ΦΥΛΛΟ 112 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012

www.pyxida.gr

ΦΥΛΛΟ 112XANIA

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012

) (

... σειρά σου!!!!

Τσόκλης και Σπιναλόγκα

Στην διάρκεια των θερινών διακοπών επισκέφθηκα την Σπινα-λόγκα το γνωστό σε όλους μας πλέον τόπο μαρτυρίου πολλώνανθρώπων που υποχρεώθηκαν να περάσουν εκεί την ατελή ζωή

τους γιατί κάποια άγνωστη μοίρα τους το φύλαγε. Η Σπιναλόγκα, όσοκαι να φωτίστηκε τα τελευταία χρόνια από τους προβολείς των τη-λεοπτικών συνεργείων αλλά και από τα φλας των φωτογράφων, όσοκαι αν είναι ένα νησί λουσμένο στο φως και στις ανταύγειες της θά-λασσες, παραμένει σκοτεινή. Εμείς,που σήμερα ζούμε τις όποιεςζωές μας, δεν θα καταφέρουμε να διεισδύσουμε στον Καιάδα που ρί-χτηκαν πολλές εκατοντάδες ανθρώπων που η λεπρή τους μοίρα δεντους επέτρεψε να ζήσουν, κι ας υπήρξαν πένες σαν αυτές της Vic-toria Hislop ή κάμερες σαν αυτές του Θοδωρή Παπαδουλάκη που επι-χείρησαν να αναπαραστήσουν το τραγικό αλλά και το ρεαλιστικό τουπράγματος. Η Σπιναλόγκα ήταν και παραμένει ένα τόπος μαρτυρίου.Μόνο που η δημοσιότητα που εξέλαβε το τα τελευταία χρόνια στά-θηκε αφορμή για να της φερθούν μέχρι και με "ανάρμοστο" τρόπο.Και εξηγούμαι: ήμουν και είμαι οπαδός της άποψης ότι η καλλιτεχνικήέκφραση πρέπει να είναι ελεύθερη και να μην υπόκειται σε νόρμες.Ας καταλάβει ο καθένας από ένα καλλιτεχνικό έργο ο,τι μπορεί να κα-ταλάβει, δεν είναι ανάγκη να το προσλάβουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο.Γιατί τα λέω όλα αυτά; Μα επειδή ακόμα προσπαθώ αν κατανοήσω τοπώς ταιριάζει η πλειοψηφία των δημιουργημάτων του Τσόκλη μεαυτόν τον τόπο μαρτυρίου. Ο κύριος Τσόκλης διαλαλεί από μακριά τοέργο του με καμιά 25αριά μαύρες σημαίες που στήθηκαν στο ψηλό-τερο σημείο του νησιού και που κραυγάζουν "εδώ είμαστε τα έργατου, ελάτε να μας δείτε". Και ενώ σε όλο το οδοιπορικό της έκθεσηςκαι των εγκαταστάσεων θα βρούμε και ταιριαστές συλλήψεις με τηντραγικότητα του νησιού και των αιώνιων κατοίκων του, εν τούτοιςθεωρώ πως τα περισσότερα έργα σε τίποτα δεν αποδίδουν το έρε-βος μέσα από το οποίο πέρασαν οι ψυχές και τα σώματα αυτών τωνανθρώπων που βρίσκονται πίσω ούτε δυο γενιές καλά - καλά. Αλλάεπειδή εγώ δεν είμαι κριτικός τέχνης και δεν προτίθεμαι να προβώσε τέτοιες ενέργειες δηλώνω ότι θυμώνω όχι μόνο με αυτό που είδααλλά κυρίως με το γεγονός ότι στις (μικρότερης τραγικότητας;) ημέ-ρες που ζούμε δαπανήθηκαν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώμάλλον για να διαφημίσει ο κύριος Τσόκλης για άλλη μια φορά τοόνομά του. Τόση ματαιοδοξία και έπαρση πια, ακόμα και στις μέρεςμας; Θα ήθελα να ακούσω μια επίσημη απάντηση για το κόστος αυτήςτης έκθεσης γιατί θεωρώ την όλη ενέργεια σκανδαλώδη. Όσο γιατην ουσία των έργων του ας το συζητήσουμε κάπου αλλού, δεν μπορώόμως να μην επισημάνω ότι ο κύριος Τσόκλης μπορεί να μην βίασεποτέ του γυναίκα αλλά τη μνήμη αυτών των ανθρώπων κατάφερε νατην αμαυρώσει με δυσνόητα φτιασίδια για να βλέπει τελικά μόνο τονάφυλο εαυτό του μέσα από τους καθρέφτες του και όχι εμείς τον δικόμας... Η Σπιναλόγκα και η ιστορία της στέκει ολόγυμνη μπροστά μαςεδώ και δεκαετίες καλυμένη από το σκοτεινό της φως. Το βλέπουμεόλοι, δεν είναι αξιοθέατο που φωνάζει ούτε έχει ανάγκη από πολλα-πλές αναγνώσεις...

Α.Π.

Το τέλος του εθνικού χρέους

Οι αμέσως επόμενες μέρες που έρχονται ετοιμάζουν κάποιεςπερίεργες για τη χώρα εκπλήξεις; Πόσες εκπλήξεις ακόμα,θα πείτε... Εξάλλου κάθε μέρα που ξημερώνει είναι και ένας

καινούριος κλοιός.

Δεν αναφέρομαι σε αυτά τα γνωστά και δυσάρεστα, εξάλλου μια χώραστην οποία δεν λειτουργεί η πραγματική δημοκρατία μόνο δυσάρεσταμπορεί να συμβαίνουν. Αναφέρομαι σε μια συνέντευξη που έδωσε σετοπικό κανάλι ο ομογενής εξ Αμερικής γιατρός κύριος Λαμπράκηςεκπροσωπώντας την οργάνωση ομογενών End of National Debt - ENDκαι στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε πως μια μεγάλη ομάδαΕλλήνων επιχειρηματιών από διάφορα σημεία του Πλανήτη ετοιμάζε-ται να ... σώσει τη χώρα μας. Ισχυρίστηκε λοιπόν , ότι η ομάδα δια-θέτει κεφάλαια που υπερβαίνουν κατά πολύ το εξωτερικό μας χρέος,

ότι αυτά τα κεφάλαια είναι Ομόλογα του Αμερικάνικου Δημοσίου πουλήγουν από στιγμή σε στιγμή (ίσως και να έχουν ήδη λήξει) και ότι μεαυτά θα επιχειρήσουν να πάρουν στα χέρια τους τα Ελληνικά Ομό-λογα απανταχού της Γης... άρα να εξαγοράσουν το (υπερδιογκωμένοέτσι κι αλλιώς) χρέος της χώρας μας. Ο κύρος Λαμπράκης δήλωσεότι η οργάνωση ήδη βρίσκεται σε συνεννόηση όχι μόνο με την Κύπροστην οποία προτείνει το ποσό των 11 δις αλλά και με την Ισπανίαστην οποία ευχαρίστως θα έδινε ποσό της τάξης των 200 δις...Η συνέντευξη βρίσκεται στο Διαδίκτυο για του λόγου το αληθές. Τιείναι αυτό αυτό που πρέπει εμείς να καταλάβουμε; μήπως ότι μια πο-λυπληθής ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών που έχουν δημιουργήσεικάποιο λόμπυ, είναι έτοιμη να αναλάβει τη διαχείριση του Ελληνικούπλούτου; Και αν ναι, με τι όρους; Γιατί θα πρέπει αυτό να είναι αι-σιόδοξο; Στο φινάλε, Έλληνες επιτήδειοι πολιτικοί και επιχειρημα-τίες δεν λυμαίνονται τόσα χρόνια τον δημόσιο πλούτο; Θα πρέπει ναπανηγυρίσω σε περίπτωση που έρθουν και μας πάρουν οι ίδιοι τα πε-τρέλαια και το φυσικό αέριο και το χρυσό βάζοντας μας να εργαζό-μαστε με μισθούς Κίνας και πάλι; Αυτά δεν τα εξήγησε βέβαια οκύριος Λαμπράκης διότι θα πρέπει να έχει και μια αγωνία το πράμα...έρχονται εκλογές σε Αμερική, εκλογές στη Γερμανία, ο Αρμαγεδόναςτου 2012 με την ευθυγράμμιση των πλανητών, και μετά από λίγοκαιρό , λέει θα δούμε την Ελλάδα και τους Έλληνες να κατακτούνστο παγκόσμιο στερέωμα τη θέση που πραγματικά μας αξίζει... Πάλιεξελίξεις περίεργες θα έχουμε... Ας κρατάμε όμως μικρό καλάθι...και ας βγούμε στο τέλος ψεύτες εμείς. διογκωμένο έτσι κι αλλιώς)χρέος της χώρας μας. Ο κύρος Λαμπράκης δήλωσε ότι η οργάνωσηήδη βρίσκεται σε συνεννόηση όχι μόνο με την Κύπρο στην οποία προ-τείνει το ποσό των 11 δις αλλά και με την Ισπανία στην οποία ευχα-ρίστως θα έδινε ποσό της τάξης των 200 δις...Η συνέντευξη βρίσκεται στο Διαδίκτυο για του λόγου το αληθές. Τιείναι αυτό αυτό που πρέπει εμείς να καταλάβουμε; μήπως ότι μια πο-λυπληθής ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών που έχουν δημιουργήσεικάποιο λόμπυ, είναι έτοιμη να αναλάβει τη διαχείριση του Ελληνικούπλούτου; Και αν ναι, με τι όρους; Γιατί θα πρέπει αυτό να είναι αι-σιόδοξο; Στο φινάλε, Έλληνες επιτήδειοι πολιτικοί και επιχειρημα-τίες δεν λυμαίνονται τόσα χρόνια τον δημόσιο πλούτο; Θα πρέπει ναπανηγυρίσω σε περίπτωση που έρθουν και μας πάρουν οι ίδιοι τα πε-τρέλαια και το φυσικό αέριο και το χρυσό βάζοντας μας να εργαζό-μαστε με μισθούς Κίνας και πάλι; Αυτά δεν τα εξήγησε βέβαια οκύριος Λαμπράκης διότι θα πρέπει να έχει και μια αγωνία το πράμα...έρχονται εκλογές σε Αμερική, εκλογές στη Γερμανία, ο Αρμαγεδόναςτου 2012 με την ευθυγράμμιση των πλανητών, και μετά από λίγοκαιρό , λέει θα δούμε την Ελλάδα και τους Έλληνες να κατακτούνστο παγκόσμιο στερέωμα τη θέση που πραγματικά μας αξίζει... Πάλιεξελίξεις περίεργες θα έχουμε... Ας κρατάμε όμως μικρό καλάθι...και ας βγούμε στο τέλος ψεύτες εμείς.

Α.Π.

Ο Αλέξης εχθρός

Μέσα στον πανικό των τελευταίων μηνών παρατηρούμε με ιδι-αίτερο ενδιαφέρον την συμπεριφορά αξιωματούχων από τηνΕυρώπη οι οποίοι με προκλητικό τρόπο αρνούνται να συναρ-

τήσουν κατά τις επισκέψεις τους στη χώρα μας τον αρχηγό της αξιω-ματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα. Πέραν του θεσμικάαπαράδεκτου της άρνησης για συνάντηση με τον 4ο στην τάξη τηςχωράς περισσότερο αξίζει να σταθούμε στους εγχώριους συμβου-λάτορες για την εν λόγω συμπεριφορά. Κάποιοι (πολιτικοί, ΜΜΕ. κ.α.)φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν κάθε θεσμική υπόστασητης χώρας για να εξυπηρετήσουν τα στενά συμφέροντα τους. Απλάφανταστείτε τι θα γινόταν αν γινόταν το ίδιο ατόπημα με τον Σαμαράή τον Βενιζέλο αξιωματική αντιπολίτευση. Εκτός αν δεχτούμε ότι κάποιοι θεωρούν εκτροπή την επιλογή του ελ-ληνικού λαού για την αξιωματική αντιπολίτευση συμβουλεύοντας ανά-λογα τους ευρωπαίους αξιωματούχους. Παραβλέποντας ότιπαράλληλα με τέτοιες συμπεριφορές ρισκάρουν προκαλώντας …

Μ.Φ.

2ΦΥΛΛΟ 112 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012

Πoυ θα βρείτε Την Πυξίδα:

...κυκλoφoρoύμε

τη 3η βδoμάδα κάθε μήνα,

σε 3000 αντίτυπα και μπoρείτε να μας

βρείτε στα παρακάτω σημεία:

Βιβλιoπωλεία:

ΕΠΙΛOΓΕΣ,

ΕΣΤΙΑ, ΜΥΘOΛOΓΙΑ,

ΠΕΤΡΑΚΗ, ΠOΛΥΕΔΡO,

ΣΧΗΜΑ, ΤO ΒΙΒΛΙO,

ΒΙΒΛΙOΠΩΛΕΙO ΤΗΣ 1866,

Χαρτoπωλεία:

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ,

ΚΥΒOΣ,

ΡOΜΒOΣ,

ΧΑΖΗΡΑΚΗΣ,

Καταστήματα Δίσκων:

LA. SI. DO.,

Σινεμά:

Palace, ΚΗΠΟΣ

Καφέ - Μπάρ:

ΜΥΘOΛOΓΙΑ,

EΔEM,

ΑΣΩΤOΣ ΥΙOΣ,

ΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ,

ΔΥO ΛOΥΞ,

ΜΙΚΡO ΚΑΦΕ,

ΜΑΧΑΛΑΣ,

ΚΑΦΕ ΤΕΧΝΗ.

VIDEO CLUB:

DV PLANET,

PLAY,

MOVIE FORUM,

VIPS (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ),

VIDEO BEST,

VIDEO BLUE

ΤOΡ VIDEO (ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΔΩΝ)

Άλλα σημεία:

ΔΗΜOΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙOΘΗΚΗ,

ΕΙΣOΔOΣ Αντιπεριφέρειας Χανίων,

ΕΙΣOΔOΣ ΔΗΜOΥ ΧΑΝΙΩΝ,

ΠOΛΥΚΕΝΤΡO ΝΕOΛΑΙΑΣ,

ΠΡΑΚΤOΡΕΙO ΤΥΠOΥ(ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ),

ΑΝΕΚ LINES,

Blue Star Ferries (κεντρικό πρακτορείο),

ΠOΛΥΤΕΧΝΕΙO (ΚΥΛΙΚΕΙO),

ΤΕΙ(ΚΥΛΙΚΕΙO), ΩΔΕΙO,

ΤΡΑΠΕΖEΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΠEIPAIΩΣ,

SYLVESTER (ΓOΓOΝΗ),

BREAK (ΓΟΓΟΝΗ),

NEW STAND

Στο Hράκλειο:

BIBΛIOΠΩΛEIO KIXΛH

ΠΥΞΙΔΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠOΛΗ

ΤOΥΣ ΠOΛΙΤΕΣ ΤOΝ ΠOΛΙΤΙΣΜO

ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ:ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔOΣΚOΠΙΚΗ

«ΠOΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ»ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 6483

ISSN 1790-6075

ΕΚΔOΤΗΣ – ΥΠΕΥΘΥΝOΣ ΕΚΔOΣΗΣΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΕΠΙΚOΙΝΩΝΙΑ «ΠΥΞΙΔΑ» / ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ

ΤΘ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣΤΗΛ: 2821074104 / 6974739122

FAX: 2821036364e-mail: [email protected]

ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣΜ. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΒΟΥΛΕΣKΩΣTAΣ ΓYΠAPAKHΣ

ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΡΜΑΡΑΚΗΣΣΙΣΣΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ

ΒΟΥΛΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗΔΗΜOΣ ΚΕΡΔΕΛΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΤΣΟΓΛΟΥΝΙΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ

ΠΕΤΡOΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΛΙΚOΥΤΣΑΚΗΣ

KΩN/NOΣ MΠAΣIOΣΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΟΝΙΔΗΣMYPTΩ KONTOMΙTAKHΓΙΩΡΓΟΣ MANOYΣEΛHΣNIKOΣ MANOYΣEΛHΣΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΓΟΥΛΟΣΒΑΡΒΑΡΑ ΠΕΡΑΚΗ

σκίτσα: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣBAΣIΛHΣ ΠAΠAΣTAMOΣ

ΝΕKΤΑΡΙOΣ ΠΑΥΛOΥ - ΠΕΤΡOΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΙΒOΛΑΚΗΣ

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝOΥΔΑΚΗΣΓΙΩΡΓOΣ ΤΣΙΜΑΣΣΟΦΙΑ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ

ΝΙΚOΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝOΥΑΝΤΩΝΗΣ ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ

ΣKITΣA - ΣΧΕΔΙΑΣΜOΣ ΕΝΤΥΠOΥΝΙΚOΣ ΠΑΡΘΕΝOΠOΥΛOΣ τηλ.

6974430507

ΣΗΜΑ ΕΝΤΥΠOΥ ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ

Η πυξίδα πρoσφέρεται με αντίτιμo τη διάδoση και τη συμμετoχή

Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ

ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ:

ΦΥΛΛΟ 112 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ – ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 20123

Ο Σεπτέμβρης είχε πάντα στην μνήμη μου ανάμικτασυναισθήματα.

Το καλοκαίρι και η όποια χαλάρωση και ανεμελιάέμεναν πίσω.Τα σχολεία και οι όμορφες συναντήσεις ήταν μπρο-στά…Τα αμπέλια και η χαρά του τρύγου ερχόντουσαν…Η δημιουργικότητα του χειμώνα ήταν μπροστά…

Σε κάθε περίπτωση ήταν για πολλούς από εμάς έναουσιαστικό ορόσημο από χρονιά σε χρονιά…

Αυτό το Σεπτέμβρη, όπως και γενικότερα τους τε-λευταίους μήνες, υπάρχει ένταση. Όχι δημιουργικό-τητας, όχι προοπτικής, σε κάμπια περίπτωσηελπίδας.Υπάρχει ένταση απελπισίας, ένταση αδιεξόδων(ατομικών και συλλογικών), ένταση απουσίας ελπί-δας. Αυτό το τελευταίο είναι που σκοτώνει. Αυτόπου σκορπίζει τη θλίψη, την αγωνία, την οργή. Αυτόπου γεννά καταθλίψεις και αδιέξοδα…

Υπάρχει λαός που μπορεί να σταθεί χωρίς ελπίδα ;Η απάντηση είναι ΟΧΙ και αν δεν γεννηθεί στην κοι-νωνία άμεσα η πιστή σε μια ελπίδα, ένα όραμα, γιατίόχι ένα όνειρο τότε θα πρέπει να περιμένουμε με-γαλύτερα αδιέξοδα. Τραγικές και ακραίες συμπερι-φορές και εκφράσεις.

Γι αυτό το όνειρο οφείλουμε στους εαυτούς μας,τους γονείς και τα παιδιά μας να παλέψουμε. Γιατίδεν μπορεί το 2012 να αποτελεί όραμα «το ψωμίτου δούλου» αλλά η ελπίδα της ζωής και αυτό πουγια πολλά χρόνια οι Έλληνες έλεγαν «ένα καλύτεροαύριο».

Γράφειo Mατθαίoς

Φραντζεσκάκης

Το ΠΑΣΟΚ έχει γενέθλια και κάνει τιςεννιά ακτίνες του ήλιου επτά, ο ΣΥΡΙΖΑδεν θέλει να γίνει ΠΑΣΟΚ -αλλά μάλ-

λον έχει γίνει ήδη γιατί το ΠΑΣΟΚ τα τίνα-ξε και υπήρχε έτοιμη πελατεία-, η κυβέρ-νηση Σαμαρά ετοιμάζεται να ψηφίσει νέα μέ-τρα και ο Σεπτέμβριος, ο πιο ωραίος μήναςτου χρόνου, μόλις ξεκίνησε. Είναι πληκτικά όσα συμβαίνουν αυτές τιςημέρες στον πολιτικό στίβο αλλά η συνέχειαθα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.Πολλοί αναρωτιούνται γιατί οι Έλληνεςδεν αντιδρούν. Νομίζω πως ξέρω το λόγο.Δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας που να πι-στεύει πως αυτή η κυβέρνηση μπορεί να κα-ταφέρει κάτι θετικό. Ούτε ο Σαμαράς δεν τοπιστεύει.Η δανειακή σύμβαση οδηγεί ντουγρού στονγκρεμό -αυτό είναι γνωστό σε όλους- και ταμέτρα δεν βγαίνουν, ενώ θα πρέπει πρώ-τα να ψηφιστούν, στη συνέχεια να εφαρ-μοστούν και μετά να αποδώσουν.Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί αυτό.Τότε, γιατί γίνονται όλα αυτά; Είναι απλό:επειδή αυτό θέλουν οι Γερμανοί. Επειδήαυτό συμφέρει τη Γερμανία τώρα. Και η Ελ-λάδα δεν υπάρχει.Όποιος πίστεψε πως η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου (μαζί με το ανέκδοτο που λέγε-ται Κουβέλης) θα διαπραγματευτεί το Μνη-μόνιο πρέπει να είναι καθυστερημένος. Βέ-

βαια, υπάρχουν πολλοί.Οι Γερμανοί κρατάνε απ’ τ’ αρχίδια τον Σα-μαρά και τον Βενιζέλο. Το ξέραμε όλοι αυτό.Με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έκα-ναν παιχνίδι τόσες δεκαετίες, αυτούς είχανχρηματίσει και εξαγοράσει, και ο Σαμαράςθα πατούσε πόδι;Ο Σαμαράς είναι ένα ακόμα πιόνι. Αναλώ-σιμο και από τα πολλά που υπάρχουν.Ένας τυπικός πρωθυπουργός της Ελλάδας.Ένας τίποτας.Άλλωστε, η Ελλάδα δεν είχε ποτέ κυβερ-νήσεις και πρωθυπουργούς – είχε μόνο αν-θρώπους που ήταν στα πράγματα.Τα καθεστωτικά ΜΜΕ -που έχουν χρεοκο-πήσει- προσπαθούν να πείσουν πως κάτι αλ-λάζει στη χώρα.Τίποτα δεν αλλάζει στη χώρα. Είχα την ευ-καιρία τους τελευταίους τρεις μήνες να βολ-τάρω πολύ και να διαπιστώσω πως τα ίδιαλαμόγια είναι στις ίδιες θέσεις και κάνουντις ίδιες λαμογιές. Ξετσίπωτα, χωρίς καν ναπαίρνουν προφυλάξεις.Ελάτε, όλοι το ξέρουμε αυτό – πώς να αλ-λάξει η σαπίλα της χώρας, όταν όλοι οι σά-πιοι που την ξέσκισαν είναι στις θέσεις τους;Είναι σαν να πηγαίνεις σε σκυλάδικο και ναπεριμένεις να ακούσεις όπερα – όσες φο-ρές και να πας, δεν θα ακούσεις ποτέ.Όσο και να προσπαθούν να «φουσκώ-σουν» τον Σαμαρά -με σόου τύπου «Ύδρα»

και «αυθόρμητες» επισκέψεις στην Ομόνοια-, η πραγματικότητα είναι πως ο Σαμαράςήταν τελειωμένος από πριν αναλάβει τηνπρωθυπουργία.Επίσης, ο Σαμαράς έχει πρόβλημα. Κοιτάξτετον λίγο, δείτε την έκφρασή του, τις κινή-σεις του, τον τρόπο που μιλάει· είναι εμ-φανές ότι ο άνθρωπος είναι βουτηγμένοςστην κατάθλιψη και χρειάζεται γιατρό. Άντενα πέσει να πάει να τον κοιτάξουν. Κρίμαείναι, γέρος άνθρωπος.Αν θα είχε ένα ενδιαφέρον η εκλογή Τσί-πρα στις τελευταίες εκλογές, θα ήτανεπειδή -σε αντίθεση με τον Σαμαρά- δενήμασταν βέβαιοι για το τι θα κάνει.Εντάξει, μπορεί ο Τσίπρας να ψήφιζε 72 μνη-μόνια σερί αλλά υπήρχε και το ενδεχόμε-νο να μην το κάνει.Έγινε πρωθυπουργός ο Σαμαράς, οπότε δενθα μάθουμε ποτέ τι θα έκανε ο Τσίπρας –όταν θα γίνει πρωθυπουργός, η κατάστασηθα είναι εντελώς διαφορετική.Από την άλλη, ο Τσίπρας θα έχει αντιληφθείμετά το αποτέλεσμα των εκλογών -αν δεντο ήξερε ήδη- πως οι Έλληνες είναι δου-λοπρεπείς και κότες, οπότε μάλλον δεν θαέχει κανένα λόγο να ασκήσει καμιά «πε-ρήφανη» πολιτική γιατί θα φάει το κεφάλιτου. Δηλαδή, παίζει να τον έχουμε κάψει κιαυτόν από τώρα.

συνέχεια στην 16η σελίδα

Από την παραλία

Ηαγορά αυτοκινήτου αντιμετωπίζει σή-μερα μία κρίση άνευ προηγουμένου.Οι πωλήσεις αυτοκινήτων υπολογίζε-

ται ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα κλεί-σουν στις 55.000 με 60.000 πωλήσεις, ότανο εθνικός μέσος όρος της δεκαετίας υπολο-γίζεται στις 260.000 πωλήσεις ετησίως. Ηπτώση αυτή δεν αποτυπώνει μόνο την εικόνατης συνολικής κατάρρευσης της αγοράς στηνΕλλάδα, αλλά αποτελεί και τη μεγαλύτερηπτώση πωλήσεων που έχει συντελεστεί σεΕυρωπαϊκή χώρα. Οι επιχειρήσεις του κλά-δου επιβιώνουν σήμερα μόνο μέσα από τηναγορά του σέρβις και του ανταλλακτικού, ηοποία όμως και αυτή βρίσκεται σε κρίση βοη-θούντος του παραεμπορίου.

Η Ελλάδα τηντελευταία 40ετίααποτέλεσε μία μα-ζική αγορά εισαγό-μ ε ν ω ναυτοκινήτων. Η

ακραία αστικοποίηση της μεταπολεμικής πε-ριόδου συνοδεύτηκε και με την ακραία επέ-κταση της χρήσης του αυτοκινήτου ως οκατεξοχήν τρόπος τόσο για την μετακίνησηστο χώρο εργασίας όσο και για την ψυχαγω-γία, καθώς οι άρτι εξαστισμένοι επαρχιώτεςεπέστρεφαν στους τόπους καταγωγής τουςγια ψυχαγωγία και διακοπές. Η επέκτασηαυτή παρουσιάζονταν στα μάτια των πολιτώνως μία φυσική επιλογή, ως μία θετική αντι-κειμενική εξέλιξη προς την πρόοδο και τηνεξέλιξη. Ακόμα και σήμερα, πολιτικοί ηγέτεςόπως ο γέρος Καραμανλής, οι Συνταγματάρ-χες ή ο Σημίτης επιβιώνουν στις καρδιές τωννοσταλγών τους ως πολιτικές προσωπικότη-τες ενός Ά βεληνεκούς με βασικό τεκμήριοτην ικανότητα τους να φτιάχνουν δρόμους.Με αυτό τον τρόπο όμως αποκρύβεται το γε-γονός ότι η εξέλιξη αυτή αποτελούσε μία συ-νολική κοινωνική επιλογή με ποικίλες άδηλες

επιπτώσεις.Ο 20ος αιώνα αποτέλεσε τον αιώνα της

αυτοκίνησης. Η επέκταση του αυτοκινήτουως του σημαντικότερου τρόπου μεταφοράςανθρώπων και εμπορευμάτων επωφελήθηκετόσο από τη σύμφυση των συμφερόντων με-ταξύ αυτοκινητοβιομηχανιών και πετρελαϊκώνεταιριών, όσο και από μοντερνιστικές ιδεο-λογίες που έβλεπαν κάθε μορφή εκμηχάνι-σης ως μία θετική κοινωνική εξέλιξη πέρα καιέξω από το περιβαλλοντικό τους κόστος. Ανο μεσοπόλεμος ήταν διάστικτος από φαντα-σιώσεις εκμηχανισμενων ουτοπιών, όπωςαυτές του Ιταλού, ιδεολόγου φασίστα, Μαρι-νέτι, η πραγμάτωση ενός ολικού συστήματοςαυτοκίνησης δεν ήρθε παρά μέσα από τιςΚεΰνσυανές πολιτικές μεταπολεμικά. ΣτηνΑμερική π.χ. δεν υπήρχε ολοκληρωμένο δί-κτυο διαπολιτειακών αυτοκινητόδρομων παράμόνο μετά το 1956. Η τάση προς την καθολι-κοποίηση του εν λόγω συστήματος είχε τέ-τοια ισχύ που επικρατούσε ακόμα και σεκοινωνίες όπως αυτή των Φιλλιπίνων ή τηςΕλλάδος στις οποίες η ίδια η φυσιολογία τουεδάφους δεν ευνοούσε την ανάπτυξη ενόςτέτοιου δικτύου ως του ενδεδειγμένου τρό-που μεταφοράς εμπορευμάτων.

