ΤΟ Α Ι Μ Α

Όλα όσα πρέπει να ξέρει κανείς

για το αίμα και την αιμοδοσία Στη χώρα μας έχει καθιερωθεί ο θεσμός της εθελοντικής αιμοδοσίας. Με την προσφορά αίματος από εθελοντές αιμοδότες καθημερινά σώζονται χιλιάδες ασθενείς που χρειάζεται να κάνουν μετάγγιση αίματος. Η αιμοδοσία για τον άγνωστο συνάνθρωπο είναι πράξη αγάπης και απόδειξη κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης. Η τακτική εθελοντική αιμοδοσία διασφαλίζει επάρκεια αίματος και έγκαιρο προγραμματισμό των μεταγγίσεων για χειρουργικές ή άλλες ιατρικές επεμβάσεις. Με τον τρόπο αυτό δεν χρειάζεται να αγωνιά κανείς για τον συγγενή ή φίλο που χρειάζεται να μεταγγισθεί. Όμως κάποιοι διστάζουν να δώσουν αίμα.Κυρίες αιτίες είναι ο αδικαιολόγητος φόβος η προκατάληψη και η άγνοια γύρω από τη διαδικασία της αιμοδοσίας. Η χορήγηση αίματος είναι μια απλή, ανώδυνη και ασφαλής διαδικασία.Τι είναι το αίμα. Το αίμα είναι ιστός σε ρευστή κατάσταση, που χρησιμεύει ως μέσο επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων οργάνων του σώματος. Πρωταρχικός και αναντικατάστατος ρόλος του είναι η μεταφορά οξυγόνου, που γίνεται με τα ερυθρά αιμοσφαίρια που είναι ένα από τα συστατικά του.Ένας ακόμα κύριος ρόλος του είναι

η άμυνα του οργανισμού στα μικρόβια, λειτουργία που επιτελούν τα λευκά αιμοσφαίρια, ένα δεύτερο συστατικό του.Παράλληλα το αίμα μεταφέρει θρεπτικές ουσίες, ορμόνες και βιταμίνες, διακινεί προϊόντα λειτουργίας του ενός οργάνου προς κάποιο άλλο και λειτουργεί ως αγωγός για την αποβολή από τα νεφρά διαφόρων αχρήστων και βλαβερών στοιχείων. Τέλος με τα αιμοπετάλια (άλλο συστατικό του αίματος) και τους παράγοντες της πήξης του πλάσματος εξασφαλίζεται η αιμόσταση, δηλαδή σταματάει η αιμορραγία σε περίπτωση τραυματισμού. O μάδες αίματος Το αίμα του ανθρώπου χωρίζεται σε διάφορες ομάδες που καθορίζονται από ορισμένες πρωτεϊνικές ουσίες (αντιγόνα), οι οποίες υπάρχουν στην επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως είναι η ‘’Α’’ και η ‘’Β’’. Οι ουσίες αυτές, τα αντιγόνα, ή υπάρχουν και τα δύο μαζί, ή μόνο το ένα από αυτά, ή και κανένα. • Όταν υπάρχουν και τα δύο, η ομάδα λέγεται “ΑΒ”. • Όταν υπάρχει μόνο το “Α” η ομάδα λέγεται “Α”. • Όταν υπάρχει μόνο το “Β” η ομάδα λέγεται “Β”. • Όταν δεν υπάρχει καμία, η ομάδα λέγεται “Ο”. Εκτός από τις ουσίες “Α” και “B” υπάρχει στο αίμα και το σύστημα αντιγόνων ρέζους, το κυριότερο των οποίων είναι το “D”. Η παρουσία ή όχι του αντιγόνου “D” του συστήματος αυτού προσδιορίζει την ομάδα του αίματος ως “ρέζους θετικό” ή “ρέζους αρνητικό”.

Είναι σημαντικό να ξέρει ο καθένας μας σε ποια ομάδα αίματος ανήκει το αίμα του. Για κάθε μετάγγιση γίνεται υποχρεωτικά έλεγχος της ομάδας αίματος, τόσο του αιμοδότη, όσο και του αιμολήπτη.

Χρήσιμες πληροφορίες για τον αιμοδότη Κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει αιμοδότης, εφ΄όσον είναι υγιής και έχει ηλικία μεταξύ 18 και 65 ετών. Η υγεία του αιμοδότη εξετάζεται σχολαστικά. Γίνεται λήψη ιστορικού, ελέγχεται η αρτηριακή πίεση και η αιμοσφαιρίνη. Μια αιμοληψία διαρκεί μόνο μερικά λεπτά.Ο αιμοδότης παραμένει ακόμα δέκα λεπτά ξαπλωμένος και πίνει ένα αναψυκτικό για να αναπληρώσει τον όγκο του αίματος που χορήγησε. Μετά την αιμοδοσία, για μια ώρα, πρέπει να αποφεύγεται το κάπνισμα, η οδήγηση και η βαριά σωματική εργασία. Ο αιμοδότης μπορεί να δίνει αίμα κάθε τρείς ή τέσσερεις μήνες.

