ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

ΟΛΓΑ ΛΑΤΖΑΝΑΚΗ Α2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1.1 Τι είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής.

1.2 Μερικά ιστορικά στοιχεία.

1.3 Ταξινόμηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

1.4 Σωστή χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

1.5 Διάφορα συστήματα τα οποία θα αποτελούν ή θα πλαισιώνουν τους υπολογιστές της πέμπτης γενιάς.

1.6 Κίνδυνοι που προκύπτουν από τη σταθερή και μακρόχρονη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

1.7 Ποια προληπτικά μέτρα πρέπει να λαμβάνονται.

1.8 Βιβλιογραφία.

1.1 Τι είναι ο ηλεκτρονικός υπολογιστής.

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι μια μηχανή κατασκευασμένη περισσότερο από ηλεκτρονικά, ηλεκτρικά αλλά και μερικά μηχανικά συστήματα με σκοπό να υπολογίζει. Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής είναι ένα αυτοματοποιημένο ηλεκτρονικό ψηφιακό επαναπρογραμματιζόμενο σύστημα γενικής χρήσης το οποίο μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα βάσει ενός συνόλου προκαθορισμένων οδηγιών – εντολών που ονομάζονται πρόγραμμα.

Κάθε υπολογιστικό σύστημα, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι, αποτελείται από το ή υλικό μέρος (hardware) και το λογισμικό μέρος (software). Τα βασικά στοιχεία του υλικού μέρους του υπολογιστή είναι η κεντρική μονάδα επεξεργασίας (ΚΜΕ, αγγλ. CPU, Central Prossesing Unit), η κεντρική μνήμη (RAM & ROM-BIOS), οι μονάδες εισόδου - εξόδου (πληκτρολόγιο, ποντίκι, οθόνη κ.α.), οι περιφερειακές συσκευές (σκληρός δίσκος, δισκέτα, CD-ROM, εκτυπωτής, σαρωτής, μόντεμ κ.α.).

Υπάρχουν διάφοροι τύποι υπολογιστών οι οποίοι διαφέρουν κατά το μέγεθος, τις δυνατότητες (επεξεργαστική ισχύς), αλλά και τον τρόπο που τα βασικά τους μέρη συνδέονται και συνεργάζονται μεταξύ τους, έχουν δηλαδή διαφορετική αρχιτεκτονική. Στην πιο διαδεδομένη κατηγορία υπολογιστών ανήκουν οι μικροϋπολογιστές. Στους μικροϋπολογιστές τα βασικά εξαρτήματα όπως, ο επεξεργαστής, η μνήμη κ.ά. βρίσκονται τοποθετημένα σ' ένα τυπωμένο κύκλωμα που ονομάζεται μητρική πλακέτα (αγγλ. Motherboard ή MoBo). Εκτός από τον επεξεργαστή και τη μνήμη, πάνω στη μητρική βρίσκονται οι θέσεις επέκτασης στις οποίες τοποθετούνται οι διάφορες κάρτες γραφικών, ήχου κ.λπ.). Στη μητρική επίσης βρίσκονται υποδοχές για τη σύνδεση διαφόρων άλλων συσκευών.

Το λογισμικό του υπολογιστή αποτελείται από τα απαραίτητα προγράμματα που δίνουν τις κατάλληλες εντολές, για να εργάζεται το υλικό μέρος. Συνίσταται δε από το Λειτουργικό Σύστημα (βασικές οδηγίες για τη λειτουργία του Η/Υ καθώς και για την επικοινωνία του με τον άνθρωπο) και

το Λογισμικό Εφαρμογών (Πακέτα εφαρμογών, Γλώσσες Προγραμματισμού, Εκπαιδευτικό Λογισμικό, προγράμματα – εργαλεία κ.α.).

