Άρθρα 2009

Όλα τα άρθρα που δημοσιεύτηκαν το 2009 στο makrystathis.blogspot.com

About

Καλοκαίρι του 2008. Έχοντας τελειώσει από τη δοκιμασία των πανελληνίων εξετάσεων και γυρνώντας από τις διακοπές στην Πάρο αναμένω τα οριστικά αποτελέσματα για τη σχολή που θα σπουδάσω. Λίγο-πολύ μου ήταν γνωστό αφού η βαθμολογία μου μού επέτρεπε να έχω την πολυτέλεια να εισαχθώ στη σχολή της επιλογής μου! Έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι καινούργιο και πρωτοπόρο για εμένα...

Ο κόσμος της πληροφορικής και του διαδικτύου πάντα μου κέντριζε το ενδιαφέρον! Και ποιός άλλωστε δεν εξιτάρεται από τα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής μας; Επέλεξα να δημιουργήσω ένα νέο blog. Δυστυχώς, τότε δεν ήταν και τόσο ξεκάθαρο στην πλειοψηφία των Ελλήνων χρηστών του διαδικτύου τι εστί blog! Και συνεχίζει να μην είναι... Μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας δημιούργησα ένα λογαριασμό Google και ένα νέο blog με τη χρήση του Blogger. Και το όνομα αυτού: makrystathis.blogspot.com . Πρωτότυπο όνομα; Δεν θα το έλεγα! Δίνει όμως το στίγμα για το περιεχόμενό του και τη διάθεσή μου για το μέλλον. Αποτελεί απλά το επίθετό μου και ο λόγος είναι απλός: Σε αυτό το blog θέλω να καταγράφω την άποψή μου για τα τεκταινόμενα γύρω μου. Ό,τι μου κεντρίζει το ενδιαφέρον και μου αποσπά την προσοχή. Πράγματα καθημερινά, πολιτική, οικονομία και απόψεις “επί παντός του επιστητού”... Δεν διαχειρίζομαι κανενός είδους δημοσιογραφικό blog, ούτε blog (έμμεσης) υποστήριξης προσώπων από τον πολιτικό ή άλλους χώρους. Αποτελεί μια καθαρά αγνή, προσωπική προσπάθεια για τη συμμετοχή στον μεγάλο κόσμο του διαδικτύου με τη δική μου μικρή συνεισφορά!

20 Αυγούστου 2008 ανεβάζω τις πρώτες αναρτήσεις. Η επισκεψιμότητα μικρή. Ποιός θα το γνώριζε άλλωστε; Ένα blog με ένα απλό καφέ template από το Blogger. Η δημιουργία του αντίστοιχου γκρουπ στο facebook βοήθησε στην ευρεία αναγνωρισιμότητά του και στη θεαματική αύξηση της επισκεψιμότητάς του! Για εμένα η ποσότητα αναγνωστών έχει ελάχιστη σημασία μπροστά στην ποιότητα των αναρτήσεων, αλλά είναι ευχάριστο να γνωρίζεις πως οι ιδέες και οι απόψεις σου διαβάζονται από αρκετούς ανθρώπους και διαχέονται σε πολλούς περισσότερους... Το νερό έχει πλέον μπει στο αυλάκι και η προσπάθεια για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς!

Καλοκαίρι του 2009. Το παλιό καφέ template δείχνει πλέον ξεπερασμένο και πρέπει να αντικατασταθεί. Ένα νέο template δίνει νέα ώθηση στο blog. Ένας φάρος και το φόντο από σκούρο γίνεται λευκό! Η αισθητική σαφώς ανωτέρου επιπέδου και η νέα εποχή στο makrystathis.blogspot.com είναι γεγονός. Ο πρώτος χρόνος έκλεισε επιτυχημένα και ο δεύτερος μπαίνει με μεγάλες προσδοκίες και αισιοδοξία. Στο μεταξύ είχε ήδη προστεθεί ένα νέο στοιχείο στο blog: Η ενότητα “Η Μ.Κ.Ο. του μήνα”. Η ιδέα μου δόθηκε όταν συμμετείχα σε ένα διήμερο σεμινάριο του Δικτύου Μεσόγειος SOS. Αποφάσισα στην αρχή κάθε μήνα να αφιερώνω μια ανάρτηση για την προβολή μιας αξιόλογης Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης. Η αρχή έγινε το Μάρτιο του 2009 με το Δίκτυο Μεσόγειος SOS τιμής ένεκεν...

Καλοκαίρι του 2010. Όπως έγινε η αρχή έτσι και οι αλλαγές εθιμοτυπικά γίνονται καλοκαίρι. Φυσικά, ο λόγος είναι η ύπαρξη άπλετου ελεύθερου χρόνου για να ασχοληθώ εξ' ολοκλήρου με το blog χωρίς παράπλευρες ενασχολήσεις. Αυτή τη φορά δεν άλλαξε μόνο το template, δηλαδή η μορφή. Άλλαξε η γενικότερη δομή και φιλοσοφία του blog. Το νέο template δείχνει πιο λειτουργικό και υπόσχεται απλότητα και ευχάριστη πλοήγηση! Με το σύνθημα: “Blog is the new media. Join the conversation.” φιλοδοξώ στην ενίσχυση του παρόντος blog, αλλά και στη γενικότερη εικόνα που έχουν τα blogs στην Ελλάδα. Στόχος μου είναι τα blogs να αποτελέσουν ένα σύγχρονο μέσο διαλόγου μακριά από τις παθογένειες των άλλων ΜΜΕ. Στην πλειοψηφία τους τα blogs είναι από τα λίγα “αμόλυντα” μέσα και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Το makrystathis.blogspot.com δείχνει το δρόμο και πρωτοπορεί σε αυτό το δημιουργικό διάλογο έχοντας για “όπλα” τα social medias, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δηλαδή, όπως το facebook, το twitter, το friendfeed κ.ά. Αντίστοιχα links θα βρείτε στο πάνω μέρος του blog! Το ολοκληρωμένο δίκτυο από διαδικτυακά μέσα εγγυάται έναν διάλογο με όσο το δυνατόν περισσότερους ενεργούς αναγνώστες και ενδιαφερόμενους ενεργούς πολίτες.

Ελπίζω να έχετε μια καλή περιήγηση στο makrystathis.blogspot.com. Περιμένω τα σχόλια, τις εντυπώσεις και τις παρατηρήσεις σας! Από την πλευρά μου υπόσχομαι να καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το περιεχόμενο του blog να είναι το καλύτερο δυνατό και ευελπιστώ να είναι αξιόλογο επίσης. Εσείς θα το κρίνετε...

Δημήτρης Μακρυστάθης

Ιανουάριος 2009

• Η έμφυτη τάση για γενίκευση των πάντων.

• Στηρίζουμε τον δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων

• Η ανάμιξη της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα Τοπικά Συμβούλια Νέων και όχι μόνο!

Η έμφυτη τάση για γενίκευση των πάντων.

Οι Έλληνες, ως λαός και ως έθνος, έχουν πολλά προτερήματα και αρκετά ελλατώματα όσον αφορά τη συμπεριφορά και τον τρόπο σκέψης τους. Όλοι ξέρουμε τα περισσότερα προτερήματα, όπως η φιλοξενία και η φιλοπατρία. Ξέρουμε επίσης και αρκετά ελλατώματα, όπως η ανοργανωσιά και η ξενομανία. Ένα από τα σημαντικότερα ελλατώματα είναι ο υπέρμετρος εκδηλωτισμός. Χαρές, πανηγύρια, διθύραμβοι στα κατορθώματα. Πόνος, στεναχώρια, αναθεματισμός στις αποτυχίες.

Παρακολουθώντας διάφορες συζητήσεις, τηλεοπτικές και μη, το τελευταίο διάστημα μου έχει σχηματιστεί η εντύπωση πως οι Έλληνες (ή οι Νεοέλληνες αν προτιμάτε) παρουσιάζουν ακόμα ένα ελλάτωμα. Αυτό της τάσης προς γενίκευση. Γενίκευση των πάντων. Έχει πάρει δε τέτοιες διαστάσεις που μόνο αν χαρακτηριστεί ως έμφυτη μπορεί να δικαιολογηθεί εν μέρει η εξάπλωσή της.

Τι να έφταιξε άραγε; Γεννηθήκαμε όντως με αυτό το ελλάτωμα; Υπήρχε από παλιά ή είμαστε εμείς οι πρώτοι που το εμφανίσαμε; Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις μόνο εύκολες δεν είναι. Παρ’ όλα αυτά, παρακάτω θα προσπαθήσω να εξηγήσω το φαινόμενο αυτό μέσα από μια σύντομη ιστορική διαδρομή. Ο τρόπος σκέψης και προσέγγισης είναι καθαρά προσωπικός και μπορεί άνετα να γίνει αποδεκτός ή να απορριφθεί από τον καθένα σας.

Αρχικά, μπορεί να γίνει αποδεκτή η διαπίστωση πως οι αρχαίοι πρόγονοί μας δεν παρουσίαζαν αυτή την τάση ή δεν την είχαν αναπτύξη σε μεγάλο βαθμό ανάλογο του σημερινού. Υπήρχαν βέβαια και παραδείγματα προς το αντίθετο, όπως η φράση «Πας μη Έλλην βάρβαρος». Οι ρίζες αυτού του φαινομένου πρέπει να άρχισαν να ηκμάζουν στα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Τότε ουσιαστικά οι Έλληνες σταμάτησαν να διαχωρίζουν τους ανθρώπους με βάση την καταγωγή τους (βλ. πόλη-κράτος). Η θρησκεία ήταν ένα νέο στοιχείο διαχωρισμού, αφού δεν ήταν όλοι χριστιανοί ορθόδοξοι. Άλλος διαχωρισμός που απ’ ότι φάνηκε με την πάροδο του χρόνου ήταν ίσως ο πιο διαδεδομένος και σημαντικός είναι οι πολιτικές πεποιθήσεις και η ιδεολογία.

Περνώντας τα χρόνια φτάσαμε κάπου στο διάστημα μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς (σ.σ. μην ξεχνάμε πως ακόμα και σήμερα πολλοί συμπατριώτες μας όποτε ακούν για Γερμανία και Γερμανούς αμέσως το συνδυάζουν με το Ναζισμό και το Χίτλερ). Η λέξη αριστερός ή κομμουνιστής άρχισε να γίνεται συνώνυμη με τη φράση «προδότης του έθνους». Σε αυτή την κατηγορία εντάσσονταν με ευκολία οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι. Όλα αυτά χωρίς κανέναν απολύτως προφανή λόγο. Όλα αυτά φυσικά εντάθηκαν κατά την μελανή περίοδο της δικτατορίας. Οι πολίτες βρίσκονταν σε κατάσταση «πλύσης εγκεφάλου» από τους κυβερνούντες, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης (σ.σ. η λογοκρισία της εποχής δεν επέτρεπε αντίθετη γνώμη στον τύπο) για τον κομμουνιστικό κίνδυνο που απειλεί τη χώρα… Δυστυχώς, το παραμύθι αυτό έπιανε τόπο και επηρέαζε σημαντική μερίδα πολιτών, αλλά όχι και την απόλυτη πλειοψηφία. Άλλωστε, η πλειονότητα των Ελλήνων διακατέχεται από δημοκρατικά αισθήματα.

Σε αυτή τη θλιβερή επταετία εντάσσεται και η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Τότε οι αγωνιστές φοιτητές και νέοι χαρακτηρίστηκαν στο σύνολό τους ως τσογλάνια και αλήτες. Αλήτες αυτοί που επανέφεραν τη δημοκρατία στον πολύπαθο αυτό τόπο. Αυτοί που πλήρωσαν με το αίμα τους την πίστη στις αξίες και τα ιδανικά.

Με τον ερχομό της Μεταπολίτευσης καλλιεργήθηκε η ψευδαίσθηση πως όλα αυτά θα αποτελέσουν παρελθόν. Πολλά πράγματα όντως άλλαξαν, αλλά δυστυχώς πολλά άλλα έμειναν ίδια ή ακόμα και επιδεινώθηκαν. Όπως το φαινόμενο που εξετάζουμε!

Οι φοιτητικοί αγώνες αποτελούν τρανό παράδειγμα. Ειδικά το φοιτητικό κίνημα των τελευταίων ετών. Με αφορμή κάποιους βανδαλισμούς που ΔΕΝ έγιναν από τους αγωνιζόμενους μαχητικούς νέους, μεγάλη μερίδα της κοινωνίας στάθηκε απέναντί τους. Η μπάλα πήρε τους νέους. Και πως θα μπορούσαν να γλιτώσουν, αφού συστηματικά καλλιεργείται από εξωθεσμικούς(;) κύκλους η απαξίωση και η γενίκευση των πάντων. Φοιτητής=Βάνδαλος, αυτή ήταν η εξίσωση του τελευταίου διαστήματος για την πλειονότητα των ΜΜΕ και αρκετούς συμπατριώτες μας, δείγμα της άσκοπης γενίκευσης.

Όμως, δεν είναι μόνο οι φοιτητές θύματα αυτής της τάσης. Η κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια έχει στηριχθεί σε ανάλογα σαθρά θεμέλια. Κάθε μέρα βλέπουμε «ρεπορτάζ δρόμου» στην τηλεόραση όπου το 80-90% των ερωτηθέντων σε ανάλογες ερωτήσεις απαντά πως όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι, πως όλοι κοιτάνε μόνο το συμφέρον και την τσέπη τους. Εννοείται πως υπάρχουν αμφιβολίες αν βλέπουμε σε ανάλογα ρεπορτάζ όλες τις απαντήσεις ή μόνο όσες «βολεύουν»… «Και οι 300 απ’ τη Βουλή…» έφτασε να τραγουδά η Έφη Θώδη. Φυσικά το γεγονός έτυχε (ώ του θαύματος) μεγάλης προβολής από τα ΜΜΕ. Ένα πάντως είναι το σίγουρο: Δεν είναι όλοι ίδιοι. Άλλος ο ένας, άλλος ο άλλος. Βέβαια, υπάρχουν και αυτά τα φαινόμενα διαφθοράς, αλλά υπάρχουν αξιόλογοι πολιτικοί σε όλους τους χώρους.

Έτσι, φτάνουμε σε σημείο να αναρωτιούνται αρκετοί και κυρίως οι ίδιοι οι αστυνομικοί γιατί ακούγεται το σύνθημα «ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ» και γιατί τους εξισώνουμε όλους με το μπάτσο-δολοφόνο Κορκονέα. Οι αστυνομικοί είναι κι αυτοί θύματα της αναίτιας γενίκευσης γιατί φυσικά κι αυτοί δεν είναι όλοι ίδιοι. Αλλά μήπως θα έπρεπε να σταματήσουν να είναι από τους πρώτους που προκαλούν τη γενίκευση, αφού χρησιμοποιούν κατά κόρον την εξίσωση Φοιτητές=Βάνδαλοι; Σίγουρα θα οφεληθούν κι αυτοί!

Προσωπικά, πάντως, πιστεύω πως ανάλογες γενικεύσεις θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον με αυξανόμενη μάλιστα κλίμακα. Όσο υπάρχουν συμφέροντα που εξυπηρετούνται από το φαινόμενο αυτό η κατάσταση δεν πρόκειται να καλυτερεύσει. Το δυσάρεστο είναι πως οι γενικεύσεις τείνουν πλέον να ριζωθούν βαθιά μέσα μας…

Στηρίζουμε τον δίκαιο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Παλαιστινίων

Η υποδοχή του 2009 ήταν εντυπωσιακή σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Με βεγγαλικά, τραγούδια και ευχές υποδέχθηκαν το νέο έτος στο δυτικό κόσμο. Σε μια γωνιά, όμως, του κόσμου οι πολίτες δεν γιόρτασαν το χαρμόσυνο αυτό γεγονός. Στην Παλαιστίνη είδαν το νέο έτος να τους φέρνει πόλεμο και δυστυχία εξ αιτίας της σφοδρής ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας, της σφοδρότερης ίσως, απ’ όσες έχουν επιχειρηθεί μέχρι σήμερα, ουσιαστικά από τον πόλεμο των έξι ημερών το 1967.

Η τραγική ιστορία του παλαιστινιακού λαού είναι αρκετά μακρά. Ήδη από το τέλος του 19ου αιώνα ξεκίνησε η συστηματική προσπάθεια εποικισμού της Παλαιστίνης. Το 1948 με το σχηματισμό του κράτους του Ισραήλ, η Παλαιστίνη έπαψε ουσιαστικά να υφίσταται. Από τότε σειρά αποφάσεων, οι οποίες καταδικάζουν τις Ισραηλινές ενέργειες καλούν το Ισραήλ να αποχωρήσει, να σταματήσει τις επιθέσεις και να σταματήσει τις απελάσεις, όπως η απόφαση 242 του ΟΗΕ (Νοέμβρης 1967) που καλεί τις ισραηλινές δυνάμεις να αποσυρθούν από τις περιοχές που κατέλαβαν στον πόλεμο του 1967. Όλα αυτά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Ήδη βρισκόμαστε προ των πυλών της τρίτης Ιντιφάντας. Η Ιντιφάντα, που στα αραβικά σημαίνει «ταρακούνημα», ξεκίνησε ως μια αυθόρμητη νεανική εξέγερση. Ονομάστηκε και «πετροπόλεμος», επειδή οι νεαροί Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούσαν κυρίως πέτρες και άλλα αυτοσχέδια όπλα για να αντιμετωπίσουν τον προηγμένο τεχνολογικά ισραηλινό στρατό. Η πρώτη Ιντιφάντα διήρκησε από το 1987 έως το 1993, ενώ η δεύτερη από το 2000 έως το 2005.

Οι Παλαιστίνιοι διεκδικούν εδώ και δεκαετίες το αυτονόητο. Να ζήσουν ελεύθεροι στην ίδια τους την πατρίδα. Την πατρίδα που αυθαίρετα τους αφαίρεσαν οι μεγάλες Δυνάμεις. Αυτές τις μέρες ένα κτηνώδες έγκλημα γίνεται σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεών μας αίμα, πόνο και δυστυχία. Ο αριθμός των νεκρών ώρα με την ώρα αυξάνεται. Το τραγικότερο όλων είναι η «σφαγή» αθώων, αμάχων και κυρίως παιδιών και νέων. Τελικός στόχος των Ισραηλινών είναι η εθνοκάθαρση, δηλαδή η οριστική εξόντωση όλων των Παλαιστινίων. Των Παλαιστινίων που μετά από τόσα χρόνια ένοπλου και μη αγώνα απαιτούν την επιστροφή μόλις του 22% της αρχικής έκτασης της Παλαιστίνης.

Η νεολαία της Παλαιστίνης δεν ξυπνάει το πρωί για να πάει στο σχολείο, αλλά στον πόλεμο. Αντί για τετράδια και βιβλία κουβαλούν όπλα και χειροβομβίδες. Τα παιδιά δεν βιάζονται να μεγαλώσουν για να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα, αλλά για να γίνουν ένοπλοι μαχητές του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Μαθαίνουν να ζουν με το φόβο και δεν ξέρουν τι θα πει νεανική ξενοιασιά. Χώρος παιχνιδιού τους είναι τα συντρίμια και τα αποκαΐδια. Βλέπουν καθημερινά συνανθρώπους τους να χάνονται για να υπερασπιστούν το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας. Ζουν μέσα σε συνθήκες ανέχειας και εξαθλίωσης. Χωρίς φάρμακα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Εμείς ως νέοι στεκόμαστε πλάι στο δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων να επανακτήσουν την πατρίδα τους. Είναι χρέος μας να αγωνιστούμε με κάθε τρόπο και μέσο κατά της συστηματικής βίας που συνθλίβει σήμερα τον πολύπαθο Παλαιστινιακό λαό. Καταδικάζουμε τη «σφαγή» αμάχων και παιδιών και όλες τις ισραηλινές κτηνωδίες. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη, τη συμπαράσταση και τη συμπάθειά μας στους νέους της Παλαιστίνης, τους αγωνιστές της ελευθερίας και ελπίζουμε σε ειρηνική επίλυση του παλαιστινιακού θέματος σύντομα.

Δημήτρης Μακρυστάθης – Ηλίας ΜουσταΐραςΜέλη Τοπικού Συμβουλίου Νέων Δήμου Μεγάρων

Η ανάμιξη της ΟΝΝΕΔ και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στα Τοπικά Συμβούλια Νέων και όχι μόνο!

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την ανάμιξη της Οργάνωσης Νέων Νέας Δημοκρατίας (ΟΝΝΕΔ) στα Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟΣΥΝ). Περιττό να αναφερθεί πως έχει ιδρυθεί η ειδική «Γραμματεία ΟΝΝΕΔ-ΤΟΣΥΝ»… που με 11σέλιδο οδηγό κατευθύνει τα μέλη της που συμμετέχουν στα ΤΟΣΥΝ προς την υλοποίηση συγκεκριμένων δράσεων (φώτο 1).

Απ’ ότι φαίνεται ενεργό ρόλο στα ΤΟΣΥΝ διαδραματίζει και η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, φοιτητική παράταξη προσκείμενη στη Νέα Δημοκρατία. Από εσωτερικό έγγραφο της ΟΝΝΕΔ που διέρευσε (φώτο 2) διαβάζουμε:

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΝΕΩΝ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (Αποστολέας)

Φ.1/88308/Β3 ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ (Αρ. πρωτ./ Βαθμός προτεραιότητας)

ΠΡΟΣ: 1. Κεντρικό Συμβούλιο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΑΕΙ2. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΑΕΙ ΑΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ (με την παράκληση να ενημερωθούν άμεσα τα αρμόδια μέλη)

ΘΕΜΑ: Αποφάσεις επί οργανωτικών ζητημάτων

Κατόπιν κοινής απόφασης ανάμεσα στην ΟΝΝΕΔ και το Κεντρικό Συμβούλιο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΑΕΙ, παρακαλούμε να μας αποστείλετε ακριβή αντίγραφα των ψηφοδελτίων της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ από τα ΑΕΙ όλης της χώρας με την παράκληση να αναγράφεται και ο τόπος μόνιμης κατοικίας των υποψηφίων ώστε να κοινοποιηθούν στις αντίστοιχες τοπικές οργανώσεις, ΝΟΔΕ και στα στελέχη των ΤΟΣΥΝ. Επομένως θα ενισχυθούμε σε επίπεδο οργάνωσης και διεξαγωγής τόσο φοιτητικών εκλογών, όσο (κυρίως) σε επίπεδο νομαρχιακών και βουλευτικών εκλογών μιας και ο κυριότερος εκλογικός μας αντίπαλος, η καταργηθείσα Ν.ΠΑΣΟΚ, δεν ακολουθεί αντίστοιχη πρακτική.

Θεωρώ περιττό να γίνουν παραπάνω σχόλια! Τα συμπεράσματα για ΟΝΝΕΔ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και την ανάμιξή τους στο εσωτερικό των ΤΟΣΥΝ δικά σας…

Μάρτιος 2009

• Greek Brother

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

Greek Brother

Αυτός είναι ο εύστοχος τίτλος που δόθηκε από τον Γ. Μητσικώστα, μέσα από την κωμική εκπομπή του, στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Μεγάλοι Έλληνες». Οι «Μεγάλοι Έλληνες» είναι μια παραγωγή του ΣΚΑΪ βασισμένη σε τηλεοπτικό format του BBC που έχει υλοποιηθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Σε μια εποχή που η έλλειψη «ηρώων» και κυρίως υγιών προτύπων είναι πιο εμφανής από ποτέ έρχεται μια τηλεοπτική εκπομπή να μας θυμίσει τα κατορθώματα και επιτεύγματα των 100 επιφανέστερων Ελλήνων. 100 Έλληνες που δόξασαν το έθνος και το έκαναν γνωστό στα πέρατα του κόσμου. 100 Έλληνες που διέπρεψαν στους τομείς με τους οποίους ασχολήθηκαν, όπως η πολιτική, οι επιστήμες και οι τέχνες. Αυτό ήταν το φιλόδοξο concept της παραγωγής και έτσι ξεκίνησε η ψηφοφορία του κοινού για την ανάδειξη των «100» που έληξε τον Μάιο του 2008.

Πρόσφατα, μέσα από 2 δίωρες εκπομπές παρουσιάστηκαν τα ονόματα των 100 που επέλεξε το κοινό. Πολλά από τα πρόσωπα ήταν αναμενόμενα, ενώ άλλα ήταν παντελώς άγνωστα στην πλειοψηφία του κόσμου, όπως ο αποκρυφιστής Ν.Μαργιωρής και η Ελ. Μουζαλά.

Όμως και η σειρά κατάταξης προβλημάτισε αρκετά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τοποθέτηση του στυγνού δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου στην 62η θέση με τον αγωνιστή και τιμητή της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας Αλ. Παναγούλη να καταλαμβάνει μόλις την 61η θέση! Άλλα παραδείγματα είναι ο Γ. Καραϊσκάκης (34ος) και ο Ν. Γκάλης (33ος). Ο Αθ. Διάκος είναι 47ος μία θέση πάνω από τον Θ. Ζαγοράκη (48ος), αλλά κάτω από τον Χριστόδουλο (46ος).

Ένα άλλο τρωτό σημείο της ψηφοφορίας είναι η αντικειμενικότητα των προσώπων που επιλέχθηκαν! Τις περισσότερες αντιδράσεις συγκέντρωσε ο Γ. Παπαδόπουλος. Αρκετή κουβέντα έγινε και για άλλα πρόσωπα και την σημαντικότητά τους, όπως ο Ν. Γκάλης, ο Χριστόδουλος, ο Θ. Ζαγοράκης, ο Λ. Λαζόπουλος και ο Π. Δήμας. Επίσης, επιλέχθηκαν και πρόσωπα που δεν ήταν καν Έλληνες, όπως ο Όθωνας, ο Μέγας Κωνσταντίνος και ο (ιλλυρικής καταγωγής) Ιουστινιανός! Το πρόβλημα ίσως και να οφείλεται στην ασάφεια της ψηφοφορίας που καλεί το κοινό να ψηφίσει «100 Έλληνες». Έτσι, μπλέχτηκαν η αρχαιότητα, το Βυζάντιο, η Επανάσταση, η Αντίσταση, η Χούντα, η Μεταπολίτευση και το star system του 21ου

αιώνα!

Στην 50η θέση δεν βρέθηκε κάποιο πρόσωπο, αλλά ο Άγνωστος Στρατιώτης… Μια περίεργη απόφαση του κοινού που μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως. Ίσως σκοπός ήταν να τιμηθεί ο γλύπτης του μνημείου (Εμ. Λαζαρίδης) που είναι άγνωστος στην πλειονότητα του κόσμου. Η επικρατέστερη, όμως, άποψη είναι πως μέσω αυτού τιμήθηκαν οι εκατομμύρια Έλληνες στρατιώτες που έπεσαν για την υπεράσπιση της πατρίδας ανά τους αιώνες.

Τέλος, παρουσιάστηκαν οι 10 πρώτοι της ψηφοφορίας του κοινού. Από τότε

ουσιαστικά ξεκίνησε το ριάλιτυ! Το κοινό μπαίνει στο παιχνίδι να εκλέξει τον πρώτο και μεγαλύτερο Έλληνα, κάθε εβδομάδα, όπως και στα reality shows. Επίσης, θεωρώ επιεικώς απαράδεκτη τη διαφήμιση της εκπομπής. Σε αυτή εμφανίζονται τα πρόσωπα των «10» με το κείμενο δίπλα τους με πηχιαίους τίτλους να γράφει: ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΕ. Εκτός αυτών αναφέρεται και ένα μικρό κειμενάκι για κάθε έναν. Στην περίπτωση του Θ. Κολοκοτρώνη αναφέρει: Έγινα κλέφτης για χάρη σας!

Όπως και να έχει η φιλόδοξη παραγωγή ανάδειξης του έργου σημαντικών Ελλήνων έχει καταντήσει ριάλιτυ τελευταίας κοπής. Δεν δύναται κανείς και με κανέναν τρόπο να ευτελίζει τέτοιους μεγάλους ανθρώπους στο βωμό της πρόσκαιρης τηλεθέασης. Δεν αξίζουν τέτοιο ευτελισμό οι μεγάλοι Έλληνες, όποιοι κι αν είναι αυτοί! Ας μας μείνουν τουλάχιστον τα ντοκιμαντέρ με τη ζωή και το έργο τους.

Και κάτι τελευταίο: Οι Μεγάλοι Έλληνες δεν αναδεικνύονται με ψηφοφορίες μέσω SMS και 090. Η προσφορά τους εκτιμάται από το λαό, ο οποίος τους αναδεικνύει σε Μεγάλους μέσα στην ψυχή του. Ο καθένας μας έχει τους δικούς του ξεχωριστούς «100 Μεγάλους Έλληνες» ανάλογα με τα κριτήριά του. Το ανησυχητικό είναι να μην τους βρίσκει ο καθένας και να υιοθετεί γνώμες άλλων.

Οι 100 μεγάλοι Έλληνες σύμφωνα με την ψηφοφορία του ΣΚΑΪ είναι:

100. Πραξιτέλης99. Θαλής ο Μιλήσιος98. Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα97. Δημήτρης Χορν96. Φίλιππος Β'95. Ελένη Μουζάλα94. Μανώλης Γλέζος93. Μάνος Λοϊζος92. Πύρος Δήμας91. Βασίλης Τσιτσάνης90. Γρηγόρης Λαμπράκης.89. Μάρκος Βαμβακάρης88. Αλίκη Βουγιουκλάκη87. Κατίνα Παξινού86. Ελένη Αρβελέρ 85. Θανάσης Βέγγος84. Ηρόδοτος83. Λάκης Λαζόπουλος82. Ιουστινιανός ο Α'81. Κάρολος Κουν80. Ευριπίδης79. Χαρίλαος Φλωράκης78. Στέλιος Καζαντζίδης 77. Νίκος Ξυλούρης

76. Θεόδωρος Αγγελόπουλος75. Δημήτρης Μητρόπουλος74. Νικόλαος Πλαστήρας73. Κώστας Σημίτης72. Ίωνας Δραγούμης71. Μέγας Κωνσταντίνος ο Α'70. Βασίλειος ο Β'69. Αισχύλος68. Κλεισθένης67. Σόλων66. Βαγγέλης Παπαθανασίου65. Όθωνας64. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης63. Επίκουρος62. Γεώργιος Παπαδόπουλος61. Αλέξανδρος Παναγούλης60. Νικόλαος Μαργιωρής 59. Γεώργιος Παπανδρέου58. Κορνήλιος Καστοριάδης57. Νίκος Μπελογιάννης56. Σοφοκλής55. Ανδρόνικος Μανόλης54. Κοσμάς ο Αιτωλός53. Κωστής Παλαμάς52. Αριστοφάνης51. Φειδίας50. Άγνωστος Στρατιώτης49. Νανόπουλος Δημήτριος48. Θοδωρής Ζαγοράκης47. Αθανάσιος Διάκος46. Χριστόδουλος45. Παύλος Μελάς44. Ευκλείδης43. Θουκιδίδης42. Ηράκλειτος41. Θεμιστοκλής40. Γιάννης Ρίτσος39. Αδαμάντιος Κοραής38. Μακρυγιάννης Ιωάννης37. Διονύσιος Σολωμός36. Γεώργιος Πλήθων Γεμιστός35. Δημόκριτος34. Γεώργιος Καραϊσκάκης33. Νίκος Γκάλης32. Ιωάννης Μεταξάς31. Άρης Βελουχιώτης30. Ρήγας Φεραίος

29. Γιώργος Σεφέρης28. Κων/νος Παλαιολόγος27. Δομίνικος Θεοτοκόπουλος26. Χαρίλαος Τρικούπης25. Αριστοτέλης Ωνάσης24. Αρχιμήδης23. Μαρία Κάλλας22. Κωνσταντίνος Καβάφης21. Πυθαγόρας20. Ιπποκράτης19. Λεωνίδας18. Μάνος Χατζιδάκης17. Όμηρος16. Οδυσσέας Ελύτης15. Νίκος Καζαντζάκης14. Ανδρέας Παπανδρέου13. Μελίνα Μερκούρη12. Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής11. Μίκης Θεοδωράκης

Οι 10 από τους οποίους θα ψηφιστεί ο πρώτος (κατά αλφαβητική σειρά) είναι:

Αλέξανδρος ο ΜέγαςΑριστοτέληςΕλευθέριος ΒενιζέλοςΚαποδίστριαςΚωνσταντίνος ΚαραμανλήςΘεόδωρος ΚολοκοτρώνηςΓεώργιος ΠαπανικολάουΠερικλήςΠλάτωνΣωκράτης

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS

Από αυτό το blog ξεκινάει μια νέα προσπάθεια. Είναι η ενότητα “Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση του μήνα”. Κάθε μήνα θα δημοσιεύονται στοιχεία και πληροφορίες για τη δράση μιας Μ.Κ.Ο., ώστε να προβληθούν ευρέως αξιόλογες και αξιέπαινες δράσεις από άτομα με θέληση και διάθεση για προσφορά στο συνάνθρωπο και το περιβάλλον. Η αρχή γίνεται το Μάρτιο με το “Δίκτυο Μεσόγειος SOS”.

Το Δίκτυο ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS ξεκίνησε το 1990 ως μια Περιβαλλοντική Οργάνωση μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, από μία ομάδα ανθρώπων αποφασισμένων να παρέμβουν στα περιβαλλοντικά προβλήματα της χώρας μας, της Μεσογείου και της Ευρώπης γενικότερα.

Σήμερα, είναι μια οργάνωση με χιλιάδες υποστηρικτές σε όλη την Ελλάδα, με παρεμβάσεις και συνεργασίες σε τοπικό, εθνικό και Εύρω-Μεσογειακό επίπεδο.

