁ ॥ ਿਤਸ ਸਉਨਹੇ ੁ ਨ ਕੀਚਈ ਿਜ ਿਦਸੈ ਚਲਣਹਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਨੀ ਇਵ ਕਿਰ ਬੁਿਝਆ ਿਤਨਾ ਿਵਟਹ ੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੨॥ਜੇ ਤੂੰ ਤਾਰ ੂ ਪਾਿਣ ਤਾਹ ੂ ਪੁਛੁ ਿਤੜਨੰ ਕਲ ॥ ਤਾਹ ੂ ਖਰੇ ਸੁਜਾਣ ਵੰਞਾ ਏਨੀ ਕਪਰੀ ॥੩॥ ਝੜ ਝਖੜ ਓਹਾੜਲਹਰੀ ਵਹਿਨ ਲਖਸੇਰੀ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਸਉ ਆਲਾਇ ਬੜੇੇ ਡੁਬਿਣ ਨਾਿਹ ਭਉ ॥੪॥ ਨਾਨਕ ਦੁਨੀਆ ਕੈਸੀਹੋਈ ॥ ਸਾਲਕੁ ਿਮਤੁ ਨ ਰਿਹਓ ਕੋਈ ॥ ਭਾਈ ਬੰਧੀ ਹੇਤੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥ ਦੁਨੀਆ ਕਾਰਿਣ ਦੀਨੁ ਗਵਾਇਆ॥੫॥ ਹੈ ਹੈ ਕਿਰ ਕੈ ਓਿਹ ਕਰੇਿਨ ॥ ਗਲਾ ਿਪਟਿਨ ਿਸਰ ੁਖੋਹੇਿਨ ॥ ਨਾਉ ਲੈਿਨ ਅਰ ੁਕਰਿਨ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕਿਤਨ ਬਿਲਹਾਰੈ ਜਾਇ ॥੬॥ ਰੇ ਮਨ ਡੀਿਗ ਨ ਡੋਲੀਐ ਸੀਧੈ ਮਾਰਿਗ ਧਾਉ ॥ ਪਾਛੈ ਬਾਘੁ ਡਰਾਵਣੋ ਆਗੈਅਗਿਨ ਤਲਾਉ ॥ ਸਹਸ ੈ ਜੀਅਰਾ ਪਿਰ ਰਿਹਓ ਮਾ ਕਉ ਅਵਰ ੁ ਨ ਢੰਗੁ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਛੁਟੀਐ ਹਿਰਪਰ੍ੀਤਮ ਿਸਉ ਸੰਗੁ ॥੭॥ ਬਾਘੁ ਮਰੈ ਮਨੁ ਮਾਰੀਐ ਿਜਸ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ਦੀਿਖਆ ਹਇੋ ॥ ਆਪੁ ਪਛਾਣੈ ਹਿਰ

1411 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਮਲੈ ਬਹਿੁੜ ਨ ਮਰਣਾ ਹਇੋ ॥ ਕੀਚਿੜ ਹਾਥੁ ਨ ਬੂਡਈ ਏਕਾ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਉਬਰੇਗੁਰ ੁ ਸਰਵਰ ੁ ਸਚੀ ਪਾਿਲ ॥੮॥ ਅਗਿਨ ਮਰੈ ਜਲੁ ਲਿੋੜ ਲਹ ੁ ਿਵਣੁ ਗੁਰ ਿਨਿਧ ਜਲੁ ਨਾਿਹ ॥ ਜਨਿਮ ਮਰੈਭਰਮਾਈਐ ਜੇ ਲਖ ਕਰਮ ਕਮਾਿਹ ॥ ਜਮੁ ਜਾਗਾਿਤ ਨ ਲਗਈ ਜੇ ਚਲੈ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਨਰਮਲੁਅਮਰ ਪਦੁ ਗੁਰ ੁ ਹਿਰ ਮਲੇੈ ਮੇਲਾਇ ॥੯॥ ਕਲਰ ਕੇਰੀ ਛਪੜੀ ਕਊਆ ਮਿਲ ਮਿਲ ਨਾਇ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਮਲੈਾਅਵਗੁਣੀ ਿਚੰਜੁ ਭਰੀ ਗੰਧੀ ਆਇ ॥ ਸਰਵਰ ੁ ਹੰਿਸ ਨ ਜਾਿਣਆ ਕਾਗ ਕੁਪੰਖੀ ਸਿੰਗ ॥ ਸਾਕਤ ਿਸਉ ਐਸੀਪਰ੍ੀਿਤ ਹੈ ਬੂਝਹ ੁ ਿਗਆਨੀ ਰੰਿਗ ॥ ਸੰਤ ਸਭਾ ਜੈਕਾਰ ੁਕਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਕਰਮ ਕਮਾਉ ॥ ਿਨਰਮਲੁ ਨਾਵਣੁ ਨਾਨਕਾਗੁਰ ੁਤੀਰਥੁ ਦਰੀਆਉ ॥੧੦॥ ਜਨਮੇ ਕਾ ਫਲੁ ਿਕਆ ਗਣੀ ਜ ਹਿਰ ਭਗਿਤ ਨ ਭਾਉ ॥ ਪੈਧਾ ਖਾਧਾ ਬਾਿਦ ਹੈਜ ਮਿਨ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ॥ ਵੇਖਣੁ ਸੁਨਣਾ ਝੂਠੁ ਹੈ ਮੁਿਖ ਝਠੂਾ ਆਲਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹ ਤੂ ਹੋਰ ੁ ਹਉਮੈਆਵਉ ਜਾਉ ॥੧੧॥ ਹੈਿਨ ਿਵਰਲੇ ਨਾਹੀ ਘਣੇ ਫੈਲ ਫਕੜੁ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥੧੨॥ ਨਾਨਕ ਲਗੀ ਤੁਿਰ ਮਰੈ ਜੀਵਣਨਾਹੀ ਤਾਣੁ ॥ ਚੋਟੈ ਸੇਤੀ ਜ ੋਮਰ ੈਲਗੀ ਸਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਿਜਸ ਨੋ ਲਾਏ ਿਤਸੁ ਲਗੈ ਲਗੀ ਤਾ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਿਪਰਮਪੈਕਾਮੁ ਨ ਿਨਕਲੈ ਲਾਇਆ ਿਤਿਨ ਸੁਜਾਿਣ ॥੧੩॥ ਭ ਡਾ ਧੋਵੈ ਕਉਣੁ ਿਜ ਕਚਾ ਸਾਿਜਆ ॥ ਧਾਤੂ ਪੰਿਜਰਲਾਇ ਕੂੜਾ ਪਾਿਜਆ ॥ ਭ ਡਾ ਆਣਗੁ ਰਾਿਸ ਜ ਿਤਸੁ ਭਾਵਸੀ ॥ ਪਰਮ ਜੋਿਤ ਜਾਗਾਇ ਵਾਜਾ ਵਾਵਸੀ॥੧੪॥ ਮਨਹ ੁ ਿਜ ਅੰਧੇ ਘੂਪ ਕਿਹਆ ਿਬਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ॥ ਮਿਨ ਅੰਧ ੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲ ਿਦਸਿਨ ਖਰੇ ਕਰਪੂ ॥ਇਿਕ ਕਿਹ ਜਾਣਿਨ ਕਿਹਆ ਬੁਝਿਨ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰਪੂ ॥ ਇਕਨਾ ਨਾਦੁ ਨ ਬੇਦੁ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸੁ ਕਸੁ ਨਜਾਣਿੰਤ ॥ ਇਕਨਾ ਿਸਿਧ ਨ ਬੁਿਧ ਨ ਅਕਿਲ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹੰਿਤ ॥ ਨਾਨਕ ਤੇ ਨਰ ਅਸਿਲ ਖਰਿਜ ਿਬਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੰਤ ॥੧੫॥ ਸੋ ਬਰ੍ਹਮਣੁ ਜੋ ਿਬੰਦੈ ਬਰ੍ਹਮੁ ॥ ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਕਮਾਵੈ ਕਰਮੁ ॥ ਸੀਲਸੰਤੋਖ ਕਾ ਰਖੈ ਧਰਮੁ ॥ ਬਧੰਨ ਤੋੜੈ ਹੋਵੈ ਮੁਕਤੁ ॥ ਸੋਈ ਬਰ੍ਹਮਣੁ ਪੂਜਣ ਜੁਗਤੁ ॥੧੬॥ ਖਤਰ੍ੀ ਸੋ ਜ ੁਕਰਮਾ ਕਾਸੂਰ ੁ॥ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਕਾ ਕਰੈ ਸਰੀਰ ੁ॥ ਖੇਤੁ ਪਛਾਣੈ ਬੀਜੈ ਦਾਨੁ ॥ ਸੋ ਖਤਰ੍ੀ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥ ਲਬੁ ਲਭੋੁ ਜੇ ਕੂੜੁਕਮਾਵੈ ॥ ਅਪਣਾ ਕੀਤਾ ਆਪੇ ਪਾਵੈ ॥੧੭॥ ਤਨੁ ਨ ਤਪਾਇ ਤਨੂਰ ਿਜਉ ਬਾਲਣੁ ਹਡ ਨ ਬਾਿਲ ॥ ਿਸਿਰ ਪੈਰੀ

1412 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਕਆ ਫੇਿੜਆ ਅੰਦਿਰ ਿਪਰੀ ਸਮਾਿਲ ॥੧੮॥ ਸਭਨੀ ਘਟੀ ਸਹ ੁ ਵਸੈ ਸਹ ਿਬਨੁ ਘਟ ੁ ਨ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕਤੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਪਰਗਟ ੁ ਹੋਇ ॥੧੯॥ ਜਉ ਤਉ ਪਰੇ੍ਮ ਖਲੇਣ ਕਾ ਚਾਉ ॥ ਿਸਰ ੁ ਧਿਰ ਤਲੀਗਲੀ ਮਰੇੀ ਆਉ ॥ ਇਤੁ ਮਾਰਿਗ ਪਰੈ ੁ ਧਰੀਜੈ ॥ ਿਸਰ ੁ ਦੀਜੈ ਕਾਿਣ ਨ ਕੀਜੈ ॥੨੦॥ ਨਾਿਲ ਿਕਰਾੜਾਦੋਸਤੀ ਕੂੜ ੈ ਕੂੜੀ ਪਾਇ ॥ ਮਰਣੁ ਨ ਜਾਪੈ ਮਿੂਲਆ ਆਵੈ ਿਕਤ ੈ ਥਾਇ ॥੨੧॥ ਿਗਆਨ ਹੀਣੰ ਅਿਗਆਨਪੂਜਾ ॥ ਅੰਧ ਵਰਤਾਵਾ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ॥੨੨॥ ਗੁਰ ਿਬਨੁ ਿਗਆਨੁ ਧਰਮ ਿਬਨੁ ਿਧਆਨੁ ॥ ਸਚ ਿਬਨੁ ਸਾਖੀਮਲੂੋ ਨ ਬਾਕੀ ॥੨੩॥ ਮਾਣੂ ਘਲੈ ਉਠੀ ਚਲੈ ॥ ਸਾਦੁ ਨਾਹੀ ਇਵੇਹੀ ਗਲੈ ॥੨੪॥ ਰਾਮੁ ਝਰੁੈ ਦਲਮਲੇਵੈ ਅੰਤਿਰ ਬਲੁ ਅਿਧਕਾਰ ॥ ਬੰਤਰ ਕੀ ਸੈਨਾ ਸੇਵੀਐ ਮਿਨ ਤਿਨ ਜਝੁੁ ਅਪਾਰ ੁ ॥ ਸੀਤਾ ਲੈ ਗਇਆਦਹਿਸਰੋ ਲਛਮਣੁ ਮਓੂ ਸਰਾਿਪ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰਣਹਾਰ ੁ ਕਿਰ ਵੇਖੈ ਥਾਿਪ ਉਥਾਿਪ ॥੨੫॥ ਮਨ ਮਿਹਝਰੂੈ ਰਾਮਚੰਦੁ ਸੀਤਾ ਲਛਮਣ ਜੋਗੁ ॥ ਹਣਵੰਤਰ ੁ ਆਰਾਿਧਆ ਆਇਆ ਕਿਰ ਸੰਜੋਗੁ ॥ ਭੂਲਾ ਦੈਤੁ ਨਸਮਝਈ ਿਤਿਨ ਪਰ੍ਭ ਕੀਏ ਕਾਮ ॥ ਨਾਨਕ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁ ਸੋ ਿਕਰਤੁ ਨ ਿਮਟਈ ਰਾਮ ॥੨੬॥ ਲਾਹੌਰ ਸਹਰੁਜਹਰ ੁ ਕਹਰ ੁ ਸਵਾ ਪਹਰ ੁ ॥੨੭॥ ਮਹਲਾ ੩ ॥ ਲਾਹੌਰ ਸਹਰ ੁ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਸਰ ੁ ਿਸਫਤੀ ਦਾ ਘਰ ੁ ॥੨੮॥ਮਹਲਾ ੧ ॥ ਉਦੋਸਾਹੈ ਿਕਆ ਨੀਸਾਨੀ ਤਿੋਟ ਨ ਆਵੈ ਅਨੰੀ ॥ ਉਦੋਸੀਅ ਘਰੇ ਹੀ ਵਠੁੀ ਕੁਿੜਈ ਰਨੰੀਧੰਮੀ ॥ ਸਤੀ ਰਨੰੀ ਘਰੇ ਿਸਆਪਾ ਰੋਵਿਨ ਕੂੜੀ ਕੰਮੀ ॥ ਜੋ ਲਵੇੈ ਸੋ ਦੇਵੈ ਨਾਹੀ ਖਟੇ ਦੰਮ ਸਹੰਮੀ ॥੨੯॥ਪਬਰ ਤੂੰ ਹਰੀਆਵਲਾ ਕਵਲਾ ਕਚੰਨ ਵੰਿਨ ॥ ਕੈ ਦੋਖੜੈ ਸਿੜਓਿਹ ਕਾਲੀ ਹੋਈਆ ਦਹੇਰੁੀ ਨਾਨਕ ਮੈ ਤਿਨਭਗੰੁ ॥ ਜਾਣਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਲਹ ਜੈ ਸੇਤੀ ਮਰੇਾ ਸੰਗੁ ॥ ਿਜਤੁ ਿਡਠੈ ਤਨੁ ਪਰਫੜੁੈ ਚੜੈ ਚਵਗਿਣ ਵੰਨੁ ॥੩੦॥ਰਿਜ ਨ ਕੋਈ ਜੀਿਵਆ ਪਹਿੁਚ ਨ ਚਿਲਆ ਕੋਇ ॥ ਿਗਆਨੀ ਜੀਵੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਰਤੀ ਹੀ ਪਿਤ ਹੋਇ ॥ ਸਰਫੈਸਰਫੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਏਵੈ ਗਈ ਿਵਹਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਿਵਣੁ ਪੁਿਛਆ ਹੀ ਲੈ ਜਾਇ ॥੩੧॥ ਦਸੋੁਨ ਦੇਅਹ ੁਰਾਇ ਨੋ ਮਿਤ ਚਲੈ ਜ ਬੁਢਾ ਹੋਵੈ ॥ ਗਲ ਕਰੇ ਘਣੇਰੀਆ ਤ ਅੰਨੇ ਪਵਣਾ ਖਾਤੀ ਟੋਵੈ ॥੩੨॥ ਪੂਰੇਕਾ ਕੀਆ ਸਭ ਿਕਛੁ ਪੂਰਾ ਘਿਟ ਵਿਧ ਿਕਛੁ ਨਾਹੀ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਐਸਾ ਜਾਣੈ ਪੂਰੇ ਮ ਿਹ ਸਮ ਹੀ ॥੩੩॥

