24
Μία Σύγκριση της Επέμβασης της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το

Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Embed Size (px)

DESCRIPTION

\\\\\\

Citation preview

Page 1: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Μία Σύγκριση της

Επέμβασης της

Ρωσίας στην Συρία

και το Αφγανιστάν το

2015 και το 1979

Page 2: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Πολύ ωραίο άρθρο της Al Monitor, που συγκρίνει την επέμβαση της Ρωσίας

στην Συρία το 2015 με την επέμβαση της στο Αφγανιστάν το 1979. Πολλοί

υποστηρίζουν ότι η Ρωσία θα έχει στην Συρία την τύχη που είχε και στο

Αφγανιστάν. Εκατό χιλιάδες Σοβιετικοί στρατιώτες είχαν εισβάλλει στο

Αφγανιστάν για να κρατήσουν στην εξουσία την κομμουνιστική κυβέρνηση.

Το Αφγανιστάν θεωρείται για τους Σοβιετικούς ότι το Βιετνάμ για τους

Αμερικανούς, αφού οι Σοβιετικοί αποχώρησαν με την ουρά στα σκέλια το

1989. Η Al Monitor, πολύ σωστά κατά την γνώμη μου, ισχυρίζεται ότι οι

συνθήκες στην Συρία είναι πολύ ευνοϊκότερες για την Ρωσία σε σχέση με

αυτές που επικρατούσαν στο Αφγανιστάν το 1980. Όπως επισημαίνει το

άρθρο, στο Αφγανιστάν όλοι σχεδόν ήταν εναντίον των Σοβιετικών, κάτι

που δεν συμβαίνει στην Συρία.

Χάρτης 1 Σοβιετική Ένωση

Page 3: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Αίγυπτος-Ιράν

Το 1979 ήταν και για τις ΗΠΑ και για τους Σοβιετικούς πολύ σημαντική

χρονιά. Η Αίγυπτος το 1979 υπέγραψε συνθήκη ειρήνης και αναγνώρισε το

Ισραήλ, φέρνοντας όλη την Ανατολική πλευρά της Μεσογείου στο

στρατόπεδο των ΗΠΑ. Η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Τουρκία ήταν

σύμμαχοι των ΗΠΑ, με την Συρία μόνη σύμμαχο των Σοβιετικών. Ακόμη

και στον Λίβανο οι Δυτικοί είχαν μεγαλύτερη επιρροή από τους

Σοβιετικούς. Η συμμαχία ΗΠΑ-Αιγύπτου ήταν τεράστια απώλεια για την

Ρωσία.

Χάρτης 2 Ανατολική Μεσόγειος

Page 4: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Αντίστοιχα και για τις ΗΠΑ τα προβλήματα ήταν πολύ μεγάλα, αφού το

1979, με την εξέγερση των Ισλαμιστών, έχασαν το Ιράν από σύμμαχο τους.

Το Ιράν όμως δεν πέρασε στην σφαίρα επιρροής των Σοβιετικών, όπως

συνέβη με την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ. Ο βασικός λόγος ήταν ότι οι

Σοβιετικοί εξόπλιζαν τον Σαντάμ Χουσέιν, τον σοσιαλιστική δικτάτορα του

Ιράκ. Ο Σαντάμ Χουσέιν διεκδικούσε τις πλούσιες πετρελαιοπηγές του Ιράν

ανατολικά του ποταμού Shatt al Arab, ο οποίος αποτελεί το νότιο φυσικό

σύνορο Ιράκ-Ιράν. Ο ποταμός Shat al Arab αποτελεί την ένωση των

ποταμών Τίγρη και Ευφράτη πριν την εκβολή τους στον Περσικό Κόλπο.

Χάρτης 3 Ποταμός Shat al Arab

Page 5: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Χάρτης 4 Κοιτάσματα Πετρελαίου (μαύρο) και Φυσικού Αερίου (κόκκινο)

Page 6: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Οι ισλαμιστές Ιρανοί είχαν επίσης θέσει το 1982 εκτός νόμου το

κομμουνιστικό κόμμα του Ιράν, το Tudeh Party. Οι Ιρανοί μάλιστα

εκτέλεσαν πολλά μέλη του κομμουνιστικού κόμματος, εξαγριώνοντας έτσι

εκτός από τους Αμερικανούς και τους Σοβιετικούς. Οι Άραβες του Κόλπου,

Σαουδική Αραβία κλπ, θεωρούσαν τους Ισλαμιστές Πέρσες του Ιράν

μεγαλύτερο εχθρό από τον σοσιαλιστή Άραβα δικτάτορα Σαντάμ Χουσέιν.

