Το εφημεριδάκι μας 19o Öýëëï MÜñτ éïò 2014

Συντακτική ομάδα:Το παρόν έντυπο συνιστά το αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Ο καθένας μας – και ήμασταν πολλοί – ανέλαβε και κάτι διαφορετικό, ανάλογο με τα ενδιαφέροντά του ή με τις ανάγκες του εντύπου. Τα ονόματα των συμμετεχόντων βρίσκονται καταγεγραμμένα δίπλα στη συμβολή του καθενός.

Υπεύθυνες καθηγήτριες: Μάρη Δήμητρα και Μασμανίδου Παρασκευή Ευχαριστούμε θερμά τις Εκδόσεις Έμβρυο

Το εφημεριδάκι μας

στο νέο μας κτίριομάθε να ζεις η εφηβεία έφτασε…

ένας από μας ανασφάλειες χάσμα γενεών σχολική βία φασισμόςφωτογραφία

Το εφημεριδάκι μας2

Μέσα απ’ τα μάτια μας…

Το 4ο ΓΕΛ Αιγάλεω στεγάζεται σ’ ένα πολύ όμορφο κτίριο,

σύγχρονο και φωτεινό, το οποίο παραδόθηκε σε χρήση τον Ιού-

νιο του 2013. Το νέο αυτό σχολείο έχει οικοδομηθεί πάνω στην

αρχαία Ιερά Οδό, το δρόμο που ένωνε την πόλη του πνεύματος

και του πολιτισμού, την Αθήνα, με το Θριάσιο Πεδίο, κατά την

αρχαϊκή και κλασσική αρχαιότητα.

Πλαισιώνεται στα αριστερά από ένα μαγαζί επίπλων και ένα

συνεργείο αυτοκινήτων και στα δεξιά από χώρο πρασίνου με

θάμνους και δέντρα και με ένα κυκλικό ξύλινο σκεπασμένο

χώρο, ο οποίος διαθέτει θέσεις κατάλληλες για την ξεκούραση

χώρος ο οποίος φιλοξενεί τους μαθητές στις διάφορες σχολι-

κές εκδηλώσεις. Προχωρώντας στο διάδρομο υπάρχει το κυλι-

κείο από το οποίο μπορεί κανείς να προμηθευτεί σνακς, γλυκά

και άλλα φαγώσιμα και να τα απολαύσει στο μεγάλο φωτεινό

αίθριο το οποίο βρίσκεται ακριβώς μπροστά. Κλιμακοστάσια

οδηγούν στους πάνω ορόφους, όπου βρίσκονται οι χώροι δι-

δασκαλίας και κάποιοι βοηθητικοί χώροι.

Οι τάξεις είναι σχετικά μεγάλες, με συρτά παράθυρα και

φρεσκοβαμμένους απ’ το καλοκαίρι τοίχους και δύο λευκούς

πίνακες για μαρκαδόρο. Υπάρχει επίσης ένα χημείο με θρανία

ειδικά σχεδιασμένα για το συγκεκριμένο μάθημα, μια αίθουσα

των περιπατητών. Εξωτερικά,

στις προσόψεις του οικοδομή-

ματος, κυριαρχούν το μπλε και

το μπεζ χρώμα. Ακόμη, υπάρ-

χουν δύο είσοδοι που οδηγούν

στον προαύλιο χώρο, ο οποίος

περιλαμβάνει ένα γήπεδο του

βόλεϊ, ένα για μπάσκετ με ψη-

λές μπασκέτες, μια σειρά από

βρύσες και κάποια παγκάκια

εδώ και κει, τα οποία πρόσφα-

τα προστέθηκαν.

Το κτίριο αναπτύσσεται σε

τρία επίπεδα. Ξεκινώντας από

το υπόγειο παρατηρεί κανείς έναν κλειστό χώρο με στρώματα

γυμναστικής και κάποια τραπέζια του πινγκ πονγκ, όπου οι μα-

θητές μπορούν να απασχοληθούν τις βροχερές μέρες και όχι

μόνο. Ανεβαίνοντας προς τα πάνω συναντά κανείς το ισόγειο,

το οποίο φιλοξενεί μια ωραία βιβλιοθήκη με αρκετούς τίτλους

βιβλίων, με θρανία και υπολογιστές και ένα μεγάλο οβάλ τρα-

πέζι στη μέση. Τα μεγάλα παράθυρα επιτρέπουν στο φως να

εισέλθει δυναμικά στο χώρο. Αριστερά της βρίσκεται το εργα-

στήριο φυσικής, με τους μεγάλους καινούργιους πάγκους και

τον διαδραστικό πίνακα και η αποθήκη με τα αθλητικά είδη

για το μάθημα της γυμναστικής και δεξιά της τα γραφεία των

καθηγητών, του διευθυντή και ο ανελκυστήρας. Απέναντι ακρι-

βώς παρατηρείται το μεγάλο αμφιθέατρο με το κατηφορικό

έδαφος, τη σκηνή, τα παρασκήνια και τα ευρύχωρα καμαρίνια∙

υπολογιστών και μία

για το μάθημα των

αγγλικών. Οι διάδρο-

μοι μεταξύ των τάξε-

ων είναι ομολογουμέ-

νως ευρύχωροι, λού-

ζονται συνήθως στο

φως και καταλήγουν

σε μικρότερες εξωτε-

ρικές αυλές και μικρά

μπαλκόνια.

Μέσα στις σκέψεις μας…

Η προσαρμογή θα έλεγε κανείς πως δεν υπήρξε εύκολη. Όλοι

οι μαθητές ,από την πρώτη τάξη έως και την τρίτη, βιώσαμε αρ-

χικά σχετικές δυσκολίες, καθ’ ότι αναγκαστήκαμε όλοι ανεξαι-

ρέτως να εγκλιματιστούμε σε ένα νέο σχολικό περιβάλλον και

να αναμετρηθούμε με τις νέες προσδοκίες, που πηγάζουν από

την εγκατάστασή μας σ’ αυτό το χώρο.

Σίγουρα πρόκειται για υποδομές με μεγάλες δυνατότητες

και προοπτικές, αν και το ανθρώπινο δυναμικό, καθηγητές και

μαθητές δηλαδή, είναι εκείνοι που δίνουν πνοή στο κτίριο, ξο-

δεύουν επτά ώρες απ’ τη μέρα τους σε αυτό και κατ’ επέκταση

οφείλουν να το χρησιμοποιούν δημιουργικά και με καλή διάθε-

ση. Οι προσδοκίες είναι σίγουρα μεγάλες.

Αλεξανδροπούλου Κωνσταντίνα, A1Γιαννοπούλου Ελένη, A1Αλεβίζου Ελένη, A1

Το εφημεριδάκι μας 3

Αγάπη, μίσος, θυμός, χαρά, λύπη, στεναχώ-

ρια, απόγνωση, ελπίδα…

Στιγμές αποτυπωμένες πάνω σε μια σελίδα

χαρτί, σε μια φωτογραφία, σε μια ανάμνηση.

Σκέψεις και αναμνήσεις μιας ζωής μίζερης και

τρομακτικής, γεμάτης φόβο και αγωνία για το

μέλλον και ανησυχία για το παρόν.

Υπάρχει όμως μία αχτίδα φωτός. Μία αί-

σθηση που σου δίνει ελπίδα και αντοχές για

να συνεχίσεις να παλεύεις με τα τέρατα μέσα

σου, για να συνεχίσεις να τρέχεις στον ατελεύ-

τητο μαραθώνιο της ζωής, στο τέλος του οποί-

ου βρίσκεται η πραγματοποίηση των ονείρων

σου. Όνειρα… Όνειρα μικρά, μεγάλα, πραγμα-

τοποιήσιμα και ακατόρθωτα, θαυματουργά,

φανταστικά, όνειρα ονειρεμένα. Πολλά από

αυτά μπορεί να μην πραγματοποιηθούν, αλλά

παρόλα αυτά ακόμη ελπίζεις και παλεύεις. Μην

τα παρατήσεις. Προσπάθησες για να φτάσεις

μέχρι εδώ. Μπορείς να φτάσεις στο τέλος. Είναι

κοντά… το νιώθεις.

Το μυαλό σου γεμίζει με εικόνες δραματικές

που έχεις θάψει βαθιά μέσα σου. Τα τέρατα

προσπαθούν να σε κερδίσουν, να σε σταμα-

τήσουν. Όχι! Το φως είναι εκεί και σε περιμένει.

Λίγο ακόμα… Αρχίζεις να σκέφτεσαι όλα τα

καλά και τα όμορφα, τα κακά και τα άσχημα

που σε έκαναν αυτόν ή αυτήν που είσαι. Τώρα

ξέρεις πως αξίζει να ζεις για ένα όνειρο, για μια

ελπίδα, για μια στιγμή. Έφτασες στο φως. Είναι

γαλήνια εδώ. Δε σε νοιάζει πια το παρελθόν. Δε

ξέρεις τι θα γίνει αύριο. ‘Όμως δε σε πειράζει.

Γιατί έμαθες να ζεις!

Άντι Κ.

Ακολούθα την καρδιά σου και τα όνειρά σου, αλλά πάρε και το μυαλό μαζί σου!

Φωτο & λεζάντα: Μελίνα Σορμήτρου

Το εφημεριδάκι μας4Η εφηβεία είναι μια πάρα πολύ δύσκολη ηλικιακή περίοδος,

διότι το παιδί βιώνει τη διαδικασία της συναισθηματικής του ωρίμανσης και βρίσκεται αντιμέτωπο με τη ραγδαία ανάπτυ-ξη του σώματος του. Αυτές ακριβώς οι γρήγορες και έντονες αλλαγές προκαλούν στον έφηβο ποικίλους κοινωνικούς προ-βληματισμούς, γεννούν περίεργα συναισθήματα και συχνά τον φέρνουν αντιμέτωπο ακόμη και με τους γονείς του.

Μερικοί έχουν την άποψη ότι ο έφηβος δεν έχει προβλή-ματα και προβληματισμούς, αφού δεν έχει γνωρίσει τις ευθύ-νες και τις υποχρεώσεις των ενηλίκων. Αντιθέτως, ο έφηβος τα τελευταία χρόνια βασανίζεται περισσότερο από προβλήματα που συνεχώς ανακύπτουν. Το πρώτο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει είναι η δυσκολία να βρει στο μέλλον δουλειά λόγω των συνεχώς αυξανόμενων γνωστικών απαιτήσεων ή λόγω της έλλειψης κενών θέσεων εργασίας. Έτσι, για να βρει δουλειά πρέπει να αφιερώνει όλον τον χρόνο του στο διάβα-σμα των μαθημάτων του σχολείου αλλά και του φροντιστηρίου που παράλληλα πάει. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης μπορεί ενδεχομένως να είναι θετικό, αν επιτύχει στην προσπά-θειά του, αλλά θα είναι και αρνητικό, διότι ο έφηβος βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μοναξιά ή με ποικίλα ψυχολογικά, όπως κα-τάθλιψη, αλλά και σωματικά προβλήματα, όπως υπερκόπωση και πνευματική εξάντληση.

Σοβαρό πρόβλημα είναι και αυτό του άγχους αν θα γίνει απο-δεκτός από την κοινωνία, από τους συνομήλικους του και από τους ενήλικους. Ο έφηβος προκειμένου να κερδίσει την απο-δοχή των συνομηλίκων του ενστερνίζεται θέσεις και απόψεις τους και τους μιμείται άκριτα ως προς το ντύσιμο, το χτένισμα, τη συμπεριφορά προκειμένου να είναι αρεστός. Ο έφηβος που ενσωματώνεται στις παρέες των συνομήλικων του μπορεί να καταφέρει τη δημιουργία φιλικών σχέσεων και να περνάει ευ-χάριστα την ώρα του, αλλά ακόμα διακινδυνεύει, αν δεν θέσει όρους και προϋποθέσεις, την αλλοίωση της προσωπικότητας του, που οικοδομείται αυτά ακριβώς τα χρόνια. Αντίθετα, αυτός που δεν γίνεται αποδεκτός μπορεί να πάθει κατάθλιψη που με τη σειρά της θα τον οδηγήσει σε επιβλαβείς για τον ίδιο τάσεις όπως το κάπνισμα ή τα ναρκωτικά. Επίσης ο έφηβος σε αυτή την ηλικία έχει την ανάγκη να έρθει σε επικοινωνία με το άλλο φύλο ∙ αυτό μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα αλλά και δυσά-ρεστα, όπως η απογοήτευση και η κατάθλιψη.

Τα δυσάρεστα συναισθήματα που νιώθει ο έφηβος, σ’ αυτήν ακριβώς την περίοδο της ζωής του, μπορεί να έχουν αντίκτυπο στη σχέση του με τους γονείς του. Το παιδί σε αυτή την ηλι-κία θέλει να επαναστατήσει, να βρει την αυτονομία του και την ανεξαρτησία του. Έτσι έρχεται σε σύγκρουση με τους ενήλι-κους για διάφορα θέματα, διότι όπως ο έφηβος έχει πρόβλημα να καταλάβει τις ραγδαίες αλλαγές που υφίσταται ο ίδιος, το ίδιο παθαίνουν και οι γονείς. Για αυτό το λόγο οι γονείς πρέπει να είναι ψύχραιμοι σε οποιαδήποτε απρόσμενη αντίδραση του εφήβου και φυσικά να τον βοηθάνε. Δηλαδή να είναι προσεκτι-κοί στην κριτική που του ασκούν για τη συμπεριφορά και για τις πράξεις του, να επιβραβεύουν τη θετική συμπεριφορά του και γενικά να τον ενθαρρύνουν για οποιαδήποτε προσπάθεια και επιτυχία του. Με αυτόν τον τρόπο ο έφηβος θα παίρνει κου-ράγιο και θα γίνει ίσως ένας συνειδητοποιημένος και ανεξάρ-

η εφηβεία έφτασε…τητος άνθρωπος στο μέλλον. Ένας άλλος τρόπος για να γίνει ανεξάρτητος και υπεύθυνος είναι οι γονείς να του δίνουν την ευκαιρία να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να κάνει πράγματα μόνος του χωρίς τη βοήθεια τους. Έτσι θα του δείχνουν έμπρα-κτα ότι τον εμπιστεύονται και αυτό θα έχει θετικές επιπτώσεις στην προσωπικότητα του.

Ακόμα οι γονείς πρέπει να λειτουργούν ως πρότυπο για τον έφηβο και να μην έχουν μόνο απαιτήσεις από αυτόν. Επιπρό-σθετα για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του είναι απα-ραίτητο οι γονείς να τον αφήνουν να καταλαβαίνει από μόνος του τα λάθη του. Έτσι, θα μάθει να φέρεται με υπευθυνότητα και ωριμότητα. Τέλος, το πιο σημαντικό που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να έρχονται σε επικοινωνία με το παιδί τους. Δη-λαδή να του δώσουν τη δυνατότητα να απευθυνθεί σε αυτούς για οποιαδήποτε απορία και για οποιοδήποτε πρόβλημα μπο-ρεί να έχει. Βέβαια, οι γονείς πρέπει να τον ακούν σοβαρά και προσεκτικά και φυσικά να κατανοούν τα συναισθήματα του και τις ανησυχίες του. Έτσι, ο έφηβος δεν θα νιώθει μόνος και θα ξέ-ρει πως ό, τι και να χρειαστεί θα είναι δίπλα του οι γονείς του.

Συνοψίζοντας, εκτός από τα διάφορα προβλήματα που μπο-ρεί να έχουν οι έφηβοι και τις πιθανές ή και αναμενόμενες συ-γκρούσεις με τους γονείς, η εφηβεία είναι η καλύτερη ηλικιακή περίοδος, διότι ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με καινούρια δεδομένα, γίνεται σιγά σιγά ανεξάρτητος και με μία φράση θα λέγαμε ότι ανακαλύπτει τον ίδιο του τον εαυτό.

Γκαραβέλη Αγγελική, Β1

«Από το παραθύρι της άνοιξης μπαίνει ο αυγερινός να την ξυπνήσει!» Ν. Γκάτσος, Αμοργός

Φωτο & λεζάντα : Οντέτα Σκεντεράι

Το εφημεριδάκι μας 5

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος φέρει την ιδιότητα του αθλητή. Οι ειδικοί του χώρου της καλαθοσφαίρισης τον χαρακτηρίζουν ως έναν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες του ελληνικού μπάσκετ. Ο κορυφαίος έλληνας καλαθοσφαιριστής, ο όποιος ξεκίνησε την πο-ρεία του από την ομάδα του Αιγάλεω, παρά το νεαρό της ηλικίας του, ανήκει ήδη στην ΚΑΕ του Παναθηναϊκού, ενώ αρκετοί ευρωπαϊκοί σύλλογοι, όπως η Ρεάλ και η Μάλαγα, έδωσαν τη μάχη τους για να τον εντάξουν στο αθλητικό δυναμικό τους.

