Juliusz slowacki

Juliusz Słowacki

Biografia

Klasa 2b

Ewa Pawlik Roksana Safader Natalia Pilichiewicz

Juliusz Słowacki urodzony 4 września 1809 w Krzemieńcu, zmarł 3 kwietnia 1849 w Paryżu, jeden z najwybitniejszych poetów polskich doby romantyzmu.

Obok Mickiewicza, Krasińskiego i Norwida nazywany wieszczem narodowym.

Rodzice Euzebiusz i Salomea Ojciec - Euzebiusz, był profesorem literatury w

Liceum Krzemienieckim i Uniwersytecie Wileńskim.

Matka - Salomea z Januszewskich, po śmierci męża zajmowała się wychowywaniem syna.

Juliusz Słowacki po studiach w Wilnie przybył 1 lutego 1829 do Warszawy.

30 marca objął posadę aplikanta w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

Po wybuchu powstania listopadowego, 9 stycznia 1831 podjął pracę w powstańczym Biurze Dyplomatycznym księcia Adama Jerzego Czartoryskiego.

8 marca udał się z misją dyplomatyczną Rządu Narodowego do Londynu.

Pozostał na emigracji we Francji, gdzie zadebiutował w 1830 roku powieścią poetycką "Hugo".

Romantyczny charakter jego twórczości odzwierciedlają dwa pierwsze tomy "Poezji" z 1832 roku.

W latach 1833-1835 przebywał w Szwajcarii, aż do roku 1838, podróżował po Włoszech, Grecji, Egipcie, Palestynie i Syrii. W końcu osiadł na stałe w Paryżu.

Mimo że był poważnie chory, wyruszył w 1848 roku do Wielkopolski, by wziąć udział w powstaniu, jednak zamierzeń swych nie zrealizował.

Wtedy też ostatni raz spotkał się z matką we Wrocławiu.

Nigdy się nie ożenił.

Słowacki został pochowany na paryskim Cmentarzu Montmartre, gdzie spoczywał do 14 czerwca 1927 roku.

Odnowiony, pierwotny grób, zaprojektowany przez francuskiego artystę Charles'a Pétiniaud-Dubos, można nadal oglądać na tym cmentarzu.

W 1927 roku prochy Słowackiego zostały na polecenie marszałka Józefa Piłsudskiego przewiezione do Polski.

Jego trumna płynęła w górę Wisły z Gdańska do Krakowa na pokładzie statku, który zatrzymywał się w licznych portach rzecznych, gdzie miejscowa ludność składała hołd prochom wieszcza.

28 czerwca 1927 roku na dziedzińcu zamku na Wawelu odbyła się uroczysta ceremonia pogrzebowa.

Na jej zakończenie Józef Piłsudski wypowiedział wielokrotnie cytowane słowa:

„W imieniu Rządu Rzeczypospolitej polecam Panom odnieść trumnę Juliusza Słowackiego do krypty królewskiej, bo królom był równy”

Krypta Wieszczów

Narodowych w Katedrze na

Wawelu.

Jego prochy zostały złożone obok Adama Mickiewicza w Krypcie Wieszczów Narodowych w Katedrze na Wawelu.

Obecnie prochy Słowackiego spoczywają w sarkofagu z czarnego marmuru, projektu Adolfa Szyszko - Bohusza.

W niszy za sarkofagiem umieszczono czarną marmurową urnę z ziemią z grobu matki Słowackiego, Salomei, pochowanej na cmentarzu Tunickim w Krzemieńcu.

Twórczość

1) Kordiana" - 18342) "Balladynę" 1835, 3) "Horsztyńskiego„ - 1835, 4) poemat miłosny "W Szwajcarii„ - 1835-36,5) poematy prozą "Anhelli„ - 1838,6) "Genezis z ducha„ - 1844,7) "Ojciec zadżumionych„ - 18398) "Wacław„ - 1839,

9) "Lilla Weneda„ - 1839,10)"Mazepa„ - 1839, 11) "Beniowski„ - 1841,12) "Sen srebrny Salomei„ - 1843, 13)"Ksiądz Marek„ - 1843, 14)"Fantazy„ - 1845-46,15)"Król-Duch" 1845-1849.

Inne ważne dzieła: Hymn o zachodzie słońca na morzu (inc. Smutno mi, Boże!),

Grób Agamemnona, Pogrzeb kapitana Mayznera, Testament mój (inc. Żyłem z wami), Do matki, Hymn (Bogarodzica! Dziewico!), Godzina myśli, Odpowiedź na "Psalmy Przyszłości„, W Pamiętniku Zofii Bobrówny.

Dziękujemy za wysłuchanie