Ασκεί τεκμηριωμένη κριτική στις μη βιώσιμες πρακτικές και πολιτικές. Πιέζει για λύσεις σε συνεργασία με τους πολίτες. Επεξεργάζεται προτάσεις για βιωσιμότητα, αξιοποιώντας την εμπειρία και τις καλές πρακτικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προωθεί το διάλογο και τη συνεργασία που βασίζεται σε κοινούς στόχους με όλους τους κοινωνικούς εταίρους. Επιδιώκει τη συμμετοχή των πολιτών στη διαμόρφωση των αποφάσεων που τους αφορούν, μέσα από καινοτόμες και αποτελεσματικές διαδικασίες.

Οι στόχοι του είναι:

Αλλάζουμε τη ζωή μας, αλλάζουμε τον κόσμο γύρω μας

Οι κοινωνίες μας ακολουθούν ένα μοντέλο ανάπτυξης, που οδηγεί ολοταχώς στην ανατροπή του κλίματος, την κατάρρευση του οικοσυστήματος και σε βαθιές οικονομικές και κοινωνικές κρίσεις.

Το δίλημμα της εποχής μας είναι αμείλικτο:

Αποδεχόμαστε παθητικά τις δραματικές αλλαγές ή αλλάζουμε έγκαιρα εφαρμόζοντας οικολογικά βιώσιμες λύσεις για την αποτροπή τους; Σε έναν κόσμο που έτσι κι αλλιώς αλλάζει,προσκαλούμε τους πολίτες να αγωνιστούν μαζί μας για οικολογικές πολιτικές και μια περιβαλλοντικά και κοινωνικά υπεύθυνη στάση ζωής.

Σκεφτόμαστε σφαιρικά, δρούμε τοπικά και παγκόσμια

• Για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της.• Για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την απεξάρτηση από

το πετρέλαιο και το λιγνίτη, την αποφυγή της πυρηνικής απειλής.• Για την προστασία και βιώσιμη διαχείριση του πλούτου των ακτών και της

θάλασσας και την ταυτόχρονη ευημερία των τοπικών κοινωνιών.• Για μια οικολογικά βιώσιμη οικονομία, που μέσω της εξοικονόμησης

ενέργειας, νερού και φυσικών πόρων, θα βελτιώσει τη ζωή των ανθρώπων.• Για την προστασία του φυσικού πλούτου μακροχρόνια.• Για τη δημιουργία βιώσιμων πόλεων και οικολογικών γειτονιών με πράσινες

ζώνες, χώρους για περπάτημα, ποδήλατο και παιχνίδι, για τη βιώσιμη κινητικότητα και για ενεργειακά αποδοτικά κτίρια, που θα συντελέσουν στη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

• Επιδιώκουμε την ευαισθητοποίηση και ενεργοποίηση των πολιτών

Μέσα από καμπάνιες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, δημόσιες εκδηλώσεις, εθελοντικά προγράμματα, μεταφορά καλών πρακτικών, επιστημονικές ημερίδες, συμμετοχικές διαδικασίες, παρουσίαση επεξεργασμένων προτάσεων και λύσεων, έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις και συνεργασίες με πολυάριθμους φορείς και δεκάδες χιλιάδες πολίτες κάθε χρόνο.

Υποστηρίζουμε τον εθελοντισμόΧιλιάδες μέλη, υποστηρικτές και εθελοντές δραστηριοποιούνται στην προώθηση οικολογικών προτάσεων και πρακτικών για την εξοικονόμηση του νερού, της ενέργειας και την προστασία του κλίματος, στους καθαρισμούς παραλιών, στη διατήρηση και διαχείριση οικολογικά ευαίσθητων περιοχών και στη στήριξη της βιωσιμότητας τοπικά.

• Τουλάχιστον 15.000 πολίτες συμμετέχουν κάθε χρόνο στους εθελοντικούς καθαρισμούς των ακτών, της θάλασσας και άλλων φυσικών περιοχών, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Καθαρίστε τη Μεσόγειο».

• Πάνω από 15.000 μαθητές ενημερώνονται κάθε σχολική χρονιά για την προστασία του κλίματος και την εξοικονόμηση του νερού.

• Γύρω στους 3.000 πολίτες συμμετέχουν ετησίως σε διεθνείς συναντήσεις,ημερίδες, συνέδρια, καλοκαιρινά εθελοντικά προγράμματα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, σεμινάρια εκπαίδευσης και διαγωνισμούς καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Εμπιστευόμαστε στους νέους το μέλλον μαςΑν και δίνουμε έμφαση στην ενεργοποίηση των πολιτών κάθε ηλικίας, πιστεύουμε πως οι νέοι έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και στη δημιουργία μιας οικολογικά βιώσιμης κοινωνίας. Γι’ αυτό δίνουμε μεγάλη έμφαση στην ενεργή συμμετοχή τους σε όλες τις δραστηριότητες, τους σχεδιασμούς και τις προτάσεις μας.

Για να δυναμώσει η κοινωνία των πολιτών…Είμαστε μια οργάνωση πλουραλιστική, δημοκρατική και ανεξάρτητη από οποιοδήποτε πολιτικό κόμμα, δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα. Συμβάλλουμε στην ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών και τη διαμόρφωση ενός κοινού μέλλοντος μέσα από το διάλογο. Επιδιώκουμε τη συνεχή μείωση των επιπτώσεων στο περιβάλλον από τις δραστηριότητές μας. Δεσμευόμαστε από κανόνες δεοντολογίας και διαφάνειας για τη λειτουργία και τα οικονομικά μας.

Χρησιμοποιούμε κρατικούς πόρους και χορηγίες μόνο για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων προγραμμάτων, φροντίζοντας να μην εξαρτόμαστε ποτέ από μία πηγή χρηματοδότησης.

…και να φθάσουν οι δράσεις μας πέρα από τα σύνοραΤα προβλήματα της χώρας μας δεν είναι μοναδικά. Τα μοιραζόμαστε με άλλους λαούς στο «κοινό μας σπίτι» τη Μεσόγειο, την Ευρώπη, ολόκληρο τον πλανήτη. Πολιτισμός και περιβάλλον στη Μεσόγειο ήταν αλληλένδετα για χιλιάδες χρόνια. Προωθούμε την επικοινωνία και τον αλληλοσεβασμό για την επίλυση των κοινών μας προβλημάτων. Καλλιεργούμε την ανταλλαγή καλών πρακτικών και τη συνεργασία με φορείς της αυτοδιοίκησης και διεθνείς ΜΚΟ, προκειμένου να ασκήσουμε πιέσεις στις κυβερνήσεις για την υιοθέτηση περιβαλλοντικών και κοινωνικών πολιτικών.

Περισσότερες πληροφορίες: Μαμάη 3, 10440 Αθήνα Τηλ/Φαξ: 210 8228795, 210 8253435 e-mail: info@medsos.gr www.medsos.gr

Απρίλιος 2009

• Και πολύ άργησε / Ήταν μόνο η αρχή

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Οδική Ασφάλεια και την Πρόληψη & Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων “Πάνος Μυλωνάς”

• Η άγνωστη ιστορία του Καπετάν Κεμάλ

Και πολύ άργησε / Ήταν μόνο η αρχή

Και ποιος δεν σοκαρίστηκε ακούγοντας την είδηση για τον 19χρονο σπουδαστή της σχολής μαθητείας του ΟΑΕΔ στο Ρέντη που εισέβαλε στη σχολή του πάνοπλος, τραυμάτισε τρεις ανθρώπους και αυτοκτόνησε. Είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει στη χώρα μας, ενώ έχει συμβεί αρκετές φορές σε άλλες χώρες. Το θέαμα που παρακολουθούμε εδώ και μερικά χρόνια μέσα από τις τηλεοράσεις μας να συμβαίνει στο εξωτερικό, έχει βγει πλέον από την οθόνη. Έχει περάσει στη σφαίρα του πραγματικού και του ήδη γενόμενου.

Πολλοί ήταν οι ψυχολόγοι, ψυχίατροι και εγκληματολόγοι που εδώ και καιρό προειδοποιούσαν πως αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν στις ΗΠΑ ή στη Γερμανία δεν θα αργήσουν να συμβούν και στη χώρα μας. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο τρόπο! Μάλιστα ορισμένοι υποστηρίζουν πως μια τέτοια δράση άργησε πολύ περισσότερο του αναμενομένου, ενώ παράλληλα τονίζουν πως αυτό ήταν μόνον η αρχή μια σειράς ανάλογων γεγονότων και πως «το κουτί της Πανδώρας άνοιξε».

Ποιά είναι όμως τα αίτια τέτοιων συμβάντων; Είναι η αποξένωση της εποχής μας; Είναι τα βιντεοπαιχνίδια και οι ταινίες που παρακολουθούν οι νέοι; Είναι τα ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να έχει ο δράστης; Κατά τη γνώμη μου είναι συγκερασμός όλων των παραπάνω, αλλά και μερικών ακόμα παραγόντων.

Καταρχάς, σε όλες τις μέχρι τώρα παρόμοιες ενέργειες οι δράστες αντιμετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα. Αυτά οφείλονταν κυρίως στην απόρριψη που ένιωθαν από το περιβάλλον τους. Νέοι με προβληματική κοινωνικότητα που ολοένα και δυσχέραινε τη θέση τους στα περιβάλλοντα που ζούσαν. Αποδέκτες κοινωνικής κριτικής από συμμαθητές, συνομηλίκους και τον περίγυρο. Ας μην ξεχνάμε πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ψυχικές αντοχές για να αμυνθούν σε ανάλογες «επιθέσεις». Εύλογα, όμως, θα αναρωτηθεί κάποιος: «Όποιος νέος έχει ψυχολογικά προβλήματα παίρνει ένα όπλο στο χέρι και σκοτώνει αδιακρίτως όποιον βρει μπροστά του;» Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «Όχι». Εδώ έρχονται να προστεθούν στα αίτια οι άλλοι παράγοντες που ανέφερα: η αποξένωση της εποχής μας και τα βίαια βιντεοπαιχνίδια. Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι άνθρωποι έχουν απομακρυνθεί από τους συνανθρώπους τους. Όλο και περισσότεροι προτιμούν πλέον την παρέα του υπολογιστή από αυτή του φίλου. Η συνεννόηση γίνεται αποκλειστικά μέσω του Internet και οι προσωπικές επαφές τείνουν να εκλείψουν.

Έτσι, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων, εδώ και μερικά χρόνια, ασχολείται αποκλειστικά στον ελεύθερό της χρόνο με βιντεοπαιχνίδια. Από τα πιο απλά (π.χ. ηλεκτρονικό ποδοσφαιράκι) μέχρι τα πιο βίαια. Όπως είναι λογικό τα παιχνίδια ποδοσφαίρου ελάχιστη επιρροή μπορεί να έχουν στην ψυχολογία του νέου, όσον αφορά την παραβατική συμπεριφορά. Άρα όλο το βάρος πέφτει στα παιχνίδια βίας και τρόμου, όπου σκοπός είναι να εξολοθρεύσεις με σούπερ-όπλα τον αντίπαλο. Πολλοί νέοι έχουν χάσει την ικανότητα να ξεχωρίζουν την αλήθεια από το εικονικό. Η εικονική πραγματικότητα αποτελεί τη δική τους πραγματικότητα.

Έχουν μπει στο πετσί του ρόλου του ηλεκτρονικού τους ήρωα καλύτερα και από τον πιο ταλαντούχο ηθοποιό. Ζουν τη ζωή του ηλεκτρονικού τους ήρωα. Βλέπουν μέσα από αυτόν. Η ταύτιση είναι πλήρης! Πλέον χάνουν κάθε ίχνος αυτογνωσίας. Πιστεύουν πως θα έχουν πάντα περισσότερη δύναμη ισχύος από τους άλλους και πως η τύχη πάντα θα τους χαμογελά. Ώσπου…

Ώσπου συμβαίνει κάτι και αποδεικνύει πόσο έχουν ξεγελαστεί. Πως τα πράγματα δεν πάνε όπως αυτοί τα θέλουν. Πως η ζωή δεν ακολουθεί τα σχέδιά τους. Κάτι τέτοιο συνέβει και στο νέο στο Ρέντη. Πίστευε πως έχει οργανώσει το κατάλληλο σχέδιο, πως τίποτα δεν θα του σταθεί εμπόδιο στην πραγματοποίηση των στόχων του. Πίστευε πως θα μπει στη σχολή, θα σκοτώσει όσους περισσότερους μπορεί και θα φύγει. Όλα αυτά χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Κι όμως… Πυροβολώντας τον συμμαθητή του κατάλαβε τη διαφορά του πραγματικού από το εικονικό. (Βλέπεις, στο εικονικό καμία πράξη σου δεν έχει συνέπειες. Όσους φόνους κι αν κάνεις, δεν θα δικαστείς, δεν θα φυλακιστείς. Οι σφαίρες σου θα βρίσκουν πάντα στο ψαχνό και θα είσαι από τους καλύτερους shooters στο net.) Δεν άντεξε να συνεχίσει να μπει σε αίθουσα και να πυροβολήσει κι άλλους, όπως το είχε σχεδιάσει. Βγαίνοντας, δύο υπάλληλοι προσπαθούν να τον σταματήσουν. Τους πυροβολεί αδέξια και τους τραυματίζει (ευτυχώς) ελαφρά. Κάτι τέτοιο δεν θα είχε συμβεί σε βιντεοπαιχνίδι: το χέρι του δεν θα έτρεμε και θα έβρισκε αμέσως στο στόχο…

Το παιχνίδι έχει πλέον χαθεί! Σε αντίθεση με τα βιντεοπαιχνίδια, εδώ οι πράξεις έχουν συνέπειες. Οι Ερινύες σε καταδιώκουν. Η Νέμεσις πλησιάζει. Αυτή τη στιγμή ο νεαρός καταλαβαίνει πως ζει στην πραγματικότητα. Πως δεν παίζει βιντεοπαιχνίδι στον υπολογιστή του. Και κάνει κάτι που ποτέ δεν θα γινόταν σε βιντεοπαιχνίδι: «αποδρά» γιατί βλέπει πως δεν είναι αυτός ο κόσμος που πίστευε πως ζει. Αυτοκτονεί για να καταφέρει να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Μετά τον κρότο του όπλου, η ζωή συνεχίζεται... Ίσως να μοιάζει με εικονική και ο Δημήτρης να βρήκε αυτό που έψαχνε.

…

Κι όμως, κατά τη γνώμη μου ίσως τα βιντεοπαιχνίδια να μην είναι τελικά η βασικότερη αιτία του κακού. Ίσως αυτό το γεγονός να είχε προληφθεί. Πως όμως; «Με την πρόσληψη ψυχολόγων στα σχολεία» απαντούν κάποιοι. «Δυστυχώς όχι» είναι η δική μου απάντηση. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Σίγουρα η τοποθέτηση ψυχολόγων στα σχολεία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Όμως, δεν αρκεί αυτό από μόνο του για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Σε πολλά σχολεία υπάρχουν ήδη ψυχολόγοι. Ο αριθμός, όμως, των μαθητών που τους επισκέπτεται είναι μηδενικός. Τα παιδιά φοβούνται μήπως τα δουν οι συμμαθητές τους να μπαίνουν στο γραφείο του ψυχολόγου…

Πρέπει να γίνουν βήματα συνολικά της κοινωνίας προς τα μπροστά. Ο ωχαδερφισμός πρέπει να αρχίσει να περιορίζεται. Τα προβλήματα των άλλων δεν είναι αποκλειστικά δικά τους, μπορεί να αφορούν κι εμάς. Πιστεύετε πως αν κάποιος καθηγητής εκτός από το να συμπεράνει το πρόβλημα του Δημήτρη είχε

κάνει ένα βήμα παραπέρα και ζητούσε ψυχολογική συνδρομή για τον Δημήτρη τα πράγματα θα ήταν ίδια; Αν οι γονείς του είχαν καταλάβει την αντικοινωνική του συμπεριφορά και ζητούσαν τη βοήθεια ειδικών, θα φτάναμε εκεί που φτάσαμε; Αν οι συμμαθητές του Δημήτρη κατανοώντας τα προβλήματά του τον προσέγγιζαν διαφορετικά, θα έτρεφε τόσο μίσος για αυτούς; Οι απαντήσεις δεν μπορούν να δωθούν όυτε από εμένα, αλλά ούτε κι από κανέναν άλλο. Μπορεί να είχαν διορθωθεί όλα τα προβλήματα και ο Δημήτρης να έκανε πλέον μια καινούργια αρχή με πολλούς φίλους, ευτυχία και χαρά να τον περιστοιχίζουν. Μπορεί, όμως, να μην διορθωνόταν και τίποτα και ο Δημήτρης να έμπαινε στην τάξη και να σκότωνε δεκάδες συμμαθητές του.

Γιατί, όμως, να μην κάνουμε την προσπάθεια για την επίλυση των προβλημάτων; Γιατί δεν κάνουμε αυτό το παραπάνω βήμα; Γιατί να μένουμε στο ΑΝ;

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Οδική Ασφάλεια και την Πρόληψη & Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων “Πάνος Μυλωνάς”

Για το μήνα Απρίλιο στην ενότητα “Η Μη Κυβερνητική Οργάνωση του μήνα” παρουσιάζει το Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Οδική Ασφάλεια και την Πρόληψη & Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων “Πάνος Μυλωνάς”.

Το «Ελληνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Οδική Ασφάλεια και την Πρόληψη & Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων “Πάνος Μυλωνάς”» συστάθηκε στις 12 Μαΐου 2005. Αποτελεί μη κερδοσκοπικό Οργανισμό με ιδρυτικά μέλη του Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και φορείς του επιχειρηματικού κλάδου.

Κύριος σκοπός του Ινστιτούτου είναι η υποστήριξη και προώθηση δραστηριοτήτων σε θέματα τα οποία προάγουν την οδική ασφάλεια, την κυκλοφοριακή αγωγή, τη μελέτη, έρευνα, ενημέρωση και εκπαίδευση στοχεύοντας κατ’ εξοχήν στην πρόληψη και μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Η ευαισθητοποίηση των πολιτών και των αρμόδιων φορέων σε θέματα ενημέρωσης και προάσπισης της οδικής ασφάλειας αλλά και η παραπέρα ενίσχυση, ενδυνάμωση και στήριξη της πολιτείας στην ανάληψη και τήρηση ουσιαστικών μέτρων και πολιτικών στη χώρα μας σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής, οδικής ασφάλειας και μείωσης των τροχαίων ατυχημάτων, αποτελούν βασικούς στόχους του Ινστιτούτου.

Αιτία για την ίδρυση του Ινστιτούτου είναι το γεγονός ότι έχουμε τη θλιβερή πρωτιά στα τροχαία ατυχήματα στην Ευρώπη τα οποία αποτελούν δυστυχώς την πρώτη αιτία θανάτου στην Ελλάδα.

Αφορμή αποτέλεσε η τραγική άδικη απώλεια ενός νέου, πολλά υποσχόμενου στο χώρο της τεχνολογίας και της δημοσιογραφίας, χαρισματικού ανθρώπου.

Ο Πάνος Μυλωνάς, τεταρτοετής φοιτητής του Τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και συντάκτης του ειδικού Τύπου του αυτοκινήτου έχασε τη ζωή του σε ηλικία 22 ετών σε τροχαίο ατύχημα το μεσημέρι της 22ας Μαρτίου 2004 ενώ πήγαινε να παρακολουθήσει τα μαθήματά του στην Πάτρα. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Πανεπιστημίου του, που καθιέρωσε ήδη υποτροφία στη μνήμη του, «υπήρξε φοιτητής εξαίρετου ήθους, πολλά υποσχόμενος στο χώρο της τεχνολογίας και της δημοσιογραφίας, ιδιαίτερων ικανοτήτων, με πολλαπλά ενδιαφέροντα και η απώλεια του απετέλεσε πλήγμα για την Πανεπιστημιακή Κοινότητα».

Στόχος του Ινστιτούτου είναι όχι μόνο η ευαισθητοποίηση των πολιτών, αλλά και η ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων του ιδιωτικού αλλά και του δημόσιου τομέα για να πάψει επιτέλους η χώρα μας να έχει τη θλιβερή πρωτιά σε θανάτους από τροχαία ατυχήματα στην Ευρώπη των οποίων, σύμφωνα με τις στατιστικές, τα περισσότερα θύματα είναι νέοι άνθρωποι», δήλωσε το Προεδρείο του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου με την ανάληψη των δραστηριοτήτων του.

Ιδρυτικά μέλη του Ινστιτούτου αποτελούν Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, επιλεγμένοι φορείς του επιχειρηματικού κόσμου και ευαισθητοποιημένοι πολίτες και στα νέα μέλη συγκαταλέγονται φορείς του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα. Συνεργαζόμενους φορείς αποτελούν ενώσεις και Οργανισμοί του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ το Ινστιτούτο αποτελεί μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Ασφάλειας Μεταφορών (ETSC).

Η πρωτοβουλία και προσπάθεια αυτή που ξεκίνησε από ένα τραγικό γεγονός ελπίζουμε να γίνει ένα μέσο βελτίωσης των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα μας.

Ας σημάνει ο άδικος χαμός ενός νέου με αξίες, με σεβασμό στον άνθρωπο και αγάπη για τη ζωή, την έναρξη της ενεργού συμμετοχής. Ας γίνει η απώλεια του Πάνου αφορμή για λιγότερους θανάτους στους δρόμους.

Περισσότερες πληροφορίες: Νεμέσεως 2, 112 53 Αθήνα Τηλ.: 210-8620150 Fax: 210-8620007 e-mail: info @ ioas . gr

www . ioas . gr

Η άγνωστη ιστορία του Καπετάν Κεμάλ

Πρόσφατα (Μ.Παρασκευή 17/4) διάβασα ένα εξαιρετικό άρθρο του Δάμωνος Δαμιανού στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ και έτσι πήρα την αφορμή να γράψω αυτό το κείμενο. Δεν θα παραθέσω στο blog μου αυτούσιο το άρθρο του κ.Δαμιανού, καθώς κάτι τέτοιο σε τίποτα δεν οφελεί, αφού το πρωτότυπο άρθρο είναι διαθέσιμο και στο ίντερνετ. Οπότε, όποιος το επιθυμεί μπορεί να το βρει εύκολα και να το διαβάσει. Παρακάτω θα παρουσιάσω με το δικό μου τρόπο και μέσα από τη δική μου σκοπιά την ιστορία του Καπετάν Κεμάλ σύμφωνα με τη δική μου (μικρή) προσωπική έρευνα και μέσα από δικά του λεγόμενα.

Τονίζεται ιδιαίτερα πως σκοπός του κειμένου δεν είναι η αναμόχλευση των γεγονότων και των καταστάσεων της Ελλάδας την περίοδο του εμφυλίου πολέμου. Πιστεύω, όμως, πως μέσα από αυτή την, ιδιαίτερη ομολογουμένως, ιστορία μπορούν να βγουν πολλά θετικά μηνύματα. Μηνύματα που μπορεί να μην είναι κατά βάση πολιτικά, αλλά που έχουν έναν πιο ανθρωπιστικό χαρακτήρα.

Ας ξετυλίξουμε, όμως, το κουβάρι της ζωή του Καπετάν Κεμάλ… «Μα ποιός είναι αυτός ο Καπετάν Κεμάλ;» θα αναρωτιέστε. Ο Καπετάν Κεμάλ, το πραγματικό όνομα του οποίου είναι Μιχρί Μπελί (Mihri Belli), είναι Τούρκος. Γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Ανατολικής Θράκης το 1916 και είναι γόνος αστικής οικογένειας. Σπούδασε οικονομικά στη Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης από όπου αποφοίτησε το 1937 και με υποτροφία μετέβη στις Η.Π.Α. στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή, µε αντικείµενο των σπουδών του την ανταλλαγή πληθυσµών µεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας µετά τον Μικρασιατικό Πόλεµο. Ως αριστερός διανοούµενος στην Αµερική, σύντοµα εντάχθηκε στο κίνηµα για την προάσπιση των πολιτικών δικαιωµάτων των µαύρων τού αµερικανικού Νότου. “Πήγα στην Αμερική και βρέθηκα στο πλευρό των Μαύρων που αγωνίζονταν στο Μισισιπή για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Ύστερα πήγα στο Σαν Φραντσίσκο και εργάστηκα για το Κομμουνιστικό Κόμμα παίρνοντας μέρος σε πορείες, σε διαμαρτυρίες.” λέει.

Επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη το 1941, µέσω της Ιαπωνίας και της Κίνας, και εργάστηκε στο ομώνυμο πανεπιστήμιο. Αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική. Δραστηριοποιήθηκε στις τάξεις τού Τουρκικού Κοµµουνιστικού Κόµµατος, ως µέλος της Κεντρικής Επιτροπής και ιδρυτής της Ένωσης Προοδευτικής Νεολαίας. Το 1944 καταδικάζεται σε ποινή διετούς φυλάκισης και εξορίας.

Ποια η γνώμη του, όμως, για την Ελλάδα μέχρι τότε; “Πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα ήταν το 1932 -33, ήμουν μαθητής τότε. Σε μια εκδήλωση που έγινε με Έλληνες μαθητές όλοι φώναξαν: «Ζήτω η Ελλάδα», εγώ δεν φώναξα. Ήμουν εθνικιστής τότε. Μετά από δέκα μέρες, 17 χρονών παλικαράκι, την αγάπησα την Ελλάδα και στο τέλος, φεύγοντας φώναξα το «Ζήτω η Ελλάδα» σε μια συνάντηση, πιο δυνατά από όλους. Οι λίγες μέρες ήταν αρκετές για να νιώσω την αλλαγή. Δεν ήμουν πολιτικός, ένα νέο παιδί που ό,τι γνώριζε καλά και του άρεσε, το αγαπούσε, και η Ελλάδα είχε πολλά για να αγαπήσει κανείς.’’Λέει επίσης:“H έχθρα που είχε συσσωρευτεί μέσα μου από τη σοβινιστική προπαγάνδα τόσων χρόνων, διαλύθηκε μέσα σε εκείνη την εβδομάδα που έζησα στην Αθήνα, στον μεσοπόλεμο, κι είδα

καθαρά στα μάτια των Ελλήνων τα φιλικά, τα αδερφικά αισθήματα που έτρεφαν για μας. Οι πρόσφυγες, οι Καραμανλήδες, δάκρυζαν στο άκουσμα της λέξης Τουρκία. Τα αισθήματα αδελφοσύνης ανάμεσα σε δύο λαούς που είχαν ζήσει για αιώνες μαζί, βάραιναν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Την τελευταία μέρα έγινε η αποχαιρετιστήρια συγκέντρωση. Ήχησαν ξανά τα συνθήματα «Ζήτω η Ελλάδα, Ζήτω η Τουρκία». Αυτή τη φορά φώναξα «Ζήτω η Ελλάδα» με όλη μου την καρδιά. Είχα καταλάβει ότι δεν χρειαζόταν να πάψει να υπάρχει η Ελλάδα για να υπάρξει η Τουρκία. Όλοι οι λαοί είναι αδέλφια, αλλά ο Τούρκος με τον Έλληνα είναι ακόμα πιο κοντά ο ένας με τον άλλο”

Αυτή η ομολογούμενη αγάπη του θα τον ξαναοδηγήσει πίσω στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά με αισθήματα άκρως φιλικά και συντροφικά προς τους Έλληνες.Έτσι, το 1947, καταφεύγει στην Ελλάδα και εντάσσεται στις τάξεις του Δηµοκρατικού Στρατού στη Ροδόπη πολεμώντας µαζί µε ένα µεικτό τάγµα στο οποίο συµµετείχαν µειονοτικά στοιχεία –κυρίως Ποµάκοι και Αθίγγανοι– καθώς και µέλη της ελληνικής Αριστεράς. Αυτή είναι αναμφίβολα και η πιο ενδιαφέρουσα περίοδος της ζωής του. “Τον Απρίλιο του 1947 βρέθηκα στα βουνά της Ελλάδας. Πριν, όταν άρχισε το αντάρτικο, ήμουν φυλακισμένος στην Τουρκία. Το 'σκασα και κατατάχτηκα στον Δημοκρατικό Στρατό. Στην αρχή, μου ανέθεσαν την ευθύνη έκδοσης μιας εφημερίδας. Savas ονομαζόταν. Ήμουν 31 ετών τότε. Στη συνέχεια έπιασα και τα όπλα. Ήμουν υπεύθυνος του οθωμανικού τάγματος. Το λέγαμε έτσι, γιατί είχε μέλη: Πομάκους, Τούρκους, Έλληνες κ.ά. Ανέφερε ένας τη λέξη «οθωμανικό» κι αυτό ήταν, έμεινε να το αποκαλούν και οι υπόλοιποι έτσι. Πολέμησα δυόμισι χρόνια, έφυγα το φθινόπωρο του 1949 από τις ορεινές περιοχές της Ξάνθης και της Κομοτηνής.”

Έτσι, ο Μιχρί πολέμησε στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, παρότι δεν ήταν καν Έλληνας! Εάν κάνει κάποιος σοβαρή και εκτενή έρευνα θα ανακαλύψει σίγουρα αρκετούς αλλοδαπούς που συμμετείχαν στον εμφύλιο. Πολλοί υποστηρίζουν πως ήταν ο μοναδικός Τούρκος υπήκοος. Όμως, αυτό που τον ξεχωρίζει είναι πως δεν πρέπει να υπάρχει άλλος που να έγινε «Καπετάνιος».

Πως, όμως, του δόθηκε το ψευδόνυμο «Καπετάν Κεμάλ»; “Κάθε φορά που επιστρέφαμε από αποστολή, ο Λάμπρος άκουγε με προσοχή την αναφορά που του έκανα. Επικροτούσε τα περισσότερα απ΄ όσα του έλεγα. Μια φορά μου είπε: «Πώς να σε φωνάζουμε εσένα, εδώ στο βουνό χρειάζεσαι ένα ψευδώνυμο». Έδειχνε αποφασισμένος να γίνει νονός μου. «Να σε λέμε Κεμάλ», είπε. «Ο λαός εδώ πέρα αγαπάει το όνομα Κεμάλ”. Το ενδιαφέρον δεν είναι που το όνομα Κεμάλ άρεσε στους Τούρκους, αλλά που και οι Έλληνες το βλέπανε θετικά...».” (Ο Λάμπρος ήταν ένας Τούρκος της Ανατολής, από την Προύσα. Η μητρική του γλώσσα ήταν τα τουρκικά, αλλά ήταν χριστιανός και κομμουνιστής.) Έτσι κι έγινε. Ο Μιχρί έγινε «Κεμάλ» και συνέχισε τον αγώνα πλάι στους συντρόφους του.

Όλα αυτά για δυόμισι περίπου χρόνια. Στα πανέμορφα βουνά της Ροδόπης που όμως δεν χάρηκε όπως θα ήθελε. Τραγουδώντας τα τραγούδια του Μάρκου και του Ζαχαριάδη, έχοντας πάντα σαν έμπνευση το Θούριο του Ρήγα! Ώσπου τραυματίστηκε σοβαρά…

Με την αμνηστία του 1950 επέστρεψε στην Τουρκία και φυλακίστηκε ως ηγετικό στέλεχος του Τουρκικού Κομμουνιστικού Κόμματος (1951-1958). Μετά την αποφυλάκισή του άρχισε να γράφει σε διάφορα αριστερά περιοδικά, με το ψευδώνυμο E.Tufekci. Έφυγε από την Τουρκία με το στρατιωτικό πραξικόπημα το 1971 και επέστρεψε το 1974. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Τουρκικού Εργατικού Κόμματος. Το 1979 έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, από την οποία τραυματίστηκε σοβαρά. Με το πραξικόπημα του στρατηγού Εβρέν το 1980 έφυγε πάλι, στη Σουηδία αυτή τη φορά, όπου έζησε μέχρι το 1992, οπότε επέστρεψε στην πατρίδα του.

Παρά την ηλικία του έχει απίστευτη διαύγεια και απαντά σε φλέγοντα ζητήματα της πατρίδας του. Μάλιστα από το 1975 και µετά άρχισε να ασχολείται µε το Κουρδικό, το οποίο και θεωρεί ως το μεγαλύτερο ζήτημα της Τουρκίας, καταλήγοντας σε µία πρόταση για λύση τού προβλήµατος, στο πλαίσιο ενός ενιαίου κράτους. “Νομίζω ότι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν είχε καλές ιδέες. Πίστευα ότι ο Ταλαμπανί και ο Μπαρζανί, που συνεργάστηκαν με τους Αμερικάνους, έβλεπαν τον Οτσαλάν ως τον μεγαλύτερο φόβο τους. Έτσι έχασαν την ευκαιρία. Ο Οτσαλάν δεν ήθελε ένα ελεύθερο Κουρδιστάν, γιατί θα ήταν υποχείριο στα χέρια των Αμερικανών. Η ενδεδειγμένη λύση θα ήταν μια Τουρκία με ίδια δικαιώματα για τους Κούρδους, τους Λαζούς, τους Τσερκέζους και όλες τις άλλες μειονότητες.” υποστηρίζει.

Εκτός από την πολιτική του δράση, ο Κεμάλ έχει να επιδείξει και ένα πλούσιο συγγραφικό έργο. Τα βιβλία του είναι κυρίως αριστερού ιδεολογικού περιεχομένου, ενώ έχει γράψει και βιβλία προτάσεων εκδημοκρατισμού της Τουρκίας. Διαβάζοντας τη λίστα με τα βιβλία του ξεχώρισα το βιβλίο με τίτλο: «Rigas in Dedigi» (μετ. «Τάδε έφη Ρήγας Φεραίος») που εκδόθηκε το 1987.

Αυτό είναι το φιλμ της ζωής ενός Τούρκου που αγάπησε την Ελλάδα μέσα από τον πόλεμο. Η μεταστροφή του από τον εθνικισμό στον κομμουνισμό αποτελεί, κατ’ εμέ, το πιο σημαντικό στοιχείο της ζωή του. Η πλούσια διεθνιστική (και διεθνής) δράση του στηρίζεται εξ’ ολοκλήρου σε αυτή τη μεταστροφή.

