28
Άρθουρ Ζεν Οι Αλήτες της Αθήνας και άλλa ποιήµατα

Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

Άρθουρ Ζεν

Οι Αλήτες της Αθήνας

και άλλa ποιήµατα

Page 2: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 2

Φωτογραφία Εξωφύλλου: Μανώλης ∆ηµελλάς

Page 3: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 3

Η ελευθερία µου είναι στις σόλες των αλήτικων παπουτσιών µου. - Κ. Γώγου

Page 4: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 4

Οι Αλήτες της Αθήνας Ποιητική Συλλογή

Άρθουρ Ζεν

Page 5: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 5

Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους δρόµους Με σώµατα βαριά. Μερικές φορές σωριάζονται στις πλατείες. Άλλες απλά αράζουν Κι απολαµβάνουν το ξηµέρωµα. Κρατάνε ποίηση στο ένα χέρι, Και στο άλλο το µισοσβησµένο τσιγάρο. Τραγουδάνε δυνατά όλο το βράδι. Τους κυνηγάνε οι µπάτσοι. Καταπίνουν αλκοόλ και χάπια, Κι ό,τι άλλη ουσία βρουν. Παίζουν ξύλο στα σοκάκια Και τροµάζουν τους περαστικούς. Κλέβουν πορτοφόλια Κι αγοράζουν βιβλία και τσιγάρα. Στις πορείες σπάνε τράπεζες Και στήνουν οδοφράγµατα. Βαποράκια χόρτου στα Εξάρχεια Και µικροαπατεώνες που ψάχνουν τη δόση τους. Αλκοολικοί, Ρηµαγµένοι από την ίδια τη ζωή τους. Μεθάνε γκόµενες Και τις γαµάνε στις τουαλέτες των κωλόµπαρων. Ζωγραφίζουνε σε τοίχους, Σύµβολα παράξενα κι ακατανόητα. Γράφουν στίχους και νότες. Παίζουν τη µουσική τους στους πεζόδροµους, Περιµένουν κάποιον να τους πετάξει ένα κέρµα, Να πάρουνε να φάνε. Αράζουν σε εγκαταλελειµένα σπίτια, Καπνίζουν χόρτο Και πίνουν µπύρες. Ταξιδεύουν µε ωτοστόπ σ’ όλο τον κόσµο. Χορεύουν στις πλατείες, Χωρίς πάντα να ακούνε µουσική. Κλέβουν µηχανές για ένα βράδι Και κάνουν βόλτες στην Αθήνα. Τις νύχτες κάνουν όνειρα, Όνειρα χρωµατιστά και όµορφα. Κάνουν παρέα σε µετανάστες, Μαθαίνουνε τη γλώσσα τους. Μιλάνε µε ανθρώπους παράξενους, Ακούνε τις ιστορίες τους. Αράζουν µαζί µε κοπρόσκυλα Και χτυπάνε δυνατά τα χέρια τους, Για να διώξουν τα περιστέρια. Πηδάνε από ταράτσα σε ταράτσα Και σπάνε τις κεραίες της τηλεόρασης. Αρκετή είδατε

Page 6: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 6

Φωνάζουν. Στα στέκια που συχνάζουν Μιλάνε για φιλοσοφία, Τη φιλοσοφία του underground. Ψυχεδέλεια, Θεοί, Οράµατα ανθρώπινα, Ιδέες µεγάλες κι άπιαστες, Ουτοπίες χωρίς νόηµα, Λόγια ακατανόητα, Μελλοντικά ταξίδια, Επαναστάσεις κι εξεγέρσεις, Έρωτες και πόνοι, Θάνατος και ζωή, Ελευθερία, Στο µυαλό τους, Στο σώµα τους; Σπάνε τα κάγκελα των φυλακών Κι ελευθερώνουν τους εγκληµατίες. Μπαίνουν κρυφά σε σπίτια αγνώστων, Και κλέβουν µπύρες απ’ το ψυγείο, Καµιά φορά και τσιγάρα, Ίσως και φαγητό αν πεινάνε. Απ’ τα περίπτερα κλέβουν καραµέλες Και τις δίνουν στα πιτσιρίκια, Που είναι ακόµα µικρά, Και δεν τους κοιτάνε φοβισµένα. Κλέβουν τους τρελούς απ’ τα ψυχιατρεία, Τους µαζεύουν όλους στην πλατεία, Και τους βάζουν να παίξουν θέατρο, Και κάθονται να παρακολουθήσουν. Ζωή ροκ και µακρύ µαλλί, Ύπνοι βαθιοί σε κάδους σκουπιδιών. Βόλτες στη Συγγρού, Παρέα µε τραβέλια. Κάνουν χαβαλέ µε ψόφια σώµατα. Ταινίες ασπρόµαυρες Σε θερινά σινεµά Και µουσικές παλιές, Από γραµµόφωνα στο Μοναστηράκι. Τράκες στα τσιγάρα ταξιδιωτών Και παλιών αυτοκτόνων. Σαν τυχοδιώκτες φεύγουν απ’ την πόλη, Μα πάντα γυρίζουν πίσω, Στη ζωή τους, Στην Αθήνα. Μερικές φορές, Ξαπλώνουν σην Πατησίων Και την Ακαδηµίας, Κλείνουν τους δρόµους, Και κοιµούντε ακούγοντας τις κόρνες. Όµορφοι επαναστάτες,

