2

ΕΛΛΗΧΟ | ΜΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ ΚΛΕΙΣΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1. Ο ΑΜΛΕΣ ΣΗ ΕΛΗΝΗ – LA- 2. ΥΣΧΣ ΥΣΟΩ Χ’ΑΓΑΥΘΧΑ – LA- 3. ΜΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ ΚΛΕΙΣΑ – ΜΙ- 4. ΠΕ ΨΣ ΛΔΛΣ ΠΑΞΣ –MI- 5. ΨΣ ΦΛΟΑΦΑΞΛ – MI- 6. ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΕΧΕΙ – RE+ 7. ΔΕ ΠΥΣΦΩ - MI- 8. ΚΟΡΙΣΙΑ ΣΗ ΤΓΝΩΜΗ – MI- 9. ΠΘ ΓΩΦΛΧΕΛΧ - SOL- 10. ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΚΟΧΤΛΙ ΑΠ’ΣΟ ΑΙΓΑΙΟ – DO- 11. Χ’ΑΓΑΥΩ ΧΑΡ ΨΣ ΓΕΟΛO ΨΣΩ ΠΑΘ – SOL-

|RE+ 12. ΡΙΣΑ ΡΙΣΑΚΙ - MI 13. ΦΣΗ – MI- 14. ΑΠΟΠΕΡΙΣΗ – LA- 15. ΧΕΛΠΩΡΑΡΚΣΧ – LA- 16. ΑΚΟΜΑ ’ΑΓΑΠΩ – SI- 17. ΡΑ ΞΣΛΠΘΚΣΩΠΕ ΑΓΞΑΟΛΑ – SOL- 18. ΒΟΠΟΡΟ – RE- 19. ΑΔΛΞΘ ΞΑΦΔΛΑ – RE- 20. ΑΠΑ ΔΕΛΨΕ ΨΣ ΦΕΓΓΑΦΛ – RE- 21. ΔΩΧ’ΠΣΩ Ψ’ΑΚΑΡΑΨΣ ΡΕΦΣ – RE- 22. ΑΡ ΕΛΧΑΛ ΥΟΑΝ ΠΣΩ – SOL- 23. Ο ΓΛΑΡΟ – MI- 24. ΑΧΨΦΑ ΠΘ ΠΕ ΠΑΟΩΡΕΨΕ – LA- 25. ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΤΝΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ – RE- 26. ΠΕ ΥΡΛΓΕΛ ΨΣΩΨΘ Θ ΧΛΩΥΘ – RE- 27. ΚΑΟΑΧΧΣΓΦΑΦΛΑ – RE- 28. ΧΑΝΣΡΑ ΣΟ ΚΟΜΠΟΛΟΪ ΟΤ – ΜΙ- 29. ΔΕΟΦΛΡΣΞΣΦΛΨΧΣ – ΠΛ- 30. ΧΨΑ ΧΦΣΡΛΑ ΨΘΧ ΩΥΣΠΣΡΘΧ – ΠΛ- 31. ΔΛΧΩΧ ΨΘΡ ΞΑΦΔΣΩΟΑ ΧΣΩ ΞΑΦΔΣΩΟΑ

ΠΣΩ – ΠΛ- 32. ΞΑΥΣΛΣΧ ΥΕΦΡΑΕΛ – ΠΛ- 33. ΠΤΡΕΣΟ – DO- 34. ΑΓΣΦΛ ΠΣΩ – DO- 35. Χ’ΑΓΑΥΩ – DO- 36. ΜΗ ΓΤΡΙΖΕΙ ΠΙΑ – SI- 37. ΔΕ ΠΛΟΩ ΓΛΑ ΠΛΑ ΡΩΧΨΑ ΕΓΩ – SI- 38. ΣΟ ΛΑΘΟ –SOL- 39. ΨΣ ΞΩΠΑ – SOL- 40. ΣΛ ΦΛΟΣΛ ΠΣΩ ΧΑΦΑΠΑΨΑ – RE- 41. ΜΑΚΡΤΑ ΜΟΤ ΝΑ ΦΤΓΕΙ – DO+ 42. ΧΕ ΒΟΕΥΩ ΧΨΣ ΥΣΨΘΦΛ ΠΣΩ – LA+ | RE- 43. ΧΛΟΛΕΧ ΒΦΑΔΩΕΧ – LA+ | RE- 44. ΜΙΚΡΗ ΠΑΣΡΙΔΑ – RE- 45. ΕΡΑΧ ΞΣΠΥΣΧ Θ ΧΑΦΑ ΠΣΩ – RE-

46. ΑΡ ΚΩΠΘΚΕΛΧ Ψ’ΣΡΕΛΦΣ ΠΣΩ 47. ΚΑΣΙ ΜΟΤ ΚΡΤΒΕΙ – RE- 48. ΧΨΑ ΕΛΥΑ ΣΟΑ – ΠΛ- 49. ΓΛΑΨΛ ΥΣΟΩ Χ’ΑΓΑΥΘΧΑ – ΠΛ- 50. ΑΝΑΘΕΜΑ Ε – RE- 51. ΧΠΩΦΡΕΝΞΑ ΨΦΑΓΣΩΔΛΑ – SI- 52. ΨΧΛΓΑΦΣ ΑΨΕΟΕΛΩΨΣ – 53. Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΡΑ – RE- 54. ΔΕΡ ΞΟΑΛΩ ΓΛΑ ΨΩΦΑ – RE- 55. ΚΛΕΙΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ ΟΤ – LA+ 56. ΦΕΓΓΑΦΛ ΠΑΓΛΑ ΠΣΩ’ΞΑΡΕΧ – RE- 57. ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ – RE- 58. ΞΦΩΦΕΧ ΕΟΥΛΔΕΧ – RE- 59. ΑΩΨΘ Θ ΡΩΧΨΑ ΠΕΡΕΛ – SOL- 60. ΦΣΗΑ – ΠΛ- 61. ΝΑ ΜΕ ΘΤΜΑΑΙ ΚΑΙ ΝΑ Μ’ΑΓΑΠΑ - SI 62. ΥΣΛΣΧ ΔΦΣΠΣΧ ΕΛΡΑΛ ΑΡΣΛΧΨΣΧ – DO+ 63. ΠΕ ΨΣΡ ΒΣΦΛΑ – FA+ 64. ΞΕΦΤΛΛΙΖΟΝΣΑ ΑΠΟΨΕ – RE- 65. ΛΧΩΧ – FA- 66. ΘΑΛΑΑ ΜΗ ΜΕ ΔΙΩΧΝΕΙ – RE- 67. ΓΛΑΡΨΑ – SOL- 68. ΣΗΝ ΑΣΕΙΡΕΤΣΗ ΟΤ ΓΛΤΚΑ – SI- 69. ΥΛΡΩ-ΥΛΡΩ – MI- 70. ΨΕΜΑ – DO+ 71. ΞΟΘΦΩΚΘΞΑ – RE+ 72. ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟ – FA+ 73. ΥΕΦΑΧΠΕΡΕΧ ΠΣΩ ΑΓΑΥΕΧ – FA+ 74. ΜΠΟΤΡΝΟΒΑΛΙΑ – LA+ 75. ΨΑ ΧΑΠΣΥΣΩΟΛΑ – FA+

3

Ο ΑΜΛΕΣ ΣΗ ΕΛΗΝΗ LA-

εγζλαςεσ τουσ ουρανοφσ με ξόρκια μαφρθ φλόγα Υωσ θ ηωι χαρίηεται χωρίσ ν’ ανατραπεί Ξι όλα τα λόγια των τρελϊν που ιταν δικά μασ λόγια Ψα μάγευεσ με φάρμακα ςτθν άςωτθ ςιωπι Υενκοφςεσ με τουσ ζρωτεσ γυμνόσ και μεκυςμζνοσ Γιατί με τουσ ακάνατουσ είχεσ λογαριαςμοφσ Ψισ άριεσ μιασ όπερασ τραφλιηεσ νικθμζνοσ Πιασ επαρχίασ μακθτισ μπροςτά ςε δυο χρθςμοφσ Ψι ηιλεψεσ τι τα �κελεσ τα ζνδοξα Υαρίςια Ζτςι κι αλλιϊσ ο κόςμοσ πια παντοφ είναι τεκζσ Διεκδικοφςεσ καφματα που δίνουν τα χαςίςια Ξαι παραιςκιςεισ όςων ηουν μζςα ςτισ φυλακζσ Ξαι μια βραδιά που ντφκθκεσ ο Άμλετ τθσ Χελινθσ Ζςβθςεσ μ’ ζνα φφςθμα τα φϊτα τθσ ςκθνισ Ξαι μονολόγουσ άρχιςεσ κι αινίγματα να λφνεισ Πιασ τζχνθσ και μιασ εποχισ παλιάσ και ςκοτεινισ

ΠΟΟ ΠΟΛΤ ’AΓΑΠΗΑ LA-

Υόςο πολφ, πόςο πολφ, πόςο πολφ ς’ αγάπθςα πόςο πολφ ς’ αγάπθςα ποτζ δε κα το μάκεισ Απ’ τθ ηωι, απ’ τθ ηωι, απ’ τθ ηωι μου πζραςεσ κι αλάργεψεσ κι εχάκθσ κακϊσ τα διαβατάρικα κι αγφριςτα πουλιά Υόςο πολφ ς’ αγάπθςα, ποτζ δε κα το μάκεισ Ξι αν δεν προςμζνεισ να με δεισ κι αν δεν προςμζνεισ να με δεισ Ξι εγϊ πωσ κα ξανάρκεισ, εςφ του πρϊτου ονείρου μου γλυκφτατθ πνοι

Αιϊνια κα το τραγουδϊ, αιϊνια κα το τραγουδϊ κι εςφ δε κα το μάκεισ, πωσ οι ςτιγμζσ που μου `δωςεσ αξίηουν μια ηωι Υόςο πολφ ς’ αγάπθςα, ποτζ δε κα το μάκεισ

--------------------------------------------

ΜΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ ΚΛΕΙΣΑ MI-

Ξανείσ δε κα μπορζςει μου `χεσ πει να με πονζςει πάλι όπωσ εςφ κι αφοφ είπαμε γεια με τα δάκρυα ςτεγνά τα παράκυρα αφινω όλθ μζρα κλειςτά Υοτζ δε κα ς’ αφιςω μου `χεσ πει να ηιςεισ ςτα όνειρά μου όπωσ πριν Ξι όμωσ να! περπατϊ μες’ τον φπνο ςου εγϊ και μου δίνεισ φιλιά ςτα όνειρά ςου ξανά Ξαι ςε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειςτά πϊσ γεννάει ςτο ςκοτάδι θ λφπθ χαρά Χαρά ς’ αυτόν που τϊρα ς’ αγαπά χαράηει και ς’ αγγίηει ςτα μαλλιά Ξι όμωσ να! περπατϊ μες’ τον φπνο ςου εγϊ και μου δίνεισ φιλιά ςτα όνειρά ςου ξανά Ξαι ςε παίρνω αγκαλιά με τα μάτια κλειςτά πϊσ γεννάει ςτο ςκοτάδι θ λφπθ χαρά Ξανείσ δε κα μπορζςει μου `χεσ πει ποτζ να μ’ αγαπιςει όπωσ εςφ

ΜΕ ΣΟ ΙΔΙΟ ΜΑΚΟ MI-

Πε το ίδιο μακό και με κζφι κακό φφγαν μζρεσ Ψο φεγγάρι απ’ τθ μια και του κόςμου θ ηθμιά βάλαν βζρεσ Ψι κα κάνεισ εςφ είναι εννιά και μιςι τον καπνό μου φυςάω Ξαι προτοφ να λουςτϊ ςταυρουδάκι Χριςτό μεσ ςτα δόντια κρατάω Ξι όλο εςζνα κζλω μόνο για κανζναν δε ςθκϊνω τϊρα πια το ακουςτικό

