2

3

4

5

Μνήμη

Αργύρη Χιόνη

6

Θανάσης Πάνου Ξυλόκαστρο 2006

7

Θανάσης Πάνου

« η αδηφάγα χαραμάδα »

8

9

10

Μνήμη Αργύρη Χιόνη

Καύσωνας …καθισμένοι στην αυλή του

Αργύρη Χιόνη ,

έπεσε η ματιά μας στο σκυλοσπιτάκι

μπροστά από την πόρτα

της οικίας του…

Ο Αργύρης είχε βάλει μερικά πανιά και είχε

κλείσει την χαραμάδα που την χώριζε

από το έδαφος…

- Για τους Σκορπιούς Θανάση,

μετά τη μεγάλη πυρκαγιά στο Θροφαρί

πολιορκούν το σπίτι…

11

Μερικά έρποντα,

Συμπεριλαμβανομένων και των σκορπιών,

έλκονται από την χαραμάδα

της πόρτας του σπιτιού μου,

ίσκιοι πίσω από θάμνους ,

κάτω από πέτρες , πάνω σε δένδρα,

όντα που καιροφυλακτούν

με μόνο στόχο,

στην χαραμάδα

της δικής μου πόρτας

να γλιστρήσουν.

Ωστόσο,

κάθε που ανοίγω

το παράθυρο

πασχίζω να αφουγκραστώ

ύποπτες κινήσεις μα πάντα

ο ηγέτης βάτραχος

αγορεύει,

έχοντας μάλιστα

και την πλάτη γυρισμένη

στο δικό μου κόσμο.

12

Όμως γνωρίζω καλά,

πως είναι

η στρατηγική τους,

ένας αντιπερισπασμός,

ένα πρόσχημα γαλήνης,

που θα οδηγούσε το άβατο

της υπέρ-ερωτικής μου πόρτας

να διασχίσουν.

Κάποτε μάλιστα πλησίασε

σφυρώντας όλο χάρη

με ανατολίτικο σκοπό

μια οχιά,

που παραλίγο να με υπνωτίσει.

Την πρόδωσε όμως το αδηφάγο βλέμμα της,

που έλαμψε χορεύοντας

στις χαραμάδας το ρυθμό.

Θυμάμαι ολοκάθαρα ότι τότε,

αγρίεψα περισσότερο και με καρφιά

και με στριγκλιές σφράγιζα την πόρτα

αλλά κάποιο καρφί συνάντησε

μέσα στην καρδιά μου την αθωότητα

και αποδέχτηκα έτσι,

την συνάθροιση των αντιπάλων μου.

13

Με τον καιρό,

η πόρτα γιγαντώθηκε

έγινε πλατυπόδαρο στόμα

με την χαραμάδα να χάσκει ελεύθερα

σαν χρόνια μελανηφόρα νύχτα,

βαμμένη

από όλες τις αιμορραγούσες πληγές

των εφηβικών ονείρων.

Το σπίτι είναι πλέον

ένα μικρό κρατίδιο κυκλωμένο

από φλογισμένα έρποντα

που έρχονται από όλες τις κοιλάδες

των εφιαλτών

από τις χαλικιές της νεανικής κοίτης μου

απότοκα από σατανικές ωδίνες.

Με τα χρόνια,

έπαψα να πασχίζω για το μέλλον,

μιας και δεν μπορώ πλέον να εκτελέσω

ούτε τα καθημερινά μου καθήκοντα.

Με τον καιρό,

στα θετά παιδιά μου προστέθηκαν

και φυλές βουνίσιες σκαθαριών

που γύριζαν φαινομενικά άσκοπα

πηδαλιουχούμενα από την λοβοτομή τους

και εκεί έξω,

14

στις αγριελιές μου βατεύονται ηδονικά

πολλαπλασιαζόμενα,

σφυρίζοντας …Πατέρα!

Πάει καιρός,

που δεν πίνω, δεν καπνίζω,

δεν τρώω ...

Και όταν πεταρίζουν τα βλέφαρά

Ζυμάρια κούρασης και αϋπνίας,

ανοίγουν αμέσως στη σκέψη,

ότι από όλες τις πλευρές

και τις απόκρυφες γωνιές,

μέσα και πάνω από το δέρμα της γης,

χιλιάδες ράτσες,

θετά παιδιά,

θα γλίστραγαν κάτω από την πόρτα μου,

θα αφόδευαν,

σε ακόλαστους έρωτες θα επιδίδονταν

και με γλοιώδη αυγά

θα γέμιζαν κάθε σπιθαμή

καταλαμβάνοντας

όλες τις εσοχές του μυαλού μου.

Βέβαια, υπάρχει και η πιθανότητα

πίσω από την πόρτα μου

να είναι το απόλυτο κενό.

15

Έχω λοιπόν στην κουζίνα μου

δυο λόφους άμμο θερμή,

μίγμα δικής μου επινοήσεως

που με μια βουτιά

το σώμα μου θα εξαϋλώσω εθελοντικά.

Άλλωστε,

δεν πεθαίνουμε,

απλά γινόμαστε πιο δυνατοί

από όσο το σώμα μας αντέχει.

