1

Γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέµατα

Κ. Λαρεντζάκη - Γκόγκα

1. Ο εκπαιδευτικός που αντιµετωπίζει προβλήµατα

επικοινωνίας σε µία τάξη χρειάζεται να εκµεταλλευτεί

παράγοντες που αποτελούν προϋπόθεσης για την ανάπτυξη

διαπροσωπικών σχέσεων µε τους µαθητές του όπως είναι:

Α. η χαρισµατική προσωπικότητά του

Β. η δυνατότητα του να παρέχει αµοιβές και ενισχύσεις

Γ. ο χώρος και ο χρόνος που µοιράζεται µε τους µαθητές του

∆. η συµπάθεια που δείχνουν κάποιοι µαθητές προς το πρόσωπό του

2. Αποτελεσµατικές διαπροσωπικές σχέσεις µε τους µαθητές

εξασφαλίζονται όταν:

Α. οι µαθητές γνωρίζουν τι περιµένουν από τον εκπαιδευτικό τους

και νιώθουν ασφαλείς ως προς το τι πρέπει αυτοί να επιτύχουν

Β. ο εκπαιδευτικός συµµεριστεί την έλλειψη ενδιαφέροντος των

µαθητών του για µάθηση

Γ. ο εκπαιδευτικός ενηµερώνει συνεχώς τους γονείς για τα

µικροπροβλήµατα στην τάξη του

∆. ο εκπαιδευτικός αντιµετωπίζει ολόκληρη την τάξη ως σύνολο και

δουλεύει πάνω στα χαρακτηριστικά της οµάδας του

3. H αποδοχή των λαθών από τον εκπαιδευτικό δεν είναι

κατακριτέα. Αντίθετα, βελτιώνει τις διαπροσωπικές του

σχέσεις µε τους µαθητές αρκεί ο εκπαιδευτικός να:

Α. παραδέχεται το λάθος του όσο συχνό κι αν είναι αυτό

Β. εξηγεί στους µαθητές γιατί έκανε λάθος

Γ. αποφεύγει να σφάλει κατ’ επανάληψη και να δηµιουργεί

αµφιβολίες για την γνωστική του υποδοµή

∆. πληροφορεί τους µαθητές για την ορθή απάντηση το αργότερο

µέσα στα δύο επόµενα µαθήµατα

2

4. Η συµπεριφοριστική κατεύθυνση υποστηρίζει ότι:

Α. το αναπτυσσόµενο άτοµο υφίσταται αλλαγές γιατί µαθαίνει νέες

µορφές συµπεριφοράς ως αποτέλεσµα συγκεκριµένων εµπειριών

Β. το αναπτυσσόµενο άτοµο παρουσιάζει τυπικές µορφές

συµπεριφοράς για κάθε ηλικία

µέσω της απλής παρατήρησης και µίµησης προτύπων κάποιες

συµπεριφορές µαθαίνονται

χωρίς το παιδί να ενεργεί και χωρίς να αποδέχεται κάποια

ενέργεια

Γ. ασυνείδητα κίνητρα, ορµές και ένστικτα ωθούν το άτοµο προς

ενέργειες κοινωνικά

∆. αποδεκτές προκειµένου να εκτονωθεί και να διέλθει οµαλά τα

στάδια ανάπτυξης

5. Βασική αρχή της γνωστικής-γενετικής ψυχολογικής

κατεύθυνσης για τη µάθηση µε πρωτεργάτη τον Jean Piaget

αποτελεί:

Α. η καθαρή υπεροχή του εσωτερικού αναπτυξιακού παράγοντα

της ωρίµασης

Β. η καθαρή υπεροχή των εξωτερικών παραγόντων για τη

διαµόρφωση της γνώσης

Γ. η σηµασία της ενθάρρυνσης του παιδιού για την εξερεύνηση

του περιβάλλοντος

∆. η σηµασία της τροποποίησης των εξωτερικών παραγόντων

ώστε να επέµβουµε στο γνωστικό επίπεδο του παιδιού

6. Συχνά λέµε «ο εκπαιδευτικός πρέπει να µιλάει τη γλώσσα

του µαθητή» εννοώντας ότι κατά τη διδασκαλία ο

εκπαιδευτικός:

Α. δεν πρέπει να συγχέει τα σύµβολα µε τα πράγµατα που αυτά

συµβολίζουν

3

Β. αντικαθιστά τις αφηρηµένες έννοιες µε συγκεκριµένες ειδικές

λέξεις

Γ. χρειάζεται να έχει κατά νου ότι οι έννοιες που χρησιµοποιεί δεν

µεταφράζονται πάντα µε το ίδιο νόηµα από τους µαθητές του και

εποµένως προσπαθεί να τις προσαρµόζει στις δικές τους εµπειρίες

∆. δεν µπορεί να είναι αποτελεσµατικός παρά µόνο όταν

χρησιµοποιεί λέξεις και φράσεις που οι έφηβοι χρησιµοποιούν

εκτός µαθήµατος

7. Η διάταξη των θρανίων σε σχήµα Π:

Α. εξυπηρετεί τη διαµαθητική και τη δασκαλοµαθητική επικοινωνία

Β. ευνοεί τη διεκπεραίωση ατοµικών εργασιών από τους µαθητές

Γ. βοηθά την κατά οµάδες διδασκαλία

∆. προσφέρεται για την εκτός µαθήµατος επικοινωνία των

µαθητών

8. Η ανθρωπογεωγραφία της σχολικής αίθουσας επηρεάζει:

Α. τους µαθητές που έχουν προβλήµατα ακοής, όρασης και

προσοχής

Β. τους κοινωνικά αποµονωµένους µαθητές

Γ. τον βαθµό εµπλοκής των µαθητών στο µάθηµα

∆. τη µορφή διδασκαλίας που θα επιλέξει ο εκπαιδευτικός

9. Για τη συµµετοχή όλων των µαθητών στο µάθηµα και την

καλύτερη επικοινωνία τους µε τον εκπαιδευτικό συνιστάται:

Α. η παροχή συχνών ενισχύσεων στους ικανότερους µαθητές

Β. η συχνή αλλαγή πτέρυγας των µαθητών και απόστασής τους

από τον εκπαιδευτικό

Γ. η σύνταξη από τον εκπαιδευτικό κοινωνιογράµµατος της

σχολικής τάξης

∆. η εξασφάλιση καλών συνθηκών φωτισµού, ακουστικής και

θερµοκρασίας στη σχολική τάξη

4

10. Ο «λογικοκρατούµενος» άνθρωπος αποτελεί το ιδεώδες

της αγωγής

Α. του Jean Jack Rousseau που υποστήριζε ότι το παιδί είναι

φύσει καλό και πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα και µε το δικό του

ρυθµό

Β. των συντηρητικών θεολόγων του 17ου αιώνα που θεωρούσαν

ότι το παιδί είναι φύσει κακό και οι γονείς πρέπει να αναλάβουν

την ηθική διαπαιδαγώγησή του

Γ. της σύγχρονης παιδαγωγικής που θεωρεί το παιδί ως ένα ον sui

generis µε ιδιαίτερες ανάγκες και ρυθµούς ανάπτυξης

∆. των εµπειριοκρατών µε πρωτεργάτη τον Άγγλο John Locke που

υποστήριζαν ότι το παιδί είναι λευκός χάρτης και οι γονείς

οφείλουν να του προσφέρουν εµπειρίες που θα οδηγούν στον

αυτοέλεγχο και στην αυτοπειθαρχία του

11. Ο όρος «επιγένεση της συµπεριφοράς» αναφέρεται σε

µία βασική αρχή της ανάπτυξης αλλά και της µάθησης

σύµφωνα µε την οποία

Α. η ανάπτυξη χωρεί από τα άνω προς τα κάτω

Β. η ανάπτυξη του νέου στο παιδί οικοδοµείται πάνω στο παλιό

Γ. η ανάπτυξη διαφέρει ως προς το ρυθµό µεταξύ διαφορετικών

ατόµων

∆. η ανάπτυξη πραγµατοποιείται σύµφωνα µε ένα γενικό σχέδιο –

πρότυπο

12. Η µάθηση αποτελεί βασικό παράγοντα της ανάπτυξης που

συντελείται:

Α. µέσω των εσωτερικών επιδράσεων της ωρίµασης

Β. µέσω των εξωτερικών επιδράσεων του περιβάλλοντος που

λειτουργούν αυτόµατα σε κάθε άνθρωπο

Γ. µέσω της άσκησης και της ατοµικής προσπάθειας

5

∆. µε τη βοήθεια της κληρονοµικότητας

13. Η «µαθησιακή ετοιµότητα» ενός µαθητή για την

απόκτηση διαφορετικού επιπέδου γνώσεων

προσδιορίζεται και συντελείται

Α. από το συνδυασµό διδασκαλίας µιας ορισµένης γνωσης ή

δεξιότητας και του αντίστοιχου επιπέδου ωριµότητας του µαθητή

Β. από την ικανότητα του έµπειρου εκπαιδευτικού να διδάξει

οποιαδήποτε γνώση σε µαθητές οποιασδήποτε ηλικίας

Γ. αυτόµατα, καθώς ο µαθητής διέρχεται µια κρίσιµη αναπτυξιακή

περίοδο

∆. από την µαθησιακή του ωριµότητα

14. Σύµφωνα µε τον Piaget, ο έφηβος κατά τη φάση των

αφηρηµένων νοητικών λειτουργιών:

Α. χρησιµοποιεί έντονα τη συµβολική λειτουργία για να

αναπαραστήσει ένα αντικείµενο µέσα από κάποιο άλλο

Β. είναι ικανός µέχρι ένα βαθµό να αναστρέφει νοητικές

ενέργειες, να οµαδοποιεί και να συγκρίνει

Γ. αποκτά συναισθηµατική αυτονοµία από τους γονείς και

διαµορφώνει µία σαφή και ολοκληρωµένη εικόνα για τον εαυτό

του

∆. ελέγχει τις σκέψεις του χρησιµοποιώντας υποθέσεις,

αφηρηµένες έννοιες και τη φαντασία του

15. Μεταξύ των αναπτυξιακών στόχων της εφηβείας

συγκαταλέγoνται:

Α. τα µεικτά συναισθήµατα χαράς και λύπης κάθε φορά που ο

έφηβος αφήνει κάτι παλιό για κάτι νέο

Β. η σύναψη υγιών σχέσεων µε τους συνοµηλίκους σε νέα βάση

Γ. η επιζήτηση συναναστροφών µε συνοµηλίκους του ίδιου φύλου

∆. η συνεχής περιέργεια, παρατήρηση και πειραµατισµός

6

16. Με τον όρο συνάφεια εννοούµε:

Α. την επανάληψη των αντιδράσεων στα ερεθίσµατα του

περιβάλλοντος

Β. την σχεδόν ταυτόχρονη συνύπαρξη ερεθισµάτων και

απαντήσεων

Γ. την αµοιβή του υποκειµένου κατά τη διαδικασία της µάθησης

∆. τη διάκριση ενός αντικειµένου από µία κατηγορία οµοειδών

αντικειµένων

17. Έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι:

Α. η διδασκαλία σε συνδυασµό µε την παρουσίαση του

διδασκόµενου υλικού αποδίδει περισσότερο από την απλή

διδασκαλία και συζήτηση

Β. η καταγραφή σηµειώσεων είναι πιο αποδοτική από το µονόλογο

του δασκάλου

Γ. η παρουσίαση του υλικού από τον εκπαιδευτικό πρέπει να

συνδυάζεται µε την ερωταποκριτική µορφή µονολόγου

∆. το άτοµο που παρακολουθεί τα πειράµατα αποδίδει καλύτερα

από εκείνο που παίρνει µέρος σε αυτά

18. Με την καλλιέργεια και διατήρηση της «ψυχολογικής

εγρήγορσης» στην τάξη:

Α. ο εκπαιδευτικός δίνει έµφαση στη διδασκόµενη ύλη και στην

αξία της παρά στο πρόσωπό του

Β. ο εκπαιδευτικός δηµιουργεί ένα θεµιτό βαθµό ερεθιστικότητας

και ανταγωνισµού µέσα στην τάξη

Γ. ο εκπαιδευτικός διατηρεί τον υψηλό βαθµό ενεργητικότητας

των µαθητών του ώστε να ανταποκρίνονται στα ερεθίσµατα της

διδασκαλίας

7

∆. ο εκπαιδευτικός τονώνει τα επίπεδα άγχους και ευγενούς

συναγωνισµού µεταξύ των µαθητών του

19. Ο εκπαιδευτικός χάνει τον έλεγχο της τάξης του όταν:

Α. δεν διατηρεί την ψυχραιµία του κατά την εκτέλεση

συνηθισµένων εργασιών

Β. δεν δίνει σαφείς οδηγίες στους µαθητές του κατά την έναρξη

της διδασκαλίας για το τί αναµένει από αυτούς µε το πέρας του

µαθήµατος

Γ. χρησιµοποιεί συχνά τα διάφορα γραπτά διαγωνίσµατα ως µέσο

προσωπικής αξιολόγησης των µαθητών του χωρίς να τους

ενηµερώνει για τα αποτελέσµατα ή την σκοπιµότητά τους

∆. κάνει όλες τις παραπάνω ενέργειες

20. Η ορθή χρήση του επαίνου επιδρά θετικά:

Α. Στη διάθεση του µαθητή

Β. Στη διαπροσωπική σχέση µαθητή-εκπαιδευτικού

Γ. Στη διαπροσωπική σχέση µαθητή- υπόλοιπης τάξης

∆. Σε όλα τα παραπάνω

21. Ποια από τις παρακάτω τάσεις δεν συνιστά γνώρισµα

της εφηβικής ηλικίας;

Α. Η προσκόλληση

Β. Το φανταστικό ακροατήριο

Γ. Ο προσωπικός µύθος

∆. Η αυτόνοµη ηθική

22. Για την αξιολόγηση της εργασίας ενός µαθητή ποιόν από

τους παρακάτω λεκτικούς επαίνους θεωρείτε πιο

ενθαρρυντικό;

Α. Είµαι πολύ ικανοποιηµένος/η από την εργασία σου

Β. ∆εν έχω ξαναδεί καλύτερη εργασία

8

Γ. Φαίνεται πως δούλεψες σκληρά

∆. Με αυτή την εργασία σου έδειξες τί αξίζεις

23. Ένας µαθητής δε συµµετέχει στο µάθηµα. Ποια είναι η

αντίδρασή σας;

Α. Θεωρείτε ότι δεν έχει καµία απάντηση για το θέµα που

διαπραγµατεύεστε

Β. Του τονίζετε ότι η βαθµολογία του θα είναι ανάλογη της

συµµετοχής του

Γ. Ελέγχετε µήπως δεν του έχετε δώσει τη δέουσα προσοχή

∆. Συνεχίζετε το µάθηµα µε αυτούς που ενδιαφέρονται

24. Σε ποιο από τα στάδια γνωστικής ανάπτυξης του Piaget,

το παιδί µαθαίνει να εξετάζει διάφορες πιθανότητες και

εναλλακτικές λύσεις σε µία κατάσταση;

Α. Στο αισθησιοκινητικό

Β. Στο προσυλλογιστικό

Γ. Στο στάδιο συγκεκριµένης σκέψης

∆. Στο στάδιο αφηρηµένης σκέψης

25. Σε ποια από τις παρακάτω περιπτώσεις ο εκπαιδευτικός

ενεργοποιεί κίνητρα µάθησης;

Α. Όταν αφήνει στους µαθητές του τόσο χρόνο όσος είναι

απαραίτητος για να βρουν τη λύση ή την απάντηση

Β. Όταν προσποιείται ότι δεν γνωρίζει ο ίδιος κάτι

Γ. Όταν χρησιµοποιεί διάφορες τεχνικές για να εκβιάσει τη

συµµετοχή των µαθητών

∆. Όταν χρησιµοποιεί τις εσωτερικές αµοιβές

26. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να προσαρµόζει το ρυθµό της

διδασκαλίας:

Α. Στο ρυθµό των καλών µαθητών

9

Β. Στο ρυθµό των αδύνατων µαθητών

Γ. Στις ατοµικές ανάγκες και στα ατοµικά ενδιαφέροντα των

µαθητών

∆. Στο «µέσο όρο» της τάξης

27. Κατά τη διαδικασία της «αφοµοίωσης» η νέα γνώση

αποκτάται:

Α. Με αποστήθιση

Β. Με ενίσχυση της προηγούµενης

Γ. Με συσχέτιση µε προηγούµενες

∆. Με απλούστευση αυτής

28. Τι θα λέγατε σε ένα µαθητή που διστάζει να αναλάβει

κάποια εργασία;

Α. Με απογοητεύεις µε τη συµπεριφορά σου

Β. Ο βαθµός σου θα µειωθεί σηµαντικά

Γ. Είµαι σίγουρος/η ότι µπορείς να τα καταφέρεις

∆. Πιστεύω ότι έχεις κάποιες δυνατότητες

29. Κατά τον Piaget ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι:

Α. Η διάδοση γνώσεων µέσω της µεθόδου διάλεξης

Β. Να επιταχύνει τη µετάβαση του παιδιού από το ένα στάδιο

γνωστικής ανάπτυξης στο άλλο

Γ. Η δηµιουργία καταστάσεων όπου τα παιδιά µαθαίνουν µόνα

τους

∆. Η αποδέσµευση των µαθητών από τις πιέσεις που τους ασκούν

η οικογένεια και η κοινωνία

30. Σύµφωνα µε τον Piaget ο κυριότερος παράγοντας για την

πνευµατική ανάπτυξη του ατόµου είναι:

Α. H κληρονοµικότητα

Β. Το περιβάλλον

Γ. Η αλληλεπίδραση κληρονοµικότητας-περιβάλλοντος

10

∆. Ο εσωτερικός µηχανισµός ανάπτυξης που ενυπάρχει µέσα στο

άτοµο

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Γ 2.Α 3.Γ 4.Α 5. ∆ 6. Γ

7. Α 8. Γ 9. Β 10. ∆ 11. Β 12. Γ

13. Α 14. ∆ 15. Β 16. Β 17. Α 18. Γ

19. ∆ 20. ∆ 21. Α 22. Γ 23. Γ 24. ∆

25. ∆ 26. Γ 27. Γ 28. Γ 29. Γ 30. ∆

Θέµατα Ψυχοπαιδαγωγικών & Γενικής ∆ιδακτικής για το διαγωνισµό εκπαιδευτικών, ΑΣΕΠ 2006 1. Η διάταξη των θρανίων σε σχήµα Π: I. εξυπηρετεί τη διαµαθητική και τη δασκαλοµαθητική επικοινωνία II. ευνοεί τη διεκπεραίωση ατοµικών εργασιών από τους µαθητές III. βοηθά την κατά οµάδες διδασκαλία IV. προσφέρεται για την εκτός µαθήµατος επικοινωνία των µαθητών 2. Η ανθρωπογεωγραφία της σχολικής αίθουσας επηρεάζει: I. τους µαθητές που έχουν προβλήµατα ακοής, όρασης και προσοχής II. τους κοινωνικά αποµονωµένους µαθητές III. τον βαθµό εµπλοκής των µαθητών στο µάθηµα IV. τη µορφή διδασκαλίας που θα επιλέξει ο εκπαιδευτικός 3. Η µάθηση αποτελεί βασικό παράγοντα της ανάπτυξης που συντελείται: i. µέσω των εσωτερικών επιδράσεων της ωρίµασης ii. µέσω των εξωτερικών επιδράσεων του περιβάλλοντος που λειτουργούν αυτόµατα σε κάθε άνθρωπο iii. µέσω της άσκησης και της ατοµικής προσπάθειας iv. µε τη βοήθεια της κληρονοµικότητας 4. Για τη συµµετοχή όλων των µαθητών στο µάθηµα και την καλύτερη επικοινωνία τους µε τον εκπαιδευτικό συνιστάται: I. η παροχή συχνών ενισχύσεων στους ικανότερους µαθητές II. η συχνή αλλαγή πτέρυγας των µαθητών και απόστασής τους από τον εκπαιδευτικό III. η σύνταξη από τον εκπαιδευτικό κοινωνιογράµµατος της σχολικής τάξης IV. η εξασφάλιση καλών συνθηκών φωτισµού, ακουστικής και θερµοκρασίας στη σχολική τάξη 5. Η «µαθησιακή ετοιµότητα» ενός µαθητή για την απόκτηση διαφορετικού επιπέδου γνώσεων προσδιορίζεται και συντελείται I. από το συνδυασµό διδασκαλίας µιας ορισµένης γνώσης ή δεξιότητας και του αντίστοιχου επιπέδου ωριµότητας του µαθητή II. από την ικανότητα του έµπειρου εκπαιδευτικού να διδάξει οποιαδήποτε γνώση σε µαθητές οποιασδήποτε ηλικίας III. αυτόµατα, καθώς ο µαθητής διέρχεται µια κρίσιµη αναπτυξιακή περίοδο IV. από την µαθησιακή του ωριµότητα 6. Σύµφωνα µε τον Piaget, ο έφηβος κατά τη φάση των αφηρηµένων νοητικών λειτουργιών: I. χρησιµοποιεί έντονα τη συµβολική λειτουργία για να αναπαραστήσει ένα αντικείµενο µέσα από κάποιο άλλο II. είναι ικανός µέχρι ένα βαθµό να αναστρέφει νοητικές ενέργειες, να οµαδοποιεί και να συγκρίνει III. αποκτά συναισθηµατική αυτονοµία από τους γονείς και διαµορφώνει µία σαφή και

ολοκληρωµένη εικόνα για τον εαυτό του IV. ελέγχει τις σκέψεις του χρησιµοποιώντας υποθέσεις, αφηρηµένες έννοιες και τη φαντασία του 7. Η «επίδειξη» συνιστά: I. ∆ασκαλοκεντρική µορφή διδασκαλίας II. Μικτή µορφή διδασκαλίας III. Μαθητοκεντρική µορφή διδασκαλίας IV. Οµαδοκεντρική µορφή διδασκαλίας 8. Κατά την εφαρµογή της «αποδεικτικής αξιολόγησης» ο εκπαιδευτικός: I. ελέγχει αν ο µαθητής έφτασε ένα στόχο που είχε θέσει II. συγκρίνει τα αποτελέσµατα των προσπαθειών των µαθητών III. γνωστοποιεί στους µαθητές τις αδυναµίες τους IV. ωθεί τους µαθητές να αξιολογήσουν τους εαυτούς τους 9. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να πραγµατώνει τη διδασκαλία: I. Σύµφωνα µε τον αρχικό του σχεδιασµό, χωρίς να παρεκκλίνει από αυτόν II. Σύµφωνα µε τον αρχικό του σχεδιασµό, αλλά µπορεί να παρεκκλίνει από αυτόν εφόσον χρειαστεί III. Χωρίς σχεδιασµό, γιατί τις περισσότερες φορές ο σχεδιασµός επιφέρει µεγαλύτερη σύγχυση IV. Χωρίς σχεδιασµό, γιατί οι µαθητές καθορίζουν την πορεία του 10. H διαλεκτική µορφή διδασκαλίας συνιστά: I. ∆ασκαλοκεντρική µορφή διδασκαλίας II. Μικτή µορφή διδασκαλίας III. Μαθητοκεντρική µορφή διδασκαλίας IV. Οµαδοκεντρική µορφή διδασκαλίας 11. Περισσότερα περιθώρια µαθητικής συµµετοχής παρέχει: I. Η περιγραφική µορφή διδασκαλίας II. Η ερωταπόκριση III. Η επαγωγικό-διαλογική µορφή διδασκαλίας IV. Η επιδεικτική µορφή διδασκαλίας 12. Ποία από τις παρακάτω µεθόδους διδασκαλίας δεν ανήκει στις διερευνητικές: I. Η µέθοδος «project» (σχέδιο εργασίας) II. Η ιδεοθύελλα III. Το παίξιµο ρόλων IV. Η πειραµατική 13. Η κατανόηση και διατήρηση της νέας γνώσης διευκολύνεται: I. Όταν ακολουθήσουν άλλες παρόµοια δοµηµένες µε αυτήν II. Όταν ακολουθήσουν περισσότερο ενδιαφέρουσες γνώσεις III. Όταν ακολουθήσει επανάληψη και εφαρµογή αυτής IV. Με τη χρήση όλων των παραπάνω 14. Κατά το σχεδιασµό και την αξιολόγηση ερωτήσεων τύπου «πολλαπλής επιλογής» (multiple choice) ο εκπαιδευτικός πρέπει να φροντίζει ώστε : I. Οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις να διατυπώνονται µε τρόπο σαφή και σε απλή γλώσσα

