κάθετη εξοδοςΜ Υ Θ Ι Σ Τ Ο Ρ Η Μ Α

ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΛΑ ΜΠΑΡΔΗ Σ

Διαβαστε αποσπασματα απο το νεο μyθιστορημα του πασχαλη λαμπαρΔη

selida 2 enthetou.indd 1 2/12/2011 3:12:44 μμ

O πασχάλης λαμπαρδής γεννήθηκε στις σέρρες το 1960. σπούδασε μηχανικός-ηλεκτρολόγος ενώ γνώριζε ότι ο δρόμος του είναι η συγγραφή. ταξίδεψε πολύ ακο-λουθώντας τα σημάδια της ζωής. Κάθε βιβλίο του είναι προϊόν έρευνας.Για τις ανάγκες της συγγραφής του βιβλίου του Κάθε-τη έξοδος, σπουδάζει Ψυχολογία και ειδικεύεται σε διάφορες προσεγγίσεις.Ζει στη θεσσαλονίκη και είναι ολοκληρωτικά αφιερω-μένος στην έρευνα και τη συγγραφή.τα τελευταία είκοσι χρόνια επισκέπτεται πολύ συχνά το Άγιο Όρος, το οποίο θεωρεί ότι είναι το ψηλότερο σημείο της γης. από κει αντλεί δύναμη για να χρησιμοποιεί την πένα του όπως πρέπει. η πένα του συγγραφέα, όπως λέει ο ίδιος, είναι υποχρεωμένη να υπηρετεί μεγάλες αλήθειες. Έργα του: υπόθεση ζωής (μαλλιάρης, 1997), ο ταξι-δευτής του βοσπόρου (ιωλ κός, 2002 – νέα, αναθεωρη-μένη έκδοση από τις εκδόσεις πατάκη, 2010, βραβείο λογοτεχνίας και πνευματικών αξιών 2002 από την ελ-ληνική εταιρεία χριστιανικών Γραμμάτων), οι φύλα-κες της ανατολίας (εκδόσεις πατάκη, 2005), η κοι-λάδα των σπαθιών (εκδόσεις πατάκη, 2008).

Paschalis Lampardis

www.lampardis.gr

σελ. 464 • 19 € • isbn 978-960-16-4357-1

selida 2 enthetou.indd 2 2/12/2011 3:12:46 μμ

K E Φ A Λ A I O 1 ο[ΣΕΛ. 11-16]

Ο τρόπος σκέψης κάνει τη διαφορά στους ανθρώπους.

Την ΕικοΣΤh ΠρωΤη ΣΕΠΤΕμβριου, μέρα της φθινο-πωρινής ισημερίας, που γιορταζόταν ποικιλοτρόπωςαπό τους ανθρώπους που κουβαλούσαν στις πλάτες

τους τη γνώση του παρελθόντος, την υποδέχτηκε το ημερο-λόγιο του χρόνου με ακατάπαυστη βροχή. Από νωρίς άρχι-σε με ψιλόβροχο και σταδιακά όλο κι επιδεινωνόταν ο και-ρός. Πήγε απόγευμα και τα σύννεφα ακόμα σκέπαζαν απει-λητικά τον ουρανό της Αθήνας, με τις αστραπές να μοιάζουνσαν τεράστια γιορντάνια του ουρανού, που έσκιζαν στη μέ-ση τα πυκνά μολυβένια σύννεφα και σκορπούσαν δάκρυαποτάμια.

Στην οδό Πανεπιστημίου κι απέναντι από την Ακαδημίαο Στέφανος προχωρούσε βιαστικός στο πεζοδρόμιο με κα-τεύθυνση προς το Σύνταγμα, κρατώντας ομπρέλα στο χέρι,όπως όλοι σχεδόν οι διαβάτες γύρω του. Εκείνη την ώρα ήρ-θαν στη μνήμη του κάποιες δοξασίες που άκουγε από τη μη-τέρα του όταν ήταν παιδί, που άλλοτε παρομοίαζε τη βροχήμε τα δάκρυα της Παναγίας για τον πόνο του κόσμου, άλλοτεμε τα ουράνια που έκλαιγαν. Ανεξάρτητα όμως απ’ όλ’ αυ τά

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 3

η βροχή τον ενέπνεε. Έρεαν μαζί της ιδέες. ως άνθρωπος τηςτέχνης, γινόταν και πιο παραγωγικός στη δουλειά του· ήτανγνωστός σκηνοθέτης του κινηματογράφου και με ευρείααπήχηση.

