Η δική μας Άλκη Ζέη

4ο

Γυμμάσιο

Ηρακλείου

2013 - 2014

Σο πρόγραμμα υλοποιήθηκε στο

πλαίσιο του μαθήματος της

Νεοελλημικής Λογοτεχμίας από τους

μαθητές τωμ τμημάτωμ:

Β2, Β3 , Β4

Με τημ επίβλεψη τωμ καθηγητριώμ τους:

Μακράκη Αμμας

Πρατικάκη Αμαστασίας

ερδάκη Δυαγγελίας

« Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΛΚΗ ΖΕΗ »

ΑΛΚΗ ΖΕΗ

Αλκη Ζέη……εν περιλήψει

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΘ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΗΣ

Ζ Άιθε Εέε γελλήζεθε ζηελ Αζήλα ην

1925.Πέξαζε ηα παηδηθά ηεο ρξόληα ζηελ

άκν θαη ε πνξεία ηεο δσήο ηεο ήηαλ

αξθεηά θαιή. ήκεξα βξίζθεηαη ζηελ

ειηθία ησλ 88 εηώλ αλ θαη έρεη ράζεη ηνλ

ζύδπγό ηεο ην 1991.

Η ΟΘΚΟΓΕΝΕΘΑ ΤΗΣ...

Ο παηέξαο ηεο θαηαγόηαλ από ηελ Κξήηε θαη ε κεηέξα ηεο

από ηελ άκν.

Παληξεύηεθε ηνλ ζεαηξηθό ζπγγξαθέα θαη ζθελνζέηε

Γηώξγν εβαζηίθνγινπ, κε ηνλ νπνίν αξγόηεξα απέθηεζαλ

2 παηδηά. Ζ Άιθε Εέε, εθηόο από ηα δπν δηθά ηεο παηδηά,

έρεη κεγαιώζεη πνιιά παηδηά κε ηα βηβιία ηεο.

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΖΕΗΑζρνιήζεθε κε ην γξάςηκν από κηθξή. πνύδαζε

θηινζνθία ηνπ ζεάηξνπ ζηελ Φηινζνθηθή ηνπ

παλεπηζηεκίνπ ησλ Αζελώλ,ηεο Γξακαηηθήο

ρνιήο ηνπ Δζληθνύ Χδείνπ Αζελώλ, θαζώο θαη

ζην ηκήκα ζελαξηνγξαθίαο ηνπ Ηλζηηηνύηνπ

Κηλεκαηνγξάθνπ ηεο Μόζραο. Όηαλ ήηαλ καζήηξηα

γπκλαζίνπ, άξρηζε λα γξάθεη έξγα γηα ην

θνπθινζέαηξν. Έλαο από ηνπο ραξαθηήξεο πνπ

δεκηνύξγεζε, ν Κινύβηνο, έγηλε κεηέπεηηα έλαο από

ηνπο θπξηόηεξνπο ήξσεο ηνπ θνπθινζέαηξνπ

Αζελώλ "Μπάξκπα Μπηνύζεο".

Από ην 1954 έσο ην 1964 έδεζε σο πνιηηηθή πξόζθπγαο ζηελ

νβηεηηθή Έλσζε Μόζρα εμαηηίαο ηεο απξηιηαλήο δηθηαηνξίαο

θαη ησλ αξηζηεξώλ ηεο πεπνηζήζεσλ. Σν 1964 επηζηξέθεη

νηθνγελεηαθώο ζηελ Διιάδα γηα λα μαλαθύγεη ην 1967 πάιη, κε

ηνλ εξρνκό ηεο Υνύληαο - απηή ηε θνξά γηα ην Παξίζη θαη λα

επηζηξέςεη όηαλ πέζεη νξηζηηθά απηή ηελ θνξά ή απξηιηαλή

δηθηαηνξία.

Αξγόηεξα, ζπλέρηζε ην γξάςηκν, δεκνζηεύνληαο ζεηξά παηδηθώλ

δηεγεκάησλ ηεο ζην πεξηνδηθό "Νεαληθή Φσλή", έλα πεξηνδηθό

γηα λένπο πνπ είρε σο ζπληαθηηθή επηηξνπή ηνλ Μάξην

Πισξίηε, ηνλ Σάζν Ληγλάδε, ηνλ Κσζηή θαιηώξα. Σν πξώην

ηεο κπζηζηόξεκα, ηνλ ηίγξε ζηε βηηξίλα ηνπ θαηαζηήκαηνο

(γλσζηόο θαη σο αγξηόγαηα θάησ από γπαιί), (1963)

εκπλεύζηεθε από ηελ παηδηθή ειηθία πνπ δαπαλάηαη ζηε άκν

θαη είλαη εκηαπηνβηνγξαθηθό.

ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ~Μαηίαο παηδηθό δηήγεκα [Ά Κξαηηθό βξαβείν παηδηθήο

ινγνηερλίαο ην 2001](1993)

~Αξβπιάθηα θαη γόβεο παηδηθό κπζηζηόξεκα(1975)

~Μηα Κπξηαθή ηνπ Απξίιε δηήγεκα (1978)

~Σα παπνύηζηα ηνπ Αλλίβα κπζηζηόξεκα (1979)

~Ζ αξξαβσληαζηηθηά ηνπ Αρηιιέα (γηα ελειίθνπο) δηήγεκα

(1987)

~Ζ κσβ νκπξέια κπζηζηόξεκα (1989)

~Ζ Αιίθε ζηε ρώξα ησλ καξκάξσλ παηδηθό κπζηζηόξεκα

(1990)

~Ζ Κσλζηαληίλα θαη νη αξάρλεο ηεο παηδηθό κπζηζηόξεκα

(2002)

~Ό Φεύηεο Παππνύο παηδηθό δηήγεκα (1992)

~Σν θαπιάλη ηεο βηηξίλαο δηήγεκα (1963)

~Ο κεγάινο πεξίπαηνο ηνπ Πέηξνπ κπζηζηόξεκα (1971)

~παληόιηθα Παπνύηζηα δηήγεκα (1994)

~Γαηνθνπβέληεο παηδηθό κπζηζηόξεκα (1996)

~Ζ δσδέθαηε γηαγηά θαη άιια.. παηδηθό κπζηζηόξεκα (1998)

~Νεαληθή Φσλή Ο ηηκσξόο κπζηζηόξεκα (1999)

~Ή ηίγξε ζηελ βηηξίλα ηνπ θαηαζηήκαηνο παηδηθό δηήγεκα

(1964)

~Αγξηόγαηα πίζσ από ην γπαιί παηδηθό κπζηζηόξεκα (1963)

~Ό Πέηξνο ζηνλ πόιεκν παηδηθό κπζηζηόξεκα (1965)

~Ό Ήρνο ησλ πνδηώλ ηνπ δξάθνπ παηδηθό κπζηζηόξεκα (1966)

Βηβιηνγξαθία :

http://el.wikipedia.org/wiki/Άιθε_Εέε

https://www.google.gr/search?client=opera&q=%CE%97+%CE%BF%C

E%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B5%C

E%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%B1%CE%BB%

CE%BA%CE%B7+%CE%B6%CE%B5%CE%B7&oe=utf-

8&channel=suggest&um=1&ie=UTF-

8&hl=el&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=SbpKUqvUDdKGs

walvYGoBg#imgdii

http://www.alkizei.com/

Μαζήηξηεο πνπ εξγάζηεθαλ:

ΝΗΚΖ ΜΑΡΑΕΑΚΖ

ΔΤΓΔΝΗΑ ΟΡΦΑΝΑΚΖ

Πξσηλό κε ηελ

΄Αιθε Ζέε

{

Ιη έηζη ε επηζπκία λα ζπλαληεζνύκε κε ηε ζπγγξαθέα Αιθε Ζέε έγηλε ζηηο 8/11/2013πξαγκαηηθόηεηα

Η Μίθε , ε Εύα θη ν Λάλνο είλαη νη κηθξνί καο δεκνζηνγξάθνη πνπ εθπξνζώπεζαλ θαη ηνπο ζπκκαζεηέο ηνπο

Στον χώρο υποδοχής του ξενοδοχείου Atrion μαθητές και συνοδοί καθηγητές ετοιμάζονται. Άλλοι με επανάληψη αυτών που θα πουν κι άλλοι με επανάληψη στην … τεχνολογία

Σε ένα ήζστο καλοθηιαγμένο τώρο ….

ζσνομιλήζαμε με ηη ζσγγραθέα….

Αιζθανθἠκαμε πολύ κονηά ηης ηόζο θιλικά κι απλά ποσ μας καλοδέτηηκε….

Μιλήζαμε για ηα παιδικά ηης τρόνια , για ηον πόλεμο….

για ηην εναζτόληζή ηης με ηη ζσγγραθή παιδικών βιβλίων ,για ηοσς ήρωες ηης …

Ιη αθνύ ηα κάζακε πηα όια θαη ρνξηάζακε ηε ζπδήηεζε…..

Η θ. Ζέε ππέγξαςε πνιύ πξόζπκα ζηα βηβιία ησλ παηδηώλ πνπ θξαηνύζακε καδί καο

Απαξαίηεηεο βέβαηα θη νη αλακλεζηηθέο θσηνγξαθίεο ηεο νκάδαο

Έλα ηειεπηαίν ρακόγειν πνδάξνληαο ζην θαθό θη έλα ζεξκό επραξηζηώ έθιεηζε ηελ ζπλέληεπμή καο εθείλν ην όκνξθν

…ΠΡΩΘΜΟ ΛΕ ΤΗΜ ΑΚΙΗ ΖΕΗ

Θέλετε να πάρετε μια ιδέα για όσα μας είπε?

Ακούστε λοιπόν……

ΣΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΣΗ ΒΙΣΡΙΝΑ

• Το καπλάνι της βιτρίνας είναι ένα μυθιστόρημα

γραμμένο από την συγγραφέα Άλκη Ζέη (1963). Το έργο

είναι εμπνευσμένο από της προσωπικές εμπειρίες της

συγγραφέως και είναι διδακτικό προς τα παιδιά, διότι

περνάει διάφορα μηνύματα όπως για παράδειγμα κατά

του ρατσισμού και κατά του ναζισμού.

Το διήγημα διαδραματίζεται κατά την εποχή της

δικτατορίας του Μεταξα

Ήρωες της ιστορίας...

• Στο μυθιστόρημα παίρνουν μέρος δύο αδελφές που

ζούσαν σε ένα νησί του Αιγαίου το 1936 η Μέλια και η

Μυρτώ. Δυό κορίτσια σχετικά μικρής ηλικίας. Η Μέλια

μας διηγείται τη ζωή της και τα προβλήματά της στο

νησί καθώς και το πώς τα δύο κορίτσια, μέσα από τις

διηγήσεις του Νίκου, που ήταν ξαδερφός τους και

πολιτικοποιημένος νέος, έμαθαν τη διαφορά του

φασισμού και της δημοκρατίας.