Σήμερα η παγκόσμια οικονομική κρίσηείναι αξεδιάλυτα συνδεδεμένη με τέτοιες συ-νολικές κοινωνικές επιλογές. Η κρίση έτσισυνοδεύεται και με πειραματισμούς που στο-χεύουν στην υπέρβαση των αγκυλώσεων πουδημιουργεί στην παγκόσμια οικονομία η εξάρ-τησή της από το πετρέλαιο. Από την μία, οιίδιες οι πετρελαϊκές εταιρίες αναζητούν διε-ξόδους σε μία διαφοροποιημένη αγορά ενέρ-γειας, γεγονός που κάνει π.χ. την BP να κάνειτο μότο της το «Beyond Petreleum», και ναπροσπαθεί να λανσαριστεί ως διεκδικητήςστην νέα αγορά ενέργειας. Από την άλλη, σεχώρες όπως η Η.Π.Α. και η Μ. Βρετανία ηχρήση του αυτοκινήτου μεταμορφώνεται και

παρουσιάζονται δείγματα από-ιδιωτικοποί-ησης της, με χιλιάδες νέες εταιρίες να εμ-φανίζονται στον τομέα της ενοικίασηςαυτοκινήτων ή μέσα από την δημιουργία σε-λίδων κοινωνικής δικτύωσης συλλογικής χρή-σης οχημάτων. Έτσι, αν και η εξάπλωση τουαυτοκινήτου και της εξατομικευμένης μετα-κίνησης παρουσιάζεται να είναι μία επιλογήχωρίς επιστροφή, η τάση διαμορφώνεταιπρος την κατεύθυνση της αποδέσμευσηςαπό τη χρήση του πετρελαίου, της μείωσηςτου όγκου και του βάρους της διαρκώς αυξα-νόμενης ποσότητας οχημάτων και της διάρ-ρηξης της ταύτιση ανάμεσα στον οδηγό καιστο φετιχοποιημένο αντικείμενο της κατανά-λωσης του, το ιδιόκτητο αυτοκίνητο.

Στην περίπτωση της Ελλάδος η υπέρ-βαση της κρίσης προϋποθέτει και ριζικέςτομές σε σχέση με τις κοινωνικές επιλογέςστον τομέα των μεταφορών. Επιλογές όμωςπου συγκρούονται όχι μόνο με την πολιτικήτων μειωμένων προσδοκιών και της οικονο-μικής συρρίκνωσης που επιβάλουν οι μνημο-νιακές κυβερνήσεις αλλά και με τηνσυγκεκριμένη μορφή που πήραν οι προσδο-κίες ευδαιμονίας και κατανάλωσης για τονμέσο πολίτη μεταπολεμικά. Η επέκταση τωνδημόσιων μεταφορών, ως απάντηση στη συρ-ρίκνωση των εισοδημάτων μπορεί και πρέπεινα συνοδεύεται και από ένα κοινωνικό και οι-κονομικό πειραματισμό στο πεδίο της εξατο-μικευμένης μετακίνησης. Πάνω από όλαόμως απαιτεί και ένα συνολικό κοινωνικόσχεδιασμό που να αναδεικνύει τον μετασχη-ματισμό στο χώρο της ενέργειας ως τηνατμομηχανή της Ελληνικής οικονομία. Καιαυτό είναι κάτι παραπάνω από την απλή με-τατροπή της χώρας σε ένα Ελντοράντο εκ-ποίησης της γης προς όφελος διεθνώνεπενδύσεων.


επιμέλειακειμένου

o MιχάληςNικoλακάκης

Η κρίση και το αυτοκίνητο ή η κρίση του αυτοκινήτου;

Της λήθης

Χρόνος Όλα πωλούνται κι όλα αγορά-ζονται απ’ όταν ξεπρόβαλλε η φράση«ο χρόνος είναι χρήμα» κι έγινεετούτη η φράση τρόπος ζωής και θε-μέλιο αξιών.Η δεσπόζουσα σημασία που δίνουμεστον προσωπικό μας χρόνο δε συνι-στά παρά άλλον ένα μηχανισμό απώ-θησης της ασημαντότητας μας σεσχέση με την πραγματικότητα. Μιαπραγματικότητα που τείνει να ορίζεταιπια από ομάδες τεχνοκρατών που μετην επιδέξιο σύμμαχό τους την προ-παγάνδα των Μέσων Ενημέρωσηςστοχεύουν στο θυμικό της μάζαςεκλαϊκεύοντας τη βούληση των δυνα-τών.Η έντεχνη μετάφραση της λέξης pri-vatization ως αποκρατικοποίηση καιόχι ιδιωτικοποίηση αυτομάτως απομει-ώνει το κακό κράτος ενώ φέρει ωςσυνειρμό τη μεταρρύθμιση και τηνανάπτυξη.

Ιστορία Παρά το γεγονός ότι ένα πλή-θος από μελέτες που επεξεργάζονταιτα αντικειμενικά δεδομένα οδηγούνστο συμπέρασμα ότι οι ιδιωτικοποι-ήσεις λειτουργούν τουλάχιστον ανα-σχετικά σε όλους τους τομείς τηςοικονομίας μιας χώρας, με ποια κριτή-ρια άραγε, οι Έλληνες πολιτικοί είναιδυνατόν να αποδέχτηκαν υποτακτικάτην εκποίηση μιας ολόκληρης χώρας;

Επανάληψη Η αλλότρια βούληση επι-βάλλεται κάποτε ελέω θεού, κάποτεελεώ χρήματος, του συγκεντρωτικούαυτού συμβόλου της υλικής δύναμης .Το διαφορετικό δεν απουσιάζει απότην επανάληψη της ιστορίας. Βρίσκε-ται στην ονομασία των καθημαγμένωντόπων κι ανθρώπων από τα πειράματαεφαρμογής των οικονομικών θεωριών

Ιδιωτική οικονομία δε σημαίνει ελεύ-θερη οικονομία. Σημαίνει ότι η οικονο-μία ελέγχεται από κάποιον που δενεκλέγεται. Υπάρχει, άραγε, νόμοςπου να καθορίζει την έκτασή τηςιδιωτικής οικονομίας; Και αυτός ονόμος είναι σαν εκείνον της Γαλλίαςτου Ανατόλ Φρανς που απαγόρευεεξίσου σε πλούσιους και φτωχούς νακοιμούνται κάτω από γέφυρες, να ζη-τιανεύουνε και να κλέβουνε ψωμί;

Βούλα Καντεράκη

Α

Ν

Ε

Π

Α

Ι

Σ

Θ

Η

Τ

Ω

Σ


Σπουδαίοι έμποροι οι Ολλανδοί, παγκό-σμιο εμπορικό κέντρο το Άμστερνταμ,τα καλά νέα για την εταιρεία δεν άρ-

γησαν. Ενώθηκε με μία, επίσης μεγάλη, ζυ-θοποιία με το όνομα Heineken,δημιουργώντας, κάτω από το όνομα της τε-λευταίας, έναν από τους μεγαλύτερους ομί-λους, παγκοσμίως, στο χώρο του πολύυγιεινού, αν καταναλώνεται με μέτρο,ζύθου. Η ελληνική ιστορία του ολλανδικού ομίλουείναι αρκετά παλαιά. Ξεκίνησε τη δεκαετίατου ’60, στην Αθήνα, με το όνομα ΑθηναϊκήΖυθοποιία, παράγοντας Amstel και εκμε-ταλλεύτηκε κατάλληλα τα μονοπωλιακά καιπολιτικά ατοπήματα του Καρόλου Φιξ, οοποίος, μερικά χρόνια μετά, έκλεινε την αυ-τοκρατορία του - που ως τότε ήταν συνώ-νυμη με την μπύρα στην Ελλάδα -ανοίγοντας το δρόμο στην Athens Brewery.Με τις κατάλληλες κινήσεις, η τελευταίακυριάρχησε και, ανά δεκαετία περίπου, εξα-πλώθηκε με νέες παραγωγικές μονάδες σεΘεσσαλονίκη και Πάτρα, παράγοντας και ταλοιπά εταιρικά «καμάρια» της, όπως τηνπράσινη Heineken, την Buckler, όταν δημι-ουργήθηκε η αντιαλκοολική μόδα, σχετικάπρόσφατα, την Άλφα αλλά και το εμφιαλω-μένο νερό ΙΟΛΗ. Παράλληλα εμπορεύεταιμια μεγάλη σχετική γκάμα ειδών μπύρας μεπολύ γνωστά εμπορικά σήματα, όπως ηErdinger, η Duvel και η Murphy’s, αποτε-λώντας, αναμφισβήτητα, «τον κυρίαρχοαυτού του παιγνιδιού». Ως μέρος, για περίπου μισό αιώνα, της ελ-ληνικής παραγωγικής πραγματικότητας, ηΑθηναϊκή Ζυθοποιία υποστηρίζει τα προ-ϊόντα της με τη συνέπεια κάθε εταιρείαςπου θέλει να παραμείνει στην κορυφή τηςπυραμίδας της πραγματικότητας αυτής. Εκ-μετάλλευση της εμπορικής της δύναμης -

πάντα αναρωτιόμουν τι θέλει ένα νερόόπως το ΙΟΛΗ στα κρητικά ράφια – αλλά κυ-ρίως μεγάλα εμπορικά και διαφημιστικά«budgets» με επίκεντρο, πάντα, την Ams-tel. Για χάρη της, η Αθηναϊκή Ζυθοποιίαέγινε κύριος χορηγός της Ολυμπιάδας τηςΑθήνας 2004 και της μεγάλης αγαπημένης,Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου, κάνονταςρομαντικές αναφορές «σε αυτά που ζήσαμεκαι εκείνα που θα ‘ρθουν». Θεμιτά είναι όλααυτά, έστω κι αν στο βάθος κρύβουν μια έμ-μεση προσπάθεια αποπροσανατολισμούσχετικά με την καταγωγή της εταιρείας, οθεσμός εξάλλου του χορηγού είναι πανάρ-χαιος και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ηπρόσφατη όμως, άμεση προσπάθεια «ελλη-νοποίησης» της Amstel, ως εμπορικό σήμα,θα μας απασχολήσει λίγο περισσότερο,γιατί αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμαπου ίσως ξεφεύγει από το αποδεκτό όριοτου ευφημισμού, «ακουμπώντας» στο μηαποδεκτό της παραπλάνησης. Η προσπάθεια – χάριν αστεϊσμού – τουτύπου «αμ’ στέλναν το έναν, αμ’ στέλναντον άλλον…» ως όψιμα βαφτίσια του εμπο-ρικού σήματος της Amstel στοχεύει σε κάτιαρκετά διαφορετικό από μια απλή διαφή-μιση. Η οικονομική κρίση και η επιτακτικήανάγκη ανακατεύθυνσης του καταναλωτήπρος τα ελληνικά προϊόντα αποτελεί το δια-κύβευμα της προσπάθειας, που φτάνειμέχρι το σχεδόν φαιδρό λογοπαίγνιο με τονκ. «ΑΜοιράκη ΣΤΕΛιο», παππού του επίσηςισχυριζόμενου διαφημιστικού φαφλατά, οοποίος ενισχυτικά διεκδικεί την ελληνικήπατρότητα της Amstel. Το ζητούμενο εδώείναι ξεκάθαρο: να «περάσει» στον κατανα-λωτή το μήνυμα μιας αδιαμφισβήτητης ελ-ληνικής καταγωγής του συγκεκριμένουείδους και κατά συνέπεια της εταιρείας.Αυτή είναι η κρίσιμη διαφοροποίηση της εν

λόγω καμπάνιας, η οποία επιχειρεί, δυστυ-χώς, να δημιουργήσει σύγχυση στο μυαλότου Έλληνα καταναλωτή, σχετικά με τοερώτημα «Τί είναι Ελληνικό;», τώρα που ηοικονομία μας αλλά και η κοινωνία μας χρει-άζονται αυτή την αποσαφήνιση όσο τίποτεάλλο, με σκοπό να δημιουργηθεί μια νέαεθνική συνείδηση σε αντιδιαστολή με τηνξενομανία των τελευταίων ετών. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα εμπορικόσήμα προσπαθεί να πάρει την ελληνική υπη-κοότητα «από το παράθυρο» και το Μάρκε-τινγκ φοράει, για μια ακόμα φορά, την κάπατου αποπροσανατολισμού του καταναλωτή.Πριν από μερικά χρόνια, ο Κίτσος, σε μιααπό τις πιο κιτς διαφημιστικές παραγωγές,δήλωνε ότι «δεν πίνς νιρό, πίνς βιλούδο»για το Dorna, που κατά τα άλλα ανάβλυζεαπό τα Καρπάθια όρη. Όμως τότε, η κρίσηδεν είχε κάνει ακόμα την εμφάνισή της –παρότι ολοκλήρωνε τα θεμέλια της – και ηπροσπάθεια αποπροσανατολισμού του κα-ταναλωτή είχε αμιγώς εμπορικά και ει-σπρακτικά κίνητρα. Ποτέ μια - έστω καιέμμεση - παραπλάνηση καταναλωτή δενπρέπει να περνάει απαρατήρητη, όμωςεδώ, στις οθόνες μας υλοποιείται ένα proj-ect που θα καταλήξει σε εμπορικά αποτε-λέσματα, ως αφετηρία όμως, έχει τηναλλοίωση της καταναλωτικής συνείδησηςτου Έλληνα κι αυτό δεν πρέπει σε καμία πε-ρίπτωση να το επιτρέψουμε ή να το δε-χτούμε. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση με την ίδια τηνεταιρεία ή τα προϊόντα της. Τα καταναλώ-νουμε κι εμείς κατά περίπτωση, όπως κιεκατομμύρια άλλοι Έλληνες. Εντούτοις, δενπρέπει να σταθούμε αδιάφοροι απέναντι σεμια καμπάνια η οποία θα θίξει την Βεργίνα,τη νέα Φιξ και πολύ περισσότερο την τοπικήμας Χάρμα, που πρέπει να αποτελέσει τηναγαπημένη μας επιλογή και η ανάπτυξή τηςθα σημαίνει όλο και περισσότερα καλά γιατον τόπο μας, κι ας μην είναι δική μας ηιδέα. Η Amstel από την άλλη, θα μπορεί ναδιεκδικεί με τα θεμιτά εμπορικά μέσα τηνκυριαρχία της στην αγορά, επειδή όμωςείναι μια μπύρα που ανήκει σε μια πολυε-θνική εταιρεία κι όχι επειδή θα είναι «με τοζόρι» ελληνική. Και τον Ρότσα τον αγαπή-

σαμε - κι ας ήταν Παναθηναϊκός - όχι όμωςεπειδή συστήθηκε ως «Μπουμπλής». Το δι-καίωμα της ελληνικότητας πρέπει να τοέχουν και να το καρπώνονται όσα προϊόντατο δικαιούνται και τοέχουν πληρώσει πολύακριβά μέχρι σήμερα,είτε είναι μπύρα, είτενερό, είτε σοκολάτα,είτε χυμός ή ποτό. Αποτελεί αντικείμενο πολύ μεγάλης συζή-τησης, που δεν μπορεί να εξαντληθεί σεένα άρθρο, το ερώτημα, τι σημαίνει Ελλη-νική επιχείρηση ή επιχείρηση Ελληνικώνσυμφερόντων. Είναι εκείνη που χρησιμο-ποιεί ελληνικές πρώτες ύλες ή προϊόντα,εκείνη που διαθέτει μόνο ελληνικά προ-ϊόντα, εκείνη που δραστηριοποιείται στηνΕλλάδα, εκείνη που απασχολεί Έλληνες ωςπροσωπικό, εκείνη που έχει ελληνική διοί-κηση, εκείνη που φορολογείται στην Ελλάδαή εκείνη που διαθέτει τον τζίρο και τα κέρδητης εντός της Ελλάδας; Το τελευταίο δεί-χνει να αποτελεί το βασικό κριτήριο,ωστόσο ο ορισμός θα πρέπει να επικαιρο-ποιηθεί. Στην Αθηναϊκή Ζυθοποιία μπορείκανείς να συναντήσει πολλά από τα παρα-πάνω πλεονεκτήματα και επίσης, ένα συνο-λικά θετικότατο ισοζύγιο λειτουργίας. Ως Έλληνες, μπορούμε να κοιμόμαστε κα-ταναλωτικά όσο θέλουμε, εντούτοις κανείςδε μπορεί να μας επιβάλλει ακόμα και τοόνειρο που εκείνος θέλει να δούμε. Τηνώρα που προσπαθούμε να ξυπνήσουμε,επιχειρώντας να στηρίξουμε το ελληνικόπαραγωγικό και εμπορικό δίκτυο, πρέπειμάλλον να είμαστε αυστηροί απέναντι σεκείνους που θα βάλουν τρικλοποδιές σε μιατέτοια εθνική προσπάθεια, ειδικά στουςπρωτεργάτες, γιατί θα αποτελέσουν εφαλ-τήριο και θα «ανοίξουν την όρεξη» και σεάλλα πολυεθνικά, όψιμα «ελληνίζοντα» εμ-πορικά σήματα, εις βάρος των αυθεντικάελληνικών. Λείπει κι ο Κολοκοτρώνης. «Ξυπνάτε Ελλη-νικά ωρέ Έλληνες γιατί αλλιώς, μας φά-γανε…».

Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης MSc

«Amstelναν τον ένα, στέλναν τον άλλο»…

Ξυπνάτε Ελληνικά ωρέ Έλληνες, αλλιώς…

Γράφει οΚυριάκος Γ.Κώτσογλου*

Amstel. Ονομασία ποταμού, ο οποίος διασχίζει την πόλη του Άμστερνταμ, πρωτεύουσας της Ολλανδίας. Έδωσε τοόνομά του σε μια από τις παλαιότερες τοπικές ζυθοποιίες, οι οποίες κτίζονταν κατά μήκος του εν λόγω ποταμού, μεσκοπό να αντλούν απ’ αυτόν το απαραίτητο νερό για την παραγωγή της ομώνυμης, διάσημης μπύρας.

EΣTIATOPIO - TZAZ KAΦEKAΛAMAKI - THΛ.: 2821032545


Ηδιαφορά είναι πληροφορία.Και η διαφορά κάνει τη δια-φορά. Έτσι εξελίσσονται όλα

τα συστήματα, ομού και τα ανθρώ-πινα. Αλλιώς συρρικνώνονται και πε-θαίνουν. Οποιοδήποτε σύστημα, αν

δεν τροφοδο-τείται απ’ τοπεριβάλλον, ανδεν έχει κανά-λια να δίνει καινα παίρνει, να

μεταβολίζει καινούρια στοιχεία, είναινεκρό. Δεν μιλάμε ούτε γράφουμεγια να επιβληθούμε, να επιβάλλουμεαιώνες αλήθειες, αλλά για να «τσε-κάρομε» αν αυτό που λέμε έχει κά-ποια αξία.Όταν γράφει κανείς, ότανεκφέρει δημόσιο λόγο, αλίμονο ανδιακατέχεται από το σύνδρομο τηςαιωνίου και απαρασάλευτης αλή-θειας. Χρέος του είναι ο λόγος τουνα είναι μεν στέρεος αλλά και ελλει-πτικός, ερωτηματικός, αφαιρετικός,έτοιμος να προκαλέσει μεταβολι-σμό…, προτάσεων, ιδεών, νοημά-των. Ο κόσμος δεν είναι απλήαντανάκλαση μέσα μας. Αν ήταν έτσι,τότε αυτό που λέγεται στοχασμός θαήταν μια τυπική διεργασία χωρίςνόημα. Αλά έργο του στοχασμούείναι να στρατολογήσει σε μη αναν-τίρρητη αλήθεια, αλλά να σκέπτεται,να κρίνει, να συγκρίνει, να διακρί-νει…Όχι να τοποθετεί τον άνθρωποστην αναπαυτική πολυθρόνα της βε-

βαιότητας, αλλά στην αιώρα, στηακραία ευθύνη, στο ακροζύγιασμα,στα όρια, στην υπέρβαση. Όχι να τουεκτρέφει την αυταπάτη της απαλλα-γής από τις αυταπάτες, της ανοη-σίας των οριστικών λύσεων και τωναπόλυτων αληθειών, όχι να τον το-ποθετεί σε ένα κλειστό σύστημασκέψης που καταντά στερεοτυπία,δοξασία ή θρησκοληψία, αλλά να τονδιαμορφώνει και συγκροτεί ως σκε-πτόμενο, με μια φιλικότητα προς τηναμφιβολία και την αβεβαιότητα.Απέ-ναντι από τις «εξ αποκαλύψεως αλή-θειες», από τις αυθεντίες, από τιςσωτηριολογικές ιδέες. Απέναντι απότις «κυρίαρχες» λέξεις, έννοιες,ιδέες. Απέναντι στην απλοποιητικήσκέψη, στα εσχατολογικά νοήματα,στις απόλυτες αλήθειες. Οφείλει ναείναι λόγος ανοιχτός, κατανοητικός,ανεκτικός για να είναι γόνιμος καιευοδωτικός για διάλογο και επικοι-νωνία. Χωρίς ιεροεξεταστικές απο-χρώσεις, καταγγελτικές διαθέσειςκαι μονολιθικότητα. Χωρίς ιερατεία,άβατα, τυπολατρία. Χωρίς όρια καόρους στην σκέψη. Για μια νέα στρα-τηγική της γνώσης. Γιατί η θεωρία,όταν είναι κλειστή απέναντι στηνπραγματικότητα γίνεται δοξασία. Καιη δοξασία-οχυρό είναι αναγκασμένηνα θωρακίζεται με δόγματα στηριγ-μένα, όχι στην σκέψη αλλά στηνπίστη.

Γράφει οΓιώργος

Κοκκινάκος

ΑΣΗΜΑΝΤΑ

Πίστη ή σκέψη;«Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω από τη γη,ποτέ σου δε θα μπορέσεις να σταθείς πάνω της»

[Μ. Νεφέλη] Οδ. Ελύτης

Καλό ταξίδι καπετάνιεΟ Νίκος Κοκοβλής αναχώρησε για το μεγάλο ταξίδι... Την Δεύτερα 13 Αυγούστου 2012

τον μεσημέρι τον αποχαιρετήσαμε στο Βαμβακόπουλο Χανίων.Μέσα από μια γεμάτη διαδρομή ζωής όπου η προσφορά για το κοινό ήταν το κυρίαρχο

στοιχείο ο Νίκος σημείωνε στο τέλος της ζωής του : "...όταν φτάνεις στο τέλος και κοιτάς προς τα πίσω έχει σημασία να βρίσκεις τις στιγ-

μές προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο..."Αυτό τελικά είναι ο πλούτος της ζωής.“…Πολλές φορές αισθανθήκαμε διάφορες πιέσεις, από πολλούς, όμως ποτέ, ούτε

σαν σκέψη, δεν μας πέρασε από το μυαλό να κάνουμε έστω και την ελάχιστη υποχώρησηαπ΄ αυτά που πιστεύαμε, για να φτιάξουμε την προσωπική μας ζωή…”“…Ναι! Άλλος δρόμος από εκείνον που ακολουθήσαμε στη ζωή μας δεν υπήρχε. Στο

ίδιο συμπέρασμα όπως και τότε που επιλέγαμε αυτόν τον δρόμο- καταλήγουμε και σήμεραπου κάνουμε αποτίμηση της πορείας μας…»

Πυξίδα της Πόλης , Φεβρουάριος 2004

Όσοι γνωρίσαμε τον Νίκο Κοκοβλή και είχαμε την τύχη να μοιραστεί μαζί μας την ζωήτου είμαστε απλά τυχεροί καθώς «σπουδάσαμε» αυτό που λεμέ «γεμάτη ζωή». Σε μιαεποχή ιδιοτέλειας, στείρα σε μεγάλο βαθμό από την έγνοια για τον συνάνθρωπο, η ζωήαυτών των ανθρώπων μπορεί απλά να αποτελέσει πηγή αντίστασης.

Ευτυχώς για εμάς, που γι΄ αυτούς τους ανθρώπους "άλλος δρόμος δεν υπήρχε" !!!

Καλό ταξίδι σημ. Δείτε http://allos-dromos-den-ypirxe.blogspot.gr/

Ματθαίος Φραντζεσκάκης


Δημοκρατική ανατροπή των πάντων

Στις μέρες που ζούμε συντελούνταιγεγονότα σημαντικά και δυστυχώςδυσάρεστα. Τα γνωρίζουμε όλοι.

Τουλάχιστον οι περισσότεροι. Άλλωστετρία χρόνια τώρα ,στο «ίδιο έργο θεατές».

Αυτό που δυσκο-λεύομαι να «χω-νέψω» είναι ηθρασύτητα των επι-χειρημάτων και ιδεο-

λογημάτων που χρησιμοποιούν οι κύριοιαυτοί που ηγούνταν και ηγούνται αυτήςτης δύσμοιρης χώρας. Μου φέρνουν στομυαλό τη γνωστή πρακτική της Μαφία ηοποία κατά καιρούς «κατέδιδε» ανθρώ-πους που είχε χρησιμοποιήσει στα εγκλη-ματικά της σχέδια.

Δυστυχώς αυτό μου θυμίζει η προ-σπάθεια τους να μετατρέψουν τα θύματασε θύτες και αυτουργούς. Και μάλισταόταν, αυτοί είναι που οφείλουν να απολο-γηθούν στο λαό, μιας και αυτός είναι πουτους «επέλεγε» για να βγάλουν ,υποτί-θεται ,τη χώρα από το αδιέξοδο και να τηνοδηγήσουν σε πορεία κοινωνικής προ-όδου. Καταγγέλλουν «τα έργα τους» ωςέργα άλλων , ως φυσικά φαινόμενα, ωςκακά της μοίρας μας. Το χειρότερο , κα-ταγγέλλουν τη κοινωνία ως υπεύθυνη καισυνυπεύθυνη καλώντας τη να δεχθείστωικά την αυτοτιμωρία της μέσω της πο-λιτικής που αυτοί σχεδιάζουν και υλοποι-ούν με το φόβητρο των δανειστών μας.

Και όμως…. Αυτοί είναι που χρόνια τώρα οικο-

δόμησαν και συντήρησαν ένα ρουσφετο-λογικό κράτος και χρησιμοποίησαν τιςΔημόσιες επιχειρήσεις ως κομματικά μα-γαζιά .Διοικούσαν με σημειώματα απόβουλευτικά γραφεία και υπέθαλπαν τη λο-γική της «αραχτής» στο Δημόσιο.