1.2 Μερικά ιστορικά στοιχεία

Τί είναι όμως στη πραγματικότητα ο Η/Υ; Οι άνθρωποι επινόησαν διάφορες συσκευές για να μετρούν τον χρόνο (όπως ήταν οι κλεψύδρες) ή για να μετρούν τις φαινόμενες μετακινήσεις των αστεριών ως βοήθημα στα θαλάσσια ταξίδια τους (όπως ήταν ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων) ή για άλλες χρήσεις. Πολλές από τις εφευρέσεις χάθηκαν, (π.χ. οι πολεμικές μηχανές του Αρχιμήδη).

Με την πρόοδο των μαθηματικών έγινε προσπάθεια από κάποιους ανθρώπους να κατασκευάσουν μηχανές υπολογισμών.

* Ο Τζον Ναπίρ (John Napier) το [1614] επινόησε μηχανή για υπολογισμό λογαρίθμων.

* Ο Γουίλλιαμ Ότρεντ (William Oughtred) το 1625 επινόησε τον λογαριθμικό κανόνα.

* Ο Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal) το 1642 κατασκεύασε μηχανή για προσθαφαιρέσεις.

* Ο Ζοζέφ Μαρί Ζακάρ (Josheph Marie Jackard), Γάλλος μηχανικός, επινόησε το 1801 μια υφαντική

μηχανή με διάτρητες μεταλλικές κάρτες, που καθοδηγούσαν την μηχανή να πλέκει διάφορα σχέδια, και τα ρούχα που γίνονται με αυτό τον τρόπο ύφανσης φέρουν μέχρι σήμερα το όνομά του. Με αλλαγή των μεταλλικών καρτών άλλαζε το σχέδιο της πλέξης.

* Το 1848 ο Τζωρτζ Μπουλ (George Boole) επινόησε την άλγεβρα που φέρει το όνομά του: Άλγεβρα Μπουλ. Εφαρμογές της βρίσκουμε στα ψηφιακά κυκλώματα, στους λογικούς συλλογισμούς και πρακτικά σε κάθε πρόγραμμα Η/Υ.

* Ο Βρετανός μαθηματικός Τσαρλς Μπάμπατζ (Charles Babbage) το 1871 σχεδίασε την Αναλυτική μηχανή του. Η μηχανή δεν μπορούσε να κατασκευαστεί με τα εργαλεία εκείνης της εποχής επειδή απαιτούσε πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια αλλά, όπως εξήγησε η κόρη του Λόρδου Βύρωνα, η προικισμένη μαθηματικός και πρώτη προγραμματίστρια υπολογιστών Άντα Λάβλεϊς (Ada Lovelace), ήταν τόσο πολυδύναμη μηχανή που θα είχε ανυπολόγιστη αξία αργότερα.

* Το 1890 ο Αμερικανός μηχανικός Χέρμαν Χόλεριθ (Herman Hollerith) σκέφθηκε να χρησιμοποιήσει χάρτινες διάτρητες κάρτες, χρησιμοποιώντας την ιδέα του Ζακάρ, με διατρήσεις που να συμβολίζουν γράμματα και αριθμούς, για να επιτύχει μικρότερους χρόνους επεξεργασίας της κρατικής απογραφής των Η.Π.Α., με μεγάλη επιτυχία.

* Ο Βάνεβαρ Μπους (Vannevar Bush) το 1930 έφτιαξε τον διαφορικό αναλυτή που χρησιμοποιήθηκε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

* Η μηχανή Ζ3, που έφτιαξε ο Γερμανός μηχανικός Κόνραντ Τσούζε (Konrad Zuse) το 1941, ήταν η πρώτη που χρησιμοποιούσε το δυαδικό σύστημα αρίθμησης.

Οι διάφορες ηλεκτρομηχανικές κατασκευές έλυναν αποτελεσματικά κάποια συγκεκριμένα προβλήματα. Υπήρχαν βέβαια τα προβλήματα του όγκου και του κόστους. Αυτά μάλλον ώθησαν το 1943 τον Τόμας Ουότσον (Thomas Watson), διευθυντή της εταιρείας I.B.M., να δηλώσει

Νομίζω ότι στην παγκόσμια αγορά χρειάζονται το πολύ πέντε υπολογιστές.

