View
219
Download
0
Category
Preview:
DESCRIPTION
We wachten nog wat op onderdelen en daardoor blijven we iets langer dan gepland in Lissabon. Nadat de onderdelen binnen zijn zeilen we in etappes naar het zuiden van Portugal.
Citation preview
25-9-2011 Pagina 1
Van Lissabon
zuidwaarts
25-9-2011 Pagina 2
We wachten nog wat op onderdelen en
daardoor blijven we iets langer dan gepland
in Lissabon. Nadat de onderdelen binnen zijn
zeilen we in etappes naar het zuiden van
Portugal.
Wachten op onderdelen
Het buitenboordmotortje is kapot, nadat ik
uren en uren heb gesleuteld heb geef ik het
op en breng het ding naar de werf. Hier
wordt vastgesteld dat de carburateur moet
worden vervangen. De kosten zijn absurd (€
360) maar veel keus is er niet want zonder
buitenboord motortje kun je niet zo veel. Een
nieuwe motortje is nog veel duurder. Dus met
het mes op de keel accepteer ik deze
aanslag op ons budget. Het duurt drie tot
vier dagen voordat het onderdeel in Cascais
is gearriveerd dus voorlopig blijven we in
Cascais en omgeving.
De La Goele nodigt ons uit voor een
barbeque bij hun aan boord. Wij kopen wat
wijn en vlees en maken wat salades en
genieten van een heerlijke avond. Puck en
Lotte spelen met Mare en Marlijn en wij
kletsen wat Brian, Esther en de moeder van
Esther. De La Goele gaat, zodra de wind het
mogelijk maakt, naar Madeira en wij gaan
omdat we toch moeten wachten op de
carburateur maar een paar dagen naar
Lissabon.
25-9-2011 Pagina 3
Zeilen over de Taag
De volgende dag zodra de stroom meeloopt richting Lissabon
halen we het anker op en zeilen met een heerlijk windje over de
Taag naar Lissabon. De wind is wat vlagerig en komt continu uit
een andere hoek maar we kunnen heerlijk zeilen.
In Lissabon zijn vijf havens en bijna alle boten gaan naar Docca
Alcantara, een haven zonder al te veel sfeer. Wij proberen een
plekje te bemachtigen in Docca Santo Amaro, een klein
haventje recht onder de grote Vasco da Gamma brug met
allemaal restaurantjes er om heen. Maar de havenmeester heeft
er vandaag geen zin in. Ondanks dat er plek genoeg is zegt hij
dat er geen gastenplekken zijn. Daarom toch maar koers naar
Docca Alcantara.
Lissabon
25-9-2011 Pagina 4
25-9-2011 Pagina 5
Na twee weken liggen we weer in een haven
We liggen na twee weken weer in een haven en hebben
dus water en stroom in overvloed. De boot wordt van voor
naar achter afgespoeld en de kinderen in hun jurkjes
worden eveneens afgespoeld. We spuiten alles schoon;
heerlijk.
Verder doen we niet veel, we drinken een biertje met Klaus,
een solo zeiler en lopen nog even naar een terrasje en de
kids pakken hun ribstick en spelen er wat mee.
25-9-2011 Pagina 6
Ruzie aan boord van
de ZsaZsa
Natuurlijk komen hier aan boord geen ruzies voor, er valt
geen onvertogen woord, iedereen is blij de hele dag 24/7.
Maar dan nu het echte verhaal. Natuurlijk vallen er
woorden, is Puck af en toe eens lekker boos, wordt de
schooljuf niet serieus genomen of is het George die Melanie
op zijn diplomatieke manier vertelt dat ze niet kan zeilen.
Deze week nog op een avond in Lissabon, Puck was
ontevreden over het ijsje dat ze kreeg. Het duurde 10
minuten voordat papa en mama het helemaal gehad
hadden met madame en ze kon linea recta naar haar
kamer. Tien minuten later stond ze met een kussensloop vol
met kleren en boeken in haar hand en vroeg of we haar
naar het weeshuis konden brengen, ze was helemaal klaar
met ons en dat werd met 125 decibel duidelijk gemaakt.
Maar de sms´jes die we de volgende dag lazen die ze aan
oma had geschreven waren het inlijsten wel waard.
20:15 uur 21:15 uur
25-9-2011 Pagina 7
De tweede dag in Lissabon gaan George,
Puck en Lotte de stad in. Melanie blijft op de
de boot om school voor de komende week
voor te bereiden. Eerst pakken we het
trammetje naar het centrum van Lissabon,
het is zondag en er is weinig te doen, we
nemen de metro naar het Expo gebied en
besluiten daar naar het Experience te gaan
(een soort Nemo). Op de weg er naar toe
leert Puck hoe de metro werkt en bepaalt in
welk station we moeten
overstappen en welke lijn we in
welke richting nodig hebben.
De Experience is hartstikke leuk,
allemaal doe-dingen voor kids.
Na 2,5 uur ge-experienced te
hebben gaan we terug naar
de haven. We gaan een hapje
eten in de wijk in de buurt van
de haven, een echte
volksbuurt. We vinden zo´n
typisch Portugees restaurant,
een cerveiera restaurant, een
bierhuis met eten. Grote witte spots die het
geheel in een overdaad aan licht zetten,
tafeltjes in rijtjes naast elkaar en obers die er
al 100 jaar werken. We bestellen een Arroz
de Pesca, iets wat het midden is tussen paella
en een bouilabaisse, en lekker!! Het
restaurant loopt op zondagavond helemaal
vol, hele families met opa en oma doen zich
te goed aan krab, kreeft, kokkels en andere
Portugese gerechten. Met name het krab
25-9-2011 Pagina 8
eten is leuk, allemaal hamertjes die de
krabben kapot slaan. Dit was helemaal leuk.
