Моё творчествоМоё творчество

Өлеңдерім-өмірімнің өрнегі!Өлеңдерім-өмірімнің өрнегі!

..

Слайд 8Слайд 8

Олжас Олжас СүлейменовСүлейменовтің өлеңдерінтің өлеңдерін аударғанымаударғаным

МұқағалидіңМұқағалидің өлеңдерін орыс өлеңдерін орыс тілінеаударып тілінеаударып әлемгетанытсамәлемгетанытсам

ЕлбасымызНұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевқа арнадым…

Балаларға Балаларға арналғанарналғанөлеңдерімөлеңдерім

Дос туралы Дос туралы жырларжырлар

ЕрлЕрлiiк туралы дастанк туралы дастан

Махаббат туралыМахаббат туралы

Менің поэзиямМенің поэзиям

ПушкинменПушкинмен Абайдан Абайдан аудармааударма

ШаһәрімШаһәрім Құдайбердіұлы Құдайбердіұлы

Ата-ана,отбасыма Ата-ана,отбасыма арнаған өлеңдерарнаған өлеңдер

Стихи Цветаевой и Стихи Цветаевой и АхматовойАхматовой

Қазанбай Ғалия /Жаулыбай келінi\ Бекарыстан би * * * Ақындық, тынбай сені қуып келем...

Кейде жақын кейде сағым алыстаған , Ақын ба ұшқыр ойменен жарыспаған?!Ақындық, тынбай сені қуып келем,Талаптың тұлпарымен жаңа ұстаған. * * * Шабыт- Пырақ, жалы –жыр жалбыраған,Сөз- көміс, ертұрманы салдыраған.Ақындық-үзенгіңді ұстай алмай,Қалайша мен өзіңнен қалыс қалам?!

Тебінесің жарқырап алтын тағаңЖүлқынада дес бермейсің , ақындығым. Құр тастап шабытымның арқасында,Қәйтсең де мен өзіңді ұстап алам!

* * * Тылсым әлем қызықтырып баураған,Еріктен тыс жүрегімді жаулаған.Тамшы үмітке көкрегімді толтырсам.Иілгндей көкті құшқан шың маған

Жаным - мөлдір таудан аққан ақ бұлақ,Жырым - фонтан сарлап тұрған атқылап. Оң қолыма қаламымдыды алғаныммен,Ермек үшін өлең жазу жат бірақ!

Я встретила поэзию …Я встретила Поэзию средь уличного гула,В мысль погружённую, она прекрасна и бледна.Придерживая голову ,как статуя стройна ,Само изящество ,она в толпе мелькнула.

Я вздрогнула, застыла ,увидев вдохновение,Изящную, таящую небрежность.Предчувствуя в ней всё: и женственность , и нежность.И поспешила в след за ней в бренность.

Я встретила поэзию средь уличного гула,В груди моей чего-то словно встрепенулось.Она лишь взглядом до меня коснулась,Поэтому, наверное , « она» во мне проснулась

…

Я не поэт… Не надо мне напоминать всё время.Я знаю - не поэт я, не поэт ! …Ведь я пишу совсем не ради славы, Не спеться мне с поэзией в дуэт.

Я знаю , не поэт я – а любитель,Не призываю никого к борьбе.Я сердца своего, послушный исполнитель, Пишу стихи лишь только для него

Білемін,ақын емеспін...Ескете берме әрдайым, Болмасам да әз –ақын,Білемін ақын емеспін. Әуезқой ақын болармын.Атақ қуар жоқ жайым , Күреспей ақ еш жанмен, Таппаспын жырмен үйлесім Жүрегім үшін жазамын.

Моим стихам Подражание М Цветаевой Моим стихам написанным так рано , Мои стихи мои стихотворения, Что и не знала я что я поэт. Написаны как будто бы не мной. Взорвавшимся , как брызги из фонтана , Написаных в минуты вдохновения, Как искры из ракет. Когда в меня вселился дух другой. Ворвавшимся , как маленькие черти, Когда настанет время откравения ,В святилище где и фими. И мне признаться всем наступит миг.Моим стихам о юности и смерти , Я прочитаю всем свои творения,Нечитанным стихам. И все услышат мой душевный крик.

Разбросанным в пыли помагазинам, И дух который в душу мне вселися, Где их никто не брал и не берёт . Хоть нехотя но всё-таки уйдёт. Моим стихам как драгоценным винам, Моим стихам ,моим стихотвореньям, Настанет свой черёд. Тогда настанет свой черёд.

Маринаи Цветаева Казанбай Галия

* * * * * * Молдалар өзгелерді кәпір дейді, Поверьте сам не зная ничего , Өзі надан, наныңыз,түк білмейді. Мулла всегда добьется своего.Өзімшілдік көкейін тескен сорлы, Гордыня бедному всю душу пожирает,Аузына келгенді айтып жанын жейді. Других безбожниками нагло называет.

Орыстың жақсыларын білмес қазақ, За хитрицами следуя доверчивый во всем, Болып жүр сондығынан көпке мазақ. С умами русского народа он будет не знаком . Өнерлі білімді елден тәлім алмай, Отсанет от других казах не двинется вперед , Қуларға еріп,момындар тартар азап. Если у развитой страны ученье не возьмет. Үйренсе ғылымменен сан өнерін, Ах если б научились это знанье применять,Білер еді-ау өнердің не берерін. Узнали бы они что это благодать.Танысса ақын,ойшыл адамымен, А будь они знакомы с поэтами, умами,Табар еді-ау адалдық ар көмегін. Они бы еще не то о честности узнали.

Білсе егер Салтыковпен Толстойын, Ах если б знали Толстого,Салтыкова,Сезсе олар айтылған терең ойын. Почувствовать смогли бы глубину их слова.Гоголь мен Пушкиндерден ғибрат алса, Возми казах у Гоголя и Пушкина основу,Қазақтың бөлер еді-ау нұрға бойын. То процветать бы мог народ без слова.