Πήγαινε να συναντήσει έναν δικηγόρο με εντυπωσιακόόνομα. Στάθη ρωμαίο τον έλεγαν. Πρώτη φορά θα τον έβλε-πε και ήδη είχε αργήσει δέκα λεπτά. Το ραντεβού τους προ-έκυψε από πρωτοβουλία του δικηγόρου, να συζητήσουν γιαμια σοβαρή επαγγελματική υπόθεση. Από τον τόνο της φω-νής τού φάνηκε ότι είχε να κάνει μ’ έναν αξιόλογο άνθρω-πο. μόνο η νομική του ιδιότητα τον έκανε κάπως επιφυλα-κτικό. με την εμπειρία που διέθετε και μετά από αμέτρη-τες επαγγελματικές συναντήσεις, απέκτησε και μια διαι-σθητικότητα για το τι πάνω κάτω θα συναντούσε, γιατί οιπροτάσεις πήγαιναν κι έρχονταν, αλλά οι περισσότερες ήτανανέφικτες. Τώρα όμως κάτι του έλεγε πως αυτή η συνάντη-σή του με τον δικηγόρο δε θα ήταν όπως οι άλλες, έκρυβεκάτι σημαντικό.

Στο ιστορικό καφεζαχαροπλαστείο Ζόναρς είχε οριστείη συνάντησή τους, στις έξι η ώρα, κι έφτασε κατά ένα τέ-ταρτο αργοπορημένος. Άνοιξε τη γυάλινη πόρτα της εισό-δου και πέρασε μέσα στη μεγάλη, μοντέρνα, πολυτελή αί-θουσα, που διατηρούσε την παλιά της αίγλη. Ήταν γεμάτηαπό κόσμο διαφόρων ηλικιών και τάξεων. κοντοστάθηκεστο πλάι και κοίταξε αριστερά δεξιά προς τους θαμώνεςπου κάθονταν στα τραπέζια, τραβώντας την προσοχή κά-ποιων, και ιδιαιτέρως ορισμένων γυναικών. ο Στέφανος, στασαράντα τέσσερα χρόνια του, αν και δεν τα έδειχνε, παρέ-μενε ακόμη αρρενωπός και σφριγηλός. Είχε καλοσχηματι-σμένο πρόσωπο, με εκφραστικά μαύρα μάτια σαν ελιές, πουβαθιά μέσα τους έκρυβαν και μια θλίψη, κάτι ανεκπλήρω-το. Φορούσε ένα μπλε φθινοπωρινό μπουφάν, που έσταζεαπό τα μανίκια, θαλασσί πουκάμισο και μπλουτζίν παντε-

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 4

λόνι, που τα μπατζάκια του ήταν νοτισμένα κι αυτά από τονερό της βροχής.

«καλησπέρα, κύριε Ανεμογιάννη», ήρθε και τον χαιρέτη-σε ένας υπάλληλος του καταστήματος αναγνωρίζοντάς τον.

«καλησπέρα», ανταπέδωσε ο Στέφανος με την μπάσα φω-νή του. «Έχω μια συνάντηση εδώ σήμερα».

«ναι, ο κύριος ρωμαίος σάς περιμένει», κι έδειξε με τοχέρι του το επάνω διάζωμα, όπου λίγο παράμερα καθότανένας εξηντάρης καλοντυμένος άντρας με γκρίζα μαλλιά καιαδρά χαρακτηριστικά.

ο Στέφανος κατευθύνθηκε προς το μέρος του, κι όσο πλη-σίαζε τόσο διέκρινε μια στιβαρότητα στο παρουσιαστικό του.Σηκώθηκε όρθιος εκείνος να τον υποδεχτεί και του έτεινε τοχέρι για χειραψία.

«Χαίρομαι που σας γνωρίζω από κοντά», του είπε καλο-συνάτα ο δικηγόρος. «Παρακαλώ, καθίστε», πρότεινε δεί-χνοντας το κάθισμα απέναντί του.

«Δίνετε την εντύπωση ότι με γνωρίζετε καλά, κύριε ρω-μαίε», σχολίασε ο Στέφανος μόλις κάθισε.

«Ένας διακεκριμένος σκηνοθέτης είναι πιο γνωστός απόέναν απλό δικηγόρο όπως εγώ».

«και τι θέλει ένας απλός δικηγόρος από μένα;» ανταπέ-δωσε στο ίδιο ύφος ο Στέφανος.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μια νεαρή σερβιτόρα, πα-ρήγγειλε ο Στέφανος καφέ, και μόλις εκείνη απομακρύνθη-κε, ο συνομιλητής του έγειρε μπροστά και είπε:

«Είμαι νομικός σύμβουλος κάποιου μεγάλου ομίλου καιμου ανέθεσαν να σας κάνω μια σημαντική πρόταση».

«Σε ποιον όμιλο αναφέρεστε;»«Αν δε σας πειράζει, οι εντολοδότες μου θα ήθελαν να

διατηρήσουν την ανωνυμία τους επί του παρόντος. Το μόνοπου μπορώ να σας πω είναι ότι έχουν ασχοληθεί με παρα-γωγές ταινιών».

