Αγγελούλη Ιουλία

Νεράντζη Νικολέτα

Σερέτη Ασημίνα

Σουλτσιώτου Αποστολία

Σπυροπούλου Ναταλίνα

Καταγραφή των ιδιαίτερων πολιτισμικών ομάδων της Λάρισας

Καταγραφή των ηθών και των εθίμων της Λάρισας

Καταγραφή εθίμων βάση εορτών Καταγραφή των γλωσσικών ιδιωματισμών της

Λάρισας Καταγραφή παραδόσεων-πολιτισμικών

στοιχείων βάση εκδηλώσεων Καταγραφή νοοτροπίας-τρόπου ζωής με βάση

το πέρασμα των χρόνων Καταγραφή επιδράσεων-στοιχείων που

υιοθετήθηκαν από ξένους λαούς

Με ποια σχολικά μαθήματα συνδυάζεται η Λαογραφία;

Ποια είναι η πολιτισμική συνοχή των κατοίκων της Λάρισας;

‘‘ΗΘΗ - ΈΘΙΜΑΗΘΗ - ΈΘΙΜΑ Ποια είναι οι τα ήθη - έθιμα της Λάρισας; Από πότε υπάρχουν; Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης τους;

ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ Ποιες είναι οι παραδόσεις του τόπου μας; Από πότε υπάρχουν; Ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξης τους;

ΓΛΩΣΣΑΓΛΩΣΣΑ Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της τοπικής μας

γλώσσας; Από πού επηρεάστηκε; Ποια είναι η εξέλιξη της με το πέρασμα των

χρόνων;

ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΝΟΟΤΡΟΠΙΑ Ποια είναι η νοοτροπία των σύγχρονων

Λαρισαίων; Από πού επηρεάστηκε ο τρόπος ζωής των

πολιτών;

ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ Ποιες είναι οι επιδράσεις που δέχτηκε η πόλη

μας;

ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ:: Είναι ελληνική νομαδική φυλή που βρίσκεται διασκορπισμένη σε ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των Σαρακατσάνων έχει εγκαταλείψει το νομαδικό βίο και ζει μόνιμα στα χωριά όπου ασχολείται με την κτηνοτροφία, ενώ οι απόγονοί τους έχουν εγκατασταθεί σε μεγάλο βαθμό στα μεγάλα αστικά κέντρα

ΒΛΑΧΟΙ: ΒΛΑΧΟΙ: Είναι περιφερειακές ομάδες της Βαλκανικής που χρησιμοποιούν λατινογενείς γλώσσες όπως η Βλαχομογλενίτικη και η Ιστρορουμάνικη . Όσον αφορά την καταγωγή τους η κύρια κι επικρατέστερη άποψη είναι ότι αποτελούν αυτόχθονες ελληνικούς πληθυσμούς, με κοιτίδα τους την Ήπειρο, την Θεσσαλία και την Μακεδονία.

Υπάρχουν παρόλα αυτά και κάποιες διαφορετικές απόψεις για την καταγωγή τους, που ο επίσημος φορέας των Βλάχων της Ελλάδος της θεωρεί, ως υποκινούμενες.

ΡΟΜΑ:ΡΟΜΑ: Οι Ρομά γνωστοί επίσης και ως Ρομ, Τσιγγάνοι, Αθίγγανοι, Κατσίβελοι, ή Σίντηδες και με τον, κάποιες φορές υποτιμητικό, χαρακτηρισμό Γύφτοι, είναι ένας κατά βάση νομαδικός λαός με Ινδική καταγωγή. Η πρώτη ιστορική αναφορά για τους Ρομά γίνεται από τον Ηρόδοτο που αναφέρει τον λαό των "Σιγύνων".

ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ:ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ: Ένα από τα έθιμα που αναβιώνουν τις ημέρες του Πάσχα είναι «οι λαζαρίνες». Το έθιμο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα να αναβιώνει από φορείς και συλλόγους σε πολλά χωριά της επαρχίας Ελασσόνας. Ο λόγος ύπαρξής του είναι να τονίσει τη σημασία της ανάστασης του Λαζάρου, προμήνυμα του τι θα ακολουθήσει.

ΚΛΕΙΔΩΝΑΚΛΕΙΔΩΝΑ:: Στην φιλόξενη πλατεία Αμπελοκήπων στο Βαρόσι Ελασσόνας αναβιώνει κάθε χρόνο το πανάρχαιο έθιμο του «Κλείδωνα» που συνδιοργανώνει με ιδιαίτερη επιτυχία η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας. Ακόμη και σήμερα το έθιμο αυτό δεν έχει χαθεί από την παράδοση του τόπου μας και ελπίζουμε να συνεχιστεί σε όλες τις γενιές που ακολουθούν.

Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών: Κινηματογραφιστών: Διοργανώνεται κάθε χρόνο, μήνα Μάρτιο. Αποτελεί πλέον θεσμό για τη Λάρισα και την Ελλάδα, ενώ παράλληλα εξελίσσεται σε σημαντικό παράγοντα προβολής της πόλεως πέρα από τα ελληνικά σύνορα.

Αφιέρωμα στις Χαμένες Πατρίδες: Αφιέρωμα στις Χαμένες Πατρίδες: Διοργανώνεται έκτοτε κάθε χρόνο το μήνα Μάιο, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ρωμιών (Καππαδοκών) Λάρισας. Περιλαμβάνει διαλέξεις , εκθέσεις φωτογραφίας, επιστημονικές ανακοινώσεις και μουσικοχορευτικές παραστάσεις.