1413 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੩ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਅਿਭਆਗਤ ਏਹ ਨ ਆਖੀਅਿਹ ਿਜਨ ਕੈ ਮਨ ਮਿਹ ਭਰਮੁ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਿਦਤੇ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥੧॥ਅਭੈ ਿਨਰੰਜਨ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੀਖਕੁ ਹੋਇ ॥ ਿਤਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਿਵਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੨॥ ਹੋਵਾਪੰਿਡਤੁ ਜੋਤਕੀ ਵੇਦ ਪੜਾ ਮੁਿਖ ਚਾਿਰ ॥ ਨਵਾ ਖੰਡਾ ਿਵਿਚ ਜਾਣੀਆ ਅਪਨੇ ਚਜ ਵੀਚਾਰ ॥੩॥ ਬਰ੍ਹਮਣ ਕੈਲੀਘਾਤੁ ਕੰਞਕਾ ਅਣਚਾਰੀ ਕਾ ਧਾਨੁ ॥ ਿਫਟਕ ਿਫਟਕਾ ਕੋੜੁ ਬਦੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਪਾਿਹ ਏਤੇ ਜਾਿਹਵੀਸਿਰ ਨਾਨਕਾ ਇਕੁ ਨਾਮੁ ॥ ਸਭ ਬੁਧੀ ਜਾਲੀਅਿਹ ਇਕੁ ਰਹੈ ਤਤੁ ਿਗਆਨੁ ॥੪॥ ਮਾਥੈ ਜੋ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆਸੁ ਮੇਿਟ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਿਲਿਖਆ ਸੋ ਵਰਤਦਾ ਸੋ ਬੂਝੈ ਿਜਸ ਨੋ ਨਦਿਰ ਹਇੋ ॥੫॥ ਿਜਨੀ ਨਾਮੁਿਵਸਾਿਰਆ ਕੂੜੈ ਲਾਲਿਚ ਲਿਗ ॥ ਧਧੰਾ ਮਾਇਆ ਮਹੋਣੀ ਅੰਤਿਰ ਿਤਸਨਾ ਅਿਗ ॥ ਿਜਨਾ ਵੇਿਲ ਨ ਤੂੰਬੜੀਮਾਇਆ ਠਗੇ ਠਿਗ ॥ ਮਨਮਖੁ ਬਿੰਨ ਚਲਾਈਅਿਹ ਨਾ ਿਮਲਹੀ ਵਿਗ ਸਿਗ ॥ ਆਿਪ ਭੁਲਾਏ ਭੁਲੀਐ ਆਪੇਮਿੇਲ ਿਮਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਛੁਟੀਐ ਜੇ ਚਲੈ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥੬॥ ਸਾਲਾਹੀ ਸਾਲਾਹਣਾ ਭੀ ਸਚਾਸਾਲਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਦਰ ੁ ਬੀਭਾ ਪਰਹਿਰ ਆਿਹ ॥੭॥ ਨਾਨਕ ਜਹ ਜਹ ਮੈ ਿਫਰਉ ਤਹ ਤਹ ਸਾਚਾਸੋਇ ॥ ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰਗਟ ੁਹੋਇ ॥੮॥ ਦੂਖ ਿਵਸਾਰਣੁ ਸਬਦ ੁ ਹੈ ਜੇ ਮਿੰਨ ਵਸਾਏ ਕੋਇ ॥ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਮਿਨ ਵਸੈ ਕਰਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੯॥ ਨਾਨਕ ਹਉ ਹਉ ਕਰਤ ੇਖਿਪ ਮੁਏ ਖੂਹਿਣ ਲਖ ਅਸੰਖ ॥ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਲੇ ਸੁ ਉਬਰੇ ਸਾਚੈ ਸਬਿਦ ਅਲਖੰ ॥੧੦॥ ਿਜਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਇਕ ਮਿਨ ਸੇਿਵਆ ਿਤਨ ਜਨਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਸੈ ਮਾਇਆ ਕੀ ਭੁਖ ਜਾਇ ॥ ਸੇ ਜਨ ਿਨਰਮਲ ਊਜਲੇ ਿਜ ਗੁਰਮਿੁਖਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹੋਿਰ ਪਿਤਸਾਹੀਆ ਕੂੜੀਆ ਨਾਿਮ ਰਤੇ ਪਾਿਤਸਾਹ ॥੧੧॥ ਿਜਉ ਪੁਰਖੈ ਘਿਰ ਭਗਤੀਨਾਿਰ ਹੈ ਅਿਤ ਲਚੋੈ ਭਗਤੀ ਭਾਇ ॥ ਬਹ ੁ ਰਸ ਸਾਲਣੇ ਸਵਾਰਦੀ ਖਟ ਰਸ ਮੀਠੇ ਪਾਇ ॥ ਿਤਉ ਬਾਣੀ ਭਗਤਸਲਾਹਦੇ ਹਿਰ ਨਾਮੈ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥ ਮਨੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਆਗੈ ਰਾਿਖਆ ਿਸਰ ੁਵੇਿਚਆ ਗੁਰ ਆਗੈ ਜਾਇ ॥ ਭੈ ਭਗਤੀ

1414 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਭਗਤ ਬਹ ੁਲੋਚਦੇ ਪਰ੍ਭ ਲੋਚਾ ਪੂਿਰ ਿਮਲਾਇ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਵੇਪਰਵਾਹ ੁ ਹੈ ਿਕਤੁ ਖਾਧੈ ਿਤਪਤਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਿਤਪਤਾਸੈ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥ ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਲਜੁਿਗ ਨਾਨਕਾ ਿਜ ਚਲੇ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧੨॥ਸਿਤਗੁਰ ੂਨ ਸੇਿਵਓ ਸਬਦ ੁਨ ਰਿਖਓ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਿਧਗੁ ਿਤਨਾ ਕਾ ਜੀਿਵਆ ਿਕਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਿਰ ॥ ਗੁਰਮਤੀਭਉ ਮਿਨ ਪਵੈ ਤ ਹਿਰ ਰਿਸ ਲਗੈ ਿਪਆਿਰ ॥ ਨਾਉ ਿਮਲੈ ਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਿਰ ਉਤਾਿਰ ॥੧੩॥ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਜਗੁ ਭਰਿਮਆ ਘਰ ੁ ਮੁਸੈ ਖਬਿਰ ਨ ਹੋਇ ॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਿਧ ਮਨੁ ਿਹਿਰ ਲਇਆ ਮਨਮਖੁ ਅੰਧਾਲੋਇ ॥ ਿਗਆਨ ਖੜਗ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸਘੰਾਰੇ ਗੁਰਮਿਤ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥ ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਿਸਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਿਨਰਮਲੁਹੋਇ ॥ ਨਾਮਹੀਨ ਨਕਟੇ ਿਫਰਿਹ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਬਿਹ ਰੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਿਰ ਕਰਤੈ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਮੇਿਟ ਨ ਸਕੈਕੋਇ ॥੧੪॥ ਗੁਰਮੁਖਾ ਹਿਰ ਧਨੁ ਖਿਟਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਅਤੁਟ ਭਰੇਭਡੰਾਰ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਉਚਰਿਹ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਵੇਖੈ ਿਸਰਜਨਹਾਰੁ॥੧੫॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਅੰਤਿਰ ਸਹਜੁ ਹੈ ਮਨੁ ਚਿੜਆ ਦਸਵੈ ਆਕਾਿਸ ॥ ਿਤਥੈ ਊਂਘ ਨ ਭੁਖ ਹੈ ਹਿਰ ਅਿੰਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁਸੁਖ ਵਾਸੁ ॥ ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਿਵਆਪਤ ਨਹੀ ਿਜਥੈ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥੧੬॥ ਕਾਮ ਕਰ੍ੋਧ ਕਾ ਚਲੋੜਾ ਸਭਗਿਲ ਆਏ ਪਾਇ ॥ ਇਿਕ ਉਪਜਿਹ ਇਿਕ ਿਬਨਿਸ ਜ ਿਹ ਹਕੁਮੇ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚਕੁਈ ਰੰਗੁਲਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥ ਬਧੰਿਨ ਬਿੰਧ ਭਵਾਈਅਨੁ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥ ਿਜਨ ਕਉ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁਿਤਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਆਇ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਲੇ ਉਲਟੀ ਭਈ ਮਿਰ ਜੀਿਵਆ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕਭਗਤੀ ਰਿਤਆ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥੧੮॥ ਮਨਮਖੁ ਚੰਚਲ ਮਿਤ ਹੈ ਅਤੰਿਰ ਬਹਤੁੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥ ਕੀਤਾਕਰਿਤਆ ਿਬਰਥਾ ਗਇਆ ਇਕੁ ਿਤਲੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥ ਪੁੰਨ ਦਾਨੁ ਜੋ ਬੀਜਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਈ ॥ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ੂ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥ ਜੋਬਨੁ ਜ ਦਾ ਨਦਿਰ ਨ ਆਵਈ ਜਰ ੁ ਪਹਚੁੈ ਮਿਰਜਾਈ ॥ ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮਹੋ ੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਅਿੰਤ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨ ਸਖਾਈ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਉ ਵਸੈ ਮਿਨਆਈ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਿਜ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਿਮ ਸਮਾਈ ॥੧੯॥ ਮਨਮਖੁ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ

1415 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਦੁਖ ਰਇੋ ॥ ਆਤਮਾ ਰਾਮੁ ਨ ਪੂਜਨੀ ਦੂਜੈ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥ ਹਉਮੈ ਅੰਤਿਰ ਮਲੈੁ ਹੈ ਸਬਿਦ ਨ ਕਾਢਿਹ ਧੋਇ ॥ਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਮੈਿਲਆ ਮੁਏ ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਖੋਇ ॥੨੦॥ ਮਨਮਖੁ ਬਲੋੇ ਅੰਧੁਲੇ ਿਤਸੁ ਮਿਹ ਅਗਨੀ ਕਾਵਾਸੁ ॥ ਬਾਣੀ ਸੁਰਿਤ ਨ ਬੁਝਨੀ ਸਬਿਦ ਨ ਕਰਿਹ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ ਓਨਾ ਆਪਣੀ ਅਦੰਿਰ ਸੁਿਧ ਨਹੀ ਗੁਰ ਬਚਿਨ ਨਕਰਿਹ ਿਵਸਾਸੁ ॥ ਿਗਆਨੀਆ ਅੰਦਿਰ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਹੈ ਿਨਤ ਹਿਰ ਿਲਵ ਸਦਾ ਿਵਗਾਸੁ ॥ ਹਿਰ ਿਗਆਨੀਆ ਕੀਰਖਦਾ ਹਉ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਜੋ ਹਿਰ ਸੇਵਦੇ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੨੧॥ ਮਾਇਆਭੁਇਅੰਗਮੁ ਸਰਪੁ ਹੈ ਜਗੁ ਘੇਿਰਆ ਿਬਖੁ ਮਾਇ ॥ ਿਬਖੁ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਰੜੁ ਸਬਦੁ ਮੁਿਖ ਪਾਇ ॥ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਿਲਆ ਆਇ ॥ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ਿਨਰਮਲੁ ਹੋਇਆ ਿਬਖੁ ਹਉਮੈਗਇਆ ਿਬਲਾਇ ॥ ਗੁਰਮੁਖਾ ਕੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਾ ਕੁਰਬਾਣੁ ਿਤਨਜ ੋ ਚਾਲਿਹ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨੨॥ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਿਨਰਵੈਰ ੁ ਹੈ ਿਨਤ ਿਹਰਦੈ ਹਿਰ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਿਨਰਵੈਰੈਨਾਿਲ ਵੈਰ ੁਰਚਾਇਦਾ ਅਪਣੈ ਘਿਰ ਲੂਕੀ ਲਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਕਰ੍ੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰ ੁਹੈ ਅਨਿਦਨੁ ਜਲੈ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥ਕੂੜੁ ਬਿੋਲ ਬੋਿਲ ਿਨਤ ਭਉਕਦੇ ਿਬਖੁ ਖਾਧੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥ ਿਬਖੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਣ ਭਰਮਦੇ ਿਫਿਰ ਘਿਰ ਘਿਰਪਿਤ ਗਵਾਇ ॥ ਬਸੇਆੁ ਕੇਰੇ ਪੂਤ ਿਜਉ ਿਪਤਾ ਨਾਮੁ ਿਤਸੁ ਜਾਇ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਕਰਤ ੈ ਆਿਪਖੁਆਇ ॥ ਹਿਰ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਕਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਜਨ ਿਵਛੁੜੇ ਆਿਪ ਿਮਲਾਇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਿਤਸੁ ਬਿਲਹਾਰਣੈਜ ੋਸਿਤਗੁਰ ਲਾਗੇ ਪਾਇ ॥੨੩॥ ਨਾਿਮ ਲਗੇ ਸੇ ਊਬਰੇ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਜਮ ਪੁਿਰ ਜ ਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸੁਖੁਨਹੀ ਆਇ ਗਏ ਪਛੁਤਾਿਹ ॥੨੪॥ ਿਚੰਤਾ ਧਾਵਤ ਰਿਹ ਗਏ ਤ ਮਿਨ ਭਇਆ ਅਨੰਦੁ ॥ ਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐਸਾ ਧਨ ਸੁਤੀ ਿਨਿਚੰਦ ॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਿਤਨਾ ਭੇਿਟਆ ਗੁਰ ਗੋਿਵਦੰੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਿਮਿਲ ਰਹੇਹਿਰ ਪਾਇਆ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੫॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵਿਨ ਆਪਣਾ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾਮਿੰਨ ਲੈਿਨ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਰਖਿਹ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੰਨੀਅਿਨ ਹਿਰ ਨਾਿਮ ਲਗੇ ਵਾਪਾਿਰ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸਬਿਦਿਸਞਾਪਦੇ ਿਤਤੁ ਸਾਚੈ ਦਰਬਾਿਰ ॥ ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਖਰਚ ੁ ਸਚ ੁ ਅੰਤਿਰ ਿਪਰਮੁ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਜਮਕਾਲੁ ਨੇਿੜ ਨ