II. Να επαναλαµβάνονται λέξεις ή φράσεις που είναι κοινές σε όλες τις απαντήσεις III. Οι απαντήσεις να έχουν διαφορετική κάθε φορά έκταση IV. Να διατυπώνονται οι ερωτήσεις µε τρόπο που να υπονοεί την ορθή απάντηση 15. Ποίος από τους παρακάτω θεσµούς µπορεί να συµβάλλει σηµαντικά στην άρση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων: I. Η ευέλικτη ζώνη II. Η ενισχυτική διδασκαλία III. Το ολοήµερο σχολείο IV. Η θέσπιση της ώρας «σχολική ζωή» 16. Το περιεχόµενο της αξιολόγησης καθορίζεται από: I. Τη φύση του διδακτικού αντικειµένου II. Το επίπεδο των µαθητών µιας τάξης III. Τους διδακτικούς στόχους IV. Όλα τα παραπάνω 17. Πολλοί παιδαγωγοί προτείνουν την κατάργηση της αξιολόγησης. Με ποία από τις παρακάτω θέσεις συµφωνείτε: I. Συµφωνώ µε την κατάργηση, διότι τις περισσότερες φορές η αξιολόγηση δεν είναι αντικειµενική και αξιόπιστη II. Συµφωνώ µε την κατάργηση, διότι η αξιολόγηση ακυρώνει την ελεύθερη µάθηση III. Η αξιολόγηση δηµιουργεί προβλήµατα και πρέπει να αναζητηθούν τρόποι επίλυσής τους IV. ∆ιαφωνώ µε την κατάργηση, διότι χωρίς αξιολόγηση δεν υπάρχει µάθηση 18. Πιο αποτελεσµατικός τρόπος αξιολόγησης θεωρείται: I. Η ανάπτυξη θεµάτων II. Τα τεστ επίδοσης III. Η συνδυαστική χρήση των α και β IV. Κανένας από τα α και β 19. Κατά την αξιολόγηση ενός µαθητή ο εκπαιδευτικός πρέπει να χρησιµοποιεί ως κριτήριο: I. Τη συµπεριφορά και τις επιδόσεις των άλλων µαθητών II. Τη συµπεριφορά και την επίδοση του ίδιου µαθητή στο παρελθόν III. Την απλή συµµετοχή χωρίς να εξετάζει τη διαδικασία και το αποτέλεσµα IV. Το βαθµό δυσκολίας της εργασίας που του ανέθεσε 20. Η αξιοπιστία ενός εκπαιδευτικού οργάνου αξιολόγησης όπως είναι η εξέταση αναφέρεται στην ικανότητα αυτού: I. Να αξιολογεί µόνο αυτό που επιδιώκει κατά τον αρχικό σχεδιασµό να αξιολογήσει II. Να δίνει πάντα συνεπή αποτελέσµατα III. Να αποκαλύπτει και τις πιο µικρές διαφορές µεταξύ των µαθητών IV. Να περιέχει ερωτήσεις από όλη τη διδαχθείσα ύλη 21. Για την πρόσθετη διδακτική στήριξη, αποτελεσµατικότερη µορφή διδασκαλίας θεωρείται: I. Η οµαδοκεντρική II. Η εξατοµικευµένη µορφή εργασίας III. Η επιδεικτική IV. Η διάλεξη

22. Κατά τη διατύπωση των διδακτικών στόχων δεν πρέπει: I. Οι γενικοί στόχοι να αναλύονται σε ειδικότερους II. Να προσδιορίζονται κριτήρια αποδεκτής ή µη συµπεριφοράς των µαθητών III. Να χρησιµοποιούνται λέξεις που επιδέχονται πολλές ερµηνείες IV. Τονίζεται η συµµετοχή των µαθητών στην κατάκτηση των διδακτικών στόχων 23. Ποίος από τους παρακάτω στόχους δε συνιστά έναν από τους στόχους της γνωστικής περιοχής της µάθησης όπως τους καθόρισε ο Bloom: I. Η ανάλυση II. Η δεκτικότητα III. Η σύνθεση IV. Η αξιολόγηση 24. Καταλληλότερη µορφή διδασκαλίας στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί: I. Η δασκαλοκεντρική II. Η µαθητοκεντρική III. Η µικτή IV. Η συνδυαστική χρήση των παραπάνω 25. Το αριστοτελικό σχήµα «θέση-αντίθεση-σύνθεση» ακολουθείται κατά την: I. ∆ιερευνητική µορφή διδασκαλίας II. ∆ιαλεκτική µορφή διδασκαλίας III. Επεξηγηµατική µορφή διδασκαλίας IV. Επιδεικτική µορφή διδασκαλίας 26. Ποίες από τις παρακάτω ερωτήσεις εντάσσονται στην κατηγορία ερωτήσεων ανοικτού τύπου: I. Ερωτήσεις διάταξης II. Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής III. Ερωτήσεις ανάπτυξης IV. Ερωτήσεις σύζευξης 27. Το ανοικτό αναλυτικό πρόγραµµα δίνει έµφαση: I. Στους διδακτικούς στόχους II. Στη διασφάλιση πρωτοβουλιών στους εκπαιδευτικούς III. Στο περιεχόµενο της διδασκαλίας IV. Στη µέθοδο διδασκαλίας 28. Ο εκπαιδευτικός πρέπει κατά την άποψή σας να: I. Τοποθετεί τους καλούς, µέτριους και αδύνατους µαθητές σε οµοιογενείς οµάδες II. Τοποθετεί τους µαθητές σε ανοµοιογενείς ως προς την επίδοση οµάδες III. Τοποθετεί τους καλούς µαθητές σε κεντρικά θρανία και τους αδύνατους µαθητές σε αποµακρυσµένα θρανία IV. Τοποθετεί τους αδύνατους µαθητές σε κεντρικά θρανία και τους καλούς σε αποµακρυσµένα θρανία 29. Σύµφωνα µε την «προσωπική θεωρία» στην αξιολόγηση: I. Ο εκπαιδευτικός προβάλλει πάνω στους µαθητές τις δικές του επιθυµίες II. Ο εκπαιδευτικός κατηγοριοποιεί τους µαθητές µε αξιολογικές δοµές που έχουν σχηµατοποιηθεί µε την πάροδο του χρόνου ως καταστάλαγµα των εµπειριών του

III. Οι µαθητές συµπεριφέρονται όπως ο εκπαιδευτικός προσδοκά από αυτούς IV. Ο εκπαιδευτικός µένει προσκολληµένος σε µια αξιολογική κρίση την οποία διατύπωσε κάποτε για ένα µαθητή 30. «Να καταστούν ικανοί οι µαθητές να αποδίδουν ένα κείµενο σε συντοµότερη µορφή». Ο παραπάνω διδακτικός στόχος σε ποιά βαθµίδα της γνωστικής ταξινοµίας του Bloom ανήκει: I. Κατανόηση II. Ανάκληση III. Εφαρµογή IV. Ανάλυση 31. Προσφορότερη µέθοδος διδασκαλίας για την εκµάθηση δεξιοτήτων θεωρείται η: I. Περιγραφική II. Επιδεικτική III. ∆ιαλογική IV. ∆ιερευνητική 32. Αποτελεσµατική λύση για την άρση των εκπαιδευτικών ανισοτήτων συνιστά: I. Η παροχή δωρεάν παιδείας II. Η διαφοροποίηση της ατοµικής εργασίας III. Η εξασφάλιση ίσων ευκαιριών µάθησης IV. Οι οµοιογενείς τάξεις 33. Πολλές φορές οι καλοί µαθητές σπεύδοντας να απαντήσουν στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού εµποδίζουν οποιαδήποτε συµµετοχή των αδύνατων µαθητών. Πώς θα µπορούσε ο εκπαιδευτικός να αντιµετωπίσει αυτό το φαινόµενο: I. Να ζητήσει από τους καλούς µαθητές να περιµένουν να τους απευθύνει το λόγο II. Να ζητήσει από τους αδύνατους µαθητές να είναι σε µεγαλύτερη ετοιµότητα III. Να ζητήσει από τους καλούς µαθητές να συνεργαστούν µε τους αδύνατους σε οµάδες IV. Να αναθέσει στους καλούς µαθητές εργασίες που συµβάλλουν στη διδακτική διαδικασία ώστε να δίνεται ο χρόνος για συµµετοχή και των υπολοίπων στο µάθηµα 34. Ο εκπαιδευτικός που αντιµετωπίζει προβλήµατα επικοινωνίας σε µία τάξη χρειάζεται να εκµεταλλευτεί παράγοντες που αποτελούν προϋπόθεσης για την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων µε τους µαθητές του όπως είναι: I. η χαρισµατική προσωπικότητά του II. η δυνατότητα του να παρέχει αµοιβές και ενισχύσεις III. ο χώρος και ο χρόνος που µοιράζεται µε τους µαθητές του IV. η συµπάθεια που δείχνουν κάποιοι µαθητές προς το πρόσωπό του 35. Αποτελεσµατικές διαπροσωπικές σχέσεις µε τους µαθητές εξασφαλίζονται όταν: I. οι µαθητές γνωρίζουν τί περιµένουν από τον εκπαιδευτικό τους και νιώθουν ασφαλείς ως προς το τί πρέπει αυτοί να επιτύχουν II. ο εκπαιδευτικός συµµεριστεί την έλλειψη ενδιαφέροντος των µαθητών του για µάθηση III. ο εκπαιδευτικός ενηµερώνει συνεχώς τους γονείς για τα µικροπροβλήµατα στην τάξη του IV. ο εκπαιδευτικός αντιµετωπίζει ολόκληρη την τάξη ως σύνολο και δουλεύει πάνω στα χαρακτηριστικά της οµάδας του 36. H αποδοχή των λαθών από τον εκπαιδευτικό δεν είναι κατακριτέα. Αντίθετα, βελτιώνει τις διαπροσωπικές του σχέσεις µε τους µαθητές αρκεί ο εκπαιδευτικός να:

I. παραδέχεται το λάθος του όσο συχνό κι αν είναι αυτό II. εξηγεί στους µαθητές γιατί έκανε λάθος III. αποφεύγει να σφάλει συχνά και να δηµιουργεί αµφιβολίες για την γνωστική του υποδοµή IV. πληροφορεί τους µαθητές για την ορθή απάντηση το αργότερο µέσα στα δύο επόµενα µαθήµατα 37. Συχνά λέµε «ο εκπαιδευτικός πρέπει να µιλάει τη γλώσσα του µαθητή» εννοώντας ότι κατά τη διδασκαλία ο εκπαιδευτικός: I. δεν πρέπει να συγχέει τα σύµβολα µε τα πράγµατα που αυτά συµβολίζουν II. αντικαθιστά τις αφηρηµένες έννοιες µε συγκεκριµένες ειδικές λέξεις III. χρειάζεται να έχει κατά νου ότι οι έννοιες που χρησιµοποιεί δεν µεταφράζονται πάντα µε το ίδιο νόηµα από τους µαθητές του και εποµένως προσπαθεί να τις προσαρµόζει στις δικές τους εµπειρίες IV. δεν µπορεί να είναι αποτελεσµατικός παρά µόνο όταν χρησιµοποιεί λέξεις και φράσεις που οι έφηβοι χρησιµοποιούν εκτός µαθήµατος 38. Ο «λογικοκρατούµενος» άνθρωπος αποτελεί το ιδεώδες της αγωγής I. του Jean Jack Rousseau που υποστήριζε ότι το παιδί είναι φύσει καλό και πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα και µε το δικό του ρυθµό II. των συντηρητικών θεολόγων του 17ου αιώνα που θεωρούσαν ότι το παιδί είναι φύσει κακό και οι γονείς πρέπει να αναλάβουν την ηθική διαπαιδαγώγησή του III. της σύγχρονης παιδαγωγικής που θεωρεί το παιδί ως ένα ον sui generis µε ιδιαίτερες ανάγκες και ρυθµούς ανάπτυξης IV. των εµπειριοκρατών µε πρωτεργάτη τον ?γγλο John Locke που υποστήριζαν ότι το παιδί είναι λευκός χάρτης και οι γονείς οφείλουν να του προσφέρουν εµπειρίες που θα οδηγούν στον αυτοέλεγχο και στην αυτοπειθαρχία του 39. Για να είναι αποτελεσµατικές οι ερωτήσεις που ο εκπαιδευτικός απευθύνει προς τους µαθητές του πρέπει να: I. Υποβάλλουν στους µαθητές την ορθή απάντηση II. Είναι µέτριας δυσκολίας III. Επιδέχονται και µονολεκτική απάντηση από τους µαθητές IV. Ερωτούν περισσότερα από ένα θέµατα κάθε φορά 40. Ποία από τις παρακάτω διδακτικές λειτουργίες δεν επιτελείται µε την ερώτηση του εκπαιδευτικού: I. Ο έλεγχος του βαθµού κατανόησης των µαθητών II. Η τροποποίηση της ανεπιθύµητης συµπεριφοράς των µαθητών III. Η ανακεφαλαίωση του νέου µαθήµατος IV. Η εξέταση του προηγούµενου µαθήµατος ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 1) Ι 2) ΙΙΙ 3) ΙΙΙ 4) ΙΙ 5) Ι 6) ΙV 7) I

8) I 9) II 10) III 11) III 12) II 13) I 14) I 15) II 16) IV 17) III 18) III 19) II 20) II 21) II 22) III 23) II 24) IV 25) II 26) III 27) II 28) II 29) II 30) I 31) II 32) II 33) IV 34) III 35) I 36) III 37) III 38) IV 39) II 40) II

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ∆ΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ, ΑΣΕΠ 2006 επιµέλεια: Νικολαϊδου Ελένη 1. Σύµφωνα µε τον Ρουσώ ο άνθρωπος γεννιέται καλός, αλλά διαστρεβλώνεται και αλλοιώνεται

κάτω από την επίδραση της κοινωνίας. Συµφωνείτε µε την άποψή του; α) Συµφωνώ, γιατί πράγµατι ο νέος άνθρωπος έρχεται στον κόσµο χωρίς να έχει δεχθεί οποιαδήποτε αρνητικά ερεθίσµατα β) ∆ιαφωνώ, γιατί ο νέος άνθρωπος δεν γεννιέται ούτε καλός ούτε κακός, αλλά διαµορφώνεται στη συνέχεια σε καλό ή κακό γ) ∆ιαφωνώ, γιατί η αγωγή δεν παίζει σηµαντικό ρόλο στη διαµόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του νέου ανθρώπου δ) ∆ιαφωνώ, γιατί οι κληρονοµικές προδιαθέσεις είναι δυνατόν να παίζουν ένα σχετικό ρόλο, αλλά το περιβάλλον και η αγωγή µπορούν να συµβάλουν σηµαντικά στη διαµόρφωση της προσωπικότητας και του χαρακτήρα του 2. Η εφαρµογή του Η/Υ κατά τη διδασκαλία πρέπει κυρίως να γίνεται, γιατί : α) συµβάλλει αποκλειστικά στην προσφορά γνώσεων στο µαθητή β) συµβάλλει τόσο στην προσφορά γνώσεων όσο και στη δραστηριοποίηση της σκέψης του γ) ο µαθητής θα πρέπει να ενηµερωθεί για τη χρήση του, µια που έγινε αναπόσπαστο τµήµα της ζωής µας δ) Ο Η/Υ σπάει τη µονοτονία της διδασκαλίας και ελκύει το µαθητή 3. Ο εκπαιδευτικός, για να επιτύχει στο έργο του, χρειάζεται: α) άρτια ειδική επιστηµονική κατάρτιση( στα Μαθηµατικά, στην Ιστορία κλπ) β) τόσο ειδική επιστηµονική όσο και παιδαγωγική κατάρτιση γ) παιδαγωγική κατάρτιση, αφού η απόκτηση επιµέρους ειδικών επιστηµονικών γνώσεων δεν παίζει σηµαντικό ρόλο δ) άρτια επιστηµονική κατάρτιση µόνο στα κύρια µαθήµατα (Γλώσσα και Μαθηµατικά), αφού αυτά είναι και τα πλέον σηµαντικά 4. Ο εκπαιδευτικός κατά τη διδασκαλία του: α) Πρέπει να προσανατολίζει το µάθηµα αποκλειστικά στα ενδιαφέροντα των µαθητών β) ∆εν πρέπει να παίρνει υπόψη του τα ενδιαφέροντα των µαθητών, αλλά να στηρίζεται αποκλειστικά στο σχολικό εγχειρίδιο γ) Πρέπει να παίρνει υπόψη του τα ενδιαφέροντα των µαθητών και να τα συνδυάζει µε το περιεχόµενο του µαθήµατος δ) ∆εν πρέπει να παίρνει ιδιαίτερα υπόψη του τα ενδιαφέροντα των µαθητών, αλλά να συµπληρώνει το σχολικό εγχειρίδιο µε γνώσεις οι οποίες κατά την κρίση του είναι σηµαντικές 5. Αναφέρεται µερικές φορές ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να διατυπώνει και δύσκολες ερωτήσεις: α) Προς άτακτους µαθητές, για να τους τιµωρήσει β) Προς µαθητές που του έδωσαν λανθασµένες απαντήσεις σε προηγούµενες ερωτήσεις του γ) Προς µαθητές που ξέχασαν να κάνουν µια εργασία για το σπίτι δ) Προς µαθητές που κρίνει ότι µπορούν, τουλάχιστον ως ένα βαθµό, να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ερώτησης 6. Κατά την ενίσχυση ιδιαίτερα των µεγαλύτερων µαθητών ο εκπαιδευτικός πρέπει κυρίως: α) Να διατυπώνει λεκτικά επαίνους και ενισχυτικούς χαρακτηρισµούς β) Να χαµογελάει στους µαθητές και έτσι να τους ενθαρρύνει γ) Να αξιοποιεί και να εντάσσει στο µάθηµα γνώµες και απόψεις τους δ) Να τους βάζει µεγάλους βαθµούς 7. Ο εκπαιδευτικός κατά την αξιολόγηση ενός µαθητή του πρέπει κυρίως: α) Να τον συγκρίνει µε τους συµµαθητές του

β) Να τον συγκρίνει µε το στόχο µάθησης γ) Να έχει ως γνώµονα την ήδη διαµορφωµένη άποψή του γι' αυτόν δ) Να τον συγκρίνει µε βάση το µέσο όρο επίδοσης της τάξης 8. Για να δραστηριοποιήσει τους αδύνατους µαθητές, θα πρέπει ο εκπαιδευτικός: α) Να τους θέτει εύκολες ερωτήσεις β) Να τους θέτει ερωτήσεις που είναι δύσκολες, ώστε να τους δραστηριοποιήσει στην περίπτωση που απαντήσουν γ) Να τους θέτει ερωτήσεις, στις οποίες πιστεύει ότι µπορούν, τουλάχιστον ως ένα βαθµό, να ανταποκριθούν δ) Να αποφεύγει να τους θέτει ερωτήσεις, για να µην αποκαλυφθεί η άγνοιά τους 9. Για να εξασφαλίσει ο εκπαιδευτικός σε µεγάλο βαθµό την προσοχή των µαθητών, θα πρέπει κυρίως: α) Να προκαλεί την σκέψη των µαθητών και να τους τοποθετεί µπροστά σε προβλήµατα β) Να καλλιεργεί τον συναγωνισµό µεταξύ των µαθητών γ) Να τους θέτει δύσκολες ερωτήσεις δ) Να τους παραδίδει µε απλό και κατανοητό τρόπο το µάθηµα 10. Κατά το σχεδιασµό της διδασκαλίας του ο εκπαιδευτικός πρέπει να διατυπώνει στόχους που: α) Είναι εύκολα επιτεύξιµοι από όλους τους µαθητές, ώστε να τους ενθαρρύνει β) Είναι επιτεύξιµοι µόνον από ελάχιστους µαθητές, ώστε να ανεβάσει το επίπεδο της τάξης γ) Είναι κατά ένα ποσοστό επιτεύξιµοι από όλους και κατά ένα άλλο ποσοστό είναι επιτεύξιµοι από λίγους µαθητές δ) Είναι επιτεύξιµοι από µαθητές µέτριων επιδόσεων 11. `Όταν ένας µαθητής ατακτεί, ο εκπαιδευτικός πρέπει: α) Να τον ελέγξει µε µη λεκτικά σήµατα (µε το βλέµµα, µε κινήσεις των χεριών κλπ) β) Να τον επιπλήξει ενώπιον των συµµαθητών του γ) Να του αναθέσει µια δύσκολη εργασία για το σπίτι δ) Να αδιαφορεί, ώστε να τον υποχρεώσει να επανέλθει στην τάξη 12. Για να εξασφαλίσει τη συµµετοχή των µαθητών θα πρέπει ο εκπαιδευτικός ήδη κατά την έναρξη της διδασκαλίας του: α) Να έχει δηµιουργήσει θετικό συναισθηµατικό κλίµα β) Να κάνει µια εύκολη ερώτηση γ) Να προβάλει την αρνητική εικόνα που έχει σχηµατίσει για τις επιδόσεις τους δ) Να καλλιεργήσει τον ανταγωνισµό, προβάλλοντας τις επιδόσεις συγκεκριµένων µαθητών 13. `Όταν ένας µαθητής διατυπώσει µια λανθασµένη απάντηση, ο εκπαιδευτικός θα πρέπει: α) Να δώσει το λόγο σε άλλο µαθητή που σηκώνει το χέρι β) Να επιµείνει και να επαναδιατυπώσει την ερώτηση µε τις ίδιες λέξεις. προς τον ίδιο µαθητή. γ) Να διατυπώσει µια πολύ εύκολη ερώτηση, ώστε να µπορέσει ο µαθητής να απαντήσει δ) Να επιµείνει και να επαναδιατυπώσει την ερώτηση, χρησιµοποιώντας διαφορετική διατύπωση και προσφέροντας σχετική βοήθεια 14. Κατά τη διδασκαλία ο εκπαιδευτικός οφείλει να χρησιµοποιεί τεχνικές της µεταγνώσης, γιατί οι µαθητές: α) ξαναθυµούνται ορισµένα πράγµατα β) ελέγχουν το πώς µαθαίνουν

γ) ασκούνται στο γράψιµο δ) παίρνουν συχνά αποφάσεις 15. Οι εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να αποφεύγουν τον οµαδικό τρόπο εργασίας των µαθητών στις τάξεις, γιατί αυτός: α) επιτρέπει να αναδειχθούν οι µαθητές που είναι αστέρια β) αναδεικνύει τα ατοµικά χαρακτηριστικά του κάθε µαθητή γ) δίνει ένα τόνο παιχνιδιού στις οµαδικές δραστηριότητες δ) ασκεί τους µαθητές στις δηµοκρατικές διαδικασίες 16. Το κλίµα της σχολικής τάξης επηρεάζει σηµαντικά τη διαδικασία της µάθησης και οφείλεται βασικά: α) στην ευκολία ή δυσκολία του γνωστικού αντικειµένου β) στο ωρολόγιο πρόγραµµα µαθηµάτων γ) στο στυλ αγωγής και διδασκαλίας του εκπαιδευτικού δ) στην πειθαρχία που δείχνουν οι µαθητές 17. Η διαθεµατικότητα ως τρόπος προσέγγισης της νέας ύλης από τους µαθητές: α) παρέχει τη δυνατότητα επεξεργασίας ενός θέµατος από την πλευρά διαφορετικών γνωστικών αντικειµένων και συσχέτισης της γνώσης που προκύπτει β) δίνει την ευκαιρία αντιπαραβολής περιεχοµένων, που ανήκουν σε διακριτά γνωστικά αντικείµενα γ) επιτρέπει την αντιµετώπιση της γνώσης ως ενιαίας ολότητας µε την κατάργηση των διαφορετικών γνωστικών αντικειµένων και τη δηµιουργία µιας ολιστικής κυρίως αντίληψης για τη γνώση δ) επιβάλλει τη διερεύνηση δυο ή περισσοτέρων θεµάτων µε στόχο τον εντοπισµό οµοιοτήτων και διαφορών µεταξύ τους 18. Ο έπαινος που ενέχει τη µεγαλύτερη παρωθητική αξία για τους µαθητές είναι αυτός που παρέχεται µε: α) την αριθµητική κλίµακα 1 ? 20 β) τα στερεότυπα σχόλια γ) τα προσωπικά σχόλια δ) τα πρώτα γράµµατα της αλφαβήτου 19. 0 εκπαιδευτικός ενθαρρύνει το µαθητή, όταν: α) έχει εµπιστοσύνη στην αξία και στις ικανότητές του β) εκδηλώνει υπερπροστασία γι? αυτόν γ) δείχνει πολλή επιείκεια και ανοχή γι? αυτόν δ) αγνοεί τα σφάλµατά του 20. Με την αξιολόγηση της επίδοσης των µαθητών, ο εκπαιδευτικός: α) βαθµολογεί την πρόοδό τους στα µαθήµατα β) ελέγχει το βαθµό κατάκτησης των στόχων ενός µαθήµατος από τους µαθητές γ) εξετάζει το πόσο καλά θυµούνται οι µαθητές την ύλη που διδάχθηκε δ) διαπιστώνει αν ο ίδιος είναι κατανοητός από τους µαθητές 21. Το τεστ της πολλαπλής επιλογής ονοµάζεται αντικειµενικό, γιατί: α) οι ερωτήσεις του έχουν επιλεγεί µε αντικειµενικό τρόπο β) οι απαντήσεις του είναι ανοικτού τύπου

