ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΠΟΥ

ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

ΑΛΕΒΙΖΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

ΚΑΡΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΣΧ. ΕΤΟΣ 2013-2014

Η ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Τα βιβλία που αποτελούν την Π. Δ. διαπνέονται από αυτό που στη θεολογική γλώσσα ονομάζεται «ιστορία της θείας οικονομίας», δηλ. μια συνεχιζόμενη ιστορία διαδοχικών επεμβάσεων του Θεού, ιστορικών σωτηριωδών γεγονότων και κατευθύνσεων των προσδοκιών των ανθρώπων προς μία μεσσιανική εποχή.

Η Εκκλησία ενσωμάτωσε στην Αγία Γραφή της την Π. Δ. γιατί περιέχει την

ιστορία της θείας οικονομίας, την προετοιμασία της λύτρωσης, τη συνεχή σχέση του Θεού με τον άνθρωπο, την επαγγελία για έναν καλύτερο κόσμο, με έναν λόγο γιατί προτυπώνει και προαναγγέλλει τον Χριστό.

Δεν υπάρχουν βιβλία που να έχουν μελετηθεί περισσότερο και με μεγαλύτερο πάθος, τόσο από εχθρούς όσο και από φίλους, από τα βιβλία της Π. Δ., που μιλούν για τον μοναδικό και αληθινό Θεάνθρωπο.

Η Π. Δ. αποτελείται από 49 ιερά βιβλία, που γράφτηκαν σε διάστημα τουλάχιστον 1200 ετών (1500-250 π.Χ.) και αποτέλεσαν τις μοναδικές Ιερές Γραφές που χρησιμοποιήθηκαν από τον Χριστό, τους Αποστόλους και την πρωτοχριστιανική κοινότητα. Το κάθε βιβλίο δε μιλάει μόνο για την εποχή του, αλλά και για το μέλλον (μέχρι την συντέλεια του κόσμου).

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ

βοά «ο Χριστός έρχεται», ενώ η Καινή πιστοποιεί πως «ο Χριστός ήρθε». Η Π. Δ. είναι η βάση που προοριζόταν για να ετοιμάσει τους Ισραηλίτες για την

έλευση του Μεσσία που θα θυσίαζε τον εαυτό Του για τις αμαρτίες του κόσμου [Α΄ Ιωάννη 2:2]. Η Κ. Δ. μοιράζεται τη ζωή του Ιησού και στη συνέχεια εξετάζει τι έκανε και πως πρέπει εμείς να ανταποκριθούμε στο δώρο Του για αιώνια ζωή [Προς Ρωμαίους κεφ. 12].

Η Κ. Δ. μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητή, όταν θεωρείται ως η εκπλήρωση των γεγονότων, των νόμων, των διαθηκών και υποσχέσεων της Π. Δ.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας διδάσκει πως: «η Παλαιά προδήλωσε την Καινή και η Καινή ερμήνευσε την Παλαιά. Δεν είναι κάτι ξεχωριστό, αλλά μοιάζουν με δύο υπηρέτριες που ακολουθούν τον Ένα Δεσπότη». Πιο απλά, ολόκληρη η Παλαιά

Και οι δύο διαθήκες αποκαλύπτουν τον ίδιο άγιο, που επιθυμεί να φέρει κοντά Του τους αμαρτωλούς μέσω της συγχώρεσης που είναι δυνατή μόνο μέσω της εξιλαστήριας θυσίας του Χριστού. Και στις δύο διαθήκες, ο Θεός μας αποκαλύπτει τον Εαυτό Του και πως θα πάμε κοντά Του μέσω του Χριστού. Και στις δύο διαθήκες, βρίσκουμε ότι χρειαζόμαστε για την αιώνια ζωή και την ευσεβή διαβίωση [Β΄ Τιμόθεο 3:15-17].

δίκαιο και ελεήμoνα Θεό

Ο Μεσσίας αναγγέλθηκε από μια ατελείωτη αλυσίδα ανθρώπων, που έζησαν και έδρασαν σε διαφορετικό χρονικό πλαίσιο, περιβάλλον και συνθήκες.