Ο Βασίλης είναι σίγουρα σπουδαίος αθλητής. Όμως είναι παράλληλα και μαθητής του 4ου ΓΕΛ Αιγάλεω. Είναι συμμαθητής και φίλος. Είναι έφηβος. Είναι τελικά ένας από εμάς. Ας τον ακούσουμε!

Γκαραβέλη Αγγελική, Β1Ένας από μας … Συνέντευξη του Βασίλη ΧαραλαμπόπουλουΣυνέντευξη στις Αλίνα Ποπένκο και Βάσια Τσέτσο, στις 24/1/2014

- Όταν ήσουν μικρός το όνειρο σου ήταν να γίνεις μπασκε-

τμπολίστας ή ήθελες κάτι άλλο;

-Ο στόχος αυτός ήταν για μένα όνειρο ζωής από τα παιδικά μου

χρόνια και εξακολουθεί να είναι μέχρι και σήμερα. Το σχολείο,

ωστόσο, είναι προτεραιότητά μου.

- Υπήρξε δηλαδή φορά που είχες προπόνηση ή αγώνα και δεν

πήγες λόγω σχολείου;

- Φυσικά και υπήρξε.

- Πόσο εύκολο είναι να συνδυάσεις το αθλητικό σου πρόγραμ-

μα με τις σχολικές υποχρεώσεις;

- Είναι πολύ δύσκολο να τα συνδυάσω. Χρειάζεται πολύ καλός

προγραμματισμός, τον οποίο σε πολλές περιπτώσεις δεν έχω.

- Τι θα έλεγες ότι άλλαξε στη ζωή σου από τότε που άρχισες να

ασχολείσαι με το μπάσκετ επαγγελματικά και πώς αντιμετώ-

πισες τις αλλαγές;

- Άλλαξε απότομα το πρόγραμμά μου, αυξήθηκαν οι απαιτή-

σεις και μειώθηκε ο χρόνος που περνάω με την οικογένεια και

τους φίλους μου. Με τον καιρό, ωστόσο, συνήθισα.

προπονήσεων. Το ύψος δεν είναι το πιο καθοριστικό προσόν.

- Αρκούν τα φυσικά προσόντα ή απαιτείται δουλεία και θυ-

σίες;

- Σίγουρα χρειάζεται συστηματική δουλειά και επιπλέον απαι-

τείται καλός ύπνος και καλή διατροφή. Ειδικά ως προς το τε-

λευταίο η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι να ακολουθήσω

ένα αυστηρό πρόγραμμα διατροφής.

- Θα σύστηνες σε κάποιον να ασχοληθεί με τον αθλητισμό;

- Γενικά με τον αθλητισμό πρέπει να ασχολούνται όλοι. Πολύ

απλά είναι θέμα καλής φυσικής κατάστασης και υγείας.

- Και μια τελευταία ερώτηση σχετικά μ’ ένα θέμα που μας απα-

σχόλησε σ’ αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας. Ποια είναι η

γνώμη σου για τη σχολική βία;

-Στα περισσότερα σχολεία συναντάς φαινόμενα σχολικής βίας,

κυρίως με τη μορφή ψυχολογικής βίας. Έχω γίνει κι εγώ μάρτυ-

ρας τέτοιων περιστατικών και είναι, πράγματι, πολύ δυσάρεστο

και ανησυχητικό.

- Υπάρχει ελεύθερος χρόνος για

σένα; Και αν υπάρχει, πώς τον

αξιοποιείς;

- Περιορισμένος. Και σ’ αυτόν τον

λίγο ελεύθερο χρόνο που έχω,

ξεκουράζομαι, βγαίνω με τους

φίλους μου και παίζω ηλεκτρονι-

κά παιχνίδια στο PC.

- Ποιά φυσικά προσόντα πρέπει

να έχει κάποιος για να ασχολη-

θεί με το μπάσκετ;

-Πρέπει να διαθέτει μυαλό, ταχύ-

τητα και καλή φυσική κατάστα-

ση, πειθαρχία και τεχνική που

αποκτιούνται με τον καιρό μέσω

Το εφημεριδάκι μας6

«Μήπως πρέπει να χάσω μερικά κιλά; Ή μήπως θα ήταν κα-

λύτερα να αλλάξω κούρεμα;» Δεν είναι και λίγα τα άτομα που

όχι μόνο κατακλύζονται αλλά κάποιες φορές μοιάζει και να

καταβάλλονται από τέτοιου είδους ερωτήματα. Ειδικά κατά τη

διάρκεια της εφηβείας, οι ισορροπίες του ψυχικού κόσμου χά-

νονται πολύ εύκολα. Αρκετά συχνά, ένα αρνητικό σχόλιο - κυ-

ρίως για την εμφάνιση - μπορεί να χαλάσει τη διάθεση κάποιου

για την υπόλοιπή του μέρα, πράγμα που δείχνει πόσο πολύ με-

γάλη επιρροή ασκεί η γνώμη των άλλων στην ψυχολογία του.

Ο κοινωνικός περίγυρος ελέγχει, αν όχι τελείως, στο μεγαλύτε-

ρο ποσοστό τη συμπεριφορά και τις επιλογές του νέου. Αυτό

συμβαίνει διότι η κριτική που ασκείται στον κύκλο των εφήβων

είναι - αν όχι καυστική ή ακόμη και κυνική - αρκετά σκληρή,

ιδιαίτερα μεταξύ των κοριτσιών.

Πολλές φορές, όταν κάποιος έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση,

αποκρύπτει τις δικές του ανασφάλειες κατακρίνοντας τους άλ-

λους, ενώ επιδιώκει έτσι να νιώσει πιο άνετα με τον εαυτό του.

Η στάση του προκαλεί τεράστια συναισθηματική αναστάτωση

στο άτομο που δέχεται τα αρνητικά σχόλια, διαταράσσει τις

ισορροπίες του και έχει ως αποτέλεσμα διάφορα ψυχολογικά

προβλήματα, όπως η κατάθλιψη ή και η καταφυγή σε ποικίλους

τρόπους εκτόνωσης, οι οποίοι διαφέρουν για κάθε άτομο και

κλιμακώνονται για παράδειγμα από το shopping therapy μέχρι

τα ναρκωτικά.

Η εξωτερική εμφάνιση στον κόσμο των εφήβων, όπως και

στον κόσμο των ενηλίκων, παίζει πρωτεύοντα ρόλο για την

αποδοχή κάποιου. Βέβαια, και η προσωπικότητα μετράει σε

μεγάλο βαθμό, αλλά απαιτείται περισσότερος χρόνος και με-

γαλύτερη προσπάθεια για να την σταθμίσουμε. Είναι πολύ πιο

εύκολο να κρίνουμε και να σχολιάζουμε κάποιον με την πρώτη

ματιά ∙ κάτι που σίγουρα δεν μας τιμάει ιδιαίτερα.

Υπαρκτή είναι, βέβαια, η ανάγκη της επιβεβαίωσης, της επι-

βράβευσης και της αποδοχής τόσο για τους νέους όσο και για

τους ενήλικες. Το ερώτημα, όμως, είναι αν αυτή πρέπει να επι-

διώκεται με κάθε μέσο και με κάθε τίμημα. Πολύ συχνά οι νέοι

προσπαθούν, σ’ ένα περιβάλλον υπερκαταναλωτισμού να ανέ-

βουν στα μάτια των συνομηλίκων τους και να εδραιώσουν τη

θέση και το ρόλο τους μέσω της κτήσης και επίδειξης υλικών

αγαθών. Παρ’ όλα αυτά, δεν πρέπει να είμαστε και απόλυτοι,

καθώς υπάρχει ένα ποσοστό της νεολαίας, το οποίο αρνείται

συνειδητά να επηρεαστεί από αυτά τα στερεότυπα και σχεδόν

αδιαφορεί για τυχόν κακεντρεχή σχόλια από τους γύρω του.

«Όνειρα: το χρώμα της ζωής και ο αγώνας κάθε ανθρώπου. Όνειρέψου όπως ένα μικρό παιδί, αγωνίσου για τα όνειρά σου όπως ένας έφηβος»«Dream on!! Dream until your dreams come true…», Aerosmith

Σχέδιο & λεζάντα: Δήμητρα Γαζεπίδη

Οι ανασφάλειες των νέων στις μέρες μας

Ίσως θα ήταν καλό όλοι να προβληματιστούμε για τη στά-

ση μας, να θέσουμε στη βάσανο της κριτικής τις επιλογές μας

και να επαναπροσδιορίσουμε το αξιακό μας σύστημα. Αξίζει

να εμβαθύνουμε περισσότερο στις καταστάσεις και στους αν-

θρώπους και να μην μένουμε σε μια επιφανειακή προσέγγιση.

Χρειάζεται να διαμορφώσουμε προσωπική άποψη και κριτή-

ρια και να μην εξαρτιόμαστε ολοκληρωτικά από τη γνώμη του

περιβάλλοντός μας και τα στερεότυπα της εποχής. Μόνο έτσι

θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, θα αντιμετωπί-

σουμε τις ανασφάλειές μας και θα καταφέρουμε να συναντη-

θούμε, να συνυπάρξουμε και να συνεργαστούμε.

Πελαγία Μανουσάκη, Β2

Το εφημεριδάκι μας 7

Χάσμα γενεών είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο δυ-

σκολεύει την επικοινωνία μεταξύ των νέων και των παλαιότε-

ρων γενεών. Οφείλεται στις πολλές διαφορές τους σε όλα τα

επίπεδα και μπορεί να φτάσει σε δυσάρεστες αντιπαλότητες

και αδιέξοδα.

Οι νέοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα όπως

η κρίση της οικογένειας, το βαρύ εκπαιδευτικό πρόγραμμα και

η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η κρίση των ηθικών αξιών και η

παρακμή των ιδανικών και των προτύπων. Κατά την περίοδο

της εφηβείας παρουσιάζουν έντονη σωματική και πνευματική

αλλαγή με αποτέλεσμα έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις.

Εμπλέκονται σε διεργασίες πνευματικής και ιδεολογικής αναζήτη-

σης και αμφισβητούν καθιερωμένους θεσμούς. Με δεδομένα την

αισιοδοξία, τη ζωντάνια, τον ενθουσιασμό, τον αυθορμητισμό και

το ρομαντισμό τους νιώθουν ότι δε θέλουν να ζουν στον κόσμο

που οι μεγάλοι δημιούργησαν. Θέλουν να αλλάξουν όλα τα κακώς

κείμενα και να διαμορφώσουν ένα νέο κόσμο όπου θα επικρατεί

αξιοκρατία, ίσες ευκαιρίες, υγεία και μόρφωση για όλους.

Από την άλλη πλευρά οι ώριμοι με το ρεαλισμό, το συντηρη-

τισμό, τη δυσπιστία και την όποια εμπειρία τους βλέπουν πα-

ντού κινδύνους και αντιστέκονται σε κάθε αλλαγή. Αρνούνται

ή και αδυνατούν πολύ συχνά να προσαρμοστούν στις συνθή-

κες της μεταβαλλόμενης κοινωνίας. Επιμένουν στη δική τους

αυθεντία επικαλούμενοι υπαρκτές ή και υποτιθέμενες γνώσεις

«Happiness comes when you believe in what you are doing, know what you are doing and love what you are doing.»

Φωτο & λεζάντα: Βάσια Τσέτσο

Χάσμα :-( — )-: γενεώντα δικαιώματα των νέων, να δείξουν έμπρακτα ότι νοιάζονται

και λαμβάνουν υπόψη τους τις ανησυχίες τους, έτσι ώστε η κοι-

νωνικοποίησή τους να είναι ομαλή.

Για να κτιστεί ένας καλύτερος κόσμος απαιτείται η συνύπαρ-

ξη και η εποικοδομητική σύμπραξη νέας και ώριμης γενιάς.

Όταν οι νέοι επεξεργάζονται τις συμβουλές των μεγαλυτέρων

με υπευθυνότητα και ενδιαφέρον και εργάζονται με σοβαρό-

τητα και υπομονή είναι σίγουρο πως θα πετύχουν τις μεταβο-

λές που ονειρεύονται, γιατί τίποτε δεν κατακτιέται χωρίς κόπο

και χωρίς αξιοποίηση της ήδη κατακτημένης μέσα στο χρόνο

εμπειρίας. Δείχνοντας ότι είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους

μπορούν να διεκδικήσουν με αξιώσεις τα δικαιώματά τους, να

χαράξουν τη δική τους αυτόνομη πορεία και να υλοποιήσουν

αυτό που η ίδια η ζωή απαιτεί από αυτούς, τη μεταβολή όλων

των κακώς κειμένων, το όραμα της συνεχούς βελτίωσης.

Ταυτόχρονα οι μεγάλοι έχουν χρέος να αφουγκραστούν και

να κατανοήσουν τα προβλήματα των νέων, να συνειδητοποιή-

σουν ότι κάθε εποχή έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Χρειάζεται

να δείξουν εμπιστοσύνη στους νεότερους, να τους αναθέσουν

δραστηριότητες και με γόνιμο διάλογο να επικοινωνήσουν

μαζί τους. Έτσι η διαφορετική στάση των δύο γενιών απέναντι

στη ζωή αντί να γίνει αγεφύρωτο χάσμα θα γίνει μοχλός ανά-

πτυξης, συνεργασίας και δημιουργίας με θετικά αποτελέσματα

για όλους.

Γιαννοπούλου Ελένη, Α1

και αντίστοιχα βιώματα, αναπολούν

το παρελθόν, γίνονται αδιάλλακτοι και

πολλές φορές απόλυτοι απογοητεύο-

ντας τους νέους, φουντώνοντας έτσι

το πείσμα και την επαναστατικότητά

τους. Η οικογένεια, το σχολείο, η πο-

λιτεία αλλά και τα μέσα μαζικής ενη-

μέρωσης οφείλουν να προασπίσουν

Το εφημεριδάκι μας8

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΩΝ : SafeLine.grΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΠΑΙΔΙΩΝ Κ ΕΦΗΒΩΝ: Τηλ. Αρ. 116 111ΕΘΝΙΚΗ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ : Τηλ. Αρ. 1107

Εισαγωγική τοποθέτηση

Το φαινόμενο της σχολικής βίας και της νεανικής παραβατι-

κότητας φαίνεται να γνωρίζει ευρεία και ανησυχητική εξάπλω-

ση και στα σχολεία της χώρας μας. Σύμφωνα με έρευνες, υπο-

λογίζεται ότι το 10% του συνόλου των μαθητών γίνεται θύμα

επιθετικής παρενόχλησης από συνομήλικους του ή παιδιά δια-

φορετικών ηλικιών, ενώ το ποσοστό των θυτών ανέρχεται στο

5% του μαθητικού πληθυσμού. Πρόκειται για ένα φαινόμενο

που μας αφορά άμεσα και γι’ αυτό αποτέλεσε και ένα από τα

βασικά θέματα της εφημερίδας που εκδίδουμε. Απευθυνθή-

καμε λοιπόν στους μαθητές της Α΄ Λυκείου προκειμένου να

αντλήσουμε σχετικές πληροφορίες και να διερευνήσουμε τά-

σεις. Εξαιρετικά σημαντικό στάθηκε το γεγονός ότι οι μαθητές

είχαν ήδη επαρκή ενημέρωση σε σχέση με το φαινόμενο, κα-

θώς είχαν συμμετάσχει σε ανάλογη εργασία κατά τη φοίτησή

τους στη Γ΄ Γυμνασίου.

Στην προσπάθειά μας αξιοποιήσαμε σχετικό ερωτηματο-

λόγιο του Υπουργείου Παιδείας. Πιο συγκεκριμένα από τις 12

Απριλίου του 2013 διενεργείται πανελλαδική επιστημονική

έρευνα που απευθύνεται στους μαθητές των Γυμνασίων και

Λυκείων και η οποία διοργανώνεται από το υπουργείο Παι-

δείας, στο πλαίσιο των δράσεων του Παρατηρητηρίου για την

πρόληψη της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού. Σκοπός της

έρευνας – όπως δηλώνεται στην οικεία ιστοσελίδα του Υπουρ-

γείου - είναι να συγκροτηθεί το πρωτογενές υλικό καταγραφής

και μελέτης, ώστε οι δράσεις για την πρόληψη να καταστούν

βασικό στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αυτό ακρι-

βώς το ερωτηματολόγιο αξιοποιήσαμε και εμείς στα πλαίσια

της δικής μας προσπάθειας. Η μόνη παρέμβασή μας αφορά σ’

έναν περιορισμό του αριθμού των ερωτημάτων, προκειμένου

να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο το συγκεντρωμένο υλικό στην

ανάλυσή του. Από την άλλη πλευρά φροντίσαμε να μην επη-

ρεάσουμε με τις παρεμβάσεις μας την όλη φιλοσοφία και τον

προσανατολισμό του ερωτηματολογίου.