1416 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਆਵਈ ਆਿਪ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਹੈਿਨ ਿਨਰਧਨੁ ਹੋਰ ੁ ਸੰਸਾਰ ੁ॥੨੬॥ ਜਨ ਕੀਟੇਕ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਠਵਰ ਨ ਠਾਉ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਮਿਨ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਸਹਿਜ ਸਮਾਉ ॥ ਵਡਭਾਗੀਨਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ਅਿਹਿਨਿਸ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਮਗੰੈ ਧੂਿੜ ਿਤਨ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੨੭॥ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮਦੇਨੀ ਿਤਸਨਾ ਜਲਤੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥ ਇਹ ੁ ਮਹੋ ੁ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਸਿਰਆ ਨਾਿਲ ਚਲੈ ਨਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਸ ਿਤ ਨ ਆਵਈ ਿਕਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁਪਾਇਆ ਬੂਿਝਆਬਰ੍ਹਮੁ ਿਬਚਾਰ ੁ ॥ ਿਤਸਨਾ ਅਗਿਨ ਸਭ ਬੁਿਝ ਗਈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥੨੮॥ ਅਸੀ ਖਤੇ ਬਹਤੁੁਕਮਾਵਦੇ ਅਤੰੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਿਰ ਕੈ ਬਖਿਸ ਲਹੈ ੁ ਹਉ ਪਾਪੀ ਵਡ ਗੁਨਹਗਾਰ ੁ ॥ ਹਿਰ ਜੀਉਲੇਖੈ ਵਾਰ ਨ ਆਵਈ ਤੂੰ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਵਣਹਾਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਮਿੇਲਆ ਸਭ ਿਕਲਿਵਖ ਕਿਟ ਿਵਕਾਰ ॥ਿਜਨਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਜੈਕਾਰ ੁ ॥੨੯॥ ਿਵਛੁਿੜ ਿਵਛੁਿੜ ਜੋ ਿਮਲੇ ਸਿਤਗੁਰ ਕੇਭੈ ਭਾਇ ॥ ਜਨਮ ਮਰਣ ਿਨਹਚਲੁ ਭਏ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿਤ ਿਮਲੈ ਹੀਰੇ ਰਤਨਲਭੰਿਨ ॥ ਨਾਨਕ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲਕਾ ਗੁਰਮਿੁਖ ਖੋਿਜ ਲਹੰਿਨ ॥੩੦॥ ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਿਤਓ ਿਧਗੁ ਜੀਵਣੁਿਧਗੁ ਵਾਸੁ ॥ ਿਜਸ ਦਾ ਿਦਤਾ ਖਾਣਾ ਪੈਨਣਾ ਸੋ ਮਿਨ ਨ ਵਿਸਓ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਸਬਿਦ ਨ ਭੇਿਦਓਿਕਉ ਹੋਵੈ ਘਰ ਵਾਸ ੁ ॥ ਮਨਮਖੁੀਆ ਦੋਹਾਗਣੀ ਆਵਣ ਜਾਿਣ ਮੁਈਆਸੁ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਸੁਹਾਗੁ ਹੈਮਸਤਿਕ ਮਣੀ ਿਲਿਖਆਸੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਉਿਰ ਧਾਿਰਆ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਕਮਲ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰੁਸੇਵਿਨ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਬਿਲਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਿਜਨ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਪਰ੍ਗਾਸੁ ॥੩੧॥ਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਿਸਝ ੈ ਿਬਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਿਤ ਨ ਹੋਈ ॥ ਭੇਖ ਕਰਿਹ ਬਹ ੁ ਕਰਮ ਿਵਗੁਤੇ ਭਾਇ ਦੂਜੈਪਰਜ ਿਵਗਈੋ ॥ ਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥੩੨॥ ਹਿਰ ਕਾ ਨਾਉਅਿਤ ਵਡ ਊਚਾ ਊਚੀ ਹ ੂਊਚਾ ਹੋਈ ॥ ਅਪਿੜ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚ ੈਕੋਈ ॥ ਮੁਿਖ ਸੰਜਮ ਹਛਾ ਨ ਹੋਵਈਕਿਰ ਭੇਖ ਭਵੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥ ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਜਾਇ ਚੜੈ ਕਰਿਮ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਈ ॥ ਅਤੰਿਰ ਆਇ ਵਸੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ

1417 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਵੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਬਿਦ ਮਰ ੈ ਮਨੁ ਮਾਨੀਐ ਸਾਚੇ ਸਾਚੀ ਸੋਇ ॥੩੩॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਦਖੁੁ ਸਾਗਰੁਹੈ ਿਬਖੁ ਦੁਤਰ ੁਤਿਰਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਮੇਰਾ ਮਰੇਾ ਕਰਦ ੇਪਿਚ ਮੁਏ ਹਉਮੈ ਕਰਤ ਿਵਹਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁਾ ਉਰਵਾਰ ੁਨਪਾਰ ੁਹੈ ਅਧ ਿਵਿਚ ਰਹੇ ਲਪਟਾਇ ॥ ਜ ੋਧੁਿਰ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਕਮਾਵਣਾ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਿਗਆਨੁਰਤਨੁ ਮਿਨ ਵਸੈ ਸਭੁ ਦੇਿਖਆ ਬਰ੍ਹਮੁ ਸੁਭਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਿਰ ਬਿੋਹਥੈ ਵਡਭਾਗੀ ਚੜੈ ਤੇ ਭਉਜਿਲ ਪਾਿਰਲਘੰਾਇ ॥੩੪॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਦਾਤਾ ਕੋ ਨਹੀ ਜ ੋਹਿਰ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਆਧਾਰ ੁ॥ ਗੁਰ ਿਕਰਪਾ ਤੇ ਨਾਉ ਮਿਨ ਵਸੈਸਦਾ ਰਹੈ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥ ਿਤਸਨਾ ਬੁਝੈ ਿਤਪਿਤ ਹੋਇ ਹਿਰ ਕੈ ਨਾਇ ਿਪਆਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਾਈਐ ਹਿਰਅਪਨੀ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ॥੩੫॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈ ਜਗਤੁ ਬਰਿਲਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥ ਹਿਰ ਰਖੇ ਸੇ ਉਬਰੇਸਬਿਦ ਰਹੇ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਸਭ ਿਕਛੁ ਜਾਣਦਾ ਿਜਿਨ ਰਖੀ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥੩੬॥ ਹੋਮ ਜਗਸਿਭ ਤੀਰਥਾ ਪਿੜ ਪੰਿਡਤ ਥਕੇ ਪੁਰਾਣ ॥ ਿਬਖੁ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁ ਨ ਿਮਟਈ ਿਵਿਚ ਹਉਮੈ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥ਸਿਤਗੁਰ ਿਮਿਲਐ ਮਲੁ ਉਤਰੀ ਹਿਰ ਜਿਪਆ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥ ਿਜਨਾ ਹਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭੁ ਸੇਿਵਆ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਸਦਕੁਰਬਾਣੁ ॥੩੭॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਬਹ ੁ ਿਚਤਵਦੇ ਬਹ ੁ ਆਸਾ ਲਭੋੁ ਿਵਕਾਰ ॥ ਮਨਮਿੁਖ ਅਸਿਥਰ ੁ ਨਾ ਥੀਐ ਮਿਰਿਬਨਿਸ ਜਾਇ ਿਖਨ ਵਾਰ ॥ ਵਡ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਮਲੈ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਿਵਕਾਰ ॥ ਹਿਰ ਨਾਮਾ ਜਿਪ ਸੁਖੁਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰ ॥੩੮॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਭਗਿਤ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾਿਮ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਿਧਆ ਗੁਰ ਕੈ ਹੇਿਤ ਿਪਆਿਰ ॥੩੯॥ ਲੋਭੀ ਕਾ ਵੇਸਾਹ ੁਨ ਕੀਜੈ ਜੇ ਕਾ ਪਾਿਰ ਵਸਾਇ ॥ਅੰਿਤ ਕਾਿਲ ਿਤਥ ੈ ਧੁਹੈ ਿਜਥੈ ਹਥੁ ਨ ਪਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਸੇਤੀ ਸੰਗੁ ਕਰੇ ਮੁਿਹ ਕਾਲਖ ਦਾਗੁ ਲਗਾਇ ॥ ਮੁਹਕਾਲੇ ਿਤਨ ਲੋਭੀਆਂ ਜਾਸਿਨ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਹਿਰ ਮਿੇਲ ਪਰ੍ਭ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ਜਨਮ ਮਰਨ ਕੀ ਮਲੁ ਉਤਰੈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੪੦॥ ਧੁਿਰ ਹਿਰ ਪਰ੍ਿਭ ਕਰਤੈ ਿਲਿਖਆ ਸੁ ਮੇਟਣਾਨ ਜਾਇ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁ ਸਭੁ ਿਤਸ ਦਾ ਪਰ੍ਿਤਪਾਿਲ ਕਰੇ ਹਿਰ ਰਾਇ ॥ ਚਗੁਲ ਿਨਦੰਕ ਭੁਖੇ ਰਿੁਲ ਮੁਏ ਏਨਾ ਹਥੁ ਨਿਕਥਾਊ ਪਾਇ ॥ ਬਾਹਿਰ ਪਾਖਡੰ ਸਭ ਕਰਮ ਕਰਿਹ ਮਿਨ ਿਹਰਦੈ ਕਪਟ ੁ ਕਮਾਇ ॥ ਖੇਿਤ ਸਰੀਿਰ ਜੋ ਬੀਜੀਐ

1418 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸੋ ਅਿੰਤ ਖਲੋਆ ਆਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕੀ ਪਰ੍ਭ ਬਨੇਤੀ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਬਖਿਸ ਿਮਲਾਇ ॥੪੧॥ ਮਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨਸੁਝਈ ਨਾ ਸੁਝੈ ਦਰਬਾਰ ੁ॥ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਪਲਿੇਟਆ ਅੰਤਿਰ ਅਿਗਆਨੁ ਗੁਬਾਰ ੁ॥ ਤਬ ਨਰ ੁਸੁਤਾ ਜਾਿਗਆਿਸਿਰ ਡੰਡੁ ਲਗਾ ਬਹ ੁ ਭਾਰ ੁ॥ ਗੁਰਮੁਖ ਕਰ ਉਪਿਰ ਹਿਰ ਚੇਿਤਆ ਸੇ ਪਾਇਿਨ ਮਖੋ ਦੁਆਰ ੁ॥ ਨਾਨਕ ਆਿਪਓਿਹ ਉਧਰੇ ਸਭ ਕੁਟੰਬ ਤਰੇ ਪਰਵਾਰ ॥੪੨॥ ਸਬਿਦ ਮਰੈ ਸੋ ਮੁਆ ਜਾਪੈ ॥ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਹਿਰ ਰਿਸ ਧਰ੍ਾਪੈ ॥ਹਿਰ ਦਰਗਿਹ ਗੁਰ ਸਬਿਦ ਿਸਞਾਪੈ ॥ ਿਬਨੁ ਸਬਦ ੈ ਮੁਆ ਹੈ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥ ਮਨਮਖੁੁ ਮੁਆ ਅਪੁਨਾ ਜਨਮੁ ਖਇੋ ॥ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਹ ਅੰਿਤ ਦੁਖੁ ਰੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੪੩॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਬੁਢੇ ਕਦੇ ਨਾਹੀਿਜਨਾ ਅੰਤਿਰ ਸੁਰਿਤ ਿਗਆਨੁ ॥ ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਿਰ ਗੁਣ ਰਵਿਹ ਅੰਤਿਰ ਸਹਜ ਿਧਆਨੁ ॥ ਓਇ ਸਦਾ ਅਨੰਿਦਿਬਬਕੇ ਰਹਿਹ ਦੁਿਖ ਸੁਿਖ ਏਕ ਸਮਾਿਨ ॥ ਿਤਨਾ ਨਦਰੀ ਇਕੋ ਆਇਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥੪੪॥ਮਨਮਖੁੁ ਬਾਲਕੁ ਿਬਰਿਧ ਸਮਾਿਨ ਹੈ ਿਜਨਾ ਅਤੰਿਰ ਹਿਰ ਸੁਰਿਤ ਨਾਹੀ ॥ ਿਵਿਚ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਸਭਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜ ਹੀ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹਛੇ ਿਨਰਮਲੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸੁਭਾਇ ॥ ਓਨਾ ਮਲੈੁ ਪਤੰਗੁ ਨ ਲਗਈ ਿਜਚਲਿਨ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ ਮਨਮਖੁ ਜੂਿਠ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਸਉ ਧਵੋਣ ਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮੇਿਲਅਨੁ ਗੁਰ ਕੈਅੰਿਕ ਸਮਾਇ ॥੪੫॥ ਬੁਰਾ ਕਰੇ ਸੁ ਕੇਹਾ ਿਸਝੈ ॥ ਆਪਣੈ ਰੋਿਹ ਆਪੇ ਹੀ ਦਝੈ ॥ ਮਨਮੁਿਖ ਕਮਲਾ ਰਗੜ ੈਲੁਝੈ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਇ ਿਤਸੁ ਸਭ ਿਕਛੁ ਸੁਝੈ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਮਨ ਿਸਉ ਲੁਝੈ ॥੪੬॥ ਿਜਨਾ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਨਸੇਿਵਓ ਸਬਿਦ ਨ ਕੀਤੋ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਓਇ ਮਾਣਸ ਜੂਿਨ ਨ ਆਖੀਅਿਨ ਪਸੂ ਢੋਰ ਗਾਵਾਰ ॥ ਓਨਾ ਅੰਤਿਰਿਗਆਨੁ ਨ ਿਧਆਨੁ ਹੈ ਹਿਰ ਸਉ ਪਰ੍ੀਿਤ ਨ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਮਨਮਖੁ ਮੁਏ ਿਵਕਾਰ ਮਿਹ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ਜੀਵਿਦਆ ਨੋ ਿਮਲੈ ਸੁ ਜੀਵਦੇ ਹਿਰ ਜਗਜੀਵਨ ਉਰ ਧਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸੋਹਣੇ ਿਤਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਿਰ॥੪੭॥ ਹਿਰ ਮਦੰਰ ੁਹਿਰ ਸਾਿਜਆ ਹਿਰ ਵਸੈ ਿਜਸੁ ਨਾਿਲ ॥ ਗੁਰਮਤੀ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ਪਰਜਾਿਲ ॥ਹਿਰ ਮਦੰਿਰ ਵਸਤੁ ਅਨੇਕ ਹੈ ਨਵ ਿਨਿਧ ਨਾਮੁ ਸਮਾਿਲ ॥ ਧਨੁ ਭਗਵੰਤੀ ਨਾਨਕਾ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਲਧਾ ਹਿਰਭਾਿਲ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਗੜ ਮਦੰਰ ੁ ਖੋਿਜਆ ਹਿਰ ਿਹਰਦੈ ਪਾਇਆ ਨਾਿਲ ॥੪੮॥ ਮਨਮਖੁ ਦਹ ਿਦਿਸ ਿਫਿਰ ਰਹੇ

