Λόγια Ζωής Μάρ-Απρ 12

2 Λόγια Ζωής

Μπορούμε να εγκαταλείψουμε τον Θεό;

Θέμα μας καθημερινό οι τραγικές μέρες που περνάει ο τόπος μας και ο κόσμος μας. Ένας κό-σμος, που έχει την απειλή πάνω από τα κεφάλια του, και τον πόνο, την πικρία και το παράπονο μέσα στην ψυχή του καθημερινό πλέον σύντροφο. Δεν υπάρχει χειρότερο από ένα λαό που νιώθει προδομένος από αυτούς που διάλεξε και εμπιστεύτηκε να τον κυβερ-νούν. Πικραμένοι, πληγωμένοι άνθρωποι γύρω μας. Μικροί και μεγάλοι. Με την απορία αποτυπωμένη στα πρόσωπά τους και το ερώτημα πάντα το ίδιο, γιατί είμαστε έτσι, πώς φτάσαμε ως εδώ, ποιος φταί-ει, τι φταίει;

Οι απαντήσεις πολλές, ποικίλες, η προ-σφορά μεγάλη. Απαντήσεις, που όμως δεν έχουν το φως και την ικανοποίηση που θα θέλαμε. Ψάχνουμε ανάμεσά μας, στο επίπεδό μας το ανθρώπινο, το γήινο, και είναι λάθος. Τούτη η βαθιά κρίση, τούτη

ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΥΜΕ

Μάρτιος - Απρίλιος 2012 3


η παγκόσμια απειλή είναι πολύ μεγάλη για να έχει μόνο ανθρώπινη προέλευση, για να είναι δηλαδή τα αίτιά της ανάμεσα στους ανθρώπους που κάτι δεν έκαναν καλά, κάτι δεν πρόβλεψαν, κάτι δεν γνώριζαν ή δεν γνωρίζουν…Ο προσωπικός Θεός της Αγίας Γραφής δεν εξαντλείται στη θρησκεία ή στα θρησκευ-τικά πράγματα, ούτε στις ποικίλες εκκλη-σίες ή στα δόγματα. Είναι κάτι πολύ περισ-σότερο και πολύ πιο άμεσο για τον άνθρω-πο από όλα αυτά. Σε άπειρο και απόλυτο βαθμό ο ζωντανός, προσωπικός Θεός της Αγίας Γραφής είναι σοφός, είναι δίκαιος, είναι παντοδύναμος, έχει φως, έχει αγά-πη για τον άνθρωπο, είναι αγαθός. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα τα έχει η προσωπικότητα του ζωντανού Θεού στον υπέρτατο βαθμό και τα προσφέρει απλό-χερα στον άνθρωπο που θα Του ζητήσει με μετάνοια, ταπείνωση και γνήσια πίστη να γίνει Κύριός του και Θεός του. Όταν ο άνθρωπος επιλέξει τον αντίθετο δρόμο, το δρόμο δηλαδή του «εγκαταλείπω τον Θεό, απομακρύνομαι και Τον απομακρύ-νω, Τον αγνοώ…» τότε, μαζί με τον Θεό αποκλείει από τη ζωή του και όλες Του τις ιδιότητες που αναφέραμε πιο πάνω, όλα Του τα χαρακτηριστικά και τις άπειρες δυνατότητές Του. Φεύγει διωγμένος από


τη ζωή μας ο Θεός και μαζί Του παίρνει και τον εαυτό Του. Επομένως ο άνθρωπος μένει χωρίς το φως, τη σοφία, τη δύναμη, την αλήθεια, τη στήριξη, τη βοήθεια και κυρίως την ευλογία του Θεού στη ζωή του. Μένει μόνος, αβοήθητος, απροσανατόλι-στος, ανυπεράσπιστος. Οι αναλογίες και τα μεγέθη όμως είναι εντελώς σε βάρος του ανθρώπου. Το περιβάλλον είναι σκλη-ρά ανταγωνιστικό, οι δυνάμεις του Σατανά πρόθυμες να τον κατασπαράξουν αλύπη-τα, τα προβλήματα συσσωρεύονται άλυτα και απειλητικά, η αμαρτία αφυδατώνει τον άνθρωπο και τον κρατά αιχμάλωτο, αλυσοδεμένο. Αυτήν την πραγματικότητα περιγράφει ο ίδιος ο Θεός με την πένα του προφήτη Του Ιερεμία (β΄13, ιζ΄5,6), πριν πολλά χρόνια:

«Δύο κακά έπραξεν ο λαός μου· εμέ εγκατέλιπον την πηγήν των ζώντων

υδάτων, και έσκαψαν εις εαυτούς λάκκους, λάκκους συντετριμμένους,

οίτινες δεν δύνανται να κρατήσωσιν ύδωρ.»

«Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα

βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου.

Διότι θέλει είσθαι ως η αγριομυρίκη εν ερήμω, και δεν θέλει ιδεί όταν έλθη


το αγαθόν· αλλά θέλει κατοικεί τόπους ξηρούς εν ερήμω,

γην αλμυράν και ακατοίκητον.»

Ίσως το πιο σοφό που θα μπορούσε και θα έπρεπε να κάνει ο άνθρωπος θα ήταν να ψάξει και να μάθει τι θα πει εγκαταλείπω τον Θεό, Του γυρίζω την πλάτη, Τον προ-σπερνάω. Τι συνέπειες έχει, τι επακόλουθα μία τέτοια κίνηση; Δεν το έκανε. «Εγκατα-λείπω τον Θεό» σημαίνει εγκαταλείπω το συμφέρον μου, το καλό μου, εγκαταλείπω το φως που χρειάζομαι για να προσανα-τολιστώ σωστά, να διακρίνω, να χαράξω υγιή πορεία, εγκαταλείπω τη γνώση που μου είναι απαραίτητη για να αντιμετωπί-σω τις δόλιες επιθέσεις του εχθρού. Ακρι-βώς αυτό βιώνουμε στις μέρες μας. Μένω χωρίς δύναμη νίκης κατά του κόσμου της αμαρτίας, χωρίς σοφία σχεδιασμού, χωρίς αλήθεια, χωρίς δικαιοσύνη.

Κοιταζόμαστε μεταξύ μας και ψάχνουμε για τον ένοχο. Μείναμε μόνοι να στηρίζε-ται ο ένας άνθρωπος στον άλλον άνθρω-πο, με τις δυνάμεις του κακού να μας κυ-κλώνουν λαίμαργα και αλύπητα να μας κατασπαράξουν. Κάναμε «σάρκα βρα-χίονά μας», να μας στηρίζει και να μας οδηγεί. Αυτό επιλέξαμε, αυτό προκρίνα-με, αυτό ζούμε. Ψάχνουμε ανάμεσά μας


Όταν φεύγει διωγμένος από τη ζωή μας ο Θεός, μαζί Του παίρνει και τον εαυτό Του. Επομένως ο άνθρωπος μένει χωρίς το φως, τη σοφία, τη δύ-ναμη, την αλή-θεια, τη στήρι-ξη, τη βοήθεια και κυρίως την ευλογία του Θεού στη ζωή του. Μένει μόνος, αβοήθητος, απροσανατόλι-στος, ανυπερά-σπιστος.


για σοφούς και ικανούς να μας βγάλουν από την κρίση. Άνθρωποι μικροί, άπειροι, αδύναμοι, με άγνοια, με σκοτάδι, ισχνοί ηγέτες, «μαθητευόμενοι μάγοι», που πει-ραματίζονται γιατί έχουν άγνοια και είναι ανεπαρκείς. Περιμένουμε από τις διαδι-κασίες και τα συστήματά μας να αναδεί-ξουν ικανούς τιμονιέρηδες για να αλλάξει πορεία ο κόσμος μας, να αποφύγουμε τα κοφτερά βράχια. Να βρούμε δηλαδή κάτι, κάποιον να βάλουμε στη θέση του Θεού, που είχαμε και αρνηθήκαμε και χάσαμε. Δεν γίνεται, δεν υπάρχει. Ο κόσμος μας είναι, με μαθηματική ακρίβεια, καταδικα-σμένος. Το σκοτάδι θα θεριεύει, η άγνοια, η ένταση, οι δυνάμεις του κακού, η αμαρ-τία, τα προβλήματα θα πολλαπλασιάζο-νται εκθετικά και το τέλος δεν θα αργήσει να έρθει.

