Ο Πι Πατέλ περνά τα παιδικά του χρόνια στο

Ποντίτσερι της Ινδίας. Περίεργος να μαθαίνει και

δεκτικός σε οτιδήποτε καινούριο και διαφορετικό,

«ρουφά σαν σφουγγάρι» όσα βλέπει και ακούει,

ικανοποιώντας εν μέρει τις πνευματικής φύσεως

ανησυχίες του. Φθάνει στο σημείο, μάλιστα, να

ασπαστεί τρεις διαφορετικές θρησκείες. Στα

δεκαεπτά του, μπαίνει με την οικογένειά του σε ένα

καράβι με προορισμό τον Καναδά.

Το καράβι βουλιάζει και ο Πι Πατέλ βρίσκεται

ξαφνικά πάνω σε μια σωσίβια λέμβο να παλεύει με

τα κύματα, με τους δαίμονές του και..με μία τίγρη.

Το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης θα έλθει στη

επιφάνεια και θα ωθήσει τους δύο ναυαγούς να

περάσουν μια φοβερή «οδύσσεια» μέσα στη

θάλασσα. Ο Πι, μπροστά στην ανάγκη να σώσει τη

ζωή του, ανακαλύπτει ότι διαθέτει δυνάμεις που

ποτέ δεν θα υποψιαζόταν ότι είχε. Με όπλο αυτές

και τον τρομερό του σύντροφο, το Ρίτσαρντ

Πάρκερ (το όνομα της τίγρης) θα περάσει μία

περιπέτεια καθοριστική για το υπόλοιπο της ζωής

του...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Χρυσούλα Κοτανίδου:

Αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η συμβίωση

της τίγρης με τον Πι, αλλά και οι σκηνές με τα ψάρια, τα

αστέρια και η πανέμορφη θάλασσα. Βρήκα πολύ ιδιαίτερο

τον αγώνα του Πι για να καταφέρει να επιβιώσει και να

μην φαγωθεί από την τίγρη, τον μεγαλύτερο κίνδυνό του.

Με απογοήτευσε όμως η σκηνή που η τίγρη άφησε τον Πι,

όταν έφτασαν στην στεριά, χωρίς καν να τον κοιτάξει ,

παρά τις τόσες δυσκολίες που είχαν μοιραστεί!!!

Μαρία Κόκιου:

Συναρπαστική ταινία περιπέτειας με πλούσια εναλλαγή

εικόνων, ήχων και συναισθημάτων. Ο θεατής σ' όλη την

διάρκεια της ταινίας βρίσκεται σε ένταση, η οποία του

προκαλεί πολλούς προβληματισμούς σχετικά με τη φύση,

τη θρησκεία, τις ανθρώπινες σχέσεις και τη δύναμη που

κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του.

Αθανασία Βούλγαρη:

Η Ζωή του Πι ήταν μια εξαιρετική ταινία με

συναισθήματα, εικόνες, φαντασία και μια καλή ευκαιρία

να ταξιδέψει το μυαλό. Τη βρήκα σε κάποια σημεία πολύ

συγκινητική!!!++++++

Ηλέκτρα Κρανιώτη:

Ήταν μία πάρα πολύ τρυφερή και συγκινητική ταινία με

ασύλληπτες εικόνες. Με μάγεψε η σχέση που είχε ο Πι με

την τίγρη. Όμως στο τέλος απογοητεύτηκα, γιατί ύστερα

από όσα έζησαν αυτές τις συγκλονιστικές ημέρες

δοκιμασίας, όταν πατήσανε στεριά, η τίγρη εξαφανίστηκε

στην ζούγκλα, χωρίς να ρίξει ούτε ένα βλέμμα στον Πι.

Επίσης έθιξε θέματα όπως η θρησκεία και η δύναμη που

κρύβει κάθε άνθρωπος μέσα του που με έβαλε σε

προβληματισμούς… Την προτείνω αναμφισβήτητα σε κάθε

επιλεκτικό θεατή!

Αθανασία Βούλγαρη

Χρυσούλα Κοτανίδου

Μαρία Κόκιου

Ηλέκτρα Κρανιώτη