Περίληψη...

Ένα γεγονός που συνέβη στις αρχές του Αυγούστου,

αναστατώνει τις μικρές αδελφές και την υπόλοιπη

οικογένεια, όταν το καπλάνι της βιτρίνας

μετακινήθηκε! Μετά από μια συναρπαστική περίοδο

με αρκετές διηγήσεις του Νίκου σχετικά με το καπλάνι,

επικράτησε δικτατορία και ο αγαπημένος τους ξάδερφος

έπρεπε να κρυφτεί. Έτσι η Μέλια και η Μυρτώ

αναγκάστηκαν να πηγαίνουν στο Μύλο με το μισό

φτερό – τη κρυψώνα του Νίκου – για να του πηγαίνουν

τρόφιμα και να τον φροντίζουν. Αυτός τους αντάμειβε

με διηγήσεις για το καπλάνι, για το οποίο και τους είχε

πείσει πως ήταν ζωντανό.

Ιστορικά γεγονότα...

• Το κύριο ιστορικό γεγονός που θίγεται στο βιβλίο, είναι η 5ετής

δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά(4η Αυγούστου1936-1940) που

ξεκίνησε την ίδια ακριβώς εποχή που διαδραματίζεται το βιβλίο

(Αύγουστος 1963).

• Ετσι, παράλληλα μπορούμε να δούμε την μετάβαση από ένα

καθεστώς (Δημοκρατία) σε ένα άλλο (Δικτατορία) και πώς αυτό

αντιμετωπίζεται από τους χαρακτήρες του βιβλίου και με ποιον

τρόπο επηρεάζει τη συμπεριφορά τους.

• Τα κοινωνικά θέματα τα οποία προβάλλει το βιβλίο επηρεάζουν

άμεσα και έμμεσα την ζωή των δύο πρωταγωνιστριών, της μικρής

Μέλιας και της αδερφής της, Μυρτώς, καθώς μετά την εδραίωση

του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου στο σπίτι των δύο κοριτσιών υπάρχουν διενέξεις, ενώ βιώνουν μια ευρύτερη αναταραχή

• Συγκεκριμένα, η οικογένεια της Μυρτώς και της Μέλιας

καταδιώκεται από τους κυβερνητικούς (του καθεστώτος) επειδή

είχαν αριστερές πεποιθήσεις .

Κριτική...

• Το μυθιστόρημα ‘‘Το καπλάνι της Βιτρίνας’’ είναι πολύ ωραίο, το ύφος του

είναι απλό και ταυτόχρονα, ως βιβλίο,

είναι ευανάγνωστο.Όλα αυτά τα

συμπεραίνουμε διότι εμπνέει τη

φαντασία του αναγνώστη, τον κάνει να

σκεφτεί και προσπαθεί να φανταστεί το

περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζονται

τα γεγονότα.

Διαβάζοντας το μυθιστόρημα, προβληματιστήκαμε

για το αν η ζωή που περιγράφει η Άλκη Ζέη σε αυτό

είναι στην πραγματικότητα τα παιδικά της χρόνια

στη Σάμο. Επιπλέον,εντυπωσιαστήκαμε από τις τόσες

λεπτομέρειες που περιγράφει η συγγραφέας στο

μυθιστόρημα και αναρωτηθήκαμε πώς θυμάται τόσα

πολλά γεγονότα από την παιδική της ηλικία!

Επίσης, στο βιβλίο της ‘‘Το καπλάνι της βιτρίνας’’

είχε αναφέρει ότι ήθελε να γίνει συγγραφέας και

αναρωτηθήκαμε αν σκεφτόταν στην πραγματικότητα

από τόσο μικρή να γίνει συγγραφέας.

Εφηβικές σκέψεις και συναισθήματα...

• Στο βιβλίο αναγνωρίζουμε τις περισσότερες σκέψεις και συναισθήματα της εφηβικής ηλικίας, όπως την περιέργεια να τα μαθαίνουμε όλα και να αναρωτιώμαστε τι γίνεται γύρω μας.

• Επίσης, ως έφηβοι δεν καταλαβαίνουμε πότε είναι η κατάλληλη ώρα να κάνουμε κάτι και πότε δεν είναι.

• Επιπλέον αναγνωρίζουμε το αίσθημα αγωνίας για το μέλλον και την ανυπομονησία που έχουμε όλοι οι έφηβοι να μεγαλώσουμε.

Νοιώσαμε να ταυτιζόμαστε με την Μυρτώ την μεγάλη αδερφή της Μέλιας, γιατί πειράζουμε συνεχώς τα μικρότερα αδέλφια μας, όπως ακριβώς και η Μυρτώ την Μέλια.Επιπλέον,δεν συμπαθούμε κι εμείς τα μαθηματικά και ιδιαίτερα την προπαίδεια. Νοιώσαμε να ταυτιζόμαστε και με την Μέλια (αφηγήτρια) η οποία από μικρή είχε συγγραφικό πνεύμα,είχε μεγάλη φαντασία,ήθελε πάντα να τραβάει την προσοχή του παππού της,της άρεσε το σχολείο και είχε πολύ όρεξη για μάθηση.

Απόσπασμα από το βιβλίο...