Τα Ευαγγέλια και οι Πράξεις των

αποστόλων καταγράφουν την εκπλήρωση πολλών από τις προφητείες που καταγράφηκαν εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα στη Π. Δ. Στα γεγονότα της γέννησης του Ιησού, της ζωής, των θαυμάτων, του θανάτου και της Ανάστασης όπως περιγράφονται στα Ευαγγέλια, βρίσκουμε την εκπλήρωση των προφητειών της Π. Δ. που σχετίζονται με την πρώτη έλευση του Μεσσία. Οι λεπτομέρειες αυτές είναι που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό του Ιησού ότι είναι ο ερχόμενος Χριστός.

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ»

Ο Ιησούς είχε απόλυτη συνείδηση ότι στο πρόσωπο Του εκπληρώθηκαν όλες οι προφητείες της Π.Δ.:

«Ουκ ήλθον καταλύσαι τον νόμον, αλλά πληρώσαι [Ματθ. 5,17]

«Eι επιστεύετε Μωυσεί, επιστεύετε αν εμοί∙ περί εμού εκείνος έγραψε» [Ιω. 5,4]

«Ερευνάτε τας Γραφάς, αύται γαρ μαρτυρούσι περί εμού» [Ιω. 5,39]

ΠΡΟΠΑΤΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

«ΤΟ ΠΡΩΤΟΕΥΑΓΓΕΛΙΟ»

ΓΕΝΕΣΗ, 3,15:«Είπε ο Κύριος, ο Θεός στο φίδι: Θα θέσω άσβεστη εχθρότητα ανάμεσα σε σένα και τη γυναίκα και ανάμεσα στους απογόνους σου και τους απογόνους της. Ένας δε απόγονος της γυναικός μόνης, αυτός θα σου συντρίψει το κεφάλι και συ θα κεντήσεις τη φτέρνα του».

Κατά την προπατορική περίοδο αναγγέλλεται στους πεσόντες πρωτόπλαστους το λεγόμενο ‘'πρωτοευαγγέλιο'' της λύτρωσής τους μέσω εκείνου, που θα γινόταν άνθρωπος από μία γυναίκα. Από εκεί και πέρα όλα τα βιβλία της Π. Διαθήκης βρίθουν από προτυπώσεις, προεικονίσεις και προφητείες για το πρόσωπο του Χριστού, τον επί γης βίο Του αλλά και για την Εκκλησία και μέχρι και για την δευτέρα παρουσία Του.

{Από όλη την Αγία Γραφή, μόνο στην προφητεία αυτή αναφέρεται η λέξη “σπέρμα”, δηλαδή “απόγονος”, σε γυναίκα, ενώ σε όλες τις άλλες περιπτώσεις έχει αποκλειστική αναφορά στο ανδρικό φύλο. Παρέχεται, έτσι, σαφής υπαινιγμός για τη γέννηση του αναμενόμενου Σωτήρα από μόνη τη γυναίκα, δηλαδή τη Θεοτόκο Μαρία. Ο Σωτήρας θα συντρίψει την καταχθόνια και μισάνθρωπη εξουσία του πονηρού Σατανά-φιδιού (με την Ανάστασή του), ενώ εκείνος (ο διάβολος) θα καταφέρει απλά να τον τραυματίσει στη φτέρνα, εννοώντας τον προσωρινό τριήμερο θάνατό του. Έτσι Θα τερματιστεί η μεταξύ Θεού και ανθρώπου διάσταση και θα αποκατασταθεί η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό.}

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ Στους Πατριάρχες παρέχεται υπόσχεση περί ευλογίας όλων των απογόνων τους, οι οποίοι θα είναι και οι πρόγονοι του Μεσσία [Γεν. 1,3.22,18.26,4.28,14.49,8-12. Α‘ Παραλ. 17,11],περί σωτηρίας πάντων των εθνών [Γεν. 12, 1, 7.13, 14-17. 17, 1-9.18, 17-19.22, 16-18. Γεν. 26, 1-5.

Γεν. 28, 10-15]

Ο Ιακώβ καλεί τα παιδιά του, πριν πεθάνει, και τους λέει: «Ουδέποτε θα λείψει το σκήπτρο από τον Ιούδα, ούτε η ηγεμονική ράβδος απ' το μέσο των ποδιών του, μέχρις ότου έλθει εκείνος, στον οποίο τούτο (το σκήπτρο) ανήκει και στον οποίο υπακούουν οι λαοί (‘'και αυτός θα είναι η προσδοκία των εθνών'') [Γεν. 49, 10], ο οποίος θα βρει μαρτυρικό θάνατο'‘ [Γεν. 49, 11].

