4
Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα έπαιξε ο παράνομος τύπος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διακινούνταν χέρι με χέρι. (Το πρώτο παράνομο φύλλο του “Ριζοσπάστη” επί δικτατορίας και το πρώτο φύλλο του “Οδηγητή”) Η δικτατορία στήριξε πο- λύμορφα την αύξηση της κερδοφορίας της πλουτο- κρατίας. Στη φωτογραφία, ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπου- λος με τον μεγαλοκαπιταλι- στή Τομ Πάππας. Συνεχίζουμε, παλεύουμε για τη δική μας ζωή, το δικό μας μέλλον! Δε θα δεχτούμε να ζούμε στα όρια της εξαθλίω- σης. Σπάμε τα δεσμά! Με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση μας, μπορούμε να βάλουμε τη δική μας σφρα- γίδα, να επιβάλουμε το δικό μας δίκιο, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων και την εγχώρια εξουσία τους, ενάντιον της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνά- μεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνο- μα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομ- μουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικό- τερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά το λαό, τη νεολαία, το κίνημα. Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυ- πηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμ- ματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-να- τοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι με- γάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως και πριν τη δι- κτατορία, είτε ήταν στην κυβέρνηση η «Δεξιά», είτε το «Κέντρο», είτε οι λεγόμενοι αποστάτες. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου – με εξορίες, βασανι- στήρια, φυλακές, δολοφονίες – που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο δι- κτάτορας Παπαδόπουλος είχε πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυ- βέρνησις θα σας το δώση». Τα κέρδη των κεφαλαι- οκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλ- λευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα-όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στον «γύψο» το λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους. Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία; Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει αντίσταση για να αποτύχει το πραξικόπημα, παρ’ ότι τα σχέδια για επιβολή της δικτατορίας ήταν γνωστά, έβαλε τη σφραγίδα της στην αντιδικτατορική πάλη που αργοπόρησε να πάρει μαζικά χαρα- κτηριστικά. Επιβεβαιώνεται πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό–λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονο- πωλίων, όντας οργανωμένο στα εργοστάσια και στις επιχειρή- σεις, με πολιτική επαγρύπνηση, μπορεί να είναι έτοιμο για να αντιμετωπίσει και τέτοια σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό–λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυ- νάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Νοέμβρης 1973 - Νοέμβρης 2015 Με αγώνα Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα και θυσία γράφεται η ιστορία

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

  • Upload
    -

  • View
    190

  • Download
    0

Embed Size (px)

DESCRIPTION

Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

Citation preview

Page 1: Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

Σημαντικό ρόλο στην οργάνωση του αντιδικτατορικού αγώνα έπαιξε ο παράνομος τύπος του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διακινούνταν χέρι με χέρι. (Το πρώτο παράνομο φύλλο του “Ριζοσπάστη” επί δικτατορίας και το πρώτο φύλλο του “Οδηγητή”)

Η δικτατορία στήριξε πο-λύμορφα την αύξηση της κερδοφορίας της πλουτο-κρατίας. Στη φωτογραφία, ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπου-λος με τον μεγαλοκαπιταλι-στή Τομ Πάππας.

Συνεχίζουμε, παλεύουμε για τη δική μας ζωή, το δικό μας μέλλον! Δε θα δεχτούμε να ζούμε στα όρια της εξαθλίω-σης. Σπάμε τα δεσμά! Με την αποφασιστική, την οργανωμένη δράση μας, μπορούμε να βάλουμε τη δική μας σφρα-γίδα, να επιβάλουμε το δικό μας δίκιο, ενάντια στο ζυγό των μονοπωλίων και την εγχώρια εξουσία τους, ενάντιον της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Η διακυβέρνηση της χώρας, την 21η Απριλίου 1967, πέρασε από τα αστικά κόμματα σε τμήματα δυνά-μεων του στρατού. Το πραξικόπημα έγινε στο όνο-μα του υποτιθέμενου “κομμουνιστικού κινδύνου”. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο αντικομ-μουνισμός είναι πάντοτε προπομπός συνολικό-τερων αντιλαϊκών σχεδίων, έχει στο στόχαστρο συνολικά το λαό, τη νεολαία, το κίνημα.Οι λόγοι που επέβαλαν τη δικτατορία ήταν η εξυ-πηρέτηση εσωτερικών αναγκών του συστήματος, καθώς υπήρχαν αντιθέσεις ανάμεσα σε αστικά κόμ-ματα και το Παλάτι, που υπήρχε ακόμα και ήταν μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά και για να στηριχθούν οι επιδιώξεις του αμερικανο-να-τοϊκού ιμπεριαλισμού στην περιοχή.Η εξουσία δεν άλλαξε χέρια, την κρατούσαν οι με-γάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως και πριν τη δι-κτατορία, είτε ήταν στην κυβέρνηση η «Δεξιά», είτε

