65
δ Ν θανάσης τριαρίδης ζωγραφισµένο από την Έλλη Γρίβα * τ ο α γ ό ρ ι π ί σ ω α π τ ο τ ζ ά μ ι *

Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Embed Size (px)

DESCRIPTION

www.diapyron.comΜια ιστορία ολοκλήρωσης – κάτι σαν αιματηρό παραμύθι: ένα αγόρι, ένα κορίτσι, το τζάμι που τους χωρίζει τη νύχτα της μεγάλης γιορτής, ο θάνατος ως πράξη συν-κίνησης των παγωμένων ανθρώπων.Μπορείτε να διαβάσετε το βιβλίο σε μορφή απλού κειμένου εδώ: http://www.triaridis.gr/keimena/keimC005.htmΤο βιβλίο Το αγόρι πίσω απ’ το τζάμι ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2011 και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα με μεικτή τεχνική (μολύβι, πένα, κόκκινη και μαύρη ακρυλική μπογιά) το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς. Εκδόθηκε σε έγχρωμο βιβλίο 64 σελίδων σε λευκό χαρτί velvet των 130 γραμμαρίων από τις εκδόσεις διάπυροΝ τον Δεκέμβριο του 2011. Κείμενο και εικόνες διατίθενται ελεύθερα για κάθε χρήση δίχως κανένα «πνευματικό δικαίωμα».

Citation preview

Page 1: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

δημοσιευμένα βιβλία του ΘΤwwwtriaridisgrbookshtml

Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα μυθιστόρημα εκδόσεις Πατάκη 2000 εκδόσεις δήγμα 2009 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkoupela 2009 Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Το χαραγμένο σιτάρι αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η μουγγή καμπάνα αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2003 έντυπη έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε και άλλες τρεις ιστορίες δακρύων εκδόσεις δήγμα 2010 (ηλεκτρονική έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrtessera) H αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές μια αφήγηση εκδόσεις mauve εκτός εμπορίου 2005 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgraida 2005 Τα μελένια λεμόνια ― η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrmelenialemonia 2005 εκδόσεις τυπωθήτω 2007 Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα κείμενα πολιτικής ανάγκης εκδόσεις τυπωθήτω 2006 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrsoma Ich bebe ― Όταν οι αμαξάδες μαστιγώνουν τrsquo άλογα ανιστόρηση του τρόμου μου ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrichbebe 2007 εκδόσεις τυπωθήτω 2008 Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι τα γυμνά μάτια ή το πώς να ζει κανείς με τον μπαλτά ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimA028htm εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2008 Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkopse 2008 εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα ζωγραφισμένα από την Έλλη Γρίβα ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC001htm και στην ιστοσελίδα httpdiapyroncom20101210white_christmas έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ειδύλλια ή τα χύσια του μεσημεριού εκδόσεις γκάβλα 2008 ηλεκτρονική έκδοση httpwwwtriaridisgreidyllia 2009 Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του χριστιανισμού ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimA029htm 2009 Η επερχόμενη πείνα ή όταν οι άνθρωποι ρίχνουμε τον κλήρο ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrpeina 2009 La ultima noche ή οι καρχαρίες ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrnoche 2010 έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις δήγμα|Ευρασία 2011 Historia de un amor ή τα μυρμήγκια ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgramor 2011 Τα χλωρά διαμάντια το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων δειλινά 1-333 εκδόσεις δήγμα 2011 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrdiamonds 2011 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα εκδόσεις διάπυροΝ 2011 httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και wwwdiapyroncom

ατομικές εκθέσεις Έλλης Γρίβα

1998 Ζωγραφιές Αίθουσα τέχνης Εντός των Τεχνών +Art cafeacute Grotesque Θεσσαλονίκη

2000 Γιατί δεν με παίζεις Αίθουσα τέχνης ΗΩΣ Αθήνα2001 Oh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Παρατηρητής

Θεσσαλονίκη2003 Πετάειhellip πετάειhellip Χώρος σύγχρονης τέχνης Statement Αθήνα2004 Οh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Tricky trick art

Αθήνα 2006 Γιατί δεν με παίζεις HOXTON bar Aθήνα2007 Σε θέλω Gallery Νέες Μορφές Αθήνα Αίθουσα τέχνης Οιωνός

Καρδίτσα Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Ναύπλιο Αίθουσα τέχνης ART-SPACE Σαντορίνη

2009 Ναι Το Δεμένο Σπίτι Gallery Αστρολάβος Αθήνα2011 MΙΚΡΑ κόκκινα ηφαίστεια από τον αστεροειδή Β611 Gallery

CUBE Πάτρα2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ

Gallery Αστρολάβος Αθήνα Gallery CUBE Πάτρα

βιβλία Έλλης Γρίβα

2009 Ναι 49 ζωγραφισμένα ποιήματα (Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Μαρία Γκούμα)

2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ εκδόσεις δήγμα

Η Έλλη Γρίβα στο Facebookhttpswwwfacebookcomprofilephpid=100002840443453httpswwwfacebookcomprofilephpid=642193737

Επίσης έχει εικονογραφήσει τα βιβλία του Θανάση Τριαρίδη Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα (εκδόσεις διάπυροΝ 2009) και Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι (εκδόσεις διάπυροΝ 2011) καθώς και πολλά παιδικά βιβλία

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

(Μαντινείας 48 54644 Θεσσαλονίκητηλ 6937160705 και 6937108881)wwwdiapyroncom email diapyrongmailcomampΟμήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581 Email infoeurasiabooksgr

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimC005htm Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρήση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

διάπυροΝ λογοτεχνία 7Α΄ έντυπη έκδοσηΔεκέμβριος 201164 σελίδες (12 Χ 205 εκ)ISBN 978-960-8187-80-1

copy γενικό 2011 ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

copy για την έντυπη ελληνική έκδοση 2011 εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Διορθώσεις ΓΑΛΑΤΕΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Παραγωγή - ΔιακίνησηΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (httpwwweurasiabooksgr)Ομήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ Κυκλοφορεί ελεύθερο από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 2: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

δημοσιευμένα βιβλία του ΘΤwwwtriaridisgrbookshtml

Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα μυθιστόρημα εκδόσεις Πατάκη 2000 εκδόσεις δήγμα 2009 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkoupela 2009 Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Το χαραγμένο σιτάρι αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η μουγγή καμπάνα αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2003 έντυπη έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε και άλλες τρεις ιστορίες δακρύων εκδόσεις δήγμα 2010 (ηλεκτρονική έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrtessera) H αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές μια αφήγηση εκδόσεις mauve εκτός εμπορίου 2005 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgraida 2005 Τα μελένια λεμόνια ― η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrmelenialemonia 2005 εκδόσεις τυπωθήτω 2007 Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα κείμενα πολιτικής ανάγκης εκδόσεις τυπωθήτω 2006 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrsoma Ich bebe ― Όταν οι αμαξάδες μαστιγώνουν τrsquo άλογα ανιστόρηση του τρόμου μου ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrichbebe 2007 εκδόσεις τυπωθήτω 2008 Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι τα γυμνά μάτια ή το πώς να ζει κανείς με τον μπαλτά ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimA028htm εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2008 Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkopse 2008 εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα ζωγραφισμένα από την Έλλη Γρίβα ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC001htm και στην ιστοσελίδα httpdiapyroncom20101210white_christmas έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ειδύλλια ή τα χύσια του μεσημεριού εκδόσεις γκάβλα 2008 ηλεκτρονική έκδοση httpwwwtriaridisgreidyllia 2009 Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του χριστιανισμού ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimA029htm 2009 Η επερχόμενη πείνα ή όταν οι άνθρωποι ρίχνουμε τον κλήρο ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrpeina 2009 La ultima noche ή οι καρχαρίες ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrnoche 2010 έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις δήγμα|Ευρασία 2011 Historia de un amor ή τα μυρμήγκια ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgramor 2011 Τα χλωρά διαμάντια το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων δειλινά 1-333 εκδόσεις δήγμα 2011 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrdiamonds 2011 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα εκδόσεις διάπυροΝ 2011 httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και wwwdiapyroncom

