3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Σάββατο 7 Ιουνίου 2014 • Αρ. φ. 1206 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Τ. Αλί: Στο Κάιρο η ελπίδαπαλεύει να μείνει ζωντανήΟ “σωτήρας του έθνους” αλ Σίσι,μάταια προσπαθεί να υποβάλει τηνιδέα ότι είναι συνεχιστής του να-σερικού μοντέλου. σελ 15

...Στ. ∆ημητρίου: Ο ΣΥΡΙΖΑκαι το πολιτικό σύστημαΈνα ριζοσπαστικό κίνημα πολιτικήςσυμμετοχής θα επανορίσει την πο-λιτική ως ριζοσπαστική διακύ-βευση. σελ 7

...Θ. Γαλιατσάτος: Με πολιτικήανατροπή θα ανθίσειη αυτοδιοίκησηΟ περιφερειάρχης Ιονίων Νήσωνμιλά για την αυτοδιοίκησηκαι τα νέα καθήκοντατης Αριστεράς σελ. 23

...Ε. Γεωργούλη: Το θέατροείναι δημόσιος λόγοςΜια συζήτηση με αφορμή την πα-ράσταση “Σωφρονιστική αποικία”του Φ. Κάφκα σελ. 25

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

∆εν φεύγουμε αν δεν πά-ρουμε πίσω τις δουλείες μαςΟι αγωνιζόμενες καθαρίστριες τουυπουργείου Οικονομικών δηλώ-νουν αποφασισμένες σελ. 21

...Το κράτος εγγυάται σύνταξητων 36 ευρώΠόσο κουρεύονται οι επικουρικέςσυντάξεις από τον Ιούλιο και οι κύ-ριες από το 2015. σελ 20

Το Θέμα: Μεταλλαγμένα;Όχι ευχαριστώΗ ελληνική προεδρίαπροτείνει την καλλιέργειαμεταλλαγμένων στο ευρω-παϊκό έδαφος. Σελ 16-17

Κοµµάτια και θρύψαλαΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΑΠΟ ΣΟΪΜΠΛΕ, ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΚΑΙ ∆ΝΤ ΤΑ ΣΧΕ∆ΙΑ ΣΑΜΑΡΑ

Το σχέδιο Σαμαρά ήταν απλό: κερδίζοντας χρόνο θα μπορούσενα φτάσει αλώβητος ως το φθινόπωρο. Τότε θα άρχιζε, σύμφωναμε τις υποσχέσεις των δανειστών, η συζήτηση για το χρέος καιτην πιθανή επιμήκυνσή του. Μαζί με το «πρωτογενές πλεόνα-σμα» και την «έξοδο στις αγορές» θα μπορούσε να στήσει ένασκηνικό με «φως στην άκρη του τούνελ». Και μ’ αυτό να απο-τολμήσει ακόμα και πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Η μείωση του ποσοστού της Ν∆ κατά 7%, του ΠΑΣΟΚ κατά 4%και η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ έριξαν την πρώτη βολή κατά του σχε-δίου. Ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να δηλώσει πως «έλαβε τομήνυμα» και να προαναγγείλει «βελτιώσεις» της κυβερνητικήςπολιτικής μαζί με ένα ανασχηματισμό-λίφτινγκ.

Ο χαρακτήρας του τελευταίου προδιαγράφηκε με τον εξαναγ-κασμό σε παραίτηση του κ. Θ. Θεοχάρη. Ο οποίος και τον κόσμοδεν έπεισε και την Κομισιόν ανησύχησε σφόδρα, ενώ προκάλεσεκαι αιχμηρότατη δήλωση του ίδιου του παραιτημένου.

Μια μέρα πριν, ο κ. Στουρνάρας συναντιόταν στο Παρίσι με τηνκ. Λαγκάρντ του ∆ΝΤ, η οποία αφ’ ενός του υπενθύμισε τις υπο-

χρεώσεις της Αθήνας, αφ’ ετέρου του τόνισε ότι η θέση του ∆ΝΤγια κούρεμα του χρέους δεν μπορεί να προωθηθεί χωρίς την υιο-θέτησή της από την ελληνική κυβέρνηση, που δεν τολμά να θέσειθέμα.

Είχε προηγηθεί ο κ. Σόιμπλε, που ακούγοντας ότι ο κ. Σαμαράςέλαβε το μήνυμα των ευρωεκλογών, έσπευσε να του στείλει τοδικό του: Καμιά σκέψη για χαλάρωση! Νέο μνημόνιο εν όψει καινέο δάνειο 10 δισ. ευρώ.

Ο κ. Σαμαράς χρειάζεται τώρα να ασκείται στην αριθμητικήτης προεδρικής εκλογής και στην άλγεβρα της σύνθεσης των θε-ρινών τμημάτων της Βουλής, ώστε να μην υπάρξει ατύχημα κατάτην ψήφιση νομοσχεδίων (μικρή ∆ΕΗ, αιγιαλός κ.λπ). Ταυτό-χρονα πρέπει να διαχειριστεί τις παρεμβάσεις των «εταίρων»,που του τραβούν το χαλί. Η δυσκολία γίνεται ανυπέρβλητη.

Έχουν δίκιο οι φιλοκυβερνητικοί σχολιαστές που τον προει-δοποιούν ότι «το πρόβλημα για τη Ν∆ δεν είναι αριθμητικό, είναιπολιτικό». Ακόμα και να ξεπεράσει όλα τα αριθμητικά εμπόδια,η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα την καθηλώνει στο τέλμα.

Πανελλαδικέςεξετάσεις καικοινωνικέςανισότητεςΤου Γιώργου Μπουγελέκα*

Κάθε χρόνο, τέτοια επο-χή, με αφορμή τις πανελλα-δικές εξετάσεις, αναδύονταιορισμένες από τις αδυνα-μίες του ελληνικού εκπαι-δευτικού συστήματος. Ιδιαί-τερα η τελευταία τριετία τηςμνημονιακής φρίκης προ-σφέρεται για καταγραφήκαι ανάδειξη των εγκλημα-τικών παραλείψεων και τουπρογραμματισμένου κυβερ-νητικού σχεδίου, που στο-χεύει στην κατεδάφιση τηςδημόσιας εκπαίδευσης στηνπατρίδα μας.

Θα οδηγούσε, άραγε, ηθεραπεία αυτών -και άλλωνανάλογων αδυναμιών- στη

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Γράφουν

Εκτός απότους αριθμούςυπάρχει και πολιτική

Π. Κλαυδιανός, σελ. 3

Ανώμαληπροσγείωσηστο Παρίσι

Θ. Μιχόπουλος, σελ. 6

Αν δεν είμαστεριζοσπαστικοί...Ο Λίο Πάνιτς, αναλύει τα αποτελέσματατης αριστεράς, της ακροδεξιάς στην ΕΕκαι τη σημασία της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ.

Σελ. 30

Η τελευταίαευκαιρίαΟ Γκουίντο Βιάλε σχολιάζει το εκλογικόαποτέλεσμα της λίστας Τσίπρα και τηνπροοπτική της αριστεράς στην Ιταλία

Σελ. 11

ΜΜΕ: Σύμμαχοςτης τρόικαςΟ καθηγητής Γιώργος Πλειός, γράφειγια το ρόλο των συστημικών ΜΜΕ στηδιαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων.

Σελ. 8, 9

22 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:epohigr@gmail.com

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Παραιτήθηκε ο Χουάν Κάρ-λος, ένας τύπος που βασίλευεστην Ισπανία, όπως τότε πουβρισκόταν στο διεθνές τζετσετ.Εν μέσω της μεγάλης κρίσηςτης Ισπανίας, ο τύπος πήγαινεσαφάρι στην Αφρική, φωτο-γραφιζόμενος δίπλα σε σκο-τωμένους ελέφαντες, ενώ ηκόρη είναι βουτηγμένη στασκάνδαλα. Το καλύτερο παιδί στην πιά-τσα της ευρωπαϊκής μοναρ-χίας.Ο Φράνκο τον είχε στα όπαόπα. Τόσο που αγνόησε την αν-τίσταση που έκανε στον ΣανΤροπέ, στις Άλπεις ή στο Μαν-χάταν. Λέγεται ότι πήγε με 1.500γυναίκες. Σιγά τα ωά. Ο δικός μας ο Τα-τσόπουλος πήδηξε τη μισήΑθήνα. Του φόρτωσαν την Σοφία,παίρνοντας τεράστια προίκααπό τη χειμαζόμενη και τότεΕλλάδα. Προίκα στην Παιδεία και όχιστη Σοφία, φώναζαν σε τερά-στιες διαδηλώσεις οι απολίτι-στοι αριστεροί. Ο καθηγητής Φουρκιώτης,τα έχωνε σε άλλον καθηγητήτης ΑΣΟΕΕ, τον Ματζούφα, πουείχε παντρευτεί την κόρη τουΜεταξά ,αρχηγό της γυναικείαςΕΟΝ.Όταν χώρισε ο Ματζούφας, οΦουρκιώτης ζήτησε να επι-στρέψει την καθηγητική έδραπου πήρε ως προίκα. Τώρα που ο Χουάν Κάρλοςέπαυσε να είναι βασιλιάς, τι θαγίνει με την προίκα;Να ζητήσουμε από τον Ραχόιτην επιστροφή της προίκας,άντε και χωρίς τους τόκουςλόγω της οικονομικής κρίσηςπου περνάει. ∆ιάδοχος είναι γιος του Φε-λίπε de Bοrbon y Grecia .Πλάκα πλάκα, αν ζητήσουμετην προίκα, ο πρίγκιπας μπο-ρεί να απαιτήσει την ενοποί-ηση της Ισπανίας και της Ελλά-δας σ’ ένα βασίλειο, όπως τολέει και ο τίτλος του. Ο Μίλτος Κύρκος, γιος τουΛεωνίδα, εξελέγη ευρωβου-λευτής με το Ποτάμι. Αυτός όμως δεν εμφανίστηκεμε τον τίτλο Miltos Kyrkos yLeonidas για να αλιεύσει ψή-φους. Αντίθετα, δήλωσε ότι «δενψηφίστηκα επειδή με λένεΚύρκο». Έχει απόλυτο δίκιο. Η κοινω-νική και πολιτική του παρου-σία τον εκτίναξε. «Που ‘σαι Λεωνίδα για ναδεις, το δικό σου το παιδί».

Αυτό έπρεπε να φωνάξουν οι∆ΗΜΑΡίτες για να προφυλά-ξουν τη διαρροή των ψήφωντους που τις πήρε, με το σπαθίτου, ο Μίλτος όταν έφυγε απότη ∆ΗΜΑΡ. Το Ποτάμι πάντως πήγεπολύ καλά στις εκλογές. Όχι τόσο καλά, όμως, σε σχέσημε τις δημοσκοπήσεις. Στην ανακοίνωσή του το Πο-τάμι εξήγησε ότι υπήρξε θύματων μεγαλοεκδοτών. «Κριός τροφεία απέτισεν» ή τακριάρια όταν μεγαλώσουν ορ-μούν σ’ αυτούς που τα τάιζαν. Ο Γιακουμάτος στριμωγμέ-νος από τη δήλωση του Σόιμ-πλε που αποκαθήλωσε το suc-cess story δήλωσε με στόμφο«ο Σόιμπλε είναι πράκτοραςτου ΣΥΡΙΖΑ».Ξέχασε την κεφαλονίτικη πα-

ροιμία «καλύτερα να ανάψειςένα κερί, παρά να τα βάζεις μετο σκοτάδι». Αρχίζει και αρέσει ο Μπαλ-τάκος. Θα είναι σοβαρός αντί-παλος στον τρίτο γύρο. ∆ήλωσε ότι το άθροισμα τηςΑριστεράς και της Κεντροαρι-στεράς, αν επαληθευθεί τοαποτέλεσμα των ευρωεκλο-γών στις εθνικές, θα είναι 174έδρες στη Βουλή. «Θα είναι μια παντοδύναμηκυβέρνηση. Όμως δε θα τα κα-ταφέρουν, όπως δεν τα κατά-φερε το ΕΑΜ και τελικά θα πα-ραδώσουν τα όπλα όπως στηΒάρκιζα», δήλωσε. ∆ύσκολα τα πράγματα για τους

ακροδεξιούς. ∆εν έχουν τουΣκόμπι τα κανόνια. Τα έχουμε ΄βαλει βαθιά μεςστην καρδιά μας. ∆ημοκρατία και όχι βενιζελο-σαμαρά. Οι χρυσαυγίτες βουλευτέςέκαναν και άλλη δουλειά, πέραντων ξυλοδαρμώνκαι των εκφοβι-σμών. Μιλούσαν συ-νεχώς με τους νεο-δημοκράτες.Τα κινητά, όπως τουΜουρούτη, έπαιρνανφωτιά. Έμπαιναν οικλήσεις τους σεαναμονή. «Το τηλέ-φωνο είναι απασχο-λημένο από συνα-δέλφους σας, αφή-στε το μήνυμα σας,έλεγαν τα νεοδημο-κρατικά κινητά». Ο Άδωνις πιο ξύ-πνιος. Έκανε ότιέχει συχνοουρία καιτην έστηνε στιςτουαλέτες της Βου-λής μέχρι να συναν-τήσει τον χρυσαυ-γίτη Παπά.

«∆ε μπορεί, δε μπορεί, κάπουθα συναντηθούμε. ∆ε μπορείδε μπορεί, στο ίδιο σπίτιζούμε», σιγοψιθύριζε με αγω-νία. Έπαθε ορθοστατική λευκω-ματουρία, όπως τότε που πού-λαγε βιβλία στην Αιόλου.Πάντως, αν και με σοβαρό πρό-βλημα υγείας, το μυαλό τουλειτουργούσε άριστα. «Καλύ-τερα ο γιος μου Χρυσή Αυγή,παρά Συριζαίος και κομμουνι-στής». Εκείνο που μου έκανε εντύ-πωση ήταν το χειροφίλημα τουαρχηγού Μιχαλολιάκου στονβουλευτή Μεσσηνίας Κουκού-τση. Τον προορίζει για το νέο αρ-χηγό της οργάνωσης, κόντραστον Κασιδιάρη που αυτονο-μείται; Ή είναι σήμα στους δικούςτου να τον φάνε;: Όπως στον Νονό του Κόπολα,όπου ο αρχινονός φίλησε τοχέρι σεβαστού μέλους της μα-φίας που ζητούσε τη βοήθειάτου, και μετά τον καθάρισε. Ο Ψαριανός δεν είναι νονός,είναι προξενητής σαν τη Βασι-λειάδου που καταριόταν τουςυποψήφιους όταν δεν έβγαιναντα προξενιά.Απευθυνόμενος προς τον Θ.Μαργαρίτη είπε «στον ΣΥΡΙΖΑθα σας βάλουν να σφουγγαρί-ζετε σκάλες και να πλένετεζάντες». Μια χαρά. Σύμφωνα με τοπρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο βασι-κός θα ανέβει στα 751 ευρώ,συν ανθυγιεινό, συν βαρέα έν-σημα. Προνομιούχοι θα ‘ναι. Άλλωστε, η δουλειά κάνει τουςάντρες.

Γεράσιμος ο Αλιεύςalieys@hotmail.gr

δια μόρ φω ση ε νός πε ρι βάλ λο ντος δι καιο σύ νης και ι σό τη τας ευ και- ριών στην ε πι λο γή των σπου δα στών της τρι το βάθ μιας εκ παί δευ -σης; Ερώ τη μα πα λαιό, μά ταιο και δυ στυ χώς ε πα να λαμ βα νό με νοκά θε κα λο καί ρι.

Κα τά την ά πο ψή μου, πρό κει ται για ψευ δο πρό βλη μα, για τί ε κεί -νο που θα έ πρε πε να τε θεί πιο α πο φα σι στι κά α πό κά θε άλ λη φο -ρά εί ναι ό τι -μέ σω τέ τοιων ε ξε τά σεω ν- ευ νοού νται οι ευ νο η μέ νοικαι α δι κού νται οι α δι κη μέ νοι. Η έν νοια της ι σό τη τας, που στη ρί -ζε ται στη «φυ σι κή» δια νο η τι κή α νι σό τη τα, κλο νί στη κε κα τ’ ε πα -νά λη ψη α πό διε θνείς έ ρευ νες και σή με ρα πλέ ον έ χει α να τρα πείπλή ρως. Η ε πα φή με την ε πί ση μη λο γο τε χνία, η καλ λιέρ γεια τηςμου σι κής παι δείας, οι ε πι σκέ ψεις στα μου σεία, η πα ρα κο λού θη σηθε α τρι κών πα ρα στά σεων κ.λπ., που συ νη θί ζουν κά ποιες οι κο γέ -νειες με γο νείς α νώ τε ρης μόρ φω σης, ε πι τρέ πουν στα παι διά τουςνα με τέ χουν στον κυ ρίαρ χο πο λι τι σμό που ταυ τί ζε ται με το σχο λι -κό. Κα θη με ρι νά, α διό ρα τα και α συ νεί δη τα εισ πράτ τουν και ε ξοι -κειώ νο νται με αυ τή την κουλ τού ρα, με α πο τέ λε σμα να εμ φα νί ζουνε πι τυ χέ στε ρα α πο τε λέ σμα τα κα τά τη διάρ κεια της σχο λι κής τουςφοί τη σης α πό τα παι διά ε κεί νων των οι κο γε νειών που α πέ χουνμιας τέ τοιας ζωής.

Ο ρό λος της οι κο γέ νειας, έ τσι ό πως δια μορ φώ νο νται, η δο μήτης και οι α ντι λή ψεις της, σε σχέ ση με την κοι νω νι κή τά ξη που αυ -τή α νή κει, εν δυ να μώ νει ή α πο δυ να μώ νει την πο ρεία του νέ ου προςτη μόρ φω ση. Σύμ φω να με τον Πιερ Μπουρ ντιέ, η τα ξι κή δια φο ράο φεί λε ται και στη δια φο ρά πο λι τι σμι κού κε φα λαίου, το ο ποίο πε- ριέ χει γνώ σεις και δε ξιό τη τες που α πο κτώ νται με την ω σμω τι κήδια δι κα σία, δη λα δή με την κα θη με ρι νή, α συ νεί δη τη μά θη ση, ε ντόςε νός ευ νο η μέ νου κοι νω νι κού πε ρι βάλ λο ντος.

Ας στα μα τή σου με, λοι πόν, να κλεί νου με τα μά τια στην πραγ μα -τι κό τη τα και ας α πο δε χθού με το γε γο νός ό τι δεν δια βαί νουν τιςπύ λες αυ τών των σχο λών οι ι κα νό τε ροι, αλ λά οι πιο ευ νο η μέ νοι«κλη ρο νό μοι» της γνώ σης, κό ντρα στις α στι κές δια κη ρύ ξεις γιατην ι σό τη τα των ευ και ριών.

Στον α ντί πο δα των πα ρα πά νω βρί σκε ται η πρό τα ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑγια την ε λεύ θε ρη πρό σβα ση. Προ τεί νου με την ε λεύ θε ρη πρό σβα σηστην τρι το βάθ μια εκ παί δευ ση, ώ στε να α πο κτή σει το Λύ κειο τηναυ τό νο μη εκ παι δευ τι κή του λει τουρ γία και να α παλ λα γεί η χώ ρα α -πό τη φοι τη τι κή με τα νά στευ ση και το οι κο γε νεια κό ει σό δη μα α πότις δυ σβά στα χτες δα πά νες. Σύμ φω να µε την πρό τα ση αυ τή, ό λοι α -νε ξαί ρε τα οι α πό φοι τοι του Λυ κείου, α νε ξάρ τη τα α πό το βαθ μότου α πο λυ τη ρίου και το έ τος α πο φοί τη σής τους, θα έ χουν δι καίω -μα εγ γρα φής στο πρώ το έ τος α νώ τα της εκ παί δευ σης του ε πι στη -μο νι κού πε δίου της προ τί μη σης τους. Πα ρά λ λη λα, η α πο φα σι στι -κή α να βά θ μι ση της με τα λυ κεια κής δη μό σιας τε χνι κής και ε πα γ γε -λ μα τι κής ε κ παί δευ σης θα πρέ πει να α πο τε λεί α πα ραί τη το κρί κοστην α λυ σί δα των μέ τρων της ε κ παι δευ τι κής α να γέ ν νη σης, που ο -ρα μα τι ζό μα στε.

Η πρό τα ση αυ τή του ΣΥ ΡΙ ΖΑ δί νει τη δυ να τό τη τα της προ σφο ράςμιας θέ σης στη δη μό σια τρι το βά θ μια ή στη δη μό σια ε πα γ γε λ μα τι -κή με τα λυ κεια κή ε κ παί δευ ση σε ό λους τους α πο φοί τους του λυ- κείου. ∆εν ε ν νο εί ό τι ο οιο σ δή πο τε θα έ χει τη δυ να τό τη τα να φοι- τή σει σε οια δή πο τε σχο λή. ∆ε σμεύε ται, ό μως, ό τι για κά θε α πό -φοι το/η του Ενιαίου Λυ κείου θεω ρίας και πρά ξης θα υ πάρ χει μίαθέ ση σπου δών και φοί τη σης στην τρι το βά θ μια ή στη δη μό σια με- τα λυ κεια κή-ε πα γ γε λ μα τι κή ε κ παί δευ ση του ε πι στη μο νι κού κλά- δου της προ τί μη σής του. Εκ των πραγ μά των, τί θε νται, ως μί νι μουμπροϋπο θέ σεις, η αύ ξη ση των δα πα νών για την παι δεία, η στε λέ -χω ση ό λων των βα θ μί δων της ε κ παί δευ σης, η κα τά ρ γη ση της μνη- μο νια κής νο μο θε σίας, η κα θιέ ρω ση της δω δε κά χρο νης υ πο χρεω -τι κής εκ παί δευ σης και η δη μιου ρ γία του Ενιαίου Λυ κείου Θεω ρίαςκαι Πρά ξης.

* Ο Γ. Μπουγελέκας είναι εκπαιδευτικός, μέλος του ∆Σ της ΟΙΕΛΕ.

Πανελλαδικέςεξετάσεις καικοινωνικές ανισότητες

«Ένας έναςανεξαρτητοποιούνταιοι βουλευτές των ΑΝΕΛ.Γίνονται κυριολεκτικάανεξάρτητοι»

Σύμφωνα µε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, όλοιανεξαίρετα οι απόφοιτοι του Λυκείου, ανε-ξάρτητα από το βαθμό του απολυτηρίου καιτο έτος αποφοίτησής τους, θα έχουν δι-καίωμα εγγραφής στο πρώτο έτος ανώτα-της εκπαίδευσης του επιστημονικού πεδίουτης προτίμησης τους.

“

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πανικός στους κυβερνητικούς κύ-κλους; Όχι ακριβώς, αλλά πραγ-ματικά από την αρχική αμηχανία,

και μετά τον εκνευρισμό, περάσαμεπλέον στην πλήρη έλλειψη ψυχραιμίαςκαι σε πολιτικές πράξεις, οι οποίες απο-καλύπτουν φόβο μπροστά στον πολιτικόέλεγχο και πραξικοπηματικά επιδιώκουννα προφυλάξουν κυβερνητικά στελέχηπου είναι εκτεθειμένα και να εξασφαλί-σουν, πάση θυσία, πλειοψηφία για ναψηφισθούν δύσκολα νομοσχέδια, πουείναι υποχρεώσεις υπογραμμένες με τηντρόικα, τα λεγόμενα προαπαιτούμενα.Το κλείσιμο της Βουλής είναι η πιο απτήαπόδειξη ότι η κυβέρνηση αγγίζει ταόρια του πανικού.

Λουκέτο (και) στη Βουλή

Το κλείσιμο της ολομέλειας της Βου-λής, ας πούμε, είναι το διοικητικό μέτρο,ο έκδηλος αυταρχισμός της κυβέρνησης,μια από τις κύριες πλευρές του σχεδίουδιαχείρισης της ήττας από την κυβέρ-νηση. Μια άλλη, που πράγματι θυμίζει ταΙουλιανά του 1965, με την έννοια ότι επι-διώκεται να αλλοιωθεί η βούληση τουλαού, να στηριχθεί η κυβερνητική πλει-οψηφία και να συνεχισθεί η αντιλαϊκήπολιτική, η οποία ποτέ δεν είχε πλει-οψηφική στήριξη και πρόσφατα, με τιςευρωεκλογές, αποδείχθηκε ότι δεν τηνέχει ακόμη πιο πολύ. Η εξασφάλιση τωνεκατόν ογδόντα βουλευτών, με κάθετρόπο, για να εκλεγεί Πρόεδρος ∆ημο-κρατίας, ακόμη και διαλύοντας κόμματαή εξαγοράζοντας ανεξάρτητους βουλευ-τές, ως σχέδιο, έχει ήδη αρχίσει να υλο-ποιείται.

Τι επιδιώκουν, όμως, αυτοί οι δυο κεν-τρικοί πυλώνες του σχεδίου διάσωσης –συνέχισης; Να συνεχισθεί, υλοποιού-μενη, η συμφωνημένη μνημονιακή πολι-τική με την τρόικα, με τους πιστωτές.Όχι, δε, ως ελληνικό σχέδιο, αλλά ωςμέρος ενός σχεδίου ευρωπαϊκής πολιτι-κής. Γι’ αυτό και η στενή παρακολού-θηση θα συνεχισθεί, θα γίνει στενότατη,όπως μας υπενθύμισαν αυτή την εβδο-μάδα με τον πιο τραχύ τρόπο οι κ. Ντάι-σελμπλουμ και Σόιμπλε. Είμαστε, πάντα,εδώ, είπαν, θα κρίνουμε ως και τον ανα-σχηματισμό που σχεδιάζετε, ως και ταμηνύματα που λέτε πως λάβατε. Οι δυ-σκολίες του ανασχηματισμού και η ανα-βολή του συνδέονται κυρίως μ’ αυτό.Όλα τ’ άλλα είναι επιπέδου παραπολιτι-κών. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση, για νααποδείξει ότι η συμφωνία θα τηρηθείαπαρέγκλιτα, διάλεξε ως πρώτα μέτρατην περικοπή όλων των επικουρικώνσυντάξεων και τη μεταφορά προς πώ-ληση στο ΤΑΙΠΕ∆ της πιο μεγάλης λί-στας ακινήτων του ∆ημοσίου. ∆ύο μέτρα,δηλαδή, που όλοι γνωρίζουν ότι έχουνβαρύτατο πολιτικό κόστος. Έπονται καιόλα τα υπόλοιπα.

Τι κι αν «ευημερήσουν» οι αριθμοί;

Εμείς εδώ έχουμε πει, βέβαια, ότι τοθέμα δεν είναι καθόλου αριθμητικό – ναβρεθούν δηλαδή οι εκατόν ογδόντα βου-λευτές ή να κλείσει η Βουλή και στα θε-ρινά τμήματα να εξασφαλίζονται οι πε-νήντα ένας βουλευτές για να ψηφίζονταιτα νομοσχέδια, δηλαδή τα αντιλαϊκάμέτρα. Το πρόβλημα της κυβέρνησηςείναι πολιτικό, αυτό εισέπραξε χωρίς

φιοριτούρες από τις ευρωεκλογές καιαυτό θα συνεχίσει να εισπράττει. Αλλάόταν τα λέμε εμείς του ΣΥΡΙΖΑ αυτά, δενέχουν τόση μεγάλη βαρύτητα. Θα ανα-φερθούμε και σε φιλοκυβερνητικούςσχολιαστές. Ο Αλέξης Παπαχελάς, πχστην «Καθημερινή», αναφερόμενος στηνεπιδίωξη συγκρότησης της κεντροδε-ξιάς, αναρωτιέται: «Θα γίνει άσχετα απότο ποια πολιτική ακολουθεί η κυβέρ-νηση; Τι γραμμή θα ακολουθήσει αυτή ηενωμένη κεντροδεξιά παράταξη που θαεκτείνεται από το πολύ φιλελεύθερο έωςτο άκρως λαϊκό δεξιό; Σε τι ακριβώς θασυμφωνήσουν όλοι αυτοί οι παράγοντεςκαι παραγοντίσκοι;». Ο Γιάννης Πρετεν-τέρης, σχολιάζοντας, επίσης, την εκτί-μηση της ηγεσίας της Ν∆ ότι μπορεί ναξανακερδίσει τις εκλογές, παρατηρεί:«Ακόμη, όμως, και αν τα αριθμητικά δε-δομένα δείχνουν να ευνοούν τη Ν∆, είναιη πολιτική που καθορίζει τελικά τουςαριθμητικούς συσχετισμούς. Ως εκ τού-του, το πρόβλημα για τη Ν∆ δεν είναιαριθμητικό. Είναι πολιτικό. Αν θέλει ναπροσεγγίσει ή και να ξεπεράσει το 30%(αν θέλει δηλαδή να αξιοποιήσει τις εφε-δρείες της …) πρέπει να αλλάξει πολι-

τική βάση». «Είναι προφανές», συμπλη-ρώνει, «ότι η ‘σωτηρία της Πατρίδας’ καιο ‘φόβος της καταστροφής’ δεν αποτε-λούν πλέον ούτε πειστικό, ούτε κανεπαρκές ρεπερτόριο».

Ανασχηματισμός του... Θεοχάρη

Φυσικά, και οι δύο αρθρογράφοι μεπάμπολλα άρθρα τους τονίζουν ότι η νε-οφιλελεύθερη πολιτική πρέπει να συνε-χιστεί. Βάζουν ένα άλυτο πρόβλημα στηνκυβέρνηση. Πώς μπορεί να βρεθεί «νέορεπερτόριο»; Πώς μπορεί η κυβέρνηση,η Ν∆ ιδιαίτερα, που χάνοντας επτά μο-νάδες βρίσκεται πολύ κοντά στην κα-τάρρευση, να αλλάξει το κλίμα, εφόσονέχει το βαρύ έργο να συνεχίσει μια πολι-τική που την προκαλεί; Αυτό δεν μπορείνα συμβεί, γι’ αυτό γίνονται και οι διά-φοροι πραξικοπηματικοί χειρισμοί. Γι’αυτό και ο ανασχηματισμός, με τα πρό-σωπα που θα περιλαμβάνει, το μόνο πουθα πείθει ότι διασφαλίζει είναι η υλο-ποίηση της μνημονιακής πολιτικής. Η«παραίτηση» Χ. Θεοχάρη επιβεβαιώνειαυτή τη σκέψη. Και βεβαίως έχει δίκιο

όταν υποστήριξε ότι «δεν έχω πάρει κα-νένα μέτρο. Όχι ένα, ούτε μισό. Τα μέτρατα παίρνει η δημοκρατικά εκλεγμένη κυ-βέρνηση με την εντολή του λαού. Η δου-λειά μου είναι να τα υλοποιώ». Όντως,εντολές της κυβέρνησης εκτελούσε.

Ασφαλώς, ο ανασχηματισμός μπορείνα λύσει άλλου είδους προβλήματα, πχεσωκομματικά, των δυο κομμάτων τηςσυγκυβέρνησης ή προσανατολισμώντους. Η ηγεσία της Ν∆, για παράδειγμα,σχεδιάζει διεύρυνση – περαιτέρω – προςτα δεξιά αξιοποιώντας πρόσωπα που θατο συμβολίζουν. Αλλά κι αυτό δεν είναικάτι ουδέτερο, δεν συσπειρώνει τη Ν∆,επιδεινώνει τη σχέση των δυο τάσεώντης. Ένα άρθρο στην «Καθημερινή τηςΚυριακής», της κ. Μ. Γιαννάκου, μπαίνειστην ουσία του προβλήματος. «Εξάλλουο αποδυναμωμένος ρόλος των ηγεσιώνέναντι των χρηματοπιστωτικών συμφε-ρόντων οδήγησε σε ασαφή πολιτικόλόγο, αποθέωση της επικοινωνιακής τα-κτικής χωρίς ουσιαστικό μήνυμα, περι-στασιακή ενσωμάτωση ακραίων, για ταευρωπαϊκά δεδομένα, απόψεων και εν-τέλει σε θεωρίες περί «δεξιάς πολυκα-τοικίας» ή μεγάλης κεντροδεξιάς, πουθα δημιουργηθεί με την ικανοποίηση τωνφιλοδοξιών διαφόρων προσώπων πουθα μπορούσαν να δώσουν στίγμα άλλοτεαριστερότερο και άλλοτε δεξιότερο».

Θέμα ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ

Όσο για το ΠΑΣΟΚ, η κρίση του, παράτο «ανακουφιστικό» 8% της Ελιάς, συνε-χίζεται και αφορά πολύ σοβαρότερα απόυπουργοποιήσεις ζητήματα. Ουσιαστικά,έχει τεθεί ευθέως θέμα πολιτικής καιηγεσίας που την εκφράζει. Ο λόγος, οκύριος, που στελέχη του όπως Γεννη-ματά, Μωραΐτης, Ρέππας, Σκανδαλίδηςθέλουν να προηγηθεί το συνέδριο τουΠΑΣΟΚ, είναι διότι θεωρούν ότι η Ελιάτους εγκλωβίζει στην κυβέρνηση με τηΝ∆, κι αυτό δεν το επιθυμούν πλέον. Ηαπάντηση του Γραφείου Τύπου, δηλαδήτου Ε. Βενιζέλου, πολύ σκληρή, είναι εγ-γύηση ότι η κρίση θα ενταθεί και τίποτεδεν αποκλείεται για τη συνοχή τουΠΑΣΟΚ.

Οι αποκαλύψεις Μιχαλολιάκου καιΠαππά για τις πολυάριθμες σχέσεις Ν∆και στελεχών Χρυσής Αυγής, που έτυχανασθενών – ουσιαστικά επιβεβαιωτικών –διαψεύσεων, επιδεινώνουν το κλίμαμέσα στη Ν∆. ∆ιότι αποκαλύπτουν όχιμόνο τις επαφές αλλά και τον προσανα-τολισμό τους: επιδίωκαν να νουθετή-σουν τα στελέχη της Χ.Α., με γνωστή φα-σιστική δράση, και να μπουν στη «δεξιάπολυκατοικία» που τους «χωράει». Μ’άλλα λόγια, αποκαλύφθηκε πλήρως ηγραμμή της Ν∆ έως το περιστατικό τηςδολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Το απο-δίδει ωραία ο ∆ημ. Μητρόπουλος, στα«Νέα» της Πέμπτης: «Μέχρι τη στροφήτου περασμένου καλοκαιριού η Ν∆ δεντους είχε απομονώσει. Είχαμε από συνο-μιλίες και νουθεσίες μέχρι χειροφιλή-ματα».

Η Μ. Γιαννάκου, πάλι, μιλά για τις συ-νέπειες αυτής της πολιτικής με σαφήτρόπο: «Η ιστορία διδάσκει, άλλωστε,ότι ακροδεξιές επιλογές θα ευνοήσουντους ακραίους και ποτέ τη μεγάλη κεν-τροδεξιά παράταξη που φιλοδοξούμε ναδημιουργήσουμε».

Παύλος Κλαυδιανός

Εκτός από τους αριθμούς υπάρχει και η πολιτικήΓιατί η κυβέρνηση επικεντρώνει στο κυνήγι των μαγικών αριθμών -για την ψήφισητων προαπαιτούμενων ή για την εκλογή Προέδρου- και “ξεχνάει” την ανάγκη αλλαγής πολιτικής.

∆ΝΤ, Ντάισελμπλουμκαι ΣόιμπλεΕως ότου η κυβέρνηση κατατάξει τα μηνύματα που είπε πως έλαβε από τις

εκλογές, τρία μηνύματα από τους δανειστές μας έκλεψαν την παράσταση. Τοπρώτο στη σειρά ήταν του κ. Σόιμπλε, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο Focus

δεν περιορίστηκε, απλώς, στο γνωστό «να ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις» κτλ,κτλ, αλλά επανέφερε το θέμα της εξόδου από το ευρώ. Επιπλέον, μίλησε για νέομικρό πακέτο βοήθειας: «Η έκταση του ενδεχόμενου τρίτου πακέτου στήριξηςπρος την Ελλάδα θα είναι περιορισμένη, πιθανώς κάτω από 10 δισ. ευρώ», είχε δη-λώσει. Η κυβέρνηση αντέδρασε χλιαρά.

Ο κ. Ντάισελμπλουμ, μιλώντας σε ολλανδικό τηλεοπτικό σταθμό και σημει-ώνοντας ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας παραμένει σε υψηλά επίπεδα, επεσή-μανε πως «αν η Ελλάδα κληθεί να το χρηματοδοτήσει, τότε το επιτόκιο θα κυμαί-νεται γύρω στο 6% με 7%, γεγονός που καθιστά την εξυπηρέτησή του σχεδόν αδύ-νατη». Για να επιτευχθεί μείωση του επιτοκίου, η Ελλάδα θα πρέπει να ενισχύσειπεραιτέρω την οικονομία της ή να λάβει νέα βοήθεια, πρόσθεσε.

Το ∆ΝΤ ξαφνικά ανέβαλε τη δημοσίευση της έκθεσής του για την Ελλάδα, παράτο ότι στη συνεδρίαση του συμβουλίου του ενέκρινε τη χορήγηση των δόσεων. Οεκπρόσωπος του ∆ΝΤ κ. Τζέρι Ράις είπε ότι θα γίνει «πολύ σύντομα» και ως προςτην αναβολή ότι «είναι κάτι που συνηθίζεται (...) λόγω διαδικαστικών θεμάτων».Ωστόσο, η συνάντηση Στουρνάρα, Λαγκάρντ και Τόμσεν στο Παρίσι δείχνει ότι κάτιπολύ σοβαρό έχει προκύψει. Το οποίο έχει σχέση και με τις σκληρές-προειδοποι-ητιές δηλώσεις Σόιμπλε-Ντάισελμπλουμ.

Του

∆ημ

ήτρη

Πετ

σετί

δη

Κεντροαριστεράμε Βενιζέλο γίνεται;Του Νίκου Τσαγκρή

Τις μέρες που τα «κεντροαριστερά» πειραματόζωα του συστήματος βολό-δερναν στους μετεκλογικούς δοκιμαστικούς σωλήνες της «Ελιάς», κάποιοιμεταλλαγμένοι έκαναν πρόβες σε υπουργικά κουστούμια με στυλίστα τον

Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο οποίος, απ’ τη μια, το έπαιζε πρωθυπουργός στη θέση τουπρωθυπουργού κάνοντας τον διαχειριστή του ανασχηματισμού και, απ’ την άλλη,καλούσε σε εσπευσμένη «συμπόρευση» όλες τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς,δεδομένου ότι «το ΠΑΣΟΚ με την Ελιά, είναι ο πυλώνας της νέας αφήγησης γιατην Ευρώπη».

Όλα αυτά, σε πρώτη ανάγνωση, συνθέτουν μια σουρεαλιστική εικόνα που εξω-ραΐζει τον αποκρουστικό χαρακτήρα της πολιτικής απάτης που περιγράφεται ως«ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς». Ειδικά όταν η περιγραφή εκπορεύεταιαπό τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγ-γελο Βενιζέλο, και σκιαγραφεί τη συμπόρευση (διάβαζε, συγχώνευση) όλων τιςδυνάμεις της Κεντροαριστεράς, (της ∆ΗΜΑΡ και του «Ποταμιού», δηλαδή) δεδο-μένου ότι «το ΠΑΣΟΚ με την Ελιά (το μεταμφιεσμένο σε «Ελιά» ΠΑΣΟΚ του Βε-νιζέλου, δηλαδή) είναι ο πυλώνας της νέας αφήγησης (της αφήγησης Βενιζέλου,δηλαδή) για την Ευρώπη».

Αλλά η αφήγηση του Βενιζέλου για την Ευρώπη (που βιάζεται να την επιβάλλειως αφήγηση της κεντροαριστεράς με πυλώνα το… «ΠΑΣΟΚ με την Ελιά») δενείναι παρά η αφήγηση του Σαμαρά για την Ευρώπη, που δεν είναι παρά η αφήγησητου Σόϊμπλε και της Μέρκελ για την Ευρώπη.

∆εν σώζεται με τίποτα

Αυτό είναι όλο: κεντροαριστερά με αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν γίνεται, διότι αυτό τοΠΑΣΟΚ, το έσχατο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου του 8%, (εντός ή εκτός «Ελιάς») είναι ταυ-τισμένο με την ακροδεξιού χαρακτήρα Νέα ∆ημοκρατία του Σαμαρά, που είναιταυτισμένη με το ακραία νεοφιλελεύθερο σύστημα Μέρκελ, που είναι ταυτισμένομε την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της χώρας μας.

Ας το πούμε πιο απλά: στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων, το έσχατοΠΑΣΟΚ Βενιζέλου είναι ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα με πατέντα: το τελευταίοαπομεινάρι της ξεπουλημένης στο νεοφιλελεύθερο κόσμο των αγορών ευρωπαϊ-κής σοσιαλδημοκρατίας που, με την… ευγενική φροντίδα των μιντιαρχών (είτεσαν ΠΑΣΟΚ, είτε σαν «Ελιά») φυτοζωεί ως ξεδιάντροπη συνιστώσα της Νέας ∆η-μοκρατίας του Σαμαρά στο προσκήνιο. Και ως κέλυφος προστασίας του διε-φθαρμένου αρχηγού της στο παρασκήνιο.

∆εν είναι δικό μου, είναι άποψη ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ και την με-ταφέρω: «το ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου δεν σώζεται με τίποτε, αν δεν απαλλαγεί απ’ τονΜπένυ και τα άλλα μνημονιακά του βαρίδια. Αν δεν καταφέρει, δηλαδή, μέσα απόένα συνέδριο, να ξεπλυθεί πολιτικά και να αναδυθεί ως ένα πειστικό σοσιαλι-στικό – αντισυστημικό σχήμα…»

- Και που είσαι, κεντροαριστερά με Βενιζέλο δεν γίνεται, γιατί… υπάρχει, κα-τέληξε γελώντας: «ονομάζεται Ελιά, εκπροσωπεί το 8% του εκλογικού σώματος,και εξακολουθεί, και ως κεντροαριστερά, να είναι συνιστώσα της Νέας ∆ημο-κρατίας του Σαμαρά».

Κοροϊδεύουν την κοινωνία

Συνοψίζοντας, κεντροαριστερά με το σημερινό ΠΑΣΟΚ (εντός ή εκτός Ελιάς)δεν γίνεται. Ειδικά αν παραμείνει πρόεδρός του ο Βενιζέλος και αν εξακολουθή-σει να συγκυβερνά με τη Νέα ∆ημοκρατία του Σαμαρά: ούτε η αυτοκτονική∆ΗΜΑΡ του Φώτη, ούτε καν το θολό Ποτάμι του Σταύρου δεν τσίμπησαν στην έκ-κληση Βενιζέλου για συμπόρευση. Κάτι συγκυβερνητικά… ψάρια μόνο. Και η…πτέρυγα Λυκούδη! (αχ, ρε Σπύρο…)

«Το θέμα της Κεντροαριστεράς δεν είναι καλσόν, να το τραβάει ο ένας από εδώκαι ο άλλος από εκεί, και στο τέλος να είναι μια σούπα που οδηγεί σε μια νεοφι-λελεύθερη ατζέντα», έδωσε την απάντηση ο ίδιος ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, ο κ.Ν. Ανδρουλάκης. Αλλά αυτή είναι μια απάντηση που άργησε να ‘ρθεί: το θέμα τηςΚεντροαριστεράς το έλυσε προ τριετίας, ο κόσμος της Κεντροαριστεράς. Που,καθώς έβλεπε το ΠΑΣΟΚ να σφάζεται στην ποδιά της Μέρκελ και να μεταβάλ-λεται «σε μια σούπα που οδηγούσε σε νεοφιλελεύθερη ατζέντα», άρχισε να μετα-κομίζει στον ΣΥΡΙΖΑ…

Αυτό είναι το σωστό: οι κεντροαριστεροί είναι πια στον ΣΥΡΙΖΑ, την αξιόπιστη,τη συνεπή, την αντιμνημονιακή, την αντισυστημική, τη ριζοσπαστική Αριστερά.Τη δημοκρατική Αριστερά της κοινωνικής ευθύνης, και της πατριωτικής περη-φάνιας, που μάχεται για την απελευθέρωση της Ελλάδας και των Ελλήνων από ταδεσμά του νεοφιλελεύθερου οικονομισμού, της συστημικής – μνημονιακής βαρ-βαρότητας.

Ποια Κεντροαριστερά, λοιπόν; Όλοι γνωρίζουμε ότι οι απαξιωμένοι ηγέτες καιεπίδοξοι ηγετίσκοι της, είτε εντός είτε εκτός ΠΑΣΟΚ και ∆ΗΜΑΡ και… ποτα-μών και ελαιώνων, κοροϊδεύουν την κοινωνία, αφού γνωρίζουν καλύτερα από

εμάς, αυτό που κιεμείς γνωρίζουμε.Ότι η ευρωπαϊκή

σοσιαλδημοκρα-τία κυβερνούσε μεπλαστή σοσιαλι-στική ταυτότητα.Μέχρι που, ενμέσω της κρίσης,αποκαλύφθηκε ωςτο απόλυτο κα-μουφλάζ του νεο-φιλελευθερισμού.

•

Ό,τι ξέρειο καθέναςΠαραμονή του μεγάλου τε-

λικού για το πρωτάθλη-μα μπάσκετ μεταξύ Παναθη-ναϊκού και Ολυμπιακού οπρώην προπονητής των ερυ-θρολεύκων και νυν πολιτευ-τής της Ν∆, Γιάννης Ιωαννί-δης, εθεάθη σε τραπέζι τουκαφενείου της Βουλής να ε-ξηγεί μπασκετικά συστήματα.Ο Μαρσέλ τον είδε και σας τομεταφέρει, αν και λόγω έλλει-ψης γνώσεων για το άθλημαδεν μπόρεσε να αποκωδικο-ποιήσει αν ο πρώην προπονη-τής έκανε κριτική στονΜπαρτζώκα ή αν έδειχνε πώςθα ξεμπλοκαριστεί ο Σπανού-λης στο κρίσιμο παιχνίδι.

∆ιότι όποιοςλησμονεί, δενενθυμείταιπλέον...Με ξεχωριστή ικανοποίη-

ση διαβάσαμε στα σχετι-κά ρεπορτάζ ότι στην εκδή-λωση των «ανανεωτών της∆ΗΜΑΡ», με ομιλητή τονΣπύρο Λυκούδη, παραβρέθη-καν πλήθος ανανεωτικές της«κεντροαριστεράς» δυνάμεις.Μεταξύ αυτών και ένα φέρελ-πις άλλοτε πολιτικός της Βό-ρειας Ελλάδας, που ξεκίνησεως πράσινος, πολιτεύτηκε μετον Συνασπισμό, υπουργο-ποιήθηκε από το ΠΑΣΟΚ καιμάλλον κάηκε ως πολλά υπο-σχόμενος πολιτικός έκτοτε(ονόματα δεν λέμε, υπολή-ψεις δεν θίγουμε...) Όσοι καιόσες τον είχατε ξεχάσει, ξα-ναφρεσκάρετε τη μνήμη σας.Αν είναι να ανανεωθεί η πολι-τική ζωή της χώρας και νασωθεί η πατρίδα, καμία νέακαι άφθαρτη δύναμη δεν πρέ-πει να πάει χαμένη.

Απότον “τσάρο”στον “ουσάρο”Εκεί που όλοι συζητούσαν

τι θα γίνει με τον «τσάροτης οικονομίας», αν θα φύγειαπό το Σύνταγμα ο κ. Στουρ-νάρας και πού θα πάει, η εί-δηση που κατέφθασε στα δη-μοσιογραφικά γραφεία αφο-ρούσε έναν απλό «ουσάρο»(Σ.Σ.: άνδρας του ελαφρούιππικού), τον κ. Θεοχάρη, γε-νικό γραμματέα ∆ημοσίωνΕσόδων.

Αν ο όλος κυβερνητικός α-νασχηματισμός κινηθεί σ’ αυ-τό το πνεύμα, πράγμα όχι απί-θανο λόγω πολιτικών εξανα-γκασμών και προσωπικών πε-ριορισμών, θα μπορούσε ναονομαστεί χωρίς υπερβολή...προσχηματισμός. Αν και ούτετα προσχήματα μπορούν νακρατηθούν με τέτοιους ανα-σχηματισμούς.

Επαρχιω-τισμός μεευρωπαϊκόχρώμαΣτην αρχή οι ημεδαποί δια-

μορφωτές της κοινήςγνώμης τη λοιδόρησαν ως πα-ρανοϊκή πράξη: ένας υποψή-φιος της Ευρωπαϊκής Αριστε-ράς για την προεδρία της Κο-μισιόν έρχεται να στηρίξειτην υποψηφιότητα του δεξιούΖαν Κλωντ Γιουνκέρ! Μετάτην υπονόμευσαν ως επίδειξημικρομεγαλισμού: ο Τσίπραςεναντίον Μέρκελ -το «κοκο-ράκι» απέναντι στη «λέαινα».

Όταν, όμως, άρχισαν τα ευ-ρωπαϊκά μίντια, αλλά και πο-λιτικές δυνάμεις άλλων απο-χρώσεων στη γηραιά ήπειρονα μιλούν για σοβαρό πρό-βλημα λειτουργίας των κοινο-

Κοπ

τορα

πτικ

ή

Του

ΓΙΑΝ

ΝΗ

ΚΑΚΑ

ΡΩΝ

Η

Εν τω μεταξύ στη ΒΙΟΜΕ κάνουν σεμινάριαγια έκδοση Ζ. Καλή επιτυχία...

44 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 55ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ηομιλία του Ν. Μιχαλολιάκου στηΒουλή λίγα υπερασπιστικά στοι-χεία για την απόσειση της κατη-

γορίας της συμμετοχής σε εγκληματικήοργάνωση περιείχε. Είχε, όμως, αρκε-τές πολιτικές αναφορές, που αξίζει ναεπισημάνουμε και να επιχειρήσουμε ναερμηνεύσουμε.

Ο βασικός ισχυρισμός του είναι ότιέχει πέσει «θύμα πολιτικής σκευω-ρίας». Αλλά μεγαλύτερη σημασία έχει οσκοπός για τον οποίο θεωρεί ότι στή-θηκε αυτή: «Ήταν ένα κόλπο, ένα τέ-χνασμα για να μας πάτε στο 2% (…)Όχι μόνο δεν μας πήγατε, αλλά 110 χι-λιάδες Έλληνες ήρθαν και συντάχθη-καν στις γραμμές της Χ.Α». Υπενθυμί-ζει, δηλαδή, στον κ. Σαμαρά την ορθό-τητα της εκτίμησης του πρώην στενούσυνεργάτη του, του κ. Μπαλτάκου,όπως καταγράφεται στο περίφημο βίν-τεο, όπου ο στενός συνεργάτης του κ.Σαμαρά διαφωνούσε με τον πρωθυ-πουργό ως προς την εκτίμηση της μελ-λοντικής εκλογικής δύναμης της ΧΑ.

Ήθελαν να μας προσεταιριστούν…

Στην ομιλία του, όμως, προβάλλει καιέναν δεύτερο ισχυρισμό, συμπληρωμα-τικό του πρώτου: «Ήθελαν να μας προ-σεταιριστούν, όπως το έχουν κάνειάλλες φορές με την Εθνική Παράταξητο 1977, με την ΕΠΕΝ το 1989-90 καιόπως το έκαναν διαλύοντας τον Καρα-τζαφέρη». Κι επειδή δεν το πέτυχαν,τους διώκουν, εξηγεί...

Προς επίρρωσιν καταθέτει και αυτός

μυστικές συναντήσεις με τον κ. Μπαλ-τάκο, τον οποίο γνώρισε «σε εθνικιστι-κούς αγώνες το 1973 στο γραφείο τηςΕΟΚΑ Β΄ του στρατηγού Γρίβα ∆ιγενή»!Επίσης ισχυρίζεται ότι είχε τηλεφωνι-κές επικοινωνίες με τον Γ. Μουρούτηκαι μυστικές επαφές με δύο υπουργούςτης Ν∆ που δεν κατονομάζει.

Γιατί εκθέτει τη Ν∆, τώρα μάλισταπου έχουν γίνει πια οι εκλογές και δενθα έχει άμεσο πολιτικό όφελος; Μια ερ-μηνεία θα ήταν ότι θέλει να κόψει τιςγέφυρες επικοινωνίας. Γέφυρες πουγια να στηθούν δεν αρκούν μόνο ταπρόθυμα ή και εντεταλμένα γι’ αυτό τοσκοπό στελέχη της Ν∆. Χρειάζονται καιαπό την πλευρά της ΧΑ αντίστοιχα πρό-σωπα και πολιτικές.

Ίσως δεν είναι άσχετο με αυτή τηνερμηνεία ένα απόσπασμα μετεκλογικούάρθρου του κ. Ν. Μιχαλολιάκου στο«Εμπρός», στο οποίο μαζί με τη χαράτου για την εκλογική επιτυχία της ΧΑσπεύδει να προσθέσει: «Σίγουρα επιτύ-χαμε μια νίκη, αλλά δυστυχώς δεν έλει-ψαν τα φαινόμενα τα οποία χαρακτηρί-ζουν ένα αστικό και όχι επαναστατικόκόμμα. Αυτό θέλετε για τη ΧΑ; Εγώ όχι!Και να ξέρετε ότι ο μεγαλύτερος εχθρόςτου κινήματός μας είναι όλοι αυτοί πουμας λένε “ν’ αλλάξουμε”…»

Ο «μεγαλύτερος εχθρός» της ΧΑ

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει δημό-σιες τοποθετήσεις υποστηρικτών αυτήςτης «αλλαγής». Προέρχονται από τοεσωτερικό της ΧΑ ή από όμορους χώ-ρους; Όπου κι αν βρίσκονται ο Ν. Μι-χαλολιάκος αυτούς τους θεωρεί «μεγα-λύτερους εχθρούς του κινήματος», καιμάλιστα θεωρεί χρέος του να το τονίσεισε ένα επινίκειο άρθρο την επομένητων εκλγογών.

Όπως και να ‘χει, ο Ν. Μιχαλολιάκοςφαίνεται ότι μιλώντας στη Βουλή βρήκετην ευκαιρία να ρίξει ένα σμπάρο για ναχτυπήσει δύο τρυγόνια: να εκδικηθείτην ηγεσία της Ν∆ που από συνομιλή-τρια μετατράπηκε σε διώκτρια (επικα-λούμενος τη σκοπιμότητα της ιδιοποί-ησης του εκλογικού ποσοστού της ΧΑ)και ταυτόχρονα να κόψει την όρεξηόποιων, παρά τη συμπεριφορά αυτή,εξακολουθούν να συζητούν σενάρια με-τεξέλιξης. Ιδίως τώρα που η ΧΑ φαίνε-ται να αποσπάται από τη χορεία τωναριθμητικά περιθωριακών κομμάτων.

Με αξιώσεις ρυθμιστή

Πώς φτάσαμε, όμως, στο σημείο υπό-δικοι ναζιστές να εμφανίζονται ως παί-κτες του πολιτικού παιχνιδιού με αξιώ-σεις ρυθμιστή;

Χρειάζεται να πάμε λίγο πίσω και να

θυμηθούμε τις ημέρες δόξας της θεω-ρίας των δύο άκρων που διέδιδε η κυ-βέρνηση Σαμαρά. Βάζοντας στο έναάκρο τον ΣΥΡΙΖΑ και στο άλλο τη ΧΑ,όπως βλέπουμε καθαρά σήμερα, δεναποσκοπούσε μόνο στη δαιμονοποίησητου πρώτου. Κατάφερε να εξισώσει τηΧΑ με την Αριστερά καθιστώντας τηναποδεκτό τμήμα του πολιτικού σκηνι-κού. Στηριγμένη σ΄ αυτή τη «θεωρία»ακολούθησε την τακτική του προσεται-ρισμού είτε μέσω της απόσπασης τωνψηφοφόρων της ΧΑ, είτε δια της προ-σέγγισής της μετά από ένα σχετικό λί-φτιγκ, όπως είχε εισηγηθεί δημόσια οκ. Μπαλτάκος.