το «Κέντρο», είτε οι λεγόμενοι αποστάτες. Αυτό που άλλαξε ήταν η μορφή άσκησής της. Η δικτατορία ήταν ένα καθεστώς τρόμου – με εξορίες, βασανι-στήρια, φυλακές, δολοφονίες – που υπεράσπιζε την εξουσία των μονοπωλίων. Τα μονοπώλια βγήκαν ενισχυμένα απ’ τη χουντική διακυβέρνηση. Ο δι-κτάτορας Παπαδόπουλος είχε πει, για παράδειγμα, στους εφοπλιστές: «Έλθετε προς ημάς και πέστε μας τι θέλετε. Εκ προοιμίου σας βεβαιώ, ότι η κυ-βέρνησις θα σας το δώση». Τα κέρδη των κεφαλαι-οκρατών εκτινάχθηκαν, ενώ εντάθηκε η εκμετάλ-λευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με το βούρδουλα της καταστολής. Αυτό το καθεστώς υμνούν σήμερα οι ναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, που είχε στα όπα-όπα το μεγάλο κεφάλαιο και τα κέρδη του, και στον «γύψο» το λαό, τη νεολαία, τις ανάγκες και τους αγώνες τους.

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;

Η αδυναμία του λαϊκού κινήματος να αντιτάξει αντίσταση για να αποτύχει το πραξικόπημα, παρ’ ότι τα σχέδια για επιβολή της δικτατορίας ήταν γνωστά, έβαλε τη σφραγίδα της στην αντιδικτατορική πάλη που αργοπόρησε να πάρει μαζικά χαρα-κτηριστικά. Επιβεβαιώνεται πως μονάχα ένα γερά οργανωμένο εργατικό–λαϊκό κίνημα που αντιπαλεύει την εξουσία των μονο-πωλίων, όντας οργανωμένο στα εργοστάσια και στις επιχειρή-σεις, με πολιτική επαγρύπνηση, μπορεί να είναι έτοιμο για να

αντιμετωπίσει και τέτοια σχέδια σε βάρος του λαού. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει το εργατικό–λαϊκό κίνημα να ανασυνταχθεί και να οργανωθεί, όπως αποδείχτηκε και από την περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία, είναι το δυ-νάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Νοέμβρης 1973 - Νοέμβρης 2015

Με αγώνα

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ οργανώνουν τον αντιδικτατορικό αγώνα

Με αγώναΜε αγώνακαι θυσία

γράφεται η ιστορία

Page 2: Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

Από την κατάληψη της Νομικής

Το πρώτο διάστημα μετά την επιβολή της δικτατορίας, όταν κυριαρχούσε ακόμα ο φόβος και η ηττοπάθεια, καθοριστική σημασία για το σπάσιμο αυτού του κλίματος, για να πάρει κου-ράγιο ο λαός, είχε η αταλάντευτη στάση των κομμουνιστών απέ-ναντι στους ανακριτές, τους δεσμοφύλακες, τους βασανιστές.