{Πράγματι, «το σκήπτρο και η ράβδος της εξουσίας» αφαιρέθηκαν από τον Ιούδα όταν ακριβώς εμφανίστηκε ο Ιησούς πάνω στη γη. Η έλευσή Του συνέπεσε με τις «τελευταίες ημέρες», τότε δηλαδή που συμπληρώθηκε ο χρόνος τον οποίο είχαν προαναγγείλει οι προφήτες. Ο Ηρώδης είναι ο τελευταίος βασιλιάς των Εβραίων. Μετά το θάνατό του διαμελίστηκε η χώρα τους. Η εξουσία μεταβιβάστηκε στους Ρωμαίους κυβερνήτες και ο Ισραήλ έχασε την ανεξαρτησία του” }

Άστρο θα ανατείλει από τον Ιακώβ, σκήπτρο θα αναστηθεί από τον Ισραήλ και θα κτυπήσει τους ναούς του Μωάβ και τα κρανία όλων των υιών του Σηθ'‘ [Προφητεία του Βαρλαάμ, Αριθμ. 24, 17].

Ο Μωυσής αναγγέλλει στον λαό: Και είπε ο Κύριος προς εμέ... προφήτη θα αναδείξω σ' αυτούς από τους αδελφούς τους, όπως εσένα, και θα βάλω τα λόγια στο στόμα του...'‘ [Δευτερονόμιο.

18, 15-19].

Εφεξής προλέγεται, ότι ο οίκος Δαβίδ, απ' τον οποίον θα κατάγεται ο Μεσσίας,

θα βασιλεύσει επί θρόνου αιωνίως [Β' Βασ. 7, 16 & Γ' Βασ. 11, 36-37].

Εδώ συγκαταλέγεται και η υπόσχεση που έδωσε ο Θεός στο βασιλιά Δαυϊδ (2

Σαμ., κεφ 7):«Ένας από τους απογόνους σου, του είπε, θα οικοδομήσει ένα

σπίτι αφιερωμένο στο όνομά μου και εγώ θα φροντίσω να σταθεροποιήσω

στους αιώνες το βασιλικό του θρόνο. Εγώ θα είμαι πατέρας του και εκείνος θα

είναι υιός μου.... Το σπίτι του και το βασίλειό του θα είναι πάντα σταθερά και ο

θρόνος του θα είναι ατράνταχτος στην αιωνιότητα».

Ο Δαβίδ αναγγέλλει την κατά σάρκα εκ γαστρός γέννηση του προαιώνιου Θεού

Λόγου, ως κυρίαρχου των εθνών [Ψαλμ. 109, 3β ε] και προεικονίζει λεπτομερώς τα

παθήματα και την δόξα του Μεσσία, ο οποίος θα είναι υιός του Θεού [Ψαλμ. 2, 7].

{Ολόκληρος ο 2ος και ο 71ος Ψαλμός είναι χριστολογικοί, περί του Μεσσία ως ισχυρού βασιλέα, που θα κρίνει

δίκαιους και άδικους. Στον ψαλμό αυτό προφητεύεται και η προσκύνηση του Κυρίου από τους μάγους. Ο

Μεσσίας θα είναι ο πνευματικός ηγέτης και κύριος των λαών [Ψαλμ. 109, 110, 111, 9], ο άδολος και

αναμάρτητος [Ψαλμ. 14], ο οποίος, αφού προδοθεί [Ψαλμ. 40 & 41] και καταδικαστεί βάσει ψευδομαρτυριών

[Ψαλμ. 34] και με αγωνία υποστεί πάθη [Ψαλμ. 54, 5, 6 & Ψαλμ. 2, 2. 21], θα βγει από τον τάφο δοξασμένος

[Ψαλμ. 15,10 ε] και θα αναληφθεί [Ψαλμ. 109, 1], προτυπώνεται δε και το μυστήριο της θείας ευχαριστίας που

θα συσταθεί από αυτόν [Παροιμ. 8, 22-9, 6].}

ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΩΝ

ΕΠΙ ΠΡΟΦΗΤΩΝ

Ο απ. Παύλος, στην προς Γαλάτας επιστολή του, μας βεβαιώνει πως, «όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, τότε έστειλε ο Θεός τον Υιόν Του, ο οποίος γεννήθηκε από γυναίκα». Για αυτό το «πλήρωμα του χρόνου», μίλησαν οι προφήτες εκατοντάδες χρόνια πριν την πολυπόθητη Επιφάνειά Του. Οι μαρτυρίες αυτές αποτελούν την πλέον ισχυρή απόδειξη του θεανθρώπινου χαρακτήρα του Ιησού Χριστού, της ιδιότητάς του ως Υιού του Θεού και της μοναδικής μεσσιακής Του αποστολής μέσα στο διάβα των αιώνων.