Κλείνοντας, κρατάω δυο φράσεις του Κεμάλ που πιστεύω πως έχουν αξία. Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν ποτέ φοβήθηκε απάντησε: “Όχι, δεν φοβάμαι ούτε τώρα που είμαι γέρος. Δεν φοβήθηκα, ήμουν νέος τότε βλέπετε…” Αυτή του η φράση πιστεύω αποτελεί ορόσημο για τους νέους της εποχής μας. Ορόσημο να συνεχίσουν τους αγώνες τους σε όλα τα μέτωπα δίκαιων διεκδικήσεων χωρίς φόβο απέναντι στο σύστημα του καπιταλισμού και του νεοφιλελευθερισμού της εποχής μας. Η άλλη του φράση: “Είχα καταλάβει ότι δεν χρειαζόταν να πάψει να υπάρχει η Ελλάδα για να υπάρξει η Τουρκία. Όλοι οι λαοί είναι αδέλφια, αλλά ο Τούρκος με τον Έλληνα είναι ακόμα πιο κοντά ο ένας με τον άλλο” πιστεύω πως δίνει το στίγμα του Κεμάλ και το όραμά του για τις χώρες που βρίσκονται εκατέρωθεν του Αιγαίου. Το όραμα για μια μελλοντική ειρηνική συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στα σαφή όρια των κρατών τους, χωρίς εχθρότητες, μίση και πάθη, αλλά με πνεύμα αδελφοσύνης, αλληλοκατανόησης και σεβασμού.

Μάιος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα (ΜΧΣ)

• Φοιτητικές εκλογές 2009: Πριν σταθούμε μπροστά στην κάλπη

• Η αξία της ψήφου στις Ευρωεκλογές

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα (ΜΧΣ)

Οι Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα (ΜΧΣ) είναι Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, με σκοπό τη παροχή τεχνικής βοήθειας σε μη ανεπτυγμένες περιοχές, καθώς και σε περιοχές που έχουν συντελεσθεί μεγάλης έκτασης φυσικές και ανθρωπολογικές καταστροφές.

Δεν πρόκειται επομένως για μια οργάνωση ανθρώπων που σχετίζονται αποκλειστικά με τη τεχνολογία αλλά μια οργάνωση ανθρώπων ευαισθητοποιημένων πάνω σε προβλήματα που αφορούν όλους μας.

Ως Έλληνες Μηχανικοί Χωρίς Σύνορα οι δράσεις μας υπηρετούν τον άνθρωπο και τη φύση,

– σε κοινωνίες όπου το κράτος αδυνατεί να κατασκευάσει τα απαραίτητα έργα υποδομής και δίκτυα κοινής ωφελείας (στέγαση, ύδρευση, αποχέτευση, οδοποιία, άρδευση, φράγματα κλπ),

– σε περιοχές που έχουν συντελεσθεί σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, καταστροφές περιβάλλοντος, ηφαιστειακές εκρήξεις, τυφώνες, ομαδικά τεχνολογικά ατυχήματα, εμπόλεμες συρράξεις,

– σε παγκόσμια κλίμακα όπου ο ανθρώπινος παράγοντας με τη ρύπανση του περιβάλλοντος απειλεί την ίδια τη ζωή και την επιβίωση του πλανήτη (φαινόμενο θερμοκηπίου, καταστροφές όξινης βροχής, μείωση στοιβάδας όζοντος κλπ).

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΔΡΑΣΕΙΣ• Φράγμα Damte Αιθιοπίας• Κατασκευή κτιρίου πολλαπλών χρήσεων στη νότια Αιθιοπία• Κατασκευή σπιτιού μητρότητας στην περιοχή των Καλλάσα στο Πακιστάν• Πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας σε αγροτική περιοχή της δυτικής Βεγγάλης

στην Ινδία• Αντιμετώπιση λειψυδρίας στο Πράσινο Ακρωτήριο• Σεμινάριο για τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα• Σύνταξη τεχνικών προδιαγραφών μικρών υδροηλεκτρικών έργων (ΜΥΕ)• Αναγνωριστική μελέτη ανάπτυξης μικρών υδροηλεκτρικών (ΜΥΕ) στην

Ελλάδα• Αυτοψίες κτιρίων μετά το σεισμό του 1999 στην Αττική

Περισσότερες πληροφορίες: Επτανήσου 48 - Τ.Κ. 11361 – Αθήνα Τηλ.: 2108847035 Fax: 2108847035 e-mail: ewbgr@ewb.gr www.ewb.gr

Φοιτητικές εκλογές 2009: Πριν σταθούμε μπροστά στην κάλπη

Την Τετάρτη 13 Μαΐου διεξάγονται πανελλαδικώς οι φοιτητικές εκλογές για το 2009. Σε όλα τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα στηθούν κάλπες για να δείξουν την προτίμηση των φοιτητών ανάμεσα στις φοιτητικές παρατάξεις. Πολλοί φοιτητές θεωρούν τις εκλογές αυτές αμελητέας σημασίας και είτε δεν συμμετέχουν, είτε ψηφίζουν "ό,τι κάτσει"... Από την άλλη, αρκετοί είναι αυτοί που θέτουν σημαντικά κριτήρια για την επιλογή της παράταξης που θα στηρίξουν και είναι κυρίως ιδεολογικοπολιτικού περιεχομένου, αλλά και προσφοράς της παράταξης στην σχολή, π.χ. πίεση για κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων κτλ. Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια πρώτη παράταξη σε ψήφους αναδεικνύεται η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ (παράταξη προσκείμενη στη Ν.Δ. και παρακλάδι της Ο.Ν.ΝΕ.Δ.).

Πολλοί είναι οι φοιτητές που την "τιμούν" με την ψήφο τους λόγω του απολιτίκ χαρακτήρα της που μοναδικό σκοπό έχει τη διοργάνωση πάρτυ και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. Η πολιτική έρχεται για τη ΔΑΠ σε δεύτερη μοίρα. Για τους ΔΑΠίτες δεν έχει σημασία η αντεκπαιδευτική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας, αλλά η επιτυχής διοργάνωση πάρτυ... Πάρτυ σχεδόν κάθε εβδομάδα που την προεκλογική περίοδο μπορεί να φτάσουν τα τρία εβδομαδιαίως!

Ως εδώ όλα καλά! Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται για το εκπαιδευτικό και εργασιακό τους μέλλον, αλλά για τα πάρτυ. Είναι party-animals και το απολαμβάνουν! Τίποτα το μεμπτό. Όμως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ χρησιμοποιεί συνήθως αθέμιτα μέσα για την επίτευξη του (αυτο)σκοπού της που δεν είναι άλλος από την πρωτιά. Μια πρωτιά που από μόνη της αρκεί για να είναι ευτυχείς οι απανταχού ΔΑΠίτες. Άσχετα αν έχουν "μαύρα μεσάνυχτα" από τις εξελίξεις στην Παιδεία ή αν απέχουν πάντα από τα σημαντικά γεγονότα του φοιτητικού κινήματος... Πολύ δε χειρότερο είναι οι ΔΑΠίτες να στέκονται απέναντι στους συμφοιτητές τους και στις δίκαιες επιδιώξεις τους για το μέλλον τους. Ένα μέλλον που περιλαμβάνει και τους ΔΑΠίτες!

Ας δούμε, όμως, ποιές είναι οι συνήθεις πρακτικές (εκτός από τα πάρτυ) των μελών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για να προσελκύσουν νέους ψηφοφόρους-πελάτες:

Οι εκπτωτικές κάρτες και τα δωρεάν κουπόνια αγορών! Ψήφισες ΔΑΠ; Συγχαρητήρια, κέρδισες 50€ για τις αγορές σου σε οπτικά είδη. Έτσι βλέπουν οι ΔΑΠίτες τους συμφοιτητές τους και ψηφοφόρους: ως πελάτες! Και μάλιστα κοστολογούν την ψήφο τους 50€...

Άλλη μια συνήθης πρακτική είναι το φακέλωμα των φοιτητών. Ποιός μπορεί να ξεχάσει την αποκάλυψη για φακέλωμα των φοιτητών του Οικονομικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, όταν οι ΔΑΠίτες μοίρασαν DVD με σημειώσεις και μέσα σε αυτά κατά λάθος είχαν περάσει και αρχεία από το φακέλωμα των φοιτητών του τμήματος; Μάλιστα το θέμα έκανε πανελληνίως γνωστό η εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" σε σχετικό άρθρο: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=180930&ct=75&dt=13/05/2007

Όμως, η ΔΑΠ δεν περιορίζεται σε αυτές τις δράσεις! Πιστεύοντας στη διά βίου μάθηση διοργανώνει σεμινάρια για τα στελέχη της με θέμα: "Επικοινωνιακή Προσέγγιση Πρωτοετών και Νέων Στελεχών".

Επειδή, όμως, τα σεμινάρια δεν αρκούν πάντα, η ΔΑΠ εκδίδει εσωτερικές οδηγίες για τα στελέχη της με σκοπό την προσέγγιση πρωτοετών κατά τη διάρκεια των εγγραφών...

...αλλά και για τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί κατά τη διάρκεια των φοιτητικών εκλογών! Μάλιστα, με το συγκεκριμένο θέμα έχει ασχοληθεί εκτενώς η εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" με σχετικό άρθρο: http://www.iospress.gr/mikro2004/mikro20040522.htm

Επίσης, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ έχει ενεργό ανάμιξη στα (ανεξάρτητα και ακομμάτιστα κατά τα άλλα...) Τοπικά Συμβούλια Νέων (ΤΟ.ΣΥ.Ν.) μαζί φυσικά με την Ο.Ν.ΝΕ.Δ.. Από τα εσωτερικά έγγραφά τους αυτό διαφαίνεται ξεκάθαρα!

Αλλά, κατά τη γνώμη μου, μακράν η χειρότερη δράση των στελεχών της Ο.Ν.ΝΕ.Δ. ήταν η δολοφονία του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα. Η ιστορία είναι γνωστή και οι φοιτητές την γνωρίζουν καλά. Τα στελέχη αυτά έδειξαν σε όλους τη νοοτροπία που κυριαρχεί στην παράταξή τους! Καμία ψήφος σε δολοφόνους και υποστηρικτές αυτών!

Αυτά για τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Καλό είναι οι φοιτητές να γνωρίζουν κάποια πράγματα για το βίο και την πολιτεία της πρώτης σε ψήφους φοιτητικής παράταξης. Η ψήφος είναι το μέγιστο δικαίωμα που μας δίνεται σε μια δημοκρατική κοινωνία και πρέπει να προσέχουμε που τη δίνουμε... Πίσω από τα γκλαμουράτα πάρτυ και τις εκδρομές πολλές φορές κρύβονται παρακρατικές δράσεις, τραμπουκισμοί και "φακελώματα"!

Ίσως το κείμενο αυτό να ήταν σκληρό απέναντι στους ελάχιστους "ιδεολόγους" ΔΑΠίτες που πιστεύουν στο νεοφιλελευθερισμό και προσπαθούν να διαδώσουν την ιδεολογία τους αυτή (αν μπορεί να χαρακτηριστεί ιδεολογία...) με θεμιτά μέσα, που είναι οπαδοί του μεστού πολιτικού διαλόγου και της ειρηνικής επίλυσης των όποιων διαφορών. Ας προσπαθήσουν όμως να περάσουν τις απόψεις τους αυτές στην παράταξή τους. Η πρώτη φοιτητική παράταξη σε ψήφους πρέπει να είναι και πρώτη σε πολιτικό (και όχι μόνο) ήθος!

Η αξία της ψήφου στις Ευρωεκλογές

Στις 7 Ιουνίου διεξάγονται οι Ευρωεκλογές για έβδομη φορά στη χώρα μας. Κάθε πέντε χρόνια καλούμαστε να εκλέξουμε τους αντιπροσώπους της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η διαδικασία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πολλοί υποστηρίζουν πως η σημασία των Ευρωεκλογών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι σημαντικότερη από τις αντίστοιχες εθνικές εκλογές και τη Βουλή! Εν μέρει έχουν δίκιο. Μπορεί μεν το Ευρωσύνταγμα να έχει συμπληρωματική ισχύ ως προς τα εθνικά συντάγματα και να μην θεωρείται ανώτερο αυτών, αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως οι κυβερνήσεις των 27 κρατών-μελών δεσμεύονται από τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οφείλουν να τις εφαρμόσουν.

Από εκεί και πέρα, είναι κοινώς αποδεκτό πως το δικαίωμα του εκλέγειν είναι το σημαντικότερο δικαίωμα που μπορεί να έχει ο κάθε πολίτης στο δημοκρατικό πολίτευμα. Από τον πιο πλούσιο μέχρι τον πιο φτωχό, από τον πιο διάσημο μέχρι τον πιο άσημο, όλοι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν μόνο μια φορά αυτόν που θεωρούν πιο άξιο να τους εκπροσωπήσει.

Αρκετοί είναι αυτοί που θα παραθέσουν ως επιχείρημα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Αυτό κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο επιχείρημα δεν είναι, αλλά δείχνει και άνθρωπο που αδιαφορεί για το τι συμβαίνει γύρω του και νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του. Άλλωστε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος είναι κάθε χρόνο, ενώ οι Ευρωεκλογές μια φορά στα 5 χρόνια!

Καλώς ή κακώς, τα τελευταία χρόνια οι Ευρωεκλογές, κυρίως λόγω του ότι δεν αναδεικνύουν κυβέρνηση, χρησιμοποιούνται από τα κόμματα για να δώσουν μηνύματα με βάση τα ποσοστά που παίρνουν. Άλλοι τις χρησιμοποιούν για να δείξουν πως οι πολίτες επικροτούν το έργο της κυβέρνησης, άλλοι για το αντίθετο, άλλοι για να δείξουν πως τα μικρά κόμματα έχουν φωνή κτλ. Κι όμως, τα μηνύματα αυτά δεν έχουν απολύτως καμία αξία και σημασία αν το ποσοστό αποχής είναι πολύ μεγάλο. Με άλλα λόγια αν η συμμετοχή είναι κατώτερη του αναμενομένου τα μηνύματα αυτά δεν βρίσκουν αποδέκτη… Έτσι, λοιπόν, το πρώτο μήνυμα που πρέπει να δωθεί από όλους τους πολίτες προς όλα τα κόμματα είναι αυτό της μεγάλης συμμετοχής και της μαζικότητας! Η αποχή δεν ευνοεί τους πολίτες, όχι τα κόμματα…

Μερικοί ίσως πουν πως οι Έλληνες Ευρωβουλευτές είναι αριθμητικά λίγοι για να έχουν λόγο και να επηρεάζουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους. Όμως, οι Έλληνες Ευρωβουλευτές μετά την εκλογή τους εντάσσονται σε μεγαλύτερες ομάδες, με βάση το κόμμα τους. Έτσι, π.χ. οι Ευρωβουλευτές της ΝΔ εντάσσονται στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα κ.ο.κ. Με αυτό τον τρόπο οι Ευρωβουλευτές μας δεν είναι μόνοι στις διεκδικήσεις τους, αλλά έχουν από πίσω τους ομάδες Ευρωβουλευτών άλλων κρατών να τους υποστηρίξουν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 κρατών-μελών είναι ήδη γεγονός. Στο μέλλον ίσως ενταχθεί η Τουρκία και άλλες χώρες. Ίσως, το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης να έχει ξεθωριάσει και να μην είναι λαμπερό όσο παλιά. Αυτό συμβαίνει επειδή η Ε.Ε. έχει δώσει περισσότερη βαρύτητα στα θέματα οικονομίας εις βάρος άλλων.

Είναι στο χέρι μας να κάνουμε το όραμα να ξαναλάμψει. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ στις διαδικασίες των Ευρωεκλογών!

Ιούνιος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Panos4Life

• Οι συνθήκες ζωής των ΑΜΕΑ στην Ελλάδα

• Ελληνική μεταναστευτική πολιτική

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Panos4Life

Η «Πάνος – Βοήθεια στα παιδιά», επίσης γνωστή ως «Panos4Life», ιδρύθηκε το 2006 ως Αστική μη κερδοσκοπική Εταιρεία στη μνήμη του Πάνου Βαρδάκα, ενός ταλαντούχου νέου που χάθηκε μετά από μια μακροχρόνια και θαρραλέα μάχη κατά του καρκίνου.

Στόχος της Εταιρείας είναι να παράσχει βοήθεια και υποστήριξη σε παιδιά και νέους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, ή που έχουν γίνει αντικείμενα κακοποίησης, βίας ή εκμετάλλευσης, ή που βιώνουν ένα προβληματικό από ψυχολογική ή οικονομική πλευρά οικογενειακό περιβάλλον (πχ ασθενείς ή εξαρτημένοι γονείς). Η βοήθεια αυτή δίνεται με την οικονομική ενίσχυση για σπουδές και απόκτηση εμπειρίας και την ψυχολογική υποστήριξη τόσο των ίδιων όσο και των οικογενειών τους και την ενθάρρυνση των προσπαθειών των νέων που διαθέτουν ταλέντο να ασχοληθούν με ποικίλες μορφές τέχνης. Η εταιρεία έχει επίσης στόχο να διευκολύνει τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμούς, εκθέσεις, αγώνες κλπ.

Οικονομική βοήθεια είναι διαθέσιμη:

• για κάλυψη ιατρικών και φαρμακευτικών δαπανών• για ανάπτυξη των ταλέντων μέσω των σπουδών και για την απόκτηση

εμπειριών• για να ενθαρρύνουν νέους με ταλέντο να ασχοληθούν με ποικίλες μορφές

τέχνης, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους σε διαγωνισμούς, εκθέσεις κ.λ.π.

• για την μελέτη και κατασκευή εκπαιδευτικών ή αθλητικών εγκαταστάσεων σε περιοχές που μειονεκτούν.

Επιπλέον, τα μέλη και οι φίλοι της εταιρείας δίνουν μέρος από το χρόνο τους στην εκπαίδευση και την ευημερία των παιδιών και των νέων που φιλοξενούνται στα χωριά SOS της Ελλάδας μέσω προγραμμάτων επισκέψεων σε μουσεία, παιδικές χαρές, ιππικούς ομίλους κ.λ.π.

Περισσότερες πληροφορίες: Παρθενώνος 1, 17562, Π. Φάληρο Τηλέφωνο/Fax: 2109841139

e-mail: contact@panos4life.org www.panos4life.org

Οι συνθήκες ζωής των ΑΜΕΑ στην Ελλάδα

Πρόσφατα συμμετείχα σε ένα σεμινάριο στη Βαλένθια της Ισπανίας με θέμα «Εργαλεία για να σπάσουμε τα στερεότυπα». Μέσα στο πρόγραμμα του σεμιναρίου περιλαμβανόταν και μια επίσκεψη σε ένα κέντρο αποκατάστασης ΑΜΕΑ στη Silla, μια μικρή πόλη μόλις 18000 κατοίκων λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Βαλένθια. Αυτό αποτελεί και την αφορμή του άρθρου μου.

Το ΤΟLA (έτσι λεγόταν το κέντρο) αποτελεί ένα πρότυπο κέντρο αποκατάστασης και απασχόλησης ενήλικων (!) ατόμων με ειδικές ανάγκες. Έχει τη δυνατότητα να φιλοξενεί 80 άτομα και να τα απασχολεί πλήρως. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν στα σπίτια τους και πηγαίνουν κανονικά το πρωί στο κέντρο σαν να πήγαιναν στη δουλεία τους. Το μεσημέρι σιτίζονται εντός του κέντρου, ακολουθεί λίγη απασχόληση το απόγευμα και μετά είναι ελεύθεροι να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι χωρισμένοι σε ομάδες και κάνουν διαφορετικές εργασίες. Άλλοι ανακυκλώνουν χαρτί, άλλοι ασχολούνται με το τυπογραφείο, άλλοι εργάζονται ως κηπουροί, ως ξυλοτεχνίτες κ.ά. Οι κάτοικοι της πόλης στέκονται δίπλα στο σπουδαίο έργο του κέντρου αυτού όχι μόνο στα λόγια αλλά έμπρακτα. Είναι αυτοί που πηγαίνουν τα χαλασμένα τους έπιπλα στο κέντρο για επισκευή, αυτοί αγοράζουν πολλά από τα λουλούδια του ανθοκομείου και αυτοί τυπώνουν προσκλητήρια στο τυπογραφείο. Όλα αυτά βεβαίως δεν γίνονται δωρεάν, αλλά πληρώνουν κανονικά το ίδιο περίπου ποσό που θα πλήρωναν σε κάποιον αντίστοιχο επαγγελματία για την ικανοποίηση των αναγκών τους. Αυτό αποτελεί και οικονομικό πόρο του κέντρου, όπως επίσης η οικονομική στήριξη του τοπικού δήμου, αλλά και του κράτους. Όλα αυτά στην Ισπανία…

Ποιά είναι όμως η κατάσταση στην Ελλάδα την ίδια εποχή; Τα «άτομα με ειδικές ικανότητες», όπως θα ήταν πιο σωστό να αναφέρονται (προσωπικά πιστεύω πως το πώς τους αποκαλεί κανείς είναι το ελάχιστο μπροστά σε αυτά που ζουν καθημερινά), στην Ελλάδα αντιμετωπίζονται ως πολίτες β’ κατηγορίας. Η πολιτική αναλγησία έχει πλήξει σε μεγάλο βαθμό και τα ΑΜΕΑ. Κάθε τέσσερα χρόνια (τα τελευταία χρόνια και λιγότερο από τρία) οι πολιτικοί υπόσχονται καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και καθημερινότητας για τα άτομα αυτά. Τάζουν κέντρα αποκατάστασης, σχολεία, κονδύλια, επιδοτήσεις… Μάλιστα, για να φανούν και πιο πειστικοί βάζουν και στα ψηφοδέλτιά τους κάποιο άτομο με αναπηρία με καθαρά ψηφοθηρικό σκοπό! Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια σχεδόν τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί.

Εκτός από ελάχιστα φανάρια που εκπέμπουν ήχο, βοηθώντας τους τυφλούς συνανθρώπους μας να διασχίσουν με ασφάλεια τη διασταύρωση, εκτός από ελάχιστα και ανεπαρκή σχολεία ειδικής μάθησης στα μεγάλα αστικά κέντρα, τίποτα άλλο δεν έχει επιτευχθεί. Τα πεζοδρόμια δεν διευκολύνουν τα ΑΜΕΑ να τα διασχίσουν άνετα και πάνω απ’ όλα με ασφάλεια. Τα σχολεία ειδικής μάθησης δεν επαρκούν και δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα. Ως αποτέλεσμα πολλοί νέοι και παιδιά με διάφορες παθήσεις να μένουν αμόρφωτοι εν έτει 2009…Όλα αυτά ενώ η χώρα μας έχει σοβαρότατο πρόβλημα ανεργίας και θα μπορούσε να στελεχώσει τα νεοϊδρυθέντα σχολεία και κέντρα με πτυχιούχους άνεργους νέους!

Οι δημόσιες υπηρεσίες είναι κι αυτές μη προσπελάσιμες για τους κινητικά αναπήρους. Το δημόσιο στεγάζεται στα ίδια ακατάλληλα και ενεργοβόρα κτήρια για πενήντα και πλέον χρόνια. Ο εκσυγχρονισμός τους κρίνεται επιτακτικός, όχι μόνο για τη διευκόλυνση των ΑΜΕΑ, αλλά για όλους μας. Εξοργιστικότερη όλων είναι η κατάσταση σε διάφορα υποκαταστήματα του ΙΚΑ που είναι απροσπέλαστα για ΑΜΕΑ και γέροντες. Αποτελεί τραγική ειρωνεία να επισκέπτεται κάποιος το ΙΚΑ για να κάνει εξετάσεις και να μην μπορεί να εισέλθει στους χώρους του…

Όμως, δεν φταίνε πάντα και μόνο οι πολιτικοί. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και οι πολίτες. Όταν οι ελάχιστοι πολιτικοί που ενδιαφέρονται σοβαρά για όλους τους συνανθρώπους μας και φροντίζουν να κάνουν έργα διευκόλυνσής τους, υπάρχουν κάποιοι άλλοι που αυθαιρετούν απέναντι στο νόμο και τους πολίτες. Ποιός από εμάς δεν έχει δει σταθμευμένο αυτοκίνητο σε θέση στάθμευσης αναπηρικού οχήματος χωρίς να επιτρέπεται; Είναι λίγοι αυτοί που παρκάρουν τα οχήματά τους μπροστά από ράμπες αναπήρων ή σε σημεία που προβλέπεται να χρησιμοποιούνται από αναπήρους; Είναι, λοιπόν, ξεκάθαρο πως η κοινωνία μας πάσχει από έλλειψη κοινωνικής συνοχής απέναντι στα ΑΜΕΑ και δυστυχώς η κατάσταση αυτή θα συνεχίσει να υφίσταται και να γίνεται πιο δυσχερής αν οι πολιτικοί δεν δώσουν έργα-κίνητρα στους πολίτες για να αλλάξουν στάση απέναντι στα ΑΜΕΑ. Άλλωστε η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει με κάθε τρόπο και μέσο τέτοιες ενέργειες και δίνει γενναιόδωρες επιχορηγήσεις για να αναπτυχθούν οι κατάλληλες συνθήκες άνετης και ποιοτικής διαβίωσης για τους συνανθρώπους μας με αναπηρία…

Καλό θα είναι, όμως, να μην τα περιμένουμε όλα από τους πολιτικούς. Η αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς πρέπει να είναι δική μας προσωπική πρωτοβουλία. Αλλάζοντας συμπεριφορά μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο! Έπειτα μπορούμε να πιέσουμε και τους πολιτικούς να ικανοποιήσουν τις επιδιώξεις μας. Επιδιώξεις όχι για το προσωπικό μας όφελος, αλλά για όφελος της κοινωνίας και του τόπου!

Ελληνική μεταναστευτική πολιτική

Ένα είναι το ζήτημα που μονοπωλεί το ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ της χώρας μας: τα μέτρα για τη μετανάστευση. Όλα τα κόμματα και φυσικά οι πολίτες ζητούν λύση σε ένα από τα πιο μακροχρόνια προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα μας. Η κυβέρνηση αποφάσισε, απ’ ό,τι φαίνεται, να ξεκινήσει την ανάληψη νομοθετικών μέτρων προς την κατεύθυνση αυτή, παρόλο που η αφορμή ήταν η διαμάχη της με το ΛΑ.Ο.Σ. του Καρατζαφέρη.

Η Ελλάδα, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, είναι λόγω της γεωγραφικής της θέσης χώρα εισόδου των (λαθρο)μεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χιλιάδες μετανάστες περνούν κάθε χρόνο παράνομα στην Ελλάδα με το όνειρο για μια καλύτερη ζωή! Αυτό είναι το πρώτο σημείο που δεν λειτουργεί σωστά: ο συνοριακός έλεγχος. Θα πρέπει, λοιπόν, να ενισχυθεί η Συνοριοφυλακή και το Λιμενικό Σώμα, καθώς αυτοί επωμίζονται το έργο της αποτροπής των λαθρομεταναστών να εισέλθουν στη χώρα. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια τα δύο αυτά σώματα έχουν υποβαθμιστεί και ουσιαστικά υπολειτουργούν. Η στελέχωσή τους με νέα άτομα άρτια εκπαιδευμένα θα συμβάλει καθοριστικά στην επίτευξη των σκοπών τους.

Ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει στο θέμα της μετανάστευσης η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κυρίαρχος. Τα σύνορα της Ελλάδας είναι και σύνορα της ΕΕ. Τα υπόλοιπα κράτη-μέλη θα πρέπει να σταθούν στο πλευρό της Ελλάδας για την ανεύρεση μιας από κοινού λύσης για ισότιμη προώθηση πολιτικών μεταναστών στις βόρειες χώρες. Η εφαρμογή κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής κρίνεται επιτακτική. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως οι χώρες της ΕΕ θα μοιράζονται τους πολιτικούς μετανάστες, ανάλογα με τη δυνατότητά τους, κι έτσι δεν θα πέφτει όλο το βάρος της «φιλοξενίας» στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία. Όσον αφορά την οικονομική στήριξη για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας και λοιπών υποδομών για τους μετανάστες, θεωρείται ήδη δεδομένη από την πλευρά της ΕΕ.

Ένα μέτρο που θα βοηθήσει σημαντικά είναι η σύναψη συμφωνιών με τις γείτονες χώρες για επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών. Μάλιστα, η Ελλάδα παλιότερα είχε υπογράψει με την Τουρκία το «Πρωτόκολλο Επανεισδοχής Λαθρομεταναστών», το οποίο όμως έχει υποβαθμιστεί με υπαιτιότητα της σημερινής κυβέρνησης. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές στους «γείτονες» πως δεν αποδεχόμαστε την ανοχή τους σε θέματα λαθρομετανάστευσης και να συνεργαστούμε διακρατικά για την καταπολέμηση του προβλήματος αυτού.

Τα μεγάλα αστικά κέντρα αυτή τη στιγμή έχουν μεγάλο αριθμό μεταναστών, ίσως πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούν να αφομοιώσουν. Ίσως τα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών να συμβάλλουν στην ομαλή ένταξη των ανθρώπων αυτών στην κοινωνία αν λειτουργήσουν όπως πρέπει κι όχι σαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μεγάλο ποσοστό των μεταναστών ζει και εργάζεται νόμιμα στην Ελλάδα. Πρέπει για αυτούς τους ανθρώπους, γιατί πάνω απ’ όλα είναι άνθρωποι και ύστερα Αφγανοί,

μουσουλμάνοι κτλ, η Πολιτεία να μεριμνήσει και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για αρμονική συμβίωσή τους με τους Έλληνες. Δυστυχώς, σε αυτόν τον τομέα υστερούμε σε σχέση με τους εταίρους μας στην ΕΕ. Είναι ανάγκη δημιουργίας σχολείων διαπολιτισμικής μάθησης και κέντρων εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού. Επίσης, είναι θλιβερό το γεγονός πως η Ελλάδα είναι από τις χώρες που αρνείται την παροχή πολιτικού ασύλου στη συντριπτική πλειονότητα των αιτούντων.

Η γκετοποίηση και ο ρατσισμός από την πλευρά των Ελλήνων πρέπει να εκλείψουν. Είναι απαράδεκτο να έχουμε ήδη εισέλθει στον 21ο αιώνα και να υπάρχουν άνθρωποι που να στοχοποιούν και να επιτίθενται σε αλλοδαπούς αναίτια. Ντροπή είναι κι αυτό που συμβαίνει στον Άγιο Παντελεήμονα, στο λιμάνι της Πάτρας και σε άλλα μέρη, όπου ουσιαστικά έχουν δημιουργηθεί γκέτο! Τα γκέτο δεν ωφελούν ούτε τους Έλληνες, ούτε τους αλλοδαπούς. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό! Ο μόνος τρόπος για να υπάρξει αρμονική συνύπαρξη στο παρόν και στο μέλλον είναι η αποδοχή της διαφορετικότητας και η προσπάθεια για σύγκλιση στα κοινά σημεία πολιτισμού και τρόπου ζωής.

Η Πολιτεία πρώτη απ’ όλους πρέπει να δείξει το δρόμο στους πολίτες αποκαθιστώντας κάποιες ήδη υπάρχουσες αδικίες. Οι μετανάστες πρώτης γενιάς που πληρούν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις κι εφόσον το επιθυμούν πρέπει να αποκτούν την ελληνική υπηκοότητα. Την υπηκοότητα πρέπει επίσης να αποκτούν και όσοι αλλοδαποί γεννιούνται στην Ελλάδα. Είναι προσβλητικό για την Ελλάδα να είναι η μόνη ανεπτυγμένη χώρα που αρνείται να δώσει την ιθαγένεια σε ανθρώπους που γεννιούνται στα εδάφη της. Αυτό που στην ΕΕ αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, στην Ελλάδα αγνοείται… Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν νέοι, παιδιά μεταναστών που να είναι ανύπαρκτοι για το κράτος, παρόλο που μιλούν μόνο ελληνικά, έχουν φοιτήσει σε ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια και δεν έχουν γνωρίσει άλλη χώρα πλην της Ελλάδας! Αυτοί οι άνθρωποι αισθάνονται και πάνω απ’ όλα είναι Έλληνες.

Πιστεύω πως είναι σίγουρο πως το μεταναστευτικό δεν λύνεται εύκολα και δεν πρόκειται να λυθεί μέσα σε λίγους μήνες. Είναι ένα θέμα που θα μας «ταλαιπωρήσει» για χρόνια και θα απασχολεί αρκετά τον πολιτικό λόγο της χώρας μας. Σημασία έχει να ξεκινήσουν άμεσα διορθωτικές κινήσεις που θα συμβάλλουν στον περιορισμό του. Καλό είναι, όμως, όλοι μας να θυμόμαστε πως ο ρατσισμός δεν βοηθά! Οι μετανάστες είναι συνάνθρωποί μας κι έχουν κι αυτοί δικαιώματα. Άλλωστε, πριν από 50-60 χρόνια ήταν κι οι Έλληνες σε αντίστοιχη θέση, αφού μετανάστευαν σε ΗΠΑ, Αυστραλία και Γερμανία για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Τα πράγματα αργά ή γρήγορα θα πάρουν το δρόμο τους…

Ιούλιος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας “ΑΡΧΕΛΩΝ”

• Universal Erasmus

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας “ΑΡΧΕΛΩΝ”

Ήταν το καλοκαίρι του 1977, όταν ο Δημήτρης και η Άννα Μαργαριτούλη, κατά τη διάρκεια των θερινών τους διακοπών στη Ζάκυνθο, παρατήρησαν για πρώτη φορά εκείνα τα περίεργα ίχνη στην άμμο. Μέχρι τότε δεν υπήρχε επιστημονική αναφορά για την παρουσία θαλάσσιων χελωνών στην Ελλάδα.

Η σκληρή δουλειά, η αγάπη και ο σεβασμός για το περιβάλλον των πρώτων «χελωνάδων», χάραξε το δρόμο και ανέδειξε τη θαλάσσια χελώνα σε σύμβολο για την προστασία της ζωής που απειλείται με εξαφάνιση.

