ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ

2. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

3. ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

4. Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

1. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝΗλικία προσαρμογής (μέχρι 8 ετών)Βασική ή θεμελιώδης ηλικία (8-12 ετών)Αποδοτική ηλικία ή ηλικία επιδόσεων (12-16 χρόνια)Ηλικία υψηλών επιδόσεων (από 16 ετών)

2. ΦΑΣΕΙΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

3. ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣΟργάνωση της προπόνησης

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 12 ΕΤΩΝ

1. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ME ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ1.1. Πρακτικοί λόγοι1.2. Ψυχολογικοί λόγοι:1.3. Μεθοδικοί λόγοι:

1.3.1. Η πρώτη μέθοδος με το σκυλάκι1.3.2. Η δεύτερη μέθοδος με το σκυλάκι

1.4. Πώς πρέπει να διαμορφωθούν το παιχνίδι και η άσκηση, ώστε να προκύψει αρμονική συσχέτιση

2. ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΌΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ. ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

2.1. Το πρόβλημα του διαχωρισμού2.2. Προβλήματα στο διαχωρισμό των παικτών

3. ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗ "ΧΡΥΣΗ ΗΛΙΚΙΑ" ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ!3.2. Η προπόνηση των ικανοτήτων επιδεξιότητας στις ηλικίες 8-12 ετών**

3.2.1. Η προπόνηση της ικανότητας του προσανατολισμού στο χώρο3.2.2. Η ικανότητα προσανατολισμού στο χώρο για το ποδόσφαιρο3.2.3. Ειδική προπόνηση για τον προσανατολισμό στο χώρο3.2.4. Διάφορες μορφές παιχνιδιού

4. ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΘΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 6-12 ΕΤΩΝ4.1. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ

4.1.1. Γενική προπόνηση της ικανότητας αντίδρασης4.1.2. Ειδική προπόνηση της ικανότητας αντίδρασης4.1.3. Ειδική προπόνηση της ταχύτητας αντίδρασης για ντρίμπλα4.1.4. Ειδική προπόνηση της ταχύτητας αντίδρασης σε σχέση με την τεχνική και την τακτική

4.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΡΥΘΜΟΥ4.2.1. Γενική προπόνηση βελτίωσης της ικανότητας ρυθμού4.2.2. Ειδική προπόνηση βελτίωσης της ικανότητας ρυθμού

5. "ΔΕΚΑ ΧΡΥΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ" ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ -

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

1. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΖΟΥΝΙΟΡ (6-8 και 8-10 ετών)2.1.1. Τομέας εκπαίδευσης2.1.2. Επίπεδο απόδοσης2.1.3. Κίνητρα2.1.4. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτες2.1.5. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους

2. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟ (10-12 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ (12-14 ΕΤΩΝ)3.1. Τομέας εκπαίδευσης3.2. Επίπεδο απόδοσης3.3. Επίπεδο προπόνησης3.4. Κίνητρα3.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτες3.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους.

3. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 ΕΤΩΝ)

4.1. Τομέας εκπαίδευσης4.2. Επίπεδο απόδοσης4.3. Επίπεδο προπόνησης4.4. Κίνητρα4.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτες4.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους

Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ1.1. Η μαγεία του ποδοσφαίρου ως μέτρο απόδοσης1.2. Βασικά στοιχεία ενός σωστά κατευθυνόμενου τρόπου παιχνιδιού1.3. Παράγοντες που επιδρούν στην απόδοση των παικτών

2. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΚΥΠΕΛΛΩΝ ΠΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

3. ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ*3.1. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ*3.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ3.3. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ-ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

3.3.1. ΤΖΟΥΝΙΟΡ 6-10 ΕΤΩΝ3.3.2. ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟ - ΠΑΙΔΙΚΟ 10-12 ΕΤΩΝ - 12-14 ΕΤΩΝ3.3.3. ΕΦΗΒΙΚΟ - ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ 14-16 ΕΤΩΝ - 16-18 ΕΤΩΝ

3.4. Πίνακας που απεικονίζει τη σχέση τεχνικής, τακτικής και φυσικής κατάστασης στις διάφορες παιδικές ηλικίες*3.5. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ3.6. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ -ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ

1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ

2. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ2.1. Πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή των προέδρων και των προπονητών της Α' ομάδας για τη σπουδαιότητα του παιδικού ποδοσφαίρου.2.2. Σύνδεση μεταξύ των αναπληρωματικών παικτών της Α' ομάδας με τους ερασιτέχνες2.3 Τοποθέτηση (ανάθεση) διπλωματούχων - παιδαγωγών προπονητών2.4. Σωστή διαμόρφωση της προπόνησης2.5. Ιδανική προσφορά ελεύθερου χρόνου στα παιδιά από τους συλλόγους2.6. Δημόσιες σχέσεις των συλλόγων2.7. Συνεργασία και βελτίωση των σχέσεων με τους γονείς2.8. Συνεργασία με τα σχολεία2.9. Υποστήριξη από την Ομοσπονδία

2.10. Η δημιουργία αθλητικών σχολείων με κατάλληλες εγκαταστάσεις για την ανεύρεση ποδοσφαιρικών ταλέντων

3. ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΙΛ ΚΕΡΒΕΡ ΠΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

1.ΤΑΧΥΤΗΤΑ

2. ΔΥΝΑΜΗ

3. ΑΝΤΟΧΗ3.1. Βασική αντοχή

3.1.1. Βασική αντοχή στις ηλικίες 6-12 ετών3.1.2. Προπόνηση της βασικής αερόβιας αντοχής στις ηλικίες 12-18 ετών

3.2. Ειδική αερόβια αντοχή3.2.1. Ειδική αντοχή στις ηλικίες 6-12 ετών.3.2.2. Ειδική αερόβια αντοχή στις ηλικίες 12-18 ετών.

4. ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ - ΤΑΚΤΙΚΗΣ - ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

1. Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 6-8 ΕΤΩΝ

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ 1. ΤΕΧΝΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ1.1. Ασκήσεις και παιχνίδια εξοικείωσης με την μπάλα1.2. Βελτίωση της συμπεριφοράς στο παιχνίδι με σταδιακή αύξηση της δυσκολίας

α) Πάσα με το εσωτερικό κουντεπιέ.β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)γ) Παραλαβή και έλεγχος της μπάλας

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ2. 1. Παιχνίδια συνεργασίας ("ένα-δύο")

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ3.1. Καλυτέρευση της αντίδρασης3.2. Καλυτέρευση της ταχύτητας

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝ

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣα) Πάσα με το κουντεπιέβ) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιούγ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας, με το κάτω μέρος του ποδιού, με το μηρό, με το στήθος και με το κεφάλι

Ασκήσεις σε ζευγάριαΑσκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων

δ) Προσποίησηε) Κεφαλιά

- Σε ομάδες 2 ατόμων.Ασκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων.

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 8-10 ΕΤΩΝα) Βελτίωση της συνεργασίας και, γενικά, της συμπεριφοράς στο παιχνίδι

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝ3.1. Βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης3.2. Βελτίωση της βασικής ταχύτητας

- Ασκήσεις σε ομάδες 2 ατόμων.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 10-12 ΕΤΩΝ (ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ

α) Πάσα με το κουντεπιέ- Ασκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων

β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)γ) Πάσα και σουτ με στροφή του σώματος (γυριστό κουντεπιέ)δ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςζ) Κεφαλιάη) Αράουτ

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ2.1. Ατομική τακτική

α) Κίνηση στον κενό χώροβ) Τακτική (συμπεριφορά) στην πάσα και στη σέντραγ) Βελτίωση του "1-2"2.2 Τακτική σε γκρουπ

- Ασκήσεις σε γκρουπ 2 ατόμωνΑσκήσεις σε γκρουπ 3 ατόμων

2.3. Ομαδική τακτική

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ3.1. Ταχύτητα

- Ασκήσεις χωρίς την μπάλα.- Ασκήσεις με την μπάλα

3.2. Ταχύτητα αντίδρασης- Ασκήσεις με 2 Άτομα

3.3. Ταχυδύναμη3.4. Αερόβια αντοχή

- Ασκήσεις με μεγάλα γκρουπ

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)*

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)α) Πάσα με το κουντεπιέβ) Πάσα με το εσωτερικό μέρος του ποδιού

Ομάδες των 3 ατόμων.γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςδ) Κεφαλιά

2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΕΧΝΙΚΟΤΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝα) "1-2" ("ένα-δύο")

- Ασκήσεις με μορφή παιχνιδιού

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ 12-14 ΕΤΩΝ3.1. Βελτίωση βασικών στοιχείων τακτικής με μορφή παιχνιδιού (αίσθηση του χώρου, του χρόνου και συμπεριφορά αντίληψης)3.2. Τακτική των θέσεων

α) Αμυντικοίβ) Επιθετικοί και χαφ

3.3 Τακτική σε γκρουπα) Κίνηση στον κενό χώρογ) Ασκήσεις τακτικής σε συνεργασία με τον τερματοφύλακα

4. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ4.1. Ασκήσεις και παιχνίδια για τη βελτίωση της γενικής δύναμης4.2. Βελτίωση της γενικής αντοχής

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΕΤΩΝ (ΕΦΗΒΙΚΟ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 16-18 ΕΤΩΝ (ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ)

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣα) Πάσα με το κουντεπιέβ) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςδ) Προσποίησηε) Κεφαλιά

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΗΒΙΚΟΥ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 ΕΤΩΝ)

2.1. Εκμάθηση τακτικής των θέσεωνα) Προπόνηση του τερματοφύλακαβ) Προπόνηση αμυντικώνγ) Ειδική προπόνηση του λίμπεροδ) Ειδική προπόνηση των χαφε) Ειδική προπόνηση των επιθετικών

2.2. Τακτική σε γκρουπα) Παιχνίδι με αριθμητική υπεροχή.β) Παιχνίδι με ολιγαριθμίαγ) Άμυνα χώρου (ζώνη)

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΚΑΙ 16-18 ΕΤΩΝ3.1. Αναερόβια αντοχή

- Άσκηση σε γκρουπ3.2. Αερόβια αντοχή3.3. Ταχύτητα3.4. Ταχυδύναμη και μέγιστη δύναμη

ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

υποδειγματικές προπονήσεις: για την ηλικια 13-14 ετων

ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑΕίναι παραδεκτό απ' όλους πως το ποδόσφαιρο μας, σήμερα, περνάει μια βαθιά κρίση.θα λέγαμε ότι βρίσκεται σε οριακό σημείο.Όλοι οι ειδήμονες του ποδοσφαίρου εκτιμούν ότι η κρίσιμη καμπή που περνά το ποδόσφαιρο

οδηγείται προς το τέλος της.Το ποδόσφαιρο σε κάθε του έκφραση είτε σε συλλογικό είτε σε εθνικό επίπεδο προσπαθεί να

ξαναποκτήσει την χαμένη αξιοπιστία του.Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η επιτυχία της εθνικής μας ομάδας και πρόκριση στα

τελικά του παγκοσμίου κυπέλλου της Αμερικής θα είναι η αρχή για μια νέα πορεία στο ποδόσφαιρο μας. Μια νέα ουσιαστική πορεία του πιο λαϊκού αθλήματος στον κόσμο του λαβωμένου βασιλιά των σπορ. Ενός βασιλιά που προσπαθεί να ξαναπάρει τα σκήπτρα στα χέρια του και να ξαναζήσει μέρες δόξας και λατρείας από τους πολυπληθείς φίλους του.

Πολλοί είναι οι εχθροί του, πιο μεγάλος ο ίδιος ο εαυτός του. Ο κακός εαυτός του.Η εθνική ομάδα οδεύει την πορεία προς την Αμερική και δεν είναι λίγα αυτά που προσδοκούμε

από την πορεία της όλοι εμείς που ασχολούμαστε με το ποδόσφαιρο.Η προσοχή μας την ακολουθεί βήμα προς βήμα.Πόσο άριστο θα ήταν όμως αν μέσα από την προσοχή στο δένδρο δεν χάναμε την όψη του

δάσους. Ενός υγιούς δάσους με μέλλον και εύφορο για τα πολυπληθή νεαρά βλαστάρια, που ξε-φυτρώνουν διάσπαρτα (στο δάσος του ποδοσφαίρου).

Άποψη μας είναι ότι οι καιροί πλέον επιτάσσουν να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην υποδομή, παράλληλα με την προσοχή στην βιτρίνα, την υποδομή που, μέσα από το μεθοδικό τρόπο εργασίας, έχει ανάγκη το ποδόσφαιρο, περισσότερο από κάθε άλλο άθλημα, για να προχωρήσει.

Το ποδόσφαιρο έχει αυτή την ανάγκη. Βρισκόμαστε σε οριακό σημείο.Ας ξεκινήσουμε σήμερα πριν το αύριο γίνει παρόν χωρίς μέλλον.

2. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ2. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑΚάνοντας μια διαχρονική μελέτη πάνω στην πορεία του ποδοσφαίρου και, κυρίως, στον τρόπο

ανάπτυξης του στις μικρές ηλικίες, θα μπορούσαμε να σταθούμε σε δύο διαφορετικές εποχές.

Την εποχή που οι αλάνες και οι γειτονιές έσφιζαν από ζωή και κίνηση.Τότε που ο πιτσιρικάς της γειτονιάς έχοντας παραμάσχαλα τη μπάλα ξεχύνονταν στην αλάνα και

εκεί μαζί με τους φίλους του ή, και πολύ συχνά, μόνος του προσπαθούσε να ημερέψει το ατίθασο τόπι, άλλοτε ενεργώντας από ένστικτο εκτελώντας εκείνες τις κινήσεις που πίστευε ότι ταιριάζουν σ' ένα μεγάλο ποδοσφαιριστή και άλλοτε προσπαθώντας να μιμηθεί τα ινδάλματα του.

- Το ελεύθερο παιχνίδι στους δρόμους και τις πλατείες ήταν μια έκφραση της φιλοσοφίας του παιδιού για το παιχνίδι.

Είναι γεγονός ότι σ, όποιον άρεσε το παιχνίδι έβρισκε τον τρόπο: αν ήταν μόνος του χρησιμοποιούσε τον τοίχο του σπιτιού που βρισκόταν στο δρόμο ή την αλάνα και άρχιζε να χτυπά την μπάλα, αν ερχόταν και ένας άλλος φίλος άρχιζε ο συναγωνισμός ή κάποιες πάσες ή σουτ ο ένας στον άλλο ή στο τέλος τέλος έκαναν δύο τέρματα στο άνοιγμα του δρόμου και παίζαν 1 ν 1.

Όταν γινόταν 3-4 λίγο μεγαλύτερος χώρος και άρχιζε το παιχνίδι σ' ένα ή δύο τέρματα.Αν στην πορεία οι παίκτες γίνονταν φίλοι με τη μπάλα άρχιζαν να παίζουν ευκαιριακά 2-3 φορές

την εβδομάδα. Και αν γίνονταν φίλοι, τότε ο στόχος δεν έμπαινε πλέον μεταξύ τους αλλά ζητούσαν και κάποιο παιχνίδι με αντίπαλη ομάδα της άλλης γειτονιάς.

Κάπως έτσι εξελισσόταν το παιχνίδι του ποδοσφαίρου στα παιδιά εκείνης της εποχής.Τι γίνεται όμως στην σημερινή εποχή;Στην θέση της αλάνας ήλθε ο σύλλογος και ο προπονητής στην θέση του καθοδηγητή. Σύλλογοι

με παιδικά και εφηβικά τμήματα. Ουσιαστικές ή τυπικές αλλαγές; Μάλλον συμβαίνει το δεύτερο.Αλήθεια πόσο ενδιαφέρουν τους συλλόγους αυτά τα παιδιά και ακόμη πόσο ενδιαφέρονται να τα

αναπτύξουν σωστά από πλευράς σωματικής και πνευματικής αγωγής;Πάντα μέσα μας υπήρχε μια απορία που ξεκινούσε από τις επιτυχίες που είχαμε και έχουμε

συνήθως στις ομάδες των μικρών ηλικιών σε αντίθεση με τους ξένους και πώς αυτή η διαφορά αντιστρέφεται όταν οι νέοι γίνονται άνδρες. Αυτή η διαφορά μας οδηγούσε σε σκέψεις. Σκέψεις όσον αφορά τον σωστό τρόπο προπόνησης αυτών των νέων παιδιών και την σωστή επιλογή που θα έπρεπε να γίνεται στο πρόσωπο του ανθρώπου που θα καθοδηγήσει αυτά τα παιδιά.

Και το ερώτημα παραμένει το ίδιο.Τι φταίει που το ποδόσφαιρο μας δεν έχει ταυτότητα;Δεν έχει διάρκεια; Δεν έχει συνέχεια;Τι φταίει που σαν το γιοφύρι της Άρτας μόλις κτιζόταν το βράδυ γκρεμιζόταν;Η απάντηση κατά την προσωπική μας άποψη είναι απλή.Το ποδόσφαιρο μας χρειάζεται υποδομή. Και υποδομή σημαίνει οργάνωση - μεθοδική και

προγραμματισμένη, με στόχο το μέλλον. Δουλειά. Σωστά θεμέλια.Αν δεν συνειδητοποιήσουμε και δεν δούμε το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση, τότε δεν

θα πρέπει να προσβλέπουμε με αισιοδοξία το μέλλον του ποδοσφαίρου. Για να υπάρξει μέλλον είναι απαραίτητο να υπάρχει παρελθόν - και παρόν.

Το παρελθόν για τη σύγκριση.Το παρόν για να κτίσουμε το μέλλον.Και το μέλλον είναι η διάρκεια.Αυτό χρειάζεται το ποδόσφαιρο.Αυτό το εκπόνημα ευελπιστεί να δώσει και το παρόν και το μέλλον στο ποδόσφαιρο από την

άποψη της προπόνησης.Είναι ένα βιβλίο βγαλμένο μέσα από την πείρα χρόνων, την επιστήμη και την σημερινή εμπειρία

και των δύο, που είχαν και έχουν την τύχη να εργάζονται με μικρά παιδιά, το παρόν και το μέλλον του ποδοσφαίρου μας.

3. ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ3. ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ - ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣΗ κίνηση είναι η κυριότερη ιδιότητα κάθε ζωικού οργανισμού. Μ' αυτή αντιλαμβανόμαστε όχι μόνο

την ύπαρξη αλλά, συγχρόνως, και την ένταση, καθώς, και την τελειότητα της υλικής ζωής.Όλα τα φαινόμενα της ζωής και οι λειτουργίες συνδέονται αναπόσπαστα και εκδηλώνονται μέσα

από τις κινήσεις.Παντελής, μάλιστα, ακινησία είναι αδύνατη αφού υπάρχει έστω και η ελάχιστη κίνηση μέσα στο

άτομο.Η σωματική κατασκευή κάθε ζώου προσαρμόζεται με μεγάλη ακρίβεια στο είδος των κινήσεων τις

οποίες επιβάλλει το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται και ζει. Όσο δε ψηλότερα στην οικολογική αλυσίδα βρίσκεται το ζώο αυτό, τόσο η κινητήρια συσκευή του είναι τελειότερη και οι

κινήσεις του αρμονικότερες. Και στην κορυφή αυτής της κλίμακας κατατάσσεται το ανθρώπινο είδος.Επειδή με την σημερινή οργάνωση της ζωής η εκπλήρωση των φυσικών αναγκών είναι, πολλές

φορές, πολύ εύκολη, οι κινήσεις τις οποίες είναι αναγκασμένος ο άνθρωπος να εκτελέσει είναι λίγες και δεν είναι αρκετές για όλες τις ανάγκες της κινητήριας μηχανής.

Αυτό συμβαίνει, κυρίως, στην εποχή της αναπτύξεως του ανθρώπου, δηλ. στην παιδική και εφηβική ηλικία.

Η φύση όμως η οποία, κατά τον αρχαίο ιατροφιλόσοφο, είναι ικανή «ορμάς ενθείναι εκάστω προς υγείαν τε και σωτηρίαν», ακριβώς γι' αυτή την περίσταση επροίκισε όλους ανεξαιρέτως τους ζωϊκούς οργανισμούς με εντονότατο κινητικό ένστικτο, το οποίο εκδηλώνεται ακατάπαυστα στην παιδική και νεανική ηλικία.

Η παραπανίσια λοιπόν ενέργεια η οποία συγκεντρώνεται σ' αυτή την ηλικία εξ' αιτίας της άφθονης τροφής και της γρήγορης σωματικής ανάπτυξης αλλά και των μικρών οργανικών απωλειών, (αν αναλογισθούμε ότι οι λειτουργίες της διαιώνισης του είδους δεν έχουν ακόμη εμφανισθεί) εξωτερικεύεται με κινήσεις και φωνές, άσκοπες, φαινομενικά, στην πραγματικότητα όμως, πάρα πολύ απαραίτητες που οφείλονται στην μεγάλη εσωτερική ζωική ορμή. Αυτής της ορμής είναι η επαρκής ενέργεια και σκοπός της η δράση ολόκληρης της κινητήριας μηχανής.

Οι κινήσεις αυτές είναι η πρώτη μορφή ενστικτώδους άσκησης και παιχνιδιού.Η σπουδαιότατη σημασία αυτών των κινήσεων φαίνεται και από το συναίσθημα της χαράς που

τις συνοδεύει πάντοτε ή, αντίθετα, από το συναίσθημα της θλίψης και της αληθινής μελαγχολίας, το οποίο καταλαμβάνει τα παιδιά όταν αυτή τους η ανάγκη δεν ικανοποιείται όταν και όσο πρέπει.

Η κίνηση, λοιπόν, φαίνεται να είναι στενά συνδεδεμένη με την συναισθηματική ζωή και δεν προκαλεί μόνο χαρά και ανακούφιση αλλά, επιπλέον, εξωτερικεύει αυτή την χαρά και την ευχαρίστηση που προέρχεται, κυρίως, από ψυχική αιτία.

Ο άνθρωπος, η υψηλότερη βαθμίδα των ζωικών όντων, παρουσιάζει όλες τις ανάγκες που αναφέραμε παραπάνω, τις ορμές και τις εκδηλώσεις σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από κάθε άλλο κατώτερο ζώο.

Όσο υγιέστερο και αρμονικά ανεπτυγμένο είναι ένα παιδί, τόσο περισσότερο αισθάνεται την ανάγκη να κινηθεί και να παίξει και τόσο μεγαλύτερη επίδραση ασκούν οι δύο αυτές ζωικές εκδηλώσεις στην οργανική και την συναισθηματική του ζωή. Υπάρχουν μητέρες και γιαγιάδες που με απορία λένε για τα παιδιά και τα εγγόνια τους, τα οποία δεν έχουν το νου τους παρά μόνο στο παιχνίδι και από το πρωί ως το βράδυ τρέχουν και παίζουν και πηδούν σαν τρελά ότι "το παιχνίδι τα θρέφει".

Αυτό συμβαίνει πραγματικά και αν κατά την ηλικία αυτή το παιδί δεν αισθάνεται ορμή και την ακατανίκητη τάση προς την κίνηση και το παιχνίδι, αν δεν έχει καμιά εκδηλωμένη σωματική ή ψυχική αρρώστια, εκείνο που του λείπει, σίγουρα, είναι η επαρκής ζωτική ενέργεια. Αυτή, λοιπόν, η μέγιστη σημασία της κίνησης για την ζωή του ανθρώπου δείχνει την σπουδαιότητα που έχει ο τρόπος χρήσης της.

Όταν η κίνηση είναι τόσο συνδεδεμένη με ολόκληρη τη ζωή του ανθρώπου και σε τέτοιο βαθμό ώστε στην ουσία να αποτελεί την ίδια την ζωή, ο τρόπος που χρησιμοποιούμε την κίνηση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο τρόπος που χρησιμοποιούμε την ζωή.

Το παιχνίδι είναι αυτό που προσφέρει ψυχική και σωματική ευφορία.

4. Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ4. Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥΕίναι γεγονός, ότι στις μέρες μας εκατομμύρια άνθρωποι, σ' όλο τον κόσμο, μαγεύονται από τα

παιχνίδια. Παρά την φαινομενική τους απλότητα, τα σπορ φαίνεται πως είναι πολυσύνθετα, αν τα εξετάσει κανείς από κοντά. Το φάσμα των παιχνιδιών αυτών είναι πολύ πλατύ και απλώνεται από τα απλά παιδικά παιχνίδια, τα παιχνίδια κοινωνικής φύσης και τα τυχερά παιχνίδια μέχρι τα ιδιαίτερα γνωστά ομαδικά παιχνίδια, όπως στην προκειμένη περίπτωση είναι το ποδόσφαιρο.

Μια έρευνα σχετική με τα φιλοσοφικά και πολιτισμικά θεμέλια των παιχνιδιών είναι αυτή που πραγματοποίησε ο Ολλανδός φιλόσοφος και ιστορικός - εθνολόγος Johan Huizinga ο οποίος ερμήνευσε πολλά ντοκουμέντα του ανθρώπινου πολιτισμού.

Τα παιχνίδια των ζώων ωστόσο είναι αρχαιότερα από την ανθρώπινη κοινωνία ενώ οι άνθρωποι στην πραγματικότητα δεν πρόσθεσαν σημαντικά στοιχεία στις γενικές αρχές των παιχνιδιών.

Τι είναι όμως το παιχνίδι κατά τον Huizinga:1. Το παιχνίδι είναι μια διανοητική και φυσική δραστηριότητα η οποία δεν έχει κάποιον

άλλο άμεσο πρακτικό σκοπό πέραν της ευχαρίστησης που προσφέρει αυτή καθ' αυτή η

δραστηριότητα.'2. Το παιχνίδι είναι μια δραστηριότητα που εκδηλώνεται σύμφωνα με ορισμένες αρχές

και κανόνες με τους οποίους συμφωνούν όλοι όσοι συμμετέχουν. Αυτοί οι κανόνες κάνουν την επιτυχία ή την αποτυχία, τη νίκη ή την ήττα το ίδιο πιθανή.

Κατά το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, παρατηρήθηκε μία σταθερή ανάπτυξη προς την συστηματοποίηση των σπορ. Οι κανονισμοί έγιναν πιο αυστηροί και διατυπώθηκαν με μεγαλύτερη ακρίβεια. Καθώς ένα παιχνίδι γίνεται πιο συστηματοποιημένο και οι κανόνες του απαιτούν μεγαλύτερη πειθαρχία, το παιχνίδι τείνει να χάνει ορισμένα από τα αρχικά χαρακτηριστικά του. Το γε-γονός αυτό είναι ξεκάθαρο στον διαχωρισμό μεταξύ επαγγελματιών και ερασιτεχνών όπου έχουμε αυτούς για τους οποίους το παιχνίδι δεν είναι πια μόνο παιχνίδι και αυτούς για τους οποίους το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι μόνο ένα παιχνίδι ακόμη και αν παίζεται σε κάποιο υψηλό επίπεδο.

Η συμπεριφορά των επαγγελματιών δεν είναι όπως παλιά:Τα στοιχεία του αυθορμητισμού και της ξεγνοιασιάς έχουν χαθεί. Στη σύγχρονη κοινωνία, τα

παιχνίδια βαδίζουν μακριά από την πραγματική έννοια του παιχνιδιού και αποτελούν μια ξεχωριστή οντότητα.

Στις μέρες μας, τα σπορ καταλαμβάνουν ένα τμήμα της κοινωνίας μας που βρίσκεται δίπλα στον πολιτισμό, αλλά όχι μέσα σ' αυτόν, όπως στους αρχαίους χρόνους όπου ο αθλητικός συναγωνισμός αποτελούσε τμήμα πολιτιστικών γιορτών.

Η παραπάνω ανάλυση σχετικά με την θέση του παιχνιδιού στην κοινωνία μας έρχεται σε άκρα αντίθεση με την κοινή γνώμη που κατατάσσει τα σπορ στο ψηλότερο σκαλοπάτι του πολιτισμού μας.

Ωστόσο, τα σπορ δεν αξίζουν αυτή την θέση από τότε που έχασαν ακριβώς αυτή την ιδιαίτερη ποιότητα που έχει ένα γνήσιο παιχνίδι.

Αν δεχθούμε τον ορισμό του παιχνιδιού κατά τον Σίλερ, "οι άνθρωποι παίζουν μόνον όταν είναι άνθρωποι με όλη τη σημασία της λέξης και τότε μόνον είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι όταν παίζουν", τότε το παιχνίδι αποτελεί το πιο σημαντικό τμήμα της ανθρωπιάς οδηγώντας το άτομο σ' όλα τα στάδια της ζωής του και προσφέροντας του την δυνατότητα να αναπτύξει την προσωπικότητα του ελεύθερα.

Κάθε άτομο στην προσπάθεια του να καλλιεργήσει την προσωπικότητα του βρίσκει το δικό του δρόμο, αυτόν που του ταιριάζει.

Αυτή η άποψη εξηγεί την πολυμορφία των παιχνιδιών που παρατηρούμε σήμερα.Ερμηνεύει, επίσης, τα αίτια που οδηγούν διαφορετικούς ανθρώπους να διαλέγουν διαφορετικούς

τύπους παιχνιδιών (ατομικά ή ομαδικά παιχνίδια).Ο Buytendik ερμηνεύει το αυξανόμενο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο σε σχέση με τους δύο

παρακάτω παράγοντες.1. την μπάλα2. το λάκτισμα1. Η μπάλα συμβολίζει την σφαίρα, μια επέκταση του κύκλου και σαν άλλος ήλιος ή φεγγάρι

περιβάλλεται από ένα φωτοστέφανο. Ο παίκτης δεν παίζει μόνος του με την μπάλα αλλά είναι ένας συμπαίκτης που αντιδρά στην πίεση με έλεγχο της πίεσης και στην επίθεση με έλεγχο της επίθεσης.

Η δραστηριότητα του κάθε παίκτη αποτελεί πρόκληση για τους άλλους.2. Το λάκτισμα. Η εμπειρία δείχνει πως τα κορίτσια προτιμούν παιχνίδια χειροσφαίρισης ενώ τα

αγόρια παιχνίδια με τα πόδια. Το λάκτισμα είναι πιο επιθετικό μια και απαιτεί κτύπημα πίσω ενώ το πέταγμα απαιτεί πιάσιμο.

Τα αγόρια προτιμούν επιθετικές δραστηριότητες και αρέσκονται στο πέταγμα ενός αντικειμένου σε κάποιο στόχο, ενώ τα κορίτσια ευχαριστούνται πιάνοντας την μπάλα που επιστρέφει χορο-πηδώντας από κάποιο τοίχο.

Το λάκτισμα είναι πιο τολμηρό και προκαλεί τα αγόρια να γίνουν πιο θαρραλέα.Το λάκτισμα έχει ρίσκο.Η επίτευξη ενός δύσκολου στόχου αυξάνει την αυτοπεποίθηση. Η ελκυστικότητα του

ποδοσφαίρου δεν έγκειται μόνο στην διασκέδαση και στην ικανοποίηση του να κάνεις κάτι, αλλά, ταυ-τόχρονα, και στην διέγερση που προκαλεί η αντιμετώπιση νέων καταστάσεων, τόσο αν αυτές δημιουργούνται από τον ίδιο τον παίκτη ή από άλλους παίκτες, όσο και αν οφείλονται καθαρά σε συγκυρίες.

Έτσι, το ποδόσφαιρο περικλείει και δραστηριότητα και περιπέτεια, αλλά δεν είναι μια μοναχική περιπέτεια όπως η ορειβασία.

Ο ποδοσφαιριστής βρίσκεται υπό επιτήρηση κατά τη διάρκεια ' του παιχνιδιού και αυτό του δίνει

διπλή ικανοποίηση: την ευχαρίστηση της δικής του επίδοσης και την ικανοποίηση ότι τον βλέπουν άλλοι.

Προφανώς αυτά τα στοιχεία υπάρχουν και σε άλλα παιχνίδια. Αλλά η δημοτικότητα του ποδοσφαίρου μπορεί να αποδοθεί και σε ορισμένα θεμελιώδη χαρακτηριστικά.

1. Στην ανδροπρεπή φύση του παιχνιδιού.2. Στο συνεχώς επαναλαμβανόμενο "τυπικό" όσον αφορά την μορφή του παιχνιδιού.3. Στο δραματικό χαρακτήρα του παιχνιδιού που οφείλεται στην εναλλαγή των καταστάσεων

που προκύπτουν.Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι με κοινωνικό χαρακτήρα. Κάθε παίκτης έχει ένα συμπαίκτη

ακόμη και τον αντίπαλο με μια ιδιαίτερη έννοια.Η προσαρμογή στον αντίπαλο έχει πρωταρχική σημασία ώστε το παιχνίδι να είναι επιτυχές και με

καλή ποιότητα. Καθένας δενμάχεται τόσο εναντίον του αντιπάλου όσο μαζί μ, αυτόν για να δει ποιος θα κερδίσει.Ο κύριος στόχος δεν είναι η νίκη, αλλά το να γίνει ένα πραγματικά καλό παιχνίδι.Υπάρχει, επίσης, και η ηθική πλευρά στο ποδόσφαιρο: Ο σεβασμός των κανονισμών, το

πειθαρχημένο παιχνίδι και η αποδοχή της τιμωρίας.Στο ποδόσφαιρο, τα γκολ ή τα παρά λίγο χαμένα γκολ, προφανώς, συνεισφέρουν σε μεγάλο

βαθμό την συγκίνηση και μπορεί να συγκριθούν με τις στιγμές έντασης ενός φιλμ. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που συνδέεται με τα παραπάνω είναι ότι οι θεατές νοιώθουν πως συμμετέχουν στο παιχνίδι. Κατανοούν τους εύκολους κανονισμούς του παιχνιδιού και πιστεύουν από την σίγουρη θέση τους πως μπορούν να παίξουν με διαφορετικό τρόπο και καλύτερα απ' ότι οι παίκτες.

Δεν κουράζονται ποτέ και φαντάζονται τον εαυτό τους σα μέρος των καταστάσεων που δημιουργούνται στο γήπεδο.

Μπορεί, επίσης, να συμμετέχουν με τα λόγια τους, εκφράζοντας έπαινο ή βρισιές από τη θέση της υπεροχής που έχουν.

Ένα επιπλέον στοιχείο είναι το αμφίρροπο του κάθε παιχνιδιού, καθώς καμιά ομάδα δεν είναι τέλεια από άποψη τεχνικής -τακτικής και φυσικής κατάστασης. Το ποδόσφαιρο μπορεί να οφείλει την δημοτικότητα του σ' ένα αριθμό από διαφορετικούς παράγοντες.

1. Στην γενικότερη μείωση του παράγοντα δύναμη, δηλ. τα παιχνίδια που στηρίζονται καθαρά στη δύναμη και στην προσπάθεια είναι λιγότερο σημαντικά.

2. Στην υψηλή αξία που έχει αποδοθεί στην τεχνική (πρόκειται για την αισθητική πλευρά του παιχνιδιού).

3. Στο ότι δεν αποδίδουμε μεγάλη αξία σε πατροπαράδοτα παιχνίδια, κάτι που μειώνει το ενδιαφέρον για τα παραδοσιακά παιχνίδια.

4. Στο γεγονός ότι στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν διακρίσεις γεωγραφικές ή ταξικές.Αυτός, λοιπόν, είναι ο κόσμος του ποδοσφαίρου. Προσφέρει την δυνατότητα για μια

τροποποιημένη εκτόνωση της επιθετικότητας και για μία επίδειξη τεχνικών δεξιοτήτων. Η συνεργασία και η ομαδική δουλειά βρίσκονται περισσότερο κοντά στη σύγχρονη ζωή.

ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

1. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ1. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝΤο παιχνίδι με τη μπάλα, εξαιτίας των πολλών ελεύθερων κινητικών δυνατοτήτων που

προσφέρει, αποτελεί μια ευχάριστη εμπειρία σε κάθε ηλικία. Βασική και σημαντική επίδραση στην παραπέρα ανάπτυξη των κινητικών χαρισμάτων έχουν οι ελεύθερες δυνατότητες κίνησης, που υπάρχουν στην πολύ μικρή παιδική ηλικία.

Η ζωή που αναπτύσσεται έχει ανάγκη από κινητικά ερεθίσματα και κινητικές ωθήσεις που δίνονται στα ξεσπάσματα μέσα στο ελεύθερο παιχνίδι. Όσο περισσότερο υπάρχει αυτή η δυνατότητα της ελεύθερης κίνησης σε χώρους παιχνιδιού και "αλάνες", τόσο καλύτερη είναι και η βιολογική και η ειδική κινητική ανάπτυξη. Οι ζωτικότατοι αυτοί ελεύθεροι χώροι παιχνιδιού λιγοστεύουν όλο και περισσότερο, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, και σ' εκείνους που προγραμματίζονται και κατασκευάζονται, η δυνατότητα κίνησης είναι, γενικά, περιορισμένη. Τις περισσότερες φορές απαγορεύεται κάθε παιχνίδι με μπάλα.

Όμως, στο ελεύθερο αυτό παιχνίδι αναπτύσσουν τα παιδιά τις βάσεις εκείνες της επιδεξιότητας, της ευκινησίας και της κινητικής ικανότητας προσαρμογής, οι οποίες καθορίζουν αποφασιστικά την

παραπέρα εξέλιξη του μεγάλου αριθμού των κινητικών ικανοτήτων.Κάθε ταλέντο για να εξελιχθεί χρειάζεται τα ανάλογα ερεθίσματα από το περιβάλλον και ο

καθένας αναπτύσσεται μέσα στα όρια των δυνατοτήτων του. Ο καθένας παίζει και μπορεί να κα-τορθώσει κάτι στα όρια των δικών του δυνατοτήτων, δεν έχουν όμως όλοι τα ίδια χαρίσματα και τις ίδιες ικανότητες μάθησης.

Γι' αυτό το λόγω, η προσπάθεια μας κατευθύνεται όχι μόνο στην υψηλή επίδοση, αλλά, επίσης, και στο λιγότερο προικισμένο παίκτη των χαμηλών κατηγοριών, που προσπαθεί και αγωνίζεται για να φτάσει στην ατομική του μέγιστη επίδοση.

Η χαρά της υπερνίκησης δυσκολιών και εμποδίων που παρουσιάζονται σε πολλές μορφές σ' ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, δεν εξαρτάται από το μεγάλο ταλέντο, αλλά από την ετοιμότητα κάποιου για προσπάθεια και αγώνα.

Το ποδόσφαιρο με τις ξαφνικές του εναλλαγές από καταστάσεις που απαιτούν μια γρήγορη λύση και από άλλες, όπου πρέπει να επικρατήσει κανείς υπερνικώντας κάποιο εμπόδιο και με το αβέβαιο του αποτελέσματος αυτών, προσφέρει στο παιδί που προσπαθεί στο παιχνίδι, περιπέτεια, ρίσκο, εμπειρία επιτυχίας και αποτυχίας σε μια ατέλειωτη σειρά επαναλήψεων. Στον συνεχή αυτό αγώνα με τον αντίπαλο για τη μπάλα και την επίτευξη τερμάτων ο παίκτης βρίσκει τα βιώματα και την ικανοποίηση του.

Αυτές τις απαιτήσεις πρέπει να τις γνωρίζουμε και να τις παίρνουμε υπ' όψη, αν έχουμε σκοπό να βελτιώσουμε και να εκλεπτύνουμε την συμπεριφορά των παιδιών στο παιχνίδι. Ήδη, στις μορφές ασκήσεων και στις προπονητικές μορφές, πρέπει το παιδί να βρίσκει τα στοιχεία του παιχνιδιού του. Σκοπός του έργου εκμάθησης πρέπει να είναι η όσο το δυνατόν γρηγορότερη καθοδήγηση των παιδιών σε μια ευχάριστη εμπειρία παιχνιδιού. Η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να περιέχει πολλές εναλλασσόμενες παιγνιώδεις μορφές ασκήσεων και προπονητικές μορφές.

Σε ποια ηλικία τώρα μπορεί ν' αρχίσει κανείς το ποδόσφαιρο και από πότε, με μια προπόνηση που έχει σα στόχο τη βελτίωση της ικανότητας επίδοσης στη φυσική κατάσταση, στην τεχνική και στην τακτική;

Το ελεύθερο παιχνίδι σε ανοιχτούς χώρους είναι μια σημαντική βάση για την ανάπτυξη του ποδοσφαιρικού ταλέντου. Εκεί χαράσσεται, ήδη, με την απλή αγωνιστικότητα για την κατοχή της μπάλας και για επίτευξη τερμάτων ένα μεγάλο φάσμα από προσαρμοσμένη και επιδέξια κινητική συμπεριφορά.

Ειδικά, η ύπαρξη περισσότερων δυνατοτήτων ελεύθερου παιχνιδιού σε επαρχιακές περιοχές είναι σίγουρα ένας βασικός λόγος, για το γεγονός ότι στις επίλεκτες ομάδες της ομοσπονδίας, στη μαθητική ηλικία παίζουν περισσότερα παιδιά από μικρούς επαρχιακούς συλλόγους. Τα ταλέντα από τις περιοχές αυτές μπορούν έξω στο ελεύθερο παιχνίδι να εξωτερικευθούν και να αναπτυχθούν και, σίγουρα, δέχονται λιγότερες επιδράσεις από παράγοντες που εμποδίζουν το παιχνίδι του ποδοσφαίρου, απ' όσο τα ταλέντα των πόλεων.

Στο σημείο αυτό αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά η σημασία των χώρων παιχνιδιού, όπου τα παιδιά μπορούν, ήδη, πολύ νωρίς, πριν ακόμη από την ενσωμάτωση τους στη σκόπιμη προπόνηση του συλλόγου, να κινηθούν, να εξωτερικευθούν και να παίξουν με την καρδιά τους. Η πολυμορφία των κινητικών προκλήσεων στο ελεύθερο παιχνίδι αποτελεί την καλύτερη βάση και την παραπέρα εξέλιξη στο περιβάλλον του συλλόγου, όπου ενισχύεται η επίδοση. Ο κύριος στόχος της προπόνησης και επίδοσης σ' όλες τις κατηγορίες ηλικίας είναι η βελτίωση της αγωνιστικής συμπεριφοράς. Ιδιαίτερα, η εκπαίδευση των μικρότερων στοχεύει κυρίως στην ανάπτυξη της αγωνιστικής επιδεξιότητας.

Το θέμα του μεγέθους και του μέτρου της επιβάρυνσης έχει δευτερεύουσα σημασία. Η φυσική επιβάρυνση στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου δεν είναι κάποια εκ των προτέρων δοσμένη και σταθερή "υποχρεωτική" επιβάρυνση, αλλά μετά από κάθε προσπάθεια γίνεται δυνατή και μία ανάληψη. Επειδή, ακριβώς, δεν είναι δοσμένη τόσο η προσπάθεια όσο και η ανάληψη στο παιχνίδι του ποδοσφαίρου δημιουργείται ένα αποτελεσματικό ερέθισμα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος. Ακόμη, δίνεται η δυνατότητα να μετρηθεί τόσο σωστά και αντικειμενικά η μέτρηση της επιβάρυνσης ώστε να μην υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει υπερεπιβάρυνση και μάλιστα σε σημείο υπερκόπωσης, σ' ένα παιχνίδι με κανονικό βαθμό παρακίνησης, φαινόμενο που παρατηρείται στο παιχνίδι των νέων. Ο νέος αισθάνεται ενστικτωδώς πότε πρέπει να κάνει το διάλειμμα του. Αυτό φαίνεται σε ελεύθερα παιχνίδια, όπου τα παιδιά παίζουν ώρες ολόκληρες ποδόσφαιρο χωρίς να μειώνεται ο ενθουσιασμός τους.

Το κάθε παιδί παίζει μέσα στην ομάδα της ηλικίας του. Η ατομική συμπεριφορά στο παιχνίδι

εξαρτάται από τα χαρίσματα του και από τα στοιχεία εκείνα που διαμορφώνονται στην ανάπτυξη του, από το επίπεδο της βιολογικής του ανάπτυξης και από τις εμπειρίες που έχει μαζέψει, ήδη, μέσα από το παιχνίδι.

Η συμπεριφορά είναι η έκφραση της πρόκλησης που δημιουργείται από την απλή ιδέα του παιχνιδιού, να σημειώσει κανείς τα περισσότερα τέρματα εναντίον της αντίστασης της αντίπαλης ομάδας. Η ιδέα του παιχνιδιού είναι λοιπόν απλή, αλλά στον παρορμητικό της χαρακτήρα πολύ έντονη, έτσι ώστε, ιδιαίτερα στους μικρότερους, ο απλός αγωνιστικός ζήλος να αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό της συμπεριφοράς τους.

Η χαρά στο παιχνίδι παίζει πρωταρχικό ρόλο και αποτελεί τη συνεχή ώθηση για τον ζήλο τους. Με ποια τεχνικά μέσα θα παιχθεί η μπάλα, αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ο καθένας προσπαθεί με τα δικά του μέσα και με τον δικό του τρόπο να αισθάνεται μέρος της ομάδας και να συμμετέχει στην εκπλήρωση του κοινού στόχου, πράγμα που οδηγεί στην εμπειρία του παιχνιδιού, με όλες τις εμπειρίες επιτυχίας και αποτυχίας.

Ηλικία προσαρμογής (μέχρι 8 ετών)Ηλικία προσαρμογής (μέχρι 8 ετών)

Το παιδί που του αρέσει το παιχνίδι και θέλει να παίξει στις κατηγορίες της ηλικίας 6-8 ετών των συλλόγων, έρχεται ήδη με συγκεκριμένες απαιτήσεις. Θέλει να παίξει ποδόσφαιρο και να μοιάσει στα ινδάλματα του. Εμείς τους χωρίζουμε σε μικρά γκρουπ και ομάδες για να διατηρούμε τον έλεγχο, όπου τα παιδιά θα συνηθίσουν στο περιβάλλον του παιχνιδιού και στις σύνθετες του προκλήσεις και απαιτήσεις. Στις σχετικά λιγότερες εντυπώσεις που αποκομίζουν, λόγω της μικρής ομάδας, αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο. Τις περισσότερες φορές είναι ένα παιχνίδι ενός εναντίον όλων.

Ο χώρος δεν μπορεί με βάση κάποια τακτική να χρησιμοποιηθεί σωστά, ούτε αναζητείται ο συμπαίκτης σα στήριγμα για ένα συνδυασμό. Ένας και μόνο στόχος υπάρχει στο μυαλό: η μπάλα πρέπει να μπει στην αντίπαλη εστία. Τα παιδιά έχουν το δικό τους παιχνίδι και τη δική τους εμπειρία παιχνιδιού. Κάθε προσπάθεια στην ηλικία αυτή να διδάξει κανείς ικανότητες με ειδικούς στόχους στην τεχνική και την τακτική, ανάλογα με τις αντιλήψεις και τα μέτρα επίδοσης των ενηλίκων, όχι μόνο θα επιβάρυνε υπερβολικά τα παιδιά, αλλά θα τους αφαιρούσε και τη χαρά του παιχνιδιού, καθώς θα έβλεπαν αυτά ότι δεν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις τους.

Το παιχνίδι είναι η βασική μορφή! Οι κινητικές επιβαρύνσεις είναι τόσο πολύπλευρες και απαιτούν συνεχώς καινούργια προσαρμογή, έτσι ώστε ο στόχος της εκπαίδευσης που ξεκινάει να είναι η ανάπτυξη της ικανότητας αυτής και της συνήθειας.

Βασική ή θεμελιώδης ηλικία (8-12 ετών)Βασική ή θεμελιώδης ηλικία (8-12 ετών)

Στο κομμάτι αυτό της ανάπτυξης είναι δυνατή μια πιο συνειδητή μάθηση και συμπεριφορά στο παιχνίδι και μπορεί να γίνει μια πιο συγκεκριμένη διδασκαλία και εκμάθηση.

Η βιολογική ανάπτυξη δίνει τη δυνατότητα για κατανόηση τρόπων συμπεριφοράς γενικής τακτικής και η καλή κινητική ικανότητα προσαρμογής απαιτεί, ειδικά, την ανάπτυξη τεχνικών δεξιοτήτων και επιτηδειότητας στο παιχνίδι.

Τα παιδιά στην ηλικία αυτή έχουν μεγάλη όρεξη για μάθηση. Γι' αυτό το λόγω χρειάζονται, κυρίως, στο διάστημα αυτό μια σωστή καθοδήγηση για να αναπτύξουν και να σταθεροποιήσουν τις βάσεις της τεχνικής, της τακτικής αλλά και της γενικής σωματικής ενδυνάμωσης.

Τα παιδιά αρχίζουν να αναζητούν το συμπαίκτη και αναλαμβάνουν, ήδη, συγκεκριμένους ρόλους μέσα στην ομάδα. Στην αρχή, βέβαια, δεν μπορούν ακόμα να υπολογίσουν την απόδοση τους. Αυτό, όμως, αλλάζει αποφασιστικά στο τέλος της φάσης αυτής της ανάπτυξης. Τότε, τα παιδιά μπορούν να επεξεργαστούν πιο έντονα και τις εμπειρίες επιτυχίας και αποτυχίας.

Η μεθοδική προσαρμογή από το παιχνίδι, ειδικά, στην τόσο αποφασιστική αυτή φάση για την μελλοντική ανάπτυξη έχει μεγάλη σημασία. Η ανάπτυξη στην τεχνική δεν μπορεί να απομονώνεται από το παιχνίδι με στεγνή κινητική εξάσκηση.

Για παράδειγμα, η πάσα με το εσωτερικό ή το εξωτερικό δεν μπορεί να διδαχθεί αφηρημένα σαν μεμονωμένη κίνηση, αλλά στη μορφή εφαρμογής της σα μέσο του ομαδικού παιχνιδιού, το οποίο πάλι πρέπει να ολοκληρώνεται με ένα σουτ στην εστία. Το πως, πότε και προς τα πού γίνεται η μεταβίβαση, εξαρτάται πάντα από την κίνηση των συμπαικτών και αντιπάλων μέσα σε μια φάση του παιχνιδιού. Το ίδιο αλλάζουν η κατεύθυνση, η απόσταση και η ένταση της μεταβίβασης. Αν θα παιχθεί με το εσωτερικό ή το εξωτερικό ή σε μεγαλύτερες αποστάσεις με το κουντεπιέ, το εσωτερικό ή το εξωτερικό κουντεπιέ, αυτό το καθορίζει η κατάσταση και, ακόμα, η ελεύθερη κρίση και απόφαση του παιδιού, όπως αυτό νομίζει ότι μπορεί να λύσει τη συγκεκριμένη κατάσταση.

Η κατάσταση απαιτεί την αντίληψη του περιβάλλοντος και την 'αισθητικο-κινητική προσαρμογή. Η κινητική επιδεξιότητα πρέπει κάτω από το στρες των συνεχώς νέων καταστάσεων με την πληθώρα των συνεχώς εναλλασσόμενων εντυπώσεων από το περιβάλλον του παιχνιδιού να "χαραχθεί" μέσα στο άτομο.

Σημαντικό ρόλο παίζει στην ηλικία αυτή η ανάπτυξη της ψυχικής ικανότητας προσαρμογής για την αποβολή των-ανεπιθύμητων καταστάσεων ερεθισμού και διέγερσης που παρουσιάζονται στον αγώνα και εξωτερικεύονται σε νευρική, βιαστική, ανεξέλεγκτη και αβέβαιη αγωνιστική συμπεριφορά. Η αυτοπεποίθηση, η συνειδητή επιδίωξη του στόχου και η φαντασία στο παιχνίδι αναπτύσσονται στην κατάλληλη αυτή για μάθηση ηλικία.

Οι βάσεις για τη γενική τακτική, όπως το ξεμαρκάρισμα και το μαρκάρισμα (κάλυψη), η συμπεριφορά στις μονομαχίες, η ντρίμπλα και η κάλυψη της μπάλας, θα πρέπει με το κλείσιμο της ηλικίας αυτής να είναι ήδη δεδομένα, σα συνειδητά μέσα της αγωνιστικής συμπεριφοράς.

Κατά την ανάπτυξη του ξεμαρκαρίσματος, η πείρα έδειξε ότι η μέθοδος μέσα από το παιχνίδι "τρεις εναντίον ενός" σε μικρό χώρο, με την υπόδειξη του ελεύθερου και του καλυμμένου χώρου δεν φέρνει μεγάλα αποτελέσματα. Αντίθετα, μπορούν τα παιδιά να κατανοήσουν πιο εύκολα τι σημαίνει να είναι κανείς μαρκαρισμένος και σαν αποτέλεσμα να ξεμαρκαριστεί, όταν πρέπει να ελευθερωθούν από την άμεση κάλυψη και φύλαξη ενός αντιπάλου που παίζει ατομική κάλυψη (μαν-του-μαν), για να μπουν ενεργά στο παιχνίδι.

Η ανάπτυξη της δύναμης πρέπει να συνδυαστεί με την ανάπτυξη της επιτηδειότητας στο παιχνίδι. Εδώ, χρησιμεύει η μπάλα σαν όργανο για την υπερνίκηση του ατομικού βάρους του σώματος. Ακόμη, ασκήσεις με συνασκούμενο που απαιτούν την άσκηση δύναμης εναντίον της αντίστασης του αντιπάλου είναι πολύ αποτελεσματικές και προξενούν μεγάλη χαρά, λόγω του ανταγωνιστικού χαρακτήρα.

Με το τέλος της σπουδαίας αυτής φάσης της ανάπτυξης πρέπει το παιδί να μπορεί να ελέγξει το ατομικό του βάρος στο άλμα, ή όταν πέφτει για τη μπάλα να μπορεί να συγκροτήσει το σώμα του και να ξανασηκωθεί και να μπορεί να επιβληθεί δυναμικά στις μονομαχίες.

Η ανάπτυξη της βάσης για μια δυναμική, αγωνιστική επιτηδειότητα πρέπει να είναι ο στόχος της φάσης αυτής της εκμάθησης.

Αποδοτική ηλικία ή ηλικία επιδόσεων (12-16 χρόνια)Αποδοτική ηλικία ή ηλικία επιδόσεων (12-16 χρόνια)

Όταν γίνεται λόγος για ηλικία επιδόσεων, τότε αυτό θα πρέπει να σημαίνει ότι οι βάσεις και οι παράγοντες της ικανότητας επίδοσης είναι, ήδη, στόχοι δεδομένοι και επεξεργασμένοι και απαιτούνται και στον αγώνα, ο οποίος αποβλέπει στη συγκομιδή βαθμών και στο πρωτάθλημα, σε συσχετισμό με την γενική βιολογική και αθλητική ανάπτυξη.

Σ' αυτή την περίοδο ανάπτυξης, βρίσκουμε πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ της ημερολογιακής ηλικίας και της βιολογικής ανάπτυξης και, επίσης, βρίσκουμε μεγάλες διαφορές στις ιδιομορφίες της συμπεριφοράς και στην εξειδικευμένη ικανότητας επίδοσης για το ποδόσφαιρο. Μια ξερή γενικοποίηση της συμπεριφοράς σαν τυπική για την ηλικία αυτή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Ο έντονος διαχωρισμός σε επίπεδο ανάπτυξης και επίδοσης απαιτεί μια κατανομή στην ανάλογη χαμηλότερη ή ψηλότερη ομάδα επίδοσης.

Στο ανώτερο επίπεδο επίδοσης βρίσκουμε παιδιά με μεγάλες διαφορές ύψους. Παρ' όλα αυτά όμως το ύψος του σώματος σαν χαρακτηριστικό της ανάπτυξης δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για μια επιτυχημένη ανάπτυξη. Και οι μικρότεροι τύποι παικτών δείχνουν, σε σύγκριση με άλλα παιδιά της ηλικίας τους, ισχυρότερα χαρακτηριστικά ανάπτυξης που εκφράζονται σ' ένα πολύ αρμονικό και δυνατά ανεπτυγμένο μυϊκό σύστημα, σε οργανική δύναμη και σε μια ανάλογη ισχυρότερη και δυναμικότερη αγωνιστική συμπεριφορά. Επίσης, σχετικά με την κινητική ανάπτυξη, και στους μεγαλόσωμους αλλά και στους μικρόσωμους στην ανώτερη κατηγορία επίδοσης δεν μπορεί να γίνει κανένας λόγος για μια κακή επίδοση στη συναρμογή. Γνωρίζουμε ότι σχετικά με τη σωματική και οργανική ανάπτυξη δεν υπάρχουν δυσαρμονίες (Χόλλμαν και άλλοι).

Η περίοδος αυτής της ανάπτυξης δεν είναι μια ηλικία προφύλαξης. Βέβαια, μετά από σκόπιμες συνεχείς επιβαρύνσεις πρέπει να δίνονται μεγαλύτερα διαλείμματα, γιατί το νευρικό σύστημα χρειάζεται περισσότερη ώρα για αποκατάσταση και ρύθμιση του κυκλοφορικού συστήματος και της συχνότητας του σφυγμού. Επισημάνθηκε, ήδη, ότι ειδικά το ποδόσφαιρο δημιουργεί ιδανικές δυνατότητες αποτελεσματικής επιβάρυνσης του καθενός ανάλογα με την ατομική του ικανότητα και χωρίς τον κίνδυνο μιας υπερβολικής επιβάρυνσης.

Σε μια αρμονική πρόωρη ανάπτυξη σωματικών γνωρισμάτων επίδοσης μπορεί πάντως να διαπιστώσει κανείς, στα περισσότερα παιδιά, ότι η πνευματική-ψυχική ανάπτυξη τους δεν αναλογεί ακόμα στη σωματική ανάπτυξη. Τα παιδιά αυτά είναι, κυρίως, ψυχικά ασταθή, όπως πολύ ασταθή είναι και στην αποδοτική τους συμπεριφορά.

Μέχρι το 16ο έτος της ηλικίας πρέπει στην ανώτερη κατηγορία επίδοσης να υπάρχουν όλες οι τεχνικές και τακτικές προϋποθέσεις. Τα παιδιά αυτής της ηλικίας διαφέρουν από τον ενήλικα των υψηλών επιδόσεων, μόνο ως προς τη δύναμη και τη δυναμικότητα που αναλογούν στο προβάδισμα της ανάπτυξης των ενηλίκων.

Οι παράγοντες της επίδοσης πρέπει να αναπτυχθούν όλοι με αγωνιστικό τρόπο έτσι ώστε οι προπονητικές επιβαρύνσεις με σταθερό, σταδιακό, αυξανόμενο ρυθμό και με παιχνίδι κάτω από ιδιαίτερες προϋποθέσεις, όπως εναντίον μιας αντίπαλης υπεραριθμίας, να είναι ανάλογες του στόχου που επιδιώκεται.

Με τέτοιες προπονητικές προϋποθέσεις, η τέχνη στο παιχνίδι και η αγωνιστική επιτηδειότητα δεν αποτελούν τους μοναδικούς σημαντικούς στόχους της εκπαίδευσης και της επίδοσης αυτής της ηλικίας. Την ίδια σημαντική θέση παίρνουν τόσο η άσκηση φυσικής δύναμης, η οποία πια κατευθύνεται από την ίδια τη θέληση του παιδιού, όσο και η ελεγχόμενη, αγωνιστική σκληρότητα που επιβάλλεται στη διεξαγωγή του αγώνα για τη διεκδίκηση της μπάλας.

Ηλικία υψηλών επιδόσεων (από 16 ετών)Ηλικία υψηλών επιδόσεων (από 16 ετών)

Στην κατηγορία αυτής της ηλικίας γίνεται η σταθεροποίηση των μέχρι τώρα αναπτυχθέντων βάσεων της επίδοσης. Μια προπονητική επιβάρυνση που έχει για σκοπό της την ενίσχυση της φυσικής βιολογικής ανάπτυξης πρέπει να πληρεί εκείνες τις προϋποθέσεις, που είναι απαραίτητες, ώστε ο νέος να μπορέσει να προσαρμοστεί αρμονικά στις απαιτήσεις επίδοσης του ποδοσφαίρου των ενηλίκων. Το στόχο αυτό πρέπει ν' ακολουθεί το νέο ταλέντο που βρίσκεται στην ηλικία ανάμεσα στα 16 και τα 18 χρόνια και να δεχθεί την ανάλογη προπονητική και αγωνιστική επιβάρυνση.

