ΤΟ ΚΑΡ ΝΑ ΒΑ ΛΙ ΤΗΣ ΧΑ ΡΑΣ

Αρ­λε­κί­νοι­και­πα­λιά­τσοιΔιό­νυ­σοι­φρι­κτοί,­πα­ρο­ξυ­σμέ­νοι.Θα­ντυ­θώ­κι­ε­γώ­χα­ρού­με­νη.

Μες­στο­μπου­λού­κι­των­α­γρί­ωνθα­γί­νω­μί­α­σερ­πα­ντί­νανα­ξε­τυ­λί­γω­μ’ α­γω­νί­ατο­α­γκυ­λω­μέ­νο­χέ­ρι­μου.­­

Οι­ορ­δές­των­μα­σκα­ρά­δων­θα­περ­νούν­λα­χα­νια­σμέ­νες.Τα­στό­μα­τά­τους­α­νοι­χτά,στε­γνά­και­πει­να­σμέ­ναθα­ψελ­λί­ζουν­εγ­γα­στρί­μυ­θα«μα­ζί,­χα­ρά,­α­γά­πη».

Και­πά­νω­σε­α­λο­γό­συρ­τοφλο­γο­σκορ­πί­ζον­άρ­μαη­μο­να­ξιά­θα­ξε­γε­λά­τους­με­θυ­σμέ­νους­ντυ­μέ­νη­Έ­ρω­τας.

ΠΑ ΡΑΙ ΝΕ ΣΕΙΣ

Και­συ­της­νιό­της­μου—­πώς­να­σε­πω;­—ορ­μη­τι­κό­πο­τά­μιμη­βιά­ζε­σαι­να­ξο­δευ­τείς,μη­θέ­λεις­να­στε­ρέ­ψεις.Μπρος­σου­τα­χρό­νια­α­σή­κω­τακα­τρα­κυ­λούν­σα­βρά­χια.

Και­συ­στο­νου­μουπου­γυρ­νάς,α­κοί­μη­το­α­γρί­μι­μην­κά­νεις­πως­κου­ρά­ζε­σαι,μη­θέ­λεις­να­η­με­ρέ­ψεις.Κοί­τα,­οι­έ­γνοιες­της­ζω­ής­σε­κυ­νη­γούν­σα­δί­χτυα.

Και­συ­στο­στή­θος­μου,και­πώς­θα­βγειςπου­λί­του­πα­ρα­δεί­σουμη­στα­μα­τάς­να­κε­λα­η­δείς,μην­κλεί­νεις­τα­φτε­ρά­σου.Ψά­ξε­βα­θιά­για­να­κρυ­φτείς.Χτυ­πούν­οι­άν­θρω­ποι­σα­σφαί­ρες.

«WALK TOGETHER»

Αυ­τό­που­ψά­χνα­με­δεν­βρή­κα­μεμα­μεί­να­με­στον­ί­διο­δρό­μο.Κι­αυ­τοί­που­τί­πο­τα­δεν­ψά­χναν­για­να­βρού­νε,αυ­τοί­και­χά­θη­καν­και­χά­σαν...