«Καλλιτεχνική

δημιουργία στο

δρόμο» Υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Ζολινδάκη Σταυρούλα, φιλόλογος

1ο ΓΕΛ ΑΙΓΑΛΕΩ-ΕΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΓΑΣΙΑ Β’ ΤΕΤΑΜΗΝΟΥ-ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-2014

1

«ΚΑΛΛΙΣΕΦΝΙΚΗ ΔΗΜΟΤΡΓΙΑ ΣΟ ΔΡΟΜΟ»

Πρόλογος

Σο θέμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας στο δρόμο αποτέλεσε για μας μία

ευχάριστη πρόκληση. Κέντρισε το ενδιαφέρον μας καθώς πολλοί από μας

ασχολούμαστε με αυτού του είδους την τέχνη και θα θέλαμε να ασχοληθούμε

και ερευνητικά με αυτή< Με ενθουσιασμό αναλάβαμε να βρούμε πληροφορίες

και υλικό και να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτή τη γοητευτική πλευρά της

δημιουργίας!

Ομάδες και προετοιμασία

Από τις πρώτες κιόλας συναντήσεις μας, αποφασίσαμε αφού χωριστούμε

σε ομάδες, να συγκεντρώσουμε όσο πιο πολλά στοιχεία μπορούμε και στη

συνέχεια να τα συνθέσουμε σε ένα ενιαίο σύνολο. Οι ομάδες μας είχαν και κοινά

ερωτήματα. Κανείς δεν ήθελε να ασχοληθεί μόνο με μία πλευρά του θέματος.

Έτσι, ξεκινήσαμε κάνοντας την ακόλουθη «μοιρασιά», αφού βέβαια επινοήσαμε

ονόματα και ζωγραφίσαμε τα απαραίτητα καλλιτεχνικά λογότυπά μας!

ΟΜΑΔΑ YOLOzz

Ικμπάλ Σταφροσ, Ραπαϊακώβου Γιάννθσ, Ραροφςθσ Βαγγζλθσ, Ταλζκογλου Πλγα

Τςακίρθ Χριςτιάνα, Χατηθδιάκου Μαρία

Θέμα: Graffiti και Πλανόδιοι Μουσικοί

2

ΟΜΑΔΑ «Δεν έχω έμπνευση»

Γιώργοσ Ραραςκευάσ, Άννα Στογιάννου, Μαρία Μιλια, Διμθτρα Γονιδάκθ, Ξζνια

Αυλωνίτθ

Θέμα: hip-hop και Graffiti

ΟΜΑΔΑ «StreetDreamers»

Μαργαρίτα Κοφρρα, Χρυςοφλα Μάνο, Γιαμαλάκθ Στζλλα, Γονίδθ Κατερίνα,

Χζλμθσ Ραναγιώτθσ

Θέμα: Hip-hop, Rap, Graffiti

3

ΟΜΑΔΑ «Imma’ Boss»

Ραναγοποφλου Ανκι,Κιορκωνςταντισ Ραναγιώτθσ, Κωλαΐτθσ Κώςτασ, Χικιμτηισ

Κώςτασ Θέμα: Υιλοσοφία καλλιτεχνών του δρόμου, Rap

Σα ερωτήματα τα οποία θέσαμε<

Αποφασίσαμε λοιπόν να απαντήσουμε στα ακόλουθα ερευνητικά

ερωτήματα:

Καλλιτέχνες του Δρόμου, γενικά

1. Ποιοι είναι οι εκπρόσωποι των καλλιτεχνών του Δρόμου;

2. Ποια είναι η φιλοσοφία τους;

3. Σι σημαίνει η λέξη δρόμος;

4. Πώς προέκυψαν οι καλλιτέχνες του δρόμου;

5. Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και ποια η άποψη του κόσμου

γι’ αυτούς;

GRAFFITI:

6. Σι είναι το Graffiti; Πόσο παλιά τέχνη είναι;

7. Από πού και πότε ήρθε στην Ελλάδα;

8. Σι θέλουν να εκφράσουν οι καλλιτέχνες μέσα απ’ αυτό; Ποια

είναι τα κίνητρά τους;

9. Ποιοι είναι οι κυριότεροι εκπρόσωποι;

10. Πώς το αντιμετωπίζει ο κόσμος;

4

HIP HOP: Φορός

11. Πώςξεκίνησε, δημιουργήθηκε;

12. Σιεκφράζει;

13. Από πού προήλθε και ποια είναι τα είδη του

14. Γενικόστυλτουχορευτή

15. Σι ταινίες έχουν δημιουργηθεί σχετικά με το χιπ-χοπ

RAP

16. Ποια μουσική ονομάζουμε RAP και ποια είναι τα

χαρακτηριστικά της;

17. Ποιοι είναι οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι του είδους στην Ελλάδα

και στο Εξωτερικό;

18. MC και BeatBox, ποιος είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν στο

RAP;

Μεθοδολογία<

Για να συγκεντρώσουμε στοιχεία, πέρα από τις προσωπικές μας

γνώσεις, την περιήγηση στο διαδίκτυο και τη μελέτη σχετικής

βιβλιογραφίας, χρησιμοποιήσαμε σε μεγάλο βαθμό την επιτόπια έρευνα.

Επισκεφτήκαμε περιοχές της Αθήνας, φωτογραφίσαμε GRAFFITI,

συνομιλήσαμε με πλανόδιους μουσικούς και πήραμε συνεντεύξεις από τον

κόσμο. Η διαδικτυακή ομάδα που δημιουργήσαμε, με την επίβλεψη της

καθηγήτριάς μας, βοήθησε στο να δεθούμε πολύ περισσότερο ως ομάδα και

στο να ανταλλάξουμε υλικό, ιδέες και γενικά να οργανωθούμε περισσότερο!

ΣΑ ΤΜΠΕΡΑΜΑΣΑ ΜΑ

1. Καλλιτέχνης του δρόμου

Σι σημαίνει άραγε αυτός ο όρος; «Σέχνη είναι η χρήση του

ταλέντου και της φαντασίας στη δημιουργία αισθητικών αντικειμένων,

χώρων ή εμπειριών που μπορούν να μοιραστούν με άλλους» (Ορισμός

της Εγκυκλοπαίδειας Britannica, στο λήμμα «τέχνη»)

«Η τέχνη του δρόμου είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές

τέχνης» λέει ο Γιώργος εραφειμίδης, που είναι επαγγελματίας

καλλιτέχνης του δρόμου εδώ και δύο χρόνια. Έχει πολλές πλευρές, που τις

βιώνουμε καθημερινά. Αρκεί να κάνουμε μία βόλτα στους δρόμους:

5

Graffitiστους τοίχους, πλανόδιοι μουσικοί, μίμοι, ζογκλέρ, χορευτές,

θέατρο, rappers, ακροβάτες και πολλά άλλα πλημμυρίζουν την

καθημερινότητα στους δρόμους και συχνά δίνουν χρώμα στο γκρίζο τοπίο

τόσο των μεγαλουπόλεων όσοκαι της διάθεσής μας, κάποιες φορές.