• Το πιο συγκινητικό απόσπασμα του

μυθιστορήματος, κατά την γνώμη μας,

ήταν όταν ήρθε η Χούντα.Η Μέλια και η

Μυρτώ είχαν ένα γατάκι που ονομαζόταν

Δημοκρατία.Ο πατέρας των κοριτσιών,

όταν ήρθε η Χούντα τούς απαγόρευσε να

το φωνάζουν πια έτσι γιατί φοβόταν ότι

θα χάσει τη δουλειά του.Τους είπε ότι ή

θα του αλλάξουν όνομα ή θα πρέπει να το

διώξουν.

. . . Ο μπαμπάσ ιρκε τόςο νευριαςμζνοσ, το Σαββατοκφ-ριακο, που όλα του φταίγανε.Το βράδυ, ενϊ όλοι είχαμε κακιςει ςτο τραπζηι, εγϊ ςθκϊκθκα, μια ςτιγμι, να μαηζψω τθ Σκοφρα και τθ Δθμοκρατία,(ιταν οι δφο γάτεσ τθσ Μζλιασ και τθσ Μυρτώσ) γιατί θ Σταματίνα(θ υπθρζτρια) είπε πωσ άρχιηε να ψιχαλίηει. Τθ Σκοφρα τθ βρικα αμζςωσ, μα θ Δθμοκρατία – άφαντθ. Τότε άρχιςα να ξεφωνίηω: ‹‹Δθμοκρατίιιιιιιια!›› Ώςπου μάκουςε και ιρκε. Δεν πρόλαβα να μπω ςτο ςπίτι και με άρπαξε ο μπαμπάσ από το χζρι. Νόμιηα πωσ κφμωςε, γιατί ςθκϊκθκα από το τραπζηι, μα κείνοσ τάβαλε με το γατί.

- Ή κα το πετάξετε, - λζει, - ι κα του αλλάξετε όνομα. Δεν ζχω όρεξθ να χάςω τθ κζςθ μου ςτθν Τράπεηα!

Το γατί το βγάλαμε Ία, μα αυτό που ακοφςαμε παραιτανε πια παράξενο. Να διϊξουν τον

μπαμπά από τθν Τράπεηα για ζνα γατί! . . .

Το δικό μας τέλος...

. . . Ο Νίκος ήταν έτοιμος να φύγει για την

Αθήνα και όλοι οι φίλοι του ήταν σε ένα

ψηλό βράχο για να τον αποχαιρετήσουν.

Ενώ ο Νίκος χανόταν στον ορίζοντα,το

καπλάνι αναδύθηκε από την θάλασσα.Ο

Νίκος το είδε.Το πήρε στη βάρκα και

πήραν μαζί τον δρόμο του γυρισμού.

Μόλις τα παιδιά τούς είδαν, άρχισαν να

του φωνάζουν.

Ο Νίκος και το καπλάνι έφτασαν στην

στεριά.Το καπλάνι τους εξήγησε οτι

ζωντάνεψε, ώστε να ξαναφέρει την

δημοκρατία.Όλοι μαζί αποφάσισαν να το

βοηθήσουν.Η δημοκρατία ξαναήρθε και ο

Νίκος αποφάσισε να μείνει στο νησί μαζί

με τους φίλους του τελικά

Μαριάννα Σηαμαηάκη

Γεωργία Πλαηή

Αργσρώ Σκοσλά

Ορεζηης Tρσπιδακης

Γημήηρης Παπαδάκης

Αθροδίηη Πεηρούηζοσ

Δύα Παηρικαλάκη

Χαρά Τζαηζάκη

Τμήμα: Β2

Η Κσλζηαληίλα θαη νη

αξάρλεο ηεο

ΜΑΘΗΣΡΙΔ ΠΟΤ

ΔΡΓΑΣΗΚΑΝ

Μαξαδάθε Δηξήλε

Μαξαδάθε Νίθε

Οξθαλάθε Δπγελία

Παγσκελάθε Μπξηώ

Οηθνλνκάθε Διέλε

ΠΔΡΙΛΗΦΗ

Η Κσλζηαληίλα είλαη έλα δεθαηξηάρξνλν

θνξίηζη πνπ δεη κε ηνπο γνλείο ηεο ζηελ

Διιάδα. Οη νηθνλνκηθέο δπζθνιίεο ηεο

επνρήο εθείλεο νδεγνύλ ηελ νηθνγέλεηα

ζηελ κεηαθόκηζε ηεο ζην Άαρελ ηεο

Γεξκαλίαο. Από ηόηε ε δσή ηεο

Κσλζηαληίλαο αιιά θαη ηεο ππόινηπεο

νηθνγέλεηαο αιιάδεη νινθιεξσηηθά.

«Η δσή ζην Άαρελ πέξαζε από

κπξνζηά ηεο ζαλ θηλεκαηνγξαθηθή

ηαηλία» όπσο έιεγε θαη ε ίδηα. Παξόια

απηά νη θίινη, ην ζρνιείν, νη

πεξηπέηεηεο νη θαιέο θαη νη θαθέο

ζηηγκέο πνπ έδεζε ζηελ Γεξκαλία κε

ηνπο γνλείο ηεο ζα κείλνπλ ραξαγκέλεο

ζηελ κλήκε ηεο.