ΕρωτηματολόγιοΣχολική Βία

Επεξεργασία των στοιχείων (18 ερωτήματα) - Συμπερά-

σματα

1. Οι 59 στους 95 μαθητές υποστήριξαν πως οι σχέσεις μετα-

ξύ εκείνων και των συμμαθητών τους είναι αρκετά καλές και 36

στους 95 πολύ καλές. Αυτό είναι σίγουρα πολύ θετικό, καθώς

η ανάπτυξη καλών σχέσεων μεταξύ των μαθητών λειτουργεί

αποτρεπτικά στην εκδήλωση κρουσμάτων σχολικού εκφοβι-

σμού και βίας.

2. Όταν ζητήθηκε από τους μαθητές να προσδιορίσουν τι

εκείνοι θεωρούν περιστατικό βίας, οι περισσότεροι συνέκλιναν

στην περίπτωση της σωματικής βίας (79 στους 95). Ακολούθη-

σαν ως απαντήσεις με μεγάλα ποσοστά οι απειλές (76 στους

95), η σεξουαλική παρενόχληση (75 στους 95) και οι προσβλη-

τικές εκφράσεις και βρισιές (66 στους 95).

3. Στο ερώτημα εάν η σχολική βία είναι κάτι σοβαρό, η πλει-

ονότητα των ερωτηθέντων (76 στους 95) απάντησε ότι συμ-

φωνεί. Η αναγνώριση της σημαντικότητας της σχολικής βίας

αναδεικνύει το βαθμό συνειδητοποίησης και την ευαισθησία

των μαθητών.

4. Η τέταρτη ερώτηση αφορούσε στη στάση των ερωτηθέ-

ντων απέναντι στους μαθητές που είναι βίαιοι. Η πλειοψηφία

δήλωσε ότι διαφωνεί με αυτή τη στάση (78 στους 90), καθώς

και ότι τους προκαλεί φόβο (69 στους 92). Ρητή ήταν η τοπο-

θέτησή τους ότι δε θέλουν να μιμηθούν αυτή τη συμπεριφορά

(85 στους 92).

5. Αξίζει να παρατηρηθεί ότι η πλειοψηφία των μαθητών

νιώθει ένα είδος ανασφάλειας στο σχολείο, που κλιμακώνεται

βέβαια από το λίγο έως το πολύ. Από την άλλη πλευρά η συμπε-

ριφορά των μαθητών στο σχολείο χαρακτηρίζεται ως θετική

από 70 (στους 91) των ερωτηθέντων και το σχολικό κλίμα από

μάλλον καλό ως πολύ καλό από 82 στους 88.

6. Το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών (74 στους 88) απάντη-

σαν πως ποτέ δεν απέφυγαν να πάνε σχολείο επειδή είχε προηγη-

θεί κάποιο περιστατικό βίας ή εκφοβισμού εις βάρος τους.

Το εφημεριδάκι μας 9Σχολική Βία

7. Οι περισσότεροι ερωτηθέντες (61 στους 88) απάντησαν

πως ποτέ δεν είχαν πέσει θύμα εκφοβισμού ή βίας από άλλους

μαθητές του σχολείου. Ωστόσο το επιθυμητό θα ήταν αυτή να

είναι η απάντηση του συνόλου των μαθητών, δηλαδή κανένας

να μην έχει εκτεθεί σε τέτοιο περιστατικό, ακόμη και της μικρό-

τερης δυνατής βαρύτητας.

8. Στην πλειοψηφία τους οι μαθητές (66 στους 89) απάντη-

σαν πως ποτέ δεν είχαν πέσει θύμα εκφοβισμού ή βίας από

εξωσχολικά άτομα.

9. Στην ερώτηση αν έχουν αντιληφθεί ότι κάποιος/α συμμα-

θητής/τρια τους έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού εντός

του σχολείου προβληματίζει η απάντηση κάποιων μαθητών

ότι κάτι τέτοιο έχει γίνει αντιληπτό ∙ πρόκειται επομένως για

ένα φαινόμενο υπαρκτό που προκαλεί περίσκεψη αλλά κυρίως

απαιτεί λύσεις.

10. Στην ερώτηση αν έχουν αντιληφθεί ότι κάποιος/α συμ-

μαθητής/τρια τους έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού από

εξωσχολικά άτομα, η απάντηση ήταν ανάλογη με εκείνη της

ερώτησης 9 και φυσικά ανάλογη είναι και η απαίτηση εύρεσης

άμεσης και αποτελεσματικής λύσης.

11. Η πλειονότητα των μαθητών του σχολείου δηλώνει ότι

δεν έχει ασκήσει ποτέ βία (65 στους 88).

Οι ερωτήσεις 12 έως και 15 απαντώνται μόνο από μαθητές

που μπορούν να ανακαλέσουν περιστατικό βίας ή εκφοβισμού

του οποίου έχουν προσωπική γνώση.

12. Οι περισσότεροι μαθητές πιστεύουν ότι η βία που ασκή-

θηκε δεν σχετίζεται με καμία από τις επιλογές που δίνει το ερω-

τηματολόγιο (32 στους 92), ενώ ένας μεγάλος αριθμός μαθη-

τών συσχετίζει τη βία με τον τόπο ή τη χώρα καταγωγής ενός

ή περισσότερων μαθητών (26 στους 92) ή με το ότι ανήκει/ουν

σε κάποια άλλη ομάδα/ παρέα του σχολείου (17 στους 92).

13. Η πλειονότητα των μαθητών δηλώνει ότι το περιστατικό

βίας συνέβη μέσα στο χώρο του σχολείου, δηλαδή στο προ-

αύλιο ή στο διάδρομο (43 στους 89). Το γεγονός αυτό πρέπει

να μας προβληματίσει ιδιαίτερα, καθώς το σχολείο οφείλει να

αποτελεί χώρο οικείο, φιλόξενο και ασφαλή για τους μαθητές

που φοιτούν εκεί.

14. Στην ερώτηση του πώς αντέδρασε η πλειονότητα των

παρευρισκομένων μαθητών, παρατηρείται ποικιλία στάσεων

και συμπεριφορών. Ενδεικτικά αναφέρουμε: κάποιοι γέλασαν,

αρκετοί απομακρύνθηκαν σα να μην συνέβη ποτέ το περιστα-

τικό ενώ κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να εμπλακούν για να δο-

θεί ένα τέλος σε αυτό.

15. Στην ερώτηση σε ποιον ανέφεραν το περιστατικό σχολι-

κού εκφοβισμού του οποίου έγιναν μάρτυρες, οι περισσότερες

μαθητές (37) απάντησαν ότι απευθύνθηκαν σε άλλους συμμα-

θητές τους, ενώ η αμέσως επόμενη επιλογή τους ήταν αυτή

των γονέων (28).

Εικόνα 1 Ερώτηση 1

Εικόνα 2 Ερώτηση 6

Εικόνα 3 Ερώτηση 10

Το εφημεριδάκι μας10

Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα φαινόμενο που παίρνει στις

μέρες μας ανησυχητικές διαστάσεις. Εμφανίζεται με διάφορες

μορφές. Υπάρχει ο λεκτικός εκφοβισμός (απειλές, χλευασμός ),

ο κοινωνικός (απομόνωση από την ομάδα, διάδοση φημών), ο

σωματικός (σωματική ή σεξουαλική βία), ο ηλεκτρονικός (απει-

λητικά μηνύματα στο διαδίκτυο ή στο κινητό).

Η προβολή βίας, η στρεβλή κοινωνικοποίηση, η ανεπαρκής

γονική υποστήριξη, το καταπιεστικό σχολείο, η έλλειψη ενδια-

φέροντος από γονείς και καθηγητές σε συνδυασμό με τα ρατσι-

στικά φαινόμενα και τις εφηβικές εκρήξεις, είναι μερικά από τα

αίτια του φαινομένου.

Οι συνέπειες του φαινομένου μπορεί να έχουν ήπιες, αλλά

και ακραίες μορφές. Μαθητές που πέφτουν θύματα σχολικού

εκφοβισμού μπορούν να παρουσιάσουν μαθησιακές δυσκολί-

ες, απομόνωση, καχυποψία και έλλειψη συνεργασίας με συμ-

16. Αξιολογείται ως ιδιαίτερα θετικό το γεγονός ότι στο ερώ-

τημα 16 για το αν οι μαθητές αισθάνονται ασφαλείς στο σχο-

λείο κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων η συντριπτική πλειο-

ψηφία έδωσε καταφατική απάντηση (46 πολύ και 42 αρκετά σε

σύνολο 94 μαθητών).

17. Στο ερώτημα 17 από τις προτεινόμενες ενέργειες για

να νιώθουν οι μαθητές ασφάλεια στο σχολείο επελέγησαν ως

πρώτη «Ο Διευθυντής και οι καθηγητές να ενδιαφέρονται πε-

ρισσότερο για τους μαθητές και να είναι αυστηροί σε περιστα-

τικά βίας» (38 μαθητές), ως δεύτερη «Οι μαθητές να μάθουν/

Επεξεργασία ερωτηματολογίων:

Βαλμάς Κωνσταντίνος Α1,

Ζαχάρη Δήμητρα Α1,

Κλεισαρχάκης Νίκος Α2,

Μήτσιος Αλέξανδρος Α2,

Σπάρος Γιάννης Α4,

Στυλιανοπούλου Ζωή Α4,

Τόρι Θοδωρής Α4,

Φισέκου Ένρι Α4.

Εξαγωγή συμπερασμάτων:

Ζαχάρη Δήμητρα Α1,

Στυλιανοπούλου Ζωή Α4,

Χοτζάλη Σιντορέλα Α4.

Η β ί α ε ι σ χ ω ρ ε ί σ τ α σ χ ο λ ε ί αΚατσάμπουλα Ζαχαρούλα, Β2

«Βροτοίς πέφυκε τον πεσόντα λακτίσαι», Αγαμέμνων Αισχύλου

Σχέδιο & λεζάντα:

Μαρία Κορογιάννου

μαθητές τους, γονείς και καθηγητές, βίαια ξεσπάσματα, ακόμα

και κατάθλιψη και αυτοκτονικές τάσεις.

Για να αποφευχθούν όλα τα παραπάνω απαιτείται αρμονική

οικογενειακή συμβίωση, προβολή υγιών προτύπων, συνεργα-

σία με γονείς και καθηγητές, αλλά και σεβασμός και προστασία

των μαθήτων με ιδιαιτερότητες από τους ίδιους τους συμμα-

θητές τους.

Δράσε πριν να είναι αργά!!!

Σχέδιο & λεζάντα: Ισαβέλλα Σιούλε

εκπαιδευτούν στο να επιλύουν με ειρηνικά μέσα τις διαφορές

τους» (28 μαθητές) και ως τρίτη «Να υπάρχει ψυχολόγος στο

σχολείο, ο οποίος θα διαχειρίζεται τα περιστατικά βίας» (26 μα-

θητές).

18. Τέλος, ένας σημαντικός αριθμός μαθητών (58 στους 84)

νιώθει μεγάλη ασφάλεια και σιγουριά από την προσοχή που

δείχνει σε τέτοια θέματα η πλειονότητα των καθηγητών του

σχολείου. Οι υπόλοιποι νιώθουν λιγότερη ασφάλεια, η οποία

χρειάζεται, με συγκεκριμένες στάσεις και πρακτικές, να καλλι-

εργηθεί περαιτέρω.

Το εφημεριδάκι μας 11Φasismos

Φασισμός. Μία λέξη, χίλιες εικόνες, βίαιες, άσχημες, απο-

τρόπαιες, ξεδιάντροπες, αηδιαστικές εικόνες. Χίλια ιστορικά

γεγονότα στα οποία μπορεί να αναφερθεί κανείς. Ο φασισμός,

όμως, δεν είναι μια λέξη ξεχασμένη σε ένα παλιό, φθαρμένο λε-

ξικό στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Είναι μια αρρώστια, μια

νοσηρή νοοτροπία διαχρονική που ποτέ δεν παύει να υπάρχει,

απλώς η δράση της κλιμακώνεται ανάλογα με την εποχή και

κορυφώνεται μέσα σε περιόδους έντονης και ανυπόφορης

κρίσης. Σαν την κρίση που βιώνει η Ελλάδα του σήμερα, θα

μπορούσε να προσθέσει κάποιος. Τον φασισμό αλλά και άλλες

παρεμφερείς τακτικές που τον συνοδεύουν, όπως είναι ο ρα-

τσισμός, ο εθνικισμός και ο καπιταλισμός, τις νιώθουμε καθη-

μερινά στο πετσί μας. Καίνε τα σωθικά μας, προσβάλλουν το

«είναι» μας, κλέβουν το οξυγόνο μας και τη μηδαμινή «ελευθε-

ρία» που μας έχει απομείνει σε αυτή τη χώρα, νοθεύουν κάθε

μέρα και περισσότερο το δημοκρατικό πολίτευμα.

Η αλήθεια είναι πως μέσα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο οικο-

νομικής κρίσης την οποία διανύει η χώρα μας, μαζί άλλωστε

και με πολλές άλλες ευρωπαϊκές και μη χώρες, έχουν βρει ευ-

καιρία να αναδυθούν από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστο-

ρίας, πολιτικές παρατάξεις που υποστηρίζουν ένθερμα φασι-

στικές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και κατ’ επέκταση καπιταλιστι-

κές νοοτροπίες. Εκπρόσωποι μιας τέτοιας ακριβώς ιδεολογίας

βρίσκονται πια στο κοινοβούλιο και τους χαρίστηκε πολιτική

υπόσταση, καθώς ανεπάρκειες στην αντίληψη και διαχείριση

της προσωπικής ευθύνης, ιδεολογικές αγκυλώσεις ή ακόμη και

φαινομενικά ξεπερασμένες αλλά ουσιαστικά υποφώσκουσες

μνήμες συνδιαλλαγής και συναλλαγής με παλαιότερες εκδη-

λώσεις του φασισμού στη χώρα μας, το επέτρεψαν.

Οι υποστηρικτές αυτών των σχηματισμών δεν είναι παρά

υπάρξεις χωρίς πνευματικό υπόβαθρο, συνείδηση, αντίληψη,

ανθρωπιά και αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο, τον συμπολί-

τη, τον διπλανό, τον ξένο, τον μετανάστη, τον ΑΝΘΡΩΠΟ. Δια-

κρίνονται από ακραία συναισθήματα μισαλλοδοξίας και μισούν

θανάσιμα το οτιδήποτε και οποιονδήποτε διαφορετικό από αυ-

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!!!

Σχέδιο & λεζάντα: Ρόζα Τιρτιράκη

τούς και την υποτιθέμενη «ιδεολογία» τους. Δεν είναι ιδεολογία

το να απεχθάνεσαι, να μαχαιρώνεις, να απειλείς, να σκοτώνεις

έναν άνθρωπο για το χρώμα του, την ηλικία του, την καταγωγή

του, το φύλο του, τις πολιτικές του πεποιθήσεις ή ακόμα και τις

σεξουαλικές του προτιμήσεις. Είναι έγκλημα. Και εκείνοι που το

διαπράττουν εγκληματίες.

Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι η Ελλάδα σήμερα αντιμε-

τωπίζει μεγάλη οικονομική και κυρίως ηθική κρίση και παρα-

πλανούν και παρασύρουν άτομα τα οποία είναι αμόρφωτα και

κυρίως χωρίς κάποια πολιτική συνείδηση, άτομα τα οποία γίνο-

νται παιχνιδάκια στα χέρια επιτήδειων, ακόμη και για μισό πιά-

το φαγητό. Όταν έχεις συνείδηση και πάνω απ’όλα αξιοπρέπεια

και σεβασμό για την ύπαρξή σου και την ανθρωπότητα, δεν ξε-

πουλάς την ιδεολογία σου και κυρίως την ίδια την ανθρώπινη

υπόστασή σου με αντάλλαγμα κάποιο υλικό αγαθό.

Φασισμός και φασιστοειδή στην Ελλάδα του σήμεραΚωνσταντίνα Αλεξανδροπούλου, Α1

«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από

ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία…»

Μάνος Χατζηδάκις, Φεβρουάριος 1993

Το εφημεριδάκι μας12

Εισαγωγική τοποθέτησηΣτα πλαίσια έκδοσης της σχολικής μας εφημερίδας αποφασί-

σαμε να διενεργήσουμε έρευνα σε σχέση με το φαινόμενο του

φασισμού και ως εκ τούτου καταφύγαμε μεθοδολογικά στην

αξιοποίηση ερωτηματολογίου. Θεωρήσαμε ότι το ερωτηματο-

λόγιο θα μας επέτρεπε να διαγνώσουμε και να καταγράψουμε

τάσεις σ’ ένα οικείο για εμάς περιβάλλον, δηλαδή στο σχολείο

μας. Ως δείγμα επιλέξαμε τους μαθητές της Β΄ Λυκείου (αντα-

ποκρίθηκαν 90 μαθητές της Β΄ Λυκείου), λαμβάνοντας υπόψιν

κατά την επιλογή μας και το βαθμό συγκρότησης της προσωπι-

κότητάς των μαθητών σ’ αυτή την ηλικία.