Πλανόδιοι μουσικοί, από τους οποίους πήραμε συνέντευξη,

μίλησαν με ιδιαίτερο πάθος για την αγαπημένη τέχνη τους. Ένας απ’

αυτούς δήλωσε ότι αυτό που τον οδήγησε σ’ αυτή την τέχνη ήταν το

γεγονός ότι ήταν το μόνο πράγμα που ξεκίνησε και ποτέ δε

σταμάτησε. την ερώτηση ποια είναι η φιλοσοφία του απάντησε πολύ

φυσικά και αυθόρμητα «ότι είναι ωραία κατάσταση όλο αυτό». Σο

κίνητρό τους δεν είναι τόσο πολύ βιοποριστικό. Ακόμα και αν δεν έχουν

απολαβές συνεχίζουν και το κάνουν. Προτιμούν περισσότερο να παίζουν

παραδοσιακή ή κλασική μουσική. Ο κόσμος σε γενικές γραμμές τους

αντιμετωπίζει θετικά. Πολλές φορές, βέβαια, τους διώχνει αστυνομία.

Ο κόσμος που ρωτήσαμε σχετικά όχι μόνο με τους μουσικούς του

δρόμου αλλά γενικά τους καλλιτέχνες κατά γενική ομολογία είπε ότι τους

αντιμετωπίζει με ευχαρίστηση. Η μουσική που προτιμούν να ακούν

απ’αυτούς είναι Jazz, κλασική, ethnic, Latin, hip-hop. Η γνώμη τους

σχετικά με τα κίνητρα των μουσικών του δρόμου είναι διχασμένη. Άλλοι

πιστεύουν ότι χρησιμοποιούν το ταλέντο τους για τα χρήματα και δεν

εκφράζουν συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής ενώ άλλοι θεωρούν ότι το

κάνουν από μεράκι, αγάπη για την τέχνη τους και για διασκέδαση. Λίγοι

ήταν εκείνοι που απάντησαν ότι τους αντιμετωπίζουν αδιάφορα.

Σι σημαίνει αλήθεια η λέξη «δρόμος» στη συνείδηση των

καλλιτεχνών του δρόμου; Δρόμος<. αυτονομία. Η ευκαιρία να εκφραστείς

από μόνος σου και να «ξεσπάσεις» χωρίς να έχεις κάποιον να σου λέει τι ή

πώς θα το κάνεις. Αυθόρμητα. Ο δρόμος είναι ένα μέρος καλλιτεχνικής

ελευθερίας. υναντάς άτομα που συμβαδίζουν με τις δικές σου ιδέες και

μπορεί να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και αισιοδοξίας!!!

Με την καλλιτεχνική έκφραση στο δρόμο απελευθερώνονται και

προσπαθούν να φέρουν πιο κοντά τους ανθρώπους γιατί πιστεύουν ότι η

τέχνη, η μουσική ενώνει! Όταν παίζουν αισθάνονται ότι ο κόσμος που

τους παρακολουθεί καταλαβαίνει την ψυχή τους. Ιδιαίτερα μέσα από τον

ήχο, επειδή ο ήχος για τους καλλιτέχνες του δρόμου είναι μέσο

επικοινωνίας.

6

Η αγάπη για την τέχνη, συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής, όραμα σε

συνδυασμό με την ανάγκη για επιβίωση είχε ως αποτέλεσμα να

δημιουργηθεί αυτό το «κοινωνικοπολιτιστικό» ρεύμα.

To Χιπ-χοπ (Hip-Hop)

ToΧιπχοπ (Hip-Hop) δεν είναι ένας είδος μουσικής ή ένα είδος χορού, αλλά

μία κουλτούρα που αποτελείται από 4 στοιχεία:

1. Rap (Ο στίχος)

2. Breakdancing(O χορός)

3. Djing(Η μουσική)

4. Graffiti(Η εικόνα)

ToHip-Hop... αναπτύχθηκε σε υποβαθμισμένες περιοχές των ΗΠΑ, όπως

το Bronx στη Νέα Υόρκη και σε άλλες μεγάλες πόλεις όπου υπήρχε μεγάλη

ανεργία και φτώχεια. Τα 4 στοιχεία δεν αναπτύχθηκαν την ίδια χρονική

στιγμή αλλά σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Οι ρίζες του ανάγονται

στην δεκαετία του '70, όταν άρχισαν τα πρώτα δειλά δειλά βήματα.

Σο Graffiti ενσωματώθηκε στο hip-hop ως ένα από τα στοιχεία του στα

τέλη του '60, όταν ένας Ελληνοαμερικάνος που έκανε delivery πίτσες έγραφε

όπου πήγαινε το ψευδώνυμο του και τον αριθμό της οδού όπου έμενε (TAKI 183).

Έτσι γεννήθηκε η σύγχρονη μορφή του graffiti. Από τότε μεταφέρθηκε σε κάθε

γωνιά του πλανήτη, από την Βραζιλία μέχρι το Ιράν, και έγινε ένας τρόπος

έκφρασης του καλλιτέχνη κατά της πολιτικής ή για διάφορους άλλους σκοπούς.

ToGraffiti γεμίζει το αστικό γκρίζο με ένα χρώμα της ψυχής που γεννιέται εκείνη

τη στιγμή στο μυαλό του καλλιτέχνη και από τη καρδιά μεταφέρεται στο χέρι

του που κρατάει το spray.

Σο Breakdance είναι είδος χορού. Οι πρώτοι χορευτές του είδους

εμφανίστηκαν το 1973. Ως δια μαγείας με το χορό αυτό έλυναν τις

διαφορές τους οι συμμορίες. Δε δημιουργήθηκε γι’ αυτό το σκοπό απλά

χρησιμοποιήθηκε και γι’ αυτό. Aντί λοιπόν να βγάζουν μαχαίρια,

πιστόλια ή άλλο όπλο, οι συμμορίες διαλύονται και φτιάχνουν crew

χορευτικά και κάνουν "Battles" αναμεταξύ τους. Ο χαμένος στο χορό

7

πρέπει να ομολογήσει την ήττα του δημοσίως στον νικητή και όλα είναι

μετά ειρηνικά. Σο Breaking, μείωσε αισθητά την βία και έκανε τους νέους

να εκτονώνονται στην μουσική δίνοντας εικόνα με χορό, πόζες, φιγούρες,

αστεία και αναδεικνύοντας "style".

Σο Djing δημιουργήθηκε το '75-'78 και χρησιμοποιήθηκε στην αρχή για να

έχουν ρυθμό οι B-boys και μετά για να λένε πάνω στο ρυθμό των beat τους

στίχους τους οι Rappers. Ο πρώτος Dj ήταν ο KoolHerc: με την απομόνωση

κομματιών από διάφορους δίσκους και την ανάμιξή τους δημιούργησε τον ήχο

του χιπχοπ . Αργότερα, η δεύτερη γενιά των Hip-HopDj's και οι μετέπειτα γενιές

με πολλές καινοτομίες όπως η μίξη δύο τραγουδιών σε ένα έφτασε τους Dj's σε

αυτό που είναι σήμερα. Οι Dj's ήταν τα αστέρια του Hip-Hop τα πρώτα χρόνια

αλλά από το 1978 και μετά τα φώτα έκλεψαν οι Mc's.