Υπάρχει και το υπόλοιπο αυτής της αλή-θειας. Γιατί και ο Θεός, όταν Τον διώχνει ο άνθρωπος από τη ζωή του, φεύγει. Εγκα-ταλείπει και ο Θεός και όχι μόνο ο άνθρω-πος. Αυτό είναι το νόημα των λόγων του Κυρίου, που ισχύει από τότε μέχρι και σή-μερα:

«Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας, και λιθοβολούσα

τους απεσταλμένους προς σε,

«Εγκαταλεί-πω τον Θεό»

σημαίνει εγκα-ταλείπω το

συμφέρον μου, το καλό μου, εγκαταλείπω το φως που

χρειάζομαι για να προσανατο-λιστώ σωστά, να διακρίνω,

να χαράξω υγιή πορεία, εγκαταλείπω

τη γνώση που μου είναι απα-ραίτητη για να αντιμετωπίσω

τις δόλιες επιθέσεις του

εχθρού.


ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις

τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε; Ιδού, αφήνεται

εις εσάς ο οίκος σας έρημος.» (Ματθαίος κγ΄37, 38)

Έχουμε μία λάθος πλασμένη εικόνα και αντίληψη περί του Θεού. Μας αρέσει να είναι κάπως παθητικός, μαλακός, ήπιος, καρτερικός, συγχωρητικός, γεμάτος από μία κακώς εννοούμενη κατανόηση και αγάπη. Δεν είναι αυτός ο Θεός της Αγί-ας Γραφής. Εγκαταλείπουμε εμείς, αλλά εγκαταλείπει και Εκείνος. Τον διώχνουμε εμείς, αλλά μας αποβάλλει και Εκείνος. Αυτή ακριβώς είναι η αιτία και η εξήγη-ση όσων βιώνουμε καθημερινά στη χώρα μας και παγκόσμια.

Δεν υπάρχει χειρότερη κατάσταση για τον άνθρωπο από το να μείνει μόνος, εγκατα-λειμμένος, αβοήθητος στην άγνοια, στο σκοτάδι, να παλεύει με τα αφρισμένα κύ-ματα και αντί να πλησιάζει στην ακτή να βαθαίνει στον αλύπητο ωκεανό. Και από την αρρώστια, την ανέχεια, τα σκληρά χτυπήματα της ζωής, τούτο είναι το πιο τραγικό και αγιάτρευτο. Αυτό δυστυχώς επιλέξαμε και προκρίναμε. Εμείς απλώ-σαμε το χέρι μας και πήραμε το Ιδού,



αφήνεται εις εσάς ο οίκος σας έρημος. Αυτή η πορεία είναι που θα οδηγήσει την ανθρωπότητα στην προσδοκία και τη λατρεία του Αντίχριστου, που θα είναι η ενσάρκωση του ανθρωποκτόνου Σατανά στο πρόσωπο ενός παγκόσμιου Ηγέτη. Θα προσπαθήσει να πάρει τη θέση του Θεού που εμείς επιλέξαμε να εγκαταλείψουμε. Και ήδη τα συστήματα του κόσμου μας, που είναι τα δικά του συστήματα, τον ερ-χομό του προλειαίνουν.

Μετά από τούτες τις αλήθειες, που όλοι βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε καθημε-ρινά, αντί για οποιαδήποτε άλλη πρόταση ή προτροπή θα αφήσω τον Λόγο του Θεού να μας μιλήσει για άλλη μία φορά, κάτι που έχει κάνει εκατοντάδες, χιλιάδες φο-ρές στο παρελθόν. Να μιλήσει σε όποιον θέλει να ξυπνήσει, να αλλάξει πορεία, να σωθεί από την αιώνια απώλεια.

«Ευλογημένος ο άνθρωπος ο ελπίζων επί Κύριον, και του οποίου ο Κύριος είναι η ελπίς. Διότι θέλει είσθαι ως

δένδρον πεφυτευμένον πλησίον των υδάτων, το οποίον εξαπλώνει τας ρίζας

αυτού πλησίον του ποταμού, και δεν θέλει ιδεί όταν έρχηται το καύμα,

αλλά το φύλλον αυτού θέλει θάλλει· και δεν θέλει μεριμνήσει εν τω έτει της

Μας αρέσει να πιστεύου-με ότι εμείς

αποφασίζουμε και ο Κύριος

αποδέχεται αδιαμαρτύρητα.