Ο νέος της ηλικίας αυτής θα έπρεπε να προπονείται καθημερινά, κάνοντας προπόνηση τρεις φορές την εβδομάδα στα πλαίσια των υποχρεώσεων της ομάδας και τις υπόλοιπες μέρες πρέπει να ακολουθεί κάποιο ατομικό πρόγραμμα στα πλαίσια τόσο των σχολικών όσο και των επαγγελματικών του δυνατοτήτων. Ειδικά, η διαπαιδαγώγηση με σκοπό να γίνει το παιδί αυτεξούσιο και ανεξάρτητο έχει πολύ μεγάλη σημασία για την ανάπτυξη μιας συμπεριφοράς επίδοσης που τη χαρακτηρίζει η υπευθυνότητα, η αυτοπεποίθηση και η επιμονή για πλήρη επιτυχία των στόχων.

Φυσικά και στα παιδιά της ηλικίας μεταξύ των 1 6 και 1 8 χρόνων βρίσκουμε μεγάλες διαφορές στην ανάπτυξη τους, οι οποίες οδηγούν στις, επίσης, έντονες διαφορές στην ικανότητα επίδοσης. Τα ταλέντα που ξεχωρίζουν, όμως, στην κατηγορία αυτής της ηλικίας, που συνδέουν την ικανότητα επίδοσης τους με μία πρόωρη ως προς την ημερολογιακή τους ηλικία βιολογική ανάπτυξη, έχουν ανάγκη από ένα έντονο και γεμάτο ερεθίσματα περιβάλλον επίδοσης για την παραπέρα εξέλιξη τους.

Η ικανότητα επίδοσης και η προπονητική επιβάρυνση του κάθε παιδιού πρέπει να ελέγχονται από τον υπεύθυνο προπονητή και από έναν έμπειρο αθλίατρο, σε στενή συνεργασία μεταξύ τους. Αυτή η δραστηριότητα του γιατρού που παρακολουθεί και συμβουλεύει περιλαμβάνει όχι μόνο το κυκλοφορικό σύστημα η τη θεραπεία τραυματισμών, αλλά και την ανακάλυψη πιθανών εστιών προβλημάτων στο κεφάλι, τα οποία είναι πολύ συχνά η κρυφή αιτία για ευαισθησίες σε τραυματισμούς και για μία γενική μείωση της απόδοσης.

Η τοποθέτηση, με σωστό μέτρο, νέων στην πρώτη ανδρική ομάδα, με την προϋπόθεση βέβαια ότι η ομάδα αυτή έχει ένα απαραίτητο επίπεδο και διοικείται σωστά, δεν αποτελεί μια υπερβολική επιβάρυνση για ένα δυνατό σε σωματική ανάπτυξη ταλέντο, αλλά αντίθετα σημαίνει, όπως δείχνουν παραδείγματα σε άλλες χώρες, μια σωστή και ανάλογη πρόκληση και ενίσχυση του ταλέντου. Εάν το ταλέντο αυτό παίζει σε μια αδύνατη ομάδα, τότε δημιουργείται μέσα του ένα λανθασμένο αίσθημα ικανοτήτων, πράγμα που εκφράζεται με την υπερεκτίμηση της ατομικής ικανότητας επίδοσης.

Ακόμα και ομάδες που κερδίζουν τα παιχνίδια τους με πολύ μεγάλη ευκολία δεν μπορούν να εξελιχθούν περισσότερο και χάνουν το μέτρο της δύναμης της απόδοσης, στο οποίο πρέπει να στοχεύουν. Απ' αυτό βγαίνει το συμπέρασμα ότι πρέπει οργανωτικά να δοθεί η δυνατότητα συγκέντρωσης ταλαντούχων παικτών και δυνατών ομάδων, για να μπορέσουν αυτοί να δημιουρ-γηθούν μέσα σε μια δυνατή σε επιδόσεις αγωνιστική σειρά. Επίσης, θα έπρεπε ο χρόνος παιχνιδιού για τους 16άχρονους μέχρι και 1 8άχρονους να είναι γενικά 2 φορές επί 45 λεπτά και ακόμη και στις μικρότερες κατηγορίες ηλικίας να παραταθεί κατά 5 λεπτά για κάθε ημίχρονο. Η εξέλιξη προς την υψηλότερη ικανότητα επίδοσης γίνεται μόνο στα πλαίσια ενός αγωνιστικού συστήματος που δίνει

δυνατά ερεθίσματα.Ο αγώνας και η προπόνηση έχουν, τότε μόνο, μια αποτελεσματική σχέση μεταξύ τους, εάν οι

ψηλές απαιτήσεις επίδοσης στον αγώνα καθορίζουν και το μέτρο για μια ανάλογα ψηλή και σύνθετη προπονητική επιβάρυνση. Η προπονητική επιβάρυνση στοχεύει όχι μόνο σε μια φυσιολογική, αλλά, συγχρόνως, και σε πνευματική ψυχική προσαρμογή στην πολυμορφία των αγωνιστικών απαιτήσεων. Ο στόχος εκμάθησης δεν είναι η αναλυτική κίνηση, αλλά η αγωνιστική συμπεριφορά συνδυασμένη με μια συνεχώς καινούργια και ανάλογη με την κατάσταση κίνηση κάτω από το στρες των διαφόρων αγωνιστικών καταστάσεων.

Η προπόνηση με τους νέους μπορεί και πρέπει να είναι όσο το δυνατόν, αγωνιστικής μορφής. Μόνο, όμως, με τη σταθερή δοκιμασία στους αγώνες δημιουργούνται η κινητική φαντασία και η αγωνιστική συμπεριφορά με την απαραίτητη δυναμικότητα, αγωνιστικότητα και ένταση.

2. ΦΑΣΕΙΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ2. ΦΑΣΕΙΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝΤο ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που γοητεύει και ενθουσιάζει, ιδιαίτερα, τα παιδιά και τους

νέους.Η ομορφιά του ποδοσφαίρου, όμως, κρύβει πολλές και πολυδιάστατες δυσκολίες, αναφορικά με

τις παιδικές ηλικίες και συγκεκριμένα σε ότι αφορά την οριοθέτηση ανάμεσα στον ελεύθερο χρόνο και στην αθλητική επίδοση των παιδιών.

Το ποδόσφαιρο υπηρετεί στο σχολείο και στους συλλόγους τη σωματική γύμναση, ενώ, παράλληλα, δίνει στα παιδιά τη δυνατότητα να νοιώσουν τη χαρά της επιτυχίας.

Το ποδόσφαιρο, όμως, δεν είναι μόνο ένα μέσο ψυχαγωγίας στον ελεύθερο χρόνο των παιδιών αλλά ταυτόχρονα είναι και άθλημα επίδοσης.

Έτσι στους διάφορους συλλόγους καλλιεργείται ως άθλημα με μοναδικό στόχο την επίδοση.Γι' αυτό το λόγω, για να μπορούν, δηλαδή, οι νέοι να παίζουν ποδόσφαιρο στις ανώτερες

κατηγορίες, θα πρέπει να δημιουργηθούν από πολύ νωρίς οι σωστές βάσεις γι'-αυτούς.Αυτό προϋποθέτει την εκμάθηση του ποδοσφαίρου από τις μικρές ηλικίες, δηλαδή, από 6-8

χρόνων, γεγονός που επιβάλλει την παρουσία και την "επιστράτευση" εξειδικευμένων και κατάλληλα καταρτισμένων προπονητών για έναν τέτοιο ρόλο.

Στον προπονητή πρέπει να γίνει σαφές, ότι η προπόνηση των μικρών παιδιών δεν είναι προπόνηση εφήβων και ότι η προπόνηση σις παιδικές και στις εφηβικές ηλικίες δεν είναι προπόνηση ενηλίκων.

Κανονικά τα παιδιά εγγράφονται σε συλλόγους στις ηλικίες των 6-8 ετών, έτσι ώστε να μάθουν τα βασικά στοιχεία του ποδοσφαίρου και στη συνέχεια στην ηλικία των 10 ετών ν' αρχίσει πλέον η μεθοδευμένη προπόνηση.

Στην ηλικία των 6-10 χρόνων έχουμε την προπόνηση και την εκμάθηση των βασικών στοιχείων, τα οποία παρέχουν στα παιδιά τις αναγκαίες βασικές μορφές τεχνικής και τις απλές τακτικές κινήσεις, ενώ παράλληλα εμπλουτίζουν πολύπλευρα τις αθλητικές τους εμπειρίες.

Με την ηλικία των 10 χρόνων αρχίζει η φάση της ανοικοδόμησης.Η διαμόρφωση και η υλοποίηση των σκοπών και των περιεχομένων βασίζονται, κατεξοχήν, στις

εμπειρίες που αποκτήθηκαν στην 1η φάση (6-10 χρόνων).Έτσι, ενώ στις ηλικίες των 6-10 ετών το παιχνίδι παιζότανε 7:7, τώρα αρχίζει η εκμάθηση του

παιχνιδιού 11:11. Σ' αυτή τη φάση αρχίζει η συστηματική εκμάθηση της τεχνικής και η χρησιμοποίηση της στις διάφορες εξελισσόμενες καταστάσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Αρχίζει η εφαρμογή της τεχνικής με παιχνιώδεις μορφές και με σταδιακή αύξηση της δυσκολίας.

Η βελτίωση της τεχνικής επιτυγχάνεται με τη συστηματική και συχνή επανάληψη των ασκήσεων. Δίπλα στην εκμάθηση των τεχνικο-τακτικών στοιχείων, πρέπει να βελτιωθούν και οι ανάλογες για την ηλικία, ικανότητες φυσικής κατάστασης.

Από την ηλικία των 12 ετών περίπου, υπάρχουν οι κατάλληλες βιολογικές προϋποθέσεις για τη βελτίωση της αντοχής, της δύναμης και της ταχύτητας.

Με το 14ο χρόνο της ηλικίας πρέπει ν' αρχίσει η συστηματική προπόνηση της επίδοσης. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η εκμάθηση των 3 πρώτων φάσεων (6-10 ετών, 10-12 ετών και 12-14 ετών) που έχουν προηγηθεί.

Κυρίαρχος στόχος, σ' αυτή την ηλικία, είναι η βελτίωση της ικανότητας απόδοσης, μέσα από τη σωστή, προγραμματισμένη και συστηματική προπόνηση των κατάλληλων στοιχείων.

Σ' αυτή τη φάση έχουμε αύξηση της ποσότητας και της έντασης. Στον παρακάτω πίνακα δίνονται με ευκρίνεια τα στοιχεία που αφορούν την κάθε αναπτυξιακή φάση ξεχωριστά:

ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΦΑΣΕΙΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ

Βασική ηλικία6-10 ετών

Τζούνιορ

1η φάση εκμάθηση.Προπόνηση βασικών στοιχείων. Πολύπλευρη μάθηση βασικών στοιχείων (Στοιχειώδης εκμάθηση του ποδοσφαίρου).

Προεφηβική ηλικία 10-12 ετών

Προπαιδικό2η φάση εκμάθησης.

Προπόνηση ανοικοδόμησης

1 η εφηβική ηλικία 12-14 ετών

ΠαιδικόΕιδική προπόνηση (ειδική προπόνηση, διεύρυνση, εμπέδω-ση των ικανοτήτων παιχνιδιού).

2η εφηβική ηλικία 14/15-17/18 ετών

Έφηβοι Ερασιτέχνες

3η φάση εκμάθησηςΠροπόνηση απόδοσης. Ειδικευμένη προπόνηση. Προσανα-τολισμένη στον πρωταθλητισμό (απόδοση).

3. ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ3. ΣΚΟΠΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ1. Ο πιο σπουδαίος στόχος κάθε προπόνησης είναι η βελτίωση της σωματικής ικανότητας της

απόδοσης. Δεν θα πρέπει να συγχέεται, όμως, η καλυτέρευση αυτή με την πίεση στο παιδί ή τη γρήγορη επιτυχία για υψηλή απόδοση.

Η καλυτέρευση επιτυγχάνεται σταδιακά. Αν οι παίκτες ανεβάσουν την απόδοση τους στην ηλικία αυτή πολύ απότομα, αυτό σημαίνει ότι η απόδοση τους αυτή δεν θα έχει σταθερότητα και διάρκεια και γι' αυτό θα εμφανιστούν διακυμάνσεις (στην απόδοση), οι οποίες θα σηματοδοτήσουν το τέλος της καριέρας τους που δεν πρόλαβε καν να αρχίσει*.

Η σωστή και προγραμματισμένη προπόνηση στις παιδικές ηλικίες οδηγεί σε αργή μεν αλλά σταθερή αύξηση της απόδοσης.

Γραφική παράσταση της ομαλά αυξανόμενης απόδοσης στην προπόνηση και της γρήγορης αύξησης της απόδοσης για γρήγορη επιτυχία:

Επίπεδο απόδοσης

2. Ο 2ος σημαντικός στόχος της προπόνησης είναι η τεχνική και η τακτική εκπαίδευση του παίκτη.

Η τεχνική και η τακτική μαθαίνονται στις παιδικές ηλικίες εξαρχής και συστηματικά, έτσι ώστε στην ηλικία των 18 ετών ο παίκτης που πηγαίνει σε ανδρικές ομάδες, να κατέχει τα βασικά στοιχεία της τεχνικής και της τακτικής. Και πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στο σωστό τρόπο εκμάθησης των στοιχείων αυτών, γιατί διαφορετικά τα λάθη δεν διορθώνονται εύκολα μετά την ηλικία αυτή.

3. Ο 3ος στόχος είναι η σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα. Ο προπονητής πρέπει να συμβάλει στην κοινωνικοποίηση των παικτών με στοιχεία (αρχές, αξίες, αντιλήψεις) που ενισχύουν την "αρμονική" ανάπτυξη της προσωπικότητας των παικτών. Τέτοια στοιχεία είναι: η φιλοδοξία, η ετοιμότητα, η επιμονή κ.ά.

Αυτά τα στοιχεία δεν θα βοηθήσουν μόνο την ποδοσφαιρική καριέρα των παικτών, αλλά, πολύ περισσότερο, τη γενικότερη παρουσία και συμμετοχή τους στο κοινωνικό σύνολο.

4. Ο 4ος βασικός στόχος είναι η διατήρηση της υγείας. Με τη σωστή προπόνηση διατηρείται η καλή κατάσταση της υγείας και αποφεύγονται διάφορες παθήσεις. Π.χ. όσον αφορά τη στάση του σώματος, τα εύκολα κρυολογήματα κλπ.

5. Το ποδόσφαιρο και η αξία της ελευθερίας. Η προπόνηση ποδοσφαίρου πρέπει να διατηρεί τα στοιχεία της ελευθερίας που εκφράζεται με τη χαρά στο παιχνίδι και στην κίνηση, τη δυνατότητα

για δημιουργική συμπεριφορά και για πραγματοποίηση ορισμένων ενδιαφερόντων κ.ο.κ.Βασικά αξιοπρόσεκτα σημεία στην προπόνηση των παιδικών ηλικιών - Η προπόνηση δεν πρέπει να οδηγεί σε επικίνδυνες καταστάσεις για την υγεία των παικτών.- Η χαρά των "παιδιών-παικτών" αποτελεί κυρίαρχο και πρωταρχικό στόχο στο παιχνίδι και τις

άλλες δραστηριότητες.Προσοχή! ΟΧΙ πίεση για καλύτερη απόδοση.- Οι παίκτες να οδηγούνται από τον προπονητή σε υπεύθυνες πράξεις.- Οι νέοι πρέπει να αποκομίσουν από την προπόνηση θετικές κοινωνικές εμπειρίες.- Να είναι δυνατή η πραγματοποίηση άλλων ενδιαφερόντων δίπλα στην προπόνηση

ποδοσφαίρου.Στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα ταλέντο Ένα ποδοσφαιρικό ταλέντο χαρακτηρίζεται:- Από την τεχνική: - Επιδεξιότητα (ταλέντο) στην κίνηση.- Τρόπος επαφής με την μπάλα.- Επιμονή για την κατοχή της μπάλας στις "μονομαχίες".- Από τον τομέα της τακτικής:- Καλός προσανατολισμός στον αγωνιστικό χώρο.- Ικανότητα να αναγνωρίσει καταστάσεις για συνεργασία.- Διορατικότητα σε καταστάσεις που δημιουργούνται στην επίθεση και στην άμυνα.- Από τις ιδιότητες του χαρακτήρα: - Επιμονή.- Υπομονή.- Πείσμα για επίτευξη του στόχου.- Από την κοινωνική συμπεριφορά: - Ικανότητα ομαδικότητας- Ικανότητα αυτοκυριαρχίας (πειθαρχία).- Από τα χαρακτηριστικά της ιδιοσυγκρασίας: - Κατασκευήτου σώματος - Αθλητικές ιδιότητες.Συχνότητα των προπονήσεων και διάρκεια μιας προπονητικής μονάδος

ΟΜΑΔΑ (ΤΜΗΜΑ)

ΗΛΙΚΙΑΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΩΝ ΤΗΝ

ΕΒΔΟΜΑΔΑΔΙΑΡΚΕΙΑ

ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΩΝ

TZOYNIOP A1

TZOYNIOP B1

ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟΠΑΙΔΙΚΟΕΦΗΒΙΚΟ

6-88-10

10-1212-1414-16

ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΙΔΑΝΙΚΟ

11122

22333

40'50'60'60'70'

60'70'80'80'90'

Άποψη της προπόνησης των διαφόρων κινητικών μορφών στις φάσεις εξέλιξης των ηλικιών*

Οργάνωση της προπόνησηςΟργάνωση της προπόνησης

Ο προπονητής πρέπει σε κάθε προπόνηση να έχει τη γενική επισκόπηση. Πρέπει να ξέρει τι χρειάζεται και τι έχει στη διάθεση του.

- Αριθμός των παιχτών.- Αριθμός και είδος των οργάνων.- Ο υπάρχων χώρος για την προπόνηση.Ο προπονητής ξέροντας τον αριθμό των παικτών πρέπει να χωρίσει την ομάδα:- Ο κάθε παίχτης ξεχωριστά.- Σε γκρουπ 2 ατόμων.- Σε γκρουπ ανάλογα με την απόδοση των παικτών.Ο προπονητής πρέπει να καταστήσει σαφές πώς πρέπει να παρατάσσονται οι παίχτες, όταν

κάνει τις υποδείξεις στην προπόνηση:

1- Διαστάσεις του γηπέδου 105 μ. χ 70 μ. 2. Περιοχές προπόνησης γηπέδου.Για κάθε προπόνηση πρέπει να ξέρει ο προπονητής τον αριθμό και το είδος των οργάνων:

Μπάλες, κώνους, διαχωριστικά κλπ.Έτσι, λοιπόν, αυτά μεταφέρονται πριν από την προπόνηση από τους παίχτες.Επίσης, πρέπει ο προπονητής να ξέρει το μέγεθος και την ποιότητα του χώρου προπόνησης.Πρέπει να έχει στο νου του ποια διάμετρο, πόσο μήκος, πόσο πλάτος έχουν διάφορα μέρη του

γηπέδου, έτσι ώστε να εκτελούνται διάφορες ασκήσεις στα τμήματα αυτά.

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 12 ΕΤΩΝΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 12 ΕΤΩΝ

1. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ 1. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ MEME ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟΤα παιδιά των ηλικιών 6-9 ετών πρέπει να παίζουν μόνον ποδόσφαιρο κατά τη διάρκεια των

προπονήσεων ή μήπως στα παιδιά της ηλικίας αυτής πρέπει να δίνεται βαρύτητα σε ασκήσεις δρόμου και σε ασκήσεις ενδυνάμωσης, όπως υποστηρίζουν, δηλαδή μερικοί δάσκαλοι ποδοσφαίρου και μερικοί αθλίατροι;

Υπάρχουν μερικοί λόγοι, για τους οποίους τα παιδιά πρέπει να παίζουν μόνον μπάλα.*Αυτοί, οι οποίοι υποστηρίζουν, ότι χρειάζονται ασκήσεις χωρίς την μπάλα για την καλυτέρευση

της κινητικότητας, της ταχύτητας και προ παντός της επιδεξιότητας, έχουν σίγουρα κατά ένα μεγάλο μέρος δίκιο.

Και είναι σημαντικό για τον προπονητή να γνωρίζει, ότι για τους μικρούς παίκτες υπάρχει, πράγματι, πρόβλημα με την επιδεξιότητα.

Παρ' όλα αυτά, όμως, πρέπει τα παιδιά ν' ασχολούνται την ώρα της προπόνησης μόνο με την μπάλα και υπάρχουν λόγοι γι' αυτό:

1.1. Πρακτικοί λόγοι1.1. Πρακτικοί λόγοι: Εδώ τίθεται το θέμα "χρόνος". Οι μικροί των ηλικιών αυτών κάνουν 2 προπονήσεις την εβδομάδα διάρκειας 80' (λεπτών) περίπου η κάθε μία. Πολλές φορές, όμως, συμβαίνει να ακυρώνεται η μία από τις δύο προπονήσεις, λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών.

Γι' αυτό το λόγω ο λίγος χρόνος, που υπολείπεται πρέπει να αξιοποιηθεί, έτσι, ώστε το παιδί να παίξει, όσο το δυνατόν περισσότερο με τη μπάλα.

Τα πρώτα μικρά βήματα με τη μπάλα προϋποθέτουν χρόνο, που συνήθως δεν υπάρχει.Άλλο ένα πρόβλημα είναι η μεταφορά ορισμένων αντικειμένων που σχετίζονται με την

προπόνηση και τα οποία εξαιτίας του βάρους τους είναι δύσκολο να μεταφερθούν από τα παιδιά. Ο προπονητής χρειάζεται για την καθεμιά προπόνηση ένα κατάλληλο γήπεδο. Και ο κάθε παίκτης να μπορεί να μεταφέρει μια μπάλα, κώνους και διαχωριστικές σημάνσεις.

1.2. Ψυχολογικοί λόγοι: 1.2. Ψυχολογικοί λόγοι: Τα παιδιά έρχονται στην προπόνηση για να παίξουν ποδόσφαιρο, θέλουν να πετυχαίνουν γκολ, να παίξουν και να βλέπουν την μπάλα να αναπηδάει στα δίχτυα του τέρματος.

Αυτό ισχύει και για τους μικρούς παίκτες, οι οποίοι θέλουν να έχουν από μια μπάλα στην προθέρμανση, θέλουν να πετυχαίνουν γκολ, να σουτάρουν κ.ο.κ. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να υποτιμούμε και να βλέπουμε τα παιδιά με "παιδικό μάτι".

Πρέπει να τα λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη και, συγχρόνως, πρέπει να "μπούμε" στο ψυχικό τους κόσμο, για να μπορέσουμε να τα κατανοήσουμε και να συνεννοηθούμε μαζί τους.

Τα παιδιά έχουν άριστο αισθητήριο για να διαισθάνονται, ποιος τα συμπαθεί και ποιος τα "παίρνει" στα σοβαρά.

Πάντως το χειρότερο είναι η ειρωνεία. Ποτέ δεν πρέπει να μιλάμε στα παιδιά ειρωνικά.Κλείνοντας το σημείο αυτό, πρέπει να επισημάνουμε ότι τα παιδιά προτιμούν λίγη εξάσκηση στην

τεχνική, γιατί αυτό που επιδιώκουν και επιθυμούν είναι να παίζουν.1.3. Μεθοδικοί λόγοι:1.3. Μεθοδικοί λόγοι: Οι προπονητές με πείρα γνωρίζουν ότι για τη βελτίωση της επιδεξιότητας

των παικτών στην ηλικία αυτή δε χρειάζονται πρόσθετες και εξειδικευμένες προσπάθειες, δεδομένου ότι για το σκοπό αυτό υπάρχουν πολύ καλές ασκήσεις με την μπάλα, οι οποίες συμβάλλουν προς την κατεύθυνση αυτή.

Αν ο 7χρονος παίκτης μπορεί να ελέγχει την μπάλα και να κάνει κοντρόλ, σημαίνει ότι διαθέτει ήδη μια υψηλή ικανότητα τεχνικής. Επίσης αν κάποιος μπορεί να κάνει 5 "τσαλιμάκια" με την μπάλα, αυτό είναι δείγμα "πρώτης" κλάσης παίκτη.

Το ίδιο ισχύει για την ταχύτητα, την κινητικότητα και τη δύναμη. Όλα αυτά καλυτερεύουν με τη "συμμετοχή" της μπάλας.

Όσο μικρότερα είναι τα βήματα προόδου, τόσο πιο πετυχημένη προμηνύεται η εξέλιξη του παίκτη.

Τα παρακάτω στοιχεία δείχνουν με εύλογο τρόπο, πού πρέπει να δίνει βαρύτητα ο προπονητής όταν διδάσκει σε μικρά παιδιά (από την ηλικία των 5 χρόνων).

1.3.1. Η πρώτη μέθοδος με το σκυλάκι

Διάλογος Προπονητή - Παιδιών.Προπονητής: Η μπάλα αυτή είναι το σκυλάκι μας... Τι θέλει το σκυλάκι μας; Μερικές φορές δίνεται η απάντηση "να φάει", τότε λέει:Προπονητής: Καλά, τότε να τη φουσκώσουμε με την ντρόμπα για να γίνει στρογγυλή. Τι θέλει

ακόμη το σκυλάκι ;Τότε η απάντηση των παιδιών θα είναι πιθανότατα: "Να το χαϊδέψουμε!".Προπονητής: Λοιπόν, ας χαϊδέψουμε το σκυλάκι μας!(Στο μεταξύ η μπάλα βρίσκεται στο έδαφος). Πώς να χαϊδέψουμε το σκυλάκι; Με τη σόλα! (Το

δείχνει ο προπονητής). Και τώρα ας κάνουμε το ίδιο όλοι μαζίΈτσι, λοιπόν, έχουμε την πρώτη άσκηση, την οποία τα παιδιά τη βρίσκουν αστεία, δηλαδή να

χαϊδεύουν την μπάλα-σκυλάκι...Ταυτόχρονα, αυτή η άσκηση είναι η πρώτη άσκηση επιδεξιότητας, γιατί τα μικρά παιδιά

αναγκάζονται να σταθούν στο ένα πόδι.Λογικό είναι, λοιπόν, τα παιδιά στην επόμενη κίνηση να κινούν την μπάλα μπρος-πίσω με τη

σόλα και με τα 2 πόδια.

1.3.2. Η δεύτερη μέθοδος με το σκυλάκι

Ένα απλό παράδειγμα, για το πως πρέπει να "μπούμε" στον κόσμο της φαντασίας των παιδιών, έτσι ώστε να διδάσκονται ευκολότερα οι ασκήσεις με την μπάλα, είναι το ακόλουθο:

Η μπάλα-σκυλάκι πρέπει να βρίσκεται στο έδαφος μπροστά στο πόδι του ποδοσφαιριστή.Ο παίκτης κρατάει την μπάλα στις παλάμες του έχοντας τεντωμένα τα χέρια του προς τα εμπρός

και την αφήνει να κυλήσει και προσπαθεί να την ελέγξει με τη σόλα ή με το εσωτερικό του ποδιού.Έτσι, λοιπόν, η μπάλα-σκυλάκι κυλά στο έδαφος και το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση στην επαφή

του με αυτήν. Συγχρόνως αναπτύσσεται και ο ρυθμός ("timing") για τη σωστή κίνηση του ποδιού.Φυσικά δεν μιλάμε για πραγματικό αλλά για εικονικό σκυλάκι, ο παραλληλισμός του οποίου

αποκτά σημαντικότητα, γιατί η εικόνα του μένει στο υποσυνείδητο των παιδιών:"Εγώ πρέπει να συμπεριφέρομαι μαλακά με την μπάλα, να τη χαϊδεύω. Αυτή είναι φίλος μου και

με ακολουθεί σαν να είναι σκυλάκι...".Έτσι, λοιπόν, πρέπει να αισθάνονται και να ενεργούν τα παιδιά στα πρώτα βήματα εκμάθησης

της τεχνικής.Αυτή η εικόνα μπορεί να ξεχαστεί προς στιγμή, αλλά και αν συμβεί αυτό, θα είναι κάτι το

παροδικό, δεδομένου ότι η εξοικείωση των παικτών με αυτήν είναι "κατοχυρωμένη" στη μνήμη τους.

1.4. Πώς πρέπει να διαμορφωθούν το παιχνίδι και η άσκηση, ώστε να προκύψει αρμονική 1.4. Πώς πρέπει να διαμορφωθούν το παιχνίδι και η άσκηση, ώστε να προκύψει αρμονική συσχέτισησυσχέτιση

Τα παιδιά στην ηλικία αυτή πρέπει να χρησιμοποιούν, κατεξοχήν, μπάλες μικρού μεγέθους (No 3 ή 4).

Όχι μόνο η μπάλα αλλά και οι κανονισμοί και οι ασκήσεις πρέπει να αντιστοιχίζονται και να εναρμονίζονται με την ηλικία αυτή.

- Πρέπει να παίζουν σε μικρό χώρο και σε μικρότερες εστίες. Οι κανονισμοί παιχνιδιού πρέπει να απλοποιούνται. Π.χ. ο τερματοφύλακας έχει το δικαίωμα να περπατήσει με την μπάλα στα χέρια μέχρι τη μεγάλη περιοχή.

Επίσης, δεν πρέπει να δίνεται σημασία στο αποτέλεσμα ή στο σκορ του παιχνιδιού, ούτε να επιπλήττουμε ή να βρίζουμε τα παιδιά μετά από κάποιο απροσδόκητο ή ανεπιτυχές αποτέλεσμα.

- Ο προπονητής πρέπει να διερωτάται πάντοτε: Τι μπορώ να χρησιμοποιήσω από τις ασκήσεις των μεγάλων; Τι πρέπει ν' απλοποιήσω;

Φυσικά, πρέπει να χρησιμοποιούνται μορφές παιχνιδιού με συσχετισμούς παικτών όπως: 1:1, 2:2, 3:3 και με εστίες χωρίς τερματοφύλακα, για να πετυχαίνουν οι παίκτες τέρματα.

Πρέπει να δίνονται, δηλαδή, σκόπιμα, πολλές ευκαιρίες σταπαιδιά για να φθάνουν με "σχετική ευκολία" στην επιτυχία του τέρματος.- Πολύ σπουδαίο ρόλο στη διαμόρφωση του χώρου παίζουν, προπαντός, οι κώνοι. Γι' αυτό,

συνιστάται η εύλογη χρήση τους.- Ο προπονητής οφείλει να κάνει την προπόνηση για τα παιδιά πιο ενδιαφέρουσα απ' ότι στους

ενήλικες.- Επίσης, αποτελεί σημαντική προϋπόθεση, ο προπονητής να μην επιμένει πολύ στην εκτέλεση

των ασκήσεων. Είναι λάθος να ζητάμε τελειότητα από τα μικρά παιδιά με την πρώτη προσπάθεια. Το πιο ενδεδειγμένο μέτρο στην περίπτωση αυτή είναι οι επαναλήψεις των ασκήσεων.

- Στην ηλικία αυτή το παιχνίδι πρέπει να διεξάγεται στο μισό γήπεδο με συσχετισμό παικτών στις ομάδες. Αυτός ο συσχετισμός 7:7 έχει περισσότερα πλεονεκτήματα συγκριτικά με το 11:11, που γι' αυτή την ηλικία παρουσιάζει πολλά μειονεκτήματα.

Μειονεκτήματα του 11:11 μέχρι την ηλικία των 10 χρόνων, σε γήπεδο με διαστάσεις 105 μ. Χ 70 μ.

- Ο δρόμος για το γκολ είναι μακρύς.- Το τρέξιμο σε σχέση με τις τεχνικο-τακτικές ενέργειες είναι περισσότερο αλλά και εξουθενωτικό

για τους "μικρούς".- Ο αριθμός των συμπαικτών και των αντιπάλων είναι τόσο μεγάλος, που δύσκολα μπορεί να

βρει κανείς τους ελεύθερους ' συμπαίκτες του.- Η επαφή με την μπάλα είναι πολύ μικρής διάρκειας, με αποτέλεσμα να μειώνεται η χαρά για το

παιχνίδι.- Στη σχέση 11:11 τα παιδιά που έχουν ευνοϊκότερες σωματικές αναλογίες, π.χ. ύψος,

υπερτερούν των άλλων παιδιών.- Ο τερματοφύλακας δεν έχει μεγάλες δυνατότητες στην εστία με διαστάσεις 7,32 Χ 2,44 μ.Πλεονεκτήματα του παιχνιδιού 7:7 σε γήπεδο με διαστάσεις 70 μ. Χ 50 μ. και εστίες 5 μ. Χ 2 μ.- Οι παίκτες φθάνουν πιο γρήγορα στην περιοχή του τέρματος και, έτσι, έχουν περισσότερες

δυνατότητες για γκολ.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αποκτούν ευχάριστες εμπειρίες.-Έρχονται συχνότερα σ' επαφή με την μπάλα.- Σχεδόν όλοι οι παίκτες λαμβάνουν μέρος σ' όλες τις δραστηριότητες του παιχνιδιού, και

εναλλάσσονται συχνά οι θέσεις των αμυντικών με τους επιθετικούς.- Υπάρχει πιο καλή ορατότητα (άνετη αντίληψη) του χώρου και, έτσι, η συνεργασία ανάμεσα

στους παίκτες γίνεται πιο αποτελεσματική.- Ο τερματοφύλακας νοιώθει περισσότερη σιγουριά στη μικρή εστία.

2. ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΌΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ. ΚΑΝΕΝΑΝ 2. ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΌΛΟΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ. ΚΑΝΕΝΑΝ ΔΕΝ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΔΕΝ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Για να συμβάλουμε σε μια όσο το δυνατόν "καλύτερη" απόδοση των παικτών, πρέπει να "ευσταθούν" οι απαιτήσεις της προπόνησης. Η προπόνηση δεν πρέπει, ούτε να επιβαρύνει τον έναν ποδοσφαιριστή (αρχάριο) ούτε να είναι κάτω από τις δυνατότητες του άλλου.

Αυτή η σημαντική προσπάθεια οριοθέτησης είναι δύσκολο να εφαρμοστεί στην πράξη για τις κατώτερες παιδικές ηλικίες, επειδή στις κατηγορίες αυτές οι διαφορές στην απόδοση και την εξέλιξη των παικτών εξαρτώνται από το επίπεδο της ομάδας προπόνησης.

Παρ' όλα αυτά δεν πρέπει να υπάρχει κανένα δίλημμα επιλογής: Οι προπονητές, στις παιδικές ηλικίες, πρέπει να διαμορφώνουν το πρόγραμμα της προπόνησης διαφοροποιημένο και ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε παιδιού*

Μόνο έτσι μπορούν να γίνουν καλύτεροι και ταυτόχρονα οι "ασθενέστεροι" σε απόδοση ποδοσφαιριστές να μαθαίνουν.

2.1. Το πρόβλημα του διαχωρισμού2.1. Το πρόβλημα του διαχωρισμού

Το πρόβλημα αυτό δεν είναι καινούργιο, υπήρχε από παλιά. Πολλοί προπονητές βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωποι με αυτόν τον προβληματισμό.

Η πιο καλή μέθοδος φαίνεται να είναι: Η σωστή καθοδήγηση της προπόνησης με τους ίδιους στόχους και προσανατολισμούς, όπου όμως τα προπονητικά περιεχόμενα θα είναι διαφορετικά.

Αυτή η ανάγκη της διαφοροποίησης προκύπτει από την επιρροή μιας σειράς διαφόρων παραγόντων.

- Το διαφορετικό κινητικό και πνευματικό επίπεδο των παικτών.- Τη διαφορά ηλικίας (χρονολογική ηλικία) που υπάρχει ανάμεσα στα παιδιά που ανήκουν στην

ίδια κατηγορία προπονήσεων.- Το διαφορετικό επίπεδο βιολογικής (σωματικής) ανάπτυξης των παικτών. Έχουμε διαφορετική

εξέλιξη στην ανάπτυξη τωνπαιδιών που ανήκουν στην 1η εφηβική φάση.Στη βιολογική ηλικία υπάρχει μέχρι και 4 χρόνια διαφορά. (Ο μικρότερος παίκτης της ομάδας μας

είναι 1,39 και έχει βάρος 32 kg, ο ψηλότερος είναι 1,60 και ζυγίζει 58 kg).- Οι διαφορετικές προπονητικές ηλικίες των παικτών και οι γνώσεις ποδοσφαίρου που έχουν

αποκτηθεί από τους παίκτες νωρίτερα.(Στην ομάδα υπάρχουν παίκτες που έχουν προπονητική ηλικία 4-5 χρόνων και παίκτες που είναι

εντελώς αρχάριοι).- Τα διαφορετικά κίνητρα των παικτών.(Υπάρχουν παίκτες που ονειρεύονται να κάνουν, κάποτε, επαγγελματική καριέρα και παίκτες που

προπονούνται από χόμπι ή για να αποφύγουν παρεμβατικούς και παρελκυστικούς παράγοντες που επιδρούν αρνητικά στην κοινωνικοποίηση τους).

-, Οι διαφορές στους χώρους προπόνησης.(Ο προγραμματισμός της προπόνησης εξαρτάται από το διαθέσιμο χώρο που διατίθεται. Π.χ. αν

η ομάδα έχει στη διάθεση της ολόκληρο το γήπεδο, το μισό ή και λιγότερο ακόμη. Επίσης, εξαρτάται και από το υλικό που υπάρχει π.χ. μπάλες, κώνους).

Σημαντικό ρόλο παίζει εξάλλου, και η κατάσταση του γηπέδου: αν είναι, δηλαδή "ξερό" ή με χόρτο.

2.2. Προβλήματα στο διαχωρισμό των παικτών2.2. Προβλήματα στο διαχωρισμό των παικτών

Η αναγκαιότητα του διαχωρισμού των παικτών είναι μεν εμφανής και επιβεβλημένη, ταυτόχρονα, όμως αναφύονται προβλήματα, τα οποία αφορούν την πρακτική εφαρμογή των αποφάσεων στις προπονήσεις.*

- Ο χρόνος της προπόνησης είναι λίγος. Με 2 προπονήσεις την εβδομάδα, όπως, δηλαδή έχει κανονιστεί από το σύλλογο, προκύπτει χρονική πίεση για τον προπονητή, προκειμένου να επιτευχθεί, συνολικά, ο ετήσιος προγραμματισμός.

- Πολλές φορές, ένας προπονητής δεν επαρκεί για να προσέξει και να "φροντίσει" όλους τους παίκτες.

Έτσι, χωρίς να υπάρχει πρόθεση από τον προπονητή, στρέφοντας την προσοχή σε κάποιους, για να τους "διορθώσει", μένουν μερικοί στο περιθώριο.

Προκύπτει λοιπόν το ερώτημα: Τα ταλέντα δεν μαθαίνουν αρκετά ή οι "ασθενέστεροι" παίκτες χάνουν την όρεξη και στη χειρότερη περίπτωση εγκαταλείπουν το σύλλογο;

Αυτοί οι προβληματισμοί και οι σκέψεις μας απασχόλησαν συχνά ως προπονητές στην Ακαδημία του Γ.Σ. Ηρακλή. Επιδίωξη μας ήταν και είναι, το γκρουπ της προπόνησης μ' έναν προπονητή να μην ξεπερνάει τα 14-15 άτομα. Σε μια τέτοια αναλογία ο προπονητής μπορεί να ελέγχει όλους τους παίκτες. Πολλές φορές η χρυσή τομή (πολυπόθητη λύση) στο πρόβλημα αυτό δεν βρίσκεται. Ένα είναι, όμως, σίγουρο. Ότι ο προπονητικό*; προγραμματισμός, καθώς, και η διαμόρφωση της προπόνησης στοιχίζουν χρόνο, απαιτούν πολλή δουλειά και είναι συνυφασμένα με πολλές ευθύνες.

3. ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗ "ΧΡΥΣΗ ΗΛΙΚΙΑ" ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ!3. ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗ "ΧΡΥΣΗ ΗΛΙΚΙΑ" ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ!Για τις ηλικίες 10-12 ετών.Αυτενέργεια-περιέργεια-χαρά στην κίνηση-ετοιμότητα και δίψα για μάθηση.Αυτά είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα από τα οποία διέπονται τα παιδιά στις ηλικίες αυτές. Γι1

αυτό δεν είναι τυχαίο που χαρακτηρίζεται σαν η "χρυσή ηλικία" για το ποδόσφαιρο.3.1. Χαρακτηριστικά σημεία και υποδείξεις για την προπόνηση των παιδιών αυτών*- Βασική προϋπόθεση της προπόνησης είναι η εξασφάλιση μικρών σχηματισμών (ομάδων) κατά

τη διάρκεια των ασκήσεων και του παιχνιδιού.- Παρέχεται η δυνατότητα στα παιδιά για πολλές "επαφές" με την μπάλα, προκειμένου να

αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.- Οι ασκήσεις τεχνικής πρέπει να επαναλαμβάνονται πολλές φορές, για να γίνεται

αποτελεσματικότερη η εκμάθηση τους.-Η τεχνική να εφαρμόζεται σε παιχνιώδη μορφή.- Η εφαρμογή των βασικών τεχνικών στοιχείων οφείλει να διενεργείται σε ατομική και σε ομαδική

βάση.- Η βελτίωση της κινητικότητας και της επιδεξιότητας να προωθείται μέσα από τη παιχνιώδη

γυμναστική.- Επίσης, η βελτίωση της αντοχής, της δύναμης και της ταχύτητας να επιτυγχάνεται μέσα από

παιχνιώδεις μορφές εξάσκησης.

3.2. Η προπόνηση των ικανοτήτων επιδεξιότητας στις ηλικίες 8-12 ετών**3.2. Η προπόνηση των ικανοτήτων επιδεξιότητας στις ηλικίες 8-12 ετών**

Μια καλά ανεπτυγμένη ικανότητα συναρμογής δίνει την ευχέρεια στον ποδοσφαιριστή, πάνω απ' όλα, να ελέγχει με σιγουριά και αποτελεσματικότητα τις διάφορες εναλλασσόμενες φάσεις στο παιχνίδι και να υιοθετεί με άρτιο και γρήγορο τρόπο τα μυστικά της τεχνικής.

Η καλύτερη ηλικία γι’ αυτές τις ιδιότητες είναι η ηλικία από 8-12 ετών. Γι' αυτό το λόγω, πρέπει να ξέρει ο υπεύθυνος προπονητής ότι η προπόνηση των ιδιοτήτων επιδεξιότητας έχει πολύ μεγάλη σημασία για τα παιδιά της ηλικίας αυτής.

Στη συνέχεια, δίνονται ορισμένες ασκήσεις που αποβλέπουν στην ανάπτυξη της προσανατολιστικής ικανότητας του παιδιού στο χώρο, καθώς και της ικανότητας διαφοροποίησης των κινήσεων των παικτών στο χώρο.

3.2.1. Η προπόνηση της ικανότητας του προσανατολισμού στο χώρο

Η ικανότητα προσανατολισμού στο χώρο είναι απαραίτητη για τους αθλητές, για να ορίζουν τις κινήσεις του σώματος τους στο χώρο. Αποτελεί σημαντικό προτέρημα για έναν ποδοσφαιριστή να μπορεί να προσδιορίζει τη θέση του σώματος του σε σχέση με τη στιγμιαία φάση παιχνιδιού.

Επίσης, είναι σημαντικό για τον ποδοσφαιριστή όχι μόνο να εξακολουθεί να διατηρεί τον προσανατολισμό του στο χώρο, μετά από ξαφνικές αλλαγές των θέσεων του που προέρχονται από τα στριφογυρίσματα του σώματος του, αλλά και να επεμβαίνει ταχύτατα στις εξελισσόμενες φάσεις.

3.2.2. Η ικανότητα προσανατολισμού στο χώρο για το ποδόσφαιρο

Ο ποδοσφαιριστής πρέπει να διαθέτει άρτια ικανότητα προσανατολισμού:- Σε ξαφνικές αλλαγές ρυθμού μέσα στο παιχνίδι με και χωρίς μπάλα.- Σε φάσεις που διαδραματίζονται στη μεγάλη περιοχή μετά από κτύπημα φάουλ ή κόρνερ, που

διαρκούν πολύ.- Στον έλεγχο της μπάλας κάτω από την πίεση αντιπάλου.Η ικανότητα προσανατολισμού στο χώρο βελτιώνεται με ασκήσεις και παιχνίδια. Αυτή εξαρτάται

από τη σωστή τοποθέτηση του σώματος, από τις απαιτήσεις στο χώρο, από τις κινήσεις των συμπαικτών και των αντιπάλων.

Γενική προπόνηση της ικανότητας προσανατολισμού στο χώροΑσκ. 1. Οι παίκτες κάνουν άλματα, περπατάνε ή τρέχουν μια ορισμένη απόσταση και μετά

προσπαθούν να φτάσουν στην αφετηρία χωρίς οπτικό έλεγχο. Αυτή η άσκηση γίνεται με κλειστά μάτια (με τη βοήθεια συμπαίκτη).

Ασκ. 2. Οι παίκτες τρέχουν "σλάλομ" με στροφές του κορμού, με αλλαγή κατεύθυνσης σε χώρους που έχουν χαραχθεί και οι οποίοι μεγαλώνουν ή μικραίνουν και μετά από ένα οπτικό σημάδι του προπονητή.

Ασκ. 3. Μερικές ομάδες παικτών τρέχουν σ' ένα ορισμένο χώρο ελεύθερα. Μετά από ένα σύνθημα (σινιάλο) πρέπει να ξαναβρεθούν και να σχηματίσουν γραμμή ή κύκλο. Η τελευταία ομάδα εκτελεί μια πρόσθετη άσκηση.

Ασκ. 4. Παιχνίδια ή ασκήσεις με μπάλα.Δύο παίκτες παίζουν πάσες σε απόσταση 10 μ., ο ένας από τον άλλον. Μετά από κάθε πάσα οι

παίκτες κάνουν μια στροφή, ένα άλμα ή μια γυμναστική άσκηση.

3.2.3. Ειδική προπόνηση για τον προσανατολισμό στο χώρο

- Ασκήσεις ντρίμπλας και ελέγχου της μπάλας.Ασκ. 1. Έλεγχος της μπάλας σε διάφορους χώρους του γηπέδου. Οι παίκτες αλλάζουν χώρους,

έπειτα από τη συνθηματική κίνηση του προπονητή (π.χ. σινιάλο με το χέρι), ελέγχοντας ταυτόχρονα την μπάλα (π.χ. από τη μεγάλη περιοχή προς το κέντρο του γηπέδου, από τη μικρή στη μεγάλη περιοχή).

Ασκ. 2. Οι παίκτες ελέγχουν την μπάλα μέσα σ' ένα καθορισμένο χώρο:- Αλλαγή κατεύθυνσης μετά από το σινιάλο του προπονητή.- Αλλαγή ρυθμού.- Στροφές προς τα πίσω με την μπάλα.- Οι παίκτες, καθώς ελέγχουν την μπάλα, προσπαθούν να σπρώξουν την μπάλα ενός

συμπαίκτη, χωρίς να χάσουν τη δική τους.

3.2.4. Διάφορες μορφές παιχνιδιού

Ασκ. 1. Χτύπημα της μπάλας3 παίκτες σχηματίζουν μια ομάδα (γκρουπ) και ελέγχουν την μπάλα μέσα σ' ένα καθορισμένο

χώρο. Ο κάθε παίκτης έχει από μια μπάλα. Οι 2 παίκτες του γκρουπ με πάσα προσπαθούν να σημαδέψουν την μπάλα του 3ου παίκτη.

Ασκ. 2. "Το παιχνίδι του βασιλιά"Δύο ομάδες, αποτελούμενες από 4-6 παίκτες παίζουν η μία εναντίον της άλλης μέσα σ' έναν

περιορισμένο χώρο.Κάθε ομάδα ορίζει από την αρχή ένα "βασιλιά", ο οποίος διαφοροποιείται εμφανισιακά από τους

άλλους χάρη στο διαφορετικό χρώμα του "διαχωριστικού" που φοράει.Οι δύο ομάδες προσπαθούν, όταν είναι κάτοχοι της μπάλας, να ανταλλάσσουν πολλές πάσες με

το "βασιλιά". Για κάθε πάσα η ομάδα παίρνει ένα βαθμό.

4. ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΘΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΣ 4. ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΠΟΝΗΘΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 6-12 ΕΤΩΝΗΛΙΚΙΕΣ 6-12 ΕΤΩΝ

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 6-12 ΕΤΩΝΗ επιδεξιότητα βοηθάει τον παίκτη να αντεπεξέρχεται τις ποικίλες και πολύπλευρες καταστάσεις

του παιχνιδιού με σιγουριά και οικονομία δυνάμεων, και, γενικά, να μαθαίνει πολύ γρήγορα και σταθερά, διάφορες κινήσεις τεχνικής και τακτικής.

Η καλύτερη ηλικία για την καλυτέρευση της επιδεξιότητας είναι αυτή από 6-12 ετών*Γι’ αυτό, στις ηλικίες αυτές πρέπει να γίνεται συστηματική προπόνηση της επιδεξιότητας.Οι ασκήσεις πρέπει να είναι διαφορετικές, αλλά να αποβλέπουν πάντα στον ίδιο στόχο, δηλ. στην

επιδεξιότητα.

4.1. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ4.1. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ

Με την ικανότητα αντίδρασης είναι στενά συνδεδεμένες η ταχύτητα και η ταχυδύναμη*- Η ικανότητα αντίδρασης στο παιχνίδι φαίνεται στις εξής χαρακτηριστικές περιπτώσεις:1. Στον τερματοφύλακα σε πολλές πολύπτυχες και απρόσμενες φάσεις.2. Σε αστραπιαία κίνηση του αντιπάλου.3. Στην προσποίηση.4. Στο τάκλιν.5. Στο τρέξιμο στο κενό χώρο.6. Σε μη αναμενόμενες καταστάσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού π.χ. όταν η μπάλα χτυπάει

στο δοκάρι και γυρίζει πίσω.Όλα αυτά εξαρτώνται από την ικανότητα αντίδρασης.Επίβλεψη των μεθόδων προπόνησης για την ικανότητα αντίδρασηςΑντίδραση του παίκτη από διαφορετικές θέσεις, μετά από διαφορετικά σινιάλα, που δίδονται από

τον προπονητή.Παραδείγματα: - Εκκίνηση από την εδραία θέση.- Εκκίνηση από τη θέση με λυγισμένα πόδια.- Εκκίνηση από τη θέση "κεράκι".- Εκκίνηση από την ύπτια ή πρηνή θέση.Διάφορα ερεθίσματα εκκίνησης- Φωνή (όνομα ή νούμερο).- Παλαμάκι.- Σφύριγμα.- Κινούμενα αντικείμενα (στόχοι) (μπάλα ή αντίπαλος).Εξάσκηση κάτω από την πίεση χρόνου- Μικρά παιχνίδια.- Μονομαχίες.- Σκυταλοδρομίες.

4.1.1. Γενική προπόνηση της ικανότητας αντίδρασης

Ασκήσεις και παιχνίδια χωρίς μπάλα- Ένας παίκτης κινείται μπροστά από άλλους παίκτες και αλλάζει συνεχώς κατεύθυνση. Το ίδιο

πρέπει να κάνουν και οι παίκτες, που τον ακολουθούν από πίσω!

- Όλοι οι παίκτες τρέχουν χαλαρά και, μετά από ένα ερέθισμα του προπονητή, κάνουν μισή στροφή, άλματα κλπ.

- Έπειτα από συγκεκριμένα ερεθίσματα πραγματοποιούνται οι εξής ασκήσεις:ένα παλαμάκι → κάθονται "σκαμνάκι".δύο παλαμάκια → κάνουν στροφή.τρία παλαμάκια → κάθονται κάτω "οκλαδόν".Ασκήσεις και παιχνίδια με μπάλαΔύο ομάδες (4-6 παίκτες) η καθεμιά, στέκονται αντιμέτωπες στις γραμμές της μεγάλης περιοχής.

Στη μέση του γηπέδου τοποθετούνται δύο μπάλες λιγότερες από τον αριθμό των παικτών. Με το σύνθημα που δίνεται ξεκινούν γρήγορα οι παίκτες, για να κερδίσουν ο καθένας από μια μπάλα και να γυρίσουν στην αφετηρία με την μπάλα. Οι δύο παίκτες που μένουν χωρίς μπάλα, προσπαθούν να "κλέψουν" τις μπάλες των αντιπάλων.

4.1.2. Ειδική προπόνηση της ικανότητας αντίδρασης

Ασκησιολόγιο τεχνικής και τακτικής.1n ασκ. Δύο παίκτες βρίσκονται σε απόσταση 5-8 μ. μεταξύ τους, από τους οποίους ο ένας έχει

γυρισμένη την πλάτη στον άλλον, που κρατάει στα χέρια του μια μπάλα. Με το σύνθημα του προπονητή, ο παίκτης με τη γυρισμένη πλάτη, πρέπει να γυρίσει, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να επιστρέψει με κεφαλιά την μπάλα που του πέταξε με το χέρι ο συμπαίκτης του.

2η ασκ. Ένας εναντίον ενός (1:1) με μικρό τέρμα. Ο καθένας προσπαθεί να επιτύχει γκολ χωρίς να διακόπτεται το παιχνίδι μετά από την επίτευξη του γκολ. Τα τέρματα απέχουν 10 μ. μεταξύ τους.

4.1.3. Ειδική προπόνηση της ταχύτητας αντίδρασης για ντρίμπλα

-Έλεγχος της μπάλας, αργός ή γρήγορος, μετά από ακουστικό ερέθισμα.- Δύο παίκτες, από τους οποίους ο ένας έχει την μπάλα στα πόδια, τρέχουν μαζί χαλαρά. Έπειτα

από το ακουστικό ερέθισμα, ο παίκτης που έχει την μπάλα την πασάρει 5-7 μέτρα μπροστά. Τότε τρέχουν και οι δύο παίκτες και προσπαθούν να προλάβουν την μπάλα, δηλαδή όποιος μπορέσει να φθάσει πρώτος την μπάλα.

4.1.4. Ειδική προπόνηση της ταχύτητας αντίδρασης σε σχέση με την τεχνική και την τακτική

- Παιχνίδι γύρω από ένα τέρμα, στο οποίο τοποθετείται ένας τερματοφύλακας, με αναλογία παικτών στις ομάδες 3:3 μέχρι 5:5. Και οι δύο ομάδες μπορούν να πετύχουν γκολ. Γι' αυτό, οι παίκτες πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα, ώστε να εκμεταλλεύονται τα λάθη και, γενικά, τις αποκρούσεις του τερματοφύλακα και να προσπαθούν να επιτυγχάνουν γκολ.

- Παιχνίδι με αναλογία 3:3 μέχρι 7:7. Μετά από το σύνθημα του προπονητή, ο ρυθμός του παιχνιδιού αυξάνεται ή μειώνεται, ανάλογα, για μερικά λεπτά.

4.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΡΥΘΜΟΥ4.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΡΥΘΜΟΥ

Η ικανότητα ρυθμού είναι πολύ σημαντική, για όλα τα αθλήματα. Ειδικά στο ποδόσφαιρο, βρίσκει μεγάλη εφαρμογή, όπως στην κεφαλιά και στο σουτ για παράδειγμα μετά από προσποίηση*.

- Η ικανότητα ΡΥΘΜΟΥ στο παιχνίδι.- Στην ντρίμπλα με αντίπαλο.- Στο σουτ μετά από προσποίηση.- Στο άλμα για κεφαλιά, για να αποκρούσει ο τερματοφύλακας με γροθιές.

4.2.1. Γενική προπόνηση βελτίωσης της ικανότητας ρυθμού

- Χαλαρό τρέξιμο.- Τρέξιμο στα δάχτυλα των ποδιών.- Τρέξιμο με διαδοχικά μικρά αλματάκια.- Τρέξιμο στις φτέρνες.- Τρέξιμο με στροφές του κορμού αριστερά και δεξιά.- Πλάγια πηδηματάκια.Ασκησιολόγιο1η ασκ. Πέντε μέτρα χαλαρό τρέξιμο και έπειτα ακολουθούν 3 αλματάκια. Πέντε μέτρα χαλαρό

τρέξιμο και μετά ακολουθούν 3 αλματάκια, κ.ο.κ.2η ασκ. Πέντε βήματα στις φτέρνες και έπειτα ακολουθούν πέντε μέτρα "σκίπιγκ". Μετά, κάνουν

οι ποδοσφαιριστές μία στροφή και, αμέσως μετά, 5 βήματα στις φτέρνες.

4.2.2. Ειδική προπόνηση βελτίωσης της ικανότητας ρυθμού

- Ο αριθμός των βημάτων για το σουτ αυξάνει από 3 βήματα σε 5 βήματα, σε 7 βήματα, σε 9 βήματα κ.ο.κ.

- Ο αριθμός των βημάτων για την κεφαλιά αυξάνει από 3 βήματα σε 5 βήματα, σε 7 βήματα, σε 9 βήματα κ.ο.κ.

- Οι παίκτες, χωρισμένοι σε δύο γκρουπ, προσπαθούν, καταρχήν, να περάσουν την μπάλα κάτω από ένα εμπόδιο. Έπειτα, κάνουν άλμα πάνω από το εμπόδιο και, μετά το τελευταίο εμπόδιο, γυρίζουν πίσω στην αφετηρία. Νικητής στην άσκηση αυτή αναδεικνύεται ο γρηγορότερος παίκτης.

Παραλλαγές: Η μπάλα περνάει δίπλα από το εμπόδιο, ενώ ο παίκτης προσπαθεί να περάσει κάτω από το εμπόδιο ή από την άλλη πλευρά του εμποδίου.

5. "ΔΕΚΑ ΧΡΥΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ" ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ 5. "ΔΕΚΑ ΧΡΥΣΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ" ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 8-12 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ

1ος- Κανόνας: Παιδικό ποδόσφαιρο σημαίνει παιχνίδι και παιχνίδι σημαίνει διασκέδαση.Παιδικό ποδόσφαιρο σημαίνει για τα παιδιά την πρώτη επαφή με το οργανωμένο ποδόσφαιρο.Το παιδικό ποδόσφαιρο είναι συνυφασμένο με τη διασκέδαση και τη χαρά και όχι τόσο με τη

σκληρή δουλειά. Η πρώτη εντύπωση είναι η περαιτέρω εξέλιξη του παιδιού.Γι' αυτό το λόγω πρέπει οι νέοι στην προπόνηση να χαίρονται και να διασκεδάζουν.Το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιδιώκεται στην προπόνηση είναι το να έχουμε

ευχαριστημένα και ικανοποιημένα παιδιά.2ος Κανόνας: Το σπουδαιότερο για τα παιδιά είναι η συνύπαρξη με τους φίλους τους.Παλαιότερα συναντιόταν κανείς με τους φίλους του στο πάρκο ή σε διάφορα μέρη της γειτονιάς

του.Εκεί περνούσε κανείς τον καιρό του και έπαιζε ποδόσφαιρο. Η προσπάθεια λοιπόν να φέρνει

κανείς τους φίλους του στην ομάδα, πρέπει να επιβραβεύεται.Είναι, σημαντικό να παίζει κανείς με τους φίλους του στην ίδια ομάδα. Με αυτόν τον τρόπο έχουμε

μεγαλύτερη ομοιογένεια.3ος Κανόνας: Πρέπει να παίζουν όλοι.Κανείς δεν βελτιώνεται όταν κάθεται στον πάγκο και δεν παίζει. Στις μικρές ηλικίες κανείς δεν

μπορεί να πει με σιγουριά, για το ποιος παίκτης θα παίξει στην ανδρική ομάδα. Τα παιδιά "ταλέντα" σπάνια είναι οι "αυριανοί σταρ^," του ποδοσφαίρου. Γι' αυτό το λόγω πρέπει να παίζουν όλοι και μάλιστα σε διαφορετικές θέσεις.

4ος Κανόνας: Μάθετε στα παιδιά και τα δύο: Τη νίκη και την ήττα.Ένα παλιό ρητό λέει: "Μόνο όποιος έχει μάθει να χάνει, ξέρει (επίσης) πώς να κερδίζει".Έτσι λοιπόν οι ενήλικες (προπονητές και γονείς) πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα.5ος Κανόνας: Περισσότερη εξάσκηση - λιγότεροι επίσημοι αγώνες.Επιδίωξη είναι να μάθουν τα παιδιά "πώς" πρέπει να παίζουν από το να πιέζονται στα παιχνίδια.Πάρα πολλά παιχνίδια μπορούν να επιδράσουν αρνητικά στη σωματική και στην πνευματική

ανάπτυξη των παιδιών.Στη Νορβηγία ισχύει ένας κανόνας, ότι τα παιδιά κάτω των 10 ετών δεν πρέπει να παίζουν

περισσότερα από 20 παιχνίδια το χρόνο και κάτω των 12 περισσότερα από 25 παιχνίδια.6ος Κανόνας: Η μάθηση πρέπει να είναι πολύπλευρη.Η πολύπλευρη μάθηση βοηθάει σημαντικά στην εμπέδωση των βασικών στοιχείων στο

ποδόσφαιρο.7ος Κανόνας: Προσπάθεια να δοθούν στα παιδιά όσο το δυνατόν περισσότερες θετικές

εμπειρίες.Η συμπεριφορά των υπευθύνων πρέπει να είναι τέτοια, έτσι ώστε να μην πικράνουν τα παιδιά. Οι

αναμνήσεις των παιδιών πρέπει να είναι ευχάριστες.8ος Κανόνας: Οι αγώνες ανήκουν στα παιδιά και όχι στους μεγάλους (ενήλικες).Οι γονείς και οι συγγενείς πρέπει να δείξουν ενδιαφέρον για τις ποδοσφαιρικές εμπειρίες του

"μικρού τους".Πρέπει να πηγαίνουν στην προπόνηση και στους αγώνες, αλλά πρέπει να αφήνουν τους

"μικρούς" να παίρνουν πρωτοβουλίες, χωρίς να συμμετέχουν.9ος Κανόνας: Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να σέβονται τον αντίπαλο και το διαιτητή.

Στα παιδιά πρέπει να καλλιεργηθεί από την αρχή ο σεβασμός προς τον αντίπαλο και προς το διαιτητή.

Το πρότυπο των παιδιών είναι πάντοτε οι ενήλικες.10ος Κανόνας: Τα παιδιά πρέπει να φροντίζουν για το σωστό εξοπλισμό στην

προπόνηση και στους αγώνες.Δεν έχει κανένα νόημα να αγοράζουν οι γονείς ακριβά πράγματα για τους μικρούς παίκτες, όπως

είναι τα παπούτσια, οι επικαλαμίδες κλπ., γιατί μεγαλώνοντας δεν θα τα φοράνε.Απλώς πρέπει να φροντίζουν, ώστε να έχουν τα παιδιά τα 'απαραίτητα πράγματα μαζί τους.

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ -ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ -

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥΗ προπόνηση των νέων έχει διαφορές από την προπόνηση των ενηλίκων. Επίσης, η προπόνηση

των ανηλίκων διαφοροποιείται από ηλικία σε ηλικία, γιατί οι βιολογικο-ψυχικές .δομές των παικτών εξελίσσονται με διαφορετικό τρόπο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εφηβική ηλικία.

Στις προπονητικές ασκήσεις, οι ικανότητες που επιδεικνύει ένας 17χρονος δεν διαφέρουν πολύ από αυτές του 27χρονου. Ενώ συγκριτικά με την περίπτωση αυτή, δεν συμβαίνει το ίδιο ανάμεσα σε έναν 10χρονο και 15χρονο, στους οποίους η διαφορά είναι σημαντική*

1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις1.1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Οι διαφορές στην ηλικία και στην ανάπτυξη των ικανοτήτων γίνονται έκδηλες με βάση τα παρακάτω σημεία:

- Την ικανότητα απόδοσης στον τομέα της τεχνικής, της τακτικής και της φυσικής κατάστασης.- Τη συνέπεια και την υπευθυνότητα στην τακτική προπόνηση.- Την ετοιμότητα για κοπιαστική εργασία στην προπόνηση.- Την προπόνηση ειδικών φάσεων της φυσικής κατάστασης, όπως η προπόνηση της

κινητικότητας και της αλτικότητας.- Το ρυθμό με τον οποίο μαθαίνονται οι τεχνικές ικανότητες.- Τις πνευματικές ικανότητες και, παράλληλα, τη δυνατότητα κατανόησης των υποδείξεων και

των οδηγιών του προπονητή.- Τη δυνατότητα εφαρμογής της τακτικής μέσα στο παιχνίδι.Ο προπονητής των ενηλίκων έχει πιο εύκολο έργο σε σχέση με τον προπονητή των παιδικών

ηλικιών. Αυτό αιτιολογείται από το γεγονός ότι ο προπονητής των παιδικών ηλικιών έχει να κάνει με άτομα στα οποία παρατηρούνται αλλαγές στις σωματικές, διανοητικές και ψυχοκινητικές ικανότητες.

Ο προπονητής πρέπει όχι μόνο να έχει επίγνωση των μεταβολών αυτών, αλλά και να τις λαμβάνει υπόψη στις προπονήσεις.

Το δυσκολότερο απ' όλα είναι ότι ο ρυθμός ανάπτυξης είναι διαφορετικός από παιδί σε παιδί. Και αυτό αφορά το σωματικό, το διανοητικό και το ψυχοκινητικό επίπεδο. Έτσι, λοιπόν, μπορεί ένας έφηβος των 16 χρόνων, ν' ανήκει ψυχικά και πνευματικά στο επίπεδο εξέλιξης ενός νέου 14 χρόνων.

Γι' αυτό, ο προπονητής των παιδικών ηλικιών πρέπει ν1 ασχοληθεί στην αρχή της σαιζόν με τις ιδιομορφίες του κάθε ποδοσφαιριστή ξεχωριστά.

Έπειτα από την εντατική ενασχόληση με τον κάθε παίκτη, έχει κάνει τις διαπιστώσεις του και συνεπώς, τότε μπορεί να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ανάλογα την οργάνωση των προπονήσεων.

Εκτός από τις διαφοροποιήσεις αυτές η προπόνηση των παιδικών ηλικιών διαφέρει και στα εξής σημεία:

- Στους σκοπούς της προπόνησης.- Στο βαθμό δυσκολίας που παρουσιάζουν οι μορφές του παιχνιδιού και των ασκήσεων.- Στη σύνθεση των μορφών προπόνησης.- Στις μεθόδους μάθησης της κινητικότητας.- Στη σωστή μέθοδο διόρθωσης των λαθών.- Στην εμπειρία και τον έλεγχο των Tests.- Στον τρόπο μάθησης που χρησιμοποιεί ο προπονητής.- Στην καθοδήγηση των παικτών από τον προπονητή.- Στη συμπεριφορά ανάμεσα στους παίκτες.

Με μια λέξη, λοιπόν: Ολόκληρη η προπόνηση έχει εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα για την κάθε παιδική ηλικία ξεχωριστά.

Έτσι, το μεγάλο ερώτημα δεν είναι μόνο το "ΤΙ" γίνεται στην προπόνηση, αλλά το "ΠΩΣ" γίνεται η προπόνηση. Ένας προπονητής που εργάζεται συνεχώς με τους ίδιους παίκτες, από την προ-παιδική ηλικία (10-12 ετών) μέχρι την εφηβική ηλικία, έχει τη δυνατότητα να επισημάνει τις ιδιαιτερότητες και τις διαφοροποιήσεις αυτές και ανάλογα να δρομολογεί τις δραστηριότητες του.

1. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΖΟΥΝΙΟΡ (6-8 και 8-10 ετών)1. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ ΤΖΟΥΝΙΟΡ (6-8 και 8-10 ετών)

2.1.1. Τομέας εκπαίδευσης2.1.1. Τομέας εκπαίδευσης

Πολύπλευρη βασική εκπαίδευση

2.1.2. Επίπεδο απόδοσης2.1.2. Επίπεδο απόδοσης

- Τεχνικές ικανότητες σε αρχική μορφή.- Σταθερά εξελίξιμο επίπεδο δύναμης.- Διατήρηση της διάρκειας, και, προπαντός, της έντασης στην επιβάρυνση σε χαμηλά επίπεδα.- Τακτική συμπεριφορά μέσα από την αντίδραση στην κίνηση προς την μπάλα, προς τους

συμπαίκτες και προς τον αντίπαλο.

2.1.3. Κίνητρα2.1.3. Κίνητρα

- Η χαρά που αισθάνεται ο παίκτης όταν θέτει την μπάλα υπό τον έλεγχο του.- Η χαρά που αισθάνεται ο παίκτης όταν δραστηριοποιείται μαζί με τους συμπαίκτες του στο

παιχνίδι.- Το παιχνίδι να το αποδέχεται ο παίκτης περισσότερο σαν μια "φανταστική περιπέτεια" παρά

σαν παιχνίδι καθαρής επίδοσης.

2.1.4. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτες2.1.4. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτες

Ο προπονητής γίνεται δεκτός από τους μικρούς παίκτες ως μια ειδική "πατρική αυθεντία" και ως πρότυπο συμπεριφοράς.

Γι' αυτό, η συμπεριφορά του προς αυτούς οφείλει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και, προπαντός, παιδαγωγική.

2.1.5. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους2.1.5. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους

Οι παίκτες πρέπει να αναπτύξουν μεταξύ τους συναισθήματα συνεργασίας, αλληλεγγύης και συναδελφικότητας

- Προθέρμανση (15')Κάθε παίκτης με μια μπάλα.Ασκ. 1. Οι παίκτες τρέχουν, ο ένας δίπλα στον άλλο, από τη μία γραμμή του τέρματος στην άλλη

και καθώς τρέχουν, χτυπούν την μπάλα μπροστά και ψηλά με το κουντεπιέ. Έπειτα, προσπαθούν να την πιάσουν με άλμα, ή να κάνουν κοντρόλ με το πόδι. Προσοχή στο χτύπημα της μπάλας με το κουντεπιέ!

Ασκ. 2. Όπως και στην ασκ. 1, με τη διαφορά ότι οι παίκτες τρέχουν ανακατεμένοι στη μεγάλη περιοχή και προσέχουν να μη συγκρουστούν μεταξύ τους.

Ασκ.,3. Όπως στην ασκ. 2, αλλά τώρα η μπάλα χτυπιέται όσο γίνεται πιο δυνατά και ψηλά, χωρίς να πέφτει κάτω. Δηλ. οι παίκτες πιάνουν την μπάλα, καθώς κατεβαίνει.

- Κύριο μέρος (40')Σουτ στην εστία σε γκρουπ 3 ατόμων.- Στόχος: Να επιτυγχάνονται τέρματα με το κουντεπιέ.- Οργάνωση: 3 παίκτες - 1 μπάλα.Ο παίκτης Α παίζει ως τερματοφύλακας σ' ένα τέρμα 5 μ., σχηματισμένο με 2 κώνους.Ο Β σουτάρει, ενώ ο Γ είναι σε κατάσταση αναμονής.Τα τέρματα των διαφόρων γκρουπ βρίσκονται σε κάποια απόσταση μεταξύ τους αλλά, έτσι, ώστε

το ένα τέρμα να είναι δίπλα στο άλλο.- Μέθοδος: Άσκηση σε παιχνιώδη μορφή.Ασκ. 1. Ο παίκτης Β βρίσκεται 1 6 μέτρα μακριά από το τέρμα και πετά την μπάλα στον αέρα με

το χέρι. Αμέσως μετά τρέχει, την ακολουθεί και σουτάρει με το κουντεπιέ.

Ο παίκτης Α δίνει την μπάλα με το κουντεπιέ στον Γ, που περιμένει, και ο Γ κάνει το ίδιο όπως ο παίκτης Β.

Ασκ. 2. Όπως στην προηγούμενη άσκηση, αλλά ο παίκτης Β πασάρει την μπάλα στον Γ, που είναι τοποθετημένος 11 μ. μακριά και πίσω από τον Β. Η μπάλα πρέπει να αναπηδήσει μπροστά στον Γ, ο οποίος προσπαθεί να πετύχει γκολ, σουτάροντας με το κουντεπιέ.

Ασκ. 3. Όπως στην προηγούμενη άσκηση, αλλά ο παίκτης Β καθοδηγεί την μπάλα προς τον Γ, τον αποφεύγει με ξαφνική προσποίηση και σουτάρει προς την εστία.

Ασκ. 4. Ο παίκτης Γ πασάρει στον Β που βρίσκεται 25 μ. μπροστά από το τέρμα. Ο παίκτης Β τρέχει προς την μπάλα και προσπαθεί να πετύχει γκολ σουτάροντας με το κουντεπιέ.

Ο παίκτης Γ μετά την πάσα που δίνει στον Β, τρέχει να εμποδίσει τον Β για να μην επιτύχει γκολ.- Υπόδειξη οργάνωσηςΣ' όλες τις ασκήσεις οι παίκτες Γ και Β αλλάζουν μεταξύ τους συνέχεια τους ρόλους και ύστερα

από 4 σουτ προς την εστία ο Β και ο Γ ανταλλάσσουν τους ρόλους με τον τερματοφύλακα Α.Έτσι λοιπόν, κάθε παίκτης σουτάρει 1 6 φορές, ενώ οι 3 παίκτες συνολικά 48 φορές.- Παιχνίδι για αποθεραπείαΟι παίκτες χωρίζονται σε 3 ομάδες. Η 1 η ομάδα βρίσκεται σ' έναν περιορισμένο χώρο, που το

μήκος και το πλάτος τους κυμαίνεται, ανάλογα με τον αριθμό των παικτών από 1 5 μέχρι 30μ·Έξω από το χώρο αυτό βρίσκονται οι 2 άλλες ομάδες, η μία απέναντι από την άλλη.Οι παίκτες της μιας ομάδας που είναι έξω από το συγκεκριμένο χώρο προσπαθούν να παίξουν

από μια πάσα ο καθένας μεταξύ τους και ν' αλλάξουν μπαλιές με τους παίκτες της άλλης ομάδας, χωρίς να μπορεί να πιάσει την μπάλα η ομάδα που είναι μέσα στο χώρο.

Αν οι παίκτες που είναι μέσα στο χώρο πιάσουν την μπάλα, τότε αλλάζουν θέση με την ομάδα που "έχασε".

2. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟ (10-12 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ 2. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟ (10-12 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ (12-14 ΕΤΩΝ)(12-14 ΕΤΩΝ)

3.1. Τομέας εκπαίδευσης3.1. Τομέας εκπαίδευσης

Διοργάνωση (ειδική προπόνηση ποδοσφαίρου).

3.2. Επίπεδο απόδοσης3.2. Επίπεδο απόδοσης

Επειδή υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους παίκτες (σωματικές, ψυχοκινητικές κ.λ.π), η προπόνηση δεν πρέπει να είναι ομοιογενής. Γι1 αυτό, ως κριτήριο για το σχηματισμό των ομάδων παίρνουμε κοινά γνωρίσματα (σωματικά) των παικτών*

3.3. Επίπεδο προπόνησης3.3. Επίπεδο προπόνησης

Μ ηλικία 10-12 ετών λέγεται "ηλικία της επιδεξιότητας" γιατί το σώμα έχει την καλύτερη σύμμετρη αναλογία. Έτσι, μπορούμε να έχουμε την αύξηση της αερόβιας αντοχής και την ενδυνάμωση των μυών του σώματος.

Με την είσοδο του παιδιού στην εφηβική ηλικία (14-16 ετών) η επιβάρυνση μπορεί ν' αυξηθεί, αλλά, παράλληλα, πρέπει να φροντίσουμε να υπάρχουν συχνά διαλείμματα για τη μείωση της.

Επίσης, στην ηλικία αυτή (μέχρι 14 ετών) παρατηρείται ανάπτυξη των πνευματικών ικανοτήτων του παιδιού, οπότε η εκμάθηση της τακτικής συντελείτε με αποτελεσματικότερο τρόπο.

3.4. Κίνητρα3.4. Κίνητρα

Στο αρχικό στάδιο οφείλουμε να προωθήσουμε μια αυξημένη κινητικότητα και, στη συνέχεια, να προβούμε στη σταδιακή μείωση της.

Άλλα βασικά σημεία που πρέπει να προωθηθούν είναι:- Η χαρά για αγωνιστικότητα.- Η ώθηση για συναγωνισμό μεταξύ των παικτών.- Η αγάπη για την ομάδα.- Το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της ικανότητας στην τακτική συμπεριφορά του παίκτη.

3.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παί3.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτεςκτες

Ο προπονητής οφείλει να είναι ευδιάθετος, συμπαθητικός, χωρίς "πατρική αυθεντία" με

κατανόηση για "παιδικά στραβοπατήματα", αλλά πάνω απ' όλα με ξεκαθαρισμένες αντιλήψεις για το καθετί που ζητάει από τους παίκτες.

3.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους.3.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους.

Παρότι οι παίκτες ανήκουν στην ίδια ομάδα και αισθάνονται ότι τους συνδέουν πολλά κοινά σημεία, εντούτοις, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εμφανίζονται συγκρουσιακές καταστάσεις ανάμεσα τους. Οι πρώτες του είδους αυτού κάνουν την εμφάνιση τους όσον αφορά την απόδοση τους στην ιεραρχική κλίμακα της ομάδας.

Γεγονός είναι, όμως, ότι ο καλύτερος παίκτης γίνεται αντικείμενο συμπάθειας και αποδοχής από τους περισσότερους συμπαίκτες του.

Προθέρμανση 20'- Χάντμπολ (χειροσφαίριση) σε χώρο 1 6 μ.Σ' ένα παιχνίδι με αναλογία παικτών 4:4 μέχρι 6:6 οι 2 ομάδες προσπαθούν να βάλουν γκολ, δηλ.

να περάσουν την μπάλα πίσω από τις γραμμές που έχουν σηματοδοτηθεί για το σκοπό αυτό και που υπερασπίζονται οι παίκτες των 2 ομάδων.

Η μπάλα παίζεται από παίκτη σε παίκτη με το κουντεπιέ, ενώ ο συμπαίκτης μπορεί να την υποδεχτεί με τα χέρια ή με τα πόδια. Όταν ο παίκτης έχει την μπάλα στα χέρια, επιτρέπεται να κάνει μόνο 3 βήματα. (Διάρκεια παιχνιδιού 10').

- Γυμναστική με τη συνεργασία του συμπαίκτηΑσκ. 1. Οι 2 συμπαίκτες βρίσκονται αντιμέτωποι στην εδραία θέση και προσπαθούν ο ένας να

χτυπήσει τα χέρια του άλλου, κινητοποιώντας μόνο το πάνω μέρος του σώματος.Ασκ. 2. Ο παίκτης Α κάνει άλμα με τα 2 πόδια πάνω από τον παίκτη Β και επιστρέφει στην

αρχική θέση, περνώντας κάτω από τα πόδια του Β, ο οποίος βρίσκεται σε στάση "βαρελάκι". Στόχος της άσκησης είναι ποια ομάδα θα πραγματοποιήσει, όσο το δυνατόν, πιο γρήγορα, 6 άλματα.

Ασκ. 3. Οι παίκτες Α και Β βρίσκονται ξαπλωμένοι "μπρούμυτα", ο ένας δίπλα στον άλλο.Ο Α πιέζει το χώμα με τα χέρια και με τα πόδια και κάνει άλμα πάνω από τον Β, ο οποίος σχεδόν

ρολάρει προς τη θέση του Α.Ασκ. 4. Οι παίκτες Α και Β βρίσκονται στην όρθια θέση, ο ένας απέναντι στον άλλο και σε

απόσταση "αναπνοής" μεταξύ τους.Κάνουν άλμα στον αέρα, ταυτόχρονα, αγγίζοντας τα στήθη τους.Κύριο μέρος 30'-40'Στόχος: Εκμάθηση - Καλυτέρευση του κουντεπιέ με στροφή του σώματος.Διαμορφώνεται ένας χώρος, διπλάσιος από τη μεγάλη περιοχή, που οριοθετείται από κώνους.

Πίσω από τις γραμμές που διαμορφώθηκαν με βάση τους κώνους, σε απόσταση 5 μ. δημιουργούνται 2 εστίες μήκους 3-5 μ.

Η μπάλα ρίχνεται στον αέρα με το κουντεπιέ. Αμέσως μετά ξεκινάει το παιχνίδι, στο οποίο οι παίκτες προσπαθούν να πασάρουν την μπάλα με το κουντεπιέ και με στροφή του σώματος τους. Τα γκολ μετράνε μόνο όταν επιτυγχάνονται με το κουντεπιέ και ταυτόχρονη στροφή του σώματος.

- Ασκήσεις για καλυτέρευση της τεχνικής σε γκρουπ 2 ατόμωνΑσκ. 1. Ο παίκτης Α πετάει την μπάλα με τα χέρια, εναλλάξ, μια προς την αριστερή πλευρά, μια

προς τη δεξιά πλευρά του Β, ο οποίος την επιστρέφει με γυριστό κουντεπιέ.Η άσκηση γίνεται στην αρχή σε στάση, μετά σε κίνηση. Ο παίκτης Α πηγαίνει προς τα πίσω ενώ ο

Β προς τα εμπρός.Ασκ. 2. Η ίδια άσκηση όπως η 1, μόνο που τώρα η μπάλα ρίχνεται πιο πλάγια από τον Α και ο Β

πρέπει να κινηθεί γρήγορα για να την προλάβει και να τη γυρίσει στον Α.ΑποθεραπείαΠαιχνίδι με αναλογία παικτών 6:6 σ' ένα χώρο διπλάσιο από τη μεγάλη περιοχή. Μέσα στο χώρο

αυτό οι παίκτες παίζουν ποδόσφαιρο, μόνο που μπροστά από την εστία μπορούν να πιάνουν την μπάλα με τα χέρια και να σουτάρουν με το κουντεπιέ, με ταυτόχρονη στροφή του σώματος.

Στο τέλος, εκτελούνται κόρνερ και επιτυγχάνονται γκολ μόνο με "γυριστό κουντεπιέ". (Χωρίζονται οι παίκτες σε μικρά γκρουπ).

3. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ 3. ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΤΩΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 ΕΤΩΝ)ΤΩΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 ΕΤΩΝ)

4.1. Τομέας εκπαίδευσης4.1. Τομέας εκπαίδευσης

Η προπόνηση έχει ως στόχο την "απόδοση".

4.2. Επίπεδο απόδοσης4.2. Επίπεδο απόδοσης

Η προπόνηση δεν πρέπει να είναι ομοιογενής για όλους τους παίκτες.Λόγω των διαφορών στην εξέλιξη τους, οι ομάδες εξακολουθούν να συγκροτούνται με βάση τα

κοινά χαρακτηριστικά των παικτών.Γι' αυτό, δίνεται προτεραιότητα στην αύξηση της δύναμης, την εξάσκηση και τη βελτίωση των

ατομικών ικανοτήτων*

4.3. Επίπεδο προπόνησης4.3. Επίπεδο προπόνησης

Η προπονητική επιβάρυνση μπορεί ν1 αυξάνεται σταδιακά.

4.4. Κίνητρα4.4. Κίνητρα

Ο παίκτης θέλει να ξέρει τα όρια της απόδοσης του και, πολλές φορές, δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για την προσωπική παρά για την ομαδική επιτυχία.

Επίσης, παρατηρείται μια "διάσπαση" της ομάδας λόγω των σχολικών και των άλλων έξω-σχολικών ενδιαφερόντων των παικτών που εμφανίζονται εκτός της ομάδας.

Ο προπονητής πρέπει να έχει επίγνωση αυτών των ιδιαιτεροτήτων και να τις αντιμετωπίζει με προπονητική και ψυχολογική σωφροσύνη.

4.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παί4.5. Συμπεριφορά του προπονητή προς τους παίκτεςκτες

Ο προπονητής οφείλει να έχει άριστες ειδικές γνώσεις και να εμπνέει εμπιστοσύνη στους ποδοσφαιριστές. Να είναι άριστος γνώστης της τακτικής, για να μπορεί να εξηγεί με σαφήνεια όλες τις διαστάσεις της, ώστε οι ποδοσφαιριστές να αποκτήσουν άρτια ποδοσφαιρική συμπεριφορά στον τομέα της.

4.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους4.6. Συμπεριφορά των παικτών μεταξύ τους

Για να μπορέσει ένας ποδοσφαιριστής να ενταχθεί στην 11άδα της ομάδας, θα πρέπει να επιδείξει ποδοσφαιρικό συναγωνισμό, ομαδική συμπεριφορά και να διακατέχεται από φιλοδοξίες και στόχους.

Προθέρμανση 20'- Παιχνίδι σε 4 μικρές εστίες.Σε καθεμιά από τις δύο οριοθετημένες γραμμές ενός χώρου 30μ. χ 40 μ. δημιουργούνται 2 μικρές

εστίες.Ανάλογα με τον αριθμό των παικτών το παιχνίδι παίζεται με 1 ή με 2 μέντισιν-μπάλες. Η επίθεση

γίνεται με μια πάσα, χωρίς να επιτρέπεται στον ποδοσφαιριστή το περπάτημα με την μπάλα.Χρόνος παιχνιδιού: 2 χ 5'.- Συν-ασκήσεις για βελτίωση της δύναμης με μέντισιν-μπολ.Ασκ. 1. Ο παίκτης Α στέκεται και πετά με το χέρι την μπάλα προς τον Β (μια δεξιά και μια

αριστερά) εναλλάξ, έτσι ώστε μόλις να την προλαβαίνει. Ο Β επιστρέφει την μπάλα με το χέρι αμέσως, ενώ το σώμα του είναι στραμμένο προς τα πλάγια. Η απόσταση του Α από τον Β είναι 5-8 μ.

Ασκ. 2. Ο Α εκτελεί αράουτ, όσο πιο δυνατά μπορεί, έτσι, ώστε να υποχρεώνει τον Β να πηγαίνει συνέχεια προς τα πίσω.

Ασκ. 3. Οι παίκτες τοποθετούνται σε δύο σειρές, έτσι ώστε ο ένας να βρίσκεται απέναντι από τον άλλο σε απόσταση 5 μ. Από τη θέση "οκλαδόν", ο καθένας πετάει την μπάλα όσο μπορεί πιο ψηλά. Ο απέναντι παίκτης προσπαθεί να την πιάσει με άλμα. Αφού την πιάσει κάθεται κάτω στην ίδια θέση και με τη σειρά του και αυτός την πετάει ψηλά κ.ο.κ.

Ασκ. 4. Οι παίκτες Α και Β βρίσκονται με τις πλάτες γυρισμένες σε απόσταση 1 μ. μεταξύ τους. Ο ένας δίνει την μπάλα (με το χέρι) στον άλλο από τα πλάγια.

Υποδείξεις- Αν δεν υπάρχει μέντισιν-μπολ, τότε οι ασκήσεις γίνονται με μπάλα ποδοσφαίρου.- Όλοι οι παίκτες εκτελούν χωρίς εξαίρεση την καθεμιά άσκηση: 2 ΣΕΤ

6 επαναλήψεις.Κύριο μέρος 40'- Επίτευξη τέρματος μετά από συνδυασμούς σε γκρουπ 2 ατόμων.Οι παίκτες, μοιρασμένοι σε ομάδες 2 ατόμων, ξεκινούν τις επιθέσεις τους με κατεύθυνση το

τέρμα.Για τη μακρινή πάσα χρησιμοποιούμε το εξωτερικό κουντεπιέ ή το εσωτερικό κουντεπιέ. και κάθε

άσκηση κλείνει με σουτ για γκολ. Μπροστά στη μεγάλη περιοχή είναι τοποθετημένος ένας "ημιπαθητικός" αμυντικός, ο οποίος προσπαθεί να εμποδίσει κάπως την εκτέλεση της άσκησης.

Τα γκολ που επιτυγχάνονται έξω από τη μεγάλη περιοχή μετράνε διπλά.Νικήτρια ομάδα αναδεικνύεται αυτή που πέτυχε τα περισσότερα γκολ.Παραλλαγές: - Αλλαγή στις θέσεις των παικτών.- Αλλαγή πλευράς του γηπέδου για τις ομάδες- Οι καλοί μπαλαδόροι εμποδίζονται από έναν αμυντικό.Εκπαιδευτικό παιχνίδι- Παιχνίδι με αναλογία παικτών 6:6 σε μία εστία.- Αλλαγή των ρόλων στους παίκτες, όταν η αντίπαλη ομάδα κερδίζει την μπάλα (οι επιθετικοί

γίνονται αμυντικοί και αντίστροφα).- Πριν ξεκινήσει η νέα επίθεση, η μπάλα επιστρέφεται σ' έναν ουδέτερο παίκτη που βρίσκεται

στο κέντρο του γηπέδου.Παραλλαγές: - Τα γκολ με κεφαλιά μετράνε διπλά και τα γκολ με γυριστό σουτ τριπλά.Αποθεραπεία 15'Ελεύθερη προπόνηση: Οι παίκτες χωρίζονται σε μικρές ομάδες και εκτελούν κόρνερ, φάουλ και

πέναλτυ. Στο τέλος κάνουν 3 γύρους με χαλαρό τρέξιμο.

Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΣΩΣΤΑ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ1. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥΗ έννοια τακτική ερμηνεύεται συχνά με λανθασμένο τρόπο.Σε ποια τεχνικο-τακτικά βασικά στοιχεία στοχεύει πραγματικά ένας σωστά κατευθυνόμενος

τρόπος παιχνιδιού και με ποιόν τρόπο πρέπει να τα διδάσκει κανείς στην προπόνηση;Οι παρακάτω επισημάνσεις δίνουν μια γενική εικόνα πάνω σε τεχνικο-τακτικά στοιχεία του

ποδοσφαίρου και παράλληλα παρέχουν πρακτικές καθοδηγήσεις για την προπόνηση, όσον αφορά την τεχνική και την τακτική στις διάφορες παιδικές ηλικίες και στα διαφορετικά επίπεδα απόδοσης.

1.1. Η μαγεία του ποδοσφαίρου ως μέτρο απόδοσης1.1. Η μαγεία του ποδοσφαίρου ως μέτρο απόδοσης

Το παγκόσμιο κύπελλο της Ιταλίας επιβεβαίωσε την μαγεία του ποδοσφαίρου.Ο θεατής περιμένει να δει τεχνικό και δυνατό ποδόσφαιρο, θέλει να βλέπει ομάδες που παίζουν,

θεαματικά και αποτελεσματικά, με έναν επιθετικό τρόπο ανάπτυξης στο παιχνίδι τους.Για να είναι αποτελεσματικό και θεαματικό το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι τεχνικό τέλειο και,

συγχρόνως, πρέπει να συνδυάζει την έξυπνη τακτική με το δυναμισμό.*Δυστυχώς, οι θεατές απογοητεύονται πάνω σ' αυτό τον τομέα, γιατί:α) Σε πολλές ομάδες επικρατεί ο φόβος της ήττας. Γι' αυτό και προτιμούν το λεγόμενο σίγουρο

ποδόσφαιρο που έχει ως σκοπό να καταστρέφει το παιχνίδι της αντίπαλης ομάδας και να διαφυλάττει τα δικά της νώτα.

β) Πολλοί παίκτες έχουν αδυναμίες στην τεχνική με αποτέλεσμα να περιορίζεται ή και να είναι μη εφικτή η εφαρμογή κάποιας τακτικής.

γ) Οι φυσικές ικανότητες υπερτερούν σε σύγκριση με τη δυνατότητα απόδοσης στον τεχνικο-τακτικό τομέα.

Για να ικανοποιηθούν οι θεατές και να προσέρχονται στα γήπεδα, πρέπει να κυριαρχούν τα παραπάνω κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού σε συνδυασμό με την όλη τακτική συμπεριφορά της ομάδας. Και τα δύο αυτά στοιχεία, δηλ. οι περίτεχνες ενέργειες των παικτών και η τακτική, πρέπει να συνδυάζονται κατάλληλα για να εκπληρωθούν οι προσδοκίες των θεατών.

1.2. Βασικά στοιχεία ενός σωστά κατευθυνόμενου τρόπου παιχνιδιού1.2. Βασικά στοιχεία ενός σωστά κατευθυνόμενου τρόπου παιχνιδιού

Ποιες ικανότητες και με ποιους τρόπους πρέπει να τις κατέχουν σωστά οι παίκτες και οι ομάδες, για να μπορούν να εκπληρώνουν αυτή την απαίτηση των θεατών; Όλες οι επιδεξιότητες τεχνικής πρέπει να κατέχονται από τους παίκτες και, γενικά, από την ομάδα πολύ καλά.

Εδώ, παίζουν σπουδαίο ρόλο οι δύο παρακάτω τεχνικές επιδεξιότητες:- Συνδυασμός ντρίμπλας και πάσας ακριβείας.- Συνδυασμός πολλών ειδών ντρίμπλας και δυναμισμού.Εκτός από αυτά, βασική προϋπόθεση είναι η κατοχή της λεγόμενης τεχνικής των θέσεων. Ως

τεχνική των θέσεων νοούνται οι ειδικές τεχνικές επιτηδειότητας, που είναι απαραίτητες να διαθέτει ο κάθε ποδοσφαιριστής που κατέχει μια ξεχωριστή θέση στον αγωνιστικό χώρο.

- Στον τακτικό τομέα απαιτούνται παρατηρητικότητα υψηλού βαθμού, δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης και γρήγορη εντόπιση και αναγνώριση των εξελισσόμενων καταστάσεων μέσα στο παιχνίδι, έτσι ώστε δίνεται η δυνατότητα στις ομάδες να δείχνουν ένα πλούσιο επιθετικό παιχνίδι και, παράλληλα, ένα ευέλικτο τρόπο άμυνας.

- Η καλή συνεργασία των παικτών στο παιχνίδι διακρίνεται από την αλλαγή ταχύτητας και ρυθμού στον κατάλληλο χρόνο. Οι παίκτες πρέπει να ξέρουν πότε πρέπει ο ρυθμός του παιχνιδιού να γίνει πιο αργός και πότε πιο γρήγορος.

- Ο τρόπος ανάπτυξης του παιχνιδιού πρέπει ν' αποσκοπεί στην κατάλληλη αξιοποίηση του χώρου, δηλαδή στη δημιουργία και εκμετάλλευση του κενού χώρου για να επιτευχθεί το γκολ.

- Εκτός από τα σημεία αυτά, πρέπει να επισημανθεί ότι σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιχνιδιού παίζει η φυσική κατάσταση των παικτών.

Ο υψηλός βαθμός της φυσικής κατάστασης στους παίκτες σε συνδυασμό με την "πνευματική διαύγεια" και το ψυχικό σθένος τους, μπορούν να κρίνουν την έκβαση ενός παιχνιδιού.

- Πρέπει ν' απαιτηθεί μία ομαδική συνεργασία των παικτών σε όλες τις γραμμές, δηλ. την επίθεση, το κέντρο και την άμυνα.

Σ' αυτήν την ομαδικότητα πρέπει να προστεθούν και οι μεμονωμένες περίτεχνες ενέργειες μερικών παικτών, που κάνουν το ποδόσφαιρο ακόμη πιο ελκυστικό. Αυτοί οι παίκτες "ηγέτες", που έχουν αυτές τις ικανότητες να ενεργούν μόνοι τους και να αυτοσχεδιάζουν, είναι συχνά η εγγύηση για τη νίκη.

1.3. Παράγοντες που επιδρούν στην απόδοση των παικτών1.3. Παράγοντες που επιδρούν στην απόδοση των παικτών

2. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΚΥΠΕΛΛΩΝ ΠΑ ΤΟ 2. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΝ ΚΥΠΕΛΛΩΝ ΠΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Τα συμπεράσματα των τελευταίων παγκοσμίων κυπέλλων δείχνουν ότι το ποδόσφαιρο χρειάζεται περισσότερα πρόσωπα και προπονητές με παιδαγωγικές ικανότητες και μεγαλύτερη υπευθυνότητα. Τα μεγάλα λόγια και ο αυτοδίδακτος άνθρωπος, τώρα με τις μεγάλες απαιτήσεις που παρουσιάζει το ποδόσφαιρο, δεν έχουν θέση πλέον.

Μια αλλαγή προσωπικού και γενεάς θα ωφελούσε το ποδόσφαιρο.Η δημιουργία χώρων άθλησης, σωστά οργανωμένων, αποτελεί προϋπόθεση της προσέλευσης,

όλο και περισσοτέρων, νέων που θα ασχοληθούν με το θαυμάσιο αυτό άθλημα του ποδοσφαίρου. Η σχέση προπονητή-παίκτη σήμερα μπαίνει σε διαφορετικές βάσεις.

Ο νέος δεν δέχεται ανεπιφύλακτα Ότι του προσφέρουμε, θέλει εξηγήσεις και θέλει τον προπονητή

του δάσκαλο και δέκτη κάθε προβληματισμού του.Δέχεται να κάνει οτιδήποτε του ζητήσει αφού πρώτα του εξηγήσει και βεβαιωθεί για την ορθότητα

αυτών που του ζητά. Το συμπέρασμα που βγαίνει απ' όλα όσα αναφέραμε παραπάνω είναι:- Δώστε πολλές μπάλες στα παιδιά (κάθε παιδί και μπάλα).- Κάθε σύλλογος χρειάζεται βοήθεια σε βιβλία και φιλμς.- Χρειαζόμαστε περισσότερους νέους και εκπαιδευμένους προπονητές, που με πολλές μπάλες

θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα καλύτερο πρόγραμμα εκπαίδευσης και θα φέρουν καλύτερα αποτελέσματα.

Σαν τελικό συμπέρασμα για το δικό μας ποδόσφαιρο θα ήταν επιγραμματικά:1. Η τεχνικήΠεριλαμβάνει πολύ περισσότερα πράγματα, από το να κρατάς ψηλά την μπάλα.2. Η τακτικήθα πρέπει να είναι κάτι περισσότερο από το να αποφεύγεις μια ήττα με μια αποκλειστική άμυνα.3. Φυσική κατάστασηΕίναι το πιο δύσκολο κεφάλαιο στο ποδόσφαιρο γιατί το τρέξιμο δε σημαίνει ακριβώς τρέξιμο.θα ήταν βέβαια ευχής έργο οι προπονητές των νέων εξ1 αιτίας αυτών των συμπερασμάτων, να

έβλεπαν το ποδόσφαιρο κάτω από το πρίσμα του ωραίου, του ελκυστικού, του επιθετικού, του δημιουργικού, του ποδοσφαίρου με αυτοπεποίθηση, με διασκέδαση, με ελεύθερη κίνηση.

Προπονητικά συμπεράσματαΑπό την παιδική-εφηβική-ερασιτεχνική ηλικία πρέπει στην προπόνηση να προσέχουμε

να συνδυάσουμε τη φυσική κατάσταση με τακτικούς υπολογισμούς.*Οι παράγοντες της αγωνιστικής απόδοσης πρέπει στην προπόνηση να μην προπονούνται ένας-

ένας αλλά σε μικτή μορφή με διαφορετική θέση βαρύτητας. Έτσι, πετυχαίνονται καλύτερα κίνη-^τρα από ότι σε μονότονα προγράμματα φυσικής κατάστασης. Επίσης, έχουμε καλή προσαρμογή σε τακτικές και τεχνικές ικανότητες των παικτών και της ομάδας. Γιατί με την παιγνιώδη μορφή της προπόνησης φυσικής κατάστασης έχουμε και ψηλές απαιτήσεις όσον αφορά την τακτική των παικτών.

Οι παίκτες, έτσι, δέχονται συνεχώς ερεθίσματα σκέψεως στην προπόνηση. Με ένα τόσο στενά συνδεδεμένο με το παιχνίδι πρόγραμμα φυσικής κατάστασης γίνεται και ψυχολογική δουλειά η οποία διδάσκει ότι ένας παίκτης είναι αδύνατο να ακολουθεί συνέχεια τον ίδιο ψηλό ρυθμό κατά την διάρκεια του αγώνα. Οι παίκτες, λοιπόν, μαθαίνουν να κάνουν κατανομή των δυνάμεων τους στο παιχνίδι. Επομένως, μια φυσική αύξηση της απόδοσης πετυχαίνεται και στην ψυχολογία του παίκτη.

3. ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ 3. ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ*ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ*

Οι παρακάτω προϋποθέσεις είναι απαραίτητες για έναν επιτυχημένο τρόπο παιχνιδιού.-Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας δεν νοείται χωρίς την συνεργασία και την αλληλοκάλυψη.- Ο κάθε ποδοσφαιριστής πρέπει να διαθέτει τέτοιες διανοητικές ικανότητες, ώστε να δίνει λύσεις

στις δύσκολες καταστάσεις που ανακύπτουν στο παιχνίδι.- Ο αποφασιστικός ρόλος του ψυχικού σθένους παίρνει όλο και μεγαλύτερη σημασία στους

αγώνες υψηλής επίδοσης. Όσο καλύτερες είναι οι τεχνικές και ψυχικές ιδιότητες, τόσο περισσότερο οι ποδοσφαιριστές έχουν εμπιστοσύνη στις ικανότητες τους, με αποτέλεσμα να παίρνουν περισσότερες πρωτοβουλίες κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

- Όλες οι τεχνικές ικανότητες, πρέπει να εφαρμόζονται στο παιχνίδι, πάντα σε συνδυασμό με τον ανάλογο δυναμισμό.

- Οι τακτικοί στόχοι μπορούν να πραγματοποιηθούν αποτελεσματικότερα, εφόσον συνδυαστούν με τις ανάλογες τεχνικές ικανότητες.

- Μια άριστη φυσική κατάσταση μπορεί να οδηγήσει στην επιτυχία, μόνο όταν συνδυαστεί με την ανάλογη τεχνική και τακτική.

Οπωσδήποτε, αυτές οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ τεχνικής, τακτικής και φυσικής κατάστασης υλοποιούνται διαφορετικότερα στις παιδικές ηλικίες, από ότι στις μεγάλες κατηγορίες ηλικιών και, φυσικά, διαφορετικότερα στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο απ' ότι στο επαγγελματικό.

Παιδιά και νέοι που μαθαίνουν ποδόσφαιρο έχουν ανάγκη από διαφορετικά στοιχεία στον τομέα της φυσικής κατάστασης και της τεχνικο-τακτικής απ' ότι οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές.

3.1. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ*3.1. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗΣ*

Επειδή οι απαιτήσεις των περισσοτέρων καταστάσεων στο παιχνίδι, υλοποιούνται μόνο με συγκεκριμένες κινήσεις, σχηματίζονται διάφορες μορφές τεχνικής, στο μεγαλύτερο τους μέρος, δια μέσου ειδικών κινήσεων.

Γι' αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία η ακρίβεια στην εκμάθηση της τεχνικής.Το ίδιο, όμως, σπουδαίο είναι το να διαθέτουμε τις τεχνικές κινήσεις με εναλλαγές (η

μεταβαλλόμενη διαθεσιμότητα των τεχνικών κινήσεων), για να δίνονται λύσεις στις διάφορες κατα-στάσεις μέσα στο παιχνίδι, οι οποίες είναι ευμετάβλητες.

Γι' αυτό το λόγω η σχέση τεχνικής και τακτικής γίνεται στενή*Για να επιτευχθούν ορισμένοι στόχοι στο παιχνίδι (στην άμυνα και στην επίθεση) πρέπει να

πραγματοποιηθεί η εκμάθηση των τεχνικών κινήσεων στις παιδικές ηλικίες κατά τέτοιο τρόπο, ώστε αργότερα να γίνει η αυτοματοποίηση τους.

3.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ3.2. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ

Η προπόνηση τεχνικής στις παιδικές ηλικίες, έχει μεγάλη σημασία για τον ποδοσφαιριστή και προηγείται από τ' άλλα στοιχεία ποδοσφαίρου.*

Η προπόνηση τεχνικής έχει ως σκοπό την εκμάθηση, τη> καλυτέρευση και την αυτοματοποίηση των ειδικών κινήσεων.

Σ' αυτές τις τεχνικές κινήσεις επιδεξιότητας στο ποδόσφαιρο ανήκουν:- Κινήσεις επιδεξιότητας ΜΕ την μπάλα.- Κινήσεις επιδεξιότητας ΠΡΟΣ την μπάλα.- Κινήσεις επιδεξιότητας ΧΩΡΙΣ την μπάλα.

Οδηγίες (καθοδήγηση) για την εκμάθηση-βελτίωση της τεχνικήςΚάθε παίκτης που μαθαίνει την τεχνική του ποδοσφαίρου, πρέπει πρώτα να έχει μια ακριβή

παράσταση της συγκεκριμένης κίνησης (παράσταση της κίνησης). Τότε μόνο ο παίκτης μπορεί να εκτελέσει τη συγκεκριμένη κίνηση τεχνικής δηλαδή, αφού πρώτα έχει μια πιστή παράσταση.

Οι ποδοσφαιριστές στις παιδικές ηλικίες μαθαίνουν γρηγορότερα παρατηρώντας παρά ακούγοντας.

Γι' αυτό ο προπονητής στις παιδικές ηλικίες πρέπει να εκτελεί αυτός πρώτα την άσκηση και με λίγες ουσιαστικές εξηγήσεις να ολοκληρώσει την εκμάθηση της για τους μικρούς ποδοσφαιριστές.

Μετά από την επίδειξη του προπονητή, προσπαθούν οι ποδοσφαιριστές με τη σειρά τους να εξασκούνται. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η βελτίωση τους.

Αυτές οι πρακτικές εμπειρίες, με τις εξηγήσεις και τις υποδείξεις του προπονητή, έχουν ως αποτέλεσμα, μετά από πολλές επαναλήψεις και μετά από εντατική εξάσκηση, την αυτοματοποίηση των τεχνικών κινήσεων.

Η στάση του προπονητήΟ προπονητής πρέπει να παρακολουθεί, ν1 αναλύει και να διορθώνει εγκαίρως τους μικρούς

ποδοσφαιριστές.Έτσι, έχει τις εκτελέσεις των ασκήσεων από όλους τους παίκτες υπό τον έλεγχο του, ενώ

παράλληλα επαινεί και αφήνει να συνεχιστεί η εκτέλεση της άσκησης.Ποια στοιχεία πρέπει να διαθέτει ένας προπονητής- Ικανότητα να μπορεί να επιδεικνύει το πρακτικό μέρος της άσκησης (τεχνικής).- Πρέπει να έχει γνώσεις για τα βασικά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά της τεχνικής

ποδοσφαίρου.- Πρέπει να μπορεί να εξηγεί και να διορθώνει την τεχνική και τα λάθη των παικτών.- Πρέπει να μπορεί να αιτιολογεί, επαρκώς και πειστικά, κάθε ερωτηματικό σημείο στους παίκτες

των παιδικών ηλικιών, να ξέρει να τους επαινεί και να τους κεντρίζει το ενδιαφέρον.Ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του προπονητή και των παικτώνΓια την προπόνηση της τεχνικής των παικτών, είναι απαραίτητος ο διάλογος μεταξύ του

προπονητή και των παικτών, ο οποίος αποτελεί και τη βάση για την εκμάθηση, καθώς και τη συ-νέχιση της διαδικασίας της.

Ο σωστός χρόνος διόρθωσης των λαθών.Οι διορθώσεις λαθών πρέπει να γίνονται στο σωστό χρόνο. Έτσι, διακρίνουμε:α. Τη διόρθωση ταυτόχρονα με την άσκηση.β. Τη γρήγορη (έγκαιρη) διόρθωση (αμέσως μετά την εκτέλεση της άσκησης).γ. Τη διόρθωση μετά την παρέλευση αρκετού χρόνου.Με την ταυτόχρονη διόρθωση προκύπτουν προβλήματα, γιατί:- Σε ασκήσεις μικρής χρονική διάρκειας, π.χ. κατά τη διάρκεια ενός σουτ ή μιας πάσας, η

διόρθωση διαρκεί περισσότερο απ' ότι η εκτέλεση της άσκησης.- Οι παίκτες συγκεντρώνονται στην εκτέλεση της άσκησης και έτσι διασπάται η προσοχή τους.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι παίκτες να μην παρακολουθούν με επιτυχία τη διόρθωση της

άσκησης.Συνεπώς, η ταυτόχρονη διόρθωση μπορεί να γίνεται μόνο όταν η εκτέλεση της άσκησης απαιτεί

μακρόχρονη διάρκεια (π.χ. στον έλεγχο της μπάλας σε σλάλομ).Πολύ μεγάλη σημασία έχει η γρήγορη (έγκαιρη) διόρθωσηΌταν η διόρθωση του λάθους πραγματοποιείται αμέσως μετά την εκτέλεση της άσκησης, τότε ο

ποδοσφαιριστής μπορεί να αντιληφθεί και να συνειδητοποιήσει το λάθος που έκανε, και συνεπώς να μην το επαναλάβει.

Διάρκεια μιας προπόνησης τεχνικήςΟ προπονητής πρέπει να παρέχει αρκετά χρονικά περιθώρια στους παίκτες, για να μπορούν ν'

αυτοσυγκεντρώνονται, αλλά και να δουλεύουν εντατικά για τη σωστή εκτέλεση.Εκτός απ' αυτό, οι επαναλήψεις κρίνονται ως αναγκαίες, αν θέλουμε να οικειοποιηθεί και να

αυτοματοποιηθεί η κίνηση.Μόνο με τις επαναλήψεις αυτοματοποιείται μια κίνηση.Και για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να δίνεται ο απαραίτητος χρόνος στους παίκτες για την

πρακτική εφαρμογή της.Η αυτοματοποίηση ορισμένων τεχνικών κινήσεων βοηθάει πάρα πολύ τους παίκτες, γιατί έτσι

"βλέπουν" περισσότερο χώρο, ελέγχουν τους αντιπάλους τους και συγκεντρώνονται.Άσκηση ή παιχνίδι;Για να μπορεί ο ποδοσφαιριστής ν' ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του παιχνιδιού, πρέπει να

μεταβαίνουμε όσο το δυνατόν πιο νωρίς, από την άσκηση σε εφαρμόσιμες διαδικασίες παιχνιδιού. Σε παίκτες που δεν έχουν αρκετή πείρα, η προπόνηση τεχνικής κατάρτισης πρέπει να γίνεται χωρίς πίεση, για να έχουν το χρόνο και τη δυνατότητα να εκτελούν τις ασκήσεις σωστά.

Μετά, αυξάνεται ο βαθμός δυσκολίας, ο οποίος προέρχεται είτε από την πίεση του χρόνου είτε από την πίεση του "παθητικού" ή του "ενεργητικού" αντιπάλου σε περιορισμένο χώρο.

Οι προπονητές πρέπει να δίνουν πολύ μεγάλη έμφαση στη σταδιακή αύξηση της δυσκολίας της άσκησης, ώστε να επιτυγχάνονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

3.3. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ-ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ3.3. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗΣ-ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

3.3.1. ΤΖΟΥΝΙΟΡ 6-10 ΕΤΩΝ

Σ' αυτήν την ηλικία πρωταρχικό ρόλο για τα παιδιά, και από τεχνικής και από τακτικής συμπεριφοράς στο παιχνίδι, παίζει η συλλογή εμπειριών.

Οι προπονητές πρέπει να επιδεικνύουν οι ίδιοι υποδειγματικά και διαρκώς τη σωστή εκτέλεση της άσκησης στους παίκτες. Στο στάδιο αυτό σημαντικό ρόλο παίζουν η διάθεση και το ενδιαφέρον των παιδιών για την εξάσκηση και το παιχνίδι.

Οδηγίες για την προπόνηση σ' αυτές τις ηλικίεςΗ προπόνηση στις ηλικίες αυτές πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:- Ασκήσεις και μορφές παιχνιδιού που να δίνουν μεγάλη χαρά στους παίκτες!- Απλές ασκήσεις και μόνο λίγες υποδείξεις για την τέλεια εκτέλεση!- Οι παίκτες πρέπει να εξασκούνται σε μικρές ομάδες για να έχουν περισσότερη επαφή με την

μπάλα!- Αν οι μικροί παίκτες δεν μπορούν να εκτελέσουν μία άσκηση, τότε θα πρέπει να την εκτελέσει ο

ίδιος ο προπονητής υποδειγματικά!- Να αφιερώνεται αρκετός χρόνος για την εξάσκηση!- Να αφήνουμε τα παιδιά να αφιερώνουν πολύ χρόνο για το παιχνίδι (να παίζουν πολύ), για να

αποκτήσουν εμπειρίες, χωρίς την παρεμβολή πολλών και ίσως περιττών εξηγήσεων!- Μετά την εξάσκηση ή μετά το τέλος του παιχνιδιού ν' αφήνουμε τα παιδιά να εκφράζουν τις

εντυπώσεις και τις εμπειρίες τους!- Να κυριαρχούν η ενθάρρυνση και ο έπαινος από τον προπονητή στις προσπάθειες των

παιδιών!

3.3.2. ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΟ - ΠΑΙΔΙΚΟ 10-12 ΕΤΩΝ - 12-14 ΕΤΩΝ

Σ' αυτές τις ηλικίες αρχίζει η συστηματική προπόνηση της τεχνικής εκπαίδευσης, η οποία συμπεριλαμβάνει διάφορους βαθμούς δυσκολιών.

Για την εκτέλεση ενός τεχνικού στοιχείου χρειάζονται πολλές προπονητικές μονάδες, προκειμένου να φθάσει κανείς τον επιθυμητό στόχο.

Βασικός στόχος σ' αυτές τις ηλικίες είναι μέσα από την συχνή επανάληψη ν' αυτοματοποιηθούν οι τεχνικές κινήσεις. Έτσι, από τον προπονητή απαιτείται η διαμόρφωση σωστού προγραμματισμού, εμπλουτισμένου με ποικίλο ασκησιολόγιο, ώστε να προσελκύεται το ενδιαφέρον των μικρών παικτών.

Όσο καλύτερα έχουν κατακτηθεί οι τεχνικές κινήσεις, τόσο συχνότερα μπορεί να συνδυαστεί η προπόνηση τεχνικής με την προπόνηση φυσικής κατάστασης.

Αυτό ισχύει, ιδιαίτερα, για την προπόνηση ταχύτητας, γιατί τα τεχνικά στοιχεία συμβάλλουν στην

εμφάνιση δυναμικών ενεργειών, σε πολύ γρήγορο ρυθμό (tempo).Αυτή η σύνδεση επιτυγχάνεται καλύτερα μέσα από τη δημιουργία και πραγματοποίηση μικρών

παιχνιδιών, τα οποία αποτελούν επίκεντρο της προπόνησης.Υποδείξεις για την προπόνηση σ' αυτές τις ηλικίες- Η τεχνική πρέπει να εφαρμόζεται με σταδιακή αύξηση της δυσκολίας!- Προσοχή στη σωστή εκτέλεση των βασικών στοιχείων τεχνικής και στο χρόνο διόρθωσης των

λαθών!- Στην αρχή να γίνεται η άσκηση χωρίς αντίπαλο!- Σε μία προπονητική μονάδα να επαναλαμβάνεται αρκετές φορές η τεχνική κίνηση και να

δίδονται τα απαιτούμενα διαλείμματα!- Η επιδιωκόμενη τεχνική να επαναλαμβάνεται σε πολλές προπονητικές μονάδες!- Η προπόνηση τεχνικής ποτέ να μη γίνεται σε κουρασμένους παίκτες!- Την προπόνηση τεχνικής να την συνδυάζουμε με την προθέρμανση!- Σε κάθε προπονητική μονάδα να δίδεται αρκετός χώρος για την εκτέλεση μιας τεχνικής κίνησης!- Δημιουργία καλής ατμόσφαιρας στην προπόνηση!- Επίτευξη αυτοσυγκέντρωσης και προσοχής στους παίκτες!- Να δίνεται χρόνος για την ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στον προπονητή και τους παίκτες!- Μετά τη διόρθωση των λαθών να δίνεται αρκετός χρόνος για εξάσκηση στους παίκτες!- Αν δούμε ότι με την πίεση ενός "παθητικού" αντιπάλου χειροτερεύει η εκτέλεση της κίνησης,

τότε αφήνουμε να γίνει η εκτέλεση χωρίς αντίπαλο μέχρι που να διαπιστωθεί κάποια βελτίωση!- Εφαρμογή τεχνικών κινήσεων μέσα σε παιχνίδια!

3.3.3. ΕΦΗΒΙΚΟ - ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟ 14-16 ΕΤΩΝ - 16-18 ΕΤΩΝ

Η σύνδεση τεχνικής-τακτικής και φυσικής κατάστασης γίνεται πιο στενή. Στην ηλικία αυτή, αυξάνονται οι ιδιότητες της δύναμης και της ταχύτητας.

Το τεχνικο-τακτικό επίπεδο απόδοσης, πρέπει να ταιριάζει με τη βελτίωση των στοιχείων της φυσικής κατάστασης.

Στόχος είναι, η εκτέλεση των τεχνικών κινήσεων να γίνεται όσο το δυνατόν με πιο γρήγορο ρυθμό, κάτω από την πίεση αντιπάλου, χώρου και χρόνου.

Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει η διαμόρφωση των προπονητικών μονάδων να είναι προγραμματισμένη.

3.4. Πίνακας που απεικονίζει τη σχέση τεχνικής, τακτικής και φυσικής κατάστασης στις 3.4. Πίνακας που απεικονίζει τη σχέση τεχνικής, τακτικής και φυσικής κατάστασης στις διάφορες παιδικές ηλικίες*διάφορες παιδικές ηλικίες*

3.5. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ3.5. ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΑΚΤΙΚΗΣ

Ταυτόχρονα με την προπόνηση τεχνικής κατάρτισης μπαίνουν και οι βάσεις για την τακτική, γιατί το να "παίζεις με τακτική" σημαίνει να ενεργείς με στόχους. Και αυτό μπορεί να το επιτύχει μόνο ο παίκτης που κατέχει καλά την τεχνική. Κατά τη διάρκεια της προπόνησης τεχνικής κατάρτισης που διεξάγεται με τη μορφή ποδοσφαιρικού παιχνιδιού, ο παίκτης πρέπει να μάθει να δίνει την πάσα σ' έναν ακίνητο παίκτη ή σ' έναν παίκτη που κινείται για να δεχθεί την μπάλα ή που προσποιείται ότι θα σουτάρει.

Έτσι βελτιώνονται όχι μόνο οι τεχνικές αλλά και οι τακτικές ικανότητες.Η τακτική στο ποδόσφαιρο περιλαμβάνει την ατομική, την τακτική σε γκρουπ και την ομαδική

τακτική στην επίθεση και στην άμυνα.

3.6. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ3.6. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Στην προπόνηση τεχνικής και τακτικής πρέπει να δίνουμε βαρύτητα, εκτός βέβαια από τον παράγοντα "ηλικία των παιδιών", στην ταχύτητα της κίνησης και στην εφαρμογή της τακτικής, όπου ο παίκτης πιέζεται από τον αντίπαλο.

Στην προπόνηση τεχνικής και τακτικής πρέπει να προσεχθούν τα εξής βασικά στοιχεία: Οι υψηλής έντασης επιβαρύνσεις πρέπει να διαρκούν λίγο χρονικό διάστημα και να συνοδεύονται πά-ντοτε από το ανάλογο διάλειμμα.

Ένα παράδειγμα για να προσέξουμε τα βασικά στοιχεία φυσικής κατάστασης στην προπόνηση τεχνικής-τακτικής.

Ένας παίκτης πασάρει σ' έναν συμπαίκτη του, ο οποίος με σπρίντ προσφέρεται πλάγια για πάσα.Αφού παραλαμβάνει την μπάλα την "κοντρολάρει" και συνεχίζει να κινείται μ' αυτήν στα πόδια με

μια γρήγορη αλλαγή κατεύθυνσης. Μετά ξεκινάει ο άλλος παίκτης σε γρήγορο ρυθμό κ.ο.κ. Κάθε παίκτης κάνει 5-7 τέτοιες προσπάθειες, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλεται ένα διάλειμμα 30"-60".

Με τις 5-7 προσπάθειες συμπληρώνεται ένα "ΣΕΤ" μετά το οποίο ακολουθεί διάλειμμα 5' (λεπτών).

Αυτή η άσκηση επαναλαμβάνεται 2-3 φορές.]Δυσκολότερος γίνεται ο συντονισμός τεχνικο-τακτικών κινήσεων και στοιχείων φυσικής

κατάστασης, όταν πηγαίνουμε από τη σχέση παικτών 1:1 (ένας εναντίον ενός) μέχρι 9:9.Έτσι, αν κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών αυτών έχουμε συγκεκριμένους στόχους και

διαπιστώνουμε ότι γίνονται λάθη, πρέπει να διακόπτουμε το παιχνίδι και να τα διορθώνουμε. Κα-τόπιν, συνεχίζεται το παιχνίδι, μέχρι να φθάσουμε στο σημείο που οι στόχοι εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Αφού διαπιστώσουμε ότι οι παίκτες εφαρμόζουν τα στοιχεία που θέλουμε, τότε αυξάνουμε το tempo (ρυθμό) του παιχνιδιού.

Πρέπει, λοιπόν, ο προπονητής να κατέχει καλά την εναλλαγή επιβάρυνσης και διαλείμματος, όταν εφαρμόζονται παιχνίδια που περιέχουν τεχνικο-τακτικά στοιχεία.

Γι' αυτό, ο προπονητής πρέπει να επιδιώκει παράλληλα και την καλυτέρευση της φυσικής κατάστασης, όταν εφαρμόζει τεχνικο-τακτικά στοιχεία στην προπόνηση.

Και πρέπει να επιδιώκουμε μ' αυτόν τον τρόπο την καλυτέρευση της φυσικής κατάστασης για να συνηθίζει ο παίκτης στις διάφορες μορφές παιχνιδιού.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣτην προπόνηση τεχνικο-τακτικών στοιχείων είναι γνωστό ότι οι ενέργειες των παικτών στο

παιχνίδι γίνονται κάτω από "ψυχική πίεση" (χρόνος, αντίπαλος).Γι' αυτό το λόγω πρέπει να εφαρμόσουμε ασκησιολόγιο τέτοιο, που να μοιάζει με το κανονικό

παιχνίδι.Αυτό σημαίνει ότι οι παίκτες στην προπόνηση πρέπει να ενεργούνε πάντα κάτω από την πίεση

του αντιπάλου. Μερικάστοιχείο, όμως, όπως το σουτ, η κεφαλιά, γίνονται χωρίς την πίεση αντιπάλου.Παράλληλα επιδιώκουμε την καλυτέρευση τους και εφαρμόζονται σαν προπαρασκευαστικά

στοιχεία για την προπόνηση που θα επακολουθήσει.

ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ -ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝΕΠΙΚΑΙΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ -ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ

1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ1. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ1.1. Επίκαιρα προβλήματα στο παιδικό ποδόσφαιροΤο ποδόσφαιρο ως άθλημα επιβιώνει ακόμη, γιατί υπάρχουν νέοι που είτε ενδιαφέρονται για το

ποδόσφαιρο από ευχαρίστηση και ενθουσιασμό είτε γιατί είναι διατεθειμένοι και αποφασισμένοι να γίνουν στο μέλλον επιτυχημένοι ποδοσφαιριστές, αφιερώνοντας για το σκοπό αυτό και πολύτιμο χρόνο και σημαντική ενεργητικότητα. Το δεύτερο σημείο, δηλαδή η ανάδειξη "καλών ποδοσφαιριστών" είναι σχεδόν ο αποκλειστικός λόγος που οι αθλητικοί σύλλογοι δημιουργούν "φυτώρια" για να αναδεικνύουν τους μελλοντικούς "επιτυχημένους" ποδοσφαιριστές.

Οι παρακάτω λόγοι λειτουργούν ανασταλτικά για την αύξηση του αριθμού των παιδιών που

ασχολούνται με το ποδόσφαιρο.*• Λόγω της υπογεννητικότητας, σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές, όλο και λιγότερα

παιδιά ασχολούνται με το ποδόσφαιρο σε συλλόγους.• Το ποδόσφαιρο δεν είναι το μοναδικό άθλημα στη σημερινή εποχή, με το οποίο ασχολούνται τα

παιδιά. Υπάρχουν και άλλα αθλήματα, όπως το μπάσκετ, το βόλεϊ κ.λ.π, στα οποία επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των παιδιών.

• Επίσης, τα παιδιά, στον ελεύθερο χρόνο τους, περιστοιχίζονται, από ένα πλήθος υποχρεώσεων (σχολικών και μη) και "ελκυστικών" περιβαλλοντικών προσφορών, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται το ενδιαφέρον τους για προπόνηση σε αθλητικούς συλλόγους.

Οι περισσότεροι σύλλογοι πρέπει ν' αλλάξουν συμπεριφορά και τρόπο προπόνησης για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των παιδιών, δηλαδή η προπόνηση πρέπει να είναι ενδιαφέρουσα και σε ποσότητα και σε ποιότητα. Γι' αυτό οι προπονητές πρέπει να είναι "Προπονητές-Δάσκαλοι-Παιδαγωγοί", δηλαδή να έχουν αθλητική, διδακτική και παιδαγωγική συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά.

Οι σύλλογοι μπορούν σήμερα, όλο και λιγότερο, να στρέφονται σε παιδιά, τα οποία έχουν αποκτήσει "πρακτικές" εμπειρίες, εκτός συλλόγων κατά τη διάρκεια των παιχνιδιών τους στον ελεύθερο χρόνο, οι οποίες μπορεί να είναι και ποδοσφαιρικά "βλαπτικές", αλλά και δύσκολο να αποβληθούν μέσω της προπόνησης σε συλλόγους.

Γι’ αυτό το λόγω θα έπρεπε οι σύλλογοι σήμερα να προσφέρουν εμπειρίες στα παιδιά της προπαιδικής ηλικίας (6-10 ετών), τέτοιες ώστε να γίνουν κτήμα τους και να δραστηριοποιούνται και να εφαρμόζουν κατά τη διάρκεια του αγώνα. Γιατί, με αυτές τις εμπειρίες, το παιδί θα συνδεθεί περισσότερο με το παιχνίδι.

Ένας σημαντικός κανόνας: Τα παιδιά αρχίζουν να προπονούνται πριν τους δοθεί η δυνατότητα να παίζουν εκτός συλλόγων, γιατί με τον τρόπο αυτό αποφεύγονται οι "ανεπιθύμητες" εμπειρίες που αποκομίζουν στα παιχνίδια εκτός συλλόγων.

2. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ2. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΤο ποδόσφαιρο εξακολουθεί, ακόμη και σήμερα, να κατέχει την πρώτη θέση στα λεγόμενα λαϊκά

αθλήματα. Πρέπει να βοηθήσουμε όλοι, ώστε να παραμείνει στη θέση αυτή. Για να το πετύχουμε αυτό όμως, πρέπει να δοθεί βαρύτητα στα εξής σημεία:

2.1. Πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή των προέδρων και των προπονητών της Α' 2.1. Πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή των προέδρων και των προπονητών της Α' ομάδας για τη σπουδαιότητα του παιδικού ποδοσφαίρου.ομάδας για τη σπουδαιότητα του παιδικού ποδοσφαίρου.

Πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις παιδικές ομάδες. Πολλές φορές, οι πρόεδροι των σωματείων έχουν άγνοια, για το τι γίνεται στις ακαδημίες ποδοσφαίρου. Ένα βασικό πρόβλημα των παιδικών ομάδων (ακαδημιών ποδοσφαίρου) είναι ότι στερούνται παντελώς οικονομικών πόρων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πρώτη ομάδα (ανδρική) απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των σχετικών δαπανών.

Η πραγματικότητα αυτή γίνεται αιτία, πολλοί προπονητές, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους χωρίς χρηματικές απολαβές.

Άλλο ένα πρόβλημα είναι ότι τα γήπεδα χόρτου χρησιμοποιούνται σχεδόν αποκλειστικά από την ανδρική ομάδα του συλλόγου, με αποτέλεσμα να μην περισσεύει χρόνος για την προπόνηση των παιδικών ομάδων και να προπονούνται κατά συνέπεια σε "ξερά" γήπεδα.

θα πρέπει να αναπτυχθεί διάλογος και κλίμα συνεργασίας ανάμεσα στα ενδιαφερόμενα μέρη (προπονητές και αρμοδίους), προκειμένου να αναζητηθούν λύσεις σε όλα τα θέματα που αφορούν τον ποδοσφαιρικό σύλλογο και ειδικότερα στη χρήση των προπονητικών χώρων.

Α' ομάδα) είναι μια ιδιαίτερα αποφασιστική και κρίσιμη φάση. Για να αντιμετωπιστούν τα πολλά προβλήματα που υπάρχουν σ' αυτή τη φάση και για να εμποδίσουμε την αδικαιολόγητη απο-θάρρυνση και, πολλές φορές, την αποπομπή πολλών ικανών παικτών, θα πρέπει να προσεχθούν τα εξής βασικά σημεία:

- Παίκτες της Α' ομάδας να συμμετέχουν κάποιες φορές στην προπόνηση της ερασιτεχνικής ομάδας.

- Διάλογος με τους παίκτες που πρόκειται να μεταγγραφούν σε άλλους συλλόγους.- Οι ερασιτέχνες να συμμετέχουν στην τελετή έναρξης της ποδοσφαιρικής περιόδου, στη γιορτή

των Χριστουγέννων, και στις εκδηλώσεις της Α' ομάδας.- Συμμετοχή μερικών ερασιτεχνών παικτών στην προπόνηση της Α' ομάδας κατά τη διάρκεια της

ποδοσφαιρικής σαιζόν.- Να δημιουργούνται μικτές ομάδες αποτελούμενες από ερασιτέχνες και επαγγελματίες

ποδοσφαιριστές του συλλόγου, οι οποίες θα συμμετέχουν σε φιλικά παιχνίδια με άλλες ομάδες.

2.2. Σύνδεση μεταξύ των αναπληρωματικών παικτών της Α' ομάδας με τους ερασιτέχνες2.2. Σύνδεση μεταξύ των αναπληρωματικών παικτών της Α' ομάδας με τους ερασιτέχνες

Το πέρασμα από τον ερασιτεχνικό στον ανδρικό χώρο (στην

Πίνακας: Προτάσεις για λύση των προβλημάτων στο παιδικό' ποδόσφαιρο.

2.3 Τοποθέτηση (ανάθεση) διπλωματούχων - παιδαγωγών προπονητών2.3 Τοποθέτηση (ανάθεση) διπλωματούχων - παιδαγωγών προπονητών

Η τοποθέτηση διπλωματούχων προπονητών δεν μπορεί να λύσει εξολοκλήρου τα προβλήματα που χρονίζουν στο παιδικό ποδόσφαιρο. Οι προπονητές, εκτός από πτυχιούχοι με εξειδίκευση, θα πρέπει να είναι και παιδαγωγοί, γιατί έχουν να κάνουν με παιδιά που βρίσκονται στο στάδιο ανάπτυξης. Και όχι να ανατίθενται καθήκοντα προπονητή σε παίκτες πάγκου (ρεζέρβα) της Α' ομάδας ή, ακόμη, και σε γονείς.

Οι προπονητές πρέπει να είναι ειδικοί γνώστες του αντικειμένου, καλοί παιδαγωγοί και ψυχολόγοι και χρειάζεται να διαθέτουν ειδικές γνώσεις για την κάθε παιδική ηλικία ξεχωριστά (6-8 χρ., 8-10 χρ-, 10-12 χρ., 12-14 χρ., 14-16 χρ., 16-18 χρ·).

Γι' αυτό πρέπει, λοιπόν, να επιλέγουμε σωστά τους προπονητές των παιδικών ομάδων, να τους αξιολογούμε αξιόπιστα για να έχουμε και τις ανάλογες απαιτήσεις και τα ανάλογα αποτελέσματα στις προσπάθειες μας.

Στους προπονητές που διαθέτουν αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να δίνονται ισχυρά οικονομικά κίνητρα.

2.4. Σωστή διαμόρφωση της προπόνησης2.4. Σωστή διαμόρφωση της προπόνησης

Βασική και αναμφισβήτητη προϋπόθεση για την ποδοσφαιρική και, γενικότερα, ψυχοσωματική ανάπτυξη των νέων, αποτελεί η διαμόρφωση και η εξασφάλιση μιας πολυδιάστατης και πολύπτυχης προπόνησης, που να εναρμονίζεται με την ηλικία τους.

Το επίκεντρο της προπόνησης πρέπει να είναι η μπάλα. Δεν πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά για την επιτυχία. Η επιτυχία μπορεί να επέλθει ως φυσικό επακόλουθο μέσα από τη χαρά του παιχνιδιού.

Γι' αυτό και δεν πρέπει να επιδιώκουμε μια πρόσκαιρη επιτυχία, αλλά μια μακρόχρονη και διαρκή.

Η ατμόσφαιρα που πρέπει να επικρατεί στην προπόνηση να είναι τέτοια, ώστε να προκαλεί το ενδιαφέρον των παιδιών.

2.5. Ιδανική προσφορά ελεύθερου χρόνου στα παιδιά από τους συλλόγους2.5. Ιδανική προσφορά ελεύθερου χρόνου στα παιδιά από τους συλλόγους

Μια άλλη πρόταση είναι, στους ποδοσφαιριστές των παιδικών ομάδων να προσφέρεται ελεύθερος χρόνος για άλλες δραστηριότητες, ώστε ν1 απασχολούνται και να παραμένουν ευχάριστα στο χώρο της αγαπημένης τους ομάδας.

θα ήταν καλό, οι σύλλογοι να προσφέρουν χώρους στους μικρούς ποδοσφαιριστές για τον ελεύθερο χρόνο τους, να τοποθετήσουν δηλαδή πιγκ - πογκ ή στόχους με την ποδοσφαιρική μπάλα.

Να διοργανώνονται από το σύλλογο εκδρομές, επισκέψεις σε διάφορους αξιοθέατους χώρους, επισκέψεις σε αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ.

2.6. Δημόσιες σχέσεις των συλλόγων2.6. Δημόσιες σχέσεις των συλλόγων

Εκτός από την προβολή στη δημοσιότητα της Α' ομάδας, ένας σωστά οργανωμένος σύλλογος φροντίζει και για την αντίστοιχη προβολή των παιδικών ομάδων.

Ένα απλό μέσο για τη δημοσιοποίηση των δραστηριοτήτων του συλλόγου, στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό, είναι η διοργάνωση τουρνουά παιδικών ομάδων.

Με τον τρόπο αυτό, συνάπτονται ή βελτιώνονται οι δημόσιες σχέσεις με άλλους συλλόγους μέσα και έξω από την Ελλάδα.

2.7. Συνεργασία και βελτίωση των σχέσεων με τους γονείς2.7. Συνεργασία και βελτίωση των σχέσεων με τους γονείς

Οι προπονητές, σε τακτά χρονικά διαστήματα, πρέπει να συζητούν με τους γονείς των παιδιών τα διάφορα ποδοσφαιρικά ζητήματα που αφορούν τις παιδικές ομάδες και να επιδιώκουν τη συνεργασία τους.

Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται η διοργάνωση εκδρομών έτσι ώστε οι γονείς να είναι κοντά στους προπονητές, αλλά πάντοτε με την "καλή έννοια" και χωρίς, βέβαια, να παραβιάζεται η αυτονομία στο έργο των προπονητών.

2.8. Συνεργασία με τα σχολεία2.8. Συνεργασία με τα σχολεία

Η συνεργασία με τα σχολεία εξαρτάται από τις πρωτοβουλίες των συλλόγων.Πρέπει να γίνονται ορισμένες εκδηλώσεις για αλληλογνωριμία, για ανταλλαγή πληροφοριών, και

ορισμένα φιλικά παιχνίδια μεταξύ σχολικών ομάδων και ομάδων του συλλόγου. Επίσης, να διεξάγονται σχολικά τουρνουά με πρωτοβουλία και ευθύνη του συλλόγου.

Στα πλαίσια της συνεργασίας, μπορεί ο προπονητής των παιδικών ομάδων ενός συλλόγου να διδάξει ποδόσφαιρο στο σχολείο, στην ώρα της γυμναστικής.

Από την πλευρά του σχολείου, είναι δυνατόν να προγραμματιστούν δραστηριότητες γύρω από το ποδόσφαιρο, όπως σχολικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, διδασκαλία ποδοσφαίρου στην ώρα της γυμναστικής κλπ.

2.9. Υποστήριξη από την Ομοσπονδία2.9. Υποστήριξη από την Ομοσπονδία

- Να εισαχθεί και να καθιερωθεί πρόγραμμα εξειδικευμένης επιμόρφωσης προπονητών με ειδικές γνώσεις για τις παιδικές ηλικίες.

- Επιμόρφωση των προπονητών των παιδικών ηλικιών (εκτός από θέματα προπονητικής και θέματα παιδαγωγικής).

- Οικονομική υποστήριξη των συλλόγων. Η ομοσπονδία πρέπει να δίνει ξεχωριστή οικονομική υποστήριξη για τα παιδικά τμήματα.

Οι σύλλογοι θα μπορούσαν να ενισχυθούν οικονομικά, έτσι ώστε να μπορούν να καλύψουν μερικά έξοδα τους (όπως μπάλες, εμπόδια, κώνους κ.λ.π).

Επίσης, πρέπει οι σύλλογοι να ενισχύονται οικονομικά για ταξίδια που κάνουν οι παιδικές ομάδες (τουρνουά, προετοιμασία κ.λ.π).

2.10. Η δημιουργία αθλητικών σχολείων με κατάλληλες εγκαταστάσεις για την ανεύρεση 2.10. Η δημιουργία αθλητικών σχολείων με κατάλληλες εγκαταστάσεις για την ανεύρεση ποδοσφαιρικών ταλέντωνποδοσφαιρικών ταλέντων

Η καλυτέρευση του επιπέδου απόδοσης στο παιδικό πρωτάθλημα φαίνεται να είναι το "αυγό του

Κολόμβου". Προπονήσεις και παιχνίδια με ισοδύναμους και καλύτερους παίκτες- αυτή η αρχή επιβάλλεται ως απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να αναζητηθούν ταλέντα μέσα από ομάδες επιλογής.

Οι ειδικοί που ασχολούνται με την αναζήτηση ταλέντων συγκλίνουν στην άποψη ότι πρέπει να δημιουργηθούν αθλητικά σχολεία με σωστή υποδομή, τα οποία θα παρέχουν στους μικρούς αθλητές εκτός από τη σωστή προπόνηση και κατάλληλη διατροφή και μεγάλη αθλητική βιβλιοθήκη για την επιμόρφωση των αθλητών. Επίσης, να δίνεται δυνατότητα στους αθλητές να διαμένουν όλη την ημέρα στο αθλητικό σχολείο και να πηγαίνουν στο σπίτι τους το βράδυ για ύπνο.

Πρέπει να υπάρχει, όμως, άψογη συνεργασία μεταξύ των συλλόγων και των αθλητικών σχολείων, για να μην επιβαρύνονται οι μικροί αθλητές.

3. ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΙΛ ΚΕΡΒΕΡ ΠΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ3. ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΙΛ ΚΕΡΒΕΡ ΠΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΩΝ ΝΕΩΝ(Υπεύθυνος Σχολής Ποδοσφαίρου στην Ολλανδία)Όλοι μας γνωρίζουμε ότι, παρ' όλες τις εντατικές προσπάθειες, το επίπεδο τεχνικής και

δημιουργικότητας στο ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια σημείωσε πολύ μικρή πρόοδο για να μην πούμε μάλιστα ότι παρουσιάστηκε οπισθοδρόμηση στον τομέα αυτό.

Όλη μου η προσπάθεια σ' ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αποχής από τα γήπεδα ήταν να αναλύσω τα αίτια της έλλειψης αυτής.

Είναι σίγουρο ότι όλες οι μεγάλες ομάδες, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Ίντερ Μιλάνου, η Μπενφίκα, ο Άγιαξ, η Λίβερπουλ, η Γιουβέντους, η Μπάγιερν του Μονάχου, η Μίλαν κλπ. ήταν πετυχημένες και διάσημες χάρη στην τεράστια προσωπική κλάση κάποιων παικτών.

Επίσης, ο Μαραντόνα στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μεξικό είχε δείξει καθαρά για άλλη μία φορά, σ' όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο, πόσο σπουδαία και πολύτιμη είναι η προσωπική κλάση ενός παίκτη για την ομάδα του, καθώς, και για την ακτινοβολία στα παιδιά και τους θεατές.

Παρά το γεγονός ότι όλοι οι παίκτες κλάσης μπορούν να διαπρέψουν μόνο μέσα στο σύνολο, χάρη στην, κατά το μεγαλύτερο μέρος, έμφυτη προσωπική τους ποιότητα στον παιδικό χώρο παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις στην προσωπική πολύπλευρη τεχνική και δημιουργική εκπαίδευση.

Εκτός από το ποδόσφαιρο, σχεδόν σ' όλα τα άλλα αθλήματα, μέσω πολλών ωρών προπόνησης και καλύτερων προπονητικών μεθόδων, ανέβηκαν σημαντικά οι επιδόσεις και το επίπεδο των παικτών.

Στο ποδόσφαιρο, αντίθετα, παραλάβαμε την προπόνηση της αθλητικής και φυσικής κατάστασης κατά το μεγαλύτερο μέρος από άλλα αθλήματα και έτσι οι κλάδοι αυτοί, ειδικά στην μεγαλύτερη κατηγορία, δεν γίνεται να βελτιωθούν περισσότερο. Από τεχνικής και δημιουργικής πλευράς, όμως, βελτιώθηκαν μόνο λίγα πράγματα γιατί σχεδόν κανένας σύλλογος δεν απασχολεί για την τεχνική και την δημιουργικότητα έναν προπονητή, ο οποίος να ερευνά ιδανικά και να ασκεί, συνεχώς, με τους νέους τις τεχνικές δεξιότητες και τα τρικς των καλύτερων παικτών, ώσπου αυτά να κατέχονται αυτόματα και ο οποίος ύστερα να δίνει στους νέους και την ευκαιρία σε πολλά μικρά παιχνίδια με την μπάλα να αναπτύσσονται και να ξεσπούν τεχνικά και δημιουργικά. Αυτό αποδεικνύεται καθαρά από το γεγονός ότι κανένας δεν κατέχει τις ντρίπλες του Μαραντόνα, του Λιτμπάρσκι, του Οκόνσκι, του Κεγκλ κ.λ.π, την κίνηση - ψαλίδι του Φέλερ, τις χορευτικές στροφές και την βιρτουόζικη χρησιμοποίηση της μπάλας με το εσωτερικό και εξωτερικό κουντεπιέ του Μπεκενμπάρουερ, το τρικ του Ματτέους, τις κινήσεις με την μπάλα του Γκαρίντσα, του Ριβελίνο και του Κρόιφ, τις επινοήσεις του Χατζηπαναγή*, πράγματα με τα οποία οι παίκτες αυτοί, επανειλημμένα, ξεγελούσαν τους αντιπάλους τους.

Επειδή οι τεχνικές αυτές με την μπάλα δεν εξασκούνται στην προπόνηση του συλλόγου, δεν βλέπει κανείς πουθενά έναν νέο να ασκείται μόνος του με την μπάλα σ1 αυτές τις κινήσεις, παρ' όλα που πολλοί νέοι θέλουν με όλη τους την καρδιά να γίνουν κάποτε μεγάλοι παίκτες.

Οι λιγοστοί παίκτες κλάσης, οι οποίοι σήμερα με θεαματικές προσωπικές προσπάθειες και ωραίους συνδυασμούς δημιουργούν καλύτερες δυνατότητες και ευκαιρίες για γκολ για τους εαυτούς τους ή για έναν συμπαίκτη, δεν αποτελούν προϊόντα κάποιας ειδικής εκπαίδευσης. Κι αυτό γιατί, αν αυτό ευσταθούσε, τότε πολλοί θα έκαναν την ίδια εκπαίδευση και ο αριθμός των πολύτιμων αυτών παικτών θα είχε σίγουρα αυξηθεί αντί να σπανίζει.

Η βασική ιδέα του ποδοσφαίρου είναι η επίτευξη τερμάτων όταν έχει κανείς την κατοχή της μπάλας και η παρεμπόδιση της επίτευξης τερμάτων, όταν την κατοχή της μπάλας έχει ο αντίπαλος. Κανένας από τους δύο επιμέρους σκοπούς δεν ξεπερνιέται σε σημασία από κάποιον άλλο στην

προσπάθεια της επιτυχίας στους αγώνες.Το σίγουρο είναι ότι οι λίγοι παίκτες, που μπόρεσαν να εξελιχθούν στο ψηλότερο επίπεδο

τεχνικής και δημιουργικότητας, είχαν βέβαια μεγάλο ταλέντο, είχαν όμως πάντα την δυνατότητα στην ηλικία 5, 6 ή 7 ετών να "παίξουν" την μπάλα.

Η εμπειρία της επιτυχίας και το αίσθημα της χαράς που ένοιωθαν, έτσι, ήταν η δύναμη της έμπνευσης για τα μικρά παιδιά ώστε να αναπτύξουν όλο και περισσότερη πρωτοβουλία με την μπάλα. Μ1 αυτό τον τρόπο, έβαλαν ασυναίσθητα την απαραίτητη βάση για την τεχνική και δημιουργική τους ανάπτυξη. Πάνω από 99% των νέων που δεν ήταν προικισμένοι με πολύ ταλέντο, δεν είχαν δυστυχώς την δυνατότητα να "παίξουν" την μπάλα και ούτε μπόρεσαν ποτέ να το μάθουν στα λίγα λεπτά επαφής με την μπάλα στην προπόνηση του συλλόγου, όταν μάλιστα, οι μικρότεροι συχνά έχουν γήπεδα στην διάθεση τους σε πολύ περιορισμένο βαθμό.

Επίσης, είναι σίγουρα λάθος το ότι οι μικρότεροι είναι υποχρεωμένοι να παίζουν 11 εναντίον 11 χωρίς να έχουν μάθει να ελέγχουν την μπάλα, όπου ο παίκτης χωρίς μπάλα, που δεν ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο, κάνει τα πάντα για να "σβήσει" τον παίκτη που έχει την μπάλα.

Αν σκεφθεί κανείς ακόμα, ότι για τα παιχνίδια αυτά των μικρών υπάρχουν και βαθμολογίες, οπότε η νίκη είναι σπουδαιότερη για τους εκπαιδευτές τους απ' ότι η τεχνική και η δημιουργική εξέλιξη των παικτών τους, είναι πολύ λογικό ότι τα πρώτα χρόνια από τεχνικής και δημιουργικής πλευράς είναι για τους περισσότερους, που δεν είναι προικισμένοι με μεγάλο ταλέντο, χαμένα χρόνια.

Φαίνεται, επίσης, λογικό ότι πρέπει κανείς να αναπτύξει πρώτα το ταλέντο στα παιδιά, δηλ. την αίσθηση με την μπάλα και το κοντρόλ της μπάλας. Κι αυτό είναι απόλυτα δυνατό στο ποδόσφαιρο, έτσι ακριβώς όπως κάθε παιδί μπορεί να μάθει να διαβάζει και να γράφει. Μόνο, που για να μάθει να διαβάζει και να γράφει υπάρχει σ' όλο τον κόσμο αναγνωρισμένη διδακτική μέθοδος. Μια τέτοια μέθοδο προσπάθησα να διαμορφώσω για την εκπαίδευση μικρών ποδοσφαιριστών. Από το αποτέλεσμα έμεινα κι εγώ ο ίδιος έκπληκτος, γιατί πολύ περισσότερο απ' όσο φαντάστηκαν ήθελαν τα παιδιά μ' όλη τους την καρδιά να γίνουν μεγάλοι ποδοσφαιριστές.' Με άσβεστη ενέργεια και δύναμη θέλησης ήθελαν να μάθουν όσο περισσότερο και καλύτερα μπορούσαν τις τεχνικές δεξιότητες με την μπάλα των καλύτερων ποδοσφαιριστών και ειδώλων τους και να είναι υπερήφανοι να μπορούν να δείξουν αυτά που ξέρουν, ήδη, με την μπάλα.

Μόνο η αρχική φάση είναι για τους πολλούς, λιγότερο ταλαντούχους, δύσκολη εξ αιτίας της μεγάλης έλλειψης αίσθησης και κινητικής συναρμογής με την μπάλα.

Γι’ αυτό, θα έπρεπε στην αρχή οι κινήσεις με την μπάλα να είναι όσο το δυνατόν απλές, ώστε να μπορεί να τις μάθει ο καθένας. Ακριβώς όπως στην ανάγνωση και στην γραφή μαθαίνει οπωσδήποτε κάποιος γρηγορότερα και καλύτερα από κάποιον άλλο.

Η ταχύτητα της εξέλιξης αυτής εξαρτάται από το ταλέντο και από τη θέληση για σταθερή, πολύπλευρη και προς το συγκεκριμένο στόχο άσκηση με την μπάλα, ειδικά μάλιστα έξω από την προπόνηση της ομάδας, γιατί αυτή παίζει, για τους 99,9% λιγότερο ταλαντούχους, έναν αποφασιστικό ρόλο στην εκπαίδευση τους.

Ο μεγάλος αριθμός και η πολυμορφία στις κινήσεις με την μπάλα για την καλύτερη δυνατή ανάπτυξη της αίσθησης με την μπάλα και του ελέγχου της και με τα δύο πόδια είναι απαραίτητα για τ/ιν εντατική και πλούσια σε αλλαγές άσκηση με την μπάλα. Σημαντικό και ιδανικό είναι, επίσης, ότι μια ή περισσότερες κινήσεις, ανάλογα με την τεχνική ανάπτυξη, μπορούν να εξασκηθούν ατομικά ή με φίλους εκτός της προπόνησης της ομάδας. Μετά από μια δύσκολη αρχική φάση, ο προπονητής των νέων που κατέχει το αντικείμενο αυτό, δεν έχει καμιά δυσκολία να δώσει τον ενθουσιασμό στους μικρούς, μια και αυτά θέλουν όσο περισσότερο μπορούν να "παίξουν" την μπάλα σε πολλά μικρά παιχνίδια. Και όσο περισσότερο εξασκούνται, όσο περισσότερο μπορούν να "παίξουν" την μπάλα, τόσο περισσότερο θέλουν να παίζουν κάθε μέρα ποδόσφαιρο.

Στην διάρκεια της προπόνησης στον σύλλογο, καλό είναι να εξασκούνται παίζοντας έτσι, όσο αυτό είναι δυνατό, 10 λεπτά μερικές κινήσεις με τη μπάλα, 10 λεπτά παιχνίδι 2:2 ή 3:3 σε γραμμές με αλλαγές όπου πάντα δύο παίκτες ξεκουράζονται σαν τερματοφύλακες ανάμεσα σε δύο σημεία. Ο παίκτης που έχει την μπάλα θα πρέπει να παίρνει όσο το δυνατόν περισσότερη πρωτοβουλία. Μετά από 10 λεπτά τα παιδιά έχουν λαχανιάσει. Τότε εξασκείστε πάλι μερικές κινήσεις, στις οποίες τα παιδιά κυλούν και χαϊδεύουν την μπάλα πολλές φορές με όλα τα μέρη και των δύο ποδιών. Εάν ο προπονητής το επαναλάβει αυτό τρεις φορές, σε μια ώρα τα παιδιά έχουν πάνω από 30 λεπτά επαφής με την μπάλα. Τα πάντα βασίζονται στην επιτυχία με την μπάλα. Όσο καλύτερος είναι κανείς με την μπάλα, τόσο περισσότερη διασκέδαση και χαρά έχει στην εξάσκηση μ' αυτήν, καθώς κυριαρχείται από ενθουσιασμό και αφοσίωση στο να "παίξει" την μπάλα. Μόνο η επιτυχία με την

μπάλα συμβαδίζει με την χαρά και τον ενθουσιασμό της άσκησης και του παιχνιδιού.Μαθαίνω ποδόσφαιρο όπως ανάγνωση και γραφήΔέκα λεπτά εξάσκηση με παιχνιδώδη μορφή, μετά δέκα λεπτά ανάληψη πρωτοβουλίας με την

μπάλα με εναλλαγές σε μικρά παιχνίδια. Πιο απλή και πιο επιτυχημένη ανάπτυξη αίσθησης με τη μπάλα, ελέγχου αυτής της χαράς στο παιχνίδι για παιδιά 5, 6 και 7 ετών δεν είναι δυνατή. Η πολλή εξάσκηση και το "παίξιμο" της μπάλας αποτελούν εγγύηση ώστε το αργότερο σε τρία χρόνια να αναπτύξουν όλοι, και στα δύο πόδια, την ίδια αίσθηση με την μπάλα που έχουν στα χέρια τους παίκτες του τένις, του πινγκ-πονγκ και του μπάσκετ. Μόνο αν γίνει αυτό, τότε τα χρόνια από το 8 και 9 έτος της ηλικίας μέχρι την εφηβεία είναι τα καλύτερα χρόνια εκπαίδευσης για την παραπέρα τεχνική και δημιουργική ανάπτυξη.

Ο κύριος στόχος μάθησης είναι, τώρα, οι γνήσιες αγωνιστικές κινήσεις με την μπάλα για να μπορέσουν οι καλύτεροι παίκτες να σταθούν και σε δύσκολες καταστάσεις και να τις υπερνικήσουν με την μπάλα. Χωρίς αυτές τις δημιουργικές και γεμάτες από τεχνάσματα κινήσεις με την μπάλα που είναι απαραίτητες για αλλαγές κατεύθυνσης, για μεταβιβάσεις και απελευθέρωση παικτών, για ξεπέρασμα του αντιπάλου και ξεγέλασμα αυτού, θα ήταν ακόμη και όλοι οι παίκτες κλάσης στις "περισσότερες περιπτώσεις ανίκανοι, έτσι όπως είναι ο καλύτερος μουσικός χωρίς τρ όργανο του.

Και σ' αυτές τις γνήσιες αγωνιστικές κινήσεις ο μεγάλος αριθμός και η πολυμορφία στις κινήσεις είναι ιδανική για να ασκείται κανείς με πολλές παραλλαγές, ακόμα και ατομικά εκτός της προπόνησης της ομάδας. Ακόμα, και τα άτομα 5 ως 6 ετών έχουν εξασκηθεί ήδη σε μερικές απ' αυτές τις κινήσεις και το έδειξαν στο "παίξιμο" της μπάλας.

Χάρη στην πολύ εξελιγμένη αίσθηση τους με την μπάλα και στη συναρμογή τους στις κινήσεις μ' αυτήν, μαθαίνουν τώρα όλες αυτές τις κινήσεις στο παιχνίδι.

Όσο καλύτερη είναι η αίσθηση με την μπάλα και η συναρμογή, τόσο καλύτερα και γρηγορότερα μαθαίνουν μια καινούργια τεχνική με την μπάλα. Μια ελαστική, αρμονική, ευχερής συναρμογή στην κίνηση μπορεί με την σταθερή, πολύπλευρη, εντατική εξάσκηση με την μπάλα κάλλιστα να αναπτυχθεί και στα παιδιά, τα οποία δεν συγκαταλέγονται οπωσδήποτε στα γνήσια ταλέντα.

Αν εξασκούνται οι γνήσιες αγωνιστικές κινήσεις με αντιπάλους τότε πρέπει οι αντίπαλοι στην αρχή να παίζουν τον ρόλο ενός παρτεναίρ. Βήμα προς βήμα ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας: μικρότερος χώρος, μεγαλύτερη ταχύτητα, περισσότερη πίεση από τον αντίπαλο. Όσο καλύτερα αναπτύσσεται ένας ποδοσφαιριστής, τόσο δυσκολότερη γίνεται και η άσκηση.

Είναι απίστευτο όταν βλέπει κανείς με πόση φαντασία κινούνται τα παιδιά.Το 1 εναντίον 1 είναι τις περισσότερες φορές τόσο δύσκολο, ώστε μόνο λίγοι παίκτες διακρίνονται

σ' αυτό, γι' αυτό πρέπει συνέχεια να γίνεται πολύπλευρη και προς αυτό τον στόχο προπόνηση, μέχρις ότου τα παιδιά, πριν από την εφηβεία, να μπορούν σε αγωνιστικό επίπεδο να κυριαρχούν και να περνούν με την μπάλα και μ' αυτό τον τρόπο να γίνονται αυτόματα δυναμικότεροι και καλύτεροι με την μπάλα. Επίσης, σε πολλά μικρά παιχνίδια 2:2, 3:3, το πολύ 4:4 πρέπει να παίρνουν όσο το δυ-νατόν περισσότερη πρωτοβουλία με την μπάλα, μέχρι να αυτοματοποιηθούν τα τεχνάσματα και οι δεξιότητες με την μπάλα. Τότε η σίγουρη επιτυχία στις μονομαχίες, το "καλλιτεχνικό" ξεπέρασμα των αντιπάλων, η επικράτηση στις ντρίπλες στον πιο στενό χώρο θα αυτοματοποιηθούν.

Προκαλεί φοβερή εντύπωση το γεγονός να βλέπει κανείς πως τα παιδιά τώρα με τις εξασκημένες μορφές παιχνιδιού και με την φαντασία τους εκτελούν αυθόρμητες και απροσδόκητες κινήσεις με την μπάλα. Για κάθε λάτρη του ποδοσφαίρου είναι μεγάλη η ευχαρίστηση να βλέπει πως ξεσπούν και αναπτύσσονται μέσα από την καρδιά τους τεχνικά και δημιουργικά τα μικρά παιδιά. Όλες τις τεχνικές μπορεί κανείς να τις μάθει και σε μεγαλύτερη από 5-10 ετών ηλικία, μόνο που τότε πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερες ώρες προπόνησης. «

Η ανάληψη πρωτοβουλίας πρέπει να είναι η "κόκκινη σημαία" της εκπαίδευσης.Η εμπνευστική, δημιουργική ανάπτυξη είναι αργότερα σχεδόν αδύνατη. Αντί να ενεργεί κανείς

από ένστικτο, με ορμή και αυθορμητισμό, περισσότερο πλέον υπολογίζει και σκέφτεται με το μυαλό του. Πολύ σημαντικό είναι, επίσης, ότι στην τεχνική και δημιουργική εκπαίδευση των μικρότερων, προέχει η ολοκληρωτική διαμόρφωση της προσωπικότητας. Η ατομική πρωτοβουλία πρέπει συνεχώς να ενισχύεται, ακόμη και στην ατομική άσκηση, έξω από την προπόνηση της ομάδας. Η ανάληψη πρωτοβουλίας πρέπει να περνάει σαν μια κόκκινη σημαία από την εκπαίδευση των μικρών.

Σίγουρα οι λιγότερο ικανοί εδώ να ενισχύονται με μεγάλη έμπνευση και πολύ ειδικά, αλλιώς θα παραμείνουν για πάντα στην μετριότητα. Αργά αλλά σταθερά αναπτύσσουν και αυτοί ατομική αγωνιστικότητα, αποκτούν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία, πράγματα με τα οποία βοηθούν και τις επιδόσεις τους στο σχολείο αποδεδειγμένα να καλυτερεύουν.

Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν πάρα πολλά και πολύ σπουδαία πλεονεκτήματα αν οι μικροί, ηλικίας γύρω στα 5 με 6 χρόνια εκπαιδεύονται πριν την εφηβεία τους όσο το δυνατόν καλύτερα στην τεχνική και τη δημιουργικότητα. Αξίζει να τονίσουμε πάλι τα βασικά σημεία:

1. Να γίνει κανείς δυναμικός και πολύ καλός με την μπάλα.2. Κυριαρχία και επικράτηση με την μπάλα στην μονομαχία 1:1.3. Ανάπτυξη μιας πολύ καλής αίσθησης με την μπάλα και στα δύο πόδια.4. Μεγάλη ικανότητα στις ντρίμπλες και με τα δύο πόδια.5. Αυθόρμητη ταχύτητα ενέργειας με την μπάλα.6. Ελαστική, αρμονική, καλλιτεχνική χρησιμοποίηση της μπάλας μέσω των οποίων

καταναλώνεται λιγότερη ενέργεια και επιτυγχάνεται ένας θεαματικός, για τους θεατές, τρόπος παιχνιδιού.

7. Όποιος έχει ελαστικότητα και κινητικότητα με την μπάλα μαθαίνει τις αμυντικές τεχνικές γρηγορότερα και καλύτερα από έναν άτεχνο μέτριο παίκτη.

8. Κατά την διάρκεια μιας εντατικής προπόνησης με την μπάλα μπορεί να αναπτυχθεί μια ιδανική βασική φυσική κατάσταση, αφού σ' όλες τις ασκήσεις μπορούν να αυξηθούν στα-θερά η ένταση, η απόσταση, ο αριθμός των επαναλήψεων ώστε και η αντοχή στην ταχύτητα να αναπτύσσεται ιδανικά. Οι προπονημένοι γίνονται συγχρόνως σημαντικά καλύτεροι ποδοσφαιριστές.

9. Όποιος είναι πολύ καλός με την μπάλα, έχει μεγάλη αντίληψη και τεχνικά είναι σε θέση να μεταφέρει τις ιδέες του στην πράξη.

10. Με όλο και περισσότερο ενθουσιασμό και αφοσίωση παίζουν ποδόσφαιρο οι μικροί.11. Προσφορά ιδανικών δυνατοτήτων έκφρασης για τεχνική και δημιουργικότητα με την

μπάλα στους μικρούς, γιατί χωρίς παίκτες με δημιουργικότητα, ιδέες και ικανότητα αυτο-σχεδιασμού το θέαμα του ποδοσφαίρου χάνεται.

12. Όποιος ελέγχει την μπάλα και τον αντίπαλο δεν παίζει kick and rush (χτύπημα της μπάλας και τρέξιμο), δεν προσαρμόζεται στον αντίπαλο, έχει τόση πολλή αυτοπεποίθηση που μπορεί να συμμετέχει πάντα σε επιθετικές ενέργειες.

13. Όσο καλύτερα εκπαιδεύονται ατομικά τα παιδιά, τόσο μεγαλύτερη είναι η δυνατότητα να ξεχωρίσουν και ομαδικά.

Από την αρχή των εφηβικών χρόνων μέχρι την μεταπήδηση στην κατηγορία των ενηλίκων, τα παιδιά έχουν ακόμα πέντε χρόνια καιρό, για να γίνουν δυνατοί αμυντικά, αθλητικά και στη φυσική κατάσταση. Η αντίστροφη σειρά οπωσδήποτε δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα. Ο κύριος στόχος εκμάθησης στα πέντε αυτά χρόνια είναι οι επιθετικές δεξιότητες, με τις οποίες οι καλύτεροι παίκτες, με θεαματικές ατομικές προσπάθειες, ωραίες ενέργειες και γρήγορους συνδυασμούς, επιτυγχάνουν καλύτερες δυνατότητες και ευκαιρίες για γκολ. Μόνο αν είναι ικανά τα παιδιά στον τομέα αυτό, το φαινόμενο "ποδόσφαιρο" θα τραβήξει και θα ενθουσιάσει όσο ποτέ άλλοτε τις μάζες.

Οπωσδήποτε δεν μπορεί ο καθένας να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι ο καθένας που έχει μια πολύπλευρη, ιδανική τεχνική και δημιουργική εκπαίδευση ασκεί το άθλημα του με διπλή χαρά παιχνιδιού.

ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣΗ σωματική απόδοση του ανθρώπου εξαρτάται από 4 βασικές φυσικές ιδιότητες: τη δύναμη, την

ταχύτητα, την αντοχή και την ευλυγισία, καθώς επίσης και από τις μικτές τους μορφές*.

Όλες αυτές οι ιδιότητες πρέπει να εξασκούνται στην προπόνηση, για να έχουν οι ποδοσφαιριστές καλή φυσική κατάσταση. Ανάλογα, βέβαια, με την ηλικία των παικτών, το βάρος της προπόνησης εστιάζεται σε ορισμένες από αυτές.

1.ΤΑΧΥΤΗΤΑ1.ΤΑΧΥΤΗΤΑΗ ταχύτητα του ποδοσφαιριστή έχει πιο σύνθετη δομή από την ικανότητα ταχύτητας ενός

σπρίντερ των 100 m.Με τον όρο ταχύτητα εννοούμε την ικανότητα του αθλητή να εκτελεί κινητικές ενέργειες (άκυκλες ή

κυκλικές) στον ελάχιστο δυνατό χρόνο.Αυτή η ικανότητα βελτιώνεται σε μικρό ποσοστό. Γι' αυτό εφαρμόζουμε την προπόνηση

ταχύτητας, ώστε να φθάσει ο καθένας στο μεγαλύτερο όριο βελτίωσης.Την ταχύτητα την συνιστούν 4 παράγοντες:1. - Η αντίδραση.2. - Η ικανότητα επιτάχυνσης.3. - Η βασική ταχύτητα.4. - Η αντοχή στην ταχύτητα.1. - Η ταχύτητα αντίδρασης του ποδοσφαιριστή βελτιώνεται (από 10 μέχρι 20%) με συστηματική

προπόνηση.Αυτή η καλυτέρευση ισοδυναμεί με δέκατα του δευτερολέπτου, αλλά είναι καθοριστική για την

επιτυχία αντιμετώπισης ορισμένων αποφασιστικών καταστάσεων κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.Για να βελτιωθεί η ταχύτητα αντίδρασης δίνονται ακουστικά και οπτικά ερεθίσματα, καθώς επίσης

και ερεθίσματα "επαφής". Κυρίως, όμως επιδιώκουμε τη βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης με οπτικά ερεθίσματα.

2. - Η ικανότητα επιτάχυνσης είναι για τον ποδοσφαιριστή ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, ο οποίος καθορίζει την επιτυχία ή την αποτυχία στην έκβαση μιας "μονομαχίας".

Ο παίκτης ο οποίος επιταχύνει γρηγορότερα βρίσκεται πιο κοντά στην μπάλα, και γι1 αυτό πλεονεκτεί έναντι του αντιπάλου του.

Προϋπόθεση για την καλή επιτάχυνση είναι η ταχυδύναμη. Με την καλυτέρευση της ταχυδύναμης βελτιώνεται άμεσα και η επιτάχυνση.

3. -Η βασική ταχύτητα μπορεί να βελτιωθεί μόνο, σε ελάχιστα ποσοστά. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, πρέπει να προπονείται, για να φθάσουμε, στο μέτρο του δυνατού, το ανώτατο όριο της βελτίωσης της.

Η βασική ταχύτητα είναι συνδεδεμένη με την ικανότητα μυϊκής συναρμογής.Βελτιώνεται, λοιπόν, μόνον όταν ο μυς είναι ξεκούραστος.Τα διαλείμματα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε ο οργανισμός να ξεκουράζεται πλήρως.Πολύ μεγάλη σημασία έχει το γεγονός, ότι η ταχύτητα πρέπει να βελτιώνεται πρώτα χωρίς μπάλα.Ταχύτητες με μπάλα αρχίζουμε μόνον τότε, όταν η ικανότητα μυϊκής συναρμογής είναι πολύ καλή.- Οι παρακάτω αρχές πρέπει να τηρούνται πιστά για να έχουμε βελτίωση της ταχύτητας και να

αποφεύγονται ορισμένα λάθη.Αρχές της Ταχύτητας- Η προπόνηση της ταχύτητας θα πρέπει να τοποθετείται χρονικά στην αρχή του κυρίως μέρους

της προπονητικής μονάδας, γιατί τότε η μυϊκή συνεργεία είναι αποδοτικότερη, και αφού, βέβαια, έχει προηγηθεί καλή προθέρμανση των παικτών.

- Το διάλειμμα ανάμεσα στα προπονητικά ερεθίσματα θα πρέπει να έχει ενεργητικό χαρακτήρα (χαλαρό τρέξιμο και ασκήσεις χαλάρωσης), ώστε να επιτυγχάνεται ταχύτερη επανασύνθεση της φωσφοκρεατίνης.

Τα διαλείμματα διάρκειας πρέπει να είναι τέτοια, ώστε ο οργανισμός να μπορεί να ξεκουράζεται πλήρως.

- Οι ασκήσεις να εφαρμόζονται έτσι, ώστε να εκτελούνται με μέγιστη ταχύτητα (επαναληπτική μέθοδος).

- Η ένταση και η διάρκεια της επιβάρυνσης να είναι τέτοιες, ώστε να αποφεύγεται η κούραση της κινητικής ταχύτητας.

4. - Αντοχή στην ταχύτητα. Αντοχή στην ταχύτητα εννοούμε την ικανότητα του οργανισμού να αντλεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας από τον αναερόβιο μηχανισμό, όσο το δυνατό περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα, διατηρώντας έτσι την ικανότητα για "Σπρίντ", ακόμα και όταν υπάρχει μεγάλη έλλειψη οξυγόνου και η ποσότητα του γαλακτικού οξέος κυμαίνεται μεταξύ 8-10 mmol.Ι-1

Η τυπική συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή στο τρέξιμο ("σπριντ"-σταμάτημα-ξεκίνημα-νέο "σπριντ") η οποία επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο παιχνίδι, απαιτεί αντοχή στην ταχύτητα. Για την προπόνηση της αντοχής στην ταχύτητα ενδείκνυνται παιχνίδια και μορφές ασκήσεων, που ο

ποδοσφαιριστής χρειάζεται υψηλή πρόσληψη οξυγόνου.Προσοχή! - Η προπόνηση της αντοχής στην ταχύτητα με παραγωγή γαλακτικού οξέος πάνω

από 10 mmol · Ι"1 μειώνει το νευρομυϊκό συντονισμό. Για την "αποκατάσταση" του οργανισμού, έπειτα από τέτοιου είδους επιβαρύνσεις, απαιτούνται 48-72 ώρες ανάπαυσης.

- Η επανάληψη της άσκησης γίνεται, όταν οι σφυγμοί φθάσουν περίπου τους 120-130 κτ. min"1.- Η αντοχή στην ταχύτητα βελτιώνεται σημαντικά με τη χρήση της μπάλας.- Ιδιαιτερότητες της προπόνησης Ταχύτητας στα παιδιά και στους νέους*Η προπόνηση της ταχύτητας πρέπει να αρχίσει ήδη από την προπαιδική φάση (8-1 2 ετών), γιατί

σ' αυτό το στάδιο βελτιώνεται σημαντικά τόσο η ταχύτητα αντίδρασης, όσο και η βασική ταχύτητα, καθώς και η ταχυδύναμη. Προσοχή, όμως, στην αντοχή της ταχύτητας, γιατί τα παιδιά έχουν μικρή αναερόβια ικανότητα

Από την 2η εφηβική ηλικία (14-16 ετών) υπάρχουν οι βιολογικές προϋποθέσεις για μια καλυτέρευση της αναερόβιας ικανότητας.

Προπόνηση της Ταχύτητας στις διάφορες φάσεις των ηλικιών.Μέθοδος: Επαναληπτική- Αποστάσεις: 10 μ., 20 μ., 30 μ. -Ένταση: Μέγιστη- Διάλειμμα: 1'-2' μετά από κάθε επανάληψη (πλήρες)- Επαναλήψεις: 5-8- ΣΕΤ: 2-3Διάλειμμα: 5' μεταξύ των ΣΕΤ- Όταν γίνονται διάφορες σκυταλοδρομίες το διάλειμμα πρέπει να είναι περίπου 60" (μετά από

κάθε επανάληψη).- Μορφές ασκήσεων στις παιδικές ηλικίες (Βελτίωση της ταχύτητας εκκίνησης και ταχύτητας

αντίδρασης)*• Ασκήσεις εκκίνησης σε σκυταλοδρομίες.Με διαφορετικά σινιάλα ξεκινάνε τα παιδιά από διαφορετικές θέσεις εκκίνησης (όρθια, καθιστή,

ύπτια κ.λ.π) και επιστρέφουν πίσω στη θέση αφετηρίας.- Τρέξιμο από κώνο σε κώνο.

- Σπριντ με αλλαγή κατεύθυνσης

- Σπριντ "slalom".

• · Ασκήσεις και παιχνίδια χωρίς μπάλα για τη βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης και της ταχύτητας εκκίνησης

- "Μαύρο - Άσπρο".

- Κυνηγητό σε ζευγάρια

- Βασικά στοιχεία για την ταχύτητα στις παιδικές ηλικίες.- Η ταχύτητα και η ταχυδύναμη πρέπει να βελτιώνονται με παιχνιώδεις μορφές.- Η ταχύτητα εκκίνησης και η ταχύτητα αντίδρασης έχουν πολύ μεγάλη σημασία για τους

ποδοσφαιριστές.Οι πιο κατάλληλες ηλικίες είναι 6-8, 8-10, 10-12 ετών. Οι ηλικίες δηλ. των τζούνιορς και της

προπαιδικής φάσης.- Η ταχύτητα πρέπει να βελτιώνεται και με μπάλα και χωρίς μπάλα.- Αν και πρέπει να είναι η μπάλα το επίκεντρο στις παιδικές ηλικίες, παρ' όλα αυτά στις ηλικίες

14-16 και 16-18 ετών, επιδιώκουμε να εφαρμόσουμε, πολλές φορές, τη βελτίωση της ταχύτητας χωρίς μπάλα.

π.χ. Άλματα με μέγιστη ένταση. Δρόμοι με μέγιστη ένταση*.- Στις ηλικίες 6-8, 8-10 και 10-12 ετών πρέπει να δώσουμε βαρύτητα στη βελτίωση της ταχύτητας

αντίδρασης. Αυτό πρέπει να το επιδιώξουμε με εφαρμογή πολύπλευρων μορφών ασκήσεων**.- Στις ηλικίες 12-15 ετών πρέπει να δώσουμε βαρύτητα στην ταχυδύναμη.

2. ΔΥΝΑΜΗ2. ΔΥΝΑΜΗΣτον αθλητισμό η δύναμη ορίζεται, σαν η ικανότητα υπερνίκησης αντιστάσεων ή της

αντίστασης σ' αυτές, μέσα από την μυϊκή ενεργοποίηση.Χωρίζεται σε γενική και ειδική.α) Η γενική δύναμη ισχύει για όλους τους μύες του σώματος, ανεξάρτητα από τα ειδικά αθλήματα.β) Η ειδική δύναμη ισχύει για ορισμένες ομάδες μυών που συμμετέχουν περισσότερο στο

άθλημα, που μας ενδιαφέρει (για μας το ποδόσφαιρο).Έτσι, όταν η δύναμη συναρτάται με τις άλλες σωματικές ικανότητες, διαφοροποιείται σε:

Ταχυδύναμη.: Μέγιστη δύναμη.: Αντοχή στη δύναμη. Ι. Μέγιστη δύναμηΜε τον όρο αυτό νοείται η δύναμη την οποία μπορεί να αναπτύξει ένας μυς σε μέγιστη

αντίσταση.Διαφοροποιείται σε στατική και σε δυναμική μέγιστη δύναμη.Η στατική δύναμη είναι μεγαλύτερη από τη δυναμική μέγιστη δύναμη.Η μέγιστη δύναμη στο ποδόσφαιρο δεν έχει ούτε μικρή, αλλά ούτε και μεγάλη σημασία.Αυτό δε σημαίνει ότι αντεδείκνυται. Γιατί αν θέλει κάποιος να βελτιώσει την ταχυδύναμη και την

αντοχή στη δύναμη, πρέπει να βελτιώσει τη μέγιστη δύναμη του. Έτσι, μεγαλύτερη σημασία για το ποδόσφαιρο έχει η δυναμική μέγιστη δύναμη.

Η καλύτερη μέθοδος για την καλυτέρευση της μέγιστης δύναμης είναι η επαναληπτική μέθοδος.Μέγιστη δύναμη με περιορισμένο αριθμό επαναλήψεωνΈνταση: 85-100%.Επαναλήψεις: 2-6 φορές."Σετ": 5-7.Διάλειμμα: 3'-6' λεπτά (μεταξύ των ΣΕΤ).II. ΤαχυδύναμηΕίναι η ικανότητα του μυός σε σύντομο χρονικό διάστημα να πετύχει μία μέγιστη δύναμη,

δηλ. η ικανότητα της εκρηκτικής δύναμης.Έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ποδόσφαιρο, όσον αφορά το "σπριντ" (εκκίνηση), το άλμα,

καθώς, και το σουτ. Η πιο καλή εφαρμογή (μέθοδος) για την καλυτέρευση της ταχυδύναμης είναι τα

συνεχή-διαδοχικά άλματα (το ένα πίσω από το άλλο), επειδή περιέχουν μειομετρική και πλειομετρική σύσπαση. Αυτή η εναλλαγή, από αρνητική (πλειομετρική) σε θετική (μειομετρική) δυναμική επιβάρυνση, δίνει τη μεγάλη αύξηση στην απόδοση.*

Μέθοδος για τη βελτίωση της ταχυδύναμηςΈνταση: Εκρηκτικός ρυθμός. Επαναλήψεις: 4-6. Σετ: 2-3. Διάλειμμα: 5' μεταξύ των ΣΕΤ.1 '-21 μεταξύ των επαναλήψεων. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη από την παιδική ηλικία (12

ετών) έως και την ηλικία των ερασιτεχνών (18 ετών).III. Αντοχή στη δύναμηΕίναι η ικανότητα αντίστασης του μυϊκού συστήματος σε μια γρήγορη κόπωση.Αυτή η ιδιότητα του μυϊκού συστήματος έχει μεγάλη σημασία για το ποδόσφαιρο.Μέθοδος για τη βελτίωση τηςΈνταση: 20-40%.Επαναλήψεις: 60% των μέγιστων δυνατών επαναλήψεων.ΣΕΤ: 4-6.Διάλειμμα: 1' λεπτό. Οι σφυγμοί πρέπει να μειωθούν γύρω στους 130. Η αντοχή στη δύναμη

βρίσκει μεγάλη εφαρμογή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού (σπριντ και άλματα).Ιδιαιτερότητες στην προπόνηση της δύναμης στα παιδιά και στους νέουςΣτην προπόνηση της δύναμης χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή, γιατί τα λάθη στοιχίζουν και οι

νέοι έχουν αργότερα οδυνηρές συνέπειες. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός, ότι, όσο διαρκεί το στάδιο της εφηβείας (περίπου έως το 18ο έτος της ηλικίας), τα οστά είναι μαλακά και ελαστικά, αλλά δε δέχονται μεγάλη πίεση και δεν έχουν σταθερότητα στην ευκαμψία*

Ιδιαίτερα επικίνδυνη είναι η σπονδυλική στήλη.Γι' αυτό ο προπονητής-παιδαγωγός πρέπει να έχει επίγνωση αυτής της ιδιαιτερότητας και να

διακατέχεται από υψηλό βαθμό ευθύνης.Η μεγάλη και απότομη αύξηση της δύναμης μπορεί να φέρει γρήγορα αποτελέσματα, αλλά,

αργότερα, οδηγούν τους παίκτες σε οδυνηρές συνέπειες.Γι' αυτό το λόγω ισχύουν για την προπόνηση της δύναμης στους νέους οι εξής απαράβατοι

όροι:- Η αύξηση του σκελετού στην περίοδο της εφηβείας πρέπει να επηρεάζεται ευνοϊκά.- Η αύξηση (καλυτέρευση) της απόδοσης πρέπει να υποστηρίζεται και να ενισχύεται.- Ασκήσεις που είναι επικίνδυνες για το σκελετό πρέπει να αποφεύγονται. Η δύναμη πρέπει να

εφαρμόζεται, έτσι ώστε οι συνέπειες να είναι ευνοϊκές για τη σωματική ανάπτυξη και χωρίς ζημιές**.- Στο ποδόσφαιρο, που επιδιώκεται, κυρίως, η ενδυνάμωση των μυών των ποδιών, οι ασκήσεις

που εφαρμόζονται δεν πρέπει να επιβαρύνουν τη σπονδυλική στήλη.- Ασκήσεις με βάρη και στους αλτήρες πρέπει να αποφεύγονται, γιατί οι λανθασμένες τεχνικές

μπορούν να οδηγήσουν εύκολα σε ζημιές που διαρκούν πολύ***.- Κατάλληλες ασκήσεις είναι με το συμπαίκτη ή με την ιατρική μπάλα (medicine ball).- Συχνά με το βάρος του σώματος αρκεί να εφαρμόζεται η δύναμη με την κατάλληλη ένταση.Στις διάφορες φάσεις των παιδικών ηλικιών ισχύουν:Προπαιδική ηλικία (10-12 ετών)Μέγιστη δύναμη και αντοχή στη δύναμη είναι δυνατόν να επιτευχθούν κάτω από συγκεκριμένους

όρους. Η ταχυδύναμη πρέπει να προπονείται. Σκοπός των προσπαθειών σ' αυτήν τη φάση είναι η ενδυνάμωση όλων των σπουδαίων μυϊκών ομάδων μέσα από παιχνιώδεις μορφές.

Πρώτη εφηβική ηλικία (παιδική κατηγορία 12-14 ετών).Η ηλικία αυτή είναι πιο κατάλληλη, για να αρχίσει η καλυτέρευση της μέγιστης, της ταχυδύναμης

και της αντοχής στη δύναμη.Δεύτερη εφηβική ηλικία (14-18 ετών)Συνεχίζεται η καλυτέρευση της μέγιστης και της ταχυδύναμης. Περισσότερη σημασία έχει σ'

αυτήν τη φάση η αντοχή στη δύναμη, που πρέπει να βελτιώνεται σε ανάλογο βαθμό με τις 2 άλλες μορφές.

Ασκήσεις που επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό τη σπονδυλική στήλη των παιδιών.

3. ΑΝΤΟΧΗ3. ΑΝΤΟΧΗΜε τον όρο αντοχή εννοούμε την ανθεκτικότητα του αθλητή στην κόπωση.Η αντοχή (αερόβια ικανότητα) αποτελεί σημαντική ικανότητα για τον ποδοσφαιριστή και είναι

βασική προϋπόθεση για υψηλή σωματική απόδοση.Βασικά σημεία για την προπόνηση της αερόβιας ικανότητας- Είναι σημαντικό για τους ποδοσφαιριστές, να μην παρουσιαστεί αύξηση της επιφάνειας των

ινών βραδείας συστολής.- Η ένταση, να μην υπερβαίνει τους 160 σφυγμούς (150-160).- Οι αποστάσεις, που διανύονται χωρίς διακοπή, να μην υπερβαίνουν τα 2-3 km.Οι προσαρμογές του οργανισμού που επιτυγχάνονται με την προπόνηση αντοχής είναι η

βελτίωση του μεταβολισμού και κατ' επέκταση του καρδιοαναπνευστικού και του κυκλοφορικού συ-στήματος. Επίσης, παρουσιάζεται αύξηση του όγκου του αίματος, που στέλνει η καρδιά σε κάθε παλμό, καθώς, επίσης, και της συνολικής ποσότητας αιμοσφαιρίνης.

- Οι μέθοδοι προπόνησης για τη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας είναι: 1. Η συνεχόμενη μέθοδος.

2. Η μέθοδος Interval.1. Η συνεχόμενη μέθοδοςΑυτή βασίζεται στη σταθερή ένταση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς διάλειμμα. Η ένταση

πρέπει να είναι 50 έως 75% της μέγιστης απόδοσης και πρέπει ο χρόνος διάρκειας να είναι τουλάχιστον 30' (λεπτά).

2. Η μέθοδος IntervalΑυτή αποτελείται από σταθερή συστηματική εναλλαγή επιβάρυνσης και ανάπαυσης.Η ανάπαυση γίνεται ενεργητική ή παθητική, αλλά δεν είναι πλήρης.Η μέθοδος Interval διακρίνεται στη μέτρια και στην έντονη ανάλογα με την ένταση.Η μέτρια διακρίνεται: Ένταση: 60-80%Διάρκεια: 2'- 5' (λεπτά). Σφυγμοί: 140-170 το λεπτό.Η νέα επιβάρυνση αρχίζει όταν οι σφυγμοί είναι 120-130 κτύποι το λεπτό.Η έντονη διακρίνεται:Ένταση: 80-90%.Διάρκεια: 15"-2'. Επαναλήψεις: 9-12. Σετ: 3-4. Διάλειμμα: Μεγάλο (όχι πλήρες).Ιδιαιτερότητες της προπόνησης αντοχής με παιδιά και νέουςΗ καλυτέρευση της αερόβιας ικανότητας θα έπρεπε να αποτελεί τμήμα της καθημερινής

προπόνησης με διαφορετική, βέβαια, επιβάρυνση.Στην προεφηβική φάση (έως το 12ο έτος της ηλικίας) πρέπει τα παιδιά να προπονούνται για τη

βελτίωση της αντοχής όχι, όμως με τις παραπάνω μεθόδους, αλλά με παιχνιώδεις μορφές.Οι φόβοι, ότι τα παιδιά μπορεί να επιβαρυνθούν πολύ δεν ευσταθούν, όσο την επιβάρυνση

διαδέχεται η σωστή ανάπαυση. Τα παιδιά κουράζονται γρήγορα, αλλά ξεκουράζονται, όμως, και γρήγορα.

Η 1η εφηβική ηλικία (παιδική κατηγορία 12-14 ετών) προσφέρεται για άμεση βελτίωση της αερόβιας ικανότητας.

Η 2η εφηβική ηλικία (εφηβική κατηγορία 14-16 ετών) προσφέρεται για τη βελτίωση της αναερόβιας αντοχής.

Εξειδικευμένο Πρόγραμμα διατατικών ασκήσεων

Ραχιαίοι Γλουτιαίος – ισχίο Οπίσθιοι μηριαίοι [Δικέφαλος - Γαστροκνήμιος)

Ραχιαίοι Λαγονοψόΐτης (Τετρακέφαλος) Προσαγωγοί

Απαγωγοί Προσαγωγοί Γαστροκνήμιος Πλευρά-αγκώνας

3.1. Βασική αντοχή3.1. Βασική αντοχή

3.1.1. Βασική αντοχή στις ηλικίες 6-12 ετών

- Ορισμένες μορφές παιχνιδιών για την προπόνηση της βασικής αερόβιας αντοχής.Ασκ. 1. "Σχηματισμός μιας φιγούρας".

Οι παίκτες έχουν από μία μπάλα.Το κάθε γκρουπ ξεχωριστά τρέχει, ο ένας πίσω από τον άλλο, από τη μία προς την άλλη εστία

(για να μη χαθεί ο προσανατολισμός του χώρου) σχηματίζοντας μία φιγούρα (ζώου) που τους ζήτησε ο προπονητής τους.

Ο ρυθμός πρέπει να είναι σταθερός.Παραλλαγή: α) Ο πρώτος παίκτης του 1ου γκρουπ τρέχοντας σχηματίζει μια φιγούρα ζώου. Οι

παίκτες του άλλου γκρουπ που ακολουθεί πρέπει να μαντέψουν τη φιγούρα.β) Τα γκρουπ προσπαθούν να "γράψουν" την εκάστοτε ημερομηνία.Οι ασκήσεις αυτές γίνονται χωρίς ή με μπάλα!! Ο ρυθμός είναι συνεχόμενος και σταθερός!!- Τρέξιμο με τη μέθοδο IntervallΤο διάλειμμα είναι ενεργητικό (παιχνιδάκια με την μπάλα).Ασκ. 2. Η ομάδα χωρίζεται σε γκρουπ ανάλογα με τους σφυγμούς, που έχει ο κάθε

παίκτης*.

Η κάθε ομάδα, ανάλογα με το επίπεδο της, τρέχει σε έναν ακανόνιστο χώρο. Σε κάθε διάλειμμα γίνονται διαγωνιστικά παιχνίδια. Π.χ. ποιος μπορεί, μετά την επιβάρυνση της προπόνησης αντοχής, να κρατήσει περισσότερο χρόνο την μπάλα στον αέρα (με το κουντεπιέ, με το μηρό ή με το κεφάλι).

3.1.2. Προπόνηση της βασικής αερόβιας αντοχής στις ηλικίες 12-18 ετών

Ορισμένες μορφές ασκήσεων1. Συνεχόμενη μέθοδος- Τρέξιμο στο δάσος ή στο γήπεδο.- Συνεχές τρέξιμο με διάφορες επινοήσεις.Π.χ. 14' συνεχές τρέξιμο + Τ τρέξιμο με ρυθμό (tempo) ή 13' συνεχές τρέξιμο + 2' τρέξιμο με

ρυθμό (tempo)- Test Cooper: Ποια απόσταση θα διανυθεί μετά από 12' συνεχές τρέξιμο.Είναι σημαντικό: Ο προπονητής πρέπει να εφαρμόσει μία πολύπλευρη, γεμάτη εναλλαγές και

ενδιαφέρουσα προπόνηση αντοχής, έτσι ώστε οι μικροί ποδοσφαιριστές να παίρνουν ευχάριστα μέρος σ' αυτές τις "δραστηριότητες". Με αυτόν τον τρόπο ο νέος δε θα βλέπει σαν "αγγαρεία" την προπόνηση αντοχής, αλλά, σαν κάτι το αυτονόητο και απαραίτητο για τη βελτίωση της απόδοσης του.

2. Μέθοδος Intervall (έντονο)- Τρέξιμο σε λοφίσκους- Εναλλαγές ρυθμού ("tempo"Τρέξιμο με αλλαγή ρυθμού (μέτριο Interval).

Στο πλάτος γρήγορα, διαγώνια αργά.

Στο μήκος "άνοιγμα", στο πλάτος χαλαρό τρέξιμο- Εναλλαγή συνεχούς τρεξίματος και παιγνιωδών μορφώνΗ μία ομάδα παίζει και η άλλη ομάδα τρέχει. Μετά από 10' έχουμε αλλαγή ρόλων.

Σχηματίζονται ζευγάρια παικτών και κάθε ζευγάρι έχει από μία μπάλα. Στο μισό γήπεδο υπάρχουν 5 τέρματα (5 μ. πλάτος). Ο ένας από το ζευγάρι κινείται με την μπάλα και ο άλλος χωρίςμπάλα. Η πάσα προς το συμπαίκτη δίνεται μόνο μέσα από την εστία.

- Αντοχή Parcours Αντοχή σε σταθμούς με διαφορετικό κινητικό περιεχόμενο (Parcours)Σχηματίζονται ζευγάρια παικτών και κάθε ζευγάρι έχει από μία μπάλα. Ο παίκτης Α οδηγεί την

μπάλα έως το σημαιάκι του κόρνερ και έπειτα κάνει "σλάλομ" και κινείται διαγώνια προς το άλλο σημαιάκι του κόρνερ. Ο Β τρέχοντας χωρίς μπάλα, κάνει το γύρο του γηπέδου και συναντάει τον Α στη γωνία. Ο Α και ο Β παίζουν το "1-2" έως την αφετηρία.

3.2. Ειδική αερόβια αντοχή3.2. Ειδική αερόβια αντοχή

3.2.1. Ειδική αντοχή στις ηλικίες 6-12 ετών.

- Δε χρειάζεται ειδική εξάσκηση της ειδικής αντοχής. Για τους μικρούς ποδοσφαιριστές επαρκεί το παιχνίδι του Σαββάτου ή οι διάφορες μορφές παιχνιδιού.

- Όλες οι μορφές τρεξίματος, που περιέχουν π.χ. τρέξιμο με αλλαγή ρυθμού ("tempo"), Parcours-αντοχή κλπ. είναι κατάλληλες για την προετοιμασία της ειδικής αντοχής, που θα επακολουθήσει στις επόμενες ηλικίες 12-18 ετών*.

Σλάλομ με διάφορες παραλλαγές".

"Τρέξιμο με εμπόδια".Α: Αλλαγή κατεύθυνσης. Β: Τρέξιμο σε ανηφόρα. Γ: Αλματάκια. Δ: Σπριντ σε κύκλο. Ε: Εκκίνηση

σε ανηφόρα. ΣΤ: Εκκίνηση σε κατηφόρα. Ζ: Τρέξιμο "σλάλομ" Η: Άλματα πάνω από εμπόδια, θ: Σχηματισμός του αριθμού οκτώ.

Ασκ. 8. Όλες οι μορφές 1:1, 2:2, 3:3, 4:4 ή 1:1, 2:1, 2:2, 3:2, 3:3.Προσοχή! Ο χρόνος εργασίας πρέπει να είναι μικρός και το διάλειμμα να είναι ενεργητικό (πάσες,

κεφαλιές κ.λ.π).

3.2.2. Ειδική αερόβια αντοχή στις ηλικίες 12-18 ετών.

- Με την είσοδο στην 1η εφηβική φάση αυξάνεται η αναερόβια περιεκτικότητα.- Η βελτίωση της ειδικής αντοχής πρέπει να γίνει σταδιακά.Μορφές ασκήσεων για τη βελτίωση της ειδικής αντοχής.Parcours αντοχής*.-Ή διάρκεια του Parcours είναι περίπου 40'.

α) Parcours αντοχής χωρίς μπάλα.β) Parcours αντοχής με μπάλα.γ) Εναλλαγή τρεξίματος και τεχνικο-τακτικών στοιχείων.α) Σταθμός 1 : 5 κεφαλιές (εκρηκτικές με εναλλαγή αριστερού-δεξιού ποδιού).Σταθμός 2: Μικρά σπριντ (3-5 μ.).Σταθμός 3: Γρήγορος ρυθμός από κώνο σε κώνο (3 μ. απόσταση).Σταθμός 4: Μπρος-πίσω τρέξιμο (4 χ 20 μ.).Σταθμός 5: "Άνοιγμα" 60 μ.Σταθμός 6: Χαλάρωμα, β) Το ίδιο γίνεται τώρα με την μπάλα, γ) Η μία ομάδα παίζει 3:3/4:4 και η

άλλη τρέχει όπως στηνα.- Η ειδική αντοχή βελτιώνεται και με παιχνιώδεις μορφές (τεχνικο-τακτικές ασκήσεις).

α) Parcours αντοχής με στόχο την τεχνική. β) Parcours αντοχής με στόχο τεχνικο-τακτικές

ασκήσεις. γ) Parcours αντοχής με στόχο την τεχνική και διάφορες μορφές παιχνιδιού.α) Σταθμός 1: Μεγάλες πάσες.Σταθμός 2: Διαγώνιες πάσες με κίνηση.Σταθμός 3: Έλεγχος της μπάλας (30 μ.) σε γρήγορο ρυθμό.Σταθμός 4: Σλάλομ με την μπάλα.Σταθμός 5: Διατάσεις. (Συνολικός χρόνος εργασίας 40'). β) Σταθμός 1: 3 παίκτες/12' - Μικρές

πάσες.Σταθμός 2: Έλεγχος της μπάλας.Σταθμός 3: Μεγάλες πάσες.Σταθμός 4/5: 6 παίκτες-24' - 4:2 με 2 επαφές.- Βασικά στοιχεία για την προπόνηση της αντοχής*- Στην προπόνηση αντοχής τα παιδιά δείχνουν τις ίδιες προσαρμογές, όπως και οι ενήλικες

(εκτός από ορισμένες ιδιαιτερότητες-περιορισμούς στην κάθε ηλικία).- Στην προπόνηση της αερόβιας αντοχής πρέπει να αποφεύγεται, έστω και η λίγη εφαρμογή

στην αναερόβια αντοχή.Η επιλογή των μεθόδων και περιεχομένων προπόνησης, όπως η ένταση και η ποσότητα των

επιβαρύνσεων πρέπει να ταιριάζουν στην ηλικία των παιδιών.- Στις ηλικίες των τζούνιορς (6-8, 8-10 και 10-12 ετών) εφαρμόζουμε προπόνηση για τη

βελτίωση της βασικής αντοχής, και όχι προπόνηση για την ειδική αερόβια αντοχή.

4. ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ 4. ΕΥΛΥΓΙΣΙΑ Ευλυγισία είναι η ικανότητα του αθλητή να εκτελεί κινήσεις που απαιτούν εύρος

κινητοποίησης των αρθρώσεων του προς κάθε κατεύθυνση, είτε εκούσια είτε με την επίδραση εξωτερικών παραγόντων.

Η ευλυγισία διαφοροποιείται σε:- Ενεργητική.- Παθητική.Ενεργητική ευλυγισία είναι η μέγιστη οριακή κινητοποίηση, που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε

μια άρθρωση από τον ίδιο το μυ, με ταυτόχρονη συσπείρωση των αγωνιστών και διάταση των ανταγωνιστών μυών.

Παθητική ευλυγισία είναι η μέγιστη οριακή κινητοποίηση που μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μια άρθρωση από άλλο άτομο, με την επίδραση εξωτερικών παραγόντων (συνασκούμενος, αθλητικό όργανο) μέσω της διάτασης ή της ικανότητας χαλάρωσης των ανταγωνιστών.

Ο ρόλος της ευλυγισίας κατά την κίνηση είναι σημαντικός για την ποιοτική και ποσοτική εκτέλεση μιας κίνησης. Η γενική ευλυγισία επιδρά άμεσα στη μεγιστοποίηση της σωματικής απόδοσης και έχει

άμεση σχέση με τη νευρομυϊκή συναρμογή.- Η ευλυγισία στις μικρότερες παιδικές ηλικίες είναι πολύ μεγάλη, ενώ καθώς το παιδί

αναπτύσσεται η ευλυγισία υποχωρεί (μειώνεται).- Οι διατάσεις είναι η καλύτερη μέθοδος για να διατηρηθεί η ευλυγισία σε υψηλά επίπεδα.- Η προπόνηση της ευλυγισίας, λοιπόν, αποσκοπεί να διατηρηθεί το επίπεδο της ικανότητας

αυτής, όσο τούτο είναι εφικτό, σε υψηλό βαθμό.

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ - ΤΑΚΤΙΚΗΣ - ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ - ΤΑΚΤΙΚΗΣ - ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣΠΑΙΔΙΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ

1. Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 6-8 ΕΤΩΝ1. Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 6-8 ΕΤΩΝΟ προπονητής αυτών των παιδιών έχει να επιτελέσει ένα πολύ δύσκολο έργο, γιατί είναι

επιφορτισμένος να μάθει στα παιδιά αυτά τις αρχές και τις βάσεις του ποδοσφαίρου.*Έχει να κάνει, δηλ., με αρχάριους.Πρέπει να γνωρίζει άριστα τη σωματική εξέλιξη και τις ικανότητες του ανθρώπινου οργανισμού σ'

αυτήν την ηλικία.Γι' αυτό το λόγο, η προπόνηση σ' αυτή την ηλικία διαφοροποιείται απ' αυτή των άλλων ηλικιών.Αποτελεί πρωταρχικό στόχο, τα παιδιά της ηλικίας αυτής να διδαχθούν όλα τα βασικά στοιχεία

της τεχνικής του ποδοσφαίρου έτσι ώστε να μπουν σωστά οι βάσεις για τις επόμενες βαθμίδες της ηλικίας τους.

Παρότι το παιδί, με την είσοδο του σ' ένα αθλητικό σύλλογο, δεν διαθέτει τις κατάλληλες γνώσεις και εμπειρία για το ποδόσφαιρο, εντούτοις, οι προϋποθέσεις μάθησης τους είναι ευνοϊκές. Ο καλύτερος βοηθός για τον προπονητή στην περίπτωση αυτή είναι η ορμή (προδιάθεση) για κίνηση και παιχνίδι που έχει το παιδί σ' αυτή την ηλικία.

Για να εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο τρόπο αυτές τις προδιαθέσεις του παιδιού, πρέπει να εφαρμόσουμε ένα πλούσιο σε ασκήσεις πρόγραμμα, με συνεχείς εναλλαγές, ώστε το ενδιαφέρον του παιδιού προς αυτή την κατεύθυνση να διατηρηθεί αμείωτο.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΥΤΗΣα) Εκμάθηση της ευκινησίας και της επιδεξιότητας.β) Εισαγωγή στα βασικότερα σημεία της τεχνικής.- Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού.- Πάσα με το κουτουπιέ.- Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας.- Αράουτ.- Τεχνική για τον τερματοφύλακα.γ) Εξέλιξη της ποδοσφαιρικής συμπεριφοράς στο παιχνίδι.δ) Καλυτέρευση της ταχύτητας αντίδρασης, της βασικής ταχύτητας και της κινητικότητας.ε) Ανάπτυξη της ομαδικής και κοινωνικής συμπεριφοράς.Η εξάσκηση της επιδεξιότητας έχει πολύ μεγάλη σημασία σ' αυτή την ηλικία, που συντελείτε μια

εξελικτική πορεία στις ικανότητες του ατόμου και μπαίνουν οι βάσεις για τις μετέπειτα κινητήριες ικανότητες μάθησης του αθλητή.

Γι' αυτό το λόγω ο προπονητής-ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ αυτής της ηλικίας πρέπει να προσφέρει στους παίκτες πολλές ασκήσεις κινητικότητας και επιδεξιότητας, με και χωρίς μπάλα, και να ζητάει πάντα καινούργιες παραλλαγές σε γνωστές επιδεξιότητες.

Στο επίκεντρο της προπόνησης βρίσκεται η απασχόληση των παικτών με την μπάλα, στην αρχή προέχει, προπαντός, η επαφή με το αντικείμενο, δηλ., με τη μπάλα.

Η προπόνηση με τη μπάλα, όμως, πρέπει να περιορίζεται σε μικρά παιχνίδια, τρεξιματάκια, πηδηματάκια, σκαρφαλώματα κλπ., δηλ. σε όλες τις μορφές των κινήσεων που, συνήθως, αξιώνονται στο ποδόσφαιρο είτε σε μικρή είτε σε μέτρια είτε σε μεγάλη δόση.

Η συνολική βασική προσπάθεια των ασκήσεων στην ηλικία αυτή παίρνει σχεδόν πάντα παιγνιώδη μορφή, επειδή ανήκει στις άμεσες ανάγκες και ενδιαφέροντα του παιδιού.

Με βάση, λοιπόν το παιχνίδι δημιουργούνται συνθήκες παρακίνησης και προσέλκυσης του παιδιού που οδηγούν σε ιδανικές προϋποθέσεις μάθησης και επίδοσης.

Μέσα από το παιχνίδι και με βάση τους προκαθορισμένους στόχους που θέτει ο προπονητής, το παιδί μαθαίνει να χρησιμοποιεί σωστά τα τεχνικά στοιχεία, να συμπεριφέρεται με ορθολογική ποδοσφαιρική σκέψη σε οποιαδήποτε περίσταση του παιχνιδιού και μετά από τη συνεργασία με τους

συμπαίκτες του να φθάνει στην επιτυχία.Επιδιώκεται, επίσης, η καλυτέρευση της φυσικής κατάστασης, όπως η ταχύτητα αντίδρασης, η

βασική ταχύτητα και η αερόβια ικανότητα. Για την καλυτέρευση της αερόβιας ικανότητας δεν χρειάζεται να αφιερωθεί, ιδιαίτερα, πολύς χρόνος.

Παρ' όλα αυτά, δεν παραιτούμεθα ολοκληρωτικά από την ιδιαίτερη προπόνηση της αερόβιας, αλλά πάντοτε σε παιγνιώδη μορφή και αν είναι δυνατόν με τη χρήση μπάλας.

Πάντως οι στροφές γύρω από το στάδιο δεν ενδείκνυται για μια τέτοια επιδίωξη.Για την επιτυχία της διαδικασίας της μάθησης σ' όλες αυτές τις ηλικίες, μεγάλο ρόλο παίζει η

ικανότητα του προπονητή, ο οποίος οφείλει να γίνεται κατανοητός από τα παιδιά σ' όλες τις οδηγίες-εντολές που δίνει. Αυτή τη δυνατότητα την έχουν οι προπονητές που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τις απαιτήσεις και τις δυνατότητες των παιδιών, τόσο στο σωματικό όσο και στον πνευματικό τομέα.

Για το λόγω αυτό στην προπόνηση των παιδικών ηλικιών ισχύει: Αναφορικά με τις ασκήσεις και, γενικά, τις διαδικασίες μάθησης, ο προπονητής λέει λίγα, αλλά πράττει πολλά.

Αυτό σημαίνει ότι επιδεικνύει πρώτα υποδειγματικά το ζητούμενο.Πρέπει να επισημανθεί, επίσης, ότι αποτελεί σημαντική προϋπόθεση, τα παιδιά να δουλεύουν σε

μικρές ομάδες. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά έρχονται πολλές φορές σε επαφή με την μπάλα και επαναλαμβάνουν την άσκηση πολλές φορές, έτσι ώστε να την μαθαίνουν αποτελεσματικά. Αυτά τα μέτρα οργάνωσης προσφέρουν το πλεονέκτημα, ότι ο αριθμός των προβλημάτων διατηρείται σταθερά σε μικρό ποσοστό και η επιτήρηση του προπονητή γίνεται πιο εύκολη.

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ 1. ΤΕΧΝΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ 1. ΤΕΧΝΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ

1.1. Ασκήσεις και παιχνίδια εξοικείωσης με την μπάλα1.1. Ασκήσεις και παιχνίδια εξοικείωσης με την μπάλα

Ασκ. 1. Χωρίζουμε ένα τμήμα του γηπέδου σε 2 μέρη. Η απόσταση είναι 15-30 μέτρα. Στη γραμμή του κέντρου μεταξύ των 2 χώρων τοποθετούμε 2 τέρματα με μήκος 4 μέτρων το καθένα, τα οποία απέχουν μεταξύ των 10μ. Στον κάθε χώρο υπάρχει μία ομάδα που αποτελείται από 5-8 παίκτες. Ο κάθε παίκτης κινείται στο δικό του χώρο με την μπάλα του, χωρίς να εμποδίζει τους άλλους συμπαίκτες. Με το σφύριγμα του προπονητή οι 2 ομάδες αλλάζουν χώρο περνώντας ταυτόχρονα μέσα από το τέρμα που βρίσκεται δεξιά στο χώρο τους.

Ασκ. 2. Στις 4 γωνίες του γηπέδου ή ενός χώρου σχηματίζονται με τη χρήση κώνων 4 περιορισμένοι χώροι. Σε κάθε χώρο στον οποίο τοποθετείται και μια ομάδα, δίνουμε και ένα νούμερο (αριθμό). Κάθε ομάδα αρχίζει με το νούμερο 1 για το χώρο της και μετράει τους άλλους χώρους μέχρι το 4. Στο χώρο της κάθε ομάδας έχουν οι παίκτες από μία μπάλα και κινούνται ελεύθερα μέσα στο χώρο. Ο προπονητής φωνάζει έναν αριθμό και, αμέσως, οι παίκτες της κάθε ομάδας πηγαίνουν, ελέγχοντας την μπάλα, στον αντίστοιχο χώρο.

Ασκ. 3. Δύο ή τέσσερις ομάδες βρίσκονται σε διαφορετικές γωνίες ενός τετραγώνου.Με το σφύριγμα του προπονητή αλλάζουν γωνίες ακολουθώντας διαγώνια πορεία.Ασκ. 4. Χωρίζουμε τους παίκτες σε πολλές ομάδες, που τοποθετούνται η μία πίσω από την άλλη

σε απόσταση 3μ. και τρέχουν προς την ίδια κατεύθυνση. Όλοι οι παίκτες έχουν από μια μπάλα. Με το σφύριγμα του προπονητή σπριντάρει η τελευταία ομάδα με τη μπάλα και περνάει μπροστά από την 1η ομάδα.

1.2. Βελτίωση της συμπεριφοράς στο παιχνίδι με σταδιακή αύξηση της δυσκολίας1.2. Βελτίωση της συμπεριφοράς στο παιχνίδι με σταδιακή αύξηση της δυσκολίας

Α1) Σ' ένα τρίγωνο ο Α με γρήγορο "κοντρόλ" πηγαίνει προς τον Β. Ο παίκτης Β παραλαμβάνει την μπάλα και κινείται προς τον Γ. Ο παίκτης Γ προς τον Δ μετά ο παίκτης Δ στον Α κ.ο.κ.

α2) Οι παίκτες τοποθετούνται σε μια σειρά, ο ένας πίσω από τον άλλο, μπροστά από έναν κώνο που απέχει 10-15 μ. Ο πρώτος παίκτης ξεκινά με την μπάλα στα πόδια. Προσπαθεί να την ελέγχει (κάνοντας κοντρόλ) και κινείται προς τον κώνο. Περνάει, ελέγχοντας πάντα την μπάλα, γύρω από τον κώνο και αφήνει την μπάλα στον επόμενο παίκτη, που κάνει το ίδιο.

α3) Όπως η α2, μόνο που τώρα, μόλις φθάσει ο παίκτης τον κώνο, στοπάρει την μπάλα με τη σόλα και στη συνέχεια σπριντάρει (χωρίς μπάλα, φυσικά) προς το σημαιάκι που απέχει από τον κώνο 5-8 μ. Κάνει μια περιφορά γύρω απ' αυτόν και επιστρέφει στον κώνο, απ' όπου παραλαμβάνει την μπάλα και την παραδίνει στον πρώτο παίκτη που περιμένει για να επαναλάβει την ίδια διαδικασία κ.ο.κ.

α) Πάσα με το εσωτερικό κουντεπιέ.

Ασκ. 6. Οι παίκτες χωρίζονται σε γκρουπ 2 ατόμων και δίνεται στο κάθε γκρουπ μια μπάλα.Ο ένας παίκτης πασάρει στον άλλο, δίνοντας κάποιο ύψος στην μπάλα. Ο παίκτης, προς τον

οποίο κατευθύνεται η μπάλα, τη στοπάρει ανάλογα με το ύψος της, είτε με το στήθος, είτε με το κεφάλι, είτε με το μηρό κλπ.

Αφού κοντρολάρει ο παίκτης την μπάλα, την επιστρέφει στον συμπαίκτη του.

Ασκ. 7. Έχουμε 2 παίκτες από τους οποίους ο ένας έχει την μπάλα στα πόδια. Αυτός ο παίκτης δίνει μια μικρή πάσα στον εαυτό του και τρέχοντας πασάρει με το εσωτερικό κουντεπιέ στον συμπαίκτη του που βρίσκεται σε απόσταση 20-30 μ.

Ανάμεσα στους 2 παίκτες βρίσκεται ένα σημαιάκι ή ένας τρίτος παίκτης. Η πάσα πρέπει να περάσει δίπλα από το σημαιάκι ή τον κώνο.

Η άσκηση να γίνεται και με το δεξί και με το αριστερό πόδι.

Οι παίκτες μοιράζονται σε ομάδες τριών παικτών και τους δίνεται από μια μπάλα. Οι 2 από τους 3 παίκτες τοποθετούνται αντιμέτωποι, ενώ ο 3ος παίρνει θέση ανάμεσα τους.

Ο ένας από τους παίκτες που βρίσκονται αντιμέτωποι προσπαθεί να δώσει πάσα ακρίβειας στον απέναντι συμπαίκτη του με το εσωτερικό κουντεπιέ, έτσι ώστε η μπάλα να μην αγγίξει το μεσαίο παίκτη.

Στη συνέχεια, ο ακραίος παίκτης προσπαθεί να κάνει το ίδιο πράγμα. Επιδίωξη της άσκησης αυτής είναι, ποιος από τους 2 παίκτες θα δώσει 5 πάσες ακρίβειας. Ύστερα απ' αυτό, οι 3 παίκτες αλλάζουν ρόλους.

Παραλλαγή: Με αλλαγή θέσεων. Ο ένας ακραίος παίκτης παίζει με το μεσαίο παίκτη μικρές πάσες και μετά δίνει στον απέναντι σκαφτή μπαλιά, χωρίς να την αγγίζει ο μεσαίος. Στη συνέχεια, ο παίκτης που έδωσε τη μεγάλη μπαλιά πηγαίνει και παίρνει τη θέση του μεσαίου παίκτη.

β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)

Έχουμε 2 παίκτες, οι οποίοι βρίσκονται απέναντι σε απόσταση 15-20 μ. Ο πρώτος παίκτης Α δίνει στο συμπαίκτη του Β πάσα. Αυτός (Β) τρέχει την ίδια στιγμή με κατεύθυνση προς την μπάλα. Την παραλαμβάνει και πηγαίνει (με την μπάλα στα πόδια) στη θέση του πρώτου παίκτη (Α) που στο μεταξύ τρέχει και καταλαμβάνει τη θέση του Β (αμοιβαία αλλαγή θέσεων).

Ο παίκτης Α κατευθύνεται με την μπάλα στα πόδια προς τον παίκτη Β, που βρίσκεται σε απόσταση 15 μ. απ' αυτόν. Στη συνέχεια, δίνει πάσα στον Β και τρέχει πλάγια για να δεχθεί την πάσα από τον παίκτη Β, παραλαμβάνει την μπάλα και ελέγχοντας την πηγαίνει στην αντίθετη πλευρά για να ξανακάνει το ίδιο.

Έπειτα από 10 προσπάθειες γίνεται αλλαγή ρόλων.

Πάσες διαγώνιες με παραλαβή και καθοδήγηση της μπάλαςα) Πάσα με το πλασέ του εξωτερικού ποδιού (το πόδι στήριξης στην κατεύθυνση της πάσας),

παραλαβή της μπάλας από τον άλλον παίκτη και καθοδήγηση της με το εξωτερικό πόδι.

β) Τώρα η πάσα δίνεται με το εξωτερικό του εσωτερικού ποδιού (με το εξωτερικό κουντεπιέ), παραλαβή και επιστροφή της μπάλας με το εσωτερικό πόδι..

Έχουμε 2 παίκτες που βρίσκονται σε διαγώνια θέση και σε απόσταση 10 μ. Ο ένας παίζει την μπάλα προς τ' αριστερά και προς τα δεξιά και ο εξασκούμενος επιστρέφει την πάσα και με το δεξί και με το αριστερό πόδι.

Ο εξασκούμενος πρέπει να κινείται μια προς τη δεξιά και μια προς την αριστερή πλευρά.

γ) Παραλαβή και έλεγχος της μπάλας

Ασκ. 12. Δύο παίκτες έχουν μία μπάλα. Ο παίκτης Α πασάρει με το εσωτερικό μέρος του ποδιού (πλασέ) στον παίκτη Β που βρίσκεται απέναντι' του σε απόσταση 15 μ. και τρέχει πίσω από την πάσα του. Ο παίκτης Β κινείται προς την μπάλα και την παραλαμβάνει: ' 1. Με το εσωτερικό του ποδιού (δεξιά ή αριστερά) προς τα εμπρός.

2. Με το εσωτερικό του ποδιού διαγώνια (αριστερά ή δεξιά).3. Με το εσωτερικό του ποδιού πλάγια (αριστερά ή δεξιά).4. Με το εξωτερική του ποδιού διαγώνια (αριστερά ή δεξιά).5. Με το εξωτερικό του ποδιού πλάγια (αριστερά ή δεξιά) και κινείται με τη μπάλα στη θέση του

παίκτη Α.

Δύο παίκτες τοποθετούνται αντιμέτωποι σε απόσταση 10 μ. μεταξύ τους.Ο παίκτης Α πασάρει με το εσωτερικό του ποδιού στον παίκτη Β, που τρέχει προς την μπάλα και

την παραλαμβάνει με τους εξής τρόπους:1. Με το εσωτερικό του ποδιού (δεξί και αριστερό).2. Με το εξωτερικό του ποδιού (δεξί και αριστερό).

Ομάδες 3 ατόμων με μια μπάλα. Δύο παίκτες Β και Γ τοποθετούνται αντιμέτωποι σε απόσταση 20 μ. μεταξύ τους.

Ο παίκτης Α βρίσκεται μπροστά από τον Β, έχει την μπάλα στα πόδια του και ελέγχοντας την κατευθύνεται προς τον Γ.

Πασάρει την μπάλα στον Γ, ο οποίος την επιστρέφει και ο Α την υποδέχεται κάνοντας στροφή και ελέγχοντας πάντα την μπάλα κατευθύνεται προς τον Β και γίνεται το ίδιο.

Έπειτα από 5 προσπάθειες έχουμε αλλαγή ρόλων.

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ 2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ

2. 1. Παιχνίδια συνεργασίας ("ένα-δύο")2. 1. Παιχνίδια συνεργασίας ("ένα-δύο")

Συνεργασία σε ομάδες 2 ατόμων, με τέρματα αλλά χωρίς αντιπάλους.Παίζεται με 3 ζευγάρια παικτών. Σε κάθε τέρμα τοποθετείται ένα ζευγάρι παικτών ενώ το 3ο

ζευγάρι επιτίθεται προς τη μία εστία παίζοντας το "ένα-δύο" και σουτάρει ο παίκτης που βρίσκεται στην καλύτερη θέση, από απόσταση 15 μ. περίπου. Μετά το σουτ, το ζευγάρι κάθεται στο τέρμα και επιτίθεται το ζευγάρι που ήταν σ' αυτό. Κατανοητό είναι ότι πρέπει να βρίσκεται μια μπάλα απ' έξω ώστε όταν φεύγει η μπάλα μακριά, να μην διακόπτεται το παιχνίδι. Ποιο ζευγάρι θα πετύχει μετά από 10 προσπάθειες τα περισσότερα τέρματα;

α) με πολλές επαφές της μπάλας.β) με 2 επαφές και κατευθείαν σουτ.γ) με 1 επαφή και κατευθείαν σουτ.

Η άσκηση αυτή είναι ίδια με την προηγούμενη μόνο που το ζευγάρι αντικαθίσταται από την τριάδα (3 παίκτες). Και ενώ οι δύο απ' αυτούς τοποθετούνται στο τέρμα ο 3ος αμύνεται, έτσι ώστε να έχουμε τη σχέση 3:1.

Το παιχνίδι μπορεί να γίνει 3:2, 3:3.

Σ' ένα περιορισμένο χώρο βρίσκεται μία ομάδα που αποτελείται από 3 παίκτες. Έχουμε 2 επιθετικούς και έναν αμυντικό. Έτσι, λοιπόν, υπάρχει η σχέση παικτών 2:1. Ο αμυνόμενος δεν παίζει ενεργητικά αλλά παθητικά, και μαρκάρει τον έναν από τους δύο επιθετικούς. Ο άλλος επιθετικός έχει την μπάλα και, όταν ο επιθετικός κάνει σωστή κίνηση στον κενό χώρο, του

δίνει πάσα. Τότε θεωρείται το "1-2" πετυχημένο. Μετά από 1 λεπτό έχουμε αλλαγή ρόλων.Η άσκηση γίνεται σε έναν χώρο 1 5 μ. χ 1 5 μ.

Έχουμε αντιστοιχία παικτών 3:1 με αλλαγή χώρου. Σ' ένα τετράγωνο, σχηματιζόμενο από κώνους, παίζουν 3 παίκτες εναντίον ενός αμυντικού. Μετά από 20"-25" και εφόσον είναι η κατάλληλη στιγμή πασάρει ο κάτοχος της μπάλας σ' ένα άλλο τετράγωνο, στο οποίο κινείται γρήγορα ένας άλλος παίκτης και παραλαμβάνει την πάσα. Μετά την πάσα τρέχουν οι 3 επιθετικοί προς το άλλο τετράγωνο. Όποιος φθάνει τελευταίος, παίζει τον ρόλο του αμυντικού κ.ο.κ.

Αντιστοιχία παικτών 3:1 σ' ένα τέρμα με 2 τερματοφύλακες. Γκολ επιτυγχάνονται απ' όλες τις πλευρές και τις κατευθύνσεις. Για λόγους ξεκούρασης, μετά την επιτυχία κάθε τέρματος, ένας από τους τερματοφύλακες αλλάζει τη θέση του με τον αμυντικό.

Αντιστοιχία παικτών 1:1 +1 σε 2 εστίες. Ο ένας αμυντικός έχει πάντα διάλειμμα και στέκεται πίσω από το τέρμα (που είναι 2 μ.).

Επιτίθεται μόνο τότε, όταν ο αμυνόμενος κερδίσει την μπάλα.

Αντιστοιχία παικτών 3:1 σε περιορισμένο χώρο. Οι επιθετικοί παίζουν την μπάλα/ έτσι ώστε ο αμυντικός να μην μπορεί να την κερδίσει. Όταν ο αμυντικός την αγγίξει, ανταλλάσσει τη θέση του με τον παίκτη που έκανε τη λανθασμένη πάσα.

Παίζεται α) με πολλές επαφές β) με 2 επαφές γ) με 1 επαφή.

Αντιστοιχία παικτών 3:1 με 2 εστίες, η μία δίπλα στην άλλη. Οι επιθετικοί επιτίθενται σε 2 εστίες

(στην καθεμία από τις οποίες είναι τοποθετημένος ένας τερματοφύλακας).Οι παίκτες που επιτίθενται προσπαθούν με επιτήδειο παίξιμο να φέρουν ένα συμπαίκτη τους σε

θέση βολής.Οι τερματοφύλακες δεν επιτρέπεται ν' αφήσουν τις εστίες τους.Ο αμυντικός ανταλλάσσει τη θέση του με έναν τερματοφύλακα μετά την παρέλευση ενός λεπτού

(1').Οι εστίες οφείλουν να είναι η μία κοντά στην άλλη για να δυσκολεύονται οι επιθετικοί.

Αντιστοιχία παικτών 4:2 γύρω από μία εστία.Στην εστία τοποθετείται ένας ουδέτερος τερματοφύλακας ή παραμένει άδεια. Το πλάτος της

εστίας είναι 2 μ. Το παιχνίδι παίζεται με 3 ομάδες (2 παίκτες η κάθε ομάδα). Οι 2 ομάδες επιτίθενται και η 1 (μία) αμύνεται. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι 3'-5' (λεπτά). Μετά έχουμε αλλαγή ρόλων.

Βασικός κανόνας: Οι παίκτες πρέπει ν' αγγίζουν την μπάλα, τουλάχιστον, μία φορά και μετά να επιτευχθεί γκολ.

Αντιστοιχία παικτών 4:4 σε 4 εστίες.Βασικό σημείο σ' αυτήν την άσκηση είναι ότι θα πρέπει να γίνεται γρήγορη εναλλαγή από την

άμυνα στην επίθεση και αντιστρόφως.Τα τέρματα Α ανήκουν στην μία ομάδα, όπως και τα τέρματα Β ανήκουν στην άλλη ομάδα.

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ 6-8 ΕΤΩΝ

3.1. Καλυτέρευση της αντίδρασης3.1. Καλυτέρευση της αντίδρασης

"Έλα μαζί, τρέξε".Οι παίκτες είναι τοποθετημένοι με τη μορφή αστεριού. Έχουμε, δηλ. 4 ομάδες, κάθε μια από τις

οποίες αποτελείται από 3-5 παίκτες.Ένας παίκτης μένει "ελεύθερος" και κάνει στροφές γύρω από τις 4 ομάδες. Ξαφνικά αγγίζει τον

τελευταίο παίκτη μιας από τις 4 ομάδες, και είναι υποχρεωμένη όλη η ομάδα να κυνηγήσει τον "ελεύθερο" παίκτη, ο οποίος κάνει μια ολόκληρη στροφή με κατεύθυνση τη θέση αφετηρίας της "χτυπημένης" ομάδος. Όποιος από την ομάδα πηγαίνει στη θέση αφετηρίας τελευταίος, γίνεται "ελεύθερος" παίκτης.

Παραλλαγή: Κάθε παίκτης έχει από μια μπάλα.

Δύο ζευγάρια παικτών τοποθετούνται το ένα πίσω από το άλλο, σε απόσταση 5μ.Κάθε ζευγάρι πιάνεται από τα χέρια. Το μπροστινό ζευγάρι καθοδηγεί το πίσω ζευγάρι, αλλάζει

ρυθμό, αλλάζει κατεύθυνση, σταματάει, ξαναξεκινάει και το πίσω ζευγάρι οφείλει να κάνει τις ίδιες κινήσεις.

Μερικές φορές ο προπονητής σφυρίζει 2 φορές. Μεταξύ των 2 σφυριγμάτων μεσολαβεί χρόνος 3"-5", μέσα στον οποίο χρόνο, το πίσω ζευγάρι προσπαθεί να αγγίξει το μπροστινό ζευγάρι. Όταν το πετυχαίνει αυτό, παίρνει 1 βαθμό. Μετά από 2' αλλάζουν τα ζευγάρια ρόλους.

Δύο ομάδες με ισάριθμους παίκτες, παίρνουν αντιμέτωπη θέση σε 2 γραμμές, απέχοντας η μία από την άλλη 10-20 μ.

Ένας παίκτης της ομάδας Α κατευθύνεται τρέχοντας προς την ομάδα Β, της οποίας οι παίκτες έχουν απλωμένο το ένα χέρι.

Φθάνοντας εκεί χτυπάει το χέρι ενός από τους παίκτες της και στη συνέχεια προσπαθεί με ταχύτητα να επανέλθει στη θέση του, γιατί κυνηγιέται από τον "χτυπημένο" παίκτη. Όταν το πετύχει αυτό, πριν ο αντίπαλος φθάσει στη θέση του, η ομάδα του κερδίζει ένα βαθμό.

3.2. Καλυτέρευση της ταχύτητας3.2. Καλυτέρευση της ταχύτητας

Η ομάδα χωρίζεται σε 2 ομάδες, που αποτελούνται από ισάριθμους παίκτες.Ο 1ος παίκτης από κάθε ομάδα έχει την μπάλα στα πόδια και περιμένει το σύνθημα του

προπονητή. Μόλις το ακούσει, φεύγει μαζί με την μπάλα αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα και κατευθύνεται προς έναν κώνο που απέχει 10-20 μ. Φθάνοντας εκεί, κάνει στροφή και επιστρέφει στην ομάδα του, δίνοντας την μπάλα στον επόμενο συμπαίκτη του, ενώ ο ίδιος πηγαίνει και καταλαμβάνει την τελευταία θέση στη σειρά της ομάδας του.

Ασκ. 5. Ανάπτυξη της ταχύτητας με την μπάλα γύρω από έναν κύκλο.Δύο ή τρεις ομάδες, αποτελούμενες από 6-10 παίκτες, σχηματίζουν η καθεμιά από έναν κύκλο με

διάμετρο περίπου 20 μ. Με το σφύριγμα του προπονητή, ο 1 ος παίκτης κάθε ομάδας τρέχει στην κατεύθυνση που έχει ορίσει ο προπονητής γύρω από τον κύκλο, δίνει τη μπάλα στον επόμενο παίκτη με το χέρι και πηγαίνει στη θέση του.

Ασκ. 6. "Γρήγορες εκκινήσεις με σουτ".Χωρίζουμε το τέρμα σε τρία ίσα μέρη με τη βοήθεια σχοινιών.3 ομάδες αποτελούμενες από 5-6 παίκτες βρίσκονται 1 5 μ. από το ύψος της μεγάλης περιοχής.

Ο 1ος παίκτης κάθε ομάδας στήνει την μπάλα του στο ύψος της μεγάλης περιοχής και πηγαίνει πάλι στην ομάδα του.

Με το σφύριγμα τρέχουν οι 3 πρώτοι παίκτες προς την μπάλα και σουτάρουν.Ο παίκτης που πηγαίνει πρώτος στην μπάλα έχει 3 βαθμούς, ο 2ος έχει 2 βαθμούς και ο 3ος έχει

1 βαθμό.

Αν η μπάλα πηγαίνει στο μεσαίο τμήμα της εστίας, ο παίκτης κερδίζει 1 βαθμό. Αν η μπάλα πηγαίνει στις γωνίες της εστίας κερδίζει 2 βαθμούς.

Ποιος παίκτης μετά από 10 προσπάθειες θα κερδίσει τους περισσότερους βαθμούς;

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝΌταν τα παιδιά, που ακολούθησαν το πρόγραμμα προπονήσεων για την ηλικία των 6-8 ετών,

έρθουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα προπονήσεων για την ηλικία αυτή, πρέπει να κατέχουν τα βασικά τεχνικά στοιχεία του ποδοσφαίρου όπως π.χ. υποδοχή και παραλαβή της μπάλας, πάσα με το εσωτερικό κουντεπιέ, καθοδήγηση (έλεγχος) της μπάλας κ.ο.κ.

Πρέπει επίσης, να έχουν εξοικειωθεί με την ποδοσφαιρική συμπεριφορά που απαιτείται στο παιχνίδι.

Η προπόνηση στην ηλικία των 8-10 ετών έχει ως αφετηρία, ακριβώς, αυτές τις βασικές γνώσεις.Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα βασικά τεχνικά στοιχεία έχουν προοπτική να βελτιωθούν και,

παράλληλα, με βάση αυτά να διδαχθούν νέες και άγνωστες πτυχές της τεχνικής (επιδεξιότητας) του ποδοσφαίρου.

Βασικά στοιχεία στην ηλικία αυτή είναι:α) Εκμάθηση της επιδεξιότητας.β) Συνέχιση της βελτίωσης της τεχνικής- κουντεπιέ- πάσα με το εσωτερικό του ποδιού- υποδοχή και παραλαβή της μπάλας με το πόδι/το μηρό/το στήθος/το κεφάλι.- προσποίηση- εκμάθηση της κεφαλιάς- τεχνική του τερματοφύλακαγ). Καλυτέρευση της συμπεριφοράς στο παιχνίδι (τακτική), δ) Καλυτέρευση της ταχύτητας

αντίδρασης, της βασικής ταχύτητας, της αερόβιας ικανότητας και της κινητικότητας.Οι προϋποθέσεις μάθησης είναι ευνοϊκές στην ηλικία των 8-10 ετών. Οι ικανότητες συγκέντρωσης

και αντίληψης αναβαθμίζονται αποφασιστικά· η ικανότητα απόδοσης ανεβαίνει και διατηρείται για αρκετό διάστημα και, γενικά, βελτιώνεται η κινητική ικανότητα.

Τα παιδιά της ηλικία αυτής, λοιπόν, μαθαίνουν ευκολότερα τις δύσκολες κινήσεις με την πρακτική εφαρμογή μικρών παιχνιδιών για το μεγάλο παιχνίδι (11 :11).

Με τη χρησιμοποίηση του ασκησιολογίου (στην πρακτική προπόνηση) δίνεται η ευκαιρία, κυρίως, για την καλυτέρευση της τεχνικής και, προπαντός, της επιδεξιότητας.

Με τις πολύπλευρες (πολλών μορφών) κινητικές απαιτήσεις σε παιγνιώδη μορφή βελτιώνεται η κινητική ικανότητα τόσο πολύ, ώστε όχι μόνο διατηρείται σε σταθερό επίπεδο για αρκετά μεγάλο διάστημα αλλά χρησιμοποιείται από τους παίκτες και αργότερα στις μεγαλύτερες ηλικίες.

Σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα παιδιά, με την εκμάθηση αυτών των πολλών επιδεξιοτήτων τεχνικής και γενικότερα των ' βασικών στοιχείων της τεχνικής, μπορούν να δίνουν λύσεις κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού σε διάφορες καταστάσεις. Να παίρνουν, δηλαδή, πρωτοβουλίες σε περίπλοκες και αποφασιστικές φάσεις του παιχνιδιού.

Τα πολλά λόγια και οι παρατεταμένες εξηγήσεις κουράζουν το παιδί. Το πιο σωστό είναι μία υποδειγματική επίδειξη της άσκησης από τον προπονητή-δάσκαλο, έτσι ώστε το παιδί να έχει έντονα στη μνήμη του την εικόνα της σωστής εκτέλεσης και παράλληλα να αποφεύγονται τα πολλά λάθη.

Η εκμάθηση της τακτικής περιορίζεται, όπως και πριν, σε απλές κινήσεις (συμπεριφοράς), οι οποίες είναι βασικές για παιχνίδια συνεργασίας.

Σ' αυτές λοιπόν τις κινήσεις συνεργασίας ανήκει και η εκμάθηση της άμυνας και της επίθεσης.Να παίρνουν και να κρατούν, δηλ., τις θέσεις τους στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη και στις

στημένες φάσεις, όπως κόρνερ, φάουλ, αράουτ κλπ.Αυτή η μετάδοση των τακτικών στοιχείων δεν πρέπει να αφαιρεί τη χαρά από τα παιδιά και δεν

πρέπει να μεταδοθεί σαν κάτι το πιεστικό, αλλά σαν κάτι που είναι απαραίτητο για το παιχνίδι. Βασικό στοιχείο είναι η εκμάθηση της επιδεξιότητας, της ταχύτητας και της ταχύτητας αντίδρασης σε παιχνιώδη μορφή.

Για την καλυτέρευση της αερόβιας ικανότητας δεν χρειάζεται να αφιερώνεται πολύς χρόνος. Αρκεί η καλυτέρευση της να επιτυγχάνεται με παιχνιώδη μορφή.

Στις ηλικίες 6-10 ετών τα παιδιά πρέπει να παίζουν ελεύθερα και να μην πιέζονται από τους γονείς για καλή απόδοση. Στις ηλικίες αυτές καλό είναι τα παιδιά ν' ασχολούνται με πολλά σπορ για

να αναπτυχθούν πολύπλευρα οι ικανότητες τους.Γιατί σε όσο περισσότερα αθλήματα έχουν συμμετάσχει τα παιδιά τόσο ευκολότερα και καλύτερα

θα αντιμετωπίσουν τη μάθηση στο ποδόσφαιρο. Οι ασκήσεις, σ' αυτές τις ηλικίες, δεν πρέπει να ειδικεύονται σε θέματα τακτικής ποδοσφαίρου.

Κρίνεται επιβεβλημένο το παιδί να ασχολείται στον ελεύθερο χρόνο παίζοντας και τρέχοντας με τους συνομηλίκους του, ενώ η ειδική προπόνηση για το ποδόσφαιρο αρκεί 2 φορές την εβδομάδα.

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ

α) Πάσα με το κουντεπιέα) Πάσα με το κουντεπιέ

4 ομάδες, αποτελούμενες από 4-5 παίκτες η κάθε μία, τοποθετούνται έξω από τις γωνίες ενός τετραγώνου με μήκος πλευράς 10-15 μ. Η πάσα δίνεται πάντα προς μια κατεύθυνση, προς

την οποία τρέχει ο παίκτης (μετά την πάσα) και πηγαίνει τελευταίος στη σειρά. Αν η μπάλα παίζεται σύμφωνα με την κατεύθυνση των δεικτών του ρολογιού, τότε την μπάλα οι παίκτες την υποδέχονται με το αριστερό πόδι και την πασάρουν με το δεξί πόδι.

Αν η κατεύθυνση της μπάλας αλλάξει, τότε την υποδέχονται με το δεξί πόδι και την πασάρουν με το αριστερό πόδι.

Οι παίκτες χωρίζονται σε 2 ομάδες, οι οποίες τοποθετούνται αντιμέτωπες και σε απόσταση 10-20 μ. η μία από την άλλη. Στο αριστερό χέρι των παικτών και σε απόσταση 5μ. τοποθετούνται 2 κώνοι. Ο πρώτος παίκτης πασάρει την μπάλα με το κουντεπιέ στον απέναντι ευρισκόμενο πρώτο παίκτη και πηγαίνει αμέσως τρέχοντας στο τέλος της σειράς στην άλλη ομάδα.

Ο πρώτος παίκτης της απέναντι ομάδας με μια κλίση του σώματος του 45° παίρνει την μπάλα προς τα αριστερά ελέγχοντας την και μόλις περάσει τον κώνο πασάρει με το αριστερό κουντεπιέ στον επόμενο παίκτη της άλλης ομάδας και αμέσως τρέχει μετά στο τέλος της σειράς στην ομάδα αυτή. Ο παίκτης που υποδέχεται την μπάλα κάνει το ίδιο κ.ο.κ.

β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιούβ) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού

Δύο ομάδες τοποθετούνται στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε η κάθε ομάδα να βρίσκεται απέναντι από το κάθετο δοκάρι ή από έναν κώνο αντίστοιχα.

Δύο παίκτες, ένας από κάθε ομάδα, βρίσκονται κάθε φορά στη γραμμή της μικρής περιοχής απέναντι από τις ομάδες τους. Ο πρώτος παίκτης κάθε ομάδας πασάρει την μπάλα προς το μεμο-νωμένο συμπαίκτη του, ο οποίος την υποδέχεται δίνοντας στο σώμα του κλίση 90°. Στη συνέχεια κάνει μια περιφορά γύρω από το δοκάρι ή από τον κώνο και από τη γραμμή της μικρής περιοχής πασάρει στο 2ο κατά σειρά συμπαίκτη (με το εσωτερικό του ποδιού). Μετά την πάσα τρέχει και παίρνει την τελευταία θέση στη σειρά της ομάδας του. Ο μέχρι τη στιγμή αυτή 1ος παίκτης της ομάδας καταλαμβάνει τη θέση του συμπαίκτη του στη γραμμή της μικρής περιοχής.

Ασκ. 4.Δύο ομάδες βρίσκονται αντιμέτωπες σε μια απόσταση 20-25 μ. Κάθε ομάδα αποτελείται από 5

παίκτες. Ο 1ος παίκτης της μιας ομάδας πασάρει την μπάλα σ' έναν στεκούμενο παίκτη, πουβρίσκεται αριστερά από αυτήν την ομάδα και σε απόσταση 5 μ., ο οποίος τη γυρίζει κατευθείαν

("1-2") στον 1ο παίκτη, που με τη σειρά του την πασάρει στον 1ο παίκτη της άλλης ομάδας και κάνει ότι και ο 1ος παίκτης της 1ης ομάδας.

Παραλλαγή: Με 2 στεκούμενους παίκτες αριστερά και δεξιά μεγαλώνουμε την απόσταση μεταξύ των ομάδων.

γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας, με το κάτω μέρος του ποδιού, με το μηρό, με το στήθος γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας, με το κάτω μέρος του ποδιού, με το μηρό, με το στήθος και με το κεφάλικαι με το κεφάλι

- Κάθε παίκτης έχει από μία μπάλα.Οι παίκτες αφήνουν τις μπάλες να πέσουν στο έδαφος, προσπαθούν να την ελέγξουν με το

εσωτερικό του δεξιού ποδιού και κατόπιν την καθοδηγούν.Το ίδιο γίνεται με το αριστερό πόδι προς τα δεξιά.- Το πόδι είναι λυγισμένο και πάνω από την μπάλα.

Όπως στην προηγούμενη άσκηση, αλλά τώρα με το εξωτερικό μέρος του ποδιού (αριστερό και δεξί).

Παραλαβή με το εξωτερικό του δεξιού ποδιού κατεύθυνση προς τα δεξιά.Παραλαβή με το εξωτερικό του αριστερού ποδιού κατεύθυνση προς τα αριστερά.- Το πόδι είναι τώρα τεντωμένο.

Η μπάλα πετιέται ψηλά και ο παίκτης προσπαθεί να την κοντρολάρει στην κάθοδο της με το μηρό.

Η μπάλα επικάθεται για λίγο στο μηρό.Το πόδι πρέπει να κινείται αντίθετα με την πορεία της μπάλας και μόλις αγγίξει το μηρό η μπάλα

κινείται προς τα κάτω.

Όπως η προηγούμενη άσκηση, αλλά τώρα μετά το κοντρόλ με το μηρό, οδήγημα της μπάλας προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά.

Διάφοροι τρόποι: α) Στοπάρισμα της μπάλας με το δεξιό μηρό. Παραλαβή με το εσωτερικό μέρος του αριστερού ή του δεξιού ποδιού.

β) Στοπάρισμα της μπάλας με το δεξιό μηρό. Παραλαβή με το εξωτερικό του δεξιού ποδιού. Το ίδιο γίνεται με τον αριστερό μηρό.

Ασκήσεις σε ζευγάρια

Οι 2 παίκτες βρίσκονται αντιμέτωποι σε μια απόσταση 10 μ. Ο ένας παίκτης της δυάδας κινείται προς τα πίσω, έχοντας στα χέρια του μια μπάλα. Πετάει την μπάλα προς το συμπαίκτη του, που τον ακολουθεί και ο οποίος την επιστρέφει:

α) Με το εσωτερικό μέρος του ποδιού.β) Με το εσωτερικό κουντεπιέ.γ) "Ντροπ" με το εσωτερικό μέρος του ποδιού και συρτά.δ) "Ντροπ" με το εσωτερικό μέρος του ποδιού και ψηλά.ε) "Ντροπ" με το κουντεπιέ συρτά και ψηλά.

Ο παίκτης που πηγαίνει προς τα πίσω ρίχνει την μπάλα ψηλά, έτσι ώστε ο παίκτης που κινείται προς τα εμπρός να κάνει κεφαλιά με άλμα (στηριζόμενος στο ένα πόδι και λυγίζοντας το άλλο) π.χ. με το αριστερό πηδάει, με το αριστερό προσγειώνεται.

Ο παίκτης που κινείται προς τα εμπρός πασάρει συρτά την μπάλα προς το συμπαίκτη του. Στη

συνέχεια, σπριντάρει, για να βρει την πάσα που του δίνει ο παίκτης που κινείται προς τα πίσω.Ο παίκτης που κινείται προς τα πίσω υποδέχεται την μπάλα προς τα πλάγια (στην αντίθετη

πλευρά, απ' αυτήν που σπριντάρει ο συμπαίκτης του) και την πασάρει γρήγορα και σωστά, έτσι ώστε να τη βρει ο συμπαίκτης του μπροστά.

Ο παίκτης Α τρέχει προς την μπάλα, ενώ ο Β τον ακολουθεί με την μπάλα σε απόσταση 2-3 μ. Ο Α σταματάει απότομα και στέκεται με ανοιχτά τα πόδια. Τότε ο Β προσπαθεί να περάσει την μπάλα ανάμεσα από τα πόδια του Α. Ακολούθως, τρέχει μπροστά του, παίρνει την μπάλα, την ελέγχει για μερικά μέτρα και στοπάρει την μπάλα για τον Α. Τώρα τρέχει ο Β χωρίς μπάλα και ο Α τον ακολουθεί με την μπάλα.

Ασκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων

Ο παίκτης Α πασάρει την μπάλα (να διαγράψει μια μικρή τροχιά) στον παίκτη Β και τρέχει στη θέση του Β. Ο παίκτης Β στο-πάρει την μπάλα μαλακά με τη σόλα και έπειτα από μια μικρή κα-θοδήγηση την πασάρει στον Γ, που την παραλαμβάνει και κάνει το ίδιο όπως και ο Α.

Ο παίκτης Α πετάει την μπάλα με το χέρι προς τον Β, έτσι ώστε αυτός να την κοντρολάρει με το κεφάλι και να την επιστρέψει στον Α με το κεφάλι.

Στη συνέχεια γίνεται αλλαγή θέσεων.

δ) Προσποίησηδ) Προσποίηση

* Ο παίκτης Α οδηγεί την μπάλα προς το συμπαίκτη του, ο οποίος κινείται προς τον Α.Την κατάλληλη στιγμή, προσποιείται ότι θα κινηθεί προς τα αριστερά, βγάζοντας προς την

αριστερή πλευρά το αριστερό πόδι και ξαφνικά παίρνει την μπάλα με το εξωτερικό κουντεπιέ και κινείται ταχύτατα για μερικά μέτρα προς τα δεξιά. Έπειτα πασάρει στον Β που κάνει το ίδιο κ.ο.κ.

Ο παίκτης Α οδηγεί την μπάλα με το δεξί πόδι, ενώ ο Β τρέχει στο αριστερό του μέρος και παράλληλα μ' αυτόν. Ο παίκτης Α στοπάρει ξαφνικά την μπάλα με τη σόλα του παπουτσιού και αμέσως μετά παίρνει την μπάλα με το εσωτερικό μέρος του δεξιού ποδιού και, στη συνέχεια, κατευθύνεται προς τα εμπρός αυξάνοντας, ταυτόχρονα, το ρυθμό της ταχύτητας του.

Όπως η προηγούμενη άσκηση, αλλά με τη διαφορά ότι στην άσκηση αυτή ο παίκτης προσποιείται ότι θα κάνει σταμάτημα της μπάλας.. Στη συνέχεια, περνάει το πόδι γρήγορα πάνω από την μπάλα και κινείται ταχύτατα προς τα εμπρός.

ε) Κεφαλιάε) Κεφαλιά

- Σε ομάδες 2 ατόμων.

Οι 2 παίκτες κάθονται στην εδραία θέση, ο ένας απέναντι από τον άλλο, έτσι ώστε οι σόλες των παπουτσιών τους να εφάπτονται. Ακολούθως, προσπαθούν να παίζουν μεταξύ τους συνεχόμενες κεφαλιές (χωρίς κοντρόλ).

Οι παίκτες στέκονται αντιμέτωποι σε απόσταση 5-8 μ. Ο παίκτης Α πετάει την μπάλα ψηλά και χτυπάει κεφαλιά προς τον Β, ο οποίος την πιάνει και του την επιστρέφει με τα χέρια.

Μετά από 10 προσπάθειες αλλάζουν οι παίκτες ρόλους.

Κάθε παίκτης προσπαθεί πρώτα να κοντρολάρει την μπάλα με το μέτωπο και στη συνέχεια να δώσει κεφαλιά-πάσα στο συμπαίκτη του, που βρίσκεται απέναντι σε απόσταση 5μ.

Πρώτα, δηλ., κάνει ο παίκτης ένα κοντρόλ με το μέτωπο και μετά δίνει πάσα με το κεφάλι.

Ο παίκτης Α ρίχνει την μπάλα πλάγια προς τον Β, ο οποίος την επιστρέφει με το κεφάλι στρίβοντας, παράλληλα, το κορμί του στην τελική προσπάθεια.

Ο Α ρίχνει την μπάλα ψηλά ώστε να επιστρέψει στον ίδιο και προσπαθεί με άλμα, στηριζόμενος στα 2 πόδια, να βρει την μπάλα με το μέτωπο στον κατάλληλο χρόνο και ακολούθως να κάνει κεφαλιά-πάσα προς το συμπαίκτη Β, που βρίσκεται σε απόσταση 5-8 μ. απ' αυτόν.

Ασκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων.

Οι 3 παίκτες στέκονται σε μια ευθεία γραμμή απέχοντας 2-3 μ. ο ένας από τον άλλο.

Οι δύο πρώτοι (Α + Β) τοποθετούνται αντιμέτωποι, ενώ ο τρίτος (Γ) πίσω από τον Β.Ο Α πετά την μπάλα ψηλά, έτσι ώστε να επιστρέψει στον ίδιο. Ακολούθως στέλνει την μπάλα

στον Β με κεφαλιά και αυτός με τη σειρά του πίσω στον Α. Ο Α δίνει κεφαλιά-πάσα στον Γ, ο οποίος πιάνει την μπάλα με τα χέρια. Ο παίκτης Β, στο μεταξύ, έχει γυρίσει μετωπικά προς την πλευρά του Γ, ο οποίος, στη συνέχεια, κάνει το ίδιο που έκανε και ο Α. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα (1'-2') γίνεται αλλαγή ρόλων.

Παραλλαγή: α) Η μπάλα δεν πιάνεται από τον Γ αλλά επιστρέφεται απ' αυτόν στον Β με το κεφάλι.β) Με αλλαγή θέσεων. Η άσκηση αρχίζει όπως η προηγούμενη. Μετά την μακρινή κεφαλιά του Α

προς τον Γ, γίνεται αλλαγή θέσεων ανάμεσα στον Α και στον Β. Ο Γ προσπαθεί να κοντρολάρει την μπάλα με το κεφάλι, να την επιστρέψει στον μεσαίο (Α). Στη συνέχεια ο Α την επιστρέφει στον Γ και ο Γ στον Β που, τελικά, αλλάζει θέση με τον Α.

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 8-10 ΕΤΩΝ2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ 8-10 ΕΤΩΝ

α) Βελτίωση της συνεργασίας και, γενικά, της συμπεριφοα) Βελτίωση της συνεργασίας και, γενικά, της συμπεριφοράς στο παιχνίδιράς στο παιχνίδι

Σ' ένα χώρο, χωρισμένο σε έξι μέρη, παίζουν 2 ομάδες, η καθεμιά από τις οποίες μοιράζεται σε 3 υποομάδες 3 παικτών, έτσι ώστε σε κάθε τμήμα να βρίσκεται και μια υποομάδα.

Η υποομάδα Α1 προσπαθεί να περάσει την μπάλα από το χώρο Β1 στο χώρο Α2 που βρίσκεται η συνεργάτιδα της υποομάδα Α2.

Στη συνέχεια, οι παίκτες της υποομάδας Α2 έχουν τη δυνατότητα ή να την επιστρέψουν με τον ίδιο τρόπο στην υποομάδα Α1 ή να την προωθήσουν στην A3. Κάθε πάσα που περνάει από αντίπαλο χώρο κερδίζει 1 βαθμό.

Αν η ομάδα Β κερδίσει την μπάλα, τότε κάνει το ίδιο που έκανε και η ομάδα Α. Σε περίπτωση που η μπάλα βγει έξω από τον αγωνιστικό χώρο, τότε την παίρνει η άλλη ομάδα. Οι υποομάδες που βρίσκονται κοντά στο κέντρο, μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα αλλάζουν χώρους.

Παραλλαγή: Δύο μπάλες στο παιχνίδι.

Δύο ομάδες τοποθετούνται σ' έναν περιορισμένο (οριοθετημένο) χώρο και παίζουν το εξής παιχνίδι.

Οι παίκτες της κάθε ομάδας προσπαθούν να βρουν την κατάλληλη στιγμή, ώστε με ανάλογους συνδυασμούς και σουτάροντας την μπάλα να χτυπήσουν τους αντιπάλους τους. Ο παίκτης που χτυπιέται στο πίσω μέρος του σώματος του, και συγκεκριμένα στο γόνατο, επιβαρύνεται με -1 βαθμό. Δεν επιτρέπεται το άλμα!

Η αντιστοιχία των παικτών στις 2 ομάδες είναι 4:4, στους οποίους προστίθενται άλλοι 2 παίκτες σε κάθε ομάδα, οι οποίοι δεν κινούνται, παρά μόνο μοιράζουν πάσες. Οι 2 ομάδες τοποθετούνται σ' έναν περιορισμένο χώρο.

Αν μια ομάδα κατορθώσει να κάνει 5 πάσες, χωρίς οι αντίπαλοι ν' αγγίξουν την μπάλα, παίρνει ένα βαθμό.

Στις πάσες που παίρνουν βαθμούς, υπολογίζονται και αυτές που δίνουν οι 2 σταθεροί παίκτες.α) Οι 2 σταθεροί παίκτες στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλο.β) Οι 2 σταθεροί παίκτες στέκονται απέναντι και διαγώνια.γ) Ο παίκτης που πασάρει την μπάλα έξω από τον οριοθετημένο χώρο πηγαίνει στη θέση του

σταθερού παίκτη.

Παιχνίδι σε 2 εστίες με 2 παίκτες πασαδόρους, ως ακραίους επιθετικούς για κάθε ομάδα, οι οποίοι καταλαμβάνουν τις εξωτερικές γραμμές του χώρου.

Η αντιστοιχία των παικτών μπορεί να είναι 3:3 ή 4:4. Οι ακραίοι αυτοί επιθετικοί παίκτες κινούνται κατά μήκος της εξωτερικής γραμμής και όταν δέχονται την μπάλα, πασάρουν αμέσως προς τον ελεύθερο συμπαίκτη τους, που κινείται στον κενό χώρο.

Οι ίδιοι, όμως, δεν μπορούν να κάνουν επίθεση, αλλά ούτε επιτρέπεται να μπουν μέσα στο τετράγωνο.

Αναλογία παικτών 4:4. Η επιτιθέμενη ομάδα παίζει με 4 επιθετικούς εναντίον 3 αμυντικών παικτών και ενός τερματοφύλακα.

Αν η ομάδα αυτή πετύχει γκολ ή η μπάλα βγει έξω από τον οριοθετημένο χώρο, τότε οι ομάδες αλλάζουν ρόλους. Αν οι αμυντικοί πάρουν την μπάλα, πρώτα τη γυρίζουν στον τερματοφύλακα και μετά κάνουν επίθεση. Στην επίθεση συμμετέχει και ο παίκτης που ήταν τερματοφύλακας.

Όπως προηγουμένως, αλλά στην άσκηση αυτή η άμυνα πρέπει - όσο διάστημα έχει στην κατοχή της την μπάλα - να φέρει την μπάλα στους 4 ελεύθερους γωνιακούς χώρους, που βρίσκονται στις 4 γωνίες του τετραγώνου.

Όταν φέρνουν την μπάλα σ' έναν ελεύθερο γωνιακό χώρο, κερδίζουν 1 βαθμό.

Αναλογία παικτών 4:4 σε μεγάλα τέρματα.2 ομάδες παίζουν σε 2 μεγάλα τέρματα, τα οποία καταλαμβάνουν όλο το πλάτος του μικρού

οριοθετημένου χώρου. Η κάθε επιτιθέμενη ομάδα υποστηρίζεται από έναν ουδέτερο παίκτη, ο οποίος, όμως, δεν επιτρέπεται να πετύχει γκολ.

Το γκολ είναι έγκυρο όταν ο επιθετικός περάσει την μπάλα από την γραμμή του τέρματος.Παραλλαγές: α) Παιχνίδι σε 2 τέρματα, χωρίς ή με τερματοφύλακα.β) Παιχνίδι σε 3 τέρματα.γ) Παιχνίδι σε 4 τέρματα.δ) Ο ουδέτερος παίκτης έχει το δικαίωμα να ακουμπήσει 2 φορές την μπάλα και μετά να δώσει

πάσα.ε) Όλοι οι παίκτες της επιτιθέμενης ομάδας να έχουν μόνο 2 επαφές με την μπάλα.Προσοχή! Ο ουδέτερος παίκτης πρέπει να προσαρμόζεται αμέσως μετά την αλλαγή των ρόλων.

Αναλογία παικτών 4:4 σε 2 τέρματα με τερματοφύλακες. Ο προπονητής αναθέτει στους παίκτες των ομάδων διαφορετικούς ρόλους και τους αναγκάζει με τον τρόπο αυτό να συμμετέχουν στη συνεργασία.

Έτσι, οι παίκτες της ομάδας Α δικαιούνται 2 επαφές με την μπάλα, ενώ οι παίκτες της ομάδας Β πολλές επαφές. Μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα γίνεται αλλαγή ρόλων. Σε παίκτες που διακρίνονται για τον "ατομισμό" τους, περιορίζονται οι πολλές επαφές με την μπάλα.

- Η ομάδα μπορεί να πετύχει γκολ, εφόσον όλοι οι παίκτες της, έχουν αγγίξει τουλάχιστον μια φορά την μπάλα.

- Το σουτ είναι επιτρεπτό, όταν η ομάδα έχει αλλάξει πέντε πάσες.- Η 5η επαφή με την μπάλα πρέπει να οδηγεί σε σουτ. Μετά την 5η επαφή, αν δεν γίνει σουτ, την

μπάλα την παίρνει η άλλη ομάδα.

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝ3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 8-10 ΕΤΩΝ

3.1. Βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης3.1. Βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης

Ασκησιολόγιο

Σ' έναν οριοθετημένο και περιορισμένο χώρο, οι παίκτες τρέχουν ανακατεμένοι.Ο προπονητής φωνάζει έναν αριθμό από το 1-7. Οι παίκτες πρέπει να σχηματίσουν αμέσως

ομάδες με σύνολο ατόμων ίσο προς τον αριθμό. Π.χ. αν ο προπονητής φωνάξει τον αριθμό 4, οι παίκτες πρέπει να σχηματίσουν ομάδες τεσσάρων ατόμων. Ο προπονητής φωνάζει αριθμούς τέτοιους ώστε να περισσεύουν παίκτες. Όποιος παίκτης περισσεύει, δηλαδή, δεν μπορέσει να ενταχθεί σε ομάδα, παίρνει -1 βαθμό.

"Ο 2ος χτυπάει".Οι παίκτες τοποθετούνται σε σχήμα κύκλου και σε απόσταση 2μ. ο ένας (δίπλα) από τον άλλο.

Ένας παίκτης γίνεται "κυνηγός" και ένας άλλος "κυνηγημένος".Ο παίκτης που καταδιώκεται μπορεί να σταθεί μπροστά από έναν παίκτη του κύκλου, ο οποίος,

στη συνέχεια, κυνηγάει τον μέχρι τότε κυνηγό.Αν ο παίκτης που καταδιώκεται χτυπηθεί από τον κυνηγό πριν προλάβει να σταθεί στον κύκλο,

έχουμε αλλαγή ρόλων και ο "κυνηγός" παίρνει +1 βαθμό.

Οι παίκτες σχηματίζουν ζευγάρια και τοποθετούνται στο κέντρο του γηπέδου, καθώς, επίσης, σε κάθε εστία και ένας τερματοφύλακας.

Κάθε ζευγάρι έχει από έναν αριθμό και από μία μπάλα.Ο προπονητής φωνάζει έναν αριθμό και δείχνει με το χέρι το ανάλογο τέρμα.Το ζευγάρι με τον ανάλογο αριθμό σπριντάρει προς το τέρμα που έδειξε ο προπονητής.Στο ύψος της μεγάλης περιοχής, υπάρχει μια μπάλα που τη σουτάρει ο παίκτης από το ζευγάρι, ο

οποίος έτρεξε πιο γρήγορα.Μετά το σουτ, το ζευγάρι τοποθετεί την μπάλα στη γραμμή της μεγάλης περιοχής και, στη

συνέχεια, πηγαίνει στο κέντρο του γηπέδου και εντάσσεται στον κύκλο.Πριν ο προπονητής εκφωνήσει τον αριθμό, τα ζευγάρια των παικτών παίζουν πάσες.

3.2. Βελτίωση της βασικής ταχύτητας3.2. Βελτίωση της βασικής ταχύτητας

Ασκ. 4.Σ' έναν οριοθετημένο χώρο (μεγάλη περιοχή), βρίσκονται όλοι οι παίκτες στη γραμμή του άουτ και

ένας παίκτης "κυνηγός" περίπου 2μ. μπροστά τους.Στη μέση του χώρου (στο σημείο του πέναλτυ), υπάρχουν πολλές μπάλες σε ορίζονται διάταξη η

μία δίπλα στην άλλη. Όταν ο "κυνηγός" ξεκινάει με ταχύτητα για να πάρει μια μπάλα, ξεκινάνε με ταχύτητα και οι άλλοι παίκτες και προσπαθούν να φθάσουν στην άλλη γραμμή της μεγάλης περιοχής (1 6 μέτρα απόσταση) χωρίς να τους χτυπήσει με την μπάλα ο κυνηγός.

Όποιος παίκτης χτυπιέται μετατρέπεται σε κυνηγό.

Η ομάδα Α τοποθετείται σε μια γραμμή, χωρίς να διαθέτει μπάλα. Η ομάδα Β που τοποθετείται 2μ. μπροστά απ' αυτήν, προσπαθεί, μετά το σφύριγμα του προπονητή, να φθάσει, όσο το δυνατόν γρήγορα, μια γραμμή σε απόσταση 25-30 μ.

Η ομάδα Α προσπαθεί να πιάσει τους παίκτες της ομάδας Β.Η ομάδα Α παίρνει +1 βαθμό για κάθε "πιασμένο" παίκτη. Για να αποφευχθούν οι τραυματισμοί, η

ομάδα Β πρέπει να σπριντάρει πάντα προς τα εμπρός και όχι να κάνει ζικ-ζακ.Παραλλαγές: - Η ομάδα Α είναι γονατιστή, ενώ η ομάδα Β τοποθετείται αντιμέτωπη προς την Α.- Η ομάδα Β είναι γονατιστή, ενώ η ομάδα Α έχει στραμμένη την πλάτη της προς την Β.- Η Β βρίσκεται μπρούμυτα και η Α γονατιστή.- Και οι 2 ομάδες τοποθετούνται ανάσκελα (οι σόλες των παπουτσιών αγγίζουν μεταξύ τους).3.3. Βελτίωση της επιδεξιότητας και της ευκινησίας

- Ασκήσεις σε ομάδες 2 ατόμων.

Δύο παίκτες έχουν μία μπάλα. Ο παίκτης Α οδηγεί την μπάλα, ενώ ο Β, που βρίσκεται μπροστά του σε απόσταση 5 μ., τρέχει

και μόλις ο Α φθάσει κοντά του σταματάει απότομα και ανοίγει τα πόδια του. Ο Α παίζει την μπάλα κάτω από τα πόδια του Β και, στη συνέχεια, τρέχει γρήγορα από δίπλα του για να την προλάβει. Αφού την κοντρολάρει, ακολούθως τη μοιράζει στον Β που κάνει το ίδιο.

Ασκ. 7. Ο παίκτης Β βρίσκεται στη θέση "σκαμνάκι".Ο Α χτυπά την μπάλα με το κουντεπιέ πάνω από τον Β, τρέχει και κάνει άλμα πάνω από τον Β.

Μετά, προσπαθεί να προλάβει την μπάλα και αφού γίνει αυτό, την ελέγχει, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, και την πασάρει στον Β που κάνει το ίδιο.

Οι δύο παίκτες τοποθετούνται ο ένας απέναντι από τον άλλο σε απόσταση 5-8 μ.Ο Α πασάρει συρτά την μπάλα προς τον Β και, αμέσως μετά, παίρνει τη θέση οκλαδόν,

ανάσκελα, πρηνηδόν. Ακολούθως, σηκώνεται γρήγορα για να δώσει στον Β πάσα.Ο Β πασάρει και αυτός με τη σειρά του στον Α και, στη συνέχεια, επαναλαμβάνεται το ίδιο

πράγμα.Παραλλαγή: Ο Α κρατάει την μπάλα στα πόδια του (κάνει 3-5 "τσαλιμάκια") και μετά τη δίνει στον

Β. Ο Β στο μεταξύ παίρνει τις παραπάνω θέσεις.Ασκ. 9. Σκυταλοδρομίες με δύο ή περισσότερες ομάδες.

Οι παίκτες παίρνουν θέσεις ο ένας πίσω από τον άλλο. Όρος απαραίτητος είναι να τρέχουν γύρω από τον κώνο.

α) Οι παίκτες στηρίζονται και με τα χέρια και με τα πόδια και προχωράνε σπρώχνοντας την μπάλα με το κεφάλι.

β) Οι παίκτες έχουν από 2-5 μπάλες και προσπαθούν να τις σπρώξουν, συγχρόνως, και με τα χέρια και με τα πόδια.

γ) Μια μπάλα με το πόδι και μια μπάλα με το χέρι (να χτυπάει η μπάλα στο έδαφος, έτσι ώστε να αναπηδάει).

δ) Οι παίκτες στηρίζονται και με τα χέρια και με τα πόδια και προχωράνε έχοντας την μπάλα στην κοιλιά τους.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 10-12 ΕΤΩΝ (ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΙΣ ΗΛΙΚΙΕΣ 10-12 ΕΤΩΝ (ΠΡΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)Το παιδί με την είσοδο του στην ηλικία αυτή διαθέτει μια εξαιρετική ικανότητα μάθησης στον

τομέα της κίνησης και, ειδικότερα, της επιδεξιότητας.Οι προνομιακές προϋποθέσεις για μάθηση αποδίδονται στο γεγονός ότι, το σώμα του παιδιού

στην ηλικία αυτή έχει την καλύτερη σύμμετρη αναλογία.Επίσης, στην ηλικία αυτή παρατηρείται αύξηση της αερόβιας ικανότητας και ενδυνάμωση των

μυών του σώματος.Αυτές οι ευνοϊκές προϋποθέσεις ενισχύουν την παραπέρα βελτίωση των διαδικασιών μάθησης

για την τεχνική. Τα τεχνικά στοιχεία που αποκτήθηκαν στις 2 προηγούμενες βαθμίδες ηλικιών ενισχύονται και αναβαθμίζονται σε υψηλό επίπεδο στη φάση αυτή.

Βασικά τεχνικά στ ο ι χ ε ία της ηλικίας 1 0-12 ετών.1. Συνέχιση της εκμάθησης της τεχνικής.- Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού, με το εξωτερικό του ποδιού, με το κουντεπιέ.- Υποδοχή της μπάλας και έλεγχος της.- Ντρίμπλα (προσποίηση).- Κεφαλιά.2. Εισαγωγή στα βασικά σημεία της τακτικής (τακτικές κινήσεις)2.1. Ατομική τακτική- Κίνηση στο κενό χώρο.- Πάσα/σέντρα.- Εκμάθηση θέσεων, τακτική τερματοφύλακα.2.2. Τακτική σε ομάδες- Σουτ.- Εκμάθηση του "1-2".2.3. Ομαδική τακτική.- Σύστημα παιχνιδιού.3. Βελτίωση της ταχύτητας αντίδρασης, της βασικής ταχύτητας, της ταχυδύναμης, της

αερόβιας ικανότητας και της κινητικότητας.

Στην εκμάθηση τεχνικής επικρατεί, όπως και πριν, η χρήση και εφαρμογή παιγνιωδών μορφών.Όπως και στην ηλικία των 6-8 και 8-10 ετών, πρέπει να δίνεται βαρύτητα στην καλυτέρευση της

κίνησης (της ποιότητας). Και αυτό επιτυγχάνεται με την εφαρμογή καθορισμένων ασκήσεων τεχνικής μέσα από τις οποίες το παιδί συνειδητοποιεί τι πρέπει νά κάνει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Στο θέμα της τακτικής, σ' αυτήν την ηλικία, πρέπει να αφιερώνεται αρκετός χρόνος ώστε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν τα πλεονεκτήματα της συνεργασίας στο παιχνίδι.

Να μάθει, δηλ., το κάθε παιδί να παίζει ομαδικά.Στην ηλικία αυτή οι ασκήσεις τακτικής πρέπει να γίνονται χωρίς ιδιαίτερη πίεση (χρόνος,

αντίπαλος). Αντίθετα, δηλαδή, απ' ότι θα δούμε στην ηλικία των 12-14 ετών, στην οποία έχει ολο-κληρωθεί η αερόβια περιεκτικότητα και εφαρμόζονται αυτές οι ασκήσεις με πίεση (χρόνος, αντίπαλος).

Όσον αφορά τον τομέα της φυσικής κατάστασης στην ηλικία αυτή εφαρμόζεται με το σωστό τρόπο η ταχυδύναμη. Η ταχυδύναμη βελτιώνεται με παιχνιώδη μορφή και με σκυταλοδρομίες. Πρέπει να αποφεύγονται οι ειδικές ασκήσεις ταχυδύναμης που αποσκοπούν στην ταχεία αύξηση της δύναμης.

Τα παιδιά σ' αυτήν την ηλικία πρέπει να μάθουν τις θέσεις (ατομική τακτική) στο παιχνίδι 11:11.Στην ηλικία αυτή (10-12 ετών) υπάρχουν οι καλύτερες βιολογικές και διανοητικές προϋποθέσεις

για μάθηση.Είναι η ηλικία στην οποία τα παιδιά μπορούν να οικειοποιηθούν ένα μεγάλο αριθμό ικανοτήτων

επιδεξιότητας.

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ 1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ

α) Πάσα με το κουντεπιέα) Πάσα με το κουντεπιέ

- Ασκήσεις σε ομάδες 3 ατόμων

Οι παίκτες Β και Γ τοποθετούνται, ο ένας δίπλα στον άλλο, στην αφετηρία των δύο γωνιών ενός τετραγώνου με πλευρές 20 μ. μήκος. Ο παίκτης Α βρίσκεται με την μπάλα στα πόδια στο κέντρο του τετραγώνου. Ο παίκτης Β τρέχει κατά μήκος της γραμμής με κατεύθυνση τον κώνο. Μόλις φθάσει λίγο πιο κάτω από το ύψος του κέντρου ο παίκτης Α του δίνει την μπάλα διαγώνια. Ο παίκτης Β την υποδέχεται, την ελέγχει για λίγα μέτρα και την πασάρει με το κουντεπιέ στον Α, συνεχίζει να τρέχει, πηγαίνει γύρω από τον κώνο και αρχίζει η άσκηση από την αρχή. Τη στιγμή που ο Β επιστρέφει την μπάλα στον Α, ξεκινάει ο Γ και κάνει ακριβώς το ίδιο.

Με την βοήθεια κώνων, χωρίζουμε το γήπεδο σε 3 οριοθετημένες περιοχές, οι οποίες χωρίζονται επίσης σε 3 υποπεριοχές.

Δύο ζευγάρια παικτών από κάθε ομάδα στέκονται στις δύο γραμμές του άουτ αντίστοιχα, ενώ το 3ο ζευγάρι είναι τοποθετημένο στο μεσαίο χώρο. Η μπάλα παίζεται από το 1ο ζευγάρι με "1-2" έως τη γραμμή της μεγάλης περιοχής, απ' όπου με μια μεγάλη μπαλιά δίνεται η μπάλα στους παίκτες που βρίσκονται στο μεγάλο χώρο. Εκεί, την παραλαμβάνει ένας από τους δύο παίκτες, που παίζουν με τη σειρά το "1-2" μέχρι τη γραμμή, που χωρίζεται ο μεσαίος από τον 3ο χώρο και δίνεται η μπάλα με μεγάλη μπαλιά στους παίκτες του 3ου χώρου, οι οποίοι περιμένουν στη γραμμή του άουτ, και αυτοί κάνουν το ίδιο. Μετά από κάθε μεγάλη μπαλιά, το κάθε ζευγάρι πηγαίνει στην αρχική του θέση.

Ποια ομάδα θα κάνει 5 περάσματα σε λιγότερο χρόνο;

β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)

"Σκυταλοδρομία" με 2 ομάδες αποτελούμενες από 6-8 παίκτες η καθεμιά. Σ' ένα σημείο του γηπέδου, οριοθετημένο με 4 κώνους, η μια ομάδα Α σχηματίζει ένα "διάδρομο" και παίζουν με μια μπάλα διαγώνιες πάσες, από τον πρώτο προς τον τελευταίο παίκτη και αντίστροφα. Η άλλη ομάδα Β τρέχει γύρω από τον διάδρομο μια απόσταση που έχει καθοριστεί από κώνους και κάνει έναν κύκλο. Πόσες πάσες θα μπορέσει να παίξει η ομάδα Α καθώς η ομάδα Β τρέχει γύρω από τους κώνους; Μετά έχουμε αλλαγή ρόλων.

Οι παίκτες των ομάδων Α + Β τοποθετούνται στο σημείο του κύκλου της σέντρας ως εξής:3-6 παίκτες της ομάδας Α είναι τοποθετημένοι στον ένα ημικύκλιο, ενώ οι υπόλοιποι (3-4), της

ίδιας ομάδας, αναπτύσσονται έξω από το δεύτερο ημικύκλιο.Η ομάδα Β παίρνει μια αντίστοιχη διάταξη στον υπόλοιπο χώρο. Οι παίκτες της ομάδας Α

συνδυάζονται με μπαλιές, μέσα και έξω από τον κύκλο, και έτσι ώστε η μπάλα να διέρχεται ανάμεσα από τους παίκτες της Β ομάδας, που βρίσκονται μέσα στο ένα ημικύκλιο.

Αν καταφέρουν να περάσουν την μπάλα, χωρίς να την αγγίξουν, οι αντίπαλοι' τους παίρνουν 1 βαθμό.

Αν η μπάλα έρθει στην κατοχή των παικτών της Β ομάδας, τότε αλλάζουν οι ρόλοι.

γ) Πάσα και σουτ με στροφή του σώματος (γυριστό κουντεπιέ)γ) Πάσα και σουτ με στροφή του σώματος (γυριστό κουντεπιέ)

Οι 3 παίκτες τοποθετούνται σε σχήμα τριγώνου απέχοντας ο ένας από τον άλλο 10-15 μ. Ο ένας απ' αυτούς πετά την μπάλα ψηλά και κάθετα και, όταν πέσει στο έδαφος και αφού χτυπήσει μια φορά, δίνει πάσα με γυριστό κουντεπιέ στον παίκτη Β, που κάνει το ίδιο όπως ο παίκτης Α και την πασάρει στον παίκτη Γ κ.ο.κ.

Η τεχνική του σουτ: Το πόδι στήριξης λυγίζει, το κέντρο βάρους του σώματος χαμηλώνει και το πόδι επαφής με την μπάλα τεντώνει. Η ώθηση της μπάλας δίνεται με τη στροφή του σώματος.

5-6 παίκτες μοιράζονται σε 2 ομάδες και τοποθετούνται έξω από τις δύο γωνίες της μεγάλης περιοχής, αντίστοιχα. Ο 1ος παίκτης της μιας ομάδας πετά την μπάλα σαν αράουτ προς το κέντρο της μεγάλης περιοχής (στο ημικύκλιο). Ο 1ος παίκτης της άλλης ομάδας τρέχει και προσπαθεί δίνοντας κλίση στο σώμα του, να σουτάρει και να επιτύχει γκολ. Στη συνέχεια, ο παίκτης που έκανε το αράουτ αλλάζει τη θέση του μ' αυτόν που έκανε το σουτ προς τον τερματοφύλακα.

δ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςδ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας

Δύο ομάδες (Α + Β) τοποθετούνται στο κέντρο του γηπέδου, η μία δίπλα από την άλλη, σε απόσταση 10 μ. περίπου μεταξύ τους. Ο παίκτης της ομάδας Α ξεκινά διαγώνια με την μπάλα στα πόδια. Σχεδόν ταυτόχρονα μ' αυτόν, τρέχει σε διαγώνια κατεύθυνση και ο 1ος παίκτης της Β ομάδας, ο οποίος παίρνει από τον παίκτης της Α ομάδας την μπάλα στο σημείο τομής της συνάντησης τους. Στη συνέχεια, αυξάνει το ρυθμό ταχύτητας και, όταν φθάσει κατά την περιοχή του τέρματος, σουτάρει δυνατά.

Η άσκηση συνεχίζεται με αλλαγή των ρόλων στους παίκτες.

Η τοποθέτηση των παικτών είναι όπως στην προηγούμενη άσκηση. Ο προπονητής, που βρίσκεται ενδιάμεσα και μπροστά απ* αυτούς, σε απόσταση 10 μ., ρίχνει την μπάλα ψηλά προς το μέρος του πρώτου παίκτη της μιας ομάδας, ο οποίος καθώς κινείται την παίρνει με κεφαλιά. Ακολούθως, αναπτύσσοντας ταχύτητα κατευθύνεται με την μπάλα στα πόδια προς την εστία και τε-λικά κάνει σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής (16 μ. περίπου). Ο προπονητής πετά την μπάλα μια φορά προς την αριστερή και μια προς τη δεξιά ομάδα.

Παραλλαγή: Την μπάλα δεν την κοντρολάρει με το κεφάλι για τον εαυτό του, άλλα την πασάρει με το κεφάλι στον παίκτη της άλλης ομάδας, που αφού την κοντρολάρει, την καθοδηγεί με τα πόδια μέχρι το ύψος της μεγάλης περιοχής, απ' όπου σουτάρει.

Μια ομάδα (Α) βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου, ενώ οι άλλες δύο ομάδες (Β+Γ) τοποθετούνται αριστερά και δεξιά της Α ομάδας (ανάμεσα κέντρου και μεγάλης περιοχής) και έτσι ώστε η μεν Β πιο κοντά προς το κέντρο, η δε Γ στο ύψος της μεγάλης περιοχής. Ο 1 ος παίκτης της ομάδας Α πετά την μπάλα ψηλά με το πόδι προς την κατεύθυνση του 1 ου παίκτη της ομάδας Β, ο οποίος χτυπώντας κεφαλιά την προωθεί μπροστά από τον παίκτη Α. Αυτός κινείται προς την κατεύθυνση της μπάλας, την κοντρολάρει και, στη συνέχεια, την πασάρει προς τον 1ο παίκτη της ομάδας Γ. Αυτός με τη σειρά

του την επιστρέφει προς την κατεύθυνση που τρέχει ο Α, που τελικά κάνει το σουτ προς τον τερματοφύλακα.

Την μπάλα τη "μαζεύει" ο 1ος παίκτης της ομάδας Γ, που, ακολούθως, παίρνει θέση στο τέλος της σειράς στην ομάδα Α. Ενώ ο 1ος παίκτης της Β πηγαίνει και καταλαμβάνει την τελευταία θέση στην ομάδα Γ και ο 1ος παίκτης της Α ομάδας παίρνει την τελευταία θέση στην ομάδα Β.

Παραλλαγή: Το "1-2" να γίνεται και από αριστερά και από δεξιά.

Η ομάδα Α τοποθετείται στο κέντρο του γηπέδου, ο παίκτης Β σαν σέντερ-φορ με αντίπαλο του τον σέντερ-μπακ Γ που βρίσκεται πίσω του. Ο παίκτης Β και ο παίκτης Γ βρίσκονται σε απόσταση 20 μ. από τη μεγάλη περιοχή. Στο κέντρο του γηπέδου και δίπλα από την ομάδα Α βρίσκεται επίσης ο επιθετικός Δ.

Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α πασάρει στον Β, ο οποίος του την επιστρέφει αμέσως. Την ίδια στιγμή, ξεκινά και ο Δ που, κινούμενος με κατεύθυνση την εστία, παραλαμβάνει την πάσα που του μοίρασε ο παίκτης της ομάδας Α και αφού την προωθεί μερικά μέτρα, στη συνέχεια, τη σουτάρει προς το τέρμα. Έπειτα από τη φάση αυτή, γίνονται αλλαγές ρόλων. Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α αλλάζει με τον Β, ο Β με τον Γ, ο Γ με τον Α και ο Δ, έχοντας στην κατοχή του την μπάλα, παίρνει θέση στη σειρά της ομάδας Α.

Οι ομάδες (Α, Β, Γ, Δ) τοποθετούνται σε τέσσερα διαφορετικά σημεία του γηπέδου (ανά δύο στο καθένα από τα 2 ήμισυ αυτού) και, συγκεκριμένα, κατά μήκος της πλάγιας γραμμής και ανάμεσα στο κέντρο και τα δύο τέρματα. Το παιχνίδι ξεκινά με τον τερματοφύλακα που ρίχνει την μπάλα αριστερά προς τον 1ο παίκτη της ομάδας Α. Αυτός παίρνει την μπάλα και την πασάρει (μεγάλη μπαλιά) στον Ιο παίκτη της ομάδας Β, ο οποίος με τη σειρά του την προωθεί κατευθείαν προς τον 1ο παίκτη της ομά-δας Δ. Αυτός, πάλι, δίνει την μπάλα με δυνατό σουτ στον 1ο παίκτη της ομάδας Γ, ο οποίος την παραλαμβάνει, προχωρά λίγο και, στη συνέχεια, σουτάρει προς το τέρμα. Έπειτα από το σουτ αυτό, οι πρώτοι στη σειρά παίκτες των ομάδων αλλάζουν θέσεις. Και συγκεκριμένα, ο παίκτης της Α πηγαίνει στην ομάδα Δ, ο παίκτης της Δ στην ομάδα Β, ο παίκτης της Β στην ομάδα Γ και τέλος ο παίκτης της Γ στην ομάδα Α.

Οι παίκτες 3 ομάδων (Α, Β, Γ) τοποθετούνται σε τρεις σειρές, κάθετα προς τη γραμμή μιας περιοχής και σε απόσταση 10Ι 5 μ. ο ένας από τον άλλο αλλά και οι ίδιες οι ομάδες μεταξύ τους. Οι παίκτες της ομάδας Α έχουν την μπάλα στα πόδια και κινούνται προς τους παίκτες της ομάδας Β. Στη συνέχεια, τους αποφεύγουν με ξαφνική προσποίηση, φθάνουν στη γραμμή του αράουτ και γυρίζουν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τώρα οι παίκτες της ομάδας Α κινούνται με την μπάλα στα πόδια προς τους παίκτες της ομάδας Γ. Τους αποφεύγουν και αυτούς με ξαφνική προσποίηση και γυρίζοντας προς τα πίσω πασάρουν την μπάλα στους παίκτες της ομάδας Β, που στο μεταξύ έχουν κινηθεί στη θέση των παικτών της ομάδας Α και οι παίκτες της ομάδας Γ έχουν κινηθεί στη θέση των παικτών της ομάδας Β. Οι παίκτες της ομάδας Β κάνουν το ίδιο, όπως και οι παίκτες της ομάδας Α.

Για κάθε πετυχημένη προσποίηση ο παίκτης παίρνει 1 βαθμό. Για κάθε "κλέψιμο" της μπάλας ο αμυντικός παίρνει 1 βαθμό. Ποιος θα έχει τους περισσότερους βαθμούς μετά από 10 προσπάθειες;

Οι παίκτες της ομάδας Β τοποθετούνται κατά μήκος της μεγάλης περιοχής και σε απόσταση 10 μ. περίπου μπροστά απ' αυτήν.

Σε απόσταση 5-8 μ. περίπου και απέναντι από την ομάδα Β είναι τοποθετημένοι οι παίκτες της ομάδας Α. Το παιχνίδι ξεκινά με τον παίκτη ΑΙ που προσπαθεί να αποφύγει με προσποίηση τον αντίπαλο του Β1. Αφού τον ντριπλάρει, προχωρά μέχρι τη γραμμή της μεγάλης περιοχής και απ' εκεί σουτάρει προς το τέρμα για να επιτύχει γκολ. Το ίδιο προσπαθούν να κάνουν, στη συνέχεια, και οι άλλοι παίκτες (Α2-Β2, Α3-Β3) κ.ο.κ. μέχρι να ολοκληρώσει και ο τελευταίος. Ακολούθως ο ΑΙ αλλάζει τη θέση του με τον Α2, ο Α2 με τον A3 κ.ο.κ. Έπειτα από τις αλλαγές αυτές, οι παίκτες της ομάδας Α ξεκινούν τις επιθέσεις τους εναντίον των παικτών της ομάδας Β. Μετά έχουμε ξανά αλλαγή ρόλων.

Κάθε σουτ κερδίζει 1 βαθμό, κάθε γκολ 2 βαθμούς. Αν ο αμυντικός κερδίσει την μπάλα, τότε παίρνει 1 βαθμό.

ζ) Κεφαλιάζ) Κεφαλιά

Μπροστά από κάθε ομάδα και σε απόσταση 3-5 μ. βρίσκεται ένας παίκτης, που πετά στον 1ο παίκτη της κάθε ομάδας την μπάλα με κεφαλιά. Αυτός την επιστρέφει, επίσης, με κεφαλιά και, στη συνέχεια, κατευθύνεται τρέχοντας προς έναν κώνο, που βρίσκεται πίσω από την ομάδα. Κάνει μια περιφορά απ' αυτόν και μετά τοποθετείται στο τέλος της σειράς στην ομάδα.

Μπροστά από μια ομάδα και σε απόσταση 30 μ. τοποθετείται ένας κώνος. Λίγο αριστερά-πλάγια από την ομάδα βρίσκεται ένας παίκτης που απέχει 20 μ. περίπου από τον κώνο. Μόλις ο παίκτης αυτός ρίχνει κεφαλιά κάθετα προς την ομάδα, ξεκινάει ο 1ος παίκτης της ομάδας και του την επιστρέφει, επίσης, με κεφαλιά και, στη συνέχεια, τρέχει και παίρνει θέση ακριβώς πίσω

από τον κώνο. Ταυτόχρονα με την επιστροφή της κεφαλιάς από τον 1ο παίκτη, ξεκινά ο 2ος παίκτης για να επαναλάβει ότι έκανε και ο 1ος κ.ο.κ.

Δύο ομάδες τοποθετημένες σε δύο σειρές (η μία δίπλα από την άλλη) βρίσκονται με την πλάτη γυρισμένη προς έναν παίκτη. Οι παίκτες των 2 ομάδων σχηματίζουν ζευγάρια. Ο παίκτης με την μπάλα βρίσκεται σε απόσταση 20-25 μ. από τις ομάδες. Αυτός ο παίκτης, λοιπόν, πετάει την μπάλα ψηλά με το κουντεπιέ και με το σύνθημα του γυρίζει το 1ο ζευγάρι γρήγορα. Όποιος από τους 2 παίκτες χτυπήσει 1ος την μπάλα με κεφαλιά παίρνει 1 βαθμό. Μετά την προσπάθεια οι 2 παίκτες πηγαίνουν στο τέλος της σειράς κ.ο.κ.

Παραλλαγή: α) Τη θέση αφετηρίας την αλλάζουμε: Οι παίκτες ξεκινούν από την εδραία θέση, από τη θέση "μπρούμυτα", από τη θέση "ανάσκελα" κλπ.

β) Τοποθετούμε σε μια εστία έναν τερματοφύλακα, που θα πετάει την μπάλα ψηλά και γίνεται το ίδιο.

η) Αράουτη) Αράουτ

Ο παίκτης Α είναι έτοιμος να εκτελέσει το αράουτ και να δώσει την μπάλα προς τον παίκτη Β που μαρκάρεται από έναν "παθητικό" αντίπαλο. Στόχος του Β είναι να καταφέρει να ξεφύγει από τον αντίπαλο του, ώστε να δεχτεί την μπάλα, να την κοντρολάρει με τα πόδια και, στη συνέχεια, να την προωθήσει. Μετά από 5 προσπάθειες, έχουμε αλλαγή ρόλων των 3 παικτών.

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ 2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΜΕ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ

2.1. Ατομική τακτική 2.1. Ατομική τακτική

α) Κίνηση στον κενό χώρο

1+1:1. Ένας επιθετικός που υποστηρίζεται από έναν πασαδόρο παίκτη (τοποθετημένο στο τέρμα Α) παίζει εναντίον ενός αμυντικού. Ο επιθετικός, αναπτύσσοντας ταχύτητα και κινούμενος σωστά στον ελεύθερο χώρο, προσπαθεί να ελευθερωθεί από τον αμυντικό παίκτη για να δεχτεί την πάσα του πασαδόρου- συμπαίκτη του. Αφού τη δεχτεί, την κοντρολάρει και, στη συνέχεια, κατευθύνεται μ' αυτήν προς το τέρμα Β, όπου υπάρχει ένας τερματοφύλακας (πασαδόρος) και γίνεται το ίδιο, όπως και προηγουμένως.

Μετά από 2' έχουμε αλλαγή ρόλων.Αν κερδίσει την μπάλα ο αμυντικός γίνεται επιθετικός και ο επιθετικός γίνεται αμυντικός.

α) Ένας χαφ και ένας επιθετικός παίζουν εναντίον ενός ημιενεργητικού αμυντικού, ο ρόλος του οποίου είναι να μην αφήνει την μπάλα να πηγαίνει προς τον πασαδόρο που βρίσκεται στην εστία. Ο επιθετικός πρέπει να κινείται σωστά στον κενό χώρο και να παίξει σωστά το "1-2" με το χαφ.

Πρέπει, επίσης, να ανοίγει "διαδρόμους" για να δώσει στον πασαδόρο πάσα. Έπειτα από 1-2 λεπτά γίνεται αλλαγή ρόλων.

Παραλλαγή: Ο αμυντικός γίνεται ενεργητικός και όταν κερδίσει την μπάλα παίρνει 1 βαθμό. Ο επιθετικός παίρνει 1 βαθμό για κάθε επιτυχημένη πάσα στον πασαδόρο. Ο πασαδόρος επιστρέφει πάντα στον χαφ την μπάλα.

β) Όπως η α, αλλά στην περίπτωση που ο αμυντικός κερδίσει την μπάλα, την πασάρει στο χαφ και, στη συνέχεια, γίνεται επιθετικός.

1+2:2. Ένας πασαδόρος και δύο επιθετικοί παίζουν εναντίον 2 αμυντικών σ1 ένα περιορισμένο χώρο. Οι επιθετικοί πρέπει να κινούνται σωστά στον κενό χώρο, έτσι ώστε να ξεφεύγουν από τους αντιπάλους τους, για να δεχτούν την πάσα από τον πασαδόρο και την οποία πάσα πρέπει να επιστρέψουν.

Κάθε επιτυχημένη επιστροφή της μπάλας στον πασαδόρο παίρνει 1 βαθμό. Μετά από 3-5 λεπτά γίνεται αλλαγή ρόλων.

Ασκ. 21. 1 +2:2 σε μία εστία.α) Δύο επιθετικοί, βοηθούμενοι από έναν πασαδόρο, επιτίθενται εναντίον 2 αμυντικών σε μία

εστία χωρίς τερματοφύλακα. Κάθε επίθεση αρχίζει με τον πασαδόρο, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα να επιτύχει γκολ. Ύστερα από 3-5 λεπτά γίνεται αλλαγή ρόλων.

β) Όπως και στην α, αλλά όταν ο αμυντικός κερδίσει την μπάλα την επιστρέφει στον πασαδόρο και έχουμε αλλαγή ρόλων.

α) 1+3:3+1 σ' έναν οριοθετημένο χώρο με διαστάσεις 20 χ 30 μ. Η κάθε ομάδα έχει από έναν πασαδόρο που κινείται κατά μήκος της πλάγιας γραμμής και βοηθάει την ομάδα του στο κράτημα της μπάλας, χωρίς να εισέρχεται μέσα στο τετράγωνο. Η ομάδα που έχει την μπάλα στην κατοχή της, προσπαθεί να παίξει όσο το δυνατόν περισσότερες πάσες. Για 5 συνεχόμενες πάσες η ομάδα παίρνει 1 βαθμό. Οι πάσες πρέπει να δίνονται έτσι ώστε οι αντίπαλοι να μην αγγίζουν την μπάλα. Στην περίπτωση που η μπάλα βγει έξω από τον αγωνιστικό χώρο, χτυπιούνται κανονικά αράουτ.

β) 3:3+1+3:3 σε 2 εστίες. Έχουμε ένα χώρο με διαστάσεις 40 χ 40 μ. που το χωρίζουμε σε 2 μέρη, στο καθένα από τα οποία τοποθετείται και μία ομάδα. Στις δύο ομάδες ανήκει ένας πασαδόρος, ο οποίος κινείται με την μπάλα πάντα προς το χώρο, στον οποίο οι επιθετικοί κινούνται καλύτερα στο κενό χώρο. Όταν ο πασαδόρος βρίσκεται στο χώρο ί και παίζει με την ομάδα Α εναντίον της ομάδας Β, οι επιθετικοί παίκτες στο χώρο II πρέπει να κινηθούν στο κενό χώρο, για να δεχτούν την πάσα από τον πασαδόρο. Η αλλαγή χώρου (από το Ι στο II και αντίστροφα) ισχύει μόνο για τον πασαδόρο.

β) Τακτική (συμπεριφορά) στην πάσα και στη σέντραβ) Τακτική (συμπεριφορά) στην πάσα και στη σέντρα

Με αφετηρία το σημείο του κέντρου και την πλάγια γραμμή του γηπέδου, δύο ομάδες (Α και Β) τοποθετούνται, η μια δίπλα στην άλλη, σε απόσταση 20-25 μ. μεταξύ τους.

Πρώτα ξεκινά ο 1ος παίκτης της ομάδας Β, που στην πορεία του, παράλληλα με την πλάγια γραμμή, δέχεται από τον 1 ο παίκτη της ομάδας Α την μπάλα. Αφού την παραλάβει, κάνει ντρίπλες στα τοποθετημένα για το σκοπό αυτό 3-4 σημαιάκια (σλάλομ) και, στη συνέχεια, φθάνοντας κοντά στο "κόρνερ" σεντράρει με κατεύθυνση τη μεγάλη περιοχή, όπου στο μεταξύ έχει φθάσει τρέχοντας ο παίκτης Α που παίζει το ρόλο του κεντρικού κυνηγού. Αυτός (ο Α) με τη σειρά του προσπαθεί, είτε με κεφαλιά, είτε με σουτ, να στείλει την μπάλα στο τέρμα.

Μετά την ολοκλήρωση της προσπάθειας αυτής, οι 2 παίκτες αλλάζουν αμοιβαία τους ρόλους τους. Οι δύο ομάδες αλλάζουν, επίσης, τις θέσεις τους, έπειτα από 10 συνολικά προσπάθειες.

Τρεις ομάδες τοποθετούνται κατά μήκος της μεσαίας γραμμής του γηπέδου σε απόσταση 20 μ. η μία από την άλλη, και έτσι ώστε οι ομάδες Β και Γ να βρίσκονται κοντά στις πλάγιες γραμμές, ενώ η Α ανάμεσα τους.

Το παιχνίδι ξεκινά με τον 1ο παίκτη της ομάδας Α, ο οποίος με την μπάλα στα πόδια κατευθύνεται διαγώνια και προς το σημαιάκι του κόρνερ που βρίσκεται στο δεξί του χέρι.

Ο 1ος παίκτης της ομάδας Β κινείται, επίσης, διαγώνια και προς το μέρος που κινείται ο παίκτης της ομάδας Α.

Στο σημείο τομής, δηλαδή εκεί που τον προλαβαίνει, του παίρνει την μπάλα και αφού προχωράει μ' αυτήν λίγα μέτρα, την πασάρει διαγώνια προς τον παίκτη της ομάδας Α που εξακολουθεί να κινείται. Αυτός την παραλαμβάνει, κατευθύνεται μέχρι το σημείο του κόρνερ και απ' εκεί σεντράρει προς το σημείο της μεγάλης περιοχής, όπου έχει φθάσει ήδη τρέχοντας ο 1ος παίκτης της ομάδας Γ που παίζει το ρόλο του κεντρικού κυνηγού. Αυτόν προσπαθεί να τον εμποδίσει να βάλει γκολ ο παίκτης της ομάδας Β που τρέχει για το σκοπό αυτό στη μεγάλη περιοχή. Στη συνέχεια, οι πρώτοι αυτοί παίκτες αλλάζουν ομάδες. Και συγκεκριμένα, ο παίκτης της Α πηγαίνει στην Β, ο παίκτης της Β πηγαίνει στην Γ και ο παίκτης της Γ με την μπάλα στην Α.

α) Οι ομάδες παίρνουν την ίδια διάταξη με την προηγούμενη άσκηση. Η μπάλα βρίσκεται στην κατοχή του 1ου παίκτη, της ομάδας Α, που την πασάρει αριστερά και διαγώνια προς τον 1ο παίκτη της ομάδας Γ. Αυτός έχει κάνει, ήδη, την εκκίνηση και αφού παραλαμβάνει την μπάλα, κινείται διαγώνια λίγα μέτρα και ακολούθως πασάρει την μπάλα προς τον 1 ο παίκτη της ομάδας Β που κινείται ως κυνηγός στη δεξιά πλευρά του γηπέδου.

Και αυτός με τη σειρά του, αφού προχωράει με την μπάλα στα πόδια μέχρι το σημείο του κόρνερ, στη συνέχεια, σεντράρει την μπάλα μπροστά στην περιοχή του τέρματος, όπου έχει φθάσει ήδη ο 1ος παίκτης της ομάδας Α. Αυτός την πασάρει αμέσως στον 1ο παίκτη της ομάδας Γ, που τελικά τη σουτάρει προς το τέρμα.

β) Ο παίκτης της ομάδας Β, αντί να κατευθύνει την μπάλα προς τον παίκτη της ομάδας Α, τη σεντράρει κατευθείαν στο σημείο που κινείται ο παίκτης της ομάδας Γ. Ακολούθως αυτός πασάρει στον παίκτη της ομάδας Α που σουτάρει προς το τέρμα.

Άλλη παραλλαγή είναι, η αρχική πάσα να γίνεται προς τις δύο κατευθύνσεις των τοποθετημένων ομάδων (αριστερά και δεξιά).

Η διάταξη των 3 ομάδων είναι ίδια με την προηγούμενη άσκηση. Οι 3 ομάδες, δηλαδή, τοποθετούνται σε 3 σειρές με ίσες αποστάσεις μεταξύ τους.

Η μπάλα βρίσκεται στα πόδια του 1 ου παίκτη της ομάδας Α, ο οποίος πασάρει διαγώνια και αριστερά προς τον 1ο παίκτη της ομάδας Γ που έχει κινηθεί, ήδη, στο κενό χώρο. Αυτός μόλις παραλαμβάνει την μπάλα, προχωράει μερικά μέτρα ελέγχοντας την, και ακολούθως πασάρει διαγώνια (με μεγάλη μπαλιά) προς τον 1ο παίκτη της ομάδας Β που μέχρι τώρα έτρεχε παράλληλα σχεδόν με τον 1ο παίκτη της ομάδας Γ και βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του γηπέδου. Ο παίκτης Β παραλαμβάνει την μπάλα και από το σημείο του κόρνερ σεντράρει προς την κατεύθυνση της μεγάλης περιοχής, και, συγκεκριμένα, στο σημείο όπου έχει καταφθάσει τρέχοντας ο παίκτης της ομάδας Γ, που προσπαθεί, κατευθείαν, να πασάρει στον παίκτη Α, ο οποίος σουτάρει προς την εστία.

- Επίθεση για επίτευξη τέρματος με έναν αμυντικό

Η διάταξη των ομάδων είναι όπως στην προηγούμενη άσκηση. Οι 3 πρώτοι παίκτες από κάθε ομάδα, προσπαθούν να πετύχουν γκολ έχοντας σαν αντίπαλο έναν αμυντικό παίκτη.

Έτσι, λοιπόν, έχουμε τη σχέση 3:1.Οι δύο πρώτοι των 2 ομάδων προσπαθούν ν' αποφύγουν, εφαρμόζοντας σωστά το "1-2", τον

αντίπαλο αμυντικό και έπειτα να πασάρουν στον 3ο παίκτη, που έχει, ήδη, κινηθεί στον κενό χώρο. Αυτός, λοιπόν, ελέγχει σωστά την μπάλα και σουτάρει προς την εστία. Η άσκηση πρέπει να γίνεται και από τις δύο πλευρές του γηπέδου.

γ) Βελτίωση του "1-2"γ) Βελτίωση του "1-2"

Σε ένα γήπεδο, που είναι χωρισμένο σε 3 ίσες ζώνες (παράλληλες με τις εστίες), δύο ομάδες αντιμέτωπες παίζουν κανονικό παιχνίδι.

Οι παίκτες που κινούνται στην αμυντική ζώνη παίζουν με 1 επαφή, στη μεσαία ζώνη παίζουν με 2 επαφές και στην επιθετική ζώνη με 3 επαφές.

Αν μία ομάδα παραβεί τους όρους παιχνιδιού, η άλλη ομάδα παίρνει την μπάλα.Στόχος της άσκησης: Γρήγορο πέρασμα από την άμυνα στην επίθεση, εφαρμόζοντας σωστά το

"1-2".Παραλλαγή: Η μπάλα παίζεται στην αμυντική ζώνη με 3 επαφές, στη μεσαία ζώνη με 2 επαφές

και στην επιθετική ζώνη με 1 επαφή.

2.2 Τακτική σε γκρουπ2.2 Τακτική σε γκρουπ

- Ασκήσεις σε γκρουπ 2 ατόμων

Στο κέντρο του γηπέδου είναι 2 γκρουπ. Οι πρώτοι των γκρουπ ξεκινάνε με "1-2", αλλάζοντας, συγχρόνως, θέσεις με κατεύθυνση προς την εστία.

Η μπάλα παίζεται από αριστερά (από το γκρουπ Α) διαγώνια προς τα δεξιά (προς το γκρουπ Β).Ο παίκτης της ομάδας Β ελέγχει την πάσα του παίκτη Α και την οδηγεί προς τα αριστερά και

έπειτα πασάρει στον παίκτη Α κ.ο.κ. Φθάνοντας στη μεγάλη περιοχή, ο παίκτης που βρίσκεται στην πιο κατάλληλη θέση, σουτάρει προς την εστία.

Ασκήσεις σε γκρουπ 3 ατόμων

Τρία γκρουπ Α, Β, Γ βρίσκονται στο κέντρο του γηπέδου, απέχοντας μεταξύ τους 10-15 μ.Η μπάλα παίζεται από τα αριστερά προς τα δεξιά.Οι πάσες είναι κάθετες και οριζόντιες με αλλαγή θέσεων μέχρι τη μεγάλη περιοχή, απ' όπου

γίνεται το σουτ. Ο Α πασάρει οριζόντια (1) στον Β, τρέχει διαγώνια, δέχεται κάθετα (2) την μπάλα από τον Β, ο οποίος κινείται διαγώνια και αριστερά. Ο Α πασάρει οριζόντια (3) τώρα την μπάλα στον παίκτη Γ, ο οποίος πασάρει κάθετα (4) πάλι στον Α που έχει κινηθεί, ήδη, διαγώνια και δεξιά. Ο Α πασάρει ορίζονται στον Γ που, ήδη, έχει κινηθεί διαγώνια προς το κέντρο. Ο Γ πασάρει κάθετα με

τη σειρά του στον Α, ο οποίος δίνει την τελική πάσα στον παίκτη Β, που έχει κινηθεί προς τ' αριστερά, και γίνεται απ' τον Β το τελικό σουτ.

Έξω από τις δύο γωνίες της μεγάλης περιοχής και στην προέκταση της παράλληλης προς το τέρμα γραμμής τοποθετούνται δύο ομάδες (Γ, Δ). Ανάμεσα στις ομάδες αυτές, και συγκεκριμένα στο μέσο της γραμμής της μεγάλης περιοχής, είναι τοποθετημένος ο παίκτης Β. Μία τρίτη ομάδα (η Α) τοποθετείται μπροστά από το σημείο του κέντρου του γηπέδου. Ο 1 ος παίκτης της ομάδας αυτής κινείται με την μπάλα στα πόδια προς το τέρμα και φθάνοντας λίγα μέτρα πριν από τον παίκτη Β, του πασάρει την μπάλα. Αυτός του την επιστρέφει αμέσως παίζοντας το "1-2" και ο παίκτης Α την πασάρει αμέσως στον παίκτη Δ, που σουτάρει προς την εστία.

Η διαγώνια αυτή πάσα να γίνεται και προς την ομάδα Γ και προς την ομάδα Δ.Αυτός που σουτάρει πηγαίνει στο γκρουπ Α και ο παίκτης Α πηγαίνει ανάλογα ή στην ομάδα Γ ή

στην ομάδα Δ.

2.3. Ομαδική τακτική2.3. Ομαδική τακτική

- Βελτίωση της συμπεριφοράς στην ομαδική τακτική

Στην άσκηση αυτή, έχουμε τη σχέση παικτών 3:3. Ένας χαφ, και δύο επιθετικοί παίζουν εναντίον 2 αμυντικών και ενός Λίμπερο.

Ο χαφ κινείται με την μπάλα στα πόδια από το κέντρο του γηπέδου προς την εστία. Ο επιθετικός που κινείται στην αριστερή πλευρά του γηπέδου, ξεφεύγει ξαφνικά από την επιτήρηση του αντιπάλου του, δέχεται την κατάλληλη στιγμή την πάσα από το χαφ και του την επιστρέφει αμέσως.

Ο χαφ, αφού δεχτεί την πάσα από τον επιθετικό, συνεχίζει να κινείται προς την εστία. Καθώς κινείται παίζει το "1-2" με τον άλλον επιθετικό που κινείται στον ελεύθερο χώρο, και, αφού αποφεύγει και το λίμπερο, σουτάρει προς την εστία για να επιτύχει γκολ. Μετά το σουτ έχουμε αλλαγή ρόλων. Ο χαφ πηγαίνει λίμπερο, ο λίμπερο γίνεται αμυντικός (στόπερ), ο αμυντικός (στόπερ) γίνεται επιθετικός, ο άλλος επιθετικός γίνεται αμυντικός (ακραίος), ο αμυντικός (ακραίος) γίνεται επιθετικός και ο επιθετικός γίνεται χαφ.

- Παιχνίδι από τα πλάγια, με έναν ακραίο αμυντικό που επιτίθεται χωρίς να έχει αντίπαλο

Η άσκηση ξεκινάει από τον τερματοφύλακα, που πετάει την μπάλα σε έναν παίκτη που βρίσκεται στη θέση του δεξιού ακραίου μπακ. Αυτός κοντρολάρει την μπάλα, την ελέγχει για μερικά μέτρα και την πασάρει στον επιθετικό που κινείται στη δεξιά πλευρά. Ο επιθετικός πασάρει την μπάλα σε έναν

παίκτη που κατέχει τη θέση του λίμπερο, ο οποίος πασάρει με τη σειρά του στον ακραίο μπακ, που έχει κινηθεί ήδη προς τη γωνία της μεγάλης περιοχής και αυτός αφού κοντρολάρει την μπάλα, προχωράει μερικά μέτρα και σουτάρει προς την εστία. Μετά το σουτ έχουμε αλλαγή ρόλων.

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 10-12 ΕΤΩΝ

3.1. Ταχύτητα3.1. Ταχύτητα

- Ασκήσεις χωρίς την μπάλα.

Δύο ομάδες τοποθετούνται στο κέντρο του γηπέδου. Ο 1ος παίκτης κάθε ομάδας με το σφύριγμα του προπονητή, καθοδηγεί την μπάλα 20 μ. περίπου μέχρι έναν κώνο. Εκεί τη στοπάρει με τη σόλα του παπουτσιού, επιστρέφει χωρίς μπάλα και χτυπάει τον επόμενο παίκτη της ομάδας του, ο οποίος σπριντάρει προς τον κώνο, παίρνει την μπάλα και αφού την καθοδηγήσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, τη δίνει στον 3ο παίκτη της ομάδας κ.ο.κ.

- Ασκήσεις με την μπάλα

Ασκ. 2.Έχουμε δύο ομάδες των 3 ατόμων (3:3) και παίζουν στο μισό γήπεδο.Η μία ομάδα (οι 3 αμυντικοί) βρίσκονται στη μεσαία γραμμή και αριστερά προς τη γραμμή του

αράουτ και η άλλη ομάδα (οι 3 επιθετικοί) στο σημείο της σέντρας.Ο τερματοφύλακας εκτελεί δυνατό ελεύθερο προς την πλευρά των επιθετικών παικτών, οι οποίοι

προσπαθούν να κοντρολάρουν, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, την μπάλα.Οι 3 αμυντικοί μετά το ελεύθερο χτύπημα του τερματοφύλακα σπριντάρουν για να εμποδίσουν,

όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, τους 3 επιθετικούς να εκδηλώσουν επίθεση.Οι 3 επιθετικοί προσπαθούν με σωστές πάσες, να φθάσουν στην επιτυχία ενός τέρματος. Για να

επιτευχθεί αυτό, πρέπει να έρθουν τουλάχιστον μια φορά σε επαφή με την μπάλα.Όταν η προσπάθεια τελειώσει ή οι αμυντικοί κερδίσουν την μπάλα έχουμε αλλαγή ρόλων.

3.2. Ταχύτητα αντίδρασης3.2. Ταχύτητα αντίδρασης

- Ασκήσεις με 2 Άτομα

Οι παίκτες σε ζευγάρια κινούνται με την μπάλα. Ο πίσω παίκτης προσπαθεί ν' ακολουθήσει τον παίκτη που βρίσκεται μπροστά του και σε απόσταση 3-5 μ. και προσπαθεί να κάνει τις ίδιες ενέργειες του μπροστινού παίκτη.

Το σύνθημα (ακουστικό) δίνεται από τον προπονητή.Με το 1 ο ακουστικό σύνθημα σπριντάρει ο μπροστινός και ακολουθεί ο πίσω παίκτης. Με το

2ο ακουστικό σύνθημα ο μπροστινός παίκτης σταματάει απότομα, το ίδιο κάνει και ο πίσω. Έτσι κινούνται με αργό ρυθμό μέχρι το επόμενο ακουστικό σύνθημα.

Παραλλαγή: - Ο μπροστινός παίκτης προσπαθεί να ξεφύγει μέχρι μια ορισμένη γραμμή από τον πίσω, όταν ακούσει το σύνθημα. Ο πίσω παίκτης προσπαθεί να τον αγγίξει.

- Οι 2 παίκτες έχουν από έναν αριθμό, το 1 και το 2. Ο προπονητής φωνάζει έναν αριθμό, ας πούμε το 1. Ο παίκτης που έχει το 1 προσπαθεί να ξεφύγει από τον παίκτη με τον αριθμό 2.

Ασκ. 4.Ένας παίκτης, χωρίς μπάλα, στέκεται 2 μ. περίπου μπροστά σε έναν τοίχο έχοντας στραμμένο το

πρόσωπο του προς αυτόν. Ο άλλος παίκτης βρίσκεται πίσω του και πετάει την μπάλα ή πάνω από τον συμπαίκτη του ή δίπλα απ' αυτόν. Ο μπροστινός παίκτης με το χτύπημα της μπάλας στον τοίχο, προσπαθεί να αντιδράσει γρήγορα και να πιάσει την μπάλα.

3.3. Ταχυδύναμη3.3. Ταχυδύναμη

- Σκυταλοδρομίες

Οι παίκτες στέκονται σε απόσταση 5μ. ο ένας πίσω από τον άλλον. Ο τελευταίος παίκτης της σειράς κάνει άλμα πάνω από τους εμπρός ευρισκόμενους, που είναι στη θέση "σκαμνάκι" και μόλις κάνει το τελευταίο άλμα τρέχει στο τέλος της σειράς και χτυπάει τον τελευταίο παίκτη και έπειτα καταλαμβάνει τη θέση "σκαμνάκι" μπροστά από τον 1 ο παίκτη της σειράς. Ο τελευταίος παίκτης, μετά το άγγιγμα, αρχίζει τα άλματα.

Ο 1ος του γκρουπ τρέχει κουτσαίνοντας στο ένα πόδι (αριστερό) μέχρι τον κώνο που βρίσκεται σε απόσταση 10 μ. Εκεί αφήνει μια μέντισιν-μπολ και πηγαίνει πάλι κουτσαίνοντας με το

άλλο πόδι (δεξί) στο τέλος της σειράς κ.ο.κ.Ο 2ος πηγαίνει κουτσαίνοντας με το δεξί πόδι και γυρίζει με το αριστερό έχοντας τη μέντισιν-

μπολ, που τη δίνει στον 3ο παίκτη κ.ο.κ.

3.4. Αερόβια αντοχή3.4. Αερόβια αντοχή

- Ασκήσεις με μεγάλα γκρουπ

4:4:4 (5:5:5). Η ομάδα Α επιτίθεται εναντίον της ομάδας Β στο μισό γήπεδο (1), όπου ένας παίκτης της ομάδας Β είναι τερματοφύλακας. Όταν πετυχαίνει η ομάδα Α γκολ ή όταν βγάζει την μπάλα άουτ ή όταν την πιάνει ο τερματοφύλακας, η ομάδα Β αρχίζει την επίθεση ενώ η ομάδα Α έχει διάλειμμα στο μισό γήπεδο (1).

Η ομάδα Β επιτίθεται στο μισό γήπεδο (2) εναντίον της ομάδας Γ. Μετά την τελική προσπάθεια η ομάδα Γ επιτίθεται εναντίον της ομάδας Α, που αμύνεται στο μισό γήπεδο (1) κ.ο.κ.

Μέχρι την μεσαία γραμμή του γηπέδου, οι επιθετικοί μπορούν να διεκδικήσουν την μπάλα. Μόλις οι αμυντικοί περάσουν τη μεσαία γραμμή, η προσπάθεια αυτή σταματάει.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)*ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)*Το παιδί βρίσκεται μέχρι το 13ο έτος της ηλικίας του πριν από την προεφηβική φάση.Γι1 αυτό το λόγω η ηλικία αυτή ανταποκρίνεται μεθοδικά και περιεκτικά στην προπαιδική φάση

(10-12 ετών).Με την είσοδο του παιδιού στην 1η εφηβική φάση έχουμε την ωριμότητα του φύλου και την

αύξηση του ύψους.Έτσι, λοιπόν, έχουμε ψυχικές και σωματικές μεταβολές, που ζημιώνουν την παράταξη και την

ευλυγισία.Επειδή, όμως, παράλληλα με τις μεταβολές αυτές, βελτιώνεται και η πνευματική ικανότητα, το

δεύτερο ήμισυ της φάσης αυτής (13 προς 14 ετών) δεν είναι η φάση της στασιμότητας (της απραξίας), αλλά η φάση κατά την οποία μαθαίνονται τα πνευματικά στοιχεία του παιχνιδιού. Έτσι, λοιπόν, τα βασικά στοιχεία στην 1η φάση της ηλικίας αυτής (12-13 ετών) είναι:

1η φάση. Όλα όσα διδάχθησαν στην ηλικία των 10-12 ετών, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

- Τεχνικά στοιχεία- Τακτικά στοιχεία- Στοιχεία Φυσικής Κατάστασης2η φάση (13-14 ετών). 1) Περαιτέρω μάθηση όλων των γνωστών τεχνικών στοιχείων. 2) Τακτική- Βελτίωση των βασικών τακτικών ικανοτήτων στο παιχνίδι.- Δυνατότητα αντίληψης.- Αντίληψη του χώρου.- Αντίληψη του χρόνου.2.1. Ατομική τακτική- Τακτική των θέσεων.2.2. Τακτική σε γκρουπ- Κίνηση στον κενό χώρο (ξεμαρκάρισμα).- Μαρκάρισμα αντιπάλου, κάλυψη χώρου, συνδυασμένη κάλυψη (αλληλοκάλυψη).- Συνεργασία με τον τερματοφύλακα.3. Βελτίωση της ταχυδύναμης, της μέγιστης δύναμης, της αερόβιας αντοχής, της κινητικότητας.Η βελτίωση της τεχνικής, εξαιτίας της αύξησης του ύψους, επιτυγχάνεται δύσκολα.Ο στόχος, λοιπόν, της προπόνησης τεχνικής πρέπει να συνδυάζεται μαζί με την προπόνηση της

τακτικής και της φυσικής κατάστασης.Το βάρος της προπόνησης πέφτει στην ηλικία αυτή στην τακτική συμπεριφορά, που πρέπει όχι

μόνο να εφαρμόζεται με διάφορες ασκήσεις στην προπόνηση, αλλά πρέπει να συμπληρώνεται και με

θεωρητικό μάθημα.Σαν πρώτος και κυριότερος στόχος είναι ο ποδοσφαιριστής να μάθει να συνεργάζεται με τους

υπόλοιπους παίκτες.Επειδή η τεχνική προπονείται, ταυτόχρονα, και με την τακτική και με τη φυσική κατάσταση, σαν

βασικό στοιχείο στην ηλικία αυτή είναι και η βελτίωση ορισμένων στοιχείων της φυσικής κατάστασης.Στο επίκεντρο της προπόνησης βρίσκονται, όσον αφορά τα στοιχεία της φυσικής κατάστασης, η

μέγιστη δύναμη, η ταχυδύναμη και η αερόβια αντοχή.Αξιοπρόσεκτο είναι ότι κατά την προπόνηση των στοιχείων της φυσικής κατάστασης, πρέπει να

δίνεται αρκετός χρόνος για ενεργητικό διάλειμμα μετά από μεγάλη επιβάρυνση, γιατί η ανάπτυξη των εσωτερικών οργάνων στην 1 η εφηβική φάση μένει λίγο πίσω από την ανάπτυξη του κινητικού συστήματος.

Με την όξυνση του πνεύματος που έχουμε σ' αυτήν την ηλικία, οι ποδοσφαιριστές γίνονται περισσότερο κριτικοί αλλά, συγχρόνως, γίνονται δυσκολότεροι στην κατανόηση, εξαιτίας της δυσαναλογίας του σώματος.

Ο προπονητής πρέπει να τους εξηγεί και να τους δείχνει, συνέχεια, έτσι ώστε να μη χάσουν την αυτοπεποίθηση τους, γιατί αυτό είναι μέσα στους στόχους της ηλικίας αυτής.

Τα παιδιά έχουν δυσκολία λόγω δυσκαμψίας, όσον αφορά την κινητικότητα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η προπόνηση παρουσιάζει στασιμότητα στην ηλικία αυτή.

Αντίθετα αυξάνει και σε ένταση και σε ποσότητα.

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 12-14 ΕΤΩΝ (ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ)

α) Πάσα με το κουντεπιέα) Πάσα με το κουντεπιέ

Ομάδες των 3 ατόμων. Οι παίκτες στέκονται σε απόσταση 20 μ., πάνω σε μία γραμμή.Η μπάλα πασάρεται με το κουντεπιέ από τον παίκτη Α στον Β και, συγχρόνως, ο παίκτης Γ

κινείται προς το κέντρο, για να μαρκάρει παθητικά τον παίκτη Β.Ο Β κοντρολάρει την μπάλα που δέχτηκε από τον Α και, αφού γυρίσει μετωπικά προς τον Γ, τον

ντριμπλάρει και κινείται προς τη θέση του Γ. Μετά ο Β πασάρει στον Γ, που κάνει το ίδιο όπως και ο Β.

Ένας πασαδόρος βρίσκεται σε απόσταση 20 μ. από τους συμπαίκτες του.Ο πασαδόρος πασάρει την μπάλα με το κουντεπιέ στους συμπαίκτες του, που την επιστρέφουν

χωρίς να κάνουν κοντρόλ και μετά τρέχουν γύρω από έναν κώνο που βρίσκεται 10 μ. πίσω τους και κινούνται πάλι προς τον πασαδόρο, δέχονται την πάσα, την επιστρέφουν κ.ο.κ.

Προσοχή! - Πάσα χωρίς κοντρόλ ("με μία").

- Πάσα και αλλαγή κατεύθυνσης με σπριντ.- Καλές πάσες με κίνηση.

4 ομάδες των 3 ατόμων βρίσκονται στις γωνίες ενός τετραγώνου (η πλευρά περίπου 30 μ.).Ο 1ος παίκτης του γκρουπ Β κινείται στον κενό χώρο προς το γκρουπ Γ, δέχεται την διαγώνια

συρτή πάσα του παίκτη Α και αφού οδηγεί την μπάλα για λίγα μέτρα, την παραδίδει στον 1ο παίκτη του γκρουπ Γ. Ο παίκτης του γκρουπ Α που έδωσε την πάσα στον Β, πηγαίνει τελευταίος στο γκρουπ Δ.

Τώρα ο Δ κινείται στον κενό χώρο και δέχεται την πάσα από τον παίκτη Γ κ.ο.κ.Παραλλαγή: Η πάσα πρέπει να είναι διαγώνια και ψηλή (σαν σέντρα).

β) Πάσα με το εσωτερικό μέρος του ποδιούβ) Πάσα με το εσωτερικό μέρος του ποδιού

Ομάδες των 3 ατόμων.

Οι παίκτες στέκονται ο ένας από τον άλλον σε απόσταση 10μ. περίπου σε μία ευθεία γραμμή. Η μπάλα παίζεται προς το μεσαίο παίκτη, που την επιστρέφει και κατόπιν ακολουθεί μεγάλη πάσα προς τον 3ο παίκτη.

Μετά τη μεγάλη πάσα, ο μεσαίος αλλάζει με τον παίκτη, που έδωσε τη μεγάλη πάσα.

2 ομάδες των 3 ατόμων βρίσκονται σε απόσταση 30 μ. η μία από την άλλη.Στη μέση της απόστασης βρίσκεται ένα μεγάλο τέρμα 3-4 μ. πλάτος.Οι παίκτες προσπαθούν να περάσουν την μπάλα, χτυπώντας την με το εσωτερικό μέρος του

ποδιού μέσα από την εστία. Οι πάσες πρέπει να δίνονται από τους παίκτες, χωρίς να γίνεται κοντρόλ.Μετά την πάσα οι παίκτες κινούνται γύρω από έναν κώνο, που βρίσκεται πλάγια και σε

απόσταση 10 μ. και μετά πηγαίνουν στο απέναντι γκρουπ.

Έξι παίκτες τοποθετούνται απέναντι σε 2 σειρές των 3 ατόμων.Η απόσταση είναι μεταξύ των σειρών περίπου 30 μ. και η απόσταση μεταξύ των παικτών,

επίσης, 30 μ.Όλοι οι άλλοι παίκτες κινούνται με την μπάλα στη μέση των 2 σειρών και παίζουν το "1-2" με τον

εκάστοτε παίκτη της κάθε σειράς, μια δεξιά και μια αριστερά. Η μπάλα όταν επιστραφεί στον μεσαίο παίκτη, την κοντρολάρει και, αφού κινηθεί λίγο με αυτήν, την πασάρει στον επόμενο παίκτη.

Μετά την τελευταία πάσα, ο μεσαίος παίκτης παίρνει τη θέση του Ζ, ο Ζ τη θέση του Ε, ο Ε του Δ, ο Δ του Γ, ο Γ του Β, ο Β του Α και ο Α πηγαίνει να πάρει την μπάλα και να παίξει το ρόλο του μεσαίου παίκτη.

γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςγ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας

Ασκ. 7.2 ομάδες βρίσκονται σε απόσταση 40 μ. η μία από την άλλη. Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α κινείται

με την μπάλα λίγα μέτρα και δίνει μια μεγάλη πάσα στον 1 ο της ομάδας Β και πηγαίνει, τρέχοντας, στο τέλος της ομάδας Β.

Ο παίκτης Β, αφού κοντρολάρει την μπάλα, κινείται γύρω από την ομάδα του και μετά πασάρει την μπάλα στον επόμενο παίκτη της ομάδας Α, που κάνει το ίδιο.

Δύο ομάδες (Α + Β) βρίσκονται στη μεσαία γραμμή του γηπέδου. 'Ένας πασαδόρος βρίσκεται μπροστά τους σε απόσταση 20 μ. Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α πασάρει την μπάλα στον πασαδόρο και κινείται στον κενό χώρο προς την εστία No 2. Δέχεται την πάσα από τον πασαδόρο και, αφού κινηθεί γρήγορα μ' αυτήν, σουτάρει προς την εστία.

Τώρα, ο 1ος παίκτης της ομάδας Β πασάρει την μπάλα στον πασαδόρο, και κινείται στον κενό

χώρο προς την εστία No 1.Δέχεται την πάσα από τον πασαδόρο και, αφού κινηθεί γρήγορα μ' αυτήν, σουτάρει προς την

εστία.Ο παίκτης Α πηγαίνει στην ομάδα Β και ο παίκτης Β στην ομάδα Α.Σε τακτικά χρονικά διαστήματα αλλάζουμε τον πασαδόρο.

Δύο ομάδες (Α +Β) βρίσκονται στη μεσαία γραμμή του γηπέδου, η μία απέναντι από την άλλη, κοντά στις γραμμές του αράουτ. Ένας πασαδόρος βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου. Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α πασάρει την μπάλα στον πασαδόρο και κινείται διαγώνια στον κενό χώρο προς την εστία 1. Δέχεται την μπάλα από τον πασαδόρο, την ελέγχει και αφού ντριπλάρει τον 1ο παίκτη της ομάδας Β, που έχει τρέξει για να τον μαρκάρει, σουτάρει προς την εστία.

Τώρα, ο 2ος παίκτης της ομάδας Β πασάρει στον πασαδόρο και κάνει τι και ο παίκτης της ομάδας Α. Ο 2ος παίκτης της ομάδας Α είναι τώρα αμυντικός.

Σ' ένα περιορισμένο χώρο (π.χ. μεγάλη περιοχή) βρίσκονται 2 ομάδες. Οι 4 γωνίες του χώρου είναι αριθμημένες από το 1 -4. Κάθε 2ος παίκτης της κάθε ομάδας έχει μπάλα.

Οι κάτοχοι της μπάλας πρέπει να ελέγχουν σωστά την μπάλα, να την προστατεύουν από τους ελεύθερους παίκτες, που έχουν το ρόλο του αμυντικού.

Οι παίκτες σχηματίζουν ζευγάρια (ο ένας παίκτης έχει μπάλα, ο άλλος δεν έχει).Ο προπονητής λέει σε τακτικά χρονικά διαστήματα έναν αριθμό από το 1-4. Οι κάτοχοι της

μπάλας πρέπει να τρέξουν προς τη μία γωνία με τον αντίστοιχο αριθμό, πιεζόμενοι από τους αντιπάλους.

Αντιστοιχία παικτών 1:1:1 με 3 εστίες και με παίκτες που αλλάζουν ρόλους.Οι 3 μικρές εστίες είναι στις γωνίες ενός υποτιθέμενου τριγώνου.Κάθε παίκτης αμύνεται στη δική του εστία και επιτυγχάνει γκολ στις άλλες δύο.Όταν ένας παίκτης δέχεται γκολ, (στην δική του εστία) αλλάζεται από έναν άλλο παίκτη, που

περίμενε πίσω από αυτήν την εστία που μπήκε το γκολ.

1:1 με 6 παίκτες σε έξι χώρους.Ένας οριοθετημένος χώρος (π.χ. μεγάλη περιοχή) είναι χωρισμένος σε 6 ζώνες, όπου σε κάθε

ζώνη βρίσκεται και αμύνεται ένας αμυντικός.Από την 1 η ζώνη ξεκινούν συγχρόνως 6 επιθετικοί, ο καθένας με την μπάλα του, και

προσπαθούν, αποφεύγοντας όλους τους αμυντικούς να φθάσουν στην τελική γραμμή (μετά την 6η ζώνη).

Ο κάθε αμυντικός προσπαθεί να κλέψει στη ζώνη του, όσο περισσότερες μπάλες.Ο επιθετικός, που χάνει την μπάλα του, βγαίνει έξω από το παιχνίδι.Ποια ομάδα έχει τους περισσότερους αμυντικούς μετά από ένα συγκεκριμένο αριθμό

προσπαθειών;

δ) Κεφαλιάδ) Κεφαλιά

Δύο ομάδες, αποτελούμενες από 4-5 παίκτες η καθεμία, βρίσκονται σε απόσταση 5-8 μ. απέναντι και διαγώνια, η μία από την άλλη.

Ο 1ος παίκτης της ομάδας Α δίνει διαγώνια πάσα με το κεφάλι στον Ιο παίκτη της ομάδας Β, ο οποίος την επιστρέφει με κεφαλιά στον 2ο παίκτη της ομάδας Α και συνεχίζουν έτσι μέχρι και τον τελευταίο παίκτη.

Ποια ομάδα θα κάνει τα περισσότερα λάθη;

Οι παίκτες σχηματίζουν έναν κύκλο.Στο κέντρο του κύκλου, βρίσκεται ένας πασαδόρος, ο οποίος πασάρει την μπάλα με το πλασέ ή

με το κουντεπιέ, στον κάθε παίκτη του κύκλου και δέχεται την μπάλα με κεφαλιά και αφούκοντρολάρει την μπάλα, την πασάρει στον επόμενο παίκτη του κύκλου κ.ο.κ.Παραλλαγές: - Οι παίκτες κινούνται μία προς τα δεξιά, μία προς τα αριστερά.- Ο πασαδόρος πασάρει με το κεφάλι.

Δύο ομάδες (Α + Β) βρίσκονται σε απόσταση 10 μ. απέναντι η μία από την άλλη.Μεταξύ των ομάδων και διαγώνια, βρίσκεται ένας πασαδόρος. Αυτός πασάρει στον 1 ο παίκτη

της ομάδας Α, που κάνει κεφαλιά στον απέναντι παίκτη της ομάδας Β, που δίνει κεφαλιά στον πασαδόρο και αυτός με τη σειρά του στον επόμενο παίκτη της ομάδας Α κ.ο.κ.

Κάθε παίκτης τρέχει μετά από την πάσα στο τέλος της άλλης ομάδας.Ο πασαδόρος αλλάζεται μετά από ορισμένα λεπτά.Παραλλαγή: Το παιχνίδι ξεκινάει από την άλλη ομάδα.

3 ομάδες βρίσκονται στις γωνίες ενός τριγώνου με πλευρές 6 μ. Η μπάλα παίζεται με το κεφάλι από την μία γωνία στην άλλη και κάθε παίκτης μετά την πάσα τρέχει στην επόμενη ομάδα.

Η κατεύθυνση του παιχνιδιού αλλάζει όταν ένας παίκτης περάσει και από τις 3 γωνίες.

2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΕΧΝΙΚΟΤΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ2. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΕΧΝΙΚΟΤΑΚΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

α) "1-2" ("ένα-δύο")α) "1-2" ("ένα-δύο")

Ένας πασαδόρος πασάρει την μπάλα, διαδοχικά μία προς τα δεξιά και μία προς τα αριστερά.Ο συμπαίκτης του, που βρίσκεται απέναντι σε απόσταση 8-10 μ., πρέπει να επιστρέψει την πάσα

χωρίς να κάνει κοντρόλ και κινείται προς την άλλη πλευρά, για να δεχτεί από τον πασαδόρο πάλι την μπάλα.

Αξιοσημείωτο: Το πόδι στήριξης πρέπει να δείχνει την κατεύθυνση της πάσας.

Οι 2 παίκτες βρίσκονται σε απόσταση 15-20 μ. απέναντι ο ένας από τον άλλο.

Ο κάτοχος της μπάλας κινείται προς το συμπαίκτη του, ο οποίος σπριντάρει προς τα εμπρός, δέχεται την πάσα από το συμπαίκτη του και την ξαναγυρίζει εμπρός και διαγώνια, έτσι ώστε ο συμπαίκτης του να τη βρει μπροστά του.

Αλλαγή θέσης των παικτών και γίνεται το ίδιο.Ο παίκτης, που ξεκινάει την άσκηση, πηγαίνει μία προς τα δεξιά και μία προς τα αριστερά, για να

δεχτεί την πάσα.' "1-2" με σουτ στην εστία.

Μπροστά στη μεγάλη περιοχή βρίσκεται ένας επιθετικός, που μαρκάρεται από έναν αμυντικό.Από το κέντρο του γηπέδου, ένας παίκτης-χαφ κινείται με τ μπάλα προς την εστία. Ο επιθετικός

ξεφεύγει από τον αμυντικό με ξαφνική κίνηση και προσφέρεται για πάσα. Ο παίκτης χαφ αμέσως, πασάρει την μπάλα στον επιθετικό και τη δέχεται μπροστά του και, αφού την ελέγχει για λίγα μέτρα, σουτάρει προς την εστία.

Ο χαφ γίνεται αμυντικός, ο αμυντικός γίνεται επιθετικός κ ο επιθετικός πηγαίνει στην ομάδα, που βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου.

- Ασκήσεις με μορφή παιχνιδιού

- Ομάδες των 5 ατόμων

"1-2" με σουτ.Μπροστά στη μεγάλη περιοχή, βρίσκεται ένας παίκτης στη θέση του σέντερ-φορ και μαρκάρεται

από ένα παίκτη-στόπερ.Από το κέντρο του γηπέδου, ένας παίκτης-χαφ κινείται προς την εστία. Ο επιθετικός, αφού

προηγουμένως ξεφεύγει από τον αντίπαλο του, προσφέρεται για πάσα και, αφού τη δέχεται, την επιστρέφει, έτσι ώστε ο παίκτης-χαφ να τη βρει μπροστά και να σουτάρει αμέσως.

Μετά έχουμε αλλαγή ρόλων. Ο χαφ γίνεται στόπερ, ο στόπερ γίνεται επιθετικός και ο επιθετικός πηγαίνει στο γκρουπ, που βρίσκεται στο κέντρο.

1+1:1 μεταξύ 2 τερμάτων, όπου βρίσκονται 2 πασαδόροι.Ένας χαφ επιτίθεται και έχει συμπαίκτη έναν επιθετικό, ο οποίος μαρκάρεται από έναν αμυντικό.

Παίζει το "1-2" με τον επιθετικό και δίνει την μπάλα στον πασαδόρο, που βρίσκεται στο τέρμα. Μετά πηγαίνει προς την άλλη κατεύθυνση (προς το άλλο τέρμα). Αν ο αμυντικός την κερδίσει την μπάλα, γίνεται, αμέσως, επιθετικός και ο επιθετικός γίνεται αμυντικός. Μετά από 2' λεπτά γίνεται αλλαγή των παικτών. Οι επιθετικοί γίνονται πασαδόροι, οι πασαδόροι γίνονται αμυντικοί και αλλάζει ο αμυντικός.

1:1+1+1:1 σε 2 τέρματα.Ο χαφ ενεργεί μεταξύ 2 γκρουπ και ορίζει την κατεύθυνση της επίθεσης. Οι επιθετικοί πρέπει να

πετύχουν τέρματα με την βοήθεια του χαφ. Ο χαφ μπορεί ν' αλλάξει την κατεύθυνση όπως θέλει. Οι αμυντικοί, στην αρχή, είναι, εν μέρει, ενεργητικοί. Μετά από 2' αλλάζουν.

Ο κάτοχος της μπάλας κινείται προς έναν συμπαίκτη (απόσταση 10-15 μ.) ο οποίος τρέχει και αυτός πάνω του και παραλαμβάνει την μπάλα. Ο κάτοχος οδηγεί την μπάλα με το δεξί πόδι. Ο συμπαίκτης του την υποδέχεται με το δεξί και αντιστρόφως.

Πολύ σημαντικό: Ο κάτοχος της μπάλας πρέπει να την παραδώσει, όσο το δυνατόν έγκαιρα, και πρέπει να την προστατεύει με το σώμα. Δεν πρέπει να την πασάρει, αλλά να αφήσει να την πάρει ο άλλος καθώς κυλάει.

Ο ρυθμός σ' αυτήν την άσκηση μετά την παράδοση της μπάλας, πρέπει ν' ανεβεί από τον νέο κάτοχο σε καινούρια κατεύθυνση.

Διαγώνια παράδοση και κλείσιμο της άσκησης με σουτ χωρίς αμυντικό (χωρίς πίεση).Δύο γκρουπ βρίσκονται περίπου 1 0 μ. το ένα από το άλλο στο κέντρο του γηπέδου. Ο κάτοχος

της μπάλας κινείται διαγώνια, στοπάρει την μπάλα και την αφήνει στον συμπαίκτη του από το άλλο γκρουπ, ο οποίος στο μεταξύ τρέχει προς το μέρος του, παίρνει την μπάλα και από τη μεγάλη περιοχή σουτάρει.

ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ 12-14 ΕΤΩΝΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟΥ 12-14 ΕΤΩΝ

3.1. Βελτίωση βασικών στοιχείων τακτικής με μορφή παιχνιδιού (αίσθηση του χώρου, του 3.1. Βελτίωση βασικών στοιχείων τακτικής με μορφή παιχνιδιού (αίσθηση του χώρου, του χρόνου και συμπεριφορά αντίληψης)χρόνου και συμπεριφορά αντίληψης)

3:1+έναν ακραίο αμυντικό.Στις γωνίες ενός μεγάλου τετράγωνου χώρου ή στο 1/4 του γηπέδου είναι 4 μικροί χώροι (10 χ 10

μ.).Στο χώρο Α παίζουν 3:1. Ο αμυντικός συμπεριφέρεται εν μέρει ενεργητικά. Ο επιθετικός που

βρίσκεται στο χώρο Δ παρατηρεί το παιχνίδι, σπριντάρει προς το χώρο Γ, μετά από αστραπιαία συνεννόηση με το βλέμμα με τον κάτοχο της μπάλας και δέχεται τη μπάλα διαγώνια στο χώρο Γ. Οι 3 επιθετικοί από τον χώρο Α σπριντάρουν στον ίδιο χώρο Γ. Όποιος πηγαίνει τελευταίος γίνεται αμυντικός και παίζεται 3:1. Σπριντάρει ο αμυντικός που έμεινε στο χώρο Α (τώρα όμως παίζει το ρόλο του επιθετικού), προς το χώρο Β για να δεχθεί κάθετη μπαλιά και οι 3 επιθετικοί τρέχουν πάλι στον χώρο Β κ.ο.κ.

.4:2+2 σε 2 χώρους.Σ' ένα μικρό χώρο Ι, βρίσκονται στην εξωτερική γραμμή του οι παίκτες A3 και Α4, στην εξωτερική

γραμμή του χώρου II οι παίκτες Β3 και Β4. Η ομάδα Α έχουν στην κατοχή τους τη μπάλα. Στο χώρο Ι παίζουν λοιπόν 4 επιθετικοί εναντίον 2 αμυντικών της ομάδας Β. Ο σκοπός της άσκησης είναι να μεταφερθεί η μπάλα από τους επιθετικούς της Α στους παίκτες Β3 και Β4 στο χώρο II, μετά από πολύ καλή συνεργασία. Η μπάλα πρέπει να περνάει ψηλά από τη μεσαία γραμμή. Στο χώρο II η ομάδα Β εναντίον των Α1 και Α2 κ.ο.κ. Αλλαγή μετά από 3'-5' λεπτά των αμυντικών με τους επιθετικούς.

5:3+2 σε 2 χώρους.Γι' αυτήν τη μορφή παιχνιδιού, σχηματίζουμε 2 χώρους σε απόσταση μεταξύ τους 10 μ. Στον

χώρο Ι παίζει η ομάδα Α με 5 επιθετικούς εναντίον 3 αμυντικών της ομάδας Β. Δύο άλλοι παίκτες της ομάδας Β περιμένουν στον χώρο II και οι 2 ομάδες είναι δηλ. από 5 παίκτες. Η Α προσπαθεί λοιπόν στο χώρο Ι με "1-2" και συνεχή συνεργασία να κρατήσει όσο μπορεί τη μπάλα για έξι συνεχείς πάσες παίρνει 1 βαθμό (οι επαφές μπορεί να περιορίζονται μόνο σε 2).

Οι αμυντικοί προσπαθούν να κλέψουν τη μπάλα και, αν το πετύχουν αυτό, πασάρουν στο χώρο II στους συμπαίκτες τους και σπριντάρουν προς το χώρο αυτό. 3 παίκτες της ομάδας Α πηγαίνουν στο χώρο II για να αμυνθούν, για να κλέψουν τη μπάλα.

Οι παίκτες, στο μεταξύ, έχουν ο καθένας από έναν αριθμό έως το 5. Έτσι για να μην μπερδεύονται την 1η φορά γίνονται αμυντικοί: 1, 2 και 3 2η φορά γίνονται αμυντικοί: 4, 5 και 1

3η φορά γίνονται αμυντικοί: 2, 3 και 44η φορά γίνονται αμυντικοί: 5, 1 και 2 κ.ο.κ.

Στο γήπεδο, δίπλα στη μεσαία γραμμή, προς τις γραμμές του αράουτ, σχηματίζονται 4 χώροι Α, Β, Γ, Δ. Στους χώρους Α και Γ παίζεται 2:3 (3:4 ή 4:5) όπου η ομάδα με τους 2 παίκτες έχει μπάλα και επιτίθεται. Αν πετύχει γκολ ξαναεπιτίθεται. Αν την κλέψει η ομάδα με τους 3 παίκτες, παίζουν το "1-2" και με μια προωθημένη μπαλιά βγαίνουν από το χώρο και προς το τέρμα (χώρος Α - τέρμα 1) (χώρος Β - τέρμα 2) για να επιτεθούν και να πετύχουν τέρμα. Ένα γκολ πετυχαίνεται μόνο τότε, όταν κάθε παίκτης της ομάδας των 3 παικτών μετά τη μεγάλη μπαλιά το λιγότερο 1 φορά αγγίξει την μπάλα. Η ομάδα των 2 ατόμων αμύνεται και προσπαθεί ν' αποτρέψει το γκολ. Όταν τελειώσει η επίθεση, αρχίζει το παιχνίδι στους χώρους Δ και Β.

Όπως η προηγούμενη άσκηση, αλλά τώρα τα 2 πλαϊνά ενώνονται και γίνονται ένας μεγαλύτερος χώρος. Σε κάθε χώρο παίζουν 3 επιθετικοί κα> ένας πασαδόρος εναντίον 3 αμυντικών. Οι επιθετικοί πρέπει να περάσουν την οριακή γραμμή του χώρου με τη μπάλα στα πόδια και μετά να επιτεθούν για γκολ. Αν την κερδίσουν τη μπάλα οι αμυντικοί, τρέχει ένας παίκτης τους στο κενό χώρο προς το τέρμα, δέχεται την πάσα και προσπαθεί να πετύχει γκολ. Ένας επιθετικός τρέχει κι αυτός για να τον εμποδίσει.

Παιχνίδι σ' όλο το γήπεδο με τερματοφύλακες και με διαφορετικά καθήκοντα. Στο κέντρο του γηπέδου, είναι ένας χώρος καθορισμένος από κώνους περίπου 30 μ., ο οποίος δεν επιτρέπεται να πατηθεί.

α) Σε κάθε μισό του γηπέδου, στέκονται 2 αμυντικοί στο τέρμα και 2 στο χώρο εναντίον 3 επιθετικών. Πετυχαίνετε ένα γκολ, ή κλέβουν τη μπάλα οι αμυντικοί που πρέπει με μια μεγάλη μπαλιά να τη μεταβιβάσουν τη μπάλα στους επιθετικούς της ομάδας τους στο άλλο μισό του γηπέδου, χωρίς να εισέλθουν στον απαγορευμένο χώρο.

β) Ίδια άσκηση με έναν τερματοφύλακα, 3 αμυντικούς και 3 επιθετικούς.γ) Ίδιο παιχνίδι με 4 αμυντικούς, έναν τερματοφύλακα και μόνο 2 επιθετικούς.

3.2. Τακτική των θέσεων3.2. Τακτική των θέσεων

α) Αμυντικοί

Δύο άτομα σε απόσταση 20-25 μ. Ο ένας ρίχνει ψηλές μπαλιές. Ο συμπαίκτης του τη στοπάρει με το στήθος και τη μεταβιβάζει αυτός τώρα ψηλά στον άλλον, που κάνει το ίδιο. Την αφήνουν να χτυπάει στο έδαφος και με γυριστό σουτ την επιστρέφουν.

Ο αμυντικός κάθεται στο έδαφος και σηκώνεται γρήγορα (μετά από μπαλιά που του ρίχνει ο συμπαίκτης του στον αέρα) για να χτυπήσει κεφαλιά με άλμα.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΓΚΡΟΥΠ 3 ΑΤΟΜΩΝ

Ένας πασαδόρος πασάρει τη μπάλα στον, εν μέρει, ενεργητικό επιθετικό του, ο οποίος μαρκάρεται στενά. Ο αμυντικός πρέπει να προσπαθήσει να τη βρει πρώτος και να την επιστρέψει στον πασαδόρο. Ο αμυντικός βρίσκεται πίσω και λίγο πλάγια από τον επιθετικό, έτσι ώστε να βλέπει τη μπάλα και τον επιθετικό.

Η μπάλα παίζεται ψηλά και πλάγια, ο επιθετικός και ο αμυντικός ξεκινούν για τη μπάλα, ο αμυντικός πρέπει να την επιστρέψει με κεφαλιά με άλμα (άλμα με το ένα πόδι).

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΓΚΡΟΥΠ 4 ΑΤΟΜΩΝ

Δύο αμυντικοί στέκονται μπροστά και πλάγια από τα δοκάρια. Ο δεξιός επιθετικός κινείται με τη μπάλα στη γραμμή του αράουτ, βγάζει σέντρα στο δεξιό μπακ, που χτυπάει τη μπάλα με κεφαλιά στον αριστερό επιθετικό, που την παίρνει, κινείται προς το σημαιάκι του κόρνερ, βγάζει σέντρα στον αριστερό μπακ που την επιστρέφει με κεφαλιά στο δεξιό εξτρέμ, που έχει τρέξει στο μεταξύ στην αρχική του θέση. Μετά από 10 προσπάθειες, αλλαγή ρόλων.

Οι αμυντικοί όπως στην προηγούμενη άσκηση με 2 μπάλες. Ο δεξιός επιθετικός σεντράρει στον αριστερό μπακ, που επιστρέφει την μπάλα με κεφαλιά, το ίδιο κάνει ο αριστερός επιθετικός στο δεξιό μπακ. Μετά από 10 προσπάθειες αλλαγή ρόλων.

Στη μεγάλη περιοχή βρίσκονται 2 επιθετικοί, οι οποίοι μαρκάρονται στενά από 2 αμυντικούς. Ένας χαφ πασάρει τη μπάλα από το ημικύκλιο του κέντρου, μια δεξιά μια αριστερά προς τους επιθετικούς, οι οποίοι παίρνουν τη μπάλα καθώς τρέχουν. Κινούνται προς το σημαιάκι και μετά σεντράρουν προς το κέντρο της μεγάλης περιοχής στους επιθετικούς τους. Οι αμυντικοί πρέπει να προσπαθήσουν να αποκρούσουν τη μπάλα και να τη στείλουν στο χαφ. Οι επιθετικοί συμπεριφέρνονται, εν μέρει, ενεργητικοί. Οι επιθετικοί τρέχουν μετά από κάθε σέντρα στην αρχική τους θέση.

Στη θέση του λίμπερο και στις 2 θέσεις των ακραίων αμυντικών στέκονται από 2-3 παίκτες. Ο δεξιός μπακ τρέχει διαγώνια προς το κέντρο, γύρω από έναν κώνο, δέχεται τη μπάλα από τον λίμπερο, παίζει κατευθείαν και πηγαίνει πίσω στη μεσαία σειρά. Ο λίμπερο, που έπαιξε την 1 η πάσα, αλλάζει θέση και πηγαίνει στη σειρά του δεξιού αμυντικού. Ο 2ος παίκτης, στη μεσαία γραμμή, πασάρει τη μπάλα προς τ' αριστερά, όπου στο μεταξύ έχει ξεκινήσει ο αριστερός αμυντικός, ο οποίος επιστρέφει τη μπάλα στη μεσαία σειρά και πηγαίνει στο τέλος της μεσαίας γραμμής. Ο πασαδόρος της μεσαίας γραμμής πηγαίνει στην αριστερή πλευρά.

Μπροστά στη γραμμή της μεγάλης περιοχής βρίσκεται ο λίμπερο, ο αριστερός αμυντικός και ο δεξιός αμυντικός στις θέσεις τους. Ένας χαφ από το ημικύκλιο πασάρει στο λίμπερο, ο οποίος πασάρει με τη σειρά του μια δεξιά και μια αριστερά και τρέχει γύρω από τον κώνο. Έρχεται μπροστά πάλι για να δεχθεί πάλι την πάσα του χαφ. Οι ακραίοι αμυντικοί κοντρολάρουν τη μπάλα και πασάρουν στο χαφ, ο οποίος έχει μετακινηθεί πλάγια για να δεχθεί την πάσα.

Οι αμυντικοί, μετά την πάσα, τρέχουν γύρω από τους κώνους και είναι έτοιμοι για να δεχθούν τη νέα πάσα.

β) Επιθετικοί και χαφ

Όλοι οι παίκτες, σε ζευγάρια, (ο ένας επιθετικός, ο άλλος αμυντικός) τρέχουν ελεύθερα μπροστά από το τέρμα και 2 χαφ βρίσκονται στο κέντρο του γηπέδου σε απόσταση 20 μ. μεταξύ τους. Ο ένας χαφ έχει τη μπάλα. Ο προπονητής φωνάζει έναν επιθετικό. Αυτός ξεμαρκάρεται ταχύτατα, πηγαίνει προς το χαφ που έχει τη μπάλα, δέχεται την πάσα από το χαφ και τη δίνει με "μία" στο άλλο χαφ. Ο αμυντικός προσπαθεί ν' αποκρούσει τη μπαλιά.

Όπως η προηγούμενη άσκηση, αλλά τώρα ο επιθετικός τη ξαναγυρίζει την πάσα στον ίδιο χαφ, ο οποίος τη μεταβιβάζει, αμέσως, σ' άλλον επιθετικό που είναι ξεμαρκαρισμένος και παίζει τώρα με το άλλο χαφ.

Ελεύθερο παιχνίδι με 2 επιθετικούς χαφ και ένα ορισμένο αριθμό από επιθετικούς επιτιθέμενους

εναντίον ενός αμυντικού χαφ και τους ανάλογους αμυντικούς.Στην αρχή χωρίς λίμπερο, μετά από λίγο, όμως, με λίμπερο. Κάθε επίθεση αρχίζει με το ελεύθερο

του τερματοφύλακα σ έναν επιθετικό χαφ που είναι ξεμαρκαρισμένος.Σημεία που πρέπει να προσεχθούν- Τέρματα μετά από μακρινά σουτ των χαφ.- Τέρματα μετά από σέντρες των χαφ.- Τέρματα μετά από "1-2" με τους χαφ.- Τέρματα μετά από συνεργασία με τους χαφ.

3.3 Τακτική σε γκρουπ 3.3 Τακτική σε γκρουπ

α) Κίνηση στον κενό χώρο

4:2 σ’ ένα μικρό χώρο (12μ. χ 12 μ.).Οι επιθετικοί πρέπει να κινούνται κατάλληλα στο δικό τους τετράγωνο του χώρου. Έτσι δίνεται η

δυνατότητα στον κάτοχο της μπάλας, να έχει 3 λύσεις για πάσα, προς τ' αριστερά, προς τα δεξιά, ανάμεσα από τους 2 αμυντικούς.

α) Οι 2 αμυντικοί συμπεριφέρνονται εν μέρει ενεργητικά, δενπροσπαθούν να κλέψουν τη μπάλα, αλλά αναγκάζουν τους επιθετικούς να ξεμαρκάρονται για να

δεχθούν πάσα. Μετά από 1'-2' λεπτά, αλλαγή του ζευγαριού των αμυντικών.β) Με 3 επαφές, με 2 επαφές, με 1 επαφή.γ) Οι αμυντικοί γίνονται ενεργητικοί και, όταν κλέψουν, τη μπάλα γίνονται επιθετικοί.δ) Οι επιθετικοί χωρίζονται σε 2 ζευγάρια, όπου τα ζευγάρια βρίσκονται διαγώνια. Κάθε διαγώνια

πάσα παίρνει 1 βαθμό. Αλλαγή γίνεται όταν χάνεται η μπάλα.

4:2 σ' ένα τέρμα.4 επιθετικοί παίζουν εναντίον 2 αμυντικών σ' ένα τέρμα. Ξεκινούν από το τέρμα και προσπαθούν,

δια μέσου έξυπνου παιξίματος και καλής συνεργασίας και σωστού ξεμαρκαρίσματος, ν' αδειάσουν τους 2 αμυντικούς και να πετύχουν τέρμα.

α) Με 2 ή 3 επαφές.β) Σουτ μετά από "1-2".γ) Τέρμα μετά από κεφαλιά κατόπιν σέντρας.δ) Σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή.

1+2:2+ λίμπερο στο μισό γήπεδο μ' ένα τέρμα. Ένας χαφ επιτίθεται με 2 εξτρέμ στην αριστερή πλευρά του γηπέδου εναντίον 2 αμυντικών και ένας λίμπερο. Ο χαφ προσπαθεί με "1-2" να αποφύγει τους αμυντικούς και να τραβήξει τον λίμπερο πάνω του. Οι επιθετικοί πρέπει να ξεμαρκαριστούν, έτσι ώστε να παίξουν το "1-2" και να πετύχουν τέρμα. Αν κλέψουν τη μπάλα οι αμυντικοί, πασάρουν σ' έναν 2ο χαφ που βρίσκεται στο κέντρο και με 2 επιθετικούς εναντίον 2 αμυντικών επιτίθενται στη δεξιά πλευρά. Ο λίμπερο πρέπει ν' αλλάξει το ίδιο δηλ. προς τη δεξιά πλευρά, για να καλύψει τους 2 αμυντικούς του. Ο μέχρι τώρα χαφ πηγαίνει προς το κέντρο του γηπέδου. Οι 2 αμυντικοί παίζουν "μαν του μαν". Ο λίμπερο καλύπτει το χώρο. Μετά το "1-2", όταν πρέπει ο λίμπερο να μαρκάρει παί-κτη, πρέπει ένας αμυντικός σαν ελεύθερος παίκτης να πάει προς τα πίσω για να καλύψει τη θέση του λίμπερο.

4:6 με 2 πασαδόρους σ' ένα μικρό χώρο.Η ομάδα των 6 ατόμων επιτρέπεται το πολύ με 2 επαφές να παίζει και παίρνει μετά από 5

πετυχημένες πάσες ένα βαθμό. Η ομάδα των 4 παικτών παίζει με πολλές επαφές της μπάλας και παίρνει, για κάθε πάσα προς τους πασαδόρους που βρίσκονται στη γραμμή του 4γώνου, 1 βαθμό. Οι πασαδόροι πρέπει να μη γυρίζουν τη μπάλα με "μία". Μετά από 5'-10' αλλαγή. Όταν είναι στην κατοχή της μπάλας η ομάδα των 4 παικτών, πρέπει να εφαρμόζεται το "μαν του μαν". Όταν έχει τη μπάλα η ομάδα των 6 ατόμων, τότε εφαρμόζεται το "μαρκάρισμα χώρου".

Ένας χαφ επιτίθεται με τον αριστερό εξτρέμ και τον σέντερ-φορ εναντίον του δεξιού μπακ και του στόπερ. Η άμυνα καλύπτεται από τον λίμπερο. Ο χαφ παίζει πάσες προς τον σέντερ-φορ που παίζει με "μία" τη μπάλα προς τον εξτρέμ για να αποφύγουν τους αμυντικούς. Οι αμυντικοί προσπαθούν να κλέψουν την μπάλα και να πασάρουν στον αμυντικό χαφ στη δεξιά πλευρά του γηπέδου, ο οποίος με το δεξιό εξτρέμ και το σέντερ-φορ επιτίθεται προς τη δεξιά πλευρά του γηπέδου.

γ) Ασκήσεις τακτικής σε συνεργασία με τον τερματοφύλακα

1+3:3 σ' ένα τέρμα.Ένας χαφ επιτίθεται με 3 επιθετικούς εναντίον 3 αμυντικών. Οι επιθετικοί προσπαθούν μαζί με το

χαφ που δεν μπορεί να πετύχει τέρμα, τον τερματοφύλακα ν' απασχολούν. Όταν έρχεται οτερματοφύλακας σ' επαφή με τη μπάλα, πετάει τη μπάλα σ' ένα ξεμαρκάριστο αμυντικό, ο οποίος

τη δίνει στο χαφ και αλλάζουν οι ρόλοι. Οι επιθετικοί γίνονται αμυντικοί και αντίστροφα. Αν κερδίσει την μπάλα η άμυνα, τη γυρίζει στον τερματοφύλακα που την πετάει στον χαφ. Όταν πετυχαίνουν γκολ, τη μπάλα την παίρνει ο χαφ και κάνει επίθεση ξανά η ίδια ομάδα. Αν ο τερματοφύλακας αποκρούσει το ένα πίσω από το άλλο 3 σουτ, παίρνει 1 βαθμό.

Παραλλαγή: Το γκολ πετυχαίνεται με το κεφάλι ή με απευθείας σουτ μετά από σέντρα.

4:3 σε 2 περιορισμένους χώρους.Στις γωνίες της μεγάλης περιοχής και προς τη γραμμή του αράουτ σχηματίζονται 2 χώροι (20 χ

30 μ.). Στον χώρο Α επιτίθενται 4 επιθετικοί εναντίον 3 αμυντικών. Αν κερδίσει τη μπάλα η άμυνα, την γυρίζει αμέσως στον τερματοφύλακα. Αυτός την πετάει σ' έναν επιθετικό του χώρου Β, που είναι ξεμαρκάριστος. Έτσι στο χώρο Β γίνεται το ίδιο, όπως στον χώρο Α. Οι επιθετικοί παίρνουν 1 βαθμό, όταν παίζουν 6 πάσες τη μία πίσω από την άλλη (με 2 επαφές).

4. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ4. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

4.1. Ασκήσεις και παιχνίδια για τη βελτίωση της γενικής δύναμης4.1. Ασκήσεις και παιχνίδια για τη βελτίωση της γενικής δύναμης

1. "Μεταφορά της μέντισιν-μπολ προς τα πίσω".

Οι παίκτες κάθονται ο ένας πίσω από τον άλλο. Ο 1ος βάζει τη μέντισιν-μπωλ πάνω στη κοιλιά

του και περπατάει με τα πόδια και με τα χέρια προς τον 1ο παίκτη της ομάδας που βρίσκεται απέναντι (5μ. περίπου) και την παραδίδει. Το παιχνίδι συνεχίζεται μ' αυτόν τον τρόπο.

2.Άλματα πάνω από τους συμπαίκτες σαν σκυταλοδρομία".

10-12 παίκτες ανήκουν σε μία ομάδα. 5-6 παίκτες από αυτούς σχηματίζουν εμπόδια σε απόσταση 2-3 μ. ο ένας από τον άλλο.

Στην αρχή - μπρούμυτα. Μετά - από τη θέση "παγκάκι".Οι άλλοι παίκτες κάνουν άλματα πάνω από τους συμπαίκτες τους και μετά πηγαίνουν στο τέλος

του γκρουπ. Ο συναγωνισμός γίνεται 5-6 φορές.Την πρώτη φορά το άλμα γίνεται με το αριστερό πόδι, τη 2η με το δεξί πόδι και την 3η με τα δύο

πόδια.Παραλλαγή: - Στην επιστροφή τρέχουν ανάμεσα από τα "εμπόδια". - Και προς τα εμπρός και

προς τα πίσω άλμα με το ένα πόδι.3. "Σχοινάκι".

Οι παίκτες πρέπει να τρέξουν 20 μ., κάνοντας σχοινάκι μέχρι έναν κώνο. Αφήνουν τα σχοινάκια στον κώνο και επιστρέφουν με σπριντ. Οι επόμενοι σπριντάρουν μέχρι τους κώνους,. παίρνουν τα σχοινάκια και με αλματάκια γυρίζουν πίσω και παραδίδουν τα σχοινάκια στους επόμενους.

Το άλμα να γίνεται: - και με τα 2 πόδια.- με το ένα πόδι.- με τα 2 πόδια προς τα πίσω.- με το 1 πόδι προς τα πίσω.

4.2. Βελτίωση της γενικής αντοχής4.2. Βελτίωση της γενικής αντοχής

Μαζί με το τρέξιμο στο δάσος και το εντατικό interval είναι κατάλληλες οι εξής μορφές παιχνιδιού για την προπόνηση της αερόβιας ικανότητας.

4. Οι παίκτες χωρίζονται σε ομάδες 2-3 ατόμων.

Αυτές οι ομάδες βρίσκονται σε 2 σειρές πίσω από τη γραμμή του άλλου τέρματος.Ο τερματοφύλακας χτυπάει ελεύθερο και οι παίκτες των 2 πρώτων ομάδων ξεκινάνε με ταχύτητα

για να κερδίσουν τη μπάλα για λογαριασμό της ομάδας τους. Η ομάδα που φθάνει πρώτη στη μπάλα κάνει επίθεση και η άλλη αμύνεται.

Οι παίκτες πετυχαίνουν γκολ μόνο εφ' όσον έχουν αγγίξει τη μπάλα τουλάχιστον μία φορά.Αν οι αμυντικοί κερδίσουν τη μπάλα, γίνονται αμέσως επιθετικοί και οι επιθετικοί γίνονται

αμυντικοί.5. Έχουμε 3 επιθετικούς και 6 αμυντικούς σε 2 τέρματα.Παίζεται σε 2 χώρους στο πλάτος του γηπέδου. Οι ομάδες αποτελούνται από 3 παίκτες.Η ομάδα Α παίζει εναντίον της ομάδας Β και μετά εναντίον της ομάδας Γ.Αν η αμυνόμενη ομάδα κερδίσει τη μπάλα ή η επιτιθέμενη πετύχει γκολ, τότε η επιτιθέμενη ομάδα

πηγαίνει προς την άλλη εστία και επιτίθεται εναντίον της ομάδας Γ.Για περισσότερη ένταση πρέπει να βρίσκονται και άλλες μπάλες στις εστίες, έτσι ώστε να μη

διακόπτεται ο ρυθμός του παιχνιδιού.6. Σκυταλοδρομία 800 μ. ή 1 200 μ.Η κάθε ομάδα αποτελείται από 3-4 παίκτες και ο κάθε παίκτης τρέχει 3 φορές τα 800 μ. ή 2 φορές

τα 1 200 μ.Μετά από κάθε προσπάθεια ο παίκτης έχει τόσο διάλειμμα, όσο χρόνο χρειάζονται οι άλλοι

παίκτες της ομάδας του, για να τρέξουν την ίδια απόσταση.Αυτός ο συναγωνισμός πρέπει να γίνεται από καιρό σε καιρό (2-5 εβδομάδες).7. Test επίδοσης - Cooper TestΚάθε παίκτης προσπαθεί να διανύσει σε 12' μία όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση.Μετά την πάροδο των 12' (σφυρίζει ο προπονητής), υπολογίζεται για τον κάθε παίκτη η

απόσταση που διανύθηκε και μετρούνται οι σφυγμοί των παικτών.Το Test αυτό πρέπει να γίνεται τακτικά.Λίστα επίδοσης

Επίπεδο Φυσικής 10-12 ετών 12-14 ετών 14-16 ετών 16-18 ετώνΚατάστασης Προπαιδικό Παιδικό Εφηβικό ΕρασιτέχνεςΆριστο 2.900 μ. 3.100 μ. 3.250 μ. 3.400 μ.

Πολύ καλό 2.700 μ. 2.950 μ. 3.100 μ. 3.250 μ.Καλό 2.350 μ. 2.450 μ. 2.650 μ. 2.850 μ.Ικανοποιητικό 1900 μ. 2.000 μ. 2.200 μ. 2.400 μ.Ελλιπές 1250 μ. 1.350 μ. 1.500 μ. 1700 μ.

ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΕΤΩΝ (ΕΦΗΒΙΚΟ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 16-18ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΕΤΩΝ (ΕΦΗΒΙΚΟ) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 16-18 ΕΤΩΝ (ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ)ΕΤΩΝ (ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ)

Στη β' φάση της ηλικίας αυτής έχουμε θετικές αλλαγές (βελτίωση των κινητικών μαθήσεων). Οι αναλογίες των μερών του σώματος γίνονται ομοιόμορφες. Το μυϊκό σύστημα αυξάνεται και τα όργανα προσαρμόζουν την ικανότητα απόδοσης σ' αυτές του κινητικού συστήματος.

ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ1. Εκμάθηση όλων των γνωστών ΤΕΧΝΙΚΩΝ στοιχείων σε μορφή αγώνα (παιχνιδιού).2. Βελτίωση των ΤΕΧΝΙΚΟΤΑΚΤΙΚΩΝ στοιχείων.- Εφαρμογή του "1-2".- Παραλαβή - παράδοση.

3. Τελειοποίηση της ΤΑΚΤΙΚΗΣ3.1. Ατομική τακτική- Τακτική των θέσεων (αμυντικοί - χαφ - επιθετικοί)- Τάκλιν3.2. Τακτική σε γκρουπ- Παιχνίδι με ενισχυμένη άμυνα.- Παιχνίδι με αριθμητική υπεροχή.- Εκμάθηση στις μονομαχίες στην άμυνα.- Κάλυψη χώρου, συνδυασμένη κάλυψη.4. Φυσική κατάσταση4.1. Βελτίωση της αερόβιας αντοχής.4.2. Βελτίωση της αναερόβιας αντοχής.4.3. Βελτίωση της ταχύτητας.4.4. Βελτίωση της ταχυδύναμης.4.5. Βελτίωση της μέγιστης δύναμης.4.6. Βελτίωση της κινητικότητας.Κυρίως δίνεται περισσότερο βάρος στη βελτίωση της αναερόβιας αντοχής (αντοχή στην

ταχύτητα). Η βαρύτητα στην αντοχήστην ταχύτητα δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε με την είσοδο στη β' φάση της

ηλικίας αυτής να εφαρμοστεί η προπόνηση στην υψηλότερη ένταση βαρύτητας, για να πετύχουμε μία απότομη αύξηση της απόδοσης.

Σπουδαίο είναι ν' αρχίσουμε με μικρή ένταση ή με μέτρια ένταση στην αρχή και μετά να την αυξήσουμε σταδιακά και σταθερά, γιατί έτσι αποφεύγουμε υπερφόρτωση των παικτών. Ακόμη η αντοχή στην ταχύτητα να εφαρμόζεται καλύτερα δια μέσου παιχνιδιών.

Στην εκμάθηση ΤΕΧΝΙΚΗΣ είναι σπουδαίο και βασικό να γίνονται τώρα οι ασκήσεις υπό πίεση.Οι παίκτες πρέπει να μάθουν να εφαρμόζουν τεχνικά στοιχεία κάτω από διαφορετικές συνθήκες

σε μορφές ασκήσεων και μορφές παιχνιδιού σε υψηλότερο ρυθμό και πάντοτε με υποτιθέμενο αντίπαλο. Έτσι εφαρμόζεται μαζί με την ατομική τακτική και η τακτική σε γκρουπ. Η ειδική εκμάθηση ποδοσφαίρου πρέπει σ' αυτή τη φάση να τονισθεί, να ενδυναμωθεί, δια μέσου παιχνιδιών επιδεξιότητας. Σ' αυτή τη φάση μπορούμε να διορθώσουμε κάτι που έχει μαθευτεί λάθος, γιατί αργότερα τα λάθη δεν μπορούν να διορθωθούν. Η προπόνηση γίνεται με μεγαλύτερη ένταση και με μεγαλύτερη ποσότητα από την προηγούμενη φάση (παιδικό).

1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ1. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΣΤΟ ΕΦΗΒΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΠΑΙΓΝΙΩΔΕΙΣ ΜΟΡΦΕΣ

α) Πάσα με το κουντεπιέα) Πάσα με το κουντεπιέ

Στις 4 γωνίες του μισού γηπέδου σχηματίζονται 4 τετράγωνα (περίπου 10x16 μ.). Μια ομάδα αποτελείται από 2 γκρουπ των 3 ατόμων, που βρίσκονται στα 2 διαγώνια ευρισκόμενα τετράγωνα. Στη μέση του μισού γηπέδου βρίσκονται 2 παίκτες σαν αμυντικοί. Η μπάλα παίζεται με το κουντεπιέ διαγώνια προς το άλλο γκρουπ, έτσι ώστε να μην την πιάνουν οι αμυντικοί, που είναι στη μέση.

+1 βαθμό κερδίζουν, όταν η μπάλα αναπηδάει εκτός 4γώνου αλλά είναι δυνατόν να την υποδεχθεί ο παίκτης μέσα στο τετράγωνο.

+2 βαθμούς κερδίζουν, όταν η μπάλα αναπηδάει πριν την πάρει ο παίκτης.+3 βαθμούς, όταν η μπάλα κοντρολάρεται μέσα στο 4γωνοαλλά στον αέρα από τον παίκτη.-1 βαθμό, όταν οι αμυντικοί πιάσουν την μπάλα.Παραλλαγή: α) Κάθε παίκτης τρέχει πίσω από την μπάλα, β) Αλλάζουν οι ομάδες χώρους.Οι πάσες πρέπει να δίνονται και με το δεξί και με το αριστερό πόδι και ν' αλλάζουν οι αμυντικοί.

Ο κάτοχος της μπάλας κινείται προς τη γραμμή του άουτ και λίγο πριν φτάσει σεντράρει σ' έναν συμπαίκτη του, που έχει τρέξει στον κενό χώρο, ο οποίος σουτάρει. Μπροστά από το τέρμα κινούνται 2 αμυντικοί. Η σέντρα πρέπει να γίνεται στην πλάτη τους.

Οι 2 επιθετικοί αλλάζουν γκρουπ.Οι 2 αμυντικοί αλλάζουν σε τακτά διαστήματα.Για κάθε πετυχημένη σέντρα κερδίζεται 1 βαθμός.Για κάθε γκολ κερδίζονται 2 βαθμοί.Ποιος παίκτης θα κερδίσει τους περισσότερους βαθμούς;

Στο κέντρο του γηπέδου βρίσκονται 2 ομάδες με 6-8 παίκτες η κάθε μία, όπου κάθε 2ος παίκτης έχει από μία μπάλα.

Με το σφύριγμα του προπονητή προσπαθεί κάθε παίκτης να κρατήσει την μπάλα, την προφυλάει κ.λ.π, από τους παίκτες που δεν έχουν μπάλα.

Όταν ακουστεί ένα 2ο σφύριγμα, τότε προσπαθούν οι κάτοχοι της μπάλας να τρέξουν προς το αντίπαλο τέρμα (προηγουμένως έχει ειπωθεί ποιο είναι το αντίπαλο τέρμα), για να σημειώσουν γκολ, καταδιωκόμενοι από τους αμυντικούς. Αν ο αμυντικός κερδίσει την μπάλα γίνεται επιθετικός και πηγαίνει προς την αντίθετη κατεύθυνση για γκολ.

Στο κέντρο του γηπέδου κοντά στη γραμμή του αράουτ στέκεται το γκρουπ Α. Ο 1 ος παίκτης του γκρουπ Α κινείται με την μπάλα και πασάρει (μία διαγώνια, πλάγια πάσα) στον Β, που πασάρει στη συνέχεια στον Γ και ο Γ παίζει κατευθείαν στον Δ. Ο παίκτης Δ πασάρει στον ευρισκόμενο σε κίνηση Α. Ο Α κοντρολάρει την μπάλα, κινείται προς τη μεγάλη περιοχή και σουτάρει. Μετά παίρνει την μπάλα και πηγαίνει στο τέλος του γκρουπ του. Να γίνει η άσκηση και από τις δύο πλευρές. Οι παίκτες Β, Γ, Δ ν' αλλάζονται τακτικά.

Βασικά σημεία: Κίνηση με την μπάλα, πάσα ακριβείας, σωστή υποδοχή, σωστός έλεγχος και καλό σουτ.

β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)β) Πάσα με το εσωτερικό του ποδιού (πλασέ)

Μέσα και γύρω από τον κύκλο του κέντρου του γηπέδου παίζουν 3 ζευγάρια. Ο ένας βρίσκεται μέσα στον κύκλο ο άλλος έξω από τον κύκλο. Γύρω από τον κύκλο είναι 3 μικρά τέρματα, τοποθετημένα σε σχήμα τριγώνου. Οι παίκτες πρέπει κατόπιν συνεργασίας να έρθουν σε κατάλληλη θέση για σουτ σ' ένα από τα τρία τέρματα. Οι παίκτες στον κύκλο επιτρέπεται να πετυχαίνουν κατευθείαν γκολ, οι παίκτες έξω από τον κύκλο μόνο μετά από πάσα του συμπαίκτη τους. Το παιχνίδι αρχίζει, αφού η μπάλα ρίχνεται ψηλά από τον προπονητή μέσα στον κύκλο. Η ομάδα που πετυχαίνει ένα γκολ ξαναπαίρνει την μπάλα.

Υπόδειξη: Επειδή ο επιθετικός βρίσκεται μέσα στον κύκλο ανάμεσα σε 2 αντιπάλους, πρέπει να παίζει με μία επαφή στην μπάλα.

Τα γκρουπ Α, Β, Γ, Δ βρίσκονται στο κέντρο του γηπέδου, τα γκρουπ Ε και ΣΤ στις γωνίες των

κόρνερ. Ο 1ος παίκτης του Γ καθώς τρέχει προς την εστία δέχεται την πάσα από τον 1 ο του Α, και κινείται προς τη μεγάλη περιοχή και σουτάρει, αφού προηγουμένως έχει ντριπλάρει τον 1ο του γκρουπ Ε, που έχει τρέξει για να τον μαρκάρει. Ο 1ος του Ε έχει ξεκινήσει ταυτόχρονα με τον 1 ο του Γ. Μετά από σουτ, ξεκινάνε οι Β, Δ και ΣΤ. Μετά το σουτ παίρνουν τις μπάλες οι Γ και Δ και πηγαίνουν στα γκρουπ Α και Β. Οι πασαδόροι αλλάζουν από το Α στο Δ και από το Β στο Γ. Ε και ΣΤ αλλάζονται τακτικά από τους παίκτες των άλλων γκρουπ.

Δύο επιθετικοί Α και Β βρίσκονται στο κέντρο του γηπέδου περίπου σε 40 μ. απόσταση μεταξύ τους. Μπροστά από τον καθένα βρίσκονται αμυντικοί. Ο παίκτης Α έχει την μπάλα, περιμένει να τρέξει στον κενό χώρο ο παίκτης Β, για να του δώσει πάσα, την οποία δέχεται πάλι από τον Β και πασάρει διαγώνια μπροστά πάλι στον παίκτη Β, που έχει τρέξει στο μεταξύ εκεί (περίπου στη γωνία της μεγάλης περιοχής). Έτσι οι αμυντικοί προσπαθούν να κερδίσουν την μπάλα (στην αρχή "ημιενεργητικοί"). Οι επιθετικοί προσπαθούν να κάνουν σουτ και να πετύχουν γκολ.

Βασικά στοιχεία: - Δυνατή συρτή πάσα στον συμπαίκτη καθώς τρέχει.- Υποδοχή της μπάλας με γρήγορο ρυθμό.- Κατευθείαν σουτ μετά τη συνεργασία.

γ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλαςγ) Υποδοχή και έλεγχος της μπάλας

Στη γραμμή του κέντρου, κοντά στη γραμμή του αράουτ και στη δεξιά πλευρά του γηπέδου βρίσκεται η ομάδα Β, στο ημικύκλιο η ομάδα Α. Ο 1ος παίκτης του Α πασάρει διαγώνια στον 1ο του Β, που στο μεταξύ έχει κινηθεί στον κενό χώρο. Μετά την υποδοχή της μπάλας κινείται προς την γραμμή του άουτ και από κει σεντράρει στον παίκτη Α, που έχει τρέξει πίσω από έναν κώνο, για να βρεθεί έτσι στην κατάλληλη θέση για σουτ.

Ο Α πηγαίνει στην ομάδα Β, ο Β στην Α κι από τις 2 πλευρές να γίνει η άσκηση.

Η ομάδα Α βρίσκεται στη γραμμή που ενώνει τη μεγάλη περιοχή και τη γραμμή του άουτ. Η ομάδα Β στο κέντρο του γηπέδου και αριστερά. Ο 1ος της Α τρέχει στον κενό χώρο, κάνει άλμα πάνω από ένα εμπόδιο (κώνο ή κάτι άλλο) δέχεται την μπάλα από τον Α, την κοντρολάρει και σουτάρει. Ο

Β πηγαίνει στην ομάδα Α και ο Α στην ομάδα Β.

Ένα ζευγάρι βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το τέρμα, το άλλο ζευγάρι πιο πίσω. Ο τερματοφύλακας παίζει την μπάλα στο κοντινό ζευγάρι. Ο κάθε παίκτης από το ζευγάρι προσπαθεί να φτάσει πρώτος στη μπάλα, για να γίνει κάτοχος της. Όποιος το κατορθώσει, γίνεται επιθετικός καθώς και ο συμπαίκτης του από το άλλο ζευγάρι. Ο κάτοχος της μπάλας την ελέγχει σε αργό ρυθμό, μέχρι να ξεμαρκαριστεί ο συμπαίκτης του για να παίξουν το "ένα-δύο". Αν είναι δυνατόν, ο παίκτης που θα δεχτεί την πρώτη πάσα, αν βρεθεί σε καλή θέση, μπορεί να σουτάρει αμέσως προς την εστία για γκολ, χωρίς να παίξουν το "ένα-δύο". Αν δεν γίνει αυτό, τότε προσπαθούν με συνδυασμούς να φτάσουν στο γκολ.

δ) Προσποίησηδ) Προσποίηση

Το γκρουπ Α βρίσκεται στη γωνία του κόρνερ, τα γκρουπ Β και Γ στο κέντρο του γηπέδου, περίπου 20 μ. απόσταση το ένα από το άλλο. Ο 1ος του γκρουπ Α, πασάρει (ψηλά την μπάλα) στον 1ο του γκρουπ Β, που τη δίνει αμέσως στον 1ο του Γ, που ήδη έχει κινηθεί, παίρνει την μπάλα και κινείται προς το τέρμα για να κάνει σουτ. Εκεί τον περιμένει ο 1ος του Α, που έδωσε την 1 η πάσα, για να τον εμποδίσει σαν αμυντικός. Μετά ο Α πηγαίνει στο Β, ο Β στο Γ, ο Γ στο Α. Και από τις 2 πλευρές του γηπέδου να γίνει η άσκηση.

Το γκρουπ Β βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου, το γκρουπ Α στη γραμμή του άουτ, δίπλα στο τέρμα, και το γκρουπ Γ ανάμεσα τους και πλάγια. Ο 1ος του Β ξεκινάει με κατεύθυνση το τέρμα, δέχεται την μπάλα από τον Γ, και ελέγχοντας την με υψηλό ρυθμό προσπαθεί να πετύχει γκολ. Ο 1ος του Α τρέχει να μαρκάρει τον Β και να τον εμποδίσει στο σουτ. Μετά από κάθε προσπάθεια, ο Α πηγαίνει στο Β, ο Β στο Γ, ο Γ στο Α.

ε) Κεφαλιάε) Κεφαλιά

Σ' ένα μικρό τετράγωνο (10 χ 20 μ.) σχηματίζονται 3 γκρουπ. Στο κέντρο του χώρου είναι μια ζώνη (από 3-5 μ.), στην οποία κάθονται 4 παίκτες του ενός γκρουπ. Από μια εξωτερική ζώνη ρίχνεται η μπάλα πάνω από τη μεσαία ζώνη και ψηλά προς τους συμπαίκτες της άλλης εξωτερικής ζώνης, οι οποίοι προσπαθούν με κεφαλιά να πετύχουν έναν από τους καθήμενους παίκτες. Όταν γίνεται αυτό παίρνει το γκρουπ 1 βαθμό. Αν η μπάλα βγει έξω από το χώρο, η ομάδα που έβγαλε την μπάλα κά-θεται στη μεσαία ζώνη.

Παραλλαγή: Να παιχθεί με πολλές μπάλες.

Στον ίδιο χώρο τώρα, χωρίς να κάθεται καμία ομάδα στη μεσαία γραμμή. Οι 2 άλλες ζώνες χωρίζονται σε 2 μέρη, η κάθε μία. Οι παίκτες χωρίζονται σε 2 γκρουπ των 6 παικτών, στα γκρουπ Α και Β. Η ομάδα Α έχει από 3 παίκτες στις ζώνες 1 και 3 και η ομάδα Β από 3 παίκτες στις ζώνες 2 και 4. Οι παίκτες της ομάδας Α πρέπει να παίζουν κεφαλιές μεταξύ τους στις ζώνες 1 και 3 πάνω από τους αντιπάλους. Το ίδιο κάνει και η ομάδα Β στις ζώνες 2 και 4. Στους παίκτες της ζώνης 2 και 3 είναι επιτρεπτό να πιάνουν τις μπάλες χωρίς να βάζουν τα χέρια. Είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν από 2-6 μπάλες.

Μπροστά από τη μεγάλη περιοχή είναι 2 ομάδες σε 2 σειρές. Ο προπονητής ρίχνει την μπάλα ψηλά (από αριστερά και δεξιά) μέσα στη μεγάλη περιοχή. Οι παίκτες της ομάδας που βρίσκονται πιο κοντά του είναι επιθετικοί, οι άλλοι είναι αμυντικοί. Οι επιθετικοί προσπαθούν να βάλουν γκολ με κεφαλιά, και οι αμυντικοί προσπαθούν να διώξουν πλάγια.

2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΗΒΙΚΟΥ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 2. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΕΦΗΒΙΚΟΥ (14-16 ΕΤΩΝ) ΚΑΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΩΝ (16-18 ΕΤΩΝ)ΕΤΩΝ)

2.1. Εκμάθηση τακτικής των θέσεων2.1. Εκμάθηση τακτικής των θέσεων

α) Προπόνηση του τερματοφύλακα

10 μπάλες βρίσκονται 8 μ. μπροστά από το τέρμα. Ο τερματοφύλακας τρέχει προς την 1 η μπάλα

την πασάρει στον προπονητή, (που βρίσκεται στη γραμμή της μεγάλης περιοχής), ο οποίος τη σουτάρει ψηλά. Ο τερματοφύλακας πηγαίνοντας προς τα πίσω πρέπει να πιάνει την μπάλα. Η μπάλα πρέπει να κάνει καμπύλη, ώστε ο τερματοφύλακας να την πιάσει καθώς κατεβαίνει. Μετά τρέχει και πασάρει την 2η μπάλα κ.ο.κ.

Δύο τέρματα με 2 τερματοφύλακες βρίσκονται σε απόσταση 20 μ. περίπου. Οι τερματοφύλακες κάνουν σουτ ο ένας στον άλλον

- σουτ με την μπάλα στο έδαφος- με το χέρι- με "ντροπ"- με αράουτ και προσπαθούν να πετύχουν τέρμα. Παραλλαγή: Ο κάθε τερματοφύλακας έχει από μια μπάλα και σουτάρουν ταυτόχρονα. Ποιος θα

βάλει τα περισσότερα τέρματα;

Δύο τέρματα με 2 τερματοφύλακες και 2 παίκτες σε μικρό χώρο (30 χ 30). Δηλ. έχουμε 2 ομάδες που αποτελούνται από 1 τερματοφύλακα και 1 παίκτη. Όποιος τερματοφύλακας έχει την μπάλα τη μεταβιβάζει με το χέρι στο συμπαίκτη του, που γίνεται επιθετικός και ο άλλος γίνεται αμυντικός. Ο τερματοφύλακας πρέπει να μεταβιβάζει τη μπάλα έτσι ώστε ο συμπαίκτης να προσπαθήσει αμέσως για γκολ. Ο αμυντικός προσπαθεί να εμποδίσει τον άλλον. Αν κερδίσει την μπάλα την επιστρέφει στο δικό του τερματοφύλακα και τρέχει αμέσως στον κενό χώρο για να δεχθεί τη μεταβίβαση από τον τερματοφύλακα του, ώστε να πετύχει γκολ.

Στο κέντρο του κύκλου, που βρίσκεται στο κέντρο του γηπέδου σε μορφή τριγώνου σχηματίζονται τρία τέρματα (2 μ. το καθένα). Εκτός του κύκλου βρίσκονται 3-4 παίκτες, οι οποίοι παίζουν το "1-2" γρήγορα και προσπαθούν να πετύχουν γκολ σ' ένα από τα 3 τέρματα. Τα 3 αυτά τέρματα υπερασπίζεται ένας τερματοφύλακας. Ο τερματοφύλακας πρέπει να κινείται έξω από το τρίγωνο για να καλύπτει τα τέρματα.

β) Προπόνηση αμυντικών

3:3 σ' ένα τέρμα με 2 ουδέτερους χαφ. 3 επιθετικοί επιτίθενται σ' ένα τέρμα εναντίον 3 αμυντικών υποστηριζόμενοι από 2 ουδέτερους χαφ.

Οι επιθετικοί πρέπει να τρέχουν σωστά στον κενό χώρο, ώστε να μπορούν να δεχτούν πάσα-συρτή ή λίγο ψηλή. Εκτός από αυτό πρέπει να κινούνται στον κενό χώρο, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα στους χαφ να αποφεύγουν τους αμυντικούς.

Οι αμυντικοί προσπαθούν να κερδίσουν τη μπάλα. Αν δεν συμβεί αυτό, πρέπει να εμποδίσουν τον επιθετικό να κινηθεί με την μπάλα προς το τέρμα ή να εμποδίσουν το "1-2" μεταξύ των επιθετικών.

Αν έρθουν οι αμυντικοί σε επαφή με την μπάλα, την επιστρέφουν στον τερματοφύλακα, που την πετάει σ' ένα χαφ. Κάθε φορά, που κερδίζει ο αμυντικός την μπάλα παίρνει 1 βαθμό. Ο επιθετικός παίρνει και αυτός 1 βαθμό, όταν πετυχαίνει γκολ. Οι επιθετικοί παίζουν, έτσι ώστε να έρθει το παιχνίδι 1:1.

Παραλλαγή: Οι αμυντικοί δεν επιστρέφουν την μπάλα στον τερματοφύλακα, αλλά βγαίνουν γρήγορα από την άμυνα, την πασάρουν σ' ένα χαφ και περνάνε μαζί με την μπάλα τη μεσαία γραμμή του γηπέδου (1 βαθμό).

Όπως η προηγούμενη άσκηση αλλά τώρα οι 3 αμυντικοί βρίσκονται στη μεσαία γραμμή. Μπροστά τους βρίσκονται οι 3 επιθετικοί και οι πασαδόροι χαφ πάνω στη γραμμή της μεγάλης πε-ριοχής.. Οι επιθετικοί πρέπει να προσπαθούν να κινούνται στο κενό χώρο, έτσι ώστε όταν δέχονται την μπάλα συρτά, λίγο ψηλά ή ψηλά να μπορούν να την κοντρολάρουν για να περάσουν τη μεσαία γραμμή. Οι αμυντικοί προσπαθούν ν' αποκρούσουν την πάσα των επιθετικών ή να κερδίσουν την μπάλα. Αν γίνει αυτό, τότε ο αμυντικός που την κέρδισε βγαίνει γρήγορα στην επίθεση, πασάρει στον ουδέτερο χαφ και σπριντάρει προς το τέρμα, δέχεται την πάσα και σουτάρει από το ύψος της μεγάλης περιοχής.

Ο επιθετικός "μπακ" μπορεί να δώσει πάσα σ' έναν από τους πασαδόρους χαφ, ο οποίος μπορεί να σουτάρει.

γ) Ειδική προπόνηση του λίμπερο

2+3:3+1 σ' ένα τέρμα με έναν τερματοφύλακα.Οι 2 ουδέτεροι χαφ πρέπει να στέλνουν την μπάλα ψηλά ή να πασάρουν κάθετα προς τη μεγάλη

περιοχή, σε κενό χώρο, έτσι ώστε οι επιθετικοί να μπορούν να τη δεχθούν. Ο λίμπερο πρέπει να παίρνει τέτοιες θέσεις, ώστε να προλαβαίνει τις μεγάλες μπαλιές ή να τις αποκρούει. Όταν έρχεται ο λίμπερο σ' επαφή με την μπάλα, τότε πασάρει στους χαφ. Για κάθε τέτοια πάσα δέχεται ένα βαθμό. Όταν κερδίζουν τη μπάλα οι αμυντικοί γίνονται επιθετικοί και οι επιθετικοί γίνονται αμυντικοί.

δ) Ειδική προπόνηση των χαφ

1+3:3+1 σ' ένα τέρμα.Ο χαφ της επιτιθέμενης ομάδας παίζει πίσω από τους επιθετικούς του σαν πασαδόρος μόνο με 2

επαφές στην μπάλα και δεν μπορεί να πετύχει τέρμα. Οι επιθετικοί μετά από 2 πάσες ή πρέπει να επιστρέφουν την μπάλα ξανά στον χαφ ή να σουτάρουν. Αν χάσουν την μπάλα γίνονται αμυντικοί και οι αμυντικοί γίνονται επιθετικοί.

Παραλλαγή: - Στους επιθετικούς επιτρέπεται μόνο 2 επαφές, μετά πρέπει να παίξουν οπωσδήποτε με το χαφ.- Ο χαφ μπορεί να πετυχαίνει και αυτός γκολ, αλλά έξω από τη μεγάλη περιοχή.- Το γκολ μετά από "1-2" με το χαφ κερδίζει 2 βαθμούς.

Στο μισό του γηπέδου παίζουν 2 ομάδες από 3 παίκτες η κάθε μία (κάθε παίκτης έχει έναν αριθμό ως το 3) υποστηριζόμενες κάθε φορά από 2 χαφ. Οι παίκτες που έχουν τον ίδιο αριθμό αγωνίζονται σε ζευγάρια (μαν-του-μαν). Η ομάδα, που έχει την μπάλα πρέπει να παίζει πάσες από τον παίκτη 1 στον παίκτη 2, από τον 2 στον παίκτη 3 από τον 3 στον 1. Για να πάει η μπάλα από τον 1 στον 3 πρέπει να μεσολαβήσουν οι χαφ.

5:5 με 2 τερματοφύλακες. 3 επιθετικοί επιτίθενται υποστηριζόμενοι από 1 χαφ, εναντίον 3 αμυντικών και 1 λίμπερο. Ο χαφ της αμυνόμενης ομάδας και ο λίμπερο της επιτιθέμενης ομάδας έχουν διάλειμμα. Ο χαφ πρέπει με τους επιθετικούς του να προσπαθήσουν να πετύχουν γκολ. Αν η άμυνα κερδίσει την μπάλα, πασάρει στο δικό της χαφ και ένας αμυντικός βγαίνει από την άμυνα και επιτίθεται μαζί με τον χαφ προς την αντίπαλη εστία. Αυτή η επίθεση πρέπει να έχει τη μορφή γρήγορης αντεπίθεσης και δεν πρέπει να διαρκέσει πάνω από 30". Έτσι μπροστά από την αντίπαλη εστία υπάρχει η σχέση 2:1 (μπακ + επιθετικός : λίμπερο).

ε) Ειδική προπόνηση των επιθετικών

2+3:3 σ' ένα τέρμα.2 χαφ μαζί με τους 2 επιθετικούς και τον σέντερ-φορ επιτίθενται εναντίον 3 αμυντικών. Ο

επιθετικός, που κινείται δεξιά πρέπει μετά από συνεργασία με τον δεξιό χαφ ν' αποφύγει τον αριστερό αμυντικό και να σεντράρει στο σέντερ-φορ. Στο κέντρο του γηπέδου σχηματίζονται 2 μικρά τέρματα (2 μ. πλάτος). Αν κερδίσει την μπάλα ο αμυντικός μπορεί με τη βοήθεια του χαφ να πετύχει τέρμα, μόνο αν περάσει γρήγορα με την μπάλα ανάμεσα από τα 2 τέρματα. Οι επιθετικοί πρέπει να εμποδίσουν τον αμυντικό να πετύχει το γκολ. Αν την κερδίσει ο στόπερ την μπάλα, τη δίνει στον αμυντικό που γίνεται επιθετικός και παίρνει τη θέση του (τον καλύπτει).

Δύο ομάδες που αποτελούνται από 6 παίκτες η κάθε μία παίζουν στο μισό γήπεδο.Το γήπεδο χωρίζεται σε 3 ζώνες. Στη μεσαία ζώνη παίζουν 3 επιθετικοί υποστηριζόμενοι από ένα

χαφ, εναντίον 3 αμυντικών και ενός λίμπερο. Στις 2 ουδέτερες ζώνες παίζουν 2 πλάγιοι επιθετικοί εναντίον 2 αμυντικών. Οι παίκτες που παίζουν στη μεσαία ζώνη προσπαθούν να παίξουν με τέτοιο

τρόπο, ώστε να δώσουν το χρόνο στον πλάγιο επιθετικό να ξεμαρκαριστεί έξυπνα στη ζώνη του.Αφού δεχτεί την πάσα από τους συμπαίκτες του, σεντράρει προς τη μεγάλη περιοχή με στόχο

έναν από τους επιθετικούς, που κινούνται στη μεσαία ζώνη.Γκολ πετυχαίνονται, μόνο αν προέλθει από σέντρα του ακραίου επιθετικού που βρίσκεται στην

ουδέτερη ζώνη. Αν έρθουν οι αμυντικοί στην μπάλα, γίνονται επιθετικοί και ο λίμπερο γίνεται χαφ. Οι αμυντικοί γίνονται στις ουδέτερες ζώνες ακραίοι επιθετικοί και οι επιθετικοί γίνονται στη μεσαία ζώνη αμυντικοί.

2.2. Τακτική σε γκρουπ 2.2. Τακτική σε γκρουπ

α) Παιχνίδι με αριθμητική υπεροχή.

Οι παρακάτω ασκήσεις είναι κατάλληλες για την εκμάθηση και τη σωστή συμπεριφορά της επίθεσης, όταν έχει αριθμητική υπεροχή. Οι ασκήσεις αυτές είναι ιδανικές για παίκτες, που δεν είναι ώριμοι στην τεχνική. Σαν δευτερεύον στοιχείο γίνεται και καλή εκμάθηση της αμυντικής τακτικής απέναντι στην αριθμητική υπεροχή των επιθετικών.

2:1 σ' ένα τέρμα.Δύο επιθετικοί παίζουν εναντίον ενός αμυντικού σ' ένα τέρμα με τερματοφύλακα. Οι επιθετικοί

πρέπει, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να έρθουν σε θέση βολής μόνο με μία έως δύο επαφές. Αν αγγίξουν τη μπάλα πάνω από 2 φορές παίρνει ο αμυντικός 1 βαθμό. Για πιο υψηλή ένταση πρέπει να επιτίθενται συνέχεια 2 άλλοι επιθετικοί εναντίον του ίδιου αμυντικού. Μετά από 6-10 επιθέσεις αλλάζει ο αμυντικός.

Παραλλαγή: 1+1:1. Ένας επιθετικός μ' έναν πασαδόρο χαφ εναντίον ενός αμυντικού σ' ένα τέρμα. Ο πασαδόρος χαφ επιτρέπεται να πετύχει γκολ, αλλά κυρίως κινείται μέχρι τη μεγάλη περιοχή.

Με τον ίδιο τρόπο έχουμε:3:2 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ.4:2 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ4:3 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ5:3 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ5:4 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ6:4 σ' ένα τέρμα μ' ένα χαφ

3:2 σ' ένα τέρμα με 2 αμυντικούς, που τώρα γυρίζουν για να καλύψουν.

3 επιθετικοί αρχίζουν από τη μεσαία γραμμή την επίθεση εναντίον 2 αμυντικών σ' ένα τέρμα, με τερματοφύλακα. Με το ξεκίνημα της επίθεσης 2 επιθετικοί ξεκινάνε από τη μεγάλη περιοχή της άλλης εστίας, για να βοηθήσουν τους συμπαίκτες τους. Όταν οι επιθετικοί κάνουν αργά την επίθεση, η αριθμητική υπεροχή 3:2 μετατρέπεται σε 3:3 ή σε 3:4. Εξαιτίας της μεγάλης επιβάρυνσης, η άσκηση να γίνεται με περισσότερες σειρές επιθετικών και αμυντικών. Για ν' αυξήσουμε την ένταση μειώνουμε τις επαφές στην μπάλα.

β) Παιχνίδι με ολιγαριθμία

1:2 ανάμεσα σε 2 γραμμές.

Ο κάτοχος της μπάλας βρίσκεται στη γραμμή της μεγάλης περιοχής, οι 2 αντίπαλοι παίκτες ο ένας πίσω από τον άλλον στο κέντρο του γηπέδου. Ο κάτοχος της μπάλας προσπαθεί να αποφύγει τους 2 αντιπάλους με τριπλές και να περάσει στη μεσαία γραμμή. Αν κερδίσει ένας αμυντικός την μπάλα, τότε προσπαθεί αυτός να ντριπλάρει τους άλλους 2. Αν περάσει κάποιος τη μεσαία γραμμή, τότε επιτίθεται από την άλλη περιοχή προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αν παιχθεί με πολλά γκρουπ πρέπει 2 γκρουπ να ξεκινάνε ταυτόχρονα.

1:2 σε τρίγωνο με 6 παίκτες.Με 3 παίκτες σχηματίζεται ένα τρίγωνο, με πλευρές περίπου 10 μ. Μέσα σ' αυτό το τρίγωνο

παίζεται 1 :2. Ο επιθετικός πρέπει μέσα σε 1' να προσπαθήσει να παίξει, όσο το δυνατόν πε-ρισσότερες πάσες με τους 3 πασαδόρους.

Κάθε "1-2" παίρνει 1 βαθμό. Αν χάσει την μπάλα, ξεκινάει πάλι από την αρχή.

γ) Άμυνα χώρου (ζώνη)

- Παιχνίδι "διαδρόμων".Ένας μικρός χώρος χωρίζεται σε 3 ζώνες.Σε κάθε ζώνη βρίσκονται 3-5 παίκτες.Οι παίκτες της ζώνης Α πρέπει να παίζουν έτσι την μπάλα, ώστε να μπορέσουν να βρουν

διάδρομο (κενό) για να πασάρουν την μπάλα στη ζώνη Γ.Οι παίκτες της ζώνης Β πρέπει να καλύπτουν σωστά το χώρο για να μην αφήνουν κενά. Μετά

από 5' αλλάζουν ζώνες οι ομάδες, έτσι ώστε σε 15' να έχει μπει κάθε ομάδα στη μεσαία ζώνη. Ποια ομάδα έχει τους λιγότερους μείον βαθμούς;

Κίνηση στη ζώνηΈνας χώρος 15 μ. περίπου χωρίζεται σε 3 ζώνες. Για κάθε ζώνη είναι υπεύθυνος ένας αμυντικός.

Οι 3 επιθετικοί κινούνται και αλλάζουν ζώνες. Ο αμυντικός δεν αλλάζει ζώνη, αλλά μαρκάρει πάντα τον εκάστοτε επιθετικό που έρχεται στη ζώνη του.

Δύο επιθετικοί υποστηριζόμενοι από 2 χαφ επιτίθενται εναντίον 2 αμυντικών σ' ένα τέρμα με τερματοφύλακα. Οι χαφ μπορούν από απόσταση να πετυχαίνουν γκολ. Οι αμυντικοί πρέπει να κινούνται σωστά, ώστε να μην αφήνουν κενό χώρο για σουτ. Αν οι αμυντικοί κερδίσουν την μπάλα, επιτίθενται με τη σειρά τους υποστηριζόμενοι από τους 2 χαφ.

3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΚΑΙ 16-18 ΕΤΩΝ3. ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ 14-16 ΚΑΙ 16-18 ΕΤΩΝ

3.1. Αναερόβια αντοχή3.1. Αναερόβια αντοχή

- Ομάδες των 3 ατόμων με 1 μπάλα.

Δύο παίκτες βρίσκονται σε απόσταση των 25 μ. ο ένας δίπλα στον άλλο. Ο πρώτος (Α) πασάρει κάθετα την μπάλα προς τον παίκτη Γ, ο οποίος την επιστρέφει στον Α, ο οποίος με τη σειρά του την πασάρει στον Β και αυτός κάθετα στον Γ, που την επιστρέφει κ.ο.κ.

Αλλαγή του παίκτη που τρέχει παράλληλα μετά από 35"-45".- Ομάδες των 3 ατόμων με 2 μπάλες.Ασκ. 2.Ο Α και ο Β βρίσκονται απέναντι σε απόσταση 10 μ. Ο παίκτης Γ βρίσκεται ανάμεσα τους.Ο παίκτης Α πετάει την μπάλα προς το Γ, που την επιστρέφει με κεφαλιά. Αμέσως μετά ο Γ

στρέφεται προς τον παίκτη Β, που του πετάει την μπάλα κ.ο.κ.Οι ασκήσεις 1 και 2 έχουν διάρκεια 35"-45" για κάθε παίκτη και διάλειμμα 70"-90" δηλ. 1:2.

- Άσκηση σε γκρουπ

Ένας παίκτης βρίσκεται απέναντι από την ομάδα του και δίνει πάσες. Ο 1ος της ομάδας δέχεται την πάσα και αφού την επιστρέφει τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση γύρω από έναν κώνο (20-25 μ.) και πηγαίνει πίσω από την ομάδα του.

Η επιβάρυνση είναι 35"-45" και το διάλειμμα 70"-90".Σ' αυτή την άσκηση είναι αυτονόητο και σημαντικό να δουλεύουμε με μέτρηση των σφυγμών. Η

επόμενη επιβάρυνση πρέπει ν' αρχίζει όταν οι σφυγμοί πέσουν στους 1 20.Οι σφυγμοί κατά τη διάρκεια της άσκησης είναι 1 70-180.Παραλλαγή: - Με κεφαλιά.- Στοπάρισμα με τη σόλα.- Η μπάλα να επιστρέφεται στον αέρα.Η απόσταση του κώνου πρέπει να καθορίζεται ανάλογα με τον αριθμό των παικτών, έτσι ώστε το

διάλειμμα να μην είναι μεγαλύτερο απ' αυτό, που πρέπει.

3.2. Αερόβια αντοχή3.2. Αερόβια αντοχή

2x3:3 με αλλαγή παιχνιδιού.

Οι ομάδες παίζουν στο μισό γήπεδο.Μεταξύ των γραμμών του αράουτ σχηματίζεται μία ζώνη Γ. Στο χώρο Α παίζουν 3:3. Η ομάδα

που έχει τη μπάλα, πρέπει ν' αλλάζει παιχνίδι (στο χώρο Β) μετά την 5η πάσα.Αν η μεγάλη πάσα (αλλαγή παιχνιδιού) πηγαίνει σε συμπαίκτη, η ομάδα του χώρου Α παίρνει 1

βαθμό.Η μεγάλη πάσα περνάει πάνω από τη ζώνη Γ.

7:7 ή 8:8 σε 2 τέρματα σ' όλο το γήπεδο.Στη μεσαία γραμμή του γηπέδου και κοντά στις γραμμές του αράουτ σχηματίζονται 2 εστίες (5-6

μ.).Κάθε επίθεση πρέπει να περνάει μέσα από τις εστίες. Έχουμε δηλ. παιχνίδι από τα άκρα του

γηπέδου.

3.3. Ταχύτητα3.3. Ταχύτητα

Ο χρόνος εργασίας είναι μέχρι 20".Το διάλειμμα πρέπει να είναι τέτοιο, έτσι ώστε οι σφυγμοί να κατέβουν στους 90 κτύπους το

λεπτό.Η ταχύτητα στο ποδόσφαιρο πρέπει να εφαρμόζεται και χωρίς την μπάλα και με την μπάλα.Για να καλυτερεύσουμε την ταχύτητα ο χρόνος εργασίας πρέπει να είναι 10"-20".Όταν η ταχύτητα γίνεται με την μπάλα έχουμε συγχρόνως την εξάσκηση της τεχνικής σε υψηλό

ρυθμό ("tempo").

Τρεις μπάλες βρίσκονται τοποθετημένες πάνω στη γραμμή της μεγάλης περιοχής (η μία δίπλα στην άλλη σε 2 μ. απόσταση). Με το σύνθημα του προπονητή σπριντάρουν 3 παίκτες από τη μεσαία γραμμή και σουτάρουν προς την εστία, η οποία έχει χωριστεί, με 3 σχοινιά, σε 3 μέρη.

Ο παίκτης, που σουτάρει πρώτος παίρνει 3 βαθμούς, ο 2ος 2 βαθμούς και ο 3οςΊ βαθμό.Όταν η μπάλα πηγαίνει στο κέντρο της εστίας, ο παίκτης παίρνει 1 βαθμό, ενώ όταν πηγαίνει στις

γωνίες 2 βαθμούς.Παραλλαγή: - Η εκκίνηση γίνεται από διαφορετικές θέσεις.

Τρεις παίκτες στέκονται με μπάλα στη γραμμή της μικρής περιοχής.Με το σφύριγμα του προπονητή ο κάθε παίκτης χτυπάει τη μπάλα με το κουντεπιέ κάθετα και

ψηλά, σπριντάρει μέχρι τον κώνο και αφού τον αγγίξει, προσπαθεί να χτυπήσει με κεφαλιά την μπάλα προς την εστία.

Ο παίκτης που φθάνει 1ος στη μπάλα παίρνει 3 βαθμούς, ο 2ος 2 βαθμούς και ο 3ος 1 βαθμό.Ποιος παίρνει τους περισσότερους βαθμούς μετά από 8 προσπάθειες;(Ο κώνος βρίσκεται στο ύψος της μεγάλης περιοχής).

3.4. Ταχυδύναμη και μέγιστη δύναμη3.4. Ταχυδύναμη και μέγιστη δύναμη

Για τη βελτίωση αυτών των 2 ιδιοτήτων φυσικής κατάστασης, η πιο κατάλληλη μέθοδος είναι η

κυκλική.

Οι παίκτες σχηματίζουν ζευγάρια, έχοντας από μια μπάλα. Ο παίκτης που έχει την μπάλα, τη χτυπάει με δύναμη κάτω στο έδαφος και μετά προσπαθούν και οι 2 να χτυπήσουν τη μπάλα με κε-φαλιά. Μετά την κεφαλιά τρέχουν να ελέγξουν τη μπάλα, ο καθένας για λογαριασμό του.

Για κάθε κεφαλιά ο παίκτης παίρνει 2 βαθμούς και για την κατοχή της μπάλας 1 βαθμό.Ποιος παίκτης έχει τους περισσότερους βαθμούς μετά από 10 προσπάθειες;

Δρόμοι σε ανηφόρα.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣΒΑΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ- Μεταφορά Μάθησης - γνώσης.- Συνεργασία προπονητού και παικτών.1. ΟΛΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ- Διδάσκεται η κίνηση στο σύνολο- Ο προπονητής προσέχει τις επιμέρους κινήσεις αν εκτελούνται σωστά• Γρήγορη Μάθηση• Κατάλληλη για απλές κινήσεις• Επίπεδο δεκτικότητας των παικτών2. ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ - ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ• Ανάλυση της κίνησης σε μέρη - κομμάτια• Εκμάθηση καλή της κάθε επιμέρους κίνησης• Σύνθεση των κομματιών στο σύνολο• Απαιτεί χρόνο• Κατάλληλη για δύσκολες κινήσεις• Εφαρμόζεται ιδιαίτερα σε αρχάριους• Είναι κουραστική• Τελειοποιεί την κίνηση3. ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ή ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ• Το κινητικό στοιχείο μαθαίνεται μέσα στην άσκηση του παιχνιδιού• Ο προπονητής βελτιώνει τα λάθη την ώρα που γίνεται η άσκηση• Παράλληλα ο παίκτης εκτελεί κι άλλες κινήσεις - τεχνικές• Επίπεδο δεκτικότητας των παικτών• Γρήγορη μάθηση στις πραγματικές απαιτήσεις του παιχνιδιού• Να εφαρμόζεται με προοδευτική τεχνική - 1:1, 2:2, 3:3, 7:7, 11:11.Για την επιλογή της μεθόδου πρέπει να λαμβάνεται υπόψη1.- Ηλικία2.- Επίπεδο δεκτικότητας3.- Προπονητικό επίπεδοΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΦΑΣΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ ΚΑΘΕ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ

Παράδειγμα: Πάσα με την εσωτερική επιφάνεια του ποδιού.1. θεωρητική ανάλυση Πρακτική επίδειξη2. Άσκηση σε απλή μορφήΑ. Στατικά: 1. Ατομικά 2. Σε ζευγάρια Β. Σε κίνηση: 1. Ατομικά 2. Σε ζευγάρια3. Άσκηση με φυσικά εμπόδια* (κώνοι, τερματάκια κ.λ.π)Πάσα ανάμεσα από δύο κώνους Ελέγχουμε το βαθμό δυσκολίας4. Άσκηση με παθητική αντίσταση(ο αντίπαλος ενεργεί παθητικά) 2:15. Άσκηση με ενεργητική αντίσταση(ενεργητική αντίσταση αντίπαλου) Παιχνίδι 3:1 - 2:16. Άσκηση σε μορφή μικρών παιχνιδιώνπ.χ. 2 εναντίον 2, 3 εναντίον 3, 4 εναντίον 4 κλπ. Εφαρμογή της πάσας με το εσωτερικό πόδι7. Κανονικό παιχνίδι7 εναντίον 78 εναντίον 810 εναντίον 1011 εναντίον 11

Στην προπόνηση αρχαρίων και παιδιών πρέπει βήμα-βήμα και μεθοδικά να εξασκηθεί η σωστή τακτική συμπεριφοράς (π.χ. κατά την διάρκεια μιας μορφής συνδυασμού). Για τον σκοπό αυτό είναι απαραίτητα τα ακόλουθα μεθοδικά βήματα.

1. Εκμάθηση/βελτίωση των τεχνικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της

τακτικής ενέργειας.2. Γνωριμία με τη μορφή συνδυασμού μέσω παρουσίασης, περιγραφής, εξήγησης.3. Εξάσκηση στη μορφή συνδυασμού στην αρχή χωρίς αντίπαλο, μετά με αντίπαλο (παθητικό-

ημιενεργητικό).4. Παρουσίαση και εξάσκηση μιας παραλλαγής της μορφής συνδυασμού ή μιας δεύτερης

μορφής συνδυασμού κατά τον ίδιο τρόπο.5. Εξάσκηση εναλλακτικά δύο ή περισσοτέρων βασικών μορφών ή παραλλαγών με ενεργητικό

αντίπαλο (ο αντίπαλος δεν ξέρει ποια παραλλαγή θα παιχτεί).6. Δοκιμή της μορφής συνδυασμού σε σύνθετες ασκήσεις ή σε μικρά ομαδικά παιχνίδια.7. Χρησιμοποίηση της μορφής συνδυασμού σε προπονητικά παιχνίδια.8. Χρησιμοποίηση σε αγώνες.Ο προπονητής πρέπει να ζητάει συνεχώς από τους παίκτες του να χρησιμοποιούν συνειδητά τις

νέες τακτικές ενέργειες στον αγώνα. Κι αυτό γιατί ο παίκτης, για λόγους ασφάλειας, έχει την τάση να εφαρμόζει στον αγώνα μόνο τις σταθεροποιημένες τακτικές.

Μίνι Ποδοσφαιρικό Παιχνίδι και Κανονισμοί

Κανονισμοί για το παιχνίδι 7:7• Κάθε ομάδα έχει 7 παίκτες και 4 παίκτες αναπληρωματικούς• Διαστάσεις γηπέδου 70 m χ 80 m.Μικρή περιοχή: 4 m. Μεγάλη περιοχή: 12 m. Σημείο πέναλτυ: 8 m. Ακτίνα κεντρικού κύκλου: 7 m.• Εστίες: 5m x 2m(3m x 2 m).• Μπάλα: μικρή 350 gr περίπου - Mini Ποδοσφαίρου• Διάρκεια παιχνιδιού: 2 χ 20 minή 2 χ 25 min.• Οι υπόλοιποι κανονισμοί είναι ίδιοι όπως στο παιχνίδι 1 1:11.

Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΟ ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ(ΓΕΝΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ)• Μην ξεχνάς ότι εργάζεσαι με παιδιά• Κάνε το μάθημα σου απλό• Δώσε τις οδηγίες σου αργά και καθαρά• Χρησιμοποίησε τη γλώσσα των παιδιών• Μην κάνεις ποτέ αυστηρή προσωπική παρατήρηση• Μη ξεχνάς ότι τα παιδιά έρχονται να παίξουν• Το παιχνίδι να αποτελεί το κύριο μέρος της προπόνησης• Να μη χρησιμοποιείς στερεότυπες ασκήσεις• Πρόσεξε! Η προσπάθεια να πετύχουμε γκολ είναι μια άσκηση. Μικρά παιχνίδια 2:2, 3:3

κλπ. για εκμάθηση της τεχνικής• Παρότρυνε τα παιδιά να αυτοσχεδιάζουν για να βρουν τις σωστές λύσεις μέσα από το

παιχνίδι• Μη ξεχνάς ότι για τα παιδιά είσαι πρότυπο• Δώσε τον "αέρα" στα παιδιά να ρωτούν κάτι που δεν καταλαβαίνουνΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ- Αιτίες: Εξωτερικές - Εσωτερικές

-Έλλειψη κινητικής πείρας -Έλλειψη καλής φυσικής κατάστασης -Έλλειψη μυϊκής αίσθησης - συναρμογής

- Ελαττωματική επίδειξη της κίνησης- Λαθεμένη εκλογή της τεχνικής σε κάποια φάση του αγώναΗ επιτυχία της διόρθωσης εξαρτάται:- Από τη γρήγορη πληροφόρηση και άμεση διόρθωση- Από τη μέθοδο διδασκαλίας - εξάσκησης. Πώς;- Από το πόσο ο παίκτης έχει αυτοματοποιήσει τη λαθεμένη κίνηση. Εδώ η διόρθωση απαιτεί

χρόνο.Έτσι όταν παρατηρείται ένα λάθος γρήγορα να διορθώνεται.- Προσοχή στη λεπτομέρεια για την εκμάθηση της σωστής τεχνικής.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΜΕΧΡΙ 10 ΕΤΩΝ• Έχουν αυξημένη κινητικότητα.• Έχουν ασταθή συμπεριφορά.• Έχουν την τάση να παρασύρονται από διάφορα ασήμαντα ερεθίσματα.• Έχουν παρατηρητικότητα μειωμένη.• Τα παιδιά περισσότερο μαντεύουν παρά αντιλαμβάνονται.• Πολλές φορές αρχίζουν την άσκηση πριν ο προπονητής τελειώσει την επεξήγηση του.• Υπάρχει μειωμένη συνεργασία μεταξύ των μυών (αγωνιστών - ανταγωνιστών) και γι' αυτό

καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια οπότε κουράζονται.• Έχουν την τάση στο δίτερμα να συγκεντρώνονται στην άμυνα ή στην επίθεση.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ Σ 10-12 ΕΤΩΝ"Ηλικία της δεξιοτεχνίας"• Μεγαλύτερη ικανότητα για μάθηση.• Έχουν ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης.• Έχουν καλό έλεγχο των άκρων. Ικανότητα να κατευθύνουν κινήσεις.•Έχουν γρήγορη αντίδραση (καλά αντανακλαστικά).• Έχουν την ικανότητα εναλλαγής του ρυθμού.• Έχουν μεγάλη παρατηρητικότητα.• Έχουν αναπτυγμένη αντίληψη.• Μπορούν και ισορροπούν στον αέρα (κεφαλιά με άλμα).ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ• Ποικιλία ασκήσεων.• Βελτίωση και όχι τελειοποίηση της τεχνικής.• Τοποθέτηση απλών ασκήσεων και όχι σύνθετων ασκήσεων.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ (12-15 ΕΤΩΝ ΠΡΩΤΗ ΕΦΗΒΕΙΑ)• Έχουμε αλματώδη αύξηση ύψους (10-20 cm).• Έχουν έλλειψη αρμονίας στις κινήσεις.• Κάνουν περιττές κινήσεις.• Έντονη ατομική συμπεριφορά.• Έλλειψη ομαδικού πνεύματος.• Αρχή της σεξουαλικής ωρίμανσης.• Έχουν ευαίσθητο χαρακτήρα.• Έχουν αύξηση της νοημοσύνης.ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ 15-19 ΕΤΩΝ• Παρουσιάζουν αυξημένη ικανότητα μάθησης.• Το ενδιαφέρον τους για μάθηση και επίδοση είναι μεγάλο.• Αποκτούν και πάλι αρμονία στις κινήσεις.• Σταματά η προβληματική συμπεριφορά.• Έχουν καλή συνεργασία με τους μεγάλους. •Έχουν αναπτυγμένη παρατηρητικότητα.• Μαθαίνουν εύκολα στοιχεία τεχνικής που απαιτούν υψηλό βαθμό νευρομυϊκής συνεργασίας.• Εκτελούν σύνθετες ασκήσεις με πίεση.• Οι κινήσεις τους είναι οικονομικές.

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΦΑΣΕΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ - ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΘΕ ΦΑΣΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ: ΜΕΧΡΙ 10 ΕΤΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ• ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΒΑΣΙΚΗΣΤΕΧΝΙΚΗΣ

• ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣΜΠΑΛΑΣ

• ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΑΠΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

• ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΑΘΛΗΜΑ

• ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ • ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ • ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ• ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΠΛΗΣΜΟΡΦΗΣ

• ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΥΝΑ• ΡΟΛΟΣ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ& ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΥ

• ΜΙΚΡΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑΠΑΙΧΝΙΔΙΑ• ΠΑΙΓΝΙΩΔΗ ΜΟΡΦΗ

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΙΘ. ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΙΧΝ. ΜΠΑΛΑ

50 χ 70 μ. 7x7 2 χ 20 λεπτά ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΜΙΚΡΗΗΛΙΚΙΑΣ: 10-12 ΕΤΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ• ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΗ • ΑΡΧΕΣ ΑΜΥΝΑΣ

ΕΠΙΘΕΣΗΣ& ΣΚΟΠΟΣ

•ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜ.

• ΑΞΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥΑΤΟΜΙΚΗ- • ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΗΘΙΚΩΝ

ΑΞΙΩΝΟΜΑΔΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ • ΑΤΟΜΙΚΗ ΤΑΚΤ.ΤΕΧΝΙΚΗ • ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΠΛΗΣ

ΜΟΡΦΗΣ• ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ

• ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑ

• ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ• ΤΑΧΥΤΗΤΑ •ΒΑΣΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ• ΑΝΤΟΧΗ• ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΙΘ. ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΙΧΝ. ΜΠΑΛΑ

50 χ 70 μ. 11x11 2 χ 25-30 λεπτά ΜΙΚΡΗΗΛΙΚΙΑΣ: 12-14 ΕΤΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ• ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ

• ΟΜΑΔΙΚΗ ΤΑΚΤ. • ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΩΝ ΦΥΣ. ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ

• ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ

• ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑ-ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣΤΕΧΝ. ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗ-ΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΤΟΙ-ΧΕΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

• ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΑΣΚ. ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ

ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛ.

• ΓΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΑΣΚ.ΜΕ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥΣΩΜ.

• ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΡΙΣΗΣ,ΣΚΕΨΗΣ, ΥΠΕΡΟΧΗΣ, ΕΠΊΜΟΝΗΣ, ΥΠΟΜΟΝΉΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΌΤΗΤΑΣ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ • ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΙΘ. ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΙΧΝ. ΜΠΑΛΑ

, ΚΑΝΟΝΙΚΟ 11 χ 11 2 χ 30-35 λεπτά No 4ΗΛΙΚΙΑΣ: 14-16 ΕΤΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ• ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ

• ΤΕΛΕΙΟΠΟΙΗΣΗ • ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ

• ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗΑΜΥΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΘΕΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ

• ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΤΕΧΝΙΚΩΝ

• ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΥΨΗΛΗΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ

• ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΘΕΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥΤΟΥΣ

• ΑΝΤΟΧΗ• ΤΑΧΥΤΗΤΑ• ΔΥΝΑΜΗ• ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ • ΔΙΑΤΡΟΦΗ

• ΣΤΑΤΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ • ΕΥΚΙΝΗΣΙΑ • ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ• ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΙΘ. ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΙΧΝ. ΜΠΑΛΑ

ΚΑΝΟΝΙΚΟ 11 χ 11 2 χ 35-40 λεπτό No 5

ΗΛΙΚΙΑΣ: 16-18 ΕΤΩΝΤΕΧΝΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ

• ΑΝΑΛΥΣΗ ΛΑΘΩΝΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΙΔΕΞΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ &ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΗΝΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

•ΕΙΔ. ΤΑΚΤΙΚΗ ΣΕΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ& ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ

• ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΟΛΩΝΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΤΗΣ ΦΥΣ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

• ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΑΓΩΝΑ• ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΕΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ- ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ- ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ-ΤΥΠΟ &

• ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗVIDEO-ΦΙΛΜ

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ

ΚΑΛΗ ΕΞΩΓΗΠΕΔΙΚΗ ΖΩΗ• ΔΙΑΤΡΟΦΗ• ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ• ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΓΗΠΕΔΟ ΑΡΙΘ. ΠΑΙΚΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΙΧΝ. ΜΠΑΛΑ

ΚΑΝΟΝΙΚΟ 11 χ 11 2 χ 45 λεπτά ΚΑΝΟΝΙΚΗ No 5

υποδειγματικές προπονήσεις: για την ηλικια 13-14 ετωνυποδειγματικές προπονήσεις: για την ηλικια 13-14 ετωνΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ: Αντίληψη, διεκδίκηση της μπάλας επιδεξιότητα, κινητικότητα,

εκρηκτικότητα.Αλληλοβοήθεια και αλληλοενθάρυνση.Όργανα: 15-20 έπαλλες, 6-8 σημαίες, 2 εστίες χαντμπωλ, 4 σχοινιά ενδυμασία και κιμωλία.

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ: Επίτευξη τέρματος μετά από συνδυασμό και αλλαγή παιχνιδιού Επιδεξιότητα και κινητικότητα, εκρηκτικότητα στην ταχύτητα και επίτευξη στόχου.

Όργανα: 15-20 μπάλες, 4 μέντετσιν μπάλες, 12-18 σημαίες και κιμωλία.