Συνήθως, οι τακτικοί εθελοντές αιμοδότες δίνουν αίμα τρείς φορές το χρόνο. Το αίμα που δίνει ένας

αιμοδότης μπορεί να διατηρηθεί μέχρι 42 ημέρες. Από το αίμα λαμβάνονται πολύτιμα συστατικά όπως τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα αιμοπετάλια και το πλάσμα που μεταγγίζονται σε ασθενείς που τα χρειάζονται.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

Το πλάσμα αποτελεί επίσης την πρώτη ύλη, που υποβάλλεται σε βιομηχανική επεξεργασία για την παρασκευή ειδικών φαρμάκων, όπως η λευκωματίνη, οι ανοσοσφαιρίνες, οι παράγοντες πήξης και άλλα προϊόντα. Το αίμα πριν χορηγηθεί σε μετάγγιση ελέγχεται σχολαστικά για τα νοσήματα που μπορεί να μεταδοθούν με μετάγγιση (ηπατίτιδα κ.λ.π.). Σε περίπτωση που διαπιστωθεί κάποιο νόσημα το αίμα δεν χορηγείται και ειδοποιείται ο αιμοδότης να κάνει τις εξετάσεις που πρέπει. Παράλληλα ενημερώνεται και λαμβάνει συμβουλές για την υγεία του. Η διαδικασία αυτή είναι προσωπική και εμπιστευτική. Πόσο αίμα χρειαζόμαστε στην Ελλάδα. Οι ανάγκες της χώρας μας ανέρχονται σε 650.000 μονάδες το χρόνο. Οι ανάγκες αυτές αυξάνουν γιατί: • Έχουμε μεγάλο αριθμό τροχαίων ατυχημάτων. • Η συχνότητα της Μεσογειακής Αναιμίας και άλλων νοσημάτων του αίματος είναι μεγάλη. • Οι μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών και οργάνων απαιτούν μεγάλες ποσότητες αίματος και παραγώγων του. • Πολλές χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται σήμερα είναι πολύπλοκες και απαιτούν μεγάλες ποσότητες σε αίμα.

Το αίμα είναι ζωή Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να προσφέρει αίμα σε άλλο άνθρωπο. Είναι χρέος όλων μας να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία αυτής της προσφοράς. Η αιμοδοσία είναι μια ευχάριστη πράξη, αφού δίνει την ικανοποίηση της προσφοράς και ωφελεί τον οργανισμό.

Δώστε αίμα! Δώστε ζωή με το αίμα σας!

Κακούργα μετανάστευση;

Ένα

φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: ένα μαζικό κύμα φυγής στο εξωτερικό, μια «νέα, μεγάλη μετανάστευση». Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από κύμα δημοσιευμάτων που κρούει τον κώδωνα κινδύνου για την «εξαγωγή έμψυχου κεφαλαίου», την οποία παρομοιάζει με «χαριστική βολή» για τη χώρα. Μήπως επιστρέφουμε στα «πέτρινα χρόνια» του ’50 και του ’60 όταν η φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη καταριόταν την «κακούργα μετανάστευση, κακούργα

ξενιτιά, που πήρες από τον τόπο μας τα πιο καλά παιδιά»;

Αφενός, γιατί για έναν μικρό αριθμό «αρίστων» η

μετανάστευση πάντοτε ήταν μονόδρομος. Η αλήθεια είναι πως αν θέλει κανείς να κατακτήσει την κορυφή, πρέπει να βρεθεί ανάμεσα στους παγκόσμια καλύτερους. Αυτό ισχύει σχεδόν για κάθε επαγγελματικό πεδίο και δεν είναι ρεαλιστικό να πιστεύουμε πως η Ελλάδα μπορεί να βρίσκεται στην παγκόσμια αιχμή.

Αφετέρου, γιατί όσοι ικανοί επιλέγουν να παραμείνουν στην Ελλάδα πολλές φορές θυσιάζουν τη δυνατότητα της πλήρους ανάπτυξης των δυνατοτήτων τους. Η αναξιοκρατία, ο νεποτισμός, ο φόβος για το καινούργιο και το διαφορετικό, η μιζέρια, ο φθόνος και ο γενικευμένος κυνισμός μπλοκάρουν τις προοπτικές των ταλαντούχων,

Οκτώβριος 2012. Το χορευτικό του συλλόγου μας στη Γρίβα Γουμένισσας

ευνοώντας συνήθως τους λιγότερο ικανούς.

