Επιστημονικές και Τεχνολογικές εφαρμογές στα πολεμικά πεδία

Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος

Μαθήτριες : Παπαδοπούλου Βαρβάρα

Παππά Μαρία

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

• Φριτς Χάμπερ• Η συμβολή της τεχνολογίας στον πόλεμο

παράλληλα με την εξέλιξη των όπλων• Χημικά όπλα• Άρματα μάχης• Δακρυγόνα• Φωτογραφίες

Φριτς Χαμπερ - Βιογραφία• Ο Χάμπερ γεννήθηκε στο

Μπρεσλάου, το σημερινό Βρότσλαβ της Πολωνίας, το οποίο τότε άνηκε στη Γερμανία. Οι γονείς του ήταν Εβραίοι και άνηκαν στις πιο παλιές οικογένειες της πόλης. Η μητέρα του πέθανε πάνω στη γέννα του, αλλά ο πατέρας του, γνωστός έμπορος στην πόλη, τον σπούδασε (1886-1891): στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης υπό τον Ρόμπερτ Μπούνσεν, στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου με τον Α. Β. Χόφμαν και στο Τεχνικό Κολέγιο του Σαρλότενμπουργκ (σήμερα Πολυτεχνείο του Βερολίνου), όπου είχε δάσκαλο τον Καρλ Λίμπερμαν.

• Το 1901 ο Φριτς Χάμπερ παντρεύτηκε την Κλάρα Ίμερβαρ και το 1902 απέκτησαν ένα γιο, τον Χέρμαν. Πριν αρχίσει ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, εργάσθηκε στις επιχειρήσεις του πατέρα του και στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας στηΖυρίχη με τον Γκέοργκ Λούνγκε

• Ο Χάμπερ διεδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των χημικών όπλων (αερίων) του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Μέρος αυτού ήταν και η σχεδίαση και κατασκευή μάσκας αερίου με απορροφητικά φίλτρα. Εκτός από την καθοδήγηση των ομάδων παρασκευήςχλωρίου και άλλων αερίων για χρήση στον πόλεμο χαρακωμάτων, ο Χάμπερ ήταν προσωπικά παρών για να επιβλέψει την ασφαλή για τους Γερμανούς στρατιώτες απελευθέρωση των αερίων κατά του εχθρού. Στον «πόλεμο των χημικών», αντίπαλός του ήταν ο Γάλλος χημικός Βικτόρ Γκρινιάρ

• Ο Χάμπερ ήταν υπερήφανος γι' αυτές τις υπηρεσίες που προσέφερε προς την πατρίδα του κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για τις οποίες εξάλλου και παρασημοφορήθηκε. Του δόθηκε επιπλέον ο βαθμός του λοχαγού από τον Κάιζερ, γεγονός σπάνιο για έναν επιστήμονα μεγάλης ηλικίας. Στις μελέτες του πάνω στις επιδράσεις των δηλητηριωδών αερίων, διετύπωσε μια απλή μαθηματική σχέση ανάμεσα στη συγκέντρωση του αερίου και στον χρόνο εκθέσεως που χρειαζόταν για να επέλθει θάνατος. Αυτή η σχέση έγινε γνωστή ως «Κανόνας του Χάμπερ».

Ο θάνατος του• Τον Ιανουάριο 1934, σε ηλικία 65 ετών, ο Φριτς

Χάμπερ, απογοητευμένος από την κατασυκοφάντηση των (σημαντικών πραγματικά) επιστημονικών επιτευγμάτων του στην ίδια του την πατρίδα, πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ένα ξενοδοχείο τηςΒασιλείας της Ελβετίας. Η σορός του αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του είναι θαμμένες μαζί με εκείνες της πρώτης του συζύγου, της Κλάρας, στο κοιμητήριο Hornli της Βασιλείας. Κληροδότησε τη μεγάλη προσωπική του βιβλιοθήκη στο Ινστιτούτο Sieff.