γ) ανεξάρτητοι βαθµολογητές το βαθµολογούν διαφορετικά δ) διαφορετικοί βαθµολογητές απονέµουν τον ίδιο βαθµό στο τεστ 22. Οι κανόνες συµπεριφοράς των µαθητών στην τάξη τηρούνται, όταν: α) εφαρµόζονται στους µαθητές µε συνέπεια από τον εκπαιδευτικό β) έχουν διατυπωθεί µε σαφήνεια και συντοµία γ) παραµένουν αµετάβλητοι δ) επιτρέπει επιλεκτικά ο εκπαιδευτικός µικρές παραβιάσεις τους 23. Για την αντιµετώπιση της άτακτης συµπεριφοράς των µαθητών ο Dreikurs συνιστά: α) την τιµωρία β) την αποδοκιµασία γ) τις λογικές συνέπειες της πράξης δ) την επιείκεια 24. Η αυστηρότητα της ποινής, που επιβάλλεται σε παρεκτρεπόµενο µαθητή, εξαρτάται περισσότερο από: α) τη φύση και τη συχνότητα επανάληψης της παράβασης β) τον αντίκτυπο που θα έχει η ποινή στους άλλους γ) τη συγκινησιακή κατάσταση του εκπαιδευτικού δ) το βαθµό προσαρµογής που εµφανίζει ο µαθητής-παραβάτης 25. Ο πίνακας µπορεί να αποτελέσει χρήσιµο µέσο διδασκαλίας, όταν ο εκπαιδευτικός: α) γράφει σ? αυτόν έχοντας στραµµένα τα νώτα στους µαθητές β) φροντίζει να υπάρχουν όσα είναι συναφή και απαραίτητα για το µάθηµα γ) αναγράφει εκτενή και σηµαντικά κείµενα δ) φτιάχνει σύνθετα σχέδια και σχεδιαγράµµατα 26. Ο εκπαιδευτικός καθίσταται πιο αποτελεσµατικός στην άσκηση του διδακτικού έργου, κυρίως όταν: α) γνωρίζει και εφαρµόζει άριστα συγκεκριµένη µέθοδο διδασκαλίας β) δείχνει θετική στάση απέναντι στη διδασκαλία γενικά γ) διατηρεί φιλικές σχέσεις µε τους µαθητές του δ) χρησιµοποιεί ποικιλία πηγών, τεχνικών, ενισχύσεων και ανατροφοδοτήσεων στη διδασκαλία του 27. Το βασικότερο κίνητρο για µάθηση στο παιδί είναι: α) Ο έπαινος β) Η αναγνώριση γ) Η βαθµολογία δ) Η τιµωρία 28. Η επιθετικότητα του παιδιού πηγάζει κυρίως από: α) την ποιότητα αγωγής β) τις ανάγκες γ) την τάση για κυριαρχία δ) τα ένστικτά του 29. Η τιµωρία ως µέσον κοινωνικοποίησης του ατόµου, παιδαγωγικά απαγορεύεται, γιατί έχει µόνο ανασταλτικό χαρακτήρα. Παρόλα αυτά όµως, στην οικογένεια, το σχολείο και την

κοινωνία η τιµωρία των «παραβατικών ατόµων» βρίσκεται στην ηµερήσια διάταξη. Εποµένως αυτό το παιδαγωγικό αξίωµα σηµαίνει ότι βασικά είναι: α) παιδαγωγική πλάνη β) εκπαιδευτική αδυναµία γ) κοινωνική αδυναµία δ) Ζητούµενο 30. Ο J. J. Rousseau υποστηρίζοντας την άποψη ότι: "Ο αντικειµενικός µου σκοπός δεν είναι καθόλου να του µεταδώσω (µαθητή) την επιστήµη αλλά να του µάθω να την αποκτά σε ώρα ανάγκης..." επιδιώκει να: α) περάσει το µήνυµα της αξίας της αυτοµόρφωσης β) υποδείξει την αξία της διδασκαλίας γ) επισηµάνει το διδακτικό ρόλο του εκπαιδευτικού δ) τονίσει ότι η µάθηση είναι αποτέλεσµα της διδασκαλίας 31. Η παραποίηση της γλώσσας από τα παιδιά οφείλεται κυρίως στις συνθήκες λειτουργίας της: α) οικογένειας β) γειτονιάς γ) εκπαίδευσης δ) κοινωνίας 32. Μία από τις παρακάτω λειτουργίες της οικογένειας είναι ιδιαίτερα σηµαντική για το παιδί: α) η αναπαραγωγική β) η κοινωνική γ) η ψυχολογική δ) η οικονοµική 33. Η σχολική συµβουλευτική σήµερα είναι αναγκαία, διότι κυρίως: α) η εκπαίδευση είναι διαπολιτισµική β) οι πληροφορίες είναι πολλές γ) οι αξίες είναι συγκεχυµένες δ) οι σχέσεις µαθητών - καθηγητών είναι αντιπαραθετικές 34. Ο εκπαιδευτικός αδυνατεί να πετύχει καθώς πρέπει τους στόχους του στο σχολείο, διότι κυρίως είναι: α) διδακτικά µη καταρτισµένος β) οικονοµικά υποβαθµισµένος γ) ο ρόλος του συγκεχυµένος δ) οι σχέσεις του µε τους µαθητές αντιπαραθετικές 35. Το σχολικό Stress σήµερα προκαλεί στους καθηγητές, κυρίως: α) διδακτικές αδυναµίες β) ροπή στο κάπνισµα γ) τάση στο ποτό δ) ψυχοσωµατικές ασθένειες 36. Οι τελετουργικές διαδικασίες στο σχολείο (αγιασµός, απονοµή τίτλων σπουδών, έναρξη και λήξη του σχολικού έτους) έχουν ως βασικό σκοπό να: α) διδάξουν ό,τι δεν είναι δυνατόν αλλιώς να διδαχθεί β) εκπαιδεύσουν τους µαθητές

γ) κοινωνικοποιήσουν τους µαθητές δ) ψυχαγωγήσουν τους µαθητές 37. Σε ό,τι αφορά την πρόοδο και προκοπή του ατόµου, το φιλελεύθερο κοινωνικό σύστηµα, υποστηρίζει ότι «όποιος δεν τα καταφέρνει είναι ο ίδιος υπαίτιος για τον εαυτόν του». Γι΄αυτό η αξιολόγηση έχει ως βασικό σκοπό: α) το σχηµατισµό της εικόνας της αυτοεκτίµησης του µαθητή β) την υποταγή του στη νοµιµότητα των πραγµάτων γ) την προετοιµασία επιλογής της επαγγελµατικής του εκπαίδευσης δ) τη διαβάθµιση της κοινωνικής του θέσης 38. Η κοινωνικοποίηση του παιδιού θεωρείται ότι είναι µια διαδικασία κυρίως: α) γνωστικής και συναισθηµατικής µάθησης β) ψυχικής και σωµατικής ωρίµανσης γ) προσαρµογής σε µια κοινωνία εξάρτησης δ) αντιπαράθεσης βιογενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων 39. Το δηµοκρατικό στυλ διδασκαλίας είναι το δυσκολότερο στην πράξη, διότι ο καθηγητής είναι: α) αυταρχικά εκπαιδευµένος β) διοικητικά εξαρτηµένος γ) διδακτικά υπερφορτωµένος δ) κοινωνικά παραµεληµένος 40. "Ίσες ευκαιρίες µάθησης" σηµαίνει ότι πρέπει να προσφέρονται στους µαθητές: α) οι ίδιες γνώσεις µε τον ίδιο τρόπο β) διαφορετικές γνώσεις ανάλογα µε το νοητικό τους επίπεδο γ) οι ίδιες ευκαιρίες µάθησης, αλλά η διδασκαλία να ανταποκρίνεται στο ρυθµό και στο επίπεδο µάθησης του κάθε µαθητή δ) οι ίδιες ευκαιρίες µάθησης και ο κάθε µαθητής να ανταποκρίνεται σ' αυτές ανάλογα µε τις ικανότητές του

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ∆ΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ, ΑΣΕΠ 2006 1. Λέγοντας ?περιγραφική αξιολόγηση? εννοούµε: α) την αναλυτική περιγραφή αποκλειστικά της γνωστικής κατάστασης και των γνωστικών επιδόσεων των µαθητών. β) την σύντοµη περιγραφή µε λέξεις(π.χ. προσπάθησε περισσότερο, καλά τα πήγες κλπ) και όχι

µε βαθµούς της γνωστικής, συναισθηµατικής κατάστασης καθώς και της κοινωνικής συµπεριφοράς του µαθητή. γ) την αναλυτική και εκτενή περιγραφή της γνωστικής και συναισθηµατικής κατάστασης καθώς και της κοινωνικής συµπεριφοράς του µαθητή. δ) τη βαθµολόγηση του µαθητή µε βαθµούς που να συνοδεύονται από σύντοµες περιγραφικές κρίσεις ?άριστα?, ?πολύ καλά?, ?καλά? κλπ. 2. Λέγοντας ?διαθεµατική διδασκαλία? εννοούµε: α) τη σύνδεση θεµάτων που διδάσκονται στο ∆ηµοτικό Σχολείο µε θέµατα που διδάσκονται στο Γυµνάσιο. β) το συνδυασµό γνώσεων από διάφορες γνωστικές περιοχές για την προσέγγιση και επεξεργασία ενός θέµατος. γ) αποκλειστικά την επιλογή θεµάτων που προσφέρονται για την απόκτηση γνώσεων οι οποίες δεν διδάσκονται σε κανένα µάθηµα, ώστε οι µαθητές να µάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα πράγµατα. δ) την επιλογή θεµάτων που ενδιαφέρουν κυρίως τους αδύνατους µαθητές, ώστε να ενδιαφερθούν για το µάθηµα.. 3. Λέγοντας ?ευέλικτη ζώνη? εννοούµε: α) τη δυνατότητα που έχει ο εκπαιδευτικός να διδάσκει κατά προτεραιότητα όποιο µάθηµα θέλει ανεξάρτητα από το ωρολόγιο πρόγραµµα, αν κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται από την αυξηµένη αντοχή και προθυµία ή την κούραση των µαθητών β) τη δυνατότητα που έχει ο κάθε µαθητής χωριστά να ασχοληθεί µε ένα θέµα που τον ενδιαφέρει γ) την επεξεργασία µέσα σε ένα συνεχές δίωρο ενός θέµατος που προκαλεί το ενδιαφέρον όλων δ) ένα δίωρο το οποίο προσφέρεται για την επεξεργασία και διόρθωση των κατ` οίκον εργασιών 4. Κατά τη γνώµη µου ο βαθµός παίζει καθοριστικό ρόλο για τη βελτίωση των επιδόσεων των µαθητών, γιατί: α) δραστηριοποιεί και τους καλούς και τους αδύνατους µαθητές και γι` αυτό αποτελεί ένα αποτελεσµατικό µέσο για την καλλιέργεια του ενδιαφέροντος των µαθητών για το µάθηµα. β) δραστηριοποιεί κυρίως τους καλούς µαθητές και όχι τους αδύνατους και γι` αυτό ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να αναζητήσει µέσα και τρόπους για τη δραστηριοποίηση του ενδιαφέροντος και των αδύνατων µαθητών. γ) δραστηριοποιεί τους αδύνατους µαθητές, οι οποίοι έτσι θα ενδιαφερθούν για το µάθηµα. δ) αποτελεί ένα µέσο επιβολής ποινών και διατήρησης του ελέγχου της τάξης 5. Είµαι υπέρ της απόρριψης και της στασιµότητας ενός µαθητή: α) µόνον αν αυτός δεν µπορούσε να παρακολουθήσει τον ρυθµό των µαθηµάτων εξαιτίας σοβαρής ασθένειας που δεν του επέτρεψε την κανονική φοίτηση ή εµφανούς καθυστέρησης στην ανάπτυξη κλπ. β) γιατί έτσι θα καλύψει τα κενά του και θα συνεχίσει χωρίς προβλήµατα στην επόµενη τάξη. γ) και µάλιστα αυτή πρέπει να γίνεται σε όσο το δυνατόν µεγαλύτερες τάξεις, ώστε να µην αποκόπτεται από νωρίς η σχολική πορεία του µαθητή δ) γιατί σύµφωνα µε ερευνητικά δεδοµένα οι στάσιµοι µαθητές σηµείωσαν στο µέλλον θετικότερες επιδόσεις σε σύγκριση µε αυτούς που προήχθησαν, ενώ έπρεπε και αυτοί να µείνουν στάσιµοι 6. `Ένα από τα χαρακτηριστικά του καλού εκπαιδευτικού είναι: α) να δείχνει κατανόηση προς τους µαθητές, πράγµα που σηµαίνει ότι θα πρέπει να είναι

ελαστικός και υποχωρητικός και να µην είναι απαιτητικός από αυτούς β) να δείχνει κατανόηση προς τους µαθητές, πράγµα που σηµαίνει ότι πρέπει να ανέχεται τις ενέργειές τους, εφόσον δεν ξεπερνούν συγκεκριµένα όρια, αλλά συγχρόνως να είναι και απαιτητικός. γ) να µην είναι καθόλου ελαστικός και υποχωρητικός αλλά απαιτητικός, γιατί διαφορετικά θα χάσει τον έλεγχο της τάξης δ) να µην είναι απαιτητικός, γιατί έτσι διαπράττει αδικία σε βάρος των αδύνατων µαθητών. 7. Μετά τη διατύπωση µιας ερώτησης προς ένα συγκεκριµένο µαθητή που αδυνατεί να απαντήσει ο εκπαιδευτικός πρέπει να: α) καλέσει άλλον µαθητή να απαντήσει β) επαναδιατυπώσει την ερώτηση δεύτερη φορά και µόνον τότε να στραφεί προς άλλον µαθητή γ) διατυπώσει την ερώτηση µε διαφορετικές λέξεις ή να προσπαθήσει να διατυπώσει µια σχετική αλλά πιο εύκολη ερώτηση σε σύγκριση µε την πρώτη. δ) να διατυπώσει µια πάρα πολύ εύκολη, ακόµα και άσχετη προς την πρώτη, ερώτηση, ώστε να µην αποθαρρύνει τον µαθητή 8. Λέγοντας σχέδιο εργασίας (project) εννοούµε: α) µια ανοιχτή διαδικασία µάθησης κατά την οποία επιχειρείται η επεξεργασία ενός θέµατος µε ενεργό συµµετοχή των µαθητών, το οποίο επιλέγεται µε βάση τα ενδιαφέροντά τους. β) την επεξεργασία ενός θέµατος το οποίο δίνεται στον µαθητή για το σπίτι µε τη µορφή µιας κατ` οίκον εργασίας γ) την παρουσίαση ενός θέµατος από τον εκπαιδευτικό, ώστε να λειτουργήσει για τους µαθητές ως παράδειγµα δ) την παρουσίαση ενός πρόχειρου σχεδίου από τον κάθε µαθητή, στο οποίο θα πρέπει να περιέχονται οι κύριες σκέψεις του για την επίλυση ενός προβλήµατος. 9. Με τον όρο «αυτοεκπληρούµενη προφητεία» εννοούµε ότι: α) οι προσδοκίες και οι αντιλήψεις που έχει ο εκπαιδευτικός για τους µαθητές του επηρεάζουν πάντοτε αρνητικά τη συµπεριφορά του. β) οι προσδοκίες και οι αντιλήψεις που έχουν οι µαθητές για τον εκπαιδευτικό τους επηρεάζουν αρνητικά τη συµπεριφορά τους. γ) οι θετικές ή αρνητικές προσδοκίες και οι αντιλήψεις του εκπαιδευτικού για τους µαθητές του επηρεάζουν αντίστοιχα θετικά ή αρνητικά τόσο τη συµπεριφορά του όσο και τη συµπεριφορά των µαθητών του. δ) οι προσδοκίες και οι αντιλήψεις του εκπαιδευτικού για τους µαθητές του δεν επηρεάζουν τη συµπεριφορά ούτε του ίδιου ούτε των µαθητών του. 10. Με τον όρο ?αξιολόγηση? εννοούµε : α) την κατάταξη του µαθητή σε ένα σηµείο µιας βαθµολογικής κλίµακας µε βάση τις επιδόσεις του. β) τη διαδικασία κατά την οποία όχι µόνον εκτιµάται η προσπάθεια του µαθητή για την επίτευξη ενός στόχου, αλλά αντλούνται και σχετικές πληροφορίες από τον εκπαιδευτικό και τον µαθητή για τη βελτίωση της διδασκαλίας και της µάθησης γ) τη διαδικασία κατά την οποία ο εκπαιδευτικός βαθµολογεί το µαθητή µε βάση τις επιδόσεις του, αξιολογώντας και τη γενικότερη συµπεριφορά του. δ) την εκτίµηση της προσπάθειας του µαθητή µετά από σύγκριση µε τους συµµαθητές του 11. Κατά τη µεταγνωστική αξιολόγηση: α) ο µαθητής εκθέτει τον τρόπο που σκέφθηκε, για να αντιµετωπίσει ένα πρόβληµα

β) ο εκπαιδευτικός δίνει στον µαθητή πρόσθετο υλικό, για να αξιολογήσει ο ίδιος την προσπάθειά του. γ) ο µαθητής συγκεντρώνει µόνος του γνώσεις και πληροφορίες, οι οποίες είναι αναγκαίες για την αυτοαξιολόγησή του. δ) ο µαθητής επιλέγει µε βάση αξιολογικά κριτήρια τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για την επίλυση ενός προβλήµατος 12. Η εικονογράφηση του σχολικού εγχειριδίου είναι ιδιαίτερα σηµαντική, γιατί: α) Με την εικόνα επαναλαµβάνεται το κείµενο και γίνεται πιο εύκολο β) Η εικόνα µπορεί να προσελκύσει την προσοχή του µαθητή γ) Με την εικόνα όχι απλώς επαναλαµβάνεται το κείµενο, αλλά και συµπληρώνεται δ) Η εικόνα µπορεί να προσφέρει και πληροφορίες άσχετες προς το κείµενο 13. Σύµφωνα µε τον Piaget η γνώση κατασκευάζεται µέσω της δράσης του ατόµου πάνω στο περιβάλλον. Αυτό σηµαίνει ότι: α) Η γνώση αποτελεί ένα αντίγραφο της πραγµατικότητας. β) Το υποκείµενο που µαθαίνει και το περιβάλλον βρίσκονται σε µια αλληλεξάρτηση γ) Το περιβάλλον δεν βοηθάει ιδιαίτερα στην οικοδόµηση της γνώσης, µια και οι φυσικές προδιαθέσεις παίζουν τον αποκλειστικό ρόλο δ) Το περιβάλλον παίζει τον καθοριστικό ρόλο στην κατάκτηση της γνώσης 14. Οι µπηχεβιοριστές υποστηρίζουν ότι ο εκπαιδευτικός πρέπει να διατυπώνει πολύ σαφείς και συγκεκριµένους στόχους κατά το σχεδιασµό της διδασκαλίας του, γιατί: α) η πολύ σαφής και συγκεκριµένη διατύπωση του στόχου τον προφυλάσσει από την απώλεια προσανατολισµού. β) η διδασκαλία είναι µια δηµιουργική διαδικασία και πολλές φορές οδηγεί σε απρόβλεπτα αποτελέσµατα τα οποία είναι πολύ σηµαντικά. γ) η σαφής διατύπωση του στόχου θα βοηθήσει το µαθητή στην προσπάθεια για επίτευξή του. δ) η όλη διαδικασία δεν έχει νόηµα, αφού ο εκπαιδευτικός πρέπει να στηρίζεται στο περιεχόµενο του σχολικού εγχειριδίου. 15. Ο εκπαιδευτικός µπορεί να επιβάλλει σε µαθητές τις ποινές της µη παροχής µιας αµοιβής ή της αποδοκιµασίας για να: α) τους υπενθυµίσει το λάθος που έκαναν, β) παραδεχθούν το σφάλµα τους, γ) συµµορφωθούν στις απαιτήσεις του, δ) τους "κόψει τον βήχα". 16. Ο Σωκράτης µε το να υποστηρίζει ότι "ζωή χωρίς έλεγχο, δεν αξίζει να τη ζει κανείς": α) εκφράζει την αµφιβολία του για τον τρόπο ζωής των ανθρώπων, β) επισηµαίνει την αξία της κριτικής σκέψης στους ανθρώπους, γ) προειδοποιεί τους ανθρώπους να είναι προσεκτικοί, δ) ελέγχει καθηµερινά τη ζωή των Αθηναίων. 17. Ο εκπαιδευτικός για να κόψει τη συνήθεια του µασήµατος της τσίκλας στην τάξη από κάποιους µαθητές θα ήταν ορθότερο να: α) τους υποχρεώνει να πετούν την τσίκλα στο καλάθι των αχρήστων κάθε φορά που τους συλλαµβάνει, β) τους καλεί να συζητήσουν, γιατί δεν επιτρέπεται το µάσηµα της τσίκλας στην τάξη, γ) προσφεύγει σε απειλές για µείωση της διαγωγής τους,

δ) τους βάζει να καθίσουν µόνοι τους σε θρανίο και να µασούν τσίκλα κατά βούληση. 18. Σε ποια ενέργεια προβαίνει ο εκπαιδευτικός για τους µαθητές που αδιαφορούν για τα µαθήµατά τους; α) περιµένει από αυτούς να φιλοτιµηθούν και να δείξουν κάποια στιγµή το ενδιαφέρον τους, β) χρησιµοποιεί την αποδοκιµασία και τη χαµηλή βαθµολογία για να ανταποκριθούν ικανοποιητικά στα µαθήµατά τους, γ) τους προειδοποιεί ότι θα ενηµερώσει σχετικά τους γονείς τους για να αντιµετωπίσουν την κατάσταση, δ) αναπτύσσει διδακτικές στρατηγικές και στάσεις, που δραστηριοποιούν τα κίνητρά τους για µάθηση. 19. Η ποιότητα της προσφοράς των υπολογιστών τελευταίου τύπου στη διδακτική διαδικασία εξαρτάται κυρίως από: α) τον τύπο των υπολογιστών, β) την ποιότητα των προγραµµάτων τους, γ) τις προτιµήσεις και τα ενδιαφέροντα των µαθητών, δ) το σχέδιο της διδασκαλίας. 20. Ο Ευάγ. Παπανούτσος υποστηρίζει ότι η διδασκαλία είναι τέχνη, διότι κατ? εξοχήν: α) χρησιµοποιεί οργανωµένα µεθοδολογικά σχήµατα, β) εργάζεται πάνω σε στερεότυπες φόρµες, γ) σχεδιάζεται για να βοηθήσει τις εσωτερικές διαδικασίες της µάθησης, δ) είναι προϊόν έµπνευσης και δηµιουργικού οίστρου. 21. Κατά την υλοποίηση της διδασκαλίας δεν πρέπει να υπερτιµηθεί η συµβολή των διδακτικών στόχων, γιατί: α) παρέχουν αµυδρή εικόνα για την πορεία πλεύσης της διδασκαλίας, β) αποπροσανατολίζουν τον εκπαιδευτικό σε ό,τι έχει σχέση µε τη διαδοχή των διδακτικών ενεργειών, γ) αποτελούν υποκειµενικές εκτιµήσεις του εκπαιδευτικού για κάποια αναµενόµενα αποτελέσµατα, δ) παραπληροφορούν τους µαθητές για τα αναµενόµενα θέµατα των εξετάσεων. 22. Η αξιολόγηση της επίδοσης του µαθητή θεωρείται στοιχείο απαραίτητο της διδασκαλίας, κυρίως γιατί: α) πληροφορεί το µαθητή για τους βαθµούς που πήρε, β) επισηµαίνει τα δυνατά και αδύνατα σηµεία του, γ) δίνει έµφαση στη γνώση που ο µαθητής αποκτά κάθε φορά, δ) δηµιουργεί κλίµα άµιλλας µεταξύ των µαθητών. 23. Η χρήση της άµεσης διδασκαλίας ενδείκνυται µόνο για: α) τη διδασκαλία κοινωνικών θεµάτων, β) τη µετάδοση γνώσεων στους µαθητές, γ) την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, δ) την καλλιέργεια της δηµιουργικής φαντασίας. 24. Η διάλεξη του εκπαιδευτικού στις τάξεις παρά τις επιφυλάξεις, που έχουν διατυπωθεί, εξακολουθεί να χρησιµοποιείται στη διδασκαλία, όταν ο εκπαιδευτικός: α) θέλει να ασκήσει την κριτική σκέψη των µαθητών,