Πόνο εςζνα και είμαι εντάξει το ταβάνι ζχει πετάξει δυο φωτιζσ ςτον ουρανό Χε χρειάηομαι και το καινοφργιο παρκζ με το πόδι πλθγϊνω Χου φυλάω μουςικζσ ςτο ταξίδι να καισ μεσ ςτο χρόνο Ψι κα κάνεισ λοιπόν το κομμζνο Depon κυνθγάω ςτο ςεντόνι Ξαι προτοφ να το πιω ςαν δεςμόσ με ςκορπιό λογαριάηονται οι πόνοι

ΣΟ ΦΙΛΑΡΑΚΙ MI-

Χτο τθλζφωνο φοβάμαι να ςε πάρω να ςου πω πόςο μόνθ νιϊκω ςτουσ διαδρόμουσ του μυαλοφ μου τϊρα ςε αναηθτϊ με μεγάλο πόκο Δεν τθ βρίςκω τθν άκρθ πουκενά και πεσ μου τι να κάνω ζχω γεμίςει αςφυχτικά με καπνό το δωμάτιο ωσ απάνω και ο χρόνοσ μοφ γελάει ςαν μωρό Υοφ να γείρω το κορμί μου όταν γυρνάω απ’ τα μπαρ κι απ’ τα ξενφχτια Υοφ να βρω ζνα φιλαράκι να μου πει πωσ μ’ αγαπάει ςτ’ αλικεια αφοφ κι εςφ ζχεισ εξαφανιςτεί Ποιάηει θ νφχτα μακριά ςου να ’ναι ερεκιςτικι ςαν τθν αμαρτία μα θ μορφι ςου δραπετεφει από κρυψϊνα μυςτικι με χτυπά με βία Δεν τθ βρίςκω τθν άκρθ... Σφτε εςφ ζχεισ τθ λφςθ να μου δϊςεισ που γυρεφω τθ λφςθ που ηθτάω μπλοκαριςμζνοσ από χρόνια ςτα δικά ςου τα γρανάηια που για μζρεσ τραγουδάω

Δεν τθ βρίςκω τθν άκρθ...

ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΕΧΕΙ RE+

Ζλα κοντά μθν κάνεισ πίςω το χζρι κράτα μου ςτα ςκοτεινά

4

Ζλα κοντά να ςου μιλιςω γι’ αυτά που μζςα δε χωράνε πια Ρα με προςζχεισ γιατί ζχω πζςει χαμθλά, ζχω πζςει χαμθλά μάτια μου γλυκά να με αντζχεισ να με προςζχεισ μζχρι να ςθκωκϊ ξανά λίγο ακόμα μοναχά μάτια μου γλυκά να με αντζχεισ να με προςζχεισ Ζλα κοντά το κόςμο κρφψε τον κόςμο αυτό που μου ηθτά πολλά Ζλα κοντά μια ςπίκα ρίξε να βγει απ’τθν ςτάχτθ μου ξανά φωτιά Ρα με προςζχεισ, γιατί ζχω πζςει χαμθλά, ζχω πζςει χαμθλά μάτια μου γλυκά να με αντζχεισ να με προςζχεισ μζχρι να ςθκωκϊ ξανά λίγο ακόμα μοναχά μάτια μου γλυκά να με αντζχεισ να με προςζχεισ

ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΜΙ-

Ρα γλιςτροφςεσ ςτο ςκοτάδι, να πετοφςεσ ςαν αερικό... Κα πεκάνω αυτό το βράδυ, κα πεκάνω αν δε ςε δω. Πε γλυκό κραςί κα γίνω αργοναφτθσ να `ρκω να ςε βρω. Ρα ςε ανταμϊςω λίγο ςτθσ ψυχισ μου το βυκό. Δεν μπορϊ, ο χειμϊνασ με πλθγϊνει, άλλο πια δεν μπορϊ... Δεν μπορϊ, τθν αυλι μου καίει το χιόνι, άλλο πια δεν μπορϊ... Είςαι τ’ άγγιγμα του ανζμου που μου ξαφνιάηει το κορμί. Δε ςε χόρταςα ποτζ μου, όλα ιταν μια ςτιγμι. Ρα γλιςτροφςεσ ςτο ςκοτάδι, να πετοφςεσ ςαν αερικό... Κα πεκάνω αυτό το βράδυ, κα πεκάνω αν δε ςε δω.

-------------------------------------------

ΚΟΡΙΣΙΑ ΣΗ ΤΓΝΩΜΗ ΜΙ-

Αυτό το άδειο βλζμμα ςτον κακρζφτθ μου κάπου το ξζρω καλά από παλιά Nα με κοιτάει όπωσ οι γκρίηεσ οι κοπζλεσ που μ’ αγάπθςαν κάτι χλωμζσ κάτι χοντροφλεσ με γυαλιά Αυτζσ που δεν τουσ ρίχνεισ δεφτερθ ματιά ξενοδοχεία τθσ αγάπθσ νυχτωμζνα Υου περιμζνεισ να περάςει θ μπόρα και μετά φεφγεισ και ςε κοιτάηουν λυπθμζνα Ψο ξζρουν από τθν αρχι μα πάντα ελπίηουν όταν ςου δίνουν με αγωνία το φιλί τουσ Ψο βλζπουν μεσ ςτα μάτια ςου το βλζπεισ ςτα δικά τουσ ζνα ςωρό "τελειϊςαμε" θ ηωι τουσ Που μείνανε οι κεωρίεσ και τα λόγια ζνα "τελειϊςαμε" και εγϊ μεσ ςτθ ηωι ςου Ζφυγα ςαν τον κλζφτθ δίχωσ λόγια και δεν λογάριαςα τθν πίκρα τθ δικι ςου Ζνασ γελοίοσ παρλαπίπασ κοκοράκοσ που όπου με παίρνει και μζνα κοκορεφομαι Ζνασ χαηόσ και ηαλιςμζνοσ ανκρωπάκοσ μεσ του φαλλοφ μου το φολκλόρ να κοροϊδεφομαι Ξορίτςια τθσ ςυγγνϊμθσ μεσ ςτα μάτια ςασ είναι μια λφπθ που δεν ζχω εγϊ ξεχάςει Ξορίτςια, γκρίηα, νεράιδεσ τθσ αγάπθσ ό, τι ιτανε να χάςω το ζχω χάςει Ξι απ’ ότι μου �μεινε ετοφτο το τραγοφδι ςασ δίνω απόψε που μονάχοσ ξενυχτάω μοιάηει χαηό μα είναι το λουλοφδι είναι το χάδι και τα λόγια που χρωςτάω είναι το χάδι τ’ απαλό που ςασ χρωςτάω

ΜΗ ΓΤΡΙΕΙ SOL-

Για κυμιςου καλά μιπωσ ζχεισ χακεί μζςα ςε δρόμουσ που καίνε Βάλε εςφ μια φωνι και αν δεν είμαι εκεί Χάρθ να μθ με λζνε Δεν είναι θ ανάγκθ Δεν είναι θ μοναξιά που εκεί κα με φζρει Ζχω αντζξει πολλά Δε με ξζρεισ καλά, κανείσ δε με ξζρει Πθ γυρίςεισ, τίποτα μθ ηθτιςεισ για ζνα βράδυ μθ με χαραμίςεισ Πθ γυρίςεισ, τίποτα μθ ηθτιςεισ για ζνα βράδυ μθ με χαραμίςεισ Ππαίνω μεσ ςτθ ςκιά, με τυφλϊνει το φωσ, μ’ αρρωςταίνουν οι λζξεισ Ζχω βαρεκεί, Δε κζλω να εξθγϊ Υρζπει εςφ να διαλζξεισ Τμωσ ςτο λζω ξανά μιπωσ ζχεισ χακεί μζςα ςε δρόμουσ που καίνε Βάλε εςφ μια φωνι και αν δεν είμαι εκεί Χάρθ να μθ με λζνε Πθ γυρίςεισ, τίποτα μθ ηθτιςεισ για ζνα βράδυ μθ με χαραμίςεισ Πθ γυρίςεισ, τίποτα μθ ηθτιςεισ για ζνα βράδυ μθ με χαραμίςεισ -------------------------------------------

ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΚΟΧΤΛΙ ΑΠ’ΣΟ ΑΙΓΑΙΟ DO-

Άννα δϊς’ μου για να ςε κυμάμαι το μικρό χτενάκι που κρατάσ Ππικε ο Χεπτζμβρθσ και φοβάμαι τ’ όνειρο πωσ τζλειωςε για μασ Υάρε ζνα κοχφλι απ’ το Αιγαίο να `χεισ ςτο ταξίδι ςυντροφιά Ξι από το φιλί το τελευταίο κράτθςε ςτα χείλθ τθ δροςιά Θ καρδιά μου φφλλο φφλλο ματωμζνθ τριανταφυλλιά Χτο Αιγαίο και ςτον ιλιο Κεζ μου πόςθ νιϊκω μοναξιά Άςε τθν αλμφρα από τ’ αλάτι κάτω από τα μάτια τθσ ςιωπισ Υάρε τθσ φυγισ το μονοπάτι τζτοιαν ϊρα τίποτα μθν πεισ

5

Πόνο "κα ξανάρκω" να μου τάξεισ όταν το μαντιλι κα χακεί Βγεσ ςτθν κουπαςτι ναν το φωνάξεισ ς’ όλο το Αιγαίο ν’ ακουςτεί

’ΑΓΑΠΩ SOL- | RE+

Χε λίγο ξθμερϊνει μα κοιμιςου εςφ μεκάει θ αγάπθ, αγάπθ μου, ςαν το παλιό κραςί, το πιο ηεςτό τραγοφδι θ ανάςα ςου κι αυτι θ τρικυμία μζςα ςτα μάτια ςου. Χ’ αγαπϊ ςαν το γζλιο του Πάθ, ς’ αγαπϊ, ς’ αγαπϊ ςαν παλιά αμαρτία ςε κζλω. Χε λίγο ξθμερϊνει μα κοιμιςου εςφ μεκάει θ αγάπθ, αγάπθ μου, ςαν το παλιό κραςί, ςτουσ δρόμουσ του κορμιοφ ςου που ξενφχτθςα ςτουσ δρόμουσ του κορμιοφ ςου που ξεψφχθςα.

ΡΙΣΑ ΡΙΣΑΚΙ ΜΙ-

Υαλεφει το ποτάμι ςτθ κάλαςςα να βγει κι ο ποιθτισ γυρεφει τθ μοφςα του να βρει το κφμα ψάχνει να `βρει τθν άκρθ του γιαλοφ κι εγϊ γυρεφω εςζνανε εςζνανε που μ’ ζςτθςεσ ξανά ςτο ραντεβοφ Ζψαχνα να `βρω τον μπελά μου και τελικά τον βρικα και πιγα και αγάπθςα ζνα μωρό τθ Φίτα Φίτα 18 χρονϊν κι εγϊ 45 Φίτα εςφ `ςαι ςτθν αρχι κι εγϊ ςτο παρά πζντε Φίτα Φιτάκι κανζνα δε φοβάςαι Φίτα Φιτάκι τίποτα δε κυμάςαι Φίτα Φιτάκι απόψε ποφ κοιμάςαι Που το `χεσ πει πολλζσ φορζσ ότι δε μ’ αγαποφςεσ ςυγγνϊμθ δεν κατάλαβα ότι το εννοοφςεσ γι’ αυτό λοιπόν ςε χαιρετϊ και φεφγω δίχωσ λόγια με το κεφάλι μου ψθλά και τθν ψυχι ςτα πόδια

Φίτα Φιτάκι κανζνα δε φοβάςαι Φίτα Φιτάκι τίποτα δε κυμάςαι Φίτα Φιτάκι απόψε ποφ κοιμάςαι ti voglio, si, ti voglio...