Μέσα από τη διαδικασία συγκρότησης του ερωτηματολογί-

ου διαπιστώσαμε με τρόπο άμεσο και σαφή τις δυσκολίες που

ενυπάρχουν σ’ αυτή την προσπάθεια. Αναφερόμαστε για παρά-

δειγμα στην ακρίβεια της διατύπωσης των ερωτημάτων, στην

αποφυγή καθοδήγησης αυτού που καλείται να απαντήσει στο

ερωτηματολόγιο ή στην πιθανότητα αλληλοεπικάλυψης ερω-

τημάτων.

Αποφασίσαμε ότι το ερωτηματολόγιο θα ήταν καλό να κατα-

γράφει τάσεις αλλά και πιθανές παρανοήσεις. Όσο αφορά στη

διαμόρφωση κυρίως των ερωτημάτων καταγραφής τάσεων,

εξαιρετικά χρήσιμη στάθηκε και η αξιοποίηση του ερωτημα-

τολογίου που είναι γνωστό ως F scale και το οποίο συντάχθηκε

από τον T. W. Adorno (T. W. Adorno, The Authoritarian Personal-

Ερωτηματολόγιο

Προσωπικά, προτιμώ να πεθάνω σε ένα πεζοδρόμιο μόνη,

πεινασμένη, παγωμένη, χωρίς ρούχα και χωρίς ένα κεραμίδι

πάνω απ’το κεφάλι μου, παρά να δεχτώ το οτιδήποτε από φα-

σίστες. Από πότε έγιναν οι φασίστες ανθρωπιστές και φιλάν-

θρωποι; Ή μήπως είναι όλα ένα καμουφλάζ;

Αυτά τα άτομα, όμως, που πέφτουν στο στόμα του λύκου,

δεν έχουν ποτέ ανοίξει ένα βιβλίο ιστορίας να μάθουν το ότι

η Ελλάδα πνίγηκε (όπως και πολλές άλλες χώρες) στο αίμα,

σπαρταρώντας κάτω από τη γερμανική χιτλερική και ιταλική

φασιστική μπότα κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέ-

μου. Δεν έχουν ακούσει ίσως το ότι το 1973 οι φοιτητές εξε-

γέρθηκαν και πέθαναν στο Πολυτεχνείο το βράδυ της 17ης Νο-

εμβρίου γενναίοι και ρωμαλέοι φωνάζοντας «Ψωμί- Παιδεία

- Ελευθερία. Σήμερα πεθαίνει η τυραννία» με απώτερο σκοπό

να πατάξουν την χούντα των συνταγματαρχών που τους στε-

ρούσε τα όνειρα, την ελευθερία, τη ζωή.

Εμείς σαν νέοι άνθρωποι οφείλουμε να αλλάξουμε τα πράγ-

ματα, να επιχειρήσουμε την ανατροπή και να ξαναχτίσουμε μια

κοινωνία όσο περισσότερο υγιή γίνεται, διαφορετική απ’ αυτή

που μας παρέδωσαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Καλούμα-

στε να μορφωνόμαστε. Κάθε μέρα να μορφωνόμαστε και να

μην επιτρέπουμε στην εκπαίδευσή μας και στο λειψό εκπαι-

δευτικό σύστημα να εμποδίζει τη μόρφωσή μας. Πρέπει να δια-

βάζουμε, να ασχολούμαστε με την πολιτική και τα κοινά. Όχι ,

η πολιτική δεν είναι κάτι βαρετό για «μεγάλους» , είναι κάτι το

αναγκαίο, κάτι που μας αγγίζει και μας αφορά άμεσα.

Οφείλουμε να συμμετέχουμε σε πορείες διαμαρτυρίας και

αντιφασιστικά συλλαλητήρια, να παλεύουμε για το δίκαιο, το

ανθρώπινο, να διεκδικούμε αυτά που μας ανήκουν. Καμία ανο-

χή για τον φασισμό!

ity (New York: Harper & Brothers, 1950). Ωστόσο αυτό το ερω-

τηματολόγιο υπέστη επεξεργασία και εμπλουτίστηκε προκει-

μένου να χρησιμοποιηθεί κατά την έρευνά μας.

Επεξεργασία των στοιχείων - ΣυμπεράσματαΣτην πρώτη διατύπωση οι περισσότεροι μαθητές (48 στους

90) συμφώνησαν στο ότι το σύστημα θα ήταν πιο αποδοτικό

αν οι άνθρωποι μίλαγαν λιγότερο και δούλευαν περισσότερο.

Πρόκειται για μία μάλλον αμφιλεγόμενη άποψη, με σκοτεινά

σημεία, η οποία χρειάζεται προσοχή στη διαχείρισή της. Αξίζει

να σημειωθεί πως η πλειοψηφία ήταν οριακή αποκαλύπτοντας

ίσως και τις αντιφάσεις του ερωτήματος.

Στη δεύτερη διατύπωση η πλειοψηφία των μαθητών (79

στους 90) υποστήριξαν πως η τέχνη και η εκπαίδευση είναι

σημαντικότερες από τις βιομηχανίες και τις επιχειρήσεις. Αυτό

είναι ενθαρρυντικό διότι φανερώνει πως οι νέοι πιστεύουν

πρώτα στην πνευματική καλλιέργεια και ύστερα στην ανάπτυ-

ξη βιομηχανιών και επιχειρήσεων.

Όσον αφορά στην τρίτη διατύπωση που σχετίζεται με το αν

μια προσβολή προς την χώρα μας πρέπει πάντα να τιμωρείται,

πολλοί μαθητές (63 στους 90) ήταν σύμφωνοι προς αυτό. Το

ερώτημα που τίθεται από αυτή τους την απάντηση είναι αν οι

μαθητές είχαν στο μυαλό τους την απολυτότητα της λέξης «πά-

Το εφημεριδάκι μας 13

Εικόνα 2 Ερώτηση 8

Ερώτηση 8 Συμφωνώ 6,7Συμφωνώ μερικώς 22,2Διαφωνώ 26,7Διαφωνώ καθέτως 44,4

Εικόνα 3 Ερώτηση 13

Ερώτηση 13Συμφωνώ 7,9Συμφωνώ μερικώς 9,0Διαφωνώ 27,0Διαφωνώ καθέτως 56,2

Εικόνα 1 Ερώτηση 2

Ερώτηση 2Συμφωνώ 2,2Συμφωνώ μερικώς 10,0Διαφωνώ 47,8Διαφωνώ καθέτως 40,0

ντα» καθώς και το ότι υπάρχουν και άλλοι θεμιτοί και αποδοτι-

κοί τρόποι διαχείρισης της προσβολής όπως η διπλωματία.

Στην τέταρτη διατύπωση οι μαθητές εξέφρασαν την αντίθε-

σή τους (63 στους 89) στην άποψη η οποία θέλει τους ανθρώ-

πους χωρισμένους σε δύο κατηγορίες, τους δυνατούς και τους

αδύναμους. Φαίνεται η πλειοψηφία να υποστηρίζει την ισότη-

τα μεταξύ των ανθρώπων.

Στην πέμπτη διατύπωση οι περισσότεροι μαθητές διαφώνη-

σαν (72 στους 90) στο αν θα έπρεπε οι άνθρωποι να πιστεύ-

ουν σε κάτι ανώτερο χωρίς κανένα δισταγμό. Αυτό φανερώνει

το δημοκρατικό τους πνεύμα και την πίστη τους στην ατομική

ελευθερία.

Στην έκτη διατύπωση του ερωτηματολογίου, αν δηλαδή αυτό

που χρειάζονται οι νέοι σήμερα είναι αυστηρότητα, πειθαρχία

αλλά κυρίως επιθυμία να «πολεμήσουν» για τη πατρίδα και την

οικογένεια, οι μαθητές είναι ουσιαστικά μοιρασμένοι (55 στους

90 συμφωνούν). Στη συγκεκριμένη πρόταση μας προβλημα-

τίζει κυρίως η λέξη «πολεμώ», την οποία θα ήταν εξαιρετικά

επικίνδυνο κάποιοι να εκλάβουν κυριολεκτικά, αφού σε αυτή

τη περίπτωση θα εξέφραζε μάλλον όχι ιδιαίτερα φιλειρηνικές

αντιλήψεις. Επίσης, οι αξίες που προβάλλονται εδώ, δεν είναι

σίγουρα οι μόνες για τις οποίες πρέπει να ενδιαφερόμαστε,

καθώς εξίσου σημαντικές είναι και η ισότητα, η δημοκρατία, η

φιλία και άλλα πολλά, τα οποία πρέπει να διέπουν επίσης την

εκπαίδευση των νέων.

Μοιρασμένες περίπου στη μέση ήταν και οι απόψεις των

μαθητών σχετικά με το αν η πρόκληση πολέμων και καταστρο-

φών αποτελεί στοιχείο της φύσης του ανθρώπου (52 στους 90

διαφωνούν). Από τις απαντήσεις συμπεραίνουμε πως κάποιοι

αντιλαμβάνονται τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που

κρύβονται συνήθως πίσω από έναν πόλεμο, εκτός από τη φύση

του ανθρώπου.

Θετικό είναι πως η πλειοψηφία των μαθητών (66 στους 90)

διαφωνεί με τη πρόταση - κρίση πως η υπακοή και ο σεβασμός

στην εξουσία είναι οι πιο σημαντικές αρχές που πρέπει να διδά-

σκονται τα παιδιά, αφού κατανοούν την ακρότητα αυτού του

ισχυρισμού, που θα μείωνε τη δυνατότητα αντίδρασης σε τυ-

χόν αυθαιρεσίες της εξουσίας εάν ίσχυε.

Το εφημεριδάκι μας14

Μορφή φασίζουσας στάσης συνιστά και ο εθνικισμός. Με

τον όρο εθνικισμός, εννοούμε την υπερβολική και αποκλει-

στική προσήλωση προς την ιδέα του έθνους και των εθνικών

ιδεωδών, με κύριο χαρακτηριστικό τη διάκριση των εθνών σε

ανώτερα και κατώτερα και τη διάθεση επιβολής των πρώτων

στα δεύτερα, καθώς και την έντονη προβολή της εθνικής ταυ-

τότητας, με σκοπό την εσωτερική και εξωτερική κατανάλωση.

Επεξεργασία ερωτηματολογίων:

Αλεβίζου Ελένη – Ειρήνη Α1,

Σπάρος Φάνης Α4,

Στεργιώτης – Τζωρτζάτος Νίκος Β4,

Τζανάκης Γιώργος Α4,

Τσάκωνας Θοδωρής Α4.

Εξαγωγή συμπερασμάτων:

Δρούζας Δημήτρης Α1,

Προζυμά Ειρήνη Α4,

Τζανάκης Γιώργος Α4.

Η απάντηση των μαθητών στην ένατη διατύπωση, μας δεί-

χνει πως οι πιο πολλοί (70 στους 90) αναμένουν έναν άριστο

ηγέτη, γενναίο, ακούραστο και αφοσιωμένο, κάτι που όμως

υποδηλώνει πως ελπίζουν στην έλευση ενός «μεσσία» και φα-

νερώνει πως ως πολίτες έχουν μάλλον μειωμένα αντανακλαστι-

κά, αφού είναι μάλλον απρόθυμοι να αναλάβουν οι ίδιοι δράση

για την προάσπιση των θεσμών και την πρόοδο της πολιτείας.

Πολλοί (56 στους 90) διαφωνούν στην δέκατη διατύπωση,

ότι δηλαδή κανείς δεν έμαθε τίποτα παρά μόνο υποφέροντας ∙

ίσως επειδή αντιλήφθηκαν την απολυτότητα των όρων.

Στην ενδέκατη πρόταση - κρίση παρατηρούμε ότι 64 από

τους 90 ερωτηθέντες μαθητές διαφωνούν σχετικά με την τακτι-

κή περιθωριοποίησης συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων σε

περίοδο που υπάρχουν κοινωνικά-οικονομικά ή πολιτικά προ-

βλήματα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ένα σημαντικό ποσοστό

διαφωνεί επειδή ακριβώς γνωρίζει τις επιπτώσεις και τα δεινά

που μπορεί να προκαλέσει ο ρατσισμός και η ξενοφοβία.

Στη δωδέκατη διατύπωση οι περισσότεροι μαθητές (50

στους 90) είναι κατά της άποψης ότι οι πολίτες μπορούν να βα-

σιστούν στην παρουσία και στη δράση ενός χαρισματικού ηγέ-

τη – σωτήρα, όταν οι θεσμοί νοσούν και η δημοκρατία γνωρίζει

κρίση. Αξίζει σ’ αυτό το σημείο να σκεφτούμε ότι πολλά τυραν-

νικά καθεστώτα είχαν ως αφετηρία έναν υποτιθέμενο ηγέτη

– σωτήρα. Επομένως η συμφωνία των υπόλοιπων 40 μαθητών

μας εμβάλλει σε προβληματισμό και ανησυχία.

Στη δέκατη τρίτη διατύπωση η πλειοψηφία των μαθητών (74

στους 90) διαφωνεί σε σχέση με το ότι ένας πολιτικός σχηματι-

σμός που αναλαμβάνει την εξουσία σε περίοδο πολιτικής, οικο-

νομικής και κοινωνικής κρίσης, έχει το δικαίωμα στο όνομα της

ίδιας της κρίσης και της συμβολής του στην επίλυση αυτής να

απαγορεύει την προβολή κάθε ένστασης και αντίρρησης αλλά

και κάθε άλλης πρότασης. Φαίνεται πως οι νέοι κατανοούν την

ολοκληρωτική λογική αυτής της τοποθέτησης και αντιλαμ-

βάνονται τις επιπτώσεις της λογοκρισίας και της περιστολής

ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Στο δεύτερο μέρος του ερωτηματολογίου υπήρχαν δύο ερω-

τήσεις γνωστικού περιεχομένου. Η πρώτη διατύπωση αποκά-

λυψε ότι 69 στους 90 μαθητές δεν γνώριζαν ότι ο Χίτλερ ανήλθε

στην εξουσία με δημοκρατικές διαδικασίες. Μας προβληματί-

ζει επομένως το ιστορικό έλλειμμα, το οποίο πάντα μας αφήνει

εκτεθειμένους στην παραπληροφόρηση και στη χειραγώγηση

κάθε είδους επιτηδείων και καιροσκόπων.

Στη δεύτερη διατύπωση του β΄ μέρους, και τελευταία του

ερωτηματολογίου, αναφέρεται ότι «Το καθεστώς Μεταξά ήταν

απόρροια της πολιτικής αστάθειας, η οποία παλαιότερα είχε

προκαλέσει και άλλες δικτατορίες». Μόλις 33 στους 90 μαθητές

συμφώνησαν με την παραπάνω θέση. Οι υπόλοιποι απάντησαν

ότι δεν γνωρίζουν. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά

και ποικίλα. Πώς θα διαχειριστούμε το παρόν και το μέλλον μας

όταν αγνοούμε βασικά ιστορικά παραδείγματα; Πόσο αποτε-

λεσματική είναι τελικά η διδασκαλία της Ιστορίας στο ελληνικό

σχολείο; Τι ενδεχομένως χρειάζεται να αλλάξει; Και πολλά άλλα

καίρια ερωτήματα που χρήζουν άμεσης και ουσιαστικής απά-

ντησης.

Εθνικισμός ∙ ανιχνεύοντας μια ακόμη όψη του φασισμού Αφροδίτη Καλογεράκου, Γ1

Τη φασίζουσα προοπτική του προσλαμβάνει ο εθνικισμός

όταν εξαίρει, όχι απλώς την ιδιαιτερότητα, αλλά και την υπερο-

χή των στοιχείων του οικείου έθνους, ενώ παραλλήλως διαβάλ-

λει ως κατώτερα και περιφρονεί τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά

στοιχεία που συνθέτουν την ταυτότητα των άλλων εθνών. Υπό

την κάλυψη δε αυτής της ρατσιστικής ιδεολογίας, ο εθνικισμός

αποβαίνει πολλές φορές φανατικός, βίαιος, επιθετικός, σοβινι-

Το εφημεριδάκι μας 15

«Όμως κανένας μας δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη δεν ειπώθηκε ακόμα.» Μπέρτολτ Μπρεχτ

Σχέδιο & λεζάντα: Φιλιώ Μηλιώτη

στικός και φιλοπόλεμος. Ως εύλογη αντίδραση προς αυτόν δι-

αμορφώνεται συχνά μία αντιεθνικιστική ιδεολογία, η οποία και

του αντιπαρατάσσεται.