Στη Βίβλο, η εβραϊκή λέξη ναβί΄ (näbî΄) είναι η κύρια λέξη που αποδίδεται «προφήτης» και δηλώνει εκείνον που διακηρύττει ή αναγγέλει, τον διαγγελέα. Μεγάλοι Προφήτες θεωρούνται ο Ησαΐας, ο Ιερεμίας, ο Ιεζεκιήλ, ο Δανιήλ και ο Ηλίας. Υπήρχαν ακόμα και δώδεκα μικροί προφήτες, βιβλία των οποίων συμπεριλαμβάνονται στην Παλαιά Διαθήκη : Ωσηέ, Αμώς, Μιχαίας, Ηωήλ, Οβδιού, Ιωνάς, Ναούμ, Αββακούμ, Σοφωνίας, Αγγαίος, Ζαχαρίας και Μαλαχίας.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ & ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ 1

Το Θείο αυτό παιδί, θα γεννιόταν από το σπέρμα του Αβραάμ, γιατί ο Θεός τον διαβεβαιώνει ότι "δια του σπέρματός σου (μέσω ενός εκλεκτού προσώπου) θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης,

επειδή υπάκουσες στη φωνή μου", [Γέν. 22,18], η γέννησή του περιορίζεται στο γενεαλογικό δένδρο του Ισαάκ και όχι του Ισμαήλ [Γέν. 21,12], προέρχεται από το γενεαλογικό επίσης δένδρο

του Ιακώβ και όχι του Ησαύ [Αριθμοί, 14,17], από την άσημη φυλή του Ιούδα* [Μιχ. 5,1], από την συγκεκριμένη οικογένεια του Ιεσσαί [Ησ., 11,1] και από τον Οίκο του Δαυίδ, απ’ τον οποίον, πράγματι, γεννήθηκε ο Χριστός: "Ιδού, έρχονται μέρες, λέει ο Κύριος, που θα σηκώσω στον Δαυίδ Βλαστό, Δίκαιο και θα βασιλεύσει ως Βασιλιάς και θα ευημερήσει και θα κάνει Κρίση και Δικαιοσύνη πάνω στη γη” [Ιερ. 23,5]. * {Αυτή η προφητεία ήταν τελείως ασυνήθιστη και παράξενη. Το έθνος του Ισραήλ αποτελούνταν από 12 φυλές. Είχε οριστεί ότι, οι ιερείς του Ισραήλ θα προέρχονταν από τη φυλή του Λευί. Κι όμως, ο Ιησούς εκπλήρωσε αυτή τη προφητεία προερχόμενος από τη φυλή του Ιούδα. Και της Μαρίας και του Ιωσήφ η καταγωγή ήταν από τη φυλή του Ιούδα.}

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ & ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ 2

Ο Ησαΐας περιγράφει τα σχετιζόμενα με τον Μεσσία τόσο ζωηρά, ως να ήταν όχι προφήτης, αλλά ευαγγελιστής: εκ παρθένου θα γεννηθεί ο Εμμανουήλ [Ησ. 7, 14],

φως σε εκείνους που βρίσκονται στο σκοτάδι [Ησ. 9, 1 ε], φως εθνών [Ησ. 49, 6 ε], θεός ισχυρός [Ησ. 8, 3 ε], γεμάτος γλυκύτητα και ταπεινότητα [Ησ. 50, 6΄ 52, 13 ε], θείες έχοντας ιδιότητες [Ησ. 9, 6 και 11, 2 ε], κατά σάρκα καταγόμενος από τον Δαυίδ από την ρίζα του Ιεσσαί [Ησ. 11, 1], θα ανεβεί στη Σιών φέρνοντας το ευχάριστο μήνυμα [Ησ. 40, 9] και θα καθίσει ως βασιλέας στον θρόνο του Δαβίδ κρίνοντας την οικουμένη [Ησ. 16, 5], θα είναι ο ποιμένας [Ησ. 40, 11], και ο λυτρωτής του κόσμου όλου [Ησ. 25, 6 ε], θα αναστηθούν οι νεκροί και θα εγερθούν οι ευρισκόμενοι στα μνήματα και όλοι οι κατοικούντες στη γη θα χαρούν [Ησ. 26, 19 ε], θα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος στα θεμέλια της Σιών [Ησ. 26, 19 ε], θα εγκαινιάσει χρυσή εποχή στη γη [Ησ. 35,6, 11 ε].