Page 7: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 7

Απαγγέλουν µονολόγους στα λεωφορεία Και στα τραίνα. Κυνηγηµένοι απ΄ την καλή κοινωνία, ∆αχτυλοδεικτούµενοι από κείνους που τους φτύσαν. Τρελοί για δέσιµο Και ανήθικοι πρεζάκηδες του υποκόσµου. Γιοι ρεµπέτηδων Και εργατών του ποδαριού, Αλήτες κι εκείνοι. Κάνουν κούνιες στα πάρκα, Παρέα µε τα παιδάκια, Πριν έρθουν οι γονείς τους και τα πάρουν. Πειρατές της πόλης, Κυκλοφορούνε πάντα µόνοι, Και συναντιούντε στους δρόµους. Επαναστάτες χωρίς αιτία, Έτσι τους λένε οι άλλοι, Με κόκκινα τζάκετς και δερµάτινα, Μα αυτοί ξέρουν την αιτία. Οι αλήτες της Αθήνας, Ένα πρωί ξυπνάνε Κι αποφασίζουνε πως πια Ούτε να ζουν δε δέχονται. Και πεθαίνουν. Έτσι. Ούτε καν για έναν αγώνα. Έτσι...

Page 8: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 8

Tα βράδια Τα βράδια, ∆ιαβάζουµε ποίηση, Καπνίζοντας µαριχουάνα. Γράφουµε για τις ζωές µας, Καταπίνοντας χάπια. Ταξιδεύουµε µε τα πόδια, Ψάχνοντας για φτηνό αλκοόλ. Ετοιµάζουµε την επανάσταση, Παίζοντας µουσική. Αυτά, όµως, µόνο τα βράδια. Γιατί τα πρωινά κλαίµε.

Page 9: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 9

Ο Τρελός της Αθήνας Ο τρελός της Αθήνας, Τριγυρνάει στους δρόµους, Πάντα αργοπορηµένος. Ιπποκράτους και Σόλωνος γωνία, Χαϊδεύοντας το βιβλικό του µούσι, Ψάχνοντας για νέους συντρόφους, Για να τους πει την αλήθεια: “Η γωνία είναι αριθµός...”

Page 10: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 10

Εµείς οι λούµπεν... Ακούσαµε τις φωνές σας. ∆υνατές, όπως πάντα. Οι θεωρίες σας, Οι αγώνες σας, Μια χαρά... Οι δηµοκρατίες σας, Υπέροχες... Οι σοσιαλισµοί σας, Εξαίσιοι... Ιδανικές οι κοινωνίες σας, Πολύ ιδανικές. Μια απορία µόνο θέλω να µου λύσετε, Εσείς, που όλα τα χετε προβλέψει. Απ’ όλ’ αυτά τα καθεστώτα σας, Ποιό έχει τις πιο όµορφες γυναίκες; Το ποίηµα αυτό δεν θα υπήρχε χωρίς τον Ρένο, έναν άντρα που δε γνώρισα ποτέ. Τον ευχαριστώ

Page 11: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 11

Το µεγάλο µας ταξίδι Το µεγάλο µας ταξίδι. Ένας άδειος δρόµος, Γεµάτος χάπια και µεθυσµένα γαµήσια. Κραυγές ξεχασµένων ταξιδιωτών, Μισοάδεια µπουκάλια µπύρας, Προσευχές ανθρώπων χαµένων, Τροµαγµένα πτώµατα, Κι ένα τσιγάρο. Φεύγοντας απ’ τα ξεφαντώµατα Με τις µουσικές χωρίς ήχο, Ψάχνοντας για φωτιά, Βλέποντας την πόλη από πάνω, Έτοιµοι για ύπνο, Στο ζεστό µας παγκάκι. Άναψε το τσιγάρο. Σβήσε το φως. Κοιµήσου. Μπορείς;