Αυτή η πολιτική προϋπέθετε αδιαφο-ρία για τις αμέτρητες καταγγελίες τηςΑριστεράς για την εγκληματική δράσητης περιθωριακής ακόμα ΧΑ και ασυγ-χώρητη υποτίμηση, αργότερα, της εκτε-ταμένης πια δολοφονικής δράσηςμελών και οπαδών της, στη βάση τηςλογικής ότι και το «άλλο άκρο» παρα-νομεί, δεν σέβεται τη νομιμότητα.

∆εν είναι καθόλου βέβαιο ότι η σημε-ρινή ηγεσία της Ν∆ έχει κατανοήσει σεβάθος πόσο καταστροφική υπήρξεαυτή η τακτική και ότι έχει απαλλαγείαπό την επιρροή των απόψεων που θε-ωρούν τη ΧΑ αξιοποιήσιμη δύναμηστην προσπάθεια για διατήρηση της κυ-βερνητικής εξουσίας. Συμμετέχει στηνομική διαδικασία παραπομπής τηςηγεσίας της ΧΑ ενώπιον του νόμου,αλλά την ίδια ώρα φέρνει το νόμο γιατο μεταναστευτικό κουτσουρεμένο στασημεία που θα το ήθελε η ΧΑ.

Πολιτικές που θρέφουν τη ΧΑ

Εκτός από τις οικονομικές και κοι-νωνικές ανατροπές που τροφοδοτούντην κάλπη της ΧΑ, υπάρχουν και πολι-τικές επιλογές που την έχουν γιγαντώ-σει. Αυτές δεν πρόκειται να μεταφρα-στούν σε ποινικές ευθύνες, όμως είναιανάγκη να αποδοθούν σε όσους τιςπροώθησαν. Όχι τόσο για να πληρώ-σουν, όπως και πρέπει, το πολιτικό τί-μημα, όσο για να αναδειχθούν ως επι-κίνδυνες για τη δημοκρατική πολιτικήτάξη.

Και χρειάζεται να το τονίζουμε ξανάκαι ξανά, γιατί όλα αυτά δεν αφορούνκάποιο μακρινό παρελθόν. Υπάρχουνακόμα πολιτικοί που σκέφτονται σαντον Μπαλτάκο και αναζητούν τρόπο ναενισχύσουν τη θέση της ∆εξιάς στον πο-λιτικό χάρτη με δάνεια από την ακρο-δεξιά. Ο Ν. Μιχαλολιάκος ανησυχεί γιατους δικούς του λόγους μπροστά σε ένατέτοιο ενδεχόμενο. Για τους δικούς τηςλόγους θα έπρεπε να ανησυχεί και ηΑριστερά. Γιατί μια τέτοια προοπτικήμετατοπίζει όλο τον πολιτικό χάρτη τηςχώρας δεξιότερα σε επικίνδυνο βαθμό.Και τείνει να κάνει δυσδιάκριτη έως αό-ρατη τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσαστη ∆εξιά και την Ακροδεξιά. Κι όταναυτή η διαχωριστική χαθεί, τότε είναιπολύ πιο εύκολο να κυριαρχήσει η ιδε-ολογία του ναζισμού, που είναι εξαιρε-τικά εχθρική για τους εργαζόμενους γιατη μεγάλη πλειονότητα του λαού, γιατίακριβώς δεν θεωρεί κυρίαρχη τη διά-κριση ανάμεσα στους πλούσιους καιτους φτωχούς. ∆είτε πόσο γλαφυρά τοπεριγράφει ο Ν. Μιχαλολιάκος στο«Εμπρός»: «Σε αυτή τη χώρα υπάρχουνουκ ολίγοι ραγιάδες, που θέλουν τηνησυχία τους, μίζερη ή πλούσια δεν έχεισημασία, ο ραγιάς είναι ραγιάς είτεπλούσιος είτε φτωχός…» Το ίδιο και ο«επαναστάτης» εθνικοσοσιαλιστής δενέχει σημασία τι είναι: αν είναι πλού-σιος, ακόμα καλύτερα.

Χ. Γεωργούλας

τι κών θε σμών και για δείγ μαγρα φειο κρα τι κού αυ ταρ χι -σμού στην πρώ τη και ε λά χι -στη α πό πει ρα να α πο κτή σει ί -χνη δη μο κρα τι κής νο μι μο -ποίη σης η ε κλο γή του προέ -δρου της Κο μι σιόν, κα τά πιαντη γλώσ σα τους και άρ χι σαννα προ σπα θούν να τα μπα λώ -σουν και να συ ντο νι στούν μετην Εσπε ρία. Ο ε παρ χιω τι -σμός τους δεν έ χει ό ρια!

Αν η πρω το βου λία αυ τή τουΚΕ Α μπο ρού σε να υ πο στεί (υ -πο στη ρι κτι κή) κρι τι κή, θα ή -ταν για τί δεν ορ γα νώ θη κε κα -λύ τε ρα και συλ λο γι κό τε ρα,δεν συ νο δεύ τη κε και α πό πα -ράλ λη λες κι νη μα τι κές πρω -το βου λίες, σε ευ ρω παϊκό ε πί -πε δο. ∆η λα δή, α πό τη σκο πιάτης ε νερ γού ε μπλο κής στηδια πά λη που διε ξά γε ται καισ’ αυ τό το ση μείο, και σ’ αυ τότο ε πί πε δο.

Τους σφά ζουνστου Βαγ γέ λητην πο διά∆εν εί ναι μό νο ο Φ. Κου βέ -

λης (μπάρ μπα-Φώ της γιατους λι βε λο γρά φους της ∆ε -ξιάς και της «κε ντρο α ρι στε -ράς»), που θα δε χτεί τα α νε -λέ η τα πυ ρά μέ χρις ε ξου θε νώ -σεως. Όποιος τολ μή σει να α -ντι μι λή σει στον Ευάγ γε λο Βε -νι ζέ λο, την άλ λη μέ ρα τοπρωί (με ρι κές φο ρές και το ί -διο βρά δυ...) υ φί στα ται τιςσυ νέ πειες της κή ρυ ξης ε νόςπο λέ μου χω ρίς ό ρια. Ο Σκαν -δα λί δης «τα έ κα νε σκα τά μετην ορ γά νω ση του κρά τους»,ο Ρέπ πας έ νας ο δο ντία τρος(πο λύ κα κό αυ τό...) που έ γι νευ πουρ γός, ο Μω ραΐτης «πε ρί -με νε την ε κλο γι κή συ ντρι βήτης πα ρά τα ξης» και ποιος ξέ -ρει πό σα άλ λα α κό μα ε γκλή -μα τα έ χει δια πρά ξει...

Ο... διά λο γος για την ε νό -τη τα της «κε ντρο α ρι στε ράς»έ χει αρ χί σει με τους... κα λύ -τε ρους οιω νούς και με το μό -νο τρό πο που γνω ρί ζουν τααυ ταρ χι κά κέ ντρα προώ θη -σης των ι διο τε λών συμ φε ρό -ντω ν: τη λά σπη και τη δια βο -λή. Τι κι αν α φο ρά αν θρώ -πους που στο ό νο μά τους έ πι -ναν νε ρό μέ χρι χθες; Ο υ πέρ -τα τος σκο πός (η διαιώ νι σητης μνη μο νια κής κυ βέρ νη σηςκαι πο λι τι κής) α γιά ζει τα πιοφθη νά (αν και α κρι βο πλη ρω -μέ να ε νίο τε...) υ βρε ο λό για.

Λου κέ τοAρον ά ρον έ κλει σαν τη

Βου λή και έ τσι με έ νανσμπά ρο πολ λά τρυ γό νια. Σταθε ρι νά τμή μα τα δεν α παι τού -νται 151 βου λευ τές για την υ -περ ψή φι ση νό μου, αλ λά αρ -κούν 100. Οπό τε ε κεί θα προ -σπα θή σουν να πε ρά σουν κρί -σι μα νο μο σχέ δια, ό πως η κα -τα στρο φή του αι για λού. Ακό -μα η υ πό θε ση Χ. Μπαλ τά κουμε τα τί θε ται για τον Οκτώ βρη,κα θώς και η συ ζή τη ση γιατην άρ ση α συ λίας του κ. Μι -χε λά κη. Φαί νε ται στη ρί ζο νταιστα «μπά νια του λα ού» για ναμην υ πάρ ξει λαϊκός ξε ση κω -μός α πό τα σχέ διά τους, μάλ -λον ό μως υ πο λο γί ζουν χω ρίςτους ξε νο δό χους.

Μαρσέλ & Μισέλ

«Θύματα πολιτικής σκευωρίας» οι θύτες φτωχών μεταναστώνΠοιοι άφησαν τη Χρυσή Αυγή να γίνει υπαρκτή απειλή

∆εν εί ναι κα θό λου βέ -βαιο ό τι η ση με ρι νή η γε -σία της Ν∆ έ χει κα τα -νοή σει σε βά θος πό σοκα τα στρο φι κή υ πήρ ξε ητα κτι κή της και ό τι έ χεια παλ λα γεί α πό την ε πιρ -ροή των α πό ψεων πουθεω ρούν τη ΧΑ α ξιο -ποιή σι μη δύ να μη στηνπρο σπά θεια για δια τή ρη -ση της κυ βερ νη τι κής ε -ξου σίας.

“

66 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ανώμαλη προσγείωσηστο ΠαρίσιΣε πλήρες αδιέξοδο έχει περιέλθει

το Μαξίμου. Τα μηνύματα απότους δανειστές είναι σκληρά και

αφορούν τη συνέχιση της ίδιας σκληρήςπολιτικής της λιτότητας. Η κυβέρνηση,ωστόσο, δοκιμάζεται και εσωκομματικά,γι’ αυτό και προχώρησε στο πρόωροκλείσιμο της Βουλής.

Ο ανασχηματισμός, όπως όλα δεί-χνουν, θα γίνει τη ∆ευτέρα, με την… επι-φοίτηση του Αγίου Πνεύματος, με τουςΕυρωπαίους να στέλνουν μηνύματα στηνκυβέρνηση ότι η αλλαγή προσώπων δενπρέπει να σηματοδοτήσει και αλλαγήςπολιτικής. Πληροφορίες, μάλιστα, ανα-φέρουν ότι τα ονόματα, τουλάχιστον στακρίσιμα υπουργεία, όπως αυτό του Οικο-νομικών, αν αντικατασταθεί ο Γ. Στουρ-νάρας, θα τύχουν και της εγκρίσεως ευ-ρωπαίων ηγετών –η ανακοίνωση τωνονομάτων αναμένεται να γίνει αργά τοβράδυ της ∆ευτέρας, πιθανόν την ώρατων τηλεοπτικών κεντρικών δελτίων ει-δήσεων. Ήδη η [αναγκαστική] παραί-τηση του γενικού γραμματέα ∆ημοσίωνΕσόδων, Χάρη Θεοχάρη, προκάλεσε τηναντίδραση της Κομισιόν, που με ανακοί-νωσή της τονίζει ότι «η διοίκηση εσόδωνδιαδραματίζει ρόλο κλειδί στο μεταρ-ρυθμιστικό πρόγραμμα και η εξέλιξηαυτή είναι αιτία βαθιάς ανησυχίας».

Εγκλωβισμένος ο Σαμαράς

Ο Αντ. Σαμαράς συνειδητοποίησεάμεσα ότι εγκλωβίστηκε μεταξύ τωνπροεκλογικών επικοινωνιακών σχεδια-σμών της κυβέρνησής του –«σκίζω κα-θημερινά σελίδες από τα μνημόνια»,«αλλαγή σελίδας», κ.λπ.- και των κατευ-θύνσεων των ευρωπαίων ηγετών ότι ηπολιτική της λιτότητας δεν αλλάζει. Ηαρχή έγινε από τον Σόιμπλε, που έκανεγνωστό το τρίτο πακέτο «βοηθείας»προς την Ελλάδα. «Στο τέλος του 2012,όταν δηλαδή αποφασίστηκε το δεύτεροπακέτο προς την Ελλάδα», δήλωσε οΣόιμπλε στο περιοδικό Focus, «ήτανσαφές ότι δύο χρόνια μετά τη λήξη του ηχώρα δεν θα μπορούσε να αναχρηματο-δοτηθεί από τις αγορές. Επειδή δε, το

χρέος της Ελλάδας αναμένεται να κατα-στεί βιώσιμο το 2022, υπάρχει το ενδε-χόμενο η Ελλάδα να χρειαστεί ακόμη μιαφορά περιορισμένη βοήθεια».

Την ανώμαλη προσγείωση της οικονο-μικής πολιτικής του Μαξίμου ήρθε νασυμπληρώσει και ο επικεφαλής του Eu-rogroup Γ. Ντάισελμπλουμ, που επανέ-λαβε ότι η Ελλάδα ίσως χρειαστεί καιάλλη οικονομική βοήθεια καθώς η έξο-δος στις αγορές είναι απαγορευτική μεεπιτόκια μεταξύ 6% και 7%. ∆ηλώσειςπου παραπέμπουν ευθέως στη συνέχισητης ίδιας πολιτικής, την οποία άλλωστεέχουν υπογράψει οι Αντ. Σαμαράς καιΕυ. Βενιζέλος. Στο αναλυτικό κείμενοτου μνημονίου η κυβέρνηση δηλώνει«δεσμευμένη για τη διατήρηση των επι-τευγμάτων μέχρι σήμερα» και ότι θα «συ-νεχίσει την πλήρη εφαρμογή των μέτρωνπου συμφωνήθηκαν από την έναρξη τουπρογράμματος», αλλά και τη «λήψη ισο-δύναμων μέτρων» για να «διασφαλιστείη επίτευξη των δημοσιονομικών στό-χων».

∆ΝΤ: Μόνο με «κούρεμα»βιώσιμο το χρέος

Την Τρίτη ο Γ. Στουρνάρας συναντή-

θηκε στο Παρίσι με την Κρ. Λαγκάρντπαρουσία του Πόουλ Τόμσεν. Η συνάν-τηση, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφο-ρίες, είχε να κάνει με την έκθεση του∆ΝΤ για την πορεία της οικονομίας τηςχώρας, η δημοσιοποίηση της οποίας με-τατέθηκε για την προσεχή βδομάδα. Πα-ράλληλα, η γενική διευθύντρια του ∆ΝΤκατέστησε σαφές στον Γ. Στουρνάρα ότιτο ελληνικό χρέος δεν θα καταστεί ποτέβιώσιμο αν δεν υπάρξει «κούρεμα»,άποψη με την οποία διαφωνεί η ηγεσίατης ευρωζώνης, που θέλει μόνο επιμή-κυνση του χρέους και μείωση επιτοκίων.Και ξεκαθάρισε στον Γ. Στουρνάρα ότιόσο το χρέος δεν καθίσταται βιώσιμο, ητρόικα δεν θα φύγει ποτέ από την Ελ-λάδα, δηλαδή, όπως τόνισε η Ελλάδα θαακολουθεί πολιτικές που θα καθορίζον-ται από την τρόικα! Στέλεχος της κυβέρ-νησης, μάλιστα, τόνιζε ότι και να θέλει ηΕλλάδα να ταχθεί υπέρ του «κουρέμα-τος» και του ∆ΝΤ, θα βρει απέναντί τηςολόκληρη την ευρωπαϊκή ηγεσία που τηνστηρίζει και πολιτικά.

Ο Αντ. Σαμαράς ευελπιστούσε ότι περίτο τέλος του καλοκαιριού έχοντας ει-κόνα για το πώς θα ρυθμιστεί το χρέος,σε συνδυασμό και με κάποιες «διευκο-λύνσεις / ελαφρύνσεις» στο φορολογικόπου θα του επέτρεπαν οι Ευρωπαίοι, θα

είχε ελεύθερα τα χέρια να παίξει ακόμακαι το χαρτί των εκλογών. Σήμερα φαί-νεται να συντρίβεται το όνειρό του ανά-μεσα σε ∆ΝΤ και Ευρωπαίους. Σαν ναμην έφταναν αυτά, δηλαδή αδυναμίαδιαχείρισης του χρέους, ο Αντ. Σαμαράςδεν φαίνεται ικανός να ελέγξει και τοκόμμα του. Υπάρχουν στελέχη της πουεισηγούνται ακροδεξιά στροφή, προκει-μένου να προσεγγίσουν ψηφοφόρουςαπό τη Χρυσή Αυγή, τους ΑνΕλ και διά-φορους ανεξάρτητους. Ωστόσο, άλλαστελέχη της υποστηρίζουν ότι αυτοί σεμεγάλο ποσοστό χάθηκαν οριστικά καιυποστηρίζουν την επέκταση προς τοκέντρο!

∆ύο στρατόπεδα στο ΠαΣοΚ

Σοβαρές διαφωνίες, όμως, υπάρχουνκαι μεταξύ των βουλευτών της κυβέρνη-σης για τα σημαντικά νομοσχέδια πουέρχονται προς ψήφιση στη Βουλή. Τοκλείσιμο της Βουλής, λοιπόν, αυτό τοσκοπό εξυπηρετούσε και τα θερινά τμή-ματα θα λειτουργήσουν με βουλευτέςπου δεν αναμένεται ότι θα δημιουργή-σουν προβλήματα στις ψηφοφορίες.

Όσον αφορά το ΠαΣοΚ τα προβλή-ματα είναι τεράστια και χονδρικά δια-μορφώνονται δύο στρατόπεδα. Κ. Σκαν-δαλίδης, Φ. Γεννηματά, ∆. Ρέππας, Θ.Μωραΐτης, Μ. Καρχιμάκης, Κ. Μπατζελήκαι Μ. Κασσής είναι το ένα στρατόπεδο.Θέτουν θέμα ηγεσίας, άμεσα ή έμμεσα,και ζητούν τη σύγκληση συνεδρίου τουΠαΣοΚ με στόχο να ανατρέψουν τον Ευ.Βενιζέλο. Α. Λοβέρδος, Ε. Χριστοφιλο-πούλου, Ν. Μπίστης και Μ. Καψής, ωςΕλιά, θέλουν κοινό συνέδριο με Ποτάμικαι ∆ημΑρ, όπως και ο Σπ. Λυκούδης. Οίδιος ο Ευ. Βενιζέλος θέλει να παραμεί-νει αρχηγός της Ελιάς χωρίς αναφορέςστο ΠαΣοΚ και στη χειρότερη περί-πτωση πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με αρχηγότη Ελιάς τον Α. Λοβέρδο. Στην τελευταίαπερίπτωση αντιδρά ο Π. Καψής που βλέ-πει τον εαυτό του στο ρόλο του υπευθύ-νου της Ελιάς.

Θ. Μιχόπουλος

Το γήπεδο της ΑΕΚ εξελίχτηκε σε κεντρικό θέματης προεκλογικής αντιπαράθεσης στις δημοτικέςεκλογές - και όχι μόνο – στο δήμο Φιλαδέλφειας-

Χαλκηδόνας, αλλά και ευρύτερα. Από την κατεδάφισητου γηπέδου το 2003 το ζήτημα αυτό απασχολεί φίλα-θλους της ΑΕΚ και την τοπική κοινωνία. Ο υποψήφιοςδήμαρχος Αράπογλου που πήρε το χρίσμα από τον ∆.Μελισσανίδη, απέτυχε να περάσει στο δεύτερο γύρο,οδηγώντας τον επιχειρηματία να τα ποντάρει όλα στηνυποψηφιότητα του Λύσσανδρου Γεωργαμλή, παλαίμα-χου διεθνή ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ και του Παναθη-ναϊκού. Ο τελευταίος διεξήγαγε μια προεκλογική καμ-πάνια εστιάζοντας στο θέμα του γηπέδου, επένδυσεστην οπαδοποίηση και χουλιγκανοποίηση της πολιτι-κής ζωής και σε μια εκστρατεία διαστρέβλωσης τωνθέσεων του αντιπάλου του, Άρη Βασιλόπουλου πουστηρίχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η θέση του τελευταίου από την αρχή ήταν θετικήόσον αφορά την ανέγερση του γηπέδου, το οποίο συνο-ρεύει με το άλσος Φιλαδέλφειας. Εστίασαν σε τρία ση-μεία: α) να ανεγερθεί το γήπεδο χωρίς να καταπατηθείέκταση από το άλσος, β) να μην ανεγερθεί το γήπεδο σεύψος που θα «καλύψει» την παρακείμενη γειτονιά (ταγειτονικά σπίτια έχουν ύψος 12 μέτρα και τα αρχικά

σχέδια που προωθεί ο Μελισσανίδης προέβλεπαν 27μέτρα ύψος) και γ) να ληφθούν κατάλληλα μέτρα ώστενα ρυθμιστεί το κυκλοφοριακό/συγκοινωνιακό ζήτημαπου συνεπάγεται η ανέγερση του γηπέδου. Παράλληλα,η παράταξη ανέδειξε αυτόνομα το θέμα του άλσους.

Η κυβέρνηση με την ψήφιση του ρυθμιστικού σχε-δίου Αθήνας/Θεσσαλονίκης που προωθεί, καταρχήναποχαρακτηρίζει το άλσος στο άρθρο 18 «αναβαθμί-ζοντας» το σε Μητροπολιτικό Πάρκο, ενώ στο άρθρο81 φωτογραφίζει την ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ,εκχωρώντας το 5% του άλσους (περίπου 26 στρέμματαπλέον του οικοπέδου του παλιού γηπέδου) και αλλά-ζοντας τον συντελεστή δόμησης ώστε να ανεγερθείγήπεδο σύμφωνα με τις φαραωνικές προδιαγραφέςπου ζητάει ο επιχειρηματίας.

Η νίκη του Βασιλόπουλου συντελέστηκε κόντρα στοκλίμα τρομοκρατίας και χουλιγκανισμού, έβαλε ανά-χωμα στα σχέδια του επιχειρηματία να αλώσει τηνπόλη μέσω του γηπέδου, και άνοιξε το δρόμο για ναφτιαχτεί ένα γήπεδο μέσα από τα μάτια της πόλης καιμε σεβασμό στους πολεοδομικούς και περιβαλλοντι-κούς κανόνες. Παρόλα αυτά, μετά τις εκλογές, ανακοι-νώθηκε από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και από το τμήμααθλητισμού – εν αγνοία μάλιστα του τμήματος περι-

βάλλοντος του κόμματος – συμφωνία με τον Μελισσα-νίδη! Η ανακοίνωση αυτή σόκαρε πολύ κόσμο του κόμ-ματος που πανηγύρισε την νίκη της αριστεράς στην Φι-λαδέλφεια.

Ασχέτως από τις ακριβείς τεχνικές λεπτομέρειεςτης συμφωνίας, η ανακοίνωση με τυμπανοκρουσίες τηςσυμφωνίας ενός κόμματος της αριστεράς με τον συγ-κεκριμένο επιχειρηματία, την στιγμή μάλιστα τηςήττας των συμφερόντων του – τα οποία σε καμία πε-ρίπτωση δεν ταυτίζονται με αυτά του αθλητισμού καιτου φίλαθλου πνεύματος – καταφέρνουν να τον ξανα-βάλουν στο παιχνίδι σαν ρυθμιστή! Είναι ακόμα πιο πα-ράλογο, αφού συμβαίνει μετεκλογικά εκθέτοντας κα-ταρχάς τον κόσμο της αριστεράς που το προηγούμενοχρονικό διάστημα τραβούσε το λούκι στην πόλη. Φανε-ρώνει ακόμα μια ανησυχητικά ηττοπαθή ανάγνωση τωναποτελεσμάτων των εκλογών, με μια πρόχειρη προ-σπάθεια να μαζευτούν ενόψει των επόμενων εκλογώνακροατήρια χωρίς κανένα κριτήριο. Να το θυμίσουμεγια μια ακόμα φορά γιατί φαίνεται ότι σε κάποια αυτιάακούγεται δύσκολο: δεν χάσαμε τις εκλογές, κερδί-σαμε!

Σπύρος Νιάκας

Τίγρης και γήπεδο (και ο ΣΥΡΙΖΑ)

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 77ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Του Στέφανου ∆ημητρίου*

Οόρος «πολιτικό σύστημα» είναιασαφής. Προϋποθέτει την έν-νοια «πολίτευμα», χωρίς να ταυ-

τίζεται με αυτήν. Αναφέρεται στην οργά-νωση και την άσκηση της πολιτικήςεξουσίας. Το πολιτικό σύστημα είναι έν-νοια αφορώσα την άσκηση και την κατα-νομή της πολιτικής εξουσίας σε σχέσηκαι με άτυπα κέντρα, όπως είναι κύκλοισυμφερόντων, π.χ. οι θύλακοι εξουσίαςτων ΜΜΕ.

Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί ναπροσδιοριστεί χωρίς την αναζήτηση καιτην εξέταση του εκάστοτε πραγματικούκέντρου της πολιτικής εξουσίας. Ησπουδαιότητα της έννοιας έγκειται στοότι και η έννοια «πολίτευμα» και η έν-νοια «κυβερνητικό σύστημα» προσδιορί-ζονται, ως προς τη λειτουργία τους, απότην έννοια του πολιτικού συστήματος.Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο πρώτες έν-νοιες χάνουν τη νοηματική τους αυτοτέ-λεια. Σημαίνει ότι ο συσχετισμός τους μετο πολιτικό σύστημα επιτρέπει να κατα-νοήσουμε καλύτερα τη λειτουργία τουπολιτεύματος, ιδίως σε περιόδους κρί-σης.

Πολιτική υποαντιπροσώπευση

Έχει καταφανεί η κατάργηση της αυ-τονομίας της πολιτικής απέναντι στα οι-κονομικά, επιχειρηματικά συμφέροντα.Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής πουάσκησαν η Ν.∆. και το ΠΑΣΟΚ και τωνπελατειακών σχέσεων που δημιούργη-σαν, δημιουργώντας έτσι θυλάκους ασύ-δοτης διαφθοράς. Η κρίση του πολιτικούσυστήματος έχει μετατραπεί και σεκρίση της αντιπροσώπευσης. Ακριβέ-στερα, αφορά την πολιτική υποαντιπρο-σώπευση. Αυτή η κρίση δεν είναι απλώςκρίση της πολιτικής, είναι κρίση τηςίδιας της δημοκρατίας και της λαϊκήςκυριαρχίας. Περιλαμβάνει και τους αντι-προσωπευτικούς θεσμούς και τους αμε-σοδημοκρατικούς και αυτούς που αφο-ρούν την πολιτική συμμετοχή. Περιλαμ-βάνει δηλαδή το κοινοβούλιο, την εκτε-λεστική εξουσία, το φαύλο κομματικόσύστημα, την αυτοδιοίκηση, τα χειραγω-γούμενα συνδικάτα. Η κοινωνική εξα-θλίωση οδηγεί στην πολιτική υποαντι-προσώπευση, σε συνδυασμό με την απα-ξίωση της πολιτικής ή, ακριβέστερα, την«αποπολιτικοποίησή της».

Το καταρρέον πολιτικό σύστημα δεί-χνει πώς και γιατί οργανώθηκε και κα-τανεμήθηκε η πολιτική εξουσία μέσααπό αυτούς τους θυλάκους. Αυτοί οι θύ-λακες μετατράπηκαν σε καθεστώς πουπεριλαμβάνει ιδιοκτήτες ΜΜΕ και άλ-λους επιχειρηματίες διαπλεκόμενους μεμεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου.Αυτό το καθεστώς οδήγησε σε κοινωνικόκαι παραγωγικό έλλειμμα, καθώς καιστη συρρίκνωση της δημοκρατίας. Ηυπέρβαση του σάπιου πολιτικού συστή-ματος προϋποθέτει τη διεύρυνση της πο-λιτικής συμμετοχής.

Συνεπώς, εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπεινα επιτύχουμε τον ανακαθορισμό της ου-σίας της πολιτικής ως επιδίωξης του γε-νικού συμφέροντος, στο πεδίο της δημο-κρατίας. Αυτό σημαίνει ότι προτάσ-σουμε, παράλληλα με τη δίκαιη κοινω-νική αναδιανομή, και την ανακατανομήτης πολιτικής εξουσίας. Ως προς αυτό, ηνίκη μας στην περιφέρεια Αττικής, αλλάκαι στο δήμο Αθηναίων –θεωρώ νίκη τηνεπίδοση του υποψηφίου μας– και αλλού,

είναι εξόχως σημαντικές. Είναι εφαλτή-ρια για τη συγκρότηση ενός ριζοσπαστι-κού κινήματος πολιτικής συμμετοχής,που θα αποσκοπεί στη μείωση της πολι-τικής υποαντιπροσώπευσης. Στόχος τουείναι η ανακατανομή της πολιτικής εξου-σίας. Πυρήνες του ανευρίσκονται ήδηστα δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης, ταοποία αποτελούν πεδίο ριζοσπαστικο-ποίησης πολιτών.

Η ανακατανομή της πολιτικής εξου-σίας προϋποθέτει τη μείωση της πολιτι-κής υποαντιπροσώπευσης. Η πολιτικήτης Ν.∆. και του ΠΑΣΟΚ επέφερε τοναποκλεισμό μεγάλου μέρους της κοινω-νίας. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμ-βάσεων Εργασίας, που συνταγματικώςυπάγονται στη σφαίρα της συλλογικήςαυτονομίας, η αποσάθρωση της τοπικήςαυτοδιοίκησης από τον κομματικό πα-ρασιτισμό της Ν.∆. και του ΠΑΣΟΚ, ηπαρασιτική λειτουργία των κρατικώςσυντηρούμενων ΜΜΕ, η υποκατάστασητης νομοθετικής εξουσίας από την εκτε-λεστική, αλλά και η αποστροφή του Σα-μαρά για την εκλογική έκφραση της λαϊ-κής βούλησης, ώστε να αντιμετωπιστεί ηδυσαρμονία εκλογικού αποτελέσματοςκαι λαϊκής νομιμοποίησης, είναι γνωρί-σματα της αλλοίωσης του πολιτεύματος.Το καθεστώς των συμφερόντων, πουελέγχει την άτυπη οργάνωση και κατα-νομή της πολιτικής εξουσίας, περιορί-ζοντας την πολιτική αντιπροσώπευση,διευρύνει τα όρια της ισχύος του. Αποτέ-λεσμα είναι η κρίση ουσιαστικής, πολι-τικής νομιμοποίησης για την κυβέρνηση,που ασκεί πολιτική πατρωνίας υπέρ τωνμαυραγορίτικων συμφερόντων.

Το πρόβλημα της πολιτικήςκαι κοινωνικής ηγεμονίας

Αυτό το καθεστώς και το παλιό πολι-τικό σύστημα αντιμετωπίζονται μόνοαπό ένα ριζοσπαστικό κίνημα πολιτικήςσυμμετοχής. Ένα τέτοιο κίνημα πρέπεινα είναι προτεραιότητα του ΣΥΡΙΖΑ καιτης πολιτικής των συμμαχιών του. Μόνοέτσι επιτυγχάνεται ο αναβιβασμός τηςυπαρκτής πολιτικής μας πρωτοκαθε-δρίας σε πολιτική και κοινωνική ηγεμο-νία. Η ανάπτυξη αποτιμάται με γνώμονακαι το κατά κεφαλήν εισόδημα και τηνκατανομή του εισοδήματος, την ανασυγ-κρότηση της παραγωγικής βάσης, τη δη-μιουργία ευκαιριών απασχόλησης και τηδιεύρυνση της συμμετοχής των λαϊκώνστρωμάτων στο αυξανόμενο εθνικό ει-σόδημα. Αυτά δεν μπορούν να γίνουνχωρίς την ανακατανομή της πολιτικήςισχύος και την αύξηση της πολιτικής

συμμετοχής. Το ριζοσπαστικό κίνημα πολιτικής

συμμετοχής, με φορέα τον ΣΥΡΙΖΑ, θαδιεκδικήσει την αξιοποίηση του ανθρώ-πινου κεφαλαίου, η ενίσχυση του οποίουσυνιστά και στόχο και μέσο της ανάπτυ-ξης. Θα διεκδικήσει ενίσχυση της παι-δείας και της υγείας ως κύριες επενδύ-σεις. Αυτό το κίνημα χρειάζεται την ανα-διοργάνωση του συνδικαλιστικού κινή-ματος. Χρειάζεται την τοπική αυτοδιοί-κηση, ξεκινώντας από τον πυρήνα τηςσύστασης και εκδήλωσης της πρωταρχι-κής εξουσίας των πολιτών – την πρωτο-βάθμια αυτοδιοίκηση – και φτάνονταςμέχρι τις περιφέρειες. Η πολιτική μαςγια την αυτοδιοίκηση θα κριθεί και μεαυτόν τον γνώμονα.

Τι κίνημα χρειαζόμαστε

Χρειαζόμαστε κίνημα που να αποσκο-πεί στη ριζοσπαστική αναδιανομή τηςπολιτικής εξουσίας, σε όλα τα επίπεδα,ως διατράνωση του αιτήματος για ου-σιαστική πολιτική και κοινωνική ισό-τητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτό τοκίνημα θα διεκδικήσει τον ανακαθορι-σμό και τη διεύρυνση των προϋποθέ-σεων πολιτικής συμμετοχής. Θα αμφι-σβητήσει την απονομιμοποίηση της πο-λιτικής. Θα στηρίξει το πρόγραμμά μαςγια θεσμούς κοινωνικού ελέγχου καιάμεσης δημοκρατίας. Θα διεκδικήσει –με πολιτικό φορέα τον ΣΥΡΙΖΑ – τηνανακατανομή της πολιτικής ισχύος, απότο καθεστώς των συμφερόντων και τουπηρετικό του πολιτικό προσωπικό,στην κοινωνία και τους πολίτες, δηλαδήστην πολιτική ως έκφραση του γενικού

συμφέροντος, στο πεδίο της δημοκρα-τίας.

Αυτή πρέπει να είναι η ουσία της πολι-τικής μας στρατηγικής και της κυβερνη-τικής μας πρότασης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, για νακερδίσει την ηγεμονία, θα πρέπει νασκοπεύει στην αποκατάσταση της αυτο-νομίας της πολιτικής από το καθεστώςτων συμφερόντων και τα πελατειακά δί-κτυα διαφθοράς, ώστε το πεδίο της πο-λιτικής να καταστεί αυτόνομος χώροςγια τη λήψη αποφάσεων που καθορίζουντη ζωή των πολιτών.

Η πολιτική, ως άσκηση του γενικούσυμφέροντος, στο πεδίο της δημοκρα-τίας, είναι ο στόχος του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμηκαι αν σχηματίσουμε κυβέρνηση, αυτόδεν συνεπάγεται αυτόχρημα και άσκησηεξουσίας, εφόσον η τελευταία θα ελέγ-χεται από το καθεστώς των συμφερόν-των, που ορίζουν το πολιτικό σύστημακαι την κατανομή της εξουσίας. Τι θακάνουμε τότε; Θα πάμε με τα νερά τους;Για να συγκρουστούμε με αυτό το «πα-λαιό καθεστώς», το οποίο δεν θα παραι-τηθεί από την οργάνωση και την κατα-νομή της πολιτικής εξουσίας, μέσω τωνάτυπων κέντρων του, θα χρειαστεί νασυγκροτήσουμε νέο μοντέλο δημοκρα-τίας, ικανό να χωρέσει το μοντέλο μετά-βασης που χρειαζόμαστε, ώστε να αχ-θούμε στην κοινωνική και παραγωγικήανασυγκρότηση, τη φορολογική και δι-οικητική μεταρρύθμιση και τη δίκαιηδιανομή. Η τελευταία προϋποθέτει τηναναδιανομή της πολιτικής ισχύος, το ρι-ζοσπαστικό κίνημα πολιτικής συμμετο-χής.

Η επίκληση της λαϊκής κυριαρχίας, ωςκανονιστικής αρχής της δημοκρατίας,θα είναι απαραίτητη, επειδή η πολιτικήείναι και διακύβευση, επειδή θα χρει-αστεί η λαϊκή στήριξη, επειδή αυτή προ-ϋποθέτει την ηγεμονία, επειδή θα διακυ-βευτεί η ανακατανομή της πολιτικήςισχύος, παντού. Χωρίς αυτήν και το κί-νημα πολιτικής συμμετοχής, δεν θαέχουμε την εμπιστοσύνη του λαού. Έτσιθα καθοριστούν το εύρος και η δυναμικήτων απαραίτητων συμμαχιών μας. Γι’αυτό χρειάζεται ένα ριζοσπαστικό κί-νημα πολιτικής συμμετοχής: επειδή αυτόθα επανορίσει την πολιτική ως ριζοσπα-στική διακύβευση, επειδή θα στηρίξειτον ΣΥΡΙΖΑ των μεγάλων θεσμικών καικοινωνικών αλλαγών και της κυβερνητι-κής προοπτικής.

* Ο Στέφανος ∆ημητρίου διδάσκειΠολιτική Φιλοσοφία στον Τομέα Φι-λοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολήςτου Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Προς ένα ριζοσπαστικό κίνημαπολιτικής συμμετοχής

Ένα ριζοσπαστικό κίνημαπολιτικής συμμετοχής θαεπανορίσει την πολιτικήως ριζοσπαστικήδιακύβευση και θαστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ τωνμεγάλων θεσμικών καικοινωνικών αλλαγών καιτης κυβερνητικήςπροοπτικής.

“

88 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τη συνέντευξη πήραν η Ιωάννα ∆ρόσουκαι ο Παύλος Κλαυδιανός

Κάνοντας μια πρώτη αποτίμηση τουεκλογικού αποτελέσματος, η κυβερνη-τική πολιτική ηττήθηκε;

Πρέπει να επισημάνω ότι πρόκειταιγια ένα εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίοαναμφισβήτητα έχει μεγάλη πολιτικήβαρύτητα αλλά και ιστορική σημασία.Είναι η μεγαλύτερη νίκη της Αριστεράςεδώ και πολλές δεκαετίες, αφού ξε-περνά ακόμα και το επίτευγμα του ‘58. Ηνίκη αυτή έχει και πανευρωπαϊκό ενδια-φέρον, καθώς η ελληνική Αριστερά απο-σπά ένα μεγάλο ποσοστό σε μια Ευρώπηπου χειμάζεται πολιτικά ενώ σημειώνε-ται σημαντική άνοδος της ακροδεξιάς.Από εκεί και πέρα, θα έλεγα ότι αυτή ηεκλογική νίκη θυμίζει αποτέλεσμα ημι-χρόνου. Το τέλος του αγώνα θα το κρί-νουν οι εθνικές εκλογές. Αυτό σημαίνειότι η Αριστερά θα πρέπει να λάβειυπόψη της όχι μόνο πόσοι την ψήφισανκαι γιατί, αλλά και τις κινήσεις του αντι-πάλου.

Ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές;Από τη μια είναι η εντατικοποίηση της

μνημονιακής πολιτικής και, από τηνάλλη, η περιστολή της δημοκρατίας. Χα-ρακτηριστικά παραδείγματα είναι ότιέχει γράψει στα παλιά της τα παπούτσιατις δικαστικές αποφάσεις για την επα-ναπρόσληψη των καθαριστριών τουυπουργείου Οικονομικών και για τηνακύρωση της οικοδομικής άδειας τουMall. Αυτό δείχνει ότι η κυβέρνηση δενσέβεται μία από τις τρεις βασικές εξου-σίες, τη δικαιοσύνη.

Παρότι κάθε άλλο παρά ανεξάρτητηείναι…

Ακριβώς. Και το ότι δεν τη σέβεται δεί-χνει το πόσο ανεξάρτητη είναι. Πέρα απότις κινήσεις της κυβέρνησης είναι ση-μαντικό ο ΣΥΡΙΖΑ να προβλέψει τις κι-νήσεις της τρόικας, καθώς αυτή θα προ-σπαθήσει να τον προσελκύσει στη μνη-μονιακή πολιτική, ειδικά αν υπάρξειαδυναμία σχηματισμού λειτουργικής κυ-βέρνησης. Το πρόβλημα της τρόικας, καιτης διαπλοκής, είναι να μην αλλάξει ηπολιτική του μνημονίου. ∆εν τους νοι-άζει αν θα κυβερνά ο Σαμαράς, ο Βενιζέ-λος ή ο Τσίπρας.

Σκοπίμως αποσιωπούντα νέα μέτρα

Η κυβέρνηση προσπαθεί, με κάθετρόπο, να εξαντλήσει την τετραετία. Καιένας πρώτος σκόπελος είναι να γλιτώσειτις προεδρικές εκλογές, γεγονός πουπροσπαθούν τα συστημικά ΜΜΕ να υπο-βιβάσουν.

Στην κυβέρνηση προσπαθούν να απο-φύγουν το σκόπελο των προεδρικώνεκλογών, ελπίζοντας –ματαίως- ότι το2016 θα είναι καλύτερη η κατάσταση.Έτσι, σκοπίμως αποσιωπούν τα νέαμέτρα που έρχονται. Επιλέγουν την πό-λωση και εκτιμώ πως θα προσπαθήσουννα δημιουργήσουν μια «μνημονιακή

ομοσπονδία» στηριζόμενοι στα δίπολασταθερότητα ή καταστροφή, παραμονήστο ευρώ ή Grexit, εκσυγχρονισμός ήοπισθοδρόμηση.

Γι’ αυτό γίνονται οι διεργασίες για τηδημιουργία της «μεγάλης παράταξης»;

Νομίζω ότι είναι δύσκολο για τη Νέα∆ημοκρατία να συγκροτήσει ένα ευρύπολυσυλλεκτικό κόμμα. Η ομάδα Σα-μαρά, αντιλαμβάνεται την σημερινή πο-λιτική ζωή ακόμα με όρους εμφυλίου πο-λέμου. Είναι μια ομάδα που γαλουχή-θηκε στο πνεύμα της πολιτικής Αβέρωφ.Αντί, λοιπόν, της ενσωμάτωσης θα προ-σπαθήσουν να χτίσουν γέφυρες. Για πα-ράδειγμα, η Νέα ∆ημοκρατία δεν μπορείνα συνεργαστεί άμεσα με τη Χρυσή Αυγή,αφού είναι πλέον πασιφανές ότι πρόκει-ται για μια σύγχρονη ναζιστική οργά-νωση. Όμως, ο Γ. Καρατζαφέρης μπορείνα αποτελέσει τη γέφυρα με τη δεξαμενή

της Χρυσής Αυγής. Η Νέα ∆ημοκρατίαδεν ψάχνει τόσο για να στελέχη που θαδιευρύνουν το κόμμα, όσο για συνδέ-σμους που θα επαναπατρίσουν ψηφοφό-ρους που διέρρευσαν προς τα δεξιά ήπρος το κέντρο.

ΜΜΕ: Ο επικοινωνιακόςβραχίονας της τρόικας

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος τωνσυστημικών ΜΜΕ για την επιβίωση τηςμνημονιακής κυβέρνησης;

Αυτό που έχει σημασία να διευκρινί-σουμε είναι ότι τα συστημικά ΜΜΕ πρω-τίστως είναι σύμμαχος της τρόικας καιτης διαπλοκής, και κατά προέκτασηκάθε μνημονιακής κυβέρνησης. Είναι,βλέπετε, ο δεύτερος πιο σημαντικός μη-χανισμός –μετά την κυβέρνηση- για την

εφαρμογή των πολιτικών της τρόικας.Άλλωστε, τα ΜΜΕ είναι άμεσα εξαρτη-μένα από την τρόικα, καθώς η τελευταίατα κρατά τεχνηέντως στη ζωή με δάνειαπου τους δίνει μέσω των τραπεζών. ΤαΜΜΕ, θα λέγαμε, είναι ο επικοινωνιακόςβραχίονας της τρόικας, ενώ η κυβέρνησηείναι ο εκτελεστικός.

Τα ΜΜΕ, ειδικά την προεκλογική πε-ρίοδο, δεν κράτησαν καν τα προσχήματαστην προσπάθειά τους να μην αλλάξει τί-ποτα στην πολιτική που ακολουθείται.

Το τοπίο έχει γίνει πια ζοφερό. Αν πα-ρακολουθήσουμε τη στράτευση των μίν-τια σήμερα σε σχέση με το 2010, η από-σταση είναι τρομακτική. Τα μίντια είναιενσωματωμένα, «κρεβατωμένα» (embed-ded) στην κλίνη της μνημονιακής πολι-τικής. Παλαιότερα, είχαν μια σχετικήανεξαρτησία και εξέφραζαν τις πολιτι-κές τους προτιμήσεις, ανάλογα και μετην ιδεολογία που εκπροσωπούσαν. Σή-μερα, είναι πιο μνημονιακά και από τηνκυβέρνηση, καθώς έτσι εξασφαλίζουντην επιβίωσή τους.

Και θα την πετύχουν με κάθε μέσο; Το 2012 χρησιμοποιούσαν τις τεχνικές

των ψυχολογικών επιχειρήσεων με κά-ποια σποραδικότητα, σήμερα είναι μιακαθημερινή πρακτική. Τα ΜΜΕ δεν κά-νουν απλώς προπαγάνδα, χρησιμοποι-ούν ψυχολογικές επιχειρήσεις. ∆ύο είναιοι τεχνικές αυτών: Από τη μία, είναι οεκφοβισμός. Τρομοκρατούν τον πληθυ-σμό με τα δεινά που υποτίθεται θα υπο-στεί αν εκλεγεί μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.Και από την άλλη, η δαιμονοποίηση.∆αιμονοποιούν τον ηγέτη του αντιπάλου,τον κ. Τσίπρα, ο οποίος υποτίθεται θαείναι υπεύθυνος για ό,τι συμβεί. Βέβαια,σε αυτές τις εκλογές δεν χρησιμοποί-ησαν και πολύ τη δεύτερη τεχνική, γιατίο κ. Τσίπρας ήταν ο εκπρόσωπος της ευ-ρωπαϊκής αριστεράς και είχε πολύ καλήεπίδοση στο ντιμπέιτ. Γι’ αυτό χρησιμο-ποίησαν περισσότερο τον εκφοβισμό.

Πέρα από την τρομοκράτηση του κό-σμου, βλέπουμε ότι εκλείπει η ενημέ-ρωση. Ειδικά το ελεύθερο ρεπορτάζ έχειπια εξαφανιστεί από τα συστημικά κα-νάλια και τις εφημερίδες.

Σε πολλά συστημικά ΜΜΕ οι δημοσιο-γράφοι έχουν ρητή εντολή να μην κά-νουν κάποια ρεπορτάζ επ’ απειλή τηςαπόλυσης. Απαγορεύεται η προβολή τωναυτοκτονιών, της ανεργίας, της ακραίαςφτώχειας. Όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ καικάποια χρόνια. Γενικά, η χρήση προπα-γανδιστικών τεχνικών δεν έγινε μόνοστην προεκλογική περίοδο. Ορισμένεςεκπομπές, ειδικά, τις χρησιμοποιούνκατά κόρον. Και σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ τιςμποϋκοτάρει.

Η προπαγάνδα απέτυχε

Τελικά, η τηλεόραση πέτυχε το σκοπότης; Επηρέασε το εκλογικό αποτέλεσμα;

Επηρεάστηκαν κυρίως αυτοί που μέ-νουν όλη μέρα σπίτι και βλέπουν τηλεό-ραση, ειδικά οι νοικοκυρές και οι συντα-ξιούχοι. Ο συνταξιούχος όσα λίγα χρή-

ΣΣΥΥΝΝΕΕΝΝΤΤΕΕΥΥΞΞΗΗ ΜΜΕΕ ΤΤΟΟΝΝ ΠΠΑΑΝΝΕΕΠΠΙΙΣΣΤΤΗΗΜΜΙΙΑΑΚΚΟΟ ΓΓΙΙΩΩΡΡΓΓΟΟ ΠΠΛΛΕΕΙΙΟΟ

Τα ΜΜΕ ως σύμμαχος τηςτρόικας και της διαπλοκής

Συζητάμε με τον πρόεδρο του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργο Πλειό,για το εκλογικό αποτέλεσμα και το ρόλο των συστημικών ΜΜΕ στη διαμόρφωση των πολιτικώνεξελίξεων. Αντίπαλο δέος στην προπαγάνδα των μίντια είναι πια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία“κρατάνε συσπειρωμένο, αν και σε απόσταση, τον κόσμο, ο οποίος ακούει μια διαφορετική άποψη από αυτήπου επικρατεί στη παραδοσιακή δημόσια σφαίρα”.

Ο ΣΥΡΙΖΑνα μην εγκαταλείψει το κίνημα

Είπες στην αρχή ότι η Αριστερά κέρδισε το πρώτο ημίχρονο του αγώνα. Τι απαι-τείται για να αναδειχθεί νικήτρια;

Η Αριστερά θα πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να παραμείνει μέχρι κεραίας συνεπής στονπόλεμο κατά της διαπλοκής. Καμία συνεννόηση, καμία συνδιαλλαγή, σε κανένα επί-πεδο –εκτός από αυτά που προβλέπονται θεσμικά- με κανέναν από αυτούς που εκ-προσωπούν τη διαπλοκή. Πρέπει να παραμείνει στην αντιμνημονιακή του πολιτική,αλλά θα πρέπει να την εμπλουτίσει με το τι θα κάνει σε κάθε τομέα εφαρμοσμένηςπολιτικής, αν πάρει την εξουσία. Και όχι μόνο να περιγράψει με σαφήνεια τι θα κάνει,αλλά και πώς. Για παράδειγμα, ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι θα φτιάξει μια νέα ΕΡΤ. Θα πρέπεινα είναι σαφής ποια θα είναι τα χαρακτηριστικά της νέας ΕΡΤ και πώς από τη ΝΕΡΙΤθα φτάσουμε σε αυτή. Τέλος, θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ενισχύσει την κινημα-τική του παρουσία. ∆εν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έφερε τον κόσμο κοντά του. Ήταν ο κό-σμος που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη θέση. Και σε αυτό συντέλεσε πάρα πολύ η κι-νηματική του παρουσία στις πλατείες, στις διαδηλώσεις, στους συλλογικούς αγώ-νες. ∆εν αρκεί το παιχνίδι να περιοριστεί μόνο στο πλαίσιο της βουλής. Η αριστεράπάντα είχε περισσότερα γήπεδα να παίξει και δεν πρέπει να τα εγκαταλείψει.

Στην κυβέρνησηπροσπαθούν νααποφύγουν τοσκόπελο τωνπροεδρικών εκλογών,ελπίζοντας –ματαίως- ότι το 2016θα είναι καλύτερη ηκατάσταση. Έτσι,σκοπίμως αποσιωπούντα νέα μέτρα πουέρχονται.

“

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 99ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΑ ΣΟ Κ

Η η γε σίαστο στό χα στρο

Το έ να με τά το άλ λο έρ χο νται τα χτυ πή μα τα στον πρό ε δρο του ΠΑ ΣΟ Κ,Β. Βε νι ζέ λο, στη συ ζή τη ση που ά νοι ξε σχε τι κά με το μέλ λον του κόμ μα -τος, αλ λά και της Κε ντρο α ρι στε ράς. Μέ σα σε μια βδο μά δα ο α ντι πρό ε -

δρος της κυ βέρ νη σης εί δε την ε σω κομ μα τι κή α ντι πο λί τευ ση να παίρ νει θέ σημά χης και να ρί χνει τα πρώ τα πυ ρά.

Αρχι κά, ο Κώ στας Σκαν δα λί δης μι λώ ντας στον «Σκάι» έ θε σε α νοι χτά ζή τη -μα η γε σίας, στην πε ρί πτω ση που ο Βε νι ζέ λος δεν δε χθεί την πι θα νή αλ λα γήπο λι τι κής που θα υ πο δεί ξει το συ νέ δριο. Συ νε χί ζο ντας, το κο ρυ φαίο στέ λε -χος του ΠΑ ΣΟΚ ζή τη σε το συ νέ δριο να προ η γη θεί αυ τό της «Ελιάς», ε νώ ε πα -νέ λα βε ό τι η συ νερ γα σία με τη Ν∆ πρέ πει να τερ μα τι στεί με τις ε πό με νες ε κλο -γές, προ τεί νο ντας πα ράλ λη λα και την ά με ση θε σμο θέ τη ση α πλής α να λο γι κήςέ τσι ώ στε «να α να γκα στούν τα κόμ μα τα σε συ νερ γα σία ε πί της ου σίας». Η πα -ρέμ βα ση Σκαν δα λί δη θεω ρή θη κε ου σια στι κά ά νοιγ μα προς την προο πτι κήμελ λο ντι κής συ νερ γα σίας με τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ, κά τι άλ λω στε που ο ί διος έ χει υ πο -στη ρί ξει και στο πα ρελ θόν.

Στο ί διο μή κος κύ μα τος κι νή θη κε και ο ∆η μή τρης Ρέπ πας ο ο ποίος με άρ -θρο του ζη τά ά με σα ι δρυ τι κό συ νέ δριο ό που θα συ ζη τη θούν η «κομ μα τι κή έκ -φρα ση του χώ ρου (ό νο μα, σύμ βο λα)» και «η φυ σιο γνω μία και η πο λι τι κή στά -

ση, το πρό γραμ μα και οι συμ μα χίες».Το νί ζει πα ράλ λη λα, ό τι δεν μπο ρείνα γί νει συ νέ δριο για τον ο ποιον δή -πο τε νέο κομ μα τι κό φο ρέα αν δενπρο η γη θεί αυ τό του ΠΑ ΣΟΚ. Τέ λος,ο πρώην υ πουρ γός υ πεν θυ μί ζει τηνά πο ψή του ό τι το ΠΑ ΣΟΚ δεν πρέ -πει να κλεί νει τις πόρ τες για πι θα -νή συ νερ γα σία με την Αρι στε ρά υ -πο γραμ μί ζο ντας ό τι: «δεν βρί σκωορ θή τη μο νο σή μα ντη προς το ΣΥ -ΡΙ ΖΑ πο λι τι κή κρι τι κή της η γε σίαςτου ΠΑ ΣΟ Κ, την ί δια ώ ρα που ευ -νου χί ζει τον α ντι πα ρα θε τι κό λό γοτης προς την ∆ε ξιά».

Τε λευ ταίο και πιο η χη ρό χτύ πη μαπρος την η γε σία του κόμ μα τος ή ταντο άρ θρο που δη μο σίευ σε στην προ -σω πι κή του ι στο σε λί δα ο Θά νοςΜω ραϊτης. Ο βου λευ τής Αι τω λο α -καρ να νίας, ο ο ποίος κα τα τάσ σε ταιστους «πα παν δρεϊκούς» ζή τη σε αλ -

λα γή η γε σίας με τά την τρί τη συ νε χό με νη ε κλο γι κή ήτ τα. Κά νει ε πι πλέ ον λό γογια «πρό θυ μους συμ μά χους στα ΜΜΕ» που χτί ζουν την ει κό να ε νός πιο μι -κρού αλ λά (δή θεν) αν θε κτι κού ΠΑ ΣΟ Κ, ε νώ ε πι τέ θη κε και στην ε κλο γι κή συ -σπεί ρω ση που α πο πει ρά θη κε λέ γο ντας ό τι «δεν εί ναι «Ελιά», οι συμ φω νίεςκο ρυ φής με προ σκλή σεις φί λων, κολ λη τών και γυ ρο λό γων.

Η α πά ντη ση της η γε σίας

Σε ε ντε λώς δια φο ρε τι κή κα τεύ θυν ση κι νού νται τα στε λέ χη που συ ντάσ σο -νται με τον Β. Βε νι ζέ λο. Ο γραμ μα τέ ας ε πι κοι νω νίας του κόμ μα τος, ∆. Κα ρύ -δης α πέρ ρι ψε την προο πτι κή συ νερ γα σίας με τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε νώ με άρ θρο του οΙ. Μα νιά της τά χθη κε υ πέρ του ι δρυ τι κού συ νε δρίου της κε ντρο α ρι στε ράς με τησυμ με το χή της Ελιάς, του ΠΑ ΣΟ Κ, του Πο τα μιού, της ∆Η ΜΑΡ και των Οι κο -λό γων. Επι πλέ ον, η Εύη Χρι στο φι λο πού λου, μι λώ ντας στο Mega, ε πι τέ θη κεκα τά των Ρέπ πα και Σκαν δα λί δη λέ γο ντας ό τι ή ταν α πό ντες α πό την προ ε κλο -γι κή μά χη.