κ Α Θ Ε Τ η Ε Ξ ο Δ ο Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 5

«νομίζω ότι ξεκινάμε λίγο ανορθόδοξα, κύριε ρωμαίε.Πώς να συζητήσω μια πρόταση αν δε γνωρίζω ποιοι μου τηναπευθύνουν;»

«Διακυβεύονται πολλά, κύριε Ανεμογιάννη, πίσω απ’ αυ-τό που θέλω να σας προτείνω. και μάλιστα, πριν προχωρή-σουμε περαιτέρω, θα ήθελα να μου δώσετε την υπόσχεσή σαςότι θα μείνουν μεταξύ μας όσα συζητήσουμε».

ο Στέφανος βρέθηκε σε δίλημμα, αν και διακρινόταν γιατην τολμηρότητά του. κοίταξε τον συνομιλητή του εξεταστι-κά στα μάτια, και από τη σοβαρότητα του ύφους του κατά-λαβε ότι δεν έπαιζε μαζί του. η ικανότητά του να διακρίνειτι είναι σημαντικό και τι ασήμαντο τον έσπρωξε να συναινέ-σει. Άλλωστε συνήθιζε να είναι δεκτικός στα νέα δεδομένα.

«υπάρχει ένα ενδιαφέρον σενάριο για μια εξαιρετική ται-νία», πήρε τον λόγο ο δικηγόρος.

«Χωρίς να θέλω να σας προϊδεάσω αρνητικά, είθισταιόσοι γράφουν να θεωρούν τα κείμενά τους τα πιο ενδιαφέ-ροντα», σχολίασε ο Στέφανος, γνωρίζοντας ότι κυκλοφορούναμέτρητα σενάρια που δεν είχαν καμιά τύχη να μεταφερθούνστην οθόνη.

«μη βιάζεστε να βγάλετε συμπεράσματα, κύριε Ανεμο-γιάννη. Αν δεν άξιζε τον κόπο, δε θα απευθυνόμασταν σεσας».

«Συγχωρέστε με, δεν ήθελα να θίξω το δικό σας σενάριο…δεν ξέρω τι είναι… απλώς έκανα μια αναφορά», δικαιολό-γησε την αντιδραστικότητα που έβγαλε. «και το θέμα ποιοείναι;»

«Είναι διαφορετικό από τα συνηθισμένα και με πολυδιά-στατο χαρακτήρα. Φέρνει το παρελθόν στο παρόν, δίνονταςμιαν άλλη ματιά στο μέλλον… Εν ολίγοις, εμπεριέχει ό,τιαπασχολεί σήμερα τον άνθρωπο. μιλά για τους κινδύνουςπου διατρέχει η ανθρωπότητα και πώς διαφθείρονται οι ψυ-χές των ανθρώπων· για πανίσχυρα κέντρα εξουσίας, ιερατεία,

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 6

που προσπαθούν να εφαρμόσουν τα σχέδιά τους ώστε ναχαλιναγωγήσουν τον κόσμο και να τον ελέγχουν μέσω μιαςνέου τύπου παγκόσμιας κυβέρνησης». Σώπασε για λίγα δευ-τερόλεπτα και, δίνοντας περισσότερη έμφαση στα λόγια του,συνέχισε: «η χειραγώγηση των ανθρώπων αυτές τις εποχέςέχει προχωρήσει πολύ και εξελίσσεται με διαφόρους τρό-πους. η εφαρμογή τους λίγο πολύ είναι γνωστή σε όλους, δενείναι κάτι κρυφό. Ήδη συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με τις επι-κοινωνίες, την τηλεόραση, το διαδίκτυο, τις διαφημίσεις, τηνεκπαίδευση και πόσα άλλα…»

«κύριε ρωμαίε, θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντί σας.Το θέμα του σεναρίου, τουλάχιστον έτσι όπως το περιγρά-φετε, μου φαίνεται παρατραβηγμένο. βέβαια έτυχε ναακούσω πολλές φορές να γίνονται τέτοιου είδους συζητή-σεις και ανθρώπους να μιλάνε για πανίσχυρα κέντρα εξου-σίας που στοχεύουν στη χειραγώγηση της μάζας, για τη νέατάξη πραγμά των στην παγκόσμια διακυβέρνηση και πολλάάλλα…»

«και λοιπόν;…»«Δε σας κρύβω ότι τους έχω χαρακτηρίσει σχεδόν γραφι-

κούς. Αν εσείς μου ζητήσετε να ενστερνιστώ τόσο ακραίεςαπόψεις, νομίζω ότι δε θα το κάνω. Θεωρώ ότι τα πράγματαείναι πιο απλά, και το μόνο που συμβαίνει τελικά είναι ότι εί-μαστε θεατές στην εξελικτική πορεία του καπιταλισμού».