Page 12: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 12

Αθήνα Αθήνα σε αγάπησα, Λάτρεψα τη βρώµα στα στενά σου, Τις εξατµίσεις των αυτοκινήτων σου, Την πρέζα στις πλατείες σου. Αχ Αθήνα, Πόσο µ’ αρέσαν οι φωνές των περαστικών, Τα κυριλέ σου εστιατόρια, Τα βρωµόµπαρα µε τους σκατοανθρώπους. Αθήνα πάντα σε αγαπούσα, Ακόµα κι όταν µε ρουφιάνευες στους µπάτσους, Ακόµα κι όταν µε κοίταζες περίεργα Που διάβαζα Κροπότκιν. Αθήνα ήσουν υπέροχη, Με τις σάπιες πολυκατοικίες σου Και τους σιχαµένους σου κατοίκους. Αχ Αθήνα, Πόσο ευχαριστιόµουν τους µικροαστούς σου Και τους ψευτοµπουρζουάδες σου Που βουλιάζαν στα σκατά σου. Αχ Αθήνα, Το λάτρευα όταν σε καίγαµε στις πορείες, Όταν µύριζες στάχτη από µακριά, Κι οι µικροαστοί σου κλαίγανε. Αθήνα είσαι πανέµορφη, Με τα τραβέλια στη Συγγρού, Τις πουτάνες στη Σωκράτους, Τους πούστηδες στο Γκάζι, Μα και τις κυρίες στο Κολωνάκι, Τις δεσποινίδες στην Ερµού, Τον εκλεκτό κόσµο στα θέατρα της Κυψέλης, Την καλή κοινωνία στη Βουκουρεστίου! Αθήνα έµοιαζες παραµυθένια, Πίσω απ’ τα τζάµια των αστικών σου λεωφορείων, Μέσα απ’ τις βιτρίνες των εµπορικών σου µαγαζιών, Πίσω απ’ τα σπασµένα µαρµαρά σου. Αθήνα το ξέρεις, Το ξέρεις πως ακόµα σ’ αγαπάω, Ακόµα και τώρα, που από σένα τρέχω να ξεφύγω.

Page 13: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 13

Η πόλη που συνέχεια καπνίζει Σ’ αυτή την πόλη που συνέχεια καπνίζει Νιώθω πως χάνω το µυαλό µου, Πως χαώνοµαι ακόµα περισσότερο, Που ψάχνω τσιγάρα στους περαστικούς, Που γράφω χωρίς ελπίδα, Χωρίς τσιγάρο, Και φοβάµαι. Φοβάµαι πως θα πεταχτούν µια µέρα όλοι τους Και θα κατηγορήσουν εµένα.

Page 14: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 14

Ήµουν µαζί σου σύντροφε Ήµουν µαζί σου σύντροφε. Μαζί σου, όταν σαν κυνηγηµένοι φωνάζαµε συνθήµατα. Μαζί σου σε κάθε οδόφραγµα που φοβισµένοι στήναµε. Μαζί σου όταν τρέχαµε να ξεφύγουµε απ’ τους µπάτσους. Μαζί σου σε αγώνες κι οµιλίες εξεγερµένων και ξεπεσµένων. Επαναστάτη σε φώναζα, αλήτη µε φώναζες εσύ, Μα και οι δύο αλήτες της Αθήνας ήµασταν πάντα. Όταν µεθούσαµε µε ρακί και τσίπουρο, Και µου λεγες για την αποτυχία του µαρξισµού Κι όταν πίναµε κρασί στα Εξάρχεια Και ψάχναµε πώς να φέρουµε την επανάσταση, Και τότε αλήτες ήµασταν. Κι όταν διαβάζαµε Ρίτσο και Λειβαδίτη στα στενά Και γελούσαµε από κάποιας ουσίας το µεθύσι, Και τότε ήµασταν αλήτες, Κι ας µην το θελες να σε φωνάζω έτσι. Τώρα ακόµα εκεί, Σ’ έναν αγώνα δίχως αύριο, Που σε παράτησε µα έµεινες κοντά του, Να µου λες πως φοβάσαι, Μα πως δε µπορείς πια να φύγεις, Πως είσαι δεµένος, Πως µόνος σου δέθηκες. Και πίστευες κακόµοιρε πως θα ρθει η µέρα. Κι αν όχι αύριο, µεθαύριο. Κι αν όχι φέτος, του χρόνου. Μήπως πλέον το βλέπεις; Καλή αντάµωση σύντροφε…