β) επιδιώκει να καλλιεργήσει το διάλογο στην τάξη, γ) επιθυµεί να διευκρινίσει και επεξηγήσει σκοτεινά σηµεία της ύλης, δ) προσπαθεί να δηµιουργήσει προβληµατικές καταστάσεις στους µαθητές. 25. Η χρήση των ερωταποκρίσεων στη διδασκαλία είναι πολύ σύνηθες φαινόµενο, κυρίως γιατί: α) διεγείρουν το ενδιαφέρον, την περιέργεια και την προσοχή των µαθητών, β) δίνουν την ευκαιρία στους µαθητές να επιτύχουν υψηλή βαθµολογία, γ) δηµιουργούν καταστάσεις άµιλλας µεταξύ των µαθητών, δ) επιτρέπουν στους µαθητές να προβάλλουν την αξία τους. 26. Το σχέδιο διδασκαλίας της µιας ώρας θεωρείται απαραίτητο, περισσότερο γιατί: α) διευκολύνει την κατάκτηση της νέας ύλης, β) δεν επιτρέπει τη χαλάρωση των µαθητών, γ) αποκλείει παρεκκλίσεις άσχετες προς τους στόχους της διδασκαλίας, δ) εκµεταλλεύεται πλήρως τον παρεχόµενο διδακτικό χρόνο. 27. Κατά τον J. Bruner ο εκπαιδευτικός µπορεί να διδάξει οποιαδήποτε γνώση στους µαθητές αρκεί να: α) χρησιµοποιεί παραδείγµατα στη διδασκαλία, β) συνδέει την παλιά µε την καινούρια γνώση, γ) απλουστεύει τη γνώση ανάλογα προς το πνευµατικό επίπεδο των µαθητών, δ) παρέχει τα απαραίτητα µέσα για να εργάζονται οι µαθητές µόνοι τους. 28. Μια τυχόν σύγκρουση µεταξύ δασκάλου-µαθητή λύνεται καλύτερα όταν: α) ο µαθητής αλλάξει συµπεριφορά β) ο µαθητής αλλάξει τάξη ή τµήµα τάξης γ) ο δάσκαλος αλλάξει τάξη ή τµήµα τάξης δ) ο δάσκαλος αλλάξει συµπεριφορά 29. Η µάθηση του παιδιού στη σχολική τάξη απαιτεί κυρίως: α) τη δυνατότητα επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης β) το συναίσθηµα της οικειότητας γ) τα κοινά ενδιαφέροντα και τους κοινούς στόχους δ) το συναίσθηµα αλληλεξάρτησης 30. Η λειτουργία επικοινωνίας µεταξύ των µελών µιας σχολικής τάξης προϋποθέτει κυρίως ένα από τα παρακάτω στοιχεία: α) το εθνικό β) το φυλετικό γ) το ταξικό δ) το γλωσσικό 31. Το κοινωνιόγραµµα χρησιµοποιείται µόνο στην αξιολόγηση: α) της επίδοσης του µαθητή β) της συµπεριφοράς του µαθητή γ) της διατοµικής σχέσης του µαθητή δ) της ευφυίας του µαθητή 32. Στην ανάπτυξη των σχέσεων του ατόµου µε τους άλλους µεσολαβούν βασικές

λειτουργίες από τις οποίες η σηµαντικότερη είναι: α) ο προσανατολισµός β) η κατηγοριοποίηση γ) η πρόγνωση δ) η διακριτικότητα 33. Η συµπάθεια µεταξύ των µελών µιας σχολικής τάξης αναπτύσσεται κυρίως από: α) τη σωµατική διάπλαση β) την ενδυµασία γ) τα κοινά ενδιαφέροντα δ) τις κατά προσέγγιση ίσες ικανότητες 34. Μια κατάλληλη απάντηση σε µια µητέρα, που δε θέλει το παιδί της να κάθεται µαζί µε ένα αλβανόπουλο στο ίδιο θρανίο, θα ήταν ότι: α) το αλβανόπουλο τράβηξε κλήρο κι έτυχε το παιδί σας β) το αλβανόπουλο είναι και αυτό µαθητής, όπως και το παιδί σας γ) το αλβανόπουλο κάθισε τυχαία µαζί µε το παιδί σας δ) το αλβανόπουλο αλλάζει θέση κάθε βδοµάδα 35. Οι µαθητές ενός σχολείου κάθε πρωί, µόλις δουν την καθηγήτριά τους, µαζεύουν πέτρες και πετροβολούν το σχολείο, σπάζοντας πόρτες και παράθυρα. Έτσι δηµιουργείται ένα σοβαρό πρόβληµα. Ποια από τις παρακάτω λύσεις θα συνιστούσατε να χρησιµοποιήσει η εν λόγω καθηγήτρια κατ? αρχήν: α) να τιµωρήσει τους µαθητές β) να ζητήσει τη βοήθεια των γονιών γ) να συζητήσει µε τους µαθητές δ) να µαζέψει πέτρες και να πετροβολήσει και αυτή το σχολείο 36. Ο Piaget υποστηρίζει ότι η αφαιρετική - κριτική σκέψη του παιδιού αναπτύσσεται σε µια από τις παρακάτω ηλικίες: α) 0 - 1 ½ έτους β) 1 ½ - 7 ετών γ) 7 - 11 ετών δ) 11 - 16 ετών 37. Τον αποµονωµένο στη σχολική τάξη µαθητή πρέπει να τον βοηθήσουν κυρίως: α) οι γονείς β) ο ψυχολόγος γ) ο ψυχίατρος δ) ο καθηγητής 38. Την ευθύνη για τις µαθησιακές δυσκολίες του παιδιού κυρίως: α) έχουν οι γονείς β) έχει ο καθηγητής γ) έχει ο γιατρός δ) έχει ο ψυχολόγος 39. Με ποιο τρόπο αντιµετωπίζουµε ένα αδύνατο µαθητή για να βελτιώσει την επίδοσή του στα µαθήµατα: α) τιµωρούµε το µαθητή

β) του αναθέτουµε λιγότερες ασκήσεις γ) τον παραπέµπουµε σε ειδική τάξη δ) του αφιερώνουµε περισσότερο χρόνο 40. Ο σηµαντικότερος παράγοντας στον οποίον οφείλονται οι διαφορετικού επιπέδου σχολικές επιδόσεις κανονικών µαθητών µιας σχολικής τάξης κυρίως είναι: α) οι συνθήκες ζωής τους β) οι γονείς τους γ) ο καθηγητής τους δ) οι ατοµικές τους ικανότητες

ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΗΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΟΥΣ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι επιστηµονικά ορθή για την περίπτωση της δυσλεξίας; α) αφορά προβλήµατα στον προφορικό και το γραπτό λόγο β)είναι κληρονοµική και δεν µπορεί να αντιµετωπιστεί αποτελεσµατικά γ) συνοδεύεται πάντα από προβλήµατα συµπεριφοράς δ) όσο νωρίτερα γίνεται η παρέµβαση τόσο πιο αποτελεσυατική είναι. 2. Σύµφωνα µε το Σκιννερικό πρότυπο µάθησης η ενίσχυση και η τιµωρία του µαθητή είναι αποτελεσµατικές όταν: α) χορηγούνται άµεσα και χωρίς προειδοποίηση β) χορηγούνται σταδιακά γ) ο µαθητής γνωρίζει εκ των προτέρων τι πρόκειται να συµβεί δ) συµφωνεί και ο µαθητής µε το είδος τους 3. Η γνωστική ανάπτυξη του παιδιού κατά τον Bruner περιλαµβάνει: α) την αφοµοίωση των πληροφοριών και την ετοιµότητα του µαθητή β) την πραξιακή, εικονιστική και συµβολική αναπαράσταση των γνώσεων γ) την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων δ) την αποµνηµόνευση γνώσεων και πληροφοριών 4. Στην καθηµερινή σχολική ζωή αποτελεί σύνηθες φαινόµενο η περίπτωση του «σκασιάρχη µαθητή». Τι πιστεύετε ότι µπορεί να αιτιολογήσει πληρέστερα αυτή τη συµπεριφορά; α) προβλήµατα υγείας β) αντιπαράθεση µε έναν εκπαιδευτικό γ) ιστορικό σχολικής αποτυχίας δ) ύπαρξη έντασης µε οµάδα συµµαθητών του 5. Ποια από τις παρακάτω νοητικές λειτουργίες δεν αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αφηρηµένης σκέψης; α) οι λογικές νοητικές πράξεις . β) η ανακάλυψη του δυνατού, του πιθανού γ)η χρήση του υποθετικού - παραγωγικού συλλογισµού δ)η χρήση συνδυαστικών συστηµάτων και της επιστηµονικής πειραµατικής µεθόδου 6. Οι προσδοκίες τουεκπαιδευτικού (αυτοεκπληρούµενη προφητεία) για τις ικανότητες των µαθητών: α) επαληθεύονται λόγω του ότι στηρίζονται στην έκδηλη και αντικειµενική συµπεριφορά του µαθητή β) σπάνια επαληθεύονται διότι κάθε µαθητής έχει τη δική του προσωπικότητα γ) διαφοροποιούν και αλλάζουν τη στάση και τη συµπεριφορά του εκπαιδευτικού απέναντι στο µαθητή δ) δεν έχουν καµία σχέση µε την αναµενόµενη συµπεριφορά του εκπαιδευτικού 7. Καθηµερινό φαινόµενο αποτελεί η εκδήλωση απείθειας εκ µέρους των µαθητών εφηβικής ηλικίας. Η συµπεριφορά αυτή αποδίδεται: α) στην έλλειψη γνωστικής δοµής β) στη µειωµένη αντίσταση στους πειρασµούς γ) στην αδυναµία τήρησης ορίων και κανόνων

δ) σε αυστηρές τιµωρίες που τους επιβάλλονται 8. Οι φιλίες κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι ζωτικής σηµασίας για τον έφηβο κυρίως διότι του παρέχουν: α) πρότυπα προς µίµηση β) ευκαιρίες αλληλεπίδρασης µε τους άλλους γ) δηµιουργικές διεξόδους δ) ευκαιρίες για ερωτική ζωή 9. Για την αντιµετώπιση µιας κοινωνικά ανεπιθύµητης συµπεριφοράς ενός µαθητή ο συνιστά: α) την άµεση τιµωρία του µαθητή β) την αγνόηση της κοινωνικά ανεπιθύµητης συµπεριφοράς γ) να υποστεί τις λογικές συνέπειες αυτής της συµπεριφοράς δ) την επιείκεια 10. Υποστηρίζεται ότι η εφηβική ηλικία αποτελεί την πιο κρίσιµη περίοδο της ζωής του ανθρώπου. Ο όρος «κρίσιµη» κατά την άποψή σας σηµαίνει: α) µια περίοδο που σηµαδεύεται από χρονοβόρες σωµατικές αλλαγές β) µια µεταβατική περίοδο φυσιολογικών αλλαγών µε δυσκολίες γ) µια περίοδο κατά την οποία κυριαρχούν οι έντονες κοινωνικές επαφές δ) µια µακρά και επώδυνη περίοδο ωρίµανσης 11. Ο βίαιος εκφοβισµός ή «θυµατοποίηση» (bullying) που παρατηρείται ανάµεσα στους µαθητές είναι: α) συγκεκριµένη µορφή επιθετικής συµπεριφοράς απέναντι σε αδύναµους µαθητές β) κοινωνική αποµόνωση των αδύναµων µαθητών γ) έντονη συναισθηµατική διαταραχή δ) ενστικτώδης συµπεριφορά επικράτησης 12. Η αποτελεσµατική αντιµετώπιση της συστηµατικής άρνησης του εφήβου να φοιτήσει στο σχολείο (συχνές απουσίες, εγκατάλειψη σχολείου) απαιτεί: α) υποµονή και ανεκτικότητα εκ µέρους του εκπαιδευτικού β) δραστική παρέµβαση των γονέων γ) ψυχοθεραπευτική αντιµετώπιση δ) εποικοδοµητική επικοινωνία µεταξύ σχολείου και οικογένειας 13. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις είναι σήµερα επιστηµονικά επικρατέστερη για την περίπτωση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών; α) µεγάλες και συχνές δόσεις βλάπτουν τις πνευµατικές και σωµατικές λειτουργίες του ατόµου β) όλοι οι έφηβοι περνούν από ένα στάδιο πειραµατισµού µε τις ναρκωτικές ουσίες, πράγµα που δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας γ) τα παιδιά που ζουν σε υγιές οικογενειακό περιβάλλον δεν κινδυνεύουν να κάνουν χρήση δ) οι συχνές εναλλαγές στη διάθεση του εφήβου είναι ενδεικτικές ότι ο έφηβος κάνει χρήση 14.Ποια από τις παρακάτω δυάδες µορφών συµπεριφοράς εκ µέρους γονέων και εκπαιδευτικών βοηθάει περισσότερο την ανάπτυξη των εφήβων; α) Αγάπη - εχθρότητα β) Έλεγχος - ενθάρρυνση αυτονοµίας

γ) Αγάπη - έλεγχος δ) Αγάπη - ενθάρρυνση αυτονοµίας Οι επόµενες δύο (2) ερωτήσεις 15 και 16 αναφέρονται στο ακόλουθο κείµενο: «Ο Αλέξης, ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, οδηγείται στο Αστυνοµικό τµήµα της περιοχής, διότι είχε συλληφθεί ένα απόγευµα να κάνει βόλτες µε ένα κλεµµένο «παπάκι», την ώρα του σχολείου. Εδώ και δύο χρόνια το «έσκαγε» συστηµατικά από το σχολείο. Επιπλέον, λέγει συνεχώς ψέµατα στους καθηγητές χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Οι επιδόσεις του στα µαθήµατα είναι χαµηλές και δε δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο. Πολύ συχνά εκδηλώνει λεκτική και σωµατική βία απέναντι στους συµµαθητές του. Οι γονείς του παιδιού είναι διαζευγµένοι. Ο πατέρας εγκατέλειψε το σπίτι, όταν το παιδί ήταν 6 ετών και έκτοτε έχει ελάχιστες και τυπικές επαφές µαζί του. Η µητέρα έχει πολλές δυσκολίες µε τη συµπεριφορά του Αλέξη. Στην προσπάθεια της να τον βοηθήσει, του έκοψε το χαρτζιλίκι, του περιόρισε τις εξόδους χωρίς όµως να καταφέρει τίποτα.» 15. Πού κατά τη γνώµη σας εντοπίζεται το «πρόβληµα» του Αλέξη; α) ο Αλέξης έχει ψυχολογικά προβλήµατα β) ο Αλέξης το «σκάει» από το σχολείο διότι θέλει να γλιτώσει κάποιο διαγώνισµα ή κάποια τιµωρία γ) θέλει να ξεφύγει από εντάσεις, συγκρούσεις ή και απόρριψη από τους γονείς του δ) δεν πηγαίνει στο σχολείο διότι δεν µπορεί να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του σχολείου 16. Τι θα µπορούσατε να κάνετε ως εκπαιδευτικός για να βοηθήσετε τον Αλέξη; α) να παραπέµψετε την υπόθεση σης διωκτικές αρχές β) να είστε αυστηρός στη βαθµολογία για να αναγκαστεί ο Αλέξης να δείξει περισσότερο ενδιαφέρον για τα µαθήµατα του σχολείου γ) να αδιαφορήσετε, διότι τα προβλήµατα που παρουσιάζει ο Αλέξης είναι παροδικά προβλήµατα της εφηβείας, τα οποία θα ξεπεράσει µόνος του µε τον καιρό δ) να αποκαταστήσετε άµεση και συχνή επικοινωνία και µε τους δυο γονείς για να τους πείσετε ότι ο Αλέξης χρειάζεται την αγάπη και τη στήριξη τους 17. Το µοντέλο των αντικειµενικών στόχων της διδασκαλίας προτείνει: α) διατύπωσή τους σε µορφές εξωτερικής συµπεριφοράς µετρήσιµες και επαληθεύσιµες β) διατύπωση τους σε µορφή γενικευµένων στόχων γ) διατύπωση γενικών καθώς και αντίστοιχων εξειδικευµένων στόχων δ) προσδιορισµό πλαισίων διερεύνησης αντί διατύπωσης στόχων 18. Η σύγχρονη ∆ιδακτική εκλαµβάνει τη διδασκαλία και τη µάθηση ως ενιαία διαδικασία: α) µεταβίβασης γνώσεων από τον εκπαιδευτικό στο µαθητή β) ενεργητική, επικοινωνιακή και αµοιβαία µετασχηµατιστική γ) εξάσκησης για την απόχτηση απλών ψυχοκινητικών δεξιοτήτων δ) προσαρµογής εκπαιδευτικού και µαθητή στις απαιτήσεις του περιεχοµένου της διδασκαλίας 19. Προκειµένου ο εκπαιδευτικός να συµβάλει αποτελεσµατικά στην ανάπτυξη κινήτρων µάθησης στους µαθητές του οφείλει να: α) αξιοποιεί τα ήδη υπάρχοντα εξωτερικά κίνητρα β) αυξάνει τα ήδη υπάρχοντα εξωτερικά κίνητρα γ) καλλιεργεί περαιτέρω τα ήδη υφιστάµενα εσωτερικά κίνητρα δ) καλλιεργεί τα εσωτερικά και µετατρέπει τα εξωτερικά σε εσωτερικά

20. Η χρησιµοποίηση από τον εκπαιδευτικό της τεχνικής της αντιπαράθεσης, στο ξεκίνηµα της διδασκαλίας, σηµαίνει ότι ο εκπαιδευτικός: α) επιτρέπει στους µαθητές να αντιπαρατεθούν µεταξύ τους για ένα ορισµένο θέµα β) επιλέγει ένα µαθητή ο οποίος θα αντιπαρατεθεί µαζί του σε κάποιο θέµα γ) φέρνει στην επιφάνεια τις αντίθετες εκδοχές για ένα ορισµένο θέµα προς αντιπαράθεση στην τάξη δ) εξουσιοδοτεί τους µαθητές να εκλέξουν ένα συµµαθητή τους που θα αντιπαρατεθεί µαζί του 21. Η ψυχολογική προετοιµασία των µαθητών στο ξεκίνηµα µιας διδασκαλίας επιτυγχάνεται µε: α) το φυσικό και φιλικό πλησίασµα των µαθητών β) την άµεση αναφορά του εκπαιδευτικού στο νέο γνωστικό αντικείµενο γ) την τοποθέτηση του στο χώρο απέναντι ακριβώς από τους µαθητές δ) την ενεργοποίηση των σχετικών γνώσεων που κατέχουν ήδη οι µαθητές 22.Η αποτελεσµατικότητα της επίδειξης, ως διδακτικής τεχνικής, έγκειται στο γεγονός ότι: α) δηµιουργεί έντονο ενδιαφέρον στους µαθητές β) αξιοποιεί πολλές αισθήσεις του µαθητή γ) συνδέει τη θεωρία µε την πράξη δ) δίνει στο µαθητή την αίσθηση του εφικτού 23. Ο εκπαιδευτικός επιλέγει να χρησιµοποιήσει τη µέθοδο του διαλόγου στη διδασκαλία κυρίως όταν: α) επιθυµεί να αποσαφηνίσει στους µαθητές τη δοµή του περιεχοµένου της διδασκαλίας του β) επιδιώκει να καλλιεργήσει την κριτική - διεισδυτική σκέψη των µαθητών του γ) στοχεύει να εξασκήσει τους µαθητές στην απόκτηση δεξιοτήτων δ) Θέλα να ενισχύσει τις µνηµονικές ικανότητες των µαθητών του 24. Ο τρόπος διαρρύθµισης των θρανίων σε µια σχολική αίθουσα είναι αποκαλυπτικός για: α) το περιεχόµενο της διδασκαλίας που θα ακολουθήσει β) τις ασκήσεις εφαρµογής που θα χρησιµοποιήσει ο εκπαιδευτικός γ) τον τύπο του µαθητή που απαιτεί η κοινωνία δ) τον τρόπο που θα επιλέξει ο εκπαιδευτικός να αξιολογήσει τη διδασκαλία του 25. Μαθητής που κρίνει σκόπιµο να διαβάζει την αθλητική του εφηµερίδα την ώρα του µαθήµατος, σας δικαιολογείται ότι «εντάξει δεν ενοχλώ και κανέναν...». Ως καθηγητής του θα: α) τον πηγαίνατε στο ∆ιευθυντή για τιµωρία β) του κάνατε κάποιο σχόλιο για τη συµπεριφορά του γ) προσπαθούσατε πρώτα να καταλάβετε τη βαθύτερη αιτία της συµπεριφοράς του δ) του υπενθυµίζατε ότι µε τη στάση του πρέπει να περιµένει και τις ανάλογες συνέπειες στο τέλος 26. Η σύγχρονη παιδαγωγική επιστήµη θεωρεί ότι τα οµοιογενή τµήµατα από πλευράς µαθητικού δυναµικού είναι επιλογή: α) παιδαγωγικά ορθή, αλλά οργανωτικά δύσκολη β) παιδαγωγικά λανθασµένη γ) παιδαγωγικά αδιάφορη δ) παιδαγωγικά χρήσιµη και κοινωνικά επιβεβληµένη

27. Η έρευνα διαπιστώνει ότι οι προσδοκίες των εκπαιδευτικών για τις δυνατότητες που έχουν οι µαθητές τους: α) δικαιώνονται, διότι βασίζονται σε αντικειµενικά δεδοµένα β) διαφοροποιούν τη διδακτική συµπεριφορά τους έναντι των µαθητών και µέσω αυτής της διαφοροποίησης «δικαιώνονται». γ) δεν επηρεάζουν τη συµπεριφορά των εκπαιδευτικών δ) δεν συσχετίζονται µε την πορεία µάθησης των µαθητών 28. Το ελευθεριάζον (laissez-faire) στυλ εκπαιδευτικού: α) συµβάλλει θετικά στις σχολικές επιδόσεις των µαθητών β) εθίζει τους µαθητές στις δηµοκρατικές διαδικασίες γ) δηµιουργεί σύγχυση στους µαθητές και γι' αυτό τους επηρεάζει αρνητικά δ) δεν επηρεάζει ούτε την ανάπτυξη, ούτε τη µάθηση 29. Η έρευνα για τη σχολική πειθαρχία συνιστά στους εκπαιδευτικούς να: α) χρησιµοποιούν επιδέξια το συνδυασµό ποινών και αµοιβών. β) ακολουθούν τις τεχνικές των άλλων εκπαιδευτικών που «έπιασαν» γ) δείχνουν από την πρώτη µέρα ότι «δεν αστειεύονται» σε θέµατα πειθαρχίας δ) επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους κυρίως σε µέτρα πρόληψης των προβληµάτων 30. Η έρευνα επισηµαίνει ότι, όταν η αρχική απάντηση των µαθητών είναι ελλιπής, ο εκπαιδευτικός πρέπει να αποφεύγει κατά κανόνα να: α) επαναλαµβάνει την αρχική του ερώτηση β) ζητά διευκρινίσεις γ) αναδιατυπώνει την αρχική του ερώτηση δ) ζητά παραδείγµατα 31. Στην οµαδοσυνεργατική διδασκαλία, οι µαθητικές οµάδες ενδείκνυται να: α) σχηµατίζονται αυθόρµητα από τους ίδιους τους µαθητές β) είναι κατά κανόνα ολιγοµελείς και ανοµοιογενείς γ) αξιοποιούνται µόνο για φροντιστηριακές ασκήσεις. δ) είναι πολυµελείς, για να προσφέρουν συναισθηµατική ασφάλεια στους «αδύνατους» µαθητές 32. Η αυτο-ρυθµιζόµενη µάθηση: α) εφαρµόζεται µόνο όταν οι µαθητές εργάζονται ατοµικά β) προϋποθέτει γνωστικές και µεταγνωστικές δεξιότητες γ) έχει θέση µόνο στις πρακτικές δραστηριότητες δ) εφαρµόζεται µόνο σε παιδιά µε προβλήµατα µάθησης ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΩΝ ? ΓΕΝΙΚΗΣ ∆Ι∆ΑΚΤΙΚΗΣ 1. ∆ 2. Α 3. Α 4. Γ 5. Α 6. Γ 7. ∆ 8. Β 9. Γ 10. Β

11. Α 12. ∆ 13. ∆ 14. ∆ 15. Γ 16. ∆ 17. Γ 18. ∆ 19. ∆ 20. Γ 21. Α 22. Γ 23. Β 24. Α 25. Γ 26. Β 27. Β 28. Γ 29. ∆ 30. Α 31. Β 32. Β

ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΑ ? ΓΕΝΙΚΗ ∆Ι∆ΑΚΤΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1) Η διδασκαλία της ξένης γλώσσας στο σχολείο ευνοείται, αν η ακολουθούµενη πορεία είναι: Α) γραµµική Β) κυκλική Γ) σπειροειδής ∆) αποσµασµατική 2) Η σύγχρονη διδακτική προσέγγιση στη διδασκαλία της ξένης γλώσσας θέτει ως κύριο στόχο Α) την ανάπτυξη γλωσσικών δεξιοτήτων Β) τον απόλυτο έλεγχο του γλωσσικού συστήµατος Γ) τη διαµόρφωση οµιλητών µε προφορά αυτόχθονα οµιλητή ∆) την ανάπτυξη επικοινωνιακών δεξιοτήτων 3) Κατά τη διάταξη των µαθητών στην τάξη, σύµφωνα µε τη επικρατούσα διδακτική προσέγγιση, ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να φροντίζει Α) να τοποθετεί στις πρώτες σειρές τους ικανούς µαθητές και στις πίσω τους αδύνατους Β) να τοποθετεί κοντά του τους αδύνατους µαθητές Γ) να αναµιγνύει ικανούς και αδύνατους µαθητές οργανώνοντάς τους σε οµάδες ∆) να αποµονώνει τους ζωηρούς και άτακτους µαθητές

