Македонскиот јазик од историски аспект!

Дело бр. 1

Енциклопедија на Индо-Европската култура

Стр. 301

“Стариот Црковно Словенски, литургиски јазик на Источната

Православна Црква, е основан врз база на Солунскиот дијалект на Стариот Македонски, еден од Јужните Словенски јазици.

Модерните Јужно Словенски јазици се Македонскиот и нему блиско сродните Бугарски, Српско-Хрватски и Словенечки.“

Стр. 523

“Во подоцнежниот период на 9-от век Св. Кирил (Константин) и

Методиј, двајцата браќа на кои Словенскиот говор од Солун им беше мајчин јазик, беа задолжени од страна на Византискиот

император во Христијанската мисија до Словените.“

Страна xvi и пример како треба да биде дефиниран Бугарскиот јазик

во однос на Македонскиот:

Како дополнителен аргумент овде можеме да го споменеме и следниов

извадок посветен на Славејков, кој е роден во Трново(17 ноември 1827 и

починат на 1 јули 1895 год.):

Извор: Димитър Косев "Петко Рачев Славейков, Обществена и политическа

дейност", БАН, 1986. стр.168

Дело бр.2

Славјанските јазици

1870-1912 Издигнувањето на Македонизмот

Основањето на Бугарската Егзархија, од автокефалната Бугарска

црква, во 1870 година ја потврди и дефинитивната победа над Хеленизмот. Токму во овој период ги имаме првите издадени изјави

кои инсистираат на Македонскиот јазик како засебен од Српскиот и Бугарскиот, иако овие идеи беа изразени во претходниот период во

приватната кореспонденција и сличната документација. Во својата книга “ За Македонцките работи“ (Софија, 1903), Крсте Мисирков ги

подвлекол начелата за Македонскиот литературен јазик базиран на

Прилепско-Битолската дијалектна група, која подоцна прецизно послужи како основа на литературниот Македонски јазик.

Повеќето од копиите на Мисирковите книги беа

уништени(авт.заб. - од Софија), меѓутоа разбирливо ја документираат Македонската националност и Македонскиот

јазик од почетокот на овој век (XIX), соборувајќи го лажното тврдење дека Литературниот Македонски јазик е создаден од

ништо со Југословенски налог на крајот на Втората Светска војна.

Дело бр. 3

Од Јазичните Региони до Регионалните Јазичности

А еве што вели R.G.A. De Bray во “Guide To The East Slavonic Languages“ од 1980 година:

- Де Бреј на страна 137, забележува:

Како иронија на историјата, луѓето чии претци им го дадоа првиот литературен јазик на Словените, се последните чијшто

модерен јазик е признаен како посебен Словенски јазик, различен од соседните Српски и Бугарски.

И еден извадок од Крсте П. Мисирков:

Состауала, состауат и можит ли Македониiа да состауат от себе оддел’на етнографцка и политична iединица?1

Во централното македонцко наречиiе, мег'у другото се имаат таквиiа фонетични

особини: старо-македонцките гласои ъ и ь , во тиiе места, каi шчо се имаат сочуано,

преминуваат во о и е, напр. денот, от старо-македонцкото дьньтъ ; преку дьньт;

сонот, от сънът; на место старото тi и дi имаме к' и г' или iк' и iг', напр. вреiк'а и туг'а; на

место iн имаме нi' напр. коiн' на место конi, на место -а, напр. рака и др.

1. Сите тиiе особини не сет србцки, но не сет ни бугарцки.

2. Они се немаат во главното бугарцко наречиiе - источно-бугарцкото коiе служит

и за литературен бугарцки iазик.

Ако источно-бугарцкото наречиiе се признаат за наi типично, то многу iет iасно, оти

самата географцка далекост на македонцкиiот центр од него iет доста да

покажит, оти последниiот не можит да бидит бугарцки.

1 За Македонцките работи

Предмет на интерес:

Осман говорел Турски, модерен Грчки и МАКЕДОНСКИ јазик, во 1919

година според изданието на овој магазин.

Причините кои резултирале кон говорењето на овие три посебни

јазици, произлегува од следниве логични ситуации:

1. Турскиот, како јазик кој го изучувал во школо и кој одговара на

неговата конфесија.

2. Грчкиот, како јазик на трговијата и

3. Македонскиот, кој неможе поинаку да се наметне освен како

јазикот кој го знаел природно бидејќи тоа бил неговиот мајчин јазик,

друга причина односно потреба за да го знае овој јазик практично и

не постои.