Лермонтов Некрасовтай ақындарын, Некрасова и Лермонтова бы знали Открыли бы глаза невеждам и всем наглымӨнеге етсе солардың мақұлдарын Анғарар адал жолдың жақындарын. И честности бы путь дорогу приближали

Сұрқия сопылардың алма тілін,Беті тұнық,асты лай ол бір жылым.Өнерсің өнеге алсаң үлгі елден,Адамшылық өнермен берер білім.

Алаяқ сұмдарға ерсең, болмас жолың,Қазағым-ау қаңғырып қайнар сорың.Өнер ғылым үйренсең, еңбек етіп,Мазақ болмай елдікке жетер қолың.

Ақын аға Мұқағалиге…Сыр қызымын ақын жаным толқыған,Сыңғырлайды шашбауымдай шолпым ән.Арманым бар ақындыққа ұмтылған,Тамшы үмітке көкрегімді толтырам.

Поэзияң қызықтырып баураған, Өзіңді оқып ақын аға шыңдалғам Қиялыммен томдарыңда аударсам. Иілгндей көкті құшқан шың маған Мұқа аға ,Мұқағали , Мұқа ақынАқынсыз жүрегіме жыры жақын Жыры дастан ,өлеңің болған аңыз Қазағымда Сіздей ақын аға жалғыз!

Теңіздей жағалауды сабалаған,Құйындай жердің бетін жағалаған. Ғарыштай сырға толы өлеңдерің,Қайталанбас құбылыссың , ақын ағам!

Поэзияң-шексіз ғалам жарқыраған,Ақынсың жандүниең маған жақынҚазақтың мәңдайына біткен ДараМұқағали-нағыз жырды құрған ақын.

Сырым бар саған айтар, ақын ағаАударып танытсам деймін бар ғаламға Заманыңнан оза туған ақын едіңҚайталанбас із қалдырған бұл жалғанда!

Сыр қызымын ақын жаным толқыған,Сыңғырлайды шашбауымдай шолп ым ән.Арманым бар ақындыққа ұмтылған,Тамшы үмітке көкрегімді толтырам.

Ей, өмір!Дүниенің ағын да қарасын да,Мынқ етпейсің,қабылдап аласың да.Қарасымен шамам жоқ таласуға ,Ей, өмірім,зымырап барасың ба?

Жер мен көктің желпініп арасында,Желігерсің , түсерсің қара суға.Құйын қуған қаңбақтай аласұра,Ей, өмірім, зымырап барасың ба ?

Мен отырмын теңіздің жағасында,Бересім де жоқ оған аласымда.Мені тастап, толқындар,ағасың ба?Толқындатып,өмірім, барасың ба?

Шаң шығарып ізінен құйындаған,Барасың ба,өмірім,қиындаған?Сыйын маған,Ей, өмір,сыйын маған,Сыйыңды алам мен сенің бұйырмаған!

Сергей ЕсенингеЭй, Сергей!Сергей, Сергей ,Сергей,Сергей!Түстім- ау сергелденге мен де сендей.Аулаққа, тым аулаққа кеттім білем,Жаны ашып ақыл берген елге сенбей.

Мен дағы сол жақтанмын,Ауылданмын,Ауылдың ауруымен ауырғанмын.Өзіңді мәскеу қалай қабылдаса,Алматы мені солай қабылдады.

( Менің де өкіндірер өткенім көп)Атқа міндім,алысып ,теппедім доп.Мен-дағы малды сүйем,иттісүйем,Інімнің маңдайынан шерткенім жоқ.

Шаршағанда ширығам шарап ішіп,Саған ұқсап менің де жанады ішім.Құлағыма сыбырлап “құран” оқып,Иектейді мені де «қара кісі”.

Мен де сендей ,Серега, күнәдамын,Жыр азабын тартамын ,тіл азабын.Туған ауыл, туғанжұрт қайда барсам,Қайда барсам-қасымда Рязаным...

Әй,Сергей!Сергей,Сергей,Сергей,Сергей!Бір ауылдан екеуміз мен де,сен де.Басым сынып барады,басымсынып,Жөндесем де болмайды, емдесем де.

Сергею ЕсенинуЭх, Сергей!Сергей, Сергей, Сергей,Сергей!Попал в переполох, не ведая я истинных путей.Я отдалися от своих друзей,Без веры к людям, пропал,без никаких вестей

Я тоже как и ты ,оттуда, из села,Меня как и тебя болезнь села свела.Меня Ала-ата впервые приняла, В точь-точь как приняла тебя Москва.

(Я тоже не из робкого десятка)С конем резвился , в мячик не играл.Я тоже как и ты любил собак ,животных,И младших братьев никогда не избивал.

Я утешенье нахожу в винеКак у тебя и у меня поршиво на душеМне в уши шепотом читает свой «коран» И “черный человек” сидит во мне

И я Серега как и ты в сомненьеПоэзия терзает языка терзаньеКуда бы ни пошел к родным в родной аулВезде везде я со своей Рязанью

Эх, Сергей!Сергей, Сергей, Сергей,Сергей!Оказывается ты мой земляк теперь, А голова болит все время хоть убей Не смог я вылечить ее поверь.

Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?-Күл болып соңыңнан кетер едім.-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.

Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия) -Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?-Я вечность всю тебя бы одну искал.-А если б я сгорела на огне?-Я пеплом бы ушел к тебе вослед .-А если б мой мираж издалека мерцал?-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?-Да ладно, милая, я все бы перенес.

Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?-Күл болып соңыңнан кетер едім.-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.

Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия) -Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?-Я вечность всю тебя бы одну искал.-А если б я сгорела на огне?-Я пеплом бы ушел к тебе вослед .-А если б мой мираж издалека мерцал?-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?-Да ладно, милая, я все бы перенес.

Фаризаға (Мұқағали Мақатаев)Фариза!Фаризажан, Фариза қызӨмірде ақындардың бәрі жалғыз.Шыдай-шыдай ақыры жалығармыз,Бірімізден біріміз арылармыз.Біздерді де жоқтайтын жан болса егер,Шаң басқан архивтерден табылармыз.