ToMCing άρχισε το '75-'78 όταν ένας Dj σύνδεσε το μικρόφωνο στο μίχτη

του και άρχισε να λέει διάφορους στίχους, σαν σλόγκαν, για να εμψυχώσει τους

B-boys. Έτσι ξεκίνησαν οι πρώτοι MC's το '79-'85. Έπαιρναν το μικρόφωνο και

μιλούσαν για την προσωπική τους ζωή για διάφορα προβλήματα της κοινωνίας

καθώς και για θέματα όπως οι σχέσεις τους, το χιούμορ και άλλα. Αυτό που

έκανε διαφορετική την Rap και το Mcing, εν τέλει, καθώς και ολόκληρη την Hip-

Hop κουλτούρα, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τελειώσει κάποια σχολή για να

χορέψεις, να τραγουδήσεις, να ζωγραφίσεις ή να παίξεις μουσική. Σο έκανες

επειδή το ένιωθες και για να περάσεις το δικό σου μήνυμα.

Η ραπ (rap) είναι κυρίως αφροαμερικανικό μουσικό είδος που

ξεκίνησε να γνωρίζει άνθιση στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Έχει τις

ρίζες της στην αφρικανική μουσική την οποίαν έφεραν με τη βίαιη

εκδούλευση και μετέπειτα μετακίνηση τους οι μαύροι στην Αμερική.

Ονομάστηκε έτσι εκ του αγγλικού ακρωνύμιου r.a.p (δηλαδή

RhythmAndPoetry). Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους

(ρίμες) και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι

συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην

καθημερινή έκφραση αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν

τραγουδιούνται, αλλά απαγγέλλονται με ιδιαίτερο, ρυθμικό, τρόπο ενώ η

8

μουσική δανείζεται στοιχεία από τη soul, τη τζαζ όσο και από άλλα

ποικίλα μουσικά ρεύματα.

Οι ρίμες (στίχοι), οι οποίοι έχουν μεγάλη έκταση και ποσότητα,

εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες, ενώ σε

τραγούδια ορισμένων καλλιτεχνών αποκτούν πολιτική προέκταση

κυριότατα ανατρεπτική, ρηξικέλευθη όσο και καυστική αφού πηγή της

μουσικής αυτής είναι τα γκέτο των περιθωριοποιημένων μαύρων των

Ηνωμένων Πολιτειών ενώ δεν απουσιάζει επίσης η λυρικότητα και η

ποιητική πνοή από ορισμένους καλλιτέχνες και συγκροτήματα.

Με τον καιρό τα στοιχεία του χιπχοπ άρχισαν να γίνονται αγαπητά

από όλο και περισσότερους ανθρώπους. Σο γεγονός ότι δεν χρειάζονταν

ιδιαίτερες μουσικές γνώσεις ή καλλιτεχνικό ταλέντο, προσέλκυσε

αρκετούς να ασχοληθούν είτε με τη rap, είτε με το graffiti. Ηταν μια

μορφή έκφρασης ανοιχτή σε όλους, χωρίς κανένα κοινωνικό περιορισμό.

Ηδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 το χιπχοπ ήταν διαδεδομένο

στους κατοίκους των Η.Π.Α.

Άρχισαν να οργανώνονται συναυλίες, να βγαίνουν δίσκοι από τους

πιο γνωστούς καλλιτέχνες, να εκτιμούνται τα καλύτερα σχέδια στους

δρόμους των πόλεων.Κάπου εκεί ξεκίνησε και η εμπορευματοποίηση του

χιπχοπ. Δισκογραφικές εταιρίες πλέον ασχολούνταν έμπρακτα με τους...

περιθωριακούς που ως τότε απαξίωναν. Δημιουργήθηκαν δίσκοι με

μεγαλύτερη ποιότητα και οργάνωση ενώ άρχισαν να γίνονται μεγάλες

συναυλίες εντός και εκτός των συνόρων των Η.Π.Α. Η κουλτούρα του

χιπχοπ έγινε γνωστή στις ευρωπαϊκές χώρες, με συγκροτήματα όπως οι

Wutangclan να γίνονται παγκοσμίως γνωστά, γκραφιτάδες να γίνονται

γνωστοί για το έργο τους και χορευτικά σύνολα αποτελούμενα από

breakdancers να εμφανίζονται σε πίστες.

Σα φώτα της δημοσιότητας που ξαφνικά έπεσαν πάνω στους...

καλλιτέχνες του δρόμου, κατάφεραν σε μεγάλο ποσοστό να αλλάξουν το

βασικό χαρακτηριστικό αυτής της κουλτούρας. Σόσο τα συγκροτήματα

όσο και οι γκραφιτάδες άρχισαν να στοχεύουν στο κέρδος, λέγοντας το

ξεκάθαρα στα κομμάτια τους και αλλάζοντας το περιεχόμενο των στίχων

τους. Άρχισαν να προβάλλονται videoclip με MC's να φορούν ακριβά

ρούχα και ρολόγια, αλλά και να ηχογραφούνται τραγούδια που

ακούγονταν πιο εύκολα από το ευρύ κοινό. Ωστόσο, γρήγορα έγινε ο

διαχωρισμός των «αυθεντικών» ακόλουθων του χιπχοπ και αυτών που

αποσκοπούσαν αποκλειστικά στο κέρδος. Όσοι προσπάθησαν να

αλλάξουν τα στοιχεία του χιπχοπ προς όφελος τους, αποκλείστηκαν

9

από τον «σκληρό πυρήνα» του και εισχώρησαν πιο βαθιά στη

μουσική βιομηχανία δημιουργώντας οπαδούς αλλά και... αντιπάλους.

Σο στοιχείο όμως που κάνει ιδιαίτερο το χιπχοπ ακόμα και σήμερα,

μετά την πλήρη εμπορευματοποίηση του, είναι πως τα άτομα που

ασχολούνται με αυτό συνεχίζουν να έχουν ως επί το πλείστον τον ίδιο,

ανεπηρέαστο τρόπο ζωής και σκέψης. Όσο και να έχουν αλλάξει τα

δεδομένα της μουσικής βιομηχανίας που σχετίζονται με το χιπχοπ, οι

καλλιτέχνες με τη μεγαλύτερη απήχηση παραμένουν «αυθεντικοί»

εκπροσωπώντας όσα έκαναν τη κουλτούρα αυτή αγαπητή σε όλο το

κόσμο.

τίχοι ραπ τραγουδιού<

Επίλεκτοι - Άνοιξε τα μάτια

Κιείλε ηα κάηηα, θαη εηθόλεο ζθέθηεηαη

θαη νη εηθόλεο πνπ πιάζεη κε ηελ άιιε εηθόλα κπιέθεηαη

πξωηαγωληζηεί ζε εηθόλεο πνπ δελ έδεζε λαη

γηαηί ηα κάηηα ζνπ δελ άλνημεο πνηέ.