Η σύγχρονη κοινωνία αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την

ανάπτυξη του εθνικισμού, αφού οι παράγοντες που τον ευνο-

ούν είναι πολλοί και ποικίλλουν. Η εθνικιστική πολιτική συχνά

λειτουργεί ως προκάλυμμα για την εδραίωση πολιτικών, τόσο

από ανελεύθερες εξουσίες όσο και από δημοκρατικές. Συ-

νηθέστατα, οι εξουσίες επικαλούνται εθνικιστικά ιδεώδη και

εθνικούς στόχους για να αποκτήσουν πολιτικά ερείσματα και

να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των πολιτών. Η εθνικιστική

πολιτική από αυταρχικά καθεστώτα στοχεύει στον αποπροσα-

νατολισμό των πολιτών από το σοβαρό έλλειμμα δημοκρατι-

κότητας, καθώς και από τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιω-

μάτων και την ακύρωση ελευθεριών ή ακόμη και από σοβαρά

οικονομικά προβλήματα.

Επιπλέον, ο εθνικισμός εμφανίζεται και ως έκφανση της λαϊ-

κής ρητορικής. Αρκετοί πολιτικοί, εκμεταλλευόμενοι τα πατρι-

ωτικά αισθήματα των πολιτών, επιχειρούν να εξασφαλίσουν

την εύνοια αυτών καθώς και πολιτικά οφέλη, αρθρώνοντας

λόγο έντονα εθνικιστικό. Η ανάκληση ένδοξων στιγμών του

παρελθόντος, η υπόσχεση ανάλογων επιτεύξεων για το μέλλον

και η συνεχής επίκληση υψηλών εννοιών, όπως το εθνικό συμ-

φέρον, αποτελούν μέρος του προπαγανδιστικού τους λόγου.

Επιπρόσθετα, η κρίση της δημοκρατίας και του κοινοβου-

λευτισμού ενδέχεται να ενδυναμώνει εθνικιστικές αντιλήψεις.

Την αναποτελεσματικότητα του συστήματος καθώς και τη δυ-

σαρέσκεια και την απογοήτευση των πολιτών σπεύδουν να εκ-

μεταλλευτούν με τρόπο καιροσκοπικό και τυχοδιωκτικό εθνι-

κιστικοί κύκλοι που δραστηριοποιούνται σε κάθε κοινωνία και

σε κάθε χώρα.

Οι εθνικιστικές αυτές αντιλήψεις έχουν αντίκτυπο, όχι μόνο

πάνω στην κοινωνία αλλά και στην πολιτεία και τον πολιτισμό.

Πιο συγκεκριμένα, ο εθνικισμός υπονομεύει τη λειτουργία του

δημοκρατικού πολιτεύματος, καλλιεργεί την ένταση και τον

διχασμό, οδηγεί στην παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

καταργεί δημοκρατικές κατακτήσεις και προετοιμάζει συχνά

το δρόμο για σοβαρές συνταγματικές εκτροπές. Έτσι, η ακύρω-

ση βασικών όρων όπως το ήπιο πολιτικό κλίμα, η συναίνεση, ο

διάλογος, η ισότητα, η δικαιοσύνη και η συνεργασία των ηγεσι-

ών και των πολιτών οδηγεί τη δημοκρατία σε συνεχή και βαθιά

κρίση. Επιπλέον, η ενίσχυση εθνικιστικών απόψεων πλήττει την

κοινωνική ομαλότητα και καλλιεργεί την κοινωνική ένταση. Σε

κάθε περίπτωση, η κοινωνία δοκιμάζεται από έντονες αντιπα-

ραθέσεις με βίαια χαρακτηριστικά.

Αναμφίβολα, ο εθνικισμός αποτελεί ανασχετικό παράγοντα

και για την εξέλιξη του πολιτισμού, αφού αυτή η συνολική κα-

θυστέρηση ή και η υποχώρηση οφείλεται στη στείρα εμμονή

στην εθνική παράδοση και στο ένδοξο και εξιδανικευμένο πα-

ρελθόν. Έτσι οι κοινωνίες οδηγούνται στην περιχαράκωση και

τον απομονωτισμό, απορρίπτουν και ακυρώνουν κάθε θετική

επίδραση από ξένους πολιτισμούς, που θα ήταν δυνατό να

ανανεώσουν και να τροφοδοτήσουν γόνιμα τον

εθνικό πολιτισμό.

Επομένως, εύκολα γίνεται κατανοητό πως τέ-

τοιου είδους αντιλήψεις και στάσεις αποτελούν

αγκάθι για τη σύγχρονη κοινωνία και οφείλουν

να καταπολεμηθούν άμεσα. Οι παράγοντες που

τις ευνοούν είναι πολλοί ∙ ειδικά μέσα σ’ ένα πε-

ριβάλλον κρίσης, εκφυλισμού και στρέβλωσης.

Ωστόσο, άτομα με συγκροτημένη κοινωνική και

πολιτική ταυτότητα, συλλογικότητες με συνείδη-

ση της δύναμης και των δυνατοτήτων τους, θε-

σμοί υγιείς, ενεργοί και αποτελεσματικοί, γνήσια

πολιτική σκέψη και λόγος μπορούν να αντιτα-

χθούν με αξιώσεις απέναντι σ’ αυτήν τη φασίζου-

σα θεώρηση του εθνικισμού.

Το εφημεριδάκι μας16

Φώτο: Eλένη Σάββα

Φώτο: Μελίνα Σορμήτρου

FOTOγραφίζω την πόλη μουΗ ομάδα φωτογραφίας επισκέπτεται τα ΤΕΙ ΑθηνώνΤσέτσο Βάσια, Α4

Η ομάδα της φωτογραφίας του 4ου ΓΕΛ Αιγάλεω επι-

σκέφτηκε, στα ΤΕΙ Αθηνών, το Τμήμα Φωτογραφίας και

Οπτικοακουστικών Τεχνών της Σχολής Γραφικών Τεχνών

και Καλλιτεχνικών Σπουδών. Ο καθηγητής εφαρμογών

Θωμόπουλος Κώστας μας υποδέχθηκε στο στούντιο

του τμήματος και μας μίλησε για τη χρήση του χώρου,

ενώ παράλληλα μας εξήγησε τις διαφορές μεταξύ ανα-

λογικών και ψηφιακών μηχανών αλλά και τον τρόπο που

κατασκευάζεται η φωτογραφία στο στούντιο.

Στη συνέχεια ο επίκουρος καθηγητής Κοντογεώργης

Αριστείδης μας ενημέρωσε αναλυτικά για τις τεχνικές

Φώτο: Αλίνα Ποπένκο

Φώτο: Δήμητρα Χριστοπούλου

Το εφημεριδάκι μας 17

Φώτο: Αλίνα Ποπένκο

Φώτο: Οντέτα Σκεντεράι

FOTOγραφίζω την πόλη μουΗ ομάδα φωτογραφίας επισκέπτεται τα ΤΕΙ Αθηνών

της φωτογραφίας. Μας πληροφόρησε για τις σπου-

δές στο τμήμα φωτογραφίας και μας έδωσε πολύτιμες

συμβουλές για την ενασχόληση με το θέμα που είχαμε

αναλάβει «Φωτογραφίζω την πόλη μου και τους ανθρώ-

πους της». Χαρακτηριστική ήταν η θέση – προτροπή του

«Ερευνήστε το θέμα σας».

Το περιβάλλον ήταν φιλόξενο, οι καθηγητές ευγενι-

κοί, με ουσιαστική γνώση του αντικειμένου τους, την

οποία και ήταν πρόθυμοι να μοιραστούν μαζί μας. Τους

ευχαριστούμε θερμά.

Φώτο: Αλίνα Ποπένκο

Φώτο: Δήμητρα Χριστοπούλου

Το εφημεριδάκι μας18Η δική μας πένα

“απόπειρες” δημιουργικής γραφής

Αγάπη

Ένα λουλούδι το χειμώνα, μία σκιά μέσα στα φώτα.

Ένα όνειρο γεμάτο φως, ένας εφιάλτης πολύ κακός.

Ένας έναστρος ουρανός, μια φωτιά, ένας καπνός.

Ένα φιλί τόσο γλυκό, ένα μαχαίρι στο λαιμό.

Μια καρδιά σε δύο σώματα, ένα χαρτί με δύο ονόματα.

Μια αγκαλιά τόσο τρυφερή, που κάνει την καρδιά μου δυνατή.

Μια κραυγή μες το σκοτάδι, μια φωνή ή ένα χάδι.

Αυτό το συναίσθημα το φοβερό, που με κάνει να φωνάζω σ’

αγαπώ.

Άντι Κ.

Μαθαίνοντας απ’ τα λάθη Για όσα θέλουμε ή πρέπει να πούμε και ο φόβος τα κρατά κρυφά…

Ιωάννα Ταμβάκη, Α4

Σκούρο μελάνι γέμιζε

Με σκέψεις τις σελίδες

Τις σκέψεις που δεν άκουσες

Τις λέξεις που δεν είδες

Ήταν ο φόβος κι η ντροπή

Μήπως δεν καταλάβεις

Πόσα μπορεί να έκρυβαν

Μέσα τους οι προτάσεις

Τώρα μες απ’ τα λάθη μου

Σειρά σου είναι να μάθεις

Πως δώρο είν’ η έκφραση

Που δεν πρέπει να χάσεις

Αν είν’ ένα συναίσθημα

Αν είν’ ο λογισμός σου

Σαν γίνει λέξεις στο χαρτί

Είναι δώρο δικό σου

Δική σου σπίθα στη φωτιά

Που δεν πρέπει να σβήσει

Κανείς μην μένει στη σιωπή

Σαν πρέπει να μιλήσει

«Fall seven times, stand up eight.»

Φώτο & λεζάντα: Βάσια Τσέτσο

Το εφημεριδάκι μας 19Μια ιστορία ελπίδας για την Ελπίδα Προζυμά Ειρήνη, Α4

Η Ελπίδα είναι μια μαθήτρια Λυκείου. Η ζωή της είναι αυτό

που συνηθίζουμε να λέμε φυσιολογική. Τις τελευταίες, όμως,

δύο εβδομάδες, έχουν αλλάξει τα πάντα. Η Ελπίδα είναι ξα-

πλωμένη σε ένα κρεβάτι με λευκό σκέπασμα, σε ένα μικρό δω-

μάτιο με άσπρους τοίχους. Είναι στο νοσοκομείο. Αισθάνεται

αδύναμη, κουρασμένη. Νιώθει πόνους, αλλά το έχει συνηθίσει

τον τελευταίο καιρό και μοιάζει να μην την ενοχλεί. Σήμερα θα

ερχόταν να την επισκεφτεί η καλύτερή της φίλη, η Δώρα.

Ύστερα από λίγο, η πόρτα του δωματίου άνοιξε. Ήταν η

Δώρα. Η Ελπίδα δεν της είχε μιλήσει μέχρι τότε για το πρόβλη-

μά της, επειδή δεν ένιωθε ακόμη έτοιμη και η Δώρα είχε απο-

φασίσει να μη την πιέσει. Σήμερα, όμως, την κάλεσε κοντά της.

Θα της έλεγε τα πάντα. Το είχε αποφασίσει. Χρειαζόταν εξάλ-

λου τη συμπαράσταση της φίλης της, την παρηγοριά της.

Τα κορίτσια χαιρέτησαν εγκάρδια η μια την άλλη. Η Δώρα

προσπάθησε να καταπνίξει τα ερωτήματα που την είχαν κα-

τακλύσει και την ανησυχία της για την κατάσταση της φίλης

της. Η Ελπίδα, με όση ψυχραιμία διέθετε, μοιράστηκε όλα όσα

ήδη γνώριζε για την υγεία της. «Πριν από μερικές μέρες πήρα

τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις αίματος.» της είπε. « Και…

δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενα. Δώρα, έχω καρκίνο. Λευ-

χαιμία». Η φίλη της είχε συγκλονιστεί. Κοιτούσε την Ελπίδα στα

μάτια και είδε τη λύπη μέσα τους. Ήταν, όμως, μια αλλιώτικη

λύπη ζυμωμένη με πολύ πείσμα. Πήγε να την αγκαλιάσει και

ένιωσε τα χέρια της σφιχτά γύρω από τη μέση της, το πρόσωπο

της Ελπίδας κοντά στο δικό της. Ένιωσε τη δύναμή της, τη βα-

θιά ψυχική της δύναμη. Κατάλαβε τότε πως η φίλη της δεν τα

είχε παρατήσει. Είχε ακόμη ελπίδα, ήταν ακόμη δυνατή… και

εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να τη βοηθήσει με κάθε τρόπο, με

κάθε μέσο, να κάνει τα πάντα, να μείνει δίπλα της σε όλο τον

αγώνα που θα έδινε.

Η Ελπίδα συνέχισε να μιλάει «Οι γιατροί είναι αισιόδοξοι»

είπε χαμογελώντας. «Το προλάβαμε στα πρώτα στάδια, άρα

θεραπεύεται. Όμως… θα πρέπει να πάω στο εξωτερικό, αφού

εδώ δεν υπάρχει κάποιο ιατρικό κέντρο κατάλληλο για τη θερα-

πεία μου. Στην Αμερική, εκεί βρίσκεται η πλέον εξειδικευμένη

για την περίπτωσή μου ιατρική μονάδα. Θυμάσαι, Δώρα; Πάντα

ήθελα να πάω στην Αμερική!» είπε η Ελπίδα. Συχνά μιλούσαν

για τα όνειρά τους, για όσα σχεδίαζαν να κάνουν στο μέλλον.

Πώς γινόταν να μην θυμάται;

Μόνο που το ταξίδι στην Αμερική αποκτούσε άλλο περιεχό-

μενο, ήταν πια ένα ταξίδι ζωής ή θανάτου. Η Δώρα γνώριζε ότι

οι γονείς της Ελπίδας ήταν άνεργοι και τα χρήματα του ταξιδιού

δεν ήταν άμεσα διαθέσιμα, ενώ κάθε λεπτό που περνούσε ήταν

πολύτιμο. Μια ιδέα ήρθε στο μυαλό της εκείνη τη στιγμή, αλλά

ήθελε να την επεξεργαστεί πριν να την μοιραστεί με τη φίλη

της.

Η Δώρα έφυγε από το νοσοκομείο λίγη ώρα αργότερα. Βια-

στικά, γύρισε σπίτι. Στην ηρεμία του δωματίου της ανέκτησε

την ψυχραιμία της και σκέφτηκε τις λεπτομέρειες της ιδέας της.

Έψαξε πληροφορίες στο διαδίκτυο σχετικά με την ασθένεια,

με το πού ακριβώς θα μπορούσε να γίνει η θεραπεία και με το

πόσο θα κόστιζε αυτή. Έπειτα, μίλησε στους γονείς της. Μόλις

ξεπέρασαν την αρχική έκπληξη προθυμοποιήθηκαν να συνει-

σφέρουν με κάθε τρόπο.

Την επόμενη μέρα ανακοίνωσε αυτό που είχε σκεφτεί στους

συμμαθητές της, που δεν ήξεραν τίποτα για το πρόβλημα της

Ελπίδας. Τους εξήγησε πως ο λόγος που εκείνη έλειπε τον τε-

λευταίο καιρό από το σχολείο ήταν η ασθένειά της. Τα παιδιά

δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως ήταν δυνατόν, από τη μια

μέρα στην άλλη, η φίλη τους να βρίσκεται σε κρίσιμη κατάστα-

ση στο νοσοκομείο. Μόλις δυο εβδομάδες πριν ερχόταν στο

σχολείο απόλυτα υγιής! Κανένας δεν μπορούσε να συλλάβει

ότι είχε συμβεί κάτι τέτοιο, ενώ ακόμη περισσότερο δύσκολο

τους ήταν να το αποδεχθούν. Η Ελπίδα ήταν συνομήλικη τους,

ήταν ακόμη παιδί και στα παιδιά αρμόζει το αύριο, το μέλλον,

η ελπίδα.

«Δηλαδή… μπορεί να πεθάνει;» ρώτησε μια κοπέλα τη Δώρα

γεμάτη αγωνία.

«Δεν θα την αφήσουμε. Για λίγο καιρό ακόμα δεν κινδυνεύει,

αλλά πρέπει να τη βοηθήσουμε όλοι, αλλιώς δε θα μπορέσει να

βρει αρκετά χρήματα για να πάει στην Αμερική. Θα βοηθήσε-

τε;» ρώτησε η Δώρα ελπίζοντας να δει τους συμμαθητές της να

αντιδρούν θετικά.

«Εγώ θα βοηθήσω!» ακούστηκε μια φωνή. Και έπειτα, ακού-

στηκαν κι άλλες, από κάθε γωνιά της αίθουσας. Όλο και περισ-

σότερα παιδιά, ενθουσιασμένα, δέχονταν να βοηθήσουν. Μέ-

χρι το τέλος της ημέρας, η είδηση είχε μεταδοθεί σε όλους τους

μαθητές του σχολείου και όλοι είχαν συμφωνήσει να κάνουν

ο,τι μπορούσαν για χάρη της Ελπίδας.