Wachten, wachten, wachten
Terug in Cascais horen we dat het
onderdeeltje voor de buitenboordmotor er
nog niet is. Het chagrijn slaat toe, er wordt
beloofd dat het er de volgende dag zeker is.
Om 12:00 uur is het er echt nog niet en om
14:30 uur nog niet. Maar dan………eindelijk
komt het binnen. De monterurs plaatsen de
carburateur snel en weg zijn we richting
Sesimbra.
We besluiten om in vier of vijf kleinere rakken
van gemiddeld 30 mijl richting de Algave te
gaan. Het eerste rak naar Sesimbra is
prachtig met uitzicht op de rotsen. We
komen net voor zonsondergang aan en
leggen het anker voor het strand van
25-9-2011 Pagina 9
Sesimbra. Het is hier hartstikke warm,
waarschijnlijk doordat de wind over het
opgewarmde land over ons heen komt. We
eten Pasta Bolognaise uit een potje maar het
smaakt geweldig.
De volgende dag na school wordt er
nog wat gezwommen en met het
bijbootje gespeeld en daarna zetten
we zeil naar Sines. Ook nu weer een
licht noordelijk windje dat ons rustig
naar het zuiden brengt. Dat is toch
wel een belangrijk voordeel van de
ZsaZsa, het is een lichte boot die ook
met weinig wind nog wel wil zeilen.
Veel vetrekkersboten hebben
minimaal 12 knopen schijnbare wind
nodig om uberhaupt te kunnen
zeilen terwijl wij dit met 6 tot 8 knopen
al kunnen. Spinnakeren of met de
halfwinder varen vindt Melanie
overigens ook geen probleem met
deze lichte wind. In Sines droppen we
het anker om pas de volgende dag
de haven in te gaan. De haven stelt
niet veel voor maar er zijn
wasmachines! Helaas zijn de
droogtrommels kapot dus de boot
wordt een wasboot waar vier wasmachines
en de nodige handwasjes hangen te drogen.
Het dorpje heeft weinig interessants buiten
een kasteeltje en het standbeeld van Vasco
da Gamma die hier geboren schijnt te zijn.
25-9-2011 Pagina 10
Na school verlaten we Sines en willen naar een baaitje zeilen ongeveer
40 mijl ten zuiden van Sines. Volgens de pilot ]is de baai beschut bij
noordelijke wind. De wind en de swell (deining) zijn noordwest. Dus ‘net
wel of net niet’ zoals Melanie zegt. Rond zeven uur varen we de baai in.
De meeste deining is wel verdwenen maar er komen voldoende golven
binnnen om een strand vol surfers te hebben. De baai ligt daarbij
helemaal open naar het westen dus we durven het niet.
Cabo Sao Vicente
25-9-2011 Pagina 11
We zetten de zeilen weer en moeten nu 20 mijl verder om een volgende
plek te vinden. De kinderen balen enorm en zijn woedend, voor Puck en
Lotte was 40 mijl meer dan voldoende. Gelukkig komen er nog even
dolfijnen naast de boot zwemmen en dit is goed voor het moreel. Om
acht uur wordt het donker, de spi gaat er net voor het donker af. De
wind neemt voldoende toe om ook met de genua te kunnen blijven
zeilen. We zien in de verte de vuurtoren van Cabo Sao Vicente, de zuid-
west punt van Portugal, voor ons een enorme mijlpaal om hier te komen.
Omdat er bij kapen vaak veel meer wind staat dan normaal halen we uit
voorzorg het grootzeil weg. In het pikdonker op een afstand van 500
meter passeren we de rots van Sao Vicente.
25-9-2011 Pagina 12
Anderhalve mijl na het passeren van de kaap
ligt een ankerplek aan de voet van de hoge
rotsen. Er is geen maan alleen heel veel
sterren. Het is zo donker dat we geen hand
voor ogen kunnen zien, dus volledig
vertrouwend op de plotter varen we de boot
de baai in en laten het anker vallen.
De volgende morgen zien we waar we
liggen, prachtig tussen de kliffen die zo’n 30
meter naar boven steken. Op verzoek van
Lotte eten we een grand petit dejeuner
buiten en genieten van dit unieke plekje. Met
Kiki (het bijbootje) varen we langs de rotsen.
De kids hebben we na de teleurstelling van
gisteren een kinderdag beloofd, wat zoveel
wil zeggen dat zij mogen bepalen wat we die
dag doen. Voor Puck en Lotte is een baaitje
zonder ijscoverkopers geen aantrekkelijke
gedachte dus zetten we koers naar een
baaitje twee mijl verderop waar wel een
dorpje is.
’s Avonds maken we nog een lekkere
wandeling naar de rotsen en willen dan terug
naar de boot. Er staan wat (kleine) golven
maar we zijn nog niet zo bedreven in het
door de branding duwen van Kiki. Lotte stapt
te langzaam in de boot en Melanie duwt de
boot scheef vlak voor de golf breekt [lezing
George]. Resultaat: Kiki wordt vol gepakt
door de golf, loopt vol met water en George
dondert met rugzak en al in het water.
Dames lachen, George boos.
25-9-2011 Pagina 13
Recommended