Προαναγγέλλεται συγχρόνως ο πρόδρομός του και περιγράφεται το έργο του: «Να, εγώ στέλνω τον αγγελιοφόρο μου, λέει ο Θεός, για να προετοιμάσει το δρόμο πριν από μένα. Θα είναι μια φωνή, που θα ακουστεί στην έρημο: Ετοιμάστε την οδό του Κυρίου, κάνετε ίσιους τους δρόμους του Θεού μας». [Μιχ. 3,1-Ησ.

40,3]. {Το περιεχόμενο της προφητείας αυτής είναι θαυμαστό, διότι εξαγγέλλει: α) Την προετοιμασία του λαού να δεχτεί το Μεσσία. β) Ότι ο Μεσσίας θα ερχόταν και θα δρούσε μέσα σε ένα συγκεκριμένο λαό, τον Ισραήλ. γ) Η προετοιμασία του θα γινόταν από ένα και όχι πολλά πρόσωπα, δ) Ο Μεσσίας θα ερχόταν για να σώσει το λαό από τις αμαρτίες του και ε) και σπουδαιότερο: Το ερχόμενο πρόσωπο εξισώνεται με το Θεό Γιαχβέ της Π. Δ.. Είναι ο ίδιος, που πρόκειται να έρθει.}

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ & ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ 3

- Ο Ιερεμίας προλέγει την εμφάνιση δίκαιου

βασιλέα από τον Δαβίδ, του οποίου το όνομα ‘'Κύριος Ιωσεδέκ'' (= Κύριος θεός Δικαιοσύνης) [Ιερ. 23, 5-6], και την έναντι του Μεσσία απιστία του Ισραήλ [Ιερ. 2, 13-18].

- Ο Δανιήλ αναφέρει: «θα αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλεία, η οποία δεν θα καταστραφεί στους αιώνες'', η οποία θα ανατρέψει τον κολοσσό της ειδωλολατρίας και ο υιός του ανθρώπου θα βασιλεύσει αιώνια σε όλους τους λαούς» [Δαν. 2, 28].

- Ο Ιεζεκιήλ προφητεύει την επιστροφή του Ισραήλ [Ιεζ. 11, 14-21 & 36, 16-32] και προαναγγέλλει έναν αιώνιο ποιμένα [Ιεζ. 34, 23-31 και κεφ. 37].

- Ο Ναούμ προφητεύει εκείνον, που ευαγγελίζεται την ειρήνη και εγκαινιάζει αμετάκλητα νέα εποχή, διάδοχο της παλαιάς [Ναούμ 2,1].

- Ο Αγγαίος προφητεύει την εποχή, κατά την οποία η τελευταία δόξα του Ναού

θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη της παλαιάς, υπαινισσόμενος προφανώς την προσκόμιση στον Ναό του θείου Βρέφους και την ολοκληρωτική παραμονή του Κυρίου σ' αυτόν» [Αγγαίος β,7].

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ «Εβδομήντα εβδομάδες ορίστηκαν για το λαό σου και την άγια πόλη, για να παύσει