Сен мені білесің бе, білесің бе?Жаралмаған жан екем күресуге.Жылай жүріп өтірік күлесің де,Жүресің де қоясың,жүресің де.Бірі итеріп кеудеңнен,бірі шалып,Тастағысы келеді күресінге.Фаризажан сен соны білесің бе ?...

Жанарымды тұманмен тұмшаладым,...Серңппесі үзіліп тұр садағым.Жігітінен қазақтың дос таба алмай,Қыз болсаң да мен саған мұң шаламын.Ауырлар деп ойлап па ем мұнша халім...

Фариза! Фаризажан,Фариза қыз,Бірімізден біріміз арылармыз.Том том болып дүкенде тұрмасақ та,Подвалдағы архивтерден табылармыз... 11 желтоқсан 1974 жыл.

Фаризе (Перевод Казанбай Галии)Фариза!Фариза-душенька,Фариза- девица,Всегда поэты с одиночеством мерятся.А терпеть мы устанем ,достатут все,Друг от друга когда-то избавимся.Коли кто-то за нас причитать начнет Тот в архивах нас пылью покрытым найдет.

Не знаешь, меня совем не знаешь ты?Я кажется не создан для борьбы?Улыбкою скрываешь плачь души,Идешь куда-то, куда –то но спешишь, Подножку кто-то ставит ,кто толкнет,Отправить хочет кто-то на отход.Фариза-душенька ,хотя об этом знаешь ли?...

Глаза свои туманом я прикрыл,И с луком порваннымв руках застылСеди казахских джигитов я не нашел друзей Хоть девушка ты, но я тебе раскрою крик души.Не думал я ,что мне прдется до такого дня дожить...

Фариза-душенька,Фариза- девица,Мы друг от друга хотим избавится.

В архивах подвала отыщут скоро насХоть в магазинах мы томами не валимся... 2 августа 2011 год

Мендегі бары-бір жүрек,Беріпті жүрек саған мың,Сондықтан ұзақ жасайсың-Құрдасы келер заманның.

Бар-жоғы менде бір жүрек,Ол өлсе мәнгі кеткенім.Сендегі семсе мың жүрекКелгенде жасыл көктемің,Тірілер қайта дүркірепЖапырақ-жүрек ,жас қайың!Жанымызды айырбастайық?Адам бопжүрсеңқасқайып,Қайыңбоптұрамқасқайып,Тәуекел,айырбастайық!

Өмірге өмір жалғасып,Анамыз жерге жармасып,Бірде адам ,бірде қайың боп,Сүрейік өмір алмасып...

Поменявшись будем жить! (Перевод Казанбай Галии)Юная березка,сердцем каждый лист,Обменяю душу я , ты не откажись,В человека статного перевоплотись,Я ж березкой стану, только сог ласись!

(Не поймут другие как им объяснить)Жизнью хоть разочек дай твоей пожить!В этом мире бренном человеком став,Жизнь мою попробуй изнутри познать!Я березкой стану , перевоплощусь,И в лесную чащу сам расположусь.Став березкой юной, в мир другой уйду,И глазами дерева на него взгяну.

И тебя питала щедрая земля,И в меня впитала все дары она.И тебя когда-то кто-то родила,И меня когда-то кто-то родила.Человек я только разница в одномВ остальном березка схожи мы во всемВсе мое богатство –сердце лишь одно,У тебя их тысяча,как же повезло И меня в грядущем ты переживешьПотому что очень долго ты живешь

Лишь одно сердечко у меня всегоЖизнь моя зависит только от негоУ тебя их тысяча сердце каждый листРазбрасав их всюду начинаешь жить .Как весна настанет бурно вновь восставНу, рискнем , березка, души обменяв!Юная березка,сердце каждый лист,Ты за землю матушку как и я держисьИли человеком ,иль березкой став,Чтоб прожить беспечно перевоплотись.

Жапырақ-жүрк ,жас қайың!Жанымды айырбастайын,Сен адам бола бастасаң.Мен қайың бола бастайын,Келісесің бе , жас қайың?

(Көрінер, мүмкүн, кімге ерсі)Өміріңді маған бір берші!Дүрбілең мына дүниені,Адам көзімен бір көрші.

Қайын боп мен де бағайын ,

Орманнан орын табайын.Беймәлім мына өмірге,Қайың көзімен қарайын.

Сен-дағы жерден нәр алдың,Мен-дағы жерден нәр алдым.Біреуден сен де жаралдың,Біреуден мен де жаралдымТілің жоқ,жанды қайың сен,Айырмашылығым –Адаммын.

Өмір сүрейік алмасып ( Мұқағали Мақатаев)

Олжас Сулейменов- величайшийпоэт , феноменальная личность,стихи которого , переведены на многие языки мира .Его стихи написаны на русском языке ,но каждый его стих передает дух казахов ,голос Великой степи!

Я решила перевести его стихи на казахский язык ,чтобы страна знала своего великого акына.

Олжас Сулейменов « Волчата»Шёл человек. Шёл степью, долго, долго. Куда? Зачем? Нам это не узнать. В густой лощине он увидел волка, Верней, волчицу, А, точнее, мать...

Она лежала в зарослях полыни, Откинув лапы и оскалив пасть. Из горла перехваченного плыла Толчками кровь, густая, словно грязь. Кем? Кем? Волкoм? Охотничьими псами? Слепым волчатам это не узнать. Они, толкаясь и ворча, сосали Большую неподатливую мать. Голодные волчата позабыли, Как властно пахнет в зарослях укроп. Они, прижавшись к маме, жадно пили Густую холодеющую кровь.

С глотками в них входила жажда мести. Кому? Любому. Лишь бы не простить. И будут мстить В отдельности, Не вместе. А встретятся - Друг другу будут мстить. И человек пошёл своей дорогой. Куда?.. Зачем?.. Нам это не узнать. Он был волчатник, Но волчат не тронул, Ребят уже не защищала мать...