Το επόμενο βήμα ήταν η επινόηση μιας μηχανής γενικού σκοπού που θα μπορούσε να λύνει προβλήματα διαφόρων ειδών. Εδώ εμφανίστηκε ο Ούγγρος μαθηματικός Τζον φον Νόιμαν, μια εργασία του οποίου δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 1945 με τίτλο Προσχέδιο έκθεσης για τον EDVAC, όπου περιέγραφε την λογική λειτουργία μιας υπολογιστικής μηχανής που χρησιμοποιούσε το δυαδικό σύστημα και αποθήκευε στην μνήμη της το πρόγραμμά της. Μετά από αυτή την εργασία οι σημερινοί υπολογιστές λέγονται και μηχανές αρχιτεκτονικής φον Νόιμαν. Περιγράφοντας με αδρές γραμμές μια μηχανή φον Νόιμαν, λέμε ότι έχει:

* μια (τουλάχιστον) Μονάδα Εισόδου, από την οποία πληροφορείται η ΚΜΕ (CPU) ποιο είναι το πρόγραμμα και τα δεδομένα του,

* μια Κεντρική Μονάδα Επεξεργασίας (ΚΜΕ) του προγράμματος και των δεδομένων, η οποία ρυθμίζει και την γενικότερη λειτουργία του Η/Υ,

* μια Κεντρική Μνήμη, όπου αποθηκεύει η ΚΜΕ τα εισαγόμενα, τα ενδιάμεσα στοιχεία και τα δημιουργούμενα αποτελέσματα

* μια (τουλάχιστον) Μονάδα Εξόδου στην οποία εξάγονται τα αποτελέσματα που η ΚΜΕ σχημάτισε στην Κεντρική Μνήμη.

Αναφερόμαστε και με συλλογικό όνομα στις Μονάδες Εισόδου / Εξόδου και λέμε ότι είναι τα περιφερειακά μηχανήματα του Η/Υ.

Πολύ σημαντική ιστορική στιγμή ήταν η ανακάλυψη του τρανζίστορ το 1947. Παρόμοια στιγμή ήταν η παρουσίαση, στις 12 Σεπτεμβρίου 1958, του πρώτου ολοκληρωμένου κυκλώματος σε μορφή μικροτσίπ (microchip) από τους Ρόμπερτ Νόις (Robert Noyce) και Τζακ Κίλμπι (Jack Kilby). Με τα νέα υλικά οι Η/Υ άρχισαν να κατασκευάζονται μικρότεροι, οικονομικότεροι, ταχύτεροι. Χρησιμοποιήθηκαν για μετεωρολογικές μελέτες και πρόβλεψη καιρού, για επιχειρησιακές εργασίες, για έρευνα φυσικής υψηλών ενεργειών, για αναζήτηση κοιτασμάτων πετρελαίου, για ιατρικές εφαρμογές και για πάμπολλες άλλες χρήσεις.

Από το 1946 που κατασκευάστηκε σε ένα πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας ο πρώτος αριθμητικός ηλεκτρονικός υπολογιστής (Η/Υ) με το όνομα ENIAC (που είχε μεγάλο όγκο, είχε περίπου 18000 λυχνίες που καίγονταν πολύ συχνά, δούλευε με ρελέδες κάνοντας τρομακτικό θόρυβο, και κατανάλωνε πολλή ενέργεια) μέχρι την εποχή μας (που οι υπολογιστές είναι μικροσκοπικοί, πολύ ισχυροί, δεν καταναλώνουν πολλή ενέργεια και βρίσκονται στα κινητά μας τηλέφωνα, στα ψηφιακά ρολόγια μας, στα αυτοκίνητά μας, στις τηλεοράσεις και σε άλλες οικιακές συσκευές, και σε πολλά άλλα σημεία σπιτιών και επιχειρήσεων) έχουν περάσει ουσιαστικά ελάχιστα χρόνια!

Η εξέλιξη στον τομέα της πληροφορικής είναι ραγδαία!