Ξέρλα γηα ιίγν απηά πνπ βιέπεηο δελ είζαη εθεί πνπ ζηέθεζαη

θιείζε ηα κάηηα ζνπ είκαη εδώ κελ αληηζηέθεζαη

αθήζνπ ειεύζεξνο λαη ζα ζε κεηαθέξω

δεηο εδώ δω ζηνλ θόζκν κνπ, κε ηα δηθά κνπ ζέιω

δελ ζπκβηβάζηεθα κε δηθνύο ηνπο θαλόλεο

ήκνπλ πάληα κεο ην δξόκν κνπ θη αο πέξλαγαλ ηπθώλεο

ζην ιόγν κνπ ηα ιόγηα κνπ ηα ληώζω πξηλ ηα βγάιω

θη αλ δελ ληώζω εληάμεη κ'απηά ηα ζθίδω θαη αλαβάιιω

ζηελ επόκελε ζειίδα πάληα θξύβω κηα ειπίδα

ην ζηπιό κνπ δελ θξύβεηαη θαη ζθαλάξεη απηά πνπ είδα

κε δηθηά κνπ εξκελεία θαη κε δηθό κνπ ηξόπν ζέηω

παίξλω ξόιν ζε θάζε θνκκάηηα θαη ην κεηαηξέπω

δελ έρεη πξόθαζε έρεη ππόζεζε θαη ηάζε

ζε βάδω ζην πεηζί κνπ γηα λα ληώζεηο απ'ηε δξάζε

πνπ αζθώ, αλνίγνκαη ρωξίο λα θνπκπωζώ

γηαηί δελ θξύωζα εδώ πάλω ην θιίκα κνπ είλαη δεζηό

θη έρεη θαξδηέο από θάηω βιέκκαηα κε θνηηάδνπλ

πεξηκέλνπλ λ'αθνύζνπλ θαη αλ κε ληώζνπλ κ'αγθαιηάδνπλ

10

θη αθνύ επηιεθηηθά λα ηνπο πω ηελ αιήζεηα

ζα ηελ πω θη αο πιεγώζω ζα ηελ πω λα μειαθξώζω

μέξεηο λα θύγεη απηό ην βάξνο θη αο είλαη εηο βάξνο

ε αλαζθάιεηα δηαβξώλεη θαη θεύγεη ην ζάξξνο

θη απηό εγθιωβίδεη ηηο θηλήζεηο λα κηιήζεηο

άζε κε λα ζνπ ηειεηώζω κεηά κπνξείο λα θιείζεηο

κε ιίγα ιόγηα ζα ζηα πω γηαηί ζε ληώζω δηθό κνπ

είλ' επηθίλδπλα εδώ θάηω ζε βιέπω ζαλ αδεξθό κνπ

γηαηί θαλείο δελ αζρνιήζεθε καδί ζνπ

ην θνκκάηη είλαη γηα ζέλα κηθξέ θάηζε ζπιινγίζνπ…………………..

Σο GRAFITTI<

Σο Graffitiεκφράζει την αναγραφή κειμένου όπως συνθημάτων ή

ζωγραφική σε επιφάνειες που συνήθως βρίσκονται σε δημόσιους χώρους

(για παράδειγμα σε τοίχους). Πρωτοεμφανίστηκε την ίδια περίοδο και στα

ίδια μέρη που αναπτύχθηκε το κίνημα του Χιπχοπ, από τον ίδιο

καταπιεσμένο κόσμο. Γι' αυτό πολλοί θεωρούν ότι αποτελεί μέρος της

κουλτούρας Χιπχοπ. Η περίοδος 1971-1974 αναφέρεται ως μία

"πρωτοποριακή εποχή.

Μερικά από τα είδη γκράφιτι που παρουσιάζονται σήμερα είναι:

ε εξωτερικούς τοίχους (συνήθως σε τοίχους στους δρόμους). Όταν

γίνονται σε ένα προσωπικό χώρο που το βλέπουν ελάχιστοι, δεν

θεωρείται γκράφιτι.

υνθήματα

Ζωγραφική (φαινόμενο προερχόμενο από την Αμερική – ΗΠΑ)

Διαμαρτυρία

ε εσωτερικούς τοίχους και επιφάνειες (συνήθως μικρού μεγέθους)

Αυτοσχέδια ποιήματα

ε ορισμένες πόλεις του κόσμου υπάρχουν τοίχοι μόνο για γκράφιτι.

Κάποιες φορές το γκράφιτι γίνεται κατά επιθυμία του ιδιοκτήτη του

κτιρίου, για διακόσμηση, συνήθως με συγκεκριμένη θεματολογία.Κατά τα

όσα συνηθίζονται ανάμεσα στους γκραφιτάδες, υπάρχουν και τοίχοι που

είναι μόνο για καλούς γκραφίστες, και οι υπόλοιποι δεν δικαιούνται να

κάνουν πάνω στο δικό τους γκραφίτι μια μουτζούρα ή κάποιο άλλο

σχέδιο.

11

Αυξημένη δημοτικότητα, ειδικά στην Ευρώπη, έχει αποκτήσει η

τεχνική του στένσιλ, όπου το σχέδιο προετοιμάζεται από πριν στο χώρο

του γκραφιτά, κόβοντας λεπτή λαμαρίνα ή ξύλο, που χρησιμοποιείται σε

επαφή με τον τοίχο ψεκάζοντας από πάνω τη μπογιά, αφήνοντας

αποτύπωμα μόνο όπου υπάρχει κενό στη λαμαρίνα. ημαντικός

καλλιτέχνης αυτής της τεχνικής είναι ο Βρετανός Banksy.

Σο grafitti είναι τέχνη του δρόμου. Κάποιοι θεωρούν πως τα grafitti

είναι μία αντίδραση στο κατεστημένο, στην ησυχία των κατοίκων της

πόλης, στη μουντάδα των τοίχων... Ως αυθόρμητη εικαστική έκφραση

εντάσσεται αυτόματα στο φαινόμενο της σύγχρονης λαϊκής κουλτούρας

των μεγάλων πληθυσμιακών αστικών κέντρων. Η αρχή αυτού του

«κινήματος» παίρνει μέρος στη Νέα Τόρκη γύρω στο 60 με 70. Ουσιαστικά

άρχισε από πιτσιρικάδες που έγραφαν το όνομά τους ή το ψευδώνυμο

τους σε τοίχους, ταχυδρομικά κουτιά, καρτοτηλέφωνα, υπόγειες διαβάσεις

και στο τέλος στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο/μετρό. Πρώτα την κίνηση του

βαψίματος την έλεγαν ”hitting” και μετά ”tagging”!

Η καταγραφή της ιστορίας του graffiti δείχνει πόσο πολύπλοκη είναι

αυτή η τέχνη, αλλά και ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για την

ανάπτυξή της είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ ομάδων ή και ατομικών

καλλιτεχνών. Σο graffiti αρχικά χρησιμοποιούταν από πολιτικούς

ακτιβιστές για να δημοσιοποιήσουν τις δηλώσεις τους και από συμμορίες

του δρόμου με σκοπό την διαχώριση των περιοχών τους.