Φωτογραφίες από την ζωή του

Σε ηλικία 22 ετών, 1891, απόφοιτος του Πανεπιστημίου του Βερολίνου

Βερολίνο, 1911, μαζί με τον Άλμπερτ Αινστάιν

1928, σε ηλικία 60 ετών

Η συμβολή της τεχνολογίας στον πόλεμο παράλληλα με την εξέλιξη των

όπλων

• Το 1910 ο Ολλανδός γενικός αρχίατρος DE MOOY προτείνει την χρησιμοποίηση των αεροπλάνων για τη μεταφορά των τραυματιών μακριά από το πεδίο της μάχης. Από τότε η ιατρική αεροπορία αποκτά σημαντική εξέλιξη.

Χημικά Όπλα • H μάχη του Σομμ δημιούργησε ένα στρατιωτικό

αδιέξοδο που οδήγησε στο λεγόμενο πόλεμο των χαρακωμάτων. Τότε άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα "όπλα της απελπισίας" όπως χαρακτηρίστηκαν τα χημικά όπλα που απελευθέρωναν ασφυξιογόνα και δηλητηριώδη αέρια, όπως για παράδειγμα το λεγόμενο αέριο μουστάρδας (υπερίτης) που ήταν ισχυρό τοξικό και προκαλούσε σοβαρά εγκαύματα. Τότε οι στρατιώτες έπρεπε να φέρουν και αντιασφυξιογόνες μάσκες καθώς και ειδική εξάρτιση

Είδη Χημικών Όπλων• Ανάλογα της φύσης τους και των βλαβών που επιφέρουν στον

ανθρώπινο οργανισμό τα χημικά όπλα διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες:

• Ασφυξιογόνα αέρια ή αποπνικτικά αέρια• Κνιδογόνα αέρια ή καυστικά αέρια• Ερεθιστικά αέρια,που διακρίνονται σε δακρυγόνα και σε 

πταρμογόνα• Τοξικά αέρια• Εκρηκτικά αέρια, και• Καπνογόνα• Επίσης τα χημικά όπλα εκτός της παραπάνω ταξινόμησης

διακρίνονται επιπλέον και ανάλογα του χρόνου προσβολής και ενέργειας επίδρασης στον ανθρώπινο οργανισμό σε:

• Αέρια πτητικά ή παροδικής ενέργειας και σε• Αέρια μέτριας διάρκειας (μερικών ωρών)

Bρετανοί στρατιώτες ετοιμάζονται για επίθεση με αέρια φορώντας μάσκες και βρεγμένες γάζες. Συνολικά, στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκαν 113.000 τόνοι χημικών ουσιών που προσέβαλαν 1.300.000 άνδρες εκ των οποίων πέθαναν οι 91.000.

Άρματα Μάχης

• Παράλληλα ένας νέος μεταλλικός γίγαντας αρχίζει να εμφανίζεται στα πεδία των μαχών το άρμα μάχης. Αν και το τεθωρακισμένο αυτό όχημα έκανε τη πρώτη του εμφάνιση το 1904 στη πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Μάχη του Σομμ το 1916. Η ιδέα της "φόρτωσης" μεγάλου πυροβόλου σε θωρακισμένο ερπυστριοφόρο όχημα ικανό έτσι να κινείται σε κάθε είδους εδάφη ανήκει στον Άγγλο αντισυνταγματάρχη Έρνεστ Σουίντον.

Δακρυγόνα• Η πρώτη μαζική χρήση «δακρυγόνων»

σημειώθηκε από το γαλλικό στρατό τον Αύγουστο του 1914, στις αρχές του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Με τη γενίκευση της σύρραξης όλοι οι εμπόλεμοι χρησιμοποίησαν τότε, εκτός από τα πασίγνωστα θανατηφόρα αέρια, και σημαντικές ποσότητες «δακρυγόνων». Τα τελευταία θεωρούνταν πρόσφορα για την προσωρινή εξουδετέρωση των αντίπαλων στρατιωτών, καθώς επιδρούσαν στον ανθρώπινο οργανισμό σε πολύ μικρότερες δόσεις απ’ ό,τι τα ασφυξιογόνα.

Φωτογραφίες

Πηγές

www.wikipedia.gr