Απά ντη ση στην ε σω κομ μα τι κή α ντι πο λί τευ ση έ δω σε και ε πί ση μα το ΠΑ ΣΟΚμε α να κοί νω ση του Γρα φείου Τύ που στο ο ποίο ση μειώ νε ται: «Κά ποιοι πουπε ρί με ναν την ε κλο γι κή συ ντρι βή της πα ρά τα ξης για να δια λύ σουν την κυ βερ -νη τι κή στα θε ρό τη τα, να α να κό ψουν την α σφα λή πο ρεία της χώ ρας και να υ -πο τά ξουν την πα ρά τα ξη στο άρ μα της λαϊκι στι κής α νευ θυ νό τη τας, πρέ πει νασυ νει δη το ποιή σουν την πραγ μα τι κό τη τα και να πά ψουν να προ σβάλ λουν τουςπο λί τες που στά θη καν δί πλα στην πα ρά τα ξη, τους υ πο ψή φιους και τα στε λέ -χη που έ δω σαν τη μά χη των ε κλο γών και τε λι κά την ί δια τη χώ ρα χά ριν τηςο ποίας υ πάρ χει ι στο ρι κά το ΠΑ ΣΟΚ».

Όπως γί νε ται α ντι λη πτό, η σύ γκρου ση παίρ νει δια στά σεις «εμ φυ λίου» κα -θώς οι δύο πλευ ρές α να μέ νε ται να παί ξουν ό λα τους τα χαρ τιά στο α μέ σως ε -πό με νο χρο νι κό διά στη μα. Η ε σω κομ μα τι κή α ντι πο λί τευ ση πιέ ζει, και φαί νε -ται να το κα τα φέρ νει, να γί νει ά με σα συ νέ δριο του ΠΑ ΣΟ Κ, πι στεύο ντας ό τιοι συ σχε τι σμοί στο ε σω τε ρι κό του κόμ μα τος εί ναι ι κα νοί να «στρί ψουν το τι -μό νι» της πο λι τι κής κα τεύ θυν σης. Από την πλευ ρά της, η η γε σία, προ βάλ λο -ντας το ε πι χεί ρη μα της α νά γκης για ά με ση α να συ γκρό τη ση της κε ντρο α ρι στε -ράς, θέ λει να προ η γη θεί το ι δρυ τι κό συ νέ δριο της «Ελιάς» έ τσι ώ στε να δε -σμεύ σει το κόμ μα προς τη συ γκε κρι μέ νη κα τεύ θυν ση.

Αδά μος Ζα χα ριά δης

ματα και αν παίρνει έχει μια αίσθησηασφάλειας γιατί πληρώνεται τακτικά.Όταν του λένε πως αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑδεν θα έχει σύνταξη και φάρμακα, θαπροτιμήσει τα λίγα χρήματα παρά να ταδιακινδυνέψει. Κυρίως αυτούς επηρέασεη τηλεόραση, καθώς και όσους, για πα-ρόμοιους λόγους, έχουν από παλιά μιααριστεροφοβία. Ειδικά μετά το κλείσιμοτης ΕΡΤ πολλές χιλιάδες άνθρωποι δενβλέπουν τηλεόραση και ενημερώνονταικατ’ εξοχήν από το διαδίκτυο. Μην ξε-χνάτε ότι τα σενάρια των ψυχολογικώνεπιχειρήσεων επειδή μοιάζουν με ξανα-ζεσταμένο φαγητό έχουν χάσει την με-γάλη δύναμή τους. Γι’ αυτούς τους λό-γους αυτή τη φορά τα ΜΜΕ δεν ήταντόσο αποτελεσματικά στο σκοπό τους.

Άρα θα πρέπει να εντείνουν την προ-παγάνδα, προκειμένου να καταφέρουννα αναστρέψουν το εκλογικό αποτέλε-σμα στις εθνικές εκλογές.

Όπως είπα και πριν, τα επικοινωνιακά

τεχνάσματα μοιάζουν με ξαναζεσταμένοφαγητό και γι’ αυτό δεν απέφεραν τααναμενόμενα αποτελέσματα. Εκτιμώ ότιστις επόμενες εκλογές θα χρησιμοποι-ήσουν άλλα, ακόμα πιο βαριά, όπλα: μιακρίση στις εξωτερικές σχέσεις τηςχώρας, ενδεχόμενες προβοκάτσιες στοεσωτερικό ή θα χρησιμοποιήσουν τηΧρυσή Αυγή για τη δημιουργία εντονότε-ρης ανασφάλειας και φόβου.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τιρόλο έπαιξαν στο εκλογικό αποτέλεσμα;

Πολύ σημαντικό. Τα μέσα κοινωνικήςδικτύωσης παίζουν σημαντικό ρόλο στηνΕλλάδα από το κίνημα των πλατειών καιύστερα. ∆ίνουν μια διαφορετική πληρο-φόρηση από τα συστημικά ΜΜΕ, ενώκρατάνε συσπειρωμένο, αν και σε από-σταση, τον κόσμο, ο οποίος ακούει μιαδιαφορετική άποψη από αυτή που επι-κρατεί στη παραδοσιακή δημόσιασφαίρα. Επειδή τα κόμματα γνωρίζουντο ρόλο των νέων μέσων γι’ αυτό έχουνσπείρει ανθρώπους τους στο διαδίκτυο,όπως για παράδειγμα ο διευθυντής τουπρωθυπουργικού γραφείου, προκειμέ-νου να δώσουν τη μάχη και σ’ αυτό το

μέτωπο. Ο αποκλεισμός της Χρυσής Αυγής από

τα ΜΜΕ της έδωσε προβάδισμα; Η επικοινωνιακή στρατηγική των φα-

σιστών στηρίζεται στη φυσική τους,απειλητική, παρουσία στη δημόσια ζωή,στα γήπεδα, στις πλατείες, στις παρελά-σεις. Η Χρυσή Αυγή είναι πανταχού πα-ρούσα στα κανάλια γιατί συζητάνε γι’αυτή, χωρίς αυτή. Όμως δεν ανέβηκεεκλογικά επειδή την προβάλλουν, αλλάεπειδή επί δεκαετίες τα Μέσα αναπαρά-γουν την ιδεολογία της. Επί δεκαετίεςαναπαράγουν έναν έντονο εθνικιστικόλόγο είτε αφορά το ιστορικό παρελθόνμας, είτε το μακεδονικό είτε το κυ-πριακό, καθώς και ένα ακραίο ρατσι-στικό πνεύμα προς τους Αλβανούς, τουΡωσοπόντιους, τους Τούρκους, τουςΕβραίους κοκ. Η βασική συνεισφοράτων ΜΜΕ στη εξάπλωση της της ΧρυσήςΑυγής είναι η αναπαραγωγή, επί δεκαε-τίες, αυτής της ιδεολογίας. Και πρέπει

να πω ότι είχαν και έχουν σύμμαχο τουςπερισσότερους μηχανισμούς του κρά-τους. ∆ιότι το ίδιο κάνει το σχολείο, ηΕκκλησία, ο στρατός. Οι απόψεις αυτές,λοιπόν, φαίνονται εντελώς φυσικέςδιότι επικρατούν παντού. Όταν ξέσπασεη κρίση οι άνθρωποι που ήταν απολίτι-κοι και ζούσαν σε ένα πνεύμα ατομικι-σμού, ωφελιμισμού, σκυλοκουλτούραςκαι πιθανόν διαφθοράς, αρπάχτηκαναπό όσα ήξεραν, αρπάχτηκαν από αυτήτην ιδεολογία για να καταλάβουν τι συμ-βαίνει και για να δικαιολογήσουν τιςόποιες αντιδράσεις τους ή τις αντιδρά-σεις άλλων, όπως οι προπηλακισμοί.Όσα λέει η Χρυσή Αυγή φαίνονται φυ-σικά σε πολύ κόσμο. Εκείνο που τουςαπωθεί είναι η άσκηση βίας. Υπ’ αυτή τησυνθήκη πρέπει να θεωρούμε καλό πουείναι τέτοια η επιρροή τους και όχιακόμα μεγαλύτερη. Το γεγονός ότιασκούν βία ναι μεν τους έφερε ψηφοφό-ρους, από το σταθερό ποσοστό μιας συγ-κεκριμένης πολιτικής κουλτούρας πουυπάρχει στην Ελλάδα, αλλά παράλληλααποτρέπει την περαιτέρω μεγέθυνση τηςΧρυσής Αυγής.

•

Έντο νη ε σω τε ρι κή α ντι -πα ρά θε ση τό σο για ταπρό σω πα ό σο και για τηνπο λι τι κή κα τεύ θυν ση μετις δύο πλευ ρές να “παί -ζουν ό λα τους τα χαρ τιά”στο α μέ σως ε πό με νοχρο νι κό διά στη μα

“

Οι παλιές καλές στιγμές αβρότητας Βενιζέλου - Σκανδαλίδη ανήκουν πλέον στο παρελθόν

Τα ΜΜΕ είναι άμεσα εξαρτημένα από την τρόικα,καθώς η τελευταία τα κρατά τεχνηέντως στη ζωήμε δάνεια που τους δίνει μέσω των τραπεζών. ΤαΜΜΕ, θα λέγαμε, είναι ο επικοινωνιακός βραχίοναςτης τρόικας, ενώ η κυβέρνηση είναι οεκτελεστικός.

“

Τα κριτήρια του σταυρούήταν τηλε-πολιτικά

Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, από τους ευρωβουλευτές είναι προβεβλημένοι απότην τηλεόραση. Το ίδιο ίσχυσε και στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Θα λέγαμε ότι ταΜΜΕ έβγαλαν την κατάταξη της σταυροδοσίας και ότι αφανίστηκαν τα πολιτικά κρι-τήρια;

Τα κριτήρια ήταν τηλε-πολιτικά. Για τον περισσότερο κόσμο, η σχέση του με την πο-λιτική συντελείται μέσω των ΜΜΕ, συστημικών ή εναλλακτικών. Επομένως, είναι λο-γικό οι υποψήφιοι που σταυροδοτήθηκαν να είναι γνωστοί από τα ΜΜΕ. Θα έλεγα ότιέχουμε δύο κατηγορίες υποψηφίων. Είναι οι εκείνοι που είναι γνωστοί από τα Μέσα,αλλά, όπως για παράδειγμα ο Μανώλης Γλέζος ή η Κωνσταντίνα Κούνεβα, οι οποίοιέχουν έναν πολιτικό αγώνα πίσω τους. Ενώ είναι και οι άλλοι που είναι γνωστοί απότα ΜΜΕ αλλά δεν έχουν πολιτικό έργο. Ποιο είναι το πολιτικό έργο του Ζαγοράκη, τηςΣπυράκη ή του Θεοδωράκη;

Ακόμα είδαμε τη γηπεδοποίηση της πολιτικής. Η εκλογή του Μώραλη και τουΜπέου τι συμβολίζει;

Κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι η περίπτωση του Μπέου είναι διαφορετική από αυτήτου Μώραλη. Το ύφος, η φρασεολογία, οι αντιλήψεις του Μπέου έχουν έντονο άρωμαχρυσαυγιτισμού, σε διάκριση από εκείνο του Μώραλη που είναι πιο καλλιεργημένο.Ωστόσο, αυτό που έχουν κοινό είναι ότι αντί οι επιχειρηματίες να ορίζουν τους εκ-προσώπους τους για να διεκδικήσουν την πολιτική εξουσία, όπως παραδοσιακά έκα-ναν όλες οι πολιτικές τάξεις, το κάνουν οι ίδιοι. Σ’ αυτή την προσπάθεια αντί μιας πο-λιτικής ιδεολογίας χρησιμοποιούν το θέαμα και την οπαδική κουλτούρα.

1100 Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014ΕΥΡΩΠΗ

Ποιος θα είναι ο νέος πρόεδροςτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Κα-νείς δεν μπορεί να απαντήσει με

βεβαιότητα. Η καγκελάριος της Γερμα-νίας, μετά από αρκετές παλινωδίες είπεπροχθές στη γερμανική βουλή ότι θαστηρίξει την υποψηφιότητα του ΖανΚλοντ Γιουνκέρ για την προεδρία. Τηνυποψηφιότητά του είχε άλλωστε επιβά-λει η ίδια στα αδελφά κόμματα που με-τέχουν στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα(ΕΛΚ). Ήταν όμως, όπως φάνηκε, μιαυποψηφιότητα που τη διευκόλυνε νααποκλείσει άλλες υποψηφιότητες ενο-χλητικές για την πολιτική της μέσα απότους κόλπους του ΕΛΚ. Γιατί αμέσωςμετά άρχισε να αμφισβητεί τη δυνατό-τητα του νέου ευρωπαϊκού κοινοβουλίουκαι το δικαίωμά του να εκλέξει πρόεδροτης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που θα ικα-νοποιούσε όλες τις πλευρές και ιδιαί-τερα τις μεγάλες χώρες της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης. Ταυτόχρονα διερεύνησε τηνπερίπτωση της Κριστίν Λαγκάρντ, επι-κεφαλής σήμερα του ∆ΝΤ, προς αντικα-τάσταση του Ζοζέ Μπαρόζο.

Γεγονός, πάντως, είναι ότι γύρω απότην εκλογή του νέου προέδρου της Επι-τροπής υπάρχουν πολλές συμπτώσειςκαι αντιπαραθέσεις μεταξύ των κρατώνμελών της ΕΕ. Το ουσιαστικότερο όμωςείναι ότι με τη νέα διαδικασία ανάδειξηςτου προέδρου της Κομισιόν από το ευ-ρωπαϊκό κοινοβούλιο, διαδικασία πουθα πρέπει να γίνει σεβαστή, χάνουν τοΒερολίνο και οι Βρυξέλλες την απόλυτηελευθερία κινήσεων και επιλογών. Αυτήη διαδικασία είναι αρκετά ενοχλητικήγια την καγκελάριο Μέρκελ, που βασικότης πρόβλημα είναι η συνέχιση της ση-μερινής πολιτικής της λιτότητας και ηεπιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων. Μιαςπολιτικής που έχει την πλειοψηφία, κυ-ρίως στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, για νατην επιβάλει. Έτσι, δεν έγιναν καθόλουτυχαία οι δηλώσεις – συστάσεις της Ευ-ρωπαϊκής Επιτροπής προς τα κράτη τηςΕΕ, και ιδιαιτέρως προς την Γαλλία, ναπροχωρήσει στις δομικές μεταρρυθμί-

σεις, στις οποίες έπρεπε να προχωρήσειακόμα και χωρίς τις συστάσεις, όπως δή-λωσε ο Όλι Ρεν.

Όμως τα αποτελέσματα αυτής «της ευ-ρωπαϊκής στρατηγικής της Μέρκελ,είναι καταστροφικά και πολύ ανησυχη-τικά, γιατί η καγκελάριος δεν φαίνεταινα διαθέτει λύσεις διεξόδου από αυτήτην πολιτική» αναφέρει η γαλλική «LaTribune».

Η λιτότητα καταδικάστηκεστις κάλπες

Η πολιτική αυτή, συνεχίζει η εφημε-ρίδα, καταδικάστηκε στις ευρωεκλογές,δεν συζητήθηκε όμως αρκετά. Γιατί οιαναλυτές επικεντρώθηκαν περισσότεροστα ποσοστά που συγκέντρωσαν τα ευ-ρωσκεπτικιστικά κόμματα, στην ψήφοδιαμαρτυρίας. Μεγαλύτερη, όμως, σημα-

σία έχει να μελετηθούν τα αποτελέσματακαι οι ψήφοι που συγκέντρωσαν τα κόμ-ματα τα οποία κυβέρνησαν ή κυβερνούνστις διάφορες χώρες, στις οποίες το Βε-ρολίνο και οι Βρυξέλλες επέβαλαν τιςπολιτικές λιτότητας. Σ’ αυτές τις περι-πτώσεις τα αποτελέσματα είναι πολύ αρ-νητικά.

Εκτός από την Ελλάδα όπου που η κυ-βέρνηση συμμαχίας Ν∆-ΠΑΣΟΚ με πρω-θυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά πήρεμόνο το 31% των ψήφων, θα πρέπει νααναφέρουμε την περίπτωση της Ιρλαν-δίας, εκεί όπου τα δύο κόμματα που συγ-κυβερνούν το Fine Cael και οι Εργατικοίυπέστησαν μεγάλη ήττα. Ιδιαίτερα οιδεύτεροι έχασαν τα δυο τρίτα τωνψήφων που είχαν πάρει το 2011. ΣτηνΠορτογαλία τα κόμματα της ∆εξιάς, πουσυγκυβερνούν, συγκράτησαν μόλις το28% της εκλογικής τους δύναμης έναντιτου 50% που είχαν πάρει στις βουλευτι-κές εκλογές το 2011. Ενώ στην Κύπρο οΝίκος Αναστασιάδης, που είχε πάρειπρος το τέλος του 2013 το 46% συγκρά-τησε μόνο το 36%.

Στην Ισπανία η φαινομενική νίκη τουΜαριάνο Ραχόι δεν μπορεί να καλύψειτον καταποντισμό των δύο «μεγάλωνκομμάτων» που εφάρμοσαν την πολιτικήλιτότητας, τα οποία πήραν τις μισές ψή-φους μετά από τη διακυβέρνηση τηςχώρας για μια τριετία! Στην Ολλανδία οιαναλυτές επικεντρώθηκαν στην αποτυ-χία του ακραίου Λαϊκού Κόμματος(PVV), ενώ πέρασε απαρατήρητη η ήττατων δύο κομμάτων που είναι στην κυ-βέρνηση, των Φιλελεύθερων και των Ερ-γατικών, που πήραν μόνο το 21,3% τωνψήφων.

Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση τουΜατέο Ρέντζι που ανέλαβε την κυβέρ-νηση της Ιταλίας τελευταία, ο οποίοςόμως προεκλογικά τάχθηκε κατά της λι-τότητας, εκφράζοντας την πολιτική βού-ληση να ακολουθήσει πιο μετριοπαθήπολιτική…

Πλήρωσαν την υποταγή τους

Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ οι συ-ζητήσεις που κυριάρχησαν αυτή την προ-εκλογική περίοδο αφορούσαν το πρό-βλημα της λιτότητας. Οι υπερασπιστές

της υπέστησαν σημαντικές απώλειες.Στην ουσία «πρόκειται για μια βαριάήττα της πολιτικής της Άνγκελα Μέρ-κελ», αναφέρει ο γάλλος δημοσιογρά-φος της «Tribune». Οι ψηφοφόροι στηνΙρλανδία, την Πορτογαλία και τις άλλεςχώρες που βρίσκονται υπό επιτήρηση,δεν πίστεψαν ότι μετά τη δοκιμασία ότιθα έρθουν καλύτερες μέρες ούτε στο«success story» και τηn «έξοδο» από ταπρογράμματα επιτήρησης. Έτσι, το Βε-ρολίνο δέχτηκε ένα ράπισμα. Όλοι οι αρ-χηγοί κρατών που πειθάρχησαν στη λο-γική του, πλήρωσαν τα αποτελέσματατης υποταγής τους, βγήκαν αποδυναμω-μένοι. Και στην περίπτωση αυτή δενείναι μόνο ο Φρανσουά Ολάντ που εγκα-τέλειψε το διαπραγματευτικό χαρτί τηςριζικής στροφής της ευρωπαϊκής πολι-τικής αμέσως μετά την εκλογή του.

Η κακή εικόνα της ευρωπαϊκήςοικονομίας

Η εικόνα που παρουσιάζει η ευρω-παϊκή οικονομία δεν είναι καθόλου ικα-νοποιητική. Η ευρωζώνη βρίσκεται σεκίνδυνο. Οι λογικές της καταστροφήςτου παραγωγικού δυναμικού τραβούντην οικονομία προς τα κάτω. Η απειλήτού αποπληθωρισμού γίνεται όλο και πιοσυγκεκριμένη. Η ελπίδα ανάκαμψηςμέσα από τις εξαγωγές φαίνεται σανάπιαστο όνειρο. Και να σκεφτεί κανείςότι πρόκειται για τον ακρογωνιαίο λίθοτης στρατηγικής του Βερολίνου και τωνΒρυξελλών.

«Μετά απ’ όλα αυτά η Άνγκελα Μέρ-κελ οδηγείται σε αδιέξοδο», καταλήγει ογάλλος αρθρογράφος Η στρατηγική τηςφαίνεται να έχει φθάσει τα όριά της. Θαπρέπει, συνεπώς, να επιλέξει ή να δια-φυλάξει τα συμφέροντά της με κίνδυνουποτροπής της ευρωπαϊκής κρίσης πουδεν μπορούμε πια να προβλέψουμε τιςσυνέπειές της ή να θυσιάσει τα άμεσασυμφέροντά της, για να παίξει το χαρτίτης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης. Η επι-λογή είναι γενικά απλή, αλλά όχι για τηνκαγκελάριο, παρατηρεί ο αρθρογράφοςτης «Tribune».

Μ. Κοβάνης

ΜΙΚΡΟ ΒΗΜΑ ΕΚ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΥ Ή ΑΥΤΑΡΧΙΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ;

Παιχνίδια με την εκλογήπροέδρου της Κομισιόν

Ο συλλογικός τόμος«Ο δεξιός εξτρεμισμόςστην Ευρώπη», πουκυκλοφορεί από τιςεκδόσεις Πόλις,επικεντρώνεταιαφενός στην Κεντρικήκαι Ανατολική Ευρώπη,ενώ ένα άλλο κέντροβάρους τίθεται σενοτιευρωπαϊκά κράτη(Ελλάδα, Ιταλία,Πορτογαλία) τα οποίαέχουν πληγεί σειδιαίτερα μεγάλοβαθμό από τηντρέχουσα οικονομικήκαι χρηματοπιστωτικήκρίση και τιςκαταστροφικέςκοινωνικές τηςεπιπτώσεις, αλλάδιαφοροποιούνταισαφώς μεταξύ τους ωςπρος την ακροδεξιάπολιτική παράταξη.

Το ουσιαστικότερο είναιότι με τη νέα διαδικασίαανάδειξης του προέδρουτης Κομισιόν από τοευρωπαϊκό κοινοβούλιο,διαδικασία που θα πρέπεινα γίνει σεβαστή, χάνουντο Βερολίνο και οιΒρυξέλλες την απόλυτηελευθερία κινήσεων καιεπιλογών.

“Ο Αλ. Τσίπρας και η Σκα Κέλερ

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 1111∆ΙΕΘΝΗ

Του Γκουίντο Βιάλε*

Οπεριορισμός του ανταγωνι-σμού για τις ευρωεκλογές σ’έναν μετωπικό αγώνα ανάμεσα

σε δύο εικόνες χωρίς περιεχόμενο,αλλά γεμάτες από θρασεία παρουσιο-λαγνεία επιβράβευσε τον Ρέντσι καιτιμώρησε τον Γκρίλο. Όμως, αυτοίπου έχασαν ήταν οι Ιταλοί, ή μάλλον,έχασε η δημοκρατία. Γιατί η εκλογικήμεταρρύθμιση, η μεταρρύθμιση τηςΓερουσίας ή η κατάργηση των Νομαρ-χιών που θέλει ο Ρέντσι δεν κάνουν τί-ποτε άλλο από το να μειώνουν προ-οδευτικά το πεδίο εφαρμογής της.

Έχασε ο πλουραλισμός: σήμεραυπάρχει ένας μόνο άνδρας στην ηγε-σία ενός κόμματος, της κυβέρνησης,διαιτητής, επίσης, της μοίρας τουκράτους και τα άλλα κόμματα, δορυ-φόροι ή δευτεραγωνιστές, είναι είδοςπρος εξαφάνιση και δεν έχουν πολ-λούς λόγους για να συνεχίσουν ναυπάρχουν. Έχασε, εκτός των άλλων,καθιστώντας όλο και λιγότερο ελέγξι-μες τις επιλογές του «πρωθυπουρ-γού», η προοπτική μιας πραγματικήςαλλαγής: το ευρωπαϊκό πλαίσιο εντόςτου οποίου εντάσσεται το ∆ημοκρα-τικό Κόμμα, και του οποίου θα είναιεγγυητής, δεν επιτρέπει αλλαγές πο-ρείας. Και απ’ όλα αυτά έχασαν οι ερ-γαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συν-ταξιούχοι και ίσως, πάνω απ’ όλα,εκείνοι που τον ψήφισαν.

Έχασαν εκείνοι που τον ψήφισαν

Όμως δεν πρόκειται, όπως ισχυρί-ζονται πολλοί σχολιαστές, για μιανίκη επί του λαϊκισμού. Ο Ρέντσι δενείναι λιγότερο λαϊκιστής από τονΓκρίλο, αν ως λαϊκισμό εννοούμε μιαταυτοτική αναφορά που προεξοφλείτα συγκεκριμένα περιεχόμενα τωνπροτεινόμενων μέτρων. Το πρό-γραμμα του Γκρίλο, αν εξαιρεθεί η θε-μελιώδης αμφιθυμία που αφορά τοευρώ, ήταν πιο συγκεκριμένο απόαυτό με το οποίο ο Ρέντσι αντιμετώ-πισε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.Σε κάθε περίπτωση, είχαν και οι δύοτα μάτια τους στραμμένα στις εσωτε-ρικές ισορροπίες του ιταλικού κοτε-τσιού. Την αναμέτρηση με τις ευρω-παϊκές πολιτικές την ανέβαλαν γιαένα ακαθόριστο αύριο: ευρωομόλογαή έξοδος από το ευρώ ο ένας, εκ νέουσυζήτηση των περιθωρίων ελλείμμα-τος ο άλλος. Κανένας από τους δύοδεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι ηευρωπαϊκή κρίση επιβάλλει μια ριζικήαναθεώρηση του θεσμικού πλαισίουκαι των πολιτικών στρατηγικών, πριναπό τις οικονομικές.

∆εν ήταν, επομένως, μια νίκη τουευρωπαϊσμού ενάντια στον αντιευρω-παϊσμό: αν για τον Γκρίλο το πρό-βλημα είναι ανύπαρκτο — η «ανεξαρ-τησία» του από όλα και από όλους τονεμποδίζει να έχει συμμάχους και προ-οπτικές που να πηγαίνουν πέρα απότις Άλπεις και από τις οικιακές θά-λασσες, για τον Ρέντσι είναι η από-

λυτη υποταγή στη συμφωνία μεταξύΣουλτς και Μέρκελ, που τώρα επικυ-ρώθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμακαι στην Ευρώπη, που τον εμποδίζεινα έχει, αν όχι στα λόγια — αλλά ταλόγια δεν λείπουν ποτέ από την πολι-τική του — μια οπτική των μέτρων,των στρατηγικών και των συνεπειώνμιας πραγματικής αμφισβήτησης τηςλιτότητας. Αυτής της λιτότητας πουδιαλύει την Ευρώπη (και οι πρώτοιπου θα πληρώσουμε τις συνέπειες θαείμαστε εμείς).

Ακόμη λιγότερο η νίκη του Ρέντσιυπήρξε μια νίκη της ελπίδας ενάντιαστην μνησικακία. Αν την τελευταίαχρονιά το Κίνημα 5 Αστέρων απέδειξετην ουσιαστική του αναποτελεσματι-κότητα, που οφείλεται στον σιδερένια

πειθαρχία που οι δύο ηγέτες τουέχουν την απαίτηση να ασκούν σταστελέχη και στους βουλευτές, η βα-σική αιτιολόγηση της ψήφου στονΡέντσι ήταν ένα κλίμα «τελευταίας ευ-καιρίας».

Μη αναστρέψιμες ζημιές

Έτσι, αν σ’ αυτές τις εκλογές η τρο-χιά του Κινήματος 5 Αστέρων πήρεανέκκλητα μια καθοδική στροφή, ενώο Ρέντσι φαίνεται αντίθετα να είναιστο απόγειό του — που ίσως να το πέ-τυχε πολύ βιαστικά ώστε να μπορέσεινα παγιώσει μια παρόμοια θέση —είναι το κενό προοπτικών και η έλ-λειψη μιας πρότασης στρατηγικήςπνοής για την αναμόρφωση της Ευρώ-

πης που θα τον καταδικάσουν να ξε-φουσκώσει εξίσου γρήγορα. Πράγμαπου θα συμβεί αναπόφευκτα, μόλις οΡέντσι θα πρέπει να λογαριαστεί μ’αυτή τη governance που ίσως φαντά-ζεται ότι θα κατορθώσει να κατακτή-σει με την ίδια ευκολία, επιπολαι-ότητα και άνεση με την οποία οικειο-ποιήθηκε, το ένα μετά το άλλο, τιςεσωκομματικές εκλογές, το κόμμα,την κυβέρνηση και το εκλογικό σώμα.Εκεί, όμως, υπάρχει ο ανθεκτικός πυ-ρήνας της χρηματοπιστωτικής ελίτπου δεν πέρασε ούτε από το νου τουΡέντσι να προσπαθήσει να θίξει, μαπου δεν είναι ασφαλώς διατεθειμένηνα του παραχωρήσει κάτι που να πη-γαίνει πέρα από μια τυπική και συμ-βολική στήριξη.

Όμως, όπως ο Γκρίλο αφήνει πίσωτου, με τρόπο ίσως μη αναστρέψιμο,μια θάλασσα από συντρίμμια, έτσι καιο Ρέντσι θα αφήσει πίσω του στηνπροσεχή αλλά αναπόφευκτη τροχιάτου, άλλες μη αναστρέψιμες ζημιές.Ζημιές στη δημοκρατία και στο σύν-ταγμα, στο δικαίωμα στην εργασία καιστις συνθήκες των εργαζομένων, επι-σφαλών και μη (αν ακόμη υπάρχουν),στην παιδεία, στην υγεία, στο κοινω-νικό κράτος, στην αυτοδιοίκηση (ωςδήμαρχος δεν την υπερασπίστηκεποτέ ενάντια στο σύμφωνο σταθερό-τητας), σ’ αυτό που απομένει από τηνκρατική μηχανή, διαλύοντας τις βά-σεις της στο όνομα της οικονομίας καιτης αποτελεσματικότητας, στο σύ-στημα των δημόσιων επιχειρήσεωνκαι υπηρεσιών, που ξεπουλιούνται γιανα μαζευτούν χρήματα, και, πάνω απ’όλα, ζημιές στην ηθική υπόσταση τωνπολιτών, που υποβλήθηκαν για τρίτηή τέταρτη φορά στη δοκιμασία μιαςπολιτικής βασισμένης στα προσχή-ματα.

Μετάφραση από τη Republicca:Τόνια Τσίτσοβιτς

* O Γκουίντο Βιάλε υπήρξε ηγετικόστέλεχος της φοιτητικής διαμαρ-τυρίας του 1968 και στη συνέχειατης Lotta Continua. Είναι οικονομο-λόγος και μέλος της τεχνικής-επι-στημονικής επιτροπής του ΕθνικούΟργανισμού για την προστασία τουπεριβάλλοντος.

Ταρίκ Αλί: Στο Κάιροη ελπίδα παλεύει να μείνειακόμα ζωντανήΘα υπάρξει κλιμακούμενηαποστροφή απέναντι στη λατρείατου αλ Σίσι. σελ. 15

Αργεντινή:Μία ιστορικήοικονομική συμφωνίαΠλέον οι πιστωτικοί οίκοι θα μπορούννα δανείζουν στην Αργεντινήγια να δοθεί ώθηση στις εξαγωγές. σελ. 12ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

Μια ψήφοςτελευταίας ευκαιρίας “Το εκλογικό ρεκόρ

του ∆ημοκρατικούΚόμματος δεν είναιμια νίκη επί τουλαϊκισμού, γιατί οΡέντσι δεν είναιλιγότερο λαϊκιστήςαπό τον Γκρίλο. Οιψήφοι του ΣΥΡΙΖΑείναι μια ώθηση γιανα καλλιεργηθεί ουπό γέννηση πυρήναςμιας εναλλακτικήςλύσης.

«ΑΛΛΗ ΕΥΡΩΠΗ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ»Ένα μικρό αλλά σημαντικόεπεισόδιο αντίστασης

Απέ να ντι σ’ αυ τό το πα νό ρα μα, που το ε κλο γι κό σώ μα δεν θα α πο φύ γει νατο α ντι λη φθεί πο λύ σύ ντο μα, τα α πο τε λέ σμα τα του ψη φο δελ τίου «Η ΆλληΕυ ρώ πη με τον Τσί πρα» α ντι προ σω πεύουν έ να μι κρό αλ λά ση μα ντι κό ε -

πει σό διο α ντί στα σης, για τί σ’ αυ τό το ψη φο δέλ τιο, και σε κα μία άλ λη πρό τα σηε θνι κού και ευ ρω παϊκού ε πι πέ δου, ε μπε ριέ χε ται ο πυ ρή νας μιας ε φι κτής καιπραγ μα το ποιή σι μης ε ναλ λα κτι κής λύ σης στη συ νέ χι ση πο λι τι κών που θα κα -τα λή ξουν να φέ ρουν τη διά λυ ση ο λό κλη ρης της η πεί ρου, συ μπε ρι λαμ βα νο μέ νηςτης Γερ μα νίας. Βέ βαια, οι α ριθ μοί μας δεν εί ναι συ ντα ρα κτι κοί, πα ρό λο που εί -ναι τέ τοιοι οι α ριθ μοί κά ποιων α πό τους ευ ρω παίους ε ταί ρους μας. Όμως, εί -ναι καρ πός μιας δου λειάς κα τά κτη σης, ψή φο-ψή φο, συ ναί νε ση-συ ναί νε ση, α -γώ να-α γώ να, που ε νέ πλε ξε χι λιά δες συ ντρό φους και υ πο στη ρι κτές με ε ντε -λώς δια φο ρε τι κές προ ε λεύ σεις, που δεν εί χαν α σφα λώς ως τε λι κό ή α πο κλει -στι κό στό χο τους το ε κλο γι κό α πο τέ λε σμα. Ανθρώ πους οι ο ποίοι πει ρα μα τί -στη καν, του λά χι στον σε έ να βαθ μό, και με πολ λές α ντι φά σεις, σε νέες ή βα θιάα να νεω μέ νες μορ φές συμ με το χής και συ νο χής, βα σι σμέ νες σε νέες πρα κτι κές,και εί ναι α πο φα σι σμέ νοι να προ χω ρή σουν στο δρό μο που έ χουν ή δη αρ χί σει ναδια βαί νουν. Όχι ο κα θέ νας μό νος του, ή προ σφεύ γο ντας στους χώ ρους ό που α -νή κουν, αλ λά ό λοι μα ζί, α νοι χτοί σ’ ε κεί νο τον κό σμο των α πο γο η τευ μέ νων, τωνθυ μω μέ νων, των ε γκα τα λειμ μέ νων, των α βέ βαιων, που η κρί ση του Κι νή μα τος5 Αστέ ρων και η αν θρω πο λο γι κή με τάλ λα ξη του ∆η μο κρα τι κού Κόμ μα τος α φή -νουν, και θα συ νε χί σουν να α φή νουν, πί σω τους.

Σ’ αυ τή τη μι κρή μας ε πι τυ χία οι σταυ ροί που συ γκέ ντρω σαν δύο ε πι κε φα λήςτου ψη φο δελ τίου ό πως η Μπάρ μπα ρα Σπι νέ λι και ο Μό νι Οβά ντια, που έ θε σαντο ό νο μά τους, το πρό σω πό τους και μια τε ρά στια κό πω ση στη διά θε ση του σχε -δίου για να εκ προ σω πή σουν τον ε νω τι κό χα ρα κτή ρα του ψη φο δελ τίου, εί ναιμια ση μα ντι κή α πό δει ξη αυ τής της ώ θη σης προς μια ρι ζι κή α να νέω ση των ταυ -το τή των μας, για την ο ποία ε ξαρ χής εί χα με α γω νι στεί. Μέ σα σε λί γα χρό νια, υ -πό την η γε σία του Αλέ ξη Τσί πρα, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, α πό μια μι κρή συμ μα χία δια φο ρε τι -κών ταυ το τή των έ γι νε κόμ μα δια κυ βέρ νη σης. Επο μέ νως, μπο ρεί να γί νει. Το ό -τι βά λα με αυ τό το ό νο μα στο σύμ βο λο του ψη φο δελ τίου μας δεν εί ναι τυ χαίο.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

Μία επανάσταση που πνίγηκε στο αίμα και κα-νένας πια δεν μίλησε γι’ αυτή. Κι αν στη∆ύση τη θυμόμαστε «επετειακά» στην Κίνα

κάνουν σαν να μην έγινε ποτέ. Κι όταν οι αρχές θυ-μούνται την πλατεία της Ουράνιας Γαλήνης, το κά-νουν για να φοβίσουν, να απογοητεύσουν όσους σκέ-φτονται ότι η ανάπτυξη δεν πρέπει, δεν μπορεί με τί-ποτα και για τίποτα να ανακοπεί. Πόσο μάλλον γιακάποια αόριστα πράγματα, όπως είναι τα ανθρώπιναδικαιώματα, οι ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, η δυ-νατότητα ελεύθερης έκφρασης, ένα πράγμα που πώςτο λένε; ∆ημοκρατία;

Ο Βου Κάι Σι, ένας από τους ηγέτες των φοιτητώνστην εξέγερση του 1989, ο οποίος ζει σήμερα αυτοε-ξόριστος στην Ταιβάν, αναφέρει στον σουηδό δημο-

σιογράφο Λαρς Μούμπεργκ: «Εκείνη η ημέρα ήταν ηπιο δύσκολη της ζωής μου. Ένας φοιτητής πυροβο-λήθηκε στο κεφάλι, αίματα και κομμάτια από αν-θρώπινο σώμα σκορπίστηκαν γύρω μας (...) Είχαμεκαταλάβει την πλατεία διαδηλώνοντας το αίτημά μαςνα μιλήσουμε με την κυβέρνηση ειρηνικά και δημι-ουργικά. Ζητάγαμε να αναγνωρίσει στο λαό το δι-καίωμά του να εκφράζεται ελεύθερα, να γράφειελεύθερα, να συναθροίζεται δημόσια (...) ∆εν έδωσεκαμία ευκαιρία για συζήτηση και διαπραγματεύσεις.Ο τότε ηγέτης, Τενγκ Σιάο Πίνγκ, έδωσε εντολή γιαχρήση όπλων, ο στρατός αντέδρασε εξαιρετικά βίαιαόχι μόνο στην Τιέν Αν Μεν, αλλά παντού όπου γί-νονταν διαδηλώσεις, σε περίπου 180 πόλεις σε όλητην Κίνα (...) Εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες οι νεκροί,

ενώ υπάρχουν ακόμα άτομα που αγνοούνται (...) Ηαντίδραση της διεθνούς κοινότητας ήταν τότε έντονηαλλά το θέμα κατά πολύ περίεργο τρόπο ξεχάστηκεπολύ γρήγορα. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα ήτανσημαντικότερα και το ενδιαφέρον δεν ήταν πλέονούτε τα δημοκρατικά δικαιώματα ούτε η τύχη τωνδιαδηλωτών αλλά τα νέα μεγάλα συμβόλαια...»

Πολλά τα δημοσιεύματα για την 25η επέτειο,ακόμα και βιβλία γράφονται πλέον για την πορείατης Κίνας μετά το 1989 και το ρόλο που έπαιξε για τηχώρα η εξέγερση στην Τιέν Αν Μεν. Γράφει ο ΓιόχανΛάγκερκβιστ στην «Ξεχασμένη Επανάσταση»: Η ση-μερινή νεολαία στην Κίνα σχεδόν δεν γνωρίζει το γε-γονός, και είναι φυσικό. Στη χώρα τους δεν είναιπροσβάσιμο το υλικό για μελέτη και αυτό που υπάρ-χει στο εξωτερικό είναι μπλοκαρισμένο (...) Με τηναντίδρασή της στην Τιέν Αν Μεν η ηγεσία του Κομ-μουνιστικού Κόμματος της Κίνας έστειλε μήνυμα όχιμόνο προς τους φοιτητές, αλλά και προς τους εργα-ζόμενους, τους διανοούμενους ακόμα και τους πολι-τικούς. Και το μήνυμα έφθασε σε κάθε γωνιά τηςχώρας (...) Η κινεζική είναι σήμερα αν όχι η ισχυρό-τερη μία από τις ισχυρότερες οικονομίες στον πλα-νήτη και για να το πετύχει αυτό το Πεκίνο συμβά-λουμε και εμείς που δεν θέτουμε ερωτήματα αναφο-ρικά με το πώς παράγονται όλα αυτά τα προϊόντα...

Νίκος Σερβετάς

«Νιώθω έντονα συναισθήματα ενοχής που εγώ επέ-ζησα και σύντροφοι μου σκοτώθηκαν είτε ακόμααγνοούνται... ονειρεύομαι τη στιγμή που θα μπορώνα γυρίσω στη χώρα μου, θα πάω στην Πλατεία τηςΟυράνιας Γαλήνης και θα πω στους νεκρούς συντρό-φους μου: αναπαυθείτε ειρηνικά» Ο Βου Κάι Σι, έναςαπό τους ηγέτες των φοιτητών στην εξέγερση του1989, ζει σήμερα αυτοεξόριστος στην Ταιβάν.

ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΙΕΝ ΑΝ ΜΕΝ, 25 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

∆ημοκρατία vs Ανάπτυξη

Το μεγάλο κεφάλαιο της χρεοκο-πίας του 2002 αφήνει πίσω της ηΑργεντινή συνθηκολογώντας με

τους διεθνείς δανειστές της, σε μιασυμφωνία όμως που είναι αποτέλεσμασκληρής και επίμονης διαπραγμάτευ-σης και που στο τέλος αφήνει και τιςδυο πλευρές ικανοποιημένες και κυ-ρίως πάνω από το κόκκινο της χρεο-κοπίας.

Τι προβλέπει η συμφωνία

Η Αργεντινή, έπειτα από δυο ανα-διαρθρώσεις χρέους, με ονομαστικόκούρεμα της τάξης του 66%, συμφωνείνα αποπληρώσει 10 δισ. δολάρια μέσασε διάστημα πενταετίας, με επιτόκιοπου θα φτάσει το 3,8% κατά το μέγι-στο. Ακόμα, καταφέρνει να αποκλείσειαπό τη συμφωνία αποπληρωμής το∆ΝΤ (ως επιτηρητή του ντιλ), ενώ δια-σφαλίζει ότι οι δόσεις αποπληρωμήςδεν θα εξαντλήσουν τα αποθέματα τηςΚεντρικής Τράπεζας και θα είναι ανε-κτές για την εθνική οικονομία.

Η Λέσχη του Παρισιού, οι διεθνείςπιστωτές με τους οποίους συμφώνησεη Αργεντινή, δεσμεύονται να μειώσουντο επιτόκιο που χρεώνουν για το αρ-γεντίνικο χρέος από το υψηλό του 7%στο 3%, εάν το Μπουένος Άιρες απο-πληρώσει το χρέος εντός πενταετίας.Το Μπουένος Άιρες, με τη σειρά του,υπόσχεται σε εκείνες τις πιστώτριεςχώρες που θα έρθουν να επενδύσουνστην Αργεντινή, να τις αποπληρώσειπερισσότερα χρωστούμενα, δίνονταςέτσι κίνητρο για ξένες επενδύσεις.

Η συμφωνία που κατάφερε ο μόλις42χρονος μαρξιστής υπουργός Οικο-

νομικών της Αργεντινής, Αξελ Κιτσί-λοφ με τους ισχυρούς της Λέσχης τουΠαρισιού είχε φυσικά και αντιδράσειςεντός Αργεντινής, ιδίως από την αντι-πολίτευση. Το επιχείρημα πολλώνείναι ότι η χώρα πλήρωσε περισσότερααπό όσα θα μπορούσε να είχε πληρώ-σει εάν διαπραγματεύονταν σκληρό-τερα. Βέβαια, η Αργεντινή το μόνο πουέχει κάνει μια δεκαετία και πλέον είναινα διαπραγματεύεται ακόμα και έξωαπό την πεπατημένη, χωρίς να σκύβειτο κεφάλι στους ισχυρούς πιστωτές.

Κόντρα στους κερδοσκόπους

Έχει κάνει δυο αναδιαρθρώσεις χρέ-ους, ενώ αρνείται σθεναρά και επιμό-νως να πληρώσει τα κερδοσκοπικάfunds-κοράκια, εκείνους δηλαδή πουαγόρασαν χρεοκοπημένο αργεντίνικοχρέος σε εξευτελιστική τιμή απαιτών-τας να αποπληρωθεί το χρέος αυτόστην ονομαστική του αξία. Κέρδοςαστρονομικό, δηλαδή, για τους κερδο-σκόπους.

Η αλήθεια είναι πως ακόμα και με τοιστορικό ντιλ με την Λέσχη του Παρι-σιού, η Αργεντινή δεν μπορεί να επα-νέλθει πλήρως στις διεθνείς αγορέςκαι να εκδώσει νέο χρέος, έως ότου τακοράκια έρθουν ή εξαναγκαστούν ναέρθουν σε συμβιβασμό. Η Αργεντινή,όμως, προσπαθεί συνεχώς να τους εξα-ναγκάσει σε συμβιβασμό αρνούμενη νατους πληρώσει χρεοκοπημένο χρέος. Ηυπόθεση αναμένεται σύντομα στο ανώ-τατο δικαστήριο των ΗΠΑ.

Ακόμα και σε αυτήν την πτυχή τηςαργεντίνικης χρεοκοπίας, το Μπουέ-νος Άιρες έχει καταφέρει να πάρει μετο μέρος του την αμερικανική κυβέρ-νηση, η οποία σε καμία περίπτωση δενθέλει να εξαναγκαστεί σε κατάσχεσηπεριουσιακών στοιχείων της Αργεντι-νής για να ικανοποιήσει κερδοσκοπικάfunds.

Η επιχειρηματολογία της αμερικανι-κής κυβέρνησης προς το δικαστήριοείναι η εξής απλή. Ο τρόπος διευθέτη-σης ζητημάτων χρέους είναι η ανα-διάρθρωσή του, το κάλεσμα δηλαδή

προς τους πιστωτές για να βρεθεί μιακοινά αποδεκτή λύση και όχι μια χώρανα προσπαθεί να κατασχέσει περιου-σιακά στοιχεία μιας άλλης, καθώςαυτό δεν αποτελεί την σωστή εφαρ-μογή της σχετικής νομοθεσίας. Η Αρ-γεντινή λέει πως ακόμα και αν το αμε-ρικανικό δικαστήριο αποφασίσει υπέρτων κορακιών, θα προχωρήσει σε τε-χνική χρεοκοπία.

Έχοντας βέβαια έρθει σε συμφωνίαμε τους δανειστές της, η Αργεντινήέχει καταφέρει να τα βρει ακόμα και μετις ΗΠΑ που είναι μέλος της Λέσχηςτου Παρισιού, οπότε τα κοράκια βρί-σκονται απελπιστικά μόνα, εκτός ντιλ.

Ώθηση στις εξαγωγές

Όποια και αν είναι η έκβαση τηςπτυχής με τους κερδοσκόπους, τα λε-γόμενα hold-outs, υπάρχει πρόβλεψηστην ιστορική συμφωνία της Αργεντι-νής που ανοίγει τη χώρα στο διεθνέςπιστωτικό στερέωμα, προσπερνώνταςτον αποκλεισμό των hold outs κερδο-σκόπων. Με την επίτευξη της συμφω-νίας, επιτρέπεται στους πιστωτικούςοίκους των χωρών-μελών της Λέσχηςτου Παρισιού, να ξεκινήσουν πιστώ-σεις προς την Αργεντινή για τις εξαγω-γές από την χώρα.

Πρακτικά δηλαδή, πιστωτικοί οίκοιαπό ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιαπωνίακτλ, θα μπορούν να δανείζουν στηνΑργεντινή για να δοθεί ώθηση στιςεξαγωγές, πριν ακόμα η χώρα επανέλ-θει κανονικά στις αγορές χρέους.

Χριστόφορος Λουκάς

Μια ιστορική συμφωνίαγια την Αργεντινή

Ο υπουργός Οικο-νομικών της Αρ-γεντινής, ΑξελΚιτσίλοφ που κα-τάφερε τη συμ-φωνία

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 1133∆ΙΕΘΝΗ

Το Βερολίνο έχει να ισορροπήσει ανάμεσα σεέναν ευρωσκεπτικισμό που αυξάνεται και στηναπαίτηση του ευρωκοινοβουλίου και άλλωνδυνάμεων να μην αρχίσουν πάλι οι συμφωνίεςκορυφής κάτω από το τραπέζι.

“Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Ηαλήθεια είναι ότι η ΑνγκέλαΜέρκελ προτιμά να διαχειρίζε-ται «νίκες» και όχι ήττες. Αλλά

το σκηνικό που διαμορφώθηκε σε Βε-ρολίνο και Βρυξέλλες μετά τις ευρωε-κλογές, κάθε άλλο παρά σκηνικό νίκηςείναι. Η γερμανίδα καγκελάριος βρέ-θηκε κατ’ αρχήν να χάνει ποσοστά σεσχέση με τον περασμένο Σεπτέμβριο,αλλά ακόμα και σε σύγκριση με τις ευ-ρωεκλογές του 2009. Το σημαντικό-τερο ήταν όμως οι διαρροές, που εκδη-λώθηκαν στο κεντροδεξιό χώρο με κα-τεύθυνση την «Εναλλακτική για τη Γερ-μανία» (AfD) το ευρωφοβικό κόμμα,που ζητά την απαγκίστρωση από τηνΕυρωζώνη. Στην τελευταία δημοσκό-πηση αυτής της εβδομάδας, η AfD έχει«τσιμπήσει» κι άλλο σε ποσοστά καιέχει φτάσει το 8%, που είναι ενδεικτικότου κλίματος που επικρατεί στη χώρα.Οι προσπάθειες που κατέβαλε το επι-τελείο της Μέρκελ να πείσει τους συμ-πατριώτες της ότι η κρίση της ευρωζώ-νης έχει ξεπεραστεί, δείχνουν να μηναποδίδουν ιδιαίτερα και αυτό είναικάτι που η καγκελαρία θα πρέπει ναλάβει σοβαρά υπόψη της στις επόμενες

της κινήσεις.

Γιούνκερ-Σούλτς, συμμαχία

Αυτό που έχει θορυβήσει ιδιαίτερατην Μέρκελ είναι η απροσδόκητη συμ-μαχία «Γιούνκερ-Σουλτς», με αφορμήτην εμπλοκή στη διαδικασία για τηνεκλογή του νέου προέδρου της Κομι-σιόν. Ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δεν ήτανποτέ η πρώτη επιλογή για την καγκε-λάριο, που τον θεωρούσε εκτός τηςδικής της γραμμής και αναγκάστηκε νατον δεχτεί ελπίζοντας ακριβώς στη...μη εκλογή του. Ανάλογα είναι τα συ-ναισθήματα της κυρίας Μέρκελ και γιατον υπερφιλόδοξο και υπερδραστήριουποψήφιο των σοσιαλδημοκρατώνΜάρτιν Σουλτς. Μπορεί να είχαν συχνήεπαφή, λόγω της συμμετοχής του στιςδιαπραγματεύσεις για το σχηματισμόκυβέρνησης στα τέλη του περασμένουχρόνου, αλλά ουσιαστικά ποτέ δενυπήρξε καμιά χημεία μεταξύ τους. ΗΜέρκελ απλά ήλπιζε ότι ο Σουλτς θαχάσει ή ακόμα και αν κέρδιζε δεν θατον δέχονταν ως επικεφαλής της Κομι-σιόν κάποιες άλλες χώρες της ΕΕ,επειδή ακριβώς είναι και Γερμανός καισοσιαλδημοκράτης.

Τώρα που Γιούνκερ και Σουλτς έχουν«συμμαχήσει», ζητώντας να γίνει σεβα-στό το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών,όπως το διαμόρφωσαν οι ευρωπαίοιπολίτες, η Μέρκελ δεν είναι εύκολο ναβγει δημόσια και να δηλώσει ότι αυτότην αφήνει παγερά αδιάφορη. Επιχεί-ρησε να το κάνει, αλλά στη συνέχειαείδε ότι οι αντιδράσεις ήταν έντονεςκαι άρχισε τις κωλοτούμπες.

Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, το Βερολίνοέχει να ισορροπήσει ανάμεσα σε ένανευρωσκεπτικισμό που αυξάνεται στηχώρα και τον οποίο σε μεγάλο βαθμόκαλλιέργησε ή τουλάχιστον δεν αντι-πάλεψε η ίδια η κυβέρνηση και στηναπαίτηση του ευρωκοινοβουλίου (πρω-τίστως) αλλά και δυνάμεων από μικρό-τερες χώρες της ΕΕ να μην αρχίσουνπάλι οι συμφωνίες κορυφής κάτω απότο τραπέζι και σε βάρος των ευρω-παίων πολιτών στο όνομα της «ιερήςλιτότητας».

Εξαντλούνται τα αποθέματατης λιτότητας

Είναι σαφές ότι αν το δίδυμο Γιούν-κερ-Σουλτς τηρήσει έστω και κάποιααπό όσα υπόσχεται αυτή τη στιγμή, για

μια πιο κοινωνική αναθεώρηση τουσυμφώνου σταθερότητας ή για ενί-σχυση της απασχόλησης και αντιμετώ-πιση της μαζικής φτωχοποίησης τωνχαμηλότερων στρωμάτων των κοινω-νιών της Ευρώπης, τότε οι θεσμικές με-ταρρυθμίσεις θα πρέπει να κινηθούν σεμια κατεύθυνση πολύ διαφορετική απόαυτή που φαντάζεται ο κήρυκας τηςεγκράτειας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πουσυνεχίζει να υπερασπίζεται τη γραμμή«αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας» και να απει-λεί με «εξώσεις» όσους αμαρτήσουν.

Τα αδιέξοδα που συσσωρεύει αυτή ηπολιτική εδώ και μια πενταετία συνε-χώς πολλαπλασιάζονται και δεν μπο-ρούν να ξεπεραστούν με επικλήσειςστους λαούς για «κουράγιο» και εθελο-τυφλία απέναντι σε φαινόμενα... ριζο-σπαστικοποίησης προς την ακροδεξιά.Η τακτική του Βερολίνου να κερδίζεισυνεχώς χρόνο, να τρομοκρατεί τουςλαούς και να ελπίζει ότι κάτι θα αλλά-ξει χάρις στις «δυνάμεις της αγοράς»έχει πλέον εξαντλήσει όλα της τα απο-θέματα. Αυτή τη στιγμή όλη η Ευρώπηείναι σε πολιτικό αναβρασμό, αφού κα-ταλαβαίνει ότι έτσι όπως πορεύτηκε τατελευταία χρόνια «δεν πάει άλλο».

•

Συνεχίζονται σήμερα το απόγευμα σε δεκάδεςισπανικές πόλεις οι αντιμοναρχικές διαδηλώσειςπου ξεκίνησαν στην αρχή της εβδομάδας. Ο Μα-νουέλ Πένια, εκπρόσωπος της «Νεολαίας ΧωρίςΜέλλον», μιας συλλογικότητας που δημιουργή-θηκε από «τα κάτω» στον απόηχο του κινήματος15 Μ, μιλάει για το κλίμα των ημερών, και λέει ότιείναι η κοινωνική οργή αυτή που γεμίζει τις πλα-τείες και μετασχηματίζει την απάθεια σε πολιτικήπράξη και συμμετοχή.

Τη συνέντευξη πήρεο ∆ημήτρης Γκιβίσης

Οι ισπανικές πλατείες ζωντάνεψαν και πάλι. Πώςείναι η ατμόσφαιρα;

Όποιος έβλεπε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα τουςτελευταίους μήνες, κυρίως μεταξύ των νέων, καταλά-βαινε ότι ο κόσμος ζητούσε μια αφορμή για να ζεστα-θεί. Οι άνθρωποι διαδηλώνουν γιατί το παλάτι είναιένας σύμμαχος του καθεστώτος. Όλοι γνωρίζουμε τορόλο που έχει παίξει εδώ και δεκαετίες η βασιλική οι-κογένεια, και ότι ο Χουάν Κάρλος ήταν θαυμαστής τονΦράνκο.