Αν δούμε το θέμα δίχως μελοδραματισμούς θα διαπιστώσουμε τις θετικές πλευρές του ζητήματος που συνήθως αποσιωπούνται. Η αναχώρηση και παραμονή στο εξωτερικό είναι μια διαδικασία απογαλακτισμού και απομάκρυνσης από τον συχνά ασφυκτικό εναγκαλισμό της ελληνικής οικογένειας και επομένως ένα σημαντικό βήμα ωρίμανσης για μια νεολαία που τη στερείται. Άλλωστε, η τεχνολογική επανάσταση έχει αλλάξει ριζικά τις παραμέτρους: ούτε αποκόπτει την επαφή με την πατρίδα ούτε μόνιμη και τελεσίδικη είναι. Κερδίζουν, επομένως, και αυτοί αλλά και η χώρα, βαδίζοντας στα χνάρια της παράδοσης της χώρας στη διασπορά.

Τι είναι καλύτερο τελικά; Ικανοί και ταλαντούχοι άνθρωποι να βαλτώνουν σε ένα μίζερο και αναξιοκρατικό περιβάλλον ή, αντίθετα, να αναπτύσσονται εκεί όπου τους δίνεται η δυνατότητα να το κάνουν πλήρως; Παρά τα όσα λέγονται, η «διαρροή των εγκεφάλων» δεν αποτελεί «χαριστική βολή» για τη χώρα, αλλά μια από τις λίγες παρακαταθήκες της ανόρθωσης.

Ίσως κάποια χρόνια αργότερα να είναι η “μαγιά” για έναν καινούριο κόσμο, μια καινούρια Έλλάδα...

ΡΔ

ΤΟ

ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ(η γιορτή και ο υπολογισμός

της ημερομηνίας του)Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη

και πλουσιότερη σε λαογραφικές εκδηλώσεις γιορτή των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Η λέξη Πάσχα προέρχεται από την εβραϊκή «pesah» που σημαίνει "διάβαση" :

Οι Εβραίοι γιόρταζαν το Πάσχα σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από τους Αιγυπτίους και της διάβασης της Ερυθράς θάλασσας

οι Χριστιανοί γιορτάζουν την ανάσταση του Σωτήρα και τη διάβαση από το θάνατο στη ζωήΗ αντίστοιχη ελληνική λέξη

για το Πάσχα είναι Λαμπρή, διότι η ημέρα της Ανάστασης του Χριστού είναι μέρα ευφρόσυνη.

Το Πάσχα είναι κινητή γιορτή και γιορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας (δηλ. Κυριακή μετά την πανσέληνο του Μαρτίου)

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Ο προσδιορισμός της Κυριακής του Πάσχα αποτέλεσε περίπλοκο πρόβλημα για τις Εκκλησίες και προκάλεσε σφοδρές έριδες.Η Α' Οικουμενική σύνοδος της Νίκαιας (325) όρισε ως μέρα του Πάσχα την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθεί την εαρινή ισημερία της 21ης Μαρτίου.

Καθόρισε επίσης ότι, εφόσον η πανσέληνος είναι Κυριακή, το Πάσχα θα γιορτάζεται την αμέσως επόμενη Κυριακή.δή η πρώτη μέρα της Σελήνης τοποθετείται μεταξύ 8ης Μαρτίου και 5ης Απριλίου, το Πάσχα μπορεί να πέσει στο διάστημα μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου.Οι ημερομηνίες αυτές υπολογίζονται με το παλαιό ημερολόγιο (Γρηγοριανό), γιατί μ' αυτό καθορίζεται η εαρινή ισημερία. Για να βρούμε τα όρια μέσα στα οποία γιορτάζεται το Πάσχα, σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο, προσθέτουμε 13 μέρες. Έτσι βρίσκουμε ότι οι ημερομηνίες του ορθόδοξου Πάσχα κυμαίνονται από τις 4 Απριλίου ως τις 8 Μαΐου. Επειδή για τον καθορισμό του ορθόδοξου Πάσχα η εαρινή ισημερία υπολογίζεται με βάση το παλαιό ημερολόγιο, οι παλαιοημερολογίτες και οι νεοημερολογίτες γιορτάζουν το Πάσχα την ίδια μέρα. Αντίθετα, οι ρωμαιοκαθολικοί και οι προτεστάντες καθορίζουν την εαρινή ισημερία με βάση το νέο ημερολόγιο και γι' αυτό γιορτάζουν συνήθως το Πάσχα μια βδομάδα νωρίτερα από τους Ορθόδοξους.