Αυτοί είναι που νομοθετούσαν τη φο-ροασυλία για τους έχοντες και καθιέρω-σαν τη φορολογία της «αρπαχτής» γιατους αδύνατους. Μετέτρεψαν τη φορο-διαφυγή και τις χαριστικές επιδοτήσεις σεεργαλείο εκμαυλισμού και κομματικής χει-ραγώγησης των πολιτών.

Αυτοί είναι που φόρτωσαν τη χώρα μεδάνεια προκειμένου να καλύπτουν τα ελ-λείμματα της δικής τους κακοδιαχείρισης,τις μίζες και τις χαριστικές συμβάσεις μετους «εθνικούς» τραπεζίτες, προμηθευ-τές και εργολάβους. Την οδήγησαν εντέλει, στα νύχια του ΔΝΤ , των μνημονίωνκαι στο διασυρμό των δόσεων.

Αυτοί είναι που κατήργησαν κάθε κα-νόνα στην εργασία, στην κοινωνική ασφά-λιση και στη περίθαλψη. Άφησαν κάθεπαραγωγικό τομέα και εγχώρια οικονομικήδραστηριότητα στη τύχη τους , εδραι-ώνοντας μονοπωλιακές πρακτικές . Οδή-γησαν χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις στοκλείσιμο και εκατοντάδες χιλιάδες εργα-ζόμενους στη ανεργία και εξαθλίωση

Αυτοί είναι που δίπλα στο κομματικόκράτος δημιούργησαν και συντήρησαν ένακομματικό-κυβερνητικό συνδικαλισμόπροκειμένου να μην έχουν σοβαρά εμπό-δια στο «θεάρεστο έργο τους».Έρχονταιμάλιστα σήμερα να καθυβρίζουν κάθε συν-δικαλιστική δραστηριότητα ως εχθρό τηςκοινωνίας και εθνικό αμάρτημα!

Αυτοί είναι που υποτίθεται «κούρε-ψαν» το χρέος «ξεπουπουλιάζοντας» τααποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων,νοσοκομείων και επιστημονικών ιδρυμά-των. Κούρεψαν όμως τα όνειρα των νέωνγια δουλειά και ζωή δημιουργώντας μιανέα γενιά μεταναστών μέσα από το απαύ-γασμα των Ελλήνων επιστημόνων.

Αυτοί είναι, οι ίδιοι άνθρωποι χωρίςαιδώ και ίχνος αυτοκριτικής στέλνουν τολογαριασμό για εξόφληση, στη κοινωνία .

Αβελτίωτοι και μετά τις τελευταίες δι-πλές εκλογές. Αφού ζήτησαν και πήραν τηψήφο του λαού για επαναδιαπραγμάτευσημε τους πιστωτές , τη μετέτρεψαν σε πο-λιτική εξευμενισμού και επαιτείας των πι-στωτών με νέα μέτρα της ίδιας αδιέξοδηςκαι αυτοκαταστροφικής για το λαό και τηχώρα λογικής.

Γιατί όμως; Πως μπορούν και συνεχί-ζουν;

Το σχήμα των επιχειρημάτων τοοποίο αναπαράγουν και μας «βομβαρδί-ζουν» είναι απλοϊκό και ως εκ τούτου εύ-ληπτο από κάθε τρομοκρατημένο,παραζαλισμένο ή ημι-πληροφορημένο πο-λίτη.

Ταυτίζουν το Δημόσιο συμφέρον μετο κράτος που αυτοί έφτιαξαν και ομνύουνστη απόλυτη αξία του Ιδιωτικού ,πράγμαπου μοιραία θα οδηγήσει στην ασυδοσία,στον μονοπωλιακό έλεγχο και στην υπο-θήκευση του μέλλοντος του τόπου μας.

Ταυτίζουν το Εμείς και το Συλλογικόμε το λαϊκισμό ,τη ρουσφετολογία και τον«ωχαδερφισμό» που αυτοί καλλιέργησανκαι αποθεώνουν το Εγώ και το Ατομικόπου οδηγεί στο κατακερματισμό της κοι-νωνίας ,στους νόμους της ζούγκλας και

συνεπακόλουθα στο φόβο και την ανα-σφάλεια.

Ταυτίζουν την αλληλεγγύη με τηναπαράδεκτη κατάσταση που δημιούργησανοι συμφωνίες που υπέγραψαν για τη δια-χείριση του μεταναστευτικού και πυροδο-τούν το ρατσισμό ,το φασισμό και τη βία.

Ταυτίζουν τους δημοκρατικούς θε-σμούς κοινωνικής συμμετοχής και δημό-σιας λογοδοσίας με ένα Κοινοβούλιοπλυντήριο ευθυνών και ατιμωρησίας καιδημιουργούν πρόσφορο έδαφος για αυ-ταρχισμό και αντιδημοκρατικές πρακτικέςσε όλα τα επίπεδα.

Αυτό που κατά τη γνώμη μου πρέπεινα μας με προβληματίζει δεν είναι μόνο ηεπιχειρούμενη εκποίηση κάθε συλλογικήςυλικής αξίας του τόπου μας αλλά στοόνομα των παραπάνω «επιχειρημάτων»μια πιθανή συνολική συντηρητική υποχώ-ρηση στο πεδίο της αξιακής συγκρότησηςτης κοινωνίας μας. Αν ακολουθήσει η οπι-σθοδρόμηση σε επίπεδο συλλογικώναξιών φοβούμαι ότι μοιραία θα ζήσουμεκοινωνική τραγωδία και άτακτη κοινωνικήέκρηξη.

Η απάντηση στο ερώτημά μου σί-γουρα θα δοθεί από τις εξελίξεις.

Θα φανεί από τη δύναμη της Ελληνι-κής κοινωνίας να διαμορφώσει και να πι-στέψει σε μια νέα συγκροτημένηπρογραμματική έκφραση των αδιάλειπτωνκοινωνικών αξιών για τη χώρα μας.Να ερ-

γαστεί με αίσθηση του Εμείς και να επι-βάλλει μια Δημοκρατική Ανατροπή τωνΠάντων στη κοινωνία ,στο κράτος ,στουςθεσμούς και την οικονομία. Να μετατρέ-ψει την ανάγκη προοδευτικής αναγέννη-σης και επαναθεμελίωσης της χώρας σεΕθνικό Στόχο.

Να προλάβει μία ακόμα καταστροφήκαι ιστορική ήττα αποτρέποντας τηνΕθνική περιχαράκωση και απομόνωση.

Η ιστορική συγκυρία που ζούμε με τηναπογοήτευση που όλοι νοιώθουμε, με τηταπείνωση και απαξίωση που όλοι ει-σπράττουμε, με τα ατομικά αδιέξοδα καιδυσκολίες που όλοι βλέπουμε και ζούμεπρέπει να τη δούμε ως την ευκαιρία.

Να απαντήσουμε ως λαός στο ανεκ-πλήρωτο ιστορικό αίτημα της δημιουργίαςΕλληνικού κράτους κοινωνικά δίκαιου,εθνικά ανεξάρτητου και ταυτόχρονα ενερ-γητικού και ισότιμου παράγοντα στο Ευ-ρωπαϊκό και Παγκόσμιο γίγνεσθαι γιαΕιρήνη και για κοινωνική πρόοδο.

Αυτό το κράτος δεν μπορεί να το φτιά-ξει καμιά Τρόικα-όπως δεν το έφτιαξαν180 χρόνια τώρα-ούτε όμως και αυτοί πουμας οδήγησαν σε αυτή τη κατάσταση. Είναιυπόθεση δική μας και με άλλους ηγέτες.Προϋπόθεση η συγκροτημένη ενεργοποί-ηση των δημιουργικών προοδευτικών δυ-νάμεων της Ελληνικής κοινωνίας .

Γράφει οΑντώνης Αθ.Παπαδεράκης


Σεπτέμβριος και μια νέα χρονιά αρ-χίζει. Η αρχή του νέου χρόνου όχιμόνο για τα σχολεία και τους μαθη-

τές αλλά γενικότερα για όλους τους αν-θρώπους οι οποίοι συμμαζεύονται από τιςκαλοκαιρινές τους διακοπές. Την 1η Σε-πτεμβρίου η εκκλησία γιορτάζει την αρχήτης Ινδίκτου η οποία αποτελεί και τηναρχή του εκκλησιαστικού έτους. (Ὁ όροςπροήλθε από τη συνήθεια των Ρωμαίωναυτοκρατόρων να ορίζουν διά νόμου γιαδιάστημα δεκαπέντε χρόνων το ποσό τουετήσιου φόρου, πού εισέπρατταν αυτήτην εποχή για τη συντήρηση του στρατού). Ο Σεπτέμβριος επίσης είναι εποχήσυγκομιδής καρπών και προετοιμασίαςγια το νέο κύκλο της βλάστησης. Ιστο-

ρικά, στην περιοχήτης Ανατολής τα πε-ρισσότερα ημερολό-για είχαν ωςπρωτοχρονιά την24η Σεπτεμβρίου,

ημέρα της φθινοπωρινής ισημερίας.Ιστορικά και πρακτικά λοιπόν ο Σεπτέμ-βριος αναγνωρίζεται ως ένας ιδιαίτερασημαντικός μήνας, η αρχή μιας νέας χρο-νιάς. Μια αρχή που ακολουθεί την καλο-καιρινή περίοδο, τον Αύγουστο, το μήναπου κατά την παράδοση τρέφει τους έν-τεκα, που έχει συνδεθεί με τη ξεκούρασηκαι την ανεμελιά, την παρέα και τις συζη-τήσεις, την αμμουδιά και το ηλιοβασίλεμα,το αυγουστιάτικο φεγγάρι. Μια αρχή πουμε τη δύναμη και τα ψυχικά εφόδια τουκαλοκαιριού, συνήθως γεννά προσδο-κίες, σχέδια και τον προγραμματισμό τηςπεριόδου που θα ακολουθήσει.Για πρώτη ίσως χρονιά φάνηκε ότι πολ-

λές από τις παραδόσεις του παλιού«καλού» καιρού, δεν μπορούν να κρατη-θούν. Πολλοί εργαζόμενοι δεν έχουνπλέον δουλειά και ακόμη περισσότεροιδεν μπόρεσαν να κάνουν τις διακοπέςτους. Στις παρέες τα συναισθήματα ανά-μεικτα. Στις συζητήσεις κυριαρχούν τα οι-κονομικά, η κρίση, η τρόικα και τα «νέα»μέτρα, ενώ ακόμη πολλές φορές τη θέσηστα γέλια και στα χαχανητά της ανεμε-λιάς, παίρνει η σοβαρότητα και η περι-συλλογή. Ξεχνάς με τους φίλους σουπου έχεις να τα πεις για καιρό, να συζη-τήσεις για τα ευχάριστα της χρονιάς, γιατις μικρές ασήμαντες διασκεδαστικές λε-πτομέρειες της καθημερινότητας, για τιςτρέλες του παρελθόντος και προσπα-θείς να γίνεις ένας ακόμη οικονομικόςαναλυτής της κρίσης που μας περιβάλλει.Παρηγοριά τα ανοικτά σπίτια στα χωριά.Σπίτια που ξανάνοιξαν με τους παραθε-ριστές που ξαναγύρισαν στον τόπο τουςκαι ξαναζωντάνεψαν με τις φωνές των μι-κρών και των μεγάλων. Δωμάτια που ξα-ναθυμήθηκαν τη στρωματσάδα για ναφιλοξενήσουν οικοδεσπότες, φίλους καιγνωστούς. «Χωριά με φώτα ανοικτά»,όπως και οι εκδηλώσεις της ΠολιτιστικήςΕταιρείας Κρήτης, μετά το 2007, στην εν-δοχώρα του νομού . Ο Σεπτέμβριος που όμως δεν πρέπει ναχάσουμε. Ας ξεχάσουμε τις συνηθισμέ-νες οικονομικές εξαγγελίες στη ΔιεθνήΈκθεση Θεσσαλονίκης, τους φόρους τωναυτοκρατόρων, τις επιβολές της τρόικας.Ας προσπαθήσουμε για δούμε και να λει-τουργήσουμε στα σχολεία και στην κοι-νωνία μας με «φώτα ανοικτά». Για τουςμικρούς και μεγάλους μαθητές μας υπάρ-

χει η επιστροφή στα θρανία. Η πρόσκλησηκαι η πρόκληση της γνώσης. Για όλουςεμάς υπάρχει η επιστροφή, η προσπά-θεια, η ελπίδα και οι ευχές για τη νέα

χρονιά.… εδώ, στην Ελλάδα, το θάμα είναι ο σί-γουρος ανθός της ανάγκης (Ν. Καζαντζά-κης, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά)

Σε πιάνει μία απόγνωση, μία πικρήαγωνία. Δεν έχεις απολαύσει ταμπάνια, το καλοκαίρι δεν σου

έφτασε. Θέλεις κι άλλο. Απογοήτευση.Το νερό ήταν κρύο σήμερα. Σε πιάνειαυτός ο φόβος. Ο καιρός όλο και πιομουντός , πλησιάζουν οι βροχερέςμέρες. Το νιώθεις στην ατμόσφαιρα.Απολαύσει. Τι είναι απόλαυση όμως;Μπορεί να πει κάποιος, ήταν υπέροχομου φτάνει; Φυσικά και όχι. Και αυτόείναι το μυστικό. Αν την ώρα που σκέ-φτεσαι ότι θέλεις κι άλλο , σηκώσεις τοκεφάλι και δεις την αραιή συννεφιά πουόλο και πυκνώνει θα δεις ότι, οι ωραίεςστιγμές είναι που σου προκαλούν άγχος.Λαχταράς να τις ξαναζήσεις. Αυτό είναιαπόλαυση. Να έχεις κάτι να νοσταλγείς,κάτι να περιμένεις, κάτι γνώριμο. Τοαγαπημένο σου φαγητό. Τόσες φορές κιαυτή η γεύση είναι το ίδιο υπέροχη. Σαντον αθώο εφηβικό έρωτα.Ευτυχώς που το αυγουστιάτικο φεγγάριήταν αργά φέτος. Γλυκιά ανάμνηση, έχεικρατήσει την λάμψη του άλλα το περικυ-κλώνουν σύννεφα. Με το μυαλό στο φεγ-γάρι λοιπόν και το βλέμμα στο χαζοκούτιβαθαίνει η απόγνωση. Δεν μας άφησανήσυχους. Δεν μας ξέχασαν κι ούτε ταπράγματα άλλαξαν. Άλλωστε ο ήλιοςέφερε το φθινόπωρο στην φαυλότητατης πραγματικότητας. Η επανάληψη τηςξεχασμένης κασέτας. Στην αρχή ακούγονται φήμες για περικο-πές. Κάποιος κατηγορηματικά διαψεύ-δει την λασπολογία. Μετά κάποιοςπαρουσιασμένος ως αισιόδοξος απο-κλείει τις περικοπές.. Και το μαύρισμα

αρχίζει να φεύγει,σειρά παίρνουν τα βι-βλία, τα αναγκαία ξενύχτια πλέον. Σε μίαστιγμή αδυναμίαςστρέφεσαι πάλι στοχαζοκούτι. Κάποιοςπαρουσιασμένος ωςαπαισιόδοξος κρίνειτις περικοπές ανα-γκαίες. Γίνεται μία διαφωνία που ο κοι-νός νους μόνο με σκυλιά που γαβγίζει τοένα το άλλο από παράθυρα μπορεί νατην παρομοιάσει. Μέχρι και ο ΟυμπέρτοΈκο σπαζοκεφαλιάζεται για να βρει αίτιακαι αφορμές στην διαφωνία.Η ουσία είναι απλή. Όσο κι αν μας πονο-κεφαλιάζουνε. Όσο κι αν λυπόμαστε πουγυρίσαμε στην καθημερινότητα. Όσο πε-ρίπλοκο κι αν το έκαναν για ζαλισμένααπό τον ήλιο μυαλουδάκια μας, η ουσίαθα είναι πάντα η ίδια. Όπως κι αν το πα-ρουσιάζουν ,σαν σωτήρια λύση, σαν ανα-γκαίο κακό, σαν θυσία, σαν σαν σαν..Οιπερικοπές πάντα περικοπές θα είναι,και θα πλήττουν πάντα εσένα και εμένα.Ποτέ αυτούς. Γιατί όσο εσύ απέφευγεςτην πραγματικότητα χτίζοντας κυριολε-κτικά στην άμμο παλάτια, αυτοί έπλαθαντην πραγματικότητα. Ώστε εγώ κι εσύ ναεξυπηρετούμε ακόμα πιο εύκολα ένανσκοπό, τον δικό τους.Γι αυτό ο μισητός Σεπτέμβριος δεν είναιμήνας πένθους. Είναι μήνας αφύπνισης.Γιατί αυτοί που κρατούν τα ηνία της άλο-γης μάζας δεν κάνουν διακοπές. Ούτε ηεπανάσταση κάνει. Γι αυτό φύλαξε βαθιάτην χαρά και κλείδωσε την να μην σουτην πάρει κάνει;, κλείσε τα μάτια, πάρεμια βαθιά ανάσα, και ΝΑ δεις.


Γώγουλος

Σεπτέμβριος… και η νέα χρονιά αρχίζει

Ο ένατος μήνας του χρόνουΟ πρώτος του φθινοπώρουΟ τελευταίος στις καρδιές μας?

Γράφει οΝίκος

Κοκολάκης

Πολύ πριν ξεσπάσει η 'ελληνικήκρίση' η κυβέρνηση Καραμανλή ενέ-κρινε πακέτο κρατικών εγγυήσεων

για τις τράπεζες αξίας 28 δις ευρώ, δη-λαδή πολύ μεγαλύτερο απ' το 10% τουΑΕΠ της χώρας. (Ν. 3723 ΦΕΚ 250-9 ΔΕΚ2008).

Όταν η κρίση ήταν πια δεδομένη και ησυμφωνία για το πακέτο στήριξης είχεκλείσει, η κυβέρνηση Παπανδρέουέσπευσε να εγκρίνει νέες κρατικές εγ-γυήσεις για τις τράπεζες ύψους 15 διςευρώ, δηλαδή ποσοστό που ξεπερνούσετο 5% του ΑΕΠ (Παπανδρέου: -Ν.3845ΦΕΚ65 6ΜΑΙ 2010 - 15δις ευρώ).

Ενώ η χώρα βρισκόταν υπό στήριξη καιλάμβανε κατά κοινή πια ομολογία τα σκλη-ρότερα δημοσιονομικά μέτρα που έχειλάβει ποτέ αναπτυγμένη χώρα στη μον-τέρνα ιστορία, προσπαθώντας να αποφύ-γει την πτώχευση, η κυβέρνησηΠαπανδρέου ενέκρινε και τρίτο πακέτοκρατικών εγγυήσεων για τις τράπεζες,ύψους 10 δις ευρώ ( Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21ΙΟΥΛ 2010).

Παρά το γεγονός πως η κατάστασητης ελληνικής οικονομίας επιδεινώθηκεσφόδρα η τότε κυβέρνηση ενέκρινε άλλατρία πακέτα κρατικών εγγυήσεων για τιςτράπεζες συνολικού ύψους 85 δις ευρώ:

Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 - 25δις ευρώ

Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 - 30δις ευρώ

Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011-30 δις ευρώ

Με την Ελλάδα να έχει ήδη αποδεχτείτην αδυναμία αποπληρωμής των υποχρε-ώσεων της και να έχει συμφωνήσει στηναναδιάρθρωση του χρέους της εν μέσωμία δραματικής ύφεσης, η κυβέρνηση Πα-παδήμου προχώρησε στην έγκριση καινέου πακέτου κρατικών εγγυήσεων για τις

τράπεζες ύψους 30 δις ευρώ (Ν. 4031ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ).

Έτσι, το σύνολο των κρατικών εγγυή-σεων που έλαβαν οι ελληνικές τράπεζεςανήλθε στα 168 δις ευρώ. Πέρα απ' αυτόμε βάση τη συμφωνία για το PSI η Ελλάδαθα παράσχει 50 δις ευρώ από τα 130 διςευρώ του δεύτερου πακέτου στήριξης γιατην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικώντραπεζών.

Έτσι, το σύνολο εγγυήσεων και δα-νείων που παράσχει το κράτος στις τρά-πεζες ανέρχεται στα 218 δις ευρώ, ποσόπου αντιστοιχεί, σχεδόν, στο 100% τουΑΕΠ της χώρας.

Κατ' αναλογία και αν η συγκεκριμένηστήριξη παρεχόταν απ' τις ΗΠΑ, το αμερι-κανικό κράτος θα έπρεπε να έχει εγγυηθείκαι δανείσει στις αμερικανικές τράπεζεςπερισσότερα από 14 τρις δολάρια.

Σημειώνεται πως στην Ισπανία, όπουκατά κοινή παραδοχή η κρίση είναι 'τρα-πεζική', το πακέτο στήριξης που εγκρί-θηκε πρόσφατα ανέρχεται στα 100 διςευρώ.

Τα κύρια ερωτήματα που ανακύπτουναπ' τα παραπάνω και στα οποία καλείταινα απαντήσει η ελληνική κυβέρνηση είναιτα εξής:

Υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα ή οποι-αδήποτε χώρα στον κόσμο που να παρείχεσυνολικά ως δάνεια και κρατικές εγγυή-σεις στις τράπεζες της σχεδόν το 100%του ΑΕΠ της;

Πώς είναι δυνατόν η 'ελληνική κρίση'να μη θεωρείται πρωτίστως τραπεζικήόταν προκειμένου να στηριχτούν μερικέςαπ' τις τράπεζες της χώρας χρειάστηκε,μέχρι στιγμής, τόσο εντυπωσιακά μεγάληστήριξη απ' το κράτος;

Οι ζημίες των ελληνικών τραπεζών απ'τη συμμετοχή τους στο PSI ανήλθαν στα28 δις ευρώ. Ωστόσο, το ελληνικό κράτος

δανείζεται 50 δις ευρώ για την ανακεφα-λαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. α)Τα υπόλοιπα κράτη των οποίων οι τράπε-ζες συμμετείχαν στο PSI παρείχαν κεφά-λαια για να καλύψουν τις απώλειες τους ήπρόκειται για ελληνικό φαινόμενο, β) Ταεπιπλέον των 28 δις ευρώ, 22 δις ευρώπου θα διατεθούν απ' τα κρατικά χρήματαγια την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζώνγια ποιο λόγο δε χαρακτηρίζονται επισή-μως ως πακέτο στήριξης του τραπεζικούκλάδου και για ποιο λόγο διατίθενται. Δε-δομένου ότι το ποσό αυτό θα χρησιμοποι-ηθεί για την κάλυψη υπολογιζόμενωνεπισφαλειών των τραπεζών μέσα στα επό-μενα τρία χρόνια δε συνεπάγεται πως τοκράτος αναλαμβάνει να πληρώσει τις ζη-μίες των τραπεζών οι οποίες προέκυψανμέσα στα πλαίσια των κινδύνων που ανα-λαμβάνουν παρέχοντας δάνεια; γ) Έχειπροηγηθεί έλεγχος για τις ευθύνες τωντραπεζών όσον αφορά τις ζημίες από ταμη εξυπηρετούμενα δάνεια τους; Γιατί συ-νάγεται πως είναι ανεύθυνες και ως εκτούτου δικαιούνται τη σωτηρία τους μεκρατικά χρήματα όταν ο ελληνικός λαόςυποφέρει;

Εφόσον οι ελληνικές τράπεζες έχουνλάβει τόσο μεγάλης κρατικής στήριξηςγιατί δεν προχωρούν άμεσα στην από-σβεση του χρέους των ιδιωτών που έχουνπραγματική αδυναμία αποπληρωμής τουκαι αντίθετα διεκδικούν τα χρήματα αυτά,στέλνουν τους Έλληνες πολίτες στα δικα-στήρια υποβάλλοντας τους στην εξευτελι-στική και ψυχοφθόρα διαδικασία της δίκηςαλλά και αρνούνται να δεχτούν τις πρωτό-δικες αποφάσεις όταν δεν τις ικανοποιούνκαι προχωρούν σε εφέσεις, παρατείνον-τας την ταλαιπωρία αυτών που με τα χρή-ματα τους διασώζονται;

Γιατί οι τράπεζες συνεχίζουν να προ-χωρούν σε κατασχέσεις κατοικιών και να

προβαίνουν σε πλει-στηριασμούς αφούκαλύπτουν τις απώ-λειες τους από τηνκρατική ενίσχυση;

Γιατί δεν αναδείχθηκε απ' την τρέ-χουσα και τις προηγούμενες κυβερνήσειςη ευθύνη των τραπεζών στο δρόμο για τηνκρίση;

Ποιο είναι, τελικά, το πραγματικό ύψοςτο οποίο έχουν λάβει οι τράπεζες απ' τονελληνικό λαό, αν υπολογιστεί και η συμμε-τοχή των Ελλήνων πολιτών στις δημόσιεςεγγραφές, τις αυξήσεις μετοχικού κεφα-λαίου και την αγορά τραπεζικών μετοχώνμέσω του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών,δεδομένου ότι οι μετοχές αυτές τελικάαπαξιώθηκαν και οι Έλληνες πολίτες έχα-σαν τα χρήματα που έδωσαν στις τράπε-ζες;

Την ώρα που ζητείται απ' τον ελληνικόλαό να υποστεί νέα μέτρα ύψους 15 διςευρώ οι τράπεζες απολαμβάνουν τη λήψηαμέριστης κρατικής στήριξης και δανείωνύψους 50 δις ευρώ. Γιατί απ' το δεύτεροπακέτο στήριξης ύψους 130 δις ευρώ οιτράπεζες να λάβουν 50 δις ευρώ, δηλαδήπερίπου 90% περισσότερα απ' τις απώ-λειες τους απ' το PSI αντί να λάβουν πολύλιγότερα και με το υπόλοιπο να καλυφθούνοι απώλειες των ταμείων και να εξοικονο-μηθούν χρήματα για την ανάπτυξη πουτόσο έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία;

Ποιος αποφάσισε πως το σημαντικό-τερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίαςείναι οι τράπεζες; Ως πότε θα συντηρηθείο μύθος πως η ελληνική κρίση δεν είναιτραπεζική και μέχρι πότε θα σώζονται οιτράπεζες και θα υποφέρουν οι πολίτες;Γιατί δεν αποφασίζουμε ακριβώς το αντί-θετο, δηλαδή να σώσουμε τον ελληνικόλαό και να αφήσουμε τις τράπεζες να ανα-λάβουν τις ευθύνες τους;


Η Συνωμοσία του θορύβου


Μανουσέλης

Αντί δικού μου άρθρου, επιλέγω αυτό το μήνα να δώσω τη θέση μου σε κείμενο τουΠάνου Παναγιώτου (Χρηματιστηριακού Τεχνικού Αναλυτή, Διευθυντή GSTA Ltd -WTAEC Ltd) από το www.xrimanews.gr. Το γιατί είναι, νομίζω, προφανές.

