18

οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

  • Upload
    -

  • View
    3.762

  • Download
    4

Embed Size (px)

Citation preview

Page 1: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης
Page 2: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Το πραγματικό του όνομα ήταν Αθανάσιος Νικόλαος Μασσαβέτας.

Γεννήθηκε στο χωριό της Άνω Μουσουνίτσας του νομού Φωκίδας το 1788.

Ο Διάκος ήταν άφταστος στα αγωνίσματα, στα όπλα και στην ανδρεία.

Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας.

Έδωσε πολλές νικηφόρες μάχες. Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας και έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία.

Αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει λέγοντας:

«Εγώ Γραικός γεννήθηκα,

Γραικός θε να πεθάνω».

Σουβλίστηκε από τους Τούρκους και κάηκε στις 23 Απριλίου 1821.

Page 3: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης
Page 4: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Ο Ψαριανός πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης, πυρπόλησε στη Χίο την τουρκική ναυαρχίδα του Καρά Αλή (Ιούνιος 1822) παίρνοντας εκδίκηση για την καταστροφή της Χίου, και τουρκική φρεγάτα στη Σάμο (Αύγουστος 1824).

Προσπάθησε επίσης να πυρπολήσει τον αιγυπτιακό στόλο στην Αλεξάνδρεια (Ιούλιος 1825). Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε πολλές φορές υπουργός των Ναυτικών και πρωθυπουργός.

Page 5: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης
Page 6: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Γιος του Κίτσου Μπότσαρη από τη μεγάλη οικογένεια των Σουλιωτών αγωνιστών.

Συμμετείχε σε πολλές μάχες και νίκησε τους Τούρκους (Κομπότι, Πλάκα, πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου) και για τη γενναιότητά του διορίστηκε αρχιστράτηγος της δυτικής Στερεάς Ελλάδας, αξίωμα όμως που δεν αποδέχτηκε.

Το 1823 επιτέθηκε αιφνιδιαστικά κατά του στρατοπέδου των Τούρκων στο Κεφαλόβρυσο κοντά στο Καρπενήσι, όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα (9 Αυγούστου). Θάφτηκε στο Μεσολόγγι.

Page 7: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Σπουδαίος στρατιωτικός ηγέτης της Επανάστασης.

Γεννήθηκε στο Μαυρομμάτι Καρδίτσας και ήταν γιος της καλόγριας Ζωής Διμισκή.

Αρχικά υπηρέτησε στην αυλή του Αλή Πασά, στη συνέχεια έδρασε ως οπλαρχηγός στην περιοχή των Αγράφων και το 1826 διορίστηκε αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας.

Χάρη στη στρατηγική του ιδιοφυΐα πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των Τούρκων (Δόμβραινα, Δίστομο, Αράχωβα) και κράτησε τον τουρκικό στρατό καθηλωμένο στην Αθήνα για μεγάλο διάστημα.

Τραυματίστηκε σε αψιμαχία με τους Τούρκους στο Νέο Φάληρο και πέθανε στις 23 Απριλίου 1827, ανήμερα της γιορτής του.

Page 8: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης γεννήθηκε το 1797 στην περιοχή Αβορίτι Δωρίδας. Σπουδαίος αγωνιστής του 1821 αλλά και αυτοδίδακτος συγγραφέας.

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Τριανταφυλλοδημήτρης. Το επίθετο Μακρυγιάννης του το έδωσαν οι συμπολεμιστές του λόγω του αναστήματος του.

Το 1820 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Από εκείνη τη στιγμή και μετά συμμετέχει πολλές μάχες και το 1824 γίνεται Στρατηγός. Υπερασπίστηκε ηρωικά την Ακρόπολη, όπου τραυματίστηκε τρεις φορές. Κατά τη διάρκεια των μαχών είχε τραυματιστεί πέντε φορές και τα τραύματα του αυτά θα τον βασάνιζαν μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η επαναστατική του δράση κλείνει με τη συμμετοχή του στις επιχειρήσεις

του Πειραιά το 1827.

Πρωταγωνίστησε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843 για την παραχώρηση Συντάγματος από τον Όθωνα, με αποτέλεσμα να δικαστεί για εσχάτη προδοσία. Καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο για να μετατραπεί σε η ποινή σε κάθειρξη 10 ετών.

Οι γραμματικές του γνώσεις ήταν τα 24 γράμματα της αλφαβήτου, χωρίς τόνους, πνεύματα και σημεία στίξης. Τα απομνημονεύματα του θεωρούνται ιστορικό ντοκουμέντο.

Πέθανε το 1864 στην Αθήνα σε ηλικία 67 ετών.

Page 9: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Ο Οδυσσέας ήταν ένας από τους πιο ένδοξους αρχηγούς του '21.

Γεννήθηκε το 1788 στις Λιβανάτες. Ήταν γιος του αρματολού διάσημου κλέφτη Ανδρέα Ανδρούτσου.

Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία.