Το Πάσχα συμβαίνει να γιορτάζεται ταυτόχρονα από τις

Δυτικές εκκλησίες και την Ορθόδοξη, όταν η πρώτη πανσέληνος μετά την εαρινή ισημερία πέφτει μετά τις 28 Μαρτίου.

Γιατί όμως υπάρχει αυτή η διαφορά στην ημερομηνία εορτασμού του Πάσχα, αφού πρόκειται για την ίδια χριστιανική γιορτή και δεν υπάρχει καμιά δογματική ή θεολογική διαφορά στο θέμα αυτό;

Ο Χριστός και οι απόστολοι εόρταζαν το Ιουδαϊκό Πάσχα με το οποίο συνδέθηκε και ο Μυστικός Δείπνος. Επειδή οι πρώτοι χριστιανοί, όπως ήταν φυσικό, ήταν Εβραίοι, παρέλαβαν την εορτή αυτή από αυτούς και διατήρησαν το όνομα Πάσχα σε ανάμνηση της Ανάστασης του Κυρίου δηλ. "της διαβάσεως από τον θάνατον στην ζωή" και συμβολικά της "διαβάσεως από του θανάτου της αμαρτίας εις την ζωήν της αλήθειας" και ονομαζόταν σε αντιδιαστολή με το Εβραϊκό Πάσχα "Πάσχα το καινόν". Κατά τα πρώτα έτη του Χριστιανισμού, οι Ιουδαΐζοντες Χριστιανοί τόνιζαν στην εορτή του Πάσχα το γεγονός της σταύρωσης του Χριστού και επέμεναν να το εορτάζουν την 14η του μήνα Νισάν, μαζί με τους Εβραίους.

Λύση στο πρόβλημα της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα έδωσε η Α' Οικουμενική σύνοδος που έγινε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ., η οποία λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Εβραίοι εόρταζαν το Πάσχα κατά την ημέρα της Πανσελήνου που γινόταν μετά την εαρινή ισημερία και επειδή ο Χριστός αναστήθηκε μετά την εορτή του εβραϊκού Πάσχα, δηλαδή μετά την εαρινή πανσέληνο, καθόρισε τον εξής κανόνα:Το χριστιανικό Πάσχα πρέπει να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο, που θα γίνει κατά την ημέρα της εαρινής ισημερίας ή μετά από αυτήν. Αν η πανσέληνος γίνει Κυριακή τότε το Πάσχα θα εορτάζεται την επομένη

Κυριακή.Αυτό έγινε για να μην συμπίπτει ποτέ το χριστιανικό με το εβραϊκό Πάσχα. Η πανσέληνος που συμβαίνει κατά ή μετά την εαρινή ισημερία λέγεται και πανσέληνος του Πάσχα ή πασχαλινή πανσέληνος. ΡΔ

ΤΑ ΜΑΡΤΑΚΙΑ

Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια. Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας

χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία. Ρ.Δ.

Γρίβα Οκτώβρης 2012

ΟΛΙΓΟΘΕΣΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Πολλά ειπώθηκαν και λέγονται για τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία και μάλιστα αρκετά απ’ αυτά ήταν εντελώς απαξιωτικά για αυτά τα σχολεία και τους δασκάλους τους ως εμπλεκόμενους στη διαδικασία λειτουργίας τους.

Τα ολιγοθέσια σχολεία είχαν, μια τεράστια προσφορά εκπαιδευτική, πολιτιστική, κοινωνική και εθνική, όχι μόνο για τους μαθητές τους αλλά και την ευρύτερη τοπική κοινωνία της υπαίθρου. Αποτελούσαν τη μοναδική ελπίδα για τους κατοίκους των χωριών, για το ότι μπορεί «να ξημερώσει» για τα χωριά μας μια καλύτερη μέρα, να σταματήσει αυτός ο κατήφορος της ερήμωσης και της εγκατάλειψης. Ήταν γι’ αυτούς μία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον που το δικαιούνταν. Αφού έκλεισαν τα σχολεία, τότε σίγουρα πέθανε γι’ αυτούς και η τελευταία ελπίδα.