Πολλοί φυλακισμένοι και εξόριστοι, κομμουνιστές και κομμουνίστριες, στην πρώτη γραμμή των αγωνιστών, έδωσαν τέτοιο παράδειγμα.Τα θεμέλια της ανασύνταξης του κινήματος μπαίνουν το 1968. Το ΚΚΕ, μετά τη 12η Ολομέλεια της Κε-ντρικής Επιτροπής το Φλεβάρη του 1968, ανασυγκροτεί τις παράνομες Οργανώσεις του, ξεκαθαρίζει τις γραμμές του απ’ τους οπορτουνιστές που ήθελαν να το διαλύσουν, στο όνομα της «ανανέωσής» του. Ξεκινά η κυκλοφορία του παράνομου «Ρι-

ζοσπάστη». Το Σεπτέμβρη ιδρύεται η ΚΝΕ. Η απόφαση αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα για την ανασυγκρότηση του νεολαιΐ-στικου κινήματος. Ταυτόχρονα, ξεκινά και η έκδοση του παρά-νομου «Οδηγητή».Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και καθώς αναπτύσσο-νται οι Οργανώσεις τους, ιδρύονται οι αντιδικτατορικές Οργα-νώσεις: Η Ενιαία Συνδικαλιστική Αντιδικτατορική Κίνηση – ΕΣΑΚ (τον Απρίλη του ’68), αργότερα η Αντιδικτατορική Φοιτητική Ένω-ση Ελλάδας – Αντι-ΕΦΕΕ και η Μαθητική Οργάνωση Δημοκρα-τικής Νεολαίας Ελλάδας – ΜΟΔ-ΝΕ.Σε πρώτη φάση, ο αγώνας είχε διάφορες μορφές: διαβήματα, υπομνήματα, διακίνηση του παράνομου τύπου, προπαγαν-διστική δουλειά με πέταγμα τρυκ, αναγραφή συνθημάτων και μετάδοση ηχογραφημένων μηνυμάτων σε κεντρικά ση-μεία, κινητοποιήσεις οικογε-νειών κρατουμένων κατά των βασανιστηρίων.Στα τέλη του 1971 και καθώς εξελίσσεται διεθνής καπιταλιστική οικονομική κρίση (η λεγόμενη «πετρελαϊκή»), ο αντιδικτατορι-κός αγώνας αρχίζει να σημειώνει άνοδο.Ιδιαίτερα το 1973, υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις απ’ την εργα-τική τάξη. Στην πρώτη γραμμή μπαίνουν διεκδικήσεις για την ίδρυση σωματείων, για τα μεροκάματα, τα ωράρια, τις συνδι-καλιστικές ελευθερίες. Οργανώνονται απεργίες στους τυπογρά-φους της Αθήνας, τους αλιεργάτες της Καβάλας, τους τεχνικούς της «Ολυμπιακής», στη ΔΕΗ και αλλού. Κινητοποιήσεις οργανώνονται και απ’ τους φοιτητές–σπουδα-στές. Απ’ το 1972, ξεκινούν κινητοποιήσεις με αιχμή το αίτημα

της διεξαγωγής γνήσιων σπουδαστικών εκλογών. Το 1973, με αφορμή τον «καταστατικό χάρτη» της Ανώτατης Παιδείας που προωθούσε η Χούντα, οι αγώνες κλιμακώνονται. Το Φλεβάρη οι φοιτητές καταλαμβάνουν τη Νομική για δύο μέρες. Μέσα στους μήνες Μάρτη–Απρίλη γίνονται καταλήψεις, ξανά στη Νο-μική και στην Ιατρική, διάφορες κινητοποιήσεις σε άλλες σχο-λές της Αθήνας, της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης.Αγωνιστικές κινητοποιήσεις οργανώνονται και από αγρότες

σε ορισμένους χώρους, γίνο-νται συλλαλητήρια εναντίον των απαλλοτριώσεων γης που εφαρ-μόζονταν για την εγκατάσταση μονοπωλιακών ομίλων (π.χ. ΠΕ-ΤΡΟΛΑ).Παράλληλα, πραγματοποιούνται και εκδηλώσεις με καθαρά πολι-

