Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη Δήμου ΧανίωνΚαλοκαιρινές Δράσεις 2013

Εργαστήρι κινούμενης εικόνας

Η κινούμενη εικόνα μέσα από την τηλεόραση αλλά και τους υπολογιστές είναι πια για τα καλά ένα κομμάτι της καθημερινότητας όλων μας. Τα περισσότερα παιδιά ήδη από πολύ μικρή ηλικία είναι πλήρως εξοικειωμένα με τα κινούμενα σχέδια. Έτσι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον για δράσεις που έχουν σχέση με το πως μπορεί να φτιαχτεί ένα κινούμενο σχέδιο, σαν αυτά που παρακολουθούν στην τηλεόραση και το σινεμά.

Στο Εργαστήρι Κινούμενης Εικόνας λοιπόν θα μάθουμε πώς πολλές φωτογραφίες στη σειρά βγάζουν μια κινούμενη εικόνα (stop-motion) και θα “γυρίσουμε” με ομαδική δουλειά το δικό μας ταινιάκι βασισμένο στο παραμύθι “Το πορτοκαλί σαλιγκαράκι”, της Ζέφης Συρίβλη, από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Επιλέξαμε να φτιάξουμε τους χαρακτήρες μας με ένα υλικό που λατρεύουν τα παιδιά και αυτό δεν είναι άλλο από την πλαστελίνη!-)

Το εργαστήρι οργανώθηκε σε τρία δίωρα. Τρεις μέρες λοιπόν που βρεθήκαμε όλοι μαζί: παιδιά, εμψυχωτές, νηπιαγωγοί και βιβλιοθηκονόμοι. Οι τρεις μέρες μας κύλισαν κάπως έτσι:-)

Μέρα Πρώτη – Τετάρτη 26/6/2013

Αρχικά γνωριστήκαμε με τα παιδιά και είπαμε μερικά πράγματα γύρω από την κινούμενη εικόνα. Δηλαδή πως μερικές στατικές εικόνες καταφέρνουν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της κίνησης στο ανθρώπινο μάτι. Για να το κατανοήσουν καλύτερα, γυρίσαμε ένα απλό ταινιάκι λίγων δευτερολέπτων με τα παιδιά για πρωταγωνιστές! Όπως ήταν καθισμένα στα αμφιθεατρικά σκαλάκια της παιδική βιβλιοθήκης τα τραβήξαμε μια φωτογραφία. Στη συνέχεια μετακινήθηκαν όλα μια θέση και τα τραβήξαμε άλλη μια φωτογραφία. Αφού επαναλάβαμε την διαδικασία εφτά φορές, είδαμε στην τηλεόραση το αποτέλεσμα. Ουσιαστικά είχαμε μόλις φτιάξει ένα βίντεο stop-motion, όχι με άψυχα υλικά αλλά με ανθρώπους, τα γνωστά pixilation. Αυτή ήταν και η πρώτη επαφή των παιδιών με αυτό που θα κάναμε στα πλαίσια του εργαστηρίου μας. Τώρα ήταν η ώρα να αρχίσουμε να δουλεύουμε το σενάριο του παραμυθιού της ταινίας μας!

διαβάζοντας το βιβλίο...

Η ιστορία του βιβλίου μας μιλάει για ένα σαλιγκαράκι που έχει χρώμα πορτοκαλί, κάτι που όμως δεν του αρέσει, επειδή διαφέρει από όλα τα άλλα σαλιγκάρια του δάσους. Έτσι αρχικά συναντάει μια πασχαλίτσα και βλέποντας το κόκκινο χρώμα της, αποφασίζει να γίνει κόκκινο. Στη συνέχεια θα συναντήσει και άλλα ζώα: μια σαρανταποδαρούσα, μια αγελάδα, μια χρυσόμυγα, ένα μυρμήγκι, έναν βάτραχο και έναν δρυοκολάπτη. Από το καθένα δανείζεται ένα χαρακτηριστικό, μιας και όλα τα βρίσκει καλύτερα από τον εαυτό του, μέχρι που στο τέλος γίνεται αγνώριστο. Τελικά, σε μια συζήτηση με το φεγγάρι, καταλαβαίνει πως όλα αυτά που φορτώθηκε,

δεν του χρειάζονται και πως τα υπόλοιπα ζώα το αγαπάνε γι'αυτό που είναι, για την μοναδικότητά του!