1.3 Ταξινόμηση των υπολογιστών

Ταξινόμηση ως προς την προβλεπόμενη χρήση.

Υπερυπολογιστής (supercomputer)Μικρός υπερυπολογιστής Κεντρικός υπολογιστής (mainframe)Εξυπηρετητής (server)Σταθμός εργασίας (Workstation)Προσωπικός υπολογιστής (PC) oΕπιτραπέζιος υπολογιστής (desktop PC)oΦορητός υπολογιστής (Laptop)oΥπολογιστής παλάμης (Palmtop)oΠροσωπικός ψηφιακός βοηθός (PDA)

Ταξινόμηση ως προς την τεχνολογία υλοποίησης.

Ένας λιγότερο διφορούμενος τρόπος ταξινόμησης των υπολογιστών είναι ως προς την τεχνολογία υλοποίησης. Οι πρώτοι υπολογιστές ήταν καθαρά μηχανικοί. Την δεκαετία του 1930 ηλεκτρομηχανικά μέρη χρησιμοποιήθηκαν στις τηλεπικοινωνίες και το 1940 ο πρώτος καθαρά ηλεκτρονικός υπολογιστής κατασκευάστηκε με λυχνίες. Από την δεκαετία του 1950 οι λυχνίες σταδιακά αντικαταστάθηκαν με τρανζίστορ και στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της

δεκαετίας του 1970 άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα ολοκληρωμένα κυκλώματα από ημιαγωγούς με τα οποία έγιναν και οι μικροϋπολογιστές και αποτελούν μέχρι σήμερα την κυρίαρχη τεχνολογία δημιουργίας υπολογιστών.

Στις μέρες μας γίνονται έρευνες προς άλλες τεχνολογίες υλοποίησης που στοχεύουν στην δημιουργία οπτικών υπολογιστών και κβαντικών υπολογιστών.

Ταξινόμηση ως προς χαρακτηριστικά σχεδίασης

Μερικά από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά σχεδίασης και υλοποίησης υπολογιστών είναι τα παρακάτω.

Μηχανικός έναντι Ηλεκτρονικού

Έχουν επικρατήσει οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Υπερέχουν σε κάθε σύγκριση ταχύτητας, όγκου, κόστους, κλπ.

Ψηφιακός έναντι Αναλογικού

Δύο είναι οι σημαντικοί τύποι υπολογιστών: οι ψηφιακοί και οι αναλογικοί. Άλλοι τύποι όπως οι κβαντικοί είναι ακόμα σε πειραματικό στάδιο.

Στους ψηφιακούς υπολογιστές η πληροφορία κωδικοποιείται με ακολουθίες δυαδικών ψηφίων. Δηλαδή η τιμή της τάσης που διαπερνά τα ολοκληρωμένα κυκλώματα έχει δύο αυστηρά

διακριτές τιμές. Αντίθετα στους αναλογικούς υπολογιστές, η πληροφορία από τον έξω κόσμο κωδικοποιείται μέσα στον υπολογιστή σαν ένα σήμα συνεχές, που σαν ηλεκτρικό ρεύμα θα είχε άπειρες πιθανές τιμές τάσης μέσα σε κάποια όρια.

Από την δεκαετία του 1940 οι αναλογικοί υπολογιστές υπερκεράστηκαν από τους ψηφιακούς για λόγους ευκολίας και απόδοσης, με αποτέλεσμα στην καθημερινότητα όταν μιλάμε για υπολογιστή να εννοούμε ψηφιακό υπολογιστή μόνο.

