Κείμεμα

Νεοελλημικής ΛογοτεχμίαςΟ ζηίρνο

κέζα από ηα δηάθνξα πνηεηηθά ξεύκαηα θαη πεξηόδνπο

Αγγελική Χρόνη

Φιλόλογος

Για τη γ΄γσμνασίοσ

αξάληα πέληε κάζηνξνη θη εμήληα καζεηάδεο

Γηνθύξη-λ-εζεκειίσλαλ ζηεο Άξηαο ην πνηάκη.

Σνπ γηνθπξηνύ ηεο Άξηαο- δεκνηηθό ηξαγνύδη

Ιακβηθόο 15 ζύιιαβνο αλνκνηνθαηάιεθηνο

Δθείλε ε κέξα επέξαζε θη ε άιιε μεκεξώλεη

θη ν θύξεο ηνπ Ρσηόθξηηνπ γιπθαίλεη θαη κεξώλεη.

Γε ζέιεη πιην λα θαξηεξεί θη ν γηνο ηνπ λα’ρεη θξίζε,

Μα εβάιζεθε ηελ πξνμεληαλ εηνύηε λα κηιήζεη.

«Δξσηόθξηηνο» Βηληζέληδνο Κνξλάξνο

Ιακβηθόο νκνηνθαηάιεθηνο

Ωο πόηε παιιεθάξηα , λα δνύκελ ζηα ζηελά,

Μνλάρνη ζα ιηνληάξηα, ζηηο ξάρεο ηα ζηελά;

πειηέο λα θαηνηθνύκελ, λα βιέπσκελ θιαδηά,

Να θεύγσκ’ απ’ ηνλ θόζκνλ, γηα ηελ πηθξήλ ζθιαβηά;

«Θνύξηνο» Ρήγαο

Ιακβηθόο 13ζύιιαβνο δεπγαξσηή νκνηνθαηαιεμία

Άθξα ηνπ ηάθνπ ζησπή ζηνλ θάκπν βαζηιεύεη.

Λαιεί πνπιί, παίξλεη ζππξί θαη ε κάλα ην δειεύεη.

«Διεύζεξνη Πνιηνξθεκέλνη» Γ.νισκόο

Ιακβηθόο 15 ζύιιαβνο νκνηνθαηάιεθηνο

Η λεόηεο ιακπξά ζε πνηίδεη

ζείνλ λέθηαξ αθάηνπ ραξάο

θαη ησλ πόζσλ επώδεο βνξξάο

παηαλίδεη.

«Η ραξά» ππξίδσλ ΒαζηιεηάδεοΡνκαληηζκόο

Καζαξεύνπζααλάπαηζηνο

Ναέ, ηα ζεκέιηά ζνπ εζέ δελ είλαη ξηδσκέλα,

ζα λα ηε ‘γγίμαλ ηξίζβαζα ηελ ηέιεησζε ηνπ θόζκνπ,

κεδέ ην κέησπό ζνπ εζέ πάεη πέξα από ηα γλέθηα,

ζαλ ηηο ππξακίδεο θνινζζόο απάλνπ ζ’εξκνηόπη

«Ύκλνο ζηνλ Παξζελώλα»Κ. Παιακάο

Ιακβηθόο 15 ζύιιαβνο αλνκνηνθαηάιεθηνο

παξλαζζηζκόο

Ιδαληθέο θσλέο θη αγαπεκέλεο

Δθείλσλ πνπ πεζάλαλ ή εθείλσλ πνπ είλαη

Γηα καο ρακέλνη ζαλ ηνπο πεζακέλνπο.

Κάπνηε κεο ζηα όλεηξά καο νκηινύλε

Κάπνηε κεο ζηε ζθέςε ηεο αθνύεη ην κπαιό

«Φσλέο» Κ.Π. Καβάθεο

Ιακβηθό κέηξν

Δπηξξνή από πκβνιηζκό

Ο ζηίρνο…. «ζπάεη»

Η πνίεζηο είλαη αλάπηπμηο ζηίιβνληνο πνδειάηνπ. Μέζα ηεο

όινη κεγαιώλνπκε. Οη δξόκνη ηεο είλαη ιεπθνί. Σ’ άλζε κηινύλ.

Από ηα πέηαιά ηνπο αλαδύνληαη ζπρλά κηθξνύηζηθεο παηδίζθεο.

Η εθδξνκή απηή δελ έρεη ηέινο.

Αληξ. Δκπεηξίθνο

Τπεξξεαιηζκόο

Απηόκαηε γξαθή

Πεδνινγηθόο ζηίρνο

Όπνπ θαη λα ηαμηδέςσ ε Διιάδα κε πιεγώλεη.

ην Πήιην κέζα ζηηο θαζηαληέο ην πνπθάκηζν ηνπ Κεληαύξνπ

γιηζηξνύζε κέζα ζηα θύιια γηα λα ηπιηρηεί ζην θνξκί κνπ

θαζώο αλέβαηλα ηελ αλεθόξα θη ε ζάιαζζα κ’ αθνινπζνύζε

αλεβαίλνληαο θη απηή ζαλ ηνλ πδξάξγπξν ζεξκνκέηξνπ

ώζπνπ λα βξνύκε ηα λεξά ηνπ βνπλνύ.

«Με ηνλ ηξόπν ηνπ Γ..» Γηώξγνο εθέξεο

Μνληεξληζκόο

Καηάξγεζε παξαδνζηαθήο κνξθήο & κέηξνπ

Πξσηόηππνη ζπλδπαζκνί ιέμεσλ

Τπαηληθηηθή ρξήζε ηεο γιώζζαο

Γεμικά:

ΠΑΡΑΔΟΙΑΚΗ ΠΟΙΗΗ ΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΙΗΗ

•Σν μέτπο θαη

•H ομοιοκαταληξία

δίλνπλ πςθμό ζην πνίεκα

• Καηάξγεζε νκνηνθαηαιεμίαο &

κέηξνπ πεδνινγηθόο ζηίρνο

• Πξσηόηππνη ζπλδπαζκνί ιέμεσλ

• Τπαηληθηηθή ρξήζε ηεο γιώζζαο

• Απηόκαηε γξαθή

(ππεξξεαιηζκόο)

ν ζηίρνο έρεη «σπάσει» θαη

πςθμόρ είλαη εσωτεπικόρ.