ΡΟΖ ΜΙ-

Υάντα ονειρευόμουνα ζνα ανοιχτό τηιπάκι μόνο αυτό μασ ζλειπε τϊρα τι να ςου πω πάντα γκρινιάρα ιςουνα κι αγφριςτο κεφάλι κι εςφ είχεσ τθν απαίτθςθ να ςε υπθρετϊ Ικελα ςτθν ντουλάπα μου να υπάρχει μια τάξθ ικελα ςτθν ντουλάπα μου να γίνεται χαμόσ παλιζσ φωτογραφίεσ μου κα `κελα να `χεσ κάψει μπροςτά ςτουσ ξζνουσ κα `κελα να `ςαι πιο ςοβαρόσ Υόςο άλλαξεσ πόςο άλλαξα τα όνειρά μου κόκκινα τα όνειρά μου άςπρα ροφχα μαηί που πλφκθκαν κι ζχουνε γίνει ροη Ικελα ςτα γενζκλια να μου `φερνεσ λουλοφδια ικελα ςτα γενζκλια μόνοσ μου να τα πιω να με γλυκονανοφριηεσ τα βράδια με τραγοφδια άςε με πιγε τζςςερισ κζλω να κοιμθκϊ Ξοίτα καλζ που ζμπλεξα κα ςκάςω απ’ το κακό μου πάνω που ετοιμαηόμουνα το ίδιο να ςου πω βρε αν δε ς’ ερωτευόμουνα κα `κανα το δικό μου εγϊ να δεισ τι κα `κανα μα ζλα που ς’ αγαπϊ Υόςο άλλαξεσ πόςο άλλαξα τα όνειρά μου κόκκινα τα όνειρά μου άςπρα ροφχα μαηί που πλφκθκαν κι ζχουνε γίνει ροη

ΑΠΟΠΕΡΙΣΗ LA-

Θ μζρα φεφγει ποιοσ τθν κλζβει ιξερα μα ξζχαςα

όςοι δουλζψαν κι όςοι παιδζψαν τα λερωμζνα πζταξαν Ξι εςφ αποςπερίτθ μου του δειλινοφ ταιριάηεισ άδολα είναι τα μάτια ςου και μθν τα κατεβάηεισ Σι πολιτείεσ πάντα χορεφουν ςε ρυκμό κιρκαδιανό τα φϊτα ανάβουν να προλάβουν τθσ νφχτασ το μετζωρο Ξι εςφ αποςπερίτθ μου του δειλινοφ ταιριάηεισ άδολα είναι τα μάτια ςου και μθν τα κατεβάηεισ Ψα βιματά μασ άκελά μασ είναι δϊρα ακριβά γι’ αυτοφσ που μζνουν και περιμζνουν το ςοφρουπο μιαν αγκαλιά Ξι εςφ αποςπερίτθ μου του δειλινοφ ταιριάηεισ άδολα είναι τα μάτια ςου και μθν τα κατεβάηεισ Πεσ ςτο ςκοτάδι κα `ρκουν πάλι μακρινζσ μαρμαρυγζσ να ψικυρίςουν να κυμίςουν τρεισ απανωτζσ φορζσ

ΧΕΙΜΩΝΑΝΘΟ LA-

Φκινόπωρο ςτον ζρωτα απόψε ανατζλλει αριςμαρί και μζλι μφριςαν τα βουνά κι εγϊ κοιτάηω ςιωπθλόσ το χϊμα το βρεγμζνο ςαν κάρβουνο αναμμζνο θ ομορφιά πονά. Φιλί γυρεφω του ουρανοφ κι αυτόσ μου δίνει ςτάχτθ μα απ’ τθσ καρδιάσ τ’ αδράχτι ςαν κζλω να κοπείσ ςαλεφουν τα πορτόφυλλα κι θ κλειδωνιά γυρίηει αζρασ μου ςφυρίηει αν ζρκεισ, μθν αργείσ. Γδφςου κι από τα μάτια μου πάρε νερό και πλφςου ο χωριςμόσ κυμιςου

6

είναι χειμωνανκόσ τθ λφπθ τθν κατοίκθςα ςε νφχτα και ςε μζρα ς’ αφινω ςτον αζρα για να ςε βρω ςτο φωσ. Θ αγάπθ φόβουσ και όνειρα δειπνά προτοφ ραγίςει ςτου πόνου το ξωκλιςι αγιάηει θ ερθμιά κι εγϊ μια κλίψθ που ηθτϊ για να με ςθμαδζψει το φωσ πριν βαςιλζψει κα ς’ αρνθκϊ ξανά.

ΑΚΟΜΑ ’ΑΓΑΠΩ SΙ-

Ψϊρα που γριγορα νυχτϊνει ςαν παραμφκι κα ςτο πω ό, τι αγαπάσ δεν τελειϊνει κι εγϊ ακόμα ς’ αγαπϊ ό, τι αγαπάσ δεν τελειϊνει κι εγϊ ακόμα ς’ αγαπϊ Ψϊρα που γριγορα βραδιάηει ςαν τραγουδάκι κα ςτο πω ό, τι κυμάςαι δεν βουλιάηει μθ με ξεχνάσ που ς’ αγαπϊ ό, τι κυμάςαι δεν βουλιάηει μθ με ξεχνάσ που ς’ αγαπϊ Είναι πολλά που δεν τα ξζρεισ κι ικελα τόςο να ςτα πω όμωσ δε κζλω να υποφζρεισ γιατί ακόμα ς’ αγαπϊ όμωσ δε κζλω να υποφζρεισ γιατί ακόμα ς’ αγαπϊ

ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΤΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ SOL-

Υάλι μζτρθςα τ’αςτζρια κι όμωσ κάποια λείπουνε μόνο τα δικά ςου χζρια δε μ’ εγκαταλείπουνε πϊσ μ’αρζςουν τα μαλλιά ςου ςτθ βροχι να βρζχονται τα φεγγάρια ςτο κορμί ςου να πθγαινοζρχονται Ρα κοιμθκοφμε αγκαλιά να μπερδευτοφν τα όνειρά μασ και ςτων φιλιϊν τθ μουςικι ρυκμό να δίνει θ καρδιά μασ Ρα κοιμθκοφμε αγκαλιά να μπερδευτοφν τα όνειρά μασ για μια ολόκλθρθ ηωι να είναι θ βραδιά δικιά μασ

Ψα φιλιά ςου ςτο λαιμό μου μοιάηουνε με καφματα ςαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ’τα χαράματα ςτων ματιϊν ςου το γαλάηιο ζριξα τα δίχτυα μου ςτισ δικζσ ςου παραλίεσ κζλω τα ξενφχτια μου Ρα κοιμθκοφμε αγκαλιά να μπερδευτοφν τα όνειρά μασ και ςτων φιλιϊν τθ μουςικι ρυκμό να δίνει θ καρδιά μασ Ρα κοιμθκοφμε αγκαλιά να μπερδευτοφν τα όνειρά μασ για μια ολόκλθρθ ηωι να είναι θ βραδιά δικιά μασ

ΒΟΠΟΡΟ RE-

Ψα πνεφματα επιςτρζφουνε τισ νφχτεσ φωτάκια από αλφτρωτεσ ψυχζσ κι αν δεισ εκεί ψθλά ςτισ πολεμίςτρεσ κα δεισ να ςε κοιτάηουνε μορφζσ Ξαι τότε ζνα παράπονο ςε παίρνει και ςτα καντοφνια μζςα ςε γυρνά θ Υόλθ μια παλιά αγαπθμζνθ που ςυναντάσ ςε ξζνθ αγκαλιά Κζλω να πιω όλο το Βόςπορο αλλάηουνε εντόσ μου τα ςφνορα του κόςμου Ψθν βρικα ςτισ ςτροφζσ των ποιθμάτων με τισ βαριζσ χανοφμιςςεσ να ηει και ρίχνω μεσ ςτο ςτόμα των αρμάτων τθν κοφφια μου αλικεια τθ μιςι Κζλω να πιω όλο το Βόςπορο αλλάηουνε εντόσ μου τα ςφνορα του κόςμου

ΑΔΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ RE-

Άδικθ καρδιά, πόςα χρόνια χάλαςα ηωι ςαν άγρια κάλαςςα τα ςθμάδια ςου ξεπλζνω. Άδικθ καρδιά, πόςεσ νφχτεσ ζκλαψα πόςεσ πίκρεσ ζκαψα όμωσ πια δε ςε γυρεφω. Ξάποτε κα με κυμθκείσ όταν κι εςφ κα πλθγωκείσ και κα κεσ απελπιςμζνα δρόμο για να λυτρωκείσ, καρδιά μου, μθ φοβθκείσ.

Άδικθ καρδιά, πεσ μου τι ςου ζφταιξα ζπαιξα και ζχαςα τα κομμάτια μου μαηεφω.

ΑΜΑ ΔΕΙΣΕ ΣΟ ΦΕΓΓΑΡΙ RE-

Ξι άλλθ μζρα πζραςε να ςε περιμζνω κι άλλο Χαββατόβραδο ζφυγε χαμζνο κι ο καθμόσ με άρπαξε πάλι απ’ τον ϊμο κάμπωςαν τα μάτια μου να κοιτϊ ςτο δρόμο Άμα δείτε το φεγγάρι να του πείτε να μθ βγει να μθ δει τα δάκρυά μου που πλθμμφριςαν τθ γθ Ψο ςκοτάδι χίμθξε απ’ το παρακφρι το κραςί ςου πάγωςε μζςα ςτο ποτιρι φάνθκαν ςτο πζλαγο κάτι πυροφάνια πζλαγοσ ατζλειωτο κι θ δικι μου ορφάνια Άμα δείτε το φεγγάρι να του πείτε να μθ βγει να μθ δει τα δάκρυά μου που πλθμμφριςαν τθ γθ

Σ’ΑΘΑΝΑΣΟ ΝΕΡΟ RE-

ζχαςε απόψε ο Κεόσ να ανάψει το φεγγάρι και εγϊ φιλϊ τα μάτια ςου γλυκό μου παλλθκάρι Δϊς’ μου τ’ ακάνατο νερό δροςιά απ’ τθν καρδιά ςου χίλιεσ φορζσ να αναςτθκϊ χίλιεσ να `μαι δικιά ςου να `μαι δικιά ςου να `μαι δικιά ςου Κάλαςςα είναι θ κάμαρα καράβι είναι θ νφχτα καν’ τα φιλιά ςου γιαςεμιά και ςτο κορμί μου ρίχτα

ΑΝ ΕΙΑΙ ΠΛΑΪ ΜΟΤ SOL-

Αν είςαι πλάι μου μπορϊ το φόβο να νικιςω τον κόςμο ν’ αγαπιςω κι ίςωσ ν’ αγαπθκϊ Αν είςαι πλάι μου μπορϊ να μ’ αντιμετωπίςω τθ μοίρα μου να ορίςω να μεταμορφωκϊ

7

Πόνοσ μου πϊσ να πορευτϊ και ποφ να επιςτρζψω χωρίσ εςζνα είμαι μιςόσ κι ίςωσ να μθν αντζξω Αν είςαι πλάι μου μπορϊ τθ μάχθ να κερδίςω να μθν εγκαταλείψω να μθν παγιδευτϊ Αν είςαι πλάι μου μπορϊ τον ιλιο ν’ αντικρίςω να μθν ξαναγυρίςω ςε τόπο ςκοτεινό Πόνοσ μου πϊσ να πορευτϊ και ποφ να επιςτρζψω χωρίσ εςζνα είμαι μιςόσ κι ίςωσ να μθν αντζξω

ΓΛΑΡΟ ΜΙ-

Ζκανα τθ μοναξιά μου παρακφρι ςτα όνειρα μου κι ιρκε κι ζκατςε ζνασ γλάροσ και μου μίλθςε με κάρροσ. Που `πε: κοίτα πωσ πετάω κι από τα ψθλά κοιτάω ζτςι είδα τα όνειρά ςου κι είμαι τϊρα εδϊ μπροςτά ςου. Που `πε κι άλλα μου `πε κι άλλα ϊςπου άρχιςε ψιχάλα... ζλα, μου `πε, πάμε τϊρα δε φοβόμαςτε τθ μπόρα... Κα πετάξουμε παντοφ ζχω κφελλα ςτο νου αςτραπι μεσ ςτθν καρδιά μου ουρανό τα όνειρά μου. Ζκανα τθ μοναξιά μου παρακφρι ςτα όνειρά μου κι ιρκε κι ζκατςε ζνασ γλάροσ και μου μίλθςε με κάρροσ.