Δυαδικός έναντι δεκαδικού

Μια σημαντική σχεδιαστική εξέλιξη στους ψηφιακούς υπολογιστές ήταν η εισαγωγή του δυαδικού συστήματος ως τρόπου αναπαράστασης πληροφορίας στο εσωτερικό του υπολογιστή το 1941. Αυτή η εξέλιξη απάλλαξε τους υπολογιστές από την ανάγκη χρήσης πολύπλοκων μηχανισμών που απαιτούνταν για την επεξεργασία πληροφοριών κωδικοποιημένων με άλλα αριθμητικά συστήματα όπως το Δεκαδικό σύστημα. Η υιοθέτηση του δυαδικού συστήματος απλοποίησε την διαδικασία σχεδίασης ενός υπολογιστή μέσω της χρήσης της άλγεβρας Μπουλ. Το δυαδικό σύστημα ταίριαξε τέλεια με την τεχνολογία ηλεκτρονικών στοιχείων που λειτουργούσαν σε δύο διακριτές καταστάσεις.

Ο υπερυπολογιστής CDC 6600; ο γρηγορότερος

υπολογιστής 1964–1969. 10 MFLOPS

Ένας 1990 Honeywell-Bull DPS 7 κεντρικός υπολογιστής.

1.4 Σωστή χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές έχουν γίνει απαραίτητοι όχι μόνο στην εργασία μας αλλά και στην καθημερινή μας ζωή. Παρ΄ όλο που δεν έχουν παρατηρηθεί σημαντικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, ορισμένες ενοχλήσεις που προκαλούνται ύστερα από πολύωρη εργασία μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, μπορούν, να ελαχιστοποιηθούν αν ακολουθήσουμε ορισμένες απλές συμβουλές.

Ύστερα από πολλές ώρες μπροστά στην οθόνη, τα μάτια μπορεί να είναι ελαφρά ερεθισμένα, να υπάρχει η αίσθηση ξένου σώματος ή βάρους, να δακρύζουν και η όραση να θολώνει. Η συνεχής προσήλωση στην οθόνη, μας κάνει να ανοιγοκλείνουμε αντανακλαστικά τα μάτια μας όλο και λιγότερο. Αυτό έχει ως συνέπεια η δακρυϊκή στρώση που καλύπτει τα μάτια μας να εξατμίζεται ευκολότερα και να δημιουργεί μια κατάσταση ελαφράς ξηροφθαλμίας, η οποία

επιδεινώνεται αν το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε δεν είναι καλό (ξηρασία περιβάλλοντος, air condition, ζέστη, κακός φωτισμός).

* Σημαντικό ρόλο παίζει η στάση του σώματος μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Μια συνεχής και σταθερή στάση, ειδικά αν το ΡC βρίσκεται πιο ψηλά από το επίπεδο του κεφαλιού μας, προκαλεί εντάσεις στον αυχένα με συνέπεια να προκαλούνται πονοκέφαλοι και ζαλάδες. Ένας ακόμα λόγος που προκαλεί πονοκεφάλους, είναι η διαρκής αλλαγή εστίασης σε κοντινή απόσταση- στο πληκτρολόγιο, στην οθόνη, στα έγγραφά μας- η οποία κουράζει τους μυς των ματιών.

* Κρατάμε μια απόσταση περίπου 60 εκατοστά από την οθόνη του υπολογιστή.

* Κάνουμε συχνά διαλείμματα 10-15 λεπτών.

* Ρυθμίζουμε την εικόνα της οθόνης. Φροντίζουμε να είναι σταθερή, με την επιθυμητή φωτεινότητα και την κατάλληλη κλίση.

* Ρυθμίζουμε την κλίση του πληκτρολογίου και αφήνουμε ελεύθερο χώρο μπροστά από το πληκτρολόγιο, έτσι ώστε να μπορούμε να στηρίζουμε τα χέρια μας.

* Προτιμούμε καθίσματα με ρυθμιζόμενη πλάτη και ευστάθεια.

* Τοποθετούμε την οθόνη λίγο χαμηλότερα από το επίπεδο των ματιών.

* Ρυθμίζουμε τον φωτισμό του χώρου ώστε να αποφεύγουμε ενοχλητικές ανακλάσεις. Τα ειδικά φίλτρα δεν έχουν ιδιαίτερα αποτελέσματα

* Εφόσον έχουμε πονοκέφαλο, ένα ελαφρύ μασάζ στον αυχένα βοηθάει στο να χαλαρώσουν οι μύες της περιοχής.