Δεν είναι αυ-τός ο Θεός της Αγίας Γραφής. Εγκαταλείπου-με εμείς, αλλά

εγκαταλείπει και Εκείνος.

Τον διώχνουμε εμείς, αλλά

μας αποβάλλει και Εκείνος.

Αυτή ακριβώς είναι η αιτία

και η εξήγηση όσων βιώνουμε

καθημερινά στη χώρα μας

και παγκόσμια.


Eπικοινωνήστε μαζί μας με e-mail: [email protected]

ανομβρίας, ουδέ θέλει παύσει από του να κάμνη καρπόν».

(Ιερεμίας ιζ΄7, 8)

Ο ένας δρόμος, ο δρόμος της αμαρτίας, της αστοχίας, της αποτυχίας είναι αυτός που επιλέξαμε και τώρα θερίζουμε από τη σπορά της επιλογής μας. Ο άλλος δρόμος είναι ο δρόμος της ταπείνωσης του αν-θρώπου, της αναγνώρισης της πλήρους αποτυχίας του, της επιστροφής του με μετάνοια και πίστη στο σπίτι του Πατέρα Θεού. Ακόμα και τώρα, μέσα στην κρίση ο Θεός μας στέλνει από αγάπη ένα πολύ δυνατό μήνυμα για όποιον θέλει να το ακούσει: Να τι θα πει εγκαταλείπω τον Θεό, να τι θα πει προσπερνώ τον Θεό για να ζήσω το δικό μου το θέλημα, να πού καταλήγει η ζωή της αγνόησης του νόμου του Θεού.

Ευλογημένος και Επικατάρατος. Ακόμα υπάρχει δυνατότητα επιλογής και η επι-λογή είναι ατομική υπόθεση και είναι στο χέρι μας!



Και βαστάζων τον σταυρόν Αυτού εξήλθεν εις τον λεγόμενον Κρανίου τόπον, όστις λέγεται Εβραϊστί Γολγοθά, όπου

εσταύρωσαν Αυτόν... Ιωάννης ιθ΄ 17-18

Η πιο όμορφη κορυφή

Δυο ομάδες αλπινιστών αναρριχώνται σε αντι-κρινές πλαγιές πάνω στις Άλπεις. Η ανάβαση είναι δύσκολη και επικίνδυνη, αλλά οι δυσκολίες σιγά-σι-γά ξεπερνιούνται και να τελικά που και οι δυο ομά-δες φτάνουν ταυτόχρονα στην κορυφή του βουνού. Οι οδηγοί αφήνουν τα σύνεργά τους και σφίγγουν εγκάρδια τα χέρια.

«Τι υπέροχο θέαμα!» φωνάζει ο ένας από τους δύο και δείχνει από τους πρόποδες του βουνού μέχρι τους μακρινούς ορίζο-ντες, τα δάση, τις πεδιάδες, τα χωράφια, τα ποτάμια και τα χωριά. «Είναι πράγμα-τι μια από τις πιο όμορφες κορφές που ξέρω», απαντά ο άλλος, «όμως έχω υπ’ όψη μου ένα βουνό πολύ πιο όμορφο». «Στις Άλπεις;» «Όχι, πολύ μακριά από εδώ, στην Παλαιστίνη. Είναι το ξεροβούνι του


Γολγοθά, που όμως έχει μια άλλου είδους ομορφιά: εκεί πάνω σταυρώθηκε ο Κύρι-ός μου και πέθανε για τις αμαρτίες μου, για να γίνει ο Σωτήρας μου, ο Λυτρωτής μου». Έχεις αυτή τη χαρά, αυτή τη νίκη της αμαρτίας διά της σωτηρίας του Ιησού Χριστού;Η χαρά της κατάκτησης, της απόκτησης και υπερνίκησης είναι δώρο του Θεού μέσα στον άνθρωπο. Όλοι οι άνθρωποι πα-σχίζουν να αναρριχηθούν και να κατακτή-σουν τις κορφές. Όμως μετά από μια ζωή κόπων και θυσιών, κοίταξε και πες μου τι πέτυχες, τι κατέκτησες, πόσο αξίζει και πόσο θα μείνει η κατάκτησή σου; Μονά-χα ο Ιησούς Χριστός είναι επένδυση, είναι σωστή κίνηση με αιώνιες προεκτάσεις, με ζωή χαράς και νίκης. Όσοι δέχτηκαν τον Ιησού Χριστό Κύριό τους στην ψυχή τους, μαζί μ’ Αυτόν έχουν αποκτήσει τα πάντα αιώνια!

