İSA’NIN SİMGELERİ

Balık, Kuzu, Güneş, Işık

BALIK: Balığın en sık rastlanılan kullanımı İsa'nın simgeliği

olmuştur. Bunun nedeni Yunan alfabesiyle yazılan balık sözcüğünün baş harfleridir. “İsa, Tanrının oğlu, koruyucumuz” anlamına gelmektedir. Bu anlamda balık simgesi özellikle ilk devir Hristiyan sanatı ve edebiyatında kendini gösterir.

Balık aynı zamanda vaftiz olayının da simgesi olarak kullanılır. Burada balık su olmadan nasıl yaşayamazsa, gerçek Hristiyan da vaftiz suyunu tanımadan yaşayamaz düşüncesi vardır.

6. Yüzyıl Mozaik, Sant Apollinare Nuovo Bazilikası, Ravenna

Duccio, 1308

KUZU: Kuzu İsa'nın bir simgesi olarak Hristiyan sanatının tüm çağlarında

en sevilen ve en sık kullanılan birkaç simgeden biridir. İncilin birçok bölümünde kuzu ile ilgili içerikler bulunur.

Rönesans boyunca kuzu sık sık "kutsal aile" kompozisyonlarında çocuk Yuhanna ile birlikte resmedilmiştir. Burada kuzu Yuhanna'nın İsa'nın öncüsü olarak görevine ve onun İsa'yı vaftizi sırasında tanrının kuzusu olarak kabul edişine işaret eder. Bu konu genellikle Yuhanna'nın sol elinde tuttuğu bir kuzuyu gösterir şekilde betimlenir.

Kuzu İsa'nın gelini olduğunu ve evlenmeyi reddettiği için şehit edilen St. Agnes'e işaret olarak verilmiştir. Aynı zamanda suyu bulduğu noktaya kadar bir kuzu tarafından yol gösterilen St. Clament'in de işareti bir kuzudur.

KOÇ: Koç, sürünün önderi olduğundan bazen İsa'nın simgesi

olarak kullanılır. Yine aynı şekilde kurtla savaşıp onu yendiği için, İblis ile savaşarak utkuya ulaşan İsa'ya benzetilir.

Tanrı’nın İbrahimoğlu İsmail'in yerine kurban edilsin diyerek dikenli ve çalılık bir yere indirdiği bu hayvan aynı zamanda dikenlerden örülü bir taç giyen ve insanlık için kurban edilen İsa'yı temsil eder. Genellikle koç gücün simgesi olarak kullanılmıştır.

Gent Mihrap Resmi, Jan van Eyck, 1432

Tapınaktan Kovulan Yohakim, Giovanni da Milano, 1365

Meryem’in Taçlandırılması, Fra Angelico, 1435’ten önce

Donne Üç Kanatlı Resmi, Hans Memling, 1480

Azize Anna, Meryem ve Çocuk İsa, Leonardo da Vinci, 1510

Isenheim Sunağı, Matthias Grünewald, 1512-15

GÜNEŞ: Güneş İsa'nın simgesidir. Bu simgeleştirme incildeki:

"Fakat size isminden korkanlara doğruluğun güneşi kanatlarında şifa olarak doğacak." sözünden almıştır.

İsa'nın çarmıha gerilme sahnelerinde güneş ve ay tüm yaratılanların İsa’nın ölümünden duydukları kederi anlatmak için gösterilir. St. Thomas Aguinus'da bazen göğsünde bir güneşle resmedilir.

IŞIK: • Işık İsa'nın simgesidir. Bu simgeleştirme İncil'den

kaynak bulur. "Bundan sonra İsa, yine onlara söyleyerek dedi ki; ben dünyanın nuruyum, benim ardımdan gelen karanlıkta yürümez ve kendisinde yaşam ışığı olur."

Raffaello

Diriliş, Matthias Grünewald, 1515