ΑΣΡΑ ΜΗ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΣΕ LA-

Άςτρα μθ με μαλϊνετε που τραγουδϊ τθ νφχτα Ω, γιατί `χα πόνο ςτθν καρδιά γιατί `χα πόνο ςτθν καρδιά ψθλό μελαχρινάκι μου γιατί `χα πόνο ςτθν καρδιά και βγικα και τον είπα Άςτρα μθ με μαλϊνετε που τραγουδϊ τθ νφχτα Χτ’ άςτρα κα πω τον πόνο μου

αποφ δεν τον μαρτυροφνε Ω, αποφ `χουνε κι υπομονι αχ ι, πϊσ με κατάντθςεσ αποφ `χουνε κι υπομονι ϊρεσ με τς’ ϊρεσ και γροικοφνε Χτ’ άςτρα κα πω τον πόνο μου αποφ δεν τον μαρτυροφνε Δεν ζτυχε φεγγάρι μου να `ρκεισ ςτο χάλι αποφ `μαι Ω, κι ζχεισ το δίκιο να ρωτάσ αχ ι, πϊσ εκατάντθςα ζχεισ το δίκιο να ρωτάσ γιάθντα ςτεναχωροφμαι Δεν ζτυχε φεγγάρι μου να `ρκεισ ςτο χάλι αποφ `μαι Ζχαςα τθν αγάπθ μου κι εςφ ρωτάσ φεγγάρι Ω, για ιντα τςι νφχτεσ δεν μπορεί αχ ι, καθμοί και βάςανα για ιντα τςι νφχτεσ δεν μπορεί ο φπνοσ να με πάρει Ζχαςα τθν αγάπθ μου κι εςφ ρωτάσ φεγγάρι

--------------------------------------------ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΤΝΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ RE-

Χτα ίδια μζρθ κα ξαναβρεκοφμε τα χζρια κα περάςουμε ςτουσ ϊμουσ παλιά τραγοφδια για να κυμθκοφμε ονόματα και βλζμματα και δρόμουσ Χρϊμα δεν αλλάηουνε τα μάτια που κυμάςαι και κυμάμαι τίποτα δε χάκθκε ακόμα όςο ηοφμε και πονάμε χρϊμα δεν αλλάηουνε τα μάτια μόνο τρόπο να κοιτάνε Ξι αν άλλάξαν οι φίλοι μασ λιγάκι αλλάξαμε κι εμείσ με τθ ςειρά μασ χακικαμε μια νφχτα ςτο Υαγκράτι αλλά βλεπόμαςτε ςτα όνειρά μασ Χρϊμα δεν αλλάηουνε τα μάτια που κυμάςαι και κυμάμαι τίποτα δε χάκθκε ακόμα όςο ηοφμε και πονάμε χρϊμα δεν αλλάηουνε τα μάτια μόνο τρόπο να κοιτάνε

ΜΕ ΠΝΙΓΕΙ ΣΟΤΣΗ Η ΙΩΠΗ RE-

Υικρό το βράδυ ςκυκρωπό αργεί να ξθμερϊςει ςτο ςπίτι μζςα το κλειςτό ερθμιά ζχει φυτρϊςει Πε πνίγει τοφτθ θ ςιωπι τοφτθ θ ςτενοχϊρια ςτο δρόμο να `χουνε γιορτι κι εμείσ να ηοφμε χϊρια Αυτό το βράδυ δεν μπορϊ γωνιά να βρω ν’ αράξω ςτο δρόμο τον ερθμικό να βγω και να φωνάξω Πε πνίγει τοφτθ θ ςιωπι τοφτθ θ ςτενοχϊρια ςτο δρόμο να `χουνε γιορτι κι εμείσ να ηοφμε χϊρια

ΘΑΛΑΟΓΡΑΦΙΑ RE-

Ρα μασ πάρεισ μακριά να μασ πασ ςτα πζρα μζρθ φφςα κάλαςςα πλατιά φφςα αγζρι φφςα αγζρι

ΣΟ ΚΟΜΠΟΛΟΪ ΟΤ ΜΙ-

Βγαίνεισ νωρίσ να πασ ςτθν εκκλθςιά ςπακί κι αςτροπελζκι χτυπάνε Κεζ μου τα καμπαναριά κι ο ιλιοσ πζρα ςτζκει Αχ να ‘μουν ςτο φουςτάνι ςου κουμπί μαλαματζνιο χάντρα ςτο κομπολόι ςου το μαργαριταρζνιο Υαίρνω τουσ δρόμουσ τρζχω ςαν παιδί μιπωσ ςε ςυναντιςω ίςκιοσ να γίνω μάτι μθ με δει να ‘ρκω να ςε φιλιςω

ΣΟ ΔΕΛΦΙΝΟΚΟΡΙΣΟ ΜΙ-

Εκεί ςτθσ Ϊδρασ τ’ ανοιχτά και των Χπετςϊν να ςου μπροςτά μου ζνα δελφινοκόριτςο Πωρζ τοφ λζω ποφν’ το μεςοφόρι ςου ζτςι γυμνοφλι πασ να βρεισ τ’ αγόρι ςου Άιντε μωρό μου, ανζβα και κινιςαμε πζντε φορζσ τουσ ουρανοφσ γυρίςαμε Αγόρι εγϊ δεν ζχω, μου αποκρίνεται

8

Βγικα μια τςάρκα για να δω τι γίνεται Δίνει βουτιά ςτα κφματα και χάνεται ξανανεβαίνει κι απ’ τθ βάρκα πιάνεται Άιντε μωρό μου... Κεζ μου, ςυγχϊρεςζ με, ςκφβω για να δω κι ζνα φιλί μου δίνει, το παλιόπαιδο Χα λεμονιά τα ςτικθ του μυρίηουνε κι όλα τα μπλε ςτα μάτια του γυαλίηουνε Άιντε μωρό μου..

ΣΑ ΧΡΟΝΙΑ Σης ΤΠΟΜΟΝΗ ΜΙ-

Αν είναι κόςμοσ όμορφοσ είναι και κόςμοσ ψεφτθσ που μοιάηει ςκοτεινό γυαλί και ςαν παλιόσ κακρζφτθσ Χτα χρόνια τθσ υπομονισ δε μασ κυμικθκε κανείσ δε μασ κυμικθκε κανείσ ςτα χρόνια τθσ υπομονισ Ψα γράμματα μου γφριςεσ χωρίσ να τα διαβάςεισ μα πεσ μου γιατί βιάςτθκεσ να με καταδικάςεισ Χτα χρόνια τθσ υπομονισ δε μασ κυμικθκε κανείσ δε μασ κυμικθκε κανείσ ςτα χρόνια τθσ υπομονισ

ΔΙΧΩ ΣΗΝ ΚΑΡΔΟΤΛΑ ΟΤ ΜΙ-

Ξοίταξε τον ιλιο ρόδο ανοιχτό μζςα ςτθν καρδιά ςου άςε να ριχτϊ Δίχωσ τθν καρδοφλα ςου, καρδοφλα μου, μεσ ςτα κφματα, μεσ ςτθ κάλαςςα πόςα χρόνια χάλαςα Δίχωσ τθν αγάπθ ςου, αγάπθ μου, πϊσ πικράκθκα, πϊσ κουράςτθκα να γυρίςω βιάςτθκα Ζςταξα τον ιλιο ςτο ποτιρι ςου κι όλο τραγουδάω για χατίρι ςου Δίχωσ τθν καρδοφλα ςου, καρδοφλα μου, μεσ ςτα κφματα, μεσ ςτθ κάλαςςα πόςα χρόνια χάλαςα

Δίχωσ τθν αγάπθ ςου, αγάπθ μου, πϊσ πικράκθκα, πϊσ κουράςτθκα να γυρίςω βιάςτθκα Βγάλε το γλαςτράκι ςτο μπαλκόνι ςου ιρκα και δε κα `ςαι τϊρα μόνθ ςου Δίχωσ τθν καρδοφλα, ςου καρδοφλα μου, μεσ ςτα κφματα, μεσ ςτθ κάλαςςα πόςα χρόνια χάλαςα Δίχωσ τθν αγάπθ ςου, αγάπθ μου, πϊσ πικράκθκα, πϊσ κουράςτθκα να γυρίςω βιάςτθκα

ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ ΜΙ-

Βρζχει πάλι απόψε ςτα ςπιτάκια τα φτωχά κι όμωσ ςτθ δικι ςου τθ γωνιά είναι ηεςτά, ζχεισ λθςμονιςει τθν αγάπθ τθν παλιά, βρζχει πάλι απόψε ςτθ μικρι τθ γειτονιά. Ξάποιοσ περνάει απ’ το ςπίτι ςου μπροςτά ςτζκει και κλαίει ςτθ γωνιά ζχει ςτο ςτικοσ τισ αγάπθσ τθ φωτιά ςτα χείλθ του τθ παγωνιά. Ζλαμπεσ ςαν άςτρο ςτθ μικρι ςου τθν αυλι κι ιςουν για τ’ αγόρια μια ολόγλυκια πλθγι, τϊρα το ςκοτάδι πζφτει αργά ςτθ γειτονιά ζχεισ λθςμονιςει τθν αγάπθ τθν παλιά.

-------------------------------------------

ΠΤΡΕΣΟ DO-

Χτθ ηωι μου κακεμία κακεμία γνωριμία μια καινοφργια τρικυμία, ζνασ άλλοσ πυρετόσ. Ξάκε νζα γνωριμία όνειρα με ςυντομία, μια ελπίδα κακεμία κι ζνασ πόνοσ δυνατόσ. Ξι αν εςφ δεν είςαι απ’ αυτζσ κι αν εςφ δε φταισ, τι πρζπει να γίνει; Τταν πάρουν όλα φωτιά

τα κάψει θ ψευτιά, τι κζλεισ να μείνει; Χτθ ηωι μου κακεμία κακεμία γνωριμία μια καινοφργια τρικυμία, ζνασ άλλοσ πυρετόσ. Χτθ ηωι μου κακεμία κακεμία γνωριμία μια γλυκιά λιποκυμία, μια παγίδα του καθμοφ. Ξάκε νζα γνωριμία όνειρα με ςυντομία κι ζνα βιμα κακεμία προσ τα χείλθ του γκρεμοφ.

ΑΓΟΡΙ ΜΟΤ DO-

Δεν ξζρω τι με πιάνει αγόρι μου κακϊσ θ νφχτα πλθςιάηει καθμόσ που τθν θμζρα χάνεται μόλισ νυχτϊνει μ’ αγκαλιάηει Αγόρι μου Αγόρι μου αγόρι μου ανάςα μου και αίμα μου χαρά μου χαρά μου κι άνκρωπζ μου Αγόρι μου αγόρι μου αλικεια μου και ψζμα μου κι ατζλειωτε, κι ατζλειωτε καθμζ μου Δεν ξζρω τι με πιάνει αγόρι μου Ξακϊσ θ νφχτα με τυλίγει μεσ τισ ςκιζσ τθσ πάντα χάνομαι ψάχνοντασ τθ χαρά τθ λίγθ Αγόρι μου αγόρι μου ανάςα μου και αίμα μου χαρά μου χαρά μου κι άνκρωπζ μου Αγόρι μου αγόρι μου αλικεια μου και ψζμα μου κι ατζλειωτε, κι ατζλειωτε καθμζ μου

’ΑΓΑΠΩ DO-

Σ ιλιοσ βγαίνει μες’ τα μάτια ςου λάμπουν ςτα μάτια ςου τ’ αςτζρια και μες’ τα χζρια μου τα χζρια ςου δυο τρομαγμζνα περιςτζρια Χ’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ θ αγάπθ αυτι με πεκαίνει Χ’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ θ αγάπθ αυτι μ’ αναςταίνει Θ νφκτα ζρχεται ςτο βλζμμα ςου ςτα βλζφαρά ςου θ μζρα γζρνει μια λζξθ ςου μου δίνει τθ ηωι

9

μια ςου λζξθ μου τθν παίρνει Χ’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ θ αγάπθ αυτι με πεκαίνει Χ’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ ς’ αγαπϊ θ αγάπθ αυτι μ’ αναςταίνει