Олжас Сулейменов«Қасқырдың бөлтіріктері»

Жолаушы ма? Кезіп жүрген малшы ма?Жәй кезбе ме?Әлде жүрген аңшы ма?Сұлап жатқан көріп қалды қасқырды,Дұрысын айтсақ ,Арланы емес ,ҚанышығынЖортып өскен тағы түздің тағы аңыЖатыр екен жосадай боп тамағы.Күрең қызыл,Ұйып қалған қақ болыпҚалың шөпке,Боз жусанға қаны ағыпКім кінәлі ?Айуандар ма?Аңшы ма?Кім өлтірді оны ұрып соншама?

Аш күшіктер таласып кеп емедіАқ емшекті бөккен қызыл тамшыға.Жақын түгіл аяр еді жат тегі,Оянбайтын бір ұйқыға батты өлікЖарақаттың аузын ашып күшіктер,Шешесінің жылы қанын жатты еміп. Бірте –бірте мұзға айналып от денеКөкжал дәурен өтті бастанӘттеген!Қанмен бірге күшіктердің бойынаСіңе берді ашу –ыза ,Кек деген.Әлгі кісі кезіп жүрген қияндыҚас жауы екен қасқырлардың зиянды.Бірақ та ол Анасынан айырылғанЖетімдердіӨлтіруге ұялды.

Олжас Сулейменов « Волчата»

«Қасқырдың бөлтіріктері»

Аударған : Қазанбай ГалияЖолаушы ма? Кезіп жүрген малшы ма?Жәй кезбе ме?Әлде жүрген аңшы ма?Сұлап жатқан көріп қалды қасқырды,Дұрысын айтсақ ,Арланы емес ,ҚанышығынЖортып өскен тағы түздің тағы аңыЖатыр екен жосадай боп тамағы.Күрең қызыл,Ұйып қалған қақ болыпҚалың шөпке,Боз жусанға қаны ағыпКім кінәлі ?Айуандар ма?Аңшы ма?Кім өлтірді оны ұрып соншама?

Аш күшіктер таласып кеп емедіАқ емшекті бөккен қызыл тамшыға.Жақын түгіл аяр еді жат тегі,Оянбайтын бір ұйқыға батты өлікЖарақаттың аузын ашып күшіктер,Шешесінің жылы қанын жатты еміп. Бірте –бірте мұзға айналып от денеКөкжал дәурен өтті бастанӘттеген!Қанмен бірге күшіктердің бойынаСіңе берді ашу –ыза ,Кек деген.Әлгі кісі кезіп жүрген қияндыҚас жауы екен қасқырлардың зиянды.Бірақ та ол Анасынан айырылғанЖетімдердіӨлтіруге ұялды.

Поэму «Земля Поэму «Земля ,,поклонись человеку!»поклонись человеку!»Олжас Сулейменов посвятил первому полёту Олжас Сулейменов посвятил первому полёту

человека в космос Эта поэма написанная на русском человека в космос Эта поэма написанная на русском языке оповестила всему миру о том что именно языке оповестила всему миру о том что именно земля казахов отправила Гагарина в космос Он с земля казахов отправила Гагарина в космос Он с

гордостью воспел силу человека его величие гордостью воспел силу человека его величие величие казахской земливеличие казахской земли

12 12 апреля 2011 года исполняется апреля 2011 года исполняется 5050лет освоению лет освоению космоса человеком И я сочла своим долгом внести космоса человеком И я сочла своим долгом внести

свой вклад и приурочить свою работу этому свой вклад и приурочить свою работу этому великому юбилею Также открыть своими великому юбилею Также открыть своими

соотечественникам феномен Великого поэта и соотечественникам феномен Великого поэта и патриота С этой целью я перевела его поэму на патриота С этой целью я перевела его поэму на

родной казахский языкродной казахский язык

Олжас Сулейменов поэма «Земля, поклонись человеку!» Поэманы аударған Казанбай Г «Адамға табын, жер ,енді»

...Шешімін тап Адамдар осы неліктен жұлдыздарға ұмтылады ? Ән шырқаса неліктен Қыран құсты жыр қылады?Сұлулықты көрсе адам Өзі құрған Сәл ойланып неліктенБиіктікпен тең қылады?Суарып дариялар даламыздыШұғылаға орайды қаламызды Жүрек –жер айналады ұршығындаШүйкейді ширатып сай саламыздыЖол салу қиынның қиыныКешегі тұманды жұлдызғаЖүрекпен жол іздеу қиындау Жерде ұмтылсаң табуғаКүйінсең Қиялы ұшқыр жандай күйін.Ғарышта Жермен бірге самғайды үйің

Посвящается Ю. А. Гагарину

... Разгадай:Почему люди тянутся к звёздам ? Почему в наших песнях Герой – это сокол?Почему всё прекрасное,Что он создал Человек называет- Высоким!Реки вспаивают поля,Города над рекой в заре .И как сердце летит Земля,Перевитая жилами рек.Нелегко проложить пути,До вчерашних туманных звёзд.Но трудней на земле найтиПутьЧто в сердце своём пронёс.Что навеки связал города, Что лучом бушевал во мгле.Освещая твои года НелегкоНо ты должен найтиПутьЧто всердце до звёзд ДонёсПуть земной –продолженье путиДо сегодняшних ярких звёзд.

Матрью – степь мы назыаем,Девушкой – мы скакуна называем,Мы –Всё, что дорого, величаемТвоим именем,Жен щина.Родина-женщина,История –женщина,Честь,Отвага,Поэзия-женщина.Художник свободу рисует-женщиной,Трава,лужайка,погода-женщина,Небо-наполввину женственно,Даже мужественностьМоя.Может быть поэтому женщиныУ мужских изголовий стоят.Даже грусть и метель -Женщина.Я люблю тебя,жизнь,Потому что ты –Верная женщина.

Ақ анам дейді ,әдетте,баласы елін.Арулар-Адамзаттың дауасы-емі.Асылдың барлығын біз әлемдегіАтыңмен атап жүрміз ана ,сенің!