Από την επόμενη κιόλας μέρα, άρχισαν να μαζεύουν χρή-

ματα. Σιγά σιγά, το νέο μεταδόθηκε σε περισσότερους ανθρώ-

πους, ακόμη και σε κάποιους που δεν γνώριζαν προσωπικά την

Ελπίδα, αλλά ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν για να σωθεί η ζωή

της. Η αρχική ιδέα και η κινητοποίηση της Δώρας έγινε κύμα

συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Ο καθένας έκανε ό, τι μπο-

ρούσε και σε μερικές μέρες το ποσό ήταν αρκετό για να καλύ-

ψει σχεδόν όλα τα έξοδα για το ταξίδι και τη θεραπεία.

Το εφημεριδάκι μας20

Π. -Βρίσκομαι σε δύσκολη κατάσταση!

Παντρεύω τη θυγατέρα μου και το μάζεμα της προίκας είναι

δύσκολη και επίπονη διαδικασία.

Σ. -Επίπονη για ποιόν;

Για σένα που τυφλά και αδιαμαρτύρητα ακολουθείς τη σφαλε-

ρή ιδέα της κοινωνίας μας ή για τη θυγατέρα σου που σιωπηλά

και υπάκουα υπομένει μια βασανιστική ζωή προκειμένου να

αποκατασταθεί;

Π. -Η κοινωνίας μας έτσι προστάζει!

Έχουμε και μια υπόληψη...

Σ. -Υπόληψη; Ποιός ορίζει την υπόληψη;

Οι κατεργαραίοι; Οι κερδοσκόποι;

Αυτοί που πλουτίζουν σε βάρος σου, σε βάρος του παιδιού σου;

Η Δώρα πήγε πάλι στο νοσοκομείο και τώρα ήταν αυτή που

αιφνιδίασε την Ελπίδα. Το ταξίδι μπορούσε πια να γίνει. Η ελ-

πίδα ήταν ακόμη ζωντανή. Ήταν οι δύο τους σ’ εκείνο το τυ-

πικό ψυχρό νοσοκομειακό δωμάτιο, όταν αγκαλιάστηκαν και

έκλαψαν από συγκίνηση, αλλά δεν ένιωθαν καθόλου μόνες. Το

δωμάτιο ήταν γεμάτο από ανθρώπινη αλληλεγγύη και φροντί-

δα, από αγάπη και ψυχική θερμότητα. Έφυγε για την Αμερική

την επόμενη κιόλας μέρα, γεμάτη ελπίδα και ευγνωμοσύνη για

όλους εκείνους που… , για όλα εκείνα που… στήριξαν την Ελ-

πίδα - ελπίδα και δεν την άφησαν να σβήσει.

Πάνω απ’ όλα... με γνώση!!Δαμίγου Κυριακή, Α1

Ο συγγραφέας Ανδρέας Λασκαράτος συνομιλεί μ’ έναν πατέρα της δικής του εποχής, που ενστερνίζεται τα υπάρχοντα κοινωνικά

στερεότυπα, και προσπαθεί να τον μετακινήσει ιδεολογικά. Αφορμή για τη σύνθεση αυτού του υποθετικού διαλόγου στάθηκε η ανά-

γνωση σχετικού αποσπάσματος από τα “Μυστήρια της Κεφαλονιάς” του Ανδρέα Λασκαράτου.

Που σε αναγκάζουν να το βασανίζεις και να βασανίζεσαι;

Να το πουλάς σα ζώο προς αναπαραγωγή;

Να το μετατρέπεις από εξαρτημένη θυγατέρα σε εξαρτημένη

σύζυγο, πάντα μειωμένη, αποκλεισμένη, περιορισμένη, σκλα-

βωμένη;

Κανένας άνθρωπος δεν πρέπει ούτε να πωλείται ούτε ν’ αγο-

ράζεται!

Π. -Τι να κάνω;

Να αφήσω τα θηλυκά ελεύθερα να κάνουν ότι θέλουν; Αυτό

είναι το χρέος μου προς την κοινωνία;

Σ. -Στην προσπάθεια σου να γίνεις ευυπόληπτο μέλος της κοι-

νωνίας μας και νομίζοντας πως έτσι κάνεις το χρέος σου, χάνεις

το δικαίωμα να είσαι καλός πατέρας...

Π. -Χωρίς αυτό το χρέος σε τι κοινωνία θα ζήσουμε;

Σ. -Σε μια κοινωνία ελεύθερη για σένα και για τα παιδιά σου!

Γιατί τα παιδιά σου πρέπει να τα προστατεύεις, να τα προασπί-

ζεσαι, να τα φροντίζεις και να τα μορφώνεις...

Όχι να τα θυσιάζεις στην υποκριτική και ηθικοπλαστική κοινω-

νία των δήθεν ευσεβών χριστιανών.

Π. -Τι μου ζητάς;

Να πάω ενάντια στην εκκλησία, στα ήθη και στα έθιμα του τό-

που μου;

Σ. -Να σταματήσεις να καλύπτεις αυτή τη βαρβαρική ασχήμια

σου ζητάω.

Να ξεσκεπάσεις τη χαμέρπεια, να αποτινάξεις την αδικία και να

διεκδικήσεις την ψυχική γιατρειά της κοινωνίας μας.

Σταμάτα να πιστεύεις στους λαοπλάνους και να ενδίδεις στους

σατανικούς κερδοσκόπους.

Άκου τη συνείδησή σου!

Π. -Πώς θα το κάνω αυτό;

Σ. -Με πραγματική αγάπη, με αληθινή κατανόηση, με πηγαία

ειλικρίνεια και πάνω απ’ όλα... με γνώση!!

Το εφημεριδάκι μας 21

Έπεσε ξανά το βράδυ

Το γλυκό αεράκι με τυλίγει

Χαϊδεύει το σώμα μου

Επουλώνει τις πληγές μου…

Παίρνει μακρυά την ντροπή μου,

Τα λόγια τους, τον πόνο

Νιώθω ελεύθερος, μα φοβάμαι

Θέλω να μιλήσω, να φωνάξω

Μα η φωνή μου χάνεται

κάπου μέσα στον αντίλαλο του φόβου μου

Πνίγομαι στον εκκωφαντικό ήχο της σιωπής μου

Με πιάνει απ’το χέρι

Με παρασύρει στον ξέφρενο χορό της καταστροφής μου

Έκανα το λάθος να είμαι διαφορετικός

Δεν τους άρεσα

Μετέτρεψαν το «εγώ» μου σε θρύψαλλα

Τους άφησα να το κάνουν

Με κάθε τους γροθιά να τρυπά το κορμί μου

Με κάθε τους λέξη να τρυπά την ψυχή μου

Πονάω!

Μα δεν τολμώ να φωνάξω

Όχι ... δεν μιλώ για το μελανιασμένο σώμα

Να ... μόνο γι’ αυτήν...

Την παιδική ψυχή

Κομματιασμένη στα χέρια τους

«Ένα ολόσωστο λάθος» Αντωνία Τσεβελεκίδου, Α4

Με αφορμή το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, που είναι εξαιρετικά σύνηθες σήμερα στη χώρα μας και όχι μόνο, θέλησα να

εκφραστώ δημιουργικά και να γράψω αυτό το ποίημα. Ασχολήθηκα με το θέμα στα πλαίσια μιας μαθητικής εκδήλωσης, ενημερώθηκα

σε σχέση με αυτό και διάβασα μαρτυρίες παιδιών που είχαν υποστεί εκφοβισμό σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο. Μέσα απ’ όλη αυτή τη

διαδικασία προσπάθησα να «βρεθώ» στη θέση τους και να αποτυπώσω στο χαρτί τα συναισθήματα τους και την ψυχολογική τους κα-

τάσταση, να δείξω τελικά πως ένα «θύμα» του σήμερα μπορεί να μετατραπεί σε αυριανό αγωνιστή της ζωής , ακόμη κι αν “οι σπασμένες

καρδιές πονάνε περισσότερο από τα σπασμένα κόκαλα” ( Shane Koyczan)

Δες,

απ’τις ρωγμές της πώς κυλούν

τα όνειρα μου, οι ελπίδες μου

Βυθίζονται σ’ έναν απύθμενο ωκεανό…

Ωκεανό του φόβου μου

Σκύβω το κεφάλι

Οι ύπουλες σταγόνες,

Ξεκινούν το ταξίδι τους στο πρόσωπο μου

Προδίδουν το θρήνο της

Τα αναφιλητά μου,

ο απόηχος των κραυγών της

Αυτηνής..

Της ψυχής μου...

Κλαίω για άλλη μία φορά

Για μια τελευταία φορά

Μία τελευταία φορά

Μετά θα βρω τη δύναμη

Να σκοτώσω τη σιωπή...

Να μην σκοτώσω τον εαυτό μου.

Το εφημεριδάκι μας22

Το εφημεριδάκι μας 23

Νίτσε ∙ το βιογραφικό ενός παρεξηγημένου φιλοσόφουΓεωργικόπουλος Νίκος, Γ1

Ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Νίτσε γεννήθηκε στις 15 Οκτω-

βρίου του 1844 στο χωριό Ραίκεν, κοντά στη Λειψία. Η οικογέ-

νειά του ήταν βαθειά θρησκευόμενη, ο πατέρας και ο παππούς

του κληρικοί ενώ και ο ίδιος σπούδασε θεολογία για να ακο-

λουθήσει αυτή την παράδοση. Ο Φρειδερίκος μένει ορφανός

από πατέρα σε ηλικία πέντε ετών. Μετά το γυμνάσιο (1854-58)

του Νάουμπουργκ ο Νίτσε μπαίνει εσωτερικός στη διάσημη

σχολή της Πφόρτα όπου εξασκείται στη μουσική ενώ κάνει και

τα πρώτα του συγγραφικά βήματα. Το 1862 του εκδηλώνονται

για πρώτη φορά πόνοι στο κεφάλι που πρόκειται να τον ταλαι-

πωρήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αυτό βέβαια δεν

εμποδίζει τις σπουδές του καθώς και τη συγγραφική του δρα-

στηριότητα.

Όταν ξεσπά ο γαλλοπρωσικός πόλεμος ο Νίτσε, ως γνήσι-

ος Πρώσος δεν μπορεί να μείνει απλός θεατής, αλλά οι εικό-

νες φρίκης με τις οποίες θα έρθει αντιμέτωπος θα τον επηρεά-

σουν βαθύτατα. Στη συνέχεια θα επιστρέψει στα διδακτικά του

καθήκοντα στη Βασιλεία. Η υγεία του δοκιμάζεται έντονα, με

αποτέλεσμα στις αρχές του 1876 να αναγκαστεί να διακόψει τα

καθήκοντά του στο πανεπιστήμιο. Στις 2 Μαΐου του επόμενου

έτους ζητά από το πανεπιστήμιο την πλήρη παύση από τα κα-

θήκοντά του, αφού πλέον αδυνατεί να διδάξει. Το αίτημά του

γίνεται δεκτό και ο ίδιος θα λαμβάνει μια μικρή ετήσια αποζη-

μίωση.

Τα χρόνια που ακολουθούν ο Νίτσε έχοντας καταρρεύσει

σωματικά αλλά απόλυτα διαυγής πνευματικά, απομονώνεται

και εργάζεται βαθύτερα στο φιλοσοφικό του έργο. Μπαίνοντας

πια στην ώριμη συγγραφική του ηλικία γράφει τα: «Τάδε έφη

Ζαρατούστρα», «Στην Αντίπερα Όχθη του Καλού και του Κα-

κού», «Η γενεαλογία της Ηθικής», «Το Λυκόφως των ειδώλων»,

«Υπόθεση Βάγκνερ» και τον «Αντίχριστο». Στις 15 Οκτωβρίου

του 1888 (ημέρα γενεθλίων του) ξεκινά τη συγγραφή του «Ιδέ ο

Άνθρωπος», ενός βιβλίου με αρκετές αυτοβιογραφικές αναφο-

ρές. Το 1889 ήταν η χρονιά όπου κλονίστηκε πλέον και η ψυχική

του υγεία. Την κηδεμονία του ανέλαβαν η μητέρα και η αδερφή

του φιλοσόφου και αργότερα μόνο η αδερφή του. Όντας στη

Βαϊμάρη της Γερμανίας, το μεσημέρι της 25ης Αυγούστου του

1900 ο Φρίντριχ Νίτσε έφυγε από τη ζωή.

Σ’ όλη τη ζωή του ο Νίτσε υπήρξε ιδεολόγος της ελευθερί-

ας και εραστής της τέχνης, πολέμιος του ολοκληρωτισμού, του

σωβινισμού και του αντισημιτισμού. Το έργο του επηρέασε

καίρια πολλούς σύγχρονους διανοητές και καλλιτέχνες. Καθο-

ριστική ήταν για παράδειγμα η επιρροή που άσκησε στον Νίκο

Καζαντζάκη. Από την άλλη πλευρά το γεγονός ότι οι θιασώτες

του χιτλερισμού σφετερίστηκαν το έργο του αποτελεί κατάφο-

ρη αδικία για έναν άνθρωπο που πάλευε με τις αντιφάσεις του

και αναζητούσε μονάχα την αλήθεια, είτε την βρήκε είτε όχι.

Ταξιδεύοντας στις σελίδεςΠαρουσίαση και κριτική βιβλίου

Αποφθέγματα του Νίτσε«Ό, τι δε με σκοτώνει με κάνει πιο δυνατό».•

«Το να μιλάς πολύ για τον εαυτό σου μπορεί να είναι και •

ένα μέσο για να τον κρύβεις».

«Το χρυσό θηκάρι της συμπόνιας κρύβει κάποτε το λεπί-•

δι της ζηλοφθονίας».

«Κι αν ακόμα ένας άνθρωπος έχει ακλόνητη πίστη, μπο-•

ρεί να εμπλακεί στη γοητεία της αμφιβολίας».

«Πεθαίνοντας θα προσφέρω στους ανθρώπους τα πιο •

πλούσια δώρα μου. Αυτό έμαθα απ’ τον ήλιο, που όταν

δύει είναι τόσο λαμπρός και με τους ανεξάντλητους θη-

σαυρούς του βυθίζεται στη θάλασσα, έτσι που κάνει το

φτωχό ψαρά να κωπηλατεί με χρυσωμένα κουπιά».

Το εφημεριδάκι μας24«Illuminati ~ Οι Πεφωτισμένοι» ή αλλιώς «Angels and Demons» Του Dan BrownΚωνσταντίνα Αλεξανδροπούλου, Α1

Πριν από κάποιους μήνες δανείστηκα από ένα φιλικό πρό-

σωπο και διάβασα ένα εξαιρετικό βιβλίο, το οποίο αμέσως

προστέθηκε στη λίστα με τα αγαπημένα μου αναγνώσματα.

Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα και θα ήθελα να μοιραστώ τις

σκέψεις μου γι αυτό το συγγραφικό δημιούργημα μαζί σας.

Αυτό το βιβλίο ονομάζεται «Illuminati ~ Οι Πεφωτισμένοι» ή

αλλιώς «Angels and Demons» όπως είναι ο αγγλικός του τίτλος

και είναι ένα από τα καλύτερα και πιο πολυσυζητημένα βιβλία

του περίφημου συγγραφέα Dan Brown.

Ο Νταν Μπράουν είναι, επίσης , συγγραφέας του best-sell-

er Κώδικας Ντα Βίντσι, ένα βιβλίο αμφιλεγόμενο που υπήρξε

η αφορμή ποικίλων αντιπαραθέσεων αλλά και αντιδράσεων

από την πλευρά της Εκκλησίας. Eίναι απόφοιτος της Ακαδημί-

ας Φίλιπς Έξετερ, όπου έχει διδάξει φιλολογία και δημιουργική

γραφή. Ζει στη Νέα Αγγλία με τη σύζυγό του. Πριν κάποιους

μήνες μάλιστα, έβγαλε ένα ολοκαίνουργο βιβλίο, το επονομα-

ζόμενο «Ιnferno» το οποίο έσπευσα αμέσως να αγοράσω μιας

και ο Dan Brown είναι μακράν ο αγαπημένος μου συγγραφέας.

Ομολογώ πως δεν βλέπω την ώρα να το διαβάσω!

Όμως ας επικεντρωθούμε για την ώρα στο «Illuminati».

Μια αρχαία μυστική αδελφότητα. Ένα τρομακτικό νέο όπλο

καταστροφής. Ένας αδιανόητος στόχος.

Το μυθιστόρημα Illuminati - Οι Πεφωτισμένοι είναι ένα απρό-

βλεπτο θρίλερ που ισορροπεί με μοναδικό τρόπο ανάμεσα σε

απρόσμενες αποκαλύψεις και σκοτεινές αλήθειες την ώρα που

η μάχη ανάμεσα στη θρησκεία και την επιστήμη κλιμακώνεται...

Τοποθετώντας τη δράση σε ένα ιστορικά και επιστημονικά

τεκμηριωμένο περιβάλλον, ο Νταν Μπράουν ακολουθεί στη

μυθοπλασία τους δρόμους που θυμίζουν Το Εκκρεμές του Φου-

κό και Το Όνομα του Ρόδου του Ουμπέρτο Έκο.

