Για μια χούφτα αστέρια

Για μια χούφτα αστέρια

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΑΚΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος


Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα ΤΗΛ. : 210 6431108E-MAIL: [email protected]

www. ocelotos. gr

Ε Κ ΔΟ Σ Ε Ι Σοσελότος


ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: Εμμανουέλα Κακαβιά

«Μα πού χάθηκαν τ’ αστέρια;» αναρωτιέται τα βράδια η Ηλέκτρα, κοιτάζοντας ψηλά στον ουρανό! «Ποιος τα πήρε; Πού τα έκρυψε; Γιατί;»…

Κι η περιπέτεια ξεκινάει… Η Ηλέκτρα, η Νεφέλη, ο Τζίμης και ο Κίμωνας παίρνουν τη μεγάλη μα και επικίνδυνη απόφαση να ταξιδέψουν ως τον Όλυμπο με την ελπίδα πως ο Δίας θα τους βοηθήσει στην προσπάθειά τους να λύσουν το μυστήριο γύρω απ’ την εξαφάνιση των αστεριών. Θα πετύχουν άραγε τον σκοπό τους; Θα θελήσει ο Δίας και οι άλλοι θεοί να σταθούν στο πλευρό των παιδιών; Θα καταφέρουν τα θαρραλέα παιδιά να ξεπεράσουν τα εμπόδια που προσμένουν στο δρόμο τους, ώστε στο τέλος να επιστρέψουν τ’ αστέρια στον ουρανό;

Η Βασιλική Λεβεντά-κη γεννήθηκε στον Πει-ραιά, όπου ζει με την οι-κογένειά της και εργά-ζεται. Για Μια Χούφτα Αστέρια και το ταξίδι στην περιπέτεια ξεκινά-ει, με αφετηρία το πρώ-το της παραμύθι για μι-κρά και μεγάλα παιδιά, που φιλοξενούν οι εκ-δόσεις ΟΣΕΛΟΤΟΣ. Κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημά της Οι δαιμονισμένες από τις εκδόσεις ΩΚΕΑΝΙΔΑ.

ISBN 978-960-9607-58-2ΒΑ

ΣΙΛ

ΙΚΗ

ΛΕΒΕΝΤΑ

ΚΗ

ΓΙΑ

ΜΙΑ

ΧΟΥΦ

ΤΑ

ΑΣΤΕΡΙΑ

Τ Ο Β Ι Β Λ Ι Ο Ε Ι Ν Α Ι Ο Κ Α Λ Υ Τ Ε Ρ Ο Σ Σ Ο Υ Φ Ι Λ Ο Σ ΕΚ∆ΟΣΕΙΣοσελότος

140 × 210 SPINE: 5 FLAPS: 60

0_cover_gia mia xouftai.indd 1 5/3/2012 10:44:58 PM

ΤιΤλος Για μια χούφτα αστέρια ςυγγραφέας Βασιλική Λεβεντάκη ςειρα Παιδική λογοτεχνία εικονογραφηςη Εμμανουέλα Κακαβιά Διορθωςεις Όλγα Παλαμήδη Copyright© 2012 Βασιλική Λεβεντάκη ΠρώΤη έκΔοςη Αθήνα, Mάιος 2012

ISBN 978-960-9607-58-2

Η επιμέλεια της έκδοσης έγινε από τις εκδόσεις οσελότος

Βατάτζη 55, 114 73 Αθήνα Τηλ. : 210 6431108e—mail: [email protected], [email protected]

www. ocelotos. gr

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας, (Ν. 2121/1993, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται η κατ’ οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό, μηχανικό ή άλλο) αντιγραφή, φωτο-ανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορ-φή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγ-γραφέα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣοσελότος

Στην Αντιγόνη μου…

4

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μικρή γωνιά της γης, άπλωνε τα κάλλη της μια πόλη ξακουστή, με λαμπρή Ιστορία και πανάρχαιο όνομα, η Αθήνα.