1419 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਅਿਤ ਿਤਸਨਾ ਲੋਭ ਿਵਕਾਰ ॥ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁਨ ਚਕੁਈ ਮਿਰ ਜੰਮਿਹ ਵਾਰੋ ਵਾਰ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁਸੇਿਵ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆਅਿਤ ਿਤਸਨਾ ਤਿਜ ਿਵਕਾਰ ॥ ਜਨਮ ਮਰਨ ਕਾ ਦੁਖੁ ਗਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਿਰ ॥੪੯॥ ਹਿਰ ਹਿਰਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ਮਨ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਪਾਵਿਹ ਮਾਨੁ ॥ ਿਕਲਿਵਖ ਪਾਪ ਸਿਭ ਕਟੀਅਿਹ ਹਉਮੈ ਚਕੁੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥ਗੁਰਮੁਿਖ ਕਮਲੁ ਿਵਗਿਸਆ ਸਭੁ ਆਤਮ ਬਰ੍ਹਮੁ ਪਛਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਹਿਰ ਿਕਰਪਾ ਧਾਿਰ ਪਰ੍ਭ ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਪਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥੫੦॥ ਧਨਾਸਰੀ ਧਨਵੰਤੀ ਜਾਣੀਐ ਭਾਈ ਜ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥ ਤਨੁ ਮਨੁ ਸਉਪੇ ਜੀਅਸਉ ਭਾਈ ਲਏ ਹਕੁਿਮ ਿਫਰਾਉ ॥ ਜਹ ਬਸੈਾਵਿਹ ਬਸੈਹ ਭਾਈ ਜਹ ਭੇਜਿਹ ਤਹ ਜਾਉ ॥ ਏਵਡੁ ਧਨੁ ਹੋਰ ੁ ਕੋਨਹੀ ਭਾਈ ਜੇਵਡੁ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥ ਸਦਾ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਵ ਭਾਈ ਸਦਾ ਸਚੇ ਕੈ ਸੰਿਗ ਰਹਾਉ ॥ ਪਨੈਣੁ ਗੁਣਚੰਿਗਆਈਆ ਭਾਈ ਆਪਣੀ ਪਿਤ ਕੇ ਸਾਦ ਆਪੇ ਖਾਇ ॥ ਿਤਸ ਕਾ ਿਕਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਭਾਈ ਦਰਸਨ ਕਉਬਿਲ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਵਿਚ ਵਡੀਆ ਵਿਡਆਈਆ ਭਾਈ ਕਰਿਮ ਿਮਲੈ ਤ ਪਾਇ ॥ ਇਿਕ ਹਕੁਮੁ ਮਿੰਨ ਨਜਾਣਨੀ ਭਾਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਿਫਰਾਇ ॥ ਸੰਗਿਤ ਢੋਈ ਨਾ ਿਮਲੈ ਭਾਈ ਬਸੈਿਣ ਿਮਲੈ ਨ ਥਾਉ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਮੁਿਤਨਾ ਮਨਾਇਸੀ ਭਾਈ ਿਜਨਾ ਧੁਰੇ ਕਮਾਇਆ ਨਾਉ ॥ ਿਤਨ ਿਵਟਹ ੁ ਹਉ ਵਾਿਰਆ ਭਾਈ ਿਤਨ ਕਉ ਸਦਬਿਲਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੫੧॥ ਸੇ ਦਾੜੀਆਂ ਸਚੀਆ ਿਜ ਗੁਰ ਚਰਨੀ ਲਗੰਿਨ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਸੇਵਿਨ ਗੁਰ ੁ ਆਪਣਾਅਨਿਦਨੁ ਅਨਿਦ ਰਹੰਿਨ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਮੁਹ ਸੋਹਣੇ ਸਚੈ ਦਿਰ ਿਦਸੰਿਨ ॥੫੨॥ ਮਖੁ ਸਚੇ ਸਚ ੁ ਦਾੜੀਆ ਸਚੁਬਲੋਿਹ ਸਚ ੁ ਕਮਾਿਹ ॥ ਸਚਾ ਸਬਦ ੁ ਮਿਨ ਵਿਸਆ ਸਿਤਗੁਰ ਮ ਿਹ ਸਮ ਿਹ ॥ ਸਚੀ ਰਾਸੀ ਸਚ ੁ ਧਨੁ ਉਤਮਪਦਵੀ ਪ ਿਹ ॥ ਸਚ ੁਸੁਣਿਹ ਸਚ ੁਮਿੰਨ ਲੈਿਨ ਸਚੀ ਕਾਰ ਕਮਾਿਹ ॥ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਬਸੈਣਾ ਸਚੇ ਮਾਿਹ ਸਮਾਿਹ ॥ਨਾਨਕ ਿਵਣੁ ਸਿਤਗੁਰ ਸਚ ੁ ਨ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖ ਭੂਲੇ ਜ ਿਹ ॥੫੩॥ ਬਾਬੀਹਾ ਿਪਰ੍ਉ ਿਪਰ੍ਉ ਕਰੇ ਜਲਿਨਿਧਪਰ੍ੇਮ ਿਪਆਿਰ ॥ ਗੁਰ ਿਮਲੇ ਸੀਤਲ ਜਲੁ ਪਾਇਆ ਸਿਭ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣਹਾਰ ੁ॥ ਿਤਸ ਚਕੁੈ ਸਹਜੁ ਊਪਜੈ ਚਕੁੈ ਕੂਕਪੁਕਾਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਸ ਿਤ ਹੋਇ ਨਾਮੁ ਰਖਹ ੁ ਉਿਰ ਧਾਿਰ ॥੫੪॥ ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਚ ੁ ਚਉ ਸਚੇ ਸਉਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਬਿੋਲਆ ਤੇਰਾ ਥਾਇ ਪਵੈ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਇ ਅਲਾਇ ॥ ਸਬਦੁ ਚੀਿਨ ਿਤਖ ਉਤਰੈ ਮਿੰਨ ਲੈ

1420 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਰਜਾਇ ॥ ਚਾਰੇ ਕੁੰਡਾ ਝੋਿਕ ਵਰਸਦਾ ਬੂੰਦ ਪਵੈ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਇ ॥ ਜਲ ਹੀ ਤੇ ਸਭ ਊਪਜੈ ਿਬਨੁ ਜਲ ਿਪਆਸ ਨਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਜਲੁ ਿਜਿਨ ਪੀਆ ਿਤਸੁ ਭੂਖ ਨ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥੫੫॥ ਬਾਬੀਹਾ ਤੂੰ ਸਹਿਜ ਬਿੋਲ ਸਚੈ ਸਬਿਦਸੁਭਾਇ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਤਰੇੈ ਨਾਿਲ ਹੈ ਸਿਤਗੁਿਰ ਦੀਆ ਿਦਖਾਇ ॥ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਹ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਿਮਲੈ ਵਠੁਾ ਛਹਬਰਲਾਇ ॥ ਿਝਿਮ ਿਝਿਮ ਅਿੰਮਰ੍ਤੁ ਵਰਸਦਾ ਿਤਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥ ਕੂਕ ਪੁਕਾਰ ਨ ਹੋਵਈ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ॥ਨਾਨਕ ਸੁਿਖ ਸਵਿਨ ਸੋਹਾਗਣੀ ਸਚੈ ਨਾਿਮ ਸਮਾਇ ॥੫੬॥ ਧੁਰਹ ੁਖਸਿਮ ਭੇਿਜਆ ਸਚੈ ਹਕੁਿਮ ਪਠਾਇ ॥ ਇਦੰੁਵਰਸੈ ਦਇਆ ਕਿਰ ਗੂੜੀ ਛਹਬਰ ਲਾਇ ॥ ਬਾਬੀਹੇ ਤਿਨ ਮਿਨ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ਜ ਤਤੁ ਬੂੰਦ ਮੁਿਹ ਪਾਇ ॥ ਅਨੁ ਧਨੁਬਹਤੁਾ ਉਪਜੈ ਧਰਤੀ ਸੋਭਾ ਪਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਲੋਕੁ ਭਗਿਤ ਕਰੇ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਸਮਾਇ ॥ ਆਪੇ ਸਚਾ ਬਖਿਸਲਏ ਕਿਰ ਿਕਰਪਾ ਕਰੈ ਰਜਾਇ ॥ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਵਹ ੁਕਾਮਣੀ ਸਚੈ ਸਬਿਦ ਸਮਾਇ ॥ ਭੈ ਕਾ ਸਹਜ ੁਸੀਗਾਰ ੁਕਿਰਹੁਸਿਚ ਰਹਹ ੁ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੋ ਮਿਨ ਵਸੈ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੫੭॥ ਬਾਬੀਹਾ ਸਗਲੀਧਰਤੀ ਜੇ ਿਫਰਿਹ ਊਿਡ ਚੜਿਹ ਆਕਾਿਸ ॥ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਜਲੁ ਪਾਈਐ ਚਕੂੈ ਭੂਖ ਿਪਆਸ ॥ ਜੀਉ ਿਪੰਡੁਸਭੁ ਿਤਸ ਕਾ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਿਤਸ ਕੈ ਪਾਿਸ ॥ ਿਵਣੁ ਬਿੋਲਆ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਜਾਣਦਾ ਿਕਸੁ ਆਗੈ ਕੀਚੈ ਅਰਦਾਿਸ ॥ਨਾਨਕ ਘਿਟ ਘਿਟ ਏਕੋ ਵਰਤਦਾ ਸਬਿਦ ਕਰੇ ਪਰਗਾਸ ॥੫੮॥ ਨਾਨਕ ਿਤਸੈ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਿਜ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਿਵਸਮਾਇ ॥ ਹਿਰ ਵਠੁਾ ਮਨੁ ਤਨੁ ਸਭੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਰੀਆਵਲੁ ਹੋਇ ॥੫੯॥ ਸਬਦੇ ਸਦਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈ ਿਜਤੁਤਨੁ ਮਨੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਿਜਿਨ ਿਸਿਰਆ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥੬੦॥ ਨਾਨਕ ਿਤਨਾ ਬਸੰਤੁ ਹੈਿਜਨਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਸੋਇ ॥ ਹਿਰ ਵਠੁੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਪਰਫੜੈ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਿਰਆ ਹੋਇ ॥੬੧॥ ਵਡੜੈ ਝਾਿਲਝਲੁਭੰਲੈ ਨਾਵੜਾ ਲਈਐ ਿਕਸੁ ॥ ਨਾਉ ਲਈਐ ਪਰਮੇਸਰੈ ਭੰਨਣ ਘੜਣ ਸਮਰਥੁ ॥੬੨॥ ਹਰਹਟ ਭੀ ਤੂੰ ਤੂੰਕਰਿਹ ਬੋਲਿਹ ਭਲੀ ਬਾਿਣ ॥ ਸਾਿਹਬੁ ਸਦਾ ਹਦੂਿਰ ਹੈ ਿਕਆ ਉਚੀ ਕਰਿਹ ਪੁਕਾਰ ॥ ਿਜਿਨ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਹਿਰਰਗੰੁ ਕੀਆ ਿਤਸੈ ਿਵਟਹ ੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥ ਆਪੁ ਛੋਡਿਹ ਤ ਸਹ ੁ ਿਮਲੈ ਸਚਾ ਏਹ ੁ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਹਉਮੈ ਿਫਕਾ ਬੋਲਣਾਬੁਿਝ ਨ ਸਕਾ ਕਾਰ ॥ ਵਣੁ ਿਤਰ੍ਣੁ ਿਤਰ੍ਭਵਣੁ ਤੁਝੈ ਿਧਆਇਦਾ ਅਨਿਦਨੁ ਸਦਾ ਿਵਹਾਣ ॥ ਿਬਨੁ ਸਿਤਗੁਰ ਿਕਨੈ

1421 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਨ ਪਾਇਆ ਕਿਰ ਕਿਰ ਥਕੇ ਵੀਚਾਰ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰਿਹ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤ ਆਪੇ ਲੈਿਹ ਸਵਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖਿਜਨੀ ਿਧਆਇਆ ਆਏ ਸੇ ਪਰਵਾਣੁ ॥੬੩॥ ਜੋਗੁ ਨ ਭਗਵੀ ਕਪੜੀ ਜੋਗੁ ਨ ਮੈਲੇ ਵੇਿਸ ॥ ਨਾਨਕ ਘਿਰਬਿੈਠਆ ਜੋਗੁ ਪਾਈਐ ਸਿਤਗੁਰ ਕੈ ਉਪਦੇਿਸ ॥੬੪॥ ਚਾਰੇ ਕੁਡੰਾ ਜੇ ਭਵਿਹ ਬੇਦ ਪੜਿਹ ਜੁਗ ਚਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕਸਾਚਾ ਭੇਟੈ ਹਿਰ ਮਿਨ ਵਸੈ ਪਾਵਿਹ ਮੋਖ ਦਆੁਰ ॥੬੫॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਮੁ ਵਰਤੈ ਖਸਮ ਕਾ ਮਿਤ ਭਵੀ ਿਫਰਿਹਚਲ ਿਚਤ ॥ ਮਨਮੁਖ ਸਉ ਕਿਰ ਦੋਸਤੀ ਸੁਖ ਿਕ ਪੁਛਿਹ ਿਮਤ ॥ ਗੁਰਮਖੁ ਸਉ ਕਿਰ ਦੋਸਤੀ ਸਿਤਗੁਰ ਸਉਲਾਇ ਿਚਤੁ ॥ ਜੰਮਣ ਮਰਣ ਕਾ ਮਲੂੁ ਕਟੀਐ ਤ ਸੁਖੁ ਹੋਵੀ ਿਮਤ ॥੬੬॥ ਭੁਿਲਆਂ ਆਿਪ ਸਮਝਾਇਸੀ ਜਾ ਕਉਨਦਿਰ ਕਰੇ ॥ ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੀ ਕਰਣ ਪਲਾਹ ਕਰੇ ॥੬੭॥

ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੪ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਵਡਭਾਗੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਿਮਿਲਆ ਹਿਰ ਰਾਇ ॥ ਅਤੰਿਰ ਜੋਿਤ ਪਰਗਾਸੀਆ ਨਾਨਕ ਨਾਿਮਸਮਾਇ ॥੧॥ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਿਜਿਨ ਸਚ ੁ ਜਾਤਾ ਸੋਇ ॥ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲਐ ਿਤਖ ਉਤਰੈ ਤਨੁ ਮਨੁਸੀਤਲੁ ਹੋਇ ॥ ਵਾਹ ੁਵਾਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁਸਿਤ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਿਜਸ ਨੋ ਸਮਤੁ ਸਭ ਕੋਇ ॥ ਵਾਹ ੁਵਾਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਨਰਵੈਰੁਹੈ ਿਜਸੁ ਿਨੰਦਾ ਉਸਤਿਤ ਤੁਿਲ ਹੋਇ ॥ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੁਜਾਣੁ ਹੈ ਿਜਸੁ ਅਤੰਿਰ ਬਰ੍ਹਮੁ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਵਾਹੁਵਾਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਨਰੰਕਾਰ ੁਹੈ ਿਜਸੁ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰ ੁ॥ ਵਾਹ ੁਵਾਹ ੁਸਿਤਗੁਰ ੂ ਹੈ ਿਜ ਸਚ ੁ ਿਦਰ੍ੜਾਏ ਸੋਇ ॥ ਨਾਨਕਸਿਤਗੁਰ ਵਾਹ ੁ ਵਾਹ ੁ ਿਜਸ ਤੇ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਿਤ ਹੋਇ ॥੨॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਸਚਾ ਸੋਿਹਲਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਾਮੁ ਗੋਿਵਦੰੁ ॥ਅਨਿਦਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਣਾ ਹਿਰ ਜਿਪਆ ਮਿਨ ਆਨੰਦੁ ॥ ਵਡਭਾਗੀ ਹਿਰ ਪਾਇਆ ਪੂਰਨ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਿਹਆ ਬਹਿੁੜ ਨ ਮਿਨ ਤਿਨ ਭਗੰੁ ॥੩॥ ਮੂੰ ਿਪਰੀਆ ਸਉ ਨੇਹ ੁ ਿਕਉ ਸਜਣ ਿਮਲਿਹਿਪਆਿਰਆ ॥ ਹਉ ਢਢੂੇਦੀ ਿਤਨ ਸਜਣ ਸਿਚ ਸਵਾਿਰਆ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮੈਡਾ ਿਮਤੁ ਹੈ ਜੇ ਿਮਲੈ ਤ ਇਹ ੁ ਮਨੁਵਾਿਰਆ ॥ ਦੇਂਦਾ ਮੂੰ ਿਪਰ ੁ ਦਿਸ ਹਿਰ ਸਜਣੁ ਿਸਰਜਣਹਾਿਰਆ ॥ ਨਾਨਕ ਹਉ ਿਪਰ ੁ ਭਾਲੀ ਆਪਣਾ ਸਿਤਗੁਰਨਾਿਲ ਿਦਖਾਿਲਆ ॥੪॥ ਹਉ ਖੜੀ ਿਨਹਾਲੀ ਪਧੰੁ ਮਤੁ ਮੂੰ ਸਜਣੁ ਆਵਏ ॥ ਕੋ ਆਿਣ ਿਮਲਾਵੈ ਅਜੁ ਮੈ ਿਪਰੁ

1422 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਮਿੇਲ ਿਮਲਾਵਏ ॥ ਹਉ ਜੀਉ ਕਰੀ ਿਤਸ ਿਵਟਉ ਚਉ ਖੰਨੀਐ ਜੋ ਮੈ ਿਪਰੀ ਿਦਖਾਵਏ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਹੋਇਦਇਆਲੁ ਤ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਮਲੇਾਵਏ ॥੫॥ ਅੰਤਿਰ ਜੋਰ ੁਹਉਮੈ ਤਿਨ ਮਾਇਆ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕਾਫਰੁਮਾਇਆ ਮੰਿਨ ਨ ਸਕੀ ਦੁਤਰ ੁ ਤਿਰਆ ਨ ਜਾਇ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਿਜਸੁ ਆਪਣੀ ਸੋ ਚਲੈ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ਸਿਤਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸਨੁ ਸਫਲੁ ਹੈ ਜੋ ਇਛੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਇ ॥ ਿਜਨੀ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਮਿੰਨਆਂ ਹਉ ਿਤਨ ਕੇ ਲਾਗਉਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸ ੁ ਹੈ ਿਜ ਅਨਿਦਨੁ ਰਹੈ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥੬॥ ਿਜਨਾ ਿਪਰੀ ਿਪਆਰ ੁ ਿਬਨੁ ਦਰਸਨ ਿਕਉਿਤਰ੍ਪਤੀਐ ॥ ਨਾਨਕ ਿਮਲੇ ਸੁਭਾਇ ਗੁਰਮਿੁਖ ਇਹ ੁ ਮਨੁ ਰਹਸੀਐ ॥੭॥ ਿਜਨਾ ਿਪਰੀ ਿਪਆਰ ੁ ਿਕਉ ਜੀਵਿਨਿਪਰ ਬਾਹਰ ੇ॥ ਜ ਸਹ ੁਦਖੇਿਨ ਆਪਣਾ ਨਾਨਕ ਥੀਵਿਨ ਭੀ ਹਰੇ ॥੮॥ ਿਜਨਾ ਗੁਰਮੁਿਖ ਅੰਦਿਰ ਨਹੇ ੁਤੈ ਪਰ੍ੀਤਮਸਚੈ ਲਾਇਆ ॥ ਰਾਤੀ ਅਤੈ ਡੇਹ ੁ ਨਾਨਕ ਪਰ੍ੇਿਮ ਸਮਾਇਆ ॥੯॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਸਚੀ ਆਸਕੀ ਿਜਤੁ ਪਰ੍ੀਤਮੁ ਸਚਾਪਾਈਐ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਰਹਿਹ ਅਨੰਿਦ ਨਾਨਕ ਸਹਿਜ ਸਮਾਈਐ ॥੧੦॥ ਸਚਾ ਪਰ੍ੇਮ ਿਪਆਰ ੁ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇਪਾਈਐ ॥ ਕਬਹ ੂਨ ਹੋਵੈ ਭੰਗੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ॥੧੧॥ ਿਜਨਾ ਅਦੰਿਰ ਸਚਾ ਨੇਹ ੁ ਿਕਉ ਜੀਵਿਨ ਿਪਰੀਿਵਹਿੂਣਆ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਮੇਲ ੇ ਆਿਪ ਨਾਨਕ ਿਚਰੀ ਿਵਛੁੰਿਨਆ ॥੧੨॥ ਿਜਨ ਕਉ ਪਰ੍ੇਮ ਿਪਆਰ ੁ ਤਉ ਆਪੇਲਾਇਆ ਕਰਮੁ ਕਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਲੇਹ ੁ ਿਮਲਾਇ ਮੈ ਜਾਿਚਕ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਹਿਰ ॥੧੩॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਸੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਰੋਵੈ ॥ਿਜ ਗੁਰਮਿੁਖ ਕਰੇ ਸਾਈ ਭਗਿਤ ਹੋਵੈ ॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਹੋਵੈ ਸੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰ ੁ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਨਾਨਕ ਪਾਵੈ ਪਾਰ ੁ ॥੧੪॥ਿਜਨਾ ਅਦੰਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਹੈ ਗੁਰਬਾਣੀ ਵੀਚਾਿਰ ॥ ਿਤਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸਦ ਉਜਲੇ ਿਤਤੁ ਸਚੈ ਦਰਬਾਿਰ ॥ ਿਤਨਬਹਿਦਆ ਉਠਿਦਆ ਕਦੇ ਨ ਿਵਸਰ ੈ ਿਜ ਆਿਪ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮਿੁਖ ਿਮਲੇ ਨ ਿਵਛੁੜਿਹਿਜ ਮਲੇੇ ਿਸਰਜਣਹਾਿਰ ॥੧੫॥ ਗੁਰ ਪੀਰ ਕੀ ਚਾਕਰੀ ਮਹ ਕਰੜੀ ਸੁਖ ਸਾਰ ੁ ॥ ਨਦਿਰ ਕਰੇ ਿਜਸੁ ਆਪਣੀਿਤਸੁ ਲਾਏ ਹੇਤ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਸਿਤਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵੈ ਲਿਗਆ ਭਉਜਲੁ ਤਰੈ ਸੰਸਾਰ ੁ ॥ ਮਨ ਿਚੰਿਦਆ ਫਲੁ ਪਾਇਸੀਅੰਤਿਰ ਿਬਬੇਕ ਬੀਚਾਰ ੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਿਰ ਿਮਿਲਐ ਪਰ੍ਭੁ ਪਾਈਐ ਸਭੁ ਦੂਖ ਿਨਵਾਰਣਹਾਰ ੁ ॥੧੬॥ ਮਨਮੁਖਸੇਵਾ ਜੋ ਕਰੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥ ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ੁਵਧਾਇ ॥ ਦਰਗਿਹ ਲੇਖਾ ਮਗੰੀਐ

1423 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕੋਈ ਅੰਿਤ ਨ ਸਕੀ ਛਡਾਇ ॥ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਸਭੁ ਦੁਖੁ ਹੈ ਦੁਖਦਾਈ ਮੋਹ ਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਿਖ ਨਦਰੀਆਇਆ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਿਵਛੁਿੜ ਸਭ ਜਾਇ ॥੧੭॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਕੁਮੁ ਮਨੰੇ ਸਹ ਕੇਰਾ ਹਕੁਮੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ਹਕੁਮੋ ਸੇਵੇ ਹਕੁਮੁ ਅਰਾਧੇ ਹਕੁਮੇ ਸਮੈ ਸਮਾਏ ॥ ਹਕੁਮੁ ਵਰਤੁ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਮਨ ਿਚੰਿਦਆ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ ਸਦਾਸੁਹਾਗਿਣ ਿਜ ਹਕੁਮੈ ਬੁਝੈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸੇਵੈ ਿਲਵ ਲਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਿਕਰ੍ਪਾ ਕਰੇ ਿਜਨ ਊਪਿਰ ਿਤਨਾ ਹਕੁਮੇ ਲਏਿਮਲਾਏ ॥੧੮॥ ਮਨਮਿੁਖ ਹਕੁਮੁ ਨ ਬੁਝੇ ਬਪੁੜੀ ਿਨਤ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥ ਵਰਤ ਨੇਮੁ ਸੁਚ ਸੰਜਮੁ ਪੂਜਾਪਾਖਿੰਡ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਇ ॥ ਅੰਤਰਹ ੁ ਕੁਸਧੁੁ ਮਾਇਆ ਮੋਿਹ ਬੇਧੇ ਿਜਉ ਹਸਤੀ ਛਾਰ ੁ ਉਡਾਏ ॥ ਿਜਿਨ ਉਪਾਏਿਤਸੈ ਨ ਚੇਤਿਹ ਿਬਨੁ ਚੇਤੇ ਿਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ॥ ਨਾਨਕ ਪਰਪੰਚ ੁ ਕੀਆ ਧੁਿਰ ਕਰਤੈ ਪੂਰਿਬ ਿਲਿਖਆ ਕਮਾਏ॥੧੯॥ ਗੁਰਮੁਿਖ ਪਰਤੀਿਤ ਭਈ ਮਨੁ ਮਾਿਨਆ ਅਨਿਦਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਸਮਾਇ ॥ ਅੰਤਿਰ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਗੁਰ ੂ ਸਭਪੂਜੇ ਸਿਤਗੁਰ ਕਾ ਦਰਸੁ ਦੇਖੈ ਸਭ ਆਇ ॥ ਮਨੰੀਐ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰਮ ਬੀਚਾਰੀ ਿਜਤੁ ਿਮਿਲਐ ਿਤਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭਜਾਇ ॥ ਹਉ ਸਦਾ ਸਦਾ ਬਿਲਹਾਰੀ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਜੋ ਪਰ੍ਭੁ ਸਚਾ ਦੇਇ ਿਮਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਕਰਮੁ ਪਾਇਆ ਿਤਨਸਚਾ ਜੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਲਗੇ ਆਇ ॥੨੦॥ ਿਜਨ ਿਪਰੀਆ ਸਉ ਨੇਹ ੁ ਸੇ ਸਜਣ ਮੈ ਨਾਿਲ ॥ ਅੰਤਿਰ ਬਾਹਿਰਹਉ ਿਫਰ ਭੀ ਿਹਰਦੈ ਰਖਾ ਸਮਾਿਲ ॥੨੧॥ ਿਜਨਾ ਇਕ ਮਿਨ ਇਕ ਿਚਿਤ ਿਧਆਇਆ ਸਿਤਗੁਰ ਸਉ ਿਚਤੁਲਾਇ ॥ ਿਤਨ ਕੀ ਦੁਖ ਭੁਖ ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ਿਨਰਦੋਖ ਭਏ ਿਲਵ ਲਾਇ ॥ ਗੁਣ ਗਾਵਿਹ ਗੁਣਉਚਰਿਹ ਗੁਣ ਮਿਹ ਸਵੈ ਸਮਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਪੂਰੇ ਤੇ ਪਾਇਆ ਸਹਿਜ ਿਮਿਲਆ ਪਰ੍ਭੁ ਆਇ ॥੨੨॥ਮਨਮਿੁਖ ਮਾਇਆ ਮਹੋ ੁ ਹੈ ਨਾਿਮ ਨ ਲਗੈ ਿਪਆਰ ੁ ॥ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵੈ ਕੂੜੁ ਸੰਘਰੈ ਕੂਿੜ ਕਰ ੈ ਆਹਾਰ ੁ ॥ ਿਬਖੁਮਾਇਆ ਧਨੁ ਸੰਿਚ ਮਰਿਹ ਅੰਿਤ ਹੋਇ ਸਭੁ ਛਾਰ ੁ॥ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸੁਿਚ ਸੰਜਮੁ ਕਰਿਹ ਅੰਤਿਰ ਲੋਭੁ ਿਵਕਾਰ ॥ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਿਖ ਿਜ ਕਮਾਵੈ ਸੁ ਥਾਇ ਨ ਪਵੈ ਦਰਗਹ ਹੋਇ ਖੁਆਰ ੁ ॥੨੩॥ ਸਭਨਾ ਰਾਗ ਿਵਿਚ ਸੋ ਭਲਾਭਾਈ ਿਜਤੁ ਵਿਸਆ ਮਿਨ ਆਇ ॥ ਰਾਗੁ ਨਾਦੁ ਸਭੁ ਸਚ ੁਹੈ ਕੀਮਿਤ ਕਹੀ ਨ ਜਾਇ ॥ ਰਾਗੈ ਨਾਦੈ ਬਾਹਰਾ ਇਨੀਹਕੁਮੁ ਨ ਬੂਿਝਆ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਹਕੁਮੈ ਬੂਝੈ ਿਤਨਾ ਰਾਿਸ ਹੋਇ ਸਿਤਗੁਰ ਤੇ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥ ਸਭੁ ਿਕਛੁ