Όταν ο παγκοσμίου φήμης μελετητής αρχαίων συμβόλων

του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Ρόμπερτ Λάνγκντον καλεί-

ται σε ένα ερευνητικό κέντρο στην Ελβετία προκειμένου να

μελετήσει ένα μυστηριώδες σύμβολο το οποίο ανακαλύφτη-

κε χαραγμένο με πυρακτωμένο μέταλλο πάνω στο θώρακα

ενός δολοφονημένου φυσικού, ενός κορυφαίου επιστήμονα

στο CERN, βρίσκει αποδείξεις για κάτι αδιανόητο: για την επα-

νεμφάνιση μιας αρχαίας μυστικής αδελφότητας γνωστής ως

Illuminati, της πλέον ισχυρής μυστικής οργάνωσης που έδρασε

ποτέ στην ιστορία. Η αδελφότητα αναδύεται από το μακρινό

παρελθόν και επαναδραστηριοποιείται προκειμένου να ολο-

κληρώσει την τελική φάση του αποτρόπαιου σχεδίου της: να

καταφέρει ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στον πιο μισητό εχθρό

της, το χριστιανισμό.

Έτσι, ξεκινά μια αγωνιώδης αναμέτρηση με το χρόνο, μια

αναζήτηση μέσα από σφραγισμένες κρύπτες, επικίνδυνες κα-

τακόμβες, εγκαταλελειμμένους καθεδρικούς ναούς και ένα μυ-

στικό υπόγειο μαυσωλείο, καθώς ο ήρωας μαζί με την κόρη του

δολοφονημένου φυσικού, Βιτόρια Βέτρα η οποία εργάζεται και

εκείνη στο CERN, ακολουθεί ένα μονοπάτι τετρακοσίων ετών,

στο οποίο τον οδηγούν αρχαία σύμβολα και το οποίο διασχίζει

ολόκληρη τη Ρώμη, αναζητώντας το άντρο της αδελφότητας,

έναν τόπο χαμένο μέσα στην ομίχλη του χρόνου, όπου κρύβε-

ται η μοναδική ελπίδα για τη σωτηρία του Βατικανού...

Κατά τη γνώμη μου αυτό το βιβλίο μαζί με τον Κώδικα Ντα

Βίντσι αποτελούν δύο από τα καλύτερα βιβλία τα οποία μπορεί

να διαβάσει κάποιος που αγαπά το μυστήριο, τα θρίλερ δρά-

σης, την ένταση ,το σασπένς στη συγγραφή, τα σύμβολα ,τους

μυστικούς κώδικες και ενδιαφέρεται για την ιστορία και σαφώς

για θέματα που έχουν να κάνουν με τη θρησκεία και ένα εξίσου

ευρύ φάσμα παραμέτρων.

Είναι ένα πραγματικά αξιόλογο μυθιστόρημα μέσα από το

οποίο αναδεικνύεται όλη η μαεστρία του Dan Brown στις γλα-

φυρές περιγραφές πραγματικών τοποθεσιών και μνημείων

, στις ακριβείς ιστορικές αναφορές αλλά και στην προώθηση

και ανάδειξη βαθύτερων νοημάτων. Ένα βιβλίο καλογραμμέ-

νο και άκρως απρόβλεπτο , έχει τη δυνατότητα να εκπλήσσει

τον αναγνώστη σε κάθε του σελίδα με απρόσμενες ανατροπές

στην εξέλιξη των γεγονότων.

Είναι ένα λογοτεχνικό δημιούργημα το οποίο προσωπικά

με κράτησε ξάγρυπνη πολλά βράδια μέχρι να το ολοκληρώσω

και με επηρέασε πολύ σαν προσωπικότητα ,θα έλεγα. Με προ-

βλημάτισε και με έβαλε στη διαδικασία να φιλοσοφήσω και να

αναλύσω διάφορα ζητήματα που δεν τα είχα μελετήσει ιδιαί-

τερα μέχρι τότε. Όχι ,δεν είναι ένα βιβλίο κατά της θρησκείας.

Είναι ένα βιβλίο για τη θρησκεία. Τοποθετεί τον αναγνώστη σε

μια κατάσταση συνεχούς αμφισβήτησης , διδάσκοντάς τον το

ότι δεν πρέπει να είναι παθητικός αποδέκτης αλλά πως με την

προσωπική του κρίση και αντίληψη πρέπει να αξιολογεί τα γε-

γονότα και να σχηματίζει τη δική του άποψη για τα επιμέρους

ζητήματα.

Το εφημεριδάκι μας 25

INFERNOΣυγγραφέας: Dan BrownΚωνσταντίνος Φαφαλιός, Α4

ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΣΚΙΩΝΤης Χρυσηίδας ΔημουλίδουΑγάπη Σκλαβουνάκη, Β4

Με έναν εκλεπτυσμένο τρόπο και με απαράμιλλο ταλέντο ο

συγγραφέας ξετυλίγει μέσα σε αυτές τις 655 σελίδες του βιβλί-

ου, την αιώνια «μάχη» ανάμεσα στην Επιστήμη και τη Θρησκεία.

Θέτει υπό αμφισβήτηση τον Χριστιανικό Θεό αλλά και οποιοσ-

δήποτε Θεός καθώς και συνολικά την έννοια της Θρησκείας.

Αξίζει σίγουρα κάποιος να διαβάσει αυτό το μυθιστόρημα ,

καθώς θα σκεφτεί καλύτερα παραμέτρους που ίσως να μην είχε

εξετάσει, θα αποκτήσει μια σχετικά βαθύτερη σκέψη σε θέμα-

τα θρησκευτικού περιεχομένου και θα μάθει να μην αποδέχε-

ται την «αλήθεια» που του παρουσιάζεται χωρίς να την κρίνει

και να την αναλύει.

Ένα βιβλίο που σε κάνει να αγωνιάς και να αμφιταλαντεύε-

σαι μέχρι και την τελευταία σελίδα. Το προτείνω χωρίς ενδοι-

ασμούς.

κινώντας τον να αναζητήσει περισσότερες πληροφορίες για το

κάθε τοπωνύμιο και έργο τέχνης.

Συστήνω ανεπιφύλακτα το συγκεκριμένο βιβλίο σε όποιον

ψάχνει ένα μυθιστόρημα το οποίο να συνδυάζει τη μυθοπλα-

σία με αληθινά γεγονόντα και ειδικά σε όσους έχουν διαβάσει

τα προηγούμενα δύο βιβλία του DanBrown, τον Κώδικα Ντα

Βίντσι και το Χαμένο Σύμβολο. Μέσα από το αφήγημα αυτό ξα-

ναζωντανεύουν στη φαντασία του αναγνώστη ιστορικά πρό-

σωπα και τοποθεσίες κάνοντάς τον κομμάτι της ιστορίας.

To νέο βιβλίο του Dan Brown

που κυκλοφόρησε φέτος το καλο-

καίρι ονομάζεται Inferno και είναι

μια τέλεια μίξη περιπέτειας, θρίλερ και... ιστορικής εγκυκλοπαί-

δειας.

Αρχικά, ο ήρωας της ιστορίας ονομάζεται Robert Langdon

και είναι καθηγητής στο Χάρβαρντ. Όλα ξεκινούν όταν ένα

βράδυ ξυπνάει σε έναν θάλαμο νοσοκομείου ανήμπορος να

θυμηθεί πώς βρέθηκε εκεί. Έπειτα από ένα απίστευτο περιστα-

τικό στο νοσοκομείο θα βρεθεί να καταδιώκεται μέσα στα στε-

νά της Φλωρεντίας μπλέκοντας σε μια ιστορία που ούτε στα

όνειρά του δεν θα είχε φανταστεί. Το βιβλίο συνδυάζει αγωνία,

ανατροπές και πολλή δράση. Είναι απίστευτα εθιστικό, διότι η

κάθε του σελίδα είναι ακόμα ένα κλειδί για τη λύση αυτού του

τεράστιου μυστηρίου.

Ο σημαντικότερος λόγος που θεωρώ αυτό το βιβλίο ένα

από τα καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει είναι πως

ο συγγραφέας καταφέρνει και συμπεριλαμβάνει απίστευτα

ιστορικά στοιχεία και πληροφορίες για διάφορες περιόδους

της ιστορίας, όπως η Ιταλική Αναγέννηση ή η περίοδος της

Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, κάνοντάς τες πολύ κατανοητές

στους αναγνώστες καθώς τις δίνει σε μορφή παραμυθιού. Επί-

σης μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας ξεναγεί τον αναγνώστη

στην Αναγεννησιακή Φλωρεντία με τη μοναδική αρχιτεκτονική

και τα αριστουργηματικά έργα τέχνης γοητεύοντας και παρα-

Ένα από τα πιο ωραία βιβλία που

διάβασα φέτος το καλοκαίρι ήταν

«Το σπίτι των σκιών» της Χρυσηίδας

Δημουλίδου, από τις εκδόσεις Ψυχο-

γιός.

Βρισκόμαστε στην Αθήνα, πρωτοχρονιά του 1938. Μέσα σε

μια μεγάλη σάλα χορού, ένας έρωτας γεννιέται και ανάβει φωτιά

στις καρδιές της δεκαοχτάχρονης Ειρήνης και του Κωνσταντί-

νου, μοναδικού γόνου της πάμπλουτης οικογένειας Μποτέλη.

Αδιαφορώντας για τα εμπόδια τα οποία τους θέλουν χωριστά

εκείνοι ετοιμάζονται να παντρευτούν. Ωστόσο, την ημέρα του

γάμου τους ένα φρικτό γεγονός ανατρέπει τα πάντα και η Ειρή-

νη, καταρρέοντας ψυχολογικά λίγους μήνες προτού ξεσπάσει

o Ελληνοϊταλικός πόλεμος, φεύγει για τον Καναδά, αφήνοντας

πίσω τον έρωτα της και τα όνειρά της να γίνουν στάχτη, όπως

και η πατρίδα της.

Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, η Ελεονόρα Ντάγκλας, μια

πλούσια Αμερικανίδα με ελληνικές ρίζες, έρχεται στην Ελλάδα

για διακοπές προσπαθώντας να ξεπεράσει ένα προσωπικό της

δράμα. Μια καινούρια γνωριμία θα την κάνει να μείνει στην

Αθήνα. Ανακαλύπτει τυχαία μια παλιά και εγκαταλελειμμένη

έπαυλη που την μαγνητίζει τόσο, ώστε αποφασίζει να την αγο-

ράσει. Καθώς την ανακαινίζει, αποκαλύπτεται κάτω από μια τα-

πετσαρία η τοιχογραφία ενός νεαρού ζευγαριού. Η κοπέλα της

μοιάζει πολύ και η Ελεονόρα το εκλαμβάνει ως κάτι τυχαίο και

το θεωρεί καλό οιωνό!

Λίγο καιρό μετά την εγκατάσταση της στην έπαυλη, αρχί-

ζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα, που, ενώ την τρο-

μάζουν, παράλληλα την προκαλούν να ερευνήσει την ταυτό-

τητα του ζευγαριού, νιώθοντας πως εκεί κρύβεται η απάντηση.

Το εφημεριδάκι μας26

Ελληνικό Hip-HopΌ,τι πιο φρέσκο κυκλοφορεί στον ελληνικό χώρο αποτελεί

φυσικά η πρώτη solo κυκλοφορία του Rio (BDC, FVS). Ο δίσκος

με το όνομα Το Παιδί Άνθρωπος Μόρα, είναι σκοτεινός και μας

αποκαλύπτει τους «εθισμούς» του καλλιτέχνη. Από μια τέτοια

δουλειά φυσικά δεν θα μπορούσαν να λείψουν οι συνεργασίες.

Συμμετέχουν οι Μανι, Μο και ο Sakir εκπροσωπώντας τις Φοβί-

ες , ΕΠ, Κάκο, Tsaki και τέλος, μια αναπάντεχη συνεργασία του

Χαρμάνη από το θρυλικό συγκρότημα Ζωντανοί Νεκροί (ΖΝ).

Τα κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα: Σύννεφα, Γυάλινη σφαί-

ρα, Βήματα χαμένα και Γαλήνια σελήνη, με το τελευταίο να

ΛωξάντραΣτυλιανόπουλος Γιώργος, Α4

κά στοιχεία, όπως η διαμόρφωση των σπιτιών, η κουζίνα και

η διατροφή, οι γυρολόγοι επαγγελματίες κλπ, συντελούν στην

απόδοση του μικροϊστορικού περιβάλλοντος. Από την άλλη

πλευρά τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα παρουσιάζονται αδρά

και βοηθούν στην τοποθέτηση της μυθοπλασίας μέσα στον

ιστορικό χρόνο.

Το ενδιαφέρον παραμένει εστιασμένο στη Λωξάνδρα και

στο οικογενειακό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον της. Πιο

συγκεκριμένα παρακολουθούμε τη ζωή της από τα νεαρά της

χρόνια στο Μακροχώρι, που βρίσκεται στην παλιά Πόλη, το

γάμο της, τη μετακόμιση στο Πέρα και τις νέες πλούσιες γειτο-

νιές της Πόλης, τον ερχομό στην Αθήνα για μία περίπου δεκαε-

τία και την επιστροφή στην Πόλη.

Πρόκειται τελικά για μια αφήγηση που διατρέχει το χρόνο

και έρχεται να διεκδικήσει και να κερδίσει με το δυναμισμό και

την αυθεντικότητά της το ενδιαφέρον και την προσοχή μας.

Η Μ. Ιορδανίδου καταφέρνει να συνδυάσει στη «Λωξάντρα»

στοιχεία ιστορικά, λαογραφικά, αλλά και όλα εκείνα τα στοι-

χεία της καθημερινότητας που κάνουν τον καθένα να γελάει,

να σκέφτεται, να συγκινείται, να ζει τελικά τις χαρές και τα πάθη

του ανθρώπου. Σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε.

Μουσικές διαδρομέςΜουσικές προτάσεις...

album συνιστάται σε όλους τους φανατικούς ακροατές των

BDC, καθώς συνδυάζει τους abstract στίχους με τις δυναμικές

παραγωγές.

Σπουδαία νέα για όλους τους Ψυχοδραματικούς!Ύστερα από συνομιλία μας ο ΔΠΘ (aka το Μαύρο Λούκι) μου

αποκάλυψε πως ο καινούργιος χρόνος θα είναι γεμάτος δου-

λειά! Συγκεκριμένα, θα περιμένουμε κάπου στα 10 κομμάτια

συνολικά από τους Ψυχόδραμα και τον πολυαναμενόμενο δεύ-

τερο δίσκο-project από Τα Μάτια Των Πνιγμένων. Το release

αναμένεται περίπου κοντά στο Πάσχα.

Δυστυχώς, όμως, απ’ ό,τι μου αποκάλυψε ο Μιχάλης (ΔΠΘ)

ο ίδιος και ο Γιώργος (Άγνωστος Χειμώνας) αποτελούν παρελ-

θόν από το crew Βρώμικος Νότος, λόγω ρήξης με άλλα μέλη

του group. Όπως και να έχει, εμείς αναμένουμε στα ακουστικά

μας για τις νέες κυκλοφορίες των 07 οι οποίες προβλέπονται

φωτιά!

Μιχάλης Βαφειαδάκης, Γ1

Πρόκειται για ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και το

προτείνω ανεπιφύλακτα στα άτομα που τους αρέσουν οι σχε-

τικά τρομακτικές ιστορίες. Ένα μυθιστόρημα που σίγουρα θα

σας κλέψει πολλές ώρες ύπνου!

Το πρώτο βιβλίο που έγραψε η Μα-

ρία Ιορδανίδου ήταν η «Λωξάντρα».

Το έγραψε το 1963, στα 66 της χρόνια.

Οι περισσότερες σελίδες εξελίσσονται

στο αστικό περιβάλλον της Κωνστα-

ντινούπολης, την εικόνα της οποίας σχηματίζει αβίαστα ο ανα-

γνώστης.

Με απλό και λιτό τρόπο καταγράφεται η ζωή της ηρωίδας

και η καθημερινότητα των Ελλήνων της Πόλης στο δεύτερο

μισό του 19ου αι. και ως τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Τα πρόσω-

πα ζωντανεύουν χάρη κυρίως στον προφορικό λόγο και στους

διαλόγους, όπου ενσωματώνονται χαρακτηριστικές εκφράσεις

και λέξεις από την τουρκική γλώσσα. Πλήθος από λαογραφι-

ξεχωρίζει και να

υπερισχύει σε

όλους τους το-

μείς από τα υπό-

λοιπα τραγούδια.

Γενικά, το

προαναφερθέν

Το εφημεριδάκι μας 27ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Το βράδυ της Δευτέρας 30 Σεπτεμβρίου, μια ομάδα μαθη-

τών του σχολείου μας με συνοδεία των καθηγητών τους είχε

την ευκαιρία να επισκεφθεί το θέατρο του Ηρώδη Αττικού και

να παρακολουθήσει την αρχαία τραγωδία “Τρωάδες” του Ευρι-

πίδη. Το έργο γράφτηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησια-

κού Πολέμου και περιγράφει την καταστροφή και την οδύνη

που φέρνει ο πόλεμος.