Page 15: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 15

Λίγα ψιλά για µια ψιλή Λίγα ψιλά για µια ψιλή µου ζήτησες. ∆ε σου ‘δωσα. Άντε γαµήσου. Τα κρατάω για τσιγάρα.

Page 16: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 16

Τίποτα δε µας έµεινε Τίποτα δε µας έµεινε Καµία ελπίδα Κανένα όνειρο για τα κρύα βράδια του χειµώνα. Κανένας φίλος να µας σφίξει το χέρι πριν τη νύχτα. Κανένα φιλί να περιµένει στην εξώπορτα. Μονάχα λίγο κρασί Μονάχα αυτό ζητήσαµε, δεν τολµήσαµε τίποτα παραπάνω Ούτε καν εκείνο το φιλί Κι ας µας περίµενε τις βροχερές µέρες στα παγκάκια Τι σηµασία έχει;

Page 17: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 17

Χωρίς Τίτλο Μεγαλώσαµε στη γενιά των αποτυχηµένων αναρχικών. Όλοι τους τώρα γίναν ποιητές. Μήπως δεν ήτανε πάντα; Πίναµε κρασί και χόρτο στις µέρες του τυφώνα. Ο τυφώνας πέρασε. Μας έµεινε µόνο το κρασί και το χόρτο. Κανένας δε µε άκουγε που φώναζα, Μόνο ένας κουφός ταξιδιώτης στ’ όνειρο µου. Μαζί πεθάναµε. Εγώ κι ο ταξιδιώτης. Και πια δεν έχουµε ούτε ποίηση, ούτε χόρτο, ούτε κρασί, ούτε φωνές. Μόνο ρηµαγµένες νύχτες και σκέψεις χωρίς νόηµα.

Page 18: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 18

Καταστρέψαµε τις ζωές µας για δυο τσιγάρα Καταστρέψαµε τις ζωές µας για δυο τσιγάρα. Θα τις δίναµε στο διάβολο µα δεν τις ήθελε. Τα τσιγάρα τα καπνίσαµε. Ποιο το νόηµα; Σάµπως αυτοί που ξυπνάνε τροµαγµένοι µε τα όνειρα τους είναι καλύτεροι; Τουλάχιστον εµείς δεν κάνουµε όνειρα πια. Μόνο σπάνια… Μα δε µας τροµάζουν. ∆εν υπάρχει τίποτα πια µέσα µας για να τροµάξει.

Page 19: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 19

Έτσι καταλήξαµε Έτσι καταλήξαµε. Μόνοι. Να τριγυρνάµε σαν αλήτες µεθυσµένοι, Να ψάχνουµε για την αγάπη σε στενά, Να τη βρίσκουµε και να την αφήνουµε να φύγει, Να πεθαίνουµε σα σκύλοι. Χωρίς τίποτα, Χωρίς καν λίγο αλκοόλ, Χωρίς καν ένα τσιγάρο.

Page 20: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 20

Ηµερολόγια ταξιδιωτών Οι νύχτες που περάσαν παγωµένες όταν δεν είχαµε κρεβάτι να κοιµηθούµε δε µας άλλαξαν