1424 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਤਸ ਤੇ ਹੋਇਆ ਿਜਉ ਿਤਸੈ ਦੀ ਰਜਾਇ ॥੨੪॥ ਸਿਤਗੁਰ ਿਵਿਚ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਹੈ ਅੰਿਮਰ੍ਤੁ ਕਹੈ ਕਹਾਇ ॥ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਿਨਰਮਲ ਿਨਰਮਲ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਬਾਣੀ ਤਤੁ ਹੈ ਗੁਰਮਿੁਖ ਵਸੈ ਮਿਨ ਆਇ ॥ਿਹਰਦੈ ਕਮਲੁ ਪਰਗਾਿਸਆ ਜੋਤੀ ਜੋਿਤ ਿਮਲਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਿਤਨ ਕਉ ਮੇਿਲਓਨੁ ਿਜਨ ਧੁਿਰਮਸਤਿਕ ਭਾਗੁ ਿਲਖਾਇ ॥੨੫॥ ਅੰਦਿਰ ਿਤਸਨਾ ਅਿਗ ਹੈ ਮਨਮਖੁ ਭੁਖ ਨ ਜਾਇ ॥ ਮਹੋ ੁ ਕੁਟੰਬੁ ਸਭੁ ਕੂੜੁ ਹੈਕੂਿੜ ਰਿਹਆ ਲਪਟਾਇ ॥ ਅਨਿਦਨੁ ਿਚੰਤਾ ਿਚੰਤਵੈ ਿਚੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚਕੁਈ ਹਉਮੈਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥ ਗੁਰ ਸਰਣਾਈ ਉਬਰੈ ਨਾਨਕ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥੨੬॥ ਸਿਤਗੁਰ ਪੁਰਖੁ ਹਿਰ ਿਧਆਇਦਾਸਤਸੰਗਿਤ ਸਿਤਗੁਰ ਭਾਇ ॥ ਸਤਸੰਗਿਤ ਸਿਤਗੁਰ ਸੇਵਦੇ ਹਿਰ ਮੇਲੇ ਗੁਰ ੁ ਮੇਲਾਇ ॥ ਏਹ ੁ ਭਉਜਲੁ ਜਗਤੁਸੰਸਾਰ ੁ ਹੈ ਗੁਰ ੁ ਬੋਿਹਥੁ ਨਾਿਮ ਤਰਾਇ ॥ ਗੁਰਿਸਖੀ ਭਾਣਾ ਮੰਿਨਆ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਪਾਿਰ ਲਘੰਾਇ ॥ ਗੁਰਿਸਖ ਕੀਹਿਰ ਧੂਿੜ ਦਿੇਹ ਹਮ ਪਾਪੀ ਭੀ ਗਿਤ ਪ ਿਹ ॥ ਧੁਿਰ ਮਸਤਿਕ ਹਿਰ ਪਰ੍ਭ ਿਲਿਖਆ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਿਮਿਲਆਆਇ ॥ ਜਮਕੰਕਰ ਮਾਿਰ ਿਬਦਾਿਰਅਨੁ ਹਿਰ ਦਰਗਹ ਲਏ ਛਡਾਇ ॥ ਗੁਰਿਸਖਾ ਨੋ ਸਾਬਾਿਸ ਹੈ ਹਿਰ ਤੁਠਾਮਿੇਲ ਿਮਲਾਇ ॥੨੭॥ ਗੁਿਰ ਪੂਰੈ ਹਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦੜਾਇਆ ਿਜਿਨ ਿਵਚਹ ੁ ਭਰਮੁ ਚਕੁਾਇਆ ॥ ਰਾਮ ਨਾਮੁਹਿਰ ਕੀਰਿਤ ਗਾਇ ਕਿਰ ਚਾਨਣੁ ਮਗੁ ਦੇਖਾਇਆ ॥ ਹਉਮੈ ਮਾਿਰ ਏਕ ਿਲਵ ਲਾਗੀ ਅੰਤਿਰ ਨਾਮੁ ਵਸਾਇਆ ॥ਗੁਰਮਤੀ ਜਮੁ ਜੋਿਹ ਨ ਸਕੈ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥ ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਿਪ ਵਰਤੈ ਕਰਤਾ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਨਾਇਲਾਇਆ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਨਾਉ ਲਏ ਤ ਜੀਵੈ ਿਬਨੁ ਨਾਵੈ ਿਖਨੁ ਮਿਰ ਜਾਇਆ ॥੨੮॥ ਮਨ ਅੰਤਿਰ ਹਉਮੈਰੋਗੁ ਭਰ੍ਿਮ ਭੂਲੇ ਹਉਮੈ ਸਾਕਤ ਦੁਰਜਨਾ ॥ ਨਾਨਕ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇ ਿਮਿਲ ਸਿਤਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸਜਣਾ ॥੨੯॥ਗੁਰਮਤੀ ਹਿਰ ਹਿਰ ਬਲੋੇ ॥ ਹਿਰ ਪਰ੍ੇਿਮ ਕਸਾਈ ਿਦਨਸੁ ਰਾਿਤ ਹਿਰ ਰਤੀ ਹਿਰ ਰੰਿਗ ਚੋਲੇ ॥ ਹਿਰ ਜੈਸਾਪੁਰਖੁ ਨ ਲਭਈ ਸਭੁ ਦਿੇਖਆ ਜਗਤੁ ਮੈ ਟੋਲ ੇ ॥ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਿਰ ਨਾਮੁ ਿਦੜਾਇਆ ਮਨੁ ਅਨਤ ਨ ਕਾਹੂਡੋਲੇ ॥ ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਹਿਰ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਿਤਗੁਰ ਕੇ ਗੁਲ ਗੋਲੇ ॥੩੦॥

1425 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੫ ੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਤੇ ਸੇਈ ਿਜ ਮੁਖੁ ਨ ਮੜੋੰਿਨ ਿਜਨੀ ਿਸਞਾਤਾ ਸਾਈ ॥ ਝਿੜ ਝਿੜ ਪਵਦੇ ਕਚੇ ਿਬਰਹੀ ਿਜਨਾ ਕਾਿਰ ਨ ਆਈ॥੧॥ ਧਣੀ ਿਵਹਣੂਾ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਭਾਹੀ ਸੇਤੀ ਜਾਲੇ ॥ ਧੂੜੀ ਿਵਿਚ ਲੁਡਦੰੜੀ ਸੋਹ ਨਾਨਕ ਤੈ ਸਹ ਨਾਲੇ॥੨॥ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਿਦ ਅਰਾਧੀਐ ਨਾਿਮ ਰਿੰਗ ਬਰੈਾਗੁ ॥ ਜੀਤ ੇ ਪਚੰ ਬੈਰਾਈਆ ਨਾਨਕ ਸਫਲ ਮਾਰ ੂ ਇਹ ੁ ਰਾਗੁ॥੩॥ ਜ ਮੂੰ ਇਕੁ ਤ ਲਖ ਤਉ ਿਜਤੀ ਿਪਨਣੇ ਦਿਰ ਿਕਤੜੇ ॥ ਬਾਮਣੁ ਿਬਰਥਾ ਗਇਓ ਜਨਮੰੁ ਿਜਿਨ ਕੀਤੋ ਸੋਿਵਸਰੇ ॥੪॥ ਸੋਰਿਠ ਸੋ ਰਸੁ ਪੀਜੀਐ ਕਬਹ ੂ ਨ ਫੀਕਾ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਮ ਨਾਮ ਗੁਨ ਗਾਈਅਿਹ ਦਰਗਹਿਨਰਮਲ ਸੋਇ ॥੫॥ ਜੋ ਪਰ੍ਿਭ ਰਖੇ ਆਿਪ ਿਤਨ ਕੋਇ ਨ ਮਾਰਈ ॥ ਅੰਦਿਰ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਸਦਾ ਗੁਣ ਸਾਰਈ ॥ਏਕਾ ਟੇਕ ਅਗੰਮ ਮਿਨ ਤਿਨ ਪਰ੍ਭੁ ਧਾਰਈ ॥ ਲਗਾ ਰਗੰੁ ਅਪਾਰ ੁਕੋ ਨ ਉਤਾਰਈ ॥ ਗੁਰਮਿੁਖ ਹਿਰ ਗੁਣ ਗਾਇਸਹਿਜ ਸੁਖੁ ਸਾਰਈ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਨਧਾਨੁ ਿਰਦੈ ਉਿਰ ਹਾਰਈ ॥੬॥ ਕਰੇ ਸੁ ਚੰਗਾ ਮਾਿਨ ਦੁਯੀ ਗਣਤਲਾਿਹ ॥ ਅਪਣੀ ਨਦਿਰ ਿਨਹਾਿਲ ਆਪੇ ਲਹੈ ੁਲਾਇ ॥ ਜਨ ਦੇਹ ੁਮਤੀ ਉਪਦਸੇੁ ਿਵਚਹ ੁਭਰਮੁ ਜਾਇ ॥ ਜੋ ਧੁਿਰਿਲਿਖਆ ਲੇਖੁ ਸੋਈ ਸਭ ਕਮਾਇ ॥ ਸਭੁ ਕਛੁ ਿਤਸ ਦੈ ਵਿਸ ਦੂਜੀ ਨਾਿਹ ਜਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਅਨਦ ਭਏਪਰ੍ਭ ਕੀ ਮੰਿਨ ਰਜਾਇ ॥੭॥ ਗੁਰ ੁ ਪੂਰਾ ਿਜਨ ਿਸਮਿਰਆ ਸੇਈ ਭਏ ਿਨਹਾਲ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਣਾਕਾਰਜੁ ਆਵੈ ਰਾਿਸ ॥੮॥ ਪਾਪੀ ਕਰਮ ਕਮਾਵਦੇ ਕਰਦੇ ਹਾਏ ਹਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਿਜਉ ਮਥਿਨ ਮਾਧਾਣੀਆ ਿਤਉਮਥੇ ਧਰ੍ਮ ਰਾਇ ॥੯॥ ਨਾਮੁ ਿਧਆਇਿਨ ਸਾਜਨਾ ਜਨਮ ਪਦਾਰਥੁ ਜੀਿਤ ॥ ਨਾਨਕ ਧਰਮ ਐਸੇ ਚਵਿਹ ਕੀਤੋਭਵਨੁ ਪੁਨੀਤ ॥੧੦॥ ਖੁਭੜੀ ਕੁਥਾਇ ਿਮਠੀ ਗਲਿਣ ਕੁਮੰਤਰ੍ੀਆ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇਈ ਉਬਰੇ ਿਜਨਾ ਭਾਗੁ ਮਥਾਿਹ॥੧੧॥ ਸੁਤੜੇ ਸੁਖੀ ਸਵੰਿਨ ਜੋ ਰਤੇ ਸਹ ਆਪਣੈ ॥ ਪਰ੍ੇਮ ਿਵਛੋਹਾ ਧਣੀ ਸਉ ਅਠੇ ਪਹਰ ਲਵੰਿਨ ॥੧੨॥ਸੁਤੜੇ ਅਸੰਖ ਮਾਇਆ ਝੂਠੀ ਕਾਰਣੇ ॥ ਨਾਨਕ ਸੇ ਜਾਗੰਿਨ ਿਜ ਰਸਨਾ ਨਾਮੁ ਉਚਾਰਣੇ ॥੧੩॥ ਿਮਰ੍ਗ ਿਤਸਨਾਪੇਿਖ ਭੁਲਣੇ ਵਠੁੇ ਨਗਰ ਗੰਧਰ੍ਬ ॥ ਿਜਨੀ ਸਚ ੁ ਅਰਾਿਧਆ ਨਾਨਕ ਮਿਨ ਤਿਨ ਫਬ ॥੧੪॥ ਪਿਤਤ ਉਧਾਰਣ