Είναι μόνο το αίτημα του δημοψηφίσματος που κι-νητοποιεί τον κόσμο;

Είναι, αλλά όχι μόνο αυτό. Θέλουμε να αλλάξει τοσύνταγμα γιατί είναι αντιδημοκρατικό, και ζητάμε νααποφασίζουμε εμείς για το μέλλον μας. Ό,τι δεν έχουμεεπιλέξει πρέπει να καταργηθεί. Τα τελευταία χρόνια,

λόγω της οικονομικής κρίσης, η μοναρχία αμφισβητεί-ται πολύ έντονα, όπως και ο δικομματισμός, που έπαθεπανωλεθρία στις εκλογές. ∆εν είναι τυχαίο ότι το PPκαι το PSOE αντιδρούν στο δημοψήφισμα, φοβούνταιτους ανθρώπους όταν κινητοποιούνται. Στις διαδηλώ-σεις φαίνεται καθαρά όλη η οργή που έχει η κοινωνίαγια την τρόικα και την κυβέρνηση. Όλοι ψάχνουν μιααφορμή για να βγουν στους δρόμους και να διαμαρτυ-ρηθούν για τη λιτότητα, την ανεργία, την έλλειψη προ-οπτικής.

Στις διαδηλώσεις τι συζητιέται; Στη Μαδρίτη το κλίμα είναι ενθουσιώδες. Παρόλο

που χτες το βράδυ η αστυνομία περικύκλωσετην Ντελ Σολ (σημ: η συνέντευξη έγινε την Τε-τάρτη), είναι πάρα πολλοί αυτοί που θέλουν ναμείνουν εδώ. Για αυτό είναι σημαντικό να συ-νεχιστούν οι κινητοποιήσεις κα να εξαπλω-θούν περισσότερο.

Τα ΜΜΕ πώς προβάλλουν την παραίτησητου Χουάν Κάρλος;

Τα συστημικά μέσα λένε ότι είναι μια πράξημεγαλοψυχίας εκ μέρους του, και υποστηρί-ζουν ότι ο Φελίπε θα είναι πιο κοντά στον λαόγιατί είναι νέος. Μάλιστα παρουσιάστηκανκαι κάποιες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότιο κόσμος θέλει τη μοναρχία, και για αυτό με-ρικοί δημοσιογράφοι βγαίνουν και λένε ότιδεν χρειάζεται να γίνει δημοψήφισμα.Όμως, ο κόσμος δεν τους πιστεύει. Οι βασι-λιάδες είναι πάντα εκπρόσωποι της οικο-

νομικής ολιγαρχίας, και όλοι ξέρουμε ότι η παραίτησήτου Χουάν Κάρλος είναι μια απόπειρα που έχει στόχονα αποκαταστήσει το δικομματικό σύστημα που καταρ-ρέει. Το σύστημα δεν μπορεί πια να πείσει τους αν-θρώπους, δεν μπορεί να επιβάλλει την κοινωνική συ-ναίνεση που του χρειάζεται και για αυτό κάνει ελιγ-μούς.

Αρκετοί λένε ότι οι διαδηλώσεις θυμίζουν το 15 Μ.Τι λες;

Είναι νωρίς για να το πούμε αυτό. Μέχρι σήμεραυπάρχει παντού μια πολύ μεγάλη κινητικότητα, και τοεπόμενο κάλεσμα είναι το Σάββατο το απόγευμα στις 7η ώρα.

Η Ευρώπη νιώθει ότι «δεν πάει άλλο»

Το παλάτι είναι ένας σύμμαχος του καθεστώτοςΟι ισπανικές πλατείες ενάντια στο δημοψήφισμα

1144 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

www.nograndinavi.it

Όχι στα με γά λαπλοία

Με τη με γά λη ση με ρι νήδια δή λω ση, μια α πό τις

πολ λές των τε λευ ταίων μη -νών, συ νε χί ζο νται οι κι νη το -ποιή σεις πολ λών κα τοί κωντης Βε νε τίας ε νά ντια στη διέ -λευ ση των κρουα ζιε ρό πλοιωνα πό τα κα νά λια της πό λης.Ακτι βι στές της πρω το βου λίας“No Grandi Navi» (ό χι στα με -γά λα πλοία) α να φέ ρουν ό τιπρέ πει να αλ λά ξει το ση με ρι νόμο ντέ λο α νά πτυ ξης για τί προ -κα λεί α νε πα νόρ θω τες ζη μιέςστο οι κο σύ στη μα της λι μνο θά -λασ σας, και υ πο στη ρί ζουν ό τια πό τη διέ λευ ση αυ ξά νε ται ηδιά βρω ση του ε δά φους καικιν δυ νεύουν τα εύ θραυ σταθε μέ λια της πό λης,

www.jubileosuramericas.net

Τέ λοςστη στρα τιω τι κήκα το χή

Χι λιά δες άν θρω ποι έ -χουν υ πο γρά ψει στην

εκ στρα τεία για τον τερ μα τι -σμό της στρα τιω τι κής κα το -χής της Αι τής α πό την α πο -στο λή του Ο ΗΕ (MINUSTAH),που ξε κί νη σε τον Ιού νιο του2004 με δι καιο λο γία την προ -στα σία του ά μα χου πλη θυ -σμού. ∆έ κα χρό νια με τά κα -νείς δεν πι στεύει ό τι ηMINUSTAH εί ναι μια αν θρω πι -στι κή ορ γά νω ση που προ σπα -θεί για τη στα θε ρο ποίη ση, α -φού εί ναι προ φα νές ό τι στό -χος της εί ναι η κα τα στο λήτων κοι νω νι κών δια μαρ τυ -ριών και η α πο τρο πή των Αϊτι -νών α πό το δι καίω μα στην κυ -ριαρ χία και την αυ το διά θε ση.

www.protestuchodzcow.org

Λευ τε ριά στουςκρα τού με νους

Αυ ξά νε ται κα θη με ρι νάτο κί νη μα αλ λη λεγ γύης

για τους 90 με τα νά στες πουσυ νε χί ζουν την α περ γία πεί -νας στο στρα τό πε δο κρά τη σης«Krosno Odrzanskie» στηνΒαρ σο βία. Η α περ γία ξε κί νη σεπριν α πό δύο ε βδο μά δες, καιοι με τα νά στες κα ταγ γέλ λουνό τι χω ρίς κα νέ να λό γο πολ λοίάν θρω ποι κρα τού νται σχε δόνγια έ να χρό νο μέ χρι να α πε λα -θούν, ζη τούν νο μι κή βοή θειακαι ά με ση α πε λευ θέ ρω σήτους, ε νώ α να φέ ρουν ό τι οι ά -θλιες συν θή κες δια βίω σης έ -χουν δη μιουρ γή σει σε αρ κε -τούς α πό αυ τούς σο βα ρά προ -βλή μα τα υ γείας.

∆η μή τρης Γκι βί σηςgivisisdim@yahoo.gr

στα

δίκτ

υα τ

ου κ

όσµο

υ

Στις 29 Μαΐου υπογράφηκε και απότο 2015 θα ισχύσει, η ΕυρασιατικήΟικονομική Ένωση (EEU), που

απαρτίζεται, τουλάχιστον σε πρώτηφάση, από Ρωσία, Καζακστάν και Λευ-κορωσία. Παρά τις αρχικές ανησυχίεςτων δύο μικρότερων χωρών ότι η Ρωσία,ως ισχυρότερη μεταξύ των τριών σε όλατα επίπεδα, θα κυριαρχήσει, οι πρόεδροιΛευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο,Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάιεφκαι Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, υπέγρα-ψαν τη συμφωνία, την οποία ο πρόεδροςΝαζαρμπάιεφ, χαρακτήρισε «ανοικτή οι-κονομική ένωση που θα λειτουργήσει ωςαξιόπιστη γέφυρα ανάμεσα στην Ευ-ρώπη και στην αναπτυσσόμενη Ασία».

Η Ασία περιλαμβάνει ακόμα την Ινδία,το Ιράν, Ιράκ και το Πακιστάν (όλεςμέλη του Κινήματος των Αδεσμεύτων-NAM), σημαντικούς «παίκτες» που συν-τάσσονται οικονομικά και διπλωματικάμε εκείνους που μπορούν να αποτελέ-σουν αντίπαλο δέος στην παντοκρατορίατων ΗΠΑ. Μόλις μια εβδομάδα νωρί-τερα, Κίνα και Ρωσία (δύο από τους με-γαλύτερους εφιάλτες των ΗΠΑ), υπέ-γραψαν ιστορική συμφωνία για την προ-μήθεια φυσικού αερίου για τα επόμενα30 χρόνια, ύψους 400 δισεκατομμυρίωνδολαρίων, με κατασκευή αγωγού 2.500χιλιομέτρων που θα ξεκινά από την Σι-βηρία. Ως αντιστάθμισμα στην ευνοϊκήτιμή που συμφωνήθηκε -σε σχέση μεαυτή που πουλάει η Ρωσία στην Ευρώπη-η Κίνα θα δανειοδοτήσει την κατασκευήμε 50 δισ. δολάρια. Επιπλέον, οι δύοχώρες ανακοίνωσαν την δημιουργία κοι-νού οργανισμού αξιολόγησης πιστολη-πτικής ικανότητας, στα πρότυπα τωνδιαβόητων δυτικών, ο οποίος όμως θααξιολογεί «απολιτικά» όπως τόνισαν.

Γεωπολιτικέςκαι οικονομικές ανακατατάξεις

Οι δύο συμφωνίες σηματοδοτούν ανα-κατατάξεις στα παγκόσμια γεωπολιτικάκαι οικονομικά δεδομένα και όλα αυτάσε μια περίοδο που η ενωμένη Ευρώπητου άνθρακα και του χάλυβα, από ισό-τιμη σχέση, έχει εξελιχθεί σε γερμανική(οικονομική) επικράτεια που ακολουθείτα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή, στις αρχές Ιουνίου, απαίτησεαπό τη βουλγαρική κυβέρνηση να στα-ματήσει τις εργασίες για τον αγωγόSouth Stream μέχρι να αποφασιστεί αν ηκατασκευή εναρμονίζεται με την (ελέωκυρώσεων) νομοθεσία της ΕΕ. Η Επι-τροπή επικαλείται «στρατηγικό έγ-γραφο», που θα συζητηθεί εντός τουμήνα. Η Βουλγαρία, που θεωρεί το έργοεθνικής σημασίας και η οποία εξαρτάταιενεργειακά από την Ρωσία, έχει ένα μήναπροθεσμία να απαντήσει, ενώ αν δενσυμμορφωθεί θα της επιβληθεί πρό-στιμο.

Στο μεταξύ, η Κίνα κάλεσε στη δημι-ουργία Ασιατικού Συμβουλίου Ασφα-λείας, όπου θα συμμετέχουν Ρωσία καιΙράν, ενώ υπάρχουν πληροφορίες γιαυπογραφή μυστικής συμφωνίας Ρωσίας-Ιράν για κοινά διαστημικά προγράμματα.

Η Ρωσία ανακοίνωσε την άρση τού εμ-πάργκο πώλησης όπλων στο Πακιστάνκαι ακόμα και η «σύμμαχος» Ιαπωνία,μετά το κλείσιμο πυρηνικών αντιδρα-

στήρων που κάλυπταν το 30% των ενερ-γειακών αναγκών της, μελετά την επέ-κταση των εισαγωγών ρωσικού φυσικούαερίου (εκτός από το υγρό άζωτο πουήδη εισάγει), ως εναλλακτικού των αγο-ρών από την Μέση Ανατολή.

Υποτίμησαν τον αντίπαλο

Ο άξονας Ρωσίας-Κίνας-Ιράν, που βρι-σκόταν υπό παρακολούθηση και υπόέλεγχο -βοηθούντων των κυρώσεων-φαίνεται να ισχυροποιείται, ενώ οιχώρες των BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία,Κίνα και στην συνέχεια BRICS με τηνΝότια Αφρική), σύμφωνα με παλαιότερηέκθεση της Goldman Sachs, θα ξεπερά-σουν, με κριτήρια αμερικανικού δολα-ρίου, τις «παραδοσιακές» G6 (μετέπειταG7), στις οποίες προβλέπει ότι, μέχρι το2050, θα παραμείνουν μόνο οι ΗΠΑ καιη Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι/ακό-λουθοί τους φαίνεται πως έκαναν τοσφάλμα να υποτιμήσουν τον «αντίπαλο»όταν επέβαλαν κυρώσεις και προσπάθη-σαν να περιθωριοποιήσουν την Ρωσία μεπαγκόσμια προπαγάνδα -τη δεύτερη πιοπροσφιλή τακτική τους όταν η στρατιω-τική «αντενδείκνυται». Ακόμα κι αν θε-ωρηθούν υπερβολικοί οι πανηγυρισμοίχωρών εκτός αμερικανικής επιρροής γιατην αντίσταση στην προσπάθεια παγκό-

σμιας κατάληψης από τους Μπίλντερμ-περγκ (το θρυλούμενο μυστικό συμβού-λιο του διεθνούς κατεστημένου), γεγο-νός παραμένει ότι η αλληλουχία αλαζο-νικών, υποκριτικών και προκλητικώνπρακτικών ΗΠΑ και Συμμάχων, δενμένει πλέον αναπάντητη από την παγκό-σμια κοινότητα.

Το σενάριο που απεργάστηκαν για τηνΟυκρανία προσέκρουσε στην πολιτικήτου Πούτιν και η ∆ύση εκτέθηκε χωρίςνα πείσει ως υπερασπιστής της ειρήνης,των ελευθεριών και της εθνικής κυριαρ-χίας. Η πρόσφατη «κατακραυγή» τωνΗΠΑ εναντίον της βιομηχανικής κατα-σκοπείας της Κίνας (παρά τη σκιά τωνπαγκόσμιων παρακολουθήσεων και υπο-κλοπών της NSA) ή οι απειλές του αμε-ρικανού υπουργού άμυνας Τσακ Χάγκελότι δεν θα αδιαφορήσουν για την επιθε-τική πολιτική της Κίνας για εδαφική καιεναέρια επικράτηση σε Ασία και Ειρη-νικό, παραπλανούν πλέον πολύ μικρό-τερη μερίδα της παγκόσμιας κοινής γνώ-μης για τις αγαθές προθέσεις τους.

Η ∆ύση εγκλωβισμένη στις ΗΠΑ

Η Κίνα πλειοδότησε στην αντιμετώ-πιση της κλιματικής αλλαγής, με τηναναγγελία καθορισμού ανώτατου ορίουεκπομπών διοξειδίου του άνθρακα μέχριτο 2016, την επομένη της ανακοίνωσηςτων στόχων από τις ΗΠΑ. «Η δυτική ελίτπαραμένει εγκλωβισμένη σε μια χρονικήπαραμόρφωση στην οποία οι ΗΠΑ και οιευρωπαίοι σύμμαχοί τους είναι οι ανώ-τατοι άρχοντες όπου έχουν εποπτεία»,παρατηρεί σχολιαστής του Al Jazeera,ενώ ανεξάρτητα διεθνή Μέσα χαρακτη-ρίζουν τις δύο συμφωνίες της Ρωσίας«καρφιά στο φέρετρο της αμερικανικήςαυτοκρατορίας».

Παρά τη δυτική προπαγάνδα, η οποίαελλείψει ορθολογικών επιχειρημάτωνκαι με την «ευγενική» αρωγή διεθνώνΜΚΟ και οργανισμών υπερπροβάλλειζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πα-ραβιάσεων διεθνών συμβάσεων και απει-λών κατά της ειρήνης και της ασφά-λειας, ο ρόλος των ΗΠΑ ως θεματοφύ-λακα της διεθνούς τάξης και των (δυτι-κού τύπου) κοινωνικών ελευθεριών, κιν-δυνεύει να ξεμείνει από «πιστούς».῾

Ελισάβετ Πετρίδου

Εφιάλτηςστο δρόμο των ΗΠΑΗ Ευρασιατική Οικονομική Ένωση ως το αντίπαλο δέος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οι ΗΠΑ και οισύμμαχοι/ακόλουθοίτους φαίνεται πωςέκαναν το σφάλμα ναυποτιμήσουν τον«αντίπαλο» ότανεπέβαλαν κυρώσεις καιπροσπάθησαν ναπεριθωριοποιήσουν τηνΡωσία με παγκόσμιαπροπαγάνδα.

“Η Ρωσία,το Κα-ζακστάνκαι ηΛευκο-ρωσία,ταπρώταμέλητης EEU

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 1155∆ΙΕΘΝΗ

Θα υπάρξεικλιμακούμενηαποστροφή ενάντιασε αυτή τη λατρείατου Σίσι. Γι’ αυτόείμαι σίγουρος.

“

Του Ταρίκ Αλί

Από την πτώση του Μουμπάρακ,στην εκλογή του Μόρσι κι απόεκεί στο πραξικόπημα του

Σίσι... Οι τοιχογραφίες των μαρτύρωνπου κοσμούν τους δρόμους έχουν σβη-στεί με μαύρη μπογιά, ενώ τα συρματο-πλέγματα, τα οδοφράγματα και οισταθμοί απαγόρευσης κυκλοφορίαςπαραμένουν στη θέση τους. Είναι πολύνωρίς για να αναπολούμε νοσταλγικάόσα συνέβησαν, καθώς, σύμφωνα μεορισμένους, τίποτα δεν έχει τελειώσειακόμα. ∆εν είμαι σίγουρος γι’ αυτό,ωστόσο είναι αδιαμφισβήτητο ότι η ελ-πίδα είναι ακόμα ζωντανή.

Η διεθνής κοινότηταλίγο νοιάζεται

Το όνομα του Μουμπάρακ ταυτί-στηκε με τον αμοραλισμό, τον κυνισμό,τη διαφθορά, την απληστία και τονοπορτουνισμό. Λίγους μήνες μετά τονεκλογικό θρίαμβο του Μόρσι, τα ίδιαεπίθετα χρησιμοποιήθηκαν για να πε-ριγράψουν την πολιτική του. Σύντομα,ο Μόρσι –τερατώδης υπερβολή- χαρα-κτηριζόταν χειρότερος του Μουμπά-ρακ. Η πραγματικότητα είναι ότι οιΑδελφοί Μουσουλμάνοι, το εκτελε-στικό όργανο της Αδελφότητας και οεκλεγμένος πρόεδρος ήταν απόλυτασεχταριστές και ανίκανοι να ικανοποι-ήσουν το κεντρικό αίτημα της εξέγερ-σης: την ανατροπή του καθεστώτος(…)

Η πρέσβης των ΗΠΑ, Αν Πάτερσον,ευελπιστούσε πως ο Μόρσι θα ήταν οαιγύπτιος Ερντογάν. Ωστόσο, εκτόςτου ότι το μοντέλο αυτό έχει χάσει τηλάμψη του, η ιστορία και η πολιτικήδυναμική των δύο χωρών είναι πολύδιαφορετικές. Αφού σνομπαρίστηκεαπό τον Σίσι και δέχτηκε την επίθεσητου Τύπου ότι έχει «διαλέξει πλευρά»και συγκεκριμένα αυτή της Αδελφότη-τας, η Πάτερσον επέστρεψε άρον άρονστην Ουάσινγκτον. Για πρώτη φορά οιΗΠΑ δεν έχουν πρέσβη στην πόλη τουΚαΐρου. Η «διεθνής κοινότητα» λίγονοιάζεται (…)

Προφανώς, θα ήταν πολύ καλύτερααν ο Μόρσι είχε αποσυρθεί ύστερα απόδημοψήφισμα, παρά με πραξικόπημα.Ωστόσο, ο στρατός έκρινε διαφορετικά

και χρησιμοποίησε τις μεθόδους τηςΑραβικής Άνοιξης για να καθιδρύσειέναν δικτάτορα στη θέση του προ-έδρου.

Η εικόνα του σωτήρα του έθνους

Ο στρατάρχης Αμπντέλ Φατάχ αλ-Σίσι, πρώην επικεφαλής των μυστικώνυπηρεσιών Μουχαμπαράτ, παρουσιά-στηκε ως ο σωτήρας του έθνους. Η ει-κόνα του, με τη βλοσυρή, αλλά παιδικήφάτσα του, η οποία κρύβεται πίσω απότα μαύρα γυαλιά έχει αναρτηθεί παν-τού. Ο Σίσι μόνος του ή ο Σίσι δίπλαστον Νάσερ, απομυζώντας έτσι τη νο-σταλγία του ηγέτη, που έφερε τηναγροτική μεταρρύθμιση, που δημιούρ-γησε κρατικές βιομηχανίες, που θέ-σπισε τη δωρεάν παιδεία, που επέβαλεαυστηρούς περιορισμούς στο ξένο κε-φάλαιο, και υπονοώντας ότι είναι συ-νεχιστής του νασερικού μοντέλου.Πρόκειται για ένα επαίσχυντο ψέμα.Υπό τον Σίσι θα εφαρμόζεται το δόγμα«δουλειές ως συνήθως» (business asusual). Η καλά ενορχηστρωμένη βιομη-χανία Σίσι-μάνια εγγυάται ότι υπάρχεικάτι για τον καθένα. Ειλικρινά, δεν πί-στευα ότι στις λαϊκές αγορές θα πω-λούσαν εσώρουχα με το πρόσωπο τουΣίσι, μέχρι που το είδα. Η προσπάθειανα αγοράσω μια ντουζίνα τέτοια απο-δείχτηκε άκαρπη. Είχαν ξεπουληθεί.Για την ιστορία, δεν δοκίμασα το Σάν-τουιτς Σίσι ούτε τις σοκολάτες του Αι-γύπτιου Ήρωα/Σωτήρα, ούτε την κολό-νια του Προέδρου Μου. Το σουτιένΣίσι, ομολογώ, με έβαλε σε πειρασμό,αλλά αντιστάθηκα. Από την άλλη, γιατίνα μην αγοράσω τις πάνες Σίσι; Υπάρ-χει καλύτερος τρόπος για τα νεογέν-νητα να γνωρίσουν τον ηγέτη τους;

∆ύο εβδομάδες πριν την εκλογή τουστρατάρχη, η καμπάνια περιοριζότανστις τηλεοπτικές οθόνες. Η κεντρικήπροεκλογική συγκέντρωση αποδείχ-θηκε φιάσκο. Λιγότεροι από δύο χιλιά-δες πολίτες συγκεντρώθηκαν για ναακούσουν τον «σωτήρα του έθνους»!Πανικόβλητοι οι γραφειοκράτεςκαθώς και οι στρατιωτικοί και οι αστυ-νόμοι απαλλαγμένοι από τις στολέςτους κατέβαιναν στη συγκέντρωση γιανα αυξήσουν τον αριθμό των συγκεν-τρωθέντων. Μάταια. Ο σκυθρωπός Σίσιαποφάσισε να μην πάει. Άλλωστε, δεν

είχε καμία σημασία. Η νίκη του ήτανεξασφαλισμένη. Και με ποιες πολιτι-κές; Υπάρχει σωρεία δεσμεύσεων: 22νέες βιομηχανικές πόλεις, 26 τουρι-στικά θέρετρα και 8 νέα αεροδρόμια.Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, οσωτήρας ανακοίνωσε ότι θα πατάξειτην ανεργία των νέων –24,8% ή 6,5εκατ. νέοι, σύμφωνα με τις επίσημεςεκτιμήσεις- αγοράζοντας φορτηγά γιανα μεταφέρουν κατεψυγμένο κρέαςστις φτωχογειτονιές και προσλαμβά-νοντας οδηγούς. Ευτυχώς που το αιγυ-πτιακό χιούμορ είναι γνωστό στον αρα-βικό κόσμο.

Οι φιλελεύθεροι επικροτούν

Και τι γίνεται με την ηττημένη αντι-πολίτευση; Πρέπει να ξεριζωθούν απότην κοινωνία, διακηρύσσει ο Σίσι.Μέσα σε τρεις μήνες, οι αιγύπτιοι δι-καστές δυσφήμησαν τη χώρα καταδι-κάζοντας 1.100 μέλη της Αδελφότηταςσε θάνατο, με την κάθε δίκη να κρατάδέκα ολόκληρα λεπτά. Οι φιλελεύθε-ροι με τη βραχύβια μνήμη επικρότη-σαν. Ακόμα πιο απογοητευτικό ήτανόταν ένας παλιός φίλος και ριζοσπά-στης κόπτης διανοούμενος, ο ΧανίΣουκραλάχ, ο οποίος συντόνιζε μίααπό τις ομιλίες μου, αιφνιδιάστηκεαπό την εχθρότητά μου στον Σίσι. Μουείπε: «Πρέπει να καταλάβεις ότι δί-νουμε ένα συνεχή αγώνα για την ψυχήτου Σίσι». Όταν του υπενθύμισα ότιαξιωματούχοι στρατιωτικοί –και όχι οΜόρσι- επιτέθηκαν με τεθωρακισμέναεναντίον κοπτών έξω από την κρατικήτηλεόραση, ο Χάνι μουρμούρισε κυ-νικά: «Ε, από κάπου έπρεπε να ξεκινή-σουν» (…)

Εκτός από τους εγχώριους φιλελεύ-θερους υποστηρικτές, ο Σίσι έχει τηστήριξη του πριγκιπάτου Γουαχάμπι,που ελέγχει τη Σαουδική Αραβία καιαπεχθάνεται την Αδελφότητα. Η βίαιηαπομάκρυνση του Μόρσι έτυχε θερμήςυποδοχής στο Ριάντ και οι Σαουδάρα-βες δεν ξεχνούν να ανταμείψουν τουςφίλους τους γενναιόδωρα: δώρισανστην Αίγυπτο 2 δισ. δολάρια σε πετρε-λαϊκά προϊόντα, ενώ από τον Απρίλιοέως τον Αύγουστο θα έχει δωρηθεί πε-τρέλαιο αξίας 3 δισ. Όσο λιγότερεςδιακοπές ρεύματος γίνονται, τόσο θαμειώνεται η οργή του λαού.

Όπως και να έχει, δεν θα είναι εύ-κολο για τους εκλεγμένους δικτάτορεςνα διαχειριστούν τη συσσωρευμένη δυ-σαρέσκεια. Η Αιγυπτιακή Συνδικαλι-στική Ομοσπονδία έχει χάσει την εμπι-στοσύνη των εργαζομένων, οι οποίοι τηβλέπουν ως κατασταλτική δύναμη πουέχει τη δυνατότητα να πείσει, να εκβιά-σει, να εξαναγκάσει ή να δωροδοκήσειτους εργαζόμενους και τις οικογένειέςτους. Η νέα ηγεσία θα προσπαθήσει νααπαγορεύσει τις απεργίες και, χωρίςαμφιβολία, θα φυλακίσει και θα βασα-νίσει τους συνδικαλιστές που δεν είναιυπό τον έλεγχό της.

Θα υπάρξεικλιμακούμενη αποστροφή

Οι φοιτητές του αλ-Αζχάρ που εναν-τιώνονται στο πραξικόπημα, απελαύ-νονται με αποτέλεσμα την αντίδρασητης φοιτητικής κοινότητας, η οποία ξε-χύνεται στους δρόμους παρά την άγριακαταστολή, τις σφαίρες, τα δακρυγόνακαι τους ξυλοδαρμούς. ∆εκάδες φοιτη-τές καταδικάστηκαν σε τετραετή κά-θειρξη. Στα ΜΜΕ έχουν δοθεί σαφείςοδηγίες να μην αναφέρονται στο θέματης διαφθοράς, καθώς ο λαός αποθαρ-ρύνεται. Ο Σίσι επιμένει ότι οι γιοί τουδιορίστηκαν με την αξία τους. Ο έναςείναι αξιωματικός στην υπηρεσία Πλη-ροφοριών του Στρατού και ο άλλος ερ-γάζεται στην Υπηρεσία πραγματογνω-μόνων ενάντια στη διαφθορά. Και οιδύο είναι διορισμένοι σε νευραλγικέςθέσεις. Η δικαιολογία ότι τα αγόριατου Σίσι τα κατάφεραν μόνοι τους είναιγελοία. Θα υπάρξει κλιμακούμενη απο-στροφή ενάντια σε αυτή τη λατρεία. Γι’αυτό είμαι σίγουρος. Και σύντομα διά-φορες θέσεις και δεσμεύσεις θα ατο-νήσουν, θα απορροφηθούν από τα παι-χνίδια τακτικής και το μάρκετινγκ. Καιοι Αδελφοί; Εξοστρακισμένοι, φυλακι-σμένοι, δολοφονημένοι. Όσοι έχουνμείνει, θα διασπαστούν. Κάποιοι θαπροτείνουν να αποσυρθούν από τηνπολιτική και άλλοι θα επιμείνουν στηνένοπλη απάντηση. Όμως, όσο και ανθέλουν οι αντίπαλοί τους να τους αφα-νίσουν, δεν είναι εύκολο να σκοτώσειςαρκετά εκατομμύρια ανθρώπων.

* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Lon-don Review of Books (22/5/2014)

Στο Κάιρο η ελπίδα παλεύεινα μείνει ακόμα ζωντανή

Ο Σίσιδίπλα στονΝάσερ, για

τις ανάγ-κες της

προπαγάν-δας, που

υποβάλλειτην ιδέαότι είναι

συνεχιστήςτου νασε-

ρικού μον-τέλου.

1166 ΤΟ ΘΕΜΑ Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014

Πρόκειται για μια μάχη που δίνεταικαι χρειάζεται να δοθείπανευρωπαϊκά. Η μάχη δεν έχειακόμα χαθεί. Για να εγκριθεί ηπρόταση ως νομοθεσία χρειάζεται νατην εγκρίνουν μια σειρά ευρωπαϊκέςεπιτροπές και τέλος το ευρωπαϊκόκοινοβούλιο.

“

Οπως α πο σα φη νί ζει η ι στο σε λί δα Βiotechwatch(biotechwatch.gr), δια δι κτυα κός τό πος πλη ρο φό -ρη σης και κρι τι κής για θέ μα τα Βιο τε χνο λο γίας

και Γε νε τι κής Μη χα νι κής, που και στο πα ρελ θόν έ παι ξεση μα ντι κό ρό λο στην ε νη μέ ρω ση και την ε νερ γο ποίη σητων πο λι τών για να α πο τρα πεί το μο νο πώ λιο των σπό- ρων α πό τις πο λυε θνι κές, «εί ναι ου σια στι κά μια α κό μαπρο σπά θεια να μπουν τα με ταλ λαγ μέ να α πό την πί σωπόρ τα στο πιά το και το χω ρά φι μας. Η πρό τα ση εί χε κα- τα τε θεί αρ χι κά α πό τον ε πί τρο πο Ντά λι το 2010, στον α -πό η χο της γε νι κής κα τα κραυ γής με τά την α πό φα ση τηςΕυ ρω παϊκής Επι τρο πής να ε γκρί νει τη γε νε τι κά τρο πο -ποιη μέ νη πα τά τα Amflora, πα ρά τις έ ντο νες ε πι στη μο νι -κές και κοι νω νι κές α ντι δρά σεις. Η ε ξαι ρε τι κά λαν θα -σμέ νη αρ χι κή πρό τα ση βελ τιώ θη κε ση μα ντι κά στο ευ ρω- παϊκό κοι νο βού λιο και ε γκρί θη κε τε λι κά τον Ιού λιο του2011. Στη συ νέ χεια α γνοή θη κε α πό το Ευ ρω παϊκό Συμ- βού λιο μέ χρι που η δα νέ ζι κη προ ε δρία της ΕΕ προ σπά -θη σε να κα τα λή ξει σε συμ βι βα σμό. Ο συμ βι βα σμός προ- σέ κρου σε σε πολ λές α ντι δρά σεις κρα τών - με λών και τε- λι κά η ∆α νία ε γκα τέ λει ψε την πρό τα σή της.

Το 2014, και ε νώ η Ευ ρω παϊκή Επι τρο πή ε τοι μά ζε ταινα ε γκρί νει την καλ λιέρ γεια μια α κό μα γε νε τι κά τρο πο -ποιη μέ νης ποι κι λίας (το κα λα μπό κι 1507 της Pioneer) ενμέ σω πολ λών α ντι δρά σεων α πό ε πι στή μο νες και την κοι- νω νία των πο λι τών, η ελ λη νι κή προ ε δρία προ τεί νει εκνέ ου έ να α πα ρά δε κτο συμ βι βα στι κό σχέ διο -ε πα νά λη ψητης πρό τα σης της ∆α νίας- το ο ποίο δί νει στη βιο μη χα νίακαι τις πο λυε θνι κές ε ται ρείες βιο τε χνο λο γίας υ πέ ρο γκεςε ξου σίες και δυ νά μεις. (…)

Με την πρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε δρίας τα κρά τη -μέ λη θα πρέ πει να δια πραγ μα τεύο νται κα τευ θείαν με τιςε ται ρείες που υ πέ βα λαν αί τη ση για έ γκρι ση συ γκε κρι μέ -νης γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας. Αυ τό ση μαί νειό τι οι πο λυε θνι κές θα στρι μώ χνουν τα κρά τη - μέ λη α κό -μα και με την α πει λή δι κα στι κών μέ τρων, σε πε ρί πτω σηπου αυ τά βγά ζουν α πό φα ση υ πέρ της α πα γό ρευ σης μιαςγε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας που έ χει ε γκρι θεί σεευ ρω παϊκό ε πί πε δο. Η πρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε -δρίας δί νει το δι καίω μα στις ε ται ρείες να ε μπλέ κο νται ό -λο και πιο ε νερ γά στη δια δι κα σία α δειο δό τη σης μιας γε-

νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας, διευ κο λύ νει ου σια -στι κά και κά νει πιο χα λα ρή τη σχε τι κή ευ ρω παϊκή δια δι -κα σία, ε νώ δεν δί νει κα μιά εγ γύη ση στα κρά τη - μέ λη ό -τι οι α πα γο ρεύ σεις τους θα εί ναι νο μι κά βά σι μες και α -διαμ φι σβή τη τες στα ευ ρω παϊκά δι κα στή ρια. Τέ λος, ηπρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε δρίας δεν κά νει κα μιά α να -φο ρά στην α νά γκη βελ τίω σης της α ξιο λό γη σης του κιν- δύ νου των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών, τηςχρη σι μό τη τας τους και των κοι νω νι κο-οι κο νο μι κών συ- νε πειών.»

Εναλ λα κτι κή Κοι νό τη τα Πε λί τι

Ο Πα να γιώ της Σαϊνα τού δης, συ ντο νι στής της Εναλ λα -κτι κής Κοι νό τη τας Πε λί τι (www.peliti.gr), σε α νοι κτή ε -πι στο λή του προς τον πρό ε δρο του Υ ΠΕ ΚΑ κ. Μα νιά τη,ε πι ση μαί νει: «Στην τρο πο λο γία πα ρα λεί ψα τε να α να -βαθ μί σε τε την ε πι στη μο νι κή α ξιο λό γη ση της ε πι κιν δυ -νό τη τας των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών, η ο -ποία εί ναι ε πί του πα ρό ντος κραυ γα λέα α νε παρ κής.Όπως πο λύ κα λά γνω ρί ζε τε, οι πε ρισ σό τε ροι γε νε τι κάτρο πο ποιη μέ νοι ορ γα νι σμοί έ χουν με τα τρέ ψει το φυ τόσε ε ντο μο κτό νο. ∆εν θα έ πρε πε να ε λέγ χο νται του λά χι -στον με τις προ δια γρα φές που ε λέγ χο νται τα ε ντο μο -κτό να σχε τι κά με τις ε πι πτώ σεις στην υ γεία και το πε ρι -βάλ λον;

∆υ στυ χώς η τρο πο λο γία αυ τή, ε νώ έ χει κύ ριο στό χο ναδώ σει πε ρισ σό τε ρες αρ μο διό τη τες στα ε θνι κά κρά τη γιατην α πα γό ρευ ση των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι -σμών, συγ χρό νως α να βαθ μί ζει το δια πραγ μα τευ τι κό ρό -λο των ε ται ρειών που τα πα ρά γουν και ταυ τό χρο να α πα -γο ρεύει στα κρά τη να χρη σι μο ποιή σουν άλ λα ε πι χει ρή -μα τα ε κτός α πό τα κοι νω νι κο-οι κο νο μι κά, π.χ. δεν θαμπο ρούν να ε πι κα λε σθούν τις α νε ξάρ τη τες ε πι στη μο νι -κές με λέ τες που α να δει κνύουν ε πι κιν δυ νό τη τα των γε- νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών.»

Γε νι κή Ομο σπον δία Κα τα να λω τών Ελλά δας

Ο πρό ε δρος της Γε νι κής Ομο σπον δίας Κα τα να λω τώνΕλλά δας (Ι ΝΚΑ), Γιώρ γος Λε χου ρί της, εί πε στην «Επο -χή» ό τι «τό σα χρό νια και οι Έλλη νες και οι Ευ ρω παίοιαρ νή θη καν να γί νουν α πο δέ κτες με ταλ λαγ μέ νων τρο φί -μων. Ως κα τα να λω τές χρειά ζε ται να μην α γο ρά ζου με καινα μην κα τα να λώ νου με προϊό ντα που πε ριέ χουν γε νε τι -κά τρο πο ποιη μέ νους ορ γα νι σμούς. Ως πο λί τες χρειά ζε -ται να α να ρω τη θού με πώς η ελ λη νι κή κυ βέρ νη ση ξαφ νι -κά έ δω σε το πρά σι νο φως στην κυ κλο φο ρία γε νε τι κάτρο πο ποιη μέ νων τρο φί μων».

Πα ράλ λη λα, το Ι ΝΚΑ με ψή φι σμά του κα λεί «τους υ -πουρ γούς Πε ρι βάλ λο ντος να μην ε πι κυ ρώ σουν την πρό- τα ση στις 12 Ιου νίου. Κα λού με το ευ ρω παϊκό κοι νο βού -λιο να μην ε πι κυ ρώ σει μια τέ τοια συμ φω νία. Λέ με “ό χι”στα με ταλ λαγ μέ να στο πιά το μας. Απαι τού με την πλή ρηα πα γό ρευ ση της καλ λιέρ γειας των με ταλ λαγ μέ νων σε ευ- ρω παϊκό έ δα φος για τους πο λύ βα σι κούς λό γους της α -πει λής της δη μό σιας υ γείας και της προ στα σίας του πε- ρι βάλ λο ντος και της βιο ποι κι λό τη τας. Κά νου με έκ κλη σηα κό μα και στους: κ. Ευάγ γε λο Βε νι ζέ λο, κ. Ιωάν νη Μα- νιά τη, και κ. Μα ρία ∆α μα νά κη να α να λο γι στούν τις ευ- θύ νες τους».

Ήδη έ χει ξε κι νή σει εκ στρα τεία συλ λο γής υ πο γρα φώ νε νά ντια στην α πε λευ θέ ρω ση της καλ λιέρ γειας με ταλ -λαγ μέ νων στην Ευ ρώ πη (bit.ly/1hM3Cfz). Στο κεί με νοπου α πευ θύ νε ται στο ευ ρω παϊκό κοι νο βού λιο α να φέ ρε -ται ό τι «α πό το 1997 μέ χρι και το 2005 η Greenpeace πα- ρα κο λου θεί και α να δει κνύει με ε πι στη μο νι κές έ ρευ νεςτις α να με νό με νες ε πι πτώ σεις στο πε ρι βάλ λον α πό την α -πε λευ θέ ρω ση με ταλ λαγ μέ νων ορ γα νι σμών. Συ γκε κρι μέ -να, πει ρα μα τό ζωα που τρά φη καν με το ή δη ε γκε κρι μέ νομε ταλ λαγ μέ νο κα λα μπό κι της Monsanto MON863 πα- ρου σία σαν ση μά δια το ξι κό τη τας στο συ κώ τι και τα νε -φρά. Εί ναι η πρώ τη φο ρά που εμ φα νί ζο νται το ξι κές ε πι -πτώ σεις σε ε σω τε ρι κά όρ γα να α πό κά ποιο με ταλ λαγ μέ -νο προϊόν που έ χει ή δη πά ρει έ γκρι ση για κα τα νά λω ση α -πό αν θρώ πους. Τε λευ ταίες με λέ τες (2009-2010) α να φέ -ρουν πως πο ντί κια-πει ρα μα τό ζωα που τρά φη καν με με- ταλ λαγ μέ να εί χαν σο βα ρό τα τες ε πι πτώ σεις στη γο νι μό -τη τά τους και προ βλή μα τα στη νε φρι κή και την η πα τι κήλει τουρ γία (έ ρευ να Dr Seralini*).

Τα με ταλ λαγ μέ να εί ναι ζω ντα νοί ορ γα νι σμοί, οι ο ποίοιέ χουν δη μιουρ γη θεί στο ερ γα στή ριο και δεν θα μπο ρού -σαν πο τέ να υ πάρ ξουν με φυ σι κό τρό πο».

* Για πε ρισ σό τε ρες πλη ρο φο ρίες σχε τι κά με τα ε ρευ -νη τι κά ευ ρή μα τα της ο μά δας Σε ρα λί νι: www.gmosera-lini.org/en

Τα στοι χεία του υ πουρ γού Πε ρι βάλ λο ντος κ. Μα νιά τηγια α πο στο λή ε πι στο λής: bit.ly/1hTW0bb

Ζωή Γεωρ γού λα

Η μάχη δεν έχειακόμα χαθείΑυτή τη στιγμή, η Ευρώπη είναι η μόνη περιοχή στον

κόσμο, με εξαίρεση την Ισπανία, όπου υπάρχει ελάχιστηκαλλιέργεια μεταλλαγμένων και μειώνεται συνεχώς.

Μέχρι σήμερα έχουμε μόνο τρεις εγκρίσεις μεταλλαγμένωνώστε να καλλιεργούνται στην Ευρώπη. Επίσης, υπάρχουν επτάευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, που απαγο-ρεύουν την καλλιέργεια μεταλλαγμένων στην επικράτειάτους. Αυτό το δεδομένο ήθελαν να το αλλάξουν οι πολυεθνι-κές εταιρείες, γιατί η Ευρώπη ήταν το «κακό παιδί» της παγ-κόσμιας κοινότητας.Οι ευρωπαϊκές χώρες, λοιπόν, καλούνται, βάσει αυτής τηςπρότασης, να εγκρίνουν της καλλιέργεια μεταλλαγμένων σεευρωπαϊκό επίπεδο και στη συνέχεια να την απαγορεύσουν σεεθνικό επίπεδο. Όμως πρόκειται για ψευδεπίγραφη δυνατό-τητα, αφού στην πρόταση δεν υπάρχει σαφής θεσμοθέτησητου δικαιώματος να απαγορεύσει ένα κράτος τέτοια καλλιέρ-γεια. ∆ηλαδή, δίνεται η δυνατότητα ανακίνησης διαδικασίαςαπαγόρευσης για υποκειμενικούς λόγους, όπως οι ιδεολογικοίλόγοι, επιχειρηματολογία που δεν μπορεί να σταθεί σε δικα-στήριο. Οι πολυεθνικές, έτσι κερδίζουν τα πάντα: καί ενδυνα-μώνεται η καλλιέργεια μεταλλαγμένων σε ευρωπαϊκό έδαφοςκαί αποδυναμώνεται η δικαστική διεκδίκηση οποιασδήποτεαπαγόρευσης. Ωστόσο, θα μπορούσαν να θεσμοθετηθούν αντι-κειμενικοί λόγοι για να απαγορεύσει ένα κράτος τα μεταλλαγ-μένα, όπως η δημόσια υγεία και η απειλή της βιοποικιλότητας.Είναι οι λόγοι που παρουσιάζονται σε επιστημονικές μελέτεςκαι άρθρα και είναι οι ίδιοι λόγοι που επικαλούνταν μέχρι σή-μερα τα ευρωπαϊκά κράτη για να απαγορεύσουν τα γενετικάτροποποιημένα προϊόντα.Πρόκειται για μια μάχη που δίνεται και χρειάζεται να δοθείπανευρωπαϊκά. Η μάχη δεν έχει ακόμα χαθεί. Για να εγκριθεί ηπρόταση ως νομοθεσία χρειάζεται να την εγκρίνουν μια σειράευρωπαϊκές επιτροπές και τέλος το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.Πρόσφατα, στο ευρωκοινοβούλιο μπλοκάραμε μια αντίστοιχηπρόταση που ήθελε να δώσει το μονοπώλιο των σπόρων στιςπολυεθνικές. Η απόρριψη ήταν σχεδόν ομόφωνη, διότι υπήρξεμαζική κινητοποίηση πολιτών και οργανώσεων. Το ίδιο χρει-άζεται να καταφέρουμε και με τα μεταλλαγμένα αλλά και μετις εμπορικές συμφωνίες μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ -Καναδά. Είναι εφικτό. Η επόμενη δυνατότητα να μπλοκάρουμετα μεταλλαγμένα είναι στις 12 Ιούνη στο συμβούλιο τωνυπουργών Περιβάλλοντος, γι’ αυτό πρέπει να πιέσουμε τονέλληνα υπουργό ΥΠΕΚΑ, τον κ. Μανιάτη.

Ο Κρ. Αρσένης είναι ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, υποψή-φιος στις πρόσφατες ευρωεκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, μέλοςτων επιτροπών Περιβάλλοντος και Υγείας, Αλιείας και∆ιεθνούς Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

ΚΡΙΤΩΝ ΑΡΣΕΝΗΣ,ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ Μεταλλαγµένα; Όχι, ευχαριστώ

Πρόταση της ελληνικής προεδρίας που επιτρέπει την καλλιέργεια μεταλλαγμένωνστο ευρωπαϊκό έδαφος συζητείται στις 12 Ιούνη σε επίπεδο υπουργών Περιβάλλοντος

Συμβαίνει όλο και συχνότεραπια να διαβάζουμε μια είδηση

σε ιστότοπους, λίστες επικοι-νωνίας, μέσα κοινωνικής δι-

κτύωσης που να φαίνεται τόσοεξωπραγματικά απίστευτη -ιδι-

αίτερα στους πιο αφελείς εξημών- που να την προσπερνάμε

ως αμφιβόλου αξιοπιστίας.Συχνά, μάλιστα, αυτή η ίδια εί-δηση απουσιάζει εντελώς από

τα κυρίαρχα κανάλια και τιςεφημερίδες, γεγονός που -γιατους περισσότερους- μπορείνα επιτείνει την αναξιοπιστίατης αναφοράς της. Όμως, όλοκαι συχνότερα, τέτοιες ειδή-

σεις αποκαλύπτονται ως αλη-θείς με τη συνδρομή της επι-

στημονικής κοινότητας, ηοποία, όταν δεν λοιδορείται,

φιμώνεται εκκωφαντικά απότα κυρίαρχα ΜΜΕ και τα κυ-

βερνητικά επιτελεία που όφει-λαν, τουλάχιστον, να την συμ-

βουλευτούν.Μετά το μείζον ζήτημα της

καταστροφής των χημικών τουπολέμου στη θάλασσα της Με-

σογείου, που ακολούθησε τηνπαραπάνω πορεία, ακόμα ένα

σοβαρό ζήτημα για τη δημόσιαυγεία, την προστασία του πλα-

νήτη και του μέλλοντος τωνεπόμενων γενιών έρχεται στην

επιφάνεια παρά τη συστημα-τική αποσιώπησή του από τακυρίαρχα ΜΜΕ και λόγω της

επίμονης προσπάθειας κά-ποιων επιστημόνων και μέσων

να ενημερώσουν και κάποιωνπολιτών να ενημερωθούν.

Πρόκειται για την πρόταση τηςελληνικής προεδρίας του Συμ-βουλίου της ΕΕ, που έγινε ομό-φωνα αποδεκτή από τη σύνοδο

των μόνιμων αντιπροσώπωντων 28 κρατών - μελών της ΕΕ,να επιτραπεί η καλλιέργεια γε-

νετικά τροποποιημένων - με-ταλλαγμένων οργανισμών στοευρωπαϊκό έδαφος και να πε-ράσει σε εθνικό επίπεδο η δυ-νατότητα ανακίνησης διαδικα-

σίας απαγόρευσης, πρότασηπου θα συζητηθεί στο Συμβού-λιο υπουργών Περιβάλλοντος

της ΕΕ, στις 12 Ιούνη.

Η πρόταση της ελληνικήςπροεδρίας δίνει το δικαίωμα στιςεταιρείες να εμπλέκονται όλο καιπιο ενεργά στη διαδικασίααδειοδότησης γενετικάτροποποιημένων, ενώ δεν δίνεικαμιά εγγύηση στα κράτη - μέληότι οι απαγορεύσεις τους θα είναινομικά βάσιμες στα ευρωπαϊκάδικαστήρια.

“

Οι περισσότεροι γενετικάτροποποιημένοι οργανισμοί έχουνμετατρέψει το φυτό σεεντομοκτόνο. ∆εν θα έπρεπε ναελέγχονται τουλάχιστον με τιςπροδιαγραφές που ελέγχονται ταεντομοκτόνα σχετικά με τιςεπιπτώσεις στην υγεία και τοπεριβάλλον;

“

1177ΤΟ ΘΕΜΑΗ ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014

Οπως α πο σα φη νί ζει η ι στο σε λί δα Βiotechwatch(biotechwatch.gr), δια δι κτυα κός τό πος πλη ρο φό -ρη σης και κρι τι κής για θέ μα τα Βιο τε χνο λο γίας

και Γε νε τι κής Μη χα νι κής, που και στο πα ρελ θόν έ παι ξεση μα ντι κό ρό λο στην ε νη μέ ρω ση και την ε νερ γο ποίη σητων πο λι τών για να α πο τρα πεί το μο νο πώ λιο των σπό- ρων α πό τις πο λυε θνι κές, «εί ναι ου σια στι κά μια α κό μαπρο σπά θεια να μπουν τα με ταλ λαγ μέ να α πό την πί σωπόρ τα στο πιά το και το χω ρά φι μας. Η πρό τα ση εί χε κα- τα τε θεί αρ χι κά α πό τον ε πί τρο πο Ντά λι το 2010, στον α -πό η χο της γε νι κής κα τα κραυ γής με τά την α πό φα ση τηςΕυ ρω παϊκής Επι τρο πής να ε γκρί νει τη γε νε τι κά τρο πο -ποιη μέ νη πα τά τα Amflora, πα ρά τις έ ντο νες ε πι στη μο νι -κές και κοι νω νι κές α ντι δρά σεις. Η ε ξαι ρε τι κά λαν θα -σμέ νη αρ χι κή πρό τα ση βελ τιώ θη κε ση μα ντι κά στο ευ ρω- παϊκό κοι νο βού λιο και ε γκρί θη κε τε λι κά τον Ιού λιο του2011. Στη συ νέ χεια α γνοή θη κε α πό το Ευ ρω παϊκό Συμ- βού λιο μέ χρι που η δα νέ ζι κη προ ε δρία της ΕΕ προ σπά -θη σε να κα τα λή ξει σε συμ βι βα σμό. Ο συμ βι βα σμός προ- σέ κρου σε σε πολ λές α ντι δρά σεις κρα τών - με λών και τε- λι κά η ∆α νία ε γκα τέ λει ψε την πρό τα σή της.

Το 2014, και ε νώ η Ευ ρω παϊκή Επι τρο πή ε τοι μά ζε ταινα ε γκρί νει την καλ λιέρ γεια μια α κό μα γε νε τι κά τρο πο -ποιη μέ νης ποι κι λίας (το κα λα μπό κι 1507 της Pioneer) ενμέ σω πολ λών α ντι δρά σεων α πό ε πι στή μο νες και την κοι- νω νία των πο λι τών, η ελ λη νι κή προ ε δρία προ τεί νει εκνέ ου έ να α πα ρά δε κτο συμ βι βα στι κό σχέ διο -ε πα νά λη ψητης πρό τα σης της ∆α νίας- το ο ποίο δί νει στη βιο μη χα νίακαι τις πο λυε θνι κές ε ται ρείες βιο τε χνο λο γίας υ πέ ρο γκεςε ξου σίες και δυ νά μεις. (…)

Με την πρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε δρίας τα κρά τη -μέ λη θα πρέ πει να δια πραγ μα τεύο νται κα τευ θείαν με τιςε ται ρείες που υ πέ βα λαν αί τη ση για έ γκρι ση συ γκε κρι μέ -νης γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας. Αυ τό ση μαί νειό τι οι πο λυε θνι κές θα στρι μώ χνουν τα κρά τη - μέ λη α κό -μα και με την α πει λή δι κα στι κών μέ τρων, σε πε ρί πτω σηπου αυ τά βγά ζουν α πό φα ση υ πέρ της α πα γό ρευ σης μιαςγε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας που έ χει ε γκρι θεί σεευ ρω παϊκό ε πί πε δο. Η πρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε -δρίας δί νει το δι καίω μα στις ε ται ρείες να ε μπλέ κο νται ό -λο και πιο ε νερ γά στη δια δι κα σία α δειο δό τη σης μιας γε-

νε τι κά τρο πο ποιη μέ νης ποι κι λίας, διευ κο λύ νει ου σια -στι κά και κά νει πιο χα λα ρή τη σχε τι κή ευ ρω παϊκή δια δι -κα σία, ε νώ δεν δί νει κα μιά εγ γύη ση στα κρά τη - μέ λη ό -τι οι α πα γο ρεύ σεις τους θα εί ναι νο μι κά βά σι μες και α -διαμ φι σβή τη τες στα ευ ρω παϊκά δι κα στή ρια. Τέ λος, ηπρό τα ση της ελ λη νι κής προ ε δρίας δεν κά νει κα μιά α να -φο ρά στην α νά γκη βελ τίω σης της α ξιο λό γη σης του κιν- δύ νου των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών, τηςχρη σι μό τη τας τους και των κοι νω νι κο-οι κο νο μι κών συ- νε πειών.»

Εναλ λα κτι κή Κοι νό τη τα Πε λί τι

Ο Πα να γιώ της Σαϊνα τού δης, συ ντο νι στής της Εναλ λα -κτι κής Κοι νό τη τας Πε λί τι (www.peliti.gr), σε α νοι κτή ε -πι στο λή του προς τον πρό ε δρο του Υ ΠΕ ΚΑ κ. Μα νιά τη,ε πι ση μαί νει: «Στην τρο πο λο γία πα ρα λεί ψα τε να α να -βαθ μί σε τε την ε πι στη μο νι κή α ξιο λό γη ση της ε πι κιν δυ -νό τη τας των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών, η ο -ποία εί ναι ε πί του πα ρό ντος κραυ γα λέα α νε παρ κής.Όπως πο λύ κα λά γνω ρί ζε τε, οι πε ρισ σό τε ροι γε νε τι κάτρο πο ποιη μέ νοι ορ γα νι σμοί έ χουν με τα τρέ ψει το φυ τόσε ε ντο μο κτό νο. ∆εν θα έ πρε πε να ε λέγ χο νται του λά χι -στον με τις προ δια γρα φές που ε λέγ χο νται τα ε ντο μο -κτό να σχε τι κά με τις ε πι πτώ σεις στην υ γεία και το πε ρι -βάλ λον;

∆υ στυ χώς η τρο πο λο γία αυ τή, ε νώ έ χει κύ ριο στό χο ναδώ σει πε ρισ σό τε ρες αρ μο διό τη τες στα ε θνι κά κρά τη γιατην α πα γό ρευ ση των γε νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι -σμών, συγ χρό νως α να βαθ μί ζει το δια πραγ μα τευ τι κό ρό -λο των ε ται ρειών που τα πα ρά γουν και ταυ τό χρο να α πα -γο ρεύει στα κρά τη να χρη σι μο ποιή σουν άλ λα ε πι χει ρή -μα τα ε κτός α πό τα κοι νω νι κο-οι κο νο μι κά, π.χ. δεν θαμπο ρούν να ε πι κα λε σθούν τις α νε ξάρ τη τες ε πι στη μο νι -κές με λέ τες που α να δει κνύουν ε πι κιν δυ νό τη τα των γε- νε τι κά τρο πο ποιη μέ νων ορ γα νι σμών.»