καθόλου. Απλά µαζευόµασταν πιο κοντά για να ζεσταθούµε. Τα τσιγάρα πάντα τελείωναν γρήγορα, ακόµα κι αυτά που έµοιαζαν αιώνια. Το αλκοόλ έπαψε πια να µας µεθάει, Το χόρτο δε µας βοηθάει πια να ξεχνάµε. Χωρέσαµε ότι είχαµε µέσα σε µια τσάντα Κι έτσι νοµίζαµε θα βρούµε ένα σπίτι, Ένα µέρος να αφήσουµε τα κουρασµένα µας κορµιά να ανασάνουν. ∆εν πιστεύαµε βέβαια σε τίποτα, Εκείνο το σηµάδι στην καρδιά µας δε µας άφηνε. Κι όλοι εκείνοι οι χαµένοι ταξιδιώτες που γνωρίσαµε, Σαν κι εµάς ήταν κι αυτοί. Είδες τα φοβισµένα τους χαµόγελα, Άκουσες τις ιστορίες που είχανε να πούνε, Ξέρεις πως ψάχναµε το ίδιο πράγµα. Κι όταν φτάσαµε στην κορυφή του κόσµου, Χαρούµενοι που τα ‘χαµε καταφέρει, Ρωτήσαµε έναν περαστικό αν ξέρει τ’ όνοµα µας, Μα εκείνος απλά χαµογέλασε χωρίς καν να µας κοιτάξει. Ψάχναµε στους δρόµους µια κοπέλα να γαµήσουµε, Μα όταν την βρίσκαµε την ερωτευόµασταν, Και το επόµενο πρωί φεύγαµε πληγωµένοι χωρίς καν να πούµε αντίο. Κάθε φορά την κοιτούσαµε στα µάτια Και κάθε φορά τρέχαµε να προλάβουµε το τελευταίο τραίνο. Την αφήναµε να µας δίνει συµβουλές Και να χαµογελάει κρυφά απ’ το παράθυρο, Κι εµείς κάναµε όνειρα µαζί της, Όνειρα που σβήνανε όταν έβγαινε ο ήλιος. Και µετά απλά χανόµασταν. Γυρνούσαµε σε λιµάνια µε µεθυσµένους ναύτες και τρακάραµε τσιγάρα. Κοιτούσαµε τη θάλασσα κι αναρωτιόµασταν τι θα γίνει αύριο, Ποιο πλοίο θα µας βρει και θα µας πάρει. Κρύβαµε τα ελάχιστα λεφτά µας στις σκισµένες µας τσέπες, Και το µόνο που δε φοβόµασταν πια ήταν να µη µας κλέψουν. Αναζητούσαµε ξεχασµένες παραισθήσεις σε βρώµικους δρόµους Και κλείναµε τα µάτια όταν τις βλέπαµε µπροστά µας. Κι όταν πια γυρνούσαµε πίσω, Πάλι θέλαµε να φύγουµε.

Page 21: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 21

Άνθρωποι στις µπανιέρες σας Άνθρωποι στις µπανιέρες σας, Βγείτε στα µπαλκόνια, Τραγουδήστε τα συνθήµατα της επανάστασης, Χορέψτε γυµνοί στο φως του φεγγαριού. Ήρθε η ώρα που όλοι περιµένατε, Που όλοι τρώγατε τα σωθικά σας αγχωµένοι, Που σβήνατε τα τσιγάρα σας σε σπασµένα τασάκια. Τώρα πια είστε ελεύθεροι, Πραγµατικοί αλήτες, Φωτισµένοι άγγελοι των δρόµων, Γνώστες. Το βλέπετε κι εσείς εξάλλου, Πια µπορείτε να το δείτε, Ο ήλιος πια δε σας τυφλώνει, Το φως δε σας τροµάζει. Έτσι δεν είναι;

Page 22: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 22

Λόγια νικοτίνης Όταν κατουράω Σκέφτοµαι φιλοσοφίες. Τα δάχτυλά µου κιτρίνισαν απ’ τα τσιγάρα. Η ανάσα µου πια βρωµάει µόνιµα. Όταν χέζω Προσπαθώ να έχω το µυαλό µου καθαρό. ∆εν τα καταφέρνω πάντα. Όταν νυχτώνει και οι άλλοι φεύγουν και µένω µόνος µου Αναρωτιέµαι αν θέλω να καπνίσω κι άλλο. Και µε κουράζουν λίγο κι οι άλλοι τελευταία, Μου φαίνονται κάπως βαρετοί, Μου φαίνεται πως βάψανε τη µιζέρια τους πορτοκαλί και τώρα νιώθουνε εντάξει. Πάω για τσιγάρο. Εντάξει;