ΜΗ ΓΤΡΙΖΕΙ ΠΙΑ SI-

Πθ γυρίηεισ πια μθ χαραμίηεισ μια ματιά κα πάει χαμζνθ θ ματιά που κα ξοδζψεισ μθ γυρίηεισ πια γιατί είμαι μια λαβωματιά που δεν μπορείσ όςο κι αν κεσ να τθ γιατρζψεισ Πθ γυρίηεισ πια γιατί δε μου ‘μεινε φωτιά γιατί δε μου ‘μεινε καρδιά να ηωντανζψεισ μθ γυρίηεισ πια γιατί ςτθ μαφρθ τθ νυχτιά με τα ματάκια ςου κολά πϊσ να μου φζξεισ Πθ γυρίηεισ πια γιατί είμαι μια λαβωματιά που δεν μπορείσ όςο κι αν κεσ να τθ γιατρζψεισ Πθ γυρίηεισ πια φφγε και πάλι μακριά όπωσ τθ μζρα που με ποφλθςεσ ςτον πόνο φφγε μακριά δε κζλω εγϊ παρθγοριά ζκανα λάκοσ κι ωσ το τζλοσ το πλθρϊνω Πθ γυρίηεισ πια γιατί δε μου ‘μεινε φωτιά γιατί δε μου ‘μεινε καρδιά να ηωντανζψεισ μθ γυρίηεισ πια γιατί ςτθ μαφρθ τθ νυχτιά με τα ματάκια ςου κολά πϊσ να μου φζξεισ Πθ γυρίηεισ πια γιατί είμαι μια λαβωματιά που δεν μπορείσ όςο κι αν κεσ να τθ γιατρζψεισ

ΔΕ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΤΧΣΑ ΕΓΩ SI-

Οοιπόν εδϊ είναι το κορμί λοιπόν εδϊ είναι θ βραδιά κάνε τθ κάλαςςα γραμμι να περπατιςει θ καρδιά

λοιπόν εδϊ είναι θ ςτιγμι λοιπόν εδϊ είναι ό,τι αγαπάσ κάνε τον ουρανό γυαλί μζχρι τ`αςτζρια να με πασ. Τχι δε μιλϊ για μια νφχτα εγϊ δε μιλϊ για ζνα βράδυ εγϊ δε μιλϊ για ζνα χάδι εγϊ για όλθ τθ ηωι μασ εγϊ μιλϊ. Τχι δε μιλϊ για μια νφχτα εγϊ δε μιλϊ για ζνα βράδυ εγϊ δε μιλϊ για ζνα χάδι εγϊ για όλθ τθ ηωι μασ ςου μιλϊ. Για μια ολόκλθρθ ηωι για μια ολόκλθρθ χαρά γι`αυτό γεννιζται το κορμί γι αυτό αναςταίνεται θ καρδιά για μια δικιά μασ αςτραπι μζςα ςτον ξζνο ουρανό γι αυτό το λίγο που διαρκεί για τθν αγάπθ ςου μιλϊ.

--------------------------------------------

ΣΟ ΛΑΘΟ SOL-

Πόνθ ςτθσ ηωισ τθν άκρθ άλλθ μια φορά Ζμειναν τα όνειρα μιςά Χτζγνωςε ξανά το δάκρυ μζςα ςτθν ψυχι κι ζγινε αλμφρα ςτθν πλθγι. Κζλω να ςου πω αντίο, όμωσ δεν μπορϊ μζνω μεσ ςτο λάκοσ μου να ηω ό, τι μου ηιτθςεσ δίνω κι ζνα ςου ηθτϊ να `ρχεςαι κι εγϊ να ξαναηϊ. Χ’ ανταμϊνω ςτα κρυφά εκεί ςτα ςκοτεινά, γεννιζμαι ςτα φιλιά Χε αγγίηω μια φορά, εκεί ςτο πουκενά και χάνομαι μετά. Ρα ξζρεισ, όλθ τθ ηωι μου δίνω, ςϊμα και ψυχι φτάνει πάλι να `μαςτε μαηί Χε κζλω, δε με νοιάηει που πθγαίνω οφτε που κα βγει Είςαι εςυ το τζλοσ μου κι αρχι. Πόνθ ςτθσ ηωισ τθν άκρθ ψάχνω ςτο ποτό Ζνα παραμφκι να πιαςτϊ

κι ζνα τθλεφϊνθμά ςου, ζτςι ξαφνικά μ’ ζςωςε ακόμα μια φορά.

ΣΟ ΚΤΜΑ SOL-

Πια ϊρα μόνο να ςε δω κι αυτό μου φτάνει να ςυνεχίςω τθν αδιάφορθ ηωι μου αφοφ δεν είςαι εδϊ αγάπθ μου μαηί μου Πια λζξθ μόνο να `ξερεσ απλά τι κάνει Ψι φζρνει πίςω πόςθ δφναμθ μου δίνει ελπίδεσ, να ςωκϊ απ’ του μυαλοφ τθ δίνθ. Ζλα κφμα πάρε με και μεσ τθν αγκαλιά του πάλι βάλε με Ζλα κφμα και βοριά το ςϊμα του ςτεριά μπροςτά του βγάλε με Πα αν αυτόσ μ’ απαρνθκεί ςε πζλαγο βακφ ναυάγιο άςε με. Πια ςτιγμοφλα μοναχά μζςα ςτο χρόνο να μου τθ δϊςεισ τθν απόςταςθ να ςβιςω κι φςτερα αν κεσ πάλι τθν πόρτα ςου κα κλείςω Ποιάηουν όλα απόψε ςαν ςκθνι από φόνο κα μ’ εξοντϊςεισ το ξζρω όπου και να πάω ςτο ρεφμα τθσ καρδιά ςου κόντρα προχωράω...

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΤ ΧΑΡΑΜΑΣΑ RE-

Ακοφω γζλια να ανεβαίνουν τα ςκαλιά πάλι οι φίλοι μου χαράματα γυρνάνε ζχουν τισ μπφρεσ τουσ ακόμα αγκαλιά ζξω απ’ τθν πόρτα μου περνοφν και τραγουδάνε Ξι εγϊ το γζλιο το δικό ςου περιμζνω μ’ ζνα ποτιρι απ’ τθν ανάςα μου καμπό ακοφω τθν πόρτα να χτυπάει και ςωπαίνω γιατί απ’ όλουσ κζλω απόψε να κρυφτϊ. Γιατί δεν τουσ αντζχω, ηευγαρωμζνουσ κι εγϊ να μθν ζχω τα χζρια ςου να γείρω

10

Ψι κζλω εγϊ με τόςθ αγάπθ γφρω Γιατί κα τουσ ηθλεφω και το δικό ςου χάδι κα γυρεφω Ξορμί ςτουσ πζντε ανζμουσ τι κζλω εγϊ με τουσ ερωτευμζνουσ Δεν ζχω άλλα παραμφκια να ςκεφτϊ τουσ είπα τάχα πωσ ταξίδι ζχεισ πάει κι ενϊ ςτθ ηάλθ τουσ ποκϊ να τυλιχτϊ αφινω τον εγωιςμό να με μεκάει Γιατί το βιμα το δικό ςου περιμζνω μ’ ζνα ποτιρι απ’ τθν ανάςα μου καμπό ακοφω τθν πόρτα να χτυπάει και ςωπαίνω γιατί απ’ όλουσ κζλω απόψε να κρυφτϊ

ΜΑΚΡΤΑ ΜΟΤ ΝΑ ΦΤΓΕΙ – DO+

Ψθν καρδιά μου πλιγωςεσ, μ’ ζκανεσ και πόνεςα εςφ δε μ’ αγαπάσ, οφτε με πονάσ. Άπονα μου φζρνεςαι, ςκζφτεςαι παράλογα, Τπου κεσ να πασ, εςφ δε μ’ αγαπάσ. Πακριά μου να φφγεισ, να φφγεισ, να φφγεισ, δεν κζλω ξανά να ςε δϊ. Πονάχοσ να μείνω, να κλαίω, να πίνω κι ασ γίνω ρεμάλι ςωςτό. Υίςτεψα ςτα λόγια ςου που πολλά μου ζλεγεσ, Εςφ δε μ’ αγαπάσ, οφτε με πονάσ. Φφγε και για μζνανε μθν ενδιαφζρεςαι, όπου κεσ να πασ, αφοφ δε με πονάσ. Πακριά μου να φφγεισ, να φφγεισ, να φφγεισ, δεν κζλω ξανά να ςε δϊ. Πονάχοσ να μείνω, να μείνω, να μείνω, κι ασ γίνω ρεμάλι ςωςτό.

Ε ΒΛΕΠΩ ΣΟ ΠΟΣΗΡΙ ΜΟΤ – LA+ | RE-

Χε βλζπω ςτο ποτιρι μου και πίνοντασ ςε πίνω κι όταν τελειϊςει το πιοτό δεν ξζρω τι κα γίνω Χαν ακοφρδιςτο ρολόι που δεν παίρνει πια ςτροφι

το μυαλό μου ζχει μείνει ςτθ δικι ςου τθ μορφι Χε βλζπω ςτο ποτιρι μου και πίνοντασ ςε πίνω κι όταν τελειϊςει το πιοτό δεν ξζρω τι κα γίνω Υίνω από τισ εννιά το βράδυ και ζφταςε τρειςιμιςι και το νου μου βαςανίηει θ δικι ςου κφμθςθ Χε βλζπω ςτο ποτιρι μου και πίνοντασ ςε πίνω κι όταν τελειϊςει το πιοτό δεν ξζρω τι κα γίνω

ΧΙΛΙΕ ΒΡΑΔΤΕ – LA+ | RE-

Χίλιεσ βραδιζσ κα μ’ αρνθκείσ χίλιεσ κα με ηθτιςεισ κι όπου κι αν πασ κι όπου ςτακείσ όςο κι αν κεσ να μ’ αρνθκείσ κα κυμθκείσ τον ζρωτα που ηιςαμε και κα με νοςταλγιςεισ Χίλιεσ βραδιζσ κα μ’ αρνθκείσ χίλιεσ κα με ηθτιςεισ Χίλιεσ βραδιζσ κα προςπακείσ το παρελκόν να ςβιςεισ μα όταν κα `ρκει μια βραδιά να ςε τυλίξει θ μοναξιά κα κυμθκείσ και τθ δικι μου ςυντροφιά πάλι κ’ αναηθτιςεισ Χίλιεσ βραδιζσ κα μ’ αρνθκείσ χίλιεσ κα με ηθτιςεισ

-----------------------------------------

ΜΙΚΡΗ ΠΑΣΡΙΔΑ – RE-

Δεν ζκανα ταξίδια μακρινά τα χρόνια μου είχαν ρίηεσ ιταν δζντρα που τα `ντυςε με φφλλα θ καρδιά και τ’ άφθςε ν’ ανκίηουν μεσ τθν πζτρα Δεν ζκανα ταξίδια μακρινά οι άνκρωποι που αγάπθςα ιταν δάςθ οι φίλοι μου φεγγάρια ιταν νθςιά που δίψαςε θ καρδιά μου να τα ψάξει Ψο πιο μακρφ ταξίδι μου εςφ θ νφχτα εςφ το όνειρο τθσ μζρασ

μικρι πατρίδα ςϊμα μου κι αρχι θ γθ μου εςφ ανάςα μου κι αζρασ Δεν ζκανα ταξίδια μακρινά ταξίδεψε θ καρδιά κι αυτό μου φτάνει ςε όνειρα ς’ αιςκιματα υγρά το μυςτικό τον κόςμο ν’ αναςάνει Ψο πιο μακρφ ταξίδι μου εςφ θ νφχτα εςφ το όνειρο τθσ μζρασ μικρι πατρίδα ςϊμα μου κι αρχι θ γθ μου εςφ ανάςα μου κι αζρασ