Ел де –ана,Тарих та-ана,Өлең де- ана.Анамыз –мынау байта ғалам- дала.Есімі Бостандықтың,Табиғаттың,-Бәрі ана,Анаң барда алаңдама!Әйелдік нәзіктік бар аспанда да,Нәзіктік бар батырлық дастандарда,Ерлердін бас жағында отырады,Ауырса Әйел заты асқан дана.Мұң да әйел,Боран да әйел,Желің де әйел.Даңқ та әйел,Өмір,Тағдыр,Өлім де әйел.Ғашықпын өмір сағанСен өйткеніМен үшін сүйікті жарСенімді әйел.

Зорықпақ қашқан ат та,Қуған ат та.Бір талмак оң қанат та , сол қанат та .Ақ көбікке оранған қос полюстің Айырмақ болмақ қандай жанған отта?Тоғысқан дүниенің төрт бұрышынБатысым,Шығысым бар ,Сібірім бар,Сияқты Аралым бар өрттіңіші.Кетпейді мұхит жерден,Ол сенеді.Күн жерге үмтылады,Көрсең еді.Өзіміз өмір үшін мына біздер,Сондықтан өмір бізге нұр себеді.Жоқ Шығыс . Жоқ Батыс та ,Жыр-Отаным!Бар кешің, Бар әдемі бұла таңың.Жоқ Шығыс, Жоқ Батыс та КәдуілгіЕгіздей екі ұлы бар ананың.О,Адам!Құдіретті нар –тынысың,Жеңдің сен Жердің тартылысынОсылай жеңсең тірлік тауқыметінЕсіңнен шығармайды ел,Бар туысың.Өзен –көл,суарыңдар даламызды!Ертемен оятыңдар,қала бізді!Жүрек,Жер зыр-зыр айнал ұршығыңда,Шүйкейді ширатып сай-саламыздыБәрі де сыпыртып ой томағасын,Шешеміз сияқты ұлы ел ағасы.Кәдімгі біз жүрген жол ЖүгендеуліЖұлдызға жалғасатын жол анасы.

Черный и белый конь-Бросают чёрные тениКони атак и погонь- В одной ярко –белой пенеСеверный полюс ЗемлиИ Южный- В одних снегах7Как разделить огонь?Тени раскрасить Как?Я рождён в сторонеГде живут воединоВсе четыре света- Есть западВосток и СеверВ стране поэтовЕсть края, где не знаютОбычных Сибирских морозов. Есть края, где не знаютАральского знойного лета.Где другие границы между частями света?Океаны не покидают ЗемлюОни верят 6 СолнцеСолнцем бьётся в земле Она веритМы сами себя для жизни растим.Мы ведь тоже верим 6о что-то:Нет Востока Нет Запада нетНет у тебя концаНет Востока И Запада нетДва сына есть у отца!Нет востокаИ Запада нетЕсть Восход и закатЕсть большое слово- Земля!

Құттықта ,Гагарин дос,Мына бізді.Мына Күн;Мына аспанды,Даламызды!Тамаша гүл мұхиты,Шат күлкісіКөңілі босаған Жер-анамыздың.Әкелді қыздар саған қай –қайдағыПлакат,Дүниенің бар байрағынЖігіт деп Атып тұрды ардагерлер,Міне осы-Ең үлкен сыйНар мейрамың!

Поздравляй нас , Гагарин,С победою!Здорово!Все цветы!Все улыбкиРастоганной милой Земли!Все плакаты!Все флаги великих земных восстаний!Молодые девчатаТебе,дорогой,принесли!Ветераны ЗемлиПри твоём появлении Встали!...

И босой негр на пыльной площади оскорблённого континента слушает,Обратив лицо к небу. Он думат о величии человека. Есть ли народ,который заставит мир склонить голову? Но есть народ, который заставил человека поднять лицо к палящему и дождливому апрельскому небу.

Слава тому народу !

Жалаң аяқ жүдеу негір назалы континентің ажарсыз алаңында алаңсыз тұрып ап, аспаннан көз алмайды.Ол адам әулетінің кемел-құдіреті туралы тебіренеді. Бүкіл дүниежүзінің тізесін бүктірген ел болмас. Бірақ сылқым сәуірдің нөсерлі,нұрлы аспанына адам баласын телміртіп қойған ел бар.

Сол елдің даңқы арта берсін!

Есімде менің сол бір сәт... ..\ аударған Қазанбай Ғалия\Я помню чудное мгновение... А.С.Пушкин

Керемет сол сәт әлі есте,Жарқ етіп шықтың алдымнанПеріште ме елес пе Ақ көркің мені таң қылған.

Үмітті мұңға ұрлатып,Күн кештім жалғыз, жалынсыз.Нәзік үнмен тіл қаттып,Түсіме ендің дамылсыз.

Сезімсіз, жырсыз , көңілсіз,Күндізім- күнгірт,түнім-мұң.Көзімде жас жоқ,өңім- сыз,Өтеді күндер сәнсіз тым...

Моим стихам Подражание М Цветаевой Моим стихам написанным так рано , Мои стихи мои стихотворения, Что и не знала я что я поэт. Написаны как будто бы не мной. Взорвавшимся , как брызги из фонтана , Написаных в минуты вдохновения, Как искры из ракет. Когда в меня вселился дух другой. Ворвавшимся , как маленькие черти, Когда настанет время откравения ,В святилище где и фими. И мне признаться всем наступит миг.Моим стихам о юности и смерти , Я прочитаю всем свои творения,Нечитанным стихам. И все услышат мой душевный крик.

Разбросанным в пыли помагазинам, И дух который в душу мне вселися, Где их никто не брал и не берёт . Хоть нехотя но всё-таки уйдёт. Моим стихам как драгоценным винам, Моим стихам ,моим стихотвореньям, Настанет свой черёд. Тогда настанет свой черёд.

Маринаи Цветаева Казанбай Галия

Моим стихам Өлеңдерім Моим стихам написанным так рано Ақынмын деп ойламаған кезімде Что и не знала я что я поэт Өлеңдерім балалықта бұл жазған Взорвавшимся как брызги из фонтана Зымырандай ұшқын шашып зулаған, Как искры из ракет Су бұрқақтай қуатымен жер жарғанВорвавшимся как маленькие черти Сыйнатын кесенеге ышқынып В святилище где и фими Ібілістей кіріп келген кенеттенМоим стихам о юности и смерти Өлеңдерім жакстық шаққа арналған Нечитанным стихам Заманынан жазылыпты тым тым ерте

Разбросанным в пыли по магазинам Ешбір адам алмаған да алмайтын Где их никто не брал и не берёт Шаңға батып дүкендерде жатанын Моим стихам как драгоценным вина Өлеңдерім қымбат құнды шараптай Настанет свой черёд Кезі келер күні оның ататын.

