Изработиле: Ментор: Митревски Ѓорѓи Благојче Кривевски Тековска Маринела Најдовски Димитар Стефановски Дејан

Око е името на органот за вид на повеќеклеточни животни. Еволутивно првите “очи” претставуваат во суштина молекулска агрегација на фоторецепторите во едноклеточните организми. Со усложување на градбата на организмите, фоторецепторите се преместуваат во одредено и константно место во организмот , гредејќи првите сетилни органи за вид. Кај примитивните животни очите се клучни за брзи реакции движењата, предаторството или бегањето. Кај посложените животни, сетилото за вид е само едно од примачите на информации од надворешноста и овие информации се интегрираат во мозокот.

Белка- цврста заштитна обвив- ка на окотоСадовницата -се наоѓа под белката. Изградена е од крвоносни садовиИрис- обоениот дел на окото кој е изграден од крвни капилари и мускулни влакна и ја контролира колиичината на светлината која влегува во окото.Леќа- ја прекршува светлината и фокусира, насочува светлосните зраци на мржницата. Овозможува прецизно насочување на светлината.Мрежницата- се наоѓа а две третини од окото и овозможува широко видно поле. За јасен вид светлосните здраци мора да паднат на мрежницата

Хроматската аберација е оптички дефект што предизвикува светлосните зраци на различни бранови должини се фокусира на различни точки по должината на оптичката оска на објективот. Причината е дека индексот на рефракција зависи од брановата должина, така што зраците на кртка бранова должина( на пр.сини) заврши( односно, на повисоки излез агол) од оние со повисока бранова должина. Време е да се фокусира на леќа поблиску до воздухот (да речеме црвена боја). Како што белата светлина се состои од многу бранови должини, една слика што се формира( од извор на светлина за едноставност, како што е ѕвездата) се состои од серија на фотографии од различни бои се протега по должина на оптичката оска. Слика ѕвезда се формира, на пример, во фокусот на сино е направен од сина точка опкружен со ореол составена од шарени blur решение ѕвездите на различна големина и со различни бои. Истото важи и за црвениот фокус, каде што имаме црвена ѕвезда опкружен со матна боја ореол. Меѓу нив е фокусната рамнина, каде што слика се формира, што е најмалку разредена и грубо соодвестува со фокус на жолто-зелена дел од спектарот, што одговара на спектарот во кој човечкото око е најчуствително.

1.Сферна аберација- е резултат од дебелината на леќата и зраците паралелни со оптичката оска по поминувањето низ леќата не се фокусираат во една точка.

2.Хроматска аберација- е резултат од зависноста на индексот на прекршување од брановата должина на упадна светлина.

3.Хиперметропиа- кога окото ги гледа подобро далечните објекти отколку поблиските.

4.Миопиа- кога окото ги гледа подобро поблиските објекти отколку подалечните.Далтонизам- кога окото не разликува некои бои, најчесто црвената од зелената.

Астигматизам е состојба кај која светлосните зраци не се прекршуваат подеднакво, во сите меридијани на окото. Во полза на поделбата, дефинирани се два замислени меридијани на окото, нормални еден на друг. Името астигнизам е од грчко потекло и значи “без точка”. Тое е рефракциска аномалија, при што зраците по прекршувањето на оптичкиот дел на окото, не се собираат во една точка од мрежницата и не се формира јасна слика на гледаните предмети. Најчеста причина за овај оптички недостаток на окото е неправилна прекршителна површина на рожницата. Астигматизмот могу ретко можи да се појави поради неправилно прекршување на светлосните зраци во леќата на окото. Од астигматизам страдаат околу 5 отсто од луѓето. Во најголем број од случаите е наследен, а во помал број случаи можи да се добие во текот на животот од болест или од повреда на предниот дел од окото. Карактеристично за луѓето со оваа рефракциска аномалија е што предметите од околината ги гледаат нејасно и од близу и од далеку.

Далтонизмот е вообичен израз за пореметување на препознавање на бои. Го опишал англискиот научни John Dalton на крајот на 18- от век, а врз основа на сопственото искуство оти и самиот имал прблеми со препознавање на боите. На мрежницата на окото се наоѓаат нервни завршетоци- фоторецептори за три темелни бранови должини на светлината и ги делат во различни канали кои одговараат на црвена, зелената и сината. Кај лицата кои не препознаваат бои постои пореметување во рецепторите- поделбата не се одвива правилно, па тие поради тоа не препознаваат бои или заменуваат една боја за друга. Се пренесува од родителите на потомството како и други наследни својства кои ги одредуваат телесните особини на поединецот. Ислучително далтонизмот може да биде последица на оштетување на очниот нерв или мрежницата на окото. Пореметувањето е почесто кај машките деца. Причината во тоа лежи во основата на наследувањето. Човечкото суштество има 23 пара хромозоми, значи вкупно 46 и преку нив наследните својства на родителите се пренесуваат на децата. Поточно речено, преку гените кои во нив имаат одредено место (locus), а се градени од деоксирибонуклерински киселини во различни комбинации.

?Кај нормално око светлосните зраци од надворешната средина поминувајќи низ неговите траспаренти структури се прекршуваат. Прекршувајќи се тие ја проектираат, односно фокусираат сликата од надворешната средина директно на ретината. Но доколку окото е премногу долго или корнеата(рожницата) ги прекршува зраците повеќе од потребното, фокусот на зраците, односно сликата ќе падне пред мрежницата(ретината). Во овај случај се вели дека личноста има миопија или кратковидност што значи дека може јасно да гледа објекти кои се во близина, додека пак, за јасно да гледа објекти кои се оддалечени, мора да носи очила одностно корективни леќи. Очилата кои се користат за корекција на миопатија ги прекршуваат светлинските зраци на начин кој овозможува и покрај абнормалноста на окото фокусот на сликата да падне на ретината. Така сликата повторно станува јасна.