τικό–αντιδικτατορικό χαρακτήρα. Τέτοιες μέρες κινητοποίησης του λαού ήταν η 28η Οκτώβρη του ’72, η επέτειος του πραξικο-πήματος το ’73 και η Πρωτομαγιά του ’73.Η ανάπτυξη του αντιδικτατορικού αγώνα, βέβαια, δεν προέκυ-ψε μόνο απ’ το ανέβασμα των μορφών πάλης αλλά και με την όξυνση της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης. Είχε μεγάλη σημα-σία, για να προχωρήσει το κίνημα μπροστά, να ηττηθούν οι απόψεις που αποδέχονταν το λεγόμενο «δημοκρατικό» εγχείρημα της Χούντας, με σκοπό να το αξιοποιήσουν, όπως έλεγαν, εκφρά-ζοντας τη λογική του μικρότερου κακού, του «ρεαλισμού». Βασικοί φορείς αυτών των από-ψεων ήταν δυνάμεις του αναθεωρητικού φραξιο-νιστικού τμήματος που αποχώρησε το 1968 από το ΚΚΕ, του λεγόμενου «ΚΚΕ Εσωτερικού», κα-θώς και η ηγεσία της ΕΔΑ.Έτσι, φτάσαμε στο Νο-έμβρη του ’73 και την κατάληψη του Πoλυτε-χνείου, που δεν ήρθε σαν «κεραυνός εν αιθρία» αλλά ήταν η κορύφωση όλης της προηγούμενης αγωνιστικής πορείας του λαϊκού και του νεολαιΐ-στικου κινήματος.

Το χρονικό του αγώνα

Page 3: Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

Η μαζική συμμετοχή των εργαζομένων και του λαού της Αθήνας έδωσε στην κατάληψη του Πολυτεχνείου χαρακτή-ρα γενικού ξεσηκωμού.

Με ανακοίνωση του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, το πρωί της 16ης Νοέμβρη, καλούσε “την εργατι-κή τάξη και το λαό να εκδηλώσουν ακόμα πιο μαζικά τη συμπα-ράσταση και βοήθεια τους στους φοιτητές.”

Ο “Οδηγητής” που κυκλοφόρησε μετά τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Το απόγευμα της Τετάρτης (14/11/1973), ξεκινά η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Φτιάχνεται ο πρώτος ραδιοφωνικός πο-μπός, αρκετός κόσμος μαζεύεται γύρω απ’ το Πολυτεχνείο ως το βράδυ.Την επόμενη μέρα, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας καλεί τους εργαζόμενους και τους νέους να κατέβουν μαζικά στο Πολυτεχνείο. Από εκείνη τη στιγμή, η κατάληψη του Πολυτε-χνείου καθώς ενώνεται με το εργατικό–λαϊκό κίνημα αποκτά χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού. Δίπλα στο σύνθημα «Ψω-μί-Παιδεία-Ελευθερία», δυνάμωναν και τα «Έξω οι ΗΠΑ, έξω το ΝΑΤΟ» και «Κάτω η Χούντα». Το μήνυμα ήταν πολιτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό. Ο ρόλος του ΚΚΕ, της ΚΝΕ και της ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ, παρά τις ελλείψεις που παρουσιάστηκαν, ήταν σημαντικός.Η 16η Νοέμβρη ήταν η μέρα της κορύφωσης της εξέγερσης. Οι φοιτητές της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας προχωρούν και αυτοί σε καταλήψεις. Στην Αθήνα, χιλιάδες λαού κατε-βαίνουν με πυκνά και μεγάλα μπλοκ στο Πολυτεχνείο. Οι οικοδόμοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι έχουν τα μαχητικότε-ρα μπλοκ. Περίπου 150.000 λαού είναι στους δρόμους. Η αστυνομία χτυπά το λαό, χωρίς να μπορεί να διαλύσει τις διαδηλώσεις. Αργά το απόγευμα, πέφτουν οι πρώτοι νεκροί.Ξημερώματα της 17ης Νοέμβρη, τα τανκ κυκλώνουν το Πο-

λυτεχνείο. Στις 3 το πρωί, ένα απ’ τα τανκ πέφτει πάνω στην πύλη του Πολυτεχνείου. Η θυσία δεν πήγε χαμένη: άνοιξε ο δρόμος για την κατάρρευση της δικτατορίας. Χιλιάδες νέοι και νέες, απ’ το παράδειγμα του Πολυτεχνείου διαπαιδαγω-γήθηκαν με τα ιδανικά του οργανωμένου αγώνα. Τελικά τον Ιούλη του 1974, κάτω από το βάρος της Κυπριακής τραγω-δίας, στην οποία η Χούντα πρωτοστάτησε και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε, αλλά και λόγω των αναγκών του ίδιου του συστήματος, το στρατιωτικό καθεστώς κατέρρευσε, ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού που επήλθε ανάμεσα στις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του αστικού πολιτικού κόσμου από τη μία και τη χουντική διακυβέρνηση από την άλλη.