Αυτό που αρκετοί το θεωρούσαν δεδομένο, ότι δηλαδή τα ολιγοθέσια σχολεία υστερούσαν σε σχέση με τα πολυθέσια σχολεία, δεν ήταν αληθές. Όχι, τα ολιγοθέσια

σχολεία δεν ήταν κατώτερα των πολυθέσιων. Ούτε στις επιδόσεις των μαθητών τους, ούτε στην αλληλεπίδραση μαθητών με τους συμμαθητές τους και το δάσκαλο, ούτε στην κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών τους. Τουλάχιστον αυτό αποδεικνύουν πρόσφατες επιστημονικές έρευνες και αυτό υποστηρίζουν έγκριτοι ειδικοί επιστήμονες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα. Τα αποτελέσματα δεν μας λένε ότι ο ένας τύπος σχολείου υπερτερεί έναντι του άλλου. Αντίθετα μας λένε, ότι θα πρέπει να τα προσεγγίζουμε έχοντας κατά νου ότι τα ολιγοθέσια και τα πολυθέσια σχολεία μπορούν να προσφέρουν το ίδιο καλές ή κακές υπηρεσίες στους μαθητές τους.

Παρ' όλα αυτά όμως επιλέχθηκε η “οικονομικότερη” λειτουργία των σχολείων σε πολυθέσια σχολεία και με μεταφορά των μαθητών από χωριό σε χωριό.

Ολιγοθέσια σχολεία δεν υπήρχαν μόνο στην Ελλάδα. Ολιγοθέσια σχολεία υπάρχουν σ’ όλο τον κόσμο και σε καμία περίπτωση δε σκέφτονται να τα κλείσουν.

Το ελληνικό Ολιγοθέσιο Δημοτικό Σχολείο, λοιπόν, δείχνει

ότι θα

μπορούσε να ανταποκριθεί στις σύγχρονες εκπαιδευτικές απαιτήσεις και σε καμία περίπτωση δεν υπολείπονταν του πολυθέσιου. Χρειάζεται, ωστόσο, ενίσχυση και δημιουργία μιας σύγχρονης προοπτικής, η οποία για να επιτευχθεί απαιτείται αλλαγή της αντίληψης των ιθυνόντων της οικονομικής και εκπαιδευτικής πολιτικής.

Για να εκπληρωθούν τα

παραπάνω, ένα ολιγοθέσιο σχολείο θα απαιτούσε: πλούσια μαθητική βιβλιοθήκη, άφθονα εποπτικά μέσα και όργανα ερευνών και χειροτεχνικής εργασίας, ποικίλα υλικά, παιδαγωγικά παιχνίδια, πρόσβαση σε Η/Υ και στο διαδίκτυο (με ευρυζωνική σύνδεση και σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή.)

Σ’ ότι αφορά τώρα τους τοπικούς παράγοντες, αν πραγματικά ενδιαφέρονταν για το καλό των μαθητών των ολιγοθέσιων σχολείων και ήθελαν να τους βοηθήσουν, αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν ήταν να σταματήσουν να παίρνουν μέτρα που θα οδηγούσαν στην ερήμωση των χωριών μας. Να έβαζαν μια τελεία σ’ αυτήν τη φθίνουσα πορεία και να έπαιρναν γενναία μέτρα ανάπτυξης της υπαίθρου και ενίσχυσης των οικογενειών που ζούσαν σ’ αυτή κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες «φυλάττοντας Θερμοπύλες». Τώρα πια είναι πολύ αργά; Ρ.Δ.

Οκτώβρης 2012 Γρίβα

ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΤΡΙΓΩΝΙΩΤΩΝ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΘΡΑΚΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ.

Η ελληνική μυθολογία, ως «συλλογική μνήμη» του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού παρέχει και στις φυλές των αρχαίων Θρακών μια θέση στον ελληνικό γεωγραφικό και ιστορικό χώρο. Η αναγωγή των αρχαίων ελληνικών και βαρβαρικών φυλών σε μυθικούς προπάτορες αποτελεί «κοινό τόπο» της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Κατά αυτόν τον τρόπον οι αρχαίοι Θράκες βρίσκουν και αυτοί τον μυθικό «προπάτορα» τους στο πλαίσιο των μύθων, που πρέπει να σημειωθεί πως θεωρούνταν ιστορικά γεγονότα κατά την αρχαιότητα. Ο Θρᾶξ, ο μυθικός προπάτορας των αρχαίων Θρακών, ήταν γιός του θεού του πολέμου Άρη, που λέγεται πως κατοικούσε στην γεωγραφική περιοχή της Θράκης. Η πρώτη αναφορά των Θρακών στην ελληνική γραμματεία βρίσκεται στην ομηρική Ιλιάδα, όπου εκεί αποτελούν τους σύμμαχους των Τρώων. Η δεύτερη ραψωδία της Ιλιάδος αναφέρει τρείς διαφορετικές ομάδες Θρακών (Β 844-850). Αρχηγοί των Θρακών είναι ο Ακάμαντας και ο Πείρος ( Β 844), ο Εύφημος των Κικόνων (Θρακών από τον Αίμο), ο Αργότερα εμφανίζεται και ο βασιλιάς Ρήσος. Η ομηρική Θράκη, πρέπει να σημειωθεί, πως είναι ένας αρκετά αδιευκρίνιστος γεωγραφικός χώρος που εκτείνεται από τον ποταμό Νέστο στην Δύση μέχρι τον Ελλήσποντο και την Μαύρη Θάλασσα στην Ανατολή.Η ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη με παραδείγματα Θρακών βασιλέων όπως ο Διομήδης, ο Τηρέας, ο Λυκούργος, ο Φινέας, ο Εύμολπος, ο Πολυμνήστωρ, ο Ορφέας, ο οποίος υπήρξε ένας από τους πιο ξακουστούς μουσικούς και ποιητές των αρχαίων ελληνικών μύθων.