ΕΛΛΑΔΑ:ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΡΕΚΟΡ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Η στροφή στις ΑΠΕ είναι η καλύτερη και η μόνη επιλογή καθιστώνταςεπιβεβλημένη τη διείσδυση των ΑΠΕ στη χώρα μας, και στη Κρήτη. Πολ-λές εταιρίες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εγκατάσταση κολοσ-σιαίων αιολικών πάρκων, που θα προκαλέσουν μεγάλες και μηαναστρέψιμες αλλοιώσεις στο φυσικό περιβάλλον της Κρήτης, με πολ-λαπλές παράπλευρες οικονομικά, οικολογικά και κοινωνικά δυσμενείςεπιπτώσεις. Είναι ορατός ο κίνδυνος πρόκλησης από τα μεγάλης κλίμα-κας συστήματα των ΑΠΕ (ΒΑΠΕ) αρνητικών αποτελεσμάτων στην κοινω-νία και στο περιβάλλον που θα κάνουν το νησί αγνώριστο, θίγοντας τον

πρωτογενή τομέα και τον τουρισμό. Με πρόσφα-τες αποφάσεις της Διυπουργικής ΕπιτροπήςΣτρατηγικών Επενδύσεων δόθηκε άδεια για τηνεγκατάσταση συστοιχιών αιολικών πάρκων ισχύοςάνω των 2.000 μεγαβάτ (MW) στην Κρήτη (τριώνμεγάλων "επενδύσεων" βιομηχανικών ΑΠΕ) και

μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες fast track». Επίσης, αρκετά άλλαπρότζεκτ (ΔΕΗ Ανανεώσιμες, Παγκρήτια Συνεταιριστική, πρόγραμμαΉλιος κ.λπ.) φιλοδοξούν να μας 'καλωδιώσουν' διεκδικώντας μερίδιοαπό την 'πίτα' της εκχώρησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών του τόπουμας. Η τρέχουσα πρόταση, γίνεται χωρίς σχέδιο και προβλέπει 'μίγμαΑ.Π.Ε. και εισαγόμενων υδρογονανθράκων, καλώδιο διασύνδεσης με τηνυπόλοιπη Ελλάδα, και εγκαταστάσεις στην Κρήτη πολλαπλάσιες από τιςανάγκες της. Η πρόταση αυτή έχει ελάχιστο τοπικό όφελος, τεράστιομέγεθος, βαριές επιπτώσεις στο περιβάλλον κ.ά. Οι Υπηρεσίες αδει-οδοτούν τα πάντα παντού, επικαλούμενες ως άλλοθι την ανυπαρξία ενερ-γειακού και χωροταξικού σχεδιασμού. Στην πραγματικότητα, ο μησχεδιασμός σε συνδυασμό με την περιβαλλοντοκτόνα νομοθεσία, είναι ο«σχεδιασμός» που επιτρέπει στις εταιρείες να χωροθετούν, αυτές, μεαποκλειστικό κριτήριο το μέγιστο κέρδος.Αυτά τα φαραωνικά έργα θα καταστρέψουν ανεπιστρεπτί τα βουνά μας,τόπους ανεπανάληπτης φυσικής ομορφιάς, προστατευόμενες περιοχέςNatura και Ζώνες Ειδικής Προστασίας Πτηνών αφού μέσα σε τέτοιεςζώνες, στα Χανιά και στην υπόλοιπη Κρήτη, χωροθετούνται τα περισσό-τερα.Το γεγονός αυτό επιβάλλει τη λογική μιας ολοκληρωμένης διαχείρισηςτου ενεργειακού προβλήματος. Στο επίκεντρο της λογικής αυτής αποκτάιδιαίτερη και πρώτιστη σημασία η εξοικονόμηση της ενέργειας με τη στα-

θεροποίηση και τη μείωση της κατανάλωσης καθώςκαι με τη στροφή στην ενεργειακή απόδοση. Η δι-είσδυση των ΑΠΕ καθώς και η εξοικονόμηση ενέρ-γειας, υπαγορεύουν την οριστική λύση τουενεργειακού προβλήματος της Κρήτης. Η περιφέ-ρεια, ο κάθε Δήμος και η τοπική κοινωνία θα πρέπεινα παίξουν καθοριστικό και πρωτεύοντα ρόλο ώστενα μην υποβαθμιστούν οι φυσικοί πόροι και οι άλλοιτομείς της οικονομίας όπως ο τουρισμός, η γεωρ-γία, η κτηνοτροφία κτλ. Να ενισχύσουμε την ισόρ-ροπη ανάπτυξη της Κρήτης, την διατήρηση τωνανθρώπων στην ενδοχώρα, την εξασφάλιση της δια-τροφικής μας επάρκειας και ασφάλειας και να προ-βάλουμε τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.Θέλουμε μια δυναμική και πολυλειτουργική οικονο-μία στην Κρήτη προσαρμοσμένη στα σύγχρονα κοι-νωνικά και οικονομικά δεδομένα .

Πιο συγκεκριμένα , θεωρώ και προτείνω:1. Ενεργειακό Σχεδιασμό με διαδικασίες που δεν κα-ταστρατηγούν διεθνείς και ευρωπαϊκές συμβάσεις,όπως αυτές για τους οικοτόπους, τη βιοποικιλότητα,την ερημοποίηση, το τοπίο και αποτελούν προσβολήγια τον τόπο και τις τοπικές κοινωνίες, αφού εκτόςτων άλλων έχουν ληφθεί ερήμην τους. 2. Η σύνδεση με άλλες περιοχές της χώρας πρέπεινα αποκλειστεί. Αυτή μπορεί μεν να μετατρέψει τηνΚρήτη σε εξαγωγέα ενέργειας αλλά με προφανή τε-ράστια επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Επενδύσειςπολύ μεγάλης κλίμακας, ΒΑΠΕ, θα δημιουργήσουνπερισσότερα προβλήματα, από όσα υπόσχονται να

λύσουν, υποβαθμίζοντας αισθητικά την περιοχή, θαδράσουν αρνητικά στους άλλους τομείς της οικονο-μίας και ιδιαίτερα στο τουριστικό προϊόν της περιο-χής. Τεράστιες θα είναι οι επιπτώσεις στο φυσικότοπίο στους φυσικούς πόρους και στους υφιστάμε-νους και μελλοντικούς τομείς της οικονομίας τηςκάθε περιοχής.3. Οι μονάδες παραγωγής ενέργειας να είναι με-σαίας κλίμακας 4. Βάση του συστήματος να είναι η ατομική παρα-γωγή ενέργειας σε κατοικίες, ξενοδοχεία και δημό-σια κτίρια. Η εγκατάσταση ηλιακών, οικιακώνσταθμών - που συνιστούν μικρές επενδύσεις, δενεπιβαρύνουν το περιβάλλον και δεν προσβάλλουν τοτοπίο - στις στέγες των σπιτιών μπορούν να καλύ-ψουν ένα τεράστιο ποσοστό των ενεργειακών αναγ-κών. Μείωση της κατανάλωσης κτιρίων(βιοκλιματικές πρακτικές, ενεργειακά αυτόνομα κτή-ρια με ΑΠΕ μικρής κλίμακας, όλα τα δημοτικά - δη-μόσια κτήρια να αποκτήσουν ενεργειακή αυτονομία). Θεωρώ την ανάπτυξη των Α.Π.Ε. και την απεξάρτησητου νησιού από υδρογονάνθρακες ως βασικές συνι-στώσες της μελλοντικής μας πορείας και πιστεύωστην αναγκαιότητα να εναντιωθούμε σφόδρα στη λη-στρική λογική των ΒΑΠΕ και στην εκουσίως χαώδηκατάσταση που επικρατεί ευρύτερα για το θέμα τηςενέργειας στο νησί. Το χάος μόνον τα επιχειρημα-τικά συμφέροντα πίσω από τις ΒΑΠΕ εξυπηρετεί.

*ΜΔΕ Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΕΜΠ [email protected]

[email protected]


ΒΑΠΕ ΣΤΗ ΚΡΗΤΗ, Ένα έγκλημα συντελείται

ΤουΜανόλη

Ντουντουνάκη*


Η Σοφία Μπέκα στην camera obsura Η Σοφία Μπέκα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1986. Με-γάλωσε στην Καστοριά όπου μέσα από τη δουλειά του πα-τέρα της ως φωτογράφος έλαβε τα πρώτα φωτογραφικάερεθίσματα. Η ενασχόλησή της με τη φωτογραφία ξεκινά ου-σιαστικά το 2004 μέσα από την επιχείρηση. Από το 2008 ζεικαι εργάζεται στα Χανιά. Από το 2011 είναι μέλος της Λέ-σχης Φωτογραφίας και Κινηματογράφου Χανίων (ΛΕ.Φ.ΚΙ.) .

Cam

era

Obscura

Πώς ξεκίνησε η εμπλοκή σου με τη φωτογραφία; Μέσω του επαγγέλματος του πατέρα μου. Ήταν φωτογράφος και τουπήρα τη μηχανή...

Επιβάλλεται μια φωτογραφία να αφηγείται πράγματα και καταστάσειςή όχι;Επιβάλλεται μια αρχιτεκτονική φωτογραφία ν' αφηγείται μια ιστορία;Νομίζω πως εξαρτάται από το θέμα και τη φαντασία του θεατή.

Μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις…...Χίλιες αναμνήσεις, χίλιες ταμπέλες, χίλια μηνύματα. Και όλα υπο-συνείδητα.Από την καλλιτεχνική στην δημοσιογραφική φωτογραφία είναι μεγά-λος ο δρόμος;Από τη μια και τα δύο παρακλάδια της φωτογραφίας δίνουν την άποψητου φωτογράφου και το ύφος του τη στιγμή του κλικ. Τη μεν "φωτο-γραφία ντοκουμέντου" -ή "δημοσιογραφική"- την ενδιαφέρουν τα πού,ποιος, πότε και γιατί. Η καλλιτεχνική αρκείται στο πού και το γιατί.

Υπάρχει κάτι που θα θέλεις αλλά δεν έχεις καταφέρει να φωτογρα-φίσεις;Μέχρι στιγμής δεν έχω ασχοληθεί με τίποτα υπερβολικό. Τα θέματα

που επιλέγω είναι βατά και συνηθισμένα. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον το "γυμνό".Όχι πρόστυχο όμως. Σύμφωνα με τον τρόπο που θα χειριστεί κανείς αυτό τοθέμα, θα πάρει και τα ανάλογα αποτελέσματα και αυτή είναι η δυσκολία του.


Με επίκεντρο τον κύκλο των χωριών που ιστορικά εξυ-πηρετούσε το ελαιουργείο της Κρύας Βρύσης ο Ανα-πτυξιακός – Πολιτιστικός Φορέας «Τα Όμορφα Χωριά

Μας»(ο οποίος πλέον έχει την ευθύνη του χώρου), και ο πο-λιτιστικός σύλλογος Πανεθήμου – Κρύας Βρύσης έκαναν ταπρώτα βήματα αποκατάστασης του χώρου επιδιώκοντας ναανιχνεύσουν τον δρόμο προς το αύριο της περιοχής.Έτσι από το απόγευμα της Κυριακής 9 Σεπτεμβρίου άνοιξαν οιπόρτες μετά από 35 χρόνια…Βρεθήκαμε εκεί για να θυμη-θούμε , να μάθουμε, να σχεδιάσουμε …Εκατοντάδες ήταν οιφίλοι που πέρασαν από το χώρο γεγονός που δίνει δύναμη σεόσους με αυταπάρνηση κατάφεραν να κάνουν το πρώτο βήμα.Να ανοίξουν τις πόρτες …Στα πλαίσια της εκδήλωσης -«ανακατεύτηκαν» τα προσωπικά αρχεία των κατοίκων της περιοχής δίνοντας την δυνατό-τητα αναπόλησης στιγμών από το παρελθόν της περιοχής.-Έγινε προβολή του ντοκιμαντέρ " Α.Β.Ε.Α. ο πηγμένος χρόνος " σε σκηνοθεσία του κα-

ταγόμενου από την Κρύα Βρύση σκηνοθέτη Σταύρου Ψυλλάκη. Παράλληλα οι τελευταίοι διαχειριστές του ελαιουργείου αφηγήθηκαν ιστορίες από το πα-ρελθόν τους και παράλληλα έγινε συζήτηση για το μέλλον του χώρου αλλά και της περιο-χής Όλα αυτά συνοδεύτηκαν με φρέσκια τσικουδιά, από καζάνι που στήθηκε για τις ανάγκες τηςβραδιάς, καλό ντόπιο κρασί και πολλή μουσική μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.Μια προσπάθεια η οποία στηρίχθηκε από κατοίκους της περιοχής οι οποίοι ακούραστα τόσοτους τελευταίους μήνες και κυρίως τις τελευταίες ημέρες έδειξαν ότι ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ χρει-άζεται για να γίνουν περισσότερα.Ένας νέος χώρος άνοιξε την πόρτα του και το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσει δρώντας καιπαρεμβαίνοντας με το βλέμμα στην ανάπτυξη της περιοχής.

Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Ελαιουργείο Κρύας ΒρύσηςΜια μεγάλη ιστορία με το βλέμμα στο μέλλονΈνα από τα παλιότερα βιομηχανικά μνημεία της περιοχής και από τα πρώτα ελαιουργεία του νομού Χανίων άνοιξε τις πύλες του, στην Κρύα Βρύσητου δήμου Πλατανιά Χανίων, αναζητώντας την νέα του ταυτότητα ως χώρος ανάπτυξης και πολιτισμού.


Με την αξιοποίηση των επενδυτικώνπροτάσεων ΣΔΙΤ επιστρέφουνστην τοπική κοινωνία πολλαπλά

οφέλη, μέσω έργων και υπηρεσιών που γί-νονται από ιδιωτικά κεφάλαια, διατηρών-τας ταυτόχρονα τον δημόσιο χαρακτήραςτου Έργου!!!Από την άλλη το ΤΑΙΠΕΔ, εγγυάται το ΟΡΙ-ΣΤΙΚΟ και ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ τουαμύθητου Θησαυρού του τόπου μας, πουονομάζεται Λιμένας Σούδας!!!!!!Η Σούδα επί δεκαετίες ¨αναπτυσσόταν¨με βάση τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ήγενικότερα την ένταξη της στον αμυντικόσχεδιασμό της χώρας μας και του ΝΑΤΟ.Για προφανείς ιστορικούς και πολιτικούςλόγους, η εμπορική αλλά και κάθε άλληδραστηριότητα του Λιμανιού της Σούδαςέμεινε στη σκιά των στρατιωτικών και αμυν-τικών σχεδιασμών. Σήμερα το ζητούμενοείναι η ώθηση της εμπορικής, τουριστικής,ναυταθλητικής και αλιευτικής δραστηριο-ποίησης του λιμανιού της Σούδας. Το Λιμάνιμας αποτελεί ένα από τα λίγα λιμάνια οπούείναι χωρισμένο το εμπορικό από το επιβα-τικό τμήμα και είναι χωροθετημένες όλεςοι χρήσεις του με την εγκεκριμένη με-λέτη του λιμενολόγου κ.ΡΟΓΚΑΝ. Έτσιμπορούν να αναπτύσσονται ταυτόχρονα οιπολυποίκιλες χρήσης του χωρίς να εμποδί-ζει η μία την άλλη εξαιτίας της έκτασης τουκαι των φυσικών του δυνατοτήτων.Καθαυτών τον τρόπο μπορούν να συνυπάρ-χουν αρμονικά η επιβατική η εμπορική ητουριστική η αλιευτική η ναυταθλητικήκαθώς και η στρατιωτική χρήση του λιμα-νιού της Σούδας λόγω και των θετικών στοι-χείων που απορρέουν από τις διατάξεις

του Διεθνή Κώδικα Ασϕαλείας ISPS code(International Ship and Port Security Code).

Οργανισμός Λιμένος Σούδας Α.Ε.(Εταιρική Ταυτότητα)

Προτεραιότητα μας το θεσμικό πλαί-σιο που θα διέπει ένα σύγχρονο Οργανι-σμό Λιμένα και ο χαρακτηρισμός του ωςΛιμάνι Διεθνής Σημασίας. Είναι ιστορικό κα-θήκον της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να απο-κτήσει το Λιμάνι της Σούδας ένα σύγχρονοΟργανισμό, Ανώνυμη Εταιρία που θα μπο-ρεί να εγγυηθεί την ανάπτυξη, την σωστήλειτουργία και την διαχείριση του λι-μένα, καθώς και την οργανική σύνδεσητου με τον κοινωνικό, οικονομικό και πολε-οδομικό ιστό της πόλης της Σούδας.Είναι επιβεβλημένο στις μέρες μας να μι-λάμε με όρους σύγχρονης διαχείρισης και

χρηματοδότησης και όχι με τα απηρχαι-ωμένα πλαίσια που διέπουν το υϕιστάμενοκαθεστώς διοίκησης του Λιμανιού.Το νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας, μαςπαρέχει τα εχέγγυα ώστε να αναπτύξουμεένα ευέλικτο οργανισμό, με νέα εταιρικήκουλτούρα, περισσότερο εξωστρεϕή, απο-τελεσματικό και αποδοτικό.

Σύμπραξη Δημοσίου ΙδιωτικούΤομέα (Σ.Δ.Ι.Τ)

Η Σύμπραξη Δημοσίου ΙδιωτικούΤομέα είναι ένα αναπτυξιακό εργα-λείο για την δημιουργία υποδομών, συμ-πληρωματικός τρόπος παραγωγήςδημοσίων έργων όπου επικουρικά με τουςυϕιστάμενους θα λειτουργήσει αποτελε-σματικά για την εϕαρμογή του αναπτυξια-κού σχεδιασμού για το Λιμάνι της Σούδας.Καθαυτών τον τρόπο μπορούμε να κινητο-ποιήσουμε πρόσθετους πόρους από Ιδιω-τικά Κεϕάλαια για την συνεκμετάλλευσηαναπτυξιακών έργων πνοής για τον τόπομας, όπως είναι: Μαρίνα Τουριστικών Σκαϕών ΑναψυχήςΔημιουργία υποδομών για την ανάπτυξητων παράπλευρων δραστηριοτήτων (κατα-στημάτων, ξενοδοχειακών καταλυμάτωνκτλ), που συμπληρώνουν και ολοκληρώνουντη λειτουργία της Μαρίνας, στην εγγύς τηςΜαρίνας περιοχή. Δημιουργία των παράπλευρων δρόμων για

διευκόλυνση της προσβασιμότητας.Πρόσθετες εγκαταστάσεις για την διορ-γάνωση Διεθνών Ναυταθλητικών αγώνων.Χώρους στάθμευσης στο επιβατικό Λιμάνι.

Βιομηχανία Κρουαζιέρας.....Εκπόνηση αξιολογητικής έκθεσης που θακαθορίσει την εξέ-λιξη και θα τεκμηριώ-σει περαιτέρω τοναναπτυξιακό σχεδια-σμό του λιμανιού σεσχέση με την κρουα-ζιέρα που θα περι-λαμβάνει:Αξιολόγηση των επιχειρησιακών δυνατοτή-των εξυπηρέτησης κρουαζιερόπλοιων, γιατην επίτευξη της καλύτερης δυνατής συ-νεργασίας μεταξύ λιμανιού και υπηρεσιώνπου προσϕέρονται μέσω αυτού σε τρίτους,ώστε να επιτευχθεί το ανταγωνιστικότεροδυνατό επίπεδο συνλειτουργίας, συμβάλ-λοντας έτσι στην αποτελεσματική ανάδειξητων συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Σου-δας ως λιμανιού κρουαζιέρας.Τέλος ένα ϕιλόδοξο αλλά μακρόπνοο σχέ-διό μας θα είναι η μετά από διερεύνηση δυ-νατότητας ανάπτυξης homeporting για τολιμάνι μας.

Home PortΣταθμός αποεπιβίβασης επιβατών κρουα-ζιεροπλοίων μπορεί πλέον να γίνει το λιμάνιτης Σουδας.Αυτό σημαίνει πως οι κρουαζιέρες που θακάνει στη Μεσόγειο, ένα από τα κρουαζιε-ρόπλοια θα ξεκινούν και θα ολοκληρώ-νονται στη Σουδα.Είναι απαραίτητο να υπάρχουν αίθουσεςαναμονής και πιο αυστηρά μέτραασϕαλείας.Η λειτουργία του λιμένα ως «home port» θασυμβάλει στην αύξηση των αϕίξεων σταΧανιά καθώς χιλιάδες άτομα θα έρχονταιμε τσάρτερ στα Χανιά μας, προκειμένου ναεπιβιβαστούν στο πολυτελές κρουαζιερό-πλοιο και να κάνουν επταήμερο ταξίδι στηΜεσόγειο.Μόνο η διακίνηση χιλιαδων ανθρώπων κάθε

συνέχεια πίσω

Το μέλλον της Σούδας έρχεται από την θάλασσαΛόγω των τελευταίων ανακοινώσεων της Κυβέρνησης που εμπεριέχει το Λιμάνι της Σούδας στο ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων) σας παραθέτω ανοικτή επιστολή- πρόταση για την οικονομική ανάπτυξη του λιμένα Σούδας και της ευρύτερης περιοχής μέσω επενδύσεων ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα) αξιοποιώντας την Μελέτη ΡΟΓΚΑΝ.

Γράφει ο Μιχάλης Βλαχάκης

Aνδρέα Παπανδρέου 40 - Tηλ. 0821041653 - Fax: 0821020059


ΑΝ. ΓΟΓΟΝΗ 74 ΧΑΝΙΑ - ΤΗΛ. 28210 72043

H ποιότητα στην θέρμανση και στον κλιματισμό

συνέχεια από την 13η σελίδα

εβδομάδα από την Σουδα είναι μεγάλη υπό-θεση. Θα αυξηθούν οι διανυκτερεύσεις. Θαδοθεί άλλη ώθηση στα Χανιά μας. Δεν είναιαπλά μια τονωτική ένεση στον τουρισμό μαςαλλά κάτι περισσότερο. Θα πρέπει όλοι νατρέξουμε να καλύψουμε τις ελλείψεις πουυπάρχουν και να μην χάσουμε την ευκαιρία.....

Ιχθυοκαλλιεργητικός Σταθμός ΣούδαςΠόλο θαλάσσιας έρευνας θα αποτελέσει οΔήμος μας μέσα από ένα επιστημονικό καιτεχνολογικό πάρκο όταν αυτό θα ολοκληρω-θεί πλήρως, στην περιοχή Πέρα Πλατάνι. Πρό-κειται για ένα πρωτοποριακό έργο εξαιρετικήςσημασίας με πρόβλεψη δημιουργίας πρότυπηςμονάδας παραγωγής νέων ειδών ψαριών,εξειδικευμένα εργαστήρια &κυψέλες εγκατα-στάσεις.Η επένδυση αυτή θα δημιουργήσει νέες θέ-σεις εργασίας ενώ παράλληλα θα αναπτυχ-θούν μια σειρά από παρεμϕερήςδραστηριότητες, όπως καταδύσεις & εκπαι-δευτικές δραστηριότητες αλιείας.

Οι θέσεις μας για την επιχειρούμενη εγκατάσταση υγρών καυσίμων

στη θέση ΠλατάνιΟ κλειστός κόλπος της Σούδας λόγω τωνϕυσικών δυνατοτήτων του και της γεωπολιτι-κής θέσης του ϕιλοξενεί ζωτικής σημασίαςστρατιωτικές εγκαταστάσεις για την άμυνα καιτην ασϕάλεια της χώρας μας με βάση τις Ευ-ρωπαϊκές και διεθνείς δεσμεύσεις της. Έτσι ολόκληρη η περιοχή του Δήμου της Σού-δας έχει αναλάβει το κόστος και το μερίδιοτων αρνητικών επιπτώσεων της ¨ανάπτυ-ξης¨ που της αναλογεί και μάλιστα με το πα-ραπάνω.Η θέση που η εν λόγω εταιρεία επιθυμεί ναεγκαταστήσει τις αποθήκες υγρών καυσίμωνβρίσκεται στο μοναδικό ελεύθερο τμήμα απόπεριβαλλοντικές επιβαρύνσεις του κόλπουτης Σούδας.Η εγκατάσταση υγρών καυσίμων από την συγ-κεκριμένη εταιρεία θα δημιουργήσει σοβαρό-τατα προβλήματα ασϕάλειας στιςεγκαταστάσεις αυτές καθώς και στην ευρύ-τερη περιοχή σε τυχόν ατύχημα ή τρομοκρα-τική ενέργεια.Στο μέλλον δεν θα μπορούν να απορριϕθούν

αιτήματα άλλων εταιρειών, που με μορϕή χιο-νοστιβάδας θα καταθέτουν αιτήσεις για εγκα-ταστάσεις καυσίμων με αποτέλεσμα να γίνειτελικά ο κλειστός κόλπος της Σούδας το μο-ναδικό κέντρο αποθήκευσης και διακίνησηςυγρών καυσίμων για ολόκληρη την πε-ριϕέρεια Κρήτης.Υπάρχει λοιπόν άλλος τρόπος ανάπτυξης πουδεν υποθηκεύει το μέλλον των παιδιών μαςκαι εξασϕαλίζει το Αύριο; Βεβαίως και δεν είναι οι εγκαταστάσεις καυ-σίμων αλλά η πολιτιστική & τουριστική αξιο-ποίηση των αρχαιοτήτων και του ιδιαίτερουϕυσικού κάλλους της περιοχής.

Πολιτισμός - ΤουρισμόςΤα ιστορικά μνημεία στέκονται σήμερα σανζωντανές μαρτυρίες της μακρόχρονης παρά-δοσης τους, γιατί είναι ϕορτισμένα με τοπνευματικό μήνυμα του παρελθόντος.Με τις σκέψεις αυτές αποκτά ειδικό βάρος καιπροτεραιότητα, η συνεχής προσπάθεια επέμ-βασης για την διάσωση, ανάδειξη και σεβασμότου ανεκτίμητου αυτού πλούτου που διαθέτειη περιοχή μας.Στόχος μας η ανάληψη πρωτοβουλιών για τηνπροβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,την επισκεψιμότητα των χώρων (Νησίδα,αρχαιότητες Απτέρας κλπ), την πραγ-ματοποίηση εκδρομών εκπαιδευτικού και πο-λιτισμικού περιεχομένου και γενικά τονσχεδιασμό, τον συντονισμό, τη διαχείριση καιτην αξιοποίηση του πολιτισμικού πλούτουτης περιοχής.

Συγκρότημα Κάστρων.Με την παραχώρηση του Ιντζεδίν στοΔήμο, την επισκεψημότητα του κάστρου στονησάκι του Αγίου Νικολάου, την αξιοποίησητης Αρχαίας Απτέρας και την ανάδειξη τουΚουλέ, δημιουργείται ένα σπάνιο πολιτιστικόσύμπλεγμα που θα οδηγήσει σε μια ριζική ανα-βάθμιση της τουριστικής οικονομικής δραστη-ριότητας με ευκαιρίες για ϕυσικές διαδρομές,πολιτισμικές υποδομές ιστορικού τουρισμούκαι ποιότητας.

Νησίδα Αγ. Νικολάου.Έως τώρα έχουν διατεθεί πανω απο δύο εκ.ευρώ από το Υπ. Πολιτισμού στα πλαίσια τουπρογράμματος Κάστρων περίπλους¨ για τηναναστύλωση και αναδείξει των μοναδικών βε-

νετσιάνικων οχυρώσεων του νησιού κα την δη-μιουργία υποδομών.Με την επισκεψημότηταστην νησίδα έχουμε είδη πετύχει να αξιοποι-ηθεί και να ενταχθεί στο πρόγραμμα Τουριστι-κής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης της περιοχήςκαι κατεπέκταση του Νομού αναδεικνύονταςτην ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης.

Φρούριο Ιντζεδίν.Η αναπαλαίωση, συντήρηση, προστασία τουΜνημείου θα συντελέσει στην αξιοποίηση τουϕρουρίου ως Κέντρο Πολιτισμού και Συνε-δρίων.Η πολιτισμική χρήση θα συμβάλλει καιστην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής.

Φρούριο Κουλές¨ - Αρχαία Απτέρα.Αναστύλωση του ϕρουρίου ¨Κουλές, ολο-κλήρωση των απαλλοτριώσεων των εκτάσεωνώστε να γίνουν οι απαραίτητες ανασκαϕές καινα αναδειχθεί στο σύνολο του ο αρχαιολογι-κός πλούτος της Αρχαιότερης Πόλης - Κρά-τος της Δυτικής Κρήτης.

Πολιτισμικό Μονοπάτι στον χρόνο και στιςΑρχαιότητες.

