Ε Λ Α Ι Ω Ν Α ΣÔÑÉÌÇÍÇ ÅÍÇÌÅÑÙÔÉÊÇ ÅÖÇÌÅÑÉÄÁ ÔÇÓ ÁÄÅËÖÏÔÇÔÁÓ ÊÁËÕÂÉÙÔÙÍ «Â. ÇÐÅÉÑÏÕ»

ÉÄÉÏÊÔÇÓÉÁ: Ç ÁÄÅËÖÏÔÇÔÁ ÊÁËÕÂÉÙÔÙÍ ÅÔÏÓ ÉÄÑÕÓÅÙÓ 2008Áñéèìüò öýëëïõ 4 - ÉÁÍÏÕÁÑÉÏÓ - ÖÅÂÑÏÕÁÑÉÏÓ - ÌÁÑÔÉÏÓ 2009

ΜΜ αζεύτηκαν μετά από ένα χρό-νο, στις 21-02-09 στο ίδιο μέ-ρος, αλλά τίποτα δεν θύμιζε

την προηγούμενη χρονιά αυτή τηνχιονισμένη βραδιά στους πρόποδεςτης Πάρνηθας.

Δεν είχε πάγους ούτε χιόνια, ούτεάγχος και κακοκεφιά. Το αντίθετο μά-λιστα. Τα πρόσωπα των χωριανών έλα-μπαν και η προσέλευση ήταν ικανοποι-ητική. Από τα 120-130 άτομα που περι-μέναμε ήρθαν 300 που διασκέδασανμαζί, χωρίς το παραμικρό παράπονο.

Ομολογουμένως το Δ.Σ. της Αδελ-φότητας έκανε άψογη δουλειά, γι’ αυ-τό και όλοι πέρασαν υπέροχα, σε συνέ-χεια βέβαια και της επιτυχημένης συνάντησης τουΝοεμβρίου στην Ημερίδα «Συνάντηση Γενεών ΚΑΛΥ-ΒΙΩΤΩΝ». Μόνο που σήμερα ήρθαν όλα τα σόγια.

Δίνοντας το καλό παράδειγμα παραβρέθηκαν οεπίτιμος πρόεδρος της Αδελφότητας Δημήτρης Νι-

κόλας, τα πρώην μέλη του Δ.Σ. Σωτήρης Κωσταντί-νης, Έλλη Γιάννη – Αναγνώστη, ο Α. Καλάντης καιπολλοί άλλοι. Εκεί ήταν και το πιο δραστήριο καιενεργό μέλος του Δ.Σ. Βαγγέλης Π. Θωμάς. To ti-ming κάτι σηματοδοτεί, όπως την επιθυμία και την

μία και μοναδική ευχή : «Μπορούμενα δράσουμε και να γλεντήσουμεόλοι ενωμένοι, κάτω από την ίδιαστέγη; Mπορούμε να ενώσουμε ταΚαλύβια; Μπορούμε να είμαστεόλοι μαζί τόσο στις λύπες όσο καιστις χαρές;

Φαίνεται φως στο τούνελ, ξεχνά-με τα παλιά, το παρελθόν και κοιτά-με μπροστά, στο μέλλον. Πορευόμα-στε με ομοψυχία, ανοιχτή καρδιά,προσφέροντας έργο και δείχνονταςκαλή πρόθεση και ανοιχτό μυαλό.Παραμερίζουμε την μικροψυχία, τημιζέρια, τη διχόνοια, την μεγάληιδέα για τον εαυτό μας και τηναδράνεια, κλείνοντας τον εαυτό μας

στο καβούκι του χωρίς να επικοινωνούμε και να συ-νεργαζόμαστε με τους άλλους. Η ζωή μας είναι ένακοινωνικό έργο που το έχουμε όλοι ανάγκη.

¸ôóé ìðñÜâï... ̧ ãéíå ç êáëÞ áñ÷Þ...(Με ενότητα, επίπεδο και πολύ κέφι γλέντησαν οι χωριανοί στην κοπή της πίτας 2009)

συνέχεια στη σελ. 5

ΓΓΝΝΩΩΣΣΤΤΟΟΠΠΟΟΙΙΗΗΣΣΗΗΈχουμε την ευθύνη και υποχρέωση να σας ενημερώσουμε ,σχετικά με την

απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΔΣ της αδελφότητάς μας , στις 18.05.2008 και την πρόσφατη την συνέλευση της αδελφότητας στις 05 Απριλίου2009 που αποφασίστηκε ομόφωνα ,για την υλοποίηση ενός πολύ σημαντικούέργου:

Την κατασκευή περίπου 3 χ.μ. δρόμου.Μέσα στο χωριό από:

( Ράφτη - Αλατισιά και Λεύκα - σπίτι του Βαγγέλη Ρώσση )

Το έργο αυτό, θα υλοποιηθεί μόνο μετην συμβολή όλων των Καλυβιωτών

Το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε οικο-γένεια είναι 150 ευρώ.

Μέχρι σήμερα έχουν συγκεντρωθεί σεπερίπου απο20 οικογένειες και οι προ-σφορές που αντιστοιχούν πάνω από150ευρώ είναι ενθαρρυντικές .

Έχουμε πάρει έως σήμερα προσφο-ρές. Περιμένουμε προσεχώς και άλλες.

Το έργο θα ανατεθεί σε εργολάβο, με-τά από απόφαση του Δ.Σ. της αδελφότ-

ητας στην Αθήνα. και θα αρχίσει μετά το Πάσχα.Για την παρακολούθηση του έργου δημιουργήθηκε επιτροπή , που αποτε-

λείτε από τους κύριους:1. - ΑΛΚΗΣ ΣΠ. ΜΠΟΥΝΤΡΗΣ (υπευθύνως)2 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ Θ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ μέλος3 .- ΣΠΥΡΟΣ ΣΤ. ΠΑΠΠΑΣ -/-4. - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤ. ΝΙΚΟΛΛΑΣ -/- 5. - ΓΙΩΡΓΟΣ Ζ . ΜΗΤΡΟΣ -/-6. – ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Σ. ΝΙΚΟΛΑΣ -/-7. –ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Ζ. ΜΗΤΡΟΣ -/-Σας υπενθυμίζομε ,ότι το έργο σύμφωνα το σχέδιο και την κοστολόγηση θα

έχει τους εξής παραμέτρους : α)- Ο δρόμος θα κατασκευαστεί όχι λιγότερο από 3,5 μ.πλάτος.β)- Κατά όλο το μήκος του δρόμου θα ανοιχτεί χαντάκι για την στράγγιση

των υδάτων, και τοιχία για συγκράτηση των χωμάτων.γ)- Σε όλα τα ρεύματα θα μπουν σωλήνες, η γεφύρωμαδ)- Όλος ο δρόμος θα στρωθεί με χαλίκι, όχι λιγότερο από 15εκ.Καλούμε όλους τους Καλυβιώτες ,να ανταποκριθούν σε αυτή την απόφαση

της αδελφότητας . Σε περίπτωση που δεν θα συγκεντρωθούν όλα τα λεφτάγια την περάτωση του έργου τα λεφτά που έχουν συγκεντρωθεί θα επιστραφ-ούν στον καθέναν μας.

Σας διαβεβαιώνουμε εκ μέρους του Δ.Σ. , ότι σε όλη αυτή την διαδικασία,θα κυριαρχήσει ο έλεγχος η σοβαρότητα και η διαφάνεια..

Το έργο θα υλοποιηθεί μόνο με την συμμετοχή όλων των Καλυβιωτών .Για πιο λεπτομερής πληροφορίες απευθυνθείτε στα μέλη του Δ.Σ. της αδε-

λφότητας.

Ο γραμματέας Ο πρόεδροςΣΠΥΡΟΣ ΠΑΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΠΑΣ

Προς τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίουκαι Πάσης Αλβανίας, Αναστάσιο Γιαννουλάτο

Θέμα: Ανέγερση ναού στο χωριό Καλύβια

Μακαριώτατε, επιτρέψτε μας αρχικά να σας εκφράσουμετα ειλικρινή αισθήματα αγάπης και θαυμασμού, εμάς προ-σωπικά και όλων των συγχωριανών μας, για το πρόσωπό σαςκαι το έργο σας, ως πεφωτισμένου ιεράρχη, που δίνει πίστη,δύναμη και ελπίδα στον δοκιμαζόμενο τόπο μας.

Με την πεποίθηση πως η απέραντη στοργή σας θα αγκα-λιάσει και το χωριό μας και το αίτημά μας θα βρει τη δέουσαανταπόκριση, σας παρακαλούμε θερμά να μεριμνήσετε ώστενα αποκτήσουμε κι εμείς ξανά την εκκλησία μας, του ΑγίουΣπυρίδωνα, που το αθεLστικό κομμουνιστικό καθεστώς κατέστρεψε εκ βά-θρου. Είναι το καθολικό αίτημα όλων των γενεών του χωριού μας, και των πιονέων, που τελευταία έμαθαν και απ’ το βιβλίο «Καλύβια Πασά» του αείμνη-στου συγχωριανού τους, Γιώργου Αναγνώστη, πως τα θεμέλια της εκκλησίαςμας ήταν αδύνατο να ξεριζωθούν απ’ τις ψυχές των ανθρώπων και πως οίδιος ο Θεός φρόντισε επί πολλά χρόνια η πέτρα στο αψιδωτό ανώφλι της μετα τρία πρώτα ψηφία 142 και το 0, σπασμένο, να επιμένει πως ο ναός πρωτο-χτίστηκε το 1420.

Με το καμπαναριό αιώνων και άντρες όπως τον Παπαγιάννη, σύμβολο κατάτης τουρκοκρατίας και του επιχειρούμενου βίαιου εξισλαμισμού, εμείς οι Κα-λυβιώτες θεωρούμε διπλό μας χρέος, προς την ιστορία και το μέλλον, να δώ-σουμε και πάλι στο χωριό μας τη μεγαλοπρέπεια του ναού μας –η θέση τουείναι πράγματι αξιοζήλευτη-, τα παιδιά μας να χο-ρεύουν το χορό του ΗσαLα και τα μωρά μας στηνκολυμπήθρα να μυρώνονται με «μύρους», οι γλυ-κόηχοι της καμπάνας να είναι προσευχή και προ-σκλητήριο μην φύγουμε μακριά και ξεχάσουμε τοριζικό μας.

Οταν λίγα χωριά της περιοχής μας έχουν απο-μείνει χωρίς να ξαναχτίσουν τους ναούς τους, δενσας κρύβουμε το παράπονό μας γι’ αυτή την καθυ-στέρηση, για την οποία σας διαβεβαιώνουμε πως πρωτίστως τη χρεώνουμεστον εαυτό μας. Ενα παράπονο που γίνεται όλο και πιο έντονο όσες φορέςλέμε το τελευταίο αντίο σε συγχωριανού μας που δεν αξιώθηκαν να δουν, μα-ζί με την Αλλαγή και την Ελλάδα, και τον δικό τους ναό.

Η ευόδωση της όποιας προσπάθειας δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με τηδική σας μέριμνα και βοήθεια, που εμείς θέλουμε να πιστεύουμε, μακαριώτα-τε, πως δεν θα μας λείψει. Με τη δική σας βοήθεια και τη χάρη του Θεού ελ-πίζουμε να γίνει πραγματικότητα το όνειρό μας. Από δική μας πλευράς θαέχετε την άμεση ανταπόκριση.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΑΘΗΝΑ

Γραμματέας Πρόεδρος Πρόεδρος του χωριούΣπύρος Παππάς Δημήτρης Παππάς Βασίλης Μήτρος

Νίκος ΑναγνώστουΔημοσιογράφος

22 ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Προσπαθώ να συστηματοποιήσω τιςαναμνήσεις μου για τους συγχωριανούςπου γνώρισα, θαύμασα και αγάπησα πο-λύ. Είναι πάρα πολλοί, ανήκουν σε διά-φορες γενιές σύμφωνα με την ηλικίατους και ο καθένας προσπαθεί να πάρειθέση στη σειρά προτίμησης.

Σε αυτές τις σειρές θα πάρει θέση μιαομάδα που ξεχωρίζει από τις άλλες, εί-ναι ομάδα της γενιάς που έζησε και ζειμαζί μου για τόσα πολλά χρόνια. Απόαυτούς έμαθα και έπαιξα μαζί τους, μεπροστάτεψαν με τη συντροφιά τους, μεδίδαξαν με το παράδειγμά τους στοναγώνα της ζωής, με συμβουλεύουν κα-θημερινά με τη λογική τους και την απε-ρίφραστη αγάπη που δίνουν.

Είναι της γενιάς της δεκαετίας του’30. Αν προσπαθήσεις λίγο, θα προσέ-ξεις ότι αυτή η γενιά έχει δημιουργήσειτην οικογένεια με το μεγαλύτερο ποσο-στό πληθυσμού του χωριού μας. Οι οι-κογένειές του έχουν περισσότερα απότρία παιδιά και στα σημερινά χρόνιαέχουν τα εγγόνια και τα δισέγγονά τους.Γι’ αυτό το λόγο αποτελούν την κεντρικήδημογραφική παρουσία του χωριού μας.

Είναι δεκάδες και δεν μπορώ να τουςπαρουσιάσω όλους, γιατί όλους τουςγνωρίζω καλά και για τον καθένα θέλωνα γράψω. Όμως θα επιλέξω μερικούς,που είναι χαρακτηριστικοί για τον χώροπου έδρασαν, για το ρόλο και τη συμβο-λή τους στο κοινωνικό ανάστημα τουχωριού μας.

Τους γνώρισα όταν ήταν 10 ή 15 χρο-νών, όταν αυτοί μου έμαθαν τα πρώταπαιχνίδια, όταν μαζί φυλάγαμε τα ζώαστα ανοίγματα του Καλυβιού.

Τους είδα να μεγαλώνουν και να δρο-σίζει το πρόσωπό τους, τους γνώρισαόταν τους είδα να παντρεύονται και τηνάλλη μέρα να φεύγουν από το χωριό.

Τους γνώρισα κι όταν αργότερα κιεγώ μεγάλωσα κι αυτοί βρίσκονταν μα-κριά σε άλλες πόλεις της Αλβανίας.

Τους συναντώ και σήμερα που είναιογδοντάρηδες και εβδομηντάρηδες μεχαρακτηριστικές ρυτίδες στο πρόσωπότους από τα χρόνια της φτώχιας και τιςδυσκολίες.

Όλοι τους είναι αξιοθαύμαστοι και με

σέβας για τον εαυτό τους, την οικογέ-νεια και τους χωριανούς τους.

Όλοι τους έδωσαν τα νεανικά τουςχρόνια, τα νιάτα τους για να φτιάξουν τηζωή και δεν πήραν τίποτα. Ζητούσαναπλά ένα κομμάτι ψωμί και η ζωή τουςέκλεβε τα χρόνια τους. Δεν είχαν ποτέτους πορτοφόλι για να βάλουν χρήματαπου δεν τα γνωρίζουν καλά.

Και το κακό βρίσκεται και στο σήμε-

ρα. Δεν αφήνουν τίποτα στα παιδιάτους, εκτός από το όνομά τους και τοότι τα έφεραν σε αυτό τον κόσμο. Καμίαπεριουσία δεν κληρονόμησαν από τουςγονείς τους και τίποτα δεν αφήνουν σταπαιδιά τους. Μόνον τα ίδια τα παιδιάτους δημιουργούν το μέλλον τους, τοαύριο, έχοντας μέσα τους τις αξίες αυ-τής της γενιάς.

Έζησαν στα χρόνια του ’30 σαν πιτσι-ρικάδες, είδαν τον τρόμο του πολέμουμε τα μάτια του παιδιού, είδαν τα χαλά-σματα του ’50 και έζησαν στο πετσί τουςτην κομμουνιστική «αλβανική κοινωνία».

Εκτός του δημοτικού δεν πέρασανκατώφλι της δημόσιας εκπαίδευσης.Ό,τι έμαθαν, το έμαθαν μόνοι τους, είναιόλοι αυτοδίδακτοι. Εγώ θα μιλήσω γιακάποιους που έζησαν στο χωριό και για

άλλους που έζησαν και έδρασαν μα-κριά σε άλλες πόλεις και περιοχές τηςΑλβανίας.

Ο Γιώργος και ο Θωμάς…(Η ζωή είναι προνόμιο

και όχι δεδομένο…)

Δύο και μόνον δύο ξέρω που σταχρόνια τους τελείωσαν το εφτατάξιοκαι πήγαν στη μεσαία σχολή. Αυτοίήταν ο Γιώργο Β. Παππάς και ο ΘωμάςΚ. Μπούντρης.

Τελείωσαν στην Τσερκοβίτσα καιπήγαν μετά στη μεσαία σχολή. ΤονΓιώργο τον είχα δάσκαλο και μετά έγι-να συνάδελφός του. Η ζωή μόνο μουδείχνει και θέλω να δείξω πολλάστους άλλους.

«Ήταν αριστούχοι μαθητές, μολο-νότι έμαθαν υπό δύσκολες συνθήκες.Έγιναν θαυμάσιοι αγωνιστές στη δου-λειά, στην οικογένεια και στην κοινω-νία. Οι δύο τους ορφανοί, ο ένας απόπατέρα, ο άλλος από μάνα.

Ο Γιώργος έγινε προστάτης της οι-κογένειάς του, ο Θωμάς το καμάριτων αδελφών του. Ο Γιώργος άριστοςφιλόλογος χιλιάδων μαθητών που πέ-ρασαν από τα χέρια του, ο Θωμάς άρι-

στος λογιστής όπου κι αν πήγε. Οι δυοτους άριστοι οικογενειάρχες και με υψη-λή κοινωνική προσφορά. Δεν πούλησαντίποτα για χρήμα, έδωσαν όλη την ζωήτους δωρεάν.

Δεν πήραν τίποτα σαν αμοιβή, δεν ζή-τησαν τίποτα από το χωριό. Ήταν και εί-ναι ο Θωμάς περήφανος που είναι Καλυ-βιώτης.

Η ζωή τους και η προσωπική τους πα-ρουσία είναι έκφραση του αγώνα, τουπολεμιστή και της απέραντης αγάπηςγια τον άνθρωπο.

Οι κοπέλες της γειτονιάς μου

Τις γνωρίζω όλες. Ήταν κάμποσεςστη γειτονιά μου : η Ανθή, η Νικούλα, ηΠολυξένη, η άλλη Πολυξένη, η Γαρού-φω, η Σοφία του Κόλια, η Γαλλία τουΡώσση, η Λένω και η Αντωνία του Ρώσ-ση, η Μαρίνα του Ρώσση…

Μαζεύονταν τότε στη σκάλα του Ν.Λιώλη ή στην ελιά της Χαραλάμπαινας,τραγουδούσαν και έπαιζαν. Ήταν όλεςμαζί, δεν ξεχώριζαν πολύ αναμεταξύτους. Και στις χοροεσπερίδες πήγαινανμαζί, στα πανηγύρια όλοι μιλούσαν γιατις καλλονές του κάτω μαχαλά.

Δεν έχω ξαναδεί τόση αγάπη ανάμε-σα σε φίλες σε άλλες γενιές. Δεν μπο-ρώ ακόμη και σήμερα να το καταλάβω.Παντρεύτηκαν και σκορπίστηκαν πα-ντού, στους Αγ. Σαράντα, Τίρανα, Αυλώ-να ή άλλα χωριά είτε είναι ακόμα στοχωριό σε μεγάλη ηλικία.

Και σήμερα, μετά από τόσα χρόνια,έχουν κρατήσει την περασμένη ομορ-φιά, το γλυκό λόγο και την απέραντηαγάπη την οποία δίνουν απλόχερα καιχωρίς ανταμοιβή στους άλλους.

Οι περισσότερες γνώρισαν οι ίδιεςτους άνδρες τους, άλλες παντρεύτηκανμε προξενιό. Όλες δημιούργησαν καλέςοικογένειες. Η Σοφία του Κόλια έφυγεγρήγορα από τη ζωή, αφήνοντας ωστό-σο ένα πολύ καλό όνομα μητέρας καισυζύγου.

Το όνομα του χωριού, της γειτονιάςτους, τις κρατούσε ενωμένες και αγαπη-μένες.

Ήξεραν και ακόμα και σήμερα ξέρουννα δείχνουν στους άλλους αγάπη και σε-βασμό.

Όταν βρισκόσουν στα Τίρανα και σεέβρισκε η Ανθή, θα σε φιλοξενούσε στοσπίτι της, το ίδιο και η Σοφία στην Κου-τσιόβα. Το ίδιο και η Πολυξένη της Χα-ραλάμπαινας.

Σήμερα η γειτονιά μου είναι διαλυμέ-νη. Κανένας κάτοικος. Κανένα ίχνοςαπό το παρελθόν.

Έρχομαι και νιώθω απογοήτευση, ταδάκρυα σπρώχνουν στο βάθος μέσα μουτον πόνο της παλιάς ανάμνησης.

Τα παιδιά των Σκενάτων(Ξέρουν να συγχωρούν χωρίς να λησμονούν…)

Αυτά ήταν κάμποσα κι όλα έφυγαναπό το χωριό. Με όσα συνέβησαν απότο καθεστώς την περίοδο ’45-’48, ανα-γκάστηκαν οι μικρότεροι να φύγουν μα-κριά από το χωριό.

Εγώ θα γράψω για δύο από αυτούς :τον Μήτσιο Σκεύη και τον Κίτσιο Π.

Σκεύη. Όταν ήταν νέοι, ήταν πολύ όμορφα

και περήφανα παιδιά. Δεν κοιτούσανποτέ πίσω στο παρελθόν αλλά θυσίασαντα νιάτα τους αγωνιζόμενοι να σταθούνστα πόδια τους. Η ζωή τους χτύπησεσκληρά λόγω του ονόματος «Σκεύη».Δεν απαρνήθηκαν ποτέ το όνομα της οι-κογένειάς τους. Ακόμα και σήμερα πουγυρίζουν στο χωριό, αισθάνονται περή-φανοι που είναι και ονομάζονται Καλυβι-ώτες.

Τα σπίτια τους δεν υπάρχουν πια.Όλα έχουν ερημωθεί. Η ψυχή τους έχειμόνο αγάπη. Μακριά ο ένας στα Τίρανακαι ο άλλος στο Δυρράχιο έγιναν άρι-στοι επαγγελματίες. Τα ονόματά τουςέγιναν πολύ γνωστά, αλλά χωρίς νααφουγκραστεί κανένας.

Δημιούργησαν εξαιρετικό όνομα στηδουλειά τους αλλά και στην οικογένειάτους και καμάρωναν γι’ αυτό. Δεν έχουνμίσος στην ψυχή τους, αφήνουν πίσωτους τα άσχημα χρόνια της ταξικής πά-λης χωρίς ωστόσο να τα λησμονούν πο-τέ.

Τα παιδιά τους, μολονότι δεν έζησανστο χωριό, αποκαλούνται «Καλυβιώτες».Δεν ζητούν από το χωριό κανένα αντάλ-λαγμα, δίνουν στο χωριό ό,τι χρειάζεταινα δοθεί.

Θα πρότεινα σήμερα στους ιθύνοντεςτου χωριού μας να αφήσουν στην άκρητις ακρότητες και να δώσουν ό,τι χρειά-ζεται προκειμένου αυτοί αλλά και άλλοισαν κι αυτούς να είναι ισότιμοι και άξιοιτης νέας τύχης που έφερε η ζωή.

Τα παιδιά του Τσιάβο Κωσταντίνη…

Όλα έφυγαν από το χωριό, ο Θόδω-ρος, ο Γιάννης και οι κοπέλες. Μόνον οιάτυχοι γονείς έμειναν στο χωριό. Μιαάτυχη οικογένεια που τους κυνηγούσε ηρετσινιά του λιποτάκτη.

Το μέγεθος της βαρβαρότητας αλλάκαι του αποκλεισμού τους χώρισε απότους δικούς τους, έζησαν τον τρόμο τουδιωγμού και της ψυχικής πίεσης.

Προσπάθησαν να σταθούν στα πόδιατους φεύγοντας από το χωριό μακριά,στα Τίρανα. Ήταν άριστοι και αγαπητοίάνθρωποι, Όσοι τους γνώρισαν πήραναγάπη και σεβασμό. Ζητούσαν συμπα-ράσταση και απο-δοχή χαρίζονταςψυχή και αξιότιμηπαρουσία. Η ζωήτους κυνήγησε,τους βασάνισε αλ-λά δεν τους λύγι-σε.

Σε καλοδέχο-νταν στο σπίτιτους προσφέρο-ντας ό,τι είχαν καιδεν είχαν χωρίς να περιμένουν αντάλ-λαγμα.

Όλα αυτά τα παιδιά, από το Θοδωρή,το Γιάννη, τη Λένη…… είναι όλα τουςθύματα της «κομμουνιστικής» κοινωνίαςπου όλοι εμείς οι άλλοι προστατεύαμεμε αυταπάρνηση. Όσες φορές ζήτησανμια εξήγηση να μάθουν σε τι έχουν φταί-ξει, πήραν πίσω μόνο σιωπή και άρνησηβοήθειας.

Προσωπικά είχα την ευκαιρία να βρε-

Οι άνθρωποι που γνώρισα και αγάπησα πολύ...

ΕΕ ΛΛ ΑΑ ΙΙ ΩΩ ΝΝ ΑΑ ΣΣ

ΤΤΡΡΙΙΜΜΗΗΝΝΗΗ ΕΕΝΝΗΗΜΜΕΕΡΡΩΩΤΤΙΙΚΚΗΗ ΕΕΦΦΗΗΜΜΕΕΡΡΙΙΔΔΑΑ ΑΑΔΔΕΕΛΛΦΦΟΟΤΤΗΗΤΤΑΑΣΣ ΚΚΑΑΛΛΥΥΒΒΙΙΩΩΤΤΩΩΝΝ

ΕΕΤΤΟΟΣΣ ΙΙΔΔΡΡΥΥΣΣΕΕΩΩΣΣ 22000088

ΑΑρριιθθμμόόςς φφύύλλλλοουυ 44oo ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ

22000099

ΙΙΔΔΙΙΟΟΚΚΤΤΗΗΣΣΙΙΑΑ:: ΗΗ ΑΑΔΔΕΕΛΛΦΦΟΟΤΤΗΗΤΤΑΑ ΚΚΑΑΛΛΥΥΒΒΙΙΩΩΤΤΩΩΝΝ

ΕΕΚΚΔΔΟΟΤΤΗΗΣΣ::ΔΔΗΗΜΜΗΗΤΤΡΡΗΗΣΣ ΚΚ.. ΠΠΑΑΠΠΠΠΑΑΣΣ

ΤΤηηλλ..:: 66994466337788661111 ΔΔΙΙΕΕΥΥΘΘΗΗΝΝΤΤΗΗΣΣ ΣΣΥΥΝΝΤΤΑΑΞΞΗΗΣΣ::

ΔΔΗΗΜΜΟΟΣΣ ΚΚΟΟΛΛΛΛΙΙΑΑΣΣ ΤΤΗΗΛΛ:: 221100--22661199661100--66993322668833332299

ee--mmaaiill::ddiimmoosskkoolliiaass@@yyaahhoooo..ggrrwwwwww..kkaalliivviiaa..bbllooggssppoott..ccoomm

ΟΟΜΜΑΑΔΔΑΑ ΣΣΥΥΝΝΤΤΑΑΞΞΗΗΣΣ:: ΝΝΙΙΚΚΟΟΣΣ ΑΑΝΝΑΑΓΓΝΝΩΩΣΣΤΤΟΟΥΥ,,ΓΓΙΙΩΩΡΡΓΓΟΟΣΣ ΜΜΠΠΟΟΥΥΝΝΤΤΡΡΗΗΣΣ ,, ΚΚΩΩΣΣΤΤΑΑ ΓΓΙΙΑΑΝΝΝΝΗΗΣΣ,,ΧΧΡΡΙΙΣΣΤΤΑΑΚΚΗΗΣΣ ΝΝ.. ΓΓΙΙΑΑΝΝΝΝΗΗΣΣ,, ΔΔΗΗΜΜΗΗΤΤΡΡΗΗΣΣΝΝΤΤΑΑΗΗΣΣ ΤΤΑΑΜΜΙΙΑΑΣΣ:: ΒΒΑΑΓΓΓΓΕΕΛΛΗΗΣΣ ΛΛΙΙΩΩΛΛΗΗΣΣ

ΓΓΡΡΑΑΦΦΕΕΙΙΑΑ:: ΑΑΓΓΙΙΟΟΥΥ ΚΚΩΩΣΣΤΤΑΑΝΝΤΤΙΙΝΝΟΟΥΥ 44 ,, όόρροοφφοοςς 88 --οοςς,, ΓΓρρααφφεείίοο 55.. ΤΤΚΚ 1100443311 ΑΑΘΘΗΗΝΝΑΑ

ΤΤαα εεννυυππόόγγρρααφφαα κκεείίμμεενναα εεκκφφρράάζζοουυνν ττηηνν άάπποοψψηη ττοουυ σσυυννττάάχχττηη κκααιι όόχχιι ττηηςς εεφφηημμεερρίίδδααςς..

Γράφει ο ΚΚώώσσττααςς ΓΓιιάάννννηηςςΟ θαυμάσιος έπαινος για όλους μας είναι :

ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΛΥΒΙΩΤΕΣ

Όλοι τους ανήκουν στη γενιά της δεκαετίας του ‘30

ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099 33ΕΛΑΙΩΝΑΣ

θώ κοντά στον Θόδωρο, τον αγαπητό μουΓιάννη και τις κοπέλες. Τους γνώρισα καλά.Επαγγελματία σαν το Θοδωρή και μαραγκόσαν το Γιάννη δύσκολα εύρισκες εκείνα ταχρόνια.

Παρόλα αυτά οι δικοί τους, τα παιδιά τουςλέγονταν Καλυβιώτες που αγαπούσαν και σέ-βονταν τα πατρικά τους χωρίς μίσος και αντα-γωνισμό στην καρδιά τους.

Οφείλουμε όλοι μας να τους στηρίξουμε,αφήνοντας πίσω οριστικά το άσχημο παρελ-θόν.

Οι τρεις φυγάδες

Έχω ακούσει γι’ αυτούς τους τρεις. Προ-σωπικά δεν τους γνώρισα ποτέ. Αυτοί ήταν οΒαγγέλης Μήτρος, ο Βαγγέλης Κωσταντίνηςκαι ο Γιώργος Μπουζούκας.

Τρία παιδιά, τρία παλικάρια. Δεν ξέρω αντα βρήκαν μεταξύ τους, αν έφυγαν όλοι μαζί,αν είχαν συνεννοηθεί. Ένα είναι σίγουρο : οιτρεις τους αποφάσισαν να περάσουν τα σύνο-ρα, να φύγουν στην Ελλάδα το 1949. Για ναπάρουν αυτή την απόφαση έπρεπε να ήτανπαλικάρια και να είχαν ισχυρά κίνητρα. Έναπράγμα δεν έλαβαν υπόψη τους : τις οικογέ-νειες που άφησαν πίσω τους. Μόνον αυτέςξέρουν τι τράβηξαν μετά.

Κι όμως τι έγινε με αυτούς; Πέρασαν αρκε-τά χρόνια και σήμερα κάνουμε αυτό το συλλο-γισμό.

Ήταν ατρόμητα παιδιά και αποφασισμένανα φύγουν. Είχαν δε απέραντη αγάπη για τηνΕλλάδα που έμειναν και έκαναν μεγάλη προ-σπάθεια και αγώνα για να τα καταφέρουν καινα επιβιώσουν τα επόμενα χρόνια.

Οι τρακτερίστες του χωριού μου

Αν εξετάσει κανείς προσεκτικά την επαγ-γελματική κατεύθυνση και κατάρτιση των συγ-χωριανών μας, θα δει ότι σε κάθε οικογένειαυπάρχει ένας μηχανικός ή ένας τρακτερίστας.Δεκάδες έφυγαν απότο χωριό και έγιναντρακτερίστες. Ειδικόρόλο σε αυτή την κα-τεύθυνση έπαιξαν οιΚώστας Κωσταντίνης,Βαγγέλης Νικόλας καιΤσιάβο Λόγκος.

Οι αρχιμηχανικοίτων Καλυβιών ήταν αυ-τοδημιούργητοι, έμα-θαν το επάγγελμα καιμάζεψαν και πολλούς χωριανούς στην επιχεί-ρηση.

Ο Τσιάβος και ο Κόλια Λόγκος…Αδέρφιαστο χωριό, άριστοι επαγγελματίες στο Σ.Μ.Τ.

Τα χωράφια του Βούρκου, τα Ριζά και η Κο-νίσπολη τα γνωρίζουν καλά. Έδωσαν όλα αυ-τά τα χρόνια την ψυχή τους, τη δύναμή τουςκαι όλες τις γνώσεις τους. Τόση αγάπη για τοεπάγγελμα αυτό που σπάνια συναντά κανείςστους ανθρώπους.

Ο Τσιάβος και από μακριά που άκουγε τοτρακτέρ, άκουγε τον παλμό του και ήξερε τιχρειαζόταν.

Το ίδιο και ο Κόλλιας. Ένας τρυφερός καιολιγόλογος άντρας. Πολλά είχε υποφέρει στηζωή του αλλά πορεύτηκε αθόρυβα και προσε-κτικά. Βοήθησε πολύ πολλά παιδιά να γίνουνάριστοι επαγγελματίες όπως ο ίδιος.

Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα σκεφτό-ταν τη δουλειά του, το σπίτι του και τους αν-θρώπους. Όλους τους αγαπούσε και υπηρε-τούσε αθόρυβα.

Έτσι κι ο Κώστα Κωσταντίνης. Και αυτόςτο ίδιο με τους άλλους. Από την ίδια πάσταόλοι τους. Το ίδιο και οι τρακτεριστές που δη-μιούργησαν αυτοί : από τον Θοδωρή Γιώτη,τον Κόλια Μαρίνη, μέχρι το πιο αγαπητό παιδίτου Καλυβιού, το Λευτέρη, που έφυγε πρόω-ρα από τη ζωή. Ήταν και αυτός θρέμμα τους,με τα καλύτερα προσόντα και χαρακτηριστι-κά.

Με το μόχθο, τον ιδρώτα και θα έλεγε κα-νείς και το αίμα τους, πότισαν τα χωράφια τουΒούρκου και της Κονίσπολης μεγαλώνονταςτις οικογένειές τους.

Τα παιδιά μας στο ΛΙΑΤΣΙ…

Ήταν κάμποσοι Καλυβιώτες στο Λιάτσι.Όλοι το ίδιο, με το κοινό τους όνομα «ΚΑΛΥΒΙ-ΩΤΕΣ». Τους αναφέρω: οι Κώστα Ρώσσης, Μι-χάλη Ρώσσης, Λευτέ-ρης Παππάς, ΚώσταςΣτέφος, Κώστας Π. Μή-τρος, Βασίλης Κά-τσης…

Ο ένας καλύτεροςαπό τον άλλο. Ο Λευτέ-ρης, άριστος μαρα-γκός, αγαπητός καιακούραστος, πονετικόςκαι ψύχραιμος, ο Βασί-λης Κάτσης που δεν κουβαλούσε μεγάλο όνο-μα αλλά μεγάλη ψυχή και αγάπη, άριστος οι-κογενειάρχης και χωριανός, άνθρωπος πουύψωσε το ανάστημά του όχι λόγω ονόματοςαλλά λόγω δουλειάς και από καρδιάς.

Τότε κανένας στο χωριό δεν τον γνώριζε αλ-λά κακώς, τέτοιοι άνθρωποι δεν ξεχνιούνται καιδεν λησμονιούνται. Στο χωριό δεν έχει τίποτακι ένα σπίτι που έχτισε μόνος του έπεσε κι απότότε κάποιοι προσπαθούν να πιάσουν τον τόποτου.

Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να εκτιμήσου-με ανθρώπους που αγάπησαν και πόνεσαν πολ-λοί.

Έτσι ήταν και οι άλλοι. Ο Κώτση Ρώσσης μετα παιδιά του και την αγαπημένη Γήτο του. ΟΚώστας ήρθε τελικά στο χωριό να αναπαυθείγια πάντα.

Για όλους ενδιαφερόταν και ο Κώτση Στέ-φος. Ένας απλός, ήρεμος άνθρωπος, προστά-της της γειτονιάς, άξιος Καλυβιώτης, πονεμέ-νος. Έφυγε μικρός από το χωριό, μεγάλωσε,μορφώθηκε, παντρεύτηκε, έκανε οικογένεια,συνέχισε τις αξίες του πατέρα του, ήταν ο προ-στάτης των Καλυβιωτών. «Προσοχή και αγάπηδώστε στους ανθρώπους και στο χωριό».

Και ο Κώτση Πήλιος τέτοιος ήταν. Πώς ταί-ριαξαν όλοι το ίδιο; Μια πάστα ήταν όλοι τους,Καλυβιώτες, από την καλή και χαρισματικήπλευρά.

Το ίδιο είναι και σήμερα οι οικογένειές τους.

Άριστοι μαραγκοί και πολυτεχνίτες…

Είμαστε το μοναδικό χωριό που έβγαλε τό-σους πολυτεχνίτες και μαραγκούς. Θυμούμαιστην περιοχή μας έλεγαν : «αν θέλετε κάποιονμαραγκό, στα Καλύβια θα τον βρείτε».

Η γενιά του Θωμά Ζήση, Σταύρο Παππά,Φιλίππη Αλέξη, Θωμά Ν. Γιάννη, δημιούργησεκαι τους νεότερους που είναι περισσότεροι.

Οι Μιχάλης Αλέξης, Ζήσο Πήλιος, Βαγγέ-λης Κόλλιας, Μήτσιο Παππάς, Γιώργο Ηλίας,Μήτσιο Μήτρος, Λευτέρης Παππάς, Κόλια Λό-γκος, Κίτσιο Μήτσης, Σπύρο Νάσιος, ΓιάννηΚωσταντίνη, … Μπορεί και άλλοι από άλλεςηλικίες.

Η μια γενιά δημιουργεί την άλλη και όλοισέβονται και αγαπούν τους μάστορές τους.

Αν τους προσέξεις όλους έχουν ένα κοινόχάρισμα, είναι εργατικοί και έχουν ομαδικότη-τα. Ο ένας μαθαίνει τον άλλο, δημιουργεί τησυνέχεια και όλοι μαζί συγκροτούν μία αδελ-φική ομάδα.

Αν πεις σε κάποιον από αυτούς να μιλήσειγια τους φίλους του, λέει μόνον αυτό : «όλοιτο ίδιο είμαστε, ο καθένας με τον τρόπο τουκαι τον αγώνα του έχτισε τη διαδρομή του».

Και άλλοι πολλοί έχουν σειρά. Είναι όλοιτους γενιές που έζησαν πολλές δεκαετίες, του’30, του πολέμου, τις δεκαετίες του αφόρητουαγώνα με τη φτώχεια και την ανέχεια για ναμεγαλώσουν αξιοπρεπείς οικογένειες.

Όλους τους αγαπώ πολύ και από όλους δι-δαχθήκαμε. Η ζωή του καθενός είναι ολόκλη-ρο βιβλίο που όλοι μπορούν να διαβάσουν καινα μάθουν πολλά.

Ας ξεχάσουμε όλοι κάποιες μικροπρέπειεςπου μας χωρίζουν και ας βρούμε τα κοινά ση-μεία που μας ενώνουν. Αυτά είναι τόσα πολλά,που εδραιώνουν το αίσθημα της αδελφότη-τας.

Εγώ έτσι θα τους βλέπω και θα τους κρατώστη μνήμη μου.

ΕιδήσειςΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ

Μια ομάδα της επιτροπής της επισκευήςτου δρόμου του χωριού, αποτελούμενη απότους κ. Δημήτρη Παππά, Σπύρο Παππά,

Γιώργο Βάσο ,ε π ι σ κ έ φ θ η κ α νστις 21 και 22Μαρτίου το χωριόμας.

Σκοπός αυτήςτης επίσκεψηςήταν η μελέτη επίτόπου και η από-φαση με τον πρό-εδρο του χωριούτης επισκευής από

σήμερα των πιο επικίνδυνων σημείων τουδρόμου.

Ύστερα από μελέτη θα στρωθούν τα πα-ρακάτω σημεία με μπετόν προδιαγραφών.Έτσι θα ξεκινήσει πρακτικά το έργο και όχιστα λόγια, ώστε να πειστούν και οι ποιο καχύποπτοι χωριανοίμας, να συμβάλλουν προκειμένου να συνεχιστεί όλος ο δρόμοςμέσα στο χωριό.

Είδη έχουν καταβληθεί οι πρώτες προσφορές1. Βαγγέλης Στ. Νικόλας 500 ευρώ2. Άλκης Μπούντρης 500 ευρώ3. Αριστείδης Σ. Νικόλας 300 ευρώκαι πολλοί άλλοιΆντε και καλή αρχή! Καιρός είναι πια…

• H προσφορά των 500 ευρώ για τον ηλε-κτρισμό του χωριού δόθηκε από τον ΣπύροΣτ. Παππά. Τα υλικά φορτώθηκαν και πήγανστο χωριό. Προσεχώς θα τοποθετηθούν. Ανά-λαβε αυτό το καθήκον ο Έπαρχος ΗρώδηςΔαλιάνης.

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

1. ΒΑΓΓΕΛΗΣ Μ. ΛΙΩΛΗΣ 200 ευρώ2. ΔΗΜΗΤΡΗΣ Κ. ΠΑΠΠΑΣ 100 ευρώ3. ΒΑΓΓΕΛΗΣ Π. ΘΩΜΑΣ 100 ευρώ4. ΓΙΩΡΓΟΣ Η. ΚΟΛΛΙΑΣ 100 ευρώ5. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠ. ΜΠΟΥΝΤΡΗΣ 100 ευρώ6. ΓΙΩΡΓΟΣ Ζ. ΜΗΤΡΟΣ 100 ευρώ7. ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΤ. ΝΙΚΟΛΑΣ 100 ευρώ8. ΚΩΣΤΑΚΗΣ Α. ΚΩΣΤΑΣ 100 ευρώ9. ΣΤΑΜΑΤΩ Κ. ΠΑΠΠΑ (ΝΤΑΛΑ) 20 ευρώ10. ΣΠΥΡΟΣ ΣΤ. ΠΑΠΠΑΣ 100 ευρώ11. ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΗΣ 100 ευρώ12.ΘΑΝΑΣΗΣ Σ.ΜΗΤΡΟΣ 100 ευρώ13.ΑΡΕΙΣΤΗΔΗΣ Γ .ΡΩΣΣΗΣ 20 ευρώ14. ΑΛΚΗΣ ΔΗΜ. ΠΑΠΠΑΣ 20 ευρώ15. Αθανάσιος Κόλιας Αναγνώστης 20 ευρώ16. Γεωργία Κ. Παππά 20 ευρώ17. Σπύρος Θεοδ. Κωσταντίνης 100 ευρώ18. Ελένη Γιάννη Αναγνώστη 50 ευρώ19. Σταύρος Β. Φώτος 50 ευρώ20. Βασίλης Γ. Αναγνώστης 100 ευρώ21. Φιλίππης Μ. Λιώλης 50 ευρώ22. Άλκης Σπύρος Μπούντρης 200 ευρώ(δώρο το έμβλυμα της Αδελφότητας)23. ΦΩΤΟΣ ΚΟΥΣΤΑΣ 50 ευρώ24. ΔΩΣΗΣ ΣΤ ΓΙΑΝΝΗΣ 70 ευρώ25. ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ 50 ευρώ26. ΑΘΗΝΑ Δ. ΠΑΠΠΑ 20 ευρώ27. ΒΑΣΙΛΗΣ Δ. ΜΗΤΡΟΣ 100 ευρώ28. ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΤ. ΦΩΤΟΥ 20 ευρώ29. ΜΙΧΑΛΗ Θ. ΜΗΤΡΟΣ 20 ευρώ30. ΛΑΜΠΗΣ Δ. ΜΗΤΡΟΣ 20 ευρώ

Γνωστοποιούμε πως το υπόλοιπο των 200ευρώ που χρωστούσαμε στο ξενοδοχείο «TI-TANIA» και το κόστος του τωρινού φύλλουτης εφημερίδας των 500 ευρώ είναι προσφο-ρά από τον συγχωριανό μας Άλκη ΣπύροΜπούντρη.

44 ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099ΕΛΑΙΩΝΑΣ ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099 55ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Με μεγάλες εκπλήξεις και άρτια διοργάνωση μαςυποδέχτηκε η Ένωση Αδελφοτήτων Λιβαδειάς, σε συ-νεργασία με τον έπαρχο Ηρώδη Νταλιάνη, στην κοπήτης πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας. Αυτός ο θεσμόςπου καθιερώθηκε στα σωματεία της κοινότητάς μαςπου εδρεύουν στην Ελλάδα, πέραν της συνεστίασηςτων συμπατριωτών μας, προβάλλει και αρχέγονες αξί-ες του πολιτισμού μας. Τα αξιέπαινα χορευτικά και πο-λυφωνικά συγκροτήματα της επαρχίας Λιβαδειάς,αποδεικνύουν τη θελκτική νότα της παράδοσή μας καιτην αποδοχή της από τη νέα γενιά.

Απτό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη απήχηση στονκόσμο των χορευτικών συγκροτημάτων και του πολυ-φωνικού αντίστοιχα, που έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλεκείνη τη βραδιά. Οι παραδοσιακοί χοροί του τόπουμας και οι καλοκεντησμένες στολές της επαρχίας Λι-βαδειάς έδωσαν μία διαφορετική νότα στην άψογη αυ-τή διοργάνωση. Οι πρωτεργάτες του δημιουργήματοςαυτού ήταν η Ένωση Αδελφοτήτων Λιβαδειάς με τονπρόεδρό της Γιώργιο Τζομάκα και ο έπαρχος ΗρώδηςΝταλιάνης ,και τον άρτιο οργανωτή, μαέστρο σε αυτέςτις εκδηλώσεις φωτορεπόρτερ από χρόνια ο άνθρω-πος με το ποιο πλουσιότερο αρχείο στο χώρο μας τονειδικό ισορροπιστή και πανταχού παρόν το κ. ΔήμοΚόλλια, έχοντας ως αποδέκτες όλους εμάς, που πλαι-σιώνουμε την προσπάθειά τους και κατ’ επέκταση τηνεολαία μας.

Το ιδιαίτερο, ξεχωριστό και ευχάριστο σε αυτή τηνυπέροχη βραδιά ήταν η παρουσία του Δημάρχου ΙλίουΝίκου Ζενέτου με την συζύγου του Έμμυ, του Νομάρ-χη Θεσπρωτίας Βασίλη Γιόγιακα που γλέντησε με τηνψυχή του σε τούτην υπέροχη βραδιά.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια στην Ελλά-δα που είδαμε, την δραστηριοποίηση του ελληνικούστοιχείου. Στο τραγούδι ήταν ο ταλαντούχος λα9κόςτραγουδιστής απ’ την Παραμυθιά Σπύρος Τζανέτος (Κωσταρίτης γαμπρός ) και παρουσιάστρια του καλλι-τεχνικού προγράμματος η Ηπειρώτισσα κάτοικος τουΙλίου και δασκάλα χορού Βαρβάρα Μπότσαρη.

Σημαντική ήταν η παρουσία βουλευτών και άλλωνπροσωπικοτήτων του χώρου.

Το Hig TV ανέλαβε την βιντεοσκόπηση της εκδήλω-σης, την οποία σύντομα θα δούμε στις οθόνες μας.

Στο τέλος της βραδιάς ο Δήμαρχος Ιλίου κ. ΖΕΝΕ-ΤΟΣ έμεινε πολύ ευχαριστημένος από την όλη εκδή-λωση και τόνισε ότι: «Οι πραγματικοί Έλληνες βρίσκο-νται εκτός συνόρων. Τελικά η Ελλάδα είναι πολύ μεγα-

λύτερη απ’ όσο φανταζόμουν. Μπράβο σας! Σας ευ-χαριστώ και σας διαβεβαιώνω ότι θα είμαι πάντα κοντάσας».

Τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος τουΥφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών ΑντώνηΜπέζα κ. Κώτσας Μουρτίδης, ο ειδικός συνεργάτηςτου Υφυπουργού Τύπου Σπύρος Ιωαννίδης, εκπρόσω-ποι του Υφυπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Κασσίμηκαι του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ.Λευτέρη Ζαγορίτη, ο βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ Γρηγό-ρης Νιώτης, ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ και βουλευτής Ευ-άγγελος Ντούλες, ο διευθυντής του πολιτικού γραφεί-ου του βουλευτή Ιωαννίνων Μιχάλη Παντούλα κ. Κων-σταντίνος Μήτσης, ο πρόεδρος της οργάνωσης « Ομό-νοια» Βασίλης Μπολάνος, ο νομάρχης Θεσπρωτίας Βα-σίλης Γιόγιακας, πρόεδροι Βορειοηπειρωτικών Σωμα-τείων, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας « Λα9κό Βήμα» Θω-μάς Γιάννης και πλήθος κόσμου. Την όλη διοργάνωσησυντόνιζαν οι οικοδεσπότες της βραδιάς, ΓεώργιοςΤζομάκας - Ηρώδης Νταλιάνης και Δήμος Κόλλιας.

Ο ακούραστος πρόεδρος της Ένωσης Λιβαδειάςάνοιξε την εκδήλωση μ’ έναν σύντομο χαιρετισμό. Ο εν-θουσιασμός του κ. Γεωργίου Τζομάκα ήταν εμφανής,αφού δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έφθασαν από μακριάνα τιμήσουν την Ένωση Λιβαδειάς και τον ΈπαρχοΗρώδη Νταλιάνη. Οι άνθρωποι που στηρίζουν τις προ-σπάθειές τους ήσαν κοντά τους και ειδικά η νέα γενιάπου ακολουθεί τ’ αχνάρια τους.

Ο πρόεδρος κ. Τζομάκας αναφέρθηκε στην καλύτε-ρη από ποτέ συνεργασία του με τον έπαρχο ΗρώδηΝταλιάνη που από κοινού συμβάλουν στην αναβάθμι-ση της επαρχίας τους, στη διατήρηση της πολιτιστι-κής παράδοσης και στη μεταλαμπάδευσή της. Τόνισεγια μία ακόμη φορά ότι η αναδιοργάνωση του χώρουμας βάσει των ομοσπονδιών ανά επαρχία έχονταςπάντα ως οδηγό την οργάνωση « Ομόνοια», αποτελείτην ασφαλέστερη διέξοδο για το χώρο μας και τηνπροάσπιση των εθνικών μας δικαίων. Δεν παρέλειψενα αναφερθεί και στις επικείμενες βουλευτικές εκλο-γές που θα λάβουν χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα μας,υπενθυμίζοντας το χρέος όλων μας να δώσουμε τηνψήφο εμπιστοσύνης στους υποψηφίους της Ομό-νοιας, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα να απαιτή-σουν από την αλβανική κυβέρνηση και να διεκδική-σουν τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας.

Ο έπαρχος , Ηρώδης Νταλιάνης, αφού καλωσόρισετους παρευρισκομένους, αναφέρθηκε στις προσπάθει-ες που καταβάλλει για την ανάπτυξη της περιοχής του.Έκανε λόγο για την άμεση κατασκευή του υδραγωγεί-

ου της Γριάσδανης ( η οποία αποτελεί θέμα χρόνου),για την σημασία της κατασκευής του κεντρικού οδικούάξονα Σαγιάδες – Κονίσπολη- Άγιοι Σαράντα που περνάμέσα από τη Λιβαδειά, αλλά και για την άμεση κατα-σκευή και ζωτικής σημασίας, για τους κατοίκους τηςΛιβαδειάς, των κάθετων οδικών αξόνων που θα ενώ-σουν τα χωριά της περιοχής με τον κεντρικό οδικό άξο-να. Αναφέρθηκε στην καλή προετοιμασία για τις επικεί-μενες εκλογές, η οποία συνιστάται στη συμβολή τηςΈνωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς. Δεν παρέλειψε νααναφερθεί και στην ενότητα των κατοίκων της Λιβαδει-άς που προέκυψε από την ανιδιοτελή συνεργασία τουμε τον πρόεδρο Γεώργιο Τζομάκα.

Στο χαιρετισμό τους οι κ.κ. Ευάγγελος Ντούλες καιΒασίλης Μπολάνος αναφέρθηκαν στην κρίσιμη εκλογικήαναμέτρηση και στη συσπείρωση που απαιτείται για τοεπιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα.

Μία απ’ τις εκπλήξεις της βραδιάς αποτέλεσαν οι πέ-

ντε βραβεύσεις σε αξιόλογες προσωπικότητες που δια-κρίθηκαν για την προσφορά τους στην επαρχία Λιβαδει-άς.

Οι βραβεύσεις αφορούσαν τον Υφυπουργό Οικονομί-ας και Οικονομικών κ. Αντώνη Μπέζα που συνεχώς επι-σκέπτεται το χώρο μας με σκοπό την επίλυση των προ-βλημάτων όχι μόνο των κατοίκων της Λιβαδειάς, αλλάκαι των εν γένει Βορειοηπειρωτών, τον Βουλευτή Ιωαννί-νων κ. Μιχάλη Παντούλα για την παρουσία του στα βο-ρειοηπειρωτικά δρώμενα, την αδιάκοπη προσφορά τουστην επαρχία Λιβαδειάς και κατ’ επέκταση στη μαρτυρι-κή γη της Βορείου Ηπείρου, το Νομάρχη ΘεσπρωτίαςΒασίλη Γιόγιακα, ο οποίος αδιαλείπτως προσφέρει στηνεν λόγω επαρχία με απώτερο σκοπό την επιστροφή τωνσυμπατριωτών μας στις πατρογονικές τους εστίες, τονπρώην πρόεδρο της Ομόνοιας Σωτήρη Κυριαζάτη, οοποίος ζήτησε από τους συμπατριώτες μας να μην εγκα-ταλείψουν τον τόπο τους και τον τέως νομάρχη ΑγίωνΣαράντα κ. Δημήτρη Στέφο για την έμπρακτη συνεισφο-ρά του στα χρόνια που διετέλεσε νομάρχης.

Η βραδιά έκλεισε με το ηπειρώτικο κλαρίνο του Βα-σίλη Καλκάνη που διασκέδασε τους νεολαίους μέχριτις πρώτες πρωινές ώρες, οι οποίοι έφυγαν με τις κα-λύτερες εντυπώσεις.

Ηλέκτρας ΚίκηΔήμος Κόλλιας

ΜΙΑ ΛΑΜΠΕΡΗ ΒΡΑΔΙΑ ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Εκδήλωση Ένωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς

Στο τραγούδι ήταν ο ταλαντούχος λα�κός τραγουδιστής απ’ την Παραμυθιά Σπύρος Τζανέτος

Ο Δήμαρχος του Ιλίου Νίκος Ζενέτος χαιρετίζει την εκδήλωση

25 Μαρτίου 2009. Μετά από 18 χρόνιαέγινε το θαύμα στο Δήμο της Αγίας ΒΑΡ-ΒΑΡΑΣ ! Παρέλασαν πρώτοι οι Βορειοη-πειρώτες, κατέθεσαν δεύτεροι στεφάνι καιάνοιξαν πρώτοι με το παραδοσιακό καλ-λιτεχνικό πρόγραμμα τους.

• Έλαμψε και θάμπωσε ο Βορειοηπει-ρωτικός πολιτισμός.

25 Μαρτίου 2009. Μετά από 19 χρόνιαστην Ελλάδα, για πρώτη φορά, στον ΔήμοΑγίας Βαρβάρας Αττικής, οι Βορειοηπει-ρώτες αισθάνθηκαν τόσοι υπερήφανοιεθνικά και ανθρώπινα στην πατρίδα τους.

Κατέθεσαν στεφάνι μετά το ΔήμαρχοΑγίας Βαρβάρας κ. Λάμπρο Μίχο, παρέλα-σαν πρώτοι στην παρέλαση, άνοιξαν πρώ-τοι το καλλιτεχνικό παραδοσιακό πρό-γραμμά τους και ο Δήμος παρέθεσε προςτιμήν τους ένα πλούσιο γιορτινό γεύμα.

Στην εκδήλωση για το γιορτασμό τηςεπέτειος 25-της Μαρτίου παραβρέθηκεαντιπροσωπεία 150 ατόμων εξ ολοκλή-

ρου από τους Βορειοηπειρώτες που ζουνκαι εργάζονται στην Αθήνα . Όλα ήτανάριστα προετοιμασμένα, με ένα μαέστροπου ακούει στο όνομα Λάμπρος Μίχος. Τιζεστασιά, τι εκτίμη-ση, τι τιμή και μεγα-λοπρέπεια! Χωρίςνα υπερβάλω, πι-στεύω ότι τέτοιασυμπεριφορά απόεκ μέρους τους,μας κακομαθαίνει,από τον πάτο μαςέβαλαν στην κορυ-φή! Μαζί μας ,δίπλα–δίπλα στην Εκκλη-σία ,στη παρέλασηστο χορό και στογεύμα. Με έναπλούσιο μενού πουταίριαζε στο έθιμοτης ημέρας ,τηςγιορτής του Ευαγ-

γελισμούς . Τέτοια ευαισθησία δεν νομίζωνα ξανασυναντήσουμε στη ζωή μας. Αςείναι η πρώτη . Ευχαριστώ Δήμαρχε. Αυ-τή η μέρα έγραψε Ιστορία για τους Βο-ρειοηπειρώτες ήταν η πλήρης απελευθέ-ρωση, η πλήρης δικαίωση έστω κι απόέναν Δήμο, έστω και μετά από 18 χρόνιαόπου βιώσαμε μαρασμό και απομόνωσηπου ήμασταν άνθρωποι χωρίς φωνή…

ΕΓΙΝΕ Η ΑΡΧΗ...ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

συνέχεια από τη σελ. 1

Κι αυτό σιγά-σιγά, με μικρά βή-ματα, άρχισε να φαίνεται στονορίζοντα, στη λειτουργία και τηδράση της Αδελφότητας. Τα ση-μάδια είναι ενθαρρυντικά και αι-σιόδοξα. Μένει να έχουν διάρ-κεια και να γίνουν δεσμοί. Η αρχήδειλή αλλά αποτελεσματική : ηεμπιστοσύνη επιστρέφει στα πρό-σωπα του προέδρου, των μελώντου Δ.Σ. και πολλών άλλων δρα-στήριων χωριανών μας.

Το πάζλ συμπληρώνεται ολοέ-

να και περισσότερο. Άρχισε ναγίνεται έργο που σύντομα θα εί-ναι ουσιαστικό.

Ας γυρίσουμε στο Γλέντι.Από την αρχή τέθηκε το δίλημ-μα για την ορχήστρα : ξένοι ορ-γανοπαίκτες ή τα δικά μας παι-διά; Με ρίσκο είπαμε για τα δι-κά μας παιδιά και δεν διαψευ-στήκαμε. Τα αδέλφια Αρμπένκαι Ιωάννη Ρώσσης αλλά και ηεξαιρετική ερμηνεία του τρα-γουδοποιού Χρήστου (Τάκη)Αγόρα ευχαρίστησαν όλουςτους παραβρισκόμενους. Λίγοικαλεσμένοι, χωρίς χρώματα και

κόμματα….Καλό σημάδι και άκρως ενθαρ-

ρυντικό η παρουσία της Νεολαίαςτου χωριού μας που γέμισε περί-που το 70% της αίθουσας. Αυτόήταν πραγματικά το καλύτερο αυ-τής της όμορφης βραδιάς.

Το δώρο που κληρώθηκε ήτανπολύ σημαντικό : Μια τηλεόρασηLG 42” αξίας 350 ευρώ. Η τυχερήτης βραδιάς ήταν η νεαρή κυ-ρία………… Ράφτη, που της ευχό-μαστε ολόψυχα να είναι τυχερή σεόλη της τη ζωή.

Για την δραστηριότητα τουενός χρόνου της Αδελφότητας μί-

λησε ο αντιπρόεδρός , ο δάσκα-λος Γιώργος Μπούντρης.

Η πίτα ήταν δώρο από την Ευ-δοξία Αναγνώστη.

Όλα ετούτη τη βραδιά κύλησανόμορφα κι ωραία, η οργάνωσηαπό τον πρόεδρο Δημήτρη Παππάήταν άψογη αφού δούλεψε ακού-ραστα γι’ αυτήν. Οι Καλυβιώτεςξέρουν να γλεντούν…………..

Τα μεγάλα έργα για το χωριόμας βρίσκονται προ των πυλών.Η κατασκευή του δρόμου, η εκ-κλησιά, η πλατεία, το Υδραγω-γείο… Όλα περιμένουν την συμ-

μετοχή και την θυσία όλων μας.Όλοι μπορούμε να συμβάλλουμεαπό κάθε πόστο και με κάθε τρό-πο κι αυτό πρέπει να το καταλά-βουμε.

Μετά από αυτή την υπέροχηβραδιά, οι Καλυβιώτες έκλεισαντο επόμενο ραντεβού τους για ναγιορτάσουν όλοι μαζί στις 19Απριλίου το Πάσχα και του ΆηΓιώργη στη Γενέτειρά μας, τααλησμόνητα ΚΑΛΥΒΙΑ.

Καλή Αντάμωση!

Δήμος ΚΟΛΛΙΑΣ

¸ôóé ìðñÜâï... ̧ ãéíå ç êáëÞ áñ÷Þ...(Με ενότητα, επίπεδο και πολύ κέφι γλέντησαν οι χωριανοί στην κοπή της πίτας 2009)

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς ΓιώργοςΤζομάκας χαιρετίζει την εκδήλωση

Η αδρεναλίνη στα ύψη

Η τυχερή της βραδιάς ΑλεξάνδραΡάφτη, τελειόφοιτη ΤΕΙ

Ένας αξιότιμος «ΚΑΛΥΒΙΩΤΗΣ» που έζησε αθόρυβα και άφησε πίσω του αγάπη και σεβασμό, βοήθησε

και δεν αδίκησε, τίμησε το χωριό γι’ αυτό και όλοι μαςτον θυμόμαστε με σεβασμό

Κάποια ονόματα στη ζωή του χωριούμας έριξαν ρίζες στην μνήμη των ανθρώ-πων και με την παραμικρή αφορμή έρχο-νται τρέχοντας και συνομιλούν μαζί μας γιατα χρόνια που έζησαν.

Το έργο και η κοινωνική τους συμπερι-φορά δημιούργησε στο χωριό ένα αγαπητόκαι σεβαστό όνομα. Για να τους ξεχωρί-σουμε από τους υπόλοιπους τους ονομά-ζουμε «αληθινοί, αξιότιμοι Καλυβιώτες».

Διάλεξα έναν από αυτούς : το μπάρμπαΒαγγέλη, το γνωστό Βαγγέλη Στέφο.

Ήμουν μικρός όταν τον γνώρισα. Ο μι-κρός δεν ξεχνάει ποτέ την εικόνα που αν-θρώπου που αγάπησε πολύ :

Ψηλός, με ένα δαρμένο σώμα από τιςδυσκολίες της ζωής, οι διπλές ρυτίδες τουπροσώπου μιλούν καθαρά για τα χρόνιαπου έζησε, ο χαρακτηριστικός λόγος πουμόνον αυτός ξέρει να τον κάνει. Πάντοτεσε κοιτούσε στα μάτια, σε πλησίαζε και μετο σκληρό του χέρι σε χτυπούσε στον ώμο.Οι γαλότσες στα πόδια και το δημητένιοπαντελόνι έδειχναν την φτώχεια και τηνανέχεια.

Προσπαθώ να θυμηθώ χαρακτηριστικέςστιγμές που μιλούν για το ύφος και την δύ-ναμη της σκέψης του.

«Στον Συνεταιρισμό του είχαν δώσει τοντίτλο του αντιπροέδρου, μόνο και μόνο γιατο βαρύ όνομα και την εμπιστοσύνη που εί-χαν σε αυτόν οι χωριανοί. Σε κάθε πρόβλη-μα, ο λόγος του είχε βαρύτητα για κάθεαπόφαση που θα παιρνόταν.

Στην καθημερινή εργασία, του είχαναναθέσει την καλλιέργεια και επεξεργασίατου καπνού, λέγοντάς τουςότι τα καπνά του «Καλυβιού»ήταν από τα καλύτερα πουέφθασαν στις κρατικές απο-θήκες».

«Στα χρόνια του Συνεταιρι-σμού οι διοικούντες εμπόδι-ζαν την απομάκρυνση τωνπαιδιών από το χωριό. Ενώ ομπάρμπα Βαγγέλης είχε τορόλο του : “Μην εμποδίζετετα παιδιά να ακολουθήσουντο δρόμο της ζωής τους. Τοχωριό μας δεν μπορεί να τακρατήσει, είναι φτωχό και δενέχει έσοδα. Θα σας συντρο-

φεύσει η κατάρα των μανά-δων για τα εμπόδια πουβγάζετε”. Μάλιστα, ήτανκαι δική του ιδέα η δυνατό-τητα κάποιων κοριτσιώναπό φτωχές οικογένειες ναπηγαίνουν να δουλέψουνστο φυτώριο της Κρανιάςμε τον υπεύθυνο συγχωρια-νό μας Βασίλη Αναγνώστη.

Ειδικός και αποτελεσμα-τικός σε κάθε δουλειά καιρόλο που είχε. Ενδιαφερό-ταν για όλους, ολόκληρη ηπροσοχή του ήταν στραμ-μένη στα παιδιά του χω-ριού. “Να διευκολύνουμετα παιδιά μας, να μάθουνεπαγγέλματα για να ζήσουν. Μην κοιτάτεονόματα οικογενειών και σόγια. Είναι όλαπαιδιά μας, έχουν όλοι δικαιώματα”.

Ήταν μετριοπαθής και χαμηλών τόνων.Όταν από κάποιους οξυνόταν ο ταξικός πό-λεμος, αυτός προσπαθούσε να είναι δί-καιος και να δρα κατασταλτικά στην αντι-μετώπιση των καταστάσεων».

Προσπάθησα να μάθω περισσότερα γιατη ζωή του στη δεκαετία του ’50 και του’60. Κατάγεται από τη γνωστή οικογένειατων Παπαγιάννιδων. Μεγάλωσε και ωρίμα-σε μέσα από τη φτώχεια και την εργασία.

Δεν έμαθε γράμματα. Από τα μικρά τουχρόνια πήγαινε στα χωράφια της Τσούκαςκαι του Πάλη.

Πολύ δραστήριος και αποτελεσματικός.Μιλούσε λίγο και έκανε πολλά.

«Για τον καθένα μιλούν οι πράξεις τουκαι το αποτέλεσμά τους. Αν δεν μπορείς

να βοηθήσεις, μην τον εμποδί-ζεις», έλεγε συχνά ο μπάρμπαΒαγγέλης.

Συνομίλησα με πολλούς συγ-χωριανούς για να μάθω περισ-σότερα. Τα παραθέτω όπως ταάκουσα από τους συγχωρια-νούς.

Ο Γιώργο Αναγνώστης γρά-φει στο βιβλίο «Καλύβια Πασ-σιά» :

«…Τον Απρίλη του 1941… Τιςμέρες εκείνες κατέφθασαν στοχωριό μας μερικοί άνδρες απότο Πανταλέ9μονο. Δεν πέρασανπολλές μέρες και στο χωριό μας

μπήκαν πάνω από 150άτομα, όλοι από την πε-ριοχή της Ρεζόμα τουΚουρβελεσίου…

Ο διοικητής ζήτησεαπό τους άνδρες του χω-ριού μας να προετοιμα-στεί το γεύμα για τουςάνδρες του.

… Από τους Καλυβιώ-τες μίλησαν ο ΒαγγέληΣτέφος και ο ΘοδωρήΑναγνώστης.

Αντιστάθηκαν στα αιτή-ματά τους και χάρη στηνψυχραιμία και λογική τουςυποχώρησαν οι λιάμπηδεςχωρίς να κάμουν την πα-

ραμικρή ταραχή».

Νίκος Θ. Νικόλας:Ήταν σεβαστό πρόσωπο στη ζωή του

χωριού μας. Ο λόγος και η σκέψη του βοή-θησαν προς τις σωστές αποφάσεις σε κρί-σιμες στιγμές του χωριού. Δεν τον είδα πο-τέ να σηκώνει φωνή στο διπλανό του, ο λό-γος του ηχούσε όταν υπήρχε αδικία.

Προσπάθησε εκείνα τα χρόνια το χωριόμας να γίνει μέρος της κρατικής γεωργικήςεπιχείρησης μαζί με το Ντερμίσι. Όμωςαπέτυχε.

Σπύρος Μπούντρης :«Το χωριό μας είχε πολλούς αξιότιμους

άνδρες με εξέχουσα επιρροή. Ένας απόαυτούς ήταν και ο μπάρμπα Βαγγέλης. Ηκάθε γενιά έχει και τους δικούς της. Θαήθελα πάντοτε στο χωριό μας να υπάρχουντέτοιοι άνδρες, να υπάρχουν περισσότεροι“μπάρμπα Βαγγέληδες”.

Μεγάλωσε μια αξιόλογη οι-κογένεια. Και τα πέντε παιδιάτου με τις οικογένειές τους τι-μούν την ευχή του πατέρατους σε όλη τη ζωή και διαδρο-μή τους».

Βασίλης Μ. Παππάς :«Το χωριό μας στα χρόνια

της ταξικής πάλης είχε και αυ-τό, σαν όλα τα χωριά, τα χαρα-κτηριστικά του. Ο ΒαγγέληςΣτέφος ποτέ δεν μίσησε ούτεανταγωνίστηκε συγχωριανό

του. Προσπάθησε με την επιρροή του ναδιευκολύνει καταστάσεις όσο μπορούσε καιήταν δυνατόν.

Στεναχωριόταν πολύ όταν αγρίευαν οικαταστάσεις και συγχωριανοί μας έπεφτανθύματα από το άγριο ταξικό μίσος».

Βαγγέλης Κ. Κόλιας :«Ήταν αξιότιμος και σεβαστός. Τον θυ-

μούμαι και σαν άριστο σκοπευτή. Με το χα-ρακτηριστικό “μπελτζίκι” του δεν έχανε τοστόχο του, περνούσε το μολύβι και στο“δαχτυλίδι” που λεγόταν.

Θυμούμαι όταν μαζεύτηκε το χωριό στηΛεύκα για την αλλαγή του ονόματος “Καλύ-βια Πασσιά”. Προσπάθησε για ένα ελληνι-κό όνομα αλλά δεν μπόρεσε. Δεν τον άκου-σαν τα μεγάλα ονόματα του χωριού καιέβαλαν “κόντρα”. Τότε τον είδα πολύ στε-ναχωρημένο».

Λευτέρης Β. Παππάς :«Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα πολύ.

Είχα την τύχη να γίνω γαμπρός του. Κέρδι-σα μια νέα αγάπη που δεν την είχα. Γνώρι-σα έναν αξιότιμο άνθρωπο που αγαπούσεπολύ και πονούσε για τους άλλους. Σεάκουγε με προσοχή και δεν βιαζόταν νασου απαντήσει.

Πάντοτε με συμβούλευε : “Πρόσεχε ταπαιδιά να μάθουν να αγαπούν. Η στοργήκαι η αγάπη λυτρώνουν τη ζωή. Για να σεσεβαστεί ο άλλος πρέπει να το κάνεις κιεσύ”.

Μπήκε στην ζωή μου σαν πραγματικόςφίλος και πατέρας».

Σταύρος Β. Στέφος«Είμαι ο μικρός γιος του. Μεγαλώσαμε

με φτώχεια και δυσκολίες. Ήταν ένας σπά-νιος πατέρας. Μας έμαθε με το παράδειγ-μά του και την προσφορά.

Μας άφησε μια μεγάλη κληρονομιά, τηναγάπη για τους άλλους, κανένα μίσος καιαντιπαράθεση, ούτε μια δεκάρα αλλά τιμήκαι τις καλύτερες ευχές του για την ζωήμας».

Αυτός ήταν ο μπάρμπα Βαγ-γέλης, όπως τον γνώρισα καιέμαθα από άλλους. Ένας απότους πολλούς Καλυβιώτες που«έγραψαν» τη ζωή τους αθόρυ-βα στο βιβλίο του χωριού μας.

Γι’ αυτούς θέλουμε να γρά-ψουμε και να δείξουμε στηνεφημερίδα μας και να είναι ηπαράδοση που θα περάσει στιςγενιές του μέλλοντος.

Δημήτρης Νταής

Ο μπάρμπα Βαγγέλης...

Η σύζυγός τουΓαρούφω Ο γιος του Σταύρος

44 ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099ΕΛΑΙΩΝΑΣ ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099 55ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Με μεγάλες εκπλήξεις και άρτια διοργάνωση μαςυποδέχτηκε η Ένωση Αδελφοτήτων Λιβαδειάς, σε συ-νεργασία με τον έπαρχο Ηρώδη Νταλιάνη, στην κοπήτης πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας. Αυτός ο θεσμόςπου καθιερώθηκε στα σωματεία της κοινότητάς μαςπου εδρεύουν στην Ελλάδα, πέραν της συνεστίασηςτων συμπατριωτών μας, προβάλλει και αρχέγονες αξί-ες του πολιτισμού μας. Τα αξιέπαινα χορευτικά και πο-λυφωνικά συγκροτήματα της επαρχίας Λιβαδειάς,αποδεικνύουν τη θελκτική νότα της παράδοσή μας καιτην αποδοχή της από τη νέα γενιά.

Απτό παράδειγμα αποτελεί η μεγάλη απήχηση στονκόσμο των χορευτικών συγκροτημάτων και του πολυ-φωνικού αντίστοιχα, που έδωσαν πραγματικό ρεσιτάλεκείνη τη βραδιά. Οι παραδοσιακοί χοροί του τόπουμας και οι καλοκεντησμένες στολές της επαρχίας Λι-βαδειάς έδωσαν μία διαφορετική νότα στην άψογη αυ-τή διοργάνωση. Οι πρωτεργάτες του δημιουργήματοςαυτού ήταν η Ένωση Αδελφοτήτων Λιβαδειάς με τονπρόεδρό της Γιώργιο Τζομάκα και ο έπαρχος ΗρώδηςΝταλιάνης ,και τον άρτιο οργανωτή, μαέστρο σε αυτέςτις εκδηλώσεις φωτορεπόρτερ από χρόνια ο άνθρω-πος με το ποιο πλουσιότερο αρχείο στο χώρο μας τονειδικό ισορροπιστή και πανταχού παρόν το κ. ΔήμοΚόλλια, έχοντας ως αποδέκτες όλους εμάς, που πλαι-σιώνουμε την προσπάθειά τους και κατ’ επέκταση τηνεολαία μας.

Το ιδιαίτερο, ξεχωριστό και ευχάριστο σε αυτή τηνυπέροχη βραδιά ήταν η παρουσία του Δημάρχου ΙλίουΝίκου Ζενέτου με την συζύγου του Έμμυ, του Νομάρ-χη Θεσπρωτίας Βασίλη Γιόγιακα που γλέντησε με τηνψυχή του σε τούτην υπέροχη βραδιά.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια στην Ελλά-δα που είδαμε, την δραστηριοποίηση του ελληνικούστοιχείου. Στο τραγούδι ήταν ο ταλαντούχος λα9κόςτραγουδιστής απ’ την Παραμυθιά Σπύρος Τζανέτος (Κωσταρίτης γαμπρός ) και παρουσιάστρια του καλλι-τεχνικού προγράμματος η Ηπειρώτισσα κάτοικος τουΙλίου και δασκάλα χορού Βαρβάρα Μπότσαρη.

Σημαντική ήταν η παρουσία βουλευτών και άλλωνπροσωπικοτήτων του χώρου.

Το Hig TV ανέλαβε την βιντεοσκόπηση της εκδήλω-σης, την οποία σύντομα θα δούμε στις οθόνες μας.

Στο τέλος της βραδιάς ο Δήμαρχος Ιλίου κ. ΖΕΝΕ-ΤΟΣ έμεινε πολύ ευχαριστημένος από την όλη εκδή-λωση και τόνισε ότι: «Οι πραγματικοί Έλληνες βρίσκο-νται εκτός συνόρων. Τελικά η Ελλάδα είναι πολύ μεγα-

λύτερη απ’ όσο φανταζόμουν. Μπράβο σας! Σας ευ-χαριστώ και σας διαβεβαιώνω ότι θα είμαι πάντα κοντάσας».

Τίμησαν με την παρουσία τους ο εκπρόσωπος τουΥφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών ΑντώνηΜπέζα κ. Κώτσας Μουρτίδης, ο ειδικός συνεργάτηςτου Υφυπουργού Τύπου Σπύρος Ιωαννίδης, εκπρόσω-ποι του Υφυπουργού Εξωτερικών Θεόδωρου Κασσίμηκαι του Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής της Ν.Δ.Λευτέρη Ζαγορίτη, ο βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ Γρηγό-ρης Νιώτης, ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ και βουλευτής Ευ-άγγελος Ντούλες, ο διευθυντής του πολιτικού γραφεί-ου του βουλευτή Ιωαννίνων Μιχάλη Παντούλα κ. Κων-σταντίνος Μήτσης, ο πρόεδρος της οργάνωσης « Ομό-νοια» Βασίλης Μπολάνος, ο νομάρχης Θεσπρωτίας Βα-σίλης Γιόγιακας, πρόεδροι Βορειοηπειρωτικών Σωμα-τείων, ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας « Λα9κό Βήμα» Θω-μάς Γιάννης και πλήθος κόσμου. Την όλη διοργάνωσησυντόνιζαν οι οικοδεσπότες της βραδιάς, ΓεώργιοςΤζομάκας - Ηρώδης Νταλιάνης και Δήμος Κόλλιας.

Ο ακούραστος πρόεδρος της Ένωσης Λιβαδειάςάνοιξε την εκδήλωση μ’ έναν σύντομο χαιρετισμό. Ο εν-θουσιασμός του κ. Γεωργίου Τζομάκα ήταν εμφανής,αφού δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έφθασαν από μακριάνα τιμήσουν την Ένωση Λιβαδειάς και τον ΈπαρχοΗρώδη Νταλιάνη. Οι άνθρωποι που στηρίζουν τις προ-σπάθειές τους ήσαν κοντά τους και ειδικά η νέα γενιάπου ακολουθεί τ’ αχνάρια τους.

Ο πρόεδρος κ. Τζομάκας αναφέρθηκε στην καλύτε-ρη από ποτέ συνεργασία του με τον έπαρχο ΗρώδηΝταλιάνη που από κοινού συμβάλουν στην αναβάθμι-ση της επαρχίας τους, στη διατήρηση της πολιτιστι-κής παράδοσης και στη μεταλαμπάδευσή της. Τόνισεγια μία ακόμη φορά ότι η αναδιοργάνωση του χώρουμας βάσει των ομοσπονδιών ανά επαρχία έχονταςπάντα ως οδηγό την οργάνωση « Ομόνοια», αποτελείτην ασφαλέστερη διέξοδο για το χώρο μας και τηνπροάσπιση των εθνικών μας δικαίων. Δεν παρέλειψενα αναφερθεί και στις επικείμενες βουλευτικές εκλο-γές που θα λάβουν χώρα στην ιδιαίτερη πατρίδα μας,υπενθυμίζοντας το χρέος όλων μας να δώσουμε τηνψήφο εμπιστοσύνης στους υποψηφίους της Ομό-νοιας, οι οποίοι θα έχουν τη δυνατότητα να απαιτή-σουν από την αλβανική κυβέρνηση και να διεκδική-σουν τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας.

Ο έπαρχος , Ηρώδης Νταλιάνης, αφού καλωσόρισετους παρευρισκομένους, αναφέρθηκε στις προσπάθει-ες που καταβάλλει για την ανάπτυξη της περιοχής του.Έκανε λόγο για την άμεση κατασκευή του υδραγωγεί-

ου της Γριάσδανης ( η οποία αποτελεί θέμα χρόνου),για την σημασία της κατασκευής του κεντρικού οδικούάξονα Σαγιάδες – Κονίσπολη- Άγιοι Σαράντα που περνάμέσα από τη Λιβαδειά, αλλά και για την άμεση κατα-σκευή και ζωτικής σημασίας, για τους κατοίκους τηςΛιβαδειάς, των κάθετων οδικών αξόνων που θα ενώ-σουν τα χωριά της περιοχής με τον κεντρικό οδικό άξο-να. Αναφέρθηκε στην καλή προετοιμασία για τις επικεί-μενες εκλογές, η οποία συνιστάται στη συμβολή τηςΈνωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς. Δεν παρέλειψε νααναφερθεί και στην ενότητα των κατοίκων της Λιβαδει-άς που προέκυψε από την ανιδιοτελή συνεργασία τουμε τον πρόεδρο Γεώργιο Τζομάκα.

Στο χαιρετισμό τους οι κ.κ. Ευάγγελος Ντούλες καιΒασίλης Μπολάνος αναφέρθηκαν στην κρίσιμη εκλογικήαναμέτρηση και στη συσπείρωση που απαιτείται για τοεπιθυμητό εκλογικό αποτέλεσμα.

Μία απ’ τις εκπλήξεις της βραδιάς αποτέλεσαν οι πέ-

ντε βραβεύσεις σε αξιόλογες προσωπικότητες που δια-κρίθηκαν για την προσφορά τους στην επαρχία Λιβαδει-άς.

Οι βραβεύσεις αφορούσαν τον Υφυπουργό Οικονομί-ας και Οικονομικών κ. Αντώνη Μπέζα που συνεχώς επι-σκέπτεται το χώρο μας με σκοπό την επίλυση των προ-βλημάτων όχι μόνο των κατοίκων της Λιβαδειάς, αλλάκαι των εν γένει Βορειοηπειρωτών, τον Βουλευτή Ιωαννί-νων κ. Μιχάλη Παντούλα για την παρουσία του στα βο-ρειοηπειρωτικά δρώμενα, την αδιάκοπη προσφορά τουστην επαρχία Λιβαδειάς και κατ’ επέκταση στη μαρτυρι-κή γη της Βορείου Ηπείρου, το Νομάρχη ΘεσπρωτίαςΒασίλη Γιόγιακα, ο οποίος αδιαλείπτως προσφέρει στηνεν λόγω επαρχία με απώτερο σκοπό την επιστροφή τωνσυμπατριωτών μας στις πατρογονικές τους εστίες, τονπρώην πρόεδρο της Ομόνοιας Σωτήρη Κυριαζάτη, οοποίος ζήτησε από τους συμπατριώτες μας να μην εγκα-ταλείψουν τον τόπο τους και τον τέως νομάρχη ΑγίωνΣαράντα κ. Δημήτρη Στέφο για την έμπρακτη συνεισφο-ρά του στα χρόνια που διετέλεσε νομάρχης.

Η βραδιά έκλεισε με το ηπειρώτικο κλαρίνο του Βα-σίλη Καλκάνη που διασκέδασε τους νεολαίους μέχριτις πρώτες πρωινές ώρες, οι οποίοι έφυγαν με τις κα-λύτερες εντυπώσεις.

Ηλέκτρας ΚίκηΔήμος Κόλλιας

ΜΙΑ ΛΑΜΠΕΡΗ ΒΡΑΔΙΑ ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ

Εκδήλωση Ένωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς

Στο τραγούδι ήταν ο ταλαντούχος λα�κός τραγουδιστής απ’ την Παραμυθιά Σπύρος Τζανέτος

Ο Δήμαρχος του Ιλίου Νίκος Ζενέτος χαιρετίζει την εκδήλωση

25 Μαρτίου 2009. Μετά από 18 χρόνιαέγινε το θαύμα στο Δήμο της Αγίας ΒΑΡ-ΒΑΡΑΣ ! Παρέλασαν πρώτοι οι Βορειοη-πειρώτες, κατέθεσαν δεύτεροι στεφάνι καιάνοιξαν πρώτοι με το παραδοσιακό καλ-λιτεχνικό πρόγραμμα τους.

• Έλαμψε και θάμπωσε ο Βορειοηπει-ρωτικός πολιτισμός.

25 Μαρτίου 2009. Μετά από 19 χρόνιαστην Ελλάδα, για πρώτη φορά, στον ΔήμοΑγίας Βαρβάρας Αττικής, οι Βορειοηπει-ρώτες αισθάνθηκαν τόσοι υπερήφανοιεθνικά και ανθρώπινα στην πατρίδα τους.

Κατέθεσαν στεφάνι μετά το ΔήμαρχοΑγίας Βαρβάρας κ. Λάμπρο Μίχο, παρέλα-σαν πρώτοι στην παρέλαση, άνοιξαν πρώ-τοι το καλλιτεχνικό παραδοσιακό πρό-γραμμά τους και ο Δήμος παρέθεσε προςτιμήν τους ένα πλούσιο γιορτινό γεύμα.

Στην εκδήλωση για το γιορτασμό τηςεπέτειος 25-της Μαρτίου παραβρέθηκεαντιπροσωπεία 150 ατόμων εξ ολοκλή-

ρου από τους Βορειοηπειρώτες που ζουνκαι εργάζονται στην Αθήνα . Όλα ήτανάριστα προετοιμασμένα, με ένα μαέστροπου ακούει στο όνομα Λάμπρος Μίχος. Τιζεστασιά, τι εκτίμη-ση, τι τιμή και μεγα-λοπρέπεια! Χωρίςνα υπερβάλω, πι-στεύω ότι τέτοιασυμπεριφορά απόεκ μέρους τους,μας κακομαθαίνει,από τον πάτο μαςέβαλαν στην κορυ-φή! Μαζί μας ,δίπλα–δίπλα στην Εκκλη-σία ,στη παρέλασηστο χορό και στογεύμα. Με έναπλούσιο μενού πουταίριαζε στο έθιμοτης ημέρας ,τηςγιορτής του Ευαγ-

γελισμούς . Τέτοια ευαισθησία δεν νομίζωνα ξανασυναντήσουμε στη ζωή μας. Αςείναι η πρώτη . Ευχαριστώ Δήμαρχε. Αυ-τή η μέρα έγραψε Ιστορία για τους Βο-ρειοηπειρώτες ήταν η πλήρης απελευθέ-ρωση, η πλήρης δικαίωση έστω κι απόέναν Δήμο, έστω και μετά από 18 χρόνιαόπου βιώσαμε μαρασμό και απομόνωσηπου ήμασταν άνθρωποι χωρίς φωνή…

ΕΓΙΝΕ Η ΑΡΧΗ...ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ

συνέχεια από τη σελ. 1

Κι αυτό σιγά-σιγά, με μικρά βή-ματα, άρχισε να φαίνεται στονορίζοντα, στη λειτουργία και τηδράση της Αδελφότητας. Τα ση-μάδια είναι ενθαρρυντικά και αι-σιόδοξα. Μένει να έχουν διάρ-κεια και να γίνουν δεσμοί. Η αρχήδειλή αλλά αποτελεσματική : ηεμπιστοσύνη επιστρέφει στα πρό-σωπα του προέδρου, των μελώντου Δ.Σ. και πολλών άλλων δρα-στήριων χωριανών μας.

Το πάζλ συμπληρώνεται ολοέ-

να και περισσότερο. Άρχισε ναγίνεται έργο που σύντομα θα εί-ναι ουσιαστικό.

Ας γυρίσουμε στο Γλέντι.Από την αρχή τέθηκε το δίλημ-μα για την ορχήστρα : ξένοι ορ-γανοπαίκτες ή τα δικά μας παι-διά; Με ρίσκο είπαμε για τα δι-κά μας παιδιά και δεν διαψευ-στήκαμε. Τα αδέλφια Αρμπένκαι Ιωάννη Ρώσσης αλλά και ηεξαιρετική ερμηνεία του τρα-γουδοποιού Χρήστου (Τάκη)Αγόρα ευχαρίστησαν όλουςτους παραβρισκόμενους. Λίγοικαλεσμένοι, χωρίς χρώματα και

κόμματα….Καλό σημάδι και άκρως ενθαρ-

ρυντικό η παρουσία της Νεολαίαςτου χωριού μας που γέμισε περί-που το 70% της αίθουσας. Αυτόήταν πραγματικά το καλύτερο αυ-τής της όμορφης βραδιάς.

Το δώρο που κληρώθηκε ήτανπολύ σημαντικό : Μια τηλεόρασηLG 42” αξίας 350 ευρώ. Η τυχερήτης βραδιάς ήταν η νεαρή κυ-ρία………… Ράφτη, που της ευχό-μαστε ολόψυχα να είναι τυχερή σεόλη της τη ζωή.

Για την δραστηριότητα τουενός χρόνου της Αδελφότητας μί-

λησε ο αντιπρόεδρός , ο δάσκα-λος Γιώργος Μπούντρης.

Η πίτα ήταν δώρο από την Ευ-δοξία Αναγνώστη.

Όλα ετούτη τη βραδιά κύλησανόμορφα κι ωραία, η οργάνωσηαπό τον πρόεδρο Δημήτρη Παππάήταν άψογη αφού δούλεψε ακού-ραστα γι’ αυτήν. Οι Καλυβιώτεςξέρουν να γλεντούν…………..

Τα μεγάλα έργα για το χωριόμας βρίσκονται προ των πυλών.Η κατασκευή του δρόμου, η εκ-κλησιά, η πλατεία, το Υδραγω-γείο… Όλα περιμένουν την συμ-

μετοχή και την θυσία όλων μας.Όλοι μπορούμε να συμβάλλουμεαπό κάθε πόστο και με κάθε τρό-πο κι αυτό πρέπει να το καταλά-βουμε.

Μετά από αυτή την υπέροχηβραδιά, οι Καλυβιώτες έκλεισαντο επόμενο ραντεβού τους για ναγιορτάσουν όλοι μαζί στις 19Απριλίου το Πάσχα και του ΆηΓιώργη στη Γενέτειρά μας, τααλησμόνητα ΚΑΛΥΒΙΑ.

Καλή Αντάμωση!

Δήμος ΚΟΛΛΙΑΣ

¸ôóé ìðñÜâï... ̧ ãéíå ç êáëÞ áñ÷Þ...(Με ενότητα, επίπεδο και πολύ κέφι γλέντησαν οι χωριανοί στην κοπή της πίτας 2009)

Ο Πρόεδρος της Ένωσης Αδελφοτήτων Λιβαδειάς ΓιώργοςΤζομάκας χαιρετίζει την εκδήλωση

Η αδρεναλίνη στα ύψη

Η τυχερή της βραδιάς ΑλεξάνδραΡάφτη, τελειόφοιτη ΤΕΙ

Ένας αξιότιμος «ΚΑΛΥΒΙΩΤΗΣ» που έζησε αθόρυβα και άφησε πίσω του αγάπη και σεβασμό, βοήθησε

και δεν αδίκησε, τίμησε το χωριό γι’ αυτό και όλοι μαςτον θυμόμαστε με σεβασμό

Κάποια ονόματα στη ζωή του χωριούμας έριξαν ρίζες στην μνήμη των ανθρώ-πων και με την παραμικρή αφορμή έρχο-νται τρέχοντας και συνομιλούν μαζί μας γιατα χρόνια που έζησαν.

Το έργο και η κοινωνική τους συμπερι-φορά δημιούργησε στο χωριό ένα αγαπητόκαι σεβαστό όνομα. Για να τους ξεχωρί-σουμε από τους υπόλοιπους τους ονομά-ζουμε «αληθινοί, αξιότιμοι Καλυβιώτες».

Διάλεξα έναν από αυτούς : το μπάρμπαΒαγγέλη, το γνωστό Βαγγέλη Στέφο.

Ήμουν μικρός όταν τον γνώρισα. Ο μι-κρός δεν ξεχνάει ποτέ την εικόνα που αν-θρώπου που αγάπησε πολύ :

Ψηλός, με ένα δαρμένο σώμα από τιςδυσκολίες της ζωής, οι διπλές ρυτίδες τουπροσώπου μιλούν καθαρά για τα χρόνιαπου έζησε, ο χαρακτηριστικός λόγος πουμόνον αυτός ξέρει να τον κάνει. Πάντοτεσε κοιτούσε στα μάτια, σε πλησίαζε και μετο σκληρό του χέρι σε χτυπούσε στον ώμο.Οι γαλότσες στα πόδια και το δημητένιοπαντελόνι έδειχναν την φτώχεια και τηνανέχεια.

Προσπαθώ να θυμηθώ χαρακτηριστικέςστιγμές που μιλούν για το ύφος και την δύ-ναμη της σκέψης του.

«Στον Συνεταιρισμό του είχαν δώσει τοντίτλο του αντιπροέδρου, μόνο και μόνο γιατο βαρύ όνομα και την εμπιστοσύνη που εί-χαν σε αυτόν οι χωριανοί. Σε κάθε πρόβλη-μα, ο λόγος του είχε βαρύτητα για κάθεαπόφαση που θα παιρνόταν.

Στην καθημερινή εργασία, του είχαναναθέσει την καλλιέργεια και επεξεργασίατου καπνού, λέγοντάς τουςότι τα καπνά του «Καλυβιού»ήταν από τα καλύτερα πουέφθασαν στις κρατικές απο-θήκες».

«Στα χρόνια του Συνεταιρι-σμού οι διοικούντες εμπόδι-ζαν την απομάκρυνση τωνπαιδιών από το χωριό. Ενώ ομπάρμπα Βαγγέλης είχε τορόλο του : “Μην εμποδίζετετα παιδιά να ακολουθήσουντο δρόμο της ζωής τους. Τοχωριό μας δεν μπορεί να τακρατήσει, είναι φτωχό και δενέχει έσοδα. Θα σας συντρο-

φεύσει η κατάρα των μανά-δων για τα εμπόδια πουβγάζετε”. Μάλιστα, ήτανκαι δική του ιδέα η δυνατό-τητα κάποιων κοριτσιώναπό φτωχές οικογένειες ναπηγαίνουν να δουλέψουνστο φυτώριο της Κρανιάςμε τον υπεύθυνο συγχωρια-νό μας Βασίλη Αναγνώστη.

Ειδικός και αποτελεσμα-τικός σε κάθε δουλειά καιρόλο που είχε. Ενδιαφερό-ταν για όλους, ολόκληρη ηπροσοχή του ήταν στραμ-μένη στα παιδιά του χω-ριού. “Να διευκολύνουμετα παιδιά μας, να μάθουνεπαγγέλματα για να ζήσουν. Μην κοιτάτεονόματα οικογενειών και σόγια. Είναι όλαπαιδιά μας, έχουν όλοι δικαιώματα”.

Ήταν μετριοπαθής και χαμηλών τόνων.Όταν από κάποιους οξυνόταν ο ταξικός πό-λεμος, αυτός προσπαθούσε να είναι δί-καιος και να δρα κατασταλτικά στην αντι-μετώπιση των καταστάσεων».

Προσπάθησα να μάθω περισσότερα γιατη ζωή του στη δεκαετία του ’50 και του’60. Κατάγεται από τη γνωστή οικογένειατων Παπαγιάννιδων. Μεγάλωσε και ωρίμα-σε μέσα από τη φτώχεια και την εργασία.

Δεν έμαθε γράμματα. Από τα μικρά τουχρόνια πήγαινε στα χωράφια της Τσούκαςκαι του Πάλη.

Πολύ δραστήριος και αποτελεσματικός.Μιλούσε λίγο και έκανε πολλά.

«Για τον καθένα μιλούν οι πράξεις τουκαι το αποτέλεσμά τους. Αν δεν μπορείς

να βοηθήσεις, μην τον εμποδί-ζεις», έλεγε συχνά ο μπάρμπαΒαγγέλης.

Συνομίλησα με πολλούς συγ-χωριανούς για να μάθω περισ-σότερα. Τα παραθέτω όπως ταάκουσα από τους συγχωρια-νούς.

Ο Γιώργο Αναγνώστης γρά-φει στο βιβλίο «Καλύβια Πασ-σιά» :

«…Τον Απρίλη του 1941… Τιςμέρες εκείνες κατέφθασαν στοχωριό μας μερικοί άνδρες απότο Πανταλέ9μονο. Δεν πέρασανπολλές μέρες και στο χωριό μας

μπήκαν πάνω από 150άτομα, όλοι από την πε-ριοχή της Ρεζόμα τουΚουρβελεσίου…

Ο διοικητής ζήτησεαπό τους άνδρες του χω-ριού μας να προετοιμα-στεί το γεύμα για τουςάνδρες του.

… Από τους Καλυβιώ-τες μίλησαν ο ΒαγγέληΣτέφος και ο ΘοδωρήΑναγνώστης.

Αντιστάθηκαν στα αιτή-ματά τους και χάρη στηνψυχραιμία και λογική τουςυποχώρησαν οι λιάμπηδεςχωρίς να κάμουν την πα-

ραμικρή ταραχή».

Νίκος Θ. Νικόλας:Ήταν σεβαστό πρόσωπο στη ζωή του

χωριού μας. Ο λόγος και η σκέψη του βοή-θησαν προς τις σωστές αποφάσεις σε κρί-σιμες στιγμές του χωριού. Δεν τον είδα πο-τέ να σηκώνει φωνή στο διπλανό του, ο λό-γος του ηχούσε όταν υπήρχε αδικία.

Προσπάθησε εκείνα τα χρόνια το χωριόμας να γίνει μέρος της κρατικής γεωργικήςεπιχείρησης μαζί με το Ντερμίσι. Όμωςαπέτυχε.

Σπύρος Μπούντρης :«Το χωριό μας είχε πολλούς αξιότιμους

άνδρες με εξέχουσα επιρροή. Ένας απόαυτούς ήταν και ο μπάρμπα Βαγγέλης. Ηκάθε γενιά έχει και τους δικούς της. Θαήθελα πάντοτε στο χωριό μας να υπάρχουντέτοιοι άνδρες, να υπάρχουν περισσότεροι“μπάρμπα Βαγγέληδες”.

Μεγάλωσε μια αξιόλογη οι-κογένεια. Και τα πέντε παιδιάτου με τις οικογένειές τους τι-μούν την ευχή του πατέρατους σε όλη τη ζωή και διαδρο-μή τους».

Βασίλης Μ. Παππάς :«Το χωριό μας στα χρόνια

της ταξικής πάλης είχε και αυ-τό, σαν όλα τα χωριά, τα χαρα-κτηριστικά του. Ο ΒαγγέληςΣτέφος ποτέ δεν μίσησε ούτεανταγωνίστηκε συγχωριανό

του. Προσπάθησε με την επιρροή του ναδιευκολύνει καταστάσεις όσο μπορούσε καιήταν δυνατόν.

Στεναχωριόταν πολύ όταν αγρίευαν οικαταστάσεις και συγχωριανοί μας έπεφτανθύματα από το άγριο ταξικό μίσος».

Βαγγέλης Κ. Κόλιας :«Ήταν αξιότιμος και σεβαστός. Τον θυ-

μούμαι και σαν άριστο σκοπευτή. Με το χα-ρακτηριστικό “μπελτζίκι” του δεν έχανε τοστόχο του, περνούσε το μολύβι και στο“δαχτυλίδι” που λεγόταν.

Θυμούμαι όταν μαζεύτηκε το χωριό στηΛεύκα για την αλλαγή του ονόματος “Καλύ-βια Πασσιά”. Προσπάθησε για ένα ελληνι-κό όνομα αλλά δεν μπόρεσε. Δεν τον άκου-σαν τα μεγάλα ονόματα του χωριού καιέβαλαν “κόντρα”. Τότε τον είδα πολύ στε-ναχωρημένο».

Λευτέρης Β. Παππάς :«Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα πολύ.

Είχα την τύχη να γίνω γαμπρός του. Κέρδι-σα μια νέα αγάπη που δεν την είχα. Γνώρι-σα έναν αξιότιμο άνθρωπο που αγαπούσεπολύ και πονούσε για τους άλλους. Σεάκουγε με προσοχή και δεν βιαζόταν νασου απαντήσει.

Πάντοτε με συμβούλευε : “Πρόσεχε ταπαιδιά να μάθουν να αγαπούν. Η στοργήκαι η αγάπη λυτρώνουν τη ζωή. Για να σεσεβαστεί ο άλλος πρέπει να το κάνεις κιεσύ”.

Μπήκε στην ζωή μου σαν πραγματικόςφίλος και πατέρας».

Σταύρος Β. Στέφος«Είμαι ο μικρός γιος του. Μεγαλώσαμε

με φτώχεια και δυσκολίες. Ήταν ένας σπά-νιος πατέρας. Μας έμαθε με το παράδειγ-μά του και την προσφορά.

Μας άφησε μια μεγάλη κληρονομιά, τηναγάπη για τους άλλους, κανένα μίσος καιαντιπαράθεση, ούτε μια δεκάρα αλλά τιμήκαι τις καλύτερες ευχές του για την ζωήμας».

Αυτός ήταν ο μπάρμπα Βαγ-γέλης, όπως τον γνώρισα καιέμαθα από άλλους. Ένας απότους πολλούς Καλυβιώτες που«έγραψαν» τη ζωή τους αθόρυ-βα στο βιβλίο του χωριού μας.

Γι’ αυτούς θέλουμε να γρά-ψουμε και να δείξουμε στηνεφημερίδα μας και να είναι ηπαράδοση που θα περάσει στιςγενιές του μέλλοντος.

Δημήτρης Νταής

Ο μπάρμπα Βαγγέλης...

Η σύζυγός τουΓαρούφω Ο γιος του Σταύρος

66 ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Τον συνάντησα τελευταία στο σπίτι του Μενέλα.Κάθονταν δίπλα στην Κούλα του (είναι όλη δική του)και έβλεπε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων.

Το γλυκό και γερασμένο πρόσωπό του (τρέχειστα 85 του) δείχνει ακόμα την νεανική αντρικήομορφιά με το γλυκό χαμόγελο που τόσο πολύ ται-ριάζει.

Είναι μοναδικός στην ομιλία, αρχοντικός στιςσκέψεις και αγαπητός σε όλους. Τίποτε δεν έχει αλ-λάξει στην τρυφερότητα του χαρακτήρα. Έχω δί-πλα μου τον πρώην δάσκαλό μου, τον συνάδελφοπου πάντα στάθηκε σοβαρός και προστατευτικός,αγαπητός και σταθερός φίλος. Σε πολλές καθορι-στικές στιγμές μου χάρισε προσανατολισμό, πάντο-τε αγάπη, πίστη και παρουσία. Είναι ο άνθρωποςπου ήθελα πάντα να του μοιάσω.

Είναι ο Σπύρος μας, ο Μπούντρης του χωριούμας ο μεγαλύτερος τον Καλυβιώτη δάσκαλο Κ.Μπούντρη. Είναι Καλυβιώτης, που με πολλή αγάπηπρόσφερε τόσα πολλά στους χωριανούς.

Δεν θα παρουσιάσω βιογραφικά αθροίσματά του,θα σημειώσω αυτή τη φορά ορισμένα κοινωνικά χα-ρίσματα στην πολύχρονη προσφορά του σαν δάσκα-λος, χωριανός και γνήσιος έλληνας στον χώρο μας.

Είμαι ένας από τους χιλιάδες μαθητές του, κι έτσιθέλω να μείνω μαζί του.

Δούλεψε σαν ελληνοδιδάσκαλος σε πολλά χωριάτου Βούρκου. Μόνος του διάβασε και έμαθε διευ-ρύνοντας την επαγγελματική του κατάρτιση, μόνοςτου ενίσχυσε και καλλιέργησε την διδασκαλική πα-ρουσία.

Όλοι μας θυμόμαστε το ύφος και την πίστη τουστο έργο του, την γλυκιά ωσάν τενόρου φωνή, τηνομορφιά του αναστήματός του, την απλή και προσε-κτική φορεσιά (που η Κούλα του την πρόσεχε).

Σε όλους μας έχει μια αγαπητή παρουσία και πα-ντοτινό σέβας.

Έμεινε γρήγορα ορφανός από τη μάνα του με ταάλλα τρία αδέλφια. Αυτό τον έκανε περισσότεροαγωνιστή αφού επωμίστηκε οικογενειακά βάρη.

Στην σκληρή ζωή συνέχισε υπό την επίβλεψη τουπατέρα και του αείμνηστου θείου του.

Αγάπησε τη ζωή και πρόσφερε πολύ χρόνο απότην προσωπική του ζωή για τους άλλους. Κατατά-χθηκε ως ο νεότερος παρτιζάνος στο παρτιζάνικοτάγμα. Υπερασπίστηκε τα ιδανικά της ζωής όπωςαυτός τα γνώρισε και τα ήθελε.

Προσπαθούσε πάντοτε να μαθαίνει, τόσο αυτόςόσο και τα αδέλφια του. Ο στόχος του ήταν πάντο-τε η εκπαίδευση• αυτή ανοίγει δρόμους και δίνειλύσεις. Γι’ αυτό δούλευε και διάβαζε. Κανένας δεντου έδωσε ευκαιρίες, μόνος του τις άρπαξε και χά-ρισε στον εαυτό του τον τίτλο του διδάσκαλου τηςελληνικής γλώσσας.

Όπου υπηρέτησε έδειξε σεβασμό και αξιοπρέ-πεια. Μάθαινε από τους μεγαλύτερους και απόόλους τους συναδέλφους.

Είχε πάντοτε την ελληνική ευγένεια και την εξυ-

πνάδα. «Τα χρόνια της δεκαετίας του ’50 ήταν τα πιο δύ-

σκολα και αξέχαστα. Αυτά σκάλισαν στην ψυχή μουτην αγάπη και τις αξίες με τις οποίες πορεύτηκα σεόλη τη ζωή μου», λέει ο ίδιος, στη συνομιλία.

Πρωτοπόρος στην διαδρομή του στο χωριό, μεέντονη παρουσία και με ανθρώπινη ελληνική σκέψη.

Πολλές αδικίες και εμπόδια χρειάστηκε να ξεπε-ράσει. Με υπομονή ύψωσε το ανάστημά του.

Τα λόγια ενός αγαπητού φίλου του… (Πάντοτε έδινε αγάπη και ήταν παρών)

«Μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά, στην ηλικία δενδιαφέραμε πολύ. Στο παιχνίδι, στην εργασία καιστο σχολείο ήμασταν μαζί. Αδελφωθήκαμε και υψώ-σαμε το νεανικό και ανδρικό ανάστημά μας.

Την συντροφιά μας χαρακτήριζαν η ομορφιά, ηψυχική αγνότητα και η εξυπνάδα.

Προσπαθήσαμε από τα 15 μας χρόνια να δώσου-με ζωή στη ζωή, να κάνουμε αγώνα για καλύτερεςμέρες, πιστέψαμε στα ιδανικά του αύριο σαν παρτι-ζάνοι». Αυτά λέει ο φίλος του και γείτονας ΒασίληςΜιχελής Παππάς.

«Ο Σπύρος αγάπησε την ελληνική γλώσσα και έγι-νε φλογερός αγωνιστής. Έγραφε όμορφα και καλ-λιγραφικά. Τα ελληνικά βιβλία της ατομικής του βι-βλιοθήκης ήταν πολλά. Εκεί τα βρίσκαμε όλοι μας.Ήταν φίλος του Βαγγέλη Βασιλείου και προσωπικός

λάτρης του. Αγωνιστής ήταν ο Σπύρος και στην προσωπική

του ζωή. Βρήκε την αγάπη του στην Κούλα και μαζίαύξησαν την προσφορά τους. Είχαν αλληλοσεβα-σμό και κατάφεραν να φτιάξουν μια υπέροχη οικο-γένεια που όλοι μας σήμερα αγαπάμε.

Όταν χρειάστηκε να ξεπεράσουν τεράστια εμπό-δια στήριξαν ο ένας τον άλλο, βρήκαν την δύναμήτους και συνέχισαν τον δρόμο της ζωής.

Δεν ήξερε να μισεί, πάντα υπερασπιζόταν με πά-θος αυτά που πίστευε», πρόσθεσε για τον φίλο τουο συνταξιούχος Βασίλης.

Τον γνώρισα από τη θέση του μαθητή. Σε αυτά ταχρόνια της μαθητικής παρουσίας δεν υπάρχουνεμπόδια να γνωρίσεις και να αγαπήσεις. Σε αυτήντην ηλικία ο μεγαλύτερος δημιουργεί στην συνείδη-ση του ανηλίκου τη μορφή του ανθρώπου που θέλεινα μοιάσει όταν μεγαλώσει. Αυτό συνέβη και σε μέ-να και έγινε ο στόχος μου.

Δεν θα ξεχάσω όταν μιλούσε, όταν διάβαζε ένακείμενο του αναγνωστικού με φωνή όμοια με αληθι-νού ηθοποιού που απαγγέλει.

Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε να τον αντικαταστήσωστο Δημοτικό Σχολείο του χωριού μας ως δάσκα-λος.

Συνέχισα να διδάξω τις τάξεις που αυτός δίδαξε.Μου εμπιστεύθηκε στην τάξη και τον γιο του. Ηεμπιστοσύνη του με τιμούσε. Δεν ξέρω πόσο ευχα-ριστημένος έμεινε. Αυτό που ξέρω είναι πως οΓιώργος του έγινε και αυτός ένας άριστος καθηγη-τής Μαθηματικών.

«Έδωσε σε μας την ψυχή του, τον ίδιο τον εαυτότου. Ερχόταν στο σχολείο, καθόταν κοντά μας, άνα-βε μόνος του τη σόμπα της τάξης για να μην κρυώ-νουμε. Μας χάιδευε κάθε μέρα με το καθάριο βλέμ-μα του δασκάλου». Αυτά μου λέει ο Χρήστος ΝάσιοΚόλλιας, ένας άλλος μαθητής του.

Όταν έφυγα εγώ από το σχολειό στης Πλάκας καιμεταφέρθηκα στη Λιβάνα, με αντικατέστησε ο δά-σκαλός μου, ο Σπύρος. Δεν το θέλησα αυτό, πόνε-σα τότε αλλά δεν ήξερα το γιατί. Σήμερα όμως ξέ-ρω καλά το γιατί. Τον έφεραν για τιμωρία για τοναγώνα και τις σκέψεις του που οι άλλοι δεν το ήθε-λαν.

Δεν παραπονέθηκε, ένα λόγο θυμούμαι πολύ κα-λά από αυτόν : «Μη με ξεχνάς και μην κατεβάζειςποτέ το κεφάλι. Οι μαθητές θέλουν την αγάπημας».

Όταν πήγε στρατιώτης πάντοτε μου έγραφε, μουέδινε δύναμη και ένιωθα πάντα την παρουσία του.

Όταν αντιμετώπισε οικογενειακά προβλήματα,τον στήριζα πάντα. Αυτός ήταν για μένα ο Σπύρος…

Πολλά, πολλά θα μπορούσα ακόμη να πω για τοδάσκαλο, συνάδελφο φίλο και χωριανό μου.

Η προσωπική του παρουσία θα είναι πάντοτε έναανοιχτό βιβλίο που όταν χρειάζεται το διαβάζω, το ξα-ναδιαβάζω και περπατώ στη λεωφόρο της ζωής μου.

Κώστας Γιάννης

Ο δάσκαλός μας στο χωριό...

ΑΑυυττάά εείίννααιι τταα ππααιιδδιιάά μμααςς......Από την εφημερίδα που διαφημίζουν την επιχείρησή τους(AUTO CAR SERVICE) ενημερώθηκα για «Τα παιδιά τηςΚρανιάς», τα αδέλφια Σιάνη.Ανταλλακτικά, αμορτισέρ, ιμάντες, λουριά, δίσκοι, πλατό,φίλτρα λαδιού, τακάκια, μπουζί κ.λπ. χωρίς ραντεβού, μέσασε 1 ώρα, όλα ωραία και φθηνά. Πριν 7 μήνες αποφάσισα να τους επισκεφθώ και να τουςεμπιστευθώ για σέρβις στο καινούργιο μου αυτοκίνητο Nis-san Primera. Δεν το κρύβω ότι στην αρχή ήμουν διστακτικόςγια το αν θα έπρεπε να αφήσω την αντιπροσωπεία και να γί-νω πελάτης τους. Αναρωτιόμουν είναι τεχνικά καταρτισμέ-νοι ή έχω πέσει σε απατεώνες;Στο πρώτο σέρβις το κόστος μου πήγε 180 ευρώ. Στα παιδιά, τα ίδια ανταλλακτικά, η ίδια δουλειά κόστιζε110 ευρώ. Δεν το πίστευα ότι υπάρχουν τέτοια παιδιά με τέτοιες γνώσεις και ικανότητες, επαγγελματισμό καιυπευθυνότητα. Δεν υπερβάλλω γιατί εγώ έχω πολύ άσχημες εμπειρίες από παιδιά μας που άνοιξαν επιχειρή-σεις και δραστηριοποιούνται σε διάφορους κλάδους στην Ελλάδα. Εδώ είμαι σίγουρος 100% ότι δεν κάνωλάθος. Τα παιδιά σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι δικός τους άνθρωπος.«Πόσα έχεις», «όποτε τα έχεις», express service, εγγύηση ανταλλακτικών και στην πλήρη διάθεση του πελάτη.Είμαι περήφανος που τα χρήματά μου δόθηκαν στα παιδιά κι ακόμη περισσότερο επειδή είναι αγωνιστές, μεκοινωνική προσφορά, με καλή καρδιά και σωστή συμπεριφορά. Εάν θέλετε να κερδίσετε λεφτά και να μείνετε ικανοποιημένοι στον κλάδο του αυτοκινήτου σας, επισκεφθείτετους στην οδό :

ΚΚωωνν//ππόόλλεεωωςς 6699 && ΠΠααγγγγααίίοουυ 44,, ΒΒοοττααννιικκόόςς ττηηλλ.. 221100--33447733006600 κκααιι 66994422--778811225511

Στα Καλύβια εγεννήθηκεΣτο τάγμα δόθηκε διαταγή

στους Αγ. Σαράνταοι σάλπιγγες βαρούνε.για μια ελεύτερη ζωήΚατά τα ξημερώματα

θυσίασε τα πάντα.στο Δέλβινο να

μπούνε. Ήτανε ζωηρό παιδίΜεγάλη μάχη έγινε

από ένα φτωχό χωριόσε δύσκολες συνθήκες

από τη ζωηράδα τουτον Πέτρο τον σκοτώσανε

το αγαπούσαν όλοι.οι Γερμανο-μπαλίστες.Η δίψα του κι η θέληση

Ο Πέτρος ήταν ατρόμητοςήταν δικό του βίο

όπως και πολλοί άλλοινα συνεχίσει τις σπουδές

πολέμησε ηρωικάσε ανώτερο σχολείο.σαν άξιο Παλικάρι.

Ήταν συνθήκες δύσκολεςΟ Αναγνώστης έπεσε

χιόνια, βροχές και κρύοστη μάχη του Δελβίνουστο Σοπίκι ετελείωσε και οι 22 αγωνιστές

πέντε χρόνους σχολείο.αθάνατοι θα μείνουν.

Πολλά ήταν τα εμπόδιαΤης μαύρης μάνας ήρθανε

που είχε ξεπεράσει,τα μαύρα τα μαντάτα

και στην Βοστήνα έφτασετον Πέτρο τον

σκοτώσανενα πάει να σπουδάσει.

στου Δελβίνου τα σοκά-κια.

Δεν βοήθησε η τύχη τουΠολύ καιρό δεν έχασε δεν ήταν πια κοντά του

φορέθηκε στα μαύραγια μια στιγμή σβηστήκανε ραγίστηκε η καρδούλα της

όλα τα όνειρά του.και άρχισε το κλάμα.Εδόθηκε το σύνθημα

Μαράθηκε η καρδούλα τηςόλοι να ενωθούμε

κι άλλο δεν αντέχειαπό τους Ναζιφασίστες

τα σκυλιάτούτο το κακό που έπαθε

να απελευθερωθούμε.παρηγοριά δεν έχει.

Αυτός πολύ δεν άργησεΠαιδάκι μου έχω καιρό μαζί και πολλοί άλλοι

για να σε δω στην πόρτα.τα όπλα τους αρπάξανε

Σε βλέπω μες το μνήμα σουκαι βγήκαν Παρτιζάνοι.που γέμισε με χόρτα.

ΣΩΤΗΡΙΟΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ

ΣΤΟ ΜΑΡΤΥΡΑ ΠΕΤΡΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099 77ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Είναι σίγουρα μια επιτυχία η έκδο-ση της εφημερίδας μας «Ο ΕΛΑΙΩ-ΝΑΣ». Κάποτε και το πιο φανταστικόμυαλό δεν θα μπορούσε να συλλάβειένα τέτοιο γεγονός. Κι όμως, να πουο χρόνος μας το έφερε κι αυτό.

Έχουμε σήμερα τη φωνή μας στουςαναγνώστες. Μιλάμε μαζί τους απλά,«καλυβιώτικα».

Για αυτή την επιτυχία θέλω να τονί-σω την προσπάθεια και το έργο ενόςσυγχωριανού μας. Ο λόγος γίνεταιγια τον Δήμο Β. Κόλλια.

Προσωπικά τον γνώρισα τον τελευ-ταίο καιρό. Ήξερα μόνο ότι ήταν γιοςτου Βαγγέλη που ζούσε και κατοικού-σε στο Μετόχι. Τη φωνή του πριν το’90 την άκουγα μέσα από το «ΛΑ6ΚΟΒΗΜΑ» ή από κάποια τοπική εφημερί-δα.

Όταν μου προτάθηκε να συνεργα-στώ με την εφημερίδα, τον είδα, συνο-μίλησα μαζί του γνωρίζοντάς τον κα-λύτερα. Έχει πάθος και αγάπη για τηδουλειά που κάνει. Με τη συμβολή καιτην αποφασιστικότητά του έγινε η έκ-δοση του πρώτου φύλλου. Παρά τουςδισταγμούς μας, διαπιστώσαμε ότι ηαρχή ήταν ενθαρρυντική για την συνέ-χεια.

Τι είδα και βλέπω καθημερινά στονΔήμο;

Είναι εργατικός, πειστικός στις σκέ-ψεις και τη δουλειά που κάνει, αγαπά-ει και είναι περήφανος που είναι «ΚΑ-ΛΥΒΙΩΤΗΣ». Μολονότι έζησε και με-

γάλωσε μακριά, γνωρίζει καλά το χω-ριό μας και σέβεται τις παραδόσειςτου.

Δεν είναι δημοσιογράφος αλλά έχεικόλλημα με τη δημοσιογραφία. Δεντελείωσε Ελληνικό Πανεπιστήμιο αλλάμιλά και γράφει καλά ελληνικά. Δενκάθισε στα θρανία της δημοσιογραφί-ας αλλά γράφει καλά όπως το βλέπεικαι το αισθάνεται. Τίποτα δεν περνάαπαρατήρητο στην καθημερινότητα.Έχει όραμα και σκέψεις για τους φί-λους, τους χωριανούς και τα γεγονότατης καθημερινής ζωής. Πάντα ντυμέ-νος βαριά και απρόσεχτα, λόγου τηςοδηγήσεως της μηχανής που κινείταιστο κέντρο Αθήνας.

Κάμποσοι από μας, χωρίς να τονγνωρίζουν από κοντά, βιάζονται ναβρουν τις αδυναμίες, τα λάθη στην έκ-δοση (υπάρχουν και θα υπάρχουν).

Και ρωτώ : γιατί δεν μπορούν ναδουν στον άνθρωπο τα θετικά, εκείνοπου μας φέρνει κοντά του, εκεί-νος που αυτός το έχει και εμάςμας λείπει. Γιατί δεν έχουμε τοφιλότιμο να του πούμε έναν κα-λό λόγο και να τον βοηθήσουμεώστε να γίνει καλύτερη η «εφη-μερίδα μας»;

Ο Δήμος έχει ζωηρό χαρακτή-ρα, είναι δημιουργικός και εργα-τικός. Δουλεύει πολύ μολονότιοικογενειάρχης, γονιός, φίλοςκαι χωριανός μας.

Τα επισημαίνω αυτά γιατί κά-ποιοι είναι ενοχλημένοι για τοπόστο του Δήμου ως «αρχισυ-ντάκτη».

Τους λέγω λοιπόν ότι δεν τοπήρε αυτό το πόστο για το κέρ-δος, του το έδωσαν και εργάζε-ται για να τα καταφέρει όσο κα-λύτερα γίνεται. Θέλει βοήθειακαι δεν είναι συντηρητικός απέναντισε κανέναν. Θέλει βοήθεια και συμπα-ράσταση.

Θέλω επίσης να πω ότι αυτό το φαι-νόμενο της αδικίας και της προσωπι-κής «εξυπνάδας» του ενός Καλυβιώτηαπέναντι στον άλλο μόνο βλάπτει καιχωρίζει τους ανθρώπους και απλάπρέπει να εξαλειφθεί.

Όλοι μπορούν να συνεισφέρουν γιατην εδραίωση της θέσης του κάθε Κα-λυβιώτη, για να γίνουν όλοι αδελφω-μένοι και ανθρώπινοι.

Πριν από μερικές μέρες γιόρτασετα γενέθλιά του. Έγινε πενηντάρηςκαι εμείς του ευχόμαστε ολόψυχαυγεία, χαρές και επιτυχίες στο έργοτου.

Ο Δήμος είναι ένας από εμάς αλλάμε χόμπι και μεγάλο ψώνιο την αγάπηγια τον τύπο και την ενημέρωση,«μπλεγμένος» με τα κοινά του χώρουμας και αφοσιωμένος στην ευτυχία

των άλλων. Θυσιάζεται εύκολα. Το 2004 πήρε μέρος σαν εθελοντής

στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 2005εντάσσεται δραστήρια στην Οργανω-τική Επιτροπή για την διεκδίκηση καιαπόδοση της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΘΑΓΕΝΕΙ-

ΑΣ στους Βορειοηπειρώτες. Ιδρυτικόμέλος του Βορειοηπειρωτικού Φόρουμέχοντας το καθήκον του Ταμία.

Με μεγάλη συνεισφορά σε 4 τελευ-ταία συλλαλητήρια και στο τέλοςένιωσε δικαίωση και ανακούφιση. Πι-στός και σταθερός, πάντα ανοιχτόςστην πολιτική του ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΙΔΕΟΛΟ-ΓΙΑ.

Γίνεται μέλος του ΠΑΣΟΚ από το2004, περνώντας τα δικαιώματά μαςσε όλες τις βαθμίδες του Σοσιαλιστι-κού Κινήματος. Αγωνιστής και διεκδι-κητής όλων των δικαιωμάτων μας.Ποιος δεν τον συγχάρηκε για τα πολύεπιτυχημένα άρθρα του στον τοπικότύπο όπως «Η Υστερία των Καναλιών»,το ρεπορτάζ «Πέφτει η Αυλαία», «ΤοΑνκθι των Τσιουκιωτών», «ΜαραμέναΒλαστάρια», «Εδώ και Τώρα», «Ζητεί-ται Έξοδος Κινδύνου», «Χαμένοι απόΠρώτο Χέρι», «Βράδυ Σαββάτου Πιά-σαμε Πάτου», «Μας Πνίγει το Δίκιο κ.

Υπουργέ», «Μια συγνώμη στα παιδιά μου» ΜΕ-

ΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΕΓΑΛΗΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ,

ΗΛΙΕΟ-ΛΑΔΟ-ΜΑTA ,και πολλάάλλα.

Το ότι σε τέτοια ηλικία έγινε γνώ-στης, λάτρης και χειριστής της Ηλε-κτρονικής Τεχνολογίας και Πληροφό-ρηκής, έχει αποδοτικότητα και διαθέ-τει αρχείο με πάνω από 160.000 φωτο-γραφικό υλικό από μεγάλη γκάμα γε-γονότων, προσώπων, δραστηριοτή-των, εκδηλώσεων και άλλων.

Είναι πανταχού παρών. Μέσα σε4 χρόνια έχει κάνει τόσο μεγάλο έργοκαι προσφορά όσο κανένας άλλος απότο χωριό μας.

Είναι μεγάλος φωνακλάς, τα λέεισταράτα, χωρίς φόβο και χωρίς νασκέφτεται το κόστος. Δεν του αρέσεινα του αποδίδονται δάφνες. Δεν ζη-τάει τίποτα για λογαριασμό του αλλάλειτουργεί σαν το πρώτο και καλύτεροεργαλείο για τα άλλα χωριά, αδελφό-τητες, προσωπικότητες.

Δεν εμπλέκεται στα παρασκήνια καιφροντίζει να αποδίδεται δίκιο στουςάλλους όταν χρειάζεται. Ζητάει συ-γνώμη όταν πρέπει, επικοινωνεί με φί-λους και φίλες και βρίσκεται πάντα σεχαρές, σε λύπες και σε κάθε εκδήλω-

ση και δραστηριότητα του Δή-μου ΙΛΙΟΥ.

Εδώ και 3 χρόνια είναι αρχι-συντάκτης και διευθυντής τηςεφημερίδας «Γριάζδανη» που εί-ναι μία από τις πρώτες εφημερί-δες του χώρου μας.

Οι Γριαζδανίτες τον θεωρούνπαιδί τους και τον καμαρώνουνκι αυτός δεν λείπει ποτέ από κο-ντά τους. Τέτοια αγάπη καιεκτίμηση σπάνια δείχνουν οιΓριαζδανίτες για τους ξενοχωρί-τες. Ο Δήμος κέρδισε την καρ-διά τους και αυτός τους τοεξαργυρώνει με τον καλύτεροτρόπο.

Δεν είναι μόνο η Γριάζδανη-τες που τον αγαπούν και μιλούνμε τα καλύτερα λόγια για το έρ-

γο, τη σχέση και τη βοήθειά του αλλάκαι τα χωριά (αδελφότητες) όπως ηΣμίνετση, το Καρόκι, Κομμάτι, Γράβα,Καισαράτι, Κουλουρίτσα, Τσιούκα,Καλτσάτι, Άγιος Ανδρέας, Δίβρη, Βαγ-γαλιάτι, Σοπίκι κ.λπ.

Συνεργάζεται αρθρογραφώντας μετις εφημερίδες : «ΛαMκό Βήμα»,

«Νέο Βήμα», «Λυκούρσιον» και την«Φωνή της Ομόνοιας».

Τέτοιοι συνεργάτες είναι σπάνιοι,χρειάζονται περισσότερο σεβασμό καιεκτίμηση προτού μας κουνήσουν τομαντίλι…

Όλοι κρινόμαστε από το έργομας…….. Ευχαριστώ Αγαπητέ Δήμο.

Το ξέρω ,πως αυτό που έκανα δενσου άρεσε και έδειξες αμηχανία αλλάεγώ το θεώρησα αναγκαίο καθήκον ναπροκάμω κάτι ,πριν εσύ αποφασίσειςγια το μέλλον.

Κώστας Χ. ΓιάννηςΡάνια Παππά

Μ Α Τ Ι Ε ΣΑς είναι η αρχή, πρόλογος της επιτυχίας,

που όλοι μας έχουμε καθήκον να την εδραιώσουμε

και να υψώσουμε στο όνομα του «ΚΑΛΥΒΙΩΤΗ»

Στο δρόμο για τη διεκδίκηση της ιθαγένειας

Συνάντηση με τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ μεταφέροντας τα προβλήματά μας

Σύντροφοι με τον πρώην υπουργό και βουλευτή τουΠΑΣΟΚ Τηλέμαχο Χυτήρη

Την 1η Μαρτίου 2009 στο Ναό τωνΑγίων Πέτρου και Παύλου στη Νεά-πολη Λαρίσης έγινε το ετήσιο Μνη-μόσυνο του αδικοχαμένου γαμπρού,συζύγου, πατέρα, φίλου και χωρια-νού από τη Λιβαδιά Ανδρέα Σ. Μά-κου

Αυτή την ηλιόλουστη μέρα ήρθανκαι τίμησαν με την παρουσία τουςανάβοντας ένα κερί στη μνήμη του πλήθοςκόσμου από τα χωριά μας Λιβαδειά και Κα-λύβια αλλά και από την Αθήνα, τη Λάρισα καιαλλού.

Πέρασε ακριβώς ένας χρόνος • 1η Μάρ-τη πέρσι συνέβη το μοιραίο κακό που βρήκετις οικογένειες Μάκου και Μήτρου (Γιάννη).Ήμασταν όλοι εκεί εμείς που τον αγαπήσαμε

και δεν θα τον λησμονήσουμε ποτέ,σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας. Μαςλείπει πολύ και ο πόνος, το κενό πουάφησε πίσω του είναι βασανιστικόκαι δεν γεμίζει εύκολα.

Ο Θεός να αναπαύει την αγνή,αθώα ψυχούλα του που έφυγε τόσονωρίς από κοντά μας.

Μέσω της εφημερίδας οι οικογέ-νειες Μάκου και Γιάννη, η σύζυγος Ελένη, οιπεθεροί Αλέξω και Βαγγέλης, τα κουνιάδια,η κουνιάδα Βαλεντίνα, ο μπατζανάκης Άλ-κης Αναγνώστης εκφράζουν τις ευχαριστίεςτους σε όλους όσους παραβρέθηκαν ή τηλε-φώνησαν και τους συμπαραστάθηκαν στοετήσιο αυτό μνημόσυνο.

Χαρές και ευτυχία στο σπίτι του καθενός.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

Ο Σπύρος Β. Μήτρος από την Τσι-ούκα απέκτησε ένα υγιέστατο κορι-τσάκι.

Μετά από 12 χρόνια που γεννήθη-κε ο μικρός τους γιος, ο Θεός χάρισεστο ζεύγος του Σπύρου και της Μα-ριάνθης Μήτρου ένα ακόμη μέλοςστην οικογένειά τους, την κοράκλα τους.

Το ήθελαν πολύ, δεν το πίστευαν αλλά τώ-ρα πια είναι γεγονός, έγινε πολύτεκνος. Νατους ζήσει και πάντα γεννητούρια να έχου-με…

Τούτο είχα τάξει εγώ πριν 2-3 χρόνια, έτσιστ’ αστεία, και να που τα έφερε ο χρόνος καιτώρα στα 45 του να ξαναγίνει πατέρας.

Το χαρήκαμε όλοι γιατί η ζωή χω-ρίς κορίτσι δεν έχει γεύση. Ρωτήστεκι εμένα που πήρα αυτή τη γεύση πριναπό 11 χρόνια.

Τώρα σχεδιάζει που θα μας πάειγια να το γιορτάσουμε. Θα καεί τοπελεκούδι!!

Ο Σπύρος είναι φίλος του χωριούκι αυτό το έχει δείξει έμπρακτα όλα

αυτά τα χρόνια. Καλός συνεργάτης, επιτυχη-μένος επιχειρηματίας έμπορος επίπλων καιπολύ καλός πατριώτης. Τέτοια παιδιά σπανί-ζουν στο χώρο μας. Είναι καλό παλικάρι καιέχει πολλούς φίλους.

Να τα χιλιάσει Σπύρο και Μαριάνθη!Καλά βαφτίσια και γίνομαι και νονός αν το

επιθυμείτε!

ΚΚ ΟΟ ΙΙ ΝΝ ΩΩ ΝΝ ΙΙ ΚΚ ΑΑ

88 ΙΙΑΑΝΝΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΦΦΕΕΒΒΡΡΟΟΥΥΑΑΡΡΙΙΟΟΣΣ -- ΜΜΑΑΡΡΤΤΙΙΟΟΣΣ 22000099ΕΛΑΙΩΝΑΣ

Πέρασε περίπου ένας χρό-νος από τις 18.03.2008 ημέρανέων εκλογών της Αδελφότη-τας. Ένα χρονικό διάστημα γε-μάτο σκέψεις, συζητήσεις,δράσεις, αξιοπρέπεια, αισιο-δοξία. Παραλάβαμε την Αδελ-φότητα ανεπίσημη, τις γνω-στές της δραστηριότητες,800�, την πλειοψηφία με τογνωστό ενδιαφέρον. Μία μερί-δα συγχωριανών μας βρισκό-ταν αποστασιοποιημένη απότα κοινά ενώ μία άλλη μερίδαήταν συνειδητοποιημένοι ωςπρος τις πράξεις τους και τιςσκέψεις τύπου «δύσκολη συ-νεργασία».

Τα χρόνια έφεραν νέες κα-ταστάσεις και απαιτήσεις καισε μας. Το νέο Δ.Σ. εκτίμησετην κάθε μία ανάλογα και ξεκί-νησε να εργάζεται, σε συνέ-χεια της καλής προσπάθειαςτου προηγούμενου Δ.Σ. Οστόχος μας είναι : Αδελφότη-τα όλων των Καλυβιωτών μεαντικειμενικότητα, με αγάπηκαι αλληλοσεβασμό μεταξύτων χωριανών. Για να στηρίξειοικονομικά τις προσπάθειέςτου, το Δ.Σ. συνέβαλε πρώτοόπως και στη συνέχεια πολλάάλλα μέλη της Αδελφότητας.

Η Αδελφότητα νομιμοποιή-θηκε με επίσημη σφραγίδα και

έμβλημα. Έχει πλέον γρα-φείο, ΑΦΜ, ιστοσελίδα στοδιαδίκτυο. Οι συνελεύσεις τουΔ.Σ. γίνονται μία φορά το μήνακαι είναι ανοικτές. Ο καθένας,βλέποντας την ημερομηνίαστην εφημερίδα μας και εφό-σον το επιθυμεί μπορεί να πά-ρει μέρος σ’ αυτές, ν’ ακούσεικαι να πει τη σκέψη του. Τοχαρακτηριστικό των συνελεύ-σεων είναι ο διάλογος για τηναναζήτηση και βαθύτερη προ-σέγγιση της αντικειμενικής

αληθινής ψήφου για κάθε από-φαση. Η ανοχή στο διάλογοέχει ωστόσο και συνέπειες,υψηλούς τόνους, έλλειψη σε-βασμού, αδιαφορία ακόμα καιπαραίτηση από το Δ.Σ. Συμ-βουλευτικά, ψύχραιμα καιομόφωνα σε αυτές τις περι-πτώσεις πράξαμε σύμφωνα μετο καταστατικό της Αδελφότη-τας.

Όμως οι νέες καταστάσειςκαι απαιτήσεις χρειάζονται καινέα επικοινωνία, με σωστή ορ-γάνωση. Επικοινωνήσαμε μεκάθε οικογένεια Καλυβιωτών,όπου κι αν βρίσκεται. Έχουμετώρα, για κάθε οικογένεια,πλήρη στοιχεία (τηλ., τόπο κα-τοικίας, Τ.Κ.) ενώ σύντομα ολο-κληρώνεται και ο κατάλογοςτων 300 οικογενειών που θαυπάρχει και σε ηλεκτρονικήμορφή. Βρεθήκαμε κοντάστους συγχωριανούς μας στιςπιο δύσκολες στιγμές ακόμακαι με αποστάσεις όπως Αθήνα– Καλύβια, δείχνοντας τα αδελ-φικά μας αισθήματα. Μόνοόταν πλησιάζεις τους άλλουςακούς : «Έχουμε ανάγκη οένας τον άλλο».

Για να είμαστε σε άμεση καιδιαρκή επαφή με τα γεγονότακαι τις εξελίξεις γύρω μας, γιανα διαμορφώσουμε άποψη καινα ασκήσουμε κριτική, να ερε-θίσουμε και να υποκινήσουμετο ενδιαφέρον για τα κοινά, τοΔ.Σ. αποφάσισε να εκδόσει τηντρίμηνη εφημερίδα με τη γνω-στή ονομασία «ΕΛΑΙΩΝΑΣ».

Αυτή είναι η φωνή μας. Νατη διαβάζουμε και να γράφου-με όλοι. Ο καθένας έχει στημνήμη του διάφορες στιγμέςκαι εικόνες από την ιστορίατου Καλυβιού και του Καλυβι-ώτη. Έτσι θα μπορέσουμε ναπαρουσιάσουμε το χθες όσοτο δυνατόν πιο αντικειμενικό,το σήμερα όσο πιο πραγματι-κό και να κάνουμε εγγυημένεςπροτάσεις για το μέλλον. Μέ-χρι τώρα προσπαθήσαμε γιατο καλύτερο, όμως η εφημερί-

δα πρέπει να αποτελέσει δίαυ-λο, διώρυγα για την μεταφοράμηνυμάτων σε όλους μας χω-ρίς να διαστρεβλώνει ή να πα-ραποιεί τα πραγματικά γεγο-νότα ανάλογα με τα συμφέρο-ντα. Να μην εμπλουτίζεται ηαλήθεια με πομπώδη και πε-ριττά στοιχεία που μόνο σεσύγχυση και αποπροσανατολι-σμό της γνώμης μας οδηγούν.Μην ξεχνάμε ότι όσο η έγκυρηπληροφόρηση δίνει μορφήστα πράγματα, τόσο η υπερ-πληροφόρηση μας βυθίζειστην αμορφία.

Το κόστος ενός φύλλου εί-ναι 500�. Για κάθε οικογένειαη μηνιαία συνδρομή είναι 1,5�.Πρέπει όλοι να στηρίξουμε τοέντυπό μας.

Για την συναδέλφωση, τοαντάμωμα των γενεών και γιανα γνωριστούν τα παιδιά μαςοργανώσαμε την «Ημερίδα» στοξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ. Δώσαμεαξία στο βιβλίο «Τα Καλύβια»του αείμνηστου συγχωριανούμας Γ. Αναγνώστη. Οι σχέσειςμας με το χωριό είναι στο επίκε-ντρο. Θεωρούμε αναγκαία ταβοηθήματα. Έγινε μια λεπτομε-ρειακή τεχνική μελέτη για τοδρόμο μας Αλατίσια-Ράφτη,

Αλατίσια-Ρώση. Σχηματίστηκεμια επιτροπή ειδικών για να πα-ρακολουθήσουν αυτό το πρό-βλημα. Για μια καλύτερη συζή-τηση και λύση αυτού του προ-βλήματος σύντομα θα οργανω-θεί μία συγκέντρωση μ’ ένα άτο-μο από κάθε οικογένεια.

Για την ανέγερση της εκκλη-σίας του Αγ. Σπυρίδωνα στο χω-ριό με πρωτοβουλία μερικώνμελών κατατέθηκε αίτημα απότην Αδελφότητα προς τον Αρ-χιεπίσκοπο Αναστάσιο και ανα-μένουμε απάντηση. Είναι υπόσυζήτηση πολλές προσφορέςγια υλικά του ηλεκτρικού συ-στήματος του χωριού.

Έχουμε καλές σχέσεις μετις άλλες Αδελφότητες. Για ναφτάσουμε τους στόχους μαςθα τους αναπτύξουμε περισσό-τερο και με άλλες Βορειοηπει-ρωτικές οργανώσεις. Να αφιε-ρώσουμε όσο χρόνο μπορούμεμε σκοπό η Αδελφότητα να έχειμεγαλύτερη δράση και παρου-σία.

Καλή αντάμωση στις 19 τουΑπρίλη στο κέντρο του χωριούμας, όπου η Αδελφότητα σεσυνεργασία με την κοινότητατου χωριού οργανώνει τηνγιορτή του Πάσχα.

«Υπάρχουν όλες οι δυνατότητες...»Οι Καλυβιώτες αλλάζουν σελίδα

Αντιπρόεδρος Γιώργος Μπούντρηςεκφωνεί την ομιλία του

στην κοπή της πίτας Οι χωριανοί μας με τον πρώην Έπαρχο Βαγγέλη Αναγνώστη σεεπίσκεψη στην Αγιά Σοφιά της Κωνσταντινούπολης

Τα λουλούδια - μαθητές από τη Λιβαδειά στην εκδήλωση στην Αθήνα

ΑΓΑΠΗΤΟΙΧΩΡΙΑΝΟΙ!

Στέλνουμε τιςπιο θερμές μας

ευχές για τις Άγιες

Μέρες τηςΑνάστασης

του Θεανθρώπουκαι ευχόμαστε, Καλή Ανάστασηκαι καλό Πάσχα,

με υγεία χαράκαι κάθε

οικογενειακή, επαγγελματικήκαι προσωπική

πρόοδο!Δ.Σ.

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣΚΑΛΥΒΙΩΤΩΝ

ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΗΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΤΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