Маринаи Цветаева аударған : Г.К.Т.

Ата-ана,отбасыма Ата-ана,отбасыма арнаған өлеңдерарнаған өлеңдер

Моей свекрови… \ Енеме \

Узкоглазая, в морщинах как трещинах,Смуглолицая , с выступом скул .Для меня она больше чем женщина ,Для меня она целый аул.

Гостью каждому божьему рада,Нараспашку всегда дастархан.Притащила за ногу баранаИ кипит полный мяса казан.

Всем была она крепкой опорой,Всем умела советом помочьИ меня молодую невестку, Воспитала как родную дочь.

Сироту добротой приголубит,Всю родню под крыло соберёт.Пальцем муху и то не обидит,Ведь святая была- знал народ Эх,свекровь ,моя милая мама!Для меня были Вы всех милейИногда мне так кажется даже Что вы мамы родимой родней!

Асыл енем анамдай еді маған...

Жайсаң жанды адам еді ақ енем,Дара тұлға дана еді, ақ желең.Мен үшін ол жарқыраған күн еді,Мұхит еді мен үшін шексіз терең…

Ұлық еді кішік бола алатынМейрім оты жүрегіңде жанатын.Жақындаса адам оның жанынаЖүрегініде нұр шуағы қалатын

Бала үшін күш жігерін сарқыған,Асыл ана атанды ол халқына.Нағыз ана,нағыз ене,нағыз жар,Ақ енемдей боламын деп талпынам!

Әке 2009 жӘке ,әке бәйтерексің сынбаған,Өмір-теңіз толқынымен сыналған.Енді міне тамыр жайып жатырсың,Жалғыз тал ең – болдың бүгін ну орман

Шайқаса да өмір-дауыл құламай,Жылатса да жаңбыр-өмір жыламай.Тағдыр-ызғар шарпып өтсе шыдадың ,Жапырақ жайып өркендедің қурамай.

Әке ,әке бәйтерегім жайқалған, Көлеңкеңді саялайды бар балаң. Саған қарап бой түзеймін қиналсам,Бір өзіңнен шаршағанда күш алам.

Әке,әке бәйтерексің, шынарсың,Тұлғаң биік көке жеткен мұнарсың.Әке жанын бала кезде түсінбей ,Тек балалы болған кезде ұғарсың.

Әке, әке бәйтерегім сыналған,Халық сені азамат деп сыйлаған.Бәйтеректер аман болса өзіңдейЕлім көктеп болар еді ну орман!

.

Асыл анам.. Ана,ана жүрегімнің сыңары,Ана ,ана өмірімнің жыр әніАқ анасын бақытты еткен адамныңБұл өмірде бар ма екен арманы.

Анам менің жаны сұлу дара жанБола ма жан асар алтын анаданАнашымның ең керемет сөзі бар Мейрімімен айналатын баладан!

Анам менің -гүл өсірген бағбаным,Ана мен күн ең жарығы ғаламның!Анам менің-таудан аққан бұлағым,Жан бітіріп мәуелеткен жан жағын!

Отбасыым-менің Отаным!.

Отбасыма жүрекжарды тілегім,Сендер болсаң ,мен де аман жүремінБайлығым да бақытым да өздеріңСендер барда өмір дәмін сеземін

Отағасым қасымдағы тірегім,Балаларым дұрсілдеген жүрегімҚұламаймын,бойды тіктеп жүремін,Жүрек соқса ғана өмір сүремін.

Отағасым тас қамалдай қорғаным,Бала -шағам жайқалған ну орманым.Күндей болып шуақ шашқан әлемге,Сендер барда жарқырап мен тұрамын.

Р...ғаРоза деген атың сенің қандай әсем,Ай бене сенің сұлу қара қасыңКөл бейне сенің мөлдір алып көзің Сәбиге тең көремін сені өзім Өзің сондай кереметсің аңғарғанға,Табылмас сендей ару таңдағанда.Көздерің жалт-жұлт еткені несі ?Жүркті билейді сезім қарағанда!Қара шашы ақ бетін аймалайды,Адамға ойлы көзбен жәй қарайды.Ақылмен жалын толы жанарыңнан,Көрдім мен жарқыраған найзағайдыЖаныңның тереңіне үңілдім мен,Неткен таза мөлдір еді жандүниең.Сырласып көріп едім өзіңменен,Таң калдым нәзік таза сезіміңе.Құдайым сұлулықты осыншамаБерді қалай көзі қиып тал бойыңа?Жаратып бұл дүниеге мінсіз - таза Көздерін өзгелердің байлады ма ?Керімсің,кереметсің досым Роза ,Туғансың -ау заманыңнан өзің оза.Сендей жан жүз жылда бір кездеседі,Осыны түсінетін адам болса..

Сабырға

Ширатып кейде мұрыт жібереcің,Жіберіп кейде сақал өзгересің.Сақал -мұрыт алып тастап аяқ асты,Ақ құба, сұлу жігіт болып кетесің

Әр қыздың арманысың ,Сабыр,неге?Пернгүл көз алмайды бірақ сененҚай жерде жүрсен дағы жарасадыҚұдайым айырмасын неібеден!

Времена…Те чёрно-белые года…Тогда казались нам цветнымиВсё было в радужных цветах,Тогда мы были молодыми…

Мы верили в добро , в любовь,Тогда у нас сердца горели.Тогда у нас кипела кровь,Всем было трудно- мы терпели.

Мы сзади другу в спину нож,В то время не бросали подлоНе покупали первых местК успеху шли довольно долго!

Не пресмыкались пред другимМы честно правду говорилиКак сильно изменился мир?Как все цвета переменили?!

