1

Ανέστης Σεπετσής ένα power point για τα παλιά επαγγέλματα

Γλωσσά ενότητα 13

Ανέστης

2

Λούστρος Λούστρος ονομάζεται το

επάγγελμα πλανόδιου που γυαλίζει παπούτσια περαστικών.

Στη δουλειά του λούστρου χρησιμοποιείται κασελάκι που μέσα έχει τα βερνίκια και δύο βούρτσες για το γυάλισμα των παπουτσιών.

Σε αρκετές περιπτώσεις, ιδιαίτερα παλαιότερα (όπως φαίνεται από παλιές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου) οι λούστροι ήταν παιδιά.

Ανέστης

3Ανέστης

4

γαλατάς Ο γαλατάς ήταν επάγγελμα 

πλανόδιου μικροπωλητή παλαιότερων εποχών, που διατηρήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, που σήμερα έχει εκλείψει σχεδόν τελείως από αρκετές χώρες της Ευρώπης.

Ο γαλατάς εργαζόταν στα μεγάλα αστικά κέντρα και όχι στα χωριά, καθώς εκεί υπήρχε η δυνατότητα, εξ ανάγκης, για άμεση πώληση φρέσκου γάλακτος.

Ανέστης

5

γαλατάς Ο γαλατάς αναλάμβανε

τη διάθεση του γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων (συνηθέστερα γιαουρτιού) στα σπίτια. Το μεταφορικό του μέσο ήταν ένα υποζύγιο (γάιδαρος ή μουλάρι, μερικές φορές ρυμουλκούσαν και ανοικτή ή κλειστή ελαφριά άμαξα) και αργότερα το ποδήλατο ή μηχανοκίνητο δίτροχο

Ανέστης

6

νερουλάς Στην παλιά Αθήνα που δεν

υπήρχαν βρύσες μέσα στα σπίτια, ο νερουλάς αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό. Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά και είχε σταθερή πελατεία .

 Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ.

Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930, οπότε ιδρύθηκε η ΟΥΛΕΝ.

Ανέστης

7

σαμαράς Παλιότερα η μεταφορά

ανθρώπων και προϊόντων γινόταν αποκλειστικά με ζώα, εφόσον το οδικό δίκτυο ήταν υποτυπώδες και η ορεινή μορφολογία του εδάφους δυσχέραινε τις μετακινήσεις. Το γαϊδούρι και το μουλάρι ήταν τα πιο διαδεδομένα μέσα μεταφοράς. Ο σαμαράς κατασκεύαζε τον απαραίτητο εξοπλισμό που απαιτούνταν για να προσφέρει το ζώο τις υπηρεσίες του στο αφεντικό του.

Ανέστης

8

σαμαράς Αυτό ήταν το σαμάρι που

κατασκεύαζε με επεξεργασμένα σανίδια πλατάνου τα οποία σκάλιζε και έδινε σχήμα ανάλογο με το σώμα του ζώου. Στις αγροτικές εργασίες και γενικότερα στις καθημερινές δραστηριότητες το σαμάρι των ζώων ήτα απλά με ξύλινο σκελετό και εσωτερική επένδυση από δέρμα ή αρνόμαλλο.

Ανέστης

9

Παγωτατζής Οι Παγωτατζήδες βράζανε το

γάλα και προσθέτανε ζάχαρη, αυγά, κακάο ή βανίλια, ανάλογα με τη γεύση που θέλανε να φτιάξουν. Όταν έβραζε το μείγμα, το κατέβαζαν από τη φωτιά και το τοποθετούσαν σε ένα μεταλλικό κάδο, ο οποίος βρισκόταν μέσα σε ένα ξύλινο βαρέλι. Στο κενό που υπήρχε ανάμεσα στο ξύλινο βαρέλι και στο κάδο, τοποθετούσαν πάγο  και συνέχιζαν να ανακατεύουν το μείγμα μέχρι να πήξει.

Ανέστης

10

Παγοτατζής

Φορτώνανε το βαρέλι στο καρότσι και με μια ειδική μεταλλική κουτάλα και τα χωνάκια  ξεκινούσαν τη δουλειά τους.

Κατά διαστήματα έριχναν κομμάτια πάγου εξωτερικά για να μη λιώσει το παγωτό.