* Αν αισθανόμαστε σαν να έχουμε άμμο στα μάτια μας, τους ρίχνουμε κρύο νερό ή κολλύριο.

* Εναλλακτικά, χρησιμοποιούμε τα ειδικά γυαλιά για computer που κυκλοφορούν στην αγορά. Έχουν ειδικές επιστρώσεις για τη μείωση των ανακλάσεων με 10% «σκοτεινότητα» για την αντιμετώπιση της φωτεινότητας της οθόνης και προσφέρουν πιο ξεκούραστη όραση.

1.5 Διάφορα συστήματα τα οποία θα αποτελούν ή θα πλαισιώνουν τους

υπολογιστές της πέμπτης γενιάς

α) Νευρωνικοί υπολογιστές/νευρωνικά δίκτυα. Πρόκειται για ηλεκτρονικά συστήματα ανάλογα του ανθρώπινου νευρικού συστήματος, που παρουσιάζουν χαρακτηριστικά της ανθρώπινης νοημοσύνης, π.χ. τη δυνατότητα μάθησης. Αν και δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί οι προσδοκίες για ευφυή συμπεριφορά, σε μερικά πεδία οι νευρωνικοί υπολογιστές -οι οποίοι είναι διαθέσιμοι στο εμπόριο- είναι ήδη ανταγωνιστικοί προς τους ψηφιακούς, με προβλέψεις για μεγαλύτερη εφαρμογή τους στο μέλλον. Ήδη από το 1988 η ιαπωνική εταιρία Fujitsu διεξάγει έρευνες πάνω στα νευρωνικά δίκτυα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον της σε απλά δίκτυα που θα έχουν την ικανότητα να διδάσκονται, να μαθαίνουν δηλαδή τι πρέπει να κάνουν και να αυτοδιορθώνονται σε περίπτωση σφάλματος. Οι πρώτες εφαρμογές τέτοιων

δικτύων είναι η χρήση τους σε ελεγκτές ρομπότ και σε συστήματα αναγνώρισης σχεδίων.

β) Ασαφή συστήματα. Βασίζονται σε εναλλακτικές διατυπώσεις λογικών ερωτημάτων και χρησιμοποιούνται για τη μοντελοποίηση ασαφών προβλημάτων. Ήδη υπάρχουν υπολογιστικές μηχανές (συμβατικές) που υλοποιούν ασαφή συστήματα σε βιομηχανικές εφαρμογές.

γ) Κατανεμημένοι/παράλληλοι υπολογιστές. Μπορεί να είναι συμβατικοί υπολογιστές συνδεδεμένοι σε δίκτυα ή και ένας απομονωμένος υπολογιστής ο οποίος έχει τη δυνατότητα να εκτελεί πολλούς υπολογισμούς ταυτόχρονα χάρη στον μεγάλο αριθμό των υπολογιστικών κυκλωμάτων. Εικάζεται ότι τέτοιες παράλληλες αρχιτεκτονικές θα αυξήσουν την ταχύτητα των μελλοντικών υπολογιστών στο πολλαπλάσιο και θα καθιστούν δυνατό το σχεδιασμό νοήμονος λογισμικού (τεχνητής νοημοσύνης).

1.6 Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τη σταθερή και μακρόχρονη χρήση των

ηλεκτρονικών υπολογιστών

Μεγάλος λόγος γίνεται για τις ακτινοβολίες που εκπέμπει ο ηλεκτρονικός υπολογιστής. Ο κομπιούτερ, όπως κάθε ηλεκτρική συσκευή, δημιουργεί γύρω του ένα ηλεκτρομαγνητικό και ένα ηλεκτροστατικό πεδίο που μπορούν σε σπάνιες περιπτώσεις να επηρεάσουν την υγεία του χρήστη προκαλώντας ερυθήματα. Έχει αποδειχτεί ότι η επιπλέον -κατά 50%- ύγρανση του χώρου όπου είναι εγκατεστημένοι οι Η/Υ εξουδετερώνει την ισχύ των πεδίων αυτών. Ο κομπιούτερ εκπέμπει και ακτίνες Ρέτγκεν, σε αμελητέα, όμως, ποσότητα.