4) Η αξιολόγηση θα πρέπει να γίνεται σε συνάρτηση µε Α) τα διδακτικά µέσα που χρησιµοποιήθηκαν Β) τους στόχους της διδασκαλίας Γ) το χρονικό προγραµµατισµό της διδασκαλίας ∆) τις ασκήσεις που εφαρµόστηκαν 5) Σε ποιον από τους παρακάτω τοµείς δεν αναφέρεται η συναισθηµατική νοηµοσύνη; Α) στην αναγνώριση και τον έλεγχο των συναισθηµάτων Β) στη χρήση ανταµοιβών Γ) στη διαχείριση των συγκρούσεων ∆) στην ενσυναίσθηση 6) Τι είδους στόχοι προέχουν στη διδασκαλία/ εκµάθηση των ξένων γλωσσών στο σχολείο; Α) επικοινωνιακοί και διαµορφωτικοί Β) γλωσσολογικοί και παιδαγωγικοί Γ) επικοινωνιακοί και γλωσσικοί ∆) διαµορφωτικοί και γλωσσολογικοί 7) Προκειµένου να οριστούν οι στόχοι της διδασκαλίας στο δηµόσιο σχολείο, ο εκπαιδευτικός λαµβάνει υπόψη, κατά κύριο λόγο Α) το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις γλώσσες του Συµβουλίου της Ευρώπης Β) το ισχύον Πρόγραµµα Σπουδών Γ) το διδακτικό εγχειρίδιο που χρησιµοποιεί η τάξη ∆) τις οδηγίες του παλαιότερου συναδέλφου του 8) Σε ποια τάξη της ελληνικής δηµόσιας εκπαίδευσης αρχίζει η εκµάθηση της πρώτης ξένης γλώσσας; Α) στην Τρίτη τάξη του δηµοτικού σχολείου Β) στην Τετάρτη τάξη του δηµοτικού σχολείου Γ) στην Πέµπτη τάξη του δηµοτικού σχολείου ∆) στην Πρώτη τάξη του γυµνασίου 9) Στο µάθηµα της ξένης γλώσσας, ο καθηγητής Α) οφείλει να χρησιµοποιεί αποκλειστικά την ξένη γλώσσα Β) πρέπει να χρησιµοποιεί τη «µητρική» γλώσσα του µαθητή Γ) πρέπει να χρησιµοποιεί όλες τις γλώσσες που γνωρίζει ∆) µπορεί να χρησιµοποιεί και τη «µητρική» γλώσσα του µαθητή 10) Σε ποια από τις παρακάτω περιπτώσεις θα µπορούσατε να υποθέσετε ότι ο µαθητής ανήκει στη κατηγορία αυτών που ονοµάζονται «οπτικοί» τύποι; Α) µαθαίνει το µάθηµα διαβάζοντάς το «φωναχτά» Β) µιλάει κάνοντας πολλές χειρονοµίες και µετακινείται συνεχώς Γ) κρατάει λεπτοµερείς σηµειώσεις κατά τη διάρκεια του µαθήµατος ∆) µαθαίνει µέσα από κατασκευές και χρήση υλικών 11) Πώς εκδηλώνεται η παιδαγωγικά ορθή συµπεριφορά του εκπαιδευτικού µε βάση τις σύγχρονες αντιλήψεις; Α) είναι προσιτός και φιλικός µε τους µαθητές του Β) εδραιώνει τη δεσπόζουσα θέση του από την πρώτη κιόλας µέρα Γ) τιµωρεί τους µαθητές που δεν συµπεριφέρονται σύµφωνα µε τις υποδείξεις του

∆) ενηµερώνει εµφανώς τις καταστάσεις βαθµολογίας και το απουσιολόγιο 12) Ποιον από τους παρακάτω τρόπους αντιµετώπισης των λαθών υιοθετείτε, θεωρώντας τον ως τον πιο ενδεδειγµένο, σύµφωνα µε τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις; Α) αναδιατυπώνω τη φράση/ την έκφραση του µαθητή χρησιµοποιώντας τον σωστό τύπο Β) προσπαθώ να κάνω τον µαθητή να δει το λάθος του και να το διορθώσει Γ) υπενθυµίζω στον µαθητή τον κανόνα της Γραµµατικής ∆) επαναλαµβάνω το λάθος απευθυνόµενος/η στην τάξη, για να το διορθώσουν οι άλλοι µαθητές 13) Ποια από τις παρακάτω προσεγγίσεις, που συχνά ακολουθούν οι µαθητές, θεωρείτε ως την πιο αναποτελεσµατική για την κατανόηση ενός ξενόγλωσσου κείµενου; Α) προσπαθούν να συλλάβουν το γενικό νόηµα του κειµένου Β) προσπαθούν να χρησιµοποιήσουν στρατηγικές κατανόησης γραπτού λόγου Γ) επιστρατεύουν τους γραµµατικούς κανόνες που γνωρίζουν ∆) προσπαθούν να µεταφράσουν «λέξη προς λέξη» το κείµενο 14) Σε τι θα µπορούσε να βοηθήσει η κατηγοριοποίηση του λεξιλογίου σε εννοιολογικές ενότητες; Α) στην κατανόηση των κειµένων Β) στην αποµνηµόνευση περισσότερων λέξεων Γ) στη διευκόλυνση της επικοινωνίας ∆) στην ανάπτυξη της ευφράδειας των µαθητών στην ξένη γλώσσα 15) Η έλλειψη συνεργασίας µεταξύ των µαθητών µπορεί να οδηγήσει Α) στη µείωση των προκαταλήψεων Β) στην αύξηση των ευκαιριών µάθησης Γ) στον περιορισµό της επιθετικότητας ∆) στην µείωση των κινήτρων µάθησης 16) Κατά τη γνώµη σας, η χρήση των πολυµέσων στην ξενόγλωσση τάξη, Α) αυξάνει τον χρόνο µελέτης του µαθητή Β) υποµονεύει τον ρόλο του εκπαιδευτικού Γ) αυτονοµεί τον µαθητή στη µάθηση ∆) καθιστά απαραίτητο το διδακτικό εγχειρίδιο 17) «Γλωσσική επίγνωση» είναι Α) η ενσυνείδητη γνώση του σηµασιολογικού φορτίου και της επικοινωνιακής αξίας των γλωσσικών τύπων Β) η τέλεια γνώση όλων των κανόνων της γραµµατικής Γ) η ενσυνείδητη γνώση του βαθµού στον οποίο ένα άτοµο µιλάει µια γλώσσα ∆) η ενσυνείδητη γνώση του επιπέδου στο οποίο βρίσκονται οι µαθητές 18) Για ποια από τις παρακάτω ανάγκες της τάξης δεν θα βασιζόσασταν ιδιαίτερα στη χρήση του ∆ιαδικτύου; Α) για την ανεύρεση άφθονου γλωσσικού αυθεντικού υλικού Β) για µία διαδραστική διαδικασία µάθησης Γ) για τον συνδυασµό γραφικών, ήχου και κίνησης ∆) για την αύξηση της παραγωγής του προφορικού λόγου 19) Η τάξη έχει σήµερα αρκετούς µαθητές που προέρχονται από άλλες χώρες, µε

διαφορετική κουλτούρα. Ποια στάση νοµίζετε ότι ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να υιοθετήσει απέναντι στις νέες αυτές συνθήκες; Α) να θεωρήσει ότι είναι µια καλή ευκαιρία να γνωρίσουν οι Έλληνες µαθητές τους πολιτισµούς άλλων λαών Β) να εστιάσει το ενδιαφέρον της τάξης του στις πιο διαδεδοµένες και επικρατέστερες κουλτούρες Γ) να ζητήσει, µαζί µε άλλους συναδέλφους του, να δηµιουργηθούν χωριστές τάξεις για τους ξένους µαθητές ∆) να επιβάλλει στους ξένους µαθητές να µυηθούν στα της ελληνικής κουλτούρας 20) ∆ιαβάσατε στο νέο Πρόγραµµα Σπουδών τον όρο διαθεµατικότητα. Τι καταλαβαίνετε µε τον όρο αυτό; Α) τα θέµατα του µαθήµατος προσεγγίζονται έτσι ώστε να εµπλέκονται και άλλα µαθήµατα Β) οι εξετάσεις οργανώνονται κατά θέµα Γ) τα θέµατα του µαθήµατος παρουσιάζουν διαβαθµισµένη δυσκολία ∆) οι καθηγητές του ίδιου µαθήµατος συνεργάζονται έτσι ώστε να µοιράζονται µεταξύ τους τα θέµατα του βιβλίου 21) Κατά την παράδοση ένας µαθητής σηκώνει το χέρι και κάνει µία ερώτηση που δείχνει ότι δεν κατάλαβε κάποιο σηµείο. Ποια αντίδραση του καθηγητή ενδείκνυται; Α) χαίρεται που του δίνεται η ευκαιρία να καταλάβει ότι ο µαθητής αυτός είναι αδύνατος Β) συµπεραίνει ότι η τάξη δεν είναι συγκεντρωµένη στο µάθηµα Γ) θεωρεί ότι είναι µία καλή ευκαιρία για να διευκρινίσει πλήρως το εν λόγω σηµείο ή και να ανακεφαλαιώσει ∆) θεωρεί ότι ο µαθητής ρωτάει επίτηδες, για να τον φέρει σε δύσκολη θέση 22) Αποτελεσµατικό είναι το µάθηµα Α) που προετοιµάζει καλά τους µαθητές για τις εξετάσεις Β) στο οποίο εξετάζεται κάθε φορά σε ποιο µέτρο οι µαθητές µπορούν να επαναλάβουν την ύλη που παραδόθηκε Γ) στο οποίο ο καθηγητής συντονίζει τις δραστηριότητες των µαθητών, έτσι ώστε να συµµετέχουν και να συµβάλλουν όλοι ενεργά στη διεξαγωγή του ∆) στο οποίο ο καθηγητής παραδίδει µετωπικά τη νέα ύλη, ώστε να ελέγχει την τάξη 23) Το σχέδιο µαθήµατος Α) είναι ένα κανονιστικό κείµενο που περιορίζει τη δηµιουργικότητα και τη φαντασία του καθηγητή Β) προδιαγράφει την πορεία του µαθήµατος και περιορίζει τον κίνδυνο της άγονης χρήσης του χρόνου Γ) είναι το µυστικό όπλο του καθηγητή που δεν πρέπει να δουν οι µαθητές, για να µην χάσουν την εµπιστοσύνη τους στις γνώσεις του καθηγητή τους ∆) είναι µία περιττή πολυτέλεια, αφού ούτως η άλλως η τάξη καθορίζει την πορεία του µαθήµατος 24) Αποτελεσµατικός καθηγητής είναι αυτός που Α) έχει καλή µνήµη και παραδίδει το µάθηµα όπως ακριβώς αναφέρεται στο διδακτικό εγχειρίδιο Β) κάνει ερωτήσεις σχετικές µε το επόµενο κεφάλαιο, για να αναγκάσει τα παιδιά να διαβάζουν και για το επόµενο µάθηµα Γ) φέρνει πρόσθετο υλικό και δίνει οδηγίες σχετικές µε τον στόχο του µαθήµατος για την

αξιοποίηση του στην τάξη ∆) δεν δίνει εξηγήσεις, αλλά προτρέπει την ώρα του µαθήµατος τους µαθητές να διαβάσουν το νέο µάθηµα από το βιβλίο, για να το καταλάβουν 25) Οι µεταγνωστικές ικανότητες των µαθητών προάγονται όταν Α) καλούνται οι µαθητές να σκεφθούν πώς µαθαίνουν Β) δίνεται στους µαθητές η ευκαιρία να γνωρίσουν τις θεωρητικές αρχές της επιστήµης που υποστηρίζει το εν λόγω µάθηµα Γ) το εγχειρίδιο προβλέπει την επανάληψη των θεµάτων σε κάποιο µεταγενέστερο στάδιο ∆) µεταφέρονται στην πράξη οι θεωρητικές γνώσεις που αποκτούν οι µαθητές 26) Ποια από τις παρακάτω µορφές αξιολόγησης της επίδοσης του µαθητή δεν υφίσταται; Α) αρχική ή διαγνωστική Β) συγκλίνουσα ή επιβεβαιωτική Γ) σταδιακή ή διαµορφωτική ∆) τελική ή συνολική 27) Ποια από τις παρακάτω αρχές της αξιολόγησης δεν είναι σωστή; Α) η αξιολόγηση είναι µια διαρκής και σκόπιµη λειτουργία που έπεται της διαδικασίας της µάθησης Β) η αξιολόγηση διενεργείται µε βάση συγκεκριµένα κριτήρια Γ) η αξιολόγηση αφορά όχι µόνο την επίδοση αλλά και την πρόοδο του συγκεκριµένου µαθητή ∆) η αξιολόγηση διενεργείται µε βάση συγκεκριµένα κριτήρια που πρέπει να γνωστοποιούνται έγκαιρα στους µαθητές 28) Η σύγχρονη ∆ιδακτική εκλαµβάνει τη διδασκαλία και τη µάθηση ως διαδικασία Α) µετάδοσης γνώσεων από το δάσκαλο στο µαθητή Β) συµµετοχική, επικοινωνιακή και αµοιβαία µετασχηµατιστική Γ) εξάσκησης για την απόκτηση απλών ψυχοκινητικών δεξιοτήτων ∆) προσαρµογής εκπαιδευτικού και µαθητή στις απαιτήσεις του περιεχοµένου της διδασκαλίας 29) Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας, ο σύγχρονος εκπαιδευτικός µπορεί να διατηρεί αµείωτο το ενδιαφέρον των µαθητών του µε Α) την ένταση της φωνής του Β) το µοντέρνο και ζωηρόχρωµο ντύσιµό του Γ) τη συχνή και γρήγορη µετακίνηση του στην τάξη ∆) την εκφραστικότητα του προσώπου και του τόνου της φωνής του 30) Οι στόχοι στο µάθηµα της ξένης γλώσσας διατυπώνονται από τον σύγχρονο εκπαιδευτικό µε όρους αναφοράς Α) στο γλωσσικό σύστηµα Β) σε ενότητες του διδακτικού βιβλίου Γ) σε συγκεκριµένες δεξιότητες ∆) στο αναλυτικό πρόγραµµα 31) Ποιος από τους παρακάτω τρόπους σας φαίνεται ικανός να προκαλέσει τη συµµετοχή όλων των µαθητών στο µάθηµα; Α) η αφήγηση ανεκδότων από τον καθηγητή Β) η αυστηρή προειδοποίηση όσων δεν συµµετέχουν Γ) οι κατάλληλα επιλεγµένες τεχνικές

∆) ο θερµός έπαινος των συµµετεχόντων 32) Αναφορικά µε τη χρήση των λεξικών στην τάξη, ποια από τις παρακάτω απόψεις συµµερίζεστε; Α) οι µαθητές δεν πρέπει να συµβουλεύονται στην τάξη λεξικά, γιατί έτσι αποσπάται η προσοχή τους από το µάθηµα Β) τα λεξικά είναι µόνο για την προετοιµασία και την µελέτη στο σπίτι Γ) είναι απαραίτητο να µάθουν τα παιδιά στο σχολείο πώς να χρησιµοποιούν τα λεξικά, γιατί αυτό βοηθάει στην αυτονόµησή τους στη µάθηση ∆) αν τα παιδιά χρησιµοποιούν στην τάξη το λεξικό, θα αµφισβητηθούν οι γνώσεις του καθηγητή ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ 1. Γ 2. ∆ 3. Γ 4. Β 5. Β 6. Γ 7. Α 8. Α 9. ∆ 10. Γ 11. Α 12. Β 13. ∆ 14. Β 15. ∆ 16. Γ 17. Α 18. ∆ 19. Α 20. Α 21. Γ 22. Γ 23. Β 24. Γ 25. Α 26. Β 27. Α 28. ∆ 29. ∆ 30. Γ 31. ∆ 32. Γ

ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να διατυπώνει ερωτήσεις, : α) κυρίως προς τους καλούς µαθητές, ώστε να µη χάνει πολύτιµο χρόνο β) κατά κανόνα προς όλους τους µαθητές, ώστε να δραστηριοποιήσει τη σκέψη κατά το δυνατόν όλων των µαθητών γ) κυρίως προς τους αδύνατους µαθητές, ώστε να τους ?αναγκάσει? να συµµετάσχουν στο µάθηµα δ) πάντοτε ονοµαστικά προς συγκεκριµένο µαθητή και όχι γενικά προς όλη την τάξη. 2. Κατά τον σχεδιασµό της διδασκαλίας του ο εκπαιδευτικός πρέπει να: α) µένει απόλυτα πιστός στις προδιαγραφές του Αναλυτικού Προγράµµατος. β) µην παίρνει υπόψη του τις προδιαγραφές του Αναλυτικού Προγράµµατος, αν οι µαθητές επιθυµούν να συζητήσουν για θέµατα που τους ενδιαφέρουν γ) προσπαθήσει να εντάξει τα ενδιαφέροντα των µαθητών στις προδιαγραφές του Αναλυτικού Προγράµµατος και να τα συνδυάσει µε αυτές. δ) µην ακολουθεί τις προδιαγραφές του Αναλυτικού Προγράµµατος, αλλά να επιλέγει θέµατα που κατά τη γνώµη του θα προκαλέσουν σε µεγαλύτερο βαθµό το ενδιαφέρον των µαθητών 3. Κατά την εφαρµογή της οµαδοσυνεργατικής διδασκαλίας ο εκπαιδευτικός πρέπει να δηµιουργεί: α) κατά κανόνα πολυπληθείς οµάδες, γιατί οι αδύνατοι µαθητές αισθάνονται περισσότερο άνετα σε τέτοιες οµάδες β) κατά κανόνα οµάδες των τεσσάρων µαθητών, γιατί τέτοιες οµάδες λειτουργούν καλύτερα και οδηγούνται σε θετικότερα αποτελέσµατα γ) εταιρικές οµάδες των δύο µελών, γιατί µόνον έτσι µπορεί να υπάρξει πραγµατική συνεργασία µεταξύ των µαθητών δ) οµάδες µε βάση αποκλειστικά τις προτιµήσεις των µαθητών, ώστε άλλες οµάδες να έχουν περισσότερους και άλλες λιγότερους µαθητές. 4. Όταν ένας µαθητής, µε τις αταξίες του, παρεµποδίζει τη διεξαγωγή της διδακτικής πράξης, ο δάσκαλος: α) τον επιπλήττει. β) τον αποβάλλει από την τάξη. γ) του αλλάζει θέση µέσα στην τάξη. δ) αναζητά τα αίτια. 5. Τι σηµαίνει ενεργός συµµετοχή των µαθητών στη διεξαγωγή του µαθήµατος: α) Ο µαθητής έχει άποψη ως προς τον τρόπο διεξαγωγής του µαθήµατος. β) Ο µαθητής ανταποκρίνεται πλήρως στις προτάσεις µας για δράση. γ) Ο µαθητής ακολουθεί πιστά το πρόγραµµα. δ) Ο µαθητής ενδιαφέρεται για τη µάθηση. 6. Για µια παιδοκεντρική διάσταση στο µάθηµα απαιτείται: α) Μια συστηµατική και εµπεριστατωµένη µελέτη της παιδικής ηλικίας. β) Μια επίπονη προσπάθεια εντοπισµού των ενδιαφερόντων και των ικανοτήτων όλων των παιδιών της τάξης. γ) Αγάπη και ενδιαφέρον για το παιδί. δ) Όλα τα παραπάνω.

7. Πώς θα χαρακτηρίζατε το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστηµα; α) ∆ασκαλοκεντρικό. β) Παιδοκεντρικό. γ) Συνεργατικό. δ) Αλληλοδιδακτικό. 8. Πώς διαπιστώνεται η δηµοκρατικότητα των διδακτικών στόχων; α) Από τη σαφή και λειτουργική τους διατύπωση. β) Από την επιστηµονική τους τεκµηρίωση. γ) Από το δικαίωµα που παρέχουν στους εκπαιδευτικούς για πρωτοβουλία κινήσεων. δ) Από την ιδεολογική τους καθαρότητα. 9. Αν ένας µαθητής προκαλεί προβλήµατα πειθαρχίας, θα πρέπει ο εκπαιδευτικός να: α) τον προσβάλει ενώπιον των συµµαθητών του, ώστε να αποφύγει στο µέλλον να εκδηλώσει απείθαρχη συµπεριφορά β) του απευθύνει µια δύσκολη ερώτηση, ώστε µε αυτόν τον τρόπο να τον τιµωρήσει γ) τον εντάξει στο µάθηµα, προσπαθώντας να τον ενθαρρύνει και να αξιοποιήσει γνώµες και απόψεις του δ) αδιαφορήσει και, αν αυτός επιµένει, τότε να τον αποβάλει από την αίθουσα 10. Η σύγχρονη αντίληψη θεωρεί ότι η οµοιογενής από πλευράς µαθητικού δυναµικού τάξη είναι: α) παιδαγωγικά ορθή, αλλά οργανωτικά δύσκολη επιλογή β) παιδαγωγικά λανθασµένη επιλογή γ) παιδαγωγικά αδιάφορη επιλογή δ) παιδαγωγικά χρήσιµη και κοινωνικά επιβεβληµένη 11. Το µοντέλο σχολικής πειθαρχίας που είναι γνωστό ως «µοντέλο τροποποίησης της συµπεριφοράς» (behavior modification): α) εµπεριέχει στοιχεία µίµησης και αυτοκαθοδήγησης β) βασίζεται αποκλειστικά στις δυνατότητες αυτο-ρύθµισης του µαθητή γ) προϋποθέτει την οργάνωση της τάξης σε ιεραρχικά δοµηµένες µικρο-οµάδες δ) προσφέρεται µόνο για µαθητές που παρουσιάζουν βαριάς µορφής συναισθηµατικές διαταραχές 12. Η σχετική µε τα προβλήµατα συµπεριφοράς έρευνα διαπιστώνει ότι: α) οι αποτελεσµατικοί σε θέµατα πειθαρχίας εκπαιδευτικοί από την πρώτη µέρα δίνουν στους µαθητές το µήνυµα ότι «δεν αστειεύονται» β) οι αναποτελεσµατικοί εκπαιδευτικοί υστερούν κυρίως στον τρόπο αντιµετώπισης των προβληµάτων γ) οι αναποτελεσµατικοί εκπαιδευτικοί υστερούν κυρίως στα µέτρα πρόληψης των προβληµάτων δ) οι αποτελεσµατικοί εκπαιδευτικοί χρησιµοποιούν επιδέξια το συνδυασµό ποινών και αµοιβών 13. Οι γενικοί σκοποί της εκπαίδευσης αποκτούν λειτουργική σηµασία, όταν: α) σχετίζονται µε τις ανάγκες της κοινωνίας και τις προσωπικές επιδιώξεις, β) πηγάζουν από φιλοσοφικές θεωρήσεις του γραφείου, γ) στερούνται εµπειρικής βάσης και απέχουν από την πραγµατικότητα, δ) αποτελούν δηµιουργήµατα του στοχασµού των ειδικών. 14. Οι συγκλίνουσες ερωτήσεις κατά τη διδακτική διαδικασία:

α) στοχεύουν σε ευρύτερη και βαθύτερη εξέταση του θέµατος, β) απαιτούν από τους µαθητές να δώσουν συγκεκριµένη απάντηση, γ) χρησιµεύουν για τη µεταφορά της συζήτησης σε άλλες περιοχές της γνώσης, δ) ωθούν στην ανακάλυψη µιας απάντησης µε πολύ λίγη βοήθεια από τον εκπαιδευτικό. 15. Η γενική άποψη είναι ότι όλα τα παιδιά µπορούν να σκέπτονται δηµιουργικά σε µεγαλύτερο ή µικρότερο βαθµό, αρκεί να: α) µαθαίνουν απέξω το µάθηµά τους, β) βρίσκονται σε περιβάλλον δεκτικό σε νεωτεριστικές ιδέες, γ) αφιερώνουν αρκετό χρόνο σε επαναλήψεις µαθηµάτων, δ) ακολουθούν µια βήµα - βήµα διαδικασία στην επίλυση των προβληµάτων. 16. Τα εποπτικά µέσα διδασκαλίας χρησιµοποιούνται στις σχολικές τάξεις, διότι: α) εκσυγχρονίζουν τη διδασκαλία, β) υπηρετούν τους στόχους της διδασκαλίας, γ) διευκολύνουν τον εκπαιδευτικό, δ) προσελκύουν το ενδιαφέρον των µαθητών. 17. Η µάθηση του παιδιού στο σχολείο επιτυγχάνεται καλύτερα: α) ατοµικά β) στη δυάδα γ) στη συνεργαζόµενη οµάδα δ) είναι ανεξάρτητη από την α, β, γ 18. Ποιο στοιχείο από τα παρακάτω συµβάλλει περισσότερο ώστε να µετατρέψει τους µαθητές µιας σχολικής τάξης από απλό άθροισµα ατόµων σε οργανωµένη κοινωνική οµάδα: α) το συναισθηµατικό β) το συνεργατικό γ) το ταξικό δ) το στοιχείο της κοινής ηλικίας 19. Οι θεωρίες υποστηρίζουν ότι η µάθηση του παιδιού επιτυγχάνεται καλύτερα, όταν η σχολική τάξη λειτουργεί ως: α) τυπική οµάδα-σχολική τάξη β) άτυπη οµάδα-σχολική τάξη γ) εναλλασσόµενη µορφή (α-β) οµάδας-σχολικής τάξης δ) ελεύθερη οµάδα-σχολική τάξη 20. Ποια κατά τη γνώµη σας είναι η καταλληλότερη µέθοδος, προκειµένου ένας «αδύνατος» µαθητής να βελτιώσει την επίδοσή του στα µαθήµατα: α) τιµωρούµε το µαθητή β) του αναθέτουµε λιγότερες ασκήσεις γ) τον παραπέµπουµε σε ειδική τάξη δ) του αφιερώνουµε περισσότερο χρόνο 21. Θετικό θεωρείται το ψυχολογικό κλίµα της τάξης που συνδυάζει: α) χαµηλό βαθµό δυσκολίας στα µαθήµατα και υψηλό επίπεδο υλικο-τεχνικής υποδοµής β) υψηλό βαθµό συνοχής της οµάδας και µέτριο βαθµό δυσκολίας µαθηµάτων γ) υψηλό βαθµό ανταγωνιστικότητας και ταχείς ρυθµούς εργασίας