1426 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਪਾਰਬਰ੍ਹਮੁ ਸੰਮਰ੍ਥ ਪੁਰਖੁ ਅਪਾਰ ੁ ॥ ਿਜਸਿਹ ਉਧਾਰੇ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਿਸਮਰੇ ਿਸਰਜਣਹਾਰ ੁ ॥੧੫॥ ਦੂਜੀ ਛੋਿਡਕੁਵਾਟੜੀ ਇਕਸ ਸਉ ਿਚਤੁ ਲਾਇ ॥ ਦੂਜੈ ਭਾਵੀ ਨਾਨਕਾ ਵਹਿਣ ਲੁੜੰਦੜੀ ਜਾਇ ॥੧੬॥ ਿਤਹਟੜੇ ਬਾਜਾਰਸਉਦਾ ਕਰਿਨ ਵਣਜਾਿਰਆ ॥ ਸਚ ੁ ਵਖਰ ੁ ਿਜਨੀ ਲਿਦਆ ਸੇ ਸਚੜੇ ਪਾਸਾਰ ॥੧੭॥ ਪੰਥਾ ਪਰ੍ੇਮ ਨ ਜਾਣਈਭੂਲੀ ਿਫਰੈ ਗਵਾਿਰ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਿਬਸਰਾਇ ਕੈ ਪਉਦੇ ਨਰਿਕ ਅਧੰਯ੍ਯ੍ਾਰ ॥੧੮॥ ਮਾਇਆ ਮਨਹ ੁ ਨ ਵੀਸਰੈਮ ਗੈ ਦਮੰ ਦੰਮ ॥ ਸੋ ਪਰ੍ਭੁ ਿਚਿਤ ਨ ਆਵਈ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕਰੰਿਮ ॥੧੯॥ ਿਤਚਰ ੁ ਮੂਿਲ ਨ ਥੁੜੀਦੋਿਜਚਰ ੁ ਆਿਪ ਿਕਰ੍ਪਾਲੁ ॥ ਸਬਦੁ ਅਖੁਟ ੁ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕਾ ਖਾਿਹ ਖਰਿਚ ਧਨੁ ਮਾਲੁ ॥੨੦॥ ਖੰਭ ਿਵਕ ਦੜੇਜੇ ਲਹ ਿਘੰਨਾ ਸਾਵੀ ਤੋਿਲ ॥ ਤਿੰਨ ਜੜ ਈ ਆਪਣੈ ਲਹ ਸੁ ਸਜਣੁ ਟੋਿਲ ॥੨੧॥ ਸਜਣੁ ਸਚਾ ਪਾਿਤਸਾਹੁਿਸਿਰ ਸਾਹ ਦੈ ਸਾਹ ੁ॥ ਿਜਸੁ ਪਾਿਸ ਬਿਹਿਠਆ ਸੋਹੀਐ ਸਭਨ ਦਾ ਵੇਸਾਹ ੁ॥੨੨॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਸਲਕੋ ਮਹਲਾ ੯ ॥ ਗੁਨ ਗੋਿਬੰਦ ਗਾਇਓ ਨਹੀ ਜਨਮੁ ਅਕਾਰਥ ਕੀਨੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਜੁ ਮਨਾ ਿਜਹਿਬਿਧ ਜਲ ਕਉ ਮੀਨੁ ॥੧॥ ਿਬਿਖਅਨ ਿਸਉ ਕਾਹੇ ਰਿਚਓ ਿਨਮਖ ਨ ਹੋਿਹ ਉਦਾਸੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਿਰ ਮਨਾਪਰੈ ਨ ਜਮ ਕੀ ਫਾਸ ॥੨॥ ਤਰਨਾਪੋ ਇਉ ਹੀ ਗਇਓ ਲੀਓ ਜਰਾ ਤਨੁ ਜੀਿਤ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਭਜੁ ਹਿਰ ਮਨਾਅਉਧ ਜਾਤੁ ਹੈ ਬੀਿਤ ॥੩॥ ਿਬਰਿਧ ਭਇਓ ਸੂਝੈ ਨਹੀ ਕਾਲੁ ਪਹਿੂਚਓ ਆਿਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਿਕਉ ਨਭਜੈ ਭਗਵਾਨੁ ॥੪॥ ਧਨੁ ਦਾਰਾ ਸੰਪਿਤ ਸਗਲ ਿਜਿਨ ਅਪੁਨੀ ਕਿਰ ਮਾਿਨ ॥ ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸਗੰੀ ਨਹੀ ਨਾਨਕਸਾਚੀ ਜਾਿਨ ॥੫॥ ਪਿਤਤ ਉਧਾਰਨ ਭੈ ਹਰਨ ਹਿਰ ਅਨਾਥ ਕੇ ਨਾਥ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਤਹ ਜਾਨੀਐ ਸਦਾ ਬਸਤੁਤੁਮ ਸਾਿਥ ॥੬॥ ਤਨੁ ਧਨੁ ਿਜਹ ਤੋ ਕਉ ਦੀਓ ਤ ਿਸਉ ਨਹੇ ੁਨ ਕੀਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਨਰ ਬਾਵਰੇ ਅਬ ਿਕਉਡੋਲਤ ਦੀਨ ॥੭॥ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਸੁਖ ਦੀਓ ਅਰ ੁ ਿਜਹ ਨੀਕੇ ਧਾਮ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਿਸਮਰਤ ਕਾਿਹਨ ਰਾਮੁ ॥੮॥ ਸਭ ਸੁਖ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ਹੈ ਦੂਸਰ ਨਾਿਹਨ ਕੋਇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਿਤਹ ਿਸਮਰਤ ਗਿਤ

1427 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਹੋਇ ॥੯॥ ਿਜਹ ਿਸਮਰਤ ਗਿਤ ਪਾਈਐ ਿਤਹ ਭਜੁ ਰੇ ਤੈ ਮੀਤ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਅਉਧ ਘਟਤ ਹੈਨੀਤ ॥੧੦॥ ਪ ਚ ਤਤ ਕੋ ਤਨੁ ਰਿਚਓ ਜਾਨਹ ੁਚਤੁਰ ਸੁਜਾਨ ॥ ਿਜਹ ਤੇ ਉਪਿਜਓ ਨਾਨਕਾ ਲੀਨ ਤਾਿਹ ਮੈ ਮਾਨੁ॥੧੧॥ ਘਟ ਘਟ ਮੈ ਹਿਰ ਜੂ ਬਸੈ ਸੰਤਨ ਕਿਹਓ ਪੁਕਾਿਰ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਤਹ ਭਜੁ ਮਨਾ ਭਉ ਿਨਿਧ ਉਤਰਿਹਪਾਿਰ ॥੧੨॥ ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਿਜਹ ਪਰਸੈ ਨਹੀ ਲੋਭੁ ਮੋਹ ੁਅਿਭਮਾਨੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਸੋ ਮਰੂਿਤ ਭਗਵਾਨ॥੧੩॥ ਉਸਤਿਤ ਿਨਿੰਦਆ ਨਾਿਹ ਿਜਿਹ ਕੰਚਨ ਲੋਹ ਸਮਾਿਨ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਮੁਕਿਤ ਤਾਿਹ ਤੈਜਾਿਨ ॥੧੪॥ ਹਰਖੁ ਸੋਗੁ ਜਾ ਕੈ ਨਹੀ ਬਰੈੀ ਮੀਤ ਸਮਾਿਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਮਕੁਿਤ ਤਾਿਹ ਤੈ ਜਾਿਨ॥੧੫॥ ਭੈ ਕਾਹ ੂ ਕਉ ਦੇਤ ਨਿਹ ਨਿਹ ਭੈ ਮਾਨਤ ਆਨ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਿਗਆਨੀ ਤਾਿਹ ਬਖਾਿਨ॥੧੬॥ ਿਜਿਹ ਿਬਿਖਆ ਸਗਲੀ ਤਜੀ ਲੀਓ ਭੇਖ ਬਰੈਾਗ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਿਤਹ ਨਰ ਮਾਥੈ ਭਾਗੁ॥੧੭॥ ਿਜਿਹ ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਤਜੀ ਸਭ ਤੇ ਭਇਓ ਉਦਾਸੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਸੁਨੁ ਰੇ ਮਨਾ ਿਤਹ ਘਿਟ ਬਰ੍ਹਮਿਨਵਾਸੁ ॥੧੮॥ ਿਜਿਹ ਪਰ੍ਾਨੀ ਹਉਮੈ ਤਜੀ ਕਰਤਾ ਰਾਮੁ ਪਛਾਿਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਵਹ ੁਮਕੁਿਤ ਨਰ ੁਇਹ ਮਨ ਸਾਚੀਮਾਨੁ ॥੧੯॥ ਭੈ ਨਾਸਨ ਦੁਰਮਿਤ ਹਰਨ ਕਿਲ ਮੈ ਹਿਰ ਕੋ ਨਾਮੁ ॥ ਿਨਿਸ ਿਦਨੁ ਜੋ ਨਾਨਕ ਭਜੈ ਸਫਲ ਹਿੋਹ ਿਤਹਕਾਮ ॥੨੦॥ ਿਜਹਬਾ ਗੁਨ ਗੋਿਬਦੰ ਭਜਹ ੁਕਰਨ ਸੁਨਹ ੁਹਿਰ ਨਾਮੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਪਰਿਹ ਨ ਜਮ ਕੈਧਾਮ ॥੨੧॥ ਜ ੋਪਰ੍ਾਨੀ ਮਮਤਾ ਤਜੈ ਲੋਭ ਮਹੋ ਅਹਕੰਾਰ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਆਪਨ ਤਰੈ ਅਉਰਨ ਲਤੇ ਉਧਾਰ ॥੨੨॥ਿਜਉ ਸੁਪਨਾ ਅਰ ੁ ਪੇਖਨਾ ਐਸੇ ਜਗ ਕਉ ਜਾਿਨ ॥ ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਸਾਚੋ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਭਗਵਾਨ ॥੨੩॥ਿਨਿਸ ਿਦਨੁ ਮਾਇਆ ਕਾਰਨੇ ਪਰ੍ਾਨੀ ਡੋਲਤ ਨੀਤ ॥ ਕਟੋਨ ਮੈ ਨਾਨਕ ਕੋਊ ਨਾਰਾਇਨੁ ਿਜਹ ਚੀਿਤ ॥੨੪॥ਜੈਸੇ ਜਲ ਤੇ ਬੁਦਬੁਦਾ ਉਪਜੈ ਿਬਨਸੈ ਨੀਤ ॥ ਜਗ ਰਚਨਾ ਤੈਸੇ ਰਚੀ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਮੀਤ ॥੨੫॥ ਪਰ੍ਾਨੀ ਕਛੂਨ ਚੇਤਈ ਮਿਦ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅਧੰੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਜਨ ਪਰਤ ਤਾਿਹ ਜਮ ਫੰਧ ॥੨੬॥ ਜਉ ਸੁਖ ਕਉਚਾਹੈ ਸਦਾ ਸਰਿਨ ਰਾਮ ਕੀ ਲੇਹ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਦੁਰਲਭ ਮਾਨੁਖ ਦੇਹ ॥੨੭॥ ਮਾਇਆ ਕਾਰਿਨਧਾਵਹੀ ਮਰੂਖ ਲੋਗ ਅਜਾਨ ॥ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਜਨ ਿਬਰਥਾ ਜਨਮੁ ਿਸਰਾਨ ॥੨੮॥ ਜੋ ਪਰ੍ਾਨੀ ਿਨਿਸ

1428 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਿਦਨੁ ਭਜੈ ਰਪੂ ਰਾਮ ਿਤਹ ਜਾਨੁ ॥ ਹਿਰ ਜਨ ਹਿਰ ਅੰਤਰ ੁ ਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੨੯॥ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈਫਿਧ ਰਿਹਓ ਿਬਸਿਰਓ ਗੋਿਬਦੰ ਨਾਮੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਬਨੁ ਹਿਰ ਭਜਨ ਜੀਵਨ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੩੦॥ ਪਰ੍ਾਨੀ ਰਾਮੁਨ ਚੇਤਈ ਮਿਦ ਮਾਇਆ ਕੈ ਅੰਧੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਜਨ ਿਬਨੁ ਪਰਤ ਤਾਿਹ ਜਮ ਫੰਧ ॥੩੧॥ ਸੁਖ ਮੈ ਬਹੁਸੰਗੀ ਭਏ ਦਖੁ ਮੈ ਸੰਿਗ ਨ ਕੋਇ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਜ ੁ ਮਨਾ ਅਿੰਤ ਸਹਾਈ ਹੋਇ ॥੩੨॥ ਜਨਮ ਜਨਮਭਰਮਤ ਿਫਿਰਓ ਿਮਿਟਓ ਨ ਜਮ ਕੋ ਤਰ੍ਾਸੁ ॥ ਕਹ ੁ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਜੁ ਮਨਾ ਿਨਰਭੈ ਪਾਵਿਹ ਬਾਸੁ ॥੩੩॥ ਜਤਨਬਹਤੁੁ ਮੈ ਕਿਰ ਰਿਹਓ ਿਮਿਟਓ ਨ ਮਨ ਕੋ ਮਾਨੁ ॥ ਦਰੁਮਿਤ ਿਸਉ ਨਾਨਕ ਫਿਧਓ ਰਾਿਖ ਲੇਹ ੁਭਗਵਾਨ ॥੩੪॥ਬਾਲ ਜੁਆਨੀ ਅਰ ੁ ਿਬਰਿਧ ਫਿੁਨ ਤੀਿਨ ਅਵਸਥਾ ਜਾਿਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਹਿਰ ਭਜਨ ਿਬਨੁ ਿਬਰਥਾ ਸਭ ਹੀ ਮਾਨੁ॥੩੫॥ ਕਰਣੋ ਹਤੁੋ ਸੁ ਨਾ ਕੀਓ ਪਿਰਓ ਲੋਭ ਕੈ ਫੰਧ ॥ ਨਾਨਕ ਸਿਮਓ ਰਿਮ ਗਇਓ ਅਬ ਿਕਉ ਰੋਵਤ ਅੰਧ॥੩੬॥ ਮਨੁ ਮਾਇਆ ਮੈ ਰਿਮ ਰਿਹਓ ਿਨਕਸਤ ਨਾਿਹਨ ਮੀਤ ॥ ਨਾਨਕ ਮਰੂਿਤ ਿਚਤਰ੍ ਿਜਉ ਛਾਿਡਤ ਨਾਿਹਨਭੀਿਤ ॥੩੭॥ ਨਰ ਚਾਹਤ ਕਛੁ ਅਉਰ ਅਉਰੈ ਕੀ ਅਉਰੈ ਭਈ ॥ ਿਚਤਵਤ ਰਿਹਓ ਠਗਉਰ ਨਾਨਕ ਫਾਸੀ ਗਿਲਪਰੀ ॥੩੮॥ ਜਤਨ ਬਹਤੁ ਸੁਖ ਕੇ ਕੀਏ ਦੁਖ ਕੋ ਕੀਓ ਨ ਕੋਇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਸੁਿਨ ਰੇ ਮਨਾ ਹਿਰ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ॥੩੯॥ ਜਗਤੁ ਿਭਖਾਰੀ ਿਫਰਤੁ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਦਾਤਾ ਰਾਮੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਮਨ ਿਸਮਰ ੁਿਤਹ ਪੂਰਨ ਹੋਵਿਹ ਕਾਮ ॥੪੦॥ਝਠੂੈ ਮਾਨੁ ਕਹਾ ਕਰੈ ਜਗੁ ਸੁਪਨੇ ਿਜਉ ਜਾਨੁ ॥ ਇਨ ਮੈ ਕਛੁ ਤੇਰ ੋਨਹੀ ਨਾਨਕ ਕਿਹਓ ਬਖਾਿਨ ॥੪੧॥ ਗਰਬੁਕਰਤੁ ਹੈ ਦੇਹ ਕੋ ਿਬਨਸੈ ਿਛਨ ਮੈ ਮੀਤ ॥ ਿਜਿਹ ਪਰ੍ਾਨੀ ਹਿਰ ਜਸੁ ਕਿਹਓ ਨਾਨਕ ਿਤਿਹ ਜਗੁ ਜੀਿਤ ॥੪੨॥ ਿਜਹਘਿਟ ਿਸਮਰਨੁ ਰਾਮ ਕੋ ਸੋ ਨਰ ੁਮੁਕਤਾ ਜਾਨੁ ॥ ਿਤਿਹ ਨਰ ਹਿਰ ਅਤੰਰ ੁਨਹੀ ਨਾਨਕ ਸਾਚੀ ਮਾਨੁ ॥੪੩॥ ਏਕਭਗਿਤ ਭਗਵਾਨ ਿਜਹ ਪਰ੍ਾਨੀ ਕੈ ਨਾਿਹ ਮਿਨ ॥ ਜੈਸੇ ਸੂਕਰ ਸੁਆਨ ਨਾਨਕ ਮਾਨੋ ਤਾਿਹ ਤਨੁ ॥੪੪॥ ਸੁਆਮੀ ਕੋਿਗਰ੍ਹ ੁ ਿਜਉ ਸਦਾ ਸੁਆਨ ਤਜਤ ਨਹੀ ਿਨਤ ॥ ਨਾਨਕ ਇਹ ਿਬਿਧ ਹਿਰ ਭਜਉ ਇਕ ਮਿਨ ਹਇੁ ਇਕ ਿਚਿਤ॥੪੫॥ ਤੀਰਥ ਬਰਤ ਅਰ ੁਦਾਨ ਕਿਰ ਮਨ ਮੈ ਧਰੈ ਗੁਮਾਨੁ ॥ ਨਾਨਕ ਿਨਹਫਲ ਜਾਤ ਿਤਹ ਿਜਉ ਕੁੰਚਰ ਇਸਨਾਨੁ॥੪੬॥ ਿਸਰ ੁਕੰਿਪਓ ਪਗ ਡਗਮਗੇ ਨੈਨ ਜੋਿਤ ਤੇ ਹੀਨ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਇਹ ਿਬਿਧ ਭਈ ਤਊ ਨ ਹਿਰ ਰਿਸ ਲੀਨ