Στην λατινική γραμματεία, η Θράκη επανεμφανίζεται στο μυθολογικό έπος του Οβιδίου Μεταμορφώσεις (Metamorphoses) στα επεισόδια της Φιλομήλας και της Πρόκνης και του Τηρέα. Οι αρχαίοι Θράκες λοιπόν έχουν και αυτοί την θέση τους στο σύνολο των ελληνικών μύθων όπως αυτοί παρουσιάζονται μέσω της ελληνικής και λατινικής γραμματείας: από το πρώτο ήδη μνημείο της ελληνικής γλώσσας, τα ομηρικά έπη μέχρι το λατινικό μυθολογικό έπος. Πρέπει επιπλέον να σημειωθεί πως οι ιστορικοί της αρχαιότητας όπως ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης ενέταξαν τα θρακικά φύλα στο σύγχρονο τους ιστορικό γίγνεσθαι.

Αντώνης Ποντορόπουλος.Μεταπτυχιακός φοιτητής ελληνικής γλώσσας και γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Λουντ .

Τσικνοπέμπτη 2013 με το χορευτικό

Εκδρομή στον Κομοτηνή 2012

Ο ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ ΩΣ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ

ΑΓΧΟΣ

Η ζωή μας μοιάζει με ένα ρολόι που διαρκώς κινείται. Ο ελεύθερος μας χρόνος μειώνεται καθώς οι υποχρεώσεις και οι ρόλοι μας αυξάνονται και εμείς απλώς ακολουθούμε τα νέα δεδομένα της ζωής μας. Ακούμε γύρω μας ανθρώπους να πλήττονται από αγχος και στρες – κάποιες φορές ανήκουμε και εμείς σε αυτούς- και ψάχνουμε διάφορες θεραπείες και διεξόδους αποφόρτισης! Έχουμε άραγε σκεφτεί ποτέ, ανάμεσα σε αυτά τα λεπτά της ημέρας που απλώς επιλέγουν να τρέχουν μακριά μας και πίσω να μη γυρίζουν, πόσο χρήσιμη θα ήταν η στροφή στον άνθρωπο δίπλα μας;

Ξεφεύγω για λίγο, λοιπόν από την αλτρουιστική όψη του εθελοντισμού και βλέπω την προσφορά σε έναν άνθρωπο που μας χρειάζεται ως εναλλακτική διέξοδος από τα ζητήματα που μας απασχολούν. Η χαρά να δίνεις ένα πολύτιμο χαμόγελο σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη και η ανακούφιση που απολαμβάνεις στη σκέψη πως εάν εσύ το χρειαστείς, κάποιος θα υπάρξει για να σκεφτεί πως δεν του κοστίζει ακριβά να σου διαθέσει λίγο από το χρόνο του, είναι συναισθήματα που μας αποφορτίζουν και κάνουν τα άγχη μας μικρότερα από ό,τι ήδη είναι. Διότι, αν σταθούμε μόνο για λίγα λεπτά και σκεφτούμε πως υπάρχουν άνθρωποι με μεγαλύτερες δυσκολίες από τις δικές μας (αυτές που στα δικά μας μάτια μοιάζουν βουνό), τότε και μόνο τότε θα δούμε το αντικειμενικό τους μέγεθος και θα κοιτάξουμε κατάματα την πραγματικότητα έχοντας την ικανότητα να αντιμετωπίσουμε με σταθερά βήματα ό,τι μας ταλανίζει.