Συγκεκριμένα, η τραγωδία διαδραματίζεται στην Τροία μετά

την άλωσή της. Οι Έλληνες νίκησαν στον πόλεμο, με συνέπεια

να αλλάξει ριζικά η ζωή των Τρώων. Οι γυναίκες της Τροίας

θρηνούσαν για την πατρίδα τους και την οικογένειά τους που

χάθηκε στον πόλεμο. Αφού έπεσαν στα χέρια των Ελλήνων οι

γυναίκες, περίμεναν να μάθουν σε ποιον θα δίνονταν ως σκλά-

βες. Η ηλικιωμένη βασίλισσα της Τροίας Εκάβη, δίνεται ως λά-

Την Πέμπτη, 24/10/2013 είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε

στο αμφιθέατρο του σχολείου μας – 4ο Γενικό Λύκειο Αιγάλεω

– κλιμάκιο της Δ/νσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέρι-

μνας του Δυτικού Τομέα Αθηνών προκειμένου να πραγματο-

ποιηθεί ενημέρωση σε σχέση με την «Πρόληψη σεξουαλικώς

μεταδιδόμενων νοσημάτων».

Με λόγο αναλυτικό, με πληρότητα και σαφήνεια παρουσι-

άστηκαν στους μαθητές τα κυριότερα είδη των σεξουαλικώς

μεταδιδόμενων νοσημάτων, όπως έρπης, κονδυλώματα, σύφι-

λη, ηπατίτιδα και aids. Έγινε εκτενής αναφορά τόσο στους τρό-

πους μετάδοσης όσο και στους τρόπους αντιμετώπισής τους.

Εκτέθηκαν οι βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες συνέπειες αυτών

στον ανθρώπινο οργανισμό αλλά και οι συνακόλουθες κοινω-

νικές προεκτάσεις τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι χρησιμοποι-

ήθηκε πλούσιο οπτικό υλικό προκειμένου να γίνει ελκυστική

η παρουσίαση αλλά και να αποτυπωθεί η κλινική εικόνα των

νοσημάτων. Η όλη ενημέρωση προκάλεσε τον προβληματισμό

των μαθητών ενώ στάθηκε αφορμή για να τεθούν σχετικά ερω-

τήματα.

Είναι σαφές ότι η πρόληψη συνδέεται με την έγκαιρη και

έγκυρη πληροφόρηση. Είναι επομένως πολύ σημαντικό να

λαμβάνουμε σ’ αυτή την κρίσιμη φάση της διαμόρφωσης της

προσωπικότητάς μας ενημέρωση από το αρμόδιο κάθε φορά

επιστημονικό προσωπικό σ’ ένα περιβάλλον οικείο και ασφα-

λές, όπως αυτό του σχολείου μας.

Ενημέρωση των μαθητών του 4ου Λυκείου Αιγάλεω με θέμα:«Πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων»

Το 4ο Λύκειο πάει ... ΗρώδειοΠαπαρβανίτη Νάνσυ, Α3, Ετοίμου Παναγιώτα, Γ1

φυρο στον Οδυσσέα, ενώ η Ανδρομάχη δίνεται ως παλλακίδα

στο γιο του Αχιλλέα. Ο Αστυάνακτας, ο γιος του Έκτορα, ρίχνε-

ται από τους Έλληνες από τα τείχη της Τροίας για να μην εκδι-

κηθεί το θάνατο του πατέρα του. Το δύσκολο έργο της ταφής

αναλαμβάνει η γιαγιά του Εκάβη, καθώς η Ανδρομάχη πρέπει

να αναχωρήσει με τον Οδυσσέα.

Η παράσταση κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών

τόσο για τις ερμηνείες των ηθοποιών, όσο και για την ορχή-

στρα που υπήρχε επί σκηνής. Επίσης, εντύπωση προξενούσαν

τα πολλά νεωτεριστικά σκηνοθετικά ευρήματα, η κινησιολογία

και η ενδυματολογία, κυρίως του χορού.

Η εμπειρία ήταν πρωτόγνωρη για πολλούς μαθητές και σε

συνδυασμό με το ιδιαίτερα υποβλητικό θέατρο, θα μείνει για

καιρό χαραγμένη στη μνήμη μας.

Μια ακόμα επέτειος της 28ης Οκτωβρίου γιορτάστηκε από

τους μαθητές του λυκείου μας, αυτή τη φορά στο αμφιθέατρο

του καινούργιου μας σχολείου. Η γιορτή περιλάμβανε τα πά-

ντα: χρονικό, κείμενα πεζά και ποιητικά, μουσική και ένα θεα-

τρικό που ενθουσίασε μαθητές και καθηγητές. Οι συντελεστές

έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και γι αυτό είναι άξιοι συγχα-

ρητηρίων!

28η Οκτωβρίου

Η χορωδία του 4ου ΓΕΛ

Το εφημεριδάκι μας28

Την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου το σχολείο μας πραγματοποίησε

εκπαιδευτική εκδρομή στο Ναυτικό Πάρκο Π. Φαλήρου, όπου

είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά το θωρηκτό Γ. Αβέ-

ρωφ, ένα πλοίο που συμμετείχε στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πό-

λεμο, το αντιτορπιλικό Βέλος, γνωστό για την αντιδικτατορική

του δράση, καθώς και το ομοίωμα αρχαίας τριήρους. Η εκδρο-

μή, πέρα από γνώσεις και εμπειρίες, μας πρόσφερε χαλάρωση

και ανανέωση με τη βόλτα κοντά στη θάλασσα.

Εκπαιδευτική επίσκεψη στο Ναυτικό Πάρκο Π. ΦαλήρουΜουμτζόγλου Αθανασία, Α3

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του

σχολείου μας η γιορτή της 17ης Νοεμβρίου, η οποία ξεκίνησε

με ένα θεατρικό στο οποίο συμμετείχαν παιδιά από όλες τις τά-

ξεις. Τα παιδιά αξιοποιώντας το χιούμορ κατάφεραν να κάνουν

αναφορά στα γεγονότα εκείνων των ημερών.

Αυτό, όμως, που πραγματικά εντυπωσίασε ήταν η μουσική.

Με σύγχρονα τραγούδια, αλλά και τραγούδια της εποχής που

διαδραματίστηκαν τα γεγονότα, τα παιδιά που έπαιζαν τα μου-

σικά όργανα,η χορωδία και οι δύο βασικοί τραγουδιστές με το

ταλέντο τους μας έκαναν συντροφιά σε όλη τη διάρκεια της εκ-

δήλωσης και κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον εκπαιδευτικών

και μαθητών. Στη σχολική εκδήλωση κυριάρχησαν η ένταση,το

πάθος ,η ζωντάνια,η δημιουργικότητα και η συνεργασία.

Θερμά συγχαρητήρια, λοιπόν, σε όσους μαθητές και εκπαι-

δευτικούς δούλεψαν και προσπάθησαν για να βγει το αποτέλε-

σμα που απολαύσαμε!

Η γιορτή της 17ης ΝοεμβρίουΝίτσα Γεωργία - Μπίνης Ηλίας, Α3

Το εφημεριδάκι μας 29

Με αφορμή θεματική ενότητα στο πλαίσιο του μαθή-

ματος της «Πολιτικής Παιδείας» η Α΄ τάξη του σχολείου

μας πραγματοποίησε μία εκπαιδευτική επίσκεψη στο δη-

μαρχείο της πόλης μας, με σκοπό να κατανοήσουμε τη

λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Αρχικά, συναντήσαμε κάποια από τα στελέχη του δη-

μοτικού συμβουλίου και έπειτα τον ίδιο το δήμαρχο. Μας

υποδέχτηκαν εγκάρδια και μας οδήγησαν στην αίθουσα

των συνεδριάσεων, όπου παρακολουθήσαμε με ιδιαίτερο

ενδιαφέρον τις ομιλίες σημαντικών στελεχών του δήμου.

Οι πληροφορίες που αποκομίσαμε ήταν ιδιαίτερα ση-

μαντικές, καθώς ενημερωθήκαμε σχετικά με τις αρμοδιό-

τητες των στελεχών, αλλά και τη βαρύτητα που έχουν τα

αιτήματα των δημοτών στη διαδικασία λήψης αποφάσε-

ων του δημοτικού συμβουλίου. Επίσης, μας γνωστοποιή-

θηκε ο τρόπος αντιμετώπισης των διαφόρων αιτημάτων

και κυρίως των σημαντικών θεμάτων ή προβλημάτων.

Ένα από αυτά και ιδιαίτερα σημαντικό είναι το μεγάλο πο-

σοστό ανεργίας, καθώς και η προσπάθεια της τοπικής αυ-

τοδιοίκησης να το μετριάσει δίνοντας προτεραιότητα στις

Γνωριμία με το δημαρχείο της πόλης μαςΓιάννης Σπάρος και Φάνης Σπάρος, Α4

οικογένειες που έχουν πραγματικά ανάγκη και πληρούν

τις κοινωνικές προϋποθέσεις.

Στη συνέχεια, μας δόθηκαν συγκεκριμένες πληροφο-

ρίες για τον αριθμό των δημοτών που αγγίζει τις εκατό

χιλιάδες περίπου, ενώ μόλις οι εξήντα χιλιάδες είναι ενερ-

γά μέλη στις εκλογές του δήμου μας. Δηλαδή, το σαράντα

τοις εκατό του πληθυσμού του Αιγάλεω αποτελείται από

ετεροδημότες. Κατόπιν, ενημερωθήκαμε για τον αριθμό

των σχολείων του δήμου που ξεπερνούν τα εξήντα και

γίνεται συστηματική προσπάθεια από τους παράγοντες

για την ομαλή λειτουργία τους. Τέλος, κοινοποιήθηκε ο

τρόπος αντιμετώπισης των ποικίλων υλικών ζημιών, που

αφορούν κυρίως στα σχολικά κτίρια και δευτερευόντως

στην ηλεκτροδότηση σε πλατείες και δρόμους.

Συνοψίζοντας, η εκπαιδευτική αυτή επίσκεψη στο χώρο

του δημαρχείου της πόλης μας υπήρξε καθοριστική για

την κατανόηση της λειτουργίας του δήμου, της διανομής

των αρμοδιοτήτων στα μέλη της τοπικής αυτοδιοίκησης

και της διαδικασίας διευθέτησης των τοπικών προβλη-

μάτων. Αποτέλεσε, λοιπόν, πρόσφορο έδαφος για διάφο-

Το εφημεριδάκι μας30

Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια των σχολικών χρό-

νων η πενθήμερη εκδρομή της Γ΄ Λυκείου χαράσσεται

στην ψυχή των μαθητών. Όσο αφορά στη δική μας εκ-

δρομή η αλήθεια είναι ότι προσπαθήσαμε πολύ μέχρι να

πραγματοποιηθεί.

Απ’ την αρχή στόχος μας ήταν να υπάρξει μια ελκυστι-

ΙΩΑΝΝΙΝΑ 2013 - ΠΕΝΘΗΜΕΡΗΕσιάγκα Αθηνά, Γ1 και Ισμαήλη Χριστίνα, Γ1

ρους προβληματισμούς και σκέψεις που σχετίζονται με

την ενασχόληση με τα κοινά και τη δράση των πολιτικών

παραγόντων. Οφείλουμε, λοιπόν, να ευχαριστήσουμε τα

μέλη του δημοτικού συμβουλίου για τη διεξοδική συζή-

τηση, την προθυμία και την ιδιαίτερη σαφήνεια των ειση-

γήσεων τους.

Το εφημεριδάκι μας 31

Χρονολόγιο σχολικών δραστηριοτήτων

Δευτέρα, 30 Σεπτεμβρίου: παρακολούθηση θεατρι-•

κής παράστασης ∙ Τρωάδες στο Ηρώδειο

Πέμπτη, 24 Οκτωβρίου: ενημέρωση (στο αμφιθέ-•

ατρο του σχολείου) του συνόλου των μαθητών του

4ου Λυκείου Αιγάλεω από ειδικό κλιμάκιο σε σχέση

με την «Πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νο-

σημάτων»

Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου: επίσκεψη στο Ναυτικό Πάρ-•

κο Π. Φαλήρου

Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου: επίσκεψη μαθητών της Γ΄ •

Λυκείου στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας (παρακολούθηση ημερί-

δας επαγγελματικού προσανατολισμού)

Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου: επίσκεψη μαθητών της Α΄ •

Λυκείου στο Δημαρχείο Αιγάλεω

Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου: επίσκεψη μαθητών της •

Α΄ και Β΄ Λυκείου στο Πλανητάριο

Δευτέρα, 16 Δεκεμβρίου: επίσκεψη μαθητών της Α΄ •

Λυκείου στην Τεχνόπολη στο Γκάζι

Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου: επίσκεψη μαθητών της •

Β΄ Λυκείου στο Μουσείο Ηρακλειδών

9/12 έως και 13/12: πενθήμερη εκδρομή της Γ΄ Λυ-•

κείου στα Ιωάννινα

Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου 2014: επίσκεψη μαθητών •

της Α΄ και Β΄ Λυκείου στον Ελληνικό Κόσμο (έκθεση

«Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Ο Άνθρωπος, Ο Εφευρέτης,

Η Ιδιοφυία»)

κή πρόταση τόσο από άποψη οικονομική όσο και από

άποψη σχεδιασμού του πολιτιστικού και εκπαιδευτικού

μας προγράμματος, με βάση πάντα τον προορισμό μας

τα Γιάννενα. Η επιλογή και η προσπάθειά μας επιβραβεύ-

τηκαν. Το τοπίο μαγευτικό, καθώς συνυπήρχαν αρμονικά

η λίμνη των Ιωαννίνων και η οροσειρά της Πίνδου, ενώ

το ξενοδοχείο ήταν υπέροχο. Η εκδρομή μας, η οποία και

πραγματοποιήθηκε από 9 έως 13 Δεκεμβρίου συνδυά-

στηκε άψογα με το κλίμα των Χριστουγέννων.

Καταφέραμε να κάνουμε την κάθε στιγμή μας μοναδική

και αξέχαστη. Επισκεφτήκαμε το σπήλαιο Περάματος και

το νησάκι της κυρά Φροσύνης. Γνωρίσαμε τη νυχτερινή

ζωή της πόλης των Ιωαννίνων και ακούσαμε ρεμπέτικη

μουσική από μαθητές του σχολείου μας. Περπατήσαμε,

ήπιαμε τον καφέ μας και κάναμε τις αγορές μας στο μαγευ-

τικό και πολύ γραφικό Μέτσοβο. Θα μας μείνει αξέχαστη

η γνωριμία που είχαμε εκεί με το Λύκειο των Κυθήρων. Το

κλίμα ανάμεσα στα δύο σχολεία ήταν πολύ φιλικό. Επόμε-

νος προορισμός μας το Μονοδένδρι στα Ζαγοροχώρια και

το φαράγγι του Βίκου. Κάναμε μια τελευταία στάση στην

πόλη των Ιωαννίνων και ολοκληρώσαμε το πρόγραμμά

μας την πέμπτη ημέρα με την επίσκεψη στο μουσείο κέ-

ρινων ομοιωμάτων «Βρέλλη». Στο δρόμο της επιστροφής

επικρατούσε ένα φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, καθώς

ήδη αναπολούσαμε όσα ζήσαμε αυτές τις μέρες. Ωστόσο

ακόμη και τότε δεν έλειψε ο χορός και το τραγούδι.

Στη μοναδικότητα αυτής της εκδρομής συνέβαλαν και

οι συνοδοί καθηγητές μας. Αρχηγός της εκδρομής ήταν

ο κος Μήλιας. Μαζί του ήταν η υπέροχη και αξέχαστη για

όλους μας κα Βγόντζα, αλλά και ο μοναδικός και αξιολά-

τρευτος κος Νικηφορίδης. Αξίζει να αναφέρουμε και τον

οδηγό του λεωφορείου, τον κ. Ανδρέα, αλλά και το συνο-

δό του τουριστικού γραφείου, κ. Αλέξη, που πραγματικά

μας ανέχτηκαν, με όλες τις απαιτήσεις και τις τρέλες μας.

Μπορεί να αναστατώσαμε ξενοδοχείο, μέρη που επισκε-

φτήκαμε και καθηγητές, αλλά καταφέραμε να δεθούμε

απίστευτα μεταξύ μας.

Κάποια απ’ αυτά που ζήσαμε στα Γιάννενα πυκνώνονται

στη φράση «Είμαι μια χαρά στα καλύτερά μου. Πήγα στα

Γιάννενα και βρήκα την υγειά μου!» Τα υπόλοιπα θα μεί-

νουν χαραγμένα στη μνήμη και την ψυχή μας.

Το εφημεριδάκι μας32