Το 1983 ιδρύθηκε ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ και είναι μη-κερδοσκοπικό σωματείο με αντικείμενο τη μελέτη και προστασία των θαλάσσιων χελωνών και των βιοτόπων τους, τη διαχείριση των παράκτιων οικοσυστημάτων στις σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας της Καρέττα στη χώρα μας, την περίθαλψη τραυματισμένων και άρρωστων χελωνών καθώς και την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.

Είναι Εταίρος του Μεσογειακού Προγράμματος Δράσης του Προγράμματος για το Περιβάλλον των Ηνωμένων Εθνών (UNEP/MAP), μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Διατήρηση των Ακτών. Μέλη του συμμετέχουν στη Διεθνή Ένωση Εμπειρογνωμόνων για τις Θαλάσσιες Χελώνες καθώς και σε Μεσογειακά και διεθνή συνέδρια για τη διαμόρφωση στρατηγικής για την προστασία των θαλάσσιων χελωνών. Επιπλέον, στη Ζάκυνθο, ο Σύλλογος που συνετέλεσε στη δημιουργία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου, συμμετέχει στη λειτουργία του πρώτου Φορέα Διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής στην Ελλάδα.

Οι δραστηριότητες του Συλλόγου ΑΡΧΕΛΩΝ περιλαμβάνουν καταγραφή της αναπαραγωγικής δραστηριότητας και προστασία των φωλιών της Καρέττα στις σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας της (Ζάκυνθο, Πελοπόννησο και Κρήτη), εκπόνηση διαχειριστικών σχεδίων για τις περιοχές και δράσεις Περιβαλλοντικής Αγωγής. Όλα τα προγράμματα διεξάγονται με τη συνεργασία των αρμόδιων Υπουργείων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλιευτικών συλλόγων, κατοίκων της περιοχής και άλλων περιβαλλοντικών οργανώσεων ενώ εκπονεί και προγράμματα εθνικής ή κοινοτικής συγχρηματοδότησης.

Συγκεκριμένα:• Παρακολουθούνται κάθε χρόνο συστηματικά 75 χιλιόμετρα παραλιών και

προστατεύονται περισσότερες από 2.500 φωλιές και μαρκάρονται περίπου 300 χελώνες.

• Περιθάλπονται στο Κέντρο Διάσωσης στη Γλυφάδα Αττικής, περίπου 50 θαλάσσιες χελώνες ετησίως, οι οποίες μετά την αποθεραπεία τους απελευθερώνονται στο φυσικό τους περιβάλλον.

• Λειτουργεί το Εθνικό Δίκτυο Διάσωσης και πραγματοποιούνται συνεργασίες με αλιείς και λιμεναρχεία για τη μείωση της θνησιμότητας των θαλάσσιων χελωνών.

• Πραγματοποιούνται δράσεις για την προστασία και διαχείριση παράκτιων οικοσυστημάτων, όπως αποκαταστάσεις αμμόλοφων, καθώς και για την παρακολούθηση των μετακινήσεων των χελωνών μέσω δορυφορικών πομπών.

• Λειτουργούν τρεις Περιβαλλοντικοί Σταθμοί και δέκα εποχικοί Σταθμοί Ενημέρωσης στη Ζάκυνθο, Πελοπόννησο και Κρήτη. Επιπλέον, λειτουργούν δύο Σταθμοί Α' Βοηθειών στην περιοχή του Ρεθύμνου και του Αμβρακικού Κόλπου.

• Ενημερώνονται κάθε χρόνο περισσότεροι από 15.000 μαθητές μέσω των προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Αγωγής που διεξάγει ο Σύλλογος και 200.000 έλληνες και αλλοδαποί επισκέπτες.

• Εκπαιδεύονται και συμμετέχουν στα προγράμματα του Συλλόγου 500 εθελοντές ετησίως.

• Λειτουργεί το Κέντρο Εκπαίδευσης Eθελοντών για το περιβάλλον με σεμινάρια και παρουσιάσεις.

Περισσότερες πληροφορίες: Σολωμού 57 104 32 Αθήνα Tηλέφωνο/Fax: 2105231342 e-mail: stps@archelon.gr www.archelon.gr

Universal Erasmus

Από τον περασμένο Φεβρουάριο έχει ξεκινήσει μια πανευρωπαϊκή καμπάνια προβολής του «Universal Erasmus». Αρωγοί της είναι οι νεολαίες των κομμάτων που ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και απευθύνονται σε όλους του νέους (και όχι μόνο!) της Ευρώπης.

Τι είναι, όμως, το Universal Erasmus; Σίγουρα, οι περισσότεροι γνωρίζουν ή έστω έχουν ακούσει για το πρόγραμμα Erasmus που αφορά τις ανταλλαγές φοιτητών μεταξύ των πανεπιστημίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή ένας φοιτητής έχει το δικαίωμα να καλύψει μέρος των σπουδών του (από 2-3 μήνες έως 5 χρόνια!) σε πανεπιστήμιο άλλου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Universal Erasmus έρχεται να επεκτείνει τη δυνατότητα αυτή και σε άλλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Το αίτημα είναι απλό: «Ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όλοι οι νέοι άνθρωποι μεταξύ 16 και 29 ετών να έχουν το δικαίωμα και την ευκαιρία να ταξιδέψουν, να ζήσουν, να εργαστούν ή να σπουδάσουν τουλάχιστον για έξι μήνες σε μία χώρα-μέλος της ΕΕ διαφορετική από αυτή στην οποία κατοικούν» αναφέρουν χαρακτηριστικά. Η ιδέα αυτή βρίσκει αρκετό πρόσφορο έδαφος στη νεολαία και της δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα για περαιτέρω διεκδικήσεις!

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει ιδιαίτερη σημασία κυρίως σε θέματα οικονομικής φύσης παραμερίζοντας, ίσως, άλλους τομείς, όπως η νεολαία. Πολλοί νέοι έχουν πάψει να πιστεύουν στα ιδεώδη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για διάφορους λόγους. Σημαντικότερος εξ αυτών είναι η μη ενεργή συμμετοχή τους σε προγράμματα νεολαίας και εκπαίδευσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως από τους περίπου 90 εκατομμύρια Ευρωπαίους νέους ηλικίας 16 έως 29 ετών ΜΟΝΟ οι 300.000 έχουν συμμετάσχει σε αντίστοιχα προγράμματα...

Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει το Universal Erasmus. Να δώσει το κίνητρο της συμμετοχής σε ευρωπαϊκά προγράμματα και ανταλλαγές στους νέους που για διάφορους (κοινωνικούς, πολιτικούς ή οικονομικούς) λόγους δεν είχαν μέχρι στιγμής αυτή τη δυνατότητα. Να προσφέρει στη νεολαία τη ευκαιρία της ευρωπαϊκής εμπειρίας. Να ζήσουν στην Ευρώπη, να ταξιδέψουν στην Ευρώπη, να έλθουν σε επαφή με άλλους νέους Ευρωπαίους, να γνωρίσουν την πλούσια πολιτιστική και κοινωνική ποικιλία της Ένωσής μας. Με λίγα λόγια να συμμετάσχουν σε ένα ευρύ Ευρωπαϊκό Σχέδιο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να έχει το χαρακτήρα της διάκρισης των νέων σε προνομιούχους και μη προνομιούχους. Όλοι οι νέοι της Ευρώπης πρέπει να έχουν ισότιμες ευκαιρίες ανάδειξης των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων τους, τόσο εντός της χώρας τους όσο και εκτός! Η ζωή στο εξωτερικό θα τους δώσει σημαντικά εφόδια για τις σπουδές τους, την καριέρα τους και κυρίως τη ζωή τους. Όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, από τις κυβερνήσεις μέχρι την τοπική αυτοδιοίκηση και τις ομάδες ενεργών πολιτών, θα πρέπει να προωθήσουν και να μεριμνήσουν ιδιαίτερα για την κινητικότητα των νέων Ευρωπαίων.

Περισσότερες πληροφορίες για το Universal Erasmus μπορείτε να βρείτε στη σελίδα http://universalerasmus.eu. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη σελίδα συγκεντρώνονται υπογραφές για την προώθηση του αιτήματος. Περίπου 1400 Ευρωπαίοι από όλα τα κράτη-μέλη έχουν μέχρι στιγμής υπογράψει. Επίσης, ιδιαίτερα κινητικοί και ευαισθητοποιημένοι για το όλο ζήτημα αποδεικνύεται πως είναι οι Έλληνες, καθώς η πλειοψηφία των νέων που υπογράφουν προέρχεται από τη χώρα μας!

Αύγουστος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων (ΚΑΖ)

• Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β’

• Το φαινόμενο Άννα Γούλα…

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων (ΚΑΖ)

Το ΚΑΖ (Καταφύγιο Αδέσποτων Ζώων) είναι σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που, μια καλά δεμένη ομάδα ζωόφιλων, ίδρυσε το 1988.

Η φροντίδα των αδέσποτων ζώων, μια καθαρά εθελοντική προσπάθεια, ήταν αυτό που τους ένωσε από την αρχή.

Η υπεράσπιση του δικαιώματος των τετράποδων συντρόφων του ανθρώπου στη ζωή με αξιοπρέπεια, είναι αυτό που τους δίνει δύναμη να συνεχίσουν.

Οι στόχοι του ΚΑΖ είναι: • Η συντήρηση των εγκαταστάσεων του Καταφυγίου στο Μαρκόπουλο Αττικής

και αποπεράτωση της Β' πτέρυγας για την απόκτηση περισσότερου χώρου παραμονής ζώων, για στειρώσεις, εμβολιασμούς και θεραπείες άρρωστων ή τραυματισμένων αδέσποτων. Στη συνέχεια, υιοθεσία ή επανένταξη στους χώρους περισυλλογής τους.

• Η επικοινωνία με τους συμπολίτες μας και ανάδειξη του προβλήματος που προκαλεί η ανεύθυνη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στα ζώα. Τα ΜΜΕ, τα σχολεία, οι ημερίδες, αποτελούν για το ΚΑΖ πεδίο ενημέρωσης, διαφώτισης και αγωγής του πολίτη και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

Αξίζει να σημειωθεί πως το ΚΑΖ δεν έχει λάβει καμία κρατική επιχορήγηση μέχρι τώρα. Οι μόνοι πόροι του είναι οι συνδρομές, οι δωρεές και η ανιδιοτελής βοήθεια των μελών του και των φίλων του! Οι χορηγίες και οι δωρεές θα συμβάλουν στην συντήρηση των ήδη εν λειτουργία τμημάτων του Καταφυγίου, στην αποπεράτωσή της Β΄πτέρυγας παραμονής ζώων, στην στελέχωσή του με ειδικευμένο προσωπικό και στην συντήρηση του αυτοκινήτου που δώρισε στο Καταφύγιο το Αγγλικό Σωματείο RSPC για την μεταφορά άρρωστων και τραυματισμένων ζώων.

Περισσότερες πληροφορίες: ΤΘ 70335, 166 75 Γλυφάδα Τηλέφωνα: 6971780960, 6977846783 Fax: 2108012149 e-mail: info@kazshelter.org www.kazshelter.org

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Β’

Ενάμισης χρόνος ακριβώς συμπληρώνεται σήμερα από την εκλογή του Ιερωνύμου στο ύπατο αξίωμα της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος. Την 7η Φεβρουαρίου 2008 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και ενθρονίστηκε στις 16 Φεβρουαρίου.

Σε αυτό το διάστημα ο Ιερώνυμος κατάφερε να γίνει αγαπητός και αρεστός στην πλειοψηφία των Ελλήνων (χριστιανορθόδοξων και μη) μέσα από τις πράξεις του και τις αγαθοεργίες του.

Το παρελθόν του ένδοξο. Σπούδασε στο Τμήμα Αρχαιολογίας και στη Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε πρώτος σε πανελλαδική κλίμακα υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών στις βυζαντινές σπουδές, τις οποίες πραγματοποίησε στα Πανεπιστήμια του Γκρατς και του Μονάχου, ενώ φοίτησε και στο Ostkirchliches Institut, Ινστιτούτο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στο Ρέγκενσμπουργκ της Γερμανίας. Κατάφερε έτσι να αποκτήσει αξιοζήλευτη μόρφωση και να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, την οποία εγκατέλειψε για να ενταχθεί στον ορθόδοξο κλήρο.

Ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας πραγματοποίησε πλούσιο κοινωνικό έργο. Ξεχωρίζουν η δημιουργία οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στεγών Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσιτίων Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικών Σταθμών (Θήβα), Κέντρου Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα - Ιερά Μονή Λυκούρεση). Επίσης, φρόντισε για τη δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων και κέντρων νεότητας στις περισσότερες ενορίες, καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στον Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια Durham και Cambridge. Πρωτοστάτησε για την δημιουργία του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών, το οποίο λειτουργεί στα Οινόφυτα.

Υιοθετώντας ένα πιο low profile τρόπο ζωής και άσκησης των καθηκόντων του από τον προκάτοχό του μακαριστό Χριστόδουλο κατάφερε να περάσει στους πιστούς το μήνυμα πως η Εκκλησία της Ελλάδος θα επιστρέψει και πάλι στον καθαρά πνευματικό και ανθρωπιστικό της ρόλο, αφήνοντας στην άκρη κοσμικά στοιχεία του παρελθόντος! Από την πρώτη κιόλας ημέρα αρνήθηκε τη χρήση προνομίων και πολυτελειών που απέρρεαν από το αξίωμά του. Συνέχισε να μετακινείται με το παλιό του αυτοκίνητο και διαμένει σε ένα μικρό διαμέρισμα.

Η αλλαγή πορείας για την Εκκλησία φάνηκε από την αρχή της παρουσίας του στην Αρχιεπισκοπή. Ένα από τα πρώτα του μελήματα ήταν ο οικονομικός έλεγχος των

ταμείων της Εκκλησίας, καθώς και της ακίνητης περιουσίας της. Ορίζοντας ειδική επιτροπή θέλησε να εξακριβώσει την οικονομική κατάσταση της Εκκλησίας και να προωθήσει τη διαφάνεια στα οικονομικά της. Άλλωστε, ο ίδιος έχει αποκτήσει άσχημη εμπειρία από τις οικονομικές δοσοληψίες, αφού κατηγορήθηκε για οικονομικά σκάνδαλα. Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που δεν εκλέχθηκε Αρχιεπίσκοπος το 1998. Φυσικά, όλα αυτά αποτελούσαν σκευωρίες, πράγμα που αποδείχθηκε, και δεν στάθηκαν ικανές να τον λυγίσουν.

Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποκαταστάθηκαν πλήρως και έγιναν θερμότερες. Η παρουσία του στην τηλεόραση και τα υπόλοιπα ΜΜΕ ελάχιστη. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως δεν επιτελεί πλούσιο έργο. «Τα έσοδα από τη διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας πρέπει να επιστρέφουν στον λαό» άλλωστε ήταν η φράση του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου κατά την ενθρόνισή του τον που είχε κάνει τη μεγαλύτερη αίσθηση. Έτσι, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο «αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας».

Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου αποφασίστηκε το 25% των εσόδων, τα οποία προέρχονται από τη μοναστηριακή περιουσία που διαχειρίζεται η ΕΚΥΟ (οικονομική υπηρεσία της Εκκλησίας) να διατίθεται για τη δημιουργία φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κοινωνικής μέριμνας. Στο διάστημα που βρίσκεται ο Ιερώνυμος στο τιμόνι της Εκκλησίας τα έσοδα από την αξιοποίησης της μοναστηριακής περιουσίας που έχουν μπει στο ταμείο υπολογίζονται σε 20 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι 5 εκατ. ευρώ μπορούν να διατεθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς! Αυτή η είδηση πέρασε, δυστυχώς, στα ψιλά των μεγάλων αθηναϊκών εφημερίδων…

Όσον αφορά το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας ο Ιερώνυμος φαίνεται να προτιμά μια στάση ουδετερότητας και ίσων αποστάσεων από όλους τους πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ήταν ένας από τους λίγους ιεράρχες που αντιτάχθηκε στις λαοσυνάξεις για το θέμα των ταυτοτήτων. Είναι επίσης προοδευτικός, αφού δεν απορρίπτει το διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας εφόσον ζητηθεί από την Πολιτεία. Ακόμη, δεν απορρίπτει καμία πρόταση, π.χ. σύμφωνο συμβίωσης, εάν δεν αποφασίσει πρώτα η Ιερά Σύνοδος. «Είμαι πρώτος μεταξύ ίσων» είχε δηλώσει και ακόμα κρατάει το λόγο του!

Έχει άποψη για αυτά που συμβαίνουν στον τόπο αλλά δεν υποπίπτει σε ατοπήματα τύπου «Η Δεξιά του Κυρίου», όπως ο μακαριστός Χριστόδουλος. Άλλωστε, για τον Χριστόδουλο πολλοί έχουν δηλώσει πως αν δεν ήταν ιεράρχης θα ήταν οπωσδήποτε πολιτικός. Αυτό προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει ο Ιερώνυμος. Σε κάθε καλή ή κακή εξέλιξη για τη χώρα βρίσκεται εκεί και συνεισφέρει με τον τρόπο του. Πριν τις ταραχές στον Αγ. Παντελεήμονα είχε προνοήσει να δημιουργήσει συσσίτια για τους μετανάστες και τους λοιπούς άπορους της περιοχής. Στα επεισόδια του περασμένου Δεκεμβρίου απηύθηνε έκκληση να σταματήσουν οι ταραχές, αλλά ταυτόχρονα ζήτησε να ακουστεί η φωνή της εξεγειρόμενης νεολαίας! Όσον αφορά τα εθνικά θέματα (καλώς) αποφεύγει να τοποθετηθεί, όπως κάνει ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος, και αφήνει τους αρμόδιους να κάνουν τη δουλεία τους.

Αυτή ήταν μια σύντομη αναδρομή στο βίο και την πολιτεία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Β’. Ελπίζω να συνεχίσει με την ίδια δύναμη και την ίδια πραότητα να ασκεί τα αρχιεπισκοπικά καθήκοντά του.

Το φαινόμενο Άννα Γούλα…

«Το νέο όνομα στο νυχτερινό στερέωμα. Η εκρηκτική γόμωση που υπόσχεται ν' ανατινάξει το βαρόμετρο της διασκέδασης και να συγκλονίσει τα μεθυσμένα σας χαράματα. Η Άννα Γούλα είναι εδώ και τα πίνει όλα!»

Αυτή είναι μια από τις πολλές -πολλά υποσχόμενες- διαφημίσεις της «Πρέσβειρας του ξεφαντώματος» Άννας Γούλα σχετικά με τις εμφανίσεις της στο «Κωλοσέο»(!). Ποιά είναι, όμως, αυτή η νέα καλλιτέχνιδα που έχει καταφέρει να δημιουργήσει σε σύντομο χρονικό διάστημα πολυπληθέστατο fan club και οι θαυμαστές της φωνάζουν ρυθμικά «ΑΝΝΑ-ΓΟΥΛΑ» σε κάθε της εμφάνιση; Ποια είναι η ανερχόμενη τραγουδίστρια που έκανε το Γεωργίου να λέει: «Άννα Γούλα με τα ούλα…»;

Η Άννα Γούλα γεννήθηκε πριν από 27 περίπου χρόνια και μεγάλωσε σε μια φτωχογειτονιά του Αιγάλεω. Η οικονομική εξαθλίωση της οικογένειάς της την ανάγκασε να δουλέψει ως περιπτερού… Τις ώρες που δεν είχε δουλειά καθόταν και ξεφύλλιζε τα γυαλιστερά lifestyle περιοδικά χαζεύοντας τις σταρ που κοσμούσαν με φωτογραφίες τους τις κοσμικές στήλες. Η ίδια είχε αποκτήσει αρκετή πείρα στο τραγούδι αφού τραγουδούσε σε όλες τις γιορτές του σχολείου, ενώ ήταν και αρκετά εμφανίσιμη! Έχοντας(;) όλα τα προσόντα ξεκίνησε να κυνηγάει το όνειρό της: να γίνει σταρ και να ασχολούνται όλα τα media (μίδια τα αποκαλεί η ίδια…) μαζί της.

Όπερ και εγένετο! Μετά από ένα πέρασμα από την επαρχία, όπως κάνουν άλλωστε οι γιατροί και οι δάσκαλοι, κατάφερε να βρει τα κατάλληλα άτομα που την «προώθησαν» και την έκαναν πρώτο όνομα στο «Κωλοσέο»! Παράλληλα, είχαν ήδη κυκλοφορήσει singles της, τα οποία έγιναν αμέσως «Νούμερο ένα» στις προτιμήσεις του κοινού και εκτόξευσαν την καριέρα της. Το κυριότερο εξ αυτών φέρει τον τίτλο «Τα πίνω όλα» (…χάπια, ουίσκι και coca-cola).

Άλλο σημαντικό σουξέ είναι το «Είμαι άρρωστη», το οποίο έχει το ακόλουθο promo: «H νέα σαρωτική φωνή της επαρχίας! Η γυναίκα που στρίμωξε την ελληνική μουσική πραγματικότητα στις Συμπληγάδες του (λίγο πιο) μεταμοντέρνου. Η Άννα Γούλα είναι εδώ και είναι άρρωστη!» Το ένα σουξέ διαδεχόταν το άλλο… «Καβάλα» (…και φύγαμε για άλλα), «Με 600 ευρώ», «Το μάτι του τίγρη» (ελληνική version του “Eye of the tiger” αφιερωμένο στον Έλληνα παλαιστή Theodorocky!) κ.ά.

Όμως, η Άννα Γούλα όσο ψηλά κι αν έφτασε δεν ξέχασε την ταπεινή καταγωγή της και την ελληνορθόδοξη κατήχησή της. Έτσι, με το τραγούδι της «Γαλάζιο και λευκό» απέδωσε φόρο τιμής στην Πατρίδα και την Ορθοδοξία! Άλλωστε το δόγμα «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» εκφράζει απόλυτα την καλλιτέχνιδα, η οποία είναι και βασιλικιά… Φυσικά κι αυτό το τραγούδι έγινε επιτυχία. Σε αυτό συνέβαλε και η παρακάτω διαφημιστική καμπάνια: «Άννα Γούλα: ο μύθος πίσω από τη γυναίκα. Η γυναίκα πίσω από το καλσόν. Το καλσόν πέρα απ' το σανσόν. Άννα Γούλα: η περήφανη ελληνίδα στις επάλξεις της μάχιμης δισκογραφίας φορώντας πάντα

γαλάζιο και λευκό (σουτιέν)»

Σύμφωνα με αρκετά κουτσομπολίστικα δημοσιεύματα η Άννα Γούλα έχει αποκτήσει μεγάλη περιουσία και σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο να αλλάξει το όνομά της σε «Άννα Γούλα Βαρδινογιάννη», ενώ το μόττο της είναι “Rich and famous”. Όπως και να έχει, η Άννα Γούλα δεν επαναπαύεται στις δάφνες της δημοσιότητας που έχει αποκτήσει από την ενασχόλησή της με το τραγούδι. Είναι κοινωνικά ενεργή και προσπαθεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο. Γι’ αυτό και αποφάσισε να αναμιχθεί στην πολιτική ζωή του τόπου! Αποφάσισε να πολιτευθεί με την ΣΕΟ (Σοσιαλιστική Εθνική Οργάνωση), ένα «πατριωτικό» κόμμα με έμβλημα τον κορυδαλλό που αναγεννάται από τις στάχτες του… Το κεντρικό της σλόγκαν ήταν «Βάλε μου την ψήφο σου βαθιά μέσα στην κάλπη!», ενώ υπήρχε και ανάλογο διαφιμυστικό (είναι σωστή η ορθογραφία) σποτ στην τηλεόραση.

Πλέον, η Άννα Γούλα ή Αννούλα, όπως την αποκαλούν οι πιστοί θαυμαστές της, μοιράζει το χρόνο της ανάμεσα στο «Κωλοσέο», τη Βουλή, καθώς και τις συνεντεύξεις που δίνει σε διάφορα ΜουΜουΕ. Ιδιαίτερη, πάντως, προτίμηση δείχνει στο μουσικό κανάλι MUD (=λάσπη) και την εκπομπή “Obey” (=υπακούω). Αξιοσημείωτο είναι πως κάθε της τηλεοπτική συνέντευξη τελειώνει με τη φράση «Πότε θα την παίξετε;» προφανώς για να την παρακολουθήσει… Ακόμα, διατηρεί προφίλ στο Facebook με περίπου 5000 φίλους, ενώ τα σουξέ της στο Youtube έχουν δει εκατοντάδες χιλιάδες θαυμαστές της!

…

Μέχρι στιγμής διαβάζατε τη βιογραφία της Άννας Γούλα, όπως θα διαβάζατε την αντίστοιχη βιογραφία της Άννας Βίσση, της Δέσποινας Βανδή κτλ. Υπάρχει, όμως, μια ειδοποιός διαφορά. Η βιογραφία που μόλις διαβάσατε είναι προϊόν μυθοπλασίας. Υπεύθυνη για αυτό είναι η Χαρά Κολαΐτη.

Ποιά είναι άραγε αυτή; Η Χαρά Κολαΐτη είναι απόφοιτη της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και «δημιούργησε» την Άννα Γούλα για τις ανάγκες της πτυχιακής της εργασίας. Χρησιμοποιεί όλες τις γνώσεις και τα ταλέντα της (δηλαδή χορό, τραγούδι, ζωγραφική) και συνθέτει μια trash φιγούρα που δεν αποχωρίζεται τα στρας και τα ψηλά τακούνια και τραγουδάει σε σκυλάδικο. Μια «ντίβα» που διαθέτει μείγμα από την ταπεινοφροσύνη της Άντζελας Δημητρίου, τις φιλοδοξίες της Έφης Σαρρή και το σταριλίκι της Άννας Βίσση. Σκοπός της είναι σατιρίσει τα καλλιτεχνικά πρότυπα του Νεοέλληνα και όχι μόνο. Αποτυπώνει πιστά, με σαρκαστικό ύφος, τη σημερινή νεοελληνική πραγματικότητα του lifestyle και της κοινωνικής παρακμής. Η Χαρά το πετυχαίνει απόλυτα και γι’ αυτό η εργασία της πήρε «Άριστα». Έχει πιάσει τον παλμό της εποχής! Της αξίζουν θερμά συγχαρητήρια και ελπίζω να έχει αξιόλογη καλλιτεχνική σταδιοδρομία, όποια πορεία κι αν επιλέξει.

Πολλοί, ίσως, θα αναρωτιούνται: Μα καλά δεν έχει χρησιμοποιήσει η Χαρά την Άννα Γούλα για δικό της όφελος; Φυσικά, αφού έχει πραγματοποιήσει αρκετά live με σκοπό τη σάτιρα. Θα ξεχώριζα, όμως, ένα. Τη συμμετοχή της σε συναυλία στα

Προπύλαια στις 19 Δεκεμβρίου 2008, ενώ ήταν σε εξέλιξη τα επεισόδια που ξεκίνησαν με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Τότε η Χαρά, ως Άννα Γούλα, ερμήνευσε το «Φωτιά στα Σαββατόβραδα» της Άντζελας Δημητρίου προσαρμόζοντας κατάλληλα τους στίχους για την περίσταση δίνοντας έτσι το στίγμα της για την κατάσταση που επικρατούσε (και συνεχίζει να επικρατεί)… «Φωτιά στα Σαββατόβραδα, κόλαση η κοινωνία, σκοτώνονται μικρά παιδιά απ’ την Αστυνομία…» ήταν το ρεφραίν.

Κλείνοντας το άρθρο θα σχολίαζα απλά, παραφράζοντας το κείμενο που εμφανίζεται στο τέλος ορισμένων ταινιών ή τηλεοπτικών σειρών: Οποιαδήποτε ομοιότητα με υπαρκτά πρόσωπα και καταστάσεις ΔΕΝ είναι συμπτωματική και αντικατοπτρίζει ΠΛΗΡΩΣ την πραγματικότητα!

Σεπτέμβριος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ)

• Facebook: Παγκοσμιοποίηση ή απομόνωση;

• Η Πληροφορική στα ελληνικά σχολεία

• Μονακό για δυο μέρες!

• Απολογισμός των Κυβερνήσεων Κ.Καραμανλή (2004-2009)

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων (ΕΚΠΑΖ)

Το ΕΚΠΑΖ είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία. Είναι το πρώτο κέντρο περίθαλψης άγριων ζώων στα Βαλκάνια. Ξεκίνησε τη δράση του το 1984 ενώ στη μορφή αυτή συστάθηκε το 1990, με έδρα των δραστηριοτήτων του στην Αίγινα.

Παραλαμβάνει πάνω από 3500 τραυματισμένα εξαντλημένα η δηλητηριασμένα άγρια ζώα το χρόνο, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν σε προστατευόμενα είδη. Από αυτά, πάνω από τα μισά, όσα κρίνονται ικανά να επιβιώσουν ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον μετά τη θεραπεία τους, απελευθερώνονται. Έχει συμβάλλει στην προστασία απειλούμενων ειδών που έχουν μικρό πληθυσμό στην Ελλάδα ή / και στην Ευρώπη. Τέτοια είναι ο Βασιλαετός, ο Χρυσαετός, ο Στικταετός, ο Κραυγαετός, ο Θαλασσαετός, το Κιρκινέζι, ο Μαυροπετρίτης, το Όρνιο, τα δύο είδη Πελεκάνων, τα Φοινικόπτερα ,οι Χαλκόκοτες, ο Πορφυροτσικνιάς, ο Ήταυρος και άλλα.

Το ΕΚΠΑΖ προωθεί την ευαισθητοποίηση του κοινού με ευρεία ενημέρωση πάνω σε θέματα και προβλήματα την άγριας φύσης στην Ελλάδα. Εκατοντάδες πολίτες κάθε χρόνο επισκέπτονται τις εγκαταστάσεις του ΕΚΠΑΖ στην Αίγινα. Στις απελευθερώσεις εξάλλου, πού πραγματοποιούνται αρκετές φορές κάθε χρόνο σε σημαντικούς βιότοπους σ’ όλη την Ελλάδα, προσκαλούνται και συμμετέχουν συχνά τα σχολεία, οι τοπικές πολιτιστικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις καθώς και οι κάτοικοι της περιοχής. Παράλληλα οργανώνονται εκδηλώσεις και συζητήσεις.

Το ΕΚΠΑΖ τιμήθηκε το 1992 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για τη δράση του στην προστασία του περιβάλλοντος και την εθελοντική προσφορά των μελών του.

Όλα αυτά τα χρόνια έχει αποκτήσει αξιόλογη εμπειρία στην περίθαλψη και το χειρισμό των άγριων ζώων, την επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον, την ηθολογία των ειδών, την κατανομή τους στον ελλαδικό χώρο καθώς και τα προβλήματα πού αντιμετωπίζουν.

Στόχοι του ΕΚΠΑΖ είναι:

• Περίθαλψη όσων άγριων ζώων βρίσκονται τραυματισμένα κι ανήμπορα να επιβιώσουν και επανένταξη στο φυσικό περιβάλλον όσων από αυτά μετά την θεραπεία είναι υγιή και ικανά να αντεπεξέλθουν μόνα τους.

• Συλλογή στοιχείων για τους κινδύνους που απειλούν τα άγρια ζώα σε όλη την επικράτεια.

• Ενεργή δράση για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων που απειλούν τα άγρια ζώα με την ανάπτυξη προληπτικής δράσης και προτάσεων προς τους φορείς.

• Προστασία απειλούμενων ειδών μέσω της ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης της κοινής γνώμης και των αρμόδιων φορέων, υλοποιώντας την πολιτική της πολιτείας γιά την προστασία των ειδών και των βιοτόπων τους,

Χάρη στις νέες εγκαταστάσεις (Πρόγραμμα ΕΠΠΕΡ, Νομαρχία Πειραιά 2000), την

άρτια οργανωμένη κι εξοπλισμένη κλινική και την πολυετή εμπειρία που διαθέτει, το ΕΚΠΑΖ είναι σε θέση να παρέχει την απαραίτητη περίθαλψη για την επανένταξη των άγριων ζώων στο φυσικό περιβάλλον.

Περισσότερες πληροφορίες:

ΕΚΠΑΖ-Αίγινα, ΤΘ 57, 18010 ΑίγιναΤηλέφωνα: 2297031338, 6973318845Fax: 2297028214e-mail: ekpaz (at) ekpazp.grwww.ekpazp.gr

ΕΚΠΑΖ-ΘεσσαλονίκηΤηλέφωνο/Fax: 2310724969e-mail: ekpaz-thes (at) ekpazp.grwww.ekpazp.gr

Facebook: Παγκοσμιοποίηση ή απομόνωση;

Όλα ξεκίνησαν το βράδυ της 4ης Φεβρουαρίου 2004 όταν ο Mark Zuckerberg, ένας φοιτητής Πληροφορικής, «ανέβασε» το Facebook στο διαδίκτυο. Τότε ήταν απλά ένας ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης για τους φοιτητές του Harvard. Σιγά-σιγά η φήμη του επεκτεινόταν και στους χρήστες προστέθηκαν φοιτητές κι άλλων πανεπιστημίων, σχολείων και κολλεγίων των ΗΠΑ.