Αν η ένταση του ηλεκτρομαγνητικού και του ηλεκτροστατικού πεδίου είναι μικρή, οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από τη χρήση των Η/Υ είναι μάλλον μικροί. Σημαντικές σωματικές βλάβες, ωστόσο, προκύπτουν από τη λανθασμένη στάση των χειριστών μπροστά στα μηχανήματα. Η

κυριότερη επαγγελματική ασθένεια που συνδέεται με τους Η/Υ και αφορά κυρίως τα άτομα που πληκτρολογούν πολλές ώρες είναι ο αθροιστικός τραυματισμός έντασης (Repetitive Stress Injuries: R.S.I.), που προκαλείται από τα απότομα τραβήγματα και βίαια κτυπήματα μυών και τενόντων σε δάχτυλα, χέρια, μπράτσα και ώμους. Η πάθηση εμφανίζεται σιγά-σιγά, με αρχικά συμπτώματα ελαφρές ενοχλήσεις που με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται επικίνδυνα και μπορεί να καταλήξουν σε φλεγμονές (τενοντίτιδες κ.ά.). Αποτέλεσμα είναι ο κνησμός και η εξασθένιση των δαχτύλων σε σημείο που οι πάσχοντες να μην μπορούν να συντονίσουν τις κινήσεις τους και να δυσκολεύονται για την εκτέλεση και των πιο απλών εργασιών.Υπολογίζεται ότι τα άτομα που δακτυλογραφούν ή χειρίζονται Η/Υ για περισσότερες από 5 ώρες την ημέρα, έχουν 12 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν R.S.I.

Άλλη ασθένεια που πλήττει τους εργαζομένους σε Η/Υ είναι το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα,

που προκαλείται όταν οι ιστοί στην παλάμη του πρησμένου καρπού συμπιέζουν ζωτικό νεύρο που διαπερνά την περιοχή. Το σύνδρομο αυτό προκαλεί αφόρητους πόνους και συχνά απαιτείται εγχείρηση του ασθενούς.

Μέρη του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

1.7 Ποια προληπτικά μέτρα πρέπει να λαμβάνονται απαραιτήτως

Βασικά προληπτικά μέτρα αποτελούν η σωστή στάση του σώματος, ειδικά εργονομικά έπιπλα και η σωστή διαμόρφωση του χώρου. Από εκεί και πέρα τα συχνά διαλείμματα, η οριζόντια θέση των χεριών, η ελάχιστη δύναμη κατά την πληκτρολόγηση και το συχνό ξεμούδιασμα των καρπών με κυκλικές κινήσεις είναι ορισμένα μυστικά για την προφύλαξη της υγείας των χειριστών Η/Υ. Αναλυτικά:

Αν ήδη παρουσιάζετε πόνο στα χέρια, καλό είναι να στηρίζετε τους καρπούς σε ειδικά μαξιλαράκια που τοποθετούνται μπροστά στο πληκτρολόγιο.

Όταν δακτυλογραφείτε, αποφεύγετε τις ταλαντώσεις των καρπών. Μην πιέζετε τα πλήκτρα με περισσότερη δύναμη από αυτήν που χρειάζεται.

Στα διαλείμματα κρατάτε ψηλά τους καρπούς και κάνετε περιστροφικές κινήσεις για να ξεμουδιάσουν οι καρποί και τα δάκτυλα.

1.8 Βιβλιογραφία

www.neo.gr

www.learn.gr

ΕΓΚΥΚΛΟΠΕΔΙΑ LAROUSE

www.wikipedia.org/wiki/Ηλεκτρονικός_υπολογιστής

www.marac.gr

www.storebyte.gr

www.netcosmos.gr

www.multimediacenter.gr