Ας μην ξεχνάμε, τέλος, πως όσοι μας έχουν ανάγκη (παιδιά, άτομα τρίτης ηλικίας, ασθενείς και άνθρωποι μόνοι) ίσως υπήρξαν

Γιορτή Βαρβάρας 2012

κάποτε σαν και μας, γεμάτοι ζωή! Δεν είναι βέβαιο για κανένα μας πως αύριο θα χαίρεται την ίδια ζωή με σήμερα, γι' αυτό ας δώσουμε σήμερα ό,τι πιο εύκολο μπορούμε σε όσους περισσότερους μπορούμε... το χρόνο μας και ένα μας χαμόγελο! Ίσως τότε στο τέλος μιας δύσκολης ημέρας, καταφέρουμε να ηρεμήσουμε, να χαλαρώσουμε και γιατί όχι, ακόμα και να χαμογελάσουμε στον εαυτό μας με αισιοδοξία!!

Εάν έχετε λίγο χρόνο... Σκεφτείτε το! Στέλλα Μπ.

ΑΑ γαπητοί συμπατριώτες, συμπατριώτισσες

Το νέο ΔΣ του Συλλόγου Τριγωνιωτών που εξελέγη στις αρχαιρεσίες του Φεβρουαρίου του 2013 έθεσε από την πρώτη στιγμή σαν πρώτο σκοπό της την σύσφιξη των σχέσεων των μελών του και την καλύτερη ενημέρωση σε ό,τι έχει να ανακοινώσει ο σύλλογος για τις μελλοντικές δραστηριότητές του. Καρπός αυτής της ιδέας είναι και η εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας. Θα δεχόμαστε και θα δημοσιεύουμε άρθρα και ό,τι άλλο π.χ. ανέκδοτα, ιστορίες, κτλ από οποιονδήποτε φίλο του συλλόγου μας που πιστεύει πως η εργασία του μπορεί να ενδιαφέρει τους αναγνώστες μας.Τα mail του συλλόγου μας είναι:trigoniotes.thess@gmail.comtrigono.thess@gmail.comΕπίσης μπορείτε να μας βρείτε και να ενημερώνεστε και στο facebook αν πληκτρολογήσετε: Σύλλογος Θρακιωτών Τριγώνου Θεσσαλονίκης

Ετήσιος χορός 2013

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ

ΘΡΑΚΗ Η επανάσταση του 1821 είχε απήχηση όχι μόνο στον κυρίως ελλαδικό χώρο αλλά και σε πολλά σημεία της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έντονη ήταν και η επαναστατική δράση στην περιοχή της Θράκης, καθώς πολλοί Θρακιώτες έλαβαν μέρος στις μάχες που έγιναν στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και διακρίθηκαν για το θάρρος τους και την πίστη τους στον αγώνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο σουλτάνος να διατηρήσει ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή. Στις αρχές Μαρτίου του 1821 και ενώ η επανάσταση προετοιμαζόταν ακόμα, διαρρέουν οι διεργασίες στους Τούρκους και με τη σειρά τους οι τελευταίοι προσχωρούν σε αντίποινα στη Σωζόπολη, Αίνο, Καλλίπολη, Σαμοθράκη, Λάβαρα και έντονη μνεία γίνεται για το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης. Ειδικότερα, στις 17 Απριλίου κηρύσσεται στη Σωζόπολη επανάσταση από τον μητροπολίτη Παίσιο με αρχηγό τον Δημητράκη Βάρη. Η επανάσταση καταστέλλεται από τους Τούρκους με αρχηγό το Χουσεΐν Πασά, στην περιοχή Κιουπκιοι και στη συνέχεια ακολουθεί η καταστροφή της Σωζόπολης, στις 15 Απριλίου. Ο ίδιος ο μητροπολίτης απαγχονίζεται αρνούμενος να αποκηρύξει την επανάσταση. Κατόπιν, οι επαναστατικές εστίες στη Θράκη δεν έσβησαν αλλά αντιθέτως αυξήθηκαν και όλες οι ενέργειες που έλαβαν χώρα

λειτουργούσαν βάση σχεδίων της Φιλικής Εταιρίας.

Χρήστος Ποντορόπουλος Προπτυχιακός φοιτητής διεθνών και ευρωπαϊκών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Λίγα λόγια για την κυρα Σαρακοστή

Παλιά οι άνθρωποι -κυρίως των απομακρυσμένων χωριών- για να υπολογίσουν τις μέρες της νηστείας δε χρησιμοποιούσαν τα ημερολόγια αλλά την κυρά Σαρακοστή. Ζωγράφιζαν πάνω σε ένα χαρτί μια καλόγρια με κλειστό στόμα ως ένδειξη νηστείας και με χέρια σταυρωμένα ως ένδειξη προσευχής.Κάθε Σάββατο έκοβαν από ένα πόδι, ως ότου έμενε το τελευταίο πόδι, της Μεγάλης Εβδομάδας.Αυτό, αφού το τύλιγαν σαν μικρό μπαλάκι, το τοποθετούσαν μέσα στο ψωμί της Ανάστασης. Την ημέρα του Πάσχα το έκοβαν, το μοίραζαν και όποιος το έβρισκε ήταν και ο πιο "χαρούμενος"