Το μεγάλο άλμα έγινε στις 26 Σεπτεμβρίου 2006 όταν υλοποιήθηκε το άνοιγμα προς όλο τον πλανήτη! Πλέον ο καθένας μπορούσε να γίνει μέλος στο Facebook, οπουδήποτε στον κόσμο κι αν ζούσε, αρκεί να είναι άνω των 13 ετών και να έχει διεύθυνση e-mail! Όπερ και εγένετο… Το Facebook «κατακλύστηκε» από εκατομμύρια μέλη από κάθε γωνιά του πλανήτη. Σήμερα, αριθμεί περισσότερα από 250 εκατομμύρια μέλη παγκοσμίως, ενώ στην Ελλάδα το 2008 καταγράφηκε αύξηση των μελών κατά 181% και σήμερα τα εγγεγραμμένα μέλη ξεπερνούν τις 600 χιλιάδες! Η αξία του αποτιμάται στα 300 εκατομμύρια δολάρια, αν και αρκετοί οικονομικοί αναλυτές ανεβάζουν αυτό το ποσό ακόμα και στα 5 δις δολάρια! Αλλά το Facebook για να παραμείνει ανταγωνιστικό εξελίχθηκε: νέες εφαρμογές, νέο στυλ και νέες γλώσσες προστέθηκαν. Αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμο ήδη σε 50 γλώσσες, ενώ στο άμεσο μέλλον θα προστεθούν άλλες 40! Αρκετά, όμως, με τα ιλιγγιώδη στατιστικά…

Τι πραγματικά είναι, όμως, το Facebook; Οι γνώμες διίστανται πάνω σε αυτό το θέμα. Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως το Facebook είναι το κυρίαρχο μέσο της (καλώς εννοούμενης) παγκοσμιοποίησης. Ο κάθε χρήστης μπορεί να γίνει «πολίτης του κόσμου» από τον καναπέ του ή από το γραφείο του! Γνωριμίες με ανθρώπους από όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου, γόνιμη ανταλλαγή απόψεων και εικονικά ταξίδια… Νέοι καλλιτέχνες γίνονται διάσημοι «ποστάροντας» τις δημιουργίες τους. Καινούργιες παρέες, ακόμα και έρωτες, δημιουργούνται μέσα από τη διαδικτυακή γνωριμία. Ξεχασμένοι φίλοι ξαναβρίσκονται μετά από καιρό. Οι νέοι μοιράζονται τις φωτογραφίες τους με άλλους νέους, γράφουν τις απόψεις τους για διάφορα θέματα στα αντίστοιχα «γκρουπάκια». Ενημερώνονται και ενημερώνουν τους υπόλοιπους για εκδηλώσεις διαφόρων ειδών. Κοινοποιούν στους διαδικτυακούς τους φίλους ενδιαφέροντα άρθρα και links. Ξεπερνούν τις ώρες πλήξης ασχολούμενοι με τις διάφορες εφαρμογές και τα κουίζ. Επίσης, πολιτικοί λαμβάνουν τα μηνύματα χρηστών ή ακόμα και «τσατάρουν» μαζί τους, ενώ παράλληλα προωθούν τις απόψεις τους.

Αυτές είναι μερικές από τις συνηθέστερες δραστηριότητες των χρηστών του Facebook. Αυτή είναι η καλή πλευρά! Υπάρχει, όμως, και η άλλη, η πιο σκοτεινή πλευρά…

Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν πως το Facebook είναι το «σύγχρονο Big Brother της ανθρωπότητας». Άνθρωποι άγνωστοι μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, όπως η ηλικία, το θρήσκευμα, οι πολιτικές πεποιθήσεις κ.ά. Επίσης, οι φωτογραφίες των χρηστών μπορεί να χρησιμοποιηθούν δόλια από κάποιους ανθρώπους για διάφορους λόγους. Μάλιστα,

στις 14 Δεκεμβρίου 2005 δύο φοιτητές του ΜΙΤ κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» τα προφίλ 70000 χρηστών στα πλαίσια σχετικής έρευνας που πραγματοποιούσαν σχετικά με την ασφάλεια του Facebook! Το γεγονός αυτό αποδεικνύει περίτρανα το πόσο ανοχύρωτοι είναι οι χρήστες απέναντι σε επιθέσεις από κακόβουλους crackers (..και όχι hackers, όπως συχνά αναφέρεται λανθασμένα).

Αρκετή κριτική ασκείται (και όχι αδίκως) στο Facebook σχετικά με τη διαφημιστική πολιτική που ακολουθεί. Πολλοί κατηγορούν πως ευαίσθητα στοιχεία των χρηστών παραχωρούνται σε εταιρείες με σκοπό την παραγωγή «στοχευμένων διαφημίσεων» για διάφορα προϊόντα τους. Για παράδειγμα, διαφημίσεις καλλυντικών στις γυναίκες. Ακόμα, οι κατηγορίες αφορούν και τη διανομή των ηλεκτρονικών διευθύνσεων χρηστών. Πολλοί λαμβάνουν ενημερωτικά mails για διάφορα προϊόντα, χωρίς να έχουν εγγραφεί σε newsletters των διαφόρων e-shops.

Δυστυχώς, το Facebook δεν έχει καταφέρει ακόμα να συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των αντιλήψεων σε ορισμένα κράτη. Η λογοκρισία ζει και βασιλεύει ακόμα και στο Facebook. Ενδεικτικά, η Κίνα, το Μπουτάν, η Βιρμανία, το Ιράν και η Συρία είτε έχουν αποκλείσει εντελώς το Facebook, είτε λογοκρίνουν τα όσα γράφονται μέσα σε αυτό. Όλα αυτά σε μια προσπάθεια να καταστείλουν τον πολιτικό ακτιβισμό που στρέφεται ενάντια στα ανελεύθερα καθεστώτα των χωρών αυτών.

Όμως, οι επικρίσεις ενάντια στο Facebook δεν σταματούν εδώ! Υπάρχουν ήδη αρκετές απολύσεις εργαζομένων που έγιναν με αφορμή δημοσιεύσεις των τελευταίων στα προφίλ τους. Έχουν πραγματοποιηθεί ήδη αρκετές δίκες το κατηγορητήριο των οποίων στηρίχτηκε σε στοιχεία που πάρθηκαν μέσα από το Facebook. Αρκετές οικογένειες έχουν διαλυθεί εξαιτίας «ύποπτων» κινήσεων στο Facebook. Πολλοί είναι και οι νέοι που έχουν πάθει εθισμό στο διαδίκτυο και σε ένα ποσοστό ευθύνεται και το Facebook!

Σε αυτό το τελευταίο σημείο στέκονται ιδιαίτερα οι ψυχολόγοι. Επισημαίνουν πως οι νέοι, πλέον, περνούν πολλές περισσότερες ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή τους από τα φυσιολογικά όρια! Έχοντας τα πάντα μπροστά τους απορρίπτουν τα ερεθίσματα που δέχονται από τον πραγματικό κόσμο και ενδίδουν στα εικονικά, τα πλασματικά ερεθίσματα του διαδικτύου. Αντί να δημιουργούν φιλίες στο κοινωνικό τους περιβάλλον προτιμούν τις φιλίες μέσω του Facebook και άλλων ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Σε πολλές περιπτώσεις οι συναντήσεις με την παρέα έχουν αντικατασταθεί από τα chat-rooms. «Κερνούν» εικονικά σφηνάκια, χαρίζουν εικονικά δώρα κτλ. Με άλλα λόγια ζουν μια δεύτερη παράλληλη εικονική ζωή. Έτσι, αυτόματα τα πλεονεκτήματα του Facebook μετατρέπονται σε μειονεκτήματα. Η παγκοσμιοποίηση των πληροφοριών μετατρέπεται σε απομόνωση του ανθρώπου! Αρκετοί είναι αυτοί που δεν μπορούν να το αντιληφθούν και εθίζονται με όποια επακόλουθα προβλήματα αυτό συνεπάγεται… Μπαίνουν έτσι σε ένα φαύλο κύκλο, ανήμποροι να αντισταθούν, όπου η έξοδος μοιάζει ανέφικτη!

«Νόμισμα με δύο όψεις» θα χαρακτήριζα εγώ εν κατακλείδι το Facebook. Από τη μια είναι η ευχαρίστηση της ικανοποίησης της κοινωνικότητας του ατόμου και από την άλλη μια καλά στημένη επιχείρηση κέρδους. Όπως και να ‘χει, ένα είναι το βέβαιο: η απλή ενασχόληση με το Facebook και τις άλλες ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Αντιθέτως, η κατάχρηση είναι αυτή που δημιουργεί όλα τα προβλήματα και τα δεινά. Το «παν μέτρον άριστον» δεν λανθάνει και σε αυτή την περίπτωση…

Η Πληροφορική στα ελληνικά σχολεία

Πρόσφατα ενημερωθήκαμε με τυμπανοκρουσίες από τα ΜΜΕ πως θα μοιραστούν πάνω από 120 χιλιάδες laptops στους μαθητές της Α’ Γυμνασίου. Η απόφαση αυτή, αν και είναι καθαρά ψηφοθηρική, μπορεί και να αποδώσει καρπούς αν χρησιμοποιηθεί σωστά και δεν έχει την κατάληξη που είχαν τα «τριχίλιαρα» στην Ηλεία… Ας αναλύσουμε, όμως, το θέμα κι ας πάμε ένα βήμα παραπέρα.

Καταρχάς, πρέπει να αντιληφθούμε τη θέση της Πληροφορικής στο ελληνικό σχολείο του 2009. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι καθόλου ικανοποιητικά! Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ελάχιστα Δημοτικά σχολεία σε όλη την Επικράτεια έχουν υπολογιστές διαθέσιμους για χρήση από τους μαθητές, ενώ ακόμα λιγότερα προσφέρουν μαθήματα Πληροφορικής και χρήσης των υπολογιστών. Αντίθετα, προωθείται η εκμάθηση δεύτερης ξένης γλώσσας στην Ε’ Δημοτικού… Οι μαθητές χάνουν την ευκαιρία να εξοικειωθούν από μικροί με την τεχνολογία της εποχής.

Πάμε τώρα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στο Γυμνάσιο διδάσκεται το μάθημα της Πληροφορικής δύο ώρες την εβδομάδα με τους μαθητές να μαθαίνουν βασικές αρχές της Πληροφορικής. Δυστυχώς μόνο θεωρητικά. Η πλειοψηφία των Γυμνασίων δεν έχει εργαστήρια υπολογιστών για εξάσκηση, ενώ οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς πληροφορικής είναι τεράστιες!

Αν κάποιος διαβάσει το «Πρόγραμμα Σπουδών του Ενιαίου Λυκείου», που ισχύει από το σχολικό έτος 2001-2002, θα πιστέψει πως τα Λύκεια της Ελλάδας αποτελούν προθάλαμο των εταιριών πληροφορικής της Silicon Valley! «Ανάπτυξη Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον», «Τεχνολογία Υπολογιστικών Συστημάτων και Λειτουργικά Συστήματα», «Εφαρμογές Λογισμικού», «Πολυμέσα – Δίκτυα», «Εφαρμογές Πληροφορικής», «Εφαρμογές Υπολογιστών», «Βιομηχανική Παραγωγή και Ενέργεια», «Τεχνολογία και Ανάπτυξη» και «Τεχνολογία των Επικοινωνιών» είναι μερικά από τα μαθήματα πληροφορικής που προσφέρουν τα ελληνικά Λύκεια στους μαθητές τους! Και αυτά, δυστυχώς, μένουν στα χαρτιά. Αν οι μαθητές διδάσκονταν όλα τα προαναφερόμενα μαθήματα ή έστω πολλά εξ αυτών, τότε θα αποφοιτούσαν από το Λύκειο με γνώσεις Μηχανικού Υπολογιστών… Η αλήθεια είναι πως μόνο τα μαθήματα κατεύθυνσης, όπως η «Τεχνολογία των Επικοινωνιών», διδάσκονται σε όλα (σχεδόν) τα Λύκεια. Τα υπόλοιπα μαθήματα, παρόλο που είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα και προσφέρουν πολύτιμες γνώσεις στον τομέα της Πληροφορικής, συνήθως απαξιώνονται από μαθητές και καθηγητές, αφού είναι μαθήματα επιλογής. Άλλοι λόγοι απαξίωσης είναι η έλλειψη καθηγητών και κυρίως η έλλειψη εργαστηρίων υπολογιστών. Τα μαθήματα Πληροφορικής χάνουν το ενδιαφέρον τους αν δεν υπάρχει ταυτόχρονη χρήση των υπολογιστών. Είναι ανούσιο το μάθημα του προγραμματισμού αν δεν μπορείς να «τρέξεις» το πρόγραμμα που έγραψες, να το δεις στην πράξη…

Όσον αφορά τα Τεχνικά Λύκεια, πιστεύω πως έχουν υποβαθμιστεί τελείως, ώστε οι ελλείψεις στον κλάδο της Πληροφορικής είναι μηδαμινές μπροστά στις ελλείψεις βασικών υποδομών και καθηγητών που υπάρχουν! Τα τεχνικά εκπαιδευτήρια που θα έπρεπε να βγάζουν τεχνικούς γεμάτους γνώση, έτοιμους να ανταπεξέρθουν με

επιτυχία στην αγορά εργασίας, το μόνο που, συνήθως, κάνουν είναι να «παράγουν» αποφοίτους με ελάχιστες γνώσεις στο αντικείμενό τους που τους τρώει η ανεργία. Ελάχιστοι είναι αυτοί που συνεχίζουν τις σπουδές τους στα ΤΕΙ και αποτελούν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.

Όλα τα παραπάνω φαντάζουν τραγικά για την Παιδεία της χώρας μας αν αναλογιστούμε πως φτάνουμε ήδη στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα και οι μαθητές των ελληνικών σχολείων δεν διδάσκονται σωστά την Πληροφορική! Μεγάλες αλλαγές και ριζικές τομές στη δομή του σχολείου είναι η μόνη λύση στο πρόβλημα αυτό. Τα χρηματικά ποσά που πρέπει να δαπανηθούν για το σκοπό αυτό είναι μεγάλα, αλλά αποτελούν επένδυση για το «σχολείο του μέλλοντος», όπως το χαρακτηρίζαμε χρόνια πριν. Το μέλλον έγινε παρόν και σε λίγο θα αποτελεί παρελθόν. Κι όμως, τα πράγματα έμειναν ίδια. Ίδια κτήρια, ίδιοι καθηγητές, ίδια βιβλία και το χειρότερο: ίδια νοοτροπία. Η νοοτροπία πως η Πληροφορική αποτελεί πολυτέλεια για το ελληνικό σχολείο και πως είναι προνόμιο λίγων! Αυτή η νοοτροπία πρέπει να πάψει να υφίσταται το συντομότερο δυνατό.

Τα μέτρα που πρέπει να παρθούν είναι πολλά. Το γεγονός, όμως, είναι ένα: η Πληροφορική πρέπει να ξεκινάει από το Δημοτικό. Φυσικά, τα παιδιά της Γ’ Δημοτικού δεν θα μαθαίνουν για CPU και RAM… Θα μαθαίνουν, όμως, να γράφουν κείμενα με το πληκτρολόγιο, να χρησιμοποιούν το ποντίκι, να ζωγραφίζουν κτλ. Το κυριότερο είναι ο υπολογιστής να χρησιμοποιείται ως εποπτικό μέσο στα περισσότερα μαθήματα. Μέσα από διαδραστικά παιχνίδια και εικονικές δραστηριότητες οι μαθητές πρέπει να ενθαρρύνονται στη χρήση του υπολογιστή. Όσο μεγαλώνει η τάξη τόσο περισσότερες εφαρμογές θα μαθαίνουν, κυρίως μέσα από την πρακτική εξάσκηση και όχι μέσω της ανούσιας θεωρίας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τους μαθητές στη βαρεμάρα… Στο τέλος του Δημοτικού θα πρέπει οι μαθητές να είναι έτοιμοι να πλοηγηθούν με ασφάλεια στο διαδίκτυο. Να γνωρίζουν να το χρησιμοποιούν ως εργαλείο γνώσης και μάθησης και να αποφεύγουν τους κινδύνους που ελλοχεύουν.

Στο Γυμνάσιο, οι μαθητές θα πρέπει να διδάσκονται μεν θεωρητικά τα ίδια με σήμερα, αλλά πρακτικά να μαθαίνουν τις λεγόμενες «εφαρμογές γραφείου», όπως το Word, το Excel, το Powerpoint κ.ά. Με το τέλος του Γυμνασίου οι μαθητές θα πρέπει να είναι σε θέση να έχουν γνώσεις αντίστοιχες διπλωμάτων χρήσης Η/Υ, όπως το ECDL. Μάλιστα, θα μπορούσαν να πιστοποιούν δωρεάν αυτές τις γνώσεις αυτές με δίπλωμα κρατικού φορέα. Έτσι, θα μαθαίνουν στο σχολείο αυτά που σήμερα οι μαθητές μαθαίνουν σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια υπολογιστών με αποτέλεσμα να δαπανούν μεγάλα ποσά για την προετοιμασία και τις εξετάσεις πιστοποίησης! Θα είναι μια μεγάλη ανάσα για την ελληνική οικογένεια που πασχίζει να προσφέρει στα παιδιά της όλες τις απαραίτητες γνώσεις και τα εφόδια για την μετέπειτα επαγγελματική τους σταδιοδρομία. Παρόμοιο εγχείρημα έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια στην πιστοποίηση γνώσης ξένων γλωσσών με τη δημιουργία του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Έχει ήδη στεφθεί από επιτυχία και συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός των υποψηφίων για τις συγκεκριμένες εξετάσεις!

Το Λύκειο, αποτελώντας τον προθάλαμο για τα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ, οφείλει να ενισχύσει της γνώσεις Πληροφορικής των μαθητών. Η απαξίωση των συγκεκριμένων μαθημάτων πρέπει να πάψει και να δοθούν κίνητρα στους μαθητές να τα επιλέγουν. Τα κίνητρα αυτά δεν είναι άλλα από τη δημιουργία νέων, σύγχρονων, άρτια εξοπλισμένων και επανδρωμένων εργαστηρίων υπολογιστών. Οι νέες τεχνολογίες ελκύουν τους νέους και αυτό πρέπει να το εκμεταλλευτούμε προς όφελός τους! Ποιός έφηβος μαθητής δεν θα ήθελε να κάνει μάθημα σε ένα εργαστήριο γεμάτο από σύγχρονους υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας;

Για να γίνουν όλα τα παραπάνω και να επιτευχθούν οι απώτεροι σκοποί θα πρέπει να επικουρούνται από καθηγητές Πληροφορικής άρτια εκπαιδευμένους και συνεχώς ενημερωμένους και καταρτισμένους. Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς Πληροφορικούς με γνώσεις και όρεξη για δουλεία. Οι περισσότεροι, όμως, είναι άνεργοι! Η πρόσληψή τους και η αξιοποίησή τους κρίνεται επιβεβλημένη. Αλλά δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Πρέπει να επιμορφώνονται συχνά με τη συνδρομή του κράτους και των αρμόδιων υπηρεσιών. Αυτή η κίνηση θα συμβάλλει τα μέγιστα στη μείωση της ανεργίας και στην ορθή αξιοποίηση του εργατικού δυναμικού της χώρας. Τα οφέλη, όπως αναφέρθηκαν, θα είναι πολλαπλά.

Άλλο ένα σοβαρό ζήτημα είναι η δυνατότητα κάθε μαθητής να έχει το δικό του laptop. Η παγκόσμια προσπάθεια ξεκίνησε από τον ΟΗΕ με την προσπάθεια δημιουργίας του «laptop των 100€» ή αλλιώς «laptop των φτωχών», όπως ονομάζεται, ώστε κάθε μαθητής του πλανήτη να αποκτήσει το δικό του εκπαιδευτικό φορητό υπολογιστή. Πρωτεργάτες στο παγκόσμιο αυτό εγχείρημα είναι Έλληνες επιστήμονες της Πληροφορικής. Σε αντιστοιχία θα μπορούσαμε να παράγουμε την ελληνική του έκδοση και να μοιραζόταν σε όλους τους μαθητές των Δημοτικών σχολείων της χώρας. Θα «έλυνε τα χέρια» γονιών και δασκάλων, καθώς θα απάλλασσε τους πρώτους από αρκετά έξοδα και θα έδινε στους δεύτερους τη δυνατότητα να εργαστούν σε πραγματικές συνθήκες 21ου αιώνα!

Όλες αυτές οι προτάσεις είναι άμεσα υλοποιήσιμες στο 100% μέσα σε ορίζοντα πενταετίας. Προβλήματα αρκετά υπάρχουν. Υπάρχουν, όμως, και πολλές λύσεις γι’ αυτά. Δεν θέλουμε μια νέα γενιά «ψηφιακά αναλφάβητη», αλλά μια γενιά με καλή γνώση της τεχνολογίας που τη χρησιμοποιεί προς όφελός της, για να καλύψει τις εκπαιδευτικές ή όποιες άλλες ανάγκες έχει.

Μονακό για δυο μέρες!

Όσοι βρέθηκαν στην Πάτρα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, 19-20 Σεπτεμβρίου, είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν ένα μοναδικό, για τα δεδομένα της χώρας μας, θέαμα. Η Πάτρα για δυο μέρες θύμιζε Μονακό! Αιτία η διοργάνωση του «1ου Διεθνή Αγώνα Καρτ στο κέντρο της Πάτρας».

Από μόνη της η διοργάνωση κάποιου αθλητικού γεγονότος στους δρόμους μιας πόλης αποτελεί πόλο έλξης για κατοίκους και επισκέπτες. Είτε πρόκειται για αγώνα δρόμου, είτε για ποδηλατοδρομία, είτε για αθλοπαιδιές νέων. Η Πάτρα έκανε ένα βήμα παραπάνω. Διοργάνωσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα αγώνα καρτ στους δρόμους της πόλης και για δυο μέρες ζήσαμε στιγμές που μας φέρνουν στο νου αγώνες της Formula 1, όπως το Μονακό!

Η διοργάνωση ανήκει από κοινού στο Δήμο Πατρέων, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αχαΐας, την ΕΛΠΑ, τον Αυτοκινητιστικό Όμιλο Πατρών και τη FIA. Χορηγοί υπήρξαν πολλοί και συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχία του εγχειρήματος. Οι συμμετοχές, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, πλησίασαν τις 100 στις 5 κατηγορίες που διεξήχθησαν.

Η πλατεία Γεωργίου μετατράπηκε σε pits για τα καρτ. Οι γύρω δρόμοι αποτέλεσαν την «πίστα» για τα μονοθέσια. Τα πεζοδρόμια και τα μπαλκόνια ήταν οι εξέδρες για τους χιλιάδες θεατές που παρακολούθησαν τους αγώνες, αλλά και τις κατατακτήριες δοκιμές. Θεατές προερχόμενοι από κάθε γωνιά της Πάτρας, της Αχαΐας, αλλά και από πολλά άλλα μέρη της χώρας, που κατέκλυσαν το κέντρο της Πάτρας ώρες πριν την έναρξη των αγώνων. Ανάμεσά τους πολλά παιδιά που με την οικογένειά τους παρακολουθούσαν για πρώτη φορά αγώνες ταχύτητας και η χαρά ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. Σίγουρα, οι θεατές αποζημιώθηκαν από το υπέροχο θέαμα, ενώ από τις καλύτερες στιγμές του αγώνα ήταν η παρουσία τριών μονοθεσίων Formula Gloria που φωτογραφήθηκαν από μικρούς και μεγάλους λάτρεις της ταχύτητας!

Η αυλαία έπεσε την Κυριακή και δόθηκε η υπόσχεση για την πραγματοποίηση του αγώνα ξανά την επόμενη χρονιά. Όλα δείχνουν πως ο αγώνας αυτός θα γίνει θεσμός για την Πάτρα και την Αχαΐα! Όλοι οι οιωνοί είναι θετικοί. Θεατές και χορηγοί ανταποκρίνονται και συμμετέχουν. Τα οφέλη για την Πάτρα θα είναι τεράστια. Πολλοί θα επισκεφτούν την πόλη για τον επόμενο αγώνα μετά την προβολή που έχει γίνει σε όλη την Ελλάδα. Οι συμμετοχές θα αυξηθούν και θα συμμετέχουν ακόμη περισσότεροι οδηγοί από το εξωτερικό. Η Πάτρα βαδίζει ήδη στα χνάρια του Μονακό, της Βαλένθια και της Σιγκαπούρης… Βέβαια, είναι πολύ δύσκολο έως ανέφικτο να διεξαχθεί Grand Prix της Formula 1 μέσα στην Πάτρα. Γιατί, όμως, να μην αξιοποιηθεί η πίστα της Χαλανδρίτσας και η Ελλάδα να αποκτήσει το δικό της Grand Prix επιτέλους;

Απολογισμός των Κυβερνήσεων Κ.Καραμανλή (2004-2009)

Πέρασαν πεντέμιση χρόνια και κάτι από τον Μάρτη του 2004 που ο Κ.Καραμανλής με σύμμαχο τη φράση «σεμνά και ταπεινά» ανήλθε στην εξουσία. Τότε αποτελούσε το νέο πρόσωπο στην πολιτική, τον άφθαρτο αρχηγό και τον επικοινωνιακά τέλειο! Τότε…

Τα πρώτα δείγματα διαφθοράς στελεχών της κυβέρνησης και της ΝΔ δεν άργησαν να φανούν. Ήδη τον Ιούλιο του 2004 ήρθε στην επιφάνεια η υπόθεση Λιάσκου-Κεραμιδά που αφορούσε χρηματισμό! Δύο μήνες αργότερα έρχεται και η παραίτηση του –τότε υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης- Σ.Τσιτουρίδη για την παράνομη μεταγραφή του γιού του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο… Μέσα σε ελάχιστους μήνες από την ανάληψη της εξουσίας είχαν σημειωθεί ήδη δύο σκάνδαλα! Επίσης, στις 11 Σεπτεμβρίου στη Σιθωνία έγινε η πτώση του Σινούκ που μετέφερε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τη συνοδεία του. Ο απολογισμός ήταν 17 νεκροί, αφού πετούσαν με «χαλασμένο» ελικόπτερο!

Το 2004, η «Ολυμπιακή χρονιά» ή «χρονιά της Ελλάδας», όπως πολλοί την ανέφεραν, τελείωσε. Το 2005 ανέτειλε και μαζί με το νέο έτος ήρθαν στο φως και νέα σκάνδαλα… Στις αρχές του 2005 μονοπωλούσε όλες τις πολιτικές συζητήσεις και το χρόνο των ΜΜΕ η υπόθεση του βασικού μετόχου. Πολλά ακούστηκαν περί διαπλοκής μεγαλοκατασκευαστών και μεγαλοεκδοτών… Αργότερα, ήρθε και η επιβεβαίωση της απαξίωσης του ΑΣΕΠ από την κυβέρνηση της ΝΔ. Συγκεκριμένα, τον Μάιο αποκαλύφθηκαν προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τον Ιούνιο στην Αγροφυλακή. Μάλιστα, στην πρώτη υπόθεση εμπλεκόταν και ο Α.Χούπης, στενός συνεργάτης του Π.Παυλόπουλου! Ένα από τα πιο σημαντικά σκάνδαλα, οι απαγωγές και ανακρίσεις Πακιστανών, ήρθε στο φως τον Ιούνιο του 2005 με τον –τότε αρμόδιο υπουργό- Β.Πολύδωρα να δηλώνει πως «οι Πακιστανοί απάγονται μόνοι τους»…

Το Σεπτέμβριο του 2005 εμφανίστηκε το καρτέλ του γάλακτος, με εμπλεκομένους στελέχη της ΜΕΒΓΑΛ, και αφορά τις συναλλαγές επιχειρηματιών για τη μείωση των προστίμων τους εις βάρος των καταναλωτών! Οι «κουμπάροι» οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ένα μήνα αργότερα παραιτείται ο –υφυπουργός Οικονομίας- Α.Ρεγκούζας, ύστερα από την εμπλοκή του στο σκάνδαλο παροχής κρατικής διαφήμισης σε υπόδικο ιδιοκτήτη τηλεοπτικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη. Τον ίδιο μήνα, Οκτώβριο, αποπέμφθηκε ο Π.Μαντούβαλος για την εμπλοκή του στο παραδικαστικό κύκλωμα και αντιμετώπισε τις εξής κατηγορίες: ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, απόπειρα κακουργηματικής απάτης, απόπειρα παράβασης του νόμου περί μεσαζόντων, απάτη από κοινού από την οποία η ζημιά είναι ιδιαίτερα μεγάλη, απόπειρα εκβίασης και παράβαση του νόμου περί μεσαζόντων από κοινού! Τα σκάνδαλα για το 2005 δεν είχαν ακόμα τελειώσει κι έτσι λίγο πριν το τέλος του έτους απομακρύνθηκε από τη θέση του προέδρου της ΔΕΗ ο Γ.Παλαιοκρασσάς. Αιτία ήταν ο σάλος που ξέσπασε για το «μεγάλο φαγοπότι» που αποκάλυψαν τα ΜΜΕ στη ΔΕΗ.

Σκανδάλων συνέχεια και μπαίνουμε στο 2006… Η αρχή έγινε νωρίς-νωρίς. Μόλις τον Ιανουάριο ο -τότε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης- Χ.Μαρκογιαννάκης τίθεται εκτός κυβέρνησης μετά την αποκάλυψη ηχητικού ντοκουμέντου στο οποίο καταφέρεται με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Δ. Λινού (τον αποκαλούσε «ανόητο» και «αγράμματο»). Τον Φεβρουάριο έρχεται στο φως το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών κορυφαίων πολιτικών στελεχών! Καμία ευθύνη δεν αποδόθηκε, καμία παραίτηση δεν έγινε και ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Vodafone «αυτοκτόνησε»… Το καλοκαίρι του 2006 αποδείχθηκε «καυτό», κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η Χαλκιδική κατακάηκε, ενώ οι πυρκαγιές που κατέστρεψαν πολλά στρέμματα δάσους σταμάτησαν την επέλασή τους στις παραλίες!

Το καλοκαίρι πέρασε, οι φωτιές έσβησαν και νέα «φαινόμενα» εμφανίστηκαν στη ζωή μας. Γίναμε όλοι μάρτυρες του ξυλοδαρμού του Κύπριου φοιτητή από μια ζαρντινιέρα… Φυσικά, και η ζαρντινιέρα δεν είναι ικανή να χτυπήσει άνθρωπο, αλλά αυτό προσπάθησαν (ανεπιτυχώς) να μας πείσουν οι κυβερνώντες πως συνέβη! Στη θέση του θύτη ασφαλώς βρίσκονταν αστυνομικοί της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης. Κάθε χρονιά διακυβέρνησης της ΝΔ τελειώνει με ένα σκάνδαλο, έτσι και το 2006 δεν αποτελεί εξαίρεση! Το Δεκέμβριο η Cosmote εξαγοράζει τον ΓΕΡΜΑΝΟ. Για την εξαγορά αυτή ασκήθηκε από τον Εισαγγελέα Πρωτοδικών ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος! Η δίωξη αφορά τα εξής αδικήματα: Απιστία που στρέφεται κατά υψηλόβαθμων στελεχών της Cosmote, ηθική αυτουργία σε απιστία που στρέφεται κατά του επιχειρηματία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα που στρέφεται κατά των μελών του ΔΣ της επιχείρησης, χειραγώγηση αγοράς από κοινού και κατ' εξακολούθηση κατ' επάγγελμα και συνήθεια που στρέφεται κατά επτά προσώπων αντικριστών και ατόμων που εμπλέκονται με την επιχείρηση και ηθική αυτουργία στη χειραγώγηση, που στρέφεται σε βάρος του επιχειρηματία.

2007: Νέα χρονιά, νέες ελπίδες, νέες προσδοκίες! Ίδια κυβέρνηση, ίδια πολιτική, ίδια σκάνδαλα… Οι πρώτοι μήνες του έτους βρίσκουν τους φοιτητές στους δρόμους να αγωνίζονται για την μη-αναθεώρηση του άρθρου 16 και την μη-εφαρμογή και ψήφιση του νόμου-πλαίσιο της Μ.Γιαννάκου. Απέναντί τους τα ΜΑΤ, η ΟΠΚΕ και άλλες ομάδες καταστολής που χτυπούν ανελέητα τους άοπλους και ανυπεράσπιστους φοιτητές! Για την κυβέρνηση του Κ.Καραμανλή η διαμαρτυρία δεν πρέπει να υφίσταται και το δείχνει στους διαμαρτυρόμενους με κάθε τρόπο… Τον Μάρτιο «σκάει» η πολύκροτη υπόθεση των ομολόγων. Τα ασφαλιστικά ταμεία άδειασαν για χάρη των χρηματιστηριακών συναλλαγών των άμεσα εμπλεκομένων. Ένοχος; Ουδείς και πάλι… Τον Απρίλιο ξανα-παραιτείται ο Σ.Τσιτουρίδης από υπουργός Απασχόλησης, αυτή τη φορά για την εμπλοκή του συνεργάτη του Ε.Παπαδόπουλου στην υπόθεση του Χρηματιστηρίου το 1999. Το «σκάνδαλο της Μυκόνου» φανερώνεται τον Ιούνιο του 2007. Εμπλεκόμενοι ο Ε.Παπαδόπουλος (ναι, αυτός που αναφέρθηκε πριν λίγο…) και ο Μ.Βαρβιτσιώτης. Η υπόθεση αφορά αγοραπωλησίες ακινήτων στο «νησί των ανέμων».

Το καλοκαίρι του 2007 πρόκειται να μείνει χαραγμένο για πάντα στη μνήμη όλων μας! Αχαΐα, Ηλεία, Μεσσηνία, Λακωνία, Εύβοια και οι τελευταίοι πνεύμονες

πρασίνου της Αττικής αφέθηκαν στην τύχη τους με αποτέλεσμα να καεί σχεδόν το 50% των ελληνικών δασών, να καούν δεκάδες άνθρωποι ζωντανοί, να χάσουν τα σπίτια τους και την περιουσία τους χιλιάδες άλλοι! Η Ελλάδα δεν θα είναι ποτέ ίδια… Σε ένα ρεσιτάλ ηλιθιότητας ο –αρμόδιος υπουργός- Β.Πολύδωρας υποστηρίζει πως οι φωτιές αποτελούν «ασύμμετρη απειλή» και πως για αυτές ευθύνεται ο «στρατηγός άνεμος». Εν τω μεταξύ, οι υπόλοιποι Έλληνες δείχνουν έμπρακτα τη συμπαράστασή τους στους πληγέντες συγκεντρώνοντας περίπου 198.000.000 €! Από αυτά ελάχιστα χρησιμοποιήθηκαν για την ανασυγκρότηση των περιοχών. Όπως καταγγέλλουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και στελέχη της αυτοδιοίκησης στην Ηλεία: «Η κυβέρνηση εν κρυπτώ χρησιμοποίησε μέρος αυτών των χρημάτων μετατρέποντάς τα σε ομολόγα, για να καλύψει τις μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού.» Μιλάμε για ποσό άνω των 142.000.000 €…

Χωρίς καλά-καλά να έχει περάσει έστω ένας μήνας από τις πυρκαγιές κι ενώ η Πελοπόννησος μετράει τις πληγές της, διεξάγονται πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία αναλαμβάνει ξανά την εξουσία και συνεχίζει (;) τον αγώνα κατά της διαφθοράς και υπέρ της διαφάνειας… Μάλλον σε αυτό τον αγώνα αφιέρωσε πολύ χρόνο και κόπο ο Β.Μαγγίνας. Δεν εξηγείται αλλιώς η μεγάλη προθυμία του να «φιλοξενεί» Ινδούς στο καθόλα νόμιμο «αναψυκτήριό» του. Δυστυχώς (για αυτόν) η Πολεοδομία Μαρκοπούλου του επέβαλε πρόστιμο 160.000 € για τη βίλα-αναψυκτήριο στο Κορωπί! Σαν φυσικό επακόλουθο ήρθε και η παραίτησή του από το υπουργείο Απασχόλησης.