Σο graffiti εμφανίστηκε στην Ελλάδα γύρω στο 1986 αρχικά με

πολύχρωμα σχέδια και μηνύματα πάνω στα βαγόνια του ηλεκτρικού και

των τρένων. Η ελληνική κοινωνία τότε αντιμετώπισε το θέμα κάπως

επιφυλακτικά χωρίς να δώσει ιδιαίτερη έκταση. την Ελλάδα το

γκράφιτι, σε αντίθεση με τα αστικά γκέτο των ΗΠΑ, δεν αποτελεί

έκφραση του περιθωρίου.

Μάλιστα, επειδή τα σπρέι είναι αρκετά ακριβά, θεωρείται ακριβό

χόμπι και πολλοί από τους νεαρούς γκραφιτάδες ανήκουν πλέον στη

αστική και μεγαλοαστική τάξη. Οι περισσότεροι είναι ηλικίας 12-30,

βγαίνουν σε ομάδες όταν πέσει η νύχτα και στόχο έχουν να κάνουν την

πόλη πιο φωτεινή και χαρούμενη. Σο γκράφιτι στη Ελλάδα , δεν έχει

κάποια συγκεκριμένη ταυτότητα, αν και πολλές φορές συνδέεται με την

αμφισβήτηση και την ανυπακοή, καθώς το λεγόμενο « bombing» γίνεται

12

σε απαγορευμένες επιφάνειες., Όλες οι ομάδες γκράφιτι ξεκίνησαν με

αφορμή το ελληνικό HipHop συγκρότημα TerrorXCrew

Σο graffiti εμφανίστηκε στην Ελλάδα γύρω στο 1986 αρχικά με

πολύχρωμα σχέδια και μηνύματα πάνω στα βαγόνια του ηλεκτρικού και

των τρένων. Η ελληνική κοινωνία τότε αντιμετώπισε το θέμα κάπως

επιφυλακτικά χωρίς να δώσει ιδιαίτερη έκταση.

''ΣΕΦΝΗ Ή ΒΑΝΔΑΛΙΜΟ;''

Tα graffiti μπορεί να είναι είτε νόμιμα είτε παράνομα. Η επιλογή

βρίσκεται καθαρά στα χέρια του καλλιτέχνη. Πολλοί επιλέγουν τα νόμιμα

graffiti γιατί προτιμούν να είναι ήσυχοι και να σχεδιάζουν ήρεμα και

χωρίς την πίεση του χρόνου και τον φόβο της σύλληψης. Τπάρχουν όμως

κι άλλοι, κυρίως νέοι καλλιτέχνες και μικροί σε ηλικία, οι οποίοι

διατίθενται να τρέχουν, να σκαρφαλώνουν και να ρισκάρουν, παίρνοντας

σε αντάλλαγμα τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί το παράνομο.

Ο νόμος λοιπόν ορίζει ότι το δικαστήριο θα πρέπει να ερευνήσει τα

κίνητρα του καλλιτέχνη πριν βγάλει την απόφαση. Όταν συντρέχει το

στοιχείο του δόλου, όταν γίνεται από ανία, έλλειψη σεβασμού ή διάθεση

καταστροφής, τότε το graffiti αποτελεί ποινικό αδίκημα και ανάλογα με το

βαθμό του πλημμελήματος, προβλέπεται ποινή έως και πέντε χρόνια

φυλάκισης. Είναι επομένως παράνομο όταν γίνεται σε ιδιωτικό χώρο

χωρίς την άδεια του ιδιώτη και ακόμη πιο επιβαρυντικό όταν καταστρέφει

δημόσια περιουσία. Δεν αποτελεί όμως φθορά όταν γίνεται από διάθεση

αισθητικής δημόσιας έκφρασης και έχοντας πάρει σχετική άδεια.

Εκτός όμως από τον νόμο, η κοινωνία η ίδια θα λέγαμε έχει χωριστεί

σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα όσον αφορά το θέμα των graffiti. Η μία

πλευρά υποστηρίζει ότι ρυπαίνουν το δημόσιο χώρο, υποτιμούν την

κληρονομιά μας και υποβαθμίζουν οπτικά το αστικό πεδίο. Επίσης εκείνοι

που έχουν αυτή τη θέση, πιστεύουν ότι τα graffiti συνδέονται με την

κοινωνική και νομική παρέκκλιση και τα θεωρούν παράνομα.

Βέβαια για όλες αυτές τις θέσεις υπάρχει και αντίλογος. Οι

καλλιτέχνες του δρόμου αντιτίθενται στις παραπάνω κατηγορίες

λέγοντας ότι τα graffiti είναι γι’ αυτούς μία φωνή ύπαρξης μέσα στην

ανωνυμία της πόλης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η φράση ‘’Αν

ο Θεός ήθελε να μην γράφουμε στους τοίχους, θα έδινε τις 10 εντολές

σετετράδιο’’, η οποία είναι γραμμένη σε διάφορους τοίχους αστικών

13

κέντρων. Εκτός όμως από τους καλλιτέχνες, υπάρχουν και αρκετοί άλλοι

που κατανοούν την αξία των graffiti και τίθενται υπέρ τους.

Τποστηρίζουν λοιπόν ότι η ζωγραφική σε τοίχους δεν είναι απλή

υπόθεση και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ταυτίζεται με τα διάφορα

συνθήματα πάνω στους τοίχους. Απαιτεί αισθητική, αποτελεί

καλλιτεχνικό έργο και επιτακτικό ζητούμενο των σύγχρονων

μεγαλουπόλεων και δεν πρέπει να αποτελεί είδος προς εξαφάνιση ή

ποινικοποίηση. Είναι λοιπόν η νεανική έκφραση μέσα από μία σύγχρονη,

δυναμική και ζωντανή τέχνη και πρέπει να υποστηρίζεται και όχι να

διώκεται!!!

Έχει ενδιαφέρον η παρακάτω συνέντευξη που αναδημοσιεύουμε από

το vima.gr (Πολιτισμός) και λύνει πολλές απορίες.

Νασαςσυστηθώ:

Dee 71.

ίγουραθααπορείτεαπόπούβγαίνειτοόνομάμου:

Σο Dee είναι από το Δημήτρης και το 71 είναι η χρονιά της γέννησής μου.

Γκράφιτιείναι:

Μια διέξοδος.

Ξεφεύγω:

Από τον άχρωμο αυτόν κόσμο και βρίσκομαι στον δικό μου.

Δενισχύει:«Πήραένασπρέικαιτραβάωγραμμές»:

Αλλά: «Πατάω τη βαλβίδα και ονειρεύομαι».

Είμαιζωντανόςσημαίνει:

Δίνω μια άλλη μορφή στην γκρίζα πόλη όπου μένω.

Μεχτύπησεοιόςτουγκράφιτι:

Σο 1984 και μετά από ένα χρόνο έκανα το πρώτο μου κομμάτι.