Οι ποιητές υμνούσαν με την πένα τους τις χάρες της, κι οι συγγραφείς αφιέρωναν ολόκληρες αράδες για την αρχοντιά της. Οι ταξιδιώτες μαγεύονταν απ’ τη φι-λοξενία της και δεν χόρταιναν να περιγράφουν, ώρες ατέεεεελειωτες, τους θησαυρούς της σπάνιας κληρο-νομιάς της.

Και εκείνη; Καθόταν αναπαυτικά στον θρόνο της, απολαμβάνοντας ανενόχλητη τους καρπούς της φήμης της.

5

Ώσπου ήρθε ο χρόνος να τη φθείρει, και χέρι χέρι με τον άνθρωπο τη μορφή της ν’ αλλάξει. Λες και ζήλε-ψαν την αστείρευτη ομορφιά της και βάλθηκαν να την καταστρέψουν.

Σιγά σιγά και προσεχτικά, έσπειραν την ασχήμια στις γειτονιές της. Τα χαμηλά σπιτάκια με τις αυλές εξαφανίστηκαν και ψηλά κτήρια στριμωγμένα το ένα δίπλα στ’ άλλο άρχισαν να προβάλλουν.

Οι χωμάτινοι δρόμοι, με τις φυλλωσιές των δέντρων σε κάθε τους πλευρά, στρώθηκαν με τόνους τσιμέντο, που λαίμαργα ζητούσε να καταβροχθίσει κάθε επαφή με το φυσικό τοπίο.

6

Και τα λουλούδια;Mε δυσκολία κατάφερναν ν’ ανθίσουν ανάμεσα στα

κενά απ’ τις πλάκες των πεζοδρομίων, γι’ αυτό και μα-ραίνονταν σύντομα απ’ τη δίψα, ποδοπατημένα απ’ την αδιαφορία των περαστικών. Όσα δε, συνέχιζαν να επιβιώνουν, προσπαθούσαν με δυσκολία ν’ αναπνεύ-σουν, εγκλωβισμένα σε γλάστρες στα μπαλκόνια των πολυκατοικιών.

Ακόμα κι ο ήλιος έχασε τη λάμψη της ακτινοβολίας του κι οι αχτίδες του κηρύχτηκαν επικίνδυνες για την υγεία των πολιτών.

Εξαίρεση δεν αποτελούσε το φεγγάρι, που έριχνε ξε-θωριασμένες τις ασημένιες ανταύγειες του στο νυχτε-ρινό νεφέλωμα, παρατηρώντας μελαγχολικά τις αλλα-γές που σημάδευαν ετούτη την πόλη.

7

Όσο για τ’ αστέ-ρια...«Μα δεν μπο-

ρεί... Κάπου εκεί πάνω πρέπει να ’ναι... κάπου εκεί κρύβονται, ανάμε-σα στα σύννεφα, ψηλά στον ουρανό! Πρέπει να τα βρω! Πρέπει οπωσδή-ποτε να τα δω να λαμπυ-ρίζουν, όπως στις εικόνες των βιβλίων ή στις ταινί-ες... Ναιαιαιαιαιαι! Χιλιάδες αστέρια απλωμένα, ν’ αστράφτουν σαν ασημένια φωτάκια αναμμένα για την πιο όμορφη γιορτή του κόσμου! Τόσο κοντά μου, που αν θελήσω, μπορώ ν’ απλώσω το χέρι για να μαζέψω μια χούφτα από δαύτα, και προσεχτικά να τα φυλάξω κάτω απ’ το μαξιλάρι μου για να σκορπίζουν φως στα όνειρά μου και να πραγματοποιούν όλες μου τις επιθυμίες... Αρκεί μονάχα να τα βρω...»

Η Ηλέκτρα, πατώντας στις μύτες των ποδιών της, προσπαθούσε να διακρίνει μέσα απ’ το τζάμι του πα-ραθύρου της τ’ αστέρια να φεγγίζουν μέσα στη νύχτα, στολίζοντας το σκοτάδι με την ιδιαίτερη λάμψη τους.

