ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΑ ΡΗΤΟΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΡΗΤΟΡΕΣ ΤΟΥ «ΚΑΝΟΝΟΣ»

Ἀντιφών Λυσίας Ἀνδοκίδης Ἰσοκράτης Ἰσαῖος Αἰσχίνης Λυκοῦργος Ὑπερείδης Δημοσθένης Δείναρχος

Οι δέκα πιο σπουδαίοι τεχνίτες

του Αττικού ρητορικού λόγου

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ΡΗΤΟΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΚΑΝΙΚΟΙ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ή ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΙ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ

Δημοσθένης

(385/4-322 π.Χ.)

συμβουλές για το μέλλον

προτροπή ή αποτροπή με σκοπό το συμφέρον του λαού.

στην Εκκλησία του Δήμου όπου αποφασίζονταν σοβαρά θέματα του κράτους.

Πνύκα = χώρος συνεδριάσεων και αγορεύσεων, όπως και η Αγορά και το θέατρο του Διονύσου.

ΔΙΚΑΝΙΚΟΙ

Λυσίας(445-380 π.Χ.)

για πράξεις του παρελθόντος. κατηγορίες ή απολογίες (με

βάση το νόμο και το αίσθημα του δικαίου)

στον Άρειο Πάγο, άλλα δικαστήρια, στη Βουλή στην Εκκλησία του Δήμου. Σπουδαιότερο δικαστήριο η Ηλιαία (6.000 δικαστές)

οι διάδικοι αγόρευαν αυτοπροσώπως

λογογράφοι (γνώριζαν τους νόμους, αλλά και την ψυχολογία των λαϊκών δικαστών)

ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΙ

Ισοκράτης(436-338/7 π.Χ.)

σε γιορτές και συγκεντρώσεις.

εγκώμιο ή κριτική προσώπων του παρόντος με πρόβλεψη του μέλλοντος και αναδρομές στο παρελθόν.

επίδειξη ρητορικής δεινότητας

συχνά πολιτικές σκοπιμότητες

Η αρχαία Πνύκα

Αρχαία Αγορά

Το θέατρο του Διονύσου