Στόχος μας η ανάληψη πρωτοβουλιών για τηνπροβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,την επισκεψιμότητα των χώρων (Νησίδα,Φρούρια Κουλές & Ιντζεδίν, αρχαιότητεςΑπτέρας ), την πραγματοποίηση εκδρομώνεκπαιδευτικού και πολιτισμικού περιεχομέ-νου και γενικά τον σχεδιασμό, τον συντονισμό,τη διαχείριση και την αξιοποίηση του πολιτι-σμικού πλούτου της περιοχής.Θα γίνει προσπάθεια ενοποίησης των αρχαι-ολογικών χώρων του Δήμου μας με άξονα τοΠολιτισμικό Μονοπάτι.Μια διαδρομή στον χρόνο και στις αρχαιότη-τες που θα ξεκινάει από την Αρχαία Απτέραθα περνάει από το Φρούριο Κουλέ και μέσωαερογέϕυρας πάνω από την Εθνική Οδό θαπροσεγγίζει το ϕρούριο Ιντζεδιν.Στην συνέχεια οι περιπατητές θα κατηϕορί-ζουν προς στην παραλία του Καλαμίου καιμε πλοιάριο θα περνάνε απέναντι στην Νη-σίδα.

Ποταμός Μορώνης – υγροβιότοποςΠαραλία Βλητέ

Ο ποταμός Μορώνης εκβάλει στον μυχό τουκόλπου της Σούδας, δημιουργώντας ένα μικρό

εκβολικό σύστημα.Η περιοχή του υγροβιότοπου παίζει σημαν-τικό ρόλο στην προστασία της άγριας πανί-δας και μπορεί να αξιοποιηθεί ως σημαντικόεργαλείο εκπαιδευτικών – περιβαλλοντικώνδραστηριοτήτων σε κάθε επίπεδο,όπως σχολικές εκπαιδευτικές εκδρομές μεαντικείμενο την παρακολούθηση καικαταγραϕή του ϕαινόμενου της μετανάστευ-σης, καθώς και παρακολουθήσεις των πληθυ-σμών των πτηνών. Παράλληλα αποτελείιδιαίτερα ενδιαϕέρουσα περιοχή για ερευνη-τικές δραστηριότητες, ως ένα από τα ελάχι-στα τέτοιου είδους οικοσυστήματα πουσυνδυάζουν γλυκό και αλμυρό νερό, ρηχή θά-λασσα και διαϕορετικούς τύπους βλάστησης.Όλα τα παραπάνω μπορούν να υλοποι-ηθούν σε συνεργασία με έναν επιστημονικόϕορέα που θα αναλάβει την κύρια ευθύνη γιατην διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστή-ματος και την αποϕυγή κάθε είδους αρνητι-κής παρεμβάσεως στην περιοχή. Η μελέτη για την περιοχή που έκανε το WWFτην συνέχισε ο πρώην Δήμος Σούδας και πουολοκλήρωσε ο Δήμος Χανίων είναι ήδη έτοιμηκαι εγκεκριμένη από την Περιϕέρεια. ΟΔήμος Χανίων αναζητά τρόπο χρηματοδότη-σης μια και η περιοχή δεν υπόκειται σε κάποιοκαθεστώς προστασίας, μέχρι τώρα τουλάχι-στον, για να ενταχθεί σε κάποιο ΕυρωπαϊκόΠρόγραμμα .

Πρόταση για αξιοποίηση του Ναυταθλητικού Κέντρου

Δημιουργία εγκαταστάσεων υποδομής για τηνανάπτυξη της Ιστιοπλοΐας με συμπλήρωση τωνυπαρχόντων και επέκταση τους.Δημιουργία Μαρίνας στο Ναυταθλητικό Κέν-τρο Σούδας, για την υποδοχή σκαϕών Ολυμ-πιακών κατηγοριών στην υπάρχουσα θέση.Δημιουργία προπονητού Κέντρου Διεθνώνπροδιαγραϕών στις είδη υπάρχουσες εγκα-ταστάσεις του Δημοτικού ΝαυταθλητικούΚέντρου, για την προετοιμασία ΙστιοπλοϊκώνΟμάδων από το εξωτερικό αναπτύσσονταςτον Αθλητικό Τουρισμό.Διοργάνωση Διεθνών Ναυταθλητικών Αγώ-νων.

*Επιστημονικός ΣυνεργάτηςΜέλος πρωτοβουλίας Κατοίκων Σούδας


Ησύλληψη του πρώην παγκόσμιου Πρωταθλητή Γκάρι Κασπάροβμονοπωλεί το ενδιαφέρον της σκακιστικής επικαιρότητας. Ο Κα-σπάροβ συνελήφθη στις 17 Αυγούστου έξω από δικαστήριο της

Μόσχας όπου διεξήχθη η δίκη των 3 μελών του συγκροτήματος PussyRiots. Το συγκρότημα κατηγορήθηκε για χουλιγκανισμό και υποκίνησηθρησκευτικού μίσους και καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκιση. Ο Κα-σπάροβ κατηγορήθηκε για παράνομη οργάνωση διαδήλωσης (από την

οποία αθωώθηκε) και εκρεμμεί εις βάρος του κατη-γορία για επίθεση σε αστυνομικό. Ο Κασπάροβ, γνωστός πολέμιος του Ρώσου Προ-έδρου Πούτιν, θέλησε να εκμεταλλευτεί πολιτικά τηδιεθνή κατακραυγή για την καταδικαστική απόφαση

«εξπρές» του ρωσικού δικαστη-ρίου εις βάρος του γυναικείουσυγκροτήματος. Η Διεθνής αμνη-στία, ο καλλιτεχνικός κόσμος,ακόμα και ο ρωσικής καταγωγήςσυνιδρυτής της Google SergeiBrin τάχθηκαν κατά της δικαστι-κής απόφασης και των μεθόδωντου Πούτιν εις βάρος της ελευ-θερίας του λόγου στη Ρωσία.

Ο πρώην παγκόσμιος πρωτα-θλητής μετά την αθώωση του χα-ρακτήρισε ιστορική την απόφασηκαι δήλωσε ότι το δικαστήριοπρώτη φορά αμφισβήτησε την έκ-

θεση της αστυνομίας. Πράγματι, μετά τις καταθέσεις δημοσιογράφωνκαι τη χρήση οπτικοακουστικού υλικού αποδείχθηκε ότι ο Κασπαροβ δεφώναζε συνθήματα κατά του Πούτιν και ούτε αρνήθηκε να σταματήσειπαρά τις συστάσεις της αστυνομίας. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η αθώωσήτου θα μπορέσει στο μέλλον να βοηθήσει όσους βρεθούν σε παρόμοιαθέση κατηγορούμενοι από αυτούς που θέλουν να επιβάλλουν περιορι-σμούς στην ελευθερία λόγου και έκφρασης στη σύγχρονη Ρωσία.Αντιθέτως, ένα δημοσίευμα των New York Times δε φαίνεται να συμ-μερίζεται την άποψη του Κασπάροβ πως η αθώωσή του αποτελεί αλ-λαγή στάσης του Κρεμλίνου απέναντι στους αντιπάλους του. Οσυντάκτης του άρθρου θεωρεί ότι ο Κασπάροβ δεν αποτελεί ιδιαίτερηαπειλή για την κυβέρνηση, -όπως πχ ο blogger κατά της διαφθοράςAleksei Navalny- και ότι περιβάλλεται από μια «σκακιστική ασπίδα» ηοποία τον προστατεύει μιας και στη συνείδηση του ρωσικού λαού κα-ταλαμβάνει θέση εθνικού ήρωα. Μια ασπίδα που δεν είχε το γυναικείοσυγκρότημα των Pussy Riots και πολλοί άλλοι αντίπαλοι του Κρεμλί-νου.

Το βίντεο της σύλληψης:http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=cBU5hl9T9Ho#!

«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…»

«Σκάκι και ελευθερία του λόγου…»

Γράφει ο Μιχάλης

Δαρμαράκης

Με τη φωνή των γονιών

Με αφορμή την αγανάκτηση που πυ-ροδότησαν για άλλη μια φορά τατραγικά αδιέξοδα της μετά ΕΕΕΕΚ

εποχής, αποφάσισα τελευταία στιγμή και αρ-κετά ετεροχρονισμένα ίσως να βγω καιεκτός στήλης, αφού η οργή με είχε βγάλειπολύ ποιο πριν απ’ τα ρούχα μου δίνοντας«προς δημοσίευση» έναν προβληματισμόστον τοπικό τύπο. Ήταν απόγευμα Σαββάτουόταν χτύπησε το κινητό μου και ενημερώ-

θηκα ότι μου προ-έκυψε απάντηση.Το πρώτο πράγμαπου έκανα ήταν νατην αναζητήσω απότο διαδίκτυο αφού

δεν πρόλαβα να αγοράσω εφημερίδα. Μετην πρώτη ανάγνωση ήθελα να βάλω τα κλά-ματα αλλά κρατήθηκα βαθιές εισπνοές καιμέτρημα ως το δέκα… Ξεκίνησα λοιπόν τατηλέφωνα, γιατί πάντα η γνώμη του κοινούείναι ποιο αντικειμενική. Παραδόξως οιαπαντήσεις που πήρα από άτομα που κι-νούνται εντός και εκτός αναπηρίας μετά απότη δική τους προσεκτική ανάγνωση αν καιδιέφεραν σε διατύπωση και αντιδράσεις,συμφωνούσαν με τη δική μου αρχική άποψηπου ήταν ότι περνούσε λάθος μηνύματα. Γιαμια στιγμή σκέφτηκα να ανταπαντήσω αλλάδεν είχε νόημα, οφείλουμε να σεβόμαστε τοέντυπο που φιλοξενεί τις απόψεις μας και ναμην το κάνουμε γήπεδο αντιπαλοτήτων. Ηκοινή συνισταμένη των απόψεων μου ανέ-

βασε εκ νέου το αίμα στο κεφάλι βάζονταςμου στο νου ιδέες για ξεκατινιάσματα με τοστάχυ που ξεφύτρωσε μπροστά μου ως ζιζά-νιο, αλλά και πάλι η γερή μου κράση μεέβγαλε ασπροπρόσωπη ούτε αυτό θα ωφε-λούσε. Ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλοςστη διευθέτηση διαφορών άλλωστε το στάχυδεν ξεφύτρωσε από κακή πρόθεση είχε καλόσκοπό! Κατά τα γραφόμενα του σταχυού,που ευτυχώς έμειναν, αποδεικνύεται πόσοπολύ έχει υποτιμηθεί και υποεκτιμηθεί ηνοημοσύνη των παιδιών που μεγαλώνει μεναλλά με διαφορετικό τρόπο και που όλοιοφείλουμε να ενθαρρύνουμε, να ενισχύουμεαλλά και να σεβόμαστε! Η ιδιαίτερη φύσητους διόλου τα εμποδίζει να σκέφτονται, ναχαίρονται αλλά και να ονειρεύονται. Όσοαναφορά «εμέ την ιδία»…. Έχω από καιρόαποβάλει αλλά και αποποιηθεί τη θλίψη,περνώντας στην ενεργοποίηση, την ευαι-σθητοποίηση και την αποδοχή και δεν έχωανάγκη από τέτοιου είδους ασυνάρτητεςψευδοενυσχίσεις που απορρέουν από στε-ρεοτυπικά κατάλοιπα οίκτου, μιζέριας και κα-κοριζικιάς. Δεν με εκφράζουν και ΔΕΝ ΤΑΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ. Καλή είναι η φιλοσοφία στα έν-τυπα, αλλά δεν έχει κανένα νόημα όταν αυτήδεν συνοδεύεται από οραματική διάθεση καιπροπάντων από ουσία και έργα. Στην περί-πτωση του σταχυού, από αποτελεσματικό-τητα της δουλειάς πάνω στο δυναμικό τωνπαιδιών. Είναι αμπελοφιλοσοφία χωρίςουσία!

Γράφει ηΡούλα

Καλαϊτζάκη*

Στο στάχυ που βρέθηκε στο δρόμο μου…

Ηοικονομική ανάπτυξη στις σύγχρο-νες καταναλωτικές κοινωνίες έχειαπολυτοποιηθεί. Προβάλλεται ως

πανάκεια, και όχι άδικα, αφού θεωρητικάεξασφαλίζει ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο,περιορίζει δραστικά την ανεργία με τις θέ-σεις εργασίας που δημιουργεί, αμβλύνει τιςοικονομικές και κοινωνικές ανισότητες,στηρίζει δυναμικά τις υπηρεσίες και παρο-χές του κοινωνικού κράτους, συντελεί στηνανάπτυξη της παιδείας, της έρευνας και

του πολιτισμού, συν-δέεται στενά με τηνκοινωνική και πολι-τική σταθερότητα,διασφαλίζει την οι-κονομική αλλά και

πολιτική ανεξαρτησία μιας χώρας(ό,τι ακρι-βώς δεν συμβαίνει με τη χώρα μας) καιασφαλώς προάγει την ατομική και συλλο-γική πρόοδο. Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ακόμη ότισυμβάλλει στην καθολική ανάπτυξη του αν-θρώπου. Θεωρητικά. Γιατί πρακτικά το σύγ-χρονο μοντέλο ανάπτυξης υπονομεύει τηβιολογική ανάπτυξη του ανθρώπου, αφούπρωτίστως δε σέβεται το δικαίωμά του σεένα υγιές, ελεύθερο και καθαρό φυσικό πε-ριβάλλον. Ρυπογόνες βιομηχανικές μονά-δες που δηλητηριάζουν γη, αέρα και νερό,άναρχη οικιστική ανάπτυξη που περιορίζειόλο και περισσότερο τους δημόσιους χώ-ρους πρασίνου, τομείς της οικονομίας μευπερτροφικά χαρακτηριστικά, όπως ο μαζι-κός τουρισμός, που επιτείνουν ποικιλοτρό-πως την παραμόρφωση και τον βιασμό τουφυσικού περιβάλλοντος, είναι καθημερινάτεκμήρια της ανθρωποβόρας οικονομικήςανάπτυξης.Η οικονομική ανάπτυξη εξάλλου στηρίζεται

ή ταυτίζεται με την υπερκατανάλωση υλι-κών αγαθών και όχι την κατανάλωση πουαπάλλαξε τον άνθρωπο από τη βιοτική μέ-ριμνα. Η ψυχοπνευματική ανάπτυξη του αν-θρώπου θεωρείται επιδίωξη που δενεξασφαλίζει σ’ αυτόν και στην κοινωνία στηνοποία ζει απτά οφέλη, και γι’ αυτό άλλωστεη παιδεία ως ιδανικό έχει αντικατασταθείαπό την κατάρτιση η οποία έχει θεοποιηθεί.Η ηθική του ανάπτυξη υποσκάπτεται από τηλογική του κέρδους και από την αναγωγήτου χρήματος σε αυτοσκοπό της ζωής του.Τα παραπάνω δεν αφήνουν ανεπηρέαστη τηφύση του ανθρώπου ως πολιτικού υποκει-μένου, αφού ο πολίτης μετατρέπεται σειδιώτη και καταναλωτή, τοποθετώντας τοατομικό πάνω από το συλλογικό συμφέρον.Ένα άλλο αρνητικό χαρακτηριστικό τηςσύγχρονης παγκόσμιας οικονομικής ανά-πτυξης είναι ότι στηρίζεται στην παιδική ερ-γασία και δημιουργεί θέσεις εργασίαςφτηνού εργατικού δυναμικού ή εξαθλιωμέ-νων ανειδίκευτων εργατών. Αυτό που συμ-βαίνει δηλαδή στις λεγόμενεςαναδυόμενες οικονομίες, π.χ. Ινδία, Ινδο-νησία, Τουρκία, Μεξικό, Νότια Κορέα. Άλ-λοτε πάλι οι ισχυρές οικονομίες μετακινούντο εξειδικευμένο-και ακριβοπληρωμένο-ερ-γατικό και επιστημονικό δυναμικό τους απότις χώρες τους στις επενδυτικές ζώνες των

αναπτυσσόμενων χωρών στις οποίες δραστη-ριοποιούνται, με ελάχιστα οφέλη για τις χώρεςαυτές.(π.χ. επένδυση για γήπεδο γκολφ). Οιπρονομιούχες θέσεις εργασίας είναι «κλειδω-μένες» από τις ισχυρές χώρες που ελέγχουντην παγκόσμια οικονομία. Γι’ αυτό και το μετα-ναστευτικό ρεύμα των εξειδικευμένων άνερ-γων πτυχιούχων κατευθύνεται προς αυτές τιςχώρες. Το παράδειγμα της χώρας μας είναιχαρακτηριστικό. Επόμενο λοιπόν είναι ότι, ανδεν υφίστανται εργασιακά δικαιώματα και ταμεροκάματα και οι μισθοί δεν επαρκούν για ναεξασφαλίσουν στους εργαζομένους ένα αξιο-πρεπές βιοτικό επίπεδο, η οικονομική ανά-πτυξη ωφελεί τους λίγους και ισχυρούς. Αυτοίτην καρπώνονται και αυτοί τη νέμονται. Το σύγχρονο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξηςδεν είναι ανθρωποκεντρικό, γιατί υπηρετεί τηναπληστία και την αλαζονεία του σύγχρονου αν-θρώπου. Γιατί δεν μπορεί να συλλάβει το ιδα-νικό της δημοκρατίας, της ελευθερίας, τηςκοινωνικής δικαιοσύνης, της ανθρώπινης αξιο-πρέπειας. Γιατί δεν μπορεί να εξαλείψει-ή ναπεριορίσει τουλάχιστον-την πείνα, τη φτώχεια,τον αναλφαβητισμό, τις κοινωνικές και οικονο-μικές ανισότητες, την απόγνωση, τον σωματικόκαι ψυχικό πόνο, την αλλοτρίωση, τη φυγή σετεχνητούς παραδείσους, τον εξευτελισμό καιτην εξαθλίωση του ανθρώπου.Η πολιτική όμως είναι αυτή, που με τη βούλησήτης και τις αποφάσεις της, έχει χρέος να επα-ναπροσδιορίσει το περιεχόμενο και τους στό-χους της οικονομικής ανάπτυξης με κριτήριαανθρωποκεντρικά. Γιατί παντού στον πλανήτηυπάρχουν κύματα βουβά που φουσκώνουν,φουσκώσουν, και κάποτε θα γίνουν τσουνάμιαγανάκτησης, οργής, διεκδικήσεων…

συνέχεια από την 3 σελίδα

Το πιο τραγικό αποτέλεσμα των τελευταίωνεκλογών είναι πως οι Έλληνες έκανανξανά κυβέρνηση τους απατεώνες.Έχω γράψει πολλές φορές πως θεωρώ ότιτο μεγάλο πρόβλημα της χώρας δεν είναιη χρεοκοπία αλλά η απουσία της Δικαιο-σύνης, οπότε έχω την αίσθηση πως τοαποτέλεσμα των τελευταίων εκλογών θατο πληρώσουμε ακριβά σαν κοινωνία.Νομιμοποιήσαμε τους διεφθαρμένους.Κρίμα. Ήμασταν που ήμασταν χαμένοι απόχέρι, θα μπορούσαμε τουλάχιστον νααποδείξουμε πως δεν είμαστε ανήθικοι καιαναξιοπρεπείς. Αλλά είμαστε ανήθικοικαι αναξιοπρεπείς.Ναι, αλλά γιατί δεν αντιδρούν οι Έλληνες;Γιατί δεν υπάρχει λόγος να αντιδράσουν.Άλλωστε, έγιναν εκλογές πριν δυόμισι μή-νες.Η πλήρης κατάρρευση της χώρας είναικοντά και το ξέρεις. Γιατί να αντιδράσεις;Δεν πας καλύτερα για μπάνιο;Βέβαια, οι Έλληνες έχουν παραδοσιακάπαθητική στάση. Μάλλον φταίει η Ορθο-δοξία και η ανάγκη για πατερούληδες – τοέχουν και οι Ρώσοι αυτό. Μπορεί να είναικαι το κλίμα. Ίσως, η χαμηλή αυτοεκτίμη-ση. Πολλά μπορεί να είναι, τι σημασία έχει;Όλοι οι λαοί σαν ζώα είναι.Μπορεί να είναι και έξυπνο να μην αντι-δράς. Η δράση φέρνει αντίδραση, ενώτώρα πάει όλο το σύστημα στο διάολο μόνοτου. Ταχύτατα. Λογικό, αφού είναι ακριβώςτο ίδιο σύστημα που οδήγησε την χώραστην χρεοκοπία.Άρα, ξέρουμε τι θα γίνει αλλά δεν ξέρουμεπότε ακριβώς.Όταν συμφέρει τη Γερμανία. Εμάς δεν μαςπέφτει λόγος. Εγώ, πάντως, λέω να συνεχίσω τα μπάνια.Ζούμε σε μια πολύ όμορφη χώρα. Πάνωστην οικονομική υστερία των τριών τε-λευταίων χρόνων, πολλοί το ξέχασαναυτό.Λάθος τους. Και η ζωή είναι μία.

Ειδική συνεργασία : http://pitsirikos.net/


Γράφει ηΜαρία Κρέτση

Για την περιβόητη οικονομική ανάπτυξη

www.pyxida.gr

Καλησπέρα και καλόφθινόπωρο να έχουμε.Σιγά σιγά μπαίνουμε

στη μεταβατική αυτή πε-ρίοδο με αρκετές δυσκολίεςθα έλεγα σαν χώρα, ίσως καιμε μια ανησυχία για το πώςθα είναι αυτός ο χειμώνας. Ηαλήθεια είναι πως από δωκαι πέρα θα βιώσουμε τααποτελέσματα των νέων μέ-τρων που η πολύ έξυπνα ηκυβέρνηση ανήγγειλε όσο οι περισσότεροι από εμάς ήμαστανσε διακοπές και δε δώσαμε την απαραίτητη σημασία, δικαιο-λογημένα φυσικά! Τα πολιτικά μαγειρέματα όμως παρόλο πουμας αφορούν δεν μας αρέσουν, γι αυτό και σε αυτή τη στήλημαγειρεύουμε κανονικά, με γεύσεις από τον τόπο μας και όχιμόνο. Οι χοχλιοί είναι αρκετά διαδεδομένοι στην Κρήτη. Απο-τελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κουζίνας μας και φυσικά ο

καλύτερος μεζές κατά τη ταπεινή μου άποψη (άλ-λωστε γούστα είναι αυτά) είναι οι χοχλιοί οιμπουμπουριστοί. Λίγο αλεύρι, ελαιόλαδο, φρέσκοδεντρολίβανο και μπόλικο ξύδι. Μόνο αυτά τα τέσ-σερα αυτά υλικά δημιουργούν ένα πιάτο μοναδικό.Φυσικά το σημαντικότερο συστατικό είναι η τέχνη

κάτι που πιστέψτε με δεν είναι και τόσο απλό! Εμείς όμως θατους μαγειρέψουμε λίγο διαφορετικά έτσι για να ξεφεύγουμελίγο από τα συνηθισμένα. Καλή σας όρεξη και να είστε καλά!


Ο Μαρίνος Γαβριήλ γεννήθηκε στον Πειραιά το1919 από γονείς φτωχούς και αναγκάζεται ναβγεί στη βιοπάλη από δέκα χρονών παιδάκι.Στα δεκαπέντε του πιάνει δουλειά στο χον-τροχασάπικο του Γιάννη Φάνη στην Καστέλλατου Πειραιά. Ο αφεντικός ήταν παλιός μάγκας,έπαιζε πολύ ωραίο μπουζούκι και γνώριζεόλους τους δρόμους. Χαρίζει ένα από τα δυοπαλιά μπουζούκια που είχε στο Μ. Γ.<< στοχαρίζω στα χέρια σου δε θα κακοπάθει>>, γί-νεται ο δάσκαλος του και ο νεαρός Μαρινάκηςαποδεικνύεται καλός μαθητής. Στα 1936 εγ-καταλείπει τη δουλειά του και βγαίνει στη μπο-ζουξίδικη πιάτσα και γίνεται γνωστός με τουποκοριστικό Μαρινάκης λόγω του νεαρού τιςηλικίας του. “τότες δεν κοιτάγαμε ποιος ήτανο πρώτος και ποιος ο δεύτερος. Τα παράσηματα παίρναμε πάνω στο πάλκο και όχι στις φω-τεινές επιγραφές και στα μεγάλα γράμματα”λέει στον Τάσο Σχορέλη. Προπολεμικά συνερ-γάζεται με όλους τους λαϊκούς δημιουργούςστο πάλκο και στα λαϊκά κέντρα της εποχής.Μετά την κατοχή αποσύρεται από την πιάτσα ,εργάζεται κρεοπώλης, ενώ τα τελευταία χρό-νια της ζωής του διατηρούσε σουβλατζίδικοστην Καλλιθέα. Ο Μ. Γ. γράφει το πρώτο τουτραγούδι το 1938 με τίτλο <Περιπλανώμε-νος>, ηχογραφείται αλλά δεν κυκλοφορεί γιατίοι εταιρείες το θάβουν. Η δισκογραφία του αρ-χίζει το 1959 και τελειώνει λίγο πριν το θάνατο

του. Τραγούδια του είπαν εκτός από τον ίδιο,η Σωτηρία Μπέλου, ο Στράτος Παγιουμτζής, ηΆννα Χρυσάφη, ο Στέλιος Κηρομύτης και στιςτελευταίες συνθέσεις η Κορίνα Δελή το1977. Ο Μ. Γ. πάντα σε στίχους δικούς του,τραγούδησε με πάθος τους καημούς, τα βά-σανα ,την αγάπη του απλού ανθρώπου με τοπαράπονο διάχυτο σε πολλά από τα τραγού-δια του. Πηγαίος, αυθόρμητος, ασυμβίβαστος,ανυποχώρητος, αποτελείκεφάλαιο για το λαϊκό μαςτραγούδι. Ένας μεγάλοςάγνωστος, ένας Δερβί-σης με όλη τη σημασίατης λέξης. Ένας γνήσιος Ρεμπέτης. Ο Μ. Γ.πέθανε στις 19-11-1977 στην Καλλιθέα. Πηγές. Ρεμπέτικη ανθολογία Τάσου Σχορέλη.Διαδίκτυο.

ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΣ 1938Στίχοι, μουσική Μαρίνος Γαβριήλ, τραγούδι Σω-τηρία Μπέλλου. Πάντα περιπλανώμενος εδώ και εκεί γυρίζω Τι έκανα της μοίρας μου και μ’ έχει και δα-κρύζω. Μια μέρα δεν εγνώρισα να’ναι καλή για μέναΤα όνειρα που έπλαθα επήγανε χαμένα Κι απελπισμένος βρίσκομαι σε τούτο τον πλα-νήτηΓιατί να με περιφρονούν κα να με λέν αλήτη. Τίποτα δεν εγνώρισα γι’ αυτό παραπονούμαιΜη με παραξηγήσετε που διαμαρτυρούμε.

ΜΑΡΙΝΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ

ή ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

Συνθέτης, στιχουργός, τραγουδιστής.

Πειραιάς 1919 – Καλλιθέα 19-11-1977

Γράφειo Δήμoς

Kερδέλας*

Από την ΕυφροσύνηΚάτσουνα

"Πυξ

ίδα

της

γεύσ

ης"

Χοχλιοί με φρέσκα κουκιά και άγριο μάραθο

Υλικά 1 κιλό χοχλιούς1 μάτσο άγρια μάραθα χοντροκομμένα½ κιλό φρέσκα κουκιά καθαρισμένα1 κρασοπότηρο ελαιόλαδο1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο2 ποτήρια ζωμό λαχανικώνΧυμό από 1 μεγάλο λεμόνι1 κ. σ. αλεύρι2 φύλλα δάφνηΑλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι

Ξεβράζουμε τους χοχλιούς αφού τους καθαρίσουμε δυο τρείς φορέςνα φύγουν οι ακαθαρσίες τους. Στη τελευταία βράση προσθέτουμε ταφύλλα δάφνης και λίγο αλάτι. Τους αφήνουμε στην άκρη να στραγγίξουν.Σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι και σοτάρουμε το κρεμμύδι. Προ-σθέτουμε τα κουκιά και μετά από λίγο τους χοχλιούς. Ρίχνουμε το ζωμόκαι χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μέτριο. Σιγοψήνουμε και 10 λεπτά πριν τασαλιγκάρια μας ψηθούν προσθέτουμε τα μάραθα και αλατοπιπερώνουμε.Ετοιμάζουμε τη σάλτσα με το λεμόνι που θα δέσει το φαγητό μας χτυ-πώντας το λεμόνι με το αλεύρι, ζωμό από το φαγητό και περιχύνουμε ανα-κατεύοντας την κατσαρόλα ελαφρά κουνώντας την με τα χέρια μας.