Το 1825, θύμα και αυτός του Εμφύλιου πολέμου, φυλακίστηκε στην Ακρόπολη, όπου δολοφονήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1825.

Page 10: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Σε κάποια μάχη στο Δαδί, το Νοέμβρη του 1822, οι ΄Ελληνες αναγκάστηκαν να οπισθοχωρήσουν. Αρχηγός τους ήταν ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, που κινδύνεψε κι αυτός να τον αιχμαλωτίσουν. Κυκλωμένος καθώς ήταν από τους Αρβανίτες, δεν έχασε τη ψυχραιμία του, μα έκανε τον αδιάφορο:

- Ποιός είσαι ωρέ; τον ρώτησαν οι Αρβανίτες. Εκείνος τους απάντησε που ήξερε τη γλώσσα τους: - Σιόκ (δικός σας). Τον πίστεψαν. Τούτο όμως δεν έφτανε στον πονηρό Οδυσσέα. Έπρεπε να βρει τρόπο για να τους ξεφύγει. Είπε λοιπόν στους Αρβανίτες να προχωρήσουν προς το λόγγο, που ήταν τάχα κρυμμένα γυναικόπαιδα. Έτσι μπήκε μπροστά για να τους δείξει το δρόμο. Οι Αρβανίτες τον ακολούθησαν. Τους τράβηξε έτσι μέσα στις ανηφοριές του Παρνασσού. Φτεροπόδαρος όπως ήταν ο αρχηγός της Ρούμελης, πήγαινε πολύ πιο μπροστά από τους άλλους. Οι Αρβανίτες που τον βλέπανε να τρέχει έτσι άφοβα, του φώναζαν: - Στάσου ορέ, μην τρέχεις μοναχός σου μπροστά να μην σε σκοτώσουν οι Ρωμιοί... Μα που να σταθεί ο Οδυσσέας. Σε λίγο τον χάσανε απ' τα μάτια τους. Κατάφερε να χαθεί μέσα στον πυκνό λόγγο κι έτσι να ξεφύγει από τους Αρβανίτες.

Page 11: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν Κλέφτης, πολιτικός στην Ελλάδα, καπετάνιος και στρατηγός της Επανάστασης του 1821.

Γνωστός και ως Γέρος του Μοριά, γεννήθηκε το 1770 στο Ραμαβούνι Μεσσηνίας.

Το 1818 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρίας και άρχισε να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο.

Λόγω της στρατιωτικής του εμπειρίας είχε καταφέρει να οργανώσει τους Έλληνες πολεμιστές και να αναδειχθεί σε στρατιωτικό ηγέτη.

Πρωταγωνίστησε λοιπόν σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του αγώνα, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι (14 Μαΐου 1821), στην άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822) όπου διέσωσε τον Αγώνα στην Πελοπόννησο αφού πρυτάνευσαν η ευφυΐα και η τόλμη του στρατηγικού του νου. Οι επιτυχίες αυτές τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου.

Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου πολλές φορές προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους αντιπάλους, αλλά παρ' όλα αυτά δεν απόφυγε τη ρήξη. Μετά από ένοπλες συγκρούσεις, ο ίδιος και ο γιος του συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο και πέθανε μια νύχτα του 1843.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα "Απομνημονεύματά" του.

Page 12: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης
Page 13: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Γεννήθηκε στην Τεργέστη, όπου ζούσε ο πατέρας της Νικόλαος Μαυρογένος, μέλος τη Φιλικής Εταιρίας, στην οποία μυήθηκε και η Μαντώ το 1820.

Εκτός από ψυχικό σθένος και μεγάλη περιουσία, γνώριζε Γαλλικά, Ιταλικά και Τούρκικα. Έγραψε επιστολές στην Ευρώπη με σκοπό να συγκινήσει και να επηρεάσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη υπέρ της Επανάστασης.

Το 1820 ήρθε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Τήνο και τη Μύκονο, πατρίδα της μητέρας της. Διέθεσε όλη την πατρική περιουσία στον απελευθερωτικό αγώνα, ενώ έλαβε και η ίδια μέρος σε πολλές επιχειρήσεις. Στη Μύκονο εξόπλισε με δικά της χρήματα δύο πλοία, με τα οποία καταδίωξε η ίδια τους πειρατές που σάρωναν εκείνη την εποχή τη θαλάσσια περιοχή της Μυκόνου. Αργότερα δημιούργησε στόλο από έξι πλοία και συγκρότησε σώμα πεζικού,

Με τη λήξη της επανάστασης εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο μέχρι τη δολοφονία του Καποδίστρια. Φτωχή, έχοντας δωρίσει την τεράστια περιουσία της στον αγώνα, κατέφυγε στους συγγενείς της στην Πάρο. Εκεί πέθανε από τυφοειδή πυρετό.

Page 14: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Γεννήθηκε στο Βελεστίνο της Μαγνησίας το 1757. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνιος Κυριαζής.

Σαν παιδί πέρασε άσχημα στα χρόνια της τουρκοκρατίας..