Page 23: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 23

Στο χάος του µυαλού µας Τα βράδια οι αµαρτωλοί κόβουν βόλτες στη γειτονιά µας. Ψάχνουν το Θεό κι ένα τσιγάρο. Κοιτάζουν το φεγγάρι και γελάνε. Βρωµάνε. ∆εν τους ξέρω, προσπαθώ να τους γνωρίσω. Με κοιτάζουν τροµαγµένοι, Και κρύβονται. ∆εν έχω τσιγάρα, έχω µόνο καπνό. Ό,τι έχασα σε µια νύχτα. Ό,τι ψάχναν, ό,τι δε βρήκαν ποτέ, Ό,τι δεν έψαξα ποτέ. Φως που δεν τους τύφλωσε, µα εγώ ξέρω πως ήµουνα σκιά. Και δεν ξέρω τι κάνουνε εδώ, Ούτε ξέρω αν θέλω να τους κοιτάω πια. ∆εν ξέρω γιατί οι σκιές τους τροµάζουν, Είναι απλά προέκταση του φωτός. Οι αµαρτωλοί ποτέ δεν πηγαίνουν κάπου, Μόνο τριγυρνάνε, Χωρίς αµάξια και µοτοσικλέτες, Χωρίς καθόλου αγάπη. Σώµατα γεµάτα πληγές, Καρδιές γεµάτες µίσος. Ποιοι είναι; Τι ψάχνουν; Γιατί δεν προσεύχονται όταν βλέπουν αυτά που δεν έπρεπε να δούνε; Γιατί ζητάνε τσιγάρα; Γιατί όχι καπνό; Όταν δεν τους βλέπω πια από µακριά, Και γυρνάω σπίτι, Και µόνος µου κατεβάζω τζούρες αλκοόλ, Τους σκέφτοµαι και χαµογελάω. Θεέ µου, Κι αν δε σε βρουν αυτοί, Αυτοί που χωρίς µάτια απεγνωσµένοι σε ψάχνουν, Κι αν ποτέ δε δουν το φως σου, Εσύ µην τους τυφλώσεις… Και στο χάος του µυαλού µας… Χα! Ποιος ξέρει;

Page 24: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 24

Οι ποιητές των δρόµων Πλατεία Εξαρχείων. Κόκκινο κρασί χυµένο στη Θεµιστοκλέους. Πατηµένες γόπες τσιγάρων. Οι ποιητές των δρόµων δεν έχουν τίποτα να πούνε. Ούτε καν που ξέρουν γιατί γράφουνε…

Page 25: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 25

Ωραία τα χει φτιάξει εδώ ο συγκάτοικος Ωραία τα χει φτιάξει εδώ ο συγκάτοικος. Καθάρισε το δωµάτιο σήµερα. Άνοιξε κι επιτέλους τις κουρτίνες, Μπήκε λίγο φως. Όλα φαίνονται καλύτερα στο φως. Λέω να της στείλω κανα µήνυµα, Έτσι, για να δω τι κάνει, Αν µε σκέφτεται ακόµα. Όχι τώρα. Σε καµιά ωρίτσα.

Page 26: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 26

Αυτές είναι οι νύχτες που σπάνε τη µονοτονία µας Αυτές είναι οι νύχτες που σπάνε τη µονοτονία µας. Που µαστουρώνουµε για τα καλά Και τραγουδάµε όλοι µαζί, Και για λίγο νιώθουµε ευτυχισµένοι

Page 27: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 27

Περιεχόµενα: Οι αλήτες της Αθήνας: σελ. 5 Τα βράδια: σελ. 8 Ο Τρελός της Αθήνας: σελ. 9 Εµείς οι λούµπεν...: σελ. 10 Το µεγάλο µας ταξίδι: σελ. 11 Αθήνα: σελ. 12 Η πόλη που συνέχεια καπνίζει: σελ. 13 Ήµουν µαζί σου σύντροφε: σελ. 14 Λίγα ψιλά για µια ψιλή: σελ. 15 Τίποτα δε µας έµεινε: σελ. 16 Χωρίς Τίτλο: σελ. 17 Καταστρέψαµε τις ζωές µας για δυο τσιγάρα: σελ. 18 Έτσι καταλήξαµε: σελ. 19 Ηµερολόγια ταξιδιωτών: σελ. 20 Άνθρωποι στις µπανιέρες σας: σελ. 21 Λόγια νικοτίνης: σελ. 22 Στο χάος του µυαλού µας: σελ. 23 Οι ποιητές των δρόµων: σελ. 24 Ωραία τα χει φτιάξει εδώ ο συγκάτοικος: σελ. 25 Αυτές είναι οι νύχτες που σπάνε τη µονοτονία µας: σελ. 26

Page 28: Οι Αλήτες της Αθήνας (2) - Indymedia::Athens · PDF file~ ~5 Οι αλήτες της Αθήνας Οι αλήτες της Αθήνας Τριγυρνάνε στους

~ ~ 28