ΕΝΑ ΚΟΜΠΟ Η ΧΑΡΑ ΜΟΤ – RE-

Άςε με πάλι να ςου πω για χρόνια περαςμζνα για τα τραγοφδια που αγαπϊ τα παραπονεμζνα Ζνασ κόμποσ θ χαρά μου κι όμωσ αν κα ρκεισ ςτάλα ςτάλα κα ςτθ δϊςω για να δροςιςτείσ Άςε με πάλι να ρωτϊ ο χρόνοσ τι κα φζρει ο ιλιοσ και ο κεραυνόσ μου ςτιςανε καρτζρι Ζνασ κόμποσ θ χαρά μου κι όμωσ αν κα ρκεισ ςτάλα ςτάλα κα ςτθ δϊςω για να δροςιςτείσ

ΑΝ ΘΤΜΗΘΕΙ Σ’ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΤ

Χτθν αγκαλιά μου κι απόψε ςαν άςτρο κοιμιςου δεν απομζνει ςτον κόςμο ελπίδα καμιά τϊρα που θ νφχτα κεντά με φιλιά το κορμί ςου μζτρα τον πόνο κι άςε με μόνο ςτθν ερθμιά Αν κυμθκείσ τ’ όνειρό μου ςε περιμζνω να `ρκεισ μ’ ζνα τραγοφδι του δρόμου να ρκεισ όνειρό μου το καλοκαίρι που λάμπει τ’ αςτζρι με φωσ να ντυκείσ

--------------------------------------------

ΚΑΣΙ ΜΟΤ ΚΡΤΒΕΙ – RE-

Ξάτι μου κρφβεισ τθν καρδιά ςου δε μ’ ανοίγεισ κι όλο περνάει απ’ το μυαλό μου το

11

κακό Υεσ μου τι τρζχει θ καρδιά μου εμζνα αντζχει ό, τι κι αν πεισ δε φταισ εςφ, οφτε κι εγϊ Υεσ μου αν άλλον αγαπάσ πεσ μου αν ςε χάνω εγϊ κα γράψω ζνα τραγοφδι παραπάνω δε κα μίλάνε οι ςτίχοι για γυναίκεσ ςκάρτεσ για κείνεσ που κρατάνε τισ καρδιζσ ςαν κάρτεσ Ξι αν βρικεσ άλλον ν’ αγαπιςεισ κι αν ςε χάςω κα βγω ςτουσ δρόμουσ και δεν ξζρω ποφ κα φτάςω ςε μζρθ άγνωςτα μονάχοσ κα γυρνάω να τραγουδάω Χτα όνειρά μου, δοκιμάηω τθν καρδιά μου ςε βλζπω ς’ άλλθ αγκαλιά να ξενυχτάσ κι όλο μου λείπεισ είςαι δίπλα μου και λείπεισ Υεσ μου αν άλλον αγαπάσ πεσ μου αν ςε χάνω εγϊ κα γράψω ζνα τραγοφδι παραπάνω δε κα μίλάνε οι ςτίχοι για γυναίκεσ ςκάρτεσ για κείνεσ που κρατάνε τισ καρδιζσ ςαν κάρτεσ Ξι αν βρικεσ άλλον ν’ αγαπιςεισ κι αν ςε χάςω κα βγω ςτουσ δρόμουσ και δεν ξζρω ποφ κα φτάςω ςε μζρθ άγνωςτα μονάχοσ κα γυρνάω να τραγουδάω Ξάτι μου κρφβεισ τθν καρδιά ςου δε μ’ ανοίγεισ κι όλο περνάει απ’ το μυαλό μου το κακό

ΣΑ ΕΙΠΑ ΟΛΑ – ΜΙ-

Υολλζσ φορζσ ςου μίλθςα Πε χρϊματα ςτο ςτόμα Χτο είπα, όςα ζμακα Ψα ζμακα με το ςϊμα Πιςόσ ψυχι μιςόσ κορμί

Ξι θ πείνα μου κθρίο Πιςι ηωι ςπατάλθςα να ηιςουν και τα δφο Τςα κομμάτια κι μπορζςεισ να ενϊςεισ Δε κα ςου φτάςουν μια ςτιγμι για να με νιϊςεισ Χτα είπα όλα Φίλα με τϊρα Πε αγαποφςε το νερό Πα ο ουρανόσ με ηοφςε Ξι όταν μετροφςα τι μπορϊ Θ γθ δε με χωροφςε Ξυνιγθςα τισ ομορφιζσ Πα μ’ ζκλεψε θ λφπθ Σι αλικειεσ μου: εςφ όταν κλαισ Ξαι τθσ καρδιάσ μου οι χτφποι Τςα κομμάτια κι μπορζςεισ να ενϊςεισ Δε κα ςου φτάςουν μια ςτιγμι για να με νιϊςεισ Χτα είπα όλα Φίλα με τϊρα

ΓΙΑΣΙ ΠΟΛΤ ’ΑΓΑΠΗΑ – ΜΙ-

Χτθσ μοναξιάσ το δζντρο κάκιςα και δίψαςα και ρίηωςα. και τίναξα τα φφλλα του και τον κορμό του αςιμωςα. Γιατί πολφ ς’ αγάπθςα γιατί δεν αγαπϊ εμζνα. γιατί ηωι δεν κράτθςα κι αυτι τθν άφθςα ς’ εςζνα. Χτθσ μοναξιάσ το δζντρο κάκιςα το χάραξα και μάτωςα. περίςςευαν τα χζρια μου και για κλαδιά του τα `δωςα. Γιατί πολφ ς’ αγάπθςα γιατί δεν αγαπϊ εμζνα. γιατί ηωι δεν κράτθςα κι αυτι τθν άφθςα ς’ εςζνα.

--------------------------------------------

ΑΝΑΘΕΜΑ Ε – RE-

Χ’ ζχω ϊρεσ ϊρεσ μα το Κεό τόςο πολλι ανάγκθ που τρζχουν απ’ τα μάτια μου κάλαςςεσ και πελάγθ Χτείλε ζνα γράμμα μια ςυλλαβι αν ζχεισ το Κεό ςου που κρζμομαι απ’ τα χείλθ ςου κι είμαι ςτο ζλεόσ ςου

Ανάκεμά ςε δε με λυπάςαι που καίγομαι και λιϊνω που μ’ ζκανεσ και ς’ αγαπϊ και τϊρα μαραηϊνω Ξλειδϊκθκαν οι ςκζψεισ μου μεσ ςτου μυαλοφ τα υπόγεια αχ πόςα κζλω να ςου πω μα δεν υπάρχουν λόγια Ανάκεμά ςε δε με λυπάςαι που καίγομαι και λιϊνω που μ’ ζκανεσ και ς’ αγαπϊ και τϊρα μαραηϊνω

ΜΤΡΝΕΪΚΑ ΣΡΑΓΟΤΔΙΑ – SI-

Ψο κακρεφτάκι ςου παλιό και πίςω απ’ τθ καμπάδα θ Χμφρνθ με το Ξορδελιό και θ παλιά Ελλάδα Πουτηουρωμζνο το γυαλί μα πίςω απ’ τουσ καπνοφσ του βλζπει ο Κεόσ το Αϊβαλί και ςταματάει ο νουσ του Ψα ςμυρνζικα τραγοφδια ποιοσ ςου τα `μακε να τα λεσ και να δακρφηεισ τθσ καρδιάσ μου ανκζ Ψο κακρεφτάκι ςου παλιό και το μυαλό χαμζνο ςε ποιο τα ιπιεσ καπθλειό και βγικεσ μεκυςμζνο Πουτηουρωμζνο το γυαλί μα πίςω απ’ τουσ καπνοφσ του βλζπει ο Κεόσ το Αϊβαλί και ςταματάει ο νουσ του Ψα ςμυρνζικα τραγοφδια ποιοσ ςου τα `μακε να τα λεσ και να δακρφηεισ τθσ καρδιάσ μου ανκζ

ΣΙΓΑΡΟ ΑΣΕΛΕΙΩΣΟ – SI-

Κα περπατιςω μοναχόσ κι αυτό το βράδυ μιπωσ και βρω τθσ λθςμονιάσ ςου το νερό και ςε υπόγεια ςκοτεινά κα βρω ςθμάδι μ’ ζνα ποτιρι ωσ τθσ αυγισ τον πανικό

12

Ψςιγάρο ατζλειωτο βαρφ θ μοναξιά μου μοιάηει γυναίκα κουραςμζνθ απ’ το δρόμο ρίχνει το γζλιο τθσ και κάκεται κοντά μου κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει ςτον ϊμο Χ’ ζνα ποτιρι με φυτίλι αναμμζνο βλζπω τα μάτια ςου και κλαίω ςιωπθλά και το μυαλό μου που είναι πάλι κολωμζνο ςτριφογυρνά των τραγουδιϊν ςου τθ κθλιά Ψςιγάρο ατζλειωτο βαρφ θ μοναξιά μου μοιάηει γυναίκα κουραςμζνθ απ’ το δρόμο ρίχνει το γζλιο τθσ και κάκεται κοντά μου κερνάει τα επόμενα και με χτυπάει ςτον ϊμο

----------------------------------------

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΡΑ – RE-

Θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα θ ϊρα που γεννιζται θ ηωι θ ϊρα που ταιριάηει θ αναπνοι ςου μαηί με τθν δικι μου αναπνοι Ξι αν είναι θ αρχι ςτθν κατθφόρα θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα Θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα θ ϊρα που μου ςβινεισ τον καθμό θ ϊρα που και θ ςκζψθ μου πεκαίνει και που δε κζλω να `χει τελειωμό Ξι αν είναι θ αρχι ςτθν κατθφόρα θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα Θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα θ ϊρα που μ’ αρζςει να πονϊ θ ϊρα που ςου δίνω τθν ψυχι μου χωρίσ να νιϊκω τίποτα φτθνό Ξι αν είναι θ αρχι ςτθν κατθφόρα θ πιο μεγάλθ ϊρα είναι τϊρα

ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ ΓΙΑ ΣΩΡΑ – RE-

Δεν κλαίω που φεφγεισ δεν κλαίω για τϊρα δεν κλαίω τθν ϊρα του αποχωριςμοφ

Ξλαίω τθν ϊρα του γυριςμοφ κλαίω τθν ϊρα του ςπαραγμοφ κλαίω για τθν ϊρα που δε κα `χω πια ψυχι να ςου πω ς’ αγαπϊ Ξλαίω τθν ϊρα του γυριςμοφ με τα ςθμάδια του χαλαςμοφ κλαίω για τθν ϊρα που δε κα `χω πια ψυχι να ςου πω ς’ αγαπϊ Δεν είναι από ηιλεια που ςφίγγω τα χείλια και κλαίω μπροςτά ςου χωρίσ να ντραπϊ Ξλαίω τθν ϊρα του γυριςμοφ κλαίω τθν ϊρα του ςπαραγμοφ κλαίω για τθν ϊρα που δε κα `χω πια ψυχι να ςου πω ς’ αγαπϊ Ξλαίω τθν ϊρα του γυριςμοφ με τα ςθμάδια του χαλαςμοφ κλαίω για τθν ϊρα που δε κα `χω πια ψυχι να ςου πω ς’ αγαπϊ

--------------------------------------------

ΚΛΕΙΕ ΣΑ ΜΑΣΙΑ ΟΤ – LA+

Χαν μοναχόσ χωρίσ το ράςο, ςαν προςφυγάκι δίχωσ πάςο. Ζτςι κι εγϊ το δρόμο ζχαςα κι αργοφςα γιατί χωρίσ, χωρίσ ελπίδα αγαποφςα...

Ξλείςε τα μάτια ςου να φφγω να χακϊ. Γι’ αυτά τα μάτια ςου κα ξαναρκϊ. Γι’ αυτά τα μάτια ςου πεκαίνω, ξεψυχϊ κλείςε τα μάτια ςου ν’ αναςτθκϊ. Χαν τθν αυγι μετά τθ νφχτα, ςαν το φιλί μετά τθν πίκρα. Ζτςι κι εςφ ιρκεσ ςτθ μαφρθ μοναξιά μου φωτιά να βάλεισ ςτα όνειρά μου. Ξλείςε τα μάτια ςου να φφγω να χακϊ, γι’ αυτά τα μάτια ςου κα ξαναρκϊ. Γι’ αυτά τα μάτια ςου πεκαίνω, ξεψυχϊ

κλείςε τα μάτια ςου ν’ αναςτθκϊ.

ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΑΓΙΑ ΜΟΤ’ΚΑΝΕ – RE-

Φεγγάρι μάγια μου ‘κανεσ και περπατϊ ςτα ξζνα είναι το ςπίτι ορφανό αβάςταχτο το δειλινό και τα βουνά κλαμζνα Χτείλε ουρανζ μου ζνα πουλί να πάει ςτθ μάνα υπομονι Χτείλε ουρανζ μου ζνα πουλί ζνα χελιδονάκι, να πάει να χτίςει τθ φωλιά ςτου κιπου τθν κορομθλιά δίπλα ςτο μπαλκονάκι, ςτείλε ουρανζ μου ζνα πουλί να πάει ςτθ μάνα υπομονι Ρα πάει ςτθ μάνα υπομονι δεμζνθ ςτο μαντίλι προικιά ςτθν αδερφοφλα μου και ςτθ γειτονοποφλα μου γλυκό φιλί ςτα χείλθ

-----------------------------------------

ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΙΩ – RE-

Απόψε κζλω να πιω τίποτα μετά να μθ κυμάμαι μζςα ςτον καπνό να παγιδευτϊ ςυνζπειεσ να μθ φοβάμαι Απόψε κζλω να πιω κζλω να ξεφφγω από τα όριά μου. Πζςα ςτον καπνό να εξομολογθκϊ. Για τα χαμζνα όνειρά μου.

Κα ανάβω με τςιγάρα κα ςβινω με ποτά... τϊρα που πιρα τθ λαχτάρα ςτάχτθ να γίνουν όλα πια. Απόψε κζλω να πιω... Τλουσ κι όλα να τα διαγράψω. Πζςα ςτον καπνό να εξαφανιςτϊ πίςω να μθν ξανακοιτάξω

ΚΡΤΦΕ ΕΛΠΙΔΕ – RE-

Είςαι εκείνθ που ζψαχνα που χρόνια λαχταροφςα ςτθν αγκαλιά ςου κα `κελα για πάντοτε να ηοφςα Πε πλθμμφριςαν τυφλζσ ελπίδεσ από κείνθ τθ ςτιγμι που μ’ είδεσ πωσ κα είμαςτε μαηί

13

Υαραδόκθκα ςτο κοίταγμά ςου πίςτεψα ςτα λόγια τα δικά ςου ζπεςα μεσ ςτθ φωτιά Υόςο επιπόλαια φζρκθκα μπροςτά ςου βιάςτθκα να ξεδιπλϊςω όλα τα φφλλα τθσ καρδιάσ Πε πλθμμφριςαν τυφλζσ ελπίδεσ από κείνθ τθ ςτιγμι που μ’ είδεσ πωσ κα είμαςτε μαηί Υαραδόκθκα ςτο κοίταγμά ςου πίςτεψα ςτα λόγια τα δικά ςου ζπεςα μεσ ςτθ φωτιά

ΑΤΣΗ Η ΝΤΧΣΑ ΜΕΝΕΙ – SOL-

Υζλαγο να ηιςω δε κα βρω ςε ψυχι ψαριοφ κορμί γατίςιο κάκε βράδυ βγαίνω να πνιγϊ πότε άςτρα πότε άκρθ τθσ αβφςςου κάτι κυνθγϊ ςαν τον ναυαγό τα χρόνια μου ςεντόνια μου τςιγάρα να τα ςβιςω Αυτι θ νφχτα μζνει αιϊνεσ παγωμζνθ που δυο ψυχζσ δεν βρικαν καταφφγιο κι ιρκαν ςτον κόςμο ξζνοι και καταδικαςμζνοι να ηιςουν ζναν ζρωτα επίγειο Χάκθκα κι εγϊ κάποια βραδιά πζλαγο θ φωνι του Ξαηαντηίδθ πζφταν τ’ άςτρα μεσ ςτθ λαςπουργιά μαφροσ μάγκασ ο καιρόσ και μαφρο φίδι μου `γνεφε θ καρδιά πάρε μυρωδιά το λάδι εδϊ πωσ καίγεται και ηιςε το ταξίδι Αυτι θ νφχτα μζνει αιϊνεσ παγωμζνθ που δυο ψυχζσ δεν βρικαν καταφφγιο κι ιρκαν ςτον κόςμο ξζνοι και καταδικαςμζνοι να ηιςουν ζναν ζρωτα επίγειο

ΡΟΖΑ – ΜΙ-

Ψα χείλθ μου ξερά και διψαςμζνα γυρεφουνε ςτθν άςφαλτο νερό περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα και ςυ μου λεσ μασ περιμζνει θ μπόρα και με τραβάσ ςε καμπαρζ υγρό

Βαδίηουμε μαηί ςτον ίδιο δρόμο μα τα κελιά μασ είναι χωριςτά ςε πολιτεία μαγικι γυρνάμε δε κζλω πια να μάκω τι ηθτάμε φτάνει να μου χαρίςεισ δυο φιλιά Πε παίηεισ ςτθ ρουλζτα και με χάνεισ ςε ζνα παραμφκι εφιαλτικό φωνι εντόμου τϊρα ειν’ θ φωνι μου φυτό αναρριχϊμενο θ ηωι μου με κόβεισ και με ρίχνεισ ςτο κενό Υϊσ θ ανάγκθ γίνεται ιςτορία πϊσ θ ιςτορία γίνεται ςιωπι τι με κοιτάηεισ Φόηα μουδιαςμζνο ςυγχϊρα με που δεν καταλαβαίνω τι λζνε τα κομπιοφτερσ κι οι αρικμοί Αγάπθ μου από κάρβουνο και κειάφι πϊσ ς’ ζχει αλλάξει ζτςι ο καιρόσ περνάνε πάνω μασ τα τροχοφόρα και γω μζς’ ςτθν ομίχλθ και τθ μπόρα κοιμάμαι ςτο πλευρό ςου νθςτικόσ Υϊσ θ ανάγκθ γίνεται ιςτορία πϊσ θ ιςτορία γίνεται ςιωπι τι με κοιτάηεισ Φόηα μουδιαςμζνο ςυγχϊρα με που δεν καταλαβαίνω τι λζνε τα κομπιοφτερσ κι οι αρικμοί

-------------------------------------------

ΝΑ ΜΕ ΘΤΜΑΑΙ ΚΑΙ ΝΑ Μ’ΑΓΑΠΑ – SI-

Χτα μάτια παίηει τ’ άςτρο τθσ αυγισ ο ιλιοσ πλζνει τ’ όνειρο τθσ γθσ

πλατφ ποτάμι θ αγάπθ και βακφ κουράςτθκε και πάει να κοιμθκεί Για ποιο ταξίδι κίνθςεσ να πασ να με κυμάςαι και να μ’ αγαπάσ ςου κλζβει θ ανατολι μικρό φιλί Χτα χείλθ καίει πικρό μικρό φιλί ποιο μακρινό ταξίδι ςε καλεί κα φφγεισ ξζνε, άςπρα τα πανιά παραμονεφει θ λθςμονιά Για ποιο ταξίδι κίνθςεσ να πασ να με κυμάςαι και να μ’ αγαπάσ ςου κλζβει θ ανατολι μικρό φιλί

ΠΟΙΟ ΔΡΟΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΣΟ – DO+

Υοιοσ δρόμοσ είναι ανοιχτόσ Ρα βγω να περπατιςω

Ρα βρω τθ μαφρθ μοίρα μου βαριά να τθσ μιλιςω Ρα κάτςουμε ςε μια γωνιά Ξαι να τα ποφμε οι δυο μασ Υοιοσ είναι αυτόσ που ζφτιαξε Ψο μαφρο ριηικό μασ Αν είναι θ νφχτα μάςτορθσ κι ο χάροσ είναι πζτρα Ψισ μζρεσ κόςμε του καθμοφ ςτα δάχτυλά ςου μζτρα

ΜΕ ΣΟΝ ΒΟΡΙΑ – FA+

Βοριάσ είν’ θ αγάπθ ςου και ποιοσ κα με γλιτϊςει νοτιάσ φυςάει ςτα χείλθ ςου και τα `χω πελαγϊςει Πε αγαπάσ ςε αγαπϊ ςτο μαφρο κφμα πάνω με το νοτιά ς’ αναηθτϊ, με το βοριά ςε χάνω Χτθν πρφμνθ ςου `δωςα φιλί ςτθν πλϊρθ τθν ψυχι μου τθν πλϊρθ πιρεσ κι ζφυγεσ κι ζχαςα τθ ηωι μου Πε αγαπάσ ςε αγαπϊ ςτο μαφρο κφμα πάνω με το νοτιά ς’ αναηθτϊ, με το βοριά ςε χάνω

------------------------------------------

ΞΕΦΤΛΛΙΖΟΝΣΑ ΑΠΟΨΕ – RE-

εφυλλίηοντασ απόψε τα όνειρά μου να περάςει όπωσ όπωσ θ βραδιά μου ςτθ δικι ςου τθ ςελίδα εςταμάτθςα και κυμικθκα για ςζνανε πωσ δάκρυςα. Πα δε κυμικθκα το χρϊμα των ματιϊν ςου οφτε τον ιχο τθσ φωνισ ςου δε κυμικθκα. Ξαι προςπακϊντασ κάτι για να κυμθκϊ αποκοιμικθκα. Αν ς’ αγάπθςα απόψε δε κυμάμαι και αλικεια ςου το λζω, δεν λυπάμαι. Ξάποιο δάκρυ μου αν κφλθςε για ςζνανε πεσ πωσ ιταν κάποιο δάκρυ για κανζνανε.

14

ΙΩ – FA-

Κα λυπθκϊ που ς’ ζχαςα γιατί ςε αγαποφςα Ξαι κα χαρϊ που γλίτωςα αφοφ δε μ’ αγαπάσ Κα λυπθκϊ που γζλαςεσ ενϊ παραμιλοφςα Ξαι κα χαρϊ που γφριςεσ και με παρακαλάσ Μςωσ, ζγινε θ αγάπθ μίςοσ Μςωσ, ζτςι είναι φυςικό Μςωσ, αλλά δεν υπάρχει ίςωσ Πίςοσ, και είναι κάτι τραγικό Κα λυπθκϊ που ς’ ζχαςα γιατί ιςουν ο Κεόσ μου Ξαι κα χαρϊ που διάλεξεσ το δρόμο τθσ ντροπισ Κα λυπθκϊ που γζλαςεσ και μ’ ζπνιγε ο καθμόσ μου Ξαι κα χαρϊ που γφριςεσ ςυγγνϊμθ να μου πεισ Μςωσ, ζγινε θ αγάπθ μίςοσ Μςωσ, ζτςι είναι φυςικό Μςωσ, αλλά δεν υπάρχει ίςωσ Πίςοσ, και είναι κάτι τραγικό

--------------------------------------------

ΘΑΛΑΑ ΜΗ ΜΕ ΔΙΩΧΝΕΙ – RE-

Πεςοπζλαγα αρμενίηω κι ζχω πλϊρα τον καθμό κι ζχω τθν αγάπθ πρίμα κι άλμπουρο τον χωριςμό Κάλαςςα, μθ με διϊχνεισ μακριά Χωριςμζ, μου ματϊνεισ τθν καρδιά Ψθν κορφι του Ψθλορείτθ με παράπονο κωρϊ και με δάκρυα απ’ τθν Ξριτθ φεφγω κι αποχαιρετϊ Κάλαςςα, μ’ εξορίηεισ μακριά Χωριςμζ, μου `χεισ κάψει τθν καρδιά Παφρθ μοίρα το `χει γράψει, να μακραίνω, να χακϊ και να ηω μακριά απ’ τθν Ξριτθ κι από κείνθ π’ αγαπϊ Κάλαςςα, μθ με διϊχνεισ μακριά Χωριςμζ, μου `χεισ κάψει τθν καρδιά