Άαρελ

Όηαλ εθείλνη ρσξίδνπλ, ηε ζηέιλνπλ πίζσ ζηελ Διιάδα λα δήζεη κε ηε γηαγηά ηεο, ηε Φάξκνπξ, όπσο ηελ απνθαιεί. Γηα λα μεπεξάζεη ηα πξνβιήκαηα πνπ ηεο παξνπζηάζηεθαλ, πξνκεζεύεηαη άγλσζηα γηα εθείλε ραπάθηα από έλα αγόξη, ην Λνπκίλε. Σε ζηηγκή πνπ αηζζάλεηαη όηη ηελ εγθαηαιείπεη θη απηόο, δνθηκάδεη ηελ πξώηε ηεο έλεζε εξσίλεο θαη ε γηαγηά ηεο ηε βξίζθεη ιηπόζπκε κπξνζηά ζηελ πόξηα ηνπ ζπηηηνύ ηεο.

Δθείλε ζνθαξηζκέλε θαιεί ην γηαηξό θαη

ηελ πεξηπνηείηαη κε ηηο θίιεο ηεο, ηηο

Αζπαζίεο. Ο Βαζίιεο, θαζεγεηήο ησλ

Μαζεκαηηθώλ ζην ζρνιείν, ηε

ζπκπαζεί ηδηαίηεξα θαη ηελ

επηζθέπηεηαη ζπρλά κε ηε θίιε ηνπ

Μαξίλα θάηη πνπ ηελ ελζαξξύλεη

αξθεηά θαη ηελ βνεζάεη ηειηθά ζηελ

γξεγνξόηεξε απεμάξηεζή ηεο από ηα

λαξθσηηθά

Είναι η βασική ηρωίδα του βιβλίου. Είναι Ελληνίδα

και είναι περίπου 14 χρονών. Οι γονείς της έχουν

χωρίσει. Όταν ήταν μικρή, πήγε στη Γερμανία με

τους γονείς της. Μετά από κάμποσα χρόνια, όταν

τέλειωνε το δημοτικό στη Γερμανία, αναγκάστηκε να

επιστρέψει στην Ελλάδα λόγω των βρογχικών της.

Την πρώτη βδομάδα στο Ελληνικό σχολείο

συνάντησε ένα αγόρι από μεγαλύτερη τάξη, τον

Λουμίνη, που είχαν σχεδόν το ίδιο παρελθόν και την

παρέσυρε στα ναρκωτικά. Τελικά κατάφερε να

αποτοξινωθεί από τα ναρκωτικά με την βοήθεια των

κοντινών της προσώπων.

Η σχέση του με την Κωνσταντίνα φαίνεται πως ήταν πάρα πολύ στενή . Πήγαιναν συχνά βόλτες μαζί στην Ανναστράσσε , ένα μεγάλο και φωτεινό δρόμο στο Άαχεν. Γελούσν , έκαναν σχέδια, έλεγαν τα μυστικά τους… Μια ζεστή σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης τον έδενε με την μικρή Κωνσταντίνα. Μετά τον χωρισμό του, έμεινε μαζί με την φράου Σαμπρίνε, μητέρα μιας φίλης της Κωνσταντίνας, που τελικά την παντρεύτηκε. Έπαιρνε συχνά τηλέφωνο στο σπίτι της Φάρμουρ και ρωτούσε για την Κωνσταντίνα. Μιλούσε μαζί της , την φρόντιζε «ἑξ’ αποστάσεως» όμως . Κι όπως φάνηκε αυτό δεν της ήταν αρκετό…

Ήταν δασκάλα στο γερμανικό σχολείο που πήγαινε

η Κωνσταντίνα, και, όπως έλεγε ο χερ Χάινερ, ο

διευθυντής , ήταν το «ντιαμάντι του σχολείου ». Η

σχέση της με την Κωνσταντίνα δεν είναι τόσο καλή,

σε σύγκριση με τον πατέρα της. Μετά τον χωρισμό

με τον πατέρα της Κωνσταντίνας, συναντιόταν

συχνά με έναν φίλο της από το πανεπιστήμιο, τον

Μιχάλη, και τελικά παντρεύτηκαν και έκαναν μαζί και

παιδί. Λόγω της εγκυμοσύνης, δεν μπορούσε να

παίρνει τηλέφωνο και να ρωτάει τόσο συχνά για

την Κωνσταντίνα.

Είναι η γιαγιά της Κωνσταντίνας .Όταν ήταν μικρή η Κωνσταντίνα, εκείνη είχε πολλά παράπονα από αυτήν. Ήταν επιφυλακτική και πολλές φορές τη μάλωνε. Η σχέση τους αποδείχτηκε προβληματική, ανταγωνιστική και με λάθη κι από τις δυο πλευρές. Όταν η Κωνσταντίνα είχε πάει στην Ελλάδα αναγκάστηκε να μείνει στο σπίτι της. Όμως, δεν είχε χώρο να μείνει και με βοήθεια από τις φίλες της ανακαίνισαν το αποθηκάκι και έβαλαν εκεί ένα κρεβάτι και ένα μικρό γραφείο και αυτό έγινε το δωμάτιο της Κωνσταντίνας. Στο τέλος όμως βοήθησε την Κωνσταντίνα μαζί με άλλα πρόσωπα να ξεφύγει από τα ναρκωτικά.

Είναι ο διευθυντής του Γερμανικού σχολείου που

πήγαινε η Κωνσταντίνα και είχε φιλική στάση

απέναντι σε αυτήν. Γνώριζε τους γονείς της. Όταν η

Κωνσταντίνα ήταν στην Ελλάδα, κρυφά από τη

Φάρμουρ, αγόρασε ένα χαμστεράκι και το

ονόμασε Χερ Χάινερ. Αυτό όμως το χαμστεράκι δεν

ήταν φυσιολογικό και συμπεριφερόταν όπως τον

πραγματικό Χερ Χάινερ, π.χ όταν έπαιρνε ναρκωτικά

δεν έβγαινε να την αντικρύσει.