τηγλώσσατουγκράφιτι«κομμάτι»σημαίνει:

Αυτό που ζωγραφίζει κάποιος σε έναν τοίχο.

Σογκράφιτιείναιτέχνη:

Και κατά συνέπεια τρόπος έκφρασης.

Ηέκφρασημεγκράφιτικοστίζει:

Αφού κάθε σπρέι κοστίζει περίπου 2.500 δραχμές, το κόστος ανεβαίνει αν η

επιφάνεια που θα ζωγραφίσεις είναι μεγάλη.

Πηγήέμπνευσηςγιαέναγκράφιτι:

Σα θέματα κυμαίνονται από μία αφιέρωση στην κοπέλα μου ως ένα κοινωνικό

μήνυμα.

Βρέθηκανακάνωγκράφιτι:

Σην περίοδο που ήταν της μόδας το μπρέικντανς.

Ημουσικήπουσυνοδεύειταγκράφιτι:

Δεν μπορεί να είναι άλλη εκτός από χιπχοπ.

Ότανκάνωέναπαράνομογκράφιτι:

14

Είναι σαν να βάζω στο μίξερ φόβο, αγωνία, ενθουσιασμό και το αποτέλεσμα η

γλύκα του παράνομου.

Ακόμη και όταν κρατάω τσίλιες:

Σα αφτιά μου λειτουργούν αναπόσπαστα από τη δουλειά που κάνω.

Εμμονήιδέαπριναπόέναγκράφιτι:

Ο τοίχος που θα βάψεις. Όσο πιο μεγάλος και κεντρικός τόσο το καλύτερο.

Οεχθρόςτωνγκράφιτι:

Είναι αυτοί που το κάνουν μόδα· που το παίρνουν από τον δρόμο και το βάζουν

σε γκαλερί και εκθέσεις.

ΗεξέλιξητουγκράφιτιστηνΕλλάδα:

Θα υπάρχει όσο οι ομάδες συνεργάζονται και ανταλλάσσουν τεχνικές.

Μαςκυνηγούνμεασβέστηκαιμπατανόβουρτσες:

Σι να κάνουμε; Δεν είμαστε τόσο επικίνδυνοι όσο κάποιοι που φορούν στολές και

κοστούμια.

Φρόνος - ρεκόργιαέναγκράφιτι:

Ένα κομμάτι μου πήρε πάνω από 20 ώρες και το έκανα σε διάστημα δύο ημερών.

Οι διαστάσεις του ήταν 25Χ2,5 μέτρα.

Σο'85γιανακάνειςγκράφιτιέπρεπεναείσαιχιπχόπερ:

Σότε μας έλεγαν βάνδαλους. Σώρα όμως κάνει όποιος θέλει.

Σώραάλλαξανταπράγματα:

Γίναμε γνωστοί καλλιτέχνες και υπάρχουν άδειες. Αλλη γλύκα όμως έχει το

παράνομο.

ΑνέκαναγκράφιτιστηΒουλή:

Θα έφτιαχνα φιγούρες από τον Καραγκιόζη.

Δενκαταλαβαίνω:

Γιατί πρέπει να γεμίζω με όνειρα τις φλέβες μου και να μη γεμίζω με χρώμα την

πόλη μου.

Γκράφιτιμέσααπόμιαφράση:

Μέσα από το μυαλό μου, μέσα από την ψυχή μου, αφήνω το όνειρό μου πάνω σε

έναν τοίχο. Liv 2

τονκόσμοτουγκράφιτιμεμύησε:

Σο 1994 ο JSONE.

Δενμπορείςνακάνειςτονwriterμόνοκαιμόνοεπειδήέπιασεςσπρέισταχέριασου:

την αρχή θα σε βάλουν να κάνεις γεμίσματα και, αν αξίζεις, θα σε αφήσουν να

κάνεις κομμάτι δίπλα τους σε μεγάλα jam.

Θααναρωτιέστετισημαίνουνοιλέξειςwriterκαιjamστηγλώσσατουγκραφίτι:

Writer είναι αυτός που κάνει γκράφιτι και jam όταν μαζευόμαστε πολλοί writers

από διάφορες πόλεις και ζωγραφίζουμε μετά μουσικής.

Καισυνεχίζωτογλωσσολογικόμάθημα:

Tang ονομάζουμε την υπογραφή, toyείναι ο αρχάριος, bite το κλέψιμο, caps οι

βαλβίδες των σπρέι, fade το εσωτερικό βάψιμο (γέμισμα).

Σογκράφιτι είναιτέχνηγιαλίγους:

Δεν μαθαίνεις επειδή υπάρχουν καλά σπρέι και βιβλία· πρέπει να δουλέψεις

δίπλα σε κάποιον.

Οιδανικόςχώροςγιαέναγκράφιτι:

Ένας καλοχτισμένος και φρεσκοβαμμένος τοίχος σχολείου ή γηπέδου δεν με

πειράζει.

15

Δεναρκείναβρειςμόνοέναντοίχο:

Πρέπει να βγάλεις άδεια και φυσικά να έχεις από πριν κάνει τα προσχέδια σε

χαρτί.

Ανείναιόμωςνατοκάνειςπαράνομα:

Σότε στη βράση κολλάει το σίδερο. Μπορεί να «χτυπήσουμε» και την ίδια μέρα.

Γκράφιτιδενείναιμοναχικήτέχνη:

Για πιο θεαματικά κομμάτια στους τοίχους επιβάλλεται να έχεις παρέα.

Απαραίτητοότανκάνειςγκράφιτιπαράνομα:

Να φυλάει κάποιος τσίλιες.

WritersκαιΑστυνομία:

Κάνουν τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας.

ΈναςwriterσταχέριατηςΑστυνομίας:

Μου συνέβη μια φορά. Μου ζήτησαν τα στοιχεία μου, με κράτησαν στο τμήμα

για δύο ώρες και μετά με άφησαν. Πόλεμος νεύρων, τίποτα παραπάνω.

Παράνομογκράφιτισημαίνει:

Όλες οι αισθήσεις ζωγραφίζουν πλην της ακοής.

Επιστρέφουμεπάνταστοντόποτου«εγκλήματος»:

Είτε για να βγάλουμε φωτογραφίες είτε για να σχολιάσουμε τα λάθη μας.

Γκράφιτικατάπαραγγελία:

Σείνει να γίνει μόδα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ζητούν να τους φτιάξουμε στα

μαγαζιά τους ή ακόμη και στα σπίτια τους.

Σαψευδώνυμάμαςπροκύπτουν:

Από τα αρχικά των ονομάτων μας ή ακόμη και από ήρωες κόμικς ή κάτι που να

αποπνέει μυστήριο.

Σιεννοώ:

Ονόματα όπως Junkie-Shade-Nasty-Mad-Freak. Πολλές φορές δεν σημαίνουν

τίποτα αλλά σίγουρα είναι παράξενα.

τηνπαρέαμαςσυνηθίζουμεναλέμε:

Ότι μένει ακίνητο βάφεται. Roj - Tale

Είμαστεντουέτοσταγκράφιτι:

Και σχετικά νέοι στον χώρο.