Сейчас цветное всё вокруг , Не чёрно- белое как раньшеСтал разноцветен даже друг,Изменит цвет –уйдёт подальше

Сейчас удобней стало жить,Тем кто меняет часто краски.И чтобы душу не раскрыть Все одевают в лица маски Те чёрно- белые года …Тогда казались нам цветнымиТогда мы верили в людейТогда мы были молодыми…

Астана…

Жайнаған , жаңарған, жасарпған,Нұр болып жарқыра Астана!Көркейген, гүлдеген, көгерген,Жол ашыып жігер бер жастарға

Таңыркап, тамсанып, таң калып,Қалады көргенде бар адам.Өсе бер, өне бер, өрлей берАсқақтап әрқашан Бас қалам! Жыр жазып,өлеңмен арнап ән,Әлемге мақтана жар салғам.Қазақтың айналып бағына,Гүл қалам баршаны қарсалған!

СауранКакой –то маленький комок,Шевелится, играет…Он словно взрослый человек,Любви моей желает

Его люблю я больше всех,Его улыбку, радость ,смех.Но он не понимаетМне блузку раздирает.

Нурбек / 2003 год/ Пусть он будет лучше всех,В этот новый век.Мой любимый человек,Маленький Нурбек.

Он кричит , лопочит что-то, То прыгает, то плачет.Самый сладкий,самый милый,Нет меня богаче!

Своей любви

В твоих глазах я вижу отраженье своей любви,своей мечтыВ своей душе не вижу сожаленья за то ,что в свет явился ты .Тобой живу ,тобой дышу я, мой ангелочек золотой,Я словно заново проснулась, ну что ты делаешь со мной?

Автопортрет

Крылатая…Не видно крыльев!Не ангел, не святая.Душа моя словно птица,Сама же я –молодая!

Счастливая…Не надо горя,Я это уже испытала.Я спрыгнула в счастье-море,Я жизнь начала сначала!

Красивая! Душой и телом,Чиста и безупречнаСегодня я влюбилась ,И эта любовь навечно! 20.X.1989 год.

Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?-Күл болып соңыңнан кетер едім.-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.

Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия) -Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?-Я вечность всю тебя бы одну искал.-А если б я сгорела на огне?-Я пеплом бы ушел к тебе вослед .-А если б мой мираж издалека мерцал?-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?-Да ладно, милая, я все бы перенес.

Махаббат диалогы (Мұқағали Мақатаев)-Құс болып ұшып жоғалсам, не істер едің?-Сені іздеумен мәнгілік өтер едім.-Отқа түсіп өртенсем,не істе едің?-Күл болып соңыңнан кетер едім.-Бұлдырасам сағымдай ,не ісер едің?-Жел болып қуып, ақыры жетер едім.-Қайғы әкелсем басыңа не істер едің?-Қойшы, сәулем, бәрін де көтеремін.

Диалог любви (Аударған Қазанбай Ғалия) -Чтоб сделал ты ,коль стала бы я птицей и пропала?-Я вечность всю тебя бы одну искал.-А если б я сгорела на огне?-Я пеплом бы ушел к тебе вослед .-А если б мой мираж издалека мерцал?-Я б ветром стал и все равно тебя догнал.-А если бы тебе из-за меня страдать пришлось?-Да ладно, милая, я все бы перенес.

Алғашқы сезімімдей алғашқы қар...

Табиғат ақ желекке оранғандайСүйіктісі бене бір оралғандай ,Ақ бұлттардың жүрегінен нәр алған ба?Әпақ қар сезімімнен жаралғандай!

Жер беті ақ орамал тағынғандай,Сәнденіп әппақ шапан жамылғандай.Алғашқы сезімімдей аппақ ұлпа ,Ақ жібектей нәзік еді жаның қандай

Ақ шашты қарағайлар таранғандай,Жаңа қатқан мұз айдынға қаранғандайАлғашқы махаббаты еске алғанда,Жүрегіме сезім оты тарағандай

Алғашқы қар мен үшін ыстық сондай,Жылытады бойымды ,жүрем тоңбай.Нәзік жанды сезімтал болғаным ба?Тамшылайды көзімнен жас неге қоймай?

Алғашқы сезімімдей алғашқы қар...

Табиғат ақ желекке оранғандайСүйіктісі бене бір оралғандай ,Ақ бұлттардың жүрегінен нәр алған ба?Әпақ қар сезімімнен жаралғандай!

Жер беті ақ орамал тағынғандай,Сәнденіп әппақ шапан жамылғандай.Алғашқы сезімімдей аппақ ұлпа ,Ақ жібектей нәзік еді жаның қандай

Ақ шашты қарағайлар таранғандай,Жаңа қатқан мұз айдынға қаранғандайАлғашқы махаббаты еске алғанда,Жүрегіме сезім оты тарағандай

Алғашқы қар мен үшін ыстық сондай,Жылытады бойымды ,жүрем тоңбай.Нәзік жанды сезімтал болғаным ба?Тамшылайды көзімнен жас неге қоймай?

Жұлдыз болған жауынгерлер хақындаСәулелері жерге қарай асыққан,Сағынып бір асыққандай қаықтан.Жүрегімді неліктен мұң басады,Жұлдыздарға толы болса түнгі аспан.Жер бетіне алыстан сәуле шашқан,.Адаммын жұлдыздардың мұңын ашқанӘр біржұлдыз-жауынгер қыршын кеткен,Шейітболып туған топырақ бұйырмастан. Қаза болып кетт іолар оралмасқа,Боздақтардың қан майданда жолы дастан.Жұлдыз болып енді міне жарқырап тұр ,Жүректері айналып асыл тасқа.Әр жұлдыздың тағдыры толы сырға,Алыстап бара жатыр жылдан жылға.Ешкім де ешқашанда ұмыт болмас,Қосамыз ерліктерін әнмен жырға.