Κι εκεί που λέγαμε πως τα σκάνδαλα τελείωσαν για το 2007, αρχίζει να εκτυλίσσεται στις τηλεοράσεις μας η «Ζαχοπουλιάδα»! Κομιστές, δημοσιογράφοι, συμβασιούχοι, γεν. γραμματείς υπουργείων, βουλευτές, παράνομοι διορισμοί, DVD πρωταγωνιστούν στη σειρά που μονοπωλεί το ενδιαφέρον των τηλεθεατών και τους καθηλώνει μπροστά στους δέκτες τους κάθε βράδυ στις 8 για να παρακολουθήσουν τη συνέχειά της! Διήρκεσε 4 μήνες, την παρακολούθησαν 11 εκατομμύρια περίπου Έλληνες και έληξε χωρίς ενόχους (μόνο η Τσέκου φυλακίστηκε)…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά εισήλθαμε στο 2008, το οποίο φυσικά αποτελεί δευτερεύουσα είδηση μπροστά στο σκάνδαλο Ζαχόπουλου. Τον Απρίλιο δύο νέα σκάνδαλα θα συνεχίσουν να κρατούν το ενδιαφέρον των Ελλήνων αμείωτο! Ο υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (!) Γ.Σουφλιάς χτίζει αυθαίρετη εξοχική κατοικία και οι Έλληνες τρώνε ηλιέλαιο επιμολυσμένο με ορυκτέλαια. Ένα από τα μεγαλύτερα διατροφικά σκάνδαλα όλων των εποχών είναι γεγονός και το οφείλουμε στη ΝΔ.

Τον Μάιο του ίδιου έτους η κυβέρνηση του Κ.Καραμανλή αποφασίζει να ξεπουλήσει όσο-όσο ό,τι είχε απομείνει στο ελληνικό κράτος. Έτσι, ο ΟΤΕ «χαρίζεται» στη Deutsche Telekom με μεσάζοντα τον Α.Βγενόπουλο και ξεπουλιέται το λιμάνι του Πειραιά σε Κινέζους για μόλις 500.000.000 €! Αν προστεθεί και το ξεπούλημα της Ολυμπιακής τότε μιλάμε για πλήρη ιδιωτικοποίηση κάθε κρατικής εταιρείας. Τον ίδιο μήνα αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της Siemens που μας απασχολεί μέχρι σήμερα… Ο πολύπαθος Μάιος μάς επιφυλάσσει κι άλλες εκπλήξεις! Μέσα στο ναό της δημοκρατίας –τη Βουλή- η ΝΔ νοθεύει ψηφοφορία

σε μια διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Αγοραστός και Πατριανάκου οι πρωταγωνιστές, ο ελληνικός λαός θεατής!

Όμως, και το καλοκαίρι του 2008 ήταν θερμό. Όχι τόσο λόγω των πυρκαγιών, άλλωστε δεν έμεινε και κανένα δάσος ακαές, αλλά λόγω των εξελίξεων στο σκάνδαλο Siemens. Κυριάκος Μητσοτάκης και Γ.Λιάπης εμπλέκονται στην υπόθεση, με την αποκάλυψη πως ο δεύτερος έκανε ταξίδια με τον Μ.Χριστοφοράκο! Επίσης, νέες αποκαλύψεις δείχνουν υπέρογκες σπατάλες στον ΟΣΕ, ενώ αξιωματικός της ΕΛΑΣ κατηγορείται για υπεξαίρεση 700.000 € για το C4I. Ακόμα, εκδιώχθηκε ο Γ.Ζορμπάς από την προεδρεία της «Εθνικής Αρχής για την καταπολέμηση της απόκτησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες».

Τον Αύγουστο του 2008 η κυβέρνηση «βάζει ταφόπλακα» στην δημόσια δωρεάν παιδεία με την αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών! Εκείνες τις μέρες έρχονται στο φως και τα γνωστά σκάνδαλα με πρωταγωνιστή τον Α.Παυλίδη και τον Φ.Μανούση. Ένα μήνα αργότερα, έρχεται το σκάνδαλο του Βατοπεδίου να μας καθηλώσει! Ιερείς, βουλευτές, υπουργοί, δικηγόροι συνθέτουν το παζλ ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα –αν όχι το μεγαλύτερο- όλων των εποχών… Τεράστιες εκτάσεις ξεπωλούνται σε Μονή του Αγίου Όρους στα πλαίσια ενός real estate δίχως όρια! Ακόμα αναζητούνται οι ένοχοι…

Μερικούς μήνες αργότερα, με το Βατοπέδι να συζητείται ακόμα, δολοφονείται εν ψυχρώ ο 16χρονος Α.Γρηγορόπουλος από τα πυρά Ειδικού Φρουρού στα Εξάρχεια! Την ίδια μέρα, ο υπουργός Παιδείας Ε.Στυλιανίδης, συντετριμμένος από το συμβάν, διασκεδάζει στα μπουζούκια και την επομένη παρακολουθεί αγώνα ποδοσφαίρου... Έντονες διαμαρτυρίες ξεσπούν σε όλη την χώρα, με τους πολίτες να κατεβαίνουν στους δρόμους σε καθημερινές πορείες. Οι αστυνομικές δυνάμεις κάνουν αλόγιστη χρήση βίας στις διαδηλώσεις, ακόμα και εναντίων ανηλίκων, την ίδια ώρα που οι «γνωστοί-άγνωστοι» πυρπολούν ανενόχλητοι την Αθήνα... Μάλιστα, σε φωτογραφίες, μεταξύ των ταραξιών (!), διακρίνονται και αστυνομικοί της Ασφάλειας, ενώ οι «εξεγειρόμενοι εναντίον των επεισοδίων» πολίτες αποδείχθηκαν μέλη ακροδεξιών φασιστικών οργανώσεων... «Το παρακράτος της Δεξιάς ζει και βασιλεύει» υποστηρίζουν αρκετοί. Ο θάνατος του Αλέξη ήταν μόνο η αφορμή. Η αιτία είναι η κάκιστη διακυβέρνηση του Κ.Καραμανλή και της ΝΔ που οδήγησαν τη ζωή και την καθημερινότητά μας στη χείριστη κατάσταση από τη Μεταπολίτευση και μετά!

Το 2009 ανέτειλε βρίσκοντας φοιτητές, μαθητές, γονείς, εργάτες και απλούς πολίτες να κάνουν πορείες στα κέντρα των μεγαλουπόλεων διεκδικώντας τα αυτονόητα! Η αστυνομική καταστολή στα χρόνια της ΝΔ έχει φτάσει στα ύψη. Τα ΜΑΤ ξυλοκοπούν ανελέητα όποιον διαδηλωτή θέλουν χωρίς λόγο. Από τη ζαρντινιέρα και τη φυλάκιση του παιδιού με τα πράσινα «All Star» μέχρι και το θάνατο εγκύου διαδηλώτριας στη Λευκίμμη και τη στυγνή δολοφονία του 16χρονου Αλέξη αποδεικνύεται περίτρανα πως η Αστυνομία ,στα χρόνια της ΝΔ, αποτελεί κράτος εν κράτει και κανείς υπαίτιος δεν τιμωρείται! Εξαντλούν την αυστηρότητά τους σε ανήλικους, ενώ ταυτόχρονα αποδρά μέσα από τις φυλακές για δεύτερη φορά με τον ίδιο ακριβώς κινηματογραφικό τρόπο ο Β.Παλαιοκώστας

τον Φεβρουάριο του 2009. Η πρώτη ήταν το 2006… Η ρουσφετολογία δίνει και παίρνει στην Αστυνομία με αποτέλεσμα να διαλυθεί η περίφημη Αντιτρομοκρατική. Μόνο τα ΜΑΤ ενισχύονται. Γιατί άραγε;

Τον Μάιο του 2009 ο –κατά τα άλλα δημοκράτης- Κ.Καραμανλής κλείνει τη Βουλή αιφνίδια με σκοπό την παραγραφή σκανδάλων. Αυτή η ενέργειά του σήμανε ουσιαστικά και το τέλος της διακυβέρνησής του, αφού η Βουλή δεν ξανάνοιξε… Προκηρύσσει εκλογές, ενώ όλα τα στελέχη της ΝΔ διαβεβαίωναν για το αντίθετο, κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ! Στο μεσοδιάστημα είχαν καταστραφεί και οι τελευταίες εκτάσεις πρασίνου στην Αττική και είναι πλέον ετοιμοπαράδοτες προς χρήση στους απανταχού οικοπεδοφάγους για την ανέγερση εξοχικής κατοικίας με θέα την Αθήνα…

Πλέον, ο Κ.Καραμανλής έχει χάσει το παιχνίδι και κάνει απέλπιδες προσπάθειες επανάκαμψης. Δεν είναι τυχαία η φράση του: «Κουράστηκα». Το θέμα είναι πως δεν κουράστηκε μόνο αυτός. Κουράστηκαν 11 εκατομμύρια Έλληνες από την ανορθόδοξη πολιτική που ακολούθησε αυτά τα πεντέμιση χρόνια. Και έχει το θράσος να ζητάει την ψήφο του ελληνικού λαού για να συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική σε όλους τους τομείς που το μόνο που πρόσφερε ήταν σκάνδαλα! Ο Κ.Καραμανλής έχει ξοφλήσει γιατί ο λαός κατάλαβε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας κοινός ψεύτης… Η Ελλάδα έχει ανάγκη να πάει μπροστά. Αρκετά οπισθοδρόμησε με τη ΝΔ. Δεν θα επιτρέψουμε η γενιά μας να γίνει η πρώτη που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη!

Οκτώβριος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Περιβαλλοντική οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση “Καλλιστώ”

• e-Τρίκαλα

• 28 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων

• Αριθμός 52000

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Περιβαλλοντική οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση “Καλλιστώ”

Η «Καλλιστώ» γεννήθηκε στην ελληνική περιφέρεια το 2004, είναι όμως ήδη ένα 15χρονο «παιδί», που περπάτησε στην Πίνδο, στη Ροδόπη, στο Γράμμο. Εκεί εργάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια τα μέλη της, μελετώντας τα βήματα της αρκούδας, τις διαδρομές του λύκου, τα ελάχιστα ίχνη του λύγκα.

Σήμερα, με ορμητήριο τη Θεσσαλονίκη, η αρχική ομάδα των ειδικών επιστημόνων πλαισιώθηκε από ανθρώπους ευαίσθητους σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Όλοι μαζί προσπαθούν να προστατεύσουν το περιβάλλον, σα δημόσιο και συλλογικό αγαθό, να ασκήσουν τον έλεγχο, που προβάλλει σαν δημοκρατικό καθήκον, απέναντι σε όσους λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για την ίδια την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής.

Η σύγχρονη «Καλλιστώ» προβάλλει την ομορφιά της φύσης, την αξία της ποικιλίας, το δικαίωμα στη ζωή. Αγγίζει τη συνείδηση κάθε ενημερωμένου πολίτη, τον καλεί να αναλάβει πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση μεγάλων, οικουμενικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών προβλημάτων της εποχής μας.

Με ένα δίκτυο οργανώσεων της Μεσογείου και της Ευρώπης (με ολοκληρωμένη παρουσία σε όλη τη νοτιοανατολική της πλευρά) έχει ήδη πολλούς τομείς παρέμβασης, αλλά εστιάζει τις δράσεις της στη διατήρηση της άγριας ζωής και της φύσης. Είναι παντού, σε όλους τους ορεινούς όγκους και τις δασικές εκτάσεις των Βαλκανίων.

Πρώτο τους μέλημα: Η μελέτη, προστασία και διαχείριση των πληθυσμών και βιοτόπων των μεγάλων σαρκοφάγων και άλλων απειλούμενων ειδών της άγριας πανίδας. Οι γνώσεις τους έχουν δοκιμαστεί στην πράξη, με ολοκληρωμένες απαντήσεις και επιτυχείς εφαρμογές σε κρίσιμα ζητήματα διαχείρισης οικοσυστημάτων, προστασίας της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων, συμβάλλοντας στην αειφόρο ανάπτυξη της υπαίθρου.

Δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, αλλά και όλη τη Ν.Α. Ευρώπη:

• Σχεδιάζουν και συντονίζουν εκστρατείες ενημέρωσης-ευαισθητοποίησης και προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

• Οργανώνουν την προσφορά εθελοντικής εργασίας, με στόχο την ενημέρωση, ενεργοποίηση και συμμετοχή των πολιτών στις προσπάθειες διατήρησης του περιβάλλοντος.

• Παρεμβαίνουν για να εξουδετερωθούν ή να ελαχιστοποιηθούν οι επιπτώσεις από μεγάλα τεχνικά έργα και άλλες ανθρώπινες επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον.

• Ασκούν πίεση για τη θέσπιση και αποτελεσματική λειτουργία Προστατευόμενων Περιοχών, καθώς και εθνικών και διεθνών Δικτύων, όπως το NATURA 2000.

• Αναπτύσσουν πολύπλευρες συνεργασίες με άλλες περιβαλλοντικές

οργανώσεις, δίκτυα και ιδρύματα, εντός και εκτός Ελλάδας.

Περισσότερες πληροφορίες:

Μητροπόλεως 123, 54621 ΘεσσαλονίκηΤηλέφωνο: 2310252530Fax: 2310272190e-mail: info (at) callisto.grwww.callisto.gr

Γραφείο ΘεσσαλίαςΑσκληπειού 3, 42100 ΤρίκαλαΤηλέφωνο: 2431077911Fax: 2431077913e-mail: thessalia (at) callisto.gr

Γραφείο Δυτικής ΜακεδονίαςΚηπουρειό Γρεβενών, 51031Τηλέφωνο/Fax: 2462075392e-mail: dytmak (at) callisto.gr

Γραφείο Αν. Μακεδονίας-ΘράκηςΠαρανέστι Δράμας, 66035Τηλέφωνο: 6947825551e-mail: amth (at) callisto.gr

e-Τρίκαλα

Για δεύτερη συνεχή χρονιά, τα Τρίκαλα βρίσκονται μεταξύ των 21 πιο έξυπνων κοινοτήτων στον κόσμο (Smart21), σύμφωνα με το Διεθνές Δίκτυο ICF, το οποίο εδρεύει στη Νέα Υόρκη και εδώ και χρόνια έχει καθιερώσει το θεσμό ανάδειξης της πιο έξυπνης κοινότητας του κόσμου. Τα Τρίκαλα χαρακτηρίζονται ως «η ηλεκτρονική πρωτεύουσα της Ελλάδας» και όχι άδικα!

Όλα ξεκίνησαν αρκετά χρόνια πριν, το 2003. Οι πρώτες προσπάθειες έγιναν με στόχο να αποκτήσει ασύρματη πρόσβαση στο διαδίκτυο ο κεντρικός πεζόδρομος της πόλης. Σήμερα, σε όλη την πόλη των Τρικάλων υπάρχει η δυνατότητα δωρεάν πρόσβασης στο διαδίκτυο και μάλιστα με ταχύτητα αντίστοιχη εκείνης μίας ADSL σύνδεσης των 768 kbps. Μάλιστα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το 2005 που λειτουργεί το ασύρματο δίκτυο στα Τρίκαλα εξυπηρετούνται πάνω από 6000 νοικοκυριά από συνολικά 14 κόμβους. Θα πρέπει να τονιστεί πως μέσω του ασύρματου δικτύου δεν επιτρέπονται τα online παιχνίδια, η πρόσβαση σε πορνογραφικό περιεχόμενο και η ανταλλαγή «πειρατικών» αρχείων μουσικής και βίντεο.

Οι προσδοκίες αυξήθηκαν κι έτσι δημιουργήθηκαν διάφορα προγράμματα για την εξυπηρέτηση των πολιτών. Το πρώτο πρόγραμμα που τέθηκε σε εφαρμογή είναι το ψηφιακό πρόγραμμα «Δημοσθένης». Ξεκίνησε το 2006 και αποτελεί ιδέα που ανήκει στο πρόγραμμα Iris που λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια στη Βαρκελώνη. Μέσω του «Δημοσθένη», ο πολίτης μπορεί να ενημερώσει τη δημοτική αρχή για οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει στην περιοχή του. Το πρόγραμμα λειτουργεί με ειδική χωρίς χρέωση τηλεφωνική γραμμή, αλλά και μέσω του διαδικτύου. Με μια απλή τηλεφωνική κλήση ή στέλνοντας μια αίτηση μέσω διαδικτύου, ο κάθε κάτοικος των Τρικάλων μπορεί να ενημερώσει το δήμο για πιθανές βλάβες στη γειτονιά του, για κάποιον κατεστραμμένο κάδο, ακόμα και για ένα εγκαταλειμμένο αυτοκίνητο. Το αίτημα αυτό καταχωρείται σε μία βάση δεδομένων και ενημερώνεται άμεσα η αρμόδια υπηρεσία, η οποία δίνει και εκτίμηση για το χρόνο ικανοποίησης του αιτήματος. Ο πολίτης μπορεί να ενημερώνεται κάθε στιγμή για την εξέλιξη του αιτήματος του.

Άλλη μια καινοτομία των «ηλεκτρονικών Τρικάλων» είναι η δυνατότητα που δίνεται στους κατοίκους να συμμετέχουν σε ανοιχτό διάλογο για τα θέματα που απασχολούν την πόλη, να συμβάλλουν στην επιλογή των θεμάτων που θα συζητηθούν στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο και να το παρακολουθούν online. Όλα αυτά υλοποιούνται με το πρόγραμμα «e-dialogos» που περιλαμβάνει τρία εργαλεία: τις ηλεκτρονικές δημοσκοπήσεις, τα ηλεκτρονικά αιτήματα και τις ηλεκτρονικές διαβουλεύσεις. Θεωρητικά, το e-dialogos είναι μία πρωτοποριακή ιστοσελίδα ανοιχτού διαλόγου που δίνει τη δυνατότητα στους δημότες να εμπλακούν άμεσα στη διαδικασία σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικής δράσεων της πόλης τους. Στην ουσία αποτελεί ένα βήμα για την ψηφιακή δημοκρατία (e-democracy), καθώς δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά ακόμα και αν για συγκεκριμένους λόγους δεν μπορούν να συμμετάσχουν στα κοινά με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Έτσι, με τη βοήθεια της σύγχρονης

ψηφιακής τεχνολογίας, οι δημότες του Δήμου Τρικάλων μπορούν να παρακολουθούν από το σπίτι τους τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου κι αν οι ίδιοι διαθέτουν υποδομή όπως ένα απλό μικρόφωνο και μια κάμερα, να μπορούν να παρεμβαίνουν κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων. Το ίδιο μπορούν να κάνουν και άτομα που ζούνε εκτός Ελλάδας και ενδιαφέρονται για τον τόπο τους. Επίσης, όλες οι αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, προκηρύξεις και δημόσιες διαβουλεύσεις αναρτώνται στο διαδίκτυο και είναι εμφανείς και διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο!

Ένα από τα πιο σημαντικά προγράμματα που έχει υλοποιηθεί από το Δήμο Τρικκαίων είναι η «Τηλεπρόνοια». Έχει στόχο τη βελτίωση των υπηρεσιών υγείας ευπαθών ομάδων του πληθυσμού και πιλοτικά το πρόγραμμα οργανώθηκε με τη μορφή τηλεκαρδιολογίας σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια. Στους ασθενείς που πληρούν τα κλινικά κριτήρια δόθηκαν δωρεάν από το Κέντρο Τηλεπρόνοιας του Δήμου συσκευές φορητής βιολογικής τηλεμετρίας. Τα αποτελέσματα της τηλεμετρίας αποστέλλονται στο δήμο μέσω τηλεφώνου και από εκεί μέσω του διαδικτύου στον ειδικό γιατρό. Το μεγάλο όφελος για τους ασθενείς είναι η τροποποίηση της αγωγής ή η ειδοποίηση για περαιτέρω εξετάσεις αν διαπιστωθεί παθολογική μέτρηση. Και όλα αυτά χωρίς καν να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Λόγω των θετικών αποτελεσμάτων από αυτή την πιλοτική εφαρμογή, ο Δήμος Τρικκαίων επέκτεινε την «Τηλεπρόνοια» και σε ασθενείς με χρόνιο βρογχικό άσθμα μέσω τηλεσπιρομέτρησης.

Όμως, η τεχνολογία χρησιμοποιείται και για την εξυπηρέτηση των μεταφορών. Για το λόγο αυτό λειτουργεί στο Δήμο Τρικκαίων ένα ολοκληρωμένο σύστημα «ευφυών» μεταφορών με στόχο να απεγκλωβιστεί το κέντρο της πόλης από το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Στα πλαίσια αυτού του μέτρου λειτουργεί ηλεκτρονική πληροφόρηση σε στάσεις των μέσων μαζικής κυκλοφορίας καθώς και σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης.

Οι αρμόδιοι, όμως, στα Τρίκαλα δεν επαναπαύονται. Ήδη έχει τεθεί σε λειτουργία σύστημα οπτικών ινών μήκους περίπου 30 χιλιομέτρων(!) με στόχο τη βελτίωση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών που προσφέρει ο Δήμος στους πολίτες. Το δίκτυο αυτό συνδέει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες με τρόπο γρήγορο και αξιόπιστο. Έτσι, ο Δήμος Τρικκαίων έγινε ο πρώτος Δήμος σε όλη την Ελλάδα που χρησιμοποιεί οπτικές ίνες!

Η πρωτοπορία, απ’ ότι φαίνεται, αποδίδει καρπούς στα Τρίκαλα. Συνεπώς, η πόλη της Θεσσαλίας αποτελεί τρανό παράδειγμα για το πως θα πρέπει να είναι και να λειτουργούν οι σύγχρονες πόλεις στο (άμεσο) μέλλον. Ανάλογες αξιέπαινες προσπάθειες αξίζουν την προσοχή μας, αλλά και τον παραδειγματισμό. Πραγματικά είναι κρίμα η Ελλάδα να βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις, αν όχι στην τελευταία θέση, της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη χρήση και την αξιοποίηση του διαδικτύου…

28 Οκτωβρίου: Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων

Ελάχιστοι γνωρίζουν πως, εκτός από την εθνική μας εορτή, σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Δωρεάς Οργάνων Σώματος και Μεταμοσχεύσεων. Καθιερώθηκε το 2005 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας με σκοπό να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για την αξία της δωρεάς οργάνων σώματος που μέσω της μεταμόσχευσης χαρίζουν το πολύτιμο δώρο της ζωής σε πάσχοντες συνανθρώπους μας.

Η μεταμόσχευση, δηλαδή η αντικατάσταση φθαρμένων ανθρωπίνων οργάνων από άλλα υγιή, αποτελεί για πολλούς συνανθρώπους μας τη μοναδική ρεαλιστική ελπίδα για μια υγιή και παραγωγική ζωή, έχει καθιερωθεί ως ευρέως αποδεκτό μέρος της ιατρικής θεραπείας και θεωρείται ως μία νίκη του ανθρώπου στην πάλη του με την αρρώστια και το θάνατο. Για να λάβει, όμως, σάρκα και οστά ένα ευρύ μεταμοσχευτικό πρόγραμμα απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δωρεά οργάνων, ένα θέμα δύσκολο όχι τόσο ως ιατρικό-επιστημονικό επίτευγμα όσο γιατί προκαλεί κοινωνικά διλήμματα, και στην πατρίδα μας και σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ, παράλληλα, για την ανάπτυξή του απαιτείται η κοινωνική στήριξη, άνευ της οποίας δεν μπορεί να υπάρξει. Επιπλέον, όπως συμβαίνει με όλες τις ανθρώπινες εξελίξεις, αυτός ο ιδιαίτερος χώρος της ιατρικής επιστήμης, παρά την ελπίδα που προσφέρει, παρουσιάζει επίσης κάποια σοβαρά θέματα που πρέπει να εξεταστούν υπό το φως μιας διορατικής ανθρωπολογικής και ηθικής σκέψης.

Η δωρεά οργάνων αποτελεί δείγμα κοινωνικής ευαισθητοποίησης και είναι μια πράξη που μας αφορά όλους. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν ευεργετηθεί από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση και εκατομμύρια ακόμη περιμένουν τη σωτηρία. Το μεγάλο και δυσεπίλυτο πρόβλημα σε παγκόσμιο επίπεδο παραμένει το αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση και του αριθμού των ασθενών στις λίστες αναμονής. Μόνο στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 3.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο περιμένοντας το μόσχευμα που θα τους χαρίσει τη ζωή.

Δυστυχώς, ενώ τα μηνύματα από το διεθνές περιβάλλον είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά και οι επιτυχίες των Ελλήνων ιατρών μάς υπόσχονται πολλά και δίνουν ελπίδα για το μέλλον, η Ελλάδα καταλαμβάνει την τελευταία θέση ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τον αριθμό των πραγματοποιούμενων μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες. Αξίζει να σημειωθεί ότι το 2001 η αναλογία του αριθμού μεταμοσχεύσεων από πτωματικούς δότες ανά εκατομμύριο πληθυσμού στην Ελλάδα ήταν 2.9, τη στιγμή που στην Ισπανία ήταν 32.5, στην Πορτογαλία 20.2, στην Αυστρία 23.7 και στο Βέλγιο 21.6. Παρόμοια στασιμότητα ή ακόμα και κάμψη στον αριθμό των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση διαπιστώνεται τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως και οφείλεται, κατά κύριο λόγο, σε απροθυμία των συγγενών στο να συναινέσουν στη δωρεά οργάνων προσφιλών τους προσώπων που χάθηκαν. Οι αιτίες της απροθυμίας αυτής είναι, σίγουρα, πολλές αλλά οι σημαντικότερες πρέπει να αναζητηθούν στην ελλιπή και εσφαλμένη ενημέρωση ή παραπληροφόρηση του

πληθυσμού που συχνά πέφτει θύμα διογκωμένης φημολογίας, στην έλλειψη εμπιστοσύνης σε φορείς και γιατρούς και στο φόβο για εμπόριο οργάνων και στις διάφορες προλήψεις και προκαταλήψεις που συνοδεύουν το τέλος της ζωής.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων το α' τρίμηνο του 2008, η πορεία της μεταμοσχευτικής δραστηριότητας στη χώρα μας σημείωσε αύξηση κατά 56% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα. Οι Έλληνες ευαισθητοποιούνται ολοένα και περισσότερο απέναντι στη Δωρεά Ιστών και Οργάνων και αυτό αποτυπώνεται και στα νούμερα. Κατά τη διάρκεια του α' τριμήνου του 2008 αξιοποιήθηκε το ιδιαίτερα ικανοποιητικό ποσοστό της τάξης του 64,5% των δυνητικών δοτών. Είναι ενδεικτικό άλλωστε ότι στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα το 2007, το ποσοστό αξιοποίησης άγγιζε μόλις το 29,2%.

Για να αυξηθούν ακόμα περισσότερο αυτά τα ποσοστά χρειάζεται πάνω απ’ όλα να σπάσουμε τις προκαταλήψεις και τις ιδεοληψίες που ταλανίζουν και αποθαρρύνουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού από την πράξη της δωρεάς οργάνων και να εμπεδώσουμε ένα ισχυρό αίσθημα εμπιστοσύνης για τη λειτουργία των φορέων και των θεσμών. Ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων συμβάλλει τα μέγιστα στην κατεύθυνση αυτή με τη δράση του. Δεν αρκεί, όμως, αυτό. Η Πολιτεία πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για ευαισθητοποίηση των πολιτών στο θέμα των μεταμοσχεύσεων και όχι μόνο. Η Εκκλησία έχει αποδεχτεί ανεπιφύλακτα την ιδέα της δωρεάς οργάνων θεωρώντας την υπέρτατη πράξη ανθρωπισμού και φιλαλληλίας. Όλοι, λοιπόν, συμφωνούν πως η δωρεά οργάνων αποτελεί «πράξη σωτηρίας» προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Ας το αποδείξουμε στην πράξη…

Αριθμός 52000

Παρακολούθησα πριν μερικές ημέρες στην ΕΤ1 την εκπομπή «Σαν παραμύθι». Είχε ως θέμα την αφήγηση ενός Κρητικού, του Δημόκριτου Παυλάκη, σχετικά με τη «ζωή» του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Υπάρχουν αρκετοί που αυτές τις μέρες γράφουν αφιερώματα για τις ιστορικές νίκες των Ελλήνων στο αλβανικό μέτωπο, αλλά και τις ανδραγαθίες τους στα υπόλοιπα μέτωπα του πολέμου. Δυστυχώς, όμως, ο πόλεμος δεν είναι μόνο νίκες, αλλά κυρίως πόνος και δυστυχία! Έτσι, αυτό το άρθρο αποτελεί το δικό μου «αφιέρωμα» στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…

Και μόνο το άκουσμα της λέξης «Νταχάου» ξυπνάει αμέσως μέσα μας αρνητικά αισθήματα. Η πραγματικότητα είναι ακόμα πιο σοκαριστική! Το στρατόπεδο συγκέντρωσης δημιουργήθηκε το 1933 αρχικά για πολιτικούς κρατουμένους, δηλαδή αντιφρονούντες του χιτλερικού καθεστώτος, σοσιαλδημοκράτες, κομμουνιστές και συνδικαλιστές. Αργότερα, σε αυτό φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και θανατώθηκαν Εβραίοι, μάρτυρες του Ιεχωβά, Ρομά και ομοφυλόφιλοι. Το ίδιο στρατόπεδο αποτέλεσε πρωτεύων τόπο συγκέντρωσης αιχμαλώτων από τις χώρες που εισέβαλαν και κατακτούσαν οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους.

Ας πάμε, όμως, να δούμε εκ των έσω πως λειτουργούσε. Η αφήγηση του αγέρωχου γερο-Δημόκριτου ήταν συγκλονιστική και καθηλωτική! Άλλωστε, εκεί πέρασε περισσότερα από τέσσερα χρόνια… Το πρώτο πράγμα που συναντά κανείς είναι η σιδερένια πόρτα με την επιγραφή “ARBEIT MACHT FREI” (=Η εργασία απελευθερώνει). Ο Κρητικός της ιστορίας μας άνηκε στους «τυχερούς», καθώς έφτασε εκεί με τρένο. Υπάρχουν αναφορές πως οι Ναζί ανάγκαζαν Σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου να διασχίζουν πεζή (!) το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής από τα πεδία των μαχών μέχρι το Νταχάου. Φυσικά, οι περισσότεροι δεν έφταναν ποτέ… Αμέσως μετά ακολουθούσε η κατάσχεση των ρούχων των κρατουμένων και η καταγραφή τους. Τους έδιναν από μια ριγέ στολή κι ένα ζευγάρι τσόκαρα. Επίσης, τους χάραζαν κι ένα σημάδι (σαν τατουάζ) ανάλογα με τη χώρα καταγωγής τους ή τον λόγο φυλάκισής τους και τους κούρευαν. Από εδώ και πέρα δεν υπάρχουν ονόματα παρά μόνο αριθμοί. Το «Δημόκριτος Παυλάκης» αντικαταστάθηκε από το απρόσωπο νούμερο 52000. Κανείς δεν πρόκειται να τον φωνάξει ξανά με το όνομά του μέσα στο Νταχάου, ούτε να τον ρωτήσει από πού έρχεται κτλ. Ο αριθμός 52000 τα λέει όλα για τη Γκεστάπο.

Η μέρα ξεκινούσε με το προσκλητήριο. Όλοι οι κρατούμενοι συγκεντρώνονταν στον προαύλιο χώρο του στρατοπέδου και παρέμεναν εκεί για αρκετή ώρα γυμνοί να υπομένουν το ψύχος. Τους επιθεωρούσαν Γερμανοί αξιωματικοί, κυρίως της Αεροπορίας, και κρατούσαν το νούμερο όσων πίστευαν πως έχουν την κατάλληλη σωματοδομή και χαρακτηριστικά για τα διάφορα πειράματά τους. Εάν κάποιος έλειπε από το προσκλητήριο οι υπόλοιποι ήταν αναγκασμένοι να περιμένουν ως και τρεις ώρες κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Πολλοί δεν άντεχαν και σωριάζονταν νεκροί στη γη! Όσοι άντεχαν αναγκάζονταν να υπομείνουν το ντουζ με παγωμένο νερό. Στη συνέχεια έπιαναν δουλειά για πολλές ώρες ακατάπαυστα. Μόνο τους διάλειμμα ήταν για φαγητό: καροτόζουμο με ψωμί… Ακόμα και στην

τουαλέτα πήγαιναν με το χρονόμετρο. Μάλιστα, υπήρχαν φορές που οι κρατούμενοι πήγαιναν στην τουαλέτα, αποκοιμιούνταν από την κούραση και στη συνέχεια οι Γερμανοί αξιωματικοί τους μαστίγωναν προς παραδειγματισμό των υπολοίπων! Η καταναγκαστική τους εργασία χρησιμοποιούνταν από τα SS για να αυξήσουν τα έσοδά τους, αφού εκμίσθωναν ουσιαστικά τους αιχμαλώτους σε, κρατικές και ιδιωτικές, επιχειρήσεις και βιομηχανίες.