δ) χαµηλό βαθµό διένεξης, αλλά υψηλό βαθµό δράσης 22. Κατά την αξιολόγηση ενός µαθητή ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να : α) τον συγκρίνει µε τους άλλους µαθητές. β) να τον κρίνει µε βάση το στόχο που καλείται να πετύχει. γ) να τον συγκρίνει πάντοτε µε έναν καλύτερο µαθητή. δ) να τον συγκρίνει πάντοτε µε έναν αδύνατο µαθητή. 23. Κατά την εφαρµογή της διερευνητικής µορφής διδασκαλίας: α) ο εκπαιδευτικός διερευνά από πριν ποιο υλικό είναι απαραίτητο για τη διδασκαλία του. β) ακολουθείται η πορεία: καθορισµός προβλήµατος, διατύπωση υποθέσεων, συγκέντρωση πληροφοριών, έλεγχος των υποθέσεων, συµπεράσµατα. γ) ακολουθείται η πορεία: προσφορά γνώσεων και πληροφοριών από τις οποίες προκύπτει ένα πρόβληµα. δ) καλείται ένας ερευνητής στην τάξη, ο οποίος επιδεικνύει τον τρόπο επίλυσης ενός προβλήµατος. 24. Η κύρια αποστολή της ερώτησης του εκπαιδευτικού είναι: α) Να ελέγχει αν οι µαθητές απέκτησαν συγκεκριµένες γνώσεις. β) Να δραστηριοποιεί τη σκέψη των µαθητών, προκαλώντας προβληµατισµό και διάλογο. γ) Να επιβάλει την πειθαρχία. δ) Να προβάλει την αυθεντία του. 25. Τόσο ο έπαινος όσο και η αποδοκιµασία ως εξωτερικά παρωθητικά µέσα πρέπει να επιλέγονται προσεκτικά µε βάση: α) την προσωπικότητα του µαθητή. β) την αιτία για την οποία επαινείται ή αποδοκιµάζεται ο µαθητής. γ) την ψυχολογική κατάσταση του µαθητή. δ) το συνδυασµό όλων των παραπάνω. 26. Το σηµαντικότερο στοιχείο για τη διαµόρφωση του ψυχολογικού κλίµατος στο σχολικό περιβάλλον είναι: α) Το συναισθηµατικό. β) Το κοινωνικό. γ) Το εργασιακό. δ) Τίποτε από τα παραπάνω. 27. Αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης της προόδου ενός µαθητή και συγχρόνως κριτήριο της µαθησιακής επίδοσής του: α) Η σύγκριση επίδοσης του µαθητή µε πρότυπα έργα β) Η σύγκριση επίδοσης του µαθητή µε έργα των συµµαθητών του γ) Η σύγκριση του µαθητή µε δείγµατα της δικής του προηγούµενης επίδοσης δ) Η σύγκριση της επίδοσης του µαθητή µε τις προσδοκίες του δασκάλου 28. Ο εκπαιδευτικός µε το στιλ διδασκαλίας-αγωγής που εφαρµόζει στην τάξη, µπορεί να προάγει καλύτερα τις διαπροσωπικές σχέσεις: α) Αν διδάσκει κυρίως µε µονόλογο, απευθυνόµενος συχνά και απρόσωπα σε όλη την τάξη β) Αν διδάσκει µε χαλαρό τρόπο, αφήνοντας πολλή ελευθερία στην προσπάθεια που καταβάλλουν οι µαθητές για την κατάκτηση της γνώσης γ) Αν διδάσκει ωθώντας τους µαθητές σε συµµετοχικές και συνεργατικές δραστηριότητες

δ) Αν διδάσκει αγαπώντας και υποβοηθώντας εξίσου όλους ανεξαιρέτως τους µαθητές 29. Η αυτο-αντίληψη και αυτο-εκτίµηση που αναπτύσσουν οι µαθητές α) έχουν κυρίως βιολογική βάση β) καθορίζονται µε βάση τα αντικειµενικά χαρακτηριστικά του παιδιού γ) καθορίζονται από τον τρόπο που αντιµετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί τους µαθητές δ) καθορίζονται από τη σχολική τους επίδοση 30. Η ανθρωπιστική σχολή του C. Rogers θεωρεί ότι βασικός ρόλος του εκπαιδευτικού είναι: α) να ανατροφοδοτεί άµεσα και συστηµατικά µε αµοιβές και ποινές τη µαθησιακή και κοινωνική συµπεριφορά του µαθητή β) να διαµεσολαβεί και να στηρίζει άµεσα τη διαδικασία µάθησης γ) να προβάλλει µε πειστικό τρόπο την όλη συµπεριφορά του ως πρότυπο προς µίµηση δ) να εξασφαλίζει στο µαθητή προϋποθέσεις για ελεύθερη επιλογή και αυτορρύθµιση 31. Η εσωτερική οργάνωση θρανίων και επίπλων στη σχολική αίθουσα πρέπει να προβληµατίσει τον εκπαιδευτικό, διότι: α) καθορίζει το είδος της επικοινωνίας που αναπτύσσεται β) καθορίζει τη χωρητικότητα της τάξης γ) διευκολύνει την ακουστική της τάξης δ) διευκολύνει την είσοδο και την έξοδο των µαθητών 32. Οι προσδοκίες των εκπαιδευτικών για τις δυνατότητες που έχουν οι µαθητές αποδεικνύεται ότι: α) δικαιώνονται, διότι βασίζονται σε αντικειµενικά δεδοµένα β) διαφοροποιούν τη διδακτική συµπεριφορά τους και µέσω αυτής της διαφοροποίησης «δικαιώνονται» γ) δεν επηρεάζουν τη συµπεριφορά των εκπαιδευτικών δ) δε συσχετίζονται µε την πορεία µάθησης των µαθητών 33. Παιδαγωγοί υποστηρίζουν ότι " ένα παιδί χρειάζεται την ενθάρρυνση, όπως ένα φυτό χρειάζεται νερό" για να: α) τονίσουν την αδύνατη θέση του παιδιού στην τάξη σε σχέση προς τον εκπαιδευτικό β) υποδηλώσουν τη σηµασία της ενθάρρυνσης για το παιδί στην προσπάθειά του για κατάκτηση της γνώσης γ) δείξουν ότι το παιδί πρέπει να καθοδηγείται και να ελέγχεται συστηµατικά δ) εξισώσουν την ενθάρρυνση µε την αµοιβή που παρέχεται στο παιδί 34. Σε ποια από τις παρακάτω ενέργειες προβαίνει ο εκπαιδευτικός, για να αντιµετωπίσει τη συµπεριφορά κάποιων µαθητών του, οι οποίοι επιδιώκουν να αποσπάσουν την προσοχή του στην τάξη; α) τους επιπλήττει αυστηρά β) τους αναθέτει περισσότερες εργασίες γ) αναγνωρίζει τη θετική και αγνοεί την αρνητική συµπεριφορά τους δ) τους παραπέµπει στο διευθυντή του σχολείου 35. Τα προβλήµατα πειθαρχίας της τάξης συχνά προλαµβάνονται, όταν ο εκπαιδευτικός: α) καταστήσει αρκετά ενδιαφέρον το µάθηµά του β) επιβάλλει κανόνες συµπεριφοράς των µαθητών

γ) αποδοκιµάζει την ενοχλητική συµπεριφορά στην τάξη δ) ειρωνεύεται και σαρκάζει τους άτακτους µαθητές 36. Τα τελευταία χρόνια δόθηκε ιδιαίτερη σηµασία στην ανάπτυξη των διαπροσωπικών σχέσεων οικειότητας στη σχολική τάξη, γιατί: α) οι µαθητές µαθαίνουν τους κανόνες του σχολείου γρήγορα β) ο εκπαιδευτικός αποδεικνύει την αυθεντία του γ) η παρώθηση των µαθητών για µάθηση αυξάνει σηµαντικά δ) η διδακτέα ύλη ολοκληρώνεται ευκολότερα 37. Τα στερεότυπα που αναπτύσσουµε βασίζονται κυρίως: α) στη φυλή β) στην εθνότητα γ) στον πολιτισµό του ατόµου δ) στα χαρακτηριστικά του ίδιου του ατόµου 38. Ποια από τις παρακάτω µορφές διαµαθητικών σχέσεων θεωρείτε την καταλληλότερη : α) την ανταγωνιστική µορφή β) την ατοµική µορφή γ) τη συνεργατική µορφή δ) τη συναγωνιστική µορφή 39. Η πνευµατική ανεπάρκεια του ατόµου οφείλεται κυρίως: α) στην κληρονοµικότητα β) στο περιβάλλον γ) στην εκπαίδευση δ) σε αστάθµητους παράγοντες 40. Ο αποµονωµένος µαθητής µπορεί να ενταχθεί καλύτερα στην οµάδα της σχολικής τάξης όταν ο δάσκαλος: α) «τοποθετήσει» έναν άλλο µαθητή πλάι σ΄ αυτόν β) «τοποθετήσει» αυτόν πλάι σε έναν άλλο µαθητή γ) Αναθέσει σ΄αυτόν µια εργασία µαζί µε έναν άλλο δ) Αναθέσει οµαδικές εργασίες στους µαθητές

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΨΥΧΟΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ∆Ι∆ΑΚΤΙΚΗΣ ΜΕΘΟ∆ΟΛΟΓΙΑΣ

1. Μερικοί µαθητές στην τάξη σας αποστρέφονται και περιθωριοποιούν έναν αλλοδαπό συµµαθητή τους. Ποιά από τις παρακάτω ενέργειες επιλέγετε προκειµένου να βοηθήσετε αποτελεσµατικά τον αλλοδαπό µαθητή στην οµαλή σχολική του ένταξη;

Α. Συµβουλεύετε τους γονείς του µαθητή να του αλλάξουν σχολείο Β. Προτάσσετε και τονίζετε στην τάξη τις θετικές πλευρές της προσωπικότητας του µαθητή Γ. Επιβάλλετε στους συµµαθητές του να τον κάνουν παρέα και να παίζουν µαζί του ∆. Τιµωρείτε εκείνους τους συµµαθητές του οι οποίοι τον περιθωριοποιούν και τον αποστρέφονται 2. Για να παρακινήσετε τους µαθητές σας να προσέχουν καλύτερα στο µάθηµα και να ενδιαφέρονται γενικά για τη µάθηση: Α. ∆ίνετε έµφαση στην αυστηρή βαθµολογία και στη συνεχή αξιολόγηση των επιδόσεων των µαθητών Β. Είστε ανεκτικοί και επιεικείς µε τη σχολική αποτυχία τους Γ. Αµείβετε και επαινείτε µόνο τις επιτυχίες τους ∆. Οργανώνετε και θέτετε ελκυστικούς αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικούς, πραγµατοποιήσιµους στόχους 3. Αποτελεί αναµφισβήτητο γεγονός ότι η τόνωση του αυτοσυναισθήµατος των µαθητών βελτιώνει τις σχολικές επιδόσεις τους. Με ποιόν τρόπο θεωρείτε ότι ο/η εκπαιδευτικός µπορεί να επιτύχει την τόνωση του αυτοσυναισθήµατος των µαθητών του; Α. Όταν εντοπίζει τις αδυναµίες και υπενθυµίζει τις αποτυχίες των µαθητών Β. Όταν κάνει συγκρίσεις ανάµεσα στους µαθητές Γ. όταν δείχνει εµπιστοσύνη στις ικανότητες των µαθητών και αναγνωρίζει την αξία τους ∆. Όταν επικεντρώνεται στα αρνητικά στοιχεία των µαθητών και τα προβάλλει. 4. Πολλοί έφηβοι εµφανίζουν άρνηση για τη σχολική φοίτηση, κάνουν «σκασιαρχείο», µε αποτέλεσµα να µένουν στην ίδια τάξη λόγω απουσιών και ορισµένοι από αυτούς ακόµη και να εγκαταλείπουν το σχολείο. Ποιά από τις παρακάτω ενέργειες θεωρείτε αποτελεσµατική για την αντιµετώπιση της κατάστασης; Α. Υποµονή και σχετική αδιαφορία, αφού η άρνηση αυτή θα περάσει µε τον καιρό Β. ?µεση τιµωρία Γ. ψυχοθεραπευτική αντιµετώπιση ∆. ∆όµηση και συνεχής στήριξη θετικών µορφών επικοινωνίας µεταξύ σχολείου και οικογένειας 5. Σύµφωνα µε επιστηµονικές µελέτες, πρέπει να επιδιώκεται η συχνή επαφή σχολείου-οικογένειας. Ο βασικός λόγος γι? αυτό είναι κατά κύριο λόγο ότι: Α. Οι γονείς χρειάζεται να γνωρίζουν σχετικά µε τη σχολική επίδοση των παιδιών τους ώστε να παρεµβαίνουν κατά περίπτωση Β. Οι εκπαιδευτικοί είναι απαραίτητο να είναι ενηµερωµένοι για τα οικογενειακά προβλήµατα των µαθητών τους ώστε να τα λαµβάνουν υπόψη τους κατά τη βαθµολόγησή τους Γ. οι γονείς πρέπει να ενηµερώνονται παιδαγωγικά από το σχολείο, ώστε να ακολουθούν παρόµοιες παιδαγωγικές αρχές µε αυτές που εφαρµόζονται στο σχολείο ∆. Η επαφή αυτή διαµορφώνει κλίµα αµοιβαίας εµπιστοσύνης, γογονός που επιδρά θετικά στις επιδόσεις των µαθητών 6. Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο/η εκπαιδευτικός οφείλει να αποστασιοποιείται από τα προσωπικά του προβλήµατα κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας. Από την πλευρά σας θα προσπαθούσατε κάτι τέτοιο κυρίως: Α. Για να είστε όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειµενικός/η Β. Για να µην προκαλέσετε υπαρξιακού τύπου προβλήµατα στους µαθητές σας Γ. για να αξιοποιήσετε αποδοτικότερα αρχές διδασκαλίας και µάθησης ∆. ∆ιότι η σύγχρονη διδακτική συνιστά να αποφεύγετε αναφορές στο πρόσωπό σας

7. Ο/Η σύγχρονος/η εκπαιδευτικός αξιοποιεί εποικοδοµητικότερα για την µάθηση την αµφίδροµη επικοινωνία που αναπτύσσει µε τους µαθητές του/της κυρίως όταν: Α. ∆ιατυπώνει µε ευκρίνεια τα µηνύµατά του/της προς τους µαθητές Β. Ενθαρρύνει τους µαθητές του/της στην επικοινωνία Γ. εξασφαλίζει την απαραίτητη συνοχή στα λεγόµενά του/της ∆. Ακούει προσεκτικά τους µαθητές του/της 8. Κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής του µαθήµατος ο εκπαιδευτικός, προκειµένου να αντιµετωπίσει τη διάσπαση της προσοχής κάποιων µαθητών, οφείλει κατά προτεραιότητα να: Α. Υπογραµµίζει στους µαθητές το ενδεχόµενο το συγκεκριµένο µάθηµα να αποτελέσει θέµα στην τελική εξέταση Β. Αιφνιδιάζει µε ερωτήσεις τους µαθητές που δεν προσέχουν στο µάθηµα Γ. προκαλεί το ενδιαφέρον των µαθητών µε εναλλαγή µεθόδων διδασκαλίας ∆. Σηµειώνει ποιοί µαθητές δεν προσέχουν και να λαµβάνει υπόψη του αυτές τις παρατηρήσεις στην τελική βαθµολόγηση τους 9. Ο έπαινος θεωρείται αποτελεσµατικός για την ενεργοποίηση των µαθητών και τη διαµόρφωση θετικού ψυχολογικού κλίµατος στην τάξη όταν ο εκπαιδευτικός επαινεί συστηµατικά: Α. Τους µαθητές που απαντούν σωστά χωρίς να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια Β. Τους µαθητές που καταβάλλουν προσπάθεια, ανεξάρτητα από το αν απαντούν σωστά ή λάθος Γ. όλους ανεξαιρέτως στην τάξη ∆. Τους πολύ «αδύνατους» µαθητές ανεξάρτητα από το αν καταβάλλουν ή όχι κάποια προσπάθεια 10. Ενώ παρουσιαζετε στους µαθητές σας τη νέα διδακτική ενότητα, διαπιστώνετε ότι κάποιοι σιγοψιθυρίζουν συνεχώς µεταξύ τους. Ως σύγχρονος/η εκπαιδευτικός θα: Α. Θεωρούσατε την περίπτωση ως φυσιολογική εκτόνωση µέσα στα όρια της ευπρέπειας Β. Τους ζητούσατε να σταµατήσουν επιτέλους να γίνονται ενοχλητικοί στο µάθηµα Γ. τους θυµίζατε την υποχρέωση τους να προσέχουν στο µάθηµα ∆. Τους υπογραµµίζατε ότι δεν είναι δυνατόν να αδιαφορούν την ώρα που µιλάει ο καθηγητής τους 11. Ενώ διδάσκετε απερίσπαστος/η στην τάξη σας, ο ήχος του κινητού κάποιου από τους µαθητές σας διασπά την αυτοσυγκέντρωση σας και την προσοχή των µαθητών σας. Ως σύγχρονος/η εκπαιδευτικός θα: Α. ∆είχνατε ανεκτικότητα αφού η τεχνολογία κυριαρχεί πλέον στη ζωή µας Β. Παρακαλούσατε να κλείσουν όλα τα κινητά και θα προγραµµατίζατε σχετική συζήτηση µαζί τους Γ. κάνατε δριµύτατες παρατηρήσεις σε όλους και θα απαιτούσατε να κλείσουν αµέσως τα κινητά ∆. Κάνατε άµεσα πολύ αυστηρή επίπληξη στο µαθητή 12. Η ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων οικειότητας ανάµεσα στον εκπαιδευτικό και τους µαθητές είναι σηµαντική διότι µε τον τρόπο αυτό: Α. Ο εκπαιδευτικός αντιµετωπίζει µε περισσότερη επιείκεια τους µαθητές κατά τη βαθµολόγησή τους Β. Οι µαθητές «περνούν καλά» στο σχολείο Γ. οι µαθητές ενεργοποιούνται και αυξάνεται περισσότερο η συµµετοχή τους στο µάθηµα

∆. Ο εκπαιδευτικός γίνεται πιο δεκτικός σε πιέσεις των µαθητών του 13. Συχνά οι µαθητές εφηβικής ηλικίας εκδηλώνουν στην τάξη συµπεριφορές που υποδηλώνουν «ανυπακοή». Για να αντιµετωπιστούν αυτές οι συµπεριφορές, κρίνεται ψυχοπαιδαγωγικά αναγκαίο: Α. Να εντοπιστούν τα γνωστικά προβλήµατα των µαθητών Β. Να συζητηθεί στην τάξη το ζήτηµα των ορίων και των κανόνων Γ. να υπάρξει ανοχή από την πλευρά του εκπαιδευτικού απέναντι σε αυτές τις συµπεριφορές ∆. Να χρησιµοποιηθούν αυστηρές ποινές 14. Σε µία τάξη φοιτούν κάποιοι αλλόγλωσσοι µαθητές µε περιορισµένη γνώση της ελληνικής γλώσσας. Προκειµένου να µπορέσουν αυτοί οι µαθητές να ενταχθούν οµαλά στην τάξη, οι καθηγητές τους οφείλουν κατά κύριο λόγο: Α. Να επισηµαίνουν στους υπόλοιπους µαθητές ότι πρέπει να τους αγαπούν Β. Να µην τους δίνουν συχνά το λόγο, ώστε να µην γίνονται αντικείµενο κοροιδίας από τους συµµαθητές τους Γ. να σέβονται οι ίδιοι την ταυτότητα των µαθητών αυτών και να τους αντιµετωπίζουν χωρίς να κάνουν θετικές ή αρνητικές διακρίσεις ∆. Να µιλούν στην τάξη για τα έθιµα των αλλόγλωσσων µαθητών 15. Για να διερευνήσουµε το ψυχολογικό κλίµα µιας τάξης, θα µπορούσαµε να ρωτήσουµε, µεταξύ άλλων, τους µαθητές της κατά πόσο: Α. Μένουν ικανοποιηµένοι από τα χρησιµοποιούµενα µέσα εκπαιδευτικής τεχνολογίας Β. Είναι ευχαριστηµένοι µε τη διαρρύθµιση του χώρου στις τάξεις τους Γ. Τους ικανοποιούν οι επίσηµοι σχολικοί κανόνες πειθαρχίας στην τάξη τους ∆. Βιώνουν ευχάριστα την επαφή τους µε το διδακτικό αντικείµενο 16. Για να είναι αποτελεσµατική η αγνόηση της ανεπιθύµητης συµπεριφοράς του παιδιού πρέπει: Α. Να αγνοείται αυτή η συµπεριφορά περιστασιακά Β. Να υπάρχει συνέπεια ως προς την αγνόηση της ανεπιθύµητης συµπεριφοράς όλων όσων συµµετέχουν στην εκπαίδευση του παιδιού Γ. Να επιπλήττεται ο µαθητής ενώπιον των συµµαθητών του ∆. Να συνοδεύεται η αγνόηση της ανεπιθύµητης συµπεριφοράς µε χαµηλή βαθµολογία 17. Οι καλές διαπροσωπικές σχέσεις εκπαιδευτικών και µαθητών συµβάλλουν αποτελεσµατικά στην µαθησιακή διαδικασία, όταν ο εκπαιδευτικός: Α. Κατέχει επαρκώς το αντικείµενο που διδάσκει Β. Απαοστασιοποιείται από τους µαθητές Γ. Αποδέχεται όλους τους µαθητές και σέβεται τις ιδιαιτερότητές τους ∆. ∆ίνει έµφαση µόνο στις γνωστικές τους ικανότητες 18. Ο έπαινος λειτουργεί στους µαθητές µε διάφορους τρόπους. Πότε ο έπαινος συµβάλλει στην ανάπτυξη µεταγνωστικών ικανοτήτων των µαθητών: Α. Όταν προσδιορίζει ποιό ακριβώς στοιχείο της εργασίας τους είναι σωστό, ώστε να επαναληφθεί Β. Όταν παρέχει γενικά πληροφορίες για την αξία των διάφορων επιτευγµάτων των µαθητών Γ. Οταν χρησιµοποιεί τα προηγούµενα επιτεύγµατα των µαθητών για να περιγράψει την τρέχουσα κατάσταση ∆. Όταν προσανατολίζει τους µαθητές να συνειδητοποιήσουν τις διαδικασίες που ακολουθεί η