Θρακιώτικες παραδοσιακές φορεσιές

Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗΣ

ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ο ρόλος του νηπιαγωγείου και του παιδικού σταθμού, εκτός από τη συμβολή τους στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, την ανάπτυξη και εξέλιξη της λογικής σκέψης, την απόκτηση γνώσεων, είναι και η συμβολή τους στην ανάπτυξη του συναισθηματικού κόσμου του παιδιού και στην υιοθέτηση στάσεων, αξιών και συμπεριφορών ( αυτοεκτίμηση, αποφασιστικότητα, διαχείριση συγκρούσεων, κοινωνικοποίηση…)

Οι αξίες αυτές παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας και άρα και στη στάση και στον τρόπο ζωής σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι βάσεις για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας μας μπαίνουν κυρίως στα πρώτα χρόνια και οι εμπειρίες εκείνες παίζουν καθοριστικό ρόλο.

Επομένως η σωστή διαπαιδαγώγηση απαιτεί κάτι περισσότερο από σκέψη και διάνοια. Απαιτεί συναισθήματα.

Ο Gardner (1983), είχε αναπτύξει τη θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης. «…αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο με εφτά τουλάχιστον τρόπους/νοημοσύνες.» δυο από αυτές είναι:

- Διαπροσωπική νοημοσύνη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αντιλαμβάνεται και να διακρίνει διαθέσεις, προθέσεις, κίνητρα και συναισθήματα των άλλων

-Ενδοπροσωπική νοημοσύνη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να συμπεριφέρεται

προσαρμοστικά βασιζόμενος στη γνώση του εαυτού του, να γνωρίζει τα δυνατά του σημεία, τα όριά του, να έχει αυτοεκτίμηση και αυτόπειθαρχία.

Ο συνδυασμός των δύο τύπων νοημοσύνης αποτελεί τη θεωρία της συναισθηματικής νοημοσύνης (Goleman, 1998)

που είναι «η ικανότητα του ατόμου να αναγνωρίζει τα δικά του συναισθήματα, να τα κατανοεί, να τα ελέγχει. Είναι επίσης η ικανότητα να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του και να τα χειρίζεται αποτελεσματικά, τόσο τα δικά του όσο και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.»

Ο τρόπος, το μέσο που χρησιμοποιείται για να επιτευχθούν τα παραπάνω είναι η

συναισθηματική αγωγήτόσο οι γονείς όσο και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αποτελέσουν φορείς συναισθηματικής αγωγής δίνοντας ένα νέο περιεχόμενο σε όσα διδάσκουν.Δημιουργώντας ένα κατάλληλο κλίμα συμβάλλουν έτσι ώστε τα παιδιά να βοηθηθούνΣτην έκφραση συναισθημάτωνΝα χρησιμοποιούν Διαδικασίες

επίλυσης συγκρούσεωνΝα συζητούν για να οδηγηθούν

τελικά στην επιλογή λύσεων

Να αντιλαμβάνονται την θετική οπτική των άλλων

Να ασκηθούν στον χειρισμό των δυσάρεστων συνήθως συναισθημάτων (φόβος, θυμός)

Γιατί … «… θλίψη, στεναχώρια, αγάπη και θυμός ηρεμία, έκπληξη και γέλια πολλά.Πόνος, αναστάτωση, αγωνία και χαρά όλα είναι συναισθήματα δικά μου και είμαι περήφανο γι’ αυτά.Ξέρω πια να γελάω, να πονάω, να κλαίω και να μιλώ. Και όταν θέλω κάτι θα το λέω όπως το αισθανθώ.Σταμάτησα τα κλάματα και τις πολλές φωνές θα ζωγραφίζω πια με αισθήματα όλες μου τις στιγμές. («Η παλέτα των συναισθημάτων») Εκδόσεις Κέδρος

ΕΚΔΟΤΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΘΡΑΚΙΩΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΟΥ ΕΒΡΟΥ

Συντάσσεται από το ΔΣ

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις απόψεις του συντάκτη τους

τηλ επικοινωνίας

Όσοι από τους φίλους αναγνώστες μας επιθυμούν να συμβάλλουν στον

εμπλουτισμό της ύλης της εφημερίδας μας να επικοινωνούν μαζί με κάποιον στα

παραπάνω τηλέφωνα