Μέσα στη ζέστη του Αυγούστου, μεσ’ την ντάλα του μεσημεριού οι δύοφίλοι κάθονται στο τραπέζι του καφενείου της πλατείας. Ο Γιάννης κι οΘανάσης, από καιρό τώρα δεν ξαναπήγανε στα παραθαλάσσια μαγαζιά

της νησιωτικής τους πόλης. Κάτι ο πολύς ο ξένος ο κόσμος, κάτι οι τσουχτερέςτιμές, κάτι το σιχτίρι που οι εκεί μαγαζάτορες κοροϊδεύουν με τον πόνο σου, μηκόβοντας αποδείξεις, η πλατεία είχε από καιρό γίνει για εκείνους το στέκι τους.- Παντελή, πιάσε δυο μπύρες. Από τις κρύες… και τη φίρμα την Ελληνική.. ξέρειςεσύ! Ο Θανάσης πάντα έπαιρνε την πρωτοβουλία να παραγγείλει. Του άρεσε ναφαίνεται ότι εκείνος παίρνει τις αποφάσεις, ότι ήταν ο «διαβασμένος» της πα-ρέας.- Όχι ρε Θανάση… δεν τη μπορώ αυτή τη γεύση… Ας πιούμε σήμερα την άλληπου πίναμε παλιά κι ας είναι και ξένη.- Είσαι με τα καλά σου ρε Γιάννη; Εδώ όλοι μιλάνε για ανάπτυξη και ενίσχυση τωνΕλληνικών επιχειρήσεων και συ μου λες για «γεύση» και μπούρδες;- Κοίτα Θανάση, μην παραβλέπεις ότι και η ξένη εταιρία δίνει ένα κάρο λεφτάεδώ στην Ελλάδα, σε εργαζόμενους, διαφημίσεις, χορηγίες. Επίσης μη ξεχνάς τηνπρακτική όλων όσων κερδίζουν χρήμα στην Ελλάδα. Μόλις το τσεπώσουν το βγά-ζουν σε Ελβετικές τράπεζες ή αγοράζουν σπίτια στο Λονδίνο…- Καλά τα λες αλλά ξεχνάς ότι η εταιρία αυτή ελέγχεται για πλήθος μονοπωλια-κών πρακτικών; Όχι μόνο ηθικά αλλά και σε πολλές περιπτώσεις και ποινικά;- Θανάση θύμισέ μου, θες να είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση;- Θέλω. Φυσικά και θέλω, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί το ρωτάς.- Ιδρυτική αρχή της Ένωσης είναι εκτός των άλλων η ελεύθερη διακίνηση και εμ-πορία προϊόντων. Αν το κράτος που ζούμε είναι διάτρητο στην είσπραξη φόρων,στη σχεδίαση αναπτυξιακής πολιτικής και σε κάθε θεσμικό έλεγχο που πρέπει ναέχει ένα σύγχρονο κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, δε σου φταίει ηέρμη η μπυρίτσα… Εκεί που πίνεις καφέ με το βουλευτή που εκλέξαμε, πες τουνα κάνει ένα έλεγχο για την επιτροπή ανταγωνισμού - ή δεν ξέρω και ‘γω πωςτη λένε – δουλεύει, υπολειτουργεί, ή είναι σε αργία;Στον Γιάννη πάντα άρεσε να προσγειώνει τον Θανάση. Κι ο Θανάσης όμως δεν πα-ρεξηγούσε. Ήξερε πως κάθε τι, θα το μάθεις καλύτερα αν το επεξεργαστείς μεένα φίλο που εμπιστεύεσαι.- Με ζαλίσατε! Δυσανασχέτησε ο Παντελής. Τι θα πιείτε επιτέλους γιατί έχω καιμεζέ να σας ετοιμάσω.- Φέρε μια και μια, τι να κάνω με τον ξεροκέφαλο; Μόνο κοίτα να είναι παγωμέ-νες γιατί θα στις γυρίσω πίσω. Ο Θανάσης, έκανε υποχώρηση. Τόσο όσο να μη φανεί ότι έχασε την πρώτη παρ-τίδα. Αμέσως ξεκίνησε τη δεύτερη- Μου ‘ρθε η ΔΕΗ! Έχει μέσα και το χαράτσι σε πέντε δόσεις! Καλά αυτοί δεν εί-χανε πει ότι είναι αντισυνταγματικό και τέτοια;-Θα το πληρώσεις;- Σιγά… που να τον έβρω τον παρά;- Δε μπορώ να καταλάβω τι κάνουν ρε Θανάση. Αν δεις τι πρέπει να περιμένουμετο Σεπτέμβριο από λογαριασμούς στην εφορία θα σε πιάσει μελαγχολία. Χαρά-τσι, δόσεις φορολογικής δήλωσης, ΕΤΑΚ του 2009 και σα να μη φτάνει αυτό,φέτος θέλουν να μαζέψουν από φόρους 1.5 δις, στα νέα μέτρα λένε ότι του χρό-νου θα μαζέψουν 6 δις ! - Εγώ μπορώ να καταλάβω τι κάνουν! Αφού πρώτα μας στριμώξανε με τις μει-ώσεις στους μισθούς, τώρα θα μας βάλουν να χρωστάμε κιόλας κι έτσι να μας δη-μιουργήσουν ενοχές ότι κι εμείς φταίμε που δεν πάει μπροστά η χώρα αλλά καινα ασφαλιστούν ότι δε θα βγάλουμε τσιμουδιά όταν θα αρχίσουν το πάρτυ τουξεπουλήματος!Ο Θανάσης ένιωσε ότι ισοφάρισε! Ή μπύρα δρόσιζε τα ποτήρια και η ζέστη ταέκανε να ιδρώνουν. Ζέστη Αυγουστιάτικη. Καύσωνας σχεδόν. Κι όλοι λένε ότι οκαύσωνας θα συνεχίσει και το χειμώνα…παράξενα λόγια … περίεργες εποχές… δύσκολα χρόνια.


Τα μπλουζ της ΕυρώπηςΆρνε Νταλ

Εκδ. Μεταίχμιο

Ένας έλληνας γκάνγκστερ σε διατεταγμένηαποστολή στη Στοκχόλμη θα βρεθεί μισοφα-γωμένος από τις αρκούδες στον ζωολογικόκήπο. Τι ακριβώς συνέβη στο θύμα; Και πώςκατέληξε εκεί; Οχτώ γυναίκες από την Ανα-τολική Ευρώπη, για τις οποίες υπάρχουν εν-δείξεις ότι εκδίδονταν, θα εξαφανιστούν απόένα κέντρο μεταναστών έξω από την πόλη.Ποιες ήταν; Ένας γηραιός κύριος θα βρεθείκρεμασμένος ανάποδα σ’ ένα δέντρο στοεβραϊκό κοιμητήριο της πόλης. Στο εσωτε-ρικό του καρπού του είναι χαραγμένο ένανούμερο στρατοπέδου συγκέντρωσης. Τοσκηνικό παίρνει τη μορφή ιστορικού εφιάλτη.Οι διαφορετικές υποθέσεις σιγά σιγά συνδέ-ονται και η ομάδα Άλφα θα κληθεί να δρα-στηριοποιηθεί σε διαφορετικά σημεία τηςΕυρώπης αλλά και να αποκαλύψει δυσάρε-στες αλήθειες του σουηδικού παρελθόντος.Πατώντας πάνω σε μουσικά θέματα τωνμπλουζ, ο Arne Dahl γράφει ένα αριστούρ-γημα, ένα συναρπαστικό αστυνομικό μυθι-στόρημα που αποκαλύπτει γιατί ακριβώς αυτήη μουσική ταιριάζει στην σημερινή Ευρώπηκαθώς η φωτεινή της πλευρά σβήνει μέρα μετη μέρα.

Η Θεσσαλονικητου Γιώργου Ιωάννου, Περιπλάνηση

στο χώρο και στο χρόνο Έλενα Χουζούρη Εκδ. Επίκεντρο

Υπάρχουν πόλεις της πραγματικότητας καιπόλεις της φαντασίας. Η πόλη λειτουργεί ωςμια δεξαμενή των αναμνήσεών μας. Οι χώροιτης πόλης, διαμέσου του χρόνου που περνά,αποκτούν για τον καθένα μια ιδιαίτερη πολυ-σημία. Η επανέκδοση της μελέτης της Έλε-νας Χουζούρη συμπίπτει με την επέτειο των100 χρόνων από την ενσωμάτωση της Θεσ-σαλονίκης στην Ελλάδα. Η συγγραφέας ανα-λύει την σχέση του έργου του ΓιώργουΙωάννου με την Θεσσαλονίκη. Ιδιαίτερο ρόλοσε αυτό παίζει η γενέτειρά του, η οποία δί-νεται όχι μόνο ως ένας συγκεκριμένοςχώρος με τα μνημεία, τις γειτονιές, τους δρό-μους, τους πρόσφυγες και την πολυπολιτι-σμικότητά της, αλλά και ως χώρος στον οποίο

έζησε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Οβιωματικός χαρακτήρας και η μη γραμμικήσύνθεση του χρόνου που χαρακτηρίζει τα κεί-μενα του Ιωάννου, όπου η αφήγηση μπορείνα ξεκινά από το παρόν ή το παρελθόν, συν-θέτουν μία πολυπρισματική, ονειρική εικόνατης Θεσσαλονίκης. Μία μελέτη που από τηδημοσίευσή της έως και σήμερα άνοιξε μίασυζήτηση, με δημοσίευση πληθώρας κειμέ-νων και μελετών, σχετικά με τη Θεσσαλονίκηως λογοτεχνική πόλη μέσα από τα έργα τωνπεζογράφων.

Γιατί οι πολιτικοί λένε ψέματαΗ αλήθεια για το ψέμα

στη διεθνή πολιτική σκηνήΣυγγραφέας: John J. Mearsheimer

«Είναι, άραγε, η ψευδολογία στην εξωτερικήπολιτική μια επονείδιστη και κατακριτέα συμ-περιφορά ή ένα χρήσιμο εργαλείο διακυβέρ-νησης; Πότε είναι καλό να πουν ψέματα οιηγέτες στους πολίτες τους; Υπάρχει πολύ ήλίγο ψέμα στη διεθνή πολιτική σκηνή; Ο ΤζονΜερσχάιμερ απαντά σε τέτοια εκρηκτικάερωτήματα με την τόλμη και την πρωτοτυπίαγια τις οποίες έχει αποκτήσει φήμη. Πρόκει-ται για την οξυδερκή μελέτη ενός από τουςπλέον προκλητικούς στοχαστές του κόσμου».

Moisés Naím, Carnegie Endownment for In-ternational Peace

Ο Τζον Τζ. Μερσχάιμερ, ένας από τουςσημαντικότερους πολιτικούς επιστήμονεςτης εποχής μας, μας προσφέρει την πρώτησυστηματική ανάλυση του ψεύδους ως εργα-λείου διακυβέρνησης, κατηγοριοποιώντας ταείδη, τις αιτίες και τα δυνητικά οφέλη και βλά-βες. Τo αποτέλεσμα είναι ένα πλούσιαενημερωμένο και τεκμηριωμένο βιβλίο πουθα αλλάξει τις αντιλήψεις μας σχετικά με τογιατί λένε ψέματα οι ηγέτες κρατών και οι κυ-βερνήσεις τους. Μπορούμε να καταδικάσουμε συλλήβδηντους πολιτικούς; Είναι το ψέμα ο βασικός τρό-πος παραπλάνησης των πολιτών; Καμία διάκριση δεν είναι ίσως πιο σημαντικήαπό αυτήν ανάμεσα στο ψέμα που απευθύ-νεται προς μια άλλη χώρα και στο ψέμα πουαπευθύνει κάποιος ηγέτης στον ίδιο του τονλαό.

Επί της Γραμμής

Γράφειo Bασίλης

Παπαστάμος


Μεθυσμένο Ημερολόγιο (The Rum Diary)

Σκην. Μπρους Ρόμπινσον, με τους : ΤζόνιΝτεπ, Αμπερ Χερντ, Άαρον Έκχαρτ, Τζιο-

βάνι Ριμπίσι, Μάικλ Ρισπόλι, ΡίτσαρντΤζένκινς

Βασισμένη στο πρώτο μυθιστόρημα τουΧάντερ Σ. Τόμσον, στην μακρά και διακε-

κριμένη καριέρα του, η ταινία «ΜεθυσμένοΗμερολόγιο» θα μας διηγηθεί την ιστορία

του δημοσιογράφου Πολ Κεμπ (ΤζόνιΝτεπ).

Κουρασμένος απότο θόρυβο και τηντρέλα της ΝέαςΥόρκης, αλλά καιτη μετά Αϊζενχά-ουερ εποχή στηνΑμερική, ο Κεμπταξιδεύει στο παρ-θένο νησί τουΠουέρτο Ρίκο γιανα δουλέψει για μια τοπική εφημερίδα, τηνThe San Juan Star, της οποίας διευθυντήςείναι ο καταπιεσμένος Λότερμαν (ΡίτσαρντΤζένκινς). Υιοθετώντας το στιλ ζωής του νη-σιού, στο οποίο πρωτοστατεί η κατανάλωσηρούμι, ο Πολ σύντομα παθιάζεται με τηνΣενό (Άμπερ Χερντ), την άγρια, ελκυστικήκαι γεννημένη στο Κονέκτικατ αρραβωνια-στικιά του Σάντερσον (Άαρον Έκχαρτ). ΟΣάντερσον, που εμπλέκεται σε σκοτεινέςυποθέσεις αγοροπωλησίας ακινήτων, είναιένας από τους πολλούς Αμερικανούς επι-χειρηματίες που είναι αποφασισμένοι να με-τατρέψουν το Πουέρτο Ρίκο σε ένακαπιταλιστικό παράδεισο, στην υπηρεσίατων πλουσίων. Όταν ο Σάντερσον αναθέτειστον Κεμπ να γράψει ένα κολακευτικόάρθρο για το πρόσφατο ανούσιο project του,ο δημοσιογράφος έχει τις εξής επιλογές:είτε να γράψει προς οικονομικό όφελος τουδιεφθαρμένου επιχειρηματία ή να τον «απο-καθηλώσει».

Γλυκόπικρη Καρδιά, (My Piece Of The Pie)

Σκην.: Σεντρικ Κλαπις , με τους : ΚαρινΒιαρ, Ζιλ Λελους,

Η τυχαία γνωριμία,μιας ανύπαντρηςμητέρας, τηςΦρανς, από τονφτωχό βιομηχανικόΒορρά της Γαλλίαςκαι ενός επιτυ-χημένου και γοη-τ ε υ τ ι κ ο ύεπιχειρηματία, τουΣτηβ, θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα.Η Φρανς έχει χάσει τη δουλειά της στο ερ-γοστάσιο και ψάχνει μια οποιαδήποτε δου-λειά για να βοηθήσει την οικογένεια της καιο Στηβ αναζητάει νέα καθαρίστρια. Τι θασυμβεί όμως, όταν ο Στηβ συνειδητοποιήσειότι δεν μπορεί μόνος του να χειριστεί τον3χρονο γιό του και η Φρανς, ότι ο Στηβ είναιίσως ο μόνος υπεύθυνος για το κλείσιμο τουεργοστασίου που δούλευε η Φρανς;

Ο Έρωτας Χορεύει Σάλσα (Salsa) Σκην.: Τζόις Μπουνιουέλ, με τους Κρι-

στιάν Γκουτ, Βενσάν Λεκούρ, Κατρίν Σαμί,Μισέλ Ομόντ, Ρολάντ Μπλανς, Αλέξις

Βαλντές

Στην ηλικία των 24, ο Rémi Bonnet, λαμ-πρός πιανίστας, εγκαταλείπει τον Σοπέν και

την Τουλούζη για να παίξει τη μουσική πουκρυφά αγαπούσε εδώ και χρόνια, την Salsa!Βάζει πλώρη για το Παρίσι, την πρωτεύουσατης salsa στην Ευρώπη, αλλαά γρήγοραβρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη:κανείς δεν θέλει έναν λευκό σε μπάντα Λα-τίνων! Ο Felipe, ο Κουβανός φίλος του, τονβάζει στη θέση του αμέσως: «Δεν έχεις τοβλέμμα του Λατίνου, muchacho! Σήμερα, ανδεν είσαι Κουβα-νός ή Κολομβιανόςμένεις απ΄ έξω!».Απτόητος, ο Rémiπροσποιείται αλλά-ζοντας ταυτότητα,χροιά και προφοράτον άνεργο αλλο-δαπό σε μια πόληόπου οι περισσότε-ροι ξένοι κάνουν σχεδόν τα πάντα για να γί-νουν Γάλλοι. Ο Barreto, ο 75άχρονοςθρυλικός Κουβανός συνθέτης, ο οποίοςείναι έτοιμος να κλείσει το κάποτε ένδοξοCasa Cubana, προσφέρει στον Rémi μιαδουλειά: να διδάσκει χορό στους ντόπιους.Εδώ ο Rémi ερωτεύεται τη Nathalie. Στη συ-νέχεια αποκαλύπτει ότι υπάρχει μια γονικήσύνδεση της οικογένειάς της με τον Barreto.Μήπως αυτό εξηγεί γιατί η όμορφη και ντρο-παλή κοπέλα θα έπρεπε να είναι βόμβαστην πίστα;

Λόραξ ( the lorax) 3DΣκην.: Κρις Ρενό, Κάιλ Μπαλντά, με τιςφωνές των Ζακ Έφρον, Ντάνι Ντε Βίτο,Μπέτι Γουάιτ, Τέιλορ Σουίφτ, Σέρι Λιν

Η ταινία αφηγείταιμε μοναδικά χρώ-ματα και απαρά-μιλλο 3D τηνιστορία του Τεντ,ενός 12χρονουαγοριού που ζειστην πλαστικήπόλη του Θνίντβιλ και το οποίο, στην προ-σπάθειά του να κερδίσει την αγάπη της Όν-τρεϊ, του κοριτσιού των ονείρων του, πρέπεινα βρει και να της φέρει ένα αληθινό δέντρο.Για να το πετύχει αυτό, καλείται να ανακαλύ-ψει την ιστορία του Λόραξ, ενός ιδιότροπου,αλλά γοητευτικού πλάσματος που παλεύειγια να προστατέψει τον κόσμο του δάσους,και αυτός που αφηγείται την ιστορία του στονΤεντ δεν είναι άλλος από τον επιχειρηματίαεκείνον, που λόγω της απληστίας του, προ-κάλεσε τη μεγαλύτερη οικολογική κατα-στροφή στην ιστορία του δάσους. Εκτός από την έκδοση 3D που χρειάζεται κα-τάλληλη τηλεόραση ( εκπληκτική εικόνα) καιγυαλιά, η ταινία κυκλοφορεί και σε 2D σε Blu-ray και σε Dvd

Και για να κλείσουμε το καλοκαίρι, δυο κυ-κλοφορίες σε Blu – ray με παλιότερα εξαι-ρετικά αστυνομικά θρίλερ.

Το ερωτικό αντικείμενο του εγκλήματος(Sea of love)

Σκην. Χάρολντ Μπέκερ, με τους : Αλ Πα-τσίνο, Έλεν Μπάρκιν, Τζον Γκούντμαν

O Φρανκ Κέλερ είναι ένας ντετέκτιβ τηςΝέας Υόρκης πουβρίσκεται σε κρίσημέσης ηλικίας. Ανκι έχει ήδη κλείσειτα 20 χρόνια στοσώμα, αρνείται ναβγει στη σύνταξηκαι γι’ αυτό ευθύνε-ται κυρίως ο γάμοςτου που κατέρ-ρευσε. Ταυτόχρονα, ο Φρανκ ερευνά μια υπό-θεση που ο κατά συρροή δολοφόνος βρίσκειτα θύματά του από τις στήλες των εφημερί-δων για ‘μοναχικές καρδιές’. Ακολουθώνταςτις ενδείξεις, ερωτεύεται τη Έλεν, μιας απότους βασικούς υπόπτους για την υπόθεση.

Ου Φονεύσεις (Righteous Kill)Σκην.: Τζον Άβνετ με τους: Ρόμπερτ ντε

Νίρο, Αλ Πατσίνο, Κάρλα Γκουτζίνο

Ο Τερκ και ο συνεργάτης του, Ρούστερ,είναι δύο από τους πιο έμπειρους αστυνο-μικούς της Νέας Υόρκης. Η τελευταία τουςαποστολή είναι το κυνήγι ενός κατά συρ-ροήν δολοφόνου. Ενώ το κυνήγι συνεχίζε-ται, οι δύο συνεργάτες αντιλαμβάνονται πωςτα ίχνη τούς οδηγούν στο ίδιο τους τοτμήμα, ενώ όλα δείχνουν πως ο δολοφόνοςμπορεί να είναι αστυνομικός. Ο αριθμός τωνθυμάτων αυξάνεται και όλα τα στοιχεία αρ-χίζουν να ενοχοποιούν τον Τερκ. Οι δύο συ-νεργάτες θα έρθουν αντιμέτωποι μεκαταστάσεις που θα αλλάξουν τη ζωή τουςγια πάντα...

Πρoτείνει oAντώνης

Σπανoυδάκης

Μια θάλασσα γαλά-ζια κείτεται εκατόμέτρα από το σπίτιμου .Μια σειρά αλ-μυρίκια χαρίζει σκιάστην παρέα μας, που αγαπά τη θάλασσα, καιγίνεται απάγκιο στη μοναξιά ανθρώπωναπό μακρινές γωνιές της γης που γύρεψαντην ελπίδα σ’αυτή την ελληνική γωνιά .Αφή-νουν τα ποδήλατα παρέκει και αγναντεύουνμε τις ώρες το ηλιοβασίλεμα .Ακόμα και οιρίζες από τα δέντρα ετούτα τολμούν να ση-κώνουν κεφάλι. Δεν ξέρω τι γυρεύουν .Για

έναν ανεξήγητο λόγο υπο-θέτω πως γυρεύουν τονήλιο .Υπάρχει και ένας αθά-νατος που έχει φυτρώσειπάνω σ’ένα τσιμεντένιο

στέγαστρο που για ένα ανεξήγητο λόγο-ίσως λόγω της διάβρωσης των δυτικώνακτών της Ρόδου- βρίσκεται εκεί που σκάειτο κύμα .Αυτή η άγρια θάλασσα με τις άγριεςπέτρες ξάφνου ερήμωσε από ανθρώπους.Μολύνθηκε . Από που ; Η απάντηση είναι σταχέρια της δικαιοσύνης και ωσότου αποφαν-θεί, οι φυσαλίδες θα συνοδεύουν την καχυ-ποψία των τελευταίων εραστών της σανεμάς που αρνούμαστε να πάρουμε τα κου-βαδάκια μας και να πάμε σε άλλη παραλία …Ένα σκάνδαλο έληξε με μια συμφέρουσασυμφωνία .Δεν είχα σκεφτεί μέχρι τώρα ότιένα σκάνδαλο τελειώνει με ένα σκάνδαλο.Θεωρούσα ότι ένα σκάνδαλο τελειώνει μετις αποκαλύψεις και την ετυμηγορία της δι-καιοσύνης .Να λοιπόν τώρα που ένα από ταμεγαλύτερα σκάνδαλα της ελληνικής πολι-τικής ζωής κουκουλώνεται με μια συμφέ-ρουσα συμφωνία για τον ή τουςσκανδαλιάρηδες ! Siemens το λένε . Οι Γερ-μανοί είναι πολύ ικανοποιημένοι και εμείςπολύ περισσότερο γιατί έτσι θα μείνουμε καιστο ευρώ. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλοάντε πείτε μου εσείς…Θα έχετε ακούσει για το Χαλέπι μια από τιςαρχαιότερες πόλεις του κόσμου που κατα-στρέφεται από ελεύθερους σκοπευτές καιαπό «ξένους μαχητές» που για καιρό θεω-ρούσαν πως βαρούν την Ιερουσαλήμ. Πωςαπελευθερώνουν τα κατειλημμένα ύψη τουΓκολάν. Πως βρίσκονται στην Παλαιστίνηκαι πολεμούν Ισραηλινούς .Το διάβασα σεάρθρο του Ρόμπερτ Φισκ ,βετεράνου αντα-ποκριτή στη Μέση Ανατολή . «Ο αντάρτικοςστρατός ; Είναι απλώς μια συμμορία ξένων».Σε όλα αυτά πόσο εξαιρετικά ταιριάζουν ταλόγια του Παπαδιαμάντη από τον Άψαλτο …«Τις καταδίκασε τη δυστυχή ανθρωπότηταεις το να ζη τον θετικό και κτηνώδη τούτοβίον.Τις κατεδίκασεν αυτήν ή να έρπη χα-μαιπετώς κυλινδουμένη εν βορβόρω ή νανομίζηται ότι παραφρονεί αν επιχειρήση ναεντείνη στιγμιαίαν πτήσιν με πτερά μύρμηγ-κος;»

Γράφειη ΘεoδoσίαΔασκαλάκη


Τ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιάΤ ι δούμε κα ι τ ι θα ακούσουμε στα Χαν ιά

Το καλοκαίρι μόλις μας άφησε και η γεύση που μας μένει δεν είναι αυτή που άφησε το προηγούμενο διάστημα. Σίγουρα αισιοδο-ξία σε αντίθεση με την αβεβαιότητα και ένα γενικά καλύτερο κλίμα που οφείλεται κυρίως σε μία καλή τουριστική σαιζόν και μιασχετική ισορροπία στις πολιτικές εξελίξεις. Στις κρίσιμες εκλογές της 17ης Ιούνη μπορεί μεν οι δυνάμεις του μνημονίου να κέρ-δισαν, όμως οριακά και «υποχρεωμένοι» να συνεργαστούν, με αντίπαλο δέος τα κόμματα που αντιτίθενται στο μνημόνιο και προ-φανώς δεν ευθύνονται γι’ αυτό.