Σαπρώταμαθήματα:

Σα πήραμε στο βάψιμο ενός σχολείου με δάσκαλο τον Dee 71.

Οιδανικόςχώροςγιαέναγκράφιτι:

Ένα μαγαζί.

Ολόγος:

Πονάει να βλέπεις να σου καλύπτουν το γκράφιτι με ασβέστη.

Σοπιοπερίεργομέροςόπουαφήσαμεταίχνημας:

Η βιτρίνα ενός μαγαζιού.

Πηγήέμπνευσηςγιαέναγκράφιτι:

Όταν κάτι σε βρίσκει αντίθετο και θέλεις να εκφράσεις την άποψή σου.

Σομόνιμοάγχοςότανκάνουμεγκράφιτιπαράνομα:

Να μη μας πιάσουν.

Μιαάσχημηστιγμή:

Όταν μας έπιασε η Αστυνομία να βάφουμε μεσημέρι τον τοίχο ενός σχολείου. Σο

άσχημο ήταν ότι είχαμε βασισθεί σε άδεια άλλου.

Άδειεςδίνουνεύκολα:

16

Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, λόγω της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, έδωσαν πολλές

για περιφερειακούς, γέφυρες κλπ. Να μας έδιναν και σπρέι καλά θα ήταν.

Σηνπληρώνουμεακριβά:

Σην τρέλα μας.

Γκράφιτισημαίνει:

Για πολλούς τίποτα, για λίγους πολλά.

Σοωραιότερογκραφίτι:

Ενα του JSONE.

Οχρόνοςπουαπαιτείταιγιαέναγκραφίτι:

Εξαρτάται από το σχέδιο που έχεις να βγάλεις και το πόσο μεγάλη επιφάνεια

έχεις να καλύψεις. Σα παράνομα πάντως γίνονται σε χρόνους - ρεκόρ.

Οιπαρέεςτωνwriters:

Παλιότερα ήταν κλειστές. Για μας τα πράγματα ήταν πιο εύκολα.

Εχθρόςτωνγκραφίτι:

Οι στενόμυαλοι, αυτοί που μας λένε σατανιστές και δείχνουν πόσο βαθιά

νυχτωμένοι είναι.

Πειρασμόςγιαένανwriter:

Ενας φρεσκοβαμμένος τοίχος.

Εναγκράφιτιθέλειπροετοιμασία:

Πρέπει να ξέρεις από πριν τι θα σχεδιάσεις και πολλές φορές περνάς και ένα

χέρι πλαστικό τον τοίχο που πρόκειται να βάψεις.

Ολόγος:

Δείχνει καλύτερο το γκράφιτι.

τόχοςενόςνέουwriter:

Να δείξει μέσα από τη δουλειά του στους παλιότερους ότι αξίζει και από εκεί και

πέρα καθιερώνεται.

Ηεικόνατουκόσμουγιατουςwriterς:

Ότι είναι περιθωριακοί τύποι.

Δενσυμβαίνειόμωςκάτιτέτοιο:

Σο γεγονός ότι φοράμε φαρδιά ρούχα και, αντί να ψαρεύουμε, ζωγραφίζουμε δεν

νομίζω ότι μας κάνει διαφορετικούς.

Παρουσίαση<

Αφού λοιπόν μπήκαμε για τα καλά στον κόσμο των καλλιτεχνών του δρόμου,

φωτογραφίσαμε πάρα πολλά γκράφιτι στους δρόμους της Αθήνας -θα

επισυνάψουμε και σχετικό βίντεο με κάποια απ’ αυτά-αποφασίσαμε να

παρουσιάσουμε με δράση το θέμα μας. Τποδυθήκαμε μία μέρα, στην Ερμού.

Καλλιτέχνες του δρόμου, κάθε είδους< Και οι δημοσιογράφοι να μας παίρνουν

συνέντευξη< Σραγουδήσαμε, ζωγραφίσαμε, δείξαμε σχετικά βίντεο και γενικά

το διασκεδάσαμε!!!

ενάριο Παρουσίασης< (με σκηνοθετικές οδηγίες!!!)

Είμαστε στη σκηνή και «παριστάνουμε» τους καλλιτέχνες του δρόμου

17

Η Φρύσα και Ο Βαγγέλης παρουσιάζουν το θέμα και την ομάδα.

«Είμαστε η ομάδα Α12 και ασχοληθήκαμε με κάποιες πλευρές της

καλλιτεχνικής δημιουργίας στο δρόμο. Θελήσαμε να γνωρίσουμε την

ψυχολογία και τον τρόπο σκέψης τους. Αποκομίσαμε πολύ όμορφες

εμπειρίες απ’ αυτό το ταξίδι. Και θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε

σύντομα κάποιες από τις πλευρές των καλλιτεχνών του δρόμου».

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην εργασία μας που θα αναρτηθεί

στην ιστοσελίδα του σχολείου μας»

Ευχαριστούμε

κηνή 1. ΓΚΡΑΥΙΣΙ

Ο Κώστας παριστάνει ότι ζωγραφίζει ένα γκράφιτι στον τοίχο. Δέχεται

επίθεση από τη Φρύσα (Χρύσα αυτοσχεδιάζεις και δεν ξεχνάς να

συμπεριλάβεις το «αντιαισθητικό» και το «καταστροφή δημόσιας περιουσίας».

Όχι πολύ….

Η τέλλα παρεμβαίνει και λέει:Μην κάνετε έτσι κυρία μου. Τα γκράφιτι

στολίζουν την άχρωμη πόλη μας…

Η Χριστιάνα και η Όλγα, δημοσιογράφοι παρεμβαίνουν. Έχουν κατέβει στην

Ερμού να κάνουν ρεπορτάζ για τους καλλιτέχνες του δρόμου.

Χριστιάνα: έλα, πέσαμε στην περίπτωση. Γεια σας! Κάνουμε ένα ρεπορτάζ για

τους καλλιτέχνες του δρόμου. Σι συμβαίνει εδώ; Γιατί υπάρχει ένταση;

Χρύσα: Δε βλέπετε κυρία μου; Καταστρέφει τη δημόσια περιουσία! Αυτό δεν

είναι τέχνη του δρόμου. Αυτό είναι βανδαλισμός!!!

τέλλα: Μα τι λόγια είναι αυτά; Λίγο χρώμα στους γκρίζους τοίχους της πόλης,

δίνει ζωή και ελπίδα!!!

Χριστιάνα, προς τον Κώστα: ας μας μιλήσει καλύτερα ο ίδιος ο καλλιτέχνης<. Σι

σημαίνει αυτού του είδους η καλλιτεχνική έκφραση;

Κώστας: Με ύφος στοχαστικό και δυνατά: « Τπάρχουμε γιατί είναι ανάγκη,

γεννηθήκαμε πριν από 2500 χρόνια, οι άνθρωποι μας συναντούν τις πιο πολλές

φορές κατά τύχη, κάποιες φορές χωρίς να το καταλαβαίνουν, υπάρχουμε για

όλα τα αυτιά και τα μάτια,

ζωντανεύουμε κάθε είδους τόπους:

δρόμους, παρατημένους χώρους, δάση,

αγρούς, αυλές, πόλεις, χωριά<

Μας λένε του δρόμου,

είναι η σκηνή μας, το δικό μας ρινγκ, η επιλογή μας,

18

Φριστιάνα: Μπράβο, μπράβο! Έχουμε ετοιμάσει και ένα βίντεο, για να το

δούμε!!!