Ιπποκράτεια: Ιπποκράτεια: Γίνονται κάθε δυο χρόνια το μήνα Οκτώβριο και είναι αφιερωμένα στον πατέρα της Ιατρικής Ιπποκράτη

Αχίλλεια: Αχίλλεια: Γιορτάζονται κάθε χρόνο το μήνα Μάιο, προς τιμή του πολιούχου Αγίου Αχίλλειου.

Χορωδιακό Φεστιβάλ του Μουσικού Χορωδιακό Φεστιβάλ του Μουσικού Συλλόγου Λάρισας:Συλλόγου Λάρισας:Γίνεται κάθε χρόνο το μήνα Οκτώβριο. Έχει καταξιωθεί ως ένα από τα εγκυρότερα μουσικά γεγονότα της χρονιάς, ενώ η φήμη του ξεπερνά τα ελληνικά και τα βαλκανικά σύνορα.

Γλωσσικά ιδιώματαΓλωσσικά ιδιώματα, λέξεις και φράσεις της περιοχής, πολλές από τις οποίες έχουν πια ξεχαστεί και δεν χρησιμοποιούνται και άλλες που ακούγονται ακόμη και σήμερα. π.χ.

ΓιλαδάρςΓιλαδάρς: : Βοσκός των αγελάδων Η στρούγκα: Η στρούγκα: Μέρος όπου κλείναν τα πρόβατα

και τα γίδια για να τα αρμέξουνε. Τραχανάς: Τραχανάς: Πρωινό που γινόταν από γάλα και

σιτάρι μετά από κόψιμο, βράσιμο, τρίψιμο και μετά από αποξήρανση.

χασομέρης:χασομέρης: αυτός που καθυστερεί να κάνει κάποια δουλειά "το χασομεράει"

Γυναικεία γιορτινή φορεσιά Γυναικεία γιορτινή φορεσιά Ανατολής Αγιάς: Ανατολής Αγιάς: Η συγκεκριμένη γυναικεία γιορτινή φορεσιά αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της Θεσσαλίας. Αποτελείται από το πουκάμισο, το σιάμι, την ποδιά, το γιλέκι, τη σεγκούνα. Οι παραδοσιακές φορεσιές, γιορτινές, γαμήλιες αλλά και φορεσιές της καθημερινής ζωής, μιλούν με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο για τις επιδράσεις που δέχτηκε το ελληνικό ένδυμα και γενικότερα η ελληνική παράδοση από την Ανατολή, τη Δύση και τις Βαλκανικές χώρες.

Η Λαογραφία είναι μια νεότερη Επιστήμη. Στην Ελλάδα έκλεισε 100 χρόνια, από τη σύλληψη του ονόματός της από το Νικόλαο Πολίτη και την Ίδρυση της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας.

Με αφορμή το σχολικό μάθημα, Project, κληθήκαμε να ερευνήσουμε την Λαογραφία της πόλης μας, Λάρισας, και των προαστίων της. Ανακαλύψαμε ήθη-έθιμα, παραδόσεις, ιδιωματισμούς της γλώσσας μας, τον σύγχρονο τρόπο ζωής των κατοίκων της που μέχρι τότε φάνταζαν άγνωστα.

Άλλωστε η ενασχόληση με λαογραφικές καταγραφές είναι μια ευχάριστη απασχόληση για όσους αγαπούν την Παράδοση. Πρέπει να γίνει, όμως, σαφές ότι άλλο καταγραφή κι άλλο αξιολόγηση μιας λαογραφικής καταγραφής

Σήμερα, υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες διατήρησης των παραδόσεων, ηθών-εθίμων μας στην αυθεντική τους μορφή. Είναι απόλυτα φυσιολογικό, καθώς έχουμε χάσει το φυσικό μας χώρο. Πολλές φορές στην ιστορία, υπάρχουν  συνθήκες που διακόπτουν την ομαλή συνέχεια της Παράδοσης. Κάποιες επιβιώσεις, λοιπόν, που έφτασαν ως τις μέρες μας και είναι σχεδόν αδύνατον να αναβιώσουν στην αρχική τους μορφή.

Σήμερα  δεν αναβιώνουν κάποια έθιμα γιατί χρειάζονται στην πράξη,  αλλά σαν μια νοσταλγική σύνδεση με το παρελθόν.

Συνεπώς, η λαογραφία δίνει τη δική της εκδοχή: δέχεται ότι κάθε ιστορική στιγμή, κάθε εποχή έχει τη δική της αυθεντικότητα. Ως παλιό προσδιορίζεται η ταυτότητα του χθεσινού μας είναι ενώ το νέο δεν είναι τίποτε άλλο από μια  καινούργια παραλλαγή του παλιού, ως απόδειξη ότι υπάρχει συνέχεια και δεν είναι η Παράδοση μουσειακό είδος. Το Παρελθόν ζει, μέσα από τη ζωή του παρόντος, με τις όποιες μεταβολές έχει υποστεί.

http://www.elassona.gov.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=154&Itemid=234

http://www.youtube.com/watch?v=ObBPkfpRFDk

http://el.wikipedia.org/wiki/

http://blogs.sch.gr/9dimlarislar/archives/category