Κουφάρι φαγωμένο αυτό το σώμα

δεν θέλω να το φανταστώ,

να ροκανίζετε

σαν πετσί κατσαρίδας,

αδηφάγα, λαίμαργα,

σε ένα συμπόσιο υδραυλικών

σε σωληνώσεις σκουληκιών

με εσωτερικές στοές

και απερίγραπτες διεξόδους

από τα έρποντα νόθα παιδιά

και από την λιγοψυχία της πόρτας μου.

16

Οριακά ,

συνήλθα,

πριν ακριβώς ανοίξει

η έσχατη θύρα.

Προσπαθώντας να κρατήσω

την αξιοπρέπεια της λεοντής μου

αποφάσισα την μετακόμιση

σε άλλο σπίτι,

χωρίς πόρτα, χωρίς χαραμάδα.

Φυσικά,

με την σοφία του χθες

έλαβα τα μέτρα μου

και πρώτος, απαράκλητος

και μοναδικός όρος

στη διαθήκη μου είναι,

να παραδοθεί το σώμα μου στη φωτιά

και η τέφρα μου,

την χαραμάδα του σπιτιού μου

να σφραγίσει,

στομώνοντας,

στο γήινο καβούκι μου,

το προπατορικό μας αμάρτημα.

17

18

19

ΧΙΟΝΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Ποίηση, Μετάφραση, Πεζογραφία

Ημερομηνία γέννησης: 1943

Απεβίωσε: 2011

Τόπος γέννησης: Αθήνα

Καταγωγή: Ίος, Κρήτη

Σπουδές: Ιταλική Φιλολογία

στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ

Επαγγ. Σταδιοδρομία:

Άρχισε να εργάζεται σε ηλικία 14 ετών και άλλαξε

πλήθος επαγγελμάτων. Από το 1982 μέχρι το 1992

εργάστηκε σαν μεταφραστής στο Συμβούλιο των

Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις Βρυξέλλες.

Παράλληλες Δραστηριότητες:

Ζωγραφική, γεωργία.

20

Εργογραφία: Α. Ποίηση

Απόπειρες φωτός, Δωδεκάτη ώρα, 1966

Σχήματα απουσίας, Αρίων, 1973

Μεταμορφώσεις, Αθήνα, 1974

Τύποι ήλων, Εγνατία-Τραμ, Θεσσαλονίκη, 1978

Λεκτικά τοπία, Καστανιώτης, 1983

Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη,

Υάκινθος,1986

Εσωτικά τοπία, Νεφέλη, 1991

Ο ακίνητος δρομέας, Νεφέλη, 1996

Ιδεογράμματα, Τα τραμάκια, 1997

Τότε που η σιωπή τραγούδησε και άλλα ασήμαντα

περιστατικά,Νεφέλη, 2000

Στο υπόγειο, Νεφέλη, 2004

21

Β. Πεζογραφία

Ιστορίες μιας παλιάς εποχής που δεν ήρθε ακόμα

(Αφηγήματα), Αιγόκερως, 1981

Ο αφανής θρίαμβος της ομορφιάς (Αφηγήματα),

Πατάκης, 1995

Τα τρία μαγικά παραμύθια, Πατάκης 1997

Στο υπόγειο, Νεφέλη, 2004

Γ. Μεταφράσεις

Οκτάβιο Παζ, Ποιήματα, Σπηλιώτης, 1981

Ράσελ Έντσον, Όταν το ταβάνι κλαίει, Αιγόκερως,

1986

Ρομπέρτο Χουαρόθ, Κατακόρυφη ποίηση, Τα

τραμάκια 1997

Τζέιν Όστεν, Περηφάνια και προκατάληψη,

Πατάκης 1997

Henri Michaux, Με το αγκίστρι στην καρδιά, 2003

22

Δ. Μεταφράσεις έργων του σε ξένες γλώσσες

Σχήματα απουσίας

Μτφρ. στα ολλανδικά και στα αγγλικά,

M. Blijstra και M. Muntz (Δίγλωσση έκδοση) Εκδ.

TOR, ’μστερνταμ, 1971, ISBN 90-70055-010

Μεταμορφώσεις και άλλα ποιήματα,

Μτφρ στα ολλανδικά, M. Blijstra.

Εκδ. DE BEUK, ’μστερνταμ, 1976

Ξένες Γλώσσες:

Αγγλικά, Γαλλικά, Ολλανδικά, Ιταλικά και

Ισπανικά.

Διεύθυνση:

Θροφαρί, 202 00 Κιάτο Κορινθίας

23

Το κρασί ξέρει να ντύνει την πιο άθλια

τρώγλη με πολυτέλεια θαυμαστή,

και πλήθος περιστύλια φανταστικά

εγείρει μέσα στου πορφυρού

αχνού του το χρυσάφι,

ως δύων ήλιος σε ομιχλώδη ουρανό.

24

25

26

27

28

29

30

31

Θανάσης Πάνου

https://www.facebook.com/PoetryT.Panou?skip_nax_wiz

ard=true&success=1#

http://artmaniac53.blogspot.gr/2012/06/blog-post_08.html

https://www.facebook.com/PoetryT.Panou?skip_nax_wi

zard=true&success=1#

32

33

34