Αφού λοιπόν διαβάσαμε το βιβλίο με τα παιδιά και είδαμε τις εικόνες της Μαρίνας Ρούσσου που το συνοδεύουν, ξεφυλλίζοντας μία-μία τις σελίδες από την αρχή, τα παιδιά εντόπιζαν τους χαρακτήρες και τα στοιχεία που εμφανίζονταν σε κάθε σκηνή. Τα γράψαμε όλα σε ένα μεγάλο χαρτί για να μην τα ξεχνάμε και χωριστήκαμε σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ανέλαβε τα σκηνικά, ενώ οι άλλες δύο τους ήρωες του παραμυθιού. Οι χαρακτήρες ήταν όλοι φτιαγμένοι από πλαστελίνη, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους του Ρόνι Όρεν σε κάποιες περιπτώσεις, ενώ σε άλλες τις πρωτότυπες μεθόδους των παιδιών! Ο βασικός ήρωας, το μικρό πορτοκαλί σαλιγκαράκι, φτιάχτηκε αρκετές φορές με διάφορες μορφές και αξεσουάρ, ανάλογα με τη σκηνή που πρωταγωνιστούσε. Για τα σκηνικά μας χρησιμοποιήσαμε διάφορα υλικά, όπως ξύλα κανέλας για κορμούς δέντρων, γκοφρέ χαρτί για χλόη και φύλλωμα, χρωματιστά χαρτόνια για φόντο μέρας και νύχτας και χρωματιστές ζωγραφιές από τα παιδιά για να γεμίσει το φόντο με βουνά, σπιτάκια, σύννεφα και ήλιο. Η μέρα μας τελείωσε με το σκηνικό να είναι έτοιμο και τους χαρακτήρες να περιμένουν την στιγμή που θα βγουν ένας-ένας στην σκηνή να πάρουν ψυχή.

κατασκευάζοντας το σκηνικό...

φτιάχνοντας πορτοκαλί σαλιγκαράκια...

το σκηνικό και οι χαρακτήρες περιμένουν....

Μέρα Δεύτερη – Πέμπτη 27/6/2013

Η δεύτερη μέρα ήταν αφιερωμένη στα γυρίσματα. Τεχνικά χρησιμοποιήσαμε το πρόγραμμα Dragonframe, το οποίο αποτελεί ένα από τα καλύτερα προγράμματα για stop-motion ταινίες. Με την χρήση μια φωτογραφικής DSLR που υποστηρίζεται από το πρόγραμμα και τον υπολογιστή συνδεδεμένο στην τηλεόραση, τα παιδιά μπορούσαν την ίδια στιγμή που γύριζαν την σκηνή, να τη βλέπουν στην οθόνη. Τα παιδιά λοιπόν χωρίστηκαν σε τριάδες, όπου κάθε ομάδα γύριζε από μία σκηνή. Δύο παιδιά ήταν δίπλα στο στημένο σκηνικό και κουνούσαν του χαρακτήρες, ενώ το τρίτο κοιτώντας την οθόνη, τραβούσε τις φωτογραφίες και σκηνοθετούσε το πλάνο, διορθώνοντας κατάλληλα τη θέση των χαρακτήρων. Αφού γύρισαν τα παιδιά τις πρώτες σκηνές, όλοι μαζί τις είδαμε στην τηλεόραση. Παράλληλα τα υπόλοιπα παιδιά, ζωγράφιζαν το προσωπάκι τους σε ένα

χαρτί, έγραφαν και έκοβαν τα γράμματα από το όνομά τους, ώστε να γυρίσουν το καθένα ξεχωριστά μια μικρή σκηνή stop-motion με τον δικό τους χαρακτήρα στο χαρτί, για τους τίτλους τέλους της ταινίας.

οι χαρακτήρες αρχίζουν να κινούνται...