Сен, жас өрен, бейбіт өмір түлегісіңОтаныңның, сен ,жеткіншек, тірегісің .Қошштасасың мектебіңмен, ер жеткен соң,Олар да сендей болған, білемісің?Қоңыраудың сыңғырымен сен сияқты,Үміттеніп арманын арқалапты.Сол көктемде сен сияқты ,жас бауырым,Кездестіріп ең алғашқы махабаттыКім білген өмірдің тез өтетінін,Тұз дәмнің сонша ерте бітетінін.41-дің маусымында сорлап елім,Сұм ажалдың батыс жақтан келетінін.Фашистер бар әлемді буындырған,Адамзатты өз қанына жуындырған.Баса көктеп Отаныма бас сұққанда,Өрімтал жас жүректер қарсы тұрған.

Оққа ұшып снарядттардан жарылған,Жас жауынгер окопте жер жамылған.Отан үшін, Сталин үшін жан беріп ,Өзі емес кітапшасы табылған.Украина, Беларусь даласында,Жатыр олар баурлар моласында.Жандары туған жерге жетпеген соң,Жұлдыз болып жүректері жанбасын ба?Мен білемін жұлдыздардың барлық сырын,Сондықтан басылмайды жүрек мұңы.Менің де атам мүмкүн оралмаған,Тұрған шығар арасында жұлдыздарды.Әкемнің бауырлары, Әкесі де,Жұлдыздарға айналды ау білесің бе?Атам да жолдастарын каза болған,Еске алып тді тірісінде.

Жұлдыздары сынғырлаған кеудесінде,Жасаған еңбектері ел есінде.Ардагерлер түнгі аспанға көп қарайды,Жолдастарын іздейді ау білесің бе?

Бейбітшілік қорғаны ардагерлер,Сол тозақты көзбен көрген куәгерлер.65-жыл өтсе дағы еш тынбастан,Ел үшін аянбайды нағыз ерлер.Жұлдыздары кеудесінде сынғырлаған,Жаны да жарасы да сырқыраған.Ардагерлер-аталарым аман болшы,Күндей болып жүріңдерші жарқыраған!Жерге қарай сағынышпен асыққан,Сәулелері ұмтылады қашықтан.Жүрегімді неліктен мұң басады, Жұддыздарға толы болса түнгі аспан.

Бұл жырымды Қазақстанның ұлы

азаматы ЕлбасымызНұрсұлтан Әбішұлы

Назарбаевқа арнадым…

Нұр тұлғалы Нұр ағамаЖерім бар ата- баба паналаған , Елім бар ер жігітті бағалаған.Мәуелі бәйтеректің көленкесін,Барлық ұлт өкілдері саялаған.

Құдай берген несібесі сарқылмайтын,Күні бар көк аспанда жарқырайтын.Нұр ағамдай қазағыма ұлды берген, Мың да бір құдайыма алғыс айттым.

Шыр етіп дүниеге келген кезден,Ел қорғаны болатынын жаны сезген.Нұр ағамдай Елбасын бізге берге, Құдайым айырмасын несібеден!Слайд 4Мейрімі түскенде ғана, Алла ,Мың жылда бір жібереді ұлы адам.Халқы үшін, адамзат, әлем үшін,Жүрегі от болып лаулап жанған. .

Түсінде су астынан асыл ана ,Мылтық алып шығады жағалауға.Бұл түсін жорытқанда жақын жанға:«Туасың-дейді оған- нұрлы бала!»

Аяны орындалып берген баба ,Нұрсұлтан бола алды елге аға.Елі үшін халқы үшін күресетін,Ойы нық ұстамы тік ұлы дана.

Нұрсұлтан! Қазақстан ! Астана !Танымал болды бүгін бар ғаламға.Әр азамат тағдыры ескеріліп, Жасалуда жағыдай әр адамға.

Зар болып ата-анасы бір балаға ,Күндіз-түні сыйыныпты бір Аллаға.Сыйынған соң Райымбектің аруағына,Тілектерін орындапты батыр баба .

Тоқтатты ядролық сынақтарды,Бар әлем ерлігіне қайраң қалды. Жүз мектеп аурухана салдырған,Келешекті білініз ойлағаны !

Білімге «Болашақты » айқындатты,Оралман оз Отанын қайта тапты.Еуропалық одаққа төрағалық,Тегіннен қазағыма бұйырмапты

Құдайға тәуба дейміз біздер кейде,Жан-жаққа қарайлаймыз үрейлене.Көршіміз қырғыз- бауыр, шешендерде ,Тұрақсыздық салдарынан бүдінуде.

Жақсының жақсылығын айтқан абзал,Тудырмай ұлтаралық еш бір жанжал. Татулық мекеніне айналдырды,Дұшпанымыз досымызда қалды қайраң.

Соғыссыз ажыратты шекараны, Көшірді орталыққа астананы.Тәуелсіздік туына қол жеткізіп ,Орындалды ата-бабабасты арманы.

Жүрегін жалындаған кеудесінен,Жұлып алып халқына жарық еткен.Көзіме Данко батыр елестейді,Жол сілтеген Елбасын көргенімде.

Халқын тұнғиықтан алып шыққан ,Дұшпандары Данконы алып жыққан.Жүрегін жалындаған езіп жаншып ,Бар еңбегін айналдырған жамандыққа.

Бірақ та жұрегінің ұшқындары,Жалындаған жүректерден орын алды. Дұшпандар қаншалықты тырысқанмен,Халық Данко ерлігін ұмытпады.

Сол ұшқын Нұр баланың жүрегінде,Алау отын жандырған екен дарып.Елге деген махаббат сезімінен ,Жүрегі жалындады лаулап ,жанып.

Ел үшін ,халқы үшін қызмет еткен,Таймаңыз ұлы аға осы беттен .Жүрегінің жалыны бар мендей жастар ,Дұшпандарға қарсы тұрар келешекте.

Еліне арнап даналық сөз жолдаған,Мерейіңіз үстем болсын Елағам.Келешегін Сізге сеніп тапсырды,Халық әркез өзіңізді қолдаған. Елім менің, ер еңбегін қолдайық,Елбасына тірек бола білейік.Барлық арман –жоспарлары іске асып,Елу елдің қатарына енейік.