Αυτός ο τρόπος ζωής κάθε άλλο παρά φυσιολογικός ήταν. Σιγά-σιγά το στρατόπεδο γέμισε αποστεωμένους ανθρώπους ανίκανους να σταθούν στα πόδια τους. Όμως, η σωματική καταπόνηση δεν ήταν τίποτα μπροστά στην ψυχική… Οι ίδιοι οι κρατούμενοι εξαναγκάζονταν από τα SS να μεταφέρουν τα άψυχα σώματα των συγκρατουμένων τους στο κρεματόριο για την αποτέφρωση. Δυσωδία παντού στο χώρο. Η μυρωδιά των καμένων ανθρωπίνων σωμάτων έκανε την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Το θέαμα, όμως, ήταν περισσότερο μακάβριο. Στοιβαγμένοι σε καρότσια άνθρωποι με πεταγμένα τα μάτια, με αίμα να τρέχει από τη μύτη και το σώμα τους. Ήταν τα θύματα των πειραμάτων που πραγματοποιούσαν πάνω τους οι γιατροί των SS.

Πολλοί προσπάθησαν να δραπετεύσουν τη νύχτα! Τους έβλεπαν όλοι καμένους και καρφωμένους στα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα το επόμενο πρωί. Οι Γερμανοί έπαιρναν δρακόντεια μέτρα για την αποφυγή δραπετεύσεων. Είχαν σκοπιές κάθε 8 μέτρα και πανύψηλα ηλεκτροφόρα πλέγματα περιμετρικά του στρατοπέδου. Ήθελαν να μην μαθευτεί παραέξω τίποτα από όσα συνέβαιναν εκεί. Έχει ακουστεί πως 2 Έλληνες κατάφεραν να δραπετεύσουν από το Νταχάου. Οι Γερμανοί τους συνέλαβαν, αλλά δεν τους τιμώρησαν επειδή τους θεώρησαν ήρωες με το κατόρθωμα που πέτυχαν!

Έπρεπε, λοιπόν, να βρουν άλλο τρόπο να διαφύγουν. Ένας Έλληνας, συντοπίτης του Δημόκριτου από την Κρήτη, υποδύθηκε τον άρρωστο στο πρωινό προσκλητήριο καταρρέοντας. Οι Γερμανοί αναγκάστηκαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο. Δεν ήταν ελεύθερος, μα είχε ένα πιάτο φαΐ να φάει! Έπειτα από μέρες επέστρεψε πίσω στο Νταχάου και ξαναπροσποιήθηκε τον άρρωστο. Αυτό το επανέλαβε άλλη μια φορά. Οι Γερμανοί αξιωματικοί κατάλαβαν το κόλπο που είχε σκαρώσει και τον απομάκρυναν από τους υπόλοιπους. Κανείς δεν τον ξαναείδε… Το μόνο που πρόλαβε να πει στον Δημόκριτο είναι: «Να μου φιλήσεις την Κρήτη!».

Τα χρόνια κυλούσαν βασανιστικά και μαρτυρικά. Οι περισσότεροι αιχμάλωτοι πέθαιναν, αλλά ο αριθμός των κρατουμένων διατηρούνταν αμείωτος. Κάθε μέρα νέοι αιχμάλωτοι εισάγονταν στο Νταχάου. Οι τιμωρίες συχνές και «δι’ ασήμαντον αφορμή». Βασανιστήρια με μαστίγια, «ψυχολογικός πόλεμος», αλλά και εν ψυχρώ εκτελέσεις αποτελούσαν την καθημερινότητα στο κολαστήριο του Νταχάου. Πενήντα Ρώσοι βρήκαν τραγικό θάνατο στους «φούρνους» των Ναζί επειδή την ώρα της εργασίας ψέλλισαν τον εθνικό τους ύμνο!

Το Νταχάου είχε τόσους κρατούμενους που «δάνειζε» μερικούς σε άλλα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχαν ελλείψεις… Σε μια τέτοια «ανταλλαγή»

συμμετείχε και ο Δημόκριτος Παυλάκης. Τους μετέφεραν με τρένο για άλλο στρατόπεδο στην Τσεχία. Με κάποιο τρόπο κατάφερε να διαφύγει και να βρει καταφύγιο στη σοφίτα ενός Τσέχου. Αυτός τον περιέθαλψε, του έδωσε φαΐ, ρούχα και στέγη για να μείνει! Μετά από λίγο καιρό ήρθε η απελευθέρωση. Όμως, ο Δημόκριτος ήταν σε άθλια κατάσταση και κινδύνευε να πεθάνει από τύφο. Χάρη στη συνδρομή ενός (άγνωστου) Ρώσου βρέθηκε κρεβάτι σε νοσοκομείο για τον Δημόκριτο. Ο Ρώσος έδειξε τέτοια προθυμία να προσφέρει στο Δημόκριτο μόλις πληροφορήθηκε την κράτησή του στο Νταχάου.

Έγινε καλά. Ήθελε να επιστρέψει, όμως, άμεσα στην Κρήτη, τη γενέτειρά του. Ο Ρώσος τον βοήθησε και πάλι, καθώς του ετοίμασε όλα τα απαραίτητα έγγραφα ταχύτατα και τον εφοδίασε με ένα συνοδευτικό πως πρέπει να προωθηθεί αμέσως στην Ελλάδα. Γύρισε ουσιαστικά γρήγορα. Όταν έφτασε στην Κρήτη έσκυψε και φίλησε το χώμα της, ενώ την ώρα που πήγε στο χωριό του βρήκε τους συγχωριανούς του να του κάνουν μνημόσυνο! Με τις μνήμες να τον βασανίζουν και τις εικόνες νωπές ακόμα στο μυαλό του έφτιαξε μια καινούργια ζωή. Από τα χαλάσματα γεννήθηκε ένα οικοδόμημα. Το νούμερο 52000 του Νταχάου ήταν και πάλι ο Δημόκριτος Παυλάκης από την Κρήτη…

Νοέμβριος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Εταιρία για τη μελέτη και προστασία της μεσογειακής φώκιας “Mom”

• Η «Βουλή των Εφήβων» και η πολιτική των γηραιών…

• Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς: Παρελθόν, παρών και μέλλον

• Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ!

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: Εταιρία για τη μελέτη και προστασία της μεσογειακής φώκιας “MOm”

Με τη συνεχή παρουσία της, εδώ και 20 χρόνια η MOm συγκαταλέγεται στις πιο δραστήριες και αναγνωρίσιμες ελληνικές Περιβαλλοντικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις!Το 1988, μια ομάδα νεαρών πτυχιούχων βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, αποφασίζει να μελετήσει την ελάχιστα γνωστή μέχρι τότε Μεσογειακή φώκια. Για αυτόν τον σκοπό, ιδρύεται η Mom. Αντιμετωπίζοντας το θέμα φώκια και θάλασσα συνολικά, η MOm δρα τοπικά και εθνικά, υλοποιεί ερευνητικές, ενημερωτικές και εκπαιδευτικές δράσεις, δημιουργεί συμμαχίες και προωθεί την προστασία του είδους και των ελληνικών θαλασσών στην εθνική και ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα.

Η ΜΟm, ακολουθώντας τις διεθνώς παραδεκτές κατευθύνσεις για την προστασία της Μεσογειακής φώκιας, όπου η περίθαλψη άρρωστων ή τραυματισμένων ζώων θεωρείται ως βασικό εργαλείο της στρατηγικής για την προστασία του είδους, ξεκίνησε το 1990 τη δράση της Διάσωσης και Περίθαλψης άρρωστων, τραυματισμένων και ορφανών ζώων.

Σκοπός της δράσης αυτής είναι η αύξηση των πιθανοτήτων επιβίωσης ζώων, που χωρίς ανθρώπινη επέμβαση είναι καταδικασμένα να πεθάνουν. Τα ζώα που θα επιβιώσουν θα επιστρέψουν υγιή και ικανά να επιβιώσουν ανεξάρτητα στο φυσικό περιβάλλον.

Υπολογίζεται ότι ως τώρα έχουν επιστρέψει στο φυσικό περιβάλλον υγιή ζώα που αντιστοιχούν στο 5% του σημερινού πληθυσμού. Κατά τη διάρκεια της περίθαλψης των ζώων καταγράφονται στοιχεία για τη βιολογία και οικολογία της Monachus monachus και εμπλουτίζεται με δείγματα η τράπεζα δειγμάτων. Επιπλέον, η περίθαλψη συμβάλλει με μοναδικό τρόπο στην ευαισθητοποίηση του κοινού σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.

Η υλοποίηση των θεσμικών προγραμμάτων αποδεικνύει τη 19χρονη συνεχή παρουσία της MOm στο πεδίο. Πιο συγκεκριμένα:

• Με την εφαρμογή των προγραμμάτων φύλαξης στο ΕΘΠΑΒΣ από το 1991 και Ενημέρωσης – Ευαισθητοποίησης, του τοπικού πληθυσμού, δεν έχει παρατηρηθεί περιστατικό θανάτωσης Μεσογειακής φώκιας στην περιοχή.

• Το πρόγραμμα παρακολούθησης του πληθυσμού της Μεσογειακής φώκιας έχει αποδώσει πολύτιμα στοιχεία για τη βιολογία και την οικολογία του είδους. Συγκεκριμένα, στην περιοχή των Σποράδων έχουν ταυτοποιηθεί 60 ζώα, ενώ στην Κίμωλο ο πληθυσμός εκτιμάται γύρω στα 43 ζώα και στην Β.Κάρπαθο στα 23 ζώα.

• Η Γενική Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρουσιάζει σε ιστοσελίδα της τα προγράμματα LIFE-Nature που έχει υλοποιήσει η MOm ως «Καλές Πρακτικές Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος».

• Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα πλαίσια της παρακολούθησης των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων που υλοποιεί η MOm έχει εκφράσει πολλές φορές ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια σε σχέση με τα όλα τα επίπεδα υλοποίησης των

προγραμμάτων: επιστημονικό, επικοινωνιακό, διαχειριστικό, οικονομικής παρακολούθησης.

• Το Πρόγραμμα Περίθαλψης με αξιοσημείωτα αποτελέσματα σε παγκόσμιο επίπεδο μετράει 15 επιτυχημένα παραδείγματα ζώων που επανεντάχθηκαν υγιή στο φυσικό τους περιβάλλον, σε σύνολο 25 ζώων που έχουν περιθαλπεί.

• Πολλά προγράμματα της MOm οδήγησαν σε ουσιαστική ανταλλαγή τεχνογνωσίας με φορείς και επιστημονικά ιδρύματα με απτά αποτελέσματα.

• Όλα τα προγράμματα της MOm υλοποιούνται με τη συμμετοχή του τοπικού πληθυσμού, αλλά και τη συνεργασία σε επίπεδο σχεδιασμού και διαβούλευσης και προώθησης δράσεων προστασίας και ανάδειξης του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των περιοχών.

• Ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας στις περιοχές δράσης της MOm, με χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Αλοννήσου όπου παρατηρήθηκε αύξηση των επιχειρηματικών δράσεων από την ίδρυση του Θαλάσσιου Πάρκου το 1992 μέχρι σήμερα.

• Ευαισθητοποίηση για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος περισσότερων από 200.000 επισκεπτών των Κέντρων Ενημέρωσης που διατηρεί η MOm σε σημαντικές περιοχές όπως η Αλόννησος, η Κίμωλος, η Σκόπελος και η Σκιάθος, καθώς και 150.000 παιδιών μέσα από τα προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Περισσότερες πληροφορίες:

Mom, Εταιρία για τη μελέτη και προστασία της μεσογειακής φώκιαςΣολωμού 18, 10682 ΑθήναΤηλέφωνο: 2105222888Fax: 2105222450e-mail: support@mom.grwww.mom.gr

Η «Βουλή των Εφήβων» και η πολιτική των γηραιών…

Η «Βουλή των Εφήβων» πήρε σάρκα και οστά περίπου 14 χρόνια πριν, το 1995. Ένα όνειρο πολλών νέων σε ηλικία, αλλά κυρίως σε πνεύμα, ανθρώπων υλοποιήθηκε με πρωτεργάτη τον αιώνιο έφηβο της ελληνικής λογοτεχνίας Αντώνη Σαμαράκη!

Ας δούμε συνοπτικά την ιστορία της. H «Bουλή των Εφήβων» είναι ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που διοργανώθηκε για πρώτη φορά από τη Bουλή των Ελλήνων το σχολικό έτος 1995-1996 και από τότε λειτουργεί σε ετήσια βάση, με τη συνεργασία των υπουργείων Παιδείας της Ελλάδας και της Kύπρου. Από το 2002 συνεργάζεται και το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας. Το πρόγραμμα απευθύνεται στους μαθητές της B’ τάξης όλων των ενιαίων λυκείων και τεχνικών επαγγελματικών εκπαιδευτηρίων (TEE, νυν ΕΠΑΛ) της χώρας, στους μαθητές των ελληνικών λυκείων της Αλλοδαπής, καθώς και στους μαθητές της B’ τάξης των λυκείων και τεχνικών σχολών της Kύπρου. Οι μαθητές που μετέχουν στο Πρόγραμμα δεν πρέπει να είναι άνω των 20 ετών. Από τη Ζ’ Σύνοδο (2001-2002) της «Bουλής των Εφήβων» δικαίωμα συμμετοχής έχουν και οι μαθητές των ΤΕΕ Μαθητείας Α’ κύκλου του OΑΕΔ, ενώ από τη Θ’ Σύνοδο (2003-2004) το πρόγραμμα διοργανώνεται από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.

Την οργάνωση και τη λειτουργία του προγράμματος εποπτεύει ειδική επιτροπή προσωπικοτήτων και εκπαιδευτικών, η Επιτροπή του Προγράμματος «Bουλή των Eφήβων». Από την προεδρεία, αλλά και τη σύνθεση της Επιτροπής αυτής έχουν περάσει αξιόλογοι επιστήμονες και άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων! Πρώτος πρόεδρος της Επιτροπής του Προγράμματος υπήρξε ο αείμνηστος συγγραφέας Αντώνης Σαμαράκης έως το θάνατό του το 2003. Στη συνέχεια, ανέλαβε ο συγγραφέας-λογοτέχνης, ακαδημαϊκός Ιάκωβος Καμπανέλλης έως τον Οκτώβριο του 2007. Από τότε μέχρι σήμερα πρόεδρος της Επιτροπής έχει οριστεί ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιος Μπαμπινιώτης.

Ξεκάθαρος σκοπός του προγράμματος είναι η ενεργοποίηση των νέων σε ζητήματα τοπικού και γενικότερου ενδιαφέροντος και κατ’ επέκταση η ενασχόλησή τους με τα κοινά. Όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας του θεσμού –που δυστυχώς τελευταία φθίνει και χάνει την αίγλη του- έχουν εκφραστεί διάφορες απόψεις για τη χρησιμότητά του και την απήχησή του. Πολλοί εκφράζουν επιφυλάξεις και αντιθέσεις σχετικά με τη διαδικασία επιλογής των έφηβων βουλευτών (αξιολόγηση + κλήρωση) και το κατά πόσο είναι αδιάβλητη και αξιοκρατική η όλη διαδικασία! Πιστεύω, όμως, πως οι ενστάσεις θα πρέπει να εστιάζουν κυρίως στο περιεχόμενο αυτού του θεσμού.

Στα 14 αυτά χρόνια λειτουργίας της «Βουλής των Εφήβων» έχουν περάσει από τα έδρανα του κοινοβουλίου χιλιάδες νέοι από την Ελλάδα, την Κύπρο και την υπόλοιπη ομογένεια. Νέοι με οράματα για το μέλλον, με δίψα και πάθος για αλλαγές σε όλα τα επίπεδα και τις δομές της κοινωνίας. Νέοι που με τον αντισυμβατικό τους λόγο αμφισβητούν το κατεστημένο και αγωνίζονται για έναν

καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο με ίσες ευκαιρίες για όλους! Ο νεανικός τους ενθουσιασμός, η δημιουργικότητά τους αποτελούν τα «όπλα» τους για την επίτευξη των σκοπών τους.

Οι έφηβοι βουλευτές παρουσιάζουν κάθε χρόνο στις συνεδριάσεις της «Βουλής των Εφήβων» πολλές αξιόλογες εργασίες για πολλά θέματα που μας απασχολούν καθημερινά, αλλά και γενικότερου περιεχομένου. Από την ανάλυση της ανάγκης διαπλάτυνσης τμήματος της Εθνικής Οδού έως τις επιπτώσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου! Θέλουν να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και το αποδεικνύουν έμπρακτα. Στερούνται μερικό από τον ελεύθερό τους χρόνο ή ξεκλέβουν λίγο χρόνο από τις υποχρεώσεις τους για να ασχοληθούν με κάτι που θα έπρεπε να καταπιάνονται οι «επαγγελματίες» πολιτικοί του τόπου…

Τι γίνονται, όμως, όλες αυτές οι εργασίες; Βλέπουμε σε κάθε σύνοδο της «Βουλής των Εφήβων» τους πολιτικούς να παρακολουθούν «με προσοχή» τις ομιλίες και τις τοποθετήσεις των νέων και κατόπιν να κάνουν βαρύγδουπες δηλώσεις. Δυστυχώς, η μέχρι τώρα πείρα έχει δείξει πως όχι μόνο δεν αξιοποιείται προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας ο κόπος και η διάθεση των νέων, αλλά αντιθέτως πάνε χαμένες τόσο αξιόλογες εργασίες! Κανείς πολιτικός δεν τις παίρνει στα σοβαρά παρόλο που διακηρύσσουν το αντίθετο… Οι γερασμένοι πολιτικοί δεν αντέχουν την φρεσκάδα των ιδεών που προτείνουν οι έφηβοι. Φυσικά, ο όρος «γερασμένοι» δεν αφορά μόνο την ηλικία, αλλά κυρίως τον τρόπο σκέψης. Υπάρχουν αρκετοί νέοι σε ηλικία πολιτικοί με συντηρητικές απόψεις γηραιών ανθρώπων. Ευτυχώς, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μια από τις πιο λαμπρές εξαιρέσεις, αν και δεν υπήρξε πολιτικός, είναι ο Αντώνης Σαμαράκης. Η «Βουλή των Εφήβων» αποτελεί «παιδί» του, ένα από αυτά που αγάπησε πολύ και αγωνίστηκε μέχρι το θάνατό του για να το αναδείξει. Χωρίς τη δική του συμβολή ο θεσμός αυτός πιθανότατα δεν θα υπήρχε.

Στα κουρασμένα πολιτικά μυαλά του τόπου οφείλονται και οι ταραχές του περασμένου Δεκεμβρίου. Οι νέοι «φωνάζουν», αλλά κανείς δεν τους ακούει. Δηλώνουν παρών, αλλά τους αφήνουν έξω από το παιχνίδι. Αν δεν δοθεί προσοχή στα νιάτα του τόπου, τότε οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην απαξίωση των θεσμών από τη μεριά τους! Οι νέοι έχουν τις λύσεις και προσπαθούν να τις προωθήσουν και να τις εφαρμόσουν. Ακόμα και λάθη να κάνουν έχουν μπροστά τους όλο το χρόνο να τα διορθώσουν. Ας τους δοθεί επιτέλους η ευκαιρία να αποδείξουν τι αξίζουν…

Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς: Παρελθόν, παρών και μέλλον

Η Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς συστάθηκε το 1982 ως επιτελικό κυβερνητικό όργανο με κύριο στόχο τη διαμόρφωση, την παρακολούθηση και τον συντονισμό της κυβερνητικής πολιτικής για τη νέα γενιά και τη σύνδεσή της με την κοινωνία και τους φορείς της. Έτσι, η Ελλάδα εναρμονίστηκε με την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική, που κρατάει μέχρι σήμερα, για τη δημιουργία αυτοτελών και ολοκληρωμένων κυβερνητικών υπηρεσιών σε υψηλό επίπεδο, με αντικείμενο την πολιτική για τους νέους.

Κάθε αρχή και δύσκολη… Η ΓΓΝΓ, όμως, άντεξε στο χρόνο! Εύλογα θα περίμενε κανείς τα τελευταία χρόνια με την ραγδαία εξάπλωση των νέων τεχνολογιών και κυρίως του διαδικτύου να είναι παντοδύναμη και πανίσχυρη στο χώρο της νεολαίας στη χώρα μας. Δυστυχώς, αντ’ αυτού ακολούθησε την οδό της στασιμότητας. Ακόμα και μερικές σημαντικές τομές που επιχειρήθηκαν και νέοι θεσμοί που δημιουργήθηκαν απέτυχαν στην πορεία ή υποβαθμίστηκαν από την ίδια τη ΓΓΝΓ.

Η ιστοσελίδα της ΓΓΝΓ μόνο σύγχρονη και ενημερωμένη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί! Με εμφάνιση και θέματα ενημέρωσης που δεν έχουν ανανεωθεί την τελευταία πενταετία, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πόλο έλξης για τους νέους που ενδιαφέρονται να πληροφορηθούν για θέματα και πολιτικές που τους αφορούν. Από τα εκατοντάδες σεμινάρια του ευρωπαϊκού προγράμματος «Νέα Γενιά σε Δράση» (“Youth in Action”) που είναι διαθέσιμα για τους νεολαίους -είτε αυτοί ασχολούνται ενεργά με τον εθελοντισμό και τις ΜΚΟ, είτε όχι- ελάχιστα παρουσιάζονται στην ιστοσελίδα της. Τα περισσότερα εξ’ αυτών αφού έχει λήξει ή ελάχιστες μέρες πριν λήξει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων συμμετοχής!

Ένα από τα πιο μεγαλόπνοα project της ΓΓΝΓ για τη νεολαία ήταν τα Τοπικά Συμβούλια Νέων που θεσμοθετήθηκαν μόλις το 2006. Αποτελούν συνέχεια των καταργηθέντων ΔΗ.ΣΥ.Ν. και ΝΟ.ΣΥ.Ν. Δυστυχώς, λανθασμένες πολιτικές της ηγεσίας της ΓΓΝΓ, αλλά και του Υπουργείου Παιδείας μετέτρεψαν το θεσμό σε μέσο κομματικοποίησης των νέων. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός πως τα «Ανοιχτά Διήμερα ΤΟ.ΣΥ.Ν.» χρησιμοποιήθηκαν για να εξαίρουν τις ικανότητες του –τότε- πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή; Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί η αιφνίδια εκδήλωση λίγο πριν τις εκλογές του Οκτωβρίου για τα στελέχη των ΤΟ.ΣΥ.Ν., τα οποία ενημερώθηκαν μόλις ελάχιστες μέρες νωρίτερα, σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών και εξελίχθηκε σε προεκλογική ομιλία του –τότε- υπουργού Παιδείας Άρη Σπηλιωτόπουλου;

Άλλο ένα αξιόλογο πρόγραμμα της ΓΓΝΓ είναι τα «Ιστιοπλοϊκά τριήμερα» και τα «Χειμερινά τριήμερα». Σε αυτά νέοι 18-30 ετών έχουν τη δυνατότητα να περάσουν τρεις ημέρες σε κάποιο χειμερινό προορισμό για εναλλακτικό τουρισμό ή σε ένα ιστιοφόρο σκάφος με κόστος μόλις 50€! Τα τελευταία χρόνια πολλοί είναι αυτοί που κατηγορούν τη ΓΓΝΓ για τη διαδικασία επιλογής των συμμετεχόντων. Η απαράδεκτη αυτή διαδικασία προβλέπει την αποδοχή των συμμετοχών με σειρά προτεραιότητας στην υποβολή της αίτησης. Έτσι, έχουν παρατηρηθεί ακόμα και

φαινόμενα «ομαδικών δηλώσεων» με την ίδια ακριβώς ώρα (με ακρίβεια χιλιοστών του δευτερολέπτου!). Φέτος, ανακοινώθηκαν τα τελικά αποτελέσματα επιλογής για τα «Ιστιοπλοϊκά τριήμερα» μόλις μια ημέρα μετά την έναρξη των δηλώσεων και ενώ απέμεναν δεκάδες μέρες για να υποβάλλει κάποιος τη δήλωσή του. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση για τους αιτούντες στο Ναυταθλητικό Όμιλο Τζιτζιφιών Καλλιθέας που δεχόταν τους περισσότερους συμμετέχοντες (600), αλλά και σε άλλους συλλόγους, όπου από τις 9:15 έως τις 12:06:32.330 είχαν συμπληρωθεί όλες οι θέσεις, ενώ ο πρώτος αναπληρωματικός υπέβαλλε αίτηση στις 12:06:43.360! Πρακτικά αυτό σημαίνει πως έχασε την ευκαιρία να συμμετέχει μόλις για 11 δευτερόλεπτα. Αν κάποιος, δηλαδή, είχε κάποια υποχρέωση εκείνη την ώρα και δεν ήταν σε θέση να υποβάλλει αίτηση ή αντιμετώπιζε προβλήματα με το ίντερνετ, τότε αυτόματα αποκλειόταν από τη διαδικασία…

Από απαξίωση και την υποβάθμιση δεν γλίτωσαν ούτε τα φιλόδοξα Κέντρα Πληροφόρησης Νέων (Κ.Π.Ν.). Ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν τον πιο σημαντικό φορέα της νεολαίας, στην Ελλάδα απαξιώθηκαν πλήρως. Η υποχρηματοδότησή τους είχε ως συνέπεια πολλά από αυτά να κλείσουν, ενώ όσα συνέχισαν τη λειτουργία τους περιόρισαν τις παροχές τους προς τους νέους.

Και φτάνουμε στο σήμερα. Αναμένεται η τοποθέτηση του νέου Γενικού Γραμματέα Νέας Γενιάς με διαδικασία αντίστοιχη με αυτή των άλλων υπουργείων. Ο νέος Γενικός Γραμματέας θα πρέπει καταρχάς να είναι νέος και να έχει όρεξη για πολύ δουλειά στο δύσκολο τομέα της νεολαίας. Η ΓΓΝΓ χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση και ουσιαστική αναβάθμιση σε όλα τα επίπεδα. Όλοι οι νέοι πρέπει να έχουν άμεση και πλήρη ενημέρωση για τα ζητήματα που τους αφορούν, είτε μέσω της ιστοσελίδας, είτε μέσω των ΚΠΝ. Επίσης, θα πρέπει να έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες συμμετοχής στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα νεολαίας, ενώ θα πρέπει να γίνει μέριμνα για τη συμμετοχή νέων με ελάχιστες ευκαιρίες και δυνατότητες. Η αξιοκρατία δεν πρέπει να απουσιάζει από τη ΓΓΝΓ και οι απαράδεκτες πρακτικές του παρελθόντος, όπως η διαδικασία επιλογής συμμετεχόντων στα «Ιστιοπλοϊκά τριήμερα», θα πρέπει να εκλείψουν από εδώ και πέρα. Οι νεοϊδρυθέντες θεσμοί, όπως τα ΤΟ.ΣΥ.Ν., θα πρέπει να στηριχτούν και να δοθούν κίνητρα στους νέους για ενεργό συμμετοχή σε αυτούς!

Η ΓΓΝΓ θα πρέπει, επιτέλους, να εναρμονιστεί με το κλίμα της εποχής και να συμβαδίζει με τις ανάγκες των νέων που οφείλει να εξυπηρετεί!

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ!

Πέρασαν κιόλας 36 χρόνια από τότε… 36 χρόνια και το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» παραμένει ακόμα επίκαιρο να συντροφεύει και να εμπνέει τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας! Οι νέοι δεν ξεχνούν εκείνο το Νοέμβρη. Το χρωστάμε σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν (και αγωνίζονται μέχρι σήμερα!) για την εδραίωση της Δημοκρατίας στη χώρα μας. Δυστυχώς, πολλοί εξ’ αυτών δεν βρίσκονται κοντά μας. Χρέος μας είναι να συνεχίσουμε τους αγώνες τους. Τους αγώνες για μια κοινωνία δίκαιη, αξιοκρατική και πάνω απ’ όλα δημοκρατική!

Ακολουθεί τμήμα από το πόρισμα του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Δημητρίου Τσεβά που κατατέθηκε στις 14 Οκτωβρίου 1974. Αφορά τους νεκρούς και τους τραυματίες των γεγονότων του Νοέμβρη 1973!

ΙI. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Α. ΝΕΚΡΟΙ:

Βαρύς υπήρξεν ο φόρος του αίματος εις νεκρούς και τραυματίας ο καταβληθείς δια την καταστολήν δια την καταστολήν της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Και των μεν τραυματιών τον αριθμόν, ήγγισε, μετά βεβαιότητας μάλλον, η έρευνα. Ανεξιχνίαστος, όμως, παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυσιν ταύτην προοπάθειαι και πέραν των αμέσως η εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου έκκλησις δια του Τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώσεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πολυτεχνείου. Και είναι αληθές ότι ουδέν περιοτατικόν κατηγγέλθη. Δεν αντλείται, όμως εντεύθεν απόδειξις περί ανυπαρξίας τοιούτων. Διότι κατά τη διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοί την πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότεροι των επισήμως ανακοινωθέντων. Δι' ο και κατανοώ τα ελατήρια της σιωπής των παθόντων.

Περί πάντων τούτων, όμως, αναλυτικώτερον, ως ακολούθως, αφού προηγουμένως τονισθεί ότι ουδείς απολύτως εκ των σπουδαστών του Πολυτεχνείου εφονεύθη κατά το ανωτέρω τριήμερον (οράτε υπ' αριθμ. 33437 /11.10.74 έγγραφον της Συγκλήτου του Πολυτεχνείου προς υμάς).

α) Επισήμως ανακοινωθέντες νεκροί είναι οι ακόλουθοι:

1. Διομήδης Ιωάννου Κομνηνός, ετών 17, μαθητής. Εφονεύθη έξωθιτου Πολυτεχνείου περί ώρα 22.15' της 16.11.73. Βασίμως πιθανολογείται ότι δράστης του φόνου τούτου είναι ο προεκτεθείς Συνταγματάρχης.

2. Βασίλειος Παναγιώτου Φαμέλλος, ετών 26. Εφονεύθη εγγύς του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως περί ώρα 22.30' της 16.11.73, βληθείς προφανώς υπό τίνος των εκ του υπουργείου πυροβολούντων.

3. Toril Engelend, σπουδάστρια, Νορβηγίς. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώρα 23.30'της 16.11.1973 παρ' αγνώστου δράστου.

4. Γεώργιος Ανδρέου Σαμούρης, σπουδαστής, ετών 22. Εφονεύθη υπ' αγνώστου εις άγνωστον σημείον εξ επαφής περί το μεσονύκτιον της 16.11.1973 και το πτώμα του μετεφέρθη και απερρίφθη εις την διασταύρωσιν των οδών Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων (Κατάθεσις υπ' αριθμ. 137).

5. Αλέξανδρος Ευστρατίου Σπαρτίδης, ετών 16, μαθητής. Εφονεύθη επί της οδού Κότσικα (παρόδου Πατησίων) την 10.20 ώραν της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

6. Μάρκος Δημητρίου Καραμάνης, ετών 23. Εφονεύθη ευρισκόμενος εις την επί της οδού Πατησίων και Αιγύπτου 1 πολυκατοικίαν την 10.30 ώραν της 17.11.1973, βληθείς ομοίως υπό στρατιωτών εκ του κτιρίου του ΟΤΕ.

7. Βασίλειος Καράκας, Τούρκος υπήκοος, ετών 43. Εφονεύθη εις την πλατείαν Αιγύπτου περί ώραν 13.00' της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.

8. Δημήτριος Θεοφ. Θεοδώρας, ετών 6. Εφονεύθη επί της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας Ζωγράφου περί ώραν 13.30 της 17.11.1973, βληθείς υπό στρατιώτου ευρισκομένου έμπροσθεν του Ναού του Αγίου Θεράποντος.

9. Βασιλική Φωτίου Μπεκιάρη, ετών 17. Εφονεύθη ευρισκομένη εις την ταράτσα της επί της οδού Μεταγένους 8 - Νέος Κόσμος οικίας της περί ώρα 12.30' της 17.11.1973, δεχθείσα εις την κεφαλήν της βλήμα αδέσποτον άρματος.

10. Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος. Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15' της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.

11. Νικόλαος Πέτρου Μαρκουλής, ετών 25. Εφονεύθη παρά την πλατείαν Βάθης περί ώραν 11.00'της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος μάχης.

12. Στυλιανός Αγαμ. Καραγεώργης, ετών 19, εργάτης. Ετραυματίσθη θανασίμως επί της οδού Πατησίων, έμπροσθεν του κινηματογράφου ΕΛΛΗΝΙΣ, περί ώρα 10.00'της 17.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσεν εις το ΚΑΤ την 30.11.1973.

13. Ανδρέας Στεργίου Κουμπος, ετών 63. Ετραυματίσθη σοβαρώς διερχόμενος την οδό Καποδιστρίου περί ώρα 14.00' της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου άρματος και απεβίωσε την 30.1.1974.

14. Μιχαήλ Δημήτριου Μυρογιάννης, ετών 20. Εφονεύθη εις την διασταύρωσιν των οδών Πατησίων και Στουρνάρα περί ώραν 13.30' της 18.11.73, βληθείς δια

περιστρόφου εις την κεφαλήν και

15. Κυριάκος Δημητρίου Παντελάκης, ετών 45, δικηγόρος. Ετραυματίσθη σοβαρώς επί της οδού Γλάδστωνος περί ώραν 12.40' της 18.11.1973, βληθείς εκ διερχομένου επί της οδού Πατησίων άρματος και απεβίωσεν την 18.12.1973.

β) Νεκροί πλήρως βεβαιωθέντες:

1. Σπύρος Κοντομάρης, δικηγόρος. Απεβίωσεν τας απογευματινός ώρας της 16.11.73 ευρισκόμενος επί της οδού Γεωργίου Σταύρου, συνέπεια θανατηφόρου επενέργειας των ριπτομένων υπό της αστυνομίας αερίων (κατάθ. υπ' αριθμ. 93).

