Κωστής Παλαμάς

Τασία ΡισβάΤασία Ρισβά

1859-1943

Έλληνας ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός

λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός

συγγραφέας, από τις σπουδαιότερες

πνευματικές φυσιογνωμίες του Ελληνισμού

Γεννήθηκε στην Πάτρα. Καταγόταν από παλαιά μεσολογγίτικη οικογένεια, που είχε να επιδείξει εθνικούς αγωνιστές και πνευματικούς δημιουργούς. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός από πατέρα και μητέρα και πήγε να ζήσει στο Μεσολόγγι με τον θείο του Δημήτριο Παλαμά

Το σπίτι του Παλαμά στο Μεσολόγγι

Σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο

Έγραψε σπουδαίες ποιητικές συλλογές:

Τραγούδια της πατρίδος μου (1886) Ο Ύμνος στην Αθηνά (1889) Τα μάτια της ψυχής (1892) Ίαμβοι και Ανάπαιστοι (1897) Ο Τάφος (1898) Ασάλευτη Ζωή (1904) Ο Δωδεκάλογος του γύφτου (1907) Η φλογέρα του βασιλιά (1910) Καημοί της λιμνοθάλασσας (1912)

Το έργο του «Καημοί της λιμνοθάλασσας» πηγάζει

από τα νεανικά του χρόνια στην Ιερή Πολιτεία

Μια πίκραΤα πρώτα μου χρόνια τ’ αξέχαστα τα ‘ζησακοντά στ’ ακρογιάλι,στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη, στη θάλασσα εκεί την πλατειά, τη μεγάλη.Και κάθε φορά που μπροστά μου η πρωτάνθιστηζωούλα προβάλλει, και βλέπω τα ονείρατα κι’ ακούω τα μιλήματα των πρώτων μου χρόνων κοντά στ’ ακρογιάλι,στενάζει, καρδιά μου, το ίδιο αναστέναγμα: Να ζούσα και πάλι Στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη, στην θάλασσα εκεί την πλατειά, τη μεγάλη…

Έγραψε επίσης ένα σπουδαίο θεατρικό έργο την «Τρισεύγενη»

Έγραψε μια σειρά διηγημάτων

με σπουδαιότερο το«Θάνατο του Παλικαριού»

Καθώς και τον Ολυμπιακό Ύμνο

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρατου ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινούΚατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέραστη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανούΣτο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάριΣτων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμήΚαι με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρικαι σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμίκαι σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί…

Το 1934 ήταν υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας, καθώς η φήμη του είχε προ πολλού διαβεί τα σύνορα του ελληνικού κράτους.

Ιδιαίτερα τον απασχόλησε το Γλωσσικό Ζήτημα. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της δημοτικής και κορυφαία μορφή του δημοτικιστικού κινήματος με το κύρος του, αλλά και με τις κυρώσεις που υπέστη για τον γλωσσικό του αγώνα

Η κηδεία του (τον Φεβρουάριο του 1943) εξελίχθηκε σε αντικατοχικό συλλαλητήριο.