ΓΙΑΝΣΑ – SOL-

Γιάντα να μθ κζλεισ γιάντα τθν αγάπθ μου για πάντα τθν αγάπθ μου για πάντα γιάντα να μθ κζλεισ γιάντα Για τον ερωτά ςου ςβινω ς’ αγαπϊ και τι κα γίνω τι κα γίνω Γράφω τ’ όνομά ςου γράφω μ’ ζνα βότςαλο ςτο βράχο μ’ ζνα βότςαλο ςτο βράχο γράφω τ’ όνομά ςου γράφω Για τον ερωτά ςου ςβινω ς’ αγαπϊ και τι κα γίνω τι κα γίνω Άςτρο τθσ ηωισ μου άςτρο θ καρδιά ςου είναι κάςτρο θ καρδιά ςου είναι κάςτρο άςτρο τθσ ηωισ μου άςτρο Για τον ερωτά ςου ςβινω ς’ αγαπϊ και τι κα γίνω ς’ αγαπϊ και τι κα γίνω τι κα γίνω

----------------------------------

ΣΗΝ ΑΣΕΙΡΕΤΣΗ ΟΤ ΓΛΤΚΑ – SI-

Χτα δυο ςου χζρια γερά κράτθςζ με αυτζσ τισ ϊρεσ κοντά ςου μεκϊ κι όταν μου λεσ πωσ μ’ αγαπάσ ςτον ουρανό ψθλά με πασ ςτον ουρανό ψθλά με πασ! Ψθν αςτείρευτι ςου γλφκα ςτθν αγάπθ ςου τθ βρικα κι αν ποτζ ςε χάςω, μωρό μου, μαηί ςου κι εγϊ κα χακϊ! Φωτιζσ ανάβουν τα μαφρα ςου μάτια και νοςταλγίεσ κρυφζσ μου ξυπνοφν αυτά μου δίνουν τθ πνοι και μ’ ομορφαίνουν τθ ηωι και μ’ ομορφαίνουν τθ ηωι! Ψθν αςτείρευτι ςου γλφκα ςτθν αγάπθ ςου τθ βρικα κι αν ποτζ ςε χάςω, μωρό μου, μαηί ςου κι εγϊ κα χακϊ!

ΠΙΝΩ-ΠΙΝΩ – MI-

Χτα δυο ςου χζρια γερά κράτθςζ με αυτζσ τισ ϊρεσ κοντά ςου μεκϊ κι όταν μου λεσ πωσ μ’ αγαπάσ ςτον ουρανό ψθλά με πασ ςτον ουρανό ψθλά με πασ! Ψθν αςτείρευτι ςου γλφκα ςτθν αγάπθ ςου τθ βρικα κι αν ποτζ ςε χάςω, μωρό μου, μαηί ςου κι εγϊ κα χακϊ! Φωτιζσ ανάβουν τα μαφρα ςου μάτια και νοςταλγίεσ κρυφζσ μου ξυπνοφν αυτά μου δίνουν τθ πνοι και μ’ ομορφαίνουν τθ ηωι και μ’ ομορφαίνουν τθ ηωι! Ψθν αςτείρευτι ςου γλφκα ςτθν αγάπθ ςου τθ βρικα κι αν ποτζ ςε χάςω, μωρό μου, μαηί ςου κι εγϊ κα χακϊ!

---------------------------------

ΨΕΜΑ

Ψζμα, απόψε είπεσ το μεγάλο ψζμα τα χρόνια λεσ και ιταν όλα ξζνα αυτά που περπατιςαμε μαηί

Ψζμα, απόψε είπεσ το μεγάλο ψζμα και ξζρεισ πωσ περίμενα από ςζνα ο λόγοσ ςου να ζχει υπογραφι

Ζνα ψζμα ςαν βαρδάρθσ ςικωςε κυμοφσ τρζχα τϊρα να φρενάρεισ λφπεσ και καθμοφσ ζνα ψζμα κι απ” τ” αςτζρια πιάςαμε βυκό κι όπωσ ιρκα μεσ ςτθ νφχτα ζτςι κα χακϊ

Ψζμα, απόψε είπεσ το μεγάλο ψζμα να μθν υπολογίηεισ πια ςε μζνα απόφαςθ είναι αυτό κι όχι απειλι

Ψζμα, απόψε είπεσ το μεγάλο ψζμα για ςζνα είναι μια ντροπι ςτο βλζμμα για μζνα θ χαριςτικι βολι

Ζνα ψζμα ςαν βαρδάρθσ ςικωςε κυμοφσ τρζχα τϊρα να φρενάρεισ λφπεσ και καθμοφσ

15

ζνα ψζμα κι απ” τ” αςτζρια πιάςαμε βυκό κι όπωσ ιρκα μεσ ςτθ νφχτα ζτςι κα χακϊ

ΚΛΗΡΩΘΗΚΑ – RE+

Υαίηω κι ασ χάςω παίηω να μάκω γιατί θ αγάπθ είναι λαχνόσ κλιροσ ριγμζνοσ ςτθν κλθρωτίδα και ίςωσ να `μαι ο τυχερόσ Ξλθρϊκθκα κλθρϊκθκα και ςτθν αγάπθ δόκθκα κλθρϊκθκα κλθρϊκθκα ςε ςζνα παραδόκθκα Υαίηω και χάνω μα τι να κάνω αφοφ θ ηωι του κακενόσ φφλλο κρυμμζνο μεσ ςτθν παρτίδα π’ αλλάηει κζςθ διαρκϊσ Ξλθρϊκθκα κλθρϊκθκα και ςτθν αγάπθ δόκθκα κλθρϊκθκα κλθρϊκθκα ςε ςζνα παραδόκθκα

--------------------------------

ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟ – FA+

Ρα μποροφςα ςτα ςφννεφα να `χα εγϊ βενηινάδικο ςτο κενό να κινδφνευα για τ’ αςτζρι μου τ’ άδικο. Σι καρδιζσ παλιοςίδερα ς’ ζνα ςϊμα κατάδικο. Φζρτε μου ποτιρια και ςπάςτε το γυαλί Ξόφτε το φιλί να πίνω να μεκϊ. Υου όλα τα χατίρια μου τ’ άργθςεσ πολφ κι ζφυγα θ τρελι ψθλά ςτον ουρανό. Ρα λθςμονιςω μπορεί ςτον κόςμο πάλι να φτάνω Είμαι φορτίο βαρφ για τον καιρό τον τςιγγάνο. Φωτιζσ καρδιζσ παλιοςίδερα κι ζνασ Κεόσ πάνω απ’ τ’ άδικο Άςε με εμζνα ςτα ςφννεφα ς’ ζνα παλιό βενηινάδικο. Ρα μποροφςα ςτα ςφννεφα τθν ψυχι μου ν’ ανζβαηα

Π’ αςτραπζσ τα γαλινευα Ψα παράπονα που ζβαηα Χτο μυαλό μου κι αρχίναγα Ξι απ’ τθν λφπθ διαςκζδαηα.

ΠΕΡΑΜΕΝΕ ΜΟΤ ΑΓΑΠΕ – FA+

Υεραςμζνεσ μου αγάπεσ όνειρα που ςβιςατε με το πζραςμα του χρόνου τθν ανάμνθςθ του πόνου ςτθν καρδιά μου αφιςατε περαςμζνεσ μου αγάπεσ όνειρα που ςβιςατε Για δυο μάτια για δυο χείλια κάποτε ξενφχτθςα ζνιωςα ανατριχίλα μζχρι τθσ καρδιάσ τα φφλλα ςαν τα πρωτοφίλθςα για δυο μάτια για δυο χείλια κάποτε ξενφχτθςα Υεραςμζνεσ μου αγάπεσ του καιροφ χαλάςματα όςο μακριά κι αν πάτε ςτθ ηωι μου τριγυρνάτε ςαν χλωμά φαντάςματα περαςμζνεσ μου αγάπεσ του καιροφ χαλάςματα

--------------------------------

ΜΠΟΤΡΝΟΒΑΛΙΑ – LA+

Ϊπα ϊπα ϊπα ϊπα ςου το λζγω και ςου το `πα το κορμάκι το φιδίςιο μθν το γζρνεισ μπροσ και πίςω το κορμάκι το φιδίςιο κράτα το και λίγο ίςιο. Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου να ςου ςτείλω τα φιλιά μου χόρεψε αγαποφλα μου παραμφκι ποφλα μου. Χόρεψε μπουρνοβαλιά μου να κυμάμαι τα παλιά μου χόρεψε χανοφμιςςα μου `μοιαςεσ και ςου `μοιαςα. Ϊπα ϊπα ϊπα ϊπα κοιτα γφρω ςου και ςϊπα μάτια ςε τρυπάνε χίλια μζςα απ’ τθσ καρδιάσ τθ γρφλλια μάτια ςε τρυπάνε χίλια με χαμόγελο και ηιλια.

ΣΑ ΧΑΜΟΠΟΤΛΙΑ – FA+

Τταν νυχτϊνει ο ουρανόσ πετοφν τα χαμοποφλια και είναι αβάςταχτοσ καθμόσ ςτα μάτια τουσ θ Υοφλια Πικρά τα όνειρα ςτθ γθ τα βάςανα μεγάλα και δε ςκεφτικαν οι κεοί να χτίςουνε μια ςκάλα Κεόσ και Βοφδασ και Αλλάχ κανείσ τα χαμοποφλια δεν τα λογάριαςε και αχ ηθλεφουνε τθν Υοφλια Πικρό πικρό κι ερωτικό απόψε το τραγοφδι παραπονάκι κα το πω ψυχισ ξεπεταροφδι

---------------------------------------

ΚΕΜΑΛ RE-

Ακοφςτε τθν ιςτορία του Ξεμάλ ενόσ νεαροφ πρίγκιπα, τθσ ανατολισ απόγονου του Χεβάχ του καλαςςινοφ, που νόμιςε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόςμο. αλλά πικρζσ οι βουλζσ του Αλλάχ και ςκοτεινζσ οι ψυχζσ των ανκρϊπων. Χτθσ Ανατολισ τα μζρθ μια φορά και ζνα καιρό ιταν άδειο το κεμζρι, μουχλιαςμζνο το νερό ςτθ Ποςςοφλθ, τθ Βαςςόρα, ςτθν παλιά τθ χουρμαδιά πικραμζνα κλαίνε τϊρα τθσ εριμου τα παιδιά. Ξι ζνασ νζοσ από ςόι και γενιά βαςιλικι αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί. τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπθτερι κι όρκο ςτον Αλλάχ τουσ δίνει, πωσ κ’ αλλάξουν οι καιροί. Χαν ακοφςαν οι αρχόντοι του παιδιοφ τθν αφοβιά ξεκινάν με λφκου δόντι και με λιονταριοφ προβιά απ’ τον Ψίγρθ ςτον Ευφράτθ, απ’ τθ γθ ςτον ουρανό

16

κυνθγάν τον αποςτάτθ να τον πιάςουν ηωντανό. Υζφτουν πάνω του τα ςτίφθ, ςαν ακράτθτα ςκυλιά και τον πάνε ςτο χαλίφθ να του βάλει τθν κθλιά μαφρο μζλι μαφρο γάλα ιπιε εκείνο το πρωί πριν αφιςει ςτθν κρεμάλα τθ ςτερνι του τθν πνοι. Πε δφο γζρικεσ καμιλεσ μ’ ζνα κόκκινο φαρί ςτου παράδειςου τισ πφλεσ ο προφιτθσ καρτερεί. πάνε τϊρα χζρι χζρι κι είναι γφρω ςυννεφιά μα τθσ Δαμαςκοφ τ’ αςτζρι τουσ κρατοφςε ςυντροφιά. Χ’ ζνα μινα ς’ ζνα χρόνο βλζπουν μπροσ τουσ τον Αλλάχ που από τον ψθλό του κρόνο λζει ςτον άμυαλο Χεβάχ: «νικθμζνο μου ξεφτζρι δεν αλλάηουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόςμοσ προχωρεί» Ξαλθνφχτα Ξεμάλ, αυτόσ ο κόςμοσ δε κα αλλάξει ποτζ Ξαλθνφχτα...