Γε νι κή Ομο σπον δία Κα τα να λω τών Ελλά δας

Ο πρό ε δρος της Γε νι κής Ομο σπον δίας Κα τα να λω τώνΕλλά δας (Ι ΝΚΑ), Γιώρ γος Λε χου ρί της, εί πε στην «Επο -χή» ό τι «τό σα χρό νια και οι Έλλη νες και οι Ευ ρω παίοιαρ νή θη καν να γί νουν α πο δέ κτες με ταλ λαγ μέ νων τρο φί -μων. Ως κα τα να λω τές χρειά ζε ται να μην α γο ρά ζου με καινα μην κα τα να λώ νου με προϊό ντα που πε ριέ χουν γε νε τι -κά τρο πο ποιη μέ νους ορ γα νι σμούς. Ως πο λί τες χρειά ζε -ται να α να ρω τη θού με πώς η ελ λη νι κή κυ βέρ νη ση ξαφ νι -κά έ δω σε το πρά σι νο φως στην κυ κλο φο ρία γε νε τι κάτρο πο ποιη μέ νων τρο φί μων».

Πα ράλ λη λα, το Ι ΝΚΑ με ψή φι σμά του κα λεί «τους υ -πουρ γούς Πε ρι βάλ λο ντος να μην ε πι κυ ρώ σουν την πρό- τα ση στις 12 Ιου νίου. Κα λού με το ευ ρω παϊκό κοι νο βού -λιο να μην ε πι κυ ρώ σει μια τέ τοια συμ φω νία. Λέ με “ό χι”στα με ταλ λαγ μέ να στο πιά το μας. Απαι τού με την πλή ρηα πα γό ρευ ση της καλ λιέρ γειας των με ταλ λαγ μέ νων σε ευ- ρω παϊκό έ δα φος για τους πο λύ βα σι κούς λό γους της α -πει λής της δη μό σιας υ γείας και της προ στα σίας του πε- ρι βάλ λο ντος και της βιο ποι κι λό τη τας. Κά νου με έκ κλη σηα κό μα και στους: κ. Ευάγ γε λο Βε νι ζέ λο, κ. Ιωάν νη Μα- νιά τη, και κ. Μα ρία ∆α μα νά κη να α να λο γι στούν τις ευ- θύ νες τους».

Ήδη έ χει ξε κι νή σει εκ στρα τεία συλ λο γής υ πο γρα φώ νε νά ντια στην α πε λευ θέ ρω ση της καλ λιέρ γειας με ταλ -λαγ μέ νων στην Ευ ρώ πη (bit.ly/1hM3Cfz). Στο κεί με νοπου α πευ θύ νε ται στο ευ ρω παϊκό κοι νο βού λιο α να φέ ρε -ται ό τι «α πό το 1997 μέ χρι και το 2005 η Greenpeace πα- ρα κο λου θεί και α να δει κνύει με ε πι στη μο νι κές έ ρευ νεςτις α να με νό με νες ε πι πτώ σεις στο πε ρι βάλ λον α πό την α -πε λευ θέ ρω ση με ταλ λαγ μέ νων ορ γα νι σμών. Συ γκε κρι μέ -να, πει ρα μα τό ζωα που τρά φη καν με το ή δη ε γκε κρι μέ νομε ταλ λαγ μέ νο κα λα μπό κι της Monsanto MON863 πα- ρου σία σαν ση μά δια το ξι κό τη τας στο συ κώ τι και τα νε -φρά. Εί ναι η πρώ τη φο ρά που εμ φα νί ζο νται το ξι κές ε πι -πτώ σεις σε ε σω τε ρι κά όρ γα να α πό κά ποιο με ταλ λαγ μέ -νο προϊόν που έ χει ή δη πά ρει έ γκρι ση για κα τα νά λω ση α -πό αν θρώ πους. Τε λευ ταίες με λέ τες (2009-2010) α να φέ -ρουν πως πο ντί κια-πει ρα μα τό ζωα που τρά φη καν με με- ταλ λαγ μέ να εί χαν σο βα ρό τα τες ε πι πτώ σεις στη γο νι μό -τη τά τους και προ βλή μα τα στη νε φρι κή και την η πα τι κήλει τουρ γία (έ ρευ να Dr Seralini*).

Τα με ταλ λαγ μέ να εί ναι ζω ντα νοί ορ γα νι σμοί, οι ο ποίοιέ χουν δη μιουρ γη θεί στο ερ γα στή ριο και δεν θα μπο ρού -σαν πο τέ να υ πάρ ξουν με φυ σι κό τρό πο».

* Για πε ρισ σό τε ρες πλη ρο φο ρίες σχε τι κά με τα ε ρευ -νη τι κά ευ ρή μα τα της ο μά δας Σε ρα λί νι: www.gmosera-lini.org/en

Τα στοι χεία του υ πουρ γού Πε ρι βάλ λο ντος κ. Μα νιά τηγια α πο στο λή ε πι στο λής: bit.ly/1hTW0bb

Ζωή Γεωρ γού λα

Ενημέρωσηκαι ενεργοποίησηΗεκάστοτε προεδρία της Ευρώπης πιέζεται από τις πο-

λυεθνικές εταιρείες να φέρουν το θέμα των μεταλλαγ-μένων στο ευρωκοινοβούλιο. Πιέζουν σε όλα τα στάδια

της έγκρισης μιας πρότασης ώστε να επιτύχουν το στόχοτους. Μέχρι σήμερα ορθώναμε ως Ευρώπη ένα τείχος, τώραείναι η ελληνική προεδρία που φέρνει το θέμα προς έγκριση.Πρόκειται για μια αλλαγή στάσης που οφείλεται στο ότι επι-χειρούν να κάνουν κουμάντο οι πολυεθνικές. ∆εν έχει, όμως,ακόμα πέσει το οχυρό. Χρειάζεται ενημέρωση ώστε να μη στη-ρίζουμε προϊόντα με γενετικά τροποποιημένα συστατικά. Χρει-άζεται να ενεργοποιηθούμε ως πολίτες και ως καταναλωτές.Με ανοιχτή επιστολή μου προς τους υπουργούς Εξωτερικών,Αγροτικής Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Ανάπτυξης και Υγείας,έθεσα τα εξής -αναπάντητα δυστυχώς ακόμα- ερωτήματα:1. Ποια είναι η σαφής θέση της Ελλάδας ανάμεσα στις 28χώρες ως κράτος - μέλος και όχι ως προεδρία, συμφωνεί ήόχι με την καλλιέργεια μεταλλαγμένων σε ευρωπαϊκό έδαφοςκαι στη χώρα μας; Στο συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος τιθα υποστηρίξει η ελληνική Πλευρά. Ποια δηλαδή είναι η εθνική«καθαρή» θέση για το θέμα;2. Κάτω από ποιες κρυφές διαβουλεύσεις, πιέσεις και εντολέςσυντάχθηκε η πρόταση της ελληνικής προεδρίας για τα γενε-τικά τροποποιημένα;3. Ποιός έχει συντάξει την πρόταση από την ελληνική προ-εδρία, το υπουργείο Περιβάλλοντος, το Αγροτικής Ανάπτυξης,το Ανάπτυξης, το Υγείας ή υπάρχει συναίνεση ανάμεσα στουςκυβερνητικούς κύκλους με πιθανό συντονιστή το υπουργείοτων Εξωτερικών και το υπουργείο Οικονομικών, υποχωρών-τας σε πιέσεις των δανειστών της χώρας;4. Η «κατάπτυστη» αυτή πρόταση δημιουργεί σοβαρό θέμα ου-σιαστικό και κύρους για τη χώρα μας. Στο μεταξύ μαθαίνουμεότι η κυβέρνηση πανηγυρίζει κιόλας για την πρόταση πουέφερε στο τραπέζι την οποία μάλιστα βαφτίζει «συμβιβαστικήπρόταση για τα γενετικά τροποποιημένα». Τι είδους συμβιβα-σμό εννοούν οι φωστήρες στο ΥΠΕΚΑ; Έχουν άραγε συνειδητο-ποιήσει πόση ζημιά προκαλούν με την πρωτοφανή στα χρονικάεπιπόλαιη αυτή ενέργεια;5. Εάν εγκριθεί η πρόταση της ελληνικής προεδρίας στις 12Ιουνίου και παραπεμφθεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, όπωςπρογραμματίζεται μέχρι το τέλος του 2014, ποια θέση θα πά-ρουν οι κυβερνητικοί ευρωβουλευτές αλλά και των υπόλοι-πων κομμάτων; Θα ψηφίσουν κατά βούληση ή θα ακολουθή-σουν τη γραμμή των μεγάλων ευρωπαϊκών κομματικών συνα-σπισμών;

Ο Ευ. Αβδελάς είναι γεωπόνος, μέλος της ΕπιστημονικήςΠρωτοβουλίας «Επιστήμη της Γης» και υπεύθυνος της ομά-δας βιοποικιλότητας «Γεωπόνοι του κόσμου».

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒ∆ΕΛΑΣ,ΓΕΩΠΟΝΟΣ

Μέχρι σήμερα ορθώναμε ως Ευρώπηένα τείχος, τώρα είναι η ελληνικήπροεδρία που φέρνει το θέμα προςέγκριση. ∆εν έχει, όμως, ακόμα πέσειτο οχυρό. Χρειάζεται ενημέρωση,χρειάζεται να ενεργοποιηθούμε ωςπολίτες και ως καταναλωτές.

“

Μεταλλαγµένα; Όχι, ευχαριστώΠρόταση της ελληνικής προεδρίας που επιτρέπει την καλλιέργεια μεταλλαγμένωνστο ευρωπαϊκό έδαφος συζητείται στις 12 Ιούνη σε επίπεδο υπουργών Περιβάλλοντος

Οι περισσότεροι γενετικάτροποποιημένοι οργανισμοί έχουνμετατρέψει το φυτό σεεντομοκτόνο. ∆εν θα έπρεπε ναελέγχονται τουλάχιστον με τιςπροδιαγραφές που ελέγχονται ταεντομοκτόνα σχετικά με τιςεπιπτώσεις στην υγεία και τοπεριβάλλον;

“

1188 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σά β βα το 7 Ιου νίου

* Πα ρέ μ βα ση για την υ πε ρά σπι ση τωνπα ρα λιών με πο δη λα το πο ρεία α πό το Αυ -λά κι μέ χρι τον Αγ. Σπυ ρί δω να. Εκκί νη σηστις 5 μ.μ. α πό την Αγ. Μα ρί να. Ακο λου -θεί συ ζή τη ση στις 7 μ.μ., στην πα ρα λίαΑγ. Μα ρί νας στο Πό ρ το Ρά φτη. Μι λούν οιΘ. Βλα στός, ∆. Κλού ρας και Τ. Τα στά νης.

Κυ ρια κή 8 Ιου νίου

* Πρώ τη δρά ση δρό μου για την Κα -μπά νια για τη Νο μι κή Ανα γνώ ρι ση τηςΤαυ τό τη τας Φύ λου διο ρ γα νώ νει το Σω -μα τείο Υπο στή ρι ξης ∆ιε μ φυ λι κών α πότις 12 το με ση μέ ρι έως τις 8 μ.μ. στηνπλα τεία Κο ραή.

* Γλέ ντι οι κο νο μι κής ε νί σχυ σης τηςΠρω το βου λίας Αλλη λε γ γύης, στις 7 μ.μ.στο κη πά κι της Τσα μα δού. Με κα λό φα -γη τό, κρα σί, ζω ντα νή μου σι κή και κα λήπα ρέα.

∆ευ τέ ρα 9 Ιου νίου

* Συ ζή τη ση με θέ μα «Brazil 2014... Ναιστη στρο γ γυ λή θεά, ό χι στη FIFA και τηνκα τα στο λή» διο ρ γα νώ νουν το βι βλιο πω -λείο Βι βλιο στά της, το πε ριο δι κό Humbaκαι το μπαρ El Viaje (Κο λο κο τρώ νη 45,Βύ ρω νας), στις 9 μ.μ. Μι λούν οι Χρ. Χα -ρα λα μπό που λος και Κ. Κα λ φό που λος.

Τρί τη 10 Ιου νίου

* Πα ρου σία ση του βι βλίου του Κώ σταΜε λά «Η α τε λέ σφο ρη ε πι στή μη - Εμμο -νές και α διέ ξο δα της κυ ρία ρ χης οι κο νο -μι κής θεω ρίας» στο Ωδείο Αθη νών (Ρη γί -λ λης και Βασ. Γεω ρ γίου Β 17-19), στις 7μ.μ. Μι λούν οι Κ. Τσου κα λάς, Γ. Βα ρου φά -κης και Κ. Με λάς. Συ ντο νί ζει ο Ν. Ξυ δά -κης

* Συ ζή τη ση με θέ μα τη ∆ια τ λα ντι κήΕται ρι κή Σχέ ση Εμπο ρίου και Επε ν δύ -σεων (ΤΤΙΡ) διο ρ γα νώ νουν το Ίδρυ μα Ρό -ζα Λού ξε μπου ρ γκ και το ι ν στι τού το Νί -κος Που λα ντζάς, στις 7 μ.μ. στο Βιο τε -χνι κό Επι με λη τή ριο Αθη νών (Ακα δη μίας18, 1ος). Μι λούν οι Ου ρ λί κε Χέ ρ μαν (Βε -ρο λί νο), Ντέ μπι Μπά ρ κερ (Ουά σι γκτον)και Σά β βας Ρο μπό λης. Συ ντο νί ζει η Ευ -ρυ δί κη Μπε ρ σή.

Τε τά ρ τη 11 Ιου νίου

* Συ ζή τη ση με θέ μα «Το ε λ λη νι κόχρέ ος, προέ λευ ση, α πο πλη ρω μή, ε να λ λα -κτι κές προ τά σεις» διο γα νώ νει η Πρω το -βου λία α λ λη λε γ γύης και πο λι τι σμού«Ομπρέ λες», στις 8 μ.μ., στην αί θου σαBlue Bell (Α πλα τεία, Π. Ψυ χι κό). Μι λά ο Γ.Βα ρου φά κης και συ ντο νί ζει η Γ. Πα πα δά -κου. Πα ρά λ λη λα, θα γί νει συ λ λο γή τρο φί -μων για τις προ στα τευό με νες οι κο γέ -νειες των Ομπρε λών.

Ιδρυ τι κή Συ νέ λευ σητης «∆ύ να μης Ζωής»

* Την ι δρυ τι κή Γε νι κή Συ νέ λευ σή τηςπρα γ μα το ποιεί η «∆ύ να μη Ζωής» την Τε -τά ρ τη, 11 Ιου νίου, στις 6 μ.μ., στο Αμφι -θέ α τρο του υ που ρ γείου Ανά πτυ ξης Με -τα φο ρών, Υπο δο μών και ∆ι κτύων (Τσι -γά ντε και Ανα παύ σεως στο Χο λα ρ γό,στα θ μός του Με τρό «Εθνι κή Άμυ να»).

Αντι κεί με νο της Γε νι κής Συ νέ λευ σης εί -ναι: Η α νά δει ξη της Συ ντο νι στι κής Γρα μ μα -τείας της Πε ρι φε ρεια κής Πα ρά τα ξης, Η συ -γκρό τη ση και στε λέ χω ση θε μα τι κών Επι -τρο πών, Η ε κτί μη ση του ε κλο γι κού α πο τε -λέ σμα τος και ο α πο λο γι σμός της ε κλο γι -κής μά χης.

•

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

Οι τάσεις στο εσωτερικό της∆ΗΜΑΡ καταλαμβάνουν θέσειςμάχης ενόψει της συνεδρίασης

της ΚΕ, που διεξάγεται σήμερα και αύριομε απρόβλεπτες ακόμα συνέπειες για τησυνοχή του κόμματος. Στην ΚεντρικήΕπιτροπή εκτός της εκλογικής αποτίμη-σης και της ενδεχόμενης διεξαγωγής συ-νεδρίου, αναμένεται να τεθεί σε ψηφο-φορία και η πρόταση περί παραίτησηςτου προέδρου της ∆ΗΜΑΡ Φ. Κουβέλη,η οποία όπως όλα δείχνουν, θα απορρι-φθεί. Ουσιαστικά, όμως, θα συζητηθεί οπολιτικός προσανατολισμός του κόμμα-τος, οι ενδεχόμενες συμμαχίες του καιαυτό είναι πολύ σοβαρό και διχαστικό.

Από πολλές διαφορετικές πλευρέςεπισημαίνεται ότι η ∆ΗΜΑΡ χρειάζεταιγρήγορα να πάει σε συνέδριο για να μι-λήσει εκ νέου η βάση του κόμματος,ωστόσο, παραδέχονται ένα τέτοιο ενδε-χόμενο κρύβει κινδύνους καθώς η εσω-στρέφεια θα παραμείνει σε κεντρικήθέση. Κύκλοι που βρίσκονται κοντά στηνηγεσία πάντως καθησύχαζαν -παρά τηφιλολογία που έχει αναπτυχθεί περί διά-σπασης -εκτιμώντας ότι ένα τέτοιο ενδε-χόμενο τελικά θα αποφευχθεί και θαπρυτανεύσουν συναινετικές λογικές.

Τρεις είναι, σχηματικά, οι ομαδοποι-ήσεις, όπως καταγράφονται στο εσωτε-ρικό του κόμματος έως τώρα. Η μία είναιη δημόσια παρέμβαση στην εσωτερικήσυζήτηση που έκαναν την προηγούμενηβδομάδα πέντε βουλευτές της, απηχών-τας παρεμφερείς με την ηγεσία απόψεις.Συγκεκριμένα, οι ∆ημήτρης Αναγνωστά-κης, Γιώργος Κυρίτσης, Γιάννης Πανού-σης, Νίκη Φούντα και Θωμάς Ψύρραςτάχθηκαν ανοιχτά υπέρ της αυτονομίαςτης ∆ΗΜΑΡ, ενώ παράλληλα ζήτησαντην ουσιαστική και ενεργό συμμετοχήτης στις προσπάθειες για την ανασυγ-

κρότηση της Κεντροαριστεράς χωρίςαποκλεισμούς, αλλά και με στραμμένοτο βλέμμα στο ενδεχόμενο συνεργασίαςμε τον ΣΥΡΙΖΑ για μελλοντικές κυβερνη-τικές λύσεις σε προοδευτική κατεύ-θυνση. Το καινούργιο στοιχείο σε αυτήντην πρόταση είναι πώς συζητείται η δη-μιουργία ενός νέου μπλοκ εξουσίαςχωρίς τη Ν∆.

Η λύση είναι η συνεργασίαμε τον ΣΥΡΙΖΑ

Πιο ρηκτική θέση σε σχέση με την έωςτώρα κατεύθυνση πήρε το Αριστερό ∆ί-κτυο. Με ανακοίνωσή του αναφέρει ότιστο 2ο συνέδριο του κόμματος «κατέ-θεσε συνολική και αιτιολογημένη πρό-ταση για αλλαγή πολιτικής προς την κα-τεύθυνση της διαμόρφωσης μιας νέαςπροοδευτικής και κοινωνικής πλειοψη-

φίας με καθοριστική την παρουσία τηςαριστεράς», εννοώντας φυσικά τον ΣΥ-ΡΙΖΑ, η οποία όμως δεν έγινε δεκτή. Ηκυβερνώσα αριστερά δεν σημαίνει ότιείναι, χωρίς προϋποθέσεις, και διαθέ-σιμη, σημείωσε σε επικοινωνία μας τομέλος της Γραμματείας Βαγγέλης Ζορ-κάδης, κάτι που διατυπώνεται και απότην κοινωνική βάση του κόμματος. Στοερώτημα τι κόμμα είναι η ∆ΗΜΑΡ, ηαπάντηση που δίνει είναι απόλυτασαφής: κόμμα της «∆ημοκρατικής με-ταρρυθμιστικής αριστεράς, ούτε της κεν-τροαριστεράς ούτε του κέντρου».

∆ΗΜΑΡ και κεντροαριστεράΣε αντίθετη εντελώς κατεύθυνση, κι-

νείται η τρίτη, επίσης μειοψηφούσα με-ταρρυθμιστική πτέρυγα της ∆ΗΜΑΡ πουβλέπει θετικά τη συνεννόηση με τοΠΑΣΟΚ, την ΕΛΙΑ και το Ποτάμι, χωρίςνα θέτει θέμα αποχώρησης από την κυ-βέρνηση. Ύστερα μάλιστα και από την

εκδήλωση που πραγματοποίησε την Τε-τάρτη το βράδυ με κεντρικό ομιλητή τονΣ. Λυκούδη, η τάση αυτή μορφοποι-ήθηκε. Στην εκδήλωση συμμετείχανπολλά στελέχη από τον χώρο της κεν-τροαριστεράς. Αίσθηση προκάλεσε η πα-ρουσία του αρχηγού του Ποταμιού Σταύ-ρου Θεοδωράκη. Ο Σ. Λυκούδης στηνομιλία του τάχθηκε ανοιχτά υπέρ τηςσυνδιαμόρφωσης ενός χώρου συζήτησηςκαι διαλόγου ανάμεσα στη ∆ΗΜΑΡ, στοΠΑΣΟΚ και την ΕΛΙΑ και το Ποτάμιχωρίς προαπαιτούμενα, ενώ ήταν κατη-γορηματικός σε μια συμπόρευση της∆ΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Αν υπάρξει μιατέτοια εξέλιξη, σαφούς προσανατολι-σμού προς τον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία απεύ-χομαι, θα γίνει το χαλί που θα τραβηχτείγια πολλούς από εμάς της ιστορικής δια-δρομής της Ανανέωσης», επεσήμανε.

Η συζήτηση αυτή όμως περί πολιτικώνσυμμαχιών δεν έχει ιδιαίτερο νόημα, εάνδεν γίνεται με βάση συγκεκριμένες προ-τάσεις, προγραμματικά στοιχεία και εντέλει πολιτικές. Η επιλογή ενός συμμά-χου είτε από το χώρο της αριστεράς ή τοχώρο της κεντροαριστεράς δεν μπορείνα γίνεται ερήμην των πολιτικών πουεφαρμόζονται και της κοινωνίας.

Παρεμβαίνοντας σ’ αυτό το θέμα ο Σ.Παπαθανασίου μέλος της ηγεσίας της∆ΗΜΑΡ, στενός συνεργάτης του Φ. Κου-βέλη, σημείωσε αναφερόμενος στις θέ-σεις της μειοψηφίας: «∆εν ομολογείται,αλλά απ’ όλους κατανοείται ότι η παρό-τρυνση αυτή συνοδεύεται από τηνανάγκη στήριξης με τον έναν ή άλλοτρόπο της κυβέρνησης Σαμαρά, αφούεκτιμάται ότι η αποχώρηση της ∆ΗΜΑΡαπό αυτήν έγινε για «λάθος λόγους» καιτη «λάθος στιγμή»».

Στάθης Κουτρουβίδης

∆ΗΜΑΡ

Στην Κεντρική Επιτροπήκαταλαμβάνοντας θέσεις μάχης

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 1199ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Το ερ χό με νο σαβ βα το κύ ρια κο (14-15 Ιου νίου) θα συ νε δριά σει η Κε ν-τρι κή ε πι τρο πή του ΣΥ ΡΙ ΖΑ για

την α πο τί μη ση του ε κλο γι κού α πο τε λέ -σμα τος, αλ λά και για το πο λι τι κό σχε δια- σμό της νέ ας πε ριό δου. Η συ νε δρία ση,προ φα νώς, θα γί νει με βά ση το α πο τέ λε -σμα, που ο μό φω να α πό τη Γραμ μα τείακρί νε ται θε τι κό, πολ λοί και πολ λές μά- λι στα μί λη σαν για ι στο ρι κή νί κη με έ ντο -νο συμ βο λι σμό. Ωστό σο, στην Κε ντρι κήΕπι τρο πή, αναμένεται να συζητηθούν καιθέματα που αφορούν τη λειτουργία τουκόμ μα τος και των ορ γά νων του, της ανά-πτυξής του και των πολιτικών του πρω-τοβουλιών, αλ λά και το ζή τη μα των συ- νερ γα σιών. Ήδη, συ γκρο τή θη κε τρι με -λής ε πι τρο πή της Γραμ μα τείας για να ε -πε ξερ γα στεί την ει σή γη ση προς την Κε ν-τρι κή Επι τρο πή, α πο τε λού με νη α πό τουςΑλέ κο Κα λύ βη, Χρι στό φο ρο Πα πα δό -που λο και Κώ στα Που λά κη. Η ει σή γη σήτους θα συ ζη τη θεί εκ νέ ου στη γραμ μα -τεία την ερ χό με νη Τε τάρ τη, ό που θα δια-κριβωθούν τα σημεία της συμφωνίαςαλλά και οι ενδεχόμενες δια φω νίες. Με-ρικές, άλ λω στε, φά νη καν στη συ ζή τη σηπου έ γι νε στη Γραμ μα τεία. Αρκε τά μέ λητης –κυ ρίως α πό τη συ νε δρια κή πλειο -ψη φία– ε ξέ φρα σαν τη δια φο ρε τι κή τουςπρο σέγ γι ση, ό σον α φο ρά ποιο τι κά στοι- χεία της πο ρείας προς την τρι πλή ε κλο -γι κή μά χη. Χα ρα κτη ρι στι κή ή ταν η φρά -ση ό τι «τα κα λά ε κλο γι κά α πο τε λέ σμα ταδεν πρέ πει να κρύ ψουν τις α δυ να μίες, ταλά θη και τα προ βλή μα τα κά τω α πό τοχα λί».

Ιστο ρι κή νί κη

Σύμ φω να με τις πρώ τες ε κτι μή σεις τηςΠο λι τι κής Γραμ μα τείας το ε κλο γι κό α -πο τέ λε σμα της κάλ πης για την ευ ρω βου -λή «εί ναι μια με γά λη νί κη για τον ΣΥ ΡΙ -ΖΑ. Για πρώ τη φο ρά στην ι στο ρία τηςχώ ρας η α ρι στε ρά α να δεί χτη κε ε κλο γι κάπρώ τη δύ να μη και με ση μα ντι κή δια φο -ρά. Το α πο τέ λε σμα εί ναι πρω τί στως νί -κη του λα ού, που ξε πέ ρα σε δυ να μι κά τηνπρο πα γάν δα φό βου, κα τα δί κα σε την κυ- βέρ νη ση Σα μα ρά – Βε νι ζέ λου και την πο- λι τι κή της α κραίας κοι νω νι κής λι τό τη -τας, την πο λι τι κή των μνη μο νίων. Οιστό χοι που εί χα με βά λει για τις ευ ρωε -κλο γές, κα τα δί κη της κυ βέρ νη σης καιτης πο λι τι κής της και ε κλο γι κή πρω τιά,ε πι τεύ χθη καν. Ο δρό μος για την πο λι τι -κή α να τρο πή ά νοι ξε, αλ λά μέ νουν πολ λάα κό μη να γί νουν (…) Το α πο τέ λε σματων ευ ρωε κλο γών δί νει ε πι πλέ ον ώ θη σηστο στό χο της πο λι τι κής α να τρο πής…»

Η ε κτί μη ση ό τι το α πο τέ λε σμα ή τανση μα ντι κό και νι κη φό ρο και α νοί γει τοδρό μο για την α να τρο πή, υιο θε τή θη κεκαι στη ρί χθη κε απ’ ό λα τα μέλη τηςγραμματείας, απ’ όλες τις πλευ ρές τουκόμ μα τος. Επι ση μάν θη κε μά λι στα ό τιστην Ελλά δα εί χα με έ να ε κλο γι κό α πο -τέ λε σμα που θα το ο νει ρευό ταν κά θε α -ρι στε ρός σε ό λο τον κό σμο. Ση μειώ θη κε,ε πί σης, ό τι η τα ξι κό τη τα της ψή φου εί -ναι ο ρα τή δια γυ μνού ο φθαλ μού, κα θώςδια φο ρε τι κά ψή φι σε η Εκά λη και η Φι- λο θέ η και δια φο ρε τι κά το Κε ρα τσί νι, τοΠέ ρα μα και το Αι γά λεω.

Μέ λη του ορ γά νου ση μείω σαν χα ρα -κτη ρι στι κά ό τι εί χα με δύο νέα. «Το κα κόνέο ό τι δεν μπο ρέ σα με να πιά σου με τα- βά νι και το κα λό ό τι έ χου με τις δυ να τό -τη τες, μέ σα α πό την έ ντα ση των κοι νω -νι κών α γώ νων και α ντι στά σεων, να τοπιά σου με».

Στην το πι κή αυ το διοί κη ση

Με γά λη συ ζή τη ση έ γι νε για την ε κλο -γι κή α να μέ τρη ση στην αυ το διοί κη ση. Τοτελικό αποτέλεσμα ήταν θετικό, κα θώςγια πρώ τη φο ρά η ρι ζο σπα στι κή α ρι στε -ρά α φή νει γε ρές ρί ζες στο πέ ρα σμά τη,θα υ πάρ χουν δή μοι με α ρι στε ρή διοί κη -ση, ε νώ σε ό λη την Ελλά δα οι δη μο τι κούσύμ βου λοι της α ρι στε ράς υ περ βαί νουντους 1.000. Ε πι ση μάν θη κε, όμως, α πόπολ λές πλευ ρές ό τι δη μιουρ γή θη καν με- γά λες προσ δο κίες, που δεν δι καιώ θη -καν. Λά θος κρί θη κε, επίσης, α πό ο ρι -σμέ να μέ λη του ορ γά νου το σύν θη μα«τρεις κάλ πες μία ε πι λο γή», πα ρό τι α να -γνώ ρι ζαν ό τι εν δε χο μέ νως βοή θη σε τησυ σπεί ρω ση του χώ ρου, ε νώ στά θη κανστη νι κη φό ρα έκ βα ση στις δύο πε ρι φέ -ρειες (Αττι κή και Ιό νια), αλ λά και στημά χη που δό θη κε στο δή μο της Αθή νας,που, ό πως ει πώ θη κε, «προ βάλ λο νταςμια σα φή α ρι στε ρή φυ σιο γνω μία δεί χνειό τι έ χου με τε ρά στιες δυ να τό τη τες πει- θούς της κοι νω νίας χω ρίς εκ πτώ σεις θέ- σεων και α ξια κού και ι δε ο λο γι κού φορ- τίου».

Στις πρώ τες ε κτι μή σεις της Γραμ μα -τείας ση μειώ νε ται ό τι «στις αυ το διοι κη -τι κές ε κλο γές οι δυ νά μεις μας ση μείω -σαν έ να τε ρά στιο βή μα μπρο στά, πί σω,ό μως α πό την πο λι τι κή μας ε πιρ ροή καιτις προσ δο κίες μας». Στη συ νέ χεια γί νε -ται α να φο ρά στην ε πι τυ χία στις δύο πε-

ρι φέ ρειες, κυ ρίως αυ τή της Αττι κής, αλ -λά και σε μια σει ρά ση μα ντι κούς δή μουςσε ο λό κλη ρη τη χώ ρα. «Αυ τό», α να φέ ρειη Γραμ μα τεία, «μας α να θέ τει νέα κα θή -κο ντα και ευ θύ νες και στο πε δίο της αυ- το διοί κη σης».

Τα προ βλή μα τα

Η διή με ρη συ ζή τη ση που έ γι νε στηνπο λι τι κή γραμ μα τεία α νέ δει ξε, ό μως, καιτα προ βλή μα τα που κα τα γρά φη καν στηνπρο ε κλο γι κή πε ρίο δο. Τα ζη τή μα τα αυ -τά ε πι ση μάν θη καν α πό πολ λά μέ λη τουορ γά νου, με δια φο ρε τι κό ύ φος και μεδια φο ρε τι κή, εν δε χο μέ νως έ ντα ση, ω -στό σο, ή ταν διά χυ τη η αί σθη ση ό τι θα ή -ταν τε ρά στιο λά θος η ε κλο γι κή νί κη νακρύ ψει α δυ να μίες, λά θη, προ βλή μα τα,αλ λά και πα ρα φω νίες. Ζη τή θη κε, μά λι -στα, η Πο λι τι κή Γραμ μα τεία να κά νει αυ- το κρι τι κή, αλ λά και κρι τι κή για α πο φά -σεις που δεν πή ρε η ί δια, κα θώς για έ ναση μα ντι κό διά στη μα εί χε «α δρα νο ποιη -θεί». Επί σης, τέ θη καν ζη τή μα τα λει τουρ -γίας, «που αν τα α φή σου με θα μας πα ρα- σύ ρουν σε δρό μους προβληματικούς».

Για το να ζι στι κό μόρ φω μα

Με γά λη συ ζή τη ση έ γι νε και για το φαι- νό με νο του να ζι στι κού μορ φώ μα τος, κα -θώς πα ρά τον κα ται γι σμό πλη ρο φο ρίαςγια τη ρα τσι στι κή και ε γκλη μα τι κή της

δρά ση, ση μειώ νει α νη συ χη τι κή ά νο δοπα ντού, δια μορ φώ νο ντας έ να ι σχυ ρό α -κρο δε ξιό και να ζι στι κό ρεύ μα, που δενμπο ρεί να α ντι με τω πι στεί με εύ κο λες α -πα ντή σεις, ε πι φα νεια κά, ού τε με τη ψευ- δαί σθη ση ό τι οι ψη φο φό ροι της ήρ θανγια να φύ γουν. Ομό φω νη ή ταν η ε κτί μη -ση ό τι το φαι νό με νο αυ τό δεν μπο ρεί ναα ντι με τω πι στεί χω ρίς η α ρι στε ρά να τοα ντι με τω πί σει στο πε δίο, ι δε ο λο γι κά καια ξια κά. Η σύ γκρου ση σε αυ τό το ε πί πε -δο, ση μειώ θη κε στην ει σή γη ση, «πρέ πεινα εί ναι διαρ κής και α νει ρή νευ τη».

Πε ρί πα τριω τι κής συμ μα χίας

Τη Γραμ μα τεία α πα σχό λη σε και η ε πό -με νη η μέ ρα, η στρα τη γι κή του κόμ μα τοςκαι φυ σι κά η πο λι τι κή συμ μα χιών σεκοι νω νι κό και πο λι τι κό ε πί πε δο. Οι κοι- νω νι κές συ νερ γα σίες ή ταν στο τρα πέ ζιτης συ ζή τη σης, αν και δεν έ λει ψαν οιδια φο ρε τι κές προ σεγ γί σεις, τό σο για τοεύ ρος ό σο και για φυ σιο γνω μι κά και ποι-ο τι κά χα ρα κτη ρι στι κά τους. Για πα ρά -δειγ μα, οι τόσο συ χνές α να φο ρές στηνπρο ε κλο γι κή πε ρίο δο για μια ευ ρεία δη- μο κρα τι κή, προο δευ τι κή, πα τριω τι κήσυμ μα χία, δεν βρή κε σύμ φω να ό λα ταμέ λη του ορ γά νου, που ση μείω ναν ό τι α -ντί μιας ε θνι κής α φή γη σης, που μπορείνα δημιουργεί συνειρμούς προς άλ λεςκα τευ θύν σεις, θα χρεια στεί να α πευ θυν -θεί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ στα φτω χά και λαϊκά κοι- νω νι κά στρώ μα τα, τους συνταξιούχους,στους πτωχευμένους και εξουθενωμέ-νους μικρομεσαίους, ιδίως στη νε ο λαία,που δεν έ χουν πει στεί α πό τον προ γραμ -μα τι κό λό γο της ρι ζο σπα στι κής α ρι στε -ράς.

Στον α ντί πο δα, γύ ρω α πό το θέ μα, πουως φαί νε ται θα α πα σχο λή σει το ε πό με νοδιά στη μα τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ή ταν άρ θρο μέ- λους της Πο λι τι κής Γραμ μα τείας στην ε -φη με ρί δα των Συ ντα κτώ ν. Στο ε πί μα χοάρ θρο α να φέ ρει ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, χρειά ζε -ται πρω τί στως, «να α πο κτή σει τα χα ρα -κτη ρι στι κά μιας με γά λης, α ρι στε ρής, δη- μο κρα τι κής, προο δευ τι κής και πα τριω -τι κής πα ρά τα ξης, στην ο ποία και μό νοθα α να γνω ρί ζει πλέ ον τον ε αυ τό του ο -λό κλη ρο το κοι νω νι κό και ε κλο γι κό α -κρο α τή ριο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ…»

∆α νάη Ψω μο πού λου

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Η μεγάλη εκλογική επιτυχίαθα συζητηθεί χωρίς απόκρυψη και των αδυναμιών

2200 Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014KOIΝΩΝΙΑ

Του Νά σου Χατ ζη τσά κου

Στην ο ρι στι κή «ι σο πέ δω ση» του ε -να πο μεί να ντος Κοι νω νι κού Κρά- τους ο δη γούν οι προ γραμ μα τι σμέ -

νες, βά σει των μνη μο νίων, αλ λα γές στοή δη συρ ρι κνω μέ νο, δη μό σιο Σύ στη μαΑσφά λι σης.

Το πρώ το «βή μα» θα γί νει την 1η Ιου- λίου με τις ε πι κου ρι κές συ ντά ξεις να δέ- χο νται νέο «κού ρε μα», α νά λο γα με τη«μαύ ρη τρύ πα» του κά θε τα μείου. Η ε πό -με νη, και α κό μη πιο δρα μα τι κή αλ λα γή,θα α κο λου θή σει α πό τις αρ χές Ια νουα -ρίου του 2015 ο πό τε θα τε θεί σε πλή ρηε φαρ μο γή ο «νό μος Λο βέρ δου» του2010. Από του χρό νου το Κρά τος θα εγ- γυά ται σε ό σους α να μέ νε ται να υ πο βά -λουν αί τη ση συ ντα ξιο δό τη σης, ό χι 360ευ ρώ, αλ λά πε ρί που… 36 ευ ρώ!

∆ρα μα τι κή συρ ρί κνω σητων συ ντά ξεων

Η ου σία των προω θού με νων αλ λα γώνεί ναι μια: η α κό μη πιο δρα μα τι κή συρ ρί -κνω ση τό σο των κύ ριων, ό σο και των ε -πι κου ρι κών συ ντά ξεων με στό χο τη«συγ χώ νευ σή» τους, σε συν δυα σμό με το«τέ λος των εγ γυή σεων» του κρα τι κούπροϋπο λο γι σμού ως προς την κά λυ ψητων υ πο χρεώ σεων που έ χουν προς τουςα σφα λι σμέ νους και τους συ ντα ξιού χουςοι δη μό σιοι φο ρείς κοι νω νι κής α σφά λι -σης.

Όπως δή λω σε στην «Επο χή» ο βου- λευ τής Αττι κής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ Αλέ ξης Μη- τρό που λος, «με την ε φαρ μο γή του “νό -μου Λο βέρ δου” α πό την 1η Ια νουα ρίουτου 2015 δη μιουρ γεί ται νέο το πίο στο α -σφα λι στι κό σύ στη μα, με τις ε πι κου ρι κέςσυ ντά ξεις να ο δη γού νται σε κα τάρ γη ση,τις κύ ριες σε “ε πι δο μα το ποίη ση”, το δεε φά παξ σε πλή ρη ε ξαέ ρω ση. Χρειά ζε ταιη Αρι στε ρά για να α να τρέ ψει τις σκλη ρέςρυθ μί σεις που θα ο δη γή σουν σε α πό λυ τηφτώ χεια την πλειο νό τη τα των πο λι τών».

Συ γκε κρι μέ να, α πό την 1η Ιου λίου, πε- ρί που 1,6 ε κατ. δι καιού χοι θα δουν τις ε -πι κου ρι κές συ ντά ξεις να μειώ νο νται α πό5% και πά νω (για τέ ταρ τη φο ρά μέ σαστην τε λευ ταία τριε τία, πα ρά τις πε ρί τουα ντι θέ του «δε σμεύ σεις» της κυ βέρ νη σηςπριν τις τε λευ ταίες ευ ρωε κλο γές). Προευ ρωε κλο γών, για χά ρη των ε πι κοι νω -νια κών «τρικ», ο πρω θυ πουρ γός, ο α ντι -πρό ε δρος της κυ βέρ νη σης και οι αρ μό -διοι υ πουρ γοί έ λε γαν ό τι δεν θα έρ θουν«νέα μέ τρα». Στην πραγ μα τι κό τη τα, ό -μως, πο τέ δεν εί παν ό τι δεν θα ε φαρ μο -στούν αυ τά τα ο ποία ή δη έ χουν προ γραμ- μα τι στεί και τα ο ποία, φυ σι κά, ο δη γούνσε νέες δρα μα τι κές μειώ σεις.

Ποια «πα λιά» μέ τραφέρ νουν νέες μειώ σεις

Με βά ση τους νό μους τους ο ποίουςπροώ θη σαν οι κυ βερ νη τι κοί ε ταί ροι, α -πό την 1η Ιου λίου αλ λά ζει ο τρό πος υ πο- λο γι σμού και α να προ σαρ μο γής των συ ν-τά ξεων του Ενιαίου Τα μείου Επι κου ρι -κής Ασφά λι σης (Ε ΤΕ Α). Αυ τό ση μαί νειό τι α πό τον ε πό με νο μή να θα λαμ βά νε ταιυ πό ψη ο «συ ντε λε στής βιω σι μό τη τας»των τα μείων, δη λα δή ό σοι ε πι κου ρι κοίφο ρείς έ χουν ε ντα χθεί στο Ε ΤΕ Α (γιατους υ πό λοι πους θα ι σχύ σει α πό το 2015

και με τά) θα δί νουν συ ντά ξεις με βά ση ό -σα δια θέ τουν. Πο λύ α πλά αν δεν έ χουν,θα δύ να νται α νά τρί μη νο να προ χω ρούν,βά σει του νό μου, σε νέα «κου ρέ μα τα».

Αρμό διοι κυ βερ νη τι κοί πα ρά γο ντες α -να φέ ρουν ό τι οι ε πι κεί με νες πε ρι κο πέςθα κι νη θούν στο ε πί πε δο του 5%. Όμως,α πό ό σο φαί νε ται, αυ τές θα εί ναι οι ε λά -χι στες μειώ σεις. Σε αρ κε τά τα μεία, σταο ποία τα ελ λείμ μα τα εί ναι με γα λύ τε ρα,το «κού ρε μα» ε κτι μά ται ό τι θα εί ναι α κό -μη πιο δρα μα τι κό. Ακό μη και στην πε ρί -πτω ση που για λό γους «ε πι κοι νω νια κούα μπα λάζ» οι μειώ σεις σε ο ρι σμέ να ε πι -κου ρι κά τα μεία δεν θα εί ναι αυ τές πουπραγ μα τι κά θα πρέ πει να γί νουν με βά -ση το «συ ντε λε στή βιω σι μό τη τας» (ή«συ ντε λε στή μη δε νι κών ελ λειμ μά των»,ό πως πολ λοί τον χα ρα κτη ρί ζουν), οι α -σφα λι σμέ νοι τους δεν θα γλυ τώ σουν α -πό το «με γά λο μα χαί ρι» που θα πέ σει α -πό την 1η Ια νουα ρίου 2015.

«Οδο στρω τή ρας»ο «νό μος Λο βέρ δου»

Από τις αρ χές του ε πό με νου έ τους ησυ γκυ βέρ νη ση Ν∆ και ΠΑ ΣΟΚ πρέ πει ναε φαρ μό σει πλή ρως τον α σφα λι στι κό νό -μο 3863 του 2010 (ο γνω στός «νό μος Λο- βέρ δου»). Στην ου σία, με την πλή ρη ε -φαρ μο γή του 3863, το Κρά τος παύει ναεγ γυά ται τις συ ντά ξεις, με βά ση τα δε δο -μέ να τα ο ποία ί σχυαν τα προ η γού με να 50χρό νια. Από τον α μέ σως ε πό με νο χρό νοκαι με τά, ο κρα τι κός «κορ βα νάς» δεν θαδια σφα λί ζει ού τε τα 360 ευ ρώ της βα σι -κής σύ ντα ξης, η ο ποία κα θιε ρώ νε ται μεβά ση τις σχε τι κές δια τά ξεις και στην ο -ποία θα προ στί θε ται η «α να λο γι κή σύ ν-τα ξη» (το πο σό θα προ κύ πτει κα θα ρά μεβά ση τα χρό νια α σφά λι σης και τις ει σφο- ρές τις ο ποίες κα τέ βα λε ο κά θε α σφα λι -σμέ νος).

Ση μειώ νε ται ό τι α πό το 2010 οι μνη μο -νια κές κυ βερ νή σεις δη μιούρ γη σαν τηνψευ δαί σθη ση ό τι θα υ πήρ χε έ να α ντι -στάθ μι σμα στις δρα μα τι κές πε ρι κο πέςτις ο ποίες θα υ πο στούν ό σοι θα συ ντα -ξιο δο τη θούν α πό το 2015 και με τά (εί τεεί ναι με τά, εί τε πριν το 1983 α σφα λι σμέ -νοι) α πό τη νέα α να λο γι κή σύ ντα ξη, σεσχέ ση με το πο σό που θα ει σέ πρατ ταν μεβά ση τα ι σχύο ντα.

Με την προ σθή κη του προ νοια κού ε πι -δό μα τος των 360 ευ ρώ (της «βα σι κής σύ -ντα ξης» που θα συ να θροί ζε ται με την «α -

να λο γι κή σύ ντα ξη») τα αρ μό δια στε λέ χηυ πο στή ρι ζαν ό τι οι α πώ λειες αυ τές εί τεθα ε λα χι στο ποιού νταν, εί τε -σε ο ρι σμέ -νες πε ρι πτώ σεις- θα προέ κυ πτε α κό μηκαι ό φε λος. Όμως, αυ τή εί ναι μια «μα γι -κή ει κό να».

Με βά ση το «νό μο Λο βέρ δου», το πλή- ρες πο σό της βα σι κής σύ ντα ξης, δη λα δήτα 360 ευ ρώ, θα αρ χί σουν να… α πο λαμ -βά νουν με την εγ γύη ση του κρά τους μό -νο ό σοι συ ντα ξιο δο τη θούν α πό το 2046και με τά, ε φό σον έ χουν 35 έ τη ερ γα σίας.Πλή ρη βα σι κή θα πά ρουν ό σοι θα συ ντα- ξιο δο τη θούν α πό το 2051 και με τά, ε φό -σον έ χουν ερ γα στεί συ μπλη ρω μέ να 40 έ -τη. Όσοι βγουν νω ρί τε ρα στη σύ ντα ξη θαλαμ βά νουν μό λις το 1/35 ή το 1/40, α ντί -στοι χα, για κά θε έ τος α σφά λι σης α πό το2011 και με τά, ό πως ο νό μος ο ρί ζει.

Για πα ρά δειγ μα, ό σοι συ ντα ξιο δο τη -θούν το 2015 έ χο ντας συ μπλη ρώ σει 35 έ -τη α σφά λι σης, θα λά βουν τα 4/35 της βα- σι κής σύ ντα ξης, δη λα δή μό λις 41,1 ευ -ρώ, με α πο τέ λε σμα οι συ νο λι κές α πώ -λειες τους να κυ μαν θούν α πό τον πρώ τοκιό λας χρό νο ε φαρ μο γής του νέ ου συ- στή μα τος, κα τά μέ σο ό ρο, α πό 10% έωςκαι σε πολ λές πε ρι πτώ σεις 35%. Εάν έ -χουν συ μπλη ρώ σει 40 έ τη α σφά λι σης,τό τε θα πά ρουν τα 4/40 των 360 ευ ρώ τηςβα σι κής, δη λα δή 36 ευ ρώ.

Μπρο στά σε αυ τές τις μειώ σεις πουφέρ νει ο «νό μος Λο βέρ δου», η συ γκυ -βέρ νη ση σχε διά ζει να εν σω μα τώ σει ό,τιθα έ χει α πο μεί νει α πό τις ε πι κου ρι κέςμέ σα στις κύ ριες συ ντά ξεις, ό πως και οκα θη γη τής Α. Μη τρό που λος ε κτι μά. ∆εν

εί ναι τυ χαίο, α να φέ ρουν άλ λω στε καιστε λέ χη του υ πουρ γείου Εργα σίας, ό τιστα στα τι στι κά στοι χεία που δί δο νται α -πό πέ ρυ σι στη δη μο σιό τη τα γί νε ται λό -γος για «μέ σο ει σό δη μα α πό το σύ νο λοτων συ ντά ξεων» του κά θε δι καιού χου,δη λα δή καλ λιερ γεί ται… στα δια κά τοκλί μα της «συγ χώ νευ σης κύ ριων και ε πι -κου ρι κών».

Το κρά τος εγ γυά ται36 ευ ρώ σύ ντα ξη το μή ναΠό σο “κου ρεύο νται” οι ε πι κου ρι κές α πό τον Ιού λιοΣτη μέγ γε νη και οι κύ ριες συ ντά ξεις α πό την 1η Ια νουα ρίου 2015

Όταν ο Γ. Βρού τσηςπα ρα δε χό τανσα ρω τι κές μειώ σεις

Το γε γο νός ό τι α κό μη και αυ τά τα360 ευ ρώ της βα σι κής σύ ντα ξηςπου θα κα θιε ρω θεί α πό το 2015,

μα ζί με τη νέα «α να λο γι κή σύ ντα ξη»,δεν θα α πο δί δο νται στους δι καιού- χους στο σύ νο λο τους, αλ λά «κου -τσου ρε μέ να» (α νά λο γα με τα χρό νιαα σφά λι σης τους α πό το 2011 και με -τά) ε πι βε βαίω νε τό τε α πό τη θέ σητου αρ μό διου το μεάρ χη της Ν∆, ο νυνυ πουρ γός Εργα σίας, Κοι νω νι κήςΑσφά λι σης και Πρό νοιας, Γιάν νηςΒρού τσης.Ο κ. Βρού τσης, λί γο πριν τα μέ σα τουΑυ γού στου, το 2010, εί χε δη λώ σειστην ε φη με ρί δα «Ελεύ θε ρος Τύ πος»σε σχέ ση με το «νό μο Λο βέρ δου», ο ο -ποίος θα τε θεί σε πλή ρη ε φαρ μο γή α -πό την 1η Ια νουα ρίου του 2015 και με -τά (εάν πα ρα μεί νει στη θέ ση του με τάτον ε πι κεί με νο α να σχη μα τι σμό): «Μέ -σα στο πο λυ δαί δα λο και α νε φάρ μο στονέο α σφα λι στι κό νό μο η κυ βέρ νη σηκα τά φε ρε να α πο κρύ ψει σε “γκρί ζες”ζώ νες σα ρω τι κές μειώ σεις στις συ ν-τά ξεις, οι ο ποίες δεν εμ φα νί στη κανστα πα ρα ποιη μέ να πα ρα δείγ μα τα τουυ πουρ γείου». «Οι ε πι πλέ ον ε πώ δυ νεςμειώ σεις ι σο δυ να μούν με “μαύ ρεςτρύ πες” στο α σφα λι στι κό που α κό μηκαι τα 360 ευ ρώ α πο δει κνύε ται ό τι θαδί νο νται τε μα χι σμέ να», εί χε το νί σει οτό τε το μεάρ χης Εργα σίας της Ν∆ ο ο -ποίος, πλέ ον, α πό τη θέ ση του αρ μό- διου υ πουρ γού της συ γκυ βέρ νη σηςμοιά ζει να εί ναι α πό τους πιο φα να τι- κούς «ο πα δούς» αυ τών των αλ λα γών- «ξυ ρά φι» για τα ει σο δή μα τα των α -πό μα χων της ερ γα σίας.

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 2211ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Εδώ και 32 ημέρες οι αγωνιζόμενεςκαθαρίστριες του υπουργείου Oι-κονομικών έχουν κάνει σπίτι τους

τη σκηνή που έχουν στήσει στην Καρα-γιώργη Σερβίας δίνοντας ένα αγώνα γιανα επαναπροσληφθούν μετά την από-λυσή τους. Με δύο δικαστικές αποφά-σεις υπέρ τους, είναι αποφασισμένες ναμην γυρίσουν σπίτι τους χωρίς τη δου-λειά και τη αξιοπρέπειά τους.

Ποιος είναι ο άνομος;

«Βρισκόμαστε εννέα μήνες σε αυτόντον αγώνα και εδώ και ένα μήνα έχουμεπροχωρήσει σε καθιστική διαμαρτυρίαέξω από το υπουργείο. Παρόλη την κα-ταστολή που έχουμε δε-χτεί τόσες φορές θα συ-νεχίσουμε μέχρι να δι-καιωθούμε.» λέει η κ.Ευαγγελία Αλεξάκη.Είναι μια από τις 410 γυ-ναίκες που απολύθηκανστο πλαίσιο της διαθεσι-μότητας από δεκάδεςυπηρεσίες του δημοσίουσε όλη την επικράτεια.Μαζί με τις αυταδέλφισ-σές της διεκδικούν τοαυτονόητο. Την εφαρ-μογή των δικαστικώναποφάσεων. Αυτή τουΜονομελούς Πρωτοδι-κείου Αθηνών με τηνοποία η απόλυσή τους έχει κριθεί παρά-νομη και προβλέπεται η επαναπρόσ-ληψή τους αλλά και την απόφαση τουΑρείου Πάγου με την οποία έχει απορρι-φθεί το αίτημα του υπουργείου Οικονο-μικών για πάγωμα της εκτέλεσης της δι-καστικής απόφασης.

«Τι άλλο είναι αν δεν είναι πολιτικήαπόφαση αυτή η στάση της κυβέρνησηςκαι όσων συνδράμουν αυτή την πολι-τική; Aυτοί που κυβερνάνε σήμερα τηχώρα, η συγκεκριμένη κυβέρνηση λέειπως η συνοχή μιας κοινωνίας στηρίζεταιστη δικαιοσύνη και στην ισονομία καιαυτό είναι δημοκρατία, να τηρούνται οινόμοι. Αυτοί οι ίδιοι δεν τηρούν όμωςτους νόμους. Είναι άνομοι και κανονικάτη στιγμή , ο κ. Θεοχάρης, γενικός γραμ-ματέας Εσόδων και ο κ. Στουρνάρας, θαέπρεπε να είναι μέσα, θα έπρεπε ναέχουν συλληφθεί γιατί δεν τηρούν τουςνόμους. Αν ήταν ένας απλός πολίτης δενθα ήταν μέσα αυτή τη στιγμή; Αυτοί γιατίμπορούν να είναι πάνω από νόμους καιπάνω από όλα;», λέει η κ.Ευαγγελία.

Οι καθαρίστριεςήταν πάντα αγωνίστριες

Η ίδια δουλεύει εδώ και είκοσι χρόνια,έχει μεγαλώσει τα παιδιά της με αυτή τηνδουλειά και δεν θεωρεί τυχαίο το πεί-σμα, την αγωνιστικότητα και τη συνέ-πεια που έχουν δείξει όλες μαζί αυτές τιςημέρες. Γυναίκες, 50 έως και 60 χρονώνπου δείχνουν έναν συλλογικό τρόποδιεκδίκησης των δικαιωμάτων τους.«Έκαναν ένα λάθος με εμάς. Το έχω πειπολλές φορές. Μας υποτίμησαν. Είπανέλα τώρα γυναίκες, 50 χρονών, τι θα κά-νουνε, τι θα πούνε. ∆εν κατάλαβαν κάτιόμως. Οι καθαρίστριες ήταν πάντα αγω-νίστριες. Το να κρατάς μια σκούπα στοχέρι και με τα 600 ευρώ να σπουδάζειςτα παιδιά σου και να βγάζεις τις υποχρε-ώσεις σου είναι έτσι κι αλλιώς αγώναςζωής. Ποτέ δε ντράπηκα για τη δουλειάπου κάνω. Θα την πάρω πίσω, είμαι σί-

γουρη ότι θα την πάρουμε πίσω. Γι’ αυτόεμείς δε φοβηθήκαμε τον αγώνα. Γιατίείμαστε αγωνίστριες μια ζωή. Κατάλα-βες;», λέει.