«κύριε Ανεμογιάννη, μερικά πράγματα ενδεχομένως ναισχύουν είτε τα πιστεύουμε εμείς είτε όχι. Παρ’ όλ’ αυτά, νο-μίζω πως τώρα δεν είστε σε θέση να εκφράσετε τη γνώμη σαςγια το θέμα του σεναρίου. Ίσως όταν το μελετήσετε να το βρεί-τε ενδιαφέρον».

«Πείτε μου τουλάχιστον τον σκοπό της ταινίας. Θέλετενα γίνει μια περιπέτεια φαντασίας που θα αρέσει στον κό-σμο, ώστε να έχετε εισπρακτική επιτυχία, κάτι σαν τον Κώ-δικα Ντα Βίντσι, ας πούμε; Ή υπάρχει και κάποιος άλλος

κ Α Θ Ε Τ η Ε Ξ ο Δ ο Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 7

σκοπός, που έχουν κατά νου οι χρηματοδότες, οι οποίοι μουείναι και άγνωστοι;»

«ο στόχος της ταινίας είναι να κάνει ο άνθρωπος ένα βή-μα παραπέρα. να μπορέσει να βρει την έξοδο από κάθε λο-γής λαβύρινθο που τον περιβάλλει κάθε τόσο».

«Ακούγονται όντως πολύ εντυπωσιακά όσα λέτε, αλλάσήμερα, για να γίνει μια καλή ταινία, απαιτείται κεφάλαιο».

«Όλα είναι κανονισμένα, κύριε Ανεμογιάννη. οι άνθρωποιπου εκπροσωπώ έχουν αναλάβει τη χρηματοδότησή της, καιμιλάμε για ταινία υψηλού κόστους».

K E Φ A Λ A I O 2 0 ό[ΣΕΛ. 227]

[...] Το μεσημέρι, κι αφού τακτοποιήθηκε σ’ ένα από τα τρίαυπνοδωμάτια που του υπέδειξε η κυρία Πελαγία, έπεσε ναξαποστάσει λίγο. ο ύπνος του βαθύς και το όνειρο που είδεαπόκοσμο. βρισκόταν σε μια εγκαταλελειμμένη πόλη, πουούτε νύχτα ήταν αλλά ούτε και μέρα. Τα σπίτια ήταν ερμη-τικά κλειστά και πανομοιότυπα μεταξύ τους. οι δρόμοι στε-νοί, σκιεροί και δαιδαλώδεις, δίχως κανέναν διαβάτη. Σανπολιτεία νεκρών. ο Στέφανος αναζητούσε απεγνωσμένα ναβρει διέξοδο ή ένα σημάδι ζωής. βαριά τα βήματά του κι απότην εξάντληση κόντευε να παραδοθεί. Ξάφνου άνοιξε ένα πα-ράθυρο κι εμφανίστηκε η Αθηνά ντυμένη στα μαύρα. κρα-τούσε έναν χάρτη στα χέρια της, που θα τον βοηθούσε να βρειτον δρόμο για την έξοδο. Τη στιγμή που τον παρέδιδε στονΣτέφανο, του είπε με τραγουδιστή φωνή: «η γνώση είναι οχάρτης, αλλά δεν είναι το ταξίδι».

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 8

κ Α Θ Ε Τ η Ε Ξ ο Δ ο Σ

Όταν ξύπνησε, έφερνε το όνειρο στον νου του και ανα-ρωτιόταν για την ερμηνεία του. Αν δεν ήταν εκείνη, ακόμηθα αναζητούσε διέξοδο… Χάρη στην Αθηνά κατόρθωνε ναπροσεγγίσει τα άδυτα του εαυτού του. Για πρώτη φοράμπορούσε να νιώσει ευγνωμοσύνη γι’ αυτό που ήταν, ακό-μα και με τα λάθη και τις αδυναμίες του. κι όσο για το νή-μα, μπορεί να ήταν όλες εκείνες οι συμβουλές της που τονοδηγούσαν στο μονοπάτι της αλήθειας, σε μια ζωή με λιγό-τερες ενοχές.

K E Φ A Λ A I O 3 9 ο[ΣΕΛ. 410]

[...] «κάποτε στο Άγιο Όρος ζούσαν μαζί δυο καλόγεροι…Στα τριάντα χρόνια αρμονικής συμβίωσής τους, δε μάλωσανποτέ. μια φορά μπήκε ο πειρασμός ανάμεσά τους και ο έναςαπό τους δύο είπε στον άλλο: “Θεόκτιστε, όλοι γύρω μαςτσακώνονται κι εμείς ούτε μια βαριά κουβέντα δεν ανταλ-λάξαμε ποτέ. Τι θα ’λεγες να δοκιμάσουμε, να δούμε πώς θαείναι;” Τι να πει κι εκείνος ο καψερός, δέχτηκε να περάσουνκι αυτή τη δοκιμασία, και το μόνο που τον ρώτησε ήταν πώςθα τα τσουγκρίσουν. Σκέφτηκε για λίγο εκείνος και δείχνο -ντας μια κολοκύθα, που υπήρχε κάπου εκεί στον χώρο, τουείπε: “βλέπεις αυτή την κολοκύθα; Εγώ θα λέω ότι τη θέλωγια μένα, ενώ εσύ δε θα το δέχεσαι κι έτσι θα μαλώσουμε.Εντάξει;” Συμφώνησαν λοιπόν, πήραν θέση για να τσακω-θούν, κι ο καλόγερος που είχε τη φαεινή ιδέα είπε επιτακτι-κά: “Αυτή την κολοκύθα τη θέλω δική μου”. και ο Θεόκτι-στος, μέσα στην αγαθοσύνη του, αυθόρμητα και χωρίς να το

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 9

καλοσκεφτεί, ξέρεις τι του απάντησε; “Ε, καλά, αφού τη θεςτόσο πολύ, πάρ’ την”. κι έτσι δεν κατάφεραν ποτέ να μα-λώσουν... οι άνθρωποι ξεχνούν το βασικότερο: ότι είμαστεκαλά και ξοδευόμαστε σε άλλου είδους προβλήματα. Ξε-χνάμε το θαύμα της ζωής».

K E Φ A Λ A I O 4 0 ό[ΣΕΛ. 426]

[...] μια κυριακή πρωί, στα μέσα Αυγούστου, σε μια παρα-λιακή καφετέρια όπου είχαν πάει για να πιουν καφέ, μιλού-σαν για τη σχέση τους, η οποία πέρασε διά πυρός και σιδή-ρου. Αφορμή στάθηκε ένα νέο ζευγάρι, γύρω στα τριάντα,που καθόταν στο διπλανό τραπέζι και καβγάδιζε όλη τηνώρα, μην μπορώντας να συνεννοηθεί. Άθελά τους, η Αθηνάκαι ο Στέφανος έγιναν παρατηρητές ενός δράματος πουέφερνε συνεχώς στο προσκήνιο ανεπούλωτες πληγές του πα-ρελθόντος. Άρχισαν να παρατηρούν και τα υπόλοιπα ζευγά-ρια που υπήρχαν στη μεγάλη αίθουσα. η διαφορετικότηταήταν διάχυτη και συνδεόταν περισσότερο με την ηλικία τηςσχέσης, όπως του είπε η Αθηνά.

«Πέντε είναι τα στάδια σχέσεων. Το πρώτο στάδιο είναιιδιαίτερα ρομαντικό. να, κοίταξε εκείνο το νεαρό ζευγάριπου κάθεται δεξιά στο μπαρ», κι έδειξε διακριτικά με το χέ-ρι της. «ο ένας εξερευνά τον άλλο. Όλα είναι τέλεια μεταξύτους και εξιδανικευμένα. Το μικρό γίνεται μεγάλο. Έχουν εν-θουσιασμό, πάθος, ορμή… Δυστυχώς, μετά το στάδιο αυτό,ακολουθεί η έκφραση της ανταγωνιστικότητας. Παράδειγματο ζευγάρι που μαλώνει δίπλα μας. Προσπαθεί να υποτάξει

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 10

ο ένας τον άλλον. Αυτός που αγαπά λιγότερο γίνεται αρχη-γός. Φθορά στη σχέση είναι η καταπίεση».

«Δεν υπάρχει βέβαια ζευγάρι που να μην έχει μαλώσει ήνα μη μαλώνει. μερικές φορές είναι αναπόφευκτο. Δεν μπο-ρούμε να συμφωνούμε σε όλα».

«οι καβγάδες κάνουν καλό στη σχέση όταν λυθούν. Τιπειράζει τον ή την σύντροφό μου; Θα προσπαθήσω να το βελ-τιώσω. Αν δουλεύεις στη σχέση, δεν μπαίνεις στη φθορά. Ταδύο φύλα πρέπει να διατηρήσουν τα χαρακτηριστικά τους,διαφορετικά τα πάντα στη σχέση αλλοιώνονται και μεταλ-λάσσονται. υπάρχει σύγχυση ρόλων στις σχέσεις σήμερα πουμεγεθύνει το πρόβλημα». Σώπασε για μια στιγμή να πιει μιαγουλιά από τον καφέ της και συνέχισε: «υπάρχουν και ζευ-γάρια που διανύουν το τρίτο στάδιο, της εξάρτησης. Όπωςεκείνο το ζευγάρι εκεί μπροστά», κι έδειξε πάλι διακριτικάμε το χέρι της.

«Αθηνά, θα μας παρεξηγήσουν έτσι όπως δείχνεις», τημάλωσε τρυφερά ο Στέφανος.

«μακάρι να μπορούσαν να τ’ ακούσουν και οι ίδιοι», συ-νέχισε εκείνη απτόητη. «Παρατήρησε αυτόν τον καλόβουλο αν-θρωπάκο. Τρέμει στην ιδέα μην τον εγκαταλείψει η γυναίκατου. Φαίνεται ξεκάθαρα ποιος έχει επιβληθεί στον άλλο».

«Πιστεύεις πως φοβάται μην τη χάσει;» αναρωτήθηκε οΣτέφανος.

«ναι, όπως κι εγώ μη σε χάσω καμιά φορά. βλέπεις σε τισημείο μ’ έφερες;» έκανε επιτηδευμένα με παράπονο η Αθη-νά. «Ευτυχώς εμείς πήγαμε πιο πέρα. βρήκαμε την ισορρο-πία μας ως ζευγάρι κι αναγνωρίζουμε ο ένας τα όρια του άλ-λου. Ξέρω ποιος είσαι και ποιες είναι οι προθέσεις σου. Σ’αυτό το στάδιο, το τέταρτο, υπάρχει σιγουριά για τον άλλοκαι η σχέση γίνεται πιο δυνατή. και το τελευταίο σκαλοπά-τι, εκείνο της συνδημιουργίας, τρέφει τη σχέση. κοινά όνει-ρα, κοινοί στόχοι. ο ένας να εμπνέει τον άλλον. να κάνει

κ Α Θ Ε Τ η Ε Ξ ο Δ ο Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 11

πράγματα για να γίνεται καλύτερος ο άλλος. Εδώ έχουμεφτάσει εμείς. Δε θέλω ν’ αλλάξεις τίποτα σε σένα, σε απο-δέχομαι όπως είσαι».

«Πάντοτε θα δοκιμάζονται οι σχέσεις, ό,τι κι αν γίνει.Ακόμα κι αν φτάσει κανείς σ’ αυτό το σημείο, πάλι δεν μπο-ρεί να πει μετά βεβαιότητος ότι δε θα επιστρέψει στα πρώ-τα στάδια».

«Είναι θέμα χαμηλής αυτοεκτίμησης, που εκφράζεται μεεμμονές και σκηνές ζηλοτυπίας. οι σχέσεις που έχουν δομήκαι καλά θεμέλια, περνούν τα στάδια πιο συνειδητά καιοδηγού νται στην ένωση. Αντίθετα, οι σχέσεις που βασίζο -νται μόνο στο πάθος, το πιθανότερο είναι να σταματήσουνξαφνικά».

και η δική τους σχέση είχε αποκτήσει τώρα πιο στέρεαθεμέλια, ύστερα από τις πολλές δοκιμασίες που πέρασε απότότε που πρωτοσυναντήθηκαν πριν από δεκαεφτά χρόνια,και η Αθηνά το θύμισε στον Στέφανο.

«η δική μας σχέση χρόνια δε μετρά. Γιατί ήταν μοιραίονα συναντηθούμε. Γι’ αυτό σε γνώρισα. Σε περίμενα και με-τά σε βρήκα. Αν ήξερες τι είσαι για μένα!... Όταν δυσκο-λεύομαι, όταν δεν υπάρχει καμιά λύση, τότε βλέπω το δικόσου φως να μου καθαρίζει τον νου. Τη δική σου αγάπη ναμου ζεσταίνει την καρδιά», του είπε με την ευγλωττία πουτη χαρακτήριζε και με δυνατότερη φωνή λόγω της οχλαγω-γίας στον χώρο, που ανάγκασε τον Στέφανο να της κάνει νόη-μα με το χέρι του να κατεβάσει τους τόνους. η Αθηνά κοί-ταξε διακριτικά γύρω της και μετά πρόσθεσε: «Αν ακούσεικανείς τι λέω, σίγουρα θα πει ότι δε στέκω καλά στα μυαλάμου», έκανε περιπαιχτικά και γέλασε.

«μπορεί και να ζηλέψουν. Γιατί ανάλογα συναισθήματαόλοι ζητούν να βρουν αλλά λίγοι τα βρίσκουν, αφού οι άν-θρωποι φοβούνται να δοθούν, να ερωτευτούν».

«ο έρωτας σήμερα είναι επανάσταση απέναντι σε κάθε

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 12

λογική», του είπε με έμφαση η Αθηνά, βρίσκοντας πέρα γιαπέρα σύμφωνο τον Στέφανο, που την κοίταξε με θαυμασμό.Ήταν ξανά η Αθηνά που γνώρισε κι ερωτεύτηκε.

K E Φ A Λ A I O 4 2 ο[ΣΕΛ. 446]

[...] «Όταν οι άνθρωποι βρεθούν σε πίεση, μπορούν να κάνουναπίθανα πράγματα... μια μάνα μπορεί να μπει στις φλόγεςαν είναι να σώσει το παιδί της. οι ήρωες γεννιούνται μέσασε μια στιγμή, απότομα. Έτσι και ο ήρωας της ταινίας αφά-νισε το κακό μια για πάντα. Αυτή η πράξη αντίδρασης δεί-χνει ότι η μεθοδευμένη πίεση που ασκείται σήμερα στον κό-σμο μπορεί να ξεφύγει από τα όριά της και να τον συμπα-ρασύρει σε εξέγερση. οι άνθρωποι οδηγούνται σε μεγάλεςκαι γενναίες πράξεις υπό την επίδραση της πίεσης. Θυμώ-νουν όταν θίγονται, κι αυτός ο θυμός καμιά φορά μπορεί ναλειτουργήσει ως ισχυρότερο κίνητρο από τον φόβο.

»η σημασία της ταινίας για μένα είναι πολύ μεγαλύτερηαπ’ όσο φαίνεται. κρύβει μια μεγάλη πανανθρώπινη αλή-θεια, που υπήρξε ο κύριος λόγος για ν’ αναλάβω τη σκηνο-θεσία. Πίστεψα προσωπικά σ’ αυτή την αλήθεια, και απ’ ό,τιαντιλαμβάνομαι κι εσείς. Είναι αναγκαία η συστράτευσηόλων των λαών ώστε ν’ αντισταθούμε σε κάθε μορφή χειρα-γώγησης, φανερή ή κρυφή.

»κάθετη έξοδος υπάρχει για τον καθένα, είναι κάθε σή-κωμα του κεφαλιού μας ψηλά, γιατί ο Λαβύρινθος δεν έχειόρια. Όταν δε διοχετεύουμε όλη την ενέργειά μας στα καθη-μερινά, τότε έχουμε μπει κιόλας σ’ αυτή τη διαδικασία. Για

κ Α Θ Ε Τ η Ε Ξ ο Δ ο Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 13

κάθε μορφής λαβύρινθο υπάρχει πάντα μια έξοδος. Εναπό-κειται σ’ εμάς να την αναζητήσουμε, για να βγούμε αλώβη-τοι από τα αδιέξοδά μας.

»κάθε άνθρωπος έχει αλήθεια μέσα του, κι όταν δεν τηβλέπει, είναι γιατί δε βλέπει μακριά. η αλήθεια, ανάλογα,ελευθερώνει ή καίει τους ανθρώπους όταν δεν έχει επέλθει ηκάθαρση. Ελευθερώνει όσους την έχουν συνδέσει με τη δύ-ναμη της πίστης, που ελπίζουν και που ξέρουν να υπομένουν.Έτσι καταρρίπτεται ο φόβος και μετατρέπεται σε θάρρος. κιας μην ξεχνάμε, στην ταινία υπάρχει και μια άλλη δύναμηπου οδηγεί στην ισορροπία, που εκφράζει νομίζω την πλειο -νότητα του κόσμου…»

Έκανε μια στιγμιαία παύση, παρατηρώντας απ’ άκρη σ’άκρη την αίθουσα. οι περισσότεροι θεατές έδειχναν να εντυ -πωσιάζονται από τη βαρύτητα των λόγων του και άλλοι ναδυσπιστούν, ιδίως κάποιοι από τους επίσημους που κάθο -νταν στις μπροστινές σειρές.

«Συγνώμη αν μακρηγόρησα. Θα κλείσω αφού σας εξομο-λογηθώ ότι μέσα από αυτή την ταινία ήρθα κι εγώ πιο κοντάμε τον εαυτό μου. Αναζήτησα και βρήκα την προσωπική μουσωτηρία. Άρχισε να ξεκαθαρίζει το τοπίο μπροστά μου. Εί-δα φως και βρήκα αγάπη. Συνειδητοποίησα ότι αυτά είναιτα ζητούμενα για να γίνει πλήρης η ζωή μας».

Π A Σ X A Λ h Σ Γ. Λ A M Π A P Δ h Σ

lampardis 3-14_lampardis 2/12/2011 5:35 μμ Page 14

� �

� �

���������� � ����

���������� ������

�������������������������� ������ ��!

"�#����$�#��%&�$���'�����(����)*+(

��%�������(�,**&�-���+(�.����*'�(��$�

�+��/� ��+�-(��+�0��1)�+2��$���+�

31+##��-(�����/�4%�#��%���$��%���#�+�

/-�#�������4$�*+�%���#�+��.5&��!

,�1�%���(��� ��(2��$��&��%�&(�������

��)�����2��$��&��-��4#���-�

��*�#��-�2��-�����)*-��#��%��4#�-�

%����-�����)*-��������$ �!�,$��&

���)�+�5�4*��(2��$6��$������#4�����

%�������$�(�����7����&�.%�'��!

3�%�����%�(�&�-�(2�8������(�9���)%+(2

����(����)*+(���%�������(��+(

/�$$�1�%'�(2��'����+�$��#-$�$�'+#+

�+(����'#��#+(�#��������*�%)�#4����!

:���*�����1�);�����������%�*��5�'��

5)����(�%��+�$��1�#'�2�%��������#���

��-���%���#�+���*�#��'��;�'#%����+�

������)��+(�<-&(!!!

=�>���*�(�/���+��(����������

#�+��/-�#�������4$�*+���� ���!

������������ �� ���� ��'���

+��#���'�����2�+��#���'�����(���5� $��

$���������� $�#�����5)�����#�+������

����%��'#-(���6�����������?+��4#�

��������!�"��#���'�����(���5� $��

$�����*�4#���+��* ##���-��#+��1� �

%����%�*�45+#�����#+�)1����+(�<-&(2

�������%���%�&#�����������)����@

���������� ������

Ένα διαφορετικό, εξαιρετικά επίκαιρο μυθιστόρημα, που προκα-λεί τον αναγνώστη να συλλογιστεί τον σκοπό του δικού του τα-ξιδιού, ακόμη και διαφωνώντας μαζί του. Έχει φόντο μια ταινία-υπερπαραγωγή, μ’ ένα σενάριο εκπληκτικό, που έχει τη δύναμη ν’ αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται η ανθρωπότητα, ή μάλλον τον τρόπο που της επιβάλλουν να σκέφτεται...

Ο σκηνοθέτης Στέφανος Ανεμογιάννης επιλέγεται από μία μυ-στηριώδη οργάνωση για να σκηνοθετήσει αυτή την ταινία. Ενώ η ανάγνωση του σεναρίου τον αφήνει έκπληκτο και είναι γι’ αυτόν μια μεγάλη πρόκληση, ο ίδιος βρίσκεται στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του και είναι έτοιμος να καταρρεύσει.

Ταυτόχρονα και απροσδόκητα, εμφανίζεται μπροστά του η Αθη-νά, μια καινοτόμος ψυχολόγος που χρησιμοποιεί τεχνικές της ψυχολογίας για να δημιουργήσει μια σταθερή γέφυρα, η οποία θα βοηθήσει τον Στέφανο να περάσει από το ενοχικό του παρελ-θόν σ’ ένα ισορροπημένο παρόν με το πρόσωπο στραμμένο στο φωτεινό μέλλον.

Σαν άλλη Αριάδνη θα του δώσει τον μίτο για να βγει από τον προσωπικό του λαβύρινθο.

Ο Στέφανος την ερωτεύεται με πάθος και βιώνει αυτό που λέγε-ται «μεγάλη αγάπη», ανασυντάσσει τις δυνάμεις του για να κα τορθώσει να φέρει εις πέρας το έργο του.

Όμως το σενάριο της ταινίας απέχει ελάχιστα από την πραγμα-τικότητα. Δύο τεράστιες δυνάμεις γιγαντώνονται και συγκρούο-νται, το καλό και το κακό, και ο κίνδυνος παραμονεύει στην Κρήτη, το νησί του Λαβυρίνθου.

Ποιοι επιβάλλουν στους ανθρώπους να βρίσκονται εγκλωβισμέ-νοι μέσα στον Λαβύρινθο;

Και ποιοι είναι αυτοί που δείχνουν την έξοδο, την ΚΑΘΕΤΗ ΕΞΟΔΟ;

www.patakis.gr

ΠΑΝΑΓΗ ΤΣΑΛΔΑΡΗ (ΠΡΩΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ) 38, 104 37 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ.: 210.36.50.000, 210.52.05.600, 801.100.2665, ΦΑΞ: 210.36.50.069

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ: ΕΜΜ. ΜΠΕΝΑΚΗ 16, 106 78 ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ.: 210.38.31.078ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΗΜΑ: ΚΟΡΥΤΣΑΣ (ΤΕΡΜΑ ΠΟΝΤΟΥ - ΠΕΡΙΟΧΗ Β΄ ΚΤΕΟ),

570 09 ΚΑΛΟΧΩΡΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΤΗΛ.: 2310.70.63.54, 2310.70.67.15, ΦΑΞ: 2310.70.63.55Web site: http://www.patakis.gr • e-mail: info@patakis.gr, sales@patakis.gr

selida 2 enthetou.indd 3 2/12/2011 3:13:19 μμ