2. Αικατερίνη Αργυροπούλου, ετών 75. Ετραυματίσθη σοβαρώς ενώ ευρίσκετο εις την εν Αγ. Αναργύροις οικίαν της περί ώραν 11.00' της 17.11.1973, δεχθείσα αδέσποτον βλήμα άρματος και απεβίωσεν κατά μήνα Μάιον 1974 και

3. Δημήτριος Παπαϊωάννου, ετών 60, ιδιωτικός υπάλληλος. Απεβίωσεν την μεσημβρίαν της 17.11.1973 εκ προσφάτου εμφράγματος του μυοκαρδίου κατά την ιατροδικαστικήν έκθεσιν σοβαρώς όμως, υπό της συζύγου του αμφισβητούμενης και υποστηριζούοης ότι ο σύζυγος της απεβίωσεν είτε βληθείς δι' όπλου, είτε υποστάς συγκοπήν εκ των ριπτομένων αερίων, καταθεσάσης δε ότι μόνον εις το Νεκροταφείον της επετράπη να πλησιάσει απλώς και να ατενίσει το πρόσωπον του νεκρού συζύγου της.

γ) Νεκροί βασίμως προκύπτοντες:

1. Ο ιατρός - χειρουργός Γεώργιος Γρηγοριάδης, μετά λόγου γνώσεως καταθέτει ότι ο ίδιος προσωπικώς αντελήφθη και διεπίστωσεν ιατρικώς τον θάνατον (2) δύο αγνώστων νέων, πληγέντων: Του μεν ενός εις την πλατείαν Βικτωρίας περί ώραν 11.00' της 17.11.1973 δια βλήματος περιστρόφου υπό Ανθυπασπιστού της Χωροφυλακής ριφθέντος, του δε ετέρου εις την οδόν Γ Σεπτεμβρίου περί ώραν 12.00' της 18.11.1973 δια βλήματος διερχομένου άρματος (κατάθ. υπ' αριθμ. 25).

2. Η μάρτυς Παναγ. Παπακυριακού καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού μικράς κορασίδος, ηλικίας 9 περίπου ετών, εις την γωνίαν των οδών Πατησίων και Κλωναρίδου περί ώραν 14.00 της 17.1.1.1973 εκ βλημάτων διερχομένου άρματος, εξ ων και η ιδία ετραυματίσθη βαρύτατα (κατάθ. υπ' αριθμ. 168).

3. Ο φοιτητής Λεωνίδας Ανωμερίτης, καταθέτει περί θανάσιμου τραυματισμού νεαράς μαθήτριας, εντός του χώρου του Πολυτεχνείου ευρισκόμενης, περί ώρα 11.45' της 16.11.1973, δια βλήματος ριφθέντος εκ του εκτός του Πολυτεχνείου χώρου (κατάθ. υπ. Αριθμ. 32).

4. Ο Φαρμακοποιός Αλέξανδρος Παναγόπουλος καταθέτει ότι, ότε προ του μεσονυχτίου της Παρασκευής 16.11.1973, επεσκέφθη μετά της συζύγου του το Πολυτεχνείον προς παροχήν υπηρεσιών εις τους τραυματίας και εισήλθεν εις το αυτόθι υπάρχον πρόχειρον ιατρείον, ιδίοις όμμασιν αντελήφθη την ύπαρξιν (3)

τριών νεκρών και μιας γυναικός θανασίμως τραυματισθείσης, τα τραύματα των οποίων σαφώς περιγράφει. Προσθέτει δε ότι εκ μελών της Συντονιστικής Επιτροπής Φοιτητών έλαβε την πληροφορίαν ότι είχαν και οκτώ (8) εισέτι νεκρούς, τα πτώματα των οποίων είχον τοποθετηθεί και εφυλάσσοντο εις παρακείμενον χώρον ίνα μη υποπέσουν εις αντίληψιν των σπουδαστών και προκληθή πανικός (κατάθ. υπ' αριθμ. 245).

5. Περί των ανωτέρω νεκρών σαφώς καταθέτουν και σπουδασταί, μέλη της Συντονιοτικής Επιτροπής, οι οποίοι και περιγράφουν με ενάργειαν τα τραύματα τα οποία έκαστος των νεκρών συναδέλφων των έφερεν (Οράτε καταθέσεις υπ' αριθμ. 41,45 και 217). Και ναι μεν ο εις εκ των ανωτέρω μαρτύρων (217) καταθέτει και περί τα είκοσι δύο (22) πτωμάτων, άτινα ο ίδιος ούτος προσωπικώς αντελήφθη, περιστατικόν όπερ δεν επεβεβαιώθη, πλην σοβαροί διάτην αλήθειαν των κατατιθεμένων προκύπτουν ενδείξεις εκ της προεκτεθείσης καταθέσεως Αλέξ. Παναγοπούλου, όστις και αναφέρει ότι αντελήφθη θάλαμον υπό του περιβόητου Πίμπα - πράκτορας της ΚΥΠ (κατάθ. υπ' αριθμ. 29 και 176 μετά μαγνητοταινίας) - φρουρούμενον, εις ον υπήρχον άνθρωποι δήθεν κοιμώμενοι, ων, όμως, η στάσις και η όλη εμφάνισις εις πολλάς τον ανωτέρω μάρτυρα ενέβαλεν υποψίας (οράτε κατάθεσιν). Ανακήπτει βεβαίως το ερώτημα τι εγένοντο οι νεκροί αυτοί και σοβαρά δια τους αντιλέγοντας αντλούνται εντεύθεν επιχειρήματα. Όμως προσφέρουν ίσως απάντησιν τα υπό των φυλάκων του νεκροθαλάμου του Ρυθμιστικού Κέντρου Αθηνών κατατιθέμενα. Ο μεν Νικ. Νίκας καταθέτει ότι κατά την διάρκειαν της υπηρεσίας του μέχρι της 23.00' ώρας της 16.11.1973 παρέλαβε και ετοποθέτησε εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτώματα νέων ανδρών, ηλικίας 22-25 ετών, τα οποία δεν συνωδεύοντο από πιοτοποιητικόν θανάτου και κάρταν περί της ταυτότητος του νεκρού (κατάθ. υπ' αριθμ. 80). Ο εκ του ανωτέρω παραλαβών ακολούθως υπηρεσίαν Ιωάννης Μάρας, καταθέτει ότι από της 23.00' ώρας της 16.11.1973 μέχρι 7.00' της 17.11.1973 παρέλαβεν και ετοποθέτησεν εις τον νεκροθάλαμον επτά (7) πτώματα, νέων ομοίως ανδρών, ηλικίας 20-35 ετών, έκτων οποίων τα τέσσερα (4) ήταν αγνώστου ταυτότητος (κατάθ. υπ' αριθμ. 89). Και ούτω κατά την τραγικήν εκείνην νύχτα των γεγονότων, 16 προς 17 Νοεμβρίου 1973, ένδεκα (11) πτώματα αγνώστων νέων διακομίζονται εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών, άτινα, όμως, πλην ενός (κατά τα επίσημα στοιχεία του Νοσοκομείου) ουδαμού εμφανίζονται, ούτε καταχωρίζονται! Και η ανυπαρξία επισήμων στοιχείων εν τω Νοσοκομείω δεν αποδεικνύει βεβαίως την ανυπαρξίαν πτωμάτων, διότι αι καταθέσεις είναι κατηγορηματικοί και σαφείς και πλήρως εκ της ερεύνης εβεβαιώθη ότι ουδεμία εγένετο επίσημος εγγραφή του πλήθους των εισαγομένων τότε τραυματιών εις το Γενικόν βιβλίον της πύλης. Μόνον οι αυτόθι ευρισκόμενοι αστυνομικοί εμερίμνων δια τα καθ' εαυτούς περί τούτου και τα υπ' αυτών συλλεγέντα στοιχεία, κατά το μάλλον ακριβή, μετά των εν συνεχεία εις τα βιβλία των κλινικών του Νοσοκομείου εγγραφών, προσέφεραν ημίν αποδείξεις περί του αριθμού των διακομισθέντων εις το Ρυθμιστικόν τραυματιών! Θα ήτο μάταιον επομένως να ερευνηθή περαιτέρω, μολονότι επεχειρήθη, τι εγένοντο οι νεκροί ούτοι! Επισημαίνομεν μόνον το πρόβλημα και τονίζομεν ότι τα υπό των ανωτέρω κατατιθέμενα πλήρως εναρμονίζονται προς τα υπό των σπουδαστών υποστηριζόμενα ως προς τον αριθμόν των δέκα (10) περίπου νεκρών.

6. Πλήρως εκ των εκτεθέντων εβεβαιώθη η εν ψυχρώ δολοφονία νέου ανδρός εις το Ρυθμιστικόν Κέντρον Αθηνών υπό των αυτόθι υπηρετούντων, κατά την τραγικήν αυτήν νύκτα, αστυνομικών (καταθέσεις υπ' αριθμ. 69, 70, 77, 79, 86 και 94), αλλά και δευτέρα τοιαύτη θανατώσεως τραυματίου συνεπεία ξυλοδαρμού, εις χείρας του ιατρού χειρουργού Λέων. Παπασταματίου (κατάθ. υπ' αριθμ. 86) αποβιώσαντος. Τι εγένοντο οι δύο (2) ούτοι νεκροί; Διότι είναι πλήρως βεβαιωμένον ότι ουδείς εξ αυτών ευρίσκεται εις τον κατάλογον των εξ (6) επισήμων νεκρών του Ρυθμιστικού, εξ ων μάλιστα μόνον εις (ο άγνωστος αρχικώς και γνωστός ακολούθως Βασ. Φαμέλλος) διεκομίσθη κατά τον επίμαχον χρόνον της νυκτός της 16ης προς 17ην Νεομβρίου 1973. Επίτασις της αγωνίας εκ του τιθεμένου προβλήματος! Δι' ο και ο προεκτεθείς ιατρός - χειρουργός, προσωπικώς παρακολουθήσας τα γεγονότα εις το Ρυθμιστικόν και εις την επιχείρηση/ σωτηρίας, συμμετασχών ειδικώς περί του αριθμού των εν τω Ρυθμιστικοί νεκρών εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου ερωτηθείς, καταθέτει ότι πρέπει ν' ανέρχωνται εις είκοσι (20) ή είκοσι πέντε (25) και αιτιολογεί διατί (Οράτε κατάθεσιν ομοίως και τας 47 και 98). Εκ των εκτεθέντων δήλον καθίσταται ότι εις τους καταλόγους των επισήμως ανακοινωθέντων δέκα πέντε (15) νεκρών και υπό της ερεύνης βεβαιωθέντων τριών (3) τοιούτων δέον να προστεθούν και έτεροι δέκα έξι (16) τουλάχιστον βασίμως προκύπτοντες, οίτινες, τονιστέον και πάλι, ουδεμίαν έχουν, ως προς την ταυτότητα, σχέσιν με τους επισήμως ανακοινωθέντος. Παραμένει βεβαίως πάντοτε το ερώτημα: Τι εγένοντο τα πτώματα των νεκρών τούτων και διατί οι οικείοι των εξακολουθητικώς σιωπούν; Δεν είναι εύκολος η απάντησις εις τον χαράσσοντα τας γραμμάς ταύτας. Είναι υποχρέωσις, όμως, η έναντι του προβλήματος θέσις και η κατανόησις των ανερμήνευτων ή αδυνάτων. (Οράτε σχετικώς κατάθεσιν Δημ. Πίμπα, υπ. αριθμ. 71).

δ) Νεκροί εκ διαδόσεων πιθανολογούμενοι:

Πολλά τω όντι περί μεγάλου αριθμού νεκρών διαδίδονται και θρυλούνται. Διάφοροι κατάλογοι περί τούτων κυκλοφορούν, δύο των οποίων αναφερόντες ονόματα νεκρών 46 και 59, αντιστοίχως, περιήλθαν εις χείρας μου και απετέλεσαν αντικείμενον ειδικής, επισταμένης και αγωνιώδους ερεύνης. Αμφότεροι εκυκλοφόρησαν το πρώτον εις την αλλοδαπήν και ο εις εξ αυτών επιμέλεια πολλών γνωστών Ελλήνων, εις το εξωτερικόν κατά την εποχήν της Δικτατορίας ευρισκομένων. Είναι αμφότεροι ελλιπείς κατά τα στοιχεία των και η επ' αυτών έρευνα εις ουδέν το συγκεκριμένον απέληξε. Βεβαίως ο πρώτος αυτών κατετέθη παρά προσώπου λίαν αξιόπιστου, βεβαιώσαντος περί της σοβαρότητος της ερεύνης και της εγκυρότητος των πορισμάτων αυτής εν τη αναγραφή των ονομάτων του καταλόγου. Εξ ουδενός, όμως, ετέρου στοιχείου ενισχύθη η άποψις αυτή και των αναγραφομένων ονομάτων η συμπλήρωσις δεν επετεύχθη, ίνα διευκλυνθή ακολούθως η έρευνα εν τη αναζητήσει της αληθείας. Ο έτερος των καταλόγων κατά πολύ ελλιπέστερος εμφανίζεται κατά το περιεχόμενόν του και ουδέν ουδαμόθεν προσφέρεται προς επιβεβαίωσίν του. Ο υιοθετήσας τούτον μάρτυς επί της υποθέσεως και μηνυτής Γρηγόριος Παπαδάτος, ειδικώς εφ' ημών κληθείς όπως προσκόμιση ή κατονομάση έστω στοιχεία ενισχυτικά των απόψεων του, ουδέν περί του αντικειμένου τούτου κατέθεσεν. Σοβαρώς εξ ετέρου εκ της ερεύνης ημών

επιθανολογήθη ότι εξ (6) εκ των αυτώ αναφερομένων ονομάτων αφορούν τους τραυματίας των γεγονότων, ενώ πλήρως εβεβαιώθη ότι όνομα αναμφισβητήτως νεκρού, του Αλεξ. Σπαρτίδη, δεν αναφέρεται εν αυτών (οράτε το από 20.7.74 ενημερωτικόν σημείωμα Γεν. Ασφαλείας και της υπ' αριθμ. 51075 Φ. 680 /15 /14.10.74 αναφοράν της προς υμάς). Ουδείς βεβαίως δύναται να αποκλείση το ενδεχόμενον μήνυμα αληθείας εκ των καταλόγων τούτων να εκπορεύεται και πολλοί ή και άπαντες οι προαναφερθέντες, αριθμητικώς μόνον ως βασίμως προκύπτοντες, νεκροί να αποτελούν μέλη των εν αυτοίς αναγραφομένων ομάδων ή και να αναφέρονται εις αυτούς αι υπό ετέρων μαρτύρων κατατιθέμενοι, ανεπιβεβαίωτοι όμως παραμένουσαι περιπτώσεις πιθανών νεκρών (οράτε καταθέσεις υπ' αριθμ. 183, 209, 218, 255, 50 και 55). Τα ενδεχόμενα όμως ταύτα πόρρω αφίστανται του ασφαλούς και βέβαιου, όπερ και μόνον δύναται να αποτελέση στοιχείον αποδεικτικόν. Οίκοθεν νοείται ότι η αυτή προσήκει απάντησις και υπεύθυνος θέσις και έναντι των περί υπάρξεως ομαδικών τάφων διαθρυλουμένων, μολονότι σκληρά δια τον γράφοντα υπήρξε δοκιμασία η λήψις της καταθέσεως ατόμου, στρατιώτου όντος κατά την ερευνωμένην περίοδον, όστις, δια των κατατεθέντων του και της όλης του τραγικής - αληθώς - εμφανίσεως, πολλάς και συγκλονιστικός μοι προεκάλεσεν ανησυχίας και απορίας (κατάθεσις υπ' αριθμ. 190).

Β. ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΙ:

Είναι αληθώς μέγας ο αριθμός των τραυματιών. Κατά τα υπό της ερεύνης ημών συλλεγέντα στοιχεία και δη τας υπό των Νοσοκομείων, Κλινικών και Ιατρών υποβληθείσας καταστάσεις, οι επισήμως γνωσθέντες τραυματίαι του από 16ης μέχρι και 19ης Νοεμβρίου 1973 αιματηρού τριημέρου ανέρχονται εις χίλιους εκατόν τρεις (1.103) πολίτας και 61 αστυνομικούς. Εις τούτους δέον να προστεθούν και ανεξακρίβωτον πλήθος ετέρων πολιτών οίτινες ή εφυγαδεύοντο υπό των ιατρών ή ενοσηλεύοντο οίκοι, ή και ουδαμού προς νοσηλείαν κατέφευγαν, φοβούμενοι προφανώς δυσάρεστους δι' αυτούς ή τας οικογενείας των εξελίξεις. Τα πλήρη στοιχεία ταυτότητος των τραυματιών τούτων απολύτως βεβαιούνται εκ των υποβληθεισών τη ερεύνη και συνημμένων τη παρούση σχετικών καταστάσεων. Ελαχίστων εκ των τραυματιών τούτων ελήφθησαν καταθέσεις, καθ' όσον η εξέτασις απάντων θα απήτει χρόνον μακρόν, η διάθεσις του οποίου κείται εκτός των πλαισίων της υπ' εμού ενεργηθείσης προκαταρκτικής ερεύνης.

Δεκέμβριος 2009

• Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: “MDA Ελλάς”

• Η αισθητική εικόνα των Μεγάρων

• Επειδή το AIDS μας αφορά όλους κι όχι μόνο τους ασθενείς!

• Τρανζίστορ: 62 χρόνια μετά

Η Μ.Κ.Ο. του μήνα: “MDA Ελλάς”

Το Σωματείο MDA Ελλάς, ιδρύθηκε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2000, για να συμβάλει τόσο στην αντιμετώπιση των πολλαπλών προβλημάτων που προκαλούν η Μυϊκή Δυστροφία και οι άλλες Νευρομυϊκές Παθήσεις, όσο και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης όσων πάσχουν από αυτές.

Το MDA (Muscular Dystrophy Association), διεθνής οργανισμός με 185 σταθμούς σε ολόκληρο τον κόσμο, πιστεύει ότι: «Δεν υπάρχει ασθένεια που δεν θεραπεύεται, μόνο ασθένεια για την οποία δεν έχει βρεθεί ακόμα η θεραπεία!»

Οι Νευρομυϊκές Παθήσεις αποτελούν μια μεγάλη ομάδα νοσημάτων, κυρίως γενετικής προέλευσης, που επηρεάζουν τις λειτουργίες του Νευρικού και Μυϊκού Συστήματος. Περιλαμβάνουν μια ομάδα τουλάχιστον 45 διαφορετικών παθήσεων που προσβάλουν τους μύες, τη νευρομυϊκή σύναψη, τα περιφερικά νεύρα ή τον κινητικό νευρώνα. Η ηλικία εμφάνισης μιας νευρομυϊκής πάθησης εξαρτάται από το είδος της, ενώ τα πρώτα συμπτώματα μπορούν να παρουσιαστούν από τη γέννηση μέχρι την εφηβεία. Υπάρχουν όμως και αρκετές μορφές παθήσεων που εμφανίζονται μετά την ηλικία των είκοσι ετών. Ανάλογα με την πάθηση, προκαλείται ποικίλου βαθμού μυϊκή αδυναμία και παράλληλα εμφανίζονται καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα. Για τον λόγο αυτό η ιατρική φροντίδα προς αυτά τα άτομα πραγματοποιείται συλλογικά από ομάδα γιατρών που αποτελείται από Νευρολόγο, Καρδιολόγο, Πνευμονολόγο, Ορθοπεδικό και Φυσικοθεραπευτή. Η επιδημιολογική ανάλυση των παραπάνω ασθενειών, αναφέρει ότι στην Ελλάδα 1 στα 3000 παιδιά γεννιέται με Μυϊκή Δυστροφία.

Σήμερα η δυνατότητα διάγνωσης των Νευρομυϊκών Παθήσεων είναι μεγάλη, ενώ ταυτόχρονα γίνεται σημαντική έρευνα για την ανεύρεση θεραπείας. Μεγάλη πρόοδος σημειώνεται επίσης στον τομέα της φροντίδας και υποστήριξης των ατόμων με Νευρομυϊκές Παθήσεις, μέσω φαρμακευτικής αγωγής, συστηματικής φυσικοθεραπείας, διορθωτικών επεμβάσεων και αναπνευστικής υποστήριξης.

Πρωταρχικός σκοπός του MDA Ελλάς είναι να βοηθήσει τα άτομα που πάσχουν από Νευρομυϊκές Παθήσεις (νέοι στην πλειοψηφία τους), να ενταχθούν κατά τον καλύτερο τρόπο στην κοινωνία και να δραστηριοποιηθούν στους τομείς της παιδείας, της υγείας, της εργασίας, του πολιτισμού, του αθλητισμού.

Για την επίτευξη του παραπάνω σκοπού, το MDA Ελλάς έθεσε τους εξής στόχους:

• δημιουργία Ειδικών Μονάδων για Νευρομυϊκές Παθήσεις σε νοσοκομεία και κλινικές στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας

• βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που πάσχουν από νευρομυϊκές παθήσεις, δηλαδή στη δραστηριοποίησή τους σε όλους τους τομείς της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής και στη στήριξή τους ώστε να ανεξαρτητοποιηθούν

• προώθηση των ερευνών για την έγκαιρη διάγνωση και τη βελτίωση της πρόγνωσης των Νευρομυϊκών Παθήσεων

• ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τα πολύπλευρα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με νευρομυϊκές παθήσεις

Περισσότερες πληροφορίες:

MDA ΕλλάςΟμήρου 51, 10672 ΑθήναΤηλέφωνο: 2103616980-1Fax: 2103616982e-mail: info@mdahellas.grwww.mdahellas.gr

Η αισθητική εικόνα των Μεγάρων

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί απόσπασμα από το άρθρο του Θάκη Ιωάννου στην εφημερίδα «Αιχμή».

Δημήτρης Μακρυστάθης, Ταμίας ΤΟΣΥΝ. Μεγάρων: «Να δοθούν κίνητρα έτσι ώστε η οικολογία να γίνει τρόπος ζωής»

Σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη, οι νέοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής μας κοινωνίας και όπως δηλώνει χαρακτηριστικά «Ίσως το πιο δραστήριο». Έτσι, λοιπόν, επηρεάζονται από τις καθημερινές συνθήκες ζωής, αλλά συγχρόνως εκφράζουν την άποψή τους για τα κακώς κείμενα της πόλης μας. Θέλουν να ζουν σε μια όμορφη, καθαρή και γεμάτη ζωντάνια πόλη. Δυστυχώς όμως σύμφωνα με τον ταμία του ΤΟΣΥΝ Μεγάρων, το τελευταίο διάστημα η αισθητική εικόνα των Μεγάρων ήταν κακή, κυρίως λόγω των έργων της αποχέτευσης. Πολλοί σκαμμένοι δρόμοι και αρκετές φορές αδιαπέραστοι από οχήματα και πεζούς. Το θετικό είναι πως μέρα με τη μέρα η κατάσταση καλυτερεύει χάρη στα έργα οδοποιίας που πραγματοποιούνται το τελευταίο διάστημα. Υπάρχουν, όμως, και χρόνια προβλήματα που ταλαιπωρούν τους συμπολίτες. Η έλλειψη πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης δημιουργεί κυκλοφοριακά προβλήματα τις ώρες αιχμής. Επίσης, τα αυτοκόλλητα από διάφορους συνδέσμους αθλητικών σωματίων στα σήματα του ΚΟΚ δημιουργούν προβλήματα στην ομαλή κυκλοφορία των οχημάτων και ελλοχεύουν κινδύνους για ατυχήματα και συμπληρώνει λέγοντας ότι «ο καθαρισμός των πινακίδων κρίνεται άμεσα επιτακτικός».Απ’ την άλλη πλευρά, η έλλειψη περισσότερων χώρων πρασίνου και αναψυχής, εξαναγκάζει τους νέους να καταφεύγουν σε γειτονικές περιοχές για περίπατο και διασκέδαση. Παρόλα αυτά, κύριος τόπος αναψυχής των νέων, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, παραμένει η Βαρέα. Οι διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν σε αυτή είναι πολλές, σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη. Καταρχήν η εικόνα της γέφυρας στην μια είσοδό της είναι άθλια. Συνθήματα (οπαδικά και μη) κυριαρχούν παντού και μόνο καλαίσθητα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Ακόμα, πρέπει να τοποθετηθούν νέα παγκάκια, αντικαθιστώντας τα παλιά κατεστραμμένα, όπως και να πραγματοποιηθούν επιδιορθώσεις στα πεζοδρόμια και τον ηλεκτροφωτισμό. Ανάλογες αναπλάσεις θα μπορούσαν να γίνουν και σε πλατείες εντός της πόλης.Στη συνέχεια ο κ. Μακρυστάθης αναφέρθηκε και σε έναν τομέα, στον οποίο πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και δεν είναι άλλος από τον αθλητισμό. Οι νέοι έχουν ανάγκη από σύγχρονους αθλητικούς χώρους. Όχι, όμως, μόνο για τα «συμβατικά» αθλήματα. Πολλοί μαθητές στην πόλη των Μεγάρων ασχολούνται με ΒΜΧ και σκέιτμπορντ. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι για να ασκούν την αγαπημένη τους δραστηριότητα με ασφάλεια. Θεωρείται βέβαιο, πως η πολύπλευρη αξιοποίηση της έκτασης του πρώην σιδηροδρομικού σταθμού, θα έδινε πολλαπλές λύσεις στα παραπάνω προβλήματα αφού όπως τονίζει ο κ. Μακρυστάθης «είναι ένας χώρος πρασίνου, ιδανικός για περίπατο και για αθλητισμό στο κέντρο της πόλης».Τέλος, σύμφωνα με το κ. Μακρυστάθη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι νέοι είναι, στην πλειονότητά τους, «οικολογικά ευαισθητοποιημένοι» και συνέχισε λέγοντας πως «σε κανένα δεν αρέσει η εικόνα

μιας πόλης γεμάτης με παντός είδους αφίσες ή γεμάτη σκουπίδια. Οφείλουμε να τους δώσουμε τα κίνητρα να κάνουν την οικολογία τρόπο ζωής. Τα κίνητρα είναι απλά και αποδίδουν άμεσα καρπούς: περισσότεροι κάδοι ανακύκλωσης, δημιουργία νέων ποδηλατοδρόμων και ενθάρρυνση χρήσης του ποδηλάτου για τις μετακινήσεις εντός της πόλης. Απλά καθημερινά βήματα που θα οδηγήσουν τη νεολαία της πόλης μας να σκέφτεται με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και της φύσης».

Επειδή το AIDS μας αφορά όλους κι όχι μόνο τους ασθενείς!

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988 αρχικά με απόφαση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και εν συνεχεία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Το AIDS είναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στους 25.000.000 ανθρώπους έχουν χάσει την ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV.

Το σύνθημα της καμπάνιας της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας κατά του AIDS είναι «Καθολική πρόσβαση και ανθρώπινα δικαιώματα». Αφορά την καθολική πρόσβαση στην πρόληψη, τη φροντίδα και τη θεραπεία του AIDS και του HIV, κάτι που ο ΟΗΕ αναγνωρίζει ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα!

Ο ιός του AIDS, μολύνοντας τον ανθρώπινο οργανισμό, καταστρέφει σταδιακά το αμυντικό ή ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα να τον αφήνει εκτεθειμένο σε βαριές λοιμώξεις ή διάφορες μορφές καρκίνου. Από το 1981 που πρωτοεμφανίστηκε ο ιός έως σήμερα, επιστήμονες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται εντατικά κατά του AIDS. Γνωρίζουμε πολλά για τον ιό και είναι απολύτως γνωστό το πως προκαλείται και πως προλαμβάνεται η μόλυνση. Δυστυχώς, όμως, δεν έχει ακόμη παρασκευαστεί εμβόλιο και δεν υπάρχει θεραπεία αποτελεσματική για τη νόσο.

Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά, στην Ελλάδα μέσα στο 2008 δηλώθηκαν περίπου 550 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων και διαγνώσθηκαν περισσότερες από 70 νέες περιπτώσεις AIDS. Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS ξεπέρασε τα 9230 άτομα. Οι θάνατοι από AIDS έχουν ανέλθει συνολικά σε περισσότερους από 1580 από το 1983 έως σήμερα!

Ειδικευμένοι επιστήμονες επισημαίνουν πως ο ιός HIV που ευθύνεται για το AIDS εξαπλώνεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη με ξέφρενο ρυθμό, κυρίως εξαιτίας των συνθηκών του σύγχρονου τρόπου ζωής (ελεύθερη σεξουαλική επαφή, κοινή χρήση συρίγγων, από τη μολυσμένη μητέρα στο παιδί κατά την εγκυμοσύνη, τον τοκετό ή το θηλασμό και, σπανιότερα, από μετάγγιση μολυσμένου αίματος ή παραγώγων του).

Η προσπάθεια για τον περιορισμό της εξάπλωσης του AIDS αποτελεί σήμερα πρωταρχική φροντίδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το AIDS μας αφορά όλους γιατί δεν κάνει διακρίσεις εθνικότητας, ηλικίας και φύλου. Όλοι μας βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή του κινδύνου. Ας μην ξεχνάμε: τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται… Η ωραία εμφάνιση και το ακριβό ντύσιμο ας μην μας παραπλανούν! Δεν αποτελούν στοιχεία για την μη ύπαρξη του ιού… Ο κίνδυνος είναι πάντα υπαρκτός.

Για τους περισσότερους αυτή η μέρα είναι μια υπενθύμιση για τους κινδύνους, που υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να κρύβουν οι ερωτικές επαφές, η χρήση ναρκωτικών, οι μεταγγίσεις αίματος…. Για κάποιους άλλους είναι η υπόμνηση της φρικτής τους καθημερινότητας!

Όλοι μας οφείλουμε να αποβάλλουμε το φόβο και την προκατάληψη. Ανάμεσά μας βρίσκονται πολλοί που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV. Πολλοί που στάθηκαν άτυχοι, επειδή δεν γνώριζαν. Ζουν ανάμεσά μας αλλά είναι ουσιαστικά μόνοι τους, αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα ζωής και θανάτου. Σε όλους αυτούς χρωστάμε πολλά. Χάρη σε αυτούς σήμερα γνωρίζουμε, έχουμε κινητοποιηθεί και μπορούμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και όσους αγαπάμε. Σε όλους αυτούς πρέπει να συμπαρασταθούμε, να βοηθήσουμε στον καθημερινό τους αγώνα, να απαλύνουμε την μοναξιά τους.

Όλοι μας θέλουμε να ζήσουμε σε ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις, προκαταλήψεις και AIDS. Ας αντιληφθούμε όλοι τη σημαντικότητα του προβλήματος σαν να είναι κάτι που συμβαίνει σε εμάς! Ίσως, τότε, άλλη μια θλιβερή «Παγκόσμια Ημέρα» καταργηθεί.

Τρανζίστορ: 62 χρόνια μετά

Πέρασαν 62 χρόνια από την εφεύρεση που άλλαξε μια για πάντα την επιστήμη των ηλεκτρονικών και τη ζωή όλων μας. Ήταν 23 Δεκεμβρίου 1947 όταν στα εργαστήρια Bell της εταιρίας AT&T ο John Bardeen και ο Walter Brattain παρατήρησαν πως όταν οι ηλεκτρικές επαφές εφαρμόζονταν σε έναν κρύσταλλο γερμανίου, η ισχύς εξόδου είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της εισόδου. Ήταν η απαρχή της εφεύρεσης του τρανζίστορ ή κρυσταλλοτριόδου, όπως είναι η ελληνική του ονομασία.

Ο αρχηγός της Ομάδας Φυσικής της Στερεάς Κατάστασης William Shockley διέκρινε άμεσα τη δυναμική της νέας εφεύρεσης και τους προσεχείς μήνες εργάστηκε για να επεκτείνει σημαντικά τη γνώση των ημιαγωγών. Για το λόγο αυτό χαρακτηρίστηκε ως «πατέρας του τρανζίστορ». Ο όρος «transistor» επινοήθηκε από τον John Pierce και αποτελεί συνδυασμό των λέξεων transfer και resistor (μεταφορά αντίστασης).

Η εφεύρεση αυτή σήμανε την έναρξη της πρώτης «επανάστασης» των ηλεκτρονικών, διότι ξεκίνησε η αλματώδης ανάπτυξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, που οδήγησε στη δημιουργία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των σύγχρονων τηλεπικοινωνιακών συστημάτων. Σε πρώτη φάση αντικατέστησε την ενεργοβόρα και τεράστια σε μέγεθος δίοδο λυχνίας που χρησιμοποιούνταν στις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και τους πρώτους υπολογιστές. Η σημασία του τρανζίστορ με τα χρόνια συνεχώς αυξανόταν. Σε αυτό συνέβαλαν επίσης το χαμηλό κόστος παραγωγής του, η ευελιξία και η αξιοπιστία του. Το τρανζίστορ αποτελεί πλέον το βασικό συστατικό όλων των σύγχρονων ηλεκτρονικών. Χάρη σε αυτό έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε αξιόπιστες, υψηλής ποιότητας υπηρεσίες από υπολογιστικά και τηλεπικοινωνιακά κυκλώματα με χαμηλό κόστος και μικρό μέγεθος.

Το τρανζίστορ θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες εφευρέσεις του εικοστού αιώνα και όχι άδικα. Ένας προηγμένος μικροεπεξεργαστής μπορεί να χρησιμοποιήσει μέχρι και 1,7 δισεκατομμύρια τρανζίστορ! Άλλωστε το 2002 παράχθηκαν περίπου 60 εκατομμύρια τρανζίστορ για κάθε (!) άνθρωπο πάνω στη γη…

makrystathis.blogspot.com | join the conversation

Copyright © Δημήτρης Μακρυστάθης, 2010 Με επιφύλαξη παντός δικαιώματος. All rights reserved.