Δεν είμ' εγώ σπορά της τύχης

ο πλαστουργός της νιάς ζωής.

Εγώ 'μαι τέκνο της ανάγκης

κι ώριμο τέκνο της οργής

Κ. ΒάρναληςΜΑΡΤΗΣ 2015

Έλα στο μαθητικό φεστιβάλ της ΚΝΕ που γίνεται στην περιοχή σου!

Διάδωσε το σύνθημα των μαθητικών φεστι-βάλ: “EE vs Νεολαία… Σκέψου έξω από τα όρια του συστήματος’’.

Σκέψου……γιατί την ώρα που μειώνουν συνεχώς τη

χρηματοδότηση για την παιδεία, δίνουν επι-δοτήσεις και φοροαπαλλαγές σε βιομήχα-νους, τραπεζίτες, εφοπλιστές;

…γιατί ξοδεύουν τεράστια ποσά σε ΝΑΤΟικά προγράμματα και αποστολές;

…γιατί τα σχολεία και τα σπίτια μας είναι κρύα ενώ οι εφοπλιστές παίρνουν αφορολό-

γητα καύσιμα και στους βιομήχανους δίνουν φτηνό ρεύμα;

…γιατί ενώ η τεχνολογία και η επιστήμη έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα και μπορούν να λυθούν μια σειρά προβλήματα, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν χωρίς φάρμακα;

…γιατί ενώ τα super-market είναι γεμάτα με τρόφιμα υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε;

Το σημερινό σύστημα ενισχύει τους λίγους, βασανίζοντας τους πολλούς.

Εξασφαλίζει τα παράσιτα που έχουν πολυτε-λή και χλιδάτη ζωή. Αυτούς υπηρετεί και η ΕΕ.

Φέρε τη γνώμη σου, τις απόψεις των συμμαθη-τών σου, κάλεσέ τους να συμμετέχουν και αυτοί στις δραστηριότητες των μαθητικών φεστιβάλ

και τις μαθητικές συζητήσεις. Είναι ευκαιρία να συναντηθούμε ξανά, εμείς που βρεθήκαμε μαζί από την αρχή της χρονιάς στα θρανία, στα προ-αύλια, στους αγώνες για να καταργηθεί το “νέο λύκειο”. Φέτος ήταν χρονιά κινητοποιήσεων, σε γυμνάσια, λύκεια και ΕΠΑΛ, χρονιά που περισσό-τεροι μαθητές ψάχτηκαν, έμαθαν και πάλεψαν ενάντια στα προβλήματα και τις αιτίες τους. Αυ-τοί ακριβώς οι αγώνες, αυτές οι κινητοποιήσεις χρειάζεται να δυναμώσουν. Να εξαπλωθεί το “μι-κρόβιο” της αμφισβήτησης σε κάθε σχολείο και τάξη. Να δυναμώσει η οργάνωση των μαθητών και η λειτουργία των μαθητικών συμβουλίων. Να ζωντανέψουν οι μαθητικές κοινότητες, να γίνου-με ακόμα περισσότεροι αυτοί που διεκδικούμε το σχολείο που έχουμε ανάγκη, τη ζωή και το μέλλον που μας αξίζει.

Βασικός όρος γι’ αυτό είναι το δυνάμωμα της ΚΝΕ. Να δυναμώσει η συζήτηση και ο αγώνας για το σχολείο που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες μας, για την κοινωνία που θέλουμε να χτίσουμε και θα καλύπτει τις ανάγκες μας για ολόπλευρη μόρφωση, αθλητισμό, πολιτισμό, για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Μέσα από τα μαθητικά φεστιβάλ θέλουμε να κατανοηθεί από ολοένα και περισσότερους ο

πραγματικός ρόλος του σχολείου σήμερα. Ότι “μας δασκαλεύουν” ανάλογα με το πώς θέ-λουν να μας μάθουν να ζούμε και να σκεφτό-μαστε. Γι’ αυτό και θέτουμε ερωτήματα, που όχι απλά δεν απαντιώνται στα σχολικά βιβλία αλλά αποκρύπτονται κιόλας. Ερωτήματα όπως:

Πώς γίνεται να μας λένε ότι η ΕΕ ιδρύθηκε για να προασπίζεται την ειρήνη όταν έχει διεξάγει δεκάδες πολέμους, όπως:

• το 1999 στη Γιουγκοσλαβία

• το 2001 στο Αφγανιστάν

• το 2003 στο Ιράκ

• το 2011 στη Λιβύη

• Μέχρι σήμερα σε Ιράν, Συρία, Μάλι, Κεντρο-αφρικανική Δημοκρατία

Αυτή την αλήθεια ζούμε! Κι αυτή δεν αλλάζει όσα ψέματα κι αν μας πουν στο σχολείο για την ΕΕ!

Η αλήθεια είναι ότι:

• Μέσα στην ΕΕ ελεύθεροι είναι οι μεγαλοεπι-χειρηματίες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές να μετακινούν τα κεφάλαια τους και να βρί-σκουν φτηνούς εργαζόμενους.

• Μας προβάλλουν για θετικό ότι πρέπει να περιπλανιόμαστε από δω κι από κει μπας και μπορέσουμε να σπουδάσουμε και να δουλέ-ψουμε. Αλήθεια… γιατί να μην μπορούμε να σπουδάσουμε, να δουλέψουμε και να ζήσου-με με αξιοπρέπεια στη χώρα μας;

Πώς γίνεται να μας μιλούν για “ελευ-θερία” στην ΕΕ;

• Η ΕΕ υπηρετεί το καπιταλιστικό σύστημα που κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Οι πλούσιοι έχουν την απόλυτη ελευθερία να επενδύ-ουν και να κερδίζουν στις πλάτες των ερ-γαζομένων κι εμείς έχουμε τη σκλαβιά της περιπλάνησης και της ανεργίας, της ζωής με 300 ευρώ; Σε αυτό το μέλλον καταδικάζουν σήμερα και τους μαθητές…

• Σε αυτό το σύστημα τα πάντα γύρω μας είναι ή γίνονται εμπόρευμα και ο καθένας έχει ό,τι μπορεί να αγοράσει και όχι ό,τι πραγματικά έχει ανάγκη.

Πάρε και εσύ μέρος στη συνάντηση όλων των μαθητών που νοι-

άζονται, σκέφτονται, αγωνιούν, προβληματίζονται, χαίρονται,

τραγουδούν και με το κεφάλι ψηλά δεν δέχονται το μέλλον που

ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς. Tων μαθητών που από την αρχή της χρο-

νιάς οργανώσαμε τον αγώνα μας για το δικό μας μέλλον, για το σχολείο και

τη ζωή που μας αξίζει. Έλα να ενώσουμε τη φωνή μας, γιατί το δικαίωμά

μας στη μόρφωση και τη ζωή δεν χωράει στα όρια του σημερινού σάπιου

συστήματος που για μας εξασφαλίζει φτώχεια, ανεργία, αμορφωσιά.

120ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας

26 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνεργοι

4,1 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άστεγοι

Mας µιλάνε για το «µεγαλείο» της ΕΕ και µας αραδιάζουν κατεβατό τις “ευκαιρίες” και τα “προνόµια”.

Μας µιλάνε για ισότητα αλλά µας κρύβουν ότι στην ΕΕ υπάρχουν:

6ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ νέοι που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο

Αλήθεια πόσο ίσοι είναι ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ

µε τους 482 δισεκατοµµυριούχουςπου υπάρχουν στην ΕΕ;

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ νέοι 15-24

ετών που είναι έξω από

την εκπαίδευση και την

εργασία

7,5

Και όλα αυτά στην ΕΕ της «ευηµερίας» τους, που η πολιτική της εφαρµόζεται σε όλα τα κράτη-µέλη της.

ΕΛΑ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΑ ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ

Η ΕΕ σημαίνει παιδεία εμπόρευμα, ανεργία, ανασφάλεια.

Τις αντιλαϊκές δεσμεύσεις και τους κανόνες της ΕΕ σέβεται η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υπέγραψε νέα αντιλαϊκή συμφωνία που είναι συνέχεια των μνημονίων. Ετοιμάζει καινούριο λογαριασμό με αντιλαϊκά μέτρα που θα τον στείλει πάλι στους εργαζόμενους γονείς μας, στον λαό και στα παιδιά του.

Ο στόχος τους είναι κύριως το μυαλό μας!

Μας πλασάρουν για αξίες τις αξίες και τα ιδα-νικά του καπιταλιστικού συστήματός τους που στηρίζεται στην αδικία και την εκμετάλλευση.

Μας λένε πως στη ζωή μας πρέπει να είμα-στε ανταγωνιστικοί, πως εδώ είναι ο “θάνατος σου η ζωή μου”. Μας παρουσιάζουν για πρό-τυπο τον “επιχειρηματία-ηγέτη” που πατά επί πτωμάτων για να πετύχει.

Αυτές όμως είναι οι δικές τους αξίες. Δεν ταιριάζουν σε μας.

Εμείς δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με τον συμμαθητή, τον φίλο, τον μετανάστη.

Με όλους αυτούς μεγαλώνουμε στις ίδιες γειτονιές, πάμε στα ίδια σχολεία, έχουμε τα ίδια μεγάλα προβλήματα, μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες για το μέλλον και τη ζωή μας.

Έχουμε για πρότυπο τους ανθρώπους του μόχθου που παράγουν όλο τον πλούτο που υπάρχει γύρω μας.

Τα όνειρά μας δε χωράνε στα όρια της ΕΕ και του συστήματος που υπη-ρετεί!

Παλεύουμε για ένα σχολείο που θα μας βοηθάει να αναπτύσσουμε ολόπλευρα την προσωπικότητά μας και ταυτόχρονα να αξι-οποιούμε τις κλίσεις μας, τα ενδιαφέροντά μας προκειμένου να συμβάλλουμε από τη μεριά μας στην πρόοδο της κοινωνίας. Που θα διαπαιδαγωγεί τη νέα γενιά με τις αξίες της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, της προσφοράς για έναν καλύ-τερο κόσμο.

Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει, παλεύ-ουμε για ένα σχολείο:

• δωρεάν για όλα τα παιδιά που κανείς δεν θα πληρώνει τίποτα.

• όλοι οι μαθητές θα μορφωνόμαστε το ίδιο, με υποδομές, βιβλία, καθηγητές παντού.

• όλοι θα είμαστε ίσοι από όπου κι αν “κρατάει η σκούφια μας”.

• θα μας βοηθάει να καταλαβαίνουμε ου-σιαστικά, ολοκληρωμένα τη φύση, την κοινωνία, τον κόσμο.

• θα εξασφαλίζει την ενεργητική συμμε-τοχή όλων των μαθητών και θα παίρνει υπόψη τις ανάγκες μας στον πολιτισμό, τον αθλητισμό.

• θα μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε δημι-ουργικά την εργασία και τη ζωή, όποιο επάγ-γελμα αν διαλέξουμε.

• θα αναγνωρίζει την ανάγκη της κοινωνίας να έχει τεχνίτες, τεχνικούς και θα δίνει στέρεη και ουσιαστική γνώση για να μπο-ρούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της τεχνικής.

• ενιαίο, 12χρονο, υποχρεωτικό για όλους.

Αυτό το σχολείο, το σχολείο που έχουμε ανάγκη, δε χωράει στα όρια της ΕΕ και του συστήματος.

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την προετοιμασία των μαθητικών φεστιβάλ!

Σε όλη την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη ομάδες και παρέες μαθητών μέσα κι έξω από τα σχολεία τους συζητάνε, σχεδιάζουν και προετοιμάζουν τις δραστηριότητες που θα πραγματοποιήσουν στα Μαθητικά Φεστιβάλ της περιοχής τους. Ήδη έχουν προγραμματιστεί πάνω από 85 μαθητικά Φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα!

Είναι ήδη σε εξέλιξη αθλητικά τουρνουά ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ ενάντια στα ναρκωτικά, διεκδικώντας παράλληλα χώρους και υποδομές άθλησης σε κάθε γειτονιά, ασφαλείς, δωρεάν και προσβάσιμες σε όλους.

Μέσα στα σχολεία συλλέγουμε τη γνώμη χιλιάδων μαθητών για το σημερινό σχολείο, τα προβλήματα και τα ενδιαφέροντά τους μέσα από ερωτηματολόγια για να συζητήσουμε με βάση τις απαντήσεις τους αλλά και για την κοινωνία και το σχολείο που προτείνει και παλεύει η ΚΝΕ.

Προετοιμαζόμαστε για να παρουσιάσουμε πρό-

τζεκτ και άλλες εργασίες που γίνονται στα πλαί-σια των μαθημάτων και άλλων προγραμμάτων που γίνονται στα σχολεία, καθώς και δημιουρ-γίες μαθητικών ομάδων, όπως video, θεατρικά.

Δεκάδες θεατρικές ομάδες ετοιμάζουν σκετς για να περάσουν το δικό τους μήνυμα πάνω στις σκηνές των φεστιβάλ. Γι’ αυτό άλλωστε και οι περισσότερες ετοιμάζουν το δικό τους σκετς, με βάση τη ζωή στο σχολείο τους.

Ακόμα περισσότερα μαθητικά συγκροτήμα-τα, όπως πάντα, θα δώσουν τον τόνο μέσα από το μουσικό πρόγραμμα που ετοιμάζουν.

Για άλλη μια φορά διοργανώνουμε διαγω-νισμούς γκράφιτι, σκίτσου, φωτογραφίας με βάση τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες των μαθητών.

Ερχόμαστε σε επαφή με πολιτιστικούς, αθλητικούς συλλόγους για να παρουσιάσουν το δικό τους “έργο” που στήνεται με πολύ μεράκι κόντρα σε πολλά εμπόδια.

Διοργανώνουμε τη δική μας γιορτή σε πλα-τείες, γήπεδα, σχολεία, θεατράκια, πολιτιστι-κά κέντρα: τα μαθητικά φεστιβάλ της ΚΝΕ, που έχουν γίνει θεσμός! Βιάσου να αναλάβεις τον ρόλο και την “αποστολή” σου.

Γνώρισε την ΚΝΕ, τις θέσεις της, τη δράση της. Γνώρισε την πολιτική του ΚΚΕ, πάλεψε μαζί μας για να γκρεμίσουμε το σύστημα της εκμετάλ-λευσης! Για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση!

Αγαπητοί σύντροφοι,

Στο όνομα των μαθητών που παλεύουν στην Ιταλία ενάντια στους ταξικούς φραγ-μούς του σχολείου που επιβάλλονται σή-μερα από αυτό το σύστημα, θα θέλαμε να στείλουμε έναν θερμό χαιρετισμό στην ελ-ληνική νεολαία και σε όσους συμμετέχουν στα μαθητικά φεστιβάλ.

Η καπιταλιστική κρίση δείχνει ότι αυτό το σύστημα δεν είναι πλέον σε θέση να εξα-σφαλίσει ούτε το βασικό δικαίωμα, αυτό της εκπαίδευσης στις νέες γενιές. Σήμερα οι νέ-οι της Ευρώπης πληρώνουν τις εγκληματικές πολιτικές της ΕΕ για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των βιομηχανικών και τραπεζι-κών μονοπωλίων.

Σήμερα στην Ιταλία ένας στους τρεις νέους

δεν καταφέρνει να τελειώσει το σχολείο λόγω της κρίσης. Για την εγγραφή των παιδιών στο σχολείο οι οικογένειες αναγκάζονται να πλη-ρώσουν μια “εθελοντική” εισφορά, η οποία πλέον έχει πάρει χαρακτηριστικά κανονικού χαρατσιού. Αυτό το προκαλυμμένο χαράτσι αντισταθμίζει τα εκατομμύρια των περικοπών που έγιναν στην εκπαίδευση από τις ιταλικές κυβερνήσεις, χρήματα που χρησιμοποιήθη-καν για να σωθούν οι τράπεζες και οι μεγάλες επιχειρήσεις, για στρατιωτικούς εξοπλισμούς ή ως δωρεές σε ιδιωτικά σχολεία. Η κατά-σταση των σχολικών κτιρίων είναι τραγική: από την αρχή του 2015 έχουμε τουλάχιστον 10 καταρρεύσεις τμημάτων σχολείων, ενώ το 2008 ένας μαθητής σκοτώθηκε, επειδή το ταβάνι του σχολείου του κατάρρευσε. Αυτές τις ημέρες η ιταλική κυβέρνηση φέρνει ένα

νομοσχέδιο με το οποίο ουσιαστικά παραδίδει το δημόσιο σχολείο στα χέρια των ιδιωτικών επιχειρήσεων, οι οποίες θα χρηματοδοτούν το σχολείο και θα μπορούν να έχουν λόγο για το τι διδάσκεται. Το κράτος δεν δίνει ευρώ για τα δημόσια σχολεία και την ίδια στιγμή δίνει με τη σέσουλα χρηματοδοτήσεις και φοροαπαλ-λαγές στα ιδιωτικά σχολεία, σε μια χώρα που οι μαθητές διαλέγουν βάσει των οικονομικών τους δυνατοτήτων σε ποιο σχολείο θα πάνε (και ΑΝ θα πάνε!).

Το μαθητικό κίνημα χρειάζεται να κατανοή-σει την πραγματική φύση του καπιταλισμού, να παλέψει για δωρεάν εκπαίδευση για όλους, χωρίς οικονομικούς φραγμούς, η οποία δεν θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρή-σεων αλλά θα είναι ικανή να εξασφαλίσει ένα σταθερό μέλλον. Για να γίνει αυτό χρειάζεται

να παλέψουμε ενάντια σε ένα σύστημα το οποίο σήμερα περισσότερο από ποτέ δεν μπορεί να μας προσφέρει τίποτα, ούτε να μας εξασφαλίσει αυτά τα δικαιώματα. Επομένως η πάλη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς, στο σχολείο που διαμορφώνει αυτό το σύστημα, δεν είναι μια πάλη ξε-κομμένη, αλλά μέρος της συνολικότερης πάλης. Κάθε ψευδαίσθηση καταρρέει. Μόνο η πάλη μπορεί να έχει αποτελέσματα σήμερα, και η μοναδική ελπίδα για κάθε νέο που του κλέβουν το μέλλον του είναι η ανατροπή του καπιταλισμού για να πάρει ο λαός οριστικά στα χέρια του την εξουσία. Εμπρός!

Μαθητές - μέλη της οργάνωσης Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας (Ιταλία)

Μήνυμα μαθητών από την Ιταλία για τα μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 3

4

Πώς μας παρουσιάζουν

στο σχολείο

Χρόνο με το χρόνο τα μαθήματα, τα προγράμματα, οι δραστηριό-

τητες στα σχολεία που αφορούν την ΕΕ και “διαφημίζουν” στους

μαθητές την πολιτική και τις κατευθύνσεις της αυξάνονται. Προ-

βάλλονται διαστρεβλωμένα οι αιτίες ίδρυσής της, ο ρόλος της, οι στό-

χοι της, η πολιτική της, αλλά και ορισμένοι προβληματισμοί γύρω από

αυτήν. Όλα αυτά όμως είναι γραμμένα από αυτούς που στηρίζουν το

σάπιο σύστημα στο οποίο ζούμε. Απέναντι σε όλα αυτά όμως, υπάρχει η

ίδια η ζωή κάθε νέου που μπορεί να τον οδηγήσει σε συμπεράσματα…

Για να δούμε όμως, τι μαθαίνουμε και τι δεν μαθαίνουμε για την ΕΕ στο

σχολείο;

Στην Πολιτική Παιδεία της Α’ Λυκείου διαβάζουμε το εξής:

«Οι αξίες πάνω στις οποίες προσπαθεί να οικοδομηθεί η ΕΕ εί-

ναι: α) η ειρήνη… β) η ενότητα… γ) η ισότητα... δ) η ελευθερία…»

Τ ο ότι η ειρήνη είναι αξία της ΕΕ θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο. Και αυ-τό γιατί η ΕΕ, από τότε που φτιάχτη-

κε, έχει οργανώσει και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες πολέμους μαζί με το ΝΑΤΟ. Μόνο τα τελευταία 15 χρόνια έχει συμμετάσχει σε 7 ιμπεριαλιστικούς πολέμους στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Σομαλία, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, στην Ουκρανία, στο Μάλι, στο Αφγανιστάν. Ενώ τώρα προετοιμάζονται για νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, η ίδια η ΕΕ μέσα από δικές της συνθήκες προ-βλέπει τη δυνατότητα να επεμβαίνει στρατιω-τικά ακόμα και σε κράτη μέλη της.

Η ΕΕ εκφράζει όντως μία “ενότητα”. Πρό-γονος της ΕΕ είναι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που ιδρύθηκε το 1951 για να ενισχύσει τα μονοπώλια του άνθρακα και του χάλυβα. Αργότερα, το 1957, υπογράφτηκε η συνθήκη για την ίδρυση της ΕΟΚ (Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα). Η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της ΕΟΚ το 1981. Η ΕΟΚ μετεξελίχθηκε σε ΕΕ με την υπογραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ το 1992. Η ΕΕ είναι η ένωση των μονοπωλίων της Ευρώπης. Κοινός στόχος της ΕΕ είναι να ενισχύονται τα κέρδη των λίγων τσακίζοντας τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Στην ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα. Η ΕΕ είναι ένωση ληστών. Και ανάμεσα στους ληστές κάποιοι είναι πιο δυνατοί και κάποιοι πιο αδύναμοι. Στις σχέσεις ανάμεσά τους υπε-ρισχύει το δίκιο του ισχυρού. Οι ληστές όντως τσακώνονται, έχουν με-ταξύ τους κόντρες αλλά απέναντι στους λαούς είναι ενωμένοι.

Η ΕΕ όντως έχει “ελευ-θερίες”, αλλά όχι για όλους. Συγκεκριμένα, στη συνθήκη του Μάαστριχτ θεσπίζονται οι λεγό-μενες 4 “ελευθερίες”: ελευθερία διακίνησης κεφαλαίου, προσώ-

πων, προϊόντων και υπηρεσιών. Ποιοι ωφε-λήθηκαν όμως από αυτές τις “ελευθερίες”; Τα 25 εκατομμύρια ανέργων που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες; Τα 120 εκατομμύρια που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας; Αυτοί που ωφελήθηκαν είναι οι με-γάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Οι “ελευθερίες” αυτές ενίσχυσαν την κερδοφορία των λίγων.

Οι αξίες της ΕΕ είναι οι αξίες των εκμε-ταλλευτών γιατί δικιά τους ένωση είναι. Τις παρουσιάζουν με ωραίες λέξεις, τις κάνουν “μαθήματα” στα σχολεία για να μας έχουν υποταγμένους στα μέτρα τους, να μη διεκ-δικούμε, να μην ονειρευόμαστε, να μην πα-λέψουμε για να αλλάξει ριζικά η σημερινή κατάσταση.

Στο βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας της Β’ Λυκείου διαβάζουμε:«Η κοινή πορεία θέλει κοινό όραμα, κοινά ιδανικά, κοινές αξίες.

Γι’ αυτά αξίζει καθένας να αγωνίζεται, να δίνει ακόμη και τη ζωή του. Η “Ευρώπη” είναι για τους Ευρωπαίους η κοινή πατρίδα, η κοινή αξία, που αξίζει να αγωνίζεται γι’ αυτή κάθε Ευρωπαίος.»

Ε δώ ουσιαστικά μας λένε ότι “Ευ-ρώπη” είναι η ΕΕ. Δεν είναι όμως έτσι. Η ΕΕ είναι ένωση των καπι-

ταλιστικών κρατών που φτιάχτηκε για να ενισχύονται τα ευρωπαϊκά μονοπώλια.

Τα οράματά μας, τα ιδανικά μας και οι αξίες μας δε συναντιούνται πουθενά με το σύστημα της εκμετάλλευσης και την ΕΕ. Αυτοί έχουν “όραμα” να κερδίζουν περισσότερα οι εκμεταλλευτές και για μας αυτό σημαίνει ακόμα χειρότερη ζωή. Ιδανικό δικό τους είναι η εκμετάλλευση των πολλών για να κερδοφορεί μία χού-φτα παράσιτα στην κοινωνία.

Όντως αξίζει να αγωνιζόμαστε, αλλά όχι για την ΕΕ. Η ΕΕ είναι ένωση των εκμε-ταλλευτών. Δεν αλλάζει προς το καλύτε-ρο και αυτό αποδεικνύεται κάθε μέρα και περισσότερο. Γίνεται μόνο χειρότερη. Αξίζει να αγωνιζόμαστε για να έχουμε όλοι δικαίωμα στη μόρφωση, για να μην πληρώνουμε τίποτα από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο. Να αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε καλύτερα και εμείς και οι γονείς μας. Για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στο σχολείο, στη δουλειά, στον αθλητισμό, τον πολιτισμό. Να αγωνιζόμαστε για όλα αυτά που σήμερα μας στερούν οι εκ-μεταλλευτές, οι ενώσεις τους (όπως η ΕΕ) και οι κυβερνήσεις που τους υπηρετούν. Αξίζει να αγωνιζόμαστε ούτως ώστε όλα τα μεγάλα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, της παραγωγής να αξιοποιηθούν για να εξα-σφαλιστούν οι ανάγκες της νεολαίας.

Για να μας μάθουν να σκεφτόμαστε με βάση τις δικές τους αξίες δεν αξιοποιούν μόνο τα σχολικά βιβλία. Αυτό το στόχο έρ-χονται να εξυπηρετήσουν ακόμη πιο στοχευ-μένα τα διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα που γίνονται μέσα και έξω από τα σχολεία. Η ΕΕ ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για αυτήν την υπόθεση. Οι μαθητές συμμε-τέχουν στα προγράμματα αυτά με διάφορους

τρόπους, μέσα από εκθέσεις που πρέπει να γράψουν, μέσα από συμμετοχή σε ημερίδες, εκδρομές, διαγωνισμούς. Το ιδιαίτερο στοι-χείο των προγραμμάτων αυτών σε σχέση με τα υπόλοιπα μαθήματα είναι ότι επιδιώκουν μέσα από την άμεση δραστηριοποίηση των μαθητών, μέσα από την ενεργητική συμμετο-χή τους, να τους μάθουν να σκέφτονται υπέρ της ΕΕ, να διαμορφώνουν κριτήριο με βάση το τι θέλουν τα αφεντικά, η ΕΕ και το σύστη-μά τους.

Στόχος τους είναι να φέρουν τις συνειδήσεις των μαθητών στα μέτρα τους. Θέλουν τους μαθητές όχι μόνο να αποδέχονται αλλά και να στηρίζουν το σάπιο σύστημα και τις “αξίες” του. Τι άλλο είναι για παράδειγμα τα σεμινά-ρια επιχειρηματικότητας που χρηματοδοτεί η ΕΕ και αφορούν μαθητές; Μπορεί στα σχολεία να μην έχουν θέρμανση, μπορεί να λιποθυμά-νε μαθητές από την πείνα, μπορεί μαθητές να παρατάνε την εκπαίδευση για να βγουν στο μεροκάματο, αλλά πάνω από όλα, μας λένε, πρέπει να σκεφτόμαστε σαν “επιχειρηματίες”.

την ΕΕ;

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 5

Τελικά… Ποιοι είναι οι κερδισμένοι από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ;

Ε ίναι κερδισμένοι οι νέοι και οι νέες που βλέπουν καθημερινά το δικαίωμα στη μόρφωση να γίνεται πανακριβό εμπό-

ρευμα; Μήπως είναι τα 1,5 εκατομμύρια ανέρ-γων στην Ελλάδα; Μήπως είναι οι γονείς μας που μόνο τα τελευταία 5 χρόνια με βάση την πολιτική ΕΕ-κυβερνήσεων έχασαν πάνω από το 50% των εισοδημάτων τους για να ενισχυ-θούν μία χούφτα μεγαλοεπιχειρηματίες; Απ’ ό,τι φαίνεται ο λαός δεν είναι κερδισμένος.

Κερδισμένοι από τη συμμετοχή της Ελλά-δας στην ΕΕ είναι οι μεγάλοι επιχειρηματι-κοί όμιλοι της χώρας. Είναι οι βιομήχανοι που στα πλαίσια της ΕΕ απέκτησαν νέες “ελευ-θερίες”, όπως να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους όπου τους συμφέρει περισσότερο, όπου θα έχουν μεγαλύτερα κέρδη. Αυτή τη δυνατό-τητα την ενίσχυσε η ΕΕ. Είναι οι εφοπλιστές που διατηρούν τεράστιες φοροαπαλλαγές την ώρα που οι οικογένειές μας ματώνουν. Κερδι-σμένοι άρα βγήκαν μια χούφτα πλούσιοι που είδαν τα προνόμιά τους να ενισχύονται, που επιδοτήθηκαν από την ΕΕ με μπόλικο ζεστό χρήμα και επιδοτούνται ακόμα.

Στα πλαίσια της ΕΕ και του συστήματος οι παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας δεν αξιοποιούνται προς όφελος του λα-ού. Αδυνατίζουν κλάδοι ολόκληροι γιατί αυτό επιτάσσουν οι οδηγίες της ΕΕ και η ανάπτυξη με κίνητρο το κέρδος. Για παράδειγμα, ενώ η Ελλάδα θα μπορούσε να θρέψει το λαό της από την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, σήμερα αυτό όχι μόνο δε γίνεται, αλλά η χώ-ρα εισάγει από το εξωτερικό τρόφιμα που θα μπορούσε να εξασφαλίσει η ίδια. Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν και σε άλλους κλά-δους (π.χ. κλωστοϋφαντουργία). Ανάπτυξη προς το συμφέρον του λαού και της νεολαίας, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας μέσα στην ΕΕ και στο εκμεταλλευτικό σύ-στημα δεν γίνεται να υπάρξει.

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της ΕΕ χρεοκό-πησε ο λαός μας, τσάκισαν ένα ένα τα δικαι-ώματά μας. Κερδισμένοι θα βγούμε μόνο αν συγκρουστούμε με την αιτία που γεννά τα προβλήματά μας, το ίδιο το σύστημα, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν.

Ακόμη, στο βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας της Β’ Λυκείου διαβάζουμε:

«…υπάρχουν δυνάμεις που ενισχύουν και δυνάμεις που εμποδί-

ζουν την εμβάθυνση και τη διεύρυνση. Οι δυνάμεις που θα επι-

κρατήσουν θα προσδιορίσουν και την μέλλουσα πορεία.»

Μ αζί με αυτά ακούμε καθημερινά από τα ΜΜΕ για διάφορα ενδε-χόμενα, όπως το grexit, την έξοδο

της Ελλάδας δηλαδή από την Ευρωζώνη. Πώς προέκυψε αυτό το ενδεχόμενο;

Μέσα στην κρίση και στις δυσκολίες δια-χείρισης που προκύπτουν μεγαλώνουν οι ανταγωνισμοί μέσα στην ΕΕ. Κάποιοι από τους ληστές των λαών χάνουν λιγότερο και κάποιοι χάνουν περισσότερο. Διαμορφώνο-νται έτσι νέοι συσχετισμοί και συμμαχίες χω-ρών, συμμαχίες τμημάτων της αστικής τάξης. Ανάμεσα στους εκμεταλλευτές κάθε κρά-τους-μέλους της ΕΕ αλλά και ανάμεσα σε κράτη-μέλη της ΕΕ συνυπάρχουν δυνάμεις που μιλούν για “περισσότερη ΕΕ” μαζί με “φυγόκεντρες” τάσεις που δυναμώνουν. Αυτές αποτυπώνονται με διάφορες μορφές. Για παράδειγμα, στη Γερμανία υπάρχει τμήμα καπιταλιστών, που ίδρυσε και κόμμα, που δι-αφωνεί με την συμμετοχή της Γερμανίας στην Ευρωζώνη. Αντίστοιχες θέσεις προωθούν τμή-ματα της αστικής τάξης και σε άλλες χώρες (π.χ. Μ. Βρετανία). Αντίστοιχα, στην Ελλάδα, αναπτύσσεται σε τμήματα του κεφαλαίου ο προβληματισμός για την παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην ΕΕ και στο ευρώ. Βλέπουν το ενδεχόμενο τα συμφέροντά τους να υπηρε-τούνται καλύτερα εκτός ΕΕ ή ευρωζώνης.

Οι διαφορές ανάμεσα στις επιδιώξεις τμη-

μάτων των εκμεταλλευτών δεν έχουν σχέση με τα δικά μας συμφέροντα. Σε μία Ελλάδα που τα εργοστάσια, τα λιμάνια, τα καράβια, συνολικά τα μέσα παραγωγής θα ανήκουν πά-λι σε ιδιοκτήτες–καπιταλιστές, δε θα πάψουν να υπάρχουν όλα τα προβλήματα που ζούμε, είτε η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ ή σε άλλη ιμπε-ριαλιστική συμμαχία, είτε έχει ευρώ είτε έχει άλλο νόμισμα. Δε θα πάψει η ανεργία, η ανα-σφάλεια για το μέλλον. Η παιδεία θα συνεχί-σει να γίνεται εμπόρευμα, οι ταξικοί φραγμοί θα συνεχίσουν. Κι αυτό γιατί θα συνεχίσει να υπάρχει η αιτία: ο καπιταλισμός. Ο λαός θα συνεχίσει να παράγει τον τεράστιο πλούτο που βλέπουμε γύρω μας και αυτόν τον πλού-το θα συνεχίσουν να το γεύονται οι κηφήνες, οι καπιταλιστές.

Το ΚΚΕ παλεύει για ριζικά διαφορετι-κό δρόμο ανάπτυξης, για αποδέσμευση από την ΕΕ με την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού. Μια Ελλάδα αποδεσμευμένη από την ΕΕ, όπου τα βασικά μέσα παραγωγής θα είναι λαϊκή περιουσία, η παραγωγή και η κατανομή των αγαθών θα γίνεται με κεντρικό σχεδιασμό κι εργατικό-λαϊκό έλεγχο, θα μπορέσει να ανα-πτύξει τις τεράστιες δυνατότητες που έχει σαν χώρα με γνώμονα τα λαϊκά συμφέροντα. Γι’ αυτήν την κοινωνία παλεύουμε!

Το ευρώ ως κοινό νόμισμα δεν υπήρχε από την αρχή της ΕΕ. Μέχρι σήμερα το έχουν υιοθετήσει ως νόμισμα 16 από τα 28 κράτη μέλη της ΕΕ. Όπως δείχνει και η πείρα, το ευρώ δεν εξασφάλισε -και δε θα μπορούσε- ούτε την σύγκλιση των οι-κονομιών, ούτε γεφύρωσε τις αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη που το υιοθέτησαν. Είτε με ευρώ είτε με εθνικά νομί-σματα υλοποιείται η ίδια αντιλαϊκή στρατηγική που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων

6

Η μόρφωση

Κατά διαστήματα -για να μην πούμε τις περισσότερες φορές- έχουμε

μπουχτίσει, έχουμε αγανακτήσει και ίσως προβληματιστεί για το

σχολείο που πηγαίνουμε, για το αν μορφωνόμαστε, αν στο σχολείο

καλύπτουμε τις ανάγκες μας σε αθλητισμό, πολιτισμό, αν καλλιεργούμε τις

κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μας, αν εν τέλει το σχολείο μάς προετοιμάζει,

Δικαίωμα; στα πλαίσια της ΕΕ...

μάς δίνει τα εφόδια για να αντιμετωπίσουμε τη ζωή στη συνέχεια δημιουρ-

γικά, όποιο επάγγελμα κι αν διαλέξουμε. Το σίγουρο είναι πως δίνουμε

όλοι την ίδια απάντηση... Δεν είναι έτσι! Το σχολείο στη χώρα μας σίγουρα

δεν είναι όπως θα θέλαμε... Γιατί όμως; Έχει ευθύνη η Ευρωπαϊκή Ένωση ή

εδώ τα κάνανε μαντάρα;

Κάνε τον λογαριασμό και υπολόγι-σε... ποια είναι η ρίζα του προβλήμα-τος;

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, πα-ρουσιάζουμε συνοπτικά κάποια στοιχεία που δημοσιεύτηκαν το 2014 για την εκπαίδευση στην ΕΕ:

- 6.000.000 νέοι εγκαταλείπουν πρόωρα την εκπαίδευση.

- Το 20% των νέων στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποκτά το ελάχιστο επίπεδο βασικών δε-ξιοτήτων όσον αφορά την ανάγνωση και τις γνώσεις μαθηματικών και φυσικών επιστη-μών.

- 7.500.000 νέοι, 15-24 ετών, είναι έξω από την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την εργα-σία.

Τα συγκεκριμένα -ενδεικτικά- στοιχεία που δημοσιεύουμε δεν είναι τυχαία.

Το σχολείο σε όλες τις χώρες της Ευρω-παϊκής Ένωσης έχει κοινό αριθμητή τις “εντολές” της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κοινό παρονομαστή τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Η μόρφωση, λοιπόν, μετατρέπεται ολο-ένα και περισσότερο σε εμπόρευμα και η εκπαίδευση σε χώρο κερδοφορίας και επιχειρηματικής δράσης.

Αυτές τις κατευθύνσεις υλοποιούν όλες οι κυβερνήσεις που δεσμεύονται και προσκυ-νούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανεξαρτήτως “χρώματος” και προέλευσης. Αυτές τις κα-τευθύνσεις υλοποιεί και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Ποια είναι λοιπόν η ρίζα του προβλή-ματος; Τι φταίει και το σχολείο μας είναι έτσι;

Σίγουρα όχι η κακιά μας μοίρα… Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Ευρωπα-ϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που τη στηρίζουν. Μετατρέπουν την παιδεία σε εμπόρευμα για όποιον βαστάει η τσέπη του, ενώ ταυτόχρονα χτυπούν όποιο μορφωτικό δικαίωμα μας είχε απομείνει, πλασάροντας σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες ανάλογα με το τι υπηρετεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Εξάλλου σ’ αυτή την κοινωνία που ζούμε, που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την αδικία και που κουμάντο κάνουν οι πλούσι-οι, οι καπιταλιστές, το σχολείο έχει το δικό του ρόλο: Να προετοιμάσει τους αυριανούς εργαζόμενους όπως τους χρειάζεται το εκμε-ταλλευτικό σύστημα, να διδάξει τη διαιώνιση του υπάρχοντος σάπιου συστήματος και τη διαφύλαξη της κερδοφορίας των λίγων.

Και εξηγούμαστε… Οι 4 στρατηγικοί στόχοι της Ευρωπαϊκής

Ένωσης μέχρι το 2020 περιλαμβάνουν τα εξής:

Επικέντρωση στις δεξιότητες και όχι στην ουσιαστική μόρφωση

Αποτελεί κεντρική κατεύθυνση της ΕΕ να αποκτούμε δεξιότητες με ημερομηνία λήξης, να διδασκόμαστε σκόρπιες γνώσεις, αποσπα-σματικές και να μην αποκτούμε ολόπλευρη μόρφωση. Να μένουμε μακριά από τη γνώση που μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να εί-μαστε δημιουργικοί στη ζωή μας, στη σκέψη μας συνολικά. Τη γνώση που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να αναπτυχθούν οι κλί-σεις μας, για να διαμορφώσουμε ολόπλευρα ανεπτυγμένη προσωπικότητα και να συμβά-λουμε στο γενικό σύνολο, στην πρόοδο της κοινωνίας.

Σχολείο κομμένο και ραμμένοστα μέτρα τους...

Ο στόχος που θέτει η ΕΕ είναι να διαμορ-φώσουμε συνείδηση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των εκμεταλ-λευτών, να διδαχθούμε τις “αξίες” της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας, του “ο θά-νατός σου-η ζωή μου”. Τις αρχές και τις αξίες που υποστηρίζουν ότι αυτό το σύστημα της εκμετάλλευ-σης και της αδικίας είναι αιώνιο. Ότι μπορεί “πλούσιοι και φτωχοί” να τα βρίσκουν και να ζουν αρμο-νικά. Μας θέλουν ενεργούς υπο-στηρικτές του συστήματός τους και της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σ’ αυτό επιστρατεύουν πολλές μεθόδους. Χαρακτηρι-στικό παράδειγμα αποτελούν τα καινούρια βιβλία της Πολιτικής Παιδείας στην Α’ και Β’ Λυκείου, όπως φυσικά και η ενίσχυση του

επιχειρηματικού πνεύματος με κάθε ευκαιρία, με τα προγράμματα επιχει-ρηματικότητας που υλοποιούνται στα σχολεία (π.χ. πρόγραμμα συνεργασίας με το Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων), όπου μας μαθαίνουν να σκε-φτόμαστε σαν καπιταλιστές, ενώ δεν είμαστε. Να υιοθετούμε την ανάγκη αύξησης της κερδοφορίας, άρα και της εκμετάλλευσης. Να αποδεχόμα-στε τον τρόπο που λειτουργεί το σά-πιο αυτό σύστημα που ζούμε.

“Φιλτράρισμα” των μαθητών με βάση την τσέπη των γονιών τους και στροφή στην πρόωρη κατάρτιση

Ενισχύεται η κατεύθυνση να γίνεται ξεσκαρ-τάρισμα με βάση το πόσο αντέχει η τσέπη των γονιών μας. Όσοι, δηλαδή, δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα, είτε να πετιόμαστε βίαια εκτός σχολείου, είτε να επιλέγουμε την ψευτοκατάρτιση της επαγγελματικής εκ-παίδευσης. Άλλωστε στόχος της ΕΕ και του μεγάλου κεφαλαίου είναι η μαζικοποίηση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης απ’ όπου τα αφεντικά θα αντλούν πολλά νέα, φθηνά εργατικά χέρια. Ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος για τη διαμόρφωση μιας κατάστασης όπου η 9χρονη εκπαίδευση θα θεωρείται υποχρέωση του κράτους και η όποια συνέχεια θα είναι κυρίως ατομική ευ-θύνη της οικογένειας.

Ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ επι-χειρήσεων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων

Προωθείται ο στόχος την ευθύνη της χρημα-τοδότησης των σχολείων και την διαμόρφωση σημαντικού μέρους του σχολικού προγράμμα-τος να μην την έχει το κράτος, αλλά διαφόρων ειδών χορηγοί-“ευεργέτες”. Έτσι, ένα μέρος της “μόρφωσης” και της “διαπαιδαγώγησης” των μαθητών να ανατίθεται κατευθείαν στις επιχειρήσεις-χορηγούς, όπως ήδη γίνεται και σ’ άλλες χώρες της ΕΕ.

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 7

Δεν κάνουμε βήμα πίσω! Παλεύουμε για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει!

Δε μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια! Κόντρα σε όλες αυτές τις κατευθύνσεις, κόντρα στην ΕΕ, το σύστημα και τις κυβερνήσεις που τους “προσκυνούν”, εμείς προτάσσουμε τα δικά μας όνειρα και ιδανικά. Παλεύουμε για το σχολείο που πραγματικά έχουμε ανάγκη και είναι ρεαλιστικό με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες, βάζοντας μπροστά τα όνειρά μας για μια ζωή με δικαιώματα, για τη ζωή που μας αξίζει.

Το σχολείο που έχουμε σήμερα, τέτοιο σχολείο είναι…

Και στην Ελλάδα, όπως και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι:

Και για την τεχνική εκπαίδευση τι μέλλει γενέσθαι;

Είναι διακηρυγμένος στόχος όλων των κυβερνήσεων της χώρας μας με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ “να αλλάξει βαθμιαία η αναλογία του μαθητικού πληθυσμού, που σήμερα κατευθύνεται κατά 75% προς το Γενι-κό Λύκειο και μόνον κατά 25% προς την τεχνι-κή εκπαίδευση, προς μια πιο ισοσκελισμένη κατανομή, που θα προσεγγίζει την ακριβώς αντίστροφη τάση των άλλων ευρωπαϊκών συ-στημάτων”.

Έτσι, τα τελευταία χρόνια, θέλουν να μας πείσουν ότι η τεχνικοεπαγγελματική εκπαί-δευση αναβαθμίζεται. Αναβαθμίζεται για ποιον όμως; Είναι αναβάθμιση για τις ανάγκες του

λαού και της νεολαίας να δίνονται βασικές δεξιότητες με ημερομηνία λήξης;Είναι αναβάθμιση να παίρνεις ένα πτυχίο

και μετά να εξετάζεσαι και να ξαναεξετάζε-σαι, να πιστοποιείσαι από μια σειρά εργοδο-τικές ενώσεις, πολλές φορές να βάζεις και απ’ την τσέπη σου, μπας και βρεις μια θέση κακοπληρωμένης δουλειάς;Είναι αναβάθμιση η μαθητεία και ο μι-

σθός-χαρτζιλίκι που ουσιαστικά σημαίνει τζά-μπα εργασία χωρίς δικαιώματα;Είναι αναβάθμιση να χρυσοπληρώνουμε

για αναλώσιμα, εργαλεία, να κάνουμε μα-θήματα σε διαδρόμους και να μην έχουμε καθηγητές;

Μετά το σχολείο τι;

Συνήθως ένα μεγάλο ποσοστό παιδιών που τελειώνουν το Λύκειο περνάνε σε κάποια σχολή ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Κι εκεί όμως, όπως και στο σχολείο, η κατάσταση δεν είναι ρόδινη. Το 20% των φοιτητών σε ΑΕΙ και το 50% σε ΤΕΙ αναγκάζονται παράλληλα με τις σπουδές τους να δουλεύουν για να τα βγάλουν πέρα. Το κόστος σπουδών είναι δυσβάσταχτο: Μια οικογένεια χρειάζεται 700-800 ευρώ κάθε μήνα για σίτιση, στέγαση, μετακίνηση και λοιπά έξοδα. Για να μην αναφέρουμε τα χρήματα για βιβλία, εργαστήρια, υλικοτεχνική υποδομή. Η νέα συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει κάνει ξεκάθαρο ότι θα συνεχίσει αυτήν την πολιτική. Σέβεται τις δεσμεύσεις και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που σημαίνει ολοένα και περισσότερο το χέρι στην τσέπη από τις λαϊκές οικογένειες, τεράστια υποχρηματοδότηση και αδυναμία λειτουργίας των σχολών, πτυχία που δε θα εξασφαλίζουν δου-λειά, αλλά συνεχές κυνήγι από την ανεργία στην επανακατάρτιση και την ψευτοδουλειά.

Αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί και με τη νέα κυβέρνηση. Η νέα συμφωνία επέκτασης του μνημονίου της νέας κυβέρνησης προβλέ-πει ότι δε θα δοθεί ούτε ευρώ για την εκπαί-δευση.

Μπορεί, λοιπόν, να άλλαξε ο Μανωλιός-κυ-βέρνηση, αλλά τα ρούχα δεν τα έβαλε αλλι-ώς… Και η νέα κυβέρνηση είναι πιστή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους μεγαλοεπιχειρη-ματίες που υπηρετεί, που θέλουν γνώση για λίγους και ψευτοκατάρτιση για τους πολλούς.Παραμένει:Το σχολείο που μας αναγκάζει να τρέχου-

με από το πρωί μέχρι το βράδυ στα φροντι-στήρια, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη,

το σχολείο που μας “φιλτράρει” με βάση το πορτοφόλι των οικογενειών μας.Το σχολείο της παπαγαλίας, των αποσπα-

σματικών γνώσεων, των εξαντλητικών ωρα-ρίων, με τις χιλιάδες ελλείψεις καθηγητών, με τα 30άρια τμήματα, με τα άδεια σχολικά ταμεία.Το σχολείο του ανταγωνισμού, του “ο

θάνατός σου, η ζωή μου”, που μας στερεί τη συλλογικότητα, τον ελεύθερο χρόνο, τη δυνα-τότητα να ασχοληθούμε με αυτά που θέλου-με, με τον αθλητισμό, τον πολιτισμό.Η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια για το

μέλλον.

Είναι αναβάθμιση η πρακτική άσκηση να γίνεται σε άσχετες ειδικότητες, τα εργαστήρια -αν υπάρχουν- να είναι απαρχαιωμένα και χρόνια πίσω από τις εξελίξεις στην τεχνολο-γία;

Μάλιστα προκλητικά μας λένε ότι οι σπου-δές στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και η μαθητεία είναι εισιτήριο για την αγορά εργασίας. Λες και λείπει η ειδικότητα από τους 1,5 εκατομμύρια ανέργους, τους αποφοί-τους από τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια.

Από όλα αυτά που κατά καιρούς λένε ένα πράγμα είναι αλήθεια: Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις που τη στηρίζουν “καί-γονται” να εξασφαλίσουν στους επιχειρη-ματικούς ομίλους, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές, το εργατικό δυναμικό που έχουν ανάγκη σήμερα, για να το ξεζουμί-ζουν και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Αυτό ακριβώς διασφαλίζουν οι μεταρρυθμίσεις και οι νόμοι για τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση που έχουν ψηφιστεί από τις προ-ηγούμενες κυβερνήσεις και που φυσικά δεν καταργεί και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥ-ΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Επιδίωξή τους είναι να ετοιμά-σουν τον αυριανό εργαζόμενο ακόμα πιο φθηνό, ακόμα πιο ευέλικτο και κινητικό, όπως τον αποκαλούν, να μην αμφισβητεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης, να μη γνωρίζει τα δικαιώματά του, πολύ περισσότερο να μη γνωρίζει τη δύναμή του.

8

Στον 21ο αιώνα, έναν αιώνα στον οποίο η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, έναν αιώνα στον οποίο υπάρχουν τεχνολογικά και επιστημονικά επι-τεύγματα που πριν από κάποια χρόνια δεν τα έβαζε ο νους του ανθρώπου, είναι παράλογο να υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε, να υπάρ-χουν σπίτια χωρίς ρεύμα, άνθρωποι που δεν έχουν φάρμακα, είναι παράλογο άνθρωποι να πεθαίνουν από ασθένειες που η επιστήμη μπορεί να αντιμετωπίσει, είναι παράλογο όλα αυτά που έχει κατακτήσει η επιστήμη και η τεχνολογία να μην είναι διαθέσιμα στο σύνο-λο της κοινωνίας.

Το σημερινό σύστημα, δεν έχει κριτήριο το πώς ο λαός θα ζήσει καλύτερα, πώς θα ικα-νοποιηθούν οι ανάγκες όλης της κοινωνίας. Σε αυτό το σύστημα, κριτήριο είναι το πώς οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεπιχει-ρηματίες θα αυξάνουν τα κέρδη τους, πώς θα αυξάνουν τα πλούτη τους από τον ιδρώτα και τη δουλειά των εργαζομένων.

Το σύστημα αυτό είναι άδικο για τους πολ-λούς και παράδεισος για τους λίγους. Σε αυ-τά τα πλαίσια αξιοποιείται η επιστήμη και η τεχνολογία.

Σήμερα που η ανθρώπινη γνώση συνεχώς διευρύνεται, κατακτά νέα πράγματα, ανακα-λύπτει, προχωρά, αυτήν τη γνώση σε όλους εμάς τη δίνουν με το σταγονόμετρο. Τη μόρ-φωση την έχουν κάνει εμπόρευμα, την εκπαί-δευση χώρο επιχειρηματικής δράσης.

Θέλουν να είμαστε τόσο δημιουργικοί, τόσο εφευρετικοί όσο χρειάζεται για να είμαστε χρή-σιμοι για το σύστημα. Την ίδια ώρα μας κρατάνε μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση που μπο-ρεί να μας δώσει τη δυνατότητα να κατανοούμε την πραγματικότητα, να είμαστε δημιουργικοί στη ζωή και τη σκέψη μας συνολικά.

Το σημερινό σύστημα ποδοπατά τις ιδιαί-τερες κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μας όταν δεν τα χρειάζεται και τα αφήνει να αναπτυ-χθούν μέχρι εκεί που τα έχει ανάγκη. Στόχος του σημερινού σχολείου είναι να ετοιμάσει τους αυριανούς εργαζόμενους όπως τους χρειάζεται το εκμεταλλευτικό σύστημα, να διδάξει τη διαιώνιση του σημερινού σάπιου συστήματος.

Όλα αυτά μας λένε πως αποτελούν “πρόο-δο”, κάνουν το άσπρο - μαύρο, ακριβώς γιατί θέλουν να κρύψουν πως το εκμεταλλευτικό σύστημά τους και η εκπαίδευση που διαμορ-φώνεται σε αυτό στοχεύει στο μυαλό μας. Μας ετοιμάζει για την εργασιακή περιπλά-νηση, την ανεργία, για την εκμετάλλευση ως αυριανούς εργαζόμενους.

Παλεύουμε για τη μόρφωση και τη ζωή με δικαιώματα που έχουμε πραγματικά ανάγκη και είναι ρεαλιστικά με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες που υπάρχουν. Πα-λεύουμε για ένα σχολείο που θα μας μορφώνει πολύπλευρα και ουσιαστικά, που θα μας ετοιμάζει να αντιμετωπίσουμε δημιουργικά την εργασία και τη ζωή μας, όποιο επάγγελμα και αν ακολουθήσουμε.

Για ένα σχολείο που θα ανοίγει τους ορίζοντές μας και θα μας βοηθάει να αναπτύσ-σουμε ολόπλευρα την προσωπικότητά μας. Που θα μας βοηθάει να οργανώνουμε τη σκέψη και τη ζωή μας, τη συλλογική μας δραστηριότητα μέσα και έξω από το σχολείο, σύμφωνα με τις ανάγκες της ηλικίας μας. Ένα σχολείο που θα συμβάλλει στην σφαι-ρική ανάπτυξη του συνόλου των ικανοτήτων μας και θα καλλιεργεί, θα δίνει ώθηση στις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μας, στην πρωτοβουλία και την εφευρετικότητά μας.

Ένα σχολείο που θα μας στηρίζει από το πρώτο μας βήμα ώστε να μπορέσουμε να συμβάλουμε από τη μεριά μας στην πραγματική πρόοδο της κοινωνίας για έναν καλύτερο κόσμο. Που θα μας δίνει το απαραίτητο υπόβαθρο ώστε να μπορούμε να προσεγγίζουμε τον πλούτο της γνώσης που έχει κατακτήσει η ανθρωπότητα και θα μας βοηθά να κατανοούμε και να ερμηνεύουμε τη φύση, τον κόσμο που ζούμε και την κοινωνική εξέλιξη. Που θα μας δίνει τα εφόδια ώστε να μπορούμε να παρακολου-θούμε την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, να αξιοποιούμε τα επιτεύγματά τους για την περαιτέρω ανάπτυξη της παραγωγής, για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών.

Ένα σχολείο που θα προβάλλει ως στάση ζωής τις αξίες της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης, που θα μας διδάσκει, θα μας διαπαιδαγωγεί και στην πράξη με τη λογική “όλοι για έναν και ένας για όλους”.

Παλεύουμε για ένα σχολείο όπου όλοι θα είμαστε ίσοι απ’ όπου και αν κρατάει η σκούφια μας, ανεξάρτητα από το χρώμα του δέρματός μας, όποια θρησκεία κι αν έχουμε. Ένα σχολείο με σύγχρονες υποδομές, με βιβλία και καθηγητές παντού, με εργαστήρια που θα μας βοηθούν να κατανοούμε καλύτερα όσα διδασκόμαστε.

Ένα σχολείο όπου όλοι οι μαθητές θα μορφωνόμαστε το ίδιο.

Ένα σχολείο που θα είναι δωρεάν για όλα τα παιδιά, που κανείς δε θα πληρώνει για τίποτα, κανένας μαθητής δεν θα χρειάζεται να πάει φροντιστήριο, ένα σχολείο δηλαδή χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις, που δεν θα κοιτάει τις οικογένειές μας στην τσέπη και δεν θα μας φιλτράρει με βάση το πορτοφόλι των γονιών μας.

Ένα σχολείο ενιαίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία τάξη, 12χρονο και υποχρεωτικό για όλα τα παιδιά.

Παλεύουμε για το σχολείο που ταιριάζει

Παλεύουμε για ένα σχολείοδωρεάν και για όλους

Παλεύουμε για ένα σχολείοπου θα μας μορφώνει ουσιαστικά

στα όνειρα και τις ανάγκες μας!

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 9

Στο ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο η τεχνική εκπαίδευση δεν θεωρεί-ται, ούτε αντιμετωπίζεται σαν κατώτερη, όπως συμβαίνει σήμερα.

Σήμερα αντί για γνώση μας δίνουν δεξιότητες. Απόκτηση δεξιοτήτων όμως σημαί-νει απόκτηση σκόρπιων “γνώσεων” με ημερομηνία λήξης, που γρήγορα ξεπερνι-ούνται με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν και να καθιστούν ξεπερασμένο και τον κάτοχό τους, δηλαδή όλους εμάς που τις αποκτούμε.

Στο ενιαίο, δωδεκάχρονο, υποχρεωτικό σχολείο αναγνωρίζεται η ανάγκη που υπάρχει στην κοινωνία να έχει τεχνίτες, τεχνικούς και επαγγελματίες.

Όμως καλός τεχνίτης – τεχνικός - επαγγελματίας είναι αυτός που κατακτάει στέρεη γνώση για να μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη της τεχνικής και να συμμετέχει σε αυτή και όχι αυτός που τρέχει λαχανιασμένος πίσω από την παραμικρή μεταβολή της τεχνολογίας κυνηγώντας καταρτίσεις επί πληρωμή.

Γι’ αυτό η επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να δίνεται μετά την ολοκλήρωση του ενιαίου, δωδεκάχρονου, υποχρεωτικού σχολείου και φυσικά να δίνεται δημόσια και δωρεάν σε όσους θέλουν να την ακολουθήσουν.

Αυτό σημαίνει πραγματική αναβάθμιση της επαγγελματικής εκπαίδευσης, για αυ-τό έχουμε συμφέρον λοιπόν να παλέψουμε και εμείς.

Μετά την ολοκλήρωση του ενιαίου, δωδεκάχρονου, υποχρεωτικού σχολείου ο καθένας από μας θα μπορεί να επιλέξει είτε να ακολουθήσει την επαγγελματική εκπαίδευση, μέσα από επαγγελματικές σχολές από τις οποίες θα παίρνει πτυχίο με επαγγελματική επάρκεια χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη πιστοποίηση, είτε μπο-ρεί να προχωρήσει στην ανώτατη εκπαίδευση που θα είναι ενιαία, δημόσια και δωρεάν, θα παρέχει υψηλού επιπέδου πανεπιστημιακή μόρφωση για όλους τους φοιτητές, με πλήρη επιστημονική επάρκεια και επαγγελματική ικανότητα στα αντί-στοιχα αντικείμενα.

Κάθε νέος θα έχει τη δυνατότητα να ειδικεύεται στο επάγγελμα που επιλέγει με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις στην επιστήμη και την τεχνολογία, στον κλάδο ειδί-κευσής του και το πτυχίο θα είναι μοναδική προϋπόθεση για το επάγγελμα.

Παλεύουμε για το σχολείο που ανταπο-κρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και την κοινωνία που μπορεί να το κάνει πραγ-ματικότητα.

Την σοσιαλιστική κοινωνία που κριτήριο θα έχει την ικανοποίηση των αναγκών του λαού και των παιδιών του. Όπου ο πλούτος δε θα μαζεύεται στα χέρια των λίγων, αλλά θα ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν. Παλεύουμε για την σοσιαλιστική κοι-

νωνία που απελευθερώνει τον ίδιο τον άνθρωπο και τις δυνατότητές του, την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, της ζωής με δικαιώματα.

Παλεύουμε για να μπορούμε όλοι να συνεχίσουμετις σπούδες μας όπως ονειρευόμαστε!

Παλεύουμε για ουσιαστικήεπαγγελματική εκπαίδευση

της πραγματικής ελευθερίας!

Αγωνιζόμαστεγια την κοινωνία

10

Σε άκουσαΝα λες ότι αν η κυβέρνηση φέρει την παράταση του μνημονίου για ψήφιση

στη Βουλή (ναι, σιγά…), θα την ψηφίσεις με χέρια και με πόδια. Δυστυχώς, Άδωνι, θα πρέπει να κάνεις λίγους μήνες υπομονή μέχρι το καινούργιο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σε άκουσαΝα λες ότι όποτε απουσιάζουν οι προφυλακισμένοι ναζιστές της ΧΑ, η Βουλή

δε θα μπορεί να πάρει αποφάσεις. Να τη χαίρεστε εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ τη Ζωίτσα.

Το μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ

Πριν από λίγες εβδομάδες η νέα κυβέρνηση υπέγραψε με τους “Ευρωπαίους εταίρους” μια συμφωνία για 4μηνη παράταση της δανειακής σύμβασης που είχε υπογράψει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η σύμβαση αυτή συνοδεύεται από το γνωστό “μνημόνιο”, δηλαδή από όλους τους νόμους που έχουν χειροτερέψει τη ζωή τη δική μας και των οικογενειών μας τα τελευταία χρόνια. Μάλιστα, με αυτή τη συμφωνία η συγκυβέρνηση δεσμεύτηκε, μεταξύ άλλων, να μην καταργήσει κανέναν από αυτούς τους νόμους, να συνεχιστεί η εποπτεία από την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ (δηλαδή τη γνωστή τρόικα που τώρα λέγεται “θεσμοί”), να καταργήσει επι-δόματα, να αυξηθούν οι φόροι στον λαό (βλ. ΦΠΑ) και άλλα... Είπαν επίσης ότι θα εξετάσουν πώς μπορούν να μειώσουν τις ήδη ελάχιστες δαπάνες για την παιδεία! Ακόμα δεσμεύτηκαν να μην προχωρήσουν ούτε στις ελάχιστες εξαγγελίες που έκαναν προεκλογικά, όπως π.χ. για την αύξηση του βασικού μισθού, αν δεν συμφωνήσουν οι εργοδότες.

Συμπέρασμα: το μνημόνιο δεν τελείωσε, όπως επιμένουν να λένε, υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στις τηλεοράσεις. Αντίθετα είναι εδώ, ενώ κατά το καλοκαιράκι, που θα λήξει η παράταση, πρέπει να ετοιμαζόμαστε για το επόμενο...

Τα ίδια με τους προηγούμενους (και στην Παιδεία…)

«Υπάρχει ένας τρέχων προϋπολογισμός και στα πλαίσιά του κινούμαστε». Η συγκεκριμένη δή-λωση ανήκει στον νέο υπουργό Παιδείας Α. Μπαλτά. Τι προβλέπει όμως για την Παιδεία ο “τρέχων προϋπολογισμός”, τον οποίο ψήφισε η προηγούμενη συγκυβέρνηση και δεσμεύεται να τηρήσει η σημερινή; Οι δαπάνες είναι και πάλι μειωμένες σε σχέση με πέρσι, με αποτέλεσμα η συνολική μείωση από το 2009 έως το 2015 να φτάνει τα 2,663 δισ. ή αλλιώς 35,6%! Η νέα κυβέρνηση όμως έχει δεσμευτεί απέναντι στην ΕΕ ότι δε θα καταργήσει κανέναν από τους “μνημονιακούς νόμους” των τελευταίων ετών. Σε έναν από αυτούς προβλέπεται ότι οι δαπάνες του υπουργείου Παιδείας θα συνεχίσουν να μειώνονται, με στόχο το 2018 να έχουν μειωθεί κατά 42,4% σε σχέση με το 2009! Άρα και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα συνεχίσουν να αυξάνονται οι ελλείψεις καθηγητών, ο αριθμός των μαθητών στα τμήματα, τα σχολεία χωρίς πετρέλαιο κ.λπ. Και όλα αυτά για να τσεπώνουν δισεκατομμύρια οι καπιταλιστές και να αποπληρώνεται το κρατικό χρέος που δημιούργησαν αυτοί και όχι εμείς και οι οικογένειές μας.

Το ΣΥΡΙΖο-ελληνικό λεξικό

Μπορεί η νέα συγκυβέρνηση να μην έχει αλλάξει τίποτα από την πολιτική που ακολουθούσε η προηγούμενη, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι έχει φέρει ριζικές αλλαγές στη… διατύπωση. Όλο και περισσότεροι είναι όμως αυτοί που διαμαρτύρονται ότι δεν καταλαβαίνουν τι θέλουν να πουν τα κυβερνητικά στελέχη. Η κυβέρνηση δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Ήδη βρίσκεται σε διαδικασία συγγραφής το νέο, επίτομο, ΣΥΡΙΖο-ελληνικό λεξικό! Ο “Οδηγητής” εξασφάλισε το προσχέδιο του λεξικού και δημοσιεύει σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ένα μικρό κομμάτι του:

Θεσμοί, (θe’zmi), ουσιαστικό αρσενικό πληθυντικός: η τρόικα, δηλαδή οι εκπρόσωποι των ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Πρόσφατα ονομάζεται και “Brussels Goup” (BG).

Πρόγραμμα, (‘proγrama), ουσιαστικό ουδέτερο: το μνημόνιο. Δημιουργική ασάφεια, (�imiur’�jici a’safia), θηλυκό ενικός: η νέα παπάτζα που ανακάλυψαν

για να φέρνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα και να νομίζουν ότι δεν το παίρνουμε είδηση.Τρέλες, (‘treles), ουσιαστικό θηλυκό πληθυντικός: έτσι χαρακτηρίζονται από βουλευτές του

ΣΥΡΙΖΑ οι διεκδικήσεις του λαού και της νεολαίας, όπως η διεκδίκηση μέτρων προστασίας για τους ανέργους…

Πάνω από τα 700 ευρώ είσαι “πλούσιος”…

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο περιθώριο του οικονομικού φόρουμ “Αμπροσέτι”, που διεξάχθηκε στο Κόμο της Ιταλίας, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης είπε ανάμεσα στα άλλα: «Δεν υποσχεθήκαμε τα πάντα στους πάντες, δεν κάναμε ανεύθυνες υποσχέσεις. Αν δείτε το πρόγραμμά μας, δεν υποσχεθήκαμε ούτε ένα ευρώ σε όποιον βγάζει πάνω από 700 ευρώ το μήνα. Όλες οι υποσχέσεις που δώσαμε, όπως για μικρές αυξήσεις (…) απευθύνονται σε ανθρώ-πους που είναι κάτω από το όριο της απόλυτης φτώχειας». Ο υπουργός επιβεβαιώνει λοιπόν ότι όποιος δεν τον έχει κόψει ακόμα λόρδα δεν έχει να περιμένει τίποτα από την κυβέρνηση. Όμως ακόμα και τα ψίχουλα για όσους βρίσκονται σε ακραία φτώχεια παίζεται αν θα δοθούν, καθώς ο ίδιος είπε: «Ελπίζουμε ότι αυτές οι ελάχιστες υποσχέσεις (…) θα τις εκπληρώσουμε μέσα στο χρονοδιάγραμμα. Αν αυτό σημαίνει ότι τους επόμενους μήνες κατά τη διάρκεια των διαπραγ-ματεύσεων θα αναβάλουμε ή θα καθυστερήσουμε την εφαρμογή των υποσχέσεών μας, θα το κάνουμε». Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι δηλαδή…

…εκτός αν είσαι εφοπλιστήςΚαι ενώ λέγονται όλα τα παραπάνω, έρχονται κάποια στοιχεία να μας υπενθυμίσουν ότι στον

καπιταλισμό τα πλούτη των λίγων προϋποθέτουν φτώχεια, ανεργία και εκμετάλλευση για τους πολλούς. Συγκεκριμένα:

Ο ελληνικός εμπορικός στόλος έχει σήμερα τη μεγαλύτερη αξία σε όλο τον κόσμο, που υπολο-γίζεται σε 106 δισ. δολάρια και περιλαμβάνει το 19% των τάνκερ όλου του πλανήτη.

Οι 4 μεγαλύτεροι Έλληνες πλοιοκτήτες είναι δισεκατομυριούχοι με συνολική περιουσία 7,6 δισ. δολαρίων.

Όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες με ελληνική σημαία κατέβαλαν για το 2013 συνολικούς φόρους 80 εκατ. ευρώ.

Την ίδια στιγμή τα ελάχιστα ελληνικά πληρώματα που έχουν απομείνει στα πλοία υπό ελληνική σημαία κατέβαλαν για το ίδιο έτος 152 εκατ. ευρώ. Σχεδόν τα διπλά δηλαδή από τις ναυτιλιακές εταιρείες!

Εννοείται ότι η συγκυβέρνηση δεν έχει ψελλίσει τίποτα για την κατάργηση των πάνω από 50 φοροαπαλλαγών που έχουν οι εφοπλιστές…

ΜΙΚΡΕΣΑΓΓΕΛΙΕΣ

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 11

Στις παραπάνω φωτογραφίες βλέπουμε τον υπουργό Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη (με τη σύζυγό του) να δίνει πρώτος ο ίδιος το παράδειγμα του “λιτού βίου”, τον οποίο από την πρώτη στιγμή μας κάλεσε να ακολουθήσουμε. Είναι να σπαράζει η καρδιά σου… Όπως πληροφορούμαστε έχει ήδη ανοίξει τραπεζικός λογαριασμός για τη στήριξη του υπουργού. Όλοι μπορούμε να βοηθή-σουμε!

The voice

Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται στα blind auditions του “Τhe Voice” και πρωτοτυπεί. Ακολου-θώντας τις οδηγίες των coach επέλεξε να πει ένα τραγούδι που του πάει… Το τραγούδι λέγεται “Συμφωνία” (επανεκτέλεση του γνωστού τραγουδιού “Μνημόνιο”)… Απέναντί του στις καρέκλες των τεσσάρων coach κάθονται οι Κριστίν Λαγκάρντ (ΔΝΤ), ο Γιούνκερ (ΕΕ), ο Μάριο Ντράγκι (ΕΚΤ) και ο Φέσσας ( πρόεδρος του ΣΕΒ). Με το που ξεκινάει το τραγούδι η φωτεινή επιγραφή “Σε θέλω” ανάβει στην καρέκλα της Κριστίν Λαγκάρντ που προλαβαίνει και πατάει το κουμπί πριν από τον πρόεδρο του ΣΕΒ. Όσο ανεβαίνει ο Αλέξης με “φαλτσέτα”, “ψεύτικες” και “γυρίσματα” τόσο δεν κρατιούνται και οι άλλοι δύο coach που τελικά γυρνάνε κι αυτοί… Ποιον θα επιλέξει τελικά ο Αλέξης; Η συνέχεια επί της οθόνης…

Δύσκολη η λύση… Σωστή απάντηση: το Δ!!! Αναγκαία διευκρίνιση: Οι φράσεις σε εισαγωγικά ανήκουν στον υπουργό Παιδείας της κυβέρ-

νησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Αριστείδη Μπαλτά! Αυτά απάντησε σε συνάντηση που είχε με αντιπροσωπεία εκπαιδευτικών (4 Μάρτη 2015)! Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις σίγουρα δεν είναι συμπτωματική… Απ’ ό,τι φαίνεται η νέα κυβέρνηση συνεχίζει να πετσοκόβει το δικαί-ωμά μας στη μόρφωση… με “μπαλτά”.

Υ.Γ.: Και για τους πιο δύσπιστους να και μία ακόμη δήλωση του υπουργού Παιδείας: «Ζητώ από τους γονείς και τους μαθητές όταν βάζουν στις επιλογές τους πανεπιστήμια που είναι μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, να φροντίσουν να έχουν καταρχήν την δυνατότητα να φοιτήσουν τα παιδιά τους εκεί». Φήμες που θέλουν μαζί με το μηχανογραφικό να καταθέτουμε και Ε9 ελέγχονται για την εγκυρότητά τους…

Απέναντι στο αίτημα για αύξηση της

κρατικής χρηματοδότησης στην Παι-

δεία ποιος θα μπορούσε να απαντή-

σει ότι «οικονομικές απαιτήσεις δεν

μπορούν να υλοποιηθούν» και ότι

«χρήματα στους εκπαιδευτικούς και

στην εκπαίδευση δεν θα πέσουν»;

Quizγια πολύ δυνατούς λύτες!

Ο λιτός βίος του Γιάνη (με ένα “ν”)

Α) Η Κριστίν

Λαγκάρντ

Β) Ο Α. Μπαλτάς,

ο καινούργιος

υπουργός Παιδείας

Γ) Ο Α. ΣαμαράςΔ) όλα τα

παραπάνω

Δείτε στην TV

Τα τελευταία χρόνια, μετά τις αποκαλύψεις Σνόουντεν έχουν πληθύνει οι αναφορές στις παρακολουθήσεις είτε μέσω διαδικτύου, είτε και μέσω των καθιερωμένων μορ-φών επικοινωνίας. Θυμίζουμε ότι στον Σνόουντεν χρεώνε-ται η αποκάλυψη ότι η NSA (Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ) παρακολουθεί εκατομμύρια τηλεφωνικές κλή-σεις και στο πλαίσιο του προγράμματος παρακολούθησης “Prism” μπορεί μέσω των server 9 διαδικτυακών κολοσσών (όπως οι “Google”, “Facebook”, “Microsoft”, “Yahoo” και “Apple”) να έχει πρόσβαση στα e-mail, τις διαδικτυακές συνομιλίες κάθε είδους, να έχει ουσιαστικά εικόνα από όλη τη διαδικτυακή κίνηση ενός χρήστη. Δηλαδή ομολό-γησαν ότι μπορούν να παρακολουθούν όλους τους χρήστες του διαδικτύου.

Πιο πρόσφατα, παρόμοια στοιχεία δίνει η Διεθνής Αμνηστία. Ανεξάρτητα από το κίνητρο για το οποίο δημοσιοποιούνται, εμείς τα καταγράφουμε γιατί δείχνουν ότι το μέσο που λέγεται διαδίκτυο δεν είναι και τόσο αθώο όσο παρουσιάζεται. Οι παρακο-λουθήσεις όλων των μέσων επικοινωνίας δίνουν και παίρνουν…

Τι λένε τα στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας;

Σύμφωνα με έρευνα, το σύστημα παρακολούθησης των ΗΠΑ είναι πολύ καλά οργα-νωμένο και μάλιστα έχει και συμμάχους. Μαζί με την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο σχηματίζουν την “Five Eyes Alliance” (Συμμαχία των πέντε οφθαλμών). Με τις παραπάνω χώρες η Αμερική μοιράζεται τα αποτελέσματα των παρακολουθήσεων αυτών. Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι το σύστημα «συλλέγει καθημερινά πέντε δισεκατομμύρια αρχεία με στόχο τον εντοπισμό της θέσης ενός ατόμου με βάση το κινητό και 42 δισεκατομμύρια αρχεία διαδικτύου το μήνα, μεταξύ των οποίων και e-mail και ιστορικά αναζήτησης. Ο όγκος αυτός των δεδομένων εξα-πλώνεται σε ένα δίχτυ που παρακολουθεί 193 χώρες σε όλο τον κόσμο».

Το ήξερες ότι… Κατάσκοποι από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο μπορούν να ανοίξουν το μικρόφω-

νο του κινητού σου και να ακούσουν τις συνομιλίες σου, ακόμα και αν έχεις κλειστό το τηλέφωνό σου;

Μπορούσες να φανταστείς ότι…Κάθε μέρα οι ΗΠΑ συλλέγουν 5 δισ. τοποθεσίες από τα κινητά μας τηλέφωνα;

Πώς θα σου φαινόταν αν…Ήξερες ότι κάποιος κατέχει έναν ειδικό λογισμικό που είναι σε θέση να ενεργοποιεί

κρυφά την webcam φορητών υπολογιστών από απόσταση, και μάλιστα χωρίς να ανάβει καν το λαμπάκι ένδειξης; Σύμφωνα με τη “Washington Post” (6/12/2013) τέτοιο λογισμικό έχει στην κατοχή του το FBI… Πέρα βέβαια από το FBI παρόμοια εφαρμογή κυκλοφορεί και ευρέως στο διαδίκτυο και αφορά τόσο τα laptop όσο και τις κάμερες των smartphones και, εννοείται τοποθετείται στην εκάστοτε συσκευή εν αγνοία του χρήστη…

Όπως αποκαλύφτηκε πρόσφατα…Για κατασκοπευτικούς σκοπούς οι αμερικανικές και βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες

Πληροφοριών είχαν δημιουργήσει το λογισμικό “Regin”, που δρούσε ως ιός, μόλυνε απομακρυσμένους υπολογιστές και υπέκλεπτε τα δεδομένα τους...

Και μετά;Εννοείται βέβαια ότι το όλο σκηνικό δε σταματάει στην παρακολούθηση. Συλλέγο-

ντας τέτοιες πληροφορίες μπορούν να διαμορφώνουν στοιχεία για τη συμπεριφορά μας, για τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του καθενός, αποθηκεύουν και επε-ξεργάζονται αυτόν τον όγκο πληροφοριών, ενώ μπορούμε να υποθέσουμε πόσα κέρ-δη μπορεί να αποφέρει το εμπόριο τέτοιων στοιχείων μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών υπηρεσιών ασφαλείας, διαφημιστικών εταιρειών και των διαδικτυακών κολοσσών… Τελικά είναι όλα τόσο αθώα;

Σε πολλά σχολεία εδώ και πολλά χρόνια μοιράζεται στους μαθητές ένα

βιβλιαράκι που στο εξώφυλλό του γράφει “Ευρώπη: Το περιοδικό

γνώσεων για νέους”. Προσπερνώντας το εξώφυλλο με τους πανευτυ-

χείς μαθητές που τρέχουν στο προαύλιο ενός σχολείου με δέντρα, παγκάκια

και γήπεδο πολυτελείας (που μάλλον μας παραπέμπει σε κάνα ιδιωτικό κο-

λέγιο όπου θα πηγαίναμε αν οι γονείς μας ήταν βιομήχανοι ή εφοπλιστές)

οι μαθητές βρίσκονται μπροστά σε καλοστημένα κουΐζ γνώσεων και διάφο-

ρες εργασίες… Ένας μαθητής λοιπόν απάντησε σε μία από τις εργασίες….

«Εργασία: Αναλογιστείτε την καθημερι-νότητά σας και την καθημερινότητα της οικογένειάς σας. Πού εμφανίζεται η ΕΕ; Βρείτε ορισμένα παραδείγματα! Σκεφτείτε τα τρόφιμα και τα χρήματα, το σχολείο, τις σπουδές και τα ταξίδια, τις αγορές και την απασχόληση».

Ας τα πάρουμε λοιπόν και εμείς με τη σειρά:Τρόφιμα: Βλέπω παντού. Γεμάτα ράφια στα

super market. Από την άλλη βλέπω και τη μά-να μου να προσπαθεί να βγάζει πρόγραμμα με το τεφτέρι για το φαΐ της εβδομάδας… Ακούω επίσης ότι λόγω της ΕΕ εισάγουμε μια σειρά προϊόντα που θα μπορούσαμε να πα-ράγουμε εδώ…

Xρήματα: Ευρώ. Αλλά πούντο; Και πέρα απ’ αυτό έχουμε μια σειρά ελλείψεις στο σχολείο, έχουμε λογαριασμούς στο σπίτι που φουσκώ-νουν και η νέα κυβέρνηση μάς καλεί να τους πληρώνουμε, όπως και οι προηγούμενοι. Δεν έχουμε το ένα, δεν έχουμε τ’ άλλο και αυτό γιατί πρέπει να πληρώνουμε το χρέος που δε δημιούργησε ο λαός.

Σχολείο: στο σχολείο έχουμε μια σημαία της ΕΕ. Αλλά δεν έχουμε πετρέλαιο και ξε-παγιάζουμε το χειμώνα. Μας λένε για την ΕΕ επίσης στα μαθήματα, για το πόσο καλή είναι, πόσα έχει προσφέρει. Αυτά βέβαια υπάρχουν μόνο στα βιβλία γιατί στη ζωή τη δικιά μου και της οικογένειάς μου η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο…

Σπουδές: μόρφωση-εμπόρευμα. Λεφτά για φροντιστήρια και αν καταφέρεις και περάσεις κάπου χρειάζεται ένας μισθός για να σπου-δάσεις. Και μετά τις σπουδές; Να ψάξω για δουλειά στο εξωτερικό; Να πρέπει να αλλάξω χώρα δηλαδή; Κι αυτό τώρα είναι καλό;

Ταξίδια και αγορές: έχω ακούσει για κάτι φτηνά hostel έξω… αλλά εδώ προσπαθώ να αποφύγω τους ελεγκτές στο μετρό για να φτά-

σω μέχρι τον Πειραιά να πιω έναν καφέ… Τι ταξίδια μου λες και αγορές…

Απασχόληση: όπου ακούω ΕΕ ακούω κι απασχόληση. Δουλειά πουθενά. Δουλειά κα-νονική, σταθερή, με ωράριο, με ασφάλιση, με μισθό για να μπορείς να ζήσεις. Έχω και έναν αδερφό που δουλεύει λέει για ένα 5μηνο.. για ένα 5μηνο!

Επίλογος

Έτσι λοιπόν λέει ένας μαθητής ότι εμφανίζεται η ΕΕ στη καθημερινότητα τη δικιά του και της οικογένειάς του. Και έτσι είναι, αφού η πολιτική που χα-ράσσει η ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια και θα χαράσσει όσο υπάρχει ευθύνεται για όλα τα παραπάνω.

Η ΕΕ είναι των βιομηχάνων, των εφο-πλιστών και όσων ζουν από τη δουλειά των γονιών μας. Γι’ αυτό δίνει ζεστό χρήμα και στήριξη στους μεγαλοεπι-χειρηματίες. Φτιάχτηκε από αυτούς και δουλεύει γι’ αυτούς, κι ας προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο.

Η Συντακτική Επιτροπή του “Οδηγητή”

Παρακολουθούν τα πάντα και δεν έχουν πρόβλημα να το δημοσιοποιούν…

Μια διαφορετική απάντησησε μια σχολική εργασία για την ΕΕ…

12

Τα πάντα είναι “bullying”;

Είναι σαφές ότι το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά μέσω μιας γενίκευσης, που επιχειρείται πολλές φορές μέσα και από ασαφείς ορισμούς. Δε λύνεται το πρόβλημα με το να βάζουμε τα πάντα κάτω από μια ταμπέλα (π.χ. bullying). Ποιος δεν έχει πάρει μέρος για παράδειγμα σε ανούσιους καυγάδες μεταξύ φίλων; Ποιος δεν είπε, πάνω στα νεύρα του, και μια κουβέντα παραπάνω σε ένα συμμαθητή του στο διάλειμμα ή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, πράγματα που σχεδόν αμέσως ξεχνιούνται και μετά τα θυμόμαστε και γελάμε;Άλλο αυτό και άλλο το απαράδεκτο φαινόμενο η αδυναμία -πνευματική ή σωματική- ενός μαθητή να γίνεται στόχος επιθέσεων με διάφορες μορφές.

Όταν αυτό το συγκεκριμένο μπερδευτεί με άλλα γεγονότα τότε δεν μπορεί και να αντιμετωπιστεί. Ένα ακόμα παράδειγμα: Όταν σε ένα σχολείο συμβαίνει μια ρατσιστική επίθεση απέναντι π.χ. σε έναν μετανάστη μαθητή, τότε αυτό πρέπει να λέγεται με το όνομά του, δηλαδή ρατσιστική επίθεση και ως τέτοιο να αντιμετωπίζεται από τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς, και όχι να τσουβαλιάζεται με το “bullying”. Όταν τόσο διαφορετικά πράγματα μπλέκονται μεταξύ τους, ακόμα και αν αλληλοτροφοδοτούνται, τότε κρύβο- νται οι αιτίες και κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί, ιδιαίτερα αυτό καθεαυτό το πρόβλημα της στοχοποίησης της σωματικής ή πνευματικής αδυναμίας ενός μαθητή.

“Bullying” ή “σχολικός εκφοβισμός”

Πολλή συζήτηση γίνεται τα τελευταία χρόνια στα σχολεία, σε εφη-

μερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές κ.λπ. γύρω από το φαινόμενο του

“σχολικού εκφοβισμού”, όπως αποδίδεται συνήθως στα ελληνικά

ο όρος “bullying”. Μάλιστα από το 2011 η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από

το υπουργείο Παιδείας ως “Ημέρα κατά της Βίας στο Σχολείο”. Περί τίνος

πρόκειται όμως; Ένας από τους ορισμούς που δίνεται στο συγκεκριμένο

φαινόμενο είναι ο παρακάτω: «ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια μορφή

βίας με τρία κύρια χαρακτηριστικά: α) συνειδητή επιθετική συμπεριφορά

κάποιου/ων εναντίον άλλου/ων, β) έχει επαναλαμβανόμενο χαρακτήρα και

γ) υπάρχει σαφής διαφορά ισχύος (π.χ., σαφής υπεροχή φυσικής δύναμης

ή κοινωνικής ισχύος του εκφοβιστή-θύτη σε σχέση με τον στόχο-θύμα)».

Η “ρίζα” του προβλήματος…

Ας γυρίσουμε όμως στο ζήτημα του “σχολικού εκφοβισμού”: Το πρόβλημα ξεκινά από το ίδιο το σύστημα που γεννάει βία. Που καλλιεργεί “αξίες” όπως ο ανταγωνισμός, η αντίληψη “ο θάνατός σου η ζωή μου”. Αυτό που ακούει από παντού σήμερα ο μαθητής είναι ότι πρέπει “να κοιτάει την πάρτη του”, να βρει έναν τρόπο να βολευτεί ο ίδιος και να μην νοιάζεται για το τι κάνουν οι άλλοι. Πολύ περισσότερο, να μην ασχολείται με αγώνες, διεκδικήσεις κ.λπ., πράγματα τα οποία θεωρούνται ξεπε-ρασμένα και χωρίς κανένα όφελος. Και όλα αυτά προφανώς αναπαράγονται και από το εκπαιδευτικό σύστημα. Κατά συνέπεια δεν

Μόνη λύση η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα μεταξύ των μαθητών

μπορεί κανείς να πέφτει από τα σύννεφα όταν αυτές οι σάπιες “αξίες” παίρνουν τη μορφή μιας τέτοιας επιθετικής συμπεριφοράς. Πάνω σε αυτό το πρόβλημα έχει στηθεί μία ολόκληρη επιχείρηση, που πέραν των άλλων συμμετέχουν ΜΚΟ. Δε θα λύσουν όμως το πρόβλημα οι διάφορες ΜΚΟ που μυρίστηκαν πάλι κονδύλια και έτρεξαν, ούτε οι παρεμβάσεις εισαγγελέων, ούτε οι “περιπολίες” μαθητών και καθηγητών σε ρόλο αστυνομικού στα διαλείμματα, που σκαρφίζονται ορισμένοι «αρμόδιοι».

Εμείς θα δώσουμε τη λύση

Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος κατά συνέπεια δεν μπορεί παρά να βρίσκεται στην αναζήτηση των ακριβώς αντίθετων αξιών από αυτές που μας προβάλλουν. Ενώ το σχολείο είναι συλλογικός χώρος, σήμερα δε λειτουργεί έτσι. Στη θέση του ανταγωνισμού πρέπει να βάλουμε την ομαδικότητα, την αλληλοβοήθεια, την αλληλεγγύη, να γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμμαθητές μας. Στη θέση του ατομισμού να μπει η συλλογικότητα. Στη θέση της αδιαφορίας για το τι συμβαίνει γύρω μας, να βάλουμε την οργανωμένη διεκδίκηση. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής μαθητών από μαθητές να βάλουμε το σύνθημα: Ένας για όλους και όλοι για έναν! Οι ίδιοι οι μαθητές “περιφρουρούμε” τους συμμαθητές μας, μπαίνουμε εμπόδιο σε όσους το παίζουν και είναι τσάμπα μάγκες με την αδυναμία κάποιου. Μαζί είμαστε πιο δυνατοί.Η συζήτηση για την αντιμετώπιση του “σχολικού εκφοβισμού”, αλλά και για τη στήριξη και αλληλεγγύη προς τους συμμαθητές μας που αντιμετωπίζουν ένα οποιοδήποτε πρόβλημα (οικονομικό, υγείας κ.λπ.), πρέπει να ανοίξει πρώτα και κύρια ανάμεσα στους ίδιους τους μαθητές, μέσα στα 5μελή και 15μελή, στους συλλόγους των εκπαιδευτικών και των γονιών. Ταυτόχρονα με τη συλλογική μας διεκδίκηση για τη ζωή και το σχολείο που μας αξίζει πρέπει και μπορούμε να βάλουμε φραγμό και σε φαινόμενα όπως αυτό του “σχολικού εκφοβισμού”.

Οι ίδιοι οι μαθητές, οργανώνοντας τη συλλογική τους διεκδίκηση για το σχο-λείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη, μπορούν και πρέπει ταυτόχρονα να βάλουν στην άκρη συμπεριφορές που στοχοποιούν την αδυναμία ενός συμμαθητή τους.

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες ενός καταιγισμού από δημοσιεύματα σχετικά με το λεγόμενο “bullying”. Κάτω από αυτό τον τίτλο τσουβαλιάζουν συνήθως διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, ενώ το υπαρκτό αυτό πρόβλημα αξιοποιείται και για να ενταθεί η καταστολή και ο αυταρχισμός στα σχολεία.

Οδηγητής ϐ Μαθητικά Φεστιβάλ 2015 13

Ημέρα της Ευρώπης: Οι ιδέες στις οποίες στηρίζεται η ΕΕ διατυπώ-θηκαν για πρώτη φορά στις 9 Μα-

ΐου 1950 από τον Γάλλο υπουργό Εξωτερι-κών, Ρομπέρ Σουμάν. Για το λόγο αυτό η 9η Μαΐου εορτάζεται ως ημέρα της Ευρώπης.»

Βιβλίο Πολιτικής Παιδείας Β΄ Λυκείου,

σελ.133

Θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε πώς γι-ορτάζουν τη μέρα αυτή στην ΕΕ της “ευημε-ρίας” τα 7,5 εκατομμύρια ανέργων, το 10,1% των μαθητών που αναγκάζεται να εγκαταλεί-ψει το σχολείο, τα 150 εκατομμύρια ανθρώ-πων που ζουν στα όρια της φτώχειας… Όμως ο στόχος του άρθρου δεν είναι αυτός.

Ούτε ο δικός τους στόχος είναι απλά να υπάρχει μια μέρα που θα γιορτάζεται ως “ημέρα της ΕΕ”, αυτού του εκτρώματος που φτιάχτηκε για να εξασφαλίσει ότι οι πλούσιοι θα γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτω-χότεροι. Εξάλλου καθόλου τυχαία δεν είναι η επιλογή της 9ης Μάη ως τέτοιας μέρας.

Είναι η μέρα την οποία το 1945 συνθη-κολόγησε η ναζιστική Γερμανία, γεγονός που σήμανε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Λίγες μέρες πριν, την 1η Μάη, είχε υψωθεί στο Ράιχσταγκ, στο κτίριο του Κοινοβουλίου της Γερμανίας, η σημαία με το σφυροδρέπανο.

Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη μέρα αυτή που έμεινε στην ιστορία ως η μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Η 9η Μάη είναι η ημέρα που σηματοδοτεί τη νίκη απέναντι στο φασισμό και στο ναζισμό, στο πιο βάρβαρο δημιούργημα του καπιταλι-σμού. Είναι η ημέρα που οι λαοί θυμούνται και τιμούν τα εκατομμύρια των νεκρών τους, που τιμάμε τη μεγάλη νίκη του Κόκκινου Στρατού, της Σοβιετικής Ένωσης και του λαού της.

Η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών είναι τεράστιο ιστορικό γεγονός του 20ο αιώνα!

Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές έχουν κάθε λόγο να γιορτάζουν τις “ιδέες στις οποίες στηρίζεται η ΕΕ”, που εξασφαλίζουν την κερδοφορία τους σε βάρος των λαών, έχουν καθε λόγο να μη θέλουν να μάθουμε την αλήθεια!

Δε θέλουν να μάθουμε ότι:

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν αποτέλε-σμα της όξυνσης των ανταγωνισμών μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών για το ξαναμοί-ρασμα του κόσμου. Παράλληλα στόχος όλων των καπιταλιστικών δυνάμεων, είτε “δημο-κρατικών” είτε φασιστικών-ναζιστικών, πριν

και μετά τον πόλεμο ήταν η συντριβή του πρώτου εργατικού κράτους, της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο Κόκκινος Στρατός, ο σοβιετικός λαός έδωσαν ηρωικές μάχες στο Λένινγκραντ, στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, υπερνικώ-ντας τις στρατιωτικές δυνάμεις των ναζί. Στα πεδία των μαχών έπεσαν περισσότερα από 30 εκατομμύρια, μαζί με τους ανάπη-ρους και τους τραυματισμένους, ενώ 20 εκα-τομμύρια ήταν οι νεκροί. Στην πρώτη γραμμή ήταν οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες.

Το σθένος και η αυταπάρνηση του σοβι-ετικού λαού πήγαζε από την υπεράσπιση της δικής τους εξουσίας και πατρίδας, του σοσια-λισμού, που στόχο είχε την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Η ΕΣΣΔ και ο Κόκκινος Στρατός έπαιξαν καθοριστικό ρόλο, συνέβαλαν στην άνοδο εργατικών κινημάτων σε άλλες χώρες.

Μαζί με την ΕΣΣΔ, σημαντική συμβολή είχαν εθνικοαπελευθερωτικά και αντιφασι-στικά κινήματα σε άλλες χώρες. Και σε αυτά

ψυχή και οργανωτής ήταν τα κομμουνιστικά κόμματα.

Στη χώρα μας το ΚΚΕ υπήρξε ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του αγώνα. Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ), η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ). Ο λαός μας τσάκισε τους κα-τακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή, από τους τότε καπιταλι-στές ένα τμήμα τους εγκατέλειψε τη χώρα και εγκαταστάθηκε μαζί με τους Άγγλους και το Παλάτι στη Μέση Ανατολή. Ένα άλλο τμήμα παρέμεινε στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με τους κατακτητές, σχηματίζοντας τις κατοχικές κυβερνήσεις και τα “Τάγματα Ασφαλείας”, που κατέσφαξαν και κατέκαψαν τον λαό μας

στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, τον οποίο ορ-κίζονταν να υπακούν “απολύτως”.

Δε θέλουν να μάθουμε την αλήθεια!Επιδιώκουν να σβήσει από τη μνήμη μας η ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών!

Οι καπιταλιστές δε “συμβιβάστηκαν” ποτέ με το γεγονός ότι όταν οι λαοί θέ-λουν μπορούν να νικήσουν και τον πιο ισχυρό -φαινομενικά πανίσχυρο- αντίπα-λο.

Γι’ αυτό γίνεται συντονισμένη προσπάθεια για το σβήσιμο και το ξαναγράψιμο της ιστορίας με στόχο την παραχάραξη και διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Πρωτομάστορας είναι η ίδια η ΕΕ, η οποία:

• Έχει αναγάγει τον αντικομμουνισμό, την ανι-στόρητη-αντιεπιστημονική ταύτιση κομμου-νισμού-φασισμού σε επίσημη ιδεολογία της.

• Δίνει μόνο για την περίοδο 2014-2020 πάνω από 200 εκατομμύρια (!) ευρώ για προγράμματα σε σχολεία και πανεπιστή-μια για να αναδείξουν, όπως λένε, “τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώ-των”.

• Δίνει συντάξεις στους εγκληματίες-συ-νεργάτες των ναζί, στα μέλη των SS, στις βαλτικές χώρες και αλλού.

• Σε κράτη-μέλη της είναι απαγορευμένα ΚΚ και τα σύμβολά τους.

Ο στόχος τους σαφής!

Να υποταχθεί η συνείδηση των νέων ανθρώ-πων. Μας θέλουν υποστηρικτές στο δήθεν “αιώνιο” σύστημά τους που σαπίζει, όπου ο πλούτος ανήκει στους λίγους ενώ οι πολλοί είναι καταδικασμένοι στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.

Ο φόβος τους ακόμα πιο σαφής!

Μη τυχόν και ξεφύγει κανείς από το “μαντρί” και παλέψει για μια άλλη κοινωνία όπου κου-μάντο θα κάνει ο λαός, που θα καταργήσει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Γι΄αυτό εξισώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό, παρουσιάζουν τον κομμουνισμό σαν “ολοκληρωτικό καθεστώς”.

Γιατί θέλουν να κρύψουν ότι ο φασισμός γεννιέται από τα σπλάχνα του καπιταλισμού. Γι’ αυτό και το χιτλερικό κόμμα είχε τη στή-ριξη γερμανικών, αμερικάνικων και άλλων επιχειρηματικών ομίλων.

Γιατί θέλουν να κρύψουν την ανωτερό-τητα του σοσιαλισμού, όπου ο λαός είναι πραγματικά ελεύθερος γιατί παλεύει για τη δική του κοινωνία, έχει ανεξάντλητες δυ-νάμεις γιατί εμπνέεται από ανώτερα ιδανικά και στόχους. Γι’ αυτό ο σοβιετικός λαός έγρα-ψε λαμπρές σελίδες σε όλους τους τομείς, στη μόρφωση, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό.

Στις 9 Μάη δεν έχουμε κανένα λόγο να γιορτάζουμε για αυτούς που μας κλέ-βουν τη ζωή! Στις 9 Μάη τιμάμε και εμπνεόμαστε από τη μεγάλη Αντιφασι-στική Νίκη των Λαών!

Τιμάμε και διδασκόμαστε από τα εκατομ-μύρια των απλών ανθρώπων, εργατών, νέων που αψήφησαν κόπους, θυσίες, εκτελεστικά αποσπάσματα, υπογράφο-ντας με το αίμα τους τη νικηφόρα μάχη ενάντια στο φασισμό, για την υπεράσπι-ση της δικής τους κοινωνίας!

«

14

Ψάξ’ τοπάνω από 200 εκατομμύρια (!) ευρώ για προγράμματα σε σχολεία και πανεπιστή-μια για να αναδείξουν, όπως λένε, “τα

Ψάξ’ τοΨάξ’ τοΨάξ’ τοπαραπάνω...

Μάισκι Ιβάν Μιχαιλοβιτς “Ποιος βοήθησε τον Χίτλερ;”,εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”

ΚΣ της ΚΝΕ. “Αλήθειες και ψέματα για το σοσιαλισμό. 3. Για την παραχάραξη της ιστορίας”, εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”

“Νυχτερινή Μάχη” Έργο του F. Usypenko (1958)

“Γιορτή της Eυρώπης”για να ξεχάσουμε

τη νίκη των λαών

14

Το 0,7% του παγκόσμιου πληθυσμού ελέγχει το 44% του παγκόσμιου πλού-του ενώ τo 45,8% του πληθυσμού της

γης ελέγχει μόλις το 2,9%»

Δεν χρειάζεται να είσαι άσος στα μαθηματι-κά... για να καταλάβεις πως ο κόσμος που ζούμε είναι άδικος. Ακόμα και χωρίς να ξέρεις τα παραπάνω στοιχεία που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες, το νιώθεις, το ζεις, το βλέ-πεις.

Απ’ την μια:

• Ο πλούτος ζαλίζει, γιγαντώνεται

• Η χλιδή ξεπερνάει ακόμα και τη μεγα-λύτερη φαντασία

• Τίποτα δεν τους χορταίνει, θέλουν κι άλλα, περισσότερα

και απ’ την άλλη:

• Οι γονείς μας ζουν με άγχος, ζορίζονται, ο μισθός τελειώνει πολύ πριν τελειώσει ο μήνας.

• Η ανεργία βραχνάς αφάνταστος για το παρόν των οικογενειών μας, για το δικό μας μέλλον.

• Για να μορφωθούμε, να αθληθούμε, να διασκεδάσουμε πρέπει πάντα να περά-σουμε απ’ το ταμείο.

Ένας ποιητής έγραψε: “Όσο γίνονται πιο πολλοί αυτοί που υποφέρουν, τόσο πιο φυσι-ολογικά φαίνονται τα βάσανά τους”.

Πρέπει να αποδεχθούμε να ζούμε έτσι;

Να μας φαίνεται “φυσιολογική” η φτώχεια, η αβεβαιότητα, η ανεργία, η αμορφωσιά; Τα

πράγματα είναι φτιαγμένα έτσι και δεν θ’ αλ-λάξουν ποτέ;

Η δική μας απάντηση είναι πως όχι μόνο θ’ αλλάξουν, αλλά θα έρθουν τα πάνω κάτω!

Γι’ αυτό παλεύουμε, γι’ αυτό τα δίνουμε όλα! Το ιδανικό αυτό, το πιο μεγάλο, το πιο αλη-θινό θέλουμε να μοιραστούμε, να γίνει και δικό σου!

Θα ρωτήσεις: Μπορεί να γίνει; Μήπως είμαστε ονειροπόλοι; Μήπως ζητάμε πολλά;

Σκέψου πάλι. Οι άνθρωποι της δουλειάς δεν είναι εκείνοι που έχουν φτιάξει, που φτιάχνουν τα πάντα γύρω μας;

Μπορεί να κινηθεί και το παραμικρό χωρίς την δου-λειά των πολλών, των εργαζο-μένων;

Γύρω μας όλα γίνονται πιο γρήγορα, πιο κα-λά, πιο πολλά. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, της επιστήμης και της παραγωγής αντί να χρησιμοποιείται σε όφελός μας μεγεθύνει τα κέρδη των λίγων. Αντί να καλυτερεύει η ζωή μας, αντί η δική μας γενιά να ζει καλύτερα απ’ τους γονείς μας, κινδυνεύει να ζήσει πολύ χειρότερα.

Να μην το δεχτούμε!

Διεκδικούμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, εμπνεόμαστε καλλιεργούμε τις αξίες της αλ-ληλεγγύης, της συλλογικότητας. Πολεμάμε κάθε αντιδραστική ιδέα, τον ρατσισμό, τον

φασισμό. Συγκρουόμαστε με τις γερασμένες ιδέες του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήμα-τος.

Η ιστορία, άλλωστε, πάντα τραβούσε μπρο-στά! Μ’ αγώνα, με οργάνωση, με πίστη, μ’ αντοχή τ’ όνειρο έγινε πράξη και θα ξα-ναγίνει!

Στην Σοβιετική Ένωση οι εργάτες, οι απλοί άνθρωποι πήραν την κατάσταση στα δικά

τους χέρια. Για πρώτη φορά στην ιστο-ρία, δημιούργησαν μια κοινωνία

χωρίς εκμεταλλευτές. Όλα τα παιδιά σπούδαζαν, αθλού-

νταν, είχαν πρόσβαση στον πολιτισμό δωρεάν. Δεν υπήρχε άνεργος, άστεγος, άγχος για το μέλλον. Ήταν η πρώτη

προσπάθεια, μας δίδαξε πολλά. Έγιναν και λάθη, τα

μελετάμε, διδασκόμαστε, για να ξαναγίνει τ’ όνειρο πράξη!

Μπορούμε να ζήσουμε όπως ονει-ρευό- μαστε!

Αυτό έδειξε εκείνη η πρώτη προσπάθεια τον προηγούμενο αιώνα. Μπορούμε να φτιάξου-με τον δικό μας κόσμο! Ο σοσιαλισμός – κομ-μουνισμός είναι το δικό μας μέλλον!

Γι’ αυτό το στόχο παλεύει η ΚΝΕ! Γι’ αυτό σε θέλουμε μαζί μας! Αν οργίζεσαι με την αδι-κία, αν μισείς την εκμετάλλευση, τότε είσαι σύντροφός μας!

Γιατί μαζί είμαστε πιο δυνατοί, ικανοί να παλέψουμε και γι’ αυτό που “φαίνεται αδύ-νατο”!

Έλα μαζί μας, γνώρισε την ΚΝΕ, την οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ

Πάλεψε μαζί μας για την ανατροπή του κα-πιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσι-αλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, στην οποία θα καταργηθεί κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κάθε μορφή ατομι-κής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και θα διασφαλιστεί ένα ανώτερο επίπεδο ζωής και δικαιωμάτων.

Οι νέες και οι νέοι θα μπορούν να ικανοποι-ούν τις σύγχρονες ανάγκες τους, με πραγμα-τική ελευθερία, με ισότητα δυνατοτήτων και δικαιωμάτων, να αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά τους, να αξιοποιούν τις ικανότητές τους και να συμμετέχουν πρωτο-πόρα στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας.

Πάλεψε μαζί μας

Δεν είναι ανίκητοι, εμείς δεν έχουμε δοκιμά-σει ακόμα τη δύναμή μας για να ανατρέψου-με τους εκμεταλλευτές, τις κυβερνήσεις τους και τις Ενώσεις τους (ΕΕ, ΝΑΤΟ κ. ά.)

Ένωσε τα χέρια μαζί μας, να γίνουν πολ-λές, γερές, δυνατές γροθιές για να πάρουν τα όνειρά μας εκδίκηση!

«

Ένωσε τα χέρια μαζί μας, να γίνουν

πολλές, γερές, δυνατές γροθιές για να πάρουν

τα όνειρά μας εκδίκηση!

15