σκέψη τους 19. Ποιά από τις παρακάτω τεχνικές προσφέρεται λιγότερο για τη διατήρηση της µαθητικής προσοχής; Α. Η χρήση διληµµατικών ερωτήσεων Β. Η χρήση τεχνικών αιφνιδιασµού κατά την έναρξη του µαθήµατος Γ. Η εναλλαγή στο ρυθµό της διδασκαλίας ∆. Η χρήση λεκτικής παρώθησης και υπογράµµισης 20. Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του στην τάξη, ο σύγχρονος εκπαιδευτικός οφείλει να διατηρεί αµείωτο το ενδιαφέρον των µαθητών µε: Α. Την ένταση της φωνής του Β. Το σταθερό τόνο της φωνής του Γ. Το χρωµατισµό της φωνής του ∆. Το γρήγορο ρυθµό οµιλίας του 21. Οι περισσότεροι παιδαγωγοί αναγνωρίζουν ότι υπάρχει η διάσταση της τέχνης στη διδασκαλία. Ο εκπαιδευτικός, κατά την άποψή σας, µπορεί να εκφράσει την πλευρά αυτή µε: Α. Περιγραφή ενός προσώπου ή ενός αντικειµένου Β. Εµπνευσµένες εκφραστικές κινήσεις προσώπου και σώµατος Γ. ∆ιήγηση ενός γεγονότος ∆. Αναφορά ενός προσωπικού βιώµατος 22. Ένας εκπαιδευτικός λειτουργεί µε αντικειµενικότητα κατά τη διδασκαλία του όταν, κατά κύριο λόγο, φροντίζει να: Α. Πληροφορεί τους µαθητές του για τις προσωπικές του απόψεις Β. Κρατάει ουδέτερη στάση σε αντιπαραθέσεις στην τάξη Γ. ∆ίνει πρώτιστη προτεραιότητα σε επιστηµονικά έγκυρες γνώσεις ∆. Προσανατολίζει ηθικά τους µαθητές µε βάση τις ηθικές του αξίες 23. Ο/Η σύγχρονος/η εκπαιδευτικός µπορεί να χρησιµοποιεί µη λεκτικές µορφές επικοινωνίας κατά τη διδασκαλία του, προκειµένου, κατά κύριο λόγο να: Α. Καθοδηγεί τους µαθητές στις εργασίες τους Β. ∆ίνει έµφαση στα µηνύµατα που τους απευθύνει Γ. Συνάπτει διαπροσωπικές σχέσεις µαζί τους ∆. Ελέγχει τις δραστηριότητες µαθητείας στις οποίες συµµετέχουν οι µαθητές 24. Είναι προτιµότερο ο εκπαιδευτικός: Α. Να κρύβει τα συναισθήµατά του για να µην επηρεάζει τη συµπεριφορά των µαθητών Β. Να κρύβει τα συναισθήµατά του γιατί αυτό προσδοκούν από αυτόν οι µαθητές Γ. Να εκδηλώνει µέρος των συναισθηµάτων του κρίνοντας από την περίσταση ∆. Να εκδηλώνει τα συναισθήµατά του γιατί απευθύνεται στους µαθητές όχι µόνο µε το λόγο, αλλά και µε το συναίσθηµα 25. Στην αυτοεκτίµηση του παιδιού συµβάλλουν καθοριστικά οι σχέσεις του: Α. Με τον εκπαιδευτικό Β. Με τους γονείς του Γ. Με τους συνοµηλίκους του

∆. Με όλους τους παραπάνω 26. Ποιό από τα παρακάτω στυλ συµπεριφοράς του εκπαιδευτικού έχει θετικότερα αποτελέσµατα; Α. Το αυταρχικό Β. Το συµµετοχικό Γ. Το ελευθεριάζον ∆. Το ροµαντικό 27. Ενας µαθητής συνεχίζει να έρχεται αργοπορηµένος στην τάξη. Πώς θα δοκιµάζατε να εξαλείψετε αυτή τη συµπεριφορά; Α. Τον προσβάλλετε ενώπιον των συµµαθητών του Β. Επιβραβεύετε κάθε έγκαιρη προσέλευσή του Γ. Τον αποβάλλετε από την τάξη ∆. Τον εκφοβίζετε ότι θα ενηµερώσετε τους γονείς του 28. Κατά την έναρξη του µαθήµατος ο εκπαιδευτικός πρέπει να: Α. Ζητήσει από τους µαθητές να ησυχάσουν αµέσως Β. Συζητήσει διάφορα θέµατα προκειµένου να διαµορφώσει θετικό κλίµα Γ. Αρχίσει τις ερωτήσεις γύρω από το προηγούµενο µάθηµα ∆. Αρχίσει αµέσως τη διδασκαλία προκειµένου να αιφνιδιάσει τους µαθητές 29. Πιο αποτελεσµατικοί στη διοίκηση της τάξης είναι εκείνοι οι εκπαιδευτικοί που: Α. Προλαµβάνουν τις ανάρµοστες συµπεριφορές Β. Μεταδίδουν µε σαφήνεια σκοπούς και ελπίδες στους µαθητές Γ. Χρησιµοποιούν έξυπνες τεχνικές για να επαναφέρουν στην τάξη τους ατακτούντες µαθητές ∆. Χρησιµοποιούν την προγραµµατισµένη αγνόηση κάποιων µικροαταξιών 30. Όταν δηµιουργούνται διενέξεις µεταξύ του εκπαιδευτικού προσωπικού, ο διευθυντής του σχολείου θα πρέπει: Α. Να αναλάβει να επιλύσει ο ίδιος τη διένεξη Β. Να αδιαφορήσει Γ. Να ενθαρρύνει την επίλυση από τους ίδιους τους εµπλεκόµενους ∆. Να συγκαλέσει συνέλευση όλου του εκπαιδευτικού προσωπικού προκειµένου να αναζητήσουν από κοινού την επίλυση της διένεξης

ΨYXOΠAI∆AΓΩΓIKA-ΓENIKH ∆I∆AKTIKH

1.Σύµφωνα µε τη θεωρία της ελλειµµατικότητας η µαθητική αταξία:

A) εξαρτάται από την διανοητική ικανότητα του µαθητή

B) αποδίδεται στην αναπτυξιακή αδυναµία του παιδιού να οργανώσει και να εκφράσει αποτελεσµατικότερα την συµπεριφορά του

Γ) σχετίζεται µε κληρονοµικούς παράγοντες

∆) θεωρείται ένδειξη απόκλισης από το φυσιολογικό 2.Kατά τη µεταγνωστική αξιολόγηση:

A) O µαθητής εκθέτει τον τρόπο που σκέφθηκε, για να αντιµετωπίσει ένα πρόβληµα.

B) O εκπαιδευτικός δίνει στο µαθητή πρόσθετο υλικό, για να αξιολογήσει ο ίδιος την προσπάθειά του.

Γ) O µαθητής συγκεντρώνει µόνος του γνώσεις και πληροφορίες, οι οποίες είναι αναγκαίες για την αυτοαξιολόγησή του.

∆) O µαθητής επιλέγει µε βάση αξιολογικά κριτήρια τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για την επίλυση ενός προβλήµατος. 3.H αντιρατσιστική εκπαίδευση επιτυγχάνεται καλύτερα όταν:

A) διδάσκεται ως ξεχωριστή ενότητα στο σχολείο

B) έχει ευκαιριακό χαρακτήρα

Γ) συνοδεύει ή επισφραγίζει µια αντιρατσιστική οπτική στα µαθήµατα

∆) επιβάλλονται παραδειγµατικές κυρώσεις σε µαθητές που εµφανίζουν ρατσιστική συµπεριφορά στο σχολείο 4.Kατά την υλοποίηση της διδασκαλίας δεν πρέπει να υπερτιµηθεί η συµβολή των διδακτικών στόχων, γιατί:

A) παρέχουν αµυδρή εικόνα για την πορεία πλεύσης της διδασκαλίας.

B) Aποπροσανατολίζουν τον εκπαιδευτικό σε ό,τι έχει σχέση µε τη διαδοχή των διδακτικών ενεργειών.

Γ) Aποτελούν υποκειµενικές εκτιµήσεις του εκπαιδευτικού για κάποια αναµενόµενα αποτελέσµατα.

∆) Παραπληροφορούν τους µαθητές για τα αναµενόµενα θέµατα των εξετάσεων. 5.Eπιλέγεται ως κριτήριο ταξινόµησης για τις δασκαλοκεντρικές, µικτές, µαθητοκεντρικές και οµαδοκεντρικές µορφές διδασκαλίας:

A) H σχολική αίθουσα.

B) O τρόπος µε τον οποίο οι µαθητές έρχονται σε επαφή µε τα δεδοµένα.

Γ) O φορέας κινητοποίησης της όλης διδακτικής διαδικασίας.

∆) H συνεργασία των µαθητών. 6.O τελειόφοιτος µαθητής που βρίσκεται σε δίληµµα επειδή δεν µπορεί να επιλέξει ποια από τις δυο κατευθύνσεις σπουδών προτιµά περισσότερο αντιµετωπίζει σύµφωνα µε τη θεωρία του Lewin σύγκρουση τύπου:

A) Προσέγγισης Aποφυγής.

B) Προσέγγισης Προσέγγισης.

Γ) Aποφυγής Aποφυγής.

∆) ∆ιπλής προσέγγισης Aποφυγής. 7.Oι προοργανωτές και οι γραφικές αναπαραστάσεις:

A) ∆ε βοηθούν ιδιαίτερα είτε την προφορική είτε τη γραπτή (µονολογική) αφήγηση.

B) Bοηθούν µε τον ίδιο τρόπο και την προφορική και τη γραπτή (µονολογική) αφήγηση.

Γ) Oι προοργανωτές δεν έχουν καµιά σχέση µε τις γραφικές αναπαραστάσεις.

∆) Oι προοργανωτές βοηθούν την προφορική, ενώ οι γραφικές αναπαραστάσεις τη γραπτή µονολογική αφήγηση. 8.Tο περιεχόµενο των ερωτήσεων του εκπαιδευτικού κατά τη διδακτική διαδικασία θα πρέπει στα πλαίσια του δυνατού να:

A) Περιορίζεται στη γνώση και κατανόηση.

B) Παρουσιάζει και ερωτήσεις εφαρµογής.

Γ) Kαλύπτει όλη την ταξινοµία του Bloom.

∆) Kαθορίζεται µόνο από τα ενδιαφέροντα των παιδιών. 9.O Eυάγ. Παπανούτσος υποστηρίζει ότι η διδασκαλία είναι τέχνη, διότι κατ εξοχήν:

A) Xρησιµοποιεί οργανωµένα µεθοδολογικά σχήµατα.

B) Eργάζεται πάνω σε στερεότυπες φόρµες.

Γ) Σχεδιάζεται για να βοηθήσει τις εσωτερικές διαδικασίες της µάθησης.

∆) Eίναι προϊόν έµπνευσης και δηµιουργικού οίστρου.

10.Tα σχολεία εξατοµικευµένης διδασκαλίας:

A) ∆ίνουν τη δυνατότητα για εξατοµικευµένους ρυθµούς διδασκαλίας σε κάθε µαθητή.

B) Προσφέρουν τη δυνατότητα στους µαθητές να επιλέγουν τα µαθήµατα ανάλογα µε την προσωπική τους προτίµηση.

Γ) Eίναι τα πιο διαδεδοµένα σχολεία.

∆) Προσφέρουν ενισχυτική διδασκαλία.

ΠΑΙ∆ΑΓΩΓΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

1. Οι προσδοκίες του δασκάλου για τον κάθε µαθητή πηγάζουν κατά βάση από: α) το κοινωνικό -οικονοµικό Status του µαθητή β) το φύλο του παιδιού γ) τις επιδόσεις του µαθητή δ) τη στάση του δασκάλου στο µαθητή 2. Ο µαθητής χαρακτηρίζεται ως άτοµο µε κοινωνική απόκλιση εξαιτίας: α) της ανεπάρκειάς του στη µάθηση β) της αυτο- αποµόνωσής του σ΄ ένα θρανίο γ) της λησµονιάς κυρίως των τετραδίων-εργασιών του στο σπίτι δ) της απασχόλησής του µε ζωγραφιά αντί µε ανάγνωση 3. Η αποδοχή του δασκάλου από τους µαθητές και τους γονείς τους οφείλεται κυρίως: α) στη νοµιµότητά του. β) στη δύναµη της εξουσίας του γ) στην αίγλη της προσωπικότητάς του δ) στις ειδικές ικανότητες και γνώσεις 4. Όταν ένας µαθητής, µε τις αταξίες του, παρεµποδίζει τη διεξαγωγή της διδακτικής πράξης, ο δάσκαλος: α) τον επιπλήττει β) τον αποβάλλει από την τάξη γ) του αλλάζει θέση µέσα στην τάξη δ) αναζητά τα αίτια 5. Στο µαθητή που διστάζει να αναλάβει µαθησιακές δραστηριότητες λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης, ο εκπαιδευτικός θα ήταν προτιµότερο να έλεγε: α) "Προσπάθησε, νοµίζω ότι έχεις κάποιες δυνατότητες." β) "∆οκίµασε κάτι πολύ απλό για να έχεις σίγουρη την επιτυχία." γ) "Είµαι βέβαιος ότι µπορείς να τα καταφέρεις." δ) "Προχώρα, οι συγκυρίες αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας σου." 6. Ο έπαινος προς τους µαθητές γίνεται πιο αξιόπιστος και παιδαγωγικά ορθός, όταν ο εκπαιδευτικός: α) µεγιστοποιεί τις πράξεις των µαθητών, β) εκφράζει τα συναισθήµατά του, γ) παρακινεί τους µαθητές για περαιτέρω προσπάθεια, δ) αναγνωρίζει την καταβολή µόχθου και προσπάθειας των µαθητών. 7. Οι µαθητές προσαρµόζονται καλύτερα στο σχολικό περιβάλλον, όταν: α) οι εκπαιδευτικοί είναι πιο αυστηροί, β) τα σχολεία διαθέτουν πλούσιο εξοπλισµό, γ) η διεύθυνση του σχολείου τους ενηµερώνει συχνά για τις υποχρεώσεις τους, δ) οι γονείς τους και οι εκπαιδευτικοί επικοινωνούν τακτικά και συνεργάζονται. 8. Στις φθορές της περιουσίας του σχολείου από µαθητές ο εκπαιδευτικός πρέπει να απαντήσει µε: α) επιπλήξεις για τη συµπεριφορά τους, β) κηρύγµατα και νουθεσίες προς αυτούς,

γ) πληρωµή των ζηµιών από τους ίδιους, δ) χαρακτηρισµούς και απειλές για µείωση της βαθµολογίας τους. 9. Ίσες ευκαιρίες µάθησης? σηµαίνει ότι πρέπει να προσφέρονται στους µαθητές α) οι ίδιες γνώσεις και µε τον ίδιο τρόπο β) ∆ιαφορετικές γνώσεις ανάλογα µε το νοητικό τους επίπεδο γ) οι ίδιες ευκαιρίες µάθησης, αλλά η διδασκαλία να ανταποκρίνεται στο ρυθµό και στο επίπεδο µάθησης του κάθε µαθητή δ) οι ίδιες ευκαιρίες µάθησης και ο κάθε µαθητές να ανταποκρίνεται σε αυτές ανάλογα µε τις ικανότητές του. 10. Για τις γνωστικές επιδόσεις και γενικότερα τη διαµόρφωση της προσωπικότητας και της συµπεριφοράς του µαθητή καθοριστικό ρόλο: α) παίζει µόνον η κληρονοµικότητα, οπότε οποιαδήποτε ερεθίσµατα από το περιβάλλον είναι αναποτελεσµατικά β) παίζει µόνον το περιβάλλον (αγωγή και εκπαίδευση), οπότε οποιεσδήποτε κληρονοµικές προδιαθέσεις δεν έχουν καµιά επίδραση γ) δεν παίζουν ούτε η κληρονοµικότητα ούτε το περιβάλλον, αφού δεν έχουν ακόµα εντοπισθεί οι σχετικές αιτίες δ) παίζουν τόσο η κληρονοµικότητα όσο και το περιβάλλον και µάλιστα τα ερεθίσµατα του περιβάλλοντος µπορούν να αξιοποιήσουν τα περιθώρια που προσφέρουν οι κληρονοµικές προδιαθέσεις. 11. Η νοηµοσύνη κι η δηµιουργικότητα: α) Ταυτίζονται απόλυτα, πράγµα που σηµαίνει ότι µόνον οι µαθητές µε υψηλό δείκτη νοηµοσύνης µπορούν να είναι δηµιουργικοί β) δεν ταυτίζονται, πράγµα που σηµαίνει ότι, όταν ένας µαθητής έχει υψηλό δείκτη νοηµοσύνης, αυτό είναι σηµάδι έλλειψης δηµιουργικότητας γ) είναι εντελώς άσχετες µεταξύ τους, γιατί ένας µαθητής µε χαµηλό δείκτη νοηµοσύνης είναι οπωσδήποτε δηµιουργικό άτοµο δ) Συνάπτονται θετικά, αλλά αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν υπάρχουν µαθητές µε χαµηλό δείκτη νοηµοσύνης και υψηλό δείκτη δηµιουργικότητας 12. Σύµφωνα µε τα πορίσµατα ερευνών σχετικά µε την αυταρχική και την αντιαυταρχική συµπεριφορά του εκπαιδευτικού: α) οι µαθητές του αυταρχικού εκπαιδευτικού σηµειώνουν διαρκώς υψηλές επιδόσεις και είναι περισσότερο δηµιουργικοί β) οι µαθητές του αντιαυταρχικού εκπαιδευτικού µαθαίνουν αυτόνοµα και είναι πιο δηµιουργικοί γ) δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο η συµπεριφορά του εκπαιδευτικού, αφού η αποτελεσµατικότητα των µαθητών εξαρτάται αποκλειστικά από τις γνώσεις που θα τους προσφέρει εκπαιδευτικός δ) οι µαθητές του αυταρχικού εκπαιδευτικού δεν δηµιουργούν προβλήµατα πειθαρχίας, µε αποτέλεσµα να κυριαρχεί ένα ήρεµο και συνεργατικό κλίµα στην τάξη 13. Για την προσαρµογή του µαθητή στο σχολικό κλίµα κατά κύριο λόγο απαιτείται: α) Η λήψη µιας σειράς µέτρων από τον εκπαιδευτικό. β) Η κινητοποίηση της οικογένειας. γ) Η εµπλοκή ενός ψυχολόγου. δ) Είναι θέµα χρόνου, θα έρθει µόνη της η προσαρµογή. 14. Οι µαθητές του Λυκείου κατά τη µετάβασή τους από το Λύκειο στην Τριτοβάθµια

Εκπαίδευση, έχουν να αντιµετωπίσουν το βασικό πρόβληµα της ζήτησης των θέσεων στην Ανώτατη, την Τριτοβάθµια Εκπαίδευση, οι οποίες όµως υπερβαίνουν τις δυνατότητες της προσφοράς. Για τη λύση του προβλήµατος αυτού προτείνετε: α) Να θεσπιστεί κλειστός αριθµός εισακτέων στα πανεπιστήµια. β) Να διαχωριστούν οι µαθητές σε διάφορους «κάθετους» τύπους σχολείων, τα οποία θα οδηγούν σε διάφορες σχολές των Πανεπιστηµίων και των Τ.Ε.Ι. γ) Αντί των «κάθετων» αυτών τύπων σχολείων, να υπάρχουν «επάλληλοι» τύποι σχολείων και οι µαθητές να µεταβαίνουν από τη µια βαθµίδα στην άλλη µε εισιτήριες εξετάσεις. δ) Αντί των «κάθετων» αυτών τύπων σχολείων, να υπάρχουν «επάλληλοι» τύποι σχολείων και οι µαθητές να µεταβαίνουν από τη µια βαθµίδα στην άλλη ελεύθερα και ανεµπόδιστα, χωρίς καµιά εξεταστική διαδικασία. 15. Έχει παρωθητική αξία και εποµένως αποτελεί κίνητρο µάθησης των µαθητών: α) Η φανερή ανακοίνωση της βαθµολογίας όλων των µαθητών στην τάξη. β) Η ανακοίνωση της βαθµολογίας στον κάθε µαθητή ατοµικά και µυστικά. γ) Το να µη γίνει ανακοίνωση της βαθµολογίας. δ) Τίποτε από τα παραπάνω. 16. Οι παράγοντες της µαθητικής παραβατικότητας είναι αποκλειστικά: α) Ενδοατοµικοί. β) Κοινωνικοί. γ) Σχολικοί. δ) ΄Ολοι οι προηγούµενοι. 17. Σχετικά µε τους κανονισµούς συµπεριφοράς µέσα στην τάξη οι περισσότεροι παιδαγωγοί: α) προτείνουν να τους συντάσσει ο σύλλογος των εκπαιδευτικών για να έχουν κύρος β) πιστεύουν ότι δεν είναι αναγκαίοι, διότι παραµένουν κενός λόγος γ) υποστηρίζουν την ανάγκη συµµετοχής των µαθητών στη σύνταξή τους δ) πιστεύουν ότι πρέπει να είναι αναλυτικοί, για να είναι λειτουργικοί 18. Η πλειονότητα των σύγχρονων παιδαγωγών αντιµετωπίζουν µε επιφύλαξη και προβληµατισµό α) την επανάληψη της τάξης από τους αδύνατους µαθητές β) τη δηµιουργία ανοµοιογενών τάξεων γ) τη λειτουργία σχολικών µονάδων µεσαίου µεγέθους δ) τη συστέγαση «ειδικών τάξεων» στο κανονικό σχολείο 19. Οι σχέσεις καθηγητών ? µαθητών είναι σηµαντικές, κυρίως διότι: α) επηρεάζουν την αυτο-αντίληψη των µαθητών β) υπενθυµίζουν τους ρόλους εκπαιδευτικών και µαθητών γ) παρέχουν οδηγίες και πληροφορίες στους µαθητές δ) ενεργοποιούν, καθοδηγούν και ολοκληρώνουν τις διαδικασίες που αναπτύσσουν οι µαθητές για την οικοδόµηση της γνώσης 20. Το ελευθεριάζον (laissez- faire) στυλ του εκπαιδευτικού: α) συµβάλλει στην αυτόνοµη κοινωνική ανάπτυξη των µαθητών β) εθίζει τους µαθητές στις δηµοκρατικές διαδικασίες γ) δηµιουργεί σύγχυση στους µαθητές και γι? αυτό τους επηρεάζει αρνητικά δ) δεν επηρεάζει ούτε την ανάπτυξη ούτε τη µάθηση

21. Tο σχολικό εγχειρίδιο που χρησιµοποιεί η τάξη σας δεν καλύπτει τις ανάγκες του αναλυτικού προγράµµατος. Tι κάνετε; α) Aποφασίζετε να καλύψετε το ωρολόγιο πρόγραµµα του έτους µόνο µε τα µαθήµατα του βιβλίου που συµπίπτουν µε το αναλυτικό πρόγραµµα και ενηµερώνετε γραπτώς το ∆ιευθυντή του Σχολείου. β) Eξηγείτε το πρόβληµα στο σύλλογο γονέων και του ζητάτε να αγοράσει άλλα βιβλία που εσείς κρίνετε κατάλληλα. γ) Aναπληρώνετε την έλλειψη του βιβλίου µε υλικό που ετοιµάζετε εσείς, σύµφωνα µε το αναλυτικό πρόγραµµα. δ) Zητάτε από το ∆ιευθυντή του Σχολείου να σας αλλάξει τάξη, γιατί το βιβλίο δεν σας επιτρέπει να κάνετε σωστά τη δουλειά σας.

22. Με ποια από τις παρακάτω θέσεις που αφορούν στην αντιµετώπιση του λάθους θα διαφωνούσατε; α) Πρέπει να διορθώνονται αµέσως κατά την εκφορά τους. β) Πρέπει να δίνεται µεγαλύτερη βαρύτητα στα εκφραστικά λάθη που έχουν να κάνουν µόνο µε τις γλωσσικές επικοινωνιακές δεξιότητες. γ) Πρέπει να διορθώνονται τα λάθη που αφορούν στον εκάστοτε διδακτικό στόχο. δ) Το λάθος πρέπει να επισύρει κάποια ποινή. 23. Στην τάξη σας έχετε έναν µαθητή µε σοβαρό πρόβληµα άρθρωσης. Mε ποιον από τους παρακάτω τρόπους θα τον αντιµετωπίζατε; α) Θα απέφευγα να τον κοιτάξω την ώρα που θα σήκωνε το χέρι για να µιλήσει. β) Θα του έλεγα να µου απαντάει γραπτώς. γ) ∆εν θα έκανα τίποτε το ιδιαίτερο, θα του φερόµουν όπως και σε όλους τους άλλους. δ) Θα του απηύθυνα µόνον τις ερωτήσεις που θα απαιτούσαν µονολεκτική απάντηση. 24. Στην τάξη σας έχετε αρκετούς µαθητές µε γλώσσες καταγωγής άλλες από την ελληνική. Πώς θα χαρακτηρίζατε την κατάσταση; α) Προβληµατική. β) Yποβαθµιστική. γ) Aπαράδεκτη. δ) Aπαιτητική. 25. Σας αναθέτουν την οργάνωση του χώρου διδασκαλίας προκειµένου να επεξεργαστείτε δραστηριότητες που απαιτούν διάδραση µεταξύ των µαθητών. Ποια διάταξη θεωρείτε ότι εξυπηρετεί καλύτερα τη µαθησιακή διαδικασία; α) Σε δύο σειρές απέναντι από την έδρα, ώστε όλοι οι µαθητές να βλέπουν τον καθηγητή και τον πίνακα. β) Σε τρεις σειρές, ώστε να βρίσκονται όλοι πιο κοντά στον πίνακα και στην έδρα του καθηγητή. γ) Σε σχήµα Π, απέναντι από τον καθηγητή, ώστε ο καθένας να µπορεί να βλέπει όλους τους υπολοίπους. δ) Mε τις καρέκλες γύρω από κάθε τραπέζι, ώστε να µπορούν οι µαθητές να συνεργάζονται κατά µικρές οµάδες. 26. H απάντηση που έδωσε ο µαθητής στην ερώτησή σας δεν ήταν η προβλεπόµενη από εσάς ή η αναµενόµενη. Πώς αντιδράτε; α) Tου λέω να σκεφτεί περισσότερο.