Ο νέος πρωθυπουργός Σαμαράς προχω-ράει με αργές κινήσεις στα νέα μέτρα ενώπρόσφατα ομολόγησε ότι θα είναι τα τε-λευταία. Μάλλον πήρε το μήνυμα ότι ο κό-σμος δεν αντέχει άλλο… Πολλές έως

αμέτρητες οι καλο-καιρινές μουσικέςεκδηλώσεις, εμφα-νίσεις, συναυλίες,μουσικές βραδιές,

πανηγύρια, φεστιβάλ, beach party κλππράγμα που δείχνει ότι η μουσική είναι διέ-ξοδος στην κρίση και η συμμετοχή σε τέ-τοιες εκδηλώσεις βοηθάει να ξεχνάμε τησκληρή καθημερινότα.Το πρώτο Sampajana Festival διοργανώ-θηκε φέτος στα Χανιά και έγινε από τις 26έως τις 29 Ιούνη στο Φρούριο Φιρκά. Η θε-ματολογία του ήταν μουσική τζαζ, φανκ καιέθνικ και παράλληλες καλλιτεχνικές δρα-στηριότητες. Τα σχήματα και οι μουσικοίπου εμφανίστηκαν ήταν πολλοί και γνω-στοί, μεταξύ αυτών : Haig Yazdjian, ΓιώτηςΚιουρτσόγλου, Mode Plagal, Human TouchThe Stephane Grappelli project, Silent com-edy, Harris Lambrakis quartet κ.α.Η αυλή του Α΄ Γυμνασίου λειτούργησε καισαν συναυλιακός χώρος το καλοκαίρι καιέτσι έγιναν αρκετά μουσικά δρώμενα. Στις9 Ιούνη οι Locomondo έδωσαν συναυλία μεμεγάλη επιτυχία ενώ στις 13 Αυγούστου οιαδελφοί Κατσιμίχα μας χάρισαν μία ακόμαόμορφη συναυλία, γνωστού όντως ότι κά-νουν λίγες εμφανίσεις κάθε χρόνο. Στο ίδιοχώρο έγινε ένα ακόμα καινούριο διήμερομουσικό φεστιβάλ με μεγάλη επιτυχία τοBlow Up festival. Συμμετείχαν οι : Mar-aveyas Illegal, Λεωνίδας Μπαλάφας, ImamBaildi, Ρόδες United και πολλά τοπικά ροκσυγκροτήματα.Οι μουσικές εκδηλώσεις στο καινούριο χα-μηλότερο θέατρο της ανατολικής τάφρουδεν ήταν πολλές, συγκρινόμενες με άλλεςχρονιές ή με τα θεατρικά σχήματα που πέ-ρασαν. Στις 27 Ιούλη εμφανίστηκαν οΘάνος Μικρούτσικος με το Χρήστο Θηβαίοκαι το Μίλτο Πασχαλίδη, στις 4 Αυγούστουη χανιώτικη ορχήστρα με το Παύλο Μπαϊ-λάκη και τη Δέσποινα Δρακάκη, με τη συμ-μετοχή του Βασίλη Λέκκα σε ένα αφιέρωμαστο Μ.Θεοδωράκη και το Μ.Χατζιδάκι καιστις 25 Αυγούστου ο Μάριος Φραγκούληςμε μεγάλη επιτυχία ενώ η επιλογή τουΜ.Ρακιντζή για συναυλία στην Τάφρο ήτανμάλλον ατυχήςΣτο Εθνικό Στάδιο ήρθε για μία συναυλία οΒασίλης Παπακωνσταντίνου, σε μια κοινήεμφάνιση με το Νίκο Ζωιδάκη. Κρητικό καιροκ, ένα νέο είδος γεννιέται ενδεχομένως.Βέβαια να μην ξεχνάμε ότι έχει προηγηθείη συνεργασία της Γεωργίας Νταγάκη μετον Eric Burdon…Ο «Λαογραφικός Όμιλος» του Γιάννη Αγια-

σμενάκη, διοργάνωσε την καλοκαιρινή τουεκδήλωση στις 12/8 στο θέατρο της Ανα-τολικής Τάφρου με τίτλο «Ταξιδεύονταςστην Ελλάδα με τη Δόμνα Σαμίου» αφιε-ρωμένη στη μεγάλη κυρία της παράδοσηςμας. Παρουσιάστηκαν χοροί από όλη τηνΕλλάδα και ταινία με τη Δ.Σαμίου σε αφη-γήσεις της, που άφησε τις καλύτερες εν-τυπώσεις στο κοινό που γέμισε τοχανιώτικο θέατρο. Επίσης έγινε ένα συγκι-νητικό αφιέρωμα στον καλλιτέχνη ΓιώργοΦράρο που χάσαμε πρόσφατα. Ο Χορευτικός Όμιλος Χανίων «Ο Ψηλορεί-της» του Κώστα Μπούτζουκα διοργάνωσετο 12ο Πολιτιστικό Αντάμωμα, στις 19/8,στην Ανατολική Τάφρο. Εκτός από τιςχορευτικές ομάδες του ομίλου, συμμετείχετο Σέρβικο μουσικοχορευτικό συγκρότημα«Χάϊντουκ Στάνκο που εντυπωσίασαν με ταεξαιρετικά χορευτικά τους το κατάμεστοθέατρο.Ο φετινός «Αγροτικός Αύγουστος» ήτανπολύ καλά οργανωμένος στη δυτική τάφροκαι παράλληλα με τα εκθετήρια υπήρχεσκηνή όπου εμφανίζονταν παραδοσιακά χο-ρευτικά συγκροτήματα. Η προσέλευση τουκόσμου ήταν και τις 6 ημέρες πολύ μεγάληκαι τόσο οι παραγωγοί όσο και ο κόσμος,ικανοποιήθηκαν από το αποτέλεσμα !Άλλες εκδηλώσεις που ξεχώρισαν ήταν τοΦεστιβάλ «εκτός των τοιχών», του ΔήμουΧανίων που μπορεί να ήταν κάπως υποτο-νικό αλλά ήταν μία καλή αρχή, το ολοήμεροφεστιβάλ Νίκου Ξυλούρη στην Κίσσαμο, ησυναυλία της Μητρόπολης για την ενί-σχυση των συσσιτίων, η εκδήλωση Δρο-σουλίτες 2012 στο Φραγκοκάστελλο σταΣφακιά, το Graffiti festival στο πάρκο Ειρή-νης και Φιλίας στα Χανιά, οι εκδηλώσειςστο οινοποιείο Ντουράκη στον Αλίκαμπο,οι συναυλίες της Ελένης Τσαλιγοπούλουκαι του Γιάννη Χαρούλη στο φρούριο Ιτζε-δίν, η συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα στοπέτρινο θέατρο στα Νοπήγεια, Κισάμου καιπολλές άλλες για τις οποίες θα αναφερ-θούμε στο επόμενο τεύχος.Μεγάλη επιτυχία είχαν και οι καλοκαιρινέςζωντανές εμφανίσεις στην πλατεία τηςΣούδας, που οργάνωσαν οι καφετέριες"Ρακή και χόβολη" και "Νάμι". Στις 20 Αυ-γούστου βρεθήκαμε στην εμφάνισητου Γιώργου Χαιρέτη καιτου Κωνσταντίνου Σκουλούδη, μαζί μετο Μάνο Μαλαξιανάκη, όπου πραγματικάέγινε το αδιάχωρητο. Η μπάντα πολύ καλήμε το Λευτέρη Στριλιγκά στο λαούτο, τοΜάνο Γαλανάκη στα ντράμς και το Δημή-τρη Παπουτσάκη στο μπάσσο και η χανιώ-τικη νεολαία -και όχι μόνο- πραγματικάέδειξε ότι αψηφά την κρίση.Το Λιακωτό στο Βάμο, ένα στέκι που λει-τούργησε σαν καφέ και μουσικό στέκι,κλείνει τον κύκλο του. Ο ιδιοκτήτης Γιώρ-

γος Χατζηδάκης αποφάσισε να σταματήσειτη λειτουργία του, μετά από 15 χρόνια, έν-δοξα χρόνια, με πολλά ονόματα να περ-νάνε απο εκει και τους περισσότερουςΧανιώτες να έχουν πιεί έστω ένα καφέ στοόμορφο μπαλκόνι του. Ευχόμαστε καλή συ-

νέχεια στο Γιώργο και τους συνεργάτεςτου !Στις 28 Ιούλη έφυγε από τη ζωή ο ΓιώργοςΦράρος, ο πολύ αγαπητός λαγουτιέρης,τραγουδιστής, μαντιναδολόγος, καλόςφίλος και συνεργάτης. Κανείς δεν το πί-στευε αφού ο Γιώργης ήταν γεμάτος απόζωή και ενέργεια και τίποτα δεν το προ-μύνηε. Όμως έφυγε στα 38 του χρόνιαπροδομένος από την καρδιά του, την καρ-διά αυτή που του έδινε τόσα χρόνια δύναμηνα δίνει χαρά στον κόσμο με το χαμόγελο,τα καλαμπούρια και τις μαντινάδες του.Με καταγωγή από τα Μουρτζανά Μυλοπο-τάμου, κάτι που πάντα έλεγε με περηφά-νια, μεγάλωσε στα Χανιά και μαζί με τοναδερφό του Μιχάλη από μικροί ασχολήθη-καν με την κρητική παράδοση με το χορό,το λαγούτο και το τραγούδι. Τα τελευταίαδέκα χρόνια είχαν ένα πολύ πετυχημένοσχήμα με τον αδερφό του και το λυράρηΜανώλη Αγγελάκη ενώ πολλές ήταν οι συ-νεργασίες του με ονομαστούς μουσικούςαπό όλη την Κρήτη.Θα μείνει αξέχαστος για την αγνή τουψυχή, για την αγάπη και την προσφορά τουστην κρητική παράδοση και τις μερακλίδι-κες μαντινάδες του!

Με μουσικούς χαιρετισμούς

Γράφει oΓιώργος

Βαβουλές


Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος,στις 17 Σεπτεμβρίου, από τη μέρα πουέφυγε από τη ζωή (σε ηλικία μόλις 44

ετών) ο σπουδαίος συνθέτης Μάνος Λοΐζος.Ο δίσκος «Για μια μέρα ζωής» είναι ο τελευ-ταίος που πρόλαβε να κυκλοφορήσει ο συν-θέτης όσο ακόμα ζούσε. μετά το θάνατό τουκυκλοφόρησαν μερικοί ακόμα δίσκοι με ανέκ-δοτα τραγούδια του συνθέτη 1.

Ο δίσκος κυκλοφόρησε το Δεκέμβριοτου 1980. Ο Μ. Λοΐζος ταλαιπωρείται ήδη απότην αρρώστια και είναι σωματικά και ψυχικάκαταπονημένος. Συνεχί-ζει όμως όχι μόνο ναγράφει καινούργια τρα-γούδια αλλά και να ανα-ζητά καινούργια μουσικάμονοπάτια. Είναι χαρα-κτηριστικό ότι ο δίσκοςαυτός έρχεται μόλις ενά-μιση χρόνο μετά την τερά-στια επιτυχία με «Τατραγούδια της Χαρούλας».Ο κόσμος θα περίμενεέναν ακόμα δίσκο σε ύφοςλαϊκό κι όμως ο συνθέτης ξαφνιάζει τους πάν-τες (συμπεριλαμβανομένης και της εταιρείαςτου που είδε με επιφύλαξη την αλλαγή μουσι-κού ύφους του συνθέτη) με ένα εντελώς δια-φορετικό στυλ που πλησιάζει το ροκ.Ηλεκτρικές κιθάρες και κρουστά κυριαρχούνστην ορχήστρα, ενώ το μπουζούκι απέχει παν-τελώς. Ίσως θα μπορούσαμε να πούμε ότι οακροατής παίρνει μια ιδέα του δρόμου που θ'ακολουθούσε ο συνθέτης στη δεκαετία του'80 αν δεν «έφευγε» πρόωρα το 1982.

Τα τραγούδια του δίσκου γράφονταισε διαφορετικές εποχές. Πάντως ο ήχος στηντελική ηχογράφηση είναι ενιαίος λόγω τηςπροσεγμένης ενορχήστρωσης. Στο στούντιοπειραματίζεται και ηχογραφεί 24 όργανα, αλλάτελικά επιλέγει οκτώ. Όπως προαναφέραμε οΜ. Λοΐζος με αυτό το δίσκο αναζητά μια πιοροκ πλευρά και δεν είναι τυχαίο ότι η ενορχή-στρωση γίνεται από τον Κ. Γανωσέλη με τηβοήθεια του Γ. Σπάθα. Χαρακτηριστικό επίσηςείναι ότι ο συνθέτης είχε αρχικά σκεφτεί ναχρησιμοποιήσει το συγκρότημα του Β. Παπα-κωνσταντίνου, ο οποίος τελικά θα είναι (μαζίμε τη Δ. Γαλάνη) εκ των βασικών ερμηνευ-τών του δίσκου. Η Δ. Γαλάνη – γνωστή τουσυνθέτη από τη συνδικαλιστική τους δράση –τελικά ερμηνεύει έξι τραγούδια. Αναφέρει γιατο σπουδαίο συνθέτη: «Από την πρώτη στιγμήτης γνωριμίας μας, ο Μάνος,, ήταν για εμέναφορέας αυτής της μοναδικής αίσθησης ανά-λαφρης δροσιάς μέσα στον μεγάλο καύσωνα.[...] Ο Μάνος είναι το σημείο που χαρακτηρί-ζει την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, τοπέρασμα από τον αμιγώς συνθέτη στον τρο-βαδούρο. Είναι η αρχή για ό,τι ακολούθησε.[...] Ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικής αισθη-τικής. Ήταν όμως και ευγενής. Και γοητευτι-κός. Και σοφός. Και όταν γελούσε, γελούσεμε την ψυχή του. Μα ακόμη κι όταν γελούσε,τα μάτια του είχαν μια θλιμμένη υγράδα, σαννα είχε απόλυτη συνείδηση του κάρμα του...»2

Για να θυμηθούμε τα τραγούδια του δίσκου

«Για μια μέρα ζωής»: 1.Κουτσή κιθάρα (Λ. Παπαδόπουλου) Δ. Γα-λάνη 2.Σ' ακολουθώ (Μ. Λοΐζου) Μ. Λοΐζος 3.Το σίριαλ (Μ. Λοΐ-ζου) Β. Παπακωνσταν-τίνου 4.Η μπαλάντα της νοι-κοκυράς (Μ. Ρασούλη)Δ. Γαλάνη 5.Ντύθηκες Μακρυγιάννης τις απόκριες (Μ.

Ρασούλη) Β. Παπακωνσταντί-νου 6.Το λαϊκό το καφενείο (Λ.Παπαδόπουλου) Δ. Γαλάνη 7.Σε ψάχνω (Δ. Σιτζάνη) Δ.Γαλάνη 8.Κι αν είμαι rock (Δ. Σι-τζάνη) Β. Παπακωνσταντί-νου 9.Πόσο σ' αγαπώ (Λ. Πα-παδόπουλου) Δ. Σιτζάνη 10.Ένα καρότσι (Φ. Λάδη)Δ. Γαλάνη

11.Γερνάς και σκοτεινιάζει (Τ. Λειβα-δίτη) Β. Παπακωνσταντίνου 12.Η μέρα εκείνη δε θ' αργήσει (Φ. Λάδη) Δ.Γαλάνη - Μ. Λοΐζος

Από τα τραγούδια αυτά η «Κουτσή κι-θάρα» είχε πρωτοακουστεί το 1972 από τηΔώρα Σιτζάνη και τον Νίκο Δαδινόπουλο στηνταινία «Διακοπές στην Κύπρο μας» (ή «Ο κυρΓιώργης και οι τρέλες του» όπως τη μάθαμεστην Ελλάδα). Από την άλλη το «Πόσο σ'αγαπώ» (που εδώ ερμηνεύει η Δ. Σιτζάνη - ηοποία το 1978 είχε γίνει η δεύτερη σύζυγόςτου συνθέτη) είχε πρωτοπεί η Αλίκη Βουγιου-κλάκη το 1972 στην ταινία «Η Αλίκη δικτά-τωρ». Ανέκδοτο τραγούδι της ίδιας εποχήςήταν το «Λαϊκό το καφενείο», ενώ άλλα είχανγραφτεί στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του'70. Τελευταίο το «Σ' ακο λουθώ» (που έγινεγνωστό κυρίως μέσα από την ερμηνεία τουΠαπακωνσταντίνου το 1982, αν και η πρώτηεκτέλεση με τον ίδιο τον συνθέτη είναι αξε-πέραστη) γράφτηκε το Πάσχα του 1980.«Έχουμε χωρίσει και οι δύο τότε», θυμάται οΑχιλλέας Θεοφίλου. «Έρχεται Μεγάλη Πέμ-πτη στο σπίτι μου στη Νέα Σμύρνη και μέ-νουμε μέχρι την Τρίτη του Πάσχα χωρίς ναβγούμε καθόλου. Πίνουμε και, καθώς είμαστελιώμα, κάποια στιγμή πιάνει την κιθάρα καισκαρώνει αυτό το τραγούδι». 2

Ο δίσκος κυκλοφόρησε από την εταιρία Minos(MSM 393) το 1980. Η παραγωγή ήταν τουΑχιλλέα Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε σταστούντιο της "Columbia". Η έκδοση είναι αρ-κετά φροντισμένη για την εποχή με φωτο-γραφίες και τους στίχους των τραγουδιών στοεσώφυλλο και ένα έργο του Τάκη Αλεξίου ναδίνει ιδιαίτερο χαρακτήρα στο εξώφυλλο.

1. πχ.: "Γράμματα στην αγαπημένη", 1983,ποίηση Ναζίμ Χικμέτ και "Κάτω από ένα κου-νουπίδι", 1995, Παιδικά τραγούδια 2. από το αφιέρωμα στο Μάνο Λοϊζο του πε-ριοδικού «Κ» της Καθημερινής, τχ,450, σελ.58

Γράφειo ΓιώργoςTσίμας

Όλοι ΕμείςΜαρία Κανελλοπούλου

ProtasisΣτις μέρες μας είναι σημαντικό να υπάρχουν πα-ρέες και να δημιουργούν με έμπνευση στονχώρο της τέχνης και δη του τρα-γουδιού. Ένα περίτρανο παρά-δειγμα είναι και το cd «Όλοι εμείς»,μια παρέα που κρατάει χρόνια τηνεανική της μυρωδιά. Τραγούδια σεμουσική του Σπύρου Κουρκουνάκηκαι σε στίχους Μάνου Ελευθερίου,Ηλία Κατσούλη, Κώστα Φασουλά, Αν-

τώνη Παπαϊωάννου καιΓιάννη Σαμπά, με τη μο-ναδική φωνή της Μα-ρίας Κανελλοπούλου,αποδεικνύοντας ότι

είναι μια από τις πιο αισθαντικές ερμηνεύτριεςτης γενιάς της.Δεκαοχτώ κομμάτια εκ τωνοποίων τα δύο ορχηστρικά, μια πολύ ενδιαφέ-ρουσα δουλειά σε συνολικό επίπεδο. Τραγούδιαόπως το «Νύχτωσε χωρίς εσένα», σε στίχουςΗλία Κατσούλη, το οποίο γράφηκε από τον εκλι-πόντα για να αφιερωθεί στον Απόστολο Καλδάρα,«Ελένη», ένα τραγούδι που αρχικά γράφτηκε γιαμία παράσταση του Γιάννη Σαμπά και ονομαζόταν«Εκ γυναικός», αφιερωμένο σε όσες γυναίκεςέχουν κάνει εκτρώσεις. Επίσης τραγούδια πουξεχωρίζουν είναι τα «Η μουσική των ματιών»,«Νανούρισμα», «Την πίσω πόρτα της ζωής»,«Όλοι εμείς». Την παρέα στα φωνητικά συμπλη-ρώνει ο Κώστας Μάντζιος και η Γεωργία Γρηγο-ριάδου. Επίσης υπάρχει μια πολυπληθής όσο καιαξιόλογη ορχήστρα που συμμετέχει στις ηχογρα-φήσεις και μάλιστα όλοι τους αφιλοκερδώς.Η τε-λική αξία αυτής τις δισκογραφικής δουλειάς,πέρα από το άψογο ηχητικό αποτέλεσμα, είναι ημεγάλη ανιδιοτελής συμμετοχή τόσων ανθρώπων- ο τίτλος «Όλοι εμείς» εξάλλου το μαρτυράει-.Μπορείτε όσοι θέλετε να το διαπιστώσετε καιμόνοι σας.

Κείμενο: Σάκης Ιντζεβίδης

Η Αγάπη θα ΛάμψειΧρήστος ΛαϊνάςΕξώστης

Ως έφηβος, όπως πολλοί στην ηλικία αυτή, ήμουνσνομπ απέναντι στο ελληνικό τραγούδι. Ελάχισταπράγματα γνώριζα γι’ αυτό και ακόμα λιγότεραεκτιμούσα. Στις «εξαιρέσεις» που έκανα ανήκανκαι οι Ονειροπαγίδα, ένα κιθαριστικό ποπ συγ-κρότημα, που έφτιαχνε τραγούδια με όμορφες

μελωδίες. Γιατί τα λέω όλα αυτά; Μα επειδή οΧρήστος Λαϊνάς, του οποίου τον πρώτο σόλοδίσκο καλούμαι να αποτιμήσω εδώ, υπήρξε βα-σικό μέλος εκείνου του συγκροτήματος.Το «ΗΑγάπη Θα Λάμψει» περιέχει δέκα κομμάτια, από

τα οποία τα τέσσερα είναι ορχηστρικά.Συνδέσεις με το μουσικό παρελθόντου Λαϊνά υπάρχουν, αλλά δεν είναιακριβώς οι αναμενόμενες: ο όρος«ποπ» και πάλι «κολλάει» σε αυτό τοάλμπουμ, όμως δε μιλάμε πια για κι-θάρες-μπάσο-ντραμς αλλά για μιαποπ ηλεκτρονική και με σαφείς χο-

ρευτικές τάσεις σε πολλά σημεία. Μάλιστα, οΛαϊνάς έχει χρησιμοποιήσει σε πολλά κομμάτιατην τεχνική του κολάζ, επιστρατεύοντας διάφοραμικρής διάρκειας σαμπλς από παλιά βινύλια γιανα χτίσει το ηχητικό χαλί τους.Σε επίπεδο παρα-γωγής, η δουλειά που έχει γίνει είναι πολλέςφορές εντυπωσιακή. Στήνεις αυτί για να ακού-σεις τα διάφορα ενορχηστρωτικά τρυκ και ηλε-κτρονικά εφέ ενώ ο ήχος είναι εν γένει φωτεινός,ενίοτε και ευφορικός. Για παράδειγμα το εισα-γωγικό «Η Θλίψη Το Βράδυ», με τα αρμονικά κύ-ματα που «παφλάζουν», ή τις γλυκές δονήσειςτου ομώνυμου του δίσκου τραγουδιού. Ή ακόματην ρετρό αίσθηση που αναδύεται στο «Κάμ-πινγκ».Αν κάπου «σκοντάφτει» ο δίσκος του Χρή-στου Λαϊνά, όχι συνολικά αλλά πάντως σε αρκετάσημεία, είναι στο ότι συνθετικά δεν κατορθώνεινα διατηρείται σε υψηλά επίπεδα. Οι μελωδίεςτου είναι σαφώς καλές, αλλά σε κάποια σημείανιώθεις ότι σου στερούν κάποια «κορύφωση» ήχάνουν για λίγο το μομέντουμ τους, ενώ και οιστίχοι μάλλον αρκούνται στα βασικά. Όλες αυτέςοι παρατηρήσεις, βέβαια, έχουν να κάνουν και μετο ότι είναι γνωστό καλά πόσο ικανός ποπ συν-θέτης είναι ο Λαϊνάς και τι μπορεί ναπετύχει.Συμμερίζομαι απόλυτα την αισιοδοξίαπου αποπνέει ο τίτλος,αλλά και το περιεχό-μενο του «Η Αγάπη ΘαΛάμψει» και ομολογώότι το άκουσα με ιδιαί-τερη ευχαρίστηση. Κιαν νιώθω ότι υπολεί-πεται λίγο αυτών πουθα περίμενα, δεν αρνού-μαι την ομορφιά του. Σίγουρα το ενδιαφέρον πα-ραμένει αμείωτο για την επικείμενη δισκογραφικήεπιστροφή των Ονειροπαγίδα.Κείμενο:ΜιχάληςΤσαντίλας.Συνεργασία :

http://www.e-orfeas.gr

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣTHN APXH TOY TPAΓOYΔIOY

ΜΑΝΟΣ ΛΟΪΖΟΣΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΖΩΗΣ

Δ. Γαλάνη - Β. ΠαπακωνσταντίνουΣτίχοι: Φώνχας Λάδης, Τάσος Λειβαδίτης, Μάνος Λοΐζος, Λευτέρης

Παπαδόπουλος, Μανώλης Ρασούλης, Δώρα Σιτζάνη

Γράφει οo Σπύρος Αραβανής


Απορίες απόρων

Γιατί κόβουν τις συντάξεις των φτωχών; Γιατί πρέπει ναγίνουν εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο αφούαυτό είναι ίσο ή μικρότερο σε ποσοστό με τις άλλες Ευρω-παϊκές χώρες; Γιατί αυξάνουν το ΦΠΑ στον τουρισμό αφούκόπτονται για ανταγωνιστικότητα; Γιατί δεν πληρώνουν φό-ρους οι πλούσιοι; Γιατί κόβουν δωρεάν περίθαλψη και παι-δεία; Γιατί δεν βρίσκεται ένας ένοχος για αυτήν τηνκατάσταση; Και αν τύχει κάποιος να βρεθεί, γιατί δεν τιμω-

ρείται; Γιατί ξεπουλάνε μπιρ παρά τηδημόσια περιουσία;

Οι κουβέντες στους δημόσιους χώ-ρους πέρα από την επωδό της οργήςκαι της αγανάκτησης διαπνέονται και

από γνήσια απορία γιατί τα μνημονιακά μέτρα μοιάζουν ακα-τανόητα και να μην οδηγούν σε κάποια λύση. Οι ερμηνείεςπου δίνονται κυμαίνονται από την άγνοια και την ανικανότηταως την προδοσία. Όμως, η ορθή ερμηνεία των γεγονότων πουζούμε είναι απαραίτητη για την επιλογή των κατάλληλωνμέσων για να αντεπεξέλθομε. Καταθέτω λοιπόν και τη δικήμου θεωρώντας ότι δίνει ικανοποιητικότερες απαντήσεις. Έναεργαλείο να με κρίνετε είναι να ξαναδιαβάσετε τις προηγού-μενες ερωτήσεις υπό το πρίσμα του τις βλέπω και εγώ:

Στην κρίση που περνάμε όπως και σε κάθε περίοδο κρί-σης ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. Θέλοντας και μη τα χαρτιάπαίζονται πιο φανερά και οι επιλογές δείχνουν την πλευρά μετην οποία τάσσεται καθένας. Και αυτές είναι η πλευρά τωνπλούσιων και η πλευρά των φτωχών. Χωρίς προσχήματα, τοκράτος που είναι το εργαλείο εφαρμογής πολιτικής της άρ-χουσας τάξης των πλουσίων, κόβει και ράβει υπέρ τους μηλογαριάζοντας δίκαιο, σωστό ή ορθολογικό.

Οι φτωχοί έχουν στη διάθεσή τους δύο κυρίως μέσα:Το ένα είναι η Δημοκρατία. Όχι η κοινοβουλευτική, αντι-

προσωπευτική, χαριτωμένη ή ότι άλλο επίθετο προσπαθούννα της προσδώσουν για να τη νοθέψουν. Δημοκρατία σκέτη.Αυτό λοιπόν πρέπει να ελεγχθεί: Ενισχυμένη αναλογική, με-ταφορά εξουσίας σε υπερεθνικά κέντρα (ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ,

ΕΚΤ) υπερσυγκέντρωση εξουσιών στο κέντρο, απογύμνωσητου συντάγματος σε όφελος μιας χαοτικής (και εν πολλοίςαλληλοσυγκρουόμενης) πολυνομίας. Όλοι λιγότερο ή περισ-σότερο παράνομοι, μαγκανισμένοι στα γρανάζια μιας ατέρμο-νης γραφειοκρατίας όπου ο παράς (δικός σου ή του μπάρμπαστη Κορώνη) σε ξελασπώνει. Πιο φανερά δε, αν τυχόν και ηεμπλοκή σου προχωρήσει και στα χωράφια της Δικαιοσύνης.Πολλοί τρόποι (πού όλους τους έχομε εφαρμόσει) για Δημο-κρατία ανάπηρη και κουτσουρεμένη. Για να στερήσομε μέσααπό τους φτωχούς.