Δούλεψε ως δάσκαλος, έμαθε πολλές γλώσσες και γνωρίστηκε με πνευματικούς ανθρώπους του εξωτερικού.

Ο Ρήγας Φεραίος έθεσε ως σκοπό της ζωή του την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους.

Μετέφραζε στην ελληνική γλώσσα βιβλία που θα βοηθούσαν το λαό να μορφωθεί και εξέδωσε έργα με επαναστατικό περιεχόμενο. Όπως τον περίφημο Θούριο.

«Ώς πότε παλικάρια να ζούμεν στα στενά,

μονάχοι σα λιοντάρια, σταις ράχαις στα βουνά,

σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,

να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά·

να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα, και γονείς,

τους φίλους, τα παιδιά μας, κι' όλους τους συγγενείς.

Κάλλιο 'ναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,

παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά, και φυλακή.»

Page 15: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Η Μπουμπουλίνα καταγόταν από τη Ύδρα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Λασκαρίνα Πινότση.

Από την παιδική της ηλικία η Λασκαρίνα είχε πάθος με την θάλασσα και με τις ιστορίες ναυτικών, καθώς και με τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους που ήταν υπό τουρκικό ζυγό για 400 περίπου χρόνια.

Η Μπουμπουλίνα, έχοντας γίνει ήδη μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην Κωνσταντινούπολη, που προετοίμαζε την ελληνική επανάσταση.

Όταν ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση, είχε σχηματίσει δικό της εκστρατευτικό σώμα από Σπετσιώτες, τους οποίους αποκαλούσε «γενναία μου παλικάρια». Είχε αναλάβει να αρματώνει, να συντηρεί και να πληρώνει τον στρατό αυτό μόνη της όπως έκανε και με τα πλοία της και τα πληρώματά τους. Έτσι τα δύο πρώτα χρόνια της επανάστασης είχε ξοδέψει όλη της την περιουσία.

Εκτός από την πολιορκία του Ναυπλίου, πήρε μέρος στον ναυτικό αποκλεισμό της Μονεμβασιάς και στην παράδοση του κάστρου της, καθώς και στην πολιορκία του Νεοκάστρου της Πύλου και τον ανεφοδιασμό του Γαλαξιδίου.

Η Μπουμπουλίνα έπαιρνε μέρος στα πολεμικά συμβούλια και στις αποφάσεις ως ισάξια των άλλων οπλαρχηγών, της απονέμεται ο τίτλος της «Καπετάνισσας» και της «Μεγάλης Κυράς».

Page 16: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Γεννήθηκε στο χωριό Τουρκολέκα της Μεγαλόπολης το 1782. Ο Νικηταράς ήταν ανιψιός του Γέρου του Μωριά.

Εντεκάχρονος, βγήκε στο αρματολίκι ακολουθώντας τον πατέρα του. Έμαθε τα μυστικά της πολεμικής τέχνης, ξεχωρίζοντας για την ανδρεία και την ευρωστία του. Ήταν ψηλός, μελαχρινός, πρώτος στο πήδημα και γρήγορος στο τρέξιμο.

Όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους ,ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Θεόδωρο Κολοκοτρώνη στην Ζάκυνθο. Έκτοτε, δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Την αφοσίωση του Νικηταρά προς τον θείο του ο λαός την είπε με δύο λόγια. «Μπροστά πηγαίνει ο Νικηταράς και πίσω ο Κολοκοτρώνης» .

Όλη του η ζωή ένας αγώνας. Μάχη στην μάχη. Δεν ήξερε και δεν ήθελε να ξαποσταίνει.

Page 17: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Γεννήθηκε το 1788 στην Πολιανή Μεσσηνίας και είχε 25 αδέρφια. Το πραγματικό του όνομα ήταν Γρηγόριος Δικαίος. Σε ηλικία 28 ετών έγινε μοναχός στην μονή Βελανιδιάς αλλά λίγο αργότερα λόγω του οξύθυμου χαρακτήρα του διαφώνησε με τον ηγούμενο και έφυγε για να εγκατασταθεί στην μονή Ρεκίτσας κοντά στο Μυστρά.

Το 1818 μυήθηκε στην Φιλική Εταρεία.

Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες της επανάστασης και το 1823 στην Εθνοσυνέλευση του Αστρους διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου κυνήγησε την οικογένεια Κολοκοτρώνη και ήταν από αυτούς που υποστήριξαν την φυλάκιση

του. Μετά όμως την εισβολή του Ιμπραήμ πρώτος ζήτησε την απελευθέρωση του.

Έπεσε μαχόμενος στο Μανιάκι το 1825.

Page 18: οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης

Αναφερθήκαμε στους κυριότερους

ήρωες της Ελληνικής

Επανάστασης.

Υπήρχαν πολλοί έλληνες και

φιλέλληνες που αγωνίστηκαν

εξίσου ηρωικά για την πατρίδα

μας.

Πηγές: • www.paidika.gr

• Βικυπαίδεια

• Ιστορία Στ τάξης Δημοτικού «Στα νεότερα χρόνια»