Η μία ήταν μικρή, η άλλη ήταν παχουλή και η τελευταία

ήταν αυτή που ¨στύβει πέτρα ¨. Ήταν οι πιο κοντινές φίλες

της Φάρμουρ και γνωρίζονταν για πολλά χρόνια.

Πήγαιναν σχεδόν κάθε μέρα να επισκεφτούν τη

Φάρμουρ. Επίσης, τους άρεσαν οι εκδρομές και τις

Κυριακές συνήθως τις αφιέρωναν για αυτό το σκοπό.

Ήταν πάντα εκεί στις δύσκολες στιγμές και υποστήριζαν

και την Φάρμουρ και την Κωνσταντίνα. H παχουλή ήταν

πιο κοντά στην Κωνσταντίνα. Χαρακτηριστικά των

χαρακτήρων τους φαίνονται έντονα καθ’ όλη την

διάρκεια του βιβλίου, αλλά πιο έντονα φαίνονται της

Ασπασίας που ¨στύβει πέτρα¨, μέσα από τις

αποφάσεις/δράσεις που παίρνει

Το μικρό του όνομα ήταν Βασίλης και ήταν ο

μαθηματικός της Κωνσταντίνας. Είχε κοντινή σχέση

με την Κωνσταντίνα και πριν αρχίσει τα ναρκωτικά

του έλεγε όλα τα μυστικά της. Όταν όμως άρχισε τα

ναρκωτικά δεν του εμπιστευόταν τίποτα. Η σύζυγός

του λεγόταν Ειρήνη και ήταν σημαντικός

παράγοντας για την αποτοξίνωση της

Κωνσταντίνας

Είναι Γερμανός και είχε σχεδόν το ίδιο παρελθόν με την Κωνσταντίνα. Αυτός ήταν η αιτία που άρχισε τα ναρκωτικά η Κωνσταντίνα. Τα ναρκωτικά τα προμηθευότανε από την ¨ξινισμένη μούρη ¨, αλλά επειδή ήταν ακριβά η Κωνσταντίνα αναγκάστηκε να ¨κλέψει¨γραμματόσημα από τη Φάρμουρ για να τα αγοράζει. Συναντιόντουσαν κάθε μέρα έξω από το σχολείο και της έδινε τα χαπάκια. Μετά από κάποιο καιρό η Κωνσταντίνα είχε την ιδέα να το σκάσουνε μαζί και να πάνε στη Γερμανία. Τη μέρα όμως της πτήσης ο Λουμίνης δεν φάνηκε και η Κωνσταντίνα πήγε στο σπίτι της Λαίδης Ντι για να τον ψάξει. Εκείνος όμως δεν ήταν εκεί και η Κωνσταντίνα ταράχτηκε . Για να την ηρεμήσει η Λαίδη Ντι της έκανε την πρώτη ένεση ηρωίνης . Μετά από πολύ λίγο ο Λουμίνης βρέθηκε εκεί και την πήγε στο σπίτι της Φάρμουρ. Έτσι γνωστοποιήθηκε το μπλέξιμο της Κωνσταντίνας με τις ουσίες

Τα θέματα που

θίγονται

Μηα εξγαζία ησλ

Κιεηώ Νίθα, Ξαλζίππε Μαξθαηάηνπ, Υξπζαβίλα αιαβαληάθε, Ισάλλα Παπαδάθε, Άλλα έρνπ

Βαζικό θέμα ηοσ

μσθιζηορήμαηος

Ναξθσηηθά

Άλλα θέματα που

περιπλέκονται

Μεηαλάζηεπζε

Γηαδύγην

Πξνβιήκαηα πγείαο

πγθαηνίθεζε κε γηαγηά

Μετανάστευση

Αποηελέζμαηα μεηανάζηεσζης

Υάλεη ηνπο θίινπο ηεο

Αποηελέζμαηα μεηανάζηεσζης

Αιιαγή ζπκπεξηθνξάο (γίλεηαη γθξηληάξα,

αγελήο πξνο ηε γηαγηά ηεο, αλεύζπλε)

Διαζύγιο

ηελνρώξηα

Απνκάθξπλζε ησλ γνλέσλ

Καηάζιηςε

Προβλήματα υγείας

Αλαγθαζηηθή κεηαλάζηεπζε

Πξέπεη λα παίξλεη θάξκαθα

Συγκατοίκηση με γιαγιά

Προβλήμαηα ζυγκατοίκησης

με γιαγιά

Σζαθσκνί

Πξνβιήκαηα επηθνηλσλίαο

Αληηπάζεηεο

Η δσή ηεο Κσλζηαληίλαο αιιάδεη

Κάνοντας την

κριτική μας…

Οι μαθήςοιεπ πξσ

εογάρςηκαμ:

Μεοαμβελιχςάκη Μαοία

Μπξσρξύλη Βαριλεία

Παπαδάκη Ιχάμμα Αικ.

Πεδιαδιςάκη Βάρχ

Ποχςξρύγκελλξσ Μελχδία

Σςξ μσθιρςόοημα ασςό, με ςξ ξπξίξ αρυξληθήκαμε,

διαπιρςώραμε όςι ςα θέμαςα πξσ θίγξμςαι είμαι αοκεςά ρκληοά

και δεμ ατξοξύμ άμερα ςημ ηλικία μαπ και γι’ ασςό ςξ λόγξ ςξ

εμδιατέοξμ μαπ ήςαμ κάπχπ ρσγκοαςημέμξ.

