ISBN: 978-618-5144-68-5

Εκδόσεις Vakxikon.grΒιβλιοπωλείο του ΒακχικόνΑσκληπιού 17, 106 80 Αθήνατηλ. 210 3637867info@vakxikon.grekdoseis.vakxikon.gr

© 2016 Εκδόσεις Vakxikon.gr & Σωτήρης Κακίσης

Σειρά: Βακχικόν Πεζά - 42

Πρώτη Έκδοση: Μάιος 2016

Εξώφυλλο: Artwork του Γιάννη Κουρούδη

Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Vakxikon.gr

Φωτογραφία Εξωφύλλου: Ραλλού Κυριακοπούλου

ΟΛΟ ΑΕΡΑ!

Μια ιστορία: ήμουν τότε στην EMI. Στις τέσσερις το πρωί, ένα πρωί, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Ήταν ο Μάνος Χατζιδά-κις, τέτοιες ήσαν οι ώρες του. «Θέλω μια χάρη από σένα. Για τη Σκοτεινή Μητέρα θέλω να μου γράψει κάτι στο εξώφυλλο ο Τσαρούχης». «Γιατί δεν τον παίρνεις ο ίδιος στο τηλέφωνο; Πιο καλά δεν θα είναι;» «Όχι». «Γιατί;» «Γιατί ντρέπομαι! Του ’χω πάρει για μια δουλειά εκατόν είκοσι σλάιντς με όλα του τα έργα, και τα έχω χάσει! Δηλαδή εδώ μέσα κάπου θα ’ναι αλλά δεν μπορώ να τα βρω». «Τι σε κάνει να πιστεύεις πως εγώ θα τα καταφέρω;» «Θα τα καταφέρεις».

Πήρα τον Φασιανό με το πρώτο φως του ηλίου. Το και το. «Πάμε μαζί», είπε ο Αλέκος. «Αφού το θέλει ο Χατζιδάκις».

Πήγαμε, μπήκαμε. Λίγο καιρό πριν φύγει. Τα μυαλά του, βέβαια, τα ’χε ακόμα τετρακόσια. Μια χάρη: «Ο Χατζιδάκις»... «Μου ’χει πάρει εκατόν είκοσι σλάιντς μ’ όλα μου τα έργα, και μου τα ’χει χάσει»! «Δεν τα έχει χάσει. Στο σπίτι του είναι, υποσχέθηκε πως θα τα ψάξει με την πρώτη ευκαιρία. Αλλά, επειδή το σημείωμα επείγει, ο δίσκος βγαίνει»… «Πάρτε χαρτί, κύριε Κακίση». Πήρα. Άρχισε να μου υπαγορεύει:

«Ο Μάνος Χατζιδάκις είναι ένας διεθνούς φήμης απατεών»...Ο Αλέκος Φασιανός με κοίταξε, το χέρι το δικό μου άρχι-

4 ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗΣ

σε να τρέμει. Ο Τσαρούχης απτόητος συνέχισε: «Άνω στιγμή: είναι ικανός να σε πείσει πως ακούς κινέζικη μουσική, χωρίς να ’χει πάει ποτέ στην Κίνα!»... Πήγανε οι ψυχές μας στη θέση τους. Μας πιάσανε και τους τρεις τα γέλια.

Αυτό το κείμενο του Τσαρούχη, λίγο πιο ήπιο, με ακριβώς όμως το ίδιο νόημα, την ίδια κεντρική ιδέα, υπάρχει στον δί-σκο με τη Φαραντούρη.

Κι εδώ εγώ αυτό πάλι ήθελα να πω: πας παντού, με την καλή μουσική, με τα αισθηματικά τραγούδια, με δύο έξυπνες, αιώνια νέες νότες. Και στην Κίνα τη μακρινή του Μάρκο Πόλο, και στην Κορσική του Ναπολέοντα, και στο Παρίσι του Ου-γκό, και στο Λονδίνο του Έλιοτ, και στη Ρώμη του Ρότα, και στην Αμερική την Πάνω του Ντιν Μάρτιν, και στην Αμερική την Κάτω της Λίντια Μεντόζα, παντού. Μένοντας εδώ, στα-λαγματιά-σταλαγματιά. Πάντα ξανά, πάντα η ταινία θα ’ναι το Οκτώμιση. Σ’ άγνωστες χώρες, τόσο δικές μου. Που λέγονται Μπίτλς. Που λέγονται Φελλίνι. Που λέγονται Χατζιδάκις. Που λέγονται Πιατσόλα.