παρακολουθώντας την οθόνη, δίνονται οι σκηνοθετικές οδηγίες...

φτιάχνοντας τα ονόματα για του τίτλους...

Μέρα Τρίτη – Παρασκευή 28/6/2013

Την τελευταία μέρα, γυρίστηκαν οι λίγες τελευταίες σκηνές του παραμυθιού και οι τίτλοι αρχής , οπότε πλέον έμενε μόνο το ηχητικό κομμάτι! Τα παιδιά χωρίστηκαν σε μικρές ομαδούλες για άλλη

μια φορά και ανέλαβαν μια με δυο σκηνές το καθένα για ηχογράφηση. Μετά από μερικές πρόβες, ηχογραφήσαμε την ιστοριούλα μας τμηματικά, με μια συσκευή ψηφιακής ηχογράφησης, όπου χρησιμοποιήσαμε τα ενσωματωμένα πυκνωτικά μικρόφωνα, αλλά και ένα δυναμικό μικρόφωνο για καλύτερη ποιότητα (και χαμηλότερους θορύβους). Αφού ολοκληρώσαμε τους διαλόγους και την αφήγηση, ηχογραφήσαμε μερικά ηχητικά εφέ, όπως αυτούς που κάνουν τα διάφορα ζώα και τους ήχους των πουλιών από το λιβάδι όπου εκτυλίσσεται η δράση! Σειρά μετά είχε ένα μικρό τραγουδάκι για “μουσικό χαλί” κάτω από τις σκηνές μας! Εδώ τα παιδιά χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, με μια ομάδα να έχει μια μικρή επαναλαμβανόμενη μελωδία, ενώ οι υπόλοιπες την πλαισίωναν με παλαμάκια, χτυπήματα στα πόδια ή στο στήθος (body percussion). Έτσι είχαμε μια μικρή αυτοσχέδια μπάντα!

τα λόγια έχουν μοιραστεί, η ηχογράφηση αρχίζει...

Αφού ολοκληρώθηκε και το τελευταίο αυτό στάδιο της ταινίας και λίγο πριν το κλείσιμο αυτών των τριών όμορφων ημερών, είχε έρθει η ώρα για το μικρό αναμνηστικό του εργαστηρίου της κινούμενης εικόνας που θα έπαιρναν τα παιδιά μαζί τους στο σπίτι. Κατασκεύασαν έτσι ένα κλασσικό παιχνίδι κινούμενης εικόνας, το θαυματοτρόπιο. Το θαυματοτρόπιο αποτελείται από δύο ζωγραφιές, οι οποίες είναι κολλημένες “πλάτη με πλάτη”. Στις άκρες του χαρτιού είναι δεμένα δύο σκοινάκια, τα οποία όταν περιστρέφονται, στριφογυρίζουν τις εικόνες και τις μπερδεύουν στο ανθρώπινο μάτι. Έτσι δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι οι δύο εικόνες είναι ζωγραφισμένες στο ίδιο χαρτί. Αυτή εξάλλου είναι και η βασική αρχή στην οποία στηρίζονται οι κινούμενες εικόνες.

τα παιδιά χαζεύουν το θαυματοτρόπιο...

Το εργαστήριο μας έχει σχεδόν τελειώσει. Σχεδόν, γιατί κάθε ταινία πρέπει να περάσει από μοντάζ, ώστε να παντρευτεί η εικόνα και ο ήχος και να γεννηθεί ένα όμορφο αποτέλεσμα!-) Ραντεβού λοιπόν σε δυο εβδομάδες με γονείς και παιδιά, ώστε να δούμε την ολοκληρωμένη μας προσπάθεια!-) Η συνέχεια επί της οθόνης, την Παρασκευή 12 Ιουλίου, στις 12 το μεσημέρι, στην παιδική βιβλιοθήκη!

Ευχαριστούμε πολύ-πολύ την Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη του Δήμου Χανίων με όλες τις βιβλιοθηκονόμους της, τις βοηθούς κα. Ελένη & Εύα και τους εμψυχωτές της δράσης Μάριο Ιωαννίδη και Κατερίνα Χεγκάζη.