Το δεύτερο είναι οι παροχές του κράτους. Στη θεωρία τοΚράτος είναι ο μηχανισμός της κοινωνίας για την εφαρμογήτης ισονομίας. Προστατεύει τον αδύναμο και αναδιανέμει τονπαραγόμενο πλούτο για να άρει τις δημιουργούμενες αδικίες.Ε λοιπόν όχι. Το Κράτος είναι ο μηχανισμός επιβολής τηςεξουσίας της κυρίαρχης τάξης. Σήμερα των πλουσίων. Σε πε-ριόδους κρίσης καταρρέουν τα προσωπεία και το Κράτος παί-ζει τον πραγματικό του ρόλο: στέρηση μέσων από τουςαντιπάλους (φτωχοί) για την εξασφάλιση της κυριαρχίας τωνκυρίαρχων: Στερούμε από τους φτωχούς τη μόρφωση, τηνυγεία, τις κοινωνικές παροχές (παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, επι-δόματα ανεργίας, αναπηρίας, συντάξεις, δράσεις αθλητισμού,πολιτισμού...). Η δημόσια περιουσία δεν μπορεί να είναι κοινόκτήμα: οι πλούσιοι έχουν ανάγκες.

Ιδέα μου είναι, ή βγάζουν τώρα νόημα;Για το ίδιο θέμα μου άρεσαν και σας προτείνω:http://www.avgi.gr/Art ic leActionshow.action?arti-

cleID=649782http://www.theseis.com/index.php?option=com_con-

tent&task=view&id=1173&Itemid=29μας.

Περί ύβρεων συνέχεια

Γράφοντας σε προηγούμενο τεύχος (109) περί ύβρεωςδεν περίμενα τέτοια άμεση και προφανή επαναφορά του θέ-ματος στην επικαιρότητα (αν και με το ρυθμό που κινούμαστεπολύ πιθανό μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος να υπάρξουνακόμη περισσότερες).

Αναφέρομαι στη διπλή ύβρη της φράσης «Επιχείρησησκούπα Ξένιος Ζεύς».

Η πρώτη προφανής ύβρις αφορά τον όρο επιχείρησησκούπα: Η άμεση ερμηνεία είναι ότι αναφερόμαστε σε σκου-πίδια και όχι ανθρώπους τα οποία πρέπει να μαζέψουμε με

την επιχείρηση σκούπα. Ο άνθρωπος ως αντικείμενο και μά-λιστα σκύβαλο.

Για τον Ξένιο Δία πάλι τα πράγματα είναι διαφορετικά.Παρά τον επιφανειακό θαυμασμό και ξόμπλιασμα του αρχαίουμας πολιτισμού από τους θεσμούς του Κράτους, αυτοί λη-σμονιούνται όταν ερχόμαστε στην ουσία. Για τη Δημοκρατίαανέφερα παραπάνω. Εδώ η ύβρις αφορά την ιερότητα τουΞένου και της φιλοξενίας. Η ιδέες αυτές είναι επιζήμιες σή-μερα και πρέπει να ξεφτιλιστούν. Σήμερα πρέπει να πουλή-σουμε δυτικοευρωπαϊκό φόβο και όχι αρχαιοελληνικήφιλοξενία. Παντρεύουμε λοιπόν την ιδιότητα της φιλοξενίας,που οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θεωρούσαν τόσο υψηλή πουνα την αποδώσουν στον ισχυρότερο θεό, με ανθρώπους πουεξισώνομε με σκουπίδια... Ωραία.

Δύο εξίσου άσχημα συνεπακόλουθα:Το πρώτο αφορά την υποκρισία. Από την Αγία Γραφή

ακόμη βαθιά περιφρονημένοι οι υποκριτές, με την πολύ επι-τυχή μεταφορά του τάφου (λουστραρισμένοι απ’ έξω, σαπι-σμένοι, σκουληκιασμένοι και όζοντες από μέσα)κατακεραυνώνουν δημοσίως τα ασπόνδυλα της ΧρυσήςΑυγής. Στην πράξη όμως, έρχονται οι πιο υψηλόβαθμοι αξιω-ματούχοι να δικαιώσουν την πολιτική του μίσους που διαλα-λούν, εφαρμόζοντας τις ρήσεις τους κατά γράμμα. Τιδιαφορετικό δηλαδή θα έκανε η Χρυσή Αυγή;

Το δεύτερο μπορεί να διατυπωθεί με μια απλή ερώτηση:Πού σταματά αυτή η πολιτική; Όπου εφαρμόστηκε (γιατί εφαρ-μόστηκε πολλές φορές στο παρελθόν) η κατάληξη ήταν τρα-γική. Στην αρχή δεν μας γουστάρουν οι ξένοι. Μετά οιτσιγγάνοι (ήδη ξεκίνησαν οι πρώτοι διδάξαντες στη Γαλλία).Μετά οι Εβραίοι. Μετά οι κομμουνιστές. Μετά οι ανάπηροι.Μετά οι ομοφυλόφιλοι. Μέχρι εδώ τα εφάρμοσε, αν και μεδιαφορετική σειρά το λαμπερό ίνδαλμα που προσκυνά ηΧρυσή Αυγή, ο Χίτλερ. Μετά μπορούμε να διώξουμε τουςάστεγους. Μετά τους άσχημους. Μετά τους χοντρούς. Μετάτους αδύνατους. Μετά χτυπά η δική σου πόρτα όπως έχειπροειδοποιήσει ο Μπρέχτ. Η πολιτική του μίσους δεν έχειφρένο, δεν έχει όριο, οδηγεί στο έρεβος.

Εμπρός λοιπόν στο δρόμο που χάραξε ο Θείος Τζιμάκος.Ακούστε και ξανακούστε τα στιχάκια από την «ΨόφιαΓλώσσα» του:

«Είμαστε όλοι αραπάδεςΤσιγγάνοι γύφτοιΜοϊκανοί - μοϊκανοί...»

Γράφειo Πέτρoς

Λυμπεράκης

Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και

η Πυξίδα Της Πόλης παρουσιάζουν :

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Στέλιος Γιακουμάκης

«…Στο φιλότιμο του Κισαμίτη, που τρέχει πάντα

κοντά στον ξένο, στον αδελφό, στη χαρά και στη

λύπη. Η μουσική παράδοση της επαρχίας μας είναι

τρανή και περήφανη. Οι Κισαμίτες λάτρεψαν και λα-

τρεύουν τους παλιούς μουσικούς της επαρχίας, τους Πρωτομάστορες όπως τους ονόμα-

σαν, μορφές γλυκές και άγιες, λεβέντες που παρελαύνουν στον κατάλογο που μας άφησε

ο Ναύτης. Κραταιά δοξάρια βιολιστών ήχησαν στην Κίσαμο πρώτα, από τον Κιόρο ως

τον Κουνέλη το Μαύρο και το Ναύτη, και γλυκύτατα λαγούτα από τους Κουτσουρέληδες,

το Μανώλη τον Καρτσώνη και άλλους. Όλοι αυτοί, με την τέχνη και το μεράκι τους, κρά-

τησαν δροσερή τη ζωή μας, γύρεψαν να γιατρέψουν τις πληγές του κόσμου, μας χάρισαν

σκάλες για να αποδράσομε από τη βαρβαρότητα της προσωρινότητάς μας. Αλήθεια, τι

διάβολο θέλει να πει αυτή η τελευταία φράση; Τι απομένει τώρα; Απομένει να σεβα-

στούμε την παράδοσή μας, απομένει να δουλέψομε για να φωτιστούν και άλλα στοιχεία,

σκοτεινά ή άγνωστα. Η ζωή συνεχίζεται…»

Κεντρική διάθεση βιβλιοπωλείο “Το Βιβλίο”,

Πλ. Κολοκοτρώνη 29, τηλ. 28210 28507

Πληροφορίες : Πυξίδα της Πόλης


87,6 ΡΑΔΙΟ ΑΜΟΡΕ88 LOVE RADIO 88,388,8 ΓΑΥΔΟΣ FM 88,9 ΚΡΗΤΕΣ89,6 SUPER FM 282105201090,1 ERA SPOR90,5 SPOR FM 282105680091 VENUS 282107470491,5 ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΑ FM 282104397991,8 SKAI NEWS 282105300092,1 ΕYΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ92,5 ΡΑΔΙO ΡΙΖΙΤΕΣ 282202254592,9 ΕΡΑ1 2106009604 /693,2 ΛΑΜΨΗ FM93,5 ΡΑΔΙO ΕΝΤΑΣΗ93,8 ΚΡΗΤΙΚOΡΑΜΑ 282104002594,4 ORIGINAL 282109911194,9 ΕΡΑ2 210606682295 ΝOΤOΣ FM 282104002595,295,5 ΡΑΔΙO ΜΑΡΤYΡΙΑ 282104024096,2 ΧΑΝΙΑ 96,2 RADIO ΒΕST 282107069097 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔYΤ.ΚΡΗΤΗΣ 282105550597,4 ΡΥΘΜΟΣ 282102846697,7 STAR FM 282105070198,2 MAGIC FM 282105399498,5 SEVENTH SKY 282102013098,8 ΓΝΩΜΗ 98,9 ΧΑΝΙΑ FM 28210 3410699 LOVE RADIO99,2 ΡΑΔΙO ΚΡΗΤΗ 281026196299,6 RADIO 996 www.996radio.com100,2 MAX FM-Sky 2821055008/9101 MRB 2821020400101,5 ΚΡΗΤΗ FM 2821032734102,4 ΡΑΔΙO ΗΡΑΚΛΕΙO 102,7 STUDIO ΑΛΦΑ 2821080243103 PLUS 103 2821053989103,5 EΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ 2107226868104 ΕΡΑ ΧΑΝΙΩΝ 2821020560/20570104,5 SUGAR FM105 ΕΡΩΤΙΚΟΣ 2821036700105,4 PETPO FM 2821033460106 ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ106,5 MUSIC BOX 2821081210 & 40690107 RADIO MELODY 2821093271107,3 ΩΔΥΣΣΕΑΣ FM107,4 7ο ΕΝΙΑΙO ΛYΚΕΙO 107,9

ΕΛΛΗΝΙΣ, τηλ. 2821051850

ΑΤΤΙΚΟΝ, τηλ. 2821040208

ΚΗΠΟΣ, τηλ. 2821056450

PALACE, τηλ. 2821057757

Στα

σιν

εμ

ά

τη

ς π

όλη

ς

Σαρωτική η επέλαση της Ν.Δ. στη δημόσια τηλεόραση. Μια"ολική επαναφορά" προσώπων και αντιλήψεων διοίκησηςστην ΕΡΤ, που έχουν στόχο να ελέγξουν κάθε είδηση, κάθε

εκπομπή, κάθε ζώνη προγράμματος και να ευθυγραμμίσουν πλή-ρως την ενημέρωση στις κατευθύνσεις της σημερινής κυβέρνη-σης. Με αυτό τον στόχο, τίποτα δεν μένει όρθιο: Ούτε καλό ούτεκακό. Ούτε στο γυαλί ούτε πίσω από το γυαλί. Όλα αλλάζουν.

Ο γενικός διευθυντής ειδήσεων - ενημέρωσης αντικαθίσταται.Αν και δημιουργήθηκαν αντιδράσεις στο άκουσμα του ονόματοςτου Αιμ. Λιάτσου, φαίνεται ότι μάλλον θα τοποθετηθεί. Ήδη, στηθέση του αναπληρωτή διευθυντή ειδήσεων τοποθετήθηκε ο Στρ.Μπαλής - να 'χουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Την Ε. Στάη στην πα-ρουσίαση του κεντρικού Δελτίου θα την αφήσουν, όπως ακούγε-ται, ώς το τέλος του χρόνου, οπότε και λήγει το συμβόλαιό της.Αμέσως μετά, το πεδίο είναι ελεύθερο για οποιοδήποτε γαλάζιο ήημέτερο.

Ο έλεγχος προχωράει και στις εκπομπές. Στην πρωινή ζώνη,η εκπομπή των Αρβανίτη - Κατσίμη περιορίζεται σε δίωρη, 6:00-8:00, αφαιρώντας της τη δυνατότητα οποιασδήποτε ουσιαστικήςπαρέμβασης, πρωί- πρωί, καθώς τα θέματά της δεν ήταν αρεστάστην κυβέρνηση. Το επόμενο δίωρο, 8.00 έως 10.00, σύμφωνα μεόλες τις ενδείξεις, πρόκειται να αναλάβουν ο Γ. Κουβαράς, πιθα-νότατα με την νεοπροσληφθείσα Αθηνά Σαλαγκούδη, κόρη πρώηνβουλευτή της Ν.Δ. Γι' αυτή την εβδομάδα, η ΕΡΤ ανακοίνωσε πάν-τως τους Φάνη Παπαθανασίου, Γιάννη Τρουπή και Λίνα Κλείτου. Τοεπόμενο δίωρο, ως τις 12.00 το μεσημέρι, λέγεται ότι θα παρου-σιάζουν ο Βαγγέλης Γιακουμής και ο Βασίλης Μπεσκένης.

Εν τω μεταξύ, όπως επισήμως ενημέρωσε η ΕΡΤ, εκτός απότους προαναφερθέντες Α. Σαλαγκούδη και Γ. Κουβαρά, έχει επί-σης προσληφθεί ως προσωπικό Ειδικών Θέσεων ο Μπ. Παπαπα-ναγιώτου, ενώ βέβαιη θεωρείται και η πρόσληψη του Μ. Κοττάκη.Άγνωστο παραμένει προς το παρόν εάν θα προσληφθούν η δημο-

σιογράφος Νατάσα Ράγιου και η συνταξιούχος πρώην διευθύντριαΔημοσίων Σχέσεων Λίτσα Πισερά, όπως ακούστηκε. Να συμπλη-ρωθεί και η τοποθέτηση του δημοσιογράφου Γ. Αντωνίου, κουμ-πάρου του πρωθυπουργού στη διεύθυνση του ραδιοφώνου τηςΕΡΑ.

Στο πλαίσιο "όλοι αλλάζουν", αντικαθίστανται επίσης ο διευ-θυντής του αθλητικού τμήματος Δημήτρης Χατζηγεωργίου και ογενικός διευθυντής Τεχνικών Υπηρεσιών Νίκος Μιχαλίτσης, απότον Δ. Σαραβάκο, πρώην νομάρχη Αργολίδας της Ν.Δ., που διατη-ρεί φιλία με την οικογένεια Σαμαρά. Αν και με στοιχεία ο Ν. Μιχα-λίτσης εξοικονόμησε 1,3 εκατ. ευρώ για την ΕΡΤ από τη μεταφοράτου δορυφορικού προγράμματος, αντικαθίσταται από μια θέση που,θεωρητικά, δεν έχει πολιτικό ενδιαφέρον.

Νταρζάνου Α. Πηγή : www.avgi.gr

Η ΕΡΤ ως λάφυρο στα χέρια της Ν.Δ.

πως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για ανούσια επίδειξη αποφασιστι-κότητας που πολύ πιθανόν θα παρερμηνευόταν με τον χειρότεροτρόπο από τους θαμώνες, τον μπάρμαν, τις σερβιτόρες, που έδειχνανανησυχητικά μπρατσωμένες για τα δικά μου δεδομένα, και τους γο-ριλοειδείς τύπους που στέκονταν στην έξοδο και έπαιζαν έναν μυ-στήριο ρόλο ,τον οποίο δεν ήμουν επ’ ουδενί διατεθιμένος νααποκρυπτογραφήσω. Το «συγγνώμη λάθος» πιστεύω πως δεν είχεκανένα απολύτως αντίκρυσμα σ’ αυτό το μέρος.

Ο τύπος στο μπαρ μ’ έκοψε από πάνω μέχρι εκεί που μπορούσενα φτάσει το βλέμμα του, δηλαδή περίπου μέχρι τη μέση, κι αφού,έπειτα από λίγη ώρα και μια αιωνιότητα έκρινε ότι με είχε κάνει να αι-σθανθώ επαρκώς σκουπίδι, με ρώτησε τι θα πάρω. Τι έχετε; Τον ρώ-τησα κι εγώ με τη σειρά μου, νιώθοντας για πρώτη φορά στη ζωή μουνα κοντράρω στα ίσα τον χάρο. Με αδιάφορο βλέμμα άρχισε μάλλοννα μου απαγέλλει τον κάτάλογο ενώ ταυτόχρονα σκούπιζε ένα ποτήριμε μια πετσέτα που πολύ πιθανόν θα είχε καθαρίσει τη βρώμα όλουτου κόσμου απ’την εποχή των μονοκύτταρων οργανισμών. Ο ορύμα-γδός της μουσικής ήταν τέτοιος που δε μου επέτρεπε να ακούω παράμόνο διακεκομμένες συλλαβές, φθόγγους και ήχους που δεν αντι-στοιχούσαν σε κανένα από τα γνωστά μου ποτά. Όταν τελικά σταμά-τησε, του είπα να μου φέρει το τελευταίο. Μου γύρισε την πλάτη καιάρχισε να κατεβάζει διάφορα μπουκάλια ενώ εγώ κοιτούσα το άπειροκαι προσπαθούσα να δείχνω αδιάφορος, σαν τύπος που πάει συχνάσε κάτι τέτοια μέρη ενώ μέσα μου περίμενα με τρόμο τι θα μου σερ-βίρει η τύχη να πιω. Δεν ήταν και τόσο άσχημο, αν εξαιρέσει κανείςότι ήταν κραυγαλέα πολύχρωμο, με ομπρελίτσα και ότι ο μπαρμαν τοσέρβιρε στο ποτήρι που επί ώρα σκούπιζε με την προϊστορική πε-τσέτα. Η τιμή του όμως ήταν αστρονομική, αν λάβει κανείς υπόψη τουτη μουσική και όλα τα άλλα. Είχα τη φριχτή υποψία ότι εκεί σε χρέω-ναν ανάλογα με τη φάτσα σου κι ότι με το μικρό πολύχρωμο ποτό μουείχαν εξασφαλίσει τουλάχιστον μια γύρα κερασμένα ποτά για όλουςτους υπόλοιπους πελάτες.

Όταν παρήγγειλα δεύτερο ποτό, η μουσική σταμάτησε. Στηναρχή νόμισα ότι η διακοπή οφειλόταν στην κατάπληξη όλων για τοαπρόσμενο θάρρος μου. Έπειτα όμως ένας τύπος ανέβηκε στησκηνή, η μουσική ξανάρχισε, χωρίς όμως λόγια αυτή τη φορά και οτύπος άρχισε να τραγουδάει. Χριστέ μου, καραόκε, η υπέρτατη δοκι-μασία, η τιμωρία για όσους βγάζουν τίμια το ψωμί τους και χάνονταιένα βροχερό απόγευμα, το ηχητικό αντίστοιχο μιας μετααποκαλυπτι-κής καταστροφής. Ωστόσο ο τύπος δεν ήταν γενικά καθόλου κακός.Θα μπορούσε ακόμα να σταθεί και σ’ένα μαγαζί μέσης ποιότητας, ανο κόσμος δεν είχε τόσες προκαταλήψεις. Ουτε και οι επόμενοι πουακολούθησαν ήταν κακοί, δεν ξέρω βέβαια αν έπαιξαν ρόλο και ταποτά, που κατέφθαναν μπροστά μου σε όλο και πιο εξωτικούς χρω-ματισμούς. Ο κόσμος χειροκροτούσε, γελούσε, ψιλοτραγούδαγε, με-ρικοί μάλιστα κάνανε και ωραία δεύτερη φωνή, οι λάμπες καίγοντανενώ κάποιοι καπνοί που στιγμιαία με ανησύχησαν αποδείχτηκε τε-λικά ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω από τον ενισχυτή που παρέδωσετο πνεύμα του ηρωικά μαχόμενος στο βωμό της τέχνης. Συνεχίσαμεχωρίς μικρόφωνο. Κι εγώ χαμογελούσα, κέρασα μια γύρα, έπειτα μιαδεύτερη και μια τρίτη, ο μπάρμαν κόντεψε δυο φορές να με γκρεμί-σει από το κάθισμά μου χτυπώντας με φιλικά στηνπλάτη και τα πο-λύχρωμα ποτά κατέφθαναν μπροστά μου σε ποτήρια του μισού λίτρουμε όλο και πιο όμορφες ομπρέλες ,σαν ψυχεδέλεια, κι έπειτα λοιπόνανέβηκε ο τύπος να τραγουδήσει. Κι ήταν τόσο πελώριος που όλοιεμείς οι υπόλοιποι στο μπαρ θα μπορούσαμε να είμαστε το μπρελόκγια τα κλειδιά του . Στάθηκε στη μέση για να τραγουδήσει και ο έναςπροβολέας από τα δεξιά κάηκε από την τρομάρα του μ’ ένα απειρο-ελάχιστο πλόπ, σαν να μην ήθελε να τραβήξει την προσοχή κι έτσιφωτιζόταν μόνο από αριστερά το προσωπό του κι ήταν σαν να βγήκεαπό βουβή ταινία τρόμου, το φρικιό του τσίρκου, κι έπειτα έγινε τοαπίστευτο. Απο αυτό το πλάσμα βγήκε μια ψιλή φωνή εντελώς αταί-ριαστη, θέλω να πω σκεφτείτε τα δύο πιο αταίριστα πράγματα πολ-λαπλασιάστε τα με το άπειρο και υψώστε τα στη ν και τότε ίσως κατάπροσέγγιση θα έχετε αυτό που άκουγα και έβλεπα μπροστά μου.Ήταν σαν τραγουδίστρια κινέζικης όπερας που αποκαλυπτόταν μόνογια μας εκεί πανω στην αυτοσχέδια σκηνή. Κανείς μας δε μιλούσε, κιόχι βέβαια γιατί φοβόμασταν αλλά γιατί μας είχε μαγέψει. Τραγού-δησε τραγούδια που τα περισσότερα δεν τα είχα ξανακούσει, κι εν-τάξει εγώ δεν θα κλαιγα με τέτοια τραγούδια αλλά να που έκλαψακαι μετά και οι άλλοι τραγούδησαν μαζί του και μετα είπε κι ο μπάρ-μαν ένα κομμάτι παρέα του κι εγώ είπα ένα ποίημα που δεν ήξερα ότιτο θυμόμουν και έβαλα και δικά μου λόγια, γιατί δεν το θυμόμουνόλο, κι έξω έβρεχε του θανατά και δεν ξέρω για σας αλλά εγώ, ότανβρεχει, περνάω πολύ ωραία.


Γράφειo Nίκoς

XατζηιωάννoυΣτο μπαράκι έβλεπες μόνο θλιμμένες φάτσες, όσο μπορούσες ναδεις δηλαδή σε αυτό το μωβ ημίφως που άλλες φορές στεκόταν ακί-νητο πάνω από τα κεφάλια των θαμώνων σαν τοξική αιθαλομίχλη κιάλλες φορές, λες κι είχε τη δική του νοημοσύνη, στριμωχνόταν στουςτοίχους κι άφηνε χώρο στο σκοτάδι να κάνει το δικό του παιχνίδι. Απότην άλλη βέβαια δε χρειαζόταν να δεις και πολλά. Μόλις περνούσεςτο κατώφλι η μιζέρια σ’ έπιανε από το λαιμό και σε κοπανούσε τρειςτέσσερις φορές στους τοίχους μέχρι να καταλάβεις ποιος είχε τοπάνω χέρι εκεί μέσα. Άλλωστε μια πιο επίμονη ματιά έκει μέσα μπο-ρούσε να με οδηγήσει στην αρχή ενός οδυνηρού δρόμου αδικαιολό-γητης όσο και χορταστικής βίας με μόνη μου ελπίδα ο ρόλος τουθύματος , που αναμφίβολα μου μέλλονταν να παίξω, να είναι καλο-γραμμένος και όσο το δυνατόν πιο σύντομος. Αν τους κοιτούσα προ-σεκτικά, υπήρχε ο κίνδυνος να κοιτάξουν κι αυτοί προσεκτικά εμένα,κι αν εξαιρέσεις ότι ήμουν μουσκίδι από πάνω μέχρι κάτω κι από μέσαμέχρι έξω κι ότι αντί για παπούτσια ένιωθα να φοράω δυο τρικυμι-σμένες θάλασσες, όλα τα υπόλοιπα πάνω μου ήταν εξαιρετικά αταί-ριαστα με τον περιβάλλοντα χώρο και μαρτυρούσαν ή ,αν θέλετε,φώναζαν ή ,ακόμα καλύτερα, ούρλιαζαν πως είχα διασχίσει πολλά πα-ράλληλα σύμπαντα μέχρι να καταλήξω από διαβολική σύμπτωση στοσυγκεκριμένο μπαρ για να διαπιστώσω πώς διασκεδάζουν οι κάτοικοισε αυτή τη διάσταση. Έξω ο Θεός έβγαζε τ’ άντερά του με τη μορφήμιας λασπερής βροχής που μούλιαζε τα πάντα σε χρόνο dt και μουδημιουργούσε την ακλόνητη βεβαιότητα πως την επόμενη μέρα όλοι

οι κάτοικοι θα έβρισκαν τα αυτοκίνητά τους δυο νούμερα μικρότερα.Κατά διαστήματα αστραπές αυλάκωναν τον ουρανό και οι εκκωφαντι-κές βροντές που τις ακολοθούσαν υπογράμμιζαν το γεγονός, πως,όταν θέλει ο θεός μπορεί να γίνει πολύ σπαστικός. Αυτοί ήταν και οιδύο πιο σημαντικοί ή - για να το θέσω με ειλικρίνεια- οι μοναδικοίλόγοι που με οδήγησαν σ’ αυτό το μπαρ. Το χαρούμενο κουδούνισματης καμπανούλας στην πόρτα θα μπορούσε να είναι το πιο σύντομοανέκδοτο στην ιστορία των μπαρ παγκοσμιώς, διαχρονικά και σε όλατα σύμπαντα.

Το μέρος γενικά και σε αδρές γραμμές έμοιαζε σαν καταφύγιο τωντελευταίων επιζώντων μιας πυρηνικής καταστροφής. Ένα τελευταίοποτάκι, πριν μας πάρει όλους ο διάολος. Από κάτι σαν ηχεία ακουγό-ταν κάτι σαν μουσική. Ο τραγουδιστής του συγκροτήματος ήταν μάλ-λον αιώνια καταδικασμένος να τραγουδάει από τον πάτο ενόςπηγαδιού για αυτό και οι τσιρίδες του μόλις που ακούγονταν σ’ έναπανδαιμόνιο από ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσα που κρατούσαν έναρυθμό πέρα βρέχει, συνθεσάιζερ – για όνομα του καλού και ελεήμο-νος Θεού – και ντραμς. Ο τύπος από τη δισκογραφική που τους υπέ-γραψε συμβόλαιο θα πρέπει να ήταν τίγκα στα ναρκωτικά. Τοδιοικητικό συμβούλιο της δισκογραφικής επίσης. Δεν έτρεφα απολύ-τως καμία αμφιβολία για τους θαμώνες. Για κακή μου τύχη τα τραπε-ζάκια στις γωνίες ήταν όλα πιασμένα όπως επίσης και τα τραπεζάκιαστα πιο σκοτεινά σημεία κι εκείνα που ήταν κοντά στην έξοδο κινδύ-νου, που για κάθε καλοπροαίρετο παρατηρητή παρουσίαζε ανησυχη-τικές ομοιότητες με την συνηθισμένη έξοδο από την οποία μπήκα.Έτσι για μας τους τολμηρούς δεν έμενε παρά μόνο η λύση του μπαρη οποία απείχε έτη φωτός απο κάθε πιθανότητα γρήγορης διαφυγήςσε περίπτωση ανάγκης. Γύρω στα δέκα μέτρα δηλαδή. Φυσικά θα μπο-ρούσα να φύγω αμέσως, η περιρέουσα ατμόσφαιρα όμως με έπεισε

Βροχή

Documents

ΦΥΛΛΟ 112 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2012