Μας εξηγεί πώς περνούν οι μέρες μέ-νοντας έξω από το υπουργείο, χωρίς ναωραιοποιεί τις όποιες αντιδράσεις αλλάκαι χωρίς να αποθαρρύνεται. «Είναι δύ-σκολα γιατί είμαστε μόνο γυναίκες πουμένουμε όλο το βράδυ εδώ, τις τελευ-ταίες μέρες μάλιστα χωρίς φως αφούμας το στέρησαν. Υπάρχει μια στήριξηαπό την περιοχή εδώ γύρω, δεν μπορώνα πω. Βέβαια ακούμε και ότι ενοχλούμεγιατί δεν δουλεύουνε τα γύρω μαγαζιά,ότι φωνάζουμε πολύ όλη μέρα και δενμπαίνει κόσμος στα μαγαζιά, λέγονταιδιάφορα τέτοια. Εγώ όμως θέλω να πωκάτι. Εμείς σήμερα είμαστε απολυμένοιεδώ και 9 μήνες. Ο κόσμος που έχει τηδουλειά του και τα μαγαζιά του είναι σί-γουρος ότι θα συνεχίσει να τα έχει; Εμείςπαίρναμε κάποια χρήματα και τα διοχε-τεύαμε στην αγορά. Έτσι το πράγμα πάει

ρολόι. Ας θέλουνε αυτοί να βάζουν τοδημόσιο με τον ιδιωτικό τομέα να αλλη-λοσπαράζονται και να γίνονται οι εργα-ζόμενοι κανίβαλοι. Eμείς δε νιώθουμεκανέναν απέναντί μας, δεν θέλουμε ναέχουμε εργαζόμενους απέναντί μας. Εί-μαστε μαζί με κάθε εργαζόμενο και μετους 1.800.000 ανέργους που έχει ηχώρα μας σήμερα, με όσους είναι στασυσσίτια, θρηνούμε για τις χιλιάδες αυ-τοκτονίες, που δε μιλάει κανείς για τααίτια.»

Η αλληλεγγύη μάς δίνει δύναμη

Την αλληλεγγύη τη ζουν καθημερινά.Οι σχολικοί φύλακες έχουν στήσει τηδική τους σκηνή δίπλα ενώ μας εξηγείκαι τον τρόπο που έχουν οργανωθεί σεαυτόν τον αγώνα. Άλλωστε το δίκτυοαυτό που έχει αναπτυχθεί τα τελευταίαχρόνια στις γειτονιές με τις κοινωνικέςδομές βρίσκεται και δίπλα τους.

«Οι δομές αλληλεγγύης που μας βοη-θάνε πολύ. Ειλικρινά έχω συγκινηθεί μεαυτούς τους ανθρώπους. ∆εν χαλάμεούτε μια δραχμή για φαγητό, για να κα-ταλάβετε. Έχουμε εβδομαδιαίο μενούαλληλεγγύης. Από διάφορες τοπικέςδομές κοινωνικής αλληλεγγύης και συλ-λογικές κουζίνες μάς παίρνουν τηλέ-φωνο και φτιάχνουμε ένα πρόγραμμακάθε εβδομάδα. Μουσικοί έχουν έρθειπολλές φορές και μας κρατούν παρέα δί-νοντάς μας κουράγιο. Από τον Πειραιά,από του Ζωγράφου, από τη δομή αλλη-

λεγγύης που έχουν φτιάξει οι εργαζόμε-νοι στα πανεπιστήμια, από δεκάδες γει-τονιές. Αυτή η αλληλεγγύη μας δίνει δύ-ναμη, δίνουμε ο ένας το χέρι στον άλλοκαι είναι πολύ σημαντικό κέρδος όλοναυτόν τον καιρό πέρα από το κύριο αί-τημά μας.»

Ξέρουν και οι ίδιες ότι αυτή η επιμονήκαι το θάρρος τους είναι ένας μικρόςδρόμος που ανοίγουν ώστε να ακολου-θήσουν και άλλοι εργαζόμενοι, άνεργοι,απολυμένοι. «Αυτός ο αγώνας όντως έχειξεφύγει από τα χέρια μας, δεν είναι μόνοδικός μας. Είμαστε ένα κομμάτι που έχειβγει με συνέπεια, επιμονή, πείσμα καιθάρρος και έχουμε απολέσει το φόβοαπό πάνω μας. Αυτοί παίρνουν δύναμηαπό το φόβο μας. Πρέπει να εξαλεί-ψουμε το φόβο.»

Έχουν δηλώσει πολλές φορές και σεόλους τους τόνους ότι μπορεί να πάρουν«αίμα από δω αλλά εμείς δεν φεύγουμε,μέχρι να δικαιωθούμε» Η κ. Ευαγγελίαείναι σίγουρη ότι θα καταφέρουν να πά-ρουν τις δουλειές τους πίσω και εξηγείγιατί δεν είναι μόνο αυτό το ζητούμενο.«Ελπίζω να παραδειγματιστούν νέοι άν-θρωποι να βγουν στον δρόμο και ναδιεκδικήσουν. Αυτό ελπίζω. Να ανάψειμια σπίθα και να βγούμε στο δρόμο ναδιεκδικήσουμε τις ζωές μας και τηναξιοπρέπεια μας που θέλουν να την απο-λέσουν.»

Ξένια Πηρούνια

∆εν φεύγουμε αν δεν πάρουμεπίσω τις δουλειές μαςΟι αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, παραμένουν έξω από το υπουργείοαποφασισμένες μέχρι να εφαρμόσει η κυβέρνηση την απόφαση του δικαστηρίου.

Ελπίζω ναπαραδειγματιστούννέοι άνθρωποι ναβγουν στον δρόμοκαι να διεκδικήσουν.Αυτό ελπίζω.

“

2222 Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η κυβέρνηση είναι πλήρως απονομι-μοποιημένη, αλλά παράλληλα και οΣΥΡΙΖΑ, ο νικητής των εκλογών, έχεινα αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες.Η επίκληση της ανάγκης να γίνουνεκλογές δεν αρκεί... Υπάρχει ανάγκηαναζωπύρωσης της ριζοσπαστικήςορμής του ΣΥΡΙΖΑ, της προωθητικήςτου δύναμης μέσα στην κοινωνία γιατην ανατροπή.

“

Ας πά ρου με ό μως τα πράγ μα τα μετη σει ρά: Στη γερ μα νο κρα τού με -νη Ευ ρώ πη κα τα γρά φε ται πα ντού

η δυ σα ρέ σκεια των λαών της α πέ να ντιστις πο λι τι κές της λι τό τη τας και του ά -γριου νε ο φι λε λευ θε ρι σμού που εκ πο -ρεύο νται α πό τα α ντερ γα τι κά και α ντι -λαϊκά κέ ντρα ε ξου σίας της Ε.Ε.

Η με γά λη α πο χή, ό πως και η στρο φήπρος τα α κρο δε ξιά πο λι τι κά μορ φώ μα -τα, εί ναι μία πραγ μα τι κό τη τα ά κρως α -νη συ χη τι κή που πρέ πει να πά ρου με υ πό -ψη μας.

Στην Ελλά δα η λαϊκή α γα νά κτη ση πά -ντως γί νε ται πο λι τι κή πρό τα ση διε ξό δουμε τη στή ρι ξη των δυ νά μεων της α ρι στε -ράς και κυ ρίως του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Το ί διο, ό -μως, πα ρα τη ρεί ται και σε άλ λες χώ ρεςτης Ν. Ευ ρώ πης ό που γι γα ντώ νε ται η α -ρι στε ρή α ντί θε ση σ’ αυ τή την Ε.Ε.

Τα ε κλο γι κό α πο τέ λε σμα της 25ηςΜάη δια μόρ φω σε έ να δια φο ρε τι κό το -

πίο. Η κρί ση και η α πο συν θε τι κή δια λυ -τι κή πο ρεία της ∆Η ΜΑ Ρ, μα ζί με τη διαρ -κή συρ ρί κνω ση της ελ λη νι κής σο σιαλ -δη μο κρα τίας, η ο ποία μό λις δια σώ θη κεα πό την ο ρι στι κή συ ντρι βή στις ευ ρωε -κλο γές, ε πι βε βαιώ νουν ό σο πο τέ άλ λο τετην α νά γκη μιας συ γκρου σια κής ρι ζο -σπα στι κής α ρι στε ράς. Μιας α ρι στε ράςπου θα ε νι σχύει στα θε ρά τα ρι ζο σπα στι -κά ε ναλ λα κτι κά τα ξι κά χα ρα κτη ρι στι κάτης.

Το ση μα ντι κό τε ρο, ό μως, εί ναι ό τι οκυ βερ νη τι κός συ να σπι σμός Ν∆ και ΠΑ -ΣΟ Κ, μερ κε λι κής έ μπνευ σης, έ χα σε πά -νω α πό 12%.

Συ στρά τευ ση στην α ρι στε ρά

Βέ βαια με αυ τό το α πο τέ λε σμα θα εί -ναι πολ λοί αυ τοί που θα αμ φι σβη τούντην πι θα νό τη τα δη μιουρ γίας κυ βέρ νη σης

της α ρι στε ράς με τα ση με ρι νά πο λι τι κάδε δο μέ να και αυ τό εί ναι μία σκλη ρήπραγ μα τι κό τη τα λό γω και των θέ σεωντου ΚΚΕ.

Αυ τή η δια πί στω ση, ό μως, που εί ναια πο τέ λε σμα ε ξαγ γε λιών της συ γκε κρι μέ -νης η γε σίας, σε α ντί θε ση με τον ε νω τι κόλό γο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, στη ζωή δεν περ πα τά -ει. Ο κό σμος , αυ τό το 35% του ελ λη νι -κού λα ού, που έ κα νε το βή μα να συ στρα -τευ θεί με τις δυ νά μεις της α ρι στε ράς,χω ρίς να εί ναι α πό λυ τα μπο λια σμέ νο μετην α ρι στε ρή ι δε ο λο γία, α νε ξάρ τη τα α πόε ντά ξεις και ε πι μέ ρους δια φο ρές, α πέ -δει ξε στην πρά ξη την αλ λη λεγ γύη τουκαι έ δω σε προ τε ραιό τη τα με την ψή φοτου στους α ρι στε ρούς υ πο ψη φίους,στους κοι νούς δη λα δή τό πους και σ’ αυ -τά που ε νώ νουν ό λη την α ρι στε ρά. Τοπα ρά δειγ μα αυ τό του κό σμου της α ρι -στε ράς στέλ νει θε τι κά και ε νω τι κά μη νύ -μα τα. Επι βε βαιώ νει την α νά γκη της στή- ρι ξης του πο λι τι κού σχε δια σμού της ε -ναλ λα κτι κής κυ βερ νη τι κής πρό τα ση τηςα ρι στε ράς.

Την κρί σι μη ώ ρα της ε πι λο γής του «ε -μείς» ή «αυ τοί» θα εί ναι πο λύ δύ σκο λογια την η γε σία του Πε ρισ σού να σφυ ρί -ζει α διά φο ρα. Απλά, λοι πόν, μπο ρού μενα πού με κα θα ρά ό τι η κοι νή δρά ση ό -λων των δυ νά μεων της α ρι στε ράς εί ναιμο νό δρο μος, το θέ λουν ή ό χι τα διά φο -ρα σε χτα ρι στι κά α πο λι θώ μα τα, αλ λά καιτα πο λι τι κά ρε τά λια της κε ντρο α ρι στε -ράς που και ρο φυ λα κτούν.

Ανά γκη για γε ρό λαϊκό κί νη μα

Πέ ρα, ό μως, α πό την κα τά στα ση στηνα ρι στε ρά το γε νι κό συ μπέ ρα σμα εί ναι ό -τι σή με ρα στην Ελλά δα κυ ριαρ χεί η α πό -λυ τη πο λι τι κή ρευ στό τη τα. Οι ε ξε λί ξειςεί ναι α νοι κτές. Η κυ βέρ νη ση εί ναι πλή- ρως α πο νο μι μο ποιη μέ νη, αλ λά πα ράλ -λη λα και ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ο νι κη τής των ε κλο -γών, έ χει να α ντι με τω πί σει πολ λές δυ- σκο λίες. Η ε πί κλη ση της α νά γκης να γί- νουν ε κλο γές δεν αρ κεί... Υπάρ χει α νά -γκη α να ζω πύ ρω σης της ρι ζο σπα στι κήςορ μής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, της προω θη τι κής τουδύ να μης μέ σα στην κοι νω νία για την α -να τρο πή. Υπάρ χει τε ρά στια α νά γκη γιατη γι γά ντω ση της κομ μα τι κής του δο μής.Με έ να κόμ μα μι κρό χω ρίς να εί ναι κα λάπρο ε τοι μα σμέ νο πο λι τι κά, ι δε ο λο γι κάκαι ορ γα νω τι κά, ό που τα στοι χεία τουκαι ρο σκο πι σμού και του ά κρα του πα ρα -γο ντι σμού γί νο νται σι γά σι γά ε πι κίν δυ νοστοι χείο για την α ρι στε ρή δια φο ρε τι κό -τη τα, δεν πας μα κριά. Θα εί ναι δύ σκο λονα α ντι με τω πι σθούν οι τρο με ρές πιέ σειςπου θα δε χθεί μια πι θα νή κυ βέρ νη ση τουΣΥ ΡΙ ΖΑ και της α ρι στε ράς. Χω ρίς έ να γε -

ρό λαϊκό κί νη μα, με τη νε ο λαία στο κό -σμο της α δια φο ρίας, με έ να λαό του κα- να πέ, εί ναι δύ σκο λο να διεκ δι κη θεί πει- στι κά η δια κυ βέρ νη ση της χώ ρας.

Πο λι τι κά δεν μπο ρεί η α ρι στε ρά να μέ -νει μό νο στην ήτ τα του κυ βερ νη τι κού συ- να σπι σμού. Η φθο ρά του α ντι πά λου δεναρ κεί για να ε ξα σφα λί σει μια κυ βερ νη τι -κή αλ λα γή για να πε ρά σει δυ να μι κά ο δι -κός της πο λι τι κός σχε δια σμός. Τα κυ- βερ νη τι κά κόμ μα τα γα ντζω μέ να στην ε -ξου σία θα προ σπα θή σουν με α πο στα -σίες, υ πο σχέ σεις ε πα νε κλο γής, α κό μακαι τον ύ πο πτο χρη μα τι σμό βου λευ τώννα διευ ρύ νουν την πε ριο ρι σμέ νη κοι νο -βου λευ τι κή πλειο ψη φία τους. Η κρί σηπου περ νά η χώ ρα μας δεν εί ναι μό νο οι- κο νο μι κή αλ λά εί ναι και κρί ση δη μο κρα -τίας και πο λι τι κού ή θους.

Οι αι τίες της στα σι μό τη τας

Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ πρέ πει να δει, και κυ ρίως,να α ντι με τω πί σει τις αι τίες της στα σι μό -τη τάς του. Πολ λές α δυ να μίες έ χουν ε ν-το πι στεί, ε δώ και και ρό, αλ λά πα ρα μέ -νουν α ξε πέ ρα στες. Υπάρ χουν λά θη πο λι -τι κής ε κτί μη σης, ό πως και λά θη στον ε -πι κοι νω νια κό λό γο. Το πε ρί φη μο σύν θη -μα στις 25 ψη φί ζου με και στις 26 φεύ- γουν ή ταν τε λείως ε κτός πραγ μα τι κό τη -τας. Το αν θα φύ γει αυ τή η κυ βέρ νη ση ήό χι δεν ε ξαρ τά ται σε κα μία πε ρί πτω ση α -πό τις ευ ρωε κλο γές και μό νο. ∆εν μπο- ρεί να δη μιουρ γού νται αυ τα πά τες που ό -ταν δεν πραγ μα το ποιού νται να σπέρ νουνπρο βλη μα τι σμό α κό μα και α πο γοή τευ σηστον κό σμο.

Οι Σα μα ρο-Βε νι ζέ λι δες εί ναι γα ντζω -μέ νοι στην ε ξου σία με την συ γκα τά θε σητων Γερ μα νών και ό λων των συ ντη ρη τι -κών κύ κλων της ΕΕ. Αυ τοί δεν πρό κει ταινα τους α δειά σουν πα ρά μό νο ό ταν έ χουνστα χέ ρια τους τη δι κή τους ε ναλ λα κτι κήλύ ση. Μό νο αν με ταλ λα χθεί ο ΣΥ ΡΙ ΖΑκαι γί νει όρ γα νό τους αυ τοί θα αλ λά ξουν«τρο πά ρι».

Τέ λος, πρέ πει να φύ γει ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ α πόμια α ντι πα ρά θε ση στεί ρα για το πό τε θαγί νουν ή ό χι οι ε κλο γές και μό νο. Η α ρι -στε ρά πρέ πει να δει πώς θα μα ζι κο ποιή -σει έ να κί νη μα με τα ξι κά χα ρα κτη ρι στι -κά αμ φι σβή τη σης για τη δη μιουρ γία μιαςνέ ας πο λι τι κής και κοι νω νι κής πλειο ψη -φίας που θα α να τρέ ψει τη ση με ρι νή κυ- βέρ νη ση και θα ο δη γή σει στη ρι ζι κή αλ- λα γή την ελ λη νι κή κοι νω νία. Να ξα να -πο κτή σει, δη λα δή, τη ρι ζο σπα στι κή προ-ω θη τι κή της δύ να μη μέ σα στην κοι νω -νία.

Βα σί λης Πρι μι κή ρης,μέ λος της Κ.Ε. του ΣΥ ΡΙ ΖΑ

∆υ να μι κή ή στα τι κή νί κηΗ α νά γκη να α πο κτη θεί και πά λι η ρι ζο σπα στι κή προω θη τι κή δύ να μη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ

Σί γου ρα το α πο τέ λε σμα των ε κλο γών για την το πι κή αυ το διοί κη σηκαι προ πα ντός για τις ευ ρωε κλο γές α πο τε λεί μια ση μα ντι κή πο λι- τι κή νί κη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην πο ρεία του για την α να τρο πή του σά πιουκυ βερ νη τι κού πο λι τι κού δι κομ μα τι κού συ στή μα τος που γνω ρί σα μεστην Ελλά δα με τά την πτώ ση της δι κτα το ρίας.Για πρώ τη φο ρά πρώ τη δύ να μη στην ελ λη νι κή πο λι τι κή πραγ μα τι- κό τη τα α να δει κνύε ται έ να κόμ μα της α ρι στε ράς και αυ τό έ χει τηση μα σία του ό χι μό νο για την Ελλά δα, αλ λά και για ό λες τις ευ ρω- παϊκές χώ ρες.Η χώ ρα που ο λαός της μά τω σε ό σο κα νέ νας άλ λος ευ ρω παϊκόςλαός, η χώ ρα πει ρα μα τό ζωο στα χέ ρια του ά γριου νε ο φι λε λευ θε- ρι σμού, έ δω σε την Κυ ρια κή 25 του Μάη το δι κό της μή νυ μα προς ό -λες τις κα τευ θύν σεις.

Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014 2233ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ηα πο τί μη ση των α πο τε λε σμά τωντων πρό σφα των ε κλο γών έ χειπολ λές α πο χρώ σεις. Συ νή θως οι

κομ μα τι κοί υ πεύ θυ νοι της ε κλο γι κής κα -μπά νιας υ πε ρε κτι μούν τα θε τι κά και υ πο -βαθ μί ζουν τα αρ νη τι κά χα ρα κτη ρι στι κάτων α πο τε λε σμά των. Κά τι τέ τοιο, ό μως,συ σκο τί ζει την πραγ μα τι κό τη τα κι ο δη γείσε αυ τά ρε σκες και πα ρα πλα νη τι κές ερ μη -νείες. Με βα σι κό προ σα να το λι σμό στο ρό -λο που κα λεί ται να παί ξει η α ρι στε ρά στονέο πο λι τι κό σκη νι κό, θα προ σπα θή σου μενα κά νου με κά ποιες ψύ χραι μες σκέ ψεις:

- Η ι στο ρία χτυ πά την πόρ τα της α ρι -στε ράς. Η πρω τιά του ΣΥ ΡΙ ΖΑ δί νει στηνα ρι στε ρά την ευ και ρία να η γε μο νεύ σει πο- λι τι κά, ευ και ρία που δί νε ται μια φο ρά στα

100 χρό νια. Σ’ αυ τό τον ο ρα τό πλέ ον στό -χο κα λού νται να πά ρουν θέ ση ό λες οι α ρι -στε ρές δυ νά μεις, α νε ξάρ τη τα α πό τις υ -παρ κτές δια φο ρές τους, και πρώ τη απ’ ό -λες ο ί διος ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Αντί να ε πα να παυ -θεί στις δάφ νες της πρω τιάς ε πεί γει να ξε- κι νή σει μια γεν ναία προ σπά θεια προ σέγ -γι σης, με ό σες υ πο χω ρή σεις χρεια στούν,ό λων των δυ νά μεων της α ρι στε ράς καιτης οι κο λο γίας κι ό λοι μα ζί να υ πη ρε τή -σουν το στό χο μιας άλ λης δια κυ βέρ νη σης.Το χα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα της με γά -λης ε πι τυ χίας στον δή μο Χα λαν δρίου, ό -που η πο λι τι κή συ νεν νό η ση έ φτα σε μέ χριτις πα ρυ φές του α ντιε ξου σια στι κού χώ -ρου, δεί χνει το δρό μο. Πρέ πει, λοι πόν, οΣΥ ΡΙ ΖΑ να συ γκρο τή σει ά με σα μια μό νι μη

ε πι τρο πή, που κα θη με ρι νό της μέ λη μα θαεί ναι η ε πι κοι νω νία και η άμ βλυν ση τωνα ντι θέ σεων για τη συ γκρό τη ση της α να -γκαίας συμ μα χίας. Αν ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε πι λέ ξειτην αυ τάρ κειά του κι οι υ πό λοι πες δυ νά -μεις τη σε χτα ρι στι κή πε ρι χα ρά κω σή τους,θα χα θεί μια ι στο ρι κή ευ και ρία κι η κοι- νω νία θα ζή σει μια κα τα λυ τι κή μα ταίω σητων προσ δο κιών της.

- Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ πρέ πει να α να γνω ρί σει ταλά θη του. Εί ναι α στείο η ε κλο γι κή ε πι τρο -πή να κρύ βε ται πί σω α πό το δά χτυ λό της,δι καιο λο γώ ντας προ φα νείς α στο χίες τηςπρο ε κλο γι κής κα μπά νιας. Τα α πο τυ χη μέ -να κε ντρι κά συν θή μα τα «Τρεις κάλ πες –Μια ψή φος» και «Στις 25 ψη φί ζου με –Στις 26 φεύ γουν», η πα γίω ση του αρ χη γι -κού χα ρα κτή ρα του κόμ μα τος με τις γνω- στές προ σω πο πα γείς α φί σες, η ε πι λο γή α -πο λί τι κων, τε χνο κρα τών ε πι κοι νω νιο λό -γων με τις α πί θα νες α να φο ρές τους στη«νέα Ελλά δα», α πο τε λούν με ρι κά πρό χει -ρα πα ρα δείγ μα τα.

- Η α θρόα εί σο δος πρώην στε λε χών τουΠΑ ΣΟ Κ, διευ ρύ νει τον ό γκο και την ε πιρ -ροή της σο σια λι στι κής τά σης ε ντός τουΣΥ ΡΙ ΖΑ. Η εξ α ρι στε ρών κρι τι κή της βαθ-

μιαίας πα σο κο ποίη σης πρέ πει να λη φθείσο βα ρά υ πό ψη και το πρό βλη μα ν’ α ντι -με τω πι στεί πριν πά ρει με γά λες δια στά -σεις. Η προ σω πι κή δια χεί ρι ση των τη λε ο -πτι κών εμ φα νί σεων, οι απ’ ευ θείας ε πα -φές με δη μο σιο γρά φους και κα νά λια κι οιπλη ρω μέ νες προ ε κλο γι κές δια φη μί σειςσε δια δι κτυα κές πλατ φόρ μες, α κό μα καιστον ορ γα νι σμό Λα μπρά κη, χα ρα κτή ρι σαντην ε πι κοι νω νια κή προ βο λή κά ποιων στε- λε χών του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Αν, τε λι κά, ε γκα θι -δρυ θεί έ να πο λι τι κό σταρ σί στεμ ε ναρ μο -νι σμέ νο με τα πρό τυ πα των α στι κών κομ- μά των και συμ βα τό με τους νό μους της α -γο ράς, ί σως βρε θού με μπρο στά σ’ έ να με- γά λο κόλ πο του συ στή μα τος: με την μέ θο -δο των δια δο χι κών προ σεγ γί σεων, ό πωςέ λε γε κι ο σύ ντρο φός μας Γιάν νης Μπα- νιάς για την ε νό τη τα της α ρι στε ράς, να με- ταλ λά ξει το σύ στη μα τη ρι ζο σπα στι κή κια να τρε πτι κή φυ σιο γνω μία του ΣΥ ΡΙ ΖΑ σεέ να α κίν δυ νο και προ βλέ ψι μο μείγ μα δια- χεί ρι σης της ε ξου σίας.

Ο δι κη γό ρος του δια βό λου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑ

Οι διαδοχικές προσεγγίσεις του συστήματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ

Τη συ νέ ντευ ξη πή ρεο Αλέ ξαν δρος Μαυ ρο γέ νης

Η ΑΝ.Α.Σ.Α πέ ρα σε στον β’ γύ ρο τωνε κλο γών στη δεύ τε ρη θέ ση με πο σο στό20,59%. Πώς ο δη γή θη κε στη με γά λη νί -κη του β’ γύ ρου ό που η δια φο ρά με τα ξύτων δύο πα ρα τά ξεων έ φτα σε κο ντά στις20 πο σο στιαίες μο νά δες;

Το α πο τέ λε σμα της πρώ της Κυ ρια κήςκαι το πο σο στό 20,59% των ψή φων πουέ λα βε η ΑΝ.Α.Σ.Α σχε τί ζε ται, με τα ξύ άλ -λων, και με το με γά λο α ριθ μό των συν- δυα σμών που α να με τρή θη καν (δέ κα τονα ριθ μό). Η μά χη της δεύ τε ρης Κυ ρια κήςεί χε α σφα λώς και έ ναν έ ντο νο δι λημ μα -τι κό χα ρα κτή ρα. Πι στεύου με, βά σι μαπλέ ον, ό τι οι συ μπο λί τες μας στα Ιό νιανη σιά που την πρώ τη Κυ ρια κή εί χαν ψη- φί σει δια φο ρε τι κά, εί δαν στο πρό γραμ -μα, τις ι δέες και το μή νυ μα της ΑΝ.Α.Σ.Ακαι τις δι κές τους προο πτι κές για τη ζη- τού με νη πο λύ πλευ ρη αλ λα γή στην Πε ρι -φέ ρεια Ιο νίων. Έτσι, η νί κη της πα ρά τα -ξης μας έ λα βε χα ρα κτή ρα θριάμ βου, γε- γο νός που φυ σι κά μας δί νει με γά λη δύ- να μη αλ λά και μας φορ τώ νει με τε ρά -στιες ευ θύ νες.

Οι πο λί τες των Ιο νίων Νή σων κα τα ψή -φι σαν τε λι κά τις μνη μο νια κές πο λι τι κέςή α πο δο κί μα σαν την α νυ παρ ξία έρ γουτου προ η γού με νου πε ρι φε ρειάρ χη κ.Σπύ ρου;

Οι συ μπα τριώ τες και οι συ μπα τριώ τισ -σες, α πο δέ χτη καν το μή νυ μά μας γιαδρά ση α πέ να ντι στις μνη μο νια κές πο λι -τι κές και τις νε ο φι λε λεύ θε ρες ε πι λο γέςτης τρόι κας και της συ γκυ βέρ νη σης.Απο δέ χτη καν το μή νυ μά μας για την α ν-τι κα τά στα ση του Καλ λι κρά τη με νέο α -πο κε ντρω τι κό σύ στη μα, με δη μο κρα τία,δια φά νεια, συμ με το χή, πό ρους και αρ μο- διό τη τες.

Απο δέ χτη καν το μή νυ μά μας για τηναλ λα γή πο ρείας στην Πε ρι φέ ρειά μας,για την Ιό νιο Πε ρι φέ ρεια η γέ τι δα στο Ιό -νιο και την Αδρια τι κή.

Εί ναι ε κτί μη ση μας ό τι στο με γά λοθρίαμ βο της ΑΝ.Α.Σ.Α συ να ντώ νται η α -ντι μνη μο νια κή ψή φος, η ψή φος κα τα δί -κης του Καλ λι κρά τη, η ψή φος κα τα δί -κης της α πρα ξίας και της α νο χής καιστή ρι ξης στα μνη μό νια του κ. Σπύ ρου.

Με τά την ε κλο γή σας, ζη τή σα τε να μηλη φθούν α πο φά σεις α πό την Πε ρι φέ ρειαδε σμευ τι κές για το ε πό με νο χρο νι κό διά- στη μα χω ρίς την έ γκρι ση της ΑΝ.Α.Σ.Α.Ανη συ χεί τε ό τι μπο ρεί τε να βρε θεί τε προτε τε λε σμέ νων γε γο νό των ό ταν α να λά βε -τε τα κα θή κο ντα σας τον Σε πτέμ βριο;

Εί μα στε υ πο χρεω μέ νοι να υ πεν θυ μί -σου με στον κ. Σπύ ρου τα αυ το νό η τα, ό -ταν μά λι στα στο με τα βα τι κό αυ τό διά- στη μα θα ε ξε λι χθούν ση μα ντι κά θέ μα ταπου η χρο νι κή τους εμ βέ λεια ταυ τί ζε ταιμε τη θη τεία της νέ ας πε ρι φε ρεια κής αρ -χής με την η γε σία της ΑΝ.Α.Σ.Α (νέο Ε -ΣΠΑ, με τα φο ρές μα θη τών, του ρι στι κήπρο βο λή).

Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ση μείω σε υ ψη λά πο σο στάστα Ιό νια Νη σιά και στις τρεις κάλ πες.Πού πι στεύε τε ο φεί λε ται αυ τή η ε πι τυ -χία, η ο ποία δεν ση μειώ θη κε σε άλ λεςπε ρι φέ ρειες;

Χι λιά δες συ μπα τριώ τες στα νη σιά μαςπεί στη καν για την α νά γκη αλ λα γήςστους δή μους και την πε ρι φέ ρεια, αλ λάτην ί δια στιγ μή ε πί σης α ντι λή φθη καν ό -τι μό νο σε έ να πλαί σιο γε νι κής πο λι τι κής

α να τρο πής μπο ρεί να αν θί σει και η αυ το- διοί κη ση και μό νο τό τε θα εί ναι σε θέ σηνα παί ξει το φι λο λαϊκό της ρό λο.

Η ΑΝ.Α.Σ.Α σε πρό σφα τη α να κοί νω σητης ε ξέ φρα σε την έ ντο νη α νη συ χία τηςγια τη φη μο λο γού με νη α πα γό ρευ ση α λι-είας στην πε ριο χή του Ιο νίου και σε άλ -λες πε ριο χές της Ελλά δας, θεω ρώ νταςό τι αυ τή σχε τί ζε ται ά με σα με τη δια δι κα -σία της κα τα στρο φής των χη μι κών τηςΣυ ρίας. Πό σο ε πι κίν δυ νη θεω ρεί τε αυ τήτη δια δι κα σία για την πε ριο χή του Ιο νίουκαι με ποια μέ σα θα προ σπα θή σε τε να τηστα μα τή σε τε;

Η α πα γό ρευ ση της α λιείας μπο ρεί νασχε τί ζε ται ή ό χι με την κα τα στρο φή τωνχη μι κών ό πλων της Συ ρίας. Αυ τό, ό μως,που δεν χω ρεί αμ φι σβή τη ση εί ναι η προ-ώ θη ση στην τε λι κή της φά ση της ε γκλη -μα τι κής για το λαό και το πε ρι βάλ λον

κα τα στρο φής των χη μι κών στο θα λάσ -σιο χώ ρο της γει το νιάς μας. Έχου με ε να -ντιω θεί α πό την πρώ τη στιγ μή, τώ ρα συ- νε χί ζου με την ε νη μέ ρω ση των πο λι τών,συ ντο νί ζου με τη δρά ση μας με Κρή τη,Πε λο πόν νη σο και Ιτα λία και ε τοι μα ζό -μα στε για πιο δυ να μι κή α να μέ τρη ση μεό σους θυ σιά ζουν το μέλ λον μας στο βω -μό αλ λό τριων συμ φε ρό ντων.

Πώς κρί νε τε τη μέ χρι τώ ρα α πο κα τά -στα ση των ζη μιών α πό το σει σμό στηνΚε φα λο νιά; Ποια μέ τρα θα λά βε τε για τοσυ γκε κρι μέ νο θέ μα ως νέα πε ρι φε ρεια -κή αρ χή;

Στη συ μπε ρι φο ρά της κυ βέρ νη σης ε πι -κρά τη σε το ε πι κοι νω νια κό του πρα κτι -κού και ου σια στι κού. Η α πο κα τά στα σηεί ναι αρ γή, γρα φειο κρα τι κή, λει ψή, α να -πο τε λε σμα τι κή. Η ΑΝ.Α.Σ.Α έ χει δε σμευ- θεί για τη δη μιουρ γία ει δι κής δο μής πουθα α σχο λη θεί α πο κλει στι κά με τη βοή- θεια στη σει σμό πλη κτη πε ριο χή. Και βέ- βαια θα ε τοι μά σου με και θα προ τεί νου -με για θε σμο θέ τη ση α πό την πο λι τεία ε -νός «α ντι σει σμι κού ι σο δυ νά μου» με πρό- βλε ψη πα γίων πο λι τι κών για τις πε ριο -χές, ό πως τα Ιό νια, που εί ναι οι πιο σει- σμο γε νείς στην Ελλά δα και την Ευ ρώ -πη.

Μέ σα α πό ποιους σχε δια σμούς και ε -νέρ γειες θα προω θή σε τε τη διοι κη τι κήα πο κέ ντρω ση στα Ιό νια Νη σιά;

Εί ναι, κα τά τη γνώ μη μας, ε πι βε βλη μέ -νη η α ντι κα τά στα ση του Καλ λι κρά τη μεέ να νέο α πο κε ντρω τι κό σύ στη μα με δη- μο κρα τία, α πλή α να λο γι κή, δια φά νεια,συμ με το χή, πό ρους και αρ μο διό τη τες,που θα ο δη γή σει την αυ το διοί κη ση στηνπραγ μα τι κή της α πο στο λή δί πλα στο λαόκαι τα προ βλή μα τα του.

Οι προ τά σεις μας αυ τές ε μπλου τι ζό με -νες με τη λαϊκή ε μπει ρία θα α πο τε λέ -σουν α φε νός α ντι κεί με νο του αυ το διοι -κη τι κού κι νή μα τος, α φε τέ ρου θα προω -θη θούν μέ σω της Ένω σης Πε ρι φε ρειών(ΕΝ.ΠΕ) για θε σμο θέ τη ση.

Με πολιτική ανατροπήθα ανθίσει η αυτοδιοίκησηΣυνέντευξη με τον Θεόδωρο Γαλιατσάτο, περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων

Είναι επιβεβλημένη η αν-τικατάσταση του Καλλι-κράτη με ένα νέο αποκεν-τρωτικό σύστημα με δη-μοκρατία, απλή αναλο-γική, διαφάνεια, συμμε-τοχή, πόρους και αρμο-διότητες, που θα οδηγή-σει την αυτοδιοίκησηστην πραγματική της απο-στολή δίπλα στο λαό καιτα προβλήματα του.

“

2244 Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014ΜΝΗΜΗ

Αφορμή υπήρξε μια εκδήλωση πουδιοργανώθηκε στη μνήμη του στις26 Απριλίου στην Καστοριά –

όπως και του αδελφού του Μανιού– 6μήνες από το θάνατό του σε ηλικία 79χρονών, στις 29 Οκτωβρίου του 2014στην Αθήνα. Στο δημαρχείο της πόληςόπου γεννήθηκε, την οποία αν και μα-κριά δεν ξέχασε ποτέ ο Περδίκκας, έναήσυχο σαββατιάτικο απόγευμα μαζεύτη-καν φίλοι, συγγενείς, σύντροφοι όληςτης διαδρομής του, γείτονες, συμμαθη-τές και συμπατριώτες και έστησαν τη συ-ζήτηση γι’ αυτόν και τον αδελφό του, τονπολυταξιδεμένο Μανιό. ∆εν είναι πάν-τοτε δεδομένο, το γνωρίζουμε όλοι, ότιοι συμπατριώτες θα αναγνωρίσουν τηναξία προσώπων οι οποίοι υπήρξανσαφώς τοποθετημένοι πολιτικά, μεδράση. Ο Περδίκκας και ο Μανιός είχαναυτή την αγαθή τύχη.

Μερικοί από μας, τον γνωρίσαμε μετάτη δικτατορία στους εργατικούς αγώνες,στο ΑΕΜ, όταν ακόμη τα συνδικαλιστικάστελέχη της Αριστεράς έδιναν διπλήμάχη: για τα εργασιακά δικαιώματα καιτην αμοιβή, και τη διάσωση των επιχει-ρήσεων ως τόπων εργασίας, ειδικά τηςβιομηχανίας. Ο Περδίκκας –ένα απόαυτά τα στελέχη– έδινε τριπλή μάχηγιατί ήταν πρωτεργάτης του αγώνα γιατο περιβάλλον, την απαγόρευση τουαμιάντου ως καρκινογόνου. Έσωσε τηνκρατική προβληματική φαρμακοβιομη-χανία ΕΛΒΙΟΝΥ. ∆ούλευε στην ΕΒΕΠΥκαι μετά στη ΧΡΩΠΕΙ του Πειραιά.Υπήρξε, σοβαρός επιστήμονας, χημικός,βαθύς γνώστης της βιομηχανίας αναμφι-σβήτητα ο ηγέτης, ο εμψυχωτής αυτήςτης προσπάθειας, αυτού του αγώνα, στηχημική βιομηχανία.

Ο οποίος, όμως, ήταν και αδύνατο, τε-λικά, να κερδηθεί εφόσον οι κυβερνή-σεις δεν εκπόνησαν κανενός είδους κλα-δικές πολιτικές που θα διαμόρφωναν τοέδαφος όχι μόνο διάσωσης αλλά καιανάπτυξής τους, αφήνοντας τους ιδιώ-τες και την αγορά να διαχειριστεί, όπωςξέρουν, το ζήτημα. Ακραίο παράδειγμα,υπήρξε η περιπέτεια του Πετροχημικού–το ανέφερε ο ∆ημήτρης Ψυχογιός, ήταναπό τα θέματα του Περδίκκα– η οποίααν και σχεδιάστηκε και αγοράστηκαν ταμηχανήματα δεν έφτασαν ποτέ στην Ελ-λάδα για να εγκατασταθούν και πουλή-θηκαν, ύστερα από χρόνια, για σκραπ.∆ηλαδή, ματαιώθηκε η ίδρυση μιας μο-νάδας βάσης, η οποία θα προμήθευε μεπρώτη ύλη την ανεπτυγμένη στην Ελ-λάδα, τότε, χημική βιομηχανία, αντί ναεισάγεται.

Οργανωμένος από φοιτητής στην Αρι-στερά, στη νεολαία της Ε∆Α και την Ε∆Αστη Θεσσαλονίκη, πήρε μέρος στην αν-

τίσταση κατά της δικτατορίας στην αρχήμε το Πατριωτικό Μέτωπο (ΠΑΜ), μετάαπό την οργάνωση «Κίνημα 20ής Οκτώ-βρη». Έμενε για πολλά χρόνια στο Πα-ρίσι. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικούκαι μετά στην ΕΑΡ από όπου όμως απο-χώρησε, και έμεινε ανένταχτος ως τη δη-μιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, διότι διαφώνησεμε τη συγκυβέρνηση του ενιαίου Συνα-σπισμού με τη Ν∆ (κυβέρνηση Τζανε-τάκη). Το 1977 ήταν υποψήφιος τηςΣυμμαχίας στην Καστοριά.

Ανένταχτος, όχι αμέτοχος

Βέβαια, το «ανένταχτος» για τον Περ-δίκκα δεν σημαίνει καθόλου αμέτοχοςαπό όσα συνέβαιναν στην αριστερά ήαπόμακρος απ’ όσα έζησε και κατέ-γραψε στο βιβλίο του «Η ζωή με…λόγια». Μπορεί και εμείς εδώ, η οργά-νωση στο Καλαμάκι, όπου έμεναν με τηΝτένια κατά καιρούς, να συμβάλαμεστην επανασύνδεσή του, όταν πια ο ΣΥ-ΡΙΖΑ άρχιζε να γίνεται μια απτή οντό-τητα. Τον ενθαρρύναμε, όσοι τον γνωρί-ζαμε από παλιά, να ενταχθεί, να συμβά-λει. Και το έκανε, όσο και αν τον περιό-ριζε η επισφαλής υγεία του. Ερχότανστις συγκεντρώσεις και στις συνελεύσειςτου Αλίμου.

∆εν ήταν δυνατόν, όμως, να ξεχάσεικαι την Καστοριά, όπου και ψήφιζε. Το2006 θα βρεθεί εκεί. «Στην επίσημη πα-ρουσίαση του ψηφοδελτίου, βλέπω τονΠερδίκκα να παρακολουθεί την εκδή-λωση» θυμάται ο Σίμος Καβελίδης υπο-ψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ τότε, προσθέτονταςότι «παρ’ όλο που στη ζωή μου, λόγωσπουδών, πέρασα πολλές εξετάσειςχωρίς άγχος, εκείνη την ώρα ένιωσα ότιπερνάω τις πιο ζόρικες εξετάσεις…».Υπέγραφε τα άρθρα του στην εφημερίδα«Οδός» ως «ατομική... συνιστώσα τουΣΥΡΙΖΑ», και ήταν ένας από τους συνέ-δρους, που έστειλε η οργάνωση τουνομού στο ιδρυτικό του συνέδριο, τονΙούνιο του 2013.

Ο γλυκύτερος καβγατζής

Κεντρικός ομιλητής της βραδιάς, δι-καιωματικά, όπως προκύπτει και απότην προσωπική και περιεκτική ομιλίατου, ήταν ο φίλος του, κουμπάρος καισύντροφός του στην «20ή Οκτώβρη» ∆η-μήτρης Ψυχογιός. Ένα απόσπασμα απο-δίδει, νομίζω, την προσωπικότητα τουφίλου του όταν αναπολεί τις περιπετει-ώδεις «πολιτικές» συζητήσεις τους:

[…] Τι περιμένεις από άνθρωπο πουέπαιρνε κάθε χρόνο διαγωγή «κοσμία»στο γυμνάσιο και στην τελευταία τάξητού έβαλαν χαριστικά «κοσμιωτάτη»

επειδή ήταν άσος στα μαθηματικά και με«κοσμία» δεν θα μπορούσε να σπουδά-σει; Τι περιμένεις από άνθρωπο που ψά-ρευε με χειροβομβίδες, αγόραζε απόπαιδί την «Αυγή», ήταν σπουδαίος ποδο-σφαιριστής στον «Άρη» της αγαπημένηςτου Καστοριάς, άκουγε «Ελεύθερη Ελ-λάδα» και ταυτόχρονα ήταν πρόσκοπος,ήταν καλός μαθητής και ταυτόχρονα δε-ξιοτέχνης στις αντιγραφές, πήγαινε σεμπουρδέλα και ήταν ερωτευμένος μετουλάχιστον δύο συμμαθήτριές του –ώσπου να συναντήσει πολλές αγάπες σεσυσκευασία μιας, την Ντένια;

Από τέτοιο άνθρωπο περιμένεις ναείναι ο εαυτός του, να μην προσποιείται,

να μην υποχωρεί, να νοσταλγεί πάντα τηγειτονιά του (το Απόζαρι), να διατηρεί τοχιούμορ του, να είναι πιστός στους φί-λους του και σε όσους αγαπά, να γράφεικαι να λέει πεισματικά «να με πεις» και«να σε κάνω» για να δηλώνει πως ποτέδεν προσχώρησε στον Νότο και ας ήτανμισό αιώνα Αθηναίος.

Από τέτοιο πεισματάρη άνθρωπο περι-μένεις να είναι καβγατζής –δεν υπήρχεγλυκύτερος καβγατζής από τον Περ-δίκκα. Πάντα με το ζωνάρι λυμένο γιαπολιτικό ή φιλοσοφικό καβγά, να εκθέ-τει τα προβοκατόρικα επιχειρήματά τουμε τραγουδιστή βορειοελλαδίτικη προ-φορά.

Ο Μανιός Παπακώστας

Για τον Μανιό, μεγαλύτερο αδελφό τουπου πέθανε πριν τριάμισι χρόνια, μίλησεο συμμαθητής και φίλος του ΘανάσηςΜπατσόπουλος. Μια ενδιαφέρουσα δια-δρομή αριστερού, των αμέσως μετεμφυ-λιακών χρόνων, που σπούδαζε με υπο-

τροφία του συλλόγου γουναράδων στοΠαρίσι, αλλά που του την αφαίρεσανεπειδή μάζευε υπογραφές για να μηνεκτελεστεί ο Μπελογιάννης. Εργάστηκεως οδοντογιατρός στη Νέα Γουινέα, στοΚονγκό, στην Ελβετία αλλά και στο ΙΚΑΘεσσαλονίκης -τον απέλυσε η δικτατο-ρία και επαναπροσλήφθηκε μετά τηνπτώση της- στην Αλγερία μαζί με τονΠάμπλο (Μιχάλη Ράπτη) και τον ΒασίληΡαφαηλίδη -ο οποίος αναλαμβάνει ναοργανώσει κινηματογραφικά συνεργείαγια επίκαιρα. Εργάστηκε δίπλα στονΜπεν Μπελά μετά την επικράτηση τουFLN και της Αλγερινής Επανάστασης.Στη δικτατορία θα μπάσει παράνομουλικό στην Ελλάδα. Συν τοις άλλοις, δια-γράφηκε και από το ΚΚΕ στη Θεσσαλο-νίκη μετά τη μεταπολίτευση.

Μίλησαν ακόμη, ο Νίκος Παράσχοςσύντροφος από το 1977, Ρηγάς, τότε,όταν ο Περδίκκας ήταν υποψήφιος στηνΚαστοριά με τη Συμμαχία και η Χρυ-σούλα Παπατέρπου-Πάτρωνα, ξαδέλφητους, μίλησε και για τους δύο. ∆ιαβά-στηκε μήνυμα του συμμαθητή και φίλουτου Περδίκκα Λάζαρου Μπούτη. Συντό-νιζε αλλά και ο ίδιος είπε λίγα λόγια, οΠερικλής Ζαγάρας, στέλεχος του ΣΥ-ΡΙΖΑ Καστοριάς.

Παρευρέθηκαν, επίσης, ο βουλευτήςΚαστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης ∆ια-μαντόπουλος, ο δήμαρχος της πόλης κ.Εμ. Χατζησυμεωνίδης, η Καίτη Τσα-ρουχά, πρώην υποψήφια βουλευτήςΘεσσαλονίκης και συντρόφισσα τουΠέρδικκα από τα φοιτητικά χρόνια, στηΝεολαία της Ε∆Α. Από Θεσσαλονίκηήταν εκεί και τα ξαδέλφια τους Λούλα∆έδε-Καραγεωργίου και Σωτήρης ∆έδες,στέλεχος της «∆ημοκρατικής Άμυνας»στη Θεσσαλονίκη στον αντιδικτατορικόαγώνα, καθώς και συμφοιτητές και συμ-φοιτήτριές του από την Αθήνα. Οι πρώηνυποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ΚικήΜιχαηλίδου, Στέφανος Λιούζας καιΣίμος Καβελίδης, η Νίτσα Καλλωνίτσασυντρόφισσα του Περδίκκα από το 1977.

Τελειώνοντας την οφειλή, παραθέτωένα απόσπασμα από γραπτό του ΣίμουΚαβελίδη για τον Περδίκκα το οποίο νο-μίζω αποδίδει σωστά την παρακαταθήκητου: «Μια σύγχρονη Αριστερά, που κου-βαλάει όλες τις θετικές παραδόσεις της,ενωμένη σε κοινούς αγώνες, έξω απόπροσωπικές φιλοδοξίες και ματαιοδο-ξίες, χωρίς κραυγές, με όραμα για τομέλλον, λειτουργώντας συλλογικά, μπο-λιάζοντας την επιστήμη και τις τέχνες μετις καθημερινές ανάγκες της κοινω-νίας».

Παύλος ∆. Κλαυδιανός

Τα δύο αδέλφια, ο Μανιός (αριστερά) και ο Περδίκκας (δεξιά).

ΠΕΡ∆ΙΚΚΑΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ

Ένας ενεργός,αριστερόςΚαστοριανόςΚαθώς πέρασε η φούρια των διπλότριπλων εκλογών, το άγχος,η αγωνία, το τρέξιμο. Και ενώ οι εκτιμήσεις στις συντροφιέςτου ΣΥΡΙΖΑ δίνουν και παίρνουν και η εκλογική ύλη λιγοστεύονταςαφήνει, πια, κάποια περιθώρια στην “Εποχή”, καιρός να εκπληρώσουμεκαι τις οφειλές μας. Αυτή στον Περδίκκα Παπακώστα, τον Καστοριανόσύντροφο από πολύ παλιά, από την αντιδικτατορική οργάνωση “Κίνημα20ής Οκτώβρη”, το ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΑΡ και το ΑντιδικτατορικόΕργατικό Μέτωπο (ΑΕΜ), όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από τέτοιο άνθρωποπεριμένεις να είναι οεαυτός του, να μηνπροσποιείται, να μηνυποχωρεί, να νοσταλγείπάντα τη γειτονιά του (τοΑπόζαρι), να διατηρεί τοχιούμορ του, να είναιπιστός στους φίλους τουκαι σε όσους αγαπά.

“

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 2255ΘΕΑΤΡΟ

Το «Σημείο μηδέν» συμμετέχει για πρώτη φορά στοΦεστιβάλ Αθηνών. Σηματοδοτεί κάτι ιδιαίτερο για τηνομάδα και τη δουλειά της αυτή η συμμετοχή;

Η συμμετοχή μας στο Φεστιβάλ μάς δίνει τη δυνατό-τητα να συνεχίσουμε την έρευνά μας με αυτοσυγκέν-τρωση πάνω στα ζητήματα που μας απασχολούν, χωρίςνα σκεφτόμαστε το οικονομικό και οργανωτικό βάροςπου απαιτεί στις μέρες μας η παραγωγή μιας παράστα-σης. Η διακίνηση της τέχνης και του πολιτισμού φαν-τάζει μια παράξενη πολυτέλεια σ’ ένα κράτος που δια-λύεται. Επιπλέον, δεν είναι μια κερδοφόρα διαδικασία.Το θέατρο, ο χορός, η μουσική απαιτούν δαπάνες πουσπάνια καλύπτονται ή αφήνουν κέρδος από τα εισιτή-ρια. Το Φεστιβάλ Αθηνών προσπαθεί να κρατήσει τηνκαλλιτεχνική ποιότητα των παραγωγών, να προσφέρειένα πλούσιο πρόγραμμα με ποικιλία στις θεματικές καιτις αισθητικές επιρροές, να προωθήσει νέους δημιουρ-γούς και να φέρει αξιόλογους καλλιτέχνες του εξωτε-ρικού και όλα αυτά όντας αντιμέτωπο με μεγάλες περι-κοπές.

Επιστρέφετε σε μια παλιότερη επιλογή σας, για τηνακρίβεια στο έργο με το οποίο συστηθήκατε στο κοινόως ομάδα με διακριτό στίγμα και πρόταση. Γιατί;

Το σύμπαν του Κάφκα είναι δαιδαλώδες και γεννο-βολά αδιάκοπα νέες εμμονές και νέα ζητήματα. Το ίδιοτο υλικό από μόνο του είναι ανήσυχο. Κάθε παράστασηκουβαλά μέσα της και μια συγκεκριμένη ματιά πάνωστο κείμενο. Λίγα χρόνια μετά, η αναμέτρηση με το κεί-μενο της «Σωφρονιστικής αποικίας» παραμένει φλέ-γουσα και ερεθιστική. Η ματιά, όμως, έχει μετατοπι-στεί, έχει ωριμάσει, έχει αλλάξει. Πρόκειται, λοιπόν,για νέα ματιά, για νέα παράσταση και για νέους ηθο-ποιούς. Επίσης πρόκειται για μια συνεχή έρευνα πάνωστον συγγραφέα. [Στο παρελθόν η ομάδα έχει δουλέψεικαι πάνω στη «Μεταμόρφωση».]

Να σχολιάσουμε λίγο τον τίτλο με κέντρο την έννοιατου σωφρονισμού;

Πρόκειται για μια Αποικία Σωφρονισμού. Ένα τόποεξορίας και βασανισμού σε ένα μη προσδιορίσιμοχωρο-χρονικό πλαίσιο. Το έργο ξεκινά με τον Αξιωμα-τικό της «Αποικίας» να παρουσιάζει σε έναν ΕυρωπαίοΠαρατηρητή το μηχάνημα βασανισμού της παλαιότερηςδιοίκησης της Αποικίας. Παρόντες, ο Στρατιώτης -τσι-ράκι του Αξιωματικού- και ο Κατάδικος. Ο Κατάδικοςδεν γνωρίζει καν γιατί βρίσκεται εκεί. Άθελά του πα-ραβίασε με μια ασήμαντη πράξη του ένα από τα ιερά

πρωτοκολλά της Αποικίας και χωρίς να γνωρίζει ούτετην κατηγορία, αλλά ούτε και την ποινή του, πρόκειταινα υποβληθεί στο σωφρονισμό του μηχανήματος μέχριθανάτου.

Οικείο δεν ακούγεται; Σωφρονίζω ετυμολογικά ση-μαίνει: τιθασεύω, συμμορφώνω. Ερμηνευτικά, βάσειτης εμπειρίας από κέντρα κράτησης, σωφρονισμού καιαπό τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ο σωφρονισμόςισούται με: σωματική και ψυχολογική βία, πλήρη απο-στέρηση των δικαιωμάτων, καθολική απονέκρωση καιεξολόθρευση του υποκειμένου.

Αναγωγές με το σήμερα υπάρχουν πολλές: Η στυγερήδολοφονία του Καρέλη από τους σωφρονιστικούςυπαλλήλους, η δυστοπία και η αθλιότητα της Αμυγδα-λέζας, ολόκληρη ή χώρα που τελεί υπό την τρομοκρα-τία της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας, ολόκλη-ρος ο λαός που τιμωρείται και εξευτελίζεται για τιςπροδιαγεγραμμένες συνέπειες ενός άθλιου και αιμοβό-ρου κοινωνικοπολιτικά συστήματος.

Σε ποιο κοινό απευθύνεστε; Θαρρώ πως δεν υπάρχει κάποιο ιδεατό κοινό. Αγαπώ

τον θεατή που θα γλιστρήσει στην άκρη της καρέκλαςαπορροφημένος, αγαπώ τον θεατή που θα σταθεί ακί-νητος με τη σπονδυλική ολόισια από την καθήλωση,αγαπώ τον αντιδραστικό θεατή που ενοχλημένος απότο θέαμα κοιτά το κινητό του, αγαπώ τον θυμωμένοθεατή, ή τον θεατή με τις ιδεολογικές διαφωνίες,αγαπώ τον θεατή που κλαίει από λυγμούς συγκίνησης.Κάνουμε θέατρο για όλο τον κόσμο, όποιος έρχεται ναδει μια παράστασή μας είναι εκεί για κάποιο λόγο καιτο τιμώ αυτό. Εκτός πια αν τον έφεραν με το ζόρι στοθέατρο… Ο ρόλος του θεατή είναι από μόνος του ιερός.Στέκεται ενώπιον των ηθοποιών και μέσα στο θέαμα,μες στη σιωπή, στέκεται γυμνός με τον εαυτό του. Όλητου η εσωτερική ζωή μέσα στη διάρκεια της παράστα-σης είναι για εμάς ένας πολύτιμος δίαυλος επικοινω-νίας. Γι’ αυτό είμαστε εκεί πάνω για να γεννήσουμεαυτή τη συνάντηση, αυτό το διαλογισμό.