Που λέγονται Μουσική.Που η επικράτειά τους είναι όλος ο άλλος κόσμος. Ο όλος

αέρα. Ο όλος φως. Ο όλος θάλασσα.

Ο ΤΖΕΡΙ ΛΟΥΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΦΕΤΟΣΉ –ΘΡΙΑΜΒΟΣ!

Όπως μου είπε προχτές κι ο Πανουσόπουλος, σωστά: «Απ’ όποια μεριά και να το δει κανείς, πρόκειται για θρίαμβο: ο Τζέρι Λούις στα 87 του, μετά από τόσα που έχει περάσει και δημοσίως και ιδιωτικά, με ταινία στις Κάννες το 2013, και το The Ladies Man, το αριστούργημά του, σε πανηγυρική open–air προβολή στην παραλία, λέει, τεχνικά υπερ–αποκα-τεστημένο». Κι ύστερα, μου συμπλήρωσε: «Τον είδα και στο κόκκινο χαλί, κι, όπως γύρισε και κοίταξε προς την κάμερα, ήταν σαν να ξανάπαιζε κωμικά τον γέρο, σαν να μην είναι πια κι αυτός ο ίδιος γέρος!»...

Κι ο Φοίβος ο Δεληβοριάς με πήρε κι αυτός στο τηλέφω-νο, και με πληροφόρησε: «Στη συνέντευξη Τύπου, τον ρώτη-σαν ποια γυναίκα κωμικός του αρέσει, κι αυτός είπε: -Ο Κάρυ Γκραντ!» Κι ύστερα, συμπλήρωσε κι ο Φοίβος: «Τι τρομερό κι αυτό! Ρωτάμε ο ένας τον άλλον εν έτει 2013 πώς πήγε ο Τζέ-ρυ Λούις στις Κάννες, λες κι είναι κάνας φίλος μας, όπως ρω-τάμε πώς πήγε π.χ. ο Γαλίτης στη Θεσσαλονίκη ή στο Bios!»...

Θρίαμβος, λοιπόν, για τον μεγαλύτερο εν ζωή έσχατο κλόουν, τον σκηνοθέτη ταυτόχρονα επιπέδου, γι’ αυτόν που δεκαετίες τώρα η Αμερική σύσσωμη τον μάχεται, όπως και

6 ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΚΙΣΗΣ

τον Μπάστερ Κίτον παλιότερα, όπως μέχρι και τον Γούντι Άλεν πρόσφατα…

Θρίαμβος, λοιπόν, και για ’κείνον που τον κάλεσαν οι αθε-όφοβοι πρόπερσι στα Όσκαρ, για να τον τιμήσουν για την …ανθρωπιστική του προσφορά μόνο. Κι αυτός πήγε, και τους είπε: «Σας ευχαριστώ που με κάνετε κι εμένα κοινωνό αυτού του υπέροχου πράγματος, που έχετε φτιάξει εδώ πέρα»...

Θρίαμβος, λοιπόν, για τόσα, αλλά και για τη Μάσκα του Θανάτου, που τώρα πάλι φόρεσε στη νέα ταινία αυτή, την ίδια που υποδύθηκε και στο Βασιλιάς για Μια Νύχτα, εξαφα-νίζοντας τους πονηρούς Σκορτσέζε και Ντε Νίρο με τη μία…

Θρίαμβος, λοιπόν, για πολλά, πάρα πολλά. Αλλά προπα-ντός για τη συνεχή Δευτέρα Παρουσία αυτού του ανοικο-νόμητου θρύλου, που όπως έγραψε κι ο Χρήστος ο Βακαλό-πουλος κάποτε στο βιβλίο για τον Τζέρι Λούις, που κάναμε μαζί: «Θρίαμβος για εκείνον που ήξερε να μαγεύει τα παιδιά πρώτα–πρώτα, τους δυσκολότερους κινηματογραφόφιλους του κόσμου, τους μόνους θεατές που θα μπορούσαν να ση-κώσουν τα βάρη, ψυχολογικά και πολιτιστικά, πραγματικά σπουδαίων ταινιών, όπως ο Nutty Professor του»...

Τέλος τoυ δείγματος της έκδοσης Vakxikon.gr.

Απολαύσατε το preview;

Αγοράστε την έκδοση τώρα