Ανέστης

11

  Κουλουράς  Ο Κουλουράς  λοιπόν, ήταν  ο

υπαίθριος μικροπωλητής ο οποίος πουλούσε  κουλούρια .

  Κάθε πρωί ο κουλουρτζής, σύχναζε σε μέρη όπου περνούσε πολύς κόσμος, - συνήθως σε κεντρικά σημεία των πόλεων - έστηνε το τραπεζάκι του με τα τακτοποιημένα σουσαμένια κουλούρια του και τα πουλούσε. 

Χαρακτηριστική ήταν η προτροπή των κουλουρτζήδων

Ανέστης

12

παγοπώλης

Περνούσε από τις γειτονιές κάθε μέρα,  με το ειδικά διαμορφωμένο  φορτηγό του  ή τρίκυκλο του γεμάτο πάγο, (ολόκληρη κολώνα ή μισή) και τροφοδοτούσε  όχι μόνο τα σπίτια αλλά και τα διάφορα μικρά μαγαζιά. 

Ο παγοπώλης φορούσε τα γάντια του για να μην παγώνουν τα χέρια του και με ένα γάντζο έπιανε τον πάγο τον έκοβε και τον έδινε.

Ανέστης

13

παγοπώλης

Οι νοικοκυρές, τοποθετούσαν τον πάγο  στο ψυγείο εκείνης της εποχής (που το έλεγαν παγωνιέρα).

Εκεί διατηρούσαν τα τρόφιμά τους  και είχαν και  δροσερό νερό το καλοκαίρι.

Στις μέρες μας, έχει εξαλειφθεί το επάγγελμα αυτό, γιατί με την ανάπτυξη της τεχνολογίας όλοι τώρα στα σπίτια μας διαθέτουμε σύγχρονα ψυγεία.

Ανέστης

14

καλαθάς Τα καλάθια αυτά  κατασκευάζονταν

από τους καλαθοποιούς. Οι καλαθάδες λοιπόν

χρησιμοποιούσαν καλάμια από τις όχθες των ποταμιών ή των λιμνών.

Τα  έκοβαν, τα  καθάριζαν ,τα στεγνώνανε στον ήλιο  και στη συνέχεια  με τη βοήθεια ενός κοφτερού μαχαιριού,  τα έσχιζαν σε μακριές λουρίδες.  

Τις λουρίδες αυτές  των  καλαμιών τις έπλεκαν κι έφτιαχναν καλάθια και πανέρια, σε διάφορα μεγέθη. 

Έπειτα τα πουλούσαν σε διάφορες γιορτές - πανηγύρια ή τα ανταλλάσανε με διάφορα άλλα είδη.

Ανέστης

15

φανοκόρος Ο φανοκόρος και φανανάπτης

όπως αναφέρεται σε εφημερίδες των αρχών του περασμένου αιώνα, ήταν ο άνθρωπος που άναβε τα φανάρια του δημοτικού φωτισμού. Από το τέλος του 18ου αιώνα με την διάδοση του φωταερίο και ειδικά στην Αθήνα από το 1857 με την ίδρυση του εργοστασίου φωταερίου σε συνεργασία με Γαλλική εταιρεία, έγινε επιτακτική η ανάγκη για το φωτισμό της πόλης. Το 1858 αποφάσισαν να φωταγωγήσουν τους δρόμους και τις πλατείες της πόλης.

Ανέστης

16

φανοκόρος

Έτσι κάθε βράδυ ο φανοκόρος φρόντιζε να ανάβουν οι δημοτικοί φανοστάτες των δρόμων. Με τον ερχομό όμως του ηλεκτρικού ρεύματος το επάγγελμα του φανοκόρου έσβησε. Από το 1862 που τελείωσαν οι εγκαταστάσεις για το φωταέριο στο Γκάζι (η περιοχή πήρε το όνομά της από το εργοστάσιο), η χρήση του επιτρεπόταν τη νύχτα αποκλειστικά για το δημοτικό φωτισμό

Ανέστης

17

ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ: ΑΝΕΣΤΗΣ ΣΕΠΕΤΣΗΣ Ευχαριστώ που με παρακολουθήσατε Πηγές : Βικιπαίδεια παραδοσιακά επαγγέλματα Google

Ανέστης