Η συνήθης ερώτηση είναι: πόσο η κρίση επηρεάζει τοθέατρο. Ας την αντιστρέψουμε: κάνοντας ένα θέατροπου μιλά πολιτικά, αγγίζοντας μύχια υπαρξιακά ζητή-ματα και φλέγοντες φιλοσοφικούς πυρήνες, πόσο μπο-ρείτε να επηρεάσετε την κρίση;

Μπορεί άραγε το θέατρο να δημιουργήσει μια κριτικήστάση απέναντι στην κρίση… Μακάρι να μπορούσε ναγίνει μεταμόσχευση κριτικής στάσης από σκηνής στους

θεατές! Όμως αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Εγώ απότη μεριά μου, είμαι ηθοποιός και μέλος μιας ομάδαςπου δουλεύει βάσει της συλλογικής δημιουργίας. Έτσι,πιστεύω στη δυνατότητα να υπογραμμίσω μέσα από τορόλο αυτό που έχει σημασία. Το θέατρο είναι εντέλειδημόσιος λόγος, είναι ένα είδος προπαγάνδας ιδεώνκαι αισθητικής. Μια αγαπημένη φράση του Μίκη Θεο-δωράκη που μου την έλεγε από μικρή ο πατέρας μου:Υπάρχουν δύο είδη μουσικής αυτό που σε κάνει να ξε-χνάς και να μη σκέφτεσαι και αυτό που σε κάνει να θυ-μάσαι και να σκέφτεσαι. Εγώ θέλω να υπηρετώ το δεύ-τερο.

Πολλοί λένε ότι είναι νωρίς ακόμη η τέχνη να προ-σπαθήσει να μιλήσει για την κρίση -εννοώ την κρίση όχιμόνο στην οικονομική της διάσταση, αλλά και στην πο-λιτική, την ηθική και ό,τι άλλο. Πώς τοποθετείστε(προσωπικά και ως ομάδα) σ’ αυτό;

Νομίζω πως η κρίση στον κόσμο που ζούμε είναιδιαρκής. Τι σημασία είχε αν εδώ το ’90 ήμασταν μεςστην καλή χαρά της ευημερίας; ∆εν υπήρχε πόλεμοςστη Γιουγκοσλαβία και στην Παλαιστίνη, δεν πέθαιναναπό ασιτία και HIV στην Αφρική; Μου φαίνεται αφελέςνα λέει κανείς πως τώρα είναι η ώρα να μιλήσουν οικαλλιτέχνες και να κάνουν πολιτική τέχνη. Υπήρξεστιγμή για τον Ντοστογιέφσκι ή τον Κάφκα που ναέγραψαν εκτός κρίσης; Τα παραδείγματα των μεγάλωνκαλλιτεχνών που ζηλεύω και αγαπώ ήταν παραδείγ-ματα ανθρώπων σε βαθιά και αδιάκοπη υπαρξιακήαγωνία, δεν έπαψαν ούτε μια στιγμή να ζούνε μέσαστην «κρίση».

Εμείς ως ομάδα κάνουμε αυτό που τράβα καρδιά μας.Είναι πολύ άχαρο να είσαι σε μια συλλογικότητα και νααναπαράγεις την παθογένεια που έχεις φάει κατάμου-τρα μια ζωή: ιεραρχημένες θέσεις και συμμόρφωση ωςπρος το τι εκφράζεται. Όλος αυτός ο κόπος, τα ξενύ-χτια, η αγωνία και το χτύπημα στη σκηνή γίνονται γιαένα σκοπό: για το σπάσιμο της κανονικότητας, για νανιώσεις ξανά ζωντανός, για να τσιτώσεις τα αυτιά καινα ανοίξεις τα μάτια, για να θυμηθείς πως «άνθρωπος»δεν θα πει ξύπνημα, ντύσιμο, δουλειά, e-mail και ύπνος,αλλά «άνθρωπος» θα πει παράξενο ζώο με υγρά μάτια,φωνή που βγάζει μουσική και παράδοξους ρυθμούς,σώμα που παίρνει ό,τι σχήμα θέλει και ξανά φωνή καιχέρια και μάτια που λένε ποιήματα ή μορφάζουν ή ρί-χνονται στην επικινδυνότητα και στο γκρεμό. Αυτό τοθέατρο ονειρευόμαστε!

•

Μου φαίνεται αφελές να λέει κανείς πωςτώρα είναι η ώρα να μιλήσουν οι καλλιτέχνεςκαι να κάνουν πολιτική τέχνη. Υπήρξε στιγμήγια τον Ντοστογιέφσκι ή τον Κάφκα που ναέγραψαν εκτός κρίσης; Τα παραδείγματα τωνμεγάλων καλλιτεχνών δεν έπαψαν ούτε μιαστιγμή να ζούνε μέσα στην “κρίση”.

“Το θέατρο είναιδημόσιος λόγος

Συνέντευξη με την ηθοποιό Ελεάννα Γεωργούλη με αφορμήτην παράσταση “Σωφρονιστική αποικία” του Φ. Κάφκα

Πρώτη εμφάνιση στο Φεστιβάλ Αθήνας της γνώριμης στους αναγνώστες του Θεατή θεατρικής ομάδας«Σημείο μηδέν». Με το έργο που τους πρωτογνωρίσαμε, τη «Σωφρονιστική αποικία» του Φραντς Κάφκα σεμια νέα εκδοχή από τον Σάββα Στρούμπο και με ανανεωμένη την ομάδα των συντελεστών. Στη «Σωφρονι-στική αποικία» ο Κάφκα περιγράφει τη συνθλιπτική σχέση του ανθρώπου με την έννοια του νόμου, περιγρά-φοντας μια ολοκληρωτική κοινωνία που χρησιμοποιεί το σώμα του ανθρώπου ως τόπο εγγραφής της τι-μωρίας. Η Ελεάννα Γεωργούλη, ηθοποιός και ιδρυτικό μέλος της ομάδας, μιλά για την παράσταση που πα-ρουσιάζεται στο χώρο Αποθήκη της Πειραιώς 260, για τρεις παραστάσεις 18, 19 και 20 Ιουνίου.

Tη συνέντευξη πήρε η Μαρώ Τριανταφύλλου

2266 Η ΕΠΟΧΗ 7 Iουνίου 2014MOYΣΙΚΗ

Γιάννης Χαρούλης

Ο Γιάννης Χαρούλης υπο-δέχεται το καλοκαίρι μετην πρώτη μεγάλη συναυ-λία στο Θέατρο Βράχων -Μελίνα Μερκούρη σταπλαίσια του φεστιβάλ «Στησκιά των βράχων».Το μουσικό ταξίδι φέτοςξεκινά από την προσωπικήδισκογραφία του ΓιάννηΧαρούλη που τον καθιέ-ρωσε ως έναν από τουςπιο αγαπητούς καλλιτέ-χνες της γενιάς του καικαθόρισε το ιδιαίτεροστίγμα και το αυθεντικόύφος του στην μουσικήσκηνή. ∆εν θα λείψει φυ-σικά η παράδοση της Κρή-της, την οποία ο Χαρούληςπροσεγγίζει πάντα με σε-βασμό, αλλά και με διά-θεση για «παιχνίδι» καιπειραματισμό, διατηρών-τας την ουσία της, αλλάκαι ανακαλύπτοντας συνε-χώς κρυμμένες ομορφιέςτης.Θα τιμήσει όπωςπάντα και αγαπημένα τρα-γούδια σπουδαίων στι-χουργών και συνθετών, ταοποία βρίσκουν κάθε φοράένα καινούργιο δρόμο μέσααπό το μοναδικό χρώματης φωνής του. Η παρά-δοση συναντάει το ροκ καιτο παρελθόν των μεγάλωνδημιουργών και γεφυρώ-νεται με το παρόν τωνσύγχρονων τραγουδο-ποιών. Όλα αυτά μέσα απότην δωρική φωνή τουΓιάννη Χαρούλη, τουςήχους από το αγαπημένοτου λαούτο και την ειλι-κρινή διάθεση απέναντιστην ίδια την τέχνη τηςμουσικής, αλλά και τονκόσμο που τον στηρίζει καιτον ακολουθεί. Με μονα-δικά υλικά τα πιο απλά καιπρωταρχικά, θα περιπλα-νηθούμε για άλλη μια φοράστην μυσταγωγία της μου-σικής και θα πλημμυρί-σουμε συναίσθημα σε ένααυθόρμητο μουσικό γλέντιμιας μεγάλης παρέας πουθα ξεκινά από την σκηνή,τον Γιάννη Χαρούλη καιτους μουσικούς, και θα αγ-καλιάζει όλο τον κόσμο.Στο Θέατρο Βράχων - Με-λίνα Μερκούρη, Βύρωνας.Την Τρίτη 10 Ιουνίου.Μετά το sold out στις 10Ιουνίου, ο Γιάννης Χαρού-λης θα δώσει μία δεύτερησυναυλία στις 11 ΙουνίουΏρα έναρξης: 21.00 . Τιμήεισιτηρίου 25,00€ στηνδεύτερη 10,00€

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

lianam@otenet.gr

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ

Η όπεραΝτον Τζοβάννι

Στον Ντον Τζοβάννι -ένα από τα ορόσημα του οπερατικούρεπερτορίου- ο Μότσαρτ αποδίδει με τη μουσική του όλες τιςόψεις της πορείας του ανθρώπου που τα βάζει με τον Θεό καιπαίρνει την τύχη του στα χέρια του. Στο εμβληματικό αυτό έργο,που μουσικά υψώνει την αυλαία του Ρομαντισμού με τον πιοεντυπωσιακό τρόπο, τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αφού ηαμφισημία διαπερνά το ποιητικό κείμενο αλλά και τη μουσική. Τοδίπρακτο ποιητικό κείμενο του Ντα Πόντε βασίστηκε σεπρογενέστερο του Τζοβάννι Μπερτάτι για την όπερα τουΤζουζέππε Γκατσανίγκα ,Ντον Τζοβάννι ή Ο πέτρινοςσυνδαιτυμόνας .Η υπόθεση αφορά τις ερωτικές περιπέτειες τουακόλαστου Ισπανού ευγενούς Ντον Τζοβάννι. Στον Ντον Τζοβάννιο Μότσαρτ φέρνει σε διάλογο στοιχεία της (διεθνούς) ιταλικής

σοβαρής όπερας και της κωμικής όπερας, η οποία απηχείτα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε έθνους. Η έντοναδραματική μουσική που συνοδεύει την εμφάνιση τουυπερκόσμιου στοιχείου και οι εκτενείς άριες των ευγενώνέρχονται σε άμεσο διάλογο με τον ανάλαφρο, καθημερινόήχο των κωμικών χαρακτήρων. Μέσα από τηναντιπαράθεση και τη σύνθεση ενισχύεται το ξεχωριστόύφος καθενός από τους δύο κόσμους, ενώ η σύνθεσή τουςείναι καινοφανής στην ιστορία της όπερας.Ο μέχριπρότινος Καλλιτεχνικός ∆ιευθυντής του Εθνικού ΘεάτρουΓιάννης Χουβαρδάς, στην πρώτη του σκηνοθεσία όπεραςστην Ελλάδα και στην πρώτη του συνεργασία με την ΕΛΣ,αναζητά τα ψυχολογικά κίνητρα του ήρωα. Η δράσητοποθετείται σε μια άδεια, παγωμένη, νυχτερινή πλατείακάπου στην κεντρική Ευρώπη, όπου περιφέρονται«υπάρξεις ντυμένες με μια ακατέργαστη τραχύτητα, για ναπροστατεύονται από την παγωνιά και την ωμότητα τουτοπίου και των άλλων ανθρώπων». Τα σκηνικά υπογράφει

η διακεκριμένη σκηνογράφος-αρχιτέκτων Εύα Μανιδάκη, τακοστούμια η ενδυματολόγος Ιωάννα Τσάμη και τους φωτισμούς οΛευτέρης Παυλόπουλος.

Την ευθύνη της μουσικής διεύθυνσης της παραγωγής έχει οβραβευμένος μαέστρος και μόνιμος αρχιμουσικός της ΕΛΣ ΛουκάςΚαρυτινός. Ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος έχει την ευθύνη τηςδιεύθυνσης της Χορωδίας της ΕΛΣ. Στη νέα παραγωγή της ΕθνικήςΛυρικής Σκηνής, τους βασικούς ρόλους ερμηνεύουν Έλληνες καιξένοι μονωδοί με διεθνή ακτινοβολία. ∆ιανομή : Ντον Τζοβάννι:Φράνκο Πομπόνι (11, 13/6)∆ιονύσης Σούρμπης (14, 15/6)

Ντόννα Άννα: Μυρτώ Παπαθανασίου (11, 13, 15/6) ΦραντσέσκαΝτόττο (14/6)

Ντον Οττάβιο: Aντώνης Κορωναίος (11, 13, 15/6). ΜούζαΝκούνα (14/6)

∆ιοικητής: ∆ημήτρης Καβράκος (11, 13, 15/6).Τάσος Αποστόλου(14/6)

Ντόννα Ελβίρα:Τσέλια Κοστέα (11, 13, 15/6).Μαρία ΛουίτζαΜπόρσι (14/6)

Λεπορέλλο: Χριστόφορος Σταμπόγλης (11, 13, 15/6).ΖοζέΦαρντίλια (14/6)

Μαζέττο: Πέτρος Μαγουλάς (11, 13, 14, 15/6)Tσερλίνα: Μαρία Μητσοπούλου (11, 13, 14, 15/6)Στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού. Στις 11, 13, 14, 15 Ιουνίου 2014

.Ώρα έναρξης: 21.00Τιμές εισιτηρίων: Άνω διάζωμα €25 ,€45 ,€55 ,€60 .

∆ιακεκριμένη ζώνη €100 και €85 Φοιτητικό & παιδικό €15

ΣΥΝ

ΑΥΛΙ

ΕΣ

H λίμνητων κύκνων

∆εκατρείς αφρικανοί χορευτές, άντρες και γυναίκες, φορούνtutus και υποδύονται τους κύκνους στο κλασικό έργο «Η λίμνητων κύκνων» που παρουσιάζεται μέσα από την ανατρεπτικήματιά της Ντάντα Μαζίλο. Η νεαρή νοτιοαφρικανή Ντάντα Μα-ζίλο είναι μια αντισυμβατική χορογράφος και σπουδαία χο-ρεύτρια. Εχει γίνει γνωστή για την επαναπροσέγγιση της σεκλασσικά μπαλέτα («Ρωμαίος και Ιουλιέτα» το 2008 και «Κάρ-μεν» το 2009) με αποτέλεσμα οι παραγωγές της να ταξιδεύουνσε διάφορα μέρη του κόσμου. Στην καινούρια της δημιουργία«Η λίμνη των κύκνων» μια ομάδα αφρικανών χορευτών «βλέ-πει» μέσα από μια διαφορετική ματιά το κλασσικό αυτό έργο.Το «βλέπει» με μάτια νοτιοαφρικάνικα, δίνοντάς του νέα πνοή,νέα ζωή και νέα στοιχεία που σχετίζονται με τη σύγχρονη πραγ-ματικότητας της χώρας τους. Η χορογραφία αναμειγνύει με δε-ξιοτεχνία τον κλασσικό και το σύγχρονο χορό με ισχυρές αφρι-κανικές επιρροές συνδυασμένες με εκρηκτική ενέργεια καιπολύ χιούμορ. Ούτε η μουσική του Τσαϊκόφσκι μένει έξω απότη δημιουργική ανάμειξη των ειδών, καθώς συναντά τη μου-σική σύγχρονων συνθετών. Χορογραφία: Ντάντα Μαζίλο.Μου-σική: Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, Steve Reich, Rene Avenant, Ca-mille Saint-Sans, Arvo Prt. Φωτισμοί: Suzette Le Sueur.Κο-στούμια: Dada Masilo, Suzette

Πειραιώς 260, Κτίριο Η . Στις 7 – 9 Ιουνίου Ώρα έναρξης:21.00.Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 25, Φοιτητικό 15, Μειωμένο20, Ανέργων 5, ΑμεΑ 5

OPUSΟμάδα τσίρκου Circaκαι το κουαρτέτο Ντεμπυσσύ

Ηπαράσταση Opus είναι ένα συναρπαστικό θέαμα στοοποίο συμμετέχουν δεκατέσσερις ακροβάτες καιτέσσερις μουσικοί. Πρόκειται για μια παράσταση που

συνδυάζει το σύγχρονο χορό με τις ακροβατικές δεξιότητεςτου τσίρκου και εκτελείται με μουσική που παίζεται ζωντανάεπί σκηνής. Το πρωτότυπο αυτό θέαμα είναι αποτέλεσμα τηςσύμπραξης ανάμεσα στην αυστραλιανή ομάδα Circa και τογαλλικό κουαρτέτο εγχόρδων Ντεμπυσσύ με οδηγό τημουσική του ρώσου συνθέτη Ντιμίτρι Σοστακόβιτς. Ηπαράσταση ξεκινά με μια σόλο ακροβατική εμφάνιση υπό τησυνοδεία της μουσικής και συνεχίζεται με έντονες εναλλαγέςσκηνών. Οι ακροβάτες συχνά ίπτανται, ισορροπούν,προσγειώνονται και σχηματίζουν σωματικές γεωμετρίεςδημιουργώντας ένα εκκρηκτικό σύνολο κι άλλες στιγμέςηρεμούν και χαλαρώνουν μέσα απο εκλεπτυσμένεςχορογραφίες. Χορογραφία – Σκηνοθεσία: Yaron Lifschitz.Μουσική διεύθυνση: Quatuor Debussy. Μουσική: ΝτμίτριΣοστακόβιτς .Φωτισμοί:Yaron Lifschitz, Jason Organ.Κοστούμια: Libby McDonnell

Πειραιώς 260, Κτήριο ∆ . Στις 7 – 9 Ιουνίου.Ώρα έναρξης:21.00. Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 25, Φοιτητικό 15,Μειωμένο 20, Ανέργων 5, ΑμεΑ

Στο Φιλολογικό Μνημόσυνο του Κ.Θ. ∆ημαρά (17-19 Φεβρ. 1993), έναχρόνο μετά το θάνατό του (18 Φε-

βρ. 1992), ο Γ. Π. Σαββίδης επέλεξε ναμιλήσει για τη σχέση Καβάφη-Ξενόπου-λου. Η “ανακοίνωσή” του δημοσιεύτηκεστο φθινοπωρινό τεύχος του περιοδικού«Περίπλους». Παρουσιάζοντας στη σελί-δα του Ex Libris (17/10/1993) το δημο-σίευμα του περιοδικού, παρατηρούσαμε,ότι η εκτενέστερη φιλολογική εργασία,στην οποία στηρίχτηκε η “ανακοίνωσή”του, θα άξιζε αυτοτελούς δημοσίευσης.Κατά τον συγγραφέα, το σχόλιο έφερετην ιδέα του βιβλίου. Κυκλοφόρησε απότις εκδόσεις Ερμής, Ιούν. 1994, με τίτλο,«Κ. Π. Καβάφης και Γρ. Ξενόπουλος.Ανασύνθεση μιας λογοτεχνικής σχέσης1901-1944». Το μότο του βιβλίου είναι α-πό το Ημερολόγιο (στην αγγλική) τουπρώτου ταξιδιού του Καβάφη στην Ελλά-δα (απόπλους από Αλεξάνδρεια στις5μ.μ. της 12ης Ιουν. 1901, ημέρα Πέμπτη– κατάπλους ξημερώματα της 5ης Αυγ.1901, ημέρα ∆ευτέρα, με το νέο ημερο-λόγιο, που ίσχυε στην Αίγυπτο). Οι εντυ-πώσεις του κατά την επιστροφή από τηνακτή της Αιγιαλείας, όπως την αντικρί-ζει από το παράθυρο του τραίνου στηδιαδρομή Πειραιά-Πάτρα, το απόγευματης 29ης Ιουλ. 1901: “The country aboutDiacophto is one of the most beautiful si-ghts I have ever seen – the gorges, the ra-vines, the fine mountains, the forest aremagnificent.”

Το μότο φέρει αντί κεφαλίδος αφιέ-ρωση: “Για τον ∆ημήτρη και την Diana”.Πρόκειται για την Diana Haas, συστημα-τική μελετήτρια του Καβάφη από τα χρό-νια του διδακτορικού της δίπλα στον ∆η-μαρά και μετέπειτα συνεργάτρια τουΣαββίδη στο Αρχείο Καβάφη, και τον σύ-ζυγό της, ζωγράφο ∆ημήτρη ∆ιαμαντό-πουλο, με τόπο κατοικίας τους τον Λόγ-γο Αιγιαλείας, 22 χλμ. από το ∆ιακοφτό.Ένα χρόνο μετά την έκδοση του βιβλίου,στις 11 Ιουν. 1995, βράδυ Κυριακής, οΣαββίδης απεβίωσε στο σπίτι των φίλωντου, επιστρέφοντας από την Λευκάδα, ό-που την προηγουμένη είχε ανακηρυχτείεπίτιμος δημότης. Στα “εισαγωγικά” τουβιβλίου, θυμίζει το ενδιαφέρον του ∆η-μαρά για τον Καβάφη και τον Ξενόπου-λο, τονίζοντας πως η σχέση των δυοσχεδόν ομηλίκων συγγραφέων παρέμενε“σε μεγάλο βαθμό αδιερεύνητη και ασχο-λίαστη στο σύνολό της”. Η ανασύνθεσηστηρίχτηκε στα βιβλιογραφικά δεδομέ-να των αρχών της δεκαετίας του 1990(Βιβλιογραφία Γ. Κ. Κατσίμπαλη) και τοΑρχείο Καβάφη, που βρισκόταν στην κα-τοχή του. Μετά την έκδοση του βιβλίου,συνέχιζε την περισυλλογή στοιχείων. Ανο χρόνος του δεν τελείωνε τόσο γρήγο-ρα, το πιθανότερο να επανερχόταν με μίαπληρέστερη μορφή.

Το 2001, στο αθηναϊκό συνέδριο για ταπενήντα χρόνια από τον θάνατο του Ξε-νόπουλου, ο ∆ημήτρης ∆ασκαλόπουλοςεκφώνησε ομιλία για “τον Γρηγόριο Ξε-νόπουλο ως κριτικό του Κ. Π. Καβάφη”,σύμφωνα με τον υπότιτλο του κειμένουτης ομιλίας. Εισαγωγικά αναφέρει ότι ησχέση Καβάφη-Ξενόπουλου “έχει αποτυ-πωθεί με οριστικό τρόπο από τον Γ. Π.Σαββίδη” και πως ο ίδιος, ως βιβλιογρά-φος του Καβάφη, “δεν βλέπει να υπάρ-χουν ουσιαστικά συμπληρώματα ή λαν-θάνουσες πληροφορίες που θα μπορού-σαν να αλλοιώσουν εντυπωσιακά την πε-ριγραφή”. Άρα θεωρεί ότι “το θέμα είναικλεισμένο από ερευνητικής απόψεως”και η δική του πρόθεση είναι “να επιμεί-νει στην περίπτωση του Ξενόπουλου ωςλογοτεχνικού κριτικού και, ιδιαιτέρως,ως κριτικού του Καβάφη”.

Για τίτλο της ομιλίας του, επιλέγει, α-πό το πρώτο άρθρο του Ξενόπουλου για

τον Καβάφη, το 1903, την ονοματικήπρόταση “η ισχνότης του χαρτοφυλα-κίου”. Αιτιολογεί το δάνειο, υποστηρίζο-ντας πως υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσαστον Ξενόπουλο ως κριτικό της ποιητι-κής παραγωγής του Καβάφη μέχρι το1903 και στον εαυτό του ως κριτικό τουσυνόλου των κριτικών δημοσιευμάτωνΞενόπουλου για Καβάφη. Σε αμφότερεςτις περιπτώσεις, δυσχεραίνει η ποσοτικήανεπάρκεια του έργου. Εκτός του τίτλου,ακολουθεί τη συλλογιστική του Ξενό-πουλου στην ανάπτυξη του θέματος.Ολίγα μεν τα ποιήματα, επιχειρημα-τολογεί εκείνος, αλλά αξιόλο-γα. Ασχέτως αν η ισχνότηςοφείλεται στο γεγονόςότι διασώζει ως άξιαμνημόνευσης 13 απότα 38 μέχρι τότεδημοσιευμένα.Συμμετρικά, σύμ-φωνα με τον ∆α-σκαλόπουλο,σε σαράνταχρόνια, 1903-1943, “ο Ξενό-πουλος έγρα-ψε συνολικώςδώδεκα κεί-μενα”, από ταοποία “μόνοδυο μπορούννα θεωρηθούνως πρωτογε-νείς προσεγγί-σεις”. Επιχειρη-ματολογεί, όμως,ότι αυτά τα δυο έ-χουν την αξία τους.Η παράλληλη ανά-γνωση των κειμένωνΞενόπουλου-∆ασκαλό-πουλου αφήνει την εντύ-πωση πως αμφότεροι είδανμεν το προς κρίση αντικείμενό τουςισχνότερο του πραγματικού, αλλά, στηνκριτική τους, αντιπαρέρχονται τις αδυ-ναμίες, προβάλλοντας τα ισχυρά σημεία.Βεβαίως, στην περίπτωση του ∆ασκαλό-πουλου πρόκειται για ομιλία σε επετεια-κό συνέδριο προς τιμή του Ξενόπουλου.Το κείμενο, όμως, αναδημοσιεύτηκε σεδυο συναγωγές κειμένων του, το 2006και το 2013, οπότε και θα μπορούσαν ναγίνουν κάποιες διορθωτικές επεμβά-σεις.

Είκοσι χρόνια μετά την έκδοση του βι-βλίου του Σαββίδη, εμείς πιστεύουμε

πως η σχέση Καβάφη-Ξενόπουλου επι-δέχεται περαιτέρω σχολιασμού. Τα σημε-ρινά βιβλιογραφικά δεδομένα αφήνουντο περιθώριο για μία αναλυτικότερη πα-ρουσίαση του κεφαλαίου “ο Καβάφηςτου Ξενόπουλου”. Χωρίς, ωστόσο, ναδιαφωνούμε ως προς την “ισχνότητα τουχαρτοφυλακίου”, αν ως αξιόγραφα συγ-κρατούμε τα αμιγώς κριτικά κείμενα.Μόνο που στην αποτίμηση του κριτικούέργου, ορισμένες δευτερογενείς προσεγ-γίσεις, όπως ένα σχόλιο, μία απάντησησε επιθετικό κείμενο, ή η υιοθέτηση συ-γκεκριμένης στάσης, αποβαίνουν σε ορι-σμένες περιπτώσεις πιο αποκαλυπτικές.Ο Σαββίδης αναφέρει ότι, στην “ανακοί-νωσή” του, ο Σπύρος Ασδραχάς του είχεεπισημάνει ότι χρησιμοποιούσε “τρειςμεθοδολογικές κατηγορίες του ∆ημαρά”:τον οικονομικό παράγοντα στην καθημε-ρινότητα των λογίων, την “δεξίωση” τουλογοτεχνικού έργου και την σημασία τηςεθιμοτυπίας στις σχέσεις των λογίων.

Εδώ, θα προσθέταμε ως έναν τέταρτοπαράγοντα, τις προσωπικότητες των δυοεμπλεκομένων και τον ιδιωτικό τους βίο,στον οποίο ο Σαββίδης δεν επέμεινε, αρ-κούμενος σε νύξεις. Αλλά ακόμη και έ-τσι, φαίνεται πως ορισμένοι είχαν ενο-

χληθεί. Ο ∆ασκαλόπουλος θεωρεί πως“η ενδελεχής εργασία του Σαββίδη δενπέρασε απαρατήρητη εξαιτίας ορισμέ-νων φραστικών ακροτήτων και δυσμε-νών χαρακτηρισμών που περιείχε εις βά-ρος του Ξενόπουλου”. Σήμερα, όπως έ-δειξε και το επετειακό 2013, το κλίμα έ-χει αλλάξει. Ευνοεί τις ελευθεριάζουσεςαπόψεις και αποδέχεται τον βιογραφι-σμό. Θα επωφεληθούμε, για να δείξουμετους δυο συγγραφείς από μία διαφορετι-κή οπτική γωνία, όπως σε μαγική εικό-να, σαν δυο συγχρόνους μας με τις αδυ-ναμίες και τα πάθη τους, λιγότερο ή πε-

ρισσότερο γνωστά στο σινάφι.Από τη μία, έναν πεζογράφο

και “ντιλετάντε” κριτικό, α-ναγνωρισμένο στους αθη-

ναϊκούς κύκλους, και α-πό την άλλη, έναν ποι-

ητή, χωρίς γνωριμίες,που αγωνιά για τηνπροβολή του έργουτου. Όπου το “ντι-λετάντε”, όπωςαυτοαποκαλείταιο Ξενόπουλος,σημαίνει εκείνονπου ασκεί τηνκριτική ερασιτε-χνικά. Σήμερα θαπροσθέταμε, α-κόμη και χαριστι-κά, εκμεταλλευό-μενος την προνο-μιούχο θέση του

ως συνεργάτη σεσημαντικά έντυπα.

Φιλοφρονήσεις

Ο Σαββίδης προτίμησετην χρονολογική παράταξη

των στοιχείων. Ως ημερομηνίαεκκίνησης παίρνει την ημέρα της

γνωριμίας Καβάφη-Ξενόπουλου (2/15ηΙουλ. 1901) και ως καταληκτική, την 16η∆εκ. 1944, τη νύχτα που ανατινάχτηκε ηοικία Ξενόπουλου, Ευριπίδου 38. Σαρά-ντα τέσσερα έτη, που τα χωρίζει σε τέσ-σερις περιόδους. Μία αφηγηματική ανα-σύνθεση της σχέσης θα έδινε τη δυνατό-τητα αναδρομής σε προηγούμενα χρόνια.Λ.χ., θα ανέφερε τις λογοτεχνικές “συνα-ντήσεις” τους στις σελίδες των εντύπωνπου συνεργάζονταν. Άλλωστε, η γνωρι-μία δυο συγγραφέων επηρεάζεται απότην εικόνα που έχει ήδη σχηματίσει ο έ-νας για τον άλλο, δηλαδή από όσα έχειακούσει και διαβάσει. Στην προκείμενηπερίπτωση, το μόνο που μπορεί να είχανδιαβάσει ήταν δημοσιεύσεις σε περιοδι-κά και εφημερίδες, καθώς αμφότεροιδεν είχαν εκδώσει βιβλίο. Η πρώτη σειράδιηγημάτων του Ξενόπουλου μόλις είχεκυκλοφορήσει, Απρ. 1901.

Ο Καβάφης, στο Ημερολόγιό του, ανα-φέρει ότι ο Ξενόπουλος του είπε πωςθαυμάζει τα ποιήματά του και εκείνοςτου ανταπόδωσε, λέγοντας ότι θαυμάζειτις “ιστορίες” του (αγγλιστί, “contes”).Τίθεται το ερώτημα, κατά πόσο πρόκει-ται για φιλοφρονήσεις κατά το εθιμοτυ-πικό ευγενείας μεταξύ ομοτέχνων. Ο Κα-βάφης, πάντως, συμπληρώνει, “And Isincerely do”. Σε ποια, όμως, έντυπα ταδιάβασαν; Κατ’ αρχήν, σε εκείνα που αμ-φότεροι δημοσιεύουν. Αυτά, κατά τηνδεκαπενταετία (εικοσαετία στην περί-πτωση του Ξενόπουλου) από την πρώτηδημοσίευσή τους μέχρι την γνωριμίατους, είναι τέσσερα: Το Ημερολόγιο τουΣκόκου, όπου ο Ξενόπουλος δημοσιεύειδιηγήματα και μελετήματα από τον δεύ-τερο τόμο, του 1887, ενώ ο Καβάφης, α-πό τον 13ο, του 1898. Στη Βιβλιοθήκητου δεύτερου υπάρχουν, εκτός από τουςτόμους της περιόδου που συνεργάζεται

και στους οποίους ο Ξενόπουλος δεν δη-μοσιεύει διηγήματα, οι τόμοι του 1892και 1894. Στον πρώτο, ο Ξενόπουλος δη-μοσιεύει μελέτη για τον Γεράσιμο Μαρ-κορά, όπου το αντίτυπο της Βιβλιοθήκης“φέρει περιθωριακές μολυβιές και υπο-γραμμίσεις”. Στον δεύτερο, την “ιστο-ρία” «Το όνειρον», η οποία συμπεριλαμ-βάνεται στην πρώτη συλλογή διηγημά-των του. Μετά είναι η εφημερίδα «ΤοΆστυ», στην οποία ο Ξενόπουλος πρωτο-εμφανίζεται με άρθρο στις 2/12/1890 καιως έμμισθος συνεργάτης, αναλαμβάνειτο χρονογράφημα, αλλά δεν δημοσιεύειδιηγήματα, ενώ ο Καβάφης δημοσιεύειδυο ποιήματα το 1896. Ακόμη το περιο-δικό «Τα Ολύμπια», στο οποίο και οι δυοεμφανίζονται μέσα στο 1896. Ο Ξενό-πουλος, όμως, με θεατρικό, «Ο Τρίτος»,σε συνέχειες (27/1-28/4/1896), ο Καβά-φης με ποίημα (8/9/1896). Απομένει τοπεριοδικό, «Αττικόν Μουσείον», στο ο-ποίο για πρώτη φορά διασταυρώθηκαν,στο ίδιο τεύχος, τα ονόματά τους. Στο ενλόγω περιοδικό, εντός του 1891, ο Ξενό-πουλος δημοσιεύει τέσσερα διηγήματακαι ο Καβάφης τρία ποιήματα.

Βεβαίως, ο Καβάφης μπορεί να είχεδιαβάσει “ιστορίες” του Ξενόπουλου σετόμους του Ημερολογίου του Σκόκου,που δεν διασώθηκαν στη Βιβλιοθήκητου, ακόμη να παρακολουθούσε την«Εστία», όπου ο Ξενόπουλος δημοσίευεκυρίως τα διηγήματά του. Σε κάθε περί-πτωση, μάλλον είχε μείνει με τις εντυ-πώσεις μίας ανάγνωσης “διαγωνίως”, ό-πως θα έλεγαν οι αγγλόφωνοι μελετητέςτου.

Συμπτώματα κρυπτομνησίας

Ο Ξενόπουλος, στο πρώτο άρθρο τουγια τον Καβάφη, αναφέρει ποια ποιήμα-τα είχε διαβάσει. Παρότι πρόκειται γιαάρθρο, που υποτίθεται πως ετοίμαζε α-πό καιρό, είναι προφανές ότι στηρίζεταιστη μνήμη του, μη ανατρέχοντας στις πη-γές. Στην περίπτωση του περιοδικού«Αττικόν Μουσείον», που στάθηκε γι’ αυ-τόν σημαντικό, καθώς εκεί, εκτός από ταδιηγήματά του, δημοσιεύτηκαν η αυστη-ρή κριτική Μητσάκη για το πρώτο μυθι-στόρημά του και η δική του απάντηση,εμφανίζει συμπτώματα κρυπτομνησίας,συγχέοντας παραστάσεις από διαφορετι-κά έντυπα. Ξεκινάει, αναφερόμενος αό-ριστα στο πρώτο ποίημα του Καβάφηπου είχε διαβάσει: “Είναι πολύς καιρός,δέκα ίσως και δώδεκα χρόνια, αφότουδιάβασα εις κάποιον Ημερολόγιον τοπρώτον του ποίημα. Επεγράφετο «Ταρα-ντίνοι».” Ακριβολογεί ως προς τα 12χρόνια, μόνο που δεν επρόκειτο για Ημε-ρολόγιο αλλά για το περιοδικό «ΑττικόνΜουσείον». Ούτε για το ποίημα «Οι Τα-ραντίνοι διασκεδάζουν». Αυτό είχε πράγ-ματι δημοσιευτεί σε Ημερολόγιο, εκείνοτου Σκόκου, αλλά πολύ αργότερα, στοντόμο του έτους 1899.

Και συνεχίζει: “Το όνομα που είδα απόκάτω, το νέον και όλως διόλου άγνωστον– Κωνσταντίνος Π. Καβάφης – μου εκαρ-φώθη από τότε.” Μόνο που σε όλα ταποιήματα στο Ημερολόγιο του Σκόκου,στην υπογραφή, το μικρό όνομα συγκό-πτεται σε Κωνστ. Ολογράφως το μικρόόνομα υπάρχει μόνο στο δεύτερο και τοτρίτο ποίημα του περιοδικού «ΑττικόνΜουσείον». Τέλος, τονίζει πως “ποτέ δενεγράφη άρθρον δι’ αυτόν εις εφημερίδα,και ποτέ δεν εφάνη τ’ όνομά του αλλού,παρά μετρημένες φορές κάτω από τουςολίγους στίχους του.” Κι όμως, αυτό συ-νέβη στο «Αττικόν Μουσείον» και μάλι-στα, σε τεύχος που ανοίγει με δικό τουδιήγημα, υπογεγραμμένο με ακέραιο τοόνομά του, ούτε ψευδώνυμο ούτε συγκε-

1054 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

Ο Καβάφης του Ξενόπουλου

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 28

2288 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ioυνίου 2014ΒΙΒΛΙΟ

κομ μέ νο. Εί ναι το τεύ χος της 30ης Σεπ.1891, ό που δη μο σιεύε ται η πρώ τη κρι τι -κή α πο τί μη ση για τον Κα βά φη α πό τονΠο λέ μη. Εκεί το ό νο μά του εμ φα νί ζε ταισυ γκε κομ μέ νο (Κ. Φ. Καβ.), κα θώς κα- τα χω ρεί ται στη στή λη «Συ ζη τή σεις».Ήδη, α πό αυ τήν την πρώ τη “συ νά ντη -ση”, ο Κα βά φης υ στε ρεί σε α να γνω ρι σι -μό τη τα, ό πως λέ νε σή με ρα.

Η πρώ τη συ νά ντη ση

Στην πρώ τη τους δια ζώ σης συ νά ντη -ση, θα πρέ πει να εί χαν θο λή ει κό να ο έ -νας για το λο γο τε χνι κό έρ γο του άλ λου,με κά ποιες δεύ τε ρες σκέ ψεις. Ο Κα βά -φης α πο κα λεί μεν τον Ξε νό που λο “con-teur”, αλ λά μάλ λον σκέ φτε ται τον κρι τι -κό. Ενώ ο Ξε νό που λος μπο ρεί να α να φέ -ρε ται στον ποιη τή, αλ λά έ χει κα τά νουπε ρισ σό τε ρο τον Αι γυ πτιώ τη, που ση μαί- νει τον δίαυ λο προς “μία πο λυ πλη θή καιφι λό μου σο κοι νό τη τα”. Και βε βαίως, πά -ντο τε υ πει σέρ χο νται οι αυ θόρ μη τες α ντι -δρά σεις. Ο Κα βά φης, στο Ημε ρο λό γιότου, συ νο ψί ζει την πρώ τη ε ντύ πω ση μετη φρά ση, “A very nice man”. Να ση μει-ώ σου με πως, στο Ημε ρο λό γιο, εί ναι φει- δω λός στους χα ρα κτη ρι σμούς προ σώ -πων. Για άλ λες γνω ρι μίες, ό πως τουΣκό κου και του Μι χα η λί δη, δεν κά νει κα- νέ να σχό λιο. Μό νο για τον Πο λέ μη ση- μειώ νει: “He looks a serious man, a littlepompous. About 60.” Επει δή οι η λι κίεςκαι συ να κό λου θα το πα ρου σια στι κό συμ-

βάλ λουν κα θο ρι στι κά στην πρώ τη ε ντύ -πω ση, θυ μί ζου με ό τι ο 38ε τής Κα βά φηςέ χει α πέ να ντί του τον 47ε τή Σκό κο (σύμ -φω να με πα λαιό τε ρη πε ρι γρα φή του Ξε- νό που λου, “στρογ γυ λό, κο ντό, με γε νά -κια και γυα λιά”), τον 37ε τή Μι χα η λί δη(πά λι κα τά Ξε νό που λο, “ω ραίο με λα χρι -νό ά ντρα, ψη λό, στι βα ρό, με γε νά κεια,που τρα βού σε τις γυ ναί κες ό πως τοντρα βού σαν και ε κεί νες”), τον 39ε τή Πο- λέ μη, ό πως τον πε ρι γρά φει πα ρα πά νω οΚα βά φης, και τον 34ε τή Ξε νό που λο.

Κα τά τον Μποέ μ, ο κτώ χρό νια νω ρί τε -ρα, ο Ξε νό που λος εί ναι “υ ψη λός, συ μπα- θούς φυ σιο γνω μίας, με ζωη ρούς ο φθαλ -μούς, με ξαν θί ζο ντα μύ στα κα...το μει δία -μα δεν του λεί πει α πό τα χεί λη και η φυ- σιο γνω μία του ε νέ χει τι το αν θη ρό ν”. Εί -ναι προ φα νές ό τι τον Κα βά φη τον γο η -τεύει η προ σω πι κό τη τα του Ζα κύν θιου,αν, μά λι στα, λά βου με υ πό ψη, ό τι τονγνω ρί ζει ταυ τό χρο να με τον Μι χα η λί δη,έ χου με μία έν δει ξη τι τον ελ κύει σε μίαα ντρι κή πα ρου σία. Εί ναι και η μό νη κα τ’οί κον “βί ζι τα”, που κά νει σε ε κεί νο τοτα ξί δι, ε ξαι ρου μέ νων των συγ γε νι κώντου προ σώ πων. Και μά λι στα, προ γραμ -μα τι σμέ νη κα τά τη συ νά ντη σή τους. Τρί -τη έ γι νε η γνω ρι μία, Σάβ βα το η ε πί σκε -ψη. Βε βαίως, η κα τοι κία του Ξε νό που -λου ταυ τί ζε ται με τα γρα φεία της «∆ια -πλά σεως». Αλλά για το πε ριο δι κό “τωνπαί δω ν”, ο Κα βά φης ου δέν εν δια φέ ρονεί χε.

Τις ε ντυ πώ σεις του Ξε νό που λου α πότη γνω ρι μία του με τον Κα βά φη τις έ χου -

με μό νο α πό το πρώ το άρ θρο του. Εκεί,ό μως, με την πε ρι γρα φή του προ σώ πουε πι ζη τά να ελ κύ σει το εν δια φέ ρον του α -να γνω στι κού κοι νού, πι θα νώς και για τί,ως κρι τής των ποιη μά των του, αι σθά νε -ται μάλ λον α να σφα λής. Τον πα ρου σιά ζεισαν κά τι το α ξιο πε ρίερ γο. Τα κτι κή πουα κο λου θεί και ο Ε. Μ. Φόρ στερ στο πρώ -το του άρ θρο. Αυ τά τα δυο άρ θρα, πουσή με ρα α πο κα λού νται “ι στο ρι κά”, σκια- γρα φούν τον Κα βά φη ως μία εκ κε ντρι κήπα ρου σία. Ασχέ τως αν η δια τύ πω ση τουΆγγλου εί ναι ποιη τι κή, ε νώ, του Ζα κύν -θιου στο χεύει στον ε ντυ πω σια σμό με εκ- φρά σεις του συρ μού, κα θό λου κο λα κευ -τι κές για το πρό σω πο του Κα βά φη.

Ο Σαβ βί δης πα ρα τη ρεί ό τι δί νει “ά -φθαρ το το πορ ταί το του αν θρώ που Κα- βά φη”. Αυ τό μπο ρεί να ι σχύει, ω στό σο οΞε νό που λος πο τέ δεν θα α πο τολ μού σεπα ρό μοια πε ρι γρα φή για έ ναν Ελλα δί τη.Ο ∆α σκα λό που λος πα ρα τη ρεί ό τι ο Ξε- νό που λος “διαν θί ζει με α νά λο γες πε ρι -γρα φές τις κρί σεις του για λο γο τέ χνεςπου γνώ ρι σε προ σω πι κώς”. Ακρι βέ στε -ρα, α ντι στρό φως α νά λο γες, κα θώς τουςΕλλα δί τες τους ε ξω ραΐζει, α κό μη και τον“α σχη μάν θρω πο” Κον δυ λά κη. Αντι στι -κτι κά ως προς τη συ μπε ρι φο ρά του Κα- βά φη, α πο δί δει στους “λο γίους μας”“σε μνήν α πλό τη τα, δει λήν α φέ λειαν καια γα θήν α δε ξιό τη τα”. Πριν, ό μως, φτά σειστη συ μπε ρι φο ρά του Κα βά φη, σκια γρα -φεί το πα ρου σια στι κό. Ως προς την η λι -κία, χρη σι μο ποιεί την ει ρω νι κής χροιάςέκ φρα ση “ό χι εις την πρώ την νεό τη τα”,

ως προς τα φυ λε τι κά χα ρα κτη ρι στι κά μετο “βα θειά με λα χρι νός ως γη γε νής τηςΑι γύ πτου” υ παι νίσ σε ται ε πι μι ξίες μάλ- λον μειω τι κές για έ ναν αμ φί πλευ ρα Κων- στα ντι νου πο λί τη, προ σθέ το ντας, “φυ -σιο γνω μία που δεν λέ γει πολ λά πράγ μα -τα”, κοι νώς α διά φο ρη. Τέ λος, ως προςτην πε ρι βο λή χρη σι μο ποιεί την λέ ξη“κομ ψευό με νος”, το νί ζο ντας τον ε πι τη -δευ μέ νο χα ρα κτή ρα. Όσο α φο ρά την συ -μπε ρι φο ρά του Κα βά φη, συ γκρα τού μετους ε πι θε τι κούς προσ διο ρι σμούς, πουέ χουν ως κοι νό πα ρο νο μα στή την προ- σποίη ση. Χα ρα κτη ρί ζει την ο μι λία του“σχε δόν στομ φώ δη και υ περ βο λι κή”,τους τρό πους του “πά ρα πο λύ α βρούς”,ε νώ σχο λιά ζει “ό λες ε κεί νες τις ευ γέ -νειές του και τις τσι ρι μό νιες”. Βε βαίως,α πο βλέ πει στο ρη το ρι κό σχή μα της α ντί -θε σης, κα τα λή γο ντας με τις “α στρα πέςτων μαύ ρων μα τιών, α πό τα γυα λιά, πουπρο δί δουν τον άν θρω πο της ευ ρείαςσκέ ψεως και της καλ λι τε χνι κής ι διο -φυΐας”. Και συ νε χί ζει, πε ρι γρά φο ντας μεμία φρά ση το πώς ο ί διος εί χε α ντι με τω -πί σει τον Κα βά φη: “Έκα μα την ε ρω τι κήνμου ε ξο μο λό γη σιν προς τον ποιη τήν μουα μέ σως, με την πρώ την γνω ρι μίαν.”Προ φα νώς, χα ρι το λο γεί. Γεν νά, ω στό σο,στον ση με ρι νό α να γνώ στη την α πο ρίακα τά πό σο εί χε διαι σθαν θεί, σε ε κεί νητην πρώ τη συ νά ντη ση, τις ο μο φυ λό φι -λες προ τι μή σεις “του ποιη τή του”.

Συ νέ χεια στο φύλ λο της με θε πό με νηςΚυ ρια κής.

Μ. Θε ο δο σο πού λου

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 27

Ο Καβάφης του Ξενόπουλου

A State ofMine

Από τη στιγ μή που ο άν θρω πος άρ χι σε να πα ρα τη ρεί τονκό σμο, προ σπα θώ ντας να τον ερ μη νεύ σει (κυ ρίως ζω γρα-

φι κά), ξε κί νη σε κα τά κά ποιον τρό πο να τον μορ φο ποιεί. Μεβά ση αυ τή τη θεώ ρη ση, δέ κα νέ οι ει κα στι κοί, δια χει ρί ζο νται έ -τοι μα, κα θη με ρι νής χρή σης α ντι κεί με να (found objects) και ταμε τα σχη μα τί ζουν σε ει κα στι κό λό γο, α φη γού με νοι τις δι κέςτους ι στο ρίες. Ο κα θέ νας τους προ σεγ γί ζει το θέ μα με το δι -κό του εκ φρα στι κό μέ σο και δια πραγ μα τεύε ται το πώς έ να α -ντι κεί με νο ή έ νας χώ ρος γί νε ται δι κός σου, α φού αλ λά ξεις τημορ φή και το πε ριε χό με νό του. Την ε πι μέ λεια της έκ θε σης έ -χει ο Πά νος Σκου λού δης και οι συμ με τέ χο ντες καλ λι τέ χνες εί -ναι οι Γ. Γαϊτά νος, Φ. ∆ιέλ λα, Χρ. Κω τσού λας (Capten), Ν.Μπόλ κα, ∆. Παπ πάς, Άλ.–Λ. Πα πα δά κη, Κ. Πα πα ζή ση, Π.Σκου λού δης, Αντ. Τσα γκα ρο πού λου και Λ. Χατ ζη στε φα νί δου.Ωρά ριο: Τρί τη έως Σάβ βα το 2 – 9μ.μ.

CAMP! Contemporary Art Meeting Point (Ευ πό λι δος 4 &Απελ λού 2, Aθή να, τηλ.: 210 3247679)

Η πό λη απ’ την Ακρό πο λη

Σε ε πι μέ λεια Γιώρ γου Λάπ πα πα ρου σιά ζε ται η έκ θε ση τωνκαλ λι τε χνών Χρή στου Μπλη γιάν νου, Ηλία Σί ψα και Ευάγ-

γε λου Χατ ζή, οι ο ποίοι δια πραγ μα τεύο νται την α στι κή ει κό νακαι τους συ σχε τι σμούς της. Για πα ρά δειγ μα, κοι τά ζο ντας τηνπό λη της Αθή νας α πό ψη λά, θα μπο ρού σε κα νείς να την πα- ρο μοιά σει με έ να σω ρό α πό ό στρα κα ή θα μπο ρού σε να δια πι -στώ σει ό τι το βλέμ μα δυ σκο λεύε ται να ε στιά σει και τα κτί ριατης πλέ κο νται ό πως οι ζωές των κα τοί κων της. Μέ σα α πό μια«πο λυ φω νία» στη χρή ση των ει κα στι κών μέ σων, κα θέ νας α πότους τρεις γλύ πτες δια τυ πώ νει τη δι κή του ό ψη για την πό ληκαι αρ θρώ νει έ να δια φο ρε τι κό σχό λιο πά νω σ’ αυ τή, μέ χρι τις28 Ιου νίου. Ωρά ριο: Τρί τη έως Πα ρα σκευή 11π.μ. - 8μ.μ., Σάβ- βα το 11π.μ. - 3μ.μ.

έκ φρα ση γιάν να γραμ μα το πού λου (Βα λαω ρί του 9Α, Αθή να,τηλ.: 210 3607598)

Σο λο μών Νι κρί τιν - Τζορτζ Γκρος

Το «θη ριο τρο φείο» της βε ρο λι νέ ζι κης κα θη με ρι νό τη τας τουΜε σο πο λέ μου, τα ι διαί τε ρα «μνη μεία» με τά τον Εμφύ λιο

Πό λε μο στη Ρω σία (1919–1920), δύο ση μα ντι κοί καλ λι τέ χνες,ο α νερ χό με νος να ζι σμός στη Γερ μα νία, η στα λι νι κή α πο λυ -

ταρ χία, οι άν θρω ποι σε σύγ χυ ση και α πό γνω ση και μια κοι νω- νία σε πα ρακ μή, εί ναι οι ά ξο νες της νέ ας έκ θε σης του Κρα τι -κού Μου σείου Σύγ χρο νης Τέ χνης, με τίτ λο «Πο λι τι κός Τρό- μος και Κοι νω νι κή Πα ρακ μή στην Ευ ρώ πη του Με σο πο λέ -μου», που πε ρι λαμ βά νει σχέ δια και χα ρα κτι κά. Η έκ θε ση διαρ- κεί έως τις 13 Σε πτεμ βρίου και μέ χρι τη λή ξη της πραγ μα το -ποιού νται εκ παι δευ τι κά προ γράμ μα τα και ξε να γή σεις για τοκοι νό, κα θώς και η με ρί δες. Τη διορ γά νω ση έ χει α να λά βει οLutz Becker και η ι στο ρι κός τέ χνης και διευ θύ ντρια του Μου- σείου Μα ρία Τσα ντσά νο γλου. Ωρά ριο: Τρί τη έως Σάβ βα το10π.μ. - 6μ.μ.

Κρα τι κό Μου σείο Σύγ χρο νης Τέ χνης - Συλ λο γή Κω στά κη(Μο νή Λα ζα ρι στών, Θεσ σα λο νί κη, τηλ.: 2310 589152)

I have a diver down ΙΙ

Ηγκα λε ρί Elika πα ρου σιά ζει τη δεύ τε ρη α το μι κή έκ θε σητου Νί κου Σε πετ ζό γλου, ο ο ποίος υ ψώ νει ξα νά τη ση μαία

του ναυ τι κού κώ δι κα ε πι κοι νω νίας «I have a diver down». ∆ύ -τες, σκά φαν δρα και ναυ τι κές ση μαίες συν θέ τουν την έκ θε ση,η ο ποία λει τουρ γεί ως μια αλ λη γο ρία της σχέ σης με τα ξύ τουα τό μου και της α γο ράς. Με κοι νούς πα ρο νο μα στές την α νά -δυ ση και την κα τά δυ ση, την ά νο δο και την κά θο δο, τα ζω γρα -φι κά έρ γα και τα γλυ πτά που πα ρου σιά ζο νται λει τουρ γούν με-

τα φο ρι κά, σε μια πε ρίο δο ό που η α -το μι κή και η κοι- νω νι κή συ νεί δη -ση για την ευ μά -ρεια και την ευ- τυ χία φαί νο νταινα εί ναι ά με σασυν δε δε μέ νεςμε την πο ρείατης οι κο νο -μίας. Ωρά ριο:Τρί τη έως Πα- ρα σκευή 12μ. -8μ.μ., Σάβ βα -το 12μ. - 4μ.μ.

Elika Gal-lery (Ομή ρου27, Αθή να,τηλ.: 2103618045)

•

ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣΕπιμέλεια: Κατερίνα Αναστασίου • catana@freemail.gr

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑ∆ΑΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ

“Άντε πάλιτα ίδια”Ηθεατρική ομάδα εκπαιδευτι-

κών «Εκτός Ύλης» της ΕΛΜΕΝ. Σμύρνης - Καλλιθέας -

Μοσχάτου δημιουργήθηκε πέρυσικαι μας εξέπληξε ευχάριστα με μιακεφάτη και ευφάνταστη παράστασητου έργου «Εχθροί εξ αίματος» τουΑρκά σε σκηνοθεσια της ΘούληςΣτάικου. Φέτος, λοιπόν, συνεχίζουνμε την παράσταση «Άντε πάλι ταίδια». Πρόκειται για μια τολμηρήσύνθεση κειμένων που περιλαμβά-νει τον περίφημο «Κοινό Λόγο» τηςΈλλης Παπαδημητρίου, το μονό-πρακτο του Ιάκωβου Καμπανέλλη«η Γυναίκα και το Λάθος», και τησύνθεση σε κείμενα των ΜάριουΠοντίκα και Μ. Τριανταφυλλου, «Ηλύση και η κρίση».Και πάλι σε σκηνοθεσία της Θ.Στάικου, με εμψυχωτή - συντονι-στή της ομάδας τον Τάκη Στάικο,που επιμελήθηκε και τους φωτι-σμούς. Τους ρόλους ερμηνεύουν οι:Ελένη Αναστασίου, Αφροδίτη Αση-μακοπούλου, Άντζη Βαγιατίδου,Όλια Γιούσεφ, Λάμπρος Ηλιόπου-λος, Λυδία Μιχαήλου, Ρόλη Μοσχο-πούλου, Αλί Μουσταφάογλου,Ελένη Μπερεδήμα, Γιάννης Μπου-λούκος, Ανδρέας Ξύδης, Ελένη Πα-πανικολάου, Σοφία Συνοδινού, Γε-ωργία Σωτηροπούλου.Παραστάσεις: Σάββατο 14 και 21,Κυριακή 15 και 22 Ιούνη, στις9μ.μ., στο αμφιθέατρο του ΕΠΑΛΝ. Σμύρνης (Μηδείας 2 και Κύπρου21-25, στάση τραμ Μηδείας - Μυ-κάλης). Είσοδος ελεύθερη, προαι-ρετική προσφορά: ένα κουτί φάρ-μακα ή μια συσκευασία τροφίμουμακράς διάρκειας.