Μήνες τώρα η ίδια ιστορία. Καρτερικά να περιμένει,

8

παριστάνοντας την κοιμισμένη, να πέσουν όλοι για ύπνο, ώστε εκείνη να γλιστρήσει απ’ το κρεβάτι της, αθόρυβα και προσεχτικά, μην ξυπνήσει και τον αδελφό της τον Κίμωνα, στο παράθυρο να στηθεί, λαχταρώ-ντας να τα αντικρίσει.

Τα φανταζόταν απλωμένα σ’ ολόκληρο τον ουρανό, να την περιμένουν να τα συναντήσει, έτοιμα να γίνουν το μυστικό πέρασμα που θα την οδηγήσει σ’ έναν κό-σμο φανταστικό, αλλιώτικο απ’ αυτόν που όλοι γνω-ρίζουν.

Γιατί ήταν σίγουρη πως πίσω απ’ αυτή τη λάμψη, μια παραμυθένια πόλη κρυβόταν. Μια πόλη γεμάτη παι-χνίδια και ζαχαρωτά, χαρούμενα παιδιά που έπαιζαν ανέμελα στους δρόμους ή που κυλιόνταν στο χορτά-ρι, ζαλισμένα απ’ τα αρώματα των λουλουδιών και των λαχταριστών καρπών που κρέμονταν απ’ τα δέντρα.

Εκεί, δεν υπήρχαν αυστηρά ωράρια, ούτε ανύπαρ-κτος χρόνος για παιχνίδι. Τα παιδικά χαχανητά δεν πνίγονταν πίσω απ’ τους τσιμεντένιους τοίχους, παρά έσκιζαν τον αέρα με τη δύναμη της έντασής τους. Εκεί, η άνοιξη είχε χρώματα και μουσικές απ’ τα πουλιά, που ελεύθερα πετούσαν ανάμεσα στα δέντρα, σκορπώντας λογιών λογιών τιτιβίσματα.

Ναι, όλα τούτα κι άλλα πολλά συλλογιζόταν κάθε βρά-δυ, κολλημένη πίσω απ’ το τζάμι, όπως κάθε παιδί που λαχταρά την ξεγνοιασιά για οδηγό στα βήματά του.

Μα πάλι, κι αν τίποτα απ’ αυτά που ονειρευόταν δεν κατάφερνε ποτέ να συναντήσει, ήθελε μόνο μια χού-φτα αστέρια να κρατήσει για συντροφιά κάτω απ’ το μαξιλάρι της...

9

10

Μελαγχόλησε... Απογοητευμένη τραβήχτηκε απ’ το τζάμι και κάθισε σκεφτική στο κρεβάτι της.

«Κι αν δεν υπάρχουν;» ψιθύρισε. «Αν όλα αυτά είναι παραμύθια των μεγάλων, για να ξεσηκώνουν τη φα-ντασία των μικρών;» αναρωτήθηκε.

Τι; Τότε ζούσε τόσα χρόνια σ’ ένα ψέμα; Άδικα περί-μενε να απλώσει το χέρι; Α! Όχι, αυτό δεν μπορούσε με τίποτα να το δεχτεί!

Θυμωμένη, πετάχτηκε όρθια, με τα φουντωτά πυ-ρόξανθα μαλλιά της ν’ ακολουθούν τις βιαστικές της κινήσεις, κι έτρεξε στο γραφείο του πατέρα της, όπου δεκάδες βιβλία μ’ όλων των ειδών τις γνώσεις περιμέ-ναν στα ράφια, για να μοιραστούν τη σοφία τους.

«Ιστορία, ιστορία, ιστορία, αμάν πια!» μουρμούρισε καθώς διάβαζε τους τίτλους με τη σειρά, «λογοτεχνία, ποίηση, ιστορία... να τα πάλι, αρχαίες επιστήμες, τώω-ωωρα μάλιστα, ουράνια σώματα! Α! Ουράνια... ουρα-νός... Λες;»

Άρπαξε το βιβλίο και έτρεξε στο δωμάτιό της. Κάθι-σε σε μια γωνιά του κρεβατιού της, άναψε το φως δί-πλα της και ξεκίνησε να το ξεφυλλίζει.

Πέρασε την πρώτη σελίδα, πάει κι η δεύτερη, τρίτη, τέταρτη, δέκατη, εικοστή πρώτη... τίποτα.

Ολόκληρα κατεβατά κι ούτε μια εικόνα, έτσι για δείγμα.

«Μα τι σόι βιβλίο είναι αυτό, χωρίς εικόνες;» σκέ-φτηκε, κι απογοητευμένη το πέταξε στο πάτωμα κι έκανε να σβήσει το φως, καθώς ο κοντόχοντρος τόμος άρχισε να κυλά σαν μπάλα πάνω στα πλακάκια, για να σταματήσει μερικά δευτερόλεπτα αργότερα, ανοιγμέ-



www. ocelotos. gr







ISBN 978-960-9607-58-2

ΒΑ

ΣΙΛ

ΙΚΗ

ΛΕΒΕΝΤΑ

ΚΗ

ΓΙΑ

ΜΙΑ

ΧΟΥΦ

ΤΑ

ΑΣΤΕΡΙΑ


140 × 210 SPINE: 5 FLAPS: 60


11

νος περίπου στη μέση, στο πολυπόθητο για την Ηλέ-κτρα σημείο.

Ναι, μπορούσε να το δει ξεκάθαρα, παρά το ελάχι-στο φως, αλλά και την απόσταση που τους χώριζε. Ένα τεράστιο αστέρι, που έπιανε μόνο του μια ολόκληρη σελίδα, βρισκόταν σχεδόν απέναντί της, έτοιμο να της αποδείξει την ύπαρξή του.

Η μικρή γούρλωσε τα μάτια, βγάζοντας μια κραυγή θριάμβου, που όμως βιάστηκε να πνίξει, σαν είδε με την άκρη του ματιού της τον Κίμωνα να κουνιέται, έτοιμος να ξυπνήσει.

«Συγκρατήσου, Ηλέκτρα... συγκρατήσου...» μονο-λόγησε σφίγγοντας τα δόντια, και περπατώντας με μεγάαααλη προσοχή, πλησίασε το πεταμένο βιβλίο, κι αφού το μάζεψε απ’ το πάτωμα, βάλθηκε να διαβάζει.

Και τι δεν έμαθε!Όχι μόνο υπήρχαν αστέρια, αλλά στην πραγματικό-

τητα ο αριθμός τους περνούσε κατά πολύ τις χιλιάδες κι έφτανε στα δισεκατομμύρια, νούμερο που το μικρό κο-ρίτσι ούτε καν μπορούσε να υπολογίσει. Έφεγγαν κάθε βράδυ στον ουρανό, σκορπώντας απλόχερα τη λάμψη τους, ακόμα και στις μεγάλες πόλεις, δίνοντας στον κό-σμο την ευκαιρία να θαυμάσει την ομορφιά τους.

Η Ηλέκτρα κοίταξε για λίγο ψηλά, στο ταβάνι της κάμαράς της.

Ναι, πράγματι, έβλεπε κι εκείνη αστέρια τη νύχτα, σαν έπεφτε να κοιμηθεί, μόνο που ήταν από πλαστι-κό, και μ’ ειδική κόλλα καμωμένα. Όσο για τη λάμψη τους; Ψεύτικη κι αυτή, για να ξεχωρίζουν μονάχα σαν έσβηναν τα φώτα, χαρίζοντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαι-ρα στον χώρο.



www. ocelotos. gr







ISBN 978-960-9607-58-2

ΒΑ

ΣΙΛ

ΙΚΗ

ΛΕΒΕΝΤΑ

ΚΗ

ΓΙΑ

ΜΙΑ

ΧΟΥΦ

ΤΑ

ΑΣΤΕΡΙΑ


140 × 210 SPINE: 5 FLAPS: 60


Documents

Για μια χούφτα αστέρια