1429 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

॥੪੭॥ ਿਨਜ ਕਿਰ ਦੇਿਖਓ ਜਗਤੁ ਮੈ ਕੋ ਕਾਹ ੂ ਕੋ ਨਾਿਹ ॥ ਨਾਨਕ ਿਥਰ ੁਹਿਰ ਭਗਿਤ ਹੈ ਿਤਹ ਰਾਖੋ ਮਨ ਮਾਿਹ॥੪੮॥ ਜਗ ਰਚਨਾ ਸਭ ਝਠੂ ਹੈ ਜਾਿਨ ਲੇਹ ੁਰੇ ਮੀਤ ॥ ਕਿਹ ਨਾਨਕ ਿਥਰ ੁਨਾ ਰਹੈ ਿਜਉ ਬਾਲੂ ਕੀ ਭੀਿਤ ॥੪੯॥ਰਾਮੁ ਗਇਓ ਰਾਵਨੁ ਗਇਓ ਜਾ ਕਉ ਬਹੁ ਪਰਵਾਰ ੁ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਿਥਰ ੁਕਛੁ ਨਹੀ ਸੁਪਨੇ ਿਜਉ ਸੰਸਾਰ ੁ॥੫੦॥ਿਚੰਤਾ ਤਾ ਕੀ ਕੀਜੀਐ ਜ ੋਅਨਹੋਨੀ ਹੋਇ ॥ ਇਹ ੁਮਾਰਗੁ ਸਸੰਾਰ ਕੋ ਨਾਨਕ ਿਥਰ ੁਨਹੀ ਕੋਇ ॥੫੧॥ ਜੋ ਉਪਿਜਓਸੋ ਿਬਨਿਸ ਹੈ ਪਰੋ ਆਜ ੁ ਕੈ ਕਾਿਲ ॥ ਨਾਨਕ ਹਿਰ ਗੁਨ ਗਾਇ ਲੇ ਛਾਿਡ ਸਗਲ ਜੰਜਾਲ ॥੫੨॥ ਦਹੋਰਾ ॥ਬਲੁ ਛੁਟਿਕਓ ਬੰਧਨ ਪਰੇ ਕਛੂ ਨ ਹੋਤ ਉਪਾਇ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਅਬ ਓਟ ਹਿਰ ਗਜ ਿਜਉ ਹੋਹ ੁਸਹਾਇ ॥੫੩॥ਬਲੁ ਹੋਆ ਬੰਧਨ ਛੁਟੇ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਹੋਤ ਉਪਾਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਭੁ ਿਕਛੁ ਤੁਮਰ ੈਹਾਥ ਮੈ ਤੁਮ ਹੀ ਹੋਤ ਸਹਾਇ ॥੫੪॥ਸੰਗ ਸਖਾ ਸਿਭ ਤਿਜ ਗਏ ਕੋਊ ਨ ਿਨਬਿਹਓ ਸਾਿਥ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਇਹ ਿਬਪਿਤ ਮੈ ਟੇਕ ਏਕ ਰਘੁਨਾਥ ॥੫੫॥ਨਾਮੁ ਰਿਹਓ ਸਾਧੂ ਰਿਹਓ ਰਿਹਓ ਗੁਰ ੁਗੋਿਬਦੰੁ ॥ ਕਹ ੁਨਾਨਕ ਇਹ ਜਗਤ ਮੈ ਿਕਨ ਜਿਪਓ ਗੁਰ ਮਤੰੁ ॥੫੬॥ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਉਰ ਮੈ ਗਿਹਓ ਜਾ ਕੈ ਸਮ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥ ਿਜਹ ਿਸਮਰਤ ਸਕੰਟ ਿਮਟੈ ਦਰਸੁ ਤੁਹਾਰ ੋਹੋਇ ॥੫੭॥੧॥

ਮੁੰਦਾਵਣੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ਥਾਲ ਿਵਿਚ ਿਤਿੰਨ ਵਸਤੂ ਪਈਓ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਵੀਚਾਰੋ ॥ ਅੰਿਮਰ੍ਤ ਨਾਮੁ ਠਾਕੁਰ ਕਾ ਪਇਓ ਿਜਸ ਕਾ ਸਭਸੁਅਧਾਰੋ ॥ ਜੇ ਕੋ ਖਾਵੈ ਜੇ ਕੋ ਭੁੰਚੈ ਿਤਸ ਕਾ ਹੋਇ ਉਧਾਰੋ ॥ ਏਹ ਵਸਤੁ ਤਜੀ ਨਹ ਜਾਈ ਿਨਤ ਿਨਤ ਰਖੁਉਿਰ ਧਾਰੋ ॥ ਤਮ ਸੰਸਾਰ ੁ ਚਰਨ ਲਿਗ ਤਰੀਐ ਸਭੁ ਨਾਨਕ ਬਰ੍ਹਮ ਪਸਾਰੋ ॥੧॥ ਸਲੋਕ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਤੇਰਾਕੀਤਾ ਜਾਤੋ ਨਾਹੀ ਮੈਨ ੋ ਜੋਗੁ ਕੀਤਈੋ ॥ ਮੈ ਿਨਰਗੁਿਣਆਰੇ ਕੋ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਆਪੇ ਤਰਸੁ ਪਇਓਈ ॥ ਤਰਸੁਪਇਆ ਿਮਹਰਾਮਿਤ ਹੋਈ ਸਿਤਗੁਰ ੁ ਸਜਣੁ ਿਮਿਲਆ ॥ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਿਮਲੈ ਤ ਜੀਵ ਤਨੁ ਮਨੁ ਥੀਵੈਹਿਰਆ ॥੧॥

੧ਓ ਸਿਤਗੁਰ ਪਰ੍ਸਾਿਦ ॥ਰਾਗ ਮਾਲਾ ॥ ਰਾਗ ਏਕ ਸੰਿਗ ਪੰਚ ਬਰੰਗਨ ॥ ਸੰਿਗ ਅਲਾਪਿਹ ਆਠਉ ਨੰਦਨ ॥ ਪਰ੍ਥਮ ਰਾਗ ਭੈਰਉ ਵੈ

1430 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁ ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

ਕਰਹੀ ॥ ਪਚੰ ਰਾਗਨੀ ਸੰਿਗ ਉਚਰਹੀ ॥ ਪਰ੍ਥਮ ਭੈਰਵੀ ਿਬਲਾਵਲੀ ॥ ਪੁੰਿਨਆਕੀ ਗਾਵਿਹ ਬਗੰਲੀ ॥ ਪੁਿਨਅਸਲੇਖੀ ਕੀ ਭਈ ਬਾਰੀ ॥ ਏ ਭੈਰਉ ਕੀ ਪਾਚਉ ਨਾਰੀ ॥ ਪੰਚਮ ਹਰਖ ਿਦਸਾਖ ਸੁਨਾਵਿਹ ॥ ਬੰਗਾਲਮਮਧੁ ਮਾਧਵ ਗਾਵਿਹ ॥੧॥ ਲਲਤ ਿਬਲਾਵਲ ਗਾਵਹੀ ਅਪੁਨੀ ਅਪੁਨੀ ਭ ਿਤ ॥ ਅਸਟ ਪੁਤਰ੍ ਭੈਰਵ ਕੇ ਗਾਵਿਹਗਾਇਨ ਪਾਤਰ੍ ॥੧॥ ਦੁਤੀਆ ਮਾਲਕਉਸਕ ਆਲਾਪਿਹ ॥ ਸੰਿਗ ਰਾਗਨੀ ਪਾਚਉ ਥਾਪਿਹ ॥ ਗੋਂਡਕਰੀ ਅਰੁਦਵੇਗੰਧਾਰੀ ॥ ਗੰਧਾਰੀ ਸੀਹਤੁੀ ਉਚਾਰੀ ॥ ਧਨਾਸਰੀ ਏ ਪਾਚਉ ਗਾਈ ॥ ਮਾਲ ਰਾਗ ਕਉਸਕ ਸੰਿਗ ਲਾਈ ॥ਮਾਰ ੂ ਮਸਤਅਗੰ ਮਵੇਾਰਾ ॥ ਪਰ੍ਬਲਚੰਡ ਕਉਸਕ ਉਭਾਰਾ ॥ ਖਉਖਟ ਅਉ ਭਉਰਾਨਦ ਗਾਏ ॥ ਅਸਟਮਾਲਕਉਸਕ ਸੰਿਗ ਲਾਏ ॥੧॥ ਪੁਿਨ ਆਇਅਉ ਿਹਡੰੋਲੁ ਪੰਚ ਨਾਿਰ ਸੰਿਗ ਅਸਟ ਸੁਤ ॥ ਉਠਿਹ ਤਾਨ ਕਲੋਲਗਾਇਨ ਤਾਰ ਿਮਲਾਵਹੀ ॥੧॥ ਤਲੇੰਗੀ ਦਵੇਕਰੀ ਆਈ ॥ ਬਸੰਤੀ ਸੰਦੂਰ ਸੁਹਾਈ ॥ ਸਰਸ ਅਹੀਰੀ ਲੈ ਭਾਰਜਾ ॥ਸੰਿਗ ਲਾਈ ਪ ਚਉ ਆਰਜਾ ॥ ਸੁਰਮਾਨਦੰ ਭਾਸਕਰ ਆਏ ॥ ਚੰਦਰ੍ਿਬੰਬ ਮੰਗਲਨ ਸੁਹਾਏ ॥ ਸਰਸਬਾਨ ਅਉਆਿਹ ਿਬਨੋਦਾ ॥ ਗਾਵਿਹ ਸਰਸ ਬਸੰਤ ਕਮਦੋਾ ॥ ਅਸਟ ਪੁਤਰ੍ ਮੈ ਕਹੇ ਸਵਾਰੀ ॥ ਪੁਿਨ ਆਈ ਦੀਪਕ ਕੀ ਬਾਰੀ॥੧॥ ਕਛੇਲੀ ਪਟਮੰਜਰੀ ਟੋਡੀ ਕਹੀ ਅਲਾਿਪ ॥ ਕਾਮਦੋੀ ਅਉ ਗੂਜਰੀ ਸੰਿਗ ਦੀਪਕ ਕੇ ਥਾਿਪ ॥੧॥ ਕਾਲੰਕਾਕੁਤੰਲ ਅਉ ਰਾਮਾ ॥ ਕਮਲਕੁਸਮ ਚਪੰਕ ਕੇ ਨਾਮਾ ॥ ਗਉਰਾ ਅਉ ਕਾਨਰਾ ਕਲਯ੍ਯ੍ਾਨਾ ॥ ਅਸਟ ਪੁਤਰ੍ ਦੀਪਕ ਕੇਜਾਨਾ ॥੧॥ ਸਭ ਿਮਿਲ ਿਸਰੀਰਾਗ ਵੈ ਗਾਵਿਹ ॥ ਪ ਚਉ ਸੰਿਗ ਬਰਗੰਨ ਲਾਵਿਹ ॥ ਬੈਰਾਰੀ ਕਰਨਾਟੀ ਧਰੀ ॥ਗਵਰੀ ਗਾਵਿਹ ਆਸਾਵਰੀ ॥ ਿਤਹ ਪਾਛੈ ਿਸੰਧਵੀ ਅਲਾਪੀ ॥ ਿਸਰੀਰਾਗ ਿਸਉ ਪ ਚਉ ਥਾਪੀ ॥੧॥ ਸਾਲੂਸਾਰਗ ਸਾਗਰਾ ਅਉਰ ਗੋਂਡ ਗੰਭੀਰ ॥ ਅਸਟ ਪੁਤਰ੍ ਸਰ੍ੀਰਾਗ ਕੇ ਗੁਡੰ ਕੁੰਭ ਹਮੀਰ ॥੧॥ ਖਸਟਮ ਮੇਘ ਰਾਗ ਵੈਗਾਵਿਹ ॥ ਪ ਚਉ ਸੰਿਗ ਬਰਗੰਨ ਲਾਵਿਹ ॥ ਸੋਰਿਠ ਗੋਂਡ ਮਲਾਰੀ ਧੁਨੀ ॥ ਪੁਿਨ ਗਾਵਿਹ ਆਸਾ ਗੁਨਗੁਨੀ ॥ ਊਚੈ ਸੁਿਰ ਸੂਹਉ ਪੁਿਨ ਕੀਨੀ ॥ ਮਘੇ ਰਾਗ ਿਸਉ ਪ ਚਉ ਚੀਨੀ ॥੧॥ ਬਰੈਾਧਰ ਗਜਧਰ ਕੇਦਾਰਾ ॥ਜਬਲੀਧਰ ਨਟ ਅਉ ਜਲਧਾਰਾ ॥ ਪੁਿਨ ਗਾਵਿਹ ਸੰਕਰ ਅਉ ਿਸਆਮਾ ॥ ਮਘੇ ਰਾਗ ਪੁਤਰ੍ਨ ਕੇ ਨਾਮਾ ॥੧॥ਖਸਟ ਰਾਗ ਉਿਨ ਗਾਏ ਸੰਿਗ ਰਾਗਨੀ ਤੀਸ ॥ ਸਭੈ ਪੁਤਰ੍ ਰਾਗੰਨ ਕੇ ਅਠਾਰਹ ਦਸ ਬੀਸ ॥੧॥੧॥