η αδικία, για να σφραγιστεί η αμαρτία, για να ξεπλυθεί το κακό, για να επικρατήσει αιώνια δικαιοσύνη, για να επικυρωθεί το όραμα και ο προφήτης και να χριστεί ο Άγιος των Αγίων. Γνώρισε, λοιπόν, και κατάλαβε, ότι από την έκδοση του προστάγματος για να ανοικοδομηθεί η Ιερουσαλήμ, μέχρι του Χριστού του Ηγήτορα θα είναι επτά εβδομάδες, και εξήντα δύο εβδομάδες. Η πλατεία και το τείχος θα οικοδομηθεί ξανά, μάλιστα σε καιρούς στενοχώριας. Και μετά τις εξήντα δύο εβδομάδες, ο Χριστός θα εκκοπεί, όμως όχι για τον εαυτό του και ο λαός του ηγήτορα, ο οποίος θα έρθει, θα αφανίσει την πόλη και το αγιαστήριο» [Δαν. κεφ. 9]. {Αυτή η μοναδική, σε ολόκληρη την Π. Δ., ένδειξη, αναφέρεται, σύμφωνα με τη συνήθεια της Γραφής, όχι σε εβδομάδες ημερών, αλλά σε περιόδους επτά ετών. Συνεπώς, οι «εξήντα εννέα εβδομάδες», δηλ. 7 σύν 62 εβδομάδες ετών, που αναφέραμε, μέχρι την εμφάνιση στο προσκήνιο του Χριστού του Ηγήτορα, του Μεσσία, είναι 69 χρόνια επί 7, συνολικά 483 χρόνια. Για την έναρξη της χρονολόγησης, παρατίθεται από το προφητικό κείμενο μια συγκεκριμένη ιστορική αφετηρία. Η έκδοση ενός προστάγματος (Αρταξέρξης ο Μακρόχειρας 455 πΧ. για την ανοικοδόμηση, εκ νέου, της Ιερουσαλήμ, μετά την επιστροφή των Ιουδαίων από την εξορία (Βαβυλώνιος αιχμαλωσία). Οι 69 εβδομάδες, αρχόμενες από το έτος 455 πΧ. λήγουν στο έτος 28 μΧ. Η σύμπτωση φαίνεται εκπληκτική, εφόσον το 28 μΧ. είναι περίπου η χρονολογία κατά την οποία ο Χριστός άρχισε τη δημόσια ζωή και δράση του, κηρύττοντας το ευαγγέλιο της σωτηρίας.}

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Θα αρχίσει το κήρυγμα του εντός των

ορίων των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ [Ησ. 8, 23,2].

θα διδάξει την ταπείνωση στους υψηλόφρονες: Όποιος έχει αυτοπεποίθηση (ότι ξέρει καλά τον νόμο του Θεού και είναι γι’ αυτό εκτός κινδύνου) θα βρει τον Χριστό λίθο προσκόμματος. Όποιος στηρίζει την πίστη και εμπιστοσύνη του σ’ Αυτόν, θα αγιασθεί και θα σωθεί («εάν επ’ αυτώ πεποιθώς ω, έσται μοι εις αγιασμόν» [Ησ. 8,14-15].

Τα λόγια του Χριστού θα φανούν στους υψηλόφρονες απεχθή. Θα κλείσουν τα αυτιά τους, να μην τα ακούσουν [Ησ. 6,10].

Θα Τον ακούσουν οι ταπεινοί. «Ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με. Κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν» [Ησ. 61,1-2].

Θα κάνει θαύματα: «Τότε ανοιχθήσονται οφθαλμοί τυφλών και ώτα κωφών ακούσονται, τότε αλείται ως έλαφος ο χωλός και τρανή έσται γλώσσα μογγιλάλων» [Ησ. 35, 5 & 42, 1-3.],

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ

«Και συ Βηθλεέμ, που αλλιώς λέγεσαι και οίκος άρτου, μικρή είσαι μεταξύ των πόλεων του Ιούδα. Δεν έχεις ούτε χίλιους κατοίκους. Αλλά από σένα θα προέλθει για τη δική μου δόξα ένας άντρας, για να γίνει άρχοντας του ισραηλιτικού λαού. Η αρχή και η ενέργεια αυτού ξεπερνά την αρχή των ημερών της δημιουργίας» [Μιχ. 5,12].

{Πρόκειται για μια μεγαλειώδη προφητεία, με καταπληκτικές προφητικές λεπτομέρειες: Ο προσδιορισμός του τόπου, ότι είναι δηλαδή μικρός και ότι ανήκει στις πόλεις του Ιούδα. Ακόμα, ότι το πρόσωπο που θα γεννιόταν εκεί είναι για το Θεό πρόσωπο εξέχον”, γιατί λέγει «θα γεννηθεί για τη δική μου δόξα». “Πέρα απ’ αυτό θα αναδεικνυόταν «Ηγήτορας» μέσα στον Ισραήλ. Αλλά, και κάτι πιο μεγάλο και πιο σπουδαίο. Το προφητευόμενο πρόσωπο, θα ήταν μεν από τη γέννησή του άνθρωπος, αλλά θα διέφερε ριζικά από τους άλλους θνητούς, επειδή πριν από τη γέννησή του προϋπήρχε αιώνια”. Αυτό σημαίνει η πρόταση της προφητείας: «η έξοδός του είναι απ’ αρχής αιώνος». Η έξοδος του παιδιού της Βηθλεέμ, δηλ. η ανατολή του, η εμφάνισή του, χάνεται στην αιωνιότητα. Το χωρίο αυτό αναφέρεται στην προαιώνια ύπαρξη του Μεσσία ως Θεού.}