ΒΙΝΣΕΟ ΜΕ ΓΚΡΑΥΙΣΙ

Όλγα; Μόλις τελειώσει, λέει: ακολουθήστε με και ίσως αλλάξετε γνώμη<

Προχωράνε ώσπου συναντούν τους πλανόδιους μουσικούς<.

Φριστιάνα: Καλημέρα, παιδιά! Απίστευτο!!!! Είστε και εσείς καλλιτέχνες του

δρόμου< Με πάθος απ’ ότι βλέπω. Φαρίζετε νότες;;; Πώς σας αντιμετωπίζει

ο κόσμος;

Γιάννης:υνήθως με καχυποψία. Για μας όμως είναι τρόπος ζωής, σκέψης,

ελευθερία..

Μαρία:υναυλία του δρόμου

η ζωή το κοινό μου

που συνέχεια αλλάζει

να ο ήλιος χαράζει.

Βαγγέλης:Τραγουδώ τ' όνειρο μου

με μια μπάντα κρυμμένη

σιωπηλά ψιθυρίζουν

το σκοπό μου δυο ξένοι

ταύρος: Βιαστικά με κοιτάνε

και μετά προσπερνάνε

Κώστας: ταξιδεύω στο χρόνο

μόνος είμαι στο δρόμο<.

Όλγα: για να σας ακούσουμε λίγο!!! Σραγούδι

Φριστιάνα: υπέροχοι, μπράβο!!!

Όλγα: να κι άλλοι μουσικοί!!! Πάμε να τους γνωρίσουμε!!! Εσείς, τι είδους

μουσικής τραγουδάτε; Μάλλον προς το Ραπ, σας βλέπω<.

(Μαργαρίτα, Πάνος, Παναγιώτης)

Πάνος:Μας λένε του δρόμου,

είναι η σκηνή μας, το δικό μας ρινγκ, η επιλογή μας,

καλλιεργούμε το δρόμο<

Παναγιώτης:ήμερα, που οι έμποροι πιάνουν όλο το χώρο,

που ο φόβος ανεμίζει για να μας κάνει να σκεφτόμαστε χαμηλόφωνα

και για να μας βάλει παρωπίδες,

Μαργαρίτα: που οι διαχωριστικές γραμμές, οι οδηγίες, οι φραγμοί

πολλαπλασιάζονται,

που δεν επιτρέπεται να στεκόμαστε παρά μόνο να προχωράμε,

δηλώνουμε επίμονα και δυνατά πως υπάρχει κάτι για να δούμε,

να μοιραστούμε, να συναντήσουμε!!!!

Φριστιάνα: ας το μοιραστείτε λοιπόν μαζί μας!!! ΣΡΑΓΟΤΔΙ

τη συνέχεια< Φριστιάνα: Ενθουσιάστηκα, φαντάζομαι και οι θεατές μας. Ας

προχωρήσουμε και παρακάτω!!!

19

Όλγα: διακρίνω και άλλα ταλέντα!!!

(Γιώργος, Μαρία, Άννα, Ανθή)

Φριστιάνα: ΧΙΠ-ΧΟΠ, χορευτές, τι υπέροχοι!!! Σι έχετε να πείτε ;

Άννα: Πιστεύουμε ότι η τέχνη μπορεί να σώσει τον κόσμο,

αλλά, αν γίνεται, αμέσως< Κι ότι πρέπει να ξεδιπλωθεί<

ε δρόμο ανοιχτό< (ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ) ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑΝ ΣΟ ΧΟΡΟ

Όταν τελειώσει, η Φριστιάνα ρωτάει τη Χρύσα. Σελικά, μήπως αλλάξατε

γνώμη;

τέλλα: Δεν είναι δυνατόν να μην άλλαξε!

Φρύσα: Μπορώ να πω ότι συγκινήθηκα!!!

τότε ΜΑΖΕΤΟΝΣΑΙ ΟΛΑ ΣΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΗ ΚΗΝΗ, ΠΙΑΝΟΝΣΑΙ ΧΕΡΙ

ΧΕΡΙ, ΠΑΙΖΕΙ ΣΟ ΣΡΑΓΟΤΔΙ ΚΑΛΛΙΣΕΧΝΗ ΣΟΤΔΡΟΜΟΤ, ΣΟ ΟΠΟΙΟ

ΣΡΑΓΟΤΔΑΣΕ ΚΑΙ ΕΕΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΑΙΖΕΙ ΒΙΝΣΕΟ ΜΕ

ΣΙΣΛΟΤ ΣΕΛΟΤ, ΟΝΟΜΑΣΑ ΚΛΠ.

ΤΠΟΚΛΙΗ

Αντί Επιλόγου<.

Κώστας Μυλώσης, Καλλιτέχνης του δρόμου

Καλλιτέχνης του δρόμου

σε γωνιές και πλατείες

σε υπόγειες διαβάσεις

και γνωστές συνοικίες.

Σραγουδώ τ' όνειρο μου

με μια μπάντα κρυμμένη

σιωπηλά ψιθυρίζουν

το σκοπό μου δυο ξένοι.

Μια ζωή τριγυρίζω

σε παράξενους δρόμους

δεν πιστεύω σε λόγια

σε κανόνες και νόμους.

Μια ζωή τριγυρίζω

σα χαμένος στο πλήθος

η ζωή μου δεν είναι

παρά μόνο ένας μύθος<

υναυλία του δρόμου

η ζωή το κοινό μου

που συνέχεια αλλάζει

να ο ήλιος χαράζει.

Βιαστικά με κοιτάνε

και μετά προσπερνάνε

20

ταξιδεύω στο χρόνο

μόνος είμαι στο δρόμο.

Μια ζωή τριγυρίζω

σε παράξενους δρόμους

δεν πιστεύω σε λόγια

σε κανόνες και νόμους.

Μια ζωή τριγυρίζω

σα χαμένος στο πλήθος

η ζωή μου δεν είναι

παρά μόνο ένας μύθος<

Μην παραλείψετε να δείτε και το σχετικό βίντεο με τη συλλογή των

γκράφιτι!!!

Ευχαριστούμε!!!

Βιβλιογραφία, πηγές

Youtube

21

Vima.gr

Real .gr

Thesstoday.gr

Clubs.pathfinder.gr

www.epmagazine.gr

Βικιπαίδεια, ελεύθερηεγκυκλοπαίδεια

www.oneman.gr

Εγκυκλοπαίδεια «Britannika»

Ιστολόγιο «streetart»

Σα τέσσερα στοιχεία του χιπ-χοπ (Δημήτρη Ρουτσώνη)

υνεντεύξεις

Επιτόπια έρευνα

Διαδικτυακή περιήγηση

Ελεύθερη συζήτηση