Το απόγευμα της Τετάρτης (14/11/1973), ξεκινά η κατάληψη

Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου

Ένα επιχείρημα των σημερινών θιασωτών της Χούντας, δηλαδή της “Χρυσής Αυγής” και άλλων είναι ότι «οι χουντικοί πέθαναν στην ψάθα» ή ότι η Χούντα αντιμετώπισε την “φαυλοκρατία” και τη “διαφθορά του πολιτικού συστήματος”. Στην πραγματικότητα στα χρόνια της Δικτατορίας έγινε ένα πραγματικό «πάρτυ» υπεξαίρεσης χρημάτων, ρουσφετιών και σκανδάλων. Οι Χουντικοί έφτασαν δε σε τέτοιο σημείο, που μέχρι και ο Σάββας Κωνσταντόπουλος, προπαγανδιστής της Δικτατορίας, αναγκάστηκε να γράψει: «Λυπούμαι, διότι είμαι υποχρεωμένος να μνημονεύσω και ένα άλλο εκτάκτως λυπηρόν φαινόμενον. Ενεφανίσθη και αναπτύσσεται μία νέο-φαυλοκρατία (ατομικά ρουσφέτια, προσωπικαί εξυπηρετήσεις, τακτοποιήσεις συγγενών, ατομική προβολή κ.ο.κ.)».Τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αφορούσαν συμβάσεις με ντόπια και ξένα μονοπώλια, όπως η σύμβαση με την εταιρεία “Lit-ton” και η σύμβαση της Εγνατίας. Εκατομμύρια αρπάχτηκαν επίσης απ’ τους Χουντικούς για την κατασκευή του «Ναού του Σωτήρος», το περιβόητο «Τάμα του Έθνους». Για την κατασκευή του ναού, μαζεύτηκαν περίπου 450 εκατομμύρια δραχμές, με πολλά απ’ αυτά τα χρήματα να προέρχονται από υποχρεωτικές “εισφορές” των δημοσίων υπαλλήλων. Μετά τη χούντα, στο ταμείο βρέθηκαν περίπου 47 εκατομμύρια. Πάνω από 400 εκατομμύρια δραχμές είχαν κάνει “φτερά”... Στο Δήμο της Αθήνας, επίσης, τα σκάνδαλα της Χούντας ξεπέρασαν το 1 δισεκατομμύριο δραχμές! Η Χούντα ήταν ένα διεφθαρμένο και σάπιο καθεστώς, όπως σάπιο είναι και το εκμεταλλευτικό-καπιταλιστικό σύστημα που υπηρέτησε.

Ένα επιχείρημα των σημερινών θιασωτών της Χούντας,

Τα σκάνδαλα της Χούντας

Page 4: Ανακοίνωση της ΚΝΕ για το Πολυτεχνείο

»

Όλη η 7χρονη αντιδικτατορική πάλη του λαού μας, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, απέ-δειξαν πως κανένας αντιδραστικός μηχανισμός