Κύριέ μου, έχω τη χαρά να είμαι στην ψηλότερη κο-ρυφή, να ζω το θαύμα της λυτρωμένης ζωής, να έχω ειρήνη μαζί Σου. Δε χρειά-ζομαι παρά να μείνω, να στα-θώ ενωμένος μαζί Σου, στη δόξα Σου!

Η πιο όμορφη κορυφή

ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ Μεγάλη ποικιλία από καλογραμμένες

ΚΑΣΕΤΕΣ ΗΧΟΥδιάρκειας μίας ώρας με ομιλίες από την Αγία Γραφή

να τις ακούτε - να τις χαρίσετεΓράψτε μας πόσες θέλετε να σας τις στείλουμε ταχυδρομικώς

ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ


Διότι Συ εμόρφωσας τους νεφρούς μου, με περιετύλιξας εν τη κοιλία της μητρός μου...

το αδιαμόρφωτον του σώματός μου είδον οι οφθαλμοί Σου. Ψαλμός ρλθ 13, 16

Ένας φόνος!

Η νεαρή μητέρα μπήκε στο ιατρείο κρατώντας από το χέρι ένα αγοράκι ενός έτους. «Γιατρέ μου, θέλω να με βοηθήσετε. Είμαι πάλι έγκυος, και δεν θέλω να έχω δυο παιδιά τόσο κοντά το ένα στο άλλο». «Λοιπόν, τι θέλετε να κάνω;» «Μα, έκτρωση, φυσικά!» Ο γιατρός, μετά από κάποια σιωπή, απάντησε: «Έχω κάτι καλύτερο να σας προτείνω. Εάν δεν θέλετε δυο παιδιά με τόσο κοντινές ηλικίες, ας σκοτώσουμε κα-λύτερα το παιδί που έχετε στα γόνατά σας, και ν’ αφήσουμε το άλλο να ζήσει. Βλέπετε, είναι πιο εύκο-λο να γίνει σ’ αυτό που έχει ήδη γεννηθεί. Τι σημασία έχει ποιο από τα δυο θα σκοτώσουμε; Αλλά για σας θα ήταν δυσκολότερο αν αναλάμβανα να σκοτώσω το μικρότερο».

Η μητέρα τρομαγμένη αγκάλιασε το παι-δί της φωνάζοντάς του πως ήταν τρελός και δολοφόνος. Ο γιατρός τότε ησύχασε την καημένη τη γυναίκα και την έπεισε ότι


ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ»Ταχ. Θυρίς 50438, ΤΚ 141 10 Ν. Ηράκλειο - HELLAS

Αποστέλλουμε μια Καινή Διαθήκη δωρεάν στη Νεοελληνική γλώσσα, σε όποιον

μας την ζητήσει με γράμμα του.

η πρότασή του να δολοφονήσει το παιδί δεν ήταν χειρότερη από την επιθυμία της να καταστρέψει το αγέννητο μωρό της. Η μόνη διαφορά θα ήταν στην ηλικία του θύματος!

Είναι τραγικό να θέλουμε να αποχρωμα-τίζουμε την αμαρτία και να την παρουσι-άζουμε σαν αναγκαίο κακό. Ο «απ’ αρχής ανθρωποκτόνος» διάβολος έχει βρει τρό-πους να σκοτώνει όχι μόνο τα μωρά μας, μα και τις συνειδήσεις μας, καθησυχάζο-ντάς μας πως όλοι έτσι κάνουν, είναι νό-μιμο, είναι κοινά αποδεκτό. Μα τι σημα-σία έχει τι λένε όλοι ή τι λέει η πολιτεία; Η γνώμη του Θεού είναι που μετράει και με βάση το Νόμο του Θεού θα δώσουμε λόγο εκείνη την Ημέρα!