«Πλήθος καμήλων θα σε σκεπάσει, όλοι από τη Σεβά θα έρθουν, χρυσάφι και λίβανο θα φέρουν και θα ευαγγελίζονται τους επαίνους του Κυρίου» [Ησ. 60].

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ & ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

«Έχε χαρά μεγάλη, θυγατέρα Σιών. Να αλαλάζεις θυγατέρα Ιερουσαλήμ. Δες! Ο Βασιλιάς σου έρχεται σε σένα! Αυτός είναι δίκαιος και σώζει. Είναι πράος και κάθεται πάνω σε

γαϊδουράκι» [Ζαχ. 9, 9]. {Ευαγγέλιο Ιωάννη, 12, 13-14: «ο λαός πήρε φοινικόκλαδα και βγήκε να τον προϋπαντήσει κραυγάζοντας: Δοξολογείτε: «Ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου, ο Βασιλιάς του Ισραήλ». Κι ο Ιησούς, αφού βρήκε ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω σ' αυτό, όπως λέει η Γραφή».}

«Όταν κάποιος τον ρωτήσει: Τι είναι οι πληγές αυτές μέσα στα χέρια σου; Εκείνος θα απαντήσει: Είναι οι πληγές εκείνες, που πληγώθηκα μέσα στο σπίτι των φίλων μου»

[Ζαχ. 13,6]. {Ο Ιούδας, που έτρωγε ψωμί μαζί με το Χριστό, τον πρόδωσε, και οι

πληγές μέσα στα χέρια προέρχονται από τα καρφιά και προξενήθηκαν από τους συμπατριώτες του Ιουδαίους, που ζήτηθαν να σταυρωθεί.}

«Και είπα σ' αυτούς: «Αν συμφωνείτε, δώστε μου αμοιβή. Διαφορετικά αρνηθείτε την. Κι εκείνοι έστησαν την αμοιβή

μου: τριάντα αργύρια» [Ζαχ. 11,12]. {Ευαγγέλιο Ματθαίου : «και (ο

Ιούδας) είπε: "Tι θέλετε να μου δώσετε; κι εγώ θα σας τον παραδώσω". Kι εκείνοι του μέτρησαν τριάντα αργύρια».}

«Και είπε Κύριος σ' εμένα: Ρίξτε τα αυτά στον κεραμοποιό, την τιμή με την οποία διατιμήθηκα απ' αυτούς. Και πήρα τα τριάντα αργύρια και τα έριξα αυτά στον οίκο του Κυρίου,

στον κεραμοποιό» [Ζαχ. 11,13].

«…Δέχτηκε εξευτελισμούς και ταπεινώσεις εκ μέρους των ανθρώπων. Αυτός

όμως φέρει πάνω του το βαρύ φορτίο των αμαρτιών μας … Θα τον

χαστουκίσουν… Και αυτός παρ’ όλες τις κακώσεις που υπέστη, δεν άνοιξε το

στόμα του. Σαν άφωνο πρόβατο οδηγήθηκε στη σφαγή. Σαν αμνός μπροστά

σ’ αυτόν που τον κουρεύει, έτσι βαδίζει, χωρίς να ανοίγει το στόμα του… Θα

τρυπήσουν τα χέρια του και τα πόδια του ανάμεσα σε δύο κακούργους…

Αφαιρέθηκε βίαια και άδικα από τη γη η ζωή του. Το παιδί μου αυτό, λέγει ο

Θεός, δεν έπραξε καμία παρανομία, ούτε βρέθηκε ποτέ ψεύδος στο στόμα

του. Αν προσφέρετε αυτόν ως εξιλαστήριο θύμα για τις αμαρτίες σας, η ψυχή

σας θα λυτρωθεί. Αυτός θα πάρει ως δική του πνευματική κληρονομιά

πολλούς, γιατί με τη θέλησή του παραδόθηκε στο λυτρωτικό για μας θάνατο.