Έμαπ από ςξσπ κύοιξσπ λόγξσπ πξσ διαμξοτώραμε ασςή ςημ

άπξφη είμαι και ςξ απόςξμξ ςέλξπ ςξσ βιβλίξσ . Μάλλξμ θα

θέλαμε μα μαπ αματέοει αμ η Κχμρςαμςίμα καςάτεοε μα

αμςιμεςχπίρει ςξ ποόβλημα ςηπ ςελικά και με πξιξ ςοόπξ.

Όςαμ ςελείχρα ςξ βιβλίξ, ρςεμαυχοήθηκα για ςημ καςάρςαρη

ςηπ Κχμρςαμςίμαπ, διόςι, λόγχ ςξσ εγχιρμξύ ςηπ απέμαμςι ρςη

γιαγιά ςηπ, ποξςίμηρε μα πάοει ςξμ <<κακό>> δοόμξ, αμςί μα

ρσζηςήρει με ςη γιαγιά ςηπ. Όμχπ ρςξ ςέλξπ ςξσ βιβλίξσ, όςαμ

απξταρίζει μα πάει με ςη γιαγιά ςηπ ρςξ κέμςοξ απενάοςηρηπ,

αιρθάμθηκα ικαμξπξίηρη για ςη ρχςηοία ςηπ και εσυαοίρςηρη για

ςημ απόταρή ςηπ.

Γεμικά για ςξ βιβλίξ θα μπξοξύρα μα πχ όςι με κοαςξύρε ρε

εγοήγξορη και ήςαμ εμδιατέοξμ. Θα ποξςιμξύρα, χρςόρξ , μα

σπήουε και δεύςεοξ μέοξπ για μα δχ πώπ θα ήςαμ η ζχή ςηπ

Κχμρςαμςίμαπ μεςά ςα μαοκχςικά.

Διαβάζονσαρ σο ςτγκεκπιμένο βιβλίο ςκευσήκαμε δύοππάγμασα. Το ένα ήσαν ςφεσικό με ση ςτγγπαυέα και σο άλλοςφεσικό με σο μτθιςσόπημα.

Σφεσικά με ση ςτγγπαυέα, αναπψσηθήκαμε πώρ μποπείκαι πεπιγπάυει σόςο πεαλιςσικά ση ζψή παιδιών ποτ είναιεξαπσημένα από σα ναπκψσικά, αυού η ίδια η ςτγγπαυέαρ ήκάποιο ςτγγενικό σηρ ππόςψπο, δεν είφε βιώςει μίαανσίςσοιφη εμπειπία, ςύμυψνα με ση ςτνένσετξή σηρ. Η ‘ΑλκηΖέη επηπεάζεσαι απο σην εμπειπία σηρ ςσο κένσποαπεξάπσηςηρ, ποτ δούλεχε ςσο παπελθόν, και απουάςιςενα γπάχει σο βιβλίο «Η Κψνςσανσίνα και οι απάφνερ σηρ» γιανα αποκαλύχει ατσή σην εμπειπία και να εταςθησοποιήςεισον κόςμο για σα ναπκψσικά.

Σφεσικά με σο βαςικό σοτ θέμα, γιασί καποιορ να παίπνειναπκψσικά, αυοτ σοτ κασαςσπέυοτν ση ζψή και σοναποκόπσοτν απο σην κοινψνία.

Η Λαιδη Νσι ήπθε κονσά μοτ,σπαβήφσηκα και κάθιςε ςην

άκπη σοτ κεβασιού μοτ. πήπε σο φέπι μοτ και μοτ έβαλε κάσι ςσηνφούυσα μοτ. Ήσαν σο πέσςινο λοτπί με σον λύκο και σηνν σπύπαςσην μέςη. Το φέπι μοτ έσπεμε... Μέςα ςσην σπύπα ήσανςυηνψμένοο ενα φαπσάκι. Το έςππψξα με σο δάφστλο,σο έβγαλα.Ένα κοτβαπάκι σόςο δα. Το ξεσύλιξα, <<υεπσςάιοτνγκ>>...έγπαυε ςσα γεπμανικά, ποτ θα πει:ςτγγνώμη.

Η λαίδη Νσι,δηλαδή η Νόπα-σηρ πάει-, φαμηλώνει σην υψνήσηρ:

- Με όπκιςε να ςσο υέπψ αν...

Δεν σελείψςε σην υπάςη σηρ και, ππίν σην πψσήςψ, άπφιςε άλλη

κοτβένσα .

...

Ένιψθα πψρ κάσι ήθελε να μοτ πει, μα δεν σο’παιπνε

απόυαςη. Τι όμοπυη ποτ ήσαν έσςι άβαυη και μ’ ατσά ποτυοπούςε. Έμοιαζε κοπισςάκι. Αναπψσήθηκα μήπψρ ο Λοτμίνηρ,εκσόρ απο σην ςτγγνώμη σοτ, μοτ έςσελνε και κανένα φαπάκι.Κπέμαςα σον λύκο ςσον λαιμό μοτ, σον έφψςα μέςα απο σηνπισζάμα και σην πώσηςα:

-Μήπψρ μοτ έςσειλε κανένα φαπάκι;

Με κοίσαξε σπομαγμένη. Ύςσεπα ήπθε ακόμα πιο κονσά, μοτέπιαςε ο φέπι και είπε ςφεδόν χιθτπιςσά:

-Μοτ είπε να ςοτ υέπψ σο λύκο, αν υύγει.

-Έυτγε! κασάπια σην κπατγή μοτ.

Πάνψ ποτ σον είφα ςτγφψπέςει...σώπα ησαν πιο μεγάλη ηπποδοςία. Να υύγει μόνορ!

-Έυτγε για πάνσα.

Έυξμςαπ απξμείμει η Κχμρςαμςίμα ρε κοίριμη

καςάρςαρη υχοίπ ςημ ρςήοινη ςξσ μξμαδικξύ

αμθοώπξσ πξσ ςηπ είυε απξμείμει ρςημ Δλλάδα

πξσ ήςαμ η γιαγιά ςηπ από ςημ ξπξία γμώοιρε

ςημ απόοοιφη, αμαγκάρςηκε μα επιρςοέφει ρςημ

Γεομαμία με ςξμ τίλξ ςηπ ςξμ Λξσμίμη.

Φςάμξμςαπ ρςημ Γεομαμία με ςημ βξήθεια ςηπ

τίληπ ςηπ (Σίγκοιμς) και ςηπ ξικξγέμειαπ ςηπ

αμςιμεςώπιρε ςξ ποόβλημα ςχμ μαοκχςικώμ.

<<θ κωνςταντΙνα και οι αρΑχνεΣ τθΣ>>

ςυνεχίηεται….

(όπωσ τθν φαντάηομαι)

Όλοι κυμόμαςτε που μείναμε..............

Αλλά...τί εγινε ςτθν ςυνζχεια;

Να θ δικι μου εκδοχι τθσ υπόλοιπθσ ιςτορίασ:

Η Κωνςταντίνα αφότου μπικε ςτο κζντρο απεξάρτθςθσ (γιατί εκεί τελείωςε το μυκιςτόρθμα) ξεκίνθςε μια καινοφρια ηωι...

Πιο ςυγκεκριμζνα πιςτεφω πωσ μζςα ςτο κζντρο τθσ δόκθκαν χριςιμεσ ςυμβουλεσ για να τα ςταματιςει.

• Οχι μόνο αυτό, αλλα πιςτεφω πωσ κατάφερε χωρίσ τθν <<χριςιμθ>>, κατά τθν γνώμθ τθσ, βοικεια των ναρκωτικών να ξαναβρεί τθν προςωπικότθτά τθσ και να ξαναςτακεί ςτα πόδια τθσ...

• Τώρα πλζον κα ζνιωκε τθν παλιά <<κακιά>> γιαγιά ςαν μια καινοφρια <<καλι>> γιαγιά, γλυκιά και ζτοιμθ να μείνει για πάντα πλάι τθσ

• Έτςι κα ζμεναν όλοι ευχαριςτθμζνοι..

• Οςο για τθν λαίδθ Ντι, κλείςτθκε ςτθν φυλακι για παράνομθ διακίνθςθ ναρκωτικών και λακρεμπορίου. Έτςι δεν υπιρχε κίνδυνοσ να εκιςτεί θ Κωνςταντίνα ξανά ςτα ναρκωτικά, αφοφ ο πιο βαςικόσ ζμποροσ ιταν κλειςμζνοσ ςτθν φυλακι.

• Στο ςχολείο θ Κωνςταντίνα ζγινε θ πρώτθ μακιτρια ςτθν τάξθ τθσ και πολφ ςφντομα ζγινε και κοινωνικι με αποτζλεςμα να αποκτιςει πολλοφσ φιλουσ και φίλεσ. Οι δάςκαλοί τθσ(ακόμα και θ διευκφντριά τθσ) ιταν περιφανοι γι’ αυτιν.

• Kι επειδι δεν μποροφν όλα να ζχουν ζνα happy end….

δυςτυχώσ, οι γονείσ τθσ δεν τα ξαναβρικαν

πάντωσ θ Κωνςταντίνα παρζμεινε ςε επαφι με όλουσ

νιώκοντασ πωσ ζχει ξανά οικογζνεια

κ

α

λ

ό

κ

α

λ

ο

κ

α

ί

ρ

ι

Α ΔΤΧΑΡΙΣΟΤΜΔ

όλξσπ ςξσπ μαθηςέπ ςχμ ςμημάςχμ

Β2, Β3, Β4 πξσ αμέλαβαμ και σλξπξίηραμ

ςξ ποόγοαμμα

ςξμ Διεσθσμςή και ςξσπ ρσμαδέλτξσπ

καθηγηςέπ πξσ ρσμπαοαρςάθηκαμ ρςημ

ποξρπάθειά μαπ ασςή

ιδιαίςεοα ςξμ ρσμάδελτξ κ. Παπαδάκη

Γιώογξ, πξσ αμ και δεμ αμήκει πλέξμ ρςξ

ρυξλείξ μαπ ρσμπαοαρςέκεςαι εμεογά

κάθε τξοά ρε θέμαςα ςευμικήπ

σπξρςήοινηπ

ςξ βιβλιξπχλείξ «Αμαλόγιξ»πξσ μεοίμμηρε

και μαπ έτεοε ρε επατή με ςημ Άλκη Εέη

ςημ ίδια ςη ρσγγοατέα πξσ δέυςηκε πξλύ

ποόθσμα μα μαπ παοαυχοήρει ςη

ρσμέμςεσνη

όλξσπ εράπ πξσ μαπ ςιμήραςε με ςημ

παοξσρία ραπ