•

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στρά του Κερ σα νί δη

Σε ο λό κλη ρη την πο ρεία της αν θρω -πό τη τας, η κά θε εί δους δια φο ρε τι -κό τη τα (φυ λε τι κή, θρη σκευ τι κή, ι -

δε ο λο γι κή, εν δυ μα το λο γι κή, ε ρω τι κήκ.λπ.), α ντι με τω πι ζό ταν με κα χυ πο ψία,αν ό χι με ε χθρό τη τα. Συ χνά αυ τή η α ντι -με τώ πι ση εί χε τρα γι κά α πο τε λέ σμα ταγια τους αν θρώ πους - φο ρείς της δια φο -ρε τι κό τη τας.

Στις 5 Μαΐου 1993, τρία 8χρο να α γο -ρά κια, που έ κα ναν βόλ τα με τα πο δή λα -τά τους, ε ξα φα νί στη καν στο Γουέ στΜέμ φις του Αρκάν σας. Την ε πό με νη μέ -

ρα βρέ θη καν δο λο φο νη μέ να σε έ να ρυά -κι, ό χι μα κριά α πό τα σπί τια τους. Η α -στυ νο μία ξε κί νη σε τις έ ρευ νές της καιμε τά α πό έ να μή να συ νε λή φθη σαν τρειςνε α ροί ως ύ πο πτοι για τους φό νους. Ο έ -νας μά λι στα, ο ο ποίος ή ταν δια νο η τι κάκα θυ στε ρη μέ νος, ή ταν ε κεί νος ο ο ποίοςο μο λό γη σε. Στη δί κη και ε νώ τα στοι χείαπου πα ρου σιά στη καν ή ταν ελ λι πή, οιτρεις νε α ροί κα τα δι κά στη καν. Ο έ νας σεθά να το και οι άλ λοι δύο σε ι σό βια. Οιτρεις κα τα δι κα σμέ νοι ή ταν τα ι δα νι κάθύ μα τα για τη μι κρή, κλει στή και συ ντη -ρη τι κή κοι νω νία του Γουέ στ Μέμ φις.Ντύ νο νταν πα ρά ξε να, ά κου γαν χέ βι μέ -

ταλ και διά βα ζαν βι βλία σχε τι κά με μα- γεία. Επά νω σε αυ τά βα σί στη κε ό λο τοκα τη γο ρη τή ριο το ο ποίο πο λύ εύ κο λαυιο θε τή θη κε α πό τη φα να τι κά θρη σκευό- με νη κοι νό τη τα, ό πως α κρι βώς το ε πε -δίω ξε η το πι κή α στυ νο μία, η ο ποία έ κα -νε το παν για να κλεί σει την υ πό θε ση.Ένας α νε ξάρ τη τος ε ρευ νη τής, και πο λέ -μιος της θα να τι κής ποι νής, προ σπά θη σενα α πο κα λύ ψει την πλε κτά νη αλ λά δεντα κα τά φε ρε. Με ρι κά χρό νια με τά έρ χο -νται στην ε πι φά νεια κά ποια νέα στοι χείατα ο ποία αμ φι σβη τούν τη δι κα στι κή α -πό φα ση πε ρί της ε νο χής των τριών νε α -ρών.

Αυ τά εί ναι τα γε γο νό τα στα ο ποία βα- σί ζε ται η ται νία του κα να δού σκη νο θέ τηΑτόμ Εγκο γιάν, «Τα δε σμά του δια βό -λου» (Devil’s knot). Ο Εγκο γιάν ε μπνεό -με νος α πό το ά λυ το μυ στή ριο αλ λά καια πό τη μα ζι κή ψύ χω ση της συ ντη ρη τι -κής κοι νό τη τας, φτιά χνει μια ται νία –κα θρέ φτη του χώ ρου και του χρό νου.Κα θώς οι έ ρευ νες της α στυ νο μίας και ηό λη δρά ση της ται νίας, δια κό πτο νται α -πό τα κη ρύγ μα τα ε νός ιε ρω μέ νου, ο ο -ποίος κα τη γο ρεί τη χέ βι μέ ταλ μου σι κήσυν δέ ο ντας τη με το σα τα νι σμό, φαί νε -ται η πρό θε ση του σκη νο θέ τη να κα τα -δεί ξει το πώς μπο ρεί να ξε κι νή σει έ νακυ νή γι μα γισ σών. Για το πώς μπο ρεί ναε φευ ρε θεί η ύ παρ ξη σα τα νι στι κής ορ γά -νω σης ε κεί που δεν υ πάρ χει και για τοπώς μπο ρεί να ε νο χο ποιη θεί η δια φο ρε -τι κό τη τα στο ντύ σι μο και τη συ μπε ρι φο -ρά.

Ο Ατόμ Εγκο γιάν σκη νο θε τεί με τογνω στό αρ γό, υ πο βλη τι κό, α τμο σφαι ρι -

κό στιλ που τον χα ρα κτη ρί ζει. Μό νο πουαυ τή τη φο ρά δεν προ σφέ ρει λύ ση, α φούκαι η πραγ μα τι κή ι στο ρία που α φη γεί ταιπα ρα μέ νει με τέω ρη, χω ρίς τέ λος. Έναδιαρ κές μυ στή ριο κα λύ πτει την υ πό θε σητο ο ποίο, ό σο πλη σιά ζου με στο φι νά λε,γί νε ται ό λο και πιο πυ κνό α ντί να ξε κα -θα ρί ζει.

Βέ βαια, μπο ρεί η ται νία να μην προ- σφέ ρει λύ ση αλ λά εί ναι σα φείς οι προ- θέ σεις της. Για τί τε λι κά αυ τό που έ χει εν- δια φέ ρον, δεν εί ναι τό σο η α πά ντη ση στοε ρώ τη μα «ποιος σκό τω σε τα παι δά κια;»,αλ λά ο τρό πος που κα τα σκευά ζο νται έ -νο χοι, που α να κα λύ πτο νται ε ξι λα στή ριαθύ μα τα. Εύ κο λοι στό χοι οι ο ποίοι ε πι λέ -γο νται α νά με σα σε ε κεί νους τους αν θρώ -πους οι ο ποίοι ξε φεύ γουν α πό τις κοι νω- νι κές νόρ μες, δεν πλη ρούν τις προ δια -γρα φές μιας προ κα θο ρι σμέ νης συ μπε ρι -φο ράς, πα ρεκ κλί νουν α πό τους κα νό νεςτης «κα λής» συ μπε ρι φο ράς. Ο έ νας εί ναικα θυ στε ρη μέ νος, οι άλ λοι δυο εί ναι χε- βι με τα λά δες κι α πό μα κροι, δεν πα ρα κο -λου θούν τα κη ρύγ μα τα του ιε ρέα, δια βά -ζουν κα κά βι βλία, ντύ νο νται σαν «φρι -κιά».

Η υ πό θε ση στην ο ποία βα σί ζε ται η ται- νία εί ναι γνω στή ως «Οι τρεις του ∆υ τι -κού Μέμ φις» (West Memphis three) καιστο πα ρελ θόν έ χει πα ρου σια στεί μέ σα α -πό μια σει ρά ντο κι μα ντέρ με τίτ λο «Χα -μέ νος πα ρά δει σος» (Paradise lost), σεσκη νο θε σία των Τζο Μπέρ λιτ ζερ καιΜπρους Σι νόφ σκι.

strakersan@gmail.com,kersanidis.wordpress.com

«Το λάθος αστέρι» (The Fault in OurStars) του Τζος Μπουν: ∆ραματικήταινία με πρωταγωνιστές τον Γκαςκαι τη Χέιζελ, δύο έξυπνα αντισυμ-βατικά νέα παιδιά που γνωρίστηκανκαι ερωτεύτηκαν σε μια ομάδα υπο-στήριξης καρκινοπαθών. Μια ρο-μαντική κομεντί, βασισμένη στοομώνυμο μπεστ σέλερ του ΤζονΓκριν.

«Στα όρια του αύριο» (Edge of To-morrow) του Νταγκ Λάιμαν: Η επικήδράση της ταινίας εκτυλίσσεται σεένα κοντινό μέλλον στο οποίο μίαεξωγήινη φυλή έχει καταλάβει τηΓη, και είναι αδύνατον να νικηθείαπό οποιαδήποτε ανθρώπινη στρα-τιωτική δύναμη. Ταινία επιστημονι-κής φαντασίας, με τον Τομ Κρουζ,βασισμένη στο ιαπωνικό κόμικςεπιστημονικής φαντασίας, «Αυτόπου χρειάζεσαι είναι να σκοτώνεις»του Χιρόσι Σακουράζακα.

«Σκουριασμένη πόλη» (Out Of TheFurnace) του Σκοτ Κούπερ: Ο Ράσελκι ο Ροντι, δύο αδέλφια που ζουν σεμια υποβαθμισμένη περιοχή, ονει-ρεύονται μια καλύτερη ζωή. Αντ’αυτής, ο Ράσελ, ο οποίος εργάζεταιστο τοπικό εργοστάσιο χάλυβα θακαταλήξει στη φυλακή. Ο Ρόντνι, οοποίος μόλις επέστρεψε από τη θη-τεία του στο Ιράκ, θα μπλέξει με μιαεγκληματική συμμορία. Όταν οΡάσελ αποφυλακίζεται, προσπαθείνα σώσει το μικρό του αδελφό απότα πλοκάμια της μαφίας.

«Ιβ Σεν Λοράν» (Yves Saint Laurent)

του Τζαλίλ Λεσπέρ: Το 1957, στοΠαρίσι, ο μόλις 21 ετών Ιβ ΣενΛοράν, κάνει τα πρώτα του βήματαστον οίκο μόδας Κριστιάν Ντιόρ.Μέσα σε τρία μόλις χρόνια, δημι-ουργεί μια μεγάλη αυτοκρατορίαστο χώρο της μόδας, αλλά ο ευ-φυής αυτός άνθρωπος βασανίζεταιαπό τους δαίμονές του. ∆ραματικήβιογραφική ταινία.

«Θεέ μου τι σου κάναμε;» (Qu’est-ce qu’on a fait au Bon Dieu?) τουΦιλίπ ντε Σοβερόν: Η Μαρί κι οΚλοντ Βερνέιγ έχουν τέσσεριςκόρες. Η Ιζαμπέλ, η Οντίλ και η Σεγ-κολέν έχουν παντρευτεί ένανΆραβα, έναν Εβραίο και έναν Κινέζο,αντίστοιχα. Τώρα που η Λορτ ανα-κοινώνει πως ο δικός της μελλον-τικός σύζυγος ονομάζεται Σαρλ, οιΒερνέιγ είναι τρισευτυχισμένοι πουθα κάνουν έναν γαλλικό παραδο-σιακό γάμο. Κι αυτό μέχρι να ανακα-λύψουν πως ο Σαρλ είναι μαύροςκαι να τα βάψουν… μαύρα!

«Πέρα από το όνειρο» (The con-gress) του Άρι Φόλμαν: Η ΡόμπινΡάιτ, υποδύεται τον εαυτό της. Ωςτέτοια δέχεται μια δελεαστική προ-σφορά: Να πουλήσει την κινηματο-γραφική της ιδιότητα, έτσι ώστε νατην σκανάρουν και να την αποτυπώ-σουν ψηφιακά. Κι αυτό για να μπο-ρούν οι ρέπλικές της να πρωταγω-νιστούν σε όποια ταινία αποφασίσειη εταιρία η οποία την αγόρασε.

Σινεφίλ

«ΤΑ ∆ΕΣΜΑ ΤΟΥ ∆ΙΑΒΟΛΟΥ»

Το τίμημα της διαφορετικότητας

Κωμωδία του 1941, σκηνοθετημένη από τον Ερνστ Λιούμπιτς, ο οποίος συ-νέδεσε το όνομά του με τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ. Η ταινία «Τι ξέ-ρεις για το έρωτα;» (That uncertain feeling) είναι βασισμένη σε ένα γαλ-

λικό θεατρικό έργο του 19ου αιώνα, που έγραψαν οι Βικτοριέν Σαρντού και ΕμίλΝτε Ναγιάκ.

Η Τζιλ Μπέικερ βασανίζεται από έναν επίμονο λόξυγκα και ύστερα από τησυμβουλή ενός φίλου της επισκέπτεται τον ψυχαναλυτή δρ Βενγκάρ. Κι αν ο λό-ξυγκας είναι κάτι που εμφανίζεται όταν η Τζιλ είναι στρεσαρισμένη, ο γιατρόςτην οδηγεί σε κάποιες ανεξερεύνητες περιοχές της ψυχής της. Έτσι σύντομα θααμφισβητήσει το κατά πόσο ο γάμος της με τον Λάρι είναι ευτυχισμένος. Μιαμέρα, ενώ η Τζιλ περιμένει στην αίθουσα αναμονής του ιατρείου, γνωρίζεται μετον Αλεξάντερ Σεμπάστιαν, έναν περίεργο πιανίστα. Ο Αλεξάντερ θεωρεί πωςείναι ο καλύτερος πιανίστας του κόσμου αλλά μόνον όταν παίζει μπροστά σεέναν θεατή! Όταν παίζει μπροστά σε κοινό, αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα.Τελικά η Τζιλ προσκαλεί τον Σεμπάστιαν σε δείπνο και, εκεί, ο Λάρι συνειδη-τοποιεί πως η γυναίκα του θαυμάζει απεριόριστα τον πιανίστα. Κι έτσι ξεκινούντα προβλήματα.

Το βασικό δίδαγμα της ταινίας του Ερνστ Λιούμπιτς είναι πως «όταν ο σύζυ-γος δεν προσέχει αρκετά τη γυναίκα του, κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει».Ο σκηνοθέτης καταπιάνεται με το θέμα με τη σατιρική και ανάλαφρη ματιά πουτον διακρίνει, υπονοώντας σαφώς ότι η αιτία που η Τζιλ, βασανίζεται από επί-μονους λόξυγκες, οι οποίοι την οδηγούν στον ψυχαναλυτή, είναι ο άντρας της,ο Λάρι, ο οποίος κατασταλαγμένος στην οικογενειακή ζωή, αμελεί τα πιο ρο-

μαντικά καθή-κοντα ενός συ-ζύγου. Τόσοαπλό και τόσοσυνηθισμένο,τόσο διαχρο-νικό και τόσοεπαναλαμβανό-μενο. Και τε-λικά, τόσο καλόθέμα για μιακωμωδία ηοποία προσφέ-ρει γέλιο μέσααπό καταστά-σεις που οι ίδιοιδημιουργούμε!

Σ.Κ.

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ«ΤΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ;»

Ένα διαμάντι 73 ετών

3300 Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Μια ι διαί τε ρα εν δια φέ- ρου σα συ νέ ντευ ξη, στηνο ποία α να λύει τα α πο τε- λέ σμα τα της α ρι στε ράςαλ λά και της α κρο δε- ξιάς στην Ευ ρώ πη, στιςπρό σφα τες ευ ρωε κλο- γές, έ δω σε ο κα θη γη τήςπο λι τι κής ε πι στή μης καισυγ γρα φέ ας Λίο Πά νι τς.

Τι ση μαί νει για την Ευ ρώ πη η ά νο δοςτων α κρο δε ξιών κομ μά των;

Υπάρ χουν κα λά και κα κά νέα. Τα κα -κά α φο ρούν την πρω τιά του Εθνι κούΜε τώ που στη Γαλ λία, αν και πρέ πει ναα να φέ ρου με ό τι δεν ε ξα σφα λί ζει πλειο -ψη φία των ψή φων στη Γαλ λία. Υπάρ- χει, ε πί σης, το Ανε ξάρ τη το Κόμ μα τουΗνω μέ νου Βα σι λείου, έ να α ντι-με τα να -στευ τι κό κόμ μα, που έρ χε ται πρώ το στηΒρε τα νία.

Τα κα λά νέα εί ναι ό τι στο Νό το, ό πουη κρί ση υ πήρ ξε πιο δρι μεία, ό που οι άν- θρω ποι α ντι με τω πί ζουν την πιο με γά ληα νερ γία, τις χει ρό τε ρες συ νέ πειες τηςλι τό τη τας ό πως αυ τές έ χουν ε πι βλη θεία πό την Ευ ρω παϊκή Κε ντρι κή Τρά πε ζα,την Ε.Ε. και το ∆ΝΤ, η Αρι στε ρά πή γεπά ρα πο λύ κα λά. Στην Ελλά δα ο ΣΥ ΡΙ -ΖΑ ήρ θε πρώ τος με μια πιο πει στι κήψή φο α πό αυ τήν στο Εθνι κού Μέ τω ποτης Γαλ λίας. Στην Ισπα νία, δύο α ρι στε -ρά κόμ μα τα, το έ να κα τευ θείαν ορ μώ -με νο α πό τις με γά λες κι νη το ποιή σειςπου έ λα βαν χώ ρα στις ι σπα νι κές πό λειςτα τε λευ ταία δύο χρό νια, πή γαν πά ραπο λύ κα λά, ε ξα σφα λί ζο ντας πε ρί που το20% των ψή φων την ώ ρα που τα πα ρα -δο σια κά κόμ μα τα υ πέ φε ραν.

Έτσι, μπο ρεί να μην πρό κει ται για μιαο μοιό μορ φη προο πτι κή α πό την πλευ -ρά των προο δευ τι κών, αλ λά σί γου ραπρό κει ται για μια σο βα ρή προο πτι κή.

Αν κοι τά ξου με τις προ βλέ ψεις και τιςε κτι μή σεις, θα πα ρα τη ρή σου με ό τι στηνΕυ ρώ πη υ πάρ χει χα μη λή α νά πτυ ξη καιπα ρα τε τα μέ να υ ψη λά ε πί πε δα α νερ -γίας. Πώς θα α ντι με τω πί σει το Ευ ρω -παϊκό Κοι νο βού λιο αυ τού του εί δους ταζη τή μα τα;

Το Ευ ρω παϊκό Κοι νο βού λιο δεν εί ναιέ να δυ να τό όρ γα νο. Και κα νείς δεν πρέ- πει να βλέ πει αυ τές τις ευ ρωε κλο γές ωςπο λύ ση μα ντι κές ως προς το τι θα κά -νει το Ευ ρω κοι νο βού λιο. Το δη μο κρα τι -κό έλ λειμ μα στην Ευ ρώ πη εί ναι πα σι -φα νές και α πο τε λεί έ ναν α πό τους λό- γους που ο κό σμος εί ναι τό σο δυ σα ρε -στη μέ νος με την Ευ ρώ πη. Κα νείς δεν θαπρέ πει να σκέ φτε ται ό τι βά σει αυ τούτου α πο τε λέ σμα τος η α κρο δε ξιά ε λέγ -χει την Ευ ρώ πη. Πρό κει ται, ό μως, για έ -να μέ τρο δυ σφο ρίας στα συ γκε κρι μέ ναευ ρω παϊκά έ θνη - κρά τη.

Αυ τό που έ δει ξε η κρί ση, και το πι- στο ποιούν και τα τε λευ ταία ε κλο γι κά α -πο τε λέ σμα τα, εί ναι ό τι το υ πο μό χλιοτης Ευ ρώ πης πα ρα μέ νει το έ θνος - κρά- τος και ό χι κά ποιο υ πε ρε θνι κό κρά τος.Το πραγ μα τι κό θέ μα εί ναι η ε ξου σία τηςΓερ μα νίας πά νω σε άλ λα κρά τη, η ε ξου -σία της Γερ μα νι κής Κε ντρι κής Τρά πε -ζας πά νω στην Ευ ρω παϊκή Τρά πε ζα καιη α πο δέ σμευ σή της α πό κά θε δη μο κρα -τι κό έ λεγ χο.

Άρα αυ τό που λες εί ναι ό τι η πραγ μα -τι κή ε ξου σία δεν α νή κει στο Ευ ρω κοι -νο βού λιο αλ λά στην Ευ ρω παϊκή Επι- τρο πή, ό που α πο φα σί ζε ται και η οι κο -νο μι κή πο λι τι κή;

Ού τε καν στην Ευ ρω παϊκή Επι τρο πή,η ο ποία βε βαίως εί ναι έ να γρα φειο κρα -τι κό όρ γα νο μα κριά α πό κά ποια λο γο -δο σία σε ο ποια δή πο τε ε κλε κτο ρι κή δια- δι κα σία. Αυ τό που έ δει ξε η οι κο νο μι κήκρί ση εί ναι ό τι η πραγ μα τι κή ε ξου σία α -σκεί ται α πό το Ευ ρω παϊκό Συμ βού λιο,το ο ποίο α πο τε λεί ται α πό τους αρ χη -γούς των κρα τών την ΕΕ. Και βε βαίως,η Ευ ρω παϊκή Κε ντρι κή Τρά πε ζα και κυ- ρίως η Γερ μα νι κή Κε ντρι κή Τρά πε ζα έ -χουν με γά λη ε πιρ ροή. Άρα, αυ τό πουσυμ βαί νει εί ναι ό τι το κέ ντρο της πο λι -τι κής ε πιρ ροής α νή κει στα έ θνη κρά τηκαι τα πιο ι σχυ ρά α πό αυ τά, κυ ρίως ηΓερ μα νία, εί ναι αυ τά που κα θο ρί ζουντην μοί ρα της πε ρι φέ ρειας και των πιοα δύ να μων κρα τών.

Τι ση μαί νει αυ τό για χώ ρες ό πως ηΙσπα νία και η Ελλά δα που πραγ μα τι κάπα λεύου ν…

Πι στεύω ό τι δεί χνει πως οι άν θρω ποιαρ χί ζουν να αι σθά νο νται ή να κα τα λα -βαί νουν ό τι δεν πρό κει ται για κά ποιο υ -πε ρε θνι κό κρά τος που κα θο ρί ζει τη μοί -ρα τους. Οι λα οί αρ χί ζουν να α ντι λαμ -βά νο νται, πα ρά τα ό σα οι πα ρα δο σια κέςκυ βερ νή σεις τους έ λε γαν, ό τι μπο ρούν

να διεκ δι κή σουν τον έ λεγ χο πά νω στακρά τη τους. Αυ τό εκ φρά ζε ται μέ σα α πόμία έμ φα ση στον έ λεγ χο του κρά τους α -πό τη σκο πιά της δε ξιάς και μέ σα α πότην ταύ τι ση του κρά τους με την κυ ρίαρ -χη ε θνι κό τη τα: πά νω α πό ό λους οι Γάλ- λοι ή οι Άγγλοι ε νά ντια στους νε ο ει σερ -χό με νους, τους με τα νά στες, τους πε ρι -θω ρια κούς.

Από την άλ λη πλευ ρά, οι προο δευ τι -κοί άν θρω ποι, αυ τοί που α να ζη τούν πιοε ξι σω τι κές και πιο δη μο κρα τι κές λύ- σεις προ σπα θούν ε πί σης να δουν μεποιο τρό πο τα έ θνη - κρά τη τους μπο- ρούν να ε γκα θι δρύ σουν μια αυ το νο μίαα πέ να ντι στον πα γκό σμιο κα πι τα λι σμόκαι στα ο χή μα τά του, τα πο λι τι κά ο χή -μα τά του, που εί ναι τα με γά λα έ θνη -κρά τη της Ευ ρώ πης και φο ρείς ό πως το∆ΝΤ, η Ε ΚΤ, κτλ.

Η α ρι στε ρά στην Ελλά δα και στηνΙσπα νία εί χε πο λύ κα λά α πο τε λέ σμα τασε αυ τές τις ε κλο γές. Τι πι στεύεις ό τιθα προ κύ ψει α πό αυ τό;

Πι στεύω ό τι στην πε ρί πτω ση της Ελ-λά δας δεί χνει ό τι υ πάρ χει πο λύ σο βα ρήπι θα νό τη τα ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ να σχη μα τί σει κυ- βέρ νη ση στις ε πό με νες ε κλο γές και ό τιμπο ρεί να ε πι σπεύ σει το πό τε θα γί νουναυ τές οι ε κλο γές. Αυ τό θα φο βί σει τιςκυ ρίαρ χες δυ νά μεις στη Βό ρεια Ευ ρώ -πη. Θα φο βί σει και τις διε θνείς α γο ρές.Θα φο βί σει και τις Η ΠΑ. Και δεν εί ναιδιό λου α πί θα νο, α κρι βώς ε πει δή η α ρι -στε ρά πή γε κα λά και στην Ισπα νία, ναα να ζω πυ ρω θεί ο φό βος που εί χαν οικα πι τα λι στι κές δυ νά μεις ό τι το να διώ- ξουν μία Ελλά δα υ πό τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ α πότο ευ ρώ ή α κό μα και α πό την ΕΕ θα δη- μιουρ γή σει έ να ντό μι νο ε ξε λί ξεων ι κα νόνα ξη λώ σει στην Ευ ρώ πη την κα πι τα λι -στι κή πα γκο σμιο ποίη ση, να ε πα να φέ ρειτον έ λεγ χο του κε φα λαίου, να ο δη γή σειστη διεκ δί κη ση της λαϊκής ι σχύος, τηςδη μο κρα τι κής ε ξου σίας πά νω α πό τακέρ δη. Ακρι βώς για ό λους αυ τούς τουςλό γους πι στεύω ό τι θα εί ναι λί γο πιο δι- στα κτι κοί στο να παί ξουν έ να σκλη ρόπαι χνί δι. Αυ τό που συ νέ βη στην Ισπα- νία δεί χνει α κρι βώς ό τι η α πά ντη σηστην κρί ση δεν εί ναι μό νο αυ τή πουσυμ μορ φώ νε ται με την ευ ρύ τε ρη δε ξιά.Μπο ρεί να εί ναι μια α πά ντη ση πουστρέ φε ται προς τη δη μο κρα τι κή ρι ζο -σπα στι κή α ρι στε ρά, ει δι κά ε κεί ό που ηκρί ση εί ναι πιο σο βα ρή. Και με αυ τή τηνέν νοια, πι στεύω ό τι μπο ρεί να έ χει θε τι -κές ε πι πτώ σεις.

Πι στεύω ό τι εί ναι πο λύ ση μα ντι κό, οιάν θρω ποι που εί ναι προο δευ τι κοί, πουεί ναι στην α ρι στε ρά να μην κα τα λη -φθούν α πό το φό βο ό τι ε τοι μα ζό μα στενα δού με το φα σι σμό να κα τα κτά τηνΕυ ρώ πη. Αυ τό σε κα μία πε ρί πτω ση δενεί ναι ά με σα στη σκα κιέ ρα. Χρειά ζε ταινα θυ μό μα στε ό τι η με γά λη πλειο ψη φίατων αν θρώ πων δεν ψή φι σε για αυ τά ταα κρο δε ξιά κόμ μα τα που θε νά. Ακό μακαι στην Ελλά δα, μό νο το 10% το έ κα -νε, σε α ντί θε ση με το σχε δόν 30% τουΣΥ ΡΙ ΖΑ.

Πι στεύω ό τι το πο λύ κα λό για την α -ρι στε ρά ε κλο γι κό α πο τέ λε σμα στην Ελ-λά δα και στην Ισπα νία δεί χνει ό τι δενεί ναι α να πό φευ κτη η κα τά κτη ση τηςΕυ ρώ πης α πό την ά κρα δε ξιά, δεν εί ναια να πό φευ κτο το να δού με έ να νέο φα- σι σμό. Αν αυ τή ή ταν η πε ρί πτω ση, θα έ -πρε πε πράγ μα τι να δη μιουρ γή σου με έ -να ε νιαίο μέ τω πο ό λων ό σων εί ναι α ρι -στε ρά των φα σι στών. Και αυ τό θα σή- μαι νε ό τι δεν θα μπο ρού σα με να προω -θή σου με ρι ζο σπα στι κές λύ σεις σε αυ τήτην τρο με ρή κρί ση. Κι αν δεν προω θή -σου με ρι ζο σπα στι κές λύ σεις, τό τε εί ναιοι ρι ζο σπα στι κές λύ σεις της δε ξιάς αυ -τές που θα ε πι τύ χουν.

Η Ελλά δα και η Ισπα νία δεί χνουν ό τιμπο ρείς να προω θείς ρι ζο σπα στι κές λύ- σεις και ταυ τό χρο να να κερ δί ζεις ψή- φους. Αυ τό πρέ πει να γί νει μέ σα α πό έ -να κόμ μα που έ χει φα ντα σία, δη μιουρ -γι κό τη τα, εί ναι δη μο κρα τι κό, συν δε δε -μέ νο με τα κοι νω νι κά κι νή μα τα, ό πωςεί ναι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ και το «Πο δέ μος» στηνΙσπα νία. Και φαί νε ται ό τι αυ τό μπο ρείνα γί νει. Και δεν θα έ πρε πε αυ τό να μαςφο βί ζει, βά ζο ντάς μας σε μια θέ ση νατρέ χου με πί σω α πό το σο σιαλ δη μο κρα -τι κό ε να γκα λι σμό του νε ο φι λε λευ θε ρι -σμού. Αυ τό υ πήρ ξε μια κα τα στρο φή α -πό ε κεί νες που μπο ρούν να ο δη γή σουνμό νο στη πε ραι τέ ρω εν δυ νά μω ση τηςδε ξιάς.

* Ο Λίο Πά νι τς εί ναι κα θη γη τής και ε -πι κε φα λής του ε ρευ νη τι κού τμή μα τοςτης Συ γκρι τι κής Πο λι τι κής Οι κο νο μίαςκαι της Πο λι τι κής Επι στή μης στο Πα νε- πι στή μιο του Κα να δά και το Πα νε πι -στή μιο του Γιορ κ, α ντί στοι χα. Έχει γρά- ψει πολ λά βι βλία και εί ναι βα σι κός συ -ντά κτης της ε πι θεώ ρη σης «Socialist Re-gister». Η συ νέ ντευ ξη δό θη κε στον Σαρ- μί νι Πέ ρις και δη μο σιεύ τη κε στην ι στο -σε λί δα «Τherealnews.com».

Αν δεν είμαστε ριζοσπαστικοί,τότε η δεξιά θα πετύχειΝα μην τρέχει πίσω από το σοσιαλδημοκρατικό εναγκαλισμότου νεοφιλελευθερισμού, καλεί την αριστερά στην Ευρώπη ο Λίο Πάνιτς

Οι άνθρωποι που είναι προοδευτικοί, πουείναι στην αριστερά να μην καταληφθούν απότο φόβο ότι ετοιμαζόμαστε να δούμε τοφασισμό να κατακτά την Ευρώπη. Αυτό σεκαμία περίπτωση δεν είναι άμεσα στησκακιέρα.

“

Η ΕΠΟΧΗ 7 Ιουνίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

Οι “μετανάστες” υποτίθεται ότι εισβάλλουνστη Γαλλία. Παραδομένοι στη λοιδορία με τηνεικασία ότι είναι μουσουλμάνοι, θέτουν, μετην αυξανόμενη παρουσία τους, σε κίνδυνο τη“δυστυχή και κακοποιημένη” ταυτότητα τουΈθνους και αποτελούν το φορέα μιας“μεγάλης αντικατάστασης” που σηματοδοτείτην κατάρρευση του “δικού μας” πολιτισμούυπό το κράτος του ισλαμισμού.

“

Των Αρνό Εσγκιέρκαι Λιούκ Μπολ τάν σκι(1)

Τα τρο μα κτι κά α πο τε λέ σμα τα τωνευ ρωε κλο γών δεν συ νι στούν έ νανκε ραυ νό εν αι θρία. Απο τε λούν έ -

ναν ι διαι τέ ρως α νη συ χη τι κό σταθ μό σεμια πα ρεκ τρο πή που ε δώ και κά ποιουςμή νες ε πι τα χύν θη κε. Το Front Nationalεί ναι, βε βαίως, ε κεί νο που ω φε λή θη κεπο λι τι κά και προ κα λεί τη με γα λύ τε ρηα νη συ χία. Ωστό σο, ο φεί λει, ε πί σης, τηνε πι τυ χία του σε με τα το πί σεις προς α ν-τι δρα στι κές θε μα τι κές που τρο πο ποίη -σαν βρα δέως το χώ ρο των μέ σων ε νη -μέ ρω σης και την α τμό σφαι ρα του κό- σμου της δια νό η σης.

Αυ τή η πα ρεκ τρο πή μας ε κτι νάσ σεισε μια πο λι τι κή κα τά στα ση μπρο στάστην ο ποία κα νέ νας πια δεν μπο ρεί νακλεί νει τα μά τια, ό που η πρω το βου λίαα νή κει πλή ρως σε μια δε ξιά ε ξω θη μέ νηστα ά κρα της, προ κα λώ ντας μια κί νη σηπα νι κού α πό την ο ποία δεν γλι τώ νει ηα ρι στε ρά. Σε αυ τήν την κα τά στα ση, η ά -κρα δε ξιά κα τά φε ρε να α να κα τα λά βειδύο στρα τη γι κές θέ σεις –τις ο ποίες γιαχρό νια κα τεί χαν η δε ξιά και η α ρι στε ράα ντι στοί χως— η σύν δε ση των ο ποίωνεί χε ο δη γή σει στην ε πι τυ χία της τη δε- κα ε τία του ‘30. Από τη μία, ε κεί νη τουυ περ συ ντη ρη τι σμού και της ξε νο φο -βίας, που α πο τε λούν τα προ νο μια κά τηςπε δία και α πό την άλ λη, ε κεί νη μιας δή -θεν «ρι ζο σπα στι κής» κρι τι κής που κα- τευ θύ νε ται ε νά ντια στον νε ο φι λε λευ θε -ρι σμό στο ό νο μα της υ πε ρά σπι σης τουλα ού και ε πι κα λεί ται το κρά τος. Αυ τή ησύν δε ση θε με λιώ νει την α πόρ ρι ψη τηςΕυ ρώ πης που ταυ τί ζε ται με τους θε- σμούς των Βρυ ξελ λών, μια α πόρ ρι ψηπου μπο ρεί να έ χει ως α δια χώ ρι στα κί- νη τρα το κλεί σι μο των συ νό ρων ε νά ντιαστην «με τα να στευ τι κή ει σβο λή» και έ -ναν «οι κο νο μι κό πα τριω τι σμό» στο ό νο -μα του λα ού.

Το ζή τη μα της εκ με τάλ λευ σης

Για έ ναν λό γο που θέ λει να εμ φα νί ζε -ται κρι τι κός, η υ πε ρά σπι ση του λα ούπου κα τα πιέ ζε ται α πό τους ι σχυ ρούςσυ νι στά το κα τ’ ε ξο χήν πε δίο κι νη το -ποίη σης. Ωστό σο, η πο λι τι κή λο γι κήτης ά κρας δε ξιάς έ γκει ται, εν προ κει -μέ νω, στην α να δια μόρ φω ση του κλασ-

σι κού ζη τή μα τος της εκ με τάλ λευ σης,που α πο τέ λε σε τη βά ση του ερ γα τι κούκι νή μα τος, α να προ σα να το λί ζο ντας τοπρος μιαν άλ λη μορ φή, η ε ξέ λι ξη της ο -ποίας μοιά ζει λι γό τε ρο κη λι δω μέ νη α -πό τον μαρ ξι σμό: ε κεί νη της α ντι προ -σώ πευ σης. Ο «πραγ μα τι κός λαός τηςΓαλ λίας» λη σμο νή θη κε α πό την «α ρι -στε ρά του πο λι τι κού κα θωσ πρε πι -σμού», δη λα δή τους «μπο-μπο»(2), οι ο -ποίοι υ μνούν μια νέα «ε πι κίν δυ νη τά ξη»που α παρ τί ζε ται α πό έ να συρ φε τό ξέ -νων, α χρείων και πε ρι θω ρια κών χω ρίςη θι κή, κυ ρίως λό γω των σε ξουα λι κώνπρο σα να το λι σμών και συ μπε ρι φο ρώντους.

Σε αυ τήν την πα ρεκ τρο πή προς τα δε -ξιά, η «η θι κή» δεν παύει να γί νε ται α ντι- κεί με νο ε πί κλη σης. Παίρ νει τη μορ φήτης κο σμιό τη τας, του σε βα σμού, της α -βρό τη τας, της γα λα ντο μίας και, κυ ρίως,της ευ γέ νειας: ό λων ε κεί νων των α ρε -τών που προ σι διά ζουν στους «κα λούςαν θρώ πους», οι ο ποίοι τις ε φαρ μό ζουνστο πλαί σιο της κα θη με ρι νής τουςζωής. Αυ τές οι α ρε τές θε με λιώ νο νται σεμια εγ γε νή συ ναί σθη ση των ο ρίω ν με ταο ποία βρί σκε ται α ντι μέ τω πη κά θε αν- θρώ πι νη ζωή, ό ταν λαμ βά νει πραγ μα τι -κά υ πό ψη τις α νυ πέρ βλη τες δε σμεύ σειςτης, δε σμεύ σεις που α πορ ρέ ουν α πό τογε γο νός ό τι α νή κει σε έ να φύ λο, έ να έ -θνος, μια πα τρί δα, μια οι κο γέ νεια, μιαπα ρά δο ση, κο ντο λο γίς, σε ό,τι μας κά -νει «να αι σθα νό μα στε στο σπί τι μας».Ωστό σο, δί χως αμ φι βο λία, αυ τή η ε πα -να να κά λυ ψη της η θι κής νοού με νης ωςευ γέ νειας δεν θα εί χε μια τό σο με γά ληα πή χη ση εάν δεν ε πω φε λεί το α πό τησύν δε ση της με έ να άλ λο θέ μα που δια- δρα μά τι σε βα σι κό ρό λο στην ε πι χει ρη -μα το λο γία της ά κρας δε ξιάς: την α να -σφά λεια. Και τού το, μέ σα α πό τη δια με -σο λά βη ση μιας άλ λης σύν δε σης α νά με -σα στην ευ γέ νεια και την πο λι το φρο σύ -νη. Ένα α πό τα χα ρα κτη ρι στι κά αυ τούτου η θι κο λο γι κού λό γου εί ναι ό τι θε με -λιώ νε ται α πο κλει στι κά σε μια α να φο ράστο προ φα νές, που εκ φρά ζε ται κυ ρίωςκα τά τη στιγ μή των δια δη λώ σεων ε νά -ντια στο γά μο με τα ξύ ο μο φύ λων και ε -νά ντια στις «θεω ρίες φύ λου». Μέ σα α -πό έ να εί δος ταυ το λο γίας, εί ναι η θι κόαυ τό στο ο ποίο ο λαός εί ναι δε σμευ μέ -νος και ο λαός εί ναι πραγ μα τι κά έ ναςλαός ε πει δή έ χει δε σμεύ σεις οι ο ποίες

συ νι στούν πη γή «α ξιών» που πρέ πει,για αυ τόν το λό γο, να γί νο νται σε βα στέςα πό ό λους.

Η ταυ τό τη τα του «λα ού»

Κα τά τη διάρ κεια της τε λευ ταίας δε- κα ε τίας, το ζή τη μα της ταυ τό τη τας ήρ -θε στο προ σκή νιο, ό χι μό νο στο χώ ροτης ά κρας δε ξιάς, αλ λά και στους κόλ- πους της κλασ σι κής δε ξιάς, ό πως ε πί -σης και στον κό σμο της δια νό η σης.Πρό κει ται για έ να ι διαι τέ ρως α νη συ χη -τι κό φαι νό με νο, κα θό τι συν δέε ται μεμια ά νο δο της ξε νο φο βίας. Οι «με τα νά -στες» υ πο τί θε ται ό τι ει σβάλ λουν στηΓαλ λία. Πα ρα δο μέ νοι στη λοι δο ρία μετην ει κα σία ό τι εί ναι μου σουλ μά νοι, θέ- τουν, με την αυ ξα νό με νη πα ρου σίατους, σε κίν δυ νο τη «δυ στυ χή και κα κο -ποιη μέ νη» ταυ τό τη τα του Έθνους και α -πο τε λούν το φο ρέα μιας «με γά λης α ντι -κα τά στα σης» που ση μα το δο τεί την κα- τάρ ρευ ση του «δι κού μας» πο λι τι σμούυ πό το κρά τος του ισ λα μι σμού.

Αυ τή η υ πε ρά σπι ση του λα ού που κα- τα πιέ ζε ται ταυ το χρό νως α πό τουςπλού σιους και α πό τους «ξέ νους του ε -σω τε ρι κού» δεν συ νι στά κα τ’ ου σίαν έ -να και νού ριο σχή μα. Απο τέ λε σε, α πό τοτέ λος του 19ου αιώ να, την ι στο ρι κή βά -ση και το λό γο ύ παρ ξης, τρό πον τι νά,της ε θνι κι στι κής δε ξιάς, αλ λά και έ ναα πό τα βα σι κά φυ τώ ρια του α ντι ση μι τι -σμού. ∆εν προ κα λεί, λοι πόν, κα τά πλη -ξη το γε γο νός ό τι ε πα νέρ χε ται στη μό -δα μια ταύ τι ση, που βρι σκό ταν πα λαιό -τε ρα στον πυ ρή να της ι δε ο λο γίας τηςAction franaise και γε νι κό τε ρα της «ε -πα να στα τι κής δε ξιάς», α νά με σα σε διά- φο ρα εί δη «πα ρα σί των» — οι «κερ δο -σκό ποι των α νώ τε ρων τά ξεων», οι ξέ νοικαι οι Εβραίοι— που συμ φύ ρο νται σεμια κοι νή ο ντό τη τα. Αυ τό που χρεια ζό -ταν ή ταν έ να ό νο μα ε πι γραμ μα τι κό καιεύ κο λο να συ γκρα τή σει κα νείς: «το σύ- στη μα».

Η α νά γκη ε πα νι διο ποίη σηςτης γλώσ σας

Η συ νεί δη ση ό τι εί μα στε βυ θι σμέ νοισε έ να κό σμο ό που οι λέ ξεις ό πως ο«λαός», η «α ξία» ή η «η θι κή» δεν έ χουνπλέ ον νό η μα», ε πει δή «έ χουν χά σει τις

κοι νές τους ση μα σίες», εί ναι δί χως αμ- φι βο λία έ να α πό τα πιο δη λω τι κά συ μ-πτώ μα τα της α νη συ χίας που προ η γεί ταιτων με γά λων πο λι τι κών και κοι νω νι κώνκρί σεων. Ένα α πό τα βα σι κά κα θή κο -ντα με τα ο ποία βρί σκο νται α ντι μέ τω ποισή με ρα οι δια νοού με νοι έ γκει ται, λοι- πόν, στην ε πα νι διο ποίη ση μιας γλώσ- σας που έ χει εκ τρα πεί, και πρω τί στωςτου ό ρου «λαός». Οι πιο α φη ρη μέ νες, οιπιο δυσ νό η τες κα τά τα φαι νό με να α ντι -πα ρα θέ σεις δια τη ρούν με τις πο λι τι κέςκα τα στά σεις που τις πε ρι βάλ λουν σύν- θε τες σχέ σεις, ό που εί ναι συ χνά δύ σκο -λο να δια χω ρί σει κα νείς αυ τό που α ντι -κα το πτρί ζουν α πό αυ τό που ε πέρ χε ταιμε τη συμ βο λή τους. Αυ τό α κρι βώς α πο- κα λού με μο νό το να «πνεύ μα των και- ρών». Όταν, ό μως, αυ τό το πνεύ μαπαίρ νει την στρο φή που βλέ που με ναυιο θε τεί αυ τή τη στιγ μή, γί νε ται ε πι τα -κτι κό να το κα τα στή σου με α ντι κεί με νοέ ρευ νας και κρι τι κής α νά λυ σης, του τέ -στιν, να ε πι δο θού με σε μια «ο ντο λο γίατου πα ρό ντος», για να μι λή σου με ό πωςο Μι σέλ Φου κώ.

Για τους δια νοού με νους, αυ τός εί ναιο πιο ά με σος τρό πος για να προ σπα θή -σουν να εκ τρέ ψουν μια πο λι τι κή κα τά -στα ση, τα α πο τε λέ σμα τα της ο ποίας υ -φί στα νται μέ σα σε μια δη λη τη ριώ δη α -τμό σφαι ρα που πε ρι βάλ λει την κα θη με -ρι νή ζωή της χώ ρας ό που ζουν και ερ- γά ζο νται, και α πέ να ντι στην ο ποία μπο- ρούν ε πί σης να α ντι δρά σουν με πολ- λούς άλ λους τρό πους, «ως πο λί τες» ό -πως εί θι σται να λέ γε ται.

1. Ο Αρνό Εσγκιέρ εί ναι κοι νω νιο λό γος,ε ρευ νη τής στο Centre National de Rech-erche Scientifique (CNRS). Ο ΛιούκΜπολ τάν σκι εί ναι κοι νω νιο λό γος, κα θη- γη τής στην «cole des Hautes «tudes enSciences Sociales (EHESS) και ση μαί νου -σα φυ σιο γνω μία της γαλ λι κής κοι νω νιο- λο γίας. Το τε λευ ταίο βι βλίο που συ νέ- γρα ψαν, Vers l’extrême: extension des do-maines de la droite, κυ κλο φο ρεί α πό τιςεκ δό σεις Dehors. To πα ρόν άρ θρο δη μο- σιεύ θη κε στην Libération στις 29 Μαΐου2014 υ πό τον τίτ λο «Front National : dequel peuple parle-t-on»»2. «Μπο-μπο»: συ ντο μο γρα φία για τουςμπουρ ζουά-μποέμ (les «bobos»: bourge-ois-bohèmes)

Με τά φρα ση: Κων στα ντί νος Τσα λα κός

Για ποιόν λαόμι λά το Front National;

Του Θωμά Τσαλαπάτη

Iσως να μην είναι τόσο παρακινδυνευμένος ο συλ-λογισμός πως κάθε κουβέντα για το ποδόσφαιρο α-ποκτά διαφορετική χροιά ύστερα από τις πρόσφα-

τες δημοτικές εκλογές και τα αποτελέσματα στον Βόλοκαι τον Πειραιά. Όχι γιατί περάσαμε από μια εποχή α-θωότητας σε μια διαφορετική εποχή εκμετάλλευσης,μετάφρασης του ποδοσφαίρου σε άμεσα και συγκεκρι-μένα κέρδη και οφέλη. Αλλά γιατί υπάρχουσες παθο-γένειες, ορατές από καιρό, απόκτησαν εξωστρέφεια,περιγράφηκαν ως αρετές και τελικά επικράτησαν σε έ-να διαφορετικό πεδίο, ανοίγοντας άγνωστες και επικίν-δυνες προοπτικές. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ηπολιτική, η διαφθορά, οι διαδρομές της νύχτας, οι ο-παδικοί στρατοί, τα τάγματα εφόδου και η εκκλησία σερόλο αναπληρωματικού δεξιού εξτρέμ συναντιούνταιστη σέντρα του γηπέδου, σε ζωντανή μετάδοση, σε ένααγώνα χωρίς διαιτητές. Προβάλλοντας με τον κυνισμότου μόνιμου πρωταθλητή τα μελλοντικά κύπελλα τηςπιο λαοφιλούς δυστοπίας.

Η απλότητα και η αφέλεια που υπάρχουν ως προϋπό-θεση για την διαδικασία παρακολούθησης κάθε θεάμα-τος που προσφέρεται απλά για μια πρόχειρη τέρψη,μοιάζουν με μακρινό ανέκδοτο. Και το ποδόσφαιρο, ά-θλημα πιο κρίσιμο και από τη ρωσική ρουλέτα. Η φρά-ση «άντε ψηφίσαμε, πάμε τώρα να δούμε Μουντιάλ», ηοποία ακούστηκε συχνά ως επωδός στις διάφορες πο-λιτικές συζητήσεις, ενώ είχε ως πρόθεση την επιταγήπαύσης του πολιτικού, στην πραγματικότητα ακολου-θώντας μια τεθλασμένη διαδρομή εμπεριείχε ταυτόχρο-να την άρση της επιταγής αυτής. Όχι μονάχα λόγω τωναποτελεσμάτων που προέκυψαν από τις εκλογές, αλλάκαι λόγω των γεγονότων που προηγήθηκαν και συνο-δεύουν τη διεξαγωγή του Μουντιάλ στην Βραζιλία.

Μουντιάλ και πολιτικές

Το μουντιάλ δεν ήταν ποτέ ανεξάρτητο της πολιτι-κής. Ξεκινώντας από το 1934 στην Ιταλία και την ε-μπλοκή του Μουσολίνι, περνώντας στο 1954 στηνΕλβετία και το «Θαύμα της Βέρνης», με τη ∆υτική Γερ-μανία να επουλώνει το μεταπολεμικό της γόητρο, φτά-νοντας μέχρι τη δικτατορική Αργεντινή του 1978, με τιςμαζικές εξαφανίσεις πολιτών, τα στρατόπεδα συγκέ-ντρωσης του βρώμικου πολέμου να απέχουν λίγα χιλιό-μετρα από τα γήπεδα και το καθεστώς να πιστώνεταικάθε νίκη της εθνικής ως προσωπικό θρίαμβο. Αυτόπου μοιάζει πρωτόγνωρο με το φετινό Μουντιάλ στηΒραζιλία είναι το πώς για πρώτη φορά ένα λαϊκό θέα-μα κατάφερε να προκαλέσει τέτοια λαϊκή δυσαρέσκεια.Και μάλιστα στην κατεξοχήν χώρα του ποδοσφαίρου.Ίσως γιατί η πραγματικότητα μισεί τα στερεότυπα (ό-πως ο Μπέος τον Σοπέν ή ο Μαρινάκης τις προτάσειςμε πάνω από 5 λέξεις) ή ίσως γιατί οι ανάγκες επιβά-

λουν τις δικές τους προτεραιότητες.Η Βραζιλία είναι μια από τις 10 μεγαλύτερες οικονο-

μίες στον κόσμο, σημειώνοντας ραγδαίους ρυθμούς α-νάπτυξης τις τελευταίες δεκαετίες. Ταυτόχρονα είναιμια από τις χώρες με τις πιο έντονες κοινωνικές αντι-θέσεις, με 34 εκατομμύρια ανέργους στις ηλικίες μετα-ξύ 18 με 25. Έπειτα από αρκετά χρόνια οικονομικήςκαι κοινωνικής ανάπτυξης, η χώρα περνά μία δύσκοληπερίοδο οικονομικής κάμψης και αύξησης του πληθω-ρισμού, και κυρίως των τιμών των ειδών διατροφής. Ηδιοργάνωση του Μουντιάλ (σε συνδυασμό με τους Ολυ-μπιακούς αγώνες του Ρίο το 2016), με τα υπέρογκα έξο-δά της, ήρθε να συμπυκνώσει τον κοινωνικό αυτό πα-ραλογισμό, να γίνει σύμβολό του και ταυτόχρονα αφορ-μή για μερικές από τις μεγαλύτερες πορείες που είδε ηχώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Από τη Βραζιλιάνικη Άνοιξηστο Μουντιαλικό καλοκαίρι

Η Βραζιλιάνική Άνοιξη του 2013, με πάνω από 2 ε-κατομμύρια διαδηλωτές σε περισσότερες από 100 πό-λεις, ξεκίνησε ως μια αντίδραση στην αύξηση των εισι-τηρίων στα μέσα μεταφοράς (με αφορμή το Μουντιάλ),αλλά κατάφερε να συμπυκνώσει και να εκφράσει μιασυνολικότερη αμφισβήτηση επιτυγχάνοντας πολλούςαπό τους στόχους της. Παρ’ όλα αυτά οι καθημερινέςπορείες, οι συγκρούσεις με την αστυνομία (και ενίοτεμε το στρατό στις φαβέλες) δεν έχουν σταματήσει μέχρικαι σήμερα και απ’ όσο φαίνεται θα κρατήσουν για αρ-κετό καιρό μετά τις 12 Ιουνίου (ημερομηνία έναρξηςτων αγώνων).

Το σύνθημα «εκπαίδευση και στέγαση, όχι μουντιάλ»που ακούει κανείς καθημερινά στις πορείες εμπεριέχειτο αυτονόητο των προτε-ραιοτήτων, αλλά ταυτό-χρονα και το επιτακτικότων ελλείψεων. Η κυ-βέρνηση έχει ξοδέψει 6,5δισ. λίρες για τη διοργά-νωση του ΠαγκοσμίουΚυπέλλου, ενώ υπάρ-χουν καταγγελίες για ε-μπλοκή των εταιριώνπου ανέλαβαν τα έργα σεπροεκλογικές χρηματο-δοτήσεις, καθώς και γιαυπέρογκες δαπάνες.

Ενδεικτικό της κακο-διαχείρισης είναι οι με-γάλες καθυστερήσειςστην ολοκλήρωση τωνεργασιών και απ’ όσοπροβλέπεται μόνο το

30% των έργων υποδομής θα ολοκληρωθεί. Στα στοι-χεία αυτά πρέπει να προστεθούν τα δεκάδες εργατικάατυχήματα, η καταπάτηση δικαιωμάτων, οι άθλιες συν-θήκες στα εργοτάξια με το 18ωρο να αποτελεί κοινό τό-πο καθώς και η βίαιη εκδίωξη 250.000 ανθρώπων απόφαβέλες που βρίσκονται κοντά σε στάδια. Λόγω όλωναυτών των συνθηκών, άλλωστε, προκύπτει και ένα απότα πιο κομβικά έξοδα των αγώνων: 150.000 αστυνομι-κοί, 20.000 στελέχη εταιριών προστασίας (με τηνBlackwater –γνωστή για το βρώμικο ρόλο της στον πό-λεμο του Ιράκ- να πρωτοστατεί) , ελικόπτερα, αύρες τε-θωρακισμένα.

Παρ’ όλη την κλιμάκωση της καταστολής, οι αντιδρά-σεις δεν μοιάζουν να κοπάζουν, ενώ διοργανώνονταιφεστιβάλ ενάντια στο Μουντιάλ, πικετοφορίες, απερ-γίες καθηγητών, πυροσβεστών, οδηγών λεωφορείων,εργαζομένων σε μουσεία κ.α. Πρόσφατα οι Anonymousδημοσίευσαν μήνυμα στο οποίο ανακοίνωναν την πρό-θεσή τους να χτυπήσουν χορηγούς του Παγκοσμίου κυ-πέλου, καθώς και υπουργεία της χώρας.

Με όρους τελείως διαφορετικούς τόσο στη Βραζιλίαόσο και εδώ (όπως επίσης σε τόσες άλλες περιπτώ-σεις), το ποδόσφαιρο και υπερβιομηχανική του εκτίνα-ξη γίνεται κομμάτι μιας αφήγησης η οποία, εκμεταλ-λευόμενη πάθη και επιθυμίες, κλίμακες και μεγέθη,κέρδη και υπερκέρδη, καταφέρνει να παρακάμψει τηδημοκρατία και να επιβάλει. Το θέαμα γίνεται κέντρομιας διαδικασίας οικοδόμησης πολιτικών και επιχειρη-ματικών κύκλων που μεταμορφώνουν βεβαιότητες, δι-καιώματα και ελευθερίες. Οι καιροί καλούν σε επαγρύ-πνηση. ή όπως θα έλεγε ο ποιητής: «πανέτοιμοι/ το μά-τι εδώ εκεί/ να γρηγορούμε// μην αρχινίσουνε να πέ-φτουνε/ τα τέρματα/ βροχή/ και/ ηττηθούμε»

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Μοιάζει πρωτόγνωρο το πώςγια πρώτη φορά ένα λαϊκό θέαμακατάφερε να προκαλέσει τέτοιαλαϊκή δυσαρέσκεια. Και μάλισταστην κατεξοχήν χώρατου ποδοσφαίρου.

“Κουτσαίνονταςστο κόκκινο χορτάρι

ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ 2014