β) Eξετάζω µήπως η διατύπωση της ερώτησης νοµιµοποιεί αυτή την απάντηση. γ) Ρωτώ άλλον µαθητή. δ) Tου λέω ότι κάνει λάθος. 27. Ποιαν από τις παρακάτω λειτουργίες θεωρείτε ως τη σηµαντικότερη του ρόλου ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού; α) Eλέγχει και αξιολογεί τις επιδόσεις των µαθητών. β) Συνιστά την κυριότερη πηγή γνώσης για τους µαθητές. γ) Aποτελεί προέκταση της κεντρικής εξουσίας και επιβάλλει την πειθαρχία. δ) Προκαλεί και συντονίζει δραστηριότητες και υποστηρίζει τη µαθησιακή διαδικασία. 28. Έχετε κάνει στην τάξη σας ένα επαναληπτικό τεστ και διαπιστώνετε ότι οι βαθµοί των περισσότερων µαθητών είναι χαµηλότεροι της βάσης. Ποια από τις παρακάτω ερµηνείες θα αποκλείατε; α) Tο επίπεδο της τάξης είναι εξαιρετικά χαµηλό. β) Tα θέµατα ήταν πιο δύσκολα από όσο θα ταίριαζε στις γνώσεις που τους εξασφάλισε το µάθηµα. γ) Tα κριτήρια βαθµολόγησης ήταν ιδιαζόντως αυστηρά. δ) O τρόπος διεξαγωγής του µαθήµατος δεν ήταν αποδοτικός. 29. Εφηµερεύετε στο διάλειµµα και παρατηρείτε ένα µαθητή που µένει µόνος και δεν συµµετέχει στα παιγνίδια και στις παρέες των συµµαθητών του. Πώς αντιδράτε; α) Tον πλησιάζω και πιάνω κουβέντα µαζί του. β) Πάω και τον ρωτώ: «Γιατί κάθεσαι µόνος σου και δεν παίζεις µε τους άλλους;» γ) Φωνάζω στα άλλα παιδιά να τον παίξουν και αυτόν. δ) ∆εν κάνω τίποτε, γιατί δεν είναι δική µου δουλειά 30. Ποια είναι κατά τη γνώµη σας η σύγχρονη µεθοδολογική προσέγγιση στην ξενόγλωσση τάξη; α) Η δοµική προσέγγιση. β) Η παραδοσιακή προσέγγιση. γ) Η επικοινωνιακή προσέγγιση. δ) Η άµεση προσέγγιση. 31. Σχετικά µε τους τρόπους αξιολόγησης των µαθητών, πιστεύετε ότι α) Ο εκπαιδευτικός είναι ο µόνος που µπορεί και πρέπει να αξιολογεί τους µαθητές. β) Ο εκπαιδευτικός πρέπει να εφαρµόζει πρακτικές ετεροαξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης στους µαθητές του. γ) Ο µαθητής δεν πρέπει να γνωρίζει τα κριτήρια αξιολόγησής του. δ) Η αξιολόγηση πρέπει να εφαρµόζεται µόνον για τη βαθµολόγηση των µαθητών. 32. Σε ποιο είδος µαθησιακού τύπου πιστεύετε ότι ανήκουν οι περισσότεροι µαθητές µιας ξένης γλώσσας; α) Στον οπτικό τύπο. β) Στον κιναισθητικό τύπο. γ) Στον ακουστικό τύπο. δ) Στο µεικτό τύπο. 33. Ένας µαθητής της A? Λυκείου συµπεριφέρεται µε τρόπο που θεωρείτε προσβλητικό. Πώς αντιδράτε;

α) Tου λέω να βγει αµέσως έξω από την τάξη. β) Tον οδηγώ στο γραφείο του ∆ιευθυντή, για να του επιβάλει ποινή. γ) Tου λέω ότι θέλω να συζητήσω µαζί του µόλις τελειώσει το µάθηµα. δ) Tου δηλώνω ότι η συµπεριφορά του θα έχει συνέπειες στη βαθµολογία του. 34. Ο σχεδιασµός των βασικών συνιστωσών της διδασκαλίας (στόχοι, περιεχόµενα µάθησης, µεθοδολογική προσέγγιση?) στην ξενόγλωσση τάξη του δηµόσιου σχολείου α) είναι έργο του εκπαιδευτικού. β) προσδιορίζεται από το θεσµικό όργανο. γ) προσδιορίζεται κατόπιν συνεργασίας εκπαιδευτικού - µαθητών. δ) προσδιορίζεται από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς των µαθητών. 35. Σε ποιον από τους παρακάτω ρόλους δεν πρέπει να περιορίζεται η συµβολή του καθηγητή στο πλαίσιο της πραγµατοποίησης µιας σύνθετης δηµιουργικής εργασίας; α) στο ρόλο του οργανωτή. β) στο ρόλο του αξιολογητή. γ) στο ρόλο του συντονιστή. δ) στο ρόλο του συµβούλου. 36. Ποια είναι η κυριότερη προϋπόθεση για τη δηµιουργία καλών σχέσεων µεταξύ καθηγητή-∆ιευθυντή σχολείου ώστε να εξασφαλιστεί η εύρυθµη λειτουργία του σχολείου; α) Έλλειψη φανατισµού και προκατάληψης. β) Αµοιβαία κατανόηση, εµπιστοσύνη, διάλογος. γ) Τήρηση του ωραρίου µε ακρίβεια. δ) Προθυµία του καθηγητή για ανάληψη εργασιών που αφορούν τη λειτουργία του σχολείου. 37. Πώς δηµιουργούνται εποικοδοµητικές διαπροσωπικές σχέσεις µεταξύ καθηγητή-µαθητή που να προάγουν διδακτικούς στόχους; α) µε το σεβασµό και τη θετική στάση του καθηγητή προς το µαθητή. β) µε την πλήρη κατοχή του γνωστικού αντικειµένου εκ µέρους του καθηγητή. γ) µε την προσφώνηση του µαθητή µε το µικρό του όνοµα. δ) µε τη συζήτηση πολύ προσωπικών θεµάτων στην τάξη. 38. Προκειµένου να οργανώσετε τη διδασκαλία σας, σε ποιαν από τις παρακάτω πηγές οδηγιών θα στηριζόσαστε κατά προτεραιότητα; α) Στις συµβουλές του παλαιότερου συναδέλφου. β) Στο αναλυτικό πρόγραµµα. γ) Στο περιεχόµενο του σχολικού βιβλίου. δ) Πουθενά? θα κάνω αυτό που νοµίζω εγώ σωστό. 39. Eπιµένετε για τρίτη φορά στην ίδια ερώτηση και οι µαθητές σας, που είναι στην A? Γυµνασίου, συνεχίζουν να σας κοιτούν σιωπηλοί. Ποια από τις παρακάτω ερµηνείες θα δίνατε; α) Tο επίπεδό τους είναι µάλλον πολύ χαµηλό. Xρειάζεται να δουλέψουµε σκληρά. β) Προφανώς θέλουν να µε εκνευρίσουν, και αποφάσισαν να µην απαντούν. γ) Mήπως δεν κατανοούν την ερώτηση και πρέπει να τη διατυπώσω µε διαφορετικό τρόπο; δ) Aπλώς ήρθαν αδιάβαστοι. Θα πρέπει να ληφθούν κάποια µέτρα. 40. Tέσσερις συνάδελφοί σας συζητούν εκπαιδευτικά θέµατα. Mε ποιο από τα παρακάτω σχόλια θα συµφωνούσατε;

α) O καθηγητής συχνά πρέπει να παρεµβαίνει διορθωτικά στις οδηγίες των ασκήσεων του βιβλίου, ώστε τα παιδιά να µπορούν να καταλάβουν αµέσως τι ακριβώς τους ζητείται να κάνουν. β) H ποιότητα του εκπαιδευτικού είναι θέµα χαρισµατικής προσωπικότητας. γ) Όταν ο καθηγητής είναι βαθύς γνώστης του αντικειµένου του, ξέρει και πώς να το διδάξει. δ) Oι καθηγητές των µικρών τάξεων δεν χρειάζονται προετοιµασία.

Γενικά ψυχοπαιδαγωγικά θέµατα Κ. Λαρεντζάκη - Γκόγκα

1. Ο εκπαιδευτικός που αντιµετωπίζει προβλήµατα επικοινωνίας σε µία τάξη χρειάζεται να εκµεταλλευτεί παράγοντες που αποτελούν προϋπόθεσης για την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων µε τους µαθητές του όπως είναι: Α. η χαρισµατική προσωπικότητά του Β. η δυνατότητα του να παρέχει αµοιβές και ενισχύσεις Γ. ο χώρος και ο χρόνος που µοιράζεται µε τους µαθητές του ∆. η συµπάθεια που δείχνουν κάποιοι µαθητές προς το πρόσωπό του 2. Αποτελεσµατικές διαπροσωπικές σχέσεις µε τους µαθητές εξασφαλίζονται όταν: Α. οι µαθητές γνωρίζουν τι περιµένουν από τον εκπαιδευτικό τους και νιώθουν ασφαλείς ως προς το τι πρέπει αυτοί να επιτύχουν Β. ο εκπαιδευτικός συµµεριστεί την έλλειψη ενδιαφέροντος των µαθητών του για µάθηση Γ. ο εκπαιδευτικός ενηµερώνει συνεχώς τους γονείς για τα µικροπροβλήµατα στην τάξη του ∆. ο εκπαιδευτικός αντιµετωπίζει ολόκληρη την τάξη ως σύνολο και δουλεύει πάνω στα χαρακτηριστικά της οµάδας του 3. H αποδοχή των λαθών από τον εκπαιδευτικό δεν είναι κατακριτέα. Αντίθετα, βελτιώνει τις διαπροσωπικές του σχέσεις µε τους µαθητές αρκεί ο εκπαιδευτικός να: Α. παραδέχεται το λάθος του όσο συχνό κι αν είναι αυτό Β. εξηγεί στους µαθητές γιατί έκανε λάθος Γ. αποφεύγει να σφάλει κατ? επανάληψη και να δηµιουργεί αµφιβολίες για την γνωστική του υποδοµή ∆. πληροφορεί τους µαθητές για την ορθή απάντηση το αργότερο µέσα στα δύο επόµενα µαθήµατα 4. Η συµπεριφοριστική κατεύθυνση υποστηρίζει ότι: Α. το αναπτυσσόµενο άτοµο υφίσταται αλλαγές γιατί µαθαίνει νέες µορφές συµπεριφοράς ως αποτέλεσµα συγκεκριµένων εµπειριών Β. το αναπτυσσόµενο άτοµο παρουσιάζει τυπικές µορφές συµπεριφοράς για κάθε ηλικία µέσω της απλής παρατήρησης και µίµησης προτύπων κάποιες συµπεριφορές µαθαίνονται χωρίς το παιδί να ενεργεί και χωρίς να αποδέχεται κάποια ενέργεια Γ. ασυνείδητα κίνητρα, ορµές και ένστικτα ωθούν το άτοµο προς ενέργειες κοινωνικά ∆. αποδεκτές προκειµένου να εκτονωθεί και να διέλθει οµαλά τα στάδια ανάπτυξης 5. Βασική αρχή της γνωστικής-γενετικής ψυχολογικής κατεύθυνσης για τη µάθηση µε πρωτεργάτη τον Jean Piaget αποτελεί: Α. η καθαρή υπεροχή του εσωτερικού αναπτυξιακού παράγοντα της ωρίµασης Β. η καθαρή υπεροχή των εξωτερικών παραγόντων για τη διαµόρφωση της γνώσης Γ. η σηµασία της ενθάρρυνσης του παιδιού για την εξερεύνηση του περιβάλλοντος ∆. η σηµασία της τροποποίησης των εξωτερικών παραγόντων ώστε να επέµβουµε στο γνωστικό επίπεδο του παιδιού 6. Συχνά λέµε «ο εκπαιδευτικός πρέπει να µιλάει τη γλώσσα του µαθητή» εννοώντας ότι κατά τη διδασκαλία ο εκπαιδευτικός:

Α. δεν πρέπει να συγχέει τα σύµβολα µε τα πράγµατα που αυτά συµβολίζουν Β. αντικαθιστά τις αφηρηµένες έννοιες µε συγκεκριµένες ειδικές λέξεις Γ. χρειάζεται να έχει κατά νου ότι οι έννοιες που χρησιµοποιεί δεν µεταφράζονται πάντα µε το ίδιο νόηµα από τους µαθητές του και εποµένως προσπαθεί να τις προσαρµόζει στις δικές τους εµπειρίες ∆. δεν µπορεί να είναι αποτελεσµατικός παρά µόνο όταν χρησιµοποιεί λέξεις και φράσεις που οι έφηβοι χρησιµοποιούν εκτός µαθήµατος 7. Η διάταξη των θρανίων σε σχήµα Π: Α. εξυπηρετεί τη διαµαθητική και τη δασκαλοµαθητική επικοινωνία Β. ευνοεί τη διεκπεραίωση ατοµικών εργασιών από τους µαθητές Γ. βοηθά την κατά οµάδες διδασκαλία ∆. προσφέρεται για την εκτός µαθήµατος επικοινωνία των µαθητών 8. Η ανθρωπογεωγραφία της σχολικής αίθουσας επηρεάζει: Α. τους µαθητές που έχουν προβλήµατα ακοής, όρασης και προσοχής Β. τους κοινωνικά αποµονωµένους µαθητές Γ. τον βαθµό εµπλοκής των µαθητών στο µάθηµα ∆. τη µορφή διδασκαλίας που θα επιλέξει ο εκπαιδευτικός 9. Για τη συµµετοχή όλων των µαθητών στο µάθηµα και την καλύτερη επικοινωνία τους µε τον εκπαιδευτικό συνιστάται: Α. η παροχή συχνών ενισχύσεων στους ικανότερους µαθητές Β. η συχνή αλλαγή πτέρυγας των µαθητών και απόστασής τους από τον εκπαιδευτικό Γ. η σύνταξη από τον εκπαιδευτικό κοινωνιογράµµατος της σχολικής τάξης ∆. η εξασφάλιση καλών συνθηκών φωτισµού, ακουστικής και θερµοκρασίας στη σχολική τάξη 10. Ο «λογικοκρατούµενος» άνθρωπος αποτελεί το ιδεώδες της αγωγής Α. του Jean Jack Rousseau που υποστήριζε ότι το παιδί είναι φύσει καλό και πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα και µε το δικό του ρυθµό Β. των συντηρητικών θεολόγων του 17ου αιώνα που θεωρούσαν ότι το παιδί είναι φύσει κακό και οι γονείς πρέπει να αναλάβουν την ηθική διαπαιδαγώγησή του Γ. της σύγχρονης παιδαγωγικής που θεωρεί το παιδί ως ένα ον sui generis µε ιδιαίτερες ανάγκες και ρυθµούς ανάπτυξης ∆. των εµπειριοκρατών µε πρωτεργάτη τον ?γγλο John Locke που υποστήριζαν ότι το παιδί είναι λευκός χάρτης και οι γονείς οφείλουν να του προσφέρουν εµπειρίες που θα οδηγούν στον αυτοέλεγχο και στην αυτοπειθαρχία του 11. Ο όρος «επιγένεση της συµπεριφοράς» αναφέρεται σε µία βασική αρχή της ανάπτυξης αλλά και της µάθησης σύµφωνα µε την οποία Α. η ανάπτυξη χωρεί από τα άνω προς τα κάτω Β. η ανάπτυξη του νέου στο παιδί οικοδοµείται πάνω στο παλιό Γ. η ανάπτυξη διαφέρει ως προς το ρυθµό µεταξύ διαφορετικών ατόµων ∆. η ανάπτυξη πραγµατοποιείται σύµφωνα µε ένα γενικό σχέδιο ?πρότυπο 12. Η µάθηση αποτελεί βασικό παράγοντα της ανάπτυξης που συντελείται: Α. µέσω των εσωτερικών επιδράσεων της ωρίµασης Β. µέσω των εξωτερικών επιδράσεων του περιβάλλοντος που λειτουργούν αυτόµατα σε κάθε άνθρωπο Γ. µέσω της άσκησης και της ατοµικής προσπάθειας

∆. µε τη βοήθεια της κληρονοµικότητας 13. Η «µαθησιακή ετοιµότητα» ενός µαθητή για την απόκτηση διαφορετικού επιπέδου γνώσεων προσδιορίζεται και συντελείται Α. από το συνδυασµό διδασκαλίας µιας ορισµένης γνωσης ή δεξιότητας και του αντίστοιχου επιπέδου ωριµότητας του µαθητή Β. από την ικανότητα του έµπειρου εκπαιδευτικού να διδάξει οποιαδήποτε γνώση σε µαθητές οποιασδήποτε ηλικίας Γ. αυτόµατα, καθώς ο µαθητής διέρχεται µια κρίσιµη αναπτυξιακή περίοδο ∆. από την µαθησιακή του ωριµότητα 14. Σύµφωνα µε τον Piaget, ο έφηβος κατά τη φάση των αφηρηµένων νοητικών λειτουργιών: Α. χρησιµοποιεί έντονα τη συµβολική λειτουργία για να αναπαραστήσει ένα αντικείµενο µέσα από κάποιο άλλο Β. είναι ικανός µέχρι ένα βαθµό να αναστρέφει νοητικές ενέργειες, να οµαδοποιεί και να συγκρίνει Γ. αποκτά συναισθηµατική αυτονοµία από τους γονείς και διαµορφώνει µία σαφή και ολοκληρωµένη εικόνα για τον εαυτό του ∆. ελέγχει τις σκέψεις του χρησιµοποιώντας υποθέσεις, αφηρηµένες έννοιες και τη φαντασία του 15. Μεταξύ των αναπτυξιακών στόχων της εφηβείας συγκαταλέγoνται: Α. τα µεικτά συναισθήµατα χαράς και λύπης κάθε φορά που ο έφηβος αφήνει κάτι παλιό για κάτι νέο Β. η σύναψη υγιών σχέσεων µε τους συνοµηλίκους σε νέα βάση Γ. η επιζήτηση συναναστροφών µε συνοµηλίκους του ίδιου φύλου ∆. η συνεχής περιέργεια, παρατήρηση και πειραµατισµός 16. Με τον όρο συνάφεια εννοούµε: Α. την επανάληψη των αντιδράσεων στα ερεθίσµατα του περιβάλλοντος Β. την σχεδόν ταυτόχρονη συνύπαρξη ερεθισµάτων και απαντήσεων Γ. την αµοιβή του υποκειµένου κατά τη διαδικασία της µάθησης ∆. τη διάκριση ενός αντικειµένου από µία κατηγορία οµοειδών αντικειµένων 17. Έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι: Α. η διδασκαλία σε συνδυασµό µε την παρουσίαση του διδασκόµενου υλικού αποδίδει περισσότερο από την απλή διδασκαλία και συζήτηση Β. η καταγραφή σηµειώσεων είναι πιο αποδοτική από το µονόλογο του δασκάλου Γ. η παρουσίαση του υλικού από τον εκπαιδευτικό πρέπει να συνδυάζεται µε την ερωταποκριτική µορφή µονολόγου ∆. το άτοµο που παρακολουθεί τα πειράµατα αποδίδει καλύτερα από εκείνο που παίρνει µέρος σε αυτά 18. Με την καλλιέργεια και διατήρηση της «ψυχολογικής εγρήγορσης» στην τάξη: Α. ο εκπαιδευτικός δίνει έµφαση στη διδασκόµενη ύλη και στην αξία της παρά στο πρόσωπό του Β. ο εκπαιδευτικός δηµιουργεί ένα θεµιτό βαθµό ερεθιστικότητας και ανταγωνισµού µέσα στην τάξη Γ. ο εκπαιδευτικός διατηρεί τον υψηλό βαθµό ενεργητικότητας των µαθητών του ώστε να ανταποκρίνονται στα ερεθίσµατα της διδασκαλίας ∆. ο εκπαιδευτικός τονώνει τα επίπεδα άγχους και ευγενούς συναγωνισµού µεταξύ των µαθητών

του 19. Ο εκπαιδευτικός χάνει τον έλεγχο της τάξης του όταν: Α. δεν διατηρεί την ψυχραιµία του κατά την εκτέλεση συνηθισµένων εργασιών Β. δεν δίνει σαφείς οδηγίες στους µαθητές του κατά την έναρξη της διδασκαλίας για το τί αναµένει από αυτούς µε το πέρας του µαθήµατος Γ. χρησιµοποιεί συχνά τα διάφορα γραπτά διαγωνίσµατα ως µέσο προσωπικής αξιολόγησης των µαθητών του χωρίς να τους ενηµερώνει για τα αποτελέσµατα ή την σκοπιµότητά τους ∆. κάνει όλες τις παραπάνω ενέργειες 20. Η ορθή χρήση του επαίνου επιδρά θετικά: Α. Στη διάθεση του µαθητή Β. Στη διαπροσωπική σχέση µαθητή-εκπαιδευτικού Γ. Στη διαπροσωπική σχέση µαθητή- υπόλοιπης τάξης ∆. Σε όλα τα παραπάνω 21. Ποια από τις παρακάτω τάσεις δεν συνιστά γνώρισµα της εφηβικής ηλικίας; Α. Η προσκόλληση Β. Το φανταστικό ακροατήριο Γ. Ο προσωπικός µύθος ∆. Η αυτόνοµη ηθική 22. Για την αξιολόγηση της εργασίας ενός µαθητή ποιόν από τους παρακάτω λεκτικούς επαίνους θεωρείτε πιο ενθαρρυντικό; Α. Είµαι πολύ ικανοποιηµένος/η από την εργασία σου Β. ∆εν έχω ξαναδεί καλύτερη εργασία Γ. Φαίνεται πως δούλεψες σκληρά ∆. Με αυτή την εργασία σου έδειξες τί αξίζεις 23. Ένας µαθητής δε συµµετέχει στο µάθηµα. Ποια είναι η αντίδρασή σας; Α. Θεωρείτε ότι δεν έχει καµία απάντηση για το θέµα που διαπραγµατεύεστε Β. Του τονίζετε ότι η βαθµολογία του θα είναι ανάλογη της συµµετοχής του Γ. Ελέγχετε µήπως δεν του έχετε δώσει τη δέουσα προσοχή ∆. Συνεχίζετε το µάθηµα µε αυτούς που ενδιαφέρονται 24. Σε ποιο από τα στάδια γνωστικής ανάπτυξης του Piaget, το παιδί µαθαίνει να εξετάζει διάφορες πιθανότητες και εναλλακτικές λύσεις σε µία κατάσταση; Α. Στο αισθησιοκινητικό Β. Στο προσυλλογιστικό Γ. Στο στάδιο συγκεκριµένης σκέψης ∆. Στο στάδιο αφηρηµένης σκέψης 25. Σε ποια από τις παρακάτω περιπτώσεις ο εκπαιδευτικός ενεργοποιεί κίνητρα µάθησης; Α. Όταν αφήνει στους µαθητές του τόσο χρόνο όσος είναι απαραίτητος για να βρουν τη λύση ή την απάντηση Β. Όταν προσποιείται ότι δεν γνωρίζει ο ίδιος κάτι Γ. Όταν χρησιµοποιεί διάφορες τεχνικές για να εκβιάσει τη συµµετοχή των µαθητών ∆. Όταν χρησιµοποιεί τις εσωτερικές αµοιβές 26. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να προσαρµόζει το ρυθµό της διδασκαλίας:

Α. Στο ρυθµό των καλών µαθητών Β. Στο ρυθµό των αδύνατων µαθητών Γ. Στις ατοµικές ανάγκες και στα ατοµικά ενδιαφέροντα των µαθητών ∆. Στο «µέσο όρο» της τάξης 27. Κατά τη διαδικασία της «αφοµοίωσης» η νέα γνώση αποκτάται: Α. Με αποστήθιση Β. Με ενίσχυση της προηγούµενης Γ. Με συσχέτιση µε προηγούµενες ∆. Με απλούστευση αυτής 28. Τι θα λέγατε σε ένα µαθητή που διστάζει να αναλάβει κάποια εργασία; Α. Με απογοητεύεις µε τη συµπεριφορά σου Β. Ο βαθµός σου θα µειωθεί σηµαντικά Γ. Είµαι σίγουρος/η ότι µπορείς να τα καταφέρεις ∆. Πιστεύω ότι έχεις κάποιες δυνατότητες 29. Κατά τον Piaget ο ρόλος του εκπαιδευτικού είναι: Α. Η διάδοση γνώσεων µέσω της µεθόδου διάλεξης Β. Να επιταχύνει τη µετάβαση του παιδιού από το ένα στάδιο γνωστικής ανάπτυξης στο άλλο Γ. Η δηµιουργία καταστάσεων όπου τα παιδιά µαθαίνουν µόνα τους ∆. Η αποδέσµευση των µαθητών από τις πιέσεις που τους ασκούν η οικογένεια και η κοινωνία

30. Σύµφωνα µε τον Piaget ο κυριότερος παράγοντας για την πνευµατική ανάπτυξη του ατόµου είναι: Α. H κληρονοµικότητα Β. Το περιβάλλον Γ. Η αλληλεπίδραση κληρονοµικότητας-περιβάλλοντος ∆. Ο εσωτερικός µηχανισµός ανάπτυξης που ενυπάρχει µέσα στο άτοµο