Και δια της θυσίας του πήρε πάνω του τις αμαρτίες πολλών» [Ησ. 52 & 53].

«Και ο τάφος του ορίστηκε με τους κακούργους. Όμως, στο θάνατο Του

στάθηκε με τον πλούσιο, γιατί δεν έκανε ανομία, κι ούτε βρέθηκε δόλος στο

στόμα Του» [Ησ. 53, 9]. {Όταν ήρθε η ώρα της ταφής του Χριστού, δεν είχαν μέρος γι΄ Αυτόν. Τότε ένας

πλούσιος, ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία, που είχε γίνει κρυφός μαθητής του Χριστού πήγε στον Πιλάτο και του

ζήτησε το σώμα του Ιησού για να το θάψει. Ο Πιλάτος, δέχτηκε και ο Ιωσήφ έθαψε το σώμα του Ιησού στον

τάφο που είχε για τον εαυτό του.}

«Θα επιβλέψουν, λέγει, σε μένα, τον οποίον εκέντησαν». [Ζαχ. 12, 9-14]

{Ας θυμηθούμε το Ρωμαίο στρατιώτη, που λόγχισε την πλευρά του Ιησού, απ’ την οποία έτρεξε αίμα και νερό.}

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Όλοι θα επιστρέψουμε στον Κύριο και θεό μας∙ Αυτός μετά δύο ημέρας θα μας αγιάσει και την τρίτη ημέρα θα αναστηθούμε και θα ζήσουμε αιώνια κοντά Του [Ωσηέ 6,1-2].

Θα πεθάνει όμως για τις αμαρτίες του κόσμου [Ησ. 53, 3-6] - και θα αντικαταστήσει η θυσία του όλες τις θυσίες της Παλαιάς Διαθήκης [Μαλ. α'10,11]

Μέσω των παθημάτων Του θα αποκτήσει δόξα αιώνια και θα γίνει λίθος ακρογωνιαίος της πίστεως [Ησ. 9, 7, 28 16]

θα στερεωθεί η Εκκλησία του, θα επιστραφούν σ' αυτόν οι λαοί και θα επέλθει η οριστική θριαμβευτική νίκη του Μεσσία, ‘'ουρανός καινός και γη καινή ''[Ησ. 60, 1-4΄ 65, 17].

Ο τάφος Του θα δοξασθεί δια της αναστάσεώς Του [Ησ. 53, 9] Θα είναι μεσίτης νέας διαθήκης [Ιερ. 31, 31-33] Κατά την οποία θα παρέχεται άφεση αμαρτιών και έκχυση Πνεύματος αγίου

[Ζαχ. 13,1 - Ιωήλ 3] Οι εθνικοί λαοί θα επιστρέψουν σ' αυτόν [Ζαχ. 62, 11 - Ησ. 49, 7] Θα γίνει σ' αυτούς Κύριος, Ποιμήν και Βασιλεύς σε βασιλεία πού ποτέ δεν θα

καταλυθεί [Μιχ. 4, 1-16 – Δαν. 7, 13-14]

Η βαθύτερη προσέγγιση των προφητειών

και η εσωτερική κατανόηση του μηνύματος, που θέλουν να

μεταδώσουν σε κάθε γενιά, για την τελειοποίηση και θέωση

των ανθρώπων, δεν συλλαμβάνεται διανοητικά. Είναι

καρπός λειτουργικής βίωσης του μυστηρίου της ενσάρκου

Οικονομίας, η οποία εξελικτικά εκδιπλώνεται στα μάτια του

πιστού, όσο αυτός περπατά μέσα από το τριπλό μονοπάτι

των, μοναδικής αξίας, αρετών:

της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, της ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ και της ΑΓΑΠΗΣ.

ΠΗΓΕΣ

• Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΕ ΤΑ ΣΥΝΤΟΜΟΥ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ (υπό Παν. Τρεμπέλα)

• http://copernikos.tripod.com/profities.htm

• http://www.impantokratoros.gr/palaia-diathikh-ihsous-xristos.el.aspx

• http://www.imsyrou.gr/

• http://www.pentapostagma.gr/

• http://www.oodegr.com/

• http://orthodoxfathers.com/

• http://www.gotquestions.org/

• http://1myblog.pblogs.gr/

• http://www.agioskosmas.gr/

• http://el.orthodoxwiki.org/

• http://orthodox-world.pblogs.gr/