Ce quartier de Paris se trouve sur la rive gauche de la Seine, à la hauteur des Tuileries. Il se développa autour de l'abbaye que Chilpéric

fit construire, conseillé par l'évêque Germain, dans le but de sauvegarder les trésors séculaires des vandales.

L’église et son monastère ont eu la réputation d’être l'enceinte la plus riche de la France et, après le décès de l'évêque Germain, elle devint

Saint-Germain-des-Prés.

Ta dzielnica Paryża znajduje się na lewym brzegu Sekwany, na wysokości Tuileries. rozrastala sie wokół opactwa ktory to Chilperic zbudowal, powiadomiony przez biskupa Germain, w celu ratowania starożytnych skarbów wandali.Kościół i klasztor miał reputację byc najbogatszym we Francji, a po śmierci biskupa Germain,zostala nazwana w Saint-Germain-des-Prés.

L’abbaye bénédictine deSaint-Germain-des-Prés,

fondée au 6è siècle

C'est un des quartiers les plus élégants du centre. Devant l'église se trouvent deux cafés symboles de Paris:

Le Café les Deux Magots Le Café de Flore

qui furent les préférés des intellectuels de l’époque, Sartre et Simone de Beauvoir entre autres, après la 2è guerre mondiale.

Jest to jedna z najbardziej eleganckich części centrum. Przed kościołem istnieją dwie kawiarnie symbol ParyżaKawiarnia Les Deux MagotsCafé de Florektóre były preferowane przez intelektualistów tamtych czasów, Sartre i Simone de Beauvoir m.in. po 2. wojnie światowej.

Le Quartier Latin

Le centre du quartier, son nombril, est la Place Saint-Michel, avec sa statue en bronze de Saint Michel terrassant le dragon.

Ce quartier fut, et est encore le royaume indiscutable des étudiants. Auparavant appelé « Montagne Sainte Geneviève » en hommage à la patronne

de Paris, le quartier a pris le nom de Quartier Latin parce qu'à l'université, jusqu'au siècle XVIII, on parlait latin.

Quarter Latin Centrum dzielnicy, jej pępek to Place Saint-Michel, posąg z brązu Saint Michael przedstawiajacy zabicie smoka. Ten obszar był i nadal jest niekwestionowanym królestwem studentów.Wcześniej nazywany "Montagne Sainte Genevieve" na cześć patrona miasta Paryża, obszar stał się znany jako Dzielnica Łacińska, bo na uczelni, aż do XVIII wieku, mówili po łacinie.

Place Saint-Michel

Boulevard Saint-Michel

Musée Cluny

Sur la colline Sainte-Geneviève, en plein Quartier Latin, encerclé par des écoles et des universités, se trouve l’un des

monuments les plus caractéristiques de Paris: le Panthéon.

On y trouve les restes de personnalités éminentes de différentes époques: Voltaire, Braille, Víctor Hugo, etc. Mais

on n’y trouve que deux femmes: Marie Curie et Sophie Berthelot.

La Sorbonne, fondée en 1257, est l’université française la plus célèbre. Le théologien Robert de Sorbon, obtint du roi un espace de 3 maisons

pour en faire un endroit où ses étudiants exemptés pourraient étudier. Le collège devint renommé et, en1626, fut converti en université par le

cardinal Richelieu

Sorbona założona w 1257, jest najbardziej znanym francuskim uniwersytecie.Teolog Robert de Sorbon, otrzymane od króla 3 domy w miejsce gdzie studenci mogą uczyć się. Szkola stała się znana i w 1626, zostala przekształcona w uczelnie przez kardynała Richelieu

Non loin de là, c'est bonne idée de visiter le Palais et les Jardins du Luxembourg. Le Palais est actuellement le siège du Sénat français et ses

jardins, ouverts au public, sont considérés par beaucoup comme les plus beaux de la ville. La construction du palais et le dessin des jardins sont le résultat

d’un souhait de Maria de Médicis, qui lassée des intrigues du Palais du Louvre, et en souvenir de sa terre natale, la Toscane, décida d’acheter les terres. À cette époque, le terrain se trouvait hors du périmètre urbain de Paris. Elle décida d’y

faire construire son propre palais à l’italienne.

Nie daleko, to jest dobry pomysł, aby odwiedzić Pałac i Ogrodu Luksemburskiego.Pałac jest obecnie siedzibą francuskiego Senatu i ogrody otwarte dla publiczności, są uważane przez wielu za najpiękniejsze w mieście.Budowa pałacu i projektowania ogrodów są wynikiem chęci Marii de Medici, która zmęczona intrygami zostawia je w Luwrze. W pamięci swojej rodzinnej Toskanii, postanowiła kupić ziemię. W tym czasie ziemia była poza granicami miasta Paryża. Postanowiła zacząć budować własny pałac w stylu włoskim.