όσο κι αν εμφανίζεται παντοδύναμος και αιώνιος, δεν μπορεί να αναμετρηθεί με την υπεροχή του οργανωμένου εργατικού–λαϊκού κινήματος.Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε. Η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομη-χάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε μέχρι και σήμερα υπηρετούν το κεφάλαιο και τις διεθνείς καπιταλιστικές ενώσεις, στις οποίες συμμετέχει. Η σημερινή συγκυβέρνηση συνεχίζει στο δρόμο που χά-ραξαν όλες οι προηγούμενες. Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει στο εσωτερικό, «συμπληρώνεται» με όρκους πίστης στις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, με την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στις μεγάλες κόντρες που εξελίσσονται στην γειτονιά μας για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πη-γών και των δρόμων μεταφοράς τους. Αυτές οι αντιπαραθέσεις οδηγούν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στην προσφυγιά, μετατρέποντας τη μεσό-γειο σε θάλασσα νεκρών, ενώ μπορούν να οδηγήσουν και σε ένα πιο γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Από αυτές τις αντιπαραθέσεις κανένας λαός δε θα βγει κερδισμένος. Κανένας λαός δεν έχει συμφέρον να χύσει το αίμα του για να εξασφαλιστούν τα συμφέροντα των λίγων. Παλεύουμε με τη δική μας σημαία, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρο-νες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.Οι καπιταλιστές γνωρίζουν τη δύναμη του λαού, έχουν τον φόβο του, αν οργανωθεί και τους αντιπαλέψει. Γι’ αυτό, διαχρονικά, εναλλάσσουν, μεταμφιέζουν τις μορφές διαχείρισης της εξουσίας τους. Έτσι αξιοποιούν διάφορες εναλλακτικές λύσεις και σχήματα, αξιοποιούν, είτε χώρια, είτε μαζί, την τρομοκρατία και την καταστολή με το “κα-ρότο” και τις αυταπάτες.Γέννημα του συστήματος είναι και οι εγκληματίες – ναζι-στές της Χρυσής Αυγής. Πότε τους «μαζεύουν» και πότε τους «αμολάνε», κατά πως τους βολεύει. Καμία σχέση δεν έχει η πατριδοκαπηλία των ναζί της ΧΑ, με το γνή-σιο πατριωτισμό του λαού μας, τον αγώνα για να ζήσου-με καλύτερες μέρες στον τόπο μας χωρίς ντόπια και ξένα αφεντικά. Πατριδοκάπηλο καθεστώς ήταν και η Χούντα. Πίσω απ’ τη χούντα όμως κρύβονταν τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας, αλλά και των αμερικανοΝΑΤΟϊκών τους συμμάχων.

Ο λαός, η νεολαία, όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Μπορούμε να αποκτήσουμε τεράστια δύνα-μη όταν απορρίψουμε τις λογικές διαχείρισης του σημερινού σάπιου συστήματος, τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πο-λιτικής δύναμης, που τάχα θα μας λύσουν το πρόβλημα. Βά-ζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο: την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, τις κυβερνήσεις που τους υπηρετούν.Σήμερα έχουμε περισσότερες αποδείξεις. «Σωτήρες» και «εύ-κολες λύσεις» δεν υπάρχουν. Παίρνουμε τη ζωή μας στα δικά μας χέρια. Συμβάλουμε αποφασιστικά με τη συμμετοχή και την πάλη μας στην αγωνιστική ανασυγκρότηση του κινήματος, μαζικοποιώντας τα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα στους χώρους δουλειάς, δυναμώνοντας τις επιτροπές και τα συμβού-λια στην επαγγελματική εκπαίδευση, συγκροτώντας επιτροπές ανέργων, στα σωματεία και στις λαϊκές γειτονιές, δυναμώνο-ντας τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους, κόντρα στον εκφυλισμό, δυναμώνοντας την αγωνιστική συλλογική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία, με μαθητικά συμβούλια ορ-γανωτές, κυψέλες του αγώνα, ενισχύοντας σε κάθε χώρο τον αγώνα διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα.Παλεύουμε για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και κα-ταπίεση, χωρίς φασισμό, κρίσεις, πολέμους και προσφυ-γιά.

Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει!Η κοινωνική εξέλιξη δε σταματάει εδώ, στη σημερινή καπιτα-λιστική βαρβαρότητα. Είμαστε αισιόδοξοι: ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων εξεγέρσεων και κοινωνικών επαναστάσεων, που θα οδηγήσουν ξανά την ανθρωπότητα στην πρόοδο! Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σο-σιαλισμός, είναι το μέλλον!

»για την ανατροπή!Εύκολες λύσεις χωρίς

αγώνα και θυσίες ποτέ δεν έρχονται

Οργανωνόμαστε

Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει!