Τ.Ε.Ι. ΚΑΒΑΛΑΣ ΤΜΗΜΑ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

Εκπονηθείσα πτυχιακή εργασία απαραίτητη για την κτήση του βασικού πτυχίου

Η ΡΑΓΔΑΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Γρηγορίδης Πολυχρόνης

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2011

ΕΠΟΠΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Τσολάκης Αναστάσιος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΣΕΛΙΔΕΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ 1

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 2

1.1 Ορισμός 1.2 Οι τύποι των πειρατών 1.3 Οι μορφές της πειρατείας

2 2 3

2. ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ

4

2.1 Η πειρατεία στη Μουσική 2.1.1 Ιστορική Αναδρομή 2.1.2 Οι τύποι της μουσικής πειρατείας

4 4 7

2.2 Η πειρατεία στο Λογισμικό 2.2.1 Ιστορική Αναδρομή 2.2.2 Οι τύποι της πειρατείας Λογισμικού

9 9 11

2.3 Η πειρατεία στις Ταινίες 2.3.1 Ιστορική Αναδρομή 2.3.2 Οι τύποι της πειρατείας ταινιών

16 17 18

2.4 Η πειρατεία στα ηλεκτρονικά παιχνίδια 2.4.1 Ιστορική Αναδρομή 2.4.1.1 Οι παιχνιδο-μηχανές και οι κονσόλες 2.4.1.2 Ο Ηλεκτρονικός Υπολογιστής 2.4.2 Οι τύποι της πειρατείας ηλεκτρονικών παιχνιδιών

21 22 22 29 30

2.5 Η πειρατεία στα ηλεκτρονικά βιβλία 2.5.1 Ιστορική αναδρομή 2.5.2 Οι τύποι πειρατείας ηλεκτρονικών βιβλίων

30 31 32

2.6 Η πειρατεία στη Δορυφορική Τηλεόραση 2.6.1 Ιστορική αναδρομή 2.6.2 Οι τύποι πειρατείας στη δορυφορική τηλεόραση

33 33 36

3. Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 37

3.1 Οι επιπτώσεις και οι συνέπειες της πειρατείας 3.2 Πειρατεία και νόμοι-πνευματικά δικαιώματα 3.3 Μια θετική ματιά στην Πειρατεία 3.4 Οι αριθμοί και το μέγεθος της πειρατείας

37 39 44 49

4. Η ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 62

4.1 Περιγραφή της ερευνητικής διαδικασίας 4.2 Αποτελέσματα και συμπεράσματα 4.3 Σύγκριση των αποτελεσμάτων της έρευνας 4.4 Συμπεράσματα της έρευνας 4.5 Τα προβλήματα κατά τη διάρκεια της έρευνας 4.6 Προτάσεις για μελλοντικές έρευνες

62 65 78 87 89 90

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 90

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 94

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ:ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ 96

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 1 από 100

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τους περασμένους αιώνες η πειρατεία αποτελούσε ένα από τα

σοβαρότερα εγκλήματα του Διεθνούς Δικαίου. Η έννοια της ήταν η εξής:

Κατά τον επίσημο ορισμό του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όπως

περιλαμβάνεται στο άρθρο 100, 101, της Σύμβασης των Η.Ε. (1982),

("Περί ανοικτών θαλασσών"), πειρατεία ονομάζεται κάθε πράξη βίας ή

αιχμαλώτισης ή απόσπασης, η οποία διαπράττεται στην ανοιχτή θάλασσα

ή τα διεθνή ύδατα από το πλήρωμα ή τους επιβάτες ενός ιδιωτικού πλοίου

ή αεροσκάφους, και στρέφεται εναντίον προσώπων ή ιδιοκτησίας που

μεταφέρονται με ένα άλλο σκάφος. Οι λέξεις «πειρατεία» και «πειρατής»

προέρχονται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα πειράω-ῶ, το οποίο σημαίνει

προσπαθώ, δοκιμάζω.

Τα τελευταία χρόνια η λέξη «πειρατεία» χρησιμοποιείται για να

συνυποδηλώσει διάφορες παράνομες ενέργειες που δεν έχουν σχέση με

το κυριολεκτικό νόημά της. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η

πειρατεία λογισμικού, δηλ. η παράνομη χρήση, αντιγραφή ή διάδοση με

ψηφιακό τρόπο υλικού που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα1.H

πειρατεία στο Διαδίκτυο έχει γίνει ένα παγκόσμιο πρόβλημα της

εγκληματικότητας, λόγω της σχετικής ευκολίας με την οποία μπορεί να

επιτευχθεί, ακόμη και σε μεγάλες αποστάσεις. Όσοι ασχολούνται με την

πειρατεία στο Διαδίκτυο μπορούν να διεξάγουν συχνά τη συνολική δράση

τους στο Διαδίκτυο, συμπεριλαμβανομένης της διαφήμισης και των

πωλήσεων2.

Στο πλαίσιο αυτής της πτυχιακής εργασίας θα παρουσιαστεί και θα

αναπτυχθεί η πειρατεία μέσω Διαδικτύου, οι επιπτώσεις και οι μορφές της

πειρατείας και η ανάπτυξη τους στο πέρασμα των χρόνων. Επίσης θα

γίνει μια έρευνα για την πειρατεία σε άτομα διαφόρων ηλικιών και

αρμοδιοτήτων και θα αναλυθούν τα αποτελέσματα της.

1 Oι ορισμοί προέρχονται από το άρθρο «Πειρατεία» της ιστοσελίδας www.wikipedia.com

2 Το κείμενο βασίζεται σε ένας μέρος του άρθρου του A. Hill, «What is internet piracy?»,

Ιανουάριος 2011 στην ιστοσελίδα www.wisegeek.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 2 από 100

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Στο κεφάλαιο αυτό θα αναπτυχθεί η σύγχρονη έννοια της πειρατείας,

δηλαδή μέσω Διαδικτύου και θα αναφερθούν οι μορφές που έχει τα

τελευταία χρόνια.

1.1 Ορισμός

Τι είναι η πειρατεία στο Διαδίκτυο

Η πειρατεία στο Διαδίκτυο συνεπάγεται την αναπαραγωγή και διανομή

των αντιγράφων χωρίς έγκριση της πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως ταινίες,

τηλεόραση, μουσική, ηλεκτρονικά βιβλία, παιχνίδια και προγράμματα

λογισμικού μέσω του Διαδικτύου. Αυτό μπορεί να συμβεί με πολλούς

τρόπους μέσω των δικτύων ανταλλαγής αρχείων, «πειρατικών» server και

ιστοσελίδες. Κάθε αρχείο που δημοσιεύτηκε στο Διαδίκτυο μπορεί να

οδηγήσει σε εκατομμύρια παράνομα αντίγραφα. Το Διαδίκτυο

χρησιμοποιείται επίσης από τους «πειρατές» που πωλούν παράνομα τα

δεδομένα μέσω δημοπρασιών και ιστοσελίδων3.

1.2 Οι τύποι των «πειρατών»

Υπάρχουν τρεις τύποι των «πειρατών»: οι συνήθεις χρήστες του

Διαδικτύου, οι ερασιτέχνες και οι επαγγελματίες.

Πολλοί συνήθεις χρήστες του Διαδίκτυο πιστεύουν ότι αν κάτι είναι

δημοσιευμένο στο διαδίκτυο, είναι ελεύθερο σε όλους και όλοι

μπορούν να το κατεβάσουν. Εκείνοι που το πιστεύουν αυτό,

κατεβάζουν και παρακολουθούν μια παράνομη ταινία, ένα

τραγούδι, ένα πρόγραμμα κλπ αν είναι εύκολο να γίνει.

3 Το κείμενο βασίζεται σε ορισμό του «What is Internet piracy» της ιστοσελίδας

www.cmpda.ca

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 3 από 100

Ερασιτέχνες πειρατές είναι συνήθως χομπίστες των υπολογιστών ή

του Διαδικτύου με ποικίλες δεξιότητες και τα κίνητρα για την

πειρατεία. Μερικοί κάνουν παράνομα αντίγραφα για τα "δικαιώματα

καυχησιολογίας» του να είναι οι πρώτοι που παρέχουν μια

πρόσφατα κυκλοφορημένη ταινία, άλμπουμ κλπ.. Άλλοι πιστεύουν

ότι παρέχουν μια υπηρεσία στην κοινότητά τους στο Διαδίκτυο

γενικότερα. Ορισμένοι αισθάνονται ότι αγωνίζονται τη δύναμη του

καταναλωτή ή της κυβέρνησης. Έπειτα, υπάρχουν και εκείνοι που

το κάνουν ως χόμπι.

Από την άλλη πλευρά, οι επαγγελματίες πειρατές έχουν κίνητρο τα

χρήματα. Πωλούν παράνομα τα πειρατικά προϊόντα τους στο

δρόμο, σε ανοιχτή αγορά, σε δικτυακούς τόπους δημοπρασιών

κλπ. διεθνείς εγκληματικές ομάδες έχουν πλουτίσει από το υψηλό

κέρδος / χαμηλού κινδύνου επιχειρήσεων για την κλοπή έργων

πνευματικής ιδιοκτησίας της Αμερικής4.

1.3 Οι μορφές της πειρατείας

Τις τελευταίες δεκαετίες η πειρατεία έχει αναπτυχθεί σε κάθε δυνατό μέσο

που μπορεί να αναπαραχθεί ή αντιγραφεί. Συγκεκριμένα στη συνέχεια θα

παρουσιαστούν και θα αναπτυχθούν οι μορφές της πειρατείας, οι οποίες

είναι:

1. Η Πειρατεία στη μουσική

2. Η Πειρατεία στο λογισμικό

3. Η Πειρατεία στις ταινίες

4. Η Πειρατεία στα ηλεκτρονικά παιχνίδια

5. Η Πειρατεία στα ηλεκτρονικά βιβλία

6. Η Πειρατεία στη δορυφορική τηλεόραση

4 Το κείμενο βασίζεται σε κείμενο σχετικά με την πειρατεία της ιστοσελίδας www.usvo.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 4 από 100

2. ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ

Στο κεφάλαιο αυτό θα αναλυθούν οι μορφές που έχει η πειρατεία τα

τελευταία χρόνια καθώς και η ανάπτυξη και εξέλιξή τους με το πέρασμα

των χρόνων. Θα παρουσιαστεί η πειρατεία στη μουσική, στο λογισμικό,

στις ταινίες, στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, στα ηλεκτρονικά βιβλία και στη

δορυφορική τηλεόραση.

2.1 Η Πειρατεία στη Μουσική

Σε σχέση με τη μουσική βιομηχανία ο όρος πειρατεία περιγράφει την

παράνομη αντιγραφή και διάθεση μουσικών έργων. Η πειρατεία στη

μουσική ξεκίνησε πολλές δεκαετίες μπροστά. Παρακάτω, ακολουθεί

ιστορική αναδρομή με την ανάπτυξη και την εξέλιξη της μουσικής

πειρατείας.

2.1.1 Ιστορική Αναδρομή

Στη δεκαετία του 1980 ο χαρακτήρας της μουσικής πειρατείας

παραβιάζεται ριζικά με το χαρακτήρα των πολιτισμών της πειρατείας κατά

τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε αντίθεση με τους βιομηχανικούς και

κεντρικούς πολιτισμούς μουσικής πειρατείας που ήταν συνηθισμένοι μέχρι

τότε, η πειρατεία μουσικής από τη δεκαετία του 1970 πραγματικά γίνεται

μια αποκεντρωμένη και οικιακή πρακτική. Αυτόν τον αποκεντρωμένο

χαρακτήρα της μουσικής πειρατείας, η οποία συνεχίζεται μέχρι και

σήμερα, ξεκίνησε και σε μεγάλο βαθμό μπορεί να αποδοθεί στην αύξηση

της δημοτικότητας της κασέτας. Οι ρίζες της κασέτας, και, επομένως, της

μουσικής πειρατείας στη δεκαετία του 1980, μπορούν να αναχθούν στα

τέλη της δεκαετίας του 1940 με την ταινία (tape). Εκείνη την εποχή η ταινία

εισέβαλε στον οικιακό χώρο, για πρώτη φορά σε μαγνητόφωνα (tape

recorder) και έγινε παρουσία σε πολλά νοικοκυριά στις ΗΠΑ.

Αυτά τα μαγνητόφωνα(Εικ. 1), αν και εξακολουθούν να είναι ογκώδεις

στην φύση τους λόγω του μεγάλου μεγέθους της πραγματικής ταινίας,

έκαναν την καταγραφή και την αντιγραφή της μουσικής πιο εύκολη από

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 5 από 100

ποτέ. Κοιτάζοντας πίσω, τα πρώτα μαγνητόφωνα μπορεί να φαίνονται

πολύπλοκες μηχανές, αλλά ως οικιακή συνήθεια χρήσης, τα συστήματα

αυτά ξεκίνησαν μια επαναστατική αλλαγή στον τόπο όπου δημιουργία και

αναπαραγωγή πραγματοποιήθηκαν.

Εικόνα 1. Το πρώτο μαγνητόφωνο με ταινία

Το 1963, ενώ το βινύλιο ήταν ακόμα το κυρίαρχο μέσο για τη μουσική,

παρουσιάζεται το Musicassette όπου τελικά θα γίνει δημοφιλής ως

Compact Cassette-Κασέτα (Εικ 2). Ήταν μικρότερα, φθηνότερα και πολύ

πιο εύκολα στην χρήση από τα μαγνητόφωνα με ταινία και χάρη σε

ανοικτά πρότυπα, αυξήθηκε η ταχύτητα της διάδοσης της τεχνολογίας

αυτής. Η κασέτα έγινε η τυποποιημένη μορφή για την αντιγραφή μουσικής

και έτσι το πρότυπο για μουσική πειρατεία στη δεκαετία του 1970 και του

1980. Μια πραγματική μαζική αγορά για την καταγραφή στο σπίτι

αναδύθηκε. Μπορούσε κανείς να καταγράφει LPs (βινύλια) σε κασέτες και

να τις ανταλλάσει με φίλους. Οι κασέτες θα μπορούσαν επίσης να

εγγραφούν και κάνοντας μουσικά προγράμματα για τους φίλους και την

οικογένεια, όπου για πρώτη φορά, τα άτομα μπορούσαν να νιώσουν την

αίσθηση της συγγραφής5.

Εικόνα 2. Η γνώριμη πλέον μορφή της κασέτας

5 Το κείμενο βασίζεται σε άρθρο του R. v. Ooijen, «Music Piracy In… The 1980s»,

Ιανουάριος 2011 στην ιστοσελίδα www.haveyouheard.it

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 6 από 100

Η μουσική πειρατεία γνώρισε επίσης μεγάλη άνθηση τα τελευταία χρόνια

κυρίως λόγω της ανάπτυξης τεχνολογιών που κατέστησαν δυνατή τη

μαζική παραγωγή CD ήχου (Εικ. 3). Η Compact Disc πειρατεία έγινε ένα

παγκόσμιο πρόβλημα τη δεκαετία του 1990, διότι η τεχνολογία της

αναπαραγωγής CDs αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς, καθιστώντας τα CD

το ταχύτερο, ευκολότερο και φθηνότερο προϊόν για δημιουργία αντίγραφου

από τις περισσότερες άλλες μορφές μέσων εγγραφής ήχου. Τα CD αυτά

αποστέλλονται σε όλο τον κόσμο μέσα από πολύπλοκα δίκτυα διανομής

για τις πωλήσεις, κάνοντας τον τόπο καταγωγής δύσκολο να καθοριστεί.

Οι πωλήσεις αυτών των πειρατών όχι μόνο παραβιάζει τα δικαιώματα των

καλλιτεχνών που συμμετέχουν , αλλά και δημιουργούν συνθήκες αθέμιτου

ανταγωνισμού σε κάθε επίπεδο της αλυσίδας εφοδιασμού της βιομηχανίας

Εικόνα 3. Το Compact-Disc (CD)

Ένα από τα πρώτα είδη των αρχείων που ήταν πειρατικά σε ένα

διαδεδομένο τρόπο ήταν τα ψηφιακά αρχεία μουσικής, γνωστά και ως

MP3s , λόγω της .mp3 επέκταση αρχείου που μεταφέρουν. Το "MP3" είναι

πλέον η συχνότερη λέξη αναζήτησης στο Διαδίκτυο. MP3 (MPEG-1, Layer

3) είναι ένα codec, ή μια συμπιεσμένη / αποσυμπιεσμένη μορφή, που

επιτρέπει στους χρήστες να κατεβάσουν και να αποθηκεύσουν την

αγαπημένη τους μουσική, να κάνουν εγγραφή από το CD τους, ή να

μοιραστούν αυτές τις εγγραφές με τους φίλους online (Εικ 4). Η τεχνολογία

για πρώτη φορά εμφανίστηκε το 1993, και πρόσφατα όλο και

περισσότεροι χρήστες χρησιμοποιούν αυτή την απλή τεχνολογία για τις

συναλλαγές τους σε μουσική ελεύθερα και συχνά παράνομα6.

6 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου «Piracy Deliberate Infringement of a

Copyright»,2007 της ιστοσελίδας www.computerdjsummit.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 7 από 100

Τα περισσότερα αρχεία MP3 διατίθενται από FTP (File Transfer Protocol)

servers και από διαδικτυακά sites. Παράλληλα, υπάρχουν τέτοια αρχεία

και από επιχειρηματικά intranets, πανεπιστημιακούς κόμβους με υψηλό

bandwidth, Internet Relay Chat (IRC) rooms, Mailing lists και Bulletin

Boards. Επίσης αναπτύχθηκαν αρκετά προγράμματα για κοινή χρήση

αρχείων, αρχής γενομένης από τη δεκαετία του 1990, η οποία διευκόλυνε

τη μεταφορά αυτών των τύπων αρχείων, θεμιτό και πειρατικά. Αυτά τα

προγράμματα ανταλλαγής αρχείων έχουν αποτελέσει το αντικείμενο μιας

μεγάλης παγκόσμιας έρευνας, επειδή πολλοί άνθρωποι έχουν

χρησιμοποιήσει βίντεο και μουσική αποκτώντας τα πνευματικά δικαιώματα

χωρίς να πληρώνουν για αυτό7.

Εικόνα 4. Ο κύκλος των MP3 (Ο Υπολογιστής μετατρέπει σε->Αρχεία MP3 ->Διανομή στο

Διαδίκτυο->Κατέβασμα από άλλο Υπολογιστή->εγγραφή σε CD,ή σε mp3 players)

2.1.2 Τύποι μουσικής πειρατείας

Η διάθεση των μουσικών έργων μέσω υλικών φορέων (CD, κασετών

ήχου, κλπ) ανάλογα με το περιεχόμενο τους εμπίπτει στις παρακάτω 3

κατηγορίες:

Πειρατικά: πρόκειται για την αναπαραγωγή πρωτότυπου

ηχογραφήματος με σκοπό το κέρδος, χωρίς τη συγκατάθεση του

δικαιούχου. Η συσκευασία των πειρατικών αντιτύπων διαφέρει από

7 Ομοίως με την 2

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 8 από 100

αυτή των γνήσιων. Συνήθως πρόκειται για συλλογές τραγουδιών

ενός καλλιτέχνη ή συγκροτήματος (π.χ. "greatest hits") ή συλλογές

με τραγούδια συγκεκριμένου είδους (π.χ. "dance tracks").

Παραχαραγμένα: πρόκειται για αντίγραφα συσκευασμένα έτσι

ώστε να μοιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τα γνήσια. Τα

λογότυπα και τα εμπορικά σήματα των παραγωγών εταιριών

τοποθετούνται στη συσκευασία έτσι ώστε ο αγοραστής να

παραπλανάται και να νομίζει ότι αγοράζει το γνήσιο και νόμιμο

προϊόν.

Bootlegs: πρόκειται για παράνομες ηχογραφήσεις ζωντανών

εκτελέσεων ή ραδιοτηλεοπτικού ή άλλου προγράμματος. Η

ηχογράφηση γίνεται χωρίς τη σχετική άδεια των δικαιούχων.

Η διάθεση των μουσικών έργων μέσω του Internet, ανάλογα με τον τρόπο

διάθεσης, εμπίπτει στις παρακάτω 2 κατηγορίες:

Downloads: πρόκειται για τη διάθεση των τραγουδιών υπό μορφή

αρχείων ηλεκτρονικού υπολογιστή (π.χ. mp3, wma, κλπ) τα οποία

μπορούν να αποθηκευθούν στα κατάλληλα μέσα (σκληρός δίσκος,

δισκέτες, κλπ) του υπολογιστή του αποδέκτη, ο οποίος μπορεί να

επιλέξει κατόπιν να τα ακούσει οποιαδήποτε στιγμή με τη χρήση

του κατάλληλου προγράμματος.

Streaming audio: είναι η διαδικτυακή έκδοση του ραδιοφώνου,

όπου ο χρήστης μπορεί να ακούσει τα τραγούδια μόνο όταν είναι

συνδεδεμένος στο Internet. Η δυνατότητα αποθήκευσης του

τραγουδιού δεν είναι εφικτή. Η ποιότητα του ήχου είναι ηθελημένα

μειωμένη ώστε να είναι δυνατή η μεταφορά των κατάλληλων

πληροφοριών και η on-line ακρόαση του τραγουδιού8.

8 Το κείμενο βασίζεται σε ορισμούς της πειρατείας στην ιστοσελίδα www.ifpi.gr

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 9 από 100

2.2 Η Πειρατεία στο Λογισμικό

Ως πειρατεία λογισμικού ορίζεται η μη εξουσιοδοτημένη αντιγραφή ή

διανομή λογισμικού, η οποία πραγματοποιείται με την λήψη, αντιγραφή,

κοινή χρήση, πώληση ή εγκατάσταση πολλαπλών αντιγράφων σε

προσωπικούς ή εταιρικούς υπολογιστές. Αυτό που οι περισσότεροι δεν

κατανοούν όταν αγοράζουν λογισμικό, είναι ότι στην πραγματικότητα

αγοράζουν την άδεια χρήσης του και όχι το ίδιο το λογισμικό. Η άδεια θα

πρέπει να διαβάζεται πολύ προσεκτικά γιατί καθορίζει σε πόσους

υπολογιστές επιτρέπεται η εγκατάσταση του λογισμικού. Επομένως, η

δημιουργία περισσοτέρων αντιγράφων από όσα ορίζει η άδεια αποτελεί

πειρατεία9.

2.2.1 Ιστορική αναδρομή

Η προέλευση της πειρατείας λογισμικού έχει πολύ αθώο χαρακτήρα. Πριν

το πειρατικό υλικό γίνει «φλέγον ζήτημα», πριν από την ευρεία χρήση του

Διαδικτύου, και μάλιστα πριν από τους φορητούς υπολογιστές και τα CD,

υπήρχαν οι geeks υπολογιστών.

Οι geeks είναι τα άτομα που ενδιαφέρονται για την τεχνολογία , ειδικά

πληροφορικής και των νέων μέσων .Οι geeks είναι έμπειροι με τους

υπολογιστές, και χρησιμοποιούν τον όρο hacker με έναν θετικό τρόπο, οι

ίδιοι δεν κατατάσσουν τους εαυτούς τους στους hackers. Οι geeks

υπολογιστών είναι οικουμενικά και οι πρόγονοι της Πειρατείας. Η πειρατεία

λογισμικού ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980 όταν η τεχνολογία ηλεκτρονικών

υπολογιστών ήταν ακόμα νέα. Το λογισμικό των ηλεκτρονικών

υπολογιστών ήταν είτε για ακραίους χομπίστες ή για μεγάλες εταιρείες. Οι

9 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου του Θ. Γλαβέλη, «ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ

ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ Η/Υ-Το Φαινόμενο στην Ελλάδα», στην ιστοσελίδα www.pc-news.gr

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 10 από 100

λίγοι geeks υπολογιστών ήταν αρκετά τυχεροί για να έχουν τους δικούς

τους υπολογιστές στο σπίτι10.

Η πειρατεία είχε γίνει ένα συνεχές φαινόμενο που ξεκίνησε όταν υψηλής

ποιότητας λογισμικό κυκλοφόρησε σε εμπορική παραγωγή για πώληση.

Είτε το μέσο ήταν κασέτα ή δισκέτα, οι πειρατές λογισμικού έβρισκαν ένα

τρόπο για να αντιγραφεί το λογισμικό και να το διαδώσουν χωρίς την

άδεια του κατασκευαστή. Ακμάζουσες πειρατικές κοινότητες χτίστηκαν

γύρω από τις πρώτες μορφές υπολογιστών όπως Apple II, Commodore

64, το Atari 400 και Atari 800 το ZX Spectrum, την Amiga, και το Atari ST,

και μεταξύ άλλων, τους πρόσφατους προσωπικούς υπολογιστές.

Ολόκληρα συστήματα δικτύων BBS(Bulletin board systems) ωφέλησαν

στην κυκλοφορία παράνομου λογισμικού από τον ένα χρήστη στον άλλο.

Μηχανήματα όπως η Amiga και Commodore 64 είχαν ένα διεθνές δίκτυο

πειρατών, μέσω των οποίων το λογισμικό που δεν ήταν διαθέσιμο σε μία

ήπειρο θα πήγαινε τελικά προς όλες τις περιοχές μέσω των συστημάτων

δικτύωνBBS.

Ήταν επίσης αρκετά κοινό στη δεκαετία του 1980 να χρησιμοποιούν

δισκέτες και οι ταχυδρομικές υπηρεσίες για τη διάδοση του λογισμικού, σε

μια δραστηριότητα, γνωστή ως εμπορική αλληλογραφία. Ιδιαίτερα

διαδεδομένες στην ηπειρωτική Ευρώπη, οι συναλλαγές μέσω

αλληλογραφίας χρησιμοποιούταν ακόμη από πολλούς από τους

μεγαλύτερους ομίλους πυρόλυσης ως κανάλι τους πρωτογενείς

αλληλεπίδρασης. Η πειρατεία λογισμικού μέσω του ταχυδρομείου

συναλλαγών ήταν επίσης το πιο κοινό μέσο για πολλούς χομπίστες

10 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου του P. Craig, «Chapter 2: The History of

Software Piracy», Εκδόσεις Syngress Publishing, 2005, στην ιστοσελίδα

www.globalspec.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 11 από 100

ηλεκτρονικών υπολογιστών στις χώρες του ανατολικού μπλοκ για να

λαμβάνουν νέα Δυτικά λογισμικά για τους υπολογιστές τους11.

Πιο πρόσφατα, χρησιμοποιήθηκαν οι Peer-to-peer (διαμοιρασμός αρχείων

από χρήστη σε χρήστη) τεχνολογίες για ανταλλαγή αρχείων, οι οποίες

έχουν χαμηλώσει το επίπεδο των γνώσεων που απαιτούνται για την

απόκτηση τεράστιων ποσοτήτων πληροφοριών. Μεγάλα δίκτυα

δημιουργήθηκαν τα οποία είναι αφιερωμένα στην ανταλλαγή γνώσεων,

αλλά αυτά τα ίδια δίκτυα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να

παραβιάζουν τα πνευματικά δικαιώματα. Τα δίκτυα αυτά είναι δύσκολο να

εντοπιστούν, δεδομένου ότι οι χρήστες μπορούν να τροποποιήσουν το

όνομα και το περιεχόμενο του υλικού που κατανέμεται12.

2.2.2 Οι τύποι της Πειρατείας Λογισμικού

Υπάρχουν διάφοροι τύποι της πειρατείας λογισμικού. Η ουσία είναι όταν το

λογισμικό είναι πειρατικό, ο δημιουργός του έργου δεν λαμβάνει

αποζημίωση για την εργασία του. Παρακάτω αναφέρονται δέκα βασικοί

τρόποι που μπορεί κανείς εσκεμμένα ή μη να διαπράξει πειρατεία

λογισμικού:

Softlifting

Softlifting εμφανίζεται όταν ένα πρόσωπο (ή οργάνωση) αγοράζει

ένα νόμιμο αντίγραφο του προγράμματος λογισμικού και το

εγκαθιστά επάνω σε αρκετούς υπολογιστές, κατά παράβαση των

όρων της άδειας χρήσης. Τυπικά παραδείγματα softlifting

περιλαμβάνουν, "μοιρασιά" του λογισμικού με τους φίλους και τους

συναδέλφους και εγκατάσταση του λογισμικού για τους

προσωπικούς / φορητούς υπολογιστές εάν δεν μπορούν να το

11 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου της Lorien, «When did Pirating Software

first begin and why?», Αύγουστος 2008, στην ιστοσελίδα www.answerbag.com 12

Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου «Copyright infringement of software» της ιστοσελίδας www.wikipedia.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 12 από 100

πράξουν με την άδεια. Σε εταιρικό περιβάλλον, το softlifting είναι η

πιο διαδεδομένη μορφή πειρατείας λογισμικού - και ίσως, το πιο

εύκολο να «πιάσει».

Απεριόριστη πρόσβαση Client

Η πειρατεία με απεριόριστη πρόσβαση Client συμβαίνει όταν ένα

αντίγραφο του προγράμματος λογισμικού αντιγράφεται σε

διακομιστές (servers) ενός οργανισμού και στο δικτύου Client του

οργανισμού μπορούν να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο λογισμικό

κατά παράβαση των όρων της άδειας χρήσης. Αυτό αποτελεί

παραβίαση, όταν ο οργανισμός έχει μια "μεμονωμένη" άδεια που

επιτρέπει την εγκατάσταση του λογισμικού σε ένα μόνο υπολογιστή,

και όχι μια άδεια client-server που επιτρέπει την ταυτόχρονη

πρόσβαση στους υπολογιστές που βασίζονται σε διακομιστή στο

δίκτυο για το λογισμικό. Μια παραβίαση συμβαίνει επίσης όταν ο

οργανισμός διαθέτει την άδεια χρήσης client-server, αλλά δεν είναι

επιβολή των περιορισμών χρήσης που περιγράφονται στην άδεια

χρήσης. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, όταν η άδεια τοποθετεί

τον περιορισμό του αριθμού των ταυτόχρονων χρηστών που

επιτρέπεται να έχουν πρόσβαση στο λογισμικό, αλλά ο οργανισμός

δεν επιβάλει αυτόν τον αριθμό. Η πειρατεία με απεριόριστη

πρόσβαση Client είναι παρόμοια με το softlifting, δεδομένου ότι

αυτό οδηγεί σε περισσότερους εργαζομένους να έχουν πρόσβαση

σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα από ό, τι επιτρέπεται βάσει της

άδειας για το εν λόγω λογισμικό. Σε αντίθεση με το softlifting όμως,

η πειρατεία απεριόριστης πρόσβασης Client παρουσιάζεται όταν το

λογισμικό έχει εγκατασταθεί στον server της εταιρίας - όχι για

μεμονωμένες μηχανές - και οι Client τους επιτρέπεται να έχουν

πρόσβαση στη εφαρμογή λογισμικού μέσω του δικτύου του

οργανισμού.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 13 από 100

Φόρτωση σκληρού δίσκου

Η Φόρτωση σκληρού δίσκου συμβαίνει όταν ένα άτομο ή μια

εταιρεία πουλά υπολογιστές με προ-εγκατεστημένα παράνομα

αντίγραφα λογισμικού. Συχνά αυτό γίνεται από τον πωλητή, ως

μέσο για την ενθάρρυνση των καταναλωτών να αγοράζουν

συγκεκριμένο υλικό. Εάν αγοράσετε ή να νοικιάσετε υπολογιστές με

προ-εγκατεστημένο λογισμικό, η αγορά έγγραφων και το συμβόλαιό

σας με τον πωλητή πρέπει να προσδιορίσει το λογισμικό που είναι

προ-εγκατεστημένο και ότι αυτά είναι νόμιμα αντίγραφα. Αν δεν το

κάνει και ο πωλητής είναι απρόθυμος να σας προμηθεύσει με τη

σωστή τεκμηρίωση, μην έρθετε σε συμφωνία με τον συγκεκριμένο

προμηθευτή.

OEM Πειρατεία / Διαχωρισμός

Το ΟΕΜ (Original Equipment Manufacturer) του λογισμικού είναι το

λογισμικό που πωλείται νόμιμα με συγκεκριμένο υλικό. Όταν αυτά

τα προγράμματα αντιγραφούν και πωλούνται ξεχωριστά από το

υλικό, αυτό αποτελεί παραβίαση της σύμβασης διανομής μεταξύ

του πωλητή και του εκδότη του λογισμικού. Παρομοίως, ο όρος

«αποδέσμευση» αναφέρεται στην πράξη της πώλησης λογισμικού

χωριστά και είναι νόμιμο να πωλείται μόνο όταν συνδυαστεί με άλλο

πακέτο. Προγράμματα λογισμικού τα οποία φέρουν την ένδειξη "δεν

προορίζεται για μεταπώληση" συχνά ομαδοποιούνται με

εφαρμογές.

Παράνομη χρήση του Ακαδημαϊκού Λογισμικού

Πολλές εταιρείες λογισμικού πωλούν ακαδημαϊκές εκδόσεις του

λογισμικού τους σε δημόσια σχολεία, πανεπιστήμια και άλλα

εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η τιμή αυτού του λογισμικού (και μερικές

φορές η λειτουργικότητα) συχνά μειώνεται σημαντικά από τον

εκδότη, σε αναγνώριση του εκπαιδευτικού χαρακτήρα των

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 14 από 100

οργάνων. Χρησιμοποιώντας το ακαδημαϊκό λογισμικού κατά

παράβαση της άδειας χρήσης λογισμικού είναι μια μορφή

πειρατείας λογισμικού. Η απόκτηση και χρήση λογισμικού

ακαδημαϊκή βλάπτει όχι μόνο τον εκδότη του λογισμικού, αλλά και

το όργανο που ήταν ο τελικός αποδέκτης του λογισμικού.

Η παραποίηση / απομίμηση

Η παραποίηση / απομίμηση είναι η επικάλυψη και η πώληση

αντιγράφων του λογισμικού χωρίς άδεια κατά τέτοιο τρόπο ώστε να

προσπαθήσει να περάσει από την παράνομη αντιγραφή σαν να

ήταν νόμιμο αντίγραφο που παράγεται ή είναι εξουσιοδοτημένο από

τον εκδότη του λογισμικού. Μεγάλο μέρος του λογισμικού που

προσφέρεται για πώληση σε εμπορικές εκθέσεις υπολογιστών και

σε δημοπρασία ή αγγελίες στο διαδίκτυο είναι πλαστό λογισμικό. Η

τιμή και η πηγή είναι συχνά δείκτες ως προς το αν το λογισμικό είναι

πλαστό. Για παράδειγμα, εάν ένα συγκεκριμένο κομμάτι του

λογισμικού λιανικώς πωλείται κανονικά για $ 1399, αλλά στο

διαδίκτυο πωλείται ή βγαίνει σε πλειστηριασμό για $ 199, αυτό

δείχνει ότι είναι πλαστό. Ομοίως, εάν ένας συγκεκριμένος

προμηθευτής λογισμικού πωλεί μόνο τα προϊόντα του σε ορισμένα

εγκεκριμένα κανάλια, τότε ο αγοραστής θα ήταν καλό να μην

αγοράσει το λογισμικό σε μια εμπορική έκθεση.

CD-R πειρατεία

Η CD-R πειρατεία είναι παράνομη αντιγραφή του λογισμικού με τη

χρήση CD-R τεχνολογίας εγγραφής. Αυτή η μορφή πειρατείας

εμφανίζεται όταν ένα πρόσωπο αποκτά ένα αντίγραφο του

προγράμματος λογισμικού και κάνει ένα αντίγραφο ή πολλά και τα

διανέμει σε φίλους ή για μεταπώληση. Αν και υπάρχει κάποια

επικάλυψη μεταξύ της CD-R πειρατείας και της παραποίησης, με τη

CD-R πειρατεία μπορεί να μην υπάρχει προσπάθεια να περάσει

από παράνομη αντιγραφή ως νόμιμο αντίγραφο - που μπορεί να

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 15 από 100

έχει χειρόγραφα σήματα και όχι τα επίσημα έγγραφα. Με την

πρόοδο της τεχνολογίας καθιστά σχετικά εύκολο και ανέξοδο να

αντιγράψετε το λογισμικό σε CD-R, αυτή η μορφή πειρατείας έχει

κλιμακωθεί. Όπως και με πλαστά CD, η CD-R πειρατεία μαστίζει σε

δημοπρασία και σε αγγελίες στο διαδίκτυο.

Λήψη Πειρατείας από το Διαδίκτυο

Η λήψη πειρατείας είναι η φόρτωση του λογισμικού σε ένα δικτυακό

τόπο για οποιονδήποτε θέλει να «κατεβάσει» ένα αντίγραφο. Ο

καθένας που «ανεβάζει» ή «κατεβάζει» το λογισμικό κάνει μια

παράνομη αντιγραφή και ως εκ τούτου είναι ένοχος πειρατείας

λογισμικού. Παραδείγματα αυτού περιλαμβάνουν την παροχή του

λογισμικού μέσω ενός δικτυακού τόπου, P2P δικτύων ή σελίδες

διαμοιρασμού αρχείων. Οι περιπτώσεις πειρατείας στο Διαδίκτυο

έχει αυξηθεί εκθετικά τα τελευταία χρόνια.

Πώληση Εργοστασιακών Κατασκευών από Υπερβάσεις και

«Αποκόμματα»

Οι εκδότες λογισμικού επιτρέπουν σε εργοστάσια παραγωγής CD

να παράγουν αντίγραφα του λογισμικού τους σε CD-ROM ώστε να

μπορούν να διανέμουν τα εν λόγω CD-ROM σε εξουσιοδοτημένους

προμηθευτές τους για τη μεταπώληση στο κοινό. Η εργοστασιακή

πειρατεία εμφανίζεται όταν το εργοστάσιο παράγει περισσότερα

αντίγραφα του λογισμικού από ό, τι είχε το δικαίωμα να κάνει, και

στη συνέχεια μεταπωλεί χωρίς άδεια αυτές τις υπερβάσεις. Η

πειρατεία συμβαίνει επίσης όταν ο εκδότης διατάζει το εργοστάσιο

να καταστρέψει κάθε CDs που δεν έχουν διανεμηθεί στους πωλητές

του, αλλά η μονάδα, κατά παράβαση των εν λόγω παραγγελιών,

μεταπωλεί τα «αποκόμματα» που πρόκειται να διαλυθούν. Ενώ

τα περισσότερα εργοστάσια έχουν διαδικασίες συμμόρφωσης,

έχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις αυτού του είδους της

πειρατείας.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 16 από 100

Εκμίσθωση

Η Εκμίσθωση λογισμικού για προσωρινή χρήση, όπως θα κάνατε

για μια ταινία, έγινε παράνομη στις Ηνωμένες Πολιτείες από το

1990 και στον Καναδά από μια τροπολογία του 1993 στο νόμο περί

πνευματικών δικαιωμάτων. Ως αποτέλεσμα, η ενοικίαση λογισμικού

είναι σπάνια.

Οι δέκα τύποι πειρατείας που αναφέρθηκαν ανωτέρω δεν

αλληλοαναιρούνται. Υπάρχει συχνά επικάλυψη μεταξύ της μιας

πειρατείας από την άλλη. Για παράδειγμα, σε πολλές περιπτώσεις

έχει γίνει παραχάραξη OEM λογισμικού. Αυτό συμβαίνει όταν το

OEM λογισμικό αποδεσμευτεί από τον πειρατή προκειμένου να

μεταπωληθεί. Ο πειρατής όχι μόνο πωλεί το λογισμικό OEM, αλλά

κάνει και πολλά παράνομα αντίγραφα του λογισμικού ΟΕΜ και τα

πωλεί ως πλαστά13.

2.3 Η Πειρατεία στις Ταινίες

Στον κόσμο του κινηματογράφου και των ταινιών η πειρατεία ορίζεται ως η

παράνομη λήψη, αντιγραφή ή χρήση του κατοχυρωμένου

οπτικοακουστικού υλικού χωρίς άδεια. Η ιστορία της πειρατείας ταινιών

είναι μπλεγμένη με κάθε προώθηση νέας τεχνολογίας. Ο εξοπλισμός

Βίντεο, τα DVD και το Διαδίκτυο έχουν παίξει ρόλο στην έκδοση, την

πώληση και την προώθηση ταινιών παράνομα. Σήμερα, η ανταλλαγή

ταινιών έχει γίνει τόσο συνηθισμένη που έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία

στα κινηματογραφικά στούντιο και τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις

τους14.

13 Το κείμενο βασίζεται σε ορισμούς του «Types of Software Piracy» της ιστοσελίδας

www.siia.net

14 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου του S.Butterfield, «History of Movie

Piracy», Ιανουάριος 2010, στην ιστοσελίδα www.ehow.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 17 από 100

2.3.1 Ιστορική αναδρομή

Η πειρατεία ως μέθοδος αντιγραφής ταινιών ξεκίνησε αρχικά με τη μορφή

της βιντεοκασέτας (VHS-Video Home System) .Τη δεκαετία του ’80 με την

κυκλοφορία των πρώτων βίντεο συστημάτων αντιγραφής (VCR) η

πειρατεία άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία της με αγνή μορφή.

Εκείνη την εποχή η αντιγραφή ταινιών βίντεο από μια βιντεοκασέτα στην

άλλη επιτρεπόταν σύμφωνα με τη θεμιτή χρήση του δόγματος

πνευματικής ιδιοκτησίας νόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό επέτρεπε

στον αγοραστή να κάνει ένα αντίγραφο μόνο για προσωπική χρήση,

διατηρώντας την αρχική ως αρχείο. Η αντιγραφή κασέτας VHS απαιτούσε

δύο βίντεο συστήματα αντιγραφής (VCR). Η πειρατεία ταινιών εκείνη την

εποχή θεωρήθηκε ως αδύνατη από τα μεγάλα στούντιο.

Κατά την dial-up εποχή του διαδικτύου στις αρχές και στα μέσα της

δεκαετίας του 1990 όπου η ταχύτητα σύνδεσης ήταν αργή, το ποσοστό

ταινιών που διανεμόταν στο Διαδίκτυο ήταν μικρό. Οι τεχνικές που

συνήθως χρησιμοποιούταν για να μικρύνουν το μέγεθος των ταινιών ήταν

να χρησιμοποιήσουν τη συμπίεση λογισμικού και χαμηλότερη ποιότητα

εικόνας. Εκείνη την εποχή, η μεγαλύτερη απειλή της πειρατείας ήταν το

λογισμικό.

Ωστόσο, παράλληλα με την αύξηση των ευρυζωνικών συνδέσεων στο

Διαδίκτυο που αρχίζει γύρω στο 1998, υψηλότερης ποιότητας ταινίες

άρχισαν να γίνονται ευρείας διανομής - με την κυκλοφορία του DeCSS ,

ISO εικόνες αντιγράφονται απευθείας από το πρωτότυπο DVD που είχαν

αρχίσει να γίνονται σιγά-σιγά μία εφικτή μέθοδος διανομής.

Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν και προγράμματα όπου ήταν εφικτό από το

σπίτι και τον προσωπικό υπολογιστή να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό

αντίγραφο του αυθεντικού dvd της ταινίας στον υπολογιστή και κατόπιν να

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 18 από 100

εγγραφεί σε ένα άδειο dvd δημιουργώντας έτσι ένα πιστό αντίγραφο της

ταινίας για αρχείο15.

Στις μέρες μας, υπάρχουν ιστοσελίδες με καταλόγους ταινιών για

απευθείας «κατέβασμα» αλλά και σελίδες για διαμοιρασμό αρχείων βίντεο,

όπου με τις γρήγορες ταχύτητες διαδικτύου και τεχνολογίας, ο καθένας

μπορεί να αποκτήσει μέσα σε λίγα λεπτά οποιαδήποτε ταινία θέλει ακόμα

και λίγες μέρες μετά την προβολή της στους κινηματογράφους.

2.3.2 Οι τύποι της πειρατείας ταινιών

Στην πειρατεία ταινιών, υπάρχουν δύο βασικά στάδια: η απόκτηση ενός

παράνομου αντιγράφου ταινίας, και η διανομή της παράνομης αντιγραφής.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αντιγραφεί παράνομα μια ταινία. Μερικές

από τις μεθόδους είναι οι εξής:

Camcording (CAM): Οι Πειρατές έχουν καταγράψει μια ταινία

όπως εμφανίζεται στην οθόνη προβολής με μια παράνομη

βιντεοκάμερα χειρός μέσα στην αίθουσα. Τα αντίγραφα αυτά είναι

συνήθως κακής ποιότητας τόσο οπτικά και ηχητικά.

Telesync (TS): Μια μέθοδος με πιο επαγγελματικό τρόπο από ό, τι

το camcording προκειμένου να γίνει μια ταινία με υψηλότερη

ποιότητα εγγραφής. Με ή χωρίς τη βοήθεια ενός υπαλλήλου, ο

πειρατής στήνει μια επαγγελματική ψηφιακή κάμερα σε ένα τρίποδο

σε ένα κενό αμφιθέατρο και καταγράφει την ταινία. Για να αποκτήσει

η ταινία υψηλότερη ποιότητα ήχου μπορεί να χρησιμοποιηθούν

μέθοδοι όπως η χρήση των ασύρματων-πομπών στα ηχεία της

αίθουσας, απευθείας από την προβολή.

Telecine (TC): Μια εξελιγμένη μέθοδος όπου ο πειρατής έχει

πρόσβαση σε ένα ρολό φιλμ σε μια αίθουσα. Χρησιμοποιώντας ένα

Telecine μηχάνημα μπορεί να καταγράψει ένα πολύ υψηλής

ποιότητας αντίτυπο ταινίας, είτε άμεσα στο σκληρό δίσκο ενός

15

Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου «Warez» της ιστοσελίδας www.wikipedia.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 19 από 100

υπολογιστή ή σε κασέτα VHS και στη συνέχεια, να ψηφιοποιήσει το

αντίγραφο στο σπίτι.

Screeners (SCR): Οι διαφημιστικές μέθοδοι για προεπισκόπηση

των ταινιών εμπορίου έχουν σκοπό να παρέχονται στους πωλητές

βίντεο ή στους κριτικούς ταινιών πριν από την επίσημη κυκλοφορία

της ταινίας. Οι Πειρατές αποκτούν το screener DVD, κάνουν ένα

αντίγραφό και το προμηθεύουν στην αγορά.

Λήψη υλικού από το διαδίκτυο: Ένας πειρατής θα κατεβάσει

νόμιμα μια ταινία στον υπολογιστή του, και στη συνέχεια θα

χρησιμοποιήσει λογισμικό για να σπάσει την κρυπτογράφηση ώστε

να είναι ένα παράνομο αντίγραφο.

Streaming υλικό: Ένας πειρατής θα αντιγράψετε μια ταινία που

νομικά παραδίδεται σ 'αυτόν με streaming σε σχεδόν πραγματικό

χρόνο.

PVR / DVR και Video-on-Demand: Ένας πειρατής μπορεί να

παρεμποδίσει, να μετατρέψει και να αποθηκεύσει περιεχόμενο

πολυμέσων που έχει ανακτηθεί από ένα σύστημα αποθήκευσης,

όπως είναι η αναπαραγωγή από μια οθόνη τηλεόρασης

Καλωδιακή/δορυφορική και Telco τηλεόραση: Ενας πειρατής

μπορεί να παρακολουθεί και να αποθηκεύσει το ψηφιακό

περιεχόμενο πολυμέσων που έχει παραδοθεί σε έναν

αποκωδικοποιητή, όπως στην αναπαραγωγή από μια οθόνη

τηλεόρασης.

Workprint: Ένας πειρατής αποκτά ένα ημιτελές αντίγραφο ταινίας

και θα κάνει ένα αντίγραφό της.

Κινηματογραφικό αντίγραφο: Ο πειρατής κλέβει μια ταινία από

ένα κινηματογράφο, μια αποθήκη ταινιών, μια ταχυδρομική

υπηρεσία ή από κάποια άλλη εγκατάσταση σε σχέση με τη

βιομηχανία ταινιών16.

DVD-Rip: Η τελική έκδοση της ταινίας αλλά συνήθως κυκλοφορεί

πριν να είναι διαθέσιμη επίσημα. Συχνά, όταν μια ομάδα πειρατών

16

Ομοίως με την 4

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 20 από 100

κυκλοφορήσει μια υψηλής ποιότητας DVD-Rip, η "κούρσα" για την

αποδέσμευση της ταινίας σταματάει. Λόγω της υψηλής τους

ποιότητας, τα DVD-Rips αντικαθιστούν οποιαδήποτε προηγούμενα

αντίγραφα που μπορεί να έχει ήδη κυκλοφορήσει.

DVDR: Η τελική επίσημη έκδοση της ταινίας σε μορφή DVD.

Συνήθως είναι ένα πλήρες αντίγραφο από το πρωτότυπο DVD.

TV/HDTV ή DS Rip : Το TVRip αποτελεί πηγή λήψης από μια

αναλογική κάρτα λήψης (ομοαξονική / composite / σύνδεση s-

video). Η Ψηφιακή δορυφορική rip (DSR), είναι ένα rip που

καταγράφεται από μία μη τυπικής ανάλυσης ψηφιακή πηγή όπως η

δορυφορική τηλεόραση. Τα HDTV ή PDTV ή DTH Rips συχνά

προέρχονται από απευθείας μεταδόσεις. Με μια πηγή υψηλής

ευκρίνειας, η ποιότητα μπορεί μερικές φορές να ξεπεράσει ακόμη

και DVD. Ταινίες σε αυτήν τη μορφή αρχίζουν να αυξάνονται στη

δημοτικότητα.

Blu Ray Rip (BR): Παρόμοιο με το DVD-Rip, μόνο η πηγή είναι

ένα Blu-ray Disc. Ένα BD / BR Rip σε DVD-Rip μέγεθος συχνά

φαίνεται καλύτερο από ένα ίδιου μεγέθους DVD rip γιατί οι

κωδικοποιητές έχουν καλύτερη πρώτη ύλη17.

Μόλις οι πειρατές αποκτούν ένα παράνομο αντίγραφο μιας ταινίας,

ανάλογα με την ποιότητα του αντιγράφου, μπορούν να το διανείμουν

απευθείας ή να το πουλήσουν. Για να διανείμουν μια ταινία μέσω του

Διαδικτύου, χρησιμοποιούνται αρχεία συμπίεσης λογισμικού, και έπειτα το

Internet Relay Chat (IRC), το οποίο είναι ένα σύστημα που

χρησιμοποιείται για συνομιλία και ανταλλαγή αρχείων. Άλλες μέθοδοι

διανομής που χρησιμοποιούν είναι ο διαμοιρασμός αρχείων (peer-to-peer)

μέσω πολλών προγραμμάτων που υπάρχουν ή χρησιμοποιώντας

ιστοσελίδες, οι οποίες επιτρέπουν στους χρήστες να στείλουν μηνύματα,

αρχεία ήχου και να μοιράζονται αρχεία βίντεο Εάν μια ταινία πρόκειται

17

Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου «Pirated movie release types» της ιστοσελίδας www.wikipedia.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 21 από 100

να πωληθεί, τα αντίγραφα μετατρέπονται στη συνέχεια σε VHS, DVD, ή

VCD. Τα αντίγραφα αυτά των παραποιημένων ταινιών αποστέλλονται στη

συνέχεια παράνομα σε κανάλια διανομής στις ΗΠΑ, ή αποστέλλονται στο

εξωτερικό προς πώληση ακόμη και πριν από την επίσημη πρεμιέρα της

ταινίας18.

2.4 Η Πειρατεία στα ηλεκτρονικά παιχνίδια (video games)

Η πειρατεία των ηλεκτρονικών Παιχνιδιών είναι μια δραστηριότητα στην

οποία δημιουργούνται και διανέμονται αντίγραφα ενός ηλεκτρονικού

παιχνιδιού υπολογιστή ή κονσόλας παιχνιδιών χωρίς άδεια του έργου από

τον ιδιοκτήτη των πνευματικών δικαιωμάτων του παιχνιδιού. Πειρατικό

παιχνίδι θεωρείται οποιοδήποτε παράνομο αντίγραφο ενός παιχνιδιού αν

βρίσκεται σε ένα σκληρό δίσκο ή αν έχει ληφθεί ή αντιγραφεί απευθείας σε

έναν υπολογιστή ή σε αυτόνομη κονσόλα παιχνιδιών.

Οι άνθρωποι διαπράττουν πειρατεία στα παιχνίδια για πολλούς λόγους.

Κάποιοι το κάνουν για το κέρδος, αγοράζοντας νόμιμες εκδόσεις των

παιχνιδιών με σκοπό την αντιγραφή και την πώληση τους. Μερικοί

πειρατές παιχνιδιών πωλούν σκληρούς δίσκους ή φορτωμένους δίσκους

με πολλά παιχνίδια, ώστε οι ενδιαφερόμενοι να αγοράσουν ένα μεγάλο

πακέτο με πειρατικά παιχνίδια. Άλλοι άνθρωποι αντιγράφουν και

διανέμουν τα παιχνίδια για τους φίλους τους, έτσι ώστε να μπορούν να

εξοικονομήσουν χρήματα, είτε επειδή δεν συνειδητοποιούν ότι αυτό που

κάνουν θεωρείται πειρατεία. Για παράδειγμα, αν ένα παιχνίδι επιτρέπει

στους ανθρώπους να έχουν εγκαταστήσει πέντε αντίγραφα και κάποιος

δώσει αντίγραφα σε τέσσερις φίλους και αυτοί με τη σειρά τους θα το

δώσουν σε άλλους, έτσι ο αρχικός αγοραστής θα είχε συμβάλει στην

πειρατεία παιχνιδιών μοιράζοντας τις νόμιμες εκδόσεις19.

18

Ομοίως με τις 4 και 16

19 Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου του S.E. Smith, «What is Game

Piracy?» , στην ιστοσελίδα www.wisegeek.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 22 από 100

2.4.1 Ιστορική αναδρομή

Η πειρατεία στα παιχνίδια, όπως και σε πολλά άλλα μέσα που

αναλύθηκαν παραπάνω, ξεκίνησε από νωρίς. Συγκεκριμένα ξεκίνησε με

την αυγή των πρώτων παιχνιδιών και κονσόλων:

2.4.1.1 Οι παιχνιδο-μηχανές και οι κονσόλες

Τα πρώτα χρόνια

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η πρώτη μαζική αγορά μηχανής

παιχνιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν το Sinclair Spectrum (Εικ. 5). Το

λογισμικό ήταν φορτωμένο μέσω μιας ταινίας διεπαφής (tape) έτσι τα

παιχνίδια πωλούνταν μέσω κασετών ήχου. Αυτό ήταν πολύ έως πάρα

πολύ εύκολο να αντιγραφεί από τεχνική άποψη. Ειδικά όταν τα διπλά

κασετόφωνα πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν φθηνότερα. Οι αντιγραφές σε

σχολεία και σε club πολλαπλασιάστηκαν σε μαζική κλίμακα και αυτό

ταρακούνησε τους εκδότες παιχνιδιών. Ένα ολόκληρο φάσμα των

τεχνικών λύσεων πειρατείας εισήχθησαν συμπεριλαμβανομένων, πολλά

συστήματα προστασίας αντιγραφής κασετών όπως το Lenslok (Εικ. 5) .

Εικόνα 5. Το Sinclair Spectrum, η πρώτη μηχανή παιχνιδιών και δίπλα το Lenslok, το

πρώτο σύστημα προστασίας αντιγραφής κασετών

Στη συνέχεια στα μέσα της δεκαετίας, ήρθε η μηχανή παιχνιδιών

Commodore Amiga και το Atari ST. Για άλλη μια φορά η αντιγραφή ήταν

τεχνικά εύκολη και γι 'αυτό ήταν διαδεδομένη. Για άλλη μια φορά ήταν στο

χέρι των εκδοτών να βρούνε τεχνικές λύσεις. Έτσι, ένας πόλεμος

τεχνολογίας ξέσπασε μεταξύ των εκδοτών λογισμικού και των πειρατών.

Προφανώς με όλα αυτά η πειρατεία έκανε την παραγωγή εσόδων δύσκολη

και έτσι η εκδοτική βιομηχανία παιχνιδιών δεν άνθισε κατά τον τρόπο που

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 23 από 100

βλέπουμε τώρα. Στην πραγματικότητα, η πειρατεία έχει αναφερθεί συχνά

ως μέρος του λόγου για την πτώση αυτών των μηχανών.

Εικόνα 6. Οι μηχανές παιχνιδιών Commodore Amiga και Atari ST

Εκείνη την εποχή, η Atari κυκλοφόρησε το Atari2600 και στη συνέχεια το

Atari5200 και το Atari7800 (Εικ. 7) των οποίων τα παιχνίδια

κυκλοφορούσαν σε μια πρώτης μορφής κασετών με chip. Οι κασέτες δεν

άργησαν να σπάσουν από πειρατές αλλά η Αtari άνοιξε το δρόμο για την

άφιξη των κονσόλων την επόμενη δεκαετία.

Εικόνα 7. Οι παιχνιδο-μηχανές της Atari: Atari2600, Atari5200, Atari7800

Η Άφιξη των Κονσόλων

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ήρθαν οι κονσόλες παιχνιδιών. Από την

Sega και τη Νintendo (Εικ. 8). Είχαν τα παιχνίδια τους σε chip μέσα στις

κασέτες (Εικ. 8), ώστε να είναι τεχνικά δύσκολο και ακριβό να αντιγραφεί.

Έτσι, η πειρατεία γινόταν μεν αλλά δεν συνέβη στην τεράστια έκταση που

είχε σχετικά με το Spectrum, Amiga και ST. Έτσι, η βιομηχανία παιχνιδιών

εξελίχθηκε σε αυτό που ξέρουμε σήμερα.

Αυτή ήταν η στιγμή που πολλοί από τους μεγάλους βασικούς τίτλους της

βιομηχανίας καθιερώθηκαν. Οι κασέτες παιχνιδιών ήταν ακριβές να

φτιαχτούν έτσι τελικά οι κατασκευαστές επέστρεψαν στα εγγράψιμα μέσα.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 24 από 100

Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσαν να προβούν σε μεγαλύτερα παιχνίδια

με πολύ χαμηλότερο κόστος παραγωγής.

Εικόνα 8. Οι πρώτες κονσόλες παιχνιδιών από τη Νintendo και τη Sega και διαφορα ειδή

κασετών παιχνιδιών

Εκείνη την εποχή, έκαναν την εμφάνιση τους και οι πρώτες φορητές

παιχνιδο-μηχανές το GameBoy (Εικ. 9)από τη Nintendo και το GameGear

(Εικ. 9) από τη Sega. Οι μηχανές αυτές χρησιμοποιούσαν επίσης τις

κασέτες παιχνιδιών με chip. Κάτι που αρχικά εμπόδισε την πειρατεία αλλά

στη συνέχεια δεν άργησαν να σπάσουν από πειρατές αντιγράφοντας τις

κασέτες με chip. Παρόλα αυτά, η Nintendo συνέχισε τις αναβαθμίσεις και

τις νέες εκδόσεις του GameBoy (GameBoy Color, GameBoy Advance,

GameBoy Micro κ.α) και βγήκε κερδισμένη κρατώντας με το GameBoy,

μέχρι τώρα, την πρωτιά στις φορητές παιχνιδο-μηχανές.

Εικόνα 9. Οι πρώτες φορητές παιχνιδο-μηχανές, της Nintendo το GameBoy και της Sega

το GameGear

Στα μέσα της δεκαετίας, η SONY κυκλοφόρησε το Sony Playstation (PSX,

αργότερα PS1) (Εικ. 10) το 1995 σε Ευρώπη και Αμερική, όπου

χρησιμοποιούταν ένα CD-ROM για να φορτώσει τα παιχνίδια. Η Sony είχε

ένα σωρό τεχνικών μέτρων κατά της πειρατείας που προστάτευε την

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 25 από 100

κονσόλα από την πειρατεία για πολλά χρόνια. Ωστόσο, με την εισαγωγή

των modchips και την ανάπτυξη των εγγραφέων CD-ROM που

μπορούσαν μέσω υπολογιστή να γράψουν τα δεδομένα με τους ίδιους

τρόπους που το PSX χρησιμοποιούσε ήταν καταστροφικό. Η πειρατεία

ήταν σχεδόν καθολική και οι πωλήσεις των παιχνιδιών κατέρρευσαν. Οι

Πειρατές πουλούσαν τα αντιγραμμένα παιχνίδια τους από πόρτα σε πόρτα

σε συγκροτήματα κατοικιών, στους τόπους εργασίας, στις εκθέσεις

αυτοκινήτων και οπουδήποτε αλλού θα μπορούσαν να βρουν πελάτες.

Αυτό προκάλεσε τεράστια προβλήματα για τους εκδότες παιχνιδιών.

Ωστόσο, το PSX παρέμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2006, οπότε οι

εκδόσεις λογισμικού για αυτό κατέρρευσαν ακριβώς στη μέση της ζωής

των πωλήσεων τους.

Εικόνα 10. Η κονσόλα Playstation (PSX) της SONY και το Dreamcast της Sega

Το Dreamcast της Sega (Εικ. 10) βγήκε το 1998 και χρησιμοποιήθηκε ένα

ειδικό μοναδικό σχήμα δίσκου που ονομάζεται GD-ROM. Και αυτό, μόλις

καταστρατηγήθηκε με πράγματα όπως η bootdisk Ουτοπία, άρχισε να

καταρρέει. Η πειρατεία έγινε ανεξέλεγκτη και το Dreamcast πέθανε μετά

από μόλις δυο χρόνια με εκατομμύρια πωλήσεις. Αυτή η πειρατεία

«χρεώνεται» μερικές φορές όχι μόνο την εξαφάνιση του Dreamcast, αλλά

επίσης και την εξάλειψη των κονσόλων Sega από την αγορά υλικού

εντελώς. Ήταν μια τεράστια απώλεια για τον κλάδο.

Εκείνη την εποχή, η Νintendo προσπαθούσε να αντισταθεί στην πειρατεία

κυκλοφορόντας τις κονσόλες Νintendo64 (Εικ. 11) με κασέτες παιχνιδιών

ακόμα, και το Νintendo GameCube το οποίο είχε μιας πρώτης μορφής

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 26 από 100

dvd μικρού μεγέθους, αλλά παρόλα αυτά οι νέες τεχνολογίες της Νintendo

δεν εμπόδισαν τους πειρατές να σπάσουν και αυτές τις κονσόλες.

Εικόνα 11. Οι κονσόλες Νintendo64 και Νintendo GameCube

Στη συνέχεια των ετών με την αρχή της δεκαετίας του 2000, η SONY

κυκλοφόρησε το Sony Playstation 2 (PS2) (Εικ. 12) το οποίο ήταν

ενισχυμένο με σκληρό δίσκο και με DVD-ROM για την αναπαραγωγή των

παιχνιδιών. Ωστόσο, η κονσόλα μπορούσε να συνδεθεί στο διαδίκτυο και

κάνοντας συχνές αναβαθμίσεις εμπόδιζαν την πειρατεία Για χρόνια η

SONY μπόρεσε να αντισταθεί στην πειρατεία αλλά αργότερα οι πειρατές

πάλι βρήκαν τον τρόπο. Τα DVD μπορούσαν μετά από χρόνια να

αντιγραφούν εύκολα με ειδικά προγράμματα στους υπολογιστές. Ένας

άλλος τρόπος πειρατείας του PS2 ήταν να φορτώνονται τα παιχνίδια

απευθείας στο σκληρό δίσκο και να εκτελούνται από εκεί μέσω ειδικών

modchips που τοποθετούνταν. Ωστόσο η SONY δεν το έβαλε κάτω,

συνέχισε την παραγωγή νέων τίτλων και αναβαθμίσεις λογισμικού και

παρέμεινε υψηλά στην αγορά μέχρι την κυκλοφορία της επόμενης

κονσόλας της.

Εικόνα 12. Οι κονσόλες PS2 της SONY και X-BOX της Microsoft

Ένας μεγάλος «ανταγωνιστής» της εποχής του PS2 ήταν το X-BOX (Εικ.

12) από τη Microsoft. Και αυτή η κονσόλα ήταν ενισχυμένη με DVD-ROM

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 27 από 100

και σκληρό δίσκο προσπαθώντας να δαμάσει την πειρατεία, έχοντας από

πίσω την γνώριμη με τους υπολογιστές Microsoft, αλλά δεν τα κατάφερε

απόλυτα. Οι πειρατές έσπασαν και αυτή την κονσόλα σε λίγα μόλις χρόνια

αναγκάζοντας τη Microsoft να στραφεί στο διαδικτυακό κομμάτι της

κονσόλας και στις αναβαθμίσεις.

Οι σημερινές κονσόλες

Στις μέρες μας, το PSP (Εικ. 13) είναι ένα πολύ δημοφιλές φορητό

μηχάνημα παιχνιδιών και media player της Sony. Ωστόσο, είναι ένα

«αγκάθι» για τους εκδότες παιχνιδιών. Έχει χαραχτεί σχετικά νωρίς για τη

ζωή του και πλέον είναι απλό να αντιγράψετε τα παιχνίδια επάνω και ό, τι

θελήσει ένας ιδιοκτήτης είναι πολύ εύκολα διαθέσιμο δωρεάν στο

διαδίκτυο. Ήδη η SONY έχει δρομολογήσει τον συνεχιστή του PSP με

σκοπό να εμποδίσει την πειρατεία καταργώντας εντελώς τις κασέτες που

έπαιρνε η πρώτη συσκευή και προωθώντας περισσότερο τα παιχνίδια

μέσω διαδικτύου με τη νέα φορητή παιχνιδο-μηχανή.

Αυτή η έλλειψη ποιότητας παιχνιδιών για το PSP (προφανώς μαζί με

μερικούς άλλους παράγοντες), άφησε την πόρτα ανοικτή για το Nintendo

DS (Εικ. 13) για να γίνει μια τεράστια επιτυχία με υψηλές πωλήσεις. Αλλά

ακόμα και αυτό γίνεται πειρατικό τώρα χρησιμοποιώντας κάρτες μνήμης

flash σε εικονικές κασέτες .

Εικόνα 13. Οι φορητές παιχνιδο-μηχανές νέας γενιάς PSP της SONY και DS της Nintendo

Οι σημερινές γενιές των εσωτερικών κονσόλων, το Microsoft Xbox 360 , το

Nintendo Wii και το PS3 της Sony (Εικ. 14), είναι όλα σε αυτό το στάδιο

του κύκλου, όπου υπάρχει ένας ψεύτικος πόλεμος. Και οι τρεις μηχανές

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 28 από 100

έχουν καλή τεχνική αντι-πειρατείας. Η Nintendo προχώρησε τόσο πολύ

ώστε ενσωματώσετε ένα μυστικό δεύτερο επεξεργαστή (μία ARM) στο

τσιπ γραφικών για να τρέξει μερικά από τα λογισμικά συστήματος. Αλλά

και οι τρεις έχουν ραγίσει (δεν έχει ακόμα πλήρως με το PS3) Οι ιδιοκτήτες

θα είναι σε θέση να παρακάμψουν την αντι-πειρατεία και να παίξουν

δωρεάν παιχνίδια. Αυτό δεν έχει απογειωθεί ακόμα, αλλά υπάρχουν

ενδείξεις ότι μόλις αρχίζει. Εάν στις προηγούμενες γενιές των κονσόλων η

πειρατεία δημιούργησε προβλήματα σε αυτές τις τρεις μηχανές θα φέρει

ολική καταστροφή. Και οι εκδότες θα κινήσουν τους αναπτυξιακούς τους

πόρους μακριά.

Εν τω μεταξύ η Nintendo κάνει διαδοχικές δημοφιλείς κυκλοφορίες

παιχνιδιών και πρέπει να γίνει τροποποίηση στη μηχανή πριν τα παίξει. Η

Microsoft χρησιμοποιεί το Xbox Live για να ψάξουν για τροποποιημένες

κονσόλες 360s και να ακυρώσει τους λογαριασμούς οποιουδήποτε άλλου

βρίσκουν. Και η Sony έχει το πλεονέκτημα ότι τα Blu-ray είναι ακριβά για

να αγοραστούν και δύσκολο να αντιγραφούν. Όλα αυτά είναι μόνο

σημερινές θέσεις σε συνεχή πόλεμο τεχνολογίας. Πάρα πολλοί άνθρωποι

χρησιμοποιούν τόσο πολύ χρόνο και προσπάθεια στην πυρόλυση αυτών

των μηχανών πιστεύοντας ότι, τελικά, θα βρουν τα πάντα γύρω από τον

τρόπο και ό, τι οι κατασκευαστές κάνουν.

Εικόνα 14. Οι σημερινές κονσόλες νέας γενιάς Wii της Nintendo,PS3 της SONY και XBOX

360 της Microsoft.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 29 από 100

2.4.1.2 Ο Ηλεκτρονικός Υπολογιστής (Η / Υ)

Ο IBM PC (Εικ. 15) έχει δημιουργηθεί περίπου από το 1981 και ήταν το

πρώτο μηχάνημα στο σπίτι για να συνδεθεί με το Διαδίκτυο μαζικά. Γι

'αυτό προφανώς έχει μια μακρά ιστορία της πειρατείας λογισμικού και είναι

στην πρώτη γραμμή καταπολέμησης της τεχνολογίας της πειρατείας.

Συχνά αυτή η τεχνολογία είχε ενοχλήσεις δεδομένου ότι εμπόδισε

πράγματι τη χρήση του υπολογιστή.

Σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο να δημοσιευτούν παιχνίδια υπολογιστή και

να μην διαμοιραστούν και ληφθούν από πολλούς υπολογιστές. Τα

περισσότερα εμφανίζονται στο Διαδίκτυο, σαν δωρεάν torrents λίγο πριν

καν κυκλοφορήσουν στα καταστήματα. Στην πραγματικότητα είναι πολύ

ταχύτερο και ευκολότερο να πάρεις ένα πειρατικό παιχνίδι από ό, τι είναι

να το αγοράσεις. Έτσι οι περισσότεροι εκδότες, ακόμη και εκείνοι με μια

μακρά παράδοση δεκαετιών στα παιχνίδια υπολογιστή, έχουν σταματήσει.

Και ο gamer PC υποφέρει. Αλλά ο πραγματικός τρόπος για να κάνουν τα

παιχνίδια PC ως μια βιώσιμη επιχείρηση είναι να κάνουν online παιχνίδια

(MMOs), αυτά είναι βασίζονται σε server τόσο αδύνατο να γίνουν

πειρατικά. Μια μέρα σχεδόν όλα τα παιχνίδια θα δημοσιεύονται με τον

τρόπο αυτό και η πειρατεία θα τελειώσει.

Εικόνα 15. Ο IBM PC

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 30 από 100

2.4.2 Οι τύποι της πειρατείας ηλεκτρονικών παιχνιδιών

Υπάρχουν δύο κύριες μορφές πειρατείας παιχνιδιών:

Υπάρχει πειρατεία από το άτομο-παίκτη παιχνιδιών, αυτές τις μέρες

συνήθως μέσω του Διαδικτύου, αλλά και στο παρελθόν συχνά με

την αντιγραφή χρησιμοποιώντας φυσικά μέσα.

Και υπάρχει εμπορική παραχάραξη, όπου ένας επαγγελματίας

πειρατής κατασκευάζει-φτιάχνει το παιχνίδι για να παίζεται

παράνομα, το οποίο είναι ένα άλλο ζήτημα20.

2.5 Η Πειρατεία στα ηλεκτρονικά βιβλία (e-books)

Τα ηλεκτρονικά βιβλία (e-books) (Εικ. 16) είναι το νεότερο μέσο που

χτυπήθηκε από την πειρατεία. Η δράση της είναι μεν μικρή και σύντομη

αλλά πολύ σημαντική για τον κόσμο του βιβλίου. Όπως όλα τα

ηλεκτρονικά αρχεία, έτσι και τα ηλεκτρονικά βιβλία είναι ευάλωτα στην

παράνομα κοινή χρήση αρχείων, της σύγχρονης πειρατείας. Το πρόβλημα

με την ψηφιακή ιδιοκτησία είναι ότι δεν είναι μια φυσική κατοχή: οι

πειρατές με ένα κλικ μπορούν να ανεβάσουν ή να κατεβάσουν ένα αρχείο

υπολογιστή με ηλεκτρονικά βιβλία. Η ενοχή δεν είναι αισθητή και δεν είναι

υπάρχει ο κίνδυνος να πιαστεί21.

Εικόνα 16. Τρόποι ανάγνωσης αρχείων ηλεκτρονικών βιβλίων.

20 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο «Game piracy», Απρίλιος 2008, της ιστοσελίδας

www.bruceongames.com 21

Το κείμενο βασίζεται σε ένα μέρος του άρθρου «Dangers of eBook Piracy», Μάρτιος

2010, της ιστοσελίδας www.bookhitch.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 31 από 100

2.5.1 Ιστορική αναδρομή

Βιβλία για πρώτη φορά μετατράπηκαν σε ψηφιακή μορφή το 1980. Εκείνη

την εποχή τα περισσότερα βιβλία ήταν συνήθως δακτυλογραφημένα.

Αρχικά βιβλία διανέμονται μέσω δικτύων BBSes και στα πρώτα δίκτυα.

Οι πρώτες μορφές πειρατείας βιβλίων άρχισαν να διαμορφώνονται στα

τέλη της δεκαετίας του 1990. Οι διανομές των πειρατικών e-books είναι

γνωστές ως κυκλοφορίες.

Το 2002, αρκετές άλλες ομάδες που συμμετείχαν ενεργά, ξεκίνησαν την

κυκλοφορία πολλών βιβλίων εκμάθησης αγγλικών και περιοδικών. Στη

συνέχεια κυκλοφόρησαν και βιβλία από την ξένη λογοτεχνία και κόμικς.

Έχουν κυκλοφορήσει βέβαια μέθοδοι προστασίας ηλεκτρονικών βιβλίων

όπως το DRM. Το DRM είναι η συντομογραφία για το αγγλικό όρο Digital

Rights Management, ή στο σύστημα διαχείρισης των ψηφιακών

δικαιωμάτων. Αυτή είναι μια μέθοδος προστασίας έχει ήδη δοκιμασθεί

στον τομέα του ήχου μουσικής και βίντεο, μέσω των οποίων οι εκδότες

προσπαθούν να προστατεύσουν το ebook τους από την πειρατεία μέσω

διαδικτύου. Ο τρόπος που η DRM ενεργεί είναι αρκετά απλός: το ebook

είναι κρυπτογραφημένα και προστατεύονται με ειδικό λογισμικό. Με τον

τρόπο αυτό, το περιεχόμενο γίνεται να χρησιμοποιηθεί μόνο εάν γνωρίζετε

το κλειδί κρυπτογράφησης, ή εάν σημειώθηκε αγοραστές των ebook.

Το σύστημα είναι σχεδιασμένο ως ένα είδος προστασίας από την

παράνομη αντιγραφή και παράνομη διανομή-ηλεκτρονικών βιβλίων, για

παράδειγμα, από το διάσημο λογισμικό peer-to-peer χρησιμοποιούνται

ευρέως από πολλούς χρήστες του δικτύου. Παρόλα αυτά οι πειρατές

βρήκαν τον τρόπο να το σπάσουν και να κάνουν την πειρατεία

ηλεκτρονικών βιβλίων ένα σοβαρό πλήγμα για τους εκδότες των εκδοτικών

οίκων των βιβλίων22.

22 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο του Scrid, «DRM, ovvero, la vita difficile dei lettori di e-

book», Φεβρουάριος 2011, της ιστοσελίδας www.storiacontinua.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 32 από 100

Στην εποχή μας, υπάρχουν πλέον όλων των ειδών τα βιβλία σε

ηλεκτρονική μορφή και ενώ αρχικά παρουσιάζονται ως νόμιμα τελικά οι

πειρατές τα «σπάνε» κάνοντας τα πειρατικά και διαμοιράζονται σε πολλές

ιστοσελίδες διαμοιρασμού αρχείων.

2.5.2 Τύποι πειρατείας ηλεκτρονικών βιβλίων

Υπάρχουν δύο τύποι πειρατείας ηλεκτρονικών βιβλίων: μέσω σάρωσης

και μέσω εικόνας:

Σάρωση: Τα ηλεκτρονικά βιβλία που είναι πειρατικά συνήθως

δημιουργούνται από τη σάρωση και, στη συνέχεια, μετατρέπονται

σε ηλεκτρονικά αρχεία μέσω ειδικών προγραμμάτων. Πολλές

πειρατικές ιστοσελίδες δέχονται τώρα ebooks (εκτός από λογισμικό,

μουσική και ταινίες), αν και ορισμένα από αυτά δέχονται ακόμα

μόνο βιβλία πληροφορικής. Τα βιβλία συνήθως διανέμονται μέσω

κανονικών καναλιών αρχείων. Οι χρήστες μπορούν να έχουν

πρόσβαση αρχείων ebook και μέσω IRC καναλιών.

Εικόνα: Μια άλλη ανάπτυξη που είναι μοναδική στην πειρατεία

ηλεκτρονικών βιβλίων είναι η διανομή των eBooks

ενσωματώνοντας ένα ebook σε μια εικόνα, αξιοποιώντας τις

υπάρχουσες διαστάσεις της εικόνας. Έτσι ενώνοντας μία εικόνα

μορφής .jpeg και ένα συμπιεσμένο αρχείο .RAR, μπορείτε να

παράγετε ένα αρχείο το οποίο, όταν ανοίγεται σε ένα πρόγραμμα

προβολής εικόνων, λειτουργεί σαν μια εικόνα, και όταν ανοίγεται σε

ένα αποσυμπιεσμένο αρχείο .RAR, δρα σαν ένα συμπιεσμένο

αρχείο. Αυτό εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι η εικόνα των

προγραμμάτων χειρισμού, οι περιηγητές, και άλλες επιχειρήσεις

κοινής ωφέλειας συνήθως αγνοούν οποιαδήποτε πρόσθετα

στοιχεία μετά το τέλος της εικόνας, ενώ το. RAR αγνοεί οτιδήποτε

πριν από την κεφαλίδα RAR23.

23 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο «Ebook scene» της ιστοσελίδας www.wikipedia.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 33 από 100

Βέβαια και στους δυο τύπους πειρατείας, κύριος λόγος για να

υπάρξει πειρατεία είναι το «ανέβασμα/κατέβασμα» από το

διαδίκτυο και ο διαμοιρασμός αρχείων είτε σε φίλους είτε στο

διαδίκτυο.

2.6 Η Πειρατεία στη Δορυφορική Τηλεόραση (satellite tv)

Η έννοια πειρατεία σε σχέση με τη δορυφορική τηλεόραση συχνά

αναφέρεται στη λήψη παράνομου συμβιβασμού της συνδρομητικής

τηλεόρασης ή στην πληρωμή ράδιο-σημάτων χωρίς άδεια από το αρχικό

ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό. Ο όρος "πειρατής" στην περίπτωση αυτή

χρησιμοποιείται με την έννοια της παραβίασης πνευματικών δικαιωμάτων

και έχει μικρή σχέση με το πειρατικό ραδιόφωνο , το οποίο συνεπαγόταν η

λειτουργία ενός μικρού πομπού ραδιοφωνικού σταθμού χωρίς νόμιμη

απόκτηση άδειας για τη μετάδοση.

2.6.1 Ιστορική αναδρομή

Σε Παγκόσμιο επίπεδο

Η έννοια της συνδρομητικής τηλεόρασης είναι σχεδόν τόσο παλιά όσο και

τηλεόραση η ίδια. Περιλαμβάνει τη σκόπιμη μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών

σημάτων σε μια μη τυποποιημένη/κωδικοποιημένη ή κρυπτογραφημένη

μορφή, ώστε να χρεώνονται στους θεατές τα τέλη εγγραφής για τη χρήση

ενός ειδικού αποκωδικοποιητή που απαιτείται για τη λήψη του σήματος.

Οι συνδρομητικές τηλεοράσεις άρχισαν να γίνονται κοινές, μετά την ευρεία

εγκατάσταση καλωδιακών τηλεοπτικών συστημάτων στις δεκαετίες του

1970 και του 1980 όπου τα πρώτα κανάλια υψηλής θεαματικότητας ήταν

αυτά που μετέδιδαν ταινίες. Αργότερα, σήματα ελήφθησαν από τις

εταιρείες καλωδιακής διανομής που χρησιμοποιούν τη ζώνη C για διανομή

δορυφορικών πιάτων κεραιών έως 3 μέτρα σε διάμετρο. Τα πρώτα

δορυφορικά σήματα αρχικά ήταν χωρίς κρυπτογράφηση και λίγοι

μεμονωμένοι τελικοί χρήστες μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τις

μεγάλες και ακριβές συσκευές δορυφορικής λήψης. Όταν τα δορυφορικά

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 34 από 100

πιάτα έγιναν μικρότερα και πιο προσιτά, οι πιο πολλοί δορυφορικοί

πάροχοι σήματος υιοθέτησαν διάφορες μορφές κρυπτογράφησης ,

προκειμένου να περιοριστεί η υποδοχή σε ορισμένες ομάδες. Τα

συστήματα αυτά είχαν σχεδιαστεί για να παρέχουν αποκωδικοποιητές

στους φορείς καλωδιακής με χαμηλό κόστος. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε σιγά-

σιγά να αναπτύσσεται η πειρατεία στη δορυφορική τηλεόραση24.

Για πολλούς τηλεθεατές, τα δορυφορικά κανάλια ήταν απλώς πιο

ελκυστικά για παράνομη παρακολούθηση από τα καλωδιακά κανάλια. Τα

Δορυφορικά τηλεοπτικά σήματα, στη συνέχεια, έγιναν ψηφιακά, το οποίο

σημαίνει ότι είναι σαφέστερο και ευκολότερο να αντιγραφεί. Και οι

δορυφορικοί πάροχοι προσφέρουν συνήθως περισσότερα κανάλια Pay-

per-view από ό, τι κάνουν οι φορείς παροχής καλωδιακής τηλεόρασης.

Χάρη στην ψηφιακή τεχνολογία, τα καλωδιακά κανάλια, έχουν γίνει πιο

δύσκολα για να γίνουν πειρατικά λόγω του ότι είναι συρματωμένα.

«Πιάνοντας» ένα σήμα από τον αέρα είναι πολύ πιο εύκολο από το να

αποκρυπτογραφήσεις ένα πολύπλοκο καλώδιο της καλωδιακής. Έτσι οι

άνθρωποι που δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν την καλωδιακή

στρέφονται στη δορυφορική τηλεόραση.

Οι περισσότεροι φορείς παροχής υπηρεσιών καλωδιακής τώρα

μεταδίδουν τα κανάλια τους ψηφιακά, όπου απαιτούν από τους πελάτες

τους να χρησιμοποιήσουν ένα ψηφιακό αποκωδικοποιητή. Οι

περισσότεροι ψηφιακοί αποκωδικοποιητές διαθέτουν διαρκή και

αμφίδρομη επικοινωνία. Η ανάδραση αυτή επιτρέπει στους παρόχους

καλωδιακής να προσδιορίσουν εάν ένας πελάτης χρησιμοποιεί

εγκεκριμένο αποκωδικοποιητή και να επισημάνουν τα κανάλια που

αποκωδικοποιητής έχει τη δυνατότητα να αποκωδικοποιήσει.

24

Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο «Pirate decryption» της ιστοσελίδας www.wikipedia.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 35 από 100

Οι εταιρείες οι οποίες κατέχουν και λειτουργούν το δίκτυο δορυφορικών

πιάτων, επλήγησαν περισσότερο αφού είναι ο αγαπημένος και

ευκολότερος στόχος των περισσότερων πειρατών25.

Στην Ελλάδα

Η συνδρομητική τηλεόραση με ελληνικά κανάλια έφτασε στην Ελλάδα το

1994. Το πρώτο συνδρομητικό κανάλι ήταν το Filmnet προβάλλοντας

ταινίες το οποίο αργότερα κυκλοφόρησε μαζί με πλήθος καναλιών ως

πακέτο της Nova (Εικ. 17). Πιο πρόσφατα, ο ΟΤΕ κυκλοφόρησε το conn-x

tv (Εικ. 17), το οποίο απαιτεί σύνδεση στο διαδίκτυο για την προβολή των

καναλιών και λόγω αυτού είναι πιο δύσκολος στόχος πειρατών.

Εικόνα 17. Οι αποκωδικοποιητές της Nova και του OTE conn-x tv

Η πειρατεία δεν άργησε να έρθει και στην Ελλάδα, στην αρχή με

δορυφορικά κανάλια παγκόσμιας κάλυψης και τελευταία με τα ελληνικά

συνδρομητικά κανάλια της ΝΟVA. Το conn-x tv δεν έχει «σπάσει» ακόμα

καθώς ο ΟΤΕ χρησιμοποιεί μετάδοση μέσω σύνδεσης με μόντεμ δικτύου

αλλά κοντεύει να «ραγίσει» σύντομα από τους πειρατές

Οι μέθοδοι που ακολουθούνται περισσότερο στην Ελλάδα είναι το online

streaming δηλαδή παράνομη μετάδοση των καναλιών μέσω ειδικών

λογισμικών διαδικτύου, και μέσω ειδικών καρτών οι οποίες είναι

«φορτωμένες» με λογισμικά για να αποκωδικοποιούν και να «σπάνε» τα

25 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο «THE WAR AGAINST SATELLITE TV PIRACY…WHO'S

WINNING?» της ιστοσελίδας www.ftafever.com

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 36 από 100

κανάλια ώστε να παίζουν δωρεάν αφού συνδεθούν στο δορυφόρο. Και οι

δύο μέθοδοι προϋποθέτουν την ύπαρξη ενός αποκωδικοποιητή.

2.6.2 Τύποι πειρατείας στη δορυφορική τηλεόραση

Οι πειρατές της Δορυφορικής τηλεόρασης - οι οποίοι προτιμούν να

θεωρούνται ως απλώς "χάκερ" - δεν συνδέουν ποτέ έναν

αποκωδικοποιητή σε μια τηλεφωνική γραμμή, που είναι η τακτική που

χρησιμοποιούν οι πάροχοι υπηρεσιών δορυφορικής συνδρομητικής

τηλεόρασης για να ελέγχουν τις εγκριθείσες θέσεις δορυφόρων. Έτσι, ο

πάροχος δεν συνειδητοποιεί ότι ο χάκερ κάνει λαθροθηρία στα σήματα.

Η πειρατεία έχει πλέον εισέλθει στην επικρατούσα τάση, χάρη σε διάφορες

τάσεις της τεχνολογίας και έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον για Free-to-Air

τεχνολογία στους αρχάριους χρήστες. Και η ανεξέλεγκτη διανομή του

λογισμικού στο Διαδίκτυο, παρέχει δωρεάν πρόσβαση στα εγχώρια

συνδρομητικά κανάλια του δικτύου πιάτων δορυφόρου. Αυτό το λογισμικό

μπορεί απλά να το κατεβάσετε δωρεάν σε έναν Free-to-Air δορυφορικό

δέκτη.

Ένας άλλος τρόπος πειρατείας είναι οι «έξυπνες κάρτες» (smart cards).

Είναι εκπληκτικά εύκολο να αποκτήσετε τις έξυπνες κάρτες, μέσω των

οποίων οι «χάκερ» μπορούν να προγραμματίσουν μια δέσμη ενεργειών

που καθοδηγεί τα πλαίσια αποκωδικοποιητή να αποκωδικοποιήσει όλα τα

κανάλια, συμπεριλαμβανομένων των πριμοδοτημένων (premium) και των

pay-per-view.

Έτσι, μερικοί χρήστες αγοράζουν μόνο το αρχικό δίκτυο πιάτων με ένα

βασικό πακέτο συνδρομής, και στη συνέχεια «χαράζουν» το

αποκωδικοποιητή για να βλέπουν pay-per-view προγράμματα και

πριμοδοτημένα χωρίς να πληρώνουν για αυτό26.

Επίσης, πρόσφατα έχουν αναπτυχθεί ομάδες-εταιρείες πειρατών οι οποίες

έναντι αμοιβής σου παρέχουν και σου μαθαίνουν να χειρίζεσαι πειρατικά

26

Ομοίως με την 25

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 37 από 100

το βασικό εξοπλισμό(αποκωδικοποιητή, δορυφορικό πιάτο) και μία έξυπνη

κάρτα η οποία μπορεί να ανανεώνεται από ιστοσελίδες και λογισμικά του

διαδικτύου με νέους «σπασμένους» κωδικούς.

3. Η ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

3.1 Οι επιπτώσεις και οι συνέπειες της πειρατείας

Οι επιπτώσεις και οι συνέπειες της πειρατείας είναι πολλές και

επηρεάζουν πολλούς τομείς. Πιο συγκεκριμένα παρακάτω αναφέρονται οι

φορείς που πλήττονται από πειρατεία και στη συνέχεια οι επιπτώσεις και

συνέπειες της στην κοινωνία:

Ποιούς πλήττει η πειρατεία

Οι Δημιουργοί, συμπεριλαμβανομένων των δημιουργών και των

συγγενικών δικαιωμάτων των ιδιοκτητών, όπου οι παράνομες πωλήσεις

δυσχεραίνουν την πηγή του κύριου εισοδήματος τους που προέρχεται από

τις αμοιβές που παράγονται από τις νόμιμες πωλήσεις.

Οι εργαζόμενοι σε όλες τις πολιτιστικές βιομηχανίες, καθώς η πειρατεία

μπορεί αντικαταστήσει την παραγωγή των νόμιμων προϊόντων και την

απασχόληση.

Το κράτος, δεδομένου ότι οι πειρατές επιδιώκουν πάντα τις

δραστηριότητές τους, τουλάχιστον εν μέρει, στο περιθώριο του

καθιερωμένου συστήματος, και, συνεπώς, οι φόροι δεν εισπράττονται

ποτέ ώστε να επανεπενδύονται στην πολιτιστική ανάπτυξη.

Επιπτώσεις στη δημιουργικότητα

Η πειρατεία μπορεί να οδηγήσει στη μαζική έξοδο των ταλαντούχων

δημιουργών σε ξένες χώρες, στερώντας έτσι από τις χώρες τους έναν

πλούτο της εγχώριας δημιουργικότητας. Για παράδειγμα, η ανεξέλεγκτη

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 38 από 100

πειρατεία στις περισσότερες αφρικανικές χώρες έχει προκαλέσει πολλούς

καλλιτέχνες να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για να δημιουργήσουν και να

προσφύγουν στην Ευρώπη, όπου τα έργα τους αποζημιώνονται καλύτερα

με το υφιστάμενο σύστημα πνευματικών δικαιωμάτων.

Επιπτώσεις στην πολυμορφία της πολιτιστικής έκφρασης

Οι Πειρατές ενδιαφέρονται κυρίως για την διάθεση των πιο δημοφιλών

διεθνών άλμπουμ μουσικής ή κινηματογραφικών ταινιών. Σε γενικές

γραμμές, έχουν μικρό ή καθόλου ενδιαφέρον για τη διάθεση έργων

εγχώριων καλλιτεχνών.

Αντίκτυπος στις πολιτιστικές βιομηχανίες και την ανάπτυξη

Η Πειρατεία καταστρέφει τα θεμέλια των τοπικών πολιτιστικών

βιομηχανιών και έχει δυσμενή επίδραση στις σχέσεις τους με τους ξένους

εταίρους. Υπονομεύει τις νόμιμες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να

ανταγωνίζονται ισότιμα με τις χαμηλές τιμές των πειρατικών επιχειρήσεων.

Έτσι, η πειρατεία βλάπτει όχι μόνο την ανάπτυξη των πολιτιστικών

βιομηχανιών, αλλά και την οικονομική ανάπτυξη, εν γένει, καθώς οι

επιχειρήσεις δεν μπορεί να αναπτυχθούν και να επεκταθούν με βιώσιμο

τρόπο.

Επιπτώσεις στην απασχόληση

Σε κοινωνικό επίπεδο, η ζημία που υπέστησαν οι επιχειρήσεις

αντανακλάται τελικά στις βλαβερές συνέπειες της πειρατείας για την

απασχόληση στις δημιουργικές βιομηχανίες. Τα Πειρατικά εμπορεύματα

μπορούν να οδηγήσουν σε ασφυξία της νόμιμης βιομηχανίας, η οποία με

τη σειρά της δημιουργεί λιγότερες θέσεις εργασίας.

Αντίκτυπος στις ξένες επενδύσεις

Οι επενδύσεις στον τομέα του πολιτισμού της κάθε χώρας μπορεί να είναι

σημαντικές και διατηρούμενες όπου οι επενδυτές βρίσκονται σε θέση τόσο

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 39 από 100

με ένα κατάλληλο σύστημα πνευματικής ιδιοκτησίας όσο και με την

αποτελεσματική επιβολή των δικαιωμάτων αυτών. Αν ένα στοιχείο αυτού

του τύπου είναι ανύπαρκτο, η ικανότητα μιας χώρας να προσελκύει

επενδύσεις και αυτές να αναπτύξουν τις δικές τους πολιτιστικές

βιομηχανίες - μαζί με τα πρόσθετα οφέλη από την αύξηση των ευκαιριών

απασχόλησης, τη δημιουργία πλούτου, και τα φορολογικά έσοδα - θα

χαθεί.

Σύνδεσμοι με οργανωμένο έγκλημα

Η πειρατεία δεν είναι έγκλημα χωρίς θύματα. Συχνά είναι μια

προσοδοφόρα πηγή εσόδων για σοβαρά και οργανωμένα διεθνή

εγκλήματα. Τα μεγάλα κέρδη της αγγίζουν τα κέρδη άλλων σοβαρών

εγκλημάτων, συμπεριλαμβανομένου του λαθρεμπορίου ανθρώπων και

όπλων, της παράνομης διακίνησης ναρκωτικών, απάτες πιστωτικών

καρτών και του ξεπλύματος χρημάτων. Οι έμποροι πειρατικών προϊόντων

με τους οποίους οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται σε επαφή είναι

μικρής κλίμακας επιχειρήσεις ή πλανόδιοι πωλητές. Οι εν λόγω

προμηθευτές είναι μόνο το εμπρόσθιο άκρο ενός από τα μεγαλύτερα και

πιο εξελιγμένα δίκτυα27.

3.2 Πειρατεία και νόμοι-πνευματικά δικαιώματα

Οι διαστάσεις που έλαβε το φαινόμενο της πειρατείας, ειδικά με την ευρεία

χρήση του διαδικτύου, προκάλεσε άμεσα αντιδράσεις από τους

δικαιούχους των πνευματικών δικαιωμάτων και τις ενώσεις τους. Μία από

τις πρώτες κινήσεις της δισκογραφικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας

αλλά και των εταιριών λογισμικού ήταν η υιοθέτηση «τεχνολογικών

μέτρων» προστασίας των πνευματικών έργων. Τα μέτρα αυτά

χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία για να κωδικοποιήσουν με τέτοιο

τρόπο το περιεχόμενο ενός αρχείου ώστε να αποτρέψουν την αντιγραφή ή

27 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο «World Anti-Piracy Observatory» της ιστοσελίδας

www.portal.unesco.org

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 40 από 100

την χωρίς δικαίωμα αναπαραγωγή του, διευκολύνοντας γενικότερα τη

λεγόμενη «ψηφιακή διαχείριση δικαιωμάτων» (Digital Rights Management,

DRM). Με τον όρο DRM εννοείται το σύστημα ηλεκτρονικής ταυτοποίησης

των ψηφιακών δεδομένων ώστε να παρέχονται στους δικαιούχους των

πνευματικών δικαιωμάτων επαρκείς πληροφορίες για τη νόμιμη ή μη

χρήση τους. Οι πιέσεις εκ μέρους της θιγόμενης πλευράς οδήγησαν

μάλιστα στη νομοθετική κατοχύρωση των «τεχνολογικών μέτρων» τόσο

στη Συνθήκη WIPO (άρθρα 11 και 12) όσο και στην κοινοτική Οδηγία

2001/29/ΕΚ «για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του

δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της

πληροφορίας» (άρθρα 6 και 7). Στον ελληνικό νόμο 2121/1993 η

ακεραιότητα των «τεχνολογικών μέτρων» και των λεγόμενων

«πληροφοριών για το καθεστώς των δικαιωμάτων» (DRM) προστατεύεται

με τα άρθρα 66Α και 66Β.

Η ύπαρξη, ωστόσο των αναφερθέντων μέτρων παράγει προβλήματα στη

νόμιμη αναπαραγωγή ενός έργου στο πλαίσιο των περιορισμών των

πνευματικών δικαιωμάτων, π.χ, στην περίπτωση της ιδιωτικής χρήσης

(άρθρο 18 §1 ν. 2121/1993) ή στην περίπτωση δημιουργίας εφεδρικού

αντιγράφου (άρθρο 42 §3 ν. 2121/1993). Καθώς τα τεχνολογικά μέτρα

προστασίας είναι απόλυτα, καθιστούν τελικά ανενεργούς τους παραπάνω

νόμιμους περιορισμούς του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Παρ’

όλα αυτά, οι δημιουργοί και οι δικαιούχοι εν γένει συνεχίζουν να

εισπράττουν το τέλος που ενσωματώνεται στις συσκευές αναπαραγωγής

και ψηφιακής αντιγραφής, στα αποθηκευτικά μέσα κτλ. (άρθρο 18 §3 ν.

2121/1993) και το οποίο προβλέπεται ως εύλογη αμοιβή υπέρ τους για τις

περιπτώσεις της εκ του νόμου ελεύθερης αναπαραγωγής των έργων τους.

Δεν είναι δυνατόν όμως την ίδια στιγμή που η ελεύθερη αναπαραγωγή

ουσιαστικά ακυρώνεται μέσω των τεχνολογικών μέτρων προστασίας, να

εισπράττεται και η αναλογούσα γι’ αυτήν εύλογη αμοιβή. Αυτές οι μάλλον

αντιφατικές ρυθμίσεις οδήγησαν στο πλέον υποκριτικό αποτέλεσμα, την

ανάπτυξη εφαρμογών λογισμικού που απενεργοποιούν οποιοδήποτε

μέτρο προστασίας επιτρέποντας την ψηφιακή αντιγραφή. Φυσικά, το καθ’

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 41 από 100

όλα νόμιμο λογισμικό που καλύπτεται πίσω από το πρόσχημα της

διευκόλυνσης των χρηστών στη δημιουργία μεμονωμένων αντιγράφων

ασφαλείας, εξυπηρετεί κατά κύριο λόγο την παραγωγή απεριόριστων

πειρατικών αντιγράφων κάθε είδους.

Εκτός, όμως, από τα αμυντικά μέτρα προστασίας, οι μεγάλες ενώσεις

δισκογραφικών και κινηματογραφικών εταιριών όπως η RIAA, που ήδη

αναφέραμε, η MPAA (Motion Picture Association of America) και η IFPI

(International Federation of Phonographic Industry) επιδόθηκαν σε έναν

δικαστικό μαραθώνιο, αποσκοπώντας αρχικά στο κλείσιμο συγκεκριμένων

ιστοτόπων, όπως του NAPSTER κ.ά.. Στην πορεία όμως έγινε φανερό

πως για κάθε ιστοσελίδα που έκλεινε δημιουργούνταν περισσότερες

αντίστοιχες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δεκάδες διάδοχοι του παλαιού

NAPSTER, που είναι πλέον αδύνατον να ελεγχθούν. Άλλωστε όλοι αυτοί

οι ιστοτόποι λειτουργούν στα όρια της νομιμότητας, με τον βάσιμο

ισχυρισμό ότι δεν προσφέρουν κανενός είδους αρχεία, παρά μόνο

διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των χρηστών. Κατά συνέπεια, το

επόμενο, αναγκαστικά, βήμα, αν και μη αναμενόμενο από τη διαδικτυακή

κοινότητα, ήταν οι κίνηση των εταιριών ενάντια στους μεμονωμένους

χρήστες. Πράγματι από το 2004 ξεκίνησαν μαζικές μηνύσεις: μόνο από

την RIAA, στις Η.Π.Α., ξεπέρασαν τις 1000 μέσα στους πρώτους τρεις

μήνες ενώ στο ίδιο διάστημα η IFPI κινήθηκε εναντίον 247 Ευρωπαίων

χρηστών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις Η.Π.Α. το νομοθέτημα, του 1998, Digital

Milennium Copyright Act (DMCA) επέτρεψε στη RIAA να αντλήσει

πληροφορίες από τους αμερικανικούς παροχείς υπηρεσιών διαδικτύου για

την ταυτότητα ύποπτων συνδρομητών τους, χωρίς καν δικαστική εντολή.

Η εξέλιξη των περισσότερων υποθέσεων μέχρι σήμερα εξαντλείτο στην

επιβολή προστίμων και σε συμβιβαστικούς διακανονισμούς. Δε συνέβη,

ωστόσο, το ίδιο και στην Κίνα, όπου το Μάιο του 2007 επιβλήθηκε ποινή

φυλάκισης τριών μηνών στον Chan Nai-Ming, ο οποίος ταύτισε το όνομά

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 42 από 100

του με την πρώτη καταδίκη στον κόσμο για προσφορά ψηφιακού υλικού

(τρεις κινηματογραφικές ταινίες) στο δίκτυο BitTorrent.

Στην Ελλάδα

Όσον αφορά τη χώρα μας, έχουν εκφρασθεί τα τελευταία 2 χρόνια

πρωτοβουλίες εναντίον χρηστών από τους αρμόδιους εθνικούς φορείς,

χωρίς όμως να γίνουν ουσιαστικές κινήσεις. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως

τέτοιου είδους προσπάθειες εμποδίζονται μέχρι στιγμής σε επίπεδο

ταυτοποίησης των χρηστών λόγω απορρήτου. Ο εντοπισμός της

διαδικτυακής ταυτότητας (ΙΡ-Address) των χρηστών που διακινούν μεγάλο

όγκο δεδομένων και κινούν τις υποψίες για ανταλλαγή πειρατικών αρχείων

είναι εφικτός και μάλιστα με σχετική ευκολία. Από εκεί και πέρα όμως, η

αντιστοίχηση στην πραγματική ταυτότητα και διεύθυνση του χρήστη μέσω

του παρόχου της σύνδεσης, δυστυχώς ή ευτυχώς, περιβάλλεται με πολύ

περισσότερες εγγυήσεις για τα προσωπικά δεδομένα από ότι στις Η.Π.Α. ή

στην Κίνα. Και οι εγγυήσεις αυτές, εντούτοις, φαίνεται να είναι διάτρητες,

αφού τους τελευταίους μήνες παρατηρήθηκε η αποστολή ηλεκτρονικών

προειδοποιήσεων για διακοπή ανταλλαγής αρχείων στους

«προνομιούχους» φοιτητές του κρατικού προγράμματος «Δίοδος» (φθηνό

και γρήγορο Ίντερνετ), οι οποίοι απολαμβάνουν προφανώς και το

«προνόμιο» παρακολούθησης των διαδικτυακών τους συνηθειών.

Παρά τον, κατά τα λοιπά, δύσκολο εντοπισμό των δίκτυο-πειρατών στη

χώρα μας, με την τελευταία τροποποίηση του ν. 2121/1993 υιοθετήθηκαν

επιπλέον κυρώσεις διοικητικού χαρακτήρα προκειμένου να αποτρέψουν

τους μελλοντικούς παραβάτες. Έτσι λοιπόν, στο νέο άρθρο 65Α

προβλέπεται πρόστιμο 1000 ευρώ για κάθε παράνομο αντίτυπο

προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή που ο χρήστης χωρίς δικαίωμα

αναπαράγει, πωλεί ή κατ’ άλλον τρόπο διανέμει στο κοινό ή κατέχει με

σκοπό διανομής. Σε περίπτωση δε που η προσβολή αφορά μέχρι και 50

προγράμματα, η ανεπιφύλακτη καταβολή του διοικητικού προστίμου

επιφέρει την άρση του αξιοποίνου. Στο σημείο αυτό προκύπτουν διάφορα

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 43 από 100

ερμηνευτικά ζητήματα. Καταρχήν φαίνεται να μένει εκτός πεδίου

εφαρμογής η απλή κατοχή ενός προγράμματος που μπορεί να βρίσκεται

αποθηκευμένο (ούτε καν εγκατεστημένο) στο σκληρό δίσκο ενώ μπορεί να

έχει αποκτηθεί πειρατικά μέσα από ένα δίκτυο p2p. Περαιτέρω, αν το εν

λόγω πρόγραμμα προσφέρεται συγχρόνως σε δεκάδες συνδεδεμένους

χρήστες με τη χρήση torrent, όπως περιγράψαμε πιο πάνω, αν και θα

εμπίπτει στην «κατ’ άλλον τρόπο διανομή στο κοινό», ο δότης του αρχείου

θα θεωρηθεί ότι διαθέτει μόνο ένα παράνομο αντίτυπο του προγράμματος.

Σε περίπτωση δε που είναι και νόμιμος κάτοχος του προγράμματος, το

οποίο προσφέρει, πολύ δύσκολα μπορεί να του επιβληθεί πρόστιμο. Πιο

ουσιαστική αποδεικνύεται η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 65Α που

αφορά τους πλανόδιους πωλητές πειρατικών αντιγράφων. Αν και η

περίπτωσή τους δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της πειρατείας σε αμιγώς

ψηφιακό περιβάλλον, είναι προφανές ότι αρχικά αντλούν το υλικό τους

από τις προσφερόμενες ψηφιακές πηγές. Σημαντική παράλειψη εδώ,

αποτελεί, βέβαια, η αποκλειστική αναφορά σε «υλικούς φορείς ήχου»,

δηλαδή CDs και όχι σε DVDs, θέτοντας εκτός της παρούσας ρύθμισης το

μεγάλο πλέον πρόβλημα της πειρατείας κινηματογραφικών ταινιών.

Μια επιφανειακή, έστω, ενασχόληση με τα ζητήματα της πνευματικής

ιδιοκτησίας, όπως εμφανίζονται στο διαδικτυακό περιβάλλον, αρκεί για να

οδηγήσει αβίαστα σε ένα επιτακτικό δίλημμα ανάμεσα στην ηρωοποιημένη

πειρατεία και τα νόμιμα δικαιώματα των μεγάλων εταιριών.

Προσεγγίζοντας το θέμα, η επιλογή είναι μάλλον μονόδρομος υπέρ του

νόμου. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί πως η «λευκή» πειρατεία του

διαδικτύου δεν προκαλεί ιδιαίτερα το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Ίσως

επειδή όλοι γνωρίζουν κάποιο «δίκτυο-πειρατή» που περιέργως στερείται

εγκληματικού προφίλ ή επειδή καθένας, λίγο έως πολύ, έχει στη διάθεσή

του ψηφιακό υλικό αμφισβητούμενης νομιμότητας. Από την άλλη πλευρά,

τίθεται ένα ζήτημα ηθικής, πέρα από τις νομοθετικές ρυθμίσεις, όσον

αφορά την ανταμοιβή του δημιουργού για το έργο που μας προσφέρει.

Βέβαια, δύσκολα συγκινούν οι συχνές διαμαρτυρίες των καλλιτεχνών που

εισπράττουν σε μία εμφάνιση τους, τις ετήσιες απολαβές ενός ανειδίκευτου

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 44 από 100

εργάτη, αλλά δεν μπορούμε να ακυρώνουμε τη συνολική προσφορά όλων

των δημιουργών εξαιτίας ορισμένων ακριβοπληρωμένων ερμηνευτών.

Πολύ περισσότερο, δεν είναι δυνατόν να αξιώνουμε την ανάπτυξη

ποιοτικής πνευματικής δημιουργίας μόνο στο πλαίσιο του εθελοντισμού.

Η απάντηση στο αρχικό δίλημμα φαίνεται τώρα ακόμη πιο δύσκολη και

ίσως απέχει αρκετά από τις προσφερόμενες επιλογές. Σε κάθε

περίπτωση, μέχρι την εξεύρεση μιας μέσης ρεαλιστικής λύσης, η επιλογή

ανήκει στον καθένα28.

3.3 Μια θετική ματιά στην Πειρατεία

Παρόλο που οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι η πειρατεία μόνο κακό

μπορεί να προσφέρει, κάποιοι βλέπουν με θετική ματιά την πειρατεία

λέγοντας ότι εκτός από τα αρνητικά μπορεί να προσφέρει και θετικά στους

διάφορους τομείς. Παρακάτω ακολουθούν κάποια άρθρα που

υποστηρίζουν ότι η πειρατεία κάνει καλό σε μερικά σημεία. Πιο

συγκεκριμένα:

Η μουσική πειρατεία αυξάνει τις πωλήσεις των cd!29

«Και όμως καλά διαβάζετε! Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου,

Birgitte Andersen και Marion Frenz, ερεύνησαν ανάμεσα σε μία πολύ μεγάλη

ομάδα ατόμων από τον Καναδά, ποια είναι η επίπτωση της μουσικής πειρατείας

πάνω στις πωλήσεις των μουσικών cd. Τα αποτελέσματα είναι πραγματικά

εκπληκτικά, τουλάχιστον για την μουσική βιομηχανία!

Οι ερευνητές αποφάνθηκαν ότι τα άτομα που έχουν κατεβάσει περισσότερη

μουσική, θα αγοράσουν και περισσότερη μουσική! Ένα παράδειγμα που

αναφέρεται είναι ότι εάν πχ κάποιος κατεβάσει 270 τραγούδια σε ένα χρόνο μέσω

του P2P, αυτό το άτομο θα αγοράσει 9 περισσότερα CD από κάποιον που έχει

κατεβάσει μόλις 27 τραγούδια. Οπότε μπορεί να πει κάποιος ότι η μουσική

πειρατεία βοηθάει στις πωλήσεις των μουσικών cd.

28 Το κείμενο βασίζεται στο άρθρο του Κ. Π. Θεοδωρίδη, «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ

ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΕΠΟΧΗ», Απρίλιος 2007, στην ιστοσελίδα www.e-pikaira.blogspot.com

29

Άρθρο από την ιστοσελίδα www.inout.gr , Νοέμβριος 2007

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 45 από 100

Γενικώς οι ερευνητές δεν βρήκαν διαφορές μεταξύ των πειρατών και των

υπολοίπων ανθρώπων στον αριθμό των cd που αγοράζουν. Δεν βρήκαν κάποια

αρνητική ή θετική σχέση μετά της παράνομης διανομής της μουσικής και των

πωλήσεων των cd. Οπότε στην χειρότερη περίπτωση, η πειρατεία είναι η κύρια

αιτία για τις πτώσεις των πωλήσεων των cd. Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος να

αναφέρει το αντίθετο! Η μελέτη αυτή επιβεβαιώνει για άλλη μία φορά ότι η

πειρατεία δεν είναι τόσο κακή όσο πολλοί πιστεύουν και όπως οι μουσικές

εταιρείες θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε. Ο διαμοιρασμός αρχείων δίνει την

δυνατότητα στον κόσμο να ανακαλύπτει νέα μουσική δωρεάν. Δίνει την

δυνατότητα να δοκιμάσει κάποιος νέα ακούσματα πιο εύκολα και εφόσον του

αρέσουν να τα αγοράσει τελικώς.

Αυτή την στιγμή το "κάτεβασμα" τραγουδιών μέσω του πρωτόκολλου P2P είναι ο

μοναδικός τρόπος να ακούσεις ένα νέο άλμπουμ πριν αποφασίσεις εάν τελικά θα

το αγοράσεις ή όχι. Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι υπάρχουν νόμιμες

εναλλακτικές, όπως το Soundpedia και το Lala.com, όπου σε αφήνουν να ακούς

ολόκληρα τραγούδια δωρεάν. Παρόλα αυτά ο περισσότερος κόσμος προτιμάει την

πειρατική μουσική γιατί η ποιότητα είναι πολύ καλύτερη και μπορούν να την

μεταφέρουν στα mp3 players που έχουν. Επίσης να μην ξεχνάμε και τις πωλήσεις

που κάνουν τα άδεια cd/dvd. Πότε επιτέλους η CRIA θα σταματήσει να παραμένει

στο παρελθόν? Αυτή πρέπει να είναι πραγματικά η πρώτη φορά που μία

ανεξάρτητη έρευνα βλέπει το φως της δημοσιότητας, χωρίς να είναι μέρος

κάποιας προπαγάνδας.»

Πηγή:TF

Η διαδικτυακή πειρατεία δεν σκοτώνει τη μουσική…30

ΕΤΗΣΙΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ.

«Η έκθεση της IFPI για το 2011 δείχνει αύξηση 6% στα έσοδα από τη διανομή

ψηφιακής μουσικής χάρη στις εκατοντάδες υπηρεσίες που αναπτύχθηκαν. Η

μουσική βιομηχανία, η πρώτη από τις δημιουργικές βιομηχανίες που έφαγε το

στραπάτσο του Ιντερνετ, επανήλθε με την τελευταία της ετήσια έκθεση για να

υπενθυμίσει πόσο την πλήττει η διαδικτυακή πειρατεία. Πέρσι έχασε άλλο ένα 9%

των εσόδων της, πρόπερσι είχε χάσει 7%. Τα στατιστικά που παρουσίασε προ

30

Άρθρο της Α. Μπουμπούκα από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία, Ιανουάριος 2011

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 46 από 100

ημερών η Διεθνής Ομοσπονδία Φωνογραφικής Βιομηχανίας (IFPI) δείχνουν όμως

και κάτι άλλο: ότι αυξήθηκαν τα έσοδα από τη διανομή ψηφιακής μουσικής, μέσω

των εκατοντάδων σχετικών υπηρεσιών που αναπτύχθηκαν. Τα νέα μοντέλα

αδειοδότησης και διανομής αύξησαν το ψηφιακό μερίδιο των δισκογραφικών σε

29% των συνολικών εσόδων. Το ποσοστό αυτό θεωρείται μεγάλη επιτυχία των

καινοτόμων μοντέλων διανομής όταν συγκρίνεται με τα αντίστοιχα 4% για τις

εφημερίδες, 2% για τα βιβλία και 1% για τις ταινίες. Μόνο οι ψηφιακές πωλήσεις

παιχνιδιών ξεπερνούν τη μουσική, με 39%.

Από το 2003, βέβαια, οι δισκογραφικές υπολογίζουν πως έχουν απολέσει σχεδόν

το ένα τρίτο της εμπορικής αξίας τους «εξαιτίας της ψηφιακής πειρατείας». Η IFPI

υποστηρίζει ότι θύματα αυτής της κατάστασης είναι οι ανερχόμενοι καλλιτέχνες,

για τους οποίους δαπανάται περίπου 16% του παγκόσμιου τζίρου των εταιρειών.

Αυτό που δεν συμμερίζεται, ασφαλώς, η ομοσπονδία είναι ότι χάρη στην

ελευθερία διακίνησης της τέχνης μέσω Ιντερνετ το κοινό όλα αυτά τα χρόνια έχει

γνωρίσει εκατοντάδες χιλιάδες καλλιτέχνες που οι δισκογραφικές θα τους έκλειναν

(και τους κλείνουν) την πόρτα.

Το λόμπι των δισκογραφικών στηρίζει πλέον τις ελπίδες του στις συμμαχίες με

κυβερνήσεις που μεταθέτουν τον έλεγχο της διακίνησης περιεχομένου στους

παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ. Τα πρότυπα της Γαλλίας (νόμος Hadopi) και της

Νότιας Κορέας, που αναγκάζουν τους παρόχους να ελέγχουν τα δίκτυα Ρ2Ρ

θεωρούνται καλό σημάδι. Πολύ θετική θεωρείται και η ανακοίνωση της Google ότι

θα πάρει μέτρα ώστε να μη χρησιμοποιείται η μηχανή αναζήτησής της ως όχημα

πειρατείας. Η ομοσπονδία ελπίζει σύντομα να υπάρξουν εξελίξεις και σε επίπεδο

Ευρωπαϊκής Ενωσης, που αυτό τον μήνα άνοιξε τη σχετική διαβούλευση. »

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Σκοτώνει… όντως, η πειρατεία τη μουσική; 31

«(…)Η μουσική βιομηχανία, βλέποντας τόσο τις πωλήσεις της να μειώνονται όσο

και την εμφάνιση μουσικών που την αγνοούν, αντιδρά πανικόβλητη, όμως μόνο με

31 Ένα μέρος του άρθρου του Δ. Σαρδελιανού από το περιοδικό BEST,

Φεβρουάριος 2009, ΣΕΛ.144

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 47 από 100

όρους marketing, με το σύνθημα «η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική». Σύνθημα

που προβάλει αλαζονικά ότι η βιομηχανία παραγωγής – διανομής είναι η μουσική.

Στο επίσημο site της IFPI ορίζεται η πειρατεία ως η διανομή με σκοπό το κέρδος

χωρίς τη συγκατάθεση των δικαιούχων και ταυτόχρονα κατηγορούνται συλλήφθην

οι πάντες που δεν πληρώνουν δικαιώματα σε αυτούς που επένδυσαν στην

δημιουργία των τραγουδιών.

Ανακύπτουν πολλά ερωτήματα. Αγοράζω από ένα δισκοπωλείο ένα CD ενός

συγκροτήματος. Αντιγράφω τραγούδια στο mp3 player της 12χρονης κόρης μου.

Η κόρη μου τα στέλνει μέσω του Internet στην επίσης δωδεκάχρονη φίλη της. Το

ζήτημα είναι ακόμα πιο πολύπλοκο αν υποθέσουμε ότι η κόρη μου είχε τραγούδια

του συγκροτήματος σε μορφή mp3 από το internet και με βάζει έπειτα να

αγοράσω το καινούργιο CD τους για να το έχει στην συλλογή της. Η κόρη μου

είναι παράνομη; Σκότωσε κάποιος τη μουσική;

Σύμφωνα με τον καθηγητή John M. Richardson Jr. σε ότι αφορά το μέλλον,

«υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων, εκείνοι που το κάνουν να συμβεί (το

δημιουργούν), εκείνοι που το αφήνουν να συμβεί και εκείνοι που αναρωτιούνται τι

συνέβη». Η μουσική βιομηχανία σίγουρα ανήκει στην τελευταία κατηγορία.

Απορημένη και πανικοβλημένη προσπαθεί, αντί να ορίσει ξανά το ρόλο της στον

21ο αιώνα, να επανακτήσει την κυριαρχία που είχε στον 20ο. Αντιλαμβάνεται ως

γενική κρίση τη μείωση των υπερβολικών κερδών της, αγνοώντας τα λάθη της και

την αλλαγή των συνθηκών. Ένα είναι σίγουρο. Ότι τη μουσική δεν μπορεί να την

σκοτώσει κανείς. Είναι ένα από τα πρώτα και κορυφαία δημιουργήματα της

ανθρώπινης ευαισθησίας και παράγεται από καλλιτέχνες - μουσικούς και όχι από

τεχνοκράτες - εμπόρους.»

Πηγή: theBestMagazine

Η Πειρατεία θετική για την Οικονομία;32

«Σύμφωνα με έκθεση που ανατέθηκε από την ολλανδική κυβέρνηση, η πειρατεία

μπορεί να είναι επωφελής για την οικονομία, αντίθετα με αυτά που προτείνουν

ορισμένες εταιρείες για το «δολοφόνο του εμπορίου».

Σύμφωνα με την έκθεση, η πρόσφατη πτώση των πωλήσεων CD δεν είναι επειδή

ο καθένας μπορεί να κλέβει μουσική, αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι έχουν

32

Άρθρο του J. Stephen στην ιστοσελίδα www.g4tv.com, Ιανουάριος 2009

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 48 από 100

"τελειώσει" με την αγορά ψηφιακών εκδόσεων της μουσικής που συνήθιζαν να

ακούν παλιότερα στις αναλογικές πηγές. Η έκθεση σημειώνει ότι οι πειρατές

μουσικής είναι πράγματι πιο πιθανό να αγοράσουν μουσική από τους μη-

πειρατές: "Πολλοί άνθρωποι κατεβάζουν δωρεάν για να μάθουν για τη νέα

μουσική και τελικά αγοράζουν, όταν τους αρέσει," η έκθεση αναφέρει. Προφανώς,

αυτό λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο με τις ταινίες, και όταν πρόκειται για παιχνίδια, η

επίπτωση αυτή είναι ακόμη πιο ισχυρή. "Μεταξύ downloaders μουσικής και

ταινιών, το ποσοστό των πειρατών-αγοραστών είναι τόσο υψηλό όσο των μη-

downloaders και στα παιχνίδια το ποσοστό των πειρατών-αγοραστών είναι ακόμη

μεγαλύτερο. "

Σύμφωνα με την ολλανδική έρευνα, οι εταιρείες ψυχαγωγίας προειδοποιούν για

την «καταδίκη» και την «κατάθλιψη» που προκαλείται από λήψεις που βασίζονται

σε αμφισβητήσιμα στοιχεία. «Οι υπολογισμοί του κλάδου -σχετικά με τις απώλειες

που προκλήθηκαν από παράνομες λήψεις- δεν είναι απαραίτητα σωστοί, επειδή

βασίζονται σε πολλές παραδοχές και περιέχουν πολλές ασάφειες, διότι τα

συγκεκριμένα στοιχεία δεν είναι γνωστά με ακρίβεια."

Ενώ οι πωλήσεις CD έχουν μειωθεί για πολλούς λόγους (όπως, για παράδειγμα,

δεν υπάρχει καμία καλή μουσική πια), θεωρώ ότι είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς

πολλούς ανθρώπους με πειρατικά παιχνίδια και ταινίες και στη συνέχεια να τα

αγοράζουν, ακόμη και εάν η έρευνα αυτή ισχύει και τώρα, αν οι ταχύτερες

συνδέσεις στο Internet και το πειρατικό περιεχόμενο συνεχίζουν να αυξάνονται,

δεν μπορώ να πω πώς αυτό δεν θα μειώσει τελικά τις πωλήσεις ... Φυσικά, η

βιομηχανία του θεάματος μπορούσε να αποφύγει το όλο θέμα αν είχαν καταλήξει

σε ένα βιώσιμο, χρήσιμο και λογικό τρόπο για την παροχή ψηφιακού

περιεχομένου για τους ανθρώπους σε εύλογη τιμή.

Η πειρατεία δεν είναι ηθικό ούτε νομικό θέμα, αλλά αυτή τη στιγμή, είναι πιο

εύκολο να κλέψεις μια ταινία ή ένα άλμπουμ από ό, τι είναι να το αγοράσεις. Είναι

σκληρό να κατηγορήσουμε τους ανθρώπους πάρα πολύ για το χτύπημα του

"δωρεάν" κουμπιού.»

Πηγή: techdirt

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 49 από 100

3.4 Οι αριθμοί και το μέγεθος της πειρατείας

Η πειρατεία έχει καλύψει μεγάλο φάσμα της αγοράς και έχει επηρεάσει σε

μεγάλο βαθμό της επιχειρήσεις. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε σε άρθρα

και άλλες έρευνες που δείχνουν το μέγεθος και την επίδραση της

πειρατείας. Πιο συγκεκριμένα:

Ρεκόρ σημειώνει η μουσική πειρατεία στο διαδίκτυο!33

«Αναμένεται μάλιστα, να αυξηθεί περισσότερο, καθώς οι καταναλωτές αντιδρούν

στις υψηλές τιμές για on line αγορές μουσικής αλλά και για τις αμφιλεγόμενες

τεχνολογίες που έχουν σχεδιαστεί για να εμποδίζουν τις παράνομες αντιγραφές.

Σε έρευνα που διεξήγαγε στη Βρετανία η εταιρεία Entertainment Media Research,

43% δηλώνει ότι έχει κατεβάσει παράνομα μουσικό περιεχόμενο, ποσοστό

αυξημένο σε σχέση με 35% το προηγούμενο έτος.

Εξ αυτών, το 1/5 απαντά ότι σκοπεύει να κατεβάσει ξανά παράνομο περιεχόμενο.

Στην έρευνα αναφέρεται ότι, καθώς οι τιμές των CD, πέφτουν οι φορείς πώλησης

on line μουσικής πρέπει να υιοθετήσουν ευέλικτη πολιτική τιμολό- γησης

προκειμένου να διατηρήσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των εκπτώσε- ων

στο διαδίκτυο.

Άλλωστε το 45% των ερωτώμενων δηλώνει πως οι μειωμένες τιμές αποτελούν

βασικό κίνητρο για αγορές μέσω Ιnternet. Παράλληλα το 84% των καταναλωτών

συμφωνεί ότι τα παλαιότερα τραγούδια πρέπει να είναι φτηνότερα. Επι- πλέον

εύρημα της έρευνας αποτελεί η «αντίσταση» των καταναλωτών στις τεχνο- λογίες

προστασίας ψηφιακών δικαιωμάτων (Digital Rights Management), διότι θεωρούν

ότι καταστρατηγεί το δικαίωμα των καταναλωτών να ακούν μουσική σε διαφο-

ρετικές πλατφόρμες.

Πηγή:Hellenic Audiovisual Institute

Η πραγματικότητα για τις ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες είναι πάρα πολύ

σκληρή με το μέλλον τους να προδιαγράφεται δυσοίωνο εάν δεν βρεθούν οι

33 Άρθρο του Ν. Βάνη από την ηλεκτρονική εφημερίδα Ελληνικό Φαινόμενο, Σεπτέμβριος

2007

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 50 από 100

κατάλληλες λύσεις για την αντιμετώπιση της αυξημένης πειρατείας στη χώρα μας,

που τους έχει στοιχίσει τουλάχιστον 260 εκατ. ευρώ την τελευταία δεκαετία, αλλά

και τη νέα απειλή που ακούει στο όνομα Διαδίκτυο.

Ο κλάδος της δισκογραφίας στην Ελλάδα έχει εισέλθει εδώ και αρκετά χρόνια σε

περίοδο παρατεταμένης ύφεσης, με αποτέλεσμα να απασχολεί σήμερα μόνο το

1/3 του δυναμικού που απασχολούσε το 1998 και τις ετήσιες πωλήσεις των 32

εταιρειών που είναι και μέλη της Eνωσης Ελλήνων Παραγωγών Ηχογραφημάτων

η οποία αποτελεί το ελληνικό τμήμα της IFPI (International Federation of

Phonographic Industry) να μην ξεπερνούν τα 7 εκατ. τεμάχια δηλαδή περίπου 60

εκατ. ευρώ.

Ο τζίρος των δισκογραφικών εταιρειών παγκοσμίως, αλλά και στη χώρα μας

συνεχίζει κάθε χρόνο την πτωτική πορεία, ενώ ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι

πλέον ένας δίσκος ελληνικού ρεπερτορίου γίνεται «χρυσός» εάν υπερβεί

πωλήσεις 10.000 τεμαχίων αντί για 50.000 την προηγούμενη δεκαετία. Σήμερα

στην ελληνική αγορά δεν υπάρχει άλμπουμ το οποίο να καταγράφει πωλήσεις

άνω των 100.000 τεμαχίων, όπως συνέβαινε παλαιότερα.

Η πειρατεία και όχι ακόμη το Ιντερνετ (λόγω της χαμηλής διείσδυσής του στα

νοικοκυριά) αποτελεί τη βασική αιτία των προβλημάτων των ελληνικών

δισκογραφικών εταιρειών, αλλά και κατ΄επέκταση των καταστημάτων που πωλούν

μουσική. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το 1998 τα σημεία πώλησης μουσικής

σε ολόκληρη την Ελλάδα έφθαναν τα 2.500 και σήμερα πανελλαδικά δεν

ξεπερνούν τα 250.

Στη χώρα μας η πειρατεία έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με το ποσοστό να

ξεπερνά κατά πολύ το 50%. Σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική έρευνα που

δημοσίευση η ΙFPI η χώρα μας βρίσκεται πλέον στη λίστα των χωρών άμεσης

προτεραιότητας, όσον αφορά τη μουσική πειρατεία μαζί με χώρες, όπως η Κίνα, η

Ρωσία, η Ουκρανία, η Βουλγαρία, η Τσεχία και η Ινδονησία. Επίσης η Ενωση

Διεθνών Πνευματικών Δικαιωμάτων (Ιnternational Intellectual Property Alliance-

IIPA) που εδρεύει στις ΗΠΑ και εκπροσωπεί μεγάλο αριθμό βιομηχανιών

προϊόντων πνευματικής ιδιοκτησίας πρότεινε στην αμερικανική κυβέρνηση να

συμπεριληφθεί η Ελλάδα στη λίστα 301 των «υπό εποπτεία» χωρών, λόγω των

επιπέδων πειρατείας στη χώρα μας.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 51 από 100

Εάν δεν υπάρξει άμεσα βελτίωση του προβλήματος της πειρατείας, δεν

αποκλείεται η Ελλάδα να υποστεί συγκεκριμένες εμπορικές κυρώσεις από τις

ΗΠΑ, προειδοποιεί η IFPI. Οι επιπτώσεις για το κλάδο της μουσικής στην Ελλάδα

από το σοβαρό πρόβλημα της πειρατείας είναι πολλές.

Τρεις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες αναγκάστηκαν να κλείσουν οριστικά την

παραγωγή του ελληνικού ρεπερτορίου. Οι υπόλοιπες ακόμη και σήμερα

καταφεύγουν σε συνεχή μείωση του προσωπικού, ενώ ο αριθμός των

τηλεοπτικών video clips ανά CD album έχει περιοριστεί σχεδόν στο 1/3.

Εκτός από τα μικρά μαγαζιά λιανικής πώλησης δίσκων, τα περισσότερα εκ των

οποίων έχουν οδηγηθεί σε πτώχευση, σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι

μεγάλες αλυσίδες πώλησης μουσικής της χώρας μας. Ο οικονομικός αντίκτυπος

για τις ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες είναι πολύ μεγάλος. Οι πωλήσεις των 32

δισκογραφικών εταιρειών μελών της IFPI για τη δεκαετία 1996-2006

διαμορφώνεται στα 76,5 εκατ. τεμάχια.

Για την ίδια περίοδο οι αντίστοιχες πωλήσεις των πειρατικών CD (με βάση ότι το

ποσοστό πειρατείας είναι στο 50%) είναι περίπου 34 εκατ. τεμάχια. Με βάση τη

μέση τιμή χονδρικής πώλησης του CD από τις δισκογραφικές, που διαμορφώνεται

στα 7,5 ευρώ, τα διαφυγόντα έσοδα της ελληνικής μουσικής βιομηχανίας

πλησιάζουν τα 260 εκατ. ευρώ. Το σύνολο της απώλειας του τζίρου των

καταστημάτων λιανικής, με μέση τιμή πώλησης CD τα 13 ευρώ, φθάνει για την

τελευταία δεκαετία τα 450 εκατ. ευρώ.

Οι επιπτώσεις όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς απώλειες εσόδων καταγράφουν

και τα εργοστάσια κατασκευής CD και DVD που λειτουργούν στην Ελλάδα, οι

οποίες υπολογίζονται στα 31 εκατ. ευρώ για την τελευταία δεκαετία, και οι

διαφημιστικές εταιρείες με απώλεια τζίρου 26 εκατ. ευρώ.

Το διαδίκτυο

Το διαδίκτυο από την άλλη πλευρά έρχεται να προστεθεί στα προβλήματα που

αντιμετωπίζουν οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες. Προς το παρόν η χαμηλή

διείσδυσή του στα νοικοκυριά δεν έχει καταστήσει το πρόβλημα τόσο οξύ, ωστόσο

η προώθηση του broadband θα δημιουργήσει νέα δεδομένα. Σήμερα από το 3-4%

των Ελλήνων χρηστών που χρησιμοποιούν το Ίντερνετ για αγορές, τουλάχιστον

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 52 από 100

το 70% προχωρεί σε αγορές μουσικής, ενώ εκπρόσωποι ελληνικών site από τα

οποία μπορεί κανείς να κατεβάσει νόμιμα μουσική εκτιμούν ότι έως το 2010 η αξία

της μουσικής που θα κατεβάζουν οι χρήστες στη χώρα μας θα φθάνει τα 3 εκατ.

ευρώ.

Η ελληνική αγορά νόμιμης διανομής ψηφιακής μουσικής μέσω Διαδικτύου

υπολογίζεται ότι παρουσίασε πωλήσεις ύψους 300.000 ευρώ την περασμένη

χρονιά και το μέλλον της μουσικής γενικότερα στη χώρα μας είναι άρρηκτα

συνδεδεμένο με την ψηφιακή διανομή. Σε αυτό το σημείο όμως πρέπει να

σημειωθεί ότι και πάλι προκύπτει το σοβαρό πρόβλημα της πειρατείας, καθώς το

file sharing, δηλαδή η ανταλλαγή αρχείων μεταξύ των χρηστών του Ιnternet, δίνει

τη δυνατότητα ανταλλαγής μουσικής δωρεάν.

Οι εταιρείες

Η ελληνική, αλλά και η παγκόσμια μουσική βιομηχανία δίνει μια πραγματική μάχη

εδώ και αρκετό καιρό για να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα, χωρίς όμως

μέχρι στιγμής να έχει βρει την κατάλληλη στρατηγική που θα της δώσει τη

δυνατότητα να ανταποκριθεί με επάρκεια στις προκλήσεις του μέλλοντος και να

μην οδηγηθούν μεγάλοι, αλλά και μικροί όμιλοι σε κατάρρευση.

Η κατάσταση στο εξωτερικό δεν είναι καλύτερη από ό,τι στην Ελλάδα, καθώς

εκτός από τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα των δισκογραφικών εταιρειών, που

έχουν οδηγήσει σε συγχωνεύσεις και εξαγορές, αρκεί ένα άλμπουμ να κάνει

πωλήσεις 300.000 τεμαχίων για να βρεθεί στο νούμερο ένα του Billboard, κάτι

ανήκουστο για το παρελθόν. Το πρόβλημα όπως το υπογραμμίζουν αναλυτές

είναι ότι οι δισκογραφικές εταιρείες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τη νέα τάξη

πραγμάτων και να προσαρμοσθούν σε αυτή.

Παλαιότερα οι καταναλωτές δεν είχαν τόσες πολλές επιλογές πρόσβασης σε

μουσική, καθώς υπήρχε μόνο το ραδιόφωνο και η αγορά δίσκου, κασέτας ή cd. H

τεχνολογία με το Διαδίκτυο, το mp3, τα κινητά τηλέφωνα κ.λπ. αλλάζει ραγδαία τη

δυνατότητα πρόσβασης. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι στο άμεσο μέλλον οι πωλήσεις

μουσικής θα αντιστοιχούν μόνο στο 30% των συνολικών εσόδων ενός καλλιτέχνη,

καθώς τα υπόλοιπα έσοδα θα προέρχονται από συναυλίες, κ.ά. H κατακόρυφη

πτώση των πωλήσεων CD δεν αποτελεί χαρακτηριστικό μόνο της ελληνικής

αγοράς.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 53 από 100

Στις ΗΠΑ οι πωλήσεις μειώθηκαν πέρυσι κατά 15% και στον Καναδά κατά 35%,

ενώ η πτώση ήταν κατακόρυφη για μεγάλες αγορές στην Ευρώπη, όπως η

Γερμανία, η οποία με πληθυσμό άνω των 82 εκατ. κατοίκων εμφανίζει ετήσιες

πωλήσεις CD πολύ χαμηλότερες από τις αντίστοιχες στην πολύ μικρότερη

πληθυσμιακά Πολωνία. Στις ΗΠΑ η αγορά της ψηφιακής μουσικής (με κατέβασμα

αρχείων από το Διαδίκτυο) έφθασε πέρυσι το 1 δισ. δολάρια.

Χαρακτηριστικό είναι επίσης το γεγονός ότι τις τελευταίες εβδομάδες ο Τύπος στις

ΗΠΑ ασχολείται συνεχώς με τον κ. Ρικ Ρούμπιν τον νέο επικεφαλής της Sony

Columbia Records, με δημοσιεύματα που όλα θέτουν το ίδιο ερώτημα, εάν θα

μπορέσει δηλαδή ο γκουρού του χώρου να σώσει την παγκόσμια μουσική

βιομηχανία.

Η απάντηση για τα προβλήματα των ελληνικών δισκογραφικών εταιρειών είναι

αρχικά η πάταξη της πειρατείας και στη συνέχεια η εφαρμογή ενός νέου μοντέλου

που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της τεχνολογίας.

Το μέλλον για τη λιανική

Όπως προαναφέρθηκε η κρίση στη μουσική βιομηχανία έχει επηρεάσει σημαντικά

και τις αλυσίδες λιανικής στη χώρα μας, αλλά και στο εξωτερικό.Στην Ελλάδα

μέχρι πριν από λίγα χρόνια υπήρχαν πολλά δισκοπωλεία στην Αττική, αλλά και

στην Περιφέρεια τα οποία όμως έδωσαν τη θέση τους σε νέες μεγάλες αλυσίδες οι

οποίες έχουν υποστεί και αυτές κατακόρυφη πτώση πωλήσεων. Το κανάλι της

διανομής στην Ελλάδα έχει αλλάξει την τελευταία διετία με την ανάπτυξη μεγάλων

εγχώριων και πολυεθνικών αλυσίδων ηλεκτρονικών που έχουν προσθέσει στα

προϊόντα τους και CD.

Το πιο πιθανό είναι το CD στην Ελλάδα να υπάρχει σε καταστήματα μαζί όμως και

με άλλα προϊόντα, π.χ. βιβλία και είδη τεχνολογίας. Οι αλυσίδες πώλησης

μουσικής διανύουν όμως κρίση και στο εξωτερικό με χαρακτηριστικότερο

παράδειγμα το κλείσιμο της ιστορικής αλυσίδας CD Τower Records στις ΗΠΑ που

αποτελεί την πιο σοβαρή ένδειξη της σημερινής κατάστασης του κλάδου.

Η επίσης ιστορική αλυσίδα καταστημάτων μουσικής στη Βρετανία, η HMV, για

πρώτη φορά στην 86ετή πορεία της προχωρεί σε ριζική αναδιοργάνωση των

καταστημάτων της. Τα νέα καταστήματα θα είναι απόλυτα προσαρμοσμένα στις

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 54 από 100

απαιτήσεις της νέας τεχνολογίας, διαθέτοντας ηλεκτρονικούς υπολογιστές από

όπου ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα τραγούδι ή άλμπουμ

αποθηκεύοντάς του σε ένα memory stick, ή απευθείας στο MP3player.

Η HMV προχωρά σταδιακά στην εξάπλωση των καταστημάτων νέας γενιάς με

κόστος που θα ξεπεράσει τα 20 εκατ. στερλίνες.

Στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα οι δισκογραφικές εταιρείες απασχολούν σήμερα το 1/3 του

προσωπικού που απασχολούσαν πριν από μια δεκαετία.

* Τρεις μεγάλες δισκογραφικές έχουν σταματήσει την παραγωγή cd Ελλήνων

καλλιτεχνών.

* Η πειρατεία ξεπερνά το 50%.

* Οι ετήσιες πωλήσεις των δισκογραφικών εταιρειών στην ελληνική αγορά δεν

ξεπερνούν τα 7 εκατ. τεμάχια.

* Τα καταστήματα πώλησης μουσικής μειώθηκαν από 2.500 το 1998 σε μόλις 250

σήμερα πανελλαδικά.

* Οι πωλήσεις πειρατικών CD την τελευταία δεκαετία στην ελληνική αγορά έχουν

φθάσει τα 34 εκατ. τεμάχια.

* Το σύνολο της απώλειας εσόδων της ελληνικής δισκογραφίας από την πειρατεία

την τελευταία δεκαετία φθάνει τα 260 εκατ. ευρώ.

* Το σύνολο της απώλειας του τζίρου των καταστημάτων λιανικής από την

πειρατεία στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία φθάνει τα 450 εκατ. ευρώ.

* Εως το 2010 οι Ελληνες χρήστες Ιντερνετ θα «κατεβάζουν» μουσική αξίας 3

εκατ. ευρώ.

* Η αγορά μουσικής ψηφιακά και νόμιμα μέσω Διαδικτύου στην Ελλάδα έφθασε

πέρυσι τα περίπου 300.000 ευρώ.» Πηγή: naftemporiki

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 55 από 100

«Πειρατές» λογισμικού 6 στους 10 Έλληνες χρήστες Η/Υ34

«Οι χρήστες ηλεκτρονικών υπολογιστών που κατέχουν λογισμικά προγράμματα

χωρίς τις νόμιμες άδειες κινδυνεύουν πλέον εκτός από νομικές και αστικές

κυρώσεις και με διοικητικό πρόστιμο 1.000 ευρώ για κάθε πειρατικό πρόγραμμα

Πόσοι από εσάς, όταν χρειάζεστε ένα καινούριο πρόγραμμα για τον ηλεκτρονικό

σας υπολογιστή έχετε σκεφτεί να το «κατεβάσετε» από το Ίντερνετ ή να πάρετε

μια κόπια από κάποιον και δεν το έχετε αγοράσει νόμιμα από κάποιο κατάστημα;

Η απάντηση έρχεται από τα επίσημα στοιχεία της Business Software Alliance, της

εταιρείας που εκπροσωπεί τη βιομηχανία εμπορικού λογισμικού στη διεθνή αγορά

και δραστηριοποιείται διεθνώς για την προώθηση ενός ασφαλούς και νόμιμου

ψηφιακού περιβάλλοντος.

Όπως τονίζει ο κ. Δημήτρης Σαραφιανός, νομικός σύμβουλος της BSA Hellas, το

ποσοστό πειρατείας λογισμικού στην Ελλάδα αγγίζει το 61% και είναι το

υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη των 27 κρατών-μελών (μέσος όρος 36%), ενώ

η αξία του παράνομα εγκατεστημένου λογισμικού στη χώρα μας εκτιμάται στο 128

εκατομμύρια ευρώ. Στην προηγούμενη έρευνα της BSA το 2005 για το ποσοστό

πειρατείας το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 64%.

Η σημαντική αυτή μείωση -μόνο 8 από τις 102 χώρες που συμπεριλαμβάνονται

στη μελέτη κατάφεραν να έχουν τόσο σημαντική μείωση μέσα σε ένα χρόνο-

οφείλεται κυρίως στη νέα νομοθετική ρύθμιση (ν. 3524/07) που προβλέπει

διοικητικά πρόστιμα 1.000€ για κάθε εγκατεστημένο λογισμικό πρόγραμμα, στη

δράση της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων με τους στοχευόμενους ελέγχους σε

επιχειρήσεις και στις ενημερωτικές καμπάνιες του Οργανισμού Πνευματικής

Ιδιοκτησίας.

Επιπλέον, όπως τονίζει η BSA, ο περιορισμός της πειρατείας λογισμικού θα είχε

ως αποτέλεσμα τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και σημαντική αύξηση των

εσόδων του κράτους από έμμεσους και άμεσους φόρους.

Γιατί είναι επικίνδυνο το πειρατικό λογισμικό;

34 Άρθρο από την εφημερίδα Καθημερινή, Δεκέμβριος 2007

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 56 από 100

Το πειρατικό λογισμικό δεν αποτελεί μονάχα οικονομικό ρίσκο στην περίπτωση

οικονομικών κυρώσεων, αλλά εγκυμονεί κινδύνους από ιούς και παγίδες

ασφαλείας στο δίκτυο των υπολογιστών, όπως η απώλεια αρχείων.

Επίσης, ο χρήστης ενός παράνομου προγράμματος δεν δικαιούται τεχνική

υποστήριξη και δωρεάν αναβαθμίσεις από την κατασκευάστρια εταιρεία και τους

συνεργάτες της.

Πρόσφατη μελέτη της διεθνούς εταιρείας ερευνών IDC, κατέδειξε ότι το 59% των

αρχείων που φορτώνονται από ιστοσελίδες p2p (person to person) είναι ελλιπή

είτε περιέχουν κακόβουλους κωδικούς.

Τι προβλέπει η νέα νομοθετική ρύθμιση για την πειρατεία λογισμικού

Σύμφωνα με το νόμο 3524 του 2007, όποιος έχει εγκαταστήσει στον ηλεκτρονικό

του υπολογιστή ή τον server πειρατικό λογισμικό (δηλαδή χωρίς τη νόμιμη άδεια

χρήσης), σε περίπτωση ελέγχου θα πρέπει να πληρώσει πρόστιμο 1.000 ευρώ

για κάθε πειρατικό πρόγραμμα. Το ίδιο ισχύει για όποιον διακινεί, πουλά ή

αναπαραγάγει πειρατικά προγράμματα.

Αν τα προγράμματα που θα βρεθούν παράνομα εγκατεστημένα είναι μέχρι

πενήντα και ο παραβάτης πληρώσει άμεσα το πρόστιμο (π.χ. 4 προγράμματα x

1.000€= 4.000€), τότε δεν διώκεται ποινικά. Αν όμως τα παράνομα προγράμματα

είναι περισσότερα από πενήντα -άσχετα αν πληρώσει το πρόστιμο- διώκεται και

ποινικά.

Ανεξάρτητα του αριθμού των παράνομα εγκατεστημένων προγραμμάτων,

επιβάλλονται οι αστικές κυρώσεις. Αυτές προβλέπουν αποζημίωση του

δικαιούχου, η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το διπλάσιο του ποσού

που ο παραβάτης θα πλήρωνε, εάν αγόραζε νόμιμα την άδεια για τη χρήση του

προγράμματος.»

Πηγή: www.kathimerini.gr

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 57 από 100

Οι επιπτώσεις της πειρατείας λογισμικού35

«Οι συνέπειες της πειρατείας είναι ευρέως διαδεδομένες και αισθητές σε

ολόκληρη την βιομηχανία λογισμικού. Μερικοί παραβάτες συχνά αισθάνονται ότι -

μεμονωμένα - δεν μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τους εκδότες του λογισμικού,

λόγω του μεγάλου μεγέθους και την οικονομική επιτυχία των εν λόγω εταιρειών.

Ωστόσο, το κόστος της πειρατείας συχνά αντανακλάται στους καταναλωτές με τη

μορφή υψηλότερων τιμών. Αν η πλειοψηφία των χρηστών υπολογιστών

πειρατικού λογισμικού είχε το κίνητρο για τα άτομα να είναι καινοτόμα και να

δημιουργηθούν νέα και καλύτερα λογισμικά η πειρατεία θα μειωνόταν σημαντικά,

δεδομένου ότι θα μπορούσαν δικαίως να φοβούνται ότι το έργο τους δεν θα ήταν

προστατευμένο. Χωρίς προστασία, το κέρδος-κίνητρο - που αποτελεί το θεμέλιο

της αγοράς με βάση την κοινωνία μας - μπορεί να είναι εξαιρετικά εξασθενημένο.

Οι εταιρίες λογισμικού μπορεί να αισθάνονται ελάχιστα κίνητρα να δαπανήσουν

τους αναγκαίους πόρους για την ανάπτυξη νέων και καινοτόμων προϊόντων.

Οι εταιρείες λογισμικού πρέπει να δαπανούν σημαντικό χρόνο και πόρους στην

καταπολέμηση της πειρατείας και να κάνουν αγωγές κατά των παραβατών

αρχειοθέτησης και των παραβατών πνευματικών δικαιωμάτων. Σχετικά

πρόσφατα, τόσο η Nintendo όσο και η Electronic Arts κατέθεσαν αγωγή εναντίον

της Yahoo "για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων από την πώληση των

πειρατικών παιχνιδιών στο Yahoo σε δημοπρασίες και μικρές αγγελίες." Η αγωγή

μειώθηκε, όταν η Yahoo υπέγραψε συμφωνία για την «αναστολή της

διαπραγμάτευσης και πώλησης πειρατικών λογισμικού στις Yahoo δημοπρασίες. "

Η πειρατεία έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές απώλειες εσόδων για τις βιομηχανία,

(για τις επιχειρηματικές εφαρμογές),οι οποίες υπολογίζονται σε περίπου 12,2

δισεκατομμύρια δολάρια σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά τη βιομηχανία

παιχνιδιών έως 109.000 θέσεις εργασίας, 4,5 δισεκατομμύρια δολαρίων στους

μισθούς και το 1 δισ. δολάρια σε φορολογικά έσοδα» εκτιμάται ότι χάθηκαν κατά

τη διάρκεια του έτους.

35

Έρευνα του S. Diehl από την ιστοσελίδα www.mason.gmu.edu

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 58 από 100

Εικόνα 18. Το γράφημα της έρευνας που απεικονίζει τον δείκτη της πειρατείας ανά

περιοχή (πάνω) και τα έσοδα που χάθηκαν λόγω της πειρατείας (κάτω)

Για την περαιτέρω τεκμηρίωση των εξόδων της πειρατείας, σύμφωνα με το

Interactive Software Digital Association (IDSA) (Εικ 18) "Με τα χρήματα που

έχασαν από την πειρατεία ,οι εκδότες από τις Η.Π.Α. θα μπορούσαν να έχουν

αναπτύξει περίπου 1.600 νέα παιχνίδια υψηλής ποιότητας." Πολλοί παραβάτες

δεν συνειδητοποιούν ότι οι ενέργειές τους είναι ανήθικες επιπλέον, αγνοούν τις

νομικές συνέπειες που μπορούν να υποστούν.

Απώλειες δισεκατομμυρίων λόγω της πειρατείας στα videogames!36

«Τα παράνομα αντίγραφα παιχνιδιών, καθώς και οι κονσόλες που έχουν υποστεί

ειδική μετατροπή για να τα παίζουν επιφέρουν απώλειες δισεκατομμυρίων στο

χώρο της βρετανικής βιομηχανίας videogames. Απώλειες της τάξης των 1,45

δισεκατομμυρίων λιρών (1,7 δισ. ευρώ), υπό τη μορφή «χαμένων πωλήσεων»

επέφερε η πειρατεία στα videogames (μέσω της πώλησης πειρατικών αντιτύπων

παιχνιδιών και μετατροπής κονσόλων έτσι ώστε να μπορούν να τα παίξουν,

διαδικασία γνωστή ως «τσιπάρισμα» ) στη Μ. Βρετανία.

Σύμφωνα με την UKIE (United Kingdom Interactive Entertainment), η οποία

αντιπροσωπεύει τη βιομηχανία που στηρίζεται στο gaming, δεν χάνονται μόνο

λεφτά, αλλά και θέσεις εργασίας: εκτιμάται πως η εκτεταμένη πειρατεία έχει

κοστίσει τις θέσεις 1.000 εργαζομένων στο χώρο στη Βρετανία.

36

Άρθρο από την εφημερίδα Καθημερινή, Ιανουάριος 2011

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 59 από 100

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των πειρατών είναι ότι τα παιχνίδια είναι

εξαιρετικά ακριβά, και πως οι εταιρείες σημειώνουν αρκετά κέρδη ως έχει- και ότι

η πειρατεία θα άρχιζε να εξαφανίζεται σαν φαινόμενο αν μειώνονταν οι τιμές.

Ο Μάρτιν από το Σκάρμπορο, 25 ετών, ασχολείται με το «τσιπάρισμα» παιχνιδο-

μηχανών, έχοντας μετατρέψει τουλάχιστον 60. Ο ίδιος ισχυρίζεται πως μπορεί να

τροποποιήσει οτιδήποτε: «Από Xbox 360, μέχρι PS3, Wii, DS και PSP, για τα

οποία και υπάρχουν νέες μετατροπές». Χρεώνει περίπου 40 λίρες, και ως

αντάλλαγμα δίνει στον πελάτη μία κονσόλα που μπορεί να παίξει πειρατικά

αντίγραφα παιχνιδιών, τα οποία κοστίζουν 1-5 λίρες.

«Η βιομηχανία των videogames κερδίζει όσα και η βιομηχανία ταινιών πλέον…

οπότε δεν μπορούν να λένε ότι χάνουν τόσα πολλά λεφτά εξαιτίας της πειρατείας»

σχολίασε ο Μάρτιν.

Στη Μ. Βρετανία υπολογίζεται πως για κάθε αυθεντικό παιχνίδι που πωλείται

υπάρχει τουλάχιστον ένα πειρατικό αντίγραφο, ενώ τα έσοδα από πωλήσεις

λογισμικού στη χώρα έχουν μειωθεί από 1,9 δισεκατομμύρια λίρες (2008) σε 1,4

το προηγούμενο έτος.

Ο Μάικ Ρόλινσον, γενικός διευθυντής της UKIE, είπε πως το θέμα είναι απλό:

πρόκειται για εγκληματίες, που παραβιάζουν το νόμο και απειλούν τη βιομηχανία

ηλεκτρονικών παιχνιδιών. «Όταν κάποιος παίζει ένα πειρατικό παιχνίδι, τα λεφτά

πηγαίνουν στον παράνομο, όχι στη βιομηχανία. Αυτό εξαφανίζει θέσεις εργασίας,

οι οποίες θα πήγαιναν σε νεαρούς δημιουργούς και σχεδιαστές, οπότε 'πνίγει' τη

δημιουργικότητα και εμποδίζει την ανάπτυξη και εμφάνιση νέων παιχνιδιών».

Κατά τον Ρόλινσον, τα παιχνίδια δεν είναι υπερτιμημένα: «τα περισσότερα είναι

μεγάλα παιχνίδια, με 20-50 ώρες gameplay, κάτι που σημαίνει πολύ μεγάλη αξία

αντί χρημάτων (value for money). Επίσης, ένα παιχνίδι σαν το Call of Duty

χρειάζεται περίπου δύο χρόνια για να φτιαχτεί και κοστίζει εκατομμύρια

λίρες».Πηγή: www.kathimerini.gr με πληροφορίες από BBC/ Newsbeat

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 60 από 100

Πρωτιά στην πειρατεία κατέχει η Ελλάδα!37

«Σε μία κοινή Συνέντευξη Τύπου με θέμα τη μη νόμιμη χρήση και εκμετάλλευση

των πνευματικών έργων και των προϊόντων πολιτισμού στο διαδίκτυο

συναντήθηκαν εκπρόσωποι των 14 Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης

Πνευματικών και Συγγενικών δικαιωμάτων, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου

Αθηναίων, καθώς η Ελλάδα προκαλεί ανησυχία με το να είναι πρώτη στην

παράνομη ανταλλαγή στο Διαδίκτυο αρχείων που περιέχουν πνευματικά έργα και

πρώτη στην κατανάλωση πλαστών και παραποιημένων προϊόντων στον κόσμο. .

Συγκεκριμένα το 2008 κατέβηκαν νόμιμα από το Διαδίκτυο 240.000 μουσικά έργα,

ενώ αντίστοιχα τα μουσικά έργα που διακινήθηκαν παράνομα ανέρχονται στα

155.000.000, ενώ σχεδόν 4 στις 10 ταινίες που διακινούνται στην Ελλάδα είναι

πειρατικές. Υπολογίζεται πως κάθε συνδρομητής συνδεδεμένος στο Διαδίκτυο

κατεβάζει παράνομα κατά μέσον όρο 10 μουσικά έργα τον μήνα.

Για πρώτη φορά οι 14 υπογράφοντες Οργανισμοί, που εκπροσωπούν το σύνολο

των πνευματικών ανθρώπων της χώρας, δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων

ξένων δικαιούχων στην Ελλάδα και τις παραγωγικές δυνάμεις προϊόντων

πολιτισμού, σε μια κοινή προσπάθεια ενημέρωσης, σύγκλισης, έκφρασης θέσεων,

κατέθεσαν τις προτάσεις τους προς το κοινό και την Πολιτεία, η οποία εκλήθη

μέσω των οργάνων της να πάρει θέση για τη προστασία των

πνευματικών/συγγενικών/ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο διαδίκτυο.

Επίσης σε ένα πλαίσιο ευθυγραμμισμένης πολιτικής και κλίμα ομόψυχης από

κοινού συνεργασίας κοινοποίησαν ανοιχτή επιστολή προς τον Τύπο την Πολιτεία

το κοινό διατυπώνοντας τις προθέσεις τους για διεύρυνση των κινητοποιήσεων

και των προσπαθειών για επίτευξη λύσης στο μεγάλο πρόβλημα που επηρεάζει τη

βιωσιμότητα του ευρύτερου χώρου του Πολιτισμού και των προϊόντων του.»

37

Άρθρο από την ιστοσελίδα www.apn.gr ,Δεκεμβρίος 2009

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 61 από 100

Η πειρατεία ξεπέρασε τη διακίνηση ναρκωτικών!38

«Σύμφωνα με έκθεση της RAND Corporation, οι εγκληματικές οργανώσεις

ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για την πειρατεία ταινιών.

Σύμφωνα με την έκθεση, οι οργανώσεις τύπου μαφίας ή οι συμμορίες έχουν

προσθέσει το λαθρεμπόριο ταινιών στις δραστηριότητές τους, παράλληλα με το

λαθρεμπόριο ναρκωτικών, το ξέπλυμα χρήματος, την εκμετάλλευση και εμπορία

ανθρώπων.

Η έκθεση αναφέρει ότι η πειρατεία ταινιών σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να

αποδειχθεί πιο επικερδείς και από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών: ένα πειρατικό

DVD στη Μαλαισία κοστίζει 70 λεπτά και μπορεί να πωληθεί μέχρι και 10 φορές

ακριβότερα στο Λονδίνο.

Σύμφωνα με την έκθεση, η απόδοση των πειρατικών CD είναι 3 φορές υψηλότερη

από αυτή της ιρανικής ηρωίνης και σημαντικότερη από αυτή της κολομβιανής

κοκαΐνης».

Πηγή: Com Today

38

Άρθρο από την ιστοσελίδα www.myworld.gr

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 62 από 100

4. Η ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Στο κεφάλαιο αυτό θα παρουσιαστεί και θα αναλυθεί η έρευνα που

πραγματοποιήθηκε σχετικά με το θέμα της εργασίας και στη συνέχεια θα

παρουσιαστούν γραφικά και θα αναλυθούν οι ερωτήσεις.

4.1 Περιγραφή της ερευνητικής διαδικασίας

Η Έρευνα έγινε τον Απρίλιο του 2011 στο νομό Έβρου και διήρκησε 2

εβδομάδες. Το συγκεκριμένο δείγμα επιλέχθηκε γιατί αφορά όλες τις

ηλικίες ξεκινώντας από 15 ετών (μαθητές λυκείου) και φτάνοντας μέχρι

άνω των 50 ετών. Προκειμένου να διεξαχθεί η έρευνα αρχικά σχεδιάστηκε

το ερωτηματολόγιο, το οποίο αποτελείται από 25 ερωτήσεις. Οι πρώτες

ερωτήσεις αφορούν τα στοιχεία των ερωτηθέντων όπως είναι το φύλο, η

ηλικία, το μηνιαίο εισόδημα, το εκπαιδευτικό επίπεδο και η οικογενειακή

κατάσταση. Έπειτα ακολουθούν ερωτήσεις σχετικά με τους υπολογιστές,

το διαδίκτυο και τη χρήση τους. Οι επόμενες ερωτήσεις επικεντρώνονται

περισσότερο στο θέμα της εργασίας δηλαδή την πειρατεία. Πιο

συγκεκριμένα ερωτούνται για το αν οι ερωτηθέντες χρησιμοποιούν

πειρατικό περιεχόμενο, τι προμηθεύονται, από πού, για ποιο λόγο ,πόσο

συχνά, πόσο καιρό και τέλος για το αν θεωρούν τον εαυτό τους πειρατή.

Στη συνέχεια, οι ερωτήσεις αναφέρονται στην αγορά νόμιμων προϊόντων

στο παρόν και στο παρελθόν αλλά και στο νόμιμο «κατέβασμα» αρχείων.

Έπειτα, ζητείται η γνώμη των ερωτηθέντων για θέματα της πειρατείας

αλλά και ακόμα να αξιολογήσουν από το 1 μέχρι το 5 κάποιες ερωτήσεις

που αφορούν τα κοινωνικά θέματα της πειρατείας.

Το ερωτηματολόγιο μοιράστηκε σε 120 ανθρώπους άνδρες και γυναίκες,

διαφόρων ηλικιών, διαφορετικών εισοδημάτων, οικογενειακής κατάστασης

και εκπαιδευτικού επιπέδου. Πιο συγκεκριμένα:

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 63 από 100

Από τους 120 ανθρώπους που ερωτήθηκαν οι 58 ήταν άνδρες με

ποσοστό 48,3% και οι 62 γυναίκες με ποσοστό 51,7%.

Όσον αφορά την ηλικία, ρωτήθηκαν άνθρωποι ηλικίας από 15 ετών έως

50 και πάνω

Το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν άνθρωποι ηλικίας 20-30 ετών (30%) και

ακολουθούν οι ηλικίες 40-50 (23,3%) , 30-40 (19,1%) , 15-20 (17,5%) και

τέλος οι 50 και πάνω (10%).

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 64 από 100

Σχετικά με το μηνιαίο εισόδημα των ερωτηθέντων, οι επιλογές ήταν από

«έως 500€» μέχρι «2000€ και πάνω». Στο γράφημα που ακολουθεί

απεικονίζεται τι απάντησαν οι ερωτηθέντες για το εισόδημα.

Το μεγαλύτερο ποσοστό είχε εισόδημα έως 500€ (36,6%) στη συνέχεια το

1000-2000€ (27,5%) και ακολουθούν το 500-1000€(25,8%) και τέλος το

2000€ και πάνω (10%)

Για την εκπαίδευση οι επιλογές ήταν δευτεροβάθμια εκπαίδευση,

τριτοβάθμια εκπαίδευση, μεταπτυχιακό, βασική εκπαίδευση και

αναλφάβητος. Παρακάτω παρουσιάζεται γραφικά το σύνολο των

απαντήσεων για την εκπαίδευση.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 65 από 100

Οι περισσότεροι είχαν δευτεροβάθμια εκπαίδευση (50,8%) στη συνέχεια

τριτοβάθμια (39,1%) και ακολουθούν μεταπτυχιακό (5,8%), βασική

εκπαίδευση (4,1%) και αναλφάβητοι (0,0%)

Τέλος όσον αφορά την οικογενειακή κατάσταση, οι απαντήσεις ήταν οι

εξής:

Το μεγαλύτερο ποσοστό ήταν ελεύθεροι που κατοικούν με τους γονείς

(28,3%) στην συνέχεια οι ελεύθεροι που κατοικούν μόνοι (22,5%), οι

παντρεμένοι με παιδιά (21,6%) και ακολουθούν οι ελεύθεροι που

συγκατοικούν/συζούν (15%), οι παντρεμένοι χωρίς παιδιά (11,6%) και

τέλος οι διαζευγμένοι (1%).

Μετά την παραλαβή των ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν εντύπως

ακολούθησε η εισαγωγή των απαντήσεων στη βάση δεδομένων και

ξεκίνησε η στατιστική επεξεργασία των απαντήσεων. Στο επόμενο

κεφάλαιο παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της έρευνας.

4.2 Αποτελέσματα και συμπεράσματα

Στο κεφάλαιο αυτό παρουσιάζονται και σχολιάζονται τα αποτελέσματα της

έρευνας. Αρχικά, αναλύονται τα αποτελέσματα κάθε ερώτησης γραφικά και

στη συνεχεία ακολουθεί σχολιασμός των αποτελεσμάτων.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 66 από 100

Ερώτηση 1: Έχετε δικό σας υπολογιστή;

Ενδι

αφέρον παρουσιάζει ότι το 92% του δείγματος έχουν δικό τους

υπολογιστή, ενώ το 8% δεν έχει.

Ερώτηση 2: Έχετε σύνδεση στο διαδίκτυο (Internet);

Το μεγαλύτερο ποσοστό σ’ αυτή την ερώτηση απάντησε θετικά (78%),

αντίθετα το ποσοστό που απάντησε αρνητικά ήταν 22%.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 67 από 100

Ερώτηση 3: Αν όχι, από πού έχετε πρόσβαση σε υπολογιστή-

διαδίκτυο;

Το ποσοστό των ανθρώπων που δεν έχουν πρόσβαση σε

υπολογιστή/διαδίκτυο απάντησε ότι έχει πρόσβαση από internet café το

42,3% και το ίδιο ποσοστό έχει πρόσβαση από φίλους. Ακολουθούν αυτοί

που έχουν πρόσβαση από το σχολείο 11,5% και τέλος αυτοί που έχουν

πρόσβαση από την εργασία 3,9%.

Ερώτηση 4: Χρησιμοποιείτε «πειρατικό» περιεχόμενο;

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 68 από 100

Στην κρίσιμη ερώτηση αν χρησιμοποιούν «πειρατικό» περιεχόμενο το 82%

των ερωτηθέντων απάντησαν θετικά ενώ το 18% απάντησε αρνητικά. Οι

παρακάτω ερωτήσεις αφορούν το ποσοστό των ερωτηθέντων που

χρησιμοποιούν πειρατικό περιεχόμενο (99 άτομα).

Ερώτηση 5: Από πού προμηθεύεστε το «πειρατικό» περιεχόμενο;

Από το πλήθος των ερωτηθέντων, όσοι χρησιμοποιούν πειρατικό

περιεχόμενο απάντησαν και στην παραπάνω ερώτηση που αφορά τον

τρόπο που προμηθεύονται το «πειρατικό» περιεχόμενο. Έτσι, το

μεγαλύτερο ποσοστό (58,5%) απάντησε ότι προμηθεύεται από το

διαδίκτυο, το αμέσως μεγαλύτερο ποσοστό (27,2%) από φίλους, το 8,2%

από καταστήματα και το μικρότερο ποσοστό (6,1%) από πλανόδιους

πωλητές.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 69 από 100

Ερώτηση 6: Τι προμηθεύεστε περισσότερο;

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των

ερωτηθέντων (30%) προμηθεύεται μουσική, το 26,2% ταινίες, το 15,1%

ηλεκτρονικά παιχνίδια, το 11% λογισμικό, το 8,3% ηλεκτρονικά βιβλία και

το υπόλοιπο 8,3% δορυφορική τηλεόραση.

Ερώτηση 7: Για ποιους λόγους προμηθεύεστε «πειρατικό»

περιεχόμενο;

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 70 από 100

Στην ερώτηση για ποιους λόγους προμηθεύεστε «πειρατικό» περιεχόμενο

η πλειοψηφία των ερωτηθέντων (38,3%) απάντησε για όλα τα παραπάνω

(δηλαδή είναι δωρεάν, είναι φθηνότερο, πιο εύκολα-πιο γρήγορα και

δοκιμαστικά), το 27,2% απάντησε γιατί είναι δωρεάν, το 22,2% απάντησε

ότι το βρίσκει πιο εύκολα-πιο γρήγορα, το 9% απάντησε γιατί είναι

φθηνότερο και η μειοψηφία των ερωτηθέντων απάντησε ότι

προμηθεύονται δοκιμαστικά και στη συνέχεια αγοράζουν το γνήσιο

προϊόν.

Ερώτηση 8: Πόσο συχνά προμηθεύεστε - «κατεβάζετε» πειρατικό

περιεχόμενο;

Η ερώτηση αυτή αφορά όλο το δείγμα (120 άτομα) καθώς υπάρχει η

επιλογή καθόλου. Όπως απεικονίζεται στο παραπάνω γράφημα, το 26%

των ερωτηθέντων απάντησε ότι προμηθεύεται 2-3 φορές την εβδομάδα,

το 22% μια φορά το μήνα, το 19% απάντησε κάθε μέρα, το 17% καθόλου,

το 12% μια φορά το εξάμηνο και το ελάχιστο 4% απάντησε 1 φορά το

χρόνο.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 71 από 100

Ερώτηση 9: Πόσο καιρό προμηθεύεστε – «κατεβάζετε» πειρατικό

περιεχόμενο;

Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι σχεδόν το μισό δείγμα (49%) όσων

προμηθεύονται «πειρατικό» περιεχόμενο το προμηθεύονται στο διάστημα

από 2-5 χρόνια. Στη συνέχεια το 25% προμηθεύεται 1 χρόνο, το 20% στο

διάστημα από 5-10 χρόνια και ένα ελάχιστο ποσοστό (6%) προμηθεύεται

πειρατικό περιεχόμενο πάνω από 10 χρόνια.

Ερώτηση 10: Θεωρείτε τον εαυτό σας «πειρατή»;

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 72 από 100

Στην κρίσιμη ερώτηση αν θεωρούν τον εαυτό τους πειρατή, το υψηλό

ποσοστό (43,4%) υποστηρίζει πως «όχι, γιατί το κάνω για ιδιωτική

χρήση», στη συνέχεια το 24,4% παραδέχεται πως ναι, το 22,2% απάντησε

«όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα πουλούν» και τέλος το 9%

υποστήριξε πως «όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα μοιράζουν στο

διαδίκτυο» .

Οι υπόλοιπες ερωτήσεις αφορούν και πάλι όλο το δείγμα της έρευνας (120

άτομα):

Ερώτηση 11: Πόσο συχνά αγοράζετε γνήσιο/νόμιμο περιεχόμενο;

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα αυτής της ερώτησης καθώς

το μεγαλύτερο ποσοστό (29,1%) απάντησε ότι δεν αγοράζει καθόλου

γνήσιο/νόμιμο περιεχόμενο. Στη συνέχεια το 26,6% απάντησε μια φορά το

εξάμηνο, το 22,5% 1 φορά το χρόνο, το 12,5% απάντησε 1 φορά το μήνα,

το 6,6% αγοράζει μια φορά την εβδομάδα και τέλος το 2,5% αγοράζει κάθε

μέρα.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 73 από 100

Ερώτηση 12: Παλιότερα αγοράζατε γνήσιο/νόμιμο περιεχόμενο;

Το ενδιαφέρον αυτής της ερώτησης είναι ότι σχεδόν το μισό δείγμα των

ερωτηθέντων (46%) απάντησε πως παλιότερα αγόραζε γνήσιο/νόμιμο

περιεχόμενο και δεν αγοράζει πια και το υπόλοιπο μισό έχει διχαστεί στο

όχι (27%) και στο ναι, αγοράζω ακόμα και σήμερα (27%).

Ερώτηση 13: Έχετε «κατεβάσει» ποτέ νόμιμα;

Σ’ αυτή την ερώτηση το ποσοστό που απάντησε όχι ήταν 57%, ενώ το

ποσοστό που απάντησε ναι ήταν 43%.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 74 από 100

Ερώτηση 14: Ποιο θέμα σας απασχολεί περισσότερο;

Η ερώτηση αυτή ήταν η πιο «χρονοβόρα» για τους ερωτηθέντες μέχρι να

απαντήσουν. Τελικά το 42,5% απάντησε ότι δεν τους απασχολεί κανένα

θέμα των παραπάνω, το 35% επέλεξε τα πναυματικά δικαιώματα, το 15%

τους νόμους και τέλος το ελάχιστο 7% απάντησε η πειρατεία.

Ερώτηση 15: Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει για να μειωθεί η

πειρατεία;

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 75 από 100

Επίσης άλλη μια ερώτηση που απαιτούσε παραπάνω χρόνο από τους

ερωτηθέντες. Έτσι το μεγαλύτερο ποσοστό (58,3%) απάντησε ότι πρέπει

να μειωθούν οι τιμές στα γνήσια/νόμιμα προϊόντα για να μειωθεί η

πειρατεία. Στη συνέχεια το 24,1% προτείνει να βγαίνουν περισσότερες

προσφορές προϊόντων και τέλος το 17,5% πιστεύει ότι η πειρατεία θα

μειωθεί εάν εκσυγχρονιστούν οι εταιρείες παραγωγής με περισσότερες

παροχές στο διαδίκτυο.

Οι επόμενες ερωτήσεις ζητούσαν από τους ερωτηθέντες να αξιολογήσουν

από το 1 έως το 5:

Ερώτηση 16: Τι πιστεύετε για την πειρατεία;

Στο παραπάνω γράφημα απεικονίζονται οι αξιολογήσεις των ερωτηθέντων

για την πειρατεία με κλίμακα από το 1 έως το 5 για το αν είναι αρνητική ή

θετική. Έτσι το 34,1% επέλεξε τον βαθμό 3 δηλαδή ανάμεσα σε αρνητική

και θετική, το 27,5% επέλεξε το βαθμό 2, το 17,5% επέλεξε το βαθμό 5

δηλαδή θετική, το 10,8% το βαθμό 4 και το 10% το βαθμό 1 δηλαδή

αρνητική.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 76 από 100

Ερώτηση 17: Σε τι βαθμό πιστεύετε ότι πλήττει η πειρατεία την

αγορά;

Στην ερώτηση αυτή το μεγαλύτερο ποσοστό (45%) πιστεύει ότι η πειρατεία

πλήττει σε μέγιστο βαθμό (5-πολύ) την αγορά. Το 26,6% επέλεξε το βαθμό

4, το 11,6% το βαθμό 2, το 10% το βαθμό 3 δηλαδή μέτρια και τέλος το

ελάχιστο ποσοστό (6,6%) επέλεξε ότι η πειρατεία πλήττει λίγο την αγορά.

Ερώτηση 18: Τα μέτρα που έχουν βγει για την πειρατεία πιστεύετε

ότι επηρεάζουν τους καταναλωτές;

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 77 από 100

Σε σχέση με τα μέτρα της πειρατείας το υψηλό ποσοστό (35%) επέλεξε ότι

επηρεάζουν στο ελάχιστο(1-λίγο) τους καταναλωτές. Το 25% επέλεξε το

βαθμό 3 δηλαδή μέτρια, το 21,6% πιστεύει ότι επηρεάζουν στο βαθμό 2,

το 11,6% στο βαθμό 4 και τέλος το μικρότερο ποσοστό (6,6%) πιστεύει ότι

τα μέτρα επηρεάζουν στο μέγιστο βαθμό (5-πολύ) τους καταναλωτές.

Ερώτηση 19: Η οικονομία της χώρας μας πιστεύετε ότι έχει

επηρεάσει την πειρατεία;

Στην ερώτηση αυτή οι ερωτηθέντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν πόσο έχει

επηρεάσει την πειρατεία η οικονομία της Ελλάδας. Έτσι, ένα εντυπωσιακό

ποσοστό του 1/3 του δείγματος (33,3%) απάντησε ότι ‘έχει επηρεάσει στο

μέγιστο βαθμό (5-πολύ). Στη συνέχεια, το 22,5% επέλεξε το βαθμό 3

δηλαδή μέτρια, το 19,1% το βαθμό 4, το 13,3% πιστεύει ότι επηρεάζει στο

βαθμό 2 και τέλος το 11,6% υποστηρίζει ότι η πειρατεία έχει επηρεαστεί

λίγο στο βαθμό 1.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 78 από 100

Ερώτηση 20: Πιστεύετε ότι θα μειωθεί ή θα αυξηθεί η πειρατεία στα

επόμενα χρόνια;

Στην ερώτηση αυτή η συντριπτική πλειοψηφία (55%) πιστεύει στο μέγιστο

βαθμό (5-αυξηση) ότι η πειρατεία θα αυξηθεί. Το 23,3% επέλεξε το βαθμό

4, το 13,3% το βαθμό 3 δηλαδή πιστεύει η πειρατεία θα παραμείνει στα

ίδια επίπεδα, το 4,1% αξιολόγησε στο βαθμό 2 και τέλος το υπόλοιπο

4,1% πιστεύει στον ελάχιστο βαθμό (1-μείωση) ότι η πειρατεία θα μειωθεί.

4.3 ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Στην ενότητα αυτή θα ακολουθήσει σύγκριση των αποτελεσμάτων που

προκύπτουν από την έρευνα με κύριο χαρακτηριστικό το φύλο, την ηλικία,

το εισόδημα και κάποιες από τις ερωτήσεις.

I. Αρχικά θα συγκριθεί τι πειρατικό περιεχόμενο προμηθεύονται οι

ερωτηθέντες ανάλογα με την ηλικία τους. Στο γράφημα που

ακλουθεί απεικονίζονται τα αποτελέσματα ανά ηλικία:

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 79 από 100

Στο γράφημα αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον η εναλλαγή των ποσοστών στα

είδη του πειρατικού περιεχομένου ανάλογα με την ηλικία. Πιο

συγκεκριμένα:

Στις ηλικίες 15-20, η μουσική κατέχει κυρίαρχη θέση στην πειρατεία

καθώς προμηθεύεται το 50% του δείγματος ως είδος πειρατικού

περιεχομένου. Ανάλογη θέση κατέχει και στις ηλικίες 40-50 με ποσοστό

που αγγίζει το 47,8%. Στις υπόλοιπες ηλικίες κατέχει επίσης καλές θέσεις,

όπως στους 20-30 με ποσοστό 34,2% στη 2η θέση καθώς και στους 20-30

με ποσοστό 25%. Τέλος στους 50 και άνω βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις

με ένα 10%.

Όσον αφορά τις ταινίες στις ηλικίες 20-30 και 30-40 παίρνουν την πρώτη

θέση των προτιμήσεων σε πειρατικό περιεχόμενο με ποσοστά 42% και

40% αντίστοιχα. Στη συνέχεια στους 15-20 οι ταινίες κατατάσσονται στην

τρίτη θέση με ποσοστό 14,25% όπως και στους 40-50 με ποσοστό 21,7%.

Στους 50 και άνω οι ταινίες προτιμούνται στις τελευταίες θέσεις με

ποσοστό 10%.

Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια προτιμώνται περισσότερο στις νεαρές ηλικίες

όπως στους 15-20 στην δεύτερη θέση με ποσοστό 21,5%. Επίσης στους

30-40 υπάρχει ανάλογο ποσοστό του 20% στην τρίτη θέση. Στην συνέχεια

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 80 από 100

οι ηλικίες 20-30 τα κατατάσσουν στις τελευταίες θέσεις με το ελάχιστο

ποσοστό 3,4%, καθώς και στις ηλικίες 40-50 και 50 και άνω με μηδενικά

ποσοστά (0%).

Στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά βιβλία, συσχετίζονται περισσότερο με τη

μάθηση και το σχολείο και έτσι τα μεγαλύτερα ποσοστά υπάρχουν πάλι

στις νεαρές ηλικίες 15-20 με ποσοστό 14,25%. Μικρότερα ποσοστά

κατέχουν στις ηλικίες 20-30 και 30-40 που αντιστοιχούν ανάλογα με 8,5%

και 10%. Τέλος στις μεγαλύτερες ηλικίες 40-50 και 50 και άνω, βρίσκονται

στις τελευταίες θέσεις πειρατικού περιεχομένου με μηδενικά ποσοστά

(0%).

Το λογισμικό παρουσιάζει προσέλκυση στις ηλικίες άνω των 50 με τα

μεγαλύτερα ποσοστά της τάξης του 40%. Στις υπόλοιπες ηλικίες

κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις με ποσοστά κάτω του 10%, όπως

8,8% στους 40-50, 8,5% στους 20-30 και 5% στους 30-40. Τέλος μηδενικά

ποσοστά παρουσιάζει στις ηλικίες των νέων 15-20 ετών.

Τέλος η δορυφορική τηλεόραση προμηθεύεται πειρατικά περισσότερο

στις μεγαλύτερες ηλικίες με υψηλότερα ποσοστά στους 50 και άνω με 40%

και στους 40-50 με 21,7% κατέχοντας τη δεύτερη θέση των ηλικιών αυτών.

Στις υπόλοιπες ηλικίες δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον με ποσοστό

3,4% στους 20-30 και με μηδενικά ποσοστά στις ηλικίες 15-20 και 30-40.

Συμπερασματικά, η μουσική προτιμάται περισσότερο ως πειρατικό

περιεχόμενο και βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των ηλικιών. Αυτό

μπορούμε να το καταλάβουμε καθώς έχει υποστεί τη μεγαλύτερη ζημιά

από την πειρατεία και την αντιμετωπίζει με συνθήματα «η πειρατεία

σκοτώνει τη μουσική» κ.α . Στη συνέχεια των προτιμήσεων βρίσκονται οι

ταινίες οι οποίες κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια με τις όλο και

αυξανόμενες ταχύτητες σύνδεσης διαδικτύου και γίνονται προσιτές από το

ευρύτερο κοινό για προμήθευση πειρατικού περιεχομένου. Υψηλές θέσεις

στις μεγαλύτερες ηλικίες κατέχει η δορυφορική τηλεόραση και το

λογισμικό. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια προτιμούνται μόνο στις νεαρές

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 81 από 100

ηλικίες 15-20 με μέτρια ποσοστά όπως και στους 30-40. Τα ηλεκτρονικά

βιβλία δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στις ηλικίες 15-20 λόγω σχολείου

και μάθησης ενώ στις υπόλοιπες ηλικίες κατέχουν μικρά ποσοστά.

II. Μία άλλη σύγκριση που θα αναλυθεί είναι η συχνότητα που

προμηθεύονται – «κατεβάζουν» πειρατικό περιεχόμενο οι

ερωτηθέντες ανάλογα με το φύλο.

Στο γράφημα αυτό έχει χωριστεί το πλήθος των ερωτηθέντων σε άνδρες

και γυναίκες και απεικονίζονται οι τιμές της συχνότητας που

προμηθεύονται πειρατικό περιεχόμενο. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν τα

ποσοστά που συγκεντρώθηκαν καθώς διαφέρουν ανάλογα με το φύλο και

θα προχωρήσουμε στην ανάλυση τους.

Στους άνδρες σχεδόν το 1/3 του δείγματος (29,3%) απάντησε ότι

προμηθεύεται κάθε μέρα πειρατικό περιεχόμενο η οποία είναι η μέγιστη

συχνότητα. Ενώ λίγο πιο κάτω στο 27,5% των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι

«κατεβάζουν» 2-3 φορές την εβδομάδα που είναι η 2η μεγαλύτερη

συχνότητα. Στη συνέχεια, το 18,9% επέλεξε τη συχνότητα 1 φορά το μήνα

και ακολουθεί το καθόλου με ένα αξιοσημείωτο ποσοστό 13,7%.

Τέλος, οι συχνότητες 1 φορά το εξάμηνο και 1 φορά το χρόνο δε

σημείωσαν υψηλά ποσοστά της τάξης των 8,6% και 1,7% αντίστοιχα.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 82 από 100

Οι γυναίκες σε αντίθεση με τους άντρες επέλεξαν το 1 φορά το μήνα ως τη

μέγιστη συχνότητα με ποσοστό σχεδόν του ¼ του δείγματος (25,8%). Στη

συνέχεια και με μικρή διαφορά από το 1ο βρίσκεται η επιλογή καθόλου με

ποσοστό 22,5% που έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με αυτό των αντρών. Πιο

κάτω και με ποσοστά 19,3% και 17,7% βρίσκονται οι συχνότητες 1 φορά

το εξάμηνο και 2-3 φορές την εβδομάδα ,ενώ κάτω του 10% συναντώνται

οι επιλογές κάθε μέρα (9,6%) -που απέχει πολύ από το ποσοστό των

ανδρών- και τέλος το 1 φορά το χρόνο (4,8%).

Συμπερασματικά, η συχνότητα που προμηθεύονται - «κατεβάζουν» οι

ερωτηθέντες διαφέρει πολύ ως προς το φύλο. Από το γράφημα φαίνεται

ότι οι άνδρες κατεβάζουν με μεγαλύτερη συχνότητα (κάθε μέρα,2-3 φ. την

εβδομάδα) από τις γυναίκες (1φ το μήνα/εξάμηνο, καθόλου). Επίσης

στους άντρες η επιλογή καθόλου βρίσκεται στην 4η θέση ενώ στις γυναίκες

στη 2η. Τέλος, η συχνότητα 1 φορά το χρόνο βρίσκεται χαμηλά και στα δύο

φύλα.

III. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύγκριση του εισοδήματος των

ερωτηθέντων με τους λόγους που προμηθεύονται πειρατικό

περιεχόμενο. Αυτό φαίνεται γράφημα που ακολουθεί παρακάτω:

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 83 από 100

Στο γράφημα απεικονίζονται οι λόγοι που οι ερωτηθέντες προμηθεύονται

πειρατικό περιεχόμενο ανάλογα με το εισόδημα. Πιο συγκεκριμένα,

Στους ερωτηθέντες με εισόδημα έως 500€ το μεγαλύτερο ποσοστό

(44,1%) επέλεξε «όλα τα παραπάνω» δηλαδή «είναι δωρεάν», «είναι

φθηνότερα» και «τα βρίσκω πιο εύκολα πιο γρήγορα», έτσι φαίνεται ότι το

δείγμα των ανθρώπων με εισόδημα έως 500€ δεν μπορεί να διαθέσει

χρόνο και χρήμα για να αγοράσει γνήσια προϊόντα και τα προμηθεύεται

πειρατικά. Στη συνέχεια βρίσκεται η επιλογή «είναι δωρεάν» με ποσοστό

26,4% και η επιλογή «πιο εύκολα πιο γρήγορα» με ποσοστό 17,6%. Τέλος

οι επιλογές «είναι φθηνότερα» και «δοκιμαστικά» βρίσκονται κάτω του

10% με ποσοστά 5,8% και 8,8% αντίστοιχα.

Η επιλογή «είναι δωρεάν» κατέχει την πρώτη θέση (30%) από τους

λόγους στους ερωτηθέντες με εισόδημα από 500-1000€. Είναι φανερό ότι

οι ερωτηθέντες δεν μπορούν ή δε θέλουν να διαθέσουν χρήματα και

προτιμούν να το βρίσκουν δωρεάν. Στη συνέχεια ακολουθούν με μικρή

διαφορά οι επιλογές «είναι φθηνότερα»(26,6%), «πιο εύκολα πιο

γρήγορα»(23,3%)και «όλα τα παραπάνω»(20%). Τέλος η επιλογή

«δοκιμαστικά» συγκέντρωσε το ελάχιστο ποσοστό της τάξης του 3,3%

Στο πλήθος με εισόδημα 1000-2000€ επικρατέστερη επιλογή θεωρείται το

«τα βρίσκω πιο εύκολα πιο γρήγορα» με ποσοστό 32,1% κάτι που

σημαίνει ότι δεν μπορούν να διαθέσουν χρόνο για να τα αγοράσουν

πηγαίνοντας στα μαγαζιά και προτιμούν να τα βρίσκουν πειρατικά. Οι

λόγοι «είναι δωρεάν» και «όλα τα παραπάνω» συγκεντρώνουν όμοια

ποσοστά του 17,8% όπως και το «είναι φθηνότερα» και «δοκιμαστικά»

συγκεντρώνουν από 14,2%.

Τέλος στους ερωτηθέντες με εισόδημα άνω των 2000€ ο κύριος λόγος

που προμηθεύονται πειρατικά προϊόντα είναι το «δοκιμαστικά και στη

συνέχεια αγοράζω το γνήσιο» με ποσοστό 44,4% το οποίο σημαίνει ότι

δεν προμηθεύονται πειρατικά λόγω χρημάτων ή χρόνου αλλά για να δουν

το προϊόν και αν τους αρέσει να το αγοράσουν. Στη 2η θέση με 22,2%

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 84 από 100

βρίσκεται η επιλογή «πιο εύκολα πιο γρήγορα» και ακολουθούν οι

υπόλοιπες επιλογές(«είναι δωρεάν», «είναι φθηνότερα», «όλα τα

παραπάνω») με όμοια ποσοστά 11,1%

Συμπερασματικά, το εισόδημα παίζει μεγάλο ρόλο στους λόγους που

προμηθεύονται πειρατικά οι άνθρωποι του δείγματος της έρευνας. Έτσι

βλέπουμε ότι στις πρώτες κλίμακες του εισοδήματος (500 και 500-1000€)

οι ερωτηθέντες υπολογίζουν και τα χρήματα και το χρόνο γι’ αυτό

προτιμούν τα πειρατικά προϊόντα που είτε είναι δωρεάν είτε τα βρίσκουν

πιο εύκολα πιο γρήγορα. ¨Ενώ στης μεγαλύτερες κλίμακες εισοδήματος

(1000-2000 και άνω των 2000€) οι άνθρωποι υπολογίζουν το χρόνο είτε

προτιμούν τα πειρατικά για δοκιμή του προϊόντος (χωρίς να παίζουν ρόλο

τα χρήματα) και στη συνέχεια αγοράζουν το γνήσιο.

IV. Στη συνέχεια , θα αναλυθεί η σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ της

ερώτησης «χρησιμοποιείτε πειρατικό περιεχόμενο» και «πόσος συχνά

αγοράζετε γνήσια/νόμιμα προϊόντα». Στο γράφημα που ακολουθεί

απεικονίζονται τα αποτελέσματα της ερώτησης πόσο συχνά αγοράζετε

γνήσια/νόμιμα προϊόντα διαμοιρασμένα ανάλογα σε όσους απάντησαν

όχι ή ναι στην ερώτηση αν χρησιμοποιούν πειρατικό

περιεχόμενο.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 85 από 100

Στους ερωτηθέντες που απάντησαν ότι δεν χρησιμοποιούν πειρατικό

περιεχόμενο τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι το 1/3 του δείγματος(33,3%) που απάντησε

ότι αγοράζει γνήσια προϊόντα 1 φορά το εξάμηνο. Στη συνέχεια 2ο

μεγαλύτερο ποσοστό είναι το αξιοσημείωτο 24,2% που απάντησε καθόλου

και λίγο πιο κάτω το 23,8% απάντησε ότι αγοράζει 1 φορά το χρόνο.

Παρακάτω τα ποσοστά βρίσκονται κάτω του 10% για τις επιλογές 1 φορά

την εβδομάδα(9,5%), κάθε μέρα(4,7%), 1 φορά το μήνα (4,2%).

Για τους ερωτηθέντες που απάντησαν ότι χρησιμοποιούν πειρατικό

περιεχόμενο τα αποτελέσματα είναι πιο ελπιδοφόρα. Πιο συγκεκριμένα,

Σχεδόν το ¼ του δείγματος(24%) απάντησε ότι αγοράζει γνήσια προϊόντα

1 φορά το μήνα παρόλο που προμηθεύεται και πειρατικό περιεχόμενο.

Ακολουθεί το 21% που αγοράζει μια φορά την εβδομάδα ενώ χρησιμοποιεί

και πειρατικά, και μετά το καθόλου με το αξιοσημείωτο 20% που είναι

κοντά με το 24,2% των ερωτηθέντων που δεν προμηθεύονται πειρατικά.

Συνεχίζοντας, οι επιλογές 1 φορά το εξάμηνο και 1 φορά το χρόνο

βρέθηκαν σε όμοια ποσοστά της τάξης του 14%. Τέλος το ποσοστό όσων

χρησιμοποιούν πειρατικό περιεχόμενο και αγοράζουν κάθε μέρα γνήσια

προϊόντα είναι 7%.

Συμπερασματικά, βλέπουμε ότι όσοι χρησιμοποιούν/προμηθεύονται

πειρατικό περιεχόμενο παράλληλα αγοράζουν και τα γνήσια προϊόντα και

μάλιστα σε μεγαλύτερη συχνότητα (1 φορά το μήνα/1φορά την εβδομάδα)

από αυτούς που δεν χρησιμοποιούν πειρατικά προϊόντα(1 φορά το

εξάμηνο/1φορά το χρόνο). Έτσι λοιπόν η έρευνα μου επαληθεύει και άλλες

έρευνες που έχουν διεξαχθεί από άλλους ερευνητές και αναπτύχθηκαν σε

προηγούμενο κεφάλαιο («Η μουσική πειρατεία αυξάνει τις πωλήσεις των

cd», «Η Πειρατεία θετική για την Οικονομία» σελ.48 και 51) σύμφωνα με τις

οποίες η πειρατεία και οι πειρατές βοηθούν τον κλάδο αυτό της

βιομηχανίας. Τέλος η επιλογή καθόλου βρίσκεται σε ίδια επίπεδα κοντά

στο 20% που αποτελεί σημαντικό ποσοστό.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 86 από 100

V. Η Τελευταία σύγκριση αφορά πάλι το αν χρησιμοποιούν οι

ερωτηθέντες πειρατικά προϊόντα σε σύγκριση με το αν έχουν

κατεβάσει ποτέ νόμιμα. Παρακάτω φαίνεται το γράφημα με τα

αποτελέσματα:

Όπως φαίνεται στο γράφημα οι ερωτηθέντες που δεν χρησιμοποιούν

πειρατικά προϊόντα επέλεξαν κατά μεγάλο ποσοστό που καλύπτει τα 2/3

του δείγματος (66,6%) ότι δεν έχουν κατεβάσει νόμιμα ενώ μόλις το 1/3

(33,3) του δείγματος απάντησε ότι έχει κατεβάσει νόμιμα.

Σε αντίθεση έρχονται τα αποτελέσματα αυτών που χρησιμοποιούν

πειρατικό περιεχόμενο. Έτσι το 58% επέλεξε ότι έχει κατεβάσει νόμιμα ενώ

το ποσοστό που απάντησε αρνητικά ήταν το 42% και για ακόμα μια φορά

φαίνεται πως το πλήθος που προμηθεύεται πειρατικά κάνει και θετικά

βήματα και βοηθάει τον κλάδο της βιομηχανίας.

Συμπερασματικά, το ποσοστό αυτών που χρησιμοποιούν πειρατικά και

παράλληλα κατεβάζουν και νόμιμα ξεπερνάει κατά πολύ το ποσοστό

αυτών που δεν χρησιμοποιούν πειρατικά. Άρα μπορούμε να υποθέσουμε

ότι όσοι κατεβάζουν πειρατικά συγχρόνως ψάχνουν και επιλέγουν νέους

τρόπους αγοράς από τα καθιερωμένα και αυτό σημαίνει ότι προτιμούν την

ψηφιακή αγορά περισσότερο από την λιανική. Επομένως το νόμιμο

«κατέβασμα» αρχείων ανοίγει νέους δρόμους που μπορεί να μειώσει την

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 87 από 100

πειρατεία σε ένα βαθμό αφού την προτιμούν όσοι κατεβάζουν και

πειρατικά παράλληλα.

4.4 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΕΡΕΥΝΑΣ

Μετά το τέλος της ερευνητικής διαδικασίας τα συμπεράσματα που

προκύπτουν είναι άξια ενδιαφέροντος. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν

είναι αντιπροσωπευτικά ενός συνόλου ανθρώπων καθώς οι ερωτήσεις

έγιναν ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας, εισοδήματος, εκπαίδευσης,

οικογενειακής κατάστασης. Έτσι το πλήθος των ερωτηθέντων

αντιπροσωπεύει και καλύπτει ένα ευρύτερο φάσμα ανθρώπων.

Αρχικά, με τις εισαγωγικές ερωτήσεις διαπιστώθηκε ότι όλοι σχεδόν έχουν

δικό τους υπολογιστή καθώς και σύνδεση στο διαδίκτυο και αν όχι η

σύνδεση γίνεται από internet café ή φίλους κατά κύριο βαθμό. Στη

συνέχεια και αναλύοντας το θέμα της πτυχιακής εργασίας, προέκυψε ότι η

πλειοψηφία των ερωτηθέντων χρησιμοποιεί πειρατικό περιεχόμενο σε

αντίθεση με ένα ελάχιστο αλλά αξιοσημείωτο ποσοστό το οποίο δε

χρησιμοποιεί. Αυτό σημαίνει ότι η πειρατεία έχει εισχωρήσει στη ζωή και

την καθημερινότητα μας σε μεγάλο βαθμό μέσω του διαδικτύου κυρίως,

με προτιμότερο πειρατικό περιεχόμενο σε όλες τις ηλικίες τη μουσική και

τελευταία και τις ταινίες. Σε κάθε ηλικία προμηθεύονται διαφορετικά

πειρατικά περιεχόμενα εκτός από τη μουσική και τις ταινίες που

συναντώνται σε όλες τις ηλικίες. Έτσι στις νεαρές ηλικίες προμηθεύονται

και ηλεκτρονικά παιχνίδια σε μεγάλο βαθμό, ενώ στις μεγαλύτερες ηλικίες

προμηθεύονται λογισμικό και δορυφορική τηλεόραση περισσότερο. Ο

σημαντικότερος λόγος που προμηθεύονται/«κατεβάζουν» πειρατικά είναι η

δωρεάν διάθεση στο διαδίκτυο αλλά και η γρηγορότερη και ευκολότερη

εύρεση του περιεχομένου. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε από τη σχετική

σύγκριση των αποτελεσμάτων οι λόγοι που προμηθεύεται κάποιος

πειρατικό περιεχόμενο διαφέρουν ανάλογα με το εισόδημά του.

Συνεχίζοντας την ερευνητική διαδικασία, προέκυψε ότι η λήψη πειρατικού

περιεχομένου γίνεται κατά κύριο βαθμό 2-3 φορές την εβδομάδα.

Αποτέλεσμα το οποίο διαφέρει ανάλογα με το φύλο, με τους άνδρες να

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 88 από 100

είναι οι συχνότεροι που προμηθεύονται τα «πειρατικά» και τις γυναίκες να

μην προμηθεύονται τόσο συχνά (με συχνότητες 1φορά το εξάμηνο/1φορά

το χρόνο!). Έπειτα, μέσω ερωτήσεων αναζητήθηκαν το χρονικά όρια της

πειρατείας και διαπιστώθηκε ότι η πλειοψηφία με ποσοστό που καλύπτει

το μισό δείγμα προμηθεύεται πειρατικά προϊόντα εδώ και 2 έως 5 χρόνια,

ενώ ένα σημαντικό ποσοστό προμηθεύεται με διάρκεια από 5-10 χρόνια

και ελάχιστοι πάνω από 10 χρόνια. Απ’ ότι φαίνεται τα τελευταία 5 χρόνια

η πειρατεία άρχισε να γίνεται πιο «δημοφιλής» και να διευρύνεται μέσω

διαδικτύου σε κάθε σπίτι και σε κάθε Η/Υ αντίστοιχα. Στη συνέχεια τέθηκε

το πιο σημαντικό και κρίσιμο ερώτημα της έρευνας: «Θεωρείτε τον εαυτό

σας πειρατή;». Με ποσοστό αυτών που προμηθεύονται πειρατικά να

αγγίζει το 82% μόνο το ¼ του δείγματος απάντησε «Ναι» ενώ

επικρατέστερη απάντηση θεωρήθηκε το «Όχι γιατί το κάνω για ιδιωτική

χρήση».

Άλλο ένα ενδιαφέρον κομμάτι της έρευνας θεωρούνται οι ερωτήσεις για

την αγορά νόμιμων προϊόντων και το νόμιμο «κατέβασμα» (downloading).

Έτσι, με μέγιστο ποσοστό το καθόλου και στη συνέχεια το 1 φορά το μήνα

οι ερωτηθέντες αποκάλυψαν τη συχνότητα αγοράς νόμιμων προϊόντων.

Ωστόσο, το δείγμα ρωτήθηκε αν γινόταν αγορά νόμιμων προϊόντων στο

παρελθόν και το μισό δείγμα αποκάλυψε πως ναι, κάτι που δε γίνεται

πλέον. Όσο για τη νόμιμη λήψη αρχείων λίγο πάνω από το μισό δείγμα

δήλωσε όχι. Οι ερωτήσεις αυτές, έπειτα από λεπτομερή σύγκριση και

επεξεργασία, συγκέντρωσαν περισσότερα θετικά ποσοστά από τους

ερωτηθέντες που προμηθεύονται παράλληλα «πειρατικό» περιεχόμενο.

Φαίνεται λοιπόν, ότι όσοι προμηθεύονται «πειρατικά» αγοράζουν και τα

γνήσια/νόμιμα προϊόντα και μάλιστα σε ποσοστό που ξεπερνάει κατά

πολύ αυτών που δεν προμηθεύονται πειρατικό περιεχόμενο. Ανάλογα

είναι και τα αποτελέσματα της σύγκρισης για την ερώτηση αν έχουν

κατεβάσει νόμιμα, με το θετικό ποσοστό αυτών που «κατεβάζουν» κιόλας

να ξεπερνά και πάλι όσους δεν «κατεβάζουν». Εδώ φαίνεται ότι

αναζητούνται νέοι τρόποι αγοράς και προτιμούνται από τους

προκαθορισμένους.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 89 από 100

Οι επόμενες ερωτήσεις είχαν περισσότερο κοινωνικό χαρακτήρα. Έτσι,

όταν το δείγμα της έρευνας ρωτήθηκε για ποιο θέμα τους απασχολεί

περισσότερο, η πλειοψηφία απάντησε το μη ελπιδοφόρο κανένα και στη

συνέχεια ακολουθούν τα πνευματικά δικαιώματα, οι νόμοι και τέλος η

πειρατεία με ελάχιστο ποσοστό. Επίσης, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι

πρέπει να μειωθούν οι τιμές στα γνήσια/νόμιμα προϊόντα για τη μείωση

της πειρατείας και ακολουθούν το «να βγαίνουν περισσότερες προσφορές

από τις εταιρείες ή περισσότερες παροχές του πακέτου» και τέλος «να

εκσυγχρονιστούν οι εταιρείες παραγωγής με περισσότερες παροχές στο

διαδίκτυο».

Στο τελευταίο μέρος της ερευνητικής διαδικασίας που ζητήθηκε από τους

ερωτηθέντες να αξιολογήσουν από το 1 έως το 5 οι απαντήσεις προήλθαν

από την κρίση του καθενός σε μεγαλύτερο βαθμό από τις προηγούμενες

καθώς χρειαζόταν και περισσότερο χρόνο και σκέψη. Έτσι, οι

περισσότεροι αξιολόγησαν την «πειρατεία» μέτρια (με βαθμό 3) ως προς

το θετική ή αρνητική, ενώ πιστεύουν ότι η πειρατεία πλήττει πολύ την

αγορά (στο μέγιστο βαθμό 5). Η επόμενη ερώτηση αφορά τα μέτρα που

έχουν παρθεί για την «πειρατεία» και αν επηρεάζουν τους καταναλωτές

στην οποία η πλειοψηφία πιστεύει ότι επηρεάζουν λίγο τους καταναλωτές

(στον ελάχιστο βαθμό 1). Η προτελευταία ερώτηση αξιολόγησης ήταν για

την οικονομία της χώρας μας και κατά πόσο επηρεάζει την πειρατεία,

όπου οι απαντήσεις εστίασαν στο πολύ (με το μέγιστο βαθμό 5). Τέλος,

στην ερώτηση αν θα αυξηθεί η πειρατεία τα επόμενα χρόνια οι

περισσότεροι πιστεύουν ότι θα αυξηθεί (στο μέγιστο βαθμό 5).

4.5 ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Τα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας ήταν

λίγα και αφορούν το θέμα της έρευνας. Ως κύριο πρόβλημα μπορεί να

σημειωθεί ότι πολλοί δε δεχόταν να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιο

λόγω του θέματος, δηλαδή την πειρατεία, παρόλο που υπήρχε η επιλογή

«δεν χρησιμοποιώ πειρατικό περιεχόμενο». Επίσης ένα άλλο πρόβλημα

θεωρήθηκε ο φόβος ορισμένων ερωτηθέντων να απαντήσουν ειλικρινά για

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 90 από 100

τα θέματα της πειρατείας για αυτό διευκρινιζόταν ότι οι απαντήσεις είναι

ανώνυμες και θα χρησιμεύσουν μόνο στην διεξαγωγή της έρευνας για την

παρούσα εργασία.

4.6 ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ

Στην εργασία αυτή αναλύθηκε και ερευνήθηκε η ραγδαία ανάπτυξη της

πειρατείας και οι επιπτώσεις της. Ωστόσο, καλό θα ήταν στο μέλλον να

γίνουν έρευνες που αφορούν και άλλα θέματα σχετικά με την πειρατεία.

Τέτοια είναι η νόμιμη λήψη αρχείων και η συχνότητα αυτής ή η αγορά από

το διαδίκτυο σε σχέση με την αγορά από τα καταστήματα. Επίσης ένα

άλλο θέμα που αξίζει να αναλυθεί στο μέλλον είναι οι επιπτώσεις της

πειρατείας στην αγορά περισσότερο και όχι τόσο στην κοινωνία όπως

αναλύθηκε εδώ. Τέλος εξίσου σημαντικά για περαιτέρω ανάλυση και

μελλοντική έρευνα είναι τα μέτρα και οι νόμοι για την πειρατεία καθώς και

τα πνευματικά δικαιώματα.

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Μετά την ολοκλήρωση της παρούσας πτυχιακής εργασίας προκύπτουν

πολλά αξιόλογα συμπεράσματα όσον αφορά την πειρατεία, τη ραγδαία

ανάπτυξη της και τις επιπτώσεις της. Η βιβλιογραφική αυτή έρευνα

συμβαδίζει και επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα του

ερωτηματολογίου.

Αρχικά, διαπιστώθηκε το μέγεθος της πειρατείας και το πόσο έχει

αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια. Με ποσοστό άνω του 80% η πλειοψηφία

απάντησε ότι χρησιμοποιεί πειρατικό περιεχόμενο, πράγμα που σημαίνει

ότι η «πειρατεία» αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας πλέον, καθώς

οι περισσότεροι προμηθεύονται πειρατικό περιεχόμενο 2-3 φορές την

εβδομάδα αν όχι κάθε μέρα. Όσον αφορά τα χρονικά όρια της πειρατείας,

μεγάλη αύξηση έχει επέλθει τα τελευταία 5 χρόνια με τα μεγαλύτερα

ποσοστά να χρησιμοποιούν «πειρατικά» προϊόντα τα τελευταία 2-5 χρόνια

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 91 από 100

ενώ ένα αξιοσημείωτο ποσοστό να χρησιμοποιεί πειρατικό περιεχόμενο

εδώ και 5-10 χρόνια. Μεγάλο μέρος ευθύνης της «άνθισης» της πειρατείας

έχει το διαδίκτυο (με ποσοστό που κοντεύει το 60%) μέσω του οποίου η

πειρατεία έγινε ευρέως γνωστή και συμβατή από κάθε σπίτι και κάθε Η/Υ

διαμοιράζοντας την. Το δημοφιλέστερο και «πολύ-χτυπημένο» πειρατικό

περιεχόμενο είναι η μουσική με ποσοστό άνω του 30% των ερωτηθέντων

που την προτιμούν για πειρατική χρήση. Αυτό ήταν αναμενόμενο καθώς η

μουσική θεωρείται η πιο «παλιά» στο θέμα της πειρατείας με την έναρξη

της να ορίζεται στις δεκαετίες του‘70-’80 με τα ανάλογα μέσα που

χρησιμοποιούταν τότε. Βέβαια στις μέρες μας υπάρχουν πιο σύγχρονες

μέθοδοι οι οποίες βοήθησαν στην ανάπτυξη και εξέλιξη της πειρατείας

ταινιών, λογισμικού αλλά και ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Τέλος, μικρό

μερίδιο πειρατείας καταλαμβάνουν τα ηλεκτρονικά βιβλία και η δορυφορική

τηλεόραση που θεωρούνται ακόμα «νέες» για την πειρατεία. Παρόλα αυτά,

και όπως προηγουμένως αναφέρθηκε, με ποσοστό αυτών που

χρησιμοποιούν και προμηθεύονται πειρατικά στο 80% , μόλις το 24,4%

απαντά θετικά στην κρίσιμη ερώτηση «θεωρείτε τον εαυτό σας πειρατή;»

το υπόλοιπο δείγμα προτίμησε απαντήσεις του τύπου «Όχι γιατί το κάνω

για ιδιωτική χρήση», «Όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα διαμοιράζουν

στο διαδίκτυο», «Όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα πουλούν».

Ενδιαφέρον ανάλυσης παρουσιάζουν και οι λόγοι που προμηθεύεται

κανείς πειρατικό περιεχόμενο. Με επικρατέστερο λόγο το χρήμα αλλά και

το χρόνο, σημαντικά ποσοστά δικαιολογούν τη λήψη πειρατικών στο ότι

είναι δωρεάν ή ότι τα βρίσκουν πιο εύκολα/πιο γρήγορα. Βέβαια υπάρχει

και ένα ποσοστό που προμηθεύεται δοκιμαστικά για να δει αν του αρέσει

και στη συνέχεια να αγοράσει το γνήσιο/νόμιμο προϊόν. Σημαντικός

παράγοντας αποδείχτηκε το εισόδημα έτσι ώστε να εξακριβωθεί αν

κάποιος θέλει να διαθέσει χρήματα ή χρόνο για να αγοράσει από το να

«κατεβάσει». Ωστόσο, μεγαλύτερο ποσοστό για τη δοκιμαστική λήψη

πειρατικών αποδείχθηκε το ποσοστό που είχε τον υψηλότερο μισθό σε

σχέση με τους υπόλοιπους.

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 92 από 100

Ενώ κάποιοι θεωρούν την πειρατεία αρνητική, κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι

η πειρατεία έχει και θετικά να δώσει στην κοινωνία. Υποστηρίζεται λοιπόν

ότι η πειρατεία βοηθάει στην οικονομία αλλά και κατόπιν ερευνών

αποδείχτηκε ότι όσοι προμηθεύονται πειρατικά είναι και αυτοί που

αγοράζουν περισσότερο σε σχέση με αυτούς που δεν λαμβάνουν

«πειρατικά» προϊόντα. Αυτό αποδεικνύεται και στην έρευνα της παρούσας

εργασίας όπου στην ερώτηση «πόσο συχνά αγοράζετε γνήσια/νόμιμα

προϊόντα;» ένα μεγάλο ποσοστό όσων προμηθεύονται «πειρατικά»

απάντησε ότι αγοράζει 1 φορά το μήνα σε αντίθεση με το ποσοστό αυτών

που δεν χρησιμοποιούν πειρατικό περιεχόμενο να απαντούν 1 φορά το

εξάμηνο. Επίσης σε σχέση με το νόμιμο «κατέβασμα» πάλι το ποσοστό

αυτών που κατεβάζουν «πειρατικά» ήταν μεγαλύτερο από αυτών που δεν

κατεβάζουν. Δηλαδή αποδείχθηκε ότι, παράλληλα με την «πειρατική»

λήψη πραγματοποιούνται και νόμιμες λήψεις αρχείων αλλά και

περισσότερες αγορές των νόμιμων προϊόντων από τους μη λαμβάνοντες

«πειρατικό» περιεχόμενο. Επομένως, εδώ φαίνεται ότι αναζητούνται νέοι

τρόποι αγοράς, ψηφιακής μορφής περισσότερο, για να συνεχίσουν να

αγοράζουν οι καταναλωτές από το να προμηθεύονται «πειρατικά».

Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθούν και άλλοι τρόποι που

προτείνονται για τη μείωση της πειρατείας. Πιο συγκεκριμένα, με ποσοστό

σχεδόν 60%, επικρατέστερο θεωρήθηκε από το δείγμα της έρευνας η

μείωση των τιμών στα γνήσια προϊόντα. Κάτι το οποίο δείχνει ότι ο κόσμος

πιθανόν δεν μπορεί ή δεν θέλει να διαθέσει πλέον πολλά χρήματα για να

αγοράσει κάτι το οποίο μπορεί να το βρει δωρεάν ή φθηνότερα σε

πειρατική μορφή. Ενώ αν μειωθούν οι τιμές στα γνήσια/νόμιμα προϊόντα,

θα προτιμήσει το γνήσιο προϊόν με ότι αυτό προσφέρει. Άλλοι τρόποι αλλά

λιγότερο δημοφιλείς θεωρήθηκαν οι εξής: «να βγαίνουν περισσότερες

προσφορές προϊόντων» και «να εκσυγχρονιστούν οι εταιρείες παραγωγής

με περισσότερες παροχές στο διαδίκτυο», κάτι που αναλύθηκε πιο πάνω.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο αντίκτυπος της πειρατείας στην κοινωνία και

οι κοινωνικές επιπτώσεις. Έτσι, απαντώντας στην ερώτηση «ποιο» θέμα

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 93 από 100

σας απασχολεί περισσότερο» με διαθέσιμες επιλογές την πειρατεία, τα

πνευματικά δικαιώματα, τους νόμους της πειρατείας και κανένα, το

μεγαλύτερο ποσοστό απάντησε «κανένα», κάτι που δείχνει την

αγανάκτηση των ερωτηθέντων για το συγκεκριμένο θέμα της πειρατείας

και τις διαστάσεις που ανεξέλεγκτα έχει πάρει και δεν τους δημιουργεί

ενδιαφέρον πια. Στη συνέχεια επιλέχθηκε, με μικρή διαφορά, η επιλογή

«τα πνευματικά δικαιώματα» ,έπειτα οι νόμοι και τέλος από το ελάχιστο

ποσοστό των ερωτηθέντων επιλέχθηκε η πειρατεία, που απασχολεί μικρό

ποσοστό ανθρώπων πλέον. Παράλληλα, αξιολογήθηκε ότι τα μέτρα για

την πειρατεία επηρεάζουν σε μικρό βαθμό τους καταναλωτές με το 35%

να υποστηρίζει τον ελάχιστο βαθμό αξιολόγησης, αλλά και ότι η πειρατεία

πλήττει σε μέγιστο βαθμό την αγορά με ποσοστό 45% να το επιλέγει.

Τέλος, αρνητικά είναι τα παρακάτω αποτελέσματα των ερωτηθέντων που

υποστηρίζουν ότι η οικονομία της Ελλάδας έχει επηρεάσει την πειρατεία

στο μέγιστο βαθμό αλλά και ότι η πειρατεία θα αυξηθεί κι άλλο τα επόμενα

χρόνια με ποσοστό 55% να το πιστεύει…

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 94 από 100

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://el.wikipedia.org/wiki/Πειρατεία

http://www.wisegeek.com/what-is-internet-piracy.htm

http://www.cmpda.ca/?q=content/internet-piracy

http://www.usvo.com/usvo_videopiracy.pdf

http://haveyouheard.it/music-piracy-in-the-1980s/

http://www.computerdjsummit.com/members/documents/piracy.html

http://www.ifpi.gr/mission/piracy.htm

http://pc-news.gr/home/allpc-newsarticles/314-softwarepiracy.html

http://www.globalspec.com/reference/26300/203279/chapter-2-the-

history-of-software-piracy

http://www.answerbag.com/q_view/888787

http://en.wikipedia.org/wiki/Copyright_infringement_of_software

http://www.siia.net/index.php/index.php?option=com_content&view=article

&id=346:types-of-software-piracy&catid=162:anti-piracy-

articles&Itemid=374

http://www.ehow.com/about_5107851_history-movie-piracy.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Warez

http://en.wikipedia.org/wiki/Pirated_movie_release_types

http://www.wisegeek.com/what-is-game-piracy.htm

http://www.bruceongames.com/2008/04/23/game-piracy

http://www.bookhitch.com/archives/032010a-ebookpiracy.aspx

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 95 από 100

http://www.storiacontinua.com/tech/drm-ovvero-la-vita-difficile-dei-lettori-

di-e-book/

http://en.wikipedia.org/wiki/Ebook_scene

http://en.wikipedia.org/wiki/Pirate_decryption

http://www.ftafever.com/N-SatellitePiracy.html

http://portal.unesco.org/culture/en/ev.php-

URL_ID=39442&URL_DO=DO_TOPIC&URL_SECTION=201.html

http://e-pikaira.blogspot.com/2007/04/blog-post.html

http://www.inout.gr/showthread.php?t=16730

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=246364

http://www.thebest.gr/magazine/view/article/137

http://www.g4tv.com/thefeed/blog/post/692548/piracy-positive-for-

economy.html

http://mason.gmu.edu/~sdiehl/effects.html

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathworld_1_21/01/2011_374

412

http://www.elliniko-fenomeno.gr/?p=2353

http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_22_05/12/2007_21

4309

http://www.apn.gr/apn-blog/peiratia-stin-ellada/

http://www.myworld.gr/site/content.php?artid=428833

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 96 από 100

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 97 από 100

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

του Γρηγορίδη Πολυχρόνη Τελειόφοιτου ΤΕΙ Καβαλας

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΤΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ

Συμπληρώστε τα παρακάτω πεδία:

Φύλο:

Άνδρας Γυναίκα

Ηλικία:

15-20 20-30 30-40

40-50 >50

Μηνιαίο Εισόδημα:

Έως 500€ 500-1000€ 1000-2000€

>2000€

Εκπαιδευτικό επίπεδο:

Αναλφάβητος Βασική εκπαίδευση

Δευτεροβάθμια εκπαίδευση Τριτοβάθμια εκπαίδευση

Μεταπτυχιακό

Οικογενειακή κατάσταση:

Ελεύθερος ,κατοικώ με τους γονείς Ελεύθερος, κατοικώ μόνος

Ελεύθερος αλλά συγκατοικώ/συζώ Παντρεμένος χωρίς παιδιά

Παντρεμένος με παιδιά Διαζευγμένος

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 98 από 100

Απαντήστε στις παρακάτω ερωτήσεις με ειλικρίνεια:

1. Έχετε δικό σας υπολογιστή

Ναι Όχι

2. Έχετε σύνδεση στο διαδίκτυο (Internet)

Ναι Όχι

3. Αν όχι, από πού έχετε πρόσβαση σε υπολογιστή-διαδίκτυο

Internet cafe Φίλους Σχολείο/σχολή

Εργασία

4. Χρησιμοποιείτε «πειρατικό» περιεχόμενο (μουσική, λογισμικό,

ταινίες, ηλεκτρονικά παιχνίδια, ηλεκτρονικά βιβλία,

δορυφορική τηλεόραση )

Ναι Όχι

5. Από πού προμηθεύεστε το «πειρατικό» περιεχόμενο

Από το διαδίκτυο Από φίλους-γνωστούς

Από πλανόδιους πωλητές Από καταστήματα

6. Τι προμηθεύεστε περισσότερο

Μουσική Λογισμικό Ταινίες

Ηλεκτρονικά παιχνίδια Ηλεκτρονικά βιβλία Δορυφορική tv

7. Για ποιους λόγους προμηθεύεστε «πειρατικό» περιεχόμενο

Είναι δωρεάν Είναι φθηνότερα

Τα βρίσκω πιο εύκολα-πιο γρήγορα Όλα τα παραπάνω

Δοκιμαστικά, και στη συνέχεια αγοράζω το γνήσιο

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 99 από 100

8. Πόσο συχνά προμηθεύεστε - «κατεβάζετε» πειρατικό

περιεχόμενο

Κάθε μέρα 2-3 φορές την εβδομάδα

1 φορά το μήνα 1 φορά το εξάμηνο

1 φορά το χρόνο Καθόλου

9. Πόσο καιρό προμηθεύεστε – «κατεβάζετε» πειρατικό

περιεχόμενο

Έως 1 χρόνο 2-5 χρόνια

5-10 χρόνια >10 χρόνια

10. Θεωρείτε τον εαυτό σας «πειρατή»

Ναι

Όχι γιατί το κάνω για ιδιωτική χρήση

Όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα διαμοιράζουν στο διαδίκτυο

Όχι, πειρατές είναι μόνο αυτοί που τα πουλούν

11. Πόσο συχνά αγοράζετε γνήσιο/νόμιμο περιεχόμενο

Κάθε μέρα 1 φορά την εβδομάδα

1 φορά το μήνα 1 φορά το εξάμηνο

1 φορά το χρόνο Καθόλου

12. Παλιότερα αγοράζατε γνήσιο/νόμιμο περιεχόμενο

Ναι Όχι Ναι και αγοράζω

ακόμα και σήμερα

13. Έχετε «κατεβάσει» ποτέ νόμιμα

Ναι Όχι

Πτυχιακή εργασία του Γρηγορίδη Πολυχρόνη

Σελίδα 100 από 100

14. Ποιο θέμα σας απασχολεί περισσότερο

Η πειρατεία Τα πνευματικά δικαιώματα

Τα Οι νόμοι για την πειρατεία Κανένα

15. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει για να μειωθεί η πειρατεία

Να μειωθούν οι τιμές στα γνήσια/νόμιμα προϊόντα

Να εκσυγχρονιστούν οι εταιρείες παραγωγής με περισσότερες

παροχές στο διαδίκτυο

Να βγαίνουν περισσότερες προσφορές από τις εταιρείες με 2 ή 3

προϊόντα μαζί ή με περισσότερες παροχές του πακέτου

Αξιολογήστε από το 1 μέχρι το 5:

16. Τι πιστεύετε για την πειρατεία

Αρνητική 1 2 3 4 5 Θετική

17. Σε τι βαθμό πιστεύετε ότι πλήττει η πειρατεία την αγορά:

Λίγο 1 2 3 4 5 Πολύ

18. Τα μέτρα που έχουν βγει για την πειρατεία πιστεύετε ότι

επηρεάζουν τους καταναλωτές

Λίγο 1 2 3 4 5 Πολύ

19. Η οικονομία της χώρας μας πιστεύετε ότι έχει επηρεάσει την

πειρατεία

Λίγο 1 2 3 4 5 Πολύ

20. Πιστεύετε ότι θα μειωθεί ή θα αυξηθεί η πειρατεία στα επόμενα

χρόνια

Μείωση 1 2 3 4 5 Αύξηση