Ένας φόνος!

Κύριέ μου, φύλαξέ με από του να επινοώ και να αυθαι-ρετώ πάνω στα δικά Σου σοφά σχέδια. Μάθε με να το αγαπάω το θέ-λημά Σου και να αναπαύο-μαι με πίστη σ’ αυτό.


Διότι δεν είναι άδικος ο Θεός, να λησμονήση το έργον σας, και τον κόπον της αγάπης την οποίαν εδείξατε

εις το όνομα Aυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες. Εβραίους ς΄ 10

Οι καμπάνες με τον γλυκό ήχο

Ένας ταξιδιώτης είχε ακούσει πολλά για τις καμπάνες της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο Άμστερνταμ και έτσι αποφάσισε να την επισκεφθεί για να τις ακούσει. Εκεί, βρήκε έναν άνθρωπο να χτυπάει δυνατά και πολύ κοπιαστικά τα διάφορα κρουστά με κάτι ξύλινα γάντια που φορούσε. Έτσι όπως πάλλονταν οι καμπάνες πάνω από το κεφάλι του επισκέπτη, έδιναν έναν ήχο τόσο εκκωφαντικό και ενοχλητικό, που αναγκάστηκε να φύγει γρήγορα, απορώντας γιατί αυτές οι καμπάνες ήταν τόσο φη-μισμένες.

Την επομένη μέρα, την ίδια ώρα, έβλεπε τα αξιοθέατα σε ένα απομακρυσμένο σημείο της πόλης, όταν ξαφνικά ο αέρας γέμισε με μια θαυμάσια γλυκιά μουσική, έναν


ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ•ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012•Αρ. 601•ΚΩΔ.: 2437

•ΣΥΜΒ. ΤΙΜΗ ΤΕΥΧ. 0,03 ευρώ • ΕΚΔΟΤΗΣ - ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ•ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΘΗΝΩΝ • ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ 3 - 10439 ΑΘΗΝΑ - τηλ: 210 8210159 - 210 5758928

•e-mail: [email protected]•internet: http://www.logiazois.grΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ, Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ALTA GRAFICO Α.Ε., ΡΑΒΕΝΙΩΝ 9, 136 71 Κ. ΑΧΑΡΝΕΣ, ΤΗΛ.: 210 2314359

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ ΄Η ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ:Με ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού:

ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ταχ. Θυρ. 50438 Τ.Κ. 141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

καθαρό και πλούσιο ήχο από καμπάνες. Ο ξεναγός τον πληροφόρησε πως ήταν οι καμπάνες του Αγίου Νικολάου. Ο ταξιδιώ-της τώρα κατάλαβε πια γιατί όλοι μιλού-σαν με τόσο θαυμασμό γι’ αυτές. Θυμή-θηκε τότε τον άνθρωπο στο καμπαναριό και αναρωτήθηκε αν ήξερε πόσο όμορφα αποτελέσματα είχε η σκληρή δουλειά που έκανε κάθε μέρα.

Έρχονται δύσκολες στιγμές, που σκεφτό-μαστε πως η ζωή μας περιορίζεται σε μια συνεχή σκληρή δουλειά, που δεν έχει μέσα της ούτε ομορφιά, ούτε γλυκύτητα, για μας και για τους άλλους. Ας θυμηθού-με τότε αυτή την ιστορία με τις καμπάνες. Ο κόπος μας δεν θα πάει χαμένος. Όποια θυσία κάνουμε μπροστά στον Κύριο, Εκεί-νος θα την αξιοποιήσει για αγαθό και θα ευλογήσει κι εμάς και τους άλλους εξαιτί-ας μας.

Κύριέ μου, να μη φεισθώ κόπους και θυσίες, να μην αφήσω την κούραοη να με κατα-βάλει. Χωρίς βαρυγκόμια και χωρίς να κοιτάζω για αναγνώριση και ανταμοιβή να εργάζομαι το θέλημά Σου κάτω από την υπαγόρευση του Πνεύματός Σου. Και Εσύ θα φέρεις τον γλυκό καρπό στην ώρα του!

Οι καμπάνες με τον γλυκό ήχο

Documents

Λόγια Ζωής Μάρ-Απρ 12