View
1.241
Download
3
Category
Preview:
Citation preview
Actualización das normas ortográficas
do mito á realidade
http://www.blogoteca.com/cadernodecores
SIGNOS DE INTERROGACIÓN E ADMIRACIÓN_
Emprego obrigatorio ao final do enunciado:
Pódense utilizar ao principio e ao final para evitar ambigüidades:
PRONOMES DEMOSTRATIVOS NEUTROS
isto, iso, aquilo (formas invariables)
Non contraen co indefinido outro: isto outro, iso outro, aquilo outro
*esto, *eso, *aquelo
GRUPOS CONSONÁNTICOS –CT-, -CC-
suprímese o -c- cando o preceden i e u Con a, e e o mantéñense os grupos consonánticos: abstracto,
proxecto, calefacción, octógono etc.
o -C- vocaliza en -i-: reitor, reitora (reitorado, reitoral, reitoría), seita (sectario, sectarismo)
SUFIXO -ZO, -ZA diferenza (indiferenza; mais diferenciar e diferencial), espazo (espazoso, espazar mais espacial), estanza/estancia, finanza (financeiro, mais financiar e financiamento), graza (desgraza; mais gracioso, agraciar, agraciado); licenza (mais licenciar, licenciada, licenciatura), nacenza (renacenza), novizo, perseveranza, servizo (servizal), terzo (terza, terzá, terzar)
MASCULINO –ÁN, -ANO FEMININO –Á, -ANA
-ÁN/-Á: PALABRAS PATRIMONIAIS e XENTILICIOS
Alemán, alemá; capitán, capitá; cirurxián, cirurxiá; ermitán, ermitá; gardián, gardía; truán, truá; escribán, escribá etc.
Pontecaldelán, pontecaldelá; salnesán, salnesá; caldelán, caldelá (Caldelas de Tui; campolameirán, campolameirá;
-ANO/-ANA: Africano, africana; humano, humana; vexetariano,
vexetariana; urbano, urbana; semana, paisano, luterano; cleptómano, órgano, plátano, tímpano.
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO:
OBRIGATORIA: VARIANTE DAS FORMAS DO ARTIGO (o, a, os, as) EN DETERMINADOS CONTEXTOS (-lo, -la, -los, -las)
Despois da preposición por: polo, pola, polos, polas (regra contracción preposición + artigo)
Despois do adverbio u (onde): U-los?
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras as formas verbais en –s ou –r (con guión). Tras os pronomes persoais átonos rematados en –s (nos, vos,
lles) (con guión). Tras os pronomes nós e vós seguidos dun número (con guión). Tras os indefinidos ambos e ambas, emtrambos e entrambas
e todos e todas (sen guión). Tras a preposición tras (sen guión). Tras a conxunción copulativa (e) mais (sen guión).
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras a conxunción copulativa (e) mais (sen guión).
-El e mais o seu compañeiro / El mailo seu compañeiro-A profesora de matemáticas e mais o profesor de lingua /
A profesora de matemáticas e mailo profesor de lingua
[seguinte epígrafe]
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras a preposición tras (sen guión).
Tras a nosa clase / Trala nosa clase
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras os indefinidos ambos e ambas, emtrambos e
entrambas e todos e todas (sen guión).
Ambas os dúas / Ámbalas dúas
Entrambos os dous compañeiros / Entrámbalas dous compañeiros
Todas as terzas feiras / Tódalas terzas feiras.
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras as formas verbais rematadas en –s ou –r (con
guión).
Vou estudar as propiedades… / Vou estuda-las propiedades
Contáches a verdade / Contáche-la verdade
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras os pronomes persoais átonos rematados en –s
(nos, vos, lles) (con guión).
Preguntounos o tema / Preguntóuno-lo tema
O ARTIGO
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO
OPCIONAL (non preferente no uso): Tras os pronomes nós e vós seguidos dun número (con
guión).
Nós os vinte e un / Nó-los vinte e un
Vós os trinta e tres / Vó-los trinta e tres
ARTIGO / PRONOME
SEGUNDA FORMA DO ARTIGO / SEGUNDA FORMA
DO PRONOME
Contulle a verdade / Contoulle-la verdade [ARTIGO] Contoulla [PRONOME] Contoulles a verdade (a elas) / Contoulle-la verdade (a elas) [ARTIGO] Contóullela (a verdade) [PRONOME] U-los gatos? [ARTIGO] Ulos? [PRONOME]
LLE: pronome dativo de terceira persoal singular.LLES: pronome dativo de terceira persoal plural.
Contraccións con demostrativos
• Demostrativo + indefinido outro
outro outra outros outras
Este estoutro estoutra estoutros estoutras
Ese esoutro esoutro esoutros estroutras
Aquel aqueloutro aqueloutro aqueloutros aqueloutras
-BEL / -BLE -BLE : a forma recomendable
(redacción das normas). Estable, estables; establemente
-BEL: a escolla afecta á acentuación da palabra e á derivación
Amábel, amábeis (acentuación das palabras graves con ditongo decrecente na última sílaba: REGRA DAS GRAVES); estabelmente
NUMERAIS CARDINAIS
Vinte e un, vinte e unha; vinte e dous, vinte e dúas; vinte e tres … vinte e nove; trinta
Trinta e un, trinta e unha; trinta e dous, trinta e dúas etc.
NUMERAIS MULTIPLICATIVOS
Triplo, tripla e cuádruplo, cuádrupla
ADVERBIOS E LOCUCIÓNS ADVERBIAIS
Acotío, decontado, decontino, decotíoDeseguida, deseguido, enseguidaApenasAmodo, devagarTalvez
*entonces, *alomenos
OUVIR e OÍR
Engádese ouvir, que convive con oír.
OÍR
OUVIR
Alén e aquénChapeu, romeu, xubileuBacallau, pauÍmpeto, triboPuberdade
A respecto deAlén deApós (despois de, atrás de)Aquén deAtéCanto a
LOCUCIÓNS PREPOSITIVAS
No entanto (adversativa: expresa restrición
parcial ou total)
Porén (adversativa)
Até que
CONXUNCIÓNS E LOCUCIÓNS PREPOSITIVAS e CONXUNTIVAS
VogalEstudar (estudante, estudantado) / Estudio<q> queDigrafos <ch>, <ll> e <qu>: ce hace, ele
dobre e que u
Recommended