ατομικές εκθέσεις Έλλης Γρίβα

1998 Ζωγραφιές Αίθουσα τέχνης Εντός των Τεχνών +Art cafeacute Grotesque Θεσσαλονίκη

2000 Γιατί δεν με παίζεις Αίθουσα τέχνης ΗΩΣ Αθήνα2001 Oh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Παρατηρητής

Θεσσαλονίκη2003 Πετάειhellip πετάειhellip Χώρος σύγχρονης τέχνης Statement Αθήνα2004 Οh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Tricky trick art

Αθήνα 2006 Γιατί δεν με παίζεις HOXTON bar Aθήνα2007 Σε θέλω Gallery Νέες Μορφές Αθήνα Αίθουσα τέχνης Οιωνός

Καρδίτσα Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Ναύπλιο Αίθουσα τέχνης ART-SPACE Σαντορίνη

2009 Ναι Το Δεμένο Σπίτι Gallery Αστρολάβος Αθήνα2011 MΙΚΡΑ κόκκινα ηφαίστεια από τον αστεροειδή Β611 Gallery

CUBE Πάτρα2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ

Gallery Αστρολάβος Αθήνα Gallery CUBE Πάτρα

βιβλία Έλλης Γρίβα

2009 Ναι 49 ζωγραφισμένα ποιήματα (Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Μαρία Γκούμα)

2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ εκδόσεις δήγμα

Η Έλλη Γρίβα στο Facebookhttpswwwfacebookcomprofilephpid=100002840443453httpswwwfacebookcomprofilephpid=642193737

Επίσης έχει εικονογραφήσει τα βιβλία του Θανάση Τριαρίδη Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα (εκδόσεις διάπυροΝ 2009) και Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι (εκδόσεις διάπυροΝ 2011) καθώς και πολλά παιδικά βιβλία

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

(Μαντινείας 48 54644 Θεσσαλονίκητηλ 6937160705 και 6937108881)wwwdiapyroncom email diapyrongmailcomampΟμήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581 Email infoeurasiabooksgr

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimC005htm Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρήση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

διάπυροΝ λογοτεχνία 7Α΄ έντυπη έκδοσηΔεκέμβριος 201164 σελίδες (12 Χ 205 εκ)ISBN 978-960-8187-80-1

copy γενικό 2011 ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

copy για την έντυπη ελληνική έκδοση 2011 εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Διορθώσεις ΓΑΛΑΤΕΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Παραγωγή - ΔιακίνησηΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (httpwwweurasiabooksgr)Ομήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ Κυκλοφορεί ελεύθερο από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 3: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

δημοσιευμένα βιβλία του ΘΤwwwtriaridisgrbookshtml

Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα μυθιστόρημα εκδόσεις Πατάκη 2000 εκδόσεις δήγμα 2009 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkoupela 2009 Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η παγωμένη καρδιά των ευτυχισμένων ανθρώπων αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Το χαραγμένο σιτάρι αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2002 Η μουγγή καμπάνα αφήγημα εκδόσεις Πατάκη 2003 έντυπη έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων Το τρυφερό μαχαίρι του Πέτρο Μπόλε και άλλες τρεις ιστορίες δακρύων εκδόσεις δήγμα 2010 (ηλεκτρονική έκδοση των τεσσάρων αφηγημάτων στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrtessera) H αληθινή ιστορία της Αΐντας και του Ρανταμές μια αφήγηση εκδόσεις mauve εκτός εμπορίου 2005 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgraida 2005 Τα μελένια λεμόνια ― η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrmelenialemonia 2005 εκδόσεις τυπωθήτω 2007 Σημειώσεις για το τρεμάμενο σώμα κείμενα πολιτικής ανάγκης εκδόσεις τυπωθήτω 2006 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrsoma Ich bebe ― Όταν οι αμαξάδες μαστιγώνουν τrsquo άλογα ανιστόρηση του τρόμου μου ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrichbebe 2007 εκδόσεις τυπωθήτω 2008 Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι τα γυμνά μάτια ή το πώς να ζει κανείς με τον μπαλτά ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimA028htm εκδόσεις Σαιξπηρικόν 2008 Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkopse 2008 εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα ζωγραφισμένα από την Έλλη Γρίβα ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC001htm και στην ιστοσελίδα httpdiapyroncom20101210white_christmas έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις διάπυροΝ 2009 Ειδύλλια ή τα χύσια του μεσημεριού εκδόσεις γκάβλα 2008 ηλεκτρονική έκδοση httpwwwtriaridisgreidyllia 2009 Μαρκήσιος ντε Σαντ ή τα υπόγεια του χριστιανισμού ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrkeimenakeimA029htm 2009 Η επερχόμενη πείνα ή όταν οι άνθρωποι ρίχνουμε τον κλήρο ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrpeina 2009 La ultima noche ή οι καρχαρίες ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrnoche 2010 έντυπη έκδοση από τις εκδόσεις δήγμα|Ευρασία 2011 Historia de un amor ή τα μυρμήγκια ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgramor 2011 Τα χλωρά διαμάντια το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων δειλινά 1-333 εκδόσεις δήγμα 2011 ηλεκτρονική έκδοση στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgrdiamonds 2011 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα εκδόσεις διάπυροΝ 2011 httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και wwwdiapyroncom

ατομικές εκθέσεις Έλλης Γρίβα

1998 Ζωγραφιές Αίθουσα τέχνης Εντός των Τεχνών +Art cafeacute Grotesque Θεσσαλονίκη

2000 Γιατί δεν με παίζεις Αίθουσα τέχνης ΗΩΣ Αθήνα2001 Oh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Παρατηρητής

Θεσσαλονίκη2003 Πετάειhellip πετάειhellip Χώρος σύγχρονης τέχνης Statement Αθήνα2004 Οh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Tricky trick art

Αθήνα 2006 Γιατί δεν με παίζεις HOXTON bar Aθήνα2007 Σε θέλω Gallery Νέες Μορφές Αθήνα Αίθουσα τέχνης Οιωνός

Καρδίτσα Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Ναύπλιο Αίθουσα τέχνης ART-SPACE Σαντορίνη

2009 Ναι Το Δεμένο Σπίτι Gallery Αστρολάβος Αθήνα2011 MΙΚΡΑ κόκκινα ηφαίστεια από τον αστεροειδή Β611 Gallery

CUBE Πάτρα2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ

Gallery Αστρολάβος Αθήνα Gallery CUBE Πάτρα

βιβλία Έλλης Γρίβα

2009 Ναι 49 ζωγραφισμένα ποιήματα (Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Μαρία Γκούμα)

2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ εκδόσεις δήγμα

Η Έλλη Γρίβα στο Facebookhttpswwwfacebookcomprofilephpid=100002840443453httpswwwfacebookcomprofilephpid=642193737

Επίσης έχει εικονογραφήσει τα βιβλία του Θανάση Τριαρίδη Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα (εκδόσεις διάπυροΝ 2009) και Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι (εκδόσεις διάπυροΝ 2011) καθώς και πολλά παιδικά βιβλία

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

(Μαντινείας 48 54644 Θεσσαλονίκητηλ 6937160705 και 6937108881)wwwdiapyroncom email diapyrongmailcomampΟμήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581 Email infoeurasiabooksgr

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimC005htm Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρήση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

διάπυροΝ λογοτεχνία 7Α΄ έντυπη έκδοσηΔεκέμβριος 201164 σελίδες (12 Χ 205 εκ)ISBN 978-960-8187-80-1

copy γενικό 2011 ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

copy για την έντυπη ελληνική έκδοση 2011 εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Διορθώσεις ΓΑΛΑΤΕΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Παραγωγή - ΔιακίνησηΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (httpwwweurasiabooksgr)Ομήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ Κυκλοφορεί ελεύθερο από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 4: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

ατομικές εκθέσεις Έλλης Γρίβα

1998 Ζωγραφιές Αίθουσα τέχνης Εντός των Τεχνών +Art cafeacute Grotesque Θεσσαλονίκη

2000 Γιατί δεν με παίζεις Αίθουσα τέχνης ΗΩΣ Αθήνα2001 Oh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Παρατηρητής

Θεσσαλονίκη2003 Πετάειhellip πετάειhellip Χώρος σύγχρονης τέχνης Statement Αθήνα2004 Οh what a wonderful world Αίθουσα τέχνης Tricky trick art

Αθήνα 2006 Γιατί δεν με παίζεις HOXTON bar Aθήνα2007 Σε θέλω Gallery Νέες Μορφές Αθήνα Αίθουσα τέχνης Οιωνός

Καρδίτσα Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Ναύπλιο Αίθουσα τέχνης ART-SPACE Σαντορίνη

2009 Ναι Το Δεμένο Σπίτι Gallery Αστρολάβος Αθήνα2011 MΙΚΡΑ κόκκινα ηφαίστεια από τον αστεροειδή Β611 Gallery

CUBE Πάτρα2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ

Gallery Αστρολάβος Αθήνα Gallery CUBE Πάτρα

βιβλία Έλλης Γρίβα

2009 Ναι 49 ζωγραφισμένα ποιήματα (Αίθουσα τέχνης Ναυπλίου Μαρία Γκούμα)

2011 11+- ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝ-ΔΙΑΜΕΣΟ ΧΡΟΝΟ εκδόσεις δήγμα

Η Έλλη Γρίβα στο Facebookhttpswwwfacebookcomprofilephpid=100002840443453httpswwwfacebookcomprofilephpid=642193737

Επίσης έχει εικονογραφήσει τα βιβλία του Θανάση Τριαρίδη Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα (εκδόσεις διάπυροΝ 2009) και Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι (εκδόσεις διάπυροΝ 2011) καθώς και πολλά παιδικά βιβλία

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

(Μαντινείας 48 54644 Θεσσαλονίκητηλ 6937160705 και 6937108881)wwwdiapyroncom email diapyrongmailcomampΟμήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581 Email infoeurasiabooksgr

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimC005htm Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρήση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

διάπυροΝ λογοτεχνία 7Α΄ έντυπη έκδοσηΔεκέμβριος 201164 σελίδες (12 Χ 205 εκ)ISBN 978-960-8187-80-1

copy γενικό 2011 ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

copy για την έντυπη ελληνική έκδοση 2011 εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Διορθώσεις ΓΑΛΑΤΕΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Παραγωγή - ΔιακίνησηΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (httpwwweurasiabooksgr)Ομήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ Κυκλοφορεί ελεύθερο από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 5: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι ζωγραφισμένο από την ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

(Μαντινείας 48 54644 Θεσσαλονίκητηλ 6937160705 και 6937108881)wwwdiapyroncom email diapyrongmailcomampΟμήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581 Email infoeurasiabooksgr

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στην ιστοσελίδα httpwwwtriaridisgr keimenakeimC005htm Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγραφίστηκε από την Έλλη Γρίβα Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρήση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

διάπυροΝ λογοτεχνία 7Α΄ έντυπη έκδοσηΔεκέμβριος 201164 σελίδες (12 Χ 205 εκ)ISBN 978-960-8187-80-1

copy γενικό 2011 ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

copy για την έντυπη ελληνική έκδοση 2011 εκδόσεις διάπυροΝ ndash ΓΙΑΝΝΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ

Σχεδίαση εξωφύλλου και μορφοποίηση έκδοσης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΡΙΑΡΙΔΗΣ και ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ

Διορθώσεις ΓΑΛΑΤΕΙΑ-ΕΛΕΝΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Παραγωγή - ΔιακίνησηΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΥΡΑΣΙΑ (httpwwweurasiabooksgr)Ομήρου 47 ΤΚ 10672 ΑΘΗΝΑΤηλ 210 3614968 Φαξ 210 3613581

Τυπώθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 για λογαριασμό των εκδόσεων διάπυροΝ Κυκλοφορεί ελεύθερο από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 6: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

θ α ν ά σ η ς τ ρ ι α ρ ί δ η ς

Το αγόριπίσω απrsquo το

τζάμι

ζωγραφισμένο από την Έλλη Γρίβα

διάπυροΝ

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 7: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Στον Γιάννη Ευαγγέλουquand il eacutetait petit garccedilon

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 8: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

― Τώρα για τον κόπο μου υποσχεθείτε μου είπε παρακλητικά η Επονίνα ― Να σου υποσχεθώ τι ρώτησε ο Μάριος ― Υποσχεθείτε μου πρώτα ― Σου υπόσχομαι ― Όταν ξεψυχήσω θέλω να με φιλήσετε στο μέτωπο Εγώ θα το καταλάβω

Βίκτορ Ουγκό Οι άθλιοι μέρος τέταρτο βιβλίο 14ο κεφ VΙ

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 9: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

[ 13 ]

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 10: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

[ 13 ]

Ήταν η τελευταία νύχτα του Δεκεμβρίου Η νύχτα που οι άνθρωποι από αιώνες υποδέχονταν με χαρά και ευχές τον ερχομό της καινούργιας χρονιάς γυρεύοντας μέσα στη γιορτή να ξορκίσουν τους φόβους να εξαγνίσουν τις ενοχές τους να μοιραστούν την ελπίδα την προσδοκία την αδημονία ndash όλα αυτά που συνηθίζουν να μοιράζονται οι άνθρωποι σε τέτοιες ώρες Κι ανάμεσα στους πολλούς κάποιοι ndashοι πιο ρομαντικοίndash εκείνη τη νύχτα θα μιλούσαν και πάλι για την προ-σμονή της αγάπης που θα κατισχύσει Που θα γίνει επιτελούς ορατή και παρούσα Που θα θριαμβεύσει ολόλαμπρη μέσα στο ακατανόη-το θάμπος του κόσμου

Μια ακόμη τέτοια γιορτή θα ήταν και εκείνη η Πρωτοχρονιά στη μεγάλη πολι-τεία Από το πρωί η κίνηση στους δρόμους της μαρτυρούσε την αδημονία της νύχτας Τα πεζοδρόμια έβραζαν από ανθρώπους τα καταστήματα πουλούσαν δώρα τα μαγαζιά τρόφιμα για το τραπέζι της γιορτής Συνω-στισμός μαζί με κάθε λογής θόρυβο της πόλης που ετοιμαζόταν για τη μεγάλη βραδιά

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 11: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

14 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Χιόνιζε ασταμάτητα εκείνον το χειμώ-να Οι παλιοί ποιητές θα έγραφαν πως η πο-λιτεία είχε σκεπαστεί με το άσπρο σεντόνι της ndash κι οι πιο τολμηροί θα έκαναν λόγο για το άσπρο της σάβανο Όταν θα ερχόταν το σού-ρουπο οι μέχρι τότε πολύβουοι δρόμοι θα ερή-μωναν Κι όσο πλησίαζε η ώρα της αλλαγής της χρονιάς στα πεζοδρόμια δεν θα υπήρχε ψυχή Μονάχα το χιόνι θα συνέχιζε να πέφτει όλο και πιο δυνατό σκεπάζο-ντας τα αναρίθμητα χνάρια των ανθρώπων

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 12: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

16 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Το αγόρι από το πρωί είχε βγει στην πόλη μαζί με τη μητέρα Πήγανε στα μα-γαζιά και πήραν δώρα Γραβάτες για τους θείους μαντίλες για τις θείες Ένα ολόμαλλο κασκόλ για τον παππού μια δερμάτινη τσά-ντα για τη γιαγιά Για τον πατέρα αγόρα-σαν το καλύτερο και ακριβότερο έναν χρυσό αναπτήρα για να ανάβει τα τσιγάρα του Το δίχως άλλο το άξιζε ο πατέρας αυτό το δώρο

Στη συνέχεια με τις σακούλες στο χέρι πήγανε στον κρεοπώλη είχανε να πάρουν το εκλεκτό κρέας που είχαν παραγγείλει εδώ και πέντε μέρες για το πρωτοχρονιάτι-κο τραπέζι Κι έπειτα πέρασαν κι από το ζα-χαροπλαστείο να αγοράσουν τα γλυκά που θα ολοκλήρωναν το γεύμα

Σε όλην αυτή τη διαδρομή το αγόρι ακολουθούσε τη μητέρα Κυριολεκτικά δεν έχανε ούτε ένα βήμα της Κι η μητέρα ήτανε ήσυχη ndash και πολύ περήφανη για το γιο της Εδώ και μερικούς μήνες δεν χρειαζόταν να τον πιάνει από το χέρι το αγόρι ήταν απολύ-τως συγκεντρωμένο και εξαιρετικά υπάκουο πραγματικά άξιο της εμπιστοσύνης της

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 13: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

17Θανάσης Τριαρίδης

Ναι μέσα στην πολύβουη πόλη μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 14: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

18

Το αγόρι της ιστορίας μας ήταν επι-πλέον και ιδιαίτερα παρατηρητικό Εδώ και ένα χρόνο κάθε φορά που έβγαινε έξω με τη μητέρα συνήθιζε να επιλέγει κάποιον άνθρω-πο από το πλήθος και να τον ακολουθεί με το βλέμμα για όσο αυτό ήταν δυνατό Έναν πολυάσχολο κύριο για παράδειγμα με γρα-βάτα και κουστούμι που μιλούσε για δουλειές στο κινητό του Ή μια κοπέλα που κοιτούσε αφηρημένα έξω από το παράθυρο του λεω-φορείου Ή κάποιον ηλικιωμένο συνήθως με βλοσυρό ύφος ο οποίος περπατούσε άσκοπα στο δρόμο επιμένοντας να παραμερίζουν οι υπόλοιποι για να περάσει

Υπάρχουν πολλοί τύποι ανθρώπων Κάθε φορά το αγόρι έψαχνε και κάποιον δι-αφορετικό για αυτήν την ιδιότυπη παρακο-λούθηση Του άρεσε μάλιστα να μαντεύει την οικογενειακή τους κατάσταση το επάγγελμά τους να κάνει και σενάρια για τις ζωές τους ποιοι ήταν στrsquo αλήθεια από πού ερχόντου-σαν πού πήγαιναν Τους κοίταζε διακριτικά φαινομενικά αδιάφορα αλλά με απίστευτη εσωτερική προσήλωση δεν ήθελε να χάσει την παραμικρή λεπτομέρεια

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 15: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

19Θανάσης Τριαρίδης

Ήξερε πως θα έχει μονάχα λίγα λεπτά της ώρας για να τους παρατηρήσει πως ανά πάσα στιγμή μπορούσαν να χαθούν οριστικά από τη ζωή του έπρεπε λοιπόν να πάρει σε ελάχιστο χρόνο όλες τις αποφάσεις του για εκείνους τους περαστικούς και για τις ζωές τους Και όταν πρόφταινε να φτιάξει μιαν ιστορία για αυτόν που είχε επιλέξει ένιωθε ικανοποίηση ndash την πιο έντονη ικανοποίηση της μέχρι τότε ζωής του Σαν να είχε δημι-ουργήσει κάτι σαν σχέση ndash έναν έστω νοερό δεσμό

Το αγόρι είχε καταπληκτική μνήμη ndash οι δάσκαλοί του τον θαύμαζαν γιrsquo αυτήν Έτσι δεν ξέχναγε ποτέ όλους αυτούς τους τυχαίους περαστικούς ndash μάλιστα τους είχε δώσει και ονόματα και συχνά πυκνά φανταζόταν τη συ-νέχεια της ζωής τους Και κατά κάποιον τρόπο ένιωθε πως όλοι οι άνθρωποι που είχε ακολου-θήσει με τα μάτια ήταν μια παράξενη προσω-πική συλλογή ndash το πιο δικό του πράγμα που

είχε ποτέ Ήταν οι άνθρωποί του

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 16: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Εκείνο λοιπόν το πρωινό της μεγά-λης Παραμονής το αγόρι καθώς ακολου-

θούσε τη μητέρα του στην αγορά έψαχνε τον επόμενο άνθρωπό του Μα ήταν παράξενη εκείνη η μέρα με τη γιορτινή βοή της Κανένας από τους χιλιάδες ανθρώ-πους δεν μπορούσε να στεριώσει στο μάτι του παιδιού Πρώτη φορά τού τύχαινε αυτό οι άνθρωποι γλιστρούσαν από μπροστά του σαν ίσκιοι Θαρρείς μια ακατανόητη δύναμη να τον εμπόδιζε να διαλέξει το δεσμό του

Το αγόρι προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό που του συνέβαινε Σκέφτηκε πως εκείνη τη μέρα δεν ήταν γραφτό να συναντήσει έναν άνθρωπο Ίσως να έφταιγε η γιορτή Ίσως το κακό μάτι ndash όπως έλεγε η γιαγιά του Ίσως ndashτο πιθανότεροndash να έφταιγε εκείνος που δεν μπορούσε να συγκεντρώσει το μυαλό του εκεί-νες τις μέρες

Τότε έγινε το απρόσμενο Πίσω από ένα πλήθος που συνωστιζόταν έξω από ένα μεγάλο κατάστημα με προσφορές ειδικά για

τη μέρα το αγόρι είδε ένα κορίτσι Για την ακρίβεια είδε για μερικά δευτερό-λεπτα την πλάτη ενός κοριτσιού ndash τα λερά

22 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 17: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

23Θανάσης Τριαρίδης

μαλλιά της πάνω σε μια μονόχρωμη μπλού-ζα Πάλεψε να δει το πρόσωπό της δεν το κα-τάφερε Ο κόσμος μπροστά του συνωθούνταν για να προλάβει την επόμενη προσφορά Πά-λεψε να μην χάσει την εικόνα του κοριτσιού ndash μα δεν το κατάφερε Του έμεινε μονάχα μια πλάτη πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος Μια πλάτη ενός κοριτσιού που χάθηκε όπως το πέταγμα μιας πεταλούδας

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 18: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Το ανθρώπινο μυαλό είναι αλλόκοτα εύφλεκτο υλικό Τόσα πρόσωπα είχαν περάσει μπροστά από τα μά-τια του αγοριού εκείνη τη μέρα ωστόσο το μυαλό του πήρε φωτιά από την πλάτη ενός κοριτσιού Τα λιγοστά δευτερόλεπτα άρκεσαν για να σχηματιστεί μέσα του η ιστορία Το δίχως άλλο ήταν ένα κορίτσι ορφανό που το είχαν φέρει από μια ξένη χώρα για να ζητια-νεύει στους δρόμους Της δίνανε χαρτομάντι-λα για να γυρίζει σε μαγαζιά και καφετέριες και να τα laquoπουλάειraquo στους θαμώνες Δεν είχε κανέναν δικό της έμενε σε ένα διαμέρισμα-αχούρι μαζί με άλλα παιδιά που τα είχαν φέ-ρει από τις γύρω χώρες για αυτή τη δουλειά Με μια καρότσα τα ξεφόρτωναν το πρωί ndash στην ίδια καρότσα τα μάζευαν αργά το βράδυ

Και τότε το αγόρι σκέφτηκε κάτι ανακό-λουθο με την ηλικία του πως εκείνη τη μέρα της Παραμονής ndashακριβώς για να εκμεταλλευ-τούνε το παλιό παραμύθιndash δώσανε σε κείνο το κορίτσι να πουλήσει όχι χαρτομάντιλα μα σπίρτα Κι ακόμη σκέφτηκε πως αν λόγω της πρωτόγνωρης για αυτήν κοσμοσυρροής της ημέρας έχανε το ραντεβού της από εκεί που θα τη μάζευαν θα ξέμενε μόνη μέσα στη χιονισμένη νύχτα

24 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 19: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Όλα αυτά το αγόρι τα σκέφτηκε (ή σωστότερα τα αποφάσισε) ενώ συνέχισε να ακολουθεί τη μητέρα Εκείνη τάχυνε το βήμα της για να αποφύγει την πολυκοσμία του πο-λυκαταστήματος και ο γιος της καλά εξα-σκημένος έμεινε σταθερά πίσω της στο μισό μέτρο Έστριψαν στη μεγάλη λεωφόρο για να πάνε στον επόμενο προορισμό τους Δί-χως να μειώσει το βήμα του το αγόρι άρχισε να στρέφει το βλέμμα του στους αμέτρητους ζητιάνους που έστεκαν στις γωνιές ιδίως σε όσους κάτω από τις κουρελιασμένες κουβέρτες είχαν παιδιά (τα παιδιά πάντοτε προκαλούν την ελεημοσύνη ndash περίπου την επιβάλλουν) Στην αρχή έριχνε μια διακριτική ματιά Συ-χνά όμως οι άνθρωποι μπαίνουμε μέσα στο ποτάμι του εαυτού μας Σιγά σιγά το βλέμ-μα του γινόταν όλο και πιο ευθύ Όλο και πιο απροκάλυπτο

Κι όλοι ξέρουμε τι γινότανε εκείνη

την ώρα ανάμεσα στα εξαθλιωμένα πρό-

σωπα των απελπισμένων το αγόρι έψαχνε εκείνο το κορίτσι με την πλάτη και τα λερά μαλλιά Αυτό που ήταν να ξεχαστεί ολομόναχο στην παγωμένη νύχτα

26 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 20: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα κοντοστάθηκε Ο γιος της δεν την

είχε συνηθίσει να κοιτάει έτσι Ήξερε πως ήταν ένα υπερδιανοητικό αγόρι Ήξερε πως σκέφτεται σύνθετα ndash πολύ πιο σύν-θετα από οποιοδήποτε άλλο παιδί της ηλικίας του Όλοι τής το έλεγαν ο γιος της ήταν μια ιδιοφυία Με λίγη προσοχή και λίγη τύχη ο κόσμος θα γινόταν δικός του Αρκεί να μην έσπαζε Κάποιος ειδικός επιστήμονας τής είπε πως τα υπερδιανοητικά παιδιά διατρέχουν αυτόν τον κίνδυνο Να μην αντέξουν τη στιλ-πνότητα των συλλογισμών τους και να κα-ταρρεύσουν Να μην αντέξουν το ίδιο τους το μυαλό και να σπάσουν

27Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 21: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα λοιπόν είχε το νου της Έπρεπε να προφυλάγει το γιο της από τις στιλπνές σκέψεις του Έπρεπε να φαντάζεται και να προβλέπει κάθε διαδρομή του μυαλού του Ήταν ο γιος της η αγάπη της

Τον έπιασε από τον ώμο laquoΚοιτάζεις τους φτωχούς έτσι Είναι σπουδαίο που τους συμπονάςhellip Είμαστε άνθρωποι και πρέπει να συμπονούμεhellip Κι αυτοί είναι συνάνθρω-ποί μας θα μπορούσαμε στη θέση τους να ήμασταν εμείςraquo

Το αγόρι έμενε σιωπηλό και ανέκ-φραστο Δεν συνήθιζε να μιλάει σε αυ-τές τις περιπτώσεις Τα λόγια της μη-τέρας ακούγονταν σαν πέτρες στο μάρμαρο laquoΌμως το ξέρεις αγάπη μου

στη ζωή υπάρχουν αδικίες Ναι είναι κρίμα τα παιδιά να δουλεύουν στους δρόμους Μα δεν μπορούμε να ακυρώσουμε εμείς το κάθε άδικοhellip Σκέψου πως οι ίδιοι οι γονείς τους βγάζουν τα παιδιά στο δρόμο Και μάλιστα τα αφήνουν εξεπίτηδες γυμνά μέσα στο κρύο Για να συγκινήσουν τους πε-ραστικούςraquo

30 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 22: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα ένιωσε πως δεν είχε να πει κάτι πε-ρισσότερο Ανήσυχη χάιδεψε βιαστικά το μά-γουλο του αγοριού τον έπιασε από το χέρι και τον πήγε να περπατήσουν από το απέναντι πεζοδρόμιο ndash εκεί όπου ο Δήμος δεν επέτρεπε ζητιάνους στην πρόσοψη των μαγαζιών

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 23: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Κάποτε ήρθε το σούρουπο Πάντοτε έρ-χεται το σούρουπο Στις πολύβουες πολιτείες Στις ιστορίες που αφηγούμαστε Στις ζωές των ανθρώπων Αν το σκεφτεί κανείς ίσως να έρ-χεται για να δώσει μια σωτήρια λύση στο με-γάλο ανθρώπινο αίνιγμα Ναι σουρουπώνει

Φυσικά αυτοί είναι συλλογισμοί που απασχολούν τους φιλοσόφους Το συγκεκριμέ-νο σούρουπο βρήκε το αγόρι της ιστορίας μας στο σπίτι του ndash και την οικογένεια σε αναβρα-σμό Οι γονείς του κάνανε τις τελευταίες προ-ετοιμασίες για το τραπέζι της Παραμονής Θα ερχόντανε ο παππούς και η γιαγιά οι θείοι και οι θείες ndash για να γιορτάσουν όλοι μαζί τον ερ-χομό του καινούργιου χρόνου Όλη η οικογέ-νεια θα ήταν μαζί Ενωμένη

Η μητέρα ετοίμαζε τα φαγητά και έστρω-νε τα σερβίτσια στο τραπέζι Ο πατέρας μετέ-φερε τα δώρα κάτω από το δέντρο έγραψε τις ευχετήριες κάρτες φρόντισε τα λουλούδια

Το αγόρι περίμενε Είχε αφήσει πίσω του τη συνάντηση του πρωινού Προφανώς ήταν κάτι μάταιο αδιέξοδο όλο αυτό Δεν μπορούν να υπάρξουν νοεροί δεσμοί ndash όλο αυτό είναι

32 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 24: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

μια παιδική αυταπάτη Δεν είχε δει ούτε το πρόσωπό της Μόνο μια πλάτη Δεν της είχε δώσει καν ένα όνομα ndash όπως έκανε σrsquo όλες τις άλλες περιπτώσεις Και η ιστορία με τα σπίρτα ήταν απλοϊκή Συγκινητική αλλά απλοϊκή

Η ζωή είναι πιο σύνθετη Και πιο απαιτητική Κι έρχεται ndash συνεχώς έρχεται

Αυτά λοιπόν με το αγόρι της ιστορίας μας Είχε φορέσει τα καλά του και περίμενε τη μεγάλη γιορτή

33Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 25: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Το βράδυ όλα στο σπίτι ήταν έτοιμα για το τραπέζι Ο παππούς και η γιαγιά ήρ-θαν γεμάτοι με δώρα ndash το ίδιο και οι θείοι και οι θείες Κάθισαν στο τραπέζι αλληλοευχή-θηκαν κάνανε τις απαραίτητες ανακοινώσεις που συνηθίζονται σε αυτά τα τραπέζια Μια από τις θείες περίμενε παιδί δάκρυα ενθου-σιασμού από τους παππούδες και τα άλλα αδέλφια επιφωνήματα νέες ευχές

Το γεύμα ήταν υπέροχο ndash φυσικά Το κρέας καλοψημένο το ποτό μεθυστικό το γλυκό ολόφρεσκο Κατόπιν ήρθε η σειρά των δώρων το αγόρι της ιστορίας μας ως το μο-ναδικό παιδί της οικογένειας είχε φυσικά τη μερίδα του λέοντος Παιχνίδια βιβλία ρούχα ndash και από τους παππούδες έναν ολοκαίνουρ-γιο υπολογιστή

Το αγόρι πήγε να ευχαριστήσει μα δεν το άφησαν Για ένα μυαλό σαν το δικό του κάθε δώρο ήταν μικρό είπανhellip Από αυτόν όλη η οικογένεια περίμενε το καλύτερο

34 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 26: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

laquoΕκτός των άλλων είναι και πολύ ευ-αίσθητο παιδίraquo είπε η μητέρα laquoΣήμερα το πρωί στο δρόμο κοιτούσε με συμπόνια τους δυστυχισμένους ζητιάνους στη μεγάλη λεω-φόρο Χρειάστηκε να τον πάω στο απένα-ντι πεζοδρόμιο για να ξεκολλήσει το βλέμμα τουraquo Γύρισε το βλέμμα της προς τον άντρα της ζητώντας ανήσυχη μια βοήθεια

Ο πατέρας είπε ανάβοντας το τσιγάρο του με τον χρυσό αναπτήρα laquoΣτrsquo αλήθεια είναι σπουδαίο πράγμα να συμπονούμε τους φτωχούς Δείχνει την ανθρωπιά μας τον πο-λιτισμό μαςhellip Αλλά δεν πρέπει να το παίρ-νουμε βαριάhellip Ας μην ξεχνάμε πως κρίνουμε άθλια τη ζωή τους εμείς με τα δικά μας μέτρα και σταθμά ndash μα οι ίδιοι τη θεωρούν απολύ-τως φυσιολογική Επιπλέον αν το δει κανείς ιστορικά οι φτωχοί δεν ήταν ποτέ αδύναμη μάζα ή είδος υπό εξαφάνιση ndash το αντίθετο

Με έναν μυστηριώδη τρόπο οι φτωχοί επιζούν πολλαπλα-σιάζονται πληθαίνουν ολοέναraquo

35Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 27: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

laquoΣιγά σιγά βγάλε τα ποτήρια της σαμπάνιαςhellipraquo είπε η γιαγιά προς την κόρη τηςhellip laquoΠλησιάζει η ώρα της αλλαγήςhellipraquo

36 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 28: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Πράγματι τα ακριβά ποτήρια μοιρά-στηκαν στα χέρια ndash μάλιστα ένα από αυτά κατέληξε για πρώτη φορά στα χέρια του αγο-ριού Ήταν μεγάλος πια και μπορούσε να πιει δυο δάχτυλα από τη σαμπάνια των μεγάλων Τα μεγάλα φώτα έσβησαν ndash έμειναν μόνο τα βοηθητικά Ήταν η ώρα που σε όλα τα σπί-τια της πολύβουης πολιτείας θα άρχιζαν να μετράνε ανάποδα Στο μηδέν τα φώτα θα άναβαν Ο πατέρας θα τίναζε το φελλό της σαμπάνιας στο ταβάνι

Την ώρα της αντίστροφης μέτρησης το αγόρι γύρισε το βλέμμα του στο χώρο Ήταν κίνηση προφανώς μηχανική δεν υπήρχε τίποτε συγκεκριμένο που έψαχνε να δει Μα καθώς η ματιά του πέρασε από το παράθυρο σκάλωσε

Με την άκρη του ματιού του νόμισε πως είδε κάτι πίσω από το τζάμι κάτι ανεπαίσθητο Για ένα δευτερόλεπτο Ίσως και λιγότερο

Οι αναγνώστες της ιστορίας μας είναι βέβαιοι πως αυτό το κάτι στο τζάμι του πα-ραθύρου ήταν ένας αντικατοπτρισμός από τα

38 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 29: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

πυροτεχνήματα κάποιων βιαστικών Ή τα φώτα ενός ξεχασμένου αυτοκινήτου Ή και τίποτα

Ωστόσο το αγόρι της ιστορίας μας σε εκείνο το τζάμι είδε ndashή νόμισε πως είδεndash το πρόσωπο του κοριτσιού

39Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 30: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Ο χρόνος άλλαξε Το τραγούδι ndashτο γνωστό τραγούδιndash ακούστηκε Η σαμπάνια σερβιρίστηκε στα ακριβά ποτήρια Ευτυχι-σμένος ο καινούργιος χρόνος Ανταλλάχτη-καν φιλιά και ευχές ndash τα πιο εγκάρδια λόγια που θα μπορούσαν να υπάρξουν

Το αγόρι δέχτηκε τις περισσότερες ευχές ndash μαζί βέβαια με την εγκυμονούσα θεία Τις άκουσε προσπαθώντας να κρατήσει το χα-μόγελό του αντάλλαξε αμήχανος τα φιλιά έκανε πως ήπιε λίγη από τη σαμπάνια (που έτσι κι αλλιώς τον αηδίαζε) Και καθώς οι με-γάλοι άρχισαν να συζητούνε και πάλι εκείνος αθόρυβα προχώρησε προς το παράθυρο

Με το χέρι του σκούπισε το χνώ-το από ένα σημείο Μια τρύπα σαν γροθιά σχηματίστηκε στο τζά-μι Από εκεί μπορούσε να δει έξω

Και τότε το αγόρι είδε Κάποιοι θα πουν πως είδε αυτό που υπήρχε Άλλοι θα επιμεί-νουν πως είδε αυτό που είχε να δει

40 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 31: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Ήταν πράγματι ένα κορίτσι στην άκρη του δρόμου Ένα ζητιανάκι δέκα χρονών Ή έντεκα Φορούσε βρομερά ρούχα παντελόνι και μπλούζα Μόνο μία μπλούζα ndash με τέτοιο κρύο Το αγόρι πίσω από το τζάμι θυμήθηκε τα λόγια της μαμάς του Πως τα παίρνουν τα παιδιά και τα βγάζουν εξεπίτηδες γυμνά μες στο κρύο Για να συγκινήσουν έτσι τους περαστικούς

Μα το κορίτσι δεν είχε κανέναν γύρω της να συγκινήσει Ούτε στεκόταν πια μπρο-στά στο παράθυρο δεν πάλευε να δει μέσα στο σπίτι Είχε καθίσει με την πλάτη στον τοίχο Το πρόσωπό της ήταν λευκό Σαν να μην είχε διόλου αίμα Σαν να του ρούφηξαν το αίμα Σαν να είχε μόνο ψυχή κάτω από το δέρμα

Και φυσικά δεν θα αναρωτηθούμε για τη συνέχειαhellip Είναι φορές που όλοι γνωρί-ζουμε τη συνέχεια Το μικρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί σπίρτα Ένα κορίτσι που πουλά σπιρτόκουτα παραμονή Πρωτο-χρονιάς είναι πρώτα απrsquo όλα μια σίγουρη είσπραξη Και πράγματι η μικρή είχε χαθεί Στις πέντε το απόγευμα που πέρασε το αμάξι για να την πάρει δεν ήταν εκεί

42 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 32: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

43Θανάσης Τριαρίδης

Προσέχοντας να μην τον αντιληφθούν από το σπίτι το αγόρι τής έκανε ένα συγκρα-τημένο νόημα Μα αυτή δεν τον έβλεπε ndash δεν μπορούσε να τον δει Αυτή άναβε τα σπίρ-τα Το ένα μετά το άλλο Και χαμογελούσε Έβλεπε οράματα μέσα στη φλόγα του σπίρ-του Γύρευε έναν δικό της άνθρωπο Γύρευε ένα δεσμό

Και τότε το αγόρι ονειρεύτηκε

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 33: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

44 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Ονειρεύτηκε πως ζύγωνε το πρόσωπο του κοριτσιού Πως έφτασε κοντά της Πως το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι της κι έστρεψε τα μάτια της πάνω του Πως κοιτάχτηκαν

καταπρόσωπο Πως γίνανε ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Δεν χρειάζεται να το βασανίσουμε πολύ Στο χνώτο του παραθύρου μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο μέσα στον μεγάλο πόλεμο

των ανθρώπων το αγόρι ονειρεύ-τηκε την αγάπη

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 34: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

laquoΤι βλέπει ο μικρός μαςraquo ρώτησε η μη-τέρα Ο μικρός δεν απάντησε Η μητέρα δεν απόρησε Ήταν γενικά λιγομίλητος ο γιος της laquoΆσε το παιδί να ονειρευτεί στο παράθυροhellipraquo είπε η γιαγιά laquoΌλα τα παιδιά ονειροπολούν στο χνώτο του παραθύρουhellip Βλέπουν μακρι-νές θάλασσες πελώρια καράβια εξωτικά νη-σιάhellip Πάντοτε είναι χρήσιμο ένα χνωτισμένο τζάμι στα παιδιά σε αυτό βλέπουν όλα αυτά που πρέπει να φαντάζονται ndash για να μην τα γυρεύουν στην πραγματική τους ζωήraquo Ήταν μια σοφή γιαγιά ndash παρόμοια σοφή με όλους τους σοφούς που κατασκεύασαν τις πιο αλά-θητες κλειδαριές του κόσμου

Τότε το αγόρι της ιστορίας μας σκέ-φτηκε πως μπορούσε να το κάνει Ναι το μπορούσε Θα έπαιρνε το μεγάλο ανθοδο-χείο ή το ασημένιο κηροπήγιο Ή τη στα-χτοθήκη την κρυστάλλινη βαριά σταχτοθή-κη Κάποιο από αυτά τα βαριά αντικείμενα θα έπιανε στο χέρι ndash μάλλον τη σταχτοθήκη

Θα την πετούσε στο τζάμι και θα το θρυψάλιαζε Οι γονείς του οι παππούδες του τα αδέλφια τα ξαδέλφια οι θείοι θα τον κοιτούσαν έκπληκτοι

46 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 35: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Η οικογένεια θα ταραζόταν Μα η πα-γωνιά της νύχτας θα έμπαινε στο ζεστό δω-μάτιο Ή και η ευλογημένη αγριότητα της νύχτας θα καθάριζε τη ρυπαρή ευτυχία του δωματίου

Και πλέον τίποτε δεν θα τον χώριζε από το κορίτσι Θα δρασκελούσε το περβάζι θα πηδούσε στα κάγκελα και θα κατέβαινε στο πεζοδρόμιο ndash θα το κατάφερνε δεν ήταν κάτι τόσο δύσκολο Θα πήγαινε κοντά της θα κοίταζε μέσα στα μάτια της Και τότε το κορίτσι θα τον έβλεπε Θα γίνονταν στrsquo αλή-θεια ο ένας εικόνα στο βλέμμα του άλλου

Θα γίνονταν δεσμός

Κι έπειτα θα άναβαν μονομιάς όλα τα σπίρτα Και μαζί με αυτούς θα άναβαν και οι ίδιοι Τα κορμιά των ανθρώπων και τα μυαλά των ανθρώπων είναι εύφλεκτο υλικό Οι φλόγες θα φούντωναν Θα γίνονταν φω-τιάhellip Πια δεν θα βλέπανε κάτι ndash θα γίνονταν οι ίδιοι κάτι Θα ενώνονταν ένα αγόρι από το ζεστό σπίτι ένα κορίτσι από το παγωμένο πεζοδρόμιο

47Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 36: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Η μητέρα τον έπιασε από τον ώμο laquoΕί-ναι η ώρα για ύπνο μικρέ μουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον μεγάλο ύπνο που διακόπτεται από μικρότερους ύπνους Ο κόσμος είναι μια αναμονή Τίποτε περισσότερο δεν θα μπο-ρούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγμή μέσα στην αναμονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφα-λίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλά-μη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθήκη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταματήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Μα τότε ακούστηκε η φωνή της μη-τέρας ndash ήταν τόσο γλυκιά η φωνή της μη-τέρας laquoΞέρω μαγεύτηκες από το χνώτο του παραθύρου Μα μην ανησυχείς κάθε βράδυ του χειμώνα χνωτίζει το παράθυρό μας Έλαhellipraquo

Στrsquo αλήθεια τα παράθυρα χνωτίζουν Κάθε βράδυ του χειμώνα Κάθε βράδυ των αιώνων

50 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 37: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Τα παράθυρα χνωτίζουν Η ζωή είναι ένα πράγμα ακατανόητο Μα συμβαίνει κάθε βράδυ Και ο θάνατος μαζί με τη ζωή κι αυτός Ο θάνατος κάθε βράδυ

Το αγόρι σηκώθηκε περπάτησε Το χέρι του παγερό άφησε τη σταχτοθήκη Περ-πάτησε φίλησε τη γιαγιά και τον μπαμπά και τους θείους Καλή χρονιά και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος Ύστερα μαζί με τη μαμά ανέβηκε τις σκάλες Δεν έχασε ούτε ένα βήμα της Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το αγόρι ακολουθούσε

Φόρεσε τις πιτζάμες του Η μαμά επέ-βλεπε ndash όπως πάντοτε Το παιδί ξάπλωσε Στη νύχτα που ερχότανε το κορίτσι θα πέ-θαινε για πάντα ndash το τζάμι του παραθύρου θα τους χώριζε για πάντα Πλέον του απέμενε μονάχα μία επιλογή ndash μονάχα μία δυνατό-τητα ένωσης Mέσα στη νοερή ζωή του μέσα στον κόσμο των νοερών δεσμών του το αγό-ρι μπορούσε να πάρει μια αληθινή απόφαση

Μια μόνη αληθινή απόφαση Η μητέρα έσκυψε και το φίλησε Καλή χρονιά αγάπη μου Το φως έσβησε Καληνύχτα

51Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 38: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Την άλλη μέρα ξημερώνει μια αληθινά γιορτινή Πρωτοχρονιά Η μητέρα έχει σηκω-θεί από νωρίς Ζυγώνει το παράθυρο Η πόλη είναι κάτασπρη Το χιόνι εξακολουθεί Το χι-όνι σκεπάζει ndash τον πόλεμο και τις πληγές μας Οι διαβάτες φοράνε τα καλά τους πηγαίνουν σε επισκέψεις για να ανταλλάξουν δώρα και ευχές

Έξαφνα η μητέρα βλέπει Κάτι είχε γίνει στο πεζοδρόμιο Ένα αυτοκίνητο του Δήμου φτάνει Οι υπάλληλοι βγαίνουν έξω Προ-φανώς ήταν κάτι ασήμαντο ndash ειδάλλως θα άκουγε τις σειρήνες Σε πολύ λίγο οι δημο-τικοί υπάλληλοι επιστρέφουν κρατώντας ένα φορείο σκεπασμένο με κουβέρτα Ένα μικρό φορείο Κάποιο ατύχημα προφανώς

Ήταν μια σύντομη παρένθεση Ο κόσμος συνέχισε να πηγαίνει στις καθιερωμένες επι-σκέψεις της Πρωτοχρονιάς Η μητέρα ανεβαί-νει στο δωμάτιο του γιου της Ο μικρός κοι-μάται Ανέκφραστος Μήτε μια σύσπαση των χειλιών Μέσα στον μεγάλο πολύβουο κόσμο το παιδί κοιμάται Η μητέρα ησυχάζει

Η ζωή συνεχίζει Η ζωή

συνεχώς έρχεται

54 Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 39: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Μα κανένας ndashκανένας σου λέωndash δεν μπορεί να υποψιαστεί το θάνατο εκείνου του αγοριού

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 40: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάμι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2011 και κυκλοφορεί ηλεκτρονικά στις ιστοσελίδες httpwwwtriaridisgrkeimenakeimC005htm και httpwwwdiapyroncom

Η παρούσα έντυπη έκδοση είναι η πρώτη και ζωγρα-φίστηκε από την Έλλη Γρίβα

Κείμενο και εικόνες διατίθενται για κάθε χρή-ση ελεύθερα από κάθε laquoπνευματικό δικαίωμαraquo

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα

Page 41: Το αγόρι πίσω από το τζάμι - Θανάσης Τριαρίδης

5 mm

δΝ

θανά

σης

τρια

ρίδη

ς

το α

γόρι

πίσ

ω α

πrsquo τ

ο τζ

άmicroι

ζω

γραφ

ισmicroέ

νο α

πό

την

Έλλ

η Γ

ρίβα

Οι εκδόσεις διάπυροΝ συνθέτουν την απόπειρα γεφύρωσης ενός χάσmicroατος ανάmicroεσα σε εσωτερικές συγκρούσεις και στην εξωτερική πραγmicroατικότητα Γεννήθη-καν ως ανάγκη να προσεγγισθεί η ανθρώ-πινη ύπαρξη πάνω από κάθε λογής ιδεολο-γικούς διαχωρισmicroούς κοσmicroοδιορθωτικά ή laquoεπαναστατικάraquo οράmicroατα και κοινωνικούς αποκλεισmicroούς Σrsquo αυτή τη διαδροmicroή οι εκδόσεις διάπυροΝ φιλοδοξούν να συναντή-σουν ανθρώπους microε διαφορετικές αφετηρίες τους οποίους ενώνει η αποστροφή για την κουλτούρα της εκδίκησης η ανάγκη αντιπρότασης στον πολύmicroορφο ολοκληρω-τισmicroόmiddot ανθρώπους που microε τρεmicroάmicroενο σώmicroα και διάπυρη καρδιά αmicroφισβητούν ακλόνητες πεποιθήσεις και ιερούς κανόνες microα πάνω απrsquo όλα τον ίδιο τους τον εαυτό

δΝ

ISBN 978-960-8187-80-1

δΝ

Κυκλοφορούν

1 θανάσης τριαρίδης Το κόψε-κόψε ή όταν οι γκοτζίλες εξανθρωπίζονται

2 κ π καβάφης Αυτό το αιmicroατωmicroένο πράγmicroα ξεδιαλεγmicroένο από τον καλό σας Πέτρο Μπόλε

3 θανάσης τριαρίδης Ονειρεύτηκα τα Λευκά Χριστούγεννα

ζωγραφισmicroένα από την Έλλη Γρίβα

4 νώντας τσίγκας Μαύρο χιόνι ζωγραφισmicroένο από τον Μόδη Γούναρη

5 [συλλογική έκδοση] Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική

microια συλλογή κειmicroένων ενάντια στον τρόmicroο

6 θεόδωρος λασκαρίδης Το φονικό microοιραίο βόλισε επιmicroέλεια του Νίκου Σαραντάκου

7 microαρία φυντανή Λυκόφως

8 δηmicroήτρης δηmicroητριάδης Ότι πιο πολύ ποθείς

9 Οι προκηρύξεις του Λευκού Ρόδου (1942-1943) microετάφραση Μαρία Φυντανή

επίmicroετρο Γιάννης Ευαγγέλου

10 θανάσης τριαρίδης Το αγόρι πίσω απrsquo το τζάmicroι

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

θανάσης τριαρίδης

ζωγραφισmicroένο από την Έλλη Γρίβα

τ

ο αγ

όρι π

ίσω απrsquo το τζάmicroι

διάπυροΝ λογοτεχνία 7

Η microητέρα τον έπιασε από τον ώmicroο laquoΕίναι η ώρα για ύπνο microικρέ microουraquo Η ώρα για ύπνο ndash για τον microεγάλο ύπνο που διακόπτεται από microικρότερους ύπνους Ο κόσmicroος είναι microια αναmicroονή Τίποτε περισσότερο δεν θα microπορούσε να γίνει από την ελάχιστη στιγmicroή microέσα στην αναmicroονή Κατόπιν όλα κλείνουν Σφαλίζουν Είναι η ώρα για ύπνο

Το αγόρι κοντοστάθηκε Με την παλάmicroη του είχε ήδη χουφτιάσει την κρυστάλλινη σταχτοθή-κη Την κρατούσε Κανένας δεν θα πρόφταινε να τον σταmicroατήσει Τώρα θα την πετούσε Τώρα