Υπήρχε λοιπόν το παράδοξο να βοηθούν και οι ΗΠΑ, και οι Σοβιετικοί και

οι Ισλαμιστές Άραβες του Κόλπου τον σοσιαλιστική δικτάτορα Σαντάμ

Χουσέιν εναντίον των Ιρανών. Τους Ιρανούς βοηθούσε η Κίνα, που ήθελε

να δημιουργήσει έναν άξονα Κίνας-Πακιστάν-Ιράν. Από τα παραπάνω

Page 7: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

προκύπτει ότι η απώλεια του Ιράν για τις ΗΠΑ δεν μπορούσε να

αντισταθμίσει την απώλεια της Αιγύπτου για την Σοβιετική Ένωση, γιατί η

Αίγυπτος μετατράπηκε από σύμμαχο των Ρώσων σε σύμμαχο των ΗΠΑ,

κάτι που δεν συνέβη με το Ιράν.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι Ρώσοι και οι Ιρανοί είναι γείτονες με όλα τα

προβλήματα που αυτό δημιουργεί. Πριν δημιουργηθούν τα μικρά κρατίδια

της Αρμενίας, της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν, οι Τούρκοι, οι Ρώσοι και

οι Πέρσες ήταν γείτονες σε μία πολύ σημαντική περιοχή, αυτήν της

Κασπίας Θάλασσας. Την περίοδο 1804-1813 έλαβε χώρα ο πόλεμος

Ρωσίας-Περσίας στην περιοχή που σήμερα βρίσκεται η Γεωργία, το

Αζερμπαϊτζάν και το Dagestan (Russo-Persian War of 1804-1813). Οι ίδιες

περιοχές με αυτές που σήμερα συγκρούονται οι Τούρκοι, οι Ρώσοι και οι

Ιρανοί. Το 1826-1828 ξέσπασε πάλι πόλεμος Ρωσίας-Περσίας (Russo-

Persian War of 1826-1828). Με αυτούς τους πολέμους η Περσία έχασε από

την Ρωσία εδάφη που είχε στην κατοχή της για αιώνες.

Στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο οι Άγγλοι εισέβαλλαν στο Ιράν από τον νότο και

οι Ρώσοι από τον Βορρά, αγνοώντας την επιθυμία του Ιράν να παραμείνει

ουδέτερο. Επίσης οι Σοβιετικοί υποστήριζαν πάντα στο Ιράν τα

κομμουνιστικά κόμματα, κάτι που δημιουργούσε προβλήματα στις σχέσεις

των Σοβιετικών με τους Ισλαμιστές Ιρανούς και τις υπόλοιπες πολιτικές

δυνάμεις του Ιράν.

Υπήρχαν λοιπόν πολλά προβλήματα ανάμεσα στους Ρώσους και τους

Ιρανούς, πολλά από τα οποία πηγαίνουν αιώνες πίσω στον χρόνο. Όταν

βέβαια οι ισλαμιστές Ιρανοί έδιωξαν τον φιλοδυτικό μη Ισλαμιστή βασιλιά

Page 8: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

του Ιράν, τον Mohamed Reza Pahlavi (Σάχης), οι Σοβιετικοί ήταν οι πρώτοι

που έσπευσαν να αναγνωρίσουν την κυβέρνηση των Ισλαμιστών, αλλά όπως

είπα και πριν, λόγω της συμμαχίας τους με τον σοσιαλιστική δικτάτορα

Σαντάμ Χουσέιν και της γειτνίασης τους με το Ιράν, δεν ήταν εύκολο για

τους Σοβιετικούς να προσεγγίσουν τους Ιρανούς.

Αφγανιστάν

Ενώ στην Αίγυπτο και το Ιράν συνέβαιναν αυτά, στο Αφγανιστάν έτριζε η

καρέκλα των κομμουνιστών του People’s Democratic Party of Afghanistan,

που είχαν πάρει την εξουσία το 1978 με στρατιωτικό πραξικόπημα (Saur

Revolution). To Αφγανιστάν ήταν παραδοσιακός σύμμαχος των Σοβιετικών,

ακόμη και πριν οι κομμουνιστές πάρουν την εξουσία με το πραξικόπημα του

1978. Το Αφγανιστάν ήταν επίσης σύμμαχος της Ινδίας και εχθρός του

μεγάλου αντιπάλου της Ινδίας, του Πακιστάν. Η Ινδία ήταν η μόνη

Ασιατική χώρα που αναγνώρισε την φιλοσοβιετική κομμουνιστική

κυβέρνηση του Αφγανιστάν. Απέναντι στην συμμαχία της Σοβιετικής

Ένωσης και της Ινδίας με το Αφγανιστάν υπήρχαν τρεις αυτόνομοι άξονες.

Ο ένας άξονας ήταν αυτός των συμμάχων Κίνας-Πακιστάν, ο δεύτερος ήταν

αυτός των ΗΠΑ με τους Άραβες του Κόλπου και το Πακιστάν, και ο τρίτος

ήταν το Ιράν.

Κίνα-Ρωσία

Να προσθέσω ότι η Ρωσία και η Κίνα, αν και οι μητροπόλεις του

Κομμουνισμού, είχαν μεγάλα προβλήματα στις σχέσεις τους, και

συγκρούονταν για επιρροή στον κομμουνιστικό κόσμο. Επίσης οι Σοβιετικοί

Page 9: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

ήταν σύμμαχοι με την Ινδία, τον μεγάλο αντίπαλο της Κίνας, και οι Κινέζοι

σύμμαχοι με το Πακιστάν, που ήταν σύμμαχος των ΗΠΑ και των Αράβων

του Κόλπου. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα σε κάποια γεωγραφικά σημεία οι

Ρώσοι και οι Κινέζοι να συνεργάζονται πχ Βιετνάμ και Κορέα, και σε άλλα

να συγκρούονται, όπως συνέβη με την εισβολή των Σοβιετικών στο

Αφγανιστάν. Στο Αφγαινιστάν οι Κινέζοι, μαζί με τους Αμερικανούς, τους

Άραβες του Κόλπου και τους Πακιστανούς, εκπαίδευαν τους Μουτζαχεντίν

που πολεμούσαν τους Αφγανούς Κομμουνιστές και τους Σοβιετικούς

στρατιώτες.

“Competing hegemonies”

6η και 7η Παράγραφος

China and Afghanistan had neutral relations with each other during the King's rule.

When the pro Soviet Afghan Communists seized power in Afghanistan in 1978, relations

between China and the Afghan communists quickly turned hostile. The Afghan pro Soviet

communists supported China's enemies in Vietnam and blamed China for supporting

Afghan anti communist militants. China responded to the Soviet invasion of

Afghanistan by supporting the Afghan Mujahidin and ramping up their military presence

near Afghanistan in Xinjiang.

https://en.wikipedia.org/wiki/Sino-Soviet_split#Competing_hegemonies

Εκτός από το θέμα Ινδίας και Πακιστάν, η Σοβιετική Ένωση και η Κίνα

είχαν πολύ μεγάλα κοινά σύνορα. Μόλις το 1969 ήταν ο τελευταίος πόλεμος

ανάμεσα στην Ρωσία και την Κίνα. Επίσης, όπως βλέπετε στον παρακάτω

χάρτη, η Κίνα βρίσκεται δίπλα στα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και

φυσικού αερίου του Καζακστάν και του Τουρκμενιστάν, που μέχρι το 1991

ήταν αποικίες της Ρωσίας, αλλά και πολύ κοντά στην Δυτική Σιβηρία, στην

Page 10: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

οποία βρίσκονται τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου της

Ρωσίας. Βλέπε χάρτες 5 και 6.

Χάρτης 5 Σοβιετική Ένωση-Κίνα

Χάρτης 6 Κοιτάσματα Πετρελαίου και Αερίου της Ρωσίας

Page 11: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

http://www.eia.gov/todayinenergy/detail.cfm?id=18051

Η Ρωσία φρόντιζε πάντα να έχει πολύ στρατό στα σύνορα της Κίνας με το

Καζακστάν, το Τατζικιστάν και το Κιργιστάν, αλλά και στα σύνορα της με

την Μογγολία, μία χώρα που δεν ήταν μέλος της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά

ήταν μία χώρα υπό κομμουνιστική δικτατορία και σύμμαχος της Σοβιετικής

Ένωσης. Η Κίνα πάντα ενοχλούνταν από τις υπερβολικές στρατιωτικές

δυνάμεις που η Ρωσία ύψωνε μπροστά από τις αποικίες της και τα Ρωσικά

κοιτάσματα της Δυτικής Σιβηρίας.

Γι’αυτό και πάντα λέω ότι ο φυσικός σύμμαχος της Ρωσίας δεν είναι η Κίνα

και το Ιράν αλλά το ΝΑΤΟ, αφού μόνο με το ΝΑΤΟ η Ρωσία μπορεί να

διασφαλίσει ότι η Κίνα δεν θα κινηθεί προς την Δυτική Σιβηρία τις επόμενες

δεκαετίες. Η Ρωσία θέλει φυσικά να πουλάει πετρέλαιο και αέριο στην

Κίνα, αλλά κανείς δεν την εμποδίζει να το κάνει και ως χώρα μέλος του

Page 12: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

ΝΑΤΟ. Για περισσότερες λεπτομέρειες για τις σχέσεις Ρωσίας-Κίνας βλέπε

“Ρωσία-Κίνα”.

http://iakovosal.blogspot.gr/2015/08/vs.html

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να γίνουν τα

πράγματα χειρότερα για τους Ρώσους στο Αφγανιστάν. Και οι ΗΠΑ, και οι

Κινέζοι, και οι Ιρανοί, και οι Πακιστανοί, και οι Άραβες του Κόλπου,

έβλεπαν πολύ εχθρικά την κάθοδο του Σοβιετικού στρατού στο Αφγανιστάν.

Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

Συρία

Στην Συρία αντιθέτως τα πράγματα είναι πολύ πιο ευνοϊκά για τους Ρώσους.

Όπως θα διαβάσετε στο άρθρο της Al Monitor, στην Συρία οι Ρώσοι δεν

διεκδικούν να κρατήσουν υπό τον έλεγχο τους ολόκληρη την χώρα, αλλά

μόνο το τμήμα που βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο, στο οποία η φυλή

του Άσαντ, οι Αλαουίτες, αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία του

πληθυσμού. Να σημειώσω ότι πάντα μεταφράζω το Alawites ως Αλεβίτες,

ενώ το σωστό είναι Αλαουίτες. Οι Αλεβίτες είναι μία μειονότητα στην

Τουρκία.

Ο παρακάτω χάρτης εμφανίζει την εθνο-θρησκευτική σύνθεση της Συρίας

το 1976. Με ανοιχτό πράσινο οι Αλαουίτες, με σκούρο πράσινο οι Δρούζοι,

με ροζ οι Κούρδοι, με πορταλί οι Σουνίτες, που αποτελούν και την μεγάλη

πλειοψηφία, και με άσπρο οι ανάμεικτες και αραιοκατοικημένες περιοχές.

Κάπως έτσι θα μοιραστεί η Συρία όταν κάποτε βρεθεί μία λύση και

τελειώσει ο πόλεμος. Επομένως στην Συρία οι Ρώσοι δεν σκοπεύουν να

Page 13: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

βοηθήσουν τον Άσαντ να κρατήσει όλη την χώρα υπό τον έλεγχο του, κάτι

που είναι και πρακτικά αδύνατο.

Χάρτης 7 Η Εθνο-Θρησκευτική Σύνθεση της Συρίας το 1976

https://en.wikipedia.org/wiki/

Sectarianism_and_minorities_in_the_Syrian_Civil_War#/media/

File:Syria_Ethno-religious_composition..jpg

Επίσης στην Συρία οι Ρώσοι έχουν γειτονικές χώρες ως συμμάχους, κάτι

που δεν συνέβαινε στο Αφγανιστάν. Το Ιράν και το Ιράκ πολεμούν στο

πλευρό της Ρωσίας, άσχετα αν τα συμφέροντα τους δεν ταυτίζονται 100%

Page 14: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

με αυτά της Ρωσίας. Οι Ιρανοί θέλουν να βρουν μία λύση που να τους

συμφέρει, κάτι που πρακτικά σημαίνει να έχει το Ιράν πρόσβαση στην

Μεσόγειο Θάλασσα και να μην έχουν οι Άραβες του Κόλπου πρόσβαση

στην Τουρκία και την Ευρώπη.

Την Ρωσία την συμφέρει ο πόλεμος στην Συρία, προκειμένου και το Ιράν να

μην πουλάει το πετρέλαιο του στην Ευρώπη μέσω Συρίας, αλλά και να μην

κατασκευαστούν οι Αραβο-Τουρκικοί αγωγοί πχ Κατάρ-Τουρκίας. Το

μικρότερο κακό από τα δύο για την Ρωσία είναι φυσικά ο αγωγός Ιράν-

Ιράκ-Συρίας. Τα παραπάνω όμως δεν αναιρούν το γεγονός ότι στην

σύγκρουση τους με τους Ισλαμιστές που υποστηρίζονται από την Τουρκία

και την Σαουδική Αραβία, οι Ρώσοι έχουν συμμάχους το Ιράν και το Ιράκ.

Επίσης οι Ρώσοι έχουν την διπλωματική στήριξη της Κίνας στην Συρία.

Ένας άλλος παράγοντας που είναι πολύ υπέρ των Ρώσων είναι ότι τα

συμφέροντα των ΗΠΑ στην Συρία δεν ταυτίζονται ούτε με αυτά των

Τούρκων και των Σαουδαράβων, ούτε με αυτά των Ρώσων, ούτε με αυτά

των Ιρανών, κάτι που δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στην εξωτερική

πολιτική των Αμερικανών. Στην Συρία οι ΗΠΑ θέλουν να βοηθήσουν τους

Κούρδους, κάτι που τους φέρνει σε σύγκρουση με την Τουρκία, αφού οι

φτωχοί σε πετρέλαιο και αέριο Κούρδοι της Συρίας (YPG) συνεργάζονται

με τους επίσης φτωχούς σε πετρέλαιο και αέριο Κούρδους της Τουρκίας

(PKK).

Οι Κούρδοι όμως του PKK υποστηρίζονται από την Ρωσία και χτυπούν την

Τουρκία στο ανατολικό τμήμα της, σε ένα σημείο όπου τα Τουρκικά και

Αμερικανικά συμφέροντα είναι απόλυτα ταυτισμένα στον τομέα της

Page 15: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

ενέργειας. Επίσης για τις ΗΠΑ δεν είναι καλό να πάρουν οι Τούρκοι τον

έλεγχο της Συρίας και να κλείσουν τον δρόμο του Ιράν προς την Μεσόγειο,

ειδικά τώρα που οι ΗΠΑ τα έχουν δώσει όλα για να προσεγγίσουν τους

Ιρανούς. Επομένως το γεωπολιτικό τοπίο που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ είναι

πολύ πιο σύνθετο από αυτό που αντιμετώπιζαν στο Αφγανιστάν το 1980.

Επίσης αυτοί που θέλουν οπωσδήποτε να φύγει ο Άσαντ από την μέση, που

είναι οι Τούρκοι και οι Σαουδάραβες, δεν μπορούν να τα βρουν και

σκοτώνονται μεταξύ τους, γιατί και οι δύο διεκδικούν τον ρόλο του

Σουλτάνου του Χαλιφάτου. Ο Ερντογάν έχει εξελιχθεί σε μία Ισλαμιστική

μορφή του Αιγύπτου Σοσιαλιστή δικτάτορα Gamal Nasser. Ο Νάσερ

πολεμούσε την Σαουδική Αραβία και προσπαθούσε να ενώσει τους Άραβες

σε μία σοσιαλιστική Αραβική ένωση, όπου η Αίγυπτος θα είχε τον

ηγεμονικό ρόλο και τον έλεγχο του πετρελαίου του Κόλπου. Βλέπε “Ο

Ενδο-Aραβικός Πετρελαϊκός Πόλεμος 1950-1970”.

http :// iakovosal . blogspot . gr /2015/06/1950-1970. html

Σήμερα οι Σαουδάραβες προσπαθούν με μία συμμαχία με την Αίγυπτο να

δημιουργήσουν μία Arab Force και να σταθούν απέναντι στην Τουρκία και

το Ιράν.

Το αποτέλεσμα είναι ότι οι Ρώσοι αντιμετωπίζουν στην Συρία ένα εντελώς

θρυμματισμένο μέτωπο, ενώ στο Αφγανιστάν είχαν να αντιμετωπίσουν τους

πάντες.

Τέλος, όπως σωστά σημειώνει το άρθρο, στην Συρία δεν υπάρχει κάποιος

γείτονας που να είναι διατεθειμένος να το πάρει τελείως πάνω του, όπως

Page 16: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

συνέβαινε με το Πακιστάν στον πόλεμο του Αφγανιστάν το 1980. Νομίζω

ότι έχει δίκιο το άρθρο, αφού οι Τούρκοι, που είναι ο ισχυρός γείτονας,

έχουν στενή συνεργασία με την Ρωσία στον τομέα του φυσικού αερίου, και

σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με το Πακιστάν του 1980,

που όχι μόνο δεν είχε κανένα συμφέρον από την Ρωσία, αλλά την έβλεπε

και ως απειλή.

Υπάρχει βέβαια η Σαουδική Αραβία, όπως αναφέρει το άρθρο, που είναι

διατεθειμένη να πληρώσει για να διώξει τον Άσαντ. Δεν νομίζω όμως ότι η

Σαουδική Αραβία μπορεί να κάνει αυτό που έκανε το Πακιστάν στον

Αφγανιστάν το 1980, γιατί το Πακιστάν υποστηριζότανε από παντού. Οι

Σαουδάραβες δεν μπορούν να τα βρούνε ούτε με τους Τούρκους. Αλλά και

οι Αιγύπτιοι, που είναι ο βασικός της Σαουδική Αραβίας αυτή τη στιγμή,

είναι σύμμαχοι των Ρώσων.

Συμφωνώ σε όλα με το άρθρο, αλλά έχω και μία διαφωνία. Νομίζω ότι το

μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Ρωσίας στην Συρία, σε σχέση με τον πόλεμο

στο Αφγανιστάν το 1980, είναι ότι στην Συρία την Ρωσία την συμφέρει ο

πόλεμος. Στο Αφγανιστάν την Ρωσία δεν την ενδιέφεραν τα ενεργειακά.

Την Ρωσία την ενδιέφερε να υπάρχει μία φιλοσοβιετική κομμουνιστική

κυβέρνηση. Η διατήρηση του πολέμου δεν συνέφερε την Ρωσία εκείνη την

περίοδο, άσχετα αν ο πόλεμος κράτησε πολλά χρόνια. Στην Συρία όσο

περισσότερο κρατάει ο πόλεμος τόσο το καλύτερο για την Ρωσία. Τόσο το

καλύτερο με την έννοια ότι ούτε ο αγωγός Ιράν-Ιράκ-Συρίας, ούτε ο αγωγός

Κατάρ-Τουρκίας μπορούν να προχωρήσουν.

Page 17: Η Επέμβασητ της Ρωσίας στην Συρία και το Αφγανιστάν το 2015 και το 1979

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το στρατιωτικό κόστος δεν λυγίζει την Ρωσία.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όσο η προτεραιότητα της Ρωσίας είναι η

προστασία των Ρωσικών πωλήσεων στην Ευρώπη με οποιοδήποτε κόστος, ο

πόλεμος στην Συρία θα φαίνεται η καλύτερη επιλογή. Χωρίς να σημαίνει ότι

είναι ή ότι θα αποδειχτεί και η σωστή. Αυτό θα φανεί με το πέρασμα του

χρόνου.

Ως συμπέρασμα να πω ότι δεν ξέρω αν οι αυξημένες Ρωσικές δυνάμεις στην

Συρία θα λυγίσουν οικονομικά την Ρωσία, ώστε η Συρία να αποδειχτεί για

την Ρωσία ακόμη ένα Αφγανιστάν. Αυτό που ξέρω είναι ότι το άρθρο έχει

απόλυτο δίκιο στο ότι η Συρία είναι για την Ρωσία πολύ πιο εύκολη

περίπτωση από το Αφγανιστάν του 1980. Και γιατί η έκταση των Ρωσικών

επιχειρήσεων είναι πολύ μικρότερη, αλλά και γιατί η Ρωσία αντιμετωπίζει

συμμαχίες που είναι κυριολεκτικά ρημαδιό.

“Vlad and Yuri: How Putin is applying the lessons of Afghanistan to Syria”,

του Οκτωβρίου 2015

http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2015/10/putin-follows-kgb-boss-

yuri-andropov.html?utm_source=Al-Monitor+Newsletter+%5BEnglish

%5D&utm_campaign=94841768f4-

October_06